Ο ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΧΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ
Κάποτε υπήρχε ένας δρόμος όπου οι άνθρωποι ζούσαν ευτυχισμένοι και ήταν ελεύθεροι. Έβγαιναν βόλτα και χαιρετούσαν ο ένας τον άλλον.
Τα παιδιά έπαιζαν χαρούμενα στον δρόμο
Και κάθε φορά γυρνούσαν πίσω στο σπίτι για να κοιμηθούν
Σε εκείνον τον τόπο πήγε μια μέρα ένας δικτάτορας που δεν του άρεσε να κάνουν οι άνθρωποι ότι θέλουν και να είναι ελεύθεροι
Και άρχισε τις διαταγές
Όταν άκουγε την λέξη ελευθερία κάτι πάθαινε
Έκλεινε τα αυτιά του
Και η κοιλιά του φούσκωνε
Οι άνθρωποι δεν ήταν χαρούμενοι. Άρχισαν να κάνουν διαδηλώσεις με κλειστό το στόμα
Ενώ κάποιες φορές φώναζαν πιο δυνατά
Όποιος έλεγε τη λέξη Ελευθερία έμπαινε φυλακή
Κάποια παιδιά δεν άντεξαν και πήγαιναν τη νύχτα κι έγραφαν ένα ένα γράμμα για τη λέξη Ελευθερία
Ο δικτάτορας έστελνε πάντα τους αστυνομικούς να συλλάβουν όποιο παιδί έγραφε στον τοίχο
Έτσι έβαλε όλα τα παιδιά μέσα στη φυλακή.
Είχαν όμως γράψει τη λέξη Ελευθερία
Μα και μέσα από τη φυλακή τα παιδιά φώναζαν
Ο δικτάτορας θυμωμένος πάρα πολύ που άκουγε αυτή την λέξη έφυγε μακριά από εκείνον τον τόπο
Όλοι ελεύθεροι βγήκαν έξω και κάποιοι άνοιξαν και το μαγαζί τους
Έβαλαν και μια ταμπέλα στον τοίχο χωρίς να δουν ότι σκέπασαν τη λέξη Ελευθερία
Με τον καιρό όμως η λέξη αυτή ξεχάστηκε και οι άνθρωποι άρχισαν πάλι να μαλώνουν και να μη νοιάζονται ο ένας για τον άλλον
Ένα παιδί αποφάσισε να κάνει κάτι
Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά ήταν μια λέξη μοναχά ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είπανε όμως πως την έγραψαν παιδιά
1ο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΠΡΟΣΟΤΣΑΝΗΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2016