สารวัดแม่พระกุหลาบทิพย์ ฉบับที่ 492 15 ก.ย. 2013

Page 1

ฉบับที่ 492 วันอาทิตย์ที่ 15 กันยายน ค.ศ. 2013

ฉบับที่ 492 วันอาทิตย์ที่ 15 กันยายน ค.ศ. 2013

สั ปดาห์ ที่ 24 เทศกาลธรรมดา (ปี C)

สั ปดาห์ ที่ 24 เทศกาลธรรมดา (ปี C)

ในสวรรค์ จะมีความยินดีเพราะคนบาปคนหนึ่งกลับใจ มากกว่ ายินดีเพราะคนชอบธรรมทีไ่ ม่ ต้องการกลับใจใหม่

ในสวรรค์ จะมีความยินดีเพราะคนบาปคนหนึ่งกลับใจ มากกว่ ายินดีเพราะคนชอบธรรมทีไ่ ม่ ต้องการกลับใจใหม่

ลก 15:7

ลก 15:7


สั ปดาห์ ที่ 24 เทศกาลธรรมดา (ปี C)

ลก 15:1-32

มีคนกล่าวว่า ลูกาบทที่ 15 คือ “ข่าวดีท่ามกลางข่าวดี” เพราะแก่นแท้ของ ข่าวดีทพ่ี ระเยซูเจ้าทรงเทศน์สอน ถูกนํามารวมกันไว้ทน่ี ่ี พระองค์ต รัส สอนอุ ป มาอัน เป็ น แก่ น แท้ข องข่า วดีเ หล่ า นี้ เพราะทรงถู ก พวกฟาริสีและธรรมาจารย์กล่าวหาว่าต้อนรับและกินอาหารร่วมกับคนบาป (ลก 15:2) ในสายตาของพวกฟาริสี แ ละธรรมาจารย์ ผู้ ใ ดก็ ต ามที่ ไ ม่ ป ฏิ บ ัติ ต าม บทบัญญัติ แม้ในเรือ่ งหยุมหยิมเล็กน้อย ล้วนเป็ นคนบาปทัง้ สิน้ พวกเขาแยกตัวเองออกจากคนบาปโดยสิ้นเชิงและขนานนามคนบาปว่า “ชาวแผ่นดิน” (People of the Land) กฎของพวกเขาคือ “เมือ่ ผูใ้ ดเป็ นชาวแผ่นดิน ห้ามให้เ งินแก่ เ ขา ห้า มเขาเป็ น พยาน ห้า มเผยความลับ แก่ เ ขา ห้ามตัง้ เขาเป็ น ผู้ คุม้ ครองเด็กกําพร้าหรือดูแลกองทุนเกีย่ วกับความรัก ห้ามเดินทางร่วมกับเขา ห้าม รับคําเชิญหรือเชิญเขามาเป็ นแขก และหากเป็ นไปได้ ห้ามติดต่อทําธุรกิจกับพวก เขา” เมื่อเห็นพระเยซูเจ้าติดต่อคบหากับคนบาป พวกเขาจึงยอมรับไม่ได้และพา กันกล่าวหาบ่นว่าพระองค์ นอกจากบ่นว่าพระองค์แล้ว พวกเขายังไม่รูจ้ กั คําว่า “ชาวสวรรค์จะมีความ ยินดีเพราะคนบาปคนหนึง่ กลับใจ” (ลก 15:7) เพราะสิง่ ที่อยู่ในความคิดและจิตใจ ของพวกเขาคือ “ชาวสวรรค์จะมีความยินดีเพราะคนบาปคนหนึง่ ถูกทําลายต่อหน้า พระเจ้า” 2

วัน เดือน ปี อา 15 ก.ย. 10.00 น.

รายการมิสซา ผู้ขอมิสซา อุทศิ แด่ สเตฟาโน อรุ ณ, อักแนส วิลเลียม บุญเจริ ญ ชนิศรา, ษมธา โรซา ทัศนีย,์ เซซี ลีอา บุญยิง่ บุญเจริ ญ ชนิศรา, ษมธา อองฟาโน ธวัช บุญเจริ ญ ชนิศรา, ษมธา สเตฟานัส เช็งมัง่ แซ่อ้ ึง, อันนา ชูศรี เอื้ออุณหะกิจ ชาคร ยอแซฟ สมบัติ ทรัพย์อาภารัตน์, คุณธาดา สระบัว ชาคร ยอห์น บัปติสต์ มณี , มารี อา เทเรซา สุ มาลี กิจนิตย์ชีว์ อดิสยั เปโตร บ้วนฮง เตียวเจริ ญ, ผูล้ ่วงลับครอบครัวแซ่เอี้ยว เปาโล มงคล, เซซี ลีอา อรนุช, คุณกรรณิ การ์ สวีรวงศ์ ลัดดา อักแนส ลดาวัลย์, คุณจารุ วรรณ สวีรวงศ์ ลัดดา คุณมารศรี สวีรจิต, คุณอรุ ณี เนตรวิจิต ลัดดา โรซา บุญยิง่ , ซิ ลเวสเตอร์ สุ รพงษ์ กิจเจริ ญ ลัดดา คุณสอางค์ ชุ่มชื่น, เฟนันโด ซาเวียร์, ปั งซิ โก ซาเวียร์ ลัดดา คามิลโล หม่งเฮง แซ่ล้ ี, พ.อ.ชาญ บุญญะสิ ทธิ์ -/ ปรุ งทิพย์ มารี อา ละออง รัตนปาน, คุณใบ สิ งห์ชาลี ชวนี Mr. Lui Boon Phor, Mr. Don P. Shadle ชวนี ร็ อค เมือง, มารี อา กุหลาบ ดีสุดจิต วรพร เปาโล ไพศาล, มารี อา จรัสศรี ดีสุดจิต วรพร เซซี ลีอา ยุพิน เจียจวบศิลป์ และญาติผลู้ ่วงลับ วรพร ยอแซฟ ฮวงไล้, มารี อา ตา แซ่เซี ยว อนุกลู อักแนส ธานี เศรษฐเสรี , คุณจิโรจน์ ฮิมา อนุกลู / เปาโล พิชยั , มารี อา มาริ นทร์ เจริ ญเสรี ลูก-หลาน ซูซานนา สุ นา พจน์ปฏิญญา, ยออันนา ผัน คิ้มแหน ลูก-หลาน กาทารี นา วาริ นนา,ยอแซฟ มนู,ยออากิม มาโนช บุษยเพศ ลูก-หลาน คุณนุชนาถ พุ่มพวง, แบนาแด๊ต กรรจภรณ์ ทําจันทา วิญญาณในไฟชําระและวิญญาณที่ไม่มีผใู้ ดนึ กถึง พฤ.19 ก.ย. สุ ขสํ าราญ มารี อา มารยาท สุ นพิชยั มาลินี มาลินี ศ. 20 ก.ย. สุ ขสํ าราญ เอลิซาเบท ธมลวรรณ สุ วรรณรัตนศรี 15


วัน เดือน ปี อา. 15 ก.ย. 08.00 น.

รายการมิสซา อุทศิ แด่ คุณอุย้ นิ้ว แซ่เซี้ ยว, คุณนวลจันทร์, ด.ช.ธงชัย ธนะสาร ยวง บัปติสต์ เสมียน สาธรกิจ, มารี อา ฮุยเกียว แซ่โง้ว ผูล้ ่วงลับครอบครัวธนะสารและสาธรกิจ คุณคงศักดิ์ เหง้าน้อย ยอแซฟ ภิรมย์, โยเซฟิ น รัตนา, ยวง พิสิษฐ์ พันธุมจินดา คุณวิรัช พุทธโกษา, มารี อา เทเรซา นงลักษณ์ จินดากุล ยอแซฟ เกียจัว๊ แซ่คู, อันนา เย็น เอี้ยพิน เปโตร บ้วนฮง เตียวเจริ ญ และบรรพบุรุษทุกท่าน มารี อา ละออง รัตนปาน, Francis Joseph Dunford ยวง บัปติสตา ก๊กเคี้ยง แซ่แพ้, มารี อา กิมฮวย แซ่ ต้ งั บรรพบุรุษครอบครัวธนาพานิชย์ วิญญาณในไฟชําระและวิญญาณที่ไม่มีผใู ้ ดนึกถึง อา. 15 ก.ย. สุ ขสํ าราญ โมทนาคุณพระเจ้า และพระแม่มารี ย ์ 10.00 น. สัตบุรุษวัดแม่พระกุหลาบทิพย์ทุกท่าน เทเรซา อรวรรณ กิจปกครอง มาทิลดา พรรณพัฒน์ ภวัติชน Mrs. Lolita และครอบครัวเสวตรวิทย์ แคธรี น ภัทราภรณ์ พูลกอง และครอบครัว คุณประชิด ชํานาญธรรม, คุณประจิตร ชูประจักษ์ คุณสายหยุด พุม่ พวง และครอบครัว คุณเลี่ยมเกียว แซ่อ้ ึง, คุณวรรณา, คุณสมเกียรติ สระบัว คริ สตินา ชนิศรา, คุณวไลพร, คุณษมธา, คุณปรกชล ครอบครัวโรจนแพทย์, ครอบครัวบุญเจริ ญ คุณยูริ, คุณธงชัย และครอบครัว คุณบานเย็น, คุณอดุลย์ สิ งห์ชาลี, คุณทองพูล มัชฌิมะ คุณพิมพ์นภา, คุณเกรี ยงไกร สิ ทธิ ทรัพย์ ครอบครัวสันตะวานนท์, คุณจิณห์จุฑา กิตติศิลป์

14

ผู้ขอมิสซา ณัฐวรรณ ณัฐวรรณ ณัฐวรรณ สุ ดารัตน์ สุ ดารัตน์ ไพรศรี /กานต์สิริ บุญเลิศ บุญเลิศ บุญเลิศ ชนิศรา,ษมธา นิราวัล มาลินี ลลิตา กนกวรรณ ชวนี ชวนี -/ ภาณุฉตั ร

พวกเขาไม่เคยหวังและไม่เคยคิดทีจ่ ะช่วยคนบาปให้รอด มีแต่จอ้ งจะทําลาย คนบาปให้สน้ิ ซากไปเท่านัน้ เอง

แกะที่พลัดหลง ลักษณะภูมปิ ระเทศของปาเลสไตน์ ประกอบด้วยที่ราบสูงเป็ นแนวยาวผ่าน กึ่งกลางประเทศโดยเริม่ จากเหนือสุดจนจรดใต้สุด แต่กลับมีความกว้างเพียงไม่ก่ี กิโลเมตร พ้นจากที่ราบสูงก็เป็ นหน้าผาสูงชัน และถิน่ ทุรกันดารในทะเลทราย ทุ่ง หญ้าเลีย้ งสัตว์จงึ มีอยูเ่ พียงน้อยนิดบนทีร่ าบสูงแคบ ๆ นี้เท่านัน้ ทุ่งหญ้าเหล่านี้ไม่มรี วั ้ รอบขอบมิดชิด แกะจึงพลัดหลงจากฝูงไปติดอยู่ตาม ซอกหินหรือหน้าผาสูงชันได้โดยง่าย คนเลีย้ งแกะจําต้องยืนตากแดดตากฝน อดหลับ อดนอน เพ่งสายตาเฝ้าฝูงแกะไม่ให้พลัดหลง และที่สําคัญพวกเขาต้องพร้อมเสี่ยง ชีวติ ป้องกันฝูงแกะจากการถูกขโมยหรือถูกฝูงสุนขั ปา่ และไฮยีน่ากัดกินอีกด้วย หากแกะสูญหาย พวกเขาต้องแกะรอยตามหาจนพบ หากแกะตาย อย่าง น้อยที่สุดพวกเขาต้องนํ าหนังแกะหรืออวัยวะส่วนใดส่วนหนึ่งกลับบ้านเพื่อแสดงว่า มันตายอย่างไร คนเลีย้ งแกะจึงได้รบั การยอมรับอย่างสูงและกลายเป็ นสัญลักษณ์ของการดูแล เอาใจใส่ จนพระเยซูเจ้าเองยังทรงเปรียบพระองค์เป็ นคนเลีย้ งแกะหรือนายชุมพาบาล ทีด่ ี มีฝงู แกะจํานวนไม่น้อยเป็ นของคนทัง้ หมู่บ้านร่วมกัน ไม่ใช่สมบัตขิ องคนใด คนหนึ่งโดยเฉพาะ ฝูงแกะเหล่านี้จะมีคนเลี้ยงแกะสองหรือสามคนรับผิดชอบดูแล ตกเย็นคนเลีย้ งแกะทีม่ แี กะในความรับผิดชอบอยูค่ รบจะพาฝูงแกะทีเ่ หลือทัง้ หมดกลับ บ้านตรงเวลา พร้อมกับแจ้งข่าวว่าเพื่อนอีกคนหนึ่งกําลังตามหาแกะที่หายอยู่ เมื่อ ทราบข่าว คนทัง้ หมู่บ้านจะเฝ้าคอยด้วยความกระวนกระวาย เมื่อเห็นคนเลี้ยงแกะ เดินกลับมาพร้อมกับแบกแกะทีพ่ ลัดหลงบนบ่า พวกเขาจะโห่รอ้ งด้วยความยินดีและ ขอบพระคุณพระเจ้า 3


นี่คอื วิถชี วี ติ ของชาวยิวทีพ่ ระเยซูเจ้าทรงหยิบยกขึน้ มาเพื่อสอนเราว่า “พระ เจ้าทรงยิ นดีเมือ่ พบคนบาปทีส่ ญ ู หาย เหมือนคนเลี้ยงแกะยิ นดีเมือ่ แบกแกะที ่ สูญหายกลับบ้าน” ฟาริสจี อ้ งทําลายคนบาป แต่พระเจ้าทรงเฝ้าคอยคนบาปกลับมาหาพระองค์ !! แน่ น อนว่ า พระเจ้ า ทรงรัก ผู้ที ไ่ ม่ พ ลัด หลงจากพระองค์ แต่ ใ นเวลา เดียวกันดวงหทัยของพระองค์กเ็ ปี ย่ มด้วยความปี ตยิ นิ ดีเป็ นล้นพ้นเมือ่ ผูท้ พี ่ ลัดหลง กลับมาหาพระองค์ นี่คอื ความจริงอันยิง่ ใหญ่ทพ่ี ระเยซูเจ้าทรงเปิดเผยแก่เรา ! แต่น่าเสียดายที่อุปสรรคขวางกัน้ คนบาปมิให้กลับมาหาพระเจ้ากลับเป็ น มนุ ษย์ดว้ ยกันเอง โดยเฉพาะพวกทีช่ อบติฉินนินทาและวิพากษ์วจิ ารณ์ผอู้ ่นื แทบทุก เรือ่ ง หลายครัง้ การกลับมาหาพระเจ้ านั น้ ง่ ายกว่ากลับมาฟั งขี้ ปากมนุ ษย์ เป็ นร้อยเท่าพันเท่าทีเดียว !!!!!

เงินเหรียญที่หายไป เหรียญหายไม่ยาก แต่การหาเหรียญหายกลับยากกว่ามาก เพราะบ้านใน ชนบทมักมีหน้าต่างกลมกว้างประมาณฟุตครึง่ เพียงบานเดียว ภายในจึงค่อนข้างมืด อีกทัง้ ยังมีหญ้าแห้งจําพวกอ้อหรือกกปูพน้ื ซึง่ เป็ นดินอัดอีกชัน้ หนึ่ง แม่บา้ นจําต้องจุดตะเกียงพร้อมกับกวาดบ้านอย่างถี่ถ้วน เผื่อว่าจะเห็นแสง สะท้อนจากเหรียญหรือได้ยนิ เสียงเหรียญกระทบพืน้ บ้าง สาเหตุทน่ี างต้องค้นหาเหรียญให้พบ พอจะสันนิษฐานได้ดงั นี้ ประการแรก เหรียญทีช่ าวชนบทสามารถมีไว้ในครอบครองได้คงเป็ นเหรียญ เงินหนึ่งดรักมาซึ่งมีมูลค่าเทียบเท่าค่าแรงงานขัน้ ตํ่าหนึ่งวัน แม้มคี ่าไม่มากนักแต่ สําหรับคนหาเช้ากินคํ่าอย่างนาง หากหาเหรียญไม่พบ ก็แปลว่าวันนัน้ ทัง้ ครอบครัว จะไม่มอี ะไรกิน 4

มิสซาสั ปดาห์ ที่ 24 เทศกาลธรรมดา (ปี C) วันอาทิตย์ ที่ 15 กันยายน ค.ศ. 2013 วัน เดือน ปี รายการมิสซา ผู้ขอมิสซา ส. 14 ก.ย. สุ ขสํ าราญ โมทนาคุณพระเจ้าและพระแม่มารี ย ์ 18.00 น. มาร์การิ ตา้ จิตรสิ นี กิจปกครอง นิราวัล พ.ท. วาเลนติโน มหิ ธร บุญครอง เทเรซา รัตนา ชินธรรมมิตร์ และครอบครัว มาลี ยอแซฟ มานพ อดุลศิริสวัสดิ์ และครอบครัว มาลี เปโตร มนัศ อดุลศิริสวัสดิ์ และครอบครัว มาลี คุณธรรมรัตน์ วิสุทธิรัตน์ มารี อา จินดา เส็งเจริ ญ มารี อา ประทุม, คุณสมนึก ใช้สมบุญ และครอบครัว อุทศิ แด่ อันตน สําเริ ง โกญจนาท เริ งจิต สตีเฟน จํารู ญ, มารี อา ละมุด เจริ ญพานิช พ.อ.ชาญ บุญญะสิ ทธิ์ ปรุ งทิพย์ ยอแซฟ เที่ยง, มารี อา เฮียะ, ร็ อค ดารา เส็งเจริ ญ จินดา วิญญาณในไฟชําระและวิญญาณที่ไม่มีผใู้ ดนึกถึง ประชิด,ประจิตร อา. 15 ก.ย. สุ ขสํ าราญ โมทนาคุณพระเจ้า และพระแม่มารี ย ์ วรรณสาย 08.00 น. มารี อา เอื้อพันธ์ ศรี เจริ ญ และครอบครัวศรี เจริ ญ คค.ศรี เจริ ญ เทเรซา ภัทร์ นนั ต์ บุญมงคลกาญจน์ มารี อา สุ ดหทัย อุดมอักษร, คุณอิทธิพนั ธ์ มงคลสวัสดิ์ คุณบุญไทย ปู่ ภิรมย์ และครอบครัว ใดพร ปู่ ภิรมณ์ คุณสมพร, คุณวิรัช สนิทสม ลูซีอา ครอบครัวคุณบุญเลิศ ธนาพานิชย์ ครอบครัวพันธุมจินดา, ครอบครัวพุทธโกษา สุ ดารัตน์ ครอบครัวธนะสาร, สาธรกิจ, รัตนบรรณสกุล ณัฐวรรณ ครอบครัวลิ้มจิตรกร, เตรี ยมวิชานนท์, เพียรช่างคิด ณัฐวรรณ ครอบครัวเขม้นงาน,สุ ทธิโอภาส,ทุกครอบครัวในโลก ณัฐวรรณ 13


เพื่อเป็ นการเคลือบสีและรักษาเนื้อไม้ให้ทนทาน ปรากฏว่าเมื่อโยนร่างของสุนขั ซึ่งตายแล้วลงในแม่นาํ้ มันกลับมีชวี ิตและว่ายนํา้ ได้อีกครัง้ หนึง่ ข่าวนีแ้ พร่สะพัดไปอย่างรวดเร็ว ผูค้ นจากที่ตา่ งๆ พากันมาอ้อนวอนขอ ความช่วยเหลื อจากแม่พระเปนญาฟรานช่า คุณพ่อ มีเกลได้บันทึ กเรื่ องราว อัศจรรย์ตา่ ง ๆ อันเกิดจากพระนางและส่งไปเก็บรักษาไว้ที่ซานมาร์ตนิ เดอ คาส ตันญ่า อันเป็ นแหล่งกําเนิดของแม่พระเปนญาฟรานช่าในสเปน ดุจเดียวกับอุปมาเรื่องเมล็ ดมัสตาร์ดในพระคัมภีร์ (มธ 13:31-32) บัดนี้ความศรัทธาต่อพระนางพรหมจารีแห่งเปนญาฟรานช่าได้งอกงามเติบโต เป็ นต้นไม้ใหญ่ มีกิ่งก้านสาขาแพร่ขยายออกไปทัว่ ไม่เพียงในฟิ ลิปปิ นส์เท่านัน้ แต่ในอเมริกา ยุโรป ออสเตรเลีย รวมถึงประเทศอื่น ๆ ในเอเชียอีกด้วย สําหรับประเทศไทย ความศรัทธาต่อแม่พระเปนญาฟรานช่าได้เริ่มก่อตัว ขึน้ ตัง้ แต่ปี ค.ศ. 2001 ในหมู่ชาวฟิ ลิปปิ นส์ซึ่งต่อมาได้รวมตัวกันจัดตัง้ สมาคม พระนางพรหมจารีแห่งเปนญาฟรานช่า (Virgin Of Peñafrancia Association – VOPA) และในปี ค.ศ. 2004 ได้อญ ั เชิญพระรูปของพระนางมาประดิษฐานที่วัด แม่พระกุหลาบทิพย์ พร้อมกับจัดให้มีการเฉลิมฉลองในวันอาทิตย์ที่สามของ เดือนกันยายนทุกปี ผูส้ นใจเป็ นสมาชิก VOPA หรือปรารถนาจะนําแม่พระเปนญาฟรานช่าไป สวดที่ บ ้า น โปรดติ ด ต่ อ สํา นัก งานวั ด แม่ พ ระกุห ลาบทิ พ ย์ ลาดพร้า ว 124 กรุงเทพมหานคร

เหตุผลอีกประการหนึ่งคือ เหรียญนัน้ อาจเป็ นหนึ่งในสิบเหรียญทีเ่ ชื่อมติดกัน เป็ นสร้อยสวมบนศีรษะเพื่อแสดงสถานภาพว่าโสดหรือสมรส หญิงทีแ่ ต่งงานแล้วจะ ขัดถูและดูแลรักษาเหรียญทัง้ สิบมิให้พลัดพรากจากนาง แม้มหี นี้สนิ มากมายพวกนาง ก็จะไม่ยอมยกมันให้แก่ผูใ้ ด เพราะคุณค่าของมันเทียบได้กบั แหวนแต่งงานของเรา นี่เอง หากเหรียญหนึ่งเหรียญใดหายไป นางต้องค้นหามันเหมือนเราต้องค้นหา แหวนแต่งงานของเราอย่างไรก็อย่างนัน้ ! ไม่วา่ นางจะค้นหาเหรียญด้วยเหตุผลใดก็ตาม หากเหรียญนัน้ กลับมาอยูใ่ นมือ ของนางอีกครัง้ หนึ่ง นางย่อมยินดีอย่างยิง่ พระเจ้าทรงเป็ นเช่นเดียวกัน ! พระองค์ทรงยินดีอย่างยิง่ เมื่อคนบาปคนหนึ่งกลับบ้านมาหาพระองค์ เหมือน คนทัง้ บ้านยินดียงิ่ เมื่อพบเหรียญทีท่ ําให้พวกเขารอดพ้นจากการอดตาย หรือเหมือน หญิงผูท้ าํ เหรียญอันมีคา่ เกินกว่าจะตีราคาเป็ นเงินหายไป แล้วพบมันอีกครัง้ หนึ่ง นี่คอื ข่าวดีทพ่ี วกฟาริสไี ม่เคยคาดหวังมาก่อนว่าพระเจ้าจะทรงเป็ นเช่นนี้ ! พวกเขาอาจยอมรับว่าคนบาปทีห่ มอบคลานมาหาพระเจ้าด้วยความสํานึกผิด จะได้รบั การอภัย แต่การทีพ่ ระเจ้าทรงค้นหาคนบาปผูห้ ลงผิด ดุจเดียวกับหญิงค้นหา เหรียญหายนี่สิ เป็ นเรือ่ งใหม่เกินกว่าจะคาดหวัง พวกเขาไม่เคยได้ยนิ เลยว่ามีผู้ใดสอนความจริงเกีย่ วกับพระเจ้า เหมือนที ่ พระองค์ทรงสอนเราในวันนี้ !!

ลูกล้างผลาญและลูกที่คิดว่าตนทําดีแล้ว นี่เป็ นเรือ่ งสัน้ ทีด่ ที ส่ี ดุ เรือ่ งหนึ่งเท่าทีโ่ ลกเคยมีมา ! ชาวยิวไม่มสี ทิ ธิยกทรัพย์สมบัตใิ ห้บุตรตามใจชอบ เพราะกฎหมายกําหนดไว้ ว่าบุตรหัวปี ตอ้ งได้สองเท่าของบุตรคนอื่น (ฉธบ 21:17) ในกรณีน้ีบุตรคนโตจึงควร ได้มรดกสองในสาม ขณะทีบ่ ุตรคนเล็กได้เพียงหนึ่งในสาม 12

5


เป็ นไปได้ท่บี ิดาจะแบ่งทรัพย์สมบัติให้บุตรก่อนตายหากต้องการเกษียณ ตัวเอง แต่งานนี้บดิ ายังไม่ทนั จะวางมือจากธุรกิจ บุตรคนเล็กก็ชงิ พูดกับบิดาว่า “พ่อ ครับ โปรดให้ทรัพย์สมบัตสิ ว่ นทีเ่ ป็ นมรดกแก่ลกู เถิด” (ลก 15:12) คําพูดนี้ทมิ่ แทงหัวใจของบิดายิง่ นัก เพราะความหมายของมันก็คอื “ให้มรดก ส่วนของลูกมาเดีย๋ วนี้เถอะ เพราะอย่างไรเสียลูกก็ตอ้ งได้รบั เมือ่ พ่อตายอยูด่ ี ลูกจะได้ ไปจากทีน่ ีซ่ ะที !” บิด าไม่โต้แ ย้ง สักคํา ด้ว ยตระหนักดีว่า หากลู ก จะเรีย นรู้จ กั ชีวิต เขาต้อ ง ประสบและแบกกางเขนหนักด้วยตนเอง จึงแบ่งทรัพย์สมบัตใิ ห้แก่ลูกทัง้ สองคน (ลก 15:12) โดยไม่รอช้า บุตรคนเล็กรวบรวมทุกสิง่ ทีม่ แี ล้วเดินทางไปยังประเทศห่างไกล ทีน่ นเขาประพฤติ ั่ เสเพลผลาญเงินทองจนหมดสิน้ เมื่อหมดตัวเขาจึงรับจ้างเลีย้ งหมู ซึง่ เป็ นอาชีพต้องห้ามของชาวยิว เพราะกฎหมายยิวกําหนดไว้ว่า “ขอให้ผเู้ ลี้ยงหมูจง ถูกสาปแช่ง” เมื่อ ตกตํ่ า ถึง ขีด สุ ด จนคิด จะกิน อาหารหมู พระเยซูเ จ้า ตรัส ว่ า “เขาจึ ง รู้ สํานึ ก” ซึ่งหากแปลตามต้นฉบับก็จะได้ความว่า “เขาจึงกลับมาเป็ นตัวของ ตัวเอง” (ลก 15:17) แสดงว่าความรูส้ กึ นึกคิดของพระองค์กค็ อื “ตราบใดทีม่ นุ ษย์หนั เหจากพระ เจ้า เขาไม่เป็ นตัวของตัวเอง เขาจะเป็ นตัวของตัวเองก็ต่อเมือ่ รูส้ าํ นึกและกลับมาหา พระเจ้าเท่านัน้ ” ! เมื่อกลับมาเป็ นตัวของตัวเอง บุตรคนเล็กจึงตัดสินใจกลับบ้าน ไม่ใช่ในฐานะ ลูก แต่ในฐานะคนรับใช้ซ่งึ มีสถานภาพตํ่ากว่าทาสเสียอีก เพราะทาสยังเป็ นสมาชิก คนหนึ่งของครอบครัว ส่วนคนรับใช้นนั ้ ไม่มสี งั กัด จะถูกเฉดหัวออกจากงานเมื่อใดก็ สุดแท้แต่นายจ้างแต่ผเู้ ดียว เมื่อกลับถึงบ้าน บิดาไม่เปิ ดโอกาสให้บุตรคนเล็กเอ่ยปากสมัครเป็ นคนรับใช้ สักคํา เขาสังผู ่ ร้ บั ใช้ว่า “เร็วเข้า จงไปนํ าเสื้อสวยทีส่ ุดมาสวมให้ลูกเรา นํ าแหวนมา สวมนิ้ว นํ ารองเท้ามาใส่ให้ จงนํ าลูกวัวทีข่ ุนอ้วนแล้วไปฆ่า แล้วกินเลี้ยงฉลองกัน เถิด” (ลก 15:22-23) 6

พระนางทรงกําชับท่านให้ขดุ รอบบริเวณนัน้ แล้วนําสิ่งที่คน้ พบไปวางไว้บนยอด สูง สุด ของภูเ ขา พร้อ มกับ สร้า งที่ พํา นัก ที่ ส วยที่ ส ดุ ไว้ที่ นัน่ เพราะเป็ นความ ปรารถนาของพระบุตรของพระนาง แล้วพระนางก็จากไป ไซม่อ นได้ชักชวนชายอี กสี่คนจากซานมาร์ติน เดอ คาสตันญ่า ให้ม า ช่วยกันขุดรอบบริเวณที่พระนางทรงรับสัง่ จนกระทัง่ วันที่ 19 พฤษภาคม ค.ศ. 1434 หลังจากยกหินก้อนมหึมาออก พวกเขาก็ได้พบกับพระรูปที่น่ารักที่สดุ นัน่ คือ พระนางพรหมจารีกาํ ลังอุม้ พระกุมารเยซูอยู่ในอ้อมพระหัตถ์ หลังค้นพบพระรูป ไซม่อนและคณะก็ได้รบั ความช่วยเหลือพิเศษจากพระ นางทันที บาดแผลที่ศีรษะของไซม่อนซึ่งเกิดระหว่างขุดหาพระรูปได้หายเป็ น ปลิดทิ้ง สายตาของพาสกวัล ซานเชส กลับมองเห็ นเป็ นปกติ ฮวน เฟอร์นนั เดซ หายจากอาการปวดท้องซึ่งทรมานเขามานานนับสิบปี อันโตนีโอ เฟอร์นนั เดซ เดิมหูหนวกกลับได้ยิน และนิว้ ของเบนีโต ซานเชส ซึ่งพิการตัง้ แต่เกิดก็หาย เป็ นปกติ เรื่องราวทั้งหมดนีถ้ กู บันทึกไว้ในหอเก็บเอกสารของซานมาร์ติน เดอ คาสตันญ่า

จากสเปนถึงฟิลิปปินส์ เกือบ 300 ปี ต่อมา มีขา้ ราชการสเปนครอบครัวหนึ่งจากซานมาร์ติน เดอ คาสตันญ่า ได้อ พยพมาตั้งถิ่ นฐานที่ เมืองกาวี เตในฟิ ลิ ปปิ นส์เมื่อ ปี ค.ศ. 1712 มี เ กล โคบาร์ ร ูเ บี ย ส ผู้เ ป็ นบุ ต รชายมี ค วามศรั ท ธาต่ อ พระนาง พรหมจารีแห่งเปนญาฟรานช่าและพกพาหนังสือชีวประวัติซึ่งหน้าปกเป็ นรูป ของพระนางติดตัวอยู่ตลอดเวลา ระหว่างเป็ นสามเณร มีเกลป่ วยหนัก ท่านและครอบครัวได้อธิษฐาน ภาวนาและบนบานต่อพระนางพรหมจารีแห่งเปนญาฟรานช่าว่าหากหายป่ วย ท่านจะสร้างวัดที่ริมฝั ง่ แม่นาํ้ ปาสิกในกรุงมะนิลา แล้วอัศจรรย์ก็เกิดขึน้ มีเกล หายจากอาการป่ วยและได้รับศีลบวชเป็ นพระสงฆ์องค์แรกของเขตนูเอวะ กาเซ เรส ซึ่งปั จจุบนั คือเมืองนาก่า เพื่อปฏิบตั ติ ามที่ได้บนบานไว้ คุณพ่อมีเกลได้ระดมชาวบ้านช่วยกันสร้าง วัดทําด้วยต้นจากและไม่ไผ่ที่ริมฝั ง่ แม่นาํ้ บิโกลในเมืองนาก่าแทน และได้ให้ช่าง แกะสลักไม้จากต้นกระท้อนเป็ นรูปพระนางพรหมจารีแห่งเปนญาฟรานช่าตาม ภาพหน้าปกที่ท่านพกติดตัวอยู่เสมอ เมือ่ แกะสลักแล้วเสร็จ ชาวบ้านได้เชือดคอ สุนขั ตัวหนึง่ เพื่อนําเลือดมาชโลมพระรูปอันเป็ นวิธีปฏิบตั ขิ องคนสมัยนัน้ นัยว่า 11


เปนญา เดอ ฟรานช่า (Peña de Francia) แม้จะแปลว่า “ภูเขา หินแห่งฝรัง่ เศส” แต่กลับเป็ นชือ่ ของภูเขาซึ่งตัง้ อยู่ในเมืองซาลามังกาของสเปน เป็ นสถานที่ซึ่งเชื่อกันว่า ไซม่อน เวล่า ได้คน้ พบพระรูปศักดิ์สิทธิ์ของพระนาง พรหมจารี ซึ่ งถูกซ่ อ นไว้ตั้ง แต่ศ ตวรรษที่ 8 เพื่ อ ให้ร อดพ้นจากเงื้อ มมือ ของ มุสลิม ไซม่อนเกิดเมื่อวันที่ 4 กันยายน ค.ศ. 1401 ที่ปารีส ในครอบครัวซึ่งมี อันจะกินและศรัทธา หลังจากพ่อแม่และน้องสาวเพียงคนเดียวเสียชีวิต ท่านได้ ขายทรั พ ย์สิ น มรดกทั้ง หมดแล้ว บริ จ าคเงิน แก่วัด คนยากจน ผูข้ ัด สน และ หน่วยงานการกุศลต่างๆ ต่อจากนัน้ ได้สมัครเป็ นสมาชิกฆราวาสของคณะฟรัง ซิสกันในกรุงปารีส วันหนึง่ ขณะกําลังเข้าฌานอยู่ ท่านได้ยินเสียงดังฟั งชัดว่า “ไซม่อน ตื่ น เถิ ด อย่ าหลั บ จงไปที่ ภู เ ขาเปนญา เดอ ฟรานช่า ทางตะวั น ตกของประเทศ ค้นหารู ปที่ คล้ายกับฉันในถํา้ แล้วฉันจะบอกว่าต้องทําอะไรต่อไป” หลังจากค้นหาอยู่ 5 ปี โดยสําคัญผิดคิดว่าภูเขาเปนญา เดอ ฟรานช่า อยู่ในฝรัง่ เศส ท่านคว้านํา้ เหลวและคิดจะเลิกค้นหา คืนหนึ่งขณะกําลังมุ่งหน้า กลับปารีส ท่านได้ยินเสียงเหมือนครัง้ ก่อนกล่าวว่า “ไซม่อน อย่าล้มเลิก สักวัน หนึ่ งความพยายามของท่านจะเกิดผล” กําลังใจของไซม่อนหวนกลับคืนมาอีก ครั้ง คราวนี้ท่านบ่ายหน้าไปยังมหาวิทยาลัยของเมืองซาลามังกาในสเปน แต่ แทนที่จะได้ขอ้ มูลจากบรรดาคณาจารย์ ท่านกลับพบชายคนหนึ่งซึ่งเสนอขาย ถ่านคุณภาพดีจากเทือกเขาเปนญา เดอ ฟรานช่า ไซม่อนเดินตามคนขายถ่ านจนกระทัง่ มาถึ งหมู่บ า้ นซานมาร์ติน เดอ คาสตันญ่า เมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม ค.ศ. 1434 และได้พบกับหญิงใจดีซึ่งชีใ้ ห้ ท่านดูภเู ขาเปนญา เดอ ฟรานช่า ระหว่างทางขึน้ เขา ท่านได้พบกล่องอาหาร บนถนนอย่างน่าอัศจรรย์และกินจนอิ่ม แล้วเริ่มตระเวนค้นหาพระรูปตามถํา้ ทุก ถํา้ จนเช้าวันหนึง่ ท่านได้เห็นแสงสว่างเจิดจ้าเป็ นประกายแต่ไกล และเมื่อเข้ามา ใกล้ ๆ ก็ได้พบพระนางพรหมจารีมารียก์ าํ ลังอุม้ พระกุมารเยซูไว้ในอ้อมพระ หัตถ์และประทับอยู่บนบัลลังก์ทอง 10

เสือ้ หมายถึงเกียรติยศ แหวนหมายถึงอํานาจ และรองเท้าหมายถึงความ เป็ นบุตร เพราะในบ้านมีแต่บุตรเท่านัน้ ทีส่ วมรองเท้า ส่วนทาสไม่มสี ทิ ธิ ์ ! สิง่ ทีเ่ ราได้จากอุปมาเรือ่ งนี้คอื 1. นิทานเปรียบเทียบเรื่องนี้ไม่ควรได้ช่อื ว่า “ลูกล้างผลาญ” เพราะลูก ไม่ได้ประกอบวีรกรรมอันใดเลย แต่ควรได้ช่อื ว่า “บิดาผูเ้ ปี ย่ มด้วยความรัก” เพราะทัง้ เรือ่ งกล่าวถึงความรักของบิดามากกว่าบาปของลูก 2. บิดาบนโลกนี้เห็นบุตรแต่ไกลก็วงิ่ ไปสวมกอดและจูบเขา (ลก 15:20) ไม่มเี สียงตําหนิหรือดุดา่ เล็ดรอดออกมาจากปากของบิดาสักคํา พระเจ้าผูเ้ ป็ นบิดาบนสวรรค์จะยิง่ เฝ้ารอเรากลับบ้านและ “ให้อภัย” แก่เรามากกว่าบิดาบนโลกนี้สกั เพียงใด !! ทีส่ าํ คัญ พระองค์ทรงประทานอภัยโดย “ไม่จดจําความผิด” ต่างจากเรามนุ ษย์อย่างสิน้ เชิง เพราะเรามักจะจดจําความผิดและพูด ว่า “ฉันยกโทษให้หลายครัง้ แล้วนะ ขอให้ครัง้ นี้เป็ นครัง้ สุดท้าย !” 3. พฤติกรรมของบุตรคนเล็กถือว่า “เลวบริสุทธิ”์ เพราะนอกจากจะทํา ร้ายจิตใจของผู้เป็ นพ่อจนย่อยยับแล้ว แทนที่จะนํ าทรัพย์สมบัติไปลงทุน เขากลับ นําไปล้างผลาญจนสิน้ เนื้อประดาตัว คงไม่มผี ใู้ ดเลวเทียบเท่าเขาก็จริง แต่จะมีสกั กีค่ นในพวกเราทีร่ สู้ าํ นึก และกลับมาหาพระเจ้าเหมือนเขา ? 4. บุตรคนโตเข้ามามีบทบาทในตอนจบ เขาโกรธและเสียใจที่น้องชาย กลับบ้านซึ่งเป็ นท่าทีเดียวกับพวกฟาริสแี ละธรรมาจารย์ท่ตี ้องการเห็นคนบาปถูก ทําลายมากกว่ากลับใจ 4.1 คําพูดของเขาทีว่ า่ “ลูกรับใช้พอ่ มานานหลายปี แล้ว ไม่เคยฝา่ ฝื นคําสังของพ่ ่ อเลย พ่อก็ไม่เคยให้ลูกแพะแม้แต่ตวั เดียวแก่ลูกเพือ่ เลี้ยงฉลองกับ เพือ่ น ๆ” (ลก 15:29) บ่งบอกว่าหลายปี ท่เี ขานบนอบเชื่อฟงั และรับใช้บดิ านัน้ เป็ น การปฏิบตั ติ ามหน้าทีด่ ว้ ยความขมขืน่ หาได้เป็ นการรับใช้ดว้ ยความรักไม่ 4.2 เขาขาดความเมตตาโดยสิน้ เชิง นอกจากไม่ยนิ ดีท่นี ้องชาย กลับใจแล้ว เขายังไม่ยอมรับน้องชายเป็ นน้อง แต่เรียกว่า “ลูกชายคนนี้ของพ่อ” 7


อีกด้วย (ลก 15:30) เขาคิด ว่ า ตัว เองเป็ น คนดี อยู่บ้า นทํา หน้ า ที่ค รบถ้ว น แต่ แทนทีจ่ ะช่วยผูห้ ลงผิดให้ลุกขึน้ อีกครัง้ หนึ่ง เขากลับพร้อมจะเหยียบยํ่าคนผิดให้จม ติดดิน ไม่ว่าจะด้วยท่าทาง คําพูดดูหมิน่ เหยียดหยาม คําติฉินนินทา หรือด้วยเสียง วิพากษ์วจิ ารณ์ต่าง ๆ นานาก็ตาม 4.3 เขามีจติ ใจลามก จึงกล่าวหาน้ องชายว่า “คบหญิงเสเพล” (ลก 15:30) หรือหญิงโสเภณีทงั ้ ๆ ที่ไม่มขี อ้ ความใดระบุว่าน้ องชายของตนมี พฤติกรรมดังนี้มาก่อน ท่าทีดงั กล่าวเกิดจากความสงสัยว่าน้องชายได้ประพฤติผดิ ในสิง่ ทีต่ วั เขาเองนันแหละอยากจะทํ ่ า! แม้อุปมาทัง้ สามเรื่องจะกล่าวถึง “ความรัก” และ “การให้อภัย” จากฝ่าย พระเจ้าเหมือนกัน แต่จากฝา่ ยมนุษย์ ยังมีมมุ มองทีแ่ ตกต่างกัน 3 ด้าน กล่าวคือ 1. แกะพลัดหลงจากฝูงเพราะความโง่เขลาไม่รจู้ กั คิด หากรูจ้ กั คิดก่อน ทํา เราคงหลงผิดน้อยกว่านี้มากมายหลายเท่านัก 2. เหรี ย ญเงิ น สู ญ หายไม่ ใ ช่ เ พราะความผิ ด ของตั ว เหรี ย ญเอง เช่นเดียวกับหลายคนที่หลงผิดไม่ใช่เพราะสันดานของตนเอง แต่เพราะถูกคนอื่น ล่อลวงหรือบีบบังคับให้กระทําผิด 3. ส่วนลูกล้างผลาญนัน้ ตัง้ ใจและเต็มใจหันหลังให้พ่อบังเกิดเกล้าของ ตนเอง อย่างไรก็ตาม ความรักของพระเจ้าพร้อมให้อภัยทุกคน ไม่ว่าความผิ ด นัน้ จะเกิ ดจากความโง่เขลา ถูกผู้อืน่ ล่อลวง หรือจากความตัง้ ใจของเราเองก็ ตาม !!!

“ความหวั ง” คื อ ของขวั ญ จากพระเยซูท่ีม อบให้ กับ เรา แต่ เ ราต้ อ งอย่ า สับสนกับความหวังที่เราพบเห็นได้ ในคนทั่วไปที่มักจะมองอะไรเป็ นนํา้ ครึ่งแก้ วนะ คนแบบนี้มักจะมองว่าเดี๋ยวมันก็มีสทิ ธิ์พลิกผันได้ ถ้ าเราคิดว่าการมองแบบนี้เรียก ความหวังล่ะก็ มันไม่ใช่เลย คนที่มองแบบนี้เรียกว่า "มองโลกในแง่ดี" การมองโลก แง่ดีจัดเป็ นทัศนคติของมนุษย์ซ่ึงขึ้นอยู่กบั ปัจจัยหลายอย่าง พระเยซูคือองค์ความหวังและทรงเป็ นผู้รวบรวมอัศจรรย์แห่งการซ่อมแซม สิ่งต่างๆ ในพระศาสนจักร ในชีวิตพ่อ ในชีวิตของท่าน และในชีวิตของทุกๆ คน .. ที่ใดไม่มีความหวัง ที่น่ันก็จะไม่มีอสิ รภาพ พระเยซูแสดงให้ เราเห็นถึงฤทธานุภาพ ของพระเจ้ าที่ทาํ ให้ ทุกสิ่งเป็ นไปได้ ผ่านทางพระองค์ พี่น้องที่รัก พึงระลึกเสมอว่า คริสตชนต้ องดําเนินชีวิตอย่างมีความหวังใน พระเยซูคริสต์ และอย่าสับสนเป็ นอันขาดว่า การมองโลกในแง่ดีคือการมีความหวัง ในพระคริสตเจ้ า ขอให้ เราดูแม่พระผู้มีความหวังอย่างเต็มเปี่ ยมในพระบุตรของพระนาง นี่ คือแบบอย่ างที่เราต้ องก้ าวตาม แม้ เราจะตกอยู่ ในช่ วงเวลามืดมิดของชีวิตก็ตาม ความหวังในพระเจ้ าจะช่วยฟื้ นฟูส่งิ ต่างๆ ของเราให้ ดีข้ นึ

พระเยซูคือเหตุผลที่ทาํ ให้ เรามีความหวัง และความหวังนี้ไม่เคยสูญสลายเลย คัดย่ อจาก Pope Report

8

9


อีกด้วย (ลก 15:30) เขาคิด ว่ า ตัว เองเป็ น คนดี อยู่บ้า นทํา หน้ า ที่ค รบถ้ว น แต่ แทนทีจ่ ะช่วยผูห้ ลงผิดให้ลุกขึน้ อีกครัง้ หนึ่ง เขากลับพร้อมจะเหยียบยํ่าคนผิดให้จม ติดดิน ไม่ว่าจะด้วยท่าทาง คําพูดดูหมิน่ เหยียดหยาม คําติฉินนินทา หรือด้วยเสียง วิพากษ์วจิ ารณ์ต่าง ๆ นานาก็ตาม 4.3 เขามีจติ ใจลามก จึงกล่าวหาน้ องชายว่า “คบหญิงเสเพล” (ลก 15:30) หรือหญิงโสเภณีทงั ้ ๆ ที่ไม่มขี อ้ ความใดระบุว่าน้ องชายของตนมี พฤติกรรมดังนี้มาก่อน ท่าทีดงั กล่าวเกิดจากความสงสัยว่าน้องชายได้ประพฤติผดิ ในสิง่ ทีต่ วั เขาเองนันแหละอยากจะทํ ่ า! แม้อุปมาทัง้ สามเรื่องจะกล่าวถึง “ความรัก” และ “การให้อภัย” จากฝ่าย พระเจ้าเหมือนกัน แต่จากฝา่ ยมนุษย์ ยังมีมมุ มองทีแ่ ตกต่างกัน 3 ด้าน กล่าวคือ 1. แกะพลัดหลงจากฝูงเพราะความโง่เขลาไม่รจู้ กั คิด หากรูจ้ กั คิดก่อน ทํา เราคงหลงผิดน้อยกว่านี้มากมายหลายเท่านัก 2. เหรี ย ญเงิ น สู ญ หายไม่ ใ ช่ เ พราะความผิ ด ของตั ว เหรี ย ญเอง เช่นเดียวกับหลายคนที่หลงผิดไม่ใช่เพราะสันดานของตนเอง แต่เพราะถูกคนอื่น ล่อลวงหรือบีบบังคับให้กระทําผิด 3. ส่วนลูกล้างผลาญนัน้ ตัง้ ใจและเต็มใจหันหลังให้พ่อบังเกิดเกล้าของ ตนเอง อย่างไรก็ตาม ความรักของพระเจ้าพร้อมให้อภัยทุกคน ไม่ว่าความผิ ด นัน้ จะเกิ ดจากความโง่เขลา ถูกผู้อืน่ ล่อลวง หรือจากความตัง้ ใจของเราเองก็ ตาม !!!

“ความหวั ง” คื อ ของขวั ญ จากพระเยซูท่ีม อบให้ กับ เรา แต่ เ ราต้ อ งอย่ า สับสนกับความหวังที่เราพบเห็นได้ ในคนทั่วไปที่มักจะมองอะไรเป็ นนํา้ ครึ่งแก้ วนะ คนแบบนี้มักจะมองว่าเดี๋ยวมันก็มีสทิ ธิ์พลิกผันได้ ถ้ าเราคิดว่าการมองแบบนี้เรียก ความหวังล่ะก็ มันไม่ใช่เลย คนที่มองแบบนี้เรียกว่า "มองโลกในแง่ดี" การมองโลก แง่ดีจัดเป็ นทัศนคติของมนุษย์ซ่ึงขึ้นอยู่กบั ปัจจัยหลายอย่าง พระเยซูคือองค์ความหวังและทรงเป็ นผู้รวบรวมอัศจรรย์แห่งการซ่อมแซม สิ่งต่างๆ ในพระศาสนจักร ในชีวิตพ่อ ในชีวิตของท่าน และในชีวิตของทุกๆ คน .. ที่ใดไม่มีความหวัง ที่น่ันก็จะไม่มีอสิ รภาพ พระเยซูแสดงให้ เราเห็นถึงฤทธานุภาพ ของพระเจ้ าที่ทาํ ให้ ทุกสิ่งเป็ นไปได้ ผ่านทางพระองค์ พี่น้องที่รัก พึงระลึกเสมอว่า คริสตชนต้ องดําเนินชีวิตอย่างมีความหวังใน พระเยซูคริสต์ และอย่าสับสนเป็ นอันขาดว่า การมองโลกในแง่ดีคือการมีความหวัง ในพระคริสตเจ้ า ขอให้ เราดูแม่พระผู้มีความหวังอย่างเต็มเปี่ ยมในพระบุตรของพระนาง นี่ คือแบบอย่ างที่เราต้ องก้ าวตาม แม้ เราจะตกอยู่ ในช่ วงเวลามืดมิดของชีวิตก็ตาม ความหวังในพระเจ้ าจะช่วยฟื้ นฟูส่งิ ต่างๆ ของเราให้ ดีข้ นึ

พระเยซูคือเหตุผลที่ทาํ ให้ เรามีความหวัง และความหวังนี้ไม่เคยสูญสลายเลย คัดย่ อจาก Pope Report

8

9


เปนญา เดอ ฟรานช่า (Peña de Francia) แม้จะแปลว่า “ภูเขา หินแห่งฝรัง่ เศส” แต่กลับเป็ นชือ่ ของภูเขาซึ่งตัง้ อยู่ในเมืองซาลามังกาของสเปน เป็ นสถานที่ซึ่งเชื่อกันว่า ไซม่อน เวล่า ได้คน้ พบพระรูปศักดิ์สิทธิ์ของพระนาง พรหมจารี ซึ่ งถูกซ่ อ นไว้ตั้ง แต่ศ ตวรรษที่ 8 เพื่ อ ให้ร อดพ้นจากเงื้อ มมือ ของ มุสลิม ไซม่อนเกิดเมื่อวันที่ 4 กันยายน ค.ศ. 1401 ที่ปารีส ในครอบครัวซึ่งมี อันจะกินและศรัทธา หลังจากพ่อแม่และน้องสาวเพียงคนเดียวเสียชีวิต ท่านได้ ขายทรั พ ย์สิ น มรดกทั้ง หมดแล้ว บริ จ าคเงิน แก่วัด คนยากจน ผูข้ ัด สน และ หน่วยงานการกุศลต่างๆ ต่อจากนัน้ ได้สมัครเป็ นสมาชิกฆราวาสของคณะฟรัง ซิสกันในกรุงปารีส วันหนึง่ ขณะกําลังเข้าฌานอยู่ ท่านได้ยินเสียงดังฟั งชัดว่า “ไซม่อน ตื่ น เถิ ด อย่ าหลั บ จงไปที่ ภู เ ขาเปนญา เดอ ฟรานช่า ทางตะวั น ตกของประเทศ ค้นหารู ปที่ คล้ายกับฉันในถํา้ แล้วฉันจะบอกว่าต้องทําอะไรต่อไป” หลังจากค้นหาอยู่ 5 ปี โดยสําคัญผิดคิดว่าภูเขาเปนญา เดอ ฟรานช่า อยู่ในฝรัง่ เศส ท่านคว้านํา้ เหลวและคิดจะเลิกค้นหา คืนหนึ่งขณะกําลังมุ่งหน้า กลับปารีส ท่านได้ยินเสียงเหมือนครัง้ ก่อนกล่าวว่า “ไซม่อน อย่าล้มเลิก สักวัน หนึ่ งความพยายามของท่านจะเกิดผล” กําลังใจของไซม่อนหวนกลับคืนมาอีก ครั้ง คราวนี้ท่านบ่ายหน้าไปยังมหาวิทยาลัยของเมืองซาลามังกาในสเปน แต่ แทนที่จะได้ขอ้ มูลจากบรรดาคณาจารย์ ท่านกลับพบชายคนหนึ่งซึ่งเสนอขาย ถ่านคุณภาพดีจากเทือกเขาเปนญา เดอ ฟรานช่า ไซม่อนเดินตามคนขายถ่ านจนกระทัง่ มาถึ งหมู่บ า้ นซานมาร์ติน เดอ คาสตันญ่า เมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม ค.ศ. 1434 และได้พบกับหญิงใจดีซึ่งชีใ้ ห้ ท่านดูภเู ขาเปนญา เดอ ฟรานช่า ระหว่างทางขึน้ เขา ท่านได้พบกล่องอาหาร บนถนนอย่างน่าอัศจรรย์และกินจนอิ่ม แล้วเริ่มตระเวนค้นหาพระรูปตามถํา้ ทุก ถํา้ จนเช้าวันหนึง่ ท่านได้เห็นแสงสว่างเจิดจ้าเป็ นประกายแต่ไกล และเมื่อเข้ามา ใกล้ ๆ ก็ได้พบพระนางพรหมจารีมารียก์ าํ ลังอุม้ พระกุมารเยซูไว้ในอ้อมพระ หัตถ์และประทับอยู่บนบัลลังก์ทอง 10

เสือ้ หมายถึงเกียรติยศ แหวนหมายถึงอํานาจ และรองเท้าหมายถึงความ เป็ นบุตร เพราะในบ้านมีแต่บุตรเท่านัน้ ทีส่ วมรองเท้า ส่วนทาสไม่มสี ทิ ธิ ์ ! สิง่ ทีเ่ ราได้จากอุปมาเรือ่ งนี้คอื 1. นิทานเปรียบเทียบเรื่องนี้ไม่ควรได้ช่อื ว่า “ลูกล้างผลาญ” เพราะลูก ไม่ได้ประกอบวีรกรรมอันใดเลย แต่ควรได้ช่อื ว่า “บิดาผูเ้ ปี ย่ มด้วยความรัก” เพราะทัง้ เรือ่ งกล่าวถึงความรักของบิดามากกว่าบาปของลูก 2. บิดาบนโลกนี้เห็นบุตรแต่ไกลก็วงิ่ ไปสวมกอดและจูบเขา (ลก 15:20) ไม่มเี สียงตําหนิหรือดุดา่ เล็ดรอดออกมาจากปากของบิดาสักคํา พระเจ้าผูเ้ ป็ นบิดาบนสวรรค์จะยิง่ เฝ้ารอเรากลับบ้านและ “ให้อภัย” แก่เรามากกว่าบิดาบนโลกนี้สกั เพียงใด !! ทีส่ าํ คัญ พระองค์ทรงประทานอภัยโดย “ไม่จดจําความผิด” ต่างจากเรามนุ ษย์อย่างสิน้ เชิง เพราะเรามักจะจดจําความผิดและพูด ว่า “ฉันยกโทษให้หลายครัง้ แล้วนะ ขอให้ครัง้ นี้เป็ นครัง้ สุดท้าย !” 3. พฤติกรรมของบุตรคนเล็กถือว่า “เลวบริสุทธิ”์ เพราะนอกจากจะทํา ร้ายจิตใจของผู้เป็ นพ่อจนย่อยยับแล้ว แทนที่จะนํ าทรัพย์สมบัติไปลงทุน เขากลับ นําไปล้างผลาญจนสิน้ เนื้อประดาตัว คงไม่มผี ใู้ ดเลวเทียบเท่าเขาก็จริง แต่จะมีสกั กีค่ นในพวกเราทีร่ สู้ าํ นึก และกลับมาหาพระเจ้าเหมือนเขา ? 4. บุตรคนโตเข้ามามีบทบาทในตอนจบ เขาโกรธและเสียใจที่น้องชาย กลับบ้านซึ่งเป็ นท่าทีเดียวกับพวกฟาริสแี ละธรรมาจารย์ท่ตี ้องการเห็นคนบาปถูก ทําลายมากกว่ากลับใจ 4.1 คําพูดของเขาทีว่ า่ “ลูกรับใช้พอ่ มานานหลายปี แล้ว ไม่เคยฝา่ ฝื นคําสังของพ่ ่ อเลย พ่อก็ไม่เคยให้ลูกแพะแม้แต่ตวั เดียวแก่ลูกเพือ่ เลี้ยงฉลองกับ เพือ่ น ๆ” (ลก 15:29) บ่งบอกว่าหลายปี ท่เี ขานบนอบเชื่อฟงั และรับใช้บดิ านัน้ เป็ น การปฏิบตั ติ ามหน้าทีด่ ว้ ยความขมขืน่ หาได้เป็ นการรับใช้ดว้ ยความรักไม่ 4.2 เขาขาดความเมตตาโดยสิน้ เชิง นอกจากไม่ยนิ ดีท่นี ้องชาย กลับใจแล้ว เขายังไม่ยอมรับน้องชายเป็ นน้อง แต่เรียกว่า “ลูกชายคนนี้ของพ่อ” 7


เป็ นไปได้ท่บี ิดาจะแบ่งทรัพย์สมบัติให้บุตรก่อนตายหากต้องการเกษียณ ตัวเอง แต่งานนี้บดิ ายังไม่ทนั จะวางมือจากธุรกิจ บุตรคนเล็กก็ชงิ พูดกับบิดาว่า “พ่อ ครับ โปรดให้ทรัพย์สมบัตสิ ว่ นทีเ่ ป็ นมรดกแก่ลกู เถิด” (ลก 15:12) คําพูดนี้ทมิ่ แทงหัวใจของบิดายิง่ นัก เพราะความหมายของมันก็คอื “ให้มรดก ส่วนของลูกมาเดีย๋ วนี้เถอะ เพราะอย่างไรเสียลูกก็ตอ้ งได้รบั เมือ่ พ่อตายอยูด่ ี ลูกจะได้ ไปจากทีน่ ีซ่ ะที !” บิด าไม่โต้แ ย้ง สักคํา ด้ว ยตระหนักดีว่า หากลู ก จะเรีย นรู้จ กั ชีวิต เขาต้อ ง ประสบและแบกกางเขนหนักด้วยตนเอง จึงแบ่งทรัพย์สมบัตใิ ห้แก่ลูกทัง้ สองคน (ลก 15:12) โดยไม่รอช้า บุตรคนเล็กรวบรวมทุกสิง่ ทีม่ แี ล้วเดินทางไปยังประเทศห่างไกล ทีน่ นเขาประพฤติ ั่ เสเพลผลาญเงินทองจนหมดสิน้ เมื่อหมดตัวเขาจึงรับจ้างเลีย้ งหมู ซึง่ เป็ นอาชีพต้องห้ามของชาวยิว เพราะกฎหมายยิวกําหนดไว้ว่า “ขอให้ผเู้ ลี้ยงหมูจง ถูกสาปแช่ง” เมื่อ ตกตํ่ า ถึง ขีด สุ ด จนคิด จะกิน อาหารหมู พระเยซูเ จ้า ตรัส ว่ า “เขาจึ ง รู้ สํานึ ก” ซึ่งหากแปลตามต้นฉบับก็จะได้ความว่า “เขาจึงกลับมาเป็ นตัวของ ตัวเอง” (ลก 15:17) แสดงว่าความรูส้ กึ นึกคิดของพระองค์กค็ อื “ตราบใดทีม่ นุ ษย์หนั เหจากพระ เจ้า เขาไม่เป็ นตัวของตัวเอง เขาจะเป็ นตัวของตัวเองก็ต่อเมือ่ รูส้ าํ นึกและกลับมาหา พระเจ้าเท่านัน้ ” ! เมื่อกลับมาเป็ นตัวของตัวเอง บุตรคนเล็กจึงตัดสินใจกลับบ้าน ไม่ใช่ในฐานะ ลูก แต่ในฐานะคนรับใช้ซ่งึ มีสถานภาพตํ่ากว่าทาสเสียอีก เพราะทาสยังเป็ นสมาชิก คนหนึ่งของครอบครัว ส่วนคนรับใช้นนั ้ ไม่มสี งั กัด จะถูกเฉดหัวออกจากงานเมื่อใดก็ สุดแท้แต่นายจ้างแต่ผเู้ ดียว เมื่อกลับถึงบ้าน บิดาไม่เปิ ดโอกาสให้บุตรคนเล็กเอ่ยปากสมัครเป็ นคนรับใช้ สักคํา เขาสังผู ่ ร้ บั ใช้ว่า “เร็วเข้า จงไปนํ าเสื้อสวยทีส่ ุดมาสวมให้ลูกเรา นํ าแหวนมา สวมนิ้ว นํ ารองเท้ามาใส่ให้ จงนํ าลูกวัวทีข่ ุนอ้วนแล้วไปฆ่า แล้วกินเลี้ยงฉลองกัน เถิด” (ลก 15:22-23) 6

พระนางทรงกําชับท่านให้ขดุ รอบบริเวณนัน้ แล้วนําสิ่งที่คน้ พบไปวางไว้บนยอด สูง สุด ของภูเ ขา พร้อ มกับ สร้า งที่ พํา นัก ที่ ส วยที่ ส ดุ ไว้ที่ นัน่ เพราะเป็ นความ ปรารถนาของพระบุตรของพระนาง แล้วพระนางก็จากไป ไซม่อ นได้ชักชวนชายอี กสี่คนจากซานมาร์ติน เดอ คาสตันญ่า ให้ม า ช่วยกันขุดรอบบริเวณที่พระนางทรงรับสัง่ จนกระทัง่ วันที่ 19 พฤษภาคม ค.ศ. 1434 หลังจากยกหินก้อนมหึมาออก พวกเขาก็ได้พบกับพระรูปที่น่ารักที่สดุ นัน่ คือ พระนางพรหมจารีกาํ ลังอุม้ พระกุมารเยซูอยู่ในอ้อมพระหัตถ์ หลังค้นพบพระรูป ไซม่อนและคณะก็ได้รบั ความช่วยเหลือพิเศษจากพระ นางทันที บาดแผลที่ศีรษะของไซม่อนซึ่งเกิดระหว่างขุดหาพระรูปได้หายเป็ น ปลิดทิ้ง สายตาของพาสกวัล ซานเชส กลับมองเห็ นเป็ นปกติ ฮวน เฟอร์นนั เดซ หายจากอาการปวดท้องซึ่งทรมานเขามานานนับสิบปี อันโตนีโอ เฟอร์นนั เดซ เดิมหูหนวกกลับได้ยิน และนิว้ ของเบนีโต ซานเชส ซึ่งพิการตัง้ แต่เกิดก็หาย เป็ นปกติ เรื่องราวทั้งหมดนีถ้ กู บันทึกไว้ในหอเก็บเอกสารของซานมาร์ติน เดอ คาสตันญ่า

จากสเปนถึงฟิลิปปินส์ เกือบ 300 ปี ต่อมา มีขา้ ราชการสเปนครอบครัวหนึ่งจากซานมาร์ติน เดอ คาสตันญ่า ได้อ พยพมาตั้งถิ่ นฐานที่ เมืองกาวี เตในฟิ ลิ ปปิ นส์เมื่อ ปี ค.ศ. 1712 มี เ กล โคบาร์ ร ูเ บี ย ส ผู้เ ป็ นบุ ต รชายมี ค วามศรั ท ธาต่ อ พระนาง พรหมจารีแห่งเปนญาฟรานช่าและพกพาหนังสือชีวประวัติซึ่งหน้าปกเป็ นรูป ของพระนางติดตัวอยู่ตลอดเวลา ระหว่างเป็ นสามเณร มีเกลป่ วยหนัก ท่านและครอบครัวได้อธิษฐาน ภาวนาและบนบานต่อพระนางพรหมจารีแห่งเปนญาฟรานช่าว่าหากหายป่ วย ท่านจะสร้างวัดที่ริมฝั ง่ แม่นาํ้ ปาสิกในกรุงมะนิลา แล้วอัศจรรย์ก็เกิดขึน้ มีเกล หายจากอาการป่ วยและได้รับศีลบวชเป็ นพระสงฆ์องค์แรกของเขตนูเอวะ กาเซ เรส ซึ่งปั จจุบนั คือเมืองนาก่า เพื่อปฏิบตั ติ ามที่ได้บนบานไว้ คุณพ่อมีเกลได้ระดมชาวบ้านช่วยกันสร้าง วัดทําด้วยต้นจากและไม่ไผ่ที่ริมฝั ง่ แม่นาํ้ บิโกลในเมืองนาก่าแทน และได้ให้ช่าง แกะสลักไม้จากต้นกระท้อนเป็ นรูปพระนางพรหมจารีแห่งเปนญาฟรานช่าตาม ภาพหน้าปกที่ท่านพกติดตัวอยู่เสมอ เมือ่ แกะสลักแล้วเสร็จ ชาวบ้านได้เชือดคอ สุนขั ตัวหนึง่ เพื่อนําเลือดมาชโลมพระรูปอันเป็ นวิธีปฏิบตั ขิ องคนสมัยนัน้ นัยว่า 11


เพื่อเป็ นการเคลือบสีและรักษาเนื้อไม้ให้ทนทาน ปรากฏว่าเมื่อโยนร่างของสุนขั ซึ่งตายแล้วลงในแม่นาํ้ มันกลับมีชวี ิตและว่ายนํา้ ได้อีกครัง้ หนึง่ ข่าวนีแ้ พร่สะพัดไปอย่างรวดเร็ว ผูค้ นจากที่ตา่ งๆ พากันมาอ้อนวอนขอ ความช่วยเหลื อจากแม่พระเปนญาฟรานช่า คุณพ่อ มีเกลได้บันทึ กเรื่ องราว อัศจรรย์ตา่ ง ๆ อันเกิดจากพระนางและส่งไปเก็บรักษาไว้ที่ซานมาร์ตนิ เดอ คาส ตันญ่า อันเป็ นแหล่งกําเนิดของแม่พระเปนญาฟรานช่าในสเปน ดุจเดียวกับอุปมาเรื่องเมล็ ดมัสตาร์ดในพระคัมภีร์ (มธ 13:31-32) บัดนี้ความศรัทธาต่อพระนางพรหมจารีแห่งเปนญาฟรานช่าได้งอกงามเติบโต เป็ นต้นไม้ใหญ่ มีกิ่งก้านสาขาแพร่ขยายออกไปทัว่ ไม่เพียงในฟิ ลิปปิ นส์เท่านัน้ แต่ในอเมริกา ยุโรป ออสเตรเลีย รวมถึงประเทศอื่น ๆ ในเอเชียอีกด้วย สําหรับประเทศไทย ความศรัทธาต่อแม่พระเปนญาฟรานช่าได้เริ่มก่อตัว ขึน้ ตัง้ แต่ปี ค.ศ. 2001 ในหมู่ชาวฟิ ลิปปิ นส์ซึ่งต่อมาได้รวมตัวกันจัดตัง้ สมาคม พระนางพรหมจารีแห่งเปนญาฟรานช่า (Virgin Of Peñafrancia Association – VOPA) และในปี ค.ศ. 2004 ได้อญ ั เชิญพระรูปของพระนางมาประดิษฐานที่วัด แม่พระกุหลาบทิพย์ พร้อมกับจัดให้มีการเฉลิมฉลองในวันอาทิตย์ที่สามของ เดือนกันยายนทุกปี ผูส้ นใจเป็ นสมาชิก VOPA หรือปรารถนาจะนําแม่พระเปนญาฟรานช่าไป สวดที่ บ ้า น โปรดติ ด ต่ อ สํา นัก งานวั ด แม่ พ ระกุห ลาบทิ พ ย์ ลาดพร้า ว 124 กรุงเทพมหานคร

เหตุผลอีกประการหนึ่งคือ เหรียญนัน้ อาจเป็ นหนึ่งในสิบเหรียญทีเ่ ชื่อมติดกัน เป็ นสร้อยสวมบนศีรษะเพื่อแสดงสถานภาพว่าโสดหรือสมรส หญิงทีแ่ ต่งงานแล้วจะ ขัดถูและดูแลรักษาเหรียญทัง้ สิบมิให้พลัดพรากจากนาง แม้มหี นี้สนิ มากมายพวกนาง ก็จะไม่ยอมยกมันให้แก่ผูใ้ ด เพราะคุณค่าของมันเทียบได้กบั แหวนแต่งงานของเรา นี่เอง หากเหรียญหนึ่งเหรียญใดหายไป นางต้องค้นหามันเหมือนเราต้องค้นหา แหวนแต่งงานของเราอย่างไรก็อย่างนัน้ ! ไม่วา่ นางจะค้นหาเหรียญด้วยเหตุผลใดก็ตาม หากเหรียญนัน้ กลับมาอยูใ่ นมือ ของนางอีกครัง้ หนึ่ง นางย่อมยินดีอย่างยิง่ พระเจ้าทรงเป็ นเช่นเดียวกัน ! พระองค์ทรงยินดีอย่างยิง่ เมื่อคนบาปคนหนึ่งกลับบ้านมาหาพระองค์ เหมือน คนทัง้ บ้านยินดียงิ่ เมื่อพบเหรียญทีท่ ําให้พวกเขารอดพ้นจากการอดตาย หรือเหมือน หญิงผูท้ าํ เหรียญอันมีคา่ เกินกว่าจะตีราคาเป็ นเงินหายไป แล้วพบมันอีกครัง้ หนึ่ง นี่คอื ข่าวดีทพ่ี วกฟาริสไี ม่เคยคาดหวังมาก่อนว่าพระเจ้าจะทรงเป็ นเช่นนี้ ! พวกเขาอาจยอมรับว่าคนบาปทีห่ มอบคลานมาหาพระเจ้าด้วยความสํานึกผิด จะได้รบั การอภัย แต่การทีพ่ ระเจ้าทรงค้นหาคนบาปผูห้ ลงผิด ดุจเดียวกับหญิงค้นหา เหรียญหายนี่สิ เป็ นเรือ่ งใหม่เกินกว่าจะคาดหวัง พวกเขาไม่เคยได้ยนิ เลยว่ามีผู้ใดสอนความจริงเกีย่ วกับพระเจ้า เหมือนที ่ พระองค์ทรงสอนเราในวันนี้ !!

ลูกล้างผลาญและลูกที่คิดว่าตนทําดีแล้ว นี่เป็ นเรือ่ งสัน้ ทีด่ ที ส่ี ดุ เรือ่ งหนึ่งเท่าทีโ่ ลกเคยมีมา ! ชาวยิวไม่มสี ทิ ธิยกทรัพย์สมบัตใิ ห้บุตรตามใจชอบ เพราะกฎหมายกําหนดไว้ ว่าบุตรหัวปี ตอ้ งได้สองเท่าของบุตรคนอื่น (ฉธบ 21:17) ในกรณีน้ีบุตรคนโตจึงควร ได้มรดกสองในสาม ขณะทีบ่ ุตรคนเล็กได้เพียงหนึ่งในสาม 12

5


นี่คอื วิถชี วี ติ ของชาวยิวทีพ่ ระเยซูเจ้าทรงหยิบยกขึน้ มาเพื่อสอนเราว่า “พระ เจ้าทรงยิ นดีเมือ่ พบคนบาปทีส่ ญ ู หาย เหมือนคนเลี้ยงแกะยิ นดีเมือ่ แบกแกะที ่ สูญหายกลับบ้าน” ฟาริสจี อ้ งทําลายคนบาป แต่พระเจ้าทรงเฝ้าคอยคนบาปกลับมาหาพระองค์ !! แน่ น อนว่ า พระเจ้ า ทรงรัก ผู้ที ไ่ ม่ พ ลัด หลงจากพระองค์ แต่ ใ นเวลา เดียวกันดวงหทัยของพระองค์กเ็ ปี ย่ มด้วยความปี ตยิ นิ ดีเป็ นล้นพ้นเมือ่ ผูท้ พี ่ ลัดหลง กลับมาหาพระองค์ นี่คอื ความจริงอันยิง่ ใหญ่ทพ่ี ระเยซูเจ้าทรงเปิดเผยแก่เรา ! แต่น่าเสียดายที่อุปสรรคขวางกัน้ คนบาปมิให้กลับมาหาพระเจ้ากลับเป็ น มนุ ษย์ดว้ ยกันเอง โดยเฉพาะพวกทีช่ อบติฉินนินทาและวิพากษ์วจิ ารณ์ผอู้ ่นื แทบทุก เรือ่ ง หลายครัง้ การกลับมาหาพระเจ้ านั น้ ง่ ายกว่ากลับมาฟั งขี้ ปากมนุ ษย์ เป็ นร้อยเท่าพันเท่าทีเดียว !!!!!

เงินเหรียญที่หายไป เหรียญหายไม่ยาก แต่การหาเหรียญหายกลับยากกว่ามาก เพราะบ้านใน ชนบทมักมีหน้าต่างกลมกว้างประมาณฟุตครึง่ เพียงบานเดียว ภายในจึงค่อนข้างมืด อีกทัง้ ยังมีหญ้าแห้งจําพวกอ้อหรือกกปูพน้ื ซึง่ เป็ นดินอัดอีกชัน้ หนึ่ง แม่บา้ นจําต้องจุดตะเกียงพร้อมกับกวาดบ้านอย่างถี่ถ้วน เผื่อว่าจะเห็นแสง สะท้อนจากเหรียญหรือได้ยนิ เสียงเหรียญกระทบพืน้ บ้าง สาเหตุทน่ี างต้องค้นหาเหรียญให้พบ พอจะสันนิษฐานได้ดงั นี้ ประการแรก เหรียญทีช่ าวชนบทสามารถมีไว้ในครอบครองได้คงเป็ นเหรียญ เงินหนึ่งดรักมาซึ่งมีมูลค่าเทียบเท่าค่าแรงงานขัน้ ตํ่าหนึ่งวัน แม้มคี ่าไม่มากนักแต่ สําหรับคนหาเช้ากินคํ่าอย่างนาง หากหาเหรียญไม่พบ ก็แปลว่าวันนัน้ ทัง้ ครอบครัว จะไม่มอี ะไรกิน 4

มิสซาสั ปดาห์ ที่ 24 เทศกาลธรรมดา (ปี C) วันอาทิตย์ ที่ 15 กันยายน ค.ศ. 2013 วัน เดือน ปี รายการมิสซา ผู้ขอมิสซา ส. 14 ก.ย. สุ ขสํ าราญ โมทนาคุณพระเจ้าและพระแม่มารี ย ์ 18.00 น. มาร์การิ ตา้ จิตรสิ นี กิจปกครอง นิราวัล พ.ท. วาเลนติโน มหิ ธร บุญครอง เทเรซา รัตนา ชินธรรมมิตร์ และครอบครัว มาลี ยอแซฟ มานพ อดุลศิริสวัสดิ์ และครอบครัว มาลี เปโตร มนัศ อดุลศิริสวัสดิ์ และครอบครัว มาลี คุณธรรมรัตน์ วิสุทธิรัตน์ มารี อา จินดา เส็งเจริ ญ มารี อา ประทุม, คุณสมนึก ใช้สมบุญ และครอบครัว อุทศิ แด่ อันตน สําเริ ง โกญจนาท เริ งจิต สตีเฟน จํารู ญ, มารี อา ละมุด เจริ ญพานิช พ.อ.ชาญ บุญญะสิ ทธิ์ ปรุ งทิพย์ ยอแซฟ เที่ยง, มารี อา เฮียะ, ร็ อค ดารา เส็งเจริ ญ จินดา วิญญาณในไฟชําระและวิญญาณที่ไม่มีผใู้ ดนึกถึง ประชิด,ประจิตร อา. 15 ก.ย. สุ ขสํ าราญ โมทนาคุณพระเจ้า และพระแม่มารี ย ์ วรรณสาย 08.00 น. มารี อา เอื้อพันธ์ ศรี เจริ ญ และครอบครัวศรี เจริ ญ คค.ศรี เจริ ญ เทเรซา ภัทร์ นนั ต์ บุญมงคลกาญจน์ มารี อา สุ ดหทัย อุดมอักษร, คุณอิทธิพนั ธ์ มงคลสวัสดิ์ คุณบุญไทย ปู่ ภิรมย์ และครอบครัว ใดพร ปู่ ภิรมณ์ คุณสมพร, คุณวิรัช สนิทสม ลูซีอา ครอบครัวคุณบุญเลิศ ธนาพานิชย์ ครอบครัวพันธุมจินดา, ครอบครัวพุทธโกษา สุ ดารัตน์ ครอบครัวธนะสาร, สาธรกิจ, รัตนบรรณสกุล ณัฐวรรณ ครอบครัวลิ้มจิตรกร, เตรี ยมวิชานนท์, เพียรช่างคิด ณัฐวรรณ ครอบครัวเขม้นงาน,สุ ทธิโอภาส,ทุกครอบครัวในโลก ณัฐวรรณ 13


วัน เดือน ปี อา. 15 ก.ย. 08.00 น.

รายการมิสซา อุทศิ แด่ คุณอุย้ นิ้ว แซ่เซี้ ยว, คุณนวลจันทร์, ด.ช.ธงชัย ธนะสาร ยวง บัปติสต์ เสมียน สาธรกิจ, มารี อา ฮุยเกียว แซ่โง้ว ผูล้ ่วงลับครอบครัวธนะสารและสาธรกิจ คุณคงศักดิ์ เหง้าน้อย ยอแซฟ ภิรมย์, โยเซฟิ น รัตนา, ยวง พิสิษฐ์ พันธุมจินดา คุณวิรัช พุทธโกษา, มารี อา เทเรซา นงลักษณ์ จินดากุล ยอแซฟ เกียจัว๊ แซ่คู, อันนา เย็น เอี้ยพิน เปโตร บ้วนฮง เตียวเจริ ญ และบรรพบุรุษทุกท่าน มารี อา ละออง รัตนปาน, Francis Joseph Dunford ยวง บัปติสตา ก๊กเคี้ยง แซ่แพ้, มารี อา กิมฮวย แซ่ ต้ งั บรรพบุรุษครอบครัวธนาพานิชย์ วิญญาณในไฟชําระและวิญญาณที่ไม่มีผใู ้ ดนึกถึง อา. 15 ก.ย. สุ ขสํ าราญ โมทนาคุณพระเจ้า และพระแม่มารี ย ์ 10.00 น. สัตบุรุษวัดแม่พระกุหลาบทิพย์ทุกท่าน เทเรซา อรวรรณ กิจปกครอง มาทิลดา พรรณพัฒน์ ภวัติชน Mrs. Lolita และครอบครัวเสวตรวิทย์ แคธรี น ภัทราภรณ์ พูลกอง และครอบครัว คุณประชิด ชํานาญธรรม, คุณประจิตร ชูประจักษ์ คุณสายหยุด พุม่ พวง และครอบครัว คุณเลี่ยมเกียว แซ่อ้ ึง, คุณวรรณา, คุณสมเกียรติ สระบัว คริ สตินา ชนิศรา, คุณวไลพร, คุณษมธา, คุณปรกชล ครอบครัวโรจนแพทย์, ครอบครัวบุญเจริ ญ คุณยูริ, คุณธงชัย และครอบครัว คุณบานเย็น, คุณอดุลย์ สิ งห์ชาลี, คุณทองพูล มัชฌิมะ คุณพิมพ์นภา, คุณเกรี ยงไกร สิ ทธิ ทรัพย์ ครอบครัวสันตะวานนท์, คุณจิณห์จุฑา กิตติศิลป์

14

ผู้ขอมิสซา ณัฐวรรณ ณัฐวรรณ ณัฐวรรณ สุ ดารัตน์ สุ ดารัตน์ ไพรศรี /กานต์สิริ บุญเลิศ บุญเลิศ บุญเลิศ ชนิศรา,ษมธา นิราวัล มาลินี ลลิตา กนกวรรณ ชวนี ชวนี -/ ภาณุฉตั ร

พวกเขาไม่เคยหวังและไม่เคยคิดทีจ่ ะช่วยคนบาปให้รอด มีแต่จอ้ งจะทําลาย คนบาปให้สน้ิ ซากไปเท่านัน้ เอง

แกะที่พลัดหลง ลักษณะภูมปิ ระเทศของปาเลสไตน์ ประกอบด้วยที่ราบสูงเป็ นแนวยาวผ่าน กึ่งกลางประเทศโดยเริม่ จากเหนือสุดจนจรดใต้สุด แต่กลับมีความกว้างเพียงไม่ก่ี กิโลเมตร พ้นจากที่ราบสูงก็เป็ นหน้าผาสูงชัน และถิน่ ทุรกันดารในทะเลทราย ทุ่ง หญ้าเลีย้ งสัตว์จงึ มีอยูเ่ พียงน้อยนิดบนทีร่ าบสูงแคบ ๆ นี้เท่านัน้ ทุ่งหญ้าเหล่านี้ไม่มรี วั ้ รอบขอบมิดชิด แกะจึงพลัดหลงจากฝูงไปติดอยู่ตาม ซอกหินหรือหน้าผาสูงชันได้โดยง่าย คนเลีย้ งแกะจําต้องยืนตากแดดตากฝน อดหลับ อดนอน เพ่งสายตาเฝ้าฝูงแกะไม่ให้พลัดหลง และที่สําคัญพวกเขาต้องพร้อมเสี่ยง ชีวติ ป้องกันฝูงแกะจากการถูกขโมยหรือถูกฝูงสุนขั ปา่ และไฮยีน่ากัดกินอีกด้วย หากแกะสูญหาย พวกเขาต้องแกะรอยตามหาจนพบ หากแกะตาย อย่าง น้อยที่สุดพวกเขาต้องนํ าหนังแกะหรืออวัยวะส่วนใดส่วนหนึ่งกลับบ้านเพื่อแสดงว่า มันตายอย่างไร คนเลีย้ งแกะจึงได้รบั การยอมรับอย่างสูงและกลายเป็ นสัญลักษณ์ของการดูแล เอาใจใส่ จนพระเยซูเจ้าเองยังทรงเปรียบพระองค์เป็ นคนเลีย้ งแกะหรือนายชุมพาบาล ทีด่ ี มีฝงู แกะจํานวนไม่น้อยเป็ นของคนทัง้ หมู่บ้านร่วมกัน ไม่ใช่สมบัตขิ องคนใด คนหนึ่งโดยเฉพาะ ฝูงแกะเหล่านี้จะมีคนเลี้ยงแกะสองหรือสามคนรับผิดชอบดูแล ตกเย็นคนเลีย้ งแกะทีม่ แี กะในความรับผิดชอบอยูค่ รบจะพาฝูงแกะทีเ่ หลือทัง้ หมดกลับ บ้านตรงเวลา พร้อมกับแจ้งข่าวว่าเพื่อนอีกคนหนึ่งกําลังตามหาแกะที่หายอยู่ เมื่อ ทราบข่าว คนทัง้ หมู่บ้านจะเฝ้าคอยด้วยความกระวนกระวาย เมื่อเห็นคนเลี้ยงแกะ เดินกลับมาพร้อมกับแบกแกะทีพ่ ลัดหลงบนบ่า พวกเขาจะโห่รอ้ งด้วยความยินดีและ ขอบพระคุณพระเจ้า 3


สั ปดาห์ ที่ 24 เทศกาลธรรมดา (ปี C)

ลก 15:1-32

มีคนกล่าวว่า ลูกาบทที่ 15 คือ “ข่าวดีท่ามกลางข่าวดี” เพราะแก่นแท้ของ ข่าวดีทพ่ี ระเยซูเจ้าทรงเทศน์สอน ถูกนํามารวมกันไว้ทน่ี ่ี พระองค์ต รัส สอนอุ ป มาอัน เป็ น แก่ น แท้ข องข่า วดีเ หล่ า นี้ เพราะทรงถู ก พวกฟาริสีและธรรมาจารย์กล่าวหาว่าต้อนรับและกินอาหารร่วมกับคนบาป (ลก 15:2) ในสายตาของพวกฟาริสี แ ละธรรมาจารย์ ผู้ ใ ดก็ ต ามที่ ไ ม่ ป ฏิ บ ัติ ต าม บทบัญญัติ แม้ในเรือ่ งหยุมหยิมเล็กน้อย ล้วนเป็ นคนบาปทัง้ สิน้ พวกเขาแยกตัวเองออกจากคนบาปโดยสิ้นเชิงและขนานนามคนบาปว่า “ชาวแผ่นดิน” (People of the Land) กฎของพวกเขาคือ “เมือ่ ผูใ้ ดเป็ นชาวแผ่นดิน ห้ามให้เ งินแก่ เ ขา ห้า มเขาเป็ น พยาน ห้า มเผยความลับ แก่ เ ขา ห้ามตัง้ เขาเป็ น ผู้ คุม้ ครองเด็กกําพร้าหรือดูแลกองทุนเกีย่ วกับความรัก ห้ามเดินทางร่วมกับเขา ห้าม รับคําเชิญหรือเชิญเขามาเป็ นแขก และหากเป็ นไปได้ ห้ามติดต่อทําธุรกิจกับพวก เขา” เมื่อเห็นพระเยซูเจ้าติดต่อคบหากับคนบาป พวกเขาจึงยอมรับไม่ได้และพา กันกล่าวหาบ่นว่าพระองค์ นอกจากบ่นว่าพระองค์แล้ว พวกเขายังไม่รูจ้ กั คําว่า “ชาวสวรรค์จะมีความ ยินดีเพราะคนบาปคนหนึง่ กลับใจ” (ลก 15:7) เพราะสิง่ ที่อยู่ในความคิดและจิตใจ ของพวกเขาคือ “ชาวสวรรค์จะมีความยินดีเพราะคนบาปคนหนึง่ ถูกทําลายต่อหน้า พระเจ้า” 2

วัน เดือน ปี อา 15 ก.ย. 10.00 น.

รายการมิสซา ผู้ขอมิสซา อุทศิ แด่ สเตฟาโน อรุ ณ, อักแนส วิลเลียม บุญเจริ ญ ชนิศรา, ษมธา โรซา ทัศนีย,์ เซซี ลีอา บุญยิง่ บุญเจริ ญ ชนิศรา, ษมธา อองฟาโน ธวัช บุญเจริ ญ ชนิศรา, ษมธา สเตฟานัส เช็งมัง่ แซ่อ้ ึง, อันนา ชูศรี เอื้ออุณหะกิจ ชาคร ยอแซฟ สมบัติ ทรัพย์อาภารัตน์, คุณธาดา สระบัว ชาคร ยอห์น บัปติสต์ มณี , มารี อา เทเรซา สุ มาลี กิจนิตย์ชีว์ อดิสยั เปโตร บ้วนฮง เตียวเจริ ญ, ผูล้ ่วงลับครอบครัวแซ่เอี้ยว เปาโล มงคล, เซซี ลีอา อรนุช, คุณกรรณิ การ์ สวีรวงศ์ ลัดดา อักแนส ลดาวัลย์, คุณจารุ วรรณ สวีรวงศ์ ลัดดา คุณมารศรี สวีรจิต, คุณอรุ ณี เนตรวิจิต ลัดดา โรซา บุญยิง่ , ซิ ลเวสเตอร์ สุ รพงษ์ กิจเจริ ญ ลัดดา คุณสอางค์ ชุ่มชื่น, เฟนันโด ซาเวียร์, ปั งซิ โก ซาเวียร์ ลัดดา คามิลโล หม่งเฮง แซ่ล้ ี, พ.อ.ชาญ บุญญะสิ ทธิ์ -/ ปรุ งทิพย์ มารี อา ละออง รัตนปาน, คุณใบ สิ งห์ชาลี ชวนี Mr. Lui Boon Phor, Mr. Don P. Shadle ชวนี ร็ อค เมือง, มารี อา กุหลาบ ดีสุดจิต วรพร เปาโล ไพศาล, มารี อา จรัสศรี ดีสุดจิต วรพร เซซี ลีอา ยุพิน เจียจวบศิลป์ และญาติผลู้ ่วงลับ วรพร ยอแซฟ ฮวงไล้, มารี อา ตา แซ่เซี ยว อนุกลู อักแนส ธานี เศรษฐเสรี , คุณจิโรจน์ ฮิมา อนุกลู / เปาโล พิชยั , มารี อา มาริ นทร์ เจริ ญเสรี ลูก-หลาน ซูซานนา สุ นา พจน์ปฏิญญา, ยออันนา ผัน คิ้มแหน ลูก-หลาน กาทารี นา วาริ นนา,ยอแซฟ มนู,ยออากิม มาโนช บุษยเพศ ลูก-หลาน คุณนุชนาถ พุ่มพวง, แบนาแด๊ต กรรจภรณ์ ทําจันทา วิญญาณในไฟชําระและวิญญาณที่ไม่มีผใู้ ดนึ กถึง พฤ.19 ก.ย. สุ ขสํ าราญ มารี อา มารยาท สุ นพิชยั มาลินี มาลินี ศ. 20 ก.ย. สุ ขสํ าราญ เอลิซาเบท ธมลวรรณ สุ วรรณรัตนศรี 15


 วันอาทิตย์น้ ี (15 กันยายน) เป็นวันฉลองแม่พระเปนญาฟรานช่า ขอเชิ ญพี่นอ้ งร่ วม มิสซาเทิดเกียรติแม่พระเวลา 10.00 น. หลังมิสซามีแห่และถวายช่อดอกไม้แด่แม่พระ  วันอาทิตย์หน้า (22 กันยายน ศกนี้ ) หลังมิสซาสาย ขอเชิ ญพี่น้องตรวจวัดความดัน โลหิ ต และปรึ กษาปั ญหาด้านสุ ขภาพกับทีมแพทย์ พยาบาล และผูเ้ ชี่ ยวชาญด้าน กายภาพบําบัด ณ ศาลาปี ติการุ ณย์  วันอาทิตย์ที่ 6 ตุลาคม ศกนี้ เป็ นวันอาทิตย์ตน้ เดื อน พี่น้องท่านใดประสงค์นาํ บุตร หลานเด็กเล็กมารับศีลล้างบาป โปรดติดต่อสํานักงานวัด  ชมรมฆราวาสอัครสังฆมณฑลกรุ งเทพฯ เขต 2 ขอเชิญชวนพี่นอ้ งร่ วมจาริ กแสวงบุญ ณ สักการสถานบุญราศี คุณพ่อนิ โคลาส บุญเกิด กฤษบํารุ ง ที่วดั นักบุญยอแซฟ บ้าน หัน จ.นครราชสี ม า และร่ ว มพิ ธี มิ ส ซาพร้ อ มกับ รั บ พระคุ ณ การุ ณ ย์บ ริ บู ร ณ์ โดย พระสั ง ฆราช ยอแซฟ ชู ศ ัก ดิ์ สิ ริ สุ ท ธิ์ เป็ นประธาน วัน พุ ธ ที่ 23 ตุ ล าคม ศกนี้ (วันหยุดราชการ) ค่าใช้จ่ายเพียงท่านละ 500 บาท รับเพียง 50 ท่านเท่านั้น (ใกล้เต็ม จํานวนแล้ว!) ผูส้ นใจโปรดสอบถามรายละเอี ยดและสํารองที่นั่งที่สํานักงานวัด ณ ศาลาปี ติการุ ณย์  วัดแม่พระกุหลาบทิพย์รับสมัครพนักงานประจํา ตําแหน่ ง “เจ้าหน้าที่สํานักงานวัด” คุณสมบัติ : o o o o o o

ชาย/หญิง คาทอลิก อายุระหว่าง 20-35 ปี บริ บูรณ์ จบการศึกษาระดับ ปชส. หรื อปริ ญญาตรี มีทกั ษะด้านการใช้คอมพิวเตอร์ และโปรแกรมสําเร็ จรู ป Microsoft Office มีความรู้ดา้ นการทําบัญชีเบื้องต้น มีทกั ษะด้านการสื่ อสารดี มีมนุษยสัมพันธ์และประสานงานกับฝ่ ายต่าง ๆ ได้ มีจิตใจรักงานบริ การสัตบุรุษ

ผูส้ นใจโปรดติดต่อสํานักงานวัด หรื อเลขานุการสภาภิบาล (คุณพวงมาศ 08 9123 9223) 16

ฉบับที่ 492 วันอาทิตย์ที่ 15 กันยายน ค.ศ. 2013

สั ปดาห์ ที่ 24 เทศกาลธรรมดา (ปี C)

ในสวรรค์ จะมีความยินดีเพราะคนบาปคนหนึ่งกลับใจ มากกว่ ายินดีเพราะคนชอบธรรมทีไ่ ม่ ต้องการกลับใจใหม่ ลก 15:7


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.