ﺣﻀﺮﺕ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ( ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ : ﻫﺮﮔﺎﻩ ﻣﻮﺿﻮﻋﻰ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﺤﺰﻭﻥ ﻭ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﻛﺮﺩ ﻫﻔﺖ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﮕﻮ
ﺑﺴﻢ ﺍﷲ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﻻ ﺣﻮﻝ ﻭ ﻻ ﻗﻮﺓ ﺍﻻ ﺑﺎﷲ ﺍﻟﻌﻠﻰ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ ﺍﮔﺮ ﻛﻔﺎﻳﺖ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ؛ ﻭﮔﺮﻧﻪ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﮕﻮ
1 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
2 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺳﺮﺷﻨﺎﺳﻪ :ﻣﺤﻤﺪﺯﺍﺩﻩ ،ﺣﺒﻴﺐ1357 ، ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻭ ﻧﺎﻡ ﭘﺪﻳﺪﺁﻭﺭﻧﺪﻩ :ﺻﻔﺤﺎﺕ ﮔﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ /ﺣﺒﻴﺐ ﻣﺤﻤﺪﺯﺍﺩﻩ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻧﺸﺮ :ﺗﻬﺮﺍﻥ ،ﺯﻳﺮﺯﻣﻴﻨﻰ1389 ، ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻇﺎﻫﺮﻯ 96 :ﺻﻔﺤﻪ ﺷﺎﺑﻚ :ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻣﻮﺿﻮﻉ :ﺷﻌﺮ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﻛﺘﺎﺑﺸﻨﺎﺳﻰ ﻣﻠﻰ :ﻧﺪﺍﺭﺩ
ﺻﻔﺤﺎﺕ ﮔﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ ﺷﻌﺮ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﺁﺑﺎﻥ 87ـ ﺁﺑﺎﻥ 89
ﺣﻖ ﭼﺎپ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺆﻟﻒ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﺍﺳﺖ
ﭘﻰ ﻧﻮﻳﺲ :ﺍﻳﻦ ﻛﺘﺎﺏ ﺩﺭ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺑﻪ ﭼﺎپ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﻓﺮﻭﺵ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ
3 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
4 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﻭ ﺩﻭﺭﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﺍﻭ ،ﻓﺮﻣﻮﺩ:
ﮔﻔﺘﺎﺭﻫﺎ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﻯ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ،ﻭ ﻧﻬﺎﻥ ﻫﺎ ﺁﺷﻜﺎﺭ ،ﻭ ﻫﺮ ﻛﺴﻰ ﺩﺭ ﮔﺮﻭ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺧﻮﻳﺶ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻛﻤﺒﻮﺩﻫﺎ ﻭ ﺁﻓﺖ ﻫﺎﻳﻨﺪ ﺟﺰ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﺩ؛ ﺳﺎﺋﻠﻬﻢ ﻣﺘﻌﻨﺖ ،ﻭ ﻣﺠﻴﺒﻬﻢ ﻣﺘﻜﻠﻒ ﻭ }ﺩﺭﻳﻐﺎ{ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺑﺮﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺍﻧﺪﻙ ﺧﺸﻨﻮﺩﻯ ﻳﺎ ﺧﺸﻤﻰ ﺍﺯ ﺭﺃﻯ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺯ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺩ .ﻭ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻧﻴﻢ ﻧﮕﺎﻫﻰ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺷﻮﺩ ﻳﺎ ﻛﻠﻤﻪ ﺍﻯ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﮔﺮﮔﻮﻥ ﺳﺎﺯﺩ. ﻧﻬﺞ ﺍﻟﺒﻼﻏﻪ ،ﻗﺼﺎﺭ ﺍﻟﺤﻜﻢ ،ﺷﻤﺎﺭﻩ 343
5 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
6 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺍﻭ ﻣﻜﺮﺭﻥ ﻗﺮﺹ ﻫﺎﻯ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﺨﺶ ﻣﻰ ﺧﻮﺭﺩ ،ﺍﻣﺎ ﻣﻮﺛﺮ ﻧﺒﻮﺩ .ﺗﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺗﻨﻔﺲ، ﺳﺮﺩﺭﺩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﺑﺨﺸﺪ .ﺣﻔﺮﻩ ﺳﻤﺖ ﺭﺍﺳﺖ ﺑﻴﻨﻰ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺴﺖ ﻭ ﺳﻌﻰ ﻛﺮﺩ ﺍﺯ ﺣﻔﺮﻩ ﺳﻤﺖ ﭼﭗ ﺗﻨﻔﺲ ﻛﻨﺪ .ﺩﺭ ﻛﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﺳﺮﺩﺭﺩﺵ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻳﺎﻓﺖ ،ﻟﺬﺍ ﺍﻳﻦ ﺗﻤﺮﻳﻦ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺪﺕ ﻳﻚ ﻣﺎﻩ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ .ﭼﻨﻴﻦ ﺭﻭﺷﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺏ ﺷﺪﻥ ،ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻗﺮﺹ ،ﻣﻔﻴﺪ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎﻯ ﺭﻭﺷﻨﻔﻜﺮﺍﻧﻪ ﻭ ﻋﺼﺒﻰ ﻧﻴﺰ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﻴﻨﻰ ﺷﻤﺎ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎﻯ ﺭﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﭗ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻗﺴﻤﺖ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻨﻔﺲ ﺗﺎﻥ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﻣﻰ ﺭﻭﻧﺪ ،ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺩﻭ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﺑﻴﻨﻰ ﺷﻤﺎ ﻣﺘﻔﺎﻭﺗﻨﺪ ﻭ ﺷﻤﺎ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﻴﺪ ﺍﻳﻦ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺭﺍ ﺣﺲ ﻛﻨﻴﺪ .ﺣﻔﺮﻩ ﺳﻤﺖ ﺭﺍﺳﺖ ﺑﻴﻨﻰ ،ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﻭ ﺣﻔﺮﻩ ﺳﻤﺖ ﭼﭗ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﻣﺎﻩ ﺍﺳﺖ. ﻭﻗﺘﻰ ﺳﺮ ﺩﺭﺩ ﺩﺍﺭﻳﺪ ،ﺳﻌﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺣﻔﺮﻩ ﺳﻤﺖ ﺭﺍﺳﺖ ﺭﺍ ﺑﺒﻨﺪﻳﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻨﻔﺲ ﻛﺮﺩﻥ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺯ ﺣﻔﺮﻩ ﺳﻤﺖ ﭼﭗ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﻨﻴﺪ ،ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺗﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻭﺿﻌﻴﺖ ﺧﻮﺩ ﺣﺲ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﻛﺮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺧﺴﺘﮕﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ،ﺑﺮﻋﻜﺲ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﻴﺪ .ﺣﻔﺮﻩ ﺳﻤﺖ ﭼﭗ ﺭﺍ ﺑﺒﻨﺪﻳﺪ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺯ ﺣﻔﺮﻩ ﺳﻤﺖ ﺭﺍﺳﺖ ﺗﻨﻔﺲ ﻛﻨﻴﺪ .ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﻰ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺧﺴﺘﮕﻰ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺣﻔﺮﻩ ﺳﻤﺖ ﺭﺍﺳﺖ ﺑﻴﻨﻰ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﮔﺮﻣﻰ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻟﺬﺍ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﻰ ﮔﺮﻡ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ،ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺣﺎﻟﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﻔﺮﻩ ﺳﻤﺖ ﭼﭗ ﺑﻴﻨﻰ ﺗﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﺮﺩﻯ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ. ﺗﻘﺮﻳﺒﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﺎﻧﻢ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺣﻔﺮﻩ ﺳﻤﺖ ﭼﭗ ﺑﻴﻨﻰ ﺷﺎﻥ ﺗﻨﻔﺲ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ،ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺧﻨﻚ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ .ﺍﻣﺎ ﻣﺮﺩﻫﺎ ﻣﻌﻤﻮﻟﻦ ﮔﺮﻡ ﻭ ﺩﺍﻍ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻋﻤﺮﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺕ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺍﺭﻭﺗﻴﻚ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻰ ﺑﺮﻧﺪ. ﺁﻳﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻳﺪ ﻛﻪ ﻭﻗﺘﻰ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺮﻣﻰ ﺧﻴﺰﻳﺪ ،ﻛﺪﺍﻡ ﺣﻔﺮﻩ ﺑﻴﻨﻰ ﺗﺎﻥ ﺳﺮﻳﻌﺘﺮ ﺗﻨﻔﺲ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ؟ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺣﻔﺮﻩ ﭼﭗ ﺗﻨﺪﺗﺮ ﺗﻨﻔﺲ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ،ﺷﻤﺎ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺧﺴﺘﮕﻰ ﺩﺍﺭﻳﺪ .ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺣﻔﺮﻩ ﺳﻤﺖ ﭼﭗ ﺑﻴﻨﻰ ﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺒﻨﺪﻳﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻨﻔﺲ ﺍﺯ ﺣﻔﺮﻩ ﺳﻤﺖ ﺭﺍﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﻨﻴﺪ، ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺷﺎﺩﺍﺑﻰ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺩﺍﺷﺖ. ﻣﺘﻮﻥ ﺳﻘﻴﻢ
7 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
8 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﺎﺕ ﮔﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﻯ ﺍﻭﻝ ﺳﻰ ﻭ ﭘﻨﺞ ﺻﻔﺤﻪ
9 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﺍﻭﻝ
ﭘﻨﻜﻪ ﻯ ﺳﻘﻔﻰ ﺍﺗﺎﻕ ﺍﺗﺎﻕ ﺑﺎﻻﻳﻰ ﻫﻠﻴﻜﻮﭘﺘﺮﻯ ﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺳﻘﻮﻁ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﺁﻥ ﺳﻮﻯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺩ ﻫﻤﻪ ﻯ ﺯﻣﺎﻧﻬﺎﻯ ﺟﺎﺭﻯ ﭘﺎ ﺭﻭﻯ ﺳﻨﮕﻬﺎ ﺭﻭﻯ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺩﺭﺧﺖ ﮔﻠﺪﺍﻧﻰ ﭼﻮﺑﻰ ﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻥ ﺁﻥ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ 10 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﻫﺮ ﭼﻪ ﺩﻳﺪﻯ ﺑﺮﺩﺍﺭ ﻭ ﺑﺒﻴﻦ ﭼﻘﺪﺭ ﻗﺎﻧﻌﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﭼﻴﺰﻫﺎ ﮔﻮﺷﻪ ﻯ ﺩﻟﺖ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﻴﺎﻭﺭ ﻭ ﺁﻥ ﺍﺛﺮ ﺍﻧﮕﺸﺘﻰ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺳﻘﻒ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭ ﺍﺗﺎﻕ ﺑﺎﻻﻳﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺗﻜﻪ ﺍﺑﺮﻯ ﺑﺎﺵ ﻭ ﺗﻜﺎﻥ ﺑﺨﻮﺭ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﺩﺳﺖ ﺗﻜﺎﻥ ﺑﺪﻩ ﺳﻴﻢ ﻫﺎﻯ ﺑﺮﻕ ﺑﺎﺵ ﻭ ﻣﺮﺍ ﺯﻧﺪﺍﻧﻰ ﺧﻮﺩﺕ ﻛﻦ ﺣﺘﻰ ﻫﻠﻴﻜﻮﭘﺘﺮﻯ ﺑﺎﺵ ﻭ ﺳﻘﻮﻁ ﻛﻦ ﺩﺭ ﻛﺎﺏ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﻮﺩ ﺍﮔﺮ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺍﻯ ﺑﺮ ﻟﺐ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ ﺁﻫﺎﻯ ﺁﻭﺍﺯﻫﺎﻯ ﻗﺪﻳﻤﻰ ! ﺍﮔﺮ ﺻﺪﺍﻯ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﺑﻴﺎﻳﺪ ﺁﻫﺎﻯ ﺟﺎﺩﻩ ﻯ ﻗﺪﻳﻢ ﻗﻢ !
11 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﺩﻭﻡ
ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﭼﺸﻤﻬﺎ ﺍﺯ ﺩﻫﺎﻧﻢ ﺟﺎﺭﻱ ﺷﺪ ﻣﻦ ﻛﻪ ﺣﻠﻘﻪ ﻱ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﻱ ﺩﺍﺭﻭﻳﻦ ﺭﺍ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﺍﺟﺪﺍﺩﻡ ﻳﻚ ﭼﺸﻢ ﻳﻚ ﮔﻮﺵ ﻳﻚ ﻏﻮﻝ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭﺁﻣﺪﻡ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺗﻨﻬﺎ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﻋﺮﻳﺎﻥ ﻣﻲ ﺷﺪﻡ ﻛﺴﻲ ﻧﺒﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ
12 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﻧﻴﻤﻲ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﺎﻙ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻛﺮﺩﻡ ﻧﻴﻤﻲ ﻛﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﻓﻘﻂ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ
13 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﺳﻮﻡ
ﺍﺻﻠﻦ ﻣﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﺑﻴﻌﺖ ﻛﻨﻴﻢ ﺣﺎﻻ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﺭﻭﻯ ﺩﺳﺖ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﻳﻤﺘﺎﻥ ﻭ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﺳﻨﮕﺮﻳﺰﻩ ﺍﻯ ﻫﻢ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺘﺎﻥ ﻧﺮﻭﺩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺩﻧﻴﺎ ﭼﺎﻩ ﻋﻤﻴﻘﻰ ﺍﺳﺖ ﺳﺮ ﺭﻭﻯ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﺎ ﺑﮕﺬﺍﺭﻳﺪ ﻣﺎ ﻓﻜﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ ﻇﻬﺮ ﻣﺮﺩﺍﺩ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﻬﺎﻯ ﺣﺠﺎﺯ 14 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺧﺮﻣﺎﻯ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻰ ﻫﺎﻯ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﻯ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺍ ﻣﻰ ﭼﻴﻨﻴﺪ ﻣﮕﺮ ﻧﻪ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻳﺪ ”ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﻤﻴﺮﺩ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﺪ“. ﺍﻳﻦ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺳﻌﺎﺩﺗﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﺧﺎﻟﻰ ﻣﺎ ﺑﺎﻗﻰ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺧﺘﺮﺍﻋﺎﺕ ﻭ ﻭﺍﻣﻬﺎﻯ ﺑﺎﻧﻜﻰ ﻫﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﻣﻰ ﺧﻮﺭﺩ
15 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﭼﻬﺎﺭﻡ
ﺗﻮ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻯ ﻳﻚ ﻟﺤﻈﻪ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺕ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺍﺑﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﻳﺎ ﻣﺎﻩ ﻗﻬﻮﻩ ﺍﻯ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺭ ﻣﺤﺎﻕ ﺑﺎ ﻫﻴﭻ ﺷﻜﻨﺠﻪ ﺍﻯ ﻫﻢ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﺪ ﺣﺘﻰ ﺑﺎ ﺟﻬﻨﻢ ﻛﻪ ﺍﺯ ﮔﻮﺍﻧﺘﺎﻧﺎﻣﻮ ﺍﺯ ﺳﺎﻭﺍﻙ ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎﺭﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﭘﺰﺷﻜﻰ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ 16 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﭼﻴﺰﻯ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﻧﻮﺷﺖ ﺩﺭ ﺟﺎﻯ ﺧﺎﻟﻰ ﺭﻧﮓ ﭼﺸﻤﻬﺎ )ﺭﻧﮓ ﭼﺸﻢ(................ : ﻫﻤﻴﻦ ﻃﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺩﻳﺮ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻋﺸﻖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺭﻭﺯﻯ ﺧﺴﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﺪ ﻧﻪ ﻣﺜﻞ ﻣﺎﺩﺭﻫﺎ ﺟﻮﺭﺍﺑﻢ ﺭﺍ ﺷﺴﺖ ﻧﻪ ﻣﺜﻞ ﺯﻧﻬﺎ ﻏﺬﺍﻳﻢ ﺭﺍ ﭘﺨﺖ ﻧﻪ ﻣﺜﻞ ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩ ﻫﺎ ﺩﺭ ﭼﻨﮕﺎﻟﻢ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮﺩ ﻓﻘﻂ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩ ﻭ ﺁﻏﻮﺵ ﮔﺸﻮﺩ ﺳﻴﻨﻪ ﺍﺕ ﺁﮔﻬﻰ ﺗﺴﻠﻴﺖ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﺑﺎﺭﺍﻧﺪﺍﺯ ﺳﻴﺎﻫﻰ ﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﻛﺸﺘﻰ ﻫﺎﻯ ﻣﺠﻬﺰ ﭘﻨﺒﻪ ﺩﺭ ﮔﻮﺵ ﻧﺎﺧﺪﺍ ﺧﺸﻚ ﺍﺳﺖ
17 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﭘﻨﺠﻢ
ﺍﻭﻟﺶ ﻓﻘﻂ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ ﺑﻌﺪ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪﻳﻢ ﺑﻌﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺣﺘﻰ ﺁﺩﻡ ﻭ ﺣﻮﺍ ﺷﺪﻳﻢ ﺑﻌﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﺮ ﺍﻭ ﺣﻮﺍﻯ ﺧﻮﺩﺵ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻛﺎﺭ ﻣﻰ ﺭﻓﺘﻢ ﺑﺎ ﭘﺲ ﺍﻧﺪﺍﺯﻡ ﺯﻣﻴﻦ ﻣﻰ ﺧﺮﻡ ﺑﺎﻍ ﻭﺣﺶ ﻣﻰ ﺧﺮﻡ 18 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺑﺮﺍﻳﺖ ﺁﺩﻡ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﻡ ﻭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻧﺴﻠﻰ ﺗﻜﺮﺍﺭ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ ﺩﺭ ﺯﻧﺎﻥ ﺳﻴﺎﻩ ﺯﺭﺩ ﺳﻔﻴﺪ ﺻﻮﺭﺗﻰ ﺁﺑﻰ ﻧﺎﺭﻧﺠﻰ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻭﺿﻊ ﻫﻢ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻋﺎﺩﺕ ﻛﺮﺩ ﻣﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎﻯ ﺑﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻫﻢ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻡ ﭘﺸﻪ ﻫﺎﻯ ﻧﺎﻗﻞ ﺯﻥ ﻣﺮﻏﻬﺎﻯ ﺩﺭﻳﺎﻳﻰ ﺯﻥ ﻳﺎ ﮔﺎﻫﻰ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺑﺎ ﺓ ﺗﺎﻧﻴﺚ ﺍﺯ ﺍﻭﻟﺶ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺑﻮﺩ ﻣﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺩﻭﺭ ﻫﺴﺘﻴﻢ
19 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﺷﺸﻢ
ﻣﺎ ﻟﺸﻜﺮ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﺎﻩ ﻣﺎ ﻭﻗﺘﻰ ﮔﺮﺑﻪ ﺍﻯ ﺭﻭﻯ ﺷﺎﻧﻪ ﻯ ﻛﺴﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻣﺎﻩ ﻣﻰ ﺭﻭﻳﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺎﻻ ﺑﺮﻣﻰ ﺩﺍﺭﻳﻤﺶ ﻭﻗﺘﻰ ﮔﺮﺑﻪ ﺍﻯ ﺭﻭﻯ ﺷﺎﻧﻪ ﻯ ﮔﻨﺠﺸﻜﻰ ﺭﻭﻯ ﺳﻴﻢ ﺑﺮﻕ ﮔﺮﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﻛﻮﭼﻜﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺭﻭﻯ ﺷﺎﻧﻪ ﻯ ﺻﻨﺪﻟﻰ ﻫﻮﺍﭘﻴﻤﺎ ﻧﺸﺴﺖ ﺭﻭﻯ ﺷﺎﻧﻪ ﻯ ﻫﻮﺍﭘﻴﻤﺎﺭﺑﺎﻫﺎ ﻣﺎ ﻟﺸﻜﺮ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﺎﻩ ﺁﻥ ﺳﻮ ﻫﻮﺍﭘﻴﻤﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺑﻨﺰﻳﻨﺶ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺣﺘﻤﻦ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﮓ ﻧﺎﺑﺮﺍﺑﺮ ﺷﻜﺴﺖ ﻣﻰ ﺧﻮﺭﻧﺪ ﻫﻤﻪ ﻯ ﻣﺎ ﻳﻚ ﻟﺤﻈﻪ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺴﺘﻴﻢ 20 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺍﻳﻦ ﺻﺤﻨﻪ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺗﺎﺭﻳﻚ ﺷﺪ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭﻯ ﺭﻭﺷﻦ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﮔﺮﺑﻪ ﻛﻠﻴﺪ ﭼﺮﺍﻍ ﺧﻮﺍﺑﺶ ﺭﺍ ﺯﺩ ﺩﺳﺘﻰ ﺭﻭﻯ ﺳﺒﻴﻠﻬﺎﺵ ﻛﺸﻴﺪ ﻭ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﺪ ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺎ ﻓﻜﺮ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻣﺮﺩ ﺍﺳﺖ ﻭﻗﺘﻰ ﮔﺮﺑﻪ ﺍﻯ ﺭﻭﻯ ﺷﺎﻧﻪ ﻯ ﮔﻠﺪﺍﻥ ﻛﻨﺎﺭ ﭘﻨﺠﺮﻩ ،ﻣﻨﺘﻈﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺒﻰ
21 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﻫﻔﺘﻢ
ﮔﻨﺒﺪ ﻭ ﮔﻠﺪﺳﺘﻪ ﻯ ﺷﻤﺎ ﺗﻌﺪﺍﺩﻯ ﻛﺒﻮﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﮔﻨﺒﺪ ﻭ ﮔﻠﺪﺳﺘﻪ ﻣﻰ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﻫﺎﻯ ﻣﻬﺎﺟﺮ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺷﻜﻠﻬﺎﻯ ﻫﻨﺪﺳﻰ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﺎ ﺟﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﺎﻻ ﻣﻰ ﺭﻭﻧﺪ ﻭ ﺑﺎﻡ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﺭﻭﺍﻗﻬﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺍﻯ ﮔﻨﺒﺪ ﻭ ﮔﻠﺪﺳﺘﻪ ﻯ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﻛﻪ ﺳﺮ ﺗﻌﻈﻴﻢ ﻓﺮﻭ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﻳﺪ 22 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﭘﺎﺑﻮﺳﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﻣﺎ ﻓﻜﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ ﺍﺯ ﻛﺮﻳﻢ ﺩﺍﻧﻪ ﺑﺮ ﻣﻰ ﭼﻴﻨﻴﺪ ﭘﺸﺖ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻯ ﺍﺗﺎﻗﻢ ﻳﺎﻛﺮﻳﻢ ﻫﺎﻳﻰ ﻻﻧﻪ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﺳﺮ ﻭ ﻭﺿﻊ ﻣﻨﺎﺳﺒﻰ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ }ﺑﺎﻟﻬﺎﻯ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮﻯ ﻣﻤﺘﺪ{ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﭼﺎﺭﺩﻳﻮﺍﺭﻯ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﻣﺮگ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺗﺎ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﻤﺮﺍﺩ ﺣﺮﻡ ﺷﻤﺎ ﺯﻣﻴﻦ ﺧﻮﺭﺩﻧﻬﺎﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ ﺩﻭﺭﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺪ ﻣﺎ ﻣﻬﺠﻮﺭﻳﺶ ﺭﺍ
23 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﻫﺸﺘﻢ
ﺑﻰ ﻗﺎﻳﻖ ﻭ ﺑﺎﺩﺑﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﺏ ﻣﻰ ﺯﻧﻢ ﻭ ﺑﺎﺩ ﺍﺻﻠﻦ ﺟﺰﻳﺮﻩ ﻳﻰ ﻣﺘﺮﻭﻛﻢ ﻛﻪ ﺭﻭﻏﻦ ﺗﻨﻢ ﺧﺮﺍﺏ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻴﭻ ﻣﺎﻫﻰ ﻛﻮﭼﻜﻰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺮﺥ ﻧﻤﻰ ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﺟﺰ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺩﻭ ﻣﺎﻫﻰ ﻛﻮﭼﻚ ﻛﻪ ﻣﺪﺍﻡ ﺳﺮﺥ ﺍﻧﺪ ﻣﺪﺍﻡ ﺧﻴﺲ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻗﺼﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺭﻓﺘﻦ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺑﻠﻪ ﻣﺮ گ ﻫﻤﻴﻦ ﻃﻮﺭﻯ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ 24 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﻟﻴﻮﺍﻥ ﻟﻴﻮﺍﻥ ﺁﺏ ﺑﺪﻧﺖ ﺭﺍ ﺗﻜﻪ ﺗﻜﻪ ﮔﻮﺷﺖ ﺗﻨﺖ ﺭﺍ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺩﻭ ﺗﺎﻳﻰ ﺩﺳﺖ ﻫﻢ ﺭﺍ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﻣﻰ ﺭﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺮﻭﻡ ﮔﻔﺖ ﺗﻨﻬﺎﻳﻰ ﻭ ﻫﻴﭻ ﻛﺠﺎﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﻛﺴﻰ ﻣﻨﺘﻈﺮﺕ ﻧﻴﺴﺖ *** ﺗﻮ ﺩﺭ ﻛﺠﺎﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺷﺪﻯ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻛﻴﻒ ﺯﻧﻰ ﺭﺍ ﺑﺪﺯﺩﻡ ﺁﻥ ﺟﺎ ﻛﻪ ﻧﻴﺴﺘﻰ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﭼﺎﻳﻬﺎﻯ ﺩﺍﻍ ﺭﺍ ﺳﺮ ﺑﻜﺸﻢ ﻛﻤﺮ ﺑﺎﺭﻳﻜﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎ ﻧﻤﻰ ﺷﻮﺩ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺩﻧﺪﺍﻧﻢ ﻛﺮﻡ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﻛﺮﻡ ﻛﻪ ﻧﻴﺴﺘﻰ ﺣﺘﻰ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺳﻨﮕﻔﺮﺵ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺭﻭﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻜﻨﻢ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﻯ ﻣﺘﺮﻭ ﻫﻢ ﻧﻴﺴﺘﻰ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﻣﺮﺍ ﻛﻪ ﺗﺎ ﻛﻤﺮ ﺩﺭ ﺗﻮ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﻼ ﻛﻦ ﺑﻪ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺯﻳﺎﺩ 25 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺑﺎ ﻧﻴﻢ ﺗﺎﺟﻰ ﺍﺯ ﭘﻠﻨﮕﻬﺎﻯ ﻣﻨﻘﺮﺽ ﺷﺪﻩ ـ ﺳﺮﺕ ﻛﻮ ؟ ﺑﺎ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﻯ ﺻﺒﺢ ﺳﻪ ﺷﻨﺒﻪ ـ ﺷﻨﺒﻪ ﺍﺕ ﻛﻮ ؟ ﭘﺲ ﻣﺎ ﭼﺮﺍ ﻣﻌﻄﻞ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﺷﺮﻭﻉ ﻛﻨﻴﻢ؟ ﺷﮕﻔﺘﺎ ﻋﺸﻖ ﺑﻰ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻭ ﺑﻰ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ
26 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﻧﻬﻢ
ﺑﺎ ﻫﻢ ﮔﺮﻳﺴﺘﻴﻢ ﺩﺭﺩ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﺎ ﭘﻴﻮﺳﺖ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺩﺭ ِﺩ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺳﻠﻮﻟﻬﺎﻯ ﺗﻨﻤﺎﻥ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﻣﻴﺰﻫﺎﻯ ﻛﺎﻓﻪ
27 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﻭﺍﻗﻌﻦ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻭ ﭘﻮﺷﻴﺪﻥ ﻭ }ﺩﺯﺩ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﺩﻛﺘﺮﻫﺎ ﺩﺭﺩ ﺭﺍ ﻣﻰ ﻓﻬﻤﺪ ﻳﻚ ﻧﻘﻄﻪ ﺍﺯ ﺗﻨﺶ ﺩﺭﺩ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﺩﺯﺩ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﺩﻛﺘﺮﻫﺎ ﻣﺤﺮﻡ ﺍﺳﺖ ﻭﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﻫﺴﺘﻰ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺎﻻﻯ ﻣﻮﻫﺎﺕ ﻣﻰ ﮔﺬﺭﺩ{ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻥ ﭼﻴﺰﻫﺎﻯ ﻣﻬﻤﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻣﺎ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻰ ﺑﻪ ﻧﻔﻬﻤﻴﺪﻥ ﻣﻰ ﺯﻧﻴﻢ ﺑﺎ ﺍﺳﺐ ﻭ ﺗﻔﻨﮓ ﭘﺪﺭﺕ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭼﺎﺩﺭﺕ ﺑﺎ ﺟﺎﺩﻩ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﺩﻧﻴﺎ ﻣﻰ ﺭﻭﺩ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺩﺯﺩﻳﺪ ﺑﺎﺭﺍﻧﻰ ﺍﺯ ﺍﻧﺎﺭ ﻭ ﺳﻜﻨﺠﺒﻴﻦ ﺷﻴﺮ ﻭ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﻯ ﻗﺪ ﻭ ﻧﻴﻢ ﻗﺪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻧﻬﺎﻯ ﺧﺴﺘﻪ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﭘﺴﺮﻋﻤﻮﻫﺎﻯ ﺟﻨﮕﻞ ﺭﺍ ﻭ ﺍﺯ ﻛﻤﺮﺑﻨﺪﻯ ﻻﻫﻴﺠﺎﻥ ﻫﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﻳﻢ ﺁﻩ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻛﻮﭼﻚ ﺧﺎﻥ! ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺗﻔﻨﮕﺖ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺩﺯﻳﺪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺧﻮﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﻳﺰﻧﺪ ﻭ ﺯﻧﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻘﺸﺎﻥ ﺑﻮﺩﻯ ﺍﺯ ﻓﺮﻣﺎﻧﺖ ﺳﺮﭘﻴﭽﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﺁﺧﺮ ﺩﻧﻴﺎ ﻭﻃﻦ ﺑﻬﺘﺮﻯ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻴﭻ ﻧﺼﻒ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﺑﺪﺍﻗﺒﺎﻟﻰ ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ ﺭﺩ ﻧﻤﻰ ﺷﻮﺩ 28 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﺩﻫﻢ
ﺗﺎﻛﺴﻰ ،ﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻩ ،ﻫﻤﻴﻦ ﭼﻨﺪ ﺻﻨﺪﻟﻰ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺭﺑﻪ ﺩﺭﻯ ﻭ ﻣﻌﻄﻠﻰ ﺣﺎﻻ ﺑﺮﻭ ،ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ ﺍﺯ ﺟﺎﺕ ،ﺻﻨﺪﻟﻰ ! ﺍﻻﻥ ﺑﻪ ﻭﻗﺖ ﺁﻥ ﻃﺮﻑ ﺩﻧﻴﺎ ،ﻇﻬﺮ ﺍﺳﺖ ﺧﻤﻴﺎﺯﻩ ﻣﻰ ﻛﺸﻰ ،ﻛﻤﺮﺕ ﺭﺍ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻳﻚ ﻫﻮﺍﭘﻴﻤﺎ ﻭ ﺑﺎﺭﺵ ﺭﻭﻯ ﻛﻤﺮﺕ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺁﺩﺭﺱ ﺭﺍ ﻣﻰ ﭘﺮﺳﺪ ﻭ ﺁﻥ ﻃﺮﻑ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﻫﻰ ﻫﻨﻮﺯ ﭼﭗ ﻭ ﺭﺍﺳﺖ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﺑﻠﺪ ﻧﻴﺴﺘﻰ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻰ ﺁﺩﻡ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺭﺍ ﻟﻮ ﻧﻤﻰ ﺩﻫﺪ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺧﺪﺍ ﺭﻭﻯ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﺍ ﮔﺎﻫﻰ ﺍﺯ ﺷﺎﺩﻯ ﺑﻪ ﻫﻮﺍ ﻣﻰ ﭘﺮﻳﻢ ﭼﻘﺪﺭ ﻫﻮﺍ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ 29 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﭘﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﻛﻨﺎﺭ ﺑﺰﻥ ﭼﺸﻢ ﻭ ﮔﻮﺵ ﻭ ﺩﻫﺎﻥ ﻭ ﺁﻏﻮﺵ ﻭ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻛﻦ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺪ ﺍﺳﺖ ﻓﻘﻂ ﻣﺮﺩﻩ ﻫﺎ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﻇﻬﺮ ﺩﺭ ﮔﻮ ِﺩ ﺯﻭﺭﺧﺎﻧﻪ ﺑﺨﻮﺍﺑﻨﺪ ﺑﺎ ﺟﺎﻯ ﭘﺎﻳﺸﺎﻥ ﺑﺎ ﻛﻔﺸﻬﺎﻯ ﻧﻮ ﻭ ﺑﻮﻯ ﺗﻌﻔﻦ ﺟﻮﺭﺍﺑﻬﺎﻳﺸﺎﻥ ﺩﻭ ﺭﻭ ِﺩ ﺟﺪﺍ ﺍﺯ ﻫﻢ ﻛﻢ ﻛﻢ ﺍﺯ ﺳﺮﺑﺎﻻﻳﻰ ،ﺑﺎﻻ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻰ ﺻﺪﺍ ﮔﺮﻳﺴﺘﻨﺪ ﺩﻭ ﺧﻂ ﻣﻮﺍﺯﻯ ﺭﻭﻯ ﻫﻢ ﺩﺭﺍﺯ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻰ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺭﻭﻯ ﻫﻢ ﺩﺭﺍﺯ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻋﺎﺷﻘﻰ ﻛﺠﺎﺳﺖ؟ ﺳﺮ ﻇﻬﺮ ﻳﺎ ِ ﺻﺒﺢ ﺍﻭﻝ ﻭﻗﺖ؟ ﻫﻔﺖ ِ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﻰ ﻛﻨﻰ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﭼﺸﻢ ﺍﺳﺒﻬﺎﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﻭﻯ ﺗﻤﺎﻡ ﺻﻨﺪﻟﻴﻬﺎ ﺑﺎﺯ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﮔﺮﻩ ﺭﻭﺳﺮﻯ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺭﻭﻯ ﻳﺎﻟﻬﺎﻳﺖ ﻣﺤﻜﻢ ﻣﻰ ﻛﻨﻰ ﻧﻌﻞ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ ﺁﻭﻳﺰﻯ ﭼﻬﺎﺭ ِ ﻫﻮﺍﭘﻴﻤﺎ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ـ ﻛﻤﺮﻡ ﺭﺍ ﺑﻤﺎﻝ ! ﺧﻂ ﻣﻮﺍﺯﻯ ،ﺭﻭﻯ ﻛﻤﺮﺕ ﺩﺳﺖ ﻣﻰ ﻛﺸﺪ ﺩﻭﺭ ﻛﻤﺮﺕ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺍﻯ ﻧﺎﻣﻌﻠﻮﻡ ﺣﺮﻑ ﻣﻰ ﺯﻧﺪ ﺗﺮﺱ ﺍﺯ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﻃﺎﻋﻮﻥ 30 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﻭ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﻔﺖ ﻭ ﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﺩﻓﺘﺮﭼﻪ ﻯ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕِ ﻣﻨﻈﻢ ﻭ ﻣﺮﺗﺒﻰ ﺍﺳﺖ
31 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﻳﺎﺯﺩﻫﻢ
ﻣﺎ /ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻋﺰﻳﺰ ﺑﺎ ﻫﻴﭻ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﭽﻪ ﺍﻯ ﻫﻤﻜﻼﺳﻰ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﻭ ﭘﻠﻴﺴﻬﺎﻯ ﺯﻥ ﺯﻳﺎﺩ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺍﻳﻢ *** ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻰ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﺭ ﻛﺸﻮﺭ ﻛﻮﭼﻚ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ـ ﻛﺸﻮﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ـ ﺯﻧﻰ ﻛﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺯﻳﺒﺎﻳﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻫﻔﺖ ﺗﻴﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻛﻤﺮ ﺑﺎﺭﻳﻜﺶ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ 32 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺍﻳﺴﺖ ﺩﺍﺩ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻰ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﻗﻠﺒﻢ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩ
*** ﻣﺮﺩ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺗﻔﻨﮓ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺭﺍ ﺯﻳﺮ ﻧﻈﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﻟﻌﺒﺘﺎﻥ ﺣﻮﺭ ﻟﻌﺒﺘﺎﻥ ﻏﻠﻤﺎﻥ ﻣﺎ ﻓﻜﺮ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﺍﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﺗﻴﺮﻯ ﺩﺭ ﺑﻬﺸﺖ ﺷﻠﻴﻚ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﺪ *** ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺍﺑﺘﺪﺍﻯ ﻣﺮگ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﻛﺮﺩ *** ﻣﻦ ﺭﻭﻯ ﺻﻨﺪﻟﻰ ﻧﺒﻮﺩﻡ ﻛﺴﻰ ﺭﻭﻯ ﺻﻨﺪﻟﻰ ﺗﻴﻎ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﻦ ﻧﺒﻮﺩﻡ ﺍﺑﺮ ﺻﻨﺪﻟﻰ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ
33 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﺩﻭﺍﺯﺩﻫﻢ
ﻛﺴﻰ ﺭﺍ ﺯﻳﺮ ﭘﻮﺳﺘﻢ ﺟﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻡ ﻣﺜﻞ ِ ﺳﮓ ﺭﺍﻡ ﺭﻭﻯ ﺩﻭ ﭘﺎ ﻣﻰ ﺍﻳﺴﺘﺪ ﻭ ﻏﺬﺍﻳﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﻫﺎﻧﻢ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﺩ ﻣﺜﻞ ﺯﻥ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﺑﺪ ﭼﺮﺧﻬﺎﻯ ﻫﻮﺍﭘﻴﻤﺎ /ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ /ﻗﻄﺎﺭ ﻟﻌﻨﺘﻰ }ﻧﺎﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻫﺮﮔﺰ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﻛﺮﺩ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﭼﻴﺰﻯ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺑﺮ ﻣﻰ ﺁﻣﺪ { ﺗﻮ ﻫﻢ ﺍﻭﻝ ﺩﻭ ﺗﺎ ﭼﺮﺥ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩﻯ )ﻫﻮﺍﭘﻴﻤﺎ( ﺑﻌﺪ ﺩﻭ ﺗﺎ ﺑﺎﻝ ﻣﺜﻞ ﭼﺎﻗﻮﻫﺎﻯ ﺑﺰﺭگ ﺑﻪ ﭘﺸﺘﻢ ﺧﻮﺭﺩ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﭘﺎﻫﺎﻳﻢ ﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﻯ ﺑﺎﻝ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺯﻧﻰ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺩﺳﺖ ﺗﻜﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﻫﻰ 34 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺑﻰ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﻰ ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺍﻯ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻓﻘﻂ ﭘﺎﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﻟﻪ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻰ ﺯﻧﻰ ﻣﻌﻠﻮﻝ ﺩﺭ ﻣﻦ ﺣﻠﻮﻝ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺮﺩ ﺭﻭﻯ ﭼﺮﺧﻬﺎﻳﺶ ﻣﻰ ﻧﺸﻴﻨﺪ ﻭ ﻏﺬﺍﻳﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﻫﺎﻧﻢ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﺩ ﭼﺮﺧﻬﺎ ﻭ ﻛﻔﺸﻬﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﺑﺪ ﺧﻮﺍﺏ ﭼﻬﺎﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺭﺍ *** ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﺗﺨﺘﺨﻮﺍﺏِ ﺩﻭ ﺩﻟﻔﻴﻨﻪ ﺩﻟﻔﻴﻦ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮﺩ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺭﻭﻳﺶ ﺭﺍ ﺷﺴﺖ ﺗﻪ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻯ ﻣﻮﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺷﺎﻧﻪ ﺯﺩ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺣﻮﻟﻪ ﺧﺸﻚ ﻛﺮﺩ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﭘﻮﺷﻴﺪ ﭼﺮﺧﻬﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩ ﺑﺎ ﭼﺎﻗﻮ ﺩﻭﺗﺎ ﺑﻪ ﭘﺸﺘﺶ ﺯﺩ ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎ ﺧﻔﻪ ﺷﺪ *** ﺍﻳﻦ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻟﻜﻨﺘﻪ ﺁﺩﻡ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﮔﻮﺭ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﺷﻴﺸﻪ ﺭﺍ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻣﻰ ﻛﺸﻢ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺴﺎﻓﺮﻯ ﻛﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺯﻳﺒﺎﻳﻰ ﺍﺳﺖ ﺩﺳﺖ ﺗﻜﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﻫﻢ *** ﻧﺼﻒ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻋﻤﺮﻡ ﻛﻪ ﻧﺒﻮﺩﻡ ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪﻡ ﻛﺠﺎ ﺑﻮﺩﻡ؟ 35 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﻛﺠﺎ ﺑﻮﺩﻯ ﺁﻥ ﻭﻗﺘﻬﺎ ﻛﻪ ﻳﻚ ﺭﻭﺯﻡ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﺒﻮﺩ؟ ﻭ ﺳﺨﺖ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﭘﺴﺘﺎﻧﻬﺎﻳﺖ ﻛﻪ ﺷﻴﺮﻯ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺗﺎ ﺍﺯ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﺑﻤﻴﺮﻡ
36 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﺳﻴﺰﺩﻫﻢ
ﺣﺴﻨﻚ ﺭﺍ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻋﺸﻖ ﺑﺮ ﺳﻪ ﻗِﺴﻢ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﺳﻬﻢ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﻃﺎﻳﻔﻪ ﺍﻯ }ﻣﻨﻰ )ﻓﺎﺭﻍ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺍﻯ ،ﻭﻳﺮﮔﻮﻟﻰ( ﺗﻮﻳﻰ ﻭ ﺭﻗﻴﺒﻰ{ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺍﺭ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﻨﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﻴﻐﻬﺎﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻪ ﺳﻪ ﻧﻴﻢ ﺩﻭ ﻧﻴﻤﺶ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺟﺪﺍ ﻧﻤﻰ ﺷﺪ ﺩﻭ ﻧﻴﻤﺶ ﻛﻪ ﺁﺑﻬﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ ـ ﺁﺑﻬﺎﻯ ﭘﻴﺮ ـ ﺗﻴﻎ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﻏﻼﻑ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺑﻪ ﺳﻬﻤﻰ ﺍﺯ ﻛﺎﺳﻪ ﺍﻯ ﻏﻼﻑ 37 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺁﻧﻬﺎ ﻛﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻛﺎﺳﻪ ﭼﺸﻤﻰ /ﺑﻪ ﻛﺎﺳﻪ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺩﻫﺎﻥ /ﺑﻪ ﻛﺎﺳﻪ ﻣﺸﺘﻰ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺳﺨﺖ ﺟﺰﻉ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺁﺑﻬﺎ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺗﻦ ﺣﺴﻨﻚ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﭘﻴﺮﺗﺮ /ﺩﻟﮕﻴﺮﺗﺮ ﻭ ﺁﻥ ﻧﻴﻢ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻛﻪ ﻋﻘﻞ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ﻭ ﮔﻮﺷﺘﻬﺎﻯ ﭼﺮﻭﻛﻴﺪﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﻄﻌﻪ ﻫﺎﻯ ﺭﻳﺰ ﻣﺴﺎﻭﻯ ﻛﻪ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮﺵ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﺎﻡ ﺍﻭ ﺟﻤﻌﻴﺘﻰ ﻧﺪﺍﺷﺖ }ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺭﻳﺰ ﻣﺴﺎﻭﻯ{ ﺣﺴﻨﻚ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﻋﺸﻖ ﻣﻰ ﻭﺭﺯﻳﺪ ﻭ ﺩﻟﺶ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻭﺯﻳﺮ ﺟﻬﺎﻧﻬﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺳﻴﻔﻰ ﺟﺎﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻛﺎﻣﻴﻮﻥ ﻣﻰ ﻛﺎﺷﺖ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﺵ ﻛﺎﻣﻴﻮﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﻳﻚ ﻣﺎﻩ ﻃﻮﻝ ﻣﻰ ﻛﺸﻴﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﻫﺎﻯ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺑﻪ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﺮﺳﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻭﻗﺖ ﺳﻴﻔﻰ ﺟﺎﺕ ﻛﻒ ﻛﺎﻣﻴﻮﻥ ﺭﻭﻳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﺮﺍﺯﻭﻫﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﺍﻫﻰ ﻛﻪ ﻭﺯﻳﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻛﺮﺩ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺧﻴﺎﻝ ﻧﺒﻮﺩ ﻛﻔﻪ ﻫﺎ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻣﻰ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻛﻔﻪ ﻫﺎ ﺑﺎﻻ ﻣﻰ ﺭ ﻓﺘﻨﺪ ﺗﻤﺜﺎﻝ ﺳﻨﮕﻰ ﺣﺴﻨﻚ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﻨﺘﺴﺐ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻧﺒﻮﺩ /ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺍﺻﻠﻰ ﺷﻬﺮ ﺑﻮﺩ 38 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﻭ ﺑﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺳﻨﮓ ﺑﻮﺩ /ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭﺩ ﻣﻰ ﻛﺸﻴﺪ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺍﺻﻠﻰ ﺷﻬﺮ ﺩﻭﺭ ﺑﻮﺩ ﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻳﻢ
39 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﭼﻬﺎﺭﺩﻫﻢ
ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ ﺩﺭ ﻋﻜﺲ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﭘﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﻋﻜﺲ ﺟﺎﺩﺍﺭﻯ ﺍﺳﺖ ِ ﭘﺮﻫﺎﻯ ﺳﺮﺧﭙﻮﺳﺘﻴﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺯﺩﻧﺪ ﺳﺮﻫﺎﺷﺎﻥ ﭘﺮﻭﺍﺯﻛﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﺗﻦ ﺟﺪﺍ ﺷﺪﻧﺪ ﻋﻜﺲ ﻣﺴﺘﻨﺪﻯ ﺍﺳﺖ ِ ﮔﻨﮓ ﻭ ﻛﺮ ﻭ ﻛﻮﺭ ﻭ ﺑﻮ ﺑﻰ ﺑﺎ ﻣﻰ ﺭﻗﺼﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﻰ ﺩﻫﺎﻥ ﺍﺯ ﺗﺸﻨﮕﻰ ﻭ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﻣﺮﺩﻧﺪ ﻋﻜﺲ ﺁﺩﻣﻬﺎﻯ ﺑﻰ ﻋﻘﻠﻰ ﺍﺳﺖ ِ 40 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺳﺮﻫﺎ ﻣﺮﺩﺍﺭﺧﻮﺍﺭﻫﺎﻯ ﻛﻮﭼﻚ ﻣﻴﺠﻮﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﻓﺮﻭ ﻣﻴﺪﺍﺩﻧﺪ ﺣﺘﻰ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺟﻮﻳﺪﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻓﺮﻭ ﺩﻫﻨﺪ ﻋﻜﺲ ﺑﻴﻬﻮﺩﻩ ﺍﻯ ﺍﺳﺖ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺁﺩﻡ ﺩﺭ ﺳﺮ ﺑﻮﺩ ﭼﻬﺎﺭ ِ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﻻﻣﺴﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﻰ ﺷﺪﻧﺪ ﻭﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺭﻗﺼﻴﺪﻧﺪ ﻋﻜﺲ ﻣﺮﻣﻮﺯﻯ ﺍﺳﺖ ِ ﺳﺮﻫﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺩ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﻯ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﻰ ﻭ ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﻰ ﻣﻰ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺭﻧﮕﻬﺎﻯ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻭ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻫﺎﻯ ﺗﻘﺮﻳﺒﻦ ﻳﻜﺴﺎﻥ ﺁﻫﺎﻯ ﺷﺒﻰ ﻛﻪ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻯ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻛﻨﻰ ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻏﻤﮕﻴﻨﻰ؟ ﻋﻜﺲ ﻏﻤﮕﻴﻨﻰ ﺍﺳﺖ ِ ﺳﺮﻫﺎ ﭘﺮﻫﺎﻯ ﺳﺮﺧﭙﻮﺳﺘﻴﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻛﻨﺎﺭ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻋﻜﺲ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻋﻜﺲ ﺑﺪﻯ ﺍﺳﺖ ِ ﻭ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﻧﻤﻰ ﺩﻫﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺍﻻﻥ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﻫﺎ ﺑﺎ ﻗﻠﺒﻬﺎﻯ ﺳﺎﻟﻢ ﻭ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﻯ ﻣﺮﺗﺐ ﺯﻳﺮ ﺳﺮﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻋﻜﺲ ﺁﻭﻳﺰﺍﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ 41 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﭘﺎﻧﺰﺩﻫﻢ
ﺍﻭ ﺳﻴﺐ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭼﻨﺪ ﻛﺮﻡ ﺍﺯ ﻧﻬﺎﺩﺵ ﺳﺮ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻝ ﺟﺎﻣﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻦ ﺩﺍﺷﺖ ﻛﺮﻣﻬﺎ ﺩﻭ ﺑﻪ ﺩﻭ ﭼﻨﮓ ﻣﻰ ﺯﺩﻧﺪ ﺍﻭ ﺭﺧﺘﺸﻮﻳﺨﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ ﺟﺎﻣﻪ ﻯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻣﻰ ﺷﺴﺖ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﻣﻠﻚ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺷﺪ ﺑﺎ ﺟﺎﻣﻪ ﻯ ﻧﻮﻋﺮﻭﺳﺎﻥ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮﺵ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﺳﺘﺎﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻴﺎﺕ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭ ﺟﻤﺎﺩ ﻭ ﺣﻴﻮﺍﻥ 42 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺍﺯ ﺷﻮﻫﺮ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻣﻰ ﺑﺮﺩ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﻋﺠﻴﺐ ،ﺍﺯ ﻫﺮ ﺳﻪ ﻛﻪ ﺑﺮﺷﻤﺮﺩﻯ ﺑﺮﻧﻴﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻫﻴﺎﺕ ﺟﻦ ﻭ ﺩﻳﻮ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺑﺮﺩ ﺍﻭ ﺯﻥ ﺧﻮﺑﻰ ﺑﻮﺩ ﻫﺮﮔﺰ ﺭﻭﻯ ﺑﺮ ﻧﺘﺎﻓﺖ ﻭ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮ ﺭﺍ ﻣﺴﻮﻭﻝ ﻛﺎﺭﻫﺎﻯ ﺭﺧﺘﺸﻮﻳﺨﺎﻧﻪ ﻧﻜﺮﺩ ﺣﺘﻰ ﺯﺭﻩ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺗﻦ ﻣﻰ ﻛﺸﻴﺪ ﻭ ﺁﻫﻦ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﻬﺎﻯ ﻇﺮﻳﻒ ﻣﻰ ﺷﺴﺖ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺭﻭﺯﻯ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻧﺪﺍﺯ ﻧﻤﻰ ﻛﺮﺩ ﻫﻴﭻ ﻛﻢ ﻭ ﻛﺎﺳﺖ ﻧﻤﻰ ﻛﺮﺩ ﺑﻪ ﺩﻫﺎﻥ ﻣﻰ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﭼﺸﻢ ﺩﻝ ﺑﻪ ﺍﻃﻌﻤﻪ ﺑﺎﺯ ﻣﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﻛﺴﻰ ﻧﻜﺮﺩ ﻭ ﺩﻝ ﺑﻪ ﻃﻌﺎﻡ ﮔﻤﺎﺭﺩﻥ ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ ﻣﻰ ﺷﻤﺎﺭﻧﺪ ﺍﻭ ﺩﻳﻦ ﺳﻠﻴﻤﺎﻧﻰ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺭﺍﻩ ﺑﻪ ﺻﺮﺍﻁ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻰ ﻣﻰ ﺭﻓﺖ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻻﻳﻪ ﺍﺯﻥ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺮﺩﻩ ﻫﺎ ﺯﻳﺎﺩ ﺩﻭﺭ ﻧﻤﻰ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮگ ﺩﺭ ﻃﺎﻕ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻩ ﺑﻰ ﻗﺎﻟﻰ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺁﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﭘﺸﺖ ﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ ِ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺭﺍ ﻧﺒﻴﻨﺪ ﺣﺴﺎﺩﺕ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ 43 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﻭﺳﻮﺍﺱ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻛﻔﻦ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻰ ﺷﺴﺖ ﺍﻭ ﭘﺎﻛﺪﺍﻣﻦ ﺑﻮﺩ
44 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﺷﺎﻧﺰﺩﻫﻢ
ﻣﺎﻩ ﻭ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﺭﻭﻯ ﺳﻴﻤﻬﺎﻯ ﺑﺮﻕ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ }ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺟﺎﻯ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ﻳﺎﺩﺕ ﻫﺴﺖ؟ ﭼﻪ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺒﻰ ﺑﻮﺩ!{ ﻭﻗﺖ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺭﻭﺏ ﻳﺎ ﺷﻮﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﻭﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺨﻮﺍﺑﻴﻢ ﻳﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﺨﻮﺍﺑﻴﻢ
45 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺭﻭﺑﻰ ﺍﺯ ﺭﻭﺑﻬﺎ ﺩﺭ ﺟﺎﺩﻩ ﺍﻯ ﺑﻠﻨﺪ ﻗﻄﺎﺭﻯ ﺑﻠﻨﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﺑﺮﻭﺩ ﺑﺎﻻﻯ ﻛﻮﻫﻰ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﺭﺳﺘﮕﺎﺭ ﺷﻮﺩ ﺍﺑﺮﻫﺎﻳﻰ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﺷﺘﺮﻫﺎﻯ ﺭﻡ ﻛﺮﺩﻩ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﻬﺎﻯ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺑﺎ ﻛﻮﻫﺎﻧﻰ ﺍﺯ ﺁﺏ ﻏﻴﺮﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻪ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﺣﺘﻤﻦ ﻧﺎﺍﻣﻴﺪ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﻯ ﺑﺎ ﺩﻭ ﺭﺑﺎﻥ ﺳﻴﺎﻩ ﺑﺮ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﺩﻭ ﺍﺑﺮﻭﻯ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﻋﺰﺍﻯ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﻓﻌﻠﻦ ﺑﻪ ﻛﺴﻰ ﭼﻴﺰﻯ ﻧﮕﻮ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﺤﻜﻤﻰ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺷﺎﻳﺪ ﻓﻘﻂ ﺻﺪﺍﻯ ﺩﻕ ﻛﺮﺩﻥ ﺟﻠﻮﻯ ﺁﻳﻨﻪ ﻯ ﺩﺳﺘﺸﻮﻳﻰ ﻗﻄﺎﺭ ﻳﺎ ﺻﺪﺍﻯ ﺑﺎﻻ ﻛﺸﻴﺪﻥ ﺑﺮﮔﻬﺎﻯ ﺍﻧﺠﻴﺮ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﺷﻴﺮ ﺁﺏ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﻢ ﺁﺏ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﻓﻼﻛﺲ ﭼﺎﻯ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺍﻧﻢ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﻢ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺎﻫﻰ ﻭ ﻣﻘﺪﺍﺭﻯ ﺧﺰﻩ ﺣﺘﻰ ﺍﺯ ﻛﻮﻫﺎﻥ ﺷﺘﺮ ﻫﻢ ﺁﺏ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻪ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻡ ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﻗﻄﺎﺭ ﺯﺭﻩ ﭘﻮﺵ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﻨﮓ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ 46 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﻧﻮﺭ ﻛﺎﻓﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﻴﻐﻬﺎﻯ ﺟﺮﺍﺣﻰ ،ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺮگ ﻧﺠﺎﺕ ﻣﻰ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﺧﻮﻥ ،ﺩﺭ ﻭ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﻢ ﺧﻮﻥ ﻭ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﻰ ﻭ ﻣﻘﺪﺍﺭﻯ ﺧﺰﻩ ﻣﻰ ﺁﻣﺪ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻛﻒ ﺻﺎﺑﻮﻥ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺷﺴﺖ
47 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﻫﻔﺪﻫﻢ
ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻴﻢ ﮔﺎﻭ ،ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻗﺎﺏِ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺩﻭ ﻣﻴﺦ }ﺷﺎﺥ{ ﺭﻭﻯ ﺁﻥ ﻛﻮﺑﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﮔﺮ ﮔﺎﻭﻯ ﺩﺭ ﺭﺍﻫﻰ ﺩﺭ ﺩﻫﻰ ﺑﺎﻳﺴﺘﺪ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺭﺍ ﻣﺜﻞ ﻓﻴﻠﻢ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺍﻧﻢ ﻭﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﺗﻮﺩﻩ ﺍﻯ ﮔﺎﺯ ﺳﻤﻰ ﺍﺳﺖ ﺣﺎﻻ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﺣﻴﺎﺕ ﻫﺴﺘﻢ 48 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﻛﻪ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺧﻔﻪ ﺷﺪﻡ ﻣﻦ ﻭ ﻣﺎﺷﻴﻨﻢ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺟﺴﻢ ﺳﺨﺖ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﺟﺎﻯ ﻣﻴﺨﻬﺎﻯ ﭘﺸﺖ ﻗﺎﺏ ﺷﺪﻳﻢ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻧﻢ ﻗﺎﺏ ،ﺭﻭﻯ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺁﺭﺍﻡ ﮔﺮﻓﺖ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﮔﺎﻫﻰ ﺑﺎﻻ ﻭ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺁﻧﺮﺍ ﭼﺮﺧﺶ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ ﻧﺎﻣﻨﺪ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﺮﺳﺪ ﺑﺎ ﺳﻪ ﺗﺎ ﭘﻠﻴﺲ } 19ﺳﺎﻟﻪ /ﺳﺮﺑﺎﺯ 32ﺳﺎﻟﻪ /ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻯ ﺩﻭﺵ ﺭﺍﺳﺖ 32ﺳﺎﻟﻪ /ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻯ ﺩﻭﺵ ﭼﭗ { ﺑﺎﺗﻮﻡ ﻭ ﮔﺎﺯ ﻭ ﺍﺳﻠﺤﻪ ﻯ ﻫﺮ ﺳﻪ ﺭﺍ ﺑﻠﻴﺲ }ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ{ ﺷﺎﻳﺪ ﭼﺮﻭﻙ ﺭﻭﻯ ﺗﻨﺖ ﺭﺍ ﺍﺗﻮ ﻛﻨﻨﺪ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ،ﻣﻴﺦ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺖ ﻓﺮﻭ ﻛﻨﻨﺪ ﮔﺎﺯ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺑﻪ ﻣﺎﻳﻊ ﮔﺮﻣﻰ ﺑﺪﻝ ﺷﻮﺩ ﺑﻌﺪﻥ ﺩﺭﻭﻥ ﻛﺎﺳﻪ ﻯ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﺣﻞ ﺷﻮﺩ ﮔﺎﺯ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺣﺎﻻ ﻣﺎﻳﻊ ﺷﺪﻩ ﺑﺎ ﻣﻴﺦ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺖ ﻣﻰ ﺁﻭﻳﺰﻧﺪ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﻳﻌﺎﺕ ﺑﻌﺪﻥ ﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﺪﻝ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﻌﺸﻮﻗﻪ ﺍﺕ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﺯﻧﺪﺍﻧﻬﺎﻯ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﻗﻴﻤﺖ ﺑﻪ ﻛﺎﻓﻪ ﻫﺎﻯ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﻗﻴﻤﺖ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﺭﻓﺖ
49 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﻧﻮﺯﺩﻫﻢ
ﺻﻨﺪﻟﻴﻬﺎﻯ ﻗﻄﺎﺭ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻧﺪ ﺷﻬﺪﺍ ﺭﻭﻯ ﺗﺨﺘﻬﺎ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻧﺪ ﻗﻄﺎﺭ ﺑﻪ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﺎﺯ ﻣﻰ ﮔﺸﺖ ﻛﻪ ﺧﻮﺍﺑﺶ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺭﻳﻞ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪ ﺷﺎﻳﺪ ﻗﻄﺎ ِﺭ ﻣﻔﻘﻮﺩ ﺍﻻﺛﺮ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺩﻭﻛﻮﻫﻪ ﺑﺎ ﺧﺸﺎﺑﻬﺎﻯ ﺧﺎﻟﻰ ﺑﺎ ﺟﺴﻤﻬﺎﻯ ﺧﺴﺘﻪ ﻭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﺳﻮﺗﻰ ﻛﻪ ﺳﻮﺕ ﺧﻤﭙﺎﺭﻩ ﻧﻴﺴﺖ ﻓﻘﻂ ﺳﻮﺕ ﻳﻚ ﻗﻄﺎﺭ ﺑﻰ ﺁﺯﺍﺭ ﻛﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﭘﺴﺖ ﺧﺮﺍﺏ 50 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺑﺎ ﺗﻴﺮ ﻭ ﺗﺮﻛﺶ ﺍﺯ ﻻﻯ ﺩﺭ ﺍﺯ ﺯﻳﺮ ﺩﺭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺑﺎﺭﻳﻜﻪ ﺍﻯ ﺑﺮ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺩ ﻣﺎ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﻳﻢ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺭﻳﻴﺲ ﻣﺎﻥ ﻛﻪ ﺯﻭﺭ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ ﻧﻤﻰ ﺗﺮﺳﻴﻢ ﺳﺎﻝ ﻫﺸﺘﺎﺩ ﻭ ﻫﺸﺖ ﺑﺎ ﺷﺼﺖ ﻭ ﭘﻨﺞ ﻫﻴﭻ ﻓﺮﻗﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻓﻘﻂ ﻛﻤﻰ ﺟﻮﺍﻧﺘﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻳﻢ ﻣﺜﻞ ﺷﻬﺪﺍ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﻧﺸﺪﻧﺪ ﻣﺜﻞ ﻗﻄﺎﺭ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﺒﺎﺭ ﺭﺍﻩ ﺁﻫﻦ ﺧﺎﻙ ﻧﻤﻰ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﺍﺻﻠﻦ ﻧﻤﻰ ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﺭﺩ ﺷﻮﻳﻢ ﺣﺘﻰ ﺍﮔﺮ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﭘﻠﻴﺲ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺯﻳﺮ ﺑﮕﻴﺮﺩ ﺧﻮﺏ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﻴﻤﻪ ﻯ ﺷﺨﺺ ﺛﺎﻟﺚ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﻫﺎﺳﺖ ﻟﻨﮕﻪ ﻛﻔﺶ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﻯ ﭼﻬﻞ ﻭ ﭘﻨﺞ ﺍﺯ ﭘﺎﻳﻢ ﺩﺭ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﻭ ﺟﺎﻳﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﻟﻨﮕﻪ ﻛﻔﺶ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﻯ ﭼﻬﻞ ﻭ ﻳﻚ ﺭﺍ ﻣﻰ ﭘﻮﺷﻢ ﻣﺎ ﻛﻔﺸﻬﺎﻳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻓﺮﺍﺭ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻗﺴﻤﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺧﺎﻛﺮﻳﺰﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﺮگ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺒﺮﻳﻢ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺑﺎﺭﺍﻙ ﺍﻭﺑﺎﻣﺎ ﺑﺮﻧﺪﻩ ﻯ ﺟﺎﻳﺰﻩ ﻯ ﺻﻠﺢ ﻧﻮﺑﻞ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻣﺎ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮگ ﺁﻣﺮﻳﻜﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﺒﺮﻫﺎﻯ ﻛﻮﭼﻜﻤﺎﻥ ﻛﺸﻒ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﻛﺮﺩ 51 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﺑﻴﺴﺘﻢ
ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻧﺎﻑ ﺯﻧﺶ ﻓﺮﻭ ﺑﺮﺩ ﺑﭽﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﮔﺮﻓﺖ ﺷﻴﺮ ﺩﺭ ﺣﻠﻘﺶ ﺭﻳﺨﺖ ﺧﻮﻥ ﺍﺯ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﻛﻨﺎﺭ ﺯﺩ ﺳﺮ ﺩﺭ ﺷﻜﻢ ﺯﻧﺶ ﻓﺮﻭ ﺑﺮﺩ ﺑﭽﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﻮﺳﻴﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﻰ ﻛﺮﺩ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭﻫﺎ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺭﻓﺘﻨﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺎﺧﻴﺮ ﻣﻰ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﺍﻣﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺘﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺯﻳﺮ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ ﻣﺮﻍ ﺧﺎﻧﮕﻰ ﺍﺵ ﺑﻮﺩ ﭘﺲ ﺑﺮﻭﻡ ﻫﺮ ﺗﺎﺑﻮﺗﻰ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺭﻓﺖ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ 52 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﺎ ﺣﻴﻠﻪ ﻭ ﻧﻴﺮﻧﮓ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻩ ﻣﺎ ﻭﻗﺘﻰ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻣﻰ ﺷﻮﻳﻢ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﻳﻢ ﻭ ﺍﺻﻠﻦ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﻳﻢ ﺑﻬﺸﺖ ﻭ ﺟﻬﻨﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺭﺍﻩ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﻣﻦ ﺷﻴﺦ ﺍﻳﻦ ﻃﺮﻳﻘﺖ ﺑﻰ ﺧﺎﺻﻴﺖ ﺷﺪﻡ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﺮﻳﺪﻫﺎﻯ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﻛﻪ ﺷﻴﺦ ﻛﻮ ﺷﻴﺦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﺏ ﻏﺴﺎﻟﺨﺎﻧﻪ ﻭ ﺧﺎﻙ ﺳﺮﺩ ﺳﭙﺮﺩﻧﺪ ﺯﻧﻢ ﺑﻨﺪ ﺭﺧﺖ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺷﺪ ﺭﻭﻯ ﭘﺸﺖ ﺑﺎﻡ ﺧﺎﻧﻪ ﻯ ﻧﻮ ﺍﺷﻜﻬﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﻭ ﭼﺎﺩﺭ ﺳﻴﺎﻫﺶ ﺭﺍ ﺧﺸﻚ ﻛﻨﺪ ﭘﺲ ﺑﺮﻭﻡ ﺍﺯ ﺗﺨﺖ ﻛﻨﺎﺭ ﺟﺎﺩﻩ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎﻯ ﺑﺪﻟﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮔﻮﺵ ﻭ ﮔﺮﺩﻥ ﻭ ﺩﺳﺘﻬﺎﻯ ﻣﻌﻄﻠﺖ ﺑﻴﺎﻭﻳﺰﻡ ﺯﻳﺮ ﭼﺎﻩ ﻫﺎﻯ ﻧﻔﺘﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻛﺒﺮﻳﺖ ﺑﻜﺸﻢ ﺗﺎ ﺑﺮﻕ ﺑﺰﻧﻨﺪ ﺍﻳﻨﻚ ﺗﻮ ﺯﻳﺒﺎ ﻫﺴﺘﻰ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺭﻭﻯ ﺧﻮﺩﺕ ﻧﻔﺖ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺍﻯ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ َﻣﺮﺩ ﻣﺴﻮﻭﻟﻴﺘﻬﺎﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﻣﺎ ﻭﺍﻗﻌﻦ ﺑﻰ ﻣﺴﻮﻭﻟﻴﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺭﺍ ﺧﺮﺍﺑﺘﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ
53 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﻳﻜﻢ
ﺩﻭﺩ ﻗﻠﻴﺎﻥ ﺷﺎﻩ ﻋﺒﺎﺳﻰ ﺍﺑﺮﻫﺎﻳﻰ ﺿﻌﻴﻒ ﻭ ﺑﻰ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﻣﻪ ،ﮔﻠﻮﺕ ﮔﻢ ﺑﺸﻮﺩ ؟ ﺑﺨﺖ ﻣﺎ ﺟﻔﺖ ﺷﺶ ﻧﻤﻰ ﺁﻣﺪ
ﻛﻔﺸﻬﺎﻳﺖ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻮﺩ ﺷﻤﻌﺪﺍﻧﻬﺎﻯ ﻻﻟﻪ ﻋﺒﺎﺳﻰ ﺟﻠﻮﻯ ﭼﺸﻢ ﺗﺎﺭ ﺁﻳﻴﻨﻪ ﻫﺮ ﻳﻜﻰ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﺩﻭ ﺗﺎ ﻣﻰ ﺷﺪ ﻫﺮ ﻛﺴﻰ ﺭﻭﻯ ﺗﺨﺘﺨﻮﺍﺏ ﺧﻮﺩﺵ
ﺑﻐﺾ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺭﻳﺸﻪ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﻮﺩ
54 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﺷﺐ ﺑﻪ ﺳﻘﻒ ﺯﻝ ﺯﺩﻩ ﺍﻡ ﺗﺮﺱ ،ﭘﺎﺷﺪ ﭼﺮﺍﻍ ﺭﻭﺷﻦ ﻛﺮﺩ ﺷﺐ ﺳﻴﺎﻩ ﺍﺳﺖ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﺎﺭﻳﻚ ﺍﺳﺖ ﻻﻣﭗ ﻛﻢ ﻣﺼﺮﻑ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺭﻭﺷﻦ ﺗﺮ ِ
ﻛﺎﺷﻜﻰ ﻻﻣﭗ ،ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﺯﻥ ﺑﻮﺩ ﺗﻠﻔﻦ ﺯﻧﮓ ﻣﻰ ﺯﻧﺪ ،ﺑﺰﻧﺪ ﺳﻴﻢ ﺭﺍ ﺩﺭﺑﻴﺎﺭ ﺍﺯ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺳﺎﻋﺘﻢ ﺯﻧﮓ ﻣﻰ ﺯﻧﺪ ،ﺑﺰﻧﺪ ﺳﻴﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﻧﺒﻮﺩ ،ﺑﺎﻃﺮﻯ ﺩﺍﺷﺖ ِ
ﺯﻧﮓ ﺩﺭ ﺯﻧﮓ ﺩﺭ ﺷﻜﺴﺘﻦ ﺑﻮﺩ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﺷﺮﻭﻉ ﻛﻦ ﺍﺯ ﻧﻮ ﻧﻮ ﺑﻪ ﻧﻮ ﺟﺎﻣﻪ ﻣﻰ ﺩﺭﻡ ﺑﻰ ﺗﻮ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﺷﺮﻭﻉ ﻛﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺷﻴﻄﻨﺘﻬﺎﻯ ﻧﺎﺷﻴﺎﻧﻪ ﻯ ﻋﺸﻖ
ﺳﻴﻨﻪ ﺭﻳﺰﺕ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﻳﺪﻥ ﺑﻮﺩ ﺟﻨﮓ ﺁﻏﺎﺯ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﺎ ﺑﻐﻠﻢ ﻛﻦ ﻛﻪ ﺗﻦ ﺑﻪ ﺗﻦ ﺑﺸﻮﻳﻢ ﺷﻴﺮ ،ﭼﻨﮕﻰ ﺯﺩ ﻭ ﻣﺮﺍ ﺑﻠﻌﻴﺪ ﺷﻴﺮ ﺧﺸﻚ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺭﺩﻡ ﺩﺍﺩ
ﻓﺮﺽ ﻛﻦ ﺗﻴﻎ ﺭﻭﻯ ﮔﺮﺩﻥ ﺑﻮﺩ ﺳﺮ ﻳﺤﻴﻰ ﺍﺳﺖ ﺗﻮﻯ ﺩﺳﺘﺎﻧﺶ ﺳﺮ ﺭﺅﻳﺎ ﺧﻴﺎﻝ ﭘﺮﺩﺍﺯ ﺍﺳﺖ ﻣﺮﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺍﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺮﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ 55 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻃﺸﺖ ﺧﻮﻧﻰ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ ﻫﻰ ﻧﺸﺴﺘﻰ ﻭ ﭼﻨﮓ ﻭ ﭼﻨﮓ ﺯﺩﻯ ﺩﻛﻤﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻳﻜﻰ ﻳﻜﻰ ﻛﻨﺪﻯ ﺳ ِﺮ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻧﺎﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻡ ﺳﺮ ﻭ ﺗﻪ ﺑﻮﺩ ﻗﺼﻪ ﻯ ﻳﺤﻴﻰ
ﭼﺎﺭﭘﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺯﻳﺮ ﺩﺍﻣﻦ ﺑﻮﺩ ﭘﺎﻯ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺑﺮﻳﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺩ *** ﺩﻝ ﻣﻦ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺟﻔﺖ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﻛﻔﺸﻬﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ ﺑﺮﻭﻳﻢ
ﺩﻝ ﻣﻦ ،ﺳﺨﺖ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻛﻮﺩﻥ ﺑﻮﺩ
56 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﺩﻭﻡ
ﺗﺨﻢ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺖ ﺗﺨﻢ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﺁﻭﺍﺯﻫﺎﻯ ﻏﻤﮕﻴﻨﻰ ﺳﺮ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﺩﺍﺩ }ﻭﺟﻪ ﺷﺒﻪ:
{
ﺩﻭ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺖ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﺪﻗﻪ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﺭﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﻧﻢ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻏﺬﺍﻫﺎﻯ ﺷﺮﻕ ﺩﻭﺭ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺟﻮﻳﺪﻡ ﺁﻭﺍﺯﻫﺎﻯ ﻏﻤﮕﻴﻨﻰ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﺪﻡ
57 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﻟﻴﻮﺍﻥ ﭼﺎﻯ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻦ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺑﻮﺩﻯ ﻭ ﻟﻴﻮﺍﻥ ﭼﺎﻯ ﺭﺍ }ﺍﺯ ﭘﻠﻚ ﭘﺮﻳﺪﻥ{ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺖ ﻣﻰ ﺭﻳﺰﺩ ﻭ ﻣﻰ ﺷﻜﻨﺪ ﺁﻭﺍﺯﻫﺎﻯ ﻏﻤﮕﻴﻨﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺍﺯ ﺷﺮﻕ ﺩﻭﺭ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻗﻔﻞ ﭼﻤﺪﺍﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻭ ﺑﺴﺘﻪ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﺎﻫﻰ ﺗﻪ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻯ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻻﻯ ﺩﻧﺪﺍﻧﻬﺎﻳﺶ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻰ ﻛﺸﻴﺪ ﻗﻔﻞ ﭼﻤﺪﺍﻥ ﺁﻭﺍﺯﻫﺎﻯ ﻏﻤﮕﻴﻨﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﻧﺼﻒ ﺩﺍﺭﻭ ـ ﻧﺼﻒ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﻫﺎ ﻛﻪ ﺷﺒﻴﻪ ﭘﺮﻳﻬﺎﻯ ﺩﺭﻳﺎﻳﻰ ﺩﻭﺯﻳﺴﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﭼﻤﺪﺍﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻮ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻡ ﺗﺎ ﺭﻭﺯﻯ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﻟﻴﻮﺍﻥ ﺁﺯﺍﺩﺷﺎﻥ ﻛﻨﻴﻢ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭼﺎﻯ ﺳﺮﺩ ﻣﻰ ﺷﻮﻳﻰ ﺁﻭﺍﺯﻫﺎﻯ ﻏﻤﮕﻴﻨﻰ ﺳﺮ ﻣﻰ ﺩﻫﻰ :
58 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺍﺯ ﺧﺎﻙ ﻣﺎ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﺻﺪ ﺑﺎﻝ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ ﻭ ﻳﻜﻰ ﻛﺎﺭﮔﺮ ﻧﺸﺪ *** ﺷﻠﻴﻚ ﻛﻦ ﻛﻪ ﺁﻫﻮﻯ ﻭﺣﺸﻴﺖ ﺣﺮﻑ ﺯﺩ ﺣﺎﻻ ﻓﺮﺍﺭ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻓﺤﺶ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ *** ﺑﺎ ﭼﺎﻗﻮ ﻭﺭ ﺭﻓﺘﻦ ،ﻭﺭ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺟﻪ ﻯ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺧﻮﻧﻰ
59 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﺳﻮﻡ
ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺟﻠﻮﻯ ﻣﺮگ ﺭﺍ ﺑﮕﻴﺮﺩ ﺣﺘﻰ ﭘﺪﺭﺑﺰﺭﮔﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﻰ ﻣﻴﺮﻧﺪ ﺍﻳﻦ ﺳﻨﺪ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﭼﺎﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺗﻪ ﭼﺎﻩ ﺭﺍ ﺍﻣﻀﺎ ﻛﻨﺪ ﺑﺨﺸﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺰﺭگ }ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻛﻬﻦ{ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﺭﺙ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ ﺑﻘﻴﻪ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﺍﮔﺮ ﭘﺪﺭﺑﺰﺭگ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﭙﺮﺳﺪ ـ ﺳﺎﻋﺖ ﺍﺯ ﺷﺼﺖ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻳﺎ ﻧﻪ؟ ﺍﮔﺮ ﭘﺪﺭ ﺑﺰﺭگ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﭙﺮﺳﺪ ـ ﻗﺮﺻﻬﺎﻯ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﺮﺍ ﻛﺠﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻯ؟ 60 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺩ ِﻭ ﻧﺼﻔﻪ ﺷﺐ }ﻛﻪ ﻳﻚ ﺳﺎﻋﺘﺶ ﻣﺎﻝ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ ﻳﻚ ﺳﺎﻋﺘﺶ ﻣﺎﻝ ﺗﻮ{ ﺍﺯ ﻛﺠﺎ ﻗﺮﺹ ﺑﻴﺎﻭﺭﻡ ؟ ﻗﺮﺻﻬﺎ ﭘﻴﺎﻣﻬﺎﻯ ﻋﺼﺒﻰ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻓﻘﻂ ﻳﻚ ﺗﻔﻨﮓ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺳﺮﻡ ﺷﻠﻴﻚ ﺷﻮﺩ ،ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻣﻐﺰﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﺑﺎﺯﺩﺍﺭﺩ. ﺍﮔﺮ ﭘﺪﺭﺑﺰﺭگ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﭙﺮﺳﺪ ـ ﭘﺸﻪ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺧﻮﻧﺖ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩ ،ﭼﺎﻕ ﺑﻮﺩ؟ ﺯﻳﺎﺩ ﺧﻮﺭﺩ؟ ﺧﻮﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺗﻮﻯ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎﻯ ﺁﺯﻣﺎﻳﺸﮕﺎﻩ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﺩﻳﻨﺎﻣﻴﺘﻬﺎﻯ ﺷﻴﺸﻪ ﺍﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ ﺑﺴﺘﻴﻢ .ﻣﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﻨﻔﺠﺮ ﺷﻮﻳﻢ ،ﺩﺭ ﺗﺨﺘﺨﻮﺍﺑﻬﺎﻯ ﺍﻧﻔﺮﺍﺩﻯ ﺑﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﭼﻬﺎﺭ ﻧﺼﻒ ﺷﺐ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﻣﻰ ﺷﺪﻳﻢ. ﺯﻟﻴﺨﺎ ﭘﻴﺮﺍﻫﻦ ﻳﻮﺳﻒ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﻮ ﻫﻮ ﭼﻰ ﭼﻰ ﻗﻄﺎﺭ ﻛﻪ ﺑﺮﺳﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ ﺑﺮﺩ ﻭ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻰ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﻬﺎﻯ ﻗﻬﻮﻩ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺻﺪﺍﻯ ﻗﻄﺎﺭ ﻧﻤﻰ ﮔﺬﺍﺭﺩ ﺑﺨﻮﺍﺑﻰ .ﻛﻪ ﺗﻜﺎﻧﻬﺎﻯ ﻗﻄﺎﺭ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻧﻬﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺍﺯ ﮔﻮﺷﺘﻬﺎﻳﺖ ﺧﺮﺍﺏ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ .ﻛﻪ ﺍﺯ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻯ ﻗﻄﺎﺭ ﻣﺮﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻰ ﻛﻨﻰ .ﻛﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﻳﻚ ﻣﺮ ِﺩ ﻏﺮﻳﺒﻪ }ﺳﺎﻋﺖ ﭘﻨﺞ ﺻﺒﺢ ﻛﻪ ﺷﻜﻞ ﻳﻚ ﻗﻠﺐ ﻭﺍﺭﻭﻧﻪ ﺍﺳﺖ{ ﺍﮔﺮ ﭘﺪﺭﺑﺰﺭگ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﭙﺮﺳﺪ ـ ﺩﺳﺘﺸﻮﻳﻰ ﺁﻗﺎﻳﺎﻥ ﺩﺍﺭﻯ ﻳﺎ ﺩﺳﺘﺸﻮﻳﻰ ﺧﺎﻧﻤﻬﺎ؟ ﺣﺎﻻ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻤﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻰ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻓﺮﻕ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﻭ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﺭﺳﻮﺍﻳﻰ ﻋﻈﻴﻢ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﮔﻮﺭ ﺑﺒﺮﻳﻢ
61 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﭼﻬﺎﺭﻡ
ﺭﻓﺖ ﺭﻓﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺩ ﺁﺏ ﺁﺏ ﺑﺮﻳﺰ ﺁﺗﺶ ﺍﺳﺖ ﻳﻚ ﺳﻴﺎﻩ ﭘﻮﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻬﺮﻩ ﻯ ﻛﺮﻳﻪ ﺗﺮﻯ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻧﻮﺍﺭ ﺑﻬﺪﺍﺷﺘﻰ ﻳﻚ ﺧﻮﻥ ﺁﺷﺎﻡ ﺧﻮﻧﻰ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻳﻚ ﻛﺮﻭﻛﻮﺩﻳﻞ ﻛﻪ ﺩﺳﺘﺶ ﻧﻤﻰ ﺭﺳﺪ ﺑﻪ ﻧﻮﻙ ﺩﻣﺎﻏﺶ ﺁﺭﺯﻭ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻓﻴﻞ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺩﻣﺎﻏﺶ ﺑﺮﺳﺪ ﭘﺲ ﭘﻮﺯﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻙ ﻣﻰ ﺧﺎﺭﺩ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺣﺪﻭﺩ 475ﻛﻴﻠﻮ ﻛﺎﻟﺮﻯ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻳﻚ ﮔﻨﺠﺸﮓ ﻣﺼﺮﻑ ﺩﺍﺭﺩ 62 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺳﻴﺎﻩ ﭘﻮﺳﺖ ﻭ ﺧﻮﻥ ﮔﺮﻡ ﻭ ﻭﺣﺸﻰ ﻭ ﺧﺎﺭﭘﻮﺯﻩ ﻭ ﺷﻜﺎﺭﭼﻰ ﺑﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺩ *** ﻳﺎ ﺣﻴﻮﺍﻥ ﺍﻟﻤﻼﺋﻜﻪ ﻛﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﻟﻤﻼﺋﻜﻪ ﻧﻴﺴﺘﻰ ﻭﻗﺘﻰ ﻟﺐ ﺭﻭﺩ ﻣﻰ ﺁﻳﻰ ﻭ ﻧﻘﺶ ﻣﻰ ﺯﻧﻰ ﺑﺮ ﺁﺏ ”ﻧﺮ ـ ﻣﺎﺩﻩ ﺍﺕ“ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻴﺴﺖ ﺣﺘﻰ ﺍﺯ ﺍﺑﺮﻭﻫﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻌﺸﻮﻗﻪ ﺍﺕ ﭘﻨﺪﺍﺭ *** ﺭﻭﺩﻡ ،ﺍﻯ ﺭﻭﺩ! ﺟﻤﻠﻪ ﻳﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺯﻥ ﻳﺎ ﻣﺮ ِﺩ ﻓﺮﺯﻧﺪﻣﺮﺩﻩ ﺩﺭ ﻧﻮﺣﻪ ﮔﺮﻯ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺭﻭﺩ ،ﻧﻮﻋﻰ ﺍﺯ ﺳﺎﺯﻫﺎﻯ ﺯﻫﻰ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮔﻔﺘﻦ ﺯﺍﺭﻯ ﻧﺸﻨﻮﻯ ﺭﻭﺩ ِ ﮔﻮﺵ ﺩﺭ ﺭﻭﺩ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺩﺍﺭﻯ *** ﺭﻭﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﭘﻬﻠﻮﻯ ﻧﻴﺰ ﺭﻭﺩ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺭﻭﺩ ﻛﻪ ﺭﻭﺕ ﻭ ﻟﻮﺕ ﻧﻴﺰ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﻟﺨﺖ ﻭ ﻋﺮﻳﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﻓﺘﺢ "ﺭﺍء" ﻭ ﻓﺘﺢ "ﻭﺍﻭ" ﻣﻀﺎﺭﻉ ﺍﺧﺒﺎﺭﻯ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ "ﺭﻭ" ﺑﻦ ﻣﻀﺎﺭﻉ ﺍﺯ ﻓﻌﻞ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﺳﺖ ﮔﻔﺘﻰ ﺑﺮﻭ ﻭﮔﺮﻧﻪ ﻣﺮﺍ ﻣﻰ ﻛﺸﻰ ﺑﻪ ﺩﺍﺭ ﺍﻳﻦ ﻛﺸﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﮕﻴﺮ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺍﺭﻯ ﺩﮔﺮ ﺑﺰﻥ *** ﺭﻭﺩ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﻭ ُﺳﻢ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﺎﻫﻰ ﺭﻭﻣﻰ ﺑﻮﺩ ﺗﻨﺶ ﭘﺮ ﺍﺯ ِ ﻭ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﭼﻴﻦ ﻭ ﻣﺎﭼﻴﻦ ﺩﺭ ﺧﻄﻮﻁ ﻧﺎﺯﻙ ﻛﻒ ﺩﺳﺘﺎﻧﺶ ﭘﻠﻚ ﻣﻰ ﺯﺩﻧﺪ 63 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺑﻪ ﺗﺨﺘﺨﻮﺍﺑﻢ ﻣﻰ ﺍﻧﺪﺍﺯﻡ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻧﻢ ﮔﺮﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﻣﺤﻜﻢ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺁﺏ ﺧﻔﻪ ﻣﻰ ﺷﻮﻡ
64 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﭘﻨﺠﻢ
ﺷﺮﻭﻉ ﻛﺮﺩﻥ ﺷﻌﺮ ﺑﺎ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎﺕ ﻭﺍﻗﻌﻰ ﺑﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻗﻴﺎﻓﻪ ﺩﺍﺩﻥ ﺁﻳﻨﻪ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ ِ ﻋﻴﻨﻚ ﻗﺮﻣ ِﺰ ﺗﻪ ﻳﺎ ﺗﺤﺪﺏ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺣ ِﺪ ﺍﺳﺘﻜﺎﻧﻰ ﺩﺧﺘ ِﺮ ﻻﻏ ِﺮ ﻗﺪﺑﻠﻨﺪ ِ ﺳﻮﺳﻚ ﺣﻤﺎﻡ ﻫﻢ ﺍﮔﺮ ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺑﺪﻫﺪ ﺗﺎ 15ﺭﻭﺯ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﻰ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺯ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﻣﻰ ﻣﻴﺮﺩ ﺳﺎﻝ 1365 ﺁﺳﺘﻴﻦ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﭘﻴﺮﺍﻫﻨﺖ ﺭﺍ ﺭﻧﮓ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ِ 65 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺘﻮﺍﻧﻰ ﺑﻪ ﺩﺧﺘﺮﻯ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺰﻧﻰ ﻳﺎ ﺳﻼﻡ ﻛﻨﻰ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﻋﻤﻴﻘﻰ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻋﺮﻭﺳﻰ ﺷﻮﺩ ﺗﻬﺮﺍﻥ؛ ﺳﺎﻝ 1389 ﻳﻚ ﺳﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﭘﺸﺖ ﻋﻴﻨﻚ ﻗﺮﻣﺰﺕ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻗﻴﺎﻓﻪ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻯ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﻯ ﻭ ﺧﻂ ﭼﺸﻢ ﻣﻰ ﻛﺸﻰ ﺩﺭﻭﻥ ﺁﻳﻨﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ ﭘﺴﺮﻯ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﻰ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻯ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﺍﻯ ﺍﻣﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﺗﻨﻬﺎﻳﻰ ﻭ ﻫﻴﭻ ﭘﺴﺮﻯ ﺣﺘﻰ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﺪﻯ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺁﺩﻣﻬﺎﻯ ﺍﻳﻨﺠﻮﺭﻯ ﺍﺻﻠﻦ ﺧﻄﺮﻧﺎﻙ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ *** ﭘﺎﻯ ﻣﺮﺍ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺩﺭﺧﺖ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺭﺧﺖ ﺩﻭﺳﺮ ﻫﻮﻟﻨﺎﻙ ﻧﺎﻣﮕﺬﺍﺭﻯ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺭﻭﻯ ﺗﻨﻢ ﺑﺎ ﭼﺎﻗﻮ ﻳﺎ ﻛﻠﻴﺪ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﺩﺭﺩﺁﻭﺭﻯ ﻗﻠﺐ ﻛﻨﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺯ ﻗﻠﺐ ﺧﻮﻥ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﺧﺘﺮ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭ ﻛﻪ ﺩﺭﻭﻥ ﺁﻳﻨﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﭘﺎﻯ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭﺧﺖ ﺑﺴﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﺳﻪ ﺳﺮ ﻫﻮﻟﻨﺎﻙ ﻣﻰ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻻﺷﻪ ﻯ ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻥ ﻟﻴﻮﺍﻥ ﺁﺏ ﺳﺮﺩ ﻣﻰ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﻭ 66 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﻳﻚ ﻗﺪﻡ ﺩﺭ ﻟﻴﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺎ ﻛﻪ ﺁﺏ ﻣﻴﻮﻩ ﻯ ﺩﺭﺧﺖ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﻥ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﭘﻴﺶ ﻣﻰ ﺁﻳﻨﺪ ﻻﺷﻪ ﻯ ﺩﺧﺘﺮ ،ﻣﻼﻓﻪ ﺭﺍ ﻛﻒ ﺭﻭﻯ ﻟﻴﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﻛﻨﺎﺭ ﻣﻰ ﺯﻧﺪ ﺍﺯ ﺁﻳﻨﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎﺕ ﺗﺮﺳﻨﺎﻙ ﭘﻴﺶ ﺭﻭ ﻋﺒﺮﺕ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ
67 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﺷﺸﻢ
ﺣﺘﻤﻦ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﺍﻯ ﺩﺭ ﻛﺎﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﺷﻬﺮ ﺳﻄــــــــــــــــــــــــــــــــــﻞ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﺷﻐﺎﻟﻬﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻰ ﺭﻳﺰﻡ ﺣﺘﻤﻦ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﺍﻯ ﺩﺭ ﻛﺎﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺗﺎ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﺷﻐﺎﻟﻬﺎ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺯﻳﺴﺘﻰ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﻄﻞ ﺯﺑﺎﻟﻪ ﺭﺍ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﭘﺲ ﺍﺑﺮﻫﺎ ﻳﺎ ﺑﻮﻯ ﺑﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻳﺎ ﺩﺭ) (dareﺳﻄﻞ ﺁﺷﻐﺎﻝ 68 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﭘﺲ ﺩﺭ) (dareﺧﺎﻧﻪ ﻫﻢ ﻳﺎ ﺑﻮﻯ ﺑﺪ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ )ﺷﻬﺎﻣﺖ ﺳﺎﻧﺴﻮﺭ ﻧﻜﺮﺩﻥ( ﻳﺎ ﺍﺑﺮ)ﺑﻪ ﻛﺴﺮ ﺭﺍء( ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻛﻪ ﺗﻮ) (tooﻧﻤﻰ ﺁﻳﺪ ﺑﻴﺮﻭﻥ) (bruinﻧﻤﻰ ﺭﻭﺩ ﻭ )ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ( ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﻛﻪ ﺩﻳﺪﻳﻢ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﺧﺮﺱ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﻛﻪ ﻳﺎ ﻣﺎﻣﻮﺭ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﭘﺴﺖ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ ﺩﺧﺘﺮﻯ ﺯﻳﺒﺎ }ﻭ ﺩﺳﺘﺨﻂ ﻧﻔﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﭼﻮﻥ ﺳﺨﺖ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺍﺑﺮﻫﺎ ﻳﻚ ﻧﺎﻣﻪ ﻯ ﭼﻨﺪ ﺻﻔﺤﻪ ﺍﻯ ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ{ ﺑﺎ ﭘﺘﻚ ﻣﻰ ﺯﻧﺪ ﺟﺎﻳﻰ ﺍﺯ ﺩﺭ ﺭﺍ ﺧﺮﺩ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺧﺮﺩ ﺷﺪﻩ ﺩﻫﺎﻧﺶ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺎﻻﻯ ﺩﺭ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺮﺩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺟﺎﻯ ﺩﻫﺎﻧﺶ ﺑﺎﺯ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻛﺞ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ،ﻣﻮﻫﺎﺵ ﻣﻌﻮﺝ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﺍﺯ ﺩﺭ ﺩﺭﺁﻳﺪ ﻳﺎﺭ ﻣﻦ ،ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭ ﺑﺎ ﺗﺒﺨﺎﻟﻬﺎ *** ﺟﻦ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﻳﺎ ﺧﺮﺩﺳﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ،ﺑﻮﺩ ﺍﻭ ﻗﺒﻠﻦ ﺟﻨﻴﻦ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺣﺎﻻ ﻛﻪ ﺑﻰ ﮔﻨﺎﻩ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﻓﺘﻪ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﭼﻮﻥ ﻣﺜﻞ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺮﺩﻩ ﻫﺎ ﺗﺮﺳﻨﺎﻙ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻯ ﺗﺮﺳﻨﺎﻙ ﺟﻦ ﺍﺳﺖ ﻣﺎﻣﻮﺭ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﭘﺴﺖ ﺟﻦ ﻛﻔﻦ ﭘﻴﭻ ﺷﺪﻩ ﺍﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ 69 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺟﻦ ﻛﻔﻦ ﭘﻴﭻ ﺷﺪﻩ ﺷﻜﻞ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﺯ ﺍﺑﺮﻫﺎﺳﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﻮﺿﺨﺎﻧﻪ ﻧﮕﻪ ﻣﻰ ﺩﺍﺭﻡ ﺷﺎﻳﺪ ﺭﻭﺯﻯ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺧﻴﺲ ﻛﻨﺪ *** ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﺗﻮﻫﻢ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ
70 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﻫﻔﺘﻢ
ﭼﻪ ﻛﻨﻢ ﺗﺎ ﺑﺰﻧﻰ ﺗﻴﻎ ﻣﺮﺍ ،ﺧﻂ ﭘﻴﺸﺎﻧﻰ ﺗﻮ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻰ ﺍﺳﺖ }ﺗﺎﺗﻮ ﺷﺪﻩ{ ﺑﺎﻟﺸﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻭ ﻗﺴﻤﺖ ﻛﺮﺩﻯ ،ﺭﻭﻯ ﺗﺨﺘﻢ ﺗﻮﻳﻰ ﻳﺎ ﺭﻭﺗﺨﺘﻰ ﺍﺳﺖ؟ }ﻣﺎﻩ ﺧﻮﺍﺭﻯ ﻣﺎﻫﻴﺨﻮﺍﺭﻯ ﺣﻮﺽ! ﺧﺰﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺁﺏ ﺑﺨﻮﺭ ﻫﻔﺖ ﺟﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻦ ﻋﻮﻋﻮ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ،ﺧﻮﻥ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻟﻰ ﺟﺎﺭﻯ ﺩﺭ ﺗﺐ ﺗﻮ ﻧﺴﻮﺧﺘﻢ ﺍﻣﺎ ﭼﺎﻯ ﺭﺍ ﺩﺍﻍ ﺳﺮﻛﺸﻴﺪﻡ ﺗﺎ{ ﺣﻮﺽ ﺍﺯ ﺧﻮﻥ ﮔﺮﻡ ﭘﺮ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻟﺨﺖ ﺷﻮ/ﻫﺮ ﭼﻪ ﻫﺴﺖ ﺟﺎﺭﺧﺘﻰ ﺍﺳﺖ! ﺣﻮﺽ ﻧﻘﺎﺷﻰ ﺩﺭ ﺳﻴﻢ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺍﺯ ﭼﺮﺍﻏﺎﻧﻰ ﺷﺐ ﺩﻳﺠﻮﺭ ﻣﻦ ﺭﺳﺎﻧﺎﻯ ﺗﻮ ﻧﺒﻮﺩﻡ ﻛﻪ ﺑﺮﻭﻯ ﺭﻭﺷﻨﻰ ﺑﺎﻍ ﺷﻮﻯ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﺎﺭﻳﻚ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻡ ،ﺧﻮﺍﺏ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﻣﺮگ ،ﺳﺮ ﺳﺨﺘﻰ ﺍﺳﺖ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻛﻦ ﭼﻘﺪﺭ ﺷﻨﮕﻮﻟﻰ! ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻛﻦ ﭼﻘﺪﺭ ﻣﻨﮕﻮﻟﻰ! ﺳﻮﻣﻴﻦ ﺑﭽﻪ ﺭﺍ ﻧﺰﺍﻳﻴﺪﻯ ،ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻛﻦ ﭼﻘﺪﺭ ﻣﻌﻤﻮﻟﻰ 71 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺑﻌﺪ ﻣﻦ ﮔﺮگ ﻣﻰ ﺷﻮﻡ ﺗﻮ ﻫﻮﺍ ،ﭼﻪ ﻫﻮﺍﻯ ﺑﺪﻯ ﺷﺪﻯ ﺣﻮﺍ! ﻋﺼﺒﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﮔﺮگ ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻭ ﻗﺮﺹ ﺍﻋﺼﺎﺏ ﻣﻰ ﺧﻮﺭﺩ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﮔﺮگ ﺑﺎ ﻋﻮﺭﺗﺶ ﻓﻘﻂ ﺷﺎﺷﻴﺪ ،ﺁﺩﻡ ﻋﺎﺷﻖ ﻛﻠﻦ ﺷﺎﺷﻮﺳﺖ
72 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﻫﺸﺘﻢ
ﻫﻤﻪ ﻯ ﺭﺍﻩ ﻫﺎ /ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺎﺭﻫﺎ ﺗﺎﺭ ﻭ ﭘﻮ ِﺩ ﺷﺎﻝ ﮔﺮﺩﻥ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺨﺸﻰ ﺍﺯ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺎﻫﺶ ﺭﺍ ﻣﻰ ﭘﻮﺷﻨﺪ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻧﻪ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺑﺎﻻ ﻛﻤﻰ ﭘﺎﻳﻴﻨﺘﺮ /ﺑﺨﺸﻰ ﺍﺯ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﺭﺍ ﻭ ﺩﺭﻳﺎ ﻭ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﺷﻴﺮ ﺁﺏِ ﺑﺎﺯ ﺁﺏ ﺭﻳﺰﺵ ﺑﻴﻨﻰ. ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺍﻳﻨﻜﻪ :ﻟﻮﻟﻪ ﻛﺸﻰ ،ﺟﺰﻭ ﺗﺎﺭ ﻭ ﭘﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﮔﺮﺩﻥ ﺍﻣﺎ ﮔﺮﺩﻥ ﮔﺎﻭ ﺩﻭ ﺳﺮ ِ ﺯﻭﺭﻣﻨﺪ ﻭ ﺯﻳﺮ ﺗﻴﻎ ﺁﻓﺘﺎﺏ
73 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﻭﻗﺘﻰ ﺭﻓﺖ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮﺩﻡ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﻰ ﺷﻮﻡ ﺧﺪﺍ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﺁﻓﺮﻳﺪ ﺗﺎ "ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ" ﻋﺎﺷﻖ ﺷﻮﻳﻢ ﺣﺘﻰ ﺭﺍﻩ ﻣﺎ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺟﺪﺍ ﻧﺒﻮﺩ ﺷﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﺎﻧﻪ ﻯ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻳﻚ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﺩﻭ ﻃﺮﻓﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺻﺒﺢ ﭼﻴﺰﻯ ﺩﺭ ﻣﻦ ﺑﻴﻘﺮﺍﺭﻯ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﺷﺎﻳﺪ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻢ ﻻﻧﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺯﻧﮓ ﻣﻰ ﺯﻧﺪ ﻳﺎ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﺸﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ ﻭ ﺑﺎﻝ ﻣﻰ ﺯﻧﺪ ﺍﺳﻢ ﻳﻜﻰ ﺍﺣﻤﺪ ﺍﺳﺖ ﺍﺳﻢ ﻳﻜﻰ ﺑﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﮔﺮ ﺍﺣﻤ ِﺪ ﺑﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻳﻌﻨﻰ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﻯ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺩﻭ ﭼﻴﺰ ﺩﺭ ﻣﻦ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺻﺒﺢ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﻯ ﺁﺯﺍﺩ ﺩﺭ ﺗﺮﺍﻓﻴﻚ ﺯﺍﻧﻮﻯ ﺩﺧﺘﺮ ﺯﻳﺒﺎﻳﻰ ﺭﻭﻯ ﺻﻨﺪﻟﻰ ﻋﻘﺐ ﺗﺎﻛﺴﻰ }ﻋﺠﺐ ﺯﺍﻧﻮﻳﻰ ﺑﻮﺩ!{ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺧﻢ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺍ ﻛﻨﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﻨﺸﺎﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺯﺍﻧﻮﻯ ﺍﺣﻤ ِﺪ ﺑﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﺧﻢ ﻧﻤﻰ ﺷﺪ ﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﻣﻰ ﺷﺪﻡ ﻭ ﻫﻴﭻ ﻭﻗﺖ ﺻﻨﺪﻟﻰ ﻋﻘﺐ ﻧﻤﻰ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﺗﻼﺵ ﺑﻴﻬﻮﺩﻩ ﺍﻯ ﺍﺳﺖ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﻣﻰ ﺷﻮﻡ ﻭﻗﺘﻰ ﺭﻓﺖ ﺑﺎ ﭘﺎﻫﺎﻯ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺭﺍﻩ ﻣﻰ ﺭﻭﻡ /ﻣﺎﺭ ﻣﻰ ﺭﻭﻡ 74 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻣﺜﻞ ﻣﺎﻫﻰ ﺩﺭ ﺁﺏ ﻣﺜﻞ ﻳﻚ ﺗﺎﺭ ﺳﺒﻴﻞ ﺩﺭ ﺁﺏِ ﺑﻨﺪﺭﻯ ﺩﻭﺭﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﺷﻮﺭﺑﺨﺘﻰ ﺍﻡ ﺑﻴﻬﻮﺩﻩ ﻣﻰ ﮔﺮﻳﺴﺖ ﺑﻮﻯ ﺧﺰﻩ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺩﻭ ﻣﺮﻍ ﺩﺭﻳﺎﻳﻰ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﮕﻪ ﻣﻰ ﺩﺍﺭﺩ
ﺳﻴﺪ ﺍﺣﻤﺪ ،ﻳﻚ ﻣﺎﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻭﻳﻦ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻩ ﻭ ﺑﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﻭﺛﻴﻘﻪ 100ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﺗﻮﻣﺎﻧﻰ ﺁﺯﺍﺩ ﺍﺳﺖ. ﻣﺸﻜﻼﺕ ﻭ ﺗﺤﺮﻳﻤﻬﺎﻯ ﺷﻐﻠﻰ ﻭ ﺗﺤﺼﻴﻠﻰ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻰ ﻫﻢ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻩ ﻣﻰ ﻛﺸﺪ .ﺍﻭ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻧﺠﻴﺒﻰ ﺩﺍﺭﺩ ،ﻫﻢ ﺍﻛﻨﻮﻥ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺣﺒﺲ ﻃﻮﻻﻧﻰ ﻭ ﺷﻼﻕ ﻣﺤﻜﻮﻡ ﺷﻮﺩ؛ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺮ ﻫﻢ ﺯﺩﻥ ﻧﻈﻢ ﻋﻤﻮﻣﻰ ،ﺗﻮﻫﻴﻦ ﻭ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻣﻨﻴﺖ ﻛﺸﻮﺭ .ﺍﺣﻤﺪ ﺩﺭ ﺷﻌﺮﻯ ﻛﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻳﺪ ،ﺳﻴﺪ ﺍﺣﻤﺪ)ﺷﺎﻋﺮ ،ﻣﺘﺮﺟﻢ ﻭ ﻣﻨﺘﻘﺪ( ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻧﺠﻴﺒﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﻫﻢ ﻧﻴﺴﺖ .ﺍﺣﻤﺪ ﻧﺎﻡ ﻳﻚ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﺑﻰ ﻗﺮﺍﺭ ،ﻧﺎﻡ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺍﻯ ﺩﻳﮕﺮ.
75 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﻧﻬﻢ
ﺩﺭ ﺷﻜﻢ ﻳﻚ ﻣﺎﻫﻰ ﻣﺼﺮﻯ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺧﻮﻥ ﺟﮕﺮﻯ ﺩﺍﺭﺩ ﺳﺮ ﺭﻳﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﺣﺮﻛﺖ ﻋﻘﺮﺑﻪ ﻫﺎﻯ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻰ ﭘﻴﭽﺎﻧﻨﺪ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺭﻳﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍﻯ ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ
ﺩﻭ ﺗﻜﻪ ﮔﻮﺷﺖ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﻡ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻧﻰ ﺗﻮ ﻭﺭﻕ ﻛﻪ ﺑﺮﮔﺮﺩﺩ ،ﻣﻮﺭ ﻭ ﻣﺎﺭ ﺑﺮﮔﺮﺩﺩ ﭼﻘﺪﺭ ﻻﻏﺮ ﺑﻮﺩﻯ ﺷﺒﻴﻪ ﻣﺎﻧﻜﻦ ﻫﺎ
76 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺁﺭﺍﻳﺸﺖ ﭘﺎﻙ ﺷﺪﻩ ﺧﺎﻝ ﺑﺎﻻﻯ ﻟﺒﺖ ﻫﻢ ﻛﻪ ﺍﺻﻠﻦ ﺩﺭﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﻋﺎﺷﻖ ﭼﻴﺰﻫﺎﻯ ﻗﺪﻳﻤﻰ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻋﺘﻴﻘﻪ ﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺯﻳﺮ ﺧﺎﻙ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻰ ﻛﺸﻨﺪ ﺷﺮﺡ ﺣﺎﻝ :ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺭﻳﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻛﺮﺩ .ﺍﻭ ﺭﺍ ﻛﺸﺘﻨﺪ .ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﺵ ﻛﻨﻴﻢ ﺑﻪ ﺷﻴﻮﻩ ﻯ ﺷﻤﺲ ﺗﺒﺮﻳﺰﻯ .ﺩﺳﺘﺎﺭ ﺑﺮ ﺳﺮ ﮔﻴﺮﻡ .ﺧﻠﺨﺎﻝ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺶ ﺷﻜﻢ ﻳﻚ ﮔﺎﻭ ﻫﻨﺪﻯ ،ﻛﻪ ﺍﻓﻜﻨﻢ .ﺍﻟﻨﮕﻮ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺶ .ﺑﻪ ﺷﻴﻮﻩ ﻯ ﭘﻠﻴﺴﻬﺎﻯ ﺩﺭ ِ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ،ﭘﺎﺑﻨﺪ ﻣﻰ ﺯﻧﻨﺪ .ﺍﻓﺴﺎﺭ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻥ ﻣﻰ ﺍﻧﺪﺍﺯﻧﺪ؛ ﮔﺮﺩﻧﺒﻨﺪ .ﻭ ﻣﺎﻣﻮﺭ ِ ﺷﻜﻨﺠﻪ، ﺍﻧﮕﺸﺖ ﻧﺎﻣﺰﺩﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻭ ﻓﺮﻭ ﻣﻰ ﺑﺮﺩ؛ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮ ﺑﺰﺭگ. ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﻧﺼﻒ ﻭﺭﻕ ﺑﺮﮔﺮﺩﺩ ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺮگ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺗﻘﻠﻴﻞ ﺩﻫﻨﺪ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﺭﻭﺯﻫﺎﻯ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻧﺼﻒ ﺑﺎﻻﻯ ﺗﻨﺶ ﺭﺍ ﺩﻳﺪ ﻣﺎﻫﻴﺎﻥ ﻣﺼﺮﻯ ،ﮔﺎﻭﺍﻥ ﻫﻨﺪﻯ ﺧﻠﻴﺞ ﻓﺎﺭﺱ ﺑﻪ ﻛﺴﻰ ﺑﺮ ﻧﺨﻮﺭﺩ ﺍﻳﻦ ﭼﻴﺰﻫﺎ ،ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻫﻴﭻ ﺭﺑﻂ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﺭﺳﺘﻢ ﻗﺪﺍﺭﻩ ﻛﺶ ،ﺭﺳﺘﻢ ﺗﺮﺳﻮ ﻛﻪ ﻻﻯ ﻛﺘﺎﺑﻬﺎﻯ ﺍﺩﺑﻴﺎﺕ ﻭ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺍﺵ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺭﺳﺘﻢ ﺁﺯﺍﺭﺵ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﭘﺴﺘﺎﻧﺪﺍﺭﻯ ﻧﻤﻰ ﺭﺳﻴﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﺷﺎﻋﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﭘﻠﻴﺲ ﻭ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﺑﻪ ﻭﻃﻦ ﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻳﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺷﺪﻥ ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﻰ ﺩﺍﺩ 77 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﺳﻰ ﺍﻡ
ﺗﻮ ﺭﺍ "ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﻯ ﻣﻦ" ﺻﺪﺍ ﻣﻰ ﺯﻧﻢ ﻭ ﺍﮔﺮ ﮔﺎﻫﻰ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺍﻧﻜﺎﺭ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﻯ ﻯ ﺍﻃﺮﺍﻓﻢ ﭘﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﭼﻴﺰﻯ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ ﺗﻮ ﺭﺍ "ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﻯ ﺍﺣﻤﻖ" ﻳﺎ "ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﻯ ﺣﻴﻮﺍﻥ" ﻗﻠﺐ ﺧﻮﺩﻡ ﺯﺩﻡ ﻣﻦ ﺍﺣﻤﻘﻢ ﻛﻪ ﺗﻴﺮ ﺑﻪ ِ ﺣﻴﻮﺍﻧﻰ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺩﻛﺸﻰ ﻧﻤﻰ ﻛﺮﺩ ﻫﻴﭻ ﻭﻗﺖ ﺷﻜﺎﺭ ﻧﻤﻰ ﺷﺪ ﺭﻭﺯﺑﻬﺎﻥ ﺑﻘﻠﻰ
78 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﻌﺎﺻ ِﺮ ﻣﺘﻮﻃﻦ ﺩﺭ ﺑﻰ ﭘﻨﺎﻫﻰ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺮﺍﻯ ِ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺗﺮﻳﻦ ﺳﻘﻒ ﻫﻢ ﺧﺎﻧﮕﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ ،ﻭﻓﺎﺩﺍﺭ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺍﻣﺎ ﺑﻰ ﺗﻮﻗﻊ ﻣﺜﻞ ﺧﻮﺩ ﺍﺭﺿﺎﻳﻰ ﻫﺮ ﺷﺐ ،ﻣﺜﻞ ﺷﺐ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﻗﺒﻠﻦ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻥ ﻛﻪ ﺧﻮﺍﺑﺶ ﺑﺒﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﻌﺪﻥ ﺻﺪﺭﺍﻟﻤﺘﺄﻟﻬﻴﻦ ﺳﻠﻮﻝ ﺍﻭﻝ ﻛﻪ ﺩﻭ ﻗﺴﻤﺖ ﺷﺪ ِ ﻭﺍﻟﺪﻳﻦ ﺳﻠﻮﻝ ﻫﺎﻯ ﺑﻌﺪﻯ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻰ ِ ُﻣﺮﺩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻳﻚ ﻗﺒﺮ ﺩﻭﻃﺒﻘﻪ ﺧﺎﻙ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﺍﻟﺤﺪﻳﺪ ﺁﺧﺮ ﺳﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺷﺪ ﺣﺎﻻ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻛﻴﻒ ﻭ ﭼﻤﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﺳﺮﻡ ﺭﻭﻯ ﺷﺎﻧﻪ ﻯ ﻛﻪ ﮔﺬﺍﺭﻡ ﺳﺮﻭﺵ ﻫﻴﭽﻜﺲ ﺩﺭ ﻳﻚ ﻗﺘﻞ ﺩﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﻰ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﻣﻠﺦ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻯ ﻳﻚ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺑﻪ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﻯ ﮔﻨﺪﻡ ﺣﻤﻠﻪ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﺯﻥ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﺩﺍﺭ ﻛﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﺯﻥ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﺩﺍﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﺎﺯﻩ ﺩﺭ ﺑﻐﻠﺶ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﺩﻩ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺩﻩ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺩﺭ ﭘﺎ ﺑﻪ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﺩﺍﺭ ﺣﻤﻠﻪ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﺩﺍﺭ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﻰ ﺗﺮﺳﻴﺪ ﻣﻴﺮ ﻋﻠﻰ ﺳﻤﺎﻭﺍﺗﻰ
79 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﻛﺸﺘﻰ ﻧﻮﺡ ﺍﺯ ﺧﺸﻜﻰ ﺁﺏ ﺁﻛﻮﺍﺭﻳﻮﻡ ﺭﺍ ﺧﺎﻟﻰ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﻋﻮﺽ ﻛﻨﻨﺪ ﺁﻛﻮﺍﺭﻳﻮﻡ ﺭﺍ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﭘﺮ ﻧﻜﺮﺩﻧﺪ ﭘﺮﺗﻘﺎﻝ ﺧﻮﻧﻰ ﻛﻮﺯﺕ ﻫﻤﻴﻦ ﻗﺪﺭ ﻛﻪ ﻋﺮﻭﺳﻜﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﻭﻳﺘﺮﻳﻦ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﻋﺮﻭﺳﻚ ﺍﻭﺳﺖ ژﺍﻥ ﻭﺍﺭژﺍﻥ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﻯ ﺍﺯ ﻭﻳﺘﺮﻳﻦ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﺍﺟﺎﺭﻩ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻛﻮﺯﺕ ﻫﻴﭻ ﻭﻗﺖ ﻋﺮﻭﺳﻜﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻯ ﺗﻨﺎﺭﺩﻳﻪ ﻫﺎ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﺮﺩ ﺷﺎﺭﻛﻮﺕ ﭘﻮﺗﻴﻪ ﺳﺎﻋﺖ 22:22ﻳﻌﻨﻰ ﺩﻩ ﻭ ﺩﻩ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﻳﺰﻯ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻫﺮ ﭼﻰ ﺗﻮ ﺑﮕﻰ ﺑﺎ ﻣﻦ ﮔﺎﻟﻴﮕﻮﺭ ﮔﺎﻟﻴﻠﻪ ﻣﻦ ﻣﻮﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺳﻴﺎﺏ ﺳﻔﻴﺪ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﻴﭻ ﺳﺮﺳﻔﻴﺪﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﺁﻭﺭﺩ ﺑﺎﻧﻮ ﻭﺭﺗﺎ ﻣﺸﻬﻮﺭﺗﺮﻳﻦ ﺷﺎﮔﺮﺩ ﺁﺭﺷﻴﺖ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻓﻴﻠﺴﻮﻑ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ
80 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﺳﻰ ﻭ ﻳﻜﻢ
ﻛﻮﻟﺮ ﻣﺜﻞ ﻳﻚ ﺧﺮﺱ ﻗﻄﺒﻰ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﻰ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺗﻮ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻯ ﺟﻴﺶ ﻛﻨﻰ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻯ ﺗﻒ ﻛﺮﺩﻧﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻃﻮﻝ ﻧﻜﺸﻴﺪ ﭼﻮﻥ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮﺩﻯ ﻫﻤﻴﻦ ﻗﺪﺭ ﻫﻢ ﻭﻗﺖ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻛﺎﻓﻰ ﺍﺳﺖ "ﺗﻨﻬﺎﻳﻰ ﺧﻄﺮﻧﺎﻙ" ِ ﻣﻦ ،ﺗﻮ ،ﺍﻭ ،ﻛﻮﻟﺮ ﻭ ﺧﺮﺱ ﺧﻮﺍﺏ ﺁﻟﻮﺩ ﺑﺨﺸﻰ ﺍﺯ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺑﺰﺭگ ﻣﻴﻜﺮﻭﺑﻬﺎ ،ﻭﻳﺮﻭﺳﻬﺎ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻗﺒﻞ ﺗﻨﻬﺎ ﺳﺎﻛﻦ ﺯﻣﻴﻦ ﺗﺠﺰﻳﻪ ﺷﺪ 81 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﻣﺎ ﺭﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﻫﻤﻪ ﻯ ﺻﻔﺎﺕ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺭﺙ ﺑﺮﺩﻳﻢ }ﺧﻮﺩﺧﻮﺍﻫﻰ ،ﺧﻮﺩﺷﻴﻔﺘﮕﻰ ،ﺧﻮﺩﺯﻧﻰ ،ﺧﻮﺩﺁﺯﺍﺭﻯ ،ﺧﻮﺩﺑﻴﻨﻰ ،ﺧﻮﺩﺳﺎﺯﻯ، ﺧﻮﺩﺍﺭﺿﺎﻳﻰ ،ﺧﻮﺩﻛﺸﻰ ،ﺧﻮﺩﺁﺭﺍﻳﻰ ،ﺧﻮﺩﺧﻮﺍﻧﻰ ،ﺧﻮﺩﺷﻨﺎﺳﻰ ،ﺧﻮﺩﻛﺎﻣﮕﻰ، ﺧﻮﺩﺳﻮﺯﻯ ،ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﻯ ،ﺧﻮﺩﺑﻪ ﺧﻮﺩﻯ ،ﺳﺮﺩﺭﺩ ،ﻏﻴﺐ ﮔﻮﻳﻰ ،ﺩﻟﻬﺮﻩ ،ﻧﺎﻛﺎﻣﻰ، ﻭﺳﻮﺳﻪ{ ﻛﻮﻟﺮ ﻣﺜﻞ ﻛﺒﺮﻳﺘﻰ ﺁﺭﺍﻡ ﻭ ﺳﺮﺑﻪ ﺯﻳﺮ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎﻯ ﻣﻦ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﺧﻮﺭﺩ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰﻯ ﺗﻮﻯ ﺩﻟﺶ ﭘﻴﭻ ﻧﻤﻰ َ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﺩﺧﺘﺮ ﮔﺮﻣﺎﺯﺩﻩ ﺍﻯ ﺑﻰ ﺭﻭﺳﺮﻯ ،ﺑﺎ ﻳﻘﻪ ﺑﺎﺯ ﺟﻠﻮﻯ ﺍﻭ ﻧﻤﻰ ﺧﻮﺍﺑﺪ ﻛﻪ ﺣﺘﻰ ﺑﭽﻪ ﮔﺮﺑﻪ ﻯ ﻛﺎﻣﻮﺍﻳﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﺮﻳﺪﻩ ﺍﻡ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﻫﻤﻪ ﻯ ﻗﺎﺏ ﻋﻜﺴﻬﺎﻯ ﺩﻭ ﻧﻔﺮﻩ ﺗﺨﺖ ﺧﻮﺍﺑﻬﺎﻯ ﺩﻭ ﻧﻔﺮﻩ ﺻﻨﺪﻟﻰ ﻫﺎﻯ ﻋﻘﺐ ﺗﺎﻛﺴﻰ ﻭ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﺸﺘﺮﻛﻰ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺑﺎ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭼﺮﻙ ﺧﺸﻚ ﻛﻦ ﻫﺎﻯ ﻗﻮﻯ ﺧﻮﺏ ﻣﻰ ﻛﻨﻰ ﻗﺎﺏ ﻋﻜﺴﻬﺎﻯ ﻳﻚ ﻧﻔﺮﻩ ﺗﺨﺖ ﺧﻮﺍﺑﻬﺎﻯ ﻳﻚ ﻧﻔﺮﻩ ﺗﺎﻛﺴﻰ ﻫﺎﻯ ﻳﻚ ﻧﻔﺮﻩ ﻛﻮﻟﺮ ﻣﺜﻞ ﭘﺴﺘﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺧﺸﻚ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺩﻭ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ 82 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﻣﺜﻞ ﺷﻜﻤﻰ ﻛﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻧﻤﻰ ﺁﻳﺪ ﺣﺎﻻ ﺑﺮﻗﺺ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺣﺎﻝ ﺑﺮﻭﻯ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﻛﻪ ﻣﺪﺍﻡ ﻓﺮﺍﺭ ﻣﻰ ﻛﻨﻰ ﺩﻭﺭ ﺧﻮﺩﺕ ﻭ ﺩﺍﺭﻯ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﻯ ﺁﻧﺎﻟﻮگ ﻛﻼﻧﺘﺮﻯ ﺭﺍ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﻯ
83 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﺳﻰ ﻭ ﺩﻭﻡ
ﺍﻓﺘﺎﺩﮔﻰ ﺷﺪﻳﺪ ﭘﻠﻚ ،ﻧﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﺑﺎ ﺯﻭﺭ ﺑﺎﺯ ﻛﺮﺩﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﭘﻠﻜﻬﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﻳﺪﻥ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ِ ﺟﻠﻮﻯ ﭘﺎﻯ ﺁﺩﻡ ﺍﺳﺖ .ﺍﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﻫﺮ ﺳﺎﻟﻪ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﻣﻰ ﻛﺸﺪ .ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻮﺩﻡ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﮕﺬﺍﺭﻡ ﺟﺎﻯ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺷﺼﺖ ﻭ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺍﺵ ﺟﺰﻭ ﭼﺸﻢ ﺭﺍﺳﺘﺶ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﻰ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻯ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﺎ ﻧﺼﻒ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﻣﺮﺍ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﻭﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺘﻨﺶ ﺑﻮﺩ. ﻛﺎﻓﺮ ﺑﻮﺩﻯ ﻭ ﭼﺸﻢ ﺧﻤﺎﺭﺕ ﻛﻮﺭ ،ﻋﻘﻞ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺩﻭﺭ ﻋﺸﻖ ﺁﻣﺪ ﻭ ﭼﺸﻢ ﺧﻤﺎﺭﺕ ﺑﺴﺖ ،ﻋﻘﻞ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﻣﺴﺖ ﻳﻚ ﺩﺧﺘﺮ ﻇﺮﻳﻒ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻫﻢ ﻗﺪ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻭﻟﻰ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻣﺎﻧﺘﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺪﻫﺪ ﻣﻦ ﺑﭙﻮﺷﻢ ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﻏﻮﻝ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻇﺮﻳﻔﺶ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﻡ ﺷﻮﺩ ،ﻳﺎ ﻣﻦ ﭘﺴﺮ ﺑﺪﻯ ﺑﺎﺷﻢ ﻛﻪ ﻋﻼﻗﻪ ﻫﺎﻯ ﺯﻧﺎﻧﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﻮﺩ ﻣﺎﻧﺘﻮﻯ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﭙﻮﺷﻢ ﻭ ﺁﺭﺍﻳﺶ ﻛﻨﻢ .ﻫﺮ ﻣﺮﺩ ﺯﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﺗﻬﻴﻪ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺧﻮﺩﺵ ﻳﻚ ﻣﺮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ،ﻳﻚ ﺯﻥ .ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺮﺩﺵ ﻳﻚ ِ ﺯﻥ ﻭﺟﻮﺩﻯ ﺍﺵ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻰ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻏﻤﮕﻴﻦ ﺟﻠﻮﻩ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ. 84 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺷﺎﻳﺪ ﺟﺎﻳﻰ ﻣﺮﺩﻯ ﺑﺎ ﻣﻦ ،ﻣﻦ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻯ ﺷﺎﻳﺪ ﺟﺎﻳﻰ ﺷﻚ ﺩﺍﺷﺘﻰ ﺣﺘﻰ ﻣﺮﺩﻯ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﻢ ،ﺍﺯ ﻫﻢ ﻭﺍ ﺷﺪ ﻣﻦ ـ ﺯﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﻛﺸﻴﺪﻧﻢ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﻛﺎﻓﻰ ﺍﺳﺖ .ﻻﺍﻗﻞ ﻫﺮﺑﺎﺭ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ .ﺑﺮﺍﻯ ﺭﻭﻯ ﺷﺎﻧﻪ ﺑﺮﺩﻧﻢ ﺑﻪ ﻛﻞ ﺻﻒ ﻛﻪ ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﻭ ﻃﺮﻑ ،ﻻﺍﻗﻞ ﭼﻬﺎﺭ ﻧﻔﺮ .ﺍﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﺍﺯ ﺑﺪﻥ ﺑﻪ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺷﺎﻧﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﺎﻧﻪ ﭼﻴﺰ ﺩﻳﮕﺮﻯ .ﺩﻭﺵ ﻭ ﺩﻭﺵ ،ﭼﻴﺰﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮﻯ .ﺭﻭﻯ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ﻛﺘﻒ ﻣﻰ ﺑﺮﻧﺪ ،ﻣﺮﺍ ﻛﻪ ﻣﻌﻤﻮﻟﻦ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﻣﻰ ﺭﻓﺘﻢ. ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﻭﺑﺮﻭ ،ﻭﻟﻰ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻛﻒ ﭘﺎ ﻳﺎ ﻓﺮﻕ ﺳﺮ ﺍﻳﻨﺒﺎﺭ. ِ ﺭﺍﻩ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﻛﻮﺭﻩ ﺭﺍﻩ ،ﺭﺍﻫﺰﻥ ﻫﺰﺍﺭ ﮔﻮﺭ ﮔﻮﺭ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﻗﻮﺕ ﺭﺳﺘﻢ ﺍﺳﺖ ،ﺁﺗﺶ ﺟﻬﻨﻤﺶ ﻛﺒﺎﺏ ﻛﺮﺩ ﺩﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺯﻧﺪﮔﻴﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﻰ ﺭﻳﺰﺩ .ﺣﻮﺍﺳﺖ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺭﺍ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻛﺮﺩﻯ ﺍﻣﺎ ﺧﺮﺍﺏ ﺷﺪ .ﭘﺲ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﻣﻘﺼﺮ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﻧﻰ .ﺑﻌﺪ ﺯﻧﺪﮔﻴﺖ ﺭﺍ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﺑﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﺭﺍ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﻰ ﻭ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺧﺮﺍﺏ ﺍﺳﺖ. ﺑﻌﺪ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﻣﻘﺼﺮ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻰ. ﺧﺎﻙ ﺗﺎ ﮔﺮﺩﻥ ﺑﺎﻻ ﺁﻣﺪ ،ﺧﺎﻙ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻣﻰ ﮔﺬﺭﺩ ﺭﻭﺯﻯ ﺁﺑﺸﺶ ﺑﻴﻬﻮﺩ ،ﺷﺶ ﺑﻴﻬﻮﺩﻩ ،ﺧﺎﻛﺸﺶ ﺑﺎﻳﺪ ،ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﺑﺎﺷﺪ
85 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﺳﻰ ﻭ ﺳﻮﻡ
ﺩﺍﺷﺘﻦ ﭘﺎ ﺩﻭﺳﺖ ِ ﻭ ﺁﻧﺮﺍ ﻣﺨﻔﻰ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﭘﺮﻳﺴﺎ ﺍﺣﺘﺸﺎﻣﻰ)پ.ﺍﻟﻒ( ﻳﻚ ﭘﺎ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﮔﺎﻫﻰ ﺩﺭ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﻣﺨﻔﻰ ﺍﺳﺖ ﮔﺎﻫﻰ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﻪ؛ ﻣﺠﺮﺩ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻋﺮﻭﺳﻰ ﺍﻭ ﺩﻋﻮﺕ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻣﺜﻞ ﻋﺮﻭﺳﻰ ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﻰ ﺯﻛﺮﻳﺎ ِ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻘﺶ ﻓﺎﻣﻴﻞ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﺷﺎﻡ ﻣﻰ ﺧﻮﺭﺩﻳﻢ ﭘﺎ ،ﻣﺪﺗﻰ ﺑﻌﺪ ﺑﭽﻪ ﺩﺍﺭ ﺷﺪ ﻧﻪ ﻣﺎﻩ ﺍﻭﻝ ﺍﺳﻤﺶ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﭼﺸﻢ ﺩﻝ 86 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺗﺎ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﺩﻭ ﻣﺎﻫﮕﻰ ﻓﻜﺮ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﻓﻴﻞ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻛﻮﺳﻪ ﻫﺎ ،ﻧﻮﻋﻰ ﻛﻪ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻇﺎﻫﺮﻯ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺑﻪ ﻣﺎﺭﻣﺎﻫﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﺯﻳﺴﺖﺷﻨﺎﺳﺎﻥ ﺩﺭﻳﺎﻳﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺩﻭﺭﻩ ﻯ ﺑﺎﺭﺩﺍﺭﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻃﻮﻻﻧﻰ ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ﭼﻬﻞ ﻭ ﺩﻭ ﻣﺎﻩ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻣﻰ ﺯﺍﻳﺪ ﻣﺎ ﻛﻪ ﻓﺎﻣﻴﻞ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﻡ ﺟﻨﺴﻰ ﭘﺮﻯ ﺩﺭﻳﺎﻳﻰ ﺍﺣﻤﺪ ﭘﻮﺭ)پ.ﺍﻟﻒ( ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺗﻌﺼﺐ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺳﺰﺍﺭﻳﻦ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﭽﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺟﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺑﻴﺎﻭﺭﻳﻢ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺩﺳﺖ ﻫﻨﻮﺯ ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ ﻧﻤﻰ ﮔﺬﺷﺖ ﺍﻣﺎ ﺧﻴﻠﻰ ﺯﻭﺩ ﻋﺮﻳﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻓﻘﻂ ﺩﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻛﺎﻓﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺯﻭﺩ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻛﺎﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩﻡ ﻛﻴﻒ ﻛﻮﭼﻜﺶ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﺯ ﭘﻮﺳﺖ ﻛﺎﻧﮕﻮﺭﻭ ﺍﺳﺖ ،ﭘﻮﺷﻴﺪ ﺧﻴﻠﻰ ﻋﺠﻮﻝ ﺁﺭﺍﻳﺶ ﻛﺮﺩ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﺳﺘﻢ ﺭﺍ ﻣﭽﺎﻟﻪ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻴﺐ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻣﺎ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺩﻭﺭ ﻣﻰ ﺷﻮﻳﻢ ﻫﻮﺍﭘﻴﻤﺎﻯ ﺗﻬﺮﺍﻥ ـ ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﻴﺎ ﺗﻬﻤﻴﻨﻪ ،ﺩﺧﺘﺮ ﺷﺎﻩ ﺳﻤﻨﮕﺎﻥ ﻛﻪ ﻭﺻﻒ ﺩﻻﻭﺭﻳﻬﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﭽﻪ ﺍﺵ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻳﻚ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻯ ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ .ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻓﺮﺍﻣﺮﺯ ـ ﭘﺴﺮ ﺭﺳﺘﻢ ـ ﻛﻪ ﻣﺎﺩﺭﺵ ،ﺯﻥ ﭼﻨﺪﻡ ﺑﻮﺩ .ﺍﻧﺘﻘﺎﻡ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ. }ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻣﺠﺪﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻗﻀﺎ ﻭ ﻗﺪﺭ ﻭ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺳﻮء{ ﺯﻥ ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ،ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻯ ﻏﻤﮕﻴﻦ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﺁﻥ ِ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﺮ ﻛﺴﻰ ﻣﺼﺮﻑ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﻰ ﮔﻮﺷﻪ ﻯ ﺍﺗﺎﻗﺖ ﺗﻠﻨﺒﺎﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺣﺘﻰ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺳﻴﺰﺩﻩ ﻣﻌﺼﻮﻡ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﺤﺴﻰ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻥ ﻏﻴﺒﺖ ﻛﺒﺮﻯ ﺍﺳﺖ 87 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺭﺍ ﻧﻔﺮ ﺑﻌﺪ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﻛﻪ ﻛﺪﺑﺎﻧﻮﺳﺖ ﻭ ﮔﻮﺷﻪ ﻯ ﺍﺗﺎﻕ ﺭﺍ ﺟﺎﺭﻭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺮﺩ ﻗﺪ :ﺻﺪ ﻭ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﻭ ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻧﺘﻰ ﻣﺘﺮ ؛ ﻣﺠﺮﺩ ﺯﺍﻧﻮﻫﺎﻳﻢ ﻫﺸﺖ ﺳﺎﻧﺖ ﺧﻢ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺑﻮﺳﻢ
ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﻬﺎﻯ ﻫﻴﺰ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺩﺧﺘﺮﻫﺎﻯ ﻣﻌﺼﻮ ِﻡ َﻣﺮﺩﻡ ﻧﻔﺮ ﭼﻬﺎﺭﺩﻫﻢ ﺭﺍ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ
88 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﺳﻰ ﻭ ﭼﻬﺎﺭﻡ
ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﺧﻴﻠﻰ ﺳﻔﻴﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺧﻴﻠﻰ ﺑﺎ ﺯﻳﺮ ﺷﻠﻮﺍﺭﻯ ﺳﻔﻴﺪ ﻭ ﺯﻳﺮ ﭘﻮﺵ ﺳﻔﻴﺪ ﻭ ﻟﺒﺎﺱ ﺯﻳﺮ ﺳﻔﻴﺪ ﻫﻴﭻ ﻭﻗﺖ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻧﻤﻰ ﺭﻭﻧﺪ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺳﺮﻙ ﻛﺸﻴﺪﻥ ﺍﺯ ﮔﻮﺷﻪ ﻯ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻭ ﻛﻮﭼﻪ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﻛﺮﺩﻥ ﺁﻫﺎﻯ ﻟﻮﻟﻪ ﻯ ﺑﺨﺎﺭﻯ! ﺯﺍﻧﻮ ﺑﻐﻞ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻭ ﮔﺮﻡ ﺷﺪﻥ ﭼﺸﻤﻬﺎ ﺁﻫﺎﻯ ﻣﻦ ِ ﮔﻮﺷﻪ ﮔﻴﺮ! ﻛﻪ ﺳﺎﻟﻰ ﻳﻜﺒﺎﺭ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﻫﻨﺪ ﻭ ﭼﻴﻦ ﻣﻰ ﺭﻭﻯ ﻭ ﻛﻔﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﻣﻰ ﻛﺸﻰ *** 89 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺍﺯ ﻋﺎﻟَﻢ ﺟﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰ ﮔﺬﺍﺭﻳﻢ ﻭ ﺣﺮﻑ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﮔﻔﺘﻦ ،ﻧﺪﺍﺭﻳﻢ ﻗﻬﻮﻩ ﺍﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﻭ ﻓﻨﺠﺎﻥ ﻓﺎﻝ ﻛﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ،ﻧﺪﺍﺭﻳﻢ ﻟﺐ ﺑﻪ ﻟﺐ ،ﺳﻴﮕﺎﺭ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺁﺗﺶ ﺍﻭﻝ ﺭﺍ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻣﺎ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻗﺒﻠﻦ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ﺑﻮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩﻳﻢ *** ﭼﻘﺪﺭ ﺑﻐﺾ ﺗﺮﻙ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺩﺍﺷﺖ ﺳﻘﻒ ﺩﻫﺎﻧﺖ ﺷﺒﻴﻪ ﻟﻚ ﻟﻚ ﺩﺍﻧﺎ ﻛﻪ ﺭﻭﻯ ﻣﻴﺰ ﻧﺎﻫﺎﺭﺵ ﺩﻟﺶ ﺑﺮﺍﻯ ﻛﻤﻰ ﻣﺎﻫﻰ ﻟﻚ ﺯﺩ ،ﻛﻪ ﻣﺎﻫﻰ ﻧﺮ ،ﻣﻦ ﺑﻮﺩﻡ ﻣﺮﺍ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺭﺩﻯ ﺩﻳﺪﻡ ﭼﻘﺪﺭ ﻣﻰ ﮔﻔﺘﻰ ﺑﻪ ﭼﻰ ﻓﻜﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﻰ؟ ﻣﻰ ﺗﺮﺳﻰ ﻳﺎ ﻋﺬﺍﺏ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺩﺍﺭﻯ؟ ﻓﻜﺮ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻡ ﭼﺮﺍ ﻟﻚ ﻟﻚ ﺩﺍﻧﺎﺳﺖ ﭼﺮﺍ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﻫﺎ ﺑﻪ ﭼﺮﺍ ﻣﻰ ﺭﻭﻧﺪ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺳﺮﺩ ﺍﺳﺖ ﭘﺘﻮ ﺭﺍ ﻣﻰ ﻛﺸﺪ ﺭﻭﻯ ﻣﻴﺰ ﻧﺎﻫﺎﺭ ﺧﻮﺭﻯ *** ﻫﺮ ﺷﺐ ﺩﺭ ﻛﺎﺑﻮﺳﻬﺎﻳﻢ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﻰ ﺭﺳﻢ ﻫﺮﮔﺰ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺁﺗﺸﻰ ﺩﺭ ﻻﻣﭗ ﻧﺮﻳﺨﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺭﺳﻴﺪﻧﻢ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﻰ ﺩﻫﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺵ ﻗﺪﻳﻤﻰ ﺯﻧﺪﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﻮﻡ ﭘﺰﺷﻜﻬﺎ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺷﻤﺎﻫﺎ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻋﺖ ﺧﻮﺍﺏ ﻧﻴﺎﺯ ﺩﺍﺭﻳﺪ *** 90 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻯ ﺳﺮﺥ ﭘﻮﺳﺘﻬﺎ ﺯﻳﺎﺩ ﺁﺭﺍﻳﺶ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻯ ﻭ ﺍﺯ ﺟﺎﻫﺎﻯ ﺩﻭﺭ ﺑﺎ ﺩﻭﺩ ﻋﻼﻣﺖ ﻣﻰ ﺩﺍﺩﻯ ﺍﻳﻦ ﻋﻼﻣﺖ ﻳﻌﻨﻰ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻪ ﻳﺎﺩﺕ ﻫﺴﺘﻢ ﺍﻳﻦ ﻳﻜﻰ ﻳﻌﻨﻰ ﻣﻮﺍﻇﺒﻢ ﺑﺎﺵ ﺍﻳﻦ ﻳﻌﻨﻰ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺍﻳﻦ ﻳﻌﻨﻰ ﺩﻳﺮﻭﺯ ﺑﻌﺪﺍﺯﻇﻬﺮ ﺳﺮﻡ ﺩﺭﺩ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﻭﻟﻰ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﮕﻔﺘﻢ ﻛﻪ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﻧﺒﺎﺷﻰ *** ﺗﻈﺎﻫﺮﺍﺗﻬﺎﻯ ﺧﻠﻮﺕ ﺁﺗﺶ ﺑﺲ ﻫﺎﻯ ﻣﻬﻢ ﺭﻭﻯ ﻫﻢ ﺳﻴﻨﻪ ﺧﻴﺰ ﻣﻰ ﺭﻭﻳﻢ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﻫﻴﭻ ﻭﻗﺖ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﻭ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﭘﻠﻴﺲ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﺳﺮﻛﻮﺏ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺮﺩ
91 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺻﻔﺤﻪ ﺳﻰ ﻭ ﭘﻨﺠﻢ
ﺣﻜﺎﻳﺖ ﻋﺬﺍﺏ ﻗﻮﻡ ﺑﻨﻰ ﺍﺳﺮﺍﻳﻴﻞ ﺑﭽﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﮔﻢ ﻛﺮﺩ ،ﺑﻐﻠﺖ ﺭﺍ ﻭﺍ ﻛﺮﺩ ،ﺗﻮﻯ ﺁﻏﻮﺷﺖ ﺑﻮﺩ ﺣﻠﻘﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮ ،ﺣﻠﻘﻪ ﺩﺭ ﮔﺮﺩﻧﺒﻨﺪ ،ﺣﻠﻘﻪ ﺩﺭ ﮔﻮﺵ ﺍﺕ ﺑﻮﺩ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻯ ،ﺭﻓﺘﻰ ،ﺭﻓﺘﻪ ﺍﻯ ،ﻣﻰ ﺭﻓﺘﻰ ،ﺩﺍﺷﺘﻰ ﻣﻰ ﺭﻓﺘﻰ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﺭﻓﺖ ،ﻓﻌﻞ ﺩﺭ ﻇﺮﻑ ﺯﻣﺎﻥ ،ﻓﻌﻞ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ ﺍﺕ ﺑﻮﺩ ِ ﭘﺸﺖ ﭘﺎﻯ ﭘﺪﺭﺵ ،ﭘﺪﺭﺵ ﺑـﺮ ﻣﻰ ﮔﺸـﺖ ﺑﭽﻪ ﺍﺵ ﺧﻴﺲ ﺍﺕ ﻛﺮﺩ، ﺷﺐ ﺑﻪ ﺷﺐ ﭘﻴﺶ ﺍﺕ ﺑﻮﺩ ،ﺷﻴﺮ ﺩﺭ ﺣﻠﻖ ﭘﺪﺭ ،ﺑﭽﻪ ﺗﺎ ﺣﻠﻖ ﭘُﺮ ﺍﺳﺖ *** ﺣﻜﺎﻳﺖ ﻋﺬﺍﺏ ﻗﻮﻡ ﻧﻮﺡ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺩﻭ ﺑﺎﻝ ﺩﺭ ﭘﺸﺖ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺩﺭ ﭘﺸﺘﺶ ﺩﺭﺁﻣﺪﻡ ﻣﺎ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻴﻢ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻴﻢ 92 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﻣﻰ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺮﻭﺩ ﺍﻣﺎ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﻣﺮﺍ ﻫﻢ ﺭﻭﻯ ﺍﻧﺪﺍﻡ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻧﻰ ﺍﺵ ﺑﻪ ﺩﻭﺵ ﺑﻜﺸﺪ *** ﺣﻜﺎﻳﺖ ﻋﺬﺍﺏ ﻗﻮﻡ ﻣﻐﻮﻝ ﺗﻠﻔﻦ ﻫﺎﻯ ﺍﺿﻄﺮﺍﺭﻯ ﺭﺍ ،ﺩﻛﻤﻪ ﻫﺎﻯ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﮔﻴﺮﻯ ﺭﺍ ﭘﺎﺭﺍﺯﻳﺖ ﻣﺨﺎﺑﺮﺍﺗﻰ ﺭﺍ ،ﺗﻮﻯ ﮔﻮﺵ ﺍﺕ ﻣﻨﻢ ﻛﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻨﻢ ﺗﻮﻯ ﮔﻮﺵ ﺍﻡ ﺗﻮﻳﻰ ﻛﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻨﻰ ،ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﮔﻮﺵ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻮ ﺭﺍﻩ ﻣﺨﻔﻰ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﻮﻥ ﺭﻳﺰﻯ ،ﺭﺍﻩ ﻣﺨﻔﻰ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﻮﺩ *** ﺣﻜﺎﻳﺖ ﻋﺬﺍﺏ ﻗﻮﻡ ﭘﺮﻭ ﺍﻭﻝ ﺩﺭ ﺑﻪ ﺩﺭﻯ ﺑﺎﺷﺪ ﺷﻨﺒﻪ ﻫﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ِ ﭼﺸﻢ ﻛﻪ ﺑﺎﺯ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻢ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺭﺳﻤﻴﺖ ﻣﻰ ﺷﻨﺎﺳﻰ: ـ "ﻫﻴﭻ ﺩﺭﻣﻰ ﻫﺴﺖ ﺗﺎ ﻳﻜﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻓﺮﺳﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﻃﻌﺎﻡ ﺁﺭﺩ" ـ "ﭼﻨﺪﻯ ﺍﺳﺖ ﺧﻔﺘﻪ ﺍﻯ ﻭ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺧﺪﺍﻯ ﺩﺍﻧﻢ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺳﻜﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻯ" ﺗﻮ ﺍﺯ ﺭﺍﺯﻫﺎﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎﺧﺒﺮﻯ ﻭ ﺧﻮﺏ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻰ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﻳﻚ ﺳﮓ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻩ ﺍﻡ ﺍﻭ ﻫﻢ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻴﭻ ﻭﻗﺖ ﺩﺭﻭﻍ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﻣﺎ ﺣﺘﻰ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺭﻗﺼﻴﺪﻩ ﺍﻳﻢ *** ﺣﻜﺎﻳﺖ ﻋﺬﺍﺏ ﻗﻮﻡ ﻣﺎﻳﺎ ﺳﻴﺐ ﺯﻣﻴﻨﻰ ﻫﺎﻯ ﻭﺣﺸﻰ ﻟﻮﺑﻴﺎ ﺳﺒﺰﻫﺎﻯ ﻭﺣﺸﻰ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ ﻭﺣﺸﻰ ﺟﻨﮕﻠﻬﺎﻯ ﺑﺎﺭﺍﻧﻰ ﻭﺣﺸﻰ ﺗﻤﺪﻥ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮﻯ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ ،ﻣﻨﺠﻢ ،ﺭﻳﺎﺿﻰ ﺩﺍﻥ ﻭ ﺣﺘﻰ ﻗﺸﺮ ﻣﺎﺩﻭﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺑﺮﺩﮔﺎﻥ ﻭ ﻣﺠﺮﻣﻴﻦ 93 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﺷﺎﻧﺰﺩﻫﻢ ﻣﻴﻼﺩﻯ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻯ ﻣﻬﺎﺟﻤﺎﻥ ﺍﺳﭙﺎﻧﻴﺎﻳﻰ ﻓﺘﺢ ﺷﺪﻧﺪ *** ﺣﻜﺎﻳﺖ ﻋﺬﺍﺏ ﻗﻮﻡ ﺳﻮﻣﺮ ﺧﺪﺍﻯ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ /ﺧﺪﺍﻯ ﺯﻣﻴﻦ /ﻭ ﺧﺪﺍﻯ ﺩﺭﻩ ﻫﺎﻯ ﻋﻤﻴﻖ ﻫﺮ ﺳﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻪ ﺳﺮﺯﻣﻴﻨﻰ ﭘﺎﻙ ﻭ ﻣﻘﺪﺱ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﺎﻥ ﺩﺭ ﺭﻓﺎﻩ ﻭ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ ﻫﻴﭻ ﻓﺮﻗﻰ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍﻥ ﻧﻴﺰ ﭼﻮﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﺧﺸﻢ ﻭ ﻏﻀﺐ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﻛﺎﻭﺷﻬﺎﻯ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﺷﻨﺎﺳﻰ ﺩﺭﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﺣﺪﻭﺩ ﭘﻨﺞ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﻧﺴﻞ ﺩﺍﻳﻨﺎﺳﻮﺭﻫﺎ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﻭ ﺩﻭﺩ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ
94 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
95 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ
ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﺗﺎ ﻛﻨﻮﻥ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ: ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺷﻌﺮ ﺙ /ﻧﺸﺮ ﻧﻮﺭﺳﺎﻥ 1385 / ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺗﻈﺎﻫﺮﺍﺕ پ /ﻧﺸﺮ ﻧﻮﺭﺳﺎﻥ 1385 / ﺍﺗﺎﻕ ﺳﻰ ﺍﻥ ﺟﻰ ﺷﺮﺡ ﻣﺎ ﻭﻗﻊ /ﻧﺸﺮ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ 1387 / ﻣﻮﻧﺎﻟﻴﺰﺍﻯ ﺁﻗﺎﻯ ﺑﻦ ﻻﺩﻥ /ﻧﺸﺮ ﺗﻜﺎ 1388 /
96 ﺻـﻔﺤﺎﺕ ﮔـﺮﺍﻣﺎﻓﻮﻥ