ΣΤΟΜΑΤΙΚΗ ΥΓΙΕΙΝΗ by ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΟΥΚΟΥΒΑΛΑΣ

‫ﻣن ﻋﺎﺷﻖ دﻧداﻧﮭﺎﯾم ھﺳﺗم‬

‫أﻧﺎ أﺣب أﺳﻧﺎﻧﻲ‬

e my teeth Αγαπώ τα δόντια μου I lov J'aime mes dents

ΑΝΩ ΟΔΟΝ ΧΩΡΙ ΚΑΤΩ ΟΔΟΝΤΟ ΤΟΧΩΡΙ

UPPER TEETHVILLE

LOWER TEETHVILLE

‫ ﻗـــرﯾﺗﺎ‬:‫ ﻛﺎﻧت ھﻧﺎك ﻗــرﯾﺗﺎن‬، ‫ ﻓــﻲ ﺑﻠد ﻟﯾس ﺑﻌﯾًدا ﻋن ھﻧﺎ‬، ‫ذات ﻣــرة‬ ‫ ﻟﻛل ﻣﻧﮭﻣﺎ‬، ‫ ﺗم ﺑﻧﺎؤھﻣﺎ ﻓﻲ ﻛﮭﻔﯾن‬، ‫ ﻛﻼھﻣﺎ‬.‫اﻷﺳﻧﺎن اﻟﻌﻠﯾﺎ واﻟﺳـــــﻔﻠﻰ‬ ‫ ﺑﯾﻧﻣﺎ ﻛﺎﻧت اﻟواﺟﮭﺔ‬، ‫ ﻛﺎﻧت اﻟواﺟﮭﺔ اﻷﻣﺎﻣﯾﺔ ﻣدﺧل اﻟﻘـرﯾﺗﯾن‬.‫ﺑواﺑﺗﺎن‬ .‫اﻟﺧﻠﻔﯾﺔ ﻋﺑﺎرة ﻋن ﺑواﺑﺔ ﺗؤدي إﻟﻰ أﻣﺎﻛن زﻟﻘﺔ ﻣظﻠﻣﺔ وﻏﯾر ﻣﻌروﻓﺔ‬

ΑΝΩ ΟΔΟΝ ΧΩΡΙ ΚΑΤΩ ΟΔΟΝΤΟ ΤΟΧΩΡΙ

UPPER TEETHVILLE

LOWER TEETHVILLE

، ‫ ﺗم ﺑﻧﺎء ﻣﻧﺎزل ھذه اﻟﻘرى واﺣدة ﺑﺟﺎﻧب اﻷﺧرى‬.‫ﺗﺷﺗﮭر ﻛﻠﺗﺎ اﻟﻘرﯾﺗﯾن ﺑﮭﻧدﺳﺗﮭﻣﺎ اﻟﻣﻌﻣﺎرﯾﺔ‬ ‫ اﻟﺗﻲ‬، ‫ اﺳﺗﺧدﻣوا ﺑﻌض اﻻﺳﺗراﺣﺎت اﻟﻔرﯾدة‬.‫ﻣﻣﺎ ﯾﺟﻌل ﻣﻧﺣﻧﯾﺎت ﺑﯾﺿﺎء ﻛﺑﯾرة ﺗﺷﺑﮫ اﻷﺳﻧﺎن‬ ، ‫ ﻣﺛل اﻟﻣﺎس‬، ‫ أﺑﯾض اﻟﻠون وﻣﺷرق‬، ‫ﺻﻠﺑﺎ ﺟًدا‬ ‫ ﻛﺎن ﺑﻼط اﻟﺳﻘف‬.‫ﺗﺳﻣﻰ اﺳﺗراﺣﺎت اﻟﻌﺎج‬ ً ‫ اﻟﺗﻲ ﻛﺎﻧت‬، ‫ أﻗﯾﻣت أﺳﺎﺳﺎت ﺑﯾوﺗﮭم ﻓﻲ أﻋﻣﺎق اﻟﺗرﺑﺔ‬.‫ﻟذﻟك اﻋﺗﺎدوا ﻋﻠﻰ ﺗﺳﻣﯾﺗﮫ ﺑﺑﻼط اﻟﻣﯾﻧﺎ‬ !‫ ﻻ ﯾﻣﻛن ھدم ﻣﻧﺎزﻟﮭم‬، ‫ ﻟذﻟك‬.‫ ﻣﺛل اﻟﻌظﺎم‬، ‫ﺻﺧرﯾﺔ وﺻﻠﺑﺔ‬ ‫ ﻛﺎﻧوا‬.‫ ﻛﺎﻧت ﺻﻐﯾرة وﺣﻣراء‬.‫ﻛﺎن اﻟﻘروﯾون أﻧﻔﺳﮭم ﻣﺣرﺟﯾن ﻟﻠﻐﺎﯾﺔ‬ ، ‫ ودودون وﻟطﯾﻔون‬.‫ ﻛﺎﻧوا ﻋﺟﯾﻧﺔ‬.‫ﺑﺷرا‬ ً ‫ ﻟﻛﻧﮭم ﻟم ﯾﻛوﻧوا‬، ‫ﻣﺛل اﻟﺑﺷر‬ .‫ﺑﻘوا ﻓﻲ ﻣﻧﺎزﻟﮭم طوال اﻟﯾوم‬ ‫ ﻛﺎن ھﻧﺎك ﻋﻣدة ُﯾدﻋﻰ اﻟﺳﯾد ﻧظﺎﻓﺔ‬، ‫ﻓﻲ ﻣﻧطﻘﺔ ﻗرﯾﺔ اﻷﺳﻧﺎن اﻟﻌﻠﯾﺎ‬ .‫ ﻛﺎن ھﻧﺎك ﻋﻣدة ُﯾدﻋﻰ اﻟﺳﯾد ﻗذارة‬، ‫وﻓﻲ ﻣﻧطﻘﺔ ﻗرﯾﺔ اﻷﺳﻧﺎن اﻟﺳﻔﻠﻰ‬

Αδαμαντίνοκεραμμύδια

Αδαμαντίνη

Οδοντινόλιθοι

Οδοντίνη

Ροδούλα (Ροδούλιδες)

Ούλα Πολφός Οστούν (κόκκαλο)

Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια χώρα όχι πολύ μακρινή, υπήρχαν δυο χωριά: Το Άνω και το Κάτω Οδοντοχώρι. Και τα δύο ήταν χτισμένα μέσα σε δύο σπηλιές, κάθε μια απ' τις οποίες είχε δυο ανοίγματα- ένα μπροστά και ένα πίσω. Το μπροστινό ήταν η είσοδος στο κάθε χωριό, ενώ το πίσω άνοιγμα ήταν σκοτεινό και κατηφορικό και οδηγούσε σε άγνωστα μέρη. Και τα δυο χωριά φημίζονταν για την αρχιτεκτονική τους! Τα σπίτια των κατοίκων ήταν χτισμένα το ένα δίπλα στο άλλο φτιάχνοντας μεγάλα τόξα, και έμοιαζαν με δόντια. Στο χτίσιμο χρησιμοποιούσαν ειδικά τούβλα, που έφτιαχναν οι ίδιοι και τα ονόμαζαν τούβλα οδοντίνης.

Τα κεραμίδια τους ήταν γερά, λευκά και αστραφτερά πιο πολύ από διαμάντια, γι' αυτό και τα ονόμαζαν Αδαμαντίνο-κεραμίδια. Τα θεμέλιά τους, δε, ήταν πολύ γερά, αφού έσκαβαν για να τα τοποθετήσουν πολύ βαθιά στο χώμα της περιοχής που ήταν πολύ σκληρό σαν κόκαλο, κι έτσι τα σπίτια τους δεν πέφταν με τίποτα. Όμως και οι κάτοικοι αυτών των χωριών ήταν πολύ παράξενοι. Ήταν μικρόσωμοι και … κοκκινωποί. Μοιάζαν με ανθρώπους, όμως δεν ήταν. Ήταν Πολφοί. Φιλικοί και φιλόξενοι, περνούσαν όλη την μέρα τους μέσα στα όμορφα σπίτια τους. Δήμαρχος στο Άνω Οδοντοχώρι ήταν ο κύριος Πάστρας. Ενώ στο Κάτω, ο κύριος Λέρας. Η πολιτική τους ήταν τελείως διαφορετική.

Αδαμαντίνοκεραμμύδια

Αδαμαντίνη

Οδοντινόλιθοι

Οδοντίνη

Ροδούλα (Ροδούλιδες)

Ούλα Πολφός Οστούν (κόκκαλο)

ً ‫ ﻓﻲ ﻗرﯾﺗﮫ ﻛﺎﻧت ھﻧﺎك‬.‫ﻧظﯾﻔﺎ ﺑﺎﻟﻔﻌل‬ ‫ﻛﺛﯾرا وﻛﺎن‬ ‫ﻋﻣل اﻟﺳﯾد ﻧظﺎﻓﺔ‬ ً ‫ﻗواﻧﯾن ﺻﺎرﻣﺔ وﻻ ﯾﻣﻛن ﻟﻠﻣرء أن ﯾﺟد ﺣﺗﻰ ورﻗﺔ واﺣدة ﻣﻠﻘﺎة ﻓﻲ‬ ‫ اﻋﺗﺎد طﺎﻗم ﻛﺎﻣل ﻣن اﻟﻌﻣﺎل‬، ‫ ﺛﻼث ﻣرات ﻓﻲ اﻟﯾوم‬.‫اﻟﺷوارع‬ ‫ ﻟﻘد ﻗﺎﻣوا ﺑﺎﻟﺗﻧظﯾف ﺣﺗﻰ‬.‫ ﻣن ﺟﻣﯾﻊ ﺟواﻧﺑﮭﺎ‬، ‫ﺗﻧظﯾف ﺟﻣﯾﻊ اﻟﻣﻧﺎزل‬ ‫ وذﻟك ﺑﺎﺳﺗﺧدام اﻟﺣﺑﺎل‬، ‫ﻓﻲ اﻷﻣﺎﻛن اﻟﺗﻲ ﻻ ﯾﻣﻛن أن ﺗﻣر ﻓﯾﮭﺎ اﻟﻔرﺷﺎة‬ ‫ ﻣرة أو ﻣرﺗﯾن‬.‫ وﺧﺎﺻﺔ ﻓﻲ اﻟﺷوارع اﻟﺿﯾﻘﺔ ﺑﯾن اﻟﻣﻧﺎزل‬، ‫اﻟﻛﺑﯾرة‬ ‫ ﻟﺟﻌﻠﮭﺎ‬، ‫أﯾﺿﺎ طﻼء ﻣﻧﺎزﻟﮭم ﺑطﻼء اﻟﻔﻠوراﯾد‬ ‫ اﻋﺗﺎدوا‬، ‫ﻓﻲ اﻟﺳﻧﺔ‬ ً .‫أﻗوى‬

Ο κύριος Πάστρας ήταν πολύ εργατικός και είχε μανία με την καθαριότητα. Είχε θεσπίσει ειδικούς νόμους κι έτσι στο χωριό του δεν υπήρχε ούτε ένα σκουπιδάκι. Κάθε μέρα τρεις φορές ειδικά συνεργεία βγαίναν και πλέναν με μεγάλες βούρτσες, απ' έξω όλα τα σπίτια, σ' όλες τους τις μεριές. Με ειδικά σχοινιά καθαρίζαν όπου δεν χωρούσαν οι βούρτσες, όπως στις μεσοτοιχίες. Ενώ συχνά μια –δυο φορές το χρόνο άλειβαν το εξωτερικό των σπιτιών τους με ειδική μπογιά από φθόριο, για να το κάνουν ακόμα πιο γερό.

ً ‫ﻛﺳوﻻ‬ ‫ ﻟم ﯾﻔﻌل اﻟﺳﯾد ﻗذارة أي ﺷﻲء! ﻛﺎن اﻟﻠب ﻓﻲ أﺳﻔل ﻗرﯾﺔ اﻷﺳﻧﺎن‬، ‫ﻣن ﻧﺎﺣﯾﺔ أﺧرى‬ ً .‫ طوال اﻟﯾوم ﻛﺎﻧوا ﯾﻐﻧون وﯾرﻗﺻون‬.‫أﯾﺿﺎ‬ ‫ﻛﺳوﻻ‬ ‫ ﻛﺎن ﻋﻣدﺗﮭم‬.‫ﺟًدا‬ ً

Ο κύριος λέρας απ' την άλλη δεν έκανε τίποτα από αυτά. Οι πολφοί στο Κάτω Οδοντοχώρι ήταν ιδιαίτερα τεμπέληδες. το ίδιο κι ο Δήμαρχός τους. Όλη μέρα την περνούσαν τραγουδώντας και χορεύοντας, χωρίς να κάνουν απολύτως τίποτα.

Και τα δυο χωριά ήταν πολύ παράξενα, και γι' αυτό πολύ φημισμένα. κάθε μέρα εκατοντάδες επισκέπτες φτάναν σε αυτά και μπαίναν μέσα για να δουν τα περίφημα κτίρια με τους παράξενους κατοίκους. Από τη γειτονική χώρα Γλύκα ερχόντουσαν οι περισσότεροι τουρίστες. Πολλούς οι Πολφοί τους ξέραν με το όνομά τους πια: Ο κύριος και η κυρία Πατάτα, τα μικρά σκανταλιάρικα Ψωμάκια, αλλά και η ψηλομύτα Τούρτα με τις κόρες της τις Πάστες ήταν μερικοί από τους Γλύκες που αγαπούσαν να βολτάρουν μέσα στους δρόμους των Οδοντοχωριών. Όμως δεν έλειπαν και οι επισκέπτες, από χώρες όπως το Φρουτιστάν, με τον νεαρό Καρπούζη να έρχεται σχεδόν κάθε μέρα, μαζί με την αγαπημένη του Ζουμερή Πεπόνη. Πολλές δε φορές η Ζουμερή έφερνε και τα ανίψια της: Τη Μηλιά, τον Μπανάνα και τον Στάφυλο για να παίξουν στους ήσυχους δρόμους των χωριών. Λιγότερο φασαριόζηδες πάντως απ' όλους ήταν οι Ζωούλιδες από το Πρωτεϊνοστόκ και οι Λιπαροί από το Λιγδιστάν, που αγαπούσαν όμως εξ ίσου τα χωριά. Ο κύριος Πάστρας, θέλοντας να κρατήσει την ομαλή λειτουργία του χωριού του, κάλεσε τους Κατοίκους του σε έκτακτο συμβούλιο. Εκεί ομόφωνα αποφάσισαν να επιτρέπουν την είσοδο στο Άνω Οδοντοχώρι μόνο τρεις φορές την ημέρα: το πρωί, λίγο πριν το μεσημέρι και το απόγευμα. Έτσι θα προλάβαιναν να συμμαζέψουν λίγο τις βρωμιές που άφηναν πίσω τους οι επισκέπτες, και να καθαρίσουν σωστά τα σπίτια τους. Αντίθετα, ο κύριος Λέρας και οι συγχωριανοί του δεν άλλαξαν τίποτα από τις συνήθειες τους. Άφηναν όλη μέρα τους τουρίστες να περιφέρονται στο χωριό τους, και σύντομα τα σκουπίδια κόντευαν να ξεπεράσουν τις στέγες των σπιτιών τους σε ύψος. Έτσι τα πράγματα κυλούσαν ήσυχα στα δύο χωριά και τίποτα δεν άλλαζε στη ζωή τους. Κανείς, όμως, δεν παρατήρησε δύο ασυνήθιστες φιγούρες, που μπαινόβγαιναν και στα δυο χωριά, κρυμμένοι μες στα μαύρα σακάκια τους, ανακατεμένοι με τους υπόλοιπους τουρίστες. Κοιτούσαν προσεκτικά κάθε τι, που αφο9ρούσε τη ζωή των Πολφών και των χωριών τους, και κάθε βράδυ γυρνούσαν πίσω στην πόλη τους και έδιναν αναφορά στους αρχηγούς τους. Ήταν κατάσκοποι. Έρχονταν από μια πόλη με ψηλά κτίρια, χωρίς παράθυρα, γεμάτη καπνούς, που σκίαζαν τον ήλιο, ενώ όλοι οι κάτοικοι φορούσαν βρώμικα μαύρα ρούχα, σκισμένα και σκονισμένα, που δεν τα άλλαζαν ποτέ και έτρωγαν σκουπίδια. Ήταν η φοβερή Βρωμούπολη και οι κάτοικοί της τα τρομερά Μικρόβια.

‫ ﯾﺻل ﻋدد ھﺎﺋل ﻣن‬، ‫ ﻓﻲ ﻛل ﯾوم‬.‫ﻛﺎﻧت ﻛﻠﺗﺎ اﻟﻘرﯾﺗﯾن ﻏرﯾﺑﺗﯾن ﺟًدا وﺑﺎﻟﺗﺎﻟﻲ ﻣﺷﮭورﺗﺎن ﺟًدا‬ ً ، ‫اﻟﺳﯾﺎح إﻟﻰ ھﻧﺎك‬ .‫ داﺧل اﻟﻣﻧﺎزل اﻟﻣﻣﯾزة‬، ‫ﺑﺣﺛﺎ ﻋن اﻟﺳﻛﺎن اﻟﻐرﯾﺑﯾن‬ ‫ اﻋﺗﺎد اﻟﻠب ﻋﻠﻰ ﻣﻌرﻓﺔ‬.‫ﻛﺎن ﻣﻌظم اﻟﺳﺎﺋﺣﯾن ﯾﺄﺗون ﻣن دوﻟﺔ ﻣﺟﺎورة ﺗﺳﻣﻰ ﻣدﯾﻧﺔ اﻟﺣﻠوى‬ ، ‫ اﻟﺳﯾدة ﻛﻌﻛﺔ اﻟﻔﺧورة‬، ‫ اﻟﻣزﻋﺞ‬Bans ‫ اﻟﻘﻠﯾل ﻣن‬، ‫ اﻟﺳﯾد واﻟﺳﯾدة ﺑطﺎطﺎ‬:‫اﻟﻛﺛﯾر ﻣﻧﮭم ﺑﺎﻻﺳم‬ ‫ اﻟذﯾن أﺣﺑوا اﻟﻣﺷﻲ ﻓﻲ طرق ﻗرﯾﺔ‬، ‫ﺑﻌﺿﺎ ﻣن ھواة اﻟﮭﺑوط اﻟﺣﻠو‬ ‫ ﻛﺎﻧوا‬، ‫ﻣﻊ ﺑﻧﺎﺗﮭﺎ ﺷوﻛوﻻﺗﺔ‬ ً .‫اﻻﺳﻧﺎن‬

‫أﯾﺿﺎ ﺳﺎﺋﺣون ﻣن دول ﻣﺛل ﻣدﯾﻧﺔ‬ ‫ﻛﺎن ھﻧﺎك‬ ً ‫ واﻟﺗﻲ اﻋﺗﺎد أن ﯾﺄﺗﻲ اﻟﺑطﯾﺦ اﻟﺻﻐﯾر‬، ‫اﻟﻔواﻛﮫ‬ ‫ ﺑرﻓﻘﺔ ﺣﺑﮫ اﻵﻧﺳﺔ ﻋﺻﯾر‬، ‫ﺗﻘرﯾﺑﺎ‬ ‫ﻣﻧﮭﺎ ﻛل ﯾوم‬ ً .‫اﻟﺑطﯾﺦ‬ ‫ ﻛﺎﻧت ﻋﺻﯾر اﻟﺑطﯾﺦ ﺗﺟﻠب‬، ‫ﻓﻲ ﺑﻌض اﻷﺣﯾﺎن‬ ‫ ﻣن‬، ‫ اﻟﺗﻔﺎح و اﻟﻣوز و اﻟﻌﻧب‬:‫ أﺑﻧﺎء إﺧوﺗﮭﺎ‬، ‫ﻣﻌﮭﺎ‬ .‫ ﻓﻲ ھذه اﻟﻘرى اﻟﺟﻣﯾﻠﺔ‬، ‫أﺟل اﻟﻠﻌب‬

‫ﺿﺟﯾﺟﺎ ﻋﻠﻰ اﻹطﻼق ھم اﻧﯾم اﻟرز ﻣن أرض اﻟﺑروﺗﯾن و اﻟﺟراﺛﯾم ﻣن‬ ‫وﻛﺎن اﻟﺳﯾﺎح اﻷﻗل‬ ً .‫ﺑﺎﺗرﻻﻧد‬ ‫ ﺑﺟﻣﻊ اﻟﻘروﯾﯾن‬، ‫ ﻋﻠﻰ اﺳﺗﻌداد ﻟﻠﺣﻔﺎظ ﻋﻠﻰ ﺗﻧظﯾم ﻗرﯾﺗﮫ ﺑﺷﻛل ﺟﯾد‬، ‫ﻛﺎن اﻟﻌﻣدة اﻟﺳﯾد ﻧظﺎﻓﺔ‬ ‫ﺟﻣﯾﻌﺎ ﻋﻠﻰ اﻟﺳﻣﺎح‬ ‫ واﻓﻘوا‬، ‫ ﻓﻲ ھذا اﻻﺟﺗﻣﺎع‬.‫ﻓﻲ اﻟﺳﺎﺣﺔ اﻟﻣرﻛزﯾﺔ ﻟﻣﻧﺎﻗﺷﺔ ﺑﻌض اﻟﻘﺿﺎﯾﺎ‬ ً ً ‫وﻓﻘﺎ ﻟﮭذا‬ .‫ ﻓﻲ اﻟﺻﺑﺎح واﻟظﮭﯾرة وﻓﻲ اﻟﻣﺳﺎء‬:‫ ﺛﻼث ﻣرات ﻓﻘط ﻓﻲ اﻟﯾوم‬، ‫ﺑدﺧول ﻗرﯾﺗﮭم‬ .‫ ﻛﺎن ھﻧﺎك وﻗت ﻟﮭم ﻟﺟﻣﻊ ﻛل ﻧﻔﺎﯾﺎت اﻟﺳﺎﺋﺣﯾن وﺗﻧظﯾف ﻣﻧﺎزﻟﮭم‬، ‫اﻟﺟدول‬ ‫ ﻟم ﯾﻘرر اﻟﻌﻣدة ﻗذارة واﻟﻘروﯾون أي ﺷﻲء ﻋﻠﻰ‬، ‫ﻋﻠﻰ اﻟﻌﻛس ﻣن ذﻟك‬ ‫ ﻟﺗﻧﺎول اﻟطﻌﺎم‬، ‫ طوال اﻟﯾوم‬، ‫ ﯾﻣﻛن ﻟﻠﺳﯾﺎح دﺧول ﻗرﯾﺗﮭم‬.‫اﻹطﻼق‬ ‫ ﺗم ﺑﻧﺎء اﻟﻘﻣﺎﻣﺔ أﻋﻠﻰ ﻣن اﻟﻣﻧﺎزل‬، ‫ ﺑﻌد ﻓﺗرة وﺟﯾزة‬.‫ورﻣﻲ اﻟﻘﻣﺎﻣﺔ‬ .‫ﻓﻲ ﻗرﯾﺔ اﻻﺳﻧﺎن اﻟﺳﻔﻠﻰ‬ ‫وﺑﮭذه اﻟطرﯾﻘﺔ ﻣرت اﻟﺣﯾﺎة ﻓﻲ ھﺎﺗﯾن اﻟﻘرﯾﺗﯾن وﻟم ﯾﻼﺣظ أﺣد‬ ‫ﺷﺧﺻﯾن ﻏرﯾﺑﯾن ﻟﻠﻐﺎﯾﺔ ﯾرﺗدﯾﺎن ﻣﻼﺑس ﺳوداء وﯾدﺧﻼن وﯾﺧرﺟﺎن‬ ‫ ﻟﻘد ﺷﺎھدوا ﻛل ﺷﻲء وﻓﻲ اﻟﻠﯾل أﺑﻠﻐوا رؤﺳﺎﺋﮭم ﺑﻛل‬.‫ﺑﯾن اﻟﺳﯾﺎح‬ .‫ ﻛﺎﻧوا ﺟواﺳﯾس‬.‫ﺷﻲء‬

‫ ﻻ‬- ‫ ﺳﺣب اﻟدﺧﺎن اﻟﺣﻘﯾﻘﻲ‬- ‫ ﻣﻠﯾﺋﺔ ﺑﺎﻟدﺧﺎن‬، ‫ ﺑدون ﻧواﻓذ‬، ‫ﻟﻘد ﺟﺎؤوا ﻣن ﻣدﯾﻧﺔ ذات ﻣﺑﺎن ﻋﺎﻟﯾﺔ‬ ‫ ﻛﺎن‬.‫ﺗﺳﻣﺢ ﻟﻠﺷﻣس ﺑﺎﻟظﮭور ﻛﺎن ﺟﻣﯾﻊ ﺳﻛﺎن اﻟﻣدﯾﻧﺔ ﯾرﺗدون ﻣﻼﺑس ﺳوداء ﻣﺗﺳﺧﺔ وﻣﻣزﻗﺔ‬ ‫ ﻛﺎن اﺳم ھذه اﻟﻣدﯾﻧﺔ اﻟﻠزوﺟﺔ وﻛﺎن ﻣواطﻧوھﺎ ھم اﻟﺑﻛﺗﯾرﯾﺎ‬.‫ ﻗﻣﺎﻣﺔ ﺑﺣد ذاﺗﮭﺎ‬... ‫طﻌﺎﻣﮭم‬ .‫اﻟرھﯾﺑﺔ‬ ‫ ﻛﺎﻧوا ﯾﻛرھوﻧﮭم ﻷن ﻣﻧﺎزل اﻟﻠب ﻛﺎﻧت أﻓﺿل وأﺟﻣل وأﻗوى ﻣن‬.‫ﻟم ﺗﺣب اﻟﺑﻛﺗﯾرﯾﺎ اﻟﻠب أﺑًدا‬ ‫ ﻟﻛن ھذه اﻟﻣﺷﻛﻠﺔ أﺻﺑﺣت أﻛﺑر ﻓﻲ‬.‫ ﻟم ﯾرﻏب أي ﺳﺎﺋﺢ ﻓﻲ زﯾﺎرة اﻟﻣدﯾﻧﺔ اﻟﻠزﺟﺔ‬.‫ﻣﻧﺎزﻟﮭم‬ ‫ ﻛﺎﻧت‬.‫ ﻛﺎن ﺳﺎﺋﺣو ﻗرﯾﺔ اﻻﺳﻧﺎن اﻟﺳﻔﻠﻰ أﻛﺛر ﺑﻛﺛﯾر ﻣﻣﺎ ﻛﺎﻧوا ﻋﻠﯾﮫ ﻓﻲ اﻟﺳﺎﺑﻖ‬.‫اﻟوﻗت اﻟﺣﺎﺿر‬ ‫ ﻟذﻟك ﺑدأوا ﻓﻲ ﺗﻧظﯾم ھﺟوم ﻛﺑﯾر ﻋﻠﻰ ﻛل ﻣن ﻗرﯾﺔ‬.‫ﺗﻣﺎﻣﺎ‬ ً ‫ﻗرﯾﺔ اﻟﻠزوﺟﺔ ﺧﺎﻟﯾﺔ ﻣن اﻟﺳﯾﺎح‬ .‫ ﻣن أﺟل طرد اﻟﻠب واﻟﺣﻔﺎظ ﻋﻠﻰ ﻣﻧﺎزﻟﮭم اﻟراﺋﻌﺔ ﻻﺳﺗﺧداﻣﮭم اﻟﺧﺎص‬، ‫اﻻﺳﻧﺎن‬ ‫ ﯾﺟب أن‬.‫ﻛﺎﻧت ﻣﺷﻛﻠﺗﮭم اﻟوﺣﯾدة ھﻲ اﻹﻣدادات اﻟﻐذاﺋﯾﺔ‬ ‫ ﻣن أﺟل اﻟﺣﺻول ﻋﻠﻰ‬، ‫ﯾﺟﻠﺑوا ﻣﻌﮭم اﻟﻛﺛﯾر ﻣن اﻟﻘﻣﺎﻣﺔ‬ ‫ ﻛﺎﻧت‬، ‫ ﻛﻣﺎ ﺗرى‬.‫ ﺧﻼل ھذه اﻟﺣرب‬، ‫ﺷﻲء ﯾﺄﻛﻠوﻧﮫ‬ ‫اﻟﻣﻧﺎزل ﻓﻲ ﻗرﯾﺔ اﻻﺳﻧﺎن ﻗوﯾﺔ ﺟًدا وﻗد ﯾﺳﺗﻐرق اﻟﺣﺻﺎر‬ ً‫وﻗﺗﺎ طوﯾﻼ‬ ً ‫ ﻣﻊ ﻋدم وﺟود ﻗﻣر‬، ‫ ﻓﻲ إﺣدى اﻟﻠﯾﺎﻟﻲ اﻟﻣظﻠﻣﺔ‬، ‫ﻟذﻟك‬ .‫ﺣرﺑﺎ ﻋظﯾﻣﺔ‬ ‫ ﺑدأ ﺟﯾش ﻛﺑﯾر ﻣن اﻟﺑﻛﺗﯾرﯾﺎ‬، ‫ﻓﻲ اﻟﺳﻣﺎء‬ ً ‫ وأﺟروا ﺗدرﯾﺑﺎﺗﮭم‬،‫وﺻﻠوا إﻟﻰ ﻗرﯾﺔ اﻻﺳﻧﺎن اﻟﺳﻔﻠﻰ‬ ‫وﺟﻣﯾﻊ آﻻت اﻟﺣرب اﻟﺗﻲ ﻛﺎﻧت ﺑﺣوزﺗﮭم وﺑدأوا ﻓﻲ‬ .‫ﻣﮭﺎﺟﻣﺔ اﻟﻠب‬ ً ‫ﻛﺎن اﻟﻠب‬ ‫ ﻣﻧﺎزﻟﮭم‬- ‫ﺧﺎﺋﻔﺎ ﺟًدا وﺗم ﺣﺑﺳﮭم ﻓﻲ ﻣﻧﺎزﻟﮭم‬ ‫ وﻛﺎن ﻣن اﻟﺻﻌب ﺟًدا ﻋﻠﻰ اﻟﺑﻛﺗﯾرﯾﺎ إدارة‬.‫اﻵﻣﻧﺔ‬ .‫إﺧراج اﻟﻠب ﻣن ﻣﻧﺎزﻟﮭم‬

‫ ﻛﺎﻧت اﻟﻣﺷﻛﻠﺔ اﻟوﺣﯾدة ھﻲ اﻹﻣدادات اﻟﻐذاﺋﯾﺔ‬.‫أﺻرت اﻟﺑﻛﺗﯾرﯾﺎ رﻏم ذﻟك‬ ‫ ﻋﻧدﻣﺎ اﻛﺗﺷﻔوا أن ﻗرﯾﺔ اﻻﺳﻧﺎن اﻟﺳﻔﻠﻰ ﻣﻠﻲء‬، ‫ ﻟﻛﻧﮭم ﻛﺎﻧوا ﺳﻌداء ﻟﻠﻐﺎﯾﺔ‬، ، ‫ ﻛل ﯾوم‬.‫ ﺑﻘوا ھﻧﺎك‬، ‫ ﻟذﻟك‬.‫ اﻟﻘﻣﺎﻣﺔ‬:‫ﺑﺎﻟﻣﺄﻛوﻻت اﻟﺷﮭﯾﺔ اﻟﻣﻔﺿﻠﺔ ﻟدﯾﮭم‬ ‫ ﻣﻛﺛوا ھﻧﺎك ﻟﻣدة‬.‫ ﺑﻛل ﻗوﺗﮭم‬، ‫ﻧظﻣوا ھﺟوﻣﮭم ﺑﺷﻛل ﺟﯾد ﻋﻠﻰ ﻣﻧﺎزل اﻟﻠب‬ .‫ﻋﺎم‬ ‫ دﺧﻠت‬.‫ ﺑدأت ﻣﻧﺎزل اﻟﻠب ﻓﻲ اﻟﮭدم‬.‫ ﻟم ﯾﺻدق أﺣد ﻣﺎ ﺣدث‬، ‫وﻓﻲ اﻟﻧﮭﺎﯾﺔ‬ ‫ اﻟذﯾن دﺧﻠوا ﻗرﯾﺔ اﻻﺳﻧﺎن‬، ‫اﻟﺑﻛﺗﯾرﯾﺎ ﻓﯾﮭﺎ وﺑدأت ﻓﻲ ﻣطﺎردة اﻟﻔﻘراء ﺑﻌﯾًدا‬ ‫ ﺳﻣﺢ ﻟﮭم اﻟﺳﻛﺎن ھﻧﺎك ﺑﺎﻟدﺧول إﻟﻰ‬.‫ ﺧﺎﺋﻔﯾن وﻣرھﻘﯾن‬، ‫اﻟﻌﻠﯾﺎ اﻟﻘرﯾﺑﺔ‬ ‫أﯾﺿﺎ‬ ‫ ﻓﻲ اﻧﺗظﺎر وﺻول اﻟﺑﻛﺗﯾرﯾﺎ إﻟﻰ ھﻧﺎك‬، ‫ﺟﻣﯾﻌﺎ ﻣﻐﻠﻘﯾن‬ ‫ﻣﻧﺎزﻟﮭم وﺑﻘﯾوا‬ ً ً ‫ ھﺟوم ﻋظﯾم ﻋﻠﻰ‬.‫ ﺑدأوا ﯾﻔﻌﻠون ﻧﻔس اﻟﺷﻲء ﺑﺎﻟﺿﺑط‬.‫ﻟم ﺗﺗﺄﺧر اﻟﺑﻛﺗﯾرﯾﺎ‬ .‫ ﻟﻛن اﻷﻣور ﻛﺎﻧت ﻣﺧﺗﻠﻔﺔ ھﻧﺎك‬.‫اﻟﺟﻣﯾﻊ وﻛل ﺷﻲء‬

μικρόβια - (πειρατές)

μωβούλης

Τα Μικρόβια πάντα έβλεπαν με μισό μάτι τους Πολφούς. Τους αντιπαθούσαν γιατί δεν μπορούσαν να ανεχτούν το ότι τα σπίτια τους ήταν πιο γερά και πιο ωραία από τα δικά τους, και για αυτό κανένας τουρίστας δεν πλησίαζε στην δική τους πόλη. Τώρα τελευταία, όμως το κακό είχε παραγίνει. Οι τουρίστες των Οδοντοχωριών είχαν αυξηθεί πολύ. Ενώ στη δική τους πόλη δεν πατούσε πια κανείς. Το μεγάλο σχέδιο έπρεπε να μπει πια σε εφαρμογή: Θα κάναν οργανωμένη επίθεση και στα δυο χωριά, θα έδιωχναν τους Πολφούς από τα σπίτια τους και θα έμεναν αυτοί σε αυτά., να υποδέχονται τους επισκέπτες. Το μοναδικό τους πρόβλημα ήταν οι προμήθειες. Έπρεπε να φέρουν μαζί τους μπόλικα σκουπίδια για να τρώνε, όσο θα κρατούσε ο πόλεμος με τους Πολφούς. Τα σπίτια, βλέπετε, στα Οδοντοχώρια ήταν πολύ γερά και η πολιορκία μπορεί να κρατούσε και μήνες. Έτσι, μια νύχτα σκοτεινή και ασέληνη, ξεκίνησαν στρατιές ολόκληρες Μικροβίων για τη μεγάλη Πολιορκία. Λίγο πριν φέξει έφτασαν έξω από το Κάτω Οδοντοχώρι. Έβγαλαν τότε τις μεγάλες αξίνες τους, τα τρυπάνια τους και ό,τι άλλο εργαλείο είχαν κουβαλήσει και άρχισαν την επίθεση. Οι Πολφοί έντρομοι αντίκρισαν τα Μικρόβια μπροστά τους και κλείστηκαν μέσα στα σπίτια τους, νοιώθοντας σιγουριά, για τις γερές κατασκευές τους. Πράγματι η πρώτη επίθεση ήταν χωρίς επιτυχία. Τα σπίτια καλά θεμελιωμένα και σπουδαία χτισμένα άντεχαν και δεν υποχωρούσαν στις πιέσεις. έτσι τα Μικρόβια δεν μπορούσαν να ξετρυπώσουν τους Πολφούς και να τους διώξουν. Τα Μικρόβια, όμως, δεν το έβαζαν κάτω. Το μόνο τους πρόβλημα ήταν η πείνα, όμως προς μεγάλη τους ευχαρίστηση ανακάλυψαν πως το Κάτω Οδοντοχώρι ήταν γεμάτο σκουπίδια, το αγαπημένο τους φαγητό. Έτσι κατασκήνωσαν εκεί, και επιτίθονταν κάθε μέρα. Κάθε μέρα έσκαβαν με τις αξίνες τους, τρύπαγαν με τα τρυπάνια τους, και ροκάνιζαν με τα σουβλερά τους δόντια. Κάθε μέρα για εβδομάδες, για μήνες. Έφτασαν να μείνουν εκεί και ένα χρόνο. μικρόβια - (πειρατές) ΄Ωσπου, έγινε αυτό που κανένας δεν περίμενε να συμβεί. Τα σπίτια δεν άντεξαν. Άρχισαν να ραγίζουν, να ξεφλουδίζουν, να σπάνε και τελικά να γκρεμίζονται. Τα Μικρόβια πανευτυχή άρχισαν να ξετρυπώνουν τους Πολφούς και να τους διώχνουν, και να τους κυνηγούν. Οι Πολφοί κατατρομαγμένοι και ταλαιπωρημένοι από την μωβούλης πολύμηνη πολιορκία, έτρεξαν για προστασία στο γειτονικό Άνω Οδοντοχώρι. Εκεί αμέσως οι κάτοικοι τους δέχτηκαν στα σπίτια τους, κλειδώθηκαν μέσα τους και περίμεναν και εκείνοι την επίθεση των Μικροβίων.

Πράγματι, τα Μικρόβια δεν άργησαν. Άρχισαν να κάνουν και εκεί, ό,τι έκαναν και στο Κάτω Οδοντοχώρι. Όμως δεν είχαν λογαριάσει σωστά τα πράγματα. Εδώ δεν υπήρχαν σκουπίδια, γιατί οι Πολφοί του Άνω Οδοντοχωριού ήταν, όπως ήδη έχουμε πει, πολύ καθαροί. Έτσι τα Μικρόβια μη έχοντας τι να φάνε, έπρεπε γρήγορα να τα μαζέψουν και να φύγουν, αν δεν ήθελαν να πεθάνουν από την πείνα. Επίσης, συνάντησαν μια ακόμα δυσκολία; τα σπίτια ήταν λίγο πιο γερά από εκείνα του Κάτω Οδοντοχωριού, εξ αιτίας της μπογιάς φθορίου, που πέρναγαν τους τοίχους οι κάτοικοι.

ً ‫ ﻟم ﯾﻛن ﻟدى اﻟﺑﻛﺗﯾرﯾﺎ أي ﺷﻲء‬، ‫ ﻟذﻟك‬.‫ﻧظﯾﻔﺎ ﺟًدا‬ ‫ ﻷن اﻟﻠب اﻟﻌﻠوي ﻛﺎن‬، ‫ﻟم ﯾﻛن ھﻧﺎك ﻗﻣﺎﻣﺔ‬ ‫ ﻛﺎﻧت‬.‫ ﻛﻣﺎ واﺟﮭوا ﺻﻌوﺑﺔ أﺧرى‬.‫ ﺑﻌد ﻓﺗرة‬، ‫ وﺑدأت ﻓﻲ ﻣﻐﺎدرة ﻗرﯾﺔ اﻻﺳﻧﺎن اﻟﻌﻠﯾﺎ‬، ‫ﻟﺗﺄﻛﻠﮫ‬ ‫ ﺑﺳﺑب طﻼء اﻟﻔﻠورﯾد‬، ‫اﻟﻣﻧﺎزل اﻟﻣوﺟودة ﻓﻲ ﻗرﯾﺔ اﻻﺳﻧﺎن اﻟﻌﻠﯾﺎ أﻗوى ﻣن اﻟﻣﻧﺎزل اﻟﺳﻔﻠﯾﺔ‬ .‫اﻟﻣﺳﺗﺧدم ﻓﻲ اﻟﻣﻧﺎزل‬ ‫ وﻛﺳﺑوا ﻧدى اﻧﺗﺻﺎرھم‬.‫ ﺑدأت ﺟﻣﯾﻊ اﻟﻠب اﻻﺣﺗﻔﺎل ﺑﺎﻧﺗﺻﺎرھﺎ ﻋﻠﻰ اﻟﺑﻛﺗﯾرﯾﺎ‬، ‫أﺧﯾرا‬ ، ‫ﻟذا‬ ً .‫ﻋﻠﻰ ﻋﺎدات اﻟﺗﻧظﯾف ﻟدﯾﮭم‬

Έτσι κι έγινε! Θριαμβευτές οι Πολφοί βγήκαν από τα σπίτια τους, για να πανηγυρίσουν τη νίκη τους απέναντι στα Μικρόβια, που οφειλόταν καθαρά στο καθημερινό βούρτσισμα, την παρακολούθηση και τη σωστή συντήρηση των σπιτιών τους.

Μόνο οι Κάτω Οδονοχωρίτες ήταν στενοχωρημένοι, μην έχοντας που να μείνουν αφού το χωριό τους ήταν πια ένα ερείπιο από τα Μικρόβια. Όμως οι Άνω Οδοντοχωρίτες τους παρηγόρησαν και τους είπαν για έναν φίλο του Δημάρχου τους, τον Κυρ Οδοντίατρο, που θα τους βοηθούσε αποτελεσματικά, στο να ξαναχτίσουν τα σπίτια τους. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

‫ ﻟﻛن‬.‫ ﻷﻧﮫ ﻟم ﯾﻛن ﻟدﯾﮭم أي ﻣﻧزل ﻟﻺﻗﺎﻣﺔ‬، ‫ﻓﻘط اﻟﻠب ﻓﻲ ﻗرﯾﺔ اﻻﺳﻧﺎن اﻟﺳﻔﻠﻰ أﺻﯾﺑوا ﺑﺎﻻﻛﺗﺋﺎب‬ ‫ اﻟذي ﺳﯾﺳﺎﻋدھم ﻓﻲ‬، ‫ طﺑﯾب اﻷﺳﻧﺎن‬، ‫اﻟﻠب اﻟﻌﻠوي ﻋزﺗﮭم ﺑﺈﺧﺑﺎرھم ﻋن ﺻدﯾﻖ رﺋﯾس اﻟﺑﻠدﯾﺔ‬ !‫ وﻟﻛن ھذه ﻗﺻﺔ أﺧرى‬.‫إﻋﺎدة ﺑﻧﺎء ﻣﻧﺎزﻟﮭم‬

ΑΝΩ ΟΔΟΝ ΧΩΡΙ ΚΑΤΩ ΟΔΟΝΤΟ ΤΟΧΩΡΙ

UPPER TEETHVILLE

LOWER TEETHVILLE

‫ دو دھﮑده وﺟود‬، ‫ در ﮐﺷوری ﮐﮫ ﺧﯾﻠﯽ دور از اﯾﻧﺟﺎ ﻧﺑود‬، ‫روزی روزﮔﺎری‬ ‫ در دو ﻏﺎر ﺳﺎﺧﺗﮫ ﺷده ﺑودﻧد ﮐﮫ ھر‬،‫ ھر دوی آﻧﮭﺎ‬.‫ ﺗﯾﺗوﯾل ﺑﺎﻻ و ﭘﺎﯾﯾن‬:‫داﺷت‬ ‫ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﮫ‬، ‫ دروازه ﺟﻠوﯾﯽ ورودی ھر دو روﺳﺗﺎ ﺑود‬.‫ﮐدام دو دروازه داﺷﺗﻧد‬ ‫دروازه ﭘﺷﺗﯽ دروازه ای ﺑود ﮐﮫ ﺑﮫ ﻣﮑﺎﻧﮭﺎی ﺗﺎرﯾﮏ ﻟﻐزﻧده و ﻧﺎﺷﻧﺎﺧﺗﮫ ﻣﻧﺗﮭﯽ‬ .‫ﻣﯽ ﺷد‬ ‫ ﺧﺎﻧﮫ ھﺎی اﯾن روﺳﺗﺎھﺎ ﯾﮑﯽ‬.‫ھر دو روﺳﺗﺎ ﺑﮫ ﺧﺎطر ﻣﻌﻣﺎری ﺷﺎن ﻣﺷﮭور ﺑودﻧد‬ ‫در ﮐﻧﺎر دﯾﮕری ﺳﺎﺧﺗﮫ ﺷده و ﻣﻧﺣﻧﯽ ھﺎی ﺳﻔﯾد و ﻋﺎﻟﯽ اﯾﺟﺎد ﮐرده ﺑودﻧد و‬ ‫ ﺑﮫ ﻧﺎم آﺟرھﺎی ھﺎی‬،‫ آﻧﮭﺎ از آﺟرھﺎی ﺧﺎﺻﯽ‬.‫ﺷﺑﺎھت زﯾﺎدی ﺑﮫ دﻧدان داﺷﺗﻧد‬ ‫ ﺳﻔﯾد و‬، ‫ ﮐﺎﺷﯽ ھﺎی ﺳﻘف ﻣﺎﻧﻧد اﻟﻣﺎس ﺑﺳﯾﺎر ﺳﺧت‬.‫ﻋﺎﺟﯽ اﺳﺗﻔﺎده ﮐرده ﺑودﻧد‬ ‫ ﭘﺎﯾﮫ ھﺎی ﺧﺎﻧﮫ ھﺎی‬.‫ ﺑﻧﺎﺑراﯾن آﻧﮭﺎ را ﮐﺎﺷﯽ ھﺎی ﻣﯾﻧﺎ ﻣﯽ ﻧﺎﻣﯾدﻧد‬، ‫روﺷن ﺑودﻧد‬ ، ‫ ﺑﻧﺎﺑراﯾن‬.‫آﻧﮭﺎ در اﻋﻣﺎق ﺧﺎک و ﺳﻧﮕﻼخ ھﺎی اﺳﺗﺧوان ﻣﺎﻧﻧد اﯾﺟﺎد ﺷده ﺑود‬ !‫ﺧﺎﻧﮫ ھﺎی آﻧﮭﺎ ﻗﺎﺑل ﺗﺧرﯾب ﻧﺑود‬

ΑΝΩ ΟΔΟΝ ΧΩΡΙ ΚΑΤΩ ΟΔΟΝΤΟ ΤΟΧΩΡΙ

UPPER TEETHVILLE

Once upon a time, in a country not far away from here, there were two villages: The Upper and Lower Teethville. Both of them, they were built into two caves, each of which had two gates. The front one was the entrance of both villages, whereas the back one was a gate leading to dark slippery and unknown places.

LOWER TEETHVILLE

Both villages were famous for their architecture. The houses of these villages were built one next to the other, making great, white curves, bearing resemblance to teeth. They used some unique breaks, called dentine - breaks. The roof tiles were very hard, white and bright, like diamonds, therefore they used to call them enamel-tiles. Their houses' foundations were established deep down the soil, which was rocky and solid, like bones. So, their houses could not be demolished!

‫ آﻧﮭﺎ‬.‫ آﻧﮭﺎ ﮐوﭼﮏ و ﻗرﻣز ﺑودﻧد‬.‫اھﺎﻟﯽ روﺳﺗﺎ ﺑﺳﯾﺎر دﺳت وﭘﺎ ﭼﻠﻔﺗﯽ ﺑودﻧد‬ ‫ دوﺳﺗﺎﻧﮫ و ﻣﮭرﺑﺎن و‬.‫ آﻧﮭﺎ ﭘﺎﻟپ ﺑودﻧد‬.‫ اﻣﺎ اﻧﺳﺎن ﻧﺑودﻧد‬، ‫ﻣﺎﻧﻧد اﻧﺳﺎن ﺑودﻧد‬ .‫در ﺗﻣﺎم طول روز در ﺧﺎﻧﮫ ھﺎی ﺧود ﻣﯽ ﻣﺎﻧدﻧد‬ ‫ﺷﮭردار ﺗﯾﺗوﯾل ﺑﺎﻻﯾﯽ آﻗﺎﯾﯽ ﺑﮫ ﻧﺎم ﭘﺎک ﺑود و ﺷﮭردار ﺗﯾﺗوﯾل ﭘﺎﯾﯾن آﻗﺎﯾﯽ ﺑﮫ‬ .‫ﻧﺎم ﮐﺛﯾف ﺑود‬

Αδαμαντίνοκεραμμύδια

Αδαμαντίνη

Οδοντινόλιθοι

Οδοντίνη

Ροδούλα (Ροδούλιδες)

Ούλα Πολφός Οστούν (κόκκαλο)

‫ در روﺳﺗﺎی او ﻗواﻧﯾن‬.‫آﻗﺎی ﭘﺎک ﺧﯾﻠﯽ ﮐﺎر ﮐرد و در واﻗﻊ ﺗﻣﯾز ﺑود‬ ‫ﺳﺧﺗﮕﯾراﻧﮫ ای وﺟود داﺷت و ﺣﺗﯽ ﯾﮏ ﮐﺎﻏذ ﭘرﺗﺎب ﺷده را ﻧﻣﯽ ﺗوان در‬ ‫ ﮐل ﺧدﻣﮫ ﮐﺎر ﻣﯽ ﮐردﻧد ﺗﺎ ھﻣﮫ ﺑﺧش ھﺎی‬، ‫ ﺳﮫ ﺑﺎر در روز‬.‫ﺧﯾﺎﺑﺎن ﯾﺎﻓت‬ ‫ آﻧﮭﺎ ﺣﺗﯽ ﺑﺎ اﺳﺗﻔﺎده از طﻧﺎﺑﮭﺎی‬.‫ﺧﺎﻧﮫ ھﺎ را از ھر طرف ﺗﻣﯾز ﮐﻧﻧد و ﺑﺷوﯾﻧد‬ ‫ در ﻣﮑﺎﻧﮭﺎﯾﯽ ﮐﮫ‬، ‫ ﻣﺧﺻوﺻﺎ ً در ﺧﯾﺎﺑﺎﻧﮭﺎی ﺑﺎرﯾﮏ ﺑﯾن ﺧﺎﻧﮫ ھﺎ‬، ‫ﺑزرگ‬ ‫ آﻧﮭﺎ ھر ﺳﺎل ﯾﮏ ﯾﺎ‬.‫را ھم ﺗﻣﯾز ﻣﯽ ﮐردﻧد‬، ‫ﺑرﺳﮭﺎ از آﻧﺟﺎ ﻋﺑور ﻧﻣﯽ ﮐردﻧد‬ ‫ ﺗﺎ ﺑﯾﺷﺗر‬، ‫دو ﺑﺎر ﺧﺎﻧﮫ ھﺎی ﺧود را ﺑﺎ رﻧﮓ ﻓﻠوراﯾد رﻧﮓ آﻣﯾزی ﻣﯽ ﮐردﻧد‬ .‫ﻣﻘﺎوم ﺷوﻧد‬

.‫ ﭘﺎﻟپ ھﺎ در روﺳﺗﺎی ﺗﯾﺗوﯾل ﭘﺎﯾﯾن ﺑﺳﯾﺎر ﺗﻧﺑل ﺑودﻧد‬.‫از طرف دﯾﮕر آﻗﺎی ﮐﺛﯾف ھﯾﭻ ﮐﺎری ﻧﻣﯽ ﮐرد‬ .‫ آﻧﮭﺎ ﻣﺷﻐول آواز و رﻗص ﺑودﻧد‬، ‫ در ﺗﻣﺎم طول روز‬.‫ﺷﮭردار آﻧﮭﺎ ﻧﯾز ﺗﻧﺑل ﺑود‬

The villagers themselves were very awkward. They were small and red. They were like humans, but they weren't humans. They were Pulps. Friendly and kind, they stayed in their houses, all day long. In the Upper Teethville, there was a Mayor called Mr Clean and in the Lower Teethville a Mayor called Mr Dirty.

Αδαμαντίνοκεραμμύδια

Αδαμαντίνη

Οδοντινόλιθοι

Οδοντίνη

Ροδούλα (Ροδούλιδες)

Ούλα Πολφός Οστούν (κόκκαλο)

Mr Clean worked a lot and was clean indeed. In his village there were strict laws and one couldn't ﬁnd not even one thrown paper, on the streets. Three times per day, a whole crew of workers used to brush thoroughly all houses, in all their sides. They cleaned even in places where brushes couldn't pass, using big ropes, especially in the narrow streets between the houses. One or two times per year, they also used to paint their houses with a ﬂuoride paint, in order to make them even stronger.

On the other hand, Mr Dirty did nothing! The Pulps in the Lower Teethville were very lazy. Their Mayor was lazy as well. All day long, they used to sing and dance.

Both of the villages were very odd and therefore very famous. Every day, an enormous amount of tourists arrived there, searching for the strange residents, inside the peculiar houses. Most of the tourists used to come from the nearby country, named: Sweetland. Pulps used to know a lot of them by name: Mr and Mrs Potato, little noisy Bans, the proud Mrs Cake, with her daughters Chocolates, were some of the Sweet landers, who loved walking through Teethvilles' roads. There were also tourists from countries such as Fruitland, from which, young Watermelon used to come almost every day, accompanied by his love, Miss Juicy Melon. Sometimes, Juicy used to bring with her, her nephews: Apple, Banana and Grape, in order to play, in these lovely Villages. The less noisy tourists of all was the Animalers from Protein land and Grimers from Butterrland. Mayor Clean, willing to keep his village well organized, gathered the Villagers at Central Square to discuss some issues. At this meeting, they all agreed to permit entrance to their village, only three times per day: In the morning, at noon and in the evening. According to this schedule, there would have been time for them to gather all the tourists' garbage and clean their houses. On the contrary, Mayor Dirty and his villagers didn't decide anything at all. Tourists could enter their village, during all day, eating and throwing around junk. Very soon, garbage was built taller than the houses, in The Lower Teethville. In such way, life passed by, in these two Villages and no one noticed two very strange persons, dressed in black, going in and out among the tourists. They watched everything and in the night they reported everything to their bosses. They were spies. They came from a city with high buildings, without windows, full of smoke -real smoke clouds- not letting sun to appear. All the city residents were dressed in dirty, torn, black clothes. Their food was… garbage itself. The name of this city was Sticky and its citizens were the Horrible Bacteria.

‫ ھر روز ﺗﻌداد زﯾﺎدی از‬.‫ھر دو روﺳﺗﺎ ﺑﺳﯾﺎر ﻋﺟﯾب و ﻏرﯾب ﺑودﻧد و ﺑﮫ ھﻣﯾن دﻟﯾل ﺑﺳﯾﺎر ﻣﻌروف ﺑودﻧد‬ ‫ﮔردﺷﮕران ﺑﮫ آﻧﺟﺎ ﻣﯽ آﻣدﻧد و ﺑﮫ دﻧﺑﺎل ﺳﺎﮐﻧﺎن ﻋﺟﯾب و ﻏرﯾب در داﺧل ﺧﺎﻧﮫ ھﺎی ﻋﺟﯾب و ﻏرﯾب ﻣﯽ‬ ‫ ﭘﺎﻟپ ھﺎ ﺧﯾﻠﯽ از آﻧﮭﺎ‬.‫ ﺑﮫ ﻧﺎم ﺳرزﻣﯾن ﺷﯾرﯾن‬،‫ ﺑﯾﺷﺗر ﮔردﺷﮕران از ﮐﺷورھﺎی ھﻣﺳﺎﯾﮫ ﻣﯽ آﻣدﻧد‬.‫ﮔﺷﺗﻧد‬ ‫ ﺧﺎﻧم ﮐﯾﮏ ﻣﻐرور ﺑﺎ‬،‫ ﻣوز ﮐوﭼﮏ ﭘر ﺳر و ﺻدا‬،‫ ﺧﺎﻧم و آﻗﺎی ﺳﯾب زﻣﯾﻧﯽ‬:‫را ﺑﺎ اﺳم ﻣﯾﺷﻧﺎﺧﺗﻧد‬ ‫دﺧﺗراﻧش ﺷﮑﻼت ھﺎ ﺗﻌدادی از ﺷﮭروﻧدان ﺳرزﻣﯾن ﺷﯾرﯾن ﺑودﻧد ﮐﮫ ﻋﺎﺷﻖ ﻗدم زدن در ﺟﺎده ھﺎی ﺗﯾﺗوﯾل‬ .‫ﺑودﻧد‬

‫ھﻣﯾﻧطور ﮔردﺷﮕراﻧﯽ از ﺳرزﻣﯾن ﻣﯾوه ھﺎ ھم ﺑودﻧد ﻣﺛل‬ ‫ھﻧدواﻧﮫ ﺟوان ﮐﮫ ھر روز ﺑﺎ ﻋﺷﻘش ﺧﺎﻧم ﺧرﺑزه آﺑدار‬ ‫ ﮔﺎھﯽ اوﻗﺎت ﺧﺎﻧم آﺑدار ﺧواھرزاده‬.‫ﺑﮫ آﻧﺟﺎ ﻣﯽ آﻣدﻧد‬ ‫ ﻣوز و اﻧﮕور را ھم ﺑﺎ ﺧود ﺑﮫ آﻧﺟﺎ ﻣﯽ‬،‫ ﺳﯾب‬،‫ھﺎﯾش‬ .‫آورد ﺗﺎ در آن روﺳﺗﺎی دوﺳت داﺷﺗﻧﯽ ﺑﺎزی ﮐﻧﻧد‬ ‫ﺑﯽ ﺳر و ﺻدا ﺗرﯾن ﮔردﺷﮕران ﺣﯾواﻧﺎﺗﯽ ﺑودﻧد ﮐﮫ از‬ ‫ﺳرزﻣﯾن ﭘروﺗﺋﯾن و ِﺟرم ھﺎی ﺳﻣﯽ ﮐﮫ از ﺳرزﻣﯾن َﮐره‬ .‫ای ﻣﯽ آﻣدﻧد‬ ‫ روﺳﺗﺎﯾﯾﺎن را در ﻣﯾدان ﻣرﮐزی ﺟﻣﻊ‬، ‫ ﻣﺎﯾل ﺑود روﺳﺗﺎی ﺧود را ﺑﮫ ﺧوﺑﯽ ﺳﺎزﻣﺎﻧدھﯽ ﮐﻧد‬، ‫ﺷﮭردار ﭘﺎک‬ ‫ ھﻣﮫ آﻧﮭﺎ ﺗواﻓﻖ ﮐردﻧد ﮐﮫ ﻓﻘط ﺳﮫ ﺑﺎر در روز‬، ‫ در اﯾن ﺟﻠﺳﮫ‬.‫ﮐرد ﺗﺎ در ﻣورد ﺑرﺧﯽ ﻣﺳﺎﺋل ﺑﺣث ﮐﻧد‬ ‫ وﻗت آن ﺑود ﮐﮫ ھﻣﮫ‬، ‫ طﺑﻖ اﯾن ﺑرﻧﺎﻣﮫ‬.‫ ظﮭر و ﻋﺻر‬، ‫ ﺻﺑﺢ‬:‫اﺟﺎزه ورود ﺑﮫ روﺳﺗﺎی ﺧود را ﺑدھﻧد‬ .‫زﺑﺎﻟﮫ ھﺎی ﮔردﺷﮕران را ﺟﻣﻊ ﮐﻧﻧد و ﺧﺎﻧﮫ ھﺎی ﺧود را ﺗﻣﯾز ﮐﻧﻧد‬ ‫ ﮔردﺷﮕران ﻣﯽ ﺗواﻧﺳﺗﻧد‬.‫ ﺷﮭردار ﮐﺛﯾف و روﺳﺗﺎﯾﯾﺎﻧش اﺻﻼً در ﻣورد ﭼﯾزی ﺗﺻﻣﯾم ﻧﮕرﻓﺗﻧد‬، ‫ﺑرﻋﮑس‬ ‫ زﺑﺎﻟﮫ ھﺎ روی‬، ‫ ﺧﯾﻠﯽ زود‬.‫ ﻏذا ﺑﺧورﻧد و ﻣواد زاﺋد را ﭘرﺗﺎب ﮐﻧﻧد‬، ‫در طول روز وارد دھﮑده ﺧود ﺷوﻧد‬ .‫ھم ﺟﻣﻊ و ﺑﻠﻧدﺗر از ﺧﺎﻧﮫ ھﺎ در ﺗﯾﺗوﯾل ﭘﺎﯾﯾن ﺷدﻧد‬ ‫ زﻧدﮔﯽ در اﯾن دو دھﮑده ﻣﯽ ﮔذﺷت و ھﯾﭻ ﮐس ﻣﺗوﺟﮫ‬، ‫ﺑﮫ ھﻣﯾن اﯾن ﺗرﺗﯾب‬ ‫ در ﻣﯾﺎن ﮔردﺷﮕران‬، ‫ ﺳﯾﺎه ﭘوش‬، ‫ﻧﻣﯽ ﺷد ﮐﮫ دو ﻓرد ﺑﺳﯾﺎر ﻋﺟﯾب و ﻏرﯾب‬ ‫ آﻧﮭﺎ ھﻣﮫ ﭼﯾز را ﺗﻣﺎﺷﺎ ﻣﯽ ﮐردﻧد و در ﺷب ھﻣﮫ ﭼﯾز را‬.‫رﻓت و آﻣد ﻣﯽ ﮐﻧﻧد‬ .‫ آﻧﮭﺎ ﺟﺎﺳوس ﺑودﻧد‬.‫ﺑﮫ رﺋﯾس ﺧود ﮔزارش ﻣﯽ دادﻧد‬ ‫ اﺑرھﺎی دودی‬- ‫ ﭘر از دود‬، ‫ ﺑدون ﭘﻧﺟره‬، ‫آﻧﮭﺎ از ﺷﮭری ﺑﺎ ﺳﺎﺧﺗﻣﺎﻧﮭﺎی ﺑﻠﻧد‬ ‫ ھﻣﮫ ﺳﺎﮐﻧﺎن ﺷﮭر‬.‫ آﻣده ﺑودﻧد‬، ‫ ﮐﮫ اﺟﺎزه ﻧﻣﯽ داد ﺧورﺷﯾد ظﺎھر ﺷود‬- ‫واﻗﻌﯽ‬ ‫ ﻧﺎم اﯾن‬.‫ ﻏذای آﻧﮭﺎ ﺧود زﺑﺎﻟﮫ ﺑود‬.‫ ﭘﺎره و ﺳﯾﺎه ﻣﯽ ﭘوﺷﯾدﻧد‬، ‫ﻟﺑﺎﺳﮭﺎی ﮐﺛﯾف‬ .‫ﺷﮭر ﭼﺳﺑﻧﺎک و ﺷﮭروﻧدان آن ﺑﺎﮐﺗرﯾﮭﺎی وﺣﺷﺗﻧﺎک ﺑودﻧد‬ ‫ آﻧﮭﺎ را دوﺳت ﻧداﺷﺗﻧد زﯾرا ﺧﺎﻧﮫ‬.‫ﺑﺎﮐﺗری ھﺎ ھرﮔز ﭘﺎﻟپ را دوﺳت ﻧداﺷﺗﻧد‬ .‫ھﺎی ﭘﺎﻟپ ھﺎ از ﺧﺎﻧﮫ ھﺎی آﻧﮭﺎ ﺑﮭﺗر زﯾﺑﺎﺗر و ﻗوﯾﺗر ﺑودﻧد‬

.‫ھﯾﭻ ﮔردﺷﮕری دوﺳت ﻧداﺷت از ﺷﮭر ﭼﺳﺑﻧﺎک دﯾدن ﮐﻧد و اﯾن ﻣﺷﮑل در اﯾن روزھﺎ ﺑزرﮔﺗر ﺷده ﺑود‬ ‫ ﭘس آﻧﮭﺎ ﺷروع‬،‫ ﺳرزﻣﯾن ﭼﺳﺑﻧﺎک ھﯾﭻ ﮔردﺷﮕری ﻧداﺷت‬.‫ﮔردﺷﮕران ﺗﯾﺗوﯾل ﺧﯾﻠﯽ ﺑﯾﺷﺗر از ﻗﺑل ﺷده ﺑودﻧد‬ ‫ﺑﮫ ﺑرﻧﺎﻣﮫ رﯾزی ﺑرای ﯾﮏ ﺣﻣﻠﮫ ﺑزرگ ﺑﮫ ھر دو روﺳﺗﺎی ﺗﯾﺗوﯾل ﮐردﻧد ﺗﺎ ﺳﺎﮐﻧﯾن آﻧﺟﺎ را از ﺧﺎﻧﮫ ھﺎﯾﺷﺎن‬ ‫ ﺗﻧﮭﺎ ﻣﺷﮑﻠﯽ ﮐﮫ وﺟود داﺷت‬.‫ﺑﯾرون ﮐرده و ﺧودﺷﺎن ﺻﺎﺣب ﺧﺎﻧﮫ ھﺎی ﻋﺎﻟﯽ اھﺎﻟﯽ روﺳﺗﺎھﺎی ﺗﯾﺗوﯾل ﺷوﻧد‬ ‫ آﻧﮭﺎ ﺑﺎﯾد زﺑﺎﻟﮫ ھﺎی زﯾﺎدی را ﺑﺎ ﺧود ﺑﮫ آﻧﺟﺎ ﻣﯽ ﺑردﻧد ﺗﺎ در طول ﺟﻧﮓ ﻏذاﯾﯽ ﺑرای‬،‫ﻣﻧﺎﺑﻊ ﻏذاﯾﯽ ﺑود‬ ‫ ھﻣﺎﻧطور ﮐﮫ ﻣﯾداﻧﯾد ﺧﺎﻧﮫ ھﺎی ﺗﯾﺗوﯾل ﺑﺳﯾﺎر ﻗوی ﺑودﻧد و ﻣﺣﺎﺻره آﻧﮭﺎ ﻣﻣﮑن ﺑود ﺑﺳﯾﺎر‬.‫ﺧوردن داﺷﺗﮫ ﺑﺎﺷﻧد‬ .‫طول ﺑﮑﺷد‬

‫ﺑﻧﺎﺑراﯾن ﯾﮏ ﺷب ﺗﺎرﯾﮏ ﮐﮫ ﻣﺎه در آﺳﻣﺎن ﻧﺑود ﯾﮏ ﻟﺷﮑر‬ ‫ آﻧﮭﺎ ﺑﮫ‬.‫ﺑزرگ از ﺑﺎﮐﺗری ھﺎ ﺟﻧﮓ ﺑزرگ را ﺷروع ﮐردﻧد‬ ‫ درﯾل ھﺎ و ﺑﻘﯾﮫ اﺑزار ﺟﻧﮕﯽ ﺷﺎن‬،‫روﺳﺗﺎی ﺗﯾﺗوﯾل ﭘﺎﯾﯾن رﺳﯾدﻧد‬ ‫ ﭘﺎﻟپ ھﺎ‬.‫را در آوردﻧد و ﺣﻣﻠﮫ ﺑﮫ ﭘﺎﻟپ ھﺎ را ﺷروع ﮐردﻧد‬ ‫ ﺧﺎﻧﮫ ھﺎی اﻣن‬- ‫ﺑﺳﯾﺎر وﺣﺷﺗزده ﺑودﻧد و در ﺧﺎﻧﮫ ھﺎی ﺧود‬ ‫ ﺣﺑس ﺷده ﺑودﻧد و ﺑرای ﺑﺎﮐﺗرﯾﮭﺎ ﺑﺳﯾﺎر ﺳﺧت ﺑود ﮐﮫ‬- ‫ﺧود‬ ‫ ﺑﺎ اﯾن ﺣﺎل‬.‫ﺑﺗواﻧﻧد ﭘﺎﻟپ ھﺎ را از ﺧﺎﻧﮫ ھﺎی ﺧود ﺑﯾرون ﺑﯾﺎورﻧد‬ .‫ﺑﺎﮐﺗری ھﺎ ﺳﻣﺎﺟت ﮐردﻧد‬

Bacteria never liked Pulps. They disliked them because Pulps” houses were better, nicer and stronger than theirs. No tourist ever wanted to visit Sticky city. But this problem had become bigger nowadays. The Teethvilles' tourists were much more than they used to be. Stickyland was completely out of tourists. So they started organizing a big attack to both Teethvilles, in order to expel the Pulps and keep their great houses for their own use. Their only problem was food-supplies. They should bring a lot of garbage with them, in order to have something to eat, during this war. You see, houses in Teethvilles were very strong and Siege might take long

So, one dark night, with no moon on the sky, a big army of Bacteria started a Great War. They reached Lower Teethville, took out their drills and all the war machines they had and started attacking Pulps. Pulps were very frighten and they got locked in their houses - their safe houses. And it was very diﬃcult for Bacteria to manage getting Pulps out of their houses.

μικρόβια - (πειρατές)

μωβούλης

‫ وﻗﺗﯽ ﻣﺗوﺟﮫ‬، ‫ اﻣﺎ آﻧﮭﺎ ﺑﺳﯾﺎر ﺧوﺷﺣﺎل ﺷدﻧد‬، ‫ﺗﻧﮭﺎ ﻣﺷﮑل ﺗﺄﻣﯾن ﻣواد ﻏذاﯾﯽ ﺑود‬ ‫ زﺑﺎﻟﮫ اﺳت؛ ﺑﻧﺎﺑراﯾن در‬،‫ﺷدﻧد ﮐﮫ ﺗﯾﺗوﯾل ﭘﺎﯾﯾن ﭘر از ﻏذاھﺎی ﻣورد ﻋﻼﻗﮫ آﻧﮭﺎ‬ ‫ ھر روز آﻧﮭﺎ ﺑرﻧﺎﻣﮫ ﺣﻣﻠﮫ ھﺎﯾﺷﺎن ﺑﮫ ﺧﺎﻧﮫ ھﺎی ﭘﺎﻟپ ھﺎ را ﺑﮫ ﺧوﺑﯽ‬.‫آﻧﺟﺎ ﻣﺎﻧدﻧد‬ ‫ و در ﻧﮭﺎﯾت ھﯾﭼﮑس ﻧﻣﯾﺗواﻧد‬.‫و ﺑﺎ ﺗﻣﺎم ﺗوان ﺑرﻧﺎﻣﮫ رﯾزی و اﺟرا ﻣﯾﮑردﻧد‬ .‫ﺗﺻور ﮐﻧد ﮐﮫ ﭼﮫ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺗﺎد! ﺧﺎﻧﮫ ھﺎی ﭘﺎﻟپ ھﺎ ﺷروع ﺑﮫ ﺧراب ﺷدن ﮐردﻧد‬ ‫ﺑﺎﮐﺗری ھﺎ وارد ﺧﺎﻧﮫ ھﺎ ﺷدﻧد و ﭘﺎﻟپ ھﺎی ﺑﯾﭼﺎره را ﮐﮫ ﺑﺳﯾﺎر ﺧﺳﺗﮫ و ﺗرﺳﯾده‬ .‫وارد روﺳﺗﺎی ﺗﯾﺗوﯾل ﺑﺎﻻ ﺷده ﺑودﻧد را ﺗﻌﻘﯾب ﮐردﻧد‬

μικρόβια - (πειρατές)

μωβούλης

Bacteria insisted though. The only problem was food supplies, but they were very glad, when they discovered that Lower Teethville was full of their favorite delicacies: Garbage. So, they stayed there. Every day, they organized well their attack to Pulps' houses, with all their strength. They stayed there for a year. And at last, no one could believe what happened. The Pulps' houses started getting demolished. Bacteria got in them and started chasing poor Pulps away, who entered the nearby Upper Teethville, scared and exhausted. The residents there let them get into their houses and they all stayed locked, waiting for Bacteria to arrive there as well

‫ﺳﺎﮐﻧﺎن ﺗﯾﺗوﯾل ﺑﺎﻻ آﻧﮭﺎ را ﺑﮫ ﺧﺎﻧﮫ ھﺎی ﺧود راه دادﻧد و ھﻣﮫ ﺧود در ﺧﺎﻧﮫ ھﺎ ﻣﻧﺗظر رﺳﯾدن ﺑﺎﮐﺗری ھﺎ‬ ‫ﺑودﻧد‪ .‬ﺑﺎﮐﺗری ھﺎ دﯾر ﻧﮑردﻧد و ﺑﮫ ﻣﺣض رﺳﯾدن ﺷروع ﮐردن دﻗﯾﻘﺎ ﺑﮫ اﻧﺟﺎم ﮐﺎرھﺎﯾﯽ ﮐﮫ در روﺳﺗﺎی‬ ‫ﺗﯾﺗوﯾل ﭘﺎﯾﯾن اﻧﺟﺎم داده ﺑودﻧد‪ .‬ﺣﻣﻠﮫ ﺳﺧت ﺑﮫ ھﻣﮫ ﮐس و ھﻣﮫ ﭼﯾز وﻟﯽ ھﻣﮫ ﭼﯾز آﻧﺟﺎ ﻣﺗﻔﺎوت ﺑود‪ .‬در آﻧﺟﺎ‬ ‫ھﯾﭻ زﺑﺎﻟﮫ ای وﺟود ﻧداﺷت‪ ،‬ﭼون ﭘﺎﻟپ ھﺎی ﺑﺎﻻﯾﯽ ﺧﯾﻠﯽ ﺗﻣﯾز ﺑودﻧد‪ .‬ﺑﺎﮐﺗری ھﺎ ھﯾﭻ ﭼﯾزی ﺑرای ﺧوردن‬ ‫ﻧداﺷﺗﻧد و ﭘس از ﻣدﺗﯽ ﺷروع ﺑﮫ ﺗرک ﺗﯾﺗوﯾل ﺑﺎﻻ ﮐردﻧد‪ .‬آﻧﮭﺎ ھﻣﯾﻧطور ﺑﺎ ﻣﺷﮑل دﯾﮕری ھم روﺑرو ﺷدﻧد‪،‬‬ ‫ﺧﺎﻧﮫ ھﺎی ﺗﯾﺗوﯾل ﺑﺎﻻﯾﯽ ﺧﯾﻠﯽ ﻣﺣﮑم ﺗر از ﺧﺎﻧﮫ ھﺎی ﺗﯾﺗوﯾل ﭘﺎﯾﯾﻧﯽ ﺑودﻧد‪ ،‬ﺑﮫ ﺧﺎطر رﻧﮓ آﻣﯾزی ﻓﻠوراﯾدی‬ ‫ﮐﮫ ﮐﮫ آﻧﮭﺎ اﺳﺗﻔﺎده ﮐرده ﺑودﻧد‪.‬‬

‫‪Bacteria were not late. They started doing exactly the same thing. Great attack to‬‬ ‫‪everyone and everything. But things were different, there.‬‬ ‫‪There, there were no garbage, because Upper Pulps were very Clean. So, Bacteria not‬‬ ‫‪having anything to eat, started leaving Upper Teethville, after a while. They also‬‬ ‫‪confronted another difficulty. The houses in the Upper Teethville were stronger than the‬‬ ‫‪Lower Teethvilles', because of the fluoride paint the used to use.‬‬ ‫‪So, at last, all Pulps started celebrating their victory against Bacteria. And they gained‬‬ ‫‪their victory dew to the cleaning habits they had.‬‬

‫در آﺧر ﭘﺎﻟپ ھﺎ ﭘﯾروزی ﺷﺎن در ﻣﻘﺎﺑل ﺑﺎﮐﺗری ھﺎ را ﺟﺷن ﮔرﻓﺗﻧد‪ .‬آﻧﮭﺎ ﭘﯾروز ﺷدﻧد ﭼون ﻋﺎدت ﺑﮫ‬ ‫ﺗﻣﯾزﮐﺎری ﮐﮫ داﺷﺗﻧد‪ .‬ﻓﻘط اﯾﻧﮑﮫ ﭘﺎﻟپ ھﺎی ﺗﯾﺗوﯾل ﭘﺎﯾﯾن ﻏﻣﮕﯾن و ﻧﺎراﺣت ﺑودﻧد ﭼون ﺧﺎﻧﮫ ای ﺑرای زﻧدﮔﯽ‬ ‫ﮐردن ﻧداﺷﺗﻧد‪ .‬اﻣﺎ ﭘﺎﻟپ ھﺎی ﺑﺎﻻﯾﯽ آﻧﮭﺎ را دﻟداری دادﻧد و در ﻣورد ﯾﮑﯽ از دوﺳﺗﺎن ﺷﮭردار ﮐﮫ‬ ‫دﻧداﻧﭘزﺷﮏ ﺑود ﺑﮫ آﻧﮭﺎ ﮔﻔﺗﻧد ﮐﮫ ﻣﯽ ﺗواﻧﺳت ﺑﮫ آﻧﮭﺎ ﮐﻣﮏ ﮐﻧد ﺗﺎ ﺧﺎﻧﮫ ھﺎﯾﺷﺎن را ﺑﺎزﺳﺎزی ﮐﻧﻧد‪ .‬وﻟﯽ اﯾن‬

‫‪15‬‬

‫‪Only Pulps of the Lower Teethville were depressed, because they didn't have any house‬‬ ‫‪to stay. But Upper Pulps consoled them by telling them about a friend of their Mayor, the‬‬ ‫!‪Dentist, who would help them rebuild their houses. But this is another story‬‬

‫‪10‬‬

En eﬀet, les Microbes n'ont pas tardé. Ils ont suivi le même plan d'action qu' au Bas Dentovillage, sans pour autant avoir bien fait leurs comptes. Dans le Haut Dentovillage, il n'y avait pas d'ordures, puisque les Pulpes y étaient, comme on a déjà noté, très propres. Ainsi, les Microbes, n'ayant rien à manger, ont été obligés de tout ramasser et de s'en aller. Autrement, ils mourraient de faim! À part ça, les maisons du Haut Dentovillage étaient un peu plus solides que celles du Bas Dentovillage, grâce à la peinture ﬂuorescente à laquelle les habitants passaient les murs. Et voilà! Les Pulpes triompheuses sont sorties de leurs maisons pour célébrer leur victoire contre les Microbes; une victoire due au brossage quotidien, au contrôle régulier et au bon maintien de leurs maisons.

Les habitants du Bas Dentovillage étaient tristes, restés sans domicile, puisque leur village était en ruines après l'attaque des Microbes. Les habitants du Haut Dentovillage, pourtant, les ont consolés, en leur parlant dun ami de leur Maire, M. Dentiste, qui les aiderait eﬃcacament à reconstruire leurs habitations, mais ça, c'est une autre histoire…

ΑΝΩ ΟΔΟΝ ΧΩΡΙ ΚΑΤΩ ΟΔΟΝΤΟ ΤΟΧΩΡΙ

UPPER TEETHVILLE

LOWER TEETHVILLE

Il y avait une fois, dans un pays pas très lointain, deux villages: le Haut et le Bas Dentovillage. Tous les deux étaient bâtis dans deux cavernes, dont chacune avait deux points d'ouverture, l'un devant et l'autre derrière. L'ouverture de devant était l'entrée à chaque village, tandis que celle de derrière était sombre, inclinée et amenait à des régions inconnues. Tous les deux villages étaient célèbres pour leur architecture! Les maisons des habitants étaient construites l'une à côté de l'autre ainsi qu'elles formaient de grands arcs qui ressemblaient à des dents.

. Pour leur construction, on employait des briques spéciales, les briques de dentine. Leurs tuiles, solides et blanches, brillaient plus qu'un diamant; c'est pourquoi on les appelait “tuiles de diamantémail”. Les maisons avaient de bonnes fondations, puisqu'on creusait très profondément pour les planter dans le sol de la région. Le sol était très dur, comme un os. Les maisons étaient, par conséquent, indétruisables. Αδαμαντίνη Les habitants de ces villages étaient aussi bizarres que leurs Αδαμαντίνοκεραμμύδια Οδοντίνη Οδοντινόλιθοι logements. Ils étaient de petite taille et… rougeâtres. Ils Ούλα ressemblaient à des hommes, sans pour autant l'être. Ils étaient des Ροδούλα Πολφός Οστούν Pulpes. Amicaux et hospitaliers, ils passaient toute la journée dans (Ροδούλιδες) (κόκκαλο) leurs belles maisons. Le Haut Dentovillage avait pour maire M. Propre. Celui du Bas Dentovillage s'appelait M. Crasse. Les deux maires suivaient une politique de gouvernement totalement diﬀérente. M. Propre était très travailleur et il avait la manie de la propreté. Il avait promulqué des lois spéciales, grâce auxquelles son village n'avait aucune ordure. Des équipes spécialisées sortaient trois fois par jour pour laver avec de grosses brosses toutes les faces extérieures de chaque maison. Elles employaient des cordes pour nettoyer les régions inaccessibles aux brosses, telles que le cas des mitoyennetés. Souvent, une ou deux fois par an, elles passaient les murs extérieurs de leur maison à une peinture spéciale ﬂuorescente, pour les rendre encore plus solides. De l'autre côté, M. Crasse ne faisait rien du tout. Les Pulpes du Bas Dentovillage étaient très paresseux, comme leur maire. Ils passaient toute la journée en chantant et en dansant. Pas d'autre souci!

Les particularités des deux villages avaient fait répandre partout leur réputation. Des centaines de visiteurs y arrivaient chaque jour pour y entrer et voir de près l'intérieur des maisons et les habitants bizarres. La plupart des touristes venaient de la voisine Goûsucréterre. Les Pulpes en connaissaient plusieurs par leur nom; M. et Mme Pomme de Terre, Les Petits Pains malicieux, la prétentieuse Tarte à la Crème avec ses filles, les Pâtisseries, étaient quelquesuns des Goûtsucrais qui aimaient flâner dans les rues des Dentovillages. Il y avait aussi des visiteurs des pays comme La Fruiterre. La jeune Pastèque, par exemple, y venait presque tous les jours, avec son petit ami, le juteux Melon. Beaucoup de fois, Melon y apportait ses neveux, le Pommier, le Bananier et le Raisin, pour jouer dans les rues calmes des villages. De tous les visiteurs, néanmoins, ceux qui étaient les moins tapageurs, c'étaient les Animateurs, qui venaient de Protéinoterre, et les Gras, de Salissureterre. Ces visiteurs aimaient autant que les autres les villages. M. Propre, dans son effort d'assurer le bon fonctionnement de son village, a convoqué l'Assemblée de ses habitants. Le Conseil a unanimément décidé d'autoriser l'entrée au Haut Dentovillage exclusivement trois fois par jour: le matin, un peu avant le midi et dans l'après-midi. De cette façon, les habitants auraient la possibilité de ramasser les ordures laissées par les visiteurs et de bien nettoyer leurs maisons. M. Crasse et ses covillageois, en revanche, n'ont pas du tout changé leurs habitudes. Ils permettaient aux touristes de se balader toute la journée dans leur village. Les ordures étaient bientôt sur le point de surmonter les toits des maisons. La vie passait tranquillement, sans que rien ne change la routine quotidienne. Pourtant, personne n'a remarqué deux figures inhabituelles, qui entraient et sortaient des villages, cachées dans leurs costumes noirs, confondues dans les autres touristes. Ces deux types observaient tout ce qui concernait la vie des Pulpes. Chaque soir, ils retournaient chez eux pour en rendre compte à leurs chefs. C'étaient des espions! Ces espions venaient d'une ville aux grands bâtiments, sans fenêtres, qui assombrissaient le soleil, pleine de fumées. Tous ses habitants portaient, sans jamais les changer, des habits noirs tout sales, déchirés et poussiéreux et mangeaient des ordures. C'était la redoubtable Saletéville, dont les habitants s'appelaient Microbes.

Les Microbes rgardaient toujours les Pulpes d'un sale œil. Ils les détestaient, car ils ne pouvaient pas tolérer que les maisons de celles-ce dépassent en beauté celles des Microbes, de façon qu' aucun touriste n'approche leur ville. Pourtant, récemment la mesure était comble! Le nombre de touristes dans les Dentovillages avait beucoup augmenté, tandis que personne ne mettait le pied dans leur ville! On devait mettre en action le grand projet! On lancerait une attaque organisée contre tous les deux villages, on renverrait les Pulpes de leurs maisons et on y habiterait eux, pour recevoir les visiteurs. Leur seul problème étaient les provisions. Ils devaient apporter avec eux une grande quantité d'ordures pour en manger tout le long de la guerre avec les Pulpes. Vous voyez, les maisons aux Dentovillages étaient très solides; le siège pourrait, par conséquent, durer des mois. Une nuit sombre et sans lune, donc, des armées entières des Microbes sont parties au Grand Siège. Les soldats sont arrivés aux frontières du Bas Dentovillage un peu avant l'aube. Ils ont ressorti leurs pioches, leurs vrilles et tout l'outillage qu'ils avaient et ils ont déclenché leur attaque. Les Pulpes, terrorisées, ont vu les Microbes et se sont enfermées dans leurs maisons, certaines de la solide construction des bâtiments. En effet, la première attaque n'a pas eu de résultats. Les maisons, bien fondées, ne cédaient pas à la pression des soldats. Les Microbes ne pouvaient pas y entrer pour en chasser les Pulpes. Les Microbes, cependant, insistaient… La seule chose qui pourrait les déconcerter c'était la faim, mais – quelle surprise agréable pour eux! – le Bas Dentovillage était plein d'ordures, leur plat préféré! Ils y ont monté leurs tentes, donc, et ils lançaient des attaques sans cesse . Chaque jour, ils creusaient avec les pioches, perçaient avec les vrilles et μικρόβια - (πειρατές) rongeaient avec leurs dents pointues. Chaque jour, pendant des semaines, des mois… Après un an de siège, l'imaginable est arrivé! Les maisons n'ont plus supporté la pression. Elles ont commencé à craquer, à s'écailler, à casser et, finalement, à tomber. Les Microbes heureux se μωβούλης sont mis à dénicher les Pulpes et à les chasser. Celles-ci, effrayées et épuisées à cause du siège durable, ont couru en demandant de la protection dans le voisin Haut Dentovillage. Les habitants de celui-ci les ont reçues sans hésitation. Tous ensemble, ils se sont enfermés dans les maisons et s'attendaient à l'attaque des Microbes.