Bosliefhebber en levensgenieter uit de Zuiderkempen met een zwak voor beuk

Bosbeheerders Lut en Herwig Calaerts zichtbaar tevreden met hun bos

Herwig Calaerts, de bakker van Olen is bosgroeplid sinds 2007. Hij beheert 6 ha bos in het bosgebied Teunenberg-Nieuwe Hoeve te Oevel, Westerlo. Hij heeft een groot hart voor bos en put plezier uit de ontwikkeling van mooie bossen. We tekenden dan ook graag zijn verhaal op tijdens een informeel interview op 12 mei jongstleden ‘ten huize Calaerts’. Hieronder kan je een sterk ingekorte versie ervan lezen.

Herwig, vanwaar jouw interesse in bos?

Mijn liefde ervoor stamt uit de tijd we in ‘het bosje’ achter de bakkerij van grootmoeder speelden. Ook tijdens enkele verre reizen genoot ik van fantastisch mooie bossen. Tegelijkertijd raakte de ontbossingsproblematiek me heel diep. Anekdotisch daarvoor was een treinreis van een kleine 200km doorheen Madagaskar. Het was er snikheet. De treinconducteur vertelde me dat in een periode van minder dan 20 jaar de trein nog slechts 30km in de schaduw van het bos reed terwijl dat in het begin tijdens het ganse traject het geval was. Ik heb nadien ernstig overwogen om in de tropen, samen met andere bosliefhebbers-investeerders, bossen aan te kopen om ze te beschermen. Dat project is uiteindelijk niet van de grond gekomen maar de bosmicrobe heeft me sindsdien niet meer losgelaten. Bos is voor mij ruimte, natuur, buitenlucht, schaduw tijdens warme zomers… Ik geniet ervan om het te zien evolueren tijdens mijn dagelijkse wandelingen.

Hoe doe jij concreet aan bosbeheer?

Ik onderneem graag en bouw graag iets op. Liefst samen met anderen. Een tiental jaren terug heb ik een verwaarloosd dennenbos en een maisakker omgevormd naar een beukenbos. De meeste voorbereidingswerken heb ik zelf uitgevoerd. Voor de aanplanting nodigde ik de juffen en de leerlingen van de lagere

Bosbeheerder Herwig Calaerts inspecteert samen met coördinator Jan Seynaeve de jonge beukenaanplant

school ‘Tongelsbos’ uit. Zij hebben met plezier en in ruil voor koffiekoeken en warme chocomelk, een 4000-tal jonge boompjes aangeplant. Op advies van de bosgroep heb ik elke 10 meter met de klepelmaaier een verzorgingspad aangelegd. Dit is heel erg nodig. De boompjes worden helemaal overgroeid door wilgen en berken. Dankzij de vrijwilligers en de arbeidersploeg krijgen de aangeplante bomen tijdens de EHBO-dagen (eerste hulp bij opgroeiend bos) meer ruimte. We sluiten dan af met een bbq voor alle helpers.

Mijn oudere dennenbossen laat ik elke 8 jaar periodiek dunnen via de gezamenlijke houtverkopen. Door het gericht inplanten van kloempen en bosranden en het opvolgen van de natuurlijke verjonging streef ik naar klimaatrobuuste en gemengde bestanden.

Welke maatschappelijke uitdagingen zie je voor bos en bosbeheerders?

Van het maatschappelijk belang van bossen ben ik reeds lang overtuigd. Zowel hier als in de tropen. Toch vertaalt zich dat vooralsnog niet in de waarde ervan. Bossen zijn in regel ‘goedkoop’ en worden vaak als een last ervaren. Dat is deels te wijten aan de vele complexe regelgeving en administratieve verplichtingen die er vanuit terechte bekommernissen zijn gekomen maar die vaak remmend en ontmoedigend werken. Soms zijn ze zelfs contraproductief en creëren ze frustraties bij boseigenaars die met de beste bedoelingen investeerden maar nadien het deksel op de neus krijgen… Ondertussen is iedereen overtuigd van het de-vervuiler-betaalt-principe. Op eenzelfde manier moet het besef groeien dat de boseigenaar als leverancier van ecosysteemdiensten vergoed moet worden. Waarom ontvangt de boseigenaar bijvoorbeeld nog geen vergoeding voor CO2-captatie? Pas wanneer de waarde van bos ‘tastbaar’ wordt, zal haar toekomst verzekerd zijn. Zo niet blijft alternatief gebruik van bosgrond lonend. Bos kan dan alleen behouden blijven door strenge regelgeving. Voor ondernemende boseigenaars is dat niet de meest stimulerende context... Hierin ligt voor mij dan ook de belangrijkste meerwaarde van de bosgroepen: ze denken mee met de boseigenaar en bieden positieve ondersteuning. Waardoor we opnieuw plezier beleven aan ons bos!

Interview door Jan Wauters en Jan Seynaeve