ฉบับที่ 460 วันอาทิตย์ที่ 3 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2013
ฉบับที่ 460 วันอาทิตย์ที่ 3 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2013
สั ปดาห์ ที่ 4 เทศกาลธรรมดา (ปี C)
สั ปดาห์ ที่ 4 เทศกาลธรรมดา (ปี C)
ไม่ มีประกาศกคนใด ได้ รับการต้ อนรับอย่ างดีในบ้ านเมืองของตน
ไม่ มีประกาศกคนใด ได้ รับการต้ อนรับอย่ างดีในบ้ านเมืองของตน
ลก 4:24
ลก 4:24
สั ปดาห์ ที่ 4 เทศกาลธรรมดา (ปี C)
ลก 4:21-30
หลังจากทรงอ่านข้อความจากหนังสือประกาศกอิสยาห์ทว่ี ่า “พระจิตของพระ เจ้าทรงอยู่เหนือข้าพเจ้า เพราะพระองค์ทรงเจิมข้าพเจ้าไว้ให้ประกาศข่าวดีแก่คน ยากจน ทรงส่งข้าพเจ้าไปประกาศการปลดปล่อยแก่ผถู้ ูกจองจํา คืนสายตาให้แก่คน ตาบอด ปลดปล่อยผูถ้ ูกกดขีใ่ ห้เป็ นอิสระ ประกาศปี แห่งความโปรดปรานจากพระ เจ้า” (ลก 4:18-19) จบแล้ว พระเยซูเจ้าตรัสว่า “ในวันนี้ ข้อความจากพระคัมภีร์ทที ่ ่านได้ยนิ กับหูอยู่น้ี เป็ นความจริงแล้ว” (ลก 4:21) หมายความว่ า “ผู้ทีป่ ระกาศข่ า วดี ผู้ทีป่ ระกาศการปลดปล่ อ ย และผู้ที ่ ประกาศปี แห่งความโปรดปรานจากพระเจ้า” ทีป่ ระกาศกอิสยาห์และชาวยิวเฝ้าคอย มานานกว่า 700 ปี... บัดนี้ “ผูน้ ัน้ ” ได้เสด็จมาแล้ว....พระเมสสิยาห์ผทู้ รงเป็ น “พระผูช้ ่วยให้รอด” ได้เสด็จมาแล้ว และพระองค์ทรงเริม่ ประกาศข่าวดีและการปลดปล่อยให้ชาวเมืองนา ซาเร็ธได้ยนิ กับหูแล้ว !!! ชาวเมืองนาซาเร็ธเองก็รบั รูแ้ ละประหลาดใจใน “ถ้อยคําน่ าฟั ง” ทีพ่ ระองค์ ตรัส และพากันสรรเสริญพระองค์ (ลก 4:22) แต่...บางคนตัง้ คําถามว่า “นี เ่ ป็ นลูกของโยเซฟมิ ใช่หรือ” (ลก 4:22) คําถามนี้อาจตีความได้ 2 นัย 2
วัน เดือน ปี รายการมิสซา อา 3 ก.พ. สุ ขสํ าราญ โมทนาคุณพระเจ้าและพระแม่มารี ย ์ 10.00 น. สัตบุรุษวัดแม่พระกุหลาบทิพย์ทุกท่าน มารี อา จิตรา ประภาพร, เทเรซา ดวงพร ชัยชนะ อันนา อํานวย ศิริโชติ, คุณสิ ริมา กาฬแก้ว ดอมินิก ภูวนัย หงษ์แก้ว และครอบครัว คุณนิกร, เกล็นน่า ไพบูลย์ และครอบครัว มารี อา ธันยพร ศศิสุวรรณ, ยอแซฟ สุ ชารี ย ์ แสงหาญ ยอแซฟ ปัณณธร, ยอแซฟ ภัทรกร แสงหาญ เปโตร อริ ยะ กิจเจริ ญ คุณชูศรี เอื้ออุณหะกิจ มารธา จิรดา จิระดํารง, ครอบครัวจิระดํารง มารี อา ภาณุมาศ พงศ์พนั ธุ์พฒั น์ เทเรซา ชนินทร์ มาศ พนอําพน มารี อา ปนัดดา ลี้ยาง, คุณพัชร ธนาวรรณ พลเอก พิจิตร, คุณหญิงวิมล กุลละวณิ ชย์ ครอบครัวพันธุมจินดา อุทศิ แด่ เปโตร บ้วนฮง เตียวเจริ ญ โรซา ราตรี ลี้ยาง, อันนา ยีส่ ุ่ น พานิช คุณวิชยั สายแสง, คุณพัฒนา ทองธิว, คุณสอ ชูสอน ยอแซฟ โภชน์, อันนา จี๊ด ยอแซฟ ภิรมย์ พันธุมจินดา, คุณวิรัช พุทธโกษา เปโตร เหลี่ยน ฮว่าง วัน, มารธา เฮียน ฮว่าง ถิ ผูล้ ่วงลับครอบครัวพันธุมจินดา ผูล้ ่วงลับครอบครัวพุทธโกษาและครอบครัวนิลวิเศษ เปโตร สุ รพล, โรซา พงษ์ทิพย์ ทรัพย์เย็น มารี อา เทเรซา ประพิศ กําแพงแก้ว วิญญาณในไฟชําระ และวิญญาณที่ไม่มีผใู้ ดนึกถึง
ผู้ขอมิสซา ชมรมผูส้ ูงอายุ ชมรมผูส้ ูงอายุ
นิตินยั รสสุ คนธ์ ชาคร บุญรัตน์ ธนกร 11
มิสซาสั ปดาห์ ที่ 4 เทศกาลธรรมดา (ปี C) วันอาทิตย์ ที่ 3 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2013 วัน เดือน ปี ส. 2 ก.พ. 18.00 น.
รายการมิสซา ผู้ขอมิสซา สุ ขสํ าราญ โมทนาคุณพระเจ้าและพระแม่มารี ย ์ มารี อา จิตรา ประภาพร (วันคล้ายวันเกิด) มาลินี มารี อา ประทุม, คุณสมนึก ใช้สมบุญ และครอบครัว อุทศิ แด่ สตีเฟน จํารู ญ, มารี อา ละมุด เจริ ญพานิช เปโตร สุ รพล, โรซา พงษ์ทิพย์ ทรัพย์เย็น มารี อา เทเรซา ประพิศ กําแพงแก้ว อันตน สําเริ ง โกญจนาท เริ งจิต ผูล้ ่วงลับครอบครัวเจริ ญพานิช วิญญาณในไฟชําระและวิญญาณที่ไม่มีผใู ้ ดนึกถึง บุญรัตน์ อา. 3 ก.พ. สุ ขสํ าราญ โมทนาคุณพระเจ้า และพระแม่มารี ย ์ 08.00 น. มารี อา เอื้อพันธ์ และครอบครัวศรี เจริ ญ คค.ศรี เจริ ญ เทเรซา สมาน บุบผาวาส กอศิลป์ แมรี่ มิเชล ณัฎฐา ประดิษฐ์ศิลป์ ครอบครัวฉลองราษฎร์, อภิรมย์ภารดา, เดโชพล ครอบครัวคุณธนยศ, ครอบครัวคุณธีระยุทธ สิ งห์สา อุทศิ แด่ เปโตร ยรรยง, ลูซีอา ละออ, มารี อา นิตยา อุชชิน คค.อุชชิน ยอแซฟ สมบัติ อุชชิน, มารี อา มยุรี ผลาวงศ์ คค.อุชชิน มัทธิว เกียรติศกั ดิ์ สุ วรรณจิต, เปาโล ประจวบ สกุลเกิด คค.อุชชิน/ สมาน เบเนดิกโต ทวีป, เปโตร พรเทพ, ยาโกเบ บุญมี สิ งห์สา มารี อา ยุทธานา, มารี อา มาลัย สิ งห์สา เปโตร ชื่น, เปโตร มานะ, มารี อา มาลี มิ่งสกุล ยอแซฟ ทิวากร รักคิด และบรรพบุรุษ วิภาวินี ยวง บัปติสตา ก๊กเคี้ยง แซ่แพ้, มารี อา กิมฮวย แซ่ ต้ งั คค. ธนาพานิชย์ บรรพบุรุษและผูล้ ่วงลับครอบครัวธนาพานิชย์ คค. ธนาพานิชย์ วิญญาณในไฟชําระและวิญญาณที่ไม่มีผใู ้ ดนึกถึง คค. ธนาพานิชย์
10
นัยแรก พวกเขา “ทึง่ ” ใน “ถ้อยคําน่าฟงั ” ของพระองค์ทงั ้ ๆ ทีร่ ดู้ วี ่าพระองค์ ไม่ได้มกี ารศึกษาสูงส่งแต่ประการใดเพราะเป็ นเพียง “ลูกของโยเซฟ” ช่างไม้แสนจน คนหนึ่งเท่านัน้ กระนัน้ ก็ตาม พวกเขายัง “สรรเสริญ” พระองค์ ซึง่ ทําให้เข้าใจเป็ นอื่น ไปไม่ได้นอกจากพวกเขา “ยอมรับ” ว่าพระองค์ทรงรับ “ถ้อยคําน่าฟงั ” เหล่านัน้ ไม่ใช่ จากการศึกษาเล่าเรียน แต่จาก “พระเจ้า” โดยตรง ! เป็ น “พระเจ้า” เองทีท่ รงสอน “ถ้อยคําน่ าฟัง” ให้แก่พระเยซูเจ้า !!! ส่วนนัยทีส่ องนัน้ ตรงกันข้ามกับนัยแรกเลย นัน่ คือแม้ถอ้ ยคําของพระองค์จะ น่าฟงั แต่พวกเขา “ไม่ยอมรับ” และ “ไม่เชือ่ ” สาเหตุคอื พวกเขารู้ต้นกําเนิดของพระองค์ดี พวกเขาไม่เพียงรูว้ ่าพระองค์ เป็ นลูกของโยเซฟ แต่รแู้ ม้กระทังว่ ่ า “แม่ของเขาชือ่ มารีย์ พีช่ ายน้องชายของเขามิใช่ ยากอบ โยเซฟ ซีโมน และยูดาหรือ พีส่ าวน้องสาวทุกคนของเขาก็อยู่กบั เรามิใช่หรือ” (มธ 13:55-56) พวกเขา “ไม่ เ ชื อ่ ” เพราะยอมรับ ไม่ ไ ด้ ว่ า “ถ้ อ ยคํา น่ าฟั ง ” เช่ น นี้ จ ะ ออกมาจากตระกูลจน ๆ อย่างนี้ !!! พวกเขาวัดคุณค่าของคนด้วย “เงิ น”…… หากไม่มเี งินก็ไม่ได้รบั “การยอมรับ”….. เมื่อทรงทราบว่าพวกเขา “ไม่ยอมรับ” พระองค์ พระองค์จงึ ดักคอพวกเขาว่า “ท่านคงจะกล่าวคําพังเพยนี้แก่เราเป็ นแน่ ว่า ‘หมอเอ๋ย จงรักษาตนเองเถิ ด’” (ลก 4:23) ความหมายของคําพังเพยนี้คอื ขอให้พระองค์ทาํ อัศจรรย์รกั ษาชาวเมืองนาซา เร็ธซึง่ เป็ นคนบ้านเดียวกัน เหมือนทีท่ รงกระทําในเมืองอื่น ๆ เช่นคาเปอรนาอุมด้วย เถิด พร้อมกับการดักคอ พระองค์ตรัสตอบคําขอล่วงหน้าเลยว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านทัง้ หลายว่า ไม่มปี ระกาศกคนใดได้รบั การต้อนรับ อย่างดีในบ้านเมืองของตน” (ลก 4:24) ซึง่ อาจเกิดจากสาเหตุ 2 ประกาศด้วยกันคือ ประการแรก พวกเขารูจ้ กั “กําพืด” ของประกาศกดี พวกเขารูว้ ่าท่านเกิด จากตระกูลใด ประกอบอาชีพอะไร มีฐานะอย่างไร มีการศึกษามากน้อยเพียงใด 3
เมือ่ รูจ้ กั ดี ผลทีต่ ามมาคือ “ไม่ยอมรับ” ! ฟงั ดูแปลก แต่เป็ นเรือ่ งจริง ! เข้าตําราเดียวกันกับพวกเราหลายคนทีร่ จู้ กั นิสยั ใจคอและความสามารถของ คนไทยด้วยกันเองดี แต่กลับ “ไม่ยอมรับ” สินค้าไทย และหันไปใช้ “ของนอก” แทน และคงเหมือนพวกเราอีกหลายคนทีเ่ ห็นหญ้าบ้านอื่นเขียวกว่าหญ้าบ้านตน อยูร่ ่าํ ไป...ช่างไม่ให้เกียรติ “หญ้า” บ้านตนเองเอาเสียเลย ! ประการทีส่ องเกิดจากความ “อิ จฉา” พวกเขาทนเห็นคนบ้านเดียวกันดีกว่า เด่นกว่า และดังกว่า ไม่ได้ เมือ่ พวกเขามีอคติและไม่ยอมรับคนบ้านเดียวกันเช่นนี้ พระองค์จงึ ปฏิเสธที่ จะทําอัศจรรย์รกั ษาพวกเขา ลําพังไม่ทําอัศจรรย์ช่วยเหลือคนบ้านเดียวกัน ก็ทําให้ชาวเมืองนาซาเร็ธไม่ พอใจมากแล้ว แต่พระองค์ยงั เสริมอีกว่า “เราบอกความจริงอีกว่าในสมัยประกาศกเอลียาห์ เมือ่ ฝนไม่ตกเป็ นเวลาสาม ปี ห กเดือ น และเกิด ความอดอยากครัง้ ใหญ่ ท ัว่ แผ่ น ดิน มีห ญิง ม่ า ยหลายคนใน อิสราเอล แต่พระเจ้ามิได้ทรงส่งประกาศกเอลียาห์ไปหาหญิงม่ายเหล่านี้ นอกจาก หญิงม่ายทีเ่ มืองศาเรฟทั ในเขตเมืองไซดอน” (ลก 4:25-26; ดู 1 พกษ 17:9-24) ั่ เมืองศาเรฟทั ตัง้ อยู่รมิ ฝงทะเลเมดิ เตอร์เรเนียน เกือบกึ่งกลางระหว่างเมือง ไทระและไซดอน เป็ นดินแดนของชาวฟินิเซียอันเป็ นถิน่ กําเนิดของพระบาอัล เท่ากับว่าพระองค์ทรงให้ความสําคัญแก่ “คนต่างชาติ” หรือ “คนต่างศาสนา” มาก !! เท่านี้ยงั ไม่พอ พระองค์ตรัสต่อไปอีกว่า “ในสมัยประกาศกเอลีชา มีคนโรคเรื้อนหลายคนในอิสราเอล แต่ ไม่มีใคร ได้รบั การรักษาให้หายจากโรค นอกจากนาอามานชาวซีเรียเท่านัน้ ” (ลก 4:27) คราวนี้นาอามานไม่ได้เป็ นเพียงคนต่างชาติเท่านัน้ แต่ยงั เป็ นถึงผูบ้ ญ ั ชาการ กองทัพซีเรียซึง่ เป็ นศัตรูตวั สําคัญของชาวยิวอีกด้วย เท่านัน้ แหละ “ทุกคนโกรธเคืองยิ ง่ นัก” (ลก 4:28) น่าเสียดาย... แทนทีช่ าวเมืองนาซาเร็ธจะสํานึกผิดแล้วหันกลับมาเชื่อและ4
By ร็ อตไวเลอร์ ลายจุด
เดือนกุมภาพันธ์ เดือนแห่งความรัก.. วัดเรามีกิจกรรมให้พี่นอ้ งแสดงความรัก ต่อเด็กๆที่ขาดโอกาส ณ ศูนย์นกั บุญมาร์ติน จ.นนทบุรี วันอาทิตย์ที่ 17 กุมภาพันธ์นี้ เราจะไปจัด กิ จ กรรมมอบความสุข แก่เ ด็ ก ๆ โดยออกเดิน ทางหลัง อาหารเที่ ย งทิ พ ย์ ประมาณ 12.30 น. พี่นอ้ งที่สนใจลงชือ่ ที่สาํ นักงานวัดได้เลยค่ะ... ประกาศขยายเวลารับของรางวัลสลากคริสต์มาสการกุศลถึงวันอาทิตย์หน้า (10 กุมภาพันธ์) เวลา 15.00 น.แล้ว!! พี่นอ้ งท่านใดยังไม่ตรวจผลสลาก หรือยังไม่มา รับของรางวัล รีบหน่อยนะคะ.. หากพ้นกําหนดแล้ว ไม่มีผมู้ ารับ วัดจะนําอาหารและของ ใช้ตา่ งๆในชุด Gift Set ทัง้ หมดมอบให้ศนู ย์นกั บุญมาร์ตนิ และรางวัลเครื่องใช้ไฟฟ้า วัด จะนําไปเป็ นของรางวัลในกิจกรรมต่างๆที่เหมาะสมต่อไป... วันพุธรับเถ้า เริ่มต้นเทศกาลมหาพรต ปี นี้ตรงกับวันพุธที่ 13 กุมภาพันธ์.. พี่ น้องมาร่วมมิสซาแล้วอย่าลืมรับ “กระปุกมหาพรต”กลับบ้านเพื่อดําเนินตามจิตตา รมณ์ม หาพรตด้ว ยการอดออมและแบ่ ง ปั น ตลอดเทศกาล แล้ว นํา มาส่ ง คื น วั ด วั น อาทิตย์ปัสกา 31 มีนาคม ศกนีค้ ่ะ... ข่าวฝากประชาสัมพันธ์จากชมรมผูส้ งู อายุฯ.. คณะอนุกรรมการคาทอลิกเพื่อ ผูส้ งู อายุระดับชาติมโี ครงการ “จิตอาสาหาทุนช่วยงานผูส้ งู อายุ” วัตถุประสงค์เพื่อระดม ทุนและสร้างเครือข่ายช่วยเหลือผูส้ งู อายุ.. ขอเชิญผูส้ งู อายุและผูส้ นใจทัว่ ไปสมัครเข้า โครงการ แล้วอดออมวันละเพียง 1 บาท จนถึงวันที่ 30 มิถนุ ายน ศกนี้ ผูส้ นใจโปรด สอบถามประธานชมรมผูส้ งู อายุฯได้เลยค่ะ... ขอพระเจ้าประทานพระพรแด่พี่นอ้ งทุกท่าน
iPad
ไมโครเวฟ ชาร์ ป เครื่องทําแซนวิช กาต้ มนํา้ Otto หม้ อสแตนเลส แจกันเซรามิก
ตรวจหมายเลขผูโ้ ชคดีได้ที่บอร์ดด้านหน้าวัด และรับรางวัลที่สาํ นักงานวัด เตารีด, ผ้ าห่ ม, เหยือกนํา้ พร้ อมแก้ว Gift Set มลค่ า 200 บาท 60 รางวัล 9
เรื่องนีเ้ กิดขึน้ เกือบร้อยปี มาแล้ว ชายผูห้ นึง่ กําลังเดินคุยกับ เพื่อนบนถนนกลางกรุงลอนดอน เผอิญมีหญิงแก่แต่งตัวปอนๆเดิน ผ่านมา เขาจึงก้มหัวเล็กน้อยแล้วเปิ ดหมวกแสดงความเคารพ เพื่อน แปลกใจจึงถามว่า “คุณเปิ ดหมวกให้ผหู้ ญิ งคนนั้นทําไม เธอไม่ใช่ สุภาพสตรี” คําตอบของชายผูน้ นั้ ก็คือ “ผมเปิ ดหมวกให้ ไม่ใช่เพราะ เธอเป็ นสุภาพสตรี แต่เพราะผมเป็ นสุภาพบุรษุ ต่างหาก” **************** คนทัว่ ไปมักเข้าใจว่า ความดีนนั้ จะทําหรือไม่ ขึน้ อยู่กบั ว่า อีก ฝ่ ายทําตัวอย่างไร ถ้าเป็ นคนดี ก็ควรได้รบั ความดีจากเรา แต่ถา้ เป็ น คนไม่ ดี ก็ ไ ม่ ค วร กล่ า วอี ก นัย หนึ่ ง การทํา ความดี ข องเราถูก กําหนดโดยอีกฝ่ ายว่าเป็ นคนชนิดใด คําถามก็คือ จะไม่ดีกว่าหรือ หากเราทําความดี โดยไม่แคร์ว่า อีกฝ่ายเป็นใคร แต่ทําเพราะสํานึกว่าเราเป็นใครต่างหาก “ความดี” อาทิ ความเอื้อเฟื้ อเกื้อกูล มิได้มีผลดีตอ่ อีกฝ่ าย เท่านัน้ หากยังมีผลดีตอ่ เราซึ่งเป็ นผูก้ ระทําด้วย อย่างน้อยก็จรรโลง ความเป็ นมนุษย์ของเราไว้ ความไร้เมตตาต่อผูท้ ี่ทาํ ตัวหยาบกระด้าง กับเรา ไม่ได้เป็ นผลเสียกับเขาเท่านัน้ หากยังทําให้เราหยาบกระด้าง ตามเขาไปด้วย ยิ่งหากถึงขัน้ ใช้ความรุนแรงตอบโต้เพียงเพราะอีก ฝ่ ายเป็ นคนชัว่ ร้าย เราซึ่งเป็ นผูก้ ระทําก็ยิ่งสูญเสียความเป็ นมนุษย์ และมีจิตใจใกล้เคียงกับเขายิ่งขึน้ ทุกที ใช่หรือไม่ว่า ค ุณค่าแห่งความดี อยูท่ ี่ยกใจเราให้สงู ขึ้น 8
ยอมรับ พระองค์ พวกเขากลับ โกรธ ลุ ก ฮือ และหมายมันจะกํ ่ า จัด พระองค์ใ ห้ไ ด้ สาเหตุอาจเกิดจาก พวกเขารับไม่ได้ทพ่ี ระองค์ทรงเปรียบพระองค์เองกับประกาศกผูย้ งิ่ ใหญ่ทส่ี ุด ดังเช่นเอลียาห์ ทัง้ ๆ ทีพ่ ระองค์เป็ นเพียงลูกช่างไม้จน ๆ คนหนึ่ง สาเหตุอกี ประการหนึ่งอาจเป็ นเพราะพวกเขารับไม่ได้ทถ่ี ูกนําไปเปรียบเทียบ กับบรรพบุรุษของตนในยุคสมัยของประกาศกเอลียาห์ ซึ่งตรงกับรัชสมัยของกษัตริย์ อาหับ อันเป็ นช่วงเวลาตกตํ่าทีส่ ดุ ในประวัตศิ าสตร์ของชาวยิว ทัง้ นี้ เป็ นเพราะกษัตริย์อาหับ “ทรงอภิเษกสมรสกับเยเซเบล ราชธิดาของ กษัตริยเ์ อทบาอัลแห่งไซดอน” (1 พกษ 16:31) พระมเหสีเยเซเบลได้ชกั นํ าการนับถือพระบาอัลเขามาในแผ่นดินอิสราเอล พร้อมกับสังกํ ่ าจัดบรรดาผูเ้ ผยพระวจนะของพระเจ้า แม้แต่กษัตริย์อาหับก็หนั ไปนมัสการพระบาอัล ซึ่งถือเป็ นการ “ทําความชัว่ เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ มากกว่ากษัตริยอ์ งค์ก่อน ๆ ทุกองค์” (1 พกษ 16:30) พวกเขาโกรธเพราะพระองค์นําพวกเขาไปเปรียบเทียบกับบรรพบุรุษในช่วงที่ ทําบาปหนักและห่างเหินจากพระเจ้ามากทีส่ ดุ ! ส่วนสาเหตุสุดท้ายที่น่าจะสําคัญทีส่ ุดก็คอื ชาวยิวถือว่าตนเป็ นประชากรที่ พระเจ้าทรงเลือกสรร พวกเขาจึง “ดูหมิ น่ ” คนต่างชาติ พวกเขาเชื่อว่า “พระเจ้าทรงสร้างคนต่างชาติข้นึ มาเพือ่ เป็ นเชื้อเพลิงสําหรับ ไฟนรก” แต่พระเยซูเจ้าทีพ่ วกเขารูจ้ กั เถือกเถาเหล่ากอดีกลับสอนราวกับว่า “พระเจ้า ทรงโปรดปรานคนต่างชาติ” เป็ นพิเศษ นี่คอื “รุ่งอรุณ” ของข่าวดีทน่ี ําความรอดมาสู่ “นานาชาติ ” ชนิดทีช่ าวยิวไม่ เคยคาดฝนั มาก่อน และไม่มวี นั ทีจ่ ะยอมรับได้ !! วันนัน้ หากชาวเมืองนาซาเร็ธไม่อจิ ฉาหรือมีอคติต่อพระเยซูเจ้า และไม่ถอื ตัว ว่าดีกว่าชนชาติอนื ่ พวกเขาคงได้รบั “ข่าวดี” และ “การปลดปล่อย” จากพระองค์ ไปแล้ว ! เหมือนทีว่ นั นี้ พวกเรา “บางคน” ได้รบั ไปแล้ว !?!? 5
บทความโดย ภาวัน
ม.ร.ว.อคิน รพีพฒ ั น์ อาจารย์และนักมานุษยวิทยาชือ่ ดัง เล่าว่าคราวหนึง่ ได้ ไปเที่ยวทะเลที่ระยอง ขณะที่เล่นนํา้ อยู่ได้เห็ นหญิงผูห้ นึ่งยืนอยู่บนชายหาดกําลัง พูดคุยกับเด็กสาววัย 13-14 ปี สองคนที่อยู่ในทะเล สองคนนัน้ คงเป็ นพี่เลี้ยงของ ลูกเธอ ซึ่งอยู่ในเรือยางใกล้ ๆ กัน เมื่อพูดเสร็จเธอก็เดินขึน้ ฝั ง่ แล้วหายตัวไป ส่วน เด็กสาวสองคนนัน้ ลากเรือยางออกไปโต้คลื่น สักพักก็สงั เกตว่าเรือลอยออกจากฝั ง่ ไปเรื่อย ๆ ส่วนพี่เลี้ยงและเด็กซึ่งอายุประมาณ 6-7 ขวบ ท่าทีก็เปลี่ยนไป จากเดิมที เคยหัวเราะสนุกสนานก็เงียบเสียงและสีหน้าไม่คอ่ ยดี สักพักพี่เลี้ยงซึ่งตอนนีข้ นึ้ ไปนัง่ อยู่บนเรือแล้ว ก็มีท่าทางตกใจ โบกไม้โบกมือและตะโกนเรียกคน แต่ไม่มีใครได้ยิน เพราะเรือลอยห่างออกไปทะเลมากแล้ว อาจารย์อคินเห็ นเช่นนั้นจึงตัดสินใจตะโกนร้องเรียกชายหนุ่มคนหนึ่งซึ่ งมี รูปร่างลํา่ สัน และชี้ให้เขาดูเรือยางที่ถกู กระแสนํา้ พัดออกไปไกล เขาจึงรีบว่ายนํา้ ไป ยังเรือยางนัน้ แล้วลากกลับมาที่ชายหาด เด็กสาวทั้งสองเมื่อรูว้ ่าปลอดภัยแล้วก็มีสี หน้าดีขนึ้ อย่างเห็นได้ชดั และเมื่อเรือมาใกล้จดุ ที่อาจารย์อคินยืนอยู่ ก็กล่าวขอบคุณ อย่างนอบน้อม แต่ที่คิดไม่ถึงก็คือ หญิงผูเ้ ป็ นมารดาของเด็กคนนัน้ จู่ ๆ ก็โผล่มาที่ชายหาด แล้วเดินรี่เข้ามาหาอาจารย์อคิน สีหน้าโกรธจัดพร้อมกับพูดว่า "ทําไมคุณไม่ว่ายนํา้ ออกไปช่วยเองเล่า เอะอะเรียกคนเขาทําไม" "ก็ผมแก่ป่านนีแ้ ล้วก็ป่วยด้วย ถ้าขืนว่าย ออกไปก็ตายนะซิ" อาจารย์อคินตอบด้วยความตกใจแกมประหลาดใจ อะไรทําให้หญิงผูน้ นั้ โกรธจัดถึงกับต่อว่าชายผูม้ ีส่วนช่วยชีวิตของลูกเธอ ที่ จริงเธอน่าจะดีใจและขอบคุณท่านด้วยซํา้ ที่ทาํ ให้ลกู เธอรอดตาย คําตอบเห็นจะเป็ น เพราะเธอรูส้ ึก “เสียหน้า” นัน่ เองที่ปล่อยปละละเลยลูกจนตกอยู่ในอันตราย หรือไม่ ก็อับอายที่ไม่ได้ช่วยอะไรลูกเลย แต่เป็ นคนอื่นต่างหากที่ช่วยชีวิตลูกเธอไว้ พูดง่าย ๆ คือเธอนึกถึงหน้าตาของตัวเองมากกว่านึกถึงความปลอดภัยของลูก 6
เธอรูส้ ึกเสียหน้าที่ไม่ได้ทาํ หน้าที่ของแม่เท่าที่ควร แต่เพื่อไม่ให้เธอรูส้ ึกว่าเธอ เป็ นแม่ที่แย่ จึงหาช่องตําหนิอาจารย์อคินว่าทําไมไม่ว่ายนํา้ ไปช่วยเสียเอง การตําหนิ เช่นนัน้ ทําให้เธอสบายใจขึน้ ว่า ฉันไม่ได้แย่คนเดียว คนอื่นก็แย่เหมือนกันและอาจจะแย่ กว่าฉันด้วยซํา้ ทั้ง หมดที่ เ ธอทํา นั้นล้ว นเป็ นเพราะแรงผลัก ดัน ของอัต ตาแท้ ๆ อัต ตานั้น ยอมรับ ไม่ไ ด้ว่ า ตนเองทําผิด พลาด และจะโกรธมากหากมีใ ครมาทํา ให้ค นอื่ น เห็ น ความผิดพลาดของตน หรือชี้ช่องให้ตนเองเห็ นความผิดพลาดนัน้ (ทั้งๆ ที่เป็ นเรื่อง สุดวิสยั หรือเป็ นเรื่องธรรมดาของมนุษย์) ขณะเดียวกันอัตตาก็ยอมไม่ได้ที่จะเห็ นคน อื่นดีกว่าตนเอง ดังนัน้ แทนที่จะชื่นชมก็ตอ้ งหาช่องตําหนิหรือวิพากษ์วิจารณ์ อัตตา ุ คุณกับเรา หากว่าการกระทําของ สามารถกระตุน้ ให้เราเกลียดชังแม้กระทัง่ คนที่มบี ญ เขาทําให้เราเห็นข้อบกพร่องของตนเอง หรือทําให้คนอื่นเห็นความผิดพลาดของเรา ที่จริงไม่มีใครต่อว่าหญิงผูน้ นั้ เลย เพราะเป็ นเรื่องสุดวิสยั ที่เกิดขึน้ กับใครก็ได้ แต่เมื่อใดก็ตามที่คิดถึงแต่หน้าตาของตนเอง คนเราก็สามารถปรุงแต่งไปได้รอ้ ยแปด รวมทัง้ มีตรรกะหรือเหตุผลประหลาดพิสดาร ด้วยเหตุนี้ แม้แต่คนที่ชว่ ยเหลือลูกของ ตน หญิงผูน้ กี้ ็มองเห็นเขาเป็ นผูร้ า้ ยและพร้อมระบายความโกรธใส่อย่างเต็มที่ เรื่องแบบนีจ้ ะไม่เกิดหากเธอนึกถึงลูกแทนที่จะนึกถึงหน้าตาของตนเอง เพราะ เมือ่ รูว้ ่าลูกปลอดภัย แม่คนไหนก็ย่อมดีใจทัง้ นัน้ และจะรูส้ ึกดีกบั คนที่ชว่ ยชีวิตลูกของ เธอ ไม่มีเหตุผลใดที่จะต้องเป็ นทุกข์ รูส้ ึกแย่ หรือกราดเกรี้ยวคนอื่นเลย เพราะทุก ฝ่ ายมีแต่ “ได้” ไม่มีใคร “เสีย” เลย ตรงกันข้ามการเอาอัตตาเป็ นตัวตัง้ ย่อมลงเอย ด้วยความทุกข์ของทุกฝ่ าย การเอาอั ต ตาหรื อ หน้า ตาเป็ นตั ว ตั้ ง เป็ นที่ ม าแห่ ง ความทุก ข์ ใ จและ ความสัมพันธ์ที่รา้ วฉาน แม้แต่เรื่องดี ๆ ก็กลายเป็ นเรื่องร้ายอย่างเรื่องข้างบนได้ การรูเ้ ท่าทันอัตตาเวลามันโผล่มาจึงเป็ นเรื่องสําคัญ แม้ว่าการลดละอัตตาไม่ใช่เรื่อง ง่าย แต่หากเรารูจ้ กั เปลี่ยนมุมมองบ้าง เช่น มองจากมุมของคนอื่น หรือนึกถึงคนอื่น มากกว่าตัวเอง อัตตาก็จะครองใจเราน้อยลง และเปิ ดโอกาสให้ความสุขมานัง่ ในใจเรา ได้มากขึน้
7
บทความโดย ภาวัน
ม.ร.ว.อคิน รพีพฒ ั น์ อาจารย์และนักมานุษยวิทยาชือ่ ดัง เล่าว่าคราวหนึง่ ได้ ไปเที่ยวทะเลที่ระยอง ขณะที่เล่นนํา้ อยู่ได้เห็ นหญิงผูห้ นึ่งยืนอยู่บนชายหาดกําลัง พูดคุยกับเด็กสาววัย 13-14 ปี สองคนที่อยู่ในทะเล สองคนนัน้ คงเป็ นพี่เลี้ยงของ ลูกเธอ ซึ่งอยู่ในเรือยางใกล้ ๆ กัน เมื่อพูดเสร็จเธอก็เดินขึน้ ฝั ง่ แล้วหายตัวไป ส่วน เด็กสาวสองคนนัน้ ลากเรือยางออกไปโต้คลื่น สักพักก็สงั เกตว่าเรือลอยออกจากฝั ง่ ไปเรื่อย ๆ ส่วนพี่เลี้ยงและเด็กซึ่งอายุประมาณ 6-7 ขวบ ท่าทีก็เปลี่ยนไป จากเดิมที เคยหัวเราะสนุกสนานก็เงียบเสียงและสีหน้าไม่คอ่ ยดี สักพักพี่เลี้ยงซึ่งตอนนีข้ นึ้ ไปนัง่ อยู่บนเรือแล้ว ก็มีท่าทางตกใจ โบกไม้โบกมือและตะโกนเรียกคน แต่ไม่มีใครได้ยิน เพราะเรือลอยห่างออกไปทะเลมากแล้ว อาจารย์อคินเห็ นเช่นนั้นจึงตัดสินใจตะโกนร้องเรียกชายหนุ่มคนหนึ่งซึ่ งมี รูปร่างลํา่ สัน และชี้ให้เขาดูเรือยางที่ถกู กระแสนํา้ พัดออกไปไกล เขาจึงรีบว่ายนํา้ ไป ยังเรือยางนัน้ แล้วลากกลับมาที่ชายหาด เด็กสาวทั้งสองเมื่อรูว้ ่าปลอดภัยแล้วก็มีสี หน้าดีขนึ้ อย่างเห็นได้ชดั และเมื่อเรือมาใกล้จดุ ที่อาจารย์อคินยืนอยู่ ก็กล่าวขอบคุณ อย่างนอบน้อม แต่ที่คิดไม่ถึงก็คือ หญิงผูเ้ ป็ นมารดาของเด็กคนนัน้ จู่ ๆ ก็โผล่มาที่ชายหาด แล้วเดินรี่เข้ามาหาอาจารย์อคิน สีหน้าโกรธจัดพร้อมกับพูดว่า "ทําไมคุณไม่ว่ายนํา้ ออกไปช่วยเองเล่า เอะอะเรียกคนเขาทําไม" "ก็ผมแก่ป่านนีแ้ ล้วก็ป่วยด้วย ถ้าขืนว่าย ออกไปก็ตายนะซิ" อาจารย์อคินตอบด้วยความตกใจแกมประหลาดใจ อะไรทําให้หญิงผูน้ นั้ โกรธจัดถึงกับต่อว่าชายผูม้ ีส่วนช่วยชีวิตของลูกเธอ ที่ จริงเธอน่าจะดีใจและขอบคุณท่านด้วยซํา้ ที่ทาํ ให้ลกู เธอรอดตาย คําตอบเห็นจะเป็ น เพราะเธอรูส้ ึก “เสียหน้า” นัน่ เองที่ปล่อยปละละเลยลูกจนตกอยู่ในอันตราย หรือไม่ ก็อับอายที่ไม่ได้ช่วยอะไรลูกเลย แต่เป็ นคนอื่นต่างหากที่ช่วยชีวิตลูกเธอไว้ พูดง่าย ๆ คือเธอนึกถึงหน้าตาของตัวเองมากกว่านึกถึงความปลอดภัยของลูก 6
เธอรูส้ ึกเสียหน้าที่ไม่ได้ทาํ หน้าที่ของแม่เท่าที่ควร แต่เพื่อไม่ให้เธอรูส้ ึกว่าเธอ เป็ นแม่ที่แย่ จึงหาช่องตําหนิอาจารย์อคินว่าทําไมไม่ว่ายนํา้ ไปช่วยเสียเอง การตําหนิ เช่นนัน้ ทําให้เธอสบายใจขึน้ ว่า ฉันไม่ได้แย่คนเดียว คนอื่นก็แย่เหมือนกันและอาจจะแย่ กว่าฉันด้วยซํา้ ทั้ง หมดที่ เ ธอทํา นั้นล้ว นเป็ นเพราะแรงผลัก ดัน ของอัต ตาแท้ ๆ อัต ตานั้น ยอมรับ ไม่ไ ด้ว่ า ตนเองทําผิด พลาด และจะโกรธมากหากมีใ ครมาทํา ให้ค นอื่ น เห็ น ความผิดพลาดของตน หรือชี้ช่องให้ตนเองเห็ นความผิดพลาดนัน้ (ทั้งๆ ที่เป็ นเรื่อง สุดวิสยั หรือเป็ นเรื่องธรรมดาของมนุษย์) ขณะเดียวกันอัตตาก็ยอมไม่ได้ที่จะเห็ นคน อื่นดีกว่าตนเอง ดังนัน้ แทนที่จะชื่นชมก็ตอ้ งหาช่องตําหนิหรือวิพากษ์วิจารณ์ อัตตา ุ คุณกับเรา หากว่าการกระทําของ สามารถกระตุน้ ให้เราเกลียดชังแม้กระทัง่ คนที่มบี ญ เขาทําให้เราเห็นข้อบกพร่องของตนเอง หรือทําให้คนอื่นเห็นความผิดพลาดของเรา ที่จริงไม่มีใครต่อว่าหญิงผูน้ นั้ เลย เพราะเป็ นเรื่องสุดวิสยั ที่เกิดขึน้ กับใครก็ได้ แต่เมื่อใดก็ตามที่คิดถึงแต่หน้าตาของตนเอง คนเราก็สามารถปรุงแต่งไปได้รอ้ ยแปด รวมทัง้ มีตรรกะหรือเหตุผลประหลาดพิสดาร ด้วยเหตุนี้ แม้แต่คนที่ชว่ ยเหลือลูกของ ตน หญิงผูน้ กี้ ็มองเห็นเขาเป็ นผูร้ า้ ยและพร้อมระบายความโกรธใส่อย่างเต็มที่ เรื่องแบบนีจ้ ะไม่เกิดหากเธอนึกถึงลูกแทนที่จะนึกถึงหน้าตาของตนเอง เพราะ เมือ่ รูว้ ่าลูกปลอดภัย แม่คนไหนก็ย่อมดีใจทัง้ นัน้ และจะรูส้ ึกดีกบั คนที่ชว่ ยชีวิตลูกของ เธอ ไม่มีเหตุผลใดที่จะต้องเป็ นทุกข์ รูส้ ึกแย่ หรือกราดเกรี้ยวคนอื่นเลย เพราะทุก ฝ่ ายมีแต่ “ได้” ไม่มีใคร “เสีย” เลย ตรงกันข้ามการเอาอัตตาเป็ นตัวตัง้ ย่อมลงเอย ด้วยความทุกข์ของทุกฝ่ าย การเอาอั ต ตาหรื อ หน้า ตาเป็ นตั ว ตั้ ง เป็ นที่ ม าแห่ ง ความทุก ข์ ใ จและ ความสัมพันธ์ที่รา้ วฉาน แม้แต่เรื่องดี ๆ ก็กลายเป็ นเรื่องร้ายอย่างเรื่องข้างบนได้ การรูเ้ ท่าทันอัตตาเวลามันโผล่มาจึงเป็ นเรื่องสําคัญ แม้ว่าการลดละอัตตาไม่ใช่เรื่อง ง่าย แต่หากเรารูจ้ กั เปลี่ยนมุมมองบ้าง เช่น มองจากมุมของคนอื่น หรือนึกถึงคนอื่น มากกว่าตัวเอง อัตตาก็จะครองใจเราน้อยลง และเปิ ดโอกาสให้ความสุขมานัง่ ในใจเรา ได้มากขึน้
7
เรื่องนีเ้ กิดขึน้ เกือบร้อยปี มาแล้ว ชายผูห้ นึง่ กําลังเดินคุยกับ เพื่อนบนถนนกลางกรุงลอนดอน เผอิญมีหญิงแก่แต่งตัวปอนๆเดิน ผ่านมา เขาจึงก้มหัวเล็กน้อยแล้วเปิ ดหมวกแสดงความเคารพ เพื่อน แปลกใจจึงถามว่า “คุณเปิ ดหมวกให้ผหู้ ญิ งคนนั้นทําไม เธอไม่ใช่ สุภาพสตรี” คําตอบของชายผูน้ นั้ ก็คือ “ผมเปิ ดหมวกให้ ไม่ใช่เพราะ เธอเป็ นสุภาพสตรี แต่เพราะผมเป็ นสุภาพบุรษุ ต่างหาก” **************** คนทัว่ ไปมักเข้าใจว่า ความดีนนั้ จะทําหรือไม่ ขึน้ อยู่กบั ว่า อีก ฝ่ ายทําตัวอย่างไร ถ้าเป็ นคนดี ก็ควรได้รบั ความดีจากเรา แต่ถา้ เป็ น คนไม่ ดี ก็ ไ ม่ ค วร กล่ า วอี ก นัย หนึ่ ง การทํา ความดี ข องเราถูก กําหนดโดยอีกฝ่ ายว่าเป็ นคนชนิดใด คําถามก็คือ จะไม่ดีกว่าหรือ หากเราทําความดี โดยไม่แคร์ว่า อีกฝ่ายเป็นใคร แต่ทําเพราะสํานึกว่าเราเป็นใครต่างหาก “ความดี” อาทิ ความเอื้อเฟื้ อเกื้อกูล มิได้มีผลดีตอ่ อีกฝ่ าย เท่านัน้ หากยังมีผลดีตอ่ เราซึ่งเป็ นผูก้ ระทําด้วย อย่างน้อยก็จรรโลง ความเป็ นมนุษย์ของเราไว้ ความไร้เมตตาต่อผูท้ ี่ทาํ ตัวหยาบกระด้าง กับเรา ไม่ได้เป็ นผลเสียกับเขาเท่านัน้ หากยังทําให้เราหยาบกระด้าง ตามเขาไปด้วย ยิ่งหากถึงขัน้ ใช้ความรุนแรงตอบโต้เพียงเพราะอีก ฝ่ ายเป็ นคนชัว่ ร้าย เราซึ่งเป็ นผูก้ ระทําก็ยิ่งสูญเสียความเป็ นมนุษย์ และมีจิตใจใกล้เคียงกับเขายิ่งขึน้ ทุกที ใช่หรือไม่ว่า ค ุณค่าแห่งความดี อยูท่ ี่ยกใจเราให้สงู ขึ้น 8
ยอมรับ พระองค์ พวกเขากลับ โกรธ ลุ ก ฮือ และหมายมันจะกํ ่ า จัด พระองค์ใ ห้ไ ด้ สาเหตุอาจเกิดจาก พวกเขารับไม่ได้ทพ่ี ระองค์ทรงเปรียบพระองค์เองกับประกาศกผูย้ งิ่ ใหญ่ทส่ี ุด ดังเช่นเอลียาห์ ทัง้ ๆ ทีพ่ ระองค์เป็ นเพียงลูกช่างไม้จน ๆ คนหนึ่ง สาเหตุอกี ประการหนึ่งอาจเป็ นเพราะพวกเขารับไม่ได้ทถ่ี ูกนําไปเปรียบเทียบ กับบรรพบุรุษของตนในยุคสมัยของประกาศกเอลียาห์ ซึ่งตรงกับรัชสมัยของกษัตริย์ อาหับ อันเป็ นช่วงเวลาตกตํ่าทีส่ ดุ ในประวัตศิ าสตร์ของชาวยิว ทัง้ นี้ เป็ นเพราะกษัตริย์อาหับ “ทรงอภิเษกสมรสกับเยเซเบล ราชธิดาของ กษัตริยเ์ อทบาอัลแห่งไซดอน” (1 พกษ 16:31) พระมเหสีเยเซเบลได้ชกั นํ าการนับถือพระบาอัลเขามาในแผ่นดินอิสราเอล พร้อมกับสังกํ ่ าจัดบรรดาผูเ้ ผยพระวจนะของพระเจ้า แม้แต่กษัตริย์อาหับก็หนั ไปนมัสการพระบาอัล ซึ่งถือเป็ นการ “ทําความชัว่ เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ มากกว่ากษัตริยอ์ งค์ก่อน ๆ ทุกองค์” (1 พกษ 16:30) พวกเขาโกรธเพราะพระองค์นําพวกเขาไปเปรียบเทียบกับบรรพบุรุษในช่วงที่ ทําบาปหนักและห่างเหินจากพระเจ้ามากทีส่ ดุ ! ส่วนสาเหตุสุดท้ายที่น่าจะสําคัญทีส่ ุดก็คอื ชาวยิวถือว่าตนเป็ นประชากรที่ พระเจ้าทรงเลือกสรร พวกเขาจึง “ดูหมิ น่ ” คนต่างชาติ พวกเขาเชื่อว่า “พระเจ้าทรงสร้างคนต่างชาติข้นึ มาเพือ่ เป็ นเชื้อเพลิงสําหรับ ไฟนรก” แต่พระเยซูเจ้าทีพ่ วกเขารูจ้ กั เถือกเถาเหล่ากอดีกลับสอนราวกับว่า “พระเจ้า ทรงโปรดปรานคนต่างชาติ” เป็ นพิเศษ นี่คอื “รุ่งอรุณ” ของข่าวดีทน่ี ําความรอดมาสู่ “นานาชาติ ” ชนิดทีช่ าวยิวไม่ เคยคาดฝนั มาก่อน และไม่มวี นั ทีจ่ ะยอมรับได้ !! วันนัน้ หากชาวเมืองนาซาเร็ธไม่อจิ ฉาหรือมีอคติต่อพระเยซูเจ้า และไม่ถอื ตัว ว่าดีกว่าชนชาติอนื ่ พวกเขาคงได้รบั “ข่าวดี” และ “การปลดปล่อย” จากพระองค์ ไปแล้ว ! เหมือนทีว่ นั นี้ พวกเรา “บางคน” ได้รบั ไปแล้ว !?!? 5
เมือ่ รูจ้ กั ดี ผลทีต่ ามมาคือ “ไม่ยอมรับ” ! ฟงั ดูแปลก แต่เป็ นเรือ่ งจริง ! เข้าตําราเดียวกันกับพวกเราหลายคนทีร่ จู้ กั นิสยั ใจคอและความสามารถของ คนไทยด้วยกันเองดี แต่กลับ “ไม่ยอมรับ” สินค้าไทย และหันไปใช้ “ของนอก” แทน และคงเหมือนพวกเราอีกหลายคนทีเ่ ห็นหญ้าบ้านอื่นเขียวกว่าหญ้าบ้านตน อยูร่ ่าํ ไป...ช่างไม่ให้เกียรติ “หญ้า” บ้านตนเองเอาเสียเลย ! ประการทีส่ องเกิดจากความ “อิ จฉา” พวกเขาทนเห็นคนบ้านเดียวกันดีกว่า เด่นกว่า และดังกว่า ไม่ได้ เมือ่ พวกเขามีอคติและไม่ยอมรับคนบ้านเดียวกันเช่นนี้ พระองค์จงึ ปฏิเสธที่ จะทําอัศจรรย์รกั ษาพวกเขา ลําพังไม่ทําอัศจรรย์ช่วยเหลือคนบ้านเดียวกัน ก็ทําให้ชาวเมืองนาซาเร็ธไม่ พอใจมากแล้ว แต่พระองค์ยงั เสริมอีกว่า “เราบอกความจริงอีกว่าในสมัยประกาศกเอลียาห์ เมือ่ ฝนไม่ตกเป็ นเวลาสาม ปี ห กเดือ น และเกิด ความอดอยากครัง้ ใหญ่ ท ัว่ แผ่ น ดิน มีห ญิง ม่ า ยหลายคนใน อิสราเอล แต่พระเจ้ามิได้ทรงส่งประกาศกเอลียาห์ไปหาหญิงม่ายเหล่านี้ นอกจาก หญิงม่ายทีเ่ มืองศาเรฟทั ในเขตเมืองไซดอน” (ลก 4:25-26; ดู 1 พกษ 17:9-24) ั่ เมืองศาเรฟทั ตัง้ อยู่รมิ ฝงทะเลเมดิ เตอร์เรเนียน เกือบกึ่งกลางระหว่างเมือง ไทระและไซดอน เป็ นดินแดนของชาวฟินิเซียอันเป็ นถิน่ กําเนิดของพระบาอัล เท่ากับว่าพระองค์ทรงให้ความสําคัญแก่ “คนต่างชาติ” หรือ “คนต่างศาสนา” มาก !! เท่านี้ยงั ไม่พอ พระองค์ตรัสต่อไปอีกว่า “ในสมัยประกาศกเอลีชา มีคนโรคเรื้อนหลายคนในอิสราเอล แต่ ไม่มีใคร ได้รบั การรักษาให้หายจากโรค นอกจากนาอามานชาวซีเรียเท่านัน้ ” (ลก 4:27) คราวนี้นาอามานไม่ได้เป็ นเพียงคนต่างชาติเท่านัน้ แต่ยงั เป็ นถึงผูบ้ ญ ั ชาการ กองทัพซีเรียซึง่ เป็ นศัตรูตวั สําคัญของชาวยิวอีกด้วย เท่านัน้ แหละ “ทุกคนโกรธเคืองยิ ง่ นัก” (ลก 4:28) น่าเสียดาย... แทนทีช่ าวเมืองนาซาเร็ธจะสํานึกผิดแล้วหันกลับมาเชื่อและ4
By ร็ อตไวเลอร์ ลายจุด
เดือนกุมภาพันธ์ เดือนแห่งความรัก.. วัดเรามีกิจกรรมให้พี่นอ้ งแสดงความรัก ต่อเด็กๆที่ขาดโอกาส ณ ศูนย์นกั บุญมาร์ติน จ.นนทบุรี วันอาทิตย์ที่ 17 กุมภาพันธ์นี้ เราจะไปจัด กิ จ กรรมมอบความสุข แก่เ ด็ ก ๆ โดยออกเดิน ทางหลัง อาหารเที่ ย งทิ พ ย์ ประมาณ 12.30 น. พี่นอ้ งที่สนใจลงชือ่ ที่สาํ นักงานวัดได้เลยค่ะ... ประกาศขยายเวลารับของรางวัลสลากคริสต์มาสการกุศลถึงวันอาทิตย์หน้า (10 กุมภาพันธ์) เวลา 15.00 น.แล้ว!! พี่นอ้ งท่านใดยังไม่ตรวจผลสลาก หรือยังไม่มา รับของรางวัล รีบหน่อยนะคะ.. หากพ้นกําหนดแล้ว ไม่มีผมู้ ารับ วัดจะนําอาหารและของ ใช้ตา่ งๆในชุด Gift Set ทัง้ หมดมอบให้ศนู ย์นกั บุญมาร์ตนิ และรางวัลเครื่องใช้ไฟฟ้า วัด จะนําไปเป็ นของรางวัลในกิจกรรมต่างๆที่เหมาะสมต่อไป... วันพุธรับเถ้า เริ่มต้นเทศกาลมหาพรต ปี นี้ตรงกับวันพุธที่ 13 กุมภาพันธ์.. พี่ น้องมาร่วมมิสซาแล้วอย่าลืมรับ “กระปุกมหาพรต”กลับบ้านเพื่อดําเนินตามจิตตา รมณ์ม หาพรตด้ว ยการอดออมและแบ่ ง ปั น ตลอดเทศกาล แล้ว นํา มาส่ ง คื น วั ด วั น อาทิตย์ปัสกา 31 มีนาคม ศกนีค้ ่ะ... ข่าวฝากประชาสัมพันธ์จากชมรมผูส้ งู อายุฯ.. คณะอนุกรรมการคาทอลิกเพื่อ ผูส้ งู อายุระดับชาติมโี ครงการ “จิตอาสาหาทุนช่วยงานผูส้ งู อายุ” วัตถุประสงค์เพื่อระดม ทุนและสร้างเครือข่ายช่วยเหลือผูส้ งู อายุ.. ขอเชิญผูส้ งู อายุและผูส้ นใจทัว่ ไปสมัครเข้า โครงการ แล้วอดออมวันละเพียง 1 บาท จนถึงวันที่ 30 มิถนุ ายน ศกนี้ ผูส้ นใจโปรด สอบถามประธานชมรมผูส้ งู อายุฯได้เลยค่ะ... ขอพระเจ้าประทานพระพรแด่พี่นอ้ งทุกท่าน
iPad
ไมโครเวฟ ชาร์ ป เครื่องทําแซนวิช กาต้ มนํา้ Otto หม้ อสแตนเลส แจกันเซรามิก
ตรวจหมายเลขผูโ้ ชคดีได้ที่บอร์ดด้านหน้าวัด และรับรางวัลที่สาํ นักงานวัด เตารีด, ผ้ าห่ ม, เหยือกนํา้ พร้ อมแก้ว Gift Set มลค่ า 200 บาท 60 รางวัล 9
มิสซาสั ปดาห์ ที่ 4 เทศกาลธรรมดา (ปี C) วันอาทิตย์ ที่ 3 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2013 วัน เดือน ปี ส. 2 ก.พ. 18.00 น.
รายการมิสซา ผู้ขอมิสซา สุ ขสํ าราญ โมทนาคุณพระเจ้าและพระแม่มารี ย ์ มารี อา จิตรา ประภาพร (วันคล้ายวันเกิด) มาลินี มารี อา ประทุม, คุณสมนึก ใช้สมบุญ และครอบครัว อุทศิ แด่ สตีเฟน จํารู ญ, มารี อา ละมุด เจริ ญพานิช เปโตร สุ รพล, โรซา พงษ์ทิพย์ ทรัพย์เย็น มารี อา เทเรซา ประพิศ กําแพงแก้ว อันตน สําเริ ง โกญจนาท เริ งจิต ผูล้ ่วงลับครอบครัวเจริ ญพานิช วิญญาณในไฟชําระและวิญญาณที่ไม่มีผใู ้ ดนึกถึง บุญรัตน์ อา. 3 ก.พ. สุ ขสํ าราญ โมทนาคุณพระเจ้า และพระแม่มารี ย ์ 08.00 น. มารี อา เอื้อพันธ์ และครอบครัวศรี เจริ ญ คค.ศรี เจริ ญ เทเรซา สมาน บุบผาวาส กอศิลป์ แมรี่ มิเชล ณัฎฐา ประดิษฐ์ศิลป์ ครอบครัวฉลองราษฎร์, อภิรมย์ภารดา, เดโชพล ครอบครัวคุณธนยศ, ครอบครัวคุณธีระยุทธ สิ งห์สา อุทศิ แด่ เปโตร ยรรยง, ลูซีอา ละออ, มารี อา นิตยา อุชชิน คค.อุชชิน ยอแซฟ สมบัติ อุชชิน, มารี อา มยุรี ผลาวงศ์ คค.อุชชิน มัทธิว เกียรติศกั ดิ์ สุ วรรณจิต, เปาโล ประจวบ สกุลเกิด คค.อุชชิน/ สมาน เบเนดิกโต ทวีป, เปโตร พรเทพ, ยาโกเบ บุญมี สิ งห์สา มารี อา ยุทธานา, มารี อา มาลัย สิ งห์สา เปโตร ชื่น, เปโตร มานะ, มารี อา มาลี มิ่งสกุล ยอแซฟ ทิวากร รักคิด และบรรพบุรุษ วิภาวินี ยวง บัปติสตา ก๊กเคี้ยง แซ่แพ้, มารี อา กิมฮวย แซ่ ต้ งั คค. ธนาพานิชย์ บรรพบุรุษและผูล้ ่วงลับครอบครัวธนาพานิชย์ คค. ธนาพานิชย์ วิญญาณในไฟชําระและวิญญาณที่ไม่มีผใู ้ ดนึกถึง คค. ธนาพานิชย์
10
นัยแรก พวกเขา “ทึง่ ” ใน “ถ้อยคําน่าฟงั ” ของพระองค์ทงั ้ ๆ ทีร่ ดู้ วี ่าพระองค์ ไม่ได้มกี ารศึกษาสูงส่งแต่ประการใดเพราะเป็ นเพียง “ลูกของโยเซฟ” ช่างไม้แสนจน คนหนึ่งเท่านัน้ กระนัน้ ก็ตาม พวกเขายัง “สรรเสริญ” พระองค์ ซึง่ ทําให้เข้าใจเป็ นอื่น ไปไม่ได้นอกจากพวกเขา “ยอมรับ” ว่าพระองค์ทรงรับ “ถ้อยคําน่าฟงั ” เหล่านัน้ ไม่ใช่ จากการศึกษาเล่าเรียน แต่จาก “พระเจ้า” โดยตรง ! เป็ น “พระเจ้า” เองทีท่ รงสอน “ถ้อยคําน่ าฟัง” ให้แก่พระเยซูเจ้า !!! ส่วนนัยทีส่ องนัน้ ตรงกันข้ามกับนัยแรกเลย นัน่ คือแม้ถอ้ ยคําของพระองค์จะ น่าฟงั แต่พวกเขา “ไม่ยอมรับ” และ “ไม่เชือ่ ” สาเหตุคอื พวกเขารู้ต้นกําเนิดของพระองค์ดี พวกเขาไม่เพียงรูว้ ่าพระองค์ เป็ นลูกของโยเซฟ แต่รแู้ ม้กระทังว่ ่ า “แม่ของเขาชือ่ มารีย์ พีช่ ายน้องชายของเขามิใช่ ยากอบ โยเซฟ ซีโมน และยูดาหรือ พีส่ าวน้องสาวทุกคนของเขาก็อยู่กบั เรามิใช่หรือ” (มธ 13:55-56) พวกเขา “ไม่ เ ชื อ่ ” เพราะยอมรับ ไม่ ไ ด้ ว่ า “ถ้ อ ยคํา น่ าฟั ง ” เช่ น นี้ จ ะ ออกมาจากตระกูลจน ๆ อย่างนี้ !!! พวกเขาวัดคุณค่าของคนด้วย “เงิ น”…… หากไม่มเี งินก็ไม่ได้รบั “การยอมรับ”….. เมื่อทรงทราบว่าพวกเขา “ไม่ยอมรับ” พระองค์ พระองค์จงึ ดักคอพวกเขาว่า “ท่านคงจะกล่าวคําพังเพยนี้แก่เราเป็ นแน่ ว่า ‘หมอเอ๋ย จงรักษาตนเองเถิ ด’” (ลก 4:23) ความหมายของคําพังเพยนี้คอื ขอให้พระองค์ทาํ อัศจรรย์รกั ษาชาวเมืองนาซา เร็ธซึง่ เป็ นคนบ้านเดียวกัน เหมือนทีท่ รงกระทําในเมืองอื่น ๆ เช่นคาเปอรนาอุมด้วย เถิด พร้อมกับการดักคอ พระองค์ตรัสตอบคําขอล่วงหน้าเลยว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านทัง้ หลายว่า ไม่มปี ระกาศกคนใดได้รบั การต้อนรับ อย่างดีในบ้านเมืองของตน” (ลก 4:24) ซึง่ อาจเกิดจากสาเหตุ 2 ประกาศด้วยกันคือ ประการแรก พวกเขารูจ้ กั “กําพืด” ของประกาศกดี พวกเขารูว้ ่าท่านเกิด จากตระกูลใด ประกอบอาชีพอะไร มีฐานะอย่างไร มีการศึกษามากน้อยเพียงใด 3
สั ปดาห์ ที่ 4 เทศกาลธรรมดา (ปี C)
ลก 4:21-30
หลังจากทรงอ่านข้อความจากหนังสือประกาศกอิสยาห์ทว่ี ่า “พระจิตของพระ เจ้าทรงอยู่เหนือข้าพเจ้า เพราะพระองค์ทรงเจิมข้าพเจ้าไว้ให้ประกาศข่าวดีแก่คน ยากจน ทรงส่งข้าพเจ้าไปประกาศการปลดปล่อยแก่ผถู้ ูกจองจํา คืนสายตาให้แก่คน ตาบอด ปลดปล่อยผูถ้ ูกกดขีใ่ ห้เป็ นอิสระ ประกาศปี แห่งความโปรดปรานจากพระ เจ้า” (ลก 4:18-19) จบแล้ว พระเยซูเจ้าตรัสว่า “ในวันนี้ ข้อความจากพระคัมภีร์ทที ่ ่านได้ยนิ กับหูอยู่น้ี เป็ นความจริงแล้ว” (ลก 4:21) หมายความว่ า “ผู้ทีป่ ระกาศข่ า วดี ผู้ทีป่ ระกาศการปลดปล่ อ ย และผู้ที ่ ประกาศปี แห่งความโปรดปรานจากพระเจ้า” ทีป่ ระกาศกอิสยาห์และชาวยิวเฝ้าคอย มานานกว่า 700 ปี... บัดนี้ “ผูน้ ัน้ ” ได้เสด็จมาแล้ว....พระเมสสิยาห์ผทู้ รงเป็ น “พระผูช้ ่วยให้รอด” ได้เสด็จมาแล้ว และพระองค์ทรงเริม่ ประกาศข่าวดีและการปลดปล่อยให้ชาวเมืองนา ซาเร็ธได้ยนิ กับหูแล้ว !!! ชาวเมืองนาซาเร็ธเองก็รบั รูแ้ ละประหลาดใจใน “ถ้อยคําน่ าฟั ง” ทีพ่ ระองค์ ตรัส และพากันสรรเสริญพระองค์ (ลก 4:22) แต่...บางคนตัง้ คําถามว่า “นี เ่ ป็ นลูกของโยเซฟมิ ใช่หรือ” (ลก 4:22) คําถามนี้อาจตีความได้ 2 นัย 2
วัน เดือน ปี รายการมิสซา อา 3 ก.พ. สุ ขสํ าราญ โมทนาคุณพระเจ้าและพระแม่มารี ย ์ 10.00 น. สัตบุรุษวัดแม่พระกุหลาบทิพย์ทุกท่าน มารี อา จิตรา ประภาพร, เทเรซา ดวงพร ชัยชนะ อันนา อํานวย ศิริโชติ, คุณสิ ริมา กาฬแก้ว ดอมินิก ภูวนัย หงษ์แก้ว และครอบครัว คุณนิกร, เกล็นน่า ไพบูลย์ และครอบครัว มารี อา ธันยพร ศศิสุวรรณ, ยอแซฟ สุ ชารี ย ์ แสงหาญ ยอแซฟ ปัณณธร, ยอแซฟ ภัทรกร แสงหาญ เปโตร อริ ยะ กิจเจริ ญ คุณชูศรี เอื้ออุณหะกิจ มารธา จิรดา จิระดํารง, ครอบครัวจิระดํารง มารี อา ภาณุมาศ พงศ์พนั ธุ์พฒั น์ เทเรซา ชนินทร์ มาศ พนอําพน มารี อา ปนัดดา ลี้ยาง, คุณพัชร ธนาวรรณ พลเอก พิจิตร, คุณหญิงวิมล กุลละวณิ ชย์ ครอบครัวพันธุมจินดา อุทศิ แด่ เปโตร บ้วนฮง เตียวเจริ ญ โรซา ราตรี ลี้ยาง, อันนา ยีส่ ุ่ น พานิช คุณวิชยั สายแสง, คุณพัฒนา ทองธิว, คุณสอ ชูสอน ยอแซฟ โภชน์, อันนา จี๊ด ยอแซฟ ภิรมย์ พันธุมจินดา, คุณวิรัช พุทธโกษา เปโตร เหลี่ยน ฮว่าง วัน, มารธา เฮียน ฮว่าง ถิ ผูล้ ่วงลับครอบครัวพันธุมจินดา ผูล้ ่วงลับครอบครัวพุทธโกษาและครอบครัวนิลวิเศษ เปโตร สุ รพล, โรซา พงษ์ทิพย์ ทรัพย์เย็น มารี อา เทเรซา ประพิศ กําแพงแก้ว วิญญาณในไฟชําระ และวิญญาณที่ไม่มีผใู้ ดนึกถึง
ผู้ขอมิสซา ชมรมผูส้ ูงอายุ ชมรมผูส้ ูงอายุ
นิตินยั รสสุ คนธ์ ชาคร บุญรัตน์ ธนกร 11
จ. 4 ก.พ. อ. 5 ก.พ. พ. 6 ก.พ. พฤ. 7 ก.พ. ศ. 8 ก.พ.
อุทศิ แด่ อุทศิ แด่
วิญญาณในไฟชําระ และวิญญาณที่ไม่มีผใู้ ดนึกถึง งดมิสซา (พระสงฆ์เขต 2 เข้าเงียบ) งดมิสซา (พระสงฆ์เขต 2 เข้าเงียบ) งดมิสซา (พระสงฆ์เขต 2 เข้าเงียบ) คุณพัสฬัสษ์ วราเปล่งสิ นทวี
อิสอัคร อัญชลี
ฉบับที่ 460 วันอาทิตย์ที่ 3 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2013
สั ปดาห์ ที่ 4 เทศกาลธรรมดา (ปี C) วันพุธที่ 13 กุมภาพันธ์ ศกนี้ เป็ นวันพุธรับเถ้า ขอเชิญพี่นอ้ งร่ วมมิสซาและรับเถ้า เวลา 19.00 น. และจะมีการโปรยเถ้าหลังทุกมิสซาวันเสาร์-อาทิตย์ วันอาทิตย์ที่ 17 กุมภาพันธ์ วัดจะจัดแสวงบุญและเยี่ยมเยียนเด็ก ๆ ที่ขาดโอกาส ณ ศูนย์นกั บุญมาร์ ติน จ.นนทบุรี ผูส้ นใจโปรดลงชื่อที่สาํ นักงานวัด และพี่นอ้ งท่าน ใดประสงค์จะบริ จาคเงิน เครื่ องอุปโภคบริ โภค และของใช้อื่น ๆ เพื่อนําไปมอบให้ ศูนย์ฯ โปรดติดต่อสํานักงานวัด
ไม่ มปี ระกาศกคนใด ได้ รับการต้ อนรับอย่ างดีในบ้ านเมืองของตน ลก 4:24
12