Biuletyn Informacyjny AA:GAP, numer 4 by Agencja Artystyczna GAP

numer czwarty maj 2016

sztuka i moda debata

waglewski + koncert podczas oees

nowy spektakl materny słownik ptaszków polskich

aa:gap

es tr ac

• defr

i mod

biuletyn informacyjny agencji artystycznej gap

• sztu

czwarty numer biuletynu

od redakcji

Na bekstejdżu* Agnieszka Lakner Redaktor naczelna

Lubię oglądać wnętrza teatralne z zupełnie innej perspektywy niż tylko z widowni czy foyer. Lubię, gdy mogę spojrzeć na scenę zza kulis, a na widownię wprost ze sceny. Widok ten na swoich fotografiach zatrzymali Klaus Frahm (fotografując wnętrza teatrów niemieckich, w tym m.in. wagnerowskiego w Bayreuth, opery w Lipsku czy Dreźnie, gmachu Berliner Ensemble czy Alvaro Aalto Opernhaus w Essen, czy Hamburga i Poczdamu) oraz David Leventi, który uwiecznił najbardziej prestiżowe i stylowe gmachy operowe na świecie. Zachęcam do obejrzenia zdjęć, dostępne są w Internecie. Kulisy teatru stały się wyjątkowo bliskie również naszej Agencji. W tekście „Zza kurtyny” (str. 10) przypominamy o projektach teatralnych prowadzonych przez

AA:GAP i odsłaniamy kurtynę przed nowym spektaklem Krzysztofa Materny. Teatr stał się w końcu także tematem obrad podczas 43. Sympozjum Naukowego „Współczesna Gospodarka i Administracja Publiczna” w Zakopanem (maj 2016) – wydarzenia, którego program kulturalny w formie spektakli, koncertów i wystaw, stanowiących przerywnik w obradach, przygotowuje Agencja (więcej w tym temacie na str. 8). Nieszablonowe wydarzenia kulturalne zapewnimy także podczas międzynarodowego forum poświęconego Ekonomii Wartości, czyli Kongresu Open Eyes Economy Summit 2016, którego pierwsza edycja odbędzie się w listopadzie (o czym na str. 13). Tym razem skupimy się na muzyce, proponując Państwu koncerty Piotra „Pianohooligana” Orzechowskiego oraz Wojciecha Waglewskiego z gośćmi. Co więcej? Niebawem ponownie znajdziemy się na Festiwalu Terra Artis w Lanckoronie, przygotowujemy także kolejne wydawnictwo płytowe. O tym wszystkim na kolejnych stronach tego biuletynu. Zapraszam do czytania. • * Bekstejdż, z jęz. angielskiego backstage – potocznie kulisy, za sceną.

w numerze m.in.:

Rozmowa z projektantką mody Igą Węglińską str. 4

Wydawca:

Zza kurtyny o teatrze aa:gap i spektaklu K. Materny str. 9

Przedsiębiorstwo Społeczne Agencja Artystyczna GAP Sp. z o.o ul. Rakowicka 10b/10; 31-511 Kraków Tekst i redakcja: Agnieszka Lakner Projekt graficzny: Jan Tuszewski, tuszewski.com Druk: Gomeo, ul. Witosa 23, 30-612 Kraków

Waglewski + i Pianohooligan Open Eyes Economic Summit str. 11

Fotografie: Patryk Słotwiński zdjęcie na okładce oraz str. 3 Kaja Kajdana, str. 7 Materiały Igi Węglińskiej, str. 5-6 Marek Knap – Pianohooligan, str. 13 Adam Panczuk – W. Waglewski, str. 13 Krzysztof Pęczalski, str. 15

Międzynarodowe Warsztaty Gitarowe Festiwal Terra Artis str. 14

Kontakt: Agnieszka Lakner tel. 12 423 76 03; agnieszka.lakner@aagap.pl biuro@aagap.pl www.aagap.pl facebook.com/AAGAP

sztuka i moda

debata

Deframestracja w Teatrze Variété. Grupa Lasem

Czy nosisz na sobie dzieło sztuki? Co masz dziś na sobie? Spójrz w lustro. Coś oryginalnego? Kreatywnego? Czy zwykłe naśladownictwo? A może stawiasz na wygodę lub nosisz na sobie dzieło sztuki? O tym, czy projektowanie mody można uznać za sztukę i jakie przyjmuje oblicza zastanawialiśmy się podczas debaty „Sztuka i moda”. Przejrzyjmy się zatem w lustrze jeszcze raz. • • • • • •

daniem Wojciecha Bednarza, głównego projektanta marki Vistula, projektowanie odzieży jest twórczym, kreatywnym rzemiosłem, które ma dużą siłę socjologiczną i wiąże się z estetyką oraz prekursorstwem. Z kolei dla Igi Węglińskiej, kostiumografki Krakowskiego Teatru Variété i projektantki, ubranie to rzeźba noszona przez ludzkie ciało, zmienia się jedynie materiał – zamiast twardego cementu jest miękka tkanina.

Czy modę możemy uznać za sztukę? Czy użytkowość i powszechność stroju nie osłabia ewentualnej siły artystycznej jego projektowania oraz gdzie w tym procesie możemy postawić granicę między zwykłym szyciem ubrań a sztuką? Do rozmowy, poza wspomnianymi już projektantami, zaprosiliśmy także Joannę Reginę Kowalską – kustosz zbiorów mody i tkanin Muzeum Narodowego w Krakowie, jedną z kuratorek wystawy Modna w PRL. Debatę poprowadziła prof. Janina Filek – ekonomistka i filozof. Haute couture czy Prêt-à-porter? Moda jako element kulturowy i przemysł modowy w perspektywie zrównoważonego rozwoju to kolejne zagadnie-

nia poruszone przez prelegentów. Czy kupując odzież zastanawiasz się nad tym, co komunikujesz swoim strojem? T-shirty z napisami i nadrukami, wszechobecny jeans, który powstał jako odzież dla robotników, czy eleganckie kostiumy i garnitury jako wizytówka wysokiego statusu społecznego, jak i finansowego ich nosicieli. Co kryje się za niegdysiejszym haute couture, prêt-à-porter, a dziś już także slow i fast fashion? I jak wygląda zaplecze przemysłu modowego? Wstępem do dyskusji stał się performans zatytułowany „Deframestracja” przygotowany przez krakowską Grupę Lasem, którego głównym założeniem było pozbawianie sztuki ram. Jedną z podstawowych realizacji idei deframestracji są ubrania wyszywane przez Grupę z oryginalnych obrazów malarskich. Debata odbyła się dzięki współpracy z Krakowskim Teatrem Variété oraz wsparciu Fundacji Bankowej im. Leopolda Kronenberga przy Citi Handlowy. Relację oraz nagranie z debaty można obejrzeć w Telewizji GAP oraz na kanale Krakowskiego Teatru Variété w serwisie internetowym Youtube. (al) •

sztuka i moda

rozmowa

Niezła sztuka ta moda Dla Igi Węglińskiej, kostiumografki Krakowskiego Teatru Variété i projektantki, ubranie to rzeźba noszona przez ludzkie ciało, zmienia się jedynie materiał – zamiast twardego cementu jest miękka tkanina. rozm awi a ag nie s zk a l a k ner

Czy projektowanie odzieży i moda są dla ciebie sztuką? Iga Węglińska: Japoński projektant Yohji Yamamoto w ramach swojej londyńskiej retrospektywy stworzył instalację z podświetlonej krynoliny swojego projektu podwieszając ją nad zaaranżowanym jeziorem. Po „jeziorze” co jakiś czas przepływał samotny mężczyzna na drewnianej łódce. Suknia wisząca do góry nogami wyglądała jak rzeźba, robiąc spektakularne wrażenie. Ciężko jest rozgraniczyć, co jest sztuką, a co nie. Moim zamiarem jest, aby zaprojektować odzież, której noszenie daje uczucie wyjątkowości. Moda masowa to jedno, ale rozgraniczenie leży w zamiarze projektanta — jeżeli chce stworzyć coś ambitnego, co ma formę, a nie tylko na funkcjęi nie tworzy tylko z chęci zarobku, to jest to już początek do dzielenia mody na masową i na sztukę projektowania odzieży.

Iga Węglińska: Ze slow fashion jest tak, jak z ekologicznym jedzeniem — myślimy o tym, co jemy, jakiej to jest jakości, gdzie zostało przygotowane. Idea slow fashion powstała w opozycji do świata fast fashion i sieciówek.Polega na tym, aby na chwilę zatrzymać się i zastanowić, czy potrzebujemy danej rzeczy. Czy jesteśmy w stanie zapłacić za nią więcej niż za inny produkt, ponieważ wykonana jest z materiału lepszej jakości, a ludzie ją produkujący otrzymali godziwą zapłatę. Jest to też zastanowienie się nad tym, w jaki sposób pozyskiwane są surowce, z których produkuje się materiał. Czy jesteś w stanie w prosty sposób stwierdzić, że tkanina, którą wykorzystujesz do szycia jest ekologiczna?

Iga Węglińska: Praca przy spektaklu jest o tyle niezwykłym doświadczeniem, iż jako projektant to zazwyczaj ja decydowałam o końcowym efekcie moich prac. W teatrze to cały zespół pracuje na ten efekt. Kostium jest tu ułamkiem całej sztuki teatralnej — choć bardzo istotnym. Moje propozycje często wpływają na to, jak na scenie zachowa się aktor, czy jak podczas spektaklu wyświetlane będą multimedia. Dla przykładu — biała suknia, którą zaprojektowałam do spektaklu Variété Film Show była dla nas inspiracją do budowy klimatu na scenie — aktorka wyjeżdżała w ogromnej sukni z zapadni spod sceny w gęstą mgłę suchego suchego lodu, który na wyglądał jak chmury. Sugestie reżysera na temat jego interpretacji danej sceny wpływają na wygląd moich projektów, lecz działa to także w odwrotnym kierunku — wpływa na zmiany w choreografii czy multimediach. Staramy się znaleźć złoty środek, by to wszystko współgrało i wzbudzało w widzu zamierzoną reakcję.

Iga Węglińska: Wszelkie spotkania i warsztaty na temat etyki w modzie poruszają tylko problem, a nie pokazują rozwiązania. Dla mnie, jako projektanta, bardzo ciężko jest dowiedzieć się, jak pozyskuje się surowce, z których produkuje się materiał, nadzorować cały etap produkcji od ziarenka do chwili, w której trafia do mnie tkanina. Zawsze proszę producenta o jak największą ilość informacji, lecz same sklepy z tkaninami często nie są zainteresowane krajem pochodzenia tkaniny i nie oznaczają rzetelnie składu. Jako konsumenci wydaje nam się, że kupując odzież z wełny postępujemy ekologicznie — posłuży nam na długo, jest organiczna, rozłoży się. Ale mało kto wie, w jak okropny sposób potrafią być traktowane owce, z których ta wełna pochodzi i jaki certyfikat poświadcza o ich godziwym traktowaniu. Z kolei do uprawy tak modnej ostatnio ekologicznej bawełny zużywa się o wiele, wiele litrów wody więcej niż do tej nawożonej chemikaliami. Wśród projektantów, jak i konsumentów brakuje wiedzy na ten temat, czujemy też, że nie mamy żadnego wpływu na dezycje producentów. W Polsce istnieje tylko jedna książka, która porusza zagadnienie etyki w modzie, a uczelnie artystyczne w Polsce kompletnie ignorują ten temat. Mam nadzieję na szybkie zmiany w tym zakresie.

Bliska jest ci idea slow fashion, wytłumacz na czym ona polega?

Jak idea slow fashion i nie poddawanie się sieciówkom oraz konsumpcji przekłada się na twoje projekty?

Jako kostiumografka w Krakowskim Teatrze Variété współtworzysz spektakl pod względem wizualnym, czyli postrzegasz kostium jako dzieło sztuki?

sztuka i moda

rozmowa

Iga Węglińska: Moja ostatnia kolekcja jest kolekcją kapsułową — zawiera podstawy każdej garderoby. Jej założeniem była samodzielna produkcja z najlepszej jakości tkanin oraz limit powielenia każdego asortymentu do 10 sztuk. Zależało mi na tym, by nie produkować więcej niż potrzeba, by nie przeceniać odzieży, tylko w celu jej wyprzedania i nie nakręcaniu spirali konsumpcjonizmu. Najsłynniejsze z twoich projektów są buty. Iga Węglińska: But jest projektem wzorniczym, który stoi na pograniczu (mówiąc potocznie) mody i designu. Inspiracją dla projektu była dekonstrukcja nie tylko formy, ale też myślenia o bucie. Myślę o bucie jako o rzeźbie, którą mogę postawić w gablotce i podziwiać. Z drugiej strony, to rzeźba, którą można założyć na stopę i odczuć ją innej perspektywy. Moim zamiarem było użycie nowych technologii, takich jak druk 3D, trójwymiarowy skan kopyta, czy opracowanie tworzywa sztucznego specjalnie na potrzeby projektu. To zupełnie inne podejście do tworzenia obuwia, zamiast szycia drukowanie. Iga Węglińska: Nowoczesność łączę jednak z tradycją, bo zachowałam skórzane cholewy. Bardzo mocno wpłynęły one na formę, ponieważ stopa musi zachować mobilność podczas chodzenia. Część skórzaną musiałam odsunąć od tworzywowej, aby dać stopie możliwość rozciągania się podczas chodu. Buty jednak osławiło zastosowanie betonu w obcasie. Iga Węglińska: To kompozyt betonu z tworzywem sztucznym — z małymi bąbelkami powietrza w środku oraz z włóknem szklanym. Obecnie pracuję nad projektem obuwia z użyciem świecącego betonu i możliwością ładowania butów energią uzyskaną z chodu. Kto wie? Być może uda się uzbierać jej tyle, by można było też w ten sposób także naładować telefon.

sztuka i moda

W jaki sposób twoim zdaniem ten związek nowoczesnych technologii i mody zostanie w przyszłości wykorzystany? Iga Węglińska: Bardzo popularne są już tzw. wearable technologies. W sklepach sportowych kupić można interaktywną odzież, która zmierzy temperaturę naszego ciała, ciśnienie krwi czy ilość kroków jakie przebyliśmy. Bez problemu także kupimy odzież kompatybilną z naszym telefonem komórkowym. Myślę, że moda małymi kroczkami idzie w kierunku biomedycyny, łączenia produktu z ciałem — zresztą widać to po rozwoju protetyki. W dużym uproszczeniu: jako projektant mogę zaprojektować i wydrukować protezę dla człowieka, a z pomocą medyka można ją właściwie podłączyć do ludzkiego ciała. Możliwości są ogromne.

iga węglińska Zajmuje się modą i projektowaniem przemysłowym. Odzież uznaje za rzeźbę noszoną przez ludzkie ciało. W projektowaniu skupia się zarówno na formie, jak i emocjach wywoływanych przez noszenie ubrań. Wierzy w modę intelektualną, modę jako sztukę oraz modę, która daje poczucie indywidualności. Jej prace prezentowane były w muzeach i na wystawach w Europie, Azji i Stanach Zjednoczonych. Awangardowe, architektoniczne projekty publikowane były m.in. na łamach magazynu ELLE, Wysokich Obcasów Extra, czy portalu designboom.com. Jej regularna linia odzieży projektowana jest w zgodzie z ideą slowfashion – odzieżą wykonaną z zachowaniem najwyższych standardów krawieckich, z materiałów w najlepszej jakości oraz ze świetną konstrukcją. To odzież stworzona by służyć przez wiele sezonów, projektowana i szyta w małych ilościach w krakowskim studio projektantki. Więcej na stronie www.igaweglinska.com

z uniwersytetu

debata i gap'n'roll

Studenci vs. Kadra Naukowa GAP podczas debaty

Gap'n'roll plakat

Debata Oksfordzka studentów oraz Gap'n'Roll • • • • • •

ale Karnawałowe środowiska akademickiego Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, skupionego wokół Katedry Gospodarki i Administracji Publicznej, to tradycja podtrzymywana już od czternastu lat. Do tej pory Agencja Artystyczna GAP zorganizowała m.in. bale o tematyce filmowej w stylu „Ojca Chrzestnego”, stworzyła wioskę olimpijską, zaprosiła do zabawy w stylu retro cofając czas do lat 60., stworzyła krainę baśni i czarów, przeniosła uczestników na Dziki Zachód, do Afryki oraz Bollywood, wspomniała także czasy PRL , a nawet starożytnego Rzymu i Grecji z udziałem gladiatorów. W tym roku środowisko GAP zakończyło Karnawał 2016 balem, którego tematem przewodnim stał się "GAP’n’roll – muzyczny flow”. W „klimatyzowanym budynku” krakowskiej Rotundy można było spotkać m.in. Elvisa Presleya, Madonnę, Adele, czy Bono. Dla tych, którzy znakomicie czuli muzyczny flow czekało wyzwanie w postaci karaoke oraz muzyczny teleturniej „Jaka to melodia”?

Niespodzianką stała się multimedialna instalacja w postaci wielkiej, żółtej gumowej kaczki, na której wyświetlono teledyski znanych przebojów z lat 70., 80. i 90. Twórcą instalacji był młody krakowski artysta – Michał Hyjek. Z kolei podczas debaty oksfordzkiej studenci Koła Naukowego Gospodarki i Administracji Publicznej zmierzyli się z tezą Czy miłość jest zawsze interesowna? twierdząc, że że miłość jest nastawiona tylko na zysk. Stanowisko przeciwne zajęła kadra naukowa GAP, rozpatrująca związki miłości potrzeb wyższych, nieekonomicznych i pieniądza. Podejście kadry jednak nie wystarczyło, by przekonać licznie zgromadzoną publiczność. Laur zwycięstwa i uznanie racji przypadły studentom. Debata powstała dzięki współpracy Koła Naukowego GAP z Agencją Artystyczną GAP. Pomysłodawcą tematu był Jarosław Żerulik z Fundacji Gospodarki i Administracji Publicznej, a miłość jak była, tak pozostała bezinteresowna. (al) •

sympozjum gap

program kulturalny

Współczesna Gospodarka i Administracja po godzinach Kiedy całodzienne sympozjalne obrady dobiegają końca, a głowy uczestników parują od przegrzania i ilości informacji, przychodzi czas na dostarczenie rozrywki dla ducha. Wtedy stery Sympozjum przejmuje Agencja Artystyczna GAP, zamieniając konferencję w koncerty, spektakle i wernisaże. dag m a r a bedn a rc z y k

deą Sympozjów Naukowych „Współczesna Gospodarka i Administracja Publiczna” organizowanych przez jednostki środowiska GAP, jest omówienie istotnych kwestii związanych z szeroko rozumianą polityką publiczną i gospodarką. Od pierwszych edycji Sympozjów starano się, by nie było ono zwykłą konferencją, dlatego do programu włączono jeden z najbardziej wyczekiwanych punktów programu - nocne śpiewogranie z udziałem tych, których piosenki wspólnie śpiewamy od lat – Stanisława Soyki, Kuby Sienkiewicza czy Skaldów. Ważną potrzebą stało się także dodanie do obrad wydarzeń kulturalnych w postaci spektakli teatralnych oraz projekcji filmów przygotowywanych przez studentów. Nie jest przypadkiem, że wydarzenia kulturalne odbywające się podczas konferencji nawiązują do merytoryki obrad.

Podczas wyjazdowych Sympozjów sztuka dostępna jest prawie na każdym kroku. Nasze wystawy zlokalizowane są zazwyczaj w miejscach prowadzących do sal konferencyjnych, dzięki czemu zwykłe korytarze zamieniamy w tymczasowe galerie sztuki. Miejsca obrad zaś potrafimy, w bardzo szybkim czasie, przearanżować na sale teatralne, koncertowe lub kinowe. Do prac nad programem kulturalnym od zawsze zapraszamy współpracujących z nami artystów i instytucje. Niektóre z nich, jak Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie, są naszymi wieloletnimi partnerami. Dzięki staraniom kolejnych pracowni tej uczelni, na Sympozjach prezentowane są zróżnicowane dzieła. Hole i foyer wypełniały już do tej pory obrazy, rzeźby, a także nowoczesne wytwory wyobraźni młodych dizajnerów lub kostiumy i makiety teatralne. Na

sympozjum gap

program kulturalny

• Na sąsiedniej stronie Krzysztof Globisz podczas spektaklu Arue • Po lewej: prace studentów Wydziału Rzeźby Krakowskiej ASP • Poniżej Sen Cienia - projekcja Mandali Janusza Leśniaka z muzyką na żywo. Na zdjęciu Michał Nagy oraz Piotr Domagała

naszej scenie gościliśmy teżwiele sztuk m.in. „Czas nas uczy pogody” Och! Teatru w reżyserii Krzysztofa Materny lub słynny już „Pożar w burdelu” Teatru Polskiego w Warszawie. Muzyczną część wieczoru uatrakcyjniały uczestnikom m.in. Strachy na Lachy, Kapela ze wsi Warszawa, Klezmafour czy zespół Chemia. Sympozjum GAP jest miejscem, w którym szczególnego znaczenia nabierają wystawiane nowe produkcje Agencji. W ubiegłych latach były to m.in. widowisko słowno-muzyczne „ARUE – tako rzecze Kaczmarski”, będące adaptacjami tekstów młodego Jacka Kaczmarskiego, spektakl teatralny „Chopin bez fortepianu” w reżyserii Michała Zadary, w którym główne partie fortepianu zastąpiono monologiem aktorki Barbary Wysockiej. Możemy do tego dodać koncert zespołu Tango Bridge, występ Karoliny Cichej z piosenkami Kaliny Jędrusik w nowych, rockowych aranżacjach, czy

projekcje łączące obraz z muzyką, jak „Sen Cienia” – mandale Janusza Leśniaka z towarzyszeniem muzyki na żywo. Na Sympozjach nie zapominamy także o najmłodszych. To z myślą o nich wprowadziliśmy do programu „Dziecięce śpiewogranie” w wykonaniu zespołu ŚpiewaGAP, w którym udział biorą dzieci wykładowców i gości Sympozjum. Już niedługo zaprezentują one spektakl „Jak Georgina i Alaja pokonały smoka”, który powstaje na podstawie napisanej przez prof. Annę Karwińską książki o tym samym tytule. Na przestrzeni lat kultura stała się ważnym elementem Sympozjów GAP, z czasem też wkroczyła na sale obrad jako temat do dyskusji. Niejednokrotnie udało nam się też zaskoczyć uczestników sympozjów zaproponowanym programem kulturalnym. Dołożymy wszelkich starań, by zaskoczyć ich jeszcze nie raz. •

teatr

ptaszki polskie

Zza kurtyny Mówią, że jest coś magicznego w teatralnej kurtynie, która odsłaniając się pokazuje zupełnie nowy świat tylko po to, by na koniec spektaklu odebrać go widzowi, zostawiając przed jego oczami tylko rozwieszone płótno. Agencja Artystyczna GAP swoją scenę teatralną odsłoniła przed kilkoma laty i nic nie zapowiada, by w najbliższym czasie czerwona kurtyna miała zostać opuszczona w dół. k a ja chrenkoff

eatr to takie wyjątkowe miejsce, gdzie człowiek przechodzi wiwisekcję swojej tożsamości. Co by nie tkwiło w głowie widza przed wejściem na spektakl, zaczyna nabierać zupełnie nowych kształtów i wymiarów, pokazując mu to prawdziwe wewnętrzne „ja”, często skrzętnie skrywane przed resztą świata. O idei katharsis mówili już starożytni Grecy, nadając równocześnie ramy tragedii i komedii stanowiące punkt wyjścia do współczesnych sztuk teatralnych. Skąd wziął się teatr na GAPie? Wiele razy pisaliśmy o zainicjowanym przez prof. Jerzego Hausnera i Michała Zadarę, a współtworzonym przez nas projekcie teatru CENTRALA – w tym miejscu nie można go nie wspomnieć ponownie. To właśnie od niego Agencja Artystyczna GAP zaczęła przygodę z teatrem, która stale się rozwija. Zaczęło się od Zadary, potem wyskoczył na kampusie Uniwersytetu Ekonomicznego Teatr POP-UP, a w nim wielkie sławy i debiutanci. Teraz przyszedł czas na sztukę, której patronuje wyjątkowo Talia, nie zaś Melpomene. Wspólnymi siłami Agencji Artystycznej i Teatru Imka wyprodukowaliśmy spektakl „Słownik ptaszków polskich” w reżyserii Krzysztofa Materny. Co łączy te inicjatywy? Powróćmy do katharsis, niezmiennej od wieków oczyszczającej roli teatru. W naszych produkcjach oczyszczenie to staje się obnażeniem, wyrwaniem pewnych rzeczy z ich zwyczajowo przyjętego kontekstu. W pierwszej kolejności „Chopin bez fortepianu”, w którym publiczność otrzymuje jedynie słowa opisujące emocje, które towarzyszą muzyce, zamiast partii fortepianu pojawia się monolog aktorki, a Fryderyk Chopin zostaje odbrązowiony i ukazany jako człowiek, a nie ikona. Następnie POP-UP – wyjście z teatrem wprost do ludzi, które miało bardzo ważny wymiar symboliczny. Z jednej strony wzbogaciliśmy uczelnię o salę teatralną, z drugiej zamieniliśmy deski sceny i wygodne fotele widowni teatralnych na wolnostojący namiot. Odarliśmy sztukę teatralną z jej

zwyczajowej otoczki, odebraliśmy jej wszystko, co daje poczucie elitarności. Tym razem, za sprawą błyskotliwego tekstu Jakuba Morawskiego, na podstawie którego Krzysztof Materna opracował notabene ponurą komedię „Słownik ptaszków polskich”, podążamy w kolejną stronę. Tytułowe ptaszki polskie to przedstawiciele najbardziej charakterystycznych grup społecznych w naszym kraju. Autor, wyśmiewając ich przywary, równocześnie rozbiera społeczeństwo na części pierwsze i pokazuje jego skomplikowany, absurdalny przekrój. W spektaklu, który swoją premierę miał 8 maja w warszawskim Teatrze IMKA zagrali: Olga Bołądź, Robert Rozmus, Tomasz Karolak, Janusz Chabior, Iwona Bielska, Dominik Bąk, Agnieszka Suchora oraz Doda. Czy na spektaklach należy poprzestać? Nigdy. Tegoroczne 43. Sympozjum Naukowe z cyklu „Współczesna Gospodarka i Administracja Publiczna” organizowane przez Fundację Gospodarki i Administracji Publicznej jako jedną z osi tematycznych obrało właśnie „Teatr”. Nie zabrakło tu Agencji Artystycznej GAP oraz zaproszonych przez nią gości. Na początek ceniony krytyk teatralny Igor Stokfiszewski wraz z artystką Igą Gańczarczyk oraz dziennikarzem Marcinem Kościelniakiem z Tygodnika Powszechnego zmierzyli się z monologiem Krystiana Lupy (fragment spektaklu „SPI->RA->LA” – przyp. red.). Następnie ze swoimi prelegentami poruszyli zagadnienia otwartości i narodowości teatru w dzisiejszym świecie. Niespodzianką był wykład mistrzowski, który tym razem wygłosił Krzysztof Materna. Swoje wystąpienie oparł na twórczości Henryka Sienkiewicza. Na pytanie o przyszłość „agencyjnego teatru”, najlepiej i enigmatycznie odpowiemy cytatem amerykańskiego pisarz Jonathana Carrolla: W filmie premiera oznacza, że wszystko jest skończone, możesz już tylko usiąść w fotelu i patrzeć. A w teatrze to dopiero początek. •

teatr

ptaszki polskie

open eyes economy summit

wydarzenie

Open Eyes Economy Summit już w listopadzie w Krakowie Osobistości ze świata biznesu, nauki i kultury spotkają się w listopadzie podczas Światowego Szczytu Gospodarki Otwierających się Oczu, aby porozmawiać o kryzysie idei, trapiącym wolnorynkowe gospodarki i demokratyczne społeczeństwa, a przede wszystkim szukać konkretnych rozwiązań problemów występujących w takich obszarach, jak biznes, miasto oraz kultura. m a rt y n a s łowik

pen eyes economy to koncepcja opracowana w 2014 roku przez duet Jerzy Hausner & Mateusz Zmyślony, będąca próbą stworzenia kompleksowego, teoretycznego fundamentu pod nową filozofię prowadzenia szeroko pojętego biznesu, postrzeganego z założenia jako jeden z podstawowych elementów tworzących rzeczywistość społeczno-ekonomiczną, w bezpośrednim związku z kulturą i sferą publiczną. W ramach open eyes economy organizatorzy chcą otworzyć oczy liderów zarządzania na zupełnie nową jakość tzw. „społecznej odpowiedzialności i zaangażowania biznesu” oraz uświadomić społeczeństwu, że nie jest ono (jak dotąd było) zakładnikiem cynicznie postępujących firm, lecz grupą zdolną do reagowania np. na nieetyczne postępowanie największych rynkowych „graczy”.

Program open eyes economy summit będzie podzielony na trzy strefy tematyczne: firma-idea, marka-kultura oraz miasto-idea. Wiele wystąpień będzie miało formę bitwy inspirowanej pojedynkami poetów i raperów (tzw. slambattle). Głównemu programowi będą towarzyszyły liczne wydarzenia kulturalne organizowane we współpracy z Agencją Artystyczną GAP, wśród nich m.in. „Waglewski+” – koncert Wojciecha Waglewskiego wraz z zespołem i zaproszonymi gośćmi czy „Dizajn młodych” – wystawa najciekawszych realizacji pomysłów autorstwa studentów i absolwentów Wydziału Form Przemysłowych Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. • Więcej informacji o wydarzeniu i zapisach można znaleźć na stronie internetowej: www.oees.pl

open eyes economy summit

wydarzenia kulturalne

Pianohooligan i Waglewski + Wydarzenia kulturalne towarzyszące kongresowi Open Eyes Economy Summit, którego pierwsza edycja odbędzie się w listopadzie 2016 roku w Krakowie, zostały dobrane tak, aby tematycznie korespondować z założeniami programowymi OEES i pokazywać w praktyce mechanizmy przenikania się kultury, administracji i biznesu. • • • • • •

15 listopada

piotr pianohooligan orzechowski —„dziady” Biosphere / Krzysztof Knittel / Robert Rich / Thomas Köner / High Definition Quartet Występ kompozytora i pianisty jazzowego Piotra Orzechowskiego, szerzej znanego pod pseudonimem Pianohooligan, z towarzyszeniem kwartetu High Definition oraz wykonawców muzyki elektronicznej, zaproszonych specjalnie na tę okazję, m.in. Lustmord i Squarepusher. Tytuł występu nie bez przyczyny nawiązuje do słynnego dramatu Mickiewicza – muzyka będzie w luźnym stopniu nawiązywać do tradycyjnego ludowego obrzędu dziadów, a każdy z zaproszonych wykonawców niejako „wcieli się” w jednego z duchów, nawiedzających opuszczoną kaplicę w Dzień Zaduszny. Pomysłodawcą i centralną postacią projektu jest Piotr Orzechowski, wielokrotnie nagradzany krakowski artysta, który mimo młodego wieku zdobył szerokie uznanie. Jego dokonania, w połączeniu z doświadczeniem i renomą zagranicznych muzyków zaproszonych do udziału w projekcie gwarantują wysoki poziom artystyczny całości.

fot. Marek Knap

16 listopada

15 listopada ICE Kraków informacje wkrótce

waglewski + VooVoo / Natalia Przybysz / Fisz / Emade / Tęgie Chłopy / Alim i Fargana Quasimov Wojciechowi Waglewskiemu, postaci doskonale znanej miłośnikom dobrej i wymagającej muzyki, na scenie będzie towarzyszył zespół VooVoo oraz zaproszeni goście. Znajdą się wśród nich m.in. Natalia Przybysz, Fisz, Emade, Leszek Możdżer, Tęgie Chłopy, a także Alim i Fargana Quasimov, małżeństwo artystów z dalekiego Azerbejdżanu. W trakcie koncertu nie zabraknie zaskakujących aranżacji oraz nowych interpretacji znanych utworów. Wyjątkowa podróż po krainie dźwięków nie tylko dla znających dokonania artystyczne rodziny Waglewskich. 16 listopada ICE Kraków informacje wkrótce

fot. Adam Panczuk

obraz

przestrzeń dla sztuki

Przestrzeń dla sztuki

Malarstwo Stefana Gierowskiego • • • • • •

d trzech lat, dzięki współpracy Nowohuckiego Centrum Kultury, Agencji Artystycznej GAP i Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, realizowany jest projekt „Przestrzeń dla sztuki”. Zakłada on prezentację w trzech miejscach Krakowa wystaw wybitnych polskich twórców współczesnych. Tegoroczna propozycja obejmuje prezentację dorobku artystycznego Stefana Gierowskiego, określanego mianem klasyka współczesnej awangardy malarskiej. Wystawie będzie towarzyszył obszerny katalog, szczegółowo dokumentujący twórczość artysty. Dodatkowo, na terenie ICE Kraków, w miejscu odbywania się Kongresu OEES powstanie „galeria jednego obrazu” – w specjalnie zaaranżowanej przestrzeni zostanie wyeksponowany wybrany obraz Gierowskiego. Będzie to swoista zapowiedź wydarzenia i jednocześnie zachęta do obejrzenia pozostałych trzech wystaw. Składająca się z trzech części, obszerna wystawa prezentuje 100 akwarel i gwaszy Stefana Gierowskiego, które – równolegle z obrazami olejnymi – powstawały w ciągu ponad 60 lat. Wyraźnie wyodrębniają się najstarsze, figuratywne prace, wśród nich projekty scenografii, wykonane jeszcze

w czasie studiów. Wraz z późniejszymi, kameralnymikompozycjami ilustrują czas poszukiwań młodego malarza; zarazem odbijają się w nich tendencje obecne w polskiej sztuce awangardowej bezpośrednio po II wojnie. Od 1957 roku Stefan Gierowski maluje wyłącznie abstrakcję, czy – jak woli mówić – sztukę bezprzedmiotową. Konsekwencja w analizowaniu języka malarstwa – barwy, światła, przestrzeni – i jakość jego twórczości zyskały mu miano klasyka polskiego malarstwa abstrakcyjnego. Artysta wielokrotnie pisał o swym szczególnym stosunku do akwareli – techniki malarskiej, umożliwiającej bardziej osobistą, spontaniczną wypowiedź, a także dającej wrażenie szczególnej świetlistości barw, dzięki nakładaniu transparentnej farby na białe tło papieru. Prace te mają autonomiczny charakter, nie są szkicami ani przygotowaniem do malarstwa olejnego. Stanowią drugi – swoisty i bardzo ważny – nurt w twórczości Gierowskiego. (al) •

Wystawy będą dostępne w listopadzie 2016 r. na terenie Akademii Sztuk Pięknych, Uniwersytetu Ekonomicznego oraz Nowohuckiego Centrum Kultury w Krakowie.

stefan gierowski Stefan Gierowski urodził się w 1925 w Częstochowie. Studiował Historię Sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz malarstwo na krakowskiej ASP w pracowniach J. Fedkowicza i Z. Pronaszki. W latach 50. związał się z warszawską Galerią Krzywe Koło, gdzie miał wystawy indywidualne w 1957i 1959 roku. Od 1961 wykładał na

Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. W 1983 Senat Akademii wybrał go na Rektora, lecz ówczesne władze nie zatwierdziły wyboru. W 1996 odszedł na emeryturę. Maluje obrazy abstrakcyjne, w których w różnych relacjach wiąże problemy materii, światła i przestrzeni; posługuje się głównie płaszczyzną, linią, kolorem, faktu-

rą; kolejne okresy twórczości są dążeniem ku maksymalnej redukcji formi uniwersalnej metafory. W latach 80. artysta podjął poszukiwania form i układów kompozycyjnych, które mogłyby stać się plastycznym ekwiwalentem pojęć werbalnych. Uważany jest za wybitnego reprezentanta awangardy malarskiej.

muzyka

wydawnictwo płytowe

Piotr Domagała & Kwartet Śląski Nowatorskie i eksperymentalne połączenie precyzyjnie wyselekcjonowanych elementów stylistycznych i warsztatowych ze współczesnej muzyki klasycznej oraz z jazzu i muzyki improwizowanej to nowa propozycja wydawnicza Agencji planowana na jesień 2016 r. • • • • • •

ontynuacja badań Piotra Domagały nad współczesnym wykonawstwem gitarowym w swoim założeniu ma poszerzyć pole wymiany muzycznych doświadczeń i stylistycznych granic. Do udziału w nagraniu płyty zaproszony został przez kompozytora, Piotra Domagałę, jeden z najlepszych kwartetów smyczkowych – Kwartet Śląski, znany na całym świecie z wykonań i prawykonań współczesnej muzyki klasycznej. Kwartet Śląski tworzą: Szymon Krzeszowiec, Arkadiusz Kubica, Łukasz Syrnicki oraz Piotr Janosik. Muzycy zaangażowani w projekt to w większości wykładowcy Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Kompozycje, nawiązujące do tradycji muzycznej Europy, stanowią podstawę do szeroko pojętych przetworzeń, dlatego ważnym elementem dla wykonawców staje się improwizacja, pojmowana jako współczesny, komunikatywny i nadal aktualny środek ekspresji muzycznej. Utworom ekspresji dodadzą jazzowe niuanse, ale nie zabraknie też elementów i technik muzycznych wywodzących się z dwudziestowiecznej i współczesnej muzyki klasycznej. Premiera wydawnictwa zaplanowana została na październik 2016 podczas najważniejszego festiwalu gitarowego w Polsce – „ XVI Śląskiej Jesieni Gitarowej” w Tychach. •

piotr domagała

Gitarzysta jazzowy i twórca oryginalnych projektów muzycznych z pogranicza jazzu i muzyki folk, laureat mistrzowskich konkursów gitarowych. W swoim dorobku ma trzy autorskie płyty wysoko ocenione przez publiczność i krytykę. Swoją muzykę prezentował na wielu europejskich (Niemcy, Wielka Brytania, Austria, Słowacja, Francja) i polskich scenach muzycznych. Piotr Domagała jest wykładowcą klasy gitary w Instytucie Jazzu Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, gdzie w 2012 roku kwartet śląski obronił pracę doktorską. Grał i naJeden z czołowych polskich zespołów kameralnych. Istnieje nieprzerwanie od 1978 roku. Zespół grywał z czołowymi muzykami jazdoskonalił swoje umiejętności na kursach mistrzowskich prowadzonych przez artystów takich zowymi, m.in. Piotrem Wojtasikiem, kwartetów jak LaSalle, Amadeus, Juiliard, Smetana czy Berg. Repertuar Kwartetu Śląskiego Adamem Kawończykiem, Markiem to ponad 400 utworów kameralnych z XX i XXI wieku. Śląscy kameraliści dokonali ponad 100 Bałatą, współtworzył projekty muprawykonań kwartetów smyczkowych kompozytorów polskich i obcych, z czego znaczna zyczne z udziałem współczesnych część jest im dedykowana. Dziś Kwartet Śląski cieszy się międzynarodową sławą, koncertukompozytorów – Jarosława Mamjąc na estradach większości krajów europejskich oraz w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, czarskiego i Marcela Chyżyńskiego. Meksyku, Japonii, Chinach i Korei Południowej. Występował w tak renomowanych salach jak Współpracował także z Narodową Concertgebouw w Amsterdamie, Konzerthaus w Wiedniu, De Singel w Antwerpii, SchauspielOrkiestra Symfoniczną Polskiego haus w Berlinie, Tivoli w Kopenhadze, Salle Pleyel w Paryżu, Carnegie Hall w Nowym Jorku. Radia w Katowicach oraz Teatrem Nagrania zespołu można znaleźć na ponad 40 płytach, trzy z nich otrzymały nagrodę polskiego Muzycznym Capitol we Wrocłaprzemysłu fonograficznego Fryderyk za najlepsze nagranie muzyki kameralnej. wiu. Autor opracowań muzycznych Kwartet Śląski jest także laureatem wielu nagród oraz odznaczeń. Spośród najważniejdo filmów niemych realizowanych szych należy wymienić Złoty Krzyż Zasługi (1999), Orfeusz za najlepsze wykonanie utworu wspólnie z Teatrem im. J. Słowacpolskiego kompozytora podczas festiwalu Warszawska Jesień (2002), czy odznakę Zasłużony kiego w Krakowie. Kulturze Gloria Artis (2008).

festiwal

międzynarodowe warsztaty gitarowe

Do zobaczenia w Lanckoronie!

Festiwal Terra Artis • • • • • •

a drugą odsłonę Festiwalu Terra Artis i IX Międzynarodowe Warsztaty Gitarowe w malowniczej, górskiej i podkrakowskiej miejscowości zapraszamy od 14 do 24 lipca. Spotkamy się w dobrze znanym gronie wykładowców, chórem uczestników już po raz trzeci zadyryguje Petter Udland Johansen (Norwegia), natomiast warsztaty harfowe poprowadzi

czwartek, 14 lipca

Arianna Savall (Katalonia). Nie zabraknie także Bronisława Maja, który w swój indywidualny i wyjątkowy sposób zapozna nas z postacią Stanisława Barańczaka oraz Janusza Leśniaka, który wprowadzi uczestników warsztatów w świat fotografii. Ponadto spotkania, wystawy i oczywiście koncerty. Oto, co zaplanowaliśmy w programie wydarzenia:

guitar 4mation – koncert Międzynarodowy kwartet gitarowy, który tworzą Petr Saidl (Czechy), Martin Schwarz (Austria), Michał Nagy (Polska) i Martin Wesely (Austria). Gwarancja unikatowych aranżacji prezentowanych z humorem i niezwykłą kreatywnością. Zespół powstał w 1993 roku w Wiedniu, w obecnym składzie koncertuje od 2003 roku. Muzycy z wielkim powodzeniem występowali we Włoszech, Grecji, Słowacji, Czechach, Polsce, Austrii i Niemczech, a także na festiwalach gitarowych w Mikulovie, Lockenhaus, Gdańsku, Tychach, Wrocławiu, Gevelsberg, Bad Aibling. Repertuar Guitar4mation obejmuje muzykę współczesną, aranżacje utworów z epoki romantyzmu, w stylu impresjonistycznym, jak i dzieła kompozytorów hiszpańskich oraz latynoamerykańskich oraz z pogranicza muzyki klasycznej i jazzu. Oryginalne kompozycje – niektóre napisane z myślą o kwartecie – jak i niepowtarzalne aranżacje to sposób zespołu, aby zachwycić swoją publiczność. Dodatkową atrakcją są żarty muzyczne, które zespół wplata w program swoich występów. godz. 19:30 14 lipca Gminny Ośrodek Kultury wstęp wolny

piątek, 15 lipca

hedvika i dominika Švendove – koncert Hedvika Švendová to czeska gitarzystka młodego pokolenia (ur. 1996). Poza licznymi nagrodami konkursowymi ma na swoim koncie wiele występów, m. in. wykonanie Koncertu gitarowego D-dur Mario Castelnuovo-Tedesco z towarzyszeniem SouthBohemianPhilharmonic w Sali Dvořáka w Pradze oraz na takich festiwalach, jak Mikulov, Křivoklát, Forum Gitarre Wien (Austria), Tychy (Polska), Żory (Polska), Rust (Austria), Chengdu (Chiny), Ligita (Lichtenstein), Miami (USA), Bratislava (Słowacja), Balaton (Węgry), Caracas (Wenezuela). Hedvika gra także na flecie, skrzypcach i fortepianie. W 2013 roku otrzymała I Nagrodę na Czeskim Konkursie dla studentów konserwatoriów w kategorii fletu poprzecznego. Gra obecnie na ośmiostrunowej gitarze zbudowanej przez Petra Matouška. Od 2014 Hedvika jest członkiem „D’Addario family”. Podczas Festiwalu Terra Artis wystąpi wraz ze swoją siostrą Dominiką. godz. 19:30 15 lipca Gminny Ośrodek Kultury wstęp wolny

festiwal

sobota, 16 lipca

międzynarodowe warsztaty gitarowe

andrea de vitis – koncert Jeden z najbardziej obiecujących i utytułowanych gitarzystów młodego pokolenia. W ciągu ostatnich kilku lat Andrea de Vitis został zwycięzcą 25 nagród międzynarodowych festiwali gitarowych. Najważniejsze z tych osiągnięć, to pierwsze nagrody m.in. na Forum Gitarre Wien, Kutna Hora Guitar Biennale, Budapest International GuitarCompetition, druga nagroda na Sinaia International Competition; trzecie nagrody na Śląskiej Jesieni Gitarowej w Tychach. Otrzymał także „Goldenguitaraward” dla najlepiej zapowiadającego się gitarzysty roku na 18. festiwalu International Guitar Convention “Pittaluga” w Alessandrii (2013). Koncertował w wielu prestiżowych salach koncertowych we Włoszech i wielu krajach europejskich (Hiszpanii, Austrii, Niemczech, Holandii, Polsce, Czechach i na Węgrzech. godz. 19:30 16 lipca Gminny Ośrodek Kultury wstęp wolny

niedziela, 17 lipca

„stimmen / głosy“ ruth patzelt – wernisaż Artystka fotograficzka. Studiowała grę na gitarze w Konserwatorium Wiedeńskim, literaturoznawstwo i etnologię na Uniwersytecie Wiedeńskim. W roku 1989 zainicjowała Międzynarodowe Warsztaty Gitarowe w Lockenhaus (Burgenland, Austria), a w 2004, w tym samym mieście, kursy muzyki dawnej „kurz&bündig“. Prowadzi aktywną działalność koncertową jako gitarzystka i gambistka. Jest także pedagogiem w Centralnej Szkole Muzycznej w Oberpullendorf. Od 1999 roku zajmuje się fotografią. Ma na swym koncie liczne wystawy indywidualne i zbiorowe. godz. 17:00 17 lipca Dom Golonki wstęp wolny

wtorek, 19 lipca

fot. Patrycja Trzepizur

janusz strobel i anna stankiewicz – koncert Jeden z czołowych wirtuozów gitary klasycznej, kompozytor i aranżer. Karierę rozpoczął w zespołach jazzowych środowiska gdańskiego. W 1970 r. wraz z Henrykiem Alberem stworzył legendarny już Duet Gitar Klasycznych „Alber-Strobel”. Wkrótce został laureatem festiwalu „Jazz nad Odrą” we Wrocławiu, rozpoczynając szeroką działalność koncertową. Janusz Strobel współpracuje z takimi polskimi muzykami, jak Włodzimierz Nahorny, Henryk Miśkiewicz, Robert Majewski, Andrzej Jagodziński i wielu innych, tworząc różne formacje jazzowe. Jako aranżer uczestniczył w tworzeniu płyt m.in. Jacka Kaczmarskiego, Anny Serafińskiej, Hanny Banaszak, Łucji Prus. Działalność twórcza Janusza Strobla, poza muzyką dla potrzeb filmu, teatru czy niezliczoną ilością piosenek do tekstów Magdy Czapińskiej, Jonasza Kofty, Jana Wołka, Wojciecha Młynarskiego i in., obejmuje również tworzenie muzyki na gitarę klasyczną solo i z towarzyszeniem orkiestry. W 2013 r. ukazał się dwupłytowy album Anny Stankiewicz „Strobel – Kofta – Wołek”, zawierający 21 piosenek kompozytora. W Lanckoronie Janusz Strobel wystąpi z gościnny udziałem tej wokalistki. godz. 20:00 19 lipca Cafe Arka wstęp wolny

agencyjne

badanie

Badanie lokalnych centrów kultury pod patronatem AA:GAP Pierwszy w działalności Agencji projekt badawczy dotyczący sektora kultury „Lokalne centra kultury: działania a diagnozy” to przedsięwzięcie realizowane przez AA:GAP we współpracy z zespołem badawczym z krakowskiej Fundacji Warsztat Innowacji Społecznych, które w założeniu prowadzić ma do efektywniejszego wspierania działań lokalnych instytucji kultury. paulin a simonide s , łuk a s z m a źnic a

wuletni projekt badawczy, prowadzony w 2015 i 2016 roku na terenie województwa małopolskiego swoim zasięgiem obejmuje osiem centrów kultury z całego regionu. Wśród badanych są instytucje z: Borzęcina, Brzeska, Gorlic, Kamienicy, Lanckorony, Skały, Wadowic i Wieliczki. Celem działań badawczych jest analiza i opisanie praktyk zarządzania obserwowanych w badanych instytucjach kultury, a następnie odniesienie ich do licznych raportów i diagnoz, jakie opublikowane zostały w Polsce na przestrzeni ostatnich kilku lat.

Obraz ten został następnie – w ramach drugiego etapu ścieżki badawczej – odniesiony do praktyk, jakie stosowane są w ośmiu badanych centrach kultury. Wiedza na temat tych ostatnich pozyskiwana była poprzez wizyty studyjne zespołów badawczych w każdej z badanych jednostek. Podczas nich realizowane były wywiady z pracownikami oraz dyrekcją poszczególnych centrów kultury. Badani pytani byli m.in. o: zasady rządzące planowaniem i realizowaniem wydarzeń kulturalnych, ich znajomość i zainteresowanie badaniami sektora kultury oraz kierunki i sposoby podnoszenia kompetencji, jakie są przez nich podejmowane.

Zaangażowani przez Agencję Artystyczną GAP badacze dążą do znalezienia odpowiedzi na pytanie, w jakim stopniu prace ewaluacyjne prowadzone w sektorze kultury przekładają się na realne praktyki zarządzania obserwowane w instytucjach. W sposób szczególny badanie skupia się na dwóch aspektach działalności analizowanych jednostek – realizacji programu merytorycznego i rozwoju kompetencyjnym kadr kultury.

Trzecim etapem projektu jest realizowana obecnie druga seria wyjazdów warsztatowych do ośmiu – wytypowanych do przedsięwzięcia – instytucji. Podczas nich zespół badawczy stara się nie tylko pozyskiwać dodatkowy materiał analityczny, ale też realizować działania edukacyjno–szkoleniowe skierowane do pracowników odwiedzanych centrów kultury. Obejmują one przekazywanie wiedzy na temat zasad tworzenia innowacji w ofercie kulturalnej. Uczestnicy opisywanych spotkań mają możliwość zapoznania się z metodyką projektowania usług zorientowanych na użytkownika (znaną także pod hasłem „design thinking”) oraz dobrymi praktykami pozyskiwania wiedzy o własnych odbiorcach.

Jak wygląda badanie? Schemat prowadzonych prac badawczych opiera się na trzech zasadniczych etapach. Pierwszym z nich jest analiza diagnoz i raportów dotyczących działalności lokalnych centrów kultury, która obejmuje dokumenty powstające w ramach programu MKiDN „Obserwatorium kultury” i opublikowane między 2010 a 2014 rokiem. Ta część badania pozwoliła stworzyć obraz aktualnej sytuacji i specyfiki działań polskich domów kultury z uwzględnieniem tak mocnych, jak i słabych stron ich funkcjonowania.

Efekt badania Finalnym efektem prowadzonych prac będzie raport opublikowany w formie elektronicznej na początku 2017 roku. Dokument zostanie udostępniony na licencji Creative Commons, co oznacza, że dostęp do niego będzie w pełni bez-

agencyjne

rozkład jazdy

kulturalny rozkład jazdy z aa:gap czerwiec:

lipiec: • Na zdjęciu: Baner internetowy ze strony warsztatu innowacji społecznych

płatny. W dokumencie obok szerokiego spektrum ustaleń badawczych, znajdą się także rekomendacje dla Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz innych organów administracji publicznej. Zalecenia te będą wskazywać na działania, jakie należy podjąć by w sposób bardziej efektywny wspierać działalność lokalnych ośrodków kultury. Działania badawczo–analityczne prowadzone są dzięki wsparciu finansowemu udzielonemu przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu „Obserwatorium kultury 2015”. •

październik:

Sen Cienia – projekcja mandali Janusza Leśniaka z muzyką na żywo, Centrum Wystawienniczo – Kongresowe w Opolu

IX Międzynarodowe Warsztaty Gitarowe Festiwal Terra Artis w Lanckoronie

Piotr Domagała & Kwartet Śląski premiera płyty

listopad: • OEES Kraków, • Dziady Piotra „Pianohooligana” Orzechowskiego • Waglewski + • Przestrzeń dla sztuki: malarstwo Stefana Gierowskiego

Polub nas na Facebooku lub zapisz się do newslettera na stronie aagap.pl i bądź na bieżąco z wydarzeniami organizowanymi przez Agencję Artystyczną GAP.

• Śledź nas! Wszystkich, którzy chcieliby wesprzeć działania Agencji Artystycznej GAP, nawiązać współpracę albo zareklamować się na łamach naszego Biuletynu zapraszamy do kontaktu na adres: biuro@aagap.pl

warsztat innowacji społecznych Niezależna organizacja pozarządowa tworzona przez osoby, które wierzą, że mocne więzi społeczne, oraz innowacyjne wykorzystywanie istniejących zasobów w oparciu o zasadę otwartości, gwarantują skuteczne rozwiązywanie wszelkich problemów, wpływając pozytywnie na jakość życia społecznego. Rozwijanie kapitału intelektualnego, społecznego i kreatywnego, podnoszenie jakości przedsiębiorczości, a także projektowanie i wdrażanie innowacji, stanowią główny obszar działalności Warsztatu. Kierunki działań są realizowane poprzez działalność naukową – polegającą na gromadzeniu najnowszej wiedzy, realizację własnych badań, działalność publikacyjną – jak i poprzez działalność wdrożeniową.Warsztat realizuje m. in. szereg projektów szkoleniowych w zakresu kompetencji przywódczych.

Kontakt bezpośredni: Agnieszka Lakner agnieszka.lakner@aagap.pl

• Zachęcamy do śledzenia naszych wydarzeń za pośrednictwem internetowej Telewizji GAP

Na stronie www.tvgap.pl w kanale informacyjnym AA:GAP polecamy reportaże ze spektakli, koncertów, wydarzeń klubowych, wystaw, a także wywiady z twórcami. Jednocześnie zachęcamy do zapoznania się z kanałami pozostałych jednostek środowiska GAP.

REPE RTU AR 2016

CZER WIEC LIPIEC

Rewia VARIETE 03 04 05 15 16 17

I I I I I I

06 06 06 07 07 07

I I I I I I

LITTLE SHOP OF HORRORS (SKLEPIK Z HORRORAMI)

20.00 20.00 20.00 20.00 20.00 20.00

17 18 19

I I I

06 06 06

I I I

12.30 19.00 19.00

KINOTEATR MUMIO 11

VARIETE FILM SHOW 10 12 01 02 03

I I I I I

06 06 07 07 07

I I I I I

19.00 18.00 19.00 18.00 18.00

19.00

LEGALNA BLONDYNKA 25

17.30