Clash 2o 07/07

the clash_02/07-07/συνομωσία των ίσων

δεν είναι μόνο αν τα λεωφορεία φτάνουν νωρίς ή αργά. Είναι, πριν απ’ αυτό, ότι σε πηγαίνουν στη δουλειά (ή σε ηλίθια μαγαζιά για να αφήσεις τα λεφτά σου). Η πολεοδομία, ο τρόπος που η πόλη αποκτά τις χαράξεις της πάνω στους αστικούς χάρτες, είναι το άλλο μισό της εργασίας και της κατανάλωσης (και των καθημερινών τους καταναγκασμών). Οι δρόμοι στο σήμερα φτιάχνονται για να διευκολύνουν την κυκλοφορία των εμπορευμάτων, για να παράξουν τα πολεοδομικά τείχη, για να οργανώσουν την εύρυθμη και αποτελεσματική καθημερινότητα της εκμετάλλευσης. Και πήζουν όταν το εμπόρευμα και η εργασία λένε ότι θα πήξουν. (Είναι γνωστό ότι, κατά κανόνα, στα βραδινά 24ωρα δρομολόγια τα πρόσωπα δεν διακρίνονται απ’ το ίδιο άγχος μ’ αυτό των πρωινών τρόλεϊ.) Αν οι δρόμοι αυτής της πόλης είναι βαρετοί, αν οι μεταφορές και τα ωράρια της είναι αφόρητα, είναι γιατί φτιάχτηκαν για να υπηρετούν τον καπιταλισμό. Αν οι άνθρωποι βλαστημάνε στις καθημερινές τους διαδρομές, είναι γιατί οι ίδιες οι διαδρομές τους είναι σκατένιες (δε φταίει μόνο η ζέστη και η κίνηση). Καθημερινά μεταφερόμαστε μέσα σε μια πόλη που έχει αποφασιστεί από άλλους (τα αφεντικά και το κράτος). Σιγά μη πληρώσουμε και για τις κωλοδιαδρομές τους.

>>>>>>>>>>>

>>>>>>>>>>>>>

>>>>>>>>>>>>>>>>>

Στις 5.00 το πρωί το τρόλεϊ από πλατεία κυψέλης δε βρίσκει κίνηση. Είναι τιγκαρισμένο με πακιστανούς και βαλκάνιους εργάτες, που ξεκινούν άλλη μια γαμημένη μέρα 10ώρου-12ώρου δουλειάς, αλλά έχουν αυτό το προνόμιο: οι έλληνες δεν έχουν ξυπνήσει ακόμη, οι δρόμοι είναι άδειοι. Στις 8.00 παρά το ίδιο τρόλεϊ είναι ασφυκτικά γεμάτο. Αγχωμένες φάτσες που δεν αντέχουν να αργήσουν πάλι στη δουλειά... Αλλά το τρόλεϊ κολλάει στην κυψέλης, βγαίνει με τα χίλια ζόρια στην πατησίων, συναντά το 11, το 13, το 3, που έρχονται από τα πατήσια, που βρίσκονται στα ίδια σκατά. Στη πλ. Βάθης, οι ελεγκτές μπαίνουν καμιά φορά από την αφετηρία, αλλά πάντα με την επίβλεψη των μπάτσων. Στη πλ. Βάθης οι ελεγκτές δεν μιλούν στον πληθυντικό. Προσβάλλουν, πετάνε όποια ρατσιστική μαλακία τους έρθει, γελάνε ειρωνικά. Λεφτά ή police. Θυμώνει καμιά φορά κάποιος μετανάστης αλλά θυμάται, έξω από το λεωφορείο είναι οι μπάτσοι... Κάπου στη πειραιώς υπάρχει η πιο πακετωμένη στάση λεωφορείων της αθήνας. Καμία σχέση με την έκθεση αρχαίων στις στάσεις του μετρό, με τη στάση του τραμ στο σύνταγμα που ξεκινάς για τα νότια προάστια, ελληνικό - γλυφάδα. Η πειραιώς ξεκινάει από τη ομόνοια και περνάει από την Κουμουνδούρου... Έχουμε την ίδια μοίρα αυτοί που ζούμε σε εργατικές γειτονιές. Τα τρόλεϊ, τα λεωφορεία, δεν είναι ποτέ αρκετά, είναι πάντα ασφυκτικά γεμάτα, δεν έρχονται ποτέ στην ώρα τους, κολλάνε πάντα στη κίνηση, οι ελεγκτές χαρίζουν με άνεση προσβολές. Έχουμε την ίδια μοίρα: Και θα την αποφασίζουν πάντα άλλοι για μας, όσο κάνουμε ότι δεν το καταλαβαίνουμε.

Πέρα απ’ αυτούς που μπορούν και μιλάνε μόνοι τους χωρίς το ηλίθιο εξάρτημα του hands-free, κανένας δε μπαίνει σε λεωφορεία για την χαρά της βόλτας. Όσοι πιστεύουν ότι μυρίζουν καλύτερα από κάποιους άλλους, να κλείσουν τις μύτες τους. Ο λόγος που κάποιοι επιβάτες επιμένουν να ακυρώνουν εισητήριο, ακόμα και στις πιο άκυρες διαδρομές και ώρες, δεν είναι επειδή είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν, αλλά ο τζογαδόρικος φόβος του μια στις χίλιες αν σου κάτσει (ελεγκτής...) Όσοι επιλέγουν να μην ακυρώνουν εισιτήριο, ξέρουν ότι κάποια στιγμή θα τους κάτσει (ο ελεγκτής) κι αυτό δεν είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να τους συμβεί, μιας και στην καθημερινότητα είσαι αναγκασμένος να τα βάλεις με χειρότερα καθίκια. ...Πώς αλλιώς μπορείς να χαρακτηρίσεις έναν άνθρωπο που ο τρόπος με τον οποίο βγάζει χρήματα είναι να κόβει πρόστιμα με την απειλή των μπάτσων; Μπορείς να παρακαλέσεις έναν τέτοιον άνθρωπο (με τις γνωστές δικαιολογίες) -και μπορεί να σε αφήσει ή όχι. Μπορείς να φωνάξεις σε έναν τέτοιο άνθρωπο -και να την γλιτώσεις ή όχι. Πάντως κανένας ελεγκτής δε μπορεί να τα βάλει με ένα λεωφορείο (ή ένα σημαντικό μέρος του) που δε ψήνεται να ακυρώσει εισιτήριο. Αν έχεις ακυρώσει εισιτήριο, δώσε το σε κάποιον που δεν έχει κατεβαίνοντας. Αν δε γουστάρεις τους ελεγκτές να το δείχνεις κι όταν άλλοι πέρα από σένα έχουν πρόβλημα μαζί τους. Αν δεν είσαι ρατσιστής, να το αποδείξεις απέναντι σε κάθε μαλακισμένη ρατσιστική συμπερίφορα ελεγκτών ή επιβατών. Αν είσαι ρατσιστής, να πας να γαμηθείς.

Η πορεία τελειώνει, είμαστε όλες και όλοι με τα κράνη στα χέρια, κανένας με μηχανάκι, 6 από εμάς μπαίνουμε στο λεωφορείο, ψιλοφυσάει αλλά εμείς είμαστε ακόμα ζεστοί, ένα ζευγάρι μεταναστών πειράζονται στην γαλαρία, στην πρώτη στάση ανεβαίνουν ελεγκτές, ζητάνε εισιτήρια, δεν έχω, δεν έχεις, δεν έχει, δείξτε ταυτότητες, ούτε ταυτότητες ούτε τίποτα και μαζέψου, θα καλέσω το 100, κάντο και θα δεις τι ωραία που θα περάσεις, ο δεύτερος ελεγκτής τον μαζεύει, “πάμε να κατέβουμε, άστο”, το ζευγάρι των μεταναστών μισογελάνε, οι πόρτες ανοίγουν οι ελεγκτές κατεβαίνουν βιαστικά, η φωνή μου είναι ακόμα βραχνή απ’ τα συνθήματα της διαδήλωσης, ωραίο απόγευμα, λέω .

*