Η Πόλη ζει | Τεύχος 89 by Η Πόλη Ζει

STREET

PRESS 87//10-21 89//12-21

2022 Όλα θα πάνε καλά!

Η σοκολατερί που επιμένει παραδοσιακά να χαρίζει χαμόγελα

ΚΑΡΑΓΙΏΡΓΗ ΣΕΡΒΊΑΣ 7 ΣΎΝΤΑΓΜΑ Τ: 210 3218587 ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΊΟΥ 44, ΑΘΉΝΑ Τ: 210 3616257

www.leonidas.com.gr

Μια ιστορία σαν παραμύθι που μας ταξιδεύει ακόμα Υπάρχουν κάποια μαγαζιά που με σεβασμό προς τις παραδόσεις, φροντίδα και την απαραίτητη ρομαντική διάθεση –που όσο πάει εκλείπει από την γρήγορη και χωρίς ταυτότητα σύγχρονη εποχή– συνεχίζουν να αφηγούνται τη δική τους ιστορία. Όταν, δε, αυτά τα μαγαζιά έχουν να κάνουν με τη σοκολάτα, η ιστορία τότε είναι γλυκιά και γίνεται συνώνυμη της αγάπης. Το ταξίδι της πραλίνας του LEONIDAS ξεκινάει τη δεκαετία του 1910, όταν ο νεαρός Μικρασιάτης ζαχαροπλάστης Λεωνίδας Κεστεκίδης συμμετέχει ως μέλος της ελληνοαμερικανικής αντιπροσωπείας στην Παγκόσμια Βελγική Έκθεση και στη Διεθνή Έκθεση της Γάνδης, όπου κερδίζει επάξια το χάλκινο και το χρυσό βραβείο, αντίστοιχα, για τα περίφημα σοκολατένια γλυκίσματά του. Ο έρωτάς του για μία Βελγίδα τον οδηγεί στο να εγκατασταθεί στο Βέλγιο και από κει ξεκινάει να διαθέτει τις βραβευμένες πλέον σοκολατοδημιουργίες του στον πολύ κόσμο.

Κάπως έτσι, αρχίζει να γίνεται πραγματικότητα το όραμα αυτού του ζαχαροπλάστη-ταξιδευτή· να προσφέρει μέσα από τις σοκολάτες του, χαρά και χαμόγελο σε όλους τους ανθρώπους, από όποια κοινωνική τάξη και αν προέρχονται. Έκτοτε, η οικογένεια Κεστεκίδη, συνεχίζει για τέταρτη πλέον γενιά με τις ίδιες αξίες, πατώντας πάνω σε παραδοσιακές συνταγές και τεχνοτροπίες, να βρίσκεται στο πηδάλιο της επιχείρησης και να κρατάει ζωντανό το όραμα του ιδρυτή της. Στην ίδια ρότα βαδίζουν και οι αντιπρόσωποι του LEONIDAS σε όλο τον κόσμο πλέον. Από τις Βρυξέλες στη Ν. Υόρκη, από το Παρίσι στο Χονγκ Κονγκ και φυσικά στην Ελλάδα. Και εδώ, οι συνεχιστές επιμένουν να ανοίγουν σοκολατένια μονοπάτια και να οδηγούν τους ανθρώπους στην πηγή της πιο φρέσκιας και αγνής σοκολάτας που μπορείς να βρεις μέσα σε έναν κόσμο που η τυποποίηση και τα μεταλλαγμένα προϊόντα έχουν βρει για τα καλά τη θέση τους στη διατροφή μας. Νήματα που ενώνουν το παρελθόν με τη σύγχρονη κοινωνία, μικρά μαγαζιά που λειτουργούν οικογενειακά και προσπαθούν να διατηρούν τις

προσωπικές σχέσεις και τις παραδοσιακές δομές στον τρόπο παραγωγής και διακίνησης των υψηλής ποιότητας προϊόντων τους. Κρατώντας ψηλά τη σημαία της ταυτότητάς τους και ταυτόχρονα με ευγένεια και ρομαντισμό, επιθυμούν να προτείνουν έναν διαφορετικό τρόπο κίνησης μέσα στη σύγχρονη αρένα που έχει μετατραπεί ο κόσμος. Ανοίγουν δρόμους, συνδέοντας το παρελθόν και τις παραδόσεις που μας μεταφέρει, με την αυθεντική σοκολάτα, σε ένα ιδανικό μείγμα υγιεινής απόλαυσης και προσιτής τιμής. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, η σοκολάτα, αδιαμφισβήτητα, είναι πολύ ιδιαίτερο υλικό για να δεχόμαστε να το τρώμε σε «κακή ανάλυση». Η ιστορία αυτή, λοιπόν, είναι μία όμορφη ιστορία να αφηγηθεί κανείς τώρα που πλησιάζουν τα Χριστούγεννα. Μια γιορτή που από μόνη της εμπνέει νοσταλγικές αφηγήσεις και φυσικά είναι συνδεδεμένη με τη σοκολάτα. Ένα μαγικό κουτάκι από τον LEONIDAS θα μας φέρει στα χείλη τη γεύση της με ποιότητα και φρεσκάδα στο 100%. Η συνταγή από τα κιτάπια του Λεωνίδα Κεστεκίδη χαμογελάει με ευχαρίστηση, τρυφερότητα και ικανοποίηση! Όπως κι εμείς άλλωστε!

www.ipolizei.gr

Γνώμες

H ΠΟΛΗ ΖΕΙ

89//12-21

ΘΈΜΑΤΑ

ΣΟΥΡΕΆΛ ΚΑΙ ΌΛΑ ΘΑ ΠΆΝΕ ΚΑΛΆ...

STREET

[ΑΓΚΑΛΙΑΣΜΑΤΑ] ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ

PRESS

Το εξώφυλλο ήθελε να είναι σουρεάλ. Να συνθέτει τα πιο αταίριαστα πράγματα, καταστάσεις και εικόνες. Κάποια της επικαιρότητας, άλλα διαχρονικά, αρκετά ξεχασμένα έως και κατηργημένα. Στο μυαλό μας –αλλά μόνο εκεί– συνδέονται με έναν μαγικό τρόπο, όπως με ανάλογο τρόπο συνδέεται και η θεματολογία του τεύχους που κρατάτε στα χέρια σας. Αυτός ο τρόπος μας επιτρέπει χρόνια τώρα να εκφραζόμαστε, να συνθέτουμε και να πρωτοτυπούμε (όχι πάντα), μακριά από κλισέ και συνθηματολογικές ευκολίες. Το τι έχουμε εμείς στο μυαλό μας καθόλου δεν σημαίνει πως το ίδιο θα παραχθεί και στο μυαλό του κάθε αναγνώστη ξεχωριστά. Αυτό είναι και το όμορφο, όπως το νομίζουμε εμείς, στην περίπτωση μας.

[ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΑΦΕΙΣ] ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ [ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ] ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΩΡΑΙΑ Η ΧΡΟΝΙΑ

Κάποιοι θα πουν πως τα γεγονότα και οι εξελίξεις των τελευταίων δύο χρόνων μας έχουν τρελάνει σαν κοινωνία, πως έχουν καταργήσει σταθερές και πως νέα φαινόμενα μας κατακλύζουν. Αυτό είναι σωστό, εν μέρη. Αν δούμε όμως όλα όσα μας «συμβαίνουν», δεν είναι ούτε καινούρια ούτε πρωτόγνωρα. Δηλαδή, είναι αφελές, αν όχι υποκριτικό, να πέφτουμε από τα σύννεφα. Πριν τον κορονοϊό είχαμε τη γρίπη των πουλερικών, των χοίρων κ.λπ κ.λπ. Ήταν θέμα χρόνου να έρθει ο νέος ιός. Ο φόβος για την ιντερνετική παρακολούθηση, που τόσο αγγίζει κάποιους φίλους, και το ΜΕΤΑ του αγαπητού Ζούκι, δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Εδώ και πάνω από δύο δεκαετία, μέσω των κινητών, των σόσιαλ κ.λπ. και με πλήρη αποδοχή και συναίνεση από όλους μας, είμαστε ένας κωδικός για κυβερνήσεις, εταιρείες, υπηρεσίες.

[7 CHEFS] ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ [ΤΟ ΤΡΕΝΑΚΙ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ] ΈΞΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΆΤΙΚΑ ΣΤΙΓΜΙΌΤΥΠΑ ΠΟΥ ΚΥΛΆΝΕ ΣΤΙΣ ΡΆΓΕΣ ΤΗΣ ΠΌΛΗΣ

Με μία έννοια, λοιπόν, μάλλον γνωρίζουμε τι μπορούμε να περιμένουμε και τη νέα χρονιά. Υπάρχει κάτι παρήγορο όμως και ελπιδοφόρο, που δεν ανιχνεύεται από τις τάσεις, τα γκάλοπ και τα στημένα ρεπορτάζ, που περιγελά τα «άκρα» και τους δήθεν αντιπάλους, που ασφυκτιά κάτω από το βάρος των –διαφοροποιημένων μα όμοιων– μονόδρομων που πρέπει να ακολουθήσουμε. Κάτι ελπιδοφόρο που δεν εκφράζεται στη φασαρία των μίντια και των σόσιαλ, που δεν καλύπτεται από την εικονική πραγματικότητα και που αντιλαμβάνεται πως χρειάζεται μία μεγάλη αλλαγή.

ΦΤΟΥ ΞΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΥΛΗΣ

Αυτό το παρήγορο το συναντάμε στην καθημερινότητα, σε μονάδες και παρέες, σε διανοητές και απλούς ανθρώπους που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους. Μπορεί να είναι ο τίτλος ενός τραγουδιού, ένα βλέμμα στη στάση, ένα υστερόγραφο σε ένα κείμενο, μία βόλτα στα πέρατα της πόλης. Το αν και πώς θα ενωθεί είναι το ζητούμενο.

ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΕΎΧΟΣ ΈΓΡΑΨΑΝ

Και, αν όλα αυτά μοιάζουν σουρεάλ, όπως οι συνθέσεις του εξωφύλλου, είναι πολύ πιο πραγματικά από όλα όσα μας προτείνονται! Καλή χρονιά, λοιπόν! ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΞΑΝΘΗΣ

ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ. ΟΣΟ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΙ ΚΙ ΑΝ ΕΙΣΤΕ, ΟΣΟ ΚΡΥΟ ΚΙ ΑΝ ΚΑΝΕΙ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΤΕ ΔΙΑΘΕΣΗ, ΠΑΡΤΕ 2-3 ΦΙΛΟΥΣ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ Η’ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΝΤΕ ΜΙΑ ΔΙΩΡΗ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ. ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΓΥΡΩ ΣΑΣ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΜΕΣΑ ΣΑΣ. ΔΩΣΤΕ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΑΡΕΤΕ ΣΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΙΓΟΥΡΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ

ΜΙΑ ΧΡΗΣΙΜΗ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ. ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΤΗΝ ΑΤΖΕΝΤΑ ΣΑΣ, ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΣΑΣ, ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΤΑ ΣΟΣΙΑΛ. ΔΙΑΛΕΞΤΕ ΤΡΕΙΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΙΤΕ ΣΥΓΝΩΜΗ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΑΤΕ. ΑΛΛΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΚΑΙ ΠΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΠΩΣ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΣΑΤΕ Η ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΚΟΜΑ. ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΡΙΣΕΤΕ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΑΤΕ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΤΕΙΤΕ!

MIA ΙΔΕΑ ΠΟΥ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΗ, ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ ΚΑKΗ, ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΩΣΕΤΕ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ. ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕ ΟΤΙ ΤΗ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΑΝ ΑΙΣΘΑΝΕΣΤΕ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΚΑΛΑ, ΕΝΩ ΞΕΡΕΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΣΕΤΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ, ΚΑΝΤΕ ΤΟ. ΟΤΑΝ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΜΕ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΑΣ.

info@ipolizei.gr για διαφήμιση και οικονομικές προτάσεις, για φωτογραφίες, κείμενα, κριτικές Διαφήμιση: Μαριάννα Παπαγεωργίου // Νικολέττα Βήκου // Χριστίνα Αγγελακοπούλου // Σπύρος Αποστολόπουλος Ενημερωθείτε για την προβολή σας στο site μας. Η εμβέλειά μας πλέον όχι μόνο στο κέντρο της Αθήνας. Πληροφορίες: 694 45 63 904 Ατελιέ: Υρώ Πιτσικάλη // Μυρτώ Στέλιου

WWW. ipolizei. gr

Άντα Κουγιά Ηλέκτρα Τζώτσου Σοφία Αργύρη Βαγγέλης Χωραφάς Γκανιάν Ουμπέρτο Ντάβολι Γιάννης Ράγκος Βαγγέλησ Νικολαΐδης Αθηνά Χατζηαθανασίου Αντώνης Τσιώνης Ευτέρπη Μ. Σωκράτης Λούδης Δημοσθένης Κούρτοβικ Παντελής Μήτσιου Σταύρος Μπουγκάς Λίζα Καμπούρη Θράσος Καμινάκης Δημήτρης Προύσαλης Παντελής Αμπαζής Αγγελική Κοντού Σοφία Τριανταφυλλοπούλου Αγκάθα Κρίσπυ Μαντώ Βλάχου Λέανδρος Σλάβης Μάκης Διόγος Θανάσης Βέμπος Θανάσης Καρανίκας Νταίζη Ντάκου Χρύσανθος Ξάνθης

[ΕΚΔΟΣΗ]

Λογότυπο Γραφικές Τέχνες www.logotypo.com.gr Θήρας 19, Κυψέλη Τ.: 210 82 29 040, 210 82 29 604 ISSN: 2623-4068

Τα ρομπότ είναι ήδη εδώ ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΧΩΡΑΦΑ Διευθυντής της ιστοσελίδας γεωπολιτικής, GEOEUROPE.

Η φράση «έρχονται τα ρομπότ» προέρχεται από τον χώρο της επιστημονικής φαντασίας και πριν από λίγες δεκάδες χρόνια προξενούσε τρόμο. Τώρα τα ρομπότ είναι εδώ και., με τον πολλαπλασιασμό των δυνατοτήτων της τεχνητής νοημοσύνης, αρχίζουν να εμφανίζονται πραγματικοί φόβοι ότι τα ρομπότ θα απειλήσουν τις δουλειές μας. Στην Κίνα, 943.000 ρομπότ λειτουργούν στα εργοστάσια.

θα μείνει για την ανθρωπότητα, αν και όταν ξεπεραστεί από τα δημιουργήματά της; Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι η διαχείριση των ρομπότ βασιζόταν σε αρχές που προέρχονταν από την επιστημονική φαντασία. Οι τρεις νόμοι του Ισαάκ Ασίμωφ για τη στάση των ρομπότ (μην βλάπτεις τους ανθρώπους, να υπακούς στις εντολές, να προστατεύεσαι) δεν αποτελούν πραγματικούς νόμους. Μια σειρά από κυβερνήσεις έχουν διαμορφώσει κανονισμούς διαχείρισης της τεχνητής νοημοσύνης, που βασίζονται στις αρχές του ανθρώπινου ελέγχου, της διαφάνειας, της ασφάλειας, της υπευθυνότητας, των μη-διακρίσεων και της προστασίας των προσωπικών δεδομένων.

Στη Γαλλία, το Cala φτιάχνει πίτσες και πάστα, ενώ στις ΗΠΑ τα Flippy φτιάχνουν χάμπουργκερ, πατάτες και φτερούγες κοτόπουλου. Εννοείται ότι υπάρχουν ρομπότ που φτιάχνουν καφέ και smoothies. Στην Καλιφόρνια, το Grover καλλιεργεί φράουλες και προγραμματίζεται να καλλιεργήσει κόλιανδρο, μαϊντανό και ντομάτες. Στη Ρουάντα, τα Akazuba, Ikizere και Ngabo χρησιμοποιούνται στην αντιμετώπιση του κορονοϊού, μειώνοντας την έκθεση του ιατρικού προσωπικού στη μόλυνση. Στην Αίγυπτο, το Cira-03 κάνει τεστ PCR, παίρνει αίμα και τη θερμοκρασία των ασθενών, ενώ τους υπενθυμίζει να φορούν μάσκα. Στην Ιαπωνία, τα ρομπότ για διασκέδαση πούλησαν 5,1 εκατομμύρια μονάδες το 2020. Τελευταίο επίτευγμα στον χώρο της ψυχαγωγίας είναι το Gundam, που ζυγίζει 25 τόνους και έχει ύψος 18 μέτρα. Στις ΗΠΑ εμφανίστηκε το RoboFly, που διαθέτει φτερά, κινείται στον αέρα, στο έδαφος και στο νερό, ενώ ζυγίζει 74 μιλιγκράμ. Στη Βρετανία εμφανίστηκε η Ai-Da, το πρώτο ανθρωποειδές ρομπότ λογοτέχνης. Η Ai-Da παρουσιάστηκε στο μουσείο Ashmolean της Οξφόρδης και απήγγειλε ποιήματα που είχε γράψει. Μελέτησε το έργο του Δάντη, επεξεργάστηκε τη Θεία Κωμωδία και από εκεί εμπνεύστηκε για τα δικά της ποιήματα. Σε λίγο καιρό, η δημιουργικότητά της θα επεκταθεί και σε άλλα πεδία της τέχνης.

Το πρωτοποριακό έργο του Κάρελ Τσάπεκ Τα Ρομπότ, του 1920, τελειώνει με την εξέγερση των ρομπότ, που σκοτώνουν τους πάντες εκτός από έναν από τους κατασκευαστές τους. Αυτή η τεχνολογική αποκάλυψη αποτελεί τη βάση πολλών έργων της επιστημονικής φαντασίας, από τον Φρανκενστάιν μέχρι τον Τερμινέιτορ. Η πραγματικότητα όμως, είναι πολύ διαφορετική.

Στις ΗΠΑ, επιστήμονες ανακάλυψαν μια εντελώς νέα μορφή βιολογικής αναπαραγωγής και εφάρμοσαν την ανακάλυψή τους για να δημιουργήσουν τα πρώτα αυτοαναπαραγόμενα ζωντανά ρομπότ. Αυτοί οι επιστήμονες είχαν κατασκευάσει το 2020 τα πρώτα ζωντανά ρομπότ, τα Xenobots, συναρμολογημένα από κύτταρα βατράχου. Τώρα διαπίστωσαν ότι τα Xenobots μπορούν να δημιουργήσουν μωρά-Xenobots μέσα στο στόμα τους, συγκεντρώνοντας μεμονωμένα κύτταρα που σε λίγο καιρό εξελίσσονται σε νέα Xenobots.

Καθώς τα ρομπότ αρχίζουν να παίζουν έναν μεγαλύτερο ρόλο στην κοινωνία, θα πρέπει να αναπροσαρμόσουμε τα νομικά συστήματα για να τα διαχειριστούμε. Στον βαθμό που κατανοούμε τις λειτουργίες τους, οι ιδιοκτήτες, διαχειριστές ή χρήστες τους θα πρέπει να είναι υπεύθυνοι για αυτά. Ο νόμος και η εφαρμογή του αποτελούν την υπέρτατη μορφή του ανθρωποκεντρισμού. Οι άνθρωποι αποτελούν τα πρωταρχικά υποκείμενα του νόμου, ο οποίος δημιουργείται, ερμηνεύεται και επιβάλλεται από ανθρώπους.

Με την ταχύτατη εξέλιξη της ρομποτικής, εμφανίζονται νέα ερωτήματα για την ανθρωπότητα. Πώς θα επωφεληθούμε από την τεχνολογία χωρίς να παίρνουμε μη αποδεκτά ρίσκα; Τι δικαιώματα θα δοθούν στα ρομπότ τα οποία θα μιμούνται την ανθρώπινη συμπεριφορά ή θα ενσωματώνουν ανθρώπινες ιδιότητες; Τι χώρος

Η μετακίνηση των ρομπότ από την επιστημονική φαντασία στην πραγματικότητα, μας επιβάλλει να ξανασκεφτούμε και τη δική μας κεντρικότητα. Αλλά βρισκόμαστε ακόμα πολύ μακριά από το να παραιτηθούμε από αυτήν. Αν παραιτηθούμε ποτέ.

Καθώς τα ρομπότ θα γίνονται περισσότερο όμοια με τους ανθρώπους και περισσότερο κοινωνικά, θα χρειαστούν περισσότεροι κανόνες για την προστασία τους. Σε πρώτη φάση θα μοιάζουν περισσότερο με τους νόμους προστασίας των κατοικίδιων ζώων. Ιδιαίτερη σημασία θα δοθεί στην αποφυγή οπλοποίησης των ρομπότ –κάτι που δεν θα συναντήσει κάποιος στα άδυτα της DARPA και των ανάλογων οργανισμών των Μεγάλων Δυνάμεων– αλλά και θυματοποίησής τους.

«Πρέπει να είσαι πάντα μεθυσμένος. Αλλά με τι; Με κρασί, με ποίηση ή με αρετή, όπως σας αρέσει. Αλλά μεθύστε». Σαρλ Μποντλέρ (9.4.1821-31.8.1867)

Το Spleen των Χριστουγέννων 3 Νοεμβρίου 2021 - Του απεσταλμένου μας Γκανιάν στο Παρίσι Με λαμπρότητα εγκαινιάστηκε η έκθεση Μποντλέρ, η μοντερνιστική μελαγχολία στο κεντρικό κτίριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας στο Παρίσι, με την αφορμή της συμπλήρωσης διακοσίων χρόνων από τη γέννηση του ποιητή, το 1821. Στην τελετή των εγκαινίων της έκθεσης, που φιλοδοξεί να αναδείξει το βάθος της ποιητικής δημιουργίας και τον σημαίνοντα ρόλο της μελαγχολίας (Spleen) που κυριαρχεί στη σκέψη και το έργο του Σαρλ Μποντλέρ, έδωσε το παρών πλήθος προσωπικοτήτων του διεθνούς καλλιτεχνικού κόσμου. Στη μεγάλη οβάλ αίθουσα της βιβλιοθήκης, ο διάσημος Ιταλός σκηνοθέτης και συγγραφέας Πιερ Πάολο Παζολίνι εξύμνησε τον «αγνό σαδομαζοχισμό του Μποντλέρ», τονίζοντας ότι «το μποντλερικό όργιο από δαίμονες, έμβρυα, γάτες και διαβόλους» αποτέλεσε σταθερή πηγή έμπνευσης για τον ίδιο, αλλά και ότι μετά τον θάνατο του ποιητή, πλέον «το ποδόσφαιρο είναι η τελευταία ιερή παράσταση των καιρών μας». Η Βρετανή σουρεαλίστρια ζωγράφος, γλύπτρια και συγγραφέας Λεονόρα Κάρινγκτον χαιρέτισε τον αντισυμβατικό τρόπο λατρείας της «γυναικότητας» στα Άνθη του κακού, σημειώνοντας ότι έτσι ουσιαστικά τοποθετείται στους αντίποδες του Μπρετόν, που υποστήριζε ότι «το πρόβλημα γυναίκα είναι το πιο θαυμάσιο κι ενοχλητικό πρόβλημα σε όλο τον κόσμο». Διαβάστηκαν δηλώσεις δημιουργών που λόγω πανδημίας δεν κατόρθωσαν να παραβρεθούν, ανάμεσα στις οποίες του Βίκτορος Ουγκώ (H ποίησή σου φέρνει ένα «νέο ρίγος στην τέχνη»), του Αρθούρου Ρεμπό («Ο Μπωντλαίρ είναι ο πρώτος οραματιστής, ο βασιλεύς όλων των ποιητών, ένας θεός»), του Γκυστάβ Φλομπέρ («Βρήκατε τον τρόπο να ανανεώσετε το ρομαντισμό, δεν μοιάζετε με κανέναν άλλον»), αλλά και του Τ. Σ. Έλιοτ («Το μέγιστο παράδειγμα νεωτερικής ποίησης όλων των γλωσσών»). Ο ίδιος ο Σαρλ Μποντλέρ, παίρνοντας το λόγο, αναφέρθηκε στην υγρασία που του περονιάζει τα κόκκαλα στο Κοιμητήριο του Μονπαρνάς, ενώ παραδέχτηκε πως η μόνη παρηγοριά στο νεκροταφείο είναι η καλή παρέα και ότι ο αγαπημένος φίλος του εκεί είναι ο Σερζ Γκενσμπούρ. Η βραδιά έκλεισε με μια χριστουγεννιάτικη συναυλία στον περίφημο «Πύργο των Χρόνων» (Tour des Temps) της βιβλιοθήκης, όπου η μεγαλύτερη παιδική χορωδία των Παρισίων με αγόρια και κορίτσια ηλικίας 8-14 ετών τραγούδησε τη Σκοτεινή νύχτα της ψυχής (Notte oscura dell’anima), σε μελοποίηση του αρχιμουσικού Πιερ Μπουλέζ και υπό τη διεύθυνση του ίδιου του δημιουργού του έργου, του Άγιου Ιωάννη του Σταυρού, κατά κόσμον Juan de Yepes Alvarez aka Doctor Mysticus. Η έκθεση «Μποντλέρ, η μοντερνιστική μελαγχολία» θα διαρκέσει έως τις 13 Φεβρουαρίου 2022.

«Ο ποιητής δεν ανήκει πουθενά. Αλλιώς, θα ήταν κοινός θνητός» O Μποντλέρ υπογράφει για την έκδοση της μίας και μοναδικής ποιητικής συλλογής του με τον Πουλέ-Μαλασί, εκδότη-τυπογράφο στην πόλη Αλανσόν της Νορμανδίας, στις 30 Δεκεμβρίου του 1856. Τον Φεβρουάριο του 1857 παραδίδει το τελικό χειρόγραφο και τον Ιούνιο τυπώνονται σε 1.300 αντίτυπα τα Άνθη του κακού — ο τίτλος προέκυψε σε οινοποσία με τον φίλο του δημοσιογράφο Ιπολίτ Μπαμπού στο καφέ Lemblin. Στις αρχές Ιουλίου η Figaro θα θάψει τον ποιητή: «Είναι στιγμές που αμφιβάλλει κανείς για την πνευματική κατάσταση του κ. Μποντλέρ, κι άλλες που δεν αμφιβάλλει καθόλου [...]. Το βιβλίο αυτό είναι ένα νοσοκομείο ανοικτό σε όλες τις διαταραχές του νου, σε όλες τις σήψεις που μπορεί να υποστεί

η καρδιά». Τον Αύγουστο, το υπουργείο Εσωτερικών παραπέμπει ποιητή και εκδότη σε δίκη για προσβολή των χρηστών ηθών, εξαιτίας των «ολέθριων αποτελεσμάτων των σκηνών που περιγράφει στον αναγνώστη, οι οποίες οδηγούν αναπόφευκτα στη διέγερση των αισθήσεων από ένα ρεαλισμό χυδαίο και προσβλητικό για την αιδώ». Θα του επιβληθεί χρηματική ποινή (300 φράγκα, που θα μειωθούν σε 50), θα κατασχεθούν τα αντίτυπα του βιβλίου του και θα απαγορευτούν έξι «ανήθικα» ποιήματα από τις μελλοντικές εκδόσεις. Ο Μποντλέρ θα σχολιάσει: «Η συφιλιδική τους ερμηνεία να τους μείνει κρίμα στη συνείδηση».

Ακροστιχίδα Γκανιάν#13-Μποντλέρ

Γλαδιόλες Κόβεις Ανακατεύοντας Νοερούς Ιριδισμούς Αργυρών Νομισμάτων

Γκανιάν-Μποντλέρ

www.epigraphicmuseum.gr

Οι επιγραφές γράφουν την Ιστορία Tοσίτσα 1 | Aθήνα | Ώρες λειτουργίας: 8:30 - 16:00 | Τρίτη κλειστό Πληροφορίες: τ.: 210 82 17 637, 210 88 47 577 | e-mail: ema@culture.gr fb: Επιγραφικό Μουσείο ή Epigraphic Museum

Τι βγάζετε έντυπο; Κανείς δεν διαβάζει. Τι γράφετε τόσα κείμενα; Κανείς δεν ασχολείται. Άντε κάνα σύνθημα και πολλή φωτογραφία. Αν τα ακούγαμε όλα αυτά, δεν θα υπήρχαμε. Υπάρχουμε επειδή δεν τα ακούμε. Εδώ θα διαβάζετε κάπως δύσκολα κείμενα, που θέλουν να κάνουν πιο εύκολες τις ζωές μας και τις σχέσεις μας. Και ας είναι σε μαύρο φόντο, το χρώμα είναι στις έννοιες.

Το ζώο μέσα μας Πρόσφατα τελείωσα την ανάγνωση ενός συναρπαστικού άρθρου για το συνθετικό κρέας: τι είναι, τα χαρακτηριστικά του, τα πλεονεκτήματα που μπορεί να μας προσφέρει και τις ευκαιρίες ανάπτυξης ενός κλάδου που αυτή τη στιγμή βρίσκεται μόλις στο εμβρυακό του στάδιο. ΑΝΑΜΦΊΒΟΛΑ, Ο ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΌΣ ΑΝΤΊΚΤΥΠΟΣ ΑΥΤΟΎ ΤΟΥ ΠΡΟΪΌΝΤΟΣ θα ήταν πολύ μικρότερος. Σίγουρα θα άνοιγε τον δρόμο για έναν πιο βιώσιμο οικονομικό τομέα. Ίσως θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει μια μελλοντική λύση στο επικείμενο πρόβλημα της σίτισης ενός συνεχώς αυξανόμενου παγκόσμιου πληθυσμού και, χωρίς αμφιβολία, θα μείωνε δραστικά τη σφαγή των ζώων που πραγματοποιείται αυτή τη στιγμή... Ωστόσο, αναλογιζόμενος αυτά τα αναμφισβήτητα πλεονεκτήματα, μια αίσθηση ανησυχίας συνεχίζει να παράγει μέσα μου έναν συγκεκριμένο σκεπτικισμό, που προκαλεί μια παράλογη αρνητικότητα μπροστά σε αυτήν τη δελεαστική εναλλακτική. Υπάρχει πράγματι κάτι λάθος με αυτή την πειραματική δυνατότητα; Πριν από πενήντα χρόνια, ο Γάλλος βιοχημικός και νομπελίστας Jacques Monod έγραψε ένα αξέχαστο βιβλίο με τίτλο Τύχη και αναγκαιότητα. Σε αυτά τα δύο ουσιαστικά εμπεριέχεται όλη η ουσία της εξελικτικής θεωρίας. Γιατί είμαστε αυτοί που είμαστε και πώς φτάσαμε εδώ. ΤΑ ΠΡΩΤΌΓΟΝΑ ΕΡΕΘΊΣΜΑΤΑ που ανέκαθεν αντιπροσωπεύουν τον κινητήρα της επιβίωσής μας ήταν το «τρώμε», «πίνουμε», «κοιμόμαστε», «αναπαραγόμαστε». Η εξελικτική επιλογή έχει παράσχει εκείνες τις τυχαίες αλλαγές που μας κάνουν πιο κατάλληλους να ζευγαρώσουμε, να βρούμε τροφή, να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας κ.λπ. Εκατομμύρια χρόνια εξελικτικής πίεσης μας επέτρεψαν να παράγουμε τεχνολογικά θαύματα, να γράφουμε ποιητικά βιβλία, να ταξιδεύουμε ανήκουστες αποστάσεις. Ωστόσο, στη βάση όλων αυτών των ακροβατικών συνεχίζει να βρίσκεται η επιθυμία για εκπλήρωση βασικών αναγκών που εγγυάται την επιβίωση του ατόμου και, πιο συγκεκριμένα, του είδους. ΌΛΑ ΤΑ ΧΑΡΈΜΙΑ ΠΟΥ ΧΤΊΣΤΗΚΑΝ από αλαζόνες σεΐχηδες, όλες οι σπεσιαλιτέ που μαγειρεύονται από σεφ πολλών αστέρων, όλα τα ερωτικά μυθιστορήματα που έχουν γραφτεί, δεν είναι παρά υπερκατασκευές πίσω από τις οποίες κρύβεται το αρχαϊκό ζώο που μας δημιούργησε και που συνεχίζει να ζει μέσα μας, κρυμμένο, με τις χίλιες μάσκες που έχουμε φτιάξει.

ΑΠΊΣΤΕΥΤΟ, ΣΕ ΌΛΑ ΑΥΤΆ ΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΎΡΙΑ ΧΡΌΝΙΑ, η εξέλιξη δεν ξέχασε ποτέ να κρατήσει ζωντανό το πρωτόγονο ζώο με όλες τις ανάγκες και τις αρχαίες παρορμήσεις του. Σήμερα, η εξαιρετική μας διαλεκτική και τεχνολογική ικανότητα φαίνεται να επιταχύνει την εξελικτική διαδικασία. Αντί να περιμένουμε μια τυχαία αλλαγή που θα γίνει αποδεκτή και επιλεγμένη από το περιβάλλον, μπορούμε να τροποποιήσουμε τις ανθρώπινες στάσεις μέσω ειδικά κατασκευασμένων πολιτισμικών μηνυμάτων (memes), τα οποία θα επηρεάσουν την ανθρώπινη συμπεριφορά και θα αναπαραχθούν στις μελλοντικές γενιές. ΘΑ ΜΠΟΡΟΎΣΑΜΕ, ΛΟΙΠΌΝ, να αποφασίσουμε να γίνουμε όλοι χορτοφάγοι. Να συνεχίζουμε να τρώμε κρέας, αρκεί να είναι συνθετικό. Να τρεφόμαστε μόνο με χάπια για να λύσουμε το πρόβλημα της πείνας στον κόσμο. Να αναπαράγουμε με τεχνητή γονιμοποίηση, αποφεύγοντας τις επικίνδυνες περιπέτειες που περιλαμβάνει το ζευγάρωμα. ΣΕ ΑΝΤΊΘΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΦΥΣΙΚΉ ΕΞΈΛΙΞΗ, ωστόσο, αυτή η «μιμητική εξέλιξη» τείνει να καταστείλει το ζώο που βρίσκεται μέσα μας και που μας παρέχει αυτές τις ορμές που, πέρα από κάθε λογική, εγγυώνται τις μοναδικές εκφάνσεις που χαρακτηρίζουν τα ανθρώπινα όντα και το προνόμιο της ανθρωπότητας που φέρουμε μαζί μας. ΑΝΑΡΩΤΙΈΜΑΙ ΤΙ ΘΑ ΑΠΟΜΕΊΝΕΙ από τον άνθρωπο που κάποτε στερήθηκε τις πρωταρχικές του ορμές, τα αρχέγονα ένστικτα, τις προγονικές του επιθυμίες. Μόλις καταπιεστεί το αρχαίο ζώο, θα είμαστε ελεύθεροι να τρώμε χάπια ή να νηστεύουμε, να αναπαράγουμε με μη σεξουαλικό τρόπο, να κινούμαστε εικονικά και άμεσα σε οποιαδήποτε απόσταση. Μπορεί να συνεχίσουμε να γράφουμε ποιήματα, αλλά θα είναι άψυχα ποιήματα, γραμμένα από ένα ρομπότ. Ίσως θα συνεχίσουμε να συνθέτουμε μουσική, αλλά δεν θα υπάρχουν νότες ικανές να διαμορφώσουν τα ξεχασμένα πια συναισθήματα μας. ΠΏΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΎΣΑΝ ΝΑ ΥΠΆΡΧΟΥΝ ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα χωρίς την επιθυμία για ένα φιλί ή μια αγκαλιά; ΌΧΙ. ΔΕΝ ΕΊΜΑΙ ΚΑΤΆ ΤΗΣ ΠΡΟΌΔΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΊΑΣ. Υποστηρίζω μόνο ότι η συνταγή επιβίωσης που πρέπει να υιοθετήσουμε είναι η «φυσική» και πιο χρήσιμη για την επιβίωση του είδους μας, βασισμένη στην αλληλεπίδραση του ανθρώπου με το περιβάλλον του. Μια εξελικτική στρατηγική που απαιτεί πολύ μεγάλο χρόνο και τυχαία απρόβλεπτα γεγονότα. ΩΣΤΌΣΟ, Η ΜΈΣΗ ΔΙΆΡΚΕΙΑ ΖΩΉΣ ενός ζωντανού είδους φαίνεται να είναι περίπου πέντε εκατομμύρια χρόνια. Το είδος μας είναι λιγότερο από πεντακσίων χιλιάδων χρόνων και φαίνεται να έχει ήδη φτάσει στο τέρμα.

www.galaxy92.gr

Συνέντευξη: Άντα Κουγιά

Η Νίκη Αραμπατζή στο τιμόνι του ΟΠΑΝΔΑ Η Νίκη Αραμπατξή μας υποδέχτηκε στο γραφείο της, μόλις δύο μήνες μετά την ανάληψη της προεδρίας του ΟΠΑΝΔΑ. Μετά από 2 χρόνια επιτυχημένης θητείας στην προεδρία του ραδιοφωνικού σταθμού Αθήνα 9.84, άρχισε ζανά τη σκληρή δουλειά, ώστε η πόλη να γίνει πιο βιώσιμη και ευχάριστη για όλους. Με κέφι, αισιοδοζία και μεγάλη ευαισθησία απέναντι στη σημασία του πολιτισμού, του αθλητισμού και της δια βίου μάθησης στην ποιότητα ξωής, μας μίλησε για τα άμεσα και τα πιο μακροπρόθεσμα σχέδια του Οργανισμού.

Μετά την επιτυχημένη πορεία σας στον Αθήνα 9.84, τώρα σας βρίσκουμε στην προεδρία του ΟΠΑΝΔΑ. Ήταν μια θέση που θέλατε να αναλάβετε; Για να σας είμαι ειλικρινής, όταν μου ανακοινώθηκε από τον Δήμαρχο Κώστα Μπακογιάννη, αιφνιδιάστηκα. Διότι ήμουν δύο χρόνια στον Αθήνα 9.84 όπως είπατε και τολμώ να πω εκ του αποτελέσματος ότι είχαμε, μάλλον, μια σημαντική θητεία. Πίστευα, λοιπόν, ότι θα παραμείνω εκεί. Ο Δήμαρχος μου έδειξε μεγάλη εμπιστοσύνη και τον ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτό. Ο ΟΠΑΝΔΑ είναι ο μεγαλύτερος οργανισμός του Δ. Αθηναίων και το μεγαλύτερο Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου στην Ελλάδα, γιατί απαριθμεί περί τους 1000 εργαζόμενους. Η ευθύνη αλλά και ο όγκος δουλειάς είναι πολύ μεγαλύτερα. Πρόκειται για μεγάλη πρόκληση και δεν σας κρύβω ότι εργάζομαι από το πρωί μέχρι το βράδυ. Όμως υπάρχει ένα

Από την επίσκεψη στο γυμναστήριο της Κυψέλης

Από την εκδήλωση της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής και του ΟΣΕΚΑ στην πλατεία Μοναστηρακίου, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Ατόμων με αναπηρία

πολύ έμπειρο προσωπικό εδώ, σε όλους τους

Η παρούσα Δημοτική Αρχή, μετά από πολλά

τομείς δραστηριότητας του ΟΠΑΝΔΑ, και στον

χρόνια, βρήκε τον τρόπο και τη χρηματοδό-

Αθλητισμό, και στον Πολιτισμό, αλλά και στη

τηση, ώστε να ξεκλειδωθεί η ανακατασκευή.

δια βίου μάθηση. Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι άν-

Ταυτόχρονα, επειδή αυτό δεν είναι άμεσα

θρωποι, θα ήταν πολύ δύσκολο να βάλουμε σε

ορατό στους δημότες, θα πρέπει να σημειωθεί

τάξη και να οργανώσουμε τις ανάγκες και όλα

ότι έχουμε την επίγνωση ότι, κάθε φορά που

τα σχέδια. Υπάρχει, βεβαίως, και μια παρακα-

προκύπτει κάτι στο μεσοδιάστημα, θα πρέπει

ταθήκη από την προηγούμενη θητεία, η οποία

να τρέχουν διαδικασίες συντήρησης. Όμως

ήταν λίγο αδικημένη λόγω του κορωνοϊού,

είναι σημαντικό ότι έχουμε δρομολογήσει τη

που ανέστειλε σχέδια και δραστηριότητες. Δεν

μεγάλη εικόνα.

μπόρεσε να κάνει πάρα πολλά πράγματα, αφού

Όσον αφορά τον Πολιτισμό, φέτος, άνοιξε

όλες οι δομές ήταν κλειστές. Τώρα, με τον σχε-

ξανά το θέατρο Ολύμπια υπό τον νέο καλλιτε-

διασμό της προηγούμενης διοίκησης της δικής

χνικό διευθυντή Ολιβιέ Ντεκότ, όπως γνωρίζετε

μας δημοτικής αρχής, νομίζω ότι είναι πολύ

πολύ καλά. Έχει δοθεί βάση στο λυρικό θέατρο,

μεγάλη μας ευκαιρία να βγούμε πάλι προς τα

καθώς θεωρούμε το συγκεκριμένο θέατρο ως

έξω, προς τους δημότες.

συνέχεια της Λυρικής Σκηνής που βρισκόταν

εκεί. Το Ολύμπια εξακολουθεί να έχει τη συγκεΕσείς προσωπικά πού θα θέλατε να εστιά-

κριμένη ταυτότητα. Η πρώτη καλλιτεχνική περί-

σετε περισσότερο;

οδος τελειώνει τον Ιανουάριο και εστιάζει στη

Για μένα, ο ΟΠΑΝΔΑ έχει να αντιμετωπίσει μια

200η επέτειο της ελληνικής Επανάστασης και

μεγάλη δυσκολία: την εικόνα στις γειτονιές και

προχωράμε στην επόμενη περίοδο της ίδιας

τους δημότες. Γνωρίζετε κι εσείς ότι όλες οι δο-

σεζόν (μέχρι τον Μάιο), η οποία κινείται σε δύο

μές μας βρίσκονται διάσπαρτα στις δημοτικές

άξονες. Ο πρώτος άξονας είναι τα 100 χρόνια

μας κοινότητες. Η κατάσταση δεν είναι εύκολη

από τη Μικρασιατική Καταστροφή και ο δεύ-

παντού. Μένουμε στην Αθήνα, περπατάμε

τερος η επέτειος από τη γέννηση του Ιάκωβου

στις γειτονιές, βλέπουμε τις υποδομές. Και

Καμπανέλλη. Φαίνεται ότι το κοινό έχει αγκα-

είναι παλιές υποδομές. Όλα αυτά χρειάζονται

λιάσει αυτό το θέατρο, παρά την υγειονομική

συντήρηση, ενώ κάποια αθλητικά κέντρα χρειά-

κρίση που διανύουμε. Αποδεικνύεται έτσι στην

ζονται και ανακατασκευή. Εδώ, λοιπόν, πρέπει

πράξη ότι το θέατρο και οι πολιτιστικές έξοδοι

να σημειώσω ότι έχει γίνει ήδη μια πολύ μεγάλη

έλειψαν και ότι ο κόσμος νιώθει ασφαλής στις

προσπάθεια να βρεθεί η χρηματοδότηση και να

δομές μας, αφού τηρούνται απαρέγκλιτα τα

ενταχθούν όλα τα αθλητικά κέντρα του ΟΠΑΝ-

υγειονομικά πρωτόκολλα. Ταυτόχρονα, υπάρχει

ΔΑ (ανοιχτά-κλειστά αθλητικά κέντρα, κολυμ-

προγραμματική στον πολιτισμό, όπου ήδη

βητήρια, δραστηριότητες όπως ποδόσφαιρο,

συμπράττουν η Περιφέρεια, ο Δήμος Αθηναίων

μπάσκετ, τένις κ.λπ.) σε προγραμματικές με

και το υπουργείο Πολιτισμού. Αυτή η προγραμ-

την Περιφέρεια ή σε προγράμματα του Δήμου,

ματική περιλαμβάνει και την ανακατασκευή

προκειμένου να ανακατασκευαστούν όλα από

πολλών κτιρίων του ΟΠΑΝΔΑ που αφορούν

την αρχή. Αυτό για μένα είναι πολύ σημαντικό.

τον Πολιτισμό.

«Για μένα, όταν θέλεις να απευθύνεσαι στους δημότες με αζιοπρέπεια, πρέπει να τους παρέχεις και την αντίστοιχη υποδομή, το κατάλληλο προσωπικό και αζιόλογα προγράμματα. Αυτό βρίσκεται ψηλά στην ατξέντα μας»

Φυσικά, έχουν φτάσει και τα Χριστούγεννα. Η Αθήνα έχει στολιστεί, οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν και είχαμε καιρό να δούμε την πόλη τόσο φωτεινή και να βγούμε έξω από το σπίτι. Ακριβώς. Η πόλη ανοίγει όχι μόνο μετά από 2 χρόνια κορωνοϊού, αλλά και μετά από 9 χρόνια παύσης λόγω της οικονομικής κρίσης. Εμείς, από το 2019, είχαμε προσπαθήσει να δώσουμε έναν άλλον αέρα στην πόλη, φέρνοντας τα πάνω κάτω, όπως λέει πολλές φορές και ο Δήμαρχος. Η πόλη πρέπει να αρχίσει να κινείται. Θέλουμε φέτος να φέρουμε έναν αέρα αισιοδοξίας. Ελπίδα, χρώμα, φωτεινότητα. Κανείς δεν έχει περάσει καλά, η

«Μέσα στα πλαίσια των ανακατασκευών των αθλητικών και πολιτιστικών δομών, εννοείται ότι έχει προβλεφθεί η προσβασιμότητα. Και αυτό είναι υποχρέωση,

ψυχολογία μας είναι πεσμένη. Στόχος μας είναι φέρουμε τη χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα, όχι μόνο στο κέντρο, αλλά και στις γειτονιές. Γιατί για εμάς Αθήνα είναι κυρίως οι γειτονιές. Εκεί χτυπάει ο πραγματικός παλμός της πόλης, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε περιοχής. Έτσι, θα τρέξουν εκδηλώσεις διάσπαρτα σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα, ενώ για πρώτη χρονιά θα φτιαχτούν έξι χριστουγεννιάτικα χωριά, ένα σε κάθε δημοτική κοινότητα (με εξαίρεση το 1ο Δημοτικό Διαμέρισμα που περιλαμβάνει την πλατεία Συντάγματος, στην οποία κάθε χρόνο γίνονται εκδηλώσεις). Τα χωριά θα στηθούν στις πλατείες των συνοικιών και θα τηρούνται αυστηρά όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα, ώστε όλοι να νιώθουν ασφαλείς. Θα υπάρχουν δραστηριότητες, κεράσματα, hand painting και διάφορα εκπαιδευτικά δρώμενα,

δεν είναι απλά

πάντα στους εξωτερικούς χώρους. Έχουμε σχε-

προτεραιότητα.

μην έχουμε εκπλήξεις, δυσκολίες και ακυρώσεις.

Πρέπει να έχουν πρόσβαση όλοι οι άνθρωποι στον αθλητισμό, στον πολιτισμό και στη δια βίου μάθηση».

διάσει το πρόγραμμα πολύ προσεκτικά, ώστε να Εξάλλου, κάποια στιγμή θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τον κορωνοϊό και όχι να έχουμε μονίμως φοβική αντιμετώπιση. Τηρώντας τα μέτρα, όλα μπορούν να γίνουν και να συνεχίσουμε τις ζωές μας, με βασικό όπλο μας το εμβόλιο. Επιπλέον, εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά θα πραγματοποιούνται σε όλες τις δομές του ΟΠΑΝΔΑ, ενώ στα μουσεία μας θα πραγματοποιούνται εκπαιδευτικά προγράμματα μουσειοπαιδαγωγικής προσέγγισης, ώστε το μουσείο να γίνει μια θελκτική δραστηριότητα για τα παιδιά. Άλλη μία πολύ σημαντική δράση είναι η στήριξη των θεάτρων που ανήκουν στα όρια του Δήμου. Ο ΟΠΑΝΔΑ, λοιπόν, επενδύει στο θέατρο και αγοράζει παραστάσεις σε θέατρα σε όλη την Αθήνα, από το 1ο μέχρι το 7ο διαμέρισμα, ώστε ενήλικο κοινό και παιδιά να δουν παραστάσεις δωρεάν σε όλη την πόλη. Το όφελος είναι διπλό· και στηρίζουμε τους καλλιτέχνες και δίνουμε τη δυνατότητα στους δημότες να έχουν πρόσβαση σε όποια παράσταση επιλέξουν. Τέλος, φέτος μας περιμένει πάλι το mapping στη Βουλή με ένα πρόγραμμα παραμυθένιο, για το διάστημα 21-23 Δεκεμβρίου.

Ποια από τα προβλήματα που υπάρχουν στην πόλη και προκύπτουν είτε στη δική σας καθημερινότητα είτε στις συζητήσεις σας με τους δημότες θα θέλατε να βελτιώσετε πρωτίστως; Όπως σας είπα, οι υποδομές είναι πολύ παλιές, γεγονός που οφείλεται στην ίδια την πόλη και την ιστορία της. Για μένα, όταν θέλεις να απευθύνεσαι στους δημότες με αξιοπρέπεια, πρέπει να τους παρέχεις και την αντίστοιχη υποδομή, το κατάλληλο προσωπικό και αξιόλογα προγράμματα. Αυτό είναι ψηλά στην ατζέντα μας, όπως σας είπα. Άλλο ένα πρόβλημα είναι η προσβασιμότητα. Η ίδια η πόλη δεν είναι φτιαγμένη με φιλικό τρόπο απέναντι σε άτομα με αναπηρία. Αυτό είναι κάτι που μας απασχολεί περισσότερο τον τελευταίο καιρό, αλλά θα έπρεπε να μας απασχολεί πάντα. Μέσα στα πλαίσια των ανακατασκευών των αθλητικών και πολιτιστικών δομών, εννοείται ότι έχει προβλεφθεί η προσβασιμότητα. Και αυτό είναι υποχρέωση, δεν είναι απλά προτεραιότητα. Πρέπει να έχουν πρόσβαση όλοι οι άνθρωποι στον αθλητισμό, στον πολιτισμό και στη δια βίου μάθηση. Είναι, βέβαια, μακροπρόθεσμος στόχος, όλα αυτά θα ξεκινήσουν να υλοποιούνται προς το τέλος της θητείας, λόγω διαδικασιών και λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης. Είναι μεγαλόπνοο το σχέδιο. Για μένα προσωπικά, αυτό το ζήτημα είναι πρωτεύον. Όσο ήμουν και στον Αθήνα 9.84, υλοποιήσαμε το πρόγραμμα «Θέατρο στο Ραδιόφωνο», ενώ πραγματοποιήθηκαν και διαδικτυακές συναυλίες από τον Σταυρό του Νότου. Στην πρώτη περίπτωση, υπήρχε παράλληλη διερμηνεία στην νοηματική, ενώ στη δεύτερη υποτιτλισμός για άτομα με βαρηκοΐα. Όσον αφορά τον ΟΠΑΝΔΑ, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρία, συνδιοργάνωσε με την ελληνική παραολυμπιακή επιτροπή και τον ΟΣΕΚΑ, στην πλατεία Μοναστηρακίου, ένα τουρνουά 3on3 streetball, όπου παρουσιάστηκαν 4 παραολυμπιακά αθλήματα. Επιπλέον, αν το δούμε συνολικά, και πέραν των δραστηριοτήτων του ΟΠΑΝΔΑ, η πόλη πρέπει να γίνει πιο «πράσινη», πιο φιλική, πιο προσβάσιμη και να ακολουθηθούν τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Μένω απο παιδί στον Άγιο Ελευθέριο, στα Πατήσια και τη γειτονιά μου δεν την αλλάζω με τίποτα. Θέλω να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου, ώστε η πόλη να γίνει για όλους πιο όμορφη, οι γειτονιές να αναδειχθούν, οι δημότες να έχουν ποιότητα ζωής. Κάθε μέρα από λίγο. Λίγο-λίγο γίνεται το πολύ, αλλά σίγουρα χρειάζεται πολλή δουλειά, χωρίς να υπάρχει το μαγικό ραβδί που θα τα αλλάξει όλα αμέσως. Έχουμε επίγνωση, όρεξη, διάθεση και επιμονή να το προσπαθήσουμε.

ΑΘΗΝΑ Η ΠΑΤΡΙΔΟΓΝΩΣΙΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ

Μια περιήγηση σε τόπους της Αθήνας, όπου τα ανθρώπινα πάθη και η Ιστορία διασταυρώθηκαν με τη βία και τον θάνατο. Μια καταγραφή των σκοτεινών πλευρών της αθηναϊκής πατριδογνωσίας, απ’ όπου αναβλύζει η απωθημένη αστεακή «μνήμη του αίματος».

Γράφει ο Γιάννης Ράγκος

Αριστερά: Το κτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών και η οδός Κοραή κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Δεξιά: Το ίδιο σημείο, σήμερα. photo: Κατερίνα Ράγκου

#08

ΑΘΗΝΑÏΚΉ ΤΡΙΛΟΓΊΑ (ΟΔΌΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΊΟΥ): Γη ποτισμένη με αίμα* Είναι ένα από διασημότερα τοπόσημα της Αθήνας και συνήθης τόπος διοργάνωσης πολιτικών και κοινωνικών εκδηλώσεων και δράσεων. Όμως, η Αθηναϊκή Τριλογία

στη λεωφόρο Πανεπιστημίου έχει γίνει, κατά καιρούς, και πεδίο μερικών από τα πλέον ταραχώδη γεγονότα στην ιστορία της πόλης και του νεοελληνικού κράτους.

Αν η λεωφόρος Πανεπιστημίου (σχεδιασμένη το 1859 ως βουλεβάρτο) είναι από τους ομορφότερους δρόμους του ευρωπαϊκού νότου, η φημισμένη Αθηναϊκή Τριλογία (η Ακαδημία σε σχέδια Θεόφιλου Χάνσεν ανεγερμένη στο διάστημα 1859-1885, το Πανεπιστήμιο κατασκευασμένο την περίοδο 1839-1864 σε σχέδια Χριστιανού Χάνσεν και η Εθνική Βιβλιοθήκη του Θ. Χάνσεν κτισμένη από το 1888 έως το 1902) αποτελεί αδιαμφισβήτητα «το τριάστερον αρχιτεκτονικόν στέμμα της ημετέρας πόλεως» (Αλέξανδρος Φιλαδελφεύς, Οδηγός Αθηνών, 1900). Εντούτοις, ο χώρος μπροστά στα κτήρια αυτά (η κορύφωση του αθηναϊκού νεοκλασικισμού) μετατράπηκε πολλές φορές σε ακραιφνή τόπο βίας. Τα σχετικά γεγονότα είναι απειράριθμα, εδώ υπενθυμίζονται μόνον κάποια από τα χαρακτηριστικότερα. Στα τέλη του 1896, η ελληνική κοινωνία και το πολιτικό σύστημα συγκλονίστηκαν από μια φοιτητική εξέγερση, που αρχικά πυροδοτήθηκε από την αντιπαράθεση των τελειόφοιτων της Ιατρικής Σχολής με τον καθηγητή Ιούλιο Γαλβάνη («Γαλβανικά» ή «Πανεπιστημιακά»). Τα γεγονότα ξεκίνησαν στα μέσα Δεκεμβρίου, αλλά πήραν μεγάλη έκταση στις αρχές του 1897. Στις 9 Ιανουαρίου, ο Γαλβάνης αποδοκιμάστηκε ζωηρά από ομάδα φοιτητών την ώρα που προσερχόταν για μάθημα στο Πολιτικό Νοσοκομείο (σημερινό Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων), γεγονός που οδήγησε σε επέμβαση της αστυνομίας. Τα επεισόδια επεκτάθηκαν στην οδό Σόλωνος και στα Προπύλαια, με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό ενός αστυνομικού από σφαίρα

και ενός φοιτητή από ξίφος. Η εξέλιξη αυτή, σε συνδυασμό με την απόφαση της συγκλήτου να κλείσει την Ιατρική Σχολή, οδήγησε 150 οπλισμένους φοιτητές από διάφορες σχολές στην απόφαση να καταλάβουν το Πανεπιστήμιο, με κεντρικό αίτημα την απόλυση του Γαλβάνη. Ήταν η πρώτη κατάληψη πανεπιστημιακού ιδρύματος στη νεότερη Ελλάδα. Τις επόμενες ημέρες και μετά από συνεχείς συγκρούσεις φοιτητών και αστυνομίας (με έναν διαδηλωτή νεκρό), η περιοχή γύρω από το Πανεπιστήμιο θύμιζε εμπόλεμη ζώνη, με ολόκληρη τη φρουρά της πόλης να βρίσκεται σε επιφυλακή. Τελικά, το πρωί της 18ης Ιανουαρίου και μετά από παρέμβαση καθηγητών, του μητροπολίτη Προκόπιου και του φρούραρχου Αθηνών, οι φοιτητές εγκατέλειψαν το κτήριο, αφού η κυβέρνηση Δηλιγιάννη δεσμεύτηκε για την απόλυση του Γαλβάνη και την αμνήστευση των συμμετεχόντων. Σχεδόν μισό αιώνα αργότερα, στις 22 Ιουλίου 1943, σημειώθηκαν τα πλέον αιματηρά γεγονότα στην περιοχή, κατά τη διάρκεια μεγάλης αντικατοχικής διαδήλωσης. Την ημέρα εκείνη είχε προκηρυχτεί γενική απεργία εναντίον της επέκτασης της βουλγαρικής κατοχής «εις την περιοχήν ανατολικώς του ποταμού Αξιού, πλην της πόλεως Θεσσαλονίκης» (από τη σχετική γερμανική ανακοίνωση της 14ης Ιουλίου 1943). Ο σχεδιασμός των γερμανικών δυνάμεων κατοχής προκάλεσε τη γενική αντίδραση μεγάλης μερίδας του ελληνικού λαού και το πρωί της 22ας Ιουλίου περισσότεροι από 150.000 άνθρωποι (άλλες πηγές ανεβάζουν τον αριθμό στις 400.000), υπό την καθοδήγηση του ΕΑΜ, συγκεντρώθηκαν στην οδό Πανεπιστημίου, μπροστά στα Προπύλαια. Αποδείχθηκε η μαζικότερη αντιστασιακή διαδήλωση. Όταν οι συγκεντρωμένοι επιδίωξαν να προχωρήσουν προς τη βουλγαρική πρεσβεία (περιοχή Ρηγίλλης), γερμανικές και ιταλικές δυνάμεις, με τη συνεπικουρία αρμάτων μάχης και ελληνικών σωμάτων ασφαλείας, άνοιξαν πυρ, με αποτέλεσμα τον θάνατο 30 διαδηλωτών και τον τραυματισμό περίπου 200. Μάλιστα, στη συμ-

βολή των οδών Πανεπιστημίου και Ομήρου, σκοτώθηκαν τρία μέλη της ΕΠΟΝ, γεγονός το οποίο μνημονεύεται σε αφιερωματική πλάκα που είναι σήμερα εντοιχισμένη στο κτήριο της Τράπεζας της Ελλάδος. Σημειώνεται, πάντως, πως εξαιτίας της λαϊκής αντίδρασης, η γερμανική διοίκηση αναγκάστηκε τελικά να αναστείλει την εφαρμογή της απόφασής της. Σε αυτά τα δύο συμβάντα, μπορούν να αθροιστούν ορισμένες ακόμη ενδεικτικές περιπτώσεις: οι αιματηρές συγκρούσεις κατά τη διάρκεια των «Ευαγγελικών» (1901, με αφορμή τη δημοσίευση των Ευαγγελίων στη δημοτική γλώσσα) και των «Ορεστειακών» (1903, εξαιτίας της μετάφρασης στη δημοτική της «Ορέστειας» του Αισχύλου), η εισβολή του βρετανικού τανκ στα γραφεία του ΕΑΜ στην παρακείμενη οδό Κοραή κατά τη διάρκεια των «Δεκεμβριανών» (1944, η σκηνή έχει αποτυπωθεί σε κινηματογραφικά πλάνα της εποχής), οι σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας τη δεκαετία του ’50 για το Κυπριακό (με νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες), τα γεγονότα των «Ιουλιανών» (Καλοκαίρι 1965) και της Νομικής (περίοδος δικτατορίας, Φεβρουάριος 1973) και πολλά ανάλογα περιστατικά από τη μεταπολίτευση έως τις μέρες μας. Κοντολογίς, δίπλα στον συμβολισμό των «ναών της μάθησης», βοούν η βία και ο θάνατος.

*Παράφραση του τίτλου της ινδικής

ταινίας «Γη ποτισμένη με ιδρώτα» (Mother India) του Μεχμπούμπ Καν (1957).

Ο Γιάννης Ράγκος (1966) είναι ανεξάρτητος (freelance) δημοσιογράφος και συγγραφέας. Τελευταίες εκδόσεις του: το αστυνομικό μυθιστόρημα Μυρίζει αίμα (Καστανιώτης, 2019) και το κόμικ Ληστές (Polaris, 2020) σε σενάριο δικό του και σχέδια Γιώργου Γούση.

Η Κiki φοράει τις ελληνικές της συνήθειες… …και κάνει στάση στα στενά του Συντάγματος για κρασί και φαγητό. Σε έναν μικρό, ευχάριστο και στυλάτο wine bar στην Ηπίτου, χωράνε 37 διαφορετικές ετικέτες κρασιού για όλα τα γούστα. Αν δε θες να περιοριστείς σε ένα είδος, μπορείς να δοκιμάσεις όσες γεύσεις και αρώματα θες, αφού προσφέρονται και σε ποτήρι. Δυνατό χαρτί της Κiki de Grèce είναι και η κουζίνα της· σου κάνει το τραπέζι υπό τους ήχους της χαλαρής jazz, με διαλεγμένες ελληνικές πρώτες ύλες υψηλής ποιότητας, αλλά σε προσιτές τιμές. Και επειδή το κρασί και το φαγητό είναι δύο παλιοί αγαπημένοι που δεν χορταίνουν ποτέ να συναντιούνται, το team του μαγαζιού είναι έτοιμο να προτείνει τους καλύτερους συνδυασμούς τους!

Ηπίτου 4, Σύνταγμα 210 32 11 279 Kiki de Grèce @kikidegrece

Για τις μέρες των Χριστουγέννων, πιάτα ημέρας προστίθενται στο μενού με τη βελουτέ σούπα από κάστανο, το φιλέτο αγριογούρουνο και την πάπια με σάλτσα από φρούτα του δάσους να δίνουν τον εορταστικό ρυθμό.

Αγκαλιάσματα Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τον Κόσμο, μπορούμε όμως να τον αγκαλιάσουμε, αγκαλιάζοντας ένα από τα πλάσματά του. Martin Buber, 1878-1965, φιλόσοφος

Νικολέτα

Αγκαλιές. Άσματα αγάπης, τρυφερότητας. Φωλιές ασφάλειας. Ενώσεις σωμάτων. Έρευνες λένε ότι με το να αγκαλιαζόμαστε καθημερινά βοηθάμε τον εαυτό μας να παραμείνει υγιής σε ψυχολογικό, πνευματικό και σωματικό επίπεδο. Αλλά και να μην το λέγανε οι έρευνες, είναι κάτι που νιώθουμε. Το ξέρουμε οι άνθρωποι που μπλέκουμε τα δάχτυλα, τα μπράτσα, τα στήθη μας και αφήνουμε μαζί ένα «αχ» ανακούφισης να βγει από μέσα μας. Το μαθαίνουν οι μανάδες, ακόμη καλύτερα, από τη στιγμή που παίρνουν για πρώτη φορά αγκαλιά το νεογέννητό τους, κι ας μην το διάβασαν σε κανένα επιστημονικό άρθρο. Το ξέρει και το παιδί μετά, που απλώνει τα χέρια του και την ζητάει. Οι σύντροφοι, δε, πλάθουν κόσμους ολόκληρους με τα χέρια σε κυκλωτική στάση. Να τις δίνουμε τις αγκαλιές απλόχερα. Και να τις δεχόμαστε αβίαστα.

Φωτογραφίες: Θεανώ Μανουδάκη | fb: @theanophotography

Δημήτρης & Μαρία Πατέρας και κόρη. Δεν υπάρχει ποτέ πτώση, όταν υπάρχει αγκαλιά.

Εργάτες Χέρια τραχιά και δημιουργικά.

Κατερίνα & Ελπίδα Δυο-δυο ατενίζουμε το μέλλον.

Μαρία, Βαγγέλης & Σέρλοκ Το κόκκινο σκορπάει παντού.

κα Φρειδερίκη & κος Κώστας 40 χρόνια μαζί. Αμέτρητες οι αγκαλιές.

Μάρθα & Χρήστος Μάνα και γιος. Σε πείσμα των… καιρών. Η αγκαλιά συμβαίνει.

Μαριάννα & Έκτορας Αφιερωμένη στον Έκτορα που έφυγε μετά από 16 χρόνια

Χριστούγεννα στην Αθήνα πίου, ζεστές σοκολάτες, μένου το σ ι ν ο ι χ ρ κ ύ , α ή ο ρ δ , ελπί ως, ζεστασιά, θαλπω Λαμπάκια, αγιοβασίληδες, φ ης και γέμισε μουσικές, δρώμενα, ημένους. Η πόλη έβαλε τα καλά τ π α γ α μ ε ς έ ι λ α κ γ α δώρα, έργα τέχνης, πορείες, στολισμένα μ παράκια και εστιατόρια, μυρωδιές, κάλαντα, γλυκιές

φιχτά πιασίματα, ηχηρά τσουγκρίσματα. νύχτες, σ καλημέρες, μεθυσμένες καλη Τα Χριστούγεννα είναι για την πόλη και η πόλη για τα Χριστούγεννα.

Φρόντισε

και αγαπημ φέτος να τα περάσεις αγκαλιασμένος με φίλους ς ιστορίες. με όσους θέλεις να δημιουργείς μαζί του

Photo: Κωνσταντίνος Δρακάτος

ένους,

Η Τεχνητή νοημοσύνη στο θέατρο Φούρνος Το θέατρο Φούρνος ιδρύθηκε το 1993 με στόχο να λειτουργήσει σαν ένα κέντρο στο οποίο θα συναντιούνται οι τέχνες, η τεχνολογία και η επιστήμη τόσο σε δημιουργικό όσο και σε ερευνητικό επίπεδο. Υπήρξε πρωτοπόρο στον χώρο της ψηφιακής τέχνης, δημιουργώντας επί σειρά ετών το Διεθνές Φεστιβάλ Τέχνης και Τεχνολογίας «Mediaterra». Από το 2000 δόθηκε μεγαλύτερη βάση στο θέατρο και στις παραστατικές τέχνες με την Κεντρική

Περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση θα βρείτε στην ιστοσελίδα του θεάτρου fournos-culture.gr

Σκηνή του θεάτρου, στην οποία παρουσιάζονται επιλεγμένες παραστάσεις από το διεθνές και ελληνικό ρεπερτόριο και την Παιδική Σκηνή με άξονα ότι τα άτομα μπορούν και χρειάζεται από πολύ μικρή ηλικία να προσεγγίζουν τις τέχνες. Η επιστημονική σκοπιά επιστρέφει φέτος στο θέατρο Φούρνος με την έκθεση «Τεχνητή Νοημοσύνη». Ο Μάνθος Σαντοριναίος, μετά από μια μεγάλη περίοδο έρευνας, παρουσιάζει μία ατομική έκθεση - εγκατάσταση - αφηγηματικό περιβάλλον, στον παλιό κινηματογράφο Άλφαβιλ, στο κτήριο του Θεάτρου Φούρνος. Με τη συμμετοχή του κοινού, θα διερευνηθεί ο τρόπος που η ψηφιακή τεχνολογία μπορεί να αξιοποιηθεί από τους ανθρώπους για να δημιουργήσουν τον δικό τους ελεύθερο κόσμο, ενάντια σε κάθε παράλογη εξουσία.

ΘΕΑΤΡΟ ΦΟΥΡΝΟΣ

Τ: 21 0646 0748 | FB: @fournostheatre fournos-culture.gr ΠΟΤΑΚΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ;

ΝΑΙ!

Jimmy’s Hall για κάθε Χριστουγεννιάτικη νύχτα! Από τα αγαπημένα μας μπαρ στα Εξάρχεια, το Jimmy’s Hall έγινε πολύ γρήγορα καθαρόαιμο αθηναϊκό στέκι, αφού κατέφθασε στην πόλη με σκοπό να δημιουργήσει την πιο φιλική ατμόσφαιρα ανάμεσα στα τραπέζια του. Καφές από το πρωί, που μπορεί να συνοδεύεται από χειροποίητα αλμυρά (νόστιμα σαντουϊτσάκια για τη λιγούρα) και γλυκά πιάτα, ενώ τα απογεύματα οι ζεστές, γευστικές σοκολάτες έχουν την τιμητική τους. Τα βράδια το μπαρ γεμίζει με κλασικά και πιο παιχνιδιάρικα ποτά, συντροφιά με χαλαρές μουσικές επιλογές, ώστε η τρέλα της καθημερινότητας να μένει έξω από τις πόρτες του Jimmy’s Hall.

Ναι, ο ιδιοκτήτης λέγεται Δημήτρης, αλλά το όνομα προέρχεται από την ομώνυμη ταινία του Κεν Λόουντς, της οποίας η αισθητική έχει περάσει και στην ιδιοσυγκρασία του μαγαζιού.

JIMMY’S HALL

Ιπποκράτους 146, Αθήνα | τ: 213 03 76 639 fb: Jimmy’s Hall | ig: jimmyshallbar

ohh ho ho ho boy!

Το καλύτερο χριστουγεννιάτικο δώρο για τον εαυτό σου; Γλυκές και αληθινές κουβέντες στα τραπεζάκια που σε καλούν στην Αρχελάου. Το χριστουγεννιάτικο πνεύμα έρχεται να ταράξει ευχάριστα την καθημερινότητά μας, μία επίσκεψη στο «Ohh Boy» επιβάλλεται! Φροντίδα, ζεστασιά, οικειότητα, μία ευκαιρία να ξεφύγεις από την καθημερινότητα στην καρδιά της φωτισμένης πόλης. To «Ohh Boy» έχει καταλήξει να είναι ένα από τα αγαπημένα στέκια της πόλης, για κάθε εποχή και διάθεση. Η μυρωδιά του καφέ και του φρεσκοψημένου βουτύρου σε καλεί από το πρωί να ξεκινήσεις τη μέρα σου στα χαρακτηριστικά τραπεζάκια με τα φρέσκα λουλούδια. Ό,τι σερβίρεται είναι χειροποίητο, φτιαγμένο από πρώτης ποιότητας υλικά. Επιλογές φουρνιστές, δημιουργικές συνταγές για brunch, ελαφριά γεύματα και σάντουιτς, vegan γεύσεις και κολασμένα γλυκά συνθέτουν ένα μενού που σε κάνει να θέλεις να τα δοκιμάσεις όλα, ενώ τα επιλεγμένα κρασιά, οι μπίρες από μικρές ελληνικές ζυθοποιίες και τα δροσερά cocktails συνοδεύουν άψογα τις αλμυρές επιλογές.

INFO:

OHH BOY ΑΡΧΕΛΆΟΥ 32, ΠΑΓΚΡΆΤΙ Τ.: 211 18 38 340 FB: @ohhboygr IG: ohhboy_ath

www.ohhboy.gr

ΒΙΒΛΊΟ (ΤΟ) ΟΥΣ.: ΟΜΟΙΌΣΧΗΜΑ ΦΎΛΛΑ ΧΑΡΤΙΟΎ ΣΥΡΑΜΜΈΝΑ ΣΕ ΤΌΜΟ || ΈΝΤΥΠΟ ΣΎΓΓΡΑΜΜΑ. ΤΟ ΛΕΞΙΚΌ ΔΊΝΕΙ ΜΊΑ ΕΡΜΗΝΕΊΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΊΟΥ Η ΟΠΟΊΑ ΑΦΟΡΆ ΜΟΝΆΧΑ ΤΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΙΚΌ ΤΟΥ. ΛΟΓΙΚΌ. ΈΤΣΙ ΘΑ ΈΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΆΝΕΙ ΈΝΑ ΛΕΞΙΚΌ. Ο ΙΣΠΑΝΌΣ ΣΥΓΓΡΑΦΈΑΣ CARLOS RUIZ ZAFÓN, ΈΧΕΙ ΠΕΙ: «ΜΠΉΚΑ ΜΈΣΑ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΊΟ ΚΑΙ ΑΝΈΠΝΕΥΣΑ ΕΚΕΊΝΟ ΤΟ ΆΡΩΜΑ ΧΑΡΤΙΟΎ ΚΑΙ ΜΑΓΕΊΑΣ ΠΟΥ, ΠΕΡΙΈΡΓΩΣ, ΚΑΝΈΝΑΣ ΠΟΤΈ ΔΕΝ ΣΚΈΦΤΗΚΕ ΝΑ ΕΜΦΙΑΛΏΣΕΙ». ΑΥΤΉ ΕΊΝΑΙ Η ΆΛΛΗ ΔΙΆΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΊΟΥ, ΑΥΤΉ ΠΟΥ «ΠΑΡΑΛΕΊΠΕΙ» ΤΟ ΛΕΞΙΚΌ ΚΑΙ ΠΟΥ ΜΌΝΟ ΑΝ ΕΊΣΑΙ ΛΊΓΟ ΑΝΟΙΧΤΌΣ ΣΤΑ ΜΑΓΙΚΆ, ΘΑ ΣΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΊ. Βιβλία. Γνώση, παρέα, ταξίδι, συναισθήματα. Άτοποι τόποι. Το βιβλίο είναι το πιο απλό και το πιο περίπλοκο πράγμα στον κόσμο. Ράγες πάνω σε χαρτί: λέξεις που συνδέονται μ’ άλλες λέξεις και δημιουργούν εικόνες, νοήματα, προθέσεις. Μαύρες καλοσχηματισμένες κηλίδες, κοινώς αναγνωρίσιμες, τόσο διαφορετικά τοποθετημένες στην κάθε περίπτωση όμως, που δημιουργούν έναν άλλο κόσμο, πολλές φορές καθόλου χάρτινο. Τι είναι αυτό που μας κάνει να ανυπομονούμε να ξαναπιάσουμε στα χέρια μας το βιβλίο από το σημείο που βάλαμε τον σελιδοδείκτη; Να σκεφτόμαστε την ιστορία του τις ώρες που δεν μπορούμε να το συνεχίσουμε; Τι είναι αυτό που μας κάνει να το σέρνουμε μαζί μας σε όλο το σπίτι, στο λεωφορείο, στη δουλειά, στη θάλασσα; Νομίζω πως η μαγεία των βιβλίων κρύβεται ακριβώς στην απλότητά τους. Λέξεις και χαρτί. Κι έπειτα, όσοι κόσμοι μπορείς και δεν μπορείς να φανταστείς, απλώνονται μπροστά σου.

ΣΥΝΈΝΤΕΥΞΗ TOY ΧΆΡΗ ΝΙΚΟΛΑΚΆΚΗ Δ/ΝΤΗ ΤΩΝ ΕΚΔΌΣΕΩΝ BELL

ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL Πανδημία. Πόσο επηρέασε τον χώρο του βιβλίου γενικά και τις εκδόσεις σας ειδικά; Η πανδημία ήταν ένα ισχυρό σοκ για τον χώρο του βιβλίου, όπως και για κάθε πτυχή της οικονομίας και της ζωής μας. Στην πρώτη φάση της, στο πρώτο λοκντάουν του Μαρτίου του 2020 –που ήταν κάτι το πρωτόγνωρο για όλους– ο κόσμος πάτησε «παύση» στην καθημερινότητά του και βρέθηκε ξαφνικά με ελεύθερο χρόνο που δεν ήξερε πώς να τον περάσει. Μέρος του χρόνου αυτού κλήθηκαν να καλύψουν τα βιβλία. Κάπως έτσι είδαμε να εκτοξεύονται και οι πωλήσεις τους μέσω των e-shops. Η συνέχεια δεν ήταν εξίσου θεαματική για τον χώρο του βιβλίου και την ανάγνωση γενικότερα. Σχεδόν δύο χρόνια μετά, μπορούμε να πούμε ότι το παρατεταμένο κλείσιμο των βιβλιοπωλείων, οι αναγκαίοι περιορισμοί, οι οικονομικές δυσκολίες που έφερε η πανδημία και η αβεβαιότητα έχουν βλάψει και τον κλάδο μας. Χωράει η εποχή μας αισθηματικά ρομαντικά μυθιστορήματα; Αναμφίβολα ναι. Κάθε εποχή. Η αγάπη, ο ρομαντισμός βρίσκονται παντού. Είναι η κινητήριος δύναμη όλων — κι ας υποτιμούμε συχνά την πλευρά αυτή. Στα περισσότερα μυθιστορήματα –είτε αυτά χαρακτηρίζονται ως κοινωνικά, είτε ακόμη και θρίλερ ή τρόμου– τα πάντα περιστρέφονται γύρω από την αγάπη ή και τον έρωτα. Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια των εκδόσεων BELL; Συνεχίζετε να σχεδιάζετε παρά την αβεβαιότητα; Μα δεν γίνεται να σταματήσουμε να σχεδιάζουμε. Αλίμονο. Θα συνεχίσουμε να ψάχνουμε για ωραία βιβλία που πιστεύουμε πως αξίζει να τα ανακαλύψει ο κόσμος και να προσπαθούμε να βάλουμε το δικό μας λιθαράκι στη διεύρυνση του αναγνωστικού κοινού. Τι είναι οι εκδόσεις BELL τελικά; Είναι τα αγαπημένα βιβλία της παιδικής μας ηλικίας –οι εκδόσεις που έμαθαν στους Έλληνες αναγνώστες τι σημαίνει ποιοτική, σύγχρονη, ευπώλητη λογοτεχνία, είναι τα πρώτα βιβλία τσέπης στην Ελλάδα που εξελίχθηκαν σε κάτι εντελώς φρέσκο και δυναμικό τα τελευταία χρόνια, είναι τα βιβλία-απόδειξη ότι το διάβασμα είναι ο καλύτερος και ο πιο διαχρονικός τρόπος ψυχαγωγίας. Μια ευχή για τη νέα χρονιά. Να σταματήσουμε να λέμε όχι για το όχι, να σκεφτόμαστε περισσότερο, να μην θεωρούμε πως τα γνωρίζουμε όλα, να ακούμε τους ειδικούς για θέματα που δεν διαθέτουμε τις κατάλληλες, εξειδικευμένες γνώσεις. Ακούγονται σαν πολλές ευχές, αλλά στην ουσία είναι μία.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ BELL

ΟΙ ΕΚΔΌΣΕΙΣ BELL ΔΗΜΙΟΎΡΓΗΣΑΝ ΤΟ 1982 ΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΣΕΙΡΆ ΒΙΒΛΊΩΝ POCKET, ΤΑ ΓΝΩΣΤΆ BELL BEST SELLER, ΚΑΙ ΕΊΝΑΙ Ο ΕΚΔΟΤΙΚΌΣ ΟΊΚΟΣ ΠΟΥ ΓΝΏΡΙΣΕ ΣΤΟΥΣ ΈΛΛΗΝΕΣ ΣΠΟΥΔΑΊΟΥΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΊΣ ΜΕ ΠΑΓΚΌΣΜΙΑ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΊΑ: ΑΠΌ ΤΟΝ KEN FOLLETT ΚΑΙ ΤΟΝ JOHN LE CARRÉ, ΜΈΧΡΙ ΤΟΝ THOMAS HARRIS ΚΑΙ ΤΗ HARPER LEE. ΑΠΌ ΤΟ 2016 ΟΙ ΕΚΔΌΣΕΙΣ BELL ΜΠΉΚΑΝ ΔΥΝΑΜΙΚΆ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΧΏΡΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΉΣ ΜΥΘΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΊΑΣ. ΣΉΜΕΡΑ, ΣΤΗ ΣΕΙΡΆ BELL BEST SELLER, ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΕΡΊΠΤΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΊΑ, ΕΚΔΊΔΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΑΛΎΤΕΡΕΣ CRIME ΣΕΙΡΈΣ ΞΈΝΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΉΝΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΈΩΝ, ΕΝΏ ΌΛΑ ΤΑ ΥΠΌΛΟΙΠΑ ΒΙΒΛΊΑ ΤΩΝ ΕΚΔΌΣΕΩΝ BELL, ΠΟΥ ΚΑΛΎΠΤΟΥΝ ΈΝΑ ΕΥΡΎ ΦΆΣΜΑ ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΊΑΣ, ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΎΝ ΜΌΝΟ ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΊΑ, ΣΕ ΚΑΝΟΝΙΚΌ ΜΈΓΕΘΟΣ ΚΑΙ ΠΆΝΤΟΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΆΡΙΣΤΗ ΠΟΙΌΤΗΤΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΦΡΆΣΕΩΝ, ΤΩΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΏΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΉΣ ΤΩΝ BELL!

www.harlenic.gr

ΖΩΕΣ ΣΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΡΕΥΜΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ Εκδόσεις BELL

Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

WILBUR SMITH Εκδόσεις BELL

ΠΟΤΕ

KEN FOLLETT Εκδόσεις BELL

EΚΔΟΣΕΙΣ ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ ΞΕΚΙΝΉΣΑΜΕ ΤΟ 1985 ΕΚΔΊΔΟΝΤΑΣ ΒΙΒΛΊΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΉΣ. ΣΥΜΒΆΛΑΜΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΆ ΣΤΗΝ ΚΑΘΙΈΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΉΣ ΟΡΟΛΟΓΊΑΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΉΣ, ΓΕΓΟΝΌΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΆΝΕΙ ΠΟΛΎ ΠΕΡΉΦΑΝΟΥΣ ΜΈΧΡΙ ΚΑΙ ΣΉΜΕΡΑ. ΣΤΗ ΣΥΝΈΧΕΙΑ, ΕΔΡΑΙΩΘΉΚΑΜΕ ΣΤΟΝ ΧΏΡΟ ΤΟΥ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟΎ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΟΎ ΒΙΒΛΊΟΥ ΚΑΙ ΕΠΕΚΤΑΘΉΚΑΜΕ ΣΤΗΝ ΕΚΛΑΪΚΕΥΜΈΝΗ ΕΠΙΣΤΉΜΗ, ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΌΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΉ ΒΕΛΤΊΩΣΗ, ΤΟ ΕΥ ΖΗΝ. ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΧΡΌΝΙΑ ΜΠΉΚΑΜΕ ΔΥΝΑΜΙΚΆ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΧΏΡΟ ΤΗΣ ΠΕΖΟΓΡΑΦΊΑΣ, ΠΑΓΚΌΣΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΉΣ, ΚΑΙ ΠΡΌΣΦΑΤΑ ΣΤΟΝ ΧΏΡΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙ-

www.klidarithmos.gr

ΚΟΎ ΒΙΒΛΊΟΥ. ΣΕ ΌΛΗ ΤΗΝ ΠΟΡΕΊΑ ΜΑΣ, ΉΤΑΝ ΚΑΙ ΕΊΝΑΙ ΠΟΛΎ ΣΗΜΑΝΤΙΚΌ ΝΑ ΜΕΤΑΦΈΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΕΞΙΌΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΠΤΎΞΑΜΕ ΚΑΤΆ ΤΗΝ ΈΚΔΟΣΗ ΒΙΒΛΊΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΉΣ ΚΑΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΏΝ ΣΥΓΓΡΑΜΜΆΤΩΝ –ΕΠΙΛΟΓΉ ΤΊΤΛΩΝ ΜΕ ΑΞΊΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΏΣΤΗ, ΈΜΦΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΙΌΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΕΤΆΦΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΜΈΛΕΙΑ, ΠΡΟΣΟΧΉ ΣΤΗ ΛΕΠΤΟΜΈΡΕΙΑ– ΣΕ ΌΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΆΔΟΥΣ ΠΟΥ ΕΠΕΚΤΑΘΉΚΑΜΕ. ΑΥΤΉ ΠΑΡΑΜΈΝΕΙ Η ΦΙΛΟΣΟΦΊΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΠΆΘΕΙΑ ΜΑΣ ΕΠΙΚΕΝΤΡΏΝΕΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΌ: ΝΑ ΠΡΟΣΦΈΡΟΥΜΕ ΒΙΒΛΊΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΓΝΏΣΤΗ ΠΟΥ ΑΞΊΖΟΥΝ ΤΟΝ ΧΡΌΝΟ ΤΟΥ.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ

ΦΛΕΓΌΜΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ

MEXICAN GOTHIC

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ

Κατηγορία: Ιστορικό Μυθιστόρημα

Κατηγορία: Φαντασίας

Κατηγορία: Ιστορικό Μυθιστόρημα

Μετάφραση: Βάσια Τζανακάρη

Μετάφραση: Έφη Τσιρώνη

Μετάφραση: Βάσια Τζανακάρη

Σελίδες: 376

Σελίδες: 408

Σελίδες: 376

Το Τσάπελ Κροφτ είναι ένα γραφικό βρετανικό χωριό στην περιοχή του Σάσεξ. Η ζωή κυλάει φαινομενικά ήρεμα, αλλά πίσω από τη βουκολική γαλήνη και τις τοπικές παραδόσεις κρύβεται μια κοινωνία καταπιεσμένη, διεστραμμένη, κλεισμένη στη σιωπή, με πολλά ένοχα μυστικά. Σ’ αυτό το περιβάλλον εγκαθίσταται με δυσμενή μετάθεση η ιερέας Τζακ Μπρουκς με την έφηβη κόρη της, τη Φλο. Η Τζακ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την ενορία της στο Νότιγχαμ έπειτα από ένα τραγικό συμβάν. Από την πρώτη στιγμή της έλευσής τους στο χωριό, αντιμετωπίζουν παράξενες καταστάσεις, από ατυχήματα μέχρι απειλές για τη ζωή τους. Το σκοτεινό παρελθόν της Τζακ έρχεται ξανά στο προσκήνιο, όταν πληροφορείται πως ο καταδικασμένος για τον φόνο του άντρα της αδερφός της, πρόκειται να αποφυλακιστεί. Πτώματα ξεθάβονται, άνθρωποι που θεωρούνταν εξαφανισμένοι αποδεικνύεται ότι έχουν δολοφονηθεί και το άγνωστο σκοτεινό παρελθόν της Τζακ κινδυνεύει να αποκαλυφθεί.

Μια νεαρή κοσμική ανακαλύπτει τα στοιχειωμένα μυστικά ενός παλιού αρχοντικού στο Μεξικό της δεκαετίας του 1950. Το πολυαναμενόμενο best seller της Silvia Moreno-Garcia είναι μια προκλητική ηλεκτρισμένη ιστορία τρόμου, τοποθετημένη σε μια σκοτεινή έπαυλη στο Μεξικό της δεκαετίας του ‘50. Η Moreno-Garcia, της οποίας η γραφή προσομοιάζει με το στιλ των Daphne du Maurier και Guillermo del Toro, πειραματίζεται με τη φόρμα των gothic θρίλερ, χτίζοντας μια στοιχειωτική αφήγηση γύρω από τους αινιγματικούς χαρακτήρες των πρωταγωνιστών.

Καλωσορίσατε στο μυστικό φαρμακείο. Κρυμμένο στα βάθη του Λονδίνου του δέκατου όγδοου αιώνα, εκτελεί για την πελατεία του κάποιες πολύ ιδιαίτερες παραγγελίες. Γυναίκες απ’ όλη την πόλη συζητούν ψιθυριστά για μια μυστηριώδη γυναίκα, τη Νέλα, η οποία πουλάει καλά κρυμμένα δηλητήρια για να τα χρησιμοποιήσουν ενάντια στους καταπιεστικούς συζύγους τους. Όμως ο σκοτεινός κόσμος της Νέλα θα αρχίσει να κινδυνεύει όταν η νεότερη πελάτισσά της, η δωδεκάχρονη Ελάιζα, κάνει ένα μοιραίο λάθος. Διακόσια χρόνια αργότερα, η επίδοξη ιστορικός Καρολάιν Πάρσγουελ ανακαλύπτει ένα παμπάλαιο μπουκαλάκι φαρμακοποιού στον Τάμεση και αρπάζει την ευκαιρία να ερευνήσει την προέλευσή του σε μια προσπάθεια να ξεχάσει τη φρικτή προδοσία του άπιστου συζύγου της. Όταν όμως ανακαλύπτει τη σύνδεση ανάμεσα στο μπουκαλάκι και τις άλυτες εδώ και αιώνες δολοφονίες της φαρμακοποιού, το ταραχώδες παρόν της Καρολάιν προσκρούει σε μια εκρηκτική ιστορία, η οποία δένει τη μοίρα της με τη μοίρα της Νέλα και της Ελάιζα, και παίρνει μια απρόσμενη τροπή που διαπερνά το φράγμα του χρόνου.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ

EΚΔΟΣΕΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ Η ΣΎΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΉ ΙΔΡΎΘΗΚΕ ΤΟ 1972. Η ΑΝΆΓΚΗ ΤΗΣ ΊΔΡΥΣΉΣ ΤΗΣ ΠΡΟΈΚΥΨΕ ΑΠΌ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΌΤΗΤΑ ΝΑ ΕΚΔΟΘΟΎΝ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΔΟΘΟΎΝ ΠΛΑΤΙΆ ΣΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ ΤΑ ΈΡΓΑ ΤΩΝ ΜΑΡΞ-ΈΝΓΚΕΛΣ-ΛΈΝΙΝ, ΏΣΤΕ ΝΑ ΓΊΝΕΙ ΚΤΉΜΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΉΣ ΤΆΞΗΣ, ΤΩΝ ΠΛΑΤΙΏΝ ΛΑΪΚΏΝ ΣΤΡΩΜΆΤΩΝ, Η ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΊΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΎ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΎ. ΠΕΝΉΝΤΑ ΧΡΌΝΙΑ ΜΕΤΆ, ΟΙ ΕΚΔΌΣΕΙΣ ΜΑΣ ΣΥΝΕΧΊΖΟΥΝ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΎΝ ΑΥΤΌΝ ΤΟ ΣΚΟΠΌ. ΠΆΝΤΑ ΜΕ ΟΔΗΓΌ ΤΟ ΣΎΝΘΗΜΑ «Η ΓΝΏΣΗ ΕΊΝΑΙ ΔΎΝΑΜΗ», ΤΑ ΒΙΒΛΊΑ ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙ Ο ΑΝΑΓΝΏΣΤΗΣ ΣΤΟΝ ΕΚΔΟΤΙΚΌ ΜΑΣ ΟΊΚΟ –ΠΟΛΙΤΙΚΆ, ΙΣΤΟΡΙΚΆ, ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΆ, ΒΙΒΛΊΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΈΧΝΗ, ΑΚΌΜΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΚΆ– ΤΟΝ ΒΟΗΘΟΎΝ ΝΑ ΓΝΩΡΊΣΕΙ ΤΟΥΣ ΝΌΜΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΈΠΟΥΝ ΤΗ ΦΎΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΊΑ, ΓΕΝΙΚΌΤΕΡΑ ΤΟΝ ΚΌΣΜΟ ΓΎΡΩ ΜΑΣ, ΏΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΈΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΝ ΑΛΛΆΞΟΥΜΕ.

www.sep.gr

Ιδεολογική Επιτροπή της ΚΕ του ΚΚΕ & Τμήμα Δικαιοσύνης και Λαϊκών Ελευθεριών της ΚΕ του ΚΚΕ, Η συνταγματική έκφραση της δικτατορίας του κεφαλαίου. Η Σύγχρονη Εποχή εγκαινιάζει μια νέα σειρά εκδόσεων, στην οποία διερευνώνται τα προβλήματα Δικαίου και γενικότερα η λειτουργία του εργατικού κράτους, η αλληλεπίδραση των αλλαγών στο εποικοδόμημα και στην οικονομία κατά τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ο αιώνα, καθώς και η συσχέτιση των αλλαγών του αστικού, νομικού και πολιτικού εποικοδομήματος με την ανάπτυξη της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας. Η συγκεκριμένη έκδοση αναδεικνύει το ταξικό περιεχόμενο του αστικού Συντάγματος και τον ρόλο του στην εδραίωση και ενίσχυση της δικτατορίας του κεφαλαίου. Παράλληλα, επιδιώκει να «φωτίσει» τη συνεχή προσαρμογή του Συντάγματος στις ανάγκες της αστικής τάξης, όπως φάνηκε και από την τελευταία συνταγματική αναθεώρηση. Λευτέρης Χαρωνίτης, Μια εποχή. Μνήμες... και σκέψεις σκόρπιες για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο. Το βιβλίο του Λευτέρη Χαρωνίτη σε καμιά περίπτωση δεν έχει την πρόθεση να αποτελέσει μια τελική αποτίμηση του έργου του Θόδωρου Αγγελόπουλου, ούτε να γίνει ένα ακόμα βιβλίο «αναμνήσεων». Η βιωματική αφήγηση των γεγονότων, αλλά και η περιγραφή του ίδιου του Θόδωρου Αγγελόπουλου από τον Λευτέρη Χαρωνίτη –σε μια σκηνοθέτη προς σκηνοθέτη προσέγγιση– έχει ξεχωριστή αξία, γιατί βοηθάει και αυτή από την πλευρά της στο να φωτιστούν πλευρές της προσωπικότητας και του έργου του δημιουργού. Συμβάλλει στην ανάδειξη πληροφοριών σε σχέση με το πλαίσιο που δημιούργησε ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ενταγμένη στο φόντο και των ιστορικών γεγονότων του 20ου αιώνα και των ιδιαίτερων εξελίξεων που δρομολογούνταν στον χώρο των δημιουργών του κινηματογράφου. Στρατής Δουνιάς, Ο θησαυρός του παππού, σε εικονογράφηση Κωνσταντίνου Ρουγγέρη. Η Κυριακή, η αγαπημένη μέρα του Χάρη, ανήκε στον παππού. Η διασκέδαση ξεκινούσε, όταν οι δυο τους άνοιγαν το χοντρό, ταλαιπωρημένο φωτογραφικό άλμπουμ του παππού, γιατί κάθε φωτογραφία ήταν μια ιστορία· ήταν μια περιπέτεια. Ώσπου μια μέρα, μια απροσεξία οδηγεί σε μια ανακάλυψη. «Εδώ κρύψαμε στις 4 Σεπτέμβρ...», η συνέχεια ήταν στη σκισμένη άκρη της φωτογραφίας. Και έτσι, ξεκινάει η περιπέτεια για να βρεθεί ο θησαυρός του παππού, το σπίτι της φωτογραφίας και η υπόλοιπη φράση...

Η ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΉ ΈΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΊΑΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΊΟΥ Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή Σελίδες 216

ΜΙΑ ΕΠΟΧΉ. ΜΝΉΜΕΣ... ΚΑΙ ΣΚΈΨΕΙΣ ΣΚΌΡΠΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΌΔΩΡΟ ΑΓΓΕΛΌΠΟΥΛΟ

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΧΑΡΩΤΙΝΗΣ Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή Σελίδες 375

Ο ΘΗΣΑΥΡΌΣ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΎ

ΣΤΡΑΤΉΣ ΔΟΥΝΙΆΣ Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή Σελίδες 101

EΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΜΠΥΛΗ Τρία νέα βιβλία από τις Εκδόσεις ΚΑΜΠΥΛΗ. Ένα θεατρικό ιστόρημα, ένα παιδικό βιβλίο και μια ποιητική συλλογή, είναι οι νέες προτάσεις μας προς το αναγνωστικό κοινό για τα Χριστούγεννα. • 1821- 2021: Χορεύοντας στον γκρεμό του δανεισμού του Κώστα Μαρδά. Διακόσια χρόνια από την επανάσταση του 1821, επτά πρωθυπουργοί - επτά χρεοκοπίες… copy paste. Μια επιθεώρηση ιστορίας για τη Δανεισμένη Ελλάδα. • 200 χρόνια ξενιτιάς της Βιβής Μακρίδου. Ένα αγόρι στο Παρίσι του σήμερα, ανακαλύπτει την ιστορία του αγάλματος της Αφροδίτης της Μήλου, αφήνοντας μια ελπίδα για την επιστροφή των Ελληνικών Αρχαίων Έργων Τέχνης στη χώρα καταγωγής τους. • Εκ Βαθέων. Κόντρα στο ρεύμα του Κωνσταντίνου Μ. Σκηνιώτη. Μια ποιητική συλλογή βαθιά προσωπική, πραγματευόμενη πολλά από τα θέματα που μας απασχόλησαν τον προηγούμενο χρόνο της καραντίνας με μια ψυχογραφική προσέγγιση. Τα παραπάνω βιβλία και πολλά ακόμα των Εκδόσεων ΚΑΜΠΥΛΗ θα τα βρείτε από την κεντρική διεύθυνση της εταιρίας στο email: secretary@kambili.gr ή τηλεφωνικά στο 210-5156810 αλλά και σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία, όπως τον ΙΑΝΟ Αθήνας και Θεσσαλονίκης, τα βιβλιοπωλεία ΠΑΤΑΚΗ, στο βιβλιοπωλείο ΕΠΙ ΛΕΞΕΙ και το βιβλιοπωλείο ΠΑΡ’ ΗΜΙΝ.

ΣΤΙΣ ΕΚΔΌΣΕΙΣ ΚΑΜΠΥΛΗ ΠΙΣΤΕΎΟΥΝ ΑΚΡΆΔΑΝΤΑ ΌΤΙ ΤΟ ΒΙΒΛΊΟ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΑΠΛΆ ΜΙΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΆ ΑΛΛΆ ΚΥΡΊΩΣ ΕΊΝΑΙ ΈΝΑΣ ΣΎΜΜΑΧΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΆΘΕΙΑ ΔΙΑΜΌΡΦΩΣΗΣ, ΕΙΔΙΚΆ ΤΗΣ ΝΈΑΣ ΓΕΝΙΆΣ, ΜΕ ΤΙΣ ΑΡΧΈΣ ΤΟΥ ΟΥΜΑΝΙΣΜΟΎ, ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΎ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΊΑΣ. ΠΡΟΣ ΤΟΎΤΟ, Η ΕΠΙΛΟΓΉ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΈΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΈΡΓΩΝ ΓΊΝΕΤΑΙ ΜΕ ΒΆΣΗ ΤΟ ΠΛΑΊΣΙΟ ΣΚΈΨΕΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΏΝ ΠΟΥ ΔΙΈΠΕΙ ΤΙΣ ΕΚΔΌΣΕΙΣ. ΥΠΆΡΧΕΙ ΣΥΝΕΧΉΣ ΦΡΟΝΤΊΔΑ ΓΙΑ ΕΠΙΛΟΓΉ ΈΡΓΩΝ ΥΨΗΛΟΎ ΠΕΡΙΕΧΟΜΈΝΟΥ, ΓΙΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΉΣΕΙΣ ΠΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΊΖΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝΑΔΕΙΚΝΎΟΥΝ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΌΜΕΝΟ, ΓΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΉ ΣΕ ΥΨΗΛΌ ΠΟΙΟΤΙΚΌ ΕΠΊΠΕΔΟ ΠΟΥ ΕΠΊΣΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΊΖΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΔΕΙΚΝΎΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΊΟ. ΕΙΔΙΚΆ ΣΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΎΣ ΠΟΥ ΔΙΑΝΎΟΥΜΕ, ΤΟ ΒΙΒΛΊΟ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΈΝΑ ΙΣΧΥΡΌ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΌ ΑΝΤΊΔΟΤΟ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΊΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΉΣ.

www.kambili.gr

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΑΜΠΥΛΗ

1821-2021

200 ΧΡΟΝΙΑ ΞΕΝΙΤΙΑΣ

ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ

ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ

ΒΙΒΗ ΜΑΚΡΙΔΟΥ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Μ. ΣΚΗΝΙΩΤΗΣ

ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΣΜΟΥ

Εκδόσεις ΚΑΜΠΥΛΗ

ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΔΑΣ Εκδόσεις ΚΑΜΠΥΛΗ

ΣΥΝΈΝΤΕΥΞΗ TOY ΒΑΓΓΈΛΗ ΓΙΑΝΝΊΣΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ-ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ

ΕΚΔΌΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΆ ΓΡΆΜΜΑΤΑ

ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΆ ΓΡΆΜΜΑΤΑ, ΜΕ ΜΑΚΡΆ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΉ ΠΟΡΕΊΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΌ ΕΚΔΟΤΙΚΌ ΧΏΡΟ, ΥΠΗΡΕΤΟΎΝ ΕΔΏ ΚΑΙ ΔΕΚΑΕΤΊΕΣ ΤΟ ΒΙΒΛΊΟ ΜΕ ΑΦΟΣΊΩΣΗ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΌΤΗΤΑ. ΤΟ ΕΚΔΟΤΙΚΌ ΠΡΌΓΡΑΜΜΆ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΛΑΜΒΆΝΕΙ, ΚΑΤΆ ΚΎΡΙΟ ΛΌΓΟ, ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΚΑΙ ΞΈΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΊΑ, ΚΑΘΏΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΚΉ ΛΟΓΟΤΕΧΝΊΑ. ΕΠΊΣΗΣ, ΥΠΌ ΤΟ ΣΉΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΏΝ ΓΡΑΜΜΆΤΩΝ ΕΚΔΊΔΟΝΤΑΙ ΚΆΠΟΙΕΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΈΣ ΚΑΙ ΚΆΠΟΙΕΣ ΕΠΕΤΕΙΑΚΈΣ ΕΚΔΌΣΕΙΣ.

ΕΚΔΌΣΕΙΣ ΠΕΔΊΟ

ΟΙ ΕΚΔΌΣΕΙΣ ΠΕΔΊΟ ΙΔΡΎΘΗΚΑΝ ΤΟ 2008 ΚΑΙ ΕΊΝΑΙ, ΑΠΌ ΤΑ ΠΡΏΤΑ ΤΟΥΣ ΒΉΜΑΤΑ, ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΈΝΕΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΌ ΒΙΒΛΊΟ, ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΌΤΕΡΑ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΌ ΣΎΓΓΡΑΜΜΑ. ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΊΑ, ΟΙ ΕΚΔΌΣΕΙΣ ΠΕΔΊΟ ΈΧΟΥΝ ΦΤΆΣΕΙ ΝΑ ΚΑΛΎΠΤΟΥΝ ΜΕΓΆΛΟ ΦΆΣΜΑ ΤΩΝ NON FICTION ΤΊΤΛΩΝ, ΔΟΚΊΜΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟΎ, ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΚΟΎ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΎ ΕΝΔΙΑΦΈΡΟΝΤΟΣ, ΒΙΒΛΊΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΉΣ ΑΝΑΖΉΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΉΣ ΑΝΆΠΤΥΞΗΣ, ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΌ ΠΑΙΔΙΚΌ ΒΙΒΛΊΟ ΓΙΑ ΤΑ ΊΔΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ, ΚΑΘΏΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΊΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΎΣ.

www.e-pediobooks.gr

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Πρόσφατα μετέφρασες το «Κάποτε στο Χόλιγουντ». Το πρώτο μυθιστόρημα του Ταραντίνο το οποίο ακολούθησε την ταινία που σκηνοθέτησε. Πώς σου φάνηκε η εμπειρία αυτή; Και πώς σου φάνηκε και ο Ταραντίνο ως συγγραφέας; Ήταν αρκετά προσωπική εμπειρία, μιας και το όνειρό μου ως λυκειόπαιδο ήταν να γίνω σκηνοθέτης, εμπνευσμένος από τον Ταραντίνο. Για τις ικανότητές του ως συγγραφέα δεν είχα πολλές αμφιβολίες, καθώς είναι από τους πιο δεινούς story tellers εν ζωή. Φαίνεται πως έχει μελετήσει καλά άλλους συγγραφείς, όπως τον Elmore Leonard, και πατώντας πάνω σε αυτούς έχει δημιουργήσει το δικό του στιλ, βασίζοντάς το στην ικανότητά του να δημιουργεί αξέχαστους χαρακτήρες και διαλόγους που κρατάνε τον αναγνώστη. Το βιβλίο αποτελεί μεταφορά της κινηματογραφικής ταινίας στο χαρτί ή ακολουθεί μία σχετικά αυτόνομη πορεία με διαφοροποιήσεις σε πλοκή και χαρακτήρες; Είναι και τα δύο. Ενώ ακολουθεί τα γεγονότα της ταινίας, το βιβλίο δεν τελειώνει στο ίδιο σημείο με αυτή, ενώ παράλληλα ρίχνει ματιές (άλλες φορές κλεφτές, άλλες πιο ευκρινείς) στο παρελθόν και το μέλλον των ηρώων, πρωταγωνιστών και μη. Μαθαίνουμε, για παράδειγμα, πώς ξεκίνησε η φιλία του Ρικ Ντάλτον και του Κλιφ Μπουθ, πώς ο Κλιφ υιοθέτησε τη σκυλίτσα Μπράντι αλλά και τι έκανε στον Δεύτερο Παγκόσμιο, τι έκανε ο Ρικ έπειτα από το σημείο που τελειώνει η ταινία, αλλά και ποιοι ήταν οι αφανείς ήρωες μίας ολόκληρης γενιάς του Χόλιγουντ. Σκηνοθέτες, καρατερίστες, πρωταγωνιστές. Παρότι μυθιστόρημα, ο Ταραντίνο εισάγει τον κινηματογραφικό κόσμο στο βιβλίο; Πιστεύω ότι έγραψε το βιβλίο για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Ανεξάρτητα με το τι πιστεύει ο καθένας για την αξία του Κουέντιν Ταραντίνο ως δημιουργού, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τις γνώσεις του πάνω στον κινηματογράφο. Ο τύπος μπορεί να σου απαριθμήσει το καστ μία τριτοδεύτερης ταινίας από το 1962 δίχως ιδιαίτερη δυσκολία. Βλέπει τον κινηματογράφο και δη το Χόλιγουντ εκείνης της εποχής ως κάτι το ιερό, για το οποίο αξίζει κανείς να μάθει περισσότερα. Αυτός είναι και ο σκοπός του βιβλίου: να συστήσει αυτή την αναλογική εποχή του παρελθόντος στον ψηφιακό άνθρωπο του σήμερα. Υπάρχει κάποιο σημείο του βιβλίου που σου έκανε εντύπωση ή το ζήλεψες, όντας κι εσύ συγγραφέας; Σημείο όχι, αλλά δύο γενικότερα χαρακτηριστικά: ο τρόπος με τον οποίο δημιουργεί ένα ολόκληρο σύμπαν για τους ήρωές του, με παρελθόν, παρόν και μέλλον (για τον Ταραντίνο οι ήρωές του δεν ζουν σε μία φούσκα, αποκλειστικά στην ταινία ή το βιβλίο που δημιουργεί, αυτά είναι ένα απλό στιγμιότυπο από την όλη ζωή τους) και η ικανότητά του να γράφει στακάτους διαλόγους. Τελικά, πώς «στέκεται» αυτό το βιβλίο δίπλα στην ταινία; Σαν δύο δίδυμα: επιφανειακά μοιάζουν, ωστόσο το καθένα έχει τη δική του προσωπικότητα και χαρακτήρα.

ΚΆΠΟΤΕ ΣΤΟ ΧΌΛΙΓΟΥΝΤ

QUENTIN TARANTINO Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα Σελίδες 480

O ΚΆΚΤΟΣ

SARAH HAYWOOD Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα Σελίδες 480

FRIENDS – ΟΙ ΑΥΘΕΝΤΙΚΈΣ ΣΥΝΤΑΓΈΣ

AMANDA YEE Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα Σελίδες 176

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΟΓΟΤΥΠΟ Οι εκδόσεις ΛΟΓΟΤΥΠΟ συνεχίζουν με τις εκδόσεις νέων, ξεχωριστών τίτλων που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα. Ο Νέστορας Φανάρας μας εμπιστεύτηκε με την έκδοση του Κανόνας Ερωτικός/Στο Άγιο Όρος, ενός δυνατού μυθιστορήματος που εγκαινίασε και τη σειρά ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ, αφού περιγράφονται πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις. Η σειρά «Ο ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ ΑΛΛΙΩΣ» έκανε μια δυνατή αρχή με το Ο Μεσαίωνας στα μάτια μας της Chiara Frugoni σε μετάφραση Σ. Μοσχονά. Διαβάζοντας το βιβλίο, καταλαβαίνουμε πως η χιλιόχρονη αυτή εποχή δεν είχε κατακλυστεί από τον «σκοταδισμό». Μαθαίνουμε την πηγή πραγμάτων που συναντάμε ακόμη και σήμερα και που γεννήθηκαν στον Μεσαίωνα: τα γυαλιά, το χαρτί με τα υδατόσημα, τις φιλιγκράνες και τους πρώτους τυπογράφους. Στη σειρά ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ, ο Α’ Τόμος του Ευτό το παραμύθι που είπα ήτο του... της Χρυσάνθης Κόζα, μας ταξιδεύει στην προφορική παράδοση της Ρόδου και συγκεκριμένα του χωριού Αρχάγγελος. Λόγω του όγκου των παραμυθιών και της αγάπης του βιβλιόφιλου κοινού, προχωράμε και στην έκδοση του Β΄ Τόμου. Με αφορμή τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση, το βιβλίο 1821: Από το καριοφίλι στην πένα | Γιάννη Βλαχογιάννη Μνήμη αποτελείται από 73 λογοτεχνικά κείμενα σύντομων διηγημάτων, με άξονα τον κόσμο του 1821, υπό την επιρροή της «ιστορικής» ηθογραφίας κατά τη διάρκεια τριάντα ετών (1901-1931), σε επιμέλεια του Δ.Β. Προύσαλη.

ΤΟ 1990 ΞΕΚΙΝΉΣΑΜΕ ΩΣ ΑΤΕΛΙΈ ΓΡΑΦΙΣΤΙΚΏΝ ΤΕΧΝΏΝ ΝΑ ΚΑΤΑΠΙΑΝΌΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΚΌΣΜΟ ΤΟΥ ΕΝΤΎΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΙΒΛΊΟΥ. ΚΆΠΩΣ ΈΤΣΙ ΚΑΙ ΚΟΥΒΑΛΏΝΤΑΣ ΣΤΗ ΦΑΡΈΤΡΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΊΑ ΧΡΌΝΩΝ, ΑΠΟΦΑΣΊΣΑΜΕ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΉΣΟΥΜΕ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΊΑ ΤΩΝ ΕΚΔΌΣΕΩΝ ΛΟΓΌΤΥΠΟ. ΕΊΝΑΙ ΈΝΑ ΔΎΣΚΟΛΟ ΕΓΧΕΊΡΗΜΑ, ΌΧΙ ΜΌΝΟ ΕΞΑΙΤΊΑΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΉΣ ΚΡΊΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΊΩΣΗΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΌΦΙΛΟΥ ΚΟΙΝΟΎ. ΣΕ ΚΆΘΕ ΠΕΡΊΠΤΩΣΗ, ΑΓΑΠΆΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΊΟ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΌ ΜΑΣ ΤΡΌΠΟ ΚΑΙ ΑΥΤΌΣ Ο ΤΡΌΠΟΣ ΘΈΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΙΧΝΕΎΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΉ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΈΩΝ, ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΣΕ ΌΛΑ ΤΑ ΣΤΆΔΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΉΣ.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΛΟΓΟΤΥΠΟ

www.logo-typo.gr

Ω, ΓΛΥΚΙΆ ΜΟΥ ΟΡΧΙΔΈΑ

ΣΑΝ ΠΕΡΓΑΜΌΝΤΟ

ΜΙΚΡΆ ΛΑΤΙΝΙΚΆ ΠΟΙΉΜΑΤΑ

ΑΝΑΣΤΑΣΊΑ ΤΣΑΓΚΆΡΗ

ΌΛΓΑ ΚΩΣΤΟΎΡΟΥ

ΝΊΚΟΣ Γ. ΜΟΣΧΟΝΆΣ

Εκδόσεις Λογότυπο

Σελίδες: 96

Σελίδες: 230

Σελίδες: 146

Η προσπάθεια ανταμείβεται στη θέα της ολάνθιστης ορχιδέας

Κατάθεση ψυχής που δεν μαυρίζει τη δική σου

Μικρή ανθολογία λατινικού ποιητικού λόγου

Ένας πλήρης οδηγός και ταυτόχρονα ένα ταξίδι που μας αποκαλύπτει τον κόσμο της μεγάλης και εντυπωσιακής οικογένειας των ορχιδοειδών. Από την προέλευση του ονόματος, μέχρι και τα τεχνικά ζητήματα γύρω από την φροντίδα των ορχιδέων, δεν μένει τίποτα που να μην γνωρίζεις για το ιδιαίτερο αυτό φυτό μόλις ολοκληρώσεις την ανάγνωση.

Με χιούμορ, ευαισθησία αλλά και τη σοβαρότητα που προκύπτει από τα δύσκολα χρόνια της κρίσης, περιγράφεται η ζωή της Σίας, μιας γυναίκας που προσπαθεί να τα φέρει βόλτα με την καθημερινότητά της και τελικά με την ίδια τη ζωή. Θα καταφέρει τελικά η Σία να βγει αλώβητη μέσα από αυτήν την εποχή που θυμίζει θηριωδία;

Μικρά διαμάντια που λάμπουν ακόμη μέσα στον χρόνο και δημιουργούν νησίδες πολιτισμού και ευαισθησίας. Σε αυτήν την έκδοση, παρουσιάζονται και στα λατινικά, για όσους επιθυμούν να συνδεθούν αυτούσια με την πηγή προέλευσής τους.

δημοσθενησ

κουρτοβικ

Η ελιά και η φλαμουριά Ελλάδα και κόσμος, άτομο και Ιστορία στην ελληνική πεζογραφία 1974 - 2020

360 σελ.

Kourtovik AD 10,4x14,3.indd 1

Λίγες χρονολογίες στη νεότερη ελληνική ιστορία σηµαδεύουν µια τόσο ξεκάθαρη και βαθιά τοµή όσο το 1974. Η «Ελλάδα της Μεταπολίτευσης» µεταµορφώθηκε µε πολύ γοργό ρυθµό. Γνώρισε µεγάλες κοινωνικές και πολιτισµικές αλλαγές, δέθηκε στενότερα µε τον έξω κόσµο, βρέθηκε αντιµέτωπη µε πρωτόγνωρες προκλήσεις, έχασε παλιές βεβαιότητες, αναζητεί καινούργιες σταθερές, προσπαθεί να επαναπροσδιορίσει την ταυτότητά της.

11/9/2021 2:51:10 μμ

Oρισμένες γενικότερες σκέψεις που οφείλουμε στον εαυτό μας Πόση αλήθεια αντέχεις; Αφού κρυφτούμε πίσω από τις αδυναμίες και τα λάθη των δικών μας ανθρώπων, των φίλων και των γνωστών. Αφού καταραστούμε για μία ακόμα φορά την Τουρκοκρατία, τους ξένους και τους πατροπαράδοτους εχθρούς μας. Αφού αποφύγουμε τις ερωτήσεις των παιδιών μας, αλλάζοντας κανάλια και κουβέντα, προφασιζόμενοι κούραση και φορτωμένο πρόγραμμα. Αφού όλα αυτά, λοιπόν, ας αναλογιστούμε για κάποιες γενικότερες σκέψεις που οφείλουμε στον εαυτό μας, που απαιτούν ειλικρίνεια, ανασκόπηση και αυτογνωσία. Τα απαραίτητα, δηλαδή, για να αλλάξει ίσως κάτι! Ευχαριστούμε τους τέσερεις φίλους και φίλες που ανταποκρίθηκαν σε μία δύσκολη συμμετοχή σε αυτό το μικρό αφιέρωμα! Καλή χρονιά!

Όνειρα. Πραγματικότητα. ΤΌΣΟ ΚΟΝΤΆ, ΤΌΣΟ ΜΑΚΡΙΆ, ΤΌΣΟ ΠΑΛΙΆ, ΤΌΣΟ ΤΏΡΑ. Ακόμα και τώρα ακούω-θυμάμαι τη φωνή της μητέρας μου να μου λέει να σπουδάσω, να μορφωθώ, να «μπω» στο πανεπιστήμιο, να ζυγίζω τους ανθρώπους με βάση το μορφωτικό τους επίπεδο και όχι το οικονομικό, ότι τα πτυχία είναι αυτά που θα είναι αρωγοί στην προσπάθεια μου για μια «καλή» ζωή, οι σπουδές και οι γνώσεις μου θα είναι αυτά που θα μου ανοίξουν τις «πόρτες». Τα κατάφερα, να «μπω» στο Πανεπιστήμιο, να τελειώσω σε 4 χρόνια, όντας καλός φοιτητής, να κάνω φίλους από τη σχολή, να δίνω μεγάλη βάση σε όλα αυτά που με είχαν συμβουλέψει. Ξεκίνησα ταυτόχρονα να δουλεύω στον τομέα που σπούδαζα. Δεν έχασα στιγμή, μου άρεσε, το κυνηγούσα και ήθελα να φτάσω στην «καλή ζωή», όπως είχα πειστεί από τα λόγια της μητέρας μου. Κατάφερα, τελικά, να είμαι καλός στο αντικείμενο μου, να συνεργαστώ με αθλητές σε τοπ επίπεδο, να είμαι πιο διαβασμένος από πολλούς, να είμαι πρωτοπόρος σε πολλά, να βγάζω χρήματα (με πολλή κούραση μεν, αλλά να βγάζω), να κάνω μια δουλειά που αγαπώ, να (νομίζω ότι) με εκτιμούν οι γύρω μου, να είμαι χαρούμενος. Ή ΊΣΩΣ ΌΧΙ? 25 χρόνια μετά το τέλος της σχολής, ξυπνάω νύχτα, φεύγω νύχτα, ξεκινάω τη δουλειά μου νύχτα και ας κάνω πρωινή δουλειά. Μία ώρα μετά συνεχίζω, αλλά είμαι «κολλημένος» στην Ποσειδώνος, πηγαίνοντας στο σπίτι κάποιας πελάτισσας. Πάλι θα ακούσω μπούρδες, πάλι θα ακούσω ιστορίες που δεν με νοιάζουν ούτε στο ελάχιστο, κουνώντας συγκαταβατικά το κεφάλι μου. Αισθάνεσαι καλά και χαμογελάς αληθινά, μόνο όταν παίρνεις τον φάκελο με τα χρήματα. Συνεχίζεις στο κρύο, στη βροχή, στον καύσωνα, με κάποιον άλλο πελάτη που κρυώνει, ζεσταίνεται, θέλει να κάνει έντονα γυμναστική, βαριέται που ζει, έρχεται απλά για να περάσει την ώρα του ή είσαι η ψυχοθεραπεία του. Πας στον επόμενο που περιμένεις από κάτω γιατί έχει αργήσει, του

έτυχε κάτι, το είχε ξεχάσει. Και συμβαίνει κάθε φορά. Ακούς τις ίδιες ιστορίες, σκέφτεσαι κάθε φορά από μέσα σου ότι τελειώνει σε λίγο –άσχετα που κρατάει μια αιωνιότητα, γίνεσαι και λίγο σύμβουλος γάμου και συνεχίζεις. Στην επόμενη πελάτισσα κάνω λίγο την baby sitter, γιατί έτυχε να είναι άρρωστη σήμερα η κοπέλα που κρατάει το μωρό και για να κάνουμε γυμναστική θα έπρεπε να κρατάω τη μικρή χαρούμενη και ήρεμη. Καλός και σε αυτό. Γυρίζεις σπίτι, τρως κάτι βιαστικά, ξαπλώνεις στον καναπέ και κοιμάσαι μέχρι να χτυπήσει μετά από λίγο το ξυπνητήρι. ΞΑΝΑΞΕΚΙΝΆΣ. ΤΟ ΔΕΎΤΕΡΟ ΗΜΊΧΡΟΝΟ. Συναντιέσαι με κυρία που έχει παρατήσει τον εαυτό της μετά τη φωτογράφιση της ταυτότητας της (της παλιάς) και σε ρωτάει «πότε θα δω αποτέλεσμα;» «Προσπαθώ πολύ», λέει, «δεν τρώω τίποτα. Κάτι κουλουράκια, ένα κέικ που ζήτησε ο γιος μου, το βράδυ όλο και κάτι απ’ έξω, ε και ένα ποτάκι θα το πιω για να χαλαρώσω». Ας μην κρυφτώ... Θέλω να γελάσω, να σχολιάσω, να φύγω τρέχοντας, να απαντήσω «Ποτέ! Ναι, ποτέ δεν θα δεις αποτέλεσμα». Κι όμως μένω ακόμα εκεί. Προσποιούμενος ότι κάνω υπολογισμούς στο μυαλό μου για τον χρόνο που θα έρθει σε καλή κατάσταση. Επιστρέφεις σπίτι νωρίς το βράδυ, όπου σε περιμένουν τα παιδιά με όρεξη να παίξετε (καμία εσύ) και η σύζυγος που είναι με νεύρα γιατί έχουν πέσει όλα πάνω της και εσύ «λείπεις από το σπίτι και τι να καταλάβεις». Βλέπεις τους λογαριασμούς, σκέφτεσαι πώς πέρασε τόσο γρήγορα ο καιρός και ξαναήρθε το ρεύμα και οι ασφάλειες. Παίρνεις μια βαθιά ανάσα και αρχίζεις τους υπολογισμούς στο μυαλό σου, χαζεύοντας ταυτόχρονα στην τηλεόραση το παιχνίδι που περίμενες να δεις εδώ και καιρό. Χτυπάει το τηλέφωνο για να σου πουν ότι δουλεύεις την Κυριακή, αλλά να κάνεις υπομονή με τα λεφτά που σου χρωστάνε και να βάλεις πλάτη. Οφείλεις να καταλάβεις την κατάσταση του άλλου, άσχετα αν εσύ περνάς δυσκολότερα από αυτόν. Κάπου εκεί λες και τα παιδιά τι φταίνε; Σηκώνεσαι, πας στο δωμάτιό τους, δίνεις ό,τι σου έχει απομείνει από δυνάμεις, όρεξη και

γράφει: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ διάθεση· τουλάχιστον μοιράζεις αληθινά χαμόγελα και αγκαλιές και ξανασκέφτεσαι αυτά που σου έλεγε η μητέρα σου. ΤΕΛΙΚΆ, ΤΙ ΈΚΑΝΑ ΛΆΘΟΣ; Ή αυτή είναι η «καλή» ζωή που έλεγε η μάνα μου; Αλλάξανε οι εποχές, τα μυαλά μας, οι ρυθμοί μας, οι δουλειές μας. Εμείς; Όλοι; Όλα; Επιτυχημένος στη δουλειά σου, αλλά ανεβάζεις δέκατα, όταν ανοίγεις τους λογαριασμούς του σπιτιού; Αγαπητός, αλλά φεύγεις από μια δουλειά μετά από 15 χρόνια και δεν σε παίρνει κανείς τηλέφωνο; Κοινωνικός, αλλά δεν θες και δεν έχεις ποιον να πάρεις να πιείς έναν καφέ; Ευχάριστος, αλλά όποτε προλαβαίνεις να κοιταχτείς στον καθρέφτη είσαι αγέλαστος; Μια βεράντα να κοιτάω τη θάλασσα το καλοκαίρι, ένας καφές δίπλα σε μια ξυλόσομπα το χειμώνα, ένας κήπος την άνοιξη, η οικογένειά μου πάντα μαζί, άντε και με δύο-τρεις αληθινούς φίλους. Αυτό είναι για μένα η καλή ζωή, αυτό είναι το όνειρο μου, ας ελπίσω ότι θα είναι καλύτερο από τα παιδικό-εφηβικά «όνειρα» που είχα. Αδιαφορώ πια για την εικόνα που πρέπει να έχω, το μάρκετινγκ, το σπρώξιμο, το δήθεν. Τα είδα όλα από πολύ κοντά. Όλοι γνωρίζουμε ποιοι και πώς αναρριχώνται. Η οικονομική ευμάρεια μπορεί να έρθει, η εσωτερική νηνεμία και η οικογενειακή γαλήνη χρειάζονται μακροβιότερους αγώνες και υποχωρήσεις. Στο χέρι σου είναι να κάνεις μια επαναφορά σε εργοστασιακές ρυθμίσεις στα όνειρα σου και να επαναπροσδιορίσεις τους στόχους σου. ΜΕ ΑΓΆΠΗ ΣΕ ΜΈΝΑ

Μια βεράντα να κοιτάω τη θάλασσα το καλοκαίρι, ένας καφές δίπλα σε μια ξυλόσομπα τον χειμώνα, ένας κήπος την άνοιξη, η οικογένειά μου πάντα μαζί, άντε και με δύο-τρεις αληθινούς φίλους.

Aνάσα ΑΝΑΠΝΟΉ. Η διαδικασία με την οποία ο άνθρωπος προσλαμβάνει οξυγόνο και αποβάλλει το διοξείδιο του άνθρακα. Το ξέρατε ότι όσο μεγαλώνουμε και η αναπνοή μας αργεύει; Γερνάει κι αυτή και πάει κουτσαίνοντας, χαμένη μέσα σε ένα πλήθος από σφριγηλά άγχη που δε χάνουν ποτέ τη νεανική τους ορμή. Κι όμως, αυτή η ανάπηρη αναπνοή κόβει βόλτες στα πνευμόνια μας πάνω από 20.000 φορές την ημέρα. Όσες φορές κι αν την πολέμησα, επιστρέφει στον κανονικό της ρυθμό. Κάποτε την σπρώχνω να πάει πιο γρήγορα, άλλοτε να σταματήσει. Και είναι έμπειρη η αναπνοή. Όσες φορές κι αν την συνταράζω, εκείνη επανέρχεται στον κανονικό της ρυθμό, με πατερίτσα της τη ζωή που ξεχνάω να ζήσω, για να μου δώσει οξυγόνο και να ξεράσει όλα τα άχρηστα και τοξικά, εκείνα που επιμένω να κρατάω. Και τα ονομάζω «απλώς άγχος», μία «φυσιολογική σωματική και ψυχική αντίδραση» απέναντι στη ζωή. Άγχω σημαίνει πνίγω, άρα «απλώς άγχος» σημαίνει «απλώς πνίξιμο». Και πόσο απλό, τελικά, είναι να στραγγαλίζω καθημερινά τον εαυτό μου; Για να γίνω όλα αυτά που «πρέπει» να γίνω, γιατί αν «δεν γίνω», «δεν είμαι» κι αν «δεν είμαι» τι είμαι; ΚΑΙ ΕΊΝΑΙ ΠΟΛΛΟΊ ΑΥΤΟΊ ΟΙ ΡΌΛΟΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΈΧΟΥΝ ΔΟΘΕΊ. Από μένα; Από άλλους; Ούτε μπορώ να το διακρίνω πια. Ρόλοι που έχουν μία ιδιαίτερη σχέση με το χρόνο. Δεν είναι τυχαίο ότι ένας τόνος είναι όλη κι όλη η διαφορά ανάμεσα στη λέξη «ρόλοι» και στη λέξη «ρολόι». Κι ο τόνος προηγείται στους ρόλους. Έτσι, ενώ το ρολόι μόλις έδειξε 01:06, εγώ και οι ρόλοι μου είμαστε ήδη 01:07. Πρέπει να τον προλαβαίνεις τον χρόνο, αλλιώς ένα τεράστιο ρολόι κάνει σεισμό μεγέθους 7,8 τικ τακ και γκρεμίζει το πέτρινο οικοδόμημα με τα βαθιά θεμέλια που λέγεται «ελέγχω τα πάντα» — τι αρχιτεκτονικό έκτρωμα! Πρέπει να ξυπνάω το πρωί, όταν χτυπά το ξυπνητήρι, για να προλάβω. Πρέπει να μπω σε μία παρέλαση από αυτοκίνητα που προσπαθούν να προλάβουν. Και αν βρεθώ στη δίνη της προσπάθειας του άλλου να προλάβει, μπορεί να φάω ή και να δώσω καμία μούντζα. Πρέπει να προλάβω να φτάσω στη δουλειά

γράφει: ΑΘΗΝΑ ΧΑΤΖΗΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

μου. Πρέπει να είμαι καλή στη δουλειά μου για να προλάβω να πετύχω. Πρέπει να είμαι ευγενική. Εκτός από όταν οδηγώ φυσικά! Εκεί μπορώ να είμαι όσο αγενής θέλω — ουφ τι ελευθερία! Πρέπει να είμαι καλή φίλη και καλή σύντροφος. Κι αν δεν έχω αρκετούς φίλους ή σύντροφο, πρέπει να βρω. Πρέπει να είμαι όμορφη, αδύνατη και να ντύνομαι ωραία. Όχι με το δικό μου γούστο, αλλά μ’ εκείνο της μόδας. Αλλά να μην είναι και πολύ χοντροκομμένο το παπούτσι που φοράω, δεν είναι κομψό. Να μην φοράω πολύ έντονα χρώματα και τραβάω την προσοχή, σαν ένα ακόμη punctum του Roland Barthes, αλλά ούτε και πολύ σκούρα χρώματα, γιατί τότε δεν δείχνω αρκετά ευτυχισμένη. Να μην φοράω πολύ κοντή φούστα, γιατί είμαι και ψηλή και όλοι θα κοιτάνε τα πόδια μου. Και κάποιοι θα ικανοποιήσουν τη φιλαρέσκειά μου, λέγοντάς μου πόσο ωραία πόδια έχω, αλλά κάποιοι άλλοι θ’ αρχίσουν τα σεξιστικά σχόλια «πού έχεις να πας μετά;», «ε δεν έβαλες αυτή τη φούστα χωρίς λόγο, κάποιον θα δεις» ή μάλλον «κάποιος θα σε δει». Γιατί εγώ πρέπει να ντύνομαι –και να υπάρχω– για τους άλλους που με βλέπουν. Πρέπει να μην θυμώνω, πρέπει να χαμογελάω και κυρίως… ποτέ να μην καταρρέω. Τουλάχιστον όχι μπροστά στους άλλους. ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΤΟ ΚΆΝΩ ΠΊΣΩ ΑΠΌ ΤΙΣ ΚΛΕΙΣΤΈΣ ΠΌΡΤΕΣ, ΓΙΑ ΏΡΕΣ. Και μετά να νιώθω ενοχές που τα δάκρυα και τα αναφιλητά έχουν μία ατέλειωτη απόλαυση και να νομίζω ότι κάτι δεν πάει καλά με μένα. Γιατί δεν πρέπει να κλαίω. Αυτή η φυσιολογική διαδικασία της αναπνοής, η πρώτη αντίδρασή της όταν γεννιόμαστε, μπαίνει στη λίστα με τα απαγορευμένα, ως ένδειξη αδυναμίας και απώλειας ελέγχου. Και προς θεού! Δεν πρέπει να χάνουμε τον έλεγχο! Ευτυχώς δεν είμαι άντρας και μπορώ να κλαίω

πού και πού. Αν και, όταν το κάνω, πρέπει να το κάνω στρατηγικά, γιατί θέλω κάτι να πετύχω, ως γυναίκα που είμαι. ΚΑΙ ΜΕΤΆ ΑΠ’ ΌΛΑ ΑΥΤΆ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΏ. Πρέπει να κοιμηθώ για να ξυπνήσω και να προλάβω… Και είναι εκείνες οι φορές που τόσο την έχω πολεμήσει την αναπνοή και με εκδικείται σαν πέφτω να κοιμηθώ. Γίνεται εκκωφαντική, φωνάζοντας δυνατά όλα εκείνα τα άχρηστα και τοξικά που δεν την άφησα να ξεράσει. Κι είναι κι εκείνες οι άλλες, που η ερωτευμένη αναπνοή συγχρονίζεται με μία άλλη ερωτευμένη αναπνοή κι ο χρόνος σταματά και πια δεν έχεις τίποτα να προλάβεις. Και τότε παραδίνομαι σ’ αυτήν την αυτονόητη λειτουργία, εισπνοή-εκπνοή, εισπνοή-εκπνοή, που άλλοτε την κάνει πιο δυναμική η επιθυμία κι άλλοτε την καθησυχάζει η αγκαλιά. Και κοιμάμαι. Και τότε δεν έχω πια κανέναν έλεγχο. Και η έμπειρη αυτή η αναπνοή με πάει όπου θέλει. Και τότε ανασαίνω.

Και τα ονομάζω «απλώς άγχος», μία «φυσιολογική σωματική και ψυχική αντίδραση» απέναντι στη ζωή. Άγχω σημαίνει πνίγω, άρα «απλώς άγχος» σημαίνει «απλώς πνίξιμο». Και πόσο απλό τελικά είναι να στραγγαλίζω καθημερινά τον εαυτό μου;

α-μυχ(ι)ες ΝΟΈΜΒΡΙΟΣ ΤΏΡΑ, ΔΕΚΈΜΒΡΙΟΣ ΣΕ 2 ΜΈΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΆ ΝΈΟΣ ΧΡΌΝΟΣ. ΣΧΈΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΈΑ ΧΡΟΝΙΆ. Αυτή η φορεμένη ανάγκη για αλλαγή αναπόφευκτα με κάνει να κοιτάω προς τα πίσω. Τι έχω κάνει ως εδώ για να δω τι θα κάνω από δω και πέρα. Πώς θα το κρίνω άραγε; Ποια είναι τα εργαλεία μου για αυτήν την τόσο σοβαρή διαδικασία; Γιατί εδώ μιλάμε για ζύγισμα της περπατησιάς μου, δεν είναι αστεία τα πράγματα. Δυστυχώς, πρώτα και κάπως φυσικά, έρχεται το σύνδρομο του καλού μαθητή. Έτσι έχω μάθει, αυτό να είναι το φοβερό μου εργαλείο. Να μετράω σε διακρίσεις, «επιτυχίες», προαγωγές, «μπράβο». Αλλά ούτε καν σε αυτό δεν είμαι συνεπής. Υποψήφιος διδάκτορας Ιατρικής με ταυτόχρονη άρνηση της υπερ-εμπλοκής. Δημοσιεύσεις να εκκρεμούν, να με περιμένουν στον υπολογιστή να ασχοληθώ μαζί τους, αλλά εγώ να τις αναβάλω. Ακόμα και στην πολιτική μου ενασχόληση έρχεται ο καλός μαθητής, να τα διαβάσω πρώτα καλά-καλά και μετά δράση, μην κάνουμε καμιά βλακεία, μην πούμε κάτι λάθος. Λες και ποτέ θα υπάρξει τέτοια στιγμή βεβαιότητας. Συγκρούεται ο σπασίκλας μαθητής με τον επαναστάτη έφηβο, σε μια ηλικία που θα ήθελα να έχω ξεπεράσει τέτοιες συγκρούσεις. Η αντίφαση αυτή με ακολουθεί χρόνια και έχω αρχίσει να πιστεύω πως πρέπει να της βγάλω ένα όνομα και ένα πιατάκι με τροφή δίπλα στη βιβλιοθήκη, γιατί θα μείνει μαζί μου για πάντα, να μπλέκεται στα πόδια μου. Εντάξει, δεν μπορεί να φταίω μόνο εγώ για το πρώτο κριτήριο στο μέτρημα τον επιτυχιών, στις μέρες μας έτσι δεν κρινόμαστε όλοι; Η επιτυχία έχει να κάνει με τη δουλειά και με τα λεφτά και τώρα τελευταία, εδώ που τα λέμε, μόνο με τα λεφτά. Εγώ δεν ξέρω κανέναν πλούσιο και αποτυχημένο. Και μάλλον πρέπει κι εγώ να πετύχω, αλλιώς τι κάνω στην Αθήνα; Άφησα φίλους πίσω, άφησα ένα-δυο πράματα στρωμένα, την κοινωνική μου ζωή, το σπίτι που μεγάλωσα. Και ναι-μεν έφυγα, αλλά δεν βγήκα στο εξωτερικό. Εκεί θα τα μάθαινα καλά τα γράμματα και θα είχα και έναν δρόμο επαγγελματικό στρωμένο, αντ’ αυτού έμεινα Ελλάδα να παλέψω. Επιλογή για την

γράφει: ΑΝΤΏΝΗΣ ΤΣΙΏΝΗΣ

οποία Δευτέρα-Πέμπτη-Σάββατο νιώθω περήφανος και ΤρίτηΤετάρτη-Παρασκευή κορόιδο. Τις Κυριακές δεν το σκέφτομαι. Έτσι, λοιπόν, και έμεινα και έφυγα. Για να δικαιολογήσω αυτήν τη μεσοβέζικη κατάσταση, αυτήν τη μετεωρότητα, σίγουρα θα πρέπει να πετύχω. Δεν γίνεται να διάλεξα τόσο λάθος. ΔΕΝ ΠΡΈΠΕΙ ΌΜΩΣ ΝΑ ΕΊΜΑΙ ΜΌΝΟ ΑΥΣΤΗΡΌΣ ΜΑΖΊ ΜΟΥ. Είμαι περήφανος για κάποια πράγματα που έχω καταφέρει, με ένα πολύ διαφορετικό κριτήριο «επιτυχίας». Κατάφερα να καταλαβαίνω πότε πιάνομαι στη φάκα, μπόρεσα να προσαρμόσω τις φαντασιώσεις μου στην πραγματικότητα. Διάλεξα να δουλεύω κάπου που αισθάνομαι πως προσφέρω και πως δίνω πράγματα πίσω στον κόσμο. Το καλύτερο όμως που κατάφερα, είναι να έχω κάποιους ανθρώπους στη ζωή μου. Σε καμία περίπτωση δεν είναι πολλοί. Δεν είμαι ο καλύτερος στο να κοινωνικοποιούμαι, ούτε στο να κρατάω τους ανθρώπους κοντά μου. Ειδικά στην τηλεπικοινωνία, έχω μέγα πρόβλημα. Με βασανίζει η αδυναμία μου αυτή, βασανίζει και τους δικούς μου που τους λείπω — θα ήθελα να δώσω στην οικογένεια μου να καταλάβει πως δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό το πράγμα, αλλά δεν σημαίνει κάτι. Το μότο μου θα μπορούσε να είναι «θέλω να μιλάμε, απλά πάρτε με εσείς». Μεγάλο πρόβλημα αυτό. Με αρκετούς φίλους χαθήκαμε εξαιτίας του. Βρέθηκαν όμως αυτές και αυτοί που έμειναν, που μαζί υπερβαίνουμε τέτοια ζητήματα, αντέχουν τις περιέργειές μου, συζητάμε και νιώθω καλύτερος, ανυπομονώ να τους δω και να τις ακούσω. Μακάρι, όποτε με έπιανε η φρενίτιδά μου και ο πυρετός του να φτιάξω πράματα, να μπορούσα να κάνω μια παύση και να δω πως αυτό που μετράει κρύβεται σε αυτούς. Μακάρι να μπορώ να επικοινωνώ πραγματικά την εκτίμηση και την αγάπη που τους έχω. Θα ήθελα να μπορώ να τους πω, είστε αρκετοί.

ΑΠΌ ΤΗΝ ΆΛΛΗ, ΌΜΩΣ, ΈΤΣΙ ΕΊΝΑΙ ΟΙ ΆΝΘΡΩΠΟΙ, ΈΤΣΙ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ; Έχουμε πολλά πεδία δραστηριοτήτων. Και αν είσαι τελειομανής, θέλεις όλα να πηγαίνουν καλά ταυτόχρονα και δεν απολαμβάνεις την ηρεμία. Και λέω τελειομανής για να μην πω ψώνιο. Πάντως, εντέλει, είμαι αισιόδοξος, γιατί είμαι ακόμα μικρός και νιώθω ακόμα μικρός. Μάλλον, καλύτερα, νιώθω ακόμα ευμετάβλητος. Κάθε χρόνο με αναγνωρίζω ως διαφορετικό άνθρωπο από τον προηγούμενο και καταλύτης των αλλαγών είναι πάντα οι άλλοι. Έτσι πιστεύω πολύ στους ανθρώπους και στις σχέσεις που έχουμε φτιάξει, πιστεύω ότι θα με μεταβάλουν σε κάτι καλύτερο, σύμφωνα πια και με τα δικά τους κριτήρια. Και όταν το σκέφτομαι αυτό, ανυπομονώ και πάλι για το μέλλον, αλλά αυτή τη φορά με διακατέχει η ηρεμία και νιώθω ασφάλεια. Και μετά σκέφτομαι πως ίσως γι’ αυτό να τους έχω σε βάθρο μέσα στο μυαλό μου, για να με τραβήξουν εκεί μαζί τους. Αυτό είναι όμως κάτι που θα έλεγε ο «καλός μαθητής» και πάμε πάλι απ’ την αρχή.

Πάντως, εντέλει, είμαι αισιόδοξος, γιατί είμαι ακόμα μικρός και νιώθω ακόμα μικρός. Μάλλον, καλύτερα, νιώθω ακόμα ευμετάβλητος. Κάθε χρόνο με αναγνωρίζω ως διαφορετικό άνθρωπο από τον προηγούμενο και καταλύτης των αλλαγών είναι πάντα οι άλλοι.

4,5,6 Το 2021 ήταν μια παράξενη χρονιά. Ξέχασες να γράφεις και τώρα γράφεις αυτό εδώ το μέτριο κείμενο. Ξέχασες να φαντάζεσαι εικόνες μετά μουσικής και ξέχασες πώς παλιότερα τις έκανες πραγματικότητα. Ήρθε η καταστροφή και μετά ξέχασες και να αντιδράς στην καταστροφή. Ξέχασες διάφορα πρόσωπα και ονόματα και μηνύματα. Ξέχασες πρόσωπα πολύ κοντινά και σε ξέχασαν κι αυτά. Θυμόσουν δηλαδή ότι υπάρχουν, αλλά άρχισες να ξεχνάς διάφορες λεπτομέρειες για αυτά. Άρχισες να ξεχνάς πώς μιλούσατε. Πώς τρώγατε ή πώς πίνατε μαζί. Πώς δουλεύατε μαζί πάνω απ’ όλα. Το ξέχασες, λες και συνέβαιναν όλα πριν από μια εικοσαετία. Ξέχασες πώς κυλούσε ο χρόνος πριν. Ξέχασες εκείνα τα ξενύχτια με τη μοιρασμένη πλήξη. Ξέχασες πώς γινόταν και βρίσκονταν οι λύσεις μαγικά. Ξέχασες πώς έφταναν τα πράγματα από την αρχή τους σε ένα τέλος. Με παρέα. Ξέχασες κάποιους δρόμους που ήταν σημαντικοί. Ξέχασες έναν καφέ και μια συγκεκριμένη γεύση ενός σάντουιτς που έφτιαχναν στο καφέ. Ξέχασες μερικές απόψεις και αντιλήψεις που είχες. Ξέχασες πώς μετακομίζει κανείς, πώς κερνάει σφηνάκια, πώς συναντιέται αργά τη νύχτα. Ξέχασες να περνάς τα διόδια ό,τι ώρα να ‘ναι. Ξέχασες, για να το πούμε απλά, πώς γίνονταν τα πράγματα. Ξέχασες πώς έμοιαζες. Ξέχασες πώς έμοιαζαν οι άλλοι. Ξέχασες βασικές διαδρομές. Ξέχασες κάποιες καλοκαιρινές αυγές στις μικρές Κυκλάδες. Ξέχασες να πάρεις κάποια τηλέφωνα. Ξέχασες μερικά γενέθλια. Ξέχασες κάποιες γιορτές. Ξέχασες να κάνεις εξετάσεις αίματος. Ξέχασες το όνομα εκείνης της κοπέλας που αγαπούσε τόσο πολύ την ποίηση. Ξέχασες το όνομα του αγοριού που αγαπούσε με πάθος το χωριό του. Ξέχασες κάποια πολύ κακά αστεία που σου έλεγαν στις γιορτές. Ξέχασες γιατί η θεία άρχισε να ξεχνάει. Ξέχασες να κάνεις τον sous-chef, τον ψυχολόγο, τον διαιτολόγο, τον γιατρό, τον μπασκετμπολίστα, τον ζωγράφο, τον μάστορα, τον χορογράφο, τον γραφίστα, τον μάγκα. Ξέχασες το σχολείο που πήγαινες. Ξέχασες πού έχεις κρύψει μερικά χρήματα για ώρα ανάγκης και τι απέγινε εκείνο το σκαμπό από το κρουαζιερόπλοιο που βρισκόταν

γράφει: ΕΥΤΈΡΠΗ Μ.*

διπλα στην είσοδο της πόρτας. Ξέχασες μερικές μάρκες προϊόντων. Ξέχασες μερικές λέξεις που σου επέτρεπαν να κάνεις τον έξυπνο και τον καμπόσο. Ξέχασες πού παρκάρουμε για να βολεύει. Ξέχασες την μπαταρία. Ξέχασες κάτι γαρίδες στην κατάψυξη. Ξέχασες βασικές εκπομπές που αγαπούσες και μερικά τραγούδια. Ξέχασες κάποια μεγάλα πάρτυ που βυθίστηκαν στο παρελθόν. Ξέχασες μεγάλα γεγονότα της προηγούμενης πενταετίας. Ξέχασες κάπου μερικά αντικείμενα. Ξέχασες μερικά πρόσωπα που μάλλον δεν θα ξανακάνετε παραμονή Πρωτοχρονιάς μαζί. Ξέχασες να φτιάχνεις κάποια φαγητά. Ξέχασες ποιο ειναι το αγαπημένο σου φαγητό. Ξέχασες κάποιες πόλεις της Ευρώπης. Ξέχασες να ταξιδεύεις. Ξέχασες μερικές φράσεις εκείνων των ημερών. Ξέχασες μερικά qs. Ξέχασες ότι τις Κυριακές μερικές φορές έχει μαραθώνιο. Ξέχασες τις πίτσες της Μαρίζας. Ξέχασες τα σάντουιτς της Ελένης. Ξέχασες τον τόνο της φωνής κάποιων προσώπων, όταν παθαίνουν πανικό στο τηλέφωνο για κάτι που είναι σπουδαίο μόνο για σας. Ξέχασες πώς κόβουμε χάρτινο τιμολόγιο. Ξέχασες κάποια πειρατικά νησιά στην άκρη του χάρτη. Ξέχασες κάποιες ελπίδες. Ξέχασες τους ήρωες ενός έργου που τους ήξερες καλά. Ξέχασες κάποια βιβλία που ήταν σημαντικά σαν ευαγγέλια. Ξέχασες μερικές ιδέες, μερικά φορέματα, μερικές κλοπές και μερικές σκοτεινές νύχτες. Έχασες και ξέχασες. Με κάποιον μάλλον κόπο. Αλλά θα συνεχίσουν να σου λείπουν. Όχι τόσο τα ίδια, υποθέτεις, όσο μια αίσθηση για το ποιος ήσουν γύρω τους και μαζί τους.

Ήρθε η καταστροφή και μετά ξέχασες και να αντιδράς στην καταστροφή. Ξέχασες διάφορα πρόσωπα και ονόματα και μηνύματα. Ξέχασες πρόσωπα πολύ κοντινά και σε ξέχασαν κι αυτά. Θυμόσουν δηλαδή ότι υπάρχουν, αλλά άρχισες να ξεχνάς διάφορες λεπτομέρειες για αυτά. *ΥΓ: Η Ευτέρπη ήταν ωκεανογράφος. Όταν ξέσπασε ο COVID, σταμάτησε να μπαίνει στη θάλασσα και τώρα πάσχει από θαλασσοφοβία. Το 2022 σας εύχεται να μην κάτσετε καθόλου ήσυχα και να μην έχει κύμα.

7 CHEFS θυμούνται & προτείνουν

Γράφει: Άντα Κουγιά

Τα Χριστούγεννα έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους στα στενά και τις λεωφόρους της πόλης, μα κυρίως έχουν κάνει την εμφάνισή τους μέσα μας. Χριστούγεννα είναι οι στιγμές, οι μυρωδιές, οι συναντήσεις, το «μαζί». Μετά τα περσινά, τα οποία έμειναν φυλακισμένα πίσω από βιτρίνες, χωρίς κανείς να μπορέσει να τα χαρεί όπως θέλει, φέτος ξημερώνουν νέες ημέρες στην πόλη, οι οποίες, στο χέρι μας είναι, να θυμίσουν εκείνες τις παλιές, τις προ κορωνοϊού. Ώρα για έξοδο, για διασκέδαση, συντροφιά με την αγαπημένη μας παρέα, την οικογένεια, τις ξεχωριστές χριστουγεννιάτικες γεύσεις. Επτά σεφ είναι εδώ για να προτείνουν, να νοσταλγήσουν και να μας κάνουν να αισθανθούμε στον χώρο τους, σαν στο σπίτι μας.

ΧΡΉΣΤΟΣ ΜΠΙΤΣΆΚΗΣ Ελληνική κουζίνα με ιδιαίτερες πινελιές στην «Αυλή του Ζήκου» Το μαγαζί

Μία... αυλή γεμάτη με ξεχωριστές γεύσεις, που θυμίζει σκηνικό από ασπρόμαυρη ελληνική ταινία, βρίσκεται στο Γαλάτσι. «Η Αυλή του Ζήκου» άνοιξε τις πόρτες της προς το νοσταλγικό παρελθόν της παλιάς Αθήνας το 2017, ενώ το 2020, με την άφιξη του σεφ Χρήστου Μπιτσάκη, ήρθαν στο πιάτο μας αυθεντικές ελληνικές γεύσεις με ιδιαίτερες πινελιές. Ποιοτικά ελληνικά προϊόντα, σύγχρονες μαγειρικές τεχνικές, μεράκι για γεύση και δημιουργία είναι τα τρία στοιχεία που έχουν οδηγήσει στη διαμόρφωση του πιο ευφάνταστου καταλόγου στην περιοχή. Για να δοκιμάσετε τα εξαιρετικά πιάτα, καλύτερα να κάνετε κράτηση, αφού σιγά-σιγά όλη η Αθήνα ανακαλύπτει τις νοστιμιές της «Αυλής του Ζήκου».

Η Αυλή του Ζήκου Λεωφ. Βεΐκου 85, Γαλάτσι Fb:Η αυλή του Ζήκου Ig: @avli_tou_zikou www.avlitouzikou.gr

O chef θυμάται

Το πιάτο

Ο Χρήστος Μπιτσάκης προτείνει ένα πιάτο από το μενού της «Αυλής του Ζήκου» που μυρίζει... Χριστούγεννα: Μοσχαρίσια μάγουλα με πουρέ καπνιστής μελιτζάνας και ψητά ντοματίνια, ένα πιάτο που μαγειρεύεται 16 ώρες σε κενό αέρος, με δεντρολίβανο και παλαιωμένο κρασί. Σερβίρεται αχνιστό, όπως ταιριάζει τις κρύες μέρες του χειμώνα, ενώ η καπνιστή μελιτζάνα, σε συνδυασμό με το ιδιαίτερο κομμάτι του κρέατος, αναδεικνύει τις ξεχωριστές ελληνικές γεύσεις που θυμίζουν κυριακάτικο ή γιορτινό οικογενειακό τραπέζι.

«Διάλεξα να προτείνω το παραπάνω πιάτο, καθώς η δημιουργία του βασίζεται σε δική μου παιδική ανάμνηση. Η μητέρα μου συνήθιζε να μαγειρεύει την ημέρα των Χριστουγέννων μια κρεατόσουπα, χρησιμοποιώντας ολόκληρο το κεφάλι από το μοσχάρι. Το πιο ντελικάτο μέρος είναι τα μάγουλα, τα οποία, λόγω της ονομαστικής μου εορτής, πάντα κατέληγαν στο πιάτο μου! Στην ανάμνησή μου, η μυρωδιά από τη σούπα έχει συνδυαστεί με τη μυρωδιά από τα τζάκια που άναβαν στη γειτονιά. Επομένως, για να δημιουργήσω το συγκεκριμένο πιάτο, χρησιμοποίησα για συνοδευτικό τον πουρέ καπνιστής μελιτζάνας που δίνει την αίσθηση εκείνης της θαλπωρής. Αν τα Χριστούγεννα είχαν γεύση, για μένα θα ήταν αυτή!»

7 CHEFS ΘΥΜΟΎΝΤΑΙ & ΠΡΟΤΕΊΝΟΥΝ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΒΑΣΤΟΠΟΥΛΟΣ Ελληνικές νοστιμιές κι αρώματα στο σημείο αναφοράς των Εξαρχείων

Το μαγαζί

Η «Ροζαλία» είναι από αυτά τα μαγαζιά της πόλης που έχει φιλοξενήσει στα τραπέζια του γενιές και γενιές Αθηναίων. Αυθεντικό γευστικό στέκι, η κουζίνα του προσφέρει λαχταριστές λιχουδιές που θυμίζουν οικογενειακά τραπέζια. Ορεκτικά, φρέσκα ψάρια, σούπες, ψητά, ποικιλίες, μαγειρευτά, καλύπτουν όλα τα γούστα και τις ορέξεις, αφού μαγειρεύονται με εξαιρετικές πρώτες ύλες, πολλή αγάπη και μπόλικο μεράκι. Συνόδευσε το φαγητό σου με διαλεχτά ποιοτικά αποστάγματα, με το κρασί να έχει την τιμητική του. Ψαγμένα χύμα κρασιά από Έλληνες μικροπαραγωγούς, σε ταξιδεύουν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, από την Καρδίτσα μέχρι την Κρήτη.

Το πιάτο

Η «Ροζαλία», κάθε χρόνο την περίοδο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, μας συστήνει το εορταστικό μενού της, με νέες γεύσεις και ιδιαίτερες πινελιές. Φέτος, η ψητή γουρουνοπούλα είναι από τα δυνατά πιάτα, αφού μας ταξιδεύει στις εποχές που μυρωδιές ψητού κατέκλυζαν τις γειτονιές και τα χωριά, ενώ τσουγκρίσματα, γέλια και πειράγματα ακούγονταν από τα ανοιχτά παράθυρα. Στην καρδιά της Αθήνας, η παραδοσιακή γεύση έρχεται να γεμίσει τα Χριστούγεννά μας.

O Γιώργος Σεβαστόπουλος θυμάται

«Αυτό που συνειδητοποιώ είναι ότι κάποτε, όταν δεν υπήρχε τόσο διαδεδομένα η έννοια του γεύματος εκτός σπιτιού, αναμέναμε τις γιορτές, ώστε να γευτούμε ένα πλούσιο τραπέζι με μπόλικα και διαφορετικά εδέσματα. Όταν η γουρουνοπούλα ήταν έτοιμη, καταλάβαινες ότι συμβαίνει κάτι διαφορετικό. Τέτοιες επιλογές φαγητού δεν συμπεριλαμβάνονταν στην καθημερινότητα. Φαγητά όπως η γουρουνοπούλα, που συνοδευόταν με διάφορους μεζέδες ή με μια πίτα που φτιαχνόταν ειδικά για εκείνες τις ημέρες, αποτελούσαν μια πολυτέλεια που ξεχώριζε τις γιορτές στη συνείδησή μας. Κάπως έτσι θέλω να περνά και ο κόσμος στη Ροζαλία!».

Ροζαλία

Βαλτετσίου 59, Αθήνα Τ.: 210 380 2725 Site: www.rozalia.gr Fb: Ροζαλια

7 CHEFS ΘΥΜΟΎΝΤΑΙ & ΠΡΟΤΕΊΝΟΥΝ

ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΚΩΣΤΌΠΟΥΛΟΣ & ΣΕΊΡΙΟΣ ΚΟΜΙΧΕΊΛΗΣ Μοναδικές γαστρονομικές δημιουργίες στον πιο υπέροχο κήπο του Χαλανδρίου Το μαγαζί

Μπαίνοντας από μία είσοδο που βρίσκεται σε μία από τις πιο κεντρικές οδούς του αγαπημένου μας Χαλανδρίου, σας περιμένει μία μεγάλη αυλή που δεν φαντάζεται κανείς πως μπορεί να είναι εκεί! Ένας κήπος μυστικός, με λεμονιές, μυρωδάτα γιασεμιά και άλλα αναρριχητικά φυτά, όπου η γεύση έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Εκλεκτό μεζεδοπωλείο, στο οποίο η ελληνική γεύση μπλέκεται με τη φαντασία του Δημήτρη και του Σείριου. Η συχνή ανανέωση του μενού με νέες δημιουργίες είναι ένας από τους λόγους που μας κάνει να το επιλέγουμε ξανά και ξανά. Μαζί με την προσεκτικά διαλεγμένη λίστα κρασιών, η γευστική εμπειρία απογειώνεται.

Μυστικός Κήπος

Καραολή Δημητρίου 21, Χαλάνδρι Τ.: 213 03 70 929 Ig: mistikos.kipos Fb: Μυστικός Κήπος

Oι chefs θυμoύνται

Το πιάτο

Ο «Μυστικός Κήπος» δουλεύει με εξαιρετικές πρώτες ύλες, οι οποίες συνδυάζονται με την αγάπη και το μεράκι των ιδιοκτητών για καλό φαγητό. Έτσι, συχνά στον κατάλογο συναντάμε ελληνικά προσεκτικά διαλεγμένα προϊόντα, που μαγειρεύονται ευφάνταστα για να ικανοποιήσουν και τον πιο απαιτητικό καλοφαγά. Γι’ αυτό, κατά την περίοδο των Χριστουγέννων ένα… κόκκινο στολίδι έρχεται να γεμίσει το πιάτο μας. Κοκ παντζαριού που αποτελείται από μαριναρισμένο παντζάρι με κατσικίσιο ελληνικό ροκφόρ από τη φάρμα Μαλτέζου.

«Τα Χριστούγεννα ήταν πάντα για εμάς μια οικογενειακή γιορτή. Όταν αρχίσαμε να δουλεύουμε, περνούσαμε τις γιορτές μαζί με συναδέλφους στο εκάστοτε μαγαζί. Με τον «Μυστικό Κήπο», όμως, έγινε κάτι πολύ διαφορετικό. Τα πρώτα Χριστούγεννα που ανοίξαμε οι οικογένειές μας μαζεύτηκαν για να κάνουμε γιορτές όλοι μαζί. Τότε ήταν που καταλάβαμε ότι έχουμε το δικό μας μαγαζί. Όλοι ήμασταν μαζεμένοι στον δικό μας χώρο, διασκεδάζαμε και μαζί με τους πελάτες δημιουργήθηκε ένα πάρα πολύ ωραίο κλίμα».

7 CHEFS ΘΥΜΟΎΝΤΑΙ & ΠΡΟΤΕΊΝΟΥΝ

ΧΡΉΣΤΟΣ ΣΙΜΊΤΑΣ Λαχταριστές μπουκιές και παιχνιδιάρικες γουλιές στο Κουκάκι

Το μαγαζί

Ο… «Κύριος Μουσάτος» έχει φτιάξει τη δική του παρέα πάνω στη μικρή πλατεΐτσα της Φαλήρου στο Κουκάκι. Και όχι άδικα, αφού γεύση, ροφήματα, drinks και καλή διάθεση συνδυάζονται σε έναν ζεστό χώρο, που έχει κλέψει τις καρδιές μας από την πρώτη μέρα λειτουργίας. Προσεγμένο μενού, που καλύπτει όλες τις ώρες της ημέρας, με επιλογές πρωινού, brunch, μεσημεριανού και δείπνου, ενώ ο καφές, τα early drinks και τα κοκτεϊλάκια είναι τα καλύτερα συνοδευτικά για την απογείωση των γεύσεων. Cozy και φιλόξενο, σου δίνει την αίσθηση ενός οικείου σαλονιού που όλοι περνούν καλά, αφού πρώτη μέριμνα του Χρήστου και της Ναταλίας είναι να μας φροντίσουν και όχι απλά να μας εξυπηρετήσουν!

Το πιάτο

Χριστουγεννιάτικο χρώμα δίνει η ολοκαίνουργια άφιξη στο μενού του Monsieur Barbu: ραβιόλια παντζαριού γεμιστά με τυρί. Μια ιδιαίτερη συνταγή, που δίνει στο πιάτο μας ένα έντονο κόκκινο χρώμα, ενώ ικανοποιεί ακόμη και τον πιο απαιτητικό ουρανίσκο. Τα ραβιόλια λούζονται από μία σάλτσα βουτύρου και κρασιού, ενώ τα flakes του κρητικού ανθότυρου δίνουν τη δική τους γευστική πινελιά. Χρώματα, αρώματα, νοστιμιά και δημιουργικότητα έρχονται στο τραπέζι μας για ένα χορταστικό γεύμα.

O chef θυμάται

Monsieur Barbu

Φαλήρου 59, Κουκάκι Τ. 21 0924 7555 Fb Page: Monsieur Barbu Instagram: @monsieurbarbu.ath

Τα Χριστούγεννά μας θα έλεγα ότι είναι οικογενειακά. Τουλάχιστον έτσι τα αισθανόμαστε εμείς, ακόμα και γεμάτο με πελάτες να είναι το μαγαζί. Συγκεκριμένα, τα Χριστούγεννα του 2019 ηταν πραγματικά σαν να ήμασταν στο σπίτι με κόσμο και φίλους. Μία απο τις μέρες των γιορτών είχαμε κάνει ενα bazaar και είχαν φτιάξει οι κόρες μας σοκολατάκια και συμμετείχαν με πολλή χαρά στο event. Εκείνα τα Χριστούγεννα, συγκεκριμένα την ημέρα της γιορτής μου, που το μαγαζί ήταν κλειστό, ήρθε να φάμε στο σπίτι μας ένας υπάλληλός μας που κατάγεται από άλλη χώρα και ήταν μόνος του, αφού η οικογένειά του ήταν μακριά. Ήταν πολύ συγκινητικό. Έφερε δώρα στα παιδιά και εντάχθηκε στην οικογένειά μας. Τα Χριστούγεννα είναι σύμβολο αγάπης.

7 CHEFS ΘΥΜΟΎΝΤΑΙ & ΠΡΟΤΕΊΝΟΥΝ

ΘΆΝΟΣ ΒΛΑΧΌΠΟΥΛΟΣ Η μαγεία της γεύσης κρύβεται στην απλότητα Το μαγαζί

Το όραμα του Θάνου Βλαχόπουλου ήταν, μέσω της μαγειρικής τέχνης, να επιστρέψει στις ρίζες και να διαφυλάξει τις παραδοσιακές γεύσεις. Τα κατάφερε! Ανοίγοντας τις «Προκομένες», έχει την ευκαιρία να φέρει στο πιάτο μας συνταγές που θυμίζουν οικογενειακό τραπέζι. Με γνώμονα ότι το φαγητό εκτός από γεύση και θρέψη, προσφέρει ζεστασιά και στην ψυχή, οι νοστιμιές που έρχονται στο τραπέζι μας βασίζονται στη μεσογειακή κουζίνα, στα προσεκτικά επιλεγμένα υλικά και στον... συγχρονισμό, αφού δεν παίζει ρόλο μόνο το υλικό, αλλά και η στιγμή που θα το προσθέσεις στη διάρκεια του μαγειρέματος.

Προκομένες

Άλσους 7, Γλυφάδα Τ.: 210 89 85 996 www.prokomenes.gr Fb: @prokomenes.gr Ig: @prokomenes

O chef θυμάται

Το πιάτο

Τα χριστουγεννιάτικα ελληνικά τραπέζια ξεχωρίζουν για την ποικιλία και την ομαδικότητα! Αυτό συνέβαινε και στο σπίτι του Θάνου, όπου όλη η οικογένεια μέσα στην κουζίνα έφτιαχνε καλούδια για όλα τα γούστα. Ένα βασικό πιάτο ήταν πάντα οι λαχανοντολμάδες, όπου όλοι συμμετείχαν στη δημιουργία τους. Αποτελούσε κάτι σαν το πέρασμα στις κυρίως λιχουδιές. Φυσικά, δεν λείπει από το μενού των «Προκομένων». Με μοσχαρίσιο κιμά και διάφορα μυρωδικά, έρχονται καυτοί, χορταίνουν και προσφέρουν ανεπανάληπτη θαλπωρή.

Η κουζίνα ήταν το δωμάτιο που αποτελούσε τον πυρήνα της οικογένειας. Πάνω από τα μάτια και τους φούρνους δεν «πλάθονταν» μόνο φαγητά αλλά ανθρώπινες σχέσεις και χαρακτήρες. Σχεδόν όλες μου οι παιδικές αναμνήσεις προέρχονται από την κουζίνα, όπου το μαγείρεμα και το σερβίρισμα είχαν την ιεροτελεστία τους. Ακόμη και ο ελληνικός καφές σερβιριζόταν ανάλογα με τα κέφια ή την εποχή. Ειδικά τα Χριστούγεννα, μου έρχεται σχεδόν στη μύτη η μυρωδιά από το μαχλέπι της βασιλόπιτας όπως το χτυπούσαμε με το γουδί. Φυσικά συμμετείχα κι εγώ στις ετοιμασίες από μικρός. Με αυτές τις μνήμες μαγειρεύω. Κι αυτές οι μνήμες δεν μπορούν να συμπεριληφθούν σε συνταγές...

7 CHEFS ΘΥΜΟΎΝΤΑΙ & ΠΡΟΤΕΊΝΟΥΝ

ΜΙΧΆΛΗΣ ΨΑΡΟΜMΆΤΗΣ Παραδοσιακές γεύσεις που μας ταξιδεύουν σε παιδικές μνήμες

Το μαγαζί

Στην καρδιά της Αθήνας, μας περιμένει ένα εστιατόριο που μοιάζει με αρχοντικό ελληνικό σπίτι, με τον κάτω όροφο να λειτουργεί ως όμορφη, ανθισμένη αυλή και τον πάνω όροφο ως ένα ζεστό, αθηναϊκό σαλόνι. «Στου Μάμμα», η ελληνική κουζίνα έχει την τιμητική της, αφού ο Μιχάλης έχει διαμορφώσει ένα μενού που σκοπό έχει να φέρει στο τραπέζι μας γεύσεις παραδοσιακές και λαχταριστούς μεζέδες, με ξεχωριστές πινελιές και διαφοροποιήσεις. Σαλάτες, ορεκτικά και μεζέδες συναντιούνται με ελληνικά αποστάγματα και cocktails στα τραπέζια του Μάμμα, όπου μεγάλες και μικρότερες παρέες απολαμβάνουν τις δημιουργίες του Μιχάλη.

Το πιάτο

Σαλάτα «στου Μάμμα» με σπέσιαλ πιάτο-έκπληξη ειδικά για τα Χριστούγεννα Η σαλάτα «στου Μάμμα» είναι ουσιαστικά μια αποδομημένη σπανακόπιτα, με φρέσκο χειροποίητο φύλλο. Ένα πιάτο από τη γιαγιά του Μιχάλη, την οποία και θυμάται να ξυπνάει νωρίς το πρωί για να ανοίξει φύλλο στον πάγκο της κουζίνας. Παράλληλα, τα Χριστούγεννα, δεν έλειπε από το οικογενειακό τραπέζι το ταψί με χοιρινό και πατάτες στον φούρνο, ένα πιάτο που ενέπνευσε τον Μιχάλη να δημιουργήσει μία σπέσιαλ συνταγή που θα απολαύσουμε «στου Μάμμα» φέτος τις γιορτές.

Ο chef θυμάται

«Οι συνταγές βασίζονται στις μνήμες που έχω από τη γιαγιά μου. Εκτός από τη σπανακόπιτα και τις διάφορες άλλες πίτες για τις οποίες άνοιγε φύλλο, έφτιαχνε άφθονες συνταγές που η γεύση τους ήταν αξεπέραστη, μα πάνω απ’ όλα οικεία. Αυτές οι μνήμες είναι που με ενέπνευσαν σχεδόν για όλες τις συνταγές που υπάρχουν στο μενού, οι οποίες βασίζονται σε κλασικές γεύσεις. Ο ελληνικός μεζές είναι κάτι που μοιράζεται. Ιδανικός για παρέες, συνδυάζεται με ποτό και χορταίνει».

Στου Μάμμα

Χριστοκοπίδου 7, Αθήνα Τ. 21 0324 6222 Fb Page: Στου Μάμμα Ig Page:@stou_mamma

7 CHEFS ΘΥΜΟΎΝΤΑΙ & ΠΡΟΤΕΊΝΟΥΝ

ΓΙΆΝΝΗΣ ΚΑΡΥΠΊΔΗΣ Ξεχωριστά γεύματα με την αγάπη του «Για Δες» Το μαγαζί

Λιτό, όμορφο, ζεστό, φιλικό, μα πάνω απ’ όλα γεμάτο με ξεχωριστά πιάτα και γεύσεις. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά συγκεντρώνει το «Για Δες», το αγαπημένο μας μαγαζί στα Άνω Πατήσια, με τη δική του ξεχωριστή ταυτότητα. Ο Γιάννης Καρυπίδης έχει διαμορφώσει ένα δημιουργικό μενού, με όλα τα πιάτα να είναι δικής του έμπνευσης και να φέρουν ξεχωριστές πινελιές που απογειώνουν τις γεύσεις. Συνδυάζονται άψογα με την ενημερωμένη wine list, ενώ, στο τέλος, οι ιδιαίτερες γλυκές δημιουργίες του Γιάννη επιφυλάσσουν το καλύτερο κλείσιμο για το γεύμα μας.

Για Δες Χαλεπά 65, Άνω Πατήσια Τ: 211 21 40 158 FB: Για Δες Ig: @gia_des

O chef θυμάται

To πιάτο

Για φέτος τα Χριστούγεννα, ο Γιάννης Καρυπίδης προτείνει ένα εορταστικό πιάτο που θα συμπληρώνει και το νέο μενού του «Για Δες». Για ένα ξεχωριστό και δημιουργικό χριστουγεννιάτικο τραπέζι λοιπόν, ο Γιάννης προτείνει μαύρο χοίρο με τσάτνεϋ μάνγκο, που συνοδεύεται από διάφορες υφές καρότου. Το νέο μενού του «Για Δες» έρχεται σύντομα ανανεωμένο, καθώς ο Γιάννης δεν σταματά να πειραματίζεται και να βρίσκει νέες γευστικές προτάσεις που μας κάνουν να θέλουμε να δοκιμάσουμε λίγο από… «Για Δες» ξανά και ξανά!

«Τα Χριστούγεννα, για εμένα, συνδυάζονται με οικογένεια! Και επειδή είναι και η γιορτή του πατέρα μου, πάντα την περίμενα με χαρά. Το σκηνικό είναι χριστουγεννιάτικο δέντρο, πολλά στολίδια, τεράστιο τραπέζι, ποικιλία φαγητού, μυρωδιά κουραμπιέ και μελομακάρονου. Για μένα, είναι και ένα “διάλειμμα” από την κουζίνα, καθώς μαγειρεύει η μητέρα μου για όλη την οικογένεια. Εξάλλου, αυτό είναι τα Χριστούγεννα. Ένα διάλειμμα από την καθημερινότητα, τη συνήθεια, πάντα κοντά σε αγαπημένα πρόσωπα».

7 CHEFS ΘΥΜΟΎΝΤΑΙ & ΠΡΟΤΕΊΝΟΥΝ

ΣΑΒΒΑΤΟΝ 14 ΔΕΚΕΜΒΡ.2121 Κάπως έτσι θα είναι

Η ΠΟΛ ΙΣ ΖΗ

αν συνε χίσουμε έτσι

ο απλός Π Ρ Ο Β Λ Η Μ Α Τ Ι Σ Μ Ό Σ αυτής της σελίδος είναι ο κάτωθι.

Κάτι δεν πάει καλά. ΚΆΤΙ ΑΠΟΥΣΙΆΖΕΙ και χάνεται, ενώ ταυτόχρονα κάτι κατακλύζει και δυναστεύει. Και τελικώς,

ΑΝ ΌΛΑ ΠΆΝΕ ΚΑΛΆ, ΓΙΑΤΊ ΛΙΓΟΣΤΕΎΕΙ Η ΧΑΡΆ;

Μια ματιά

ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

μάθε να σκανάρεις κιου-αρ-κόουντ, θα σου χρειαστεί άμεσα.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΛΕΞΕΙΣ, ΤΕΣΣΕΡΑ ΨΕΜΑΤΑ Γράφει ο Δημοσθένης Κούρτοβικ ΤΟ ΧΑΡΤΊ Γράφει ο Παντελής Μήτσιου HOMO DIGITUS Γράφει ο Σταύρος Μπουγκάς ΤΟ QR CODE ΣΑΣ ΕΚΤΕΛΈΣΤΗΚΕ ΕΠΙΤΥΧΏΣ! Γράφει η Λίζα Καμπούρη Η ΕΛΕΥΘΕΡΊΑ ΤΗΣ ΈΚΦΡΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΉ ΤΩΝ ΑΛΓΌΡΙΘΜΩΝ Γράφει η Ηλέκτρα Τζώρτσου ΑΣΜΑΤΑ ΔΥΟ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΉ ΤΟΥ ΊΝΤΕΡΝΕΤ Δικτύωση Εισβολέας ft. Σεμέλη Παπαβασιλείου Sex Sto Diadiktuo Locomondo Η ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ Γράφει ο Θράσος Καμινάκης Η 5η αίσθηση Γράφει η Άντα Κουγιά

ΌΛΑ ΤΑ ΚΕΊΜΕΝΑ ΤΟΥ ΑΦΙΕΡΏΜΑΤΟΣ ΘΑ ΑΝΑΡΤΗΘΟΎΝ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΊΔΑ ΤΟΥ Η ΠΌΛΗ ΖΕΙ. Αρκετοί αναγνώστες που

δεν έχουν την εφαρμογή, δεν μπορούν ή δεν θέλουν να την χρησιμοποιήσουν, αποκλείονται εκ των πραγμάτων. Μήπως, όμως, σε κάτι τέτοιο δεν οδηγούμαστε; Οι επόμενες σελίδες στερούνται γραφιστικής επιμέλειας, χρωματισμών, γραμματοσειρών. Ένα ξερό περιβάλλον λοιπόν...

μια ματιά στο μέλλον ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΝΤΥΠΑ Την απάντηση πλείστων αναγνωστών και αναγνωστριών, τη γνωρίζομε εξαρχής: «Φίλοι μας, εντός ολίγων ετών δεν θα υφίστανται έντυπα. Όλα θα είναι ηλεκτρονικά, διαδικτυακά και κωδικοποιημένα σε αλγόριθμους». Διεξάγεται αγώνας, ανηλεής και ανοικτίρμων, με έκβαση ακαθόριστη και άδηλη. Αγώνας που δεν αφορά τα έντυπα, αλλά την ίδια τη ζωή, τον ίδιο τον άνθρωπο. γράφει ο Σωκράτης Λούδης Ουδόλως μας ενδιαφέρει, εάν ενθυμίζομε γέροντες, μεμψίμοιρους και γογγύζοντες, που, ανήμποροι και πεισματάρηδες, στέκουν ως «εμπόδιο» και ως «τροχοπέδη» στην εξέλιξη. Ο υ δ ό λ ω ς μ α ς π τ ο ε ί , διότι οι επικρίνοντες τους «ανημπόρους», εντός ολίγων ετών –ή δεκαετιών εις την καλυτέρα των περιπτώσεων– θα μετατραπούν εις ενθέρμους χειροκροτητάς ενός «διαδικτυακού θριάμβου». Ο οποίος θα είναι όμως παντελώς σ τ ε ί ρ ο ς, ως ημίονος: θα αδυνατεί να γεννήσει απτές και χειροπιαστές πραγματικότητες στους ανθρώπους, των ενθέρμων χειροκροτούντων συμπεριλαμβανομένων. Εξεπλάγημεν σφόδρα, όταν νεαρός συνεργάτης μας, υπερεξειδικευμένος στα «δίκτυα» και υψηλόβαθμος ιεροφάντης των μυστηρίων της Νέας Θεότητος, αυτής των «σμαρτ» αντικειμένων, αδυνατούσε –ο δυστυχής– να χειρισθεί ορθώς ένα ευθηνό και ταπεινό μολύβι, ώστε να κρατήσει σημειώσεις επί χάρτου, όταν το «έξυπνο» εργαλείο του τον άφησε «εις τα κρύα του λουτρού» ― τουτέστιν «ξέμεινε από μπαταρία», όπως λένε. Ας αναρωτηθούν, όσοι τουλάχιστον αρέσκονται να διερωτώνται. Άραγε η ανθρωπότης δεν εχρειάσθη αιώνας αμέτρητους ώσπου να ανακαλύψει τη γραφή; Άραγε, πόσες λ ε π τ ο μ ε ρ ε ί ς δ ε ξ ι ό τ η τ ε ς αναπτύσσει ο άνθρωπος προκειμένου να νοηματοδοτεί με τη γραφή, προκειμένου να αναπτύσσει την κοινωνικότητά του; Άραγε, πόσα ευμεγέθη τμήματα του εγκεφάλου ατροφούν, πόσες κριτικές ικανότητες μαραζώνουν, ενόσω όλο και περισσότερες εγκεφαλικές λειτουργίες εκχωρούνται άνευ όρων στις «σμαρτ» συσκευές; Αλίμονο, δυστυχείς χειροκροτητές! Άραγε, έχετε ποτέ διερωτηθεί πού θα οδηγήσει αυτό –τεχνολογικούς πιστούς και απίστους αμφοτέρους– τα επό-

μενα χρόνια, τις επόμενες γενιές; Τ α Ν έ α Ι ε ρ α τ ε ί α (Έλον ΜασκΖούκερμπεργκ και Σια, αυτοί οι σύγχρονοι οιηματίες Αυτοκράτορες) με περισσή αμετροέπεια, αναβλύζοντες εξουσιαστική αλαζονεία, προφητεύουν το μέλλον με αυθάδεια και κυνισμό. Διαδικτυακός έλεγχος των πάντων, έως και των πλέον μικρών συνηθειών, έως και των σκέψεων ακόμη, με τη συναίνεση του χρήστη και την άνευ ορίων ποδηγέτησή του. Ομιλούν περί ενός καινοφανούς διαδικτυακού κόσμου, απηλλαγμένου από τα έρματα και τις ατέλειες ενός «πρωτόγονου» παρελθόντος. Με όχι και τόσο βραδύ –και οπωσδήποτε σταθερό– ρυθμό, πλάθεται μία Ν έ α Η θ ι κ ή . Πλάθεται μια Ν έ α Π ρ α γ μ α τ ι κ ό τ η τ α , η οποία καταστρέφει σχέσεις, βλάπτει χώρους και τελικά αλλοιώνει τον ίδιο τον πυρήνα του ανθρώπου. Ένας νεαρός Έλλην «επιστήμων», εργαζόμενος στην Εσπερία, κομπορρημονεί, ο μωρόπιστος, ότι αναπτύσσει μια τεχνολογία «6 Τζι», χάρις εις την οποία, εις ένα εγγύτατο μέλλον, ο «χρήστης» θα «αποθηκεύει» εντός ολίγων δευτερολέπτων, δ ι α κ ο σ ί α ς π ε ν τ ή κ ο ν τ α (250) ώρας κινηματογραφικών ταινιών! Υπάρχει αχρηστότερη ανακάλυψη; Ποίος δύναται να παρακολουθήσει ταινία τόσων ωρών; Εκτός και εάν ο εξ Εσπερίας καυχηματίας «επιστήμων», αναπτύξει ειδικά ματογυάλια, εις τα οποία θα προβάλλονται διακόσιες πεντήκοντα ώρες ταινιών υπερταχέως («φαστ φόργουορντ»)! Ημείς είμεθα υπέρ του ποπ κορν, των γιασεμιών και του υψηλόσωμου έμπροσθέν μας καθήμενου κυρίου, τον οποίο κάθε τόσο παρακαλούμε να χαμηλώσει για να μην μας αποκρύπτει την οθόνη!

Σκάναρε το

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΛΕΞΕΙΣ, Τ Ε Σ Σ Ε ΡΑ Ψ Ε Μ Α Τ Α ΔΗΜΟΣΘΈΝΗΣ ΚΟΎΡΤΟΒΙΚ

Σκάναρε το

ΤΟ ΧΑΡΤΊ

ΠΑΝΤΕΛΉΣ ΜΉΤΣΙΟΥ

Σκάναρε το

HOMO DIGITUS ΣΤΑΎΡΟΣ ΜΠΟΥΓΚΆΣ

ΑΣΜΑΤΑ ΔΥΟ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΉ ΤΟΥ ΊΝΤΕΡΝΕΤ Σκάναρε το

ΔΙΚΤΎΩΣΗ

ΕΙΣΒΟΛΈΑΣ FT. ΣΕΜΈΛΗ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΊΟΥ

Σκάναρε το

SEX STO DIADIKTUO LOCOMONDO

Σκάναρε το

ΤΟ QR CODE ΣΑΣ ΕΚΤΕΛΈΣΤΗΚΕ ΛΊΖΑ ΚΑΜΠΟΎΡΗ ΕΠΙΤΥΧΏΣ!

Σκάναρε το

Η Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ί Α Τ Η Σ Έ Κ Φ ΡΑ Σ Η Σ Σ Τ Η Ν Ε Π Ο Χ Ή Τ Ω Ν Α Λ ΓΌ Ρ Ι Θ Μ Ω Ν ΗΛΈΚΤΡΑ ΤΖΏΡΤΣΟΥ

Σκάναρε το

Η ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΘΡΆΣΟΣ ΚΑΜΙΝΆΚΗΣ

Σκάναρε το

Η 5Η ΑΊΣΘΗΣΗ ΆΝΤΑ ΚΟΥΓΙΆ

Ευχαριστούμε τον φίλο και συνεργάτη Θ α ν ά σ η Β έ μ π ο για τη συνδρομή του στην επιμέλεια του αρχικού κειμένου (και όχι μόνο).

Η Π Ο Λ Η Γ Ι Ο Ρ ΤΑ Ζ Ε Ι

ΤΟ ΤΡΕΝΑΚΙ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ

Έξι Χριστουγεννιάτικα στιγμιότυπα που κυλάνε στις ράγες της πόλης.

Τα Χριστούγεννα είναι αφορμή για να αλλάξουμε παραστάσεις, να μαγειρέψουμε διαφορετικά, να βγούμε έξω με άλλη διάθεση, να δούμε τα σπίτια και τις πόλεις στολισμένα, να σκεφτούμε πάνω σε μύθους και πραγματικότητες. Ό,τι κι αν πιστεύουμε για τα Χριστούγεννα όμως, σίγουρα κάποιο βράδυ θα κοιτάξουμε τον ουρανό για να δούμε αν θα περάσει η αφράτη φιγούρα με το έλκηθρο και τα ζώα με τα περίτεχνα κέρατα. Γκλιν-γκλον: it’ s Christmas time!

Άλλοι περιμένουν πώς και πώς να έρθουν, άλλοι περιμένουν πώς και πώς να περάσουνε, άλλοι χαίρονται και άλλοι μελαγχολούν. Βαγόνια φορτωμένα με διαφορετικές διαθέσεις. Δεν πρόκειται για ιστορίες πρώτης και δεύτερης κατηγορίας, αλλά για ψηφίδες του μεγάλου αυτού μωσαϊκού που λέγεται Χριστούγεννα. ΓΡΆΦΟΥΝ: ΑΝΤΑ ΚΟΥΓΙΑ | ΗΛΕΚΤΡΑ ΤΖΩΡΤΣΟΥ | ΣΟΦΙΑ ΑΡΓΥΡΗ

Η Π Ο Λ Η Γ Ι Ο Ρ ΤΑ Ζ Ε Ι

ΤΑ ΒΑΓΟΝΙΑ ΜΑΣ! Το τρενάκι των Χριστουγέννων, με τον καλοσχηματισμένο αφράτο καπνό από το φουγάρο του, ξεκινάει τις γιορτινές διαδρομές του και μας παρουσιάζει τα βαγόνια του, που περιέχουν μικρές ιστορίες, φερμένες κατευθείαν από τη γειτονιά της πιο αμφιθυμικής γιορτής του χρόνου.

Πρώτο βαγόνι

Το χιόνι που δεν έρχεται ποτέ στην ώρα του Δεύτερο βαγόνι

Τα «κάλαντα» και το «χριστουγεννιάτικο δέντρο» της αρχαίας Ελλάδας Τρίτο βαγόνι

Στιγμιότυπο από ένα σπίτι Τέταρτο βαγόνι

Το γράμμα που δεν (ξέρω αν) έφτασε ποτέ Πέμπτο βαγόνι

Το σημειωματάριο με τις συνταγές Έκτο βαγόνι

Ξημερώνει Πρωτοχρονιά

Vrettos Antiques Απο την αθηνα και στα χανια τησ κρητησ... οι αντικεσ ταξιδευουν (οχι μονο στον χρονο)! Το αθηναϊκό κέντρο είναι γνωστό για τα παλαιοπωλεία του. Ξέρεις ότι εκεί όλο και κάτι όμορφο θα βρεις με μια μικρή περιπλάνηση. Ένα από τα παλαιότερα είναι οι Αντίκες Βρεττός, που δεσπόζει στην πλατεία Αβησσυνίας, στο Μοναστηράκι, από το 1957. Παλαιοπωλείο όνομα και πράμα, γιατί αντιπροσωπεύει την έννοια της αντίκας, που διατηρεί την αξία της αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου. Απόδειξη τα τόσα χρόνια λειτουργίας μιας οικογενειακής επιχείρησης που περνάει από τα χέρια του παππού στου εγγονού. Η βαθιά ενασχόληση με αντίκες, δίνει στον Δημήτρη, ιδιοκτήτη του παλαιοπωλείου, ένα προβάδισμα στη γνώση του αντικειμένου. Κάτι που καταλαβαίνεις με το πρώτο πέρασμα έξω από τα δύο καταστήματα της Αθήνας, στο Μοναστηράκι όσο και σ’ εκείνο στην πλατεία Ψυρρή. Σπανιότατα αντικείμενα –κάποια από αυτά μας πάνε πολύ πίσω, στα χρόνια του 1800– συγκεντρωμένα σε έναν τεράστιο χώρο, που ξετρελαίνει τους κυνηγούς αντικών, αλλά σαγηνεύει ακόμα και νέους συλλέκτες. Έργα τέχνης, έπιπλα και συλλογές, βγαλμένα κυριολεκτικά από άλλες δεκαετίες, αλλά σε άριστη κατάσταση, μέχρι ραδιόφωνα και παλιά τσίγκινα παιχνίδια, αληθινά κοσμήματα για τον χώρο σου. Κι αυτά είναι μόνο λίγα απ’ όσα μπορείς να βρεις! Τώρα και με νέο κατάστημα στα Χανιά!

Πλατεία Αβησσυνίας 51-52, Μοναστηράκι | Τ: 210 32 14 407 Ναυάρχου Αποστόλη 9, πλ. Ψυρρή | Τ: 215 50 12 700 Κισσάμου 131-133, Χανιά, Κρήτη | Τ: 28213 07455 e: vrettosantiques@gmail.com | www.vrettosantiques.gr Αντίκες Βρεττός vrettos_antiques

Βελονίτσα Η Βελονίτσα είναι ο προορισμός του χειμώνα. Είδη πλεξίματος κι έτοιμα αξεσουάρ, όπως χειροποίητες τσάντες, σκουφιά, γάντια και κάλτσες –όλα πλεκτά– θα σε ντύσουν ζεστά και με στυλ από την κορυφή ως τα νύχια. Στη Βελονίτσα θα βρεις το καλύτερο δώρο για σένα και τους αγαπημένους σου. Παντόφλες για μικρούς και μεγάλους, παιδικά παπουτσάκια και σκούφοι με ασορτί κασκόλ ή λαιμό, που θα σας χαρίσουν ένα ζεστό χαμόγελο. Ντύσε εξίσου ζεστά και το σπίτι σου, με λευκά είδη και διακοσμητικά μαξιλαράκια. Στη Βελονίτσα θα βρεις, ακόμα, πλεκτά ρόδια και κολοκύθες που θα δώσουν μια χουχουλιάρικη νότα στον χώρο σου.

Μυσίας 29, Βύρωνας | Τ: 210 76 57 277 Fb: Βελονίτσα | Ig: velonitsa | www.velonitsa.com

ΤΟ ΧΙΌΝΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΈΡΧΕΤΑΙ ΠΟΤΈ ΣΤΗΝ ΏΡΑ ΤΟΥ Χριστούγεννα πλησιάζουν και πάλι περιμένουμε να ζήσουμε το σωστό χολιγουντιανό ιδανικό, όπου ιστορίες αγάπης ξετυλίγονται σε χιονισμένα τοπία, κάτω από άπειρα χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια. Μπορεί να μην είναι ιστορίες αγάπης, αλλά κωμωδίες όπως το Μόνος στο Σπίτι. Η συνταγή όμως πάντα περιλαμβάνει και χιόνια και λαμπιόνια. Στην Ελλάδα πάλι, το να χιονίσει τα Χριστούγεννα είναι κάτι απίθανο. Συνήθως τα χιόνια εδώ, σ’ αυτή τη μεριά του ημισφαιρίου, έρχονται κατά τον Φεβρουάριο ή Μάρτιο. Γιατί αυτούς τους μήνες; Θέλω να πιστεύω ότι έχει να κάνει με ένα παραμύθι που είχα διαβάσει. Ο Μάρτιος είναι παιδί χωρισμένων γονιών, του Χειμώνα και της Άνοιξης. Αναποφάσιστος σχετικά με το πού θέλει να μείνει, μία πηγαίνει στον μπαμπά του, μία στη μαμά του. Όταν πηγαίνει στον μπαμπά του, φέρνει και χιόνια και βροντές και αστραπές. Όταν πηγαίνει στη μαμά του, αφήνει τον ήλιο να φωτίζει εκεί ψηλά. Όσο για τον Φεβρουάριο, δεν θυμάμαι το παραμύθι. Ξεφύγαμε; Λίγο. Το θέμα είναι ότι Χριστούγεννα στην Αθήνα και χιονισμένοι δρόμοι δεν πάνε παρέα. Εκτός από μία χρονιά. Ήταν ή 2017 ή 2018, δεν είμαι σίγουρη, αλλά είχαν ανακοινώσει όλα τα κανάλια ότι θα δούμε χιονάκι ακόμη και στο κέντρο. Τα Χριστούγεννα πλησίαζαν και κάπως το πιστέψαμε κι εμείς. Μαζευτήκαμε για κρασιά, μεζέ, επιτραπέζια, στην ολοφώτιστη Κυψέλη, που δεν έχεις και θέα πολύ μακριά, αλλά δημιουργείται η απαραίτητη γιορτινή ατμόσφαιρα. Και γέλια και χαρές και να κοιτάμε έξω από το παράθυρο. «Έρχεται», όλο λέγαμε, «έρχεται, έχει πέσει πολύ η θερμοκρασία». Και δώσ’ του να πίνουμε και κάποια στιγμή πιάσαμε και τον χορό. Πάει 01.00, πάει 02.00, κάπου εκεί μας πήρε ο ύπνος στους καναπέδες. 04.30 ήταν όταν ξύπνησα χωρίς λόγο. Και τότε το είδα. Πυκνό, λεπτό χιονάκι να πέφτει αθόρυβα, σχεδόν λαθραία, ανάμεσα στα στενά κυψελιώτικα μπαλκόνια. Τράβηξα την κουρτίνα, δεν ξύπνησα κανέναν κι έκατσα κόντρα στο τζάμι να κοιτάω τα λαμπιόνια και τα χιόνια στο δικό μου προσωπικό σινεμά. Μετά από λίγο έπεσα για ύπνο. Το πρωί δεν είχε μείνει τίποτα να θυμίζει το χολιγουντιανό ιδανικό στην καρδιά της Αθήνας.

Η Π Ο Λ Η Γ Ι Ο Ρ ΤΑ Ζ Ε Ι

caLm concept store 113 Η Ιπποκράτους στολίζεται από το δικό της concept store, που είναι γεμάτο μοναδικά και προσεκτικά επιλεγμένα κομμάτια για να διαμορφώσουμε το στυλ μας. Το caLm concept store έχει τις δικές του προτάσεις για να ανανεώσουμε την γκαρνταρόμπα μας με ρούχα, αξεσουάρ, κοσμήματα, μικρές λεπτομέρειες για να αναδείξουμε την προσωπικότητά μας. Παράλληλα, στη βιτρίνα του caLm θα βρείτε και κάποια vintage έπιπλα για να ανανεώσετε τη διακόσμηση στο σπίτι ή στο γραφείο. Φεύγοντας, δοκιμάστε και τα αρώματα της parfumerie που βρίσκεται δίπλα, ώστε να δώσετε το τελικό touch στις εμφανίσεις σας.

Ιπποκράτους 113, Αθήνα | T.: 211 72 58 852 Fb: Calm Concept Store 113

KK’s Lab niche perfumes & more Σε έναν φιλόξενο και μοναδικής αισθητικής χώρο στο κέντρο της Αθήνας, σας περιμένει μία ξεχωριστή αρωματική εμπειρία. To άρωμα αποτελεί statement, μία σφραγίδα που «φέρει» ο καθένας μας και πάνω του χαράσσονται αναμνήσεις. Οφείλει, λοιπόν, να είναι μοναδικό, γοητευτικό και φτιαγμένο για εσάς. Αυτή είναι και η αποστολή του KK’s lab niche perfumes & more. Η αρωματική αναζήτηση της Αναστασίας και του Νίκου ξεκίνησε πριν από περίπου 7 χρόνια, μέσα από το τεράστιο ενδιαφέρον και την αγάπη τους για τον χώρο της αρωματοποιίας. Τα αρχικά των επιθέτων τους συνδυάστηκαν και το KK’s lab πήρε μορφή. Σήμερα, βάσει των συλλογών, τα αρώματα που υπάρχουν στο KK’s lab είναι 52. Εάν προσθέσουμε και τα αρώματα που φτιάχνουν με τους πελάτες τους για την Private Collection, ξεπερνάμε τα 100. Οι αρωματικές αναζητήσεις όμως δεν σταματάνε ποτέ και έχουν να κάνουν με πολλές παραμέτρους. Για παράδειγμα, ένα από τα αγαπημένα αρώματα των πελατών, το Bookstore, γεννήθηκε μετά από μια επίσκεψη του ζευγαριού σε μια τεράστια βιβλιοθήκη με ράφια γεμάτα δερματόδετα βιβλία και παπύρους. Η αρωματική ανάγκη να κλείσουν όλες αυτές τις μυρωδιές σε ένα μπουκάλι, οδήγησε στη δημιουργία του Bookstore. Κάθε άρωμα αποτελεί μια εμπειρία και δημιουργεί μια ανάμνηση, και αυτή ακριβώς είναι η έμπνευση που οδηγεί στη δημιουργία τους. Εξερευνήστε, ανακαλύψτε και δημιουργήστε το άρωμα που θα αναδείξει τη δική σας μοναδικότητα!

Αξαρλιάν 3-5 (πρώην Λέκκα), Αθήνα | T.: 211 40 28 408 www.kkslab.gr | e: info@kkslab.gr Fb: KK’s Lab niche perfumes & more Ig: kks_lab_perfume_shop

ΤΑ ÇΚΆΛΑΝΤΑÈ ΚΑΙ ΤΟ ÇΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΆΤΙΚΟ ΔΈΝΤΡΟÈ ΤΗΣ ΑΡΧΑΊΑΣ ΕΛΛΆΔΑΣ Οι αρχαίοι Έλληνες γιόρταζαν το χειμερινό ηλιοστάσιο και τη γέννηση του Διόνυσου. Ο ήλιος ήταν στο επίκεντρο εκείνης της λατρείας, καθώς μετά τις 21 Δεκεμβρίου αρχίζει και πάλι να ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά και η μέρα να μεγαλώνει. Σύμφωνα με κάποιες πηγές, η αναγέννηση του Διονύσου γίνεται στις 30 Δεκεμβρίου. Εκτός από τον εορτασμό του χειμερινού ηλιοστασίου, είχαν και κάλαντα, αλλά όχι τον χειμώνα. Μέσα στο φθινόπωρο. Τα παιδιά έλεγαν ένα τραγούδι γεμάτο ευχές, όταν περιέφεραν από σπίτι σε σπίτι τον πρόγονο του χριστουγεννιάτικου δέντρου, την ειρεσιώνη. Ένα κλαδί ελιάς, στολισμένο με μαλλί, μικρές σφαίρες και κάποιους καρπούς της γης. Η ειρεσιώνη προέρχεται από τη λέξη είρος (έριον=μαλλί). Ήταν ένα κλαδί αγριελιάς στολισμένο με γιρλάντες από λευκό και κόκκινο μαλλί και τους πρώτους φθινοπωρινούς καρπούς (σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, κάστανα), μικρά μπουκαλάκια γεμάτα κρασί, μέλι και λάδι, ακόμη και μικρές σφαίρες από μέταλλο, που παρίσταναν τον Ήλιο και τη Σελήνη. Στην αρχαία Ελλάδα το έθιμο αυτό ήταν μια έκφραση ευχαριστίας για τη γονιμότητα του έτους που πέρασε και μια παράκληση να συνεχιστεί η γονιμότητα και η ευφορία και για το επόμενο έτος. Ήταν αφιερωμένο στη θεά Αθηνά, τον Απόλλωνα και τις Ώρες (Ευνομία, Δίκη, Ειρήνη). Η ειρεσιώνη περιφερόταν στους δρόμους των Αθηνών, την έβδομη ημέρα του Πυανεψίωνος μηνός (22 Σεπτεμβρίου - 20 Οκτωβρίου) από παιδιά «αμφιθαλή», των οποίων δηλαδή και οι δύο γονείς ζούσαν και τα οποία έψαλλαν «τις καλένδες» (κάλαντα) από σπίτι σε σπίτι, παίρνοντας φιλοδώρημα από τον νοικοκύρη ή τη νοικοκυρά. Όταν τα παιδιά έφταναν στα δικά τους σπίτια, ιδίως στα αγροτικά, κατά τον Αριστοφάνη, κρεμούσαν την ειρεσιώνη πάνω από την εξώπορτά τους, όπου έμενε μέχρι την ίδια ημέρα του επόμενου έτους, οπότε, αφού τοποθετούσαν τη νέα, κατέβαζαν την παλιά και την έκαιγαν. Κατά το τελετουργικό, ένας «αμφιθαλής» νεαρός περιέχυνε την ειρεσιώνη με κρασί από έναν αμφορέα και την κρεμούσε στην πύλη του ναού του Απόλλωνα. Σύμφωνα με την παράδοση, το έθιμο καθιερώθηκε από τον Θησέα, όταν ξεκίνησε για την Κρήτη για να σκοτώσει τον Μινώταυρο. Ύστερα, σταμάτησε στη Δήλο, όπου έκανε θυσία στον Απόλλωνα, λέγοντας ότι, σε περίπτωση που κερδίσει τη μάχη με τον Μινώταυρο, θα του πρόσφερε στολισμένα κλαδιά ελιάς για να τον ευχαριστήσει. Επιστρέφοντας στην πατρίδα του, ο Θησέας εκπλήρωσε τη υπόσχεσή του, καθιερώνοντας τον θεσμό της ειρεσιώνης.

Η Π Ο Λ Η Γ Ι Ο Ρ ΤΑ Ζ Ε Ι

Ζαχαροπλαστείο Αθηναία Και για τις φετινές χριστουγεννιάτικες γιορτές ο προορισμός είναι ένας: το ζαχαροπλαστείο Αθηναία! Από το 1967 η Αθηναία μας συνοδεύει στις πιο γλυκές μας συναντήσεις. Ακόμα και οι πιο προσεκτικοί με τη διατροφή τους, που θέλουν να αποφύγουν τη ζάχαρη, στην Αθηναία θα βρουν θεϊκά μελομακάρονα με στέβια, αλλά και γλυκά με μαλτιτόλη (ένα γλυκαντικό χαμηλών θερμίδων), ενώ για την Πρωτοχρονιά, η Αθηναία προτείνει γευστικότατη βασιλόπιτα χωρίς ζάχαρη. Γιορτάστε τα πιο γλυκά Χριστούγεννα με τους αγαπημένους σας, κάνοντάς τους δώρα εορταστικά καλάθια και πιατέλες γεμάτες γλυκά και κρασί που θα βρείτε οπωσδήποτε στην Αθηναία.

Πριγκηποννήσων 12, Αθήνα | Τ.: 210 64 64 297 Fb: Aθηναία Ζαχαροπλαστείο Catering

Couel Ζαχαροπλαστεία Μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας πρέπει να τελειώνει με μια γλυκιά απόλαυση! Γι’ αυτό και ο δρόμος πρέπει να σε βγάλει στο Couel. Από το 1974, το Couel προσφέρει γλυκές δημιουργίες, παραδοσιακές και πιο μοντέρνες, με στόχο πάντα να προσφέρει άρτια ποιοτικά και γευστικά γλυκά. Στη βιτρίνα του, θα βρεις γαλακτομπούρεκο σε μπουκίτσες, βελγικές σοκολάτες, αφράτο προφιτερόλ, ενώ και οι πιο μοντέρνες γεύσεις απογειώνονται με τις τεχνικές του προσωπικού. Τώρα τα Χριστούγεννα, οι μοναδικοί κουραμπιέδες με τα ολόκληρα αμύγδαλα και τη βουτυράτη γεύση, όπως και η ιδιαίτερη βασιλόπιτα σε κέικ ή τσουρέκι είναι οι καλύτερες επιλογές για τραπέζια ή κεράσματα.

Κεντρικό κατάστημα: Ασκληπιού 109 και Τσιμισκή, Αθήνα Υποκατάστημα: Ιπποκράτους 30, Αθήνα Τ: 210 36 06 220 | Fb: Couel | Ig: @couel_patisserie

ΣΤΙΓΜΙΌΤΥΠΟ ΑΠΌ ΈΝΑ ΣΠΊΤΙ

Η Π Ο Λ Η Γ Ι Ο Ρ ΤΑ Ζ Ε Ι

Ορφέας Η ιστορία του Ορφέα ξεκινά το 1985 στο Κολωνάκι.

Σου ανοίγουν την πόρτα με δυο καπέλα κόκκινα, αγιοβασιλιάτικα. Μπαίνεις μέσα και μια γλυκιά μυρωδιά κολοκυθόσουπας ανακατεύεται με αυτή του φουρνιστού χοιρινού με πατάτες. Παράλληλα, αγκαλιές και φιλιά στην είσοδο, όσο βγάζεις παλτό, γάντια και κασκόλ και δίνεις το μπουκάλι με το κρασί στον αρμόδιο. Διάσπαρτα χριστουγεννιάτικα στολίδια σου τραβούν την προσοχή, όλα στους τόνους του κόκκινου, του πράσινου και του χρυσού, που δίνουν στον χώρο τη ζεστασιά και την πολυχρωμία της εποχής. Τραπέζι στρωμένο καθώς πρέπει: το μεγάλο πιάτο που πάνω του αντέχει το μπολ της σούπας, το κουτάλι οριζόντια μπροστά στη θέση, τα μαχαιροπίρουνα δεξιά κι αριστερά και η χαρτοπετσέτα σε σχήμα κύκνου, όπως έκαναν παλιά οι νοικοκυρές που ήθελαν να εξευρωπαϊστούν στην παλιομοδίτικη Αθήνα του ‘60. Το σερβίτσιο μοιάζει και δεν μοιάζει. Ναι, έβγαλαν τα «καλά», αλλά Χριστούγεννα είναι, προστέθηκε ένα έξτρα άτομο και θα φάνε οι οικοδεσπότες στα «καθημερινά» τα πιάτα. Κοντά ποτηράκια κρασιού και μεγάλα νερού, φρέσκο ψωμί στο κέντρο και οι σαλάτες έχουν ήδη σερβιριστεί σε βαθιά σκεύη. Δεν κάθεσαι ακόμη. Κανείς δεν έχει κάτσει. Πας στους καναπέδες που δεν έχουν πια καλύμματα γιατί ήρθαν οι επισκέπτες. Το δέντρο βρίσκεται αριστερά από τον καναπέ, δίπλα στο παράθυρο. Ο σκύλος κάθεται δίπλα στη φάτνη, η γάτα παίζει με τη μεγάλη μπάλα, το αστέρι αναβοσβήνει, τα φωτάκια μένουν σταθερά και οι γείτονες χαζεύουν το παιχνίδισμα από το απέναντι μπαλκόνι. Το κρασί έχει σερβιριστεί ήδη κι έχει φτάσει στο χέρι σου σαν από θαύμα, το ράδιο παίζει χριστουγεννιάτικα, τα παιδάκια του αποπάνω παίζουν με τα τρίγωνα και ακούγονται τα κάλαντα σε υψηλές συχνότητες. Σιγά-σιγά μαζεύονται όλοι και στριμώχνονται στις πολυθρόνες και τον καναπέ. Είστε όλοι ένα τσικ πιο καλοντυμένοι για να αισθανθείτε πιο γιορτινοί. «Ελάτε, ελάτε, θα κρυώσουν» και μεταφέρεσαι στο τραπέζι που ως δια μαγείας έχει γεμίσει με κολοκυθόσουπα, χοιρινό με πατάτες, τυροπιτάκια, σάλτσες, σουφλέ. Τα γλυκά θα έρθουν μετά. «Μην φάτε ακόμη, μία φωτογραφία, μία σέλφι». Κλικ. Κοιτάζω τις φωτογραφίες από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι προ καραντίνας. Ελπίζω φέτος να ξαναζήσουμε ακριβώς τα ίδια κι ακόμη καλύτερα. Στριμωγμένοι σε καναπέδες, ένα τσικ πιο καλοντυμένοι, γεμάτα τραπέζια, χαμογελαστά κλικ.

Ορφέας Από τις 5 το πρωί μας ξυπνά με καφέ Dimello και ροφήματα, όπως σοκολάτα γάλακτος, λευκή ή υγείας. Το πλούσιο πρωινό ολοκληρώνεται με γευστικότατα σνακ, όπως κρουασάν και σφολιάτες. Σοκολατένια πουράκια με γέμιση φράουλα, λεμόνι, μπανάνα και σοκολάτα σε βάζουν στον πειρασμό να τα δοκιμάσεις. Εκτός από τις γλυκές και αλμυρές επιλογές, ο Ορφέας προσφέρει healthy εναλλακτικές για όσους αποφεύγουν τη ζάχαρη. Μπάρες, βουτήματα και μπισκότα χωρίς προσθήκη ζάχαρης, όπως και θρεπτικές σαλάτες. Πέρα από φαγώσιμα καλούδια, στον Ορφέα θα προμηθευτείς πολύχρωμα επαναχρησιμοποιούμενα ποτήρια καφέ που διατηρούν τη γεύση αναλλοίωτη και παράλληλα σέβονται το περιβάλλον. Για τις γιορτινές μέρες, λαχταριστά μελομακάρονα και κουραμπιέδες σε περιμένουν. Δοκίμασε αυθεντικό panettone -το χριστουγεννιάτικο ιταλικό γλυκό ψωμί- σε διάφορες γεύσεις, όπως μήλο και κανέλα ή τιραμισού. Μην ξεχάσεις ότι εδώ θα βρεις συσκευασίες δώρου σε μεταλλικά κουτιά που μπορείς να χαρίσεις στους αγαπημένους σου.

Μαρασλή 7-11, Κολωνάκι | Τ: 210 72 98 433 Fb: Ορφέας καφέ | Ig: orfeas_thecoffeeshop

Πιπέρι στο στόμα Ένα μικρό μαγαζί που δίνει μια μοντέρνα νότα στο παραδοσιακό μπαχαροπωλείο-βοτανοπωλείο-τεϊοπωλείο. Στα ξύλινα ράφια του θα βρεις διάφανα γυάλινα βάζα γεμάτα με ό,τι τραβάει η ψυχή σου, όπως και οδηγίες για το πώς να τα χρησιμοποιήσεις. Αποξηραμένα φρούτα, όπως δαμάσκηνα και σύκα, για να γεμίσεις τη χριστουγεννιάτικη γαλοπούλα σου. Μπαχάρια σε σκόνη και μείγματα που θα απογειώσουν το μπιφτέκι, το χοιρινό, το κοτόπουλο και τη σαλάτα στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι σου. Ήδη από τη βιτρίνα του μαγαζιού διακρίνεις τη γωνιά του μανιταροπωλείου, όπου θα βρεις ποικιλίες αποξηραμένων μανιταριών. Ο Βασίλης, ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού, έχει να σου δώσει χίλιες δυο ιδέες για τις πιο γευστικές συνταγές. Έχεις δοκιμάσει φακές beluga με σοταρισμένα μανιτάρια; Λίγο πιο δίπλα, μια μεγάλη ποικιλία από μαύρο, πράσινο και κόκκινο τσάι, όπως και βοτανικά τσάγια χωρίς καφεΐνη και τεΐνη, αλλά με πλούσιο άρωμα, σε περιμένουν να τα δοκιμάσεις. Για τους πιο ψαγμένους, που θέλουν να κάνουν ιδιαίτερη αίσθηση με τα δώρα τους, μπαχαρικά και τσάγια συσκευάζονται σε γυάλινα βαζάκια και μπουκαλάκια και ντύνονται με όμορφες κορδέλες.

Ιπποκράτους 125, Αθήνα | Τ.: 213 04 10 394 www.pepperinmouth.gr

ΤΟ ΓΡΆΜΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ (ΞΈΡΩ ΑΝ) ΈΦΤΑΣΕ ΠΟΤΈ Βράδυ 31ης Δεκεμβρίου. Κοντά στα μεσάνυχτα. Το έτος που κοντοζυγώνει δεν έχει σημασία. Το φως έρχεται τρεμάμενο από τα λαμπάκια του κλαδιού που στόλισα φέτος. Έγραψα το γράμμα σε μία λευκή κόλλα Α4. Η μπροστινή πλευρά γέμισε. Η πίσω έφτασε περίπου στα δύο τρίτα. Το μαύρο μου πενάκι έσταζε πάνω στο χαρτί με ρυθμούς δεκαπλάσιους από τις σταγόνες του ερκοντίσιον που είχα αναμμένο για να ζεσταίνομαι. Στις τέσσερις γωνίες της κάθε πλευράς του χαρτιού ζωγράφισα μικρά λουλουδάκια. Αν είχα τζάκι μπορεί και να το έκαιγα λίγο πριν φτάσω στο τέλος, δακρυσμένη, για να γίνει λίγο μελό η κατάσταση, αλλά στα σπίτια αυτά που μένουμε δύσκολα θα βρεις τζάκι. Ένα θορυβώδες ερκοντίσιον και πολύ μας είναι. Ίσα για να κρατάει τον ρυθμό και να έρχεται ο λογαριασμός της ΔΕΗ... ληξιπρόθεσμος. Ξεκίνησα να γράφω μετά από απαίτηση της φωνής του τρίτου ορόφου, που μέσα σε μία κουβέντα με ανεβασμένους τόνους ακούστηκε να λέει «πες και τίποτα, μόνο να τρως ξέρεις». Οι πρώτες λέξεις βγήκαν αβίαστα. Τριάντα μία Δεκεμβρίου. Αγαπητ… εδώ δυσκόλεψαν τα πράγματα. Σε ποιον ή ποια θέλω να γράψω; Αποφάσισα πως αυτό θα το σκεφτώ στο τέλος και συνέχισα με την πρώτη πρόταση που διατύπωνε σαφώς την επιθυμία μου να θυμηθώ τη φωνή της γιαγιάς μου. Στο φούρνο είχα ένα κοτόπουλο να ψήνεται με πατάτες κομμένες σε μεγάλα μισοφέγγαρα. Η τσαγιέρα έλεγε κι αυτή τα δικά της. Πέρασα από δίπλα της, προσπαθώντας να μιμηθώ το σφύριγμά της, αλλά κατέληξα να σφυρίζω το «μήλο μου κόκκινο ρόιδο βαμμένο». Το κοτόπουλο ήθελε ακόμη κάνα τέταρτο σίγουρα και είπα πως μέχρι τότε θα έπρεπε να έχω ξεμπερδέψει με το γράμμα, για να κάτσω να φάω σαν άνθρωπος. Έβαλα το χρονόμετρο στο κινητό να μετράει αντίστροφα 15 λεπτά. Δεν είπα κάτι φοβερό στο γράμμα τελικά. Μίλησα για το χωριό μου, για τα τριζόνια, τις ασβεστωμένες εκκλησίες, το ψωμί του φούρνου που δεν τρωγότανε αλλά το τρώγαμε, τις τηγανιτές μελιτζάνες και τις πιπεριές μέσα σε κόκκινη σάλτσα, τα λεφτά που έκλεβα από τις τσέπες του κρεμασμένου παντελονιού του παππού στην καρέκλα, τα κρυφά τσιγάρα και τα αγόρια εκείνα που μοιάζανε δέκα χρόνια μεγαλύτερα από την ηλικία τους και είχανε στο βλέμμα τους το χρώμα του άφοβου. Στη γιαγιά μου δεν ξαναναφέρθηκα ποτέ. Άνοιξα τον κιτρινισμένο τηλεφωνικό κατάλογο που είχα εδώ και χρόνια στο τελευταίο ράφι της βιβλιοθήκης, φόρος τιμής στην εποχή του χαρτιού. Κοίταξα το χρονόμετρο του κινητού. 8 δευτερόλεπτα, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1… το δάχτυλο μου σταμάτησε πάνω σε ένα τυχαίο όνομα. Παραλήπτης - Κοτόπουλο Καινούριος Χρόνος σημειώσατε χι.

Η Π Ο Λ Η Γ Ι Ο Ρ ΤΑ Ζ Ε Ι

Macaroni Στην Ελλάδα δεν λέμε pasta, λέμε macaroni! Το νέο στέκι της Κολοκοτρώνη κόβει καθημερινά ζυμαρικά, κάνοντάς τα νέα τάση στο street food. Pop αισθητική κι έντονο ροζ χρώμα οπτικοποιούν τη γευστική εμπειρία που θα ακολουθήσει. Πέρα από τις κλασικές επιλογές, το Macaroni προτείνει επιπλέον ευφάνταστες συνταγές, όπως Pasta Salmon Philadelphia με καπνιστό σολομό, ενώ για τους λάτρεις του κοτόπουλου το Pasta Chicken Gorgonzola. Υπάρχει βεβαίως και η vegan επιλογή: Vegan Pasta Mushroom Bolognese, με μανιτάρια και γευστική vegan φέτα. Για όσους τα μακαρόνια αποτελούν προσωπική υπόθεση, μπορούν να συνθέσουν το δικό τους πιάτο με τα συστατικά που προτιμούν! Συνοδεύστε το γεύμα σας με φρέσκες σαλάτες, δια χειρός Macaroni!

Κολοκοτρώνη 14, Σύνταγμα | T: 210 75 21 111 Fb: Macaroni | Ig: macaroni.greece | www.macaroni.com.gr

Sorolop Η συμβολή των οδών Εμμ. Μπενάκη και Ανδρέα Μεταξά έχει γίνει η πιο γλυκιά περίπτωση των Εξαρχείων. Λίγο πιο πάνω από την πλατεία, το Sorolop εδώ και καιρό έχει δημιουργήσει αυτήν τη γλυκιά γωνιά, γεμάτη με αυθεντικές γεύσεις και παθιασμένες σοκολάτες. Προφιτερόλ και τσουρέκι, που φτιάχνονται όπως θέλεις εσύ, κλέβουν την παράσταση και τις καρδιές μας. Η φρέσκια σοκολάτα συναντιέται με τα χορταστικά σουδάκια που κρύβουν γευστικές εκπλήξεις και δημιουργούν το πιο λαχταριστό προφιτερόλ, που ταιριάζει στα δικά σου γευστικά γούστα. Το ίδιο συμβαίνει και με το τσουρέκι που μοσχοβολάει από αρκετά στενά πριν. Γλυκό που σε χορταίνει και σίγουρα θα θέλεις να ξαναδοκιμάσεις.

Εμμ. Μπενάκη & Ανδρέα Μεταξά 17, Εξάρχεια Τ. 21 0380 1118 | Fb: Sorolop

Mozzart pizza Mozzarella + Art= μοζζαrτ! Και πράγματι, η πίτσα σ’αυτή τη γωνιά της Αθήνας είναι... σκετη μελωδια! Στο Mozzart pizza, ιταλικά υλικά μπερδεύονται με εκείνα Ελλήνων μικροπαραγωγών και αραδιάζονται πάνω στο πιο προσεγμένο ζυμάρι, που έχει ήδη ξεκουραστεί για 48 ώρες στο ψυγείο. Το Mozzart pizza είναι ένα street foodάδικο στην καρδιά της Αθήνας και συγκεκριμένα στην πολύ ανερχόμενη οδό της Πραξιτέλους, εκεί που τελευταία φυτρώνουν συνεχώς καινούρια μαγαζιά. Το Mozzart pizza προσφέρει πίτσα ολόκληρη αλλά και σε κομμάτια, ενώ, ανάλογα με την εποχή, το μενού ανανεώνεται με νέες επιλογές. Δοκίμασε τώρα οπωσδήποτε την πίτσα με μοτσαρέλα, γκοργκονζόλα, πανσέτα και βάση κολοκύθας. Το Mozzart pizza προσφέρει και vegan επιλογές πίτσας, ικανοποιώντας όλα τα γούστα, όπως και σαλάτες σερβιρισμένες σε μπολάκια και με ξύλινα πιρουνάκια για take-away καταστάσεις. Συνόδευσε την πίτσα σου με ελληνική μπύρα υψίστης ποιότητας που θα βρεις εδώ. Μπορείς, όμως, να την απολαύσεις και αραχτός στον καναπέ σου, αφού το Mozzart pizza έρχεται στον χώρο σου μέσω efood και Wolt!

Χρυσοσπηλιωτίσσης 1, Αθήνα | T: 210 32 14 183 fb: Mozzart Pizza | ig: mozzart.athens

Πιάτσα Καλαμάκι Το Πιάτσα Καλαμάκι είναι ο απόλυτος προορισμός της απόλαυσης. Με 4 σύγχρονα καταστήματα στην Αθήνα και το πέμπτο να έχει ανοίξει με τεράστια επιτυχία στο Πασαλιμάνι του Πειραιά, στο Πιάτσα Καλαμάκι γνωρίζουν πολύ καλά πώς να γαργαλήσουν ευχάριστα τον ουρανίσκο σου. Καλαμάκια και υπερμεγέθη τυλιχτά σουβλάκια, σπέσιαλ τυλιχτά με προβατίνα, γεμιστό μπιφτέκι κοτόπουλο ή χοιρινό πανσετάκι βουτηγμένο σε Jack Daniel’s sauce είναι μερικές μόνο από τις γευστικές προτάσεις που κάνει το Πιάτσα Καλαμάκι. Το μενού δεν περιορίζεται όμως εδώ. Burgers με χειροποίητο μπιφτέκι, θρακόψωμα, μπουριά Θεσσαλονίκης και πιτσόγυρα Βόλου, που μπορείς να συνοδεύσεις με φρέσκες πατάτες και πρωτότυπες σαλάτες, θα καλύψουν την κάθε σου λιγούρα. Στο Πιάτσα Καλαμάκι, η παρέα μοιράζεται τις ποικιλίες κρεατικών, αφού ανοίξει η όρεξη με ορεκτικά, όπως ταλαγάνι σχάρας ή μελιτζάνες με τυριά. Πολλές είναι και οι επιλογές για τους χορτοφάγους. Στο πλούσιο veggie menu βρήκαμε μεταξύ άλλων, meatless μπιφτέκι, γύρο και καλαμάκι (το ίδιο νόστιμα με τα κανονικά!), burger μανιταριών, τυλιχτό με φαλάφελ, μπιφτέκι λαχανικών και πολλές ακόμη λιχουδιές που θα ικανοποιήσουν ακόμη και τους πιο απαιτητικούς χορτοφάγους! Η παρέα του Πιάτσα Καλαμάκι μεγαλώνει κι άλλο με νέο κατάστημα στο Αιγάλεω από τον Μάρτιο! www.piatsakalamaki.gr | fb: @piatsakalamakiofficial ΝΈΑ ΣΜΎΡΝΗ: 2ας Μαΐου 34 (κεντρ. πλατεία) / 210.93.43.023 ΧΑΛΆΝΔΡΙ: Ηρακλείου 2 / 210.68.01.555 ΚΥΨΈΛΗ: Φωκίωνος Νέγρη 17 / 210.86.12.195 ΗΛΙΟΎΠΟΛΗ: Πλ. Εθν. Αντιστάσεως 10-12 / 210.99.43.049 ΠΕΙΡΑΙΆΣ: Ακτή Μουτσοπούλου 23, Πασαλιμάνι, Πειραιάς, / 210.412.2111 ΑΙΓΑΛΕΩ: Δημαρχείου 22, Πλατεία Εσταυρωμένου… Coming Soon

ΤΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΆΡΙΟ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΓΈΣ Δεν είμαι κατάλληλη για συμβουλές μαγειρικής. Μετά βίας σκαμπάζω τα βασικά. Ούτε θα παρέπεμπα κάποιον στη μητέρα μου για να μάθει τα τερτίπια της κουζίνας, αφού η μαγειρική της είναι επιεικώς αδιάφορη. Όμως, η Πελοποννήσια γιαγια! Μπουκιά και συχώριο! Η μητέρα μου κρατά ωσάν κειμήλιο το στραπατσαρισμένο τετράδιο με το μπλε εξώφυλλο και τις ανορθόγραφες συνταγές διά χειρός της μαμάς της.

Η Π Ο Λ Η Γ Ι Ο Ρ ΤΑ Ζ Ε Ι

Καφενείο ο Πίπις Τι είναι ο Πίπης; Ένα καφενείο στην Αθήνα. Όχι μόνο! Είναι πολλά περισσότερα από αυτό! Ένα παρεΐστικο στέκι στον Κεραμεικό, με νόστιμο φαγητό και καθαρή ψυχή. Μικροί και μεγαλύτεροι παραγωγοί από όλη την Ελλάδα φέρνουν τα διαλεχτά τους προϊόντα στο τραπέζι του Πίπι, νοστιμίζοντας κάθε γωνιά του καφενείου. Συμπλήρωσε ανάμεσα στα μαγειρευτά, τα ψητά και τα μεζεδάκια, μερικές κανάτες με μεθυστικά κρασάκια και τσίπουρα, κι έχεις τη συνταγή για το τέλειο τσιμπούσι. Όταν τα τσουγκρίσματα των ποτηριών ξεκινούν και η κουβέντα της παρέας ανάβει, τότε ξέρεις ότι βρίσκεσαι σε έναν φιλόξενο χώρο: το καφενείο ο Πίπις!

Μεγ. Αλεξάνδρου 86, Κεραμεικός Τ: 697 66 15 881 | FB: Καφενείο πίπις

Κυρίως γεύμα: Σούπα από γριά κότα — γιατί, ως γνωστόν, αυτή έχει το ζουμί! Βράζουμε τη μεγάλη, χωριάτικη κότα σε μπόλικο νερό για αρκετή ώρα σε χαμηλή θερμοκρασία. Μόλις μαλακώσει, την βγάζουμε και την σουρώνουμε, ενώ στο κιτρινωπό ζουμί από το λίπος της ρίχνουμε το ρύζι σούπας για να βράσει. Ρίχνουμε αλάτι και πιπέρι για έξτρα πικάντικη γεύση και οπωσδήποτε λεμόνι. Με το ασπράδι από δύο αυγά φτιάχνουμε μαρέγκα. Μετά ρίχνουμε και τους δύο κρόκους στη μαρέγκα και προσθέτουμε δύο κουταλιές της σούπας από τον ζωμό της κότας. Χτυπάμε μέχρι να γίνουν ενιαίο μείγμα. Ρίχνουμε το μείγμα στον ζωμό με το ρύζι που βράζει και… καλή μας όρεξη! Επιδόρπιο: Τραγανιστές δίπλες με μέλι. Διπλώνουμε τη λεπτή ζύμη σε διάφορα σχήματα. Τηγανίζουμε σε καυτό λάδι κι εμποτίζουμε με μέλι. Αρωματίζουμε τις δίπλες με κανέλα και προσθέτουμε ψιλοκομμένο καρύδι.

Κληματαριά Η Κληματαριά είναι αναμφίβολα μια ταβέρνα που δίνει μεγάλη σημασία στη μουσική. Σχήματα που παίζουν από Τρίτη έως Κυριακή αποτελούν την τέλεια αφορμή για μια επίσκεψη που θα μείνει αξέχαστη. Η κορωνίδα του μενού είναι το χοιρινό κότσι, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως και τα υπόλοιπα πιάτα του καταλόγου δεν είναι εξίσου λαχταριστά. Οι ελληνικές γεύσεις με πολίτικες επιρροές, μιας και η ιδιοκτήτρια προέρχεται από οικογένεια Ελλήνων της Πόλης, συντροφιά με το καλό κρασί και τα τελετουργικά γλέντια που στήνονται στην «αυλή», κάνουν την Κληματαριά εδώ και δεκαετίες πρώτη επιλογή. Eνημερωθείτε για τα live με ένα κλικ στο site ή στη σελίδα της Κληματαριάς στο facebook!

Πλατεία Θεάτρου 2, Αθήνα | Τ: 210 32 16 629 fb: @klimataria.taverna | ig: tavernaklimataria1927 www.klimataria.gr

Κουτούκι «Νάξος» Κουτούκι από αυτά τα παραδοσιακά που οι γεύσεις και οι συνταγές του σε ταξιδεύουν στο νησί της Νάξου, αφού προσφέρει αυθεντική, παραδοσιακή, ναξιώτικη κουζίνα. Βρίσκεται στο Γαλάτσι εδώ και χρόνια, όμως από τον Ιούλιο του ‘21 πέρασε στα χέρια του κυρίου Δημήτρη από την Απείρανθο της Νάξου. Η εμπιστοσύνη των θαμώνων είναι δεδομένη, αφού τα πρώτης ποιότητας υλικά που επιλέγει, αλλά και το μεράκι τους κάνει τη μαγειρική τους να ξεχωρίζει. Όλη η διακόσμηση παραπέμπει σε άλλες εποχές, αφού τα διάφορα αντικείμενα που παλαιότερα ήταν χρηστικά, τώρα έχουν στολίσει τους τοίχους της ταβέρνας, δημιουργώντας την αίσθηση ενός παλιού, ζεστού σαλονιού. Όσο για το φαγητό; Οι πρώτες ύλες από τη Νάξο, όπως τα κρέατα, τα παλαιωμένα τυριά, οι πατάτες και τα κρασιά δημιουργούν πιάτα και μεζέδες αξεπέραστα. Το καλό φαγητό ταιριάζει τέλεια με τις μουσικές επιλογές, ενώ κάποιες μέρες το Κουτούκι φιλοξενεί και μουσικούς που παίζουν ζωντανά. Για γνήσια διασκέδαση, για χορτάτες βραδιές, για στιγμές ανεκτίμητες, το Κουτούκι «Νάξος» είναι η ιδανική επιλογή.

Ιπποκράτους 11, Γαλάτσι (πλησίον Δημαρχείου) T.: 213 09 09 802 | Fb: Κουτούκι Νάξος - νέα επιχείρηση

Σαραντατρίο

Το Κ α π λ ά ν ι

Μέσα σε μια στοά που θυμίζει παλιά Αθήνα, στο κέντρο του Νέου Κόσμου, βρίσκεται το «Σαραντατρίο». Οι ελληνικές γεύσεις που γαργαλάνε τον ουρανίσκο σας, δοσμένες με περίσσια φαντασία, σε συνδυασμό με τον φιλικό χώρο, θα σας κερδίσουν από την πρώτη επίσκεψη. Το μενού αλλάζει ανάλογα με την εποχή, ενώ τα προϊόντα είναι επιλεγμένα απ΄ όλη την Ελλάδα, με προτεραιότητα την ποιότητα, από μικρούς παραγωγούς. Προτείνουμε οπωσδήποτε το σαγανάκι κεφαλοτύρι από νιώτικο τυροκομείο, με γλυκό ντοματάκι και την μπουγάτσα σε αρμένικη πίτα με κρεμώδη γέμιση τυριών και σύγκλινο. Συνοδεύστε τα πιάτα σας με εξαιρετικά επώνυμα κρασιά από τον ελληνικό αμπελώνα ή αποστάγματα από μοναδικές ποικιλίες σταφυλιών.

Αν θέλεις να γευτείς αυθεντικές κρητικές δημιουργίες, δεν έχεις παρά να επισκεφθείς το «Καπλάνι». Παραδοσιακές συνταγές, άψογες πρώτες ύλες, σύγχρονες τεχνικές, βαθιά γνώση και εμπειρία πάνω σε μαγειρικές δημιουργίες, συνδυάζονται αρμονικά σε έναν χώρο φιλόξενο που διακρίνεται για την οικεία ατμόσφαιρα και την εξυπηρέτηση. Ιδανική επιλογή για την περίοδο των Χριστουγέννων, αφού οι γεύσεις και οι μυρωδιές μας ταξιδεύουν σε παλιές εποχές, φέρνοντας στον νου μας παιδικές μνήμες από την οικογένειά μας, που οι γιαγιάδες και οι μαμάδες μαγείρευαν ακούραστα και σπιτικά. Ειδικά την περίοδο των Χριστουγέννων, το εορταστικό μενού κρύβει πολλές εκπλήξεις. Και μην ξεχνάτε: όλα τα μέτρα ασφαλείας τηρούνται σχολαστικά, οπότε δεν αναρωτιόμαστε δεύτερη φορά σχετικά με το αν θα βγούμε να διασκεδάσουμε.

Αμβροσίου Φραντζή 43, Ν. Κόσμος | Τ: 213 02 63 347 FB: 43 σαραντατρίο | www.43sarantatrio.gr

Ευφρονίου 47, Περιοχή Caravel | Τ: 210 72 11 161, 210 72 11 191 | Fb: To Kaplani | Ig: @tokaplani

ΞΗΜΕΡΏΝΕΙ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΆ Ξημερώνει Πρωτοχρονιά! Η πρώτη μέρα του χρόνου. Αυτή, που στον δυτικό κόσμο, τώρα τελευταία, συνοδεύεται από καταλόγους με New Year’s Resolutions και τα συναφή. Μα γιατί να περιμένουμε τον νέο χρόνο για να ξεκινήσουμε να τικάρουμε την ατζέντα μας, που βρίθει νέων στόχων και καλών πρακτικών; Μήπως επειδή η προσμονή είναι εντονότερη από το ίδιο το γεγονός; Ή επειδή είμαστε βαθιά πεπεισμένοι ότι, όντας άνθρωποι, δηλαδή λαίμαργα όντα,

Η Π Ο Λ Η Γ Ι Ο Ρ ΤΑ Ζ Ε Ι

Volver Στην οδό Βαλαωρίτου, δίπλα στην πιο κεντρική χριστουγεννιάτικη αγορά της Αθήνας, θα βρεις το Volver. Ένα all-day café που προσφέρεται για γευστικότατο brunch μετά τη βόλτα στο κέντρο της πόλης. Ροφήματα, καφέδες και τσάι συνοδεύουν τη σαλάτα ή τη σούπα σου και σε βάζουν σε ακόμα πιο χριστουγεννιάτικη διάθεση. Ενέδωσε σε μια γλυκιά παρασπονδία με υπέροχα κομμάτια cake και λαχταριστές μπάρες δημητριακών, που θα σε φορτίσουν με ενέργεια, μετά από μια εξουθενωτική ημέρα γεμάτη με χριστουγεννιάτικα ψώνια και ματιές στις βιτρίνες! Το Volver είναι σημείο συνάντησης για ποτό και cocktail, για όσους χρειάζονται ένα διάλειμμα στην καρδιά της πρωτεύουσας.

Βαλαωρίτου 7Α, Αθήνα | Τ: 210 36 35 557 FB: Volver

έχουμε πάντα μη ρεαλιστικές φιλοδοξίες, που εν τέλει δεν θα πραγματοποιήσουμε; Κάθε Πρωτοχρονιά έρχεται στην μνήμη μου ο 7χρονος εαυτός μου. Εκείνος που, αν και δεν ήταν καθόλου πρωινός τύπος –κι εξακολουθεί να μην είναι– ξυπνούσε πριν ακόμα ο ήλιος φωτίσει καλά-καλά την πρώτη μέρα του χρόνου, για να δει ποια έκπληξη του επεφύλασσε ο Άγιος Βασίλης κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Κι ας ήξερε πως ο Άγιος Βασίλης ήταν στην πραγματικότητα Άγιος Βαγγέλης και δεν είχε άσπρη γενειάδα αλλά σκούρα σγουρά μαλλιά και κάθε φορά περίμενε πότε θα κοιμηθούμε όλοι στο σπίτι για να αφήσει τα δώρα κάτω από το δέντρο κι ύστερα να κοιμηθεί κι αυτός. Το ξημέρωμα της Πρωτοχρονιάς κάθε έτους επεφύλασσε, όπως είπα, μια έκπληξη. Κι αυτό γιατί σχεδόν ποτέ ο Άγιος Βασίλης - Άγιος Βαγγέλης δεν έφερνε το δώρο που του έγραφα στο γράμμα μου. Σαν να με προετοίμαζε για τον ενήλικο εαυτό μου και τα new year’s resolutions που θα έρχονταν. Αυτά που σχεδιάζονται με ενθουσιασμό, αλλά δεν ξέρεις πού θα καταλήξουν, τι συναισθήματα θα φέρουν. Ικανοποίηση κι αίσθηση πληρότητας ή μικρή απογοήτευση κι αναμονή για την επόμενη Πρωτοχρονιά; *New Year’s Resolutions = Μια παράδοση κατά την οποία ένα άτομο αποφασίζει να συνεχίσει καλές πρακτικές, να αλλάξει ένα ανεπιθύμητο γνώρισμα ή συμπεριφορά, να επιτύχει έναν προσωπικό στόχο ή να βελτιώσει με άλλο τρόπο τη ζωή του από την αρχή του νέου έτους.

Tapfield Στο Tapfield, ο όρος beer tasting –η δοκιμή μπύρας ελληνιστί– περνάει σε άλλο επίπεδο. 23 βρύσες παρατάσσονται, δίνοντας την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε bar της Νέας Υόρκης. Τα βρετανικά pub στοιχεία που χαρακτηρίζουν το Tapfield αναμειγνύονται με τα ελληνικά και σε καλούν να δοκιμάσεις γεύσεις της ελληνικής μικροζυθοποιίας αλλά και craft μπύρες από όλο τον κόσμο — συγκεντρώνοντας συνολικά πάνω από 100 κωδικούς. Η εγχώρια και διεθνής craft σκηνή συνοδεύεται από νόστιμα κ υγιεινά πιάτα, όλα φτιαγμένα στον φούρνο, στα οποία χρησιμοποιούνται ως επί το πλείστον ελληνικά προϊόντα, στηρίζοντας τους Έλληνες μικροπαραγωγούς. Δοκιμάστε μανιταρομπουκιές, ψαροκροκέτες και κοτομπουκιές, ολοκληρώνοντας το βρετανικό στυλ απόλαυσης.

Ναυάρχου Αποστόλη 4, Αθήνα | Τ: 210 32 21 923 Fb: Tapfield | Ig: tapfield_bar

Andaman Το Andaman σε μυεί στις εξωτικές γεύσεις και στην αισθησιακή ατμόσφαιρα της Ταϊλάνδης, σε έναν εξαιρετικά εντυπωσιακό χώρο. Φρέσκα μυρωδικά και μπαχαρικά αγκαλιάζονται με exotic φρούτα, αναδύοντας ταξιδιάρικα αρώματα στους δύο χώρους του εστιατορίου — την ερωτική κόκκινη σάλα με το τζάκι και την ατμοσφαιρική ταράτσα που παραμένει ανοιχτή και τον χειμώνα. Αφροδισιακά πιάτα της εξωτικής Ταϊλάνδης, όπως αρωματικό ρύζι, μοσχομυριστά curry και αυτοκρατορική πάπια Πεκίνου, σε καλούν να τα γευτείς ανάμεσα σε χριστουγεννιάτικα στολισμένες μπανανιές και κοκοφοίνικες. Οι σπιτικές παραδοσιακές ταϊλανδέζικες συνταγές σερβίρονται και σε vegan εκδοχή, πάντα προσαρμοσμένες στον ελληνικό ουρανίσκο! Απόλαυσε signature cocktails, φτιαγμένα με χειροποίητα υλικά — το Andaman με εξωτικά φρούτα και το Red Sea με αρώματα ανθέων είναι must. Η ανανεωμένη λίστα ποτών περιλαμβάνει και ζεστά cocktails κρασιού! Κάθε Τετάρτη το ταϊλανδέζικο μενού συναντά το ελληνικό κρασί, με Έλληνες οινοπαραγωγούς που προτείνουν τα μοναδικά κρασιά τους σ’ ένα πάντρεμα γευσιγνωσίας. Η γαστρονομική περιήγηση πλαισιώνεται με την υπόκρουση έθνικ μουσικών. Απόψε δώσε ραντεβού στο Andaman, που σε περιμένει με νέο ωράριο λειτουργίας!

Αλόπης 65 & Πυλάδου 1, Κάτω Πετράλωνα Τ: 21 1210 4939 FB: Andaman | IG: @andaman_thai_athens Δευτέρα-Παρασκευή μετά τις 20.00 | Σάββατο μετά τις 16.00 Κυριακή μετά τις 13.00

Το Κ ο υ ν ο ύ π ι Το Κουνούπι βρίσκεται στο Παγκράτι και σου μεταδίδει το μικρόβιο της διασκέδασης.

Σε έναν ανανεωμένο χώρο που καλύπτει όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, το Κουνούπι φορά τα γιορτινά του και σε καλεί από τις 6 το απόγευμα να μπεις σε χριστουγεννιάτικη διάθεση. Στον ρετρό του χώρο προσφέρει καφέ, σοκολάτα και ευφάνταστες γεύσεις τσαγιού που θα ρουφήξεις μέχρι την τελευταία γουλιά. Απόλαυσε γευστικά cocktails υπό τους ήχους 80s και 90s μουσικών. Το rock ύφος δίνει τη θέση του στα ελληνικά τραγούδια αργά το βράδυ. Δοκίμασε το χειμωνιάτικο cocktail Κουνουπάκι, με βάση το ρούμι και την ιδιαίτερη γλυκόξινη γεύση που του δίνει το passion fruit σε συνδυασμό με το μάνγκο και το malibu. Ακόμα, το γλυκόπικρο Dimy cocktail, με ρούμι, σιρόπι λίτσι και τζίντζερ ξεχωρίζει στον κατάλογο. Το Κουνούπι έχει μεριμνήσει και για wine list που ικανοποιεί όλα τα γούστα. Με μια επίσκεψη θα καταλάβεις πως η φιλική ατμόσφαιρα του μαγαζιού καταφέρνει στο τέλος της βραδιάς να ενώσει όλους τους θαμώνες σε μια παρέα!

Τιμοθέου 7-13, Παγκράτι | Τ: 21 5540 1923 Fb: ΤΟ Κουνουπι

WWW.JSACCOUNTING.GR

ΦΟΡΟΤΕΧΝΙΚΟ & ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ

Διατηρείστε τα οικονομικά σασ σε τάξη και το 2022! Παρέχουμε ολοκληρωμένες φοροτεχνικές υπηρεσίες, εξασφαλίζοντας την έγκυρη και ποιοτική λογιστική πληροφόρηση. Αναπτύσσουμε προσεκτικά το φορολογικό σας πλάνο πλήρως σύμφωνο με την ισχύουσα φορολογική νομοθεσία, εστιάζοντας στις ιδιαιτερότητες σας.

I. ∆ροσοπούλου 73, Κυψέλη Επτανήσου 53 & Φωκίωνοσ Νέγρη, Κυψέλη 210 861 22 74 // 210 861 21 04 211 110 05 01 // 211 110 05 02 info@jsaccounting.gr

ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΥΛΗΣ

«Αυτό το βιβλίο δεν είναι γραμμένο για σοβαρούς ανθρώπους. Δόξα σοι ο Θεός, υπάρχουνε ακόμα άνθρωποι, που τους αρέσουνε τα απλά πράγματα, οι ιστορίες και τα παραμύθια». Φώτης Κόντογλου

ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

Η ψυχή της πόλης ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΑΜΠΑΖΗ

Ο άι-Βασίλης έχει νεύρα! Όταν δεκατέσσερις από τους ανεμβολίαστους νάνους του Άγιου Βασίλη αρρώστησαν με κορωνοϊό...

Παραμύθι ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ

Φράση του μήνα Το πρόβλημα με τα κλειστά μυαλά είναι ότι έχουν συνεχώς ανοιχτό το στόμα τους Mafalda, di Quino

ΠΡΟΥΣΑΛΗ

ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΈΞΕΙΣ ΤΌΣΟ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΛΊΚΙ;

Ο μυλωνάς και τα λυκοκάντζαρα Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ έναν τόπο μακρινό, ήταν ένας μύλος. Ο μυλωνάς που τον δούλευε μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων...

του Αλέξη Μητσοτάκη

Όλο και περισσότεροι άνθρωποι της τηλεόρασης, ειδικά τηλεπερσόνοι-ες σε κάτι πρωινάδικομεσημεριανά, έχουν αυτόκλητα οριστεί ως οι ειδικοί περί της γλώσσας που ΠΡΕΠΕΙ να χρησιμοποιούν όσοι και όσες μιλούν, γράφουν, εκφράζονται σε συνεντεύξεις, κείμενα, ποστ κ.λπ.

Διπλή γωνία λήψης ΤΟΥ ΘΑΝΆΣΗ ΒΈΜΠΟΥ

1973: Westworld Ελάτε για διακοπές στο Γουέστγουωρλντ! Εκεί μπορείτε να κάνετε ελεύθερα από ΈΓΚΛΗΜΑ μέχρι ΕΡΩΤΑ!...

Κουνάνε το δάχτυλο, στοχοποιούν, εγκαλούν στην τάξη όποιον-όποια ξεφύγει από την πολιτική ορθότητα (όπως την έχουν συστηματοποιήσει οι τηλεάνθρωποι... και όλο το σύστημα). Και όλο αυτό το θεωρούν και προοδευτιλίκι, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα περισσότερο από «πέσιμο» και «τσαμπουκάς» ενάντια σε όποιους «δεν ταιριάζουν» σε αυτό που έχουν στο κεφάλι τους οι «οπίνιον μέικερς». Εάν δεν ήταν επικίνδυνο, θα ήταν απλά κωμικό και γελοίο. Το «προοδευτικό» σαν χαρακτηριστικό κερδίζεται με επιχειρήματα, συνθέσεις και πειθώ. Αυτό που εμφανιζεται στις τηλεοράσεις αλλά και στα σόσιαλ είναι μια καρικατούρα και τίποτα περισσότερο. Καρικατούρα, μάλιστα, που δεν ανέχεται τη διαφορετικότητα στην άποψη...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Εγκλήματα στην κουζίνα από την Αγκάθα Κρίσπι • Γατάκια, ο σκύλος ξέρει μπάλα από τον Μάκη Διόγο • Σοφιο-λογίες από τη Σοφία Αργύρη • Σταυρόλεξο από τον Λέανδρο Σλάβη • Κομάντο είσαι από τη Μαντώ Βλάχου • Το σεντούκι της Σοφίας από τη Σοφία Τριανταφυλλοπούλου • Η άχρηστη πληροφορία του μήνα από τον Ο Τί;Πώς; •

Η ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΑΠΌ ΤΟΝ ΠΑΝΤΕΛΉ ΑΜΠΑΖΉ

WWW.AMPAZIS.GR

ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ Γέννημα Χιώτης, θρέμμα Κυψελιώτης. Σπούδασε μαθηματικά, αλλά τον κέρδισε το τραγούδι και το μόντελινγκ. Ο «παντελώς χειροποίητα» μποέμ τραγουδοποιός. Ο πιο καλός ο μαθητής της «Ανωτάτης Ζαμπετικής». Αναφωνεί «ζήτω τα λαϊκά κορίτσια!» και περιοδεύει σε θέατρα, συναυλιακούς χώρους και μουσικές σκηνές με τραγούδια απ’ τον νέο του δίσκο με γενικό τίτλο: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΜΠΑΖΗΣ «ανεξήγητα αρέσω».

Ο άι-Βασίλης έχει νεύρα!

ΤΟ JUKEBOX ΤΟΥ ΑΜΠΑΖΉ ΔΌΞΑ ΔΕΚΈΜΒΡΗ Παραμονή Πρωτοχρονιάς θα σε φιλήσω και μια ευχή πάνω στα χείλη σου θ’ αφήσω καθώς αργά θα ξετυλίγεις τον καιρό σου σαν παραμύθι να με βλέπεις στ’ όνειρό σου ΚΆΘΕ ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ ΜΑΖΊ ΣΟΥ Κάθε Χριστούγεννα μαζί σου εύχομαι να ‘μαι πάντα εδώ κάτω απ’ το γκι μ’ ένα φιλί σου κάθε ταξίδι να μπορώ ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ Βλέπω τον άι-Βασίλη να μου χαμογελάει Κι η έλλειψη σου δυο φορές με πονάει Χριστούγεννα ήρθαν πάλι Μα είσαι πάλι μακριά μου Αχ και να σ’ είχα εδώ μωρό μου Στο πλευρό μου, αγκαλιά μου ΑΝΑΒΟΣΒΉΝΟΥΝ ΟΙ ΧΑΡΈΣ Κοντεύουνε Χριστούγεννα, τα δέντρα στολισμένα αναβοσβήνουν οι χαρές, όμως καμιά για μένα. Είπες θα μείνω να σκεφτώ, μόνη για ένα μήνα φορούσα κοντομάνικο, φοράω καμπαρντίνα. ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΆ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΆΤΙΚΑ ΠΑΙΝΈΜΑΤΑ ΧΊΟΥ Βασίλη μ’ από πού ‘ρχεσαι, κι από κι από πού κατεβαίνεις και βαστάς, και βαστάς ρόδα και ραίνεις κάτσε να φας, κάτσε να πιεις, κάτσε τον πόνο σου να πεις κάτσε, κάτσε να τραγουδήσεις και να μας καλώς ορίσεις κι έβγα, κι έβγα να μας κεράσεις, που να ζεις, που να ζεις και να γεράσεις.

Όταν δεκατέσσερις από τους ανεμβολίαστους νάνους του Άγιου Βασίλη αρρώστησαν με κορωνοϊό, οι εμβολιασμένοι αντικαταστάτες τους, λόγω απειρίας, δεν έφτιαχναν τις παραγγελίες για τα παιχνίδια αρκετά γρήγορα κι έτσι ο Άγιος Βασίλης άρχισε να αισθάνεται έντονα την πίεση της προεορταστικής περιόδου. Αυξημένη ζήτηση λόγω Χριστουγέννων, μειωμένη παραγωγή λόγω πανδημίας. Εκρηκτικό μείγμα που ανεβάζει στο κόκκινο την αρτηριακή πίεση εμπόρων και προμηθευτών εορταστικών ειδών, την φορτωμένη από δουλειά προεορταστική περίοδο. Και εκτός όλων των άλλων του ιδιοτήτων, ο άι-Βασίλης, ως γνωστόν, είναι τέτοια εποχή και ο επαγγελματίας με τις περισσότερες δουλειές. Για την ακρίβεια, ο μόνος σοβαρός ανταγωνιστής που κάνει ακόμα και το Τζάμπο να τρέμει τέτοιες μέρες! Σαν να μην έφταναν οι επαγγελματικές σκοτούρες, η κυρία Αγιοβασίλη είπε στον Άγιο Βασίλη πως η μητέρα της επρόκειτο να τους επισκεφτεί και να μείνει μαζί τους μια βδομάδα για τις γιορτές, πράγμα που άγχωσε τον Άγιο Βασίλη ακόμα περισσότερο. Ήταν γκρινιάρα και πολυλογού η πεθερά του, όλο απαιτήσεις, παρατηρήσεις και παράπονα. Στολισμένη σαν λατέρνα, ειδικά στα ρεβεγιόν. Παρά την ηλικία της, επέμενε να ντύνεται και να φέρεται σαν πιτσιρίκα. Βαθύ αβυσσαλέο ντεκολτέ, έντονο μακιγιάζ, δικτυωτές κάλτσες, κόκκινες ψιλοτάκουνες γόβες. Κόλαζε και άγιο! Όποτε την έβλεπε ο άι-Βασίλης του ανέβαινε το αίμα στο κεφάλι... Μ’ αυτά και με ‘κείνα στο μυαλό του, όταν πήγε να ζέψει τα ελάφια, βρήκε ότι τρία από αυτά ήταν έτοιμα να γεννήσουν και δύο άλλα είχαν πηδήξει τον φράχτη και αλήτευαν με τους τάρανδους. Έπειτα, όταν άρχισε να φορτώνει το έλκηθρο, μία από τις πολυκαιρισμένες σανίδες ράγισε, ο σάκος με τα δώρα έπεσε κάτω και όλα τα παιχνίδια σκορπίστηκαν. Απηυδισμένος ο Άγιος Βασίλης πήγε μέσα στο σπίτι για

ένα ποτήρι μηλίτη κι ένα σφηνάκι ρούμι να ξελαμπικάρει και να χαλαρώσει. Όταν όμως άνοιξε το ντουλάπι, ανακάλυψε ότι οι άτιμοι οι νάνοι είχαν πιεί όλο τον μηλίτη και είχαν βουτήξει το μπουκάλι με το ρούμι. Πήγε να φάει έναν κουραμπιέ. Η ζάχαρη τον ηρεμούσε. Μέσα στον εκνευρισμό του, όμως, του έπεσε η γυάλινη πιατέλα απ’ τα χέρια και έγινε χίλια κομμάτια, κάνοντας άσπρο το κόκκινο χαλί της κουζίνας. Πήγε να τα μαζέψει με την ηλεκτρική σκούπα και δεν πίστευε την ατυχία του: είχε διακοπή ρεύματος! Έπιασε την παλιά καλή ξύλινη αχυρένια σκούπα και συνειδητοποίησε ότι τα ποντίκια είχαν φάει όλο το άχυρο από την άκρη του σκουπόξυλου. Μόλις τότε, χτύπησε το κουδούνι, κι ένας πολύ νευριασμένος Άγιος Βασίλης τράβηξε προς την εξώπορτα, την άνοιξε διάπλατα και είδε να στέκεται μπροστά του ένα αγγελάκι με αστέρι στα μαλλιά και ένα τεράστιο χριστουγεννιάτικο δέντρο στα χέρια. Το αγγελάκι είπε πολύ χαρούμενα: «Καλά Χριστούγεννα, Άγιε Βασίλη! Τι ωραία μέρα που είναι σήμερα! Έχω ένα πανέμορφο δέντρο για σένα. Πού να το βάλω»; Κι έτσι, λοιπόν, ξεκίνησε το έθιμο με το αγγελάκι στην κορυφή του χριστουγεννιάτικου δέντρου...

Ένα κατάστημα καλλυντικών διαφορετικό απ’ αυτά που έχουμε συνηθίσει.

Ένα κατάστημα καλλυντικών διαφορετικό απ’ αυτά που έχουμε συνηθίσει. Το Beautylab The Store στεγάζεται σε έναν minimal και ταυτόχρονα elegant χώρο στην καρδιά της Αθήνας, που λειτουργεί περισσότερο ως ένα σύγχρονο atelier προσωπικής φροντίδας και ομορφιάς. Η απλότητα συναντά την προσιτή πολυτέλεια και υποδέχεται εκείνους που επιθυμούν καλλυντικά προσώπου και σώματος κομμένα και ραμμένα στις επιθυμίες τους. Καλλυντικές βάσεις που συνδυάζονται με επιπλέον πρώτες ύλες ή αρώματα για να δημιουργήσεις προσωπικές κρέμες για το πρόσωπο ή το σώμα, ακόμα και τα δικά σου σαμπουάν ή αφρόλουτρα, κάνοντάς τα πιο δραστικά ή ενυδατικά, ανάλογα με τις ανάγκες σου. Βίωσε ένα ταξίδι στις μυρωδιές, δοκιμάζοντας εξειδικευμένα αιθέρια έλαια, όπως

κανέλα, πεύκο ή δεντρολίβανο, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σε diffusers, διαμορφώνοντας μια ευχάριστη και χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα στον χώρο. Εκτός από tailor-made προϊόντα, θα βρεις έτοιμα καλλυντικά προσώπου και σώματος, όπως serum, πολυχρηστικά λάδια, scrubs και body butters με ιδιαίτερα συστατικά, που ικανοποιούν και τους πιο απαιτητικούς. Τα καλλυντικά αξεσουάρ, που ολοκληρώνουν την περιποίηση, δεν θα μπορούσαν να λείπουν από ένα τόσο ενημερωμένο beauty lab. Βούρτσες σώματος υψηλής ποιότητας, κατάλληλες για dry brushing και μασάζ κατά της κυτταρίτιδας, όπως και σφουγγάρια konjac με ειδικές ιδιότητες. Η ομάδα του Beautylab The Store θα σε βοηθήσει να ανακαλύψεις τι είναι καλύτερο για τις ανάγκες και τις επιθυμίες σου.

Μάθε να φτιάχνεις φόρμουλες για τα δικά σου καλλυντικά, χρησιμοποιώντας φυσικές πρώτες ύλες. Στα σεμινάρια DIY που πραγματοποιούνται στο ειδικά διαμορφωμένο χημείο, στον πρώτο όροφο του Beautylab The Store, η έμπειρη ομάδα του σε μυεί στον κόσμο της ομορφιάς και της δημιουργίας.

Λέκκα 26, Σύνταγμα | T: 210 38 29 626, 210 32 54 843

www.beautylabthestore.gr

find us here

ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

ΑΠΌ ΤΟΝ ΔΗΜΉΤΡΗ ΠΡΟΎΣΑΛΗ

Ο ΜΥΛΩΝΆΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΥΚΟΚΆΝΤΖΑΡΑ ΤΡΙΦΥΛΊΑ

ια φορά κι έναν καιρό, σ’ έναν τόπο μακρινό, ήταν ένας μύλος. Ο μυλωνάς που τον δούλευε μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων, σηκώνεται τη νύχτα ανήμερα της γιορτής να ψήσει τη γουρουνοπούλα του. Την είχε ετοιμάσει από το βράδυ, την αλάτισε, την σούβλισε, άναψε τη φωτιά και κάθισε και την γύρναγε. Ξαφνικά, μπροστά του παρουσιάζεται ένας λυκοκάντζαρος. Είχε τρυπώσει τούτος από την τρύπα του νερού μέσα στον μύλο και είχε σιμώσει στη φωτιά. Κράταγε στο χέρι του μια βεργίτσα κι είχε πάνω της μπηγμένο ένα βατράχι. Σαν τον είδε ο μυλωνάς τα χρειάστηκε, γιατί τούτα τα συναπαντήματα δεν έβγαιναν σε καλό κανενός ανθρώπου. «Πώς σε λένε μπάλμπα;» του λέει στα ψευδά ο λυκοκάντζαρος. Ο μυλωνάς του αποκρίνεται: «Ατός μου, με λένε!». «Α! Ωλαίο όνομα έχεις! Δε μου αλείφεις κι εμένα λίγο;», του λέει το παγανό. Και πριν προλάβει ν’ αποκριθεί ο άνθρωπος, σιμώνει στη γουρουνοπούλα κι αρχίζει να ζυγώνει το βατράχι του πάνω στο ψητό, να το αλείφει με το λίπος του κι ύστερα να το γλείφει… Του έλεγε κιόλας: «Άντε, μπάλμπα! Άλειφ’ το κι εμένα!», κι έκανε όλο τα ίδια και τα ίδια. Ακουμπούσε τη βεργίτσα του πάνω στη γουρουνοπούλα, άλειφε το βατράχι του κι ύστερα το έγλειφε κι ευχαριστιόταν. Ο μυλωνάς έκανε υπομονή, μα σα κόντευε να ψηθεί για τα καλά η γουρουνοπούλα του, την σηκώνει απ’ τη φωτιά με τη σούβλα και «παφ!» του δίνει μια στα μούτρα και τον ζεμάτισε. Τότε ο λυκοκάντζαρος βάζει τις φωνές απ’ τον πόνο: «Αχ, αχ! Τλεχάτε αδέλφια! Κάηκα, αδέλφια! Θώθτε με, αδέλφια! Τλεχάτε!». Μέχρι όμως να φανούν οι άλλοι λυκοκάντζαροι, τα αδέρφια του ζεματισμένου, προλαβαίνει ο μυλωνάς, έτσι όπως ούρλιαζε το παγανό από τον πόνο, να φορτώσει τη γουρουνοπούλα του μαζί με δυο τσουβάλια στο μουλάρι του. Τα έκανε δυο φορτώματα, δεξιά και ζερβά στη ράχη του μουλαριού, βάζει και τη γουρουνοπούλα και κουκουλώνεται καλά στη μέση μ’ ένα σκέπασμα. Χτυπά και το μουλάρι κι αυτό κίνησε μονάχο του στον δρόμο του μονοπατιού που γνώριζε καλά. Δεν πέρασε πολλή ώρα και οι υπόλοιποι λυκοκάντζαροι βάλανε στη μέση το καμένο τους αδέρφι κι άρχισαν να το ρωτούνε, γιατί έβαλε τις φωνές και τους αναστάτωσε: «Γιατί φωνάζεις βλε; Ποιοθ, θ’ έκαπθε;». Ο ζεματισμένος αποκρίνεται: «Ο Ατός μου, μ’ έκαπθε! Ο Ατός μου μ’ έκαπθε!». «Βλε, εθύ! Τι λεθ; Πώθ γίνηκε και κάηκεθ μοναχόθ θου; Μήπωθ ήθουνα θτραβόθ ή μήπωθ ήθουνα μεθυθμένοθ και πέραθες πάνω απ’ τη θράκα και κάηκεθ;», του λέγανε. «Όχι, θαθ λέω, όχι! Δεν κάηκα ατός μου αλλά μ’ έκαπθε ο Ατός μου!». «Βλε, τι παλαβομάρεθ μας λεθ; Μήπωθ είθαι μεθυθμένοθ;», απαντούσαν οι άλλοι. Και βάζουν τα γέλια κι αρχίζουν τα χωρατά και τα πειράγματα στο αδέρφι τους που έλεγε χαζομάρες μέσα στη νύχτα. Μα ο λυκοκάντζαρος που είχε πάθει χουνέρι από τον μυλωνά, τους είπε με τα πολλά πως ο Ατός του που τον είχε κάψει ήταν ο μπαρμπα μυλωνάς, που είχε αρπάξει στα γρήγορα και τη γουρουνοπούλα και, αφού τον ξεγέλασε, το είχε σκάσει προς το χωριό. «Τλεχάτε, να τον πλοφτάσουμε τον κελατά!», τους φωνάζει. Στη στιγμή, οι λυκοκάντζαροι τρέχουν μέσα στο μονοπάτι και σε μια στροφή φτάνουν το μουλάρι του μυλωνά. Αρχίζουν να

κοιτάζουν από ‘δω κι από ‘κει, μα δεν βλέπουν τίποτα. Ο κακομοίρης ο μυλωνάς, να είναι κρυμμένος κάτω από το σκέπασμα, ν’ ακούει τη φασαρία, να μην μπορεί να κάνει τίποτα και να τρέμει το φυλλοκάρδι του, μήπως τραβήξει κανένα παγανό το σκέπασμα και τον φανερώσουν! «Είναι κλυμμένος θτο μύλο! Πάμε κθανά αδέλφια μη μαθ γλιτώθει!», φωνάζει ένας λυκοκάντζαρος και αρχίζουν να τρέχουν πάλι κατά τον μύλο, μέσα σε φωνές και βρισιές και μαλώματα μεταξύ τους. Φτάνουν στον μύλο, κοιτάζουν από ‘δω, ψάχνουν από ‘κει, κάνουν τον τόπο άνω-κάτω, μα δεν βρίσκουν κανένα! «Βλε τον άτιμο. Στο μουλάλι του είναι κλυμμένος και μαθ γέλαθε! Τλεχατε να τον πλολάβουμε μη μαθ κθεφύγει!», φωνάζουν ξανά και τρέχουν μέσα στο μονοπάτι να προλάβουν το μουλάρι, που στο μεταξύ είχε προχωρήσει πολύ. Σαν το φτάνουν αρχίζουν ξανά το ψάξιμο, ζερβά-δεξιά μα δεν τον βρίσκουν. Για καλή τύχη του μυλωνά κανένα παγανό δεν σκέφτηκε να τραβήξει το σκέπασμα, να γίνει το κακό. Να μην τα πολυλογούμε, οι λυκοκάντζαροι, μέχρι να φτάσει ο μυλωνάς στο χωριό του, πήγανε στον μύλο κι ήρθαν ξανά στο μουλάρι τρεις-τέσσερις φορές. Η ώρα είχε περάσει, ο άνθρωπος αναθάρρησε. Είχε ξεκουκουλωθεί σαν σίμωσε στα πρώτα σπίτια. Τα παγανά έρχονταν κατά πάνω του με μάνητα για το νυχτερινό χουνέρι κι ούρλιαζαν απ’ το κακό τους. Ο μυλωνάς έβαλε τις φωνές, οι συγχωριανοί πετάχτηκαν με τα δαυλιά στα χέρια, λάλησαν και τα πρώτα κοκόρια και τα παγανά εξαφανίστηκαν μέσα σε φόβο μεγάλο. Ο μυλωνάς βρέθηκε με τους δικούς του, ανιστορώντας τα παθήματά του εκείνες τις γιορτές…

Ο Δημήτρης Προύσαλης ασχολείται με τη συλλογή, καταγραφή και μελέτη των λαϊκών παραμυθιών και της αφήγησής τους από το 1999 και μοιράζεται τις ιστορίες που αγαπά από το 2003, θέλοντας να σηκώσει τα αχ του κόσμου ψηλότερα. ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ stonparamythiontastavrodromia.blogspot.com paramythiakaimythoitoukentavrou.blogspot.com storytellingfestathens.blogspot.com fb Dimitris Prousalis

Παλιές χάρτινες αγάπες

ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ ΤΩΝ ΠΑΛΙΏΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΏΝ Από τη δεκαετία του ‘60, τα Χριστούγεννα στην Ελλάδα σταδιακά μετατρέπονται σε μια φαντασμαγορική καταναλωτική γιορτή. Εμπορικά καταστήματα στολίζουν τις βιτρίνες τους, λαμπιόνια ανάβουν σε όλους τους κεντρικούς δρόμους και ο κόσμος ξεχύνεται ν’ αγοράσει δώρα, παιχνίδια και φαγητά για τα εορταστικά τραπέζια. Και φυσικά αυτή η μετάβαση στην κοινωνία της καταναλώσης αποτυπώνεται γλαφυρά στα περιοδικά ποικίλης ύλης της περιόδου. Τα χριστουγεννιάτικα τεύχη της εποχής καταρχήν αυξάνουν τον όγκο τους και η ύλη εμπλουτίζεται, κυρίως με διαφημίσεις. Οι διαφημιστικές καταχωρήσεις στα περιοδικά ήταν ελάχιστες, όπως και γενικά οι εικόνες, αντιθέτως, το κείμενο πρωταγωνιστούσε κατά κανόνα στις σελίδες τους. Ωστόσο, στα χριστουγεννιάτικα τεύχη αυτό αλλάζει. Στο περιοδικό ΕΙΚΟΝΕΣ, π.χ., που απευθύνεται σ΄’ένα αστικό κοινό με ικανή αγοραστική δύναμη, τα χριστουγεννιάτικα τευχη της δεκαετίας του '60 κατακλύζονται με διαφημίσεις ακριβών γαλλικών αρωμάτων (Marcel Rochas, Jean Patou), κοσμήματων και αξεσουάρ διάσημων οίκων του εξωτερικού (Dior, Channel), του δημοφιλούς ουίσκυ Johnny Walker, του διάσημου κονιάκ Hennessy και αθηναϊκών αριστοκρατικών καταστημάτων ένδυσης (Κωνσταντάρας, Αλεξανδράκης, Άμαζων). Αλλά και στο λαϊκότερο Ρομάντσο, που απευθυνόταν στα φτωχότερα στρώματα και γενικώς είχε λίγες διαφημίσεις, την περίοδο των γιορτών οι διαφημίστικές του καταχωρίσεις αυξάνονται αισθητά. Χαρακτηριστική είναι αυτή του «Χριστουγεννιάτικου Λαχείου των Συντακτών», που ήταν μάλιστα ολοσέλιδη, συνήθως στην τελευταία σελίδα του περιοδικού. Από τα εορταστικά τεύχη φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα θέματα για την οργάνωση των εορταστικών τραπεζιών. Τα περιοδικά αναλαμβάνουν να μυήσουν την Ελληνίδα νοικοκυρά στις νέες τάσεις του εξωτερικού σε μαγειρική και διακόσμηση, φέρνοντας αέρα κοσμοπολίτικο στο ελληνικό σπίτι. Έτσι, νέες συνταγές έρχονται από το εξωτερικό για να εμπλουτίσουν και να εκμοντερνίσουν το γιορτινό τραπέζι: γλυκά με πολυχρωμα ζελέ, φρούτα και σαντιγύ, ορεκτικά πασπαλισμένα με μαγιονέζα και λαχανικά και φυσικά η –παραδοσιακή πια– ψητή γαλοπούλα, γεμιστή με καρυκεύματα και κιμά, ήρθαν για να

μείνουν και να αντικαταστήσουν τα χριστόψωμα, τις δίπλες, τα ζυγούρια στη γάστρα και τις κρεατόπιτες. Την ίδια περίοδο, το δέντρο γίνεται η απόλυτη διακοσμητική τάση των Χριστουγέννων και πολλές Ελληνίδες σταρ φιγουράρουν στα εξώγυλλα των περιοδικών πλάι στο στολισμένο χριστουγεννιάτικο έλατό τους. Ωστόσο, παρά τον κοσμοπολίτικο αέρα που αποπνέουν τα εορταστικά τεύχη, τα Χριστούγεννα στην Ελλάδα δεν έχουν ακόμη απωλέσει εντελώς τον θρησκευτικό τους χαρακτήρα. Έτσι, μέχρι και τα τέλη περίπου της δεκαετίας του '70, πλάι στις διακοσμητικές προτάσεις για το στολισμό του σπιτιού και του τραπεζιού, συνατά κανείς εικονογραγημένες ιστορίες από την παλαιά και την καινή διαθήκη, αφιερώματα για τους παραδοσιακούς εορτασμούς και τα έθιμα της ελληνικής επαρχίας και, φυσικά, τα εξώφυλλα εξακολουθούν να εμπνέονται από θρησκευτικά θέματα.

πηγές: Παναγιώτα Ατσαβέ, “Καλλιρρόη ΣιγανούΠαρρέν και η «Εφημερίς των Κυριών», Ιστορία της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας και των Αρσακείων Σχολείων. history.arsakeio.gr Ελένη Βαρίκα, Η εξέγερση των κυριών. Η γένεση μιας φεμινιστικής συνείδησης στην Ελλάδα 1833-1907, Παπαζήσης, Αθήνα 2011. Εφημερίς των Κυριών, 16-7-1900

Οι παλιές χάρτινες αγάπες είναι η στήλη που σε άλλους θα θυμίσει και σ± άλλους θα συστήσει δημοφιλή περιοδικά ποικίλης ύλης του περασμένου αιώνα. Περιοδικά που αγαπήθηκαν, απέκτησαν φανατικό αναγνωστικό κοινό και άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στην ιστορία του ελληνικού περιοδικού Τύπου.

ΑΠΌ ΤΗΝ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΟΝΤΟΥ

ΜΙΚΡΉ ΧΡΙΣΤΟΥΓΓΕΝΙΆΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΊΑ ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

Το Σεντούκι της Σοφίας

ΓΡΆΦΕΙ Η ΣΟΦΊΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΎΛΟΥ sofiarose1900@gmail.com

Γύρισαν σπίτι με τις τσέπες να κουδουνίζουν από δεκάρες και φραγκοδίφραγκα και το στομάχι να έχει γεμίσει από μελομακάρονα και κουραμπιέδες. Όλη μέρα στους δρόμους με τα τριγωνάκια στα χέρια, πέρασαν από θείες, νονούς και συγγενείς, μέχρι που πήρε να σουρουπώνει. «Καλέ εσείς έχετε ξυλιάσει!», είπε η μάνα τους και τα έβαλε να καθίσουν δίπλα στη σόμπα. Το χιόνι άρχισε να πέφτει σιγά-σιγά, σκεπάζοντας και τα τελευταία ίχνη από τα βήματα των περαστικών. Όλοι είχαν μαζευτεί στα σπίτια τους αυτήν τη γιορτινή νύχτα. Πότεπότε φαινόταν καμιά σκιά στα κεραμίδια, που έκανε τις μικρές καρδούλες να χτυπούν γρήγορα. Να ήταν ο άι-Βασίλης; Μα, όχι, δεν ήταν παρά οι κεραμιδόγατες της γειτονιάς, που δεν ήξεραν από Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιές. Όσο περνούσε η ώρα, τόσο η ανυπομονησία μεγάλωνε κι άλλο τόσο τα βλέφαρα βάραιναν, μέχρι που παραδόθηκαν στον ήσυχο παιδικό ύπνο. Ήταν η στιγμή που μια ζεστή αγκαλιά τα έβαλε στο κρεβάτι και τα σκέπασε. Τι όνειρα να βλέπουν άραγε την παραμονή των Χριστουγέννων τα μικρά παιδιά; Ίσως ένα τόπι, μια κουκλίτσα ή ένα τσίγκινο αυτοκινητάκι. Ίσως απλώς ένα πιάτο φαγητό. Το φυτίλι της λάμπας έσβησε. Μόνο η φλόγα απ΄ το καντήλι τρεμόπαιζε και φώτιζε το εικονοστάσι μ΄ ένα γλυκό φως. Παντού ησυχία, δεν ακουγόταν τίποτα. Κάποτε, το χριστουγεννιάτικο δέντρο δεν έφτανε μέχρι το ταβάνι, ήταν μικρό χωρίς εντυπωσιακά στολίδια και τα κλαδιά του ήταν στολισμένα με μικρά αγγελάκια και μπαμπάκι. Είχε όμως στην κορυφή του ένα χάρτινο αστέρι που φώτιζε τις καρδιές...

Χριστούγεννα στην παλιά Αθήνα ΓΡΆΦΕΙ Η ΣΟΦΊΑ ΑΡΓΥΡΗ

Βάλτε τα Λουλούδια στη Ζωή σας ή «Το Μανιφέστο της Δημιουργίας»

Η Αθήνα των δεκαετιών του ‘50 και του ‘60 αναζητούσε μια νέα ταυτότητα για να ταιριάξει στην αίγλη των υπόλοιπων ευρωπαϊκών πόλεων. Τα Χριστούγεννα ήταν η κατάλληλη ευκαιρία. Κατάφωτοι δρόμοι που έμοιαζαν να κινούνται στον ίδιο ρυθμό με τα λαμπιόνια που αναβόσβηναν, κατάμεστα μαγαζιά και χαμόγελα γεμάτα ευχαρίστηση. Κουραμπιέδες και μελομακάρονα με 80 δραχμές την οκά, να σχηματίζουν πύργους πάνω στα τραπέζια των ζαχαροπλαστείων, αφήνοντας μια αίσθηση αφθονίας σε μια πόλη που ήθελε την γκλαμουριά. Αγορές για το γιορτινό τραπέζι στην Βαρβάκειο αγορά, με τις γαλοπούλες να κρέμονται στη σειρά. Ψώνια στο θρυλικό πολυκατάστημα ΜΙΝΙΟΝ, στη συμβολή των οδών Πατησίων και Βεραν-

ζέρου, κοντά στην πλατεία Ομονοίας. Το αδιαχώρητο να επικρατεί στη γωνία Σταδίου και Αιόλου, μπροστά από το πολυκατάστημα Αφοι Λαμπρόπουλοι. Η παλιά χριστουγεννιάτικη Αθήνα είχε μια φινέτσα που σήμερα θα λέγαμε vintage. Παιδιά με κοντά παντελονάκια να λένε τα κάλαντα μπροστά από την Ακαδημία και τροχονόμοι να γεμίζουν με δώρα από τα καταστήματα, όπως υπαγόρευε το μεγάλο έθιμο των γιορτών, τότε που τα φανάρια ήταν λιγοστά και η κυκλοφορία βασιζόταν σε αυτούς. Σήμερα, το χριστουγεννιάτικα στολισμένο απ’ άκρη σ’ άκρη κέντρο, σε κάνει να ξεχνάς τη σύγχρονη απρόσωπη φύση της πρωτεύουσας, συνεχίζοντας να σε καλεί σε αυτή την ανοιχτή γιορτή.

«Χειρότερος δεν μπορούσε να είναι τούτος ο Δεκέμβρης», συλλογίζομαι, καθώς τελειώνω τον πρωινό καφέ. Μπροστά μου συνταγές για εδέσματα υπόσχονται «να καταπλήξουν τους καλεσμένους σας», αγχώνοντάς με με την πολυπλοκότητά τους. Στο σαλόνι,τα στολίδια των ημερών στοιβαγμένα, αναμένουν να πάρουν τη θέση τους στον διάκοσμο. Αρκετά! Ένα κλαρί που χτυπιέται επίμονα στο τζάμι με τον αέρα με καλεί να ρίξω μιά ματιά «στη Φύση γύρω». Μουντό το τοπίο, βαρύ. Κατεβαίνω, μια και δυο, στο Κηπάκι... έτσι για να ξεφύγω από τα τετριμμένα, από τις «επιβεβλημένες υποχρεώσεις». Ξεμπέρδεψα από χθές με το βοτάνισμα, την αντιπαγετική προστασία, λιπάνσεις, φυτεύσεις και τη συγκομιδή των καρπών. Τώρα θα παίξω, θα διασκεδάσω και θα σκεφτώ θετικά — το οφείλω στον εαυτό μου! Χαζεύω τα ολάνθιστα κυκλάμινα, τα χρυσάνθεμα, τις αμαρυλλίδες, τους νάρκισσους, τους υάκινθους και μεθώ από την ευωδιαστή τους ανάσα. Θυμάμαι τις ευχάριστες ώρες που πέρασα φυτεύοντας και φροντίζοντας τους πολύχρωμους φίλους μου, τη χαρούμενη αγωνία μέχρι να αντικρίσω το πρώτο βλαστάρι τους, την ευγνωμοσύνη στα πρόσωπα όσων τα δέχτηκαν ως δώρα. Πόσα και πόσα βάσανα έθαψα στο χώμα τη χρονιά που πέρασε κι αυτά μεταμορφώθηκαν σε πανέμορφες υπάρξεις! Έτσι... από φιλότιμο... για να μου θυμίζουν ότι ο ευγενής κόπος αμείβεται το ίδιο ευγενικά και πλουσιοπάροχα. Σαν από θαύμα, η ψυχή μου γαληνεύει, η κόπωση εξανεμίζεται — το ίδιο και το άγχος. Έχουν δίκιο, εν τέλει, οι ειδικοί που μελέτησα. «[...] Τα λουλούδια ελαττώνουν την κόπωση, μειώνουν την ένταση, ελαχιστοποιούν τα άγχη, βελτιώνουν τη διάθεση [...]». Ιδού εγώ — που μέχρι και ο πονοκέφαλος των τελευταίων ημερών με άφησε, ξορκισμένος από το άρωμα του γιασεμιού. Διαλέγω τα εργαλεία μου και τολμώ να κόψω μερικά. Προσθέτω πρασινάδες, μυρτιές, κλαδιά από λεμονοκυπάρισσο, κορφές από πεύκο, από έλατο, από κουμαριές και φτιάχνω μπουκέτα απλά, φυσικά, συνδυάζοντας χρώματα

και σχήματα. Πόσο θα χαλαρώσουν οι αγαπημένοι μου σε έναν χώρο γεμάτο από τα δώρα της Γης! Μόνη η σκέψη αυτή με γεμίζει έμπνευση, φωτίζει τη σκέψη μου. Εμπρός λοιπόν: Τοποθετώ λευκά σπαθίφυλλα, πορφυρά ανθούρια σε φωτεινά σημεία στο σαλόνι –σπουδαίοι απορροφητές ρύπων– και τα μπουκέτα μου στα ανθοδοχεία. Ο χώρος φωτίζεται, λάμπει! Τολμώ να μεταφέρω στο σαλόνι το ολοζώντανο κυπαρισσάκι, φυτεμένο σε γλάστρα, που θα στολίσω φέτος και στο εξής με στολίδια φυσικά, χειροποίητα, φτιαγμένα από άχυρο, από μήλα, πορτοκάλια και καρύδια — από ιδέες... ένα σωρό. Πολύ προτιμότερο από το κομμένο ελατάκι ή το πλαστικό «δέντρο» — άχρουν, άοσμον και άγευστον. Όσο για τα πλαστικά παιχνίδια‧ ανακύκλωση τώρα! Προσθέτω μερικές πινελιές από εορταστικά αλεξανδρινά (μα για πότε άλλαξε όψη ο χώρος;) και στέκομαι να καμαρώσω. Δεν άλλαξε μόνο ο χώρος όψη — άλλαξα κι εγώ. Κάτι η άσκηση στον καθαρό αέρα, κάτι η χαρά της δημιουργίας, η επαφή με τη Φύση, ήρθε και ξαστέρωσε το κατηφές ύφος — μόνιμο «στολίδι» του προσώπου μου εσχάτως. Όσο για τα εδέσματα των ημερών, θα χρησιμοποιήσω τα δώρα του κήπου μου (όσο αυτό γίνεται), εξοικονομώντας χρόνο και χρήμα στις θαυμάσιες συνταγές των γυναικών της οικογένειας. Όταν συνειδητοποιείς ότι είσαι φύσει Δημιουργός, δεν έχεις ανάγκη ούτε από επίδειξη ούτε από επαίνους και, το σπουδαιότερο, επενδύεις σε αξίες διαρκείας — όχι σε εφήμερες απολαύσεις. Το σπίτι θα μοσχομυρίσει Ζωντάνια και Ομορφιά! Εν κατακλείδι και καθ΄ότι: «Βέλτιον το προνοείν του θεραπεύειν», υπόσχομαι την καινούρια χρονιά που ανατέλλει να κάνω κι άλλο χώρο στη ζωή μου για τα λουλούδια. Ακριβώς για τον ίδιο λόγο: «Για να μοσχομυρίζει η ψυχή Ζωντάνια κι Ομορφιά», στα χρόνια που θα ‘ρθούν και που εύχομαι από καρδιάς να είναι πολλά κι ευλογημένα για όλους!

Το Κηπάκι ΙΠΠΟΚΡΆΤΟΥΣ 157 / T.: 210 64 48 002 / fb: Το Κηπάκι

Η αχαριστία

ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ

από την

Αγκάθα Κρίσπυ Είναι ειδική στην εξιχνίαση εγκλημάτων που μυρίζουν μπαχάρια και μυρωδικά. Δεν κυκλοφορεί με μεγεθυντικό φακό και φασμέν αλλά με μία κουτάλα καλά γυαλισμένη, για να διαβάζει όλα τα κρυφά μηνύματα. Εξάλλου, οι καθρέφτες και τα μάτια λένε πάντα την αλήθεια.

Η Σεβαστή ήταν γέννημα θρέμμα του μικρού εκείνου χωριού, σφηνωμένου ανάμεσα σε δύο απομακρυσμένες μεγαλουπόλεις, βαθιά στον κάμπο του νομού Ηλείας. Εκεί γεννήθηκε, εκεί μεγάλωσε, εκεί έχασε και όλη της την οικογένεια. Και από την έλλειψη πόρων, και από την ανάγκη για συνεχή εργασία, ώστε να βγαίνουν τα προς το ζην, δεν είχε πάει ούτε μέχρι τη θάλασσα. Εκεί στα τέλη της δεκαετίας του '60 δεν ήταν κι εύκολες οι μετακινήσεις, ειδικά σε εκείνη την απομακρυσμένη πλευρά του χάρτη. Έπιασε δουλειά από τα 16 της σε ένα μαγειρείο που άνοιγε μόνο για τους ξενύχτηδες του καφενείου. Της άρεσε όμως το μαγείρεμα και γι’ αυτό έγινε εξπέρ. Είχαν να το λένε για τον πατσά της, για τη μακαρονάδα της, για τον μουσακά της, για τη γουρουνοπούλα με την πέτσα την ξεροψημένη. Πάνω απ’ όλα, όμως, την παίνευαν για το σερβίρισμα των πιάτων. Είχε μια δική της ιεροτελεστία να σερβίρει τις λιχουδιές της, αφού στόλιζε τα πιάτα της με κάθε είδους βρώσιμα στολίδια. Αυτό το μεράκι είχε επεκταθεί σε όλες τις συνταγές. Γι’ αυτό και η πόρτα του σπιτιού της ήταν πάντα ανοιχτή για τους συγχωριανούς. Ό,τι έφτιαχνε, το μοιραζόταν με όλο το χωριό κι όλοι την αγαπούσαν. Για να το θέσουμε καλύτερα, όλοι την είχαν από κοντά. Ειδικά ο πρόεδρος, που της άφηνε και καμιά δραχμή παραπάνω, ώστε να έχει το προνόμιο να τρώει πιο πολλές λιχουδιές και ειδικά πιο πολλά γλυκά. Της χτυπούσε την πόρτα, τα σάλια τού έτρεχαν από τις μυρωδιές και μόνο, ενώ άρπαζε τα διάφορα εδέσματα πριν καν η Σεβαστή προλάβει να τείνει την πιατέλα προς το μέρος του.

καπελάκια, ενώ το αριστούργημά της ήταν ένα καραβάκι, αν και ποτέ δεν είχε δει καράβι από κοντά. Αφού κατέληξε στο ποια θα σερβίρει, πήρε την πιατέλα, κουκουλώθηκε με το καλό παλτό της και πήγε στην πλατεία, όπου ο δοκιμαστής θα ήταν ο πρόεδρος. Κι αυτός δοκίμαζε και ξαναδοκίμαζε και ξαναδοκίμαζε. Τα ‘φαγε όλα και ακόμη δεν είχε καταλήξει. Είχε απορρίψει τα μπισκότα της Μαρίκας και της κυρα-Στέλλας και έμεναν η Κατερινούλα και η Σεβαστή. Αφού το σκέφτηκε σιωπηλός, μετά από 10 λεπτά αναφώνησε: «Διαλέγω της Κατερινούλας».

Αρχές Δεκέμβρη, ο πρόεδρος μπήκε φουριόζος στην αυλή να της ανακοινώσει ότι ήθελε χριστουγεννιάτικα μπισκότα. Μάλιστα, τα ήθελε τόσο πολύ, που θα οργάνωνε έναν διαγωνισμό. Θα συμμετείχαν η Σεβαστή (σαφώς!), η Μαρίκα του Θωμά (μικρός ανταγωνισμός), η κυρα-Στέλλα (90 χρονών, η Σεβαστή δεν ανησύχησε) και η Κατερινούλα, η κόρη του κυρ-Μέντιου (πολύ μικρή, με έλλειψη εμπειρίας). Το πρώτο βραβείο δεν θα ήταν άλλο, παρά μια τιμητική διάκριση. Αλλά η νικήτρια θα απολάμβανε την αίγλη της νίκης και δεν θα χρειαζόταν επιβεβαίωση για έναν ολόκληρο χρόνο.

25 Δεκεμβρίου 1969 και η Σεβαστή έχει φτιάξει τα χριστουγεννιάτικα κουλουράκια για τον διαγωνισμό. Ο πρόεδρος τα έφαγε όλα. Στο τέλος, ψήφισε αυτά της Κατερινούλας. Μόλις άρχισαν τα χειροκροτήματα, ο πρόεδρος κοκκίνισε, έβγαλε έναν ήχο σαν να πνιγόταν, λύγισε τα γόνατά του και έμεινε εν τόπω χλοερώ.

Βάλθηκε, λοιπόν, η Σεβαστή να φτιάχνει δικές της συνταγές και να δοκιμάζει και διαφορετικές εκδοχές στολισμού των μπισκότων, με γλάσο και σοκολάτα. Έφτιαξε και χιονάνθρωπους πάνω στα μπισκότα και δεντράκια και

ΣΥΝΤΑΓΗ

Όλα είχαν αλλάξει μετά από ‘κείνον τον διαγωνισμό. Σπάνια της χτυπούσαν, σπάνια την επευφημούσαν, της φάνηκε μέχρι και ότι όλο ψιθύριζαν πίσω από την πλάτη της. Θλίψη την είχε πιάσει. Καμιά φορά ερχόταν η φίλη της η Βούλα, του Μπάμπη η αδερφή, και ψήναν κανέναν ελληνικό. Αλλά δεν ανοιγόταν η Σεβαστή, ντρεπόταν. Όταν ο πρόεδρος ανακοίνωσε ότι θα ξαναγίνει διαγωνισμός, τότε η Σεβαστή ξέσπασε σε κλάματα. Ήθελε να συμμετάσχει, αλλά δεν άντεχε να ξαναχάσει. Η Βούλα την βρήκε έτσι, πρησμένη από το κλάμα. Τότε της είπε: «Έλα βρε καημένη που κλαις κιόλας! Να μην φτιάξεις καν μπισκότα! Όλοι ξέρουμε ότι ο πρόεδρος ψήφισε τα μπισκότα της Κατερινούλας γιατί συναντιούνται κρυφά στο χωράφι του! Της παίρνει και χρυσά!». Πάγωσε η Σεβαστή. «Τι λες, ρε Βούλα; Την έπιασε αγαπητικιά;». «Ου, τώρα! Εδώ και δυο χρόνια. Την συζητάνε όλοι στο χωριό, αλλά θέλουν να την έχουν από κοντά για να έχουν και τον πρόεδρο από κοντά».

Οι στρατιωτικοί ανέκριναν τη Σεβαστή τρία μερόνυχτα. Την ρωτούσαν αν δηλητηρίασε τον πρόεδρο επειδή είναι αντικαθεστωτική και δεν θέλει τους συνταγματάρχες. Η Σεβαστή είχε ράψει το στόμα της. Από τα πολλά βασανιστήρια, στο τέλος τους απάντησε: «Γιατί τον δηλητηρίασα ε; Γιατί ήταν αχάριστος, όργανο. Αχάριστος». Δεν την πίστεψαν. Η Σεβαστή εξαφανίστηκε. Κάθε Χριστούγεννα, το καμπαναριό του μικρού χωριού βαράει πένθιμα. Τώρα πια, κανείς δεν θυμάται γιατί.

Τα Χριστουγεννιάτικα Μπισκότα της Σεβαστής Διαδικασία:

Υλικά για τα μπισκότα

100 γρ. Βούτυρο 100 γρ. Ζάχαρη 1 αυγό 280 γρ. Αλεύρι γiα όλες τις χρήσεις 1 βανίλια 1/2 κ.γ αλάτι 1 κ.γ μπέικιν Υλικά για το γλάσο

Γάλα Άχνη ζάχαρη Χρώματα ζαχαροπλαστικής

Όλα τα υλικά θα πρέπει να είναι σε θερμοκρασία δωματίου. Χτυπάμε στο μίξερ το βούτυρο με τη ζάχαρη για 3-4 λεπτά. Προσθέτουμε το αυγό και συνεχίζουμε το χτύπημα για 2-3 λεπτά. Στη συνέχεια ρίχνουμε το αλεύρι και τα υπόλοιπα υλικά. Αλευρώνουμε τον πάγκο ή το πλαστήρι μας (αν έχουμε) και ανοίγουμε τη ζύμη σε πάχος περίπου μισού εκατοστού. Κόβουμε με ό,τι κουπάτ θέλουμε… Ψήνουμε τα μπισκότα σε αντικολλητικό χαρτί ή σε φύλλο σιλικόνης σε προθερμασμένο φούρνο για 10 λεπτά στους 170 βαθμούς. Μόλις τα μπισκότα κρυώσουν ετοιμάζουμε αν θέλουμε γλάσο για να τα στολίσουμε. Για το γλάσο θα χρειαστούμε 3 κουταλιές της σούπας ζεστό γάλα και άχνη ζάχαρη. Σε ένα μπολάκι βάζουμε το γάλα και ρίχνουμε σιγά σιγά την άχνη, μέχρι να γίνει ένα πηκτό μείγμα. Το πόσο πηκτό εξαρτάται από το πώς θα καλύψουμε την επιφάνεια μας. Χωρίζουμε το μείγμα σε λίγα μέρη τόσα όσα τα χρώματα που μας χρειάζονται για να στολίσουμε τα μπισκότα μας. Σε κάθε μέρος του μείγματος προσθέτουμε λίγες σταγόνες χρώμα ζαχαροπλαστικής. Διακοσμούμε τα χριστουγεννιάτικα μπισκότα μας όπως θέλουμε και αφήνουμε να στεγνώσει καλά το γλάσο πριν τα αποθηκεύσουμε.

Το λαΐνι: το κρητικό δοχείο του Κεραμεικού που χωράει όλα τα καλά

Προσδιορίζεται περήφανα ως κρητικό καφενείο, αφού το στήσιμο και η φιλοσοφία του ακουμπάει πάνω σε αυτό το είδος μαγαζιού που η παρέα, το κοίταγμα, η επαφή είναι βασικά στοιχεία της λειτουργίας του. Οι πρώτες ύλες είναι κρητικής προελεύσεως και μία προς μία διαλεγμένες από παραγωγούς. Το πιο μαγικό· πολλά από τα προϊόντα είναι κατευθείαν φερμένα από τους γονείς των παιδιών που ζούνε στην Κρήτη. Έτσι, το κρέας που θα βρείτε μέσα στα παραδοσιακά μαγειρευτά θα ξέρετε ότι ήρθε από γνωστά χέρια του Νότου. Το ίδιο και οι χοχλιοί που στη συνέχεια γίνονται μπουρμπουριστοί και τελικά ιδανικός μεζές για το νούμερο ένα απόσταγμα του καταστήματος, τη ρακή. Το σίγουρο είναι ότι στο Λαΐνι θα χρειαστεί πολλές φορές να υψώσετε τα ποτήρια σας και θα σκεφτείτε ότι βρίσκεστε σε ένα καφενεδάκι της Κρήτης κάποιο γλυκό Καλοκαίρι.

Αρτεμισίου 40, Κεραμεικός 211 40 21 485 Το λαΐνι

lainikafeneio

Σοφιο

λογίες

ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

ΑΠΌ ΤΗ ΣΟΦΙΑ ΑΡΓΥΡΗ

είσαι

ΚΟΜΑΝΤΩ

Μεταλλάξεις ιών, απογραφή, Τιβι ριάλιτι, σόσιαλ μίντια ινφλουένσερς και πνεύμα Χριστουγέννων. Όλα μπαίνουν στο μίξερ, σχολιάζονται και βγαίνουν οι Σοφιο-λογίες!

ΑΠΌ ΤΗ ΜΑΝΤΏ ΒΛΆΧΟΥ

Age free generation Ναι οκ, δεν είναι και πολύ στο κλίμα το εορταστικό το παρακάτω κειμενάκι, αλλά εμένα αυτό μου βγήκε να σου γράψω, έτσι για το φινάλε του ‘21. Πάμε λοιπόν στο προκείμενο φίλη/φίλε μου. Εγώ που λες είμαι μια κοπέλα 30 πάρα τέταρτο -ακριβώς κιόλας γιατί όπως κατάλαβες Μάρτιο έχω γενέθλια, να με θυμηθείς λοιπόν, μη σου κάψω το σπιτάκι- που κάπως έτσι ζούσα σε μια πλάνη για τους under 30 και τους after 30. Εκεί στα 20 παρά με θυμάμαι να σκέφτομαι ότι μέχρι τα 30 θα έχω γαμάτη δουλειά, θα βγάζω λεφτά για μοίρασμα, θα έχω πάει σίγουρα σε 12 διαφορετικές χώρες, θα είμαι με τον τέλειο γκόμενο και στο επόμενο καλοκαίρι έτοιμη για φαντασμαγορικό γάμο με πάρτυ 6 ημερών και όλα τα έξτρα που μπορείς να φανταστείς. Και πολλά ακόμη μπορεί να είχα σκεφτεί και γενικά κάπως το είχα στο μυαλό μου ότι το απόγειο της ζωής τελειώνει στα 30, λες και είμαι ο Ιησούς.

τιέν μου δεν το καίω από χαρά, τα λεφτά ακόμη σίγουρα δε τα μοιράζω, το αντίθετο. Από ταξίδια οκ, γίνονται πραγματάκια, αλλά covid βλέπεις και τα σχέδια άλλαξαν. Από γκόμενο ναι, οκ έχω ζήσει τα ωραία μου και τα θυμάμαι, με χαίρομαι κάποιες φορές, άλλες πάλι νιώθω η πιο μόνη του πλανήτη. Και σίγουρα κοντά σε γάμο με βεγκαλικά δε με λες, αλλά so what? So what γενικά δηλαδή. Η ζωή μου μπορεί να μην είναι όπως νόμιζα 10 χρόνια πριν, αλλά μπορεί να είναι και καλύτερη και τελικά δεν κλείνει τον κύκλο της στα 30. Όμως, να σου πω, σε αυτή την πλάνη ζήσανε κι άλλοι όπως εγώ και αναρωτιέμαι εγώ τώρα γιατί; Γιατί... γιατί κάπως μας μεγάλωσαν έτσι με ένα κόμβο ζωής τα 30, και τι είναι τελικά τα 30... ένα 3 κι ένα 0. Κι όσο τα πλησιάζεις, τόσο τα γειώνεις και, πιο νέος από ποτέ, νιώθεις έτοιμος για την επόμενη πίστα. Ένας νέος με προϋπηρεσία λοιπόν είσαι στα 30 θα πω εγώ! Am I right?

Και να που έφτασα που λες 30 πάρα κι έχουμε και λέμε. Ναι έχω καλή δουλειά, αλλά το σου-

H ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ Τσιπ και Νταίηλ

κανάλια θα προσφέρουν αφειδώς φιλμάκια αυτού του είδους.

Τι σας έρχεται στο νου, αν κάποιος πει «τσιπενταίηλ»; Μα τα δύο χαριτωμένα μικρόσωμα σκιουράκια των παλιών καλών περιοδικών και ταινιών κινουμένων σχεδίων: τον σοβαρό και συγκροτημένο σκουρόχρωμο μαυρομύτη Τσιπ και τον χαλαρό και επιπόλαιο ανοικτόχρωμο κοκκινομύτη Νταίηλ. Τους Τσιπ και Νταίηλ (Chip n' Dale) που ναι μεν ταλαιπωρούσαν με τα καμώματά τους διάφορους άλλους ήρωες κινουμένων σχεδίων, με ιδιαίτερη προτίμηση στον άμοιρο Ντόναλντ Ντακ (είτε όταν απολάμβανε τον καλό καιρό στην αυλή του είτε όταν εξορμούσε για πικ-νικ σε εξοχές), αλλά διασκέδαζαν μικρούς και μεγάλους λάτρεις του είδους. Άλλωστε, γιορτές έρχονται και τα

Θα μπορούσε να πάει αλλού ο νους σας; Λίγο δύσκολο. Ακόμα και αν ψάχνατε, κάπως επιφανειακά, να βρείτε τι σημαίνουν τα ονόματά τους, γιατί θα ανακαλύπτατε πως μάλλον δεν σημαίνουν κάτι. Τότε, φυσικά, θα αναρωτιόσασταν γιατί ονομάστηκαν έτσι και ίσως να ανακαλύπτατε τον λόγο. Το όνομά τους το εμπνεύστηκαν οι δημιουργοί τους από τον πιο διάσημο άγγλο επιπλοποιό του 18ου αιώνα, τον Τόμας Τσίππενταιηλ (Thomas Chippendale), σχεδιαστή επίπλων ροκοκό και νεοκλασικού στυλ και όχι μόνο. Τα έπιπλά του μεταπωλούνται ακόμα και σήμερα σε δυσπρόσιτες για το μέσο νοικοκυριό τιμές, ενώ έχει ιδρυθεί και σωματείο για τη συγκέντρωση και διάσωση

Αρνητές απογραφής Αρνητές εδώ, αρνητές εκεί, αρνητές παραπέρα! Αρνητές φυτρώνουν από το πουθενά! Νέα τάση, οι αρνητές της απογραφής, μιας και οι αρνητές του εμβολιασμού άρχισαν να θεωρούνται ξεπερασμένοι. Το ελληνικό DNA, το αρχαίο, το πλατωνικό ή σωκρατικό (διαλέξτε όποιο θέλετε), αποδεικνύεται αρκετά ευαίσθητο σε οποιαδήποτε εξωτερική όχληση, με αποτέλεσμα να αλλοιώνεται ακόμα και όταν απογράφεται. Plot twist: Οι αρνητές είναι η νέα οργανωμένη συνωμοσία που κρύβεται πίσω από κάθε άλλη εθνική, παγκόσμια και πανγαλαξιακή συνωμοσία!

Ο Ψωμιάδης στη Φάρμα Η πολιτική έρχεται πιο κοντά στον αγροτικό πληθυσμό! Στην πρεμιέρα του 2ου κύκλου της Φάρμας, ο πρώην νομάρχης Θεσσαλονίκης και περιφερειάρχης κεντρικής Μακεδονίας, Παναγιώτης Ψωμιάδης, έκανε μια εντυπωσιακά κιτς είσοδο στο αγρόκτημα. Με στρατιωτική στολή και καβάλα σε τζιπ έκανε την έφοδό του στο ριάλιτι, με αέρα κατακτητή της Κατοχής, κάνοντάς μας να απορούμε εάν έχει καταλάβει σε ποια εποχή ζει και σε ποια εκπομπή συμμετέχει. Συν ένας πολιτικός στη λίστα των μαϊντανών. Τσεκ!

των περίτεχνων κατασκευασμάτων του. Υπήρξε ο πρώτος που εξέδωσε βιβλίο με σχέδια των ερμαρίων του (αγγλικού, γαλλικού, γοτθικού ακόμα και κινέζικου στυλ!), τα οποία χρησιμοποίησαν επιπλοποιοί από τη Φιλαδέλφεια ως το Αμβούργο και από το Δουβλίνο ως τη Λισαβόνα. Τώρα, τι σχέση έχουν τα έπιπλα «chippendale» με τις κουφάλες των δέντρων, όπου ζουν τα δύο σκιουράκια –πέρα από την πρώτη ύλη δηλαδή το ξύλο– και με τα βελανίδια που μαζεύουν, δεν έχει διευκρινιστεί.

Ο Τί;Πῶς;

Ο gay άι-Βασίλης Έφτασε και στα δικά μου αυτιά η είδηση ότι διαφήμιση στη νορβηγική τηλεόραση παρουσίασε τον άι-Βασίλη σε gay ρομάντσο με τον Χάρι. Βλέποντας το σποτάκι με αγγλικούς υπότιτλους, αναρίγησα. Όχι από ντροπή, επειδή τάχα προσβλήθηκε το αγαπημένο πρόσωπο των παιδικών μας χρόνων, αλλά από συγκίνηση, όπως κάθε φορά που ακούω τον εθνικό μας ύμνο — και δεν υπερβάλλω. Συγκίνηση που επιτέλους μια χώρα –και καθόλου τυχαία μια σκανδιναβική χώρα– αποδεικνύει ότι ο καθένας μας μπορεί να αγαπά όποιον θέλει, ακόμα κι αν πρόκειται για έναν Άγιο. Πόσο μπροστά οι Σκανδιναβοί!

Σταυρόλεξο ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΣ 1. Μεταξύ διδύμων και λιονταριού, για όσους τα πιστεύουν (γενική). 2. Αυτές οι πληροφορίες δεν κοινολογούνται σε οποιονδήποτε. 3. Η άμαξα που σέρνει έχει ειδική ονομασία. - Άλλοτε τον έλεγαν σπασίκλα. 4. Το κρατάνε στη βυζαντινή μουσική (αντιστρόφως). - Δύσκολη η συνεννόηση με αυτόν που τον έχει στον εγκέφαλο (γενική). 5. Την καλούν και για τα νερά και για τη φωτιά (αρχικά - αντιστρόφως). - Πόλη της νοτιοανατολικής Γαλλίας. - Περιβάλλουν το κάππα. 6. Η ταχύτητα της εξέλιξής του είναι μεγάλη. 7. Βασιλιάς του Ιούδα, γνωστός στους λύτες σταυρολέξων. - Χρησιμοποιείται και σε απειλητικές προειδοποιήσεις (αντιστρόφως). 8. Περιβάλλουν το λάμδα. - Καταβάλλεται για μεταφορά επιβατών ή εμπορευμάτων με πλωτό μέσο. 9. Συχνά είναι ενθουσιώδης. - Θεωρείται καρτερικός (στην καθαρεύουσα - αντιστρόφως). ΚΑΘΕΤΩΣ 1. Αν δεν κλαίει σε βότσαλο γιαλού, καλύπτει ανδρικό κεφάλι! 2. Μπορεί να είναι εκτελεστικό ή μέρος συνόλου. 3. Το σπάμε τα Χριστούγεννα. - Βυζαντινή νότα. 4. Διπλό ενδημεί πλέον σχεδόν αποκλειστικά στην Κρήτη και σε γύρω νησάκια. - Ο μυθικός γενάρχης των πρώτων κατοίκων της Αραβίας, όπως πιστεύουν οι απόγονοί τους. - Κι άλλη βυζαντινή νότα. 5. Εξελληνισμένο το σύμβολο του ιριδίου. - Μικροί κόκκινοι θρεπτικοί καρποί που θεωρούνται από πολλούς ως υπερτροφή.

Από τον Λέανδρο Σλάβη

Βρείτε τη λύση του σταυρόλεξου στο www.ipolizei.gr

6. Δεν έχουν χάσει την ψυχραιμία τους ή την αυτοκυριαρχία τους (αιτιατική). 7. Δεν αφήνουν έτσι όποιον έχουν για… δέσιμο (αιτιατική - αντιστρόφως). - Σύνολο ατόμων που δρά παρορμητικά (αιτιατική). 8. Έβρεχαν… τους αρχαίους. - Κοντά του κι η γνώση (γενική - αντιστρόφως). 9. Δεν το συνηθίζει ο πολυάσχολος.

ΓΑΤΑΚΙΑ, Ο ΣΚΥΛΟΣ... ΑΠΌ ΤΟΝ ΜΑΚΗ ΔΙΟΓΟ

Ράστα, ρέγκε και μπάλα! «Εγώ τραγουδώ για την αγάπη και την ειρήνη. Αν ένας αντίπαλος μου κάνει σκληρό τάκλιν την ώρα που παίζουμε μπάλα, αυτό θα μου γεννήσει αισθήματα… πολέμου», έχει πει ο Μπομπ Μαρλεϊ, αποδεικνύοντας τη μεγάλη του αγάπη για το ποδόσφαιρο. Όταν ήταν μικρός, έπαιζε ποδόσφαιρο με ό,τι αντικείμενο έβρισκε (κονσέρβες, πορτοκάλια κ.α.). Στα 15 του, η μαμά Μάρλεϊ τον χτύπησε με μία ζώνη, επειδή είχε καταστρέψει τα παπούτσια του σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Τότε, τον έσωσε ο θείος του, ενώ για να επανορθώσει καθάρισε όλο το σπίτι και επισκεύασε ένα τραπέζι. Στις περιοδείες του με τους «Γουέιλερς», ανάμεσα στα μουσικά όργανα, τα καλώδια και τις κονσόλες, υπήρχε πάντα μία ποδοσφαιρική μπάλα, η οποία τους συντρόφευε πριν ή μετά τις συναυλίες ή κατά τη διάρκεια των ελέγχων ήχου. Όταν

επέστρεφε στην Τζαμάικα, ο Μάρλεϊ συνήθιζε να δημιουργεί ομάδες που αποτελούνταν από μηχανικούς, πωλητές μπανανών κ.λπ. και διοργάνωνε φιλικούς αγώνες. Είχε εξαιρετική τεχνική κατάρτιση, εκνευριζόταν πολύ όταν έχανε και κάποιοι «συμπαίκτες» του υποστηρίζουν ότι «δεν έπρεπε να σου κάνει τάκλιν γιατί ήταν πολύ δυνατός». Ο καλύτερός του φίλος, ο Άλαν Κόουλ, ήταν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Τις στιγμές που αμφότεροι βρίσκονταν στην Τζαμάικα είτε πήγαιναν για τρέξιμο στην παραλία και στο «Hope Road» (σ.σ. ο δρόμος που έμενε ο τραγουδιστής) είτε πάλευαν. Η τρέλα του για το ποδόσφαιρο αποτυπώνεται στο γεγονός ότι κάποτε είχε ξοδέψει 1.000 δολάρια σε ένα κατάστημα αθλητικών ειδών του Ρίο. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας (19 Μαρτίου 1980) ήταν προγραμματισμένος ένας αγώνας, στον οποίον συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, ο Τζέικομπ

Μίλερ (τραγουδιστής των «Ίνερ Σερκλ» που σκοτώθηκε λίγους μήνες αργότερα), ο Πάουλο Σέζαρ Λίμα (επιθετικός της Βραζιλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970) και πολλοί Βραζιλιάνοι μουσικοί. Το καλοκαίρι του 1978, είχε φροντίσει το πρόγραμμά του να περιλαμβάνει συναυλίες στην Αργεντινή, όπου διεξαγόταν το Μουντιάλ. Είχε δηλώσει, μάλιστα, ότι ένας από τους αγαπημένους του παίκτες ήταν ο Οσβάντο Αρντίλες, τον οποίο παρακολουθούσε με την Τότεναμ, όταν ζούσε στο Λονδίνο. Άλλες αδυναμίες του, ο Πελέ, αλλά και ο νεαρός τότε Μαραντόνα. «Αγάπησα τη μουσική πριν από το ποδόσφαιρο, αν πρώτα αγαπούσα όμως το ποδόσφαιρο, ίσως τα πράγματα ήταν επικίνδυνα», έλεγε ο άνθρωπος που πήρε τη μουσική της πατρίδας του, τη ρέγκε και την έκανε γνωστή σ’ όλη τη γη. Ο Μπόμπ Μάρλει, που σε κάθε ευκαιρία που είχε έφτιαχνε δυο ομάδες και έπαιζε μπάλα, γιατί το ποδόσφαιρο ήταν η μεγάλη του αγάπη.

...ΞΕΡΕΙ ΜΠΑΛΑ!

ΤΙ ΛΕΝΕ Τ’ ΑΣΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟ 2022 Από την Νταίζη Ντάκου ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

Σύνοδοι, τρίγωνοι και τετράγωνα στροβιλίζονται ανάμεσα στους πλανήτες και τους αστερισμούς. Κάνε κουράγιο, το 2022 θα δείξει τα δόντια του.

ΚΡΙΟΣ | Το '21 που ο Κρόνος και ο Δίας μετακινήθηκαν στον Υδροχόο, δυσκολεύτηκες πάρα πολύ και οικονομικά και ψυχολογικά. Φέτος, η συνάντηση του Δία με τον Ποσειδώνα στους Ιχθύς μπορεί να σε διδάξει ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, όταν υπάρχει επιμονή και πειθαρχία στην επιδίωξη των στόχων σου. Αυτή τη χρονιά θα δεις τη ζωή λίγο πιο ρεαλιστικά. Δεν ξέρουμε να σου πούμε αν αυτό είναι καλό ή κακό, σίγουρα όμως είναι διαφορετικό.

ΤΑΥΡΟΣ | Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον αγαπητέ Ταύρε και φέτος το πεπρωμένο θα σε συναντήσει στη γωνία. Σχέσεις και καριέρα μπαίνουν στο επίκεντρο και αναλόγως με τις επιλογές σου, η έκβασή τους θα είναι είτε καλή είτε κακή. Γιατί καλό το πεπρωμένο, αλλά συν Αθηνά και χείρα κίνει. Ο Πλούτωνας στον Αιγόκερω, σε καλύτερη όψη με τον Ουρανό, θα σε βοηθήσει να βρεις λύσεις και να αναθεωρήσεις συνήθειες.

ΔΙΔΥΜΟI | Φέτος, θα εναρμονιστείς καλύτερα με τις αλλαγές που έχεις βιώσει τα προηγούμενα χρόνια. Ο δρόμος σου είναι δύσκολος, αλλά είναι σίγουρα πιο δημιουργικός, γιατί θα ανοίξουν νέες προοπτικές. Σε αυτό, θα συμβάλει η σύνοδος του Δία με τον Ποσειδώνα στο Ζενίθ του ωροσκοπίου σου στους Ιχθείς, σε καλή όψη με τον Πλούτωνα και με τον Ουρανό. Η μοίρα σου φέρνει νέους και σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή σου.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ | Πολλοί κύκλοι έκλεισαν, οπότε το '22 ήρθε η ώρα να ανοίξουν νέοι. Καινούργιοι στόχοι, αισιοδοξία και νέα όνειρα θα κατακλύσουν το είναι σου και θα σε γεμίσουν όρεξη για ζωή. Μια νέα ερωτική σχέση ή ένας φιλόδοξος επαγγελματικός στόχος θα σε συνεπάρουν, αλλά, παράλληλα, θα απαιτήσουν θυσίες. Θα είσαι πρόθυμος να τις κάνεις; Πρόσεξε γιατί αυτή η χρονιά είναι κομβική και θα επηρεάσει τις επόμενες.

ΛΕΩΝ | Κουράστηκες τόσο το '21, που έχεις αποφασίσει αυτή τη χρονιά να διεκδικήσεις όσα αγαπάς. Και θα το κάνεις με κάθε τρόπο. Προσοχή όμως. Η δυσαρμονία του Κρόνου με τον Ουρανό στον Ταύρο, συνεχίζεται και το 2022. Επομένως, οικογενειακά προβλήματα και επαγγελματικές δυσκολίες δεν θα λείψουν. Οι περισσότεροι Λέοντες θα βιώσουν μεγάλες αλλαγές, από ερωτικές σχέσεις μέχρι και τόπο διαμονής.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ | Το γενικότερο κλίμα αυτής της χρονιάς θα είναι και δύσκολο και επεισοδιακό! Όμως, παρόλα αυτά, τα βήματά σου θα είναι σταθερά. Ένας άνεμος ανανέωσης έρχεται να σε χτυπήσει, γεγονός που σου δίνει ενέργεια. Επιπλέον, φέτος, η τύχη θα είναι με το μέρος σου, ενώ ο κοινωνικός σου περίγυρος θα εκτιμήσει όλα όσα προσφέρεις και θα γίνεις απαραίτητος.

ΖΥΓΟΣ | Δεν ξέρω τι αμαρτίες πληρώνεις, αυτό εσύ το ξέρεις. Προετοιμάσου για δυσκολίες και αντίξοη καθημερινότητα και αυτόν τον χρόνο. Η δυσαρμονία του Κρόνου στον Υδροχόο με τον Ουρανό στον Ταύρο θα διατηρήσει στενή την πηγή των εσόδων σας, αρκετούς μήνες ακόμα. Αν βελτιωθεί κάτι φέτος, αυτό θα είναι τα συναισθηματικά σας. Οπότε, αν θέλετε κάποιον δίπλα σας, ετοιμαστείτε να κάνετε θυσίες και υποχωρήσεις. Δηλαδή, να βάλετε λίγο στην άκρη το «εγώ» σας.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ | Θα σου χρειαστούν τεράστια αποθέματα αντοχής για να τα βγάλεις πέρα αυτήν τη χρονιά. Ο Ουρανός στον Ταύρο καραδοκεί και σε δοκιμάζει με κάθε τρόπο. Αντιμετώπισε με ψυχραιμία τα ψυχολογικά σου θέματα και μην περιμένεις από τους άλλους να καταλάβουν τι θέλεις. Αν ένας χωρισμός φαίνεται αναπόφευκτος, έτσι θα είναι. Μην ξοδεύεις άλλο χρόνο και ενέργεια για πράγματα που σε κρατούν στάσιμο.

ΤΟΞΟΤΗΣ | Επέκταση δραστηριοτήτων αχνοφαίνεται στον ορίζοντα, αν φυσικά σταματήσετε να επηρεάζεστε από το βαρύ κλίμα της εποχής. Ο Δίας, περνώντας στους Ιχθύς και συναντώντας τον Ποσειδώνα, ενισχύει την αισιοδοξία, τη φαντασία και σε βοηθά να κάνεις καινούργια όνειρα και σχέδια για το μέλλον. Όμως, μην παρατήσεις τους φίλους και όσους σε έχουν ανάγκη. Γενικά, μην θυσιάσεις την προσωπική σου ζωή στον βωμό της επαγγελματικής, όπως συνηθίζεις. Φέτος, δες το λίγο αλλιώς.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ | Αυτή τη χρονιά, η τύχη θα είναι με το μέρος σας. Σχέσεις θα αποκατασταθούν, ευκαιρίες θα προκύψουν, ενώ ένα νέο επαγγελματικό ενδιαφέρον θα εμφανιστεί. Ιδανική χρονιά για νέα ξεκινήματα, γάμο, ταξίδια, αλλαγές. Εντέλει, το 2022 έρχεται να καλύψει τα κενά που δημιουργήθηκαν στο παρελθόν και σας βοηθά να προχωρήσετε υποθέσεις και ενδιαφέροντα, πλησιάζοντας περισσότερο τους στόχους σας.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ | Το 2022 είναι μια χρονιά εξίσου αγωνιστική με τις προηγούμενες δύο. Αν κάνεις υπομονή, θα ανατείλει για σένα ένα καλύτερο και ελπιδοφόρο 2023. Στο μεταξύ, χρειάζεται επιμονή και υπομονή, με προσοχή και προνοητικότητα για να διατηρήσεις τα κεκτημένα, αλλά και για να συνεχίσεις τη μάχη, αποφεύγοντας λάθη και απώλειες. Φέτος, τα άστρα δείχνουν πιθανότητα εξαπάτησης, τόσο οικονομικής όσο και συναισθηματικής. Στεναχωρήθηκα, όταν είδα το χάρτη, αλλά τι να κάνω.

ΙΧΘEIΣ | Οι ερωτικές σχέσεις δεν δείχνουν να είναι προτεραιότητά σου φέτος. Δεν πειράζει. Ώρα να επενδύσεις στην καριέρα. Εξάλλου, τα χρήματα για σένα σημαίνουν ελευθερία κινήσεων, ενώ και οι ψυχικές ανταμοιβές μέσα από την εργασία είναι σημαντικές για σένα. Γενικά, ακολουθήστε το ένστικτό σας και όλα θα πάνε καλά. Το μόνο που χρειάζεστε είναι θετική ενέργεια και κέφι. Και υγεία. Όλα τα άλλα έρχονται.

Ι σ τ ο ρ ί ε ς Χ ρισ τ ο υ γ έ ν ν ω ν ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

Τα Χριστούγεννα μπορούν να συμβούν τα πιο απίθανα πράγματα. Όλα εξηγούνται όμως. Ή και όχι. Η κυρία Στέλλα, ένα Καρέλια λευκή κασετίνα, ο Βασίλης, η κόκα-κόλα, μοναξιές και απωθημένα χρόνων συναντιούνται σε δύο ιστορίες που μυρίζουν Χριστούγεννα στην πόλη.

Παραμονή Πρωτοχρονιάς: Η κυρία Στέλλα κυρία Στέλλα χήρεψε πριν από 16 χρόνια. Χωρίς παιδιά, ο άντρας της ήταν όλη της η ζωή και για παιδιά της είχε τα ανίψια της τα, οποία χρόνια τώρα μετανάστευσαν στη Γερμανία. Οι φίλες της είχαν κι αυτές αρχίσει να αραιώνουν τα τελευταία χρόνια, άλλες προβλήματα υγείας κι άλλες πήραν κι αυτές «την πάνω βόλτα», όπως συνήθιζε να λέει ο άντρας της, προτού την πάρει κι αυτός. Είχε συνηθίσει στη μοναξιά η κυρία Στέλλα. Το καλό είναι ότι της άρεσε το διάβασμα. Διάβαζε τα πάντα, από διαφημιστικά φυλλάδια μέχρι Ντοστογιέφσκι. «Καλή παρέα οι λέξεις», έλεγε στην κυρία Αφροδίτη που είχε το ψιλικατζίδικο κάτω απ’ το σπίτι της, «αλλά σαν τους ανθρώπους, δεν είναι». Η κυρία Αφροδίτη κουνούσε συγκαταβατικά το κεφάλι της, με το τσιγάρο να κρέμεται απ’ τα χείλη της, έτοιμο να της τα κάψει. Μετά χαμήλωνε το βλέμμα της πάνω απ’ τα γυαλιά πρεσβυωπίας και ζητούσε από την κυρία Στέλλα πότε δύο ευρώ, πότε πέντε, πότε κανένα. Η γειτονιά είχε βάλει τα γιορτινά της εδώ και καιρό. «Αφροδίτη μου, σαν πολύ νωρίς δεν ετοιμάζονται πλέον οι άνθρωποι για τα Χριστούγεννα;». «Γιατί μωρέ Στέλλα, θυμάσαι σάμπως εσύ τι συνηθίζαμε εμείς πριν από διακόσια χρόνια;». Και γελούσαν γαργαριστά κι οι δυο τους. Η κυρία Στέλλα τα τελευταία χρόνια είχε αρχίσει να ξεχνάει λίγο -λίγο. Ήταν πολλά τα χρόνια βλέπεις και μεγάλη η μοναξιά. Αυτό όμως που δεν ξεχνούσε ποτέ ήταν το τελετουργικό που είχε κάθε παραμονή Πρωτοχρονιάς. Με το που ξυπνούσε το πρωί και το ημερολόγιό της έδειχνε 31 Δεκεμβρίου, έβγαζε από το τσίγκινο κουτάκι της μία λίστα και ξεκινούσε τις εργασίες. Η μέρα ξεκινούσε με τα απαραίτητα ψώνια από το σούπερ μάρκετ, τα οποία τα τελευταία πολλά χρόνια ήταν πολύ λιγότερα, αφού ήταν μόνο για ένα άτομο. Σειρά είχε ο χασάπης για το κοτόπουλο και το κομμωτήριο για να φρεσκάρουν την κοντή λευκή κουπ της με μπόλικη λακ στο τελείωμα. Πριν ανέβει στο σπίτι, έκανε μια στάση στο ψιλικατζίδικο για να πάρει ένα πακέτο τσιγάρα που μόνο τέτοιες μέρες τα λαχταρούσε. Ενώ ήταν μεγάλη φαν της τηλεόρασης, εκείνη τη μέρα άνοιγε το ραδιόφωνο. Σαν να μην ήθελε να βλέπει ξένες φιγούρες να τριγυρνάνε μέσα στο σπίτι της χρονιάρες μέρες. Η βασιλόπιτα στο φούρνο και τα κάστανα στην κατσαρόλα να χοροπηδάνε. Το βελούδινο συνολάκι της ήταν ήδη κρεμασμένο στο πόμολο της ντουλάπας και τα καλά της δερμάτινα παπούτσια φρεσκοβερνικωμένα με το μαύρο Camel. Αγαπημένη της διαδικασία ήταν η γέμιση για το κοτόπουλο: πορτοκάλι, κάστανο, κουκουνάρι, συκωτάκια και… «Τι ξεχνάω; Τι ξεχνάω; Έλα βρε, σιγά, σάμπως θα το καταλάβει κανείς;». Έβγαινε η βασιλόπιτα από τον φούρνο και έμπαινε η γάστρα με το κοτόπουλο. Το μεγάλο της άγχος ήταν να μην την πάρει ο ύπνος πριν την αλλαγή. «Καλύτερα νωρίτερα οι ευχές, παρά καθόλου», σκεφτόταν.

Και ξεκινούσε νωρίς-νωρίς να παίρνει τα τηλέφωνα που ήθελε. Με το τελευταίο τηλεφώνημα ξεκινούσε να στρώνει το τραπέζι. Τελευταία πινελιά για φέτος, η κόκκινη χαρτοπετσέτα με ζωγραφισμένους τρεις χιονάνθρωπους με σκουφιά να κρατάνε μία κορδέλα που γράφει «MERRY XMAS». Η προτελευταία από το πακέτο των 20 τεμαχίων. Από του παραχρόνου, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα έπρεπε να αγοράσει καινούριο. Αφού έφαγε, γέμισε το δεύτερο ποτήρι κρασί και κάθισε στην πολυθρόνα που έβλεπε έξω για να καπνίσει το καθιερωμένο της τσιγάρο. Τα πυροτεχνήματα άρχισαν να σκάνε και να γεμίζουν τον ουρανό θραύσματα χρωμάτων και ήχων περαστικών. Την νανούριζαν και αποκοιμήθηκε στην καρέκλα. Το τσιγάρο έσβησε, μονάχο του κι αυτό, στο βαρύ κρυστάλλινο τασάκι. Λίγες ώρες αργότερα, αφού οι λάμψεις στον ουρανό είχαν τελειώσει και μόνο τα φωτάκια από το στολισμένο κυπαρισσάκι στο μπαλκόνι αστράφτανε πάνω στο τζάμι της μπαλκονόπορτας, ακούγεται κάποιος να μπαίνει στο σπίτι. Βήματα βαριά, αλλά πρόσχαρα και μία μυρωδιά καμένου ξύλου αναδύθηκε στο δυαράκι. Ξαφνικά, ακούγεται ένας δυνατός ήχος από ασημικό που πέφτει στο πάτωμα και η κυρία Στέλλα πετάγεται από την πολυθρόνα σαν ξεχαρβαλωμένος κλόουν από το κουτί. «Άγιε μου Γιώργη σώσε με. Παντελή! Εσύ;», καταφέρνει να ξεστομίσει παρά την τρομάρα της. «Κοντά έπεσες», απαντάει μία αντρική φωνή. Και από το χολ ξεπροβάλει μία ογκώδης φιγούρα με γενειάδα και σκουφί που σέρνει ένα μεγάλο σακί από λινάτσα. Η κυρία Στέλλα, λίγο από την άνοια, λίγο από την τρομάρα, λίγο από τον ύπνο, το δεύτερο πράγμα που είπε είναι: «Τίνος είσαι εσύ;». Ο ηλικιωμένος, αλλά ροδαλός κύριος ξεσπάει σε γέλια. «Ψήσε γάλα να στα πω». Η κυρία Στέλλα, άλλο που δεν ήθελε παρέα, κάνει να σηκωθεί να πάει προς την κουζίνα. Την σταματάει με το χέρι του. «Έλα τώρα, αηδίες. Όχι άλλο γάλα. Μου ‘χει έρθει αναγούλα. Ένα ποτηράκι κρασί θέλω και ένα Καρέλια που ‘χω χρόνια να καπνίσω και το πεθύμησα». Μέχρι το χάραμα τα λέγανε οι δυο τους, ώσπου το μπουκάλι τέλειωσε και η λευκή κασετίνα με τα Καρέλια παρομοίως. Τα χνώτα τους είχαν θολώσει το τζάμι της μπαλκονόπορτας και η ομίχλη είχε αρχίσει να κατεβαίνει πυκνή πάνω από την πόλη. Ο καπνός από τα τσιγάρα που είχε μαζευτεί στο σαλόνι, μπαινόβγαινε στα λευκά μαλλιά της κυρίας Στέλλας και τα άσπρα γένια του άι-Βασίλη. Σιγά-σιγά άρχισε να δημιουργεί γνώριμες φιγούρες της κυρίας Στέλλας από τα παλιά. Ο Παντελής, η αδερφή της η Γιωργίτσα, η φιλενάδα της από τα σχολικά της χρόνια, η μάνα της, ο πατέρας της, τα ξενιτεμένα της ανίψια και τα παιδιά που δεν απόκτησε ποτέ να μπερδεύονται σαν γάτες στα πόδια της. Φίλοι κι οικογένεια μαζεύτηκαν για να χαρούν την πρώτη μέρα του χρόνου που ξημέρωνε. Ο άι-Βασίλης την άφησε να χορεύει βαλς μέσα στο σαλόνι. Πήρε το ασανσέρ για την ταράτσα και χάθηκε.

Γρ ά φ ε ι η Η λ έ κ τ ρ α Τ ζ ώ ρ τσ ο υ

Παραμονή Πρωτοχρονιάς: Ο Βασίλης Βασίλης μεγάλωσε όπως τα περισσότερα παιδιά της Αθήνας, με τη διαφορά ότι, όταν πλησίαζαν τα Χριστούγεννα, δεν χαιρόταν όσο οι υπόλοιποι συμμαθητές του. Οι γονείς του είχαν αποφασίσει ότι δεν θέλουν το παιδί τους να μεγαλώσει με ψέματα και μύθους κι έτσι ο –συνονόματος κατά τ’ άλλα– άι-Βασίλης, δεν επισκέφθηκε ποτέ το σπίτι τους. Ο άλλος κανόνας που είχαν σε αυτό το σπίτι ήταν ότι δεν πίνουν ποτέ κόκα-κόλα. Χαραγμένο στη μνήμη του μικρού Βασίλη είχε μείνει, με κατακόκκινο μελάνι σαν το μπουκάλι του μαγικού σκουροκαφέ υγρού, εκείνο το χριστουγεννιάτικο πάρτυ της συμμαθήτριάς του που και κόκα-κόλα είχε στον μπουφέ και ήρθε ο άι-Βασίλης μοιράζοντας μικρά ξύλινα δωράκια στα παιδιά. Κάπως έτσι, στο μυαλό του είχε συνδυαστεί ο άι-Βασίλης με την κόκα-κόλα. Αλλά τι να το κάνεις, αφού στο σπίτι του κόκα-κόλα δεν έμπαινε. Όχι κόκα-κόλα ίσον όχι άι-Βασίλης, και όχι άι-Βασίλης ίσον όχι δώρα. Ο μικρός Βασίλης έφτασε στην εφηβεία και άρχισε να διεκδικεί με έναν παράδοξο τρόπο τα δώρα που στερήθηκε τόσα χρόνια. Η σωματική του διάπλαση τον βοηθούσε σε αυτό. Μαζί με τον φίλο του τον Μιχάλη άρχισαν τις μικροκλοπές από τα μαγαζάκια της γειτονιάς, πρώτα το περίπτερο, μετά το ψιλικατζίδικο, το βιβλιοχαρτοπωλείο και πάει λέγοντας. Άρχισε να νιώθει αδρεναλίνη που κατέληγε σε μία παράξενη και πρωτόγνωρη αίσθηση πληρότητας. Έτσι, τα χρόνια περνούσαν και ο ενήλικας Βασίλης πλέον, άρχισε να αναβαθμίζει τις δεξιότητές του στο παράτολμο, αλλά επικερδές επάγγελμά του. Από τις ελαφριές πόρτες των συνοικιακών μαγαζιών, άνοιγε πλέον τις βαριές πόρτες των σπιτιών που πληρώνανε αδρά για την ασφάλειά τους. Η γειτονιά όλο και κάτι είχε αρχίσει να καταλαβαίνει και να μουρμουράει, αλλά κανείς δεν μπορούσε να το πιστέψει. Κι αυτός ήταν, βέβαια, πολύ καθωσπρέπει και προσεκτικός. Ήταν δηλαδή απ’ αυτές τις περιπτώσεις που, αν φτάνανε τα κανάλια κάτω από το σπίτι του, οι γείτονες θα λέγανε «δεν μπορούμε να το πιστέψουμε πώς έφτασε μέχρι εδώ, ήταν ένα καλό και ήσυχο παιδί, δεν είχε δώσει ποτέ δικαιώματα». Και θα είχαν δίκιο, αφού, παρά τις συναναστροφές και τις ενασχολήσεις του, παρέμενε ένα καλόψυχο και πληγωμένο παιδί. Εξαιτίας αυτής της καλοψυχίας, στην πιάτσα, τού είχαν δώσει το

παρατσούκλι «ο άγιος». Γιατί αυτοί οι κύκλοι πάντα εκτιμάνε τα καλά παιδιά, όσο κι αν οι περισσότεροι δεν είναι. Η περίοδος των Χριστουγέννων ήταν για τον Βασίλη η καλύτερη για να μπουκάρει στα σπίτια. Οι περισσότεροι λείπανε για διακοπές και η δουλειά γινόταν πολύ πιο εύκολα και ακίνδυνα τόσο γι’ αυτόν, όσο και για τους ιδιοκτήτες. Τα χρόνια της κρίσης άλλαξαν αρκετά αυτό το αβαντάζ, παρ’ όλα αυτά, δουλειά υπήρχε. Εκείνα τα Χριστούγεννα, παρακολουθούσε για μέρες το σπίτι μιας γιαγιάς, καπνίζοντας τα Καρέλια του το ένα μετά το άλλο. Είχε πληροφορίες ότι θα φύγει για μέρες και του φάνηκε καλή περίπτωση. Όντως, είχε μεσημεριάσει και ένα γκρι όπελ πάρκαρε κάτω από το σπίτι της γιαγιάς, ένα ζευγάρι βγήκε από το όπελ και μετά από λίγο κατέβηκε με τη γιαγιά παραμάσχαλα και τρεις βαλίτσες. «Θα του δώσει να καταλάβει η γιαγιά με τις διακοπούλες φέτος», σκέφτηκε από μέσα του. Δεν έχασε χρόνο. Το βράδυ είχε μπει στο διαμέρισμα. Η μπάζα ήτανε καλή για τα δεδομένα της εποχής. Λίγες μέρες αργότερα έμαθε ότι τη γιαγιά την πήγανε σε ένα γηροκομείο, γιατί δεν μπορούσε άλλο να ζει μόνη της. Φήμες λέγανε ότι τα λεφτά αυτά που βρήκε στο σπίτι της ήταν για να πληρώσει το γηροκομείο τους πρώτους μήνες. Κρύος ιδρώτας τον έλουσε. Δεν είχε τύχει να ξαναμάθει κάτι για τα σπίτια που ξάφριζε. Ένιωσε ενοχές και ένα πλάκωμα στο στήθος. Ο καλός του χαρακτήρας αναδυόταν ξαφνικά μέχρι το διάφραγμά του κι έπειτα έφτανε μέχρι το μυαλό του, ταρακουνώντας το. Έκανε εμετό. Τις επόμενες μέρες έμεινε καρφωμένος στο σπίτι του, με κλειστά κινητά και κατεβασμένα παντζούρια. Έπειτα από τέσσερα μερόνυ-

χτα περισυλλογής και τσαλακωμένων πακέτων τσιγάρων, το σχέδιο ήταν έτοιμο για εκτέλεση. Αλλαγή καριέρας, λοιπόν, λίγο πριν τα σαράντα. Το όνομα το είχε ήδη, τη χάρη θα την έβρισκε σιγά-σιγά. Οι γνώσεις του από τη μεγάλη σχολή της διαρρηκτικής θα τον βοηθούσαν να γίνουν όλα πραγματικότητα. Το μόνο που του έλειπε ήταν η κόκκινη στολή, ένα σακί από λινάτσα και ένα καλό ξυλώδες άρωμα. Ελλείψει ταράνδων, έκοψε το κάπνισμα για να μπορεί να κάνει παρκούρ από ταράτσα σε ταράτσα. Εκείνη την παραμονή, σειρά είχε η κυρία Στέλλα της διπλανής πολυκατοικίας. Ξεκλείδωσε με περισσή ευκολία την εξώπορτα. Παραπάτησε και περδικλώθηκε στο τραπεζάκι του χολ. Το ασημικό έσκασε στο μωσαϊκό. Η κυρία Στέλλα πετάχτηκε από την πολυθρόνα σαν ξεχαρβαλωμένος κλόουν από το κουτί.

Το πρωτότυπο

ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

ΔΙΠΛΗ ΓΩΝΙΑ ΛΗΨΗΣ από τον Θανάση Βέμπο

Ερευνητή του ανεξήγητου, συγγραφέα

1973: WESTWORLD (βαθμολογία IMDb: 7/10)

Κάποτε οι δευτεριάτικες εκδόσεις των εφημερίδων ήταν γεμάτες διαφημίσεις για τις νέες ταινίες που προβάλλονταν στους κινηματογράφους — τότε οι πρεμιέρες γίνονταν τη Δευτέρα. Οι διαφημίσεις για τις ταινίες επιστημονικής (και όχι μόνο) φαντασίας που προβάλλονταν κάποτε, είναι πραγματικές χρονοκάψουλες, αφού μας αποκαλύπτουν περισσότερα για το zeitgeist της εποχής, παρά για την ίδια την ταινία. Η σύγκριση της διαφήμισης με την πραγματική αφίσα της ταινίας, φανερώνει πολλά για την τότε «πρόσληψη» των ταινιών φαντασίας.

Το πρωτότυπο

«Ελάτε για διακοπές στο Γουέστγουωρλντ! Εκεί μπορείτε να κάνετε ελεύθερα από ΕΓΚΛΗΜΑ μέχρι ΕΡΩΤΑ! Μόνον που σας περιμένει ο Επαναστάτης της Νύχτας!». Κλασική περίπτωση άσχετου, πλην όμως πιασιάρικου τίτλου. Στο εγγύς μέλλον (1983), στο θεματικό πάρκο «Δήλος», ανθρωποειδή ρομπότ ικανοποιούν κάθε «αμαρτωλή» επιθυμία του επισκέπτη, αλλά (φυσικά) κάποια στιγμή «τρελαίνονται» και επακολουθεί μακελειό. Είναι βασικά ένα γουέστερν με επιστημονικοφανταστική επίφαση, δημιούργημα του μυθιστοριογράφου Μάικλ –Jurassic Park– Κράιτον και «κρατιέται» αρκετά καλά, μισό αιώνα μετά την πρεμιέρα. Ο Γιουλ Μπρύννερ δίνει ρεσιτάλ ως ρομπότ - ψυχρός πιστολέρο. Αργότερα, ο πολύς Σβαρτσενέγκερ έπαιξε στο Terminator (1984) αντιγράφοντας την ηθοποιία του Μπρύννερ. Το φιλμ είναι, φυσικά, «ακατάλληλον κάτω των 13 ετών» και άφησε εποχή — η πρόσφατη ομώνυμη τηλεοπτική σειρά βασίζεται στην κεντρική ιδέα της ταινίας. (Απογευματινή, 12.10.1974)

Η μεταφορά

1976: FUTUREWORLD (βαθμολογία IMDb: 5,8/10)

Η επιτυχία του Westworld οδήγησε στη δημιουργία μιας συνέχειας: τρία χρόνια μετά το μακελειό, το θεματικό πάρκο ξανανοίγει με τελειότερα ρομπότ. Όμως ένας φιλοπερίεργος δημοσιογράφος (Πίτερ Φόντα) με μια συνάδελφό του (Μπλάιθ Ντάνερ, μητέρα της Γκουίνεθ Πάλτροου), η οποία περιορίζεται στον ρόλο της «γλάστρας» σε μια ανδροκρατούμενη εποχή, καταφέρνει να αποκαλύψει το τρομερό μυστικό: (spoiler alert) οι υψηλά ιστάμενοι καλεσμένοι στα εγκαίνια του

«Δήλος» δολοφονούνται και στη θέση τους μπαίνουν κλώνοι, προκειμένου η κακιά εταιρεία να έχει πειθήνια «ρομπότ» σε νευραλγικές θέσεις της κοινωνίας και της οικονομίας. Ο Γιουλ Μπρύννερ παίζει λίγη ώρα σε μια ξεκάρφωτη ονειρική σεκάνς, μόνο και μόνο ως «κράχτης» σε ένα απογοητευτικό sequel που πήγε (δικαιολογημένα) άπατο. Το σενάριο είναι πλαδαρό κι η σκηνοθεσία άνευρη, παρά τους καλούς ηθοποιούς που συμμετέχουν. (Τα Νέα, 27.6.1977)

Η μεταφορά

ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ:

Στα μέσα των 1970s, η τεχνολογική υπεραισιοδοξία είχε αρχίσει να υποχωρεί. Η τεχνολογική εξέλιξη δεν είχε μόνο οφέλη. Παρ’ όλα αυτά «ο φανταστικός κόσμος της εποχής που έρχεται… γεμάτη εκπλήξεις, δράση, επιστημονικά επιτεύγματα και αγωνία!», διέθετε ακόμα μια διόλου ευκαταφρόνητη σαγήνη. Εξού και το επεξηγηματικό: «Μια συγκλονιστική υπερδημιουργία φτιαγμένη για το έτος 2.000». Η χρονολογία «2000» είχε και τελίτσα, επειδή τότε ήταν αρκούντως φουτουριστική. Συνήθως κότσαραν και το «μ.Χ.» για να το καταλάβει κι ο πλέον αργόστροφος.

ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

www.sotiropoulosfs.gr

Scan Me

k.φ. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ & ΣΙΑ Ε.Ε. ΠΑΤΗΣΙΩΝ 110, ΑΘΗΝΑ 112 57, Τ. 210 82 34 009, 210 82 35 762, F. 210 82 38 480, E-MAIL: info@sotiropoulosfs.gr ΧΡΥΣΟΛΩΡΑ 16, ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ 14452, Τ. 210 28 32 774, 210 28 38 540

15 τραγούδια

του Θανάση Καρανίκα (The Tandem Project)

Και να που πάλι

Η «Πλέι-Λίστα» του μήνα...

βγάζω δίσκο... Τρεις νέες κυκλοφορίες, στην εκπνοή της χρονιάς…

Black Country, New Road Never Again post-punk

Nation Of Language A Way Forward synth-pop

Μια βουτιά στα 80s, με τα synths των Αμερικανών που αγαπήσαμε απ’ το περσινό τους πρώτο βήμα να ακούγονται ακόμα πιο σαγηνευτικά. Must-hear δίσκος για τους λάτρεις του ήχου, που δημιουργεί προσδοκίες για το μέλλον.

20 years of Bastard Jazz (compilation) Με έδρα το Brooklyn, η Bastard Jazz αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα labels όσον αφορά το σύγχρονο, πιο ηλεκτρονικό, κράμα από jazz, funk, soul & hip-hop ήχους. Φέτος γιορτάζει τα 20 χρόνια της, με μια κυκλοφορία όπου συγκεντρώνει τις καλύτερες στιγμές της, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι καινούριοι!

H post-punk κολλεκτίβα, που τα «έσπασε» με το φετινό της For The First Time, κυκλοφόρησε μόλις ένα EP με τέσσερις διασκευές. Δύο τραγούδια των ABBA, ένα της Adele και ένα των MGMT, σε εκτελέσεις που ποτέ δε φανταζόμασταν ότι θα ακούγαμε!

Σε μια χρονιά, που μάλλον δε θα θυμόμαστε για πολλούς καλούς λόγους, ας μείνουν έστω τα τραγούδια της! Επιλέξαμε μερικά αγαπημένα μας για το 2021 και τα μοιραζόμαστε μαζί σας... (Βρείτε, ακούστε και μοιραστείτε τη λίστα, στο κανάλι του Η Πόλη ζει στο YouTube). 1. FOALS Wake Me Up 2. JAPANESE BREAKFAST Be Sweet 3. JUNGLE Keep Moving 4. GEESE Disco 5. SQUID Narrator

Ήχοι της πόλης, για τους ανθρώπους της...

6. AUDIOBOOKS

The Doll

7. SOFIA KOURTESIS

ΣΤΗ ΔΙΑΠΑΣΩΝ!

Μια φωτογραφία απ’ τα ξένα.. 31 Δεκεμβρίου 1999: Μια απ’ τις πιο σημαντικές βρετανικές μπάντες των 90s, οι Ουαλοί Manic Street Preachers, αποχαιρετούν τη δεκαετία που τους απογείωσε αλλά και μια χιλιετία ολόκληρη, με μια ιστορική συναυλία. Δίνουν ένα σετ σχεδόν 3 ωρών, μπροστά σε πλήθος 60.000 ανθρώπων, όπου σπάει το ρεκόρ Guinness της μεγαλύτερης συναυλίας στην Ευρώπη σε κλειστό χώρο — μέχρι τότε! Η εμφάνισή τους άφησε εποχή, και σηματοδότησε, ίσως, το

απόλυτο peak της καριέρας τους. Στη φωτογραφία του μήνα, ο μπασίστας, στιχουργός και ορισμένες φορές τραγουδιστής της μπάντας, Nicky Wire, «πηδάει» προς τη νέα χιλιετία, με μια iconic στυλιστική εμφάνιση!

La Perla

8. BILLIE EILISH

I Didn’t Change My Number

9. DRY CLEANING

Scratchcard Lanyard

10. MANCHESTER ORCHESTRA

Keel Timing

11. NATION OF LANGUAGE

Across That Fine Line

12. FLYING LOTUS

Crust

13. ANCHORSONG

Mirage

14. BICEP

Cazenove

15. NIGHTMARES ON WAX

3D Warrior