Η Πόλη Ζει τ.99 | Δεκέμβριος 2022

κάτι που όλοι έχουμε ανάγκη για να ξεκινήσουμε μια νέα, αισιόδοξη χρονιά. Ως τύπος που θέτει τα new year’s resolutions τον Σεπτέμβρη, γιατί τον θεωρώ αφορμή για νέους προσωπικούς, επαγγελματικούς κουλουπού στόχους μετά από μια ξέφρενη (;) καλοκαιρινή

κλέβουν χρόνο από την πραγματικότητα. Γι’ αυτό θα τις ονομάσω προτροπές. Ένεκα των ημερών λοιπόν, προτρέπω να έχουμε πολύ μυαλό στα κεφάλια μας, πιο πολύ φαγητό στα πιάτα μας, πιο πολύ έρωτα στα κρεβάτια μας, περισσότερο πετρέλαιο στους καυστήρες μας, περισσότερη δράση για να γλιτώσουμε τα δάκρυα, περισσότερο διάβασμα, περισσότερα δέντρα στις γειτονιές μας. Λιγότερη πολιτική ορθότητα και περισσότερο ουσιαστικό σεβασμό και ευγένεια (απ’ αυτή την ευγένεια που είχαν κάτι γερόντια σε κάτι βουνά που δεν είχαν ακούσει στη ζωή τους τις λέξεις πολίτικαλι κορέκτ), λιγότερο κινητό στο χέρι, λιγότερους μπάτσους στους δρόμους μας, λιγότερο κάνσελ και λοιπές διαδικτυακές αηδίες, λιγότερες φανφάρες, λιγότερους ξερόλες. Δείξτε στους ανθρώπους σας ότι τους αγαπάτε και κάντε εκείνο το τηλεφώνημα που όλο αμελείτε. Αυτά. ΗΛΈΚΤΡΑ ΤΖΏΡΤΣΟΥ

Δηλαδή δε φτάνει που με δυσκολεύουν τα πάντα γύρω μου, δυσκολεύω

Τον βασανίζω. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα να καταλάβετε. Μισώ τα Χριστούγεννα. Με ενοχλούν. Ξέρω γιατί. Το ανέλυσα, θυμήθηκα ακριβώς τη στιγμή που τα μίσησα, ξόρκισα το κακό. Θα έπρεπε πλέον να αγαπάω τα Χριστούγεννα, εφόσον έχω αναγνωρίσει το πρόβλημα. Όμως, φίλοι μου, τώρα τα μισώ πιο πολύ. Δεν το κάνω επίτηδες, αλλά εκεί που οι άλλοι περνούν καλά, εγώ αναστενάζω

Η Creative Icons Films δημιουργήθηκε αρχικά ως άτυπη ομάδα κινηματογραφιστών το 2014 και το 2016 απέκτησε και τη νομική της μορφή ως επιχείρηση οπτικοακουστικών υπηρεσιών. Μέσα σε αυτά τα χρόνια έχει παράγει ταινίες μυθοπλασίας μικρού μήκους, καθώς και ντοκιμαντέρ. Η θεματολογία των κινηματογραφικών έργων αφορά κυρίως ζητήματα που αφορούν το κοινωνικό σύνολο, όπως οι κάθε μορφής διακρίσεις, ο κοινωνικός αποκλεισμός, η γυναικοκτονία, ο σχολικός εκφοβισμός και η αστεγία.

Η πρώτη ταινία που δημιούργησε το 2014 ήταν η Ρουτίνα https:// vimeo.com/236726268, που πραγματεύεται τη ζωή ενός αυτιστικού και ενός τυπικού νέου. Ένα ξαφνικό γεγονός θα είναι ο συνδετικός κρίκος που θα ενώσει τους δύο ήρωες και μας υπενθυμίζει, πως όταν η αποδοχή υπερισχύει, η ζωή μπορεί να

και την Ευθυμία Κωτούλα, καθώς και εξωτερικούς συνεργάτες. Η ΚΑΛΛΊΌΠΗ-ΒΊΛΛΥ ΚΩΤΌΥΛΑ είναι σεναριογράφος, θεατρική συγγραφέας και εργάζεται τα τελευταία 14 χρόνια ως εκπαιδεύτρια ενηλίκων ατόμων με αυτισμό. Η συγγραφή των σεναρίων της περιστρέφεται γύρω από τις ανθρώπινες συμπεριφορές και τις συγκρούσεις που πραγματοποιούνται στη βάση των κοινωνικών ρόλων. Tην περίοδο της καραντίνας πραγματοποίησε την πρώτη της σκηνοθετική απόπειρα με την ταινία Homemade Cookies, η οποία κατάφερε να αποσπάσει σημαντικές διακρίσεις σε Διεθνή Κινηματογραφικά Φεστιβάλ. Ό ΝΊΚΌΛΑΌΣ ΚΑΚΩΝΑΣ είναι Διευθυντής Φωτογραφίας, εικονολήπτης και μοντέρ. Έχει σπουδάσει Art and Design στο University of Dundee στη Σκωτία. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται στο χώρο του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, συμμετέχοντας σε ταινίες μεγάλου μήκους, καθώς και σε παραγωγές τηλεοπτικών σειρών (όπως Μόλις Χτες, Μέλισσες, Έρωτας Φυγάς) Ό ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΤΖΌΥΣ

Maybe A Company (2022). www.creativeiconfilms.com/short-films

Hκεντρική πλατεία γεμίζει ασφυκτικά από κόσμο. Παρφουμαρισμένα κασκόλ και μαλλιά κομμωτηρίου μπερδεύονται αναμεταξύ τους μπροστά από στολισμένες βιτρίνες, σε έναν άτυπο διαγωνισμό διεκδίκησης και απόκτησης του καλύτερου δυνατού δώρου. Κι εγώ μένω αναμεσά τους να τα παρατηρώ και να φαντάζομαι τις μακροσκελείς ουρές των ταμείων να συγχέονται σ’ ένα δαιδαλώδη αχανή λαβύρινθο, με το κλειδί της διόδου διαφυγής να κρύβεται στην ανακάλυψη του εαυτού. Αν καταφέρει κανείς να σβήσει από τις υπάρξεις που τον περιβάλλουν τη μολυβένια τους πανοπλία και να δει μονάχα τις καθαρές ψυχές κάτω απ’ αυτές, θα αντικρύσει δεκάδες

όλες με κοινό παρονομαστή

τους, γιατί οι διαταγές που τους δίνουν

νήματα

κινούν έρχονται σε ρήξη με

κεράσει μια μπύρα, για να ξεχάσεις την καθυστέρηση των εορταστικών δρομολογίων. Μια ομάδα χορευτών θα εμποδίσει την κυκλοφορία, μέχρις ότου όλοι οι επιβαίνοντες και περαστικοί να εμπλακούν, αναπαριστώντας μια διαφορετική εκδοχή της εναρκτήριας σκηνής του La La Land. Κι εσύ θα αναρωτιέσαι ποιος κρατάει τελικά την ευτυχία και αν πέρασε ποτέ από τα δικά σου χέρια. Κι έπειτα, σύμφωνα με την ιεροτελεστία της επανάληψης, αντίστροφη μέτρηση - πυροτεχνήματα-ρόδια-ασπασμοί - τροχαία από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ - οι ίδιες ειδήσεις για τα νέα «πρώτα» - λίστες με στόχους - η μπλε Δευτέρα. Και ο κύκλος κλείνει και ξαναμπαίνει στο πατάρι. Όι δεκάδες χιλιάδες πυγολαμπίδες που αναπαύονταν σε δέντρα, κολώνες και σύρματα κεντρικών λεωφόρων, με στόχο να μεταδώσουν την ελπίδα, διώχνονται βίαια και πέφτουν σε νάρκη.

του μετρό, και στην καλύτερη των περιπτώσεων γωνιές στο Άλσος Παγκρατίου ή στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης. Σε μια άλλη αθέατη πραγματικότητα, οι ρόλοι αντιστρέφονται και όσοι στην καθημερινότητα προσπερνιούνταν αδιάφορα, βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής, κι από την άλλη, άλλοι πετούν την πανοπλία τους εκμεταλλευόμενοι το χάος. Ό περίεργος τύπος στη στάση που κάθε φορά απέφευγες επιδεικτικά θα σε

του ’50. Στο πλευρό

βελούδινη φωνή, φαντάζομαι, σ’ ένα ουρανόμηκες συμπαντικό τζαμάρισμα απ’ αυτά που σου σφραγίζουν αφτιά και ψυχή για πάντα, να τραγουδάει κι ο Αλγερινός Σεφαραδίτης Lili Boniche, ο πιο ερωτικός τραγουδιστής της Κάσμπα. Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι ο Lili θα τραγουδήσει το «Ana fil houb», αυτό το μαγικό αραβοανδαλουσιανό άσμα, ένα μείγμα ρούμπα, πάσο ντόμπλε και τάνγκο, καρπό του πάθους του για μια Γαλλίδα κοντέσα: «Τα μάτια σου με μάγεψαν/αχ, βάσανο ο έρωτας/ένας θεός ξέρει τι νιώθω».* Και η Στέλλα; Θα απαντήσει μ’ έναν απ’ τους αμανέδες της ή μήπως με το αισθησιακό ισπανοανατολίτικο ρεμπέτικο «Σεβιλιάνες»; Φοράει ένα μακρύ κατάμαυρο φόρεμα και κρατάει κλειστά τα μάτια. Το φως χαμηλώνει μέχρι που δεν απομένει παρά μια ελάχιστη χαραμάδα. Κι ενώ οι θαμώνες βαστάνε την αναπνοή τους εκστασιασμένοι, μια ακτίνα σαν νυστέρι γλιστράει απ’ το δεξί της μάγουλο μέχρι το μάτι κι αρχίζει να τραγουδάει α καπέλα «Ta saliό de la mar la galena» στα ισπανοεβραϊκά: «Ξεπρόβαλλε η καλλονή απ’ τη θάλασσα/με το λευκό και ροζ της φόρεμα/Ρίξου στα κύματα, πανέμορφη/μα ξαναγύρνα στην ακτή».* * Απόδοση: Γκανιάν

Σεβιλιάνες* Εδώ πληρώνονται όλα *

λαϊκά

της πρωτεύουσας, το 1946

λαϊκούς συνθέτες (Τσιτσάνη, Βαμβακάρη, Χιώτη, Καλδάρα, Χατζηχρήστο, κ.ά.) και «γραμμοφωνεί» σε πρώτη εκτέλεση πολλά κλασικά ρεμπέτικα («Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι», «Ακρογιαλιές-Δειλινά», «Μπιρ Αλλάχ», «Κάποια μάνα αναστενάζει», «Για τα μάτια π’ αγαπώ», «Αράπικο λουλούδι», «Πάλιωσε το σακάκι μου», «Το Κατινάκι ξέχασες», κ.ά.), για να κάνει το μεγάλο ταξίδι σε ηλικία μόλις τριάντα έξι χρονών — και τώρα αναπαύεται στο εβραϊκό τμήμα του Γ΄ νεκροταφείου της Νίκαιας.

Όμορφες Σπανιόλες Σεβιλιάνες μάγισσες πλανεύτρες ατσιγγάνες. Μάτια σαν της νύχτας τα σκοτάδια με γλυκά τραγούδια και με χάδια πέρασα κοντά σας τόσα βράδια που δεν τα ξεχνώ. Όμορφες σειρήνες μου κοκέτες με τρελούς χορούς και καστανιέτες. Πάντα με τραβάτε στη Σεβίλλη με τα κατακόκκινα σας χείλη όπως το χλωμό εκείνο δείλι που δε λησμονώ. Πριν μου φερθείς διπρόσωπα κι εσύ σκληρά μαριόλα, δεν σκέφτηκες πως στη ζωή εδώ πληρώνονται όλα; Όσο κι αν είσαι όμορφη και σ’ όλους φέρνεις ζάλη ξεχνάς πως φεύγουν με καιρό οι ομορφιές και κάλλη. Και ποιος το ξέρει κάποτε αν μετά ανησυχήσεις γριούλα κάτασπρη θα ‘ρθεις στην πόρτα να χτυπήσεις. Όσο και αν με πλήγωσες την πόρτα θα σ’ ανοίξω και σαν να είμαστε παιδιά κοντά μου θα σε σφίξω. Τα δύο πρώτα τραγούδια που «γραμμοφώνησε» η Στέλλα ως Χασκίλ, γραμμένα το 1946 από τον πρωτοεμφανιζόμενο συνθέτη, μπουζουξή και τραγουδιστή Γιώργο Λαύκα, σε στίχους του Βασίλη Ταμβάκη, ψευδώνυμο του Χαράλαμπου Βασιλειάδη, εμβληματική μορφής τη λαϊκής στιχουργικής, γνωστός και ως ο «Τσάντας», επειδή συνήθιζε να γυρνάει στα ρεμπέτικα στέκια γύρω απ’ την Ομόνοια με μια τσάντα τίγκα στα στιχάκια, που τα μοίραζε στα ντερβισόπαιδα.

μας δωρίσει γαστρονομικές εμπειρίες και να μας αφηγηθεί τις πιο αρωματικές ιστορίες οίνου.

Με βάση τι ελληνικές πρώτες

Φωτογραφίες: Η είσοδος της πολυκατοικίας στην οδό Σκουφά, όπου την άνοιξη του 1969 διέμειναν οι πρώτοι κατά συρροή δολοφόνοι στην Ελλάδα. photo: Κατερίνα Ράγκου

Την άνοιξη του 1969, ένα υπόγειο διαμέρισμα επί της οδού Σκουφά 11 αποτέλεσε για περισσότερο από έναν μήνα το ορμητήριο των πρώτων και πιο «παραγωγικών»

μέχρι σήμερα –με έξι θύματα– serial killers στην Ελλάδα, που με τη δράση τους μετέβαλαν οριστικά τη σχέση της ελληνικής κοινωνίας με την έννοια του εγκλήματος.

Το Κολωνάκι, αυτή η εμβληματική, αρχιτεκτονικά συναρπαστική, αλλά «παρεξηγημένη» συνοικία του αθηναϊκού κέντρου, «τέμνεται» εγκάρσια από δύο οδούς: τη Σκουφά και την Πατριάρχου Ίωακείμ. Ειδικότερα, η οδός Σκουφά (που συνδέει τη συνοικία με την Νεάπολη και, ως οδός Ναυαρίνου, με τα Εξάρχεια) αποτελεί ένα ζωντανό αρχιτεκτονικό μουσείο του Μεσοπολέμου. Παράλληλα, εγγράφεται στην ιστορία της ελληνικής αστυνομικής λογοτεχνίας, καθώς στο πρώτο αστυνομικό μυθιστόρημα του Γιάννη Μαρή Έγκλημα στο Κολωνάκι (1953), ο φόνος διαπράττεται σε διαμέρισμα της οδού Σκουφά 10Ε ― αρίθμηση ανύπαρκτη, υπάρχει μόνο Σκουφά 10. Ωστόσο, συνδέεται οργανικά και με την εγχώρια εγκληματολογική ιστορία, αφού στην πολυκατοικία της δεκαετίας του 1960 στον αριθμό 11 (ακριβώς απέναντι από τον αριθμό 10), όπου στεγάζεται υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας, έζησαν για περισσότερο από έναν μήνα, την άνοιξη του 1969, οι πρώτοι κατά συρροή δολοφόνοι στα ελληνικά ποινικά χρονικά: οι 31χρονοι Γερμανοί Χέρμαν Ντουφτ και Χανς Μπασενάουερ Ό Ντουφτ, υδραυλικός στο επάγγελμα, ήταν ομοφυλόφιλος, είχε πλούσιο ποινικό παρελθόν και διατύπωνε ναζιστικές απόψεις, ενώ παλιότερα είχε υπηρετήσει στη «Λεγεώνα των Ξένων» στην Αλγερία. Ό Μπασενάουερ, επίσης υδραυλικός, ήταν έγγαμος ‒με τη σύζυγό του βρισκόταν σε διάσταση‒ και πατέρας τριών παιδιών. Ήρθαν στην Ελλάδα στις 17 Φεβρουαρίου με μία Mercedes, με την οποία μετέφεραν και όλο τον οπλισμό τους. Εμφανίστηκαν ως τουρίστες, ενώ ο Μπασενάουερ παρουσιάστηκε και ως υποψήφιος αρραβωνιαστικός νεαρής

Ελληνίδας. Αρχικά διέμειναν σε ξενοδοχεία της Αθήνας και της Βουλιαγμένης, προτού νοικιάσουν ένα μικρό υπόγειο διαμέρισμα στην οδό Σκουφά 11. Τα ξημερώματα της 6ης Μαρτίου 1969, επιτέθηκαν σε πρατήριο καυσίμων κοντά στη Θήβα και, αφού έκλεψαν το ταμείο, ο Ντουφτ πυροβόλησε με καραμπίνα και στη συνέχεια μαχαίρωσε τους υπαλλήλους του πρατηρίου Νίκο Καναρή και Τάσο Γκιζίνο, καθώς και το στρατιώτη Κώστα Κούλη που βρισκόταν τυχαία στο σημείο. Όι Καναρής και Κούλης πέθαναν ακαριαία, ενώ ο σοβαρά τραυματισμένος Γκιζίνος κατάφερε να ειδοποιήσει τη χωροφυλακή. Τη νύχτα της 13ης Μαρτίου παραβίασαν βίλα της Βούλας, την ώρα που απουσίαζε ο ένοικός της, Ελληνοαμερικανός επιχειρηματίας Παντελής Αθηναίος. Καθώς δεν βρήκαν χρήματα ή τιμαλφή, αποφάσισαν να περιμένουν την άφιξη του ίδιου. Όταν αυτός επέστρεψε ανυποψίαστος, ο οπλισμένος Ντουφτ τον οδήγησε στην κουζίνα, όπου ο Μπασενάουερ τον δολοφόνησε χτυπώντας τον στο κεφάλι με ένα ξύλο. Από το πτώμα του αφαίρεσαν χρήματα και ένα δακτυλίδι, το οποίο πούλησαν αργότερα

Παρασκευή 11 Απριλίου, οι δύο Γερμανοί αποφάσισαν να ταξιδέψουν για λίγες ημέρες στην Όλυμπία. Όμως ένα μικρό ατύχημα τους υποχρέωσε να πάρουν το δρόμο της επιστροφής στην Αθήνα. Στο ύψος της Κινέτας διασταυρώθηκαν τυχαία με το αυτοκίνητο του Γιώργου Παπαγεωργίου, Έλληνα μετανάστη στη Γερμανία. Προσποιούμενοι ότι η Mercedes υπέστη βλάβη, ζήτησαν τη βοήθεια του Παπαγεωργίου. Μόλις αυτός έσκυψε πάνω από τη μηχανή για να την ελέγξει, ο Μπασενάουερ τον πυροβόλησε θανάσιμα με την καραμπίνα. Έθαψαν πρόχειρα το πτώμα σε περιοχή κοντά στην Πάτρα και μετά επέστρεψαν στην Αθήνα. Η σύλληψή τους έγινε τυχαία την επόμενη μέρα — ο Μπασενάουερ συνελήφθη στο διαμέρισμα της οδού Σκουφά. Αμέσως μετά, οι αρχές της δικτατορίας, που έως τότε απαγόρευαν την αναγραφή κάθε σχετικής είδησης, γνωστοποίησαν όλες τις λεπτομέρειες της δράσης των Ντουφτ και Μπασενάουερ, που άφησαν εμβρόντητη την ελληνική κοινή γνώμη.

δολοφόνησαν τον Γιάννη Τσουτσάνη, νυχτερινό υπάλληλο σε πρατήριο βενζίνης της εθνικής οδού (Σχηματάρι), αφού άδειασαν το ταμείο από τις εισπράξεις.

Μετά τον τελευταίο φόνο, η κινητοποίηση της αστυνομίας εντάθηκε. Προκειμένου να αποπροσανατολίσουν τις έρευνες, τη Μεγάλη

εκδόσεις του: το αστυνομικό μυθιστόρημα Μυρίζει αίμα (Καστανιώτης, 2019), το κόμικ Ληστές (Polaris, 2020) σε σενάριο δικό του και σχέδια Γιώργου Γούση και η συμμετοχή στους συλλογικούς τόμους 33 ιστορίες για το 1821 (GEMA, 2021), Μάνη νουάρ (Δρόμων, 2022) και Ελληνικά εγκλήματα 6 (Καστανιώτης, 2022).

είναι πασπαλισμένη με τόση μαγεία που επάξια κερδίζει την πρώτη θέση στις καρδιές των παιδιών. Είναι σαν να δημιουργήθηκε ακριβώς από εκείνα τα υλικά που κάνουν τα μάτια των παιδιών να μεγαλώνουν από έκπληξη, χαρά και προσδοκίες. Κάλαντα, γλυκά, δραστηριότητες, στολίδια, λαμπιόνια, δώρα. Η ιεροτελεστία του στολισμού του χριστουγεννιάτικου δέντρου: ημερομηνία καθορισμένη / το κατέβασμα των στολιδιών από το πατάρι, η έξοδός τους από την ντουλάπα, το ανέβασμα από το υπόγειο / όλη η οικογένεια μαζί, συγκεκριμένα τραγούδια ακούγονται από τα ηχεία και το σπίτι μυρίζει μελομακάρονα. Ό μύθος του άι-Βασίλη, με τα δώρα, με το έλκηθρο, τους τάρανδους, την καμινάδα — ακόμη κι αν το σπίτι δεν έχει τζάκι, το παιδί θα τον βρει τον τρόπο για να βάλει τον άι-Βασίλη μέσα! Η ίδια η ιστορία της γέννησης του Χριστού με τη φάτνη, το αστέρι και τους μάγους.

ΔΙ

Ένα περιοδικό

για παιδιά

Το δέντρο στολισμένο δίπλα από το παράθυρο. Έξω κάνει κρύο, αλλά η αγάπη ζεσταίνει την καρδιά των ανθρώπων. Πιστεύεις στους καλικάντζαρους; Στον άι-Βασίλη; Τα Χριστούγεννα είναι η εποχή που γεννιούνται ιστορίες και νέες περιπέτειες. Αν διαβάσετε την Περιπέτεια, το πρώτο πολιτιστικό περιοδικό για παιδιά ηλικίας 6-14 ετών, το οποίο απευθύνεται στα παιδιά με την ωριμότητα που τους αρμόζει, θα βρείτε υλικό για να ξεκινήσει μια δική σας περιπέτεια στον χώρο των τεχνών και των γραμμάτων. Ό ποιητής Τίτος Πατρίκιος μιλά για τα παιδικά του χρόνια, η Έβελιν ζωγραφίζει την ειρήνη και την ελευθερία. Ό Όρφέας αφηγείται το ταξίδι του στη γραφή, η Αγγελική Δαρλάση μάς συστήνει το αγόρι στο θεωρείο και ο Τάκης Τζαμαργιάς μάς προσκαλεί στον περίπατο του Πέτρου. Το ΊΒΒΥ μάς προτείνει τα βραβευμένα του βιβλία και ο Βαγγέλης Ηλιόπουλος γράφει για την Αγγελική Βαρελλά. Η Νέλλη και η Στέργια μάς

καλούν σε νέες βιβλιοπεριπέτειες. Ό Στέλιος Κερασίδης κάθεται στο πιάνο του και γράφει νέες μελωδίες, η Βασιλική μάς δείχνει πώς να φτιάξουμε τη δική μας φωλιά και ο Γεράσιμος μας προτείνει σειρές και ταινίες. Η Άντα συστήνει ωραίες λιχουδιές. Η Έρρικα Πρεζεράκου και η Κατερίνα Στεφανίδη μιλούν για τον αθλητισμό ως επιλογή ζωής. Ό Αντώνης Τσαπατάκης μάς προσκαλεί σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας και η Ράνια με τους φίλους της σας αποκαλύπτουν τι σημαίνει να είσαι ένα «μεγάλο παιδί» σαν όλα τα παιδιά της Γης. Τα φώτα στο δέντρο αναβοσβήνουν και η φαντασία ταξιδεύει, γιατί... αυτό θα πει να ’σαι παιδί και να ’ναι Χριστούγεννα.

Το Περιοδικό Περιπέτεια κυκλοφορεί σε κεντρικά βιβλιοπωλεία. Παραγγελίες γίνονται και μέσω e-mail στο peripeteiamag@gmail.com. Περισσότερες πληροφορίες αναζητήστε στο peripeteiamag.gr.

Έρωτας, περιπέτειες και… χημεία! Όλα συνδυάζονται στους νέους τίτλους των εκδόσεων Bell.

01. ΚΆΝΖΕΙ της Ίριδας Καλβά

Στην Ιαπωνία του 1865, όταν ο παλαιός τρόπος ζωής χάνεται, βαμμένος με αίμα, γεννιέται ένας μεγάλος έρωτας ― απαγορευμένος όμως από την αρχή. Εκείνος ξένος, εχθρός μισητός. Εκείνη γαλουχημένη με το καθήκον και την απόλυτη υποταγή. Κόρη της παλαιάς τάξης πραγμάτων που χάνεται. Από την άλλη, στην Ελλάδα του σήμερα, η ιστορία επαναλαμβάνεται. Η Φιλίππα, τόσα χρόνια αργότερα, βρίσκεται παγιδευμένη στο ίδιο τραγικό δίλημμα. Ανάμεσα στο καθήκον και τον έρωτα, εσύ τι θα διάλεγες;

02. ΧΙΟΝΟΣΤΙΒΆΔΆ τoυ Wilbur Smith με τον Chris Walking

Ο μικρός Τζακ Κόρτνεϊ και οι φίλοι του βρίσκονται αυτή τη φορά στην παγωμένη Αρκτική. Εκεί, ο κίνδυνος παραμονεύει παντού! Ο Τζακ, με πρόφαση τη δημιουργία ενός φιλμ που θα στηρίζει το οικολογικό έργο

της μητέρας του, κανονίζει μια εξερευνητική αποστολή με την Αμέλια, τον Ζάντερ και τον ξάδελφό του τον Κέιλεμπ. Όμως η έρευνα του Ζάντερ για τους μυστηριώδεις χορηγούς που χρηματοδοτούν την περιπέτειά τους, ξυπνά τις υποψίες του Τζακ. Έχει στ’ αλήθεια οικολογική συνείδηση, όπως ισχυρίζεται, η εταιρεία που επενδύει σε ανανεώσιμες μορφές ενέργειας;

03. Ο ΚΆΤΆΣΚΟΠΟΣ ΠΟΥ ΓΥΡΙΣΕ ΆΠΟ ΤΟ ΚΡΥΟ

τoυ John Le Carré

Πενήντα εννέα χρόνια μετά την πρώτη του αγγλική έκδοση και τριάντα τρία από την πτώση του Τείχους, το μυθιστόρημα που χάρισε παγκόσμια φήμη στον John le Carré κυκλοφορεί και πάλι σε νέα έκδοση. Ο Λε Καρέ αποδίδει, όπως δεν το κατόρθωσε κανένας άλλος, το παιχνίδι της εξαπάτησης και της προδοσίας των μυστικών υπηρεσιών, που πήρε ασύλληπτες διαστάσεις τα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου. Το βιβλίο παραμένει η πιο αληθινή ιστορία που γράφτηκε ποτέ για τον παράλογο, αμοραλιστικό και συχνά απάνθρωπο κόσμο των κατασκόπων.

04. ΕΙΝΆΙ ΖΗΤΗΜΆ ΧΗΜ… ΙΟΥ του Βαγγέλη Νάστου

Αν αγαπάς τη χημεία, αυτό το βιβλίο είναι για σένα. Αν ΔΕΝ αγαπάς τη χημεία, αυτό το βιβλίο είναι για σένα επί 2! Γιατί σκοπός της ζωής του Βαγγέλη Νάστου είναι να πείσει τον κόσμο πως η χημεία δεν είναι «ίου». Ένα ταξίδι στον χώρο και τον χρόνο, μια εύθραυστη ισορροπία ανάμεσα σε τρομερά δηλητήρια αλλά και σε σιωπηλούς, απρόσμενους δολοφόνους. Διηγήματα αυτοτελή μα και με ενιαία πλοκή, ένα εκρηκτικό μείγμα, αποτελούμενο από ίσες δόσεις λογοτεχνίας και χημείας, που οδηγούν σε ένα σχεδόν αυταπόδεικτο συμπέρασμα: Η χημεία δεν είναι απλά μέρος της ζωής μας, η χημεία είναι η ίδια η ζωή! 05. ΤΟ ΝΕΟ ΒΆΣΙΛΕΙΟ τoυ Wilbur Smith με τον Mark Chadbourn Η επική σειρά βιβλίων του αξέχαστου Wilbur Smith που διαδραματίζεται στην αρχαία Αίγυπτο είναι αναμφισβήτητα

01. ΔΆΣΟΣ ΣΥΜΒΟΛΩΝ Τέχνη, επιστήμη και αλήθεια στον μακρό 19ο αιώνα Του Andrei Pop σε μτφρ. Δημήτρη Τομαρά

Ο Andrei Pop επικεντρώνεται στο πρόβλημα της υποκειμενικότητας. Αναλύοντας λεπτομερώς τις λογοτεχνικές και εικαστικές πρακτικές διάσημων και σημαντικών καλλιτεχνών, με μια εικονογραφική τεκμηρίωση, που δεν έχει ξαναπαρουσιαστεί στην ελληνική βιβλιογραφία, συνθέτει μια εντυπωσιακή αλλά συνεκτική εικόνα της συμβολιστικής κληρονομιάς της νεωτερικότητας και των συνεπειών της. 02. Η ΠΆΡΆΚΜΗ ΚΆΙ Η ΆΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΆΤΙΆΣ Μια παγκόσμια ιστορία από την Άρχαιότητα μέχρι σήμερα Του David Stasavage σε μφτρ. Ά. Μανωλάτου Η παρακμή και η άνοδος της δημοκρατίας υιοθετεί έναν παγκόσμιο ορίζοντα έρευνας

ΤΡΙΆ ΔΕΚΆΟΚΤΩ Του Θράσου Καμινάκη Ιστορίες-ρωγμές, χαραγμένες πάνω σε πόρτες και παράθυρα. Μοιραίοι ήρωες από τη μια άκρη της γης στην άλλη. Άνθρωποι που γκρεμίζουν τις αυταπάτες τους για να ανήκουν σε μία οικογένεια. Ήρωες δεμένοι μεταξύ τους με τα δεσμά μιας δύσκολης ενηλικίωσης. Μοιάζουν όλοι τους μέλη μιας τεράστιας δυσλειτουργικής οικογένειας. Ζουν σε σπίτια ή σε ιδρύματα που απειλούνται από τα ίδια τους τα δομικά υλικά. Μόνο μια θυσία ή ένα θαύμα μπορούν να ξεκλειδώσουν τις φυλακές, που μέσα τους παγιδεύονται οι ίδιοι ή παγιδεύουν άλλους. Συνήθως –στιγμές πριν να χαθούν όλα– μια κίνηση θάρρους, αγάπης ή εξιλέωσης οδηγεί στην επόμενη ιστορία ζωής, που συνδέεται μυστικά (318) με την προηγούμενη με ίση αγωνία.

Ζαλόγγου 11, Άθήνα | Τ.: 210-33.01.208 www.kastaniotis.com | e-mail: info@kastaniotis.com

4, Πλάκα, Aθήνα | www.cup.gr | Τ.: 210 38 49 020

Observer, Seán O'Hagan.

Διεύθυνση: Μάρνη 8, Άθήνα | Τ.: 210 38 32 044 www.klidarithmos.gr | Fb: @klidarithmos.gr Ig: @ ekdoseisklidarithmos

01. ΕΝΆ ΚΟΜΜΆΤΙ ΟΥΡΆΝΟΣ Δημήτρης Ραβανής-Ρέντης

Και το χειμώνα; Πώς θα τον βγάζανε; Και δεν ήταν τόσο που δε θα ‘χαν με τι να καλύψουν τις καθημερινές τους ανάγκες όσο η ίδια η αναδουλειά. Οι συγκάτοικοί τους στην αυλή είδαν τους τρεις φίλους αλλαγμένους, χαρούμενους, δραστήριους και παραξενεύτηκαν. Όταν έμαθαν και την αιτία, ε, τότε ήταν που τα χάσανε. «Βάρκα; Θα φιάξετε βάρκα εδώ, στην αυλή, ανάμεσα στα τείχη;». Έτσι, γεννήθηκε η ιδέα για τη βάρκα... Μόνο που κάτι δεν υπολόγισαν σωστά... Το μυθιστόρημα του Δημήτρη Ραβάνη-Ρεντή Ένα κομμάτι ουρανός κυκλοφορεί από τη Σύγχρονη Εποχή σε νέα ανανεωμένη μορφή. 02. ΟΙ ΆΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ Άλμπέρτο Μολίνα Ροντρίγκες Οι αντεπαναστατικές δυνάμεις στην Κούβα θα προσπαθήσουν να σαμποτάρουν το διυλιστήριο πετρελαίου. Το σαμποτάζ φέρει τη σφραγίδα της CIA ― δική της η χρηματοδότηση, δική της και η καθοδήγηση. Οι κουβανικές υπηρεσίες Ασφάλειας κάνουν αγώνα δρόμου με το χρόνο να αποκωδικοποιήσουν μηνύματα, να ξεδιαλύνουν πληροφορίες και να το αποτρέψουν. Άραγε, θα προλάβουν;

03. 1922-2022. ΆΝΆΚΆΛΥΠΤΟΝΤΆΣ ΤΆ ΙΧΝΗ ΕΝΟΣ ΞΕΡΙΖΩΜΟΥ Διατμηματική επιτροπή της ΚΕ του ΚΚΕ για τις μικρότερες ηλικίες της νεολαίας| Ηλικίες: 10+

1922. Το τέλος της Μικρασιατικής Εκστρατείας σφραγίζεται με μια ανείπωτη καταστροφή: Χιλιάδες τρέχουν στη θάλασσα για να σωθούν.

Ακόμα περισσότεροι γίνονται πρόσφυγες. Εκατό χρόνια μετά, ίδιες εικόνες... Είναι μήπως ο πόλεμος και η προσφυγιά κάποιο φυσικό φαινόμενο; Απλά συμβαίνουν; Ας προσπαθήσουμε να βάλουμε τα κομμάτια του παζλ στη θέση τους! Να ανακαλύψουμε την πραγματική αλήθεια για το τι συνέβη τότε και γιατί. Να καταλάβουμε καλύτερα ποιοι είμαστε και πώς λειτουργεί ο κόσμος σήμερα. Κι έτσι, να βρούμε έναν καλύτερο «οδηγό» για το πού θέλουμε να πάμε! 04. ΤΆ ΤΡΆΓΟΥΔΙΆ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΆΙ ΤΗΣ ΤΆΞΗΣ Φώντας Λάδης Πρόκειται για ποιήματα του Φώντα Λάδη που ορισμένα εξ αυτών βλέπουν το φως της δημοσιότητας για πρώτη φορά στη συγκεκριμένη συλλογή, ενώ κάποια άλλα έχουν στο παρελθόν δημοσιευτεί σε διάφορα έντυπα ή έχουν συμπεριληφθεί, μελοποιημένα, σε κάποιο δίσκο. Ποιήματα που είτε γράφτηκαν σαν άμεση αντίδραση σε ένα πολιτικό γεγονός είτε είναι «συλλέκτες» μεταγενέστερων συναισθημάτων και σκέψεων του δημιουργού τους. Πρόκειται για μια συλλογή που ελπίζουμε ότι θα κάνει τον αναγνώστη (όπως αναφέρεται και στον πρόλογό της), έστω και «εν απουσία» της μουσικής, να νιώσει την ιδιαίτερη δύναμη του πολιτικού τραγουδιού και θα τον βοηθήσει να δει, με το φακό που μόνο αυτό το είδος διαθέτει, τα πολλαπλά –κι εναλλασσόμενα– πρόσωπα του αντιπάλου.

05. ΆΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΆΤΙΆ Εγχειρίδιο επαναστατικής χρήσης Γιώργος Ρούσης

Ένα πολυεπίπεδα ανατρεπτικό πόνημα που στοχεύει ν’ ανατρέψει την κυρίαρχη περί δημοκρατίας αντίληψη που δόλια καλλιεργούν οι ιδεολόγοι της κυρίαρχης τάξης, με βάση την οποία η δημοκρατία γενικώς και αορίστως αποτελεί τη βέλτιστη και ιστορικά κορυφαία μορφή έκφρασης της λαϊκής κυριαρχίας. Στην πραγματικότητα, η αστική δημοκρατία δεν είναι παρά μια μορφή της κατ’ ουσίαν δικτατορίας της αστικής τάξης, που είναι το αστικό κράτος, και μάλιστα αυτή η μορφή είναι η καλύτερη για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της αστικής τάξης, μιας και μέσω αυτής έχει τη δυνατότητα να γίνεται συναινετικά αποδεκτή από τα λαϊκά στρώματα και να μην επιβάλλεται

01. ΠΗΡΆ ΜΙΆ ΤΡΟΜΆΡΆ Είκοσι εννέα ιστορίες Είναι στιγμές που το μυαλό παίζει παιχνίδια, που παράξενες ιστορίες γίνονται αστικοί μύθοι, που όλες σου οι αισθήσεις οξύνονται γιατί σιγουρεύεσαι ότι κάτι έξω από τα συνηθισμένα συμβαίνει. Μικρές ή μεγάλες ανατριχίλες που σου έμειναν χαραγμένες, τις φαντάστηκες, τις άκουσες και σε έκαναν να αναρωτηθείς αν συνέβησαν ή όχι. Όλα αυτά και άλλα τόσα ήταν η έμπνευση για τον τίτλο Πήρα μια τρομάρα και φανταστικές περιπλανήσεις (ή και όχι!) άρχισαν να σχηματίζονται στο χαρτί, λέξεις να χοροπηδούν, κάνοντάς μας να ανησυχούμε για όσα βλέπουμε ή δεν βλέπουμε. Αυτές οι ιστορίες συναντήθηκαν στον τρόμο που οι εκδόσεις ΛΟΓΟ_ΤΥΠΟ θέλουν να φέρουν στην

πόλη. Υπό τον χιουμοριστικό τίτλο Πήρα μια τρομάρα, μεταφυσική και τέρατα, απρόσμενο και αναμενόμενο, παρελθόν, παρόν και μέλλον ανακατεύονται και συμπλέουν σε μια συλλογική έκδοση.

Εσύ αντέχεις να φτάσεις στο τέλος; 02. ΚΟΚΤΕΙΛ ΦΡΆΟΥΛΆ Τριάντα εφτά ιστορίες

Είναι ικανό ένα φρούτο –και μάλιστα εκτός εποχής– να συγκεντρώσει τόσες διαφορετικές αφηγήσεις; Αν κρίνουμε από αυτό που ακολουθεί, σίγουρα ναι! Πάνω από 29.000 λέξεις γράφτηκαν με αφορμή τη φράουλα κι εδώ θα τις βρείτε μεζεμένες, τακτοποιημένες και με… ονομασία προέλευσης. Εντυπωσιακό, λοιπόν, το πόσες ιστορίες μπορούν να γραφτούν με αφορμή μία λέξη. Γοητευτικό, όμως, ότι όλες συναντιούνται υπό τον τίτλο Κοκτέιλ Φράουλα, μιας και είναι πολλές και διαφορετικές οι φράουλες που έχουν

03. ΞΕΦΩΤΟ Δεκαοχτώ νέοι λογοτέχνες με οδηγό τον Νίκο Ζούδιαρη Το βιβλίο αυτό γεννήθηκε από ένα ταξίδι που ξεκινήσαμε με μια ομάδα ανήσυχων λογοτεχνών – ταξιδευτών, που υπογράφουν την παρούσα συλλογή. Καράβι μας ήταν το σεμινάριο με τίτλο Το Ξέφωτο, που ναυπηγήθηκε με επίγνωση, πείρα και εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου από τον Θράσο Καμινάκη στο Μικρό Πολυτεχνείο (Φθινόπωρο 2017 – Άνοιξη 2018) και χάρτης μας, η Ιστορία της Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας.

Ξεκινήσαμε από τους Προβηγκιανούς τροβαδούρους του Μεσαίωνα, διανύοντας την απόσταση έως και την ύστερη Νεωτερικότητα. Παρακολουθήσαμε τις σφοδρές εξελίξεις που ξέσπασαν από τα τέλη του 18ου αιώνα και μετά σε όλα τα επίπεδα στην Ευρωπαϊκή κοινωνία (οικονομία, υγεία, τεχνολογία, επιστήμες, πολιτική), υπό το πρίσμα της αλληλεπίδρασής τους

ήταν η καλύτερη κρυψώνα, αλλά και ο καλύτερος σελιδοδείκτης! Αυτή ακριβώς είναι η έμπνευση πίσω από το όνομα της επιχείρησης της Ευγενίας και του Γιάννη, δύο βιβλιοφάγων που αποφάσισαν να στολίσουν τις σελίδες μας. Ένα βιβλίο είναι μία συνολική εμπειρία αισθήσεων: η μυρωδιά της τυπογραφίας, η αίσθηση του χαρτιού, η ομορφιά των εικόνων και της γραμματοσειράς, η δραματοποίηση των ιστοριών στη φαντασία μας, ένα νοητό ταξίδι σε άλλες εποχές και τόπους. Τώρα στις γιορτές, η ιδανική εικόνα ξεκούρασης περιλαμβάνει τζάκι και θαλπωρή, αχνιστό καφέ και ένα ολοκαίνουργιο βιβλίο, έτοιμο να ξεδιπλώσει τον κόσμο του. Όπως και να ‘χει, η ανάγνωση είναι μια ιεροτελεστία καθαρά προσωπική για τον καθένα. Σ’ αυτή την ιεροτελεστία, οι αθεράπευτοι βιβλιοφάγοι

δεν θέλουν να «πληγώνουν» σελίδες και

ράχες. Κι εδώ έρχεται να βοηθήσει ο σελιδοδείκτης, που δίνει το δικό του στίγμα ανάμεσα στις λέξεις.

Η Bookla γεννήθηκε από την αγάπη για το

βιβλίο και προσφέρει όχι μόνο τη χρηστική «πυξίδα» για να μην χάνουμε τη σελίδα, αλλά και μία προσωπική νότα σε κάθε λογοτεχνική επιλογή μας. Η πρωτοβουλία ξεκίνησε στα τέλη του 2019 και από τότε έχει βρει τη χρυσή τομή για την κατασκευή του ιδανικού σελιδοδείκτη: υφαντός, κόβεται χειροποίητα, σχεδιάζεται ψηφιακά από την Ευγενία και το

και περνάει στον ηλεκτρικό αργαλειό. Τα μοναδικά σχέδια είναι άμεση έμπνευση από τα αγαπημένα τους βιβλία. Τι πιο όμορφο και πιο προσωπικό δώρο Χριστουγέννων για

βιβλιολάτρεις της ζωής μας;

BOOKLA www.booklabookmarks.com

Fb: Bookla Ig: @booklabookmarks TikTok:@booklabookmarks T.+30 2121059520

της πόλης, βυθίζεται στο επιχρωματισμένο παρελθόν –σκληρό και ανθρώπινο– μέσα από τις δημιουργίες του Past in Color, αναρωτιέται «πότε θα πιούμε εκείνον τον καφέ;» και παρουσιάζει τη δανέζικη τάση «χούγκα» για τα σπίτια του χειμώνα. Όι Σκιαδαρέσες δίνουν τη δική τους εκδοχή για το πώς απαντάμε σε μία συνέντευξη και η Μαρία Μαραγκού μας ξεναγεί

βιβλίο, ενώ το Πάσχα ξεπροβάλλει και μας καλεί να γιορτάσουμε, να σκεφτούμε και να θυμηθούμε. Με μια βουτιά στις

Το street press της πόλης ξεπηδάει από τα άδυτα της άνοιξης. Μας κλείνει ραντεβού στα αστικά ξέφωτα που ομορφαίνουν το τοπίο της Αθήνας. Μοιράζεται ένα κέικ πορτοκάλι με τον Άγγελο Παπαδημητρίου και, σε συνεργασία με το Επιγραφικό Μουσείο, επιβεβαιώνει ότι τα γραπτά μένουν, εξερευνώντας τα διαχρονικά νοήματα των επιγραφών των αρχαίων προγόνων μας. Ένα τεύχος που ανοίγει τα φτερά του και μας καλεί να πάρουμε τους δρόμους της πόλης.

Τ. 94 ΙΟΥ ΝΙΟΣ 2022

Είναι καλοκαιρινό, είναι urban, είναι το street press της πόλης που καταφτάνει στις καυτές ασφάλτους της Αθήνας. Σου βάζει 35 ιδέες για να μην ξεμένεις ποτέ από επιλογές μες στο κατακαλόκαιρο, ανάμεσα σε κουνούπια, ανεμιστήρες, γοργόνες, θερινά ρολόγια και σινεμά που πετάν πάνω απ’ την πόλη και φωνάζουν

αρέσει να κυκλώνουμε ποικιλοτρόπως τα θέματα με τα οποία καταπιανόμαστε. Ταξιδεύουμε στα εκπαιδευτικά συστήματα άλλων ηπείρων. Αναρωτιόμαστε αν υπήρχαν όντως δεινόσαυροι. Εντοπίζουμε τα δημιουργικά σημεία της εκπαιδευτικής διαδικασίας και θυμόμαστε τα σχολικά μας χρόνια. Ένα τεύχος που... δεν κουνάει το δάχτυλο.

πόλη δυσκολεύεται αλλά ζει και θέλει να την μάθεις. Διατηρώντας την ψυχραιμία μας όσο το δυνατόν περισσότερο, σουλατσάρουμε στη Βαρβάκειο και την αφήνουμε να μας κερνάει εικόνες και γεύσεις, δοκιμάζουμε τα brunch της πόλης, ιχνηλατούμε τα σημάδια του πο-

μαζί του και πείτε του τις ευχές σας! Σύγχρονοι μάγοι σας περιμένουν για να δώσουν στις γιορτινές αυτές μέρες τη νότα μαγείας που τους ταιριάζει. Φουσκωτά παιχνίδια, face painting και κατασκευές για παιδιά περιμένουν τους μικρούς μας φίλους για ξέφρενο παιχνίδι! Οι παραστάσεις Καραγκιόζη και κουκλοθέατρου, αλλά και οι μουσικές βραδιές, μας φέρνουν σε επαφή με την τέχνη και την παράδοση. Φυσικά, τα ξύλινα σπιτάκια με προϊόντα από τα εμπορικά μαγαζιά της Καισαριανής θα είναι και το 2022 εκεί, για να αγοράσετε τα δώρα για εσάς και τους αγαπημένους σας ανθρώπους. Όλες οι ηλικίες θα βρουν το σημείο τους στο χριστουγεννιάτικο χωριό στα Ξύλινα, απλά οι μεγάλοι θα μπορέσουν να ξαναγίνουν για

«ελεύθερος»

(στέκι), μονάδες σωματικής και ψυχικής υγείας και πρόγραμμα για ανθρώπους με διπλή διάγνωση (εξάρτηση και χρήση ουσιών). Για την κάλυψη των άμεσων αναγκών των εξαρτημένων ατόμων και τον περιορισμό των αρνητικών συνεπειών της χρήσης, προσφέρει πρωτοβάθμια ιατρική φροντίδα, παραπομπές σε τριτοβάθμια περίθαλψη, ψυχολογική υποστήριξη, ανταλλαγή ενέσιμου υλικού, διανομή προφυλακτικών, σίτιση, ιματισμό, φροντίδα της ατομικής υγιεινής, εκπαίδευση σε ασφαλέστερη χρήση και για την πρόληψη λοιμωδών νοσημάτων, νομική και κοινωνικο-προνοιακή συμβουλευτική. Το ΚΕΘΕΑ ΕΞΕΛΊΞΊΣ ανήκει στο πανελλαδικό δίκτυο υπηρεσιών του ΚΕΘΕΑ (Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων). -Ρίξε μια ματιά. Πρέπει να κοντεύει το κρέας! -Σαλάτα να κόψουμε. Δεν τρώγεται χωρίς σαλάτα αυτό. Καθημερινοί διάλογοι

Καισαριανή

11.30-13.00

Χριστουγέννων φανερώνει κάθε αγαθό συναίσθημα που φωλιάζει βαθιά μέσα μας, φέρνοντας στην επιφάνεια το μεγαλείο του ανθρώπου: τη θέληση –που γίνεται ανάγκη– να προσφέρει και να μοιράζεται. Η κοινωνική προσφορά δεν έχει εποχιακό χαρακτήρα. Είναι μια πράξη αγάπης παντός καιρού. Όμως η ελπίδα που φέρνει μαζί της η γιορτή των Χριστουγέννων, διευκολύνει τη μετάβασή μας από το «εγώ» στο «εμείς». Όργανώσεις προσφέρουν τη βοήθειά τους σε συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη. Όι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες είναι πολλές και οι ανάγκες ακόμα περισσότερες, αλλά κάθε πράξη, κάθε δωρεά, μεγάλη ή μικρή, είναι το ίδιο σημαντική.

Επιλέγουμε πέντε οργανώσεις. Καθεμιά ανοίγει την αγκαλιά της σε διαφορετική κοινωνική ομάδα. Ό στόχος παραμένει ίδιος: μια απλή κίνηση αγάπης, μια μεγάλη πράξη αλληλεγγύης.

βοηθώντας στις μικρές ή μεγάλες ανάγκες των παιδιών και οικογενειών που εδώ και 27 χρόνια, με απόλυτο σεβασμό και διαφάνεια, καλύπτει «Το Χαμόγελο του Παιδιού». Καλύπτοντας τις πολλές και πολύπλευρες αυτές ανάγκες, προσφέρουμε χαρά και αγάπη σε κάθε παιδί και οικογένεια που έχει ανάγκη! Ας γίνουμε ο Άγιος Βασίλης που περιμένει κάθε παιδί… Όλοι οι τρόποι στήριξης για αυτά τα Χριστούγεννα βρίσκονται στο hamogelo.gr ● Αποστέλλοντας SMS ή καλώντας στο 19810* ● Καλύπτοντας συγκεκριμένες ανάγκες που θα βρείτε στην πλατφόρμα crowdfunding του Όργανισμού ● Προσφέροντας τρόφιμα και άλλα

εορταστική

μέρα. Ξεκίνησε τη λειτουργία του τον Νοέμβριο του 2021 ως ένα ακόμα βήμα στη συνεχή προσπάθεια του φορέα να στέκεται απέναντι στις ανισότητες και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Λειτουργεί κάθε

Η Κοσμοιατρική βρίσκεται δίπλα στους ανθρώπους της πόλης εμπράκτως. Και αυτό φανερώνεται από τον τρόπο λειτουργίας της ίδιας της εταιρείας. Όι άνθρωποί της μοιάζουν να μεταδίδουν νοιάξιμο σε όσους το έχουν ανάγκη. Όι εργαζόμενοι και το διοικητικό προσωπικό έχουν δημιουργήσει τη δική τους οικογένεια, που με εμπειρία, γνώση, κατάρτιση, εξειδικευμένο εξοπλισμό και πάνω απ’ όλα με αγάπη και ενσυναίσθηση έχει «χτίσει» τη δική της «πόλη» μέσα στην πόλη.

διαγνωστικού κέντρου και μάλιστα σε μια εποχή που τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα δεν ήταν διαδεδομένα; Είναι γεγονός ότι η ΚΌΣΜΌΊΑΤΡΊΚΗ ξεκίνησε το 2000 ως ακτινολογικό ιατρείο στον 4ο όροφο της οδού Πατησίων 237, όπου σήμερα βρίσκονται οι κεντρικές εγκαταστάσεις της εταιρείας, από τον Ίατρό-Ακτινολόγο Δημήτριο Τριανταφύλλου. Ό κύριος Τριανταφύλλου δραστηριοποιούνταν στην περιοχή από την αρχή της ιατρικής του καριέρας και η αγάπη αλλά και η ανάγκη του κόσμου για περισσότερες παροχές οδήγησαν στην ανάπτυξη και των άλλων τμημάτων και ειδικοτήτων. Με την πάροδο του χρόνου προστέθηκαν στην ΚΌΣΜΌΊΑΤΡΊΚΗ τα υπόλοιπα τμήματα και, φτάνοντας μέχρι το 2008, το κέντρο κατέληξε να έχει πάρει τη σημερινή του μορφή όσον αφορά τις υπηρεσίες και, τελικά, το 2021 να έχει εγκατασταθεί σε ολόκληρο το κτίριο της οδού Πατησίων 237. Παράλληλα, το 2017 και το 2020 η ΚΌΣΜΌΊΑΤΡΊΚΗ άνοιξε και τις άλλες 2 μονάδες, στα Σεπόλια και στα Άνω Πατήσια, εξυπηρετώντας πλέον μεγαλύτερο μέρος της πόλης. Πώς έφτασε να γίνει τόσο γνωστή; Για ποιους λόγους πιστεύετε ότι συνέβη αυτό; Η ΚΌΣΜΌΊΑΤΡΊΚΗ έγινε γνωστή λόγω της ποιότητας των υπηρεσιών που προσφέρει, διατηρώντας πάντα την αρχική αντίληψη της εξατομικευμένης υπηρεσίας και της προσωποκεντρικής αντιμετώπισης του εξεταζόμενου. Ταυτόχρονα, η συνεχόμενη ανανέωση του εξοπλισμού με τα πιο σύγχρονα μηχανήματα σε όλα τα τμήματα και η εξέλιξη των υπηρεσιών –που στον κλάδο μας είναι ταχύτατη– μας προσφέρει τα εργαλεία που απαιτούνται προκειμένου ο κάθε ιατρός να διατελέσει το έργο του με ασφάλεια. Ό κόσμος πια γνωρίζει ότι ερχόμενος στο χώρο μας θα έχει αξιόπιστες εξετάσεις, όμορφη αντιμετώπιση, τη φροντίδα που αναζητά, αλλά και τη λύση στο πρόβλημά του. Μπορεί ο χώρος να αλλάζει, όμως οι αξίες της ποιότητας και της

την περαιτέρω αντιμετώπιση του κάθε περιστατικού βασιζόμενος στη δική μας διάγνωση. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να παρακολουθούμε και να συμπορευόμαστε με όλες τις ιατρικές εξελίξεις, αλλά και να ανταποκρινόμαστε και στον τρόπο που αλλάζει η κοινωνία, έχοντας πάντα να ανταγωνιστούμε μεγάλα κεφάλαια απρόσωπων επενδυτών που έχουν εισβάλλει τα τελευταία χρόνια στο χώρο της υγείας.

Έχετε επισκέπτες και από άλλες περιοχές; Επισκέπτες έχουμε από όλη την Αθήνα, αλλά και από επαρχία, από νησιά, καθώς και πολλούς κατοίκους εξωτερικού που προτιμούν στις ολιγοήμερες διακοπές τους να προγραμματίζουν και τους προληπτικούς τους ελέγχους στην ΚΌΣΜΌΊΑΤΡΊΚΗ

Ποια η σχέση με τους εργαζόμενους; Είστε όλοι μια οικογένεια όπως δίνετε την εντύπωση σε εμάς τους «απ’ έξω»; Είναι και αυτό ένα από τα μεγάλα στοιχήματα που έχουμε βάλει! Η αλήθεια είναι ότι σε κάθε νέο εργαζόμενο που έρχεται στην εταιρεία μας προσπαθούμε να καλλιεργήσουμε το αίσθημα της προστασίας μέσα στη μικρή κοινωνία που έχουμε φτιάξει και να τον εντάξουμε όσο το δυνατόν καλύτερα στη νοοτροπία μας, λαμβάνοντας πάντα υπόψη μας τις ανάγκες του, αλλά και προσπαθώντας να αξιολογήσουμε και να «εκμεταλλευτούμε» τις ιδιαίτερες δεξιότητες του καθενός, τοποθετώντας τον στην πιο κατάλληλη θέση. Ταυτόχρονα, προσπαθούμε να δίνουμε και τον χώρο στους εργαζόμενούς μας αλλά και τα κίνητρα να κάνουν προτάσεις βελτίωσης, αφουγκραζόμενοι τις ανάγκες του κόσμου. Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει το ανθρώπινο δυναμικό στην εξέλιξη μιας επιχείρησης; Τον βασικότερο. Ειδικά σε επαγγέλματα όπως τα δικά μας, όπου η συντριπτική πλειοψηφία του ανθρώπινου δυναμικού συναλλάσσεται άμεσα με τους επισκέπτες του χώρου μας, δεν μπορεί παρά να είναι θεμελιώδους σημασίας η συνεισφορά του προσωπικού μας στην εξέλιξη. Η ΚΌΣΜΌΊΑΤΡΊΚΗ δεν θα είχε ούτε το ίδιο πρόσωπο ούτε την ίδια πορεία χωρίς τους συγκεκριμένους συνεργάτες. Η επιτυχία

αναλάβει

Οι εποχές αλλάζουν, οι ρυθμοί, η κοινωνία, ακόμη και το άγχος. Ποιες είναι οι ασθένειες που «χτυπούν» περισσότερο αυτήν την εποχή; Υπάρχουν διαφορές σε σχέση με παλαιότερα; Ό σύγχρονος τρόπος ζωής με τους έντονους ρυθμούς, το άγχος, τις κακές διατροφικές συνήθειες και την καθιστική ζωή, ιδιαίτερα για τους ανθρώπους της πόλης, επιβαρύνει σημαντικά τον οργανισμό μας. Σε μικρές ηλικίες παρατηρείται σημαντική αύξηση της παιδικής παχυσαρκίας και της αυξημένης αντίστασης στην ινσουλίνη, που οδηγούν στον σακχαρώδη διαβήτη. Το άγχος συμβάλει σημαντικά στην αύξηση των καρδιαγγειακών νοσημάτων. Δυστυχώς αυξάνονται συνέχεια και τα ποσοστά ανίχνευσης νεοπλασματικών νόσων σε όλο και μικρότερες ηλικίες. Αδιευκρίνιστη είναι και η ολοένα αυξανόμενη τάση στη διάγνωση αυτοάνοσων νοσημάτων. Τέλος, ο σημερινός τρόπος ζωής έχει επιβαρύνει σημαντικά και όλο το μυοσκελετικό μας σύστημα. Πρόληψη και Υγεία: όλοι λένε ότι η πρόληψη είναι ο καλύτερος σύμβουλος, όμως ακόμη πολλοί άνθρωποι βάζουν μπροστά το φόβο και δεν προλαβαίνουν τα χειρότερα. Τι θα λέγατε με απλά λόγια σε αυτούς τους ανθρώπους; Πέρα από την εξέλιξη στον τομέα της διάγνωσης, υπάρχει και μεγάλη πρόοδος ως προς την αντιμετώπιση πολλών ασθενειών με συγκεκριμένα ιατρικά πρωτόκολλα. Έτσι, πλέον, πολλές ασθένειες που πριν από λίγα χρόνια θεωρούνταν ανίατες, αν διαγνωστούν έγκαιρα, μπορούν να είναι και ιάσιμες. Για παράδειγμα, η πρόγνωση ενός κακοήθους όγκου μεταβάλλεται σημαντικά ανάλογα με το στάδιο διάγνωσής του και με το αν αυτός ανιχνεύεται σε τυχαίο έλεγχο ή όταν έχει πλέον δώσει συμπτώματα. Στους ανθρώπους,

και ιατρούς. Προτεραιότητα στον χώρο μας αποτελεί το γεγονός ότι κάθε άνθρωπος, κάθε εξεταζόμενος, είναι ιδιαίτερος και, όταν πρόκειται για θέμα υγείας, είναι μοναδικός. Είναι σημαντικό στα πλαίσια της ιατρικής παροχής να λειτουργούμε με ενσυναίσθηση, κατανόηση και αίσθημα ευθύνης προς τον εξεταζόμενο. Προσωπικά νιώθω τυχερή που ανήκω σε μια εταιρεία που δίνει την ευκαιρία στον εργαζόμενο να αναπτύξει τις δεξιότητές του, χτίζει μαζί του μια σχέση εμπιστοσύνης και αμοιβαίας εκτίμησης και το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας μεταφράζεται σε ποιοτική και αξιόπιστη παροχή υπηρεσιών υγείας.

που θα σε αγκαλιάσει και θα σε στηρίξει σε όλα. Το ανθρώπινο πρόσωπο και η ιδιαίτερη προσέγγιση του καθενός εξεταζόμενου ξεχωριστά, σε συνδυασμό με το άριστα καταρτισμένο ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό, καθιστούν την Κοσμοιατρική έναν από τους σημαντικότερους παρόχους υγείας στη χώρα μας.

το συγκεκριμένο προφίλ, εστιάζοντας στην φροντίδα του ανθρώπου, μας την παρέχει η ομάδα διοίκησης με επικεφαλής τον επιστημονικό διευθυντή κ. Δημήτριο Τριανταφύλλου.

Χριστίνα

ΑΓΓΕΛΗ Νοσηλεύτρια στο Γαστρεντερολογικό Τμήμα των Άνω Πατησίων Σαν εργαζόμενη στο χώρο της υγείας εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες, ερχόμενη στην Κοσμοιατρική αισθάνθηκα από την πρώτη στιγμή ότι ανήκω σε μια μεγάλη οικογένεια. Η πολιτική των διαγνωστικών κέντρων είναι καθαρά ανθρωποκεντρική, σεβόμενη τον εργαζόμενο και έχοντας κύριο γνώμονα την καλύτερη εξυπηρέτησή του. Η καλή συνεργασία, ο επαγγελματισμός, καθώς και το κλίμα μεταξύ των ανθρώπων που αποτελούν το δυναμικό της εταιρείας, δημιουργούν ένα ιδανικό περιβάλλον εργασίας, στο οποίο θεωρώ τον εαυτό

επιστημονικό προσωπικό, σε συνδυασμό με σύγχρονα εργαστήρια, μηχανήματα και απεικονιστικές μεθόδους τελευταίας γενιάς, προσφέρει στον εξεταζόμενο ολοκληρωμένες και παράλληλα ποιοτικές υπηρεσίες υγείας. Β) Η προσέγγιση του εξεταζόμενου με ανθρωποκεντρικό τρόπο, του παρέχει την απαραίτητη προσοχή στις ανάγκες του, καθώς δεν τον αντιμετωπίζει ως νούμερο πίσω από την οθόνη ενός υπολογιστή. Γ) Ό ι ηθικές αξίες και η ευαισθησία για τον εξεταζόμενο κυριαρχούν μπροστά στον ανταγωνισμό και την εμπορικότητα, που υπερισχύουν στον πρωτοβάθμιο κλάδο υγείας. Τη δυνατότητα να διατηρούμε

Κατερίνα

ΧΥΣΕΣΑΝΗ Ύπεύθυνη Γραμματείας της Κοσμοιατρικής Σεπολίων Κοσμοιατρική για εμένα σημαίνει σταθερότητα και εμπιστοσύνη. Προσπαθούμε όλοι διαρκώς να έχουμε αρμονική συνεργασία μεταξύ μας σε όλες τις βαθμίδες. Έχω άμεση αντιμετώπιση και αρμονική συνεργασία με τους ανωτέρους μου, με αποτέλεσμα καλύτερη απόδοση και διεκπεραίωση της εργασίας μου. Ίδανικές εργασιακές συνθήκες, με κύριο χαρακτηριστικό το οικογενειακό περιβάλλον.

ότι ο χώρος που εργάζομαι είναι ο «χώρος μου», γιατί πέρα από τον επαγγελματισμό και την υπευθυνότητα από τις οποίες διέπεται, έχει και την ευαισθησία να νοιάζεται πραγματικά τόσο για τον εξεταζόμενο όσο και για εμάς που τον εξυπηρετούμε με όλη τη σημασία της λέξης, δίνοντας τον καλύτερο εαυτό μας. Ευχαριστώ, λοιπόν, για τα τελευταία 15

ΝΌΛΑ Τμήμα digital marketing Είμαι στην οικογένεια της Κοσμο ιατρικής εδώ και δύο χρόνια και μπορώ να πω πως ακόμη και σήμερα πηγαίνω με την ίδια όρεξη στη δουλειά μου και αυτό συμβαίνει γιατί έχει καλλιεργηθεί ένα αίσθημα ζεστασιάς, ασφάλειας και εμπιστοσύνης. Αυτά τα συναισθήματα μας κάνουν να εκτιμάμε περισσότερο τη δουλειά αυτή και να ανταποδίδουμε, σε όλους τους ανθρώπους που έρχονται σε εμάς, εξυπηρέτηση με ασφάλεια και αξιοπιστία.

που ανήκω σ’ αυτήν την Όικογένεια που λέγεται Κοσμοιατρική

Σοφία

το 2003

διάστημα που άνοιξε η Κοσμοιατρική στην πλατεία Κολιάτσου συνέπεσε με τη συνταξιοδότηση του προηγούμενου εργοδότη μου. Θεώρησα, λοιπόν, καλή ευκαιρία να αναζητήσω μια θέση εργασίας σε ένα ανερχόμενο διαγνωστικό κέντρο, το οποίο είχε ήδη αρχίσει να αποκτά καλή φήμη στην περιοχή. Με ξάφνιασε ευχάριστα ο επαγγελματισμός η συνέπεια και η κατανόηση που έδειχναν όχι μόνο στους ασθενείς αλλά και στο προσωπικό τους. Κάπως έτσι ξεκίνησε η συνεργασία μου με την Κοσμοιατρική Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, μία δύσκολη περίοδο για όλους, ήταν αξιοσημείωτη η προσπάθεια της διοίκησης να κρατήσει σταθερό αριθμό εργαζομένων για να μην στερήσει τίποτα από την ποιότητα παροχής υπηρεσιών σε όσους μας εμπιστεύτηκαν την υγεία τους.

Αυτό που με έκανε να παραμείνω τόσα χρόνια ήταν συνεργασία μου με τη διοίκηση. Βασισμένη σε αμοιβαία εκτίμηση σεβασμό και κατανόηση. Τα θεμέλια για να είναι η Κοσμοιατρική η δεύτερη οικογένειά μου.

Μαρία ΔΕΡΌΥΓΓΕΡΗ Έργάζεται από τον Μάρτιο του 2022. Ήθελα από καιρό να ενσωματωθώ στον κλάδο της υγείας, παρόλο που δεν είχα εργαστεί παλιότερα σε κάτι αντίστοιχο. Στην αναζήτηση μου αυτή λοιπόν, ψάχνοντας και στο διαδίκτυο αλλά και γενικότερα από φίλους και γνωστούς, ήρθε

βάση σε όλες τις υπηρεσίες και διαγνωστικές εξετάσεις, όπως και την κορυφαία ποιότητα, αφού λειτουργεί βάσει όλων

η Κοσμοιατρική άνοιξε τις πόρτες της για όλους. Αφουγκραζόμενοι τις ανάγκες κάθε εποχής στο πέρασμα των χρόνων ύπαρξής της, οι άνθρωποί της συγκροτούν ένα πρόγραμμα πρόληψης και εξέτασης που εξυπηρετεί άπαντες, ώστε να έχουμε το πιο σημαντικό αγαθό: αυτό της ζωής και της υγείας.

Κοσμοιατρική προσφέρει ειδικά προνομιακά πακέτα για πολλές πιθανές ασθένειες, οι οποίες αν διαγνωσθούν εγκαίρως, θεραπεύονται. Έτσι, πολύ συχνά, προσφέρονται προληπτικά πακέτα για τον καρκίνο του μαστού, όπως και γενικά γυναικολογικά πακέτα σε προνομιακές τιμές. Το ίδιο συμβαίνει και με τον καρκίνο του προστάτη, τους καρδιολογικούς ελέγχους, όπως και τις εξετάσεις των παιδιών. Τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα μπορούν να ελεγχθούν στις πιο χαμηλές τιμές που υπάρχουν στην ιδιωτική υγεία, ενώ η εποχιακή γρίπη μπορεί να διαγνωσθεί εγκαίρως, ώστε να μην υπάρχουν επιπλοκές.

ΣΉΜΑΣΙΑ ΔΙΝΕΤΑΙ από την Κοσμοιατρική στην ευαίσθητη τρί-

ηλικία

υπηρεσία, στο πλαίσιο της αποφυγής

μετακινήσεων των ατόμων τρίτης ηλικίας, οργανώνονται κατ’ οίκον επισκέψεις για διαγνωστικές εξετάσεις, διασφαλίζοντας ένα αξιόπιστο και άμεσο διαγνωστικό αποτέλεσμα ή/και ιδιόκτητο ασθενοφόρο, για τη μεταφορά ασθενών με κινητικά προβλήματα, απλώς για εξετάσεις κι

MICHELLE GUREVICH LOVERS ARE STRANGERS

δωματίου της — και βάζουμε στοίχημα πως ακόμη έτσι λειτουργεί καλύτερα; Ερωτική και προβληματισμένη ταυτόχρονα, η Michelle αποδέχεται τη διττή και συχνά αντικρουόμενη φύση των ανθρώπινων σχέσεων, προσπαθώντας να την ερμηνεύσει με στίχους συνοδεία

Τον περασμένο Απρίλιο κυκλοφόρησε ένα από τα άλμπουμ της χρονιάς –πιθανότατα ΤΌ άλμπουμ της χρονιάς–από τους Ίρλανδούς Fontaines D.C. To Skinty Fia περιέχει 10 κομμάτια που δεν «σβήνουν» μετά την πρώτη ακρόαση. Σε (προ)καλούν αντίθετα να τα ακούσεις ξανά και ξανά. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το «Roman Holiday», το οποίο προσφέρεται για απανωτά repeat.

Απρίλιος

FONTAINES D.C. ROMAN HOLIDAY

I don’t wanna see the queen I already sing her song While they’re snuffing out hopes and they’re blotting out suns They claim to know the form in which genius comes Εδώ λέγεται πως ο Neil Tennant των PSB αναλαμβάνει για τους στίχους του κομματιού τον ρόλο

χρόνο σχεδόν πριν το πρώτο lockdown, όπου θέλαμε να βροντοφωνάξουμε «τα θέλω όλα πίσω». Η συμμετοχή της εξαίσιας Yasmine Hamdan προσδίδει στο κομμάτι ζωηρό αισθησιασμό, αποχαιρετά μια εποχή και μας προσκαλεί σε ένα ξέφρενο καλοκαίρι.

Μάιος

RATSO (LARRY SLOMAN) FEAT. YASMINE HAMDAN I WANT EVERYTHING

I want the rose and its thorne Situations all torn Elevens and sevens A place in heaven I want everything Νοέμβριος

YO LA TENGO

AUTUMN SWEATER

When I heard the knock on the door I couldn’t catch my breath. Is it too late to call this off?

We could slip away. Wouldn’t that be better? Me with nothing to say And you in your autumn sweater

To single των νεουορκέζων noise rockers A Place to Bury Strangers κυκλοφόρησε αρχικά το 2009 κι επανακυκλοφόρησε μέσα στον Ίούνιο του 2022 σε συλλεκτικό διάφανο δωδεκάιντσο βινύλιο ως «Keep Slipping Away 2022». Mετά το live τους στο Temple μέσα στο ίδιο έτος, έχουμε να μιλάμε για ένα από τα καλύτερα, καταιγιστικά live της χρονιάς και όχι μόνο, καθώς ξεσπάσαμε για τα καλά μετά από αρκετό καιρό όπου τα live ακυρώνονταν το ένα μετά το άλλο.

A PLACE TO BURY STRANGERS KEEP SLIPPING AWAY 2022 True Love It should last forever Time’s slipping away My hopes and dreams are crushed and all washed away

DAVID SYLVIAN SEPTEMBER

Τα Χριστούγεννα είναι η αγαπημένη γιορτή του χρόνου για τους περισσότερους από εμάς, αν όχι για όλους. Ο λόγος απλός και πέρα για πέρα επαρκής. Αρχικά, ξετυλίγουμε τα κουτιά με τα λαχταριστά γλυκά των γιορτών και το τραπέζι γεμίζει χρώματα κι αρώματα. Τότε βρίσκουμε την ευ-

καιρία να ενδώσουμε στην απόλαυση, στο όνομα του χρόνου που φεύγει. Έπειτα, έρχεται το δεύτερο ξετύλιγμα και μαζί του η ώρα των εκπλήξεων. Ξετυλίγουμε τα δώρα που ανταλλάξαμε με τους αγαπημένους μας ή που –γιατί όχι;– πήραμε για εμάς τους ίδιους. Τα χαμόγελα γίνονται ευχές και οι ευχές αγκαλιές. Αν αυτό δεν είναι μαγεία, τότε τι;

και μελομακάρονα. Οι γλυκές επιλογές συνεχίζονται με κορμό, τούρτες σε ποικιλία γεύσεων και μπισκοτόσπιτα, που θα σε μαγέψουν. Παστάκια, σοκολατάκια και παραδοσιακά γλυκά ταψιού είναι μόνο μερικές ακόμη από τις επιλογές που θα

Γιορτές = Γλυκά και το αντίστροφο Αν στα συνώνυμα των χριστουγεννιάτικων γιορτών βάζουμε τη φάτνη, τον Άι-Βασίλη και τα δώρα, σίγουρα δεν ξεχνάμε τα γλυκά. Αρώματα, γεύσεις, χαμόγελα και αγκαλιάσματα: αυτά που συμβαίνουν γύρω από ένα κουτί ή μια πιατέλα γεμάτη γλυκά.

η Περσία –αν και την πατρότητά του διεκδικεί και ο Λίβανος– και χρόνος εμφάνισης ο μακρινός 7ος αιώνας, όταν η ζάχαρη διαδόθηκε στην περιοχή. Στην Ελλάδα ο κουραμπιές έφτασε από τους Μικρασιάτες πρόσφυγες του 1922. Οι Σμυρνιοί κουραμπιέδες ραντίζονται με ροδόνερο μόλις βγουν από τον φούρνο και στολίζονται διακριτικά με μυρωδάτο καρφάκι γαρύφαλλο. Η μυρωδιά του κονιάκ, που έχει μεθύσει τη ζύμη, φτάνει στα

ρουθούνια και το χοντροκομμένο αμύγδαλο γαργαλάει τον ουρανίσκο. Ο κουραμπιές ήρθε για να μείνει.

Έκτοτε πολλά άλλαξαν, λίγο ή πολύ, αλλά ο κουραμπιές παραμένει σταθερός στις προτιμήσεις μας. Πέρα από τους κλασικούς κουραμπιέδες, μαθαίνουμε από το Sorolop τις παραλλαγές του: κουραμπιέδες vegan με σησαμέλαιο, κουραμπιέδες με κακάο και σοκολάτα. Το μελομακάρονο, από την άλλη, έχει μια ξεχωριστή αν και λίγο μακάβρια ιστορία. Η μακαρωνία, όπως αποκαλούνταν τα μελομακάρονα τον Μεσαίωνα, υπήρξε το πιάτο που έτρωγαν όσοι παρίσταντο σε μια νεκρώσιμη ακολουθία. Με το πέρασμα του χρόνου, τα μικρά ψωμιά σε σχήμα σημερινού μελομακάρονου βούτηξαν σε γλυκό μέλι κι έτσι η μακαρωνία έγινε μελομακάρονο.

γεμιστό με μέλι και κρέμα που αναδύει όλα τα μυρωδικά του μελομακάρονου. Για το τέλος άφησα το κάστανο. Συνυφασμένο με τον χειμώνα –άρα και τις γιορτές– το κάστανο τρυπώνει μέσα στο τσουρέκι του Sorolop, ενώ κάθεται πάνω στο σου του Choureal. Ακόμα να δοκιμάσεις;! Μήπως να δοκίμαζες κάτι διαφορετικο; KOUKOUVAYA DESSERTS Εκτός από τα λαχταριστά panettone, η Koukouvaya μας ετοιμάζει δύο ζουμερά signature γλυκά της. Αφού δέσει το παντεσπάνι σοκολάτας με κρέμα σοκολάτας, πασπαλίζει την κορυφή με καραμελωμένο αμύγδαλο: το Ιγκλού είναι έτοιμο να ζεστάνει τον ουρανίσκο μας. Η Koukouvaya θυμάται τις ρίζες της κι ετοιμάζει την Ερασμία, το

ψέλης. γλυκό που συνήθιζε να φτιάχνει η κρητικιά θεία της. Ακόμα και το Gluhwein (γκλουβάιν), που ακούει σε αυστριακό όνομα, παίρνει άρωμα Κρήτης με πινελιές από Koukouvaya. Η Koukouvaya φτιάχνει όλα τα γλυκά της σε γενναίες μερίδες και καλεί την παρέα να τα μοιραστεί τον χουχουλιάρικο χώρο της. Σκουζέ 1, Αθήνα | Τ.: 210 33 18 700 | www.koukouvaya.gr Fb: Koukouvaya Desserts | Ig: koukouvaya_athens

Δώρα, δώρα, δώρα. Δώρα για μένα, δώρα για σένα. Δώρα για το σπίτι, δώρα για τους αγαπημένους. Τα Χριστούγεννα και ο ερχομός του νέου χρόνου είναι η καλύτερη αφορμή για να ξεχυθείς στα μαγαζιά και να το απολαύσεις. Δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις; Τα δώρα θέλουν φαντασία – και λίγο ψάξιμο φυσικά. Εμείς βάζουμε το ψάξιμο και ξετυλίγουμε τις καλύτερες ιδέες δώρων. Ευθύς αμέσως παρουσιάζουμε προτάσεις, αληθινούς θησαυρούς κάθε είδους. Σειρά σου να βάλεις τη φαντασία και να επιλέξεις…

Artelio

Το αγαπημένο κουκακιώτικο κατάστημα, με τα μοναδικά κοσμήματα και είδη δώρων, προτείνει για τις γιορτές ένα ιδιαίτερο κόσμημα που δεν θα περάσει απαρατήρητο. Ένα χειροποίητο κολιέ, με αλυσίδα από μακραμέ πλεγμένο επάργυρο νήμα, η οποία καταλήγει στη βάση του λαιμού, σε ένα λουλουδένιο μπουκέτο από περίτεχνα πλεγμένα επαργυρωμένα λουλούδια και μαργαριτάρια sweet water. Ένα vintage σπάνιο κομμάτι, που θα απογειώσει την εορταστική σας εμφάνιση και θα προσθέσει αξία στη συλλογή κοσμημάτων σας. Συνδυάστε το με δαχτυλίδια και βραχιόλια από τη σειρά Pearl Garden Flowers. Βεΐκου 63, Κουκάκι // T.: 694 476 2158 Fb: Artelio // Ig: artelioart // www.artelio.art

κρύβουν ρεβεγιόν και πολλές συναθροίσεις, δίνουμε ιδιαίτερη βαρύτητα σε δώρα που δίνουν μια έξτρα λάμψη στις εμφανίσεις μας. Ρούχα και αξεσουάρ για άνδρες και γυναίκες, καθώς το στυλ δεν κάνει διακρίσεις φύλου. Κι η αλήθεια είναι ότι όσα κομμά-

τια κι αν έχουμε στην ντουλάπα και τα συρτάρια μας, δεν

είναι ποτέ αρκετά!

Μετά από εμάς, έρχεται η ώρα να ντύσουμε και το σπίτι. Είδη σπιτιού και διακοσμητικά

αναβαθμίζουν το χώρο και τη διάθεσή μας. Γιατί όταν έχουμε στο σπίτι ό,τι αγαπάμε, έχουμε κι έναν λόγο παραπάνω να μείνουμε μέσα! 04

Δώρο είναι… Η χειροπιαστή απόδειξη της αγάπης. Τα πιο πλατιά χαμόγελα που σχηματίζονται στα πρόσωπα των αγαπημένων μας. Μια κάρτα γεμάτη ευχές. Η βόλτα στα στολισμένα με λαμπιόνια μαγαζιά, ανεξάρτητα από το τι θα αγοράσουμε.

αντικείμενα. Το έντονο χρώμα δένει με το dark concept, δίνοντας νέα ζωή σε πράγματα απλά. Ένα καπέλο γίνεται μοναδικό με το απαραίτητο hand-painting, ένα μαξιλάρι αποκτά ιδιαίτερο χαρακτήρα μετά

το digital print της Χριστίνας, της εικαστικού που κρύβεται πίσω από το Funny Radical Acne Scars.

Φωκίωνος Νέγρη 42 (εντός Δημοτικής Αγοράς Κυψέλης)

Τ.: 698 71 59 080 // funnyradicalacnescars.bigcartel.com

Fb: Funny Radical Acne Scars Ig: funny_radical_acne_scars

Replay Toys

Για τις γιορτές των Χριστουγέννων μικροί και μεγάλοι επισκεπτόμαστε ένα παιχνιδάδικο με «γλυκό» concept, που θυμίζει κάτι ανάμεσα σε ζαχαροπλαστείο και παγωτατζίδικο. Εκεί το παιχνίδι δεν έχει ηλικία. Οι μεγαλύτεροι θυμούνται και οι μικρότεροι μαθαίνουν τους «Ευχούληδες» και το όλο χρώμα «Μικρό μου πόνυ», που πλέον ανήκουν στην κατηγορία των vintage παιχνιδιών. Φωκίωνος Νέγρη 42 (εντός Δημοτικής Αγοράς Κυψέλης) T.: 694 59 87 558 // www.replaytoys.gr Fb: ReplayToys.gr // Ig: replaytoys.gr

Ο Ν Α ΡΟ Ι Χ

Δώρα για όλους, μα κυρίως για εσένα!

του Ψυρρή Το κομπολόι γίνεται γούρι και το γούρι γίνεται κομπολόι. Το Κομπολόι του Ψυρρή προτείνει γούρια για το σπίτι, για να προσθέσουμε μια γιορτινή νότα διακόσμησης στον χώρο των αγαπημένων μας ή τον δικό μας. Για εκείνους που προτιμούν να δώσουν κάτι πιο προσωπικό, το κομπολόι σε γιορτινές αποχρώσεις είναι ιδιαίτερο τόσο για ανδρικό όσο και για γυναικείο δώρο.

Αναργύρων 13, Ψυρρή // Τ.: 210 32 43 012 Fb: TO KOMPOLOI TOY PSIRRI www.kobojewels.gr

Κίνητρο Γι’ αυτόν τον εορταστικό μήνα, το Κίνητρο προτείνει ένα ζευγάρι χειροποίητα ασημένια σκουλαρίκια, επιχρυσωμένα, δικής του κατασκευής. Στο Κίνητρο θα βρείτε κοσμήματα, χειροποίητα, από ασήμι, χρυσό ή άλλα υλικά, καθώς και διακοσμητικά και γούρια για το καλωσόρισμα της νέας χρονιάς, κατασκευασμένα είτε στο εργαστήριο του είτε από άλλους δημιουργούς.

Φωκίωνος Νέγρη 1, Κυψέλη // Τ.: 210 86 63 640

Fb: Κίνητρο - χειροποίητα κοσμήματα Ig: kinhtro // www.kinhtro.gr

κεραμικά ζωάκια Pomme pidou εύχονται «Καλές Γιορτές» Pomme pidou Χριστούγεννα σημαίνουν φως και ζεστασιά. Και τα Pomme pidou ξέρουν ότι τα δύο αυτά στοιχεία συνδυάζονται τέλεια με χρώμα που μας γεμίζει αισιοδοξία. Τα πιο χρωματιστά διακοσμητικά κεραμικά ζωάκια φέρνουν στο σπίτι τη χριστουγεννιάτικη θαλπωρή. Κουμπαράδες, γλαστράκια και

Μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν. Θυμήσου όλες εκείνες τις

φορές που τα αγαπημένα σου πρόσωπα ανέφεραν κάτι που χρειάζονταν και θα ήθελαν τόσο πολύ να έχουν.

Προσοχή στις αδυναμίες. Εννοώντας τις καλές αδυναμίες. Για τον σπιτόγατο φίλο, που ο χουχουλιάρικος χώρος είναι καταφύγιο, ένα δώρο για να διακοσμήσει το σπίτι είναι ό,τι πρέπει.

Η προσωπική σου πινελιά. Το δώρο προσφέρεται με αγάπη στο κάθε πρόσωπο για το οποίο προορίζεται. Το δικό σου στίγμα –μια

La Bella Signora

Το ινστιτούτο La Bella Signora συνδυάζει τον καλλωπισμό με τη χαλάρωση. Η αυθεντική κολομβιανή και βραζιλιάνικη μαδεροθεραπεία απομακρύνει τις τοξίνες και εξαλείφει την κυτταρίτιδα, αφήνοντας το δέρμα πιο σφριγηλό και αναζωογονημένο. Προσφέρουμε το καλύτερο χριστουγεννιάτικο δώρο στον εαυτό μας με μαδεροθεραπεία στο πρόσωπο, που ενεργοποιεί την ελαστίνη και το κολλαγόνο 100% φυσικά, για να έχουμε τη λάμψη που θέλουμε στο ρεβεγιόν. Σκουφά 77, Κολωνάκι // Τ.: 210 36 39 562 // www.labellasignora.gr Fb: La BELLA signora Μαδεροθεραπεία // Ig: maderotherapia // YouTube: La BELLA signora Μαδεροθεραπεία Μαδεροθεραπεία

Christmas Beauty Vibes!

Nailvibes

χώρο του Nailvibes, η περιποίηση δε σταματάει στα άκρα! Μια σειρά από υπηρεσίες ομορφιάς -που περιλαμβάνουν μάσκες προσώπου για έξτρα λάμψη, lash lift και

πρόβλημα

Δεν

Θώδη. Αλλά όταν τραγουδάει ελληνικά η γυναίκα, όχι το Jingle Bells και το Last Christmas. Η ετεροντροπή, όταν τη βλέπεις και την ακούς, χτυπάει κόκκινα. Και δεν σε βάζει καν σε χριστουγεννιάτικο κλίμα. Απορώ πώς γελούσαν κάποιοι. Ήταν cringe.

μπορούν να προετοιμαστούν

ανοί

και δούμε αυτό το θέαμα, δεν θα κριντζάρουμε απλώς, θα ψάχνουμε κάποιο τρόπο άμυνας σε περίπτωση επίθεσης.

πληρώνουν τον 13ο μισθό τους σε μπουκάλια στον Αργυρό και λοιπούς αοιδούς (υπέροχοι όλοι, αλλά νομίζουν ότι ζουν στην εποχή του ΠΑΣΟΚ του 81), καταναλώνοντας φιάλες σκληρού αλκοόλ και πετώντας κοκκινορόζ λέλουδα στις πίστες, χορεύοντας (ή παραπατώντας) νταλκαδιάρικα ζεϊμπέκικα, κουβαλώντας τον πόνο τους σαν σταυρό στο Γολγοθά, είναι πλέον cringe. Και να μην είσαι στα μπουζούκια, αναγκάζεσαι να το παρακολουθείς από stories του Instagram.

Γενικά οι γιορτές και οι αργίες έχουν αυτή τη μαγική ιδιότητα να προκαλούν συναισθήματα ακραία. Συνήθως, βέβαια, οι πράκτορές μου στην πόλη περισσότερο αρνητικές αντιδράσεις μου περιγράφουν τις γιορτές, παρά την «έκρηξη χαράς» που όλοι αναμένουμε αλλά ποτέ δεν έρχεται. Ένα από τα συναισθήματα που επικρατούν είναι αυτό του «cringe», αυτού που, όπως εξήγησε η Νταίζη Ντάκου στο προηγούμενο τεύχος, προσδιορίζεται

παιδιά, που καλό είναι να ενθουσιάζονται σε τέτοιες εγκαταστάσεις

την Ελλάδα. Μιλάω για εκείνους τους αιώνιους εφήβους, μεταξύ 30 και 40, που πάνε και

να φωτογραφηθούν με τον κακόμοιρο άνεργο ηθοποιό που ντύνεται άι-Βασίλης στις γιορτές. Η επιτομή του cringe. Άσε που σ’ αυτές τις εποχές

cringe αλλά τραγωδία στην Επίδαυρο. Κακοπαιγμένη.

Τα άπειρα

και με έπνιγε και, έξω από αυτό, υπήρχε ένα παχύ σκοτάδι που με ρουφούσε. Δεν είναι ώρα να αναλύσω τους λόγους — ποιον ενδιαφέρει εξάλλου η δική μου ψυχοθεραπεία; Σε κάθε περίπτωση, ένιωθα σαν ένα δυστυχισμένο παιδί που έπρεπε να επιβιώσει σε έναν κόσμο απολύτως χαρούμενο, κάτι σαν το Truman Show. Αυτό μάλλον οι υποψήφιοι σύντροφοι το έπαιρναν γραμμή κι έτσι εξαφανίζονταν οι άνθρωποι, αλλά αυτό το θέμα θα αγγιχτεί, όταν με πάρει για γραφιά το Cosmopolitan Πρωτοχρονιά του 2013, λοιπόν, όπως κάθε χρόνο οργανώναμε με τη γνωστή μπακουροπαρέα από το σχολείο ένα open πρωτοχρονιάτικο πάρτι στην Κηφισιά. Το σπίτι ήταν μονοκατοικία με αυλή τεράστια — ό,τι έπρεπε για να μαζευτεί όλη η Αθήνα και κυρίως τα Β.Π. Τότε, εγώ νόμιζα πως είχα ερωτευτεί. Καλά, βλακείες, απλά ήταν μπακουροχριστούγεννα για άλλη μία φορά. Είχα φάει σοβαρή λύσσα με ένα μελαχρινό αγόρι, καθόλου ψηλό, καθόλου τυπικά ωραίο. Αλλά με γοήτευε το βάσανο

Καταλαβαίνεις να

ναι;

και τα «ho ho

ών ημερών, ντυμένος μόνο με τα απαραίτητα - μην αναρωτηθείς ποια είναι αυτά, άλλωστε ένας κόκκινος

ανοίξεις τα υπέροχα πόδια σου, να του επιτρέψεις να γονατίσει μπροστά σου, να κρεμάσεις εθιστικά το πόδι σου στον ώμο του τη στιγμή που η γλώσσα του θα αγγίξει ηδονικά τις πέρλες σου και ύστερα από λίγα μόνο λεπτά να ουρλιάξεις και εσύ (με μια παραλλαγή βέβαια) το μεγαλύτερο χιτάκι των εορτών: All I want for Christmas is this! Κι ύστερα, όταν θα καθίσει στην αγαπημένη σου πολυθρόνα, εσύ θα λύσεις τον φιόγκο του με τα δόντια, θα καθίσεις στα γόνατά του υποδυόμενη το πιο άτακτο ξωτικό που επιθυμεί όσο τίποτα άλλο να ανακουφίσει τον λατρεμένο του Santa, θα εκλιπαρήσεις να εισβάλει εκεί ακριβώς όπου οι πέρλες ίσως να μην σε δροσίζουν άλλο πια και, λίγο πριν εκείνος δαγκώσει τον λοβό σου υποσχόμενος πως σε λίγα δευτερόλεπτα θα σου χαρίσει τον κατάλευκο Βόρειο Πόλο του, τα κλασικά «ho ho ho» θα γίνουν για σένα «oh oh oh»!

Όπότε; Τι θα διαλέξεις; Θα συνεχίσεις να φοβάσαι τη λίστα του; Θα προσπαθείς να είσαι το καλό κορίτσι του ή μήπως παράφορα θα αφεθείς στη διασκέδαση του να είσαι το άτακτο κορίτσι που σκίζει λίστες και υπόσχεται Χριστούγεννα κάθε μέρα

δείχνει δώδεκα και πέντε. Εγκαταλείπει το Κολωνάκι, το πάρτι των φίλων της και καθεμιά από τις υποχρεώσεις της και εν μέσω μιας ελαφριάς χιονόπτωσης, η οποία κάνει την Αθήνα να λάμπει περισσότερο στα μάτια της, κατευθύνεται προς τα βόρεια. Αποφασίζει να μην ακούει το μυαλό της. Επιλέγει να πατάει το γκάζι και να μην σκέφτεται πως αυτό που κάνει τώρα, αυτό που την προστάζει να πράξει το σώμα της,

«Δεν ξέρω ούτε το όνομά σου», παραπονιέται, καθώς αφήνεται ολόκληρη στο άγγιγμά του κι εκείνος της χαμογελά, δείχνοντας με το μαύρο βλέμμα του το χρυσό ταμπελάκι που έχει καρφιτσωμένο στο πέτο του σακακιού του. «Πίτερ Παν…».

Δεν μπορεί να εξηγήσει αν αυτό που ζει είναι τρελό ή αν είναι απλά ένας κόσμος που απέχει χιλιόμετρα από τον δικό της. Δεν έχει βρεθεί ξανά σε αντίστοιχο πρωτοχρονιάτικο πάρτι. Δεν έχει δεχτεί ποτέ πρόσκληση από κάποιον άγνωστο. Δεν έχει θελήσει ποτέ πριν από το σημερινό βράδυ να παρασυρθεί στη μαγεία των σκοτεινών παραμυθιών.

στέρνο του και τα πόδια της διάπλατα ανοιχτά και στερεωμένα στα μπράτσα της πολυθρόνας. Πιάνει το πέος του σφιχτά στην παλάμη του και φέρνει το κεφάλι του πάνω στη κλειτορίδα της, συνεχίζοντας με αυτόν τον τρόπο να παίζει μαζί της.

«Θέλεις να μπω μέσα σου;», την βασανίζει και με το ελεύθερο χέρι του τσιμπάει άγρια τη ρώγα της πάνω από το φόρεμα.

«Ναι… σε παρακαλώ…», ικετεύει εκείνη και ανυπόμονα δαγκώνει την άκρη της συσκευασίας του προφυλακτικού που της έχει φέρει ως το στόμα, λες και είναι το καλύτερο πρωτοχρονιάτικο δώρο που της έκαναν ποτέ.

Κρατάει την πρόσκληση σφιχτά μέσα στο χέρι της, ισιώνει το γαλάζιο vinyl φόρεμα κάτω από τη λευκή γούνα της και περπατάει το μικρό δρομάκι που οδηγεί στο φαντασμαγορικό πάρτι. Δείχνει την πρόσκλησή της στην υποδοχή και οι ευγενικές καλοφτιαγμένες κοπέλες, αφού τραβήξουν τη γούνα από τους ώμους της, καρφιτσώνουν στο πέτο της ένα χρυσό ταμπελάκι, χαρίζοντάς της ένα καινούργιο όνομα, το οποίο ταιριάζει καλύτερα από το δικό της στο θεματικό πάρτι.

«Γουέντι». Διαβάζει το όνομα και χαμογελάει, καθώς οι βαριές βελούδινες κουρτίνες ανοίγουν μπροστά της, μεταφέροντάς την σε έναν κόσμο όπου τα παραμύθια έχουν πάρει μια διαφορετική διάσταση από αυτήν που γνώριζε μέχρι πρότινος. Από το ταβάνι κρέμονται κόκκινα μήλα, τριαντάφυλλα, ρολόγια χαλασμένα, λυχνάρια και γυάλινα γοβάκια. Ό DJ παίζει δυνατά, κρυμμένος μέσα σε ένα σκηνικό που θυμίζει απαγορευμένο δάσος, ενώ χορευτές αιωρούνται πάνω από τα κεφάλια των καλεσμένων, χαρίζοντας με τα ακροβατικά τους ένα μοναδικό υπερθέαμα. Όι δεκάδες προβολείς αναβοσβήνουν συνεχόμενα

Την οδηγεί ως το βάθος της αίθουσας, σε έναν μικρό ιδιωτικό χώρο που απομονώνεται μόνο από ένα ζευγάρι κόκκινες βελούδινες κουρτίνες και δίχως να χρονοτριβεί, με ένα διαβολικό χαμόγελο στο στόμα του, κάθεται στη μια και μοναδική δερμάτινη πολυθρόνα, τραβώντας την απαιτητικά να σταθεί μπροστά του. Απορεί γιατί δεν μπορεί να τον σταματήσει. Απορεί που δεν έχει καμία ανάγκη να ανταλλάξουν την οποιαδήποτε κουβέντα.

Του επιτρέπει να σύρει αργά τα χέρια του από τις γάμπες της ως τους μηρούς της κι έπειτα να ανασηκώσει το γαλάζιο της φόρεμα για να αποκαλύψει το κόκκινο μικροσκοπικό εσώρουχό της, το οποίο εξαφανίζεται μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.

Όλα γίνονται γρήγορα. Βυθίζεται μέσα της απότομα, κόβοντάς της την ανάσα και καθοδηγεί εύκολα το σώμα της στον γρήγορο ρυθμό του. Μπαινοβγαίνει μανιακά, ανεξέλεγκτος, με τα δόντια του να δαγκώνουν το αυτί της και με τα χέρια του να ανασηκώνουν περισσότερο το σώμα της για να την καρφώσει στη συνέχεια όσο πιο βαθιά μπορεί!

«Ξέρεις πως μόλις αρχίσαμε, έτσι δεν είναι;», την ρωτάει γδέρνοντας τον λαιμό της με τα μαύρα του γένια κι εκείνη κουνά το κεφάλι της κλείνοντας σφιχτά τα μάτια της.

«Πόση ώρα μας απομένει;», αναρωτιέται και μόλις ανοίγει τα μάτια της ξανά, αντιλαμβάνεται πως δεν είναι πλέον οι δυο τους.

«Αρκετή για να καλύψει μια ολόκληρη χρονιά», λέει ο άγνωστος μελαχρινός άντρας που στέκεται τώρα μπροστά της κρατώντας ένα δερμάτινο κοντό μαστίγιο που καταλήγει σε μια γυάλινη σφήνα.

Μια ολόκληρη χρονιά, μέσα σε λίγες ώρες… Δέχεται με ένα κοφτό νεύμα να σκύψει μπροστά της, να την ερεθίσει ακόμα περισσότερο με μερικά μαστιγώματα στην κλειτορίδα της, καθώς ο άλλος άντρας συνεχίζει

της ψιθυρίζει αισθησιακά στο αυτί, τραβώντας την μαζί του προς άγνωστη κατεύθυνση.

πρόσωπό

κοιτάξει και

χείλη του γυαλίζουν από τα υγρά της. «Θα

πάνω μου», προστάζει και ανοίγει το φερμουάρ του παντελονιού του. Εκείνη γνέφει αποπροσανατολισμένη και αφήνεται ξανά στα χέρια του, καθώς την τραβάει να κάτσει επάνω του, με την πλάτη της να ακουμπά στο

Οι celebrities εύχονται για το 2023

Nίκος Ψαρράς

Εύχομαι υγεία, ψυχική γαλήνη, λιγότερο θυμό και περισσότερους καθαρούς ανθρώπους. Η απατεωνιά, η μιζέρια, η γκρίνια και η αρνητικότητα, ας φύγει και ας γεμίσουμε χαρά, ταλέντο και υγεία. Έτσι, για να έχουμε όλοι κουράγιο και ελπίδα για το αύριο!

και γοητευτική χρονιά. Ό λόγος όμως, σ’ αυτούς! 2023 μην μας απογοητεύσεις! Δήμητρα Παπαδήμα Ελπίζω κι εύχομαι (κάνω ό,τι μπορώ) το πληγιασμένο βρέφος να σωθεί. Τέλος οι ματωμένοι θεοί. Επίσης ελπίζω, εύχομαι (προσπαθώ) να γίνει ένα Θαύμα! Να αναδειχτεί από τον πάτο που πιάσαμε, η Ανθρωπιά. Να ξεσκονιστεί. Να καθαριστεί. Με κάθε τρόπο και ακραίο ακόμα. Κι ύστερα να διδαχθεί, να αφομοιωθεί, να δοξαστεί και να υμνηθεί! Να εμπνεύσει την τέχνη!

Σόλων Τσούνης

Εύχομαι το 2023 να μας φέρει υγεία, χαρά, αγάπη και σεβασμό προς το συνάνθρωπο. Πολυειπωμένες ευχές, το ξέρω, αλλά νομίζω αν κάποιος έχει αυτά, μπορεί να είναι ευτυχισμένος.

χαμογελάμε και να διώ-

και τοξικό από πάνω

Τέλος, θα ευχηθώ να έχουμε δουλειά, γιατί υγεία χωρίς δουλειά είναι δύσκολο να υπάρχει. Και να προστατεύουμε τα παιδιά, να είμαστε δίπλα στους ηλικιωμένους και στους ανήμπορους, είτε είναι γονείς, είτε συνάνθρωποι. Καλή χρονιά!

Χρήστος Σπανός

Εύχομαι ο χρόνος που θα φύγει να πάρει μαζί του αυτό το δυσάρεστο κλίμα που σκέπασε όλο τον κόσμο, με τους ιούς, τους πολέμους και τις δυστυχίες. Και ο καινούργιος χρόνος να μας φέρει ξεγνοιασιά, υγεία και περισσότερα χαμόγελα στην ζωή μας!

Εύχομαι το νέον έτος, μαζί με την υγεία και την αγάπη που ζητάμε κάθε χρόνο, να φέρει ανθρωπιά, σεβασμό, και καλοσύνη. Εύχομαι να μας βοηθήσει να θυμηθούμε

ξανά τις αξίες μας και να επανεκτιμήσουμε το ανθρώπινο είδος, τους ανθρώπους και την ανθρωπότητα. Εύχομαι να μας δώσει περισότερη κριτική σκέψη, ώστε να ερμηνεύουμε σωστά τα πράγματα και τις καταστάσεις, κάνοντας γενναίες επιλογές. Κι εμείς, ας γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι κι ας φροντίσουμε τους ηλικιωμένους, τα ζώα, και κάθε πλάσμα που χρειάζεται φροντίδα. Ας έχουμε πάντα κατά νου, ότι τίποτα στην ζωή δεν είναι δεδομένο, κι ότι απ’ αυτή τη ζωή, όλοι, μα όλοι, είμαστε περαστικοί. Όπότε, ας μη χάνουμε χρόνο με ανούσια πράγματα κι ας απολαύσουμε το ταξίδι της ζωής όσο περισσότερο μπορούμε, έχοντας οδηγό μας την αγάπη! Χρόνια πολλά, ειρηνικά, καλά και όμορφα.

Αλίκη Κατσαβού

Έπειτα από δυο χρόνια απομόνωσης και περιορισμών της ελευθερίας λόγω πανδημίας, σ’ έναν παράξενο κόσμο που η προπαγάνδα απλώνεται παντού, από τα πιο ασήμαντα ως το πιο σοβαρά θέματα, γίνεται τόσο δύσκολο να ξεχωρίσεις την ουσία και να βρεις την αλήθεια. Για το 2023 θα ευχηθώ περισσότερη ελευθερία, δημιουργικότητα, απλότητα, λιγότερη προπαγάνδα, περισσότερη επαφή με τη φύση και ζωές γεμάτες αγάπη και ευγένεια!

μετακίνησης

Να χαρούμε την παρούσα στιγμή, να αγαπήσουμε, να αγαπηθούμε, να αγκαλιαστούμε με δύναμη, να γεμίσουν οι αισθήσεις μας με χαρές!

Ξέρω πως η νοσταλγία δεν είναι της μόδας. Φαντάζει σαν μία συντηρητική τάση που αρνείται το σήμερα, την εξέλιξη, το νέο. Μία πνευματική αδυναμία που φοβισμένη βουτάει στο ένδοξο παρελθόν του «τότε που...» Ξέρω επίσης πως η συγκίνηση, η τρυφερότητα, η μελαγχολία χάνουν έδαφος απέναντι στην τρολιά, στην καυστικότητα και στην σκληράδα. Ξέρω επίσης πως πολλά από αυτά θεωρούνται εκφράσεις των μπούμερς, όπως μου λέει μία φίλη μου. Μπούμερ, για να ξέρετε, είναι αυτός που γεννήθηκε μεταξύ ‘50 και ‘70 και μοιραία καθορίζεται από τέτοιες «ταυτότητες». Θα μπορούσα να φιλονικήσω αλλά ποιος ο λόγος;

ΠΡΟΣΜΟΝΗ: Κάθε χρόνο περιμένω πώς και πώς στο κινητό μου αυτά τα ωραία γραπτά μμηνύματα της Πρωτοχρονιάς, από εκείνα τα απίστευτα άτομα που έχω να μιλήσω ακριβώς από την προηγούμενη Πρωτοχρονιά ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΑ: «Επιτέλους πλησιάζουν τα μελομακάρονα!», «τα Χριστούγεννα εννοείς». «Ναι, αυτά». ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΕΟΡΤΩΝ: Και ένα και δύο και τρία και τέσσερα μελομακάρονα. Επανάληψη του σετ με κουραμπιέδες. ΜΗΝΥΜΑΤΑ: Μήνυμα από φίλο μουσικό: «Χάπυ ανεργίαρ! Φέτος κόψαμε τη βασιλόπιτα σε 8 κομμάτια. Ένα του σπιτιού και εφτά του φτωχού». «Εσείς την κόψατε τη βασιλόπιτα;», «Ναι την κόψαμε. Έχουμε να πάρουμε δυό χρόνια…» ΑΝΕΞΗΓΗΤΟ: Η Πρωτοχρονιά είναι η μοναδική μέρα του χρόνου που νυστάζω πριν τις δώδεκα. ΣΤΟΧΟΙ: Πρώτος στόχος για το νέο έτος, να μην φάω όλο το τσουρέκι αυθημερόν. Επόμενος στόχος, να αποφύγω την ανθρωποκτονία από πρόθεση… ΥΓΙΕΙΝΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ: Παιδιά μην τα μπερδεύετε: Δεν παχαίνουμε μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, αλλά μεταξύ Πρωτοχρονιάς και Χριστουγέννων. ΝΟΥΜΕΡΑ: «Τι νούμερο παντελόνι φοράς;», «38 τα Χριστούγεννα, 42 τα Φώτα».

ΕΥΧΕΣ: Για όλους εκείνους που μου εύχονται «καλά μυαλά», τους ενημερώνω ότι ούτε και φέτος θα πιάσει η ευχή τους. ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ: Ακούω το «Last Christmas» από το καλοκαίρι για ν’ αναπτύξω αντισώματα. ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΜΗΤΕΡΑ ΦΥΣΗ: «Μάνα έχουμε αστέρι ή να ανέβω

στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο;», «μπες στη φάτνη, δεν έχουμε γαϊδούρι!». ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ: «Μπαμπά, πότε θα ‘ρθει ο Άγιος Βασίλης;», «τι του

ζήτησες;», «ένα iPhone 13». «Δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης παιδί μου!». ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΝΕΟΥ ΖΕΥΓΑΡΙΟΥ: «Μωρό μου, πού θα κάνουμε ρεβεγιόν φέτος;», «όπου κάναμε και πέρσι». «Μα δεν ήμασταν μαζί τότε». «Καλά το πας!». ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ: Πιο πιθανό είναι να έρθει ο Άγιος Βασίλης παρά ο κούριερ. ΚΑΛΑΝΤΑ: Ήρθε ένα παιδάκι να πει τα κάλαντα και του έπεσε το τρίγωνο. Δεν πειράζει, του λέω, συνέχισε. Ναι, μου λέει, συμβαίνουν αυτά στα live.

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ: Καλά Χριστούγεννα είναι αν σου περισσεύει κανένα διχίλιαρο να πας ταξίδι. Αλλιώς μπουκώνεις τον κουραμπιέ και εύχεσαι

υγεία πάνω απ’ όλα! Σου στέλνει sms ο γυμναστής «Καλά Χριστούγεννα». Φτύνεις διακριτικά στη χαρτοπετσέτα το τρίτο μελομακάρονο… ΦΑΤΝΗ: Φτιάχνω τη φάτνη κι έρχεται ο άλλος και με σκουντάει. Κάτσε μωρέ του λέω, μη ρίξω καμια Παναγία! GOOGLE: Πάτησα «οικονομικές προτάσεις για ρεβεγιόν» και μου ’βγαλε: «Να πας στη μάνα σου» ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Τι μου έμαθε ο χρόνος που φεύγει; Να μην πανηγυρίζω για τον καινούργιο που έρχεται… ΕΥΧΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΑ: Χάπυ νιου ανεργίαρ!

Η ΨΥΧΗ

ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Ο πιο

ο μαθητής της «Ανωτάτης Ζαμπετι-

αναφωνεί «ΖΗΤΩ τα λαϊκά κορίτσια!»

στιχουργός, ερμηνευτής και συγγραφέας. Κυκλοφορούν τα βιβλία του: Ένας αγάπησε μία και Η ψυχή της πόλης. Εσχάτως. ο «παντελώς χειροποίητα» μποέμ τραγουδοποιός και γλυφοβιδωτός τραγουδιστής Παντελής Αμπαζής, «ανεξήγητα αρέσει», ερμηνεύοντας με σπάνιες κινήσεις των άκρων και το σώμα του μέλλοντος, «τραγούδια περιΩπής».

ΑΜΠΑΖΗ

θείους

«θέλουν να κάτσουν με τη νεολαία».

ακούσεις από τ’ανίψια σου τη φράση «άσπρα Χριστούγεννα» και έξω είναι «Πασχούγεννα», σημαίνει ότι τα χαρτζιλίκια

Εντάξει ρε παιδιά, είπαμε, να μην είμαστε μίζεροι και γκρινιάρηδες, να το στολίσουμε το κέντρο της Αθήνας, αλλά άλλο το στολίζω κι άλλο το γ***ω στο λαμπάκι και στ’ αστέρια τα φωτεινά λες και γεννιέται όντως φέτος ο Χριστός –και μάλιστα στην Αθήνα– και πρέπει οι μάγοι να βρουν έγκαιρα το δρόμο για την πρωτεύουσα. Ακόμη κι αν προσπεράσουμε το γραφικό, μα αληθές, «ποιος τα πληρώνει όλα αυτά τα γούστα;», ακόμη κι αν προσπεράσουμε και το γεγονός της ενεργειακής κρίσης, υπάρχει κάτι τρίτο που είναι τόσο επικίνδυνο, τόσο αστικά τραγελαφικό, τόσο πραγματικό, που ξεπερνάει σε χάρη όλα τα υπόλοιπα. Συνάδελφος, λοιπόν, μπήκε έξαλλη στο γραφείο, βρίζοντας γιατί κόντεψε να τρακάρει στην Πανεπιστημίου προχθές το βράδυ, επειδή δεν μπορούσε να ξεχωρίσει ποιο φωτεινό λαμπάκι είναι στολισμός και ποιο φωτεινός σηματοδότης! Είναι που είναι δύσκολα τα πράγματα, είναι που είναι τα νεύρα μας τσατάλια, υπάρχει που υπάρχει

της τηλεόρασης. Αλλά και τι σημασία έχει από τη στιγμή που οι φύλακες της σωστής έκφρασης ηττηθούν και η λανθασμένη επικρατήσει. Ο Σατωβριάνδος είχε πει: «Μία παράδοση είναι μία καινοτομία που επικράτησε». Έτσι και μία καθημερινή έκφραση δεν αποκλείεται να είναι μια αρλούμπα που ρίζωσε! Πόσες τέτοιες αρλούμπες υπάρχουν; Ποιος ξέρει; Μία, πάντως, είναι η λέξη «μπαγάσας». Την χρησιμοποιούμε υποτιμητικά ή επιτιμητικά για κάποιον που προσφεύγει σε κατακριτέες ενέργειες για να πετύχει τον σκοπό του λέγοντας, για παράδειγμα, «τον μπαγάσα, τι πήγε κι έκανε ο άθλιος!». Την χρησιμοποιούμε, μάλλον συχνότερα, και με μια δόση κρυφού θαυμασμού, για κάποιον καταφερτζή, έστω και με πονηριές, εκστομίζοντας για παράδειγμα: «Βρε, τον μπαγάσα! Πάλι τα κατάφερε!» ή «Βρε, τον μπαγάσα! Πάλι την σκαπούλαρε!». Για αυτές τις περιπτώσεις, μάλιστα, έχει καθιερωθεί και υποκοριστικό: το «μπαγασάκος». Τώρα θα μου πείτε τι σχέση έχει ένας «μπαγάσας» ή και ένας «μπαγασάκος» με την επικράτηση λάθος εκφράσεων; Έχει και παραέχει! Για τρείς λόγους. Πρώτος (και ήσσονος σημασίας) λόγος: σε αντίθεση με την άποψη που επικρατεί, δεν μας ήρθε από την Ανατολή, όπως θα νόμιζε κανείς, αλλά από τη Δύση (bagáscia στα ιταλικά, bagasse στα γαλλικά). Δεύτερος λόγος: επειδή είναι απίθανο να ακούσεις να χαρακτηρίσουν έτσι γυναίκα, παρότι πρόκειται για χαρακτηρισμό γυναίκας. Τρίτος λόγος: όχι οποιασδήποτε γυναίκας, αλλά της «επί χρήμασι εκδιδομένης», κοινώς πόρνης! Μάλιστα, κατά μία θεωρία, αρχικά σήμαινε την υπηρέτρια ή το δουλικό!

σεζόν. Οι αναμνήσεις από τις προηγούμενες επισκέψεις μας στον ΜΙΝΙΟΝ ήταν τόσο έντονες, σαν να τις είχαμε ζήσει χτες, και το αυριανό απόγευμα που θα πηγαίναμε οικογενειακώς, έμοιαζε πολύ μακριά. Ήταν κάτι σαν έθιμο να ψωνίζουμε τα δώρα πριν κλείσουν τα σχολεία, σε καθημερινή ημέρα για να μην έχει πολύ κόσμο. Εκείνο τα βράδυ δεν κοιμηθήκαμε

σκάλες για να φτάσουμε στον όροφο που θα είχε τους ήρωες της Disney, το τρενάκι που περνούσε μέσα από τούνελ, λίμνες και χιονισμένα χωριά και την πίστα rally με αυτοκινητάκια σε αγώνες ταχύτητας. Μας περίμεναν εκατοντάδες παιχνίδια στη σειρά, που μπορούσαμε να τα αγγίξουμε. Κούκλες που περπατούσαν και μιλούσαν, μελόντικες και πιανάκια με πολύχρωμα πλήκτρα, φασουλήδες που πετάγονταν από κουτιά, ξύλινα αλογάκια, μπαλόνια, view master, αυτοκινητάκια με μπαταρίες και, στον τελευταίο όροφο, ο Άγιος Βασίλης για την καθιερωμένη φωτογραφία polaroid. Την επόμενη μέρα ξυπνήσαμε και φύγαμε βιαστικοί για το σχολείο, ήμα-

ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΚΡΗΝΗΣ. ΠΕΡΙ ΤΟ 432/1 Π.Χ.

Διαβάζουμε επιγραφές των αρχαίων προγόνων μας που κοσμούν το Επιγραφικό Μουσείο. Μας νουθετούν, μας διδάσκουν, μας θυμίζουν! Ενίοτε μας δείχνουν πως πολλές καταστάσεις, συνήθειες και πρακτικές είναι διαχρονικές!

ΠΟΥ ΒΡΈΘΗΚ Έ : Τμήμα ενεπίγραφης στήλης. Βρέθηκε στην Ακρόπολη. Η ΙΣΤΟΡΙΑ: Η αποσπασματικά σωζόμενη στήλη φέρει τμήματα δύο τροπολογιών σε ψήφισμα της βουλής και του δήμου. Από το σωζόμενο τμήμα της επιγραφής προκύπτει ότι το ψήφισμα σχετίζεται με δημόσιο έργο, πιθανότατα τη βελτίωση του συστήματος ύδρευσης της Αθήνας ή ακόμη την κατασκευή ή επισκευή των κρηνών της πόλης. Από τη δεύτερη τροπολογία του ψηφίσματος προκύπτει πιθανώς ότι το έργο σχετίζεται με την οικογένεια του Περικλέους, αφού αναφέρονται οι γιοι του Πάραλος και Ξάνθιππος και ίσως οι γιοι τους ή οι κηδεμονευόμενοι του Περικλέους, Αλκιβιάδης και Κλεινίας, οι οποίοι επαινούνται. Σύμφωνα με την επικρατέστερη συμπλήρωση των στίχων, στην τροπολογία προτάθηκε να τιμηθεί ο Περικλής και οι απόγονοί του, επειδή πιθανότατα προσφέρθηκαν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση της δαπάνης του δημοσίου έργου, αλλά τα χρήματα για την κατασκευή του αποφασίστηκε τελικά να δοθούν από τα χρήματα του φόρου των συμμαχικών πόλεων.

Ί

Ί

1. Ταλαιπωρεί εκδιδόμενες γυναίκες και άνδρες κάποιας ηλικίας.

Εταιρικά αρχικά. - Ό,τι και το 8β οριζοντίως. - Γλυκύ (για τους αρχαίους). 3. Σημαντικός έλληνας λογοτέχνης με καταγωγή από τη Μικρά Ασία (το πραγματικό επίθετό του ήταν Βαλασιάδης). 4. Εκφράζει δισταγμό (αντιστρόφως). - Αντιθετικός σύνδεσμος. 5. Θρεπτικό, με γλυκιά γεύση, αλλά όχι καλό για τα δόντια. - Καρτερικά ζώα (στην καθαρεύουσα).

γιατροί

να

ή

μαχητών.

ένα πολύ προσωπικό ύφος γραφής με σύμβολα, εικόνες, αντιηρωϊκές φιγούρες και πολλή φαντασία. Πέθανε το 2005. στην Ελένη Θ. Κωνσταντινίδη Είναι τα λυπημένα Χριστούγεννα 1987 είναι τα χαρούμενα Χριστούγεννα 1987 ναι, τα χαρούμενα Χριστούγεννα 1987! σκέπτομαι τόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα… Α! ναι είναι πάρα πολλά. Πόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα πέρασε ο Διονύσιος Σολωμός πόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα πέρασε ο Νίκος Εγγονόπουλος πόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα πέρασε ο Μπουζιάνης πόσα ο Σκλάβος πόσα ο Καρυωτάκης πόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα πέρασε ο Σκαλκώτας πόσα πόσα Δυστυχισμένα Χριστούγεννα Ποιητών. Καταβύθιση, 1990

Πρωτοχρονιά - Νέα Χρονιά

Τέλη Δεκέμβρη κι η Αθήνα, κοριτσάκι του παραμυθιού, ανάβει σπίρτα για να ζεστάνει τη μέσα κι έξω

παγωνιά της, να φωτίσει τα ταπεινά ή μεγαλεπήβολα όνειρά της για Ειρήνη, Ευημερία, Πρόοδο.

Ξημερώνει νέα χρονιά κι ευχόμαστε να «βάλει σκούφια ο Τρελλός»* και να λευκάνει τη μαυρίλα που μας δώρισε, από τα μικράτα του το 2022. Κι ας κρυώνουμε περισσότερο! Στολίσαμε τα σπίτια μας, ίσως πιο ταπεινά –αλλά στολίσαμε, βρε αδελφέ!– φτιάξαμε γλυκά, καμαρώνουμε το έλατό μας και τα πορφυρά αλεξανδρινά

περβάζι. Αυτά μας παρηγορούν το νιώθου-

στο

και στην ευωδιά τους.

Τα δέντρα στέκονται, κάποια γυμνά, ολόρθα, καλοταϊσμένα, φροντισμένα, φρουροί ακοίμητοι της Ελπίδαςll για νέα βλάστηση, πιο θαλερή, αφθονότερη. Αυτά ζεσταίνουν την ψυχή, παραδείγματα αντοχής και υπομονής.

Μήνυμα ελήφθη και θα το ακολουθήσω. Λογαριάζω να κλαδέψω στο φεγγάρι του Γενάρη, λογαριάζω τις δουλειές του επόμενου φεγγαριού· και του παραπάνω. Κρατιέμαι από τα κλαδιά τους που σύντομα θα πρασινίσουν και θα μπουμπουκιάσουν, πετώντας στα άχρηστα το άγχος, τη σκοτεινιά. Αρχίζω να σκέφτομαι θετικά, δημιουργικά. Παίρνω θάρρος, αναζωογονούμαι!.

Jean-Paul** σα να 'χεις δίκιο: «Η Ανθρώπινη Ζωή αρχίζει

σε

που σκέφτονται πολύ και μιλούν σπάνια, με λόγο μεστό, βαρύ. Τα λουλουδάκια, φροντισμένα έγκαιρα για να αντέξουν τη χειμέρια μάνητα, υπομένουν στωικά την παγωνιά, κρατούν την πολύχρωμη φορεσιά τους. Κάποια κυκλάμινα ξέραναν τα φύλλα τους. Τα αφαιρώ προσεκτικά και παρατηρώ τους ολοζώντανους βολβούς τους. Θα τους νανουρίσω με αγάπη στα ζεστά και θα τους ξαναφυτέψω την άνοιξη που –πού θα πάει;– θα 'ρθει.

σαν τους

Jean-Paul Sartre: «La vie humaine commence de l’autre côté du désespoir»

λύχρωμα φωτάκια και

γιορτινή ατμοσφαιρα. Κι όμως, όσο πλησιάζει η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου, το λαμπερό κλίμα εκεί έξω δεν συνάδει πάντα με την εσωτερική πραγματικότητα.

Παρόλο που οι γιορτές μπορεί να είναι και ευχάριστες, συχνά συνοδεύονται από στρες ή θλίψη

Η οικονομική στενότητα, η πίεση να ανταποκριθούμε σε υποχρεώσεις και κοινωνικές επιταγές, η μοναξιά, όλα αυτά μπορεί να συνθέτουν μια εικόνα πολύ διαφορετική απ’ αυτή που θεωρούμε ότι «θα έπρεπε» να βιώνουμε. Παράλληλα, η αλληλεπίδραση με ένα τοξικό περιβάλλον που κάνει συγκρίσεις ή αδυνατεί να μας δεχτεί όπως είμαστε, σίγουρα δεν συμβάλλει σε ένα κλίμα γιορτής και ευγνωμοσύνης για όσα καταφέραμε τη χρονιά που πέρασε.

• Οριοθέτησε τον χρόνο που νιώθεις άνετα να περάσεις σε κοινωνικές και οικογενειακές συγκεντρώσεις: πάρε ανάσες αποσυμπίεσης κυριολεκτικά και μεταφορικά.

• Αναγνώρισε τα θέματα συζήτησης με τα οποια αισθάνεσαι άβολα και αποφάσισε αν και πόσο θα ήθελες να εμπλακείς όταν προκύψουν. • Σκέψου ότι δεν χρειάζεται να είμαστε τέλειοι για

να γιορτάσουμε..ή για να υπάρξουμε! Το νόημα των γιορτών είναι η συνάντηση και το μοίρασμα όχι το υπέρλαμπρο ρεβεγιόν, τα ακριβά δώρα ή το τέλειο σώμα. • Αν βρίσκεσαι μακριά απ’ τους αγαπημένους σου ή διανύεις μια περίοδο μοναξιάς, έλα σε επαφή με το πώς αισθάνεσαι και δοκίμασε να το μοιραστείς ίσως διαπιστώσεις πως κι άλλοι άνθρωποι έχουν μια τέτοια ανάγκη. • Επίτρεψε στον εαυτό σου να βιώσει τις γιορτές με τον δικό σου μοναδικό τρόπο • Επίλεξε τους τρόπους που χρειάζεσαι να σε φροντίσεις ή να φροντιστείς μην διστάζεις να ζητήσεις βοήθεια. • Έχε υπόψη σου ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει την τάση να επιστρέφει σε ανοιχτούς λογαριασμούς, ενώ αντίθετα τείνει να ξεχνά όσα έχουμε ολοκληρώσει (Zeigarnik effect). Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται να επιλέξεις συνειδητά να σταθείς σε όσα έχεις επιτύχει κι όχι μόνο στις εκκρεμότητες. Αναλογίσου με ποιό «σκοτάδι» ήρθες αντιμέτωπος/η κατά τη χρονιά που πέρασε και ποιές ικανότητες ανέπτυξες προκειμένου να διαχειριστείς τις αντιξοότητες Καθώς πλησιάζει το χειμερινό ηλιοστάσιο και το σταδιακό μεγάλωμα της μέρας, άσε τη φύση να σε εμπνεύσει: ακόμα και οι πιο σκοτεινές στιγμές ακολουθούνται από την επιστροφή του φωτός.

Αν ξύσουμε λίγο τη Σκουριά του Χρόνου, ανακαλύπτουμε αλλόκοτες ψηφίδες μυστηρίου. Το αλλοκοσμικό, το παραφυσικό, ήταν πάντα μαζί μας, απλώς περνούσε απαρατήρητο, χαμένο σε κιτρινισμένα φύλλα αλλοτινών εφημερίδων και σε ξεχασμένες αφηγήσεις. Άγγελοι, δαίμονες, οπτασίες, τέρατα, εξωγήινοι, στοιχειακά όντα και αλλόκοσμα φαινόμενα γρατζούνιζαν τις Πύλες και πολλές φορές παρείσφρεαν στη Συναινετική μας Πραγματικότητα. από τον Θανάση Βέμπο | Ερευνητή του ανεξήγητου, συγγραφέα

Ελληνίδα Nessie

Η γνωστή Nessie, το θρυλικό «τέρας του Λοχ Νες», είναι το αρχετυπικό λιμναίο τέρας. Όμως παρόμοια «τέρατα» στοιχειώνουν αμέτρητες λίμνες ανά τον κόσμο. Η πατρίδα μας δεν θα μπορούσε να μείνει πίσω. Το Φεβρουάριο του 1983 και κάθε μέρα από τις 5 μ.μ. μέχρι τις 9 μ.μ. μουγκρητά αντηχούσαν στη λίμνη με το σημαδιακό όνομα Λάμια, κοντά στο χωριό Βουπράσιο της Αχαΐας. Ένα όργιο φημών ενέσκηψε στην περιοχή και οι κάτοικοι πανικοβλήθηκαν, πιστεύοντας ότι το τέρας του Λοχ Νες έκανε… χειμερινές διακοπές στην Πελοπόννησο. Το επίσημο κράτος αποφάσισε να αποκαταστήσει την τάξη και έστειλε «ειδικούς επιστήμονες». Επίσημο πόρισμα των ερευνών: τους θορύβους τους προξενούσε ο… αέρας. Το θέμα των λιμναίων «τεράτων» είναι πολύ ενδιαφέρον. Τέτοιου είδους «τέρατα» αποτελούν ανεξήγητα φυσικά ηχητικά και οπτικά φαινόμενα, τα οποία προσαρμόζονται σε πανάρχαια λαογραφικά και μυθολογικά μοτίβα της συλλογικής ψυχής. Όλα αυτά, βεβαίως, κυμαίνονται αναλόγως των πολιτιστικών παραμέτρων και των πεποιθήσεων της εκάστοτε εποχής. Στον μηχανιστικό 19ο αιώνα, για παράδειγμα, τα λιμναία «τέρατα» δεν μπορούσε να είναι κάτι άλλο εκτός από ανεξακρίβωτα ζώα. Έτσι, στο φύλλο της εφημερίδας Ευνομία, της 8ης Σεπτεμβρίου 1862 διαβάζουμε: «Παράδοξον ζωολογικόν φαινόμενον παρουσιάσθη από τινός κατά τας επαρχιακάς εφημερίδας εις το κέντρον της Πελοποννήσου. Εις το ελώδες πεδίον των Καφυών, την λεγομένην λίμνην της Κανδήλας, διηγούνται ότι παρετηρήθη τερατώδης όφις, άλλοι λέγουσινιπποπόταμος,άλλοιτωδίδουσικέρατα και βρυχηθμόν φρικώδη, και λέγουσιν ότι το σώμα του σκάπτει τάφρον όπου διέρχεται

είχε τρομοκρατήσει τους κατοίκους της Κωπαΐδας. Η εφημερίδα ανέφερε ότι οι κάτοικοι πιστεύουν πως ήταν η φωνή ενός τέρατος, που ονομάζεται Ήταυρος. Κανείς δεν κατάφερε να διαπιστώσει από ποιο σημείο της λίμνης προερχόταν ο θόρυβος. Στο ίδιο δημοσίευμα αναφερόταν και για ένα άλλο φαινόμενο, αυτή τη φορά από την περιοχή του Αμβρακικού. Ένας βόμβος που προκαλούσε ανατριχίλα και υποτίθεται ότι προανήγγειλε δεινά αντηχούσε στα έλη της περιοχής, ιδιαίτερα την άνοιξη και το φθινόπωρο. Οι ντόπιοι πίστευαν ότι προερχόταν από ένα θηρίο που περιπλανιόταν στα έλη ή στον κοντινό ποταμό Λούρο. Κάποιοι αυτόπτες μάρτυρες μίλησαν για ένα πλάσμα που έμοιαζε με μεγάλο ταύρο ή βούβαλο. Το όνομα Ήταυρος είναι αρκετά διαδεδομένο όχι μόνο στην περιοχή αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα και ταυτίζεται με μυστηριώδη βουητά ή μουγκανητά που προέρχονται από λίμνες, καθώς και με την εμφάνιση περίεργων πλασμάτων που θεωρούνται ως οιωνοί κακών. Ανέλυσα το φαινόμενο με λεπτομέρειες στο βιβλίο μου Πύλες του Αλλόκοσμου . Το αρχέτυπο του βοδιού ή του ταύρου σε σχέση με τα ποτάμια ύδατα έχει βαθιές ρίζες — θυμηθείτε τις παραδόσεις περί πάλης του Ηρακλή και άλλων ηρώων με βουβαλόμορφους θεούς-ποταμούς.

Ο λαογράφος Νικόλαος Πολίτης αναφέρει μια ακόμα περίπτωση «τέρατος» στη Φωκίδα. Σύμφωνα με την αφήγηση, πανικός είχε καταλάβει τους κατοίκους εξαιτίας της διάδοσης ότι στο έλος που βρισκόταν μεταξύ Αγόριανης και Σουβάλας είχε κάνει την εμφάνισή του ένα τρομερό θηρίο, που μούγκριζε

απέ-

εκ του είδους τσικνιά,ψαροφάγουήνυκτοκόρακοςήτρυγοκράκτουυπότογαλλικόνόνομαheronbutor» Μάλλον ο κ. επιμελητής, που έδωσε τη φιγουρατζίδικη (και γαλλιστί παρακαλώ!) επιστημονικοφανή εξήγηση, θα πληροφορήθηκε το γεγονός από τις λακωνικές ανακοινώσεις των αθηναϊκών εφημερίδων. Κατά πάσα πιθανότητα, ο κύριος αυτός δεν θα μπορούσε να ξεχωρίσει τις κραυγές του εν λόγω πουλιού από το γάβγισμα ενός σκύλου, σε αντίθεση με τους κατοίκους της

και 14 Δεκεμβρίου 1894), ένα περίεργο βουητό

(απλών)

χωρίς εξεζητημένα γούστα, φιοριτούρες και άνευ λόγου εντυπωσιασμούς. Αυτό έχει αντίκρισμα και στις επιλογές που κάνω όταν βγαίνω έξω για τσίμπι τσίμπι. Καφενεία, ταβερνάκια, μαγειρεία. Όλα αυτά, τελοσπάντων, τα μαγαζάκια με τα χαμηλά τραπέζια, που με το που μπαίνεις μέσα νιώθεις σαν στο σπίτι σου και σου τρυπάνε τη μύτη οι μυρωδιές από τις κατσαρόλες, είναι οι ιδανικοί προορισμοί. Συνήθως

μεζέ

Το απόσταγμα των εορτών

Μία είναι η ουσία, ουσίες κι οινο-πνεύματα των Χριστουγέννων! Καλό το φαγητό, αλλά η καλή η έξοδος θέλει και το αλκοόλ της. Και ο καλός μεζές, επίσης! Από τις κλασικές κι αγαπημένες μπύρες, μέχρι τα αρωματικά και ιδιαίτερα τσίπουρα, τα ποτήρια γεμίζουν, υψώνονται και τσουγκρίζουν, ανάμεσα σε πιάτα, κουβεντούλες και ευχές. Τα οινοπνευματώδη των μαγαζιών αυτών είναι ελληνικά και οικονομικά και μπορούν να σε βγάλουν ασπροπρόσωπο για όλο το βράδυ.

Φυσικά, για ούζα, τσίπουρα, ρακές, λοιπά αποστάγματα και κρασιά, μπορείς να ρωτήσεις τους ιδιοκτήτες/ τις ιδιοκτήτριες και τους εργαζόμενους/τις εργαζόμενες για να σου εξηγήσουν για το καθένα ακριβώς περί τίνος πρόκειται και να παραγγείλεις τα καλύτερα.

τα με κρασί από μικρούς έλληνες παραγωγούς που θα σας προτείνουν, αφού το έχουν ψάξει πολύ το θέμα!

Αν θέλεις να πιάσεις το καθαρά αθηναϊκό χριστουγεννιάτικο vibe, δεν έχεις παρά να χαθείς στα στενά του Θησείου, με φόντο την Ακρόπολη. Κι ο δρόμος θα σε βγάλει στις «Σκάλες», ένα από τα πιο γνωστά καφενεία της πόλης, που διατηρεί ακόμη ένα νοσταλγικό και παραδοσιακό χρώμα. Ανοιχτά από το πρωί για καφέ και πεντανόστιμα γλυκάκια, υποδέχεται το μεσημέρι με λαχταριστούς μεζέδες και αποστάγματα, ενώ το βράδυ ακούγονται νότες που συντροφεύουν μελωδικά τις στιγμές μας. Η ζωντανή μουσική είναι αναπόσπαστο κομμάτι του μαγαζιού. Εκτός από την Παρασκευή το βράδυ και την Κυριακή το μεσημέρι, το εορταστικό πρόγραμμα θα γεμίσει με live και μεσοβδόμαδα.

Θησείο

Τι χρειαζόμαστε στις γιορτές πιο πολύ απ’ όλα; Ναι, εντάξει, το δώρο Χριστουγέννων… Αλλά για να πιάσει τόπο το δώρο, θέλει καλή παρέα και μοίρασμα. Και τι καλύτερο να μοιραστείς στις γιορτές, εάν όχι τα καλούδια στο τραπέζι; Μακριά από τη λογική των α λα καρτ μενού, στα καφενεία, στα ταβερνάκια, στα ουζερί και στα μαγειρεία, όλη η παρέα συνδιαμορφώνει για να βγάλει το φουλ του

Στην καρδιά του κέντρου, ο Ατίταμος κρατάει γερά εδώ και χρόνια τα ηνία της ελληνικής γεύσης, σερβίροντας πιάτα που σε ικανοποιούν τόσο σε ποιότητα όσο και σε ποσότητα. Για κάθε γούστο και εποχή, ο Ατίταμος έχει βρει τη συνταγή της επιτυχίας, προσθέτοντας σε κάθε πιάτο φρέσκιες πρώτες ύλες, γνώση των συνδυασμών και των συνταγών, μεράκι και αγάπη για το καλό φαγητό! Παράλληλα με την ελληνική φιλοξενία, ξέρει πώς να δημιουργήσει τα τέλεια γεύματα για σένα και την παρέα σου από το μεσημέρι ως το βράδυ. Όσο θα βολτάρεις στο στολισμένο κέντρο την περίοδο των Χριστούγεννων, η μυρωδιά των λαχταριστών γεύσεων θα σε κάνει να βρεις το δρόμο προς

είναι διαλεγμένα από μικρούς

την Ελλάδα. Αυτό που δεν πρέπει με τίποτα

«Μπα, τι είναι αυτό;», αναρωτήθηκε και φτιάχνοντας τα μυωπικά γυαλιά του, κοίταξε καλύτερα. «Βρε, βρε, ο Παρθενώνας, καιρό είχα να τον θαυμάσω». Και τότε, το μελαγχολικό δάκρυ μετατράπηκε σε ένα πονηρό χαμόγελο. «Αφού έχω ανάγκη από αλλαγή σκηνικού, γιατί να μην κατέβω μέχρι την Αθήνα. Χρειάζομαι ένα break. Τι είναι είκοσι τέσσερις ώρες μπροστά στην αιωνιότητα; Ρούντολφ! Πετάγομαι μέχρι το κέντρο της Αθήνας. Αναλαμβάνεις, ε;». Η μύτη του Ρούντολφ άναψε ανήσυχα. «Ποια Αθήνα, ρε αφεντικό; Εκεί, φήμες λένε, ότι ο

ήσυχος και χαλαρός χώρος, που συνδυάζει τα βιομηχανικά στοιχεία με το ξύλο, το ζεστό φωτισμό και τα φυτά που δίνουν τη δική τους νότα φρεσκάδας. Το all day μενού του συνδυάζει τα πάντα: καφέ, brunch, aperitivos, early drinks, cocktails και βραδινά comfort πιάτα. Δοκιμάστε τα chicken bao με τραγανό φιλέτο κοτόπουλο, ρόκα, φλέικς κρεμμυδιού, μαγιονέζα και unagi sauce, το aλφρέντο με χειροποίητες παπαρδέλες, λευκή σάλτσα, μπουκιές κοτόπουλο και μανιτάρια και φυσικά την κλασική κι αγαπημένη πίτσα

Να κάτσεις στ’ αυγά σου». «Συμφωνείς, δεν συμφωνείς, τα λέμε αύριο ίδια ώρα», απάντησε ο Βασίλης, βγάζοντας την ασπροκόκκινη περιβολή — είχε ακούσει, χωρίς να μπορεί να το ερμηνεύσει, ότι οι ασπροκόκκινοι βρίσκονται κυρίως κάτω

υπογραφή, αφού όλα είναι εμπνευσμένα από κλασικά αριστουργήματα και μεγάλους συγγραφείς. Ειδικά τα Χριστούγεννα,

χαζεύεις την περατζάδα πίσω από την τζαμαρία, να χαζεύεις και μεγάλες αλήθειες αφημένες στους τοίχους της τουαλέτας και όλα αυτά μέσα σε ατμόσφαιρά τρου μπαροκαφενειάκη απ’ τις καλές, τότε βρήκες

πρωί, προσγειώθηκε κάτω από την Ακρόπολη, σε ένα μικρό στενό, πλακοστρωμένο. Μόλις άκουσε από μακριά την τραγουδιστή φράση «ο Άι-Βασίλης πάλι θα ‘ρθει», αναπήδησε από τη χαρά του, γιατί καιρό είχε να κάνει τέτοια αταξία. Οι μπότες του αντηχούσαν στους έρημους δρόμους, ενώ δεν τραβούσαν τόσο την προσοχή ανάμεσα στα σπινιαρίσματα των αμαξιών, τα κορναρί σματα και τη γενικότερη βαβούρα από την πολυκοσμία. Αν και οι Αθηναίοι έδειχναν να δυσανασχετούν με αυτήν την ηχορύπανση, εκείνος το 'φχαριστιόταν γιατί αυτή η ησυχία πάνω στα ουράνια τον είχε κουράσει. Δίδυμος γαρ, τύπος καλοκαιρινός που φορτώθηκε το βάρος της χειμωνιάτικης ευτυχίας, είχε ξεχάσει πόσο πολύ αναζητούσε την κουβέντα, τις νέες γνωριμίες και τις περιπέτειες κάθε λογής. Κι η Αθήνα του τα πρόσφερε απλόχερα όλα τούτα. Δοκίμασε απλό-καφέφραπέ-ατέλειωτη-ευχαρίστηση, πειραματίστηκε με τους μονοποικιλιακούς εσπρέσο που του πρότειναν οι barista, έμαθε την έννοια του brunch (πολύ πιο χορταστικές μερίδες εδώ απ’ ό,τι στην Αμέρικα και την Αγγλετέρα και πολύ πιο γευστικές), χάθηκε στα βιβλιοπωλεία και μίλησε με τους βιβλιοφάγους, που ακόμη κι εκείνοι με την πλούσια φαντασία δεν πίστεψαν ότι ήταν ο ένας και μοναδικός Βασίλης, που κατέβηκε απ’ τον ουρανό για ένα διάλειμμα. Η αλήθεια είναι ότι μόνο ένας τον πίστεψε, ένας τύπος καθισμένος σε ένα πεζούλι που του φώναξε «Παναθηναϊκέ μεγάλε και τρανέ» (;) και του πρόσφερε μια τζούρα από ένα κακοστριμμένο τσιγάρο. Δοκίμασε και μεζέδες ελληνικούς μαζί με τσίπουρο, το τοπικό ποτό, ζεστές σοκολάτες και ένα σωρό γλυκά και απόλαυσε τα στολισμένα μαγαζιά, τα ελαφάκια και τα λαμπάκια, χωρίς να νιώσει την παραμικρή νοσταλγία για τα ουράνια σύννεφα. Κι όσο η νύχτα έπεφτε «πάνω από τη βασιλεύουσα» (από μια τηλεόραση το άκουσε αυτό), όλο

Ένα από τα κλασικά σποτ της πόλης είναι φυσικά ο Ιπποπόταμος, που ξεχωρίζει διαχρονικά ανάμεσα στις επιλογές της αθηναϊκής διασκέδασης. Στέκει στο ίδιο σημείο από το 1978 και γι’ αυτό συνδυάζει υπέροχα το vibe της παλιάς και της σύγχρονης Αθήνας. Ζεστό και οικείο, ξεχωρίζει για την ατμόσφαιρα αυθεντικού μπαρ, όπου κι αν επιλέξεις να καθίσεις στην αυλή, στον πεζόδρομο ή στους εσωτερικούς χώρους που επιτρέπουν τη διάδραση με όλες τις παρέες. Για τη σαγκρία, τα καθαρά ποτά, τα κλασικά και πιο ιδιαίτερα κοκτέιλς, για την ιστορία, για τις μοναδικές μουσικές επιλογές, για το γεγονός ότι αισθάνεσαι σαν στο σπίτι σου, ο Ιπποπόταμος είναι ό,τι πρέπει για να κλείσεις ή να αρχίσεις τις χριστουγεννιάτικες βόλτες σου.

αλκοόλ, μεγάλες μπάρες και διάφορες μουσικές — από χριστουγεννιάτικα μέχρι ροκ μέχρι ρετρό και ελληνικά «νταλκαδιάρικα», όπως του είπε ένας τύπος που έκλαιγε που τον παράτησε μια Καιτούλα, επειδή δεν είχε «αυτό το κάτι». Χόρευε και χόρευε και χόρευε. Και έπινε και έπινε και έπινε. Και τα λαμπάκια γυρνούσαν με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Και τα τραπέζια που ανέβηκε τον έκαναν να αισθανθεί πιο ελαφρύς, πιο ξέγνοιαστος, πιο γαμάτος τύπος. Λιποθύμησε φωνάζοντας: «Η Αθήνα είναι η καλύτερη πόλη και σε γη και σε ουρανό».

Και στις 6.30 το πρωί, οι ακτίνες του ήλιου χτύπησαν την πλούσια γενειάδα του. Άνοιξε τα μάτια του και χρειάστηκε λίγα δευτερόλεπτα να καταλάβει πού βρίσκεται. Θυμήθηκε. Το δάκρυ. Ο Παρθενώνας. Η Αθήνα. Τα μπαρ. Το ξέσκασμα. Αισθανόταν περίεργα. Κάτι ανάμεσα σε χόρτασμα και ντροπή. «Ψιτ, μπάρμπα», άκουσε μια ψιλή φωνούλα και το μάτι του πήρε μια κόκκινη μύτη να λάμπει. «Τι κάνεις εσύ εδώ;», προσπάθησε να φωνάξει στον μικρό Ρούντολφ, αλλά τελικά ένας ψίθυρος βγήκε από το λαρύγγι του. «Αχ, μπάρμπα, σε πλάνεψε η ντόλτσε βίτα, αυτή που λεν ζωή γλυκιά. Αφού ζεις, όλα καλά. Σου είπα, τα μερόνυχτα

της Αθήνας είναι πλάνα. Σε ρουφάνε». «Και πού το ξέρεις εσύ, μικρό ελάφι;», του απάντησε προσπαθώντας να σηκωθεί. «Όταν, πριν πολλά χρόνια, τα άλλα ελάφια μού έκαναν bullying για τη μύτη μου, πέρασα 24 ώρες εδώ. Συνήλθα, όταν ήπια δύο μπύρες για πρωινό (έτσι λένε ότι πρέπει να κάνεις για να ξεμεθύσεις) κι όταν είδα την πόλη από ψηλά, ενώ καθόμουν σε ένα βράχο κάτω απ’ την Ακρόπολη».

Ο Βασίλης τον κοίταξε χαμογελώντας. Τον πήρε από το πόδι, πήγαν για μπύρες και περπάτησαν μαζί όλη την Πλάκα. Ανέβηκαν στον Παρθενώνα. Για να βοηθήσει το αττικό φως να λάμψει ακόμη πιο πολύ, ο Βασίλης έβγαλε από την τσέπη του μπόλικη χρυσόσκονη και την φύσηξε πάνω από το ελαφρό νέφος. Τότε, μαζί με τον Ρούντολφ, επέστρεψαν εκεί που άνηκαν. Στο εργοστάσιο των δώρων. Η παραμονή Πρωτοχρονιάς ήταν κοντά και οι Αθηναίοι έπρεπε να αποζημιωθούν. Τα καλύτερα δώρα φέτος θα βρίσκονταν κάτω απ’ την Ακρόπολη.

ζωγράφου Απόστολου Λάβδα, το Mojo club σε υποδέχεται από τις 9 το πρωί μέχρι αργά το βράδυ. Μια κατάφυτη αυλή μαρτυρά το παρακλάδι του Ιλισσού, που κάποτε περνούσε εκεί όπου βρίσκεται σήμερα ο καταπράσινος κήπος του Mojo Club, με τα δέντρα του να φτάνουν τα 20 μέτρα. Κάθε βράδυ δοκιμάζουμε ένα διαφορετικό ποτό, καθώς οι ετικέτες που βρίσκουμε εδώ ξεπερνούν τις 170, ενώ οι DJs δροσίζουν φροντίζουν για τις μουσικές μας περιπλανήσεις.

πίνοντας μαύρες βαριές μπύρες με γεύσεις όλο φαντασία: βανίλια, μπισκότο, σοκολάτα και κάρδαμο. Γεύση-έκπληξη η μπύρα που θυμίζει μελομακάρονο! Κι επειδή δεν ξεχνάμε τις ρίζες μας, συνοδευτικά ελληνικά tapas σερβίρονται πλάι στις μπύρες. Κεφτέδες με χειροποίητο τζατζίκι, ντολμαδάκια, πατάτες με cheddar και bacon, λαχταριστό burger, ακόμα και τραχανάς, όλα ψημένα στον φούρνο με αγάπη. Ξεφαντώνουμε στα ρεβεγιόν πάρτι των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, πίνοντας

μίσος που έτρεφε από παιδί για τα Χριστούγεννα. Όμορφο, ειλικρινές και ευαίσθητο, όπως όλες οι δισκογραφικές του δουλειές.

Doors. To άλμπουμ, σε φυσική μορφή, κυκλοφόρησε σε πολύ λίγα αντίτυπα, πράγμα που το καθιστά σήμερα δυσεύρετο & συλλεκτικό.

Tracey Thorn

Tinsel and Lights (2012)

Σε μια όχι και τόσο παραγωγική εποχή για το γκρουπ, οι Βρετανοί κυκλοφόρησαν ένα πολύ ενδιαφέρον χριστουγεννιάτικο άλμπουμ, με αρκετά πρωτότυπα τραγούδια και κάποιες διασκευές, με πιο ξεχωριστή αυτή του «Wintertime Love» των

Η «queen» με τη μοναδική φωνή διασκευάζει 9 γνωστά Χριστουγεννιάτικα τραγούδια, ενώ γράφει και η ίδια 2 καινούρια. Τέλος, υπάρχει ένα ακόμη, το 25th December, που έχει την υπογραφή των Everything but the Girl, μέλος των οποίων ήταν η Tracey. Η αναμενόμενη σε λίγους μήνες επιστροφή των τελευταίων είναι το πιο σημαντικό reunion του 2023.

Sufjan Stevens Songs for Christmas (2006)

Saint Etienne

A Glimpse of Stocking (2010)