STREET
PRESS 90//02-22
ΤΈΝΤΕΣ ΌΛΩΝ ΤΩΝ ΕΙΔΏΝ | ΤΕΝΤΟΠΈΡΓΚΟΛΕΣ ΑΛΟΥΜΙΝΊΟΥ | ΣΥΣΤΉΜΑΤΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΉΣ ΣΚΊΑΣΗΣ
οι ειδικοί στις λύσεις σκίασης...
| ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΕΣ ΠΕΡΓΚΟΛΕΣ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ
Απο το 1968
Μπραΐμης Πολυετής εμπειρία στον χώρο. Η εταιρεία Μπραΐμης δραστηριοποιείται στις τέντες και στα συστήματα σκίασης επί σειρά πολλών ετών. Προιόντα και υπηρεσίες Προμήθια και τοποθέτηση συστημάτων σκίασης για οικιακούς και επαγγελματικούς χώρους Επιμονή στην ποιότητα! Επιλέγουμε για εσάς υλικά πρώτης ποιότητας, πιστοποιημένα, με εγγύηση χρόνων. Υψηλή κατάρτιση και τεχνογνωσία Το προσωπικό μας είναι άρτια εκπαιδευμένο, έτοιμο να σας συμβουλεύσει και να σας παρέχει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες. Σεβασμός στην επιθυμία του πελάτη! Στόχος μας, η δική σας ικανοποίηση!
www.tentes-braimis.gr
Δημοσθένους 27, Καλλιθέα Τ: 210 95 21 819 – 693 66 73 127 @tentesbraimis
www.ipolizei.gr
Γνώμες
H ΠΟΛΗ ΖΕΙ
90//02-22
ΠΟΛΛΆ ΛΆΘΗ ΜΑΖΊ...
STREET
PRESS
ΘΈΜΑΤΑ
Κοιτώντας την επικαιρότητα, αλλά και την καθημερινή ζωή, μία ζαλάδα σε πιάνει. Φωνές, κατηγορίες, κρίσεις και αναθεματισμοί. Και βέβαια αυτός ο ζουρλομανδύας κατακλύζει τις διαπροσωπικές σχέσεις, τους χώρους εργασίας, τις οικογένειες, αλλά και το διαδίκτυο, την τηλεόραση, τις ζωντανές εκπομπές στο ραδιόφωνο. Θυμίζει ταινία που όλοι πλακώνονται με όλους, είτε μέσα σε ένα σαλούν, είτε με τουρτοπόλεμο. Σκηνές που στο πανί χαρίζουν γέλιο.
[Η ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ] ΈΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΌΝ ΜΕΣΩ ΕΠΙΧΡΩΜΑΤΙΣΜΕΝΩΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ
Εδώ όμως αποσυγκροτούν την όποια συγκρότηση και ψυχραιμία έχει απομείνει· λαμπαδιάζουν ανθρώπους και μυαλά· σπρώχνουν όλους μας σε επιθετική, τοξική και αχαλίνωτη συμπεριφορά
[Η «ΕΛΠΙΔΑ» ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΤΖΑΜΙ] ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΩΜΕΝΗ ΑΘΗΝΑ
Αν κάποιος αποφασίσει να ασχοληθεί σαν δικαστής, ακριβοδίκαιος και νηφάλιος, θα πρέπει να αφιερώσει χρόνο πολύ και ενέργεια για να επιχειρήσει να λύσει έστω και μόνο ένα ζήτημα. Η πικρή αλήθεια είναι πως τις περισσότερες φορές δεν πρόκειται να τα καταφέρει. Θα χαωθεί σε μικρές λεπτομέρειες, σε σκοτεινά σημεία, σε παραπληροφόρηση. Είτε πρόκειται για το σκάνδαλο της Νοβάρτις, για μία ασυνεννοησία ανάμεσα σε ένα ζευγάρι, για ένα λάθος που έγινε σε μία δουλειά.
[HYGGE] Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΕΥ ΖΗΝ ΑΛΆ ΔΑΝΈΖΙΚΑ
Το εκπληκτικό είναι πως σπάνια υπάρχει ένα λάθος. Συνήθως υπάρχει σωρεία λαθών που προέρχονται από όσες περισσότερες πλευρές γίνεται, μόνο και μόνο για να γίνει ακόμα πιο επώδυνο το κομφούζιο. Το επίσης εκπληκτικό είναι πως όλοι αλληλοεξουδετερώνονται, μια και, συνήθως, έχουμε μία καταπληκτική ικανότητα να δείχνουμε τα λάθη των άλλων και να έχουμε δίκιο. Ενώ για τα δικά μας, δεν λέμε κουβέντα, αυτά τα καταδεικνύουν οι... αντίπαλοι.
[ΜΙΚΡΟΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ, ΜΕΓΑΛΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ] ΌΛΗ Η ΕΛΛΆΔΑ ΣΤΟ ΤΡΑΠΈΖΙ ΜΑΣ
Με μία έννοια, μία μεγάλη κούραση πλανάται από πάνω μας. Δεν θέλω να σας ανησυχήσω, αλλά ήδη φαίνονται σημάδια παραίτησης, αναχωρητισμού, αλλά και βίας, λεκτικής και μη. Υπάρχουν αντισώματα στην κοινωνία; Υπάρχει πιθανότητα αυτοΐασης των ανθρώπων, των ομάδων, των σιναφιών και των κοινοτήτων; Υπάρχουν ζωντανές δυνάμεις που νιώθουν την ανάγκη σύνθεσης και όχι αλληλοεξόντωσης;
[ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΙΟΥΜΕ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟΝ ΚΑΦΕ;] ΤΟ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΊΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΆΝΕΙΣ ΤΟΝ ΤΈΛΕΙΟ ΚΑΦΈ ΕΊΝΑΙ ΙΕΡΟΤΕΛΕΣΤΊΑ
Η απάντηση δεν μπορεί να δοθεί και ίσως είναι καλύτερα έτσι. Γιατί αν δοθεί, υπό την πίεση της επικαιρότητας, θα είναι αρνητική και απαισιόδοξη. Οπότε, ας αναστοχαστεί όποιος μπορεί και η άνοιξη - κουρασμένη, κουτσουρεμένη, μειοψηφική- θα έρθει.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Ε, μετά θα δούμε… Υ.Γ.: Κάτι πήγε λάθος λοιπόν, όπως λέει και το εξώφυλλο... Το «εργαζόμαστε πάνω σε αυτό» είναι το ΛΑΘΟΣ ή, μάλλον, το ΨΕΜΑ. ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΞΑΝΘΗΣ
ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΕΣ, ΑΔΩΝΙΣ ΚΑΙ ΠΟΛΑΚΗΣ ΑΛΛΗΛΟΚΡΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, ΕΝΑΣ 19ΧΡΟΝΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΟΜΑΔΑ, ΕΝΩ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΚ ΤΟΥ ΧΙΟΝΙΑ. Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΗΡΗ ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑΤΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.
ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Η ΦΑΛΑΙΝΑ ΚΑΙ Ο ΜΟΝΟΛΥΚΟΣ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ, ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ. ΟΜΩΣ ΤΗ ΦΑΛΑΙΝΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΑΜΕ, ΤΟΝ ΛΥΚΟ ΤΟΝ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ. ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΚΟ ΜΟΤΙΒΟ Ή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ; ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΟΤΙ Η ΦΥΣΗ ΧΑΛΑΣΕ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΓΡΑΜΜΑΤΑ «ERROR»;
[ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΑΓΚΟΥ] ΨΆΧΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ «ΕΙΔΎΛΛΙΑ ΟΔΌ»
ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΕΎΧΟΣ ΈΓΡΑΨΑΝ
ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΞΥΠΝΑΕΙ ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ, ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΙ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙ ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΤΟΥ ΦΩΝΗ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΕΦΟΣΟΝ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ. ΤΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΟΡΦΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ. ΕΚΕΙΝΟΣ ΑΠΑΝΤΑΕΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΟΡΦΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ. ΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ;
info@ipolizei.gr για διαφήμιση και οικονομικές προτάσεις, για φωτογραφίες, κείμενα, κριτικές Διαφήμιση: Μαριάννα Παπαγεωργίου // Νικολέττα Βήκου // Χριστίνα Αγγελακοπούλου // Σπύρος Αποστολόπουλος Ενημερωθείτε για την προβολή σας στο site μας. Η εμβέλειά μας πλέον όχι μόνο στο κέντρο της Αθήνας. Πληροφορίες: 694 45 63 904 Ατελιέ: Υρώ Πιτσικάλη // Μυρτώ Στέλιου
[ΣΚΙΑΔΑΡΕΣΕΣ] ΑΤΌΦΙΕΣ, ΑΤΕΛΕΊΣ ΚΙ ΩΡΑΊΕΣ
Άντα Κουγιά Ηλέκτρα Τζώτσου Σοφία Αργύρη Βαγγέλης Χωραφάς Γκανιάν Ουμπέρτο Ντάβολι Γιάννης Ράγκος Θεανώ Μανουδάκη Θανάσης Καρανίκας Χρύσανθος Ξάνθης
WWW. ipolizei. gr
[ΕΚΔΟΣΗ]
Λογότυπο Γραφικές Τέχνες www.logotypo.com.gr Θήρας 19, Κυψέλη Τ.: 210 82 29 040, 210 82 29 604 ISSN: 2623-4068
Ελευθερία ενάντια στην ασφυξία ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΧΩΡΑΦΑ Διευθυντής της ιστοσελίδας γεωπολιτικής, GEOEUROPE.
Η δημιουργία ενός νέου πανεπιστημίου πρέπει πάντα να είναι μια θετική εξέλιξη. Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις που ακόμα και αυτή η εξέλιξη προσφέρει πολύ υλικό για προβληματισμό. Αναφερόμαστε στην περίπτωση του νεοσύστατου Πανεπιστημίου του Όστιν, που ιδρύθηκε με σκοπό να αντιδράσει στις στρεβλώσεις και τις πιέσεις της κουλτούρας της ακύρωσης (cancel culture) και της πολιτικής ορθότητας (politically correctness), που κυριαρχούν πλέον στα περισσότερα αμερικανικά πανεπιστήμια. Το νέο πανεπιστήμιο θέλει να αντιμετωπίσει την «ανελεύθερη μετατόπιση» των αμερικανικών πανεπιστημίων. Δηλώνει «ανεξάρτητο» και θέλει να υπερασπιστεί την ελευθερία των δασκάλων του από τη λογοκρισία και την ασφυξία του προοδευτισμού και της φιλοσοφίας της αφύπνισης (woke philosophy). Θεμελιωτής του νέου πανεπιστημίου είναι ο ελληνικής καταγωγής Παναγιώτης (Πάνος) Κανέλος. Το ερώτημα είναι γιατί, με τη μεγάλη ακαδημαϊκή προσφορά που υπάρχει στις Ηνωμένες Πολιτείες, αναγκάζονται κάποιοι να ιδρύσουν ένα νέο πανεπιστήμιο για να εκφράζει τις ακαδημαϊκές και ερευνητικές τους θέσεις; Αν, από τη μια, η αμερικανική αγορά είναι αρκετά ζωντανή για να προσφέρει τη δυνατότητα νέων πειραμάτων, από την άλλη, η γέννηση του νέου πανεπιστημίου πιστοποιεί την αδυναμία συμβίωσης με την ορθοδοξία. Σύμφωνα με τους ιδρυτές του νέου πανεπιστημίου, υπάρχει ένα σχεδόν μονολιθικό μπλοκ που παραμερίζει όχι μόνο συντηρητικούς ή δηλωμένους δημοκρατικούς, αλλά και χριστιανούς, καθολικούς, μη κομφορμιστές φιλελεύθερους, ελευθεριακούς και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και μαρξιστές που δεν ασπάζονται πλήρως τη νέα προοδευτική ηθική. Πράγμα που θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο την ελευθερία του λόγου, αλλά και την ελευθερία της διδασκαλίας και της έρευνας. Η ρητά δηλωμένη ιδεολογική δέσμευση του Πανεπιστημίου του Όστιν αφορά μια πλουραλιστική, κλασικά φιλελεύθερη, ελευθερία έκφρασης. Όμως, όπως έχουν επισημάνει κάποιοι, το έργο του πανεπιστημίου, όπως προσπαθεί να συγκροτηθεί μέχρι σήμερα, βασίζεται σε μια εγγενώς πολιτική κριτική των υπαρχόντων πανεπιστημίων. Και για ένα πνευματικό όχημα τόσο αφοσιωμένο στην ποικιλομορφία της σκέψης που δεν μπορεί καν να υπάρξει στο υπάρχον ακαδημαϊκό τοπίο, οι συνεργάτες του ακαδημαϊκοί δάσκαλοι και στοχαστές αποτελούν από μόνοι τους την άλλη πλευρά της αντιπαράθεσης, τον μη «προοδευτικό» φιλελεύθερο ορθολογισμό. Η ίδρυση του πανεπιστημίου του Όστιν και η θορυβώδης αντίδραση που έχει ξεσηκώσει, χρησιμεύουν ήδη ως μια προειδοποίηση για την έννοια της αντικειμενικότητας στη σύγχρονη αμερικανική ζωή — πόσο σαγηνευτική μπορεί να είναι η αξίωση για ουδετερότητα και πόσο ισχυρό αλλά επικίνδυνο εργαλείο μπορεί να γίνει στην εργαλειοθήκη του πολιτισμικού πολέμου. Υπάρχει, ωστόσο, ένας παραλληλισμός που προκύπτει από την αμερικανική ιστορία. Το 1860 ξέσπασε ο εμφύλιος, ακριβώς επειδή δύο μέρη της χώρας που ήταν διαφορετικά σε πολιτιστικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο δεν μπορούσαν πλέον να συνυπάρχουν μεταξύ τους.
Εξελίξεις υπήρξαν τον Νοέμβριο και στον γειτονικό Καναδά. Ένα σωματείο δασκάλων στο νότιο Οντάριο αποφάσισε ότι, εάν δεν υπάρχουν αρκετά μέλη της μειοψηφίας στο διοικητικό συμβούλιο, οι ψήφοι θα σταθμιστούν για την περαιτέρω εκπροσώπηση των μελών της μειοψηφίας. Εδώ, η πλειοψηφία και η μειοψηφία δεν καθορίζονται με βάση συνδικαλιστικές παρατάξεις, ή κάτι ανάλογο, αλλά με φυλετικά κριτήρια. Το νέο σύστημα, που στοχεύει στη βελτίωση της εκπροσώπησης των ιθαγενών, των μαύρων και των φυλετικά μη λευκών δασκάλων στη διαδικασία λήψης αποφάσεων του σωματείου, θα διασφαλίσει ότι θα αντιπροσωπεύουν πάντα το 50% των ψήφων. Αυτο σημαίνει ότι, εάν 15 άτομα που ψηφίζουν έχουν αυτοπροσδιοριστεί ως φυλετικά λευκοί και πέντε έχουν αυτοπροσδιοριστεί ως μη λευκοί, και οι δύο ομάδες θα σταθμιστούν, ώστε η καθεμία να αντιπροσωπεύει το 50% του συνόλου. Το σύστημα εφαρμόζεται σε μια τοπική μονάδα, που βρίσκεται στην περιοχή Halton της μεγαλύτερης Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Οντάριο (OSSTF). Η τοπική μονάδα εκπροσωπεί περίπου 1.400 δασκάλους και προσωπικό. Αυτή η πρόταση εμφανίστηκε στην ετήσια γενική συνέλευση του σωματείου τον Ιούνιο 2021 και πέρασε με την υποστήριξη του 68% των αντιπροσώπων. Αυτή η σταθμισμένη ψηφοφορία θα ισχύει για αποφάσεις που λαμβάνονται από το συμβούλιο των τοπικών προέδρων, οι οποίοι εκπροσωπούν τους δασκάλους σε κάθε σχολείο, όταν έρχεται η ώρα να ληφθούν αποφάσεις. Μέχρι αυτήν την εξέλιξη, τα συνδικάτα τουλάχιστον υποστήριζαν ότι είναι δημοκρατικοί θεσμοί. Λειτουργούσαν με βάση την αρχή: ένα μέλος - μία ψήφος. Ο ίδιος ο λόγος ύπαρξής τους υποτίθεται ότι είναι η εξισορρόπηση της έλλειψης δημοκρατικής εξουσίας που έχουν οι εργαζόμενοι σε σχέση τους με τους εργοδότες. Αλλά ο τοπικός OSSTF, που εκπροσωπούσε 1.400 μέλη, ψήφισε με συντριπτική πλειοψηφία να δώσει το 50% όλων των ψήφων στους ψηφοφόρους της ορατής μειοψηφίας τους. Εάν, για παράδειγμα, οι ορατοί ψήφοι μειοψηφίας είναι το ένα έκτο του συνόλου ψηφοφόρων, κάθε ψηφοφόρος, φυλετικά προσδιοριζόμενος, Μαύρος, Ινδός, Ασιάτης ή Αβορίγινος λαμβάνει πέντε φορές την ψήφο ενός λευκού ψηφοφόρου. Στην πραγματικότητα, τα πράγματα είναι ακόμα πιο σύνθετα, καθώς αυτό ισχύει για τους προέδρους των τοπικών σχολείων, άρα οι ψήφοι των μεμονωμένων μελών μετρούν περισσότερο ή λιγότερο ανάλογα με το αν ο συγκεκριμένος εκπρόσωπός τους ανήκει σε φυλετική μειοψηφία. Αυτό, με τη σειρά του, θα διασφαλίσει ότι οι ψηφοφόροι θα υποχρεωθούν να εκλέξουν έγχρωμα άτομα, ώστε να έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα. Το αν αυτή η σταθμισμένη ψήφος αντιμετωπίζει προβλήματα συνταγματικής νομιμοποίησης, δεν έχει γίνει γνωστό. Αλλά η παράκαμψη της αρχής ένα μέλος - μία ψήφος, μπορεί να λέει πολλά για το μέλλον των συνδικάτων.
DOUBLE WAFFLES DOUBLE PLEASURE! Διπλές μαλακές βάφλες με γέμιση για όλη την οικογένεια
www.ambrosiasnacks.gr fb: Ambrosiasnacks ΒΙΠΕ Οινόφυτων Θέση ΡΟΥΜΑΝΙΑ | ΟΙΝΟΦΥΤΑ 32011 Τ: 22620 56 672-3 | 210 41 78 130
«Ποτέ δεν ήθελα να προκαλώ. Στην πραγματικότητα, απλώς προσπάθησα να μιλήσω για μας». Πίνα Μπάους (27.7.1940-30.6.2009) ΤΡΥΠΩΝΟΥΜΕ ΣΤΑ ΚΡΥΦΑ με την Πίνα στις πρόβες. Ο τίτλος του έργου («Αφανισμός»), παρόλο που την ανατριχιάζει, της ασκεί μια ακαταμάχητη έλξη — μάλλον επειδή κρύβει φως μέσα του, έστω και τεθλασμένα. Η Πίνα, βέβαια, πάνε ήδη δεκατρία χρόνια που χορογραφεί στο επέκεινα, αλλά ο θάνατος δεν εμπόδισε ποτέ κανέναν να κάνει σκανταλιές. Προσπαθώ να της θυμίσω ότι δεν είναι η πρώτη φορά που κάνουμε σκανταλιές. Την έχω ξανασυναντήσει, άλλοτε με τη μορφή ενός ξωτικού που χτυπιόταν με το «Jumping someone else’s train» των Cure στο μπαρ «Λίθος» στην Αμοργό κι άλλοτε ως γιαγιά στη Φολέγανδρο που με κέρασε σύκα και κρύο νερό στο λιοπύρι. «Το ξέρεις ότι έχεις χέρια-ψαράκια;» Μου σκάει ένα πονηρό γελάκι και κάνει το χορευτικό με τα μακριά δάκτυλά της που με τρελαίνει. «Ναι, ναι, αυτό!» της λέω. Χωνόμαστε παραμέσα, δίπλα στη σκηνή. Η ηθοποιός απαγγέλει και η Πίνα τη σιγοντάρει συναισθηματικά με νωχελικές περιστροφικές κινήσεις του δεξιού κουντεπιέ της. Αισθάνομαι ότι γίνομαι μάρτυρας σε μια στιγμή συμπαντικής τήξης. Της το λέω. «Την παίρνει απ’ το χέρι και την οδηγεί μες στο κάστρο, οι άλλοι ακολουθούν», μονολογεί και μου κλείνει το μάτι.
«Δεν με ενδιαφέρει πώς κινούνται οι άνθρωποι, αλλά τι τους κινεί»* «Οι γονείς μου είχαν ένα μικρό ξενοδοχείο με εστιατόριο στο Σόλινγκεν. Όπως και τα αδέλφια μου, έτσι κι εγώ έπρεπε να βοηθάω στη δουλειά. Αλλά, ως μικρό παιδί, συνήθιζα να χοροπηδάω και να χορεύω από δω κι από κει στο ξενοδοχείο. Μερικά μέλη της χορωδίας του γειτονικού θεάτρου έρχονταν να φάνε στο εστιατόριο κι έλεγαν πάντα: “Η Πίνα πρέπει να κάνει παιδικό μπαλέτο”».
«Την πρώτη φορά που ανέβηκα στη σκηνή ήμουν πέντε ή έξι. Ήταν σε μια απογευματινή παράσταση μπαλέτου — το χαρέμι του σουλτάνου και οι αγαπημένες του γυναίκες. Ο σουλτάνος ήταν ξαπλωμένος σ’ ένα ντιβάνι κι είχε κάθε λογής εξωτικά φρούτα».
«Στο έργο που βασίστηκε στον Μάκβεθ, “Την παίρνει απ’ το χέρι και την οδηγεί μες στο κάστρο, οι άλλοι ακολουθούν”, είχα τέσσερις χορευτές, τέσσερις ηθοποιούς, έναν τραγουδιστή... κι έναν ζαχαροπλάστη. Και βέβαια δεν γινόταν να ξεκινήσω από μια κινητική φόρμα, έπρεπε να αρχίσω κάπως αλλιώς. Τους έθεσα, λοιπόν, τα ερωτήματα που έθετα και στον εαυτό μου για τους ρόλους. Δηλαδή η ανάγκη γέννησε έναν νέο τρόπο εργασίας — με “ερωτήσεις”».
«Στην πραγματικότητα, το μόνο που ήθελα όλη την ώρα ήταν να χορεύω. Έπρεπε να χορέψω, απλώς έπρεπε. Αυτή ήταν η γλώσσα με την οποία μπορούσα να εκφραστώ. Και οι ρόλοι γράφονταν με το κορμί μου. Αλλά η ευθύνη μου ως χορογράφου κατέπνιγε την ορμή μου να χορέψω. Και κάπως έτσι κατέληξε να περάσει και στους άλλους αυτή η αγάπη που έχω μέσα μου, αυτή η τεράστια επιθυμία για χορό».
Ακροστιχίδα Γκανιάν#14-Μπάους
Γιατί Κοιτάς Ανάγωγα Νεαρέ Ιδιώτη; Αντε! Ντροπή!
«Κάποτε μια εφημερίδα έγραψε για την παράσταση: “Η μουσική ήταν πολύ όμορφη. Μπορείτε απλώς να κλείσετε τα μάτια σας”». «Συχνά παραθέτουν αυτό που είχα πει, “Δεν με ενδιαφέρει πώς κινούνται οι άνθρωποι, αλλά τι τους κινεί”. Παραμένει αλήθεια για μένα μέχρι και σήμερα».
«Η εκπληκτική δυνατότητα που έχουμε στη σκηνή, είναι ότι μπορούμε να κάνουμε πράγματα που δεν επιτρέπονται ή δεν μπορείς να κάνεις στην κανονική ζωή».
«Εύχομαι στους ανθρώπους να γνωρίσουν άλλους πολιτισμούς και τρόπους ζωής. Θα φοβούνται πολύ λιγότερο τους άλλους και θα δουν πιο καθαρά αυτό που μας ενώνει. Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να μάθει κανείς τον κόσμο όπου ζει».
* Αποσπάσματα από την ομιλία της
Πίνα Μπάους στην τελετή απονομής του Βραβείου Κιότο, 2007.
Γκανιάν-Μπάους
*
Χ Α Λ Κ Η ΔΌ Ν Ι Ο
Ω Δ Ε ΊΟ
ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Το Χαλκηδόνιο Ωδείο διατηρεί εδώ και χρόνια σταθερά ένα υψηλό επίπεδο σπουδών στη μουσική εκπαίδευση.
Η μουσική εκπαίδευση
ΦΕΣΤΙΒΆΛ ΚΙΘΆΡΑΣ 11-13 ΜΑΡΤΊΟΥ 2022
Με στόχο την προσφορά ποικίλων ερεθισμάτων για μαθητές και κοινό, το Χαλκηδόνιο Ωδείο φιλοξενεί για δεύτερη φορά τον Aniello Desiderio και τον Zoran Dukic, δύο από τα μεγαλύτερα ονόματα στο παγκόσμιο στερέωμα της κλασικής κιθάρας. Το Φεστιβάλ περιλαμβάνει Ρεσιτάλ και Masterclasses από τις 11 έως τις 13 Μαρτίου 2022 (μπορεί να πραγματοποιηθεί και διαδικτυακή παρακολούθηση των Masterclasses ως ακροατής).
HalkidonioPlus Ένα καινούργιο project που επικεντρώνεται στην εκμάθηση ξένων γλωσσών online: Αγγλικά, Γερμανικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά σε ατομικά και ιδιαίτερα μαθήματα για ενήλικες και για παιδιά. Επιλέγοντας τα online ζωντανά μαθήματα, ο μαθητής μπορεί να συνδεθεί με ένα κλικ, τα μαθήματα βιντεοσκοπούνται και ο κάθε σπουδαστής έχει δυνατότητα παρακολούθησης μέσω του προσωπικού του account, για να μην χάνεται κανένα μάθημα, έχει πρόσβαση σε δωρεάν διαδραστικό ψηφιακό υλικό, ενώ υπάρχει συνεχής αξιολόγηση των σπουδαστών και παρακολούθηση της προόδου τους μέσα από το προσωπικό τους account.
INFO: ΔΕΚΕΛΕΊΑΣ 71 & Σ. ΣΤΑΜΑΤΙΆΔΗ 2 Ν. ΦΙΛΑΔΈΛΦΕΙΑ | Τ.: 210 25 30 080 ΣΟΛΩΜΟΎ 56 ΜΕΤΑΜΌΡΦΩΣΗ | Τ.: 210 28 56 196 WWW.HALKIDONIO.GR
WWW.HALKIDONIOPLUS.COM
Στους ευρύχωρους και πλήρως εξοπλισμένους χώρους διδάσκονται όλα τα μουσικά όργανα –κλασικά, μοντέρνα και παραδοσιακά– καθώς και θεωρητικά μαθήματα όλων των βαθμίδων. Παράλληλα, υπάρχουν τμήματα Φωνητικής, τμήματα για Κλασικό-Μοντέρνο Τραγούδι αλλά και Ορθοφωνίας, ενώ γίνεται προετοιμασία και για το Μουσικό Πανεπιστήμιο. Παράλληλα, πραγματοποιούνται πολλά εργαστήρια μουσικής, εισηγητές των οποίων έχουν υπάρξει καταξιωμένοι μουσικοί δημιουργοί και ερμηνευτές.
Τι βγάζετε έντυπο; Κανείς δεν διαβάζει. Τι γράφετε τόσα κείμενα; Κανείς δεν ασχολείται. Άντε κάνα σύνθημα και πολλή φωτογραφία. Αν τα ακούγαμε όλα αυτά, δεν θα υπήρχαμε. Υπάρχουμε επειδή δεν τα ακούμε. Εδώ θα διαβάζετε κάπως δύσκολα κείμενα, που θέλουν να κάνουν πιο εύκολες τις ζωές μας και τις σχέσεις μας. Και ας είναι σε μαύρο φόντο, το χρώμα είναι στις έννοιες.
Το ζώο μέσα μας Η φύση δεν θα πάψει ποτέ να μας εκπλήσσει με τα θαύματά της, τη μαγεία της, την ικανότητα να βρίσκει εκπληκτικές λύσεις σε προβλήματα τεράστιας πολυπλοκότητας και να εφαρμόζει στρατηγικές επιβίωσης που επιτρέπουν στον πλανήτη να συνεχίσει να υπάρχει. ΣΚΈΦΤΟΜΑΙ, ΓΙΑ ΠΑΡΆΔΕΙΓΜΑ, ΤΙ ΣΥΜΒΑΊΝΕΙ ΣΤΟ ΔΈΡΜΑ ΜΕΤΆ ΑΠΌ ΜΙΑ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΉ ΈΚΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΉΛΙΟ. Τα κύτταρα, που έχουν γίνει καρκινικά εξαιτίας του εγκαύματος, αποφασίζουν να «αυτοκτονήσουν» και να αυτοεξουδετερωθούν (απόπτωση). Σκέφτομαι τα αμερικάνικα τζιτζίκια με τα ονόματα «13» και «17» (magicicada), των οποίων ο αριθμός αντιστοιχεί στα χρόνια της επώασης που προηγούνται της μεταμόρφωσης. Και στις δύο περιπτώσεις, είναι ένας πρώτος αριθμός, αδιαίρετος, έτσι ώστε οι μαθηματικές πιθανότητες αναπαραγωγής και ταυτόχρονα ανταγωνισμού για τους ίδιους πόρους να είναι εξαιρετικά χαμηλές, αλλά ακόμη περισσότερο για την ελάχιστη πιθανότητα που προσφέρουν στους εχθρούς τους να συμπέσουν οι κύκλοι ζωής τους. Σκέφτομαι τη σφαιρική δομή της πρωτεΐνης, ενός θεμελιώδους συστατικού της ζωής στη γη, που μπορεί να επιλέξει μόνο μια συγκεκριμένη μορφή ανάμεσα σε άπειρες δυνατότητες και –απίστευτο– επιλέγει τη σωστή, με γνώμονα την έμφυτη υδροφοβία της. Διαβάζω ανήσυχος για τη σημερινή κατάσταση του πλανήτη, που βρίσκεται τώρα στα άκρα: κλιματική αλλαγή, ρύπανση, μαζική καταστροφή δασών, υπερεκμετάλλευση των πόρων, εντατική καλλιέργεια και συνεχής σφαγή δισεκατομμυρίων ζώων. Όλα αυτά νομιμοποιήθηκαν και έγιναν αποδεκτά από ένα καπιταλιστικό αξιωματικό σύστημα, που λειτουργεί με την αναπόδεικτη και αδιαμφισβήτητη προϋπόθεση ότι είναι απαραίτητη η απεριόριστη οικονομική ανάπτυξη για να καταστεί δυνατή η συσσώρευση κεφαλαίου. Αυτό το σύστημα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, καθώς κάθε γλωσσική διαδικασία λαμβάνει χώρα εντός του αξιώματος, που δεν καθιστά δυνατές εξωσυστημικές δηλώσεις… και ξαφνικά έρχεται ένας ιός, απειροελάχιστος σε μέγεθος και παραλύει τα πάντα. Αυτό που δεν μπορούσε να εκφραστεί από ένα γλωσσικό σύστημα όμηρο του αξιώματος και το περιβόητο «δεν υπάρχει εναλλακτική» (there is no alternative), μας το επιβάλλει ένα περιστασιακό φυσικό γεγονός, ένα τυχαίο ατύχημα. Η πανδημία παραλύει την παγκόσμια οικονομία: σταματάει η παραγωγή, σταματάνε τα ταξίδια, σταματά η κυ-
κλοφορία των εμπορευμάτων... και μετά από τρεις μόνο μήνες έκτακτης ανάγκης, αρχίζουμε να βλέπουμε τον ουρανό του Νέου Δελχί, του Μιλάνου, της Αθήνας, επιτέλους καθαρό και αναπνεύσιμο. Οι πληθυσμοί, που τίθενται σε κατ’ οίκον περιορισμό, σταματούν να πηγαίνουν στη δουλειά και περιορίζουν την καταναλωτική νεύρωση. Μετά από δεκαετίες αναγκαστικής απομάκρυνσης από τη συλλογική ψυχή, το φάντασμα του θανάτου επιστρέφει. Για να ενθαρρύνουμε την απεριόριστη και αδικαιολόγητη ανάπτυξη, είναι στην πραγματικότητα απαραίτητο να κρυπτογραφήσουμε τη θνησιμότητά μας. Είναι απαραίτητο να υποθέσουμε ότι είμαστε αθάνατοι για να πιστεύουμε στο αδιαμφισβήτητο μιας ατέλειωτης συσσώρευσης. Γι’ αυτό ίσως η καταναλωτική κοινωνία είναι αφοσιωμένη με αυτόν τον φανατισμό στο «wellness» και στην περιποίηση του σώματος και το γυμναστήριο έχει γίνει ο ναός του σημερινού ατόμου. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια έχουμε συνηθίσει να συνδέουμε την ευχαρίστηση με την κατανάλωση, να ταυτίζουμε τον πλούτο με το ποσό του χρηματικού ισοδύναμου που έχουμε και ξαφνικά όλες οι βεβαιότητές μας τίθενται υπό αμφισβήτηση από ένα ατύχημα που μας αναγκάζει να μετατοπίσουμε την προσοχή μας από τη σφαίρα της συσσώρευσης στη σφαίρα της απόλαυσης. Θα μπορούσαμε με κάποιον τρόπο να πούμε ότι η ίδια η φύση μας καλεί να ξανασκεφτούμε την πορεία μας και μας προσφέρει μια εναλλακτική δυνατότητα που βασίζεται στη λιτότητα και στο μοίρασμα. Με άλλα λόγια, φαίνεται ότι χρειαζόταν μια εξωτερική, φυσική, ξεκάθαρη παρέμβαση, που θα μας έβαζε μπροστά στη μοναδική βιώσιμη επιλογή: «αλλάξτε τρόπο ζωής ή πεθάνετε». ΔΕΝ ΞΈΡΩ ΑΝ ΘΑ ΑΠΑΛΛΑΓΟΎΜΕ ΑΠΌ ΑΥΤΉ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΊΑ ΑΡΓΆ´Ή ΓΡΉΓΟΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΈΡΩ ΤΙ ΣΕΝΆΡΙΑ ΘΑ ΈΧΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΊΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΜΈΛΛΟΝ. Υποθέτω, ωστόσο, ότι είναι απαραίτητο να αναλογιστούμε την ανάγκη να μην επιστρέψουμε στην προηγούμενη «κανονικότητα». Αυτή η κανονικότητα είναι που μας οδήγησε σε αυτό το αδιέξοδο, ένα εκατοστό από την άβυσσο. Πρέπει να ξανασκεφτούμε πλήρως την «κανονικότητα». Πρέπει να πατήσουμε φρένο και να κάνουμε «reset». Διαφορετικά, το τίμημα θα μπορούσε να είναι πολύ υψηλό και να συμπέσει με τη μαζική εξαφάνιση. Απαιτείται μια συλλογική συνείδηση που θα επιβληθεί στην τεχνολογική δικτατορία, η οποία επιμένει σε ένα μοντέλο ζωής βασισμένο στον «θατσερικό» νεοφιλελευθερισμό. Ένα μοντέλο που έχει αλλάξει την ίδια τη ρίζα της κοινωνίας, διαστρεβλώνοντας το γλωσσικό και ψυχικό γονιδίωμα της κοινωνικής ζωής. Όλες οι προβλέψεις των μεγάλων ειδικών στα οικονομικά έχουν αποδειχθεί λανθασμένες. Όλη η συζήτηση για μία «βιώσιμη ανάπτυξη» αποδείχθηκε αβάσιμη. Όλες οι ελπίδες που εναποτίθενται στο χρήμα ως εργαλείο για την ευτυχία έχουν αποδειχθεί ψεύτικες. Ένα ον χίλιες φορές μικρότερο από ένα κομμάτι σκόνης μπόρεσε, σε μια στιγμή, να μας πει αυτό που κανένας γκουρού της οικονομίας δεν μας είχε πει ποτέ: σε έναν πεπερασμένο κόσμο, οι πόροι δεν είναι άπειροι. Συσσώρευση δεν σημαίνει απόλαυση. Τα χρήματα δεν αντιστοιχούν στην ποιότητα ζωής. Έχουμε μόνο μία ευκαιρία να βγούμε από αυτή την κρίση και βασίζεται σε τρεις πολύ απλές έννοιες: αλληλεγγύη, λιτότητα, μοίρασμα.
ΑΘΗΝΑ Η ΠΑΤΡΙΔΟΓΝΩΣΙΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ
Μια περιήγηση σε τόπους της Αθήνας, όπου τα ανθρώπινα πάθη και η Ιστορία διασταυρώθηκαν με τη βία και τον θάνατο. Μια καταγραφή των σκοτεινών πλευρών της αθηναϊκής πατριδογνωσίας, απ’ όπου αναβλύζει η απωθημένη αστεακή «μνήμη του αίματος».
Γράφει ο Γιάννης Ράγκος
Αριστερά: Η Πανεπιστημιακή Λέσχη το 1933, λίγα χρόνια μετά την οικοδόμησή της. Δεξιά: Το κτήριο, στη συμβολή των οδών Ακαδημίας και Ιπποκράτους, σήμερα. photo: Κατερίνα Ράγκου
ΟΔΌΣ ΑΚΑΔΗΜΊΑΣ:
#09
Η Πανεπιστημιακή Λέσχη, το Γενικό Χημείο και τα «Μπλε Τριαντάφυλλα» Έως τα μέσα του 19ου αιώνα, η οδός Ακαδημίας αποτελούσε κατ’ ουσίαν το βορειοδυτικό «σύνορο» της Αθήνας. Αργότερα, σε όλο το μήκος της ανεγέρθηκαν ενδια-
φέροντα νεοκλασικά, μοντερνιστικά και μεταπολεμικά κτίρια. Το 1954, δύο από αυτά συνέθεσαν το σκηνικό ενός εγκλήματος, με «φόντο» μία… επιθεώρηση.
Στη διασταύρωση των οδών Ακαδημίας και Ιπποκράτους 15 βρίσκεται το χαρακτηριστικό πενταώροφο μέγαρο της Πανεπιστημιακής Λέσχης του ΕΚΠΑ. Οικοδομήθηκε την περίοδο 1926-1931 σε σχέδια του αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Νικολούδη (1874-1944) και λόγω της ακαδημαϊκής χρήσης του χαρακτηρίζεται από αυστηρά αρχιτεκτονικά στοιχεία, όπως νεοκλασικά αετώματα στα παράθυρα, «δωρικούς» πεσσούς στις κάθετες ζώνες κ.ά. Για πολλές δεκαετίες, σε αυτό διοργανώνονται σημαντικές πολιτιστικές εκδηλώσεις, ενώ ξεχωριστή θέση κατέχουν οι προβολές κορυφαίων ταινιών και η παρουσίαση κινηματογραφικών αφιερωμάτων στην αίθουσα εκδηλώσεων « Ίριδα». Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, στο δώμα του κτηρίου διέμενε η Ελευθερία Καμπάνη με τον άντρα της. Γύρω στις 10 το βράδυ της Δευτέρας 2 Αυγούστου 1954, άκουσε κάποιον φωνάζει «βοήθεια». Θυμήθηκε πως την ατάκα αυτή εκφωνούσε εκείνη την ώρα ένας ηθοποιός από τη θεατρική επιθεώρηση «Τα Μπλε Τριαντάφυλλα», που παρουσιαζόταν στο παρακείμενο (ανοιχτό) θέατρο «Ακροπόλ» (Ιπποκράτους 9-11), και δεν έδωσε σημασία. Λίγο μετά, η Καμπάνη ξανάκουσε την ίδια φωνή — αυτή τη φορά βεβαιώθηκε πως ερχόταν από το γειτονικό κτίριο του Γενικού Χημείου του Κράτους (Ακαδημίας 57, πάνω από τη σημερινή «Στοά Όπερα»). Γεμάτη ανήσυχη περιέργεια, βγήκε στην ταράτσα της Πανεπιστημιακής Λέσχης και από
εκεί είδε έναν γεροδεμένο νεαρό άντρα να περιφέρεται στην ταράτσα του Χημείου. Η Καμπάνη δεν τον γνώριζε, αλλά τον είχε δει να επισκέπτεται συχνά το Χημείο. Λίγη ώρα μετά, ο νεαρός άντρας εξαφανίστηκε από το οπτικό της πεδίο και η ίδια επέστρεψε στο διαμέρισμά της. Γύρω στις 2 το πρωί της 3ης Αυγούστου, στο Χημείο ξέσπασε πυρκαγιά. Οι πυροσβέστες, που έσπευσαν στο περιστατικό, εντόπισαν στις σκάλες το πτώμα του 45χρονου φύλακα του κτηρίου, Γιώργου Ρούφου, με κατάγματα στο κρανίο. Καθώς ο Ρούφος ήταν ανάπηρος και φορούσε ξύλινο πόδι, οι πυροσβέστες και οι αστυνομικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο θάνατός του οφειλόταν σε ατύχημα, κάτι που ενισχύθηκε και από την ιατροδικαστική έκθεση. Ακόμα κι όταν διαπιστώθηκε πως όλες οι οικονομίες του θύματος είχαν εξαφανιστεί, η αστυνομία απέδωσε την κλοπή σε κάποιον τυχαίο περαστικό που βρέθηκε στο σημείο αμέσως μετά την κατάσβεση της πυρκαγιάς. Όμως, η Καμπάνη επέμενε πως είχε ακούσει το θύμα και όχι τον ηθοποιό της παράστασης του «Ακροπόλ» να καλεί σε βοήθεια και πως είχε δει έναν νεαρό άντρα στην ταράτσα του Χημείου λίγο προτού ξεσπάσει η φωτιά. Μάλιστα, λίγες ημέρες μετά και κατόπιν δικής της έρευνας, κατάφερε να «ταυτοποιήσει» τον άντρα αυτόν: επρόκειτο για τον 21χρονο ανιψιό του Ρούφου, Δημήτρη Δράκο, υπάλληλο στον Ναύσταθμο της Σαλαμίνας. Και πάλι, ωστόσο, δεν δόθηκε καμία συνέχεια στην υπόθεση. Όμως, ύστερα από μερικούς μήνες, στην κατάθεση της Καμπάνη προστέθηκαν και άλλες ενοχοποιητικές μαρτυρίες γνωστών του Δράκου: χαρακτηριζόταν σπάταλος και γυναικάς, ενώ σύμφωνα με τη σύζυγο του Ρούφου, Μαλάμω, εκδήλωνε συχνά ζωηρό ενδιαφέρον για τις οικονομίες του θείου του. Ο Δράκος αρνήθηκε πως είχε δολοφονήσει τον Ρούφο· υποστήριξε πως
στις 2 Αυγούστου συνάντησε τον θείο του από τις 7 μ.μ. έως τις 10 μ.μ. και πέρασε το υπόλοιπο βράδυ σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας με μία γυναίκα. Η γυναίκα αυτή κατέθεσε ότι πράγματι είχε περάσει το βράδυ εκείνο με τον Δράκο, συμπληρώνοντας πάντως ότι ο νεαρός φίλος της επιδείκνυε το πλούσιο κομπόδεμά του και το πρωί την έστειλε να του αγοράσει καινούργια ρούχα, διότι τα δικά του ήταν λερωμένα με αίμα. Τελικά, τον Δεκέμβριο του 1955 η υπόθεση έφτασε στην αίθουσα του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών. Οι μάρτυρες κατηγορίας παρουσίασαν σημαντικά ενοχοποιητικά στοιχεία για τον Δράκο, αλλά ο κατηγορούμενος απαντούσε σταθερά πως «λένε ψέματα». Την ίδια στάση κράτησε και όταν κατέθεσε η Καμπάνη, επιμένοντας στην αθωότητά του με βασικό υπερασπιστικό όπλο την ευνοϊκή γι’ αυτόν ιατροδικαστική έκθεση. Εξαιτίας της σύγκρουσης των μαρτυριών και της έκθεσης αυτής, το δικαστήριο διέταξε να επανεξεταστεί το πτώμα. Αυτή τη φορά, οι ιατροδικαστές συνήγαγαν το συμπέρασμα ότι το θύμα είχε πράγματι δολοφονηθεί με πολλαπλά κτυπήματα στο κρανίο. Μετά από την εξέλιξη αυτή, το δικαστήριο καταδίκασε τελικά τον Δράκο σε ισόβια δεσμά. Ακούγοντας την απόφαση, ο ίδιος δήλωσε: «Είμαι αθώος. Άδικα με στέλνετε στη φυλακή. Δεν υπάρχει Δικαιοσύνη».
Ο Γιάννης Ράγκος (1966) είναι ανεξάρτητος (freelance) δημοσιογράφος και συγγραφέας. Τελευταίες εκδόσεις του: το αστυνομικό μυθιστόρημα Μυρίζει αίμα (Καστανιώτης, 2019) και το κόμικ Ληστές (Polaris, 2020) σε σενάριο δικό του και σχέδια Γιώργου Γούση.
ΣΚΙΑΔΑ ΡΕΣΕΣ Συνέντευξη
Φωτογραφίες
στην Ηλέκτρα Τζώρτσου
του Στάμου Σέμση
Α
Aτόφιες, ατελείς κι ωραίες ΌΣΟ ΚΙ ΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΉΣΕΙΣ ΝΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΤΆΞΕΙΣ ΜΟΥΣΙΚΆ, ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΈΡΕΙΣ. ΌΣΟ ΚΙ ΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΉΣΕΙΣ ΝΑ ΤΙΣ ΕΞΗΓΉΣΕΙΣ ΜΕ ΈΛΛΟΓΑ ΜΈΣΑ, ΘΑ ΑΠΟΤΎΧΕΙΣ. ΌΣΕΣ ΦΟΡΈΣ ΚΙ ΑΝ ΤΙΣ ΑΚΟΎΣΕΙΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΤΙΣ ΧΟΡΤΆΣΕΙΣ. ΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΉΣΕΙΣ ΝΑ ΤΙΣ ΧΩΡΊΣΕΙΣ, ΜΠΟΡΕΊ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΔΕΊΡΟΥΝ. ΟΙ ΣΚΙΑΔΑΡΈΣΕΣ ΕΊΝΑΙ ΔΎΟ ΚΑΙ ΕΊΝΑΙ ΔΊΔΥΜΕΣ. ΈΧΟΥΝ ΚΑΤΑΦΈΡΕΙ ΜΈΣΑ ΑΠΌ ΤΑ ΤΡΑΓΟΎΔΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΝΕΒΆΖΟΥΝ ΣΤΟ YOUTUBE ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΉΣΟΥΝ ΈΝΑ ΜΕΓΆΛΟ ΚΟΙΝΌ. ΚΑΙ ΌΧΙ ΑΔΊΚΩΣ, ΑΦΟΎ ΟΙ ΦΩΝΈΣ, ΟΙ ΣΤΊΧΟΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Η ΧΗΜΕΊΑ ΤΟΥΣ ΚΆΝΕΙ ΤΟ ΑΠΟΤΈΛΕΣΜΑ ΑΠΌΛΥΤΑ ΦΡΈΣΚΟ, ΤΡΥΦΕΡΌ ΚΑΙ ΣΥΝΆΜΑ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΌ. Η ΌΛΓΑ ΈΧΕΙ ΜΊΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΌΤΗΤΑ ΠΟΥ ΒΓΆΖΕΙ ΈΝΑΝ ΑΠΊΣΤΕΥΤΟ ΔΥΝΑΜΙΣΜΌ ΚΑΙ Η ΝΊΚΗ ΈΝΑΝ ΔΥΝΑΜΙΣΜΌ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΉΓΕΙ ΣΕ ΜΊΑ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΉ ΕΣΩΤΕΡΙΚΌΤΗΤΑ. ΑΝΤΙΘΈΣΕΙΣ, ΔΗΛΑΔΉ, ΚΑΙ ΓΟΗΤΕΊΑ ΑΚΑΤΑΝΊΚΗΤΗ. Ή, ΑΚΑΤΑΌΛΓΑΤΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΊΜΑΙ ΔΊΚΑΙΗ ΠΡΟΣ ΑΜΦΌΤΕΡΕΣ. ΟΙ ΘΕΜΑΤΙΚΈΣ ΤΟΥΣ ΕΊΝΑΙ ΠΑΡΜΈΝΕΣ ΑΠΌ ΤΑ ΑΠΛΆ ΠΡΆΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΌΤΗΤΑΣ, ΔΟΣΜΈΝΑ ΌΜΩΣ ΜΕ ΜΊΑ ΛΟΞΉ ΜΑΤΙΆ ΓΕΜΆΤΗ ΧΙΟΎΜΟΡ ΚΑΙ ΜΙΚΡΈΣ ΤΡΙΚΛΟΠΟΔΙΈΣ. ΑΠΛΈΣ ΛΈΞΕΙΣ, ΚΟΙΝΈΣ, ΧΩΡΊΣ ΚΑΜΏΜΑΤΑ ΚΑΙ ΒΕΡΜΠΑΛΙΣΜΟΎΣ. ΣΥΜΠΥΚΝΏΝΟΥΝ ΤΙΣ ΑΝΗΣΥΧΊΕΣ ΜΙΑΣ ΓΕΝΙΆΣ ―ΠΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΆ ΕΊΝΑΙ ΟΙ ΔΙΚΈΣ ΤΟΥΣ― ΜΕ ΤΡΥΦΕΡΌΤΗΤΑ, ΜΕ ΚΑΤΑΝΌΗΣΗ ΣΤΟ ΛΆΘΟΣ, ΜΕ ΚΟΦΤΌ ΚΑΙ ΕΛΛΕΙΠΤΙΚΌ ΠΟΛΛΈΣ ΦΟΡΈΣ ΤΡΌΠΟ.
Πώς φτιάχτηκαν οι Σκιαδαρέσες; Μια μελισσούλα κάθισε σε ένα λουλουδάκι, ή τουλάχιστον έτσι μας έχουν πει. Πού μεγαλώσατε; Ποια η ισχυρότερη ανάμνησή σας; Μεγαλώσαμε στα Σπάτα και η ισχυρότερη ανάμνηση είναι μια φορά που προσπαθούσα να πείσω την Όλγα να πηδήξει από τον έναν καναπέ στον άλλον και η Όλγα δεν ήθελε και την έπεισα ότι είναι πολύ γαμάτο και το έκανε και έπεσε πάνω στη σόμπα. Με τι τραγούδια μεγαλώσατε; Σούπα, το βράδυ έχουμε σούπα, το μεσημέρι σούπα, γιορτή και Κυριακή, χειμώνα καλοκαίρι. Σούπα πα σούπα σούπα πα σου πα σούπα πα σούπα σου παπα. Με τι άλλο ασχολείται η καθεμιά σας, όταν σπάει το σούπερ δίδυμο; Με αγόρια Τι όνειρα είχατε, όταν ήσασταν μικρές, για όταν θα είστε λίγο λιγότερο μικρές; Να γίνω θεατρικός συγγραφέας (Νίκη). Να γίνω διάσημη ηθοποιός στο εξωτερικό και να κερδίσω Όσκαρ, αλλά δεν πάει καλά (Όλγα).
Σε πολλά τραγούδια σας μπλέκεται το χιούμορ, με μία παιδική αφέλεια, αλλά ταυτόχρονα και μία μελαγχολία. Αυτό είναι σκοπός ή απλά τυχαίνει; Νομίζω ότι είναι ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα. Συνήθως τα τραγούδια μας περιγράφουν κάτι που μας συνέβη/ νιώσαμε και πέρασε. Πρέπει να έχει ωριμάσει μέσα μας για να γράψουμε γι’ αυτό. Που σημαίνει ότι πλέον μπορούμε να κάνουμε και χιούμορ μ’ αυτό. Ζούμε στην εποχή που η πολιτική ορθότητα έχει εισβάλει στα ζητήματα της τέχνης και του καθημερινού λόγου. Εσείς αυτολογοκρίνεστε ποτέ σε σχέση με τον στίχο; Δεν νομίζω, εκτός αν λειτουργεί υποσυνείδητα. Δεν θεωρούμε ότι η τέχνη έχει πολίτικαλ κορέκτ. Έχεις τόσες ιστορίες να διηγηθείς, τόσων διαφορετικών ανθρώπων, που αν ήταν όλοι αψεγάδιαστοι και πολίτικαλ κορέκτ, θα λέγαμε την ίδια ιστορία.
Ποια ανάγκη σας ικανοποιείται μέσα από τη μουσική; Της έκφρασης. Ποιες είναι οι επιρροές σας; Σούπα πα σούπα σούπα πα σούπα σούπα πα σούπα.
ΤΟ ΠΟΛΎ ΔΥΝΑΤΌ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΊΟ ΕΊΝΑΙ ΌΤΙ ΑΦΉΝΟΝΤΑΙ ΕΛΕΎΘΕΡΕΣ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΟΎΝ ΧΩΡΊΣ ΚΌΜΠΛΕΞ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΟΦΆΝΕΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΌ ΚΑΤΑΛΉΓΕΙ ΣΕ ΜΊΑ ΑΜΕΣΌΤΗΤΑ, Η ΟΠΟΊΑ ΣΤΗΝ ΤΈΧΝΗ ΕΊΝΑΙ ΖΗΤΟΎΜΕΝΟ.
Πώς δουλεύετε τα κομμάτια σας; Ποια είναι η διαδικασία παραγωγής τους; Τα γράφουμε, πάμε στον Στάμο, ο Στάμος λέει, «για παίξτε τα λίγο να τα ακούσω», μας βιντεοσκοπεί, του λέμε, «Έι! Όχι έτσι, να το κάνουμε καλά», λέει «Ναι, ναι» και τελικά τα ανεβάζει YouTube. Και μετά λέμε ψέματα στις συνεντεύξεις ότι κάποια στιγμή θα ηχογραφηθούν καλά και θα βγάλουμε δίσκο.
ΔΗΛΏΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΜΗΧΑΝΊΑ ΤΟΥΣ. ΚΑΙ ΣΤΈΚΟΝΤΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΜΈΝΕΣ, ΜΑ ΘΑΡΡΑΛΈΕΣ ΑΠΈΝΑΝΤΙ ΣΕ ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΉΤΑΝ, ΣΕ ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΝΔΕΧΌΜΕΝΑ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΆ ΕΓΏ ΤΟΥΣ· ΣΑΝ ΤΟ ΚΆΘΕ ΤΡΑΓΟΎΔΙ ΤΟΥΣ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΈΝΑ ΤΑΞΊΔΙ ΕΝΗΛΙΚΊΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΑΥΤΌΧΡΟΝΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΉΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙΚΌ ΔΩΜΆΤΙΟ.
Η μουσική υπάρχει για το «ουφ» (ξαλάφρωμα), για τη σκέψη; Για τι; Για τις βόλτες με το αμάξι. Για όταν παίρνεις τα μέσα. Για τους διαδρόμους στα σούπερ μάρκετ. Για τις αμήχανες στιγμές στο ασανσέρ; Για να έχουν κάτι να μας απαγορεύσουν εν μέσω πανδημίας.
Υπάρχει πλέον μία ρευστότητα στα είδη της μουσικής. Αυτό είναι δείγμα ελευθερίας ή μπορεί να θεωρηθεί και δυσκολία διαμόρφωσης ταυτότητας; Ελευθερίας! Ο σουρεαλισμός είναι επίσης έκδηλος σε πολλά κομμάτια σας. Βλέπετε έτσι την πραγματικότητα ή η τέχνη αφήνει το περιθώριο να την προτείνετε με ανορθόδοξο τρόπο; Νομίζω ότι η περιγραφή συναισθημάτων είναι πολύ περίπλοκη. Τα συναισθήματα τα ίδια είναι περίπλοκα, πόσο μάλλον να τα επικοινωνήσεις. Αν για παράδειγμα νιώθω ανεπαρκής, θα πρέπει να συμπληρώσω ότι η ανεπάρκεια που νιώθω
συνοδεύεται από λύπη, από νοσταλγία, από το ότι δεν είμαι εντελώς ανεπαρκής, αλλά ανεπαρκής σε σχέση με αυτό που θα ήθελα να είμαι ή σε σχέση με αυτό που εσύ θα ήθελες να είμαι και τόσα πολλά, που πολλές φορές είναι τόσο πιο απλό να πω, ότι είμαι το μπλε του καναπέ που έχουμε στο εξοχικό και είναι παλιός μα όχι βίντατζ, και να τελειώνω.
Ξυπνάτε μια μέρα και η μία έχει μεταμορφωθεί σε ιππόκαμπο και η άλλη σε κοάλα. Πώς θα συναντιόσασταν; Οι ιππόκαμποι πεθαίνουν έξω από το νερό, άρα η μία θα ξυπνούσε νεκρή. Φαντάζομαι στην κηδεία της Όλγας; Θέλω να είμαι το κοάλα (Νίκη)! Είναι άδικο που η Νίκη είδε πρώτη τις ερωτήσεις, γιατί πρόλαβε το κοάλα (Όλγα).
Βλέπετε αλλαγές στον εαυτό σας και στους ανθρώπους γύρω σας μέσα σε όλο αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια; Πολλές, και καλές και κακές. Σίγουρα κάτι αλλάζει.
Ποιο χαρακτηριστικό η μίας της άλλης θαυμάζετε; Τον αυτοέλεγχο της Όλγας –σε ορισμένα πράγματα– και την αυτοπεποίθησή της (Νίκη). Το ταλέντο της Νίκης (Όλγα).
Αν μπορούσατε να κάνετε live οπουδήποτε, σε ποιο μέρος σας φαντάζεστε; Στο σπίτι μας.
INSTAGRAM:
@SKIADARESESS FACEBOOK:
@SKIADARESES YOUTUBE:
STAMOS SEMSIS
Πώς φαντάζεται η καθεμία τον εαυτό της σε δέκα χρόνια από τώρα; Δεν ξέρω (Νίκη). Παντρεμένη με παιδιά και καλοδιατηρημένη (Όλγα). Αν γράφατε ένα τραγούδι για την Αθήνα, ποιος θα ήταν ο τίτλος; Αθήνα. Ποια είναι τα επόμενα μουσικά σχέδιά σας; Ό,τι προκύψει και λάιβ. Μία ερώτηση στην οποία θα θέλατε να απαντήσετε; Το τραγούδι του Βαγγέλη είναι από το POV του Βαγγέλη! Δεν το τραγουδάει γυναίκα στον Βαγγέλη, αυτός το τραγουδάει σε γυναίκα.
Ντύνεστε, λοιπόν, για το live στο σπίτι σας. Τι φοράτε; Τις πιτζάμες μας! Kαλά σίγουρα θα κάναμε «και καλά» πιτζαμέ ντύσιμο για να το παίξουμε αραχτές, που βέβαια θα ήταν οργανωμένο να μας κολακεύει και να φαίνεται επιμελώς ατημέλητο, γιατί οι αληθινές πιτζάμες μας είναι λερωμένες με σάλτσα. Αν ο έρωτας ήτανε ζώο, τι ζώο θα ήτανε; Άνθρωπος. Και αν η φιλία είχε χρώμα; Ροζ ( Όλγα). Γαλάζιο (Νίκη). Το πρώτο πράγμα που κάνετε το πρωί, όταν ξυπνάτε. Το τελευταίο πριν κοιμηθείτε. Πρώτο: πίνω καφέ. Τελευταίο: κάθομαι στο κινητό μου (Νίκη). Πρώτο: ανοίγω τα μάτια μου. Τελευταίο: κλείνω τα μάτια μου (Όλγα). Τι φοβάστε περισσότερο; Εμένα (Νίκη). Τη Νίκη ( Όλγα).
ΆΚΟΥΣΈ ΤΑ Ηλέκτρας top 8
ΤΟ ΤΡΑΓΟΎΔΙ ΤΟΥ ΆΡΗ ΠΡΟΤΙΜΟΎΣΑ ΤΟΝ ΠΑΛΙΌ QUELLE CATASTROPHE ΤΟ ΜΠΛΕ ΤΟΥ ΚΑΝΑΠΈ ΔΕΝ ΜΈΝΩ ΜΑΚΡΙΆ ΡΕΎΜΑ ΠΆΜΕ ΝΑΎΠΛΙΟ ΜΙΚΡΆ ΚΙ ΌΜΟΡΦΑ ΠΡΆΓΜΑΤΑ
ΒΑΛΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ
ΤΟ ΝΕΟ
ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣ ΑΛΛΟΥ
www.galaxy92.gr
HYGGE
Η τέχνη του «Ευ Ζην» αλά δανέζικα! Πώς μέσα από την απλότητα του σκανδιναβικού στυλ η καθημερινότητα γεμίζει ατμόσφαιρα θαλπωρής & χαράς ΤΗΣ ΣΟΦΊΑΣ ΑΡΓΎΡΗ
; ι α ν ί ε Τι
ΤΟ HYGGE (ΕΛΛΗΝΙΣΤΊ ΧΟΎΓΚΑ) ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΌ ΣΥΣΤΑΤΙΚΌ ΤΟΥ ΔΑΝΈΖΙΚΟΥ ΤΡΌΠΟΥ ΖΩΉΣ. Δύσκολα θα το αποδίδαμε μονολεκτικά ― σαν να μας ζητούσε ένας Άγγλος να του μεταφράσουμε με μία μόνο λέξη το «μεράκι». Στα συνώνυμα του χούγκα θα βρεις ζεστή ατμόσφαιρα, οικογένεια και φίλους μαζεμένους σ’ ένα χουχουλιάρικο σπίτι κι άλλες τέτοιες εικόνες που γεμίζουν την καρδιά σου με θαλπωρή και ζεστασιά. Οι Δανοί δεν θεωρούνται τυχαία από τους πιο ευτυχισμένους λαούς, αφού το χούγκα είναι μια απλή αλλά δοκιμασμένη συνταγή που προσφέρει στιγμές χαλάρωσης και ευεξίας.
Μύρισε το σπίτι….. χ ούγκα! Όλη η ατμόσφαιρα χούγκα, μαζεμένη σ μια κούπα! ε
ΤΟ ΧΟΎΓΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΎΣΕ ΝΑ ΞΕΚΙΝΉΣΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΆ ΑΠΌ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΈΝΟ ΣΟΥ ΖΕΣΤΌ ΚΑΦΈ ‘Ή ΈΝΑ ΚΑΤΑΠΡΑΫΝΤΙΚΌ ΠΡΆΣΙΝΟ ΤΣΆΙ, ΣΕΡΒΙΡΙΣΜΈΝΟ ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΎΠΑ. Κι επειδή το χούγκα δίνει σημασία στα απλά πράγματα, σέρβιρε το αγαπημένο σου ρόφημα σε μια κούπα που λατρεύεις να χρησιμοποιείς. Η απόλαυση μιας κούπας καφέ, μιας ζεστής σοκολάτας ή ενός αρωματικού τσαγιού με βότανα γίνεται η προσιτή πολυτέλεια που χαλαρώνει τις αισθήσεις μας, καθώς τα αρώματα εκλύονται στον χώρο.
Η ΜΥΡΩΔΙΆ ΤΟΥ ΦΡΕΣΚΟΚΟΜΜΈΝΟΥ ΚΑΦΈ ΠΆΕΙ ΤΈΛΕΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΊΣΘΗΣΗ ΠΟΥ ΑΦΉΝΕΙ ΣΤΟ ΣΠΊΤΙ ΤΟ ΤΟ ΧΕΙΡΟΠΟΊΗΤΟ ΚΈΙΚ που σιγοψήνεται στον φούρνο ή το νόστιμο φαγάκι που μαγειρεύεται στη γάστρα. Για να έρθεις, λοιπόν, πιο κοντά στη χουγκοκατάσταση, λέρωσε τα χέρια σου μαγειρεύοντας την αγαπημένη σου συνταγή. Με τα αρώματα που θα απλωθούν στο σπίτι, θα κατακλυστείς αμέσως από αίσθηση ευεξίας. Ακόμα καλύτερα, κάλεσε φίλους για να μοιραστείτε την οικογενειακή θαλπωρή.
Φ τι άξ ε ατ μ όσ φα ιρ α μ ε γι ρλ άν τε ς B ee Li g hts! ΤΟ ΣΠΊΤΙ ΑΠΟΚΤΆ ΜΙΑ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΉ ΠΙΝΕΛΙΆ ΜΕ ΤΙΣ ΧΟΥΧΟΥΛΙΆΡΙΚΕΣ ΓΙΡΛΆΝΤΕΣ BEELIGHTS. Χειροποίητες μπαλίτσες, φτιαγμένες από βαμβακερή κλωστή, με φωτάκια, δίνουν έναν ζεστό φωτισμό στον χώρο μας. Τα BeeLights βγαίνουν σε 52 αποχρώσεις, για να συνθέσουμε τη δική μας γιρλάντα. Στο ενημερωμένο site βρίσκουμε ένα σωρό προτεινόμενους συνδυασμούς για το σαλόνι, το υπνοδωμάτιο ή όπου αλλού φτάνει η δημιουργικότητά μας. Οι γιρλάντες φτιάχνονται με 20, 35 ή 50 φωτάκια, φτάνοντας από τα 2 έως τα 5,5 μέτρα.
Η γιρλάντα G ray Sand σε γκ ρι και γήινες αποχ ρώσεις προσθέ τει ζεστασιά σε ένα minimal, αλλά cozy σαλό νι.
Η γιρλάντα Adore με τα απαλά χρώματά της δίνει μια νότα χαλάρωσης κι ευεξίας στο υπνοδωμάτιο.
INFO Γεωρ. Γενναδίου 1, Αθήνα / T: 210 38 22 727 - 210 38 42 757 www.beelights.gr / FB: BeeLights / IG: beelights.gr mai: info@beelights.gr
ες Χ ο υ χ ο υ λ ιά ρ ικ ρ ιά ε κε μ υ ρ ω δ ιέ ς μ b Canlde La
TO CANDLE LAB ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΊ ΖΕΣΤΉ ΑΤΜΌΣΦΑΙΡΑ ΜΕ ΚΕΡΙΆ ΠΟΥ ΚΆΝΟΥΝ ΤΗ ΖΩΉ ΠΙΟ ΜΥΡΩΔΆΤΗ. Η Ελένη, εμπνεύστριά του, φτιάχνει 100% φυτικά κεριά σόγιας, ώστε να μπορούν όλοι να χαρούν τη θαλπωρή που δίνει ένα αρωματικό κερί στο σπίτι. Η ποικιλία είναι τόσο μεγάλη που καλύπτει κάθε προτίμηση. Το κερί με άρωμα πούδρας δίνει την αίσθηση της καθαριότητας που όλοι θέλουμε στον χώρο μας. Κεριά με άρωμα Banoffee ή βανίλια, που δύσκολα μπορείς να αντισταθείς. Πολλά από τα αρώματα του Candle Lab δύσκολα θα τα βρεις αλλού, αφού είναι δικής τους παραγωγής. Η αίσθηση του αγαπημένου σου αρώματος σε ακολουθεί παντού: Fabric mists για αρωματισμένα υφάσματα, αρωματικά αυτοκινήτου και ντουλάπας, αλλά και diffusers με ξυλάκια! INFO www.candlelab.gr T: 697 01 43 4 91 | mail: info@candlelab.gr FB: Candle Lab | IG: candlelab.gr
Ντύσε το σπ ίτι σου xούγκα!
Ο 5λογος του χούγκα:
Ντύσου κι εσύ χούγκα! Ο ΠΥΡΉΝΑΣ ΤΗΣ ΧΟΎΓΚΑ ΕΊΝΑΙ ΑΝΑΜΦΙΣΒΉΤΗΤΑ Η ΑΤΜΌΣΦΑΙΡΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΊΣ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΈΝΗ ΓΩΝΊΤΣΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΎ ΣΟΥ. Μια χουχουλιάρικη εσωτερική διακόσμηση σίγουρα περιλαμβάνει απαλές κουβέρτες που θα σε τυλίξουν πάνω σε αφράτα μαξιλάρια, ενώ κάθεσαι στην αγαπημένη γωνιά, που μπορεί να είναι μια πολυθρόνα, ένας καναπές ή οτιδήποτε άλλο αποτελεί για σένα χούγκακρογκ (=γωνίτσα). Όταν σκέφτεσαι χιούγκα, ενεργοποιείς την αίσθηση της αφής. Όσο πιο μαλακό το υλικό, τόσο πιο χιούγκα!
ΤΟ ΧΟΎΓΚΑ ΈΧΕΙ ΤΟΝ ΔΙΚΌ ΤΟΥ ΚΏΔΙΚΑ ΝΤΥΣΊΜΑΤΟΣ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΚΑΘΌΛΟΥ ΑΥΣΤΗΡΌΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΈΝΕΙ ΑΠΑΛΛΑΓΜΈΝΟΣ ΑΠΌ ΟΤΙΔΉΠΟΤΕ ΜΑΣ ΚΆΝΕΙ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΌΜΑΣΤΕ ΆΒΟΛΑ. Το χούγκα homewear μπορεί να είναι ζεστές πολύχρωμες κάλτσες, ένα σετάκι απαλές πιτζάμες με αρκουδάκια, μια ζεστή πασμίνα ή πουλόβερ κι οπωσδήποτε ένα ζευγάρι ολόμαλλες παντόφλες. Άλλωστε, η δημιουργία μιας απολαυστικής ατμόσφαιρας μέσα στο σπίτι μας ξεκινά από τη δική μας άνεση!
1
Βιβλίο: Ένα καλό βιβλίο είναι η ύψιστη μορφή συντροφιάς, ιδίως όταν επιλέγεις να κάνεις χούγκα μόνος στο σπίτι.
2
Φωτισμός: Φωτάκια, κεράκια (αρωματικά ή απλά) είναι το σήμα κατατεθέν του χούγκα. Γιατί, πολύ απλά, συνθέτουν ένα σκηνικό ηρεμίας και χαλάρωσης.
3 4 5
Μουσική: Χαλαρωτική μουσική που καλμάρει τις αισθήσεις για μια ολοκληρωμένη χούγκα φάση. Αρώματα: Σε περίπτωση που δεν έχεις ανάψει αρωματικά κεράκια, τα diffusers χώρου θα πλημμυρίσουν το σπίτι με αγαπημένες σου μυρωδιές. Ζεστασιά: Από τη μεταφορική στην κυριολεκτική σημασία. Χούγκα σημαίνει ζεστό σπίτι. Τζάκι, σόμπα, καλοριφέρ, air condition. Χούγκα tip: Υπάρχουν οικονομικές σόμπες που διαθέτουν και φουρνάκι, για μαγείρεμα όπως παλιά!
σε ι ε ν ώ π υ ρ τ a t a Η Lazy Su ric ς υ ο λ ό α ι γ α ρ ώ δ κάθε σπίτι με Η LAZY SURICATA ΜΑΣ ΔΕΊΧΝΕΙ ΤΟΝ ΤΡΌΠΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΎΤΕΡΟ ΣΠΙΤΙΚΌ ΧΟΥΧΟΎΛΙΑΣΜΑ. Γιατί η Lazy Suricata είναι ο προορισμός για ξεχωριστά κομμάτια για το σπίτι, αλλά και για πρωτότυπα χρηστικά δώρα με εμπνευσμένα μηνύματα. Στο παιχνιδιάρικο site της, βρίσκεις από μπουκάλια θερμός και οικολογικά bamboo ποτήρια για να απολαμβάνεις τον καφέ και το τσάι σου, μέχρι και μικρούς θησαυρούς, όπως γλαστράκια και καδράκια, για να δημιουργήσεις τον πιο cozy χώρο. Η Lazy Suricata ξέρει καλά από χούγκα, γιατί έχει τις πιο απαλές fleece κουβέρτες για να σκεπάζεσαι
στον καναπέ, όταν διαβάζεις βιβλία ή όταν βλέπεις τα επεισόδια της αγαπημένης σου σειράς το ένα μετά το άλλο. Τι καλύτερο από ένα κυριακάτικο πρωινό στο σπίτι με latte στο χέρι και χουχουλιάρικα καλτσάκια στα πόδια; Το μοναδικό cocooning set Happy Camper είναι το καλύτερο δώρο για σένα και τους αγαπημένους σου. Διακοσμητικά μαξιλαράκια αλλάζουν το ύφος του σπιτιού. Καλτσάκια και παντοφλάκια με μαλακή επένδυση και χαριτωμένα σχέδια αγκαλιάζουν ζεστά τα πόδια σου. Η αγαπημένη Suricata συντροφεύει και τα παιδιά, με ξύλινα παιχνίδια και οικολογικά τουβλάκια για δημιουργικές ώρες στο σπίτι.
INFO www.lazysuricata.com | T: 210 66 64 945 FB: Lazy Suricata | IG: lazysuricatacom
ΆΜΑ ΨΆΧΝΕΙΣ, ΒΡΊΣΚΕΙΣ
Φrídda: το νέο «γκρικ μπιστρό» της Άνω Κυψέλης Μακριά από το πολυσύχναστο κομμάτι της Κυψέλης, εκεί που ενώνονται τρεις δρόμοι, ενώθηκαν και ο Θωμάς με τον Τρύφωνα και έφτιαξαν ένα μαγαζί που δίνει τη δική του νότα στη μικρογειτονιά της Άνω Κυψέλης. Με τον δυναμισμό μιας γυναικείας φιγούρας –αυτής της Φρίντα Κάλο– και με την ταμπέλα τους να συμπυκνώνει, με τον δικό της αφαιρετικό τρόπο και μέσα από την κυκλική της δομή, ότι το παν σε ένα μαγαζί είναι η έννοια της παρέας, στήσανε έναν χώρο όπου ελληνικές γεύσεις, άνθρωποι και γειτονιά, μπλέκονται για να φτιάξουν ένα στέκι φιλικό, κομψό και σύγχρονο.
ΤΑ ΥΓΡΆ ΣΤΟΙΧΕΊΑ ΤΟΥ ΧΏΡΟΥ Ήδη από το αγαπημένο πρωινό ρόφημα, η Φrídda μας εκπλήσσει ευχάριστα και μας λέει καλημέρα με φρέσκο καφέ. Το ακόμη πιο ενδιαφέρον στοιχείο εδώ είναι ότι αυτός ο καφές ψήνεται στην Ελλάδα και μάλιστα αποκλειστικά για τη Φrídda και τους φίλους της! Καθώς ο ήλιος και τα φώτα χαμηλώνουν, στο μπαρ σίγουρα θα σου τραβήξουν την προσοχή οι ελληνικής προέλευσης φιάλες τζιν και βότκας, το all time classic Metaxa που ταιριάζει τέλεια πάνω στα μαρμάρινα τραπέζια και είναι ό,τι πρέπει για τις κρύες μέρες του χειμώνα. Τα cocktails είναι δημιουργήματα του bar manager Γιώργου Παπαδόπουλου, που μας χαρίζει «πειραγμένες» και πρωτότυπες συνταγές. Τα ελληνικά κρασιά από μικρά οινοποιεία σφραγίζουν με τη σειρά τους την ταυτότητα του «γκρικ μπιστρό», που προσπαθεί να στηρίζει την ελληνική παραγωγή και φιλοσοφία στις γεύσεις. Ο sommelier Αντώνης Λιανουδάκης κρύβεται πίσω από τις ετικέτες και τα αρώματα που αναδύονται, όταν το καλό κρασί χυθεί στο ποτήρι μας.
ΈΝΑ «ΓΚΡΙΚ ΜΠΙΣΤΡΌ» ΈΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΝΟΎ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΛΟΓΕΊ Ο κατάλογος του φαγητού –επιμελημένος από τα χεράκια του chef Χρήστου Μπαλταγιάννη– είναι μία ευχάριστη έκπληξη για όσους θέλουν να δοκιμάσουν ευφάνταστους συνδυασμούς με φόντο τους δρόμους της γειτονιάς. Όλα είναι χειροποίητα και μαγειρεύονται τη στιγμή της παραγγελίας, κυριολεκτικά μπροστά στα μάτια μας, αφού η κουζίνα είναι ανοιχτή και μπορούμε να βλέπουμε τις ταχυδακτυλουργικές κινήσεις του σεφ που καταλήγουν σε περιποιημένα πιάτα στο τραπέζι μας!
info: Κρίσσης 50, Άνω Κυψέλη | Τ: 21 0861 4562 | FB: Φrídda Γκρίκ Μπιστρό | IG: @fridda_greek_bistro
Η ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ
Σε αυτό το αφιέρωμα συναντήθηκαν δύο και τρεις συνθήκες, πρόσωπα και διαθέσεις. Ο Γενάρης είναι είναι ένας δύσκολος μήνας. Με σβηστές τις μηχανές λόγω Χριστουγέννων. Θέλαμε ένα δύσκολο ως και σκληρό θέμα, που όμως θα έδινε ερεθίσματα για σκέψη και αναστοχασμό. Ο καλός κύριος Χρήστος Καπλάνης, διατηρεί στη φεισμπουκική κοινωνία τη σελίδα Past in color. Η επιλογή παλαιών φωτογραφιών και η χρωματική επεξεργασία μας δίνουν ένα υλικό τέτοιο που πραγματικά μας ξυπνά έως και μας ταράζει. Στις δημιουργίες του υπάρχουν δύο, τουλάχιστον, πλευρές. Η πρώτη είναι αυτή καθ’ αυτή η επεξεργασία. Απαιτείται ιστορική γνώση αλλά και σωστή δόση φαντασίας για να αποδοθεί πιστά το όποιο καρέ. Και, βέβαια, εξαιρετική γνώση προγραμμάτων για να κατακτηθεί η φυσικότητα.
ΤΟΝ ΧΡΉΣΤΟ ΚΑΠΛΆΝΗ, ΠΟΥ ΑΚΡΟΒΑΤΕΊ ΑΝΆΜΕΣΑ ΣΕ ΟΡΙΑΚΈΣ ΣΚΛΗΡΈΣ ΚΑΤΑΣΤΆΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΕ ΕΚΡΉΞΕΙΣ ΑΝΘΡΏΠΙΝΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΆΤΩΝ.
Past in color ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη, τη συνεργασία και την ευκαιρία που μας χαρίσατε για να μπορέσουμε να εκφραστούμε.
Blog: pastincolor.blogspot.com
RIST
S KAPL
FB: Past in Color Χρώμα στο Παρελθόν
CH
O
ΚΕΙΜΕΝΑ: Η Πόλη Ζει
Ζούμε σε μία εποχή που λεκτικές ακρότητες και βερμπαλισμοί γιγαντώνονται ολοένα και περισσότερο. Δεν έχουμε ζήσει, όμως, πραγματικά ακραίες καταστάσεις. Δεν έχουμε μυρίσει τον θάνατο, δεν έχουμε ανατριχιάσει από τον ήχο μιας βόμβας, δεν έχουμε πυροβολήσει τον απέναντι.
R BY
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΏΝ ΑΠΌ
LO
ΤΩΝ ΕΠΙΧΡΩΜΑΤΙΣΜΈΝΩΝ
Το τι έχει ο δημιουργός στο μυαλό του και τι τελικά γεννιέται στο μυαλό ενός θεατή, χρήστη, παρατηρητή είναι πολλές φορές κάτι τελείως διαφορετικό — και αυτό είναι το αναπάντεχα όμορφο.
IS CO
ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΌΝ, ΜΈΣΩ
AN
ΈΝΑ ΤΑΞΊΔΙ
Η άλλη πλευρά, που προσωπικά την θεωρώ πιο σημαντική, είναι τα κριτήρια με τα οποία γίνεται η επιλογή των φωτογραφιών. Αυτό κρύβει, εκτός από γνώση, μια βαθιά και εσωτερική βάσανο, μία αγάπη για τον άνθρωπο, την ανθρωπότητα και τα παθήματά της.
Η ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ
ΜΙΑ ΜΙΚΡΉ ΓΑΛΛΊΔΑ ΦΙΛΆΕΙ ΈΝΑΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΌ ΣΤΡΑΤΙΏΤΗ ΜΕΤΆ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΈΡΩΣΗ ΤΗΣ ΓΑΛΛΊΑΣ.
ΣΑΝ ΈΡΘΕΙ ΤΟ ΤΈΛΟΣ Η μετάβαση από το σκληρό στο ανθρώπινο είναι μία σύνθετη διαδικασία, επίπονη και τραγική. Η αντοχή του ανθρώπου είναι μάλλον τεράστια. Είναι έτοιμος την αμέσως επόμενη στιγμή να ξαναζήσει και να απολαύσει. Έναν καφέ, ένα τσιγάρο διαβάζοντας εφημερίδα. Να αγκαλιάσει ένα μικρό παιδί που γλίτωσε... Το τέλος δεν είναι εύκολο. Πληγές στο σώμα της κοινωνίας και χαρακιές. Ο πόλεμος –κατά μία έννοια– συνεχίζεται σε ξυρισμένα κεφάλια, σε προδότες και λιπόψυχους, σε ευθύνες και μικρές σκληρές ανθρώπινες ιστορίες. Η ανεμελιά και η ελπίδα, μαζί με τον τρόμο και την τιμωρία. Κάποιος είπε πως «το τέλος ενός πολέμου είναι η αρχή του επόμενου». Αυτή η απαισιόδοξη εκτίμηση έχει αποδειχθεί, δυστυχώς, αληθινή.
LO
IS CO
ΑΥΣΤΡΑΛΟΊ ΣΤΡΑΤΙΏΤΕΣ ΜΕΤΆ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΈΡΩΣΉ ΤΟΥΣ ΑΠΌ ΙΑΠΩΝΙΚΌ ΣΤΡΑΤΌΠΕΔΟ ΣΥΓΚΈΝΤΡΩΣΗΣ ΤΟ 1945 (ΣΤΡΑΤΌΠΕΔΟ ΑΙΧΜΑΛΏΤΩΝ CHANGI).
AN
ΜΙΑ ΟΜΆΔΑ ΓΑΛΛΊΔΩΝ ΓΥΝΑΙΚΏΝ, ΟΙ ΟΠΟΊΕΣ ΕΊΧΑΝ ΚΑΤΗΓΟΡΗΘΕΊ ΌΤΙ ΣΥΝΕΡΓΆΣΤΗΚΑΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΎΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΈΣ, ΣΕ ΔΗΜΌΣΙΑ ΤΑΠΕΊΝΩΣΗ. ΠΑΡΊΣΙ,1944.
S KAPL
R BY
RIST
O
CH
Η ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ
Ο ΠΟΛΩΝΌΣ ΔΆΣΚΑΛΟΣ WŁADYSŁAW BIELIŃSKI ΛΊΓΟ ΠΡΙΝ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΊ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΎΣ, ΤΟ 1939.
ΓΕΡΜΑΝΌΣ ΑΙΧΜΆΛΩΤΟΣ, ΒΈΛΓΙΟ, 3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ 1944.
LO
IS CO
ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ «Πάμε για καθαρό αέρα», είχε πει κάποιος, όταν κατάλαβε πως ήρθε η ώρα να οδηγηθεί στο εκτελεστικό απόσπασμα. Η πιο δύσκολη στιγμή για τον άνθρωπο που γνωρίζει πως μετράει τις τελευταίες του στιγμές... Ο μη ξαφνικός θάνατος, λοιπόν. Ικεσία, προσευχή, κλάμα, απόγνωση, τρέλα, πανικός, παραίτηση. Η κορυφαία στιγμή του δράματος, όπου ο θάνατος έρχεται οργανωμένα, αποφασιστικά, τελετουργικά, θεατρικά. Μάλλον από τις πιο σκληρές στιγμές.
AN
ΈΝΑΣ ΤΟΎΡΚΟΣ ΧΩΡΙΚΌΣ ΕΚΤΕΛΕΊ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΕΥΧΉ, ΠΡΙΝ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΊ ΑΠΌ ΒΟΎΛΓΑΡΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΏΤΕΣ, CISR-I MUSTAFAPAŞA (SVILENGRAD), ΒΟΥΛΓΑΡΊΑ, 1913.
S KAPL
R BY
RIST
O
CH
Η ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ
ΣΈΡΒΟΣ ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΚΡΑΤΆ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΌ ΤΟΥ ΓΙΑ ΜΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΕΙΚΌΝΑ, ΚΑΤΆ ΤΗ ΔΙΆΡΚΕΙΑ ΤΟΥ Α' ΠΑΓΚΟΣΜΊΟΥ ΠΟΛΈΜΟΥ.
TO ΒΛΕΜΜΑ Η παράνοια, η τρέλα και η απόγνωση του πολέμου αντανακλώνται, πρώτα από όλα, στο βλέμμα των ανθρώπων. Στις εκφράσεις του προσώπου, στις κινήσεις του σώματος, στη βουβαμάρα μετά τη μάχη. Σαν καρέ από ταινίες, δράσης η μία, σινεφίλ η άλλη. Φόντο η θάλασσα, φόντο οι επιζήσαντες.
AN
LO
S KAPL
R BY
RIST
O
CH
IS CO
Ο ΔΙΆΣΗΜΟΣ ΠΟΛΕΜΙΚΌΣ ΦΩΤΟΓΡΆΦΟΣ ΡΌΜΠΕΡΤ ΚΆΠΑ ΤΡΆΒΗΞΕ 4 ΡΟΛΆ ΦΙΛΜ ΚΑΤΆ ΤΗ ΔΙΆΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΌΒΑΣΗΣ ΣΤΗ ΓΑΛΛΊΑ ΤΟ 1944. ΈΝΑ ΑΤΎΧΗΜΑ ΣΤΟΝ ΣΚΟΤΕΙΝΌ ΘΆΛΑΜΟ ΚΑΤΈΣΤΡΕΨΕ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΕΣ ΕΙΚΌΝΕΣ. ΜΌΝΟ 11 ΑΠΌ ΑΥΤΈΣ ΣΏΘΗΚΑΝ.
Η ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ
ΣΈΡΒΟΣ ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΚΡΑΤΆ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΌ ΤΟΥ ΓΙΑ ΜΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΕΙΚΌΝΑ ΚΑΤΆ ΤΗ ΔΙΆΡΚΕΙΑ ΤΟΥ Α' ΠΑΓΚΟΣΜΊΟΥ ΠΟΛΈΜΟΥ
ΙΣΠΑΝΙΚΌΣ ΕΜΦΎΛΙΟΣ, ΒΑΡΚΕΛΏΝΗ 1936.
ΕΞΑΝΤΛΗΜΈΝΟΙ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟΊ ΣΤΡΑΤΙΏΤΕΣ ΚΟΙΜΟΎΝΤΑΙ ΜΕ ΈΝΑ ΚΟΥΤΑΒΆΚΙ, ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΈΝΗ ΠΡΆΓΑ, ΣΤΟ ΤΈΛΟΣ ΤΟΥ Β' ΠΑΓΚΟΣΜΊΟΥ ΠΟΛΈΜΟΥ. ΜΆΪΟΣ 1945.
LO
IS CO
ΖΩΑ Κανείς δεν μπορεί να υποθέσει με σιγουριά τι μπορεί να σκέφτεται ο Έλληνας στρατιώτης σε αυτήν τη σουρεαλιστική φωτογραφία. Το χωριό του; Το δικό του κοπάδι; Ή απλά είναι μία ανάγκη επαφής και επιστροφής στην αθωότητα; Τα ζώα ενίοτε σώζουν, ζεσταίνουν, γίνονται οδόφραγμα, επαναφέρουν την ανθρωπιά. Την ώρα που οι άνθρωποι βιώνουν ζωώδεις καταστάσεις ή ίσως και να γίνονται κτήνη...
AN
ΒΌΡΕΙΟΣ ΉΠΕΙΡΟΣ, 1941.
S KAPL
R BY
RIST
O
CH
Η ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ
Ο ΛΟΧΑΓΌΣ J. MCMAHON ΤΗΣ ΈΝΑΤΗΣ ΣΤΡΑΤΙΆΣ ΤΩΝ ΗΠΑ ΜΕΤΑΦΈΡΕΙ ΜΙΑ ΜΙΚΡΉ ΓΕΡΜΑΝΊΔΑ ΠΆΝΩ ΑΠΌ ΜΙΑ ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΜΈΝΗ ΓΈΦΥΡΑ. 1 ΜΑΐΟΥ 1945, TANGERMÜNDE, ΓΕΡΜΑΝΊΑ.
ΒΟΗΘΕΙΕΣ Τη μια στιγμή μπορεί και να σκοτώσεις τον αντίπαλο. Την άλλη, σαν έχει καταλαγιάσει η βία, βοηθάς. Η βοήθεια και η αλληλεγγύη σε μία αέναη μάχη με τη σκληρότητα και την ανάγκη της επιβίωσης. Οι ρόλοι γοργά εναλλάσσονται, προσδίδοντας τραγικότητα μα και ανθρωπιά στις φιγούρες που μοχθούν να αντέξουν.
ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΊ ΚΑΙ ΑΙΧΜΆΛΩΤΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΊ ΓΙΑΤΡΟΊ ΚΟΝΤΆ ΣΕ ΈΝΑΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΈΝΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΌ ΣΤΡΑΤΙΏΤΗ ΚΑΤΆ ΤΗ ΔΙΆΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΊΡΗΣΗΣ ΣΤΟ ΆΝΤΣΙΟ. ΙΤΑΛΊΑ, 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 1944.
LO
AN
IS CO
ΈΝΑΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΈΝΟΣ ΓΕΡΜΑΝΌΣ ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΑΝΆΒΕΙ ΈΝΑ ΤΣΙΓΆΡΟ ΓΙΑ ΈΝΑΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΈΝΟ ΒΡΕΤΑΝΌ ΣΤΡΑΤΙΏΤΗ ΣΕ ΈΝΑ ΒΡΕΤΑΝΙΚΌ ΥΠΑΊΘΡΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΊΟ ΣΤΗ ΒΌΡΕΙΑ ΓΑΛΛΊΑ, ΚΟΝΤΆ ΣΤΟ ΤΈΛΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΈΜΟΥ. 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ 1918.
S KAPL
R BY
RIST
O
CH
Η ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ
Α' ΠΑΓΚΌΣΜΙΟΣ ΠΌΛΕΜΟΣ. ΓΕΡΜΑΝΟΊ ΚΑΙ ΒΡΕΤΑΝΟΊ ΣΤΡΑΤΙΏΤΕΣ ΚΑΤΆ ΤΗ ΔΙΆΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΩΧΉΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ. ΔΥΤΙΚΌ ΜΈΤΩΠΟ, 1914.
LO
AN
ΕΛΠΙΔΑ
S KAPL
R BY
RIST
O
CH
IS CO
Από τις πιο συγκλονιστικές φωτογραφίες που έχουν τραβηχτεί ποτέ την Ιστορία. Την επόμενη μέρα θα ξαναβρεθούν στα χαρακώματα, θα αλληλοεξοντωθούν, θα ακολουθήσουν τις παράλογες διαταγές. Αλλά για κάποιες ώρες θα ορθώσουν το ανάστημά τους. Θα αρνηθούν τη σφαγή και την παράνοια των χαρακωμάτων. Πόσοι από αυτούς επέζησαν μέχρι να λήξει αυτή η μάχη; Ποια ήταν τα ονόματά τους; Τι να σκέφτονταν την ώρα που πρωτοαγκαλιάζονταν ακυρώνοντας τον πόλεμο και τι την ώρα που ξαναγυρνούσε ο καθένας στο αμπρί του; Η ανθρωπότητα, σαν ένα χαμένο κοπάδι, προσπαθεί να απομακρυνθεί από το μακελειό που πριν από λίγο είχε πάρει μέρος. Τραυματίες, υγιείς, χωρίς να μπορείς να καταλάβεις αν υπάρχει νικητής, με διαφορετικές στολές, όλα μπερδεμένα απλά απομακρύνονται. Τελικά ποιος κέρδισε;
1Η ΙΟΥΛΊΟΥ 1916, ΞΕΚΊΝΗΣΕ Η ΜΆΧΗ ΤΟΥ SOMME.
ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ «ΕΙΔΥΛΛΙΑ ΟΔΟ» γράφει η Ηλέκτρα Τζώρτσου Από τις 18 Ιανουάριου έως και τις 6 Μαρτίου 2022, η Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων παρουσιάζει την έκθεση σύγχρονης τέχνης «Ειδύλλια Οδός», με έργα 33 καλλιτεχνών από την Ελλάδα και το εξωτερικό, σε σύλληψη και επιμέλεια της Μαρίας Μαραγκού.
Αυτή η έκθεση αξίζει πραγματικά να ιδωθεί. Είναι ένα ταξίδι, ένας περίπατος από τον οποίο θα βγεις γεμάτος συναισθήματα, σκέψεις και συγκινήσεις. Υφαίνεται μία ιστορία μέσα από ένα νήμα ανόμοιων κατασκευών, υλικών, όγκων και χρωμάτων. Αντιθέσεις, όπως θα τις συναντήσεις στον δρόμο και στη ζωή, που προκαλούν το βλέμμα, το μυαλό και τη μνήμη. Η πόλη της Αθήνας ως τοπόσημο και η μακραίωνη ιστορία της, ξεδιπλώνονται και αναδιπλώνονται μέσα από τη σύμπνοια ή/και τη σύγκρουση του παρόντος με το παρελθόν, μέσα από τα μάτια 33 καλλιτεχνών, οι οποίοι δίνουν την προσωπική τους εκδοχή στο περιβάλλον στο οποίο ζουν. Ζωή, θάνατος, γη, παράδοση, αιωνιότητα, σεξουαλικότητα, μνήμη, ταυτότητα, φθορά και χρόνος, είναι μόνο κάποια από τα ζητήματα που εγείρονται, καθώς στέκεσαι πλάι στα εκθέματα.
1
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ Νίκος Αλεξίου | Δημήτριος Αντωνίτσης | Ευγενία Αποστόλου | Αντώνης Βολανάκης | Lynda Benglis | Ζωή Γαϊτανίδου | Βούλα Γουνελά | Μαριάννα Ιγνατάκη | Ανέστης Ιωάννου | Ηλίας Κοέν | Θάνος Κυριακίδης [Blind Adam] | Καλλιόπη Λεμού | Βασιλική Λευκαδίτη | Ελένη Λύρα | Δέσποινα Μεϊμάρογλου |Μιχάλης Μιχαηλίδης | Ευσεβία Μιχαηλίδου | Κωνσταντίνος Παλαιολόγος | Μαλβίνα Παναγιωτίδη | Άγγελος Παπαδημητρίου | Ραϋμόνδος | Δημήτρης Ρεντούμης | Adrián Villar Rojas | Έφη Σπύρου | Δανάη Στράτου | Μάγδα Ταμμάμ | Νάκης Ταστσιόγλου | Nobuko Tsuchiya | Πάνος Φαμέλης | Μάρω Φασουλή | Σωκράτης Φατούρος | Δέσποινα Φλέσσα | Παντελής Χανδρής
Συνέντευξη με την κριτικό τέχνης και επιμελήτρια της έκθεσης, Μαρία Μαραγκού
2
3
Πώς προέκυψε η ανάγκη, η ιδέα για αυτήν την έκθεση; Η ιδέα κυοφορούνταν τα τελευταία χρόνια ως έρευνα για ένα ζήτημα της τέχνης που με απασχολούσε, αλλά άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά στη διάρκεια του εγκλεισμού, όπου είχαμε χρόνο απεριόριστο να σκεφτούμε. Ουσιαστικά είναι παιδί του φόβου και της μοναξιάς, καθώς και των περιπάτων μου στις ιστορικές γειτονιές της Αθήνας. «Ειδύλλια Οδός», λοιπόν. Τι σηματοδοτεί αυτό το όνομα; Το όνομα Ειδύλλια, σηματοδοτεί την ουτοπία αλλά και τη βαθιά τρυφερότητα και αγάπη που ένοιωθα για την έρημη πόλη. Είναι ένας δρόμος που κάποτε υπήρχε και που οδηγούσε στην Ιερά Οδό. Στην έκθεση οι καλλιτέχνες δημιουργούν με διάφορα υλικά. Τι μπορεί να μαρτυρά ένα υλικό για το δημιούργημα; Το υλικό μπορεί να σημαίνει πολλά αλλά και τίποτα. Και βέβαια, δεν προσδιορίζει την ποιότητα του καλλιτέχνη, αλλά συνδέεται με την προσωπική του γραφή. Για την Ειδύλλια, μπορείς να ζητάς τοπία νοσταλγικά και λουλουδάκια, μπορείς να ζητάς σκληρά μάρμαρα και έργα σύγχρονα. Ζήτησα το δεύτερο. Τα εκθέματα δεν έχουν τοποθετηθεί στον χώρο ανά κατηγορία (δηλαδή σε σχέση με το υλικό). Εγώ ένιωσα όπως όταν κάνω έναν περίπατο, όπου, διαβαίνοντας, συλλέγω διαφορετικά στοιχεία από διαφορετικά σημεία. Παρ’ όλα αυτά, ποια είναι τελικά η σύνδεσή τους; Τα εκθέματα δεν έχουν ταξινομηθεί στον χώρο της έκθεσης βάση υλικών, αλλά αισθητικής και διαλόγου. Νομίζω θα ήταν πληκτικό να έμπαιναν όλα τα πήλινα μαζί, όλα τα υφαντά μαζί, όλοι οι γραφίτες ή τα ξύλα κ.λπ. Μου αρέσει ότι συλλέγετε διαφορετικά στοιχεία από διαφορετικά σημεία. Σημαίνει, κατά τη γνώμη μου, ότι δεν πλήξατε στην έκθεση. Η σύνδεση
των υλικών και των μορφών είναι υπόγεια και έχει να κάνει με την ιστορικότητά τους ως υλικά και την ποιότητα που φέρουν και είναι κοινή. Υπάρχει στις μέρες μας μία ομοιομορφία στην τέχνη. Από πού προκύπτει αυτό; Και πώς μπορεί ένας καλλιτέχνης να ξεφύγει απ’ αυτό; Υπάρχει ομοιομορφία, η οποία μπορεί να προκύπτει –και προκύπτει συχνά– από τις διαθέσεις της παγκόσμιας αγοράς της τέχνης και από αυτό που ονομάζουμε μόδα. Ο καλλιτέχνης που είναι καλλιτέχνης και όχι «διακοσμητής», πάντα ψάχνει να βρει τη δική του αλήθεια, άσχετα από την εποχή και το υλικό του. Είναι ζήτημα απολύτως προσωπικό και γι’ αυτό δεν υπάρχει συνταγή. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, μπορεί να υπάρξει ελληνική σφραγίδα στην τέχνη; Η παγκοσμιοποίηση δημιούργησε ομογεννοποιημένα προϊόντα και αξίες και σίγουρα έχει επηρεάσει την τέχνη. Ο καλλιτέχνης μπορεί να είναι παγκόσμιος και να έχει ελληνική ή βελγική σφραγίδα και όνομα. Η συλλογική μνήμη, το περιβάλλον, η οικογένεια του καθενός, οι καταβολές, έχουν συνήθως τη σφραγίδα μιας καταγωγής. Το έχουμε δει πολύ στα έργα που πραγματεύονται, για παράδειγμα, το μεταναστευτικό ζήτημα. Στην έκθεση αναφέρατε αρκετές φορές ότι μπορούν οι επισκέπτες να αγγίξουν τα εκθέματα — κόντρα στη λογική χρόνων που ήθελε τα εκθέματα απρόσιτα στοιχεία. Ποια η ιδέα γύρω από αυτήν σας την προτροπή; Το είδος των έργων είναι απτικό. Ένα κέντημα, ένα υφαντό ή ένα μάρμαρο μπορεί να το αγγίξει ο επισκέπτης, δίχως να υποστεί ζημιά. Προσωπικά, με ενδιαφέρει να ακουμπώ –όταν το υλικό το επιτρέπει βέβαια– το έργο, να το αισθάνομαι σαν κάτι ζωντανό που έχει τη δική του αναπνοή. Μία βόλτα που απολαμβάνετε στην Αθήνα; Τα μονοπάτια του Λυκαβηττού, τους μικρούς δρόμους του Θησείου και του Κεραμεικού.
1 Ευσεβία Μιχαηλίδου Metamorphosis
2 Μαριάννα Ιγνατάκη I like your beard, let’s make a band II
3 Ανέστης Ιωάννου New Sun
4 Βασιλική Λευκαδίτη Προικοσύμφωνο
4
ΗΛΕΚΤΡΑ ΤΖΩΡΤΣΟΥ ΑΝΤΑ ΚΟΥΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΑΡΓΥΡΗ
ΟΙ Ρ Κ
ΓΩΓΟ
ΜΕΓΑ ΣΑΥ Η Θ
Ι
ΟΙ Λ ΡΟΙ
ΠΑΡΑ
ΜΙ
ΓΡΑΦΟΥΝ:
ΞΕΠΕΡΝΆΜΕ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΉ ΑΣΘΈΝΕΙΑ; Πριν κάποιες δεκαετίες, μία Ελλάδα γοητευμένη από τις Υπηρεσίες, την δουλειά γραφείου, την άκοπη (όπως ψευδώς νομίζαμε) εργασία σε «ασφαλή» και «προστατευμένα» περιβάλλοντα των πόλεων, έστρεφε την πλάτη της στις αγροτικές εργασίες και στον κάματο που αυτές περιείχαν.
Ως χώρα, βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη πρόκληση. Εάν θα συναντηθούν νέες γενιές με τις πιο μεγάλες, αν θα δημιουργήσουν ξανά μία σχέση με την γη, αν θα ενσωματώσουν τις νέες τεχνολογίες και καινοτομίες στην εργασία και την αγάπη σε «αυτό που μεγαλώνει».
Ποιο χωράφι και ποια φάρμα; Τι το καλό έχει να προσφέρει μια τέτοια εργασία; Ρίσκο, κούραση, μόχθο και μια δύσκολη ζωή στην επαρχία και στο χωριό. Όλα αυτά βέβαια καλλιεργήθηκαν από την πολιτεία, το κράτος και ήταν αποτέλεσμα ενός προτύπου που κέρδισε στα μυαλά των ανθρώπων και ειδικά των νέων γενιών.
Το κράτος θα όφειλε να ενισχύσει με όλους τους τρόπους αυτήν την τάση, να μην της βάζει εμπόδια και να βοηθάει.
Τώρα που η «χρυσόσκονη» της πόλης γίνεται για όλο και περισσότερο «καρβουνόσκονη» για τους καθημερινούς ανθρώπους αρχίζει να αχνοφαίνεται μία αντίθετη τάση. Αυτή που βρίσκει κάτι πιο δημιουργικό και ανθρώπινο στην παραγωγή. Να βλέπεις τον καρπό να ανθίζει… … Και ας έχει κούραση... … Και ας έχει ρίσκο... … Και ας έχει οικονομικό ανταγωνισμό.
Βρισκόμαστε ξανά μπροστά στην πιθανότητα να αποκαταστήσουμε την έννοια της εργασίας, της ισορροπημένης σχέσης με την φύση, την δημιουργία πιο μικρών κλιμάκων των τόπων που ζούμε. Των πιο κοινοτικών-ανθρώπινων σχέσεων και όχι απρόσωπων και αυτοματοποιημένων. Ευχαριστούμε θερμά όσους και όσες μας εμπιστεύτηκαν σε αυτό το δύσκολο αφιέρωμα, που μας βοήθησαν να αντιληφθούμε έστω και λίγο μία νέα πραγματικότητα, αλλά και να επιβεβαιώσουμε κάποιες γενικότερες και κάπως αισιόδοξες μικρές ιδέες που έχουμε. ΑΠΌ ΤΟ Η ΠΌΛΗ ΖΕΙ, ΚΑΛΉ ΔΎΝΑΜΗ!
ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΟ ΜΟΡΟΠΟΥΛΟΥ Ο αμπελώνας του Κτήματος Μορόπουλου υπάρχει στην περιοχή της Μαντινείας από την εποχή των παππούδων της Γεωργίας και του Κώστα Μορόπουλου που είναι οι σημερινοί διαχειριστές του. Ένα μέρος του αναδιαρθρώθηκε τη δεκαετία του ’80 από τους γονείς τους και το 2015 η Γεωργία και ο Κώστας πήραν την απόφαση να φτιάξουν το δικό τους οινοποιείο, συνεχίζοντας το νήμα της οικογενειακής παράδοσης στο κρασί.
u
moropoulo
io @oinopoie
, ΊΑ Γ Ρ Υ Ο Ι Μ Η Δ Ι Α Τ Ε Ν Ί Γ Ί Σ Α Ρ Κ Ο Τ ΌΤΑΝ Ι ΆΕ Π Ρ Ο Κ Σ Η Σ Η Τ Σ Ί Ρ Σ Υ Η ΕΥΧΑ Ο Κ Σ Ί Ν Α Ρ Υ Ο Ι Α Κ Σ Έ Ι Δ Ρ Α Κ Ε Σ
Η ΓΕΩΡΓΊΑ ΜΟΡΟΠΟΎΛΟΥ ΑΠΑΝΤΆ: Γιατί να επιλέξει κάποιος κρασί από μικρούς οινοπαραγωγούς; Αυτό που χρειάζεται να γνωρίζει ο κόσμος είναι ότι οι περισσότεροι μικροί οινοποιοί κάνουνε πολύ καλή δουλειά, γιατί έχουν μικρή παραγωγή και δίνουν όλη την προσοχή τους σε αυτή. Λόγω του μικρού όγκου, λοιπόν, ο έλεγχος μπορεί να είναι απόλυτος και αυτό συνεπάγεται πολύ καλή ποιότητα κρασιού.
ΤΑ ΕΠΌΜΕΝΑ ΒΉΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΤΉΜΑΤΟΣ ΜΟΡΌΠΟΥΛΟΥ • Φύτευση 20 επιπλέον στρεμμάτων με κόκκινες ελληνικές ποικιλίες αμπελιού. • Δημιουργία, μέσα στο οινοποιείο, επισκέψιμου χώρου με αμιγώς οινοποιητικούς εξοπλισμούς, σε αυτόνομο χώρο μέσα στον αμπελώνα. • Στα σκαριά βρίσκεται και η προσθήκη κάποιων επιπλέον προϊόντων από το ίδιο το μοσχοφίλερο. Ένα κρασί late harvest, από σταφύλια δηλαδή που έχουν μείνει στο αμπέλι περισσότερο καιρό από το συνηθισμένο. Θα βγει σε ξεχωριστή φιάλη, αφού φαίνεται να έχει πολύ ποιοτικά χαρακτηριστικά. • Από πέρυσι έχει ξεκινήσει και η παραγωγή αφρώδους οίνου.
Νεοχώρι Μαντινείας | Τρίπολη-Αρκαδία | Τ: 2710 572 356 | Web: moropoulos.gr ΜΙΚΡΟΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ | | ΜΕΓΑΛΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ
ry
ulos_wine
@moropo
α
το σήμερ
ες σ Απ’ το χθ
Το κρασί υπήρχε από πάντα στην οικογένεια και ήταν ένα στοιχείο που συγκέντρωνε φίλους, συγγενείς, συγχωριανούς σε ένα ανοιχτό για τους ανθρώπους σπίτι, γεμάτο βαρέλια. Σήμερα, για τη Γεωργία και τον Κώστα, είναι ένα στοιχείο δημιουργίας που τους έχει αλλάξει τη ζωή και προσπαθούν συνέχεια να το εξελίσσουν και να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Το Κτήμα Μορόπουλου μετράει πλέον 122 στρέμματα αμπελώνα, τα οποία είναι κατά κύριο λόγο Μοσχοφίλερο, εκτός από 5 στρέμματα που είναι Μερλό. Το Μοσχοφίλερο είναι εγχώρια ποικιλία της περιοχής και μία από τις πιο ενδιαφέρουσες ελληνικές, με ειδικό αρωματικό προφίλ, φρεσκάδα και υψηλή οξύτητα. Το οινοποιείο παράγει δύο διαφορετικά κρασιά από 100% Μοσχοφίλερο, σε δύο διαφορετικές ετικέτες. Το ένα είναι λευκός ξηρός οίνος ΠΟΠ Μαντινεία. Η προσπάθεια του Κτήματος είναι να παρουσιάσει μια διαφορετική διάσταση αυτής της ποικιλίας, παράγοντας μια έκδοση αρωματικά έντονη, πιο γαστρονομική και ισορροπημένη σε σχέση με τη συνηθισμένη εκδοχή του Μοσχοφίλερου. Το δεύτερο είναι η ροζέ έκδοσή του, η οποία αποκτά αυτό το χρώμα έπειτα από αρκετό χρόνο επαφής του χυμού με τον φλοιό της ρώγας. Αυτή η εκδοχή του Μοσχοφίλερου αποτελεί πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση αυτής της πολυδιάστατης ποικιλίας.
ΡΟΙ
ΜΕΓΑ ΗΣΑΥ
Θ
Μ
ΓΩΓΟ
Ι
ΟΙ Λ ΡΟΙ
ΠΑΡΑ Ι
Κ
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΥΤΟ Δημήτρης Χατζής Απόσπασμα από «Το βάπτισμα» που ανήκει στη συλλογή Ανυπεράσπιστοι, 1966 Το πρωί ο πατέρας έζεψε τη φοράδα στο κάρο. Το παιδί στεκότανε δίπλα του με το μακρύ καμουτσίκι στα χέρια. Πίσω του πάλι το πουλάρι. Όλο το καλοκαίρι έτσι πήγαινε πίσω του σαν το μανάρι, σαν το ζαγάρι. Το παιδί σηκωνόταν από το χάραμα, κατέβαινε στο κατώι και το ‘βγαζε έξω. Το ‘παιρνε και το τραβούσε για το λιβάδι, για το βουναλάκι να το βοσκήσει, μα περνούσε πάντα μέσ’ απ’ τα χωράφια. Κάθε τόσο σταματούσε, κοίταζε γύρω, πηδούσε μέσα στ’ αραποσίτια, του ‘κοβε ένα αγίνωτο καλαμπόκι και του το ‘δινε στο στόμα. Το πουλάρι κατάπινε το χλωρό καρπό και γυρνούσε τα στρογγυλά του μάτια και το κοιτούσε. Τότε το παιδί δεν μπορούσε να μην του κλέψει κι άλλο. Τ’ απόγεμα το ‘παιρνε πάλι να το κατεβάσει στο ρέμα να το ποτίσει.
ΑΠΌ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΌ ΑΓΡΌΤΗ, ΣΤΟΝ ΝΈΟ ΔΥΝΑΜΙΚΌ ΑΓΡΌΤΗ Από τη σταφίδα και τα καπνά τις πρώτες μέρες ίδρυσης του επίσημου ελληνικού κράτους, μέχρι τα σημερινά «δυνατά» σιτηρά, εσπεριδοειδή, ελιές, βαμβάκια κι ένα σωρό άλλα είδη πρώτης ανάγκης (προσθέτοντας σε αυτά και πιο ιδιαίτερα προϊόντα από βουβαλίσιο κρέας μέχρι μαστίχα Χίου), η θέση της Ελλάδας στην αγροτική παραγωγή του πλανήτη κατέχει ξεχωριστή θέση. Όχι τόσο ως προς την ποσότητα (που είναι αρκετά μεγάλη σε σχέση με το μέγεθός της), αλλά κυρίως ως προς την ποιότητα, τη γεύση, την ιδιαιτερότητα, όπως και τη συμβολή της στην καλύτερη και πιο υγιεινή διατροφή. Το αγροτικό ζήτημα στην Ελλάδα όμως είναι «ματωμένο». Φυσικά, είναι εξαιρετικά δύσκολο ή αδύνατο να αναλυθεί σε λίγες τυπωμένες γραμμές. Μελέτες, ιστορικές και κοινωνικές, έχουν αναδείξει τόσο τα προβλήματα όσο και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες λειτουργούσε και λειτουργεί η αγροτική παραγωγή στη χώρα μας. Τα τουρκικά τσιφλίκια πέρασαν στα χέρια ήδη πλούσιων Ελλήνων, οι εργάτες γης επιβίωναν υπό συνθήκες καθαρής εκμετάλλευσης, ενώ το ίδιο το κράτος απαιτούσε πάντα δυσβάσταχτους φόρους. Η αγροτική ζωή, ως ιδιαίτερα σκληρή και εξαρτώμενη από εξωτερικούς παράγοντες όπως οι καιρικές συνθήκες, άρχισε να υπαναχωρεί, να προτιμάται η αστικοποίηση, ενώ η ίδρυση Πανεπιστημίων οδήγησε τους ίδιους τους ανθρώπους της υπαίθρου να προτιμούν μια ζωή για τα παιδιά τους διαφορετική και ίσως πιο «εύκολη». Από ένα σημείο και μετά (ιδίως από τη δεκαετία του ‘80), η αγροτική παραγωγή μειώθηκε, την ίδια στιγμή που η ένταξη της Ελλάδας στην Ε.Ε. έδινε, από τη μία, ευκαιρίες και κίνητρα, αλλά, από την άλλη, οι ηγεμονικές χώρες ήλεγχαν και καθόριζαν σαφώς την αγροτική παραγωγή, μην λαμβάνοντας υπόψη τις πραγματικές ανάγκες της Ελλάδας. Σήμερα, ο τομέας της γεωργίας ή της ζωικής παραγωγής δεν θα χαρακτηριζόταν «εύκολος». Όμως, με την άφιξη νέων επαναστατικών τεχνολογιών, σίγουρα μειώνεται η σωματική κόπωση, όπως και το ρίσκο μιας κακής χρονιάς. Οι αγρότες µπορούν να διαχειρίζονται τις καλλιέργειές τους µε αποτελεσµατικό τρόπο, αυξάνοντας τη λειτουργικότητα των εδαφών, την αποδοτικότητα και την ποιότητα των προϊόντων τους. Ο όρος «γεωργία ακριβείας» περιγράφει όλα τα παραπάνω, ενώ ο ξενόφερτος «agribusiness» περιγράφει τον σύγχρονο αγρότη-επιχειρηματία. Η εξέλιξη αυτή καθεαυτή δηλώνει κάτι πολύ σημαντικό: η αυτάρκεια μιας χώρας, η δυνατότητα ανταλλαγής προϊόντων, το ποιοτικό αποτέλεσμα και η οικολογική συνείδηση είναι πιο σημαντικά από ποτέ στην εποχή του υπερπληθυσμού.
ΚΙ ΑΝ ΤΟ ΚΑΛΟΣΚΕΦΤΟΎΜΕ, Η ΑΓΡΟΤΙΚΉ ΠΑΡΑΓΩΓΉ –ΕΊΤΕ ΤΌΤΕ ΕΊΤΕ ΤΏΡΑ– ΕΊΝΑΙ ΈΝΑΣ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΒΑΣΙΚΌΤΕΡΟΥΣ ΤΟΜΕΊΣ ΠΟΥ ΑΞΊΖΕΙ ΝΑ ΦΡΟΝΤΊΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΝΟΟΎΜΕ.
, 1952
άσσος Τ / / ι ρ έ μ η Μεσ
ΑΣ Ο Π ΙΝ Α Κ
:
ΡΤΊ
ΊΑ ΣΕ ΧΑ ΞΥΛΟΓΡΑΦ
ΖΥΘΟΠΟΙΊΑ ΑΝΑΣΤΑΣΊΟΥ Η Ζυθοποιία Αναστασίου έχει μία ολόκληρη φιλοσοφία και κουλτούρα για την μπύρα και δεν την αντιμετωπίζει απλά ως ένα προϊόν. Η κάθε συνταγή κρύβει μια ιστορία, από το στύλ, τα πρώτης ποιότητας υλικά, μέχρι το όνομα. Δίνουν σημασία στην κάθε λεπτομέρεια από το πότε και γιατί θα κυκλοφορήσει μία μπύρα, μέχρι τα φοβερής ομορφιάς και αισθητικής γραφιστικά της κάθε ετικέτας, τα οποία, μαζί με το όνομα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της καθεμίας, σφραγίζουν τον μικρόκοσμο που δημιουργείται γύρω από την κάθε μπύρα.
u_brewery
io @anastas
nastasiou
@zythosa
Ο ΕΊ Ι Ο Π Ο Θ Υ Ζ Ό Ρ Κ Ι Μ Ο Ρ Ε Τ Ύ Λ Α Γ Ε ΤΟ Μ Υ Ο Ί Ρ Δ Ν Α ΤΟΥ ΧΑΛ ΤΟ ΜΕΡΙΚΉ Σ Α Ν Η Τ Ι ΆΔΑ ΤΗΝ ΕΛΛ ΡΏΠΗ ΚΑ Υ Η Ε Λ Ό Ν Ι Η Α Τ ΝΑ Κ ΑΠΌ ΤΗΝ ΑΘΉ ΜΠΎΡΑΣ Σ Σ Ι Η Ρ Τ Δ Ι Ν ΊΔ Ά ΧΑΛ ΤΟ ΤΑΞ Ι ΑΠΌ ΤΟ Α Κ Ι Ρ Δ Ν ΧΑΛΆ
Ο ΦΏΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΊΟΥ ΔΗΛΏΝΕΙ: Ασχολούμαι με τη ζυθοποίηση, ξέρω αρκετά από τον μαγικό κόσμο του ζύθου, αλλά δεν δηλώνω ζυθοποιός. Δεν θα πω το τετριμμένο, ότι είμαι εραστής της μπύρας. Είμαι ένας επιχειρηματίας που αγαπά και ασχολείται με την μπύρα. Το τονίζω αυτό, γιατί κάποιες φορές παρερμηνεύεται και χάνει αξία όλος ο κόπος όσων δουλεύουν στο ζυθοποιείο, οι ζυθοποιοί Κωνσταντίνος Βαρώνος και Χριστόφορος Κοττάκης, αλλά και όσοι πέρασαν απ’ το μικρό μας εργαστήριο. Αυτοί είναι η ψυχή της ζυθοποιίας.
Ο ΦΏΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΊΟΥ ΑΠΑΝΤΆ: ΓΙΑΤΊ ΜΠΎΡΑ; Η μπύρα είναι από τα πιο κοινωνικά ποτά. Ένα προϊόν που οι περισσότεροι έχουμε δοκιμάσει. Στην Ελλάδα όμως είναι παρεξηγημένη. Την έχουμε αντιμετωπίσει σαν αναψυκτικό, ενώ είναι ένα ποτό το οποίο μπορεί να έχει γεύση, άρωμα, επίγευση, διάρκεια, ακόμα και παλαίωση. Έχει απίστευτες δυνατότητες. Είναι από τα πιο αρχαία ποτά στην ιστορία του κόσμου και έχει ολόκληρη κουλτούρα που το συνοδεύει από λαό σε λαό, από χώρα σε χώρα. Όλο αυτό, την κάνει τόσο συναρπαστική που η απάντηση μου είναι, γιατί όχι μπύρα;
Χαϊμαντά 25, Χαλάνδρι | Τ: 694 086 4443 ΜΙΚΡΟΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ | | ΜΕΓΑΛΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ
εκινάν
ςξ Όλα κάπω
Η ιστορία ξεκινάει το 2010 από τη Local Pub στο Χαλάνδρι, με ιδιοκτήτη τον Φώτη Αναστασίου, ένα από τα πρώτα μαγαζιά που ασχολήθηκαν με το φαινόμενο «craft μπύρα» στην Ελλάδα. Σιγά-σιγά, γύρω από τη Local Pub σχηματίστηκε ένα κοινό, μια κοινότητα, η οποία ήρθε σε επαφή με αυτή την κουλτούρα και τις μπύρες αυτές, που μέχρι πριν από λίγο καιρό ήταν άγνωστες στην Ελλάδα. Παράλληλα, δημιουργήθηκε και ένα ρεύμα οικοζυθοποιών, οι οποίοι μετά ακολούθησαν τον δρόμο της επαγγελματικής ζυθοποίησης, είπανε όχι στη βιομηχανοποιημένη μπύρα και έθεσαν ως στόχο ένα προϊόν πιο γευστικό, πιο άρτια εκτελεσμένο και πιο ποιοτικό. Φτάνοντας στο 2017, και ενώ η ζυθοποιία στην Ελλάδα είχε αρχίσει να ανεβαίνει, ο Φώτης αποφάσισε να στήσει ένα μικρό εργαστήριο δίπλα στο μαγαζί και να φτιάχνει δικές του συνταγές. Η σκέψη αρχικά ήταν οι μπύρες αυτές να καλύπτουν αποκλειστικά τις ανάγκες της Local Pub. Όταν όμως οι πρώτες βρασιές εξαφανίστηκαν αστραπιαία, ένας νέος δρόμος άνοιξε για το μικρό εργαστήριο ζύθου της οδού Χαϊμαντά. Οι δεξαμενές ωρίμανσης αυξηθήκαν, το ίδιο και η ποσότητα αλλά και οι συνταγές. Φρέσκια μπύρα, λοιπόν, και όταν το κοινό που την δοκιμάζει, την εκτιμάει και την εμπιστεύεται, τότε αυτό σημαίνει επιτυχία. Αυτή η επιτυχία ανέδειξε τη μικρή αυτή ζυθοποιία του Χαλανδρίου σε μια από τις πιο δημιουργικές και ποιοτικές στην Ελλάδα. Η ζυθοποιία Αναστασίου ήταν πλέον γεγονός.
ΡΟΙ
ΜΕΓΑ ΗΣΑΥ
Θ
Μ
Γ Ω Γ ΟΙ ΟΙ Λ ΡΟΙ
ΠΑΡΑ Ι
Κ
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΥΤΟ Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης Απόσπασμα από το « Όνειρο στο Κύμα», που ανήκει στα Διηγήματα της Αγάπης. Ἡ τελευταία χρονιά πού ἤμην ἀκόμη φυσικός ἄνθρωπος ἦτον τό θέρος ἐκεῖνο τοῦ ἔτους 187... Ἤμην ὡραῖος ἔφηβος, καστανόμαλλος βοσκός, κ’ ἔβοσκα τάς αἶγας τῆς Μονῆς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ εἰς τά ὄρη τά παραθαλάσσια, τ’ ἀνερχόμενα ἀποτόμως διά κρημνώδους ἀκτῆς, ὕπερθεν τοῦ κράτους τοῦ Βορρᾶ καί τοῦ πελάγους. […] Ὅλα ἐκεῖνα ἦσαν ἰδικά μου. Οἱ λόγγοι, αἱ φάραγγες, αἱ κοιλάδες, ὅλος ὁ αἰγιαλός, καί τά βουνά. Τό χωράφι ἦτον τοῦ γεωργοῦ μόνον εἰς τάς ἡμέρας πού ἤρχετο νά ὀργώσῃ ἤ νά σπείρῃ, κ’ ἔκαμνε τρίς τό σημεῖον τοῦ Σταυροῦ, κ’ ἔλεγεν: «Εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, σπέρνω αὐτό τό χωράφι, γιά νά φᾶνε ὅλ’ οἱ ξένοι κ’ οἱ διαβάτες, καί τά πετεινά τ’ οὐρανοῦ, καί νά πάρω κ’ ἐγώ τόν κόπο μου!»
ΕΠΙΣΤΡΟΦΉ ΣΤΙΣ ΡΊΖΕΣ Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία τάση επιστροφής νέου –και όχι μόνο– κόσμου στη γη, στην ύπαιθρο. Σταδιακά, από την οικονομική κρίση του 2008, άρχισε να σκάει η φούσκα της πρωτοκαθεδρίας του τριτογενή τομέα παραγωγής. Πολύς κόσμος αντιλήφθηκε ότι οι υπηρεσίες, οι υπαλληλικές θέσεις κ.λπ., δεν είναι ο μοναδικός δρόμος για δουλειά. Ταυτόχρονα, άρχισε να αποσυντονίζεται και η παντοκρατορία της πόλης ως μοναδικής λύσης για ποιοτική ζωή και επαγγελματική ανέλιξη. Οι άνθρωποι άρχισαν να δυσφορούν μέσα στις μεγαλουπόλεις (οι οποίες ήταν οι πρώτες που επλήγησαν από τις οικονομικές ανακατατάξεις), καθώς οι αδυναμίες και τα κακώς κείμενα των πόλεων έγιναν πιο εμφανή από ποτέ. Όλο αυτό, οδήγησε πολλούς ανθρώπους να επαναπροσδιορίσουν τα δεδομένα και τις αξίες της ζωής τους. Να δούν τι εναλλακτικές έχουν, προσπαθώντας να ξεφύγουν από τη μαυρίλα της καθημερινότητας στο κλεινόν άστυ. Έτσι, στράφηκαν ξανά προς τα χωριά, την επαρχία, τα μέρη τριγύρω από τις πόλεις, για να βρούν εκεί επαγγελματική διέξοδο. Επαγγέλματα που για χρόνια είχαν ξεχαστεί και υποτιμηθεί, ειδικά από τους νέους, βλέπουμε να επανέρχονται ως επιλογές ή ως ενδεχόμενα. Η ασχολία με τη γη και τα προϊόντα της μοιάζει να ξαναδίνει στους ανθρώπους εκείνη την ικανοποίηση που δεν μπορεί να δώσει πια η πόλη, το τσιμέντο, η καρέκλα και το γραφείο. Σε μία εποχή που όλα γίνονται γρήγορα και εύκολα, έχει την αξία του το να περιμένεις, να κοπιάζεις για κάτι, να βλέπεις τη διαδικασία δημιουργίας των υλικών, να είσαι ο ίδιος κομμάτι της δημιουργίας αυτής, να χαίρεσαι, όταν εμφανίζεται το αποτέλεσμα. Η επαφή με τη φύση, πράγμα ξεχασμένο πια από τα παιδιά των πόλεων, συμβάλει στην καλή ψυχολογία. Η χειρωνακτική εργασία, εργασία υποτιμημένη από τα παιδιά των πόλεων, έχει άμεση σχέση με την υγιή λειτουργία του μυαλού, με τη σκέψη.
ΚΑΙ ΟΙ ΝΈΟΙ ΆΝΘΡΩΠΟΙ ΣΉΜΕΡΑ ΈΧΟΥΝ ΣΤΑ ΧΈΡΙΑ ΤΟΥΣ ΈΝΑ ΦΟΒΕΡΌ ΌΠΛΟ· ΤΗΝ ΠΟΛΎ ΚΑΛΉ ΓΝΏΣΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΊΑΣ, ΠΟΥ ΕΆΝ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΉΣΟΥΝ ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΌ ΜΕ ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΊΕΣ ΤΗΣ ΓΗΣ, ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΈΣΜΑΤΑ ΜΠΟΡΟΎΝ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΆ.
, 1927 ς ο λ ι φ ό ε Θ κίδας // λ α Χ ς η τ α Αγία Άνν Ι
ΑΣ: Ο Π ΙΝ Α Κ
ΡΤΌΝ
ΛΆΔΙ ΣΕ ΧΑ
Το οινοποιείο δημιουργήθηκε το 1965 στο Μαλαντρένι Αργολίδας, όπου λειτούργησε παραδοσιακά για 42 χρόνια. Πρόκειται για μία οικογενειακή επιχείρηση που συνεχίζει μέχρι και σήμερα, με μεράκι και αγάπη, να δραστηριοποιείται στον χώρο του κρασιού. Το 2007, η εμπειρία χρόνων με την απαραίτητη τεχνογνωσία συναντήθηκαν, το οινοποιείο εκσυγχρονίστηκε και οικοδομήθηκε εκ νέου. Μέσα στο καινούριο και υπερσύγχρονο πλέον κτίριο υπάρχουν οι δεξαμενές, τα πιεστήρια, τα εμφιαλωτήρια, το οινολογικό εργαστήριο και το υπόγειο κελάρι παλαίωσης με δρύινα βαρέλια.
κου ου Φράγ ρ ύ π Σ ίο ιε /Οινοπο
ry gos Wine Spyros Fra
Σ Ο Κ Γ Ά Ρ Φ Σ Ο ΣΠΎΡΟ
ΟΙΝΟΠΟΙΕΊ ΕΚΕΊ ΠΟΥ
Ν
ΑΝΤΆ ΤΗ
ΊΑ ΣΥΝ Η ΕΜΠΕΙΡ
ΟΓΊΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛ
ΕΙ ΝΤΑΜΕΊΒ Α Σ Α Μ ΛΕΣΜΑ
Έ ΤΟ ΑΠΟΤ
Υπάρχουν πέντε ετικέτες οίνων που διατίθενται σε φιάλες: Μοσχοφίλερο, Αγιωργήτικο, Μαλαγουζιά, Ασύρτικο και Nemean Leone. Εκλεκτός όμως λευκός, ροζέ και ερυθρός οίνος διατίθεται και χύμα. Αυτό που καθιστά τους οίνους της οικογένειας Σπύρου Φράγκου ξεχωριστούς και ποιοτικούς, είναι η τοποθεσία των αμπελώνων, οι οποίοι βρίσκονται στην περιοχή της Νεμέας και σε 550μ υψόμετρο. Σε μία περιοχή γεμάτη πλαγιές, γνωστή για τα στραγγερά εδάφη της, παλιές και νέες ποικιλίες δίνουν στην ελληνική και διεθνή αγορά εκλεκτούς οίνους της οινοποιητικής ζώνης Π.Ο.Π Νεμέα.
Μαλαντρένι Αργολίδας Τ: 2751 077 333 | www.fragos.gr
ΡΟΙ
ΜΕΓΑ ΗΣΑΥ
Θ
Μ
Γ Ω Γ ΟΙ ΟΙ Λ ΡΟΙ
ΠΑΡΑ Ι
Κ
ΤΑ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΊΑ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΆΣ ΖΩΝΤΑΝΕΎΟΥΝ ΤΗΝ ΠΌΛΗ ΤΑ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΊΑ ΦΈΡΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΆΘΕ ΓΩΝΙΆ ΤΗΣ ΕΛΛΆΔΑΣ ΚΆΤΩ ΑΠΌ ΤΟ ΣΠΊΤΙ ΜΑΣ, ΣΑΝ ΝΑ ΤΑ ΣΤΕΙΛΕ Η ΓΙΑΓΙΆ ΜΈΣΑ ΣΕ ΠΑΝΈΡΙ, ΑΠΕΥΘΕΊΑΣ ΑΠΌ ΤΟ ΧΩΡΙΌ.
ΏΝ
ΗΝΙΚ Λ Λ Ε Ν Ω Τ ΙΆ Λ ΦΩ Η Ι Μ Υ Ν Ν Ά Ρ Ε Κ ΤΙ Ά Ρ Κ Γ Α Π Ο Τ Σ ΠΡΟΪΌΝΤΩΝ
Μοναδικά προϊόντα, κατευθείαν από Έλληνες παραγωγούς, που δεν θα βρεις στην κοινή αγορά. Στα τυριά πρωταγωνιστούν τα νησιά μας, αλλά και τα κατσικίσια τυριά, τύπου γαλλικά, από τα Στύρα. Όσπρια από Πρέσπες και Δομοκό. Μεγάλη ποικιλία σε αλίπαστα, όπως γαύρος από τη Βόρεια Εύβοια και ξακουστή πέστροφα από το Καστόρι Λακωνίας. Παραδοσιακές, αγνές ζύμες με έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Αλλαντικά, όλα από ατόφιο κρέας. 20 ποικιλίες μελιού, από θυμαρίσιο Κρήτης μέχρι βιολογικό έλατο βανίλια Πάρνωνα. Κοπιάστε!
Εργοτίμου 3, Παγκράτι | Τ: 213 02 60 805 | wb: kerannymi.gr
Κεράννυμι
Τα παντοπωλεία της γειτονιάς ήταν ο κανόνας του λιανεμπορίου μέχρι και το 1962, που το πρώτο σούπερ μάρκετ έκανε την εμφάνισή του στην ελληνική αγορά. Σήμερα όλο και περισσότερα παντοπωλεία φυτρώνουν στις μεγαλουπόλεις, σαν καλλωπιστικά θαμνάκια, εξαιρετικά ανθεκτικά στη ρύπανση της ατμόσφαιρας. Χύμα προϊόντα φερμένα από μικροπαραγωγούς της ελληνικής υπαίθρου, οι οποίοι δεν απέχουν κατ’ ανάγκη και πολλά χιλιόμετρα από τα αστικά κέντρα. Συσκευασίες που δίνουν την αίσθηση της χειροτεχνίας. Αυτή είναι η πραγματικότητα των σημερινών παντοπωλείων της γειτονιάς, που εξυπηρετούν κάθε τύπο πελάτη, από την μεγάλη κυρία που νιώθει την ανάγκη για επαφή με τους καρπούς της μαμάς-φύσης, μέχρι τον χιπστερά που βιώνει τη βίντατζ πλευρά της πόλης. Σφραγίδα των παντοπωλείων είναι η προσωπική σχέση μεταξύ καταναλωτή και μαγαζάτορα. Τα παντοπωλεία της γειτονιάς αναβιώνουν με εξελιγμένη ταυτότητα. Το παντοπωλείο που προσφέρει μεζεδάκια για δοκιμή, επαναφέρει αναμνήσεις της εποχής του Ζήκου. Το παντοπωλείο delicatessen μάς φέρνει πιο κοντά στα premium προϊόντα διατροφής και στην προσιτή πολυτέλεια, ενώ το παντοπωλείο με βιολογικά προϊόντα μάς μυεί στην κατανάλωση τροφίμων απαλλαγμένων από χημικά πρόσθετα. Μπαίνοντας στο παντοπωλείο της γειτονιάς μας ξεχνάμε τα μεγάλα καρότσια και τα στοιχισμένα ταμεία. Ο παντοπώλης προτείνει προϊόντα που θα αγαπήσουμε, γιατί μας γνωρίζει προσωπικά και ξέρει τις ανάγκες μας. Τα ψώνια στο παντοπωλείο γίνονται ο πρόλογος της μαγικής ιεροτελεστίας του μαγειρέματος που θα ακολουθήσει στο σπίτι.
DELI & FRESH
ΝΤΑ
Ά ΠΡΟΪΌ
ΣΙΑΚ Ι ΠΑΡΑΔΟ Α Κ ΙΣ Ε Σ Σ ΓΕΎ ΙΔΙΑΊΤΕΡΕ ΑΞΊΑΣ ΡΟΦΙΚΉΣ Τ ΙΑ Δ Σ Ή ΥΨΗΛ
Το παντοπωλείο Deli & Fresh, ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση, συνεχίζει να μας συστήνει ποιοτικά τρόφιμα όλων των ειδών, από κάθε μεριά της Ελλάδας. Ο κατάλογος είναι μακρύς και κρύβει μέσα του τα πάντα· γαλακτοκομικά, αλλαντικά, λαχανικά, ζυμαρικά, όσπρια, δημητριακά, μαρμελάδες, σάλτσες, ροφήματα, μπαχαρικά και ένα σωρό ακόμη νοστιμιές. Για να πάρετε μια γεύση: γραβιέρα Κεφαλλονιάς με μπούκοβο, βόειο παστράμι Καρδίτσας, βιολογικό παρθένο ελαιόλαδο από τη Λακωνία, παραδοσιακά ζυμαρικά «ΗΛΙΣ» από τη Ζαχάρω (τραχανάς, χυλοπιτάκι, κους-κους κ.α), θυμαρίσιο μέλι Κρήτης και λάδι μαύρης και λευκής τρούφας. Με μία επίσκεψη στο κατάστημα ή στο site θα βρείτε και όλα τα υπόλοιπα!
Πατριάρχου Ιωακείμ 40, Κολωνάκι | Τ: 210 72 14 322 & 210 72 23 887 | www.deliandfresh.gr
Deli & Fresh
@deliandfresh.athens
Φαντάσου ένα μέρος στο οποίο μπορείς να βρεις ελληνικά –και όχι μόνο– προϊόντα, από μικρούς και μεγαλύτερους παραγωγούς, βιολογικά, σπάνια και πιο κλασικά. Πάντως, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα είναι ιδιαίτερα και θα σε βάλουν στο παιχνίδι να ανακαλύψεις καινούριες γεύσεις και μυρωδιές. Ο Γάτης προσφέρει ποικιλία υλικών, από κριτσίνια και ζυμαρικά, μέχρι ψωμί, τσάι και όσπρια. Η ξενάγηση στις γειτονιές της Ελλάδας ξεκινάει με το μέλι από την Εύβοια και ψωμί από τον Βόλο.
ypselideli
hek @ogatis.t
Ο ΓΆΤΗΣ:
Η Λ Έ Ψ Υ Κ Ν Η Τ Σ I L E D Α Ν Έ
ΡΟΎΣ
ΑΥ ΟΥΣ ΘΗΣ ΙΜ Σ Ώ Ρ Β ΕΙΣ
Ρ ΟΥ ΘΑ Β
ΌΠ ΠΩΛΕΊΟ,΄ Ο Τ Ν Α Π EN
li
kypselide
the @ogatis_
ATESS ΤΟ DELIC
Η Άνδρος προσφέρει το μέλι της, τα τυροκομικά της, τα παραδοσιακά λουκάνικα και γλυκά της (αμυγδαλωτά και καλτσούνια). Ζυμαρικά έρχονται από την Αργολίδα, αλλά και από τη Θεσσαλία, με τα βιολογικά ζυμαρικά του αγροκτήματος Αντωνόπουλου. Δυναμωτικό ταχίνι από διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Από την Πέλλα, τα ξακουστά αλλαντικά ΜΑΚΑΛ. Η KUDU προσφέρει τον καφέ της και η KAKAU την πεντανόστιμη Vegalina και τις σοκολάτες της. Αν θες, λοιπόν, να εισάγεις στην κουζίνα και στην καθημερινότητά σου ποιοτικές και καινούριες γεύσεις, δεν έχεις παρά να ανοίξεις την πόρτα του Γάτη!
Κερκύρας 19, Κυψέλη Τ: 210 88 25 694
ΣΗΣ Ύ Φ Σ Η Τ Ι Κ Ά Ζ ΤΟ ΜΑΓΑ
Ν ΣΤΑ
ΑΤΕΥΘΕΊΑ
ΑΠΌ
ΚΑΙ Κ ΑΓΑΖΆΚΙ Μ Ο Τ Σ Η ΤΗ Γ
Σ ΧΈΡΙΑ ΜΑ
ΚΆÈ Ο Η Ç Ο Ί Ε Λ Ω Π ΑΝΤΟ Π Ο Ν Ι Ο Ό Κ Α Ι Σ ΠΑΡΑΔΟ ΕΥΕΙ
ΑΣ ΤΑΞΙΔ
Ο ΠΟΥ Μ ΤΟ ΜΙΚΡ
Η πανέμορφη Μακρυνίτσα, σκαρφαλωμένη στην πλαγιά του Πηλίου, έχει ένα μαγαζάκι στο οποίο μπορείς να βρεις όλα τα καλά της φύσης. Το τσάι του βουνού, η ρίγανη και τα αρωματικά βότανα είναι δικής τους παραγωγής και έρχονται κατευθείαν από το βιολογικό αγρόκτημά τους. Αλλά και βότανα από όλο τον κόσμο, μπαχαρικά, τσάι, κηραλοιφές, φυτικά έλαια, μέλι, superfoods, ακόμη και παραδοσιακούς μεζέδες σε βαζάκι. Το «τσάι κοκτέιλ», δικής τους μίξης, είναι αυτό που κάνει τη διαφορά, αφού περιέχει τρεις ποικιλίες τσάι βουνού και πλήθος μαλακτικών και χαλαρωτικών βοτάνων, όπως λουΐζα, ιβίσκο, χαμομήλι, μελισσόχορτο, φασκόμηλο κ.α. Μέσω του e-shop του, «Το μαγαζάκι της φύσης» φτάνει παντού.
Ο Γιώργος και η Κατερίνα μάς υποδέχονται στο μικρό αλλά όμορφο παραδοσιακό παντοπωλείο τους, που –παρά το μέγεθός του– κρύβει τους πιο υγιεινούς και νόστιμους θησαυρούς μικρών παραγωγών από όλη την Ελλάδα. Το λάδι, οι ελιές και τα τυριά έρχονται κατευθείαν από το τυροκομείο και το ελαιουργείο που διατηρούν τα ξαδέρφια τους στο Κοπανάκι Μεσσηνίας. Τα αλίπαστα καταφθάνουν από τη Βόρεια Εύβοια, όσπρια από Δομοκό και Καστοριά. Η Λήμνος φέρνει το αλεύρι και τον χαλβά, ενώ οι Σέρρες και η Ξάνθη το ταχίνι. Χύμα κρασί από τα Μεσόγεια, τσίπουρο από Τύρναβο και Κρητική ρακή. Μία επίσκεψη θα σας ταξιδέψει γευστικά σε όλη την Ελλάδα.
Μακρυνίτσα Πηλίου | Τ: 2428 099 484 | www.pelionherb.gr
Λομβάρδου 150, Γκύζη / T: 210 64 11 585 / www.e-oka.com
Μagazaki tis fisis
@ magazakitisfisis
@oka.paradosiaka
Η «Ελπίδα» πίσω από το τζάμι ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΕΣ ΚΑΙ ΚΕΊΜΕΝΟ: ΘΕΑΝΩ ΜΑΝΟΥΔΑΚΗ Διαδρομή Πατήσια-Καλλιθέα, με θολωμένα τζάμια και την πόλη να ντύνεται σιγάσιγά στα άσπρα. Έξω η Ελπίδα να μας χαμογελάει ή να μας δείχνει τα δόντια της. Τι περίεργο όνομα για κακοκαιρία. Ελπίδα. Σε τί; Σε ποιους; Ξέρεις από πριν ότι κάποιοι από εμάς θα ταλαιπωρηθούν, ότι κάποιοι θα περάσουν αυτές τις μέρες χωρίς θέρμανση, χωρίς ρεύμα, χωρίς στέγη. Ελπίδα ότι κανείς δεν θα μείνει μόνος και εκτεθειμένος. Ελπίδα που ξέρεις ότι θα διαψευστεί.
Χαζεύω τον κόσμο που βρίσκεται στον δρόμο, άλλοι βιαστικοί, άλλοι περπατάνε αργά, απολαμβάνοντας το χιόνι. Με ομπρέλες και χρωματιστά σκουφιά, βήματα βιαστικά, μορφές που θολώνουν πίσω από το τζάμι, μετατρέπονται σε φιγούρες από ζωγραφικό πίνακα. Όσο περνάει η ώρα, τα αυτοκίνητα στον δρόμο λιγοστεύουν. Σαν σε κινηματογραφική ταινία, οι εικόνες και το φως αλλάζουν. Μια οικεία και γνώριμη διαδρομή μεταμορφώνεται. Βιαστικά κλικ, να προλάβεις να κρατήσεις τη στιγμή. Ξέρεις ότι τις επόμενες μέρες όλα θα ξαναπάρουν τη γνωστή τους μορφή, το χιόνι θα έχει λιώσει, θα μείνουν μόνο οι εικόνες και η μνήμη από τις νιφάδες που αιωρούνται στο κενό.
ΠΌΤΕ ΘΑ ΠΙΟΎΜΕ ΕΚΕΊΝΟΝ ΤΟΝ ΚΑΦΈ; Ο καφές έχει επιφορτιστεί με μία έννοια που ξε-
σεις που έχει λάβει η πιο αγαπημένη απόλαυ-
περνά την απλή κατανάλωση ενός ροφήματος.
ση στον κόσμο. Τα «πάμε για ένα καφεδάκι
Στο πέρασμα του χρόνου, ο καφές εξελίχθηκε
να τα πούμε» και «πότε θα πιούμε εκείνον τον
σε ουσιώδες και αναπόσπαστο κομμάτι της
καφέ», είναι συχνά η έναρξη των πιο ουσιαστι-
παγκόσμιας κουλτούρας. Η μέρα δεν ξεκινάει
κών και, ίσως, των πιο βαρετών συζητήσεων.
χωρίς αυτόν, ενώ ανθρώπινες σχέσεις και φι-
Πώς όμως θα γνωρίσεις κάποιον; Πώς θα κα-
λίες έχουν δημιουργηθεί πάνω από ένα πα-
ταλάβεις, αν ταιριάζετε; Με το «άραγμα» που
γωμένο ή ζεστό ποτήρι. Στον αιώνα που δια-
προσφέρει μια γεμάτη, μοσχομυριστή κούπα
νύουμε, η επεξεργασία, το σερβίρισμα και η
καφέ. Τα πρωινά, τα χουχουλιαστά απογεύ-
κατανάλωση καφέ έχουν εξελιχθεί σε μία τέχνη
ματα, ακόμη και τα ξημερώματα για να προ-
με δικά της μυστικά και κόλπα, για την απο-
λάβεις ένα αεροπλάνο ή ένα πλοίο ή τις νύ-
γείωση της γεύσης και της απόλαυσης.
χτες, αν δουλεύεις νυχτερινή βάρδια, ο καφές
Γράφει
Φράσεις που έχουμε στην καθημερινότητά
είναι σαν συνέχειά σου, μια μόνιμη συντροφιά
η Άντα Κουγιά
μας, δηλώνουν τις συναισθηματικές προεκτά-
που ποτέ δεν σε προδίδει…
OMERTA Coffee Roasters
Όταν ο καφές γίνεται... τέχνη! Με έναυσμα το πάθος για ποιοτικά καλό καφέ, η omerta coffee roasters ξεκίνησε, από τη Μυτιλήνη, να δημιουργεί μοναδικά χαρμάνια καφέ τόσο ελληνικού και φίλτρου όσο και espresso, αναδεικνύοντας την premium πλευρά του καφέ. Η τεχνογνωσία και η αγάπη των ανθρώπων της omerta coffee roasters οδήγησε στη δημιουργία του πρώτου καταστήματος, στην Πανόρμου 34 στους Αμπελόκηπους, με τη μορφή franchise. Ένας χώρος σύγχρονος, ιδιαίτερης αισθητικής, όπου μπορείς να προμηθευτείς και να απολαύσεις τον αγαπημένο σου καφέ ή ρόφημα, μαζί με μοναδικής ποιότητας συνοδευτικά, στο σπίτι ή στη βόλτα σου. Επιπλέον, υπάρχει τμήμα καφεκοπτείου με φρεσκοκομμένο καφέ, όπως και προϊόντα επιλογής omerta coffee roasters, που κάνουν τον καφέ στο σπίτι πραγματική… απόλαυση! Extra tip: στο κατάστημα μπορείς να προμηθευτείς όλες τις απαραίτητες συσκευές για να γίνεις ένας home barista.
INFO Πανόρμου 34, Αμπελόκηποι | Τ.: 210 64 26 060 Fb: Omerta coffee roasters stores (Πανόρμου) Ig: omertacoffeeroasters.panormou www.omertacoffeeroasters.gr
BARISTI
Speciality Coffee
Aλλάζουν τα δεδομένα του Street Coffee σε όλη την πόλη Με το πρώτο κατάστημα να ανοίγει στην Αμφιάλη το 2013, το Baristi άρχισε να εξαπλώνεται σε πολλές γειτονιές της πόλης, αφού βρήκε τη συνταγή της επιτυχίας για εξαιρετικό καφέ, δημιουργώντας μια καθημερινή συνήθεια που δύσκολα αλλάζει. Speciality καφές 100% Arabica, που προέρχεται από τη Βραζιλία, συνδυάζεται με το μοντέρνο design των καταστημάτων, την άψογη εξυπηρέτηση, τη συνεχή εκπαίδευση του προσωπικού, τη σημασία στη διαδικασία του delivery, με συνεχή προσπάθεια να μην αλλάζει τίποτα σε σχέση με τη δια ζώσης εξυπηρέτηση και τις προσιτές τιμές. Γι’ αυτό, σήμερα, η ομάδα του Baristi μετρά 16 καταστήματα σε πολλές γειτονιές της Αθήνας και έχει ήδη φανατικούς - λάτρεις του καφέ. Φυσικά, μαζί με το απαραίτητο ρόφημα, καλό είναι να δοκιμάσετε και τις λαχταριστές αλμυρές και γλυκιές γευστικές προτάσεις για κάθε στιγμή της ημέρας.
INFO Παύλου Μελά 9, Περιστέρι | Τ.: 210 46 10 910 Καταστήματα και σε Νέα Σμύρνη, Νέα Ιωνία, Παγκράτι, Κερατσίνι, Σαλαμίνα, Νίκαια, Πειραιά, Χαϊδάρι, Αιγάλεω, Νέο Κόσμο, Ζωγράφου Fb: Baristi Speciality Coffee | www.baristi.gr
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕ
Η ιστορία του καφέ εξελίχθηκε στους αιώνες, αρχής γενομένης το 850 μ.Χ. Όπως λέει ο μύθος, ένας Αιθίοπας βοσκός παρατήρησε ότι οι κατσίκες του ήταν πολύ ενεργητικές, όταν έτρωγαν τα κεράσια ενός συγκεκριμένου θάμνου. Μάζεψε, λοιπόν, μερικά για να τα δοκιμάσει ο ίδιος, γράφοντας έτσι την πρώτη σελίδα στην ιστορία του καφέ. Πράγματι, για πολλούς αιώνες, οι Αιθίοπες μασούσαν ωμούς τους κόκκους του καφέ. Οι καρποί διαδόθηκαν σε όλη τη χώρα και έφτασαν στην Αραβική Χερσόνησο γύρω στον 12ο αιώνα. Η χώρα που πρώτη έβρασε τους κόκκους του καφέ είναι η Υεμένη. Ακριβώς λόγω της αραβικής ρίζας, σε αυτήν τη γλώσσα οφείλουμε και το όνομά του: qahwa (προφέρεται κάουα) ήταν μία από τις λέξεις που χρησιμοποιούσαν οι Άραβες για το κρασί, το οποίο αντικατέστησε ο καφές, αφού το Ισλάμ απαγόρευσε την κατανάλωση αλκοόλ. Μετά τους Άραβες, ο καφές αγκαλιάστηκε από τους Πέρσες και τους Τούρκους, ενώ στην Ευρώπη έφτασε τον 17ο αιώνα μέσω των εμπόρων — συγκεκριμένα στην Ιταλία. Ενώ στην αρχή αντιμετωπίστηκε από την εκκλησία ως «σατανικό ποτό», ο Πάπας Κλήμης Η΄ έδωσε την άδεια στους χριστιανούς να τον καταναλώσουν, όταν τον δοκίμασε και ενθουσιάστηκε με τη γεύση. Ήταν 1629, όταν άνοιξε το πρώτο καφενείο της Ευρώπης στη Βενετία και, από εκεί, τα καφενεία ως χώροι ανταλλαγής ιδεών, γνώσης, εστίες πολιτικών και φιλοσοφικών συζητήσεων άρχισαν να εξαπλώνονται σε όλη την Ευρώπη.
ήταν η πρώτη χώρα που κατάφερε να κλέψει σπόρους και να αρχίσει να φυτεύει στις αποικίες της στην Ινδονησία. Την ίδια εποχή περίπου, το φυτό του καφέ πέρασε και στην Ινδία, όπου ο Μπάμπα Μπουντάν μετέφερε λαθραία σπόρους, επιστρέφοντας από τη Μέκκα. Τον καφέ έφεραν στην αμερικανική ήπειρο οι Γάλλοι, μέσω των αποικιών τους στη Μαρτινίκα, τη Γαλλική Γουινέα και αλλού. Τα πρώτα φυτά έφερε ο Γκαμπριέλ ντε Κλιού στη Μαρτινίκα, το 1714. Από εκεί πέρασε στη Γαλλική Γουινέα. Το 1727, ο Φραντσίσκο Παλχέτα στάλθηκε από τον βασιλιά της Βραζιλίας στη Γουινέα, προκειμένου να φέρει σπόρους καφέ για να καλλιεργηθούν στη χώρα του. Καθώς η απόσπαση των σπόρων αποδείχτηκε δύσκολη, ο Παλχέτα έλυσε το πρόβλημα σαγηνεύοντας τη γυναίκα του Γάλλου Κυβερνήτη, η οποία του έδωσε σπόρους και φύτρες καφέ, κι έτσι το φυτό πέρασε στη Βραζιλία, η οποία είναι σήμερα η χώρα με τη μεγαλύτερη παραγωγή καφέ στον κόσμο. Ο καφές έγινε το πιο δημοφιλές ρόφημα στον κόσμο, με τις διάφορες παραλλαγές του να κάνουν την εμφάνισή τους: τούρκικος, φίλτρου, εσπρέσο, στιγμιαίος, καπουτσίνο, κάψουλες (ανάλογα με τα γούστα του καθενός), ο καφές μάς κάνει παρέα όλες τις ώρες της ημέρας — κι αυτή η αγάπη μάλλον δεν θα τελειώσει ποτέ.
Οι Άραβες για πολύ καιρό απαγόρευαν αυστηρά την εξαγωγή σπόρων και η Ολλανδία
ΜΙΛΏΝΤΑΣ ΜΕ ΈΝΑΝ BARISTA ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΟΥΛΟΥΚΗΣ | LOT51
ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΑΝΑΚΆΛΥΨΗ ΤΟΥ ΚΑΦΈ ΜΈΧΡΙ ΣΉΜΕΡΑ, ΠΟΛΛΆ ΈΧΟΥΝ ΑΛΛΆΞΕΙ. ΑΦΟΎ ΈΓΙΝΕ ΑΝΑΠΌΣΠΑΣΤΟ ΚΟΜΜΆΤΙ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΌΤΗΤΆΣ ΜΑΣ, ΦΥΣΙΚΌ ΚΑΙ ΕΠΌΜΕΝΟ ΉΤΑΝ ΝΑ ΕΞΕΛΙΧΘΕΊ ΣΕ ΤΈΧΝΗ ΠΟΥ ΛΊΓΟΙ ΞΈΡΟΥΝ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΆ ΤΗΣ. ΈΤΣΙ ΚΙ ΕΜΕΊΣ ΜΙΛΉΣΑΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΚΏΣΤΑ ΜΠΟΥΛΟΎΚΗ, BARISTA ΤΟΥ LOT51, ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΑΘΑΡΊΣΕΙ ΤΟ ΤΟΠΊΟ ΣΤΟΝ ΤΟΜΈΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΊΑΣ ΕΝΌΣ ΚΑΛΟΎ ΚΑΦΈ. ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΎΛΗ ΜΈΧΡΙ ΤΗΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΊΑ, ΤΟ ΨΉΣΙΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΆΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΚΑΦΈ, ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΈΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΊΕΣ. ΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΉ ΔΟΥΛΕΙΆ, ΜΕ ΤΕΛΕΥΤΑΊΟ ΚΡΊΚΟ ΤΟΝ ΊΔΙΟ ΤΟΝ BARISTA, Ο ΟΠΟΊΟΣ, ΈΧΟΝΤΑΣ ΤΟ KNOW-HOW, ΦΡΟΝΤΊΖΕΙ ΝΑ ΈΡΘΕΙ ΣΤΟ ΠΟΤΉΡΙ ΜΑΣ ΤΟ ΣΩΣΤΌ ΑΠΟΤΈΛΕΣΜΑ.
«Όσον αφορά τους speciality coffees, πρόκειται για καφέδες ανώτερης ποιότητας, που έχουν κριθεί από επιλεγμένους γευσιγνώστες υψηλού επιπέδου. Οι baristi είναι ο τελευταίος κρίκος της αλυσίδας και, έχοντας αντίληψη πάνω στο προϊόν, φροντίζουν να αξιοποιηθεί σωστά ο καφές, δίνοντας τα γευστικά προφίλ που θα χαροποιήσουν τον καταναλωτή και με αυτόν τον τρόπο δίνουν έναν αντιπροσωπευτικό χαρακτήρα στον καφέ. Πλέον υπάρχουν και τα microroastery shops, που καβουρδίζουν τον δικό τους καφέ, δίνοντας τη δική τους πινελιά στο προϊόν. Τέλος, ο κάθε καταναλωτής είναι όμορφο να γνωρίζει ότι ο καφές ακολουθεί ένα ταξίδι πριν φτάσει στα χέρια του. Όλα αρχίζουν από τη φάρμα όπου καλλιεργείται και ωριμάζει το λεγόμενο καφεόδεντρο, μετά γίνεται η συλλογή του και, αφού ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, περνάμε στην επόμενη φάση του processο, όπου ο καφές διαμορφώνει τον χαρακτήρα του, ανάλογα με την επεξεργασία που θα δεχτεί. Μετά την εισαγωγή του καφέ ως green bean, έρχεται να αναλάβει ο roaster, ο οποίος είναι ο συνεχιστής της γευστικής αλυσίδας, με τελευταίο στη δράση τον baristα, που ολοκληρώνει αυτό το συλλογικό έργο».
HANDPICKERS Coffee Roasters
Όταν ο καφές γίνεται ιδέa Με όνομα εμπνευσμένο από τους ανθρώπους που σκοπός τους είναι να συλλέγουν αποκλειστικά με τα χέρια τα ώριμα κεράσια του καφέ, στο Handpickers κάνουν ό,τι περνάει από το δικό τους χέρι για να προσφέρουν νόστιμο και ποιοτικό καφέ. Φτιάχνουν δικά τους χαρμάνια καβουρδίζοντας τον καφέ (100% Arabica), ο οποίος είναι φερμένος από μικρούς παραγωγούς, τους οποίος έχουν γνωρίσει στα ταξίδια που κάνουν με σκοπό να έρθουν σε επαφή με την πρώτη ύλη και τους ανθρώπους που την διαχειρίζονται. Στο φυσικό κατάστημα θα βρείτε κάθε μέρα το χαρμάνι Dark Sparrow αλλά και δύο single origin καφέδες από διαφορετικές χώρες του κόσμου, οι οποίοι εναλλάσσονται κάθε εβδομάδα. Στο Handpickers έχουν στήσει έναν ολόκληρο κόσμο γύρω από τον καφέ, με κάψουλες συμβατές με μηχανές Nespresso, οικιακές αλλά και επαγγελματικές μηχανές και ένα σωρό ακόμη χρήσιμα εξαρτήματα, τα οποία μπορούμε να προμηθευτούμε πανεύκολα από το e-shop τους.
INFO Αναξαγόρα 45, Αθήνα | Τ: 210 48 1 7 530 WB: handpickerscoffee.gr FB: @handpickerscoffee IG: @ handpickers_coffee_roaster
DASH MICRO-ROASTED ESPRESSO
LOT 51
...και η μέρα ξεκινά απολαυστικά
Γιατί ο πολύ καλός καφές δεν είναι ουτοπία
Με πολύχρονη εμπειρία στον τομέα του καφέ, η οικογένεια Δασύρα, ακολουθώντας τα σημεία των νέων εποχών, «ψάχτηκε» σε διάφορες γωνιές του κόσμου και έφερε στα ποτήρια μας έναν εξαιρετικό καφέ, με το όνομα «Dash». Χαρμάνι διαλεγμένων κόκκων, το οποίο παράγεται περιορισμένα και ελεγχόμενα για να μπορεί να δίνεται η ίδια σημασία σε κάθε μικρή λεπτομέρεια, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται σταθερό και εξαιρετικό αποτέλεσμα. Το καφεκοπτείο βρίσκεται στο Περιστέρι, απ’ όπου επιχειρήσεις μπορούν να προμηθευτούν το μοναδικό χαρμάνι, ενώ και εμείς μπορούμε να το δοκιμάσουμε στο σπίτι.
Φωτεινό spot, minimal αισθητική και πολύ λευκό. Το χρώμα το δίνουν οι άνθρωποι και… ο καφές! Στο Lot 51 θα βρεις κάθε μέρα καφέ από τρεις διαφορετικές χώρες του κόσμου για να επιλέξεις. Specialty coffees που καταλήγουν στο ποτήρι σου μέσα από τις μαγικές κινήσεις των barista και τις καλύτερες παγκοσμίως μηχανές καφέ. Foodpairing Alert· η χειροποίητη μπάρα δημητριακών. Το Cold Brew, με τη συνταγή του Lot 51 και με δική τους εμφιάλωση, παραδίδεται σε κουτάκι αναψυκτικού, κομψό, φινετσάτο και έτοιμο για κατανάλωση.
INFO www.dash-espresso.gr | Λ. Κωνσταντινουπόλεως 118, Περιστέρι Τ.: 210 57 52 007 // 210 57 15 914
INFO Παπαδιαμαντοπούλου 24Β | Τ: 693 733 7066 WB: lot51.gr | FB: LOT51 | IG: @lot.51
ΕΣΎ ΠΟΎ ΠΊΝΕΙΣ ΤΟΝ ΚΑΦΈ ΣΟΥ; ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΑΜΕΛΗΤΈΟ ΤΟ ΠΏΣ ΠΊΝΕΙΣ ΤΟΝ ΚΑΦΈ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΊΔΙΟ ΙΣΧΎΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΎ ΠΊΝΕΙΣ ΤΟΝ ΚΑΦΈ ΣΟΥ. ΑΥΤΉ Η ΠΌΛΗ ΈΧΕΙ ΠΟΛΛΈΣ ΕΠΙΛΟΓΈΣ. ΚΑΦΈΣ ΣΕ ΠΟΛΥΚΟΣΜΊΑ, ΚΑΦΈΣ ΡΟΜΑΝΤΙΚΌΣ, ΚΑΦΈΣ ΜΟΝΑΧΙΚΌΣ, ΚΑΦΈΣ ΣΤΟ ΧΈΡΙ, ΚΑΦΈΣ ΣΤΟ ΣΠΊΤΙ. ΑΝΆΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΊΣΤΑΣΗ, ΤΗ ΔΙΆΘΕΣΗ, ΤΟΝ ΣΥΝΟΔΟΙΠΌΡΟ ΣΤΗΝ ΑΠΌΛΑΥΣΗ, ΑΛΛΆΖΕΙ ΚΑΙ Ο ΤΌΠΟΣ, ΌΠΩΣ ΚΑΙ Η ΙΕΡΟΤΕΛΕΣΤΊΑ.
Είναι μερικές φορές που προτιμάς την πολυκοσμία, εκεί που πηγαίνουν όλοι, με τις μεγάλες παρέες να κάνουν σαματά και να κυλάει η μέρα και το απόγευμα με εικόνες γρήγορες, ατάκες στην παρέα, τη δική σου και τη δίπλα. Είναι κι άλλες φορές που προτιμάς την ησυχία, την ιδιωτικότητα. Ένα μικρό καφέ στο κέντρο της πόλης, συνήθως με παριζιάνικο στυλ ή έστω πινελιές που θυμίζουν κάτι ζεστό και οικείο, που σου προσφέρει την ανάλογη θαλπωρή για να απολαύσεις ήρεμες και ουσιαστικές συζητήσεις ή να βγεις ένα ραντεβού μακριά από τα αδιάκριτα μάτια. Πολλές φορές, σε κάνουν κομμάτι τους αυτά τα μικρά καφέ και δεν θέλεις να φύγεις. Συνεχίζεις όλη μέρα να τρως γλυκές ή αλμυρές μπουκιές μαζί με τον καφέ σου. Κάποια άλλα έχουν τόση ησυχία που θαρρείς πως βρίσκεσαι σε ιερή βιβλιοθήκη. Εκεί έχεις την ευκαιρία να πιεις τον καφέ σου όσο δουλεύεις ή διαβάζεις. Η ατμόσφαιρα σε κάνει πιο αποτελεσματικό σε ό,τι κι αν καταπιαστείς. Κι αν δεν θέλεις το έξω, έχεις την ευκαιρία να υποδεχτείς τους φίλους στο σαλόνι σου και η συνεχής ανανέωση της κούπας να οδηγεί σε γέλια, κλάματα, υστερίες και σιωπές. Γιατί ο καφές ανοίγει τις καρδιές. Κι αν, ακόμη, θέλεις να «μοιραστείς απλώς την πλήξη» (σε εισαγωγικά, γιατί το λέει συχνά μια φίλη), δεν γίνεται χωρίς την απαραίτητη συντροφιά ενός τρίτου με τη δίκη του υπόσταση: του καφέ που συνοδεύει κάθε στιγμή. Κι αν θέλεις μια γουλιά μαζί με απαγορευμένο τσιγάρο, στα ψηλά της πόλης ή στα σοκάκια του κέντρου, στο όρθιο, για να αλλάξει το κέφι ή να πάρεις μια ανάσα, έχεις το δικό σου αγαπημένο στέκι που θα σου δώσει το αναζωογονητικό καφέ «φίλτρο», για boost ενέργειας και χαλάρωσης ταυτόχρονα!
01 02 03 04
Κάνε κάτι διαφορετικό. Αντί να βάλεις ξυπνητήρι την ώρα που πρέπει, βάλε μία ώρα νωρίτερα, πήγαινε στο καφέ της γειτονιάς σου και χαλάρωσε μόνος, πριν βουτήξεις άλλη μια μέρα στους φρενήρεις ρυθμούς της καθημερινότητας. Εσύ ταιριάζεις στιγμές της καθημερινότητας με ένα συγκεκριμένο είδος καφέ; Προσωπικά, αν παίζω τάβλι, πίνω φραπέ, αν είμαι λίγο κρυωμένη, ελληνικό, αν δω τις φίλες μου, έχουμε αδυναμία στα εσπρεσάκια, ενώ αν έχω πολλούς καλεσμένους, ο φίλτρου είναι η λύση.
Για να καταλάβεις πόσο διάσημος είναι ο καφές, θα μιλήσουμε με νούμερα: Υπολογίζεται ότι η διαδικασία ετοιμασίας του ροφήματος επαναλαμβάνεται παγκοσμίως πάνω από 400 δισεκατομμύρια φορές τον χρόνο.
Συναντούμε διάφορα είδη καφέ ανά τον κόσμο: στην Ισπανία είναι δημοφιλής ο καφές Bombon (με βάση τον εσπρέσο και ζαχαρούχο συμπυκνωμένο γάλα), στο Βιετνάμ ο Egg Coffee (με κρόκους αυγού, ζάχαρη, συμπυκνωμένο γάλα και καφέ robusta) και στην Αυστρία ο Melange (καπουτσίνο με πιο ελαφρύ εσπρέσο).
3B COFFEE & NUTS Καιρός να δοκιμάσουμε τον καλύτερο καφέ στη Νέα Ιωνία Ξεχωρίζει από μακριά για την industrial αισθητική, ενώ τα αρώματα καφέ, ξηρών καρπών και σοκολάτας σε οδηγούν έξω από την πόρτα του. Ο λόγος για το 3bcoffeenuts, που άνοιξε τις πόρτες του πριν 7 χρόνια στη Νέα Ιωνία και τα προσεγμένα προϊόντα του οδήγησαν τόσο σε μεγάλη επισκεψιμότητα όσο και στο άνοιγμα ενός ακόμη καταστήματος στα Πευκάκια. Ο καφές είναι ένα ιδιαίτερο χαρμάνι 100% Arabica και πρόκειται για ένα signature blend με βάση τη Βραζιλία και την Αιθιοπία, του οποίου η επίγευση φέρνει στον ουρανίσκο νότες ξηρών καρπών. Στο 3b, θα βρεις super foods, ξηρούς καρπούς, energy spreads και μια μεγάλη γκάμα από χειροποίητες μπάρες δημητριακών, ώστε η μέρα να ξεκινήσει δυναμικά. Φυσικά, μπορείς να προμηθευτείς και καφέ για το σπίτι, από Single Origin μέχρι commercial (όλη τη γκάμα του καφέ Hausbrandt). Το εξειδικευμένο προσωπικό του 3b φέρνει στο ποτήρι μας το πιο ξεχωριστό αποτέλεσμα και στη μέρα μας την πιο ευχάριστη νότα.
INFO
● 28ης Οκτωβρίου 24, Νέα Ιωνία Τ.: 210 27 20 335 | Fb: 3bcoffeenuts Nea Ionia Ig: 3bcoffeenuts_neaionia ● Σμύρνης 32 & Ελ Αλαμέιν, Νέα Ιωνία T.: 210 27 10 823 | Fb: 3bcoffeenuts Pefkakia Ig: 3bcoffeenuts_pefkakia
VOLVER
ΟΥΜΠΟΎΝΤΟΥ
Στο Volver o καφές είναι… γκουρμέ!
Eίμαι αυτός που είμαι, επειδή είσαι αυτός που είσαι
Στην καρδιά της Αθήνας, ο καλός καφές σε καλεί να τον δοκιμάσεις σε μια διαφορετική γωνιά, μακριά από τους έντονους καθημερινούς ρυθμούς. Στο Volver, λοιπόν, θα βρεις τον ξεχωριστό ιταλικό espresso της Antica Tostatura Triestina. Ένα premium blend εκλεκτών ποικιλιών που καβουρδίζεται με τη μέθοδο wood-roasting, δηλαδή το αργό ψήσιμο σε ξύλα οξιάς. Το αποτέλεσμα; Ένα προϊόν μοναδικής λεπτότητας και ποιότητας. Φυσικά, πέραν του ξεχωριστού καφέ, στο Volver θα βρεις και ροφήματα για όλες τις ώρες της ημέρας, μα πάνω απ’ όλα, ένα χαμόγελο που σου φτιάχνει το κέφι.
Αυτό σημαίνει η λέξη «Ουμπούντου» στη Νότια Αφρική και πρεσβεύει απόλυτα τον Νίκο και τον Χρήστο, τους δύο φίλους που άνοιξαν αυτήν τη φιλόξενη γωνιά του καφέ στο Θησείο. Ο καφές για εκείνους είναι ένα μέσο γνωριμίας, ένας τρόπος να ακούσουν ιστορίες —και οι καλύτερες ιστορίες λέγονται γύρω από ποτήρια και φλιτζάνια καφέ. Από την εταιρεία Mr Bean, έχουν το δικό τους blend από τρεις «Βραζιλίες», με επίγευση σοκολάτας, ενώ ανά εβδομάδα έχουν μια διαφορετική επιλογή για τους πιο «γκουρμέ» λάτρεις του καφέ. Φυσικά, δεν λείπουν οι επιλογές σε αλμυρά και γλυκά σνακ, ενώ οι vegan γεύσεις είναι κορυφαίες.
INFO Βαλαωρίτου 7Α, Αθήνα | Τ.: 210 36 35 557 | Fb: Volver
INFO Νηλέως 58, Θησείο | Τ.: 210 34 10 566 | Ig: ubuntu_ath
Όσο κι αν μεγαλώνει αυτή η πόλη, όσο κι αν πολλά αλλάζουν, το μόνο σίγουρο είναι ότι η Αθήνα ξέρει από καλό φαγητό. Στην Αθήνα θα βρεις και πιο έθνικ επιλογές, πιο «εξευρωπαϊσμένες», όμως το εντυπωσιακό είναι ότι σίγουρα βρίσκεις και μικρές ή μεγαλύτερες γωνιές που διατηρούν στο έπακρο την παραδοσιακή γεύση, που θυμίζει κυριακάτικο μαμαδίστικο φαγητό.
Στα μικρά μαγειρεία και τα παραδοσιακά μεζεδοπωλεία, το κέφι, το χαμόγελο, η φιλοξενία, είναι αυθεντικά. Έτσι, γίνονται σιγά-σιγά τα αγαπημένα μας γευστικά στέκια, που παραμένουν αναλλοίωτα στη συνείδησή μας, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Μοναχικά, με παρέα, με το ζευγάρι, με την οικογένεια, σε κάθε στάδιο της ζωής. Γιατί η Αθήνα είναι νόστιμη — και η Αθήνα και οι άνθρωποί της.
ΨΗΤΟΠΩΛΕΊΟ Ο ΓΙΏΡΓΟΣ Βαρατάση 1, Γκύζη | Τ.: 210 64 34 914 www.psitopoleio-ogiorgos.gr Fb: Ψητοπωλείο ο Γιώργος-ΓΚΥΖΗ
Το «Ψητοπωλείο ο Γιώργος» στη γειτονιά του Γκύζη έχει ξεχωρίσει για την άριστης ποιότητας πρώτη ύλη, για τις νόστιμες γεύσεις και την οικογενειακή ατμόσφαιρα. Αυτά είναι και τα μυστικά της επιτυχίας του, αφού εδώ και πολλά χρόνια έχει σταθερή πελατεία από όλη την Αθήνα. Ναι, έχει ξεχωριστό σουβλάκι, όμως ασυναγώνιστα είναι τα ορεκτικά, τα ψητά, όπως και τα μαγειρευτά του. Για ένα χορταστικό γεύμα στο σπίτι ή στα φιλόξενα τραπέζια του, έχεις να επιλέξεις ανάμεσα σε νόστιμες πατάτες, αλοιφές και μικρές νοστιμιές, φρέσκες σαλάτες, καλοψημένα κρέατα και μαμαδίστικα πιάτα ημέρας.
TI P
Η ΑΘΗΝΑ ΕΙΝΑΙ ΝΟΣΤΙΜΗ Μία πόλη, πολλές όψεις. Η Αθήνα με τις ομορφιές της, η Αθήνα με τις γειτονιές της, η Αθήνα με τις νοστιμιές της.
Σε μικρές ή πιο μεγάλες γειτονιές, το ορεκτικό που λιώνει στο στόμα, τα χορταστικά μαγειρευτά και ψητά, οι σούπες και οι φρέσκες σαλάτες έχουν την τιμητική τους και μας προσφέρουν ένα πλούσιο γεύμα με κλασικές και ιδιαίτερες γεύσεις. Όσο για την ατμόσφαιρα, διατηρείται ακόμη αυτή η αίσθηση της παρέας, της γειτονιάς, της οικειότητας.
Μπορεί να φημίζεται για το εξαιρετικό, παραδοσιακό σουβλάκι του, όμως όταν δοκιμάσετε τα ψητά και τα μαγειρεύτα του, το «Ψητοπωλείο ο Γιώργος» θα μπει στην καθημερινότητά σας.
TΟ ΤΡΊΚΥΚΛΟ
Πυθέου 34, Νέος Κόσμος // Τ.: 210 92 32 384 Fb: Το Τρίκυκλο-To Trikyklo
ΨΗΤΟΠΩΛΕΙΟ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΟ ΤΡΙΚΥΚΛΟ ΟΙ ΝΟΣΤΙΜΙΕΣ ΤΗΣ ΜΑΙΡΗΣ ΤΟ ΦΑΓΟΠΟΤΕΙΟΝ
TI P
CH ECK LIS T
«Το Τρίκυκλο» φτιάχτηκε για να γίνει στέκι, άρα η ζεστασιά και η οικειότητα που νιώθεις από την πρώτη στιγμή που περνάς το κατώφλι του δεν είναι τυχαία. Το μότο του μαγαζιού είναι «ό,τι τρώμε, τρώτε και ό,τι πίνουμε, πίνετε» και αυτό αποτυπώνεται τόσο στις επιλογές του μενού όσο και στα αποστάγματα, όλα με προσοχή επιλεγμένα. Από το 1997 πειραματίζονται με τα προϊόντα της ελληνικής γης και το πείραμα πετυχαίνει και με το παραπάνω. Φυσικά, δεν μπορείς να μην σταθείς στην αγάπη τους για την ελληνική μπύρα, αφού προσφέρουν πάνω από 20 ετικέτες από ελληνικές μικροζυθοποιίες. Η εμπειρία στον χώρο ολοκληρώνεται με τα τραπεζάκια στον γραφικό πεζόδρομο της Πυθέου. Γεύσεις από όλη την Ελλάδα έρχονται στα πιάτα μας, απευθείας από την κουζίνα του «Τρίκυκλου». Γεύσεις παραδοσιακές, με ιδιαίτερες πινελιές, μαγειρεμένες με αγάπη και μεράκι. Όλα συνοδεύονται με πλούσια αποστάγματα, για να απογειωθούν τα μεσημέρια και τα βράδια μας.
ΟΙ ΝΟΣΤΙΜΙΕΣ ΤΗΣ ΜΑΙΡΗΣ
Ύδρας 2, Πλατεία Αγίου Γεωργίου, Κυψέλη Τ: 210 82 29 239 // fb: Οι νοστιμιές της Μαίρης Ποιος είπε ότι δεν μπορούμε να γευτούμε σπιτικό μαμαδίσιο φαγητό χωρίς να βάλουμε τα τσουκάλια στη φωτιά; Κανείς, γιατί, για καλή μας τύχη, εμείς οι Κυψελιώτες και πέριξ, όταν μας «μυρίσει» σπιτικό φαγητό, ξέρουμε πού πρέπει να βρεθούμε. Στη γωνιά της Μαίρης, πάνω στην πλατεία του Άη-Γιώργη, που έχει βαλθεί να κάνει τη γειτονιά να μοσχοβολάει από τις νοστιμιές της! Μαγειρείο αυθεντικό, που το χαρακτηρίζει η αγάπη και το μεράκι της Μαίρης και η φιλοξενία των ανθρώπων της.
TI P
Αυτά τα στοιχεία το έχουν κάνει, εδώ και πολλά χρόνια, να βρίσκεται ψηλά στις προτιμήσεις μας. Κλασικό σημείο για ελληνικές γεύσεις, αφού όλα τα πιάτα είναι φτιαγμένα από τα πιο αγνά υλικά, με ξεχωριστή, μαμαδίσια φροντίδα. Όλα τα καλά θα τα βρεις στης Μαίρης. Σαλάτες, ορεκτικά, πίτες, πιάτα ημέρας, μαγειρευτά, της ώρας, τηγανητά, σούπες, όλα νοστιμότατα και έτοιμα να δημιουργήσουν ένα σωστό οικογενειακό τραπέζι. Αλλά και ό,τι άλλο κι αν λαχταρήσετε, αν η Μαίρη έχει τα υλικά, θα σας το φτιάξει στο πιτς φιτίλι. Τώρα που η καραντίνα αποτελεί παρελθόν, τα τραπέζια της Μαίρης είναι πάλι γεμάτα με καλλιτέχνες που σχηματίζουν μικρές ή μεγάλες παρέες, μετά τις θεατρικές παραστάσεις.
Κλασικές πια επιλογές στο μαγειρείο της Μαίρης είναι τα γιουβαρλάκια αυγολέμονο, τα κεφτεδάκια με τις φρεσκοκομμένες πατάτες, τα κανελόνια, το παστίτσιο, η φρέσκια τυρόπιτα, τα μακαρόνια με κιμά που σίγουρα θα σε χορτάσουν.
ΤΟ ΦΑΓΟΠΟΤΕΊΟΝ
Πατριάρχου Ιωακείμ 56, Κολωνάκι (Αθήνα) Τ.: 210 72 51 771 | Fb: Φαγοποτείο Το «Φαγοποτείον», εδώ και 22 χρόνια σταθερά, φέρνει στο Κολωνάκι γεύσεις ελληνικές, μεσογειακές, μα πάνω απ’ όλα σπιτικές και αυθεντικές. Το συγκεκριμένο εστιατόριο το εμπιστεύονται τόσο οι άνθρωποι που μένουν ή εργάζονται στη γειτονιά, ενώ θα δεις και κόσμο που έρχεται στο Κολωνάκι μόνο και μόνο για να χορτάσει με τις πιο νόστιμες σπεσιαλιτέ του «Φαγοποτείου». Γι’ αυτό, εξάλλου, έχει ακόμη τις πόρτες του ανοιχτές, μετά από τόσα χρόνια.
TI P
Μερίδες γενναίες, στο κατάστημα, για παραλαβή ή delivery, έρχονται ολόφρεσκες στο πιάτο μας, αφού το «Φαγοποτείον» δίνει μεγάλη σημασία στην πρώτη ύλη. Ποτέ δεν θα βρούμε κάποιο υλικό εκτός εποχής: άλλα πιάτα σερβίρονται τον χειμώνα ή την άνοιξη, ανάλογα με τα φρέσκα υλικά που βρίσκουν οι άνθρωποι του «Φαγοποτείου». Μυρωδιές, υφές, γεύσεις συνδυάζονται υπέροχα στις συνταγές του, που διακρίνονται για το μεράκι, την αγάπη, αλλά κυρίως για την εμπειρία και τη γνώση, ως φυσικό αποτέλεσμα της μακρόχρονης πορείας του ως εστιατόριο. Όλα μπορούν να συνοδευτούν με προσεγμένα αποστάγματα για ένα πλήρες γεύμα ή δείπνο και να συνεχίσουμε την ημέρα μας χορτάτοι και με το παραπάνω!
Εδώ και 22 χρόνια το Κολωνάκι έχει το δικό του «σπίτι» για ελληνικό φαγητό. Το «Φαγοποτείον» προσφέρει καθαρά μεσογειακή κουζίνα, που διακρίνεται για τις σπιτικές γεύσεις, τις φρέσκες πρώτες ύλες, αλλά και την άψογη εξυπηρέτηση.
Μην κοιτάς ψηλά και, γενικά, μην κοιτάς… Γράφει ο Χρύσανθος Ξάνθης
ΤΟ ΚΑΛΌ ΜΕ ΤΗΝ ΤΈΧΝΗ ΕΊΝΑΙ ΠΩΣ, ΌΣΟ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟ ΤΈΧΝΗ ΕΊΝΑΙ, ΤΌΣΟ ΣΕ ΑΦΉΝΕΙ ΝΑ ΑΙΩΡΗΘΕΊΣ ΌΠΟΥ ΘΕΣ ΕΣΎ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΕ ΤΡΑΒΆΕΙ ΑΠΌ ΤΟ ΜΑΝΊΚΙ ΓΙΑ ΝΑ ΟΔΗΓΗΘΕΊΣ ΣΕ ΑΥΤΆ Ή ΕΚΕΊΝΑ ΠΟΥ ΘΈΛΕΙ Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΌΣ. ΝΑ ΣΟΥ ΣΦΗΝΏΣΕΙ, ΔΗΛΑΔΉ, ΤΗΝ ΑΛΉΘΕΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΔΎΣΜΟΙΡΟ ΚΑΙ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΜΈΝΟ ΜΥΑΛΌ ΣΟΥ. ΙΣΧΎΕΙ ΒΈΒΑΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΆΠΟΔΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΡΉΣΤΕΣ-ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΈΣ-ΘΕΑΤΈΣ. ΑΝ ΈΝΑ ΔΗΜΙΟΎΡΓΗΜΑ ΔΕΝ ΕΝΤΆΣΣΕΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΆ ΣΤΟ ΔΙΚΌ ΤΟΥΣ ΑΦΉΓΗΜΑ, ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΕΤΕΊ ΤΗΝ «ΙΔΈΑ» ΠΟΥ ΕΚΕΊΝΟΙ ΈΧΟΥΝ, ΤΌΤΕ «ΕΊΝΑΙ ΜΊΑ ΒΛΑΚΕΊΑ ΚΑΙ ΜΙΣΉ», «ΓΙΑ ΤΑ ΜΠΆΖΑ» ΚΑΙ ΆΛΛΑ ΤΈΤΟΙΑ (ΑΥΤΆ ΓΡΆΦΟΝΤΑΙ ΣΕ ΤΟΊΧΟΥΣ ΤΩΝ SOCIAL MEDIA ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΊΑ). ΤΗΝ ΥΠΌΘΕΣΗ ΤΗΝ ΞΈΡΕΤΕ ΌΛΟΙ, ΕΊΤΕ ΈΧΕΤΕ ΔΕΙ ΤΗΝ ΤΑΙΝΊΑ, ΕΊΤΕ ΌΧΙ. ΓΙΑ ΜΈΝΑ ΕΊΝΑΙ ΜΊΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΉ ΤΑΙΝΊΑ… Παρατηρήσεις λοιπόν: 1. Εξαιρετική, γιατί δεν στοχεύει μόνο στην τραμπική Αμερική και, βασικά, δεν στοχεύει στην Αμερική, αλλά σε όλο το μόρφωμα του δυτικού κόσμου. Δηλαδή, θέτει συνολικά το ζήτημα του Συστήματος και όχι της όποιας διαχείρισής του. Κάποιοι θα δουν τον Τραμπ και όχι τον Μπάιντεν, τη Δεξιά και όχι τη Σοσιαλδημοκρατία. Θα δουν τον κορωνοϊό, την κλιματική αλλαγή, τη μία ή την άλλη πλευρά. Νομίζω πως χάνουν το δυνατό σημείο της ταινίας, που προσπαθεί να θέσει την κεντρικότητα του ερωτήματος «πού βαδίζουμε»… Είπαμε, ο καθένας αιωρείται όπου θέλει και όπως θέλει. Η «δύση της Δύσης», που συμπαρασύρει με πολιτικούς, τεχνολογικούς και οικονομικούς όρους τον πλανήτη. 2. Δίνει μία απάντηση σε ένα ερώτημα που όλο και περισσότερο πλανάται στην παγκόσμια κοινωνία. Άραγε έχουν σχέδιο οι ελίτ (και άρα είναι επικίνδυνες) ή δεν έχουν (και, άραγε, είναι επικίνδυνες); Σε έναν μεταμοντέρνο κόσμο, με έντονες φεουδαρχικές έως και δουλοκτητικές πινελιές, εμείς οι πολλοί έχουμε στο μυαλό μας σχέδια που θυμίζουν τα σοσιαλιστικά πεντάχρονα ή τον Κεϋνσιανισμό. Η ελίτ δεν έχει τέτοιες ευαισθησίες… 3. Δεν ξέρω, αν θα δει την ταινία ο Έλον Μασκ ή ένας συγκεκριμένος διακεκριμένος Έλληνας Αστροφυσικός (που σε διαλέξεις του εγκωμιάζει την «εξέλιξη», λέγοντας πως θα επιζήσουν ελάχιστοι στον Άρη και ότι στη Γη όσοι θα επιζήσουν θα είναι σαν σε βιολογικό πάρκο για να έρχονται οι «απ’ έξω» να τους βλέπουν). Για μένα, από τη στιγμή που η ταινία τολμά να θίξει την αφερεγγυότητα των ηγετών και την κενότητα των στόχων τους, αυτό την καθιστά αυτόματα μία «στρατευμένη» ταινία που σε καλεί να σκεφτείς πέρα από τους κουτιαστούς μονόδρομους. 4. Η σάτιρα των ΜΜΕ, των likes και των social, των καναλιών και της δημοσιογραφίας συμπληρώνει την αγία τριάδα του σύγχρονου (από)κοσμου. Οικονομία, Πολιτική, Πληροφο-
ρία και όλα αυτά σε ένα ψηφιακό σύμπλεγμα ασφυκτικού ελέγχου. Και πάλι κάποιος μπορεί να γελάσει με τα χάλια της Αμερικάνικης Τηλεόρασης· μα αν δει την εγχώρια παραγωγή, θα αντιμετωπίσει μία μικρογραφία της. Γενικά, αυτό που συμβαίνει στο Αμέρικα, μέσα σε ελάχιστο χρόνο έρχεται στην Ευρώπη. Παλιά ήθελε κάποια χρόνια. Τώρα όχι. 5. Ο Κιμούλης στην ταινία Βίος και Πολιτεία νόμιζε πως, αν βγει στην τηλεόραση, θα φέρει τεράστιο πλήγμα στην εξουσία. Όταν βγήκε, δεν ήξερε τι να πει, έγινε μια καρικατούρα και αφομοιώθηκε. Το ίδιο συνέβη και με τους 2 επιστήμονες που, «θεοποιώντας» το μέσο, νόμιζαν πως θα καταφέρουν κάτι. Αυτή είναι μία εξαιρετική διδαχή της ταινίας. Να δούμε, λοιπόν, κατά πόσο το μέσο ενδείκνυται για «επανάσταση και ανατροπή»... Ή μήπως φέρνει πάνω του τη σφραγίδα του συστήματος που το γέννησε — που αντικαθιστά όλο και περισσότερο την πραγματική από την εικονική ζωή και, μάλιστα, συγχέοντας τες; Μήπως πρέπει να γίνει κάτι άλλο; Για όσους τους αρέσει η πολιτική, υπάρχει το παράδειγμα των Ζαπατίστας. Για πολλά χρόνια αποσύρθηκαν από την πολιτική ζωή του Μεξικού, έζησαν με τους Ιθαγενείς, απέκτησαν δεσμούς, ταυτότητα, ιδέες, δύναμη και, μία ωραία Πρωτοχρονιά, εμφανίστηκαν στο προσκήνιο. 6. Εξαιρετική πρώτη ύλη προσφέρει η ταινία και για δύο ακόμα ζητήματα. Το πρώτο είναι η επιστήμη και οι επιστήμονες. Οι δύο πρωταγωνιστές αδυνατούν μόνοι τους να διαχειριστούν μία πληροφορία. Ο ένας δελεάζεται από το σύστημα, η άλλη αποσύρεται περιθωριοποιημένη. Σμίγουν στο τέλος της ταινίας ηττημένοι, μα ανθρώπινοι. Πρόκειται όμως για επιστήμονες που βρίσκονται στα χαμηλά στρώματα της κοινότητας. Η ύπαρξη της «επιστημονικής ελίτ» υπονοείται στην ταινία και δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα γρανάζι-δουλικό του συστήματος. Κάποιοι (μάλλον με αριστερές καταβολές) κριτικάρουν την ταινία πως υπερθεματίζει τον ρόλο της επιστήμης. Υπάρχει μία συζήτηση που θα ανοίξει (ξανά) και θα αφορά τη σχέση επιστήμης-εξουσίας. Η κοινωνία έχει ανάγκη την επιστήμη, αλλά και η επιστήμη έχει ανάγκη την άρση του πλήρους ελέγχου της από την εξουσία. 7. Το δεύτερο αφορά τον ίδιο τον κόσμο, τον διχασμό του (που θυμίζει όχι μόνο το τελευταίο δίχρονο), την αδυναμία του να παρέμβει αποτελεσματικά και, τελικά, τον συνολικό του χαμό. Η εύκολη ανάγνωση πως η κριτική αφορά τους «ψεκασμένους» και τους τραμπικούς, αφήνει έξω την εξής διάσταση, πως «είμαστε μέρος του προβλήματος», αλλά και του Συστήματος. Ποιος δεν καταναλώνει κινητά, τηλεόραση, γκατζετάκια, δίκτυο, εφαρμογές και έξυπνες συσκευές; Ποιος μπορεί να σκεφτεί τη ζωή του χωρίς όλα αυτά τα «σύγχρονα καθρεφτάκια», που μας κλείνουν το μάτι όλο και περισσότερο; Και ποιος δικαιούται να υποστηρίξει πως δεν γνωρίζει πως όλα αυτά είναι η καταναλωτική διάσταση μιας νέας τεχνολογίας που αναπτύσσεται αλματωδώς
και κρυφά, μακριά από την κοινωνία μα και από την ίδια την επιστημονική κοινότητα, μέσα από την πολυδιάσπαση των «τεχνολογικών πρότζεκτ»; 8. Εξαιρετικές στιγμές της ταινίας: α. Η είδηση προηγείται του γεγονότος! Δεν γράφω περισσότερα γιατί θα προδοθεί μία από τις πολλές αξιαγάπητες λεπτομέρειες της ταινίας. β. Η θρησκευτικότητα που αναβλύζει στο τέλος με την προσευχή του πιτσιρικά και ενώνει τον ανθρώπινο πυρήνα της παρέας. Κάποιος κατηγόρησε την ταινία για συντηρητισμό. Στην πραγματικότητα, δείχνει τη σύνθεση που χρειαζόμαστε. γ. Την αφελή απόγνωση του ηλικιωμένου στρατοκράτη που πυροβολεί τον ουρανό και μας τον καθιστά σχεδόν συμπαθή. δ. Το τρολάρισμα με τα 27.000 χρόνια μετά… Θεϊκό! ε. Εκπληκτικός ο στρατιωτικός που βγάζει ένα δολάριο από τα νερά… στ. Αγαπώ τον κινηματογραφικό Έλον Μασκ. Όλα αυτά δεν τα γράφω για να μην δείτε την ταινία, αλλά για να την δείτε! ΗΘΙΚΌ ΔΊΔΑΓΜΑ Η ταινία σταματά εκεί που πρέπει να σταματήσει. Μερικοί κριτικάρουν το τέλος της ως μελοδραματικό. Αλήθεια, τι κακό έχει ο μελοδραματισμός, όταν μιλάς για το τέλος του κόσμου; Μου θυμίζουν τους δημοσιογράφους της ταινίας που ακούν την είδηση για το «τέλος» και αυτάρεσκα καλαμπουρίζουν… Η ταινία προκαλεί συζητήσεις, μπλέκει στρατόπεδα, ξεπερνα διαχωριστικές γραμμές, μπερδεύει τους «δογματικούς» όλων των στρατοπέδων. Η ταινία σταματά, λοιπόν, εκεί που πρέπει να σταματήσει. Την ώρα που εγώ, εσύ και αυτός αναρωτιόμαστε «τι να κάνουμε;» και «τι θα γίνει;». Κανείς -ισμός δεν πρόκειται να δώσει τη λύση και καθόλου σίγουρο δεν είναι πως μπορεί να βρεθεί λύση, ούτε η ταινία το δείχνει αυτό. Τελικά, προς τα πού να κοιτάξουμε; Μάλλον πρέπει να κοιτάξουμε προς τα πάνω, προς τα κάτω, προς τα δεξιά και αριστερά, προς τα πίσω… Και άρα χρειάζεται μία θεώρηση που αποτελεί σύνθεση διαφορετικών οπτικών. Μία νέα σύνθεση, δηλαδή, που θα αμφισβητήσει τις μερικότητες και τον ίδιο της τον εαυτό, μόνο και μόνο για να αμφισβητήσει το Σύστημα και τον δυτικό, μα παγκοσμιοποιημένο, μονόδρομο-ζουρλομανδύα. ΤΗΝ ΕΠΌΜΕΝΗ ΦΟΡΆ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΎΣΕΤΕ ΚΆΠΟΙΟΥΣ ΝΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΎΝ ΤΗΝ ΑΓΊΑ ΤΡΙΆΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΉ ΘΕΌΤΗΤΑ, ΣΚΕΦΤΕΊΤΕ ΤΟ ΤΈΛΟΣ ΤΗΣ ΤΑΙΝΊΑΣ ΚΑΙ ΜΗΝ ΑΠΑΝΤΉΣΕΤΕ ΠΡΟΒΛΈΨΙΜΑ «ΚΑΙ ΤΙ ΘΈΛΕΤΕ, ΝΑ ΓΥΡΊΣΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΣΠΗΛΙΈΣ;».
15 τραγούδια
/
του Θανάση Καρανίκα (The Tandem Project)
Και να που πάλι βγάζω δίσκο... Μπλιμπλίκια, κιθάρες και αιθέρια vocals, σε τρεις κυκλοφορίες του –πάντα πολλά υποσχόμενου– πρώτου μήνα της χρονιάς. Bonobo Fragments
τας και συναισθήματος, instrumentals & τραγουδιών, με συμμετοχές που προσδίδουν ακόμα περισσότερο στην ποιότητά του (Jamila Woods, Joji, Kadhja Bonet, Jordan Rakei). Miles Kane Change The Show
electronica
indie rock
Από τη Ninja Tune, ίσως το πιο καλοφτιαγμένο άλμπουμ του Simon Green, από εποχής Black Sands (2010). Άψογη ισορροπία εγκεφαλικότη-
Αν και, για ακόμη μια φορά, αδυνατεί να αγγίξει τις κορυφές των δύο δίσκων του με τους Last Shadow Puppets, ο Βρετανός τραγουδοποιός συνεχίζει να ωριμάζει ακάθεκτος. Το «κλείσιμο ματιού» στη soul των 60s εντυπωσιάζει ευχάριστα.
Η «Πλέι-Λίστα» του μήνα... The Weeknd Dawn FM pop, new wave, RnB
Μόλις δύο χρόνια μετά το σαρωτικό After Hours, ο Καναδός genius της ποπ κουλτούρας του σήμερα επιστρέφει με ένα ακόμα concept album. To Dawn FM είναι γεμάτο εκολαπτόμενα hits, δεν απογοητεύει δευτερόλεπτο και οι Daft Punk μπορούν να νιώθουν περήφανοι για τον πιο διαβασμένο μαθητή τους.
Για το πρώτο τεύχος του 2022, ετοιμάσαμε μια λίστα με τραγούδια κατευθείαν απ’ τον «φούρνο», για όλα τα γούστα και τις διαθέσεις. (Βρείτε, ακούστε και μοιραστείτε τη λίστα, στο κανάλι του Η Πόλη ζει στο YouTube).
1. DESTROYER Tintorreto, It’s For You 2. THE SMILE The Smoke 3. SPOON Wild 4. MITSKI Love Me More
Ήχοι της πόλης, για τους ανθρώπους της...
ΣΤΗ ΔΙΑΠΑΣΩΝ!
/
5. NILUFER YANYA Midnight Sun 6. BOY HARSHER Give Me a Reason 7. ORLANDO WEEKS Bigger
Μια φωτογραφία απ’ τα ξένα.. 1972 και αφού έχουν προηγηθεί δύο πολύ σημαντικοί δίσκοι στην καριέρα του David Bowie (The Man Who Sold the World, Hunky Dory), έρχεται η σειρά του The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars. Ένα δίσκος ορόσημο, που καταπιάνεται με θέματα όπως τα ναρκωτικά άλλα και ο σεξουαλικός προσανατολισμός, ζητήματα που δύσκολα άγγιζε κανείς εκείνη την εποχή. O δίσκος κυκλοφορεί τον Ιούνιο, ενώ έχουν ήδη προηγηθεί κάποιες ζωντανές εμφανίσεις, όπου ο Bowie έχει αρχίσει να παρουσιάζει το θρυλικό alter ego του, το όποιο έχτισε για όλόκληρη
8. BONOBO FEAT. JOJI From You
/ εκείνη την περίοδο της καριέρας του — τον Ziggy Stardust. Η παρθενική του εμφάνιση πραγματοποιείται στις 11 Φλεβάρη, στην pub Toby Jug στο Tolworth της Μεγάλης Βρετανίας, από όπου
και η φωτογραφία του μήνα. Όπως έχει αναφέρει ο ίδιος ο Bowie, η περσόνα του Ziggy ήταν ουσιαστικά μια διέξοδος για να αντιμετωπίσει διάφορα ψυχολογικά προβλήματα που το ταλάνιζαν εκείνη την εποχή.
9. AURORA You Keep Me Crawling 10. DARKSIDE Ecdysis! 11. SHINICHI ATOBE Ocean 2 12. BEACH HOUSE Masquerade 13. WARPAINT Champion 14. MOLLY NILSSON Fearless Like a Child 15. ALDOUS HARDING Lawn