ABSOLUUT A RCH I T ECT U U R — DESIGN — K U NST — L I F EST Y L E
N°19
H E R F S T— W I N T E R 19 — € 7
“We willen alle factoren kennen en dan een gebouw creëren waar niemand anders aan denkt.”
Damiaan Vanhoutte en Benny Govaert
Terrazzo Natural Ceramics
Atelier 10.8 - arch. Julie Thiers - Rosso Etna - fotografie CafeĂŻne.be
since 1923
STONE OLSENE - Grote Steenweg 13 9870 Olsene +32 (0)9 388 91 11 STONE LONDERZEEL - Autostrade 30 1840 Londerzeel +32 (0) 52 31 76 00 info@stone.be www.stone .be
ABSOLUUT VOORAF
CH AORDELIJK Het hoeft geen betoog dat, na 7 jaar beroepsopleiding en 34 jaar beroepsactiviteit, mijn gedachten soms vlinderen naar een niet-beroepsleven. De vakanties worden wat langer en de ochtenden wat later, wetende dat ik sowieso al geen militair afgemeten urenklopper was. Niettegenstaande de komende tien jaar pensioen helemaal niet aan de orde is, lijkt het me ondertussen duidelijk dat een slimme manier van delegeren en herstructureren de veerkracht en vitaliteit van mijn eigen vennootschap, en in het verlengde van elk creatief bedrijf (lees: een architectenbureau, een reclamebureau, …), ten goede kan komen. Jawel, de enige constante in het leven is verandering, en dat is niet anders in het bedrijfsleven. Ik heb altijd geloofd in de kernwaarden zoals die zo mooi door Southwest Airlines worden weergegeven: Warrior Spirit; Servant’s Heart; FunLuving Attitude (de ziel van een krijger; het hart van een dienaar; een neus voor plezier). Een top-downconstructie bij de structurering van een inventief, scheppend bedrijf zou de geest van deze specifieke cultuur echter sneller kunnen doen smelten dan het ijs op de Mont Blanc. Dat is precies omdat die losvaste ongedwongen cultuur het geheime ingrediënt is. Creativiteit is gebaat met een vlakke organisatiestructuur en directe en ongefilterde uitwisseling van communicatie om samen “een deuk in de wereld” te slaan, zoals Peter Hinssen stelt; een start-upcultuur in een gevestigd bedrijf, als het ware. Enkel onder die voorwaarde kan het scheppingsvermogen intact blijven. Om daar te geraken, gaan we vertrouwen op het persoonlijk initiatief, geloven in gegronde vaardigheid en alles inzetten op loyaliteit en spontane eerlijkheid. Dat deze ingrediënten een woelig parcours voorspellen in een bedrijf, nemen we er graag bij. Zonder orde kan niets bestaan, maar zonder chaos kan niets ontstaan (Oscar Wilde). In een succesvolle creatieve omgeving is het altijd zo geweest. We zullen chaordelijk zijn of we zullen niet zijn.
Anton Gonnissen ABSOLUUT aannemer én uitgever Faro Portugal, 18 oktober 2019
N°19 08
42
ABSOLUUT ARCHITECTUUR
ABSOLUUT KUNST
Govaert & Vanhoutte Architects / 02 Het gebouw waar niemand anders aan denkt
Jonge verzamelaars, grote kunst / 27 Drie beginnende collectioneurs over hun schattenjacht
Woord vooraf / 05 Chaordelijk
ABSoluut portfolio / 50 / 60 /74 Bold & Beautiful / 38 Designtoppers gaan terug naar het jaar Memphis
De Grote Post / 08 Tragisch monument van modernistische gestaltarchitectuur Binnenkijken in het atelier van Arne Quinze / 44 “Het allerliefste wil ik tuinman zijn” Lakehouse / 18 Wonen in een omhelzing met de natuur ABSoluut favourites / 37 / 53 / 63 / 81
Coverbeeld: uit de reportage ‘Binnenkijken in het atelier van Arne Quinze’, vanaf pagina 44 (Jesse Willems)
ABSOLUUT INHOUD
herfst - winter 2019
64
100
ABSOLUUT KLEUR
ABSOLUUT HOT
Van museumselfie tot selfiemuseum / 54 De impact van Instagram op kunst
Kleurrijke hotspots / 88 Winterdiptips uit binnen- en buitenland
Verstrengeld wonen & werken / 64 Privé en praktijk samengebracht in heerlijke rust
Lina Bo Bardi achterna / 92 Hedendaags design met iconische inspiratie
Column Anton / 72 De ziel van een architect is broos
Contal / 95 Het verslag van een absoluut onmogelijke uitdaging op een historische driewieler
Het elektrische rijplezier van Polestar / 76 “Minimalistisch design zit in ons DNA” De woestijn als galerie / 84 Kleurrijke highlights vanop Desert X, het kunstenfestival in Coachella Valley
Boeken / 100 Kunstige kerstboomboeken Expo / 101 De comeback van architecten en designers tentoongesteld
Govaert & Vanhoutte Cultuurcentrum De Grote Post
8
ABSOLUUT ARCHITECTUUR
Elke editie gaan twee partijen in gesprek over Belgische architectuur. Deze keer trekt Anton Gonnissen, zaakvoerder van ABS Bouwteam en uitgever van dit magazine, met Govaert & Vanhoutte Architects naar zee. Met hun keuze voor het modernistische, voormalige Oostendse postgebouw uit 1953 leggen Benny Govaert en Damiaan Vanhoutte niet alleen het tragische verhaal van Gaston Eysselinck bloot, BelgiĂŤs meest radicale avantgardearchitect, maar ook hun radicale pleidooi voor gestaltarchitectuur en hun liefde voor suprematistische kunst.
9
Tragisch monument van modernistische gestaltarchitectuur
10
DE GROTE POST
Al bijna een kwarteeuw werken Benny Govaert en Damiaan Vanhoutte aan residentiële, publieke en bedrijfsrealisaties waar functie, esthetiek en omgeving in totale harmonie samenkomen. Voor ABS Bouwteam viel die puzzel samen in Domus Aurea, het internationaal bekroonde multiresidentiële project in de Gentse Vlaanderenstraat dat door Govaert & Vanhoutte werd ontworpen. Als er iemand in België het pad heeft geëffend voor dit Brugse architectenduo, dan is het Belgiës interbellumarchitect Gaston Eysselinck wel. Zijn oeuvre bleef beperkt, met het oude postgebouw in Oostende als zijn magnum opus. Het was de laatste keer dat hij zijn visie met radicale gedrevenheid doordrukte: een visionaire synthese van architectuur en kunst, van ondogmatisch denken, van architectuur die zijn tijdloosheid dankt aan de som van functie, vorm, materiaal en omgeving. Daarna stapte hij uit het leven.
“Ik las onlangs het boek ‘Waagstukken’ van de Vlaamse dichteres Charlotte Van den Broeck, met zelfmoordverhalen van architecten”, motiveert Benny Govaert de keuze van Govaert & Vanhoutte Architects voor het oude postgebouw in Oostende. “Het deed me beseffen dat net zoals bij een gebouw, de inhoud van een gedicht onlosmakelijk verbonden is met zijn context. Net als bakstenen kan je woorden niet lostrekken uit het verhaal waarin ze zijn geschreven. Dat is wat Damiaan en ik ook bewonderen aan het werk van Gaston Eysselinck. Als jonge architect was hij geïnspireerd door de stijl van het Nieuwe Bouwen in Nederland en het werk van Le Corbusier in Frankrijk. Maar in plaats van zijn inspiratiebronnen te copy-pasten, vertaalde hij hun visie naar een Belgische context. Dat getuigt van lef en genialiteit.”
11
Amper 22 jaar was Eysselinck toen hij zijn eigen woning ontwierp in het Miljoenenkwartier in Gent. Op een uiterst moeilijk bouwperceel etaleerde hij zijn vernieuwende kijk op ruimtelijke ontwikkeling. De architectenwoning werd gebouwd in zijn periode van ‘witte woningen’, wordt in de volksmond de ‘witte blok’ of de ‘bunker’ genoemd, en staat vandaag bekend als een van de boeiendste woningen van België. De Gentenaar ontwierp ook een serie stalen buismeubelen voor zijn witte bunker, die later in productie kwam onder de naam FRATSTA (Fabriek van Rationele Staalmeubelen). De productie kwam helaas niet op gang en FRATSTA verdween van de Belgische markt, maar de meubelen behoren wel tot de beste Europese ontwerpen. Een deel ervan bevindt zich vandaag in het Design Museum in Gent. Verder werd zijn ‘Woning Peeters’ in Deurne uit 1932 – een variant op het Citrohan-type van Le Corbusier – dit jaar bekroond tot mooiste woning van Antwerpen. En met zijn reeks kleine en compacte rijwoningen introduceerde Eysselinck een nieuwe typologie van huisvesting in België. De gevelcompositie, nieuwe indeling van de woning met de keuken aan de straatzijde en de verbinding van eet- en woonkamer met de tuin zijn maar enkele ingrepen die het wooncomfort voorgoed zouden verbeteren.
“Een gebouw moet karakter hebben, en dat wordt altijd mee gevormd door zijn omgeving. Het totaalplaatje noemen we ‘gestalt’ en dat heeft Eysselinck hier op een meesterlijke manier gerealiseerd.” - BENNY
Jo Maes, een oud-leerling van Gaston Eysselinck, ontwierp de keramische reliëfs die de beschermde lokettenzaal sieren.
12
Witte bungalow van Neutra In de jaren dertig zei Eysselinck de bepleisterde architectuur geleidelijk aan vaarwel en koos hij meer voor baksteen en natuursteen, échte Belgische, duurzame materialen. Voor de gevel van het postgebouw koos hij blauwe hardsteen en graniet. De raamkozijnen werden dan weer afgewerkt met brons. “Hoeveel keer werd de witte, Californische bungalow van Richard Neutra wereldwijd niet gekopieerd?”, zucht Benny. “Nochtans is die enkel relevant te midden van de Nevadawoestijn. Een gebouw moet karakter hebben, en dat wordt altijd mee gevormd door zijn omgeving. Het totaalplaatje noemen we ‘gestalt’ en dat heeft Eysselinck hier op een meesterlijke manier gerealiseerd. Voor hem maakte ook kunst daar onlosmakelijk deel van uit”, aldus Benny. “Het plaatje klopt. Dit gebouw heeft geen uitleg of verhaaltjes nodig. Het staat er.” Wanneer Anton vraagt of functionaliteit en esthetiek wel altijd samengaan, antwoordt Damiaan: “Dit gebouw werd inderdaad verweten te exclusief functioneel te zijn, maar dat is een misvatting. Net zoals Eysselinck geloven wij dat je als architect moet starten vanuit de functionele analyse van het programma en de omgeving om te eindigen in een abstract ontwerp dat het mathematische en het esthetische overstijgt. Het is een vorm
In 1981 werd de voorzijde van het postkantoor erkend als beschermd monument.
van suprematisch denken, voor het eerst geïntroduceerd door kunstenaar Kazimir Malevitsj. We streven ernaar om alle factoren te kennen en dan een gebouw te creëren waar niemand anders aan denkt. Na een gegronde analyse komt het gevoel, het irrationele naar boven, en dat geeft net een iconisch aspect aan een creatie. We blijven dus niet in het functionele steken. We gaan er wel doorheen maar met een toegevoegde, suprematistische waarde.” Zijn de rol en de persoon van de architect in zo’n ontwerp dan niet te overheersend, vraagt Anton zich luidop af. Benny: “Als je als architect wil tonen dat het gebouw jouw signatuur draagt, maak je eigenlijk al een fout. Veel jonge architecten die zich koste wat het kost willen profileren, slaan daar de bal mis. Een goede architect werkt objectief en neutraal en haalt potentieel uit wat aanwezig is. Als je in het ontwerp zaken kan weglaten die niets te maken hebben met de plek of het gebouw, dan kan je er ook geen respect voor hebben. Een stagiaire vroeg zich onlangs af waarom wij bij aanvang van een nieuw ontwerp niet naar het werk van andere architecten kijken. Ons enige grote voorbeeld is Mies van der Rohe. Verder voelen wij niet de behoefte om te gaan spieken. (lacht)”
13
Moegetergde held “Ik vind het een prachtig gebouw”, mijmert Anton terwijl het trio voor de modernistische mastodont staat. “Hoe leg je zoveel dynamiek in zo’n gigantische gevel?” “De verhoudingen verwijzen naar de klassieke bouwkunst”, aldus Damiaan. “En daarin schuilt de kwaliteit van het gebouw. Ook binnen zie je de kunde van Eysselinck om mooie ruimtes te creëren: hij speelt met licht, kiest voor openheid waar nodig en ondersteunt die ruimtelijke kwaliteit met de juiste materialen. Da’s pas metier. Het maakt dit gebouw tijdloos en tot op vandaag nog steeds relevant.” Gaston Eysselinck verdedigde zijn visie met onvermoeibare volharding en dat was nodig, want het ontwerpproces evolueerde na verloop van tijd naar een clash met het stadsbestuur en de bevoegde commissies. Zeker de beslissing om het monumentale beeldhouwwerk van Jozef Cantré te schrappen, leidde tot ongenoegen bij de gestaltarchitect. Eysselinck vond dat een verminking van zijn ontwerp, want volgens hem vormt het beeldhouwwerk één geheel met het gebouw. Wanneer de architect de opening van het postkantoor dreigt te verhinderen als het beeldhouwwerk er niet komt, wordt het contract met Eysselinck verbroken en wordt hem verboden de werf nog te betreden. Benny: “In het geval van
14
Eysselinck maakten de overheidsdiensten het programma steeds zwaarder en transformeerden ze het totdat de architect zou opgeven. Ik denk dat hij gevochten heeft om zijn ontwerp zo ver mogelijk te krijgen, maar verder dan het onthaal is hij niet meer gekomen. De achterzijde van het gebouw heeft hij uiteindelijk uit handen moeten geven.” De genadeslag voor de moegetergde architect komt er echter in oktober 1953, wanneer zijn vriendin overlijdt aan kanker. Eysselinck blijft ontredderd en met financiële moeilijkheden achter en enkele maanden later, op 6 december, stapt de architect uit het leven. Hij maakte de inhuldiging van het gebouw waar hij jaren voor gestreden had niet meer mee.
“Zie de kunde van Eysselinck om mooie ruimtes te creëren: hij speelt met licht, kiest voor openheid waar nodig en ondersteunt die ruimtelijke kwaliteit met de juiste materialen. Da’s pas metier. Het maakt dit gebouw tijdloos en tot op vandaag nog steeds relevant.” - DA M I A A N
15
Postume erkenning Voor het gebouw was het nog tot in 1963 wachten op erkenning. In dat jaar werd het beeldhouwwerk van Cantré alsnog geplaatst. Erna werd het gebouw erkend als een van de krachtigste architectonische prestaties van de naoorlogse periode in België. In 1981 werd de voorzijde van het postkantoor erkend als beschermd monument. Het postgebouw sloot de deuren in 1999, maar heropende in december 2012 na de nodige renovatiewerkzaamheden als Cultuurcentrum De Grote Post. Benny: “Ook dat een gebouw zonder veel functionele wijzigingen herbestemd kan worden, is duurzaamheid. Eysselinck hechtte er toen al veel belang aan, en het is ook vandaag nog steeds razend relevant.”
“Ook dat een gebouw zonder veel functionele wijzigingen herbestemd kan worden, is duurzaamheid. Eysselinck hechtte er toen al veel belang aan, en het is ook vandaag nog steeds razend relevant.”
- BENNY
16
SPECIAALZAAK IN EXCLUSIEF DESIGNMEUBILAIR EN MAATWERK SPECIAALZAAK IN EXCLUSIEF SPECIAALZAAK IN EXCLUSIEF DESIGNMEUBILAIR EN MAATWERK DESIGNMEUBILAIR EN MAATWERK
GROOTSTE KNOLL EDRA - CLASSICON - MOOOI -WALTER INDERA - ARPER - FRITZ HANSEN - FLOSCOLLECTIE - JOV - LA PALMA - VAN ROSSUM - VITRA -...
ITALIA GCASSINA R A N D S -UKNOLL I T E D EINT S I G-NB&B EOO S
- WALTER KNOLL - DE SEDE - ARTISAN - MDF ITALIA - PASTOE - CARL HANSEN - ARCO -
CASSINA - KNOLL INT - B&B ITALIA - WALTER KNOLL - DE SEDE - ARTISAN - MDF ITALIA - PASTOE - CARL HANSEN - ARCO -
EDRA - CLASSICON - MOOOI - INDERA - ARPER - FRITZ HANSEN - FLOS - JOV - LA PALMA - VAN ROSSUM - VITRA -... GROOTSTE WALTER KNOLL COLLECTIE
GROOTSTE WALTER KNOLL COLLECTIE
2000 m2 toonzaal
HOME ART interior design
LAKE
18
HOUSE Een meer, een drassige wei met paarden, meer dan ĂŠĂŠn moeras, en een wandelpad dat overgaat in natuur- en Leiegebied: ze bepalen het uitzicht en de wijdere omgeving van Lakehouse nabij Gent. Wie de woning binnenstapt, ontdekt al snel dat de stapeling van strakke zwartwitvolumes veel meer in zijn mars heeft dan het vormen van een architecturaal stijlstatement. Lakehouse is een cocon die, in een stevige omhelzing met de natuur, in elke ruimte voor een andere woonbeleving zorgt.
19
“Door het uitgekiende spel van volumes en doorzichten wordt het daglicht de klok rond aan het werk gezet om binnen voor de juiste sfeer te zorgen.”
Het cliché doorbroken: minimalistische zwartwitarchitectuur hoeft niet kil te zijn. Daar heeft in Lakehouse de speling van het licht een belangrijk aandeel in. Eigenaar Nicolas Vantomme — fotograaf en regisseur van beroep — dokterde het met zijn achtergrond in architectuur minutieus uit en stemde er de schetsen van zijn ontwerp op af. In samenwerking met ABS Bouwteam en Ai&M architecten werd het ontwerp verfijnd en het bouwproces op gang getrokken. Lakehouse groeide uit tot een uitgekiend spel van volumes en doorzichten dat het daglicht de klok rond aan het werk zet om binnen voor de juiste sfeer te zorgen. “’s Ochtends rijst de zon vanachter de vijver en vervolgt ze haar route langs onze westgevel om te verdwijnen via de achtertuin. Langs deze as vind je dus voornamelijk glasgevel, een voor- en zijterras en als sfeervolle eyecatcher een eeuwenoude boom met schommel”, aldus de bouwheer.
20
Nochtans woonde het gezin voor hun verhuis in een loft met zicht op de Gentse skyline. Het gebrek aan privacy en geluidsdichtheid zegden de jonge ouders met plezier vaarwel, maar aan de ruimtelijkheid hielden ze vast in het ontwerp. “Ik hou ervan om in mijn huis ergens ‘naartoe te moeten wandelen’. Zo zou je op de bovenverdieping via de hal met een rechtstreekse deur de badkamer kunnen binnenstappen, maar we verkozen om een U-beweging te maken langs de hal en een gang met inmaakkasten. De leefruimte tekenden we aanvankelijk in twee delen, maar toen we merkten dat we van aan de eettafel ons zicht op de tuin zouden verliezen, hebben we de tussenmuur gehalveerd. En in elke uithoek van de woning hebben we vrij zicht tot aan de andere uithoek. Dat aspect van het loftgevoel konden we niet missen.”
21
BRENGER VAN INTIMITEIT
Ondanks alle openheid is het gezelligheid troef in Lakehouse. Daarvoor zorgen vooral de toegepaste materialen. Het strakke karakter van het interieur met witte muren en meubels en afwerkingen in zwarte aluminium werd verzacht door onder meer de keuze voor parketvloer doorheen de woning, houtfineer voor de maatwerkkasten in de keuken, stucwerk met grijze aspecto concreto in de badkamer en hier en daar een bronsdetail in lichtdesign. Maar de grootste brenger van intimiteit in de woning van Nicolas en Valerie is ongetwijfeld de natuur. Binnen of buiten ontbijten met zicht op de vijver, op de eerste verdieping slapen met een infinitygevoel dankzij het ongebreidelde zicht op de rijpe natuur en het moeraslandschap of werken met een stel weelderige bomen dat via een muurvullend venster als een kunstwerk je home office siert: de natuur houdt Lakehouse in een stevige omhelzing. Ook achteraan wordt de tuin van de woning omzoomd door een karaktervol minibosje. Tuinarchitect Frederiek Snaet leverde op zijn beurt een bijdrage door het aanwezige groen aan te vullen met lage beplantingen en een fijne selectie meerstammige boompjes met een vloeiende snit en nonchalante look. Of hoe een harmonie tussen architectuur en omgeving van een huis een thuis maken, maar ook een beleving. “Als je me zoekt, dan vind je me vooraan met een koffietje op het terras. Het is mijn favoriete plek�, besluit Nicolas. Het strakke karakter van het interieur werd verzacht door onder meer de keuze voor parketvloer doorheen de woning en houtfineer voor de maatwerkkasten in de keuken.
22
Binnen of buiten ontbijten met zicht op de vijver, op de eerste verdieping slapen met een infinitygevoel dankzij het ongebreidelde zicht op de rijpe natuur en het moeraslandschap of werken met een stel weelderige bomen dat via een muurvullend venster als een kunstwerk je home office siert: de natuur houdt Lakehouse in een stevige omhelzing.
23
Mape staat voor derde generatie interieurbouwers, ultramodern machinepark, gebruik van duurzame materialen, innoverend team interieurarchitecten en esthetiek in harmonie met functionaliteit.
Live mape. Live more.
Hoofdvestiging & fabriek Baardegemstraat 13 9420 Erpe-Mere Showroom Aalter Urselseweg 51 9880 Aalter 053/60 30 60 info@mape.be www.mape.be
KITCHEN AND INTERIOR
Carpentier levert aan de high-end klant duurzaam en sterk massief hout voor design en architecturale toepassingen en constructies, zowel binnen als buiten.De opbouw met intelligente systemen resulteert in een unieke beleving voor de eindklant en een grote tijdswinst voor de plaatser.
Carpentier Hardwood Solutions Abeeldreef 15, 8760 Meulebeke +32 (0)51 62 24 90 www.carpentier.be
WE BUILD THIS MAGAZIN E
CONTENT | PR | BRANDING W W W. S AV V Y. B E
Dat het juiste kunstwerk een interieur een extra dimensie geeft, weten Roxane Baeyens, Ann Cesteleyn en Astrid Bonduel als geen ander. Ze begonnen met het verzamelen van kunst toen ze amper twintig waren en hebben intussen elk een bijzondere collectie bijeengesprokkeld. Namen als John Baldessari en Jan De Maesschalck vormen daarin geen uitzondering.
JONGE VERZAMELAARS, GROTE KUNST
27
ASTRID BONDUEL
°1976 / Gent / kreeg een van haar eerste werken, een schilderij op hout van Marc Angeli, als verlovingscadeau / intussen telt haar collectie een honderdtal werken / een van haar favorieten is het werk van Almudena Lobera dat op haar arm staat getatoeëerd
28
“Een goed kunstenaar is geen meetbaar gegeven en wie oordeelt over een werk komt nooit helemaal los van zijn eigen subjectieve blik. Een oordeel over kunst mag dus nooit puur vanuit een intellectualistische benadering voortvloeien en moet een wisselwerking vormen met de intuïtie. Een sterk werk slaagt erin los te komen van alles en iedereen, inclusief de maker en zijn intenties. Zo krijgt het stuk een eigen autonomie. Ons huis is geen expositieruimte waar je afstandelijk en contemplatief naar werken kijkt. De werken maken deel uit van de alledaagse omgeving waardoor we er ons letterlijk op een heel andere manier toe gaan verhouden. Zo staat er op het kookeiland een werk van Atelier Pica Pica en hangen werken in de kamers van de kinderen zij aan zij met voetbaltruitjes en posters van superhelden. In ons nieuwe huis zullen we wel een tentoonstellingsruimte hebben omdat de specifieke architectuur van de woning - veel glas en weinig muren - ons daartoe dwingt. We wilden vermijden dat onze kunstcollectie de architectuur zou beperken tot een louter technische uitvoering. Daarom vroegen we de architect bewust om bij het ontwerpen van het huis geen rekening te houden met onze verzameling.”
Aan de muur bij Astrid: het fijne werkje ‘Railroad Story’ van Kasper Devos.
29
Ann is een grote John Baldessari-fan met hier zijn werk ‘Stairway, Coat and Person’.
30
“Kunst zit sterk verweven in mijn leven. Vakanties plannen we rond het ontmoeten van bepaalde kunstenaars en het bekijken van tentoonstellingen of werken. Ook al mijn vrienden zijn er actief mee bezig. Kunst leert je om de dingen vanuit een ander perspectief te zien en die openheid is volgens mij een fundamentele kwaliteit in het leven. Mijn eerste werk kocht ik op mijn achttiende: een tekening van Sol LeWitt met vier variaties op eenzelfde kubus. De aankoop ervan kan je gerust een statement noemen. Ik wilde radicalere keuzes maken dan gangbaar was in mijn omgeving. Zowel mijn ouders als overgrootouders waren met kunst bezig, maar hadden vooral interesse in oudere werken. Met de tekening van LeWitt wou ik ze tonen dat kunst niet noodzakelijk een portret of een landschap hoeft te zijn. Ik hou vooral van minimalisme en conceptuele kunst. Daarnaast probeer ik zoveel mogelijk werken te kopen van kunstenaars uit mijn eigen generatie. Omdat zij doorheen hun leven met dezelfde thema’s en problematieken werden geconfronteerd, kan ik mezelf makkelijker in hun werken herkennen. Een verzameling moet voor mij ook meer zijn dan de som der delen. Ze moet die delen kunnen overstijgen en een samenhangend verhaal vertellen. Daarnaast moet een kunstenaar ook een zekere gedragenheid hebben voor ik een van zijn werken koop.”
ANN CESTELEYN
°1978 / Brussel / kocht haar eerste werk, een tekening van Sol LeWitt, toen ze achttien jaar was / intussen telt haar collectie 140 werken / tot haar favorieten behoren een werk van John Baldessari en een fotografisch werk van Wolfgang Tillmans
31
ROX ANE BAEYENS
°1986 / Westrem / kocht haar eerste werk, een tekening van Jan De Maesschalck, toen ze tweeëntwintig was / intussen telt haar collectie achttien werken / een print van Ruben Bellinkx is haar favoriet
32
“Kunst is voor mij een echte passie, een roeping zelfs. Ik ben erdoor gebeten en geloof in de meerwaarde ervan voor de wereld. Als mens hebben we niet alleen brood en water nodig, maar ook iets dat troost en perspectief biedt en dat aanzet tot denken. Dat is wat kunst voor mij doet. Mijn eerste werk was een tekening van Jan De Maesschalck waarop modellen te zien zijn die boodschappentassen dragen gevuld met boeken. Het idee dat je ook aandacht kan hebben voor je uiterlijk zonder oppervlakkig te zijn, sprak me meteen aan. Naast herkenbaarheid is ook het esthetische aspect voor mij cruciaal. Meestal weet ik voor ik een werk koop al waar ik het in ons interieur wil integreren. Nieuwe aankopen gebeuren eerder impulsief en aan die impulsiviteit kan mijn echtgenoot zich wel eens ergeren. Zo droom ik al een tijd van een van de met bladgoud bedekte boeken van Dora García, maar mijn man heeft een koopstop ingelast om de verdere werken aan ons huis te kunnen bekostigen. Anders had ik me al lang op de wachtlijst gezet. (lacht) Het favoriete stuk uit mijn collectie is op dit moment een print van Ruben Bellinkx waarop drie honden spelen met een stoel. Ik was er destijds op slag verliefd op en kan me niet inbeelden dat ik dat ooit niet meer zou zijn.”
Ook in de collectie van Roxane: ‘Last Pogo in Veurne’ van Damien De Lepeleire
33
Woodstoxx staat voor eigen productie en plaatsing van parket, houten terras, gevel-, plafond- en wandbekleding. Wij brengen de warmte van hout op een innovatieve manier in uw project. Grote of kleine projecten? Wij denken vooral in termen van geslaagde projecten. instagram.com/woodstoxxbe
Nicolas Vantomme Photography
tuinarchitect Frederiek Snaet M o l e n s t ra a t 5 2 c 9 8 6 0 B a l e g e m ( O o s t e rz e l e ) 09 362 80 62 info@tuinensnaet.be w w w.t u i n e n s n a e t . b e
“
Alsan Valcke | Industrielaan 1, 9900 Eeklo Alsan Blanco | Kwatrechtsteenweg 113, 9230 Weeeren Alsan Smeulders | Brasschaatsteenweg 268, 2920 Kalmthout
www.valcke.be
| www.crissnarubineeerie.com
A B S O L U U T FAV O U R I T E S
gesofisticeerde stilte
© Annick Vernimmen
Francesco Balzano werkte zeven jaar als architect, raakte toen gefascineerd door wat je allemaal kan doen op kleinere schaal en gooide het roer om. Toch kan je nog duidelijke sporen van zijn ‘eerste carrière’ terugvinden in zijn objectontwerpen. Zo is er de Antica-bank. Dit zachtroze meubelstuk bestaat uit drie simpele vormen: twee steunpilaren waarop een langwerpig, gericheld zitvlak rust. De doorzichtige epoxy giethars geeft het simpele design een moderne, speelse aura. Sculpturaal, minimalistisch en – zo kenmerkend voor een architect – monolithisch zijn de sleutelwoorden van Balzano’s designs. In tegenstelling tot veel andere designers (maar in overeenkomst met de meeste architecten), begint de jonge Fransman zijn ontwerppraktijk niet met materiaalexperimenten, maar met tekeningen. Als het concept helder is, volgt het materiaal vanzelf. Zelf zegt Balzano graag dat hij ‘de stilte’ opzoekt in zijn meubelobjecten. Deze staat voor hem gelijk aan een tijdloze schoonheid: gesofisticeerd en puur. Een beetje zoals Brancusi’s sculpturen of Donald Judds kunstwerken – twee van Balzano’s inspiratiebronnen.
37
BOLD & BEAUTIFUL TERUG NAAR HET JAAR MEMPHIS In 1981 pionierde de Italiaanse architect Ettore Sottsass met zijn Memphisgroep, een stijlbeweging die organisch design en grafische colourblocking losliet op de toen overheersende strakke, functionele interieurwereld. Vandaag zien we, na jaren van sober Scandinavisch design, opnieuw invloeden van die periode de woonkamers binnensijpelen.
38
1. Stilla poef - AYTM - € 360 - flow-interior.be 2. Stilla tapijt - AYTM - € 339 - flow-interior.be 3. Bolder Seat - leather version - destroyers / builders - € 1360 - destroyersbuilders.com
1. Bold chair - blue moustache - € 420 - clouds9000.com 2. Tapijt Bleeding Colours 2 - Christoph Hefti - op aanvraag - maniera.be 3. Columbus table - Productora - € 750 - maniera.be 4. Varia vaas - AYTM - € 119 - flow-interior.be
39
1. Pillow - Et Al. - € 345 - flow-interior.be
1. One globe lamp - Atelier Areti - € 855 - clouds9000.com 2. Capsule tafel - Fragmenture - € 400 - fragmenture.be 3. Bold bench - black - € 620 - clouds9000.com
40
ST Y LING MEMPHIS COLOURS
1. Kamer Paolo - Stool - ARCHITECTEN DE VYLDER VINCK TAILLIEU - € 1800 - maniera.be 2. Capsule tafel - Fragmenture - € 350 - fragmenture.be
41
Vloer- en wandtegels Natuursteen en keramiek Eigen plaatsingsdienst
Nieuwe showroom: Steenovenstraat 12, Tielt - 051 40 28 24 - www.cortvriendt.com
Binnenkijken in het atelier van BelgiĂŤs kleurrijkste kunstenaar
ARNE QUINZE 45
Nog tot februari kleurt ‘My Secret Garden’ van Arne Quinze de site van Calatrava’s ‘Ciudad de las Artes y las Ciencias’ in Valencia. De reeks robuuste sculpturen stelt een fragiele bloementuin voor en is de artistieke vertaling van Quinzes belangrijkste missie: steden kleurrijker en menselijker maken.
46
JARENTACHTIGGRAFFITI
“Niet alleen voor mij, maar ook voor een architect in wording is de tuin de belangrijkste plek. Steden zijn grijs, en mensen zijn alle connectie met de natuur en met elkaar kwijt. De natuur is zo verfijnd en divers: dat is absolute schoonheid.”
“De dag dat we steden bouwen die even divers en gebalanceerd zijn als de natuur, kunnen we menselijker leven. Daar verlang ik naar.” Belgiës kleurrijkste kunstenaar Arne Quinze staat in het midden van de herfstige wildtuin voor zijn atelier in Sint-Martens-Latem en houdt een verweerde bloem in zijn hand. “Niet alleen voor mij, maar ook voor een architect in wording is de tuin de belangrijkste plek. Steden zijn grijs, en mensen zijn alle connectie met de natuur en met elkaar kwijt. De natuur is zo verfijnd en divers: dat is absolute schoonheid.” Het zwart geschilderde atelier in hoevestijl is omringd door bomen, bloemen en planten. Zelfs de muren zijn begroeid met klimgroen en één muur werd omgetoverd tot een mural met kleurrijk Murano glas die samen een bloemenveld – what else? – voorstellen. “Ik wil graag de haag vooraan weg, want ik hou van openheid. Elke voortuin zou open moeten zijn”, vertelt Quinze. “Die van ons onderhouden we zelf met het hele team. Iedereen zit met zijn handen in de aarde, want dat zorgt voor connectie.” Niets verraadt dat achter Quinzes rock’n-rollfaçade – zwartgekleed en armen vol tattoos – een natuurliefhebber schuilt. “Het allerliefste zou ik tuinman zijn. Ik ben een natuurfreak en beleef de natuur dan ook het liefst in extremen.” Rock-‘n-roll. Dan toch. “Ik heb al veel jungles doorkruist en heb dat gedaan met een groeiend respect voor het ingenieuze systeem dat alles in evenwicht houdt.”
In de jaren tachtig zaaide Quinze de eerste kiemen van zijn artistieke carrière als graffitikunstenaar in Brussel. “Ik verhuisde van Driekapellen, een West-Vlaams gehucht dat ondertussen niet meer bestaat, naar de hoofdstad. Toen ik daar aankwam, was ik zo ontgoocheld. Brussel was grauw, ronduit lelijk eigenlijk. Graffiti spuiten deed ik om te revolteren tegen het monotone karakter van de stad. Het was mijn manier om een dialoog met de wereld aan te gaan.” In de loop der jaren ruilde Quinze de stadsmuren in voor schilderijen en sculpturen en daar wordt hij vandaag internationaal voor geprezen: van Mumbai over Shanghai tot Tomorrowland, Burning Man en het strand van Oostende. En hoewel hij vaak in privéopdracht werkt, heeft hij nog steeds het liefst de grootstad als decor. Zoals in Valencia: “Ik wil allesbehalve een architect zijn, maar toen ik voor de eerste keer de locatie bezocht, de Stad van de Kunst en Wetenschap, was ik overweldigd door het organische werk van Calatrava. Ik streef er altijd naar om een zo groot mogelijke impact te hebben met mijn werk, maar daar werd ik gedwongen om op een andere manier te denken. Ik kon de kracht van zijn architectuur onmogelijk overtreffen. Dat heb ik ook met de gebouwen van Gehry. Dat is kippenvel, elke keer opnieuw. En net zoals de paarse bloemetjes die ik in de jaren negentig na vier weken zwerven door de oneindig zwarte lavavelden in IJsland plots zag opduiken, wilde ik met mijn ‘Secret Garden’ in het witte landschap van Calatrava het eerste toefje kleur zijn dat zich uit zijn architectuur naar boven wurmt.”
‘My Secret Garden’ van Arne Quinze op de site van Calatrava’s ‘Ciudad de las Artes y las Ciencias’ in het Spaanse Valencia.
47
STALEN BLOEMEN EN EEN VINTAGE BIKE Niet alleen zijn tuin, maar ook zijn atelier staat vol met bloemen, weliswaar in de vorm van tekeningen, maquettes en schilderijen van studies en lopende projecten, die later zullen uitgroeien tot robuuste, stalen bloemen. “Vijftien jaar geleden ben ik begonnen met metalen te plooien. Het heeft me immens veel onderzoek gekost om tot het resultaat van vandaag te komen. Ik heb een grijpmachine nodig met een bek van meer dan vier ton, die het staal als het ware verfrommelt tot een soort organisch gevormde cones. Die breng ik samen in een welbepaalde compositie van staal en aluminium die tot in het detail door mijn ingenieurs wordt uitgedokterd. Daarna verf ik ze zeer intuïtief tot monochrome of veelkleurige bloemen. Het creëren van spanning in mijn werk vind ik heel belangrijk: tussen de sterkte van het materiaal, de kracht van het maakproces en de fragiele uitstraling van de bloemensculpturen, maar ook doordat we altijd tot het uiterste gaan in onze zoektocht naar de juiste composities. Door het zo te laten lijken dat de installaties net dat tikkeltje uit evenwicht zijn, creëren we spanning bij wie ernaar kijkt.”
48
Niet alleen zijn tuin, maar ook het atelier staat vol met bloemen, weliswaar in de vorm van tekeningen, maquettes en schilderijen van studies en lopende projecten, die later zullen uitgroeien tot robuuste, stalen bloemen.
BEZETEN DOOR PASSIE Wonen en werken lopen duidelijk door elkaar ten huize Quinze. Wie de deur van het atelier sluit, komt terecht in een bijzondere aaneenschakeling van leefruimtes die net als zijn atelier gevuld zijn met stapels boeken, non-conformistische composities van schilderijen en beelden, tal van uiteenlopende parafernalia en uitspattingen van kleur. En ook in het privégedeelte van de woning staat de zoektocht van de kunstenaar naar connectie centraal. “Mijn huis is niet alleen een verzamelplaats voor reissouvenirs, maar ook een plaats van ontmoeting. Naast mijn medewerkers is het hier ook een komen en gaan van mijn vijf kinderen. ’s Ochtends weet je niet met hoeveel je aan tafel gaat zitten. En zo heb ik het graag, dit is een open huis.”
Wonen en werken lopen duidelijk door elkaar ten huize Quinze. Wie de deur van het atelier sluit, komt terecht in een bijzondere aaneenschakeling van leefruimtes die net als zijn atelier uiteenspatten van kleur.
49
LICHTSCHOUWSPEL IN DE BERGEN Uitvoerder: James Turrell Opdrachtgever: Horizon Field in samenwerking met galerie Häusler Contemporary Jaar: 2018 Locatie: Lech am Arlberg Al sinds de jaren ‘70 bouwt de Amerikaanse kunstenaar James Turrell over de hele wereld Skyspaces: kamers waar je door een vierkante of ovale opening naar de hemel kijkt. Toch is de Skyspace in Lech extra speciaal: die bevindt zich sinds vorig jaar namelijk bovenop een berg, net boven de boomgrens. Via een ondergrondse tunnel van 15 meter lang kom je in de daadwerkelijke installatie waar je van een spectaculair uitzicht op de ruwe omgeving geniet. Een speciaal belichtingsprogramma kleurt de ruimte afwisselend paars, blauw en roze. In combinatie met de ronde hemel erboven, ervaar je de bergen als nooit tevoren: als een echt kunstwerk.
ABSOLUUT PORTFOLIO
Voor gezellige warmte in koude winterdagen!
...als duurzame partner in warmtepompen & klimatisatie Met meer dan 10 jaar ervaring in de installatie van warmtepompen, zonneboilers, airco, klimatisatie en sanitaire installaties, bieden wij een duurzame oplossing voor al wie op zoek is naar een gezonde leefomgeving, binnen een goed geĂŻsoleerde woning. We helpen u graag op weg met het juiste advies op maat van uw eigen woonproject.
Meersbloem-Leupegem 50 Oudenaarde t 055 61 62 63 - www.hecotec.be
A B S O L U U T FAV O U R I T E S
de sneaKer als couturecollage Je koopt een paar sneakers, draagt ze een jaar of twee tot ze bijna uit elkaar vallen, gooit ze weg en schaft een nieuw paar aan. Dit moet anders kunnen, vond Helen Kirkum. De in Londen wonende ontwerpster verzamelt afgedragen schoenen en reconstrueert ze tot nieuwe sneakers. Zolen, veters, stukken leer, mesh en neopreen worden op één hoop gegooid, waarna Kirkum deze losse onderdelen met de hand weer aan elkaar naait. Voor de ontwerpster is het eindresultaat evenveel een sneaker als een collage, of zelfs een sculptuur. Deze manier van werken is volgens Kirkum alleen mogelijk omdat ze zelf geen ‘sneakergek’ is en de schoen niet op een voetstuk plaatst. Hierdoor kan ze spontaan en vrij het experiment aangaan: in plaats van een sneaker, ziet Kirkum vormen, kleuren en elementen. Het heeft iets punkachtigs en anarchistisch om een object zo te ontdoen van zijn originele bedoeling. Tegelijk haalt de ontwerpster haar inspiratie uit een kunstenaar als Egon Schiele, wiens werken vaak onaf lijken. De grote modeweken in Parijs en Londen en sneakermerken als Reebok lopen ondertussen weg met Kirkums upcycled sneakers, misschien nog wel het meeste omdat ze voor een andere visie van ‘nieuwheid’ staan. Met hun rafelige look zijn ze het tegenovergestelde van de witte, glimmende sneakers die je in de schappen ziet staan, maar toch hebben ze hetzelfde gevoel: fris en o-zo-cool.
53
VAN MUSEUMSELFIE TOT SELFIEMUSEUM
Van de skyspace van James Turrell in het MHKA in Antwerpen tot het koppel zonnebadende reuzen van Ron Mueck in Museum Voorlinden: het zijn kunstwerken die je kent, ook al ben je geen museumganger. Ze zijn nu eenmaal Instagrammable en dus kan je er tijdens het scrollen op je mobieltje niet aan ontsnappen. Is dat wel zo onschuldig, vroegen wij ons af. Of is Instagram inspirator af, en dictator in wording? 54
De állerpopulairste foto op Instagram is die van het ei Eugene. Die kreeg intussen meer dan 30 miljoen likes. Instagram mag dan nog maar negen jaar bestaan, het telt wel al meer dan één miljard actieve gebruikers. Socialemediaburo becijferde begin dit jaar dat België ongeveer 4 miljoen Instagrammers telt en stelde vast dat hun engagement tien keer groter is dan op Facebook. Zestig procent ontdekt producten op Instagram en 75 procent onderneemt een actie, zoals doorklikken naar een website. Uit een wereldwijd onderzoek van kunstverzekeraar Hiscox bij ruim 800 kunstkopers en 130 kunstgalerieën, bleek begin dit jaar dat ook kunstverzamelaars steeds vaker online hun slag slaan en daarbij social media als inspiratieplatform gebruiken. Ook Brett Gorvy, voormalig hoofd van de modernekunstcollectie van veilinghuis Christie’s gaf vorig jaar aan dat zijn belangrijkste klanten allemaal op Instagram zitten. Hij ondervond voor de eerste keer de enorme impact toen hij nog snel een foto van een schilderij online zette voor hij het vliegtuig van New York naar Hong Kong nam. Zestien uur later had hij al verschillende serieuze biedingen binnen en twee dagen later werd het kunstwerk voor een recordbedrag verkocht.
LIMITED EDITION CHAPMAN Instagram en kunst pairen duidelijk goed, en dat niet alleen bij een ouder, welstellend doelpubliek. 59 procent van de Instagramgebruikers is immers tussen 18 en 29 jaar en het platform is zelfs de sterkste groeier in het
segment van 25- tot 34-jarigen. Daar speelt het Nederlandse duo achter Avant Arte handig op in. Christian Luiten en Curtis Penning richtten in 2014 hun digitale platform met limited edition reproducties op en vergaarden ondertussen 1,4 miljoen volgers op Instagram. Het is een jong publiek dat met een betaalbare ‘Marc Quinn’ of ‘Jake en Dinos Chapman’ hun eerste stappen in de kunstwereld zet, maar tussen de volgers zit ook de who is who van de internationale kunstwereld, zoals Hans Ulrich Obrist, de directeur van de Serpentine Gallery in Londen. Dankzij hen draait Avant Arte ondertussen een miljoenenomzet. Zo lanceerde het bedrijf onlangs een serie van 110 reproducties van 1600 euro per stuk en was die na het versturen van één Instagrampost, binnen de minuut uitverkocht. Maar kunst maakte niet alleen Avant Arte groot, omgekeerd maakt Avant Arte ook kunstenaars groot. “We hielden van kunst, maar vonden galerieën in het begin intimiderend”, vertelde het duo daar onlangs over aan Sprout, een Nederlands onlinemagazine voor jonge ondernemers. “Maar we zijn geboren op Instagram, dus wisten we hoe we daar een zo groot mogelijk publiek konden bereiken. We hebben meer bereik dan de grootste commerciële galerie.” Ook in eigen land vinden we voorbeelden van de kracht van Instagram. Zo bouwde illustrator Robin Velghe – aka ‘Rhymezlikedimez’ – een internationale carrière uit dankzij Instagram. Eén post op zijn Instawall met een tekening van Tyler, the Creator en een welgemikt likeje van de rapper in kwestie, bracht de bal aan de overkant van de oceaan aan het rollen. Onder meer Anderson .Paak en Bruno Mars deden ondertussen al een beroep op het tekentalent van de West-Vlaming.
“We zijn geboren op Instagram en wisten hoe we daar een zo groot mogelijk publiek konden bereiken. We hebben meer bereik dan de grootste commerciële galerie.” - Christian Luiten, Avant Arte 55
SMILE SAFARI Als Instagram een invloed kan uitoefenen op de populariteit van kunst of een kunstenaar, dan is dat vooral door de visuele aantrekkingskracht ervan. Dat heeft ook Hannes Coudenys goed begrepen. Belgiës digitale whizzkid en oprichter van ‘Ugly Belgian Houses’ pakte in oktober in samenwerking met CityCubes uit met ‘Smile Safari’, een super Instagrammable pop-upmuseum op de site van Tour & Taxis in Brussel. Optische illusies, roze palmbomen, reuzeneieren, schommels en een ballenbad: in elke ruimte creëerde Smile Safari een wonderlijke beleving én de ideale achtergrond voor de perfecte selfie of Instapost. Het blijkt de ideale manier om contact te leggen met de anders moeilijk te bereiken millennials. “Instagrammability is voor die jongeren vaak een belangrijk criterium voor hun uitstappen of reizen”, vertelt Coudenys. “We gingen samenwerkingen aan met grote merken, zoals Coca-Cola, Audi en Samsung, die op Smile Safari de Instagramgeneratie op haar wenken bedienen.” Coudenys is weliswaar niet de eerste die dit doet. Het concept komt overgewaaid uit de VS en heeft bijvoorbeeld het monstersucces van het Museum of Ice Cream, dat sinds 2016 vier Amerikaanse steden heeft ingepalmd, als mooi precedent. Hannes Coudenys, Belgiës digitale whizzkid en oprichter van ‘UglyBelgian Houses’, pakte in oktober uit met ‘Smile Safari’, een super Instagrammable pop-upmuseum in Brussel.
56
“Musea beseffen dat ze onder invloed van social media de manier waarop ze tentoonstellingen organiseren en scenografieën ontwikkelen, moeten heruitvinden.”
© Andrea Anoni
- Jérôme Bruyère, Brussels Museums -
DE GROTE DICTATOR Dan rest ons de vraag: moeten ook traditionele musea en kunstgalerieën die het jonge volkje - of het publiek tout court - willen aantrekken in het ontwerp van tentoonstellingen rekening houden met de selfiewaardigheid van hun collectiestukken? De steile opmars van het visuele medium doet in elk geval vermoeden dat ook in België de kunstensector graag uitpakt met hun meest Instagram worthy eyecatchers om zo likes, volgers, populariteit en uiteindelijk ook het hart van de bezoeker te winnen. We kregen geen antwoord van Museum Voorlinden en Middelheim Museum, twee musea met een uitzonderlijk Instagrammable kunstcollectie, maar Jérôme Bruyère van Brussels Museums stond ons wel graag te woord. De onafhankelijke vzw werkt op de onderlinge connectie tussen de Brusselse musea en merkt dat het onderwerp tegenwoordig erg leeft. “Musea beseffen dat ze onder invloed van social media de manier waarop ze tentoonstellingen organiseren en scenografieën ontwikkelen,
moeten heruitvinden. Het is immers heel duidelijk dat Instagrammable expo’s beter scoren. Ook positief is dat musea dankzij Instagram en social media in het algemeen (nieuw) publiek kunnen aantrekken. Vroeger wisten mensen vaak niet welke schoonheid er achter de muren van vele musea schuilging. Nu kan je via sociale media makkelijk nieuw werk of jonge kunstenaars leren kennen. Dat is mooi. Het risico is echter dat mensen de ervaring van museumgangers die wordt geshared op social media tijdens hun eigen bezoek gaan kopiëren. Dat is een werkpunt voor de sector.” Volgens Bruyère betekent het echter niet dat Instagram binnenkort uitgroeit tot de grote dictator bij de samenstelling van collecties of de populariteit van een kunstenaar. “We pleiten voor een goed evenwicht tussen de Instagrammability en de kwaliteit van een collectie of een expo, want daar zijn mensen gelukkig nog steeds naar op zoek.”
57
SOLIDOR STRUCTUSOL
ALUMINIUM DRAAGSYSTEEM VOOR REGELBARE TERRASDRAGERS
PREMIUM INSTALLATIES VAN Decoratieve folie I Privacy folie I Zonwerende folie I Veiligheidsfolie
www.replica.be
ABSOLUUT PORTFOLIO
EEN COCON, EEN EI OF EEN CEL? Uitvoerder: Louis De Cordier Opdrachtgever: Verbeke Foundation Jaar: 2019 Locatie: Kemzeke, België
©Tineke Schuurmans
Met ‘Belly’ creëerde Louis De Cordier een organische sculptuur waar je in zou kunnen wonen. Het modulaire werk krijgt nu een vaste plek als nieuwe aanwinst in het natuurgebied van Verbeke Foundation (in progress). De collectie is allesbehalve traditioneel. De werken die getoond worden – denk maar aan sculpturen en collages – zijn al even eigenzinnig en ongepolijst als het museum zelf. Zo ook ‘Belly’. De Belgische kunstenaar Louis De Cordier – artiestennaam Cosco – creëerde een rond volume als onderdeel van een serie sculpturen die kunnen dienen als schuilplaats. Ze schermen de bewoner af van de buitenwereld en beschermen hem tegen de natuurelementen. De Cordier liet zich voor dit werk inspireren door dieren als de slak, die zijn huisje overal mee naartoe neemt. ‘Belly’ doet dan ook sterk aan vormen uit de natuur denken: een ei of een schelp. De in Spanje wonende De Cordier kreeg eerder bekendheid met de bouw van zijn Biblioteca Del Sol: een ondergrondse bibliotheek waar meer dan duizend boeken en zaden worden bewaard, een collectie die sinds 2010 verder wordt aangevuld.
NAADLOOS AFWERKEN Het product Aspecto Concreto is ontwikkeld door het bedrijf Unitop Deco. De vakmensen van Unitop Deco hebben jarenlange ervaring met vloer- en wandafwerking en ontwikkelen innovatieve afwerkingen voor uw nieuwbouwprojecten en renovaties.
Onderhoudsvriendelijk Sterk Waterafstotend Diverse kleuren
© Fotografie Cafeïne
+ + + +
UNITOP DECO BVBA Olmsebaan 57, B- 2450 Meerhout www.aspectoconcreto.com +32 475 60 48 34
A B S O L U U T FAV O U R I T E S
ironische vaassculpturen
© Studio Bouroullec
Ze hebben wat weg van abstracte aquarelschilderingen, de ‘Vases Découpage’ die de broers Ronan en Erwan Bouroullec ontwierpen voor Vitra. En dat is niet zo gek, want ze zijn erop gebaseerd. Het Franse designer-broer-duo zocht te midden van enkele grote, langdurige ontwerpprojecten – zoals een nieuwe fontein op de Champs-Élysées in Parijs – naar een kleinere, snellere expressievorm. Ronan maakte al levendige, kleurrijke schilderijen, waarna het idee ontstond om deze te vertalen naar 3D-objecten. Met hulp van een keramist werd de basis voor de vazen gelegd met gegoten cilinders. Vervolgens werden losse vormen uit stukken klei gesneden en gecombineerd met slanke stroken, verkregen door persing. De broers voegden de losse onderdelen samen tot unieke composities. Naast de eigenzinnige kleurencombo’s, zorgen vooral de dunne stroken voor een speels effect: sommigen steken omhoog, anderen vormen een brug naar een andere vaas. Zelfs al zijn de vazen nu in massaproductie gegaan bij Vitra, toch doen ze aan prototypes denken: ambachtelijk, grillig en net handgemaakt – precies zoals de broers het wilden.
63
64
VERSTRENGELD WONEN EN WERKEN Geborgen tussen bos en snelweg ligt ‘Wulf’. Deze multifunctionele woning is tegelijk dokterspraktijk en privaat nest en slaagt daar wonderwel in dankzij een aantal uitgekiende functionele en ruimtelijke ingrepen. Werken gebeurt er in een compacte, hedendaagse context. Voorts heerst er niets anders dan heerlijke rust in dit huis, want met een vergedreven akoestiek, terugkerende, rustgevende kleuren en materialen en een bos in de achtertuin domineren rust en stilte waar de praktijk eindigt, en het gezinsleven begint.
65
Een bijzondere feature in het buitenaanzicht is ongetwijfeld de vleugel van de woning die zwevend uitmondt boven het buitenterras.
De gevel van de woning is stellig: hier huist een dokterspraktijk. Achter de grote glaspartij werd ruimte gecreĂŤerd voor een compacte, maar heel fijne, hedendaagse wachtzaal. De hoofdtoegang werd er speciaal voor vrijgehouden. Wie binnenkomt wordt welkom geheten door een bonte verzameling geboortekaartjes tegen een muurhoog, metalen bord. Rechts van de ingang bevindt zich de praktijk van het koppel. Ver weg van de klassieke cleane doktersruimte, werd gekozen om de zachte bruintinten in maatmeubilair en afwerkingen in eikfineer uit de wachtzaal door te trekken naar de werkplek
66
GOLVEND EN STRAK Naar de toegang tot het privégedeelte van de woning is het even zoeken. Op vraag van de eigenaars werd deze verzonken in de grijze portiek naast de glaspartij. Bij het openzwieren van de glazen voordeur is het vooral de stevige, grijze stenen vloer die opvalt. De keramische Ceppo-tegel is een constante door heel de woning, zorgt voor een robuuste look en loopt – zij het in een ander formaat – door tot in de zuidgerichte tuin. Deze maakt een golvende, maar strak uitgelijnde beweging langs het zwembad richting het aangrenzende bosgebied. Extra mooi: vanuit de tuin komt de gevelsteen van de woning het best tot zijn recht: een handgemaakte Petersen Kolumba die met zijn grijzige gedaante perfect matcht met het grijze aluminium raam- en deurwerk. Een bijzondere feature in het buitenaanzicht is ongetwijfeld de vleugel van de woning die zwevend uitmondt boven het buitenterras.
“VANUIT DE TUIN KOMT DE GEVELSTEEN VAN DE WONING HET BEST TOT ZIJN RECHT: EEN HANDGEMAAKTE PETERSEN KOLUMBA DIE MET ZIJN GRIJZIGE GEDAANTE PERFECT MATCHT MET HET ZWARTE ALUMINIUM RAAMEN DEURWERK.”
67
FAVORIETE PLEK In deze realisatie van ABS Bouwteam en CAS architecten werd met een L-vormig grondplan het visuele contact doorheen de hele woning bevorderd. Zo werd vanuit de maatkeuken in de ene uithoek doorzicht gecreëerd tot in de speelruimte van de kinderen met achterliggend de praktijkruimte. Het kookeiland – de favoriete plek van de vrouw des huizes – is een combinatie van een werkblad in geborsteld inox en kastdeuren in kalkleempleister. Deze wordt geflankeerd door maatwerkkasten met handige nissen in eikfineer. Om een dynamische uitstraling te behouden, werd gespeeld met een lichte en donkere houtvariant en een samenspel van horizontale en verticale nerven dat terugkeert in het meubilair. In de keuken werd aan de geluidsvriendelijkheid gedacht door gebruik te maken van een akoestisch spanplafond. De woning werd bijna volledig onderkelderd met het oog op extra opberg- en hobbyruimte en op de bovenverdieping werd plaats gemaakt voor een logeerkamer waar de dokter van dienst de nacht doorbrengt zonder de rest van het gezin te storen.
Het kookeiland – de favoriete plek van de vrouw des huizes – is een combinatie van een werkblad in geborsteld inox en kastdeuren in kalkleempleister.
68
“IN DEZE REALISATIE VAN ABS BOUWTEAM WERD MET EEN L-VORMIG GRONDPLAN HET VISUELE CONTACT DOORHEEN DE HELE WONING BEVORDERD.”
VLAKBIJ EN TOCH VER WEG Wat verder in de langgerekte, horizontale as aan de straatkant liggen aaneengeschakeld de ultracosy woonkamer met handige nissen en mooie haarddetails in natuursteen, een polyvalente ruimte die nu dienstdoet als kinderspeelkamer en een extra bureau dat later kan omgevormd worden tot poolhouse. Samen vormen ze de achterkant van de praktijkruimte die dankzij een doorgedreven akoestiek vlakbij en toch hermetisch afgesloten is van het woongedeelte. Het was de sleutel om aan de grootste wens van de eigenaars te voldoen: om verstrengeld te wonen en te werken zonder storende impact op het gezinsleven.
69
Warmte is leefbaarheid. Het
creatieve
gebruik
van
texturen en nieuwe technische mogelijkheden
hebben
veel
veranderd in de wereld van het interieurontwerp. Samen met de
zaakvoerders
Steven
Callebaut en Didier François staat
een
team
professionele klaar
om
helpen.
van
medewerkers
u
deskundig
Wij
verzorgen
totaalproject,
van
te uw
ontwerp,
zowel in 2D als 3D, coördinatie, tot
de
Naast
volledige ons
afwerking.
eigen
integreren
maatwerk
wij
ook
hoogkwalitatief meubilair van gerenommeerde internationale fabrikanten zoals Minotti, Porro, Rifra,
Gessi
en
Glas
Italia.
Lichtstudies worden in nauwe samenwerking gerealiseerd met de
toonaangevende
lichtproducenten Dark en Flos Italia.
Niet
alleen
uw
privé-interieur, maar ook uw zaak kan volledig door ons ontworpen worden. U wordt bijgestaan met raad en daad om er ook professioneel een succesverhaal van te maken. Wij
verzorgen
totaalinterieur buitenverblijf
in
tevens
het
van
uw
binnen-
en
buitenland.
LI V I NG
|
COOKING
|
DINING
|
BATHIN G
|
DRESSING
S&D Concepts bvba I Kortrijksesteenweg 37 I 9830 Sint-Martens-Latem I 09 336 84 19 I info@s-d-concepts.be I www.s-d-concepts.be
© Fotografie Tim Van De Velde
ONTWERP EN FABRICATIE · ALLE MAATWERK · KEUKEN · BADKAMER · SLAAPKAMER · LIVINGMEUBELEN · BUREEL · KABINET · PENTHOUSE
Bart Moerman · 0472 53 10 98 Karel Dekijvere · 0476 69 46 81 Nijverheidstraat 146, 8791 Beveren-Leie (België) · 056 72 63 30 · b.moerman@skynet.be
DE ZIEL VAN EEN ARCHITECT IS BROOS
“Creativity is intelligence having fun” - Albert Einstein
72
Blootliggende zielenroerselen Aan dit lange en onrustwekkende decennium komt met het vallen van de bladeren en het dalen van de temperatuur dan uiteindelijk toch bijna een einde, terwijl ik soms het gevoel heb dat er aan dat wat onrustwekkend is geen einde lijkt te komen. De tijd lijkt wel gesmolten. Wat bij die beroering echter als vanzelf een kalmerende invloed op mij heeft, is het bouwen van gebouwen. Er is iets met het uit de grond verrijzen van constructies allerhande dat me raakt en ontroert. Dat heeft veel te maken met mijn opleiding en daaruitvolgende inlevingsvermogen met de maker ervan, de architect. Een bouwwerk, en de uitwerking op de aanschouwer of gebruiker ervan, is in zekere mate altijd met de maker besmet. Wie wrocht op een compositie van vorm, verhoudingen en functie maakt automatisch iets van zichzelf bekend. De innerlijke wereld van de schepper treedt van binnen naar buiten, naar het concrete en stoffelijke van steen, glas en beton. De architect stelt zich daarmee onverdedigbaar bloot aan het oordeel van anderen en wordt dus, oneindig veel meer dan die anderen, geconfronteerd met de draagkracht en de waarde van het gemaakte, met zichzelf dus. Het oordeel over de kwaliteit ervan wordt evenwel niet door de schepper geveld. Het is de omgeving die, niet geplaagd door enige persoonlijke investering in de creatie, het rapport van de blootliggende zielenroerselen zal afgeven. Kopiëren En dat is nog niet alles. Architecten worden in België vijf plus twee jaar lang opgeleid om een nieuwe Corbusier te worden, terwijl de meesten uiteindelijk een beroepsleven zullen leiden dat hen van loonstrookje naar loonstrookje brengt. De ontzaglijke investering in hun aanvankelijke talenten blijkt uiteindelijk een middelenverbintenis te zijn die statistisch weinig hoop geeft op het beloofde resultaat. Ik zie en spreek hen vaak en ze zijn overwegend moe. Na enkele jaren in het werkveld is veel van de oorspronkelijke ambitie verschrompeld en willen ze gewoon zo
vaak mogelijk op reis. Wie zich dan nog met eigen ontwerpen waagt in de openbare ruimte, onder duizenden ogen, met een reëel risico op falen, daagt de vergankelijkheid uit. Om een karaktervernietigend oordeel te vermijden en toch een ticket veilig te stellen naar eeuwige roem is er sinds pakweg 1993 een beproefde modus operandi, gefaciliteerd door Bill Gates en Paul Allen en de onophoudelijke stroom van architecturale voorbeelden op het internet: kopiëren. Het was dan ook, tot mijn oprechte verbazing toen ik het las, niemand minder dan Albert Einstein die poneerde dat het geheim van creativiteit ligt in het verbergen van je bronnen. Mijn gesprekken met boegbeelden van onze Belgische architectuur hebben me in de materie enig inzicht geschonken. Daarbij blijkt dat het onderscheid tussen inspireren en kopiëren aandacht verdient. Inspiratie heeft een scheppende kracht, terwijl kopiëren eigenlijk copy-pasten is, het klakkeloos overnemen van delen van een creatie om ze dan in een andere context aan elkaar te lijmen. Not cool. Eenhoorns Het geheim zou hem zitten in het oorspronkelijk aanpakken van elke nieuwe opdracht, iedere keer opnieuw. Daarbij kan noch mag gebruik worden gemaakt van een wederkerend onderliggend moodboard en de enige bepalende factoren zullen a) het programma en b) de context en/ of de omgeving zijn, niks anders. Het ontwerp evolueert van het geheel naar het detail en van binnen naar buiten. Eenmaal er een werkend concept is, heeft het nog één beweging nodig, één geniale verschuiving als het ware, die het uniek en voltooid maakt. Diegene die dát kan, die dát durft, elke architect die zo’n leap of faith onversaagd neemt, wordt in mijn wereld in de galerij der groten bijgeschoven. Ik ben van Peking naar Parijs gereden op een driewieler zonder vering en daarbij mocht ik vaker dan me lief was de bewondering van omstaanders en rallygenoten genieten, maar die prestatie is slechts water in vergelijking met wijn wanneer ik de moed, het talent en het doorzettingsvermogen van die architect
aanschouw. Laat mij u bijkomend verhullen, ze zijn zeldzaam, het zijn eenhoorns! Natuurlijk begrijp ik waarom. Je hoeft geen leerstoelhouder in psychologie te zijn om in te zien dat tussen droom en daad praktische bezwaren staan. Het is dan ook hier, op dit vitale kruispunt, dat het de laatste twintig jaar grondig misgaat voor de architect. Leap of faith Een architect of architecte (Grieks: architektón: bouwmeester; archi: opper, tektón: bouwer) is een ontwerper van gebouwen, die dit ontwerp visualiseert (op tekening zet) en de verwerkelijking van dit concept technisch en administratief begeleidt (Wikipedia). Opvallend in deze beschrijving is dat hij of zij de verwerkelijking van het concept technisch en administratief dient te begeleiden, dus niet zelf technisch noch administratief dient te realiseren! Nochtans zie ik onze Vlaamse bouwkunstenaars elke dag verdrinken in steeds evoluerende en nauwelijks bij te benen technische processen en dreigen ze verstikt te raken onder groeiende bergen administratie. Is deze vrijwillige beroepswending een noodzaak dan wel een vlucht? Het is perfect verklaarbaar dat de keuze tussen het risicovol blootleggen van de innerlijke kern of het geruststellend teruggrijpen naar de praktische aspecten van het beroep vaak in het voordeel van het tweede beslecht wordt. En precies daar dienen we alles op alles te zetten om die keuze naar die leap of faith makkelijker te maken of we verliezen allemaal, in de eerste plaats de architecten zelf, de voordelen van de essentie van het beroep. Creativiteit heeft speelruimte nodig. Tenslotte zei Albert Einstein ook, en deze keer zat ie er pal op volgens mij: “Creativity is intelligence having fun”.
Anton Gonnissen Sint-Martens-Latem, 31 oktober 2019
73
EEN OPBLAASBARE CONCERTHAL Uitvoerder: Arata Isozaki in samenwerking met Anish Kapoor Opdrachtgever: Lucerne Festival Jaar: 2013 Locatie: Matsushima, Japan
© Iwan BAAN
Nieuwsgierigheid, lef en een diepgaande kennis van culturen: deze kwaliteiten leverden Arata Isozaki dit jaar de Pritzker Prize op, ofwel de ‘Nobelprijs voor architecten’. De Japanner maakte sinds de jaren 80 naam met enkele dynamische, eigenzinnige projecten. Een van de meest opzienbarende is ongetwijfeld Ark Nova, een samenwerking uit 2013 met Anish Kapoor. De grote, donkerpaarse ballon was de eerste opblaasbare en mobiele concertzaal ter wereld. Ze reisde langs Japanse dorpen die twee jaar daarvoor getroffen waren door een tsunami en aardbeving, met als bedoeling de mensen een hart onder de riem te steken met muziek, theater, dans en kunst.
ABSOLUUT PORTFOLIO
76
POLESTAR KOPPELT ELEKTRISCH RIJPLEZIER AAN SCANDINAVISCHE PUURHEID “MINIMALISTISCH DESIGN ZIT ECHT IN ONS DNA”
Medio 2020 maakt de Polestar 2 zijn opwachting op de Belgische wegen. Deze elektrische krachtpatser wordt met zijn prijskaartje van 59.000 euro wellicht een te duchten concurrent voor de Tesla Model 3. Polestar is een dochtermerk van Volvo dat in de jaren negentig furore maakte in de autosport, maar zich vandaag nog uitsluitend toelegt op knap gestileerde elektrische performance cars.
77
Enkele jaren geleden lanceerde de Volvo-dochter al de Polestar 1, een plug-inhybridesportwagen pur sang met maar liefst 600 pk onder de motorkap. Het prijskaartje van 155.000 euro was navenant. Eerder dit jaar stelde Polestar de opvolger voor: een volledig elektrische premiumwagen die in China wordt geproduceerd en die zowel daar als in de VS en in Europa op de markt zal komen. “Tegen eind 2020 willen we wereldwijd vijftig unieke Polestarverkooppunten openen. Twintig in China, de rest in de VS en in Europa”, verduidelijkt Tim Heldmann, global vicepresident Brand, Retail & Marketing bij Polestar. Vier van die Europese verkooppunten – intieme boetiekwinkels in het hart van grote steden – komen in ons land. Met dit tweede model mikt de Zweedse autofabrikant voornamelijk op early believers die flink wat geld over hebben voor een elektrische wagen die topprestaties koppelt aan een opvallend design én een hoogtechnologische uitrusting.
78
Polestar verwierf naam en faam als een puur sportmerk en als het zogenaamde performance brand van de Volvo-groep, maar hoe nauw is de link met het moederbedrijf vandaag? Volvo ontwikkelt toch ook zelf elektrische wagens?
ling tot traditionele automerken, geen ballast uit het verleden hoeven mee te sleuren. Wij hebben vandaag een puur elektrische agenda, en dat is een groot voordeel. Polestar wil technologisch echt een voorloper zijn.”
Tim Heldmann: “Volvo helpt ons met de engineering van onze auto’s, waarbij zij uiteraard garant staan voor de zeer hoge veiligheid- en kwaliteitsstandaarden die zo typisch zijn voor Volvo. Die aanpak zorgt ervoor dat wij de handen vrij hebben om volledig te focussen op de pure prestaties en het rijplezier van onze auto’s. We zijn intussen volledig uit de autosport gestapt en de focus ligt bij Polestar dus al lang niet meer uitsluitend op pakweg het acceleratievermogen van de auto. Een Polestar moet vooral heel leuk zijn om mee te rijden. Tegelijk dragen we nog altijd wat mee van ons verleden als performance brand: alles aan onze auto moet performant zijn, van de motor over de remmen en het chassis tot de service. Daarnaast willen we Volvo, maar net zo goed andere merken, helpen om sneller de transitie te maken van de verbrandingsmotor naar de elektrische motor. Het grote voordeel voor een merk als het onze is dat wij, in tegenstel-
Een mooie illustratie daarvan is de integratie van het Android Automotive OS-systeem aan boord? “Klopt! De Polestar 2 is de eerste wagen ter wereld die draait op het Android-besturingssysteem. Google brengt daarmee een hele reeks van zijn onlinediensten naar de auto. Applicaties zoals Google Assistant, Google Maps of de Google Play Store zijn rechtstreeks beschikbaar vanuit de wagen en het hele infotainmentsysteem functioneert min of meer zoals je smartphone. Alle updates worden ook automatisch doorgevoerd. Daar hoef je als bestuurder dus niet meer wakker van te liggen.”
Jullie willen de markt ook heel anders benaderen dan de klassieke autodealers? “Het centrale idee in onze marktaanpak is vooral dat we klanten zoveel mogelijk willen ‘ontzorgen’ en hen een zeer hoog serviceniveau aanbieden. Dat begint bij een vernieuwend winkelconcept met kleine, knusse dealerships in de stadscentra – die overigens uitgebaat zullen worden door zeer ervaren Volvo-dealers – en eindigt bij een soort autoabonnement dat op maandbasis alle mogelijke diensten omvat. Vergelijkbaar met private leasing, zeg maar.”
Op welk type klant of bestuurder mikken jullie met de nieuwe Polestar 2? “Wij denken dat bijzonder kwalitatieve elektrische wagens die ook heel veel rijplezier bieden niet langer uitsluitend voorbehouden moeten blijven aan bestuurders die daarvoor een gigantisch hoog bedrag op tafel kunnen leggen. We willen elektromobiliteit democratiseren, en in het segment waarin wij nu actief worden, is de concurrentie vooralsnog behoorlijk klein. Het klopt dat een prijskaartje van zowat 60.000 euro nog altijd niet voor iedereen weggelegd is, maar vandaag moeten wij ons merk
ook echt nog in de markt zetten. Op termijn zal die prijs zeker nog een stuk zakken, en in vergelijking met een aantal Duitse concurrenten zijn wij met deze auto nu al zeer concurrentieel. Tegelijk kunnen een aantal succesvolle Volvo-modellen meegenieten van de technologische innovaties die wij ontwikkelen, net omdat we losstaan van het volledige Volvo-productiesysteem.”
en ik verwacht dat er hier stilaan een nieuwe en zeer vergelijkbare generatie klanten zal opstaan.”
Jullie openden enkele maanden geleden een state-of-the-artfabriek in China, een land dat op vlak van elektrische mobiliteit veel verder staat dan Europa. Wat kunnen we opsteken van de Chinezen?
“Zeker wel! Minimalisme is een sleutelbegrip voor ons: de Polestar 2 wil geen blingblingauto zijn. Zo kiezen wij enkel materialen waarmee we de lat qua design hoog genoeg kunnen leggen. Klanten kunnen ook enkel uit kleuren- en interieurcombinaties kiezen die niet onder die lat door gaan. Pure sportwagens gaan vaak zeer ver in dat minimalisme, waardoor de bestuurder niet zelden moet inboeten op luxe en rijcomfort. Dat zal bij de Polestar 2 niet het geval zijn. We willen dat de minimalistische uitstraling en aankleding de bestuurder toelaat om te focussen op wat in onze ogen echt essentieel is: het rijplezier. Laat elektrische wagens daar nu net bijzonder geschikt voor zijn. Los daarvan is het ook geen toeval dat onze nieuwe hoofdzetel in Zweden zeer holistisch en minimalistisch is opgevat: die aanpak zit echt in ons DNA.”
(grijnst) “In de eerste plaats is het in China veel gemakkelijker om een stuk land op de kop te tikken en daar een nagelnieuwe fabriek neer te poten. Los daarvan: de consument staat er veel meer open voor elektrische wagens en voor vernieuwende technologie dan hier in Europa. De lokale overheid heeft daar aanvankelijk een belangrijke rol in gespeeld, maar vandaag hebben overheden en burgers elkaar echt gevonden in de strijd tegen de vervuiling in de grote steden. Ik denk dat we hier in dezelfde richting moeten evolueren: Chinese klanten zijn op korte tijd heel veeleisend geworden,
Scandinavisch design is wereldwijd een begrip: hoe belangrijk is dat designaspect voor jullie? En kan een aantrekkelijk design klanten ook echt over de streep trekken om elektrisch te gaan rijden?
OOK DE CONCURRENTIE ZIT NIET STIL Het heeft lang geduurd, maar de elektrische auto lijkt nu echt op de drempel van de grote doorbraak te staan. Dit vertaalt zich in enkele gloednieuwe en relatief betaalbare basismodellen die de volgende maanden op de markt verwacht worden, maar ook in de lancering van enkele langverwachte toppers in het premiumsegment. Zo kunnen we vanaf januari 2020 kennismaken met de Porsche Taycan 4S, die je vanaf 110.000 euro op je oprit parkeert. In zijn krachtigste batterijversie zou die een bereik van 460 kilometer moeten hebben. Het Britse Jaguar kondigde eerder dit jaar dan weer aan dat de XJ – zowat het vlaggenschip van het merk – volledig elektrisch wordt. De elektrische XJ zal de klassieke limousine met verbrandingsmotor vervangen en zou ook al in 2020 op de markt komen.
79
BECAUS TUINEN & ZWEMBADEN | VANTEGEMSTRAAT 33 – 9230 WETTEREN | T 09 363 09 63 | INFO@BECAUS.BE
www.becaus.be
A B S O L U U T FAV O U R I T E S
spiegel tussen oost en West Inge Rylant staat bekend om haar minimalistische tekeningen waarin kleur en compositie de boventoon voeren. Vissen, planten en zelfs hele interieurs verworden onder haar handen tot kleurrijke abstracties. Naast kunstboeken en de hedendaagse architectuur, haalt de Belgische illustratrice haar inspiratie uit de Japanse cultuur. De soberheid, de strakke lijnen: de Japanse esthetiek vindt overduidelijk haar weg naar Rylants illustraties. In haar spiegelserie voor Deknudt volgt Rylant dit Japanse spoor nog verder. De MIKA-spiegels vallen onmiddellijk op door hun subtiele spel van abstracte kleurvlakken. Waar ‘MIKA Blue’ lichtblauw en donkergroen combineert, wordt het spiegelende oppervlak van ‘MIKA Green’ opgebroken door een vloeiende vorm in donkergroen en goud. Het ontwerp van deze dynamische zeefdrukken is gebaseerd op het werk van de fotograaf Yoshi Takata. In de jaren 60 en 70 maakte deze Japanner levendige, funky foto’s van de modeontwerpen van Pierre Cardin. Diezelfde dynamiek probeerde Rylant te vatten in haar spiegels. En de naam? Ook die heeft uiteraard een link met Japan. Mika is er een veelvoorkomende meisjesnaam, die de karakters voor ‘schoonheid’ en ‘toenemen’ combineert. Voor Rylant wordt elk hedendaags interieur dus net een beetje mooier dankzij haar spiegels. Wij zijn het daar helemaal mee eens.
81
www.willton.be © Fotografie Jente Willems
Extraordinary moments happen on ordinary days. Let’s set the stage for the extraordinary to happen every day.
Hogeheerweg 3 9051 Sint-Denijs-Westrem 09 222 23 40 Martelaarslaan 200 9000 Gent 09 248 05 55
foto cafeine.be - vorm ingedingen.be
info@bulthaupgent.be www.gent.bulthaup.be
bulthaup van damme team
als galerie De uitgestrekte Coachella Valley – een woestijngebied ten oosten van Los Angeles – dient al eeuwenlang als inspiratiebron voor designers, muzikanten en andere ‘makers’. Met Desert X heeft nu ook de beeldende kunst voet aan de grond gekregen in de woestijn. Het kunstfestival laat installaties en sculpturen opduiken tussen het zand, voor een moment van reflectie, rust en kleur.
84
L OK A L E K U NST E N A A R S
Het tweejaarlijkse Desert X vond voor het eerst plaats in 2017. Meer dan 200.000 nieuwsgierige kunst- en/of natuurliefhebbers kwamen toen naar Palm Springs – waar ook het bekende Coachella Music Festival plaatsvindt – om de kunstinstallaties te aanschouwen, die uit het niets verschenen leken te zijn. In februari van dit jaar was het festival aan zijn tweede editie toe: negentien kunstwerken – zowel installaties als performances – werden gespreid binnen een straal van 88 kilometer, waarbij zelfs de Mexicaanse grens werd overgestoken. Een app leidde de bezoekers langs de verschillende kunstwerken; wie ze allemaal af wilde ‘tikken’, was minstens acht uur onderweg.
Naast de geijkte kunstscenes in Los Angeles en New York, hoopt Desert X ook van Coachella Valley een kunsthub te maken. Niet alleen zorgt dat voor een meer divers kunstaanbod voor iedereen, lokale kunstenaars die nu vaak weinig kansen krijgen om hun kunst te tonen aan een groter publiek krijgen zo ook een betere toegang tot de hedendaagse kunstwereld. ‘Community’ is dan ook een van de sleutelwoorden van het festival. Met panels, symposiums, tours en samenwerkingen met lokale ondernemingen wil Desert X meer zijn dan een statische ‘openluchttentoonstelling’.
WOE ST I J N A L S C U R AT OR
E C OL O G I E E N I M M IG R AT I E
Desert X ontstond vanuit de wens om internationaal gerenommeerde kunstenaars door de lens van de hedendaagse kunst te laten reflecteren over de schoonheid van de vallei. Het festival wil grote, publieke kunstprojecten ook eens in een andere setting tonen dan in de traditionele musea en galeries. De deelnemende kunstenaars worden geselecteerd op basis van hoe hun werk inwerkt op de omgeving: de weidsheid en diversiteit van de woestijn, de schaal, de weersomstandigheden. Artistiek Directeur Neville Wakefield zegt in interviews dan ook graag dat de échte curator, de woestijn zelf is.
Het levendige kunstfestival heeft geen overkoepelend thema, maar zegt ‘een scala aan ecologische en sociale kwesties te omarmen die gesprekken over onze rol in het Antropoceen hebben gestimuleerd’. De opwarming van de aarde is dan ook een terugkerend onderwerp in de kunstwerken, met de woestijn als achtergrond om de kwetsbaarheid van onze hele planeet te reflecteren. De kunstwerken becommentariëren ook thema’s als toerisme, immigratie, gokverslaving en de rijke cultuur van de oorspronkelijke bewoners van het gebied: de indianen.
— 01
02 — Stonehenge meets koraal
© Lence Gerber
— 02
Ook ‘Dive-in’ van het Deense collectief Superflex sluit aan op het ecologische thema. De op elkaar gestapelde roze blokken herinneren de bezoeker eraan dat de vallei ooit onder water lag. De vorm van het bouwwerk doet denken aan Stonehenge; het oppervlak heeft met zijn opvallende kleur en korrelige structuur wat weg van koraal. Rasmus Nielsen, een van de drie leden van Superflex, is een fervent duiker en leerde van een marinebioloog dat de kleur roze vissen, koraal en insecten aantrekt en doet toenemen. Naast de link met de onderwaterwereld, flirt ‘Dive-in’ met een ander uitstervend fenomeen: de buitenbioscoop. De structuur wordt dan ook regelmatig gebruikt voor filmscreenings, als een echte ‘drive-in’.
01 — CO2-vlag Een van de werken die dit jaar inhaakte op de klimaatverandering, was John Gerrards ‘Western Flag’. De Ierse kunstenaar toont op een massief videoscherm het beeld van een vlaggenmast die zwarte rook uitspuwt in de vorm van een vlag. Het symboliseert de toename van koolstofdioxide in de dampkring, met de opwarming van de aarde als gevolg. De vlaggenmast bevindt zich in Spindletop, een verlaten olieveld in Texas, waar de vondst van olie in 1901 de ‘Texaanse olieboom’ teweegbracht. De video maakt gebruik van een realtimeanimatietechniek, waardoor de zonsopkomst op beeld overeenkomt met de opkomst van de zon in de Coachella Valley. Volgens de kunstenaar was het een uitdaging om koolstofdioxide te vangen in een beeld, omdat het onzichtbaar is. In tegenstelling tot wat je misschien zou denken, representeert het werk niet de Amerikaanse vlag, maar een vlag ‘voor de wereld’ – het gaat immers om een wereldwijd probleem, aldus de kunstenaar.
85
03 — Gefotoshopte verschijning
04 — Buiten wordt binnen Kunstenaar Julian Hoeber waagt zich tot slot aan een zoektocht naar de menselijke psyche. Zijn constructie van terracottakleurige bakstenen – waarvan sommige met gaten – vormt een zogenaamde Möbiusband: een ruimtelijke figuur die slechts één vlak en één rand heeft. Psychoanalyticus Jacques Lacan gebruikte de Möbiusband als symbool om de menselijke geest te omschrijven. Wat zich buiten en binnen de band bevindt, is namelijk al snel niet van elkaar te onderscheiden.
04 —
— 03
Roze was ook de dominante kleur van ‘Specter’, de opvallende bijdrage van Ruby Specter. Het monolithische, neonkleurige vierkant lokt de blik door zijn orb-achtige schijnsel. ‘Specter’ is namelijk gemaakt uit aluminium dat een poedercoating heeft gekregen; dit glanzende oppervlak zorgt voor een reflectie van de silhouetten van de bergen en de lucht. En daar waar de zon het object raakt, lijkt de oranjeroze kleur te transformeren tot zilver. Deze felle, geometrische sculptuur creëert zo een optische illusie en doet haast denken aan een gefotoshopte collage of compositie: alsof iets verwijderd of gewist is uit het landschap. Het contrast tussen de natuurlijke omgeving en het kunstmatige van het object, dient bijna als een waarschuwing – waarvóór mag de kijker zelf invullen.
De voorbereidingen voor Desert X 2021 in Coachella Valley zijn inmiddels van start gegaan. Daarnaast vindt binnenkort de eerste Desert X buiten Californië plaats, in de AlUla-woestijn in het noordwesten van Saoedi-Arabië. Desert X zet zo de wens voort om woestijngemeenschappen en -culturen wereldwijd met elkaar te verbinden door middel van kunst.
86
YEARS
ALLEN JONES DAVID HOCKNEY JACQUES LENNEP ANSELM KIEFER RAINER FETTING
DEWEER GALLERY
GIUSEPPE GALLO GÜNTHER BRUS THOMAS RUFF SIEGFRIED ANZINGER GERHARD RICHTER LUC TUYMANS
MARIE-JO LAFONTAINE
MARK WALLINGER
H. OROSCHAKOFF
BERLINDE DE BRUYCKERE KASIA FUDAKOWSKI ELLISON BUCK MICHAEL SEIDNER AIDA MAHMUDOVA JAAP SCHLEE RAYMOND WAYDELICH ALFRED HOFKUNST JOSEPH WILLAERT PANAMARENKO ARMAN ENZO CUCCHI BRACO DIMITRIJEVIC
ART PIECES FOR SALE BERNHARD PRINZ
ALBRECHT SCHNIDER
JORGEN LEIJENAAR
MIMMO PALADINO GEORG BASELITZ
TONY CRAGG
JÖRG IMMENDORF
JIRI GEORG DOKOUPIL
MARKUS LÜPERTZ A.R. PENCK THOMAS LANGE JOHANNES BRUS JAN FABRE
ENRIQUE MARTY
BEREND STRIK
ANTONIUS HÖCKELMANN PER KIRKEBY
SERGEY BRATKOV
AERNOUT MIK
BENJAMIN MORAVEC MICHAËL AERTS
CRISTINA LUCAS
GÜNTHER FÖRG
BORIS MIKHAILOV
IMI KNOEBEL
TATJANA GERHARD
GERHARD MERZ
JAN DE COCK
ILYA EMILIA KABAKOV
MATTHIEU LUTZ-KINOY
VADIM ZAKHAROV
ANNE-MIE VAN KERCKHOVEN
LAWRENCE CARROLL
JOSEF FELIX MÜLLER
CHRISTOPH FINK
HANS VANDEKERCKHOVE
MAQUETTE
STEPHAN BALKENHOL
JOHAN TAHON
ENDART
KOEN VANMECHELEN
THOMAS VIRNICH
MATTHIEU LAURETTE
KLAUS JUNG
NEDKO SOLAKOV
SIMON KLAUS
EMMANUELLE ANTILLE
DOMENICO BIANCHI
WIM DELVOYE
GIANNI DESSI
STEFAAN DHEEDENE
FRANKY DECONINCK
CHARLOTTE DUMAS
ALBERT HIEN
ANDY WAUMAN
NORBERT WITZGALL KEREN CYTTER
MELISSA GORDON GERDA SCHEEPERS JORINDE VOIGT
ALEXANDER SINGH GABRIELE BEVERIDGE
Bye, bye and hello 40 years Deweer Gallery
GEORGE LITTLE SHIRANA SHAHBAZI MARC BAUER THOMAS KRATZ FRANCESCO CLEMENTE NASAN TUR ANNA VOGEL ANGELA BULLOCH CHIURAI KUDZANAI LUCA MONTERASTELLI MARC QUINN STEVIE DIX
25.09 — 15.12
JOHN KØRNER
DISCOVER THE 1700 ART PIECES AND GET YOUR BONUS
At the exhibition Digitally from 23/09 - 11AM: login via
www.deweergallery.com/40Years D EW EER GA L L ERY • TIEGE MSTRA AT 6A, B- 8553 OTEGE M
www.deweergallery.com
WINTERDIPTIP
fleurige hotspots Grijs en grauw buiten? Deze kleurrijke plekjes in binnen- en buitenland geven je op slag nieuwe energie. Denk: grafische prints, hysterische kleurpaletten en eigenzinnige vormen; de uitstraling van deze hotspots werkt aanstekelijk!
Pedagogische kerk
Van buiten naar binnen
Pink paradise
© Timothy Schiettecatte
Speelse reddingspost
Bouwen aan de kustlijn: zonde, vonden de architecten van Compagnie-O en kunstenaar/architect John Körmeling. Toch waagden ze zich aan het ontwerp van het nieuwe Veiligheidspaviljoen in Knokke-Heist. Het gebouw, dat dient als herkenningspunt voor strandgangers in nood, moest zowel zichtbaar als afwezig zijn. Vanuit de boulevard zie je dan ook enkel de uitkijkpost; daal je af naar de kust, dan kan je niet om de felgele cilindervorm, die doet denken aan plastic strandspeelgoed, heen.
88
Basketballen in een voormalige kerk? Dat doet de schoolgaande jeugd in de Tienerschool in Anderlecht. Het oorspronkelijke kerkgebouw werd in 1937 gebouwd in art-decostijl. Vandaag doet het dienst als een nieuwe soort schoolomgeving. Naar een ontwerp van Osk-ar Architecten zijn klassieke leslokalen afwezig. In plaats daarvan haken alle ruimtes in elkaar en is de functie ervan vrij te bepalen door de leerlingen en leraren zelf. Accenten in felgeel, groen en blauw zorgen voor een vrolijke, dynamische energie.
Van het smaragdgroen van de planten tot de steeds veranderende kleur van de hemel: de eilandengroep Mauritius is een echt spektakel van kleuren. Kunstenares Camille Walala vertaalde deze esthetiek naar een interieurontwerp voor het Salt of Palmarhotel. Zo doet de buitenzijde in perziktint denken aan de pastelkleurige façades van de Mauritiaanse huizen. Het kobaltblauwe en turquoise meubilair roept de Indische Oceaan op. Deze natuurlijke elementen krijgen een levendige tegenhanger in de vorm van monochromatische prints in felle kleuren: Walala’s signature style.
Het Antwerpse MOOY is een ware Instagramhit. Met zijn bloemenmuur, terrazzotegels, roze muren en meubels, vloeiende vormen en watertandend design is dit met recht en reden een pink paradise te noemen. Vegan foodies en cruelty free beauty lovers kunnen in dit dromerige interieur terecht voor biologische schoonheidsproducten én een gezond hapje. Chef-kok Pieter De Buysscher creëert dagverse, pure, duurzame gerechten vol smaak op basis van biologische ingrediënten.
HOUT is onze passie, duurzaamheid onze belofte! PARKET LEFEVERE ‘t Lindeke 31 - Zone C1 8880 Sint-Eloois-Winkel www.parket-lefevere.be T. 0475 91 77 59
8 pm
diner with
campfire
e m i t y t li a u q m 2p
O G I T VER
8 pm
re laxing
8p
6 pm
on
si a c c O e h t r le, no matte
Sty
friends
escape the city
pm
wood
7 pm
11 pm
bonfire
meal prepping
9 am
family
7 am
start of
coffee break
the day Get inspired, follow us on facebook & instagram
Discover our brand new movie
w w w. v e r t i g o m e n s w e a r. c o m
10 am
city walk
Brugge Waregem Sint-Martens-Latem Ieper
Lina Bo Bardi achterna
Wie ooit in de Braziliaanse miljoenenstad São Paulo was, vergeet dat bezoek vast nooit meer. Want met het Museu de Arte de São Paulo en het cultuur- en sportcentrum SESC Pompéia tekende Lina Bo Bardi twee van de architectonisch meest uitgesproken en boeiendste projecten. Haar meubels ontdekt u de komende maanden in het Gentse designmuseum. Deze Belgische creatievelingen zijn alvast gefascineerd door haar revolutionaire werk.
92
© NVdM
TRIBO
AKI
VEIA
Voor het kamerscherm Aki sloegen textielontwerpster Nathalie Van der Massen en Charlotte Vlerick de handen in elkaar. Terwijl Charlotte als interieurarchitecte in Brazilië werkte, laat Nathalie zich graag inspireren door Lina Bo Bardi’s scenografische projecten. Ook hun aandacht voor de sensualiteit van de natuurlijke materialen en de ambachtelijke tradities delen ze met Lina.
Tijdens haar reizen door Brazilië raakte textielontwerpster Laura Caroen gepassioneerd door de rijkdom aan ambachtelijke technieken en materialen. Daarnaast hecht ze, net als Lina, veel belang aan het collectieve cocreatieproces, in nauwe samenspraak met de ambachtsmensen. Of zoals Lina het stelde: de vrijheid van een kunstenaar wordt altijd als ‘individueel’ bestempeld, maar echte vrijheid kan enkel collectief zijn.
Tijdens een verblijf in de Noord-Braziliaanse Delta do Parnaíba - opgezet door het Belgische label Joias - ontwierp Sep Verboom onder meer deze reeks Tribo-tafeltjes. Net als Lina versmelt hij zijn eigen achtergrond met de Braziliaanse context, en behoren de sociale, economische en ecologische duurzaamheid tot de kern van het ontwerp.
93
L U CY, I V Y, FRENZY EN FRAN ©Eline Willaert
WINDOWS OF BO BARDI
© Filip Dujardin
Toen ze in São Paulo stage liep bij de Campana Brothers, volgde Linde Freya Tangelder yogalessen in SESC Pompéia. Ze voelde er aan den lijve hoe de architectuur van Lina erin slaagt mensen van verschillende sociale klassen samen te brengen. Niet alleen de vorm van deze tafeltjes, maar ook de materiaalkeuze is geïnspireerd op SESC Pompéia. Ze vormen dan ook een ode aan Lina Bo Bardi.
Voor hun reeks tapijten voor Valerie Objects lieten Marie Mees en Cathérine Biasino van The Alfred Collection zich onder meer inspireren door de handgeweven tapijten die Lina Bo Bardi ontwierp. Daarin komen strepen en opeenvolgende kleurvlakken dikwijls terug. Naast die op het eerste gezicht eenvoudige, maar sterk doordachte verhoudingen delen ze hun liefde voor duurzame materialen met de Italiaans-Braziliaanse architecte.
94
DE ABSOLUUT ONMOGELIJKE UITDAGING
© Gerard Brown
HOE ANTON SR GONNISSEN EN HERMAN JR GELAN 112 JAAR NA DE EERSTE POGING IN EEN HISTORISCHE DRIEWIELER OP 36 DAGEN VAN PEKING NAAR PARIJS REDEN. EEN BLOEMLEZING UIT HUN ONWAARSCHIJNLIJKE ONLINE VERSLAG.
Zaterdag 8 juni 2019 rond 17h35, Tsagaan-Uul, Mongolië Dag 7 van de Rally, kamp 3 “Ik parkeer de Contal moeizaam op een van de gereserveerde parkeerplaatsen in het gras en zet de motor af. Mijn hele lichaam doet pijn, maar de handen zijn het vreemdst. Ze zijn volledig gevoelloos tot aan de polsen. Zittend op het zadel buig ik over het lange stuur en leg ik mijn bovenlichaam op mijn armen, gezicht naar beneden. De stuurinrichting voelt vreemd, ik denk dat het weer de vooras is. Voordat ik mezelf ertoe kan brengen om af te stappen en ernaar te kijken, blijf ik nog even in deze gebogen houding zitten. Het lijkt me troost te bieden, vraag me niet waarom. Herman loopt al rond terwijl hij opnieuw gevoel in zijn benen probeert te krijgen en strekt zijn pijnlijke rug. Ik kruip dan toch van de driewieler en bekijk de vooras. Mijn ergste angsten worden bevestigd. Hij is niet alleen gebogen, hij is volledig gebroken op twee plaatsen. Dit is dag 7 van de 36 rallydagen ... Mijn God, hoe moet dit verder? Morgen wacht een 342 kilometer lange rit door de Mongoolse bergen ... Ik kan het verpletterende besef niet van me afschudden dat deze rally, dit twee jaar lopende project, hier zal eindigen, op dit Mongoolse grasveld in Tsagaan-Uul.”
Hoe ben ik op dat grasveld terechtgekomen, deelnemend aan de zwaarste classic rally ter wereld op een godverdomse driewieler zonder vering? En de vraag die de meeste mensen stellen, is niet ‘hoe’ maar ‘waarom’. Het antwoord komt eigenlijk hierop neer:
Het hele dramatische verhaal van August Pons en zijn mislukte poging in 1907 op www.p2pcontal.com
Ten eerste ben ik geweldig van het verhaal gaan houden. 112 jaar geleden probeerden twee Franse mannen het onmogelijke door met een driewieler van Peking naar Parijs te rijden. Ze faalden en het verhaal bleef liggen. Niemand schonk er een eeuw lang enige aandacht aan tot ik in 2017 begon te zoeken naar een originele Contal Mototri en de details van het verhaal. Al snel bleken de ingrediënten voor een intense levenservaring zich te ontwaren: het dramatische verhaal van August Pons en zijn mislukte poging in 1907, de technische uitdaging om hetzelfde voertuig aan de start te krijgen in 2019 en de romantische en avontuurlijke insteek om in een Lawrence of Arabia-achtige sfeer deel te nemen aan de grootste rally ter wereld. Ten tweede is er de imminente maar onvermijdbare overgang van mijn midden-volwassenheid (40j - 60j) naar mijn laat-volwassenheid (+60j). De deur naar het derde deel van mijn leven staat daarbij wijd open en of ik dat nu prettig vind of niet, ik moet erdoor. Dat kan echter op verschillende manieren. De ene doet het stilletjes, de andere danst erdoor … Ik wilde een soort grand finale organiseren waarbij al mijn rallyervaringen uit het verleden hun nut zouden bewijzen en die al mijn eerdere sportieve prestaties zou bevestigen. Ten derde kon ik mijn belangrijkste levenswaarden terugvinden in het hele plan. Ik diende twee jaar lang methodisch en hard te werken om Het Project tot aan de start van de rally te krijgen. De deus ex machina (Latijn voor “god uit de machine”) was een risicovolle rally waarvan de uitkomst hoogst onzeker was en ik diende een symbiose aan te gaan met Herman waarbij vertrouwen en kameraadschap onvoorwaardelijke eisen waren. Hard werk, grote risico’s en echte vriendschap … daar teken ik alle dagen voor.
97
VAN PEKING NAAR PARIJS:
98
14.000 KILOMETERS 36 DAGEN 12 LANDEN 114° LENGTEGRADEN 8 TIJDZONES 1300 WAYPOINTS 840 LITER BENZINE 10 BANDEN 2 KETTINGEN 1 OUD STUK METAAL
“Die avond, die nacht van 8 op 9 juni 2019, op dat Mongoolse grasveld, hebben Herman en ik onze rally gered. We hebben gevezen, gelast en gevloekt dat het een lieve lust was. Terugdenkend aan die nacht en ondanks het feit dat er nog vele moeilijke situaties zouden volgen, was dit het meest kritieke moment. Dit was dag 7, nog 29 te gaan tot Parijs.� Lees hoe het Anton en Herman verder ging op hun blog www.p2p19contal.com
ABSOLUUT BOOKS
KUNSTIGE KERSTBOOMBOEKEN 1 - Minimalistisch DNA
4 - Culture is life
Een krachtige monografie die aan de hand van een aantal private en publieke projecten het DNA van John Pawson blootlegt. Deze Britse architect en designer verwierf faam door zijn minimalistische denkwijze die hij doortrok tot in de kleinste details: van het spel van licht en schaduw tot de uitgekiende composities van ramen en deuren. (Phaidon, 59,95 euro)
Op het snijvlak van muziek, mode en cultuur is er ‘The New Luxury’, de nieuwe stijlbijbel van het eigenzinnige online lifestyleplatform Highsnobiety. Het boek geeft merken, consumenten en early adopters inzicht in de veranderingen in de luxemarkt, met cultuur als belangrijke aangever. (Gestalten, 39,90 euro)
2 - Zwart-witparel
5 - Tijdloze zeninterieurs
Het oeuvre-overzicht van fotograaf Stefan Vanfleteren, met uitgebreide persoonlijke reflecties en verhalen over drie decennia ontmoetingen. Vanfleteren is bij het grote publiek vooral bekend om zijn indringende zwart-witportretten, maar de voorbije jaren leverde hij ook heel wat documentair, artistiek en persoonlijk werk. Zowel iconische beelden als ongekende parels krijgen een plaats in dit vuistdikke boek. (Kannibaal, 69 euro)
Een urban penthouse in New York, een appartement in Moskou, een woning in Tokio of een wijnkasteel in Bordeaux: in totaal tonen zeventien unieke interieurs hoe kunst- en antiekkenner Axel Vervoordt natuur, kunst en tijdloosheid combineert om ruimtes te creëren die aanzetten tot zelfbeschouwing, inspiratie en geluk. (Lannoo, 65 euro)
01
02
THE NEW LUXURY Defining the Aspirational in the Age of Hype
6 - Iconisch design 3 - Welkom in de witte stad Tel Aviv herbergt vierduizend gebouwen die qua architectuur beïnvloed zijn door het Bauhaus. Ze liggen verzameld in de ‘Witte Stad’, die werd uitgeroepen tot UNESCOwerelderfgoed. Het boek gidst je in vier routes langs de belangrijke gebouwen en belicht verder de sitespecifieke architectuur en de hedendaagse visie op het behoud en de renovatie van dit uitzonderlijke erfgoed. (DOM Publishers, 38 euro)
100
Het laatste volume van de vierdelige monografie van Charlotte Perriand beslaat de laatste drie decennia van de Franse architecte en designer. In dit vierde deel staat het skigebied Les Arcs in de Franse Alpen centraal. Dat viert dit jaar zijn vijftigste verjaardag. Perriand coördineerde twintig jaar de ontwikkeling van het bijzondere project en verbond er op visionaire manier architectuur met natuur. Het boek is verder een uitgebreide evaluatie van haar laatste werk en een stille getuigenis van hoe Perriand zich opwerkte tot een van de meest vooraanstaande voorvechters van moderne architectuur en design. (Archives Charlotte Perriand & Scheidegger & Spiess, 120 euro)
03
04
05
06
ABSOLUUT EXPO
Verschillende architecten en designers maken dit jaar een comeback. Aan u om hun legendarische oeuvre te herontdekken in deze must-see expo’s en open huizen in België en buurlanden.
01
Lina Bo Bardi in Design Museum Gent, tot 16/02/2020 De Braziliaanse Lina Bo Bardi stond vooral bekend als architecte, maar ontwierp in de late jaren 40 ook prachtige meubelstukken. Dit onderbelichte aspect krijgt nu alle aandacht in de expo ‘Lina Bo Bardi Giancarlo Palanti. Studio d’Arte Palma 1948-1951’. De expo is naast een boeiende showcase, ook een ode aan een krachtige vrouw die moeiteloos haar plek opeiste in een tot dan toe grotendeels door mannen beheerste wereld.
Brancusi in Bozar, Brussel, tot 12/01/2020
02
Na zijn laatste solotentoonstelling in Parijs 25 jaar geleden, was het hoog tijd om weer een expo te wijden aan de meest invloedrijke beeldhouwer van de twintigste eeuw – en wel in Brussel. ‘Brancusi’ brengt topstukken uit musea en privécollecties van over de hele wereld bijeen, zoals ‘Slapende muze’ en ‘De Kus’. Verschillende stukken worden voor de eerste keer getoond, samen met werk van tijdgenoten als Duchamp en Modigliani.
Charlotte Perriand in Fondation Louis Vuitton, Parijs, tot 24/2/2020
03
Twintig jaar na haar overlijden haalt Fondation Louis Vuitton de Franse architecte en designer Charlotte Perriand uit de schaduw van Le Corbusier en Jeanneret met de grootste expo ooit over haar werk. ‘Inventing a New World’ blikt terug op haar leven en werk en toont dat haar oeuvre nog altijd razend relevant is.
Architectenhuis Sybold van Ravesteyn, Utrecht, open voor publiek
04
Sybold van Ravesteyn (1889-1983) wordt ook wel ‘de meest gesloopte architect van Nederland’ genoemd. Gelukkig heeft zijn voormalige woonhuis in Utrecht het overleefd. Dat markeert de stijlovergang van de Nederlandse architect van de strakke, formele taal van De Stijl en het Nieuwe Bouwen naar de gebogen lijnen en ornamenten van de barok en wordt nu opengesteld als museumwoning en vakantiehuis. Het huis uit 1932 bevindt zich trouwens op een steenworp van Gerrit Rietvelds Schröderhuis, dat andere architecturale pareltje. 101
ABS projecten
WE CA N GE T Y OU W H ER E Y OU WA NT T O BE .
HOME - ABS Bouwteam
ABS projecten
EUREKA! TOPARCHITECTUUR IN NAZARETH
TE KOOP 4 patiowoningen, 18 schakelwoningen, 8 appartementen en 1 handelsgelijkvloers.
Meer info? Contacteer Herman 0495 30 98 09 - herman@absbouwteam.be
ABS projecten
TE KOOP
THE KING’S WORDT LE ROI
4 stijlvolle appartementen
0498 59 34 26 - lien.depoot@absbouwteam.be
ABS projecten
F E LIX CENTRUMWONEN IN DENDERBELLE
TE KOOP 17 LUXE APPARTEMENTEN LIEN DEPOOT — SCHOONZICHTSTRAAT 33, 9890 SINT-DENIJS-WESTREM — 0498/59.34.26 — LIEN.DEPOOT@ABSBOUWTEAM.BE
ABS projecten
TE KOOP
INFO
5 woningen 8 schakelwoningen 13 appartementen
Herman Gelan 0495/30.98.09 herman@absbouwteam.be
ABS projecten
Sint-Amandsberg, Gent
Nieuwbouwproject ST.AM W O N I N G E N E N A P PA R T E M E N T E N
ABS projecten
TE KOOP 4 LOFTS
PROJECT DADO ABSoluut Architectuur op wandelafstand van het centrum van Oudenaarde 4 royale lofts, 1 per verdieping, met luxueuze afwerking op maat Meer info? Bel/mail Pascal via 0495 52 44 05 / pascal@absbouwteam.be
ABS projecten
TWINS TE LEDE 8 EXCLUSIEVE LOFTS | TE KOOP
Vlak bij het centrum en het station van Lede bouwt ABS Bouwteam 2 quadriplets, goed voor 8 exclusieve lofts.
Interesse? Contacteer Lien lien.depoot@absbouwteam.be 0498 59 34 26
ABS projecten
GROEN RUSTIG WONEN
LIMITED EDITION. UNLIMITED LUXURY.
Contacteer Lien 0498 59 34 26 lien.depoot@absbouwteam.be
KASTEELZICHT TE TIEGEM 9 EXCLUSIEVE LOFTAPPARTEMENTEN | TE KOOP
ABS projecten
TE KOOP UITZONDERLIJKE WONING GELEGEN IN OUDENAARDE OMGEVEN DOOR GROEN EN PRACHTIGE ZICHTEN
lynn@absbouwteam.be - 0472 23 07 82
ABS projecten
TE KOOP IN OLSENE Laatste appartementen Park De Borchgrave
ABS BOUWTEAM — SCHOONZICHTSTRAAT 33, 9890 SINT-DENIJS-WESTREM — CONTACTPERSOON HERMAN GELAN — 0495 309 809 — HERMAN@ABSBOUWTEAM.BE
ABS projecten
KUITER VUE MICHELBEKE (BRAKEL)
l i e n . de p o o t @ a b s b o u w t e a m . b e • 0 4 9 8 5 9 3 4 2 6
COLOFON
ABSOLUUT ONLINE
Uitgever Anton Gonnissen ABS Bouwteam, Schoonzichtstraat 33, 9051 Sint-Denijs-Westrem, T 09 242 85 65 info@absbouwteam.be www.absbouwteam.be Hoofdredactie Leslie Vanhecke – Savvy PR & Communicatie www.savvy.be Lay-out Emilie Favril, ABS Bouwteam David Kino, www.newdays.be
YOUR DAILY SHOT OF PURE ARCHITECTURE & GREAT LIFESTYLE
Redactie Leslie Vanhecke Stijn Vanbiervliet (eindredactie) Grete Simkuté (favourites, portfolio, p. 84 - 86) Isabeau Reynvoet (p. 27 - 33) Filip Michiels (p. 76 - 79) Elien Haentjes (p. 92 - 94) Anton Gonnissen (p. 72 - 73, p. 95 - 99) Bold & Beautiful, terug naar het jaar Memphis (p. 38 - 41) Styling: Dimitra Apostolidis Fotografie: Frederik Vercruysse@Initials LA Beeld Jesse Willems (coverbeeld, p. 5, p. 44 - 49) Tim Van de Velde (p. 2, p. 8 - 9, p. 11, p. 64 - 69) Thomas De Bruyne (p. 10 - 16) Alexander Popelier (p. 27 - 33) Nicolas Vantomme (p. 18 - 23) Redactie bereiken? redactie@absoluutmagazine.be Adverteren? contacteer Choisi – info@choisi.be of 0477 67 11 08 ABSoluut verschijnt tweemaal per jaar. Het volgende nummer komt uit in mei 2020. U kunt alle edities integraal online raadplegen op onze website www.absoluutmagazine.be
follow read the blog www.absoluutmagazine.be
Uitgever en auteurs betrachten grote zorgvuldigheid bij de samenstelling van dit magazine. Zij aanvaarden geen enkele aansprakelijkheid voor schade, van welke aard ook, die het gevolg is van onjuiste vermelding en/of zetfouten. Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Ten aanzien van hetgeen in deze uitgave is opgenomen, is getracht voor zover deze niet bekend waren de auteursrechthebbenden te achterhalen. Voor zover er sprake is van onjuiste vermelding van auteursrechthebbende is dit gebaseerd op te goeder trouw verkregen gegevens. Uitgever aanvaardt geen aansprakelijkheid voor eventueel ontbreken van toestemming van auteursrechthebbenden.
FOTO: CAFEINE.BE
CONTACT BOSMANSHAARDEN EEGENE 91-93, 9200 DENDERMONDE W BOSMANSHAARDEN.BE BOSMANSHAARDEN
GET OUR GOLDEN EDITION MAGAZINE . 10 MAIL US : MAGAZINE@BOSMANSHAARDEN.BE