Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας κυνηγός που πήγε για κυνήγι σ' ένα μεγάλο αγρό.
Άπλωσε το δίχτυ του για να πιάσει πουλιά
Κάποια στιγμή μαζεύτηκαν διάφορα πουλιά εκεί.
Τα πουλιά κατέβηκαν χαμηλά για να φάνε σπόρους.
Ο κυνηγός αμέσως τράβηξε τη μια άκρη του σχοινιού και με μια κίνηση παγίδευσε όλο το κοπάδι.
Όμως τα πουλιά άνοιξαν τις φτερούγες τους και πέταξαν μακριά μαζί με το δίχτυ.
Ο κυνηγός άρχισε να τα κυνηγάει. Δεν θα τα πιάσεις του είπε ένας περαστικός κοίτα είναι ενωμένα. Μπα μην είσαι και τόσο σίγουρος του είπε ο κυνηγός.
Τα πουλιά συνέχισαν να πετάνε μαζί με το δίχτυ.
Να πάμε προς το ποτάμι είπαν κάποια πουλιά.
Όχι να πάμε προς τη λίμνη είπαν κάποια άλλα.
Καλύτερα να πάμε προς το δάσος είπαν τα υπόλοιπα.
Άρχισαν να τσακώνονται και να μη μπορούν να βρουν κάποια λύση.
Το δίχτυ άρχισε να κατεβαίνει χαμηλά ώσπου έπεσε κάτω κι έτσι ο κυνηγός μπόρεσε να πιάσει τα πουλιά. Αν τα πουλιά παρέμεναν ενωμένα και μονιασμένα για περισσότερο χρόνο, όπου και να πήγαιναν, στο ποτάμι, το δάσος ή τη λίμνη, δε θα κατόρθωνε ποτέ να τα βρει.
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2016 1ο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΠΡΟΣΟΤΣΑΝΗΣ