ฉบับที่ 532 วันอาทิตย์ที่ 22 มิถนุ ายน ค.ศ. 2014
ฉบับที่ 532 วันอาทิตย์ที่ 22 มิถนุ ายน ค.ศ. 2014
สมโภชพระวรกายและพระโลหิตพระคริสตเจ้ า (ปี A)
สมโภชพระวรกายและพระโลหิตพระคริสตเจ้ า (ปี A)
ผูท้ ีก่ ินเนื้ อของเรา และดืม่ โลหิตของเรา ก็มีชีวิตนิรนั ดร
ผูท้ ีก่ ินเนื้ อของเรา และดืม่ โลหิตของเรา ก็มีชีวิตนิรนั ดร
ยน 6:54
ยน 6:54
สมโภชพระวรกายและพระโลหิตพระคริสตเจ้ า ยน 6:51-58
ในสมัยโบราณ ผูค้ นถวายเครื่องบูชาแด่พระเจ้าด้วยการเผาเพียงบางส่วน ของสัตว์ แล้วมอบสิง่ ทีเ่ หลือจากการเผาบูชาส่วนหนึ่งให้แก่พระสงฆ์ผปู้ ระกอบพิธี ที่ เหลือทัง้ หมดคืนแก่ผถู้ วายบูชาเพือ่ ทําอาหารรับประทานร่วมกับญาติพน่ี ้องและเพือ่ น ฝูงภายในบริเวณพระวิหาร โดยมีพระเจ้าของตนเป็ นแขกรับเชิญ พวกเขาเชื่อว่า เมื่อเผาส่วนหนึ่งของสัตว์เป็ นเครื่องบูชาแล้ว พระเจ้าจะเสด็จ มาประทับในสัตว์ทงั ้ ตัวซึง่ รวมถึงส่วนทีน่ ํ ามาทําอาหารด้วย ดังนัน้ ผูท้ ก่ี นิ เนื้อสัตว์ซ่งึ ถวายบูชาแล้วก็เท่ากับกําลังกิน “เลือดเนื้อของพระเจ้า” ซึง่ จะทําให้ชวี ติ ของพวกเขา เต็มเปี่ ยมไปด้วยพระเจ้า พวกเขากลายเป็ นหนึง่ เดียวกับพระเจ้า และกลับออกไป จากพระวิหารพร้อมกับจิตใจและพละกําลังของพระเจ้า !! เมื่อพระเยซูเจ้าตรัสว่า “เราเป็ นปงั ทรงชีวติ ทีล่ งมาจากสวรรค์ ใครทีก่ นิ ปงั นี้ จะมีชวี ติ อยูต่ ลอดไป และปงั ทีเ่ ราจะให้น้ี คือเนื้อของเราเพือ่ ให้โลกมีชวี ติ ” (ยน 6:51) ชาวยิวจึงเข้าใจสิง่ ทีพ่ ระองค์ตรัสเป็ นอย่างดี พวกเขาไม่สะดุดใจเรือ่ งกินเนื้อของพระ เจ้าแต่อย่างใด แต่สงิ่ ที่พวกเขาถกเถียงกันคือ “คนนี้จะเอาเนื้อของตนให้เรากินได้ อย่างไร” (ยน 6:52) เพราะ “คนนี้” เป็ นเพียงลูกชายของช่างไม้จน ๆ ที่ช่อื โยเซฟ เท่านัน้ จะมาอวดอ้างตัวเองเป็ น “พระเจ้า” ผูส้ ามารถประทานเนื้อของตนให้พวกเขา กินได้อย่างไรกัน ?!? พูดง่าย ๆ ก็คอื พวกเขาไม่ยอมรับพระองค์เป็ นพระเจ้า ! 2
อา. 22 มิ.ย. สุ ขสํ าราญ เปาโล ตุย้ นักพรรษา และครอบครัว ตุย้ 10.00 น. คุณสมทรง วิริยะสุ วรรณ มาลา คุณทองคํา เพิ่มพูนธนาลาภ มาลินี คุณโกศล จิรังกูล, คุณเมธาษิต จิรังกูล คุณเกียรติศกั ดิ์ จิรังกูล, คุณวิไลรักษ์ จิรังกูล คุณบุศรา จิรังกูล คุณเติม เหงียนถิ ครอบครัวเตียวเจริ ญ ครอบครัวสุ วรรณจิต, อุชชิน, อาดัมส์ นงเยาว์ อุทศิ แด่ มารี อา สมสุ ข, ลอเรนซ์ สุ นทร สุ นพิชยั มาลา มารี อา วานี สมสุ ข, คุณอุไร พุม่ ศริ งคาร มาลา เปโตร บ้วนฮง เตียวเจริ ญ และบรรพบุรุษ คุณพรพจน์ นครสันติภาพ มารี อา มยุรีย ์ สายพรหม และญาติผลู ้ ่วงลับ เปาโล ผุย นักพรรษา ตุย้ เทเรซา พรวน บุญสูง ลูกหลาน เปโตร กําแหง ชาวประมง, อันนา บังเอิญ แซ่เหวียน พรภัสสร ยอแซฟ เพียรจิตร ตรั่นวัน, คุณแก้ว รัตนพิเศษ สรวิศ, พิมพ์ชนก คุณโหย เลวัน และญาติพี่นอ้ ง สรวิศ, พิมพ์ชนก มารี อา มยุรี ผลาวงศ์, มารี อา นิตยา อุชชิน นงเยาว์ ยอแซฟ สมบัติ อุชชิน, อลิซาเบธ วัลลีย ์ บูรณพิมพ์ นงเยาว์ แมทธิว เกียรติศกั ดิ์ สุ วรรณจิต, ดร.โทมัส อาดัมส์ นงเยาว์ คุณสุ พจน์ กฤษณวิภาคพร คุณใบ สิ งห์ชาลี ชวนี Mr.Lui Boon Phor, Mr.Don P.Shadle ชวนี คุณหัสยา จันทร์ สุทศั น์ กรวลัย โรซา ทัศนีย ์ บุญเจริ ญ วไลพร ลูกพระ วิญญาณในไฟชําระและวิญญาณและไม่มีผใู้ ดนึกถึง 11
วัน เดือน ปี อา. 22 มิ.ย. 08.00 น.
อา.22 มิ.ย. 10.00 น.
10
รายการมิสซา ผู้ขอมิสซา อุทศิ แด่ อันนา เย็น เอี้ยพิน ลูกหลาน ยอแซฟ ทิวากร รักคิด และบรรพบุรุษ วิภาวินี เปโตร ยรรยง, ลูซีอา ละออ, ยอแซฟ สมบัติ อุชชิน คค.อุชชิน มารี อา นิตยา อุชชิน, มารี อา มยุรี ผลาวงศ์ คค.อุชชิน มัทธิว เกียรติศกั ดิ์ สุ วรรณจิต, Thomas Adams คค.อุชชิน โดมินิกโก สวัสดิ์, โรซา สมิตร อู๋สวัสดิ์ วราพร ยอห์น บัปติสต์ มณี , มารี อา เทเรซา สุ มาลี กิจนิตย์ชีว์ อดิสัย มารี อา กิมฮวย นงค์สวัสดิ์ ทัศนีย ์ มารี ย ์ ผ่องศรี ลามาช โรซา ราตรี ลี้ยาง, อันนา ยีส่ ุ่ น พานิช, คุณด้วง ลี้ยาง คุณสอ ชูสอน, คุณพัฒนา ทองธิว, คุณวิชยั สายแสง ผูล้ ่วงลับครอบครัวจุลละมณฑล, ลี้ยาง, ริ้ วงาม คุณขวัญใจ แสงเดือน สมาน ผูล้ ่วงลับครอบครัวสิ งห์สา บุญญรัตน์ ยวง บัปติสตา เสมียน สาธรกิจ, มารี อา ฮุยเกียว แซ่โง้ว คุณอุย้ นิ้ว แซ่เซี้ ยว คุณนวลจันทร์, ด.ช.ธงชัย ธนะสาร ผูล้ ่วงลับครอบครัวธนะสารและครอบครัวสาธรกิจ วิญญาณในไฟชําระและวิญญาณที่ไม่มีผใู ้ ดนึกถึง คค.ธนาพานิชย์ สุ ขสํ าราญ โมทนาคุณพระเจ้า และพระแม่มารี ย ์ สัตบุรุษวัดแม่พระกุหลาบทิพย์ทุกท่าน เซซี ลีอา เพ็กล้วน แซ่เอี้ยว และครอบครัว มารี อา วิไลวรรณ, คุณสัณหพล เหลืองอร่ าม คุณสรวิศ, คุณพิมพ์ชนก, คุณสุ ชาดา รัตนพิเศษ คุณยุพิน ศิริพิพฒั น์ และครอบครัว คค.รัตนพิเศษ คุณศรี ชนะ พัฒนกิจสิ ริคุณ คุณบานเย็น สิ งห์ชาลี ชวนี
พระองค์จงึ ตรัสยํ้ากับพวกเขาว่า “ผูท้ ีก่ ิ นเนื้ อของเรา และดืม่ โลหิ ตของเรา ก็มีชีวิตนิ รนั ดร” (ยน 6:54) เราอาจอธิบายสิง่ ทีพ่ ระองค์ตรัสตามตัวอักษร โดยยังไม่เกีย่ วข้องกับ “ศีลมหา สนิท” ได้ดงั นี้ “เนื้ อ” หมายถึง “ความเป็ นมนุษย์ของพระเยซูเจ้า” ดังที่ยอห์นกล่าวว่า “การดลใจใดทีย่ อมรับว่า พระเยซูคริสตเจ้าเสด็จมารับธรรมชาติมนุ ษย์ ก็เป็ นการดลใจ ทีม่ าจากพระเจ้า” (1 ยน 4:2) แต่การดลใจใดทีไ่ ม่ยอมรับว่าพระองค์เป็ นมนุ ษย์กเ็ ป็ น “การดลใจของผูเ้ ป็ นปฏิปกั ษ์ต่อพระคริสตเจ้า” (1 ยน 4:3) ยอห์น ยํ้านักยํ้าหนาว่า พระองค์ท รงมีกระดูกและเนื้ อหนังเช่นเดียวกับ เรา พระองค์ทรงรับเอาชีวติ แบบมนุ ษย์ทงั ้ ครบไว้ในตัวพระองค์เอง ซึ่งเท่ากับว่าพระองค์ ได้เผชิญกับทุกสิง่ ที่มนุ ษย์อย่างเราต้องเผชิญ พระองค์ต้องต่อสูฟ้ นั ฝ่าปญั หาและอุป สรรค์ต่าง ๆ เหมือนอย่างเรา แม้แต่การประจญล่อลวง พระองค์กต็ ้องต่อสูด้ น้ิ รนเพื่อ เอาชนะเช่นเดียวกับเราทุกคน เพราะฉะนัน้ เมื่อพระองค์ตรัสว่า “ผูท้ กี ่ นิ เนื้อของเราจะมีชวี ติ เพราะเรา” (ยน 6:57) จึงหมายความว่า “พวกท่านจงหล่อเลี้ยงความคิด จิตใจ และวิญญาณของท่าน อาศัย ความเป็ น มนุ ษ ย์ข องเราเถิด เมือ่ ใดก็ต ามทีพ่ วกท่ า นท้อ แท้ สิ้น หวัง หมด กําลังใจ เข่าอ่อน หรือเบือ่ หน่ายชีวติ จงระลึกเสมอว่า เราได้รบั เอาชีวติ และการดิ้นรน ทัง้ หมดของพวกท่านไว้ในตัวเราแล้ว ในเมือ่ เราสูไ้ ด้ พวกท่านก็ควร และต้องสูใ้ ห้ได้ เช่นเดียวกัน” และเนื่องจากพระเยซูเจ้าทรงเป็ น “พระเจ้า” ผูร้ บั เอากายเป็ นมนุ ษย์เหมือน เรา การหล่อเลี้ยงความคิดและจิตใจของเราด้วย “ความเป็ นมนุษย์” ของพระองค์ ย่อมทําให้ “ชีวิตและร่างกายของเราได้สมั ผัสกับ พระเจ้าและถูกปกคลุมด้วยความ รุง่ โรจน์ของพระองค์” ! เราได้รบั พลัง ความสว่าง และกําลังใจอาศัย “เนื้ อ” ของพระองค์ผู้ทรงเป็ น พระเจ้า.... 3
“โลหิ ต” คือ “ชีวิต” เพราะถ้าโลหิตไหลออกจากร่างกายจนหมด ชีวติ ย่อมจบ สิน้ และเพราะ “ชีวติ ” เป็ นของพระเจ้า ชาวยิวผูเ้ คร่งครัดจึงไม่กนิ โลหิต (ฉธบ 15:23) หรือเนื้อทีม่ เี ลือดติดอยู่ (ปฐก 9:4) ่ เราดื่มโลหิตของพระองค์ จึงหมายถึงให้เรา “นําชีวิต เมือ่ พระเยซูเจ้าตรัสสังให้ ของพระองค์เข้ามาเป็ นชีวิตของเรา” บางคนอาจสงสัยว่าจะทําได้อย่างไร ? ขอยกตัวอย่างหนังสือพระราชนิพนธ์เรื่องพระมหาชนก ตราบใดทีห่ นังสือเล่ม นี้ถูกปิ ดและวางไว้บนหิง้ หนังสือ เราจะไม่มที างได้ล้มิ รสความไพเราะหรือได้มโี อกาส ขัดเกลาจิตใจด้วยคุณธรรมทีแ่ ฝงอยู่ในบทพระราชนิพนธ์น้ีเลย เพราะทัง้ ความไพเราะ และคุณธรรมนัน้ ยังอยู่ “ภายนอก” ตัวเรา ต่อเมื่อเราหยิบ หนังสือพระราชนิ พ นธ์เล่มนี้ ข้นึ มาอ่าน เมื่อนัน้ แหละความ ประทับใจมากมายจะหลังไหลเข้ ่ ามาในความรูส้ กึ นึกคิดและจิตใจของเรา บางข้อความ อาจฝงั แน่ นอยูใ่ นความทรงจําของเราและกลายเป็ นส่วนหนึ่ง “ภายใน” ตัวเรา ซึง่ จะถูก นําออกมาหล่อเลีย้ งความคิด จิตใจ และวิญญาณของเราทุกครัง้ ทีต่ อ้ งการ ด้วยหลักการเดียวกัน ตราบใดที่เราปล่อยให้พระเยซูเจ้าประทับอยู่ในหนังสือ พระคัมภีรท์ ป่ี ิดและเก็บไว้บนหิง้ ตราบนัน้ พระองค์ยงั คงอยู่ “ภายนอก” ตัวเรา แต่ เมื่อ เราหยิบ เอาพระคัม ภีร์อ อกมาเปิ ด อ่ า น เรากํ าลัง ดื่ม “โลหิ ต ” ของ พระองค์ดว้ ยการ “นําชีวิตของพระองค์เข้ามาเป็ นชีวิตของเรา” จนว่า “เราดํารงอยู่ ในพระองค์ และพระองค์ทรงดํารงอยู่ในเรา” (ยน 6:56) เมื่อนัน้ ความคิด จิตใจ และ วิญญาณของเราย่อมได้รบั การหล่อเลีย้ งโดยชีวติ ของพระองค์ ด้วยวิธกี ารนี้เท่านัน้ เราจึงมี “ชี วิตนิ รันดร” (ยน 6:54) ซึง่ ก็คอื มีชวี ติ เหมือน พระเยซูเจ้านันเอง ่ !! นอกจากคําอธิบายตามตัวอักษรแล้ว การกินเนื้อและดื่มโลหิตของพระเยซูเจ้า ยังหมายถึงการเป็ นหนึ่งเดียวกับพระองค์โดยผ่านทาง “ศีลมหาสนิ ท” เมื่อพระองค์ตรัสว่า “ผูท้ กี ่ นิ เนื้อของเรา และดืม่ โลหิตของเรา ก็ดํารงอยู่ในเรา และเราก็ ดํารงอยู่ในเขา” (ยน 6:56) จึงเท่ากับพระองค์ทรงปรารถนาจะสื่อความหมายว่า “ถ้า ท่านต้องการเป็ นหนึง่ เดียวกับเราและมีชวี ติ นิรนั ดร ท่านต้องมาร่วมโต๊ะ
มิสซาสมโภชพระวรกายและพระโลหิตของพระเยซูเจ้ า วันอาทิตย์ ที่ 22 มิถุนายน ค.ศ. 2014 วัน เดือน ปี รายการมิสซา ส. 21 มิ.ย. สุ ขสํ าราญ โมทนาคุณพระเจ้าและพระแม่มารี ย ์ มารี อา ประทุม, คุณสมนึก ใช้สมบุญ และครอบครัว 18.00 น. เซซี ลีอา นริ ศรา ซิ มป์ สัน อันนา สวิตตา สาธร, คุณอุบล พลอยขาว อุทศิ แด่ ยอแซฟ บรรจง, ศิริยงค์, ยอแซฟ ธวัช วิธีธรรม อันตน สําเริ ง โกญจนาท สตีเฟน จํารู ญ, มารี อา ละมุด เจริ ญพานิช ซี มอน สุ ชิน กิจบํารุ ง ผูล้ ่วงลับครอบครัวเจริ ญพานิช วิญญาณในไฟชําระและวิญญาณที่ไม่มีผใู้ ดนึกถึง อา.22 มิ.ย. สุ ขสํ าราญ โมทนาคุณพระตรี เอกภาพ และพระแม่มารี ย ์ 08.00 น. โมทนาคุณเทวดาและนักบุญทั้งหลาย บรรดานักบวชชาย-หญิง มารี อา กรรณิ กา, มารี อา ปนัดดา ลี้ยาง เทเรซา ชนินทร์ มาศ, มารี อา ภาณุมาศ พงศ์พนั ธุ์พฒั น์ พลเอก พิจิตร, คุณหญิง วิมล กุลละวณิ ชย์ คุณวริ นทร์, คุณชนาภา เทียมจรัส คุณวราพร เจนใจ และครอบครัว อันนา บุญญรัตน์ สิ งหฬ และครอบครัว ครอบครัวธนะสาร, ครอบครัวสาธรกิจ อุทศิ แด่ ยวง บัปติสตา ก๊กเคี้ยง แซ่แพ้, มารี อา กิมฮวย แซ่ต้ งั คุณพัสพัสษ์ วราเปล่งสิ นทวี บรรพบุรุษครอบครัวธนาพานิชย์ ซี มอน สุ ชิน กิจบํารุ ง
ผู้ขอมิสซา อดิสัย,สไบทิพย์ มาลินี อรทัย เริ งจิต จินดา ยุพดี ยุพดี วราพร คค.ธนาพานิชย์ คค.ธนาพานิชย์ คค.ธนาพานิชย์ 9
4
หนึ่งครั้ งวันอาทิตย์
คุณพ่อฉลองรัฐ สังขรัตน์ www. facebook.com/Charlongrath Sang Karat 22 มิถนุ ายน 2014 บุญทิง้ กับ บุญหนั บ นึกถึงตอนเปิ ดร้ านโชห่วย ร้ านที่มีข้าวของสารพัด ไม่ใช่ “ร้ านโช่ห่วยที่โชว์แต่ของห่วยๆ” ดังนันไม่ ้ ว่าจะอะไร ก็มีสารพัด ไม่ว่าจะถาม อะไรก็มีทกุ อย่างไว้ ก่อน แต่ วัน หนึ่ ง บุญ หน่ อมแน้ ม หลานเล็กของคนข้ างบ้ าน ตามประสาสมัย นิยม หรื อต้ องการกวนประสาทคนแก่ ก็มาถามเหมือนกับที่เขาเล่นกันบ่อยๆ ตอนนี ้ ว่า “มีถ่ัวไหม?” บุญหน่อมแน้ มเริ่ ม วันต่อมาก็มาถามอีก มีถวั่ ไหม? “ถ้ามาถามอี กว่า จะตอกตะปูทีเ่ ท้าติ ดไว้ตรงนี เ้ ลย ไม่ตอ้ งไปไหน” บุญทิ้ ง โมโห “มีตะปูไหม?” บุญหน่อมแน้มถาม “ไม่ มี ถามทําไม?” บุญทิ้ งงง “ก็ถาม เพราะกลัวโดนตอกตะปู พอไม่มีตะปู จะถามว่ามีถั่วไหม?” ยน.20:25 “ถ้าข้าพเจ้าไม่ได้เห็นรอยตะปูที่พระหัตถ์ และไม่ได้เอานิ้วแยงไปที่รอยตะปู และไม่ได้เอามือคลําที่ดา้ นข้างพระวรกายของพระองค์ ข้าพเจ้าจะไม่เชื่อเป็ นอันขาด”
ศักดิส์ ทิ ธิเ์ พือ่ รับประทานปงั ทรงชีวติ และดืม่ เหล้าองุน่ ซึง่ เป็ นเนื้อและโลหิต ของเรา เป็ นอาหารแท้และเครือ่ งดืม่ แท้ แล้วท่านจะได้สมั ผัสกับความรักและชีวติ ของเรา” อย่างไรก็ตามมีขอ้ สังเกตสําคัญประการหนึ่งคือ แทนทีย่ อห์นจะเขียนเรื่อง การกินเนื้อและดื่มโลหิตของพระองค์ต่อจากการเลี้ยงอาหารคํ่ามือ้ สุดท้ายซึ่งมีการ ตัง้ ศีลมหาสนิทในบทที่ 13 ท่านกลับเขียนเรื่องนี้ในบทที่ 6 ต่อจากการทําอัศจรรย์ ทวีขนมปงั และปลาเลีย้ งประชาชนห้าพันคนทีเ่ มืองเบธไซดา ริมทะเลสาบกาลิลี แสดงว่ายอห์นไม่ตอ้ งการ “จํากัด” การประทับอยูข่ องพระเยซูเจ้าและการ เป็ นหนึ่งเดียวกับพระองค์ไว้ท่โี ต๊ะศักดิ ์สิทธิ ์ภายในวัดหรือภายในตู้ศลี เท่านัน้ แต่ ต้องการ “ขยาย” ขอบเขตแห่งการประทับอยูแ่ ละเป็ นหนึ่งเดียวกับพระองค์ออกไป ทุกสถานทีแ่ ละทุกเวลา ไม่วา่ จะเป็ นทีบ่ า้ น ทีโ่ รงเรียน ทีท่ าํ งาน ขณะพักผ่อนหย่อน ใจ เดิน ทาง หรือแม้แต่ ขณะรับ ประทานอาหารบนทุ่งหญ้าริมทะเลสาบกาลิลีซ่ึง พระองค์ทรงใช้เป็ นสถานทีท่ วีขนมปงั เองก็ตาม อย่ า คิด ว่ า ยอห์น กํ า ลัง ทํ า ให้ศีล มหาสนิ ท ด้อ ยค่ า ลง ตรงกัน ข้า ม ท่ า น กําลังขยายความหมายและผลของศีลมหาสนิทให้กว้างขวางออกไป เพือ่ โลกทัง้ ใบ จะได้เต็มไปด้วยพระคริสตเจ้า ! และเนื่องจาก “พระบิดาผู้ทรงชีวติ ทรงส่งพระองค์มา” (ยน 6:57) การกิน เนื้อและดื่มโลหิตซึ่งทําให้เราเป็ นหนึ่งเดียวกับพระองค์จงึ เป็ นหลักประกันสําหรับ ชีวติ นิรนั ดรของเรา พระองค์จงึ สรุปแบบฟนั ธงว่า “ผูท้ กี ่ นิ เนื้อของเรา และดืม่ โลหิตของเรา จะ ได้รบั ชีวติ นิรนั ดร” (ยน 6:54)
การ “สมโภชพระวรกายและพระโลหิตพระคริสตเจ้า” จะไม่ม ี ประโยชน์อนั ใดเลยหากเราไม่เป็ นหนึง่ เดียวกับพระองค์ดว้ ยการ “กินเนื้ อ และดืม่ โลหิต” ของพระองค์ แล้วสร้างหลักประกันสําหรับชีวติ นิรนั ดรของ เรา !!
8
5
หากเราไม่รจู้ ักเป็ นตัวของตัวเองเป็ นเบื้องต้น เป็ นตัวของตัวเองมิได้หมายถึงทํา อะไรตามใจตนเอง โดยไม่ต อ้ งสนใจคนอื่น แต่หมายถึ งการค้น พบศักยภาพของ ตนเอง แล้วพัฒนาให้เต็มที่ พร้อม ๆกับนําออกมาใช้ให้เกิดประโยชน์สงู สุด วันนี้ก็เหมือนกับวันอื่น ๆ ช่างทําผมได้รับโทรศัพท์จากลูกค้าประจํา เธอ แจ้งว่าจะมาทําผมเพราะมีงานสําคัญตอนเย็ น เมื่อเธอมาตามนัด ช่างได้ทาํ ผมให้ เธอด้ว ยความใส่ ใจเช่น เคย เขาสนทนากับ กับ เธออย่ างเป็ นกัน เอง หั ว เราะและ สัม ผัส เธออย่างนุ่มนวล เขายังชมเธอด้วยว่ าวันนี้เธอสวยมาก หลังจากทําผม เสร็ จ เธอก็ยิ้มและขอบคุณเขา เขาตกใจเมื่อได้รับจดหมายจากหญิงผูน้ นั้ ไม่กี่วัน ต่อมา เธอเขียนมาเล่าว่างานสําคัญที่เธออยากให้ตนเองดูสวยเป็ นพิเศษที่แท้ก็คือ งานศพของเธอเอง เธอตัง้ ใจว่าจะฆ่าตัวตายเย็นวันนัน้ แต่หลังจากได้นงั ่ ทําผมกับ เขาเธอก็เปลี่ยนใจ เมตตาและความอ่อนโยนของเขาทําให้เธออยากมีชีวิตอยู่ตอ่ ไป เธอรูส้ ึกว่าชีวิตยังมีคณ ุ ค่าน่ารักษาเอาไว้ ช่างทําผมผูน้ นั้ ไม่ได้ทําอะไรเป็ นพิเศษเลย เขาทําอย่างนี้กับลูกค้าทุกคน แต่ประสบการณ์ครัง้ นัน้ ทําให้เขาตระหนักว่า งานของเขาไม่ใช่แค่การตกแต่งผมให้ สวยดูดีเท่านัน้ หากเป็ นงานที่ช่วยให้ผคู้ นมีความสุขมากขึน้ มันไม่ได้เป็ นแค่อาชีพ เพื่อสร้างรายได้ให้ตนเองเท่านัน้ หากยังสามารถทําให้แต่ละวันเป็ นวันพิเศษสดใส ของคนหลายคน ยิ่งกว่านัน้ มันยังสามารถเปลี่ยนชีวิตของคนบางคน มีพลังใจที่จะ อยู่ตอ่ ไปในโลกนีอ้ ย่างมีความหมาย เคล็ดลับนัน้ ไม่ได้อยูท่ ี่เทคนิคการทําผมหรือศิลปะการพูด แต่อยู่ที่ความใส่ ใจและความเอื้ ออาทรของเขา และที่ ม องข้ามไม่ได้ก็ คื อ ความสุขเมื่อ ได้ทํางานที่ ตนเองรัก เมื่อมีความสุขเต็มเปี่ ยมอยู่ภายใน คําพูดและสัมผัสอันอ่อนโยนก็เกิดขึน้ ตามมาดุจดอกไม้ที่ผลิบานจากลําต้นและรากที่มนี าํ้ หล่อเลี้ยง แม้เป็ นแค่ชา่ งทําผมแต่เขาก็สามารถเปลี่ยนชีวิตของคนบางคน และสร้าง วันใหม่ให้แก่หลายคนได้โดยไม่ได้ทาํ อะไรพิเศษเลยนอกจากการทํางานตามปกติ นัน่ เป็ นเพราะเขาทํางานของตนเองอย่างดีที่สดุ เพียงแค่เป็ นช่างทําผมให้ดีที่สดุ ก็ สามารถเติมแต่งโลกและสร้างสรรค์ชวี ิตให้งดงามได้ เป็ นอะไรก็ตามขอให้เป็ นอย่างดีที่สดุ แต่จะเป็ นอะไรก็แล้วแต่ตอ้ งไม่ลืมเป็ น ตัวของตัวเองให้ดที ี่สดุ ด้วย เราไม่อาจเป็ นช่างทําผมหรือผูจ้ ดั การอย่างที่สดุ ได้เลย 6
เมล็ ดพันธุท์ กุ เมล็ ดมีศักยภาพที่จะงอกงามเป็ นต้นไม้ซึ่งเพียบพร้อมด้วย คุณสมบัตติ ามแบบฉบับของตนฉันใด มนุษย์ทกุ คนก็มีศักยภาพที่จะพัฒนาสู่ความ เป็ นเลิศตามแบบฉบับของตนฉันนัน้ ดังนัน้ แทนที่จะคิดอยากเป็ นเหมือนคนอื่น เรา หันมาเป็ นตัวเราเองให้ดีที่สดุ จะดีกว่า ของที่ก็อปปี้ มานัน้ ทําให้ดีอย่างไรก็สตู้ น้ แบบ ไม่ได้ เป็ นตัวของตัวเองไม่ได้มีความหมายแค่ทํางานที่ตนรักหรือมีอาชีพที่ตน ถนัดเท่านัน้ หากหมายถึงการทําด้วยหัวใจ จากส่วนที่ดที ี่สดุ ภายใน โดยไม่พะวงกับ กรอบที่ สั ง คมกํา หนดขึ้ น รวมทั้ ง ไม่ ส นใจรางวั ล หรื อ บทลงโทษที่ จ ะตามมา ไอน์สไตน์และปิ กัสโซ่สามารถบรรลุถึงความเป็ นเลิศแห่งศาสตร์และศิลป์ ของตนได้ เพราะกล้าแหวกกรอบความคิดที่แวดวงของตนสร้างขึน้ เขาทําสําเร็จได้เพราะทํา ด้วยหัวใจ ด้วยศักยภาพภายในที่เบ่งบานอย่างเต็มที่ เมื่อความคิด คําพูด และการกระทํากลัน่ จากหัวใจ ทุกอย่างก็ลื่นไหล ชีวิต ก็ลงตัว แต่ถา้ ไปพะวงกับกรอบเกณฑ์ ก็อาจสะดุดหรือเกิดขลุกขลักขึน้ มา ชายคน หนึง่ บ่นว่า “ผมเป็ นลุงที่หลาน ๆ ชืน่ ชม แต่รสู้ ึกผิดหวังมากเมื่อมาเป็ นพ่อ” เขาเป็ น ลุงที่วิเศษก็เพราะเขาสัมพันธ์กบั หลาน ๆ ด้วยหัวใจ ไม่พะวงกับอะไร แต่พอมาเป็ น พ่ อ คน เขารูส้ ึ ก ว่ ามี “หน้าที่ ” และ “บทบาท” บางอย่ างที่ ต อ้ งทํา แต่ห น้าที่ และ บทบาทดังกล่าวไม่สอดคล้องกับสิ่งที่เขาเป็ น การพยายามทําตัวให้เข้ากับกรอบดังกล่าว ทําให้เขาไม่สามารถเป็ นตัวของ ตัวเองเมื่ออยู่กบั ลูก ปฏิสมั พันธ์ที่เขามีกบั ลูกนัน้ ไม่ใช่ “ตัวเขา” มันไม่ได้ออกมาจาก หัวใจหรือธรรมชาติภายในของเขา ผลก็คือเกิดความขัดแย้งขึน้ มาทั้งในตัวเขาและ กับลูก
เราเห็นตัวเองในกระจกท ุกเช้าเย็น แต่ส่วนที่ลึกลงไปภายใน ใจนัน้ เราเห็นบ้างหรือเปล่า และสิ่งที่ ดีที่ส ุดในตัวเราล่ะ พบหรือยัง คนที่ตอบได้ดีที่ส ุดไม่ใช่ใครแต่คือคนที่อยูห่ น้ากระจกนัน่ เอง บทความจากนิตยสาร Kid&Family มีนาคม 2548 7
หากเราไม่รจู้ ักเป็ นตัวของตัวเองเป็ นเบื้องต้น เป็ นตัวของตัวเองมิได้หมายถึงทํา อะไรตามใจตนเอง โดยไม่ต อ้ งสนใจคนอื่น แต่หมายถึ งการค้น พบศักยภาพของ ตนเอง แล้วพัฒนาให้เต็มที่ พร้อม ๆกับนําออกมาใช้ให้เกิดประโยชน์สงู สุด วันนี้ก็เหมือนกับวันอื่น ๆ ช่างทําผมได้รับโทรศัพท์จากลูกค้าประจํา เธอ แจ้งว่าจะมาทําผมเพราะมีงานสําคัญตอนเย็ น เมื่อเธอมาตามนัด ช่างได้ทาํ ผมให้ เธอด้ว ยความใส่ ใจเช่น เคย เขาสนทนากับ กับ เธออย่ างเป็ นกัน เอง หั ว เราะและ สัม ผัส เธออย่างนุ่มนวล เขายังชมเธอด้วยว่ าวันนี้เธอสวยมาก หลังจากทําผม เสร็ จ เธอก็ยิ้มและขอบคุณเขา เขาตกใจเมื่อได้รับจดหมายจากหญิงผูน้ นั้ ไม่กี่วัน ต่อมา เธอเขียนมาเล่าว่างานสําคัญที่เธออยากให้ตนเองดูสวยเป็ นพิเศษที่แท้ก็คือ งานศพของเธอเอง เธอตัง้ ใจว่าจะฆ่าตัวตายเย็นวันนัน้ แต่หลังจากได้นงั ่ ทําผมกับ เขาเธอก็เปลี่ยนใจ เมตตาและความอ่อนโยนของเขาทําให้เธออยากมีชีวิตอยู่ตอ่ ไป เธอรูส้ ึกว่าชีวิตยังมีคณ ุ ค่าน่ารักษาเอาไว้ ช่างทําผมผูน้ นั้ ไม่ได้ทําอะไรเป็ นพิเศษเลย เขาทําอย่างนี้กับลูกค้าทุกคน แต่ประสบการณ์ครัง้ นัน้ ทําให้เขาตระหนักว่า งานของเขาไม่ใช่แค่การตกแต่งผมให้ สวยดูดีเท่านัน้ หากเป็ นงานที่ช่วยให้ผคู้ นมีความสุขมากขึน้ มันไม่ได้เป็ นแค่อาชีพ เพื่อสร้างรายได้ให้ตนเองเท่านัน้ หากยังสามารถทําให้แต่ละวันเป็ นวันพิเศษสดใส ของคนหลายคน ยิ่งกว่านัน้ มันยังสามารถเปลี่ยนชีวิตของคนบางคน มีพลังใจที่จะ อยู่ตอ่ ไปในโลกนีอ้ ย่างมีความหมาย เคล็ดลับนัน้ ไม่ได้อยูท่ ี่เทคนิคการทําผมหรือศิลปะการพูด แต่อยู่ที่ความใส่ ใจและความเอื้ ออาทรของเขา และที่ ม องข้ามไม่ได้ก็ คื อ ความสุขเมื่อ ได้ทํางานที่ ตนเองรัก เมื่อมีความสุขเต็มเปี่ ยมอยู่ภายใน คําพูดและสัมผัสอันอ่อนโยนก็เกิดขึน้ ตามมาดุจดอกไม้ที่ผลิบานจากลําต้นและรากที่มนี าํ้ หล่อเลี้ยง แม้เป็ นแค่ชา่ งทําผมแต่เขาก็สามารถเปลี่ยนชีวิตของคนบางคน และสร้าง วันใหม่ให้แก่หลายคนได้โดยไม่ได้ทาํ อะไรพิเศษเลยนอกจากการทํางานตามปกติ นัน่ เป็ นเพราะเขาทํางานของตนเองอย่างดีที่สดุ เพียงแค่เป็ นช่างทําผมให้ดีที่สดุ ก็ สามารถเติมแต่งโลกและสร้างสรรค์ชวี ิตให้งดงามได้ เป็ นอะไรก็ตามขอให้เป็ นอย่างดีที่สดุ แต่จะเป็ นอะไรก็แล้วแต่ตอ้ งไม่ลืมเป็ น ตัวของตัวเองให้ดที ี่สดุ ด้วย เราไม่อาจเป็ นช่างทําผมหรือผูจ้ ดั การอย่างที่สดุ ได้เลย 6
เมล็ ดพันธุท์ กุ เมล็ ดมีศักยภาพที่จะงอกงามเป็ นต้นไม้ซึ่งเพียบพร้อมด้วย คุณสมบัตติ ามแบบฉบับของตนฉันใด มนุษย์ทกุ คนก็มีศักยภาพที่จะพัฒนาสู่ความ เป็ นเลิศตามแบบฉบับของตนฉันนัน้ ดังนัน้ แทนที่จะคิดอยากเป็ นเหมือนคนอื่น เรา หันมาเป็ นตัวเราเองให้ดีที่สดุ จะดีกว่า ของที่ก็อปปี้ มานัน้ ทําให้ดีอย่างไรก็สตู้ น้ แบบ ไม่ได้ เป็ นตัวของตัวเองไม่ได้มีความหมายแค่ทํางานที่ตนรักหรือมีอาชีพที่ตน ถนัดเท่านัน้ หากหมายถึงการทําด้วยหัวใจ จากส่วนที่ดที ี่สดุ ภายใน โดยไม่พะวงกับ กรอบที่ สั ง คมกํา หนดขึ้ น รวมทั้ ง ไม่ ส นใจรางวั ล หรื อ บทลงโทษที่ จ ะตามมา ไอน์สไตน์และปิ กัสโซ่สามารถบรรลุถึงความเป็ นเลิศแห่งศาสตร์และศิลป์ ของตนได้ เพราะกล้าแหวกกรอบความคิดที่แวดวงของตนสร้างขึน้ เขาทําสําเร็จได้เพราะทํา ด้วยหัวใจ ด้วยศักยภาพภายในที่เบ่งบานอย่างเต็มที่ เมื่อความคิด คําพูด และการกระทํากลัน่ จากหัวใจ ทุกอย่างก็ลื่นไหล ชีวิต ก็ลงตัว แต่ถา้ ไปพะวงกับกรอบเกณฑ์ ก็อาจสะดุดหรือเกิดขลุกขลักขึน้ มา ชายคน หนึง่ บ่นว่า “ผมเป็ นลุงที่หลาน ๆ ชืน่ ชม แต่รสู้ ึกผิดหวังมากเมื่อมาเป็ นพ่อ” เขาเป็ น ลุงที่วิเศษก็เพราะเขาสัมพันธ์กบั หลาน ๆ ด้วยหัวใจ ไม่พะวงกับอะไร แต่พอมาเป็ น พ่ อ คน เขารูส้ ึ ก ว่ ามี “หน้าที่ ” และ “บทบาท” บางอย่ างที่ ต อ้ งทํา แต่ห น้าที่ และ บทบาทดังกล่าวไม่สอดคล้องกับสิ่งที่เขาเป็ น การพยายามทําตัวให้เข้ากับกรอบดังกล่าว ทําให้เขาไม่สามารถเป็ นตัวของ ตัวเองเมื่ออยู่กบั ลูก ปฏิสมั พันธ์ที่เขามีกบั ลูกนัน้ ไม่ใช่ “ตัวเขา” มันไม่ได้ออกมาจาก หัวใจหรือธรรมชาติภายในของเขา ผลก็คือเกิดความขัดแย้งขึน้ มาทั้งในตัวเขาและ กับลูก
เราเห็นตัวเองในกระจกท ุกเช้าเย็น แต่ส่วนที่ลึกลงไปภายใน ใจนัน้ เราเห็นบ้างหรือเปล่า และสิ่งที่ ดีที่ส ุดในตัวเราล่ะ พบหรือยัง คนที่ตอบได้ดีที่ส ุดไม่ใช่ใครแต่คือคนที่อยูห่ น้ากระจกนัน่ เอง บทความจากนิตยสาร Kid&Family มีนาคม 2548 7
หนึ่งครั้ งวันอาทิตย์
คุณพ่อฉลองรัฐ สังขรัตน์ www. facebook.com/Charlongrath Sang Karat 22 มิถนุ ายน 2014 บุญทิง้ กับ บุญหนั บ นึกถึงตอนเปิ ดร้ านโชห่วย ร้ านที่มีข้าวของสารพัด ไม่ใช่ “ร้ านโช่ห่วยที่โชว์แต่ของห่วยๆ” ดังนันไม่ ้ ว่าจะอะไร ก็มีสารพัด ไม่ว่าจะถาม อะไรก็มีทกุ อย่างไว้ ก่อน แต่ วัน หนึ่ ง บุญ หน่ อมแน้ ม หลานเล็กของคนข้ างบ้ าน ตามประสาสมัย นิยม หรื อต้ องการกวนประสาทคนแก่ ก็มาถามเหมือนกับที่เขาเล่นกันบ่อยๆ ตอนนี ้ ว่า “มีถ่ัวไหม?” บุญหน่อมแน้ มเริ่ ม วันต่อมาก็มาถามอีก มีถวั่ ไหม? “ถ้ามาถามอี กว่า จะตอกตะปูทีเ่ ท้าติ ดไว้ตรงนี เ้ ลย ไม่ตอ้ งไปไหน” บุญทิ้ ง โมโห “มีตะปูไหม?” บุญหน่อมแน้มถาม “ไม่ มี ถามทําไม?” บุญทิ้ งงง “ก็ถาม เพราะกลัวโดนตอกตะปู พอไม่มีตะปู จะถามว่ามีถั่วไหม?” ยน.20:25 “ถ้าข้าพเจ้าไม่ได้เห็นรอยตะปูที่พระหัตถ์ และไม่ได้เอานิ้วแยงไปที่รอยตะปู และไม่ได้เอามือคลําที่ดา้ นข้างพระวรกายของพระองค์ ข้าพเจ้าจะไม่เชื่อเป็ นอันขาด”
ศักดิส์ ทิ ธิเ์ พือ่ รับประทานปงั ทรงชีวติ และดืม่ เหล้าองุน่ ซึง่ เป็ นเนื้อและโลหิต ของเรา เป็ นอาหารแท้และเครือ่ งดืม่ แท้ แล้วท่านจะได้สมั ผัสกับความรักและชีวติ ของเรา” อย่างไรก็ตามมีขอ้ สังเกตสําคัญประการหนึ่งคือ แทนทีย่ อห์นจะเขียนเรื่อง การกินเนื้อและดื่มโลหิตของพระองค์ต่อจากการเลี้ยงอาหารคํ่ามือ้ สุดท้ายซึ่งมีการ ตัง้ ศีลมหาสนิทในบทที่ 13 ท่านกลับเขียนเรื่องนี้ในบทที่ 6 ต่อจากการทําอัศจรรย์ ทวีขนมปงั และปลาเลีย้ งประชาชนห้าพันคนทีเ่ มืองเบธไซดา ริมทะเลสาบกาลิลี แสดงว่ายอห์นไม่ตอ้ งการ “จํากัด” การประทับอยูข่ องพระเยซูเจ้าและการ เป็ นหนึ่งเดียวกับพระองค์ไว้ท่โี ต๊ะศักดิ ์สิทธิ ์ภายในวัดหรือภายในตู้ศลี เท่านัน้ แต่ ต้องการ “ขยาย” ขอบเขตแห่งการประทับอยูแ่ ละเป็ นหนึ่งเดียวกับพระองค์ออกไป ทุกสถานทีแ่ ละทุกเวลา ไม่วา่ จะเป็ นทีบ่ า้ น ทีโ่ รงเรียน ทีท่ าํ งาน ขณะพักผ่อนหย่อน ใจ เดิน ทาง หรือแม้แต่ ขณะรับ ประทานอาหารบนทุ่งหญ้าริมทะเลสาบกาลิลีซ่ึง พระองค์ทรงใช้เป็ นสถานทีท่ วีขนมปงั เองก็ตาม อย่ า คิด ว่ า ยอห์น กํ า ลัง ทํ า ให้ศีล มหาสนิ ท ด้อ ยค่ า ลง ตรงกัน ข้า ม ท่ า น กําลังขยายความหมายและผลของศีลมหาสนิทให้กว้างขวางออกไป เพือ่ โลกทัง้ ใบ จะได้เต็มไปด้วยพระคริสตเจ้า ! และเนื่องจาก “พระบิดาผู้ทรงชีวติ ทรงส่งพระองค์มา” (ยน 6:57) การกิน เนื้อและดื่มโลหิตซึ่งทําให้เราเป็ นหนึ่งเดียวกับพระองค์จงึ เป็ นหลักประกันสําหรับ ชีวติ นิรนั ดรของเรา พระองค์จงึ สรุปแบบฟนั ธงว่า “ผูท้ กี ่ นิ เนื้อของเรา และดืม่ โลหิตของเรา จะ ได้รบั ชีวติ นิรนั ดร” (ยน 6:54)
การ “สมโภชพระวรกายและพระโลหิตพระคริสตเจ้า” จะไม่ม ี ประโยชน์อนั ใดเลยหากเราไม่เป็ นหนึง่ เดียวกับพระองค์ดว้ ยการ “กินเนื้ อ และดืม่ โลหิต” ของพระองค์ แล้วสร้างหลักประกันสําหรับชีวติ นิรนั ดรของ เรา !!
8
5
“โลหิ ต” คือ “ชีวิต” เพราะถ้าโลหิตไหลออกจากร่างกายจนหมด ชีวติ ย่อมจบ สิน้ และเพราะ “ชีวติ ” เป็ นของพระเจ้า ชาวยิวผูเ้ คร่งครัดจึงไม่กนิ โลหิต (ฉธบ 15:23) หรือเนื้อทีม่ เี ลือดติดอยู่ (ปฐก 9:4) ่ เราดื่มโลหิตของพระองค์ จึงหมายถึงให้เรา “นําชีวิต เมือ่ พระเยซูเจ้าตรัสสังให้ ของพระองค์เข้ามาเป็ นชีวิตของเรา” บางคนอาจสงสัยว่าจะทําได้อย่างไร ? ขอยกตัวอย่างหนังสือพระราชนิพนธ์เรื่องพระมหาชนก ตราบใดทีห่ นังสือเล่ม นี้ถูกปิ ดและวางไว้บนหิง้ หนังสือ เราจะไม่มที างได้ล้มิ รสความไพเราะหรือได้มโี อกาส ขัดเกลาจิตใจด้วยคุณธรรมทีแ่ ฝงอยู่ในบทพระราชนิพนธ์น้ีเลย เพราะทัง้ ความไพเราะ และคุณธรรมนัน้ ยังอยู่ “ภายนอก” ตัวเรา ต่อเมื่อเราหยิบ หนังสือพระราชนิ พ นธ์เล่มนี้ ข้นึ มาอ่าน เมื่อนัน้ แหละความ ประทับใจมากมายจะหลังไหลเข้ ่ ามาในความรูส้ กึ นึกคิดและจิตใจของเรา บางข้อความ อาจฝงั แน่ นอยูใ่ นความทรงจําของเราและกลายเป็ นส่วนหนึ่ง “ภายใน” ตัวเรา ซึง่ จะถูก นําออกมาหล่อเลีย้ งความคิด จิตใจ และวิญญาณของเราทุกครัง้ ทีต่ อ้ งการ ด้วยหลักการเดียวกัน ตราบใดที่เราปล่อยให้พระเยซูเจ้าประทับอยู่ในหนังสือ พระคัมภีรท์ ป่ี ิดและเก็บไว้บนหิง้ ตราบนัน้ พระองค์ยงั คงอยู่ “ภายนอก” ตัวเรา แต่ เมื่อ เราหยิบ เอาพระคัม ภีร์อ อกมาเปิ ด อ่ า น เรากํ าลัง ดื่ม “โลหิ ต ” ของ พระองค์ดว้ ยการ “นําชีวิตของพระองค์เข้ามาเป็ นชีวิตของเรา” จนว่า “เราดํารงอยู่ ในพระองค์ และพระองค์ทรงดํารงอยู่ในเรา” (ยน 6:56) เมื่อนัน้ ความคิด จิตใจ และ วิญญาณของเราย่อมได้รบั การหล่อเลีย้ งโดยชีวติ ของพระองค์ ด้วยวิธกี ารนี้เท่านัน้ เราจึงมี “ชี วิตนิ รันดร” (ยน 6:54) ซึง่ ก็คอื มีชวี ติ เหมือน พระเยซูเจ้านันเอง ่ !! นอกจากคําอธิบายตามตัวอักษรแล้ว การกินเนื้อและดื่มโลหิตของพระเยซูเจ้า ยังหมายถึงการเป็ นหนึ่งเดียวกับพระองค์โดยผ่านทาง “ศีลมหาสนิ ท” เมื่อพระองค์ตรัสว่า “ผูท้ กี ่ นิ เนื้อของเรา และดืม่ โลหิตของเรา ก็ดํารงอยู่ในเรา และเราก็ ดํารงอยู่ในเขา” (ยน 6:56) จึงเท่ากับพระองค์ทรงปรารถนาจะสื่อความหมายว่า “ถ้า ท่านต้องการเป็ นหนึง่ เดียวกับเราและมีชวี ติ นิรนั ดร ท่านต้องมาร่วมโต๊ะ
มิสซาสมโภชพระวรกายและพระโลหิตของพระเยซูเจ้ า วันอาทิตย์ ที่ 22 มิถุนายน ค.ศ. 2014 วัน เดือน ปี รายการมิสซา ส. 21 มิ.ย. สุ ขสํ าราญ โมทนาคุณพระเจ้าและพระแม่มารี ย ์ มารี อา ประทุม, คุณสมนึก ใช้สมบุญ และครอบครัว 18.00 น. เซซี ลีอา นริ ศรา ซิ มป์ สัน อันนา สวิตตา สาธร, คุณอุบล พลอยขาว อุทศิ แด่ ยอแซฟ บรรจง, ศิริยงค์, ยอแซฟ ธวัช วิธีธรรม อันตน สําเริ ง โกญจนาท สตีเฟน จํารู ญ, มารี อา ละมุด เจริ ญพานิช ซี มอน สุ ชิน กิจบํารุ ง ผูล้ ่วงลับครอบครัวเจริ ญพานิช วิญญาณในไฟชําระและวิญญาณที่ไม่มีผใู้ ดนึกถึง อา.22 มิ.ย. สุ ขสํ าราญ โมทนาคุณพระตรี เอกภาพ และพระแม่มารี ย ์ 08.00 น. โมทนาคุณเทวดาและนักบุญทั้งหลาย บรรดานักบวชชาย-หญิง มารี อา กรรณิ กา, มารี อา ปนัดดา ลี้ยาง เทเรซา ชนินทร์ มาศ, มารี อา ภาณุมาศ พงศ์พนั ธุ์พฒั น์ พลเอก พิจิตร, คุณหญิง วิมล กุลละวณิ ชย์ คุณวริ นทร์, คุณชนาภา เทียมจรัส คุณวราพร เจนใจ และครอบครัว อันนา บุญญรัตน์ สิ งหฬ และครอบครัว ครอบครัวธนะสาร, ครอบครัวสาธรกิจ อุทศิ แด่ ยวง บัปติสตา ก๊กเคี้ยง แซ่แพ้, มารี อา กิมฮวย แซ่ต้ งั คุณพัสพัสษ์ วราเปล่งสิ นทวี บรรพบุรุษครอบครัวธนาพานิชย์ ซี มอน สุ ชิน กิจบํารุ ง
ผู้ขอมิสซา อดิสัย,สไบทิพย์ มาลินี อรทัย เริ งจิต จินดา ยุพดี ยุพดี วราพร คค.ธนาพานิชย์ คค.ธนาพานิชย์ คค.ธนาพานิชย์ 9
4
วัน เดือน ปี อา. 22 มิ.ย. 08.00 น.
อา.22 มิ.ย. 10.00 น.
10
รายการมิสซา ผู้ขอมิสซา อุทศิ แด่ อันนา เย็น เอี้ยพิน ลูกหลาน ยอแซฟ ทิวากร รักคิด และบรรพบุรุษ วิภาวินี เปโตร ยรรยง, ลูซีอา ละออ, ยอแซฟ สมบัติ อุชชิน คค.อุชชิน มารี อา นิตยา อุชชิน, มารี อา มยุรี ผลาวงศ์ คค.อุชชิน มัทธิว เกียรติศกั ดิ์ สุ วรรณจิต, Thomas Adams คค.อุชชิน โดมินิกโก สวัสดิ์, โรซา สมิตร อู๋สวัสดิ์ วราพร ยอห์น บัปติสต์ มณี , มารี อา เทเรซา สุ มาลี กิจนิตย์ชีว์ อดิสัย มารี อา กิมฮวย นงค์สวัสดิ์ ทัศนีย ์ มารี ย ์ ผ่องศรี ลามาช โรซา ราตรี ลี้ยาง, อันนา ยีส่ ุ่ น พานิช, คุณด้วง ลี้ยาง คุณสอ ชูสอน, คุณพัฒนา ทองธิว, คุณวิชยั สายแสง ผูล้ ่วงลับครอบครัวจุลละมณฑล, ลี้ยาง, ริ้ วงาม คุณขวัญใจ แสงเดือน สมาน ผูล้ ่วงลับครอบครัวสิ งห์สา บุญญรัตน์ ยวง บัปติสตา เสมียน สาธรกิจ, มารี อา ฮุยเกียว แซ่โง้ว คุณอุย้ นิ้ว แซ่เซี้ ยว คุณนวลจันทร์, ด.ช.ธงชัย ธนะสาร ผูล้ ่วงลับครอบครัวธนะสารและครอบครัวสาธรกิจ วิญญาณในไฟชําระและวิญญาณที่ไม่มีผใู ้ ดนึกถึง คค.ธนาพานิชย์ สุ ขสํ าราญ โมทนาคุณพระเจ้า และพระแม่มารี ย ์ สัตบุรุษวัดแม่พระกุหลาบทิพย์ทุกท่าน เซซี ลีอา เพ็กล้วน แซ่เอี้ยว และครอบครัว มารี อา วิไลวรรณ, คุณสัณหพล เหลืองอร่ าม คุณสรวิศ, คุณพิมพ์ชนก, คุณสุ ชาดา รัตนพิเศษ คุณยุพิน ศิริพิพฒั น์ และครอบครัว คค.รัตนพิเศษ คุณศรี ชนะ พัฒนกิจสิ ริคุณ คุณบานเย็น สิ งห์ชาลี ชวนี
พระองค์จงึ ตรัสยํ้ากับพวกเขาว่า “ผูท้ ีก่ ิ นเนื้ อของเรา และดืม่ โลหิ ตของเรา ก็มีชีวิตนิ รนั ดร” (ยน 6:54) เราอาจอธิบายสิง่ ทีพ่ ระองค์ตรัสตามตัวอักษร โดยยังไม่เกีย่ วข้องกับ “ศีลมหา สนิท” ได้ดงั นี้ “เนื้ อ” หมายถึง “ความเป็ นมนุษย์ของพระเยซูเจ้า” ดังที่ยอห์นกล่าวว่า “การดลใจใดทีย่ อมรับว่า พระเยซูคริสตเจ้าเสด็จมารับธรรมชาติมนุ ษย์ ก็เป็ นการดลใจ ทีม่ าจากพระเจ้า” (1 ยน 4:2) แต่การดลใจใดทีไ่ ม่ยอมรับว่าพระองค์เป็ นมนุ ษย์กเ็ ป็ น “การดลใจของผูเ้ ป็ นปฏิปกั ษ์ต่อพระคริสตเจ้า” (1 ยน 4:3) ยอห์น ยํ้านักยํ้าหนาว่า พระองค์ท รงมีกระดูกและเนื้ อหนังเช่นเดียวกับ เรา พระองค์ทรงรับเอาชีวติ แบบมนุ ษย์ทงั ้ ครบไว้ในตัวพระองค์เอง ซึ่งเท่ากับว่าพระองค์ ได้เผชิญกับทุกสิง่ ที่มนุ ษย์อย่างเราต้องเผชิญ พระองค์ต้องต่อสูฟ้ นั ฝ่าปญั หาและอุป สรรค์ต่าง ๆ เหมือนอย่างเรา แม้แต่การประจญล่อลวง พระองค์กต็ ้องต่อสูด้ น้ิ รนเพื่อ เอาชนะเช่นเดียวกับเราทุกคน เพราะฉะนัน้ เมื่อพระองค์ตรัสว่า “ผูท้ กี ่ นิ เนื้อของเราจะมีชวี ติ เพราะเรา” (ยน 6:57) จึงหมายความว่า “พวกท่านจงหล่อเลี้ยงความคิด จิตใจ และวิญญาณของท่าน อาศัย ความเป็ น มนุ ษ ย์ข องเราเถิด เมือ่ ใดก็ต ามทีพ่ วกท่ า นท้อ แท้ สิ้น หวัง หมด กําลังใจ เข่าอ่อน หรือเบือ่ หน่ายชีวติ จงระลึกเสมอว่า เราได้รบั เอาชีวติ และการดิ้นรน ทัง้ หมดของพวกท่านไว้ในตัวเราแล้ว ในเมือ่ เราสูไ้ ด้ พวกท่านก็ควร และต้องสูใ้ ห้ได้ เช่นเดียวกัน” และเนื่องจากพระเยซูเจ้าทรงเป็ น “พระเจ้า” ผูร้ บั เอากายเป็ นมนุ ษย์เหมือน เรา การหล่อเลี้ยงความคิดและจิตใจของเราด้วย “ความเป็ นมนุษย์” ของพระองค์ ย่อมทําให้ “ชีวิตและร่างกายของเราได้สมั ผัสกับ พระเจ้าและถูกปกคลุมด้วยความ รุง่ โรจน์ของพระองค์” ! เราได้รบั พลัง ความสว่าง และกําลังใจอาศัย “เนื้ อ” ของพระองค์ผู้ทรงเป็ น พระเจ้า.... 3
สมโภชพระวรกายและพระโลหิตพระคริสตเจ้ า ยน 6:51-58
ในสมัยโบราณ ผูค้ นถวายเครื่องบูชาแด่พระเจ้าด้วยการเผาเพียงบางส่วน ของสัตว์ แล้วมอบสิง่ ทีเ่ หลือจากการเผาบูชาส่วนหนึ่งให้แก่พระสงฆ์ผปู้ ระกอบพิธี ที่ เหลือทัง้ หมดคืนแก่ผถู้ วายบูชาเพือ่ ทําอาหารรับประทานร่วมกับญาติพน่ี ้องและเพือ่ น ฝูงภายในบริเวณพระวิหาร โดยมีพระเจ้าของตนเป็ นแขกรับเชิญ พวกเขาเชื่อว่า เมื่อเผาส่วนหนึ่งของสัตว์เป็ นเครื่องบูชาแล้ว พระเจ้าจะเสด็จ มาประทับในสัตว์ทงั ้ ตัวซึง่ รวมถึงส่วนทีน่ ํ ามาทําอาหารด้วย ดังนัน้ ผูท้ ก่ี นิ เนื้อสัตว์ซ่งึ ถวายบูชาแล้วก็เท่ากับกําลังกิน “เลือดเนื้อของพระเจ้า” ซึง่ จะทําให้ชวี ติ ของพวกเขา เต็มเปี่ ยมไปด้วยพระเจ้า พวกเขากลายเป็ นหนึง่ เดียวกับพระเจ้า และกลับออกไป จากพระวิหารพร้อมกับจิตใจและพละกําลังของพระเจ้า !! เมื่อพระเยซูเจ้าตรัสว่า “เราเป็ นปงั ทรงชีวติ ทีล่ งมาจากสวรรค์ ใครทีก่ นิ ปงั นี้ จะมีชวี ติ อยูต่ ลอดไป และปงั ทีเ่ ราจะให้น้ี คือเนื้อของเราเพือ่ ให้โลกมีชวี ติ ” (ยน 6:51) ชาวยิวจึงเข้าใจสิง่ ทีพ่ ระองค์ตรัสเป็ นอย่างดี พวกเขาไม่สะดุดใจเรือ่ งกินเนื้อของพระ เจ้าแต่อย่างใด แต่สงิ่ ที่พวกเขาถกเถียงกันคือ “คนนี้จะเอาเนื้อของตนให้เรากินได้ อย่างไร” (ยน 6:52) เพราะ “คนนี้” เป็ นเพียงลูกชายของช่างไม้จน ๆ ที่ช่อื โยเซฟ เท่านัน้ จะมาอวดอ้างตัวเองเป็ น “พระเจ้า” ผูส้ ามารถประทานเนื้อของตนให้พวกเขา กินได้อย่างไรกัน ?!? พูดง่าย ๆ ก็คอื พวกเขาไม่ยอมรับพระองค์เป็ นพระเจ้า ! 2
อา. 22 มิ.ย. สุ ขสํ าราญ เปาโล ตุย้ นักพรรษา และครอบครัว ตุย้ 10.00 น. คุณสมทรง วิริยะสุ วรรณ มาลา คุณทองคํา เพิ่มพูนธนาลาภ มาลินี คุณโกศล จิรังกูล, คุณเมธาษิต จิรังกูล คุณเกียรติศกั ดิ์ จิรังกูล, คุณวิไลรักษ์ จิรังกูล คุณบุศรา จิรังกูล คุณเติม เหงียนถิ ครอบครัวเตียวเจริ ญ ครอบครัวสุ วรรณจิต, อุชชิน, อาดัมส์ นงเยาว์ อุทศิ แด่ มารี อา สมสุ ข, ลอเรนซ์ สุ นทร สุ นพิชยั มาลา มารี อา วานี สมสุ ข, คุณอุไร พุม่ ศริ งคาร มาลา เปโตร บ้วนฮง เตียวเจริ ญ และบรรพบุรุษ คุณพรพจน์ นครสันติภาพ มารี อา มยุรีย ์ สายพรหม และญาติผลู ้ ่วงลับ เปาโล ผุย นักพรรษา ตุย้ เทเรซา พรวน บุญสูง ลูกหลาน เปโตร กําแหง ชาวประมง, อันนา บังเอิญ แซ่เหวียน พรภัสสร ยอแซฟ เพียรจิตร ตรั่นวัน, คุณแก้ว รัตนพิเศษ สรวิศ, พิมพ์ชนก คุณโหย เลวัน และญาติพี่นอ้ ง สรวิศ, พิมพ์ชนก มารี อา มยุรี ผลาวงศ์, มารี อา นิตยา อุชชิน นงเยาว์ ยอแซฟ สมบัติ อุชชิน, อลิซาเบธ วัลลีย ์ บูรณพิมพ์ นงเยาว์ แมทธิว เกียรติศกั ดิ์ สุ วรรณจิต, ดร.โทมัส อาดัมส์ นงเยาว์ คุณสุ พจน์ กฤษณวิภาคพร คุณใบ สิ งห์ชาลี ชวนี Mr.Lui Boon Phor, Mr.Don P.Shadle ชวนี คุณหัสยา จันทร์ สุทศั น์ กรวลัย โรซา ทัศนีย ์ บุญเจริ ญ วไลพร ลูกพระ วิญญาณในไฟชําระและวิญญาณและไม่มีผใู้ ดนึกถึง 11
จ. 23 มิ.ย. อุทศิ แด่ โรซา ทัศนีย ์ บุญเจริ ญ อ. 24 มิ.ย. สุ ขสํ าราญ ครารา ธารวิมล บุญเลิศ คุณสรวิศ รัตนพิเศษ พ. 25 มิ.ย. อุทศิ แด่ วิญญาณในไฟชําระ พฤ. 26 มิ.ย. สุ ขสํ าราญ คุณพ่อ เปโตร พนมกร สง่าวงศ์ ศ. 27 มิ.ย. อุทศิ แด่ วิญญาณในไฟชําระ
วไลพร ธี ระ พิมพ์ชนก, สุ ชาดา มาลินี -
ฉบับที่ 532 วันอาทิตย์ที่ 22 มิถนุ ายน ค.ศ. 2014
สมโภชพระวรกายและพระโลหิตพระคริสตเจ้ า วัน อาทิ ต ย์ที่ 6 กรกฎาคม ศกนี้ เป็ นวัน อาทิ ต ย์ต ้น เดื อ น พี่ น้อ งท่ านใด ประสงค์นาํ บุตรหลานที่มีอายุไม่ถึง 7 ปี บริ บูรณ์มารับศีลล้างบาป โปรดติดต่อเจ้าหน้าที่ สํานักงานวัด วันอาทิตย์ที่ 13 กรกฎาคม ศกนี้ วัดเรากําหนดจัดงานฉลองวัดครบรอบ 13 ปี โดยมีพระอัครสังฆราช ฟรังซิ สเซเวียร์ เกรี ยงศักดิ์ โกวิทวาณิ ช เป็ นประธานพิธีบูชา ขอบพระคุณ ขอเชิญผูม้ ีจิตศรัทธาทุกท่านร่ วมมีส่วนในงานฉลองวัดปี นี้ ด้วยการ บริ จาคเงิน อาหาร ดอกไม้สาํ หรับถวายแม่พระ ฯลฯ เป็ นอาสาสมัครฝ่ ายต่าง ๆ ในการจัดงาน โปรดแจ้งความจํานงได้ที่ แผนกรั บ บริ จ าค ณ ศาลาปี ติ ก ารุ ณ ย์ หรื อ ที่ สํานัก งานวัด ตั้งแต่บดั นี้เป็ นต้นไป และขอขอบคุณพี่นอ้ งล่วงหน้ามา ณ ที่น้ ี
ผูท้ ีก่ ินเนื้ อของเรา และดืม่ โลหิตของเรา ก็มีชีวิตนิรนั ดร ยน 6:54
12