اﺻﻄﻼﺣﺎت و واژه ﻫﺎي ﻓﻠﺴﻔﻲ و ﺳﻴﺎﺳﻲ
اﺑﺴﻮﻟﻮﺗﻴﺴﻢ – Absolutismeاﺑﺴﻮﻟﻮ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﻣﻄﻠﻖ و ﻣﻘﺼﺪو از اﺑﺴﻮﻟﻮﺗﻴﺴﻢ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﻄﻠﻘﻪ و رﻳﺎﺳﺖ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﺷﺨﺺ ﻣﻄﻠﻖ اﻟﻌﻨﺎن اﺳﺖ ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ .در اﻳﻦ آﺋﻴﻦ ﺣﻘﻮق و ﻗﺪرت زﻣﺎﻣﺪار ﻧﺎﻣﺤﺪود اﺳﺖ.
اﭘﻴﺲ ﻛﻮﭘﺎﻟﻴﺴﻢ – Episcopalismeﻧﺎم ﻣﺴﻠﻜﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻗﺮن 16در اروﭘﺎ ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪ .اﻳﻦ ﻣﺴﻠﻚ ﻣﻨﺴﻮب ﺑﻪ ژان ﻛﺎﻟﻮن ﺗﺌﻮﻟﻮژﻳﺴﺖ ﻓﺮاﻧﺴﻮي اﺳﺖ .او ﺑﻪ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺗﻜﻴﻪ ﻧﺪاﺷﺖ و ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻗﺪرت روﺣﺎﻧﻲ ﺗﻔﻮق ﺑﺮ ﻗﺪرت ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ دارد.
آﻧﺎﺷﻪ – Attacheواﺑﺴﺘﻪ ﺳﻔﺎرﺗﺨﺎﻧﻪ.
آﭘﺘﻲ ﻣﻴﺴﻢ – Optimismeﻋﻘﻴﺪه ﺑﻪ ﺧﻮش ﺑﻴﻨﻲ و ﺣﺴﻦ ﻇﻦ اﺳﺖ .اﻳﻦ اﺻﻄﻼح ﻏﺎﻟﺒﺎً ﻣﻠﺤﻖ ﺑﻪ اﺻﻄﻼﺣﺎت ﺣﺎﻛﻲ از ﻣﺮام ﻫﺎي اﺻﻠﻲ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻣﻲ ﮔﺮدد.
اﭘﻮرﺗﻮﻧﻴﺴﻢ – Opportunismeﻣﺴﻠﻜﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻃﺮﻓﺪاراﻧﺶ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺮﺣﺴﺐ ﺗﻐﻴﻴﺮ وﺿﻊ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻳﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ رژﻳﻢ ﻳﺎ زﻣﺎﻣﺪار ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺷﺨﺼﻲ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻋﻘﻴﺪه ﻣﻲ دﻫﻨﺪ.
١
اﭘﻮﻟﻮژﻳﺴﻢ – Apologismeﻧﺎم ﻓﺮﻗﻪ اي ﻣﻮﺳﻮم ﺑﻪ اﭘﻮﻟﻮژﻳﺴﺖ ﻫﺎ ﻛﻪ در ﻗﺮن 17درﺧﻼل ﺟﻨﮓ ﻫﺎي داﺧﻠﻲ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﺑﺮاي ﻣﺮدم ﺣﻖ ﻣﻘﺎوﻣﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ ﭘﺎدﺷﺎه ﻗﺎﺋﻞ ﺑﻮدﻧﺪ .ﻓﻼﺳﻔﻪ آﻏﺎز ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ را ﻛﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻪ اﺳﺘﺪﻻل در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﻮدﻧﺪ ﻧﻴﺰ اﭘﻮﻟﻮژﻳﺴﻢ ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ.
اﺗﻮرﻳﺘﺎرﻳﺎﻧﻴﺴﻢ – Autoritarianismeﻣﺴﻠﻚ و ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ اﺳﺖ ،ﻛﻪ در آن آزادي ﻓﺮدي ﺗﺤﺖ اﻟﺸﻌﺎع ﻗﺪرت دوﻟﺖ ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮد.
اﺗﻮﻛﺮاﺳﻲ – Autocracyﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ اي را ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻛﻪ در آن ﺗﻤﺎم ﻗﺪرت ﻫﺎ در دﺳﺖ زﻣﺎﻣﺪار ﺑﺎﺷﺪ.
ارﻳﺴﺘﻮﻛﺮاﺳﻲ – Aristocraseyﺣﻜﻮﻣﺖ اﺷﺮاﻓﻲ ،ﺳﻴﺴﺘﻢ و ﻧﻮﻋﻲ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻛﻪ در آن ﻗﺪرت و ﻧﻈﺎرت در دﺳﺖ ﻋﺪه ﻛﻤﻲ از اﺷﺮاف ﺑﺎﺷﺪ.
ارﻳﺴﺘﻮﻛﺮات – Aristocrateﻋﻀﻮ ﻫﻴﺄت ﺣﺎﻛﻤﻪ اﺷﺮاﻓﻲ .ﻫﻮاﺧﻮاه ﺣﻜﻮﻣﺖ اﺷﺮاﻓﻲ.
اﺳﻜﻮﻻﺳﺘﻴﻚ – Schoolasticﺣﻜﻤﺖ و ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺣﻜﻤﺎي ﻗﺮون وﺳﻄﻲ را ﻛﻪ در ﻣﺪارس ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺲ اﺷﻐﺎل داﺷﺘﻨﺪ ،اﺳﻜﻮﻻﺳﺘﻴﻚ ﻣﻲ ﻧﺎﻣﻨﺪ .ﻓﻠﺴﻔﻪ اﻳﻦ ﺣﻜﻤﺎء ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﺪرﺳﻴﻮن ﻳﺎ اﺻﺤﺎب ﻣﺪرﺳﻪ ﻧﻴﺰ ﻧﺎﻣﻴﺪه ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ ،ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺟﻨﺒﻪ دﻳﻨﻲ داﺷﺖ .از ﻓﻼﺳﻔﻪ ﻣﻬﻢ اﻳﻦ ﻣﻜﺘﺐ آﭘﻼر ،ﺗﺎﻣﺲ داﻛﻦ ،ﮔﻴﻮم داﻛﻦ و ﺳﻨﺖ آﻧﺴﻠﻢ را ﻣﻲ ﺗﻮان ﻧﺎم ﺑﺮد.
اﺳﻜﻲ ﺑﻴﺴﻢ – Escapismeﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﻓﺮار اﺳﺖ و ﻣﻘﺼﻮد از آن ﻓﺮار از ﺷﺮﻛﺖ در ﻛﺎرﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و اﻣﺘﻨﺎع از ﻗﺒﻮل ﭘﺴﺖ ﻫﺎي دوﻟﺘﻲ و ﺷﺮﻛﺖ در اﻣﻮر ﺣﻜﻮﻣﺖ.
٢
اﻛﺴﭙﺎﻧﺴﻴﻮﻧﻴﺴﺖ – Expansionisteﻃﺮﻓﺪار ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﮔﺴﺘﺶ اراﺿﻲ ﻛﺸﻮر ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻓﺘﻮﺣﺎت ﻧﻈﻤﻲ ﻳﺎ ﺑﻪ وﺳﺎﻳﻞ اﻗﺘﺼﺎدي.
اﻟﻴﮕﺎرﺷﻲ – olygarichieروﺷﻲ در ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ اداره ﺷﻮد و ﻛﻠﻴﻪ ﻗﺪرت ﻫﺎ در اﺧﺘﻴﺎر ﻋﺪه اي ﻣﻌﺪود ﺑﺎﺷﺪ.
اﻣﭙﺮﻳﺎل – imperialاﻣﭙﺮاﺗﻮري ،ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻫﻲ.
اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﺖ – Imperialisteﻃﺮﻓﺪار و ﻫﻮاﺧﻮاه اﻣﭙﺮاﺗﻮري.
اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ – Imperialismeﻫﻮاﺧﻮاه اﻣﭙﺮاﺗﻮري ،ﻋﻘﻴﺪه و روﺷﻲ را ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﺪﻓﺶ ﺑﺴﻂ اﻣﭙﺮاﺗﻮري و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻗﻠﻤﺮو و ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺑﺮ دﻳﮕﺮان اﺳﺖ.
اﮔﻮﺋﻴﺴﻢ – Egoismeﻋﻘﻴﺪه ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ ﻃﺒﻴﻌﺖ اﻧﺴﺎن در ﻫﻤﻪ ﺟﺎ و ﻫﻤﻪ زﻣﺎﻧﻲ اﺳﺎﺳﺎً ﺧﻮدﺧﻮاه اﺳﺖ ،ﻟﺬا زﻣﺎﻣﺪار ﺑﺎﻳﺪ اﻧﮕﻴﺰه اش اﮔﻮﺋﻴﺴﺘﻴﻚ ﻳﻌﻨﻲ ﺧﻮدﺧﻮاﻫﻲ و ﺧﻮدﭘﺮﺳﺘﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
آﻧﺎرﺷﻲ – Anarechieآﺷﻮب ،ﺑﻲ ﻧﻈﻤﻲ و ﻫﺮج و ﻣﺮج .در زﺑﺎن ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي »ﺑﺪون ﺣﻜﻮﻣﺖ« اﺳﺖ.
آﻧﺎرﺷﻴﺴﺖ – Anarechisteآﺷﻮب ﻃﻠﺐ.
٣
آﻧﺎرﺷﻴﺴﻢ – Anarechismeﻫﺮج و ﻣﺮج ﺧﻮاﻫﻲ ،ﻣﺴﻠﻚ آﻧﺎرﺷﻴﺴﻢ ﺣﻜﻮﻣﺖ را ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺪﺑﺨﺘﻲ و ﻣﺼﻴﺒﺖ ﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻣﻲ داﻧﺪ.
اﻧﺘﺮﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎل – Internationalﺟﻬﺎﻧﻲ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ.
اﻧﺘﺮﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﻢ – Internationalismeدر ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﻢ اﺳﺖ و ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ ﻫﻤﻜﺎري و ﻣﻌﺎوﻧﺖ ﻣﺎﺑﻴﻦ ﻣﻠﺖ ﻫﺎي ﺟﻬﺎن ﻣﻮﺟﺐ ﺳﻌﺎدت و ﺑﺮﻗﺮاري ﺻﻠﺢ و آراﻣﺶ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺟﻬﺎﻧﻲ اﺳﺖ.
اﻧﺘﻠﻜﺘﻮال – Intellectualروﺷﻨﻔﻜﺮ ،ﺧﺮدﻣﻨﺪ.
اﻧﺘﻠﻜﺘﻮاﻟﻴﺴﻢ – Intellectualismeﻣﻜﺘﺐ اﺻﺎﻟﺖ ﻗﺮﻳﺤﻪ و ﻫﻮش و ﻋﻘﻴﺪه ﺑﺮ اﻳﻨﻜﻪ ﻋﻠﻢ زاده ﻋﻘﻞ اﺳﺖ و ﻋﻘﻞ ﻣﻨﺒﻊ داﻧﺶ و ﻛﺸﻒ ﺣﻘﻴﻘﺖ ،ﻳﺎ ﻋﻠﻢ ﺻﺤﻴﺢ ﺑﻪ واﻗﻌﻴﺖ ﺗﻨﻬﺎ از ﻃﺮﻳﻖ ﻗﺮﻳﺤﻪ و ﻫﻮش و ﻋﻘﻞ ﻣﻴﺴﺮ اﺳﺖ.
اﻧﺪوﺳﺘﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ – Industerialismeﻳﻌﻨﻲ ﺻﻨﻌﺘﻲ ﺷﺪن زﻧﺪﮔﻲ اﻧﺴﺎن و رواج ﺻﻨﻌﺖ و ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ و ﻣﺎﺷﻴﻦ و اﻫﻤﻴﺖ دادن ﺑﻪ ﺻﻨﻌﺖ.
اﻧﺪﻳﻮﻳﺪواﻟﻴﺴﻢ – Individualismeﻳﻌﻨﻲ اﺻﺎﻟﺖ ﻓﺮد و ﻃﺒﻖ اﻳﻦ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺑﺎﻳﺪ اﺟﺎزه داده ﺷﻮد ﻛﻪ ﻫﺮﻛﺲ ﺑﻪ اﺧﺘﻴﺎر آزاد ﺑﺮاي ﺧﻮد ﻓﻜﺮ و ﻛﺎر ﻛﻨﺪ.
اوﺑﮋﻛﺘﻴﻮﻳﺴﻢ – Objectivismeﻛﻪ آن را اﻳﺪآﻟﻴﺴﻢ اوﺑﮋﻛﺘﻴﻒ ﻧﻴﺰ ﻣﻲ ﻧﺎﻣﻨﺪ ،ﻓﻠﺴﻔﻪ اي اﺳﺖ ﻛﻪ
٤
ﺣﻘﺎﻳﻖ را از ﻧﻈﺮ ﺣﺴﻲ ﻧﮕﺎه ﻣﻲ ﻛﻨﺪ.
اوﺗﺎرﻛﻲ – Autarkyﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ اﺳﺘﻘﻼل اﻗﺘﺼﺎدي اﺳﺖ.
اوﻟﺘﺮا اﻧﺪﻳﻮﻳﺪواﻟﻴﺴﻢ – Ultra Individualismeﻋﻘﻴﺪه ﺑﻪ ﻓﺮدﻳﺖ اﻓﺮاﻃﻲ اﺳﺖ.
اوﻟﺘﻴﻤﺎﺗﻮم – Ultimatumاﺗﻤﺎم ﺣﺠﺖ ،آﺧﺮﻳﻦ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدي ﻛﻪ دوﻟﺘﻲ ﺑﻪ دوﻟﺘﻲ ﻣﻲ دﻫﺪ و در ﺻﻮرت ﻋﺪم ﻗﺒﻮل ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺮوز ﺟﻨﮓ ﻣﻲ ﺷﻮد.
اﻳﺮوﻻﺳﻴﻮﻧﻴﺴﻢ – Irolationismeاﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ ﻟﺰوم ﺗﺒﻌﻴﺖ از ﻳﻚ ﺧﻂ ﻣﺸﻲ و ﺳﻴﺎﺳﺖ و ﻛﻨﺎره ﮔﻴﺮي ﻋﻠﻨﻲ ﻳﻚ ﻣﻠﺖ از ﻫﻤﻜﺎري ﺳﻴﺎﺳﻲ و اﻗﺘﺼﺎدي.
ﺑﺎﻛﻮﻧﻲ ﻧﻴﺴﻢ – Bakuninismeﻋﻘﻴﺪه ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﺎ ﻛﻮﻧﻴﻦ ﭘﻴﺸﻮاي آﻧﺎرﺷﻴﺴﺖ روﺳﻴﻪ و اروﭘﺎ .وي اﻳﻦ ﻣﻜﺘﺐ را ﻛﻪ اﺻﻮﻟﺶ ﻟﺰوم ﺗﺨﺮﻳﺐ دوﻟﺖ و ﺣﻔﻆ ﺣﻘﻮق ﻓﺮدﻳﺖ و اﻓﻜﺎر ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ را اﺑﺪاع ﻛﺮد.
ﺑﺎﻟﺸﻮﻳﺴﻢ – Balshewismeﺷﻴﻮه اي ﺧﺎص از ﻣﻜﺘﺐ »ﻣﺎرﻛﺴﻴﺴﻢ« اﺳﺖ ،ﻛﻪ ﻃﺒﻖ آن ﻃﺒﻘﻪ ﻛﺎرﮔﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ دﺳﺘﺠﺎت ﻣﺤﻠﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﺮو اﻧﻀﺒﺎﻃﻲ ﺷﺪﻳﺪ از ﻃﺮف دوﻟﺖ ﻣﺮﻛﺰي ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻫﺮﭼﻪ زودﺗﺮ ﻗﺪرت ﺳﻴﺎﺳﻲ را ﺑﻪ دﺳﺖ آورﻧﺪ.
ﺑﺮﺑﺮﻳﺴﻢ – Barbarismeوﺣﺸﻴﮕﺮي ،ﺗﻮﺣﺶ و ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺪوي زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﺟﻮاﻣﻊ اوﻟﻴﻪ و اﻗﻮام دور از ﺗﻤﺪن.
٥
ﺑﻠﻮك – Blocدﺳﺘﻪ ﻣﺘﺤﺪ ،ﮔﺮوه ﻫﻢ ﺑﺴﺘﻪ.
ﺑﻮرژوا – Bourgeoisﺳﺮﻣﺎﻳﻪ دار ،دوﻟﺘﻤﻨﺪ ،ﺷﻬﺮﻧﺸﻴﻦ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ.
ﺑﻮرژوازي – Bourgeoisieﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري ،ﻃﺒﻘﻪ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ و ﺳﻮداﮔﺮ.
ﺑﻨﺘﻬﺎﻣﻴﺴﻢ – Benthamismeﺑﻨﺘﻬﺎﻣﻴﺴﻢ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻲ ﻣﺨﺼﻮﺻﻲ از ﻟﻴﺒﺮاﻟﻴﺴﻢ اﻃﻼق ﻣﻲ ﺷﻮد.
ﭘﺎﺗﺮﻳﻮت – Patriotﻣﻴﻬﻦ ﭘﺮﺳﺖ.
ﭘﺎﺗﺮﻳﻮﺗﻴﺴﻢ – Patriatismeﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﻣﻴﻬﻦ ﭘﺮﺳﺘﻲ اﺳﺖ.
ﭘﺎرﺗﻴﻜﻮﻻرﻳﺴﻢ – Particularismeﻋﻼﻗﻪ ﺷﺪﻳﺪ ﻫﺮ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺣﻔﻆ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﺎص ﺧﻮد.
ﭘﻠﻴﺘﻴﻚ – Politiqueﻋﻠﻢ ﺳﻴﺎﺳﺖ ،ﺳﻴﺎﺳﺖ.
ﭘﺎرﺗﻴﺰان – Partisanﺳﺮﺑﺎز ﭼﺮﻳﻚ ،ﻫﻮاﺧﻮاه ،ﻃﺮﻓﺪار.
ﭘﺎرﻟﻤﺎن – Parlementﻣﺠﻠﺲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ،ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرا و ﺳﻨﺎ.
ﭘﺎرﻻﻣﺎﻧﺘﺮ – Parlementaireﻋﻀﻮ ﭘﺮﻟﻤﺎن ،ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ آداب و رﺳﻮم ﭘﺎرﻟﻤﺎن.
٦
ﭘﺎرﻟﻤﺎﻧﺘﺮﻳﺴﻢ – Parlementairismeروﺷﻲ اﺳﺖ در ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻛﻪ در آن ﻗﻮه ﻣﺠﺮﻳﻪ در اﻋﻤﺎل ﺧﻮد ﻣﺴﺆول ﻗﻮه ﻣﻘﻨﻨﻪ ﻳﻌﻨﻲ ﭘﺎرﻟﻤﺎن ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
ﭘﺎروﺷﻴﺎﻟﻴﺴﻢ – Parochialismeﻣﺤﺪودﻳﺖ ﻓﻜﺮ و دﻟﺒﺴﺘﮕﻲ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻛﺎرﻫﺎي ﺑﻠﻮﻛﻲ و ﺑﺨﺸﻲ و ﻣﺤﻠﻲ.
ﭘﺎﺳﻲ ﻓﻴﺴﻢ – Pacifismeﺻﻠﺢ ﻃﻠﺒﻲ ،ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺟﻨﮓ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻧﻮع و ﺷﻜﻠﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
ﭘﺮاﮔﻤﺎﺗﻴﺴﻢ – Pragmatismeاﺻﺎﻟﺖ ﻋﻤﻞ و ﻧﻘﻄﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺘﺎﻓﻴﺰﻳﻚ اﺳﺖ .ﭘﻴﺸﻮاي اﻳﻦ ﻣﻜﺘﺐ وﻳﻠﻴﺎم ﺟﻴﻤﺰ آﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻲ اﺳﺖ. ﭘﺮووﻧﺴﻴﺎﻟﻴﺴﻢ – Provinclismeﻧﺎم ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪﺗﺮﻳﻦ اﻓﺮاد ﻳﻚ ﺟﺎﻣﻌﻪ اداره ﺷﻮد. ﭘﻠﻮراﻟﻴﺴﻢ – Pluralismeﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﻛﺜﺮت ،ﺑﻪ ﻓﻠﺴﻔﻠﻪ ﺳﻴﺎﺳﻲ اﻃﻼق ﻣﻲ ﮔﺮدد ﻛﻪ ﻋﻼﻗﻪ ﻓﺮد ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﮕﻲ ﺳﻴﺎﺳﻲ وي ﺑﺎ دوﻟﺖ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﻠﻜﻪ ﻋﻼﻗﻪ ﻫﺎي دﻳﮕﺮي ﻧﻴﺰ دارد .ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﻼﻗﻪ ﻣﺬﻫﺒﻲ و اﻗﺘﺼﺎدي.
ﺗﺎﺋﻮﺋﻴﺴﻢ – Taoismeﻧﺎم ﻣﻜﺘﺐ ﺳﻴﺎﺳﻲ اﺳﺖ ،ﻛﻪ ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬار آن ﻻاوﺗﺴﻪ )501-604ق.م( اﺳﺖ ﻓﻠﺴﻔﻪ وي ﻳﻚ ﻧﻮع ﻣﺬﻫﺐ ﻟﻴﺒﺮال اﺳﺖ.
ﺗﺎﻛﺘﻴﻚ – tacticﻓﻦ ﺟﻨﮓ و راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﺳﻴﺎه در ﻧﺒﺮد ﺑﺎ دﺷﻤﻦ.
ﺗﺎﻣﻴﺴﻢ – Thomismeﻣﻜﺘﺐ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻣﻨﺴﻮب ﺑﻪ ﺗﺎﻣﺲ داﻛﻮﻳﻦ )1274-1225ب.م(. ٧
ﺗﺌﻮﻛﺮاﺳﻲ – Theocrateyرژﻳﻢ و روﺷﻲ را در ﺣﻜﻮﻣﺖ ﮔﻮﻳﻨﺪ ،ﻛﻪ رؤﺳﺎ و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺎن درﺟﻪ اول آن ﭘﻴﺸﻮاﻳﺎن روﺣﺎﻧﻲ و ارﺑﺎب دﻳﻦ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﺬﻫﺒﻲ اﺳﺖ.
ﺗﺮادﻳﺴﻴﻮن – Traditionﺳﻨﺖ ،رﺳﻮم اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ.
ﺗﺮادﻳﺴﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﻢ – Traditionalismاﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ اﺻﺎﻟﺖ ،ﺳﻨﺖ ﭘﺮﺳﺘﻲ.
ﺗﺮوﺗﺴﻜﻲ اﻳﺴﻢ – Trotskismeﻓﺮﻗﻪ ﻣﻨﺸﻌﺒﻲ از ﺣﺰب ﻛﻤﻮﻧﻴﺴﻢ ﻛﻪ ﺑﻨﻴﺎن ﮔﺬارش ﺗﺮوﺗﺴﻜﻲ ﻳﻜﻲ از ﭘﻴﺸﻮاﻳﺎن اﻧﻘﻼب ﺑﻠﺸﻮﻳﻜﻲ روﺳﻴﻪ ﺑﻮده.
ﺗﺮور – Terreurوﺣﺸﺖ و ﻫﺮاس ،ﻛﺸﺘﻦ و از ﺑﻴﻦ ﺑﺮدن ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ.
ﺗﺮورﻳﺴﺖ – Terroristeﻋﺎﻣﻞ ﺗﺮس و وﺣﺸﺖ ،آدم ﻛﺶ.
ﺗﺮورﻳﺴﻢ – Terrorismeﻋﻘﻴﺪه ﺑﻪ ﻟﺰوم آدم ﻛﺸﻲ.
ﺗﺮﻳﺪﻳﻮﻧﻴﻮن – Trade-Unionﻋﻨﻮان ﺗﺸﻜﻴﻼﺗﻲ اﺳﺖ از ﻛﺎرﮔﺮان ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻛﻮﺷﺶ در ﺑﻬﺒﻮدي اﺣﻮال اﻳﺸﺎن و اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﺰد و ﺗﻘﻠﻴﻞ ﺳﺎﻋﺎت ﻛﺎر و ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺑﻴﻤﻪ ﺑﻴﻤﺎري و وﺳﺎﻳﻞ ﺑﻬﺪاﺷﺖ و...
ﺗﺮﻳﺪﻳﻮﻧﻴﻮﻧﻴﺴﻢ – Trade-Unionismﻳﻌﻨﻲ ﺑﻪ ﻳﻚ اﺗﺤﺎدﻳﻪ ﻛﺎرﮔﺮي ﮔﺮوﻳﺪن .ﻟﻨﻴﻦ ﺑﻴﻦ ﺗﺮﻳﺪﻳﻮﻧﻴﻮﻧﻴﺴﻢ و ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﻢ ﻓﺮق ﮔﺬاﺷﺖ .ﻛﺎرﮔﺮان ﻫﻴﭽﮕﺎه ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺖ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﻠﻜﻪ اﺑﺘﺪا
٨
ﺗﺮﻳﺪﻳﻮﻧﻴﻮﻧﻴﺴﺖ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ.
ﺗﻮﺗﺎﻟﻴﺘﺎرﻳﻮﻧﻴﺴﻢ – Totalitarianismeﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺟﻤﻌﻲ اﺳﺖ و ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻛﻠﻴﻪ ﺷﺆون زﻧﺪﮔﻲ ﻓﺮد دﺧﺎﻟﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و آن را ﺗﻨﻈﻴﻢ و ﺑﺮاي آن ﻣﻘﺮرات وﺿﻊ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .ﺗﻴﺮاﻧﻲ – Tyrannieﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺳﺘﻤﮕﺮي و ﺟﻮر و ﻇﻠﻢ اﺳﺖ.
ﺗﻴﺮاﻧﻴﺴﻴﺪ – Tyrannicideﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﻇﺎﻟﻢ ﻛﺸﻲ و اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ ﻟﺰوم ﻗﺘﻞ ﺳﺮي و ﺗﺮور زﻣﺎﻣﺪاران ﺣﻜﻮﻣﺖ اﺳﺖ.
ﺗﻴﻤﻮﻛﺮاﺳﻲ – Timocracyاﻳﻦ اﺻﻄﻼح در ﻣﻮرد ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ و دوﻟﺘﻲ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮده ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ زﻣﺎﻣﺪاراﻧﺶ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺷﺮف و ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن اﻓﺘﺨﺎر ﻛﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ .اﻳﻦ واژه را اﻓﻼﻃﻮن در ﻛﺘﺎب ﺟﻤﻬﻮرﻳﺖ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ.
دﭘﺎرﺗﻤﺎﻧﺘﺎﻟﻴﺴﻢ – Departmentalismeﺣﻜﻮﻣﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻳﺎﻻت و اﺳﺘﺎن ﻫﺎ و ﺑﺨﺶ ﻫﺎي ﻛﺸﻮر اﺳﺘﻘﻼل در اﻣﻮر داﺧﻠﻲ ﺧﻮد دﻫﺪ.
دﺳﺎﻧﺘﺮاﻟﻴﺴﻢ – Decentralismeﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از اﻧﺘﻘﺎل ﻧﻈﺎرت و ﻛﻨﺘﺮل از ﻗﺪرت ﻣﺮﻛﺰي ﺑﻪ واﺣﺪﻫﺎي ﻣﺤﻠﻲ.
دﺳﭙﻮت – Despotﻣﺴﺘﺒﺪ.
دﺳﭙﻮﺗﻴﺴﻢ – Despotismeﺣﻜﻮﻣﺘﻲ را ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﭘﻴﺮو ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﻄﻠﻘﻪ و ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﻲ و ﺑﻪ دﺳﺖ
٩
زﻣﺎﻣﺪاري ﺧﻮدرأي و ﻣﺴﺘﺒﺪ اداره ﺷﻮد.
دﻣﺎﮔﻮژي – Demagogieﻋﻮام ﻓﺮﻳﺒﻲ.
دﻣﻮﻛﺮات – Democrateآزادي ﺧﻮاه ،ﻃﺮﻓﺪار آزادي.
دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ – Democratiqueﺷﻴﻮه ﻫﻤﺮاﻳﻲ.
دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ – Democracyآزدﻳﺨﻮاﻫﻲ ﺑﺎ روﺷﻲ در ﺳﻴﺎﺳﺖ و ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻛﻪ در آن اﺧﺘﻴﺎرات در دﺳﺖ ﻣﺮدم و ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن آﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
دﻣﻮﻧﺴﺘﺮاﺳﻴﻮن – Demonstrationﺗﻈﺎﻫﺮ دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﻲ ﻛﻪ در آن ﻓﺮﻗﻪ اي ﻳﺎ ﻓﺮﻗﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﻳﺎ اﺣﺰاب ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﺷﺮﻛﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺳﺨﻨﺮاﻧﻲ و ﮔﺮدش در ﻣﻌﺎﺑﺮ ﺑﺮاي ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن ﺧﻮاﺳﺖ ﻫﺎي ﺧﻮد ﺟﺪ و ﺟﻬﺪ ﻛﻨﻨﺪ.
دﮔﻤﺎﺗﻴﺴﻢ – Dogmatismeﻓﻠﺴﻔﻪ ﺟﺰﻣﻲ ،ﻋﻘﻴﺪه ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻮرﻛﻮراﻧﻪ از ﺳﻨﺖ ﻫﺎ ﺑﺪون ﭘﺮﺳﺶ ﭘﻴﺮوي ﻛﺮد.
دﻳﺎﻟﻜﺘﻴﻚ – Dialectiqueﻣﻜﺎﻟﻤﻪ ،ﻣﺒﺎﺣﺜﻪ و ﺟﺪل ﺑﺎ روﺷﻦ ﻛﺮدن ﻣﻄﻠﺒﻲ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻣﻜﺎﻟﻤﻪ و ﺗﻌﻘﻞ ﻣﺎﻧﻨﺪ روش ﻣﻨﻄﻘﻲ ،ﻣﻨﻄﻖ ﻣﻜﺘﺐ »ﻣﺎرﻛﺲ« ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم »ﻣﺎﺗﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ دﻳﺎﻟﻜﺘﻴﻚ« ﻣﺸﻬﻮر اﺳﺖ.
دﻳﭙﻠﻮﻣﺎت – Diplomateﺳﻴﺎﺳﻲ ،ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪار.
١٠
دﻳﭙﻠﻮﻣﺎﺳﻲ – Diplomacyﺳﻴﺎﺳﺖ ،ﻋﻠﻢ ﺳﻴﺎﺳﺖ ،ﺣﻞ و ﻋﻘﺪ اﻣﻮر ﻣﻴﺎن ﻛﺸﻮرﻫﺎ و ﻣﻤﺎﻟﻚ ﺧﺎرﺟﻲ.
دﻳﻜﺘﺎﺗﻮر – Dictateurﻣﺴﺘﺒﺪ ،ﺧﻮدرأي ،ﺧﻮدﻛﺎم.
رادﻳﻜﺎﻟﻴﺴﻢ – Radicalismeﻣﻜﺘﺒﻲ اﺳﺖ در ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻮاﺧﻮاﻫﺎن آن از اوﺿﺎع ﻣﻮﺟﻮد ﻧﺎراﺿﻲ ﺑﻮده و ﻃﺎﻟﺐ ﺗﺠﺪﻳﺪﻧﻈﺮ و درﻫﻢ ﺷﻜﺴﺘﻦ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻗﻮاﻧﻴﻦ و ﻧﻈﺎﻣﺎت ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ )ﺑﺮاي ﺑﻪ وﺟﻮد آوردن ﻣﺆﺳﺴﺎت ﺳﻴﺎﺳﻲ ،اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و اﻗﺘﺼﺎدي ﻧﻮ(.
راﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﻢ – Rationalismeﻓﻠﺴﻔﻪ اﺻﺎﻟﺖ ﻋﻘﻞ ،اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ ﺑﺮﺗﺮي و ﺗﻔﻮق ﻋﻘﻞ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ.
رﺳﺘﻮراﺳﻴﻮن – Restaurationدوران اﻋﺎده ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﻮرﺑﻮن ﻛﻪ از ﺳﺎل 1814ﺗﺎ ﺳﺎل 1830اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ.
رﻓﺮاﻧﺪوم – Referendumﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻪ آراء ﻋﻤﻮﻣﻲ از ﻃﺮف دوﻟﺖ ﺑﺮاي دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ اﻛﺜﺮﻳﺖ آراء ﻣﺮدم.
رﻓﺮم – Reformeاﺻﻄﻼح ،ﺗﻐﻴﻴﺮات و اﺻﻼﺣﺎت ﺳﻄﺤﻲ در اﻣﻮر اﻗﺘﺼﺎدي و ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﺪون ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ اﻧﻘﻼب و ﺷﻮرش.
رﻓﺮﻣﺎﺳﻴﻮن – Reformationاﺻﻼﺣﺎت ﺳﻴﺎﺳﻲ و اﻗﺘﺼﺎدي ،ﻧﻬﻀﺖ اﺻﻼﺣﻲ.
١١
روﻟﻮﺳﻴﻮن – Revolutionاﻧﻘﻼب ،ﻃﻐﻴﺎن و ﺷﻮرش.
روﻳﺎﻟﻴﺴﻢ – Royalismeﺳﻠﻄﻨﺖ ﻃﻠﺒﻲ ،ﺷﻴﻮه ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻃﻠﺒﺎن در ﺑﺮاﺑﺮ ﺟﻤﻬﻮرﻳﺨﻮاﻫﺎن.
رﻳﺘﻮاﻟﻴﺴﻢ – Ritualismeآداب ﭘﺮﺳﺘﻲ ،اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ ﻟﺰوم رﻋﺎﻳﺖ آداب ﻣﺬﻫﺒﻲ و آداب و رﺳﻮم ﺑﻪ ﺣﺪ اﻓﺮاط.
روﻳﺰﻳﻮﻧﻴﺴﻢ – Revsionismeﻧﺎم ﻣﻜﺘﺐ و ﻣﺴﻠﻚ ادوارد ﺑﺮﻧﺸﺘﺎﻳﻦ ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪار ،ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﺳﻮﺳﻴﺎل دﻣﻮﻛﺮات آﻟﻤﺎن اﺳﺖ ﻫﺪف اﻳﻦ ﻣﺴﻠﻚ اﺻﻼح و ﺗﻌﺪﻳﻞ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﻢ اﻧﻘﻼﺑﻲ ﻣﺎرﻛﺲ ﺑﻮد.
ژﺋﻮﭘﻮﻟﺘﻴﻚ – Geo Poltiqoueﻧﺎم ﻋﻠﻢ ﺟﺪﻳﺪي اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺪﻓﺶ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﺗﺤﻘﻴﻖ در رواﺑﻂ ﺑﻴﻦ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎ ﺑﺎ ﺣﻴﺎت ﻗﺪرت ﻫﺎ و اﻣﭙﺮاﺗﻮري ﻫﺎي ﺑﺰرگ اﺳﺖ.
ﺳﺎﺗﻴﺎﮔﺮاﻫﺎ – Satyagrahaدرﻳﺎﻓﺖ ﺣﻘﻴﻘﺖ ،ﻧﻬﻀﺖ ﺳﻴﺎﺳﻲ و ﻣﺬﻫﺒﻲ اي ﻛﻪ در ﺳﺎل 1919 ﺷﺮوع ﺷﺪ و ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﻨﻔﻲ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﺠﺎوزات ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎن ﻣﺒﺎرزه ﻧﻤﻮد.
ﺳﺎﻧﺘﺮاﻟﻴﺴﻢ – Centralismeاﺻﻮل ﺗﻤﺮﻛﺰ در روش اداره ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻳﻚ ﻛﺸﻮر و ﺗﻤﺮﻛﺰ اﻣﻮر در ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﺮﻛﺰي در ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ.
ﺳﺰارﻳﺴﻢ – Czarismeﺣﻜﻮﻣﺖ ﻗﻴﺼﺮي و ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﻣﻔﻬﻮم اﺳﺘﺒﺪاد واﺗﻮﻛﺮاﺳﻲ و ﻗﺪرت ﻣﻄﻠﻘﻪ اﻣﭙﺮاﺗﻮر اﺳﺖ.
١٢
ﺳﻜﻮﻻرﻳﺴﻢ – Secularismeدﻧﻴﺎﭘﺮﺳﺘﻲ ،اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ اﺻﺎﻟﺖ اﻣﻮر دﻧﻴﻮي و رد آﻧﭽﻪ ﻏﻴﺮ آن اﺳﺖ.
ﺳﻨﺎ – Senatﻣﺠﻠﺲ اﻋﻴﺎن ،ﻣﺠﻠﺲ اﺷﺮاف ،ﻣﺠﻠﺴﻲ ﻛﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن آن از ﺑﻴﻦ ﻃﺒﻘﺎت و اﻓﺮاد ﻣﻤﺘﺎز اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ.
ﺳﻨﺎﺗﻮر – Senateurﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﻣﺠﻠﺲ اﺷﺮاف ،ﻣﺠﻠﺴﻲ ﻛﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن آن از ﺑﻴﻦ ﻃﺒﻘﺎت و اﻓﺮاد ﻣﻤﺘﺎز اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ.
ﺳﻨﺪﻳﻜﺎ – Syndicatاﺗﺤﺎدﻳﻪ ﻛﺎرﮔﺮي.
ﺳﻨﺪﻳﻜﺎﻟﻴﺴﻢ – Syndicalismeﻣﺴﻠﻜﻲ ﺳﻴﺎﺳﻲ و ﺟﻨﺒﺸﻲ اﻧﻘﻼﺑﻲ اﺳﺖ ،ﻛﻪ ﻫﺪﻓﺶ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ اﺗﺤﺎدﻳﻪ ﻫﺎي ﻛﺎرﮔﺮي دوﻟﺖ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺪ و دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ ﭘﺎرﻟﻤﺎﻧﻲ را از ﻃﺮﻳﻖ ﻃﻐﻴﺎن و ﻫﺮ ﻧﻮع اﻧﻘﻼﺑﻲ واژﮔﻮن ﻛﻨﺪ.
ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺖ – Socialisteﻃﺮﻓﺪار و ﻫﻮاﺧﻮاه ﻣﻜﺘﺐ »ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﻢ« .ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﻢ Socialisme – ﻣﺴﻠﻜﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺪﻓﺶ اﻳﺠﺎد و ﺑﺮﭘﺎ ﻛﺮدن دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﻲ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﻣﺮدم ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ دوﻟﺖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻛﻠﻴﻪ وﺳﺎﻳﻞ ﺗﻮﻟﻴﺪي اﻋﻢ از ﺻﻨﻌﺖ و وﺳﺎﻳﻞ ﺣﻤﻞ وﻧﻘﻞ و ﻏﻴﺮه .ﻛﻨﺘﺮل آﻧﻬﺎاز ﻃﺮف دوﻟﺖ اﺳﺖ.
ﺷﻮوﻳﻨﻴﺴﻢ – Chauvnismeﻣﻠﺖ ﺑﺎزي ،وﻃﻦ ﺑﺎزي ،اﻓﺮاط و ﻣﺒﺎﻟﻐﻪ ﻛﻮرﻛﻮراﻧﻪ در ﻣﻴﻬﻦ ﭘﺮﺳﺘﻲ.
١٣
ﻓﺎﺑﻴﺎﻧﻴﺴﻢ – Fabianismeﻧﺎم ﻣﺴﻠﻚ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻳﻚ ﺳﺎزﻣﺎن ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺘﻲ در اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن اﺳﺖ .اﻳﻨﻬﺎ ﺳﻌﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﻢ را در ﻃﺒﻘﻪ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻣﻌﻤﻮل ﺳﺎزﻧﺪ.
ﻓﺎﺷﻴﺴﺖ – Fachisteاﻳﻦ اﺻﻄﻼح از ﻛﻠﻤﻪ ﻓﺎﺷﻴﺴﻤﻮ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺷﻌﺎر ﻗﺪرت در روم ﻗﺪﻳﻢ ﺑﻮد ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه و ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ آﺷﻮب ﻃﻠﺐ و ﻫﺮج و ﻣﺮج ﻃﻠﺐ اﺳﺖ.
ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ – Fachismeاﻳﻦ ﻣﺴﻠﻚ ،در زﻣﺎن ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﻮﺳﻮﻟﻴﻨﻲ اﺣﻴﺎء ﺷﺪ .ﺷﻴﻮه اي در ﺳﻴﺎﺳﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮج و ﻣﺮج و آﺷﻮب ﻃﻠﺒﻨﺪ. ﻓﺌﻮدال – Feodalﻛﺴﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻣﻼك زﻳﺎدي داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺮ رﻋﺎﻳﺎي ﺧﻮد ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻛﻨﺪ. ﻓﺌﻮداﻟﻴﺘﻪ – Feodaliteﻣﻠﻮك اﻟﻄﻮاﻳﻔﻲ ،ﻧﻮﻋﻲ ﺗﺠﺰﻳﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ در ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻗﺮون وﺳﻄﻲ ﻛﻪ اﺷﺮاف و ﻣﺎﻟﻜﻴﻦ ﺑﺰرگ ﻫﺮﻛﺪام ﺑﺮ ﻗﺴﻤﺖ ﺗﺤﺖ ﻧﻔﻮذ ﺧﻮد در ﻛﺸﻮري ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻛﺮده و ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ درﺣﺎل ﺟﻨﮓ و ﺳﺘﻴﺰ ﺑﻮده اﻧﺪ.
ﻓﺌﻮداﻟﻴﺴﻢ – Feodalismeﻧﻮﻋﻲ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻫﺎي ﻣﺠﺰا از ﻫﻢ و ﻣﻠﻮك اﻟﻄﻮاﻳﻔﻲ در ﻗﺮون ﻣﻴﺎﻧﻪ. اﻣﺮوز ﺑﻪ ﻛﺸﻮرﻫﺎﻳﻲ اﻃﻼق ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﻋﺪه اي از اﺷﺮاف و ﻣﺎﻟﻜﻴﻦ ،ﻣﻼك ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﻓﺎﻛﺴﻴﻮن – Factionﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﺣﺰب اﺳﺖ.
ﻓﺎﻛﺴﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﻢ – Factionalismeاﻳﻦ واژه را ﺟﻮرج واﺷﻨﮕﺘﻦ راﻳﺞ ﻛﺮد و ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﺣﺰب ﭘﺮﺳﺘﻲ اﺳﺖ.
ﻓﺎﻧﺎﺗﻴﺴﻢ – Fanatismeﻓﺎﻧﺎﺗﻴﺴﻢ ﻳﺎ ﻓﺎﻧﺎﺗﻴﻜﻴﺴﻢ Fanaticismeﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي اﻋﺘﻘﺎد ﺗﻌﺼﺐ آﻣﻴﺰ و ﺗﺎﺑﻊ ﺗﻌﺼﺐ اﺳﺖ ،از ﻫﺮ ﻧﻮع ﻛﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻪ ﺳﻴﺎﺳﻲ ،ﭼﻪ ﻣﺬﻫﺒﻲ ،ﭼﻪ اﺧﻼﻗﻲ .ﻓﺪرال – Federal ١٤
ﻫﻤﮕﺮاﻳﻲ ،اﺗﺤﺎد.
ﻓﺪراﺳﻴﻮن – Federationاﺗﺤﺎدﻳﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت دوﻟﺖ ﻣﺘﺤﺪ درآﻳﻨﺪ. ﻫﻤﮕﺮاﻳﻲ و اﺗﺤﺎد ﭼﻨﺪ دﺳﺘﻪ از ﻣﺮدم.
ﻓﺪراﻟﻴﺴﻢ – Federalismeﺷﻴﻮه اي در ﺣﻜﻮﻣﺖ و ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ آن ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﻣﻤﻠﻜﺖ از اﺗﺤﺎد اﻳﺎﻻت ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﻮد.
ﻓﺮاﻛﺴﻴﻮن – Fractionﮔﺮوﻫﻲ ﻫﻤﻔﻜﺮ و ﻫﻢ رأي از ﻳﻚ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻳﺎ ﻳﻚ ﺣﺰب.
ﻓﺮاﻣﺎﻛﻮﻧﺮي – Framaconnerieﺟﻤﻌﻴﺘﻲ ﺳﺮي ﻛﻪ در ﺑﺮﺧﻲ از ﻛﺸﻮرﻫﺎي اروﭘﺎﻳﻲ وﺟﻮد دارد.
ﻓﻴﺰﻳﻮﻛﺮاﺳﻲ – Physiocratieﻣﺴﻠﻜﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ آن ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﻗﻮه ﻣﻘﻨﻨﻪ از دﺧﺎﻟﺖ در وﺿﻊ ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﻗﺘﺼﺎدي ﺧﻮدداري ﻧﻤﺎﻳﺪ.
ﻛﺎﭘﻴﺘﺎل – Capitalﺳﺮﻣﺎﻳﻪ.
ﻛﺎﭘﻴﺘﺎﻟﻴﺴﻢ – Capitalismeﻳﻌﻨﻲ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داري و آن ﻋﺒﺎرت از ﺳﻴﺴﺘﻤﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در آن وﺳﺎﻳﻞ ﻋﻤﺪه ﺗﻮﻟﻴﺪي ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻫﺎي ﺷﺨﺼﻲ ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻲ آﻳﺪ و ﺑﻪ ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﺷﺨﺼﻲ ﺻﺎﺣﺒﺎن ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﺪ.
ﻛﺎﭘﻴﺘﻮﻻﺳﻴﻮن – Capitulationﺣﻖ ﻗﻀﺎوت ﻛﻨﺴﻮﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ دول ﺧﺎرﺟﻲ در داﺧﻞ ﻳﻚ ﻛﺸﻮر
١٥
داده ﻣﻲ ﺷﻮد.
ﻛﺎﺗﺎﻛﻠﺴﻴﻢ – Cataclyismeﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﻃﻮﻓﺎن ﺟﻬﺎﻧﻲ و زﻳﺮ و زﺑﺮ ﺷﺪن اوﺿﺎع و ﻳﺎ ﺣﻮادﺛﻲ ﻛﻪ ﺟﻬﺎن را واژﮔﻮن ﺳﺎزد.
ﻛﺎﻟﻮﻳﻨﻴﺴﻢ – Calvinismeﻧﺎم ﻣﻜﺘﺐ و ﻣﺴﻠﻚ ﺳﻴﺎﺳﻲ و ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻣﻨﺴﻮب ﺑﻪ ﻛﺎﻟﻮﻳﻦ ،ﺗﺌﻮﻟﻮژﻳﺴﺖ ﻓﺮاﻧﺴﻮي .اﻳﻦ ﻣﺴﻠﻚ داراي ﺟﻨﺒﻪ آزادي و دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ اﺳﺖ.
ﻛﺎﺳﻤﻮﭘﻮﻟﻴﺘﺎﻧﻴﺴﻢ – Cosmopolitanismeﻃﺮﻳﻘﻪ اي اﺳﺖ از زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻪ اﻓﻜﺎر و اﺣﺴﺎﺳﺎت و ﻛﻤﺎل ﻣﻄﻠﻮب و ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻣﻠﻞ و اﻗﻮام را ﻫﻢ ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﺪه آل ﻫﺎي ﻣﻠﻲ ﺧﻮد ﻣﺤﺘﺮم ﺷﻤﺮده و ﺳﻌﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ آﻧﻬﺎ را ﺑﺎ ﺣﺴﻦ ﺗﻔﺎﻫﻢ درك ﻛﻨﻨﺪ.
ﻛﺮاﻓﺖ ﻳﻮﻧﻴﻮﻧﻴﺴﻢ – Croft – Unionismeﻧﻮﻋﻲ اﺗﺤﺎدﻳﻪ ﻛﺎرﮔﺮي اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮﻛﺐ از ﻛﺎرﮔﺮاﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺷﻐﻞ و ﻳﺎ ﺣﺮﻓﻪ ﺧﺎﺻﻲ ﻛﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ.
١٦