မက်ည္းတန္ ရဲ႕ ကမၼဖလ

မက်ည္းတန္ ရဲ႕ ကမၼဖလ (ဗုဒဘ ၶ ာသာ၀င္အမ်ိဳးသမီးမ်ားဖတ္ေစခ်င္ပါသည္)

လူေတြဟာ အခ်ိဳ က ့ လွျပီး အခ်ိဳ က ့ ရုပဆ ္ းို တယ္၊အခ်ိဳ မ ့ ာွ ခ်မ္းသာျပီး အခ်ိဳ ့မွ ဆင္းရဲတယ္။ရွဳပ္ေထြးစံု တဲ့ ေလာကဇာတ္ခံု လူတုိ ဘ ့ ဟ ံု ာ တစ္ေျပးညီတည္းရွိမေနတာေတာ့ အမွနပ ္ ါပဲ။

ဘာ့ေၾကာင့္မ်ားလွလပ ွ ပေတြခ်ည္းျဖစ္မေနတာလဲ။ဘာ့ေၾကာင္မ ့ ်ားခ်မ္းခ်မ္းသာသာၾကီးရွိမေနရတာလဲ။

သူမဘ၀ကို စိတပ ္ ်က္အားငယ္မတ ိ င ို း္ ဒီအေတြးဒီေမးခြနး္ ေတြ ရင္ထအ ဲ ထိတုးိ ၀င္လာျပီး တႏုံ ႏ ့ ုံ ့ခစ ံ ားရစျမဲ။ ငယ္စဥ္က သူမ်ားေတြ “ခါးကုနး္ တဲ့ရပ ု ဆ ္ ိုးမ”လို စ ့ ေနာက္ခရ ံ တိင ု ္း အေမ့ကင ုိ ယ ို ို ရန္ေတြ မ ့ ၏ ိ ။ “ကၽြနမ ္ ကို ဘာလို ့ခါးကုနး္ ျပီးရုပဆ ္ းို ေအာင္ ေမြးခဲတ ့ ာလဲအေမ။လွလပ ွ ပေလးဘာလို မ ့ ေမြးခဲတ ့ ာလဲ”။ “ဟဲ.့ ...မိနး္ ကေလးရဲ ့၊သားသမီးေတြအားလံုး အေခ်ာအလွခ်ည္းပဲ နင္တစ္ေယာက္ပဲ ဘယ္က အဘြားၾကီး ၀င္စားမွန္းမသိ၊နင္ဘ ့ ာသာနင္ ခါးကုနး္ ျပီး ငါ့ဗက ို ထ ္ က ဲ ထြကလ ္ ာတာငါကဘာတတ္နဳိ င္မာွ တုန္း”

“ရွငမ ္ ဗိက ု ထ ္ က ဲ ထြကလ ္ ာတာဟုတလ ္ ုိ လ ့ ား..က်ဳပ္အမွိဳက္ပထ ံု က ဲ ေကာက္ျပီးေမြးစားခဲတ ့ ာေလ၊ ဒါ့ေၾကာင့္

ခါးကုနး္ ျပီး ရုပဆ ္ းို ေနတာေပါ့” အေမတစ္လည ွ ့္အေဖတစ္လည ွ ့္ သူမကို ခ်စ္စႏိးု နဲ က ့ ်ီစယ္ေနေသာအခါ ရွိဳက္ၾကီးတငင္ ေျခေဆာင့္ ငိမ ု ိ ပါသည္။

“ဆင္းရဲလက ို တ ္ ာလဲ လြနပ ္ ါေရာ..ဘယ္ေတာ့မ်ားမွကၽြနဘ ္ ၀ ကလြတမ ္ လဲမသိဘးူ “ေဃာသက” သူေဌး အိမမ ္ ာွ ေနပါလွ်က္နဲ သ ့ ေ ူ ဌးကေတာ္၀မ္းထဲ မ၀င္မတ ိ ာနာတယ္”

လိခ ု ်င္သည့္ အဆင္တန္ဆာ ပူဆာ၍မရတိင ု း္ လဲ အေမ့ကုိ ေထ့ေငါ့ေစာင္းခ်ိတမ ္ ိျပန္ပါသည္။ ထိအ ု ခါမ်ားမွာေတာ့ အေမက ရယ္ေမာလွ်က္.. “အဲ့ဒါလဲ နင္က ့ သ ု လ ို က ္ ေ ံ ပါ့ မိနး္ ကေလးရဲ ့ သူေဌးကေတာ္၀မ္းထဲ၀င္ခရ ဲ့ င္ နင္လဲ သူေဌးသမီး ျဖစ္ျပီး

ရတနာေတြ သီးေနေအာင္ ဆင္ရမွာေပါ့။အခုေတာ့ နင္က ငါ့လို ကၽြနမ ္ တစ္ေယာက္ရဲ ၀ ့ မ္းထဲ၀င္လာေတာ့ ကၽြန္ ကေမြးတဲ့ ကၽြနသ ္ ေပါက္ ပဲျဖစ္ေတာ့မေပါ့” အေမ့အေျပာေၾကာင့္ အေမ့ကုိ စိတဆ ္ းို ရမည္လား အေဖ့ကုိ အျပစ္တင္ရမည္လား မစဥ္းစားတတ္ေတာ့ပါ. သူမမွာမိန္းမသားမို မ ့ လွခ်င္ပရ ဲ ွိပါ့မလား အေျခြအရံေတြနဲ ေ ့ ၇ႊဘေ ံု ပၚမစံခ်င္ပဲ ၇ွပ ိ ါ့မလား၊ ယခုေတာ့ ႏံခ ု ်ာ လြနး္ လွသည့္ သူမဘ၀က သူတစ္ပါး ေျခဖ၀ါးေအာက္ကေျမမွဳန္ .့ .. အေဖနဲ ့အေမက သူေဌးၾကီး..

“ေဃာသက” အိမက ္ အထိနး္ ေတာ္ ငယ္ကၽြန္ သူမကိယ ု တ ္ င ို က ္ ေကာသဗၺျီ ပည့္၇င ွ “္ ဘုရင္ဥေတန”ရဲ ့အဂၢမေဟသီ “သာမာ၀တီ” မိဖရ ု ားၾကီးကို ပန္းေတာ္၀ယ္ဆက္ေနရတဲ့အထိနး္ ေတာ္ ..

“အိေ ု လ...ဒီအေၾကာင္းေတြ ျပန္ေျပာင္းလဲမေတြးခ်င္ေတာ့ပါဘူး”...ဟု ဦးေခါင္းကို ဆတ္ခနဲ ခါရမ္းပစ္လက ုိ ္ သည္။

ထိစ ု ဥ္မွာ....“အဖြားၾကီးအိအ ု ို ခါးကုနး္ ကုနး္ မေသပါနဲ ဥ ့ ီး” ဟု..လမ္းေပၚက ကေလးတစ္ခ်ိဳ ့ မၾကားတၾကား ေနာက္ေျပာင္ ကီ်စယ္ျပန္ပါသည္။ ေၾသာ္..စဥ္းစားဖို ေ ့ တာင္ မေကာင္းေတာ့တဲ့ ဘ၀ပါလားေနာ္.၊

တစ္ေန႕လံးု ထိင ု ၾ္ ကည္ေ ့ သာ္မွ ဘ၀င္အသဲရင္ထျဲ ငိစရာ အလွရာွ မရ၊ ရုပဆ ္ ုးိ ရတဲအ ့ ထဲ ခါးကုနး္ ေနတဲ့

အက်ည္းတန္မ.. ဒါ့ေၾကာင္လ ့ န ူ ဲလ ့ က ို ေ ္ အာင္ နာမည္ေပးထားတာက“ခုဇဳၨ တၱရာ” တဲ့ ရင္းႏွးီ တဲသ ့ ေ ူ တြက သူမရဲ အ ့ ားနည္းခ်က္ကုိ ရင္သ ့ းီ စြာမေခၚပဲ “ေဒၚဥတၱရာ” လို ေ ့ ခၚၾကတာမို ေ ့ က်းဇူးေတာ့တင္ရပါသည္။

သူမအသက္အ၇ြယၾ္ ကီးလာသည္တ ့ င ို ္ ေဒၚဥတၱရာ လို ပ ့ အ ဲ ားလံုးကႏွတ ု က ္ ်ိဳးေနၾကျပီေလ။ သူမအလုပက ္ နံနက္ေစာေစာ သခင္မေလး မႏိးု ခင္မွာ ပန္းသည္ “ေဒၚသုမန” အိမမ ္ ာွ ပန္း၀ယ္ျပီး ေန တ ့ ိုင္း ပန္းေတာ္ ဆက္ရတဲအ ့ လုပ္ မို လ ့ ို ဒ ့ ေ ီ နလ ့ ဲ မင္းၾကီးေပးတဲ ့အသျပာ ၈ က်ပ္ကုိ က်စ္က်စ္ဆပ ု ျ္ ပီး ေဒၚသုမန အိမေ ္ ရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သူမမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာနဖူးတြန္ သ ့ ာြ းရပါသည္။ ခါတိင ု း္ ဆို ေဒၚသုမန အိမေ ္ ၇ွ မ ့ ွာ ပန္းျခင္းအျပည့္ ခင္းထားေပမယ့္ ဒီေန ေ ့ တာ့ အိမေ ္ ၇ွ မ ့ ာွ ရွငး္ လို

့ေျပာင္လို ့ အိမထ ္ ဲမွာေတာ့ စည္စည္ကားကားနဲ အ ့ မွက ိ လ ္ ွဲသူ၊ေကာ္ေဇာခင္းသူ၊ ပန္းအလွျပင္သေ ူ တြနဲ ့ပ်ာယာခတ္အလုပရ ္ ွဳတ္ေနၾကသည္. အိမန ္ ေ ံ ဘးျခံ၀င္းထဲမွာေတာ့ ခ်က္ျပဳတ္ေနၾကသူေတြ နဲ သ ့ တ ူ ႕ို ့အားလံးု ရဲ မ ့ ်ာက္ႏာွ မွာ ျပံဳးေပ်ာ္ျမဴးၾကြေန၏ ။

စူးစမ္းစြာနဲ စ ့ တ ိ ၀ ္ င္တစားေငးေမာမိစဥ္မွာပဲ ေဒၚသုမန အိမထ ္ က ဲ ထြကလ ္ ာပါတယ္။ “ေဒၚဥတၱရာပါလား ေရာက္ေနတာၾကာျပီလား လွမး္ ေခၚလိက ု ေ ္ ရာေပါ့ ” “ခုေလးတင္ေရာက္လာတာပါ ။ဆိုငခ ္ င္းထားတာမေတြ ဘ ့ းူ ဒီေန ပ ့ န္းမေရာင္းေတာ့ဘးူ လား။ လူေတြလဲ အမ်ားၾကီးပဲ ဘာလုပေ ္ နၾကတာလဲ”

သူမရဲ အ ့ ေမးကိ္ုေဒၚသုမန ေခါင္းခါလိက ု သ ္ ည္။ “ဒီေန ပ ့ န္းမေရာင္းေတာ့ဘးူ ေဒၚဥတၱရာ ကၽြနမ ္ တို အ ့ မ ိ မ ္ ွာ ဆြမ္းကပ္လဴွ မလို စ ့ စ ီ ဥ္ေနၾကတယ္။ ပန္းေတြ အလွျပင္ျပီးပူေဇာ္မယ္ေလ” သူမမ်က္ႏွာပ်က္သြားရသည္။ လာရသည္ခ ့ ရီးက နီးနီးေလးမဟုတ္ ေဒၚသုမန ဆီက ပန္းမရလို တ ့ ျခား

သြားရွာလို လ ့ ဲ အခ်ိနမ ္ ရေတာ့ဘူး။ လူကလည္း အသက္ကေလးၾကီးလာေတာ့ ဟိန ု ားဒီနားသြားတာေတာင္ ေမာခ်င္ခ်င္၊ ေန တ ့ င ို း္ သခင္မေလးအၾကိဳက္ ပန္းေတာ္၀ယ္ဆက္ေနၾက။ဒီေန ပ ့ န္းမရရင္ေတာ့ သခင္မ မ်က္ႏွာညိေ ု ပလိမမ ့္ ည္။

“ပန္းမေရာင္းလို မ ့ ျဖစ္ဘးူ ထင္တယ္ေဒၚသုမနရယ္.ေလးက်ပ္ဖိုးေတာ့ေရာင္းေပးပါ ေန တ ့ င ို ္း ၀ယ္ေနၾကပဲ ဟာ....”

“အားေတာ့နာပါတယ္ ေဒၚဥတၱရာရယ္ ပိက ု ဆ ္ ဆ ံ တ ို ာ ေန တ ့ င ို း္ ၇ွာေနၾကပဲ ျမတ္ဗဒ ု န ၶ ဲသ ့ ာ၀ကေတြကို လွဴရတဲ့ ကုသလ ုိ ဆ ္ တ ို ာ အင္မတန္ ကံစပ္ျပီးတိက ု ဆ ္ င ို လ ္ ို သ ့ ာ လွဴခြင့္ရတာ မလွဴရေသးပဲနဲ ဥ ့ းီ ဦးဖ်ားဖ်ား မေရာင္းနိဳင္ပါဘူး..”

သူမစိတဓ ္ ါတ္အၾကီးအက်ယ္က်သြားမိသည္.ပန္းၾကိဳက္လသ ွ ည္အ ့ ရွင္မ မ်က္ႏာွ ညိမ ု ွာလည္းမျမင္ခ်င္ပါ။ “ရွငက ္ လဲမေရာင္းနိဳင္ေတာ့ ကၽြနမ ္ မွာ အခက္ေတြ ေ ့ နပါျပီ ေဒၚသုမနရယ္”

သူမစကားေၾကာင္ေ ့ ဒၚသုမန ဂရုဏာျပံဳးျဖင့္ ေခါင္းညိတလ ္ က ို သ ္ ည္။ “ဗုဒန ၶ ဲသ ့ ာ၀ကေတြကို ဆြမး္ ကပ္မယ္အ ့ လွဴမွာ ပန္းပူေဇာ္မယ္ဆျို ပီးမေရာင္းပဲ ဆံးု ျဖတ္ထားတာ.

ဒီလလ ို ပ ု ပ ္ ါလား ေဒၚဥတၱရာ ဗုဒၾၶ ကြလာတဲအ ့ ထိ ေစာင္ျ့ ပီးတရားနာလိက ု ပ ္ ါလား ျပီးတဲအ ့ ခါ ပိတ ု ဲ့ပန္းေတြ ေရာင္းေပးမယ္ေလ”

ဗုဒဆ ၶ သ ုိ ည္အ ့ သံ၊ တရားနာလိက ု ပ ္ ါလားဆိသ ု ည့္ စကားေၾကာင့္ ဦးေခါင္းကေန ေျခဖ်ားထိ ၾကက္သးီ ေမြးညင္းမ်ား ထသြားျပီး ေက်ာထဲထိ စိမ့၀ ္ င္ေအးျမသြားပါသည္။ တရားနာေနလွ်င္ အ၇ွငမ ္ အေဆာင္သို ပ ့ န္းဆက္ဖို ေ ့ နာက္က်ေပလိမမ ့္ ည္။စိတဆ ္ းို လွ်င္လဆ ဲ းို ေစေတာ့။

မ်က္မာန္ေတာ္၇လ ွ ို အ ့ ျပစ္ေပးလွ်င္လဲ ခံလက ို ္ရသ ံု ာ။ဗုဒၶ၏တရားေတာ္ကို နာၾကားခြင့္ ဗုဒက ၶ ဖ ို းူ ေျမာ္ခြငရ ့္ ဖို ဆ ့ တ ို ာ ၾကံဳခဲပါဘိျခင္း၊ တရားလည္းနာရမည္၊ ပန္းလည္း၀ယ္နဳိ င္မည္ ဆိလ ု ်ွ င္ေတာ့. အတိင ု ္းထက္အလြန္ ေပါ့..။ သူမေခါင္းကို သြကသ ္ က ြ ေ ္ လးညိတျ္ ပီး ေဒၚသုမနနဲအ ့ တူအမ ိ ထ ္ လ ဲ က ို ၀ ္ င္လာခဲ၏ ့ ။ တစ္အမ ိ လ ္ းံု ပန္းအမ်ိဳးမ်ိဳးတို ၏ ့ ရနံ မ ့ ်ားျဖင့္ သင္းပ်ံ ၾ့ ကိဳင္လဳွိ င္ေန၏ ေရႊနန္းေတာ္ၾကီးလို မခမ္းနားေသာ္လည္း ဆင္းရဲသားတို ဘ ့ ၀ မွာလဲ သန္ သ ့ န္ ပ ့ ်ံ ပ ့ ်ံ န ့ ဲ ့ တင္တ ့ ယ္ေနပါသည္။

ဗုဒျၶ မတ္စြာ နဲ သ ့ ာ၀ကတို ၾ့ ကြေတာ္မလ ူ ာေသာအခါ ဗုဒရ ၶ ဲအ ့ ဆင္းက်က္သေရေတာ္ကို ၾကည္ညလ ို ်ွ က္ ဂုဏေ ္ တာ္၌ သက္၀င္မေ ိ သာေၾကာင့္ မ်က္ေတာင္ခတ္ရန္ပင္ေမ့ေလ်ာ့ေနသည္။ သာယာၾကည္လင္

ခ်ိဳျမေသာ အသံျဖင့္ ျမတ္ဗဒ ု ၶ တရားေဟာေနစဥ္ သူမမွာ တစ္ခတ ု ည္းေသာ “ဧကဂၢတာ” တည္ျငိမေ ္ သာ စိတျ္ ဖင့္ နာယူျပီး အလြတရ ္ သည္တ ့ င ို ္ တစ္ထုင ိ တ ္ ည္းနဲ ့မတ ွ သ ္ ားထားလိက ု ပ ္ ါသည္။

ဗုဒျၶ မတ္စြာက ကံ ကံရဲ အ ့ က်ိဳးကို ယံၾု ကည္လက္ခရ ံ မယ္လို ေ ့ ဟာခဲတ ့ ာပဲ။ လူသားေတြနဲ ေ ့ လာက တစ္ေျပး ညီ မရွိမွဳကို ဘယ္တန္ခးို ရွငက ္ မွ ဖန္ဆင္းခဲတ ့ ာမဟုတဘ ္ းူ တဲ။့ ကံကပစ္ခ်ေပးလိက ု တ ္ ဲ့ ကမၼ မ်ိဳးေစ့ကေနျပီး သေႏၶတည္ေမြးဖြားလာသူခ်ည္းသာျဖစ္ပါသတဲ။့

အာရံုအေတြ မ ့ ာွ ခံစား၊ ခံစားေတာ့လိုခ်င္၊ လိခ ု ်င္ေတာ့ စြလ ဲ မ္း၊ စြလ ဲ မ္းတဲ့အတြကျ္ ပဳလုပ္၊

ျပဳလုပတ ္ ာေၾကာင့္ ပဋိသေႏၶ ေနမွဳ ျဖစ္ ......အဲဒ ့ မ ီ ွာ ဘ၀ဆိတ ု ာ ကမၼ ဘ၀ပါပဲ..ေစတနာပါတဲျ့ ပဳလုပမ ္ ဳွ ကို ပါဠိလို ကမၼလို ေ ့ ခၚတယ္။ ကမၼကေနျပီး ကံ..ဆိတ ု စ ဲ့ ကား ျဖစ္လာတာပဲ.. ကံေကာင္းခ်င္ရင္ ေကာင္းတာကိလ ု ပ ု ္ တစ္ေန့ မွာ ေကာင္းက်ိဳးခံစားရလိမမ ့္ ယ္။ မေကာင္းတာကို လုပခ ္ ဲ့ရင္ ေတာ့ မေကာင္းက်ိဳးခံစားရျပီး ကံမေကာင္းတဲသ ့ ျူ ဖစ္လာတာပဲ။ကံေကာင္းတယ္မေကာင္းဘူးဆိတ ု ာ

မိမတ ိ ုိ ရ ့ ဲ .့ ..အျပဳအမူ..အေျပာအဆိ.ု .အၾကံအစည္..ေကာင္းမေကာင္းအေပၚတိက ု ရ ္ က ို မ ္ တ ူ ည္တယ္။

ဒါ့ေၾကာင္လ ့ ဲ ဘယ္သမ ူ ျပဳ မိမမ ိ ဳွ ဆိတ ု ဲ့ စကား ရွခ ိ တ ဲ့ ာပဲ.။ တဏွာ မာန ဒိဌိ ဆိတ ု ဲ့ ပပဥၥ မ်က္လးုံ နဲ ဘ ့ ၀ကို အႏုေလာမ ရွဳေထာင္က ့ ၾကည့္ရင္ ပုဂၢိဳလ္ သတၱ၀ါလို ျ့ မင္တယ္။ တဏွာမ်က္စန ိ ဲ ၾကည္ရ ့ င္ဘ၀ ကို

တက္မက္စရာလို ျ့ မင္တယ္။ မာနမ်က္စန ိ ဲ ၾ့ ကည္ရ ့ င္မာန္တက္စရာလို ့ျမင္တယ္၊ ဒိဌမ ိ ်က္စန ိ ဲ ၾ့ ကည္ရ ့ င္ ေတာ့ ဘ၀ဟာ အားကိုးစရာေပါ့။ဒါ့ေၾကာင္လ ့ ေ ူ တြဟာ ဘ၀ ကိတ ု က္မက္ေနၾကတယ္။

မာန္တက္ေနၾကတယ္ အားကိုးေနၾကတယ္ေလ။ ဥာဏ္ဥးီ စီးတဲ့ ပဋိေလာမ ရွဳေထာင္က ့ ၾကည္ရ ့ င္ ဘ၀ဆိတ ု ာ ရုပန ္ ာမ္ခႏၶာ အစုအေ၀းသာျဖစ္တယ္။ မဂၢငမ ္ ်က္စန ိ ဲ ၾ့ ကည္ရ ့ င္ေတာ့စကၠန္ တ ့ င ို ္း စကၠန္ တ ့ ိုငး္ မွာ ျဖစ္လက ို ္ပ်က္လက ို ္ ၇ွေ ိ နတဲျ့ ဖစ္ပ်က္အစဥ္သာျဖစ္တယ္။ အဲ့ဒီမတည္မျမဲ ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္ျဖစ္ေနတဲ့ ဘ၀ဟာ တက္မက္စရာလဲမဟုတ္ မာန္တက္စရာလဲမဟုတ္ ၊အားကိးု စရာအခိုင္အမာလဲ တစ္ကယ္

မဟုတပ ္ ါဘူး၊

ေလာကကို အဘယ္ဖန္ဆင္းရွငက ္ မွ ျပဳနိဳင္စမ ြ း္ သည္မဟုတ၊္ ျဖစ္လာသမွ်ေသာ အက်ိဳး၀ိပါတ္တုိ ၏ ့ အေၾကာင္းကံတရားသည္ ကိယ ု တ ္ င ို သ ္ ာတည္း၊ ကံေကာင္းသူ ျဖစ္ေအာင္ မိမက ိ ယ ုိ တ ္ ိုငသ ္ ာ ဖန္တးီ နိဳင္၏ ဘယ္ဖန္းဆင္း၇ွင္ ကမွ မဖန္တးီ ေပးနိဳင္ပါ။ ကံဆးို သူျဖစ္ေအာင္လည္း မိမသ ိ ည္သာ စြမ္းနိဳင္ပါ၏ ဘယ္ ဖန္ဆင္း၇ွင္ တန္ခိုးရွငက ္ မွ မိမက ိ ို ကံဆုးိ ေအာင္ မျပဳလုပန ္ ဳိ င္ပါ။ ..မိမသ ိ ည္ပင္လွ်င္ မိမဘ ိ ၀ရဲ ့အလင္းေရာင္..

မိမဘ ိ ၀ကိလ ု ပ ွ ေစခ်င္ရင္ေတာ့ ဒါန သီလ ဘာ၀နာ စတဲက ့ သ ု လ ို ္ အလင္းေလးထြနး္ ညွမ ိ ွ ကိယ ု တ ္ င ို က ္ လင္းလက္တဲ့ ခ်မ္းသာျခင္းအက်ိဳးကို ခံစားရမွာပဲ။“အတၱာဟိ အတၱာေနာ နာေထာ” မိမက ိ ယ ို သ ္ ာ

ကိးု ကြယရ ္ ာတဲ့ မွနက ္ န္တအ ဲ့ ျမင္နဲ ပ ့ ဋိေလာမ ရွဳေထာင္က ့ ညဏ္အျမင္နဲ မ ့ ိမဘ ိ ၀ကို သံုးသတ္သြားဖိ႕ု ့အင္မန္မွာအေရးၾကီး လွပါသည္”။

အယူမာွ းေသာ တိတတ ိၳ ို ၏ ့ လမ္းစဥ္ “သီလဗၺတာပရာမာသ” လည္း ဘ၀ဘ၀ မကပ္ျငိေတာ့ျပီ။

ေဒၚဥတၱရာတစ္ေယာက္ ျမတ္စာြ ဘုရားေဟာၾကားထားတဲတ ့ ရားေတာ္ကို တစ္လးံု တစ္ပါဒမွ်မက်န္ အကုန္ မွတမ ္ တ ွ သ ္ ားသားျဖင့္နာယူခဲ့ရ၏ တရားပြဲအဆံးု မွာ “ေသာတပတၱိဖလ ို ”္ တည္ကာ သူမမွာ အရိယာႏြယ္၀င္ သူေတာ္စင္ျဖစ္သာြ းခဲပ ့ ါျပီ။ “ေသာတပန္” ..ဟူသည္ မိမအ ိ သက္ႏင ွ လ ့္ လ ဲ ယ ွ က ္ ာ ပဥၥသလ ီ ဆိတ ု ဲ့ ငါးပါးသီလ ကိျု မဲျမံခင ို ္ခစ ံ့ ြာ

ေစာင္ထ ့ ိန္းၾကပါသည္။ တစ္ပါးသူအေပၚ၌ ငရဲက်သည္အထိ မနာလိုစတ ိ ္ ၀န္တုစ ိ တ ိ ္ လည္း မရွေ ိ တာ့ေပ။ အယူမာွ းျခင္း“မိစၦာဒိဌ”ိ လည္း တစ္သက္တာအျပတ္ခြာ၏။ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ၊ (သီလ သမာဓိ ပညာ) သိကာၡ သံုးပါး၊ အတိတသ ္ သ ံ ရာ၊ အနာဂတ္သသ ံ ရာ၊ အတိတႏ ္ င ွ အ ့္ နာဂတ္သသ ံ ရာ၊ ပဋိစသ ၥ မုပာၸ ဒ္ တရား.... ဤရွစပ ္ ါး တို ၌ ့ ၀ိစက ိ စ ိ ာၥ ယံုမွားသံသယ ရွျိ ခင္းကိလ ု ည္း အၾကြင္းမဲပ ့ ယ္ချဲ့ ပီျဖစ္၏။

ဗုဒက ၶ ုိ ဖူးေတြ ့ျပီး ၍ ဗုဒတ ၶ ရားကို နာၾကားျပီးေသာအခါ ၀ယ္ သူမဘ၀ ရဲ႕ ဆိးု ၇ြားလွတဲ့ ကံအေၾကာင္း တရားဟာ အတိတဘ ္ ၀က သူမကိယ ု တ ္ င ို ျ္ ပဳခဲတ ့ အ ဲ့ ကုသလ ုိ ေ ္ ၾကာင္ပ ့ ါလား။

တရားတည္းဟူေသာ ဓမၼေဆးျဖင့္ လွဳပ္လလ ီ ွဳပ္လဲ့နဲ ယ ့ င ို န ္ ေ ဲ့ နတဲ့ ေျခလွမး္ မ်ားေတာင္ သြကလ ္ က္ေနပါ ပေကာ။ လက္ထမ ဲ ာွ အသျပာရွစက ္ ်ပ္ဖိုးအျပည္၀ ့ ယ္လာေသာ ပန္းမ်ားႏွင့္အတူသမ ူ ရဲ စ ့ တ ိ ္ မ်ားက လန္းဆန္းတက္ၾကြလ်ွ က္..

“ပန္းေတြ မ်ားလွခ်ည္လားအေမ..ေမာင္ေတာ္မင္းၾကီးက ဒီေန ပ ့ န္းဖိးု ပိေ ု ပးလိက ု လ ္ ို လ ့ ား” အိမေ ္ တာ္ပါငယ္ကၽြန္မို လ ့ ို သ ့ မ ူ ကို သာမာ၀တီ မိဖရ ု ားက ရုေ ိ သခ်စ္ခင္စြာနဲ “့ အေမ” လို ေ ့ ခၚတတ္၏။ အ၇ွငမ ္ လက္ထက ဲ ို ပန္းကိေ ု ပးျပီးေနာက္ ျပဳခဲ့မေ ိ သာအျပစ္ တစ္စတ ံု စ္ရာကိ အ ု မွနအ ္ တိုငး္ ၀န္ခရ ံ မည္မို ့ ေခါင္းကိုငံု ခ ့ ်လိက ု သ ္ ည္။ ရင္ထဲမွာ ပူေလာင္ျခင္း ေတာ့မရွိ။အမွနတ ္ ရားကိ သ ု မ ူ ရင္ဆင ို ္ဖို အ ့ သင္ပ ့ င္ ျဖစ္ေနခဲသ ့ ည္။

ေသာတပန္တုိ ့မည္သည္ ..ငါးပါးေသာ သီလေတာ္ျမတ္ကုိ အသက္နဲ လ ့ ၍ ဲ ေစာင္ထ ့ န ိ း္ နိဳင္ချဲ့ ပီျဖစ္သည္။ “ဘုရင္မင္းျမတ္ ပန္းဖိးု ပိမ ု ေပးပါအရွင္မ ၊ေန ့စဥ္အ၇ွငမ ္ အတြက္ပန္းဖိုး အသျပာ ၇ွစက ္ ်ပ္ေပးေနက်ပါ။ ဒါေပမယ့္ခါတိင ု း္ ေန ေ ့ တြမာွ ေလးက်ပ္ဖိုးသာ ၀ယ္ျပီး က်န္တေ ဲ့ လးက်ပ္ဖးို ကိေ ု တာ့​့ က်န္ေတာ္မ်ိဳးမ ေန ့စဥ္

ခိးု ယူခမ ဲ့ ိပါသည္။ ဒီေန ့မွာေတာ့ ပန္းသည္ ေဒၚသုမနရဲ ့အမ ိ မ ္ ာွ ဗုဒရ ၶ ဲတ ့ ရားေတာ္ကို နာယူခရ ဲ့ လို ့ ခိးု ယူျခင္း ဆိတ ု ဲ့ မေကာင္းမွဳျပဳဖို .့ . ေၾကာက္လို ့ ငါးပါးေသာ သီလေတာ္ျမတ္ကုိ အသက္နဲ လ ့ ျဲ ပီး ေစာင္ထ ့ ိန္းေတာ့မွာမို ့ ပန္းဖိုးရွစက ္ ်ပ္ကို မခိုးမ၀ွကပ ္ ဲ အကုန၀ ္ ယ္ခပ ဲ့ ါသည္။ အရွငမ ္ ေပးလိေ ု သာ အျပစ္ေတာ္ကို ေပးေတာ္မူပါ ခံယဖ ူ ို ့အသင္ပ ့ ါ”။

“ဒီလဆ ုိ ရ ို င္ ဗုဒရ ၶ ဲတ ့ ရားေတာ္ကို နာေနလို ေ ့ နာက္က်တယ္ေပါ့....ဟုတလ ္ ား” “မွနပ ္ ါတယ္....အရွငမ ္ ..” မကြယမ ္ ၀ွကပ ္ ဲ အမွနအ ္ တိုငး္ ေျဖလိက ု သ ္ ည္။ “ေန တ ့ င ို ္း အသျပာ ေလးက်ပ္ခးို ယူမွဳ နဲ ့ဒေ ီ န ့ပန္းဆက္ေနာက္က် တဲအ ့ တြက္ အျပစ္ဒဏ္ ေပးရလိမ့္ မယ္”။ ႏွလးံု လွဳပ္ရာွ း အခုနမ ္ ်ားလွ်က္ မ်က္ႏာွ ကို ေအာက္ခ်ထားလိက ု သ ္ ည္။ ထားလွ်င္ရင ွ ္ သတ္လွ်င္ေသ သူတုိ

လ ့ က္ခပ ု ထ ္ က ဲ ေရမို ဘ ့ ာမွ်မတတ္နိဳင္ ။ျဖစ္လာသမွ် ကံအေၾကာင္းတရား ပါပဲဟု ေအာက္ေမ့ကာသာ ေနေတာ့သည္။ “စိးု ရိမသ ္ ာြ းလားအေမ”

“ဗုဒရ ၶ ဲတ ့ ရားေတာ္ေတြကို တဆင့္ျပန္ ေဟာနိဳင္မလားအေမ” စိတ၀ ္ င္တစားေမးလာသည္အ ့ ၇ွင္မအား ေခါင္းညိတျ္ ပလိက ု သ ္ ည္။ အရွငမ ္ ၏ အျပံဳးမ်ားသည္ ႏူးညံလ ့ ြနး္ ေပစြ..။

“ေဟာျပနိဳင္ပါတယ္... အရွငမ ္ ဗုဒရ ၶ ဲတ ့ ရားေတာ္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမ တစ္လးံု တစ္ပါဒမွ်မက်န္ ရေအာင္ မွတသ ္ ားနိဳင္ခဲ့ပါတယ္.. ဒါေပမယ္.့ ..” “ဒါေပမယ့္ ..ဘာျဖစ္လို လ ့ အ ဲ ေမ”

“ေလာကရဲ အ ့ ထြတ္အထိပ္ ျဖစ္ေတာ္မေ ူ သာ ျမတ္ဘရ ု ားရဲ တ ့ ရားကို ေဟာၾကားဖို ့ရာ ျမင္တ ့ ဲ့ေနရာ ျမတ္တဲ့ ေနရာမွာသာ သင္ေ ့ တာ္ပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္မက ကၽြန္မို လ ့ ို ့ေအာက္မာွ ေနျပီး အရွငမ ္ က အျမင္မ ့ ာွ ထိင ု ္ျပီး တရားနာတာ မသင္ေ ့ တာ္လို ပ ့ ါ”

“ဒီအ ့ တြက္ မစိုးရိမပ ္ ါနဲ အ ့ ေမ ဘုရင္မ ့ ဖ ိ ရ ု ားမို လ ့ ို ့ ေလာကအျမင္မာွ မသင္ေ ့ တာ္ဘးူ ပဲထား.. ျမင္ျ့ မတ္တဲ့ တရားေတာ္ကို ရိေ ု သေလးစားတဲအ ့ ေနနဲ ့ အနိမ့မ ္ ွာ ထိင ု ဖ ္ ို ့၀န္မေလးပါဘူး” “ေကာင္းပါျပီအ၇ွငမ ္ ”

အ၇ွငမ ္ ၏ သလြနေ ္ ညာင္ေစာင္းကို တရားေဟာ ပလႅင္ အျဖစ္ျပင္ဆင္လက ို ၏ ္ သူမကိယ ု္ တ ္ ိုငလ ္ ည္း အေမႊး နံ သ ့ ာျဖင့္ သန္ စ ့ င္လက ို ္၏။ ဗုဒ၏ ၶ ဂုဏေ ္ တာ္ကို ရည္မန ွ း္ ကာ ပလႅငေ ္ ပၚက်စ္လ်စ္စာြ ထိုငခ ္ ်လိက ု သ ္ ည္။

ပလႅငေ ္ ရွ ၾ့ ကမ္းျပင္မာွ ေတာ့ အ၇ွငမ ္ ႏွင့္ တကြ အေျခြအရံသင္းပင္မ်ား ကိင ု ္းညႊတေ ္ သာကိယ ု ျ္ ဖင့္ လက္အပ ု ္ ခ်ီလွ်က္ တရားနာယူရန္ တိတဆ ္ တ ိ ျ္ ငိမသ ္ က္စာြ ရွေ ိ နၾက၏။

“မူလတရားပိုငရ ္ င ွ ျ္ ဖစ္တဲ့ ဗုဒက ၶ ပ ို ထမရွိခးို ပါ့မယ္။ ဗုဒက ၶ ႏ ို လ ွ ံုးသြငး္ လက္အပ ု ္ခ်ီျပီး ရိုရေ ို သေသနာယူပါ.

ကၽြန္ေတာ္မရဲ ့ ရုပခ ္ ႏၶာကို ပဓာနမထား အာရံတ ု စ္ပါးစိတမ ္ သြားပဲ တရားေတာ္ကသ ို ာ ေလးေလးနက္နက္ နားစိက ု ပ ္ ါ”

ဗုဒထ ၶ ေ ံ တာ္ပါးမွ နာၾကားမွတသ ္ ားခဲရ ့ သမွ်ကို တစ္ပဒ ု တ ္ စ္ပါဒမွ်မက်န္ ေအာင္ ေသခ်ာဃနစြာ အစဥ္ အတိင ု ္း ေဟာျပလိက ု ရ ္ ာ တရားေတာ္၏အဆံးု တြင္ အ၇ွငမ ္ ႏွငတ ့္ ကြ ရံေ၇ြေတာ္ အားလံးု တို သ ့ ည္ “ေသာတပတၱဖ ိ လ ို ္” ၌ တည္ကာ အရိယာႏြယ၀ ္ င္ “ေသာတပန္”မ်ားျဖစ္သြားၾကပါသည္။

ရုပဆ ္ ုးိ ျပီး အက်ည္းတန္လတ ွ ဲ့ခါးကုနး္ မ “ခုဇၨဳတၱရာ” ရဲ ့အတြငး္ အဇၥ်တ ျဖဴစင္ျမင္ျ့ မတ္တမ ့ဲ ေနာအလွကို သူတုိ ေ ့ တြ ျ့ မင္ခပ ဲ့ ါျပီ။ တရားေတာ္ရဲ တ ့ န္ဖိုးကိလ ု ည္း အသိအမွတျ္ ပဳၾကရေပျပီ။ သူမအား အရွငမ ္ မွ

အခိင ု း္ အေစ အထိနး္ ေတာ္ဘ၀မွ လြတေ ္ ျမာက္ခင ြ ့္ ေပးလိက ု ပ ္ ါျပီ။ တရားေတာ္နဲ သ ့ လ ီ ရဲ ဂ ့ ဏ ု ေ ္ က်းဇူးေတာ္ ေၾကာင္ သ ့ မ ူ ကၽြန္ ဘ၀မွကင္းလြတရ ္ ပါျပီ။ “အိ.ု .အေမ.ျပဳဖြယက ္ ိစမ ၥ န ွ သ ္ မွ် ဘာမွ်မလုပပ ္ ါနဲ ေ ့ တာ့ အေမ၊ မိခင္အရာမွာေနျပီး ဆံးု မသြနသ ္ င္ပါ။

ဆရာအျဖစ္ႏင ွ ့္ နည္းေပး လမ္းညႊနပ ္ ါ။ ဗုဒေ ၶ ဟာၾကားသမွ် တရားေတာ္မ်ားကို သမီးေတာ္တို က ့ ယ ို စ ္ ား သြားေရာက္ နာၾကားျပီး တဆင္ျ့ ပန္လည္ ေဟာေျပာေပးဖို အ ့ ေမတာ၀န္ယေ ူ ပးပါ” သူမအား အရွငမ ္ ကအစ မိခင္ေနရာမွာ ထားျပီးဆည္းကပ္ ရိေ ု သမွဳ ျပဳၾကေလျပီ။ သူမ၏ ရုပန ္ ာမ္အစုသည္ ၾကည္ညဖ ို ယ ြ မ ္ ဟုတ္ သီလ သမာဓိ သိကာၡ ပညာ ဆိတ ု ဲ့ ဓမၼတရား ကိနး္ ၀ပ္ေနေသာ ေစတီအမ ိ ၾ္ ကီး အျဖစ္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ဂုဏေ ္ ဆာင္ျခင္းသည္သာလွ်င္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေကာင္းစြာသေဘာေပါက္ပါ၏။

ထိအ ု ခ်ိနက ္ ာလကစျပီး သူမမွာ ေန့စဥ္ပန္းေတာ္၀ယ္ဆက္ရမည္တ ့ ာ၀န္အစား ေကာသဗၺီ ျပည္အတြငး္ ဗုဒၾၶ ကြျမန္းေတာ္မေ ူ လရာ သြားေရာက္ဖးူ ေတြ ျ့ ပီး တရားနာရစျမဲ။ ဗုဒေ ၶ ဟာေတာ္မူအပ္ေသာ ဓမၼဂါထာ

အျဖာျဖာကို နာယူမတ ွ သ ္ ားခြငရ ့္ စျမဲ။ နာအပ္ျပီးေသာ တရားေတာ္တို က ့ လ ို ည္း ဗုဒက ၶ ို ကိယ ု တ ္ င ို ္ဖးူ ေျမာ္ခင ြ ့္ မရရွာေသာ အရွငမ ္ ႏွင့္အေျခြအရံမ်ားအားတဆင္ျ့ ပန္လည္ေဟာေျပာခြင့္ရပါသည္။

သူမသည္ ျမတ္စာြ ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေတာ္မူအပ္ေသာ တရားေတာ္ ကို တစ္ၾကိမတ ္ စ္ခါနာၾကားရံျု ဖင့္ အာဂံုေဆာင္ျပီး ျပန္လည္ေဟာျပနိဳင္ေသာ ဥာဏ္ၾကီးရွငတ ္ စ္ေယာက္ ျဖစ္ပါ၏ ပညာပါရမီ ထူးခၽြနသ ္ လ ူ ည္း ျဖစ္ပါ၏ သူမ၏ ထိးု ထြငး္ ညဏ္ႏင ွ ့္ပါရမီကို ျမတ္ဗုဒက ၶ ယ ို ေ ္ တာ္တင ို က ္ ပင္ခ်ီးက်ဳးလွ်က္

“အၾကားအျမင္ ဗဟုသတ ု အရာတြင္ အသာဆံးု အျမတ္ဆးုံ ဧတဒဂ္ ဘြ ့ဲ” ကို ေပးသနားေတာ္မူ၏။ အရွငမ ္ အား တဆင္ျ့ ပန္လည္ေဟာျပခဲသ ့ ည့္ တရားေတာ္ စုစေ ု ပါင္း(၁၁၂)သုတ္ ၇ွိျပီး ကၠတ၀ ိ တ ု ပ ၱ ါဠိေတာ္ ဟူေသာအမည္ျဖင့္ သဂၤါယနာတင္ရာတြင္ ပါ၀င္သည္အထိ ပိဋက ိ တ္ေတာ္တင ြ ္ စာတင္ခရ ံ ေသာ စံျပ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ခပ ဲ့ ါသည္.။ ဤကဲသ ့ ို ့ျမတ္စာြ ဘုရားခ်ီးျမွငေ ္ တာ္မေ ူ သာ “ဧတဒဂ္” ဂုဏထ ္ ူးဘြဲ က ့ ို သူမအခ်ီးအႏွးီ ရခဲသ ့ ည္မဟုတပ ္ ါ။ ခါးကုနး္ ျပီး ရုပဆ ္ းို ေသာ ကၽြနမ ္ ဘ၀ေရာက္ခဲ့ရတာလဲ တမင္ေရာက္ခဲ့ရျခင္း မဟုတပ ္ ါ။ အတိတဘ ္ ၀က သူမကိယ ု တ ္ င ို ္ ျပဳခဲေ ့ သာ ကာယကံ ၀စီကံ မေနာကံ ကုသလ ို ္ အကုသလ ုိ ္ အက်ိဳးဆက္ေၾကာင္သ ့ ာ

ျဖစ္ပါသည္။ “ခုဇၨဳတၱရာ ”မည္ေသာ သူမသည္..ပဒုမတ ု ရ ၱ ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ေတာ္အခါက ပင္ ဧတဒဂ္ဆု ကိပ ု န္ဆင္ကာ နိတယဗ်ာဒိတ္ ရခဲျ့ ပီးသူျဖစ္ပါသည္။

ထိက ု ာလမွစျပီး ဘ၀တစ္သန ိ း္ ပတ္လးုံ သူေဌးသမီးအျဖစ္ လူ ျ့ ပည္မာွ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ၊နတ္ျပည္မာွ

ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ၊ ကာမသုဂတိ ဘံတ ု ို ့၌သာ အခါခါက်င္လည္ခစ ံ ား ခဲ့ရပါ၏ ဤဘဒၵ ကမၻာမွာ ကႆပ ျမတ္စြာဘုရား၇ွင္ ပြငေ ့္ တာ္မသ ူ ည့္အခါ ဗာရာဏသီျပည္တြင္ သူေဌးသမီးျဖစ္ခရ ဲ့ ျပန္ပါသည္. ထိသ ု ေ ူ ဌး သမီး ႏွင့္ ခင္မင္ရင္းႏွးီ ေသာ အာသေ၀ါ ကုနခ ္ မ္းျပီးေနသည့္ ရဟႏၱာ ေထရီတစ္ပါးသည္ ညေနခ်မ္း

အခ်ိနတ ္ င ြ ္ သူေဌးသမီး ဖူးေျမာ္ခြငရ ့္ ေစရန္ ေရာက္လာပါသည္။ သူေဌးသမီးကား ေၾကးမံထ ု က္တင ြ ္ အလွ

ျပင္ေနဆဲမို ့အနီးအနားမွာ ခိင ု ္းေစရမည္သ ့ ူ တစ္ဥးီ တစ္ေယာက္မွ မရွ၊ိ ရဟႏၱာ ေထရီမက မလွမး္ မကမ္းမွာ ထိင ု လ ္ က ို သ ္ ည္။ တပည္ေ ့ တာ္မ အလွျပင္ဆမ ဲ ို ့ ၀စီကမ ံ ေနာကံနဲ ပ ့ ဲ ၇ွိခးို ပါသည္။ တပည္ေ ့ တာ္မကို သနား သျဖင့္ လက္၀တ္လက္စာ ဘူးေလးယူေပးပါဦး. ေညာင္ေစာင္းေပၚက ေခါင္းအံုးေအာက္မာွ ရွပ ိ ါတယ္။ ရိင ု း္ ပ်ၾကမ္းတမ္းစြာ အမိန္ ့ေပးခိုင္းေစမ်ိဳးလည္းမဟုတပ ္ ါ. အလြနယ ္ ဥ္ေက်း ခ်ိဳသာစြာျဖင့္ အကူအညီ ေတာင္းသည့္ သေဘာမ်ိဳးျဖင့္ ခိင ု း္ ခဲမ ့ ပ ိ ါသည္။

ထိအ ု ခါ ရဟႏၱာျဖစ္ေတာ္မတ ူ ဲေ ့ ထရီမက သူမရဲ ေ ့ ၇ွ ေ ့ ရးကို ၾကံဆေတြးျမင္ေတာ့. “ဒီမန ိ ္းကေလး

သူခင ို ္းတာကို ယူမေပးရင္ ငါ့ကစ ို တ ိ ဆ ္ းို ရန္ျငိဳးဖြဲ ျ့ ပီး ငရဲေရာက္ေတာ့မာွ ပဲ။ ယူေပးျပန္ရင္လဲ သူတစ္ပါးရဲ က ့ ၽြနဘ ္ ၀ ေရာက္ရလိမမ ့္ ယ္။ ငရဲက်တာနဲ ့စာရင္ ကၽြနျ္ ဖစ္ရတာ ေတာ္ခ်ည္းေသးရဲ႕လို ေ ့ တြးမိျပီး သူေဌး သမီး ခိင ု း္ တာယူေပးလိက ု ္ပါသည္။

ရဟႏၱာျမတ္ျဖစ္ေတာ္မေ ူ သာသူေတာ္ေကာင္းတို မ ့ ည္သည္ မိမအ ိ က်ိဳးထက္ သူတစ္ပါးအက်ိဳးကို အျမဲ

ၾကည္တ ့ တ္ပါသည္။ အမွတတ ္ မဲေ ့ လး ခိင ု ္းေစမိခေ ဲ့ သာ္လည္း သူမ ခိင ု း္ ေစလိက ု သ ္ မ ူ ွာ ကိေလသာ ျပည့္ေန တဲ ့ သာမန္လမ ူ မ ွ ဟုတပ ္ ါဘူး။ သူမထက္ျမင္ျ့ မတ္တဲ့ သီလ သမာဓိ သိကာၡ ပညာ နဲ ့ျပည္စ ့ တ ံု ဲ့ အရိယာ

ႏြယ၀ ္ င္ ရဟႏၱာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘ၀ ေပါင္း ၅၀၀ တိတိ သူတစ္ပါး၏အိမတ ္ င ြ ္ အခိုငး္ အေစ ကၽြန္မ ဘ၀ ျဖစ္ခရ ဲ့ ရွာသည္။

“ခုဇဳၨ တၱရာ”မည္ေသာ သူမ ခါးကုန္းရသည္က သဗၺငည ္ တ ု ဘုရားရွငတ ္ စ္ဆႏ ူ င ွ ့္ တစ္ဆၾူ ကား သာသနာပ အခါကာလမ်ားတြင္ ပေစၥက ဗုဒၶါ အရွငျ္ မတ္မ်ား ပြငထ ့္ န ြ း္ ေပၚေပါက္တတ္ပါသည္။

ပေစၥကဗုဒါၶ ဆိတ ု ာက..... သစၥာေလးပါးတရားကို ကိယ ု တ ္ င ို ပ ္ သ ဲ ိျပီး သူတစ္ပါးကို မေဟာျပနိဳင္ပါဘူး။ ဘုရားေတာ့ ဘုရားပါဘဲ. နားလည္ေအာင္ေျပာရင္ေတာ့ ဘုရားငယ္ေပါ့.

သမၼာသဗၺဳဒၶ ဗုဒၶြါ..ဆိတ ု ဲ့ ျမတ္စြာဘုရားကေတာ့ သစၥာေလးပါး တရားေတာ္ကို ကိယ ု ေ ္ တာ္တိုငလ ္ ည္းသိျပီး ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါအမ်ားကို နားလည္ေအာင္ ေဟာျပနိဳင္ပါတယ္။

ေဂါတမဆိတ ု ဲ့ သမၼာသဗၺဳဒၶ ဘုရားမပြငမ ့္ ီ ဗာရာဏသီျပည္မာွ ျဗဟၼဒတ္မင္းျပဳစဥ္အခါက သူမဟာ ဘုရင္ မင္းျမတ္ရဲ ေ ့ မာင္းမမိႆံ တစ္ဥးီ ျဖစ္ခပ ဲ့ ါသည္။ နန္းေတာ္သို ဆ ့ မ ြ း္ ခံၾကြလာေသာ ပေစၥက ဗုဒါၶ အ၇ွငျ္ မတ္

၇ွစပ ္ ါးအနက္ တစ္ပါးသည္ ခါးအနည္းငယ္ ကုနး္ ေန၏ ဤသည္ကျို မင္ေသာ ေမာင္းမငယ္သည္ ကမၼာလာ ရံ၍ ု ေရႊခက ြ က ္ က ို ိုငက ္ ာ ခါးကုနး္ ေသာ ပေစၥကဗုဒၶါအသြငပ ္ မာ လွညလ ့္ ည္လွ်က္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား

ကုနး္ ကြကန ု း္ ကြ လုပျ္ ပကာ အရွငျ္ မတ္ေနာက္ကယ ြ တ ္ င ြ ္ ေလွာင္ေျပာင္ ပ်က္ရယ္ျပဳ၍ ဟားတိက ု ္ ရယ္ေမာ ခဲ့ပါသည္။ သူေတာ္ေကာင္းတို ့အားေလွာင္ေျပာင္ ေစာ္ကားမိေသာ အကုသလ ို က ္ ံ ေစတနာေၾကာင့္ သူမမွာ ခါးကုနး္ မ ဘ၀ေရာက္ခရ ဲ့ ပါသည္။

မေျပာပေလာက္ေသာ အေသးအမႊားဟုထင္မမ ိ ွားကာ အမွတတ ္ မဲျ့ ပဳခဲေ ့ သာ မေကာင္းမွဳ၏အကုသလ ို က ိ ံ အက်ိဳး၀ိပါကသည္ ရံဖန္ရခ ံ ါ ဘ၀သံသရာတစ္ေလွ်ာက္ ေက်ာေကာ့ေအာင္ခရ ံ တတ္သည္။ ေျမြေပြးကို

ငယ္သည္ဟု အလမၼယမ ္ ျပပါႏွင့္ ဆိသ ု ည့္စကားအတိင ု း္ အကုသလ ို က ္ က ံ လ ို ည္း ဒါေလးမ်ားဟု ေယာင္မာွ း ကာ မျပဳမိဖို သ ့ င္ခန္းစာယူဖယ ြ ေ ္ ကာင္းလွပါသည္။

ေဂါတမျမတ္စာြ ဘုရားရွငလ ္ က္ထက္ တြင္ ့“အၾကားအျမင္ ဗဟုသတ ု အရာတြင္ အသာဆံးု အျမတ္ဆးုံ

ဧတဒဂ္”ဆုကို သူမရခဲသ ့ ည္က ဗာရာဏသီ နန္းေတာ္တင ြ း္ ၀ယ္ ပေစၥကဗုဒၶါ အရွငျ္ မတ္မ်ား ရွစပ ္ ါးအား ဃ ့ နာ ႏိ႕ု ဆြမ္းပူကို သပိတအ ္ ျပည့္ ေလာင္းလွဳလိက ု ္ရာ အ၇ွငျ္ မတ္မ်ားမွာ ပူလန ြ း္ ေသာေၾကာင့္ လက္ တစ္ဖက္ႏင ွ ့္ တစ္ဖက္ ေျပာင္းကာ ကိင ု ၾ္ ကရကုနသ ္ ည္။ အရွငျ္ မတ္တစ္ပါးအား ခါးကုနး္ ဟန္ျပ၍

ေလွာင္ေျပာင္ခေ ဲ့ သာ သူမသည္ အရွငျ္ မတ္တုိ လ ့ က္အပူသက္သာစိမေ ့္ သာငွာ မိမ၏ ိ လက္ေကာက္

ရွစဖ ္ က္ျဖင့္ သပိတေ ္ ျချပဳရန္လွဳဒါန္းျပီး “အ၇ွငဘ ္ ရ ု ားတို သ ့ ေ ိ သာ တရားမ်ား သိရပါလိ၏ ု ” ဟု ဆုေတာင္း ခဲ့ဖူး၍ ယခု ေဂါတမဘုရားရွင္ လက္ထက္ ခါးကုနး္ ၍ အရုပဆ ္ းို ေစကာမူ “အၾကားအျမင္ ဗဟုသတ ု

ဧတဒဂ္”ဘြဲ ထ ့ ူးကိဆ ု တ ြ ခ ္ းူ ရရွခ ိ ပ ဲ့ ါသည္။ ဗုဒျၶ မတ္စာြ ဘုရား၏ တရားေတာ္သည္ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ မခြဲျခား ပါ. မ်က္ႏွာၾကီးငယ္မလိက ု ္ ..အရုပဆ ္ းို ရုပလ ္ တ ွ ာနဲ ့မဆိင ု ္ မ်ိဳးရိုးအဆင့္အတန္း မရွိ ဂုဏအ ္ နိမအ ့္ ျမင္မ ့ ရွိ

အတိတဘ ္ ၀က ျပဳခဲဖ ့ းူ သည့္ ကုသလ ို ္၊ ပန္ဆင္ခဖ ဲ့ းူ သည့္ ဆုထးူ ႏွင့္ ျဖည္ဆ ့ ည္းခဲေ ့ သာ ပါရမီအထံတ ု ို႕ သ ့ ည္သာ ပဓာနျဖစ္ေလရာ ..

ခါးကုနး္ ျပီးအရုပဆ ္ းို အက်ည္းတန္လတ ွ ဲ့ သူမမွာ“ဧတဒဂ္ဘြဲ ထ ့ းူ ရေသာ အမ်ိဳးသမီးဆယ္ဦး” တြင္ ပါ၀င္ခင ြ ့္ ရခဲေ ့ လသည္။ အဘယ္မွာလွ်င္ ဆင္းရဲသျဖင့္ အားငယ္စရာလိုပါေတာ့အန ံ့ ည္း။ အဘယ္မာွ လွ်င္ ခါးကုနး္ ရုပဆ ္ ုးိ သျဖင့္ ၀မ္းနည္းဖြယ၇ ္ ပ ွိ ါေတာ့အန ံ့ ည္း။

ယခုအခ်ိန္မေ ွ တာ့ သူမဟာ ျမင္ျ့ မတ္လသ ွ ည့္ ေသာတပန္ဆသ ို ည့္ အရိယာပုဂဳၢိ လ္ ျဖစ္ခပ ဲ့ ါျပီ..

ဘ၀ဟူသည္.. အတိတသ ္ သ ံ ရာမွာ မိမျိ ပဳခဲသ ့ ည္(့ ေကာင္းမွဳ..မေကာင္းမွဳ) ကံစမ ီ ရ ံ ာအတိုငး္ သာခံၾကရ၏ ကံကုမ ိ ထိနး္ ခ်ဳပ္နိဳင္လွ်င္ ေႏြဥးီ ၏ ေလရူးတိက ု ေ ္ သာ ရြကေ ္ ၾကြပမာ လြငခ ့္ ်င္ရာ လြငျ့္ ပီး က်ခ်င္ရာ က်ေန တတ္ပါ၏ ျဖစ္ခ်င္ရာ ျဖစ္တတ္ေသာ ကံကို ထိနး္ ခ်ဳပ္ထားနိဳင္ရန္မွာကား ၀ိပႆနာ ညဏ္သာလွ်င္ ျဖစ္ေပေတာ့သည္.။

။.........................ျပီး...ပါ.....ျပီ..............................။ ဒီပစ ို ေ ့္ လးက မေလးျငိမရ ္ ဲ (့ အဆင့္ျမင္ဗ ့ ုဒဘ ၶ ာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား) ထဲက သံေ၀ဂယူစရာေကာင္းတဲ့ “ခုဇဳၨ တၱရာ”ရဲ ရ ့ ာဇ၀င္ေလးပါ။ျမတ္စြာ ဘုရားရွငလ ္ က္ထက္မွာ စံျပဳထုက ိ တ ္ ဲ့ ဗုဒဘ ၶ ာသာ၀င္အမ်ိဳးသမီး ဆယ္ဥးီ ရွိပါတယ္။

(၁) သာမာ၀တီ မိဖရ ု ား...“အသာဆံးု အျမတ္ဆးံု ေမတၱာရွင(္ ေမတၱာ၀ိဟာ၇ီ) ဧတဒဂ္ဘြဲ ”့ (၂)ခုဇၨဳတၱရာ ကၽြနမ ္ ........“အၾကားအျမင္ ဗဟုသတ ု အသာဆံးု အျမတ္ဆးုံ ဧတဒဂ္ဘြဲ ”့ (၃)သူေဌးမေလးဥတၱရာ...“ေမတၱာစ်ာန္၀င္စားရာမွာ အသာဆံးု အျမတ္ဆုးံ ဧတဒဂ္ဘြဲ ့”

(၄)သူေဌးသမီး...သုဇာတာ..“ပထမဦးစြာသရဏဂံတ ု ည္ေသာအရာ၀ယ္ အသာဆံးု အျမတ္ဆးံု ဧတဒဂ္ဘြဲ ”့ (၅) ရဟန္းအမၾကီး ကာတိယာနီ... “သာသနာေတာ္ကမ ို တုနမ ္ လွဳပ္ သက္၀င္ယၾံု ကည္သည့္ အရာတြင္ အသာဆံးု အျမတ္ဆးံု ဧတဒဂ္ဘြဲ ့”

(၆)ဥပါသိကာမ....ကာလီ..“တဆင္ၾ့ ကားရံျု ဖင့္ ရတနာသံပ ု ါအား ၾကည္ညေ ို သာအရာတြင္ အသာဆံးု အျမတ္ဆးံု ဧတဒဂ္ဘြဲ ့”

(၇)ဥပါသိကာမ သုပယ ၸိ ာ....“သူနာကိထ ု းူ ခၽြနစ ္ ြာျပဳစုေသာ အရာ၀ယ္ အသာဆံုးအျမတ္ဆးံု (ဂိလာႏုပဌာကီ )ဧတဒဂ္ဘြဲ ့”

(၈)သုပ၀ ၸ ါသာ(ရွငသ ္ ၀ ီ လိ မယ္ေတာ္) “မြနျ္ မတ္ေသာလွဳဖြယ္၀တၳဳတို က ့ ို ေပးလွဴေသာအရာ၀ယ္ အသာဆံးု အျမတ္ဆးံု ဧတဒဂ္ဘြဲ” ့

(၉)ေက်ာင္းအစ္မၾကီး ၀ိသာခါ... “ျမတ္ဘရ ု ားႏွင့္ သံဃာေတာ္တို က ့ ို အလုပအ ္ ေကၽြး ျပဳရာတြင္ အသာဆံးု အျမတ္ဆးံု ဒါယိကာ ဧတဒဂ္ဘြဲ ့”

(၁၀)နကုလ၏ မိခင္ (ျမတ္ဗဒ ု ၏ ၶ ဘ၀ေဟာင္းမွ မိခင္) “ခင္ပန ြ း္ အေပၚ၌ေမတၱာသစၥာၾကီးမားေသာ၊ ခင္ပန ြ း္ သည္အား တရားဓမၼျဖင္ဆ ့ ံုးမတတ္ေသာစံျပ ဇနီးေကာင္းဆု”

အဲဒ ့ စ ီ ျံ ပဳထိက ု တ ္ ဲ့ ဆယ္ဥးီ ထဲက .သံေ၀ယူစရာ မွတသ ္ ားစရာ အတုယစ ူ ရာ ေကာင္းတဲ့ သူေတြက (၁)သာမာ၀တီ (၂)ခုဇၨဳတၱရာ (၃)ဥတၱရာ

(၄)သုပ၀ ၸ ါသာ......တို ပ ့ ါဘဲ... ဗုဒဘ ၶ ာသာ၀င္ မ်ားအတြက္ မွတသ ္ ားထားရမယ္အ ့ ခ်က္က ... ့ဗဒ ု ျၶ မတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားထားတဲ့ ဓမၼ ဟာ အလုပမ ္ လုပဘ ္ န ဲ ဲ ့ ကိယ ု ္ပင ို အ ္ ရည္အခ်င္းမရွဘ ိ ဲ က်ိဳးစား အားထုတမ ္ ွဳ မရွဘ ိ ဲ အေခ်ာင္ေပးနိဳင္တဲ့ ဘာသာမဟုတဘ ္ းူ တဲ့ ။ လိခ ု ်င္တာကို လက္ျဖန္ ဆ ့ ုေတာင္းတိင ု း္ ရတဲ့ အရာေတြမဟုတဘ ္ းူ တဲ။့ ဘာလို လ ့ ဆ ဲ ေ ို တာ့..

ျမတ္စြာဘုရားဟာ ဖန္ဆင္းရွင္ တန္ခးို ရွင္ God . Godhead မဟုတလ ္ ို ့ပါဘဲ.။ ဒါကိဗ ု ုဒဘ ၶ ာသာ၀င္ေတြ ေလးေလး နက္နက္ မွတသ ္ ားေစခ်င္ပါတယ္။ သီတဂူဆရာေတာ္ဘရ ု ားၾကီး (အရွငည ္ ာဏိႆရ) က ဗုဒရ ၶ ဲေ ့ ဟာၾကားထားထားတဲ့ “Dhama” ဆိတ ု ဲ့ “တရား'' သည္ “ Religion" မဟုတပ ္ ါတဲ.့ ..

Religion for Belief,Worship,and Prayer . ယံၾု ကည္မဳွ .ကိးု ကြယမ ္ ဳွ . ဆုေတာင္းမွဳ ေတြျပဳတာဟာ Religion ပါ။ ဗုဒေ ၶ ဟာတဲ့ ''Dhama"မွာေတာ့ ယံၾု ကည္မဳွ = belief,ကိုးကြယမ ္ ွဳ = worship,ဆုေတာင္းမွဳ =prayer .ဆိတ ု ဲ့ အဓိပၸါယ္မ်ိဳးမပါပါဘူး။ ဗုဒေ ၶ ဟာထားတဲ့ “Dhama” မွာေတာ့..

For Learning.......သင္ၾကားဖို ့ For Practice........ က်င္ဖ ့ ို ့

For Penetration....ထိုးထြငး္ သိျမင္ဖို တ ့ ဲ့ ... ကိယ ု လ ္ ခ ို ်င္တဲ့ ေလာကီ ေလာကုတရ ၱ ာ ခ်မ္းသာျခင္းေတြကို ကိယ ု တ ္ င ို က ္ သင္ၾကားရလိမမ ့္ ယ္.

ကိယ ု တ ္ င ို က ္ က်င္ၾ့ ကံ ၾကိဳးစားရမယ္..ျပီးေတာ့ ကိယ ု ္ပင ို ည ္ ဏ္နဲ မ ့ ွနက ္ န္စာြ ထိုးထြငး္ သိျမင္ရပါလိမမ ့္ ယ္.. စစ္မန ွ တ ္ ေ ဲ့ ထရ၀ါဒ ဗုဒဘ ၶ ာကို ကိးု ကြယခ ္ င ြ ရ ့္ တာ၊ သီလ သမာဓိ သိကာၡ ပညာ နဲ ့ျပည္စ ့ တ ံု ဲ့ သံဃာေကာင္း

ေတြ ဖူးေျမာ္ခင ြ ရ ့္ တာ ျမန္မာနိဳင္ငံ တစ္နဳိ င္ငံပဲရပ ွိ ါတယ္။

ဒီေခတ္မွာ ဗုဒဘ ၶ ာသာ၀င္ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကိယ ု က ္ ်င္တ ့ ရားေဖာက္ျပန္ပ်က္စးီ ေနတာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေတြ လမ္းေပၚေရာက္ျပီး ပ်က္စးီ ေနတာ ဆင္းရဲငတ္ျပတ္ေနတာကို လူေတြက အစိးု ရ မေကာင္းတာလို ပ ့ ဲ အျပစ္တင္ၾကတာမ်ားတယ္.ေနာ္.

ဥပမာတစ္ခေ ု ပးမယ္. အခုဗဒ ု ဘ ၶ ာသာ၀င္ျဖစ္တဲ့ ထိုငး္ နိဳင္ငက ံ ထိင ု ္းဘုရင္ ကို တစ္နဳိ င္ငလ ံ းံု က ခ်စ္ၾကပါ တယ္ . မင္းက်င္တ ့ ရား (၁၀)ပးါနဲ လ ့ ဲ တိင ု း္ ျပည္ကုိ အုပခ ္ ်ဳပ္ပါတယ္. စီးပြါးေရးလဲ ေကာင္းၾကပါတယ္.

ဒါေပမယ့္ ကိယ ု က ္ ်င့တ ္ ရားေတာ့ လူတင ုိ း္ မေကာင္းပါဘူး. စုတျ္ ပတ္သတ္ေနတဲ့ ဆင္းရဲသားလဲ အမ်ားၾကီး ပါပဲ။ သူခုးိ ဂ်ပိုး မုဒမ ိ ္းသမားလဲ အမ်ားၾကီးပါဘဲ။ ဒါကို ဘုရင္အသံးု မက်လို ့ေျပာလို ့ရလား။ ကဲ ခ်မ္းသာတဲ့ အေမရိကားလို အေနာက္နိဳင္ငက ံ လူေတြေရာ တန္ဖးို ရွတ ိ ဲ့ ပိက ု ဆ ္ က ံ ို ကိင ု ခ ္ င ြ ရ ့္ ေနတာပဲ လိခ ု ်င္တာ လြယလ ္ ယ ြ ္နဲ ့ ရေနတာပဲ. ဘာလို မ ့ ်ား လိငမ ္ ဳွ ကိစေ ၥ တြ . ရာဇ၀တ္မဳွ ေတြ လူသတ္မွဳေတြ မ်ားေနရတာလဲ.. အဲ့ဒါလဲ သမၼတေၾကာင္လ ့ ို ့ေျပာလို ့ရလား.. ကိယ ု က ္ ်င္တ ့ ရားဆိတ ု ာ ကိယ ု တ ္ ိုငက ္ က်င္ရ ့ တာေလ. ကိယ ု သ ့္ က ိ ၡာ ဆိတ ု ာလဲ ကိယ ု တ ္ င ို က ္ ထိနး္ ရတာေလ ခ်မ္းသာဖို က ့ ယ ို တ ္ င ို က ္ အလုပၾ္ ကိဳးစားရတာေလ. မိမက ိ ယ ုိ သ ္ ာ ကိးု ကြယ္ရာေလ...

ခ်မ္းခ်မ္းၾကားဖူးတဲ့ စကားပံေ ု လးက..

“Money is Second God!” ေငြဟာဒုတယ ိ ဘုရားသခင္တ.ဲ့ . မွနတ ္ ာေပါ့..

အဲဒ ့ ေ ီ ငြေၾကာင္ပ ့ ဲ လူေတြ တစ္ေန တ ့ စ္ေန ပ ့ င္ပင္ပန္းပန္း နဲ ့အလုပလ ္ ပ ု ေ ္ နၾကရေလ. ခိးု ဆိးု တိက ု ခ ္ က ို ္ လုယက္ေနၾကရတာေလ။ လိမလ ္ ည္ျပီးမတရားစီးပြါးရွာု ေနၾကတာေလ. ရလာေတာ့ေရာ.. ကိယ ု က ့္ ယ ို ္ စစ္မန ွ တ ္ ဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းေတြ တစ္ကယ္ ေပးလား..ေသခ်ာစဥ္းစားပါ. တစ္ေလာကဗ်ာေလးတစ္ပဒ ု ္ဖတ္လက ုိ ရ ္ ပါတယ္။

ဗိလ ု ခ ္ ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို တိင ု တ ္ ည္ထားတဲက ့ ဗ်ာေလးပါ.. ျမင္ေစခ်င္လက ုိ တ ္ ာ အေဖေရ အေဖအသက္နရ ဲ့ င္းခဲတ ့ န ဲ့ ဳိ င္ငေ ံ လ အေဖေျပာခဲသ ့ လို ဖာနိင ု ္ငက ံ ၿို ဖစ္လ.ုိ ညေနရီတေရာ ရန္ကန ု ၿ္ မိဳ.လည္တေက်ာ ဖာေတြေပါမ်ားေနတာ။

ျမန္မာနိဳင္ငံ ဖာနိဳင္ငျံ ဖစ္လာျပီဆတ ုိ ာ တစ္ကယ္ပလ ဲ ား. ျပည္သေ ူ တြငတ္ျပတ္ေနတာေရာတစ္ကယ္ပလ ဲ ား.

ျမန္မာနိဳင္ငဟ ံ ာ ဆိမ ု ာလီယာလို ပူျပင္းေျခာက္ေသြ တ ့ ဲ့ ေရေျမမဟုတပ ္ ါဘူး. သီးပင္စားပင္ေတြ အိမတ ္ ုင ိ း္ စိက ု ပ ္ ်ိဳးနိဳင္ ပါတယ္..

ခ်ဥ္ေပါင္ရက ြ ္ ကန္စန ြ း္ ၇ြကမ ္ ်ားေစ်းၾကီးလိက ု တ ္ ာတဲ့ ။ ကိယ ု ့္အမ ိ က ္ ပိတ ု ေ ဲ့ ျမကြကေ ္ လးမွာ ခ်ဥ္ေပါင္.ငရုတပ ္ င္ေတာ့စက ို လ ္ ို ရ ့ ပါေသးတယ္.။ ျခံစည္းရိးု ေလးမွာ ဗူးပင္ေလး သခြားပင္ေလး စိက ု လ ္ ို ရ ့ ေသးတယ္။ ျမန္မာစကားပံရ ု တ ွိ ယ္ေလ. အိမေ ္ နာက္ေဖးေစ်းဆိင ု တ ္ ယ္တ.ဲ့

အေမေမြးထားတဲ့ ေျခလက္ႏစ ွ ဖ ္ က္က သမာအာဇီ၀နဲ ့ ကိယ ု ဒ ့္ ူးကိယ ု ္ခၽြန္ အလုပလ ္ ပ ု န ္ ဳိ င္ပါေသးတယ္။ အေခ်ာင္လခ ို ်င္တဲ့ စိတေ ္ လးသာ မေမြးမိေအာင္ၾကိဳးစားပါ။

ျမတ္စြာဘုရား ခ်မွတထ ္ ားတဲ့ ေလာကလူသားခ်မ္းသာဖို အ ့ ေျခခံ က်င့္၀တ္ (၅)ခ်က္က သူအ ့ သတ္သတ္ျခင္း သူ ဥ ့ စၥာ ခိးု ယူျခင္း

လိမလ ္ ည္လည ွ ဖ ့္ ်ားျခင္း

ေသရည္ေသရက္ ေသာက္စားျခင္း သူတစ္ပါးသားမယား ျပစ္မွားေစာ္ကားျခင္း (သူတစ္ပါး မရင္ငယ္ လင္ငယ္ ေနျခင္း) ဆိတ ု က ဲ့ ်င့္၀တ္ေလးသာ ဗုဒဘ ၶ ာသာ၀င္တင ုိ း္ က်င္ၾ့ ကံေနထိုငန ္ ဳိ င္ၾ္ ကဖို ပ ့ လ ဲ တ ို ာပါ.

လူလခ ူ ်င္း ကိယ ု ခ ္ ်င္းစာစိတ္ စာနာစိတန ္ ဲတ ့ စ္ဥးီ ကိတ ု စ္ဥးီ ေဖးမကူညန ီ ဳိ င္ဖို ပ ့ လ ဲ ပ ို ါတယ္။ သမာအာဇီ၀ နည္းနဲ စ ့ းီ ပါြး ၇ွာတတ္ဖို ပ ့ လ ဲ ိုပါတယ္။

ကိယ ု ဘ ့္ ၀ ကို မွနက ္ န္တဲ့ အျမင္နဲ ျ့ ပဳျပင္ဖို ပ ့ လ ဲ ပ ို ါတယ္။ အ၇ွငဇ ္ ၀န(ေမတၱာ၇ွငေ ္ ရႊျပည္သာ) ကေလာကမွာ လူ သံးု မ်ိဳး ၇ွပ ိ ါတယ္။ (၁)ပညာညဏ္ၾကီးတဲ့ ပုဂဳၢ လ ိ ္ေတြဟာ သူတစ္ပါးရဲ အ ့ မွားကို ၾကည္ျ့ ပီး ကိယ ု တ ္ ိုငက ္ မမွားေအာင္

သင္ခန္းစာ ယူတတ္ သံေ၀ဂယူတတ္တယ္။ သူတို လ ့ ို မမွားေအာင္ ကိယ ု္ က ့္ ယ ို က ္ ို ဆင္ျခင္တယ္။ (၂) ပညာညဏ္နည္း တဲသ ့ ေ ူ တြကေတာ့ သူတစ္ပါးရဲ ့အမွားကို ၾကည့္ျပီး သင္ခန္းစာမယူတတ္ဘးူ ။ ကိယ ု တ ္ င ို က ္ အမွားက်ဳးလြနေ ္ တာ့မွ မွားမွနး္ သိျပီး ကိယ ု က ့္ ယ ို က ္ ို ဆင္ျခင္နဳိ င္တယ္တ။ဲ့ (၃)ပညာညဏ္ လံုးလံးု မရွတ ိ သ ဲ့ ေ ူ တြဟာ ကိယ ု တ ္ ိုငက ္ မွားေနတာေတာင္ သင္ခန္းစာမယူတတ္ဘးူ ။ ကိယ ု က ့္ ယ ို က ္ ို ေကာင္းေအာင္မေနတတ္ဘးူ မျပဳျပင္တတ္ဘးူ တဲ။့

ဗုဒဘ ၶ ာသာ၀င္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ား“ခုဇၨဳတၱရာ” ကို သံေ၀ဂယူပါ.

ဒီဘ၀မွာ ဆင္းရဲျခင္း အေၾကာင္းတရားကို အတိတက ္ အကုသလ ုိ က ္ လ ံ ို မ ့ တ ွ ျ္ ပီး ေမ့ပစ္လက ို ပ ္ ါ။ လက္ရဘ ွိ ၀ကို ပဲ မွနက ္ န္တဲ့ အေတြးအျမင္ေတြရေ ွိ အာင္ ၾကိဳးစားပါ။

ျမတ္ဗဒ ု ရ ၶ ဲအ ့ ဆံုးအမနဲ ့ ကိယ ု ဘ ့္ ၀ကို တည္ေဆာက္နဳိ င္ေအာင္ၾကိဳးစားပါ.. ပစၥၫး္ ဥစၥာ ဆင္းရဲတာ သနားမယ္သ ့ ူ၇ပ ွိ ါတယ္.

ကိယ ု က ္ ်င္တ ့ ရားပ်က္စးီ တာ သိကၡာ ဆင္းရဲတာ သနားမယ္သ ့ မ ူ ၇ွိ ပါဘူး. ဘ၀မွာ လူခ်မ္းသာဖို ထ ့ က္ စိတခ ္ ်မ္းသာဖို ရ ့ ေ ွိ အာင္ ေနတတ္မွ ဗုဒဘ ၶ ာသာ၀င္ ျဖစ္ရက်ိဳးနပ္မယ္လို ထ ့ င္ ပါတယ္..

ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ား မွနက ္ န္တဲ့အေတြးအျမင္နဲ ျ့ ငိမး္ ခ်မ္းတဲဘ ့ ၀ေလးပိင ု ဆ ္ င ို ခ ္ င ြ ့္ရၾကပါေစလို ့ ဆႏၵျပဳလွ်က္..

***Difference Between Having And Living*** ***ဘ၀တြငၾ္ ကြယ္၀ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္ေအာင္ ေနထိင ု ျ္ ခင္းတို ၏ ့ ျခားနားခ်က္ကသ ို ပ ိ ါ*** ခ်မ္းခ်မ္း(၇ြာသူေလး)