DEFINICIÓN
Os celentéreos son invertebrados de simetría radial, acuáticos e case todos mariños. A palabra celentéreo proven do grego que significa “intestino oco”.
Características xenerais. Teñen forma de saco y posuen tentáculos ao Forma medusa redor da boca. A maioría teñen células urticantes na pel e nos tentáculos para atrapar as presas e defenderse, estas posuen veleno Viven normalmente no mar, formando colonias numerosas. Presentan dúas formas: ·A forma pólipo (coral), que vive en colonias ·A forma medusa, con forma de campana e vida libre. Urticantes: que producen picor ou escozor Forma pólipo (coral)
Partes principais de un celentéreo Umbrela
●
●
●
Tentáculos
Manubrio
Umbrela: parte superior da medusa tamen denominada sombrilla. O manubrio está sempre no centro da medusa, é un corpo con forma de tubo no que se encontra a boca. Os tentáculos rodean o borde da umbrela, e, tamén poden encontrarse no manubrio.
Tipos Algunhas especies pasan dun tipo a outro no transcurso do seu desenrolo. Existen aproximadamente unhas 10.000 formas que se distribuen en tres clases: -os hidrozoos, como a hidra de agua doce, -os escifozoos, que comprenden as grandes medusas, e os -antozoos, a clase mĂĄis numerosa, que agrupa as anĂŠmonas de mar, as madrĂŠporas e outros corais.
As medusas (hidromedusas) caracterízanse por poseer velo. No caso máis sinxelo distínguense os gastromeridios, encargados da nutrición, e os gonomeridios, que asumen as funcións reproductoras
Probablemente non existe ninguna forma animal que teña a forma de unha flor con maior realismo que a anémona Nemanthus nitidus, que fai honor ao nome da clase (antozoos significa animales-flor). Coñécense varios centos de especies; unhas discretas e minúsculas, outras de cores vivos, que crecen nas rochas e nos arrecifes de coral, adornando espectacularmente a superficie. Abundan nos Mares tropicais. Estas criaturas aliméntanse de pequenos animais mariños que cazan cos seus numerosos tentáculos. A maioría das anémonas son venenosas e o seu veneno paraliza ás presas.
Poden chegar a ser criaturas mortais. Os seus venenos poden causar erupción cutánea, calambres musculares, e incluso a morte, dependendo da especie. O nome de medusa foi posto polos zoólogos en honor de "Medusa", persoaxe da mitoloxía clásica .
Reprodución
Nos celentéreos hai especies que non presentan máis que a forma pólipo e especies que a forma de medusa. En moitas delas, sen embargo, obsérvanse as dúas formas en xeneración alternante. Isto se expresaba antigamente dicindo que a medusa era filla do pólipo e o pólipo de la medusa; es decir, que estos animales no se parecían a sus pais, sinon aos seus avós. Unhas medusas son machos, outras femias. Do ovo sae unha larva libre que se fixa e se transforma nun pólipo. Este produce despois, por xemación, a colonia.