‘
dixit
se
33
Regio Mechelen Vrijdag 14 december 2012
krant over
samenleving gezondheid werk
‘Afrekenen met de duizenden ACW-vrijwilligers is gevaarlijk, want zo haal je meer dan één hoeksteen uit het gebouw van de welvaartsstaat.’
www.acw.be
ACW vrijwilligers
www.acv-online.be
Lees meer op pagina 4
www.cm.be
Besparingsmaatregelen treffen werkenden en werkzoekenden
Bert De Deken
Vier op vijf Belgen willen herverdeling Journalist Rudi Vranckx is Ambassadeur voor de Vrede 2012 ‘Niet elke Afghaan met een baard is een terrorist’
3
Eenzaam? Je bent niet alleen In een nieuwe campagne vraagt Bond zonder Naam samen met o.a. CM en Ziekenzorg CM aandacht voor mensen die zich eenzaam voelen.
5
ACV doet straatactie in Turnhout: ‘Werklozen moeten straks alleen nog van de liefde leven’.
De besparingsmaatregelen van de overheid treffen bijna alle werknemers en werkzoekenden. ‘In tijden van pakjes moeten we toch ook eens denken aan de knip op de beurs van wie niet rondkomt’, vindt Jef Bollen van ACV-Kempen. Gelukkig is bijna 80 procent van de Belgen gewonnen voor een belasting op vermogens.
M
et een solidariteitsactie in Turnhout gaf ACVKempen werkzoekenden vorig weekend een gezicht. ‘In het dagelijks leven is het makkelijk om aan deze mensen voorbij te gaan’, zegt Jef. ‘De publieke opinie is soms hard voor werklozen, maar de voorbijgangers hier reageerden positief en solidair. We deden de actie in een winkelstraat, waar mensen druk bezig waren met hun kerstinkopen. In tijden van pakjes moeten wij toch ook eens denken aan de knip op de beurs van wie niet rondkomt.’
Knuffels De besparingsmaatregelen van de overheid treffen bijna alle werknemers en werkzoekenden, alleen al in de Kempen gaat het over ongeveer 4 000 werklozen. ‘Wij krijgen veel signalen van 50-plussers die zich suf solliciteren en toch geen werk vinden. Ook de werkloosheid bij jongeren is hoog. Het grootste probleem is dat die mensen nu getroffen worden in hun gezinsinkomen. Wat als je het met 250 euro per maand minder moet doen? Straks moeten werklozen alleen nog van de liefde leven. Daarom vroegen wij tijdens de actie knuffels aan voorbijgangers.’
Wij-gevoel Is er maatschappelijk nog wel een draagvlak voor herverdeling? Tuur Vanempten, ex-docent economie aan de Sociale School Heverlee: ‘Ook al is de groei afgenomen, wij zijn rijker dan in de jaren ’70. Een economisch draagvlak is er dus zeker. Op sociaal vlak ligt het anders: werknemers worden uit elkaar gespeeld omdat zij steeds meer individueel moeten onderhandelen over hun loon. Bovendien is ons vertrouwen in de collectieve pot van de overheid opgeblazen. Mensen zijn maar solidair, als de bijdragen solidair verdeeld zijn. Herverdeling door een meer rechtvaardige fiscaliteit is een keuze die de overheid nochtans kan en moet maken.’ Uit recente cijfers van onderzoeksbureau Dedicated blijkt dat bijna 80 procent van de Belgen gewonnen is voor een belasting op vermogens. Griet Verhoeyen Lieve Van den Bulck
jaargang 68 ¬ visie nummer 33 ¬ afgiftekantoor brussel x ¬ p806000 ¬ volgend nummer op 21 december 2012
Music For Life in teken van dementie Nathalie Carpentier verzamelde getuigenissen van personen met dementie en hun partners. Dementie is het centrale thema van Music For Life.
7, 11 ‘Deeltijds werk is gevaarlijk geluk’ Regionieuws
8 12
2
Visie ¬ vrijdag 14 december 2012
WOORDING Een eerlijk cadeau
Bewust niets doen Veel goesting vanmorgen om de radio tegen de grond te smijten. Een nieuwslezer vertelde dat de wereldleiders weer geen deftig klimaatakkoord hebben kunnen bereiken. WWF-deskundige Jan Vandermosten legde nadien uit waarom: ‘De oorzaak van het falen is volgens onze analyse een gebrek aan politieke wil.’
onder de kerstboom Geen zin om je vader de zoveelste das of je schoonbroer het zoveelste paar sokken cadeau te doen? Koop dan eens een eerlijk kerstcadeau, waar andere mensen écht beter van worden.
knipsels Belga
ver
¬ onze samenleving
Meer dan 120 arbeiders verloren eind november hun leven in een grote brand in de Tazreen Fashions fabriek in Bangladesh. De brandveiligheid in de fabriek liet te wensen over.
We zijn op weg naar een klimaatopwarming met vier graden, terwijl die absoluut onder de twee graden moet blijven. Maar misschien dat de verzamelde onderhandelaars daar in de hoofdstad van Qatar wel dachten: ‘Eigenlijk is dat best nog wel aangenaam, zo’n opwarming.’ Warme winters, verkoelend briesje vanuit de Perzische Golf, airco in het hotel.
Ik heb mijn radio maar gespaard. Het ding stukgooien zou niet echt getuigen van liefde voor het klimaat. En ik heb stiekem toch nog de hoop dat een nieuwslezer me op een goede ochtend gaat vertellen dat er een ambitieus klimaatakkoord uit de bus is gekomen.
www.twitter.com/ACW_tweet
www.facebook.com/acwvisie
Lieve Van den Bulck
Labels van C&A werden gevonden in de assen. De Schone Kleren Campagne roept je op om de kledingketen te wijzen op haar verantwoordelijkheid en mee te doen aan een Facebook-actie.
O
Laat op www.facebook.com/ca.belgium een commentaar achter, waarin je vraagt om de slachtoffers te compenseren, een onafhankelijk onderzoek te voeren en toekomstige tragedies te vermijden.
xfam Solidariteit legt dit jaar geitjes, bomen, noodhulppakketten, schoolborden en kippen onder de kerstboom. Het principe is simpel: je koopt een geschenkje voor iemand in het Zuiden die het echt nodig heeft. In ruil krijg je een wenskaart met een foto van dat cadeau, die je aan je familielid kunt geven. Met de opbrengst van Oxfam Pakt Uit geeft de ngo haar projecten een duwtje in de rug.
om tijdens de eindejaarsfeesten je hart te tonen. Vraag je vrienden en familie of ze het bedrag voor jouw cadeau aan mensen in het Zuiden willen schenken. Voor 12 euro gun je een boer voedselzekerheid, want zo kan hij zich aansluiten bij een graanbank. Voor 45 euro geef je een jonge vrouw in Azië een opleiding tot gezondheidswerker, zodat minder baby’s sterven bij de geboorte.
Geitje als cadeau
Wereldsolidariteit verkoopt ook een set van vijf prachtige wenskaarten, voor maar 5 euro. Daarvan gaat 3,5 euro rechtstreeks naar partnerorganisaties in het Zuiden.
Zo kun je een geitje cadeau geven aan je moeder, waardoor een landbouwer in Mali een kleine geitenmelkerij kan opstarten. Of je geeft een schoolbord aan je nichtje, zodat een hoop leeftijdsgenootjes in een ander land ook les kunnen krijgen. Oxfam Pakt Uit biedt meer dan dertig geschenkjes aan, vanaf 6 euro.
Je hart tonen
Cultuurcentrum wint Prijs voor Laagste Drempel Mensen in armoede hebben deze week de Prijs voor de Laagste Drempel uitgereikt aan cultuurcentrum De Kollebloem in Puurs. De mensen van het cultuurcentrum werken structureel samen met mensen in armoede. Ze houden bijvoorbeeld rondleidingen, lichten het programma toe en doen een voorverkoop aan verlaagde prijzen. Ook ‘de menselijke en hartelijke omgang van al het personeel’ met mensen in armoede wordt geprezen. Nog tot het einde van dit cultuurseizoen komt het thema armoede terug in de programmatie van De Kollebloem, met voorstellingen, een ontbijt en een fototentoonstelling.
Lieve Van den Bulck
✔✔www.oxfampaktuit.be, tel. 02 501 67 34
✔✔www.wereldsolidariteit.be, tel. 02 246 36 71
Ook Wereldsolidariteit geeft je de kans
beelding
ver
Sing for the Climate
Als je alle argumenten op een rijtje zet, snap je niet wat die wereldleiders bezielt om zo bewust niets te doen. Eerst economie en dan pas milieu? Nonsens, want een groene economie biedt net nieuwe jobs, winstmogelijkheden en een straffe impuls voor de wereldmarkt. Is dat geen unieke kans in crisistijden? Het zal allemaal zo erg wel niet zijn? Nonsens, want in ontwikkelingslanden worden nu al oorlogen uitgevochten omdat vruchtbaar landbouwgebied droge woestijngrond wordt. Daar vluchten nu al mensen weg voor het water dat hun land overspoelt. En waar vluchten die mensen naartoe? Juist. Naar de landen van die wereldleiders die geen klimaatakkoord wilden sluiten.
Vraag C&A om levens te redden
Onderhandelaars zingen voor klimaat In België zongen meer dan 380 000 mensen mee met Sing for the Climate, en ook op de klimaattop in Doha (Qatar) klonk het lied uit vele kelen. Regisseur en initiatiefnemer Nic Balthazar mocht het project er gaan voorstellen aan onderhandelaars en activisten uit alle landen van de wereld. Hij kreeg de internationale delegatie zelfs aan het zingen (foto). Maar hoewel de roep om actie sterk klonk, kwam er geen klimaatakkoord uit de bus dat strengere uitstootlimieten voor broeikasgassen vastlegt. De Europese Unie, Australië en enkele andere landen gaan hun best doen om de uitstoot te beperken. Maar grote vervuilers als Japan, de Verenigde Staten en Canada doen niet mee. (LVDB)
¬ onze samenleving
Visie ¬ vrijdag 14 december 2012
3
Rudi Vranckx is Ambassadeur voor de Vrede 2012
‘Niet elke Afghaan met een baard is een terrorist’ Rudi Vranckx
Journalist Rudi Vranckx is sinds woensdag Ambassadeur voor de Vrede. Die erkenning krijgt hij van Pax Christi Vlaanderen voor zijn genuanceerde oorlogsverslaggeving, waarin hij altijd aandacht heeft voor de mens in het conflict. ‘Ik wil de ontmenselijking tegengaan.’
D
e Roemeense revolutie in 1989 was de eerste oorlog die journalist Rudi Vranckx van nabij opvolgde. Daar heeft hij voor het eerst een mens zien doodschie ten. Hij werd er geconfronteerd met de leugen over het massagraf van Timisoara, dat achteraf niet bleek te bestaan. Bijna een kwarteeuw later is het nog altijd een diep gevoel van boosheid dat Vranckx drijft: over het onrecht, de leugens en de ontmenselijking die oorlog met zich mee brengt.
In je boek ‘Het gezicht van de oorlog’ blik je terug op tien jaar verslaggeving vanuit het Midden-Oosten. Wat is volgens jou een bepalend moment? Rudi Vranckx: ‘Twee jaar geleden had ik 9/11 geantwoord, omdat hieruit de oorlo gen in Afghanistan en Irak voortvloei den. Vandaag denk ik dat de Arabische revoluties van 2011 meer invloed zullen hebben op de verdere loop van de geschie denis. Een hele generatie is ontwaakt en heeft het vastgeroeste systeem grondig door elkaar geschud. Maar beide fenome nen zijn een uiting van eenzelfde frustra tie over een wereld die opgesloten was in zichzelf.’ Is de Arabische Lente iets positiefs? ‘Het is te vroeg om een waardeoordeel te vellen. Het punt is dat die wereld moest veranderen. De vraag is of die snel genoeg evolueert in de juiste richting? Nu, elke stroomversnelling in de geschiedenis gaat gepaard met stuiptrekkingen van een oude wereld. De Arabische revolutie is niet mislukt. De strijd tussen oude en nieuwe krachten is nog volop bezig. Wij hebben absoluut te weinig geduld.’ Waarom begeef jij je naar een conflictgebied? Wat is de meerwaarde daarvan? ‘Bij veel conflicten worden oorlogspropa ganda en leugens verspreid. Het gevaar is groot dat je een eenzijdig beeld krijgt. Daarom vind ik het belangrijk om ter plekke de situatie in te schatten. Oorlogsverslaggeving is als een puzzel. De internationale persagentschappen leggen een paar grote stukken. Een genu anceerd beeld krijg je maar als steeds meer reporters kleine puzzelstukjes toe voegen. Ik geloof niet dat je het ideaal van volledige objectiviteit kunt bereiken. Maar je kunt het wel benaderen door tel kens vanuit een ander oogpunt naar de situatie te kijken.’
Journalist Rudi Vranckx: ‘Bij veel conflicten worden oorlogspropaganda en leugens verspreid. Daarom vind ik het belangrijk om ter plekke de situatie in te schatten.’
Je zet wel je leven op het spel. ‘Vooraleer ik vertrek, voel ik angst. Maar eenmaal ginds moet je functioneren en focussen. De enige veiligheid waarop je kunt rekenen, is je gezond verstand en je fixer (lokale contactpersoon en tolk, red.).
Het gezicht van de oorlog tonen is een bijdrage aan vrede. Rudi Vranckx, journalist
Irakees met een snor rijdt met een bomau to rond.’ Geloof jij zelf in vrede? ‘In 1993 heb ik erin geloofd, toen Rabin en Arafat de vredesakkoorden van Oslo slo ten. Maar zolang er machtswellust en tegengestelde belangen zijn, is vrede onmogelijk. Vrede is een nobele utopie, waar we naartoe moeten werken. Mecha nismen die vrede promoten, zoals men senrechten en internationale recht spraak, verdienen daarom alle steun.’
Pax Christi Vlaanderen benoemde ook ‘Hand in Hand’ tot vredesambassadeur. Die organisatie strijdt tegen racisme en is bekend van de ‘Zonder haat straat’- campagne. De jonge Palestijnse vluchteling Majd Khalifeh is verkozen tot jongerenambassadeur. In de documentaire ‘State less’ gaat hij op zoek naar zijn roots.
Leen Grevendonck Mijn reportageploeg en ik zijn dit jaar twee keer aan de dood ontsnapt in Syrië. In september bezochten wij een oplei dingsschool van de rebellen. Twee minu ten nadat wij daar vertrokken, werd de school gebombardeerd. Wij zijn ’s nachts gevlucht en hebben uren door de modder gekropen. Het was waanzin. Eenmaal over de grens, overviel ons een soort van euforie. Ik denk dat de emotionele prijs hiervoor pas later betaald zal worden.’ Ben je blij met je titel van vredesambassadeur? ‘Natuurlijk, het is een erkenning van wat ik doe. Oorlogsjournalistiek draait niet om tonen hoeveel lef je hebt, maar om een zo eerlijk mogelijk beeld geven. Het gezicht van de oorlog tonen en laten zien dat de ander een mens is, is een bijdrage aan vrede. Dan maakt oorlogspropaganda minder kans. Niet elke Afghaan met een baard is een terrorist. En niet iedere
WIN een boek
In ‘Het gezicht van de oorlog’ (De Bezige Bij Antwerpen, 192 blz., 24,95 euro) bundelt Rudi Vranckx eigen foto’s en notities over tien jaar oorlog in het Midden-Oosten. Visie mag 10 exemplaren weggeven. Antwoord op deze vraag: In welk land begon de Arabische Lente? a. Egypte b. Tunesië c. Libië
✔✔Doe mee op www.acw.be
(klik links op Visiewedstrijd). Of stuur een kaartje naar: ACW Visie, Wedstrijd Vranckx, Postbus 20, 1031 Brussel. En dit vóór donderdag 20 december.
4
post
VACATUREm/v CM
• Service desk medewerker • Business analist voor infocel uitkeringen Onbepaalde duur – voltijds – Brussel
✔✔Meer vacatures en info: www.cmjobs.be
Intersoc
• Personeelsmanager Onbepaalde duur – voltijds – Brussel
✔✔www.intersoc.be Familiehulp
• Vormingsmedewerker ergonomie & verzorging en ziektebeelden Bepaalde duur – voltijds – Oost- en West-Vlaanderen Solliciteer vóór 21 december via aanwervingen@familiehulp.be
✔✔www.familiehulp.be 02 227 40 17
Okra
• Gemotiveerde vrijwilligers Administratief werk, hulp bij de boekhouding en de verzekeringen voor het Algemeen secretariaat in Brussel.
✔✔ingrid.samson@okra.be
02 246 44 41 (kantooruren)
SUDOKU
Visie ¬ vrijdag 14 december 2012
UW
GEDACHT
Labo-factuur
Prima ondersteuning van Mutas
Mijn huisarts werkt voor bloedonderzoek samen met een labo. Dat stuurt de patiënt nadien een factuur met het persoonlijk aandeel. Toen ik hoorde dat dit labo systematisch te veel aanrekent, ging ik met de factuur naar mijn CM-kantoor. De consulent bevestigde dat dit gebeurt en hij adviseerde mij om 5,90 euro van het bedrag af te trekken en de rest te betalen. Ik nam contact op met het labo om te melden dat er te veel was aangerekend. Onvriendelijk werd mij gezegd dat ik moest betalen, zo niet zou een aanmaning volgen. Ik bracht de consulent hiervan op de hoogte, maar hij bleef bij zijn advies om niet het volledige bedrag te betalen. Een eventuele aanmaning stuur ik naar CM. ••• Naam en adres bekend bij de redactie
Tijdens mijn vakantie in Spanje werd ik met een nierontsteking opgenomen in het ziekenhuis. De professionele opvang van artsen en verpleegkundigen heeft mij er aangenaam verrast. Ook over de ondersteuning van de alarmcentrale Mutas was ik heel tevreden. Elke dag belde een medewerker op om te vragen of alles vlot verliep. Mutas had ook mijn medisch dossier opgevraagd en liet de belangrijkste zaken vertalen voor de behandelende arts in Spanje. Bij mijn ontslag uit het ziekenhuis moest ik niets betalen. De rekening werd vereffend via Mutas. ••• Baudouin Loobuyck, Knokke-Heist
Ook een factuur van een labo laat je het best eerst controleren door de CM-consulent voor ze te betalen. De consulent gaat na wat het labo precies heeft aangerekend. CM steunt je bij het betwisten van onterecht aangerekende bedragen.
In de media, en ook bij Visie, zijn er veel reacties op het ARCOdossier. Dat valt vele ACW-vrijwilligers zwaar. In dit hele dossier wordt aan één groep, door de pers noch door de publieke opinie, enige aandacht besteed, namelijk aan de duizenden vrijwilligers in de verschillende deelorganisaties van het ACW. De talloze vrijwilligers bij Ziekenzorg CM, kwb, Femma, Okra, Kazou, Pasar, Wereldsolidariteit, de ACV-délégués in de bedrijven, hoe moet het met hen verder? Is hun engagement werkelijk zo hypocriet? Wie vandaag met het traditionele middenveld wil afrekenen, heeft alle kansen. De goal staat wagenwijd open om te scoren. Maar besef wel dat de samenleving met een torenhoog probleem opgezadeld zit als morgen al die vrijwilligers zouden afhaken. Zullen we dan met een tweede klimaatverandering te maken krijgen: een maatschappelijke ijstijd? Afrekenen met die duizenden vrijwilligers in de sociale organisaties is hypocriet en gevaarlijk. Want op die manier wordt er meer dan één hoeksteen uit het gebouw van de welvaartstaat gehaald. ••• ACW-vrijwilligers in Kasterlee-Lichtaart-Tielen
Met dienst 100 naar het ziekenhuis Je kunt het ziekenhuis niet kiezen als de dienst 100 je wegbrengt (Visie nr. 31). Ik heb het hier moeilijk mee. Niet alleen op financieel vlak maar vooral op het vlak van gezondheidszorg. Iedereen kent in zijn omgeving wel de ziekenhuizen met een goede en minder goede reputatie. Je komt toch liever in goede handen terecht, ook als je in spoed wordt opgenomen. ••• Philip Decoutere, Kortrijk Wordt de dienst 100 opgeroepen, dan gaat het om dringend ziekenvoer. In dat geval moet de patiënt naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis met een spoeddienst worden gebracht. Omdat het hier over dringende hulpverlening gaat, is de vrije keuze van de patiënt beperkt. Voor de verdere behandeling kan de patiënt zich laten overbrengen naar het ziekenhuis van zijn keuze.
Het ARCO-dossier
Volgende week wordt de rubriek Uw gedacht volledig gewijd aan lezersbrieven over ARCO.
Stuur je lezersbrief naar Redactie Visie, Postbus 20, 1031 Brussel of naar lezers@visieredactie.be. Vermeld je woonplaats. De redactie kan de teksten inkorten of niet opnemen bij plaatsgebrek. Onder elke brief publiceren wij de volledige naam en woonplaats van de auteur. Als je je reactie liever zonder deze gegevens ziet verschijnen, vermeld dit dan uitdrukkelijk. Advertentie
WARMTEKNUFFELS Cherry Belly Baby is voorzien van een kussentje gevuld met lijnzaad, dat opgewarmd kan worden in de microgolfoven.
-15%
PULLMAN SCHOENEN Schoenen voor mensen met gevoelige voeten: van zacht vilt, met stroeve zool, wasbaar.
20,95 Euro NU 17,81 Euro
-15%
Cherry Belly Senior is een stoere knuffel met een kersenpitkussen. 22,65 Euro
NU 19,25 Euro
DIABETESSOKKEN
-15%
Comfortkousen ontwikkeld voor gevoelige voeten.
LOW VISION
LAAT JE ADVISEREN IN DE THUISZORGWINKEL EASYPOCKET ZAKLOEP de oplossing van SUDOKU IN VORIGE VISIE
• ideaal om mee te nemen
-12%
• vergroot 3 tot 4 keer
49,25 Euro NU 43,37 Euro
KALENDERKLOK • analoge klok met Nederlandse tekst 159,50 Euro NU 135,58
Hoe los je een sudoku op? Op elke horizontale regel én elke verticale regel moeten de cijfers 1 tot en met 9 ingevuld worden. En in elk vierkantje moeten ook de cijfers 1 tot en met 9 ingevuld worden. Elk cijfer mag per rij en per vierkantje slechts 1 keer voorkomen.
-15% Euro
Op onze website en in de winkels vind je de actiefolder met alle eindejaarsacties. Adressen en telefoonnummers van onze Thuiszorgwinkels vind je op de website of via 02 246 49 49.
DETAILS VAN DE ACTIE VIND JE OP ONZE WEBSITE OF IN DE ACTIEFOLDER IN DE THUISZORGWINKELS.
Acties geldig tot 31/12/2012 en zolang de voorraad strekt, niet cumuleerbaar met andere voordelen en/of acties.
www.thuiszorgwinkel.be 12 12 14 Visie eindejaar.indd 1
10/12/2012 14:49:01
¬ op uw gezondheid
Visie ¬ vrijdag 14 december 2012
5
Nieuwe campagne Bond zonder Naam
Eenzaamheid is vaak onzichtbaar
‘Vroeger kenden de mensen hier iedereen. Nu zeggen de ouderen dat ze de nieuwkomers niet meer kennen. En zelf zijn ze vaak niet meer mobiel. Om ergens te geraken, zijn ze afhankelijk van anderen. En mensen worden niet graag afhankelijk. Als we als vrijwilliger van Ziekenzorg CM op huisbezoek gaan, ondervinden we dat wij vaak het contact zijn met de buitenwereld, die voor hen niet meer bereikbaar is. Hoe is het is? Is er geen nieuws?, beginnen ze nog voor je zelf kunt vragen hoe het gaat.’ ‘De mensen gebruiken het woord eenzaamheid niet. Ik heb nog niemand gezien zeggen ze, ook al komt er gezinshulp of loopt een buur eens binnen. Ze hebben nood aan een babbel. En soms spreken ze met ons over problemen waarmee ze hun kinderen niet willen lastigvallen. Veel mensen hebben met verlies te maken. Verlies van hun partner, verlies van mobiliteit, verlies van sociaal contact. Ik geef toe, als bezoeker voel je je soms machteloos. Je kunt ze niet echt helpen, je kunt er alleen maar zijn. En je weet dat ze dat op prijs stellen.’ ‘Huisbezoeken zijn onze belangrijkste bezigheid. We hebben een tachtigtal adressen in ons dorp. Maar het is niet eenvoudig om te weten te komen wie graag bezoek zou ontvangen. Vroeger hielp de pastoor daarbij, maar die is er niet meer. En de huisarts heeft zijn beroepsgeheim. We vernemen het meest als we huis aan huis loten verkopen voor de solidariteitsactie van Ziekenzorg CM. Als we aanbellen en uitleggen waarvoor we komen, vertellen de mensen soms dat ze ook iemand die ziek is in huis hebben. In zo’n gesprek stellen we onze werking voor. Met het huisbezoek en onze activiteiten waarvoor we de deelnemers ophalen. We moeten Ziekenzorg beter bekend maken want je voelt goed dat er
Hoe ga jij eenzaamheid tegen? Reageer via Persdienst CM, PB 40, 1031 Brussel of mail lezers@visieredactie.be een enorme nood is aan sociaal contact. En we moeten nieuwe vrijwilligers aanspreken. Want ook vrijwilligers worden ouder.’
Gewoon samen op stap Als je aan huis gekluisterd bent, kun je vereenzamen, maar dat kan ook als je niet gemakkelijk contacten legt, bijvoorbeeld omdat je psychische problemen hebt. Daarom startte Ziekenzorg CM in de regio Turnhout met Op-Stap. ‘Dat mag je letterlijk nemen’, zegt vrijwilligster Sofie (37). ‘Wij gaan regelmatig op stap met iemand die anders moeilijk het huis uitkomt.’ ‘Ik ga wel alleen op café, maar dat is niet zo prettig’, vindt Steven (39). Hij was altijd al wat verlegen. ‘Als je iets anders denkt of andere interesses hebt dan de meeste mensen, vinden ze je vreemd. En op den duur geloof je zelf dat je anders bent. Door met Sofie op stap te gaan, heb ik onder-
Lena Rosseel: ‘Soms spreken de mensen ons over problemen waarmee ze hun kinderen niet durven lastigvallen.’ vonden dat ik niet zo anders ben, dat ik ook gewoon kan functioneren.’ Steven kwam toevallig bij Op-Stap terecht. ‘Ik hoorde er goeie dingen over via de hulpverlening.’ Omdat hij weet dat hij niet altijd meteen de goeie woorden vindt, schreef Steven neer wat hij wil zeggen. ‘De uitstappen zijn een herademing in het leven van de deelnemer en bieden een warmte die goed wordt geapprecieerd in deze maatschappij waar veel kilheid heerst, niet alleen door winterse buien maar ook door de race van het bestaan.’ Daniël Rys
Die ochtend van de eerste sneeuw heb ik afspraak met Ziekenzorgvrijwilligster Lena Rosseel (58) in Steenhuize, een uitgestrekt, licht heuvelend dorp van 1 700 inwoners in de Denderstreek met nog vier bakkers, een buurtwinkel en een paar cafés rond de kerktoren. Maar de kerk blijft meestal dicht, er is nog slechts één dienst per maand.
David Stockman
Eenzaamheid zit dieper in onze samenleving dan gedacht. Dat zegt de Bond zonder Naam bij de start van zijn eindejaarscampagne. CM en Ziekenzorg CM steunen de campagne. Zij kennen het probleem, zeker bij mensen die ziek zijn.
Sofie zocht een vrijwilligersactiviteit en kreeg een folder in handen met de voorstelling van Op-Stap. ‘Ik volgde een opleiding en dan was het wachten tot er zich iemand aandiende met wie het klikte. Ik ga nu al twee jaar met Steven op stap. We spreken om de twee weken af. Dat kan voor een wandeling, een fietstocht of een museumbezoek zijn. Of we babbelen gewoon. Over auto’s, over onze katten, over Stevens hobby’s.’ Metaaldetectie is er een van. ‘Mensen vinden het soms raar dat je dingen zoekt in de grond. Voor sommigen is het rommel. Maar ik heb al eens de trouwring van iemand kunnen terugbezorgen’, weet Steven. ‘Je moet erover kunnen praten met andere mensen die geïnteresseerd zijn. Met Sofie kan ik erover praten.’ ‘En ik vind het leuk als je me iets toont dat je gevonden hebt’, zegt Sofie. Steven kijkt al uit naar de volgende afspraak. Dan gaan ze samen naar de kerstmarkt. Chris Van Hauwaert In je CM-kantoor kun je vragen naar de Ziekenzorgkern in je buurt. Op-Stap is ondertussen ook actief in de regio Mechelen en grote delen van Oost-Vlaanderen.
✔✔www.ziekenzorg.be Op de BZN-campagnesite vind je de eenzaamheidswijzer, getuigenissen en meningen van experts. Sofie en Steven gaan regelmatig samen op stap.
✔✔www.erbij.be Kleinste kamer ontbreekt vaak
Op zoek naar een inspirerend cadeautje voor het nieuwe jaar? Het boek ‘Geluk. The World Book of Happiness’ is een aanrader. Daarin bundelde Leo Bormans inzichten over geluk uit de hele wereld. Honderd professoren delen hun kennis over de rol van tijd, geld, gezondheid, succes en welzijn. Over humor, pijn en verdriet. En over familie, relaties en vrienden. Als CM-lid kun je het boek, uitgegeven bij Lannoo, kopen tegen de voordeelprijs van 19,95 euro in plaats van 24,95 euro. Je kunt het verkrijgen in de CM-Thuiszorgwinkels of door overschrijving van het juiste bedrag op rek. nr. 738-0191710-60 van Postalux, Van Dijckstraat 87, 2640 Mortsel. Vermeld ‘Boek Geluk’ en je CM-lidnummer.
Al voor de vijfde keer organiseert Te Gek!? een concert in de Ancienne Belgique in Brussel op 20 januari om 15 uur. Vooral songs van de vijfde cd Te Gek!?, waaraan vele Vlaamse artiesten meewerkten, worden live gebracht. Onder meer Isolde Lasoen, Marcel Vanthilt, Pieter Embrechts, Senne Guns, Gorki, Guy Swinnen, De Laatste Showband en Kristien Hemmerechts zullen er zeker bij zijn. Kaarten voor het concert kun je bestellen bij de AB of in Sint-Annendael in Diest.
✔✔www.cm.be
✔✔www.abconcerts.be
Wereldwijd hebben ongeveer 2,5 miljard mensen geen toilet. Dat is een op de drie. 1,1 miljard mensen doen hun behoefte in de openlucht. Daardoor verspreiden ernstige ziekten zoals cholera, tyfus en hepatitis zich makkelijk. Het tekort aan toiletten is er mee oorzaak van dat veel moeders sterven. Door onvoldoende sanitaire voorzieningen en slechte hygiëne raken zo’n 44 miljoen zwangere vrouwen besmet met mijnworm. Met bloedarmoede en een ernstig risico op fatale bloedingen tijdens de bevalling tot gevolg. Ruim 2 000 kinderen overlijden dagelijks aan diarree. Een van de milleniumdoelen van de Verenigde Naties is het aantal mensen zonder sanitaire voorzieningen te halveren tegen 2015.
Het project Te Gek!? wil via allerlei initiatieven geestelijke gezondheidsproblemen meer bespreekbaar maken. CM steunt het project.
‘t kort
Te Gek!? brengt vijfde concert
GEZOND IN
Geef geluk cadeau
6
¬ op uw gezondheid
win
Speur je in Visie mee naar het antwoord? Tip: Tanden selecteren Oplossing
E Stuur je antwoord voor 28 december op een gele briefkaart naar Persdienst CM, Postbus 40, 1031 Brussel. Of mail het anwtoord naar zoekenwin.visie@cm.be. Vermeld welke prijs je wenst: het boek ‘Lekkel’ van Tom Van de Weghe en Sofie Aelterman (culinaire tocht door tien Aziatische landen), uitg. Davidsfonds of de nieuwe cd van Scala (met alternatieve kerstnummers). Uit de juiste inzendingen worden vijf winnaars geloot.
Plezier eerst bij integratie-orkest Poco a poco
‘Clouseau maakt ook fou Mensen met en zonder een handicap maken samen muziek. Het orkest Poco a poco brengt het al twintig jaar in de praktijk. ‘Muziek is een universele taal. Iedereen verstaat ze’, zegt dirigente Maaike Peeraer. Als we het repetitielokaal van Poco a poco aan de Monnikenheide in Zoersel binnen stappen, weerklinken de eerste noten van het bekende filmthema ‘Mission Impossible’. Maar liefst vijf piano’s zetten in. De tamboerijnen en de stokjes sluiten aan. Daarna is het de beurt aan de samba ballen. ‘Laat ons eens hernemen vanaf maat vier’, onderbreekt Maaike haar muzikanten. Ze houdt een gekleurde kaart in de lucht. Een deel van de orkestleden kan geen noten lezen. ‘Maar dat is geen enkel probleem, we werken met kleurtjes’, toont pianiste Ann Besbrugge. ‘Op die manier weet ik wanneer ik welke toets moet aanslaan.’
Niet klassiek
Oplossing Visie nr. 31 Bord Winnaars Marie-Rose Buslot (Belsele), Pieter Cambier (Grembergen), Jaak Maertens (Roeselare), Etienne Vermeire (Opglabbeek), Gerard Zutterman (Veldegem). Neem ook deel aan de CM-webquiz op de vernieuwde www.cm.be en win een Samsung Galaxy Tab 2 10.1.
Poco a poco is duidelijk geen orkest als alle andere. Ze omschrijven zichzelf als een integratieorkest. De helft van de leden heeft een beperking, de andere helft niet. ‘We zijn er bijna twintig jaar geleden mee van start gegaan’, duikt Maaike in de geschiedenis. ‘In Zwart Goor, een dienstverleningscen trum voor volwassenen met een handicap, wilde ik een muziekproject op poten zetten. Maar niet op een klassieke manier. Ik nodigde wat vrienden uit om samen met de mensen van het dienstverleningscentrum een tijdelijk orkestje op te richten. Dat is hen zo goed bevallen dat ze ermee door wil den gaan.’ Poco a poco was geboren. Aanvankelijk met een klein groepje, maar ondertussen is het
orkest gegroeid tot tachtig leden. ‘Met of zonder beperking, iedereen in onze groep is even belangrijk’, merkt Goedele Durnez op, die mee aan de wieg stond van Poco a poco. ‘We letten er ook op dat alle instrumenten aan bod komen. Of je nu trompet speelt of xylofoon, of je nu eerste violist bent of met stokjes de percussie verzorgt, tijdens een concert plaatsen we alle instrumenten in de schijnwerpers.’
poco, daar word ik op slag goedgezind van.’ Je merkt het ook op de filmpjes van concer ten die op de website van Poco a poco staan. In geen tijd gaat het publiek helemaal uit zijn dak als de muzikanten een medley met Nederlandstalige liedjes inzetten. ‘Het is heel meeslepend om ons orkest bezig te zien’, verklaart Maaike. ‘Spelen wij perfect? Natuurlijk niet, maar zie je ons bezig tijdens een concert, dan straalt het plezier er vanaf. En speelt er dan iemand een verkeerde noot Daniël Rys
zoek en
Visie ¬ vrijdag 14 december 2012
Het is heel meeslepend om ons orkest bezig te zien. Zie je ons tijdens een concert, dan straalt het plezier er vanaf. Maaike Peeraer, dirigente
Goedgezind Tijdens de repetitie gaat het er een stuk los ser aan toe dan je van andere orkesten gewoon bent. Zet iemand te vroeg in, dan wordt daar eens hartelijk om gelachen. ‘Plezier maken is dan ook het belangrijkste’, vindt Ellen Tuerlinckx. Zij maakt al negen jaar deel uit van het orkest. ‘Ik had eerst auditie gedaan voor de tamboerijn, maar uiteindelijk bleek dat ik beter overweg kon met de sambaballen. Geen probleem, het is allebei even leuk. Zo’n repetitie met Poco a
Maaike Peeraer (2e links) en verder ook op de eerste
Gebit onder de loep
ZOMER 2013
Moeten de wijsheidstanden Lic. 7013 - A5654
De nieuwe Intersoc-brochure is er! Nog niet ingeschreven voor een Intersoc-zomervakantie? Bekijk ons volledige aanbod op de website of vraag je brochure aan via 070 233 119. Waarom Intersoc? - Nederlandstalige kinderclubs - Een vaste prijs - Alles tot in de puntjes geregeld - Gratis medische service - Soepele annuleringsvoorwaarden - ...
Info, prijzen en reservaties: 070 233 119 of www.intersoc.be.
WERKEN EN TOCH OP VAKANTIE ...
Niet iedereen heeft wijsheidstanden. Als je ze hebt, staan ze helemaal achteraan. Na de hoektanden komen twee kleine kiezen en dan twee grote kiezen. En daarachter, als derde grote kies, staat de wijsheidstand. Je kunt er in totaal vier krijgen, die doorbre ken tussen 18 en 24 jaar. Al kan het ook zijn dat ze pas later de kop opsteken. ‘In mijn praktijk kreeg ik een man over de vloer die op zijn zeventigste nog een wijs heidstand kreeg’, zegt Stefaan Hanson. ‘Als er plaats vrijkomt, kun je ook op latere leef tijd nog wijsheidstanden krijgen.’
Staan er altijd vier wijsheidstanden?
Ben je nog vrij tijdens de kerstvakantie en wil je er graag even tussenuit? Dan is een Intersoc-werkvakantie zeker iets voor jou. Na je werk geniet je immers van besneeuwde bergen en witte pistes. Voor een job in onze hoteldiensten surf je nu naar www.intersocwerkvakanties.be of bel je 02 246 47 49. Kijk je eerder uit naar een zonnige zomerbestemming? Vanaf 15 januari kun je je online kandidaat stellen voor een werkvakantie tijdens de zomer. Aan iedereen alvast fijne feestdagen en een gelukkig 2013, met werkvakantie natuurlijk.
Visie_14-12_Zomer 2013.indd 1
Wijsheidstanden hebben een slechte reputatie. ‘Toch moet je ze zeker niet altijd laten trekken’, benadrukt Stefaan Hanson, tandarts en woordvoerder van het Verbond der Vlaamse Tandartsen. ‘Als ze geen problemen veroorzaken, mogen ze blijven staan, anders niet.’
10/12/2012 10:58:49
‘Neen. Sommige mensen hebben er minder, andere hebben er helemaal geen. Het komt ook vaak voor dat de wijsheidstanden niet of slechts gedeeltelijk door het tandvlees komen. Bij bepaalde mensen liggen ze scheef of is er geen plaats meer op de kaak, waardoor ze niet kunnen doorbreken. Vermoedelijk heeft een en ander te maken met de evolutie van de mens, maar weten
schappelijke bewijzen zijn daar niet voor.’
Waarom doet het vaak pijn als je wijsheidstanden krijgt? ‘De wijsheidstanden oefenen druk uit op het tandvlees. Met pijn als gevolg. Het tand vlees raakt geïrriteerd, wordt rood en zwelt. Kort voor de tanden doorbreken, neemt de druk toe, en het tandvlees kleurt bleek door een verminderde doorbloeding. Eens de tand gedeeltelijk doorgebroken is, verdwijnt de spanning op het tandvlees en vermindert de pijn. Maar de irritatie van het tandvlees kan nog even aanhouden.’
Moet een wijsheidstand altijd getrokken worden? ‘Als er niets aan de hand is, mogen de wijs heidstanden gerust blijven staan. Als arts – of als tandarts in dit geval – richt je altijd zo weinig mogelijk schade aan. Wijsheids tanden verwijderen doe je dus niet zomaar. In de eerste plaats omdat het voor de patiënt niet aangenaam is. Je moet verdoven en het zorgt soms voor redelijk wat pijn en zwel
¬ op uw gezondheid
Visie ¬ vrijdag 14 december 2012
de
uten’
voorzet
ander fout was gelopen, kwam Sofie bij mij. Wat heb ik toch goed gespeeld vandaag, vertelde ze met een stralende glimlach. Dan dacht ik: waar maak ik mij toch druk om?’
Een kwart van de Belgen voelt zich eenzaam bij gebrek aan vrienden. Bijna één op de vijf Belgen voelt zich emotioneel eenzaam door het gemis aan een hechte band met iemand. Eenzaamheid is misschien het laatste taboe in onze prestatiegerichte maatschappij. Maar het beeld van de eenzame mens als een zonderling die teruggetrokken leeft, klopt niet. In zijn nieuwe campagne wil de Bond zonder Naam (BZN) dat cliché doorbreken en het begrip eenzaamheid in al zijn facetten brengen. Want eenzaamheid kan iedereen overkomen. Ook een succesvolle man of vrouw met veel sociale contacten die zich lonely at the top bevindt, maar thuis een warm nest mist.
Dieter Herregodts
✔✔In 2013 viert Poco a poco zijn
twintigjarig bestaan met een concerttournee door Vlaanderen. Alle info op www.pocoapoco.be.
Onderzoek in opdracht van BZN bevestigt wat CM en Ziekenzorg al langer wisten: wie chronisch ziek is, loopt meer risico om te vereenzamen. Mensen die langdurig ziek zijn, zien hun sociale contacten verminderen. En ook het gemis aan een hechte band laat zich meer voelen bij chronisch zieke mensen. Ook omgekeerd kan eenzaamheid de gezondheid beïnvloeden en bijvoorbeeld leiden tot depressieve gevoelens.
geaarzeld om als partners de campagne van Bond zonder Naam volop te ondersteunen. Als solidair ziekenfonds ijveren we immers voor een solidaire, warme maatschappij. Deze campagne van BZN wil pretentieloos een appel doen op meer zorgzame aandacht voor mensen in onze omgeving. CM en Ziekenzorg CM laten deze oproep tot zorgzaamheid graag weerklinken in allerlei acties. We roepen onze leden en onze vrijwilligers op om kleine stukjes van geluk uit te dragen in hun buurt. Want iedereen kan vereenzamen. Help een ander, en bescherm zo ook jezelf.
Bert Peirsegaele Nationaal Secretaris CM
✔✔
CM en Ziekenzorg CM doen mee
eruit? ling. Bovendien is het zoals bij elke ingreep opletten voor complicaties. De patiënt kan een infectie oplopen, of er kan een spier geraakt worden, waardoor de patiënt zijn mond tijdelijk moeilijker open krijgt. En als een zenuw ernstig beschadigd raakt, kan er zelfs blijvende schade optreden.’
Duwen wijsheidstanden de andere tanden uit de rij? ‘Daar is geen sluitend wetenschappelijk bewijs voor. Daarom raden we aan om de wijsheidstanden enkel te verwijderen als er problemen optreden. Bijvoorbeeld als er gaatjes ontstaan omdat de wijsheidstanden moeilijk te poetsen zijn, of als ze chronische tandvleesproblemen veroorzaken.’
Kan ik zelf inschatten of mijn wijsheidstanden eruit moeten? ‘Dat is moeilijk. Je vraagt het best aan je tandarts om de voor- en nadelen op een rijtje te zetten. Op basis daarvan kun je zelf beslissen wat er al dan niet moet gebeuren. Volgens de wet op de patiëntenrechten ligt de uiteindelijke beslissing voor elke behandeling bij de patiënt. Laat je dus goed informeren, en maak dan zelf de keuze.’ Nele Verheye
Stefaan Hanson, tandarts
Eddy Fliers
Omdat eenzaamheid isoleert, ongelukkig maakt en ziek maakt, hebben CM en Ziekenzorg CM niet
rij Goedele Durnez, Ellen Tuerlinckx en Ann Besbrugge: ‘Eén repititie maakt ons goedgezind.’
www.erbij.be
www.facebook.com/CMziekenfonds
Iedereen kan vereenzamen
www.twitter.com/CMziekenfonds
of zet er iemand te vroeg in, dan is dat niet erg. Clouseau maakt ook fouten.’ Het levert soms grappige verhalen op. Over de keyboardspeler die op een verkeerd knopje duwt, waardoor midden in een concert een demo-liedje begint te spelen. Of over de xylofoonspeler die zo enthousiast met zijn stokje zwaait dat het bolletje eraf vliegt. ‘Onze leden met een beperking hebben ons vooral geleerd om te relativeren’, zegt Goedele. ‘Na een concert waarin een en
7
Music For Life in het teken van dementie Studio Brussel pakt de komende week opnieuw groots uit met Music For Life. De solidariteitsactie wil dit jaar het taboe rond dementie doorbreken. CM en Ziekenzorg CM springen enthousiast op de kar. Nog tot vrijdag 21 december zullen twaalf Studio Brussel-presentatoren 2012 songs for life draaien. Het zijn liedjes waar luisteraars bijzondere herinneringen aan hebben. De actie is niet toevallig gekozen. Op mensen met dementie heeft muziek een bijzonder effect. Oude liedjes roepen emoties op die anders verborgen blijven. Ook CM plant de komende dagen acties om het thema dementie onder de aandacht te brengen. Zo komt Axl Peleman in het CM-hoofdkantoor in Brussel liedjes zingen. Medewerkers kunnen een boekje met liedjesteksten kopen. De opbrengst gaat naar de actie.
Ook Ziekenzorg CM doet mee Ook ten voordele van de actie verkoopt Ziekenzorg CM het boek ‘Uit het geheugen’ dat verscheen bij de gelijknamige tentoonstelling in het museum dr. Guislain. De opbrengst is integraal voor onderzoek naar dementie. Vrijwilligers bieden het boek
onder andere op kerstmarkten aan tegen tien euro. Voor die prijs krijg je het ook thuisbezorgd. Bestellen op tel. 02 246 47 71 of via daisy.celis@cm.be. Het thema van deze Music For Life-actie ligt CM nauw aan het hart. Mensen met dementie en hun mantelzorgers kunnen bij hun ziekenfonds terecht voor een ruim aanbod aan diensten. Maatschappelijk werkers zoeken voor je uit hoe je de zorg het best organiseert en welke tegemoetkomingen mogelijk zijn. Thuiszorgcentra of regionale dienstencentra organiseren infosessies, cursussen en praatgroepen. De dienst Oppashulp springt in als je er als mantelzorger even tussenuit wil en bij Ziekenzorg CM kun je lotgenoten ontmoeten.
✔✔Meer informatie over het aanbod op www.cm.be. Lees ook het interview met Nathalie Carpentier op pag. 11.
8
¬ uw job, ons werk
Visie ¬ vrijdag 14 december 2012
VLOER
DE nieuwe
Mobiliteit
‘Thuiswerk doet mensen beter werken’ Werk is één ding, er vlot geraken is een heel andere zaak. Veel werknemers hollen van het werk naar de schoolpoort of vloeken op de eeuwige files en vertragingen. Om tijd te besparen, mogen bepaalde werknemers bij bpost sinds september vorig jaar een dag per week thuis werken, of in een satellietkantoor.
Lieven Van Assche
A
lain (60) begeleidt proefprojecten bij bpost, om de postverdeling zo efficiënt en comfortabel mogelijk te laten verlopen. ‘Ik werk aan verschillende projecten. Ik begeleid de postbodes die zich vrijwillig hebben opgegeven om mee te doen aan deze pilootprojecten. Ik moet dus veel op het terrein werken. Tussendoor plan ik thuis de volgende weken, werk ik andere projecten uit en beantwoord ik mails.’ Werk je vaak in je standplaats, Brussel? ‘Ik sta erop dat ik zeker één keer per week mijn chef en collega’s zie. Om te vermijden dat ik een andere taal spreek dan zij, en om bij te blijven. Soms werk ik thuis of in een satellietkanTelewerk toor in Gent.’ Wat zijn in jullie bedrijf de afspraken over telewerk?
is geen recht van de werknemers. Het dient om mensen beter te doen werken en tijd te laten besparen.
Belga
‘Wie in het systeem van telewerk zit, werkt vier dagen in Brussel en een dag Alain van bpost thuis of in een satellietkantoor. Niet alle afdelingen kunnen thuis- of telewerken. De mensen aan de loketten bijvoor- Welke voorzieningen zijn er in een beeld hebben logischerwijze die mogelijk- satellietkantoor? heid niet. Je afdeling én je chef moeten ook ‘Je kunt verbinding maken met internet en bereid zijn om telewerk toe te kennen. Het er is een telefoon per tafel. Je zit met colleis geen recht van de werknemers. Het dient ga’s samen in een landschapskantoor. Het om mensen efficiënter te doen werken en is soms moeilijk om te werken in één grote tijd te laten besparen. Maar als het woonruimte, als iemand bijvoorbeeld hardop werkverkeer wegvalt, zijn de mensen ook aan het bellen is. Anderzijds zijn er ook meer gemotiveerd.’
‘Thuiswerken kost ook tijd’
voordelen: ik kom al eens een collega tegen die mij iets wilde vragen, en die kan ik dan meteen antwoord geven.’ Wat is voor jou het grootste voordeel van telewerk? ‘Tijdsbesparing, uiteraard. Mocht ik elke dag in Brussel werken, dan zou ik dagelijks tweeënhalf à drie uur kwijt zijn aan vervoer. Files heb je sowieso. Ik sta elke dag in de file wanneer ik naar Brussel of Gent moet. Als ik met het openbaar vervoer zou gaan, dan rij ik tien minuten met de auto tot aan het station, dan dertig minuten met de trein, en dan nog eens de tram op. Met de auto ben ik er de helft sneller.’ Bezorgen de files naar Brussel je stress? ‘Ik vertrek met de wagen om 6 uur ‘s morgens. Als ik een meeting heb om 8 uur, en ik merk dat ik door zware file te laat ga komen, dan kan ik pisnijdig zijn. Maar het verkeer is voor mij nooit een excuus. Dan had ik maar vroeger moeten vertrekken. Vroeger was ik wel ambetant op het werk na een ochtend vol files. Nu trek ik het mij niet meer aan. Als ik een halfuur later aankom, dan werk ik wel een halfuur langer.’ Lieve Van den Bulck
Solidariteitsactie voor Baltic Ace Op 5 december zonk het vrachtschip Baltic Ace na een aanvaring op de Noordzee. Vijf doden en zes vermisten is de trieste balans. ACV Transcom, dat opkomt voor havenarbeiders en opvarenden, betuigt zijn innige deelneming aan de families en vrienden van de slachtoffers. De beroepscentrale zette ook een inzamelactie op touw in Zeebrugge.
Dit artikel maakt deel uit van een reeks over het Vlaams ACV-Congres. 500 militanten en medewerkers bespreken er in april 2013 de grote uitdagingen voor de Vlaamse arbeidsmarkt.
Wat zijn de belangrijkste uitdagingen voor werknemers en bedrijven op het vlak van mobiliteit? Thomas Van Outrive, onderzoeker aan de Universiteit A nt wer pen, geef t een antwoord. ‘Mobiliteit kost tijd en geld. Het is een drempel om werk te vinden. Voor werkgevers buiten steden is het dan weer moeilijk om werknemers te rekruteren, omdat ze minder goed bereikbaar zijn. De tijdsfactor speelt zeker een rol, als je ’s ochtends de kinderen aan school afzet en ’s avonds langs de winkel en de opvang moet. Weten hoe lang het zal duren is belangrijk, want onvoor spelbaar heid creëer t stress. Dat je op de Antwerpse ring of in de bus geen 100 km per uur haalt, is niet het grote probleem. Wel dat het vandaag een kwartier duurt en morgen een uur.’ Is thuiswerken dan de oplossing? ‘Kunnen werken waar en wanneer je wil heeft zeker voordelen. Het kan stress verminderen. Maar het vergt ook meer planning en organisatie, en dat kost ook tijd. Voor veel jobs kun je niet thuiswerken. ‘Thuiswerkers hebben ook minder vaak een job dicht bij huis. De dagen waarop ze wel rijden, verbruiken ze meer energie omdat ze zich verder moeten verplaatsen. Telewerken zal dus niet alle mobiliteitsproblemen oplossen.’
9
¬ uw job, ons werk
Visie ¬ vrijdag 14 december 2012
Verschillen tussen mannen en vrouwen op de arbeidsmarkt
‘Deeltijds werk is gevaarlijk geluk’ In België werkt ongeveer één op twee vrouwen. En 40 procent van de werkende vrouwen werkt deeltijds. Mannen verdienen gemiddeld meer dan vrouwen: de loonkloof bedraagt 22 procent. Wat schuilt hierachter en hoe werk je de verschillen weg? Zowat 400 militanten, waarvan één derde mannen, wisselden hierover van gedachten op een ACV-studiedag. Ilke Jaspers, organisator en verantwoordelijke voor de ACV-genderwerking, is gedreven wanneer het gaat over gelijke rechten voor vrouwen én mannen. Op de werkvloer en op de arbeidsmarkt.
zijn wel eens het slachtoffer van een maatschappelijke verwachting. Maar ook mannen zijn het slachtoffer van een systeem dat om geld draait. Want wat als een man graag voor zijn kinderen zorgt en deeltijds wil werken? Een man wordt in de rol van carrièremaker geduwd. Een
vrouw heeft geleerd om te zorgen. Zij moet vechten voor een carrière.’ Waarom verdienen mannen meer? ‘Er is geen logische verklaring. Voor fysiek zwaar werk krijgen mannen bijvoorbeeld een hoger loon. Poetswerk, eerder gedaan door vrouwen, maar ook fysiek zwaar, wordt niet op dezelfde manier verloond. Nog een voorbeeld: bij hun eerste kind krijgen mannen in veel bedrijven loonsopslag, voor vrouwen geldt dat niet.’
Waarom gaan zoveel vrouwen deeltijds werken? ‘Vrouwen blijven sowieso thuis voor moederschapsrust na een bevalling, dat hoort erbij. Maar daarmee is de deur opengezet naar andere verlofstelsels, zoals deeltijds werk. Jonge vrouwen met kinderen zeggen wel dat die keuze hen gelukkig maakt, omdat ze werk en zorg dan beter kunnen combineren. Begrijpelijk dat die combinatie zwaar is, maar het is een gevaarlijk geluk. Vrouwen vergeten vaak de negatieve gevolgen van deeltijds werk. Ze verdienen minder, premies en bonussen vallen weg en later hebben ze een lager pensioen. Zo zijn en blijven vrouwen meer afhankelijk van hun partner. Verliezen ze hun man door een echtscheiding of overlijden, dan blijven ze vaak achter met een inkomen waarvan ze niet kunnen leven.’
‘In de sociale bedrijfsrapportering moeten looncijfers voor mannen en vrouwen voortaan gescheiden worden. Die opsplitsing maakt verschillen zichtbaar, zodat we eraan kunnen werken. Verder moeten
‘Ook mannen zijn het slachtoffer van een systeem dat om geld draait: zij moeten carrière maken.’ Ilke Jaspers, genderadviseur ACV
bedrijven nu ook werk maken van een concreter gelijkekansenplan. Mensen hebben een functie in een onderneming, waar een takenpakket en een loon bij hoort. Vaak klopt de functiebeschrijving niet met de taken die de werknemer effectief uitvoert. Of het gebeurt dat mannen en vrouwen hetzelfde werk doen en toch in een andere functieklasse zitten. Met een discriminerend loonverschil als gevolg. Zulke onjuistheden moeten vanaf nu weggewerkt worden.’ Griet Verhoeyen
✔✔Lees nu het nieuwe G-magazine
(over tijdkrediet) online, bestel het gratis via www.g-magazine. be of vraag ernaar in je ACVdienstencentrum.
Vrouwen kiezen toch zelf voor deeltijds werk? ‘Is het wel altijd een vrije keuze? Vrouwen
de
Wat verandert er met de nieuwe loonkloofwet, die sinds september in werking is?
FOCUS
www.twitter.com/Acvonline
https://www.facebook.com/het.acv
Ook volgend jaar een Nobelprijs voor Europa? De Europese leiders namen maandag in Oslo de Nobelprijs voor de Vrede in ontvangst. Er was heel wat kritiek op de keuze van het Nobelprijscomité. En het moet gezegd, Europa draagt bij aan die kritiek. Door de harde crisis is alle evenwicht zoek geraakt en hebben steeds meer mensen bedenkingen bij de koers die Europa volgt. Europa heeft een enorme impact op ons leven. En die zal alleen maar toenemen. Europa heeft nu eenmaal gekozen voor een gemeenschappelijke markt en munt. Velen twijfelen aan die keuzes. Maar waar hadden we vandaag als klein land sociaal en economisch gestaan als we niet de euro hadden gehad, keer na keer ten prooi aan wilde speculatie tegen de Belgische frank? Nu, die munt en markt kunnen maar overleven als er ook een minimale coördinatie is van het budgettaire en economische beleid. En in het verlengde daarvan ook van het sociale beleid. Zo wordt Europa steeds meer een politieke unie. Dat is op zich ook niet het probleem. Het probleem is dat Europa de verkeerde keuzes maakt om uit een zeer diepe crisis te geraken. Som–
mig e economen hadden er nog zo voor gewaarschuwd: de economische situatie laat niet toe om ons halsoverkop te storten in een snelle, gelijktijdige en te zware sanering van de openbare financiën. Ze halen inmiddels hun gelijk. De economieën van Griekenland, Portugal en Spanje zijn ingestort. Voor Frankrijk en Italië dreigt besmetting. En zelfs de kern wordt stilaan aangetast: de Duitse motor sputtert steeds sterker, Nederland bespaart zich alsmaar verder kapot en ook in België zijn we niet aan het feest. Het veel te straffe en veel te eenzijdige besparingsmedicijn dat Europa de lidstaten verplicht doet slikken, maakt de 27 patiënten alleen maar zwakker en zieker. Zo maakt Europa volgend jaar vast veel kans op de Nobelprijs voor economische kwakzalverij.
En toch gaan de politici door op de ingeslagen weg. Al maanden vragen de Belgische vakbonden een debat in het parlement over de goedkeuring van het nieuwe Europese verdrag, dat de blinde besparingswoede nog zal versterken. En dat ons land verder dreigt te wurgen. We wachten nog altijd op een fatsoenlijk antwoord. Deze week zitten de Europese leiders in Brussel alweer samen aan tafel. Dan bespreken ze de toekomstplannen van Europees president Herman Van Rompuy. Ik hoop dat ze beseffen dat Europa opnieuw hoop moet geven aan mensen, niet alleen in woorden maar ook in daden. En geen bijkomende bron van onzekerheid, ongerustheid en onverdraagzaamheid mag worden. Want de Europese gedachte, die ons al meer dan een halve eeuw vrede bracht, verdient echt wel beter. Marc Leemans, voorzitter ACV
De Europese leiders moeten beseffen dat ze opnieuw hoop moeten geven.
10
¬ uw job, ons werk
Visie ¬ vrijdag 14 december 2012
ACV BIE organiseert werkatelier ‘You’ll never walk alone’
Militanten maken rapport voor vakbond De vakbonden in België liggen regelmatig onder vuur. Militant zijn vandaag is niet vanzelfsprekend. Er is nood aan een nieuw verhaal en beroepscentrale ACV bouw - industrie & energie (ACV BIE) grijpt die uitdaging met beide handen aan. Samen met 1 000 militanten maakt ACV BIE de analyse voor een vakbond van de toekomst.
bondig
vak
ACV BIE
Eindejaarspremie Beschutte en Sociale Werkplaatsen Werkte je tussen 1 december 2011 en 30 november 2012 in een Beschutte of Sociale Werkplaats in Vlaanderen? Dan heb je wellicht recht op een eindejaarspremie. Die wordt uitbetaald in december. Meer info over het recht op deze premie en over de berekening vind je op www.acvbie.be, bij je secretaris, ACV-dienstencentrum of beroepsverbond.
ACV BIE
Syndicale premie grafische sector
Zelfkennis is het begin van alle wijsheid. Daarom maken 1 000 militanten van ACV BIE een sterkte-zwakteanalyse van de vakbond.
W
alk on, walk on. With hope in your heart. And you’ll never walk alone. You’ll never walk alone.’ Iedere voetbalfanaat heeft het lied van Rodgers & Hammerstein al eens uit volle borst meegezongen. Het lied staat voor samenhorigheid en hoop. En het is onder dat motto dat ACV BIE ruim 1 000 militanten verzamelt in werkateliers, om op zoek te gaan naar een andere aanpak.
Een sterkte is dat wij eerst voor overleg kiezen, maar soms zijn we wat te braaf. Ann Kiekens, ACV-délégué bij Electrabel
Wat zijn de troeven van de vakbond? Waar laten we steken vallen? En welke kansen moeten we benutten? Ann Kiekens (51), bediende bij Electrabel, en Leo Plu (51), vrachtwagenchauffeur bij bouwbedrijf Louis De Waele, namen vorige vrijdag deel aan het werkatelier. Ann is sinds 2005 ACV-afgevaardigde, Leo heeft meer dan twintig jaar vakbondservaring. Beiden maken ze een scherpe analyse.
Troeven ‘Als je vraagt: waarom zou je voor onze vakbond kiezen, dan is mijn eerste antwoord: omdat wij geen strijdvakbond zijn’, steekt Ann van wal. ‘Wij willen eerst overleggen, dan pas actie. In de praktijk merk ik dat je met overleg het meeste bereikt. Het is een spel van geven en nemen.’ Leo gaat akkoord en vult aan: ‘Een andere sterkte is dat wij de juiste informatie kunnen geven aan onze leden. Als ACV-
afgevaardigde kun je rekenen op een stevige vorming.’
Leerpunten Fouten zijn er om te leren, vindt Ann. ‘Een eerste zwakke punt vloeit voort uit onze sterkte. We kiezen eerst voor overleg, maar daardoor zijn we soms wat te braaf.’ ‘Af en toe iets harder uit de hoek durven komen, mag wel’, beaamt Leo. Ook de vergrijzing van de vakbond is een bekommernis. ‘De jongeren die wij aantrekken, komen uit een sociaal nest’, stelt Ann. ‘We hebben moeite om andere jonge mensen aan te spreken. Maar als je eenmaal een jongere in je militantenkern hebt, dan heeft die de hele groep van jonge werknemers achter zich.’ ‘In mijn bedrijf is het zoeken naar jonge werknemers’, zegt Leo. ‘Pas als het bedrijf verjongt, kunnen wij ook onze vakbondskern verjongen.’ Een derde aandachtspunt is volgens Ann
de Europese vakbondswerking. ‘Wat heb je aan een sterke vakbond in België, als in andere landen of op Europees niveau beslissingen worden genomen? Het Europees Vakverbond staat nog in zijn kinderschoenen. We moeten dit volop uitbouwen.’
Uitdagingen Een kans die het ACV niet mag laten liggen volgens Leo, is positiever in het nieuws komen. ‘De media zijn sensatiebelust. Als er een staking is, dan krijg je alle aandacht. Maar als vakbond doe je meer dan dat. Journalisten trekken ook veel zaken uit de context. We moeten beter samenwerken met hen.’ Ook Ann kan zich hierin vinden: ‘Als we een positiever imago willen, moeten we beter communiceren waarvoor we staan en wat we doen.’ Leen Grevendonck
ACV-lidgeld hoger door indexering Vanaf 1 januari stijgt je bijdrage voor het ACV-lidgeld, met 0,90 euro als je werkende bent en met 0,45 euro als je niet-actief bent. De bijdrageverhoging komt neer op een indexering. De laatste verhoging dateert van twee jaar geleden. Na een stevige bespreking heeft de Algemene Raad van het ACV een bijdrageverhoging goedgekeurd. ‘Een verhoging van het lidgeld is nooit prettig’, zegt ACV-voorzitter Marc Leemans. ‘Maar nu komt het moment wel erg ongelegen. Het is crisis, de werkloosheid neemt toe en veel werklozen zullen een lagere uitkering krijgen.’
Solidariteit ‘Maar de Raad zou deze verhoging natuurlijk niet voorstellen, als ze niet nodig was. Onze kosten zijn gestegen. 80 procent zijn personeelsuitgaven. Het ACV heeft ook een unieke structuur. De vakbond is aanwezig op de werkplek én in de gemeente waar je woont. Wij hebben een decentrale dienstverlening, veel ondersteunende diensten, een gecentraliseerde stakerskas en een eenvormige bijdrage. Meer dan andere vakbonden kiest het ACV voor interne solidariteit.’ De Algemene Raad stemde er ook mee in om een vast indexatiesysteem voor de bijdragen uit te werken. De bedoeling is dat het lidgeld meer geleidelijk aan verhoogt. (LG)
Ben je ACV-lid en werkte je tussen 1 oktober 2011 en 30 september 2012 in een onderneming die behoort tot paritair comité 130? Dan heb je recht op een syndicale premie. Als je de volledige periode werkte, dan krijg je 132 euro (of 11 euro per maand). Bruggepensioneerden en werklozen van 50 jaar en ouder krijgen 85,20 euro (of 7,10 euro per maand). Werklozen jonger dan 50 jaar krijgen 66 euro (of 5,50 euro per maand), tijdens de twee dienstjaren volgend op het jaar waarin de werkloosheid begon. Je werkgever bezorgt je de premiekaart. Noteer je rekeningnummer, zet je handtekening en zorg ervoor dat je in orde bent met je bijdragen. De eerste betaling gebeurt op 22 januari. Kreeg je geen premiekaart, maar denk je dat je er recht op hebt? Neem dan contact op met je syndicaal afgevaardigde, het ACVdienstencentrum of het beroepsverbond.
Eindejaarspremie en syndicale premie uitzendkrachten Heb je tussen 1 juli 2011 en 30 juni 2012 65 dagen gewerkt als uitzendkracht? Dan heb je recht op een eindejaarspremie van 8,27 %. Maximum vijf dagen tijdelijke werkloosheid kunnen daarin meetellen. Trad je tussen 1 juli 2011 en 30 juni 2012 vast in dienst bij een onderneming, waar je net daarvoor als uitzendkracht werkte? Dan heb je recht op een eindejaarspremie als je in de referteperiode minstens 60 dagen gewerkt. Het sociaal fonds van de uitzendsector verzendt de formulieren voor de eindejaarspremie. Noteer zeker je e-mailadres op het formulier, dan ontvang je de ACVnieuwsbrief Uitzendarbeid. Als je de eindejaarspremie laat uitbetalen via het ACV krijg je ook nog een syndicale premie van 95 euro.
✔✔Meer info vind je op
www.fondsinterim.be of bij je ACV-dienstencentrum.
gewikt & gewogen
Visie ¬ vrijdag 14 december 2012
ZEGT
11
Nathalie Carpentier geeft stem aan mensen met dementie
‘Dansen op Una Paloma Blanca’ In België zijn er vandaag 187 000 mensen met dementie. Tegen 2050 zullen er dat 350 000 zijn. En toch hangt er rond de ziekte een groot taboe. ‘We weten niet goed hoe we ermee moeten omgaan’, zegt Nathalie Carpentier, die er een boek over schreef. Compagnie Gagarine
‘Ken je Pacman? Zo voelt het: hap, hap, hap. Net of er voortdurend brokjes van zijn hersenen worden afgeknabbeld. Of ze telkens wat meer van hem afnemen. Altijd aanpassen, altijd weer rouwen.’ Diana omschrijft het treffend. Haar man Ivan kreeg de ziekte van Alzheimer toen hij nog maar 48 was. Tegenover journaliste Nathalie Carpentier vertelt het koppel open over wat dementie aanricht. In je boek Verdwaald in het geheugenpaleis verzamel je tien getuigenissen. Dat was niet evident. Nathalie Carpentier: ‘Neen, omdat dementie nog altijd een groot taboe is. Hoewel veel mensen er ooit mee in aanraking komen, zijn er maar weinig die er durven over praten. De ziekte tast je hersenen aan. Er komen gaten in je geheugen. Je taal gaat erop achteruit. Je gedrag verandert. Je vergeet hoe je alledaagse handelingen moet uitvoeren. En er is geen weg terug. Dementie is ongeneeslijk. Dat is heel moeilijk om te aanvaarden.’ Je laat mensen met dementie zelf aan het woord.
Hoe reageren de partners van mensen met dementie? ‘Wat zij doen, is ongelooflijk straf. Zij zien hun geliefde alleen achteruit gaan. Zij moeten voortdurend zorgen. Het is veel geven en soms weinig terugkrijgen. Maar hoe zwaar de ziekte ook toeslaat, er zijn ook mooie momenten. Met Agnes en Jozef trok ik naar een dancing voor senioren. Agnes kon bijna niets meer. Ze zat stil op haar stoel. Tot Una Paloma Blanca weerklonk. Je zag haar opfleuren. Dansen, dansen, dansen, fluisterde ze in de richting van haar man. Jozef nam haar stevig vast en begeleidde haar naar de dansvloer. Dicht tegen elkaar schuifelden ze over de tegels.’ Hoe komt het dat muziek zo’n wonderbaarlijk effect heeft?
Zelfs als de ziekte vergevorderd is, blijven mensen met dementie nood hebben aan menselijk contact.
‘Omdat ik wil achterhalen hoe ze de ziekte zelf ervaren. Hoe moeilijk en een ontmoeting met Jozef. Een frustrerend het is om te beseffen dat gesprek met hem was niet meer je toestand alleen maar achteruit zal mogelijk. Hij dwaalde maar wat rond. gaan. Ik stond ervan versteld hoe Tot ik hem een hand gaf. Hij nam mij Nathalie Carpentier, open ze daarover wilden praten. stevig vast en wandelde met mij door auteur Door hun ziekte zijn ze soms heel de kamer alsof hij mij al jaren kende. ongeremd. Maar eens ze jou vertrouEven later kwam ik hem opnieuw wen, reageren ze lief, warm en aanhankelijk. Ik heb ook tegen. Ik heb u graag, stamelde hij. Ik stond perplex.’ veel plezier gemaakt met hen. Dementie is een ziekte die Mensen met dementie zijn heel inventief in de naar de kern gaat. Je verliest je kennis en je kunnen, wat manier waarop ze met hun ziekte omgaan. overblijft zijn gevoelens.’ ‘Ze willen zo lang mogelijk een normaal leven leiden. Hoe uit zich dat? Ivan hield op zijn computer allerlei lijstjes bij met woor‘Zelfs als de ziekte vergevorderd is, blijven mensen met den en zaken die hij niet mocht vergeten. Dat Valentijn dementie nood hebben aan menselijk contact. Ze tonen op 14 februari valt bijvoorbeeld. Of dat 1 euro 40 frank het niet altijd, maar ze genieten ervan als je hen een waard is. Het is verbazingwekkend hoe ze naar oplossinknuffel geeft of hen over de arm wrijft. Ik herinner mij gen zoeken om hun ziekte de baas te blijven.’
‘Muziek wekt bij mensen met dementie emoties op. Oude liedjes halen herinneringen naar boven. Ik heb een muzieksessie bijgewoond. Je kunt je niet voorstellen wat daar gebeurt. Martha, die tot dan stil voor zich uit zat te staren, begint plots een gedicht voor te dragen. Magda zet zich aan de piano en speelt uit haar hoofd mee met de muziektherapeute. De ziekte van Alzheimer tast het muzikale geheugen pas in een latere fase aan.’ Je wilde achterhalen hoe mensen met dementie hun ziekte ervaren. Vond je het antwoord? ‘Ze vinden het vooral belangrijk om niet voortdurend op hun ziekte gewezen te worden. Ja, ze verliezen hun kennis en hun taal, maar daarom moet je hen niet alles uit handen nemen. Paul bijvoorbeeld vond het ontzettend frustrerend als zijn vrouw hem hielp om zijn veters dicht te knopen. Als je te veel betuttelt geef je me het gevoel een baby te zijn’, verwoordde hij het. Ze willen hun ziekte waardig dragen.’ Dieter Herregodts
✔✔‘Verdwaald in het geheugenpaleis’ van
Nathalie Carpentier, Uitg. Vrijdag, 19,90 euro. Lees ook op pagina 7: Music For Life zet dit jaar dementie in de kijker.
?!
Wat tweet er in het struikgewas? Visie plukt elke week enkele rake commentaren van de sociale netwerksite.
Hoe weet je of de regering doet wat ze belooft? Op 6 december 2011, ongeveer een jaar geleden, ging de langverwachte federale regering van start. Met een nieuw en lang regeerakkoord vol afspraken en voornemens. Enkele frisse, politiek neutrale burgers kwamen op het idee om de voortgang van de regeringsplannen op de voet te volgen en bekend te maken bij het brede publiek.
Maar hoe ver staat het daar nu mee?
De regering beloofde bijvoorbeeld om meer mensen met een handicap aan te werven. Om de Europese, de federale en de Vlaamse verkiezingen te laten samenvallen vanaf 2014. Om een pionier te worden in de transitie naar meer duurzame economische productie en consumptie. Om de energieprijzen op het gemiddelde van onze buurlanden te brengen. Om de strijd tegen mensenhandel op te voeren.
De rapporteurs zijn een twintigtal vrijwilligers die de status van de beloften in het regeerakkoord beoordelen. Bedoeling is om de Belgische politiek transparanter te maken.
Op de website www.rapporteurs.be verneem je voor de verschillende federale beleidsdomeinen welke plannen in behandeling of gerealiseerd zijn. Je leest er ook welke beloften worden bijgestuurd, welke ideeën in de koelkast zitten en wat in gevaar is.
✔✔www.rapporteurs.be
Kris Peeters Auteur van ‘De File Voorbij’, mobiliteitsexpert In de media meer aandacht vr mensen met problemen bij ‘t beleggen van hun geld dan vr mensen met problemen bij ‘t beleggen van hun boterham.
Bleri Lleshi Politiek filosoof, documentairefilmmaker en activist ‘De grote bedrijven betalen 0 belastingen’ kopten de kranten gisteren. ‘Regering treft arme alleenstaande ouders’ koppen de kranten vandaag.
Apache Journalistieke website ‘Verslag uit de onderbuik van de jobmarkt’. Negen maanden als Interim-arbeider. Een reportage van Tuur Viaene. www.apache.be
16
uw vrije tijd
Visie ¬ vrijdag 14 december 2012
BOEK
kinder
Pestkoppen en windbuilen
‘Meelachen met pesters is makkelijkst’
J
Hanne wordt gepest. Omdat ze fouten schrijft. Maar ook omdat ze altijd boterhammen met ‘poepgelei’ eet. Ze woont in een klein huis: ‘Als je tegen de ene muur een scheet laat, begint de andere muur te trillen.’ Met een grappig en spannend kinderverhaal van Guy Didelez willen enkele sociale organisaties uit Mechelen, waaronder het ACW, kinderarmoede bespreekbaar maken. Thomas Legrève
aarlijks zetten wij armoede in Mechelen op de kaart’, zegt ACW-stafmedewerker Bertout Hellemans (links op foto). ‘ACW zet mee de schouders onder Geknipt, een samenwerking van enkele sociale organisaties en van geëngageerde Mechelaars. Dit jaar kozen we voor het thema kinderarmoede en taalachterstand, en voor een kinderboek. Auteur Guy Didelez (rechts op foto) heeft al zijn creativiteit aangesproken.’ Weten de Mechelaars dan niet dat er armoede bestaat? Bertout: ‘Zo scherp zou ik het niet stellen, maar armoede blijft toch heel onzichtbaar. Het stadsbestuur heeft de stad aantrekkelijk gemaakt voor tweeverdieners. Maar de sociale noden raakten ondergesneeuwd. Met Geknipt vragen wij aandacht voor alles wat achter de façade zit. Mechelen heeft een enorme wachtlijst voor sociale woningen. En de stad blinkt ook niet uit in sociale tewerkstelling. Er liggen zeker nog onbenutte kansen om armoede weg te werken.’ Een boek over armoede, lezen kinderen dat graag? Guy: ‘Ik wilde er vooral iets spannends van maken, een boek dat kinderen willen vastnemen. Pestkoppen en windbuilen Hanne valt op en gaat over pesten. Dat kennen kinderen springt eruit: goed en ze lezen er graag over. Maar een goed slachtoffer onder het pestverhaal zit een kluwen voor pesters. van problemen: Hanne eet eenzijdig, ze woont in een slecht huis, ze kan niet Guy Didelez (rechts op foto), over hun lievelingsspeelgoed bijgoed mee op school, want mama moet auteur voorbeeld. De meesten hebben Wii laat werken en kan niet helpen bij het en Nintendo. Eentje had een bokshuiswerk, en papa moet een zware operatie ondergaan. Daardoor valt Hanne op en springt ze er- bal, een ander had een versleten knuffelkonijn, net zoals Hanne.’ uit: een goed slachtoffer voor pesters.’ Wat maakt kinderarmoede schrijnend? Bertout: ‘Een kind wordt erin geboren en wordt er willens nillens mee geconfronteerd. Het zal je maar overkomen. Het hele gezin, waarvan Hanne deel uitmaakt, is trouwens door omstandigheden in armoede geraakt. Papa is ziek en kan niet werken. Dat is een zware dobber.’ Hoe weet je als schrijver wat kinderen bezighoudt? Guy: ‘Ik heb veel met kinderen gepraat. Over pesten. En
Je geeft lezingen over het boek. Wat is de reactie van de kinderen? Guy: ‘In het begin vinden ze het verhaal geestig. Meelachen met de pesters is het makkelijkst. Maar als ik vertel hoe Hannes knuffel op de speelplaats wordt rondgezwierd en platgetrapt, dan voel je de groep verstillen. De pesterijen gaan zo ver dat het hen raakt, en terwijl ik vertel veranderen ze van kamp. Zulke dingen zichtbaar en bespreekbaar maken, dat is de bedoeling van het boek en van Geknipt.’
Wanneer is het project geslaagd? Bertout: ‘Ik hoop dat er veel beweegt. Ouders en kinderen kunnen samen lezen. Creatieve juffen en meesters kunnen aan de slag met de tips en verwijzers achter in het boek. Er komt binnenkort ook een theaterbewerking. Ik hoop dat het verhaal iets kan doen kantelen in hoe kinderen en grote mensen naar armoede kijken.’ Griet Verhoeyen ‘Geknipt’, dat is ACW Mechelen, Basisschakel De Keeting, Kinderwerking El Kantra-De Brug, Vormingplus Mechelen, Welzijnsschakel De Lage Drempel en Welzijnszorg Mechelen.
WIN een boek Visie mag 10 exemplaren weggeven van het kinderboek ‘Pestkoppen en windbuilen’. Antwoord op deze vraag: Het boek ‘Pestkoppen en windbuilen’ wordt binnenkort a. vertoond op de planken b. verfilmd c. bewerkt in een tv-serie
✔✔Doe mee op www.acw.be (klik links op
Visie-wedstrijd). Of stuur een kaartje naar: ACW Visie, Wedstrijd ‘Pestkoppen en windbuilen’, Postbus 20, 1031 Brussel. En dit vóór donderdag 20 december.
colofon
Filmtip: Bruto Stedelijk Geluk Waarom werken we? Krijgen we er waardering voor? Verdienen we genoeg? Kunstenwerkplaats Madam Fortuna toont vanaf 21 december een filmdocumentaire over werken en geluk in alle lagen van de bevolking. Van een asielzoeker die officieel niet mag werken tot een ceo in de haven, die duizenden werkkrachten uitstuurt over alle werelddelen. De camera van Tinus Holthuis registreerde de antwoorden van negen werkende mensen in Antwerpen.
✔✔De filmdocu ‘Bruto Stedelijk Geluk’ gaat in première
op woensdag 21 december in zaal Rataplan om 21 uur. Rataplan, Wijnegemstraat 27, Borgerhout, 03 292 97 40, www.rataplanvzw.be
Visie is een uitgave van de Koepel van Christelijke Werknemersorganisaties • Verantw. Uitg. nat. pag.: Kris Houthuys • Hoofdredacteur: Griet Verhoeyen • Redactie: Leen Grevendonck • Lieve Van den Bulck • CM-nieuws: Bram Swaerts • ACV-nieuws: Patrick Wirix • Vormgeving: Bart Gevaert • Abonnementsvragen: neem contact op met je CM-kantoor of mail naar lezers@visieredactie.be • Vragen voor de Visie-redactie: lezers@visieredactie.be, PB 20, 1031 Brussel, tel. 02 246 31 11 • www.acwvisie.be • Druk: Corelio Printing, Keerstraat 10, 9420 Erpe-Mere • Artikels op de regionale bladzijden (12-15) vallen onder de resp. verantw. uitgevers • Visie is ondertekenaar van de Milieubeleidsover eenkomst Papier Vlaanderen en steunt de inspanningen van de Vlaamse regering i.v.m. papierrecuperatie.