2 minute read
60 SECONDEN INTERVIEW: HILDEGARDE VANDENHOVE
Hildegarde Vandenhove uit Balen is van vele markten thuis. Ze werkt als een van de directeuren van het nucleair onderzoekscentrum in Mol, is mama van twee tieners en zingt jazz in haar vrije tijd. Ze heeft meer dan 20 jaar als Amnesty-lid op de teller staan. Sinds kort mag ze zich ook de gloednieuwe voorzitter van Amnesty Vlaanderen noemen.
Advertisement
Wat doe je voor Amnesty International?
"Ik ben ruim 25 jaar lid van Amnesty en was vroeger ook lid van de lokale Amnesty-groep in Mol. Toen de groep ophield met bestaan, heb ik mijn kans gegrepen om in het bestuur te zetelen. Dat doe ik nu een drietal jaar. Ik leg me graag toe op alles wat met goed bestuur te maken heeft, zoals risicobeheer. Sinds enkele maanden ben ik ook voorzitter van het bestuursorgaan. Een rol die me toelaat om verder bij te dragen aan de continuïteit van Amnesty Vlaanderen en de sterke afdeling die we nu zijn."
Waar komt je motivatie vandaan?
“Dat gaat terug op iets heel intrinsieks. Het gaat om de overtuiging dat alle mensen gelijkwaardig zijn, een idee dat aan de basis ligt van onze mensenrechten. Dat is voor mij een drijvende kracht om door het leven te gaan en daar ligt de kern van mijn motivatie. Wat ook meespeelt, is dat Amnesty International echt een boegbeeldorganisatie is. Een betrouwbare organisatie waar elke actie vertrekt vanuit kwaliteitsvol onderzoek.”
Wie of wat inspireert je?
“Ik denk aan alle mensen die opkomen voor gerechtigheid en er heel veel voor over hebben. Een moeder in SaudiArabië bijvoorbeeld die opkomt voor de rechten van de vrouw en daarom wordt vastgezet, waardoor ze niet meer bij haar kinderen kan zijn. Zo zijn er veel mensen en ik heb ongelooflijk veel bewondering voor hen. Het zijn onbekende namen, “kleine helden” zoals het heet. Natuurlijk zijn er ook de Gandhi’s van deze wereld. Kijk eens naar Gandhi’s mission statement, dat is fantastisch. Maar dat zijn de grote, gekende uitzonderingen. Die “kleine helden” vind ik evenzeer uitzonderlijk.”
Welk mensenrecht ligt je zeer na aan het hart?
“Het uitgangspunt van de universele verklaring van de rechten van de mens: alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid geboren. Ik vind dat een heel belangrijk leidmotief in alles wat we doen en hoe we naar mensen kijken. Het brengt je op elk moment terug naar de kern van wat de mensheid is. Het zorgt ervoor dat je niet direct oordeelt en veroordeelt.”
Welke boodschap heb je voor de andere Amnesty-supporters?
“De wiskundige Edward Lorenz zei ooit dat een kleine verstoring in de atmosfeer een enorme klimaatverandering kan veroorzaken. Hij verbeeldde het als volgt: ‘wanneer een vlinder met zijn vleugels slaat in Brazilië, kan hij een tornado veroorzaken in Texas’. Ik vind dat een mooi gegeven, dat alles verbonden is door energetische trillingen. Dat iets kleins doen iets groots kan teweegbrengen. Dat geldt ook voor ons, wanneer we aan de ambassade protesteren, brieven schrijven, een community vormen en samen aan iemand denken die in een penibele situatie zit: al die dingen helpen. Als de moed je eens in de schoenen zakt, is het fijn om aan die vlinder en de tornado – of iets vrolijkers – te denken.” (lacht)
