Η Πόλη Ζει τ107 | Νοέμβριος 2023 by Η Πόλη Ζει

STREET

PRESS 107//11-23

Η ΕΜΦΆΝΙΣΗ ΤΩΝ 12 ΘΕΏΝ ΣΤΗ ΣΎΓΧΡΟΝΗ ΑΘΉΝΑ TO ΚΑΦΕΝΕΊΟ ΕΊΝΑΙ ΚΑΤΆΣΤΑΣΗ ΠΑΛΙΆ, ΝΈΑ & ΑΥΘΕΝΤΙΚΆ ΜΙΚΡΟΊ ΣΠΟΥΔΑΊΟΙ ΕΥΕΡΓΈΤΕΣ ΚΆΠΟΙΟΣ Σ’ ΑΓΑΠΆΕΙ ΚΑΙ Σ’ ΤΟ ΔΕΊΧΝΕΙ ΠΆΝΤΑ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΉΡΑ ΤΗΣ

ΈΛΑ ΠΆΜΕ ΓΚΎΖΗ ΜΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΆ ΠΟΥ ΚΡΑΤΆ

ΠΌΛΗ ON THE ROCK ΜΙΚΡΉ ΔΌΣΗ ΡΟΚ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΔΡΌΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΘΉΝΑΣ

Στα χρώματα του Elephant And Castle ATHENS BERLIN

ΚΟΛΟΚΟΤΡΏΝΗ 21, ΑΘΉΝΑ // Τ.: 213 02 87 802

Elephant And Castle

elephantandcastleathens

elephantandcastleberlin

Ξύλο, vintage λεπτομέρειες, στο backround μουσικάρες από βινύλια και προσεγμένη street διακόσμηση. Είναι το Elephant and Castle, που εμφανίστηκε πριν 10 χρόνια κι έβαψε το κέντρο της Αθήνας στα χρώματά του. Κουρέματα, styling, μπαλαγιάζ, έντονες αποχρώσεις, όλα από μια έμπειρη ομάδα, ενημερωμένη κι εκπαιδευμένη στις σύγ-

χρονες τάσεις. Κι αφού όλα πήγαν όπως έπρεπε για μια δεκαετία, ο Σταύρος αποφάσισε να ανοίξει στο Βερολίνο και δεύτερο χώρο, που τον τρέχει ο συνεργάτης του, ο Δημήτρης Βουζίκης. Σύντομα θα φτιαχτεί και το τρίτο Elephant, αυτή τη φορά στα σύνορα Πλάκας-Συντάγματος και μάλιστα με χώρο αφιερωμένο στην περιποίηση των άκρων.

Το μάρμαρο θα έχει την τιμητική του, μιας και η νέα γειτονιά το φέρει ήδη ως στοιχείο και ο Σταύρος θέλει ό,τι υπάρχει στον περίγυρο να ενσωματώνεται αρμονικά και στη δουλειά του. Η ομάδα αγαπάει να δημιουργεί και το κάνει με πολλή όρεξη, γι’ αυτό και το πιο σημαντικό γι’ αυτούς είναι όποιος μπαίνει στο Elephant να βγαίνει με χαμόγελο.

H ΠΟΛΗ ΖΕΙ STREET

PRESS

Στο μυαλό της Πόλης 107//11-23

ΟΥΤΕ ΝΑΤΟ ΟΥΤΕ ΒΑΡΣΟΒΙΑ Κάποιες γενιές έχουν μεγαλώσει με αυτό το σύνθημα, το οποίο ήταν μία καθαρή δήλωση πλήρους διαφωνίας με διλήμματα του στυλ «με ποιον είσαι» και άλλα τέτοια δημοκρατικά. Τώρα τελευταία δημιουργήθηκε από κάποιο θινκ τανκ ο υποτιμητικός όρος (;) «ισαποστακισμός». Εκτός από γελοίο είναι και επικίνδυνο. Από εμένα ένα τεράστιο ΟΧΙ.

∂

ΑΝΩΜΑΛΙΑ Καλά ο τύπος που εμπορευόταν τα δύο άτομα με ειδικές ανάγκες στο διαδίκτυο. Αυτοί οι 22.000 που ήταν με συνδρομή 150 ευρώ για να βλέπουν τα βίντεο τι φάση; Πόσοι είναι Έλληνες; Υπάρχουν ποινικές ευθύνες; Κυκλοφορούν ανάμεσά μας;

∂

Ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΩΣ ΣΧΕΔΙΟ Καλά να υπάρχει ελίτ, λευκή και μαύρη Αδελφότητα, μυστικές εταιρείες κ.λπ. Δηλαδή, π.χ., τον Στέφανο να τον έφεραν οι Αμερικάνοι ή να είναι ο Αντίχριστος, όπως προσφάτως διάβασα. Δηλαδή να υπάρχει ένα σχέδιο ρε παιδί μου. Η πλάκα είναι να μην υπάρχει τίποτα και απλά να συμβαίνουν πραγματάκια! Τι είναι χειρότερο;

∂

ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ Η ζωή είναι απρόσμενη. Άνθρωποι φεύγουν και έρχονται, ενώνονται και χωρίζουν οι δρόμοι μας. Τα χρόνια που περνάνε είναι οι άνθρωποι που γνωρίζουμε. Την αγάπη μας λοιπόν και σε αυτούς που έφυγαν και σε αυτούς που ήρθαν.

Τρεις αγχολυτικές προτάσεις στον καιρό της παράνοια Ένα θολό και απόκοσμο βλέμμα, ένα αμήχανο και προσποιητό χαμόγελο, μία άτσαλη και αχρείαστη κίνηση. Ο συνομιλητής άγχεται να τα καταφέρει, να επικοινωνήσει έστω και λίγο με τον απέναντί του. Στις δουλειές, στα πεζοδρόμια, στις παρέες και στις οικογένειες, ο καιρός της παράνοιας κερδίζει πόντους, μας στριμώχνει και εμπαίζει τις αγωνιώδεις προσπάθειές μας για τάξη, αισιοδοξία και σταθερότητα. Πρ.1. Το ποταμάκι που συνεχίζει να κυλά. Ανασύρετε από τη μνήμη σας ένα ποταμάκι στο οποίο έχετε καθίσει έστω για ένα λεπτό σε κάποια εκδρομή σας. Αδύνατον να μην έχετε μία τέτοια ανάμνηση. Μοχθήστε να θυμηθείτε. Την ώρα της πίεσης (όταν ανοίγετε έναν λογαριασμό, όταν σας έχουν στήσει τρεις μέρες στο ραντεβού κ.λπ. κ.λπ.), συνειδητοποιήστε πως ακριβώς εκείνη τη στιγμή το ποταμάκι συνεχίζει να κυλά, όπως το έκανε και χθες και θα το κάνει και αύριο. Αν σας πουν πως έχετε εκείνη τη στιγμή ένα ηλίθιο χαμόγελο, αδιαφορήστε και απολαύστε το. Πρ.2. Ένας φανταστικός φίλος πάντα βοηθά. Τα παιδιά κάτι ξέρουν και δημιουργούν τέτοιους. Δώστε του χαρακτήρα και χαρακτηριστικά, ιδιοτροπίες και ιδιοσυγκρασία, ελαττώματα και προτερήματα. Ξέρω πως ένας ψυχίατρος ίσως να ανησυχούσε αν του ’λεγε ένας ενήλικας πως μιλάει με τον φανταστικό του φίλο. Αυτός τη δουλειά του, εσείς και ο φίλος σας τη δική σας. Αποσυμπιέζει, διδάσκει, κινητοποιεί και ίσως μας προσδίδει μία παιδικότητα που την έχουμε ανάγκη. Πρ.3. Σταματήστε τα διαδικτυακά ξεμαλλιάσματα. Απαγορεύστε στον εαυτό σας να γράφει σχόλια, να τσακώνεται, να προσπαθεί να πείσει τους άλλους στα σόσιαλ. Αν έχετε εθιστεί στο ποστάρισμα, ανεβάστε άσχετα πράγματα όπως έναν ζωγραφικό πίνακα, έναν ορισμό μιας έννοιας, μία συνταγή μαγειρικής. Το διαδίκτυο είναι για να διαβάζεις και όχι για να γράφεις. Τα δικά μου: Πρ.1. Ποταμάκι στην Εύβοια, κοντά στον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσσο. Πρ.2. Ένας Αρχαίος Ινδιάνος Μάγος που κατοικοεδρεύει στο Πεδίον του Άρεως (έχει εμφανιστεί σε δυο τρία εντιτόριαλ). Πρ.3. Είμαι καθαρός εδώ και τρία χρόνια και έχω στείλει πρόταση στον Ζούκερμπεργκ να χρεώνει το ποστ 1 ευρώ και το σχόλιο 0.50. ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΞΑΝΘΗΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ [ΘΕΜΑ] Η ΕΜΦΆΝΙΣΗ ΤΩΝ 12 ΘΕΏΝ ΣΤΗ ΣΎΓΧΡΟΝΗ ΑΘΉΝΑ [ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ] TO ΚΑΦΕΝΕΊΟ ΕΊΝΑΙ ΚΑΤΆΣΤΑΣΗ Παλιά, νέα & αυθεντικά ΜΙΚΡΟΊ ΣΠΟΥΔΑΊΟΙ ΕΥΕΡΓΈΤΕΣ Κάποιος σ’ αγαπάει και σ’ το δείχνει πάντα ΈΛΑ ΠΆΜΕ ΓΚΎΖΗ Μια γειτονιά που κρατά τον χαρακτήρα της ΠΌΛΗ ON THE ROCK Μικρή δόση ροκ από τους δρόμους της Αθήνας

Συντακτική Ομάδα

Ηλέκτρα Τζώρτσου Άντα Κουγιά Στεργιάνα Τζέγκα Χρύσανθος Ξάνθης Σ’ αυτό το τεύχος έγραψαν επίσης:

Παντελής Αμπαζής Γκανιάν Φώτης Βλαστός Ρενάτα Γρύπαρη Κική Καραθανάση Στέφανος Μυλωνάς Βασίλης Στάης Θοδωρής Βλαχάκης Θανάσης Καρανίκας Νικολέττα Βήκου Δημήτρης Παπακώστας Φίλιππος Κουντουράς Ευγενία Μπουρνόβα Ατελιέ: Μυρτώ Στέλιου Υρώ Πιτσικάλη Υπεύθυνος web & social: Θανάσης Καρανίκας Διαφήμιση: Μαριάννα Παπαγεωργίου Νικολέττα Βήκου Χριστίνα Αγγελακοπούλου Σπύρος Αποστολόπουλος Ενημερωθείτε για την προβολή σας στο site μας. Πληροφορίες: 694 45 63 904

info@ipolizei.gr για διαφήμιση και οικονομικές προτάσεις, για φωτογραφίες, κείμενα, κριτικές

www. ipolizei. gr [ΕΚΔΟΣΗ] Λογότυπο Γραφικές Τέχνες Θήρας 19, Κυψέλη Τ.: 210 82 29 040, 210 82 29 604 ISSN: 2623-4068

02 01

Πόλη είναι

ΚΑΙ ΓΥ ΡΙ ΖΕΙ Λίγο αυθόρμητα και λίγο εμπεριστατωμένα, λίγο φθινοπωρινά και λίγο εν αναμονή του πραγματικού κρύου που δε λέει να έρθει, με λίγη τρέλα και λίγη σοβαρότητα, σας δίνουμε ιδέες για διάβασμα, για μουσικές και για μερικές δωρεάν εκδηλώσεις στην πόλη. Enjoy!

ΠΑΡΆΣΤΑΣΙΣ ΠΕΡΙΩΠΉΣ

Σάββατα 4-11-18 & 25 Νοεμβρίου Φωκίωνος Νέγρη 32 Τηλ.: 210 82 38 100 Damage: 10€

ΣΤΕΡΓΙΆΝΑ ΤΖΈΓΚΑ ΕΚΔΌΣΕΙΣ ΠΑΡΆΞΕΝΕΣ ΜΈΡΕΣ 12 φθινοπωρινές ιστορίες για πιάνο. 12 επιχειρήματα υπέρ της βροχής και της θλίψης. 12 τρόποι να αποτύχει ο έρωτας με πάταγο. Σ’ έναν άδειο αυτοκινητόδρομο στη Νότια Ντακότα, σε μια πλατεία στο Μπιλμπάο, σ’ ένα ωδείο κάπου στην Ασία και σε πολλά μικρά δωμάτια, παράφοροι έρωτες επιμένουν, φεύγουν, αλλάζουν ονόματα κι εμφανίζονται ξανά. Το πρώτο βιβλίο της Στεργιάνας Τζέγκα, ο κύκλος διηγημάτων Τη 13η φορά, παρουσιάζεται στις 25/11 στο βιβλιοκαφέ Zátopek στην Καλλιθέα, στις 19:30.

Η EMP gallery εκθέτει έργα Ιαπώνων καλλιτεχνών στο Mosaico Fine Art Studio Από τις 25/11 ως τις 2/12, στο Mosaico Fine Art Studio, θα πραγματοποιηθεί έκθεση Ιαπώνων καλλιτεχνών. Το κοινό θα βρει συνολικά 60 έργα παραδοσιακής καλλιγραφίας, Haiku και παραδοσιακής ζωγραφικής διαφόρων δημιουργών. Οι επιμελητές της EMP gallery που έχουν διοργανώσει την έκθεση, σημειώνουν πως σκοπός της είναι να προωθήσει την ανταλλαγή τέχνης και πολιτισμού μεταξύ Ιαπωνίας και Ελλάδας. Mosaico Fine Art Studio, Καισαρείας 18 | Δευτέρα-Παρασκευή 18:0021:00 | Σάββατο 11:00-16:00

Δημιουργικά Σαββατοκύριακα για παιδιά 6 έως 12 ετών στις γειτονιές της πόλης Τα Σάββατα 11 και 18 και την Κυριακή 19/11 ο Δήμος Αθηναίων διοργανώνει εκπαιδευτικά προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης (θεατρικό παιχνίδι, χειροτεχνίες, μουσικοκινητικά προγράμματα) για παιδιά ηλικίας από 6 έως 12 ετών. Οι συναντήσεις θα πραγματοποιηθούν σε διαφορετικά Κέντρα Δημιουργικής Μάθησης στις γειτονιές της πόλης. Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στο www.opanda.gr και στα τηλέφωνα 210 5284984 και 210 5284995. Απαραίτητη η τηλεφωνική κράτηση θέσης. Μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων/ομάδα: 15 παιδιά.

Μίξερ

Η «Παράστασις περιΩπής» έρχεται στη Φώκα Νέγκρα από τον Παντελή Αμπαζή και τον Γεράσιμο Γεννατά. Σπαραξικάρδιες ατάκες, εύθυμα χρονικά, φρέσκες πρόζες, λογύδρια απιστεύτου κάλλους και γέλια μέχρι κλάματα. Νέα τραγούδια και μουσικάρες που αγαπάνε. Πικάντικη ατραξιόν ο πρόστυχος Μωυσής Άσερ. Guest star η κόκκινη τουλίπα Γεωργία Δρακάκη. Ίσως εμφανιστεί ο φαντομάς Βαγγέλης Δεληκούρας! Συμμετέχει ο μάστορας της πενιάς Θέμης Τσιμπίδης. Ρυθμική υποστήριξη ο ποιητής των κρουστών Δημήτρης Χριστοδούλου. Υπό τη σκέπην του μαέστρου Γιάννη Δοναδίκη.

Τη 13η φορά

ΖΈΤΗ ΦΊΤΣΙΟΥ ΕΚΔΌΣΕΙΣ BOOKLAB Ένας φέρελπις καλλιτέχνης θέλει διακαώς να ανεβάσει τον Άμλετ. Όμως, λόγω εξαιρετικά χαμηλού μπάτζετ, τα σχέδιά του αλλάζουν. Η παράσταση ξεκινά και μπροστά μας ξετυλίγεται η ιστορία του Βαγγέλη, που από άσημος πορτιέρης καταλήγει να γίνει αρχηγός του κράτους. Ενός κράτους εντελώς διαλυμένου και ανοργάνωτου, στο οποίο κυριαρχεί η διαφθορά, η λαμογιά και η τσαπατσουλιά. Σ’ αυτή την ξέφρενη πορεία «ανέλιξής» του, ο ήρωας θα συναντήσει χαρακτήρες που είτε θα του βάλουν εμπόδια είτε θα αλλάξουν εντελώς τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα.

06 Αποτελέσματα της άμεσης διαδικασίας παραγωγής ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ ΕΚΔΌΣΕΙΣ ΣΎΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΉ

Η παρούσα έκδοση αποτελεί μία σημαντική προσθήκη στα έργα των θεμελιωτών του μαρξισμού που έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν από τη Σύγχρονη Εποχή. Πρόκειται για ένα σπουδαίο κείμενο, συμπληρωματικό στην ανάγνωση του Κεφαλαίου. Είναι, έτσι, απαραίτητο σε όλους εκείνους που θέλουν να κατανοήσουν βαθύτερα τον εκμεταλλευτικό, αλλά ταυτόχρονα και ιστορικά παροδικό, χαρακτήρα της κεφαλαιοκρατικής οικονομίας και κοινωνίας.

07 Ημερολόγια On the Road ΚΡΊΣΤΗ ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΎΛΟΥ ΕΚΔΌΣΕΙΣ OPPORTUNA

Στο νέο βιβλίο της, Ημερολόγια On the Road, η Κρίστη Στασινοπούλου διηγείται τις εμπειρίες και τις εντυπώσεις της από τα εικοσιπέντε χρόνια που μαζί με τον Στάθη Καλυβιώτη και την μπάντα τους γυρνάνε τον κόσμο παίζοντας τη μουσική τους. Από τα διάφορα διεθνή μουσικά φεστιβάλ, τα φημισμένα συναυλιακά μέγαρα ή τα θρυλικά αντεργκράουντ κλαμπάκια των μεγαλουπόλεων της Ευρώπης και της Αμερικής, μέχρι τις πολιτιστικές συναυλίες σε απομακρυσμένα χωριά εξωτικών χωρών, δυσκολίες, αλλά και πλάκες του δρόμου, γνωριμίες με ενδιαφέροντες μουσικούς όλων των εθνικοτήτων, πολιτισμικές ομοιότητες και διαφορές.

08 Aρχαία Yπερτεχνολογία ΘΑΝΆΣΗΣ ΒΈΜΠΟΣ Μέχρι ποιο σημείο έφτανε η επιστημονική και τεχνολογική γνώση των αρχαίων πολιτισμών; Γιατί η ορθόδοξη αρχαιολογία υποτιμά διαχρονικά και συστηματικά τις τεχνολογικές δυνατότητες των αρχαίων; Πολυάριθμα ευρήματα και ανακαλύψεις καταδεικνύουν ότι οι πρόγονοί μας κατείχαν σημαντικές γνώσεις σε τομείς που θεωρούσαμε «μονοπώλιο» της σύγχρονης εποχής. Μια γοητευτική περιπλάνηση στον κόσμο της Αρχαίας Υπερτεχνολογίας. Ένα συναρπαστικό ταξίδι αναζήτησης της αλήθειας, ανάμεσα στις ομίχλες της ιστορίας και της προϊστορίας. Η μονογραφία αυτή δεν υπάρχει στα βιβλιοπωλεία. Για να την αποκτήσετε επικοινωνήστε με τον συγγραφέα στο thanassis77@yahoo.gr [αποστέλλεται και σε όλη την Ελλάδα].

ΦΆΣΗ Β

#04 Δ

ΟΥ

ΡΓΟΎ

ΤΙ

ο Γκανιάν αγαπάει το Δουργούτι το περπάτησε παιδί χίλιες φορές στη λαϊκή με τα μπαχάρια και τα ζαρζαβατικά και τις μπάμπουσκες και τα ποντιακά μαχαίρια και εργόχειρα το ξαναγάπησε το Δουργούτι το 2004 στην Ολυμπιάδα που φόρεσε φερετζέ για να μη χαλάει τη μόστρα στο έμπα της πόλης στη Λεωφόρο Συγγρού θυμάται στα πέριξ τις φίλες του Ταχτσή στις Τζιτζιφιές και τα χαμαιτυπεία του Κουκακίου τότε που τα κορίτσια είχαν δουλειά και αγόραζαν μεζονέτες στη Μπραζίλια και οι αγρότες έκαναν κωλιές με Ντατσούν έξω απ’ τα κωλόμπαρά τους που μέσα θρηνωδούσαν πανάξιες Κάλλας και Μερκούρη σε καθηλωτικές περφόρμανς με ροζ στρινγκ προφυλακτικά και χάπες στη ζαρτιέρα κι ένα επίπεδο πιο κάτω απ’ τη λεωφόρο στην αρχή της λαϊκής αγοράς του Σαββάτου στο Δουργούτι κατέβαινε στον παλιό καφενέ δυο τρία σκαλοπάτια κληματαριά έξω πρέφα μέσα strange days have found us τσίπουρο και γαύρος strange days have tracked us down στο Δουργούτι αδελφές μου στο Δουργούτι

«τα λογοτεχνικά κείμενα δε “λέγονται” σε καμιά γλώσσα» έφη Άρης Αλεξάνδρου το πραγματικό του όνομα ήταν Αριστοτέλης Βασιλειάδης το λογοτεχνικό ψευδώνυμο του το έδωσε ο Γιάννης Ρίτσος γεννηθείς το 1922 στην Αγία Πετρούπολη κατέβηκε με τους γονείς του στην Ελλάδα το 1928 αρχικά στη Θεσσαλονίκη κάνα δυο χρόνια αργότερα στην Αθήνα στο Δουργούτι στην οδό Ντυμάν στο νούμερο 7 απ’ το παράθυρο της κουζίνας θα μπορούσε να βλέπει την πλατεία όπου μερικά χρόνια πρωτύτερα έκανε το σόου του ο Κουταλιανός ή Κούταλης απ’ το σημερινό Εκινλίκ νησί της Προποντίδας ο Παναγής Κουταλιανός ναυτικός

το σενάριο της «Μαγικής Πόλης» του Κούνδουρου υπέγραψε η συγγραφέας Ρίτα Λυμπεράκη μητέρα της επίσης συγγραφέως Μαργαρίτας Καραπάνου είναι η πρώτη ταινία του Κούνδουρου όπου συμπρωταγωνιστούν και οι συγκρατούμενοί του στη Μακρόνησο Μάνος Κατράκης και Θανάσης Βέγγος ο τελευταίος στην πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση τη μουσική έχει γράψει ο Μάνος Χατζιδάκις και εκτός των άλλων πρωταγωνιστούν οι Γιώργος Φούντας Στέφανος Στρατηγός Μαργαρίτα Παπαγεωργίου Ανδρέας Ντούζος Ανέστης Βλάχος Μίμης Φωτόπουλος κ.ά.

και παλαιστής στα τέλη του 19ου αιώνα ο παγκοσμίως δυνατότερος άνθρωπος της εποχής του Σίδερα μασάει ο Κουταλιανός τραγουδάει το 1972 ο Γιάννης Καλατζής σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και σε σύνθεση του Μάνου Λοΐζου από τότε κουβαλούσε μέσα του ο Αλεξάνδρου ένα κενό Κιβώτιο (Κέδρος 1998) πολλοί το είπαν το συγκλονιστικότερο λογοτεχνικό κείμενο της μετεμφυλιακής Ελλάδας «μετα-καφκικό κείμενο» «λογοτεχνία του παραλόγου ή και του φανταστικού» ο Θανάσης Μήνας «μίμηση ρεαλισμού» ο Δημήτρης Ραυτόπουλος

«Δουργούτι» ή «Αρμένικα» η παλιά συνοικία της «Αλωπεκής» δίπλα στον Ιλισό εκτός σχεδίου πόλης χιλιάδες Αρμένιοι καταφτάνουν το 1915 διωκόμενοι από την Τουρκία το Τάγμα των Ιπποτών της Μάλτας αγοράζει ένα οικόπεδο πλησίον της Συγγρού για τη στέγαση των πρώτων ρωμαιοκαθολικών προσφύγων στην περιοχή που κατείχε η αθηναϊκή οικογένεια Δουργούτη ή Δουρούτη το 1935 το Υπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας ξεκινάει να χτίζει πολυκατοικίες και το Bauhaus εισάγεται δια χειρός αρχιτεκτόνων Δημήτρη Κυριακού Κίμωνα Λάσκαρη Άγγελου Σιάγα μετά τον Εμφύλιο τους πρώτους Μικρασιάτες και Αρμένιους διαδέχονται κι άλλοι φτωχοδιάβολοι από Βαλκάνια και αραβικές χώρες έγινε και σκηνικό το Δουργούτι το 1954 στην ταινία Μαγική Πόλη του Κούνδουρου και στις μέρες μας εκεί κατοικεί και η φίλη του Γκανιάν η φωτογράφος Α. όταν δε βρίσκεται στην Ιαπωνία όπου μυείται στις υψηλές πολεμικές τέχνες των Σαμουράι και απαθανατίζει αντεστραμμένες πόλεις σε ραδιενεργές λίμνες στις απαγορευμένες περιοχές και είναι εκείνη που μύησε τον Γκανιάν στον Μουρακάμι τι μεγάλη οφειλή σκέφτεται τι ωραία οφειλή ή πώς δεν υπάρχει τρόπος για να συλλαβίσεις την ειμαρμένη

«Ποτέ μου δεν κατάλαβα πώς δύο τόσο βελούδινα ζώα, όπως η γάτα και η ποίηση, έχουν γυαλόχαρτο για γλώσσα». Αργύρης Χιόνης, «Παίγνια και Σάτιρες», Ό,τι περιγράφω με περιγράφει – Ποίηση δωματίου (2010)

ΝΙΣΆΦΙ ΠΙΑ

ΝΑ ΤΟ ΒΡΆΣΩ ΤΟ ΜΈΤΡΟΝ ΆΡΙΣΤΟΝ

Το τελευταίο διάστημα ξεφυτρώνουν σωρηδών αυτά τα κοντέινερς για την ανακύκλωση των αλουμινένιων κουτιών. Δεν υπάρχει πεζόδρομος, πάρκο, πλατεία, μεγάλο πεζοδρόμιο που να μην εγκαθίσταται ένα τέτοιο πράγμα. Οι πόλη μας έχει ήδη τεράστια προβλήματα· ο πληθυσμός της συνεχώς αυξάνεται, τα πεζοδρόμια –τα οποία έχουν και το μαύρο τους το χάλι– έχουν πήξει από τραπεζοκαθίσματα, βρομιά παντού, στους δρόμους γίνεται χαμός από την κίνηση, τα πάρκα και οι πλατείες καταστρέφονται στο όνομα του μετρό και γενικότερα των μεγαλοεπενδύσεων, δέντρα κόβονται, όλα ξεπουλιούνται για χάρη του τουρισμού. Η πόλη καταρρέει.

Στεργιάνα Τζέγκα

Ηλέκτρα Τζώρτσου

Ούτως ή άλλως, ένα μεγάλο πρόβλημα είναι ότι στις μεγάλες και τόσο πυκνοδομημένες πόλεις το μάτι σου δεν μπορεί να δει παραπέρα από τα πέντε μέτρα, σκοντάφτει μονίμως πάνω σε μπετό — και είναι αποδεδειγμένο το πόσο συνδέεται το βλέμμα με την ψυχολογία των ανθρώπων και τη σκέψη. Με δεδομένη όλη αυτή την κατάσταση, ο δήμος αποφάσισε να βάλει και αυτά τα τεράστια κοντέινερ σε όποια σημεία δίνουν ακόμη την αίσθηση της ανοιχτωσιάς μέσα στην πόλη. Αυτή τη στιγμή, αν σταθείς στο τέλος της Φωκίωνος Νέγρη, στο σημείο όπου συναντιέται με τη Δροσοπούλου, και κοιτάξεις προς τα πάνω, δε θα δεις τον πεζόδρομο να τραβάει και να χάνεται στο βάθος, αλλά ένα κουτί που εμποδίζει για ακόμη μία φορά το βλέμμα σου ν’ ανοίξει. Το ίδιο και στον πεζόδρομο της Τοσίτσα, δίπλα από το Πολυτεχνείο, στην πλατεία Αγίου Δημητρίου στην Πανόρμου και σε πόσα ακόμα σημεία. Πέρα από το ότι υπάρχουν δεδομένα πια για το κατά πόσο όντως συμβαίνει ανακύκλωση ή είναι ακόμη μία μπίζνα καλυμμένη με «πράσινα» περιτυλίγματα περί κλιματικής αλλαγής, προστασίας του περιβάλλοντος κ.λπ., ποιος είπε στον κάθε δήμο ότι μπορεί από τη μία μέρα στην άλλη να επεμβαίνει με τέτοιο τρόπο στην καθημερινότητα των πολιτών του; Ποιος τους είπε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Αθήνας αυτή τη στιγμή είναι η ανακύκλωση; Πότε θα σταματήσουν να προασπίζονται αποκλειστικά τα συμφέροντα των κάθε είδους εταιρειών και να μας πουλάνε φούμαρα; Και το κυριότερο, πότε θα αρχίσει ο κόσμος να διαπραγματεύεται μόνος του ό,τι του βαραίνει τη ζωή. Να αναποδογυρίζει τα κοντέινερς. Θέλουμε πόλεις ανθρώπινες που να πατάνε πάνω στις πραγματικές μας ανάγκες, να ζούμε και να συμβιώνουμε όμορφα μέσα σ’ αυτές και όχι να μας πληγώνουν με το που βγαίνουμε από το σπίτι μας. Νισάφι πια.

ΑΣ’ ΤΟΥΣ ΝΑ ΛΈΝΕ

ΛΟΓΟΚΡΙΣΊΑ. ΑΥΤΟΛΟΓΟΚΡΙΣΊΑ. ΠΟΛΊΤΙΚΑΛΙ ΚΟΡΈΚΤ. ΑΚΎΡΩΣΗ. ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΉ ΔΙΑΠΌΜΠΕΥΣΗ. ΚΑΤΑΓΓΕΛΊΑ. ΠΡΩΙΝΆΔΙΚΟΙ ΤΗΛΕΔΙΚΑΣΤΈΣ. ΕΞΟΡΓΙΣΜΈΝΟΙ. ΠΕΣΊΜΑΤΑ. ΑΛΓΌΡΙΘΜΟΙ. ΚΥΝΗΓΟΊ ΆΠΟΨΗΣ. ΣΙΝΆΦΙΑ. ΜΟΝΤΑΖΙΈΡΕΣ. Η ΕΠΟΧΉ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΕΠΟΧΉ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΊΑΣ ΤΟΥ ΛΌΓΟΥ. «ΑΣ’ ΤΟΥΣ ΝΑ ΛΈΝΕ», ΛΟΙΠΌΝ, ΓΙΑΤΊ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΆΓΚΗ ΕΛΕΎΘΕΡΗΣ ΈΚΦΡΑΣΗΣ!

Στον ωκεανό κινδυνεύεις από πνιγμό, στη στεριά από μελαγχολία. Εμάς μας έχει φάει η στεριά κι η μετριότητα. Τα κουτάκια. Τα τόσο-όσο. Η ατολμία. Κι ας έχουμε μάθει να χτίζουμε, να συντηρούμε, να ριζώνουμε. Η περδικούλα μας τα βράδια ονειρεύεται γοργόνες, ταξίδια, ρίσκα. Είμαστε θαλασσινά όντα. Είμαστε φιλοπερίεργοι κι ανικανοποίητοι. Μας μαζεύει, όμως, αυτό το «πρέπει» –το φορεμένο– που σκαρφαλώνει στο σβέρκο μας και μας ψιθυρίζει ν’ αφήσουμε τις περιπέτειες για άλλους ή για αύριο. Κάπως έτσι γεμίζουν τα μέσα μας πικρία. Οι κακές παρέες είναι οι καλύτερες. Οι πιο ενδιαφέρουσες ώρες της νεανικής ζωής μου ήταν αυτές δίπλα στους παράνομους φίλους μου, σ’ αυτούς που η μαμά μου πίστευε πως θα με διαφθείρουν. Μιλάω για παιδιά τρελά, παιδιά με μηχανάκια, παιδιά που έπαιρναν το επόμενο πλοίο (όπου κι αν πήγαινε), που έκαναν ό,τι περνούσε απ’ το χέρι τους για να μην πάνε στρατό, που δεν προσπάθησαν ποτέ να μπουν στο Δημόσιο, που έπιναν, που δεν είχαν ευαγγέλιο όσα μας έλεγαν οι καθηγητές μας, που τραγουδούσαν δυνατά τις ώρες κοινής ησυχίας και ήταν πλάσματα νυχτόβια. Κάτι ανάμεσα σε γάτες και συγγραφείς. Τα παιδιά με τα μπλουζάκια πόλο, παιδιά του πρώτου θρανίου, παιδιά συμμαζεμένα, που είχαν όνειρο να χτίσουν δικό τους σπίτι, να μπουν στο real estate ή να γίνουν ασφαλιστές (ποιο παιδί, αν του αφαιρέσεις το φόβο, θα σου πει ότι έχει όνειρο ζωής να γίνει ασφαλιστής;) εγώ τα απέφευγα όπως οι πολιτικοί τα ντιμπέιτ. Αδέλφια μου, αλήτες, πουλιά, εσείς μου μάθατε τι θα πει απόλαυση, τι θα πει διάλειμμα, τι θα πει ανεμελιά. Ποιο μέτρον άριστο, μου λέτε; Τη ζωή δεν την μαθαίνεις τηρώντας τις σωστές αναλογίες. Την μαθαίνεις όταν σπρώχνεις το χρώμα έξω απ’ το περίγραμμα, την καταλαβαίνεις όταν φτάνεις στις άκρες της, στα ξενύχτια που δε σε παίρνει να κάνεις αλλά κάνεις, στον υπέρμετρο έρωτα, στο υπέρμετρο λάθος, στην άγρια ατόφια χαρά, στις προσπάθειες να καταφέρεις κάτι που ακούγεται παντελώς τρελό σ’ όσους το ακούνε. Αλλιώς πλατσουρίζεις. Να μη ζήσουμε σαν να φοράμε μπρατσάκια. Να μην κάνουμε σαν να ’ρχεται κι άλλη ευκαιρία από πίσω. Δεύτερη ζωή ΔΕΝ έχει.

ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΥΡΙΑΖΗ | ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΥ

ΣΥΝΈΝΤΕΥΞΗ: Ηλέκτρα Τζώρτσου ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑ: Θανάσης Καρανίκας

Σχεδιάστηκε στα μέσα του 19ου αιώνα από τον Λέο φον Κλέντσε. Αρχικά την ονόμασαν πλατεία Λουδοβίκου και στη συνέχεια πλατεία Ελευθερίας. Οι περισσότεροι Αθηναίοι όμως την αποκαλούσαν Πλατεία Κουμουνδούρου ήδη από τον 19ο αιώνα, καθώς στη νοτιοανατολική πλευρά της βρισκόταν το σπίτι του Αλέξανδρου Κουμουνδούρου (κατεδαφίστηκε το 1975 και σήμερα σώζονται μόνο δύο τοίχοι που μένουν όρθιοι με ικριώματα αντιστήριξης), ο οποίος διετέλεσε πρωθυπουργός της χώρας. Πρόκειται για μία από τις πιο μεγάλες και όμορφες πλατείες της Αθήνας, αλλά δυστυχώς και από τις πιο παραμελημένες. Στο νότιο τμήμα της χτίστηκε, κατά την ανάπλασή της το 2004, ένα μικρό αμφιθέατρο.

ΝΗΣΙΔΕΣ

ΑΘΗΝΑΊΟΙ ΚΑΙ ΑΘΗΝΑΊΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΥΝΟΜΙΛΟΎΝ ΜΕ ΣΗΜΕΊΑ ΤΗΣ ΠΌΛΗΣ

ΑΝΘΡΩΠΟΙ & ΤΟΠΟΙ

Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με την υποκριτική;

Χρειαζόμουν λίγο παιχνίδι ακόμη για να ξεπεράσω την ενήλικη λύπη.

Αν η Αθήνα γινόταν παράσταση και έπαιζες τον ομώνυμο ρόλο, με ποια ατάκα θα ήθελες να ξεκινάς; «Γεια σας φίλοι, γεια σας φίλες! Γεια σας φίίίλες και φίίίλοι! Καλώς ήρθατε… στοοοο μεγάλο μας τσίρκο!»

Ποια παράσταση που έχεις δει στην Αθήνα θυμάσαι ακόμα;

Αντιγόνη του Ανούιγ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Πρωτόπαππα! Πολύ ωραία παράσταση!

Η γειτονιά της Αθήνας με τη μεγαλύτερη θεατρικότητα. Πατήσια· πολύς κόσμος, διαφορετικές κουλτούρες που διασταυρώνονται κατά τύχη, ήχοι από γλώσσες που δεν καταλαβαίνεις, εκφραστικότητα και μια σιωπηλή παρατήρηση.

Σε ποιον εξω-θεατρικό χώρο στην Αθήνα θα ήθελες να παίξεις; Σε ένα μικρό μαγειρείο-ψιλικατζίδικο στου Ψυρρή. Είναι ένα μαγαζάκι στην ουσία, αλλά απ’ έξω φαίνεται σαν να είναι δύο. Έχουν μια εσωτερική πόρτα που συνδέει τους δύο χώρους με τις δυο διαφορετικές τους ιδιότητες. Από τη μία τσιγάρα και εφημερίδες, από την άλλη φαγητό και κατσαρόλα!

Αγαπημένη σου βόλτα στην πόλη. ΌΝΟΜΑ

Γεωργία Κυριαζή ΗΛΙΚΊΑ

Πετράλωνα, Φιλοπάππου (εκεί στον Λουμπαρδιάρη), Διονυσίου Αρεοπαγίτου, Θησείο.

Τι αγαπάς και τι μισείς στην Αθήνα;

Αγαπώ το περπάτημα στην πόλη –όχι τόσο σε ώρες αιχμής– και με ενοχλούν οι κόρνες και τα περιστέρια όταν πετάνε χαμηλά και τρώνε από τα φυστίκια μου.

ΕΠΆΓΓΕΛΜΑ

Η πρώτη εικόνα που θυμάσαι από όταν ήρθες στην Αθήνα.

ΚΑΤΑΓΩΓΗ

Τρία πράγματα που θα άλλαζες μεμιάς στην πόλη.

Ηθοποιός Δράμα

ΑΦΙΞΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

2020

Άδεια πόλη, γεμάτα διαμερίσματα, μεγάλες αποστάσεις, μικρές διαδρομές, φραγκοσυκιές-γλυπτά και μυρωδιά από νεράντζι. Πεζοδρόμια, σκουπίδια και τους οδηγούς — όχι όλους, τους βιαστικούς μόνο.

Τι ήταν διαφορετικό από αυτό που φανταζόσουν πριν έρθεις να μείνεις εδώ

Είχα μια μεγαλύτερη ελπίδα στον αυθορμητισμό της συνάντησης!

ΓΕΙΤΟΝΙΑ

Πετράλωνα ΜΟΤΟ

«These boots are made for walking»

Τη Γεωργία Κυριαζή τη βλέπουμε φέτος στη σειρά Η Μάγισσα (ANT1) στο ρόλο της Σκεύως και κάθε Κυριακή στην παράσταση για παιδιά Κλειώ, μια καλόκαρδη γαϊδούρα στο θέατρο Άβατον.

SOYBIRD VEGAN COOKING EXPERIENCE

H ΠΡΏΤΗ VEGAN COOKING EXPERIENCE ΣΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ Είτε είσαι vegan είτε όχι, το Soybird σε αφορά, γιατί είναι μία μοναδική ευκαιρία να συνδυάσεις τη γνώση με τη δημιουργία και την απόλαυση. Άλλωστε, είμαστε ό,τι τρώμε και, όταν μάλιστα θέλουμε να το δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι, το Soybird, με το minimal, καθαρό και γειωμένο περιβάλλον του, είναι εδώ για να φιλοξενήσει την επιθυμία μας. Το Soybird είναι ένα cooking studio στο οποίο, παίρνοντας μέρος σε cooking workshops, μπορείς να ζήσεις την απόλυτη εμπειρία της vegan διατροφής. Με την καθοδήγηση των vegan chef, οι μαθητευόμενοι και καλεσμένοι του project μαθαίνουν μέσα σε δυόμιση με τρεις ώρες να μαγειρεύουν τα δικά τους vegan πιάτα και στο τέλος όλοι μαζί, ως συνδαιτημόνες, απολαμβάνουν τις δημιουργίες τους — μαζί με ποτό. Πρόκειται στην ουσία για μια ιδέα που βασίζεται στη vegan κουζίνα σε συνδυασμό με τη συλλογική εμπειρία. Προέκυψε όταν ο Roman, εμπνευστής και ιδιοκτήτης του, παρατήρησε ότι στο πρώτο vegan bistro που άνοιξε στη Γερμανία οι πελάτες ζητούσαν να τους δώσει τις συνταγές των πιάτων που δοκιμάζανε. Έτσι, αποφάσισε να μοιραστεί τα «μυστικά» της vegan κουζίνας μέσα από cooking courses τα οποία μας φέρνουν σε επαφή με τα υλικά και τους συνδυασμούς της κουζίνας αυτής και μάλιστα, με την ολοκλήρωση των μαθημάτων, μπορούμε να πάρουμε τις συνταγές στο σπίτι μας!

Μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα στην ελληνική, τη μαροκινή, την ινδική και την ανατολίτικη κουζίνα. Σύντομα θα προστεθούν και άλλες!

Τα cooking courses υπάρχει η δυνατότητα να γίνουν σε τρεις γλώσσες: ελληνικά, αγγλικά και γερμανικά. Διάλεξε τη γλώσσα που θες να έχουν οι γεύσεις σου!

03 04

Δεν απαιτούνται μαγειρικές γνώσεις για τη συμμετοχή στα courses. Μόνο όρεξη για δημιουργία! Σε επιλεγμένες μέρες τις εβδομάδας, μπορείς να καλέσεις ένα άτομο με το οποίο θες να μοιραστείς την εμπειρία του Soybird χωρίς επιπλέον κόστος. Ιδανικό δώρο για όσους και όσες αγαπάμε!

WWW.SOYBIRD.COM Veikou 75 - 77, Koukaki Ig: @soybird_athens

Παλιά Νέα & Αυθεντικά ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΑΣ ΤΖΩΡΤΣΟΥ

Τα καφενεία μας Τα καφενεία υπήρξαν από πάντα χώροι κοινωνικής συνεύρεσης και μάλιστα από τους πιο ζωντανούς. Έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην κοινωνική, πολιτική και πνευματική ζωή της Ελλάδας. Στα «εντόσθιά» τους συνέβαιναν ζυμώσεις όλων των ειδών, που η σημασία τους ήταν καθοριστική για το κοινωνικό γίγνεσθαι. Αυτό δε σημαίνει ότι πάντα επιτελούνταν κοσμοϊστορικά γεγονότα, άλλωστε η σημαντικότητα δε σημαίνει πάντα πυραύλους στο διάστημα αλλά και γειωμένα πράγματα, όπως το προχώρημα των σχέσεων των ανθρώπων, η σύνδεση με τους τόπους τους ή ο τρόπος που βιώνουν την απλή, καθώς λέγεται, καθημερινότητά τους. Στα περασμένα χρόνια, η αλληλεπίδραση στα

καφενεία ήταν προνόμιο των ανδρών και αυτό τους καθιστούσε αποκλειστικούς συνδιαμορφωτές — σε νησιά, χωριά, επαρχίες και στα παραδοσιακά καφενεία της πόλης, αυτό συμβαίνει ακόμα. Παρ’ όλα αυτά, ο ρόλος τους δεν αναιρείται. Άλλωστε το καθετί το κρίνουμε με βάση την εποχή του. Τα σύγχρονα νεο-καφενεία, που ανοίγουν με ταχείς ρυθμούς τα τελευταία χρόνια, πατώντας πάνω στις υφές των καφενείων του παρελθόντος, έδωσαν τη δική τους απάντηση στο πώς ένα στοιχείο της παράδοσης βρίσκει το χώρο του στο σήμερα. Δημιουργικά, εμπνευσμένα, καλαίσθητα μαγαζάκια, τα οποία παίρνουν το νήμα και το στρίβουν εκεί που θέλουν, κρατώ-

ντας τα στοιχεία που επιθυμούν και πετώντας ό,τι δεν τους κάνει, αφήνοντάς το στα σημάδια της ιστορίας. Τι επιτελείται πλέον μέσα σε αυτά; Πόσο αξίζει να τα συγκρίνουμε συνεχώς με τους προγόνους τους; Η ιδέα είναι να τα αφήσουμε ελεύθερα να αναπνεύσουν και να γράψουν τις δικές τους ιστορίες. Τελικά, αν θεωρήσουμε ότι τα καφενεία είναι κατάσταση και ότι η κάθε εποχή διαμορφώνει, μέσα από τα χαρακτηριστικά της, τις δικές της καταστάσεις, τότε η κάθε μετεξέλιξή τους είναι ακόμη μία δημιουργική προσθήκη στην ιστορία των καφενείων, η οποία πατάει στις ανάγκες των εκάστοτε σύγχρονων ανθρώπων αλλά και τις φανερώνει.

στα καφενεία

Τα καφενεία είναι μία συνήθεια που –από τον 19ο αιώνα– επί της ουσίας δε σταμάτησε να παίζει βασικό ρόλο στη ζωή των Ελλήνων. Μπορεί πολλά να άλλαξαν και να συνεχίζουν να αλλάζουν μέσα στα χρόνια, όμως πάντα τα καφενεία ήταν πρώτα απ’ όλα χώροι κοινωνικής συνεύρεσης. Μάλιστα, μέσα από αναφορές σε αξιόλογα συγγράμματα, προκύπτει ότι αποτέλεσαν τους βασικούς πυρήνες διαμόρφωσης του πολιτικού, κοινωνικού και πνευματικού βίου στη μετεπαναστατική Ελλάδα. Χώροι στους οποίους οι άνθρωποι – για πολλά πολλά χρόνια στη σχεδόν απόλυτη πλειονότητά τους άντρες– μπορούσαν να ανταλλάξουν ιδέες, να ξεκουραστούν μετά τη δουλειά, να «φιλοσοφήσουν» και να δημιουργήσουν οι ποιητές, οι λογοτέχνες και οι καλλιτέχνες, οι δε πολιτικοί τους έβλεπαν ως χώρους ζυμώσεων, προώθησης των θέσεών τους και αναζήτησης ψηφοφόρων. Όλα αυτά, πάντα με την κατανάλωση καφέ, η οποία είναι διεγερτική και βοηθάει τη συζήτηση, αργιλέδων σε άλλες περιπτώσεις, μεζέδων, αποσταγμάτων κ.ά. Ο καφές, βέβαια, μπορεί κανείς να πει ότι τελικά ήταν το παρεμπιπτόντως, δηλαδή προηγούνταν η ανάγκη της συνεύρεσης και ακολουθούσε αυτή του καφέ. Όπως και να ’χει, καφενεία ονομάστηκαν αυτοί οι χώροι που έμελλε να βρίσκονται στους δρόμους μας μέχρι και σήμερα και να διεκδικούν άλλες φορές το όνομα, άλλες φορές τη χάρη και άλλες και τα δύο. Ακόμη κι αν δεν υπάρχουν πια τα ιστορικά καφενεία του παρελθόντος στην πρωτεύουσα (το πατάρι του «Λουμίδη», το «Νέον», το «Βυζάντιο», του «Ζαχαράτου» του «Γιαννόπουλου» και πολλά ακό-

μη) και αν για πολλά χρόνια είχαν ταυτιστεί με την ύπαρξη ηλικιωμένων σε αυτά, τα τελευταία χρόνια βλέπουμε ότι έχουν βρει τη θέση τους νέοι άνθρωποι στα ήδη υπάρχοντα και ως αποτέλεσμα αυτού δημιουργούνται ολοκαίνουριοι τέτοιοι χώροι που αντλούν από τη φιλοσοφία των καφενείων και συστήνονται ως τέτοια. Η απλότητα, το χαλαρό κλίμα, το παραδοσιακό στοιχείο, οι παρέες που μπερδεύονται, οι χαμηλές τιμές –βέβαια με διαφοροποιήσεις σε κάθε περίπτωση– είναι κάποια από τα στοιχεία που οδήγησαν πολύ νέο κόσμο στο να «ξεθάψει» τα παλιά καφενεία, να τα οικειοποιηθεί και να τα επανασυστήσει. Και φυσικά να εμπιστευτεί και τις πιο φρέσκες προσθήκες στη λίστα του είδους. Έχουμε μπει, λοιπόν, σε μία νέα φάση καφενείων στην πόλη; Θα μπορούμε σε κάποια χρόνια να μιλάμε για μία άλλη ιστορία που θα γραφτεί είτε ως συνέχεια είτε πάνω στην παλιά; Τι θέλουμε και τι ψάχνουμε; Θα δείξει. Προς το παρόν, απολαμβάνουμε αυτή την εσάνς παρελθόντος και τις όμορφες προσμίξεις που μας χαρίζουν οι έξοδοι στα καφενεία κάθε είδους.

Μην το ψάχνεις πολύ… δεν είσαι καφενείο, αν δεν έχεις ένα από τα παρακάτω: ΕΠΙΤΟΊΧΙΑ ΚΡΕΜΆΣΤΡΑ ΣΌΜΠΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΕΣ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑΣ ΙΔΙΟΚΤΉΤΗ ΧΆΡΤΗ ΡΟΛΌΙ ΤΑΣΆΚΙΑ ΘΑΜΏΝΕΣ ΚΑΦΆΣΙΑ ΤΖΟΥΚ ΜΠΟΞ Ή ΚΑΣΕΤΌΦΩΝΟ ΠΟΛΛΆ ΦΛΥΤΖΆΝΙΑ ΈΝΑ ΠΕΡΊΕΡΓΟ ΚΑΙ –ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΆ– ΆΣΧΕΤΟ ΑΝΤΙΚΕΊΜΕΝΟ ΚΑΘΡΈΦΤΗ ΜΕ ΑΝΑΓΡΑΦΌΜΕΝΗ ΚΆΠΟΙΑ ΜΆΡΚΑ ΒΑΣΙΛΙΚΌ ΤΆΒΛΙ / ΤΣΌΧΑ / ΤΡΆΠΟΥΛΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΎ

ΚΥΨ ΕΛ Η

KYPSELAKI ΝΕΟΚΑΦΕΝΕΊΟΥ & ΠΑΡΈΑΣ ΓΩΝΊΑ

ΣΤΗ ΓΩΝΊΑ ΙΘΆΚΗΣ ΚΑΙ ΚΥΨΈΛΗΣ, ΠΡΙΝ ΑΠΌ ΤΕΣΣΕΡΆΜΙΣΙ ΧΡΌΝΙΑ, ΆΝΟΙΞΕ ΈΝΑ ΌΜΟΡΦΟ ΜΑΓΑΖΊ ΑΠΌ ΤΗΝ ΑΝΆΓΚΗ ΤΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΏΝ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΊΑ ΕΝΌΣ ΧΏΡΟΥ ΠΟΥ ΈΛΕΙΠΕ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΉ.

Κ Α Ι ΣΑ Ρ Ι Α ΝΗ

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΌΣ ΚΑΦΕΝΈΣ ΒΑΣΊΛΗ ΕΧΕΙ ΕΝΑΝ ΚΑΦΕΝΕ...

ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΊΟ ΤΟΥ ΒΑΣΊΛΗ ΆΝΟΙΞΕ ΠΡΙΝ ΑΠΌ ΕΊΚΟΣΙ ΧΡΌΝΙΑ ΚΑΙ ΠΆΤΗΣΕ ΠΆΝΩ ΣΕ ΉΔΗ ΚΑΦΕΝΕΙΑΚΆ ΕΔΆΦΗ, ΑΦΟΎ ΤΟ ΜΑΓΑΖΊ ΠΟΥ ΥΠΉΡΧΕ ΠΡΙΝ ΕΚΕΊ, ΉΤΑΝ ΚΙ ΑΥΤΌ ΚΑΦΕΝΕΊΟ ΑΠΌ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΊΑ ΤΟΥ ’60.

Κράτησε τη φωτεινή τζαμαρία, το εξαίσιο μωσαϊκό, τον ελκυστικό κισσό του πεζοδρομίου και βάζοντας τις δικές του πινελιές, με το μάρμαρο στα τραπεζάκια, τα παλιά –σχεδόν μουσειακής αξίας– αντικείμενα, την ξυλόσομπα και τη ζωντανή μουσική, έφτιαξε ένα αυθεντικό και παρεΐστικο στέκι μέσα στην Καισαριανή. Στη μαγιά των παλιών θαμώνων προστέθη-

καν οι νέοι επισκέπτες και όλοι μαζί απολαμβάνουν τον καφέ τους από τις οχτώ το πρωί, τα πεντανόστιμα κεφτεδάκια, την «πλούσια» σαλάτα του Βασίλη και τις πιο φρέσκες πατάτες που υπάρχουν στην Αθήνα! Κάθε Παρασκευή και Κυριακή οι μουσικοί πιάνουν τα όργανα και οι ήχοι απ’ το μπουζούκι δημιουργούν την καλύτερη καφενειακή ατμόσφαιρα.

ΕΥΦΡΟΝΊΟΥ 70, ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΉ | Τ.: 210 72 20 077

Fb: ΕΝΑλλακτικός ΚΑΦΕνές Βασίλη | Ig: @enallaktikos_kafenes_vasilh

Όντες και οι ίδιοι θαμώνες καφενείων, ήθελαν να μεταφέρουν την ατμόσφαιρα και την ανθρώπινη επαφή που έβρισκαν στα μέρη στα οποία σύχναζαν στον δικό τους χώρο, γι’ αυτό και τον ονόμασαν «νεοκαφενείο». Προσιτές τιμές, φιλοξενία, ψαγμένες μουσικές, παρεΐστικο περιβάλλον, όλα συνηγόρησαν από πολύ νωρίς στο να γίνει στέκι. Ανοιχτό από το πρωί για

καφεδάκι, μπυρίτσες, τσιπουράκι Γιαννιώτικο και νόστιμους σπιτικούς μεζέδες. Τα μαρμάρινα τραπεζάκια με τις βιεννέζικες καρέκλες και τα έπιπλααντίκες στο εσωτερικό του, το μεγάλο παράθυρο στην Ιθάκης και το απλόχωρο πεζοδρόμιο, δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για όλη τη μέρα!

ΙΘΆΚΗΣ 2, ΚΥΨΈΛΗ | T.: 210 88 31 248 fb: Kypselaki | ig: kypselaki

Όσο περνάνε τα χρόνια, τα μαγαζιά που ανοίγουν εμπνευσμένα από τα παραδοσιακά καφενεία όλο και πληθαίνουν. Νέοι άνθρωποι, που μεγάλωσαν με την εμπειρία των καφενείων στα χωριά τους ή στην πόλη, γοητεύτηκαν από την ατμόσφαιρά τους, από τη σύνδεση με την παράδοση, από την πολύπλοκη απλότητά τους, αποφάσισαν να δώσουν νέα πνοή ζωής στο είδος και να τα επανασυστήσουν στον κόσμο. Κατάφεραν να φτιάξουν όμορφους, εμπνευσμένους χώρους, με πρωτότυπες ιδέες. Από ’κει που τα καφενεία ήταν αποκλειστικά παππουδο-αντρο-κρατούμενα, έδωσαν χώρο στους νέους ανθρώπους, σε άντρες και γυναίκες, να μπουν στη φιλοσοφία τους, να αισθανθούν άνετα και να τα νιώσουν δικά τους. Υγιή, φωτεινά περιβάλλοντα, χωρίς σκονισμένες αντιλήψεις και πρακτικές. Ψάξιμο για ανανέωση των ποτών πέρα από τα βασικά. Οι μεζέδες αναβαθμίστηκαν κι αυτοί με ιδιαίτερες και νόστιμες συνταγές που συνδυάζουν την ποιότητα με τη φροντίδα. Οι μουσικές έγιναν πιο πολυποίκιλες και ψαγμένες, γιατί ποιος είπε ότι δεν μπορείς να τρως κεφτεδάκια και να ακούς κλασική μουσική ή να πίνεις τσίπουρο και να ακούς ελεκτρόνικα. Όλα στη ζωή προχωράνε και οι άνθρωποι, ανάλογα με τις ανάγκες τους, δημιουργούν και τις καταστάσεις της καθημερινότητάς τους. Η προσκόλληση στο παρελθόν δεν έχει βοηθήσει ποτέ. Από το παρελθόν αξίζει να εμπνεόμαστε και να μαθαίνουμε αλλά όχι να το αντιγράφουμε ή να οπισθοπορούμε. Άλλωστε, το αν κάτι είναι πετυχημένο ή όχι, δεν κρίνεται από τη σύγκρισή του με το παρελθόν αλλά από την προσφορά του στο τώρα.

Η νέα εποχη΄ των καφενείων

Πίνακας: Καφενείον Νέον (Νύχτα), 1965-1966 Γιάννης Τσαρούχης

Κ ΕΡΑΜ ΕΙΚΟΣ

Η ΓΙΟΎΛΑ ΚΑΙ Ο ΜΙΧΆΛΗΣ, ΠΑΙΔΙΚΟΊ ΦΊΛΟΙ ΜΕ ΚΑΤΑΓΩΓΉ ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΡΉΤΗ, ΈΧΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΜΥΑΛΌ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΑΦΕΝΕΊΑ ΣΤΑ ΟΠΟΊΑ ΣΎΧΝΑΖΑΝ ΣΤΟ ΝΗΣΊ, ΘΈΛΗΣΑΝ ΝΑ ΜΕΤΑΦΈΡΟΥΝ ΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΊΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΤΜΌΣΦΑΙΡΑ ΤΩΝ ΒΙΩΜΆΤΩΝ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΘΉΝΑ.

ΤΟ ΛΑΐΝΙ

ΈΝΑ ΓΝΉΣΙΟ ΚΡΗΤΙΚΌ ΚΑΦΕΝΕΊΟ Έτσι γεννήθηκε το Λαΐνι, ένα βέρο κρητικό καφενείο, με τα μικρά μαρμάρινα τραπεζάκια του –κολλημένα στους τοίχους ώστε κανείς να μην έχει πλάτη σε κανέναν– που μας καλωσορίζει με ρακί! Από τις δέκα το πρωί μοσχομυρίζουν τα μπρίκια με τον ελληνικό καφέ του Δανδάλη από την Κρήτη και το κρητικό μπράντς με σφακιανές πίτες και αυγά με στάκα. Η κρητική φύση του καφενείου απογειώνεται με τους μεζέδες, με τα καλούδια που στέλνουν οι συγγενείς των παιδιών από το νησί και με τις κυριακάτικες κρητικές βεγγέρες. Κοπιάστε!

ΑΡΤΕΜΙΣΊΟΥ 40, ΚΕΡΑΜΕΙΚΌΣ Τ.: 211 40 21 485 fb: Το λαΐνι // ig: laini2017

Δ ΑΦ Ν Η

ΜΟΥΡΓΟΛΥΚΟΣ

Ο ΜΟΥΡΓΌΛΥΚΟΣ ΜΑΣΆΕΙ… ΔΆΦΝΗ

ΕΥΡΙ ΠΙ ΔΟΥ

ΚΑΣΤΈΛΛΟ

Η ΚΆΡΠΑΘΟΣ ΣΕ 35 ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΚΆ

Ο Λυκούργος, ιδιοκτήτης του Μουργόλυκου ήθελε να δημιουργήσει έναν χώρο που να χωράει όλους τους ανθρώπους και να προσφέρει καλές πρώτες ύλες, δίνοντας προσοχή στην παρασκευή των προϊόντων — και τα κατάφερε! Με θέα την Πλατεία Ηρώων στη Δάφνη, συνδυάζει καφέ, ποτό και φαγητό, εξού και η περιγραφή «μοντέρνο καφενείο/μεζεδοπωλείο» στην ταμπέλα του. Η μέρα εδώ ξεκινάει στις 9 το πρωί με ελληνικό καφέ στο μπρίκι –αλλά και όλα τα υπόλοιπα είδη– και πρωινό/μπράντς με παραδοσιακές προτάσεις. Από το μεσημέρι και μετά τη σκυτάλη παίρνουν τα μεζεδάκια, οι μπύρες και τα ευωδιαστά αποστάγματα — το τυροπιτάρι, τα κεφτεδάκια και η παστουρμαδόπιτα είναι ό,τι πρέπει για να τα συνοδεύσετε.

Αυτές οι γωνίες μέσα στην πόλη είναι καταφύγια για τους λάτρεις της παράδοσης και για όσους θέλουν ακόμα να γλεντάν αυθεντικά. Το καφενείο «Καστέλλο» στέκεται στην Ευριπίδου 88 από το 1982 και αν και πολλά πράγματα έχουν αλλάξει από τότε, ο Γιώργος Καστελλοριζιός –ο σημερινός ιδιοκτήτης– συνεχίζει να συνδέει τους δρόμους της Καρπάθου και της Κάσου με αυτούς του κέντρου της Αθήνας. Γλέντια, μουσικές, παλιές φωτογραφίες της Καρπάθου στους τοίχους, νέοι και μεγαλύτεροι άνθρωποι, χειροποίητοι παραδοσιακοί μεζέδες, ιστορίες και κουβέντες, όλα συνδέουν το παρελθόν με το παρόν και δίνουν τη δική τους ποιητική διάσταση στον χώρο. Το «Καστέλλο» είναι ένα ταξίδι στα χωριά της Καρπάθου και της Κάσου, που χωράει μέσα στους τέσσερις τοίχους ενός καφενείου.

ΔΕΡΒΕΝΑΚΊΩΝ 26, ΔΆΦΝΗ | Τ.: 210 97 54 766 ig: mourgolykos | fb: ΜουργόΛυκος | www.mourgolykos.gr

ΕΥΡΥΠΊΔΟΥ 88, ΑΘΉΝΑ | Τ.: 210 32 12 789 Ig: kafenio_kastello | Fb: Καφενείο Καστελλο

Είσαι σ’ ένα παραδοσιακό καφενείο. Πίνεις τον ελληνικό στο μπρίκι με το λουκουμάκι του στο πλάι ή το κουλουράκι του κεράσματος που το λέμε. Παραγγέλνεις το τσίπουρό σου και τσουπ, να το και το μεζεδάκι. Τυρί, σαλάμι, ντομάτα και ελιές / φασόλια / πατάτες τηγανιτές με αυγά / σαρδέλα με καυτερές πιπεριές. Ό,τι έχει το μαγαζί κάθε μέρα, το προσφέρει μαζί με το ποτό, γιατί ξέρουν οι παλιοί ότι το αλκοόλ δεν κατεβαίνει ξεροσφύρι. Αν θες παραγγέλνεις και κάτι επιπλέον, κανένα κεφτεδάκι και έξτρα πατάτες τηγανιτές γιατί σου θυμίζουν τη γιαγιά σου, βλήτα, ντολμαδάκια. Με ό,τι μας μεγάλωσαν στα σπίτια μας, αυτά θα βρούμε και στα παραδοσιακά καφενεία της πόλης μας. Τα καφενεία, δε, που ανάλογα με το τι θα παραγγείλεις φέρνουν και τον ανάλογο μεζέ, τα αγαπάμε ένα τσικ παραπάνω.

Είσαι σ’ ένα μοντέρνο καφενείο. Ο κατάλογος πια μπορεί να σου προσφέρει τα πάντα. Όλων των ειδών τους καφέδες, ψαγμένα ποτά, νόστιμες μπύρες, ποικιλία σε τσίπουρα και ούζα, ακόμα και cocktail μπορείς να πιεις, αν το κάνεις κέφι. Πατώντας πάνω στην παράδοση, οι κουζίνες των νεο-καφενείων πειραματίζονται με τις σύγχρονές τάσεις (μάλιστα σε πολλά από αυτά υπάρχει και σεφ), περίεργα μυρωδικά, διαφορετικές υφές, συνδυασμοί γεύσεων, υλικά αλλιώτικα. Με τα γνώριμά μας απλά υλικά, όπως το αυγό, η ντομάτα και το ψωμί, που μπερδεύονται με το αβοκάντο και τη ρόκα, αλλά και πόσους άλλους ευφάνταστους συνδυασμούς. Το brunch είναι κι αυτό μία νέα προσθήκη μέσα στη μέρα των μοντέρνων καφενείων για να συνοδεύσεις τον καφέ σου. Οι νέοι άνθρωποι που ανοίγουν ένα καφενείο δε θα επαναπαυτούν στα γνωστά, θα το ψάξουν, θα το παιδέψουν. Σε όσους, δε, καταφέρνουν να κρατάνε την ισορροπία ανάμεσα στο ύφος του παραδοσιακού καφενείου και στους νεωτερισμούς, τους το δίνουμε ένα τσικ παραπάνω.

ΗΛΙ ΟΥΠΟΛΗ

ΦΑΤΑ ΜΟΡΓΚΑΝΑ

ΣΎΓΧΡΟΝΗ, ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΉ, ΦΩΤΕΙΝΉ

ΤΟ ΜΕΖΕΔΟΚΑΦΕΝΕΊΟ ΦΆΤΑ ΜΟΡΓΚΆΝΑ, ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ 4 ΧΡΌΝΙΑ ΕΝΏΝΕΙ ΠΑΡΈΕΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΦΤΙΆΧΝΕΙ ΤΗ ΔΙΆΘΕΣΗ.

Ξεκινάς τη μέρα με ένα δυνατό specialty καφέ της εταιρείας Handpickers, μετά το γυρνάς σε μεσογειακά μεζεδάκια «για τη μέση» κι έχεις άπλετο χρόνο άμα θέλεις, ως τις 2 το βράδυ, να δοκιμάσεις με την παρέα σου κι όλα τα εποχιακά πιάτα απ’ το μενού που ετοιμάζουν τα παιδιά με πολύ μεράκι. Με μεγάλη επιμονή στα ποιοτικά υλικά, με καλή διάθεση κι έναν όμορφο χώρο παντός καιρού, η Φάτα Μοργκάνα έχει καταφέρει να γίνει στέκι στα Νότια προάστια και μάλιστα να εξελίξει την έννοια του καφενείου, όπως απαιτούν οι εποχές, εντάσσοντας στο μενού για κάποιες ώρες της ημέρας και brunch. Ένα ιδιαίτερο, σύγχρονο καφενείο.

Λεωφόρος Μαρίνου Αντύπα 84 Τ.: 2109910980 fb: Φάτα Μοργκάνα ig: fatamorgana_kafeneion

Π Α ΓΚΡΑΤ Ι

ΤΟ ΛΟΥΒΡΟΝ

ΤΟ ΜΟΝΤΈΡΝΟ ΣΥΝΑΝΤΆ ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΌ

Διατηρώντας τη διακόσμηση και τις αρχιτεκτονικές πινελιές από το 1950, δίνει την ευκαιρία σήμερα, από τις 8:30 το πρωί, να απολαύσουμε καφέ και brunch. Όσο η μέρα προχωράει, τα πλούσια μεζεδάκια με τις μοντέρνες πινελιές γεμίζουν τα τραπέζια, φτιαγμένα από τοπικά προϊόντα από όλη την Ελλάδα και συνοδευόμενα από διάφορα αποστάγματα για να ανοίγει η διάθεση. Και όταν ένα νέο καφενείο σέβεται τον εαυτό του, δεν μπορεί να μην σερβίρει ιδιαίτερα λικέρ και κοκτέιλ με ελληνικά αποστάγματα για βάση. Μείνετε συντονισμένοι και για τις βραδιές με DJs, γεμάτες μουσική, γεύσεις και τσουγκρίσματα.

ΕΡΑΤΟΣΘΈΝΟΥΣ 6, ΑΘΉΝΑ Τ.: 210 70 16 594 fb: Το Λούβρον | ig: louvron

ΤΟ ΛΟΎΒΡΟΝ ΈΧΕΙ ΓΊΝΕΙ ΑΠΌ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΈΝΑ ΚΑΦΕΝΕΊΑ ΤΗΣ ΠΌΛΗΣ, ΓΙΑΤΊ ΑΡΜΟΝΙΚΆ ΤΑΙΡΙΆΖΕΙ ΚΆΤΙ ΑΠΌ ΤΑ ΠΑΛΙΆ ΜΕ ΤΟ ΣΎΓΧΡΟΝΟ ΠΑΛΜΌ ΤΗΣ ΑΘΉΝΑΣ.

Τα είδη του

Από την Καθημερινή (31.12.1979)

Βαρύς γλυκός: Είναι ο κανονικός καφές. Σε κάθε φλιτζάνι, βάζουμε ένα κουταλάκι καφέ και διπλάσια ζάχαρη. Στο νερό βάζουμε ταυτόχρονα τον καφέ και τη ζάχαρη.

Βαρύς μέτριος: Μια κουταλιά ζάχαρη και μια κουταλιά καφέ σε κάθε φλιτζάνι. Η βράση είναι ίδια, όπως και στο βαρύ γλυκό.

Βαρύς και όχι

Γλυκύς βραστός:

Για κάθε φλιτζάνι βάζουμε ένα κουταλάκι καφέ κι ενάμιση ζάχαρη.

Γλυκύς βραστός: Η ίδια αναλογία καφέ και ζάχαρης όπως στον βαρύ γλυκό, με τη διαφορά ότι βράζει περισσότερο. Χωρίζεται όπως και ο βαρύς, σε γλυκύ, μέτριο, βαρύ και όχι, με ολίγη και σκέτο.

Βαρύς με ολίγη:

Βαρύς σκέτος:

(όχι πολύ γλυκός):

Ένα κουταλάκι καφέ και μισό ζάχαρη.

Καθόλου ζάχαρη.

Ελαφρός: Βάζουμε λιγότερο καφέ από τον γλυκό.

Μ Ε ΤΑ ΞΟΥ Ρ ΓΕΙΟ

ΤΑ ΚΑΝΑΡΙΑ

«ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΊΟ ΕΊΝΑΙ ΒΟΥΛΉ ΚΑΙ ΙΑΤΡΕΊΟ»

ΤΙ ΣΤΥΛ; ΣΤΥΛ ΚΑΝΆΡΙΑ! ΆΝΟΙΞΑΝ ΤΟ 2008, ΣΕ ΜΙΑ ΓΩΝΊΑ ΠΟΥ ΦΙΛΟΞΕΝΟΎΣΕ ΚΑΦΕΝΕΊΑ ΑΠΌ ΤΟ 1938. ΤΟ ΎΦΟΣ ΤΟΥΣ ΕΞΑΠΛΏΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΚΕΡΑΜΕΙΚΌ, ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΊΟ, ΣΤΗΝ ΠΌΛΗ ΟΛΌΚΛΗΡΗ.

ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΎ 88 & ΠΛΑΤΑΙΏΝ Τ.: 210 34 25 166 fb: Τα Κανάρια (Ta Kanaria) www.kanaria.gr

Μ Ο Ν Α Σ Τ Η ΡΑΚΙ

Η ΩΡΑΙΑ ΕΛΛΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΗ

Ποιος Αθηναίος δεν έχει δοκιμάσει τα άπαιχτα μεζεδάκια, δεν έχει περπατήσει στην ασπρόμαυρη σκακιέρα του πατώματος –εκατό χρόνων και βάλε– και δεν έχει χαρεί την περατζάδα των μουσικών κάποια Τσικνοπέμπτη; Σε μια Αθήνα που αλλάζει συνεχώς, εδώ θα βρεις κάθε τύπο ανθρώπου, απ’ όλες τις γειτονιές, απ’ τις 8 το πρωί για ελληνικό στο μπρίκι ως αργά το βράδυ για απίθανη ρακή. Σ’ αυτά τα 15 χρόνια ύπαρξης, στα Κανάρια έχουν οργανωθεί βραδιές ποίησης, παραστάσεις Καραγκιόζη, γάμοι, βαπτίσεις κι ό,τι χωράει ο νους. Ένα κλασικό παραδοσιακό καφενείο, ανθεκτικό, γλεντζέδικο κι ευφάνταστο.

Μ ΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙ Ο

ΤΟ ΑΣΤΑΡΙ

ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΌ ΤΟΥ ΑΣΤΑΡΙΟΎ

Ένα καφενείο φορτωμένο με τέχνη, ιστορία και μνήμες (δεν είναι τυχαίο που πολλοί το αποκαλούν καφενείο-μουσείο) κάθεται αναπαυτικά εδώ και μισό αιώνα περίπου απέναντι από τον Παρθενώνα. Στην καρδιά του κέντρου, με την απόπνοια όλης της γοητείας της περιοχής, από τις 7 το πρωί σερβίρεται ελληνικός καφές στο χάλκινο μπρίκι, αλλά και όλα τα σύγχρονα είδη καφέ. Το κτίριο και ο χώρος επιβάλλουν τη δική τους ατμόσφαιρα αλλοτινών εποχών, μα σε αυτό το καφενείο μπορείς, πέρα από το ούζο και τον μεζέ, να πάρεις το brunch σου ή να δοκιμάσεις τα νόστιμα cocktails στα μαρμάρινα τραπέζια του. Παλιές και νέες συνήθειες, νέοι και γηραιότεροι, Έλληνες και τουρίστες, μπλέκονται σε ένα γαϊτανάκι κάτω από τον αττικό ουρανό.

«Το Αστάρι» προσγειώθηκε στο Μεταξουργείο το 2003 και είναι το πρώτο τέτοιου τύπου μαγαζί που άνοιξε στην περιοχή. Μπορεί να πει κανείς ότι έστρωσε το δρόμο για αυτή τη δημιουργική μετεξέλιξη που είναι τα νεο-καφενεία, με πιο νέο κόσμο, που δεν ανοίγουν από πολύ πρωί αλλά μένουν «ξύπνια» μέχρι αργά το βράδυ. Επειδή όμως το καφενείο είναι περισσότερο κατάσταση, «Το Αστάρι», όμορφα γωνιασμένο, με τα μικρά τραπεζάκια του, τις χαμηλές τιμές, το λιτό ύφος και τη γειωμένη ατμόσφαιρά του, είναι ένας αυθεντικός χώρος για να πιεις την μπύρα σου, το τσίπουρό σου και να τσιμπήσεις τα μεζεδάκια σου (ακόμη και τα μαμαδίστικα μαγειρευτά που βγάζει η κουζίνα), απλά και παρεΐστικα.

ΜΗΤΡΟΠΌΛΕΩΣ 59 & (ΣΤΟΆ) ΠΑΝΔΡΌΣΟΥ Τ.: 210 32 16 850 | fb: @ioraiaellas | Ig: oraiahellas

ΜΑΡΑΘΏΝΟΣ 28 & ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΎ 16, ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΊΟ Τ.: 210 522 0131 | fb: Το Αστάρι

ΈΝΑ ΚΑΦΕΝΕΊΟ ΑΠΌ ΜΊΑ ΓΥΝΑΊΚΑ ΓΙΑ ΌΛΕΣ ΤΙΣ ΓΥΝΑΊΚΕΣ «ΣΤΟΥ ΘΑΝΆΣΗ» ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΊΟ ΣΤΟ ΧΩΡΙΌ Θανάσης αποφάσισε, πριν από δεκατρία χρόνια, να φύγει από την Αθήνα και να εγκατασταθεί στο χωριό του, το Τρίστενο στο Ζαγόρι, με τριάντα μόνιμους κατοίκους. Η πρώτη κουβέντα που μου είπε όταν τον κάλεσα ήταν: «Το χωριό είναι πανέμορφο, καταπράσινο, με νερά, γεφυράκια… Έχει ησυχία και ηρεμία». Αφού αρχικά έκανε άλλες δουλειές για να βιοποριστεί, το 2017 αποφάσισε να αναλάβει τη λειτουργία του καφενείου του χωριού, στο οποίο έδωσε το όνομά του, «Στου Θανάση»! Έτσι, το μοναδικό μαγαζί στο Τρίστενο, κατάφερε να μείνει ζωντανό.

Η κυρία Φλώρα Στεργίου, γέννημα θρέμμα Φλωρινιώτισσα, έπειτα από χρόνια που ήταν κομμώτρια –είχε το κομμωτήριό της στη Φλώρινα– αποφάσισε να κάνει κάτι που να μην είναι δουλειά, «να μη λέω ότι σηκώνομαι για να πάω στη δουλειά, να λέω ότι πάω εκεί που με περιμένουν τα κορίτσια», όπως μου περιγράφει από την άλλη άκρη της γραμμής. Έτσι, το 2014 αποφάσισε να ανοίξει το καφενείο γυναικών «Η γυνή» στη Φλώρινα.

Σήμερα είναι 35 ετών. Όταν πήγε να ζήσει στο χωριό ήταν μόλις 22. Τον ρώτησα πώς είναι να επιστρέφει σε έναν τόσο μικρό τόπο ένας νέος άνθρωπος: «Είχα το σπίτι εδώ. Ερχόμουνα από μικρό παιδί. Τους ήξερα όλους και με ήξεραν όλοι. Δεν ήρθα σε άγνωστο τόπο. Τα πρώτα χρόνια ήταν ζόρικα βέβαια οικονομικά… αλλά όταν πήρα το καφενείο τα πράγματα πήγαν καλύτερα. Ο κόσμος χάρηκε με όλες τις αλλαγές που έκανα. Και για το φαγητό που έβαλα και για την καθαριότητα και τη φιλοξενία μου. Και να φανταστείς, δεν είχα σχέση με τα καφενεία. Οι έξοδοί μου ήταν άλλες όσο ζούσα στην πόλη. Καφενείο γνώρισα στο χωριό και έγινε για τα καλά το στέκι μου. Με επισκέπτονται συχνά πυκνά και φίλοι μου από άλλα μέρη και αυτό είναι πολύ ωραίο». Τα καφενεία είναι πυρήνες, πόσο μάλλον αυτά που αντέχουν ακόμα σε μικρά χωριουδάκια όπως το Τρίστενο: «Το καφενείο δουλεύει και ως ταχυδρομείο και ως φαρμακείο. Ο ταχυδρόμος εδώ πληρώνει τις συντάξεις, εδώ αφήνει τα γράμματα. Ο φαρμακοποιός αφήνει κι αυτός τα φάρμακα. Έρχεται επίσης ο μανάβης. Κάθε Σάββατο έρχεται από ένα διπλανό χωριό και ένα φορτηγάκι που το λένε «σούπερ μάρκετ» και φέρνει ό,τι προϊόντα του παραγγείλεις. Το καφενείο είναι το κέντρο. Ό,τι συμβαίνει, συμβαίνει εδώ».

«Η ανάγκη μου ήταν η συνεύρεση με άλλες γυναίκες. Δεν συναντιόμαστε στα σπίτια πλέον. Τα σπίτια έχουν «κλείσει» και αυτό είναι απογοητευτικό. Δεν ανταλλάσσονται επισκέψεις όπως παλιότερα. Κάπως έτσι ξεκίνησε η ιδέα και αφού είχα την άνεση του χρόνου και του χώρου, γιατί στο κτίριο του καφενείου είχα προηγουμένως το κομμωτήριό μου, το αποφάσισα και το υλοποίησα. Δημιουργήθηκε λοιπόν το καφενείο, το οποίο είχε την εικόνα του σπιτιού, με τον καναπέ, το τζάκι, την κουζίνα. Ο στόχος ήταν να νιώθουμε άνετα εκεί –όπως στο σπίτι μας– και να περνάμε όμορφα. Έκαναν το βήμα και μπήκαν στο καφενείο κυρίες που δεν πάνε ποτέ μόνες τους σε μία καφετέρια. Η κάθε γυναίκα ένιωθε άνετα να πλέξει, να διαβάσει, να ξαπλώσει, να συζητήσει, να παίξει μπιρίμπα, οι φοιτήτριες ερχόντουσαν με το λάπτοπ τους και έκαναν τις εργασίες τους. Από τα καφενεία της δικής μου εποχής θυμάμαι ότι ήταν ξεκάθαρα προνόμιο των αντρών να έχουν το δικό τους χώρο. Πολύ ωραίο αυτό, απλά είναι κάτι που θα έπρεπε να μπορούν να κάνουν και οι γυναίκες. Και σε πληροφορώ ότι όσον αφορά τα παραδοσιακά καφενεία της Φλώρινας, τίποτα δεν έχει αλλάξει από τα χρόνια μου, ακόμη ανδροκρατούμενα, με τις ίδιες συμπεριφορές. Πήρα την απόφαση να είναι μόνο για γυναίκες το καφενείο και οι άντρες να έρχονται μόνο εάν συνοδεύονται από κάποια γυναίκα, γιατί ήθελα η κατάσταση να είναι ελεγχόμενη. Θα μπορούσαν να μπούνε άντρες ενοχλητικοί, παραβιαστικοί… Τους θέλουμε τους άντρες στη ζωή μας, αλλά ήθελα και έναν χώρο δικό μας, να συζητάμε ό,τι θέλουμε, να είμαστε ντυμένες όπως θέλουμε, χωρίς να έχουμε συνεχώς το βλέμμα των αντρών από πάνω μας».

Τον Θανάση δεν τον έχω δει ποτέ από κοντά. Αλλά τον ακούω: ήρεμος και ταυτόχρονα με μια λαχτάρα στη φωνή. «Μ’ αρέσει η ζωή που ζω. Δεν το έχω μετανιώσει καθόλου. Θα ήθελα να ζήσω εδώ μέχρι τα γεράματά μου. Το μεγάλο μου όνειρο είναι να γεμίσει το χωριό ξανά με κόσμο. Αλλά δεν το βλέπω να γίνεται…»

Το καφενείο της κυρίας Φλώρας έκλεισε τον περασμένο Μάρτη, έπειτα από σχεδόν δέκα χρόνια λειτουργίας, γιατί όπως λέει: «Κάποιοι κύκλοι είναι για να κλείνουν και όλα τα πράγματα έχουν μία αρχή και ένα τέλος». Την ρώτησα ποιο είναι το απόσταγμα όλης αυτής της εμπειρίας: «Είναι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί, μία κατάσταση που γέμισε την ψυχή μου στο έπακρο».

ΝEA ΦΙΛ ΑΔΈΛΦΕΙΑ

PASATEMPO ΈΝΑ ΕΔΕΣΜΑΤΟΠΩΛΕΊΟ... ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΆΕΙ Η ΏΡΑ!

ΤΟ ΕΔΕΣΜΑΤΟΠΩΛΕΊΟ Ή ΑΛΛΙΏΣ ΝΈΟ ΚΑΦΕΝΕΊΟ, ΠΟΥ ΆΝΟΙΞΕ ΤΙΣ ΠΌΡΤΕΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΟΔΌ ΣΜΎΡΝΗΣ ΣΤΗ ΝΈΑ ΦΙΛΑΔΈΛΦΕΙΑ, ΥΠΌΣΧΕΤΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΣΕ ΒΟΗΘΉΣΕΙ ΝΑ ΠΕΡΆΣΕΙΣ ΤΗΝ ΏΡΑ ΣΟΥ ΓΕΥΣΤΙΚΆ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΆ ΚΑΙ ΠΑΡΕΐΣΤΙΚΑ.

ΠΛΑΚΑ

ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΊΟ ΓΕΎΣΕΙΣ ΜΕ ΙΣΤΟΡΊΑ

ΣΕ ΈΝΑ ΠΑΝΈΜΟΡΦΟ ΚΤΊΡΙΟ, ΠΟΥ ΣΤΈΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΧΆΡΜΟΥ ΤΟΥΛΆΧΙΣΤΟΝ 400 ΧΡΌΝΙΑ, ΈΧΕΙ ΒΡΕΙ «ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΊΟ» ΤΗ ΔΙΚΉ ΤΟΥ ΘΈΣΗ ΑΠΌ ΤΟ 1998.

Είναι από τα πρώτα μεζεδοπωλεία στην Αθήνα που –με έρευνα σε όλη την Ελλάδα– έφεραν στην πόλη μας παραδοσιακούς μεζέδες και συνταγές για να τους απολαμβάνουμε στα γοητευτικά στενά της Πλάκας. Το ίδιο ισχύει και για τα παραδοσιακά λικέρ, τα οποία συνδέονται γλυκά με την ιστορία του τόπου μας. Ανοιχτό από το πρωί στις 10, προσφέρεται για όποιον θέλει να θαυμάσει μία από τις ομορφότερες περιοχές της Αθήνας –αν όχι την ομορφότερη– με παρέα μία μοσχομυριστή κούπα καφέ. Για όλες τις υπόλοιπες ώρες της μέρας, η παραδοσιακή ελληνική κουζίνα, με τις εξαιρετικές πρώτες ύλες, η ρακή από την Κρήτη και το κρασί που το επιλέγουν οι ίδιοι από οινοποιία που επισκέπτονται, μας περιμένουν για ένα υπέροχο ταξίδι γεύσεων στην καρδιά της Αθήνας.

ΕΠΙΧΆΡΜΟΥ 1, ΑΘΉΝΑ | Τ.: 210 32 46 916 Ig: to_kafeneio_plaka | Fb: Το! Καφενείον www.tokafeneio.gr

Ανοιχτά από το πρωί για καφέ και μπορείς να συνεχίσεις με νόστιμα μεζεδάκια και χορταστικά γεύματα, πλούσια αποστάγματα, πολλή μπύρα, live μουσικές κάποιες μέρες, σε ένα χώρο που θυμίζει τα παλιά καπηλειά, με σύγχρονες πινελιές να κάνουν την εμφάνισή τους!

Το μενού ξεχωρίζει για τις ιδιαίτερες και ευφάνταστες γεύσεις που έρχονται στα πιάτα και τις πολλές επιλογές αποσταγμάτων. Το βασικό, όμως, είναι η καλή παρέα. Και όταν η παρέα σας συναντηθεί με την κεφάτη παρέα του Pasatempo, η καλοπέραση είναι σίγουρη!

Σμύρνης 55, Ν. Φιλαδέλφεια | T.: 211 00 10 426 Fb: Pasatempo | Ig: pasatempo_neafiladelfeia

Κάτω τα χέρια από τα

Οι άνθρωποι των μεγαλύτερων ηλικιών έχουν ακόμη ενσωματωμένες συμπεριφορές που στις μέρες μας δεν «περνάνε» και καλά κάνουν: κακοτροπιά, γκρίνια, αγένεια. Μπορεί να γίνουν από ενοχλητικοί έως και παραβιαστικοί απέναντι σε όσους και όσες δεν ταιριάζουν στα δικά τους πρότυπα και συνήθειες. Άνθρωποι με τέτοιες συμπεριφορές καλά κάνουν και απομακρύνονται από τους χώρους των καφενείων. Παρ’ όλα αυτά δεν μπορούμε συλλήβδην να κατηγορήσουμε ολόκληρες γενιές, και σίγουρα το να μιλάμε για αλλαγή συνηθειών ενός ανθρώπου σε τέτοιες ηλικίες θα ήταν τουλάχιστον άστοχο. Την ιστορία δεν μπορείς άλλωστε να την αλλάξεις, μόνο να την διαβάσεις και να μην επαναλάβεις τα κακώς κείμενά της. Για έναν άνθρωπο που γεννήθηκε από το ’50 και πίσω, τα καφενεία ήταν χώροι καθημερινής επίσκεψης· δομικά στοιχεία της καθημερινότητάς τους. Καφές, κουβέντα, ξεκούραση, καλαμπούρι, μεζές, χαρτιά, τάβλι· τρόπος κοινωνικοποίησης. Εκεί, μάλιστα, μάθαιναν τα νέα της ημέρας, από στόμα σε στόμα ή από τις εφημερίδες που διάβαζαν κατά μόνας αλλά και όλοι μαζί, σχολιάζοντας και συζητώντας — αναρωτιέμαι, σήμερα, στα χρόνια της ηλεκτρονικής πληροφόρησης, πώς ενημερώνονται; Ή, διερωτώμενη επ’ αυτού ακόμη πιο ουσιαστικά, πώς η ενημέρωση από ζήτημα συλλογικό έγινε ατομική ευθύνη του καθενός; Τα τελευταία αρκετά χρόνια παρατηρώ ότι δεν υπάρχει ο χώρος που υπήρχε κάποτε για τους μεγαλύτερους ανθρώπους στις εξόδους τους. Θες επειδή τα παραδοσιακά καφενεία μειώνονται; Θες επειδή η κουλτούρα των ίδιων των γηραιότερων αλλάζει κι αυτή με τα χρόνια;

Δεν είναι λίγες οι φορές που θα δεις γερόντια να κάθονται σε μαγαζιάαλυσίδες Η κάθε γενιά είναι σημαντικό να αισθάνεται άνετα να διατηρεί κομμάτια των παλιών της συνηθειών. Η πόλη η ίδια και οι άνθρωποί της οφείλουν να διατηρούν ελεύθερα πεδία για αυτούς τους ανθρώπους. Αυτό είναι σημαντικό όχι μόνο για την ψυχολογία του κάθε ατόμου ξεχωριστά αλλά και για τη συλλογική μνήμη. Οι γηραιότεροι άνθρωποι είναι πάντα αυτοί που μπορούν να μεταφέρουν ζωντανά το παρελθόν, άνθρωποι-ντοκουμέντα, ζωντανά μουσεία. Ομοιάζουν με τα καφενεία, αν σκεφτεί κανείς ότι και οι χώροι αυτοί κουβαλάνε στα ντουβάρια τους την ίδια την ιστορία της Ελλάδας, σαν πλοία που μεταφέρουν μνήμες, αφηγήσεις, καταστάσεις. Οι παππούδες ταιριάζουν στα καφενεία και τα καφενεία ταιριάζουν στους παππούδες. Όποτε, λοιπόν, πηγαίνω σε ένα παραδοσιακό καφενείο στο οποίο συνυπάρχω με ηλικιωμένους, αυτό που έχω πάντα στο μυαλό μου είναι ότι εγώ είμαι αυτή που μπαίνει στο γήπεδό τους και γι’ αυτό προσπαθώ να «συμβιβαστώ» με τον χώρο και όχι να απαιτώ να αλλάξουν αυτοί τις συνήθειές τους να ή να επιβάλλω με οποιοδήποτε τρόπο την παρουσία μου. Εξαιρετικές είναι οι φορές που βλέπεις με σεβασμό να μπλέκονται οι παρέες νέων και γέρων και να ανταλλάσσουν εμπειρίες και απόψεις. Τόπος στα γηρατειά και στα καφενεία τους, λοιπόν.

ΑΝΩ ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ

ΠΛΑΤΕΊΑ ΟΙΝΟΜΑΓΕΙΡΕΊΟ ΜΥΡΩΔΙΈΣ ΚΑΦΈ ΚΑΙ ΜΕΖΈΔΩΝ

Ο ΠΡΏΤΟΣ ΠΡΩΙΝΌΣ ΚΑΦΈΣ, ΠΟΥ ΣΕΡΒΊΡΕΤΑΙ ΕΔΏ ΚΑΙ ΔΏΔΕΚΑ ΧΡΌΝΙΑ ΣΤΗΝ «ΠΛΑΤΕΊΑ» ΑΠΌ ΤΙΣ 8 ΤΟ ΠΡΩΊ, ΕΊΝΑΙ ΠΛΈΟΝ ΠΑΡΆΔΟΣΗ. ΚΌΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΆΣ, ΠΕΛΆΤΕΣ ΧΡΌΝΩΝ, ΆΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΠΙΛΈΓΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΛΈΨΟΥΝ ΑΠ’ ΤΟ ΛΆΠΤΟΠ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ «ΚΛΑΣΙΚΟΊ» ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΉΣ ΜΕΤΆ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΊΑ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΎΝ ΤΟ ΨΗΦΙΔΩΤΌ ΤΟΥ ΚΌΣΜΟΥ ΠΟΥ ΑΓΑΠΆΕΙ ΤΗΝ «ΠΛΑΤΕΊΑ».

ΓΚΥΖ Η

Η ΜΥΤΙΛΉΝΗ

ΈΝΑ ΚΑΦΕΝΕΊΟ ΓΙΑ ΌΛΟΥΣ

ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΊΟ ΥΠΆΡΧΕΙ ΑΠΌ ΤΟ 1968, ΌΤΑΝ ΤΟ ΆΝΟΙΞΕ Ο ΜΥΤΙΛΗΝΙΌΣ ΠΑΠΠΟΎΣ ΤΟΥ ΣΤΈΦΑΝΟΥ, ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΎ ΙΔΙΟΚΤΉΤΗ. ΔΙΑΤΗΡΏΝΤΑΣ ΤΑ ΒΑΣΙΚΆ ΣΤΟΙΧΕΊΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕΊΟΥ, ΑΛΛΆ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΌΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΟΧΈΣ ΠΟΥ ΑΛΛΆΖΟΥΝ, Ο ΣΤΈΦΑΝΟΣ ΚΑΤΆΦΕΡΕ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΉΣΕΙ ΈΝΑ ΧΏΡΟ ΌΠΟΥ ΌΛΕΣ ΟΙ ΓΕΝΙΈΣ ΘΑ ΣΥΝΥΠΆΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΘΑΊΝΟΥΝ Η ΜΊΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΆΛΛΗ.

Έτσι, από το πρωί στις 7, θα δεις ηλικιωμένους να πίνουν το καφεδάκι τους και μετά τσιπουράκι με μεζέ. Από το απόγευμα μέχρι το βράδυ νεαρότερες ηλικίες κάνουν την εμφάνισή τους και ο κόσμος αναμειγνύεται — το κλίμα του μαγαζιού βοηθάει πολύ σε αυτό. Ο συνοικιακός χαρακτήρας, οι τιμές που παραμένουν χαμηλές, ο σεβασμός στον κάθε πελάτη και στον άνθρωπο γενικά, μαζί με τους φρέσκους και προσεγμένους μεζέδες είναι κάποιοι από τους λόγους που τόσα χρόνια ο κόσμος εμπιστεύεται αυτή τη Μυτιλήνη μέσα στην Αθήνα.

ΔΙΣΤΟΜΊΤΟΥ 21, ΠΟΛΎΓΩΝΟ | T.: 21 0644 4125 fb: Η Μυτιλήνη

Με ύφος και φιλοσοφία καφενείου, η διακόσμηση είναι απλή, χωρίς εξεζητημένα στοιχεία, τα χρώματα κινούνται στις δεκαετίες του ’70 και του ’80 και η μουσική είναι τόση ώστε να μην αποσπά την προσοχή από το ζητούμενο, που είναι η παρέα και το φαγητό. Αυτή ήταν άλλωστε εξαρχής η ιδέα του Χρήστου, του ιδιοκτήτη, για το μαγαζί· να δημιουργήσει έναν χώρο συνάντησης που θα γίνει στέκι. Από τις 12 το μεσημέρι και μετά, τα τσιπουράκια, τα μεζεδάκια και οι παραδοσιακές γεύσεις μεσογειακής κουζίνας παίρνουν τη θέση τους στο τραπέζι μας.

ΔΕΙΝΟΧΑΡΟΥΣ 3, ΆΝΩ ΠΕΤΡΆΛΩΝΑ Τ.: 210 34 20 705 FB: ΟΙΝΟΜΑΓΕΙΡΕΙΟ Η ΠΛΑΤΕΙΑ

Η εμφάνιση των 12 θεών στη σύγχρονη Αθήνα Κρυφοκοιτούσαμε για καιρό το παρελθόν κι αναρωτιόμασταν. «Δεν μπορεί, κάπου πρέπει να υπάρχουν ακόμα», σκεφτήκαμε. Βγήκαμε και ψάξαμε και σκοντάψαμε πάνω σε κάποιους και αφού διπλοτριπλοτσεκάραμε ότι όντως ήτανε εκείνοι, είπαμε να σας τους παρουσιάσουμε. Ίδιοι με τότε κι εντελώς διαφορετικοί. Ανθρώπινοι όσο κανένας. Οι 12 θεοί του Ολύμπου, όπως περπατάνε ή κρύβονται ή απλά υπάρχουν στη σύγχρονη Αθήνα. Ορίστε, την επόμενη φορά που θα χρειαστεί, θα ξέρετε πού θα τους βρείτε. ΗΛΈΚΤΡΑ ΤΖΏΡΤΣΟΥ // ΣΤΕΡΓΙΆΝΑ ΤΖΈΓΚΑ

01. ΔΉΜΗΤΡΑ:

ΘΕΌΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΈΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΊΑΣ // ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΎΘΕΡΗΣ ΒΛΆΣΤΗΣΗΣ, ΤΟΥ ΕΔΆΦΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΟΝΙΜΌΤΗΤΑΣ

02. ΑΘΗΝΑ: ΘΕΆ ΤΗΣ ΣΟΦΊΑΣ // ΤΗΣ ΕΛΙΆΣ // ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΉΣ // ΤΟΥ ΣΏΦΡΟΝΟΣ ΠΟΛΈΜΟΥ

ΈΝΑ ΚΟΥΤΊ KELLOGG’S Δεν ήταν ιδέα μου… δεν μπορεί να ήταν ιδέα μου. Να ’ταν ο τρόπος που ήταν παραταγμένα; Να ’ταν που δεν είχα φάει πρωινό (μα γι’ αυτό είχα πάει στο μάρκετ, για να κυνηγήσω το πρωινό μου); Τέλος πάντων. Την είδα. Τη θεά Δήμητρα. Ήταν εκεί. Σχηματισμένη απ’ τα κουτιά των corn flakes. Τράβηξα το κουτί με τα Kellogg’s, αυτό ήταν κάπου στο δεξί της γόνατο, σαν να έχασε την ισορροπία της και πάρ’ την κάτω.

ΜΙΑ ΜΑΝΊΝΑ ΚΙ ΈΝΑΣ ΉΛΙΟΣ Πίσω από την ακινησία των σκονισμένων βιβλίων, στα πιο κρυμμένα παλαιοβιβλιοπωλεία της πόλης, η θεά της σοφίας περιμένει κάτι να συμβεί. Έχει δει κι έχει διαβάσει τα πάντα κι ήταν παρούσα σε όλα και τώρα –τι να κάνει;– ξεφυλλίζει εναλλάξ μια παλιά Μανίνα και την εγκυκλοπαίδεια του Πασσά. Καγχάζει πού και πού.

ΤΑ ΞΗΡΟΚΆΡΠΙΑ Άπλωσε αποφασιστικά την παλάμη της και σκέπασε το μπολάκι με τα ξηροκάρπια — το τρίτο που μας πρόσφερε το κατάστημα. Εγώ έμεινα ενεή. Είχε μάλλον ακούσει που πριν από λίγο είχα πει στον φίλο μου: «Αχ πάρ’ τα από μπροστά μου, όλα τα ’χω φάει. Ειδικά αυτά τα καλαμπόκια… δεν μπορώ να σταματήσω».

ΚΑΛΟΎ ΚΑΚΟΎ Όταν βαριέται –όποιος είναι αθάνατος φαίνεται πως συχνά βαριέται θανάσιμα– πετάει το δόρυ της με μια γρήγορη κίνηση ως την ελιά του Πεισίστρατου και τρέχει να το βρει και να το τροχίσει στη σκιά της. Αν κι έχει πολλά φεγγάρια να μπει σε μάχη, της αρέσει να ναι προετοιμασμένη για το ενδεχόμενο.

Η ΦΑΚΉ ΣΤΗΝ ΑΓΕΛΑΔΊΤΣΑ Σαν μαγικό μάς έμοιαζε όταν ήμασταν μικρά. Είναι δυνατόν να φυτρώνει πράγμα μέσα σ’ ένα κεσεδάκι μαζί με βαμβάκι! Κι όμως. Περνούσαν έξι εφτά μέρες και τσουπ… να σου τα πρώτα πράσινα βλαστάρια. Ένας μικροσκοπικός κήπος μέσα στο σπίτι μας. Μία βλάστηση που την φτιάξαμε με τα χέρια μας.

ΒΩΜΌΣ Ένα βράδυ που είχα πιει πολύ, την είδα –ναι, είμαι σίγουρη πως ήταν αυτή‒ να φτιάχνει το γκραφίτι-κουκουβάγια στο εγκαταλελειμμένο κτίριο στο Μεταξουργείο. Μου φάνηκε να αγωνιά, να μάχεται να αφήσει άλλον ένα βωμό κατάδικό της στην πόλη. Σε μια πόλη που έτσι κι αλλιώς φέρει το όνομά της. Ακόμα κι οι θεοί παλεύουν με τη λήθη, σκέφτηκα.

03. ΠΟΣΕΙΔΏΝΑΣ: ΘΕΌΣ ΤΩΝ ΥΔΆΤΩΝ // ΤΩΝ ΣΕΙΣΜΏΝ // ΤΗΣ ΤΡΙΚΥΜΊΑΣ // ΤΩΝ ΑΛΌΓΩΝ

ΠΩΣ ΤΟΝ ΛΕΝ ΤΟΝ ΠΟΤΑΜΌ; Γνωστός για τα επικά πάρτι του σε παραλίες, ποτάμια, παραπόταμους, ρέματα και χειμάρρους. Ηριδανός rave, Ιλισός jamming, Κηφισός unplugged. Σήμερα ο Ποσειδώνας κοιτάει από ψηλά τα εργοστάσια, τις βιομηχανίες και τις βιοτεχνίες βαρέος τύπου να χουν καταπιεί τα παλιά του βασίλεια. Φαντάζεται τα νερά του φυλακισμένα κάτω απ’ τη γη και κλαίει απαρηγόρητος. Όταν είσαι ο υπέρτατος θεός των υδάτων, είσαι και των δακρύων. ΠΟΙΌΝ ΈΧΕΙΣ ΞΕΔΙΨΆΣΕΙ; Για κάποιους λέμε ότι δε δίνουν ούτε του αγγέλου τους νερό. Το Αδριάνειο Υδραγωγείο μεταφέρει νερό και ποτίζει και φροντίζει από 140 μ.Χ., υπό τη στενή παρακολούθηση του Ποσειδώνα. Είναι γνωστοί για την ευαισθησία τους σε ζητήματα αναβροχιάς, δίψας κι απελπισίας. Αν υποθέσουμε ότι όλοι κρινόμαστε σύμφωνα με το ποιον έχουμε ξεδιψάσει, τότε ο Ποσειδώνας και το Αδριάνειό του μας βάζουν κάτω κανονικά.

06. ΑΠΌΛΛΩΝΑΣ: ΘΕΌΣ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΉΣ // ΤΗΣ ΠΟΊΗΣΗΣ // ΤΟΥ ΦΩΤΌΣ // ΤΗΣ ΜΑΝΤΕΊΑΣ ΕΝΑΕΡΊΤΕΣ ΤΟΥ ΦΩΤΌΣ Κοιτάω ψηλά. Σας βλέπω να επισκευάζετε ένα μεγάλο φανοστάτη πάνω από τον σταθμό του ηλεκτρικού του Αγίου Νικολάου. Μεγάλα γάντια, μικρές μετατοπίσεις, αιωρήσεις κι αυθόρμητες πόζες. Είστε απολλώνιοι, φέρνετε φως, ρίξτε το κατά ’δω που το χρειαζόμαστε. ΖΩΝΤΑΝΟΊ ΜΟΥΣΙΚΟΊ Περπατώντας τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, η καλύτερη θέα δεν είναι της Ακρόπολης, είναι απ’ την άλλη πλευρά, εκεί που βρίσκονται οι μουσικοί του δρόμου. Μπάντες, μουσικάρες, φωνάρες, φορητά ηχειάκια, παλιά μικρόφωνα, κουτάκια και καπελάκια οικονομικής ενίσχυσης. Μην αγνοείτε, μην προσπερνάτε τα παιδιά του Απόλλωνα. Για εσάς τραγουδάνε. ΠΕΡΑΣΜΈΝΑ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΎΜΕΝΑ Μια λατέρνα διασχίζει αργά το στενό, παίζοντας το «της μιας δραχμής τα γιασεμιά». Η περιστροφική κίνησή της –επαναλαμβανόμενη και μαγνητική– και η μελωδία με υπνωτίζουν κανονικά. Ξαφνικά έχω την ακλόνητη πεποίθηση ότι ταξιδεύω στο χρόνο. Βρίσκομαι στη Δήλο, στη γέννηση του θεού, όταν ακόμα το νησί έπλεε ελεύθερο στα κύματα. Τώρα βλέπω τα μελλούμενα: ναι, η μουσική θα σώσει τον κόσμο, δεν το μαντεύω, το ξέρω.

04. ΆΡΤΕΜΙΣ: ΒΑΣΊΛΙΣΣΑ ΤΩΝ ΒΟΥΝΏΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΑΣΏΝ // ΘΕΆ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΙΟΎ // ΠΡΟΣΤΆΤΙΔΑ ΤΩΝ ΜΙΚΡΏΝ ΠΑΙΔΙΏΝ ΚΑΙ ΖΏΩΝ // ΘΕΆ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΎ ΣΤΗΝ ΠΆΡΝΗΘΑ Ανάμεσα σε πεύκα και έλατα, σε τουλίπες, καμπανούλες, μανιτάρια, κυκλάμινα, τσάι και ρίγανη. Σε ελάφια, οχιές, σαύρες, δρυοκολάπτες, αλεπούδες, σκαντζόχοιρους και χελώνες. Στις σχισμές των βράχων και στις άκρες των φύλλων — εκεί όπου στέκεται η πρωινή υγρασία. Στο φεγγάρι που τα ντύνει όλα με φορεσιές του ίσκιου κάθε βράδυ. Εκεί, μαζί με τα υπάρχοντά της, φεγγαροστόλιστη και τοξοκρατούσα, επιμένει να εμφανίζεται η Άρτεμις. Στο πιο δικό της μέρος μέσα στο λεκανοπέδιο της Αθήνας. ΣΤΑ ΖΏΑ ΠΟΥ ΈΧΟΥΝ ΑΝΆΓΚΗ Άνθρωποι, Θα έρθουν φωτιές και πλημμύρες. Πύρινα και υδάτινα μέτωπα. Ζώα που θα τρέχουν. Καψαλισμένα αυτιά, γούνες που μοιάζουν τσόχινες, ουρές που αφήνουν πίσω τους ρυάκια. Εσείς, μέσα στον χαμό, θα είστε οι προστάτες τους. Θα μπείτε σε αυλές, θα ανοίξετε μαντριά, θα ξεκλειδώσετε στάβλους. Πεινασμένα πλάσματα –αγριόχοιροι και αλεπούδες– θα αναγκαστούν να ψάχνουν τροφή μέσα στις πόλεις. Θα τους ανοίξετε το δρόμο να επιστρέψουν στα φυσικά τους τοπία. Σας αφήνω στο πόδι μου, Θεά Άρτεμις ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΌΣΚΥΛΟ ΤΟΥ ΔΊΠΛΑ ΔΙΑΜΕΡΊΣΜΑΤΟΣ Ίσως είναι ένα μπίγκλ, ίσως ένα σπανιέλ μπρετόν ή ένα βαϊμαράνερ. Ακούς την όσφρησή του όποτε βγαίνει για βόλτα, μέχρι να μπει στο ασανσέρ. Ιχνηλάτες μέσα στην πόλη. Λαγωνικό πρώτης τάξεως που του ’μελλε να ζει στον τέταρτο. Η μύτη του είναι φτιαγμένη γι’ άλλα, μα ξετρυπώνει νεκρά περιστέρια κάτω από κάδους σκουπιδιών του δήμου Αθηναίων και πεταμένα μπαλίτσες διαφημιστικά φυλλάδια κάτω από παρκαρισμένα αυτοκίνητα.

05. ΗΡΑ: ΘΕΆ ΗΡΑ: ΘΕΆ ΤΟΥ ΓΆΜΟΥ // ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΏΝ // ΤΟΥ ΤΟΚΕΤΟΎ // ΤΩΝ ΠΑΓΩΝΙΏΝ ΤΟ ΠΑΓΏΝΙ ΣΕ ΘΑΜΠΏΝΕΙ Ζευγαρώνω όταν βρέχει. Μια φορά να με δεις, δεν ξεχνιέμαι. Παραείμαι έλεγκαντ για να τρέξω, γι’ αυτό παίρνω το χρόνο μου. Έχω μάτια στην ουρά μου. Η φωνή μου, αν με ταράξει τίποτα, είναι ο πιο δυνατός συναγερμός. Ξέρω να ποζάρω στο φακό και –off the record– είμαι τόσο όμορφο που κάθε φορά που κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη κινδυνεύω να λιποθυμήσω από το σοκ. ΓΡΑΦΕΊΑ ΣΥΝΟΙΚΕΣΊΩΝ «ΉΡΑ» Λοιπόν, τι ’ναι αυτά; Εσύ, για να δω, μια χαρά, αυτόν εδώ να πάρεις. Ναι, ναι, είναι ο άντρας που ονειρεύεσαι. Τι που το ξέρω; Είμαι ή δεν είμαι η θεά του γάμου; Τα ψυχανεμίζομαι αυτά, τόσα χρόνια στην πιάτσα. Δεν πειράζει που είναι λίγο κακοφτιαγμένος, σημασία έχει να ’ναι καλός και πιστός. Κι εγώ που πήρα τον Θεό με «Θ» κεφαλαίο τι κατάλαβα; Ε, καλά, μην τον παίρνεις, δεν είναι κι υποχρεωτικό. Επόμενος.

09.ΑΦΡΟΔΊΤΗ: ΘΕΆ ΤΟΥ ΈΡΩΤΑ, ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΆΣ, ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΌΤΗΤΑΣ, ΤΗΣ ΗΔΟΝΉΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΚΝΟΠΟΊΗΣΗΣ // ΠΡΟΣΤΆΤΙΔΑ ΤΩΝ ΕΤΑΊΡΩΝ ΣΤΟ ΚΡΕΒΆΤΙ 1 Ξύπνησαν γυμνοί πάνω στο διπλό κρεβάτι με το θαλασσί σεντόνι. Σαν ο καθένας να είχε από ένα αραιό, γλυκό συννεφάκι πάνω απ’ το κεφάλι του. Του χάιδεψε το στέρνο, της χάιδεψε την κοιλιά. Τα συννεφάκια τους ενώθηκαν. Τα σώματά τους ξαναενώθηκαν. Ο ήλιος άρχισε να μπαίνει απαλά από τα κατεβασμένα στόρια. Τα φωτισμένα τετραγωνάκια τραμπαλίζονταν πάνω στα παλλόμενα σώματα. Μπορεί να ήταν πρωί, μπορεί και μεσημέρι. ΣΤΟ ΚΡΕΒΆΤΙ 2 Το δωμάτιο μύριζε υγρασία, λάτεξ και αλμύρα. Έπλυνε τα χέρια της και έστρωσε το επόμενο λευκό σεντόνι. Χτενίστηκε και με την άκρη του μεσαίου της δάχτυλου έστρωσε το κραγιόν της. Άνοιξε την πόρτα, το κόκκινο φως χύθηκε στον υποφωτισμένο διάδρομο. Σε λίγη ώρα το κραγιόν της είχε αποτυπωθεί στο λευκό σεντόνι που τα χέρια αυτού είχαν ξεστρώσει. Το δωμάτιο μύριζε υγρασία, λάτεξ και αλμύρα Έπλυνε τα χέρια της και έστρωσε το επόμενο λευκό σεντόνι. ΣΤΟ ΠΑΓΚΆΚΙ Το παγκάκι λαξευμένο από βαθιά μονογράμματα. Όλη η αλφαβήτα έχει περάσει από πάνω του, με όλους τους πιθανούς συνδυασμούς της, μαζί με συν και ίσον και καρδιές και l.f.e. Το παγκάκι, απάγκιο εφηβικών ερώτων. Σκέφτομαι το χέρι, μ’ ένα κλειδί στο χέρι, να παλεύει με το ξύλο. Σκέφτομαι τα χαραγμένα σημάδια, βαθύτερα ή ρηχότερα — ανάλογα με τη δύναμη και την υπομονή του ερωτευμένου. Ο έρωτας όμως, λένε, όλα τα νικά. Το παγκάκι-έργο-τέχνης.

07. ΕΡΜΉΣ: Ο ΑΓΓΕΛΙΑΦΌΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΏΝ // ΨΥΧΟΠΟΜΠΌΣ (ΌΠΩΣ ΜΑΘΑΊΝΟΥΜΕ ΑΠΌ ΤΗΝ ΟΔΎΣΣΕΙΑ) // ΠΡΟΣΤΆΤΗΣ ΤΩΝ ΚΛΕΦΤΏΝ, ΤΩΝ ΤΥΧΕΡΏΝ ΠΑΙΓΝΊΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΊΟΥ

ΠΆΣΗΣ ΦΎΣΕΩΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΊΣ Δεν θα μπορούσε να είναι κάποιοι άλλοι πέρα απ’ αυτούς. Από τους ταχυδρόμους με τη δερμάτινη τσάντα γεμάτη τις συντάξεις, τους λογαριασμούς της ΔΕΗ και τα πάλαι ποτέ ερωτικά γράμματα, μέχρι το παιδί με το παπάκι και το κράνος που σου φέρνει το κινέζικο ή το καινούριο μπλουζάκι που αγόρασες — γιατί δεν είχες ήδη καμιά εικοσαριά παρόμοια στην ντουλάπα σου. Όλοι τους μεταφορείς επτασφράγιστων δεδομένων προς παράδοση. Δε θα βρισκόταν τίποτα στα χέρια σου, αν δεν ήταν αυτοί. ΣΤΗΣ ΑΘΗΝΆΣ ΤΟΥΣ ΔΡΌΜΟΥΣ Είδε ένα όνειρο ένα βράδυ. Όλα τα μαγαζιά στην Αθηνάς, λέει, είχανε τοποθετήσει τεράστια ομοιώματα του Ερμή έξω απ’ την πόρτα τους. Δεκάδες Ερμήδες σε παράταξη φτιάχνανε, αν κοιτούσες τον δρόμο από την αρχή του, μία γύψινη πύλη, μία ασπίδα προστασίας, έναν ευάριθμο –μα θαρραλέο– στρατό. Τα νέα ταξίδεψαν γρήγορα και οι Αθηναίοι συνέρρεαν μιλιούνια να δουν το θέαμα. Και αφού κατέβηκαν που κατέβηκαν, όλο και ψώνισαν το κατιτίς τους. Το σχέδιο στέφθηκε με επιτυχία.

08. ΆΡΗΣ: ΘΕΌΣ ΤΟΥ ΠΟΛΈΜΟΥ ΤΟ ΜΑΓΑΖΊ ΠΟΥ ΠΟΥΛΆΕΙ ΤΑ ΌΠΛΑ Όποτε περνούσε από την Ομόνοια, το έβλεπε. Γωνία πλατείας με Πανεπιστημίου. Σπαθιά, τόξα, πιστόλια, μαχαίρια όλων των μεγεθών, καραμπίνες… όλ’ αυτά, τέλος πάντων, με τα οποία οι άνθρωποι παλιότερα μπορούσαν να κάνουν πόλεμο. Μετά πάντα ξεχνούσε την ύπαρξή του, γιατί δε βρισκόταν και κανείς να της πει εκεί που πίνανε καφέ «ρε συ, να σε ρωτήσω, χρειάζομαι ένα γιαταγάνι, ξέρεις πού μπορώ να βρω;» Όποτε ξαναπερνούσε, χαμογελούσε γιατί ήξερε ότι μετά θα το ξεχάσει· γιατί ήξερε ότι δεν έχει κανέναν κοντινό που θα την ρωτήσει πού μπορεί να βρει το μαγαζί που πουλάει τα όπλα. Το μαγαζί, βέβαια, είναι πάντα εκεί. ΕΔΏ ΜΌΝΟ ΕΜΕΊΣ Έγραψε το σύνθημα, κλεφτοκοίταξε για μπάτσους και αλλόθρησκους. Σήκωσε τον γιακά όπως έκανε ο Τόμυ σε ένα αγγλικό έργο με χούλιγκανς που όλο ξέχναγε τον τίτλο. Ξαφνικά τρεις με παπακια –καλώς το ιππικό– σταμάτησαν και ξεπήδησαν τσαμπουκαλεμένοι. Ο Άρης έκανε ένα βήμα πίσω και ακούμπησε πλάτη στο ρολό που ’χε γράψει το σύνθημα. «Θα λερώθηκα», σκέφτηκε και λυπήθηκε για το καινούριο του φουλ φέις. Ο πρώτος που ’ρθε κοντά δέχτηκε μια βολή από το σπρέι στα μάτια του. Ο δεύτερος γονάτισε από την κλωτσιά στ’ αχαμνά του. Ο τρίτος καβάλησε το παπάκι και έφυγε πανικόβλητος. Ο Άρης ούρλιαξε «εδώ μόνο εμείς ρε». Ο τέταρτος –πάντα υπάρχει ένας τέταρτος– απλά του κάρφωσε ένα μαχαιράκι στην καρωτίδα. Ο Άρης αγνάντεψε το σύνθημά του...

11. ΉΦΑΙΣΤΟΣ: Ο ΘΕΌΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΆΣ // ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΟΠΟΙΑΣΔΉΠΟΤΕ ΤΕΧΝΙΚΉΣ Ή ΤΈΧΝΗΣ ΣΧΕΤΙΚΗΣ ΜΕ ΑΥΤΉΝ, ΌΠΩΣ ΤΗΣ ΧΑΛΚΟΥΡΓΊΑΣ, ΚΑΙ, ΕΝ ΓΈΝΕΙ, ΤΗΣ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΊΑΣ. ΑΡΓΥΡΟΧΡΥΣΟΧΌΟΙ Στο τρία επί πέντε εργαστήριό της στου Γκύζη, σκυμμένη με αφοσίωση πάνω από τον ξύλινο πάγκο εργασίας της, με τη μεγάλη λάμπα να φωτίζει τα χέρια της σαν έκθεμα. «Βασανίζει» ένα φύλλο ασημιού για να του δώσει τη μορφή ενός βραχιολιού. Το ραδιόφωνο παίζει το «Silver springs» των Fleetwood Mac. Μία σταγόνα ιδρώτα ξετρυπώνει στις ρίζες του κόκκινου καρέ της –το οποίο αντανακλάται πάνω στο ασημί ασήμι– και τρέχει στο μέτωπό της. Όταν τελικά φτάνει κάπου κάτω από το μάτι της, το κόσμημα είναι έτοιμο. ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΉ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΆ Όταν έκλεισαν τα μεταλλεία του Λαυρίου, πάνω από το είκοσι τοις εκατό των κατοίκων του εγκατέλειψε την πόλη. Οι εγκαταστάσεις τους όμως στέκουν ακόμη ν’ αγναντεύουν τη θάλασσα, η οποία διαρκεί από πάντα και για πάντα και ξέρει όλη την ιστορία τους, από την αρχαιότητα μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’80. Χιλιόμετρα στοών, που αν της διαβείς, θα σε οδηγήσουν πίσω στη μεταλλευτική δραστηριότητα των προγόνων και στα κουρασμένα χέρια των εργατών του 20ού αιώνα.

10. ΕΣΤΊΑ: ΘΕΆ ΤΗΣ ΕΣΤΊΑΣ, ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΎ, ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΉΣ ΖΩΉΣ

ΛΑΧΤΆΡΗΣΑ ΜΙΑ ΦΩΛΙΆ Θα γεμίσω τα στενά με μικρά σπιτάκια, ενισχυμένες κουβερτούλες, μπολάκια με νερό και κροκέτες. Μικρές εστίες θαλπωρής σε κάθε δρόμο. Σπίτι, καταφύγιο, απάγκιο. Όσα ζώα δε βρίσκουν κάπου να κρυφτούν όταν βρέχει, θα εμφανίζω μπροστά τους μια απ’ αυτές τις μικρές φωλιές και δε θα αφήσω κανένα εκτεθειμένο, αλλιώς να μη με λένε Εστία. ΑΠ’ ΤΟ 1876 Τρελαίνομαι για το πολυτονικό. Εδώ κοίτα πόσες γραμμούλες, πόση λεπτοδουλειά. Άμα προσέξεις καλά το λογότυπο, είμαι εγώ, σε μια απονομή κάποιου βραβείου — μη με ρωτάς, έχω πάρει τόσα, δε θυμάμαι ποιο ήταν αυτό. Ξέρω πως όλα γίνονται προς τιμήν μου και κάθε τόσο περνάω να κεράσω σοκολατάκια τα παιδιά που δουλεύουν τόσο σκληρά για να με ικανοποιήσουν.

ΤΟ ΣΊΔΕΡΟ ΣΤΟ ΚΑΡΌΤΣΙ Σέρνει ολημερίς ένα καρότσι. Κάθε κάποια μέτρα στέκεται, βουτάει σ’ έναν κάδο σκουπιδιών, σαν ανθρωπόμορφη γάτα, και ξαναβγαίνει με λογής σιδερικά στα χέρια· αν κάτι είναι αφημένο δίπλα από τον κάδο, δεν είναι τόσο βρόμικη η δουλειά. Ρίχνει τα λάφυρα μες στο καρότσι και συνεχίζει την αργή κι ασήκωτη πορεία του.

12. ΔΙΑΣ: ΠΑΤΈΡΑΣ ΤΩΝ ΘΕΏΝ //

ΘΕΌΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΎ // ΤΟΥ ΚΕΡΑΥΝΟΎ // ΤΟΥ ΝΌΜΟΥ // ΤΗΣ ΤΆΞΗΣ // ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΎΝΗΣ //ΤΗΣ ΦΙΛΟΞΕΝΊΑΣ ΠΑΝΤΑΧΟΎ ΠΑΡΏΝ Ψάχνει αιχμαλώτους κι ευκαιρίες. Αυτός τα βλέπει όλα, Αυτός τ’ ακούει όλα και φέρνει τούμπα τις επιθυμίες και τις σκέψεις μας. Πιο πάνω απ’ το νόμο, πιο πάνω απ’ τη μαγεία, προστάζει και δεν συνδιαλέγεται, δεν κάνει ούτε μισό βήμα πίσω. Πανταχού παρών, ο ένας, ο μοναδικός, το μέγα αφεντικό, ο μπαμπάς Αλγόριθμος. ΜΗ ΣΕ ΠΆΡΕΙ ΠΡΈΦΑ Κι άμα σε δει να περπατάς, θα καταγράψει ποιο πόδι σου κουτσαίνει λίγο. Θα σημειώσει την κάθε μικρή σου ατασθαλία. Θα σε βάλει στη μαύρη λίστα του μόνο και μόνο για ένα αμφιβόλου πολιτικής θέσης t-shirt που φοράς και για το ύποπτο σήκωμα του δεξιού σου φρυδιού. Ποιος ξέρει πού καταλήγει το υλικό του, σε ποια γραφεία, σε ποια χέρια. Περπάτα με την πλάτη στον τοίχο, θυμήσου να νυχοπατάς, κράτα την αναπνοή σου και ρούφα την κοιλιά σου. Η κάμερα σε βλέπει. Γ@ΜΙ€Τ@Ι! Όταν ένα λεπτό πριν φτάσεις στη στάση έχει περάσει ήδη το λεωφορείο, όταν φοράς πρώτη μέρα τα ξώφτερνα κι ο αττικός ουρανός αποφασίσει να βρέξει, όταν θεοί και δαίμονες μοιάζουν να ναι εναντίον σου… Γαμιέται. Όταν ξεχνάς τι πρέπει να θυμάσαι, όταν δε βρίσκεις βενζινάδικο ανοιχτό και το λαμπάκι είναι αναμμένο, όταν πριν φτάσεις στη συνέντευξη ρίχνεις όλο τον καπουτσίνο στο λευκό μπλουζάκι… Γαμιέται. Όταν τα ωραία φεύγουν γρήγορα και τα στραβά σου κατσικώνονται… Ε, γαμιέται ο Δίας.

Μικροί ευεργέτ

ν τα ει πά

ίχ ν ιο ς

δε

Κά

πο

ο τ σ

σπ ουδαίοι ες σ ’ αγ

α κ ι ε απά

Τα ζώα δε μας ανήκουν, δε μας

οφείλουν κάτι, ούτε τους αξίζει η

καθημερινή και χωρίς έλεος εκμε-

τάλλευση στην οποία τα έχουμε καταδικάσει. Στην πραγματικότητα, ακόμα και τα πιο «άγρια» από αυτά δεν είναι ούτε τόσο

αιμοβόρα ούτε τόσο αγνώμονα

όσο μπορεί να γίνει το είδος μας.

Αν κοιτάξει κανείς προσεκτικά την

ιστορία του κόσμου, τα ζώα ήταν πάντα πιστοί συνοδοιπόροι, μας

βοηθούσαν, μας προστάτευαν,

μας δίδασκαν. Ειδικά όσοι ζουν

την καθημερινότητά τους κοντά σε

Γραφει:

Στεργιάνα Τζέγκα

ζώα ξέρουν ότι μας προσφέρουν

συνέχεια ό,τι καλύτερο έχουν, ότι ομορφαίνουν τον κόσμο μας και μας δίνουν άνευ όρων αγάπη. Μας ευεργετούν συνέχεια.

νε ι π ά ν

σ ’ α γα π ά

ει

Κάπο

κα ι σ τ ο

δε ίχ

τα

ος

βρηκεσ το δασκαλο σου!

ΜΑΣ ΚΆΝΟΥΝ ΠΙΟ ΥΠΕΎΘΥΝΟΥΣ. ΜΑΣ ΜΑΘΑΊΝΟΥΝ ΝΑ ΦΡΟΝΤΊΖΟΥΜΕ, ΝΑ ΝΟΙΑΖΌΜΑΣΤΕ, ΝΑ ΣΥΝΥΠΆΡΧΟΥΜΕ. ΕΞΑΡΤΏΝΤΑΙ ΑΠΌ ΕΜΆΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΟΦΉ ΤΟΥΣ, ΤΑ ΕΜΒΌΛΙΆ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΙΌΤΗΤΆ ΤΟΥΣ. ΚΙ ΕΊΝΑΙ ΌΜΟΡΦΟ ΝΑ ΈΧΕΙΣ ΣΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ ΚΑΙ ΚΆΠΟΙΟΝ ΆΛΛΟΝ.

ΜΑΣ ΗΡΕΜΟΎΝ. Η ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΌΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΆΝΕΥ ΌΡΩΝ ΑΦΟΣΊΩΣΉ ΤΟΥΣ ΜΑΣ ΚΆΝΟΥΝ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΌΜΑΣΤΕ ΑΣΦΑΛΕΊΣ. ΧΟΥΧΟΥΛΙΆΖΟΥΜΕ, ΤΟΥΣ ΜΙΛΆΜΕ ΚΑΙ ΔΈΚΑ ΛΕΠΤΆ ΧΑΔΙΏΝ ΤΗΝ ΗΜΈΡΑ ΤΗΝ ΑΓΩΝΊΑ ΚΑΙ ΤΟ ΆΓΧΟΣ ΚΆΝΟΥΝ ΠΈΡΑ.

ΜΑΣ ΘΥΜΊΖΟΥΝ ΝΑ ΠΑΊΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΝΘΑΡΡΎΝΟΥΝ ΝΑ ΑΣΚΟΎΜΑΣΤΕ. ΟΙ ΜΈΡΕΣ ΈΧΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΗ ΠΛΆΚΑ ΚΑΙ Η ΕΝΈΡΓΕΙΆ ΜΑΣ ΑΥΞΆΝΕΤΑΙ. ΕΙΔΙΚΆ ΌΣΟΙ ΖΟΥΝ ΜΕ ΣΚΎΛΟΥΣ ΕΊΝΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΈΝΟ ΌΤΙ ΓΥΜΝΆΖΟΝΤΑΙ ΠΑΡΑΠΆΝΩ.

ΜΑΣ ΓΕΜΊΖΟΥΝ ΑΓΆΠΗ, ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΉ ΚΑΙ ΑΠΕΡΙΌΡΙΣΤΗ. ΜΑΣ ΕΜΠΙΣΤΕΎΟΝΤΑΙ, ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΈΝΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΈΨΟΥΜΕ ΑΠ’ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΆ, ΕΊΜΑΣΤΕ Ο ΚΌΣΜΟΣ ΤΟΥΣ ΌΛΟΣ. Η ΧΑΡΆ ΜΟΙΡΆΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΆΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΑΖΊ ΤΗΣ ΦΈΡΝΕΙ ΚΙ ΆΛΛΗ.

ΣΥΖΗΤΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΙΔΙΚΟΥΣ

Τι μάθαμε από εναν εκπαιδευτή

Τροχοί αυτονομίας και χαράς

ΣΤΈΦΑΝΟΣ ΜΥΛΩΝΆΣ

ΡΕΝΑΤΑ ΓΡΥΠΑΡΗ

Ο Στέφανος είναι εκπαιδευτής σκύλων με εμπειρία 30 χρόνων. Οι άνθρωποι απευθύνονται σ’ εκείνον, γιατί πρώτα απ’ όλα θέλουν μια αρμονική συνύπαρξη με το σκύλο τους. «Η κύρια αιτία που μπορεί να δημιουργήσει δυσκολίες στη συνύπαρξη ανάμεσα σε κηδεμόνα και σκύλο είναι η μη κατανόηση και η λανθασμένη αντίληψη όσον αφορά τις ανάγκες και την ιδιοσυγκρασία του ζώου τους. Γι’ αυτό και κάθε συνεργασία με τους πελάτες μου είναι ξεχωριστή και προσαρμοσμένη στις ανάγκες και στον χαρακτήρα του νέου μέλους. Πρέπει να θυμόμαστε πάντα πως η σχέση που χτίζεται ανάμεσα σε άνθρωπο και σκύλο είναι μία σχέση που θα κρατήσει 10-15 χρόνια και το ιδανικό είναι να υπάρχουν οι κατάλληλες βάσεις απ’ την αρχή. Σίγουρα θα προκύψουν αλλαγές (μετακομίσεις, διακοπές, ασθένειες, νέα μέλη) και δεν μπορούμε ν’ απαιτούμε από τα ζώα να συμπεριφερθούν άμεσα όπως εμείς θα θέλαμε. Σεβόμενοι όμως τη δική τους προσωπικότητα και τις ανάγκες τους, μπορούμε να πέτυχουμε την ιδανική προσαρμογή σε όποια συνθήκη προκύψει»

Συχνά, λόγω ατυχημάτων, κακοποίησης ή παθήσεων, για κάποια ζώα κρίνεται αναγκαίο από τους κτηνιάτρους που τα παρακολουθούν να χρησιμοποιηθεί αναπηρικό αμαξίδιο, για να βελτιωθούν οι συνθήκες της ζωής τους. Μπορεί να είναι δίτροχο με εμπρόσθιους ή οπίσθιους τροχούς, ή τετράτροχο — ό,τι εξυπηρετεί καλύτερα για να επιτευχθεί αυτονομία κινήσεων. Η Plus2feet κατασκευάζει τέτοια αμαξίδια από το 2015, σύμφωνα με τις διαστάσεις του κάθε ζώου και τον τύπο αναπηρίας του.

Ο Στέφανος διδάσκει στους κηδεμόνες τον τρόπο ώστε το σκυλί να μάθει να ακούει εκείνους κι όχι τον ίδιο. «Για μένα προτεραιότητα είναι πάντα το ζώο, όχι ο κηδεμόνας του. Το πιο σημαντικό είναι να προσεγγίζεις ένα ζώο με ηρεμία, όπως κι αν συμπεριφέρεται αυτό προς τα εσένα. Σε καθημερινή βάση αυτό που χρειάζεται είναι σωστή εκτόνωση, φαγητό, νερό και φυσικά την ουσιαστική παρουσία μας, ώστε να έχει καλή σωματική και ψυχική υγεία. Λόγω άγνοιας, δυστυχώς, ακόμη βλέπουμε περιστατικά εγκατάλειψης αλλά και κακοποίησης. Η ζωή με ένα σκυλί απαιτεί αυτογνωσία, σεβασμό και υπομονή, κυρίως στην αρχή της συμβίωσης. Πολλοί θέλουν να σώσουν ένα ζώο, αλλά αρκετοί δυσκολεύονται στον τρόπο να το μεγαλώσουν σωστά. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν είναι κάτι δύσκολο, αντίθετα είναι εξίσου δημιουργικό τόσο για το ζώο όσο και για τους ίδιους. Το νόημα είναι να ζούμε και να περνάμε όμορφα μαζί με τα ζώα μας. Να μπορούμε να τα έχουμε παρέα στην καθημερινότητά μας».

Με τη χρήση του αμαξιδίου βελτιώνεται η καθημερινότητα του ζώου, καθώς κινητοποιεί τον κορμό και τα υγιή άκρα, τονώνοντας μυϊκά ολόκληρο το σώμα και καταπολεμώντας τη μυϊκή ατροφία. Έτσι, κινείται με μεγαλύτερη ευκολία, συνεπώς αποφεύγεται η κατάκλιση, που μπορεί να προκαλέσει κι άλλα προβλήματα υγείας (π.χ. κατακράτηση ούρων που οδηγεί σε ουρολοιμώξεις) και δυσκολία στην καθαριότητα, ενώ ταυτόχρονα το ζώο έχει ένα επιπλέον κίνητρο να ζει τη ζωή του χωρίς καμία έκπτωση στη χαρά, την κοινωνικότητα και τη συντροφικότητα.

Plus2feet Οικονομικά αμαξίδια που κατασκευάζονται σύμφωνα με τις διαστάσεις του κάθε ζώου και τον τύπο αναπηρίας του.

ΑΓΊΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΊΝΗΣ 12 - 14, ΊΛΙΟΝ T.: 694 58 24 117 fb: Plus2feet - αναπηρικά αμαξίδια ζώων ig: Plus2feet_wheelchairs

WWW.PLUS2FEET.GR

Το Puppies Park είναι σχολή εκπαίδευσης και ημερήσιος σταθμός φύλαξης σκύλων. Ένας ευχάριστος χώρος παιχνιδιού, κοινωνικοποίησης και εκγύμνασης για τους μικρούς μας φίλους. Είναι ωραίες οι βόλτες στη γειτονιά, αλλά μια μέρα στο Puppies Park θα ’ναι μια ευχάριστη αλλαγή και μια ευκαιρία για νέους φίλους και ερεθίσματα.

Εργονομικά σχεδιασμένα, με βεβαίωση καταλληλότητας από την Κτηνιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Παραδίδονται συναρμολογημένα και με τεχνική υποστήριξη και μετά την πώληση.

Όσο ο σκύλος σας θα απολαμβάνει τις υπηρεσίες του Puppies Park, εσείς μπορείτε να πιείτε καφέ και να μιλήσετε με το έμπειρο προσωπικό για τυχόν απορίες σε σχέση με την υγεία ή την καθημερινότητα των κατοικιδίων σας. Ο χώρος είναι ανοιχτός καθημερινά από τις 8 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ. Καλέστε για το ραντεβού σας!

ΠΑΠΑΔΙΑΜΆΝΤΗ 32 & ΕΙΡΉΝΗΣ ΣΏΡΟΣ ΑΜΑΡΟΥΣΊΟΥ | T.: 210 60 95 462 fb: Puppies Park | ig: @puppies_park www.puppiespark.gr

νε ι π ά ν

σ ’ α γα π ά

ει

Κάπο

κα ι σ τ ο

δε ίχ

τα

ος

ηρωεσ με μουσουδα

ΗΡΩΙΔΑ ΜΕ ΜΟΥΣΤΑΚΙΑ

Αληθινές ιστορίες ζώων που έσωσαν ζωές ανθρώπων, γιατί

Είναι αρχές του 2015. Η μέση θερμοκρασία τον Γενάρη στην πόλη Ομπνίσκ της Ρωσίας είναι -11 βαθμοί Κελσίου. Μια αδέσποτη γάτα, η Μάσα, όπως βολτάρει στη γειτονιά, βρίσκει ένα μωρό τριών μηνών παρατημένο σ’ ένα στενάκι, μέσα σε ένα χαρτόκουτο. Η γάτα ξαπλώνει πάνω στο μικρό αγόρι κι αρχίζει να νιαουρίζει ασταμάτητα για βοήθεια. Λίγη ώρα αργότερα, μια νοσηλεύτρια που ζει κάπου

δεν έχουμε καμία ιστορία ζώο σώζει ζώο!

ΗΡΩΑΣ ΜΕ ΠΡΟΒΟΣΚΙΔΑ Είναι 26 Δεκεμβρίου του 2004. Η Amber, ένα κορίτσι 8 χρονών από την Αγγλία, είναι με την οικογένειά της στο νησί Πουκέτ της Ταϊλάνδης για Χριστουγεννιάτικες διακοπές. Εκείνη τη μέρα κάνει βόλτες στη ράχη του ελέφαντα Ning Nong σε μια παραλία. Ξαφνικά, ο ελέφαντας, αρχίζει να φεύγει βιαστικά προς την αντίθετη κατεύθυνση από τη θάλασσα, χωρίς να σταματήσει πουθενά, με την Amber πάνω του. Ο δεύτερος μεγαλύτερος σεισμός που έχει καταγραφεί ποτέ, έντασης 9,3 ρίχτερ και

διάρκειας σχεδόν δέκα λεπτών, έχει αρχίσει να προκαλεί απανωτά Τσουνάμι στις ακτές του Ινδικού ωκεανού. Πρώτα χτυπάει την Ινδονησία, έπειτα τη Σρι Λάνκα κι αμέσως μετά την Ταϊλάνδη και το νησί Πουκέτ. Όμως η Amber βρίσκεται ήδη χιλιόμετρα μακριά από την ακτή. Εκείνη την ημέρα, μόνο στην Ταϊλάνδη, καταγράφονται 8,212 θάνατοι και 2,817 άνθρωποι αγνοούνται. Η Amber όμως έχει σωθεί κι ο Ning Nong μένει μαζί της για ώρες, μέχρι να τους βρει κάποιος. Απίστευτο το ένστικτο και η καλοσύνη αυτών των υπέροχων πλασμάτων. Κι εμείς τα διώχνουμε, τα φοβόμαστε, τα περιορίζουμε.

ΗΡΩΕΣ ΜΕ ΠΤΕΡΥΓΙΑ Τα δελφίνια είναι πανέξυπνα και φιλικά και, δυστυχώς, υπό εξαφάνιση. Υπάρχουν πολλές ιστορίες για δελφίνια που έσωσαν δύτες, ναυαγοσώστες και λουόμενους, αλλά στην ιστορία του Todd Endris είναι όντως ατρόμητα. Ο Todd κάνει surfing στο Monterey της Καλιφόρνια, στις 28 Αυγούστου του 2016. Δέχεται επίθεση από λευκό

κοντά, ανταποκρίνεται στο κάλεσμα και βρίσκει τα δύο πλάσματα μαζί. Όταν το ασθενοφόρο παίρνει το μωρό και ξεκινάει για το νοσοκομείο, η Μάσα τους ακολουθεί, λες για να σιγουρευτεί ότι ο μικρός είναι εντάξει. Και είναι πράγματι υγιέστατος. Τον κράτησε ζεστό για όσο χρειαζόταν, μέχρι να σωθεί. Τα ζώα έχουν απίστευτη ενσυναίσθηση και είναι εκεί για μας, πάντα. Κι εμείς δεν ανταποδίδουμε· όχι επαρκώς.

καρχαρία. Την πρώτη φορά η επίθεση αποτυγχάνει. Τη δεύτερη ο Todd τραυματίζεται ελαφρά. Την τρίτη φορά που επιστρέφει ο καρχαρίας, τον αρπάζει από το πόδι. Τότε εμφανίζεται μια ομάδα δελφινιών. Πλησιάζουν και κολυμπάνε γύρω από τον σέρφερ που ματώνει ακατάσχετα. Φτιάχνουν ένα ζωντανό τοίχος και τον προστατεύουν από τον καρχαρία. Τον οδηγούν με ασφάλεια σχεδόν ως την παραλία. Ομαδική δουλειά και γενναιότητα. Κι εμείς;

Γιατί αξίζουν την καλύτερη φροντίδα Η Always Your Friend είναι ένας κρυφός θησαυρός στα προϊόντα φροντίδας για κατοικίδια — και είναι Ελληνική! Σε σύντομο χρονικό διάστημα, κατάφερε να συγκεντρώσει δεκάδες πρωτιές σε παγκόσμιους διαγωνισμούς μορφολογίας για σκύλους. Αυτή η επιτυχία βασίζεται στη χρήση υψηλής ποιότητας βιολογικών συστατικών που έχουν ευεργετικές ιδιότητες στην υγεία του δέρματος και του τριχώματος, με τα αποτελέσματα να φαίνονται από την πρώτη χρήση. Τα προϊόντα της Always Your Friend είναι διαθέσιμα μέσω της επίσημης ιστοσελίδας της, αλλά και σε επιλεγμένα καταστήματα και φαρμακεία.

always your friend www.alwaysyourfriend.org

ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΌ ΜΈΡΟΣ ΓΙΑ ΧΑΛΆΡΩΣΗ, ΗΡΕΜΊΑ ΚΑΙ ΌΜΟΡΦΕΣ ΒΌΛΤΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΎΣ ΣΑΣ ΦΊΛΟΥΣ

Μια ανεράδα ρομαντική και pet friendly Χτισμένη στην πλαγιά της Καλιακούδας, μέσα στη μαγευτική ευρυτανική φύση, η «Ανεράδα» του Μεγάλου Χωριού, απέδειξε από την πρώτη στιγμή ότι ήταν κάτι διαφορετικό. Παραμυθένια τοποθεσία, ατέλειωτα φωτάκια πλεγμένα μέσα στις πρασινάδες, κιόσκια, τζάκια, κεριά, προσεγμένη διακόσμηση και όλα αυτά παρέα με τους τετράποδους μικρούς μας φίλους! Η «Ανεράδα» είναι ένα από τα πρώτα ξενοδοχεία που ξεκίνησε να φιλοξενεί και ζώα, προσφέροντας πολύτιμες στιγμές χαλάρωσης στο βουνό, χωρίς να πρέπει να στερηθεί κανείς την παρέα των αγαπημένων του κατοικιδίων. Εκτός από τις ανέσεις που προσφέρει στην πελατεία του, διαθέτει, επίσης, στρώματα, σκεύη φαγητού και νερού, τροφή, μικρές λιχουδιές και πετσέτες για τη φροντίδα τους. Η ίδια η Μαρία Γιαννάκου, η φιλόζωη ιδιοκτήτρια του μπουτίκ ξενώνα, με χαρά ασχολείται με τη φύλαξη των μικρών, όταν οι κηδεμόνες τους δεν μπορούν να τα πάρουν μαζί τους σε κάποιες εξορμήσεις — δυστυχώς, στους χώρους εστίασης της περιοχής δεν γίνονται δεκτά τα κατοικίδια. Η «Ανεράδα» είναι ένας από τους πρώτους ρομαντικούς ξενώνες της Ελλάδας που φωτογραφήθηκε για το βιβλίο της Jacoline Vinke «Small Hotels in Greece» και βραβεύτηκε με το πρώτο χρυσό βραβείο Tourism awards 2018 στην κατηγορία boutique hotel.

WWW.ANERADA.COM.GR Μεγάλο Χωριό, ΤΚ 360 75 - Καρπενήσι, Ευρυτανία Τηλ. Κρατήσεων: 6944 505045 & 22370 41479 FB: Anerada INN Boutique Ξενωνας IG: anerada_inn

νε ι π ά ν

σ ’ α γα π ά

ει

Κάπο

κα ι σ τ ο

δε ίχ

τα

ος

η αλυσίδα ΦΏΤΗΣ ΒΛΑΣΤΌΣ

Σ’ ένα καθρέφτη ασφαλείας, στη στροφή ενός δρόμου, εσύ κι εγώ. Μας κοιτάζω, καθώς κάνουμε περίπατο. Παίρνεις όλες τις άλλες κατευθύνσεις εκτός από αυτή που παίρνω εγώ. Ωστόσο, η απόσταση ανάμεσά μας παραμένει σταθερή. Λες και κάτι ανάμεσά μας μαγνητίζει τα σώματά μας. Στον καθρέφτη, εκεί ψηλά, δεν διακρίνω κάτι. Κοιτάζω το χέρι μου: μια αλυσίδα.

Υιοθέτησε ένα αδέσποτο ζώο ΚΙΚΗ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗ

ΦΙΛΟΖΩΪΚΗ ΝΕΑΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ Τα αδέσποτα ζώα στους δρόμους μας

Υιοθέτησε ένα αδέσποτο ζώο κι αυτό θα

υπολογίζεται ότι είναι πάνω από 3 εκατομ-

στο ανταποδώσει με το παραπάνω. Γιατί

μύρια. Το όπλο που έχουμε προκειμένου

η συντροφιά του είναι ψυχοθεραπευτική.

να ελέγξουμε τον πληθυσμό τους είναι

Είναι εκεί για να σε αγαπάει. Θα τρέξει να

η στείρωση. Και ο τρόπος που έχουμε

σε υποδεχτεί μόλις μπεις στο σπίτι, όταν

να κάνουμε λίγο καλύτερη τη ζωή τους

κανείς άλλος ίσως δεν το κάνει. Θα σε λα-

είναι λίγη φροντίδα, φαγητό και νερό, ένα

τρεύει χωρίς να σε κριτικάρει. Είσαι ο θεός

κατάλυμα –έστω και πρόχειρο– για τις

του. Η βόλτα που σε υποχρεώνει να βγείτε,

δύσκολες ώρες κι ένα χάδι. Όμως, ό,τι και

μπορεί να σου αλλάξει τη διάθεση. Δεν

να κάνει κανείς σε ένα ζώο του δρόμου,

είναι τυχαίο και έχει στατιστικά αποδει-

η ζωή του δεν παύει να είναι δύσκολη.

χθεί ότι όσοι έχουν ζώο έχουν λιγότερες

Κακουχίες, αρρώστιες, ατυχήματα, φόλες

πιθανότητες να αποκτήσουν ασθένειες

το απειλούν καθημερινά. Δεν είναι τυχαίο

που οφείλονται στο στρες. Η ύπαρξη ενός

ότι ο μέσος όρος ζωής ενός αδέσποτου

ζώου κάνει τα παιδιά πιο υπεύθυνα. Ειδικά

ζώου δεν ξεπερνά τα 3 χρόνια. Γι’ αυτό το

στην ηλικία της εφηβείας, όπου το παιδί

Ο γάντζος, ο χαλκάς, οι κρίκοι από χρωμιομένο ατσάλι. Μέχρι χθες θα ένιωθα αποστροφή στη θέα μιας τέτοιας αλυσίδας. Όμως σήμερα βρέθηκα να την κρατώ. Για να ενωθώ μαζί σου. Όχι, δεν κρατώ το αποτρόπαιο σύμβολο μιας υποταγής, αλλά ένα ζωτικό λώρο που από μέσα του περνά όλη η έγνοια μου για σένα. Να μη λοξοδρομήσεις και χαθείς, να ανέβεις στο πεζοδρόμιο, να απομακρυνθείς έγκαιρα από μια κακοτοπιά.

μεγαλύτερο δώρο για ένα ζώο του δρόμου,

αναρωτιέται για την προσωπικότητά του

η λύτρωσή του, είναι να βρει ασφάλεια,

και την αποδοχή που από το περιβάλλον

φροντίδα κι αγάπη. Να βρει ένα σπίτι.

του, το να υπάρχει ένα πλάσμα που το

Από αυτή την αλυσίδα περνά η φροντίδα μου για την ασφάλειά σου, ενώ εσύ, ανέμελος, εξερευνάς τον κόσμο. Περνά η ευθύνη μου και η αξιοπιστία μου ως κηδεμόνας σου. Περνά και χάνεται κάθε δύσκολη σκέψη της καθημερινής τριβής μου με τον κόσμο. Με αντίστροφη πορεία, από αυτή την αλυσίδα περνά και φτάνει σε μένα η χαρά σου, καθώς ανακαλύπτεις το συγκλονιστικό εκεί που εγώ βλέπω μόνο το τετριμμένο. Περνά και η αναπάντεχη οικειότητα με τους γείτονές μου. Η αλυσίδα τους καθησυχάζει και τους ενθαρρύνει να σου μιλήσουν, να σκύψουν και να σε χαϊδέψουν. Δεν σκέφτονται ότι χαϊδεύουν κι εμένα, καθώς η τρυφερότητά τους ανηφορίζει την αλυσίδα μου. Δεν υιοθέτησα ένα αδέσποτο ζώο, κέρδισα το δικαίωμα να δέσω με αλυσίδα τη στοργή μου.

αγαπάει δίχως όρους είναι σημαντικό. Υιοθέτησε, λοιπόν, ένα αδέσποτο ζώο.

Αλλά και στους μεγάλης ηλικίας ανθρώ-

Μην αγοράζεις. Πέραν του ότι είναι ανα-

πους, δίνει νόημα και ενδιαφέρον στη ζωή

τριχιαστικό να μπαίνει σε αγοραπωλησία

και συμβάλλει στη σωματική, ψυχική και

η ζωή, ενδέχεται άθελά σου να ενισχύσεις

πνευματική τους υγεία.

περιπτώσεις puppy mills. Περιπτώσεις, δηλαδή, ανθρώπων που βάζουν το κέρδος

Άνοιξε, λοιπόν, το σπίτι και την καρδιά σου

πάνω από την ευζωία, ανθρώπων που

σ’ ένα ζώο του δρόμου. Δεν μπορείς να σώ-

κρατούν σε άθλιες συνθήκες ζώα βασανι-

σεις τα ζώα όλου του κόσμου. Γι’ αυτό το

σμένα, που γεννοβολάνε μέχρι τα βαθιά

ζώο που σώζεις όμως, θα γίνεις ο κόσμος

γεράματα σε κάθε οίστρο τους, ανθρώπων

του όλος.

που διασταυρώνουν αδελφό με αδελφή ή μάνα με γιο στο κυνήγι της καθαροαιμίας. Αποτέλεσμα, ζώα με χαμηλό ανοσοποιητικό και προβλήματα υγείας.

Η φάρμα της ευγένειας & της αγάπης Η Άμπελος Βοχαϊκού είναι ένα ασφαλές σπίτι που δημιούργησαν 3 γυναίκες, γεμάτο στοργή και φροντίδα για τα ζώα. Με την επίσκεψή σας στην Άμπελο Βοχαϊκού δε γνωρίζετε απλώς μια σύγχρονη βιολογική φάρμα, γίνεστε μέρος του έργου τους για τη διάσωση ζώων που έχουν υποφέρει ή κακοποιηθεί στο παρελθόν. Ανάμεσα τους, η Αιμιλία, το κατσικάκι, που γλίτωσε από τις πυρκαγιές του καλοκαιριού, ο Ντασέν, ένα κριάρι που καταδίωκαν αδέσποτα σκυλιά, ο Πάρης, το πόνυ, που είχε κακοποιηθεί βαριά, και πολλά ζωάκια που είναι πια μέλη της μεγάλης οικογένειας! Προτεραιότητά τους η υγεία των ζώων, μαζί με τόνους χάδια, φυσικά!

φαρμα αμπελοσ βοχαϊκου σκάναρε για να πας

Τ.: 693 67 21 917 | www. ampelosvochaikou.gr fb: Ampelos Vochaikou | ig: ampelos_vochaikou Tik Tok: ampelos_vochaikou

ΓΚ

Έλα, πάμε

ΎΖΗ Mια γειτονιά που κρατά τον χαρακτήρα της Με κλειστά μάτια αν σε πήγαιναν και σε άφηναν σε αυτή την περιοχή, θα καταλάβαινες πού βρίσκεσαι. Έχει κάτι ξεχωριστό αυτή η γειτονιά. Κάτι που ακροβατεί ανάμεσα στο χωριό, στην επαρχία και στο γνήσιο αθηναϊκό αστικό τοπίο. Άνθρωποι και τόποι συναντιούνται στους δρόμους της και φτιάχνουν το μεγάλο ψηφιδωτό που ακούει στο όνομα Γκύζη!

Έλα, ΓΚ ΎΖΗ πάμε

Η γειτονιά μέσα απ’ τα μάτια των κατοίκων της Μια άλλη Αθήνα Το Σαν Φρανσίσκο της Ελλάδας ΦΊΛΙΠΠΟΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΆΣ | ΓΛΎΠΤΗΣ Τα πρωινά, από το κρεβάτι μου, βλέπω το λόφο του Λυκαβηττού κι ύστερα, από τη βεράντα μου, την ώρα που τη λέμε «ώρα του πρώτου τετραπλού καφέ», βλέπω την Ακρόπολη, το αστεροσκοπείο, στο βάθος τη θάλασσα και την Αίγινα. Θα μπορούσες να με πεις και ορκισμένο γκυζιώτη. Ζω εδώ από το 2009. Την περπατάω τη γειτονιά. Έχει την αγορά της (με τα όλα της), έχει το πάρκο των δικαστηρίων, την πλατεία Πρωτομαγιάς, που ενώνει το πάρκο με το Πεδίον του Άρεως και είναι μια υπέροχη βόλτα, ακόμη και για να κατέβεις απλά να πάρεις τον ηλεκτρικό από τη Βικτώρια. Είναι μια επαρχία μέσα στο κέντρο της Αθήνας ― που κατοικείται κυρίως από Ανδριώτες και πολλούς καλλιτέχνες, βέβαια. Έχει και την ομάδα μας, την ΠΕΤΑ, στην οποία μεσήλικες (σοβαροί) άνθρωποι παίζουν κάτι μεταλλικούς βόλους παρέα με νεαρά άτομα στο Πεδίο του Άρεως. Είναι γνωστό πως το Γκύζη είναι το Σαν Φρανσίσκο της Ελλάδας! Οι επικές ανηφοροκατηφόρες του σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι είσαι εκεί. Παλιά το Γκύζη λεγόταν «ο λόφος των ζωγράφων». Ο Γύζης ανέβαινε και ζωγράφιζε και στην ουσία το όνομα το πήρε από αυτόν ― γι’ αυτό και ο κεντρικός δρόμος λέγεται οδός Ν. Γύζη. Δε φεύγω. Μένω Γκύζη. Μ’ αρέσει.

ΕΥΓΕΝΊΑ ΜΠΟΥΡΝΌΒΑ ΙΣΤΟΡΙΚΌΣ, ΚΑΘΗΓΉΤΡΙΑ Ζω στο κέντρο της Αθήνας εδώ και 33 χρόνια. Καταρχάς στον περιφερειακό του Λυκαβηττού, μετά στο Κολωνάκι και στη συνέχεια, εδώ και 20 χρόνια, στο Γκύζη, χαμηλά, κοντά στο Πεδίον του Άρεως και το πάρκο της Σχολής Ευελπίδων. Αισθάνομαι πραγματικά τυχερή που ζω δίπλα σε τόσο πράσινο! Το σύμπλεγμα του Πεδίου του Άρεως, του λόφου Φινοπούλου και του πάρκου της Σχολής Ευελπίδων είναι μάλλον η μεγαλύτερη έκταση πρασίνου στην πρωτεύουσα. Όποιος κάνει μια βόλτα στην οδό Βαλτινών ανακαλύπτει μια άλλη Αθήνα: καταπράσινη, δροσερή και ήσυχη. Δυστυχώς, επί της Βαλτινών έχει μόνο ένα καφέ (ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ) , το Κουτσό, στο οποίο μπορεί κανείς να φάει απλά και φτηνά. Τα όποια μαγαζιά εστίασης βρίσκονται μόνο επί της Αλεξάνδρας. Λίγοι Αθηναίοι γνωρίζουν την τεράστια διαφορά ανάμεσα στις κατοικίες προς την πλευρά της ήσυχης και καταπράσινης Βαλτινών και αυτών της πολύβουης λεωφόρου Αλεξάνδρας. Οι νεραντζιές και οι λεμονιές που έχουν φυτευτεί σχεδόν σε όλους τους δρόμους δίνουν στη συνοικία μια καταπληκτική ευωδιά την άνοιξη. Είναι μια συνοικία που αναπτύχθηκε με το ιπποδάμειο σχέδιο τον 20ό αιώνα και κατοικήθηκε από πολλούς νησιώτες. Η συνοικία έχει πάρα πολλά καταστήματα που δεν είναι απαραίτητα συγκεντρωμένα στην οδό Γκύζη, αλλά είναι διασκορπισμένα σε όλους τους δρόμους και σπάνια υπάρχει έλλειψη σε κάτι, ώστε να κατεβεί κάποιος στο κέντρο. Οι γειτονιές λειτουργούν πραγματικά ως τέτοιες, με τις καλημέρες από τα μπαλκόνια και τους καταστηματάρχες, αφού η ατμόσφαιρα είναι φιλική και οι γνωριμίες πολύ εύκολες. Πολλοί Αλβανοί μετανάστες εγκαταστάθηκαν στο Γκύζη και, βεβαίως, είναι όλοι ενσωματωμένοι στη συνοικία. Ο χαρακτήρας της είναι μάλλον μεσοαστικός και οικογενειακός και ίσως γι’ αυτό δεν κατοικούν εδώ πολλοί Αφρικανοί.

Έχει και το όνομα έχει και τη χάρη ΓΚΎΖΗ 11, ΑΘΗΝΑ Τ.Κ. 114 74

Τηλεφωνικές παραγγελίες:

210 64 71 010 ή μέσω viber:

6982 100 180

Ε: info@nataliabeautystore.gr www.nataliabeautystore.gr

ALL ABOUT BEAUTY Πράγματι στο All About Beauty θα βρεις όλα όσα σου χρειάζονται για την ανάδειξη της ομορφιάς και την επίτευξη της ευεξίας. Καλλυντικά, προϊόντα περιποίησης σώματος, προσώπου, άκρων και μαλλιών, αρώματα και αποσμητικά, είδη κομμωτηρίου με μεγάλη ποικιλία σε επιλογές και μάρκες σε περιμένουν στον παράδεισο του All About Beauty. Αν δεν έχεις χρόνο για επίσκεψη στο κατάστημα, μπορείς να κάνεις και τηλεφωνική παραγγελία, με παράδοση στον χώρο σου για παραγγελίες άνω των 15 ευρώ. Ναι, καλά διάβασες! Μπαίνοντας στο e-shop μπορείς να διαλέξεις όσα σου χρειάζονται.

ΑΘΗΝΑΊΑ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΊΟ Η «Αθηναία» από το 1967 έχει γίνει το «δικό μας» ζαχαροπλαστείο, αφού αποτελεί εγγύηση τόσο για τη γεύση όσο και για την ποιότητα ― αυτά τα δύο εξάλλου, μαζί με την άψογη εξυπηρέτηση, είναι όσα έχουν κάνει το κατάστημα να συνεχίζει την πορεία του στον χρόνο. Παράλληλα, έχει ξεπεράσει τα όρια της γειτονιάς κι έτσι η φήμη του έχει εξαπλωθεί σε όλη την Αθήνα. Σοκολατίνες, ποντικάκια, παραδοσιακά γλυκά

ταψιού, κορμοί, τούρτες, παστάκια, σοκολατάκια, παγωτά και η λίστα δεν τελειώνει, αφού ό,τι λαχταράς θα το βρεις στις βιτρίνες ή κατόπιν παραγγελίας. Και μην ξεχνάς ότι αν είσαι από εκείνους που αποφεύγουν τη ζάχαρη, μπορείς και πάλι να ενδώσεις στους γλυκούς πειρασμούς, αφού η «Αθηναία» έχει τη λύση: προτάσεις με σιροπι αγαύης και μαλτιτόλη που θα σας κάνουν να παραδοθείτε αμαχητί στην απόλαυση.

ΠΡΙΓΚΗΠΟΝΝΉΣΩΝ 12, ΑΘΉΝΑ Τ.: 210 64 64 297

pastryshopathinaia

Aθηναία Ζαχαροπλαστείο Catering

Στη γειτονιά του Γκύζη από το 1985 Ι. ΣΟΎΤΣΟΥ 5, ΓΚΎΖΗ Τ.: 210 64 40 188 693 64 40 188 www.gogasdriving.gr Σχολή Οδηγών Γκόγκας sxoli_odigon_gogas

Η πιο γλυκιά «είσοδος» στη γειτονιά του Γκύζη

ΓΚΟΓΚΑΣ

Σχολή οδηγών Η Σχολή ιδρύθηκε το 1985 από τον Σπύρο Γκόγκα στην οδό Καλλιγά. Ο γιος του Προκόπης ανέλαβε την επιχείρηση το 2015 και από τότε συνεχίζει με προσοχή και υπευθυνότητα να μυεί τους νέους υποψήφιους οδηγούς στη σωστή οδήγηση, όπως έμαθε και ο ίδιος από τον πατέρα του. Με επιμονή στη γειτονιά του Γκύζη, δημιούργησε το νέο, μοντέρνο χώρο της σχολής, ώστε να συνεχίσει το έργο της εκπαίδευσης των υποψηφίων οδηγών με μια νέα αντίληψη, έχοντας γνώμονα πάντα τη σύγχρονη και υψηλού επιπέδου ολοκληρωμένη εκπαίδευση, για εκμάθηση σωστής οδικής συμπεριφοράς και κυκλοφοριακής αγωγής.

Η αγορά μιας γειτονιάς Είναι πολύ βασικό να ξέρεις ότι στο μέρος όπου ζεις μπορείς να βρεις ό,τι έχεις ανάγκη.

COIL BOX

Μία γειτονιά μπορούμε να πούμε ότι είναι αυτάρκης, όταν έχει όλα όσα χρειάζονται οι κάτοικοί της· από σχολεία, υπηρεσίες και πλατείες, μέχρι όλα εκείνα τα εμπορικά μα-

Καπνικές απολαύσεις

γαζιά που καλύπτουν τις περισσότερες καθημερινές –και όχι μόνο– ανάγκες. Οι κάτοικοι του Γκύζη πρέπει να αισθάνονται τυχεροί, γιατί η γειτονιά τους είναι μία απ’ αυτές. Η αγορά του Γκύζη έχει απ’ όλα. Από καφέ και σούπερ μάρκετ, μέχρι βιβλιοπωλεία,

N. ΓΚΎΖΗ 40 Τ.: 213 04 35 247 WWW.COILBOX.GR

ρουχισμό και είδη σπιτιού. Φοιτητές, οικογέ-

Coil Box

νειες, νεολαία αλλά και γηραιότεροι, μπο-

coilbox_

ΚΑΠΝΙΚΑ ΕΙΔΗ Καπνίζεις ηλεκτρονικό τσιγάρο και πειραματίζεσαι με τις γεύσεις; Το άρωμα του ναργιλέ σε ταξιδεύει στην Κωνσταντινούπολη και το άρωμα του πούρου στην Αβάνα; Τότε δεν έχεις παρά να περάσεις από το Γκύζη! Η Coil Box δραστηριοποιείται στο χώρο του ηλεκτρονικού τσιγάρου, ναργιλέ και πούρου, από το 2016 σε επίπεδο λιανικής, με σεβασμό και σκοπό την πώληση ποιοτικών και οικονομικών προϊόντων! Στο κατάστημα θα συναντήσουμε μεγάλη ποικιλία τόσο σε γεύσεις και αξεσουάρ ηλ/κού τσιγάρου και ναργιλέ όσο και σε χειροποίητα πούρα και είδη δώρων. Το βασικό είναι ότι η ποιότητα των προϊόντων είναι άριστη, αφού δεν πωλούν κάτι που δεν θα κάπνιζαν και οι ίδιοι! Περάστε από το φυσικό κατάστημα ή περιηγηθείτε στο e-shop.

ρούν να εξυπηρετηθούν –σίγουρα στα βασικά– χωρίς να φύγουν από τη γειτονιά τους. Αυτή η συνθήκη –πέρα από ευκολία– δημιουργεί δεσμούς ανάμεσα στους ανθρώπους, αλλά και ανάμεσα στους ανθρώπους και στη γειτονιά. Σε μία πόλη όπως η Αθήνα, όπου οι αποστάσεις είναι τεράστιες, οι μετακινήσεις δύσκολες και όλα συγκεντρώνονται στο κέντρο της πόλης, είναι ευχής έργον να μπορείς να βγεις οποιαδήποτε ώρα της μέρας από το σπίτι σου και να κινηθείς με τα πόδια για να πάρεις κάτι που θέλεις ή για να πας σε ένα πάρκο να ξεσκάσεις, να παίξεις, να δεις πράσινο. Θέλουμε ζωντανές γειτονιές και είναι στο χέρι μας να παραμείνουν έτσι. Να στηρίζουμε τις τοπικές επιχειρήσεις και, φυσικά, οι επιχειρηματίες να βοηθούνν κι αυτοί να είναι τα καταστήματά τους όσο πιο προσιτά γίνεται.

Έλα, ΓΚ ΎΖΗ πάμε

Σταθερή αξία στη γειτονιά του Γκύζη

ΑΜΦΕΊΑΣ 3 Τ.: 210 64 71 010 z.xatzinasios

ΧΑΤΖΗΝΑΣΙΟΣ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΟ Το ζαχαροπλαστείο Χατζηνάσιος είναι μια σταθερή αξία στη γειτονιά του Γκύζη. Όλοι έχουν να λένε για τα νόστιμα τυλιχτά κεράσματα κάθε είδους, το φρέσκο γαλακτομπούρεκο, τα μπακλαβαδάκια, τα εκλεράκια, τα κωκ και τα Χριστουγεννιάτικα μελομακάρονα. Πέρα από τα ολόφρεσκα υλικά και τη σταθερή παρουσία στην περιοχή από το 1989, ξεχωρίζουν και για τις ευφάνταστες τούρτες γενεθλίων που φτιάχνουν με τέχνη και πολύ μεράκι. Μια ανθρώπινη, οικογενειακή επιχείρηση με γρήγορη εξυπηρέτηση κι ευγένεια, που διαθέτει και delivery και άρα δεν έχεις καμιά δικαιολογία να το χάσεις.

DREAMS & WISHES

MAGIC TAILS

ΚΑΒΑΛΛΙΕΡΆΤΟΣ

ΣΤΟΛΙΣΜΟΊ ΕΚΔΗΛΏΣΕΩΝ

PET GROOMING SALON

ΚΈΝΤΡΟ ΞΈΝΩΝ ΓΛΩΣΣΏΝ

Η Ειρήνη άνοιξε το Dreams & Wishes το 2020, γιατί ήταν κάτι που έλειπε από τη γειτονιά του Γκύζη. Από τότε, μας συντροφεύει στις πιο ιδιαίτερες και όμορφες στιγμές μας, αφού αναλαμβάνει εξολοκλήρου το πακέτο για γάμους και βαφτίσεις, επίσης έχει τεράστια ποικιλία σε μπαλόνια για όλες τις περιστάσεις, καθώς και χειροποίητα γούρια και λαμπάδες. Αφιερώστε τον χρόνο που αξίζει σ’ εσάς και στους αγαπημένους σας, με την πολύτιμη καθοδήγηση της Ειρήνης.

Τον Ιούνιο του 2022, στον πιο κεντρικό δρόμο του Γκύζη, εμφανίστηκε από το πουθενά το magic tails, κουνώντας ουρά, έτοιμο να φροντίσει και να περιποιηθεί τα μικρά τετράποδα της γειτονιάς. Μπάνιο, κούρεμα, κόψιμο νυχιών και γενικότερο grooming για σκύλους, γατιά και κουνελάκια, με προσοχή και νοιάξιμο από τη Στέλλα! Εκείνη βρήκε το ιδανικό σημείο και η γειτονιά βρήκε τη φροντίδα της!

Το Κέντρο Ξένων Γλωσσών «Καβαλλιεράτος» άνοιξε τις πόρτες του στους μαθητές το 1973 στην πλατεία Γκύζη. Από τότε, χιλιάδες παιδιά έμαθαν να αγαπούν τα Αγγλικά και σήμερα, ως γονείς ή παππούδες και γιαγιάδες, εμπιστεύονται τα δικά τους πια παιδιά και εγγόνια στη Μαίρη και τον Χριστόφορο, οι οποίοι συνεχίζουν το έργο των γονιών τους με την ίδια αγάπη και αφοσίωση.

ΝΙΚ. ΓΚΎΖΗ 30 | Τ.: 211 41 74 200

Αγίου Χαραλάμπους 49, Γκύζη T.: 210 6427498

www.dreamswishes.gr FB: Dreams & Wishes by Eirini IG: dreams_and_wishes_by_eirini

ΝΙΚ. ΓΚΎΖΗ 19 // Τ.: 2106421705

ΤΟ ΛΥΧΝΆΡΙ

D’ORO

VIKING GYM

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ

ΛΕΥΚΑ ΕΙΔΗ

ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ

Το λυχνάρι είναι γεμάτο όμορφες εκδόσεις, επιτραπέζια παιχνίδια για όλες τις ηλικίες κι άλλους μικρούς θησαυρούς. Οι βιβλιόφιλοι το τιμούν απ’ το 1992, γιατί βρίσκουν βιβλία κάθε λογοτεχνικού είδους και για κάθε γούστο. Έχει, επίσης, μεγάλη ποικιλία σε σχολικά είδη, τετράδια, γραφική ύλη και σχολικές τσάντες. Είναι φτιαγμένο από τον κύριο Μιχάλη με τόσο μεράκι που δε θα μπορούσε να μην αγαπηθεί.

Η εξυπηρέτηση με σεβασμό στον πελάτη, η ποιότητα και οι προσιτές τιμές, είναι τα τρία χαρακτηριστικά στοιχεία που έκαναν το D’oro Home να συνεχίζει την πορεία του στο χρόνο. Από την οδό Μομφεράτου στην οδό Ν. Γκύζη, προσφέρει λευκά είδη, υφάσματα, κουρτίνες, κρεβάτια και στρώματα. Παράλληλα, βρίσκουμε την παλιά γνώριμη ποιότητα και ποικιλία σε κλωστές, καμβάδες, νήματα και μαλλιά πλεξίματος. Επιπλέον, έχουμε τη δυνατότητα δωρεάν παράδοσης σε διαθέσιμα προϊόντα σε 1-3 εργάσιμες ημέρες εντός Αττικής και δωρεάν δειγματισμό στο χώρο μας.

Σε μια καθημερινότητα συνεχούς τρεξίματος και άγχους, πρέπει να αφιερώσουμε και λίγο χρόνο στον εαυτό μας. Το Viking Gym Athens είναι εδώ για να μας καλλιεργήσει τον υγιεινό τρόπο ζωής. Συμβουλές διατροφής με απόλυτη γνώση και σεβασμό για το σώμα και τις ανάγκες του, είναι δίπλα μας για να μας προσφέρει το σωστό τρόπο άσκησης, με σκοπό την καλή υγεία, την ευεξία και την αντοχή. Ένας ακόμη λόγος για να επισκεφθείτε τη γειτονιά του Γκύζη!

ΝΙΚ. ΓΚΎΖΗ 27 | T.: 210 64 38 544

ΡΑΓΚΑΒΉ 77, ΓΚΥΖΗ Τ.: 698 58 38 250

ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΚΥΖΗ 21 Τ.: 210 64 24 044 FB: Το Λυχνάρι

FB: Magic tails // IG: _magic_tails_

FB: d’oro home // IG: doro_home

36ο χλμ λεωφ. Πόρτο Ράφτη T.: 2299086158 FB & IG: kavallieratos.school

FB: Viking Athens Gym

Του Γκύζη ήταν η νιότη ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΠΑΠΑΚΏΣΤΑΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΉΣ ΕΚΔΌΣΕΩΝ

Γκύζη (1975-2006). Το απόλυτο κέντρο απόκεντρο. Χωρίς όρια για μένα. Ο «κοσμοπολιτισμός» του: ενιαία κι αδιαίρετη γειτονιά με Αλεξάνδρας-Νεάπολη-Εξάρχεια-Λυκαβηττό και Αμπελοκήπους-Κυψέλη-Πολύγωνο. ~ Στη Λουκάρεως, τα τελευταία κτίσματα των Φυλακών Αβέρωφ. Και παραπίσω γύφτοι σε παραπήγματα. Τα σάρωσε όλα ο Άρειος Πάγος. Τα Προσφυγικά πάντα εκεί. ~ Έναντι Σχολής Ευελπίδων, χέρσα χωράφια, παίζαμε μπάλα. Όπως και πίσω από τη Λεωφόρο, στην Τσόχα. ~ Το ’70 και το ’80 γυρίζαμε την Αθήνα με τα πόδια: Παγκράτι, Πλατεία Αμερικής, Μοναστηράκι, όπως πετάγεσαι στη γωνία για τσιγάρα. Περιπατητικοί. ~ Αξέχαστες (υπόγειες κυρίως) ταβέρνες. Ρεμπετάδικα. Πέντε θερινοί ή χειμερινοί σινεμάδες. Μπιλιάρδα, φλίπερ, παράνομοι κουλοχέρηδες. ~ Το θρυλικό ψητοπωλείο «Ο Γιώργος». Τον φάγανε στο Μενίδι, όπως τον καιρό των λήσταρχων. ~ Τηλέφωνο: στο περίπτερο, στο ψιλικατζήδικο, ν’ ακούνε όλοι. ~ Βαζελοσφηκοφωλιά. Εμείς γαύροι. Από την ασφάλεια του 5ου ορόφου, ο μικρός φώναζε αργότερα Ο-ΛΥ-ΜΠΙΑ-ΚΟΣ, όταν οι οργανωμένοι κατηφορίζανε για Βικτώρια. ~ Φοιτητογειτονιά. Με μια ανάσα στην ΑΣΟΕΕ, τη σχολή μου. Το φοιτητικό δυομισάρι το κράτησα 20 χρόνια. Μόνο έμπνευση και ορμή. Μέχρι πρωτόγονο τυπογραφείο έστησα. Και παρέες, κι αγάπες. ~ Κύπριοι φοιτητές στην πολυκατοικία. Και μαχητές από την εισβολή του ’74. Η αστυνομία ξέρει. Ξιφολόγχες και όπλα σουβενίρ στο συρτάρι μου με τις σωβρακοφανέλες. Συνωμότες στα όνειρά μας. Αλλά το 1985 έγινε μακελειό στην Αμφικλείας με την Αντικρατική Πάλη του Τσουτσουβή. ~ Ένα φεγγάρι μετακόμισε εκεί ο φίλος μου ο Θωμάς Γκόρπας, άλλος περιπατητικός, αλωνίζαμε μαζί. ~ Πυρετός. Ποια «υγιεινή» ζωή. Αργότερα όμως τα παιδιά πηγαίνανε Πανελλήνιο. ~ Του Γκύζη ήταν για μένα η νιότη. Ένα ελατήριο όπου πατάω πολλές φορές από τότε.

ΤΟ ΔΙΚΌ ΜΑΣ ΨΗΤΟΠΩΛΕΊΟ ΒΡΊΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΥ ΓΚΎΖΗ

Έλα,

ΓΚ ΎΖΗ πάμε

ΨΗΤΟΠΩΛΕΊΟ Ο ΓΙΏΡΓΟΣ Εδώ και σαράντα χρόνια, η γειτονιά του Γκύζη περηφανεύεται για το αυθεντικό σουβλάκι της στο «Ψητοπωλείο ο Γιώργος». Δεν είναι τυχαίο ότι έχει ξεπεράσει εδώ και καιρό τα όρια της γειτονιάς. Διαχρονικές συνταγές και γεύσεις, εξαιρετική ποιότητα και εξυπηρέτηση, ποικιλία και παρεΐστικη ατμόσφαιρα είναι όσα το κάνουν ένα κλασικό σημείο συνάντησης. Ο γύρος χοιρινός ξεχωρίζει, αφού είναι χειροποίητος, ενώ όλα τα πιάτα παραμένουν πεντανόστιμα και πιστά στην ελληνική γεύση, θυμίζοντας τη ζεστασιά της κουζίνας της μαμάς: σουβλάκια τυλιχτά και μερίδες, ψητά της ώρας, μαγειρευτά, λαδερά, ψάρια και σούπες, όλα σε χορταστικές ποσότητες. Δοκιμάστε όλες τις λιχουδιές, είτε στα τραπεζάκια είτε στην άνεση του σπιτιού σας ― προσοχή, οι παραγγελίες γίνονται και αυτές πατροπαράδοτα από το τηλέφωνο, καθώς η προσωπική επαφή είναι το παν.

ΒΑΡΑΤΆΣΗ 1, ΓΚΎΖΗ // Τ.: 210 64 34 914 Ψητοπωλείο ο Γιώργος-ΓΚΥΖΗ

Η ΠΛΑΤΕΊΑ ΈΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΌ ΤΗΣ «ΆΡΩΜΑ»

ΆΡΩΜΑ CAFΕ BAR Οι πόρτες στο «Άρωμα» έχουν ανοίξει από το 1996 και πλέον αποτελεί ένα γνήσιο στέκι, το κλασικότερο της γειτονιάς. Φιλική ατμόσφαιρα, με κάθε λογής παρέες, σου θυμίζει καφέ κάπου έξω από την Αθήνα, αφού η μακρόστενη πλατεία με τα παγκάκια και το πράσινό της προσφέρει το ιδανικό σκηνικό χαλάρωσης. Άλλο ένα στοιχείο προς αυτή την κατεύθυνση είναι ότι περ-

νώντας από εκεί ένα πρωί Παρασκευής, όχι μόνο ήταν το πιο πολύβουο καφέ της πλατείας αλλά οι καλημέρες ανάμεσα στους θαμώνες έδιναν κι έπαιρναν. Ανοίγει από το πρωί για «αρωματιστό» καφέ, ενώ σερβίρει και φαγητό από τα «αδερφάκια» του, το Άρωμαμ και το Holy B. Φυσικά, όσο πέφτει η νύχτα, σε περιμένουν και ποτάκια ― χαλαρά ή και όχι.

ΠΛ. ΓΚΎΖΗ 17 // Τ.: 210 64 59 069 aroma.cafe.bar.gizi

ΆΡΩ...ΜΑΜ Το «Άρωμαμ» είναι το αδερφάκι του «Άρωμα», που γεννήθηκε για να καλύψει τις ανάγκες του delivery. Στη γωνία της πλατείας, ανοίγει από το πρωί για παραγγελίες ή καφέ στο χέρι, ενώ προσφέρει πολλές λαχταριστές και χορταστικές επιλογές: μπάρες δημητριακών, σάντουιτς και αραβικές πίτες, τοστάκια και club sandwiches, κρέπες γλυκιές και αλ-

HOLY B

μυρές, βάφλες και pancakes, ομελέτες καλύπτουν όλες τις ανάγκες για πρωινό ή brunch. Εκτός από καφέ, φυσικά υπάρχει και ποικιλία ροφημάτων, από σοκολάτες μέχρι τσάγια και χυμούς. Σε κάθε περίπτωση, πέρνα για μια καλημέρα! Τα παιδιά εκεί είναι ευγενέστατα και με καλή διάθεση!

ΠΛ. ΓΚΎΖΗ 2 // T.: 210 64 44 924

Αρωμαμ

Οι άνθρωποι του «Άρωμα» και του «Άρωμαμ» αποφάσισαν να μαζέψουν ακόμη περισσότερο κόσμο στην πλατεία, ανοίγοντας ένα αυθεντικό burgerάδικο με κλασικές και signature συνταγές, δίνοντας βάση στην ποιότητα των υλικών και το συνδυασμό των γεύσεων. Είτε στο χώρο του μαγαζιού είτε στο σπίτι, δοκίμασε beef ή chicken burgers,

τη vegan εκδοχή του Holy με μπιφτέκι λαχανικών, ντομάτα, iceberg και sauce γιαουρτιού, ενώ σε περιμένουν και XXL εκδοχές. Από την άλλη, δοκίμασε και τις σαλάτες ή τις μερίδες με κοτομπουκιές, μπιφτέκι κ.ά. Σε κάθε περίπτωση, μείνε συντονισμένος/η για προσφορές μέσω e-food & box ή όταν έχει αγώνες.

ΠΛ. ΓΚΎΖΗ 2 // Τ.: 210 64 23 883 holyb_athens

holybbrunchburger

Έλα,

ΓΚ ΎΖΗ πάμε

ALL AROUND ΓΚΥΖΗ Της Νικολέττας Βήκου

Βγαίνω με το πλήθος από το μετρό των Αμπελοκήπων, κατηφορίζω τη λεωφόρο Αλεξάνδρας, περνάω το γήπεδο του Παναθηναϊκού, το Μέγαρο της Αστυνομίας, τα προσφυγικά. Μια πολύβουη λεωφόρος, γεμάτη βαρυσήμαντα κτίρια και ροκ αντιθέσεις! Στρίβω στα δικαστήρια, Κυρίλλου Λουκάρεως, τη σφηκοφωλιά των δικηγόρων θα έλεγα εγώ. Ένα buzz από φωνές, καφέδες που σερβίρονται ασταμάτητα, δίπλα ακριβώς στο φανάρι, κόρνες, βρισιές και σειρήνες από ασθενοφόρα πέφτουν βροχή. Αναγκαστικά, για να γλιτώσω, στρίβω στο πρώτο ή δεύτερο στενό. Στους τοίχους γράφει ΓΚΥΖΗ ΘYΡΑ 13, ΠΑΟ ΘΥΡΑ 13 και τριφύλλια παντού. Είμαι Γκύζη κι άσχετη με την περιοχή! Μόνη αίσθηση –και συγγνώμη Γκυζιώτες μου για το κλισέ– μια ρετρό νοσταλγία, όπως μου την μετέφερε η σειρά της ΕΡΤ Τα καλύτερά μας χρόνια. Κι όντως βλέπω ταμπέλες μαγαζιών βγαλμένες από τα 80s, μπουτίκ ρούχων, ζαχαροπλαστεία και κρεοπωλεία, τα κλασικά καφενεία μιας γειτονιάς και τη φοβερή πλατεία! Στην πλατεία, τ’ απογεύματα, οι γιαγιάδες δίνουν ραντεβού στο παγκάκι, όπως στο

χωριό. Το περίπτερο με τα 5 ψυγεία είναι το όνειρο κάθε πιτσιρικά μετά το σχολείο! Στην καφετέρια μαζεύονται αγόρια με τα μηχανάκια κι εδώ ακόμα γίνονται καμάκια και χαβαλές στην μπάρα. Το 021 διασχίζει τη Ν. Γύζη και κάνει τέρμα στην Πλ. Κάνιγγος ― συλλεκτικό λεωφορείο για όσους χρησιμοποιούμε τα μέσα. Όμως έχω όρεξη να την διασχίσω με τα πόδια. Οι δρόμοι είναι σαν τσουλήθρες με θέα το Λυκαβηττό. Η αγορά του είναι στρωτή και μαζεμένη, ό,τι καλύτερο για να βγεις, να μπεις, να χαζέψεις και να ψωνίσεις με την ησυχία σου! Εδώ αντιμετωπίζεσαι σαν άνθρωπος και ψωνίζεις από οικογενειακές επιχειρήσεις. Για μένα αυτές οι αγορές αξίζουν! Εδώ στηρίζεις μια οικογένεια και όχι μια απρόσωπη πολυεθνική. Έτσι είναι οι γειτονιές! Οι άνθρωποι είναι γειωμένοι και προσιτοί. Δε θα σου πλέξουν το εγκώμιο ούτε θα σε αποπάρουν (τις περισσότερες φορές). Εδώ έρχονται φοιτητές να μείνουν και νέα ζευγάρια. Έχει ζωντάνια και πολλά παιδάκια με τις μαμάδες και τους μπαμπάδες τους να τα τρέχουν στο σχολείο, στις δραστηριότητες και στην παιδική χαρά. Υπάρχει διαρκής κίνηση, που σου δίνει τη γλύκα της γειτονιάς κι όχι την ανωνυμία του πλήθους.

Η αγορά προσανατολίζεται στις ανάγκες ενός νοικοκυριού. Είναι ανέγγιχτη από τις τεράστιες ορδές τουριστών και τα Airbnb που διαμορφώνουν άλλου τύπου αγορές και υπηρεσίες σε άλλες περιοχές της Αθήνας. Με ενδιαφέρει αυτή η διατήρηση ταυτότητας, η συνύπαρξη παρελθόντος και παρόντος μιας ολόκληρης χώρας, που αποτυπώνεται στη δόμηση, στο εμπόριο, στους δρόμους, στους τρόπους, στην κατοίκηση αυτής της περιοχής! Είναι σουρεάλ ότι με 10 λεπτά περπάτημα φτάνεις από τη σφηκοφωλιά των δικηγόρων στο Πεδίον του Άρεως, κοντά στην απόλυτη ηρεμία, και ανεβαίνοντας κάποια σκαλιά από την πλατεία βρίσκεσαι στην Άνω Κυψέλη και στο Πολύγωνο, μέσα από δρόμους που θυμίζουν επαρχία. Συνδυάζει πόλη με χωριό, κέντρο και απόκεντρο και όλη την τρέλα της Αθήνας σε μια περιοχή. Δεν επιχειρεί να σε κερδίσει, κι όμως το κάνει, ειδικά αν γοητεύεσαι από το ετερόκλιτο, το τυχαίο και το αληθινό!

Υ.Γ. 1 Όπως μου είπαν πολλοί, κάτι παραπάνω θα μπορούσε να γίνει από το δήμο για την καθαριότητα της περιοχής και για την κατάσταση των δρόμων. Υ.Γ. 2 Manilla road! (metal συγκρότημα γενικά). Υ.Γ. 3 Ευχαριστούμε όσους ανθρώπους και επιχειρήσεις συμμετείχαν στο αφιέρωμα!

FABA COFFEE ROASTERS

ΚΥΡΊΛΛΟΥ ΛΟΥΚΆΡΕΩΣ 43 T.: 211 41 46 449 Faba Coffee Roasters faba_coffee_roasters www.fabacoffee.gr

Το Faba Coffee Roasters έχει κάνει τη γειτονιά του Γκύζη να μοσχοβολά φρεσκοκομμένο καφέ, αφού από το 2019 γεμίζει τα πρωινά μας με το Faba Blend. 100% Arabica με καταγωγή από Βραζιλία, Κολομβία, Παπούα και Αιθιοπία, ο καφές έρχεται στο ποτήρι μας για πλούσια απόλαυση. Εκτός από το αγαπημένο μας Faba, στο κατάστημα βρίσκουμε και πολλούς μονοποικιλιακούς, για να κάνουμε μία αλλαγή στη γεύση, ενώ συχνά πυκνά φιλοξενούνται και guest από Ευρωπαίους roasters. Για να συνοδεύσεις το αγαπημένο σου ρόφημα, το Faba Coffee Roasters φέρνει και μια ποικιλία επιλογών για μικρές ή μεγαλύτερες μπουκιές: χειροποίητα σάντουιτς και κρουασάν, μπάρες δημητριακών απολύτως natural και γευστικά cinnamon rolls όλο το χρόνο. Μήπως ήρθε η ώρα να γευτείς το μαγικό blend;

ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΧΕΙΡΟΠΟΊΗΤΕΣ ΠΊΤΕΣ Στο νούμερο 30 της οδού Ν. Γκύζη ζυμώνονται νοστιμιές κάθε μέρα. Όλα χειροποίητα, όλα κατ’ ευθείαν από το εργαστήρι της Καρίνας σ’ εσάς. Θα βρείτε παραδοσιακές πίτες και γλυκά, που φτιάχνονται χωρίς συντηρητικά, με αγνά υλικά και ψήσιμο σε πυρότουβλα. Το Παραδοσιακό είναι ένα μαγαζί που κρατάει το χαρακτήρα του αναλλοίωτο και ακριβώς γι’ αυτόν το λόγο δεν έχει προσθέσει και καφέ. Οι συνταγές είναι αυτό που λέμε δοκιμασμένες. Έχουν αγαπηθεί κι έχουν μείνει ίδιες από το 1969, απ’ όταν δηλαδή πρωτοάνοιξε το μαγαζί, στον ίδιο δρόμο, αλλά λίγα νούμερα πιο πάνω. Αξίζει να δοκιμάσετε τη μπουγάτσα και τη σπανακόπιτα, που είναι σίγουρα οι μαγικές σπεσιαλιτέ (διάσημες πια στη γειτονιά), και τη χορταστική κοτόπιτα. Τους χειμερινούς μήνες θα βρείτε και μηλόπιτες, σοκολατόπιτες, μελομακάρονα και κουραμπιέδες, όλα προσεγμένα, όλα ένα κι ένα.

Ν. ΓΚΎΖΗ 30 // Τ.: 210 64 32 750

Έλα,

ΓΚ ΎΖΗ πάμε

Στα σημεία του Γκύζη Της Ηλέκτρας Τζώρτσου

ΠΑΝΗΓΎΡΙ ΑΓΊΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΟΎ Ο άγιος Στυλιανός είναι ο «σκαρφαλωμένος» άγιος του Γκύζη, αφού ο ιερός ναός με το όνομά του βρίσκεται σε μία από αυτές τις ανηφοροκατηφόρες της περιοχής, στην Παπαστράτου 12. Κάθε χρόνο τον Νοέμβριο γίνεται και το πανηγύρι του Αγίου Στυλιανού. Ένα πανηγύρι που λαμβάνει χώρα στα ψηλά του Γκύζη, μπροστά από τον ναό. Η αίσθηση αυτού του πανηγυριού είναι κάπως διαφορετική από αντίστοιχα πανηγύρια της Αθήνας. Μακριά από κεντρικούς δρόμους, χωρίς φασαρία, με την αίσθηση της γειτονιάς πολύ έντονη, καταφέρνει να σου επιβάλει μία ατμόσφαιρα αλλιώτικη. Όταν έτυχε να περάσω από ’κει πριν κάποια χρόνια, μαθαίνοντας έτσι και για την ύπαρξη του ναού, τόσο ένιωσα ότι βρέθηκα σε ένα πανηγύρι σε χωριό που την έκανα τη βολτίτσα μου στους πάγκους χωρίς να είναι μέσα στο πρόγραμμα.

ΠΛΑΤΕΊΑ ΓΚΎΖΗ Οι κεντρικές πλατείες είναι σήμα κατατεθέν τόσο για τα χωριά όσο και για τις περιοχές των πόλεων. Η συγκεκριμένη πλατεία, όμως, συνδυάζει την αίσθηση του χωριού σε μία περιοχή της πόλης και γι’ αυτό είναι τόσο γοητευτική και ιδιαίτερη. Δεν είναι πάνω σε μεγάλο δρόμο, όπως άλλες φιλενάδες της, και δεν είναι κυκλική ούτε καν οβάλ ― είναι σαν τη λεπίδα ενός μαχαιριού! Στην πλατεία του Γκύζη θα βρεις νέους, γέρους και παιδιά να σουλατσάρουν,

να παίζουν, να πίνουν το καφεδάκι τους, να διαβάζουν την εφημερίδα τους, να χασκογελάνε. Η πλατεία δημιουργεί τη δική της ζωή τριγύρω· τους δικούς της περαστικούς, τη δική της (πολλή) κίνηση αυτοκινήτων, τη δική της εμπορική ζωή. Και φυσικά έχει δώσει και το όνομά της και σε όλους τους δρόμους που την ακουμπάνε. Η πλατεία είναι αναμφίβολα η βασίλισσα του Γκύζη!

ΛΑΪΚΉ ΑΓΟΡΆ ΣΤΗΝ ΚΆΛΒΟΥ Κάθε Τετάρτη, η Κάλβου γεμίζει χρώματα, καφάσια, φωνές κι αρώματα. Μεγαλειώδης η λαϊκή αγορά του Γκύζη χρόνια τώρα. Τόπος συνάντησης, ανεφοδιασμού, καλαμπουριού. Τους καλοκαιρινούς μήνες, κάθε Τετάρτη που πέφτω πάνω της, ερχόμενη από τη Βαρβάκη, πηγαίνοντας στη δουλειά, σταματάω στον γωνιακό πάγκο και παίρνω μία ντομάτα για να την φάω στο δρόμο. Όλο λέω να την πληρώσω, όλο μου λέει όχι ο κύριος Μάκης, για να συμπληρώσει «για να σε δούμε και την επόμενη Τετάρτη». Οι λαϊκές σημαίνουν ζωντανές γειτονιές. Να τις προτιμάτε.

ΣΚΑΛΆΚΙΑ & ΑΝΗΦΌΡΕΣ-ΚΑΤΗΦΌΡΕΣ Μία περιοχή ταμπλό από το παιχνίδι «φιδάκι». Πραγματικά, όποτε χρειάζεται να μπλεχτώ στα ανηφοροκατήφορά της και στα σκαλάκια της, νιώθω ότι είμαι πιόνι του. Το υπέροχο με αυτό είναι ότι ειδικά

τα απογεύματα, όταν δύει ο ήλιος, μπορεί ξαφνικά να βρεθείς σε ένα άνοιγμα με θέα την πόλη και τον ουρανό που τα χρώματά του να σε ανταμείψουν για όλο τον κόπο και να μείνεις εκεί σέκος να χαζεύεις για ώρα. Είναι περιοχή-περιπέτεια του Γκύζη, όχι αστεία.

ΤΑ ΜΙΜΙΜΙ Του Γκύζη «περικυκλώνεται» από ΜΜΜ. Αν είσαι του σαλονιού, θα προτιμήσεις το μετρό των Αμπελοκήπων. Αν είσαι λαϊκός αλλά τη θες και την ευκολία σου, θα πάρεις ένα από τα μεγάλα που σε αφήνουν είτε στην Αλεξάνδρας (εδώ οι επιλογές είναι άπειρες) είτε στην Ευελπίδων (140, 224, 15) ― και στις δύο αυτές περιπτώσεις εισέρχεσαι στου Γκύζη από τις περιφερειακές του μεγάλες οδούς. Αν είσαι όμως γνήσιος λάτρης των σαφάρι μέσα στην πόλη, τότε θα προτιμήσεις τα μικρά, γλυκά αλλά άγρια, που δεν κωλώνουν πουθενά, 046 και 021. Αυτά ζούνε τη φάση από μέσα, δεν είναι μη μου άπτου, και σου δίνουν την καλύτερη εικόνα για το τι εστί Γκύζη, πίσω από ένα παράθυρο και πολλές λακκούβες. Εγώ τα μικρά αυτά λεωφορειάκια τα λέω «σχολικά» ― και λόγω μεγέθους και γιατί σε μαθαίνουν τις γειτονιές εκ των έσω. Καβάλα στο μικρό και φύγαμε για Γκύζη!

πόλη

on the

Μ Ι Κ Ρ Ή Δ Ό Σ Η Ρ Ο Κ

ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΔΡΌΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΘΉΝΑΣ ΧΩΡΉΣΕΙ

ΜΆΤΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΊΑΣ ΜΑΣ, ΈΧΕΙ ΕΙΣ

Η ΡΟΚ ΕΊΝΑΙ ΠΑΝΤΟΎ! ΕΊΝΑΙ ΚΟΜ

ΤΈΧΝΕΣ, ΈΧΕΙ ΥΠΆΡΞΕΙ ΣΤΗ ΓΛΏΣΣΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΕ ΆΛΛΕΣ ΚΊΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΡΌΠΟΣ ΖΩΉΣ. ΌΤΑΝ ΣΚΕΦΤΌΜΑΣΤΕ ΡΟΚ, ΣΚΕΦΤΌΜΑΣΤΕ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΌ, ΒΙΡΤΟΥΟΖΙΤΈ ΣΤΑ

ΤΆΣΤΑ, ΡΥΘΜΌ ΚΑΙ ΧΤΎΠΗΜΑ

ΠΆΝΩ ΚΑΙ ΚΆΤΩ ΑΠ’ ΤΗ ΣΚΗΝΉ. ΣΚΕΦΤΌΜΑΣΤΕ ΞΎΛΙΝΕΣ

ΜΠΆΡΕΣ ΚΑΙ ΧΡΥΣΟΚΌΚΚΙΝΕΣ ΜΠΥΡΕΣ ΚΑΙ

ΜΟΥΣΙΚΆΡΕΣ.

ΚΆΠΟΙΟΙ ΚΑΤΆΦΕΡΑΝ ΝΑ ΦΤΙΆΞΟΥΝ ΜΑΓΑΖΙΆ ΠΟΥ ΣΥΜΠΎΚΝΩΣΑΝ ΌΛΗ ΤΗΝ ΈΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΡΟΚ ΚΑΙ ΤΗΝ ΈΚΑΝΑΝ ΑΞΈΧΑΣΤΕΣ ΝΎΧΤΕΣ. ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΌ ΑΦΙΈΡΩΜΑ, ΛΟΙΠΌΝ, ΑΠΌ ΑΝΘΡΏΠΟΥΣ ΠΟΥ ΤΑ ΈΖΗΣΑΝ ΌΛΑ ΑΠΌ ΠΡΏΤΟ ΧΈΡΙ. ΣΑΣ ΑΠ’ ΤΑ ΠΕΡΑΣΜΈΝΑ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΆΖΟΥΜΕ ΜΑΖΊ ΚΆΠΟΙΑ

ΚΆΠΟΙΑ ΑΠ’ ΤΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΜΙΚΆ ΡΟΚΆΔΙΚΑ ΤΗΣ ΠΌΛΗΣ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΎΟΥΝ ΑΚΌΜΑ.

Στεργιάνα Τζέγκα

ΙΠΠΟΠΟΤΑΜΟΣ NEVER OUT OF TIME Διαχρονικός και παντός καιρού, ο Ιπποπόταμος είναι σίγουρα ένα μπαρ που έχει αγαπηθεί πολύ. Στο στρατηγικό σημείο του πεζόδρομου της Δελφών, στο όριο μεταξύ Εξαρχείων και Κολωνακίου, είναι κλασική αξία για τους Αθηναίους, αφού γεμίζει σταθερά από το 1978. Το μυστικό ίσως να κρύβεται στη ζεστή ατμόσφαιρα, στους συνδυασμούς κλασικής και σύγχρονης ροκ υπόκρουσης (ανάλογα το κέφι και την ημέρα), στη μεγάλη χορταστική κάβα, στον άνετο χώρο ή και στο συνδυασμό όλων αυτών. Με μουσικές επιλογές που ξεκινάνε από τα 50s-60s και φτάνουν ως το σήμερα, με 4 διαφορετικούς DJs και μια πραγματικά αυθεντική ροκ διάθεση, μας ανεβάζει κι εμάς, αβίαστα. Καθόμαστε έξω στα τραπεζάκια, ανοίγουμε μια μπύρα κι ακούμε το «Death II» των Pulp ή το «Out of time» των Rolling Stones· μόνο που ο Ιπποπόταμος είναι πάντα στη μόδα και πάντα on time, όταν τον χρειαζόμαστε.

ΔΕΛΦΏΝ 3Β, ΑΘΉΝΑ | T.: 210 36 34 583 FB: IPPOPOTAMOS BAR

ΙΝΤΡΙΓΚΑ Ω Σ Ε Π Ι Λ Ο Γ Η Σ Τ Η Ζ ΩΗ Μ Α Σ

Πάνω από την πλατεία Εξαρχείων βρίσκεται ένα απ’ τα πιο ροκ μαγαζιά της Αθήνας, η πάντα αγαπημένη διώροφη Ίντριγκα. Έξω, ο πεζόδρομος με τα τραπεζάκια, μέσα η όμορφη κόκκινη μπάρα με πέτρα και ξύλο και στον κατάλογο μια μεγάλη ποικιλία από ποτά και μπίρες. Ανοιχτή από τις 10 το πρωί για καφεδάκι και ως αργά, για παρεΐστικα ξενύχτια. Όποια ώρα όμως κι αν πας, θα ακούσεις σίγουρα τα καλύτερα απ’ όλα τα είδη της ροκ, από τα πιο διαχρονικά ως τα πιο σύγχρονα. Κατά καιρούς τη μουσική έχουν επιμεληθεί και μέλη πολλών εγχώριων συγκροτημάτων. Η Ίντριγκα είναι το παλιότερο μπαρ των Εξαρχείων, αφού κάνει παρέα στα νυχτόβια πλάσματα της πόλης από το ’81.

ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΈΟΥΣ & ΔΕΡΒΕΝΊΩΝ 60, ΕΞΆΡΧΕΙΑ Τ.: 210 33 00 936 FB: INTRIGA CAFE BAR

Π ΟΛ Η Ο Ν ΤΗΕ

δεν είναι απλά

ΒΑΣΊΛΗΣ ΣΤΆΗΣ ΥΠΕΎΘΥΝ

μουσική

IC DE SPELL AG M Σ Η Κ Ά Χ Α Λ // ΘΟΔΩΡΉΣ Β Σ ΤΟΥ ΚΥΤΤΑΡΟ ΚΛΑΜΠ

Χμμ... η εξίσωση Αθήνα - ροκ μπαρ φέρνει κατά νου μεγάλους μύθους και σκηνικά, αλλά σε πρώτο χρόνο –προσωπικά– σκάει σαν τρέιλερ ένας λατρεμένος χώρος, ιερός για όσους τον ζήσαμε, εκτός κάδρου Εξαρχείων και κέντρου. Και αναφέρομαι στο γνωστό-άγνωστο «Πιράνχα» στην πλατεία Βικτωρίας. Σαν σε παραλλαγή, δεν το έβρισκες αν δε σου το είχαν... εκμυστηρευτεί. Σε ένα στενάκι δίπλα στην πλατεία, στον πρώτο όροφο, χωρίς πρόσοψη, φως ή ταμπέλα, το μόνο που πρόδιδε ότι εκεί κάτι έπαιζε, ήταν ένα «θηρίο» που στεκόταν στην είσοδο, μια γραφική και τέζα αποτρεπτική φιγούρα για όλα τα καλόπαιδα που ήξεραν το μυστικό και μπαινοβγαίνανε τακτικά. Γνήσιο πανκ ροκ, με γερές δόσεις alternative, dark αλλά και classic και φυσικά ελληνικό ροκ. Μουσικάρες! Έμπαινες άσχετος κι έβγαινες ψαγμένος ροκάς. Όλες οι φυλές του ροκ, από σχολιαρόπαιδα έως… «ποινικοί», είχαν τη γωνιά τους και γινόντουσαν ένα, χορεύοντας στη μικρή «πλατεία». Ενίοτε παίζαν και «παραγγελιές»! Πολύς ιδρώτας, μορφάρες αξέχαστες και μια έντονη αίσθηση συνωμοσίας· η ιδανική κατάληξη μετά από συναυλία στο κοντινό Ρόδον. Κάπου στα 1997 νομίζω, μαθαίνω ότι πέσανε πιστολιές (!!) και ότι έκλεισε με συνοπτικές διαδικασίες. Το ίδιο βράδυ πέρασα από ’κει και ναι, ήταν απλά μια κλειστή πόρτα, σε μια πολυκατοικία, δίπλα στην πλατεία Βικτωρίας… που δεν άνοιξε ξανά ποτέ.

Ήρθα μόνιμα στην Αθήνα στα μέσα της δεκαετίας του ’70 και άρχισα να ψάχνω τα μαγαζιά που έμελλαν να γίνουν στέκια μου για δυο ολόκληρες δεκαετίες. Σύντομα βρέθηκα, λοιπόν, στο «Rodeo» στην Πλατεία Βικτωρίας και αμέσως μετά, στο θρυλικό «Κύτταρο». Λίγο αργότερα, στην περιοχή της Πλάκας, ανακάλυψα εκπληκτικά για την εποχή ροκ μπαράκια, όπως το «Trip» και το «Mad», αλλά και μαγαζιά που φιλοξενούσαν ροκ μπάντες καθημερινά, όπως τα «Tiffany’s», «Λήδρα», «Skylab», «Μέκκα» και «Σοφίτα». Στην ίδια περιοχή, μου κέντρισαν ακόμη το ενδιαφέρον ο «Άρης» και η «Αρετούσα». Όλα αυτά ήταν ένας παράδεισος επί γης για μένα που έψαχνα κάτι διαφορετικό και εναλλακτικό. Η όλη φάση μου δημιουργούσε την ψευδαίσθηση ότι κυκλοφορούσα στο Soho του Λονδίνου! Αν προσθέσουμε το rock λαϊβάδικο «Paranoid» στη Βουλιαγμένης, το καθαρόαιμο και ορθάδικο «Bright Shoe» στο Παγκράτι, το «Hima» στο Χολαργό, τον «Πήγασο» και το «Green Doοr» στα Εξάρχεια, συμπληρώνονται αυτά που καθόρισαν τις νύχτες μου την εποχή της νεότητάς μου.

NATHAN’S SALOON SOME PEOPLE TELL STORIES... W E A R E PA R T O F T H E M Το Nathan’s Saloon είναι μια rock pub που έτσι και μπεις μέσα, δε θέλεις να φύγεις με τίποτα. Έχει τα πάντα! Μια ομάδα που πετάει, καφέ, σπιτικά burgers, πίτσες και hot dogs, ψαγμένες μπύρες, ποτά, cocktails, DJs, θεματικά πάρτι ανάλογα με την περίσταση και το κέφι, ατμόσφαιρα saloon και την πιο ανοιχτή και δεκτική προς όλους διάθεση. Η αποδοχή του διαφορετικού είναι όλη η ουσία της ροκ, μας είπαν τα παιδιά, κι εννοείται συμφωνήσαμε αμέσως. Ο Θανάσης, ο εμπνευστής του Nathan’s Saloon, μας μίλησε για τις τροποποιήσεις που κάνανε στο χώρο, τις περιπέτειες κι όλη την πορεία τους, από το 2016 που πρωτοάνοιξαν μέχρι σήμερα. Μας είπε, όμως, και για κάτι που μένει πάντα σταθερό· τη δεμένη ομάδα που νοιάζεται το χώρο, τη γειτονιά και τους πελάτες, κατεβάζει φρέσκες ιδέες και ξέρει να περνάει καλά.

#MoreThanaBar kside

#SlideintotheRoc

Ο χώρος είναι γεμάτος φυτά, έχει μια εντελώς homemade διακόσμηση και γατιά-rockers-μασκότ που φροντίζονται από την ομάδα. Η μουσική που θα ακούσεις είναι ροκ-χωρίς-ταμπέλες. Από Elton John και Elvis, μέχρι Megadeth, Slayer και Metallica και σίγουρα πολλή ελληνική ροκ σκηνή. Εξίσου ετερόκλιτοι είναι και οι θαμώνες — μικρά και μεγάλα παιδιά, ζώα, ροκάδες και μη. Στο Nathan’s Saloon μπορεί κάποιος να κάτσει για ώρες,

ΑΛΈΞΗ ΠΑΥΛΉ 44, ΠΑΝΌΡΜΟΥ // Τ.: 210 6927857 FB : NATHAN’S SALOON // IG: NATHANS_SALOON WWW.NATHANS-SALOON.COM

ν’ αρχίσει με καφέ, να συνεχίσει με φαγητό και μετά με μπύρες και καλή μουσική ως αργά. Είναι ένα μαγαζί που σε εμπνέει να περάσεις καλά και γίνεται –άνετα– στέκι.

Επικούρειος Ο Επίκουρος, ο οποίος έζησε γύρω στο 341-270 π.Χ., ήταν ο εισηγητής μιας φιλοσοφίας γνωστής ως Επικούρεια. Η κεντρική του πεποίθηση περιστρεφόταν γύρω από την επιδίωξη της ηδονής ως το ύψιστο αγαθό. Ωστόσο, η αντίληψή του για την απόλαυση απείχε πολύ από την ηδονιστική απόλαυση. Ο Επίκουρος έκανε διάκριση μεταξύ σωματικών και ψυχικών απολαύσεων, υποστηρίζοντας ότι οι τελευταίες ήταν ανώτερες. Η αληθινή απόλαυση, σύμφωνα με αυτόν, προερχόταν από την απουσία πόνου και την ηρεμία της ψυχής. Τάχθηκε υπέρ μιας απλής, σεμνής ζωής, απαλλαγμένης από περιττές επιθυμίες, τονίζοντας τη σημασία της φιλίας, της ψυχικής γαλήνης και της αποφυγής του φόβου και του πόνου. Ο Επίκουρος είχε μια υλιστική άποψη για το σύμπαν, αρνούμενος την ύπαρξη θεϊκής παρέμβασης ή την αθανασία της ψυχής. Υποστήριζε ότι τα πάντα αποτελούνται από άτομα και ότι το σύμπαν λειτουργεί σύμφωνα με φυσικούς νόμους. Η επιδίωξη της γνώσης ήταν επίσης σημαντική στην επικούρεια φιλοσοφία, καθώς βοηθούσε στην ανακούφιση από παράλογους φόβους και αβεβαιότητες. Ως εκ τούτου, δηλώνω παντελώς Επικούρειος! Αγάπησα τα Μαθηματικά γιατί πιστεύω στη δύναμη της γνώσης, στα δεδομένα και στα ζητούμενα, στην επίλυση ενός προβλήματος. Στη δύναμη της απόδειξης και όχι στους ισχυρισμούς και στις εικασίες. Στην ανακάλυψη της αλήθειας του παρόντος, με βαθιά ασφαλώς μελέτη των στοιχείων του παρελθόντος. Για ένα καλύτερο μέλλον πρέπει να ζούμε το σήμερα με γνώση του χθες. Όποιος ξέρει, δεν φοβάται! Η γνώση είναι η μόνη αληθινή δύναμη. Η άγνοια γεννά φόβο, αβεβαιότητα και δεισιδαιμονίες. Καλή επίσης η δημιουργική τρέλα, αλλά με μέτρο. Η λογική είναι απαραίτητη για μια ευτυχισμένη και ήρεμη ζωή. Άλλο ευτυχία κι άλλο επιτυχία. Ένα κι ένα κάνουν δύο, χωρίς ναι μεν αλλά και

κούφιες θεωρίες. Η έλλειψη φανατισμού είναι προϋπόθεση της ψυχικής ηρεμίας. Η ήπια καθημερινή άσκηση βοηθά στην αποφυγή της αρρώστιας και του σωματικού πόνου. Η ερωτική απόλαυση και η ηδονή προσφέρουν ψυχοσωματική ισορροπία, καλή υγεία και ευχάριστη διάθεση. Το χιούμορ είναι φάρμακο. Είναι σαν τους υαλοκαθαριστήρες. Δεν σταματά βέβαια τη βροχή, σε βοηθάει όμως να συνεχίσεις. Η μουσική είναι βάλσαμο για την ψυχή του ανθρώπου. Το τραγούδι, δηλαδή η ποίηση και η μελωδία μαζί, είναι το απόλυτο γιατρικό. Γι’ αυτό ασχολήθηκα με τη Μουσική. Το σύμπαν διέπεται από τους νόμους του Ρυθμού και της Αρμονίας. Πιστεύω στη Φυσική, στη Χημεία, στην Ιατρική και όχι σε ρασοφόρους ημιμαθείς σκοταδιστές. Πιστεύω στην πνευματική αναγέννηση της σκέψης και όχι στον μεσαίωνα της ψυχρής ψηφιακής εποχής. Στη φυσική ευφυΐα και όχι στην Τεχνητή Νοημοσύνη. Πρεσβεύω την επιστημονική Αλήθεια που τρέχει προς το Αύριο με την ταχύτητα του Φωτός, πάντα όμως με μέτρο τον άνθρωπο. Πιστεύω στην πνευματικότητα και στην ανθρωπιά. Και ναι, η Ομορφιά θα σώσει τον κόσμο! Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι που λέει κι η Μαρινέλλα. Ο πλεονέκτης δεν χαίρεται ούτε αυτά τα λίγα που έχει. Εξάλλου, αν δεν είσαι ευχαριστημένος με αυτά που έχεις, δεν θα είσαι ευχαριστημένος ούτε με αυτά που θα ήθελες να έχεις. Τα πράγματα είναι απλά και αυτό είναι το νόημα της ζωής. Όσο πιο καλά τα ξέρεις τόσο πιο απλά τα λες. Μην τρέχεις δίχως λόγο. Το βαδίζειν εστί φιλοσοφείν. Η πολύ δουλειά τρώει τον αφέντη! Ανακάλυψε την αξία του ελεύθερου χρόνου. Την αθωότητα, την ξεγνοιασιά και το δόσιμο. Η φιλία είναι ανεκτίμητο αγαθό. Η δύναμη της παρέας ανίκητη. Μόνος σου, και στον παράδεισο ακόμα θα βαρεθείς. Μοιράσου και θα ηρεμήσεις. Μην κυνηγάς τη σκιά σου.

ΣΤΆΣΟΥ ΛΊΓΟ ΚΑΙ ΣΚΈΨΟΥ:

Η ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

ΑΠΌ ΤΟΝ ΠΑΝΤΕΛΉ ΑΜΠΑΖΉ Η ζωή μας είναι λίγη φεύγει σαν νερό και λήγει… Η ζωή είναι μικρή για να είναι μόνο γκρι έχει χρώματα πολλά σαν μικρό παιδί γελά. Η ζωή μας είναι λίγη φεύγει σαν νερό και λήγει! Η ζωή μας θέλει άπλα φαγητό καλό και ξάπλα. Η ζωή είναι μικρή ένα παγωτό κρι-κρι φάτο πριν το γλύψουν άλλοι η ζωή είναι μεγάλη. Η ζωή μας είναι λίγη φεύγει σαν νερό και λήγει! Ξημερώνει Κυριακή η ζωή είναι μικρή. Ασ’ τα λόγια, πάμε πάλι η ζωή είναι μεγάλη. Η ζωή μας είναι λίγη φεύγει σαν νερό και λήγει! Η ζωή μας θέλει άπλα φαγητό καλό και ξάπλα. Σαν σφηνάκι με ρακή η ζωή είναι μικρή πιες τη μπύρα απ’ το μπουκάλι η ζωή είναι μεγάλη. Η ζωή μας είναι λίγη φεύγει σαν νερό και λήγει! Η ζωή μας θέλει άπλα φαγητό καλό και ξάπλα. Η ζωή είναι μικρή φόρα το καλό βρακί βούτηξε με το κεφάλι η ζωή είναι μεγάλη. Η ζωή μας είναι λίγη φεύγει σαν νερό και λήγει! Η ζωή μας θέλει άπλα φαγητό καλό και ξάπλα. Η ζωή είναι μικρή κι όλοι προσεχώς νεκροί. Η ζωή είναι μεγάλη φάτηνε με το κουτάλι! Η ζωή μας είναι λίγη φεύγει σαν νερό και λήγει! Η ζωή μας θέλει άπλα φαγητό καλό και ξάπλα.

Γέννημα Χιώτης, θρέμμα Κυψελιώτης. Σπούδασε μαθηματικά, αλλά τον κέρδισε η καλλιτεχνία. Ο πιο καλός ο μαθητής της «Ανωτάτης Ζαμπετικής» αναφωνεί «ΖΗΤΩ τα λαϊκά κορίτσια!» Μουσικοσυνθέτης, στιχουργός, ερμηνευτής και συγγραφέας. Κυκλοφορούν τα βιβλία του: Ένας αγάπησε μία και Η ψυχή της πόλης. Περιοδεύει και παιζοτραγουδά με την μπάντα του σε συναυλιακούς χώρους, θέατρα και μουσικές σκηνές. Εσχάτως ο «παντελώς χειροποίητα» μποέμ τραγουδοποιός, μάγος του αρπέζ και γλυφοβιδωτός τραγουδιστής, «ανεξήγητα αρέσει», ερμηνεύοντας, με σπάνιες κινήσεις των άκρων και το σώμα του μέλλοντος, «τραγούδια περιΩπής». fb: Pantelis Ampazis Παντελής Αμπαζής

15 ΤΡΑΓΟΎΔΙΑ

«ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΥ ΠΆΛΙ ΒΓΆΖΩ ΔΊΣΚΟ…»

ΣΤΗ ΔΙΑΠΑΣΩΝ του Θανάση Καρανίκα (The Tandem Project)

Τρεις καλλιτέχνες/μπάντες που σημάδεψαν 80s, 90s και 10s αντίστοιχα, επιστρέφουν διθυραμβικά!

Η «Πλέι-Λίστα» του μήνα... NATION OF LANGUAGE Strange Disciple synth-pop Τρίτο άλμπουμ μέσα σε μόλις 3 χρόνια δισκογραφικής καριέρας για τους Nation Of Language, που αν και έχουν βαθιά τις ρίζες στα 80s, εδώ κοιτάζουν πιο πολύ στο μέλλον από ποτέ. Κάτι ανάμεσα σε Future Islands & MGMT, το Strange Disciple θα βρει αρκετούς οπαδούς και θα χαρίσει μερικά ακόμα εξαιρετικά singles στον κατάλογο της μπάντας.

SAMPHA Lahai alternative RnB, soul

SUFJAN STEVENS Javelin indie, folk

Ο Sampha κυκλοφόρησε το πολυαναμενόμενο δεύτερο άλμπουμ του και παράλληλα, παρουσίασε και την ταινία μικρού μήκους LAHAI: Time Travels Memories που αποτελεί το κινηματογραφικό του ντεμπούτο, καθώς έγραψε το σενάριο και την σκηνοθέτησε μαζί με τον Caleb Femi. Ένας εξίσου υπέροχος με τον πρώτο του δίσκος, πλούσιος σε ήχους και συναισθήματα, που αν και έχει ως βάση την απώλεια, στο τέλος κερδίζει η ζωντάνια και η αλήθεια του.

Λίγες εβδομάδες πριν, ο Stevens αποκάλυψε ότι έχει σύνδρομο GuillainBarré, μια αυτοάνοση πάθηση που προκαλεί σοβαρή μυϊκή αδυναμία. Δεν θα μπορέσει να περιοδεύσει με αυτά τα νέα τραγούδια, γιατί θα περάσει το επόμενο διάστημα μαθαίνοντας ξανά πώς να περπατάει. Ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της σπουδαίας καριέρας του, που αποκτά ακόμα περισσότερο συναισθηματικό φορτίο.

(Βρείτε, ακούστε και μοιραστείτε τη λίστα, στο κανάλι του Η Πόλη ζει στο YouTube).

1. NATION OF LANGUAGE Swimming in the Shallow Sea 2. FUTURE ISLANDS The Tower 3. TORRES Collect 4. ROMY She’s On My Mind 5. TROYE SIVAN Rush 6. DUA LIPA Houdini

3 επερχόμενες must συναυλίες:

7. YAEJI Easy breezy 8. PEGGY GOU I Believe In Love Again (Feat. Lenny Kravitz) 9. JANELLE MONÁE Champagne Shit

MOLLY NILSSON @ DEATH DISCO ΣΆΒΒΑΤΟ, 18 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2023 Γεννημένη στη Σουηδία, η Molly Nilsson είναι φανατική υπέρμαχος της D.I.Y. νοοτροπίας και προσέγγισης. Ηχογραφεί τη μουσική της μόνη της, πρωταγωνιστεί η ίδια στα videos της, έχει ιδρύσει τη δική της δισκογραφική εταιρεία Dark Skies Association, μέσω της οποίας κυκλοφορεί όλες τις δουλειές της. Eπιστρέφει στη χώρα μας για να παρουσιάσει ένα setlist με τραγούδια από το πρόσφατο Extreme, αλλά και αγαπημένα από την πολυετή πλέον πορεία της.

MAGNETIC FIELDS @ FLOYD ΤΕΤΆΡΤΗ, 22 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2023 Oι Magnetic Fields αντιπροσωπεύουν τη δημιουργική παραγωγή του τραγουδοποιού, τραγουδιστή, παραγωγού και πολυοργανίστα Stephin Merritt, ο οποίος, μαζί με διάφορα μέλη της μπάντας στο τσέλο, την τούμπα, τα κρουστά και διάφορα άλλα όργανα, έγινε η πεμπτουσία του εκκεντρικού ποπ της δεκαετίας του 1990. Το συγκρότημα αναμένεται να ερμηνεύσει κομμάτια από όλη την καριέρα του, συμπεριλαμβανομένου υλικού θρυλικό άλμπουμ του, 69 Love Songs.

BLACK COUNTRY, NEW ROAD @ FLOYD ΣΆΒΒΑΤΟ, 9 ΔΕΚΕΜΒΡΊΟΥ 2023 Η εξαμελής παρέα από το Λονδίνο έρχεται για πρώτη φορά στη χώρα μας, για να αποδείξει επί σκηνής γιατί κατόρθωσε μέσα σε λίγο καιρό να κατακτήσει την καρδιά και το νου κάθε μουσικόφιλου. Ένα μείγμα που «ακροβατεί» ανάμεσα σε post-rock ήχους, πολύπλοκες ενορχηστρώσεις, πιανιστικές ενδοσκοπήσεις, την jazz, την chamber pop.

10. JAMILA WOODS Practice 11. SAMPHA Dancing Circles 12. BADBADNOTGOOD & CHARLOTTE DAY WILSON Sleeper 13. MGMT Mother Nature 14. MOUNT KIMBIE Dumb Guitar 15. SHARON VAN ETTEN Close To You