5o αυτοοργανωμένο φεστιβάλ κινηματογράφου καβάλας
24-25/6 στο παρκάκι της Κατάληψης Βύρωνος 3
Το Αυτοοργανωμένο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καβάλας ξεκίνησε το 2012 ως μια προσπάθεια να μειωθεί η απόσταση που χωρίζει τους δημιουργούς κινηματογραφικών ταινιών και το κοινό. Έτσι η κινηματογραφική ομάδα του Αυτόνομου Στεκιού Καβάλας, ΑΚ-46, αποφάσισε, πάλι με τις δικές της δυνάμεις, χωρίς χορηγούς και σπόνσορες αλλά στη βάση της αυτοοργάνωσης, να διοργανώσει το 1ο Underground Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο πάρκο μπροστά από την Κατάληψη Βύρωνος 3. Όπως γράφαμε και τότε, πρόκειται για
ένα
αυτοοργανωμένο
φεστιβάλ
όχι
με
τη
γνώριμη
κινηματογραφική έννοια. Δε θα βρείτε ούτε διαγωνιστικό τμήμα, ούτε κριτική επιτροπή, ούτε βραβεία. no fascists, no sponsors, free entrance! Πρόγραμμα προβολών: Παρασκευή 24/06 21:30 “Oppression” των Μυρτώ Συμεωνίδου & Νίκου Πανιεράκη (45') 23:00: “Viktor Ullmann: Βιογραφία μιας ηχογράφησης” των Γρηγορόπουλου Ιωάννη & Αριστείδου Μιχάλη (33') Σάββατο 25/06 21:30 “Αυτοργάνωσέ το” των Βlackuroi.gr (38') 22:30: “Spectrum” των Tangerine Productions (32') Μετά τις προβολές θα ακολουθεί συζήτηση με συντελεστές των ντοκιμαντέρ www.filmfestkavalas.wordpress.com
www.filmfestkavalas.wordpress.com
5o αυτοοργανωμένο φεστιβάλ κινηματογράφου καβάλας
24-25/6 στο παρκάκι της Κατάληψης Βύρωνος 3
“OpPRESSion” των Μυρτώ Συμεωνίδου & Νίκου Πανιεράκη
“Αυτοοργάνωσέ το” των blackuroi
Όσο η οικονομική κρίση βαθαίνει, οι παρεμβάσεις στο δημοσιογραφικό έργο αυξάνονται και οι δημοσιογράφοι καλούνται να επιλέξουν αν θα ακολουθήσουν μία κεντρική γραμμή ή αν θα τολμήσουν να τηρήσουν διαφορετική στάση. Αυτοί που τολμούν, ρισκάρουν όχι μόνο να απολυθούν ή να διωχθούν νομικά, αλλά ακόμα και τη σωματική τους ακεραιότητα. To Oppression παρουσιάζει μόνο μερικά από τα εκατοντάδες περιστατικά που δείχνουν ότι ένα από τα θύματα της κρίσης στην Ελλάδα είναι η ελευθεροτυπία. Μετά την προβολή του ντοκιμαντέρ θα παρακολουθήσουμε ένα ακόμα βίντεο από την Oppression team, το οποίο αφορά τη συνέντευξη του φωτορεπόρτερ Θανάση Καμβύση σχετικά με την προσαγωγή του στη Γ.Α.Δ.Α. το Σάββατο 30/01/2016, παρ΄όλο που έδειξε τη δημοσιογραφική του ταυτότητα (8'). Πληροφορίες για το το ντοκιμαντέρ και τους συντελεστές στο: https://oppression-doc.org/.
Πριν εφτά χρόνια η αυτοοργάνωση έγινε θεμέλιο και σε ένα άλλο πεδίο, αυτό του αθλητισμού. Πέντε ποδοσφαιρικές ομάδες, που ξεπετάχτηκαν η μία μετά την άλλη, παίρνουν μέρος στα ερασιτεχνικά τοπικά πρωταθλήματα, λειτουργούν ως αντιιεραρχικές και αυτοοργανωμένες συλλογικότητες και στόχο έχουν τον αντιφασιστικό και αντικαπιταλιστικό αθλητισμό. Χωρίς χορηγούς, χωρίς επαγγελματίες παράγοντες και εχθρικές σε ρατσιστικές, σεξιστικές και φασιστικές ιδεολογίες και συμπεριφορές, παίρνουν τη μπάλα στα -χέρια- τους και σκοράρουν. 2008 "Έκρηξη"- Προοδευτική Τούμπας(Θεσσαλονίκη) 2012 "ΑΠΟ" Αυτόνομη Ποδοσφαιρική Ομάδα(Πάτρα) 2013 "Liberta" Ελευθεριακός Ποδοσφαιρικός Σύλλογος (Βόλος) 2014 "Απείθαρχος Ιωαννίνων" (Γιάννενα) 2015 "Μαρίνος Αντύπας" Αθλητικός Σύλλογος (Λάρισα) 2012 Αntifa league Athens Πληροφορίες: http://blackuroi.gr/node/228, https://www.facebook.com/autoorganwseto -
“Viktor Ullmann: Βιογραφία μιας ηχογράφησης”: Γρηγορόπουλου Ιωάννη & Αριστείδου Μιχάλη
“Spectrum” των Tangerine Productions:
των
Κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου δημιουργήθηκε στην Τσεχία ένα πειραματικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, το Theresienstadt. Σε αυτό συγκεντρώθηκαν χιλιάδες Εβραίοι καλλιτέχνες με σκοπό, πέρα από τα καταναγκαστικά έργα, να παράγουν και “πολιτισμό” ώστε να χρησιμοποιηθεί για προπαγανδιστικούς σκοπούς από τους Ναζί. Ανάμεσα στους χιλιάδες καλλιτέχνες βρισκόταν και ο ήδη γνωστός μουσικοσυνθέτης Βίκτορ Ούλμαν. Οι επτά σονάτες για το πιάνο που έγραψε κατά την διάρκεια της φυλάκισής του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά μέσα στο Theresienstadt από τις πιανίστες Έντιθ Κράους και Άλις Χερτς Σόμερ. Το 2014, με αφορμή την ηχογράφηση αυτών των κομματιών από την πιανίστα Μαρία Γκαρθόν, η Άλις, η Έντιθ και πολλοί άλλοι μιλούν για τον Βίκτορ Ούλμαν σαν καλλιτέχνη αλλά και σαν άνθρωπο.
www.filmfestkavalas.wordpress.com
Ντένυ, Νανά, Άννα: τρεις εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες, αναδεικνύουν τις πολυεπίπεδες προβληματικές της αποδοχής της ταυτότητας φύλου από την ελληνική κοινωνία και νομοθεσία, μέσα από τις προσωπικές τους ιστορίες. Στο ντοκιμαντέρ εξηγείται η -άγνωστη για την πλειοψηφία- έννοια της ταυτότητας φύλου, οι εσωτερικές συγκρούσεις των πρωταγωνιστικών προσώπων αλλά και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στον κοινωνικό τους περίγυρο. Και όλα αυτά στα πλαίσια της σημερινής πραγματικότητας στην Ελλάδα της κρίσης... των αξιών. Πληροφορίες: https://www.facebook.com/spectrumdoc
www.filmfestkavalas.wordpress.com