Αφήγηση μιας ιστορίας έχουμε όταν περιγράφουμε ,προφορικά ή γραπτά, με ακρίβεια γεγονότα, φανταστικά ή πραγματικά. Η παρουσίαση των γεγονότων γίνεται μια ορισμένη σειρά.
Όταν η αφήγηση είναι γραπτή, την ονομάζουμε αφήγημα. Το αφήγημα μπορεί να είναι πεζό κείμενο ή έμμετρο κείμενο (ποίημα, τραγούδι).
Είδη αφηγηματικών κειμένων: Παραμύθια Διηγήματα Θρύλοι Απομνημονεύματα Μύθοι Μυθιστορήματα
ΠΡΟΛΟΓΟΣ Ο χώρος όπου συμβαίνουν τα γεγονότα (πού;). Ο χρόνος όπου συμβαίνουν τα γεγονότα (πότε;). Οι ήρωες της ιστορίας (πρωταγωνιστές και άλλα πρόσωπα που συμμετέχουν).
ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ Η εξέλιξη της ιστορίας ,ότι συνέβη με την σειρά (πώς ξεκινάει, προχωράει και τελειώνει η ιστορία ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ Η αιτία ή η αφορμή, (Ποιο είναι το γεγονός εξαιτίας του οποίου ξεκινά η ιστορία ) Η εσωτερική αντίδραση (συναισθήματα) και εξωτερική δράση των ηρώων για τη λύση του προβλήματος. Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΚΑΙ Η ΚΟΡΥΦΩΣΗ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ Πώς αντέδρασαν άλλα πρόσωπα στις ενέργειες του πρωταγωνιστή. Ποια είναι η σημασία του. Ποια είναι τα αποτελέσματα των ενεργειών τους. Άλλα απρόσμενα γεγονότα ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ Πώς ο ήρωας έλυσε το πρόβλημα.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ Οι σκέψεις και τα συναισθήματα των ηρώων ή του αφηγητή της ιστορίας για το γεγονός.
Ο χώρος όπου συμβαίνουν τα γεγονότα είναι φανταστικός (π.χ. Λιλιπούπολη ) ή αναφέρεται αόριστα (π.χ. Σε μια μακρινή χώρα…). Ο χρόνος πολλές φορές είναι απροσδιόριστος (π.χ.τα παλιά χρόνια, κάποτε, μια φορά κι έναν καιρό…). Οι ήρωες είναι φανταστικά πρόσωπα ή ζώα, φυτά, αντικείμενα που προσωποποιούνται.
Για να παρουσιάσουμε τους ήρωες μιας ιστορίας, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κάποια στοιχεία που τους προσδιορίζουν, όπως: Όνομα (Νίκος, Κοκκινοσκουφίτσα). Επάγγελμα (ο οικοδόμος, μια μαγείρισσα). Φύλο (μια γυναίκα). Ηλικία (ένας παππούς, ένα παιδί). Καταγωγή (η Γαλλίδα ). Σχέση-συγγένεια (ο αδερφός, η μητέρα μου). Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό (το κόκκινο κουτί, Ο γαλανομάτης). Χαρακτηρισμό (ο γελαστός παππούς, ένας τρελός επιστήμονας). Οικογενειακή-κοινωνική κατάσταση (το ζευγάρι ο εργάτης).
Ρήματα: δράσης, έκφρασης σκέψεων, δηλώσεων συναισθημάτων Περιγραφικά ουσιαστικά και επίθετα για να παρουσιάσουμε τις εικόνες.
Παρελθοντικούς χρόνους (κυρίως παρατατικό, αόριστο αλλά και ιστορικό ενεστώτα για ζωντάνια και αμεσότητα)
Χρονικές και αιτιολογικές προτάσεις. Χρονικούς συνδέσμους, χρονικά επιρρήματα ή φράσεις που δηλώνουν χρόνο για να δηλώσουμε την χρονική στιγμή των γεγονότων..
Μπορούμε να εμπλουτίσουμε την αφήγησή μας με διαλόγους και περιγραφές χώρων προσώπων ή πραγμάτων, για να κάνουμε την αφήγησή μας πιο ζωντανή και ενδιαφέρουσα