Η Πόλη Ζει | τ.100 Ιανουάριος 2023

και σε δύσκολες εποχές, δεν ξέρεις μέχρι πού θα πάει και πώς θα καταλήξει. Τώρα, κοιτώντας αυτήν τη διαδρομή, είμαστε ευτυχείς που τολμήσαμε

ΞΕΦΥΛΛΙΣΤΕ

ΟΛΑ ΤΑ ΤΕΥΧΗ

STREET PRESS

τολμήσαμε να δώσουμε ύπαρξη σε μια μικρή και αμήχανη ιδέα. Γιατί μορφωθήκαμε και μορφώσαμε, γιατί γνωρίσαμε εξαιρετικά ενδιαφέροντες

ανθρώπους, γιατί γειωθήκαμε πολύ περισσότερο με την πραγματικότητα, την πόλη και τους δρόμους.

Το έντυπο είναι η επιλογή μας! Στην εποχή του Διαδικτύου, των σόσιαλ και της εικόνας «το έντυπο ζει», γιατί είναι ένα πολιτιστικό γεγονός, πρόταγμα και κατεύθυνση.

Θέλω να ευχαριστήσω δύο διαφορετικές κατηγορίες. Όλους τους εργαζόμενους του ΗΠΖ — αυτούς που πέρασαν και έφυγαν, αυτούς που είναι εδώ τώρα μαζί μας, από τους πιο παλιούς μέχρι του πιο νέους.

Όλους τους πελάτες, ανεξαρτήτως του αριθμού προβολών τους και του μεγέθους τους.

Χωρίς αυτα τα δύο τίποτα δεν μπορεί να γίνει. Μιλάμε για ανθρώπους, λοιπόν. Τα κείμενά μας είναι αυτά που μας ενώνουν όλους σε μία περίεργη συνεύρεση, μία ζωντανή και άτυπη κοινότητα.

Χωρίς να είμαι τρελά αισιόδοξος — όλα θα πάνε καλά!

Χρύσανθος Ξάνθης

Η μουσική σκηνή Μουσικό Κουτί, στον Κεραμεικό, αποτελεί πλέον σημείο αναφοράς για το φιλοθεάμον κοινό της Αθήνας. Έξι χρόνια τώρα προτείνει με συνέπεια καλλιτεχνικά μουσικά σχήματα, έχοντας πάντα ανοιχτή τη σκηνή του και σε άλλες τέχνες που του ταιριάζουν - stand up comedy, ποίηση κ.ά. Εκεί, δίπλα στις γραμμές του τρένου, σε ένα ζεστό περιβάλλον με επαγγελματικά φροντισμένο ήχο, ένα ταξίδι με νότες και λόγια ξεκινάει κάθε φορά για αλλού, .

ΟΧΙ ΜΑΝΑΔΕΣ

Η νέα stand-up comedy παράσταση από τον Πάρι Ρούπο

Μετά την ολοκλήρωση της πρώτης του σόλο παράστασης «Δουλίτσα Να Υπάρχει», ο Πάρις Ρούπος κατεβάζει ακόμα περισσότερο το dimmer στον ήδη σκοτεινό κόσμο των αστείων του και παρουσιάζει ένα σύμπαν όπου ο Bob Ross συναντά τον Κώστα Καρυωτάκη, με μια κουστωδία από εμβόλιμα μικρά αστεία, αναπάντεχα λογοπαίγνια, λεπτή ειρωνεία, θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με τις θεωρίες συνωμοσίας και εντέχνως άτεχνα τραγούδια με παράξενο στίχο. Σε αυτή την παράσταση επιτρέπεται να ειπωθούν όλα, αλλά «παιδιά, όχι μανάδες».

Από 07/02 για 8 παραστάσεις

Ώρα έναρξης 21:00 | Γενική είσοδος: 8€

Περιορισμένες θέσεις

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΓΚΟΥΝΤΟΥΛΙΑ

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΧΑΤΖΗΣΤΑΥΡΟΥ

Οι Τετάρτες της ελευθερίας μας στο Μουσικό Κουτί Η Αλεξάνδρα Γκουντούλια στο τραγούδι, στο χορό, κι ο Αριστείδης Χατζησταύρου στις κιθάρες, εν χορώ, σας περιμένουν. Δυο φωνές και μια κιθάρα –σε όλες τους τις εκδοχές– σε μια μουσική παράσταση που αυθόρμητα προτείνει τον οργανωμένο της εαυτό, ώστε να χαθούμε μαζί, με αγάπη σε τραγούδια που πιστεύουμε και με πίστη στα ανέκδοτα τραγούδια που θα παίξουμε για πρώτη φορά.

Από 11/01 και κάθε Τετάρτη Ώρα έναρξης 21:00 | Γενική είσοδος: 8€

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠ ΟΛΕΩΣ 70, ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ | Τ. 697 861 3005

Μουσικό Κουτί / Mousiko Kouti

mousiko_kouti_70

STREET PRESS

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τους ανθρώπους που μας βοήθησαν να βγει το αφιέρωμα για την Ιερά Οδό! Για να το πούμε απλά: Γουστάρουμε

που γουστάρετε-Γουστάρετε

που γουστάρουμε!

Όταν ξεκινάμε ένα αφιέρωμα

πάντα έχουμε ένα δημιουργικό άγχος. Αν θα γίνει κατανοητό, αν θα πιάσουμε την ψυχή του, αν θα στηριχθεί και εμπορικά. Όταν τα καταφέρνουμε παίρνουμε δύναμη και για τα επόμενα.

ως κινούμενη

έννοια, είναι κάτι περισσότερο από το τελεσίδικο άθροισμα δρόμων-ατόμων-δογμάτων. Είναι ένας πολύπλευρος τόπος, μία εξαιρετική πραγματικότητα, που δεν έχει ανάγκη ούτε τη χαζοχαρούμενη ωραιοποίηση, ούτε την καταθλιπτική γκρίνια.

Και πιστέψτε μας! Δεν

έχουν γραφτεί όλα, δεν έχουν ακουστεί όλα, δεν έχουν ειπωθεί όλα. Αυτή η στατική αντίληψη στερεί την πόλη και τους ανθρώπους της από άλλες οπτικές, θεωρήσεις και ιδέες.

Πρώτα τα προφανή. Δηλαδή είμαι ενάντια σε ρατσιστικές επιθέσεις, εγκλήματα και επιθετικότητα από ελληναράδες με βάση το χρώμα, τη θρησκεία, την καταγωγή. Ενάντια σε όλες τις συμπεριφορές, ήπιες και μη, που ξεχωρίζουν «τους δικούς μας» απέναντι στους ξένους. Προφανές ακόμα είναι να έχουν ίδιους μισθούς και δικαιώματα με τους Έλληνες, όταν κάνουν την ίδια εργασία και έχουν τα ίδια προσόντα. Το κράτος να συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο σε υπηρεσίες, ελέγχους, ποινές κ.λπ. είτε έχει απέναντί του έναν ξένο, έναν Τρικαλινό ή έναν Κολονακιώτη.

Αυτά όσο προφανή και αν θεωρούνται, η αλήθεια είναι πως δεν ισχύουν πάντα.

Το «κάτω τα χέρια από τους μετανάστες» όμως οφείλει, για να είναι δίκαιο και αληθινό, να απευθύνεται και προς άλλες πλευρές.

Ας πούμε π.χ., απέναντι στην εργαλειοποίηση τους από το Τουρκικό καθεστώς. Απέναντι στο οργανωμένο δουλεμπόριο. Απέναντι σε διάφορες ΜΚΟ, οργανισμούς και επιχειρήσεις που εμπορεύονται την ανθρώπινη δυστυχία και θησαυρίζουν.

Και κάπου εδώ αρχίζουν τα δύσκολα.

Στα πρώτα χρόνια που δεκάδες χιλιάδες Αλβανοί περνούσαν με

κίνδυνο της ζωής τους τα σύνορα, έβρισκαν δουλειά σε χωράφια

και οικοδομές. Όταν ερχόταν η ώρα να πληρωθούν, ως δια μα-

γείας ερχόταν η Αστυνομία, τους μάζευε και τους γυρνούσε πίσω.

Τώρα, η «Ελληνική αρπαχτή» κονομάει πλασάροντας πολλές φορές αλληλεγγύη, ανθρωπισμό και ακτιβισμό.

Μπορούμε να μιλάμε για όλα αυτά τα προφανή και μη ή πρέπει

να διαλέξουμε στρατόπεδο και να αναπαράγουμε όποιο αφήγημα

μας βολεύει και στη χειρότερη περίπτωση όποιο αφήγημα φέρνει

ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΕΓΡΑΨΑΝ

Ηλέκτρα Τζώρτσου Άντα Κουγιά Σοφία Αργύρη Umberto Davoli

Θράσος Καμινάκης Σταύρος Μπουγκάς Θανάσης Καρανίκας Χρύσανθος Ξάνθης LUNG fanzine: ΚωνσταντίνοςΑναγνωστόπουλος Χριστίνα Δραγγανά Βασίλης Μπέκας fragilemag.gr

Περισσότερη

φαντασία, λοιπόν, τόλμη, εμπιστοσύνη. Λιγότερες ιαχές, θαυμαστικά και εξαρτήσεις.

και το «κατιτίς» στην τσέπη μας;

Λοιπόν, κάτω τα χέρια από τους μετανάστες, αλλά και από τη μέση κοινή λογική!

ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΞΑΝΘΗΣ

Παπαγεωργίου // Νικολέττα Βήκου // Χριστίνα Αγγελακοπούλου // Σπύρος Αποστολόπουλος Ενημερωθείτε για την προβολή

[ΤΡΙΗΡΗΣ ΕΠΙ ΧΑΡΤΟΥ ΕΠΙΠΛΕΟΥΣΑ ]

ΕΞΙ ΣΕΛΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΡΕΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ

[ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΟΔΟ] ΓΚΑΖΙ, ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ / ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ, ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ [Η ΠΟΛΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΕΡΩΤΕΥΤΕΙ] ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΑ ΒΕΛΗ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

μυαλό της Πόλης

μπορεί να σημαίνει

ανένα λογοτεχνικό έργο δεν μπο-

ρεί να περιγράψει καλύτερα από

τα δύο ομηρικά έπη την απόστα-

ση μεταξύ της αρχαϊκής και της

μετέπειτα εποχής, αφιερωμένης

στο «λόγο», στη λογική.

Η Ιλιάδα είναι στην πραγματικότητα ένας

ύμνος στην αρετή. Το θάρρος, η δύναμη, η

τιμή, η περηφάνια, είναι οι μέγιστες αξίες

που επαινούνται και οι αδιαμφισβήτητες πα-

ράμετροι που διακρίνουν και κατατάσσουν

τους ήρωές της. Ο Αχιλλέας, ο πρωταγωνιστής αυτού του έπους, συγκεντρώνει όλες

τις αξίες στον εαυτό του και μόνο ο Έκτορας έχει την πολυτέλεια να τον αμφισβητήσει, κερδίζοντας την προβλεπόμενη ήττα.

Η Οδύσσεια, από την άλλη, είναι ένας ύμνος στη λογική, την εξυπνάδα, την εσωτερική ακεραιότητα. Ο Οδυσσέας, ο πρωταγωνιστής της , χρησιμοποιεί ευρηματικότητα, οξυδέρκεια, δόλο, για να πετύχει τους στόχους του. Ο Οδυσσέας κρυμμένος στο ξύλινο άλογο, ο Οδυσσέας που εξαπατά τον Πολύφημο με ψεύτικο όνομα, ο Οδυσσέας που, μεταμφιεσμένος σε ζητιάνο, επιστρέφει στην Ιθάκη.

Οι θεϊκές φωνές που καθοδηγούσαν τις πράξεις του Αχιλλέα και επηρέαζαν τις αποφάσεις του έχουν εξαφανιστεί. Τώρα ο Οδυσσέας ακούει την εσωτερική του φωνή, που θα δώσει μορφή σε εκείνη τη νέα ανθρώπινη διάσταση που στη συνέχεια θα ονομάσουμε συνείδηση.

Είναι τα πρώτα σημάδια της εξαφάνισης του μύθου, που θα δώσει τη θέση του στο φως της λογικής. Μια διαδικασία που δεν θα σταματήσει για τα επόμενα σχεδόν τρεις

χιλιάδες χρόνια και θα μας οδηγήσει στην

ανησυχητική σημερινή κατάσταση. Αυτό

το μονοπάτι συνυπήρχε ήδη στο ανεπανόρθωτο ρήγμα μεταξύ ανθρώπου και φύσης

που τον είχε απογαλακτίσει μέχρι τότε. Ο

Πολύφημος, βοσκός των κατσικιών, τρέφο-

νταν με γάλα και είχε μόνο ένα μάτι που του

επέτρεπε μια «άμεση» όραση της πραγματι-

κότητας, μιας ανεξήγητης πραγματικότητας.

Ο Οδυσσέας τον διέφθειρε με τη μέθη του

κρασιού και απέδειξε την ανωτερότητα της

ευφυΐας έναντι της ωμής δύναμης και την

οριστική αποκόλληση του ανθρώπου από το

ζώο που έζησε μέσα του επί αμνημονεύτων αιώνων.

ΦΩΣ ΚΑΙ ΣΚΟΤΑΔΙ

Η πραγματικότητα επενδύθηκε από τη φωτεινή δέσμη της λογικής και, από τότε, το φως της λογικής γινόταν όλο και πιο δυνατό, μέχρι που εξολόθρευσε κάθε σκιά, ακύρωσε κάθε απόχρωση, θάμπωσε τα πάντα. Είναι γνωστό ότι το πολύ φως μερικές φορές είναι επιβλαβές για την όραση. Πρέπει να μείνεις στο σκοτάδι για να δεις τα αστέρια. Οι ναυτικοί, που ταξιδεύουν καθοδηγούμενοι από το αστέρι του βορρά, το γνωρίζουν καλά. Ο σερ Άρθουρ Έντινγκτον το γνώριζε πολύ καλά, όταν στο νησί Πρίνσιπε στον Κόλπο της Γουινέας τον Ιούνιο του 1919 παρατήρησε αισίως μια έκλειψη του ήλιου που θα του επέτρεπε να επαληθεύσει πειραματικά τη θεωρία της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν. Αλλά και ο Τειρεσίας, όπως και τόσοι άλλοι προφήτες και σαμάνοι, ήταν τυφλός. Μόνο έτσι μπορούσε να δει και να διαβάσει εκείνους τους μυστηριώδεις κύκλους που ξεπερνούν τη λογική. Επιπλέον, ακόμη και ο Όμηρος (όπως ήδη υπονοεί το όνομά του, «ο μη ορών») ήταν τυφλός.

Υπάρχει ένας ολόκληρος εσωτερικευμένος κόσμος, προϊόν εκατομμυρίων ετών αλληλεπίδρασης με το περιβάλλον, που δεν μπορεί και δεν πρέπει να εξηγηθεί. Υπάρχουν πτυχώσεις της ψυχής που κρύβονται σε κάθε προσπάθεια εκλογίκευσης. Υπάρχουν ορμές και φόβοι που πρέπει να ξορκίσουμε και που αποτελούν μέρος του εσώτερου ιστού μας και που δεν μπορούν να διαχωριστούν από τη φύση μας. Υπάρχουν μουσικές, μυρωδιές, συναισθήματα, που απορρίπτουν κάθε εξήγηση, αλλά που κάνουν τη ζωή να αξίζει.

Οποιαδήποτε προσπάθεια να δώσουμε στα πράγματα ένα όνομα μεταφράζεται σε μια περιοριστική πράξη της πραγματικότητας. Κάθε αναπαράσταση του «πραγματικού» μεταφράζεται σε στένωση του κόσμου.

Η γλώσσα, όπως και η λογική, είναι εξαιρετικά εργαλεία για να κατανοήσουμε τον κόσμο και να εκτιμήσουμε την εκπληκτική μαγεία του, είναι όμως απαραίτητο να κρατήσουμε ζωντανό και να συνεχίσουμε να τροφοδοτούμε αυτό το παράλογο συστατικό που κάνει τον κάθε άνθρωπο μοναδικό και εξαιρετικό και μας επιτρέπει, πολύ απροσδόκητα, να ενταχθούμε στον κόσμο που μας δημιούργησε και από τον οποίο συνεχίζει να εξαρτάται η ύπαρξή μας.

Umberto Davoli

Υπάρχουν μουσικές, μυρωδιές, συναισθήματα, που απορρίπτουν κάθε εξήγηση, αλλά που κάνουν τη ζωή να αξίζει.

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

Τετ.-Κυρ. από 25/01

ΑΝΕΜΟΔΑΡΜΕΝΑ

ΥΨΗ

της Ε. Μπροντέ Διασκευή-Σκηνοθεσία:

Γιάννης Καλαβριανός

Ο Γιάννης Καλαβριανός δίνει πνοή

στο κορυφαίο μυθιστόρημα, που έρχεται στη σκηνή να μας καθηλώσει με

την άγρια ποιητική του δύναμη, την

ταραγμένη και σκοτεινή του ατμό-

σφαιρα και να φωτίσει αριστοτεχνικά

τις ρομαντικές αλλά και βίαιες πλευρές του απόλυτου-καταστροφικού

έρωτα των ηρώων του. Ο έρωτας του

Χήθκλιφ και της Κάθριν δεν ξεπεράστηκε ποτέ, οδήγησε σε τρομερές

πράξεις εκδίκησης, σημάδεψε δύο

οικογένειες για πάντα και εξακολου-

θεί να συναρπάζει, με τη δύναμή του, εκατομμύρια αναγνώστες εδώ και 200 χρόνια.

εκδ. ΛΟΓΟ_ΤΥΠΟ

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Συλλογή Άσπας Κορωνάκη

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου: «Η ποίηση της Άσπας είναι στοχασμοί στη σιωπή. Ολιγόλογη όπως είναι η ίδια, διαβάζοντάς την, αποκομίζει κανείς την αίσθηση ότι κρυφοκοιτάει έξω, μέσα από ένα παράθυρο του σήμερα. Όπου «έξω», δεν διαδραματίζεται το αύριο, ως συνήθως, αλλά το παρελθόν — και μέσα, το σήμερα. Το «τώρα» της είναι οι στιγμές όπου στερεώνει την απαντοχή της. Θυμάται και σημειώνει απόηχους ανθρώπων ή καταστάσεων, με ειλικρίνεια, ευαισθησία και σεβασμό στις απώλειές της. Σε όλο αυτό και η ίδια συχνά λειτουργεί ως παρατηρητής».

Ν. Ζούδιαρης

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΜΠΑΖΗΣ

backing band «ΑΝΩΤΑΤΗ

ΖΑΜΠΕΤΙΚΗ»

Το Τρίκυκλο

Κάθε Δευτέρα από

TANGO BAR

του Περικλή Κοροβέση

Από τη θεατρική ομάδα «πείρα(γ)

μα» και «Το Τρίκυκλο»

Ένας αποτυχημένος συγγραφέας και

ένας ιδιοκτήτης μπαρ - πρώην ηθοποιός. Μια φιλία και μια σχέση ζωής. Δυο άνθρωποι που ζουν μέσα στον φανταστικό τους κόσμο, που απογυμνώνο-

νται, χαίρονται την αποτυχία τους και

στηλιτεύουν τον κόσμο της επιτυχίας, της αλαζονείας. Δυο άνθρωποι που

επιμένουν να ζουν μέσα στην αθωότη-

τα του παιχνιδιού των παιδικών τους

χρόνων από το να βιώνουν το στυγνό κοινωνικό περιβάλλον. Δύο άνθρωποι

που, καταστρέφοντας τον εαυτό τους, καταστρέφουν μαζί και αυτό που οι άλλοι τους επιβάλλουν.

Βαρβάκειος Αγορά, 12.30 μ.μ., ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟΣ Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου

Ο Παντελής Αμπαζής έρχεται την Τσικνοπέμπτη το μεσημέρι στη Βαρβάκειο αγορά με διάθεση γιορτινή και υπόσχεται μια μοναδική μουσική εκδήλωση για «λαϊκά κορίτσια» και «γατόνια» αγόρια! Με άξονα τις επιτυχίες της δισκογραφίας του (ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΑ, ΑΝΩΤΑΤΗ ΖΑΜΠΕΤΙΚΗ, ΖΗΤΩ ΤΑ ΛΑΪΚΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!, παντεΛΑΚΗΣ, τραγούδια περιΟπής) και χιουμοριστικά ή εύθυμα και αγαπημένα τραγούδια, Κηλαϊδόνη, ΛοΓο, Ζαμπέτα, Τσιτσάνη, Χιώτη, Μπιθικώτση κ.ά.

& Η ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΗ ΤΟΥ.

ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ Η

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου στο Αεριοφυλάκιο 1, Αμφιθέατρο ÇΜιλτιάδης ΈβερτÈ, στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων https://imeridapsy.gr/

Απ’ όλα τα αισθήματα: Αγάπη, θλίψη, φθόνος, μίσος… ο πόνος –σωματικός και ψυχικός– είναι αυτό που αποδίδεται δυσκολότερα σε λέξεις. Ο Δήμος Αθηναίων, ευαισθητοποιημένος γύρω από το μείζον θέμα της κακοποίησης, θα συνδημιουργήσει, με την παρουσία των τριών θεραπευτικών και εκπαιδευτικών πλαισίων, το χώρο συνάντησης, όπου το ατομικό θα συναντήσει το συλλογικό. ΙΣΟΨ, Δέντρο της Θεραπείας - ΕΚΙΣΥΠ και Ψυχόπλευση, ενώνουν τις δυνάμεις τους σε μια ημερίδα που απευθύνεται σε επαγγελματίες και φοιτητές στο χώρο της ψυχικής υγείας.

ΝΟΤΙΣΜΕΝΕΣ

ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΓΥΡΙΖΕΙ

8προτάσεις

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΓΚΟΥΝΤΟΥΛΙΑ

& ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ

ΧΑΤΖΗΣΤΑΥΡΟΥ

Οι Τετάρτες της ελευθερίας μας στο Μουσικό Κουτί (Κεραμεικός), από

11 Γενάρη και πέρα. Η Αλεξάνδρα

Γκουντούλια στο τραγούδι, στο χορό, κι ο Αριστείδης Χατζησταύρου στις

κιθάρες, εν χορώ σας περιμένουν.

Δυο φωνές και μια κιθάρα −σε όλες

τους τις εκδοχές− σε μια μουσική

παράσταση που αυθόρμητα προτείνει

τον οργανωμένο της εαυτό, ώστε να

χαθούμε μαζί — με αγάπη σε τραγού-

δια που πιστεύουμε και με πίστη στα

ανέκδοτα τραγούδια που θα παίξουμε

για πρώτη φορά.

ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ

ΠΑΙΔΙΑ

Παρουσίαση Δίσκου

ΤΑΞΙΔΙ ΜΑΖΙ

Τα ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΠΑΙΔΙΑ ξεκινάνε ένα ΤΑΞΙΔΙ ΜΑΖΙ σε rock δρόμους, ανακατεμένους με reggae, ska, alternative, americana, balkan και latin μονοπάτια, με ελληνικό στίχο που τσακίζει όσα μας πονούν κι όσους μας χτυπάνε, μα με την αγάπη και την ελπίδα πιασμένες χέρι-χέρι... Στην υγειά μας, μαζί θα πιούμε...

ΧΑΣΤΑΓΚ ΦΑΜΙΛΙ:

ΜΙΑ

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ

ΙΛΑΡΟΤΡΑΓΩΔΙΑ

κειμ./σκην. Πάνος Κούγιας

Η παράσταση είναι ο απολογισμός

μιας μοναδικής ημέρας, εκείνης της

επετείου γάμου των γονιών. Με άξονα τρία γεύματα γύρω από ένα τραπέζι, αναπαρίσταται η πραγματικότητα της

ελληνικής οικογενειακής συνθήκης. Η

ρουτίνα της, οι βίαιοι μηχανισμοί, τα μυστικά και οι κόκκινες λέξεις που την διατρέχουν, αποτίοντας έτσι ένα φόρο τιμής, σε όλα εκείνα που από φόβο δεν ειπώθηκαν και ανασυνθέτοντας το ερώτημα: μήπως κάναμε κάπου λάθος;

ΝΑΠΑΛΜ

ΠΩΣ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ

ΤΟΥ 2023

Ρωτήσαμε δεκαεφτά

νέους λογοτέχνες

και μας απάντησαν

Αναπάντεχεςαπαντήσειςαπό

17δημιουργούςπουπήραν

μέροςστοσεμινάριομετίτλο

ΞΕΦΩΤΟ,σταπλαίσιατου ΜικρούΠολυτεχνείου,μεοδηγό τονΝίκοΖούδιαρη.

Αναπάντεχεςκαιδιαφορετικές.

Όπωςείναιοιάνθρωποιπου

γοητεύονταιαπότηγραφή,το χαρτίκαιτοφευγιότουμυαλού. Σαςακολουθούμε!

ΜΑΣΑΖΑΚΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ

Τον χειμώνα του 2023 γράφουμε ποίηση με πάθος, προσπαθώντας

να δώσουμε χρώμα στις γκρίζες μέρες.

Γράφουμε για να νιώσουμε

ελεύθεροι από όλα αυτά που μας καταπιέζουν.

Κυρίως, όμως, γράφουμε για να γαληνέψουμε τη μονίμως ανήσυχη

και απαιτητική ψυχή μας.

Θρασύβουλος Αγγελόπουλος

ΦΤΟΥ ΞΕΛΕΦΤΕΡΙΑ

Με την ποίηση ξορκίζω το μαύρο του χειμώνα, χρωματίζω τα όνειρά

μου.

Λέω «φτου ξελεφτερία» στον καταπιεσμένο εαυτό μου, παίρνω φόρα και βγαίνω στο φως...

Κέλλυ Αλεφάντου

ΑΠΟΛΕΙΠΕΙΝ...»

Γράφω για να μην ξεχνώ.

Γράφω για να μοιραστώ όσα δεν τολμώ να πω.

Γράφω ανασύροντας από τη μνήμη την αίσθηση απελευθέρωσης, που ένιωσα έφηβη στην πρώτη επαφή με την ποίηση. Γράφοντας, μου υπενθυμίζω ότι κι αν «αφέθηκα να ενδίδω», έστω για λίγες στιγμές «αξιώθηκα μια τέτοια πόλι».

Βάλια Βαμβακάρη

ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ

ΛΕΞΕΙΣ... ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ!

Ξεκινάμε τη ζωή, ένα γλυκό μετάξι

Μα η σκέψη μας φτιάχνει άλλη μια

μ’ ένα άγνωστο μετά

Κι η ζωή μοιράζεται

ανάμεσα στο τώρα και στο έπειτα

Όπως το παιχνίδι των παιδιών

αναπαριστά τη ζωή των μεγάλων

γιατί θέλουν να ενηλικιωθούν

έτσι και οι λέξεις των ποιητών

ντύνουν το άγνωστο με γλυκό

μετάξι γιατί θέλουν να ξαναζήσουν

Δημήτριος Γ. Δεριζιώτης

ΜΕΤΡΟ — Έχεις δέκα δευτερόλεπτα ν’

αποφασίσεις

— Θα κατέβω μαζί σου

Την τάισε στο στόμα της έπιασε το χέρι κι ανηφόρισαν

στον Δεκέμβρη

Κατοίκησε μέσα της κάτω απ’ τα

φώτα της πλατείας Τυλίχτηκε πάνω της και ταξίδεψε Απόμεινε να φυλά την ανάσα του και γίναν οι χειμώνες τους μνήμες Ντένα Δημητρακοπούλου

ΜΕ ΕΝΑ ΜΟΛΥΒΙ Εκεί που η πραγματικότητα δεν σε περιλαμβάνει, γράφεις και φτιάχνεις έναν κόσμο που να σε χωράει. Με ένα χαρτί και ένα μολύβι. Αρκούν. Κωνσταντίνα Παπαδόπουλου Κορμανού

ΜΑΧΗ ΑΕΝΑΗ Όταν μελώσει το συναίσθημα και το ποτήρι ξεχειλίσει, στρατιωτάκια οι λέξεις μπαίνουν στους αρμούς με μια χαοτική αρμονία.

Πόλεμος είναι η ποίηση και οι εκρήξεις εκτυφλωτικές, καθώς το απολλώνιο φως και η διονυσιακή

μέθη συγκρούονται, στην προσπάθεια να αναλύσουν και να συνθέσουν εκ νέου την πραγματικότητα, που αλλιώς φαντάζει κάθε που οι καιροί αλλάζουν. Πρόδρομος Κοσμίδης

ΠΕΡΙ ΞΕΦΩΤΟΥ Θεωρώ ότι η ποίηση είναι το ξέφωτο της ψυχής μας. Γράφουμε –ή τουλάχιστον εγώ γράφω– ποίηση όταν η ψυχή θέλει να «ξεφορτώσει» τα εσωτερικά ή εξωτερικά προσλαμβάνοντα ερεθίσματα. Εξάλλου, αυτά δεν μας εγκαταλείπουν ποτέ, είτε είμαστε στο έτος 2023, είτε προγενέστερα, είτε προσεχώς. Όταν συναντώ την «τρελοπαρέα»

του «Ξέφωτου», είναι για μένα μυσταγωγία. Πιστεύω ότι τέτοιες παρέες είναι ευλογία για να συναντηθεί κανείς με την ποίηση. Βίβιαν Ματσούκα

ΔΥΣΚΟΛΑ «ΠΩΣ» ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΑ «ΓΙΑΤΙ» ΦΕΤΟΣ

Δύσκολα

συνήθως ξυπνώντας κάθιδρος με έναν ζωντανό εφιάλτη στο στόμα, άλλοτε αγκαλιά με μια απέραντη μοναξιά στους δρόμους της πόλης, κάποιες φορές κρεμασμένος ανάποδα από τη σβηστή λάμπα του δωματίου.

Ξεκινάς από ένα παράλογο γεγονός

-άφθονα τριγύρω και μέσα μαςκαι καταλήγεις σε ένα ακόμη παραλογότερο!

Γιατί έτσι!

ΓΡΑΦΩ

ΚΑΤΑΜΑΤΑ

Αν το παρατηρήσει κανείς

Δεν κοιτάμε ο ένας τον άλλον πια!

Μιλάμε & κοιτάμε κάτω· ψηλά·

αόριστα· το τίποτα & τα πάντα·

Στα μάτια όμως, όχι πια!

Ντρεπόμαστε; Κουραστήκαμε; Δεν

εμπιστευόμαστε «τι βλέπουμε»;

Παρά τις δυσκολίες της, η Αλή-

θεια μας δεν είναι Ντροπή!

Είναι Τροπή!

Πίστη θέλει & να μιλήσουμε Κατάματα! Ελευθερία Παναγάκου

ΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ

ΤΗΣ 5G

Με μολύβι; Όχι πάντα. Περισσότερο με μετάγγιση αίματος. Να

μπαίνει στις

φλέβες μπας και φτάσει στα εγκε-

φαλικά κύτταρα. Να ταξιδεύει με 5G

ταχύτητα. Nα αντικρούει F16. Σε

ανισόρροπους καιρούς η επανάσταση είναι

να κρατάς ισορροπία. Να μην

κοιτάμε τόσο το γύρω. Να βρούμε

οπτική ίνα

για το μέσα.

Ειρήνη Παπαδοπούλου

ΕΝΑ ΑΣΦΑΛΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ

Είναι αλήθεια θέμα εποχής; Ο ποιητής γράφει μένοντας πιστός στη μούσα του, αφήνοντας το χρόνο και το δρόμο ανοιχτό και το χέρι του διαθέσιμο. Μάγια-Σμαράγδα Πατεράκη

ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΖΩΝΤΑΝΑ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΚΑΙ Η ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ

Ο ιδανικός τρόπος για να γράψει

Πέτροc Μεϊδάνης

Γράφω γιατί το σώμα μου συνομιλεί με τον αέρα βγαίνουν οι λέξεις

από το κενό και κατοικούν στη

μέρα

γράφω γιατί το αγαπώ με φόντο

την αγάπη έχει ο κόσμος ουρανό

το ξέφωτο δικό του μονοπάτι

Μαρία Σαπφώ Μπούχλα

ΕΝΩΣΗ

Ποίηση είναι η ένωση, η σκέψη

που δεν κλέβει τίποτα, η σύνδεση

του βλέμματος με το όραμα. Ο

ποιητής ήταν πάντα και θα είναι η παρουσία που προσπαθεί ν’ αγγί-

ξει την απουσία, ο χώρος που προ-

σπαθεί να μετασχηματιστεί στην άβυσσο, ο χρόνος που προσπαθεί να ταυτιστεί με την αιωνιότητα.

Δημήτρης Νικολάου

κανείς ποίηση σήμερα είναι να σπάσει τις φόρμες που θεωρούνται δεδομένες και να εκφράσει ευθύβολα τη δική του αλήθεια. Ο

λόγος που γράφω είναι γιατί θέλω να συνδράμω στο να παραμείνουν

ζωντανά το συναίσθημα και η

ευαισθησία σε έναν κόσμο που τείνει να τα ισοπεδώσει.

Σάντυ Πιττή

ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ

Τον χειμώνα είναι φορές που την

ποίηση δεν την γράφουμε εμείς

Την γράφει η πόλη

Την γράφει ο δρόμος

Την γράφει μία πολύχρωμη ομπρέ-

λα όταν ανοίγει δίπλα σε έναν

ποδηλάτη που περνάει ντυμένος με

μαύρες σακούλες

Το καλοκαίρι τα πράγματα είναι

αλλιώς

Ο κόσμος πάει στη θάλασσα. Παναγιώτης Στράκαρης

Στον έρωτα και στην ποίηση ομολογείς και παραδίνεσαι. Τι εποχή

είναι δεν έχει καμία σημασία. Βίκυ Τζελέπη

«ΜΗΠΟΤΕ

Η στάση «Κεραμεικός»

ανήκει στην μπλε γραμμή

ή αλλιώς γραμμή 3 του

Μετρό. Το όνομά της

φυσικά οφείλεται στην

περιοχή, που έχει μάλιστα

και πλούσια ιστορία. Ο

σταθμός εγκαινιάστηκε

τον Μάιο του 2007, τότε

που το Γκάζι ήταν μια

κλασική γειτονιά της

Αθήνας που δεν επισκέ-

πτονταν πολλοί. Όμως, άρχισε να αποκτά τη δική

της ζωή, αφού η πρόσβα-

ση έγινε πολύ ευκολότερη. Μαγαζιά για φαγητό

ή ποτό, μουσικές σκηνές, θέατρα, η Τεχνόπολη, βρήκαν τη θέση τους

στην πόλη, δημιουργώντας έναν νέο πολιτιστικό και καλλιτεχνικό πυρήνα.

Στα αρχικά σχέδια κατασκευής της γραμμής 3

του μετρό, ο σταθμός Κεραμεικού είχε χωροθε-

τηθεί στη συμβολή της Ιεράς Οδού με την οδό

Πειραιώς. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές που

προηγήθηκαν των έργων, ανέδειξαν στο συγκε-

κριμένο σημείο το δυτικό άκρο του νεκροταφεί-

ου του Κεραμεικού. Το Κεντρικό Αρχαιολογικό

Συμβούλιο αποφάσισε το 1997 να απαγορεύσει

τη διέλευση της σήραγγας κάτω από το αρχαίο νεκροταφείο, για λόγους προστασίας του αρχαιολογικού χώρου.

Ο σταθμός, λοιπόν, μεταφέρθηκε στο σημείο που τον βρίσκουμε σήμερα, ανάμεσα από το

παλαιό εργοστάσιο φωταερίου και τη σιδηροδρομική γραμμή Πειραιά-Πλατέος. Τότε αποφασίστηκε η μετονομασία του σταθμού σε «Βοτανικός», η οποία οφειλόταν στον παρακείμενο Βοτανικό Κήπο. Κατά τη διαδικασία κατασκευής της γραμμής όμως αποφασίστηκε να διατηρηθεί το αρχικό όνομα.

Υπόγειος σταθμός, που δεν αλλοιώνει το τοπικό χρώμα, έχει κοσμηθεί στο επίπεδο έκδοσης εισιτηρίων με το έργο «Διαστρωματώσεις-Ενεργειακές Εικόνες-XVI» του καλλιτέχνη Γιάννη Μπουτέα.

Πηγή: Wikipedia.gr

την πολυπολιτισμική Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ερχόμενη από μία γεμάτη Κυψέλη και έπειτα από τα πολύ μακρινά Βόρεια Προάστια, η εικόνα της γειτονιάς χαράχτηκε ανεξίτηλα μέσα της και συχνάπυκνά επέστρεφε εκεί — είτε από επιλογή είτε από τύχη.

Εκείνη την πρώτη μέρα του 2007, μία τσιγγάνα έξω από το μετρό προσπάθησε να της πει τη μοίρα της. Επειδή δεν ήξερε από αυτές τις γειτονιές, έμαθε τι της επιφυλάσσουν οι γραμμές του χεριού της και της κόστισε είκοσι ευρώ. Από τότε δεν της έχουν ξαναπεί τη μοίρα της. Ακολουθεί απλά τις πολύχρωμες γραμμές ή τις άλλες, τις ασφαλτοστρωμένες, κι όπου την βγάλει.

Η μοίρα, εξάλλου, είναι κάτι σχετικό. Αν έπαιρνε το πρώτο κι όχι το δεύτερο μετρό, μπορεί να άλλαζε η ζωή της. Αν έμπαινε στο πρώτο κι όχι στο τελευταίο βαγόνι, μπορεί να μην ξεχνούσε το δώρο της φίλης της κάτω από το κάθισμα. Κι αν η δυτική μεριά του αρχαίου νεκροταφείου του Κεραμεικού ήταν αλλού, αλλού θα ήταν και η στάση του μετρό.

Όλα αυτά σκεφτόταν, περιμένοντας να περάσει η ώρα με ένα καφέ στο χέρι, πάνω στο καλοδιατηρημένο γκαζόν έξω από τον σταθμό. Είχε ένα ραντεβού. Το πιο σημαντικό ίσως. Ίσως και το πιο ασήμαντο. Σε κανέναν δεν είπε τι ήταν το ραντεβού. Δεν είχε σημασία ούτως ή άλλως. Οι άνθρωποι που μπαινοβγαίνουν στους σταθμούς, κάνουν διαδρομές, περάσματα ή στάσεις. Κανείς δεν ξέρει την ιστορία κανενός. Ζωές διαμορφώνονται και κάπως αγγίζουν άλλες ζωές. Ή δεν τις αγγίζουν και ποτέ, απλά τις σκουντούν για να τις ενοχλήσουν ή να τις αφυπνίσουν. Όπως οι πολύχρωμες γραμμές του μετρό αλλού τέμνονται κι άλλου χωρίζουν, έτσι συμβαίνει και με τις ανθρώπινες ιστορίες.

Ο καθαριστής του σταθμού την είδε πολλές φορές να περνάει. Το ίδιο και ο υπάλληλος στα εκδοτήρια. Το ίδιο και ο φύλακας, το ίδιο και όσοι δούλευαν στα μαγαζιά γύρω γύρω. Καθόταν πάντα για

δέκα λεπτά στο γκαζόν πριν πάει οπουδήποτε. Δεν έμαθαν ποτέ την ιστορία της, αλλά σιγά-σιγά έμαθαν να αγαπούν το γκαζόν και να σχηματίζουν με τα σώματά τους την εικόνα που έβλεπαν καθημερινά. Ακόμη και σε άλλα γκαζόν.

Αρχαιότητες...

ΓΡΑΜΜΗ 3 | ΣΤΑΣΗ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ

Το MoMix είναι εμπειρία

Στον καινούριο χώρο του πάνω στην πλατεία στο Γκάζι και τη στάση μετρό του Κεραμεικού, ευάερο, ευήλιο, με νέο design και φυτά που δίνουν φρεσκάδα, διατηρώντας τη Molecular Mixology

φιλοσοφία του, προσθέτει τον καφέ, το brunch, τα κυρίως τα πιάτα και τα γλυκά στις επιλογές μας, πάντα με τις μοντέρνες πινελιές που χρόνια τώρα θαυμάζουμε στα cocktail του. Δοκίμασε τα Eggs Benedict και τα Pancakes Croque Madame, αλλά και τα τρίχρωμα πικλαρισμένα παντζάρια με marshmallows από berries, κατσικίσιο τυρί και φιστίκια Αιγίνης. Θυμήσου ότι στο MoMix το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να αφεθείς στις αισθήσεις σου!

Espresso martini, Majuni Mastic, Strawberry Mass, Smokey bub: τα μοριακά σφηνάκια A bubbles περιμένουν να τα πιείς… στο κουτάλι. Καθώς οι γεύσεις τους θα σκάνε

σαν πυροτεχνήματα στο στόμα, στον αριθμό 18.000

των bubbles served στο MoMix site θα προστίθεται

άλλο ένα… κι άλλο ένα… κι άλλο ένα!

info:

Βουτάδων 36, Γκάζι | Τ.: 697 43 50 179

@MoMixBarKerameikos

momixbar

www.momixbar.com

ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ

Τι σχέση να ’χει η αρχαία Ιερά Οδός με τη σημερινή;

Πέρα από το όνομα, ας μην γελιόμαστε, μικρή. Εξάλλου, μόνο ένα τμήμα της ταυτίζεται και όχι ολόκληρη. Ίσως όμως, κάπου-κάπου, ένα μυστήριο στο τέλος της διαδρομής να μας περιμένει κι εμάς. Ήόταν την

συναντάμε εκεί στην

Πειραιώς, μία πύλη δημιουργείται, φανταστική, που μας προετοιμάζει για τις εκατέρωθεν

περιοχές της:

Κεραμεικός, Μεταξουργείο, Γκάζι, Βοτανικός, Ελαιώνας, Αιγάλεω,

οι ρομαντικές των Αθηνών ΓΚΑΖΙ

η ευρωπαϊκή νότα στην πόλη

ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ

ο γλυκά απόκοσμος αέρας μιας γειτονιάς

μια βόλτα στη δεξιά και στην αριστερή

όχθη της Ιεράς Οδού Η

γύρω από την Ιερά Οδό

ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ

ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ

στο δρόμο Οι μυρωδιές

Αθήνας στα καλύτερά τους Κώστας Ταχτσής

Πλατεία

ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ

Μεταξουργείου Ραντεβού

Εργάτριες Σουλάτσο Κατοικίες εργατών Δημοτική

Θυμάμαι ότι την πρώτη φορά που πήγα στον Κεραμεικό και στο Μεταξουργείο είχα πει ότι όταν θα έχω δικό μου σπίτι στην Αθήνα θέλω να μείνω κάπου εδώ. Όταν σκε φτόμουνα αν θα ανοίξω δικό μου μαγαζί και πάλι κάπου εδώ το τοποθετούσα. Τίποτα από τα δύο δεν έγινε, αλλά κοίτα πώς τα φέρνει η τύχη που τελικά δούλεψα ως σερβιτόρα για χρόνια σε δύο πανέμορφα μαγαζιά της περιοχής και κάπως έτσι έγινε γειτονιά μου.

Έμαθα τους δρόμους, τους πεζόδρομους, τους ανθρώ πους, τις γάτες, τους περαστικούς (που είναι μόνιμοι περαστικοί), τους εργαζόμενους και τα αφεντικά, τους μέτοικους από Εξάρχεια. Παρατήρησα τα σπίτια, έμαθα όλες τις λακκούβες στα πεζοδρόμια, τις πλατείες, από πού δύει και από πού ανατέλλει ο ήλιος, τα χρώματα της γειτονιάς σε κάθε ώρα της μέρας. Είδα το καρναβάλι, που συνεχίζει την πορεία του από πολύ παλιά στους ίδιους δρόμους του Μεταξουργείου.

Έχει κάτι πολύ ρομαντικό η δυάδα αυτή (ΚεραμεικόςΜεταξουργείο), ίσως να φταίει η μίξη παλιού και νέου που υπάρχει παντού γύρω σου, από το αρχαίο νεκροταφείο μέχρι το πιο καινούριο μπαράκι και από το πιο παλιό σπίτι Σαλαμίνος & Σφακτηρίας μέχρι το πιο καινούριο ξενοδοχείο — το αστείο είναι ότι οι τουρίστες που μένουν στο αστραφτερό εναλλακτικό ξενοδοχείο φωτογραφίζουν σαν τρελοί το παλιό σπιτάκι.

Δεν κατάφερα ποτέ όμως να καταλάβω από πού ακριβώς ξεκινάει ο Κεραμεικός και πού αρχίζει το Μεταξουργείο. Αυτό δεν μου στέρησε –και δεν μου στερεί–τίποτα από τις βόλτες, τα ραντεβού, τις αναμνήσεις, τα φωτεινά πρωινά, τα δύσκολα-όμορφα βράδια. Και αν και οι δρόμοι τους είναι αρκετά τετραγωνισμένοι –πράγμα σπάνιο για αθηναϊκούς δρόμους, ακόμα μπερδεύω τα ονόματα των οδών. Ξέρω ακριβώς πού θέλω να πάω, αλλά το ξέρω εμπειρικά. Αυτό θα πει γειτονιά!

ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ

Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ «Μεταξουργείο»

επικράτησε από τα μέσα του 19ου αιώνα, λόγω του εργοστασίου επεξεργασίας μεταξιού που ιδρύθηκε εκεί το 1854, στη συμβολή των σημερινών οδών Μυλλέρου και Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Ο

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ

χώρος του Κεραμεικού, απ’ όπου πήρε και το όνομά της η περιοχή, όφειλε με τη σειρά του το όνομά του στα πολλά εργαστήρια κεραμικής που βρίσκονταν στις όχθες του Ηριδανού ή, κατά μία παράδοση, στον ήρωα Κέραμο, γιο του Διονύσου και της Αριαδνής, και προστάτη των κεραμέων.

ΤΟ ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ

φημιζόταν για τις νυχτερινές καντάδες και σερενάτες, αλλά πρωταγωνιστούσε και στην αθηναϊκή αποκριά, αφού από δω ξεκινούσε το αποκριάτικο γαϊτανάκι. Ήταν επίσης γνωστό για τα καφενεία του, κατεξοχήν ταυτισμένα με πολιτικές αντιπαραθέσεις. Το πιο γνωστό ήταν «Ο Κήπος του Βούξινου» (Κολοκυνθούς 55), ιστορικό ήταν και το καφενείου του Χήνου (κοντά στην πλατεία Μεταξουργείου), «Η Γέφυρα», το καφενείο του Κ. Μηλιώτη, «Ο Γέρος του Μωρηά» και «Το Κορίτσι της γειτονιάς» (Παλαμηδίου 19).

ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ

ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ

ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ

ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ

Στο Λαΐνι τα τραπέζια είναι τοποθετημένα με τέτοιο τρόπο

ώστε κανένας να μην γυρίζει την πλάτη του στον άλλον και

αυτό σημαίνει πολλά για τη φιλοσοφία του μαγαζιού. Παρέα,

επαφή και οικειότητα έχουν την τιμητική τους στο δρομάκι

της Αρτεμισίου! Η ρακή ρέει άφθονη, τα εξαιρετικά σπιτικά μεζεδάκια χτίζονται με προϊόντα κρητικής προέλευσης, ένα

προς ένα επιλεγμένα από παραγωγούς, ενώ πολλά απ’ αυτά

είναι φερμένα απευθείας από τους συγγενείς των παιδιών, που ζούνε στην Κρήτη. Κοπιάστε!

Το Λαΐνι

Αρτεμισίου 40, Κεραμεικός | Τ.: 211 40 21 485

fb: Το λαΐνι | lainikafeneio

Αν θέλουμε να μιλήσουμε για αυθεντικότητα και ειλικρινή αγάπη για

την πρώτη ύλη και την υλοποίηση των συνταγών, Ο Πίπις δεν μπορεί

να μην έχει μία θέση στην κουβέντα μας. Εξαιρετικοί μεζέδες, με

προϊόντα ένα προς ένα διαλεγμένα από παραγωγούς σε νησιά αλλά και στην ηπειρωτική Ελλάδα, χτίζουν αυτό το προσεγμένο μαμαδίστικο φαγητό που σου ξυπνάει αναμνήσεις και σε κάνει να γλύφεις τα δάχτυλά σου. Ο χώρος προσφέρει τη χαλαρή, ανεπιτήδευτη, καφενειακή του ατμόσφαιρά για κουβέντα κατά τη διάρκεια του φαγητού, σε συνδυασμό με το καλό κρασί και τα ιδιαίτερα αποστάγματα.

Καφενείο Πίπις Μεγάλου Αλεξάνδρου 86, Κεραμεικός

Τ.: 697 66 15 881 | fb: Καφενείο πίπις

Μία Μπέμπα στον Κεραμεικό

Σε ένα γραφικό και ήσυχο δρομάκι του Κεραμεικού, απ’ αυτά που δεν χορταίνεις να τα περπατάς, άνοιξε τις πόρτες της δύο χρόνια πριν η Μπέμπα, μόνιμη κάτοικος της περιοχής, αφού ήρθε στην Προδίκου έπειτα από έξι χρόνια που διέμενε πιο ψηλά, στην Πλατεία Αυδή. Πέρα από τη διεύθυνση, δεν άλλαξαν και πολλά. Η παρεΐστικη και χαλαρή διάθεση είναι ακόμα βασικό συστατικό

του χώρου, οι προσιτές τιμές επίσης, όπως και οι προσεγμένες πρώτες ύλες που φτάνουν στα πιάτα μας.

Η «πειραγμένη» ελληνική κουζίνα πρωταγωνιστεί και οι μοντέρνες πινελιές φαίνονται από το ριζότο μανιταριών με λάδι τρούφας μέχρι τα ραβιόλι γλυκιάς κολοκύθας. Όταν ο προσωπικός χασάπης της Μπέμπας –που την προμηθεύει με ζουμερές μοσχαρίσιες μπριζόλες, κότσια και λοιπά ντόπια κρεατικά– έχει κέφια, θα βρείτε στο μενού μέχρι και προβατίνα από τη Θεσσαλία. Όσο για τα αγαπημένα στην ελληνική κουλτούρα μεζεδάκια στη μέση, πολλές πολίτικες επιλογές και ζεστές σούπες σας περιμένουν για να τις γευτείτε. Η κρυφή πίσω αυλή είναι επίσης στα ατού της!

Μπέμπα

Προδίκου 6, Κεραμεικός

Να κεράσω μια ρακή; Πάμε στον Πίπι;

ΓΚΑΖΙ

ΓΚΑΖΙ ΓΚΑΖΙ ΓΚΑΖΙ

ΓΚΑΖΙ

Ανεβαίνεις με τη μεγάλη κυλιόμενη σκάλα και αρχίζει σταδιακά να εμφανίζεται κάτι ευρωπαϊκό μπροστά. Τα ιντάστριαλ και τα πιο μοντέρνα στοιχεία ανακατεύονται και είναι σαν να βλέπεις άλλοτε αφίσα του Bauhaus και άλλοτε πίνακα του Τσαρούχη. Πάρκο, πλατεία, Τεχνόπολη, φουγάρο, δεξιά τα μαγαζιά σε παράταξη και ακριβώς μπρο στά σου οι πλανόδιοι κοσμηματοπώλες, που είναι πλέον σήμα κατατεθέν. Αριστερά, αυτός ο δρο μάκος της Τριπτολέμου που βγάζει Ιερά Οδό και είναι από τους πιο ατμοσφαιρικούς δρόμους της πόλης, με φυσιογνωμία δική του — τόσο όσο παλιά και τόσο όσο σύγχρονη. Εδώ έχουν βρει τη στέγη τους πολλά θέατρα και όχι αδίκως. Το βράδυ –ειδικά αν έχει και λίγη υγρασία– το Γκάζι βγάζει μία αίσθηση νουάρ‧ οι γραμμές του τρένου, τα στενάκια και τα πάρκινγκ βοηθάνε πολύ σ’ αυτό. Αν ήταν χρώμα, θα ήταν γκρι με μπαλώματα χρωμάτων. Κάποιες νύχτες σαν να μυρίζει και λίγο γκάζι στον αέρα, που εύλογα θα πει κανείς ότι είναι μία πινελιά του παρελθόντος που επιμένει, για να μας θυμίζει ότι κάποτε εκεί ήταν το εργοστάσιο φωταερίου και ότι η γειτονιά ήταν μία δύσκολη γειτονιά, με πολλή φτώχεια και ό,τι αυτή συνεπάγεται. Αλλά

υπάρχει και η άποψη που λέει ότι το μπαμ που

έγινε με το Γκάζι τη δεκαετία του ’90 και ήταν

κάτι πρωτόγνωρο για την Αθήνα, άφησε κι αυτό

τη μυρωδιά του· για να είμαι ειλικρινής δεν είμαι σίγουρη κατά πόσο άξιζε τον κόπο, κατά πόσο βοήθησε την περιοχή, αλλά σίγουρα ξεκίνησε από εκεί ένας άλλος τρόπος διασκέδασης που εστίασε στη συμπεριληπτικότητα. Το Γκάζι αγκαλιάζεται

από τρεις μεγάλους δρόμους, την Πειραιώς, την

Ιερά Οδό και την Κωνσταντινουπόλεως και μοιάζει

με μία φωλιά που της ταιριάζει περισσότερο το αρχικό του όνομα, «Γκαζοχώρι».

ΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

ΦΩΤΑΕΡΙΟΥ ιδρύθηκε το 1857 από γαλλική εταιρεία και ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1862.

Δημιουργός του ήταν ο Φραγκίσκος Φεράλδης. Την περίοδο 1890-1920 το εργοστάσιο επεκτάθηκε, καλύπτοντας τόσο το φωτισμό της πόλης όσο και την οικιακή και βιομηχανική χρήση, γεγονός που συνδέεται με τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων του 1896. Η σταδιακή εγκατάλειψη του φωταερίου οδήγησε το εργοστάσιο σε παρακμή κι έτσι το 1983 σταμάτησε η λειτουργία του. Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο ως σπουδαίο βιομηχανικό μνημείο.

Η ΑΡΧΙΚΗ

ΟΝΟΜΑΣΙΑ

της περιοχής που διαμορφώθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα. Δυτικά του εργοστασίου φωταερίου και μεταξύ των οδών Πειραιώς και Κωνσταντινουπόλεως, ήταν Γκαζοχώρι. Ήταν μία υποβαθμισμένη εργατική συνοικία με παραπήγματα και δύσκολες συνθήκες διαβίωσης. Στις αρχές του 20ου αιώνα χτίστηκαν μονώροφα και διώροφα πλίνθινα σπίτια για να στεγάσουν τους εργάτες του εργοστασίου.

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ, στην οδό Ιάκχου, λειτουργούσε στις αρχές του 20ου αιώνα, κάθε Κυριακή πρωί, το Γαϊδουροπάζαρο. Η θέση του

συνδέεται με την ύπαρξη χανίων στην ευρύτερη περιοχή. Οι αγοραπωλησίες δεν αφορούσαν μόνο ζώα αλλά και αμάξια.

All day απόλαυση στην πλατεία Αυδή

Το Saorsa είναι από τα από τα αγαπημένα μας μαγαζιά της πόλης καθώς συνδυάζει ένα καθαρά αστικό σκηνικό που σε ταξιδεύει σε αλλοτινή Αθήνα με σύγχρονες πινελιές σε γεύσεις – αλκοολούχες

και μη. Ανοιχτά από το πρωί με καφέ, healthy προϊόντα και προσεγμένο μενού για όλα τα γούστα και όλες τις ώρες της ημέρας. Όσο πέφτει η νύχτα σχηματίζεται ένα μωσαϊκό επιλογών ανάμε-

σα σε επιλεγμένα κρασιά, ελληνικές μπύρες, κλασικά ποτά και cocktails, επιλογές aperitivo και πολλά άλλα που θα σας εκπλήξουν. Όλα αυτά στην καρδιά της πιο γραφικής γειτονιάς της πόλης.

Saorsa

Γιατράκου 2, Πλατεία Αυδή, Μεταξουργείο

T.: 210 52 35 960 | fb: @Saorsa Athens

Ig: saorsaathens

Οι απανταχού νοσταλγοί των περασμένων δεκαετιών μπορούν να κυκλοφορούν ήσυχοι, γιατί στο δρόμο τους υπάρχει το ΛΑ ΚΑΣΕΤΑ, ένα αυθεντικό ρετρό μπαρ στην καρδιά του Μεταξουργείου.

Η Ρώμη και η Όλγα έφτιαξαν έναν χώρο που θυμίζει το σπίτι της γιαγιάς, με τη μόνη διαφορά ότι παίζει δυνατά μουσική! Ξένα και ελληνικά κομμάτια των 60s, 70s, 80s & 90s έχουν την τιμητική τους, γιατί όπως λένε και τα κορίτσια: «Αξίζει να θυμόμαστε τους παλιούς καλούς καλλιτέχνες με τους οποίους μεγαλώσαμε και είχαν πολλά να δώσουν». Σε αυτές τις δεκαετίες, λοιπόν, βρίσκουν ποιότητα και αναμνήσεις και μας προσκαλούν σε ένα πάρτι χορού και συγκινήσεων. Η κάβα ακολουθεί την ίδια φιλοσοφία, αφού αρκείται στα απλά και κλασικά, με καθαρά ποτά και επιλογές που θα έβρισκες σε ένα μπαρ της δεκαετίας του ‘80.

Στο χώρο θα βρείτε κάδρα από παλιές ελληνικές ταινίες και καλλιτέχνες άλλων εποχών, φορμάικες, τηλέφωνο με καντράν, σεμεδάκια και πολλές ακόμη λεπτομέρειες που δημιουργούν το μωσαϊκό που λέγεται ΛΑ ΚΑΣΕΤΑ.

Λα κασέτα Μυλλέρου 29, Μεταξουργείο

Τ.: 694 27 01 707 | Fb: Λα κασέτα ρετρό μπάρ Ig: lakaseta_retrobar

To retro bar του Μεταξουργείου

ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ

Όταν μπλέχτηκα κι εγώ με τα πολιτικά φεστιβάλ, τότε που η ηλικία μου είχε τον αριθμό 1 ακόμα μπροστά, επισκέφτηκα πρώτη φορά τον Βοτανικό, προφανώς λόγω της Γεωπονικής και των σούπερ φε στιβάλ που γίνονταν εκεί. Τότε μου φαινόταν πολύ μακριά ο Βοτανικός και πολύ περίεργο που ένας κή πος είναι Σχολή — όταν μπήκα στη σχολή Θεάτρου στη Θεσσαλονίκη, που είχαμε ένα κτίριο καταμεσής

της Εγνατίας, γεμάτο καυσαέριο και κορναρίσματα, τότε μου φάνηκε και ζηλευτό.

Αργότερα μυήθηκα και στα ενδότερα του Βοτα νικού· περίεργη γειτονιά, με την καλή έννοια της λέξης. Έχει κάτι το γοητευτικά απόκοσμο. Είναι σαν μία τομή μέσα στην πόλη. Αραιοκατοικημένη / μεγάλες άδειες εκτάσεις, μάντρες, ξερόχορτα / αποθήκες, συνεργεία αυτοκινήτων (πολλά), βιοτεχνίες, εργοστάσια / τζαμί / χαμηλά σπίτια που αφήνουν τον ουρανό να σκύψει / νεραντζιές.

Μία εργατική γειτονιά που μυρίζεις το μόχθο και τη λαϊκότητα, χωρίς ντροπή, σ’ αφήνει να τα εισπνεύσεις. Είναι λίγο στάχινος και σταχτής στα χρώματα ο Βοτανικός. Και έχει πολλά δρομάκιααδιέξοδα. Και κάτι άλλα, ακόμη χωμάτινα, του χωριού. Αν ήταν ρούχο, θα ήταν φόρμα εργασίας.

Η βιομηχανική του όψη πλασάρεται πρώτη, αφού τον περικυκλώνει και παίζει ρόλο βιτρίνας. Αν τον ξεφλουδίσεις όμως, θα βρεις μέσα μια γειτονιά απλή, απλόχωρη και γλυκιά. Μια γειτονιά που δεν έχει εμπορευματοποιηθεί, δεν έχει κατακλυστεί από πάσης φύσεως ταχυφαγεία, από τουρίστες, από εναλλακτικούς, εντός της πόλης, της διασκέδασης μέτοικους. Θα βρεις ακόμα αυτές τις όχι εξεζητημένες ταμπέλες, αυτές που διαβάζονται εύκολα και δηλώνουν αυτό που είναι: φούρνος, φαρμακείο, ψιλικατζίδικο, σούπερ μάρκετ, κρεοπωλείο.

ΣΤΟ ΓΕΩΠΟΝΙΚΟ

Πανεπιστήμιο, σε ειδικό χώρο, φυλάσσεται ό,τι απέμεινε από την περίφημη αρχαία ελιά, τη λεγόμενη «του Περικλή» ή «του Πλάτωνα», που βρισκόταν στην Ιερά Οδό. Αμαξάδες οδηγούσαν τους ξένους επισκέπτες να την δουν. Τη δεκαετία του 1980, φορτηγό έπεσε πάνω της και την κατέστρεψε.

ΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ της ΕΒΓΑ (Ιερά Οδός 88) ιδρύθηκε το 1934 και επρόκειτο για την πρώτη γαλακτοβιομηχανία στην Ελλάδα. Το 1936 εμφανίστηκαν τα παγωτά ξυλάκια, χωνάκια και κυπελάκια. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα ξυλάκια αποτελούν ελληνική πατέντα.

ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ του 20ου αιώνα, ηλεκτροκίνητο τραμ έκανε τη διαδρομή Ιπποκράτους-Βοτανικός. Σήμερα, η γραμμή 026, έχει ακόμη αφετηρία την Ιπποκράτους και τερματίζει στο Βοτανικό.

ΓΙΑ ΤΟ ΒΟΤΑΝΙΚΟ

ΚΗΠΟ:

«Ο κήπος ούτος είναι ο μόνος όστις αξίζει το όνομα τούτο εις τας Αθήνας. Η έκτασίς του είναι μεγάλη, αι δενδροστοιχίαι, οι ελικοειδείς δρομίσκοι του, αι δεξαμεναί, τα ρυάκια του κ.τ.λ. γοητεύουσι τη θέαν». Μαρίνος Παπαδόπουλος Βρεττός, «Ο πατροκατάρατος»

ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ

ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ

ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ

ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ

της Ηλέκτρας Τζώρτσου

Β327 και φύγαμε!

Ο αστεροειδής Β327 προσγειώθηκε το 2017 στο Γκάζι, με τη μορφή ενός μικρού cozy μπαρ, για να μας ποτίσει με human friendly attitude και να μας θυμίσει ότι οι πιο όμορφες καταστάσεις φτιάχνονται όταν ωραίοι άνθρωποι συναντιούνται, ενώνουν τα θετικά vibes τους, διασκεδάζουν και χορεύουν. Τα καθαρά ποτά δίνουν και παίρνουν, οι θεματικές βραδιές επίσης και οι ταμπέλες μένουν μόνο στις προσόψεις των μαγαζιών και όχι στους ανθρώπους! Κάθε μέρα από τις εννιά το βράδυ ανοίγει τις πόρτες του, μόνο μην πάτε Δευτέρα, γιατί ο αστεροειδής κάνει

διάλειμμα από την τροχιά του.

Β327

Σωφρονίου 4, Γκάζι | T.: 210 34 60 507

Fb: B327 | Ig: b327_bar

Τι παίζει στο Jukebox;

Το Jukebox έχει τη δική του ιστορία αφού είναι ο χώρος όπου έμενε και δημιουργούσε ο Λουκιανός Κηλαηδόνης και μάλιστα

σχεδιάστηκε από τον ίδιο. Ο Άκης, ο νέος του ιδιοκτήτης, σεβόμε-

νος τα στοιχεία του, τον ανακαίνισε και μας παραδίδει όχι-ένα-ακόμη vintage στυλιζαρισμένο μαγαζί, αλλά μία εστία συνάντησης με αυθεντικά rock n roll χαρακτηριστικά και την αισθητική αύρα του Λουκιανού διάχυτη.

Ένα jukebox –κομμάτι του ’58– σφραγίζει το όνομα και την ταυτότητα του μαγαζιού, σε συνεργασία με το μότο BREWS & BITES & ROCK N ROLL. Πολλές χορευτικές ομάδες ξεδιπλώνουν ήδη εκεί τις χορευτικές τους ικανότητες και θεατρόφιλοι το επισκέπτονται ως μία πολύ ταιριαστή pre & after theater επιλογή αφού περιστοιχίζεται από θεατρικές σκηνές. Djs δίνουν το παρόν και

μία δυνατή κάβα μας περιμένει για τα κλασικά ποτά αλλά και επιλογές πέρα από τα τετριμμένα, ανάλογα τα γούστα, στον γοητευτικό πεζόδρομο ή στο νοσταλγικό εσωτερικό του.

Jukebox

Ακαδήμου 16, Μεταξουργείο | T.: 693 72 62 297 fb: Jukebox | ig: jukebox_athens

Ο Άκης ήθελε να φτιάξει έναν χώρο που να συγκεντρώνει όλους όσοι αγαπάνε τη μουσική και την ιστορία της, τις τέχνες γενικότερα και την ίδια τη ζωή, γι’ αυτό δίνει το χώρο του για πάρτι, εκδηλώσεις, εκθέσεις, προβολές και bazaar. Viva la vida, viva la Jukebox!

«Όπου και να τριγυρίζω, το “σπίτι” μου ειναι πάντα εδώ»

Ένα παιχνίδισμα στο όνομα αφήνει την φαντασία να τρέξει. Ένα «σπίτι» οικείο, ζεστό, προσεγμένο και ένα «art bar» που στεγάζει φίλους, μουσικές, όνειρα, δημιουργικότητα... Αυτός ο συνδυασμός χαρίζει εξαιρετικές στιγμές με ποιοτικούς μουσικούς και μπάντες (η jazz στα καλύτερά της) ενώ αυτό που ανεβάζει ένα λεβελ παραπάνω την ιδιαιτερότητα αυτού του bar είναι οι βραδιές flamenco, γεμάτες χορό και μουσική. Τα καθαρά ποτά και οι παγωμένες μπύρες συμπληρώνουν ευχάριστα την βραδιά σας.

Σπίτι art bar

Ευπατρίδων 7, Αθήνα | Τ.: 698 35 22 217

fb: ΣΠΙΤΙ Art Bar | ig: spitiartbar

ΤΑ ΣΤΕΚΙΑ

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

«Γιατί το λες “ΕΝΤΕΧΝΟΝ” Στέλιο;» «Πώς να το πω; Σκυλάδικο; Δεν βλέπεις τι μαζεύει;»

από την Ιερά Πύλη κοντά

στο Δίπυλο κι ενώνει την οδό

Πειραιώς με την Ελευσίνα.

Σαν ποτάμι ανθρώπινο έχει

δύο όχθες. Την δεξιά του Κε-

ραμεικού (Rive Droite) που

πάνω της πριν την πανδημία

και για δέκα χρόνια το Μικρό

Πολυτεχνείο δίδασκε τέχνες

σε ένα μαγεμένο λοφτ στον

τέταρτο όροφο και την

αριστερή (Rive Gauche) που

σε μια μονοκατοικία στην

Τριπτολέμου στο Γκάζι, οι

Μικροπολυτεχνίτες, ανακά-

λυπταν στέκια ζωής και τα

κατοικούσαν κάθε βράδυ.

Φέτος που το Μικρό Πολυτεχνείο κλείνει 20 χρόνια

νιώθει την ανάγκη να τιμήσει

τις κρυφές αυτές γειτονιές

δεξιά κι αριστερά από το

«ποτάμι» που συντρόφεψαν

τους πεζοπόρους προσκυ-

νητές του πριν και μετά τα

εσπερινά μαθήματα τους

μέχρι σήμερα.

Και είναι αλήθεια. Ο Στέλιος καθημερινά υποδέχεται στο τρίπατο αλλά λιλιπούτειο καφέ του με την κρυφή αυλή, δεκάδες ηθοποιών που πάνε για να διαβάσουν τους ρόλους τους πίνοντας πολύ καλό εσπρεσσάκι (Vittorio, παρακαλώ), τσιμπολογώντας τοστάκια και σνακς κι απολαμβάνοντας το time out στο αίθριο ψηλά και μυστικά. Εννιά το πρωί με δέκα το βράδυ το κρατάει ο πιο ντόμπρος τύπος της αριστερής όχθης και μας έχει θαμώνες χωρίς να το κάνουμε θέμα γιατί ο χώρος είναι η πιο κεφάτη μας ανάπαυλα για καφέ κάθε μέρα. Τα λέμε στον Στέλιο, λοιπόν! Και μη μας στήσετε!

Ευμολπιδών 28Β | Γκάζι

Τ.: 210 34 62 582

Fb: Εντεχνον καφε

Τριάντα χρόνια παράδοση στη σπιτική

κουζίνα, σε αυτό που λέμε «στρώσαμε το τραπέζι και κοπιάστε». Η Σοφία, η Ελένη, η Λίτσα, ο Θοδωρής, ο Περικλής, ο Σταύρος και η Κωνσταντίνα είναι η οικογένειά μας. Δεν υπάρχει μέρα μέσα στην εβδομάδα που να μην σκεφτείς πως η Κανέλλα σε περιμένει. Για τη Σοφία το Γκάζι είναι η παλιά καλή γειτονιά, η ανθρώπινη, δίπλα να περνά το τραίνο, μακριά οι πολυκατοικίες, μια ανάσα τα θέατρα, και μέσα στην Κανέλλα τα χαμόγελα. Μία το μεσημέρι με μία το βράδυ, τα πιο αγαπημένα μας πιάτα (κοτόσουπα, φασολάδα, σαλάτα αβοκάντο, φούστουρο, γκιούλμπασι, κεμπάπ, σουτζουκάκια, κοκκινιστό) μας κάνουν χαρούμενους γιατί είναι μαγειρεμένα με αγάπη. Και χωρίς να χρειαστεί να ξοδευτείς για να φας τόσο νόστιμα και οικογενειακά. Πόσο τυχαίο άραγε που οι πιο απαιτητικοί θεατράνθρωποι της πόλης δεν πάνε εύκολα αλλού!

70 & Ευμολπιδών | Γκάζι Τ.: 210 34 76 320 Fb & Ig: Οινομαγειρείον Κανέλλα -Kanella

A LIAR MAN

Δεκαεφτά χρόνια στέκι της αριστερής όχθης, αλλά

τα έξι τελευταία από αυτά να το συντονίζει ο Αντρέας

και να το μεταμορφώνει στο πιο αγαπητό μπαράκι

της Σοφρωνίου (100% το απόλυτα νησιώτικο σοκάκι

της πόλης μετά την Πλάκα) έχει τα πιο δυνατά κοκτέ-

ιλ στο Γκάζι με ονόματα γυναικών που κάποτε όλες

τους πίστεψαν έναν άντρα ψεύτη. «Ένα νησί μέσα

στην πόλη» από τον διάκοσμό του, την αρχιτεκτονική του, την παντός καιρού αυλή του με τις μεξικάνικες γεύσεις που ο μάγειρας Alam φροντίζει. Funky, Soul, Swing, Afro music στα decks και πολλά live από νέους τραγουδοποιούς που ο χώρος με χαρά υποδέχεται. Από Δευτέρα έως Πέμπτη όλο και κάποιον από εμάς θα βρείτε εντός.

Σοφρωνίου 2 | Γκάζι

Τ.: 210 34 55 656

Fb: A LIAR MAN (official)

Ig: a_liar_man

Αρτεμισίου 4 | Αθήνα

Τ.: 210 34 12 413

Fb: Favela all day bar restaurant

Ig: favela_all_day_bar_restaurant

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Αυτά είναι τα στέκια του

Στο μουσικό στέκι του Άρη, σε μια από τις πιο ανοιχτόκαρδες μουσικές σκηνές της αριστερής όχθης, κάθε βράδυ παρελαύνουν υπέροχοι μουσικοί

από την έθνικ και την παραδοσιακή, την jazzy

και την έντεχνη μουσική σκηνή της πόλης. Από

τον Γιάννη Κούτρα στους Mode Plagal, από τον Χάικ Γιαζιτζιάν στις Μικρές Περιπλανήσεις, από τον Ψαρογιώργη στους Human Touch, από τον Σταύρο

Κυριακάκη στον David Lynch κι από τον Μιχάλη Σταυρακάκη και τον Δημήτρη Ζαχαριουδάκη στον Κάρολο Κουκλάκη, όλοι τους φέρνουν στη γειτονιά έναν αέρα ανατολής με αρώματα της δύσης. Εμείς, οι Μικροπολυτεχνίτες, μπαινοβγαίνουμε στου Άρη ακατάπαυστα. Και δεν το μετανιώνουμε ποτέ.

Τριπτολέμου 8 | Γκάζι

Τ.: 210 34 11 498

Fb: Άλικο / Aliko

Ig: alikoliveclub

Όχτώ χρόνια τώρα ο Δημήτρης της Φαβέλας ενώνει κάτω από τους ήχους της Jazz της Νέας Ορλεάνης και της Rock που μας μεγάλωσε όλες τις ηλικίες σε ένα ζεστό μπαρ – στέκι ηθοποιών (κυρίως από το Εθνικό Θέατρο) και καλλιτεχνών που αγαπάνε την καλή του μεσογειακή κουζίνα, τον άριστο καφέ του, τα καθαρά ποτά και από τις 10 το πρωί ως τις 2 το ξημέρωμα κάνουνε την Φαβέλα στέκι τους για όλα. Γειτόνισσα η Λίνα Νικολακοπούλου, φίλη η Χαρά Κεφαλά, θαμώνας η Φωτεινή Βελεσιώτου. Κι άπειρες οι βραδιές με καραόκε, Stand up Comedy, parties με djs. Μην διστάσετε να μπείτε στη Φαβέλα, το απόλυτο στέκι της δεξιάς όχθης της Ιεράς.

«Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΑΪΜ»

Δέκα χρόνια στην Ελλάδα ο Σαΐμ από το Μπαγκλαντές και πέντε χρόνια στο Γκάζι, άλλαξε την γειτονιά. Με τον Αμπντούλ, τον Σοχέμπ, τον Χασάν, ανοίγουνε στη γειτονιά μικρά παντοπωλεία που θα βρεις και του πουλιού το γάλα μέσα. Από τις δέκα το πρωί ως τις τέσσερις το ξημέρωμα, σε βάρδιες, αυτά τα πρωτοπαλίκαρα του σεβασμού και της εργατικότητας, μας δίνουν μαθήματα ευγένειας και τιμιότητας. Το παλαιό παραδοσιακό παντοπωλείο με τη μαρμάρινη επιγραφή απέξω «από το 1947», ζωντάνεψε το market της γειτονιάς και μας έδιωξε την ανάγκη να τρέχουμε στα σούπερ μάρκετ για καθημερινή τροφοδοσία.

Το χαμόγελο του Σαΐμ, μας περιμένει κάθε μέρα πια για να μας πει «Καλημέρα» με αλήθεια και να μας κάνει να πιστέψουμε πως όλα θα πάνε καλά. Στα must της αριστερής όχθης, με το που θα μπεις στην Τριπτολέμου δεξιά.

Τριπτολέμου 6 | Γκάζι

Τ.: 694 72 88 992

ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ

ΙΕΡΑ

ΟΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ

Η ΚΟΥΛΤΟ

ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ

ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΙΕΡΑ ΟΔΟ

Η Ιερά Οδός μπορεί

να ονομάστηκε «ιερά»

για άλλους λόγους,

πανάρχαιους, όμως σήμερα

παραμένει «ιερά» με το

δικό της τρόπο. Είναι

μια οδός ιερά για όλα τα

πλάσματα που αισθάνονται

καλύτερα τη νύχτα, για

όσες ιστορίες προτιμούν να

γεννηθούν υπό το σκοτεινό

φως του φεγγαριού, για

όσα ειπώνονται έπειτα από

μπόλικο αλκοόλ, για όσα

λάθη γιορτάζονται με νότες

μπουζουκιού, βαριές και

χιλιοτραγουδισμένες.

της Άντας Κουγιά

Η Ιερά Οδός και οι δρόμοι πέριξ αυτής έχουν μια ιδιαίτερη γοητεία τη νύχτα. Εξάλλου, δεν είναι τυχαίο ότι γεμίζουν αφού πέσει το φως του ήλιου, ειδικά το χειμώνα. Όλες οι μικρές γειτονιές τριγύρω είναι γεμάτες με επιλογές για όλα τα γούστα∙ από τα στενά του Βοτανικού ακούγονται ρακοτσουγκρίσματα, από το Γκάζι και τον Κεραμεικό το δυνατό μπιτ των διάφορων κλαμπ περιμένει να μπει εντός των νεοτέρων της πόλης, ενώ τα νταλκαδιάρικα ή και πιο έντεχνα ακούσματα στις μουσικές σκηνές επί της Ιεράς Οδού είναι φημισμένα από πολύ παλιά, από τότε που εμείς ήμασταν παιδιά και βλέπαμε τους γονείς μας να φεύγουν από το σπίτι με γούνες και κοστούμια, αφήνοντάς μας στη γιαγιά.

ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ

χαϊκού

ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ

Βέβαια, η κουλτούρα της νύχτας δεν σταματά εκεί. Οι κλασικές μπάρες της πόλης, αυτές οι ανεπιτήδευτες που σε υποδέχονται σαν να είσαι σπίτι σου, προσφέρουν ποτήρια με κλασικά ποτά, τζαζιές και ατμοσφαιρικές γωνιές για τα καλύτερα ερωτικά ραντεβού (ειδικά τα μυστικά), ενώ τα θέατρα στο Γκάζι και στο Βοτανικό, που άντεξαν ακόμη και την καραντίνα, τότε που η νύχτα «κόπηκε» από την ύπαρξή μας, ήταν από τα πρώτα που έφεραν στην πόλη αυτές τις παραστάσεις που ονομάζουμε «μεταμεσονύχτιες», ξεκινούν 11-12 και σε αφήνουν να πάρεις το ποτό σου από το φουαγιέ στις θέσεις.

ή στα γύρω στενά, είναι μερικές από τις εικόνες που χαράζονται στο ασυνείδητο των Αθηναίων ως η πόλη τα μεσάνυχτα. Πολύβουη αλλού, μοναχική κάπου αλλού, αλλά σίγουρα μια οικεία φωλιά για όσους κουβαλούν βάρος ή ξεφορτώνονται βάρη διασκεδάζοντας. Οι άνθρωποι της νύχτας σε δύο ταχύτητες, η πόλη το βράδυ σε πλήρη αντίθεση.

Το πιο ωραίο βέβαια στην Ιερά οδό είναι εκείνο το μεταίχμιο μεταξύ νύχτας και μέρας. Οι καντίνες μετρούν ουρές μέτρων, με τους μεν «ξενύχτηδες»

να πεινούν για «βρόμικο» και τους δε «μεροκαματιάρηδες» να διψούν για έναν καφέ. Για να ακουστεί το άνοιγμα της βαριάς πόρτας του μηχανουργείου.

Να ανοίξει η πόρτα του φυλακίου στη διάβαση του τρένου. Να πιαστεί το τιμόνι του απορριμματοφόρου που παρκάρεται λίγο πριν τον Ελαιώνα.

Το μεταίχμιo της νύχτας και της μέρας είναι το πιο μυστηριακό. Η συνάντηση των –μεταξύ τους–διαφορετικών, με φόντο τις υψικάμινους της Τεχνόπολης. Η νύχτα στην Ιερά Οδό έχει τους δικούς της κανόνες. Εκείνους που μόνο οι αυθεντικοί αυτής της πόλης κατανοούν, έστω κι αν την βιώνουν από διαφορετικές πλευρές του φεγγαριού.

Ήχος της κόρνας

Βράδυ αργά σε δρόμο

Πριν το αλκοτέστ

ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ

Οι συναυλίες στη Γεωπονική, τα κλαρίνα στην Κωνσταντινουπόλεως, η μυστική σκοτεινιά των γραμμών του τρένου, η παράξενη αίσθηση ελευθερίας που νιώθεις όταν οδηγείς επί του δρόμου

Ο φούρνος της Άντας κάνει

τη Λεωνίδου να μοσχοβολάει

Μόλις δυόμιση μήνες λειτουργίας μετρά ο φούρνος Anda’s Way

και ήδη ο κόσμος της γειτονιάς –και όχι μόνο– προμηθεύεται

καθημερινά όλα τα απαραίτητα για να ξεκινήσει και να συνεχίσει

την ημέρα του. Μπορείς να δοκιμάσεις καφέ, τσάι ή σοκολάτα, πίτες και σφολιάτες, κρουασάν, αλλά και χειροποίητα σάντουιτς, μπριοσάκια, σαλάτες, ατομικά γλυκά και cookies. Το μεσημέρι έχεις και την επιλογή για διάφορα πιάτα ημέρας που σε χορταίνουν. Σε κάθε περίπτωση, ό,τι κι αν επιλέξεις, θα είναι νόστιμο και φρέσκο, φτιαγμένο από τα πιο ποιοτικά υλικά.

Anda’s Way

Λεωνίδου 102, Κεραμεικός

T.: 210 34 10 012

Street Habit: είναι θέμα συνήθειας…

Το Street Habit κατέφτασε στην πόλη με πολλή διάθεση, με ρίζες στην παράδοση αλλά και σύγχρονη ματιά, για να προσφέρει γεύσεις σε όλους τους ουρανίσκους, με λαχταριστά burger, sandwich, φρέσκες σαλάτες και δροσερές μπύρες. Η street ατμόσφαιρα κυριαρχεί, οι παρέες αλληλεπιδρούν και ο σεβασμός στο διαφορετικό είναι βασικό στοιχείο της φιλοσοφίας. Με φανερή προτίμηση στους μικρούς ζυθοποιούς, στα χειροποίητα υλικά και με τη φήμη του να εξαπλώνεται γρήγορα, δεν θα αργήσει να αφήσει το στίγμα του στη street food κουλτούρα της Αθήνας.

Street Habit

Λεωνιδου 41 & Μαραθώνος, Μεταξουργείο

211 42 44 293 | Fb: Street Habit

Ig: streethabitspot

Η πόλη

να ερωτευτεί προσπαθεί

Προσπαθεί; Τα καταφέρνει; Αγωνιά; Παραιτείται; Ανάλογα τη φάση, παίζει και το ανάλογο ρήμα. Ένα είναι το σίγουρο: κα -

δεν ξέφυγε από τα βέλη του έρωτα. Η πόλη είναι παθια -

13 Αθήνα athens-psychologist.gr

Ο Σταύρος Μπουγκάς είναι

ψυχολόγος, απόφοιτος

του Παντείου Πανεπιστημίου, με εκπαίδευση στη συστημική

και συνθετική προσέγγιση και

στη συμβουλευτική.

Τα τελευταία χρόνια ζει

και εργάζεται στην Κυψέλη.

Είναι παντρεμένος και έχει

έναν γιο.

Γιατί οι άνθρωποι την εποχή της μετανεωτερικότητας (postmodernism) που ζούμε

είμαστε τόσο μόνοι; Γιατί ενώ βρισκόμα-

στε πιο κοντά από ποτέ ο ένας στον άλλο, έχοντας μόνο έναν τοίχο να μας χωρίζει ή

το πολύ μερικές ώρες ταξίδι, δυσκολευόμαστε τόσο να βρούμε ένα ταίρι; Πώς είναι δυνατόν, έχοντας τόσο εύκολη πρόσβαση και άπειρες επιλογές στην επικοινωνία, να μην μπορούμε να έχουμε έναν άνθρωπο στη ζωή μας;

Είναι ερωτήματα για τα οποία πολύ συχνά διαβάζουμε, συζητάμε, ακούμε. Σίγουρα πρόκειται για ένα φαινόμενο που απασχολεί, προβληματίζοντας βαθιά. Οι αιτίες είναι ποικίλες, πολυδιάστατες και σύνθετες. Έχουν γίνει πολλές προσπάθειες να εξηγηθεί αυτή η πραγματικότητα και πολλές απαντήσεις έχουν δοθεί. Ίσως, όμως, η απάντηση να βρίσκεται για άλλη μια φορά σε αυτό που προσωπικά θεωρώ τη βασική αιτία όλων των συμπεριφορών μας. Σε αυτό που καθορίζει είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα

τη ζωή μας. Και αυτό δεν είναι άλλο από τα συναισθήματά μας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αναφέρομαι στο φόβο και όλες τις αποχρώσεις του, όπως το άγχος, την αγωνία, τον πανικό, τον τρόμο.

Ο φόβος αξιολογείται ως το βασικότερο και πλέον χρήσιμο για την επιβίωσή μας συναίσθημα. Στη φύση είναι αυτό που διατηρεί τα πλάσματα στη ζωή, προστατεύοντάς

τα από τον κίνδυνο. Το ίδιο ισχύει και για τον άνθρωπο, καθώς είναι εκεί για να μας κρατάει ζωντανούς και μακριά από ό,τι μας απειλεί. Υπάρχει όμως κι ένα κατώφλι το οποίο, αν κάποιος το διαβεί, ο φόβος από συναίσθημα που δίνει ζωή μετατρέπεται σε ένα συναίσθημα που αφαιρεί από τη ζωή. Φοβάμαι την απόρριψη ή τη δέσμευση συχνά σημαίνει δεν προσπαθώ, άρα δίνω στον εαυτό μου λιγότερες ευκαιρίες να βιώσω εμπειρίες που επιθυμώ, πέρα από αυτές που μπορεί να μου δοθούν χωρίς κόπο.

Ασφαλώς, θα πει κάποιος, πως δεν είναι μόνο αυτό. Φυσικά και δεν είναι μόνο αυτό.

Όπως είπαμε και πιο πάνω, οι αιτίες που οι άνθρωποι όλο και περισσότερο δυσκολεύ-

ονται να κάνουν ουσιαστικές σχέσεις είναι

πολλές. Για παράδειγμα, ένας λόγος είναι ότι νομίζουν (χωρίς ασφαλώς να ισχύει) ότι

δεν τις έχουν και τόσο πολύ ανάγκη. Καθώς υπάρχουν άπειρες πηγές πρόσκαιρης ατομι(κιστι)κής ευχαρίστησης, οποιαδήποτε

αφορμή ξεβολέματος μοιάζει ανούσια. Αν

θέλω φίλους, μπαίνω στο fb, στο instagram

ή κάτι παρόμοιο. Αν θέλω σεξ, βλέπω πορνό, μπαίνω στο tinder ή κάτι παρόμοιο. Γιατί να

αναζητήσω μια σχέση που θα μου δώσει και

τα δύο (και φυσικά πολλά περισσότερα, λέω

εγώ, αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα

για κάποια άλλη φορά), αλλά θα χάσω την

ασφάλεια της απόστασης, την ευκολία του

πρόσκαιρου, τη δυνατότητα της πολλαπλής επιλογής; Καλά είμαι έτσι… Φυσικά, ελάχιστοι συμπεριφέρονται με αυτόν τον

τρόπο συνειδητά. Η συντριπτική πλειοψηφία

δηλώνει μετ’ επιτάσεως πόσο πολύ επιθυμεί

μια σχέση — και το θέμα είναι ότι το εννοεί…

Όμως ο πραγματικός λόγος των δυσκολιών μας είναι άλλος. Είναι ακριβώς αυτό το συναίσθημα του φόβου. Συχνά οι άνθρωποι φοβόμαστε τις αλλαγές, προτιμάμε το

γνώριμο κι ας μην είναι αυτό που πραγματικά επιθυμούμε, μας τρομάζει η απόρριψη, η δοκιμασία, το κάθε είδους πρόβλημα, η ανάληψη της ευθύνης, αλλά κυρίως μας τρομάζει η απώλεια, ο χωρισμός, το πένθος. Όταν βάζουμε μια ζωή στη ζωή μας, (θα έπρεπε να) αποδεχόμαστε τη βεβαιότητα ότι τα πράγματα δεν θα πάνε πάντα όπως επιθυμούμε και όπως έχουμε ονειρευτεί. Η ζωή μας τις περισσότερες φορές δεν είναι ένα ατελείωτο πάρτι. Έχει σχεδόν πάντα και σχεδόν για όλους μας και δύσκολες και δυσάρεστες στιγμές, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν και άλλοι μέσα σε αυτήν. Ασφαλώς και υπάρχουν επιλογές. Αν δεν θέλουμε να πονέσουμε από τη συνύπαρξή μας με κάποιον άλλο, μπορούμε να παραμείνουμε στην ασφάλεια του σπιτιού μας, στην προστασία των τεσσάρων τοίχων του δωματίου μας. Εκεί είναι σίγουρο πως δεν κινδυνεύουμε να

πληγωθούμε από τους ανθρώπους. Εκεί δεν μπορεί κανείς να μας βλάψει, γιατί εκεί δεν υπάρχει κανένας. Ίσως ούτε κι εμείς. Γιατί δεν ξέρω αν είναι ζωή αυτό που θα μας έχει

απομείνει…

οι ειδικοί;

Ο Φώτης Μαυρίδης είναι ψυχοθεραπευτής. Παρακολούθησε επίσημη πενταετή εκπαίδευση με τον

Ματθαίο Γιωσαφάτ στην Ελληνική Εταιρεία Αναλυτικής Ομαδικής & Οικογενειακής Ψυχοθεραπείας. Άτυπα

η εκπαίδευσή του μαζί του διήρκεσε

11 χρόνια. Επιπλέον, παρακολούθησε

ετήσια σεμινάρια μετεκπαίδευσης

πάνω σε ειδικά θέματα της ψυχα-

ναλυτικής θεραπείας (θεραπεία

ζεύγους, διαταραχές προσωπικότητας, ενορμητικό μοντέλο κ.α.) με διακεκριμμένους αναλυτές όπως

οι Otto Kernberg, Glen Gabbard, David Scarff, Mark Solms και Mark Smaller.

Παράλληλα, είναι Διδάκτωρ του

Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνεί-

ου. Εκπόνησε τη διατριβή του στα

Θεωρητικά Μαθηματικά, ενώ δίδαξε

προχωρημένα μαθηματικά σε με-

ταπτυχιακό πρόγραμμα του Ε.Μ.Π.

Σπούδασε στη σχολή Εφαρμοσμένων

Μαθηματικών & Φυσικών Επιστημών

και παράλληλα κλασικό τραγούδι και

θεωρητικά της δυτικής μουσικής.

Σήμερα παρακολουθεί συστημα-

τικά τις εκπαιδευτικές δραστηρι-

ότητες της Neuropsychoanalysis

Association πάνω στα θεμέλια και

την τεχνική της ψυχαναλυτικής θε-

ραπείας υπό το πρίσμα της σύγχρο-

νης έρευνας στις νευροεπιστήμες (Affective Neuroscience, Active Inference, Bayesian Brain κ.α.).

Σύμφωνα με όσα αντιμετωπίζετε στη δουλειά σας, τι έχει αλλάξει στο ζήτημα των ανθρωπίνων σχέσεων στις μέρες μας;

Η ανάγκη για σχέσεις είναι βιολογικά προσδιορισμένη και μάλιστα θεμελιώδης. Η

διαιώνιση του είδους βασίζεται στην αγάπη. Ο τρόπος όμως που κάνουμε σχέσεις δεν καθορίζεται τόσο από τα γονίδια, όσο από την παιδική ηλικία και το πολιτισμικό πλαίσιο. Η ψηφιακή επανάσταση φέρνει το άτομο και τις επιθυμίες του στο προσκήνιο, εκεί που σε προηγούμενες δεκαετίες βρισκόταν η οικογένεια, η θρησκεία, η ιδεολογία. Νιώθουμε πιο ελεύθεροι να διεκδικήσουμε ανοιχτά τις προτιμήσεις μας. Π.χ. βλέπω γυναίκες που σκέφτονται αν θέλουν παιδί, καλύτερη ερωτική ζωή ή διαζύγιο από έναν κακό γάμο, αλλά και ζευγάρια που επιδιώκουν πιο ισότιμους, πιο αυθεντικούς δεσμούς. Εθιζόμαστε όμως στις ψευδαισθήσεις

της ψηφιακής εποχής, κυρίως τα παιδιά και

οι πιο ανώριμες προσωπικότητες. Αναζητώντας άμεση και εύκολη ικανοποίηση δίχως όρια, τα πρόσωπα και οι σχέσεις γίνονται αναλώσιμα, η επικοινωνία αποσπασματική

και επιφανειακή. Γι’ αυτό τα κυρίαρχα συναισθήματα είναι η μοναξιά, η ματαιότητα, το κενό, η απάθεια. Η κατανάλωση ρεκόρ στην Ελλάδα αντικαταθλιπτικών, αγχολυτικών, αλκοόλ, κοκαΐνης κ.ά. δείχνει μια κοινωνία που δυσκολεύεται να αντιληφθεί ότι η απελπισία της οφείλεται στις κακές ή ανύπαρκτες σχέσεις.

της πόλης.

Υπάρχει πλέον το φλερτ; Οι άνθρωποι

αποτολμούν το βήμα της γνωριμίας δια

ζώσης κι όχι πίσω από την «προστασία»

μίας οθόνης;

Σε όλα τα ζώα που ζευγαρώνουν, το

αρσενικό προσπαθεί μέσα από το φλερτ να

πείσει το θηλυκό, το οποίο τελικά αποφα-

σίζει αν θα ενδώσει ή όχι. Το σχήμα αυτό

δεν αλλάζει, ρυθμίζεται από ένστικτα. Απλά

στο ανθρώπινο είδος δεν περιορίζεται σε ένα προκαθορισμένο ρεπερτόριο κινήσεων, όπως συμβαίνει σε άλλα είδη. Εμπλουτίζεται

ανάλογα με το πολιτισμικό πλαίσιο. Κάποτε ήταν μια καντάδα, τώρα ένα τραγούδι στο YouTube.

Όσο λοιπόν επικρατεί η ψηφιακή επικοινωνία, το φλερτ πράγματι γίνεται απρόσωπο. Απουσιάζει τελείως το βλέμμα, η χροιά της φωνής, η μυρωδιά, το άγγιγμα, το φιλί. Τα επιδιώκουν αυτά όσοι έχουν αυτοπεποίθηση, ιδίως οι ερωτικοί τύποι. Όσοι αναλώνονται σε φλερτ εξ αποστάσεως ή γνωριμίες που δεν καταλήγουν πουθενά, κατά βάθος δυσκολεύονται να εκτεθούν και να κάνουν μια ουσιαστική σχέση.

Γιατί άνθρωποι που υποτίθεται ότι επιθυμούν μια σχέση, όταν έρχεται η ώρα της γνωριμίας, μπαίνουν σε θέση άμυνας, φέρονται περίεργα ή με αγένεια απέναντι στο άλλο άτομο;

Ο Φρόυντ είπε πως όταν αγαπάμε

είμαστε τελείως ανυπεράσπιστοι στον

πόνο. Κάποιοι, επομένως, φοβούνται μήπως

πληγωθούν αν αναπτύξουν αισθήματα.

Κάποιοι αποφεύγουν γιατί έχουν δυσκολίες

στο σεξ. Άλλοι φοβούνται την απόρριψη

όταν πλησιάζει η ώρα της γνωριμίας. Άλλοι

καταπιέζονται από τα πρώτα ραντεβού

και άλλοι δεν ικανοποιούνται με τίποτα.

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι. Όταν δε, το

μοτίβο επαναλαμβάνεται και καταλήγουμε στις ίδιες δυσκολίες, ο λόγος μάλλον

ασυνείδητος. Δεν ξέρουμε δηλαδή γιατί

μας συμβαίνει, ακόμα και αν νομίζουμε ότι

έχουμε μια καλή εξήγηση.

Από την άλλη πλευρά, γιατί σήμερα σε

γνωριμίες και συζητήσεις μεταξύ νέων

θεωρείται ταμπού η επιθυμία σύναψης

σχέσης, η παραδοχή της ανάγκης για

συντροφικότητα ή ακόμη και η επιθυμία

απόκτησης οικογένειας;

Αλλεπάλληλες κρίσεις, οικονομικά προβλήματα, εργασιακή ανασφάλεια κ.ά. αναγκάζουν το 70% των Ελλήνων 18-34 ετών

να ζει με τους γονείς! Επιπλέον τα ΜΜΕ προβάλλουν το εύκολο χρήμα, τη δόξα, τη δύναμη. Είμαστε μια ναρκισσιστική κοινωνία, άκρως ανταγωνιστική. Αγαπάμε μόνο τον εαυτό μας και μάλιστα επιφανειακά.

Τα ήθη της εποχής επηρεάζουν την ανατροφή των παιδιών, που είναι ο πυρήνας του προβλήματος. Αρκετοί γονείς εργάζονται ασταμάτητα, είναι απορροφημένοι στον εαυτό τους ή ξεσπούν στο παιδί τα δικά τους ελλείμματα. Ουσιαστικά διαπλάθουν έναν ανώριμο ενήλικα που θα φοβάται ή δε θα ξέρει πώς να κάνει μια σχέση, πώς να νοιαστεί για τον εαυτό του λαμβάνοντας υπόψη και τις ανάγκες του άλλου.

Άλλο, λοιπόν, να λέω ότι δυσκολεύομαι

να έρθω κοντά με έναν άνθρωπο και άλλο ότι δεν το έχω ανάγκη. Στη δεύτερη περίπτω-

ση βρίσκομαι σε άρνηση για να μετριάσω κάπως την απόγνωσή μου.

Γιατί σε μια εποχή σεξουαλικής απελευθέρωσης οι άνθρωποι παρουσιάζουν

δυσκολίες στην ερωτική επαφή;

Η σεξουαλική επιθυμία βρίσκεται σε μια δυναμική σχέση με άλλα συναισθήματα που

έχουμε μέσα μας, όπως αγάπη, ζήλια, φόβος.

Ήδη από πολύ νωρίς το παιδί κατακλύζεται

από αυτά και πασχίζει να βρει μια ισορροπία

ανάμεσά τους. Μπορεί π.χ. να μετριάσει

την ερωτική περιέργεια που νιώθει, μεταθέ-

τοντας ένα μέρος της σε άλλα ζητήματα, επειδή φοβάται, ας πούμε, την απόρριψη ή την τιμωρία.

Η σεξουαλική απελευθέρωση έχει μεν θετικά, όταν όμως δεν υπάρχουν όρια μέσα στην οικογένεια, το παιδί εκτίθεται σε πολύ

έντονα συναισθήματα που δεν ξέρει πώς να τα ισορροπήσει. Πώς να συμβιβάσει π.χ. την την απόλυτη εξάρτησή του από τους γονείς

με τον ισχυρό ανταγωνισμό που μπορεί να

νιώθει μαζί τους; Έτσι, για να βρει ηρεμία, θυσιάζει, κάποιες από τις ορμές του.

Αναγκάζεται, δηλαδή, να λάβει μέτρα που δεν είναι λειτουργικά. Τα μέτρα αυτά είναι τα συμπτώματα που θα εμφανίσει αργότερα στην ερωτική επαφή, χωρίς να θυμάται από πού ξεκίνησαν. Δυσκολίες στην ερωτική

διάθεση, τον οργασμό, τη στύση, την εκσπερμάτιση κ.λπ. είναι πολύ πιο συχνές απ’ όσο νομίζουμε.

Οι εφαρμογές όπως το tinder έχουν επηρεάσει την ποιότητα των σχέσεων; Είναι λύση ή είναι κομμάτι του προβλήματος; Βλέπω αρκετούς ανθρώπους που δεν ξέρουν πλέον πού να κάνουν ενδιαφέρουσες

γνωριμίες. Εν μέρει πληρώνουν την αποξένωση της ψηφιακής εποχής. Οι εφαρμογές, αν και έχουν πολλά μειονεκτήματα, αποτελούν

μια διέξοδο. Στην Αμερική σήμερα το 40%

των ζευγαριών γνωρίζονται διαδικτυακά.

Στην Ελλάδα δε γνωρίζω το ποσοστό, αλλά

έχω δει ζευγάρια που παντρεύτηκαν έπειτα

από διαδικτυακή γνωριμία.

Πρόβλημα αντιμετωπίζουν κυρίως όσοι χρησιμοποιούν τις εφαρμογές ως υποκατάστατο μιας πραγματικής γνωριμίας. Η

δυσκολία τους να πλησιάσουν κάποιον διαιωνίζεται.

Ποιο είναι τελικά το βασικότερο

πρόβλημα στις ερωτικές και συζυγικές

σχέσεις σύμφωνα με την εμπειρία σας;

Η επιλογή του κατάλληλου συντρόφου είναι ίσως το βασικότερο. Αν δεν ταιριάζουν

καλά οι βασικές συναισθηματικές ανάγκες

ενός ζευγαριού (π.χ. αν ο ένας θέλει πάθος, ενώ ο άλλος απόσταση), η σχέση θα έχει

έντονες συγκρούσεις. Αν δεν ταιριάζουν

καθόλου, η σχέση θα γίνει ανυπόφορη.

Περίτρανη απόδειξη η καραντίνα κατά

τη διάρκεια της πανδημίας. Αυτοί που έχουν

κάνει μια σχετικά καλή επιλογή, αν και

κλεισμένοι στο σπίτι, ευχαριστήθηκαν τον

κοινό χρόνο που μοιράστηκαν. Οι υπόλοιποι

δεν άντεχαν ο ένας τον άλλο. Γι’ αυτό και η

τόση επιθετικότητα ή τα έντονα συμπτώματα

άγχους και κατάθλιψης. Δεν μιλάω για τις

περιπτώσεις βίας. Εκεί υπάρχουν σοβαρές διαταραχές στην προσωπικότητα.

Η πόλη τελικά θέλει να ερωτευτεί και το προσπαθεί;

Η ελληνική οικογένεια έχει πολλά προβλήματα. Αν και προσπαθεί να τα κρύψει επιμελώς, αντανακλώνται στις σχέσεις που αναπτύσσουμε μεταξύ μας. Δε φερόμαστε ιδιαίτερα καλά ούτε στον εαυτό μας ούτε στους άλλους.

Το υγιές κομμάτι της κοινωνίας έχει

αρχίσει να το αντιλαμβάνεται. Ψάχνεται, διαβάζει, σκέφτεται, συζητάει, προσπαθεί να γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό του. Μπορεί να πει κανείς ότι είναι μια προσπάθεια να ερωτευτεί ουσιαστικά.

Η πολλάοικογένειαελληνικήέχει στιςαντανακλώνταιπροβλήματα, σχέσεις που αναπτύσσουμε

Είμαστε μια κοινωνία,ναρκισσιστικήάκρως ανταγωνιστική.

Γραφεία Γνωριμιών

Της Άντας Κουγιά

Οι πολλές μορφές

του φτερωτού θεού

Θα αναρωτιέστε πράγματι τι

δουλειά έχουν «τα προξενιά», «τα

συνοικέσια» ή όπως αλλιώς θέλετε

να τα πείτε, σε ένα αφιέρωμα για

τον έρωτα μέσα στην πόλη που

φημίζεται για παθιάρικες ιστορίες

και ρομαντζάδες με φόντο την

Ακρόπολη. Κι όμως, γιατί όχι; Δηλαδή, γιατί να δεχόμαστε τη γνωριμία μέσω ενός φίλου, γιατί να ανοίγουμε προφίλ σε διάφορες εφαρμογές, γιατί να αποδεχόμαστε συνομιλίες μέσω διαδικτύου και να μην δεχόμαστε ότι υπάρχει και ένα μέρος της κοινωνίας που προτιμά να μην είναι μόνο και ψάχνει να βρει το έτερον ήμισυ με έναν τρόπο πιο παραδοσιακό; Ως πιστοί στο φτερωτό θεό σε

όποια μορφή του, κυκλοφορήσαμε στην πόλη και βρήκαμε τα γραφεία συνοικεσίων, που δεν είναι πια βγαλμένα από ασπρόμαυρη ελληνική ταινία, αλλά σοβαρά γραφεία γνωριμιών, που στόχο έχουν να φέρουν σε επαφή όσους έχουν ανάγκη από συντροφιά. Και να ταιριάζουν κιόλας. Ένα δύσκο-

λο task την εποχή που η γνωριμία είναι εύκολη, η ουσιαστική επαφή όμως όχι. Ελάτε μαζί μας στη νέα αστική ανακάλυψη της ΗΠΖ.

DRAKOPOULOS DATING

έχουν

υπογραφή

Πώς ξεκινά η διαδικασία εγγραφής; Είτε μέσω της ιστοσελίδας είτε δια τηλεφώνου. Εμείς, κατόπιν ραντεβού ή βιντεοκλήσης (χρειάζεται και αυτό, καθώς έχουμε μέλη σε

όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό), φτιάχνουμε

το προφίλ του κάθε ενδιαφερόμενου έπειτα από συγκεκριμένες ερωτήσεις. Στη συνέχεια, κάνουμε αναζήτηση σύμφωνα με συγκεκριμένα κριτήρια, ακολουθώντας όσα μας έχουν

διδάξει η γνώση και η εμπειρία και βρίσκουμε

πιθανά ταίρια, ώστε να δημιουργήσουμε όσο δυνατόν πιο βιώσιμες σχέσεις. Στην πορεία, προγραμματίζουμε κάποιο ραντεβού. Εκεί, στη δια ζώσης γνωριμία, είναι στην ευχέρεια των ενδιαφερομένων το αν θα υπάρξει συνέχεια. Διότι εμείς μπορούμε να κάνουμε μία σύσταση, αλλά παίζει ρόλο και η χημεία ανάμεσά τους, όπως και η διαθεσιμότητα που έχει κάποιος να μπει σε μία σοβαρή σχέση. Βέβαια, σε εμάς

έρχονται άνθρωποι που θέλουν να κάνουν μία

σοβαρή σχέση ή έχουν ως προοπτική το γάμο, τη συμβίωση, τη συντροφικότητα.

Ποια είναι αυτά τα κριτήρια;

Ως ειδικοί στην ψυχολογία και τις ανθρώπινες

σχέσεις, λαμβάνουμε υπόψη μας στοιχεία

που έχουν σχέση με τη δομή της σκέψης, το

επίπεδο των συναισθημάτων, καθώς και τη συ-

μπεριφορά — αυτά είναι και τα βασικά κριτήρια

των διαπροσωπικών σχέσεων. Κάποιος που είναι

γνώστης μπορεί να εκτιμήσει αυτά τα στοιχεία

και να κάνει το ταίριασμα.

Οι εφαρμογές στο κινητό πώς διαφέρουν από

ένα γραφείο γνωριμιών; Και πόσο αρνητικά

μπορεί να επηρεάζουν τη δική σας δουλειά;

Η ύπαρξη και μόνο αυτών των εφαρμογών μας

βοηθά με την έννοια ότι γίνεται φανερό πόσο

οι άνθρωποι έχουν ανάγκη την επικοινωνία και

κατ’ επέκταση τη σοβαρή γνωριμία. Όμως,

κάποιοι που μπαίνουν σε αυτές τις εφαρμο-

γές αναζητούν την αυτοεπιβεβαίωση, κάποιοι

άλλοι θέλουν να βρίσκονται στο γνωριμιακό

γίγνεσθαι, ενώ σε άλλους μπορεί να υπάρχει

έντονος ναρκισσισμός. Κυρίως όμως, μέσω των

εφαρμογών αυτών, δεν μπορείς να ξέρεις αν

ο άλλος σου λέει ψέματα ή αλήθειες. Έχουν

βέβαια δημιουργηθεί σχέσεις μέσω των εφαρ-

μογών. Η πολύ μικρή εξαίρεση όμως δεν μπορεί να αποτελέσει το σύνηθες. Και το σύνηθες είναι οι περιστασιακές γνωριμίες. Στο γραφείο μας έχουμε πραγματικούς ανθρώπους. Όπως στον περίγυρό μας μπορεί να γίνονται γνωριμίες, έτσι και εδώ. Γνωρίζουμε στοιχεία για τους ανθρώπους κι έτσι κάνουμε τη σύσταση. Απλά έχουμε πάρα πολλά μέλη και έτσι οι επιλογές είναι περισσότερες απ’ ό,τι αν επιλέξουμε μία σύσταση από τον περίγυρο.

Γιατί θεωρείτε ότι είναι ακόμη ταμπού το να πει κάποιος ότι έχει απευθυνθεί σε γραφείο γνωριμιών; Αυτό που αποκαλούσαμε παλιά «προξενιό», στην ελληνική κοινωνία έχει λάβει αρνητική χροιά. Σε αντίθεση με το εξωτερικό, όπου αντίστοιχα γραφεία έχουν εκατοντάδες χιλιάδες μέλη, με υψηλό μορφωτικό επίπεδο, που επιζητούν κάτι συγκεκριμένο για τη ζωή τους και δεν τους αρέσει να χάνονται ανάμεσα σε αναζητήσεις, οι οποίες μπορεί να είναι και τραυματικές.

Πριν κάποιες δεκαετίες, υπήρχαν άνθρωποι που δεν είχαν τον τρόπο ή τις κατάλληλες γνώσεις ώστε να κάνουν επιτυχημένα τη δουλειά τους –το προξενιό– και αυτό έχει δημιουργήσει μία επιφυλακτικότητα. Το κύριο κριτήριο κάποτε ήταν η ανταλλαγή περιουσιών. Σήμερα, η περιουσία δεν είναι το κυρίαρχο. Είναι κριτήριο για πολλούς, αλλά όχι το βασικό. Προσωπικά, θεωρώ ότι δεν παίζει ρόλο πόσα χρήματα έχεις, αλλά πώς απολαμβάνεις τη ζωή σου.

Έχουν ερωτευτεί άνθρωποι μέσω του γραφείου; Πολλές φορές. Όταν τα μέλη μας βγαίνουν ένα ραντεβού, μας ενημερώνουν για το πώς πήγε. Και αρκετές φορές από τα πρώτα ραντεβού βρίσκουν έναν άνθρωπο με τον οποίο αισθάνονται πάρα πολύ όμορφα. Βεβαίως, για να γεννηθεί έρωτας, πρέπει να υπάρχει η διάθεση και η συναισθηματική ωριμότητα.

Τι έχετε δει να αλλάζει στο πέρασμα των 23 χρόνων που κάνετε αυτή τη δουλειά; Οι μοναχικοί άνθρωποι είναι περισσότεροι σε σχέση με το παρελθόν. Όμως, υπάρχει και μεγαλύτερη αυτογνωσία, γεγονός που μας επιτρέπει να κάνουμε πιο εύκολα τη δουλειά μας. Αυτό

Ο Αντώνης Δρακόπουλος είναι ο μοναδικός επιστήμονας –ψυχολόγος και τακτικό μέλος του συλλόγου Ελλήνων ψυχολόγων–στην Ελλάδα που διευθύνει ένα γραφείο γνωριμιών. Ουσιαστικά ασχολείται με τις ανθρώπινες σχέσεις, τη στιγμή που το γραφείο μετρά 20 χρόνια εμπειρίας και λειτουργεί σύμφωνα με τα αντίστοιχα παγκόσμια πρότυπα. Εμείς τον επισκεφτήκαμε στα γραφεία του Drakopoulos Dating και κάναμε όλες τις ερωτήσεις που χρειάζονται για να μάθουμε πώς λειτουργεί ένα γραφείο γνωριμιών.

www.drakopoulosdating.gr

T.: 693 75 38 000

Κεντρικά Γραφεία Αθήνα: Πλουτάρχου 30 & Πατριάρχου Ιωακείμ, Κολωνάκι Γραφεία Δυτικής Ελλάδας Πάτρα: Πλατεία Γεωργίου 20

Fb: Drakopoulos Dating Ig: @drakopoulosdating

που πολλοί δεν θέλουν είναι να πληγωθούν. Οι πολλές και κακές σχέσεις έχουν δημιουργήσει επιφυλάξεις για κάθε καινούργια. Όμως, ο άνθρωπος από τη φύση του φοβάται τη μοναξιά.

Μπορώ να κάνω την αίτηση για κάποιον άλλον; Φυσικά. Ένα ποσοστό των μελών μας δεν είναι οι ίδιοι, αλλά οι γονείς τα αδέλφια ακόμα και

φίλοι που μεσολαβούν, ώστε να φέρουμε για

έναν δικό τους άνθρωπο το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα για τη ζωή του και δεν είναι

τίποτα άλλο από έναν εν δυνάμει ταιριαστό σύντροφο. Έτσι, πολλές φορές δεν ξέρουν καν ότι είναι μέλη. Εμείς βρίσκουμε τρόπο να

φέρουμε σε επαφή τα δύο άτομα, χωρίς καν να το καταλάβουν και χωρίς να φανεί ότι εμείς μεσολαβήσαμε.

Είναι προσιτές οι τιμές για να γραφτεί ο μέσος

άνθρωπος στα γραφεία σας;

Είναι προσιτές και χαίρομαι για την ερώτηση, γιατί τον Φεβρουάριο κάθε χρόνο οι προσφορές που κάνουμε σε νέες εγγραφές φτάνουν έως και το 80%, γι’ αυτό ας μην τις χάσει όποιος θέλει να αλλάξει τη ζωή του. Είμαστε τα μεγαλύτερα γραφεία σοβαρών γνωριμιών στην

Ελλάδα και τα μοναδικά με ΚΡΑΤΙΚΉ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ από την Περιφέρεια Αττικής και σας περιμένουμε όλους να σας καλωσορίσουμε.

πετυχημένες γνωριμίες

ΠΑΠΠΑΣ

Διεθνείς Γνωριμίες Γάμου

Το γραφείο συνοικεσίων Πάππας μετρά σχεδόν 90 χρόνια εμπειρίας, αφού από το 1939 έχουν ειδίκευση στο matchmaking. Το ταλέντο στο συνοικέσιο και στο ταίρια-

σμα της δεκαετίας του ‘50 έγινε εμπειρία, η εμπειρία εμπλουτίστηκε με επαγγελμα-

τική τεχνογνωσία, ο επαγγελματισμός κορυφώθηκε με το εξειδικευμένο προσωπικό!

Έτσι, μέχρι σήμερα το γραφείο μετρά πάνω από 30.100 επιτυχημένους γάμους!

Εμείς μιλήσαμε με τον κ. Πάππα, που κρατά τα ηνία της επιχείρησης, όχι μόνο για

τον τρόπο με τον οποίο γίνονται τα επιτυχημένα ταιριάσματα αλλά και για τις κοινωνικές αλλαγές της εποχής που επηρεάζουν τις ανθρώπινες σχέσεις

www.pappas.gr

www.pappas-dating.com

Ομήρου 38, Κολωνάκι (3ος Όροφος) | T.: 210 36 20 147 | 6944137189

Πόσο δύσκολη είναι η δουλειά της γνωριμίας και του ταιριάσματος; Είναι σίγουρα μια δουλειά ευθύνης, αλλά έχουμε την εμπειρία να την κάνουμε επιτυχώς, με ασφάλεια και αξιοπιστία. Η διαδικασία ξεκινά με ένα σκεψιγράφημα που έχει δομηθεί από ψυχολόγους. Κάθε άνθρωπος αναλύει τον εαυτό του χωρίς ντροπή, ώστε εμείς να έχουμε τη δυνατότητα να συνθέσουμε ένα πλούσιο βιογραφικό, να το παραλληλίσουμε με άλλα και

να δούμε αν δένουνε τα στοιχεία μεταξύ τους, ώστε να γίνει μια γνωριμία/ σύσταση.

Ποια είναι η διαφορά με μια εφαρμογή dating; H διαφορά μας είναι ότι οι άνθρωποι που απευθύνονται σε μας είναι συνειδητοποιημένοι ότι θέλουν να συνάψουν μία σοβαρή σχέση. Δεύτερον, η οικονομική συνδρομή και το γεγονός ότι ο συμμετέχων θέλει να επενδύσει τα χρήματά του για το μέλλον του, τον κάνουν να είναι ειλικρινής μαζί μας. Τρίτον, υπάρχει ασφάλεια. Έχουμε άδεια ιδιωτικών ερευνών και επιπλέον εμείς ανατροφοδοτούμε. Μας παίρνουν τηλέφωνο μετά τα ραντεβού και μας δίνουν feedback. Γιατί μας εμπιστεύονται, έχουν αναλύσει το χαρακτήρα και τα κριτήριά τους, οπότε, κατόπιν της δικής μας μελέτης, σίγουρα το

Executive International Matchmakers

www.louisdating.com

Καραΐσκου 117, Πειραιάς Τ.: 210 41 76 812

694 94 43 750

Ποιο είναι το προφίλ των νέων ανθρώπων που επισκέπτονται το γραφείο

γνωριμιών Λούης;

Το προφίλ των νέων ανδρών και γυ-

ναικών που επισκέπτονται τα γραφεία

Λούης περιλαμβάνει νέους και νέες

από 25 ετών. Το μεγαλύτερο ποσοστό

είναι άτομα με υψηλό μορφωτικό επί-

πεδο, χωρίς αυτό να αποκλείει και ένα

μέρος μελών που είναι βασικής εκπαί-

δευσης. Επίσης, έχουν μία οικονομική

ανεξαρτησία που στην πλειοψηφία των

μελών είναι αρκετά υψηλή.

ταίριασμα θα έχει επιτυχία. Αυτό που μένει είναι να υπάρχει χημεία στην προσωπική επικοινωνία.

Μπορείτε να μας περιγράψετε τη διαδικασία ώστε να καταλήξετε σε σύσταση/γνωριμία; Συμπληρώνεται η φόρμα και στη συνέχεια ερχόμαστε σε επαφή με τον κάθε ενδιαφερόμενο, είτε διαδικτυακά είτε με ραντεβού από κοντά. Συντάσσουμε το βιογραφικό και στη συνέχεια κάνουμε το ταίριασμα με άλλα μέλη. Τότε, επικοινωνούμε και με τους δύο, ώστε να δούμε αν ενδιαφέρονται, και τους κλείνουμε ένα ραντεβού.

Ο έρωτας μπορεί να βιωθεί σε μια τέτοια διαδικασία;

Βεβαίως. Δεν ερωτεύεσαι πάντα με την πρώτη ματιά.

Σύμφωνα με την εμπειρία σας, ποιο είναι το κλειδί για να έχουν γερές βάσεις οι ανθρώπινες σχέσεις;

Να μπορείς να δέχεσαι τα πιστεύω του άλλου, αυτό είναι το κλειδί. Κι ας υπάρχει διαφωνία. Όλα συζητιούνται.

Ωστόσο, όλα τα μέλη μας έχουν ένα κοινό: είναι συνειδητοποιημένοι άνθρωποι, κατασταλαγμένοι και ώριμοι. Επιθυμούν μια δυνατή σχέση ζωής, έναν σύντροφο για να συμπορευτούν και να

δημιουργήσουν μαζί όσα ονειρεύονται.

Και ξέρουν ότι κοντά μας θα το βρουν!

Τα μέλη που έρχονται στο γραφείο

σας αναζητούν αποκλειστικά γάμο;

Τα γραφεία μας εξυπηρετούν το τρίπτυχο σοβαρή σχέση/συμβίωση/ γάμος. Κάποια μέλη θέλουν τη

δημιουργία οικογένειας και τον γάμο, κάποια άλλα που είναι διαζευγμένα ή σε χηρεία δεν επιθυμούν πάντα να προχωρήσουν σε γάμο, χωρίς όμως να το αποκλείουν ως ενδεχόμενο. Εμείς είμαστε κοντά σε όλους! Φροντίζουμε να φέρνουμε σε επαφή τα άτομα που έχουν κοινές επιθυμίες σε αυτόν τον τομέα, καθώς και σε πολλά ακόμα σημαντικά κριτήρια. Αυτό είναι και το μυστικό της επιτυχίας μας. Το αποτελεσματικό και άψογο matchmaking!

«Ανεμοδαρμένα Ύψη»

της Emily Bronte (1847)

Τολμηρό για την εποχή του, κόντρα σε

κάθε «ηθικό» κοινωνικό κανόνα, γραμμένο

από γυναίκα και μάλιστα της αστικής

τάξης, έχει πολυδιαβαστεί, έχει γίνει ται-

νία, σειρά, θεατρικό έργο. Το πάθος του

Χήθκλιφ και της Κάθριν, η άγρια σχέση

τους με φόντο τη φύση του Γιορκσάιρ

φέρνει στην επιφάνεια το πρωτόγονο και

αταβιστικό στοιχείο του έρωτα.

«Όσα παίρνει ο άνεμος» της Margaret Mitchell (1936)

«Αύριο είναι μία άλλη μέρα», αναφωνεί

η Σκάρλετ, αλλά και μια άλλη Αμερική,

μετά την έκδοση του μυθιστορήματος

που επηρέασε περισσότερο από κάθε

άλλο την αμερικανική κουλτούρα. Το πιο

πολυδιαβασμένο βιβλίο στις ΗΠΑ μετά

τη Βίβλο, ακολουθεί τη Σκάρλετ Ο’ Χάρα

όσο μεγαλώνει σε μια δεκαετία επηρεα-

σμένη από τον εμφύλιο πόλεμο στις ΗΠΑ.

Φυσικά, ο έρωτας είναι στο επίκεντρο, σε

μια ταραγμένη κοινωνικοπολιτική εποχή.

Αγάπες, έρωτες, πάθη βγαλμένα από σελίδες

Της Άντας Κουγιά

Πόσοι τόνοι μελάνι έχουν χυθεί με αφορμή τον έρωτα; Η ερώτηση είναι ρητορική

φυσικά, καθώς ο έρωτας είναι ζήτημα ύπαρξης, φιλοσοφίας, ζωής. Ή και θανάτου.

Όπως το βλέπει ο καθένας. Σε κάθε περίπτωση, όταν ο έρωτας γεννιέται, γεννιέται

και η διάθεση για δημιουργία. Είναι αδύνατο να συγκεντρώσουμε έργα, φράσεις,

στίχους για το πιο ζωοδόχο συναίσθημα του

πλανήτη. Διαλέξαμε να θυμηθούμε κάποια

μυθιστορήματα-σταθμούς

ανά τους αιώνες. Κι αν δεν τα έχετε ανακαλύψει και

τα έχετε απλά ακουστά, ήρθε η ώρα να χαθείτε στους κόσμους τους. Είπαμε.

Η πόλη και προσπαθεί και πρέπει να ερωτευτεί.

«Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας» της Colleen McCullough (1977)

Η εισαγωγή του βιβλίου –με κεντρικό θέμα έναν απαγορευμένο έρωτα– τα λέει όλα: «Υπάρχει ένας θρύλος για ένα πουλί

που τραγουδάει μόνο μια φορά στη ζωή

του, πιο γλυκά από οποιοδήποτε άλλο

πλάσμα στο πρόσωπο της γης. Από τη στιγμή που φεύγει από τη φωλιά ψάχνει

για ένα αγκάθι και δεν ησυχάζει μέχρι να βρει ένα. Έπειτα, τραγουδώντας ανάμεσα στα άγρια κλαδιά, καρφώνεται στη μακρύτερη, πιο αιχμηρή ράχη. Ένα εξαιρετικό τραγούδι, η ύπαρξη το τίμημα. Αλλά όλος ο κόσμος εξακολουθεί να ακούει, και ο Θεός στον ουρανό χαμογελά. Γιατί το καλύτερο αγοράζεται μόνο με το κόστος του μεγάλου πόνου... Τουλάχιστον έτσι λέει ο θρύλος».

«Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας» του Gabriel Garcia Marquez (1985)

Ο έρωτας «να έχει τα ίδια συμπτώματα

με τη χολέρα». Είναι όμως μόνο εκείνος

που έδωσε ζωή και νόημα σε σκοτεινές

εποχές. Ένας έρωτας μετ΄ εμποδίων

που κράτησε στην αιωνιότητα, τόσο

αγνός και έντονος, τόσο ξεχωριστός,

τόσο απόλυτος, που οι απλές σωματικές

επαφές δεν τον επηρεάζουν, αντιθέτως

τον φουντώνουν. Ένα μυθιστόρημα από

αντρική ματιά, που σου δίνει μια άλλη ει-

κόνα για όσες απόψεις περί έρωτα ίσχυαν

μέχρι εκείνη τη δεκαετία.

Πες το με μια ΚΑΡΤ ΠΟΣΤΑΛ

Σύντομη ιστορία σχέσης σε τίτλους, μέσα από τέσσερις ερωτικές κάρτ ποστάλ άλλης εποχής.

Μπορείτε να σταματήσετε την ιστορία σε όποιο σημείο εσείς θέλετε και να... κόψετε ό,τι δεν σας βολεύει,

τι δεν σας εκφράζει ή ό,τι θέλετε να κρατήσετε.

Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΚΥΨΕΛΗΣ ΧΤΥΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΛΗ

Η ελληνική κουζίνα, με πλούσιες γεύσεις, ιδιαίτερες πινελιές και ποιοτικά υλικά, έχει την τιμητική της. Η «Κυβέλη» στρώνει το πιο νόστιμο τραπέζι στην πλατεία Αγίου Γεωργίου, προσφέροντας το πιο

ειδυλλιακό και φιλικό αστικό σκηνικό στην πιο ρομαντική γειτονιά της πόλης.

210 82 19 406

Eπτανήσου 15, Αθήνα | Πλατεία Αγίου Γεωργίου

Ώρες καταστήματος & delivery 12.00-01.00 www.kybeli.gr

Πού θα πας πρώτο ρατεβού;

φτιάξαμε ένα κουίζ που

θα σε βοηθήσει να βρεις

το κατάλληλο μέρος!

Πώς τρως το σουβλάκι σου;

Πίτα καλαμάκι χοιρινό με μπόλικο τζατζίκι.

Καθόλου σως. Όσο πιο «στεγνό» γίνεται.

Δεν τρώω σουβλάκι.

Είσαι καλεσμένος σε πάρτι. Τι παίρνεις μαζί σου;

Μια εξάδα μπυρόνια.

Ένα μπουκάλι κρασί από το σούπερ μάρκετ.

Όχι ιδιαίτερα ακριβό, αλλά να πίνεται ευχάριστα.

Βότκα, ουίσκι ή Aperol. Οι υπόλοιποι ας φέρουν τα αναψυκτικά.

Αγαπημένο μέρος για άραγμα και περισυλλογή;

Βραχάκια Ακρόπολης.

Το πάρκο της γειτονιάς.

Το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Πού θα πας να διασκεδάσεις το σαββατόβραδο;

Σε ψαγμένο κρασομελάδικο του κέντρου.

Για ποτό σε μπαράκι στο Γκάζι.

Οπωσδήποτε σε κλαμπάκι για χορό.

Πώς γνώρισες το τελευταίο σου ταίρι;

Από κοινή παρέα.

Καθόταν στο διπλανό τραπέζι του μαγαζιού που συχνάζω.

Από εφαρμογή γνωριμιών.

Και τώρα τα αποτελέσματα!

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ Α:

Λαϊκό πρώτο ραντεβού.

Είσαι τύπος που γουστάρει τις απλές στιγμές, ακόμα κι όταν πρόκειται για το πρώτο ραντεβού. Θέλεις να δείχνεις από την πρώτη στιγμή τον πραγματικό, «χύμα» εαυτό σου και το εκτιμάς όταν το «ραντεβού» σου έχει ανάλογο τρόπο σκέψης. Δεν σου αρέσουν τα «φτιασιδωμένα» ραντεβού που σου χαλάνε χρόνο και χρήμα, γι’ αυτό προτιμάς να βγαίνεις για άραγμα με περιπτερόμπυρα στο χέρι. Για σένα, το ιδανικό πρώτο ραντεβού μπορεί να είναι μια βόλτα στο κέντρο της πόλης, που θα καταλήξει για σουβλάκι στο όρθιο, για να πάρετε δυνάμεις μετά από τόσο περπάτημα.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ Β: Κλασικό πρώτο ραντεβού.

Είσαι τύπος που την θέλει την «ιστορία» του για το πρώτο ραντεβού. Όχι κάτι υπερβολικό βέβαια. Θες να βγεις, να περάσεις καλά, να γνωριστείς, κι ό,τι θέλει ας προκύψει. Ένα καφεδάκι σε σικάτο μπραντσάδικο είναι το ιδανικό πρώτο ραντεβού, για να έχει την ατμόσφαιρα που χρειάζεται η πρώτη σας γνωριμία. Αν όλα πάνε καλά, συνεχίζετε το ραντεβού σε απλό πλην τίμιο εστιατόριο για να δείτε αν τα βρίσκετε και στο φαγητό.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ Γ:

Είσαι τύπος που αγαπά την οργάνωση και σιχαίνεται τις εκπλήξεις. Ειδικά όταν αυτές προκύπτουν με άτομα που δεν γνωρίζεις καλά. Επίσης, δεν βρίσκεις κανέναν λόγο να αποκαλύψεις κάθε πτυχή των περιεργειών σου από το πρώτο ραντεβού. Αν είναι τυχερό το άτομο που θα βγει μαζί σου, θα τις μάθει στο δεύτερο, στο τρίτο και πάει λέγοντας ραντεβού. Σου αρέσει να διασκεδάζεις σε καλά μαγαζιά, έχοντας φορέσει τα γκλαμουράτα ρούχα σου. Για το ιδανικό πρώτο ραντεβού δοκίμασε κυριλέ εστιατόριο, όπου, ακόμα κι αν δεν εξελιχθούν τα πράγματα όπως θα ήθελες, τουλάχιστον θα έχεις φάει καλά.

Ατμοσφαιρικό πρώτο ραντεβού.

Της Σοφίας Αργύρη

Αν είσαι τύπος που ονειρεύεται ένα

πρώτο ραντεβού κλασικό και αρκούντως ρομαντικό (όπως στις ταινίες), ο δρόμος πρέπει να σε βγάλει στο «Για Δες». Εστιατόριο με signature

γεύσεις δια χειρός Γιάννη Καρυπίδη και περιβάλλον που ευνοεί την ιδιωτικότητα και την οικειότητα.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ:

Χαλεπά 65, Άνω Πατήσια

Τ.: 211 21 40 158

fb: Για Δες // Ig: gia_des

Το «Για Δες» είναι από τα αγαπημένα εστιατόρια όχι μόνο

της ΗΠΖ, αλλά και όλης της

πόλης. Σε μια ήσυχη γειτονιά

στα Άνω Πατήσια, το «Για Δες»

έχει βρει τη θέση του ανάμεσα

στις πιο μοναδικές γαστρονομικές προτάσεις της πόλης.

Ο Γιάννης Καρυπίδης συνδυάζει στο μενού που έχει

δημιουργήσει –και το οποίο αλλάζει κάθε τόσο– ελληνικά

υλικά και συνταγές με διεθνείς επιρροές, βάζοντας τη δική

του πινελιά σε κάθε νοστιμιά

που στολίζει το τραπέζι μας.

Και το στολίζει όντως, καθώς

ο Γιάννης δίνει και ιδιαίτερη βαρύτητα στο σερβίρισμα.

Μαζί με το γεύμα, σε περιμένει μια προσεκτικά επιλεγμένη

λίστα κρασιών από όλη την

Ελλάδα. Η εξυπηρέτηση είναι γρήγορη και φιλική, καθώς

αυτό το μέρος ξέρει πώς να συνδυάζει λιτότητα, γεύση και πολυτέλεια.

Ατμοσφαιρικό πρώτο ραντεβού

ΤΟ ΣΕΡΜΠΕΤΟΣΠΙΤΟ ΤΗΣ ΝΑΝΣΥ

Για ατμοσφαιρικά πρώτα ραντεβού, που εγγυώνται την καλοπέραση και σίγουρα την πιο γευστική

απόλαυση, το «Σερμπετόσπιτο της Νάνσυ»

είναι η ιδανική επιλογή για να ανταλλάξεις με το κουταλάκι γλυκιές μπουκιές απίστευτης νοστιμιάς. Και το πρώτο φιλί θα έχει μια γλύκα τόση, που θα φιλιέσαι ώσπου να ξημερώσει.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ:

Πλατεία Ηρώων 1 // T.: 210 32 11 323

FB: @NancysSweetHome

Ig: to_sermpetospito_ths_nancy

www.nancysweethome.gr

Το «Σερμπετόσπιτο της Νάνσυ» έχει τη δική του σταθερή γωνιά στου Ψυρρή και φυσικά δεν γίνεται να μην το έχεις ακούσει. Τα πιο ξακουστά γλυκά της Αθήνας κοσμούν ολόφρεσκα τη βιτρίνα του γλυκοπωλείου και μπορείς να διαλέξεις το πιο λαχταριστό για να γλυκάνεις το άλλο σου μισό!

Όλα χειροποίητα και σπιτικά, οι ζουμερές σοκολατόπιτες, τα ανατολίτικα γλυκά, οι κρέμες, τα σιροπιαστά και κάθε λογής σερμπέτια θα σας ζαλίσουν και θα σας κάνουν να θέλετε να καθίσετε στα τραπεζάκια στην πλατεία, πριν ξεκινήσετε τη βόλτα σας στην πιο ρομαντική γειτονιά της πόλης. Για τους λάτρεις της σοκολάτας, προτείνουμε «το γλυκό της αγάπης». Ενώ για τους πιο απαιτητικούς ουρανίσκους, το καζάν ντιπί

Ατμοσφαιρικό πρώτο ραντεβού

Λαϊκό πρώτο ραντεβού

POPOLAROS

Είσαι λαϊκό παιδί, αλλά όχι και τόσο «χύμα» ώστε να βγεις πρώτο ραντεβού σε συνοικιακό καφενέ. Όχι ότι έχουμε πρόβλημα με τους καφενέδες, αλλά υπάρχει και η fancy επιλογή του Popolaros, εκεί που οι «λαϊκοί αστοί» συχνάζουν για brunch και ποτάκι. Σήμα κατατεθέν ο κόκορας, που φοράει τα καλά του και βγαίνει να διασκεδάσει.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ:

Αναπαύσεως 18, Μετς | Τ.: 211 42 30 178

Fb: Popolaros | Ig: popolaroscafe

AGAVITA CANTINA MEXICANA

Ένα ατμοσφαιρικό πρώτο ραντεβού μπορεί να απογειωθεί αν είναι και θεματικό, εκτός από φινετσάτο. Η επιλογή μιας έθνικ κουζίνας σε έναν καθόλα περιποιημένο χώρο θα σας ταξιδέψει μακριά στις γεύσεις και θα σας δώσει το έναυσμα για να γνωρίσετε περισσότερο το «ραντεβού» σας και –γιατί όχι;– να ανακαλύψετε και πτυχές του εαυτού σας που δεν γνωρίζατε!

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ:

Λ. Δεκελείας 86, Νέα Φιλαδέλφεια | Τ.: 210 25 10 604

Fb: Agavita Cantina Mexicana

Ig: agavita_cantina_mexicana

Ταξίδεψε με το «ραντεβού» σου μέχρι το μακρινό και ζεστό Μεξικό, χωρίς να χρειαστεί να φτάσετε στην άλλη άκρη του κόσμου. Χρώματα, latin ήχοι και δροσιστικά cocktails μπερδεύονται στην ατμόσφαιρα. Ένα ραντεβού στο Agavita της Νέας Φιλαδέλφειας αρκεί για να γευτείτε μαζί την πικάντικη μεξικάνικη κουζίνα, αλλά επιλέγοντας ο καθένας μόνος του πόσο καυτό θέλει το πιάτο του. Άλλωστε, η τεκίλα και το ρούμι ρέουν σε άφθονες ποσότητες για να δροσίσουν τον ουρανίσκο και να χαλαρώσουν τα πνεύματα. Ξεκινήστε με ορεκτικά, όπως νάτσος με λιωμένο cheddar ή quesadillas και χορταστικές σαλάτες που θα σας ανοίξουν την όρεξη πριν περάσετε στο κυρίως πιάτο.

Δοκιμάστε γεμισμένα burrito και chimichanga και βρείτε τις διαφορές ενώ μοιράζεστε τις γεύσεις. Παράγγειλε οπωσδήποτε tacos ή fajitas –τα must πιάτα της μεξικάνικης κουζίνας– και βγάλε στην επιφάνεια την κοσμοπολίτικη εκδοχή σου! Α, και μην ξεχάσουμε το επιδόρπιο για ένα γλυκό πρώτο ραντεβού: το churros bowl μπαίνει στο κέντρο του τραπεζιού για να το μοιραστείτε με δύο –ή και ένα για τους πιο τολμηρούς– κουτάλια.

Στο Popolaros νιώθεις τόσο άνετα, σα να βρίσκεσαι σε σπίτι φίλων. Τι καλύτερο για το πρώτο σας ραντεβού από ένα ζεστό και φιλικό περιβάλλον που υποδέχεται τους πάντες! Κι αυτό γιατί πρόκειται για ένα all-day brunch bar ανοιχτό σε όλους. Ένα multi και συνάμα ουδέτερο μαγαζί, έτοιμο να αγκαλιάσει κάθε άτομο από όποια «τάξη» κι αν προέρχεται, όποιον «προσανατολισμό» κι αν έχει.

Σε ένα urban σκηνικό που αλλάζει συνεχώς θεματικές, έπιπλα του 1920 δίνουν τις απαραίτητες πινελιές υψηλής αισθητικής στο αστικό ύφος. Πρώτο ραντεβού υπό το φως της ημέρας; Στο Popolaros θα τσιμπήσετε το brunch σας, ενώ θα χάνεστε στη μεγάλη ποικιλία του καφέ. Μπερδέψτε τη γλυκιά και την αλμυρή γεύση, με τσουρέκι βουτηγμένο σε καραμέλα βουτύρου κι εναλλάσσοντας με vegan bagel χαρουπιού με χούμους και αβοκάντο. Για ένα βραδινό πρώτο ραντεβού δοκιμάστε οπωσδήποτε τα signature cocktails του Popolaros. Εντυπωσίασε με την επιλογή σου, ένα Burbon αρωματισμένο με θυμάρι ή το Metaxa που αναδύει χαμομήλι. Διαφορετικά, πειραματίσου με το ραντεβού σου δοκιμάζοντας λευκό Negroni και το ιδιαίτερο cocktail με βάση τον καφέ. Όσο η ώρα περνάει αφεθείτε στον ρυθμό της μουσικής, ενώ ο Popolaros φροντίζει

να έχετε τις καλύτερες πρώτες ύλες στο τραπέζι σας!

Ένα λαϊκό πρώτο ραντεβού δεν θέλει φανφάρες και ιστορίες. Περπάτημα με κρύα μπύρα στο χέρι μέχρι να παγώσουν τα δάχτυλά σου, ώστε να προσφερθεί το «ραντεβού» σου να τα ζεστάνει. Και ο καλύτερος τρόπος για να ζεσταθεί η παλάμη σου είναι με ένα τυλιχτό στο χέρι.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ:

Θησέως 95, Καλλιθέα

Τ.: 210 95 12 143, 210 95 12 914, 698 33 83 173

Fb: ΕΡΩΣ ΕΣΤΙ Σουβλάκι

Ig: erosestisouvlaki

Μια βόλτα από το πιο ερωτικό σουβλατζίδικο της Καλλιθέας επιβάλλεται.

Το σουβλάκι είναι από μόνο του έρωτας κι έχει τη δύναμη να μας κάνει να ερωτευτούμε το άτομο με το οποίο το μοιραζόμαστε ή, για να ακριβολογούμε, το άτομο με το οποίο τρώμε μαζί κι από ένα σουβλάκι — ή και δύο. Γιατί κανείς δεν μοιράζεται το σουβλάκι του, ειδικά όταν είναι από το «Έρως εστί… σουβλάκι»;

Τεράστια χειροποίητα καλαμάκια ψήνονται μπροστά στα μάτια μας και αναδύουν τις μυρωδιές τους. Βγάλε τον πιο «βρόμικο» εαυτό σου στην επιφάνεια με ένα Eros burger, γιατί και από αυτά έχει το «Έρως εστί… σουβλάκι», πάντα με φρέσκο χειροποίητο μπιφτέκι παρακαλώ. Συμπλήρωσε με πατάτες Eros twister. Το πρώτο σας ραντεβού είναι λαϊκό, αλλά δεν θα χάσει καθόλου από ποιότητα και ποικιλία. Αφού μετά το αλμυρό, έρχεται το γλυκό… Νουτέλα, μπανάνα και μπισκότο στριμώχνονται μέσα στην πίτα κι επισφραγίζουν το πιο γλυκό πρώτο ραντεβού.

ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΜΠΑΡΜΠΑ

Ένα κλασικό πρώτο ραντεβού δεν σημαίνει απαραίτητα και συμβατικό. Ένα «ψαρομάγαζο», που ανακατεύει τα φρέσκα θαλασσινά και οστρακοειδή με αγνές πρώτες ύλες για να σερβίρει τα πιο αφροδισιακά πιάτα, είναι η ιδανική επιλογή για το δικό σου πρώτο ραντεβού.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ:

Πευκών 3, Νέο Ηράκλειο (πρώτος όροφος & ταράτσα)

T.: 210 28 37 223

Fb: Οι Ιστορίες του Μπάρμπα - Νέο Ηράκλειο Αττικής

Ig: istoriestoubarbaathens

Στις Ιστορίες του μπάρμπα, κάπου ανάμεσα στα θαλασσινά και τα οστρακοειδή, θα ξεκινήσετε τη δική σας ιστορία αγάπης. Μετά από 18 χρόνια παρουσίας –κι εμπειρίας φυσικά– στη Σκύρο, οι Ιστορίες του μπάρμπα βρίσκουν στέγη στον πρώτο όροφο ενός σικάτου νεοκλασικού στην Αθήνα και μεταφέρουν τις γαλάζιες αποχρώσεις ενός νησιώτικου σκηνικού μέσα από τα σκυριανά κεντήματα, σφουγγάρια και θαλασσόξυλα. Φάε με το ραντεβού σου από το ίδιο πιάτο –και γιατί όχι με το ίδιο πιρούνι– χειροποίητο νιόκι με φρέσκια γάμπαρη Αμβρακικού.

Οι Ιστορίες του μπάρμπα δίνουν την απλή και ταυτόχρονα πριβέ ατμόσφαιρα που θέλεις, για ένα ρομαντικό πρώτο ραντεβού με άρωμα θάλασσας, σε όποια από τις 7 σάλες του πρώτου ορόφου κι αν επιλέξεις να καθίσεις. Ακόμα και η πνιγμένη από γιασεμιά και βουκαμβίλιες ταράτσα, που μένει ανοιχτή χειμώνα-καλοκαίρι, σε ταξιδεύει μακριά από την πόλη, σε νησάκι δροσερό και ήσυχο. Ζεσταθείτε με ψαρόσουπα από ροφό, ενώ εάν το ραντεβού πηγαίνει αρκετά καλά,

ΕΡΩΣ ΕΣΤΙ... ΣΟΥΒΛΑΚΙ

πρώτο ραντεβού

www.ipolizei.gr

Κείμενα, άρθρα, ρεπορτά ξ , συνεντεύ ζ εις και απόψεις

από και για τους πραγματικούς ανθρώπους της πόλης.

Πέρα από κλισέ και υστερίες!

Αυτά και πολλά περισσότερα

γίνονται στο ipolizei.gr. Αθέατες

ή και ξεχασμένες πλευρές

της πόλης. Ενδιαφέρουσες

πληροφορίες για αθηναϊκές

περιοχές κι ακόμα πιο αθηναϊκούς δρόμους. Η

ιστορικότητα της πόλης, των

οδών και των γειτονιών μάς

ωθεί στη δημιουργία μιας

ηλεκτρονικής αποτύπωσης του

αστικού τοπίου, με θεματικές και

κείμενα άξια να διαβαστούν και

να ξαναδιαβαστούν.

Στη στήλη μας «Δρομο-λόγια»,

με αφετηρία μια συγκεκριμένη

συνοικία ή μια οδό της πόλης, ιστορία, σκέψεις και σημεία

ποικίλου ενδιαφέροντος

προχωράνε ταυτόχρονα για να

χαρτογραφήσουν κάθε γωνιά.

Δύο γνωστές και πολυπληθείς συνοικίες της Αθήνας.

Και λέμε συνοικίες γιατί το Μετς, δεν είναι γειτονιά του

Παγκρατίου, όπως έχουμε ακούσει. Για την ακρίβεια, η Μάρκου Μουσούρου και η Αρχιμήδους είναι οι δύο δρόμοι που λειτουργούν ωσάν αγγεία των δύο αυτών συνοικιών, μεταφέροντας τη ροή της κίνησης από τη μια μεριά στην άλλη. Ένα οδοιπορικό από το Μετς στο Παγκράτι με στάσεις ανάπαυσης για όλα τα γούστα.

ΕΙΔΑΜΕ…

ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΟ, ΣΟΛΩΝΟΣ

Η Σόλωνος συνδέει δύο περιοχές με βασικές διαφορές, ίσως και με μία εσάνς έχθρας.

Η ΟΔΟΣ ΚΕΡΚΎΡΑΣ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ

Η πόλη αγαπά να ανακαλύπτει νέες αρτηρίες. Μια

τέτοια είναι η οδός Κερκύρας. Ένας δρόμος που σε

ταξιδεύει νοητά στο Ιόνιο, ενώ πραγματικά σε οδηγεί

από την καρδιά της Κυψέλης, που εδράζεται στην

Ευελπίδων, στην Άνω Κυψέλη.

ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΓΎΡΝΑΜΕ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ

Μια γειτονιά άγρια και ευαίσθητη. Ντύνεται ροκού, ρεμπέτισσα, χιπχοπού, μεταλού, εναλλακτική, μποέμισσα, χύμα, σοφιστικέ, κουλτουριάρα, πολιτικοποιημένη.

Η ρουστίκ διακόσμηση

δεν είναι ποτέ

εκτός μόδας

Σπίτι στην εξοχή ή καταφύγιο στο

βουνό; Τίποτα από τα δύο! Το όνειρο

για απόδραση του Σαββατοκύριακου

έρχεται στο σπίτι μας και παίρνει

μορφή. Ακούει στο όνομα ρουστίκ.

Πρόκειται για τη διακόσμηση που αγαπάει τα ακατέργαστα φυσικά υλικά, τα οποία συνδυάζονται τόσο ανεπιτήδευτα και δημιουργούν λιτές γραμμές

στο χώρο μας. Η φύση λατρεύει τα ψεγάδια και τα αγκαλιάζει. Το ίδιο και η φιλοσοφία του ρουστίκ! Φυσικά οργανικά υλικά και οπωσδήποτε ο μεγάλος πρωταγωνιστής, το ξύλο, κάνουν το χώρο μας να μοιάζει με μοντέρνα αγροτική κατοικία, χωμένη σε βουνοπλαγιά. Η άγρια ομορφιά της φύσης μεταφέρεται στο σπίτι μας, χωρίς

Της Σοφίας Αργύρη

βέβαια να δίνει μια βαριά και σκοτεινή

άποψη, εξαιτίας των ανεπεξέργαστων

υλικών που κοσμούν τις γωνιές του. Υφές

μπερδεύονται: οι άκρες από τις λινές

κουρτίνες χαϊδεύουν τη ζεστή, μάλλινη

μοκέτα, δίνοντας την αίσθηση πως μόλις

μπήκες σε χειμερινό σαλέ.

Βγάλε τα παπούτσια σου και απόλαυσε

το ζεστό πάτωμα. Νιώσε με τις άκρες

των δαχτύλων σου τα στοιχεία της

φύσης. Το ρουστίκ δεν είναι παλιακό, ντεμοντέ ή βλάχικο. Είναι το μέσο του σύγχρονου ανθρώπου για επιστροφή

στις ρίζες. Είναι κάτι που τόσο έχουμε

ανάγκη. Ο παραδοσιακός αγροτικός πολιτισμός γίνεται πια της μόδας και εισβάλλει στο αστικό μας τοπίο. Ας τον υποδεχτούμε!

Ένα χειροποίητο φωτιστικό οροφής για το σαλόνι, υφασμένο από φυσικά υλικά όπως το μπαμπού, σε ταζιδεύει με το που μπαίνεις στο σπίτι.

Τόλμησε εκείνο το ζύλινο ντουλάπι μπάνιου που έχεις τσεκάρει στο Pinterest, για περισσότερη vintage διάθεση και στις πιο προσωπικές στιγμές χαλάρωσης.

Ένας καθρέφτης κρεβατοκάμαρας

με ζύλινο πλαίσιο δίνει εκείνη την παραδοσιακή πινελιά χωρίς να «βαραίνει» το χώρο.

www.olagiatoepiplo.gr

Ανακτήστε την αγάπη για το σπίτι σας με εμπνευσμένα & μοναδικά έπιπλα προσθέτοντας προσωπικότητα και στυλ στον χώρο σας.

www.olagiatoepiplo.gr

Τηλ. παραγγελιών: 2396024654 / 6977696030

Fb: Olagiatoepiplo

Ig: olagiatoepiplo.gr

Κάνε και το δικό σου χώρο ρουστίκ, επιλέγοντας έπιπλα με προσωπικότητα και ιδιαίτερο στυλ

themata έχουμε

Η ψυχή της πόλης

ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΑΜΠΑΖΗ

Η Πόλη Ζει;

ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Πάτα το Κιμ!

ΤΗΣ ΝΤΑΙΖΗ ΝΤΑΚΟΥ

Το ζήσαμε κι αυτό!

ΤΗΣ ΡΟΖΑΣ ΜΠΕΣΑΜΕΛ

Αλλόκοσμος

ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΒΕΜΠΟΥ

ξεφύ λ έσιλ οτ φεξ ύ λλισ έ το

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Η «άχρηστη» πληροφορία του

μήνα από τον Ο Τί; Πῶς; - Το σεντούκι της Σοφίας

από τη Σοφία Τριανταφυλλοπούλου – Τα γράφα-

με εμείς από το Επιγραφικό Μουσείο – Σταυρόλεξο

από τον Λέανδρο Σλάβη – Εκ του ίντερνετ ορμώμε-

νοι Διαφημίσεις μιας άλλης εποχής – No Google

Doctor από την Κωνσταντίνα Μπασκουρέλου

ΙΑ-ΙΑ-ΙΑ,

Το λοιπόν! Το τζάμπα απλώνεται σαν μία έρπουσα σκιά πάνω από την πόλη! Τζάμπα είναι η «ψευδοϊδεολογία» του νεοέλληνα (σε όλες του τις αποχρώσεις) σε περίοδο κρίσης.

Ειδικά στον χώρο του «μπολιτισζμού»

αυτό το τζάμπα συνδυάζεται με την μαγική λέξη «πρότζεκτ»! Πρότζεκτ που επιδοτούνται από Υπουργεία, Μεγαλοεταιρείες και Ευρωπαϊκή Ένωση.

Και όταν μιλάμε για επιδοτήσεις

μιλάμε για δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Πρότζεκτ που έχουν τις κωδικές λέξεις: έμφυλη βία, μετανάστες, κοινωνία αδικία, μειονότητες κ.λπ κ.λπ.

Όταν σε αυτούς προτείνεις διαφήμιση πέφτουν από τα σύννεφα γιατί; Μα γιατί κάνουν Τέχνη, φυσικά! Και ως γνωστόν η Τέχνη δεν πληρώνει, είναι ενάντια στη διαφήμιση, είναι ανώτερη από χρήματα και εμπορική συναλλαγή. Ενίοτε, όμως, η Τέχνη δεν πληρώνει ούτε τους εργαζόμενούς της, τους γραφιάδες που γράφουν για αυτήν – ίσως τους δίνει δύο διπλές, όπως λέμε δύο πιτόγυρα.

Αυτό το τζάμπα, και λεφτάκια βγάζει και συνειδήσεις εκμαυλίζει. Α, ναι! Και ουδεμία σχέση έχει με την παραγωγή πολιτισμού. Απεναντίας τον αποδομεί.

Μιά τυχαία μέρα ενός καλοπερασάκια

Θα αρχίσω απ’ το Παγκράτι

για καφέ με τον Σταμάτη

και μετά στο Κολωνάκι

για να δω λίγο τον Λάκη.

Κι ύστερα –δε μου γλιτώνει–

θα περάσω απ’ τον Αντώνη

μήπως πάρω τελικά

κάτι παλιοδανεικά.

Το μεσημεράκι θέλει

στο ΠΡΟΠΟ με τον Βαγγέλη

ρεμπετάδικο το βράδυ

με το φίλο μου τον Άγη.

Στην ταβέρνα για κρασί

με Νικήτα, Μωυσή

με τον Κώστα τον γκαντέμη

και τον μάστορα τον Θέμη.

Πιο μετά θα φάω βάφλα

με τον Άρη τον καράφλα

και γραμμή για Περιστέρι

στην ξαδέρφη μου την Έρη.

Στο καπάκι Κολωνό

για τον Μπάμπη τον νονό

και στροφή από Χαλάνδρι

για την Κύπρια την Άντρη.

Και στη Νέα Ιωνία

στην χοντρή την Αντωνία

και πλατεία του Ψυρρή

για μεζέ στου Θοδωρή.

Ύστερα Μοναστηράκι

στο παλιό συμμαθητάκι

που έχει ανοίξει μαγαζί

με μιά φίλη του χαζή.

Στην πλατεία στον Άι Γιώργη

με τον Χρήστο και τον Γιώργη

και στη Μαίρη για φαγάκι ή στο Διόνυσο σουβλάκι.

Στη Φωκίωνος στον Φοίβο

ένα τσιγαράκι στρίβω

με τον Χρύσανθο παρέα

για μπυρίτσα στον Ορφέα.

Κολωνό θα κάνω στάση

για να πω: που ‘σαι Θανάση

σ’ ένα φίλο μου παλιό

που ‘χω να τον δω καιρό.

Ίσα-ίσα προλαβαίνω

και τον ζεν πρεμιέ τον Ρένο

να τον δω για λίγο κάπου

σ’ ένα στέκι στου Ζωγράφου.

Ίσως βρω και κατά τύχη

τον ψηλέα τον Ευτύχη

που ποτέ ευρώ δεν έχει

κι ήταν πάντα πέρα βρέχει.

Ίσως δω και στο Κουκάκι

με σπαστό ποδηλατάκι

τον Κωστή τον ποιητή

τον παλιό συμφοιτητή.

Για χατίρι της Μαρίας

στην πλατεία Βικτωρίας

κουβεντούλα και ποτό

στο καφέ των ποιητών.

Παίρνω τον ηλεκτρικό

Κηφισιά να πεταχτώ

για παρφέ εκμέκ στο Βάρσο

με την Άννα και τον Τάσο.

Και καρφί για το Μενίδι

για να βρω τον Αριστείδη

παχουλοκομψό κι ωραίο

με τον άσπρο σκαραβαίο.

Και τ’ απόγευμα Περαία

μια παλιά σχέση τη Ρέα

που τη βλέπω πού και πού

και στη Σκάλα Ωρωπού.

Θα περάσω από Γλυφάδα

για να δω τη συννυφάδα

και μετά Καισαριανή

για να βρω τον Στεφανή.

Κι αφού παίξω ένα ταβλάκι

το ζαράκια τον Στελλάκη πάω να κάνω ένα τσιγάρο με τον Φάνη τον κουμπάρο.

Το βραδάκι στην Κυψέλη

με τη μερακλού την Έλλη

και ποτάκι στο Θησείο

μ’ ένα φίλο από τη Χίο.

Και αργά Λυκαβηττό

για να πούμε το και το

και να φάμε παγωτό

μ’ ένα φίλο απ’ το στρατό.

Ήταν «μιά τυχαία μέρα ενός καλοπερασάκια»

ΑΠΌ ΤΌΝ ΠΑΝΤΕΛΗ ΑΜΠΑΖΗ

Γέννημα Χιώτης θρέμμα Κυψελιώτης. Σπούδασε Μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τον κέρδισε τον τραγούδι. Ο πιο καλός ο μαθητής της «Ανωτάτης Ζαμπετικής» αναφωνεί «ΖΗΤΩ τα λαϊκά κορίτσια!»

Μουσικοσυνθέτης, στιχουργός, ερμηνευτής και συγγραφέας. Κυκλοφορούν τα βιβλία του: Ένας αγάπησε μία και Η ψυχή της πόλης. Εσχάτως. ο «παντελώς χειροποίητα» μποέμ τραγουδοποιός και γλυφοβιδωτός τραγουδιστής Παντελής Αμπαζής, «ανεξήγητα αρέσει», ερμηνεύοντας, με σπάνιες κινήσεις των άκρων και το σώμα του μέλλοντος, «τραγούδια περιΩπής».

Στην εποχή των ερωτηματικών και των

Δεν θυμάμαι ακριβώς πότε μου συνέβη για πρώτη φορά... Θυμάμαι όμως (σαν τώρα) ότι το συνειδητοποίησα στο σταθμό του ηλεκτρικού (Άγιος Νικόλαος) μια χειμωνιάτικη μέρα (σαν τη σημερινή), όταν τελειώνοντας το γυμνάσιο (όγδοο Αθηνών, έκτη τάξη) γύριζα στο πατρικό σπίτι (Ανάφης και Αγίας Ζώνης).

Εκεί την είδα! Ήταν μια ζητιάνα μεγάλης ηλικίας, με λευκά ξέπλεκα μαλλιά, που άπλωνε το χέρι στους περαστικούς ζητώντας βοήθεια. Μου έκανε εντύπωση η αξιοπρέπεια και η αρχοντιά της, που δεν κατάφερναν να κρύψουν ούτε τα παλιά σχεδόν λιωμένα ρούχα που φορούσε ούτε το ότι καθόταν ανακούρκουδα στα βρόμικα τσιμέντα. Ξαφνικά με είδε, μου χαμογέλασε (πιθανόν επαγγελματικά) και τότε έγινε το θαύμα!!!

Το πρόσωπό της σιγά σιγά μεταμορφώθηκε στο πρόσωπο της μητέρας μου… Έκλεισα τα μάτια, θαύμασα τη φαντασία μου και ανοίγοντάς τα πάλι... η μητέρα μου ήταν εκεί μαζί της και μου χαμογελούσε!

Μα πώς ήταν δυνατόν αυτή η γερασμένη κι ανέλπιδη μορφή, να είναι ταυτόχρονα ό,τι πιο όμορφο και χαριτωμένο και τυχερό της ζωής, με τα ροζ μάγουλα, τα (φυσικά) καστανόξανθα μαλλάκια, την προστατευμένη από παντού ζωή (γονείς, αδέρφια, σύζυγος, παιδιά, κοινωνία) και μάλιστα να ζητιανεύουν οι δυο τους σαν μία, αγκαλιασμένες! Ταράχτηκα κι απομακρύνθηκα, ρίχνοντας πίσω μου κλεφτές ματιές, μέχρι που στρίβοντας σε μια γωνία δεν την έβλεπα πια.

Τότε, πρέπει να ήταν, που έπεσαν μεμιάς τα χοντρά τείχη ανάμεσα σε μένα και στους άλλους, ανάμεσα στο καλό και στο κακό, ανάμεσα στους καλούς και στους κακούς. Έπεσαν… και πέφτουν ακόμα, σαν πύργοι από τραπουλόχαρτα και πού θα πάει αυτό το πράγμα... στο τέλος θα τους συγχωρέσω όλους...

Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν μ΄ αρέσει καθόλου να πηγαίνω κόντρα στο ρεύμα της εποχής που σε θέλει θυμωμένο, sexy με τατουάζ, με το δίκιο

πώς θα τ΄ αντέξω; Λοιπόν, το αποφάσισα: γριά!

τι βλέπουν

t’aftakia μας

ΠΑΤΑ ΤΟ, ΚΙΜ!

τι ακούν τα matakia μας

το μετέωρο βήμα

του ΣΛΑΝΓΚ της Νταίζης Ντάκου

Σλατίνα vs φασαία

Κατά το παλαιό πρότυπο του κάγκουρας vs emo, έναν πολιτισμικό πόλεμο που κράτησε αρκετά στα early 00’s (όπου κάγκουρας βάλε τον γκόμενο δυτικών προαστίων με την έλλειψη κουλτούρας και μουσικές επιλογές που περιλαμβάνουν μόνο κλαρίνο και μπουζούκι/ όπου emo βάλε εκείνη τη φράντζα πάνω σε ένα κεφάλι που περιφερόταν αγέλαστο, διάβαζε ποίηση και άκουγε HIM), τώρα στα 20’s η σλατίνα και η φασαία απασχολούν την καθημερινότητά μας.

Τι είναι, ρε παιδιά, η σλατίνα;

Όπως με ενημερώνει το slang Wiki, «πρόκειται για κορασίδες ετών 14-16. Ακούνε τραπ και συνήθως φέρουν ξώβυζο τοπάκι, ξέκωλο μαύρο σορτσάκι Nike Pro, σκουλαρίκι στον ομφαλό και εξωπραγματικού μήκους ψεύτικα πράσινα νύχια». Ο όρος αποδίδεται στον εκ Βουλγαρίας ορμώμενο (τ)ράπερ Thug Slime από το ακρωνύμιο Slime Love All The Time, αλλά παίζει και λογοπαίγνιο με τις λέξεις slut (πόρνη, τσουλάκι) και λατίνα. Γενικά ο ορισμός είναι λίγο μπλεγμένος. Δηλαδή, δεν αποκλείονται από τις σλατίνες και οι ενήλικες κοπέλες που φέρουν τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχει αντίστοιχος αρσενικός όρος. Μεγάλη ποσότητα συγκεντρώνεται στα Δ.Π.

Φασαίος/α; Αυτό έχει ακουστεί πιο πολύ!

Έχεις δίκιο, αγαπητέ μπούμερ. Ο Φασαίος και η Φασαία απαντώνται σε συγκεκριμένα μαγαζιά-στέκια όπου συχνάζουν άλλα άτομα «της φάσης τους», έχουν συμβατά μουσικά ακούσματα με «τη φάση», πηγαίνουν διακοπές σε συγκεκριμένα μέρη. Δεν εμβαθύνουν γενικά, αλλά ακολουθούν τη «φάση». Ο φασαίος ζει, αναπνέει και τρέφεται μέσα από «τη φάση» και δε μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτή. Μεγάλες ποσότητες φασαίων συναντώνται σε συναυλίες του Θανάση Παπακωνσταντίνου, γεγονός που έχει κάνει τον πολιτισμικό αυτόν πόλεμο να λάβει μεγαλύτερη αξία.

Ποιοι από τους παρακάτω celebrities θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως κάγκουρας, φασαίος, emo ή σλατίνα;

Oι χαζάδες του μήνα

Προσοχή! Δεν είναι τρολιές!

των Πάμε όλοι μαζί

Δείξε μου το πέος σου να σου πω ποιος είσαι! Ερευνητές στα Πανεπιστήμια του Τέξας και του Νέου Μεξικό έκαναν έρευνα! Με βάση τις φωτογραφίες μελέτησαν τις απαντήσεις και έβγαλαν συμπεράσματα για τον χαρακτήρα του κάθε άντρα. Πόσο εξωστρεφής είναι, πόσο ευχάριστη προσωπικότητα έχει ακόμα και για την ευσυνειδησία του...

Παγωτό κασάτο!

Νέα μόδα που βασίζεται πάλι σε μελέτες. Αυτό βοηθάει στην αύξηση της τεστοστερόνης και την ποιότητα του σπέρματος, ενισχύει την ενέργεια και τη σεξουαλική ορμή. Απλά χρειάζεται να προσέχεις τα εγκαύματα. Προτείνονται παγοκύστες σε ειδικές θήκες...

Τι μυρίζει έτσι; «Ξεπερνάμε τα ταμπού. Κάνουμε ριζοσπαστικές δημιουργίες. Κάνουμε δηλώσεις ανεξαρτησίας»... Αυτό δηλώνει ο επικεφαλής του παρισινού αρωματοποιείου! Κάτι δεν πάει καλά ή εγώ συντηρητικοποιήθηκα;

Ήδη από το 1980 ήταν γνωστό ότι ο

μύκητας των μανιταριών πλευρώτους

θηρεύει μικροσκοπικά σκουλήκια και

τρέφεται από αυτά. Αυτό που δεν ήταν

γνωστό ήταν ο τρόπος με τον οποίο

το κάνει. Πριν από λίγες μέρες, ήρθε

στο φως αυτή η σκοτεινή πλευρά των

πλευρώτους. Η Yen-Ping Hsueh από

την Academia Sinica, ερευνητικό ινστιτούτο στην Ταϊβάν, και οι συνάδελφοί της, ανακάλυψαν ότι ο μύκητας

παραλύει και σκοτώνει τα μικροσκοπικά σκουλήκια χρησιμοποιώντας ένα

νευρικό αέριο, το οποίο είναι τοξικό για τα σκουλήκια, και στη συνέχεια απορροφά το περιεχόμενό τους.

Μέχρι εδώ όλα καλά και υποκλινόμαστε στο μαγικό μηχανισμό της φύσης!

Αυτό όμως που ξεπερνάει κάθε λογική

είναι ότι, έπειτα απ’ αυτή την ανακά-

λυψη, έχει ανοίξει διάλογος ανάμεσα

στους βίγκαν για το αν πρέπει να καταναλώνουν ή όχι πλευρώτους, καθώς μπορεί να θεωρούνται σαρκοφάγα.

Δηλαδή: υπάρχει η αδιαμφισβήτη-

τη λογική της φύσης, η λογική του

ανθρώπου που έχει καταφέρει να αποκωδικοποιεί όλα αυτά, και η άχρηστη, στην προκειμένη, λογική των βίγκαν, η οποία δυσκολεύομαι να καταλάβω

πού ακριβώς πατάει. Προτείνω να

αφήσουμε τα μανιτάρια ήσυχα να κάνουν τη δουλειά τους και τους βίγκαν να βόσκουν κάτω στη λιακάδα, μπας και αποφασίσουν αν πρέπει να τρώνε ή όχι πλευρώτους. Ο καθένας με τον

πόνο του, παιδιά. Για όλους έχει ο μπαξές.

πληροφορία του μήνα

Σκουληκομυρμηγκότρυπες

Τα ελληνικά επώνυμα θεωρούνται από πολλούς ιδιαίτερα μεγάλα. Αυτά, προφανώς, σατίριζε το 45 χαρακτήρων επώνυμο του κεντρικού ήρωα της ταινίας Ένα ασύλληπτο κορόϊδο, το «Χατζηπαπαγεωργακοπουλοκωνσταντινογιαννόπουλος», του οποίου το γράψιμο απαιτούσε μια πινακίδα που να καλύπτει και τις δύο πλευρές του γωνιακού καταστήματος και το διάβασμα συνοδευόταν από τους ήχους ενός εν κινήσει τραίνου! Φυσικά, αποτελούσε μια σκόπιμα τραβηγμένη περίπτωση για να προκαλέσει εύκολο γέλιο, αλλά δεν είναι και τόσο σπάνια τα επώνυμα που φλερτάρουν με τις δυο δεκάδες χαρακτήρες (ή και τις ξεπερνούν). Γι’ αυτό και πολλοί Έλληνες με διεθνή σταδιοδρομία περικόπτουν τα δικά τους, για να απομνημονεύονται πιο εύκολα και να μην αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα στην αναγνωρισιμότητά τους. Ωστόσο, αυτό δεν αποτελεί ελληνική αποκλειστικότητα. Τα επίθετα-σιδηρόδρομοι είναι συνηθισμένα και σε άλλες γλώσσες.

Βέβαια, κανένα από αυτά δεν φτάνει την αριστοφανική «λοπαδοτεμαχοσελαχογαλεο-κρανιολειψανοδριμυποτριμματοσιλφιολιπαρομελιτοκατακεχυμενοκιχλεπικοσσυφοφαττοπεριστε-ραλεκτρυονοπτοπιφαλλιδοκιγκλοπελειολαγωοσιραιοβαφητραγανοπτερυγών», που, χάρη στην εύπλαστη ελληνική γλώσσα, απέδωσε με τους 172 χαρακτήρες της (!) μία ολόκληρη συνταγή.

Ανάλογες εκτενείς λέξεις σχηματίζονται με τη συνένωση λέξεων και στα γερμανικά, προς τέρψιν των μη γερμανών μαθητών της γερμανικής. Αλλά και πάλι, πρόκειται για κατά κανόνα πεποιημένες κατασκευές, που δεν καταγράφονται καν στα λεξικά. Ωστόσο, υπάρχουν και καταγεγραμμένες λέξεις που εντυπωσιάζουν με το πλήθος των γραμμάτων τους. Μία από αυτές είναι ένα τοπωνύμιο, το μακρύτερο στην Ευρώπη κατά πάσα πιθανότητα. Πρόκειται για το «Inthasendarragiratzeburukoharia» της νοτιοδυτικής Γαλλίας (στην περιοχή των Βάσκων), με τους 31 χαρακτήρες στη γραφή του με το λατινικό αλφάβητο! Μάλιστα, κατά πως λένε, στα βασκικά σημαίνει «ο βράχος στην άκρη του λασπώδους μονοπατιού στο πέρας του λιβαδιού με τις φτέρες»! Να το θυμάται όποιος θελήσει να το επισκεφτεί.

ΤΗΣ ΣΌΦΊΑΣ

ΤΡΊΑΝΤΑΦΥΛΛΌΠΌΥΛΌΥ sofiarose1900@gmail.com Δημοσιογράφος (Association of European Journalists AEJ)

«Θυμιατού»

Θυμάμαι μια κυρούλα, εκεί στα προσφυγικά της Καισαριανής, που ήταν συνέχεια μ΄ένα θυμιατό στο χέρι. Τα παιδιά της γειτονιάς την φωνάζανε «θυμιατού». Τις περισσότερες φορές δεν είχε να βάλει λάδι στο φαγητό της, το καντήλι της όμως ήταν πάντα αναμμένο.

-Βρε διαόλοι, ελάτε να σας θυμιατίσω. Έλα ‘δω μωρ ‘συ, μου ‘λεγε, τι φοβάσαι; Λιβανάκι του Θεού είναι!

Και τρέχαν τα παιδιά μακριά απ’ το μυστηριώδες σύννεφο, όχι γιατί φοβόντουσαν το λιβάνι, αλλά γιατί τρόμαζαν με τη γριά. Κάποιο παιδί την είχε δει ένα βράδυ κάτω από το φως του καντηλιού να λύνει το μαντήλι της κι είχε –λέει–μια κοτσίδα μακριά, ορκιζόταν πως έφτανε μέχρι το πάτωμα, κι εκεί μέσα έκρυβε τα λιβάνια.

Στην πραγματικότητα, τα λιβάνια της τα ‘φερναν δώρο οι γειτόνισσες από τα μοναστήρια που πήγαιναν εκδρομές κι εκείνη τα είχε τακτοποιημένα σ’ ένα ξύλινο ραφάκι μέσα στην παραγκούλα της, στη σειρά, μαζί με τα φυτίλια και όλα τα απαιτούμενα για το λιβάνισμα...

Το ήξερα αυτό, γιατί της είχα πάει κι εγώ λιβάνι μια φορά. Η καημένη η κυρούλα, για να με ευχαριστήσει, με τρατάρισε γλυκό του κουταλιού που το έβγαλε από ένα παμπάλαιο βαζάκι και, παρόλο που ήταν πολυκαιρισμένο, το ‘φαγα περισσότερο για τις τύψεις που είχα, παρά για να μην την κακοκαρδίσω.

Η ιστορία δεν έχει κανένα ενδιαφέρον. Γριούλες με θυμιατήρια

για ν’ανέβει λίγο το επιπεδο

το ζήσαμε κι αυτό!

ΑΠΌ ΤΗ ΡΌΖΑ ΜΠΕΣΑΜΕΛ

Διαβάζουμε επιγραφές των

αρχαίων προγόνων μας που κο -

σμούν το Επιγραφικό Μουσείο.

Μας νουθετούν, μας διδάσκουν, μας θυμίζουν! Ενίοτε μας δείχνουν

πως πολλές καταστάσεις, συνήθειες και πρακτικές είναι διαχρονικές!

ΑΠΌ ΤΌ ΕΠΊΓΡΑΦΊΚΌ ΜΌΥΣΕΊΌ

ΕΠΙΤΎΜΒΙΟ ΤΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΩΝ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΣΤΗ ΝΑΎΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ. 480/79 Π.Χ.

Ξένε, την πόλη της Κορίνθου με τ᾽ άφθονα νερά κατοικούσαμε κάποτε·

[τώρα στο νησί του Αίαντα, τη Σαλαμίνα, είμαστε θαμμένοι·

εδώ αφού κατατροπώσαμε τα φοινικικά πλοία και τους Πέρσες

και τους Μήδους, σώσαμε την ιερή Ελλάδα].

ΠΟΥ ΒΡΈΘΗΚ Έ :

Η ενεπίγραφη στήλη από τα Αμπελάκια της Σαλαμίνας αποτελεί τμήμα του μνημείου που ιδρύθηκε για τους πεσόντες Κορινθίους στη ναυμαχία της Σαλαμίνας.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ:

Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι, κατά την αθηναϊκή εκδοχή των γεγονότων της ναυμαχίας της Σαλαμίνας, οι Κορίνθιοι αποχώρησαν μόλις ξεκίνησε η ναυμαχία και επέστρεψαν μετά τη λήξη της, αλλά την εκδοχή αυτή δεν την αποδέχονται οι υπόλοιποι Έλληνες. Κατά τον Πλούταρχο, τo επιτύμβιο αυτό μνημείο διαψεύδει τον Ηρόδοτο, διότι οι Αθηναίοι επέτρεψαν την ταφή των πεσόντων Κορινθίων στο νησί. Οι Κορίνθιοι είχαν πιθανώς αποσπαστεί από τον υπόλοιπο στόλο κατά τη διάρκεια της ναυμαχίας και είχαν πλεύσει προς το ιερό της Αθηνάς Σκιράδος, με σκοπό την επιτήρηση της δυτικής εισόδου των Στενών της Σαλαμίνας. Αργότερα ενώθηκαν με τους υπόλοιπους Έλληνες.

Ό Ρ Ί Ζ Ό ΝΤ Ί Α

1. Μπορεί να είναι σφάλματος ή ήττας (γενική).

2. Λεπτό ύφασμα με χαρακτηριστικούς ιριδισμούς.

3. Μας κόβει, όταν αργεί το σερβίρισμα… - Για να το χρησιμοποιήσει κάποιος χρειάζεται κάρτα και pin.

4. Και έτσι το γουρούνι στην αρχαία. - Όμοια γράμματα.

5. Μικρό νόστιμο ψάρι του γλυκού νερού, ο στυμφαλικός πελασγός (γενική).

6. Αόρατος με το μάτι κίνδυνος. - Γυναικείος παραδοσιακός χορός με τα χέρια ενωμένα χιαστί (αντιστρόφως).

7. Χορταστικό σάντουϊτς. - Ελευσίνιος μυθολογικός ήρωας, γιός του Κραναού.

8. Θαλάσσιο λιοντάρι της Νότιας Αμερικής (με το άρθρο του).

9. Χαρακτηρισμός αντικειμένου της αρχαίας (γενική). ΚΑΘΕΤΑ

1. Είναι ο Ρότζερ Φέντερερ για το τένις.

2. Ήταν και ο Θαδδαίος (γενική).

3. Ό,τι και το 7β οριζοντίως. - Γυναικείο υποκοριστικό (αντιστρόφως).

4. Το μικρό όνομα ουμανιστή, από τους πρώτους που εκτύπωσε στη Βενετία βιβλία με ελληνικούς χαρακτήρες. - Σκακιστικός όρος.

5. Πρόθεση (και) της καθαρεύουσας. - Γνωστός από τη μυθολογία και ο Καλυδώνιος (αιτιατική).

6. Αντικείμενο φιλοσοφικών στοχασμών. - Σκακιστικός όρος. - Όμοια γράμματα.

7. Εκεί χάθηκαν περιουσίες το 1999 (αρχικά). - Τα «ευαγγέλιά» της υποδηλώνουν ευχάριστα μαντάτα (γενική, αντιστρόφως).

8. Άρθρο. - Εύκολα (στην αρχαία).

9. Κρουστό μουσικό όργανο ή ειδική σφραγίδα (γενική).

Βρείτε τη λύση του σταυρόλεξου στο www.ipolizei.gr

Έγινε παρεξήγηση…

ΕΚ ΤΟΥ Ι ΝΤΕΡΝΕΤ ΟΡΜΏΜΕΝΟΙ 03

Σελίδες με ιδιαίτερο ενδιαφέρον

και οι άνθρωποι πίσω απο αυτές

Όνομα

σελίδας:

Διαφημίσεις μιας άλλης εποχής

Δημιουργοί:

Alain Delon και Κώστας Κοτταρίνος

τσεκ ιτ

Η ποίηση που δεν ξέρεις πως έχεις ανάγκη

της Λάιτ Συννεφιάς

Χωρίς να μένουν προσκολλημένοι σε στερεότυπα τύπου «τα παλιά καλά χρόνια», τα μέλη της φεϊσμπουκικής ομάδας

«Διαφημίσεις μιας άλλης εποχής» κάνουν το χόμπι τους, αξιοποιώντας τη συλλεκτική τους μανία και διατηρώντας την αλληλεπίδραση μεταξύ τους. Σίγουρα, αποκομίζουν διδακτικές εμπειρίες, θετικές και αρνητικές, που αφορούν ζητήματα δημιουργίας προϊόντων-υπηρεσιών, αλλά και θέματα αισθητικής. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Κώστας, ένα από τα ιδρυτικά μέλη, «πολλές φορές το τέλος είναι μια νέα αρχή και ό,τι είναι παρελθόν, είναι πρόλογος».

Ποια χρονικά όρια καλύπτουν οι διαφημίσεις που ποστάρετε; Από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι το 2000.

Πώς έχει γίνει η συλλογή του υλικού που ανεβαίνει στην ομάδα;

Έχουμε τεράστιες συλλογές παλαιών περιοδικών ποικίλης ύλης, κλαδικών εντύπων και τηλεοπτικό υλικό, το οποίο είχε βιντεοσκοπηθεί σε ανύποπτο χρόνο από μέλη της ομάδας.

Ποιες διαφημίσεις «ξεσηκώνουν»

τα μέλη και προκαλούν σχόλια; Διαφημίσεις προϊόντων που παράγονταν με βιομηχανικές πρακτικές οι οποίες σήμερα ξενίζουν. Διαφημίσεις υπηρεσιών από τις οποίες αναδύονται διαφορετικά ήθη και νοοτροπίες δίνουν το… σχετικό ερέθισμα. Και καθώς αναγράφεται και η χρονιά καταχώρισης ή προβολής, εποχές ιδιαίτερα φορτισμένες πολιτικά… πάλι δίνουν την αφορμή για σχόλια επί σχολίων.

Διαφορές στα διαφημιστικά μηνύματα της άλλης και της τώρα εποχής; Δεν είμαστε ειδικοί, ούτε ιστορικοί της διαφήμισης. Ωστόσο, ενδεικτικά παρατηρούμε ότι οι παλαιότερες διαφημίσεις θυμίζουν τη γραφιστική από τα Κλασικά Εικονογραφημένα και από φωτογραφίες σαν αυτές που κορνιζάρονταν για το σπίτι.

Ακόμα, έχουν πολλές πληροφορίες για το προϊόν. Οι διαφημίσεις

πλέον έχουν μικρότερη «διάρκεια ζωής», συνδυάζονται με άλλα μέσα και είναι ακόμη πιο εξειδικευμένες.

Συλλέγετε και σύγχρονες διαφημίσεις για να χρησιμοποιηθούν

από τις επόμενες γενιές;

Όχι. Άλλωστε, δεν θεωρούμε ότι

αυτό που κάνουμε είναι και τόσο σημαντικό. Αυτό ίσως απασχολεί

άλλους, με άλλες συλλεκτικές συνήθειες και χόμπι. Όπως λένε: «Δεν σκέφτομαι το μέλλον. Έρχεται πολύ σύντομα».

έτος

δημιουργίας:

2022

ακόλουθοι:

Λίγο… περισσότερα

από 18.800 μέλη

Ο Βύρων Λεοντάρης γεννήθηκε το 1932 στη Νιγρίτα Σερρών και ήταν ποιητής της λεγόμενης «δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς». Η ποίησή του είναι συνδεδεμένη με τα γεγονότα που ακολούθησαν τον εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα. Απλότητα, λυρικότητα, έρωτας, κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, κρίσεις αξιών και ιδεών συνυπάρχουν στα ποιήματά του, μέσα στους πειραματισμούς του με τη φόρμα, άλλοτε με ομοιοκατάληκτο και άλλοτε με ανομοιοκτάληκτο στίχο. Πέθανε τον Αύγουστο του 2014 στην Αθήνα.

IV: Τόσα φιλιά – μα δίχως χείλη 1972

Τόσα φιλιά – μα δίχως χείλη

τόσες αφές – μα δίχως χέρια

τόσοι φρουροί – μα δίχως πύλη

τόσες ειδήσεις – δίχως περιστέρια

Τόσοι αγώνες – δίχως μάχη

τόσες μαγείες – δίχως θάμα.

Κρυφά θα φύγει δίχως να ‘χει

αφήσει ούτε ένα ίχνος η γενιά μας

-Άλισον, Τζέφρυ, Ουίλλιαμ, Σάντυ…

Τους ήξερες ποτέ; Άγνωστά μας

ονόματα στην αλισάχνη τώρα που βούλιαξαν πια τα δικά μας

Έρωτας – δίχως ν’ αγαπάμε

Ζωή – χωρίς ποτέ να ζούμε Έλα λοιπόν κι απόψε, ας πάμε να χορέψουμε ή να σκοτωθούμε.

Τι μπέρδεμα η ζωή μας, τι ιστορία…

-Σάμπως να υπάρχει πια Ιστορία δική σου ή άλλη… -Τι σκαλίζεις τα σπλάχνα του ραδιοφώνου;

Ήμασταν θάλασσα κι έχουμε γίνει σάπια βροχή και τιποτένια

Ξύσε το λούστρο των νυχιών σου το ρίμελ, το make up και μίλησέ μου

-Είμαστε μεσοπόλεμος, σου λέω, ανίατα μεσοπόλεμος… Ας πάμε λοιπόν κι απόψε, ας πάμε πάλι κάπου να χορέψουμε ή να σκοτωθούμε…

Από την ποιητική συλλογή Ψυχοστασία

ΊΩΣΗΦ, ΒΌΥΛΕΥΤΗΣ ΑΡΊΜΑΘΑΊΑΣ

Μικρά μυστικά καλής ψυχικής

υγείας:

Π ώς αλλάζουμε;

γράφει η Κωνσταντίνα Μπασκουρέλου

νέα χρονιά ξεκινά με στόχους και σχέδια

για αλλαγές... που συχνά καταλήγουν στο

ράφι. Τι είναι όμως αυτό που κάνει τόσο

«δύσκολη» την αλλαγή και πώς είναι εφι-

κτό να διαφοροποιηθούμε απ’ τα μοτίβα

και τους τρόπους που πλέον δεν μας εξυπηρετούν;

Συχνά η διάθεση για αλλαγή εμπεριέχει μια σύγκριση

ανάμεσα σ’ αυτό που είμαι και αυτό που «θα έπρεπε»

ή «θα ήθελα» να είμαι. Οι άνθρωποι έχουμε την τάση

να συγκρινόμαστε με τους άλλους: επιθυμούμε να

γίνουμε πιο δυνατοί, λιγότερο ευαίσθητοι ή λιγότερο

αγχώδεις. Χωρίζουμε, λοιπόν, τον εαυτό μας σε αυτό που είμαστε –και που κατ’ αυτό τον τρόπο απορρίπτουμε– και αυτό που θα θέλαμε ή θα έπρεπε να γίνουμε (έναν «ιδανικό εαυτό»). Ξεκινάμε έτσι έναν εσωτερικό πόλεμο, φθειρόμαστε και στην πορεία απομακρυνόμαστε από οποιαδήποτε ουσιαστική αλλαγή και ξαναγυρνάμε στα γνώριμα. Αυτό, γιατί κάθε φορά που πασχίζουμε να γίνουμε κάποιος ή κάτι άλλο, ουσιαστικά εγκαταλείπουμε τον εαυτό μας

ΜΑ Κλινικής-Συμβουλευτικής Ψυχολογίας Ψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια Gestalt www.therapyspot.gr

Συμβαίνει λοιπόν το εξής παράδοξο: όσο περισσότερο προσπαθούμε να γίνουμε κάτι διαφορετικό από αυτό

που είμαστε, τόσο παραμένουμε ίδιοι. Αντιθέτως, όταν αποδεχόμαστε πλήρως –με επίγνωση και συμπόνια–

αυτό που είμαστε εδώ και τώρα, τότε μπορούμε πραγματικά να αλλάξουμε.

Η αλλαγή είναι, λοιπόν, μια παράδοξη έννοια: προκειμένου να αλλάξω, πρέπει πρώτα να έρθω σε επαφή με το πώς είμαι, πώς σκέφτομαι, πώς αισθάνομαι

και δρω στο παρόν. Χρειάζεται δηλαδή να αποκτήσω επίγνωση

Η επίγνωση πηγαίνει χέρι-χέρι με την αποδοχή του εαυτού και την ανάπτυξη αυτο-συμπόνιας. Η αποδοχή δεν είναι μια παθητική στάση και δεν εμπεριέχει τη σύγκριση με άλλους ή την αυτολύπηση. Το να με

αποδέχομαι δεν σημαίνει ότι δεν βλέπω τους περιορισμούς και τα ελαττώματά μου. Σημαίνει ότι δεν βλέπω μόνο αυτά. Οι ποιότητες αυτές έχουν να κάνουν με τη δυνατότητα του ατόμου να αυτο-υποστηρίζεται: να έχει δηλαδή γερές βάσεις (ground).

Όσο πιο γερές είναι οι βάσεις μας, τόσο περισσότερη διαθέσιμη ενέργεια έχουμε για να προχωρήσουμε σε αλλαγές. Το μόνο πράγμα στο οποίο είναι γόνιμο να επενδύσουμε την ενέργειά μας είναι το να αποδεχτούμε αυτό που είναι. Η αλλαγή συμβαίνει, όταν εγκαταλείπουμε την προσπάθεια να την πετύχουμε και απλά της επιτρέπουμε να υπάρξει.

ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑ

θα πρέπει να αποφεύγεται στους υπερτασικούς.

Έτσι, το βάδισμα τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα για 20-45 λεπτά, ήπια ή γρηγορότερα, ανάλογα με τη λειτουργική κατάσταση της καρδιάς, είναι ο πιο εύκολος και αποδοτικός τρόπος.

Αυτό δεν σημαίνει πως η άσκηση είναι πανάκεια. Επίσης, δεν πρέπει να ξεπερνά το μέτρο. Τις προηγούμενες δεκαετίες, κάποιοι καρδιοπαθείς

υπήρξαν θύματα υστερίας του jogging. Το κολύμπι είναι ένας πολύ καλός εναλλακτικός τρόπος

άσκησης. Θα πρέπει να προσέχουμε όμως κάποιες ενδείξεις καρδιακής νόσου, όπως ζάλη, παροδικό λιποθυμικό επεισόδιο, έμετο ή και μία

απλή κράμπα, τα οποία μπορεί να καταλήξουν

ακόμη και σε πνιγμό.

Τέτοια συμπτώματα συμβαίνουν συχνά, αν κάποιος λαμβάνει υποτασικά ή αντιαρρυθμικά

φάρμακα. Γενικά, ο καρδιοπαθής πρέπει να μην

Τα καρδιαγγειακά νοσήματα αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου στις ανεπτυγμένες χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας.

Κοινό χαρακτηριστικό των νοσημάτων αυτών εί-

ναι η ύπαρξη προχωρημένης αθηροσκλήρωσης

με τη μορφή στενώσεων που εμποδίζουν τη φυ-

σιολογική ροή αίματος. Παράγοντες που έχουν

ενοχοποιηθεί για την πρόοδο της αθηροσκλήρω-

σης και την εμφάνιση των νοσημάτων αυτών είναι

το κάπνισμα, η υπεριλιπιδαιμία, η παχυσαρκία, το

κληρονομικό ιστορικό, η υπέρταση και ο σακχαρώδης διαβήτης. Επίσης, σημαντικός θεωρείται

και ο ρόλος της καθιστικής ζωής και της έλλειψης

άσκησης, που αποτελούν κοινά χαρακτηριστικά

του δυτικού τρόπου ζωής.

ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ

Αφορούν υγιείς και πάσχοντες και προκύπτουν

από τις εξής ευνοϊκές δράσεις της άσκησης.

• Αυξάνει την καλή χοληστερίνη (HDL)

• Βοηθά στην απώλεια βάρους

• Μειώνει την αντίσταση της ινσουλίνης

• Βοηθά στην ανάπτυξη παράπλευρης κυκλοφορίας

• Εχει αντιαρρυθμική δράση (τροποποιώντας το αυτόνομο νευρικό σύστημα)

• Εχει αντιθρομβωτική δράση

• Βελτιώνει τη σωματική και τη ψυχική κατάσταση του οργανισμού (βελτιώνει τον ύπνο, μειώνει το άγχος και την κατάθλιψη)

Πέραν αυτών, προλαμβάνει την απώλεια οστικής

και μυϊκής μάζας και ενισχύει την περιφερική αγγειακή κυκλοφορία των άκρων.

Το είδος της άσκησης που συστήνει η Ευρωπαϊκή Καρδιολογική Εταιρεία είναι 30 λεπτά αερόβιας ισοτονικής άσκησης, τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα. Η ισομετρική άσκηση με άρση βαρών

ανοίγεται σε μεγάλο βάθος, να αποφεύγει τις

καταδύσεις και σε περίπτωση που το νερό είναι ψυχρό, να μπαίνει σταδιακά, γιατί το πολύ ψυχρό νερό μπορεί να προκαλέσει σπασμό σε μία στεφανιαία αρτηρία. Το ήπιο κολύμπι ξεκουράζει την καρδιά, καθώς το σώμα που επιπλέει στο νερό είναι απαλλαγμένο από μέρος της βαρύτητας, λόγω της άνωσης. Έτσι, αποφεύγονται επίσης κακώσεις μυών και αρθρώσεων.

ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ

Παρά τα πολλαπλά οφέλη που παρέχει η τακτική άσκηση, υπάρχουν περιπτώσεις με φαινομενικά

υγιή καρδιά, όπου μπορεί να προκληθούν σοβαρές επιπλοκές — και μάλιστα σε νεαρές ηλικίες.

Γι’ αυτό έχει μεγάλη σημασία ή πρώιμη αναγνώριση πιθανής καρδιακής νόσου με τον προαθλητικό και προαγωνιστικό έλεγχο στον οποίο θα υποβληθούν όσοι επιθυμούν να συμμετέχουν σε αθλητικές δραστηριότητες.

Ένα προσεκτικό και λεπτομερές ιστορικό σχετικά με την παρουσία περιστατικών αιφνίδιου ή ανεξήγητου θανάτου στην οικογένεια, καθώς και μια πλήρης καρδιολογική εξέταση με ΗΚΓ ηρεμίας, Triplex Καρδιάς και στους μεγαλύτερους μια Δοκιμασία Κοπώσεως, θα μπορούσε να ανιχνεύσει

ασθενείς ύποπτους για κάποιο καρδιακό νόσημα. Συμπερασματικά: Ο καθιστικός τρόπος ζωής των δυτικών κοινωνιών έχει δυσμενείς επιδράσεις στο καρδιαγγειακό σύστημα. Ωστόσο, αυτές μπορούν να προληφθούν και να αναστραφούν, βελτιώνοντας την ποιότητα της ζωής μας, αν υιοθετήσουμε τη μέτριας έντασης σωματική δραστηριότητα στο καθημερινό μας πρόγραμμα.

Επιμέλεια άρθρου: Λεωνίδας Στεργίου Ιατρός-Καρδιολόγος της Κοσμοιατρικής

Μαγνητική Τομογραφία Αξονική Τομογραφία Ψηφιακή ΜαστογραφίαΤομοσύνθεση Ψηφιακή Ακτινογραφία Ψηφιακή Πανοραμική Ακτινογραφία

Ψηφιακή Πλάγια Κεφαλομετρική Ακτινογραφία Υπολογιστική Ογκομετρική Τομογραφία CBCT Μέτρηση Οστικής Πυκνότητας Λιπομέτρηση

Υπέρηχοι Σώματος Υπέρηχοι (triplex) Αγγείων Διακολπικό - Διορθικό Υπερηχογράφημα Υπέρηχοι ΜυοσκελετικούΑρθρώσεων - Μαλακών Μορίων Βιοψίες

Τμήμα Πυρηνικής Ιατρικής

Καρδιολογικό

Υπέρηχοι (triplex) καρδιάςStress Echo Test κοπώσεως Νευρολογικό

Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα Ηλεκτρομυογράφημα Γαστρεντερολογικό - Ενδοσκοπικό Γαστροσκόπηση Κολονοσκόπηση Εικονική Κολονοσκόπηση Βιοπαθολογικό Μικροβιολογικό Ανοσολογικό Βιοχημικό Ορμονολογικό Μοριακό Κυτταρολογικό

Rast Test Επίπεδα φαρμάκων Test PAP Προγεννητικός έλεγχος Check up

Ειδικά

&

www.kosmoiatriki.com

Τα «κινούμενα τραπεζάκια»

ΑΛΛΟΚΟΣΜΟΣ

Πέρα από το Γνωστό…

Αν ξύσουμε λίγο τη Σκουριά του Χρόνου, ανακαλύπτουμε αλλόκοτες ψηφίδες μυστηρίου.

Το αλλοκοσμικό, το παραφυσικό, ήταν πάντα μαζί μας, απλώς περνούσε απαρατήρητο, χαμένο σε κιτρινισμένα φύλλα αλλοτινών εφημερίδων και σε ξεχασμένες αφηγήσεις. Άγγελοι, δαίμονες, οπτασίες, τέρατα, εξωγήινοι, στοιχειακά όντα και αλλόκοσμα φαινόμενα γρατζούνιζαν τις Πύλες

και πολλές φορές παρείσφρεαν στη Συναινετική μας Πραγματικότητα.

από τον Θανάση Βέμπο | Ερευνητή του ανεξήγητου, συγγραφέα

Με τη χαραυγή της τελευταίας δεκαετίας

του 19ου αιώνα, ένα γεγονός ήρθε να ταράξει

τα νερά της αθηναϊκής κοινωνίας. Μια περίεργη

παρέα, αποτελούμενη από τον σατιρικό ποιητή

Γεώργιο Σουρή (1853-1919) και διαφόρους λογοτέχνες και ανθρώπους του πνεύματος, ερευ-

νούσε τα όρια που αφορούσαν το Υπερπέραν.

Από το 1884 ο Σουρής είχε πρωτοπεριγράψει

πειράματα με «κινούμενα τραπέζια» στο Ρωμηό, στα οποία όμως κυριαρχούσε το στοιχείο του ευτράπελου. Ο δαιμόνιος σατιρικός ποιητής δημοσίευε πολλά ποιήματα στα οποία υπερασπιζόταν τον Πνευματισμό, αλλά με χιούμορ.

Ο «Κύκλος των Πνευματιζομένων Ποιητών», όπως ονομάστηκε, γνώρισε ευρύτερη δημοσιότητα στα μέσα Οκτωβρίου 1891, όταν η εφημερίδα Άστυ ανέφερε ότι τις τελευταίες τρεις

γοτεχνικό έργο του χαρακτηρίστηκε από ευαισθησία και καλοσύνη. Ο Γεώργιος Στρατήγης (1860-1938) ήταν δικηγόρος και σπουδαίος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Την εποχή

του δημοσιεύματος στο Άστυ, είχε ήδη μετα-

φράσει θεατρικά έργα των Σαίξπηρ, Γκαίτε και

Ροστάν, τα οποία και ανέβηκαν στην ελληνική

θεατρική σκηνή. Το 1891, οι Σουρής, Πολέμης

και Στρατήγης ήταν 38, 29 και 31 χρονών αντίστοιχα.

Το θέμα πήρε διαστάσεις. Με εκτεταμένα

άρθρα τις επόμενες ημέρες, το Άστυ αποκάλυψε περισσότερες πληροφορίες. Το ενδιαφέρον

του κύκλου για τον Πνευματισμό ξεκίνησε, όταν

Άστυ, 18.10.1891

εβδομάδες, τρεις «εκ των νοημονεστέρων της πόλεώς μας νέων» καταγίνονται με πνευματιστικές εργασίες, «ότι κινούσι τρίποδα τραπέζια, καλούσι πνεύματα αρχαίων και νέων φιλοσό-

φων και ποιητών, άτινα τοις υπαγορεύουσι στίχους, ίστανται προ του κατόπτρου και βλέπουσι διερχόμενα εντός αυτού φαντάσματα γυναικών περικαλλών, φίλων μορφάς, αγγέλων λευκάς πτέρυγας, παίζουσι μουσικήν χωρίς να γνωρίζωσι και ζωγραφίζουσι χωρίς ουδέποτε να έλαβον

εις χείρας των την γραφίδα και τον χρωστήρα».

Κρίνοντας ότι επρόκειτο περί «πλαναισθησιών», το Άστυ είχε αποστείλει τον ποιητή Αριστομένη Προβελέγγιο (1850-1936), τον νευρολόγο Σίμωνα Αποστολίδη (1854-1919) και τον συντάκτη Κακλαμάνο να παρευρεθούν σε μια σεάνς του κύκλου. Ένας του κύκλου περιήλθε σε

έκσταση, οι σφυγμοί του ανέβηκαν στους 140

και, αναίσθητος στα τσιμπήματα της βελόνας, ζωγράφισε ένα πίνακα. Οι άλλοι του κύκλου εξήγησαν στους παρατηρητές ότι το έκανε υπό την επήρεια ενός πνεύματος ονόματι Μυριάς. Το πνεύμα όμως του έδινε εντολή να κάψει τα έργα όταν τα ολοκλήρωνε, ειδάλλως θα σωριαζόταν κεραυνόπληκτος.

Οι παρατηρητές έκριναν ότι το θέαμα δεν είχε καμία σχέση με τον Πνευματισμό. «Ο υπνωτιζόμενος ποιητής είναι σπανιώτατον υποκείμενον (sujet) […]. Έχει τας σπανιωτάτας ιδιότητας του αυτοϋπνωτισμού και της αυτοϋποβολής (autosuggestion). Δύναται ανά πάσαν ώραν και

ανά πάσαν στιγμήν να αυτοϋπνωτισθή και να

αυτοϋποβληθή, εν τη καταστάσει δε ταύτη εκτε-

λεί ιχνογραφήματα χωρίς να κατέχη την προς

τούτο απαιτουμένην τέχνην». Το Άστυ ανέφερε

ότι και οι τρεις ήταν ευφάνταστοι με «νευρική

ευαισθησία» στον εγκέφαλο, ενώ στις σεάνς

τους επικρατούσε θρησκοληψία. Στο τέλος

αποκαλύπτονταν τα ονόματα των τριών νέων:

Σουρής, Πολέμης και Στρατήγης.

Ο Ιωάννης Πολέμης (1862-1924), ποιητής και θεατρικός συγγραφέας, είχε αναπτύξει από νωρίς φιλικούς δεσμούς με τον Σουρή. Το λο-

είχαν κλέψει την τσάντα του Σουρή που περιείχε διάφορα αντικείμενα. Σε μια οικογενειακή συναναστροφή, με χιουμοριστική διάθεση έφεραν ένα τραπέζι και ο Πολέμης ανακάλυψε ότι μπορούσε να το κινήσει και να υποβάλει ερωτήσεις. «Αι κινήσεις τραπεζών έμειναν πράγματα λησμονημένα πλέον, μόλις δε τα επανέφερεν εις την γενικήν ομιλίαν ο απολεσθείς μάρσιππος του κ. Σουρή. Τα διασκεδαστικά αυτά πειράματα επαναλαμβάνονταν καθ’ εκάστην» (Άστυ, 18-19.10.1891). Φαίνεται πως ο Πολέμης ήταν μέντιουμ με ιδιαίτερα ισχυρές δυνάμεις. Βρισκόμενος σε υπνωτική έκσταση ζωγράφιζε χωρίς να ξέρει να ζωγραφίζει. Ο ζωγράφος Γεώργιος Ροϊλός (1867-1928), έκρινε πως τα έργα του ήταν αξιοπρόσεκτα. Ο Πολέμης μπορούσε ακόμα και να στρέφει το τραπέζι, προσηλώνοντας

απλώς το βλέμμα του. Σύμφωνα με τον Στρατήγη, ο Πολέμης, εκτός από ικανότητες αυτοϋπνωτισμού, αυθυποβολής και τηλαισθησίας, είχε και τηλεκινητικές ικανότητες, αφού μια φορά, περνώντας από ένα δρόμο όπου υπήρχε ένα βυτίο με ένα τόνο ρετσίνι, ακούμπησε τα χέρια του

πάνω κι αυτό άρχισε να τρέμει και να κινείται. Το φαινόμενο σταμάτησε, όταν ο ποιητής απομάκρυνε το χέρι του.

Όμως ποια ήταν η πεποίθηση του Κύκλου των Πνευματιζομένων Ποιητών; Ο Στρατήγης

διέψευσε αυτό που είχε αναφέρει το Άστυ, ότι

δηλαδή οι τρεις ποιητές πίστευαν στον φυσιο-

λογικό χαρακτήρα των φαινομένων. «Απατάσθε.

Ούτε οι φίλοι μου κ. Σουρής και Πολέμης, ούτε εγώ επαύσαμεν πιστεύοντες ότι η εκτέλεσις των εικόνων και τα άλλα πνευματιστικά θαυμάσια […] είνε απόρροια της δυνάμεως της ψυχής […]. [Πιστεύω ακράδαντα] εις τα θαυμάσια του πνευματισμού όστις είνε ο πρωτότοκος υιός του Χριστιανισμού. Και εν τη ακραδάντω και φλογερά πίστει μου […] εύρον την ανθρωπίνως σχετικήν ευτυχίαν, ην ουδαμού αλλού δύναται τις να εύρη εν τω κόσμω. Εάν τα πάντα, όπως τα εξηγείτε υμείς, είνε πλαναισθησίαι, παρακρούσεις, ψυχώσεις, τρέλλαι, έχετε υμείς την τρέλλαν της δυσπιστίας και άφετέ μας να έχωμεν την τρέλλαν της πίστεως» (Άστυ, 19-20.10.1891).

Ο Κύκλος των Πνευματιζομένων Ποιητών

TΡ

σελίδες

τρεις

Τι κάνεις όταν γνωρίζεις ενδιαφέροντα εγχειρήματα, ενδιαφέροντες ανθρώπους και προσπάθειες, που με

κάποιο τρόπο νιώθεις ότι κάτι πιο βαθύ τους ενώνει; Η Πόλη

είναι τοπίο που παράγονται διαφορετικές ιδέες. Όμως, όλα αυτά τα παραπάνω, σαν να τραβάνε κουπί προς την ίδια κατεύθυνση ή, τουλάχιστον, με τις ίδιες πάνω κάτω αξίες. Σαν Πόλη

Ζει βλέπουμε «τριήρεις»

στους δρόμους της πόλης, στις γειτονιές, στα μυαλά. Βλέπουμε «τριήρεις» που καταφέρνουν να πλέουν στα

περίεργα, άλλοτε ήρεμα

άλλοτε ταραγμένα, νερά της πολιτείας.

Δίνουμε χώρο, λοιπόν, σε αυτά τα «πλεούμενα».

Έξι σελίδες για τρεις προσπάθειες. Ελπίζουμε να συνεχιστεί αυτό το ταξίδι!

μουσική ξανά σε χαρτί

ΠΕΡΙ LUNG

Έχει λόγο ύπαρξης ένα

έντυπο μουσικό περιοδικό

στην εποχή της απόλυτης

κυριαρχίας του διαδικτύου;

«Ναι», αναφωνήσαμε με

πάθος απαντώντας στο

συγκεκριμένο ερώτημα πριν

4 χρόνια και έτσι ξεκίνησε

το ταξίδι του Lung Fanzine!

16 τεύχη μετά συνεχίζουμε

με το ίδιο πάθος και μεράκι

αυτό που αποκαλούμε

«φανζινική τρέλα». Στόχος

μας είναι με κάθε τεύχος να

προτείνουμε τις καλύτερες

φρέσκες μουσικές αλλά

και να ρίχνουμε ξανά τους

προβολείς σε συγκροτήματα

και μουσικούς από το

παρελθόν και πάνω από όλα

να αναζωπυρώνουμε την κουβέντα περί μουσικής.

Κ.

ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ Κ. Κωνσταντίνος Αναγνωστόπουλος Χ. Χριστίνα Δραγγανά

www.lungfanzine.gr info@lungfanzine.gr

στον βυθό

LUCRECIA DALT – ATEMPORAL

[ALBUM: ¡AY!, 2022]

Sci-Fi concept, ηλεκτρονικός μουσικός πειραματισμός και λατινοαμερικάνικο ταμπεραμέντο από την Κολομβιάνη Dalt που «κατασκεύασε» το απόλυτα σαγηνευτικό ¡Ay! και αποτέλεσε την έκπληξη της περσινής (πια) χρονιάς.

DEUS – NINE THREADS

[ALBUM: IN A BAR UNDER THE SEA, 1996]

Κάτω από το νερό είναι όλα ήσυχα. Τα

κοκτέιλ ετοιμάζονται, καθώς οι φυσαλίδες

περνούν δίπλα μας. «Συλλογίζομαι πως

θα ήταν άραγε η ζωή, αν δεν ήμασταν

του

μήνα ο στίχος

“Godspeed Noah, I’m so glad you’ll finally sink.” [Birds In Row - Noah]

αναγκασμένοι να είμαστε απογοητευμένοι

κάτω από τον ήλιο»... και έτσι συνεχίζουμε

να πίνουμε το κοκτέιλ μας στο μπαρ

κάτω από τη θάλασσα, καθώς η τρομπέτα

αφήνει λίγο πίσω της την υπόλοιπη μπάντα για να βγει μπροστά.

MORPHINE – WISHING WELL [ALBUM: LIKE SWIMMING, 1997]

«Κινούμαι άνετα, υποβρύχια. Ξέρω τον δρόμο μου καλά. Όλοι με ξέρουν, σε αυτή την πόλη μεγάλωσα. Πήρα ένα εκατομμύριο, δύο εκατομμύρια, δεν

Β.

Τραγούδια για ένα

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΝΤΖΑΣ

Σκηνοθέτης

«Συχνά έχω αυτόν τον τρόμο, πως οι άνθρωποι δεν θα

έχουν το χώρο και το χρόνο

να αφοσιώνονται σε αυτό που

ζητά η τέχνη. Μιλώ για την

κατανόησή της. Να μπορούν να

νιώθουν τη μουσική, να μπορούν

να ερμηνεύουν έναν πίνακα, να αφιερώνουν χρόνο σε ένα βιβλίο

ή να πηγαίνουν σε μια παράσταση

η οποία δεν προσπαθεί να τους

επιβάλει την ταχύτητά της. Έχω

έναν φόβο. Αυτό είναι κάτι που βίωσα και συνειδητοποίησα στην καραντίνα. Εθίστηκα αδιανόητα

στο ίντερνετ, στα σόσιαλ. Σήμερα

πια παρατηρώ πως έχω μεγάλη δυσκολία συγκέντρωσης. Και

αυτό μου συμβαίνει εμένα,

που από τα 19 μου είμαι μέσα

στη σκέψη, στην αφοσίωση και

το χρόνο που χρειάζονται για

να γίνουν τα πράγματα. Τώρα

βλέπω ότι το μυαλό μου έχει

συνηθίσει σε μια ταχύτητα που

μου ήταν ξένη. Η τέχνη έχει

έναν χρόνο αφομοίωσης, έναν χρόνο παρατήρησης, έναν χρόνο που πρέπει να της αφιερωθεί.

Δεν ξέρω αν, έτσι όπως έχουμε διαμορφωθεί, μπορεί να αντέξει για πολλά χρόνια ακόμη».

ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας

Τέχνης στο ΕΜΠ & Συγγραφέας

«Η τέχνη

τελειώνει; Δεν τολμώ να

το πω. Μπορώ να το διατυπώσω

διαφορετικά; Έχει μεγαλώσει

τόσο πολύ που έχει χαθεί το

αρχικό νόημα. Τι εννοώ; Το

αρχικό νόημα της τέχνης που

ξεκινήσαμε να μαθαίνουμε από

το σχολείο, είναι ότι συνδέεται

με την ιδέα της ιδιοφυΐας, του

μεγάλου καλλιτέχνη. Διδαχτήκαμε στο σχολείο, ανελλιπώς, πόσο σημαντικοί ήταν οι γλύπτες της αρχαίας Αθήνας. Προφανώς ήταν πολύ περιορισμένοι σε αριθμό. Αν συνέβαινε το αντίθετο, αν για παράδειγμα ο μισός πληθυσμός της αρχαίας Αθήνας, μιας μικρής πόλης εκείνη την περίοδο, δήλωνε γλύπτης, θα χανόταν το νόημα του μεγάλου καλλιτέχνη. Άρα η

ιδέα της τέχνης, όπως μας την έχτισαν, βασίστηκε στην ιδέα του μεγάλου καλλιτέχνη, της ιδιοφυΐας και του περιορισμένου

αριθμού. Ας αναλογιστούμε

ένα φρέσκο γεγονός. Μας

έχουν μιλήσει για το μύθο της περίφημης σκηνής της Αθήνας

του 1960 που μεγαλούργησε.

Η παρέα του Θεοδωράκη, η παρέα του Χατζιδάκι, η παρέα του Τσαρούχη. Μιλάμε για μικρές κοινότητες ανθρώπων. Η ιδέα

της τέχνης, όπως την έχουμε κληρονομήσει, είναι περιορισμένη

εκ των πραγμάτων. Έχω την

αίσθηση πως ο θάνατος του Θεοδωράκη, πέρα από ό,τι άλλο έχει ειπωθεί, είναι το τέλος μιας εποχής. Έφυγε ο τελευταίος μεγάλος. Τέτοια μεγέθη μάλλον δεν θα ξαναδούμε. Η επομένη γενιά καλλιτεχνών που θα φύγει, δεν απέκτησε ποτέ τέτοιου τύπου ανθρώπους. Να αρχίσουμε και να προφητεύουμε το μέλλον; Κάθε γενιά θα πλασάρει όλο και περισσότερες καλλιτεχνικές περιπτώσεις που θα είναι όλο και λιγότερο σημαντικές».

Ηχογραφώντας το βουητό της πόλης

Το ηχητικό χάος των πόλεών μας είναι το soundtrack της ζωής μας. Να φέρω ένα παράδειγμα; Σίγουρα θα έχεις ακούσει τον ήχο που αφήνουν οι συρμοί του μετρό, όταν τρέχουν

πάνω στις ράγες. Δεν έχεις αισθανθεί ποτέ πως αυτό το σύντομο καθημερινό ταξίδι έχει ρυθμό; Δεν έχεις ποτέ ξεχαστεί ακούγοντάς το; Ναι, η ανοργάνωτη βοή που παράγουμε ασυναίσθητα καθημερινά έχει το δικό της ενδιαφέρον και έχει αποτυπωθεί συχνά σε έργα τέχνης. Μας αρέσει; Δεν μας αρέσει; Άλλες φορές μας

αρέσει και άλλες όχι; Όπως

και να ‛χει, η πόλη έχει τους

δικούς της κανόνες. Το Fragile

ζει εντός τους.

www.fragilemag.gr

info@fragilemag.gr

ητουατάκα

μήνα

Οτιδήποτεμπορείςναφανταστείς, είναιαληθινό. ΠάμπλοΠικάσο

«τελειώνει»; Ένα Ερώτημα: Η τέχνη

Αγαπάμε το βιβλίο με το δικό μας τρόπο

Από το 1990 ξεκινήσαμε, ως ατελιέ γραφικών τεχνών, να καταπιανόμαστε με τον

κόσμο του εντύπου και του βιβλίου. Όταν οι μονταζιέρες, τα μιλιμετρέ, τα ντεγκραντέ και οι ρεπρομάστερ, μαζί με τη φωτοσύνθεση, ήταν τα εργαλεία της δουλειάς

μας. Όλα αυτά τα χρόνια

ήμασταν υπεύθυνοι για τον σχεδιασμό και την παραγωγή εκατοντάδων βιβλίων. Λεζάντες, γραμματοσειρές, διάστιχα, χρωματισμοί, αραίωση και πύκνωση

συνεχίζουν –παρά τις

εξελίξεις– να απαιτούν μία

γνώση.

Κάπως έτσι και

κουβαλώντας στη

φαρέτρα μας την εμπειρία

χρόνων, αποφασίσαμε

να προχωρήσουμε στη

δημιουργία των εκδόσεων

Λογότυπο. Είναι ένα δύσκολο

εγχείρημα, όχι μόνο εξαιτίας

της μείωσης του βιβλιόφιλου

κοινού αλλά και γιατί

κυκλοφορούν εξαιρετικά

βιβλία, καλαίσθητες

εκδόσεις από ανθρώπους

που γνωρίζουν τι σημαίνει

ένα καλό βιβλίο. Μέσα σε

αυτό το τοπίο, κάνουμε το

βήμα, ελπίζοντας να δώσουμε

λίγους, μα καλούς τίτλους στο

βιβλιόφιλο κοινό.

Αγαπάμε το βιβλίο με τον

δικό μας τρόπο και αυτός

ο τρόπος θέλουμε να

ανιχνεύεται στην επιλογή των

συγγραφέων, αλλά και σε όλα

τα στάδια της παραγωγής.

www.logo-typo.gr

ekdoseislogotypo@gmail.com

η τυχαία

από ένα βιβλίο

Ανέκδοτο ποίημα

προς τον εκδότη του

Περιέχεται στη συλλογή

ποιημάτων Ψυχοστασία

(Ποιήματα 1949-2006),

εκδ.

Requiem

για βιβλία και βιβλιοκαταλόγους

Στον Θανάση Χαρμάνη

Να φυλάμε τους καταλόγους των βιβλίων να τους φυλάμε όπως παληές φωτογραφίες και κιτρινισμένα γράμματα Είναι είδος που χάνεται και θα εκλείψει καθώς ο ουρανός του πνεύματος σκεπάζεται σιγά σιγά από ηλεκτρονική οθόνη Είναι ο τελευταίος ανθρώπινος τρόπος μνημόνευσης κατάστιχα όπου τα βιβλία Παρ’ όλον το ναρκισσισμό επιτύμβιων επιγραφών έχουν ξεχάσει πια διαμάχες κι αντιζηλίες σε βιτρίνες βιβλιοπωλείων και σε στήλες κριτικής Βιβλία ένδοξα βιβλία αφανή βιβλία αυτόχειρες βιβλία με φανταχτερή ή φτωχή εμφάνιση όλα σε μελαγχολική παράταξη τιμωρημένων

Η ύπαρξη των βιβλίων είναι αξιόποινη Διασαλεύουν τις καρδιές και το μυαλό γι’ αυτό και πάντα τιμωρούνται - αυτά που δε διαβάζονται γιατί δε διαβάζονται όσα πολυδιαβάζονται γιατί κακοδιαβάζονται Να φυλάμε τους καταλόγους των βιβλίων να τα θυμόμαστε όταν θα ’ρθει καιρός που θα ’χουμε πια στερηθεί κι επιθυμία και μπόρεση για ενθύμηση Μνήμη απάνθρωπη κι απέραντη θα μας σκεπάζει κανένας συγγραφέας δε θα ’ναι άγνωστος κανένας ξεχασμένος οι άνθρωποι δε θα διαβάζουν πια θα βλέπουν κι ύστερα ούτε θα βλέπουν θα κοιτάζουν μόνο – comruters συγγραφείς computers αναγνώστες

Τώρα που διαλύονται κι οι τελευταίες μικροσυγκεντρώσεις του αναγνωστικού κοινού να φυλάμε τους καταλόγους των βιβλίων να τους μαζεύουμε σκισμένους τσαλαπατημένους απ’ τους ίδιους τους τους ύμνους Είναι τα τελευταία καταφύγια όπου τα βιβλία μπορούν ακόμα να θυμούνται τι ήταν πριν γίνουνε βιβλία

φράση του μήνα...

the best boy-girl

Girl (# not)

Μας συστήθηκε ως Kate Tempest, ποιήτρια και ράπερ. Εν έτει 2020 αποφασίζει ότι δεν χωράει στο «η» και αυτοπροσδιορίζεται πλέον ως non binary, αλλάζοντας το όνομα σε Kae. Ως Kae Tempest μας δίνει το album The Line Is A Curve, μία από τις καλύτερες κυκλοφορίες του 2022. Προσωπικές ιστορίες, τραύμα, κοινωνικοπολιτικός σχολιασμός. Όλα γραμμένα από μια πολύ δυνατή πένα και δοσμένα πότε ως ραπ, πότε ως απαγγελία. Πάντα βρίσκοντας στόχο στο θυμικό του ακροατή.

Boy

Cindy Lee ονομάζεται το drag queen «confrontation pop» project του Καναδού Patrick Flegel. Σπαραχτική dream pop. Ένας στοιχειωμένος synth ήχος που παραπέμπει σε 60s girl band και μια ατμόσφαιρα που σε αφήνει «μουδιασμένο» σε κάθε ακρόαση. «Όταν έκανα την πρώτη Cindy Lee κασέτα, η ζωή μου ήταν ένα ναυάγιο… Αναλαμβάνοντας την ευθύνη και φροντίζοντας τον εαυτό μου, αυτό έκλινε τα πράγματα με ένα διαφορετικό τρόπο για μένα, να συνειδητοποιήσω ότι αξίζω», λέει ο ίδιος, και ίσως, κάπως έτσι, ανακαλύψεις λίγο πιο εύκολα κάτι από σένα στους δρόμους που σε οδηγεί το What’s Tonight to Eternity (2020), όταν (ιδανικά) μετά από ένα βράδυ μάταιης «εξαναγκασμένης κοινωνικοποίησης» με αλκοόλ και ανούσιες κουβέντες, επιστρέψεις σπίτι και πατήσεις το play, ξαπλώνοντας στον καναπέ για να εξερευνήσεις το ταβάνι σου.

Θα πάω GAGARIN

Ένα συναυλιακό πακέτο με

δυο από τα πιο ποιοτικά

σχήματα που ξεπήδησαν

στις αρχές της δεκαετίας

του ‘80 στη Βρετανία

δεν θα μπορούσε να

αφήσει ασυγκίνητους τους

μουσικόφιλους της πόλης.

Οι And Also the Trees και

οι Legendary Pink Dots,

με πορείες παράλληλες, έχουν τις ρίζες τους στην περίφημη δεκαετία του

Bjork

κι όμως την ΠΗΡΑΜΕ

Η Björk Guðmundsdóttir δεν θέλει να δίνει συνεντεύξεις. Σε εμάς όμως έστειλε τις απαντήσεις πριν καν στείλουμε τις ερωτήσεις.

Μαγείρευα λιγάκι στο παρελθόν, κυρίως παστό

ψάρι. Όταν ήμουν έξι, ψώνιζα τα υλικά κι

έφτιαχνα το φαγητό μου. Έπειτα θυμάμαι το 1988

να απολαμβάνω Toblerone ακούγοντας δίσκους

της Dolly Parton. Σήμερα, επειδή έχω ανθρώπους

στη ζωή μου που με στήριξαν και οι οποίοι δεν

είναι συμπατριώτες μου, όταν επισκεπτόμαστε

την Ισλανδία θέλω να τους δείχνω την πατρίδα

μου, έτσι τους πηγαίνω σε εστιατόρια γιατί το παραδοσιακό φαγητό της χώρας μου είναι πολύ ιδιαίτερο. Για παράδειγμα, καπνιστά αλλαντικά, καρχαρίας που έχει υποστεί ζύμωση, παγωτό με

‘80, αλλά συνεχίζουν να

είναι παραγωγικοί ακόμα

και σήμερα, χωρίς να

επενδύουν στη νοσταλγία

και σε περασμένα

μεγαλεία. Σαράντα χρόνια

μετά, εξακολουθούν

να ηχογραφούν νέες

μουσικές –αμφότεροι

κυκλοφόρησαν δίσκο

μέσα στο 2022– και να

δίνουν live με ενέργεια

και δυναμική που μόνο

σε βετεράνους δεν παραπέμπουν. Στο Gagarin, λοιπόν, θα σμίξουν δυο σπουδαία γκρουπ, που παρότι ανέκαθεν κινούνταν στο underground, δημιούργησαν το δικό τους κοινό, και ταυτόχρονα θα ξαναβρεθούν πολλοί «συναυλιόφιλοι», έπειτα από καιρό, σε μια βραδιά που θα θυμίζει προπανδημίας εποχές.

Θα πάω PHARAOH

Παίζοντας αποκλειστικά με

βινύλια, ο DJ θα στέκεται

στη μέση σχεδόν της μπάρας

και θα πρωταγωνιστεί σε

αυτήν, ενώ λίγο πιο πέρα

εμείς θα τρώμε μπροστά

του, θα παρακολουθούμε τα

ΦΟΒΑΜΑΙ

μαγειρέματα στις ανοιχτές

φωτιές –που όσο να πεις

είναι εντυπωσιακό θέαμα, θα

μπορούμε να παραγγείλουμε

και κάποιο κλασικό κοκτέιλ.

Εκτός από wine barrestaurant, θα λειτουργεί και

ΓΟΥΣΤΑΡΩ

τα μαγαζιά

τυρί, κεφάλια προβάτων, τουρσί από όρχεις και αίμα και φυσικά, μετά την εισαγωγή της βάσης του ΝΑΤΟ, στην Ισλανδία έχουμε και πίτσα!

Εμείς οι Ισλανδοί παλαντζάρουμε μεταξύ αλκοολισμού και νηφαλιότητας. Τις περιόδους

έντονης κραιπάλης τις περνούσα με Drambuie, Cognac, Pernod και Αψέντι. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι είτε είμαι πολύ χαρούμενη είτε πολύ θυμωμένη, δεν μπορώ να ελέγξω των εαυτό μου. Μου αρέσουν αυτά τα πολύτιμα μικροσκοπικά φρούτα, τα βατόμουρα. Τρώω διάφορα, απλά δεν μου αρέσουν τα συνοδευτικά όπως οι πατάτες ή το ψωμί, τα βρίσκω βαρετά, δεν αξίζουν τις θερμίδες τους. Επίσης μου αρέσουν πολύ τα καυτερά, όπως το Ταϊλανδέζικο.

ως audiophile bar, πράγμα που σημαίνει ότι, όπως φαίνεται, θα πίνουμε κρασιά

με χαρακτήρα, θα τρώμε ένα φαγητό - επιτομή του comfort και παράλληλα θα ακούμε μουσικάρες.

Μου αρέσει η τεκίλα, το κονιάκ, γενικά με ελκύουν οι έντονες, ακραίες γεύσεις. Τρώω ωμό κρέας, ωμές μπριζόλες, γενικά μου αρέσουν

τα ωμά. Προτιμώ το κρέας ως έχει παρά μαγειρεμένο, δεν τρώω πολύ, αλλά θα μπορούσα

να φάω μια ολόκληρη ωμή μπριζόλα. Πιστεύω

πως με αυτόν τον τρόπο είναι πιο αληθινή η

τροφή, γιατί αυτό πραγματικά είναι η γεύση, ενεργοποίηση των αισθήσεων.

X.

K.

Β.

Στο στομάχι της

Ηχογραφώντας το βουητό της πόλης

CONTROL Let musicthetake

CONTROL Let musicthetake

ΑΚΟΥ ΤΟ CLOUD 10 ΤΟΥ CHIP WICKHAM

Post Acid Jazz που

μπαίνει όμορφα στ’

αφτιά σου. Ο Βρετανός

μουσικός, ειδικευμένος

στα πνευστά όργανα, που

ζει στο τρίγωνο Βρετανίας, Ισπανίας και Μέσης

Ανατολής, στο τελευταίο

του άλμπουμ Cloud 10

παρουσιάζει την πιο cool

πλευρά του μουσικού του

εαυτού. Το άλμπουμ του

είναι η χαρά του instrumental ακροατή και με

κομμάτια όπως το «The

Hit» και «Tubby Teaser» θα

νιώσεις λες και μπαίνεις στην καρδιά της mod-jazz

σκηνής της εποχής.

1. Αδυναμία λογικής επικοινωνίας και συνεννόησης στη σχέση.

2. Εμφάνιση παράλογης ανησυχίας για πιθανές απιστίες, ειδικά όταν δεν είστε μαζί. Με την πάροδο του χρόνου, η ανησυχία εξελίσσεται σε παράνοια.

3. Επίμονη παρακολούθηση της του συντρόφου με φυσική παρουσία ή και από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (cyber stalking).

4. Αδυναμία εστίασης σε οτιδήποτε άλλο, συμπεριλαμβανομένης της εργασίας, επειδή η εμμονική προσκόλληση στη σχέση απασχολεί όλες τις σκέψεις του ατόμου και καταναλώνει άφθονο χρόνο. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι ακόμη και στη δουλειά κάποιος προσπαθεί συνεχώς να επικοινωνήσει με τον σύντροφό του μέσω τηλεφώνου, στέλνει μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ονειροπολεί κ.λπ.

5. Αίσθημα σύγχυσης — το εμμονικό άτομο δείχνει να αναγνωρίζει ότι αδυνατεί να ζήσει τη ζωή του χωρίς το αντικείμενο της εμμονής του, παρόλο που δεν έχει την ανταπόκριση που θέλει.

πάω στο Galaxy (της

Δύο πράγματα θα θυμάμαι για πάντα γύρω από τον θείο Δημήτρη. Το πρώτο είναι πως είχε ίσιο μαλλί, κολλημένο προς τα πίσω. Ακόμα και στην παραλία, με ντάλα κόντρα βοριά να στεκόταν, ούτε τούφα δεν ξέφευγε. Το δεύτερο, σημαντικότερο σίγουρα, ήταν πως έφυγε από τη ζωή όπως μας το είχε υποσχεθεί, από το αλκοόλ. Μπήκα στο μπαρ βιαστικά.

Βόλεψα τα χέρια μου στην μπάρα, είπα «καλησπέρα», μου απάντησαν το ίδιο και μετά είπα «ένα Jameson παρακαλώ». Ήταν

η πρώτη φορά που στο Galaxy

κάθισα μπροστά στο σταντ με τις φωτογραφίες που έχει βάλει ο

κύριος Γιάννης, με τους πελάτες

που έγραψαν το δικό τους στόρι

στο μπαρ. Η ματιά μου γλιστρούσε

στις εικόνες. Σταμάτησε σ’ εκείνη

την ξεθωριασμένη φωτογραφία, με έναν τύπο που το «γρασωμένο»

—Πώς τον λένε;

—Τον έλεγαν Δημήτρη. —Τι θυμάστε από εκείνον; —Γιατί ρωτάς;

—Θείος μου ήταν.

Συνήθισες

του μαλλί

έμοιαζε να είναι τόσο σταθερό, που ακόμα και σε παραλία με ντάλα κόντρα βοριά να στεκόταν, δεν θα το κουνούσε ρούπι. Μια γουλιά ουίσκι και μια ερώτηση.

—Κύριε Γιάννη, έχω μια απορία. —Ναι, πες μου. —Ποιος είναι ο άνδρας σε αυτή τη φωτογραφία με το χτενισμένο μαλλί και τη χωρίστρα προς τα δεξιά;

—Τι τα θες, ένας φίλος μου δικηγόρος.

Ο Φοίβος Δεληβοριάς είναι ο Morrissey τις Ελλάδος;

—Τι να πεις. Έφυγε, βάσανα, στεναχώριες. Εδώ ο θείος σου έγραψε ιστορία. Εδώ γίναμε φίλοι. Στεναχωριέμαι που δεν τον βλέπω. —…Το ίδιο και εγώ.

Το Galaxy είναι το σημείο που συναντιέμαι με τον θείο τον Δημήτρη. Δεν είναι πως τον νοσταλγώ. Κάθε φορά που κοιτώ

τον πίνακα με τις φωτογραφίες

στο Galaxy είναι λες και

μοιραζόμαστε ξανά χρόνο μαζί.

οδού Σταδίου)

ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ

5 πράγματα

που κάνει

Ο/Η Διάβασεεμμονικός/ή τον/την

wemore want

να έχουμε εκδώσει Θα θέλαμε

Αγαπάμε το βιβλίο με το δικό μας τρόπο

Τα 88 ντολμαδάκια Ευγένιος Τριβιζάς, εκδ. ΚΑΛΕΝΤΗΣ

Από τα πιο έξυπνα, παράξενα, μαγικά διαδραστικά παραμύθια για παιδιά. Μέσα του κρύβει εκατοντάδες άλλα παραμύθια και μας αποδεικνύει με τον πιο ευφάνταστο τρόπο ότι, σε μεγάλο βαθμό, οι επιλογές μας είναι αυτές που διαμορφώνουν την εξέλιξη και το τέλος των πραγμάτων.

δέκα εντολές

Η πιο… σκληρόδετη έκδοση όλων των εποχών, αλλά είναι λίγο δύσκολη στη μεταφορά και όσο να πεις δεν βοηθάει στην ανάγνωση. Εμείς θα το εκδίδαμε σε μορφή φανζίν για να τονίσουμε περιπαικτικά την αντίθεση επουράνιου-underground.

Το Κεφάλαιο

Μάρξ, 1867

Βιβλίο-σταθμός που καθόρισε τον ρου της ιστορίας και άλλαξε τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα. Επειδή, δυστυχώς, είναι πιο «σωστά» διαβασμένο από πολ- λούς δεξιούς παρά από αριστερούς, όπως θα ’πρεπε, θα το εκδίδαμε με ενσωματωμένο συναγερμό που θα χτυπούσε κάθε φορά που κάποιος χρησιμοποιούσε τα νοήματά του λανθασμένα.

wemore want

Οι εκδόσεις ΛΟΓΟ_ΤΥΠΟ επιχείρησαν στα τέλη του ’22 να δημιουργήσουν μια νέα σειρά με τίτλο ΣΥΝΕΥΡΕΣΕΙΣ. Άνθρωποι που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, δημιουργούν με αφορμή μία λέξη ή μία πρόταση. Άνθρωποι, κομμάτια ενός ψηφιδωτού, που μένει να φιλοτεχνηθεί. Η σειρά αυτή είναι ένας τόπος που όλοι αυτοί τελικά συναντιούνται, κυκλώνοντας με τον δικό τους τρόπο την εκάστοτε πρόταση του εκδοτικού.

Αυτό το «πολύτροπο» είναι και η ψυχή της ιδέας μας, αφού μάλλον η δύναμη δεν βρίσκεται στο κάθε έργο ξεχωριστά, αλλά στη σύνθεσή τους — και αυτό είναι το γοητευτικό.

Η εμπειρία μας έδειξε ότι ο κόσμος όχι μόνο έχει ανάγκη να γράφει, όχι μόνο θέλει να δει τυπωμένη στο χαρτί την ιδέα του, αλλά και κάτι πολύ πιο σημαντικό: οι άνθρωποι επιθυμούν τη συνάντηση, την αλληλοστήριξη, εκτιμούν την ειλικρίνεια και την ευγένεια και τις επιστρέφουν χωρίς δεύτερη σκέψη.

Αυτή η ευχή –το «καλοτάξιδο»– ξεκίνησε πράγματι ως μια πολύ ωραία και ποιητική ευχή, που αρμόζει σε κάθε μορφή τέχνης. Καλοτάξιδη η παράσταση, η έκθεση, η μουσική performance, η έκδοση… Και μετά το «καλοτάξιδο», παρατηρείς ότι πολύς κόσμος, που έδωσε την ευχή να ταξιδέψει ανάμεσα στους δρόμους της πόλης η φήμη του έργου τέχνης, αφήνει τα δημόσια σχόλια στα σόσιαλ μίντια και πιάνει τα προσωπικά: «Προσκλησούλα παίζει;», «Κάνα δωρεάν αντίτυπο να κληρώσετε, παίζει;». Ευχαριστούμε για τις ευχές. Κι αυτές πολύτιμες

είναι, δε λέμε. Όμως η τέχνη απαιτεί θυσίες.

Τόσο από τον δημιουργό όσο και από τον

αποδέκτη. Εκείνος που εκτιμά την ανάγνωση, δεν θα αρκεστεί στην ευχή, αλλά θα προσπαθήσει να

αποκτήσει αυτό που θεωρεί ότι αξίζει να κοσμεί

τη βιβλιοθήκη του. Ενώ οι τιμές στο χαρτί έχουν

αυξηθεί, τα βιβλία παραμένουν σταθερά χαμηλά σε τιμές (τα περισσότερα έστω), γιατί όσοι

αγαπούν το χαρτί και τις λέξεις θέλουν να μπορεί

ο καθένας να αγοράσει ένα αντίτυπο. Αν, όντως, εύχεσαι ένα καλό ταξίδι σε μια δημιουργία, μήπως να βοηθήσεις να λυθεί η άγκυρα;

ΨάξετιςΣΥΝΕΥΡΕΣΕΙΣ: ΚοκτέιλΦράουλα,Πήραμιατρομάρα,Ξέφωτο

/του Θανάση Καρανίκα (The Tandem Project)

Oνόματα που εμπιστευόμαστε πιστά

και μας βγάζουν και πάλι ασπροπρόσωπους.

οι Σκωτσέζοι κυκλοφορούν ένα

ακόμη άλμπουμ πάνω

εκεί που πιστεύαμε ότι το περσινό θα

είναι και το τελευταίο τους. Κι ευτυχώς, είναι ακόμη καλύτερο!

Mac DeMarco

Belle and Sebastian

Late Developers indie pop, indie rock

Με φόρα και μεγάλη

όρεξη από την

πρόσφατη περιοδεία

τους, που πέρασε

και από την Αθήνα,

Οι συναυλίες του μήνα

1. Στέρεο Νόβα Σάββατο 4 Φεβρουαρίου

@ Πρώην Εργοστάσιο ΙΡΙΣ - Ελευσίνα

Ένα από τα πιο επιδραστικά και καινοτόμα

γκρουπ του σύγχρονου ηλεκτρονικού ήχου στην Ελλάδα, επανενώνεται, το Σάββατο 4 Φεβρου-

αρίου, στις 21.30 για μία και μοναδική ζωντανή εμφάνιση, στο πλαίσιο

Five Easy Hot Dogs indie rock

Μια instrumental συλλογή που γράφτηκε κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του τραγουδοποιού στη Βόρεια Αμερική, με τα κομμάτια να παίρνουν τον τίτλο τους από τις αντίστοιχες πόλειςστάσεις.

Ladytron Time’s Arrow indie, synth-pop

Αστραφτερή

παραγωγή, υπέροχα synths, στίχοι που

παλεύουν με την

αδιάκοπη πορεία του

χρόνου. Σίγουρα δε

συγκρίνεται με τις

πρώτες κυκλοφορίες

της μπάντας, αλλά

ξεχωρίζει με αυτή

τη μεθυστική

ατμόσφαιρα που είναι

και πάλι παρούσα.

H Playlist

του

15 νέα τραγούδια-προάγγελοι δίσκων που περιμένουμε μέσα στους επόμενους μήνες.

(Βρείτε, ακούστε και μοιραστείτε τη λίστα, στο κανάλι του Η Πόλη ζει στο YouTube)

1. GORILLAZ Silent Running

2. ARLΟ PARKS Weightless

3. KALI UCHIS I Wish you Roses

4. A$AP ROCKY Same Problems?

της Tελετής ‘Eναρξης, «Μυστήριο 0 Μυστήριας Μετάβασης» της 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης.

2. Γιάννης Αγγελάκας & 100°C

Παρασκευή 17 & Σάββατο 18 Φεβρουαρίου @ Fuzz Club

Λίγους μήνες έπειτα από μία απόλυτα επιτυχημένη καλοκαιρινή περιοδεία, με αποκορύφωμα την εμφάνισή τους στο Release

Athens, ο Γιάννης Αγγελάκας και οι 100°C επιστρέφουν στο Fuzz Club.

3. Kruder & Dorfmeister

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου @ Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος ΕΛΣ

H Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος θα ηλεκτριστεί υπό τους ήχους των Peter Kruder και Richard Dorfmeister σε ένα μοναδικό live audiovisual show, γιορτάζοντας τα 30 χρόνια παρουσίας τους.

5. VAGABON Carpenter

6. KELELA Contact

7. AMBER ARCADES True Love

8. FEVER RAY Kandy

9. EVERYTHING BUT THE GIRL Nothing Left To Lose

10. YOUNG FATHERS Rice

11. M83 Oceans Niagara

12. ODDISEE Try Again

13. THE NATIONAL Tropic Morning News

14. BOYGENIUS True Blue

15. ANDY SHAUF Telephone

«Και να που πάλι βγάζω δίσκο…»

cooked with love

...στο Γκάζι!

forky.gr ή με το forkyapp, μπορείς να παραγγέλνεις καθημερινά νόστιμο & υγιεινό σπιτικό φαγητό, εξασφαλίζοντας μία ισορροπημένη μεσογειακή διατροφή.

Οι chefs μας χρησιμοποιούν τα πιο φρέσκα & αγνά υλικά για να απολαμβάνεις καθημερινά ολόφρεσκο, ζεστό φαγητό στο σπίτι ή το γραφείο.

Η εμπειρία του Forky, όμως, δε σταματάει εδώ! Για να μην βγαίνεις ποτέ από το πρόγραμμα σου:

Δες το menu της επόμενης ημέρας

Tσίμπα το!

Επίλεξε ανάμεσα σε εώς

5 πιάτα καθημερινά

Προπαράγγειλε το φαγητό σου

Όρισε την ώρα παράδοσης που εσύ επιθυμείς

Παράγγειλε

Τώρα και στο Γκάζι forky.gr forkyapp

με 3 απλά βήματα