ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎن
و ﺪا ن ﯿﺪا ر
اﺷﺘﻔﺎن ﺗﺴﻮاﻳﮓ ـ ﺗﺮﺟﻤﺎن ﺳﻴﺮوس آرﻳﻦﭘﻮر
ﺗﻬﺮان ،ﻧﺸﺮ و ﭘﮋوﻫﺶ ﻓﺮزان روز1376 ، اﻳﻦ ﻛﺘﺎب در ﻫﻤﺎن ﺳﺎل ،ﺑﺎ ﻋﻨﻮان »ﻛﺎﻟﻮن و ﻗﻴﺎم ﻛﺎﺳﺘﻴﻠﻮ« ،ﺑﺎ ﺗﺮﺟﻤﻪي ﻋﺒﺪاﷲ ﺗﻮﻛﻞ ،ﺗﻮﺳﻂ ﻧﺸﺮ ﻣﺮﻛﺰ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪه در ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﻣﺠﺎزي ﮔﺮداب )ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﻣﺠﺎزي ﮔﺮداب ،ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻧﻬﺎد و ﻣﺆﺳﺴﻪي دوﻟﺘﻲ ،ﺷﺒﻪدوﻟﺘﻲ ،و ﻳﺎ رﺳﻤﻲ واﺑﺴﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ(.
2
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺗﻮﺿﻴﺤﺎﺗﻲ ﭘﻴﺮاﻣﻮن اﻳﻦ ﻧﺴﺨﻪي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ
.1اﻳﻦ ﻧﺴﺨﻪي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ ،از روي ﭼﺎپ دوم اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ: وﺟﺪان ﺑﻴﺪار )ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ و ﻛﺎﻟﻮن( ،اﺷﺘﻔﺎن ﺗﺴﻮاﻳﻨﮓ ،ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺳﻴﺮوس آرﻳﻦﭘﻮر )ﺗﻬﺮان ،ﻧﺸﺮ و ﭘﮋوﻫﺶ ﻓﺮزان روز (1376 ، .2ﮔﺎﻫﻲ ﺑﺮاي ﺑﻪﺗﺮ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺟﻠﻮهي ﻧﺴﺨﻪي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ ،ﺗﻐﻴﻴﺮاﺗﻲ در ﺳﻴﺎق ﻧﮕﺎرش ﻧﺴﺨﻪي ﭼﺎﭘﻲ و ﻧﮕـﺎرش اﻣﻼﻳـﻲ ﻛﻠﻤـﺎت ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .اﻳﻦ ﺗﺼﺮﻓﺎت ،ﺟﺰ در ﻣﻮاردي ﻛﻪ ذﻛﺮ ﺷﺪ ،ﺑﻪﻫﻴﭻوﺟﻪ ،ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺘﻦ ﻛﺘﺎب ﻧﻤﻲﺷﻮﻧﺪ. .3ﻧﺴﺨﻪي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ ،ﺑﺮاي آن دﺳﺘﻪ از ﻛﺘﺎبدوﺳﺘﺎﻧﻲ ﻓﺮاﻫﻢ ﺷﺪه ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ دﻟﻴﻞ ،دﺳﺖرﺳﻲ آﺳﺎن ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ،ﺑﺮاﻳﺸـﺎن ﻓﺮاﻫﻢ ﻧﻴﺴﺖ .ﺧﺮﻳﺪاري ﻧﺴﺨﻪي ﭼﺎﭘﻲ ﻛﺘﺎب از ﺳﻮي ﺳﺎﻳﺮ ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪان ،ﺳﺒﺐ ﺣﻤﺎﻳﺖ از ﻓﺮﻫﻨـﮓ ﻧﺸـﺮ ﻣﻴﻬﻨﻤـﺎن ،و ﻧﺎﺷـﺮ ﻓﺮﻫﻴﺨﺘﻪي اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. .4در ﭘﺎﻳﺎن ،از دوﺳﺘﺎن و ﺳﺮوران ﺧﻮاﻫﺶﻣﻨﺪﻳﻢ ﺿﻤﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪي ﻛﺘﺎب ،ﺧﻄﺎﻫﺎي اﻣﻼﻳﻲ و ﻧﮕﺎرﺷﻲ ﻧﺴﺨﻪي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ را ﺑﻪ »ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪي ﻣﺠﺎزي ﮔﺮداب« ﮔﺰارش دﻫﻨﺪ ﺗﺎ در ﺑﻬﺒﻮد ﻛﻴﻔﻴﺖ آن ،ﺳﻬﻴﻢ ﮔﺮدﻧﺪ. ﺑﺎ اﺣﺘﺮام ،ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪي ﻣﺠﺎزي ﮔﺮداب http://www.seapurse.ir
http://www.seapurse.ir
3
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻳﺎدداﺷﺖ ﻧﺎﺷﺮ
ﻛﺘﺎب »وﺟﺪان ﺑﻴﺪار« ،ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻳﻜﻲ از ﻣﺮدان ﮔﺮانﻣﺎﻳﻪي ﺳﺪهي ﺷﺎﻧﺰدﻫﻢ ﻣـﻴﻼدي اﺳـﺖ ﻛﻪ ارج و ﻗﺪرش ﺣﺘّﻲ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ .او در آن ﻋﺼﺮ ﻇﻠﻤﺖ ،در ﺑﺤﺒﻮﺣﻪي ﺟﻨﺒﺶ اﺻﻼح دﻳﻨﻲ ،ﻋﻠﻴﻪ دﻧﻴﺎﭘﺮﺳﺘﻲ ﭘﺎپﻫﺎ و ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪﺷﺎن ﺻﺪاي ﺧـﻮد را ﺑﻠﻨـﺪ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ و ﺑـﺎ اﻳﻤـﺎن آﻫﻨـﻴﻦ، ﺧﻮاﺳﺘﺎر اﺟﺮاي ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ واﻗﻌﻲ ﻣﺴﻴﺢ ﻣﻲﺷﻮد و ﺑﻪ دﻓﺎع از ارزشﻫﺎي ﺟﺎوداﻧﻪي اﻻﻫﻲ ﻣﻲﭘـﺮدازد .ﻧـﺎم او را ﺣﺘّﻲ روﺷﻨﻔﻜﺮان ﻏﺮﺑﻲ ﻧﻴﺰ ﻧﺸﻨﻴﺪهاﻧﺪ و ﻧﻤﻲﺷﻨﺎﺳﻨﺪ .ﻧﺎم او» ،ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ« اﺳـﺖ و ﺗﻮﻣـﺎس ﻣـﺎن، ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهي آﻟﻤﺎﻧﻲ ﻧﻴﺰ ﭘﺲ از ﺧﻮاﻧﺪن اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ،درﺑﺎرهي او ﺑﻪ اﺷﺘﻔﺎن ﺗﺴﻮاﻳﮓ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ» :ﻣﻦ درﺑـﺎرهي ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻫﻴﭻ ﻧﻤﻲداﻧﺴﺘﻢ ،و از ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ آﺷﻨﺎ ﻛﺮدﻧﻢ ﺑﺎ او ﺳﭙﺎﺳـﮕﺰارم .ﺑـﺎ او ،ﻣـﻦ دوﺳـﺖ ﺗـﺎزهاي در اﻋﻤﺎق ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﺮاي ﺧﻮد ﻳﺎﻓﺘﻪام) «.ﻧﺎﻣﻪي ﻣﺎن در ﺻﻔﺤﻪي ﺑﻌﺪ درج ﺷﺪه اﺳﺖ(. اﺷﺘﻔﺎن ﺗﺴﻮاﻳﮓ ،ﺑﻪ رواﻳﺘﻲ ،ﭘﺲ از ﮔﻮﺗﻪ ،ﭘﺮﺧﻮاﻧﻨﺪهﺗﺮﻳﻦ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهي آﻟﻤـﺎﻧﻲزﺑـﺎن اﺳـﺖ .وي اﺗﺮﻳﺸـﻲ اﺳﺖ .اﺗﺮﻳﺶ ﺑﺎ ﻫﻤﻪي ﻛﻮﭼﻜﻲ ،ﻛﺸﻮري اﺳﺖ ﻛﻪ در دوران اﺧﻴﺮ ﻧﺎمآوران ﺑﺰرﮔﻲ در ﻗﻠﻤﺮو ﻫﻨﻮر و اﻧﺪﻳﺸﻪ و ﻋﻠﻢ ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﻋﺮﺿﻪ ﻛﺮده اﺳﺖ .اﺷﺘﻔﺎن ﺗﺴﻮاﻳﮓ ﻳﻜﻲ از ﻫﻤﺎنﻫﺎﺳـﺖ .وي در ﺳـﺎل 1881ﻣـﻴﻼدي در وﻳﻦ زاده ﺷﺪ .آنﺟﺎ ﺑﻪ دﺑﻴﺮﺳﺘﺎن رﻓﺖ و از داﻧﺸﮕﺎه وﻳﻦ درﺟﻪي دﻛﺘﺮا ﮔﺮﻓﺖ .آﺛﺎرش ﻣﺠﻤﻮﻋﻪاي وﺳﻴﻊ را از رﻣﺎن ،ﻧﻤﺎﻳﺸﻨﺎﻣﻪ ،ﻣﻘﺎﻻت ،ﺷﻌﺮ ،ﻧﻘﺪ ،و ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎي ﺗﺎرﻳﺨﻲ در ﺑﺮ ﻣﻲﮔﻴـﺮد .ﺑـﻴﺶﺗـﺮ آﺛـﺎر او ﻣﻀـﻤﻮﻧﻲ ﻋﻤﻮﻣﻲ و ﺟﻬﺎنﺷﻤﻮل دارﻧـﺪ .وي در ﻣﻘـﺎم ﻳـﻚ »اروﭘـﺎﻳﻲ واﻗﻌـﻲ« ،ﻣﺮزﻫـﺎي ﺳـﺎﺧﺘﮕﻲ را ﺑـﻪ رﺳـﻤﻴﺖ ﻧﻤﻲﺷﻨﺎﺧﺖ و ﺑﻴﻦ اﻧﺴﺎنﻫﺎ ،ﺟﺰ ﺗﻔﺎوتﻫﺎي ﻣﻌﻨﻮي و ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ،ﺗﻔﺎوﺗﻲ ﻗﺎﺋﻞ ﻧﺒﻮد.
دو ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺑﺮ او و آرﻣﺎنﻫﺎﻳﺶ ﺗﺄﺛﻴﺮي وﻳﺮانﮔﺮ داﺷﺘﻨﺪ .در ﺳﺎلﻫﺎي ﺟﻨﮓ اول ،ﻳﻌﻨـﻲ از 1914 ﺗﺎ ،1918ﺑﻲ آن ﻛﻪ ﻛﺎري از دﺳﺘﺶ ﺑﺮآﻳﺪ ،ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺲ رﻓﺖ و آنﺟﺎ ﭘﻨﺎه ﺟﺴﺖ .در ﺳـﺎل ،1939ﺑـﺎ آﻏـﺎز ﺷﺪن ﺟﻨﮓ ﺟﻬـﺎﻧﻲ دوم ،ﮔﺮﻳـﺰ از واﻗﻌﻴـﺖ دﻳﮕـﺮ ﻣﻤﻜـﻦ ﻧﺒـﻮد و ﺑـﺎ ﻗﻠﺒـﻲ ﺷﻜﺴـﺘﻪ و اﻧـﺪوﻫﻲ ﮔـﺮان از ﻧﺎﻣﺮدﻣﻲﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻲدﻳﺪ ،ﻧﺨﺴﺖ ﺑﻪ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن و ﺳﭙﺲ ﺑـﻪ ﺑﺮزﻳـﻞ ﮔﺮﻳﺨـﺖ و در آنﺟـﺎ رﺷـﺘﻪي زﻧﺪﮔﻲاش را ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮد ﮔﺴﺴﺖ. ﺑﺎ ﺑﺎﻻ ﮔﺮﻓﺘﻦ اﻧﺪﻳﺸﻪي »اروﭘﺎي واﺣﺪ« ،آﺛﺎر اﺷﺘﻔﺎن ﺗﺴﻮاﻳﮓ ـ »آن اروﭘـﺎﻳﻲ واﻗﻌـﻲ« ــ دﻳﮕـﺮ ﺑـﺎر در ﻣﺮﻛﺰ ﺗﻮﺟﻪ و ﻋﻼﻗﻪي ﺑﺴﻴﺎر ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. http://www.seapurse.ir
4
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻧﺎﻣﻪي ﺗﻮﻣﺎس ﻣﺎن ﺑﻪ اﺷﺘﻔﺎن ﺗﺴﻮاﻳﻚ
آﻗﺎي اﺷﺘﻔﺎن ﺗﺴﻮاﻳﻚ ارجﻣﻨﺪ و ﻋﺰﻳﺰم اﻳﻦﭼﻨﻴﻦ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ ،و اﻳﻦﭼﻨﻴﻦ ﻳﻜﺴﺮه ﻣﺴﺤﻮر ﻣﻮﺿﻮع و ﻣﺠﺬوب ﺳﺎﺧﺖ و ﭘﺮداﺧﺖ آن؛ ﻣﺪتﻫـﺎ ﺑـﻮد ﻣﺜـﻞ اﻳﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮي ﺷـﻤﺎ ﻛﺘـﺎﺑﻲ ﻧﺨﻮاﻧـﺪه ﺑـﻮدم .ﻏﻮﻏـﺎﻳﻲ اﺳـﺖ اﻳـﻦ ﻛﺘـﺎب .ﺗﻜـﺎندﻫﻨـﺪه اﺳـﺖ و ﺷـﻮرﺑﺮاﻧﮕﻴﺰ، ﮔﺮدﻫﻢآورﻧﺪهي ﻫﻤﻪي ﭼﻴﺰﻫﺎي دوﺳﺖداﺷﺘﻨﻲ و ﻧﻔﺮتاﻧﮕﻴﺰ روزﮔﺎر ﻣﺎﺳﺖ در ﻧﻤﻮدﮔﺎري ﺗﺎرﻳﺨﻲ ،ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﻣـﺎ ﻣﻲآﻣﻮزاﻧﺪ :ﻣﺴﺄﻟﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻫﻤﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﻮده اﺳﺖ .اﻳﻦ ﻫﻢ ﻏﻢاﻧﮕﻴﺰ اﺳﺖ و ﻫـﻢ ﺗﺴـﻼﺑﺨﺶ. ﻣﻦ از ﻛﺎﺗﺴﻠﻴﻮ ﻫﻴﭻ ﻧﻤﻲداﻧﺴﺘﻢ .ﺑﻪراﺳﺘﻲ از آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ وي ﺧﻮشوﻗﺘﻢ و ﺑﺎ او دوﺳـﺖ ﺗـﺎزهاي ﺑـﺮاي ﺧـﻮد در اﻋﻤﺎق ﺗﺎرﻳﺦ ﻳﺎﻓﺘﻪام .اﻳﻦ دوﺳﺘﻲ را ﻣﺪﻳﻮن ﻛﺘﺎب ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻢ و ﺧﻮد ﺷﻤﺎ .ﺗﺸﻜﺮ ﻣﺮا ﺑﭙﺬﻳﺮﻳﺪ .ﺑﺎ ﺳﻼم و آرزوي ﻧﻴﻚﺑﺨﺘﻲ از ﺳﻮي ﺧﻮد و ﺧﺎﻧﻮادهام. ﺗﻮﻣﺎس ﻣﺎن 30ﻣﻪ 1936 ٭ ٭ ٭
ژان ﻛﺎﻟﻮن ) 1509ـ ،(1564ﻣﺘﺄﻟﻪ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ﻓﺮاﻧﺴﻮي در دوران رﻓﻮرﻣﺎﺳﻴﻮن )اﺻﻼح دﻳﻨﻲ( ﺑـﻮد ﻛـﻪ ﻣﺬﻫﺐ ﻛﺎﻟﻮﻧﻲ از او و اﻓﻜﺎر و ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﺶ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ .ﻛﺎﻟﻮن ﺣﺪود ده ﺳـﺎل ﭘـﻴﺶ از ﺟـﺪا ﺷـﺪن ﻟـﻮﺗﺮ از ﻛﻠﻴﺴﺎي ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚ ،ﺑﻪ دﻧﻴﺎ آﻣﺪ .در داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎي ﭘﺎرﻳﺲ و اروﻟﺌﺎن ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻛﺮد و ﻋﺎﻟﻢ اﻻﻫﻴﺎت و ﺣﻘﻮق ﺷﺪ. وي ،ﺑﺮ اﺛﺮ ﻳﻚ »ﺗﺤﻮل دروﻧﻲ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ« )ﺣﺪود ﺳﺎل ،(1533ﻣﺘﻮﺟﻪ آﻳـﻴﻦ ﭘﺮوﺗﺴـﺘﺎن ﺷـﺪ و از ﻛﻠﻴﺴـﺎي ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚ ﺑﺮﻳﺪ .و ﭼﻮن در آن زﻣﺎن ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎنﻫﺎ ﺗﺤﺖ ﺗﻌﻘﻴﺐ و آزار ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻧﺎﭼـﺎر ﺑـﻮد از ﺷـﻬﺮي ﺑـﻪ ﺷـﻬﺮ دﻳﮕﺮ ﺑﺮود .ﺑﻌﺪ از ﺳﺎل ،1534ﻧﻘﺶ رﻫﺒﺮي را در ﻣﻴﺎن ﻫﻮاﺧﻮاﻫﺎن آﻳﻴﻦ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ﺑﻪ دﺳﺖ آورد. ﻛﺎﻟﻮن در ﺷﻬﺮ ﺑﺎل ،ﻛﺘﺎب ﻣﺸﻬﻮر ﻣﺒﺎدي دﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﻲ را اﻧﺘﺸﺎر داد و در ﺣﺪود 28ﺳﺎﻟﮕﻲ ﮔﺬارش ﺑـﻪ ژﻧﻮ اﻓﺘﺎد ،و ﺟﺰ در ﺳﺎلﻫﺎي 1538ـ 1541ﻛﻪ از ژﻧﻮ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺷﺪ ،ﺑﻘﻴﻪي ﻋﻤﺮش را در آنﺟﺎ ﮔﺬراﻧﺪ. ﺑﺎ ﺣﻀﻮر او ،ژﻧﻮ ﻣﺮﻛﺰ آﻳﻴﻦ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ﺷﺪ .ﻛﺎﻟﻮن ﻣﻲﺧﻮاﺳﺖ ژﻧﻮ را ﺑﻪ ﺻـﻮرت »ﻛﺸـﻮري ﻛﺎﻣـﻞ« ﻛـﻪ ﺣﻜﻮﻣﺘﺶ در دﺳﺖ اوﻟﻴﺎي دﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ درآورد .ﻫﻤﻪي ﻣﺮدم را ،ﺑﺎ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﺑﻪ اﺧﺮاج و ﻧﻔﻲ ﺑﻠﺪ ،واداﺷﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ »اﻋﺘﺮافﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ اﻳﻤﺎن« ﮔﺮدن ﻧﻬﻨﺪ و ﻧﻈﺎﻣﻲ ﺳﺨﺖ و ﺧﺸﻦ ﺑﺮ ﺷﻬﺮ ﺑﺮﻗﺮار ﻛﺮد .ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺷﻮرﺷﻲ ﺑﺮﭘﺎ ﺷـﺪ و او و دﺳﺘﻴﺎرش ،ﮔﻴﻮم ﻓﺎرل ،از ژﻧﻮ اﺧﺮاج ﺷﺪﻧﺪ ) .(1538اﻣﺎ ﭼﻮن در ﻏﻴﺎﺑﺶ اوﺿﺎع ﺷﻬﺮ آﺷﻔﺘﻪ ﺷﺪ ،ﻣـﺮدم ﻧﺎﭼﺎر او را دوﺑﺎره ﺑﻪ ژﻧﻮ دﻋﻮت ﻛﺮدﻧﺪ ).(1541 ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ ﺳﺎزﻣﺎن دادن ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺷﻬﺮ ،اﻳﺠﺎد ﻣﺪارس ،راﻳﺰﻧﻲ در ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺳﻴﺎﺳﻲ ،و ﻣﻮﻋﻈﻪ اداﻣﻪ داد و ﺑـﻪ ﺗﻌﻘﻴﺐ ﺳﺨﺖ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﺧﻮد ﭘﺮداﺧﺖ .ﻣﺎﺟﺮاي ﺳﻮزاﻧﺪن ﺳﺮوِه ،ﻛﻪ در ﻛﺘﺎب ﺣﺎﺿﺮ ﻣـﻲﺧﻮاﻧﻴـﺪ ،ﺑـﻪ دﻧﺒـﺎل ﻣﺤﺎﻛﻤﻪاي ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﺗﺮﺗﻴﺐ داد اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد و ﻟﻜﻪي آن ﺑﺮ داﻣﺎن ﻛﺎﻟﻮن ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ. http://www.seapurse.ir
5
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
آﻳﻨﺪﮔﺎن از ﺧﻮد ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﭘﺮﺳﻴﺪ :ﭼـﻪ ﺷﺪ ﭘﺲ از آن ﻛﻪ روﺷﻨﺎي ﺻﺒﺢ ﻳﻚ ﺑﺎر ﺑﺮدﻣﻴﺪه ﺑﻮد ﻣﺎ دﻳﮕـﺮ ﺑـﺎر ﻣﺠﺒـﻮر ﺷﺪﻳﻢ در ﻇﻠﻤﺎت روزﮔﺎر ﺑﮕﺬراﻧﻴﻢ؟ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ در ﻫﻨﺮ ﺷﻚ ورزﻳﺪن 1562م.
http://www.seapurse.ir
6
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﭘﻴﺸﮕﻔﺘﺎر
آن ﻛﻪ ﺑﺎ ﺷﻴﻔﺘﮕﻲ ﺑﻪ ﻏﻴﺮت ﺧﻮﻳﺶ از ﭘﺎ درﻣﻲاﻓﺘﺪ، آن ﻛﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻄﺮ ﻣﺮﮔﻲ ﻛﻪ روﻳﺎروي اوﺳﺖ اﻧـﺪﻛﻲ از ﺧﻮدﺑﺎوري ﺧﻮﻳﺶ را از دﺳﺖ ﻧﻤﻲدﻫﺪ، آن ﻛﻪ ﺑﻪ ﮔﺎه ﺟﺎن ﺳﭙﺮدن ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﻲ اﺳﺘﻮار و ﺧـﻮارﻧﮕﺮ ﻫﻤﭽﻨﺎن دﻳﺪه در ﭼﺸﻢ دﺷـﻤﻦ ﺧـﻮﻳﺶ ﻣـﻲدوزد ،در ﻫﻢ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ،ﻧﻪ از ﻣﺎ ﺑﻠﻜﻪ از ﺗﻘـﺪﻳﺮ؛ ﻛﺸـﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ،اﻣﺎ ﻣﻐﻠﻮب ﻧﻪ! دﻻورﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮدان ﮔﺎه ﺑـﺪاﻗﺒﺎلﺗـﺮﻳﻦ آدﻣﻴﺎﻧﻨـﺪ .ﺑـﺎري؛ ﺑﺎﺧﺖﻫﺎﻳﻲ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ رﻏﻢ ﺑﺮدﻫﺎ ﻇﻔﺮﻣﻨﺪاﻧﻪ اﺳﺖ. 1 ﻣﻮﻧﺘﻨﻲ
»ﭘﺸﻪاي در ﻧﺒﺮد ﺑﺎ ﭘﻴﻞ«؛ اﻳﻦ ﺗﻮﺻﻴﻒ را ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،2در ﻳﺎدداﺷﺘﻲ ﺑـﺮ ﻧﺴـﺨﻪي ﭼـﺎپ ﺑـﺎزِلِ
3
ﺳﺘﻴﺰﻧﺎﻣﻪي ﺧﻮد ﺑﺎ ﻛﺎﻟﻮن 4آورده اﺳﺖ و در وﻫﻠﻪي ﻧﺨﺴﺖ ،ﻏﺮﻳﺐ ﺟﻠﻮه ﻣـﻲﻛﻨـﺪ و ﻧـﻪﭼﻨـﺪان ﺑـﻪ دور از ﮔﺰاﻓﻪﭘﺮدازيﻫﺎي اوﻣﺎﻧﻴﺴﺘﻲ .5اﻣﺎ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن را ﻧﻪ ﺑﻪ ﮔﺰاﻓﻪ ﻣـﻲﮔﻮﻳـﺪ و ﻧـﻪ از ﺳـﺮ رﻧـﺪي .اﻳـﻦ ازﺟﺎنﮔﺬﺷﺘﻪي دﻟﻴﺮ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪي ﺗﻨﺪوﺗﻴﺰي ﺑﻪ دوﺳﺘﺶ آﻣﺮﺑﺎخ ،6اﻧﺪوﻫﮕﻨﺎﻧﻪ ﺑﻔﻬﻤﺎﻧﺪ ﻛـﻪ ﻧﻴﻚ ﻣﻲداﻧﺪ ﺑﺎ ﻧﺸﺎﻧﺪن آﺷﻜﺎراي ﻛﺎﻟﻮن ﺧﺸﻚاﻧﺪﻳﺶ ﺑﺮ ﺳﻜﻮي اﺗّﻬﺎم ﻗﺘﻞِ اﻧﺴﺎﻧﻲ دﻳﮕﺮاﻧﺪﻳﺶ و ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﻧﺎﺑﻮد ﻛﺮدن آزادي وﺟﺪان در درون ﺟﻨﺒﺶ اﺻﻼح دﻳﻨﻲ ،7ﺑﻪ ﭼﻪ ﻧﺒﺮدي ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ ،ﺑﺎ ﺣﺮﻳﻔﻲ زورﻣﻨـﺪ ،دﺳـﺖ ﻳﺎزﻳﺪه اﺳﺖ.
1ﻣﻴﺸﻞ اﻳﻜﻮم دوﻣﻮﻧﺘﻴﻨﻲ ) 1533 (Michel Eyqeum de Montaigneـ ،1592ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه و ﺣﻜﻴﻢ ﻓﺮاﻧﺴﻮي 2ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ) 1516 ،(Sebastian Castellioـ 1563 (Basel) 3ﺷﻬﺮي در ﺳﻮﻳﺲ ،ﻛﺮﺳﻲ ﻛﺎﻧﺘﻮن واﻗﻊ در ﺳﺎﺣﻞ رود رن ،ﺑﻪ ﻓﺮاﻧﺴﻮي »ﺑﺎل« ).(Bâle 4ﻛﺎﻟﻮن ) 1509 ،(Jean Calvinـ 1564 5اوﻣﺎﻧﻴﺴﺖ ) (Humanistﭘﻴﺮو ﻣﻜﺘﺒﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ زﻧﺪه ﻛﺮدن ﻣﻴﺮاث ﻓﻜﺮي و ادﺑﻲ ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ و ﻻﺗﻴﻨﻲ و ارزش ﻧﻬﺎدن ﺑﻪ اﻧﺴﺎن و ﻧﻘـﺶ آدﻣـﻲ در دﮔﺮﮔﻮﻧﻲ ﻓﺮﻫﻨﮓ اروﭘﺎﻳﻲ ﺗﺄﺛﻴﺮات ﺷﮕﺮف ﺑﺮ ﺟﺎي ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ. 6آﻣﺮﺑﺎخ ) ،(Amerbachﻓﺮزﻧﺪ ﻓﺮوﻧﺒﻴﻮس ﭼﺎپﮔﺮ 7اﺻﻼح دﻳﻨﻲ ) ،(Reformationﻧﻬﻀﺘﻲ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻛﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻜﻲﮔﺮي و ﭘﺎپﻫﺎ ﺑﺮﭘﺎ ﺷﺪ و ﺑﺮ آزادي اﻧﺴﺎن ﻣﺴﻴﺤﻲ ﺗﺄﻛﻴـﺪ داﺷـﺖ و ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻲﮔﺮي از آن ﺑﻴﺮون آﻣﺪه اﺳﺖ. http://www.seapurse.ir
7
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
از ﻫﻤﺎن آﻏﺎز ﻛﻪ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ در اﻳﻦ ﻣﻌﺮﻛﻪي ﺧﻄﺮﺧﻴﺰ ،ﻛﻠْﻚ را ﻫﻤﭽﻮن ﻧﻴﺰهي ﻧﺒﺮد ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣـﻲﮔﻴـﺮد، ﺧﻮد از ﻧﺎﺗﻮاﻧﻲِ ﻫﺮ درﮔﻴﺮي ﻧﺎبِ وﺟﺪاﻧﻲ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﺪرﺗﻲ اﺳﺘﺒﺪادﻣﻨﺶ ،ﭘﺮﺗﻮان و ﭘﺮﺧﺎشﮔﺮ و آﺳﻴﺐﻧﺎﭘـﺬﻳﺮ، ﺑﻪﺧﻮﺑﻲ آﮔﺎه اﺳﺖ و از ﻫﻤﻴﻦ رو ﺑﻪ ﺑﺪﻓﺮﺟﺎﻣﻲِ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻄﺮﻛﺮدﻧﻲ .آﺧﺮ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣـﻲﺗـﻮان ﺑـﺎ دﺳـﺖ ﺗﻬـﻲ، ﻳﻚﺗﻨﻪ ﺑﺎ ﭼﻮن ﻛﺎﻟﻮﻧﻲ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﭘﻴﺮوز ﺷﺪ؟ ﺑﺎ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﻫﺰاران ﻫﺰار ﺗﻦ ﻫﻮاﺧﻮاه اوﻳﻨﺪ ،و اﻓﺰون ﺑﺮ آن ،دﺳﺘﮕﺎه ﺗﻌﺮّضﺟﻮي ﻗﺪرت ﺣﻜﻮﻣﻤﺖ ﻧﻴﺰ در ﭘﺸﺖ ﺳﺮ اوﺳﺖ؟ ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ ﻣﺪد ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﻴﺰش در ﺳﺎزﻣﺎندﻫﻲ ،ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻳﻚ ﺷﻬﺮ ،ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻳﻚ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ،و ﻫﺰاران ﻫـﺰار ﺷـﻬﺮوﻧﺪ ﺗـﺎ ﺑـﺪان روز آزاد آن را ﺑﻪ دﺳﺘﮕﺎﻫﻲ ﻳﻜﺴﺮه ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮدار ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻛﻨﺪ ،ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ اﺳﺘﻘﻼﻟﻲ را از رﻳﺸﻪ ﺑﺮاﻧـﺪازد ،و ﻫـﺮ ﮔﻮﻧـﻪ آزاداﻧﺪﻳﺸﻲ را ﺑﻪ ﺳﻮد ﻣﻜﺘﺐِ اﻧﺤﺼﺎرﮔﺮايِ ﺧﻮد ﻧﺎﺑﻮد ﻛﻨﺪ .ﻫﺮ آنﭼﻪ در ﻫﺮ ﺟﺎ ﻧﺸﺎﻧﻪاي از ﻗـﺪرت دارد ،در ﺳﻴﻄﺮهي اﻗﺘﺪار ﺑﻲﭼﻮنوﭼﺮاي اوﺳﺖ :ﻫﻤﻪي ﻣﻘﺎﻣـﺎت و اﺧﺘﻴـﺎرات و ﻣﻨﺎﺻـﺐ ﻛﻠﻴﺴـﺎﻳﻲ ،از ﺷـﻬﺮداري و داﻧﺸﮕﺎه و ﻣﺤﺎﻛﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﻣﺎﻟﻴﻪ و ﻣﺪارس و زﻧﺪانﻫﺎ ،از ﮔﺰﻣﮕﻲ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﻛﺸﻴﺸﻲ ،و ﻫﺮ آنﭼﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﺷـﺘﻦ در ﻣﻲآﻳﺪ و ﻫﺮ آنﭼﻪ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻦ ،و ﺣﺘّﻲ ﻛﻼﻣﻲ ﻛـﻪ ﻧﻬـﺎﻧﻲ ﺑـﻪ زﻣﺰﻣـﻪ و ﻧﺠـﻮا ﺑـﺮ زﺑـﺎن آورده ﻣـﻲﺷـﻮد. آﻣﻮزهﻫﺎي او ﺣﻜﻢ ﻗﺎﻧﻮن ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و زﻧﺪان و ﺗﺒﻌﻴﺪ و ﺧﺮﻣﻦ آدمﺳﻮزي ـ اﻳﻦ ﺑﺮاﻫﻴﻦ ﭼﻮنوﭼﺮاﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ اﺳﺘﺒﺪاد ﻓﻜﺮي ـ ﺧﻴﻠﻲ زود ﺑﻪ ﻫﺮ آن ﻛﺲ ﻛﻪ ﺟﺮأت ﻛﻮﭼﻚﺗﺮﻳﻦ اﻋﺘﺮاﺿﻲ ﺑﻜﻨﺪ ،ﻣﻲآﻣﻮزاﻧﺪ ﻛـﻪ در ژﻧﻮ ،ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺟﺎري اﺳﺖ و ﻛﺎﻟﻮن ﭘﻴﺎمآور آن اﺳﺖ .وﻟﻴﻜﻦ ﻗﺪرت ﻫﺮاسآور اﻳـﻦ ﻣـﺮد ﻫﻮﻟﻨـﺎك از ﺧﺼﺎرﻫﺎي ﮔﺮداﮔﺮد ﺷﻬﺮ ﺑﺴﻲ ﻓﺮاﺗﺮ ﻣﻲرود .ﻫﻤﻪي دوﻟﺖﺷﻬﺮﻫﺎي ﺳﻮﻳﺲ در او ﺑﻪ ﭼﻬﺮهي ﺑﺮﺟﺴـﺘﻪﺗـﺮﻳﻦ ﻫﻢﭘﻴﻤﺎن ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲﻧﮕﺮﻧﺪ .ﺟﻬﺎن ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ،ﻗﻬﺮ ﻣﺴﻴﺤﻲ 1را ﺑـﻪ ﺳـﭙﺎهﺳـﺎﻻري ﻣﻌﻨـﻮي ﺧـﻮﻳﺶ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪه اﺳﺖ .ﺷﺎﻫﺎن و اﻣﻴﺮان در ﺟﻠـﺐ ﻧﻈـﺮ ﻣﺮﺣﻤـﺖ اﻳـﻦ ﭘﻴﺸـﻮاي ﻛﻠﻴﺴـﺎﻳﻨﺪ ﻛـﻪ در ﻛﻨـﺎر ﻛﻠﻴﺴـﺎي ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚ ،ﻣﻘﺘﺪرﺗﺮﻳﻦ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ را در اروﭘﺎ ﺑﺮﭘﺎ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ .ﻫـﻴﭻ روﻳـﺪاد ﺳﻴﺎﺳـﻲ ﻣﻬﻤـﻲ در آن ﻋﺼﺮ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ دور از آﮔﺎﻫﻲ وي رخ دﻫﺪ ،ﭼﻪ رﺳﺪ ﺧﻼف ﺧﻮاﺳﺖ او .دﻳﮕـﺮ دﺷـﻤﻨﻲ ورزﻳـﺪن ﺑـﺎ واﻋـﻆ ﻛﻠﻴﺴﺎي ﺳﻦﭘﻴِﺮ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازه ﺧﻄﺮآﻓﺮﻳﻦ 2اﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺼﻮﻣﺖ ﺑﺎ ﻗﻴﺼﺮ و ﭘﺎپ. اﻣﺎ ﻣﺨﺎﻟﻒﺧﻮان او ،ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﻣﺮدي آرﻣﺎنﺧﻮاه و ﺗﻨﻬﺎ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻧﺎﻣﻲ آزادي اﻧﺪﻳﺸﻪي اﻧﺴﺎﻧﻲ در ﺑﺮاﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺘﺒﺪادﻣﻨﺸﻲ ﻓﻜﺮي ـ اﻳﻦ ﻳﻜﻲ از ﺑﺴﻴﺎرﻫﺎ ـ ﻗﺪ ﺑﺮاﻓﺮاﺷﺘﻪ اﺳـﺖ ،او ﻛﻴﺴـﺖ؟ در ﺳـﻨﺠﺶ ﺑـﺎ ﻗﺪرت ﺷﮕﺮف ﺑﻲﻛﺮاﻧﻪي ﻛﺎﻟﻮن ،ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﭘﺸﻪاي اﺳﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ ﭘﻴﻞ .ﻫﻴﭻ اﺳﺖ و ﻫﻴﭻﻛﺲ .ﻧﻪ ﻧﻔﻮذي دارد، ﻧﻪ ﺛﺮوﺗﻲ .ﻣﻌﻠﻤﻲ اﺳﺖ ﻓﻘﻴﺮ و دﺳﺖﺑﻪدﻫﺎن ﻛﻪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮔﺎه ﺑﺎ ﺗﺮﺟﻤﻪاي ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺘﻲ ﺗﻌﻠﻴﻢ در ﺧﺎﻧﻪﻫـﺎ، ﺷﻜﻢ زن و ﻓﺮزﻧﺪان را ﺳﻴﺮ ﻧﮕﺎه ﻣﻲدارد .آوارهاي ﺧﺎﻧﻪﺑﻪدوش و ﻣﺤﺮوم از ﺣﻘﻮق ﺷﻬﺮوﻧﺪي و ﺳﻜﻮﻧﺖ داﺋﻢ؛ ﻣﺮدي در ﻏﺮﺑﺖ ﻣﻀﺎﻋﻒ.
Violentissmus Christianus St. Pierre http://www.seapurse.ir
1 2
8
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
در روزﮔﺎراﻧﻲ ﻛﻪ ﺟﻬﺎن در ﻓﺘﻨﻪي ﺗﻌﺼﺐﻫﺎي ﻛﻮر ﻣﻲﺳﻮزد ،اﻳﻦﭼﻨﻴﻦ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻫﻤﻴﺸـﻪ دﺳـﺖﺑﺴـﺘﻪ و ﻧﺎﺗﻮان در ﻣﻴﺎﻧﻪي ﻣﺘﻌﺼﺒﺎن ﭘﺮﺧﺎشﺟﻮي اﻳﺴﺘﺎده اﺳﺖ؛ ﻳﻜّﻪ و ﺗﻨﻬﺎ .ﺗﻨﻬﺎ اﻳﻦ اوﻣﺎﻧﻴﺴﺖ ﻛﻢﻣـﺪﻋﺎ و ﺑـﺰرگ، ﺳﺎﻟﻴﺎن ﺑﺴﻴﺎر در ﻓﻘﺮ و در اﺿﻄﺮاب ﭘﻴﮕﺮد ﺑﻪ ﺳﺮ آورده اﺳﺖ؛ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺗﻨﮓدﺳﺖ و ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ،و ﻟﻴﻜﻦ ﻫﻤﻮاره آزاد ،ﺑﻲ ﻫﻴﭻ ﺗﻌﻬﺪي ﺑﻪ ﻛﺴﻲ ﻳﺎ ﺗﻌﺼﺒﻲ .و ﻧﺨﺴﺖ ،آنﮔﺎه ﻛﻪ ﺳﺮوه 1ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﻲرﺳﺪ و وي ﺑﺎ وﺟﺪاﻧﻲ ﻛـﻪ از اﻳﻦ ﺟﻨﺎﻳﺖ ﺑﻪ درد آﻣﺪه اﺳﺖ ،آرام ﺑﻪ ﻛﻨﺎر ﻣﻲﻧﻬﺪ و ﺑﻪ ﭘﺎ ﻣﻲﺧﻴﺰد ﺗﺎ ﻛﺎﻟﻮن را ﺑﻪ ﺟﺮم ﻟﮕﺪﻛﻮب ﻛـﺮدن ﺣﻘﻮق اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑﺮ ﺳﻜّﻮي اﺗﻬﺎم ﺑﻨﺸﺎﻧﺪ ،اﻳﻦ »ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ« ﺟﻠﻮهاي ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻧﻪ .ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻧﻪ ،زﻳﺮا ﮔﺮد ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را ﺑﺮ ﻋﻜﺲ ﻛﺎﻟﻮنِ ﺟﻨﮓآزﻣﻮده ،اﻧﺒﻮﻫﻲ از ﻫﻮاداران ﺗﻨﺪﺧﻮي ﺳﺎزﻣﺎندﻳﺪه و ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ،ﻓﺮاﻧﮕﺮﻓﺘﻪاﻧـﺪ .ﻫـﻴﭻ ﮔﺮوﻫﻲ ،ﻧﻪ ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚ و ﻧﻪ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ،ﺟﺎﻧﺐ او را ﻧﺪارد .ﻫﻴﭻ وزﻳﺮ و اﻣﻴﺮ و ﻗﻴﺼﺮي ﭼﺘﺮ ﺣﻤﺎﻳـﺖ ﺑـﺮ ﺳـﺮ او ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ؛ ﭼﻨﺎنﻛﻪ روزﮔﺎري ﻟﻮﺗﺮ 2ﻳﺎ اراﺳﻤﻮس رﺗﺮداﻣـﻲ 3از آن ﺑﺮﺧـﻮردار ﺑﻮدﻧـﺪ .ﺣﺘّـﻲ اﻧـﺪك ﺷـﻤﺎر دوﺳﺘﺎﻧﻲ ﻛﻪ او را ﻣﻲﺳﺘﺎﻳﻨﺪ ﺟﺰ در ﻧﻬﺎن و زﻳﺮ ﻟﺐ ،دل ﺑﺨﺸﻴﺪن ﺑﻪ او را ﭘﺮوا ﻧﻤﻲآورﻧﺪ .زﻳﺮا در ﻋﺼﺮي ﻛﻪ در ﻫﺮ ﮔﻮﺷﻪ اﻫﻞ رﻓﺾ را ﭼﻮن ﭼﺎرﭘﺎﻳﺎن ﺷﻜﻨﺠﻪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و در آﺗﺶ ﺟﻨﻮﻧﻲ ﻛﻮر زﻧﺪه ﻣﻲﺳﻮزاﻧﻨﺪ ،آﺷﻜﺎرا ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺮدي را ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻛﻪ ﺑﻲﺑﺎﻛﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺒﺪاري اﻳـﻦ ﺳـﺘﻢرﺳـﻴﺪﮔﺎن ﻓﺮﻳـﺎد ﺑـﺮآورده ،ﺧﻄﺮﺧﻴـﺰ اﺳـﺖ و زﻧﺪﮔﻲﺑﺮﺑﺎدده .ﻓﺮﻳﺎدي ﻛﻪ ﺑﺴﻲ ﻓﺮاﺗﺮ از اﻳﻦ ﻳﻚ ﻣﻮرد ،رو ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ زورﻣﺪاران روي زﻣﻴﻦ ،ﻧﺪا در ﻣﻲدﻫـﺪ ﻛﻪ ﻫﻴﭻﮔﺎه و ﻫﻴﭻﺟﺎ ﺣﻖ ﭘﻴﮕﺮد اﻧﺴﺎﻧﻲ دﻳﮕﺮ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎﻳﺶ ﻧﺪارﻧﺪ. دﻟﻴﺮا ﻣﺮدي ﻛﻪ در ﺗﺎرﻳﻜﻨﺎي ﻫﺮاسآور دورانﻫـﺎﻳﻲ ﻛـﻪ ﺗﻴﺮﮔـﻲ ﺑـﺮ ﺟـﺎن آدﻣﻴـﺎن ﭼﻴﺮﮔـﻲ ﻣـﻲﻳﺎﺑـﺪ، روﺷﻦﻧﮕﺮي اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺧﻮﻳﺶ را ﭘﺎس ﻣﻲدارد و ﺟﻤﻠـﻪي ﻛﺸـﺘﺎرﻫﺎﻳﻲ را ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﻧـﺎم ﺧـﺪا و اﻳﻤـﺎن ﺻـﻮرت ﻣﻲﭘﺬﻳﺮد ،ﺑﻪراﺳﺘﻲ و ﺑﻪ ﻧﺎم ﺣﻘﻴﻘﻲ آن ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ :ﺟﻨﺎﻳﺖ ،ﺟﻨﺎﻳﺖ ،ﺑﺎز ﻫﻢ ﺟﻨﺎﻳﺖ .ﻣـﺮدي ﻛـﻪ در ژرﻓﻨـﺎي وﺣﻮد اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺧﻮد ﺗﻜﺎن ﺧﻮرده اﺳﺖ .ﺗﻨﻬﺎ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﺧﺎﻣﻮﺷﻲ را ﺗﺎب ﻧﻤﻲآورد و ﻓﺮﻳﺎد ﻧﺎاﻣﻴﺪاﻧﻪاش را از درد اﻳﻦﻫﻤﻪ ﻧﺎﻣﺮدﻣﺎﻧﻲ ﺗﺎ آﺳﻤﺎن ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻳﻚﺗﻨﻪ ﭘﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﺪان ﻛﺎرزاري ﻣﻲﮔﺬارد ﺑـﺮاي ﻫﻤﮕـﺎن و در ﺑﺮاﺑﺮ ﻫﻤﮕﺎن .ﻫﻤﻮاره آﻧﺎن ﻛﻪ ﺻﺪاي ﺧﻮد را در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪان و ﺑﺨﺸﻨﺪﮔﺎن ﻗﺪرت روز ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ، ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻳﻤﻦ ﺟﻨﻮن ازﻟﻲ ﻣﺎ زﻣﻴﻨﻴﺎنِ دوﭘﺎ ،اﻣﻴﺪ ﭼﻨﺪاﻧﻲ ﺑﻪ ﭘﻴﺮوي دﻳﮕﺮان ﻧﺒﻨﺪﻧﺪ .ﺑﺮ ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻧﻴﺰ در آن ﻟﺤﻈﺎت ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻫﻤﻴﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻲﮔﺬرد .ﺧـﻮد ﺑـﻮد و ﺳـﺎﻳﻪاش ،ﺑـﻲ ﻫـﻴﭻ ﻳـﺎر و ﻳـﺎوري ،ﺗﻨﻬـﺎ .ﺑـﺎ ﮔﺮانﺑﻬﺎﺗﺮﻳﻦ داﺷﺘﻪي ﻣﺮد ﻫﻨﺮي ﺟﻨﮕﺎور :وﺟﺪاﻧﻲ ﭘﺎك و اﺳﺘﻮار ،در ﺟﺎﻧﻲ ﺑﻲﺑﺎك و ﻫﻮﺷﻴﺎر. درﺳﺖ ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ از ﭘﻴﺶ و از آﻏﺎز ﺑﻪ ﺑﻲﻓﺮﺟﺎﻣﻲ ﻛﺎرزاري ﻛﻪ ﺑﺪان دﺳﺖ ﻣـﻲﻳـﺎزد آﮔﺎﻫﻲ دارد و ﺑﻪ رﻏﻢ آن ﺑﺎز ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن وﺟﺪان ﺧﻮﻳﺶ ﮔﺮدن ﻣﻲﮔﺬارد و ﭘﺎ ﭘﻴﺶ ﻣﻲﻧﻬﺪ ،درﺳﺖ ﺑﻪ ﺧـﺎﻃﺮ ﻫﻤﻴﻦ »ﺑﻪ رﻏﻢ آن ﺑﺎز« ﻣﻘﺪس اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ »ﺳﺮﺑﺎز ﻧﺎﺷﻨﺎس« ،در ﻫﻤﻪي ﻧﺒﺮدﻫـﺎي ﺑـﺰرگ رﻫـﺎﻳﻲﺑﺨـﺶ )Miguel Serventus (1511 - 1553
2ﻣﺎرﺗﻴﻦ ﻟﻮﺗﺮ ) 1483 ،(Martin Lutherـ ،1546ﭘﻴﺸﻮاي ﻣﺬﻫﺐ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن 3اراﺳﻤﻮس ) 1466 ،(Erasmusـ .1536اوﻣﺎﻧﻴﺴﺖ ،داﻧﺶﻣﻨﺪ ﻣﺘﺄﻟﻪ ﻧﺎمآور ﻫﻠﻨﺪي http://www.seapurse.ir
1
9
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺑﺸﺮي ﺟﺎﻳﮕﺎﻫﻲ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ ﺑﺲ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻧﻪ .ﺣﺮﻣﺖ ﺷﻬﺎﻣﺖ را ﻫﻢ ﻛﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺟﺎي آن دارد اﻫﻞ ﻣﻌﺮف ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ را ﻛﻪ ﺗﻦ و ﺗﻨﻬﺎ ﺻﺪاي اﻋﺘﺮاض ﭘﺮﺷﻮرش را ﺑﻪ آن ﺟﻬـﺎن وﺣﺸـﺖﺑـﺎر ﺑﻠﻨـﺪ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ و ﺑـﺎ ﻛـﺎﻟﻮن ﭘﻨﺠـﻪ درﻣﻲاﻧﺪازد ،ﻫﺮﮔﺰ از ﻳﺎد ﻧﺒﺮﻧﺪ .و اﻣﺎ اﻳـﻦ ﻣﺴـﺄﻟﻪ در ذات ﺧـﻮد ﻧﻴـﺰ از ﻟـﻮﻧﻲ دﻳﮕـﺮ اﺳـﺖ و ﻣﺎﻫﻴـﺖ اﻳـﻦ ﻣﺠﺎدﻟﻪي ﺗﺎرﻳﺨﻲ از اﻧﮕﻴﺰهي زﻣﺎﻧﻲاش ﺑﺴﻴﺎر ﻓﺮاﺗﺮ ﻣﻲرود .زﻳﺮا ﻛﻪ در اﻳﻦﺟﺎ ﺳﺨﻦ ﻧـﻪ ﺑـﺮ ﺳـﺮ ﻣﺴـﺄﻟﻪي ﺷﺮﻋﻲ ﻣﺤﺾ و ﺳﺎده اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺳﺮوه ،و ﻧﻪ ﺣﺘّﻲ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻛﺸـﻤﻜﺶ و ﺑﺨـﺮان ﺑﻨﻴـﺎدﻳﻦ ﻣﻴﺎن ﺳﺨﺖﻛﻴﺸﻲ 1و آزاداﻧﺪﻳﺸﻲ در ﻣﺬﻫﺐ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن. در اﻳﻦﺟﺎ ﻛﺎرزاري ﺑﺮﭘﺎ ﻣﻲﺷﻮد ﻣﺼﻤﻤﺎﻧﻪ ،ﻛﻪ از آن ﭘﺲ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻓﺎرغ از زﻣﺎن و ﻣﻜـﺎن و در ﻫﻤﻴﺸـﻪي ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﻪ ﻧﺎمﻫﺎي دﻳﮕﺮ و ﺻﻮرتﻫﺎي ﮔﻮﻧﻪﮔﻮن از ﺳﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد .اﻻﻫﻴﺎت در اﻳـﻦﺟـﺎ ﻧﻘـﺎﺑﻲ زﻣـﺎﻧﻲ ﺑـﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ .ﺣﺘّﻲ ﻛﺎﻟﻮن و ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻧﻴﺰ ﻧﻘﺶ ﺗﺼﺎدﻓﻲ و ﻧﻤﺎدﻳﻦ دارﻧﺪ؛ ﻧﻤﺎدﻫﺎي ﻳﻚ ﻛﺸـﺎﻛﺶ ﻧﺎﭘﺎﻳـﺪار و ﭘﺎﻳـﺎن ﻧﺎﭘﻴﺪاي ﺑﻲزﻣﺎن .ﮔﺬﺷﺘﻪ از اﻳﻦ ﻛﻪ آدﻣﻲ دو ﺳﻮي اﻳﻦ ﺟﺒﻬﻪﺑﻨﺪي ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ را ﭼﻪ ﺑﻨﺎﻣـﺪ ،ﻣـﺪارا در ﺑﺮاﺑـﺮ ﺑﻲﻣﺪاراﻳﻲ ،آزادي در ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﻨـﺪﮔﻲ ،اﻧﺴـﺎندوﺳـﺘﻲ در ﺑﺮاﺑـﺮ ﻣﻜﺘـﺐﭘﺮﺳـﺘﻲ ﻣﺘﻌﺼـﺒﺎﻧﻪ ،ﻓﺮدﻳـﺖ در ﺑﺮاﺑـﺮ ﻫﻤﮕﺎﻧﻴﺖ ،وﺟﺪان در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﻬﺮ ،ﻫﻤﻪي اﻳـﻦ ﻧـﺎمﻫـﺎ در ﺑﻨﻴـﺎد از اﻳـﻦ اﻧﺘﺨـﺎبِ در ﻧﻬﺎﻳـﺖ ﺑﺴـﻴﺎر دروﻧـﻲ و ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺣﻜﺎﻳﺖ دارد ﻛﻪ ﺑﺮاي آدﻣﻲ ﭼﻪ ﭼﻴﺰ در درﺟﻪي ﻧﺨﺴﺖ اﻫﻤﻴﺖ ﻗﺮار ﻣـﻲﮔﻴـﺮد؛ آنﭼـﻪ اﻧﺴـﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻳﺎ آنﭼﻪ ﺳﻴﺎﺳﻲ ،آنﭼﻪ اﺧﻼﻗﻲ اﺳﺖ ﻳﺎ آنﭼﻪ ﻣﻨﻄﻘﻲ ،آنﭼﻪ ﺷﺨﺼﻲ اﺳﺖ ﻳﺎ آنﭼﻪ ﺟﻤﻌﻲ. ﻫﻴﭻ ﻣﻠﺘﻲ و ﻫﻴﭻ ﻓﺮد ﺧﺮَدورزي ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ از ﻟﺰوم ﻣﺮزﺑﻨﺪي داﺋﻢ ﺑـﻴﻦ آزادي و ﻗـﺪرت ﺗـﻦ ﺑﺰﻧـﺪ .زﻳـﺮا آزادي ﺑﺪون ﻗﺪرت )اﺗﻮرﻳﺘﻪ( ﻧﺎﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ )ﭼﻮن ﺑﺪون آن ﺑﻪ ﻫﺮجوﻣﺮج ﻛﺸﻴﺪه ﻣﻲﺷﻮد( .و ﻗـﺪرت ﺑـﺪون آزادي ﻧﻴﺰ ﭼﻨﺎن اﺳﺖ )ﭼﻮن ﺑﺪون آن ﺑﻪ اﺳﺘﺒﺪاد ﻣﻲاﻧﺠﺎﻣﺪ( .ﺷﻚ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ در ﻧﻬﻔﺖ ﺟﺎن آدﻣﻲ ،ﻛﺸﺶ رازآﻣﻴﺰي ﺑﻪ ﮔﻢ ﻛﺮدن ﺧﻮﻳﺶ در »ﺟﻤﻊ« وﺟﻮد دارد .اﻳﻦ ﺗﻮﻫﻢ دﻳﺮﻳﻨﻪي ﻣﺎ درﻣﺎنﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﻤـﺎن ﻣﻲﺑﺮﻳﻢ ﻧﻈﺎﻣﻲ دﻳﻨﻲ ﻳﺎ ﻣﻠّﻲ ﻳﺎ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ در ﻧﻬﺎﻳﺖ دادﮔﺮي ،ﺑـﻪ ﺗﻤـﺎﻣﻲ ﺑﺸـﺮﻳﺖ ﻧﻈـﻢ و آزادي ﻣﻲﺑﺨﺸﺪ .داﺳﺘﺎﻳﻮﻓﺴﻜﻲ 2در ﺳﺮ ﺑﺎزﺟﻮ ﺑﺎ ﻣﻨﻄﻖ ﺑﻲرﺣﻤﺎﻧﻪاي ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﺶﺗـﺮ آدﻣﻴـﺎن از آزادي ﺧﻮد در ﻫﺮاﺳﻨﺪ و در ﻋﻤﻞ ،در زﻳﺮ ﻓﺸﺎر ﺑﺎر ﻣﺸﻜﻼت زﻧﺪﮔﻲ و ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﭘﻴﭽﻴـﺪﮔﻲ و ﻣﺴـﺆوﻟﻴﺖ ﺳـﻨﮕﻴﻦ آن ،ﺧﻮاﻫﺎن ﺟﻬﺎﻧﻲ »ﺧﻮدﮔﺮد«ﻧﺪ ﻛﻪ ﻧﻈﻤﻲ ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ و ﺑﺮاي ﻫﻤﮕﺎن ﻣﻌﺘﺒﺮ و ﺑﻲﭼﻮنوﭼـﺮا ﺑـﺮ آن ﺣـﺎﻛﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ آﻧﺎن از درد اﻧﺪﻳﺸﻴﺪن رﻫﺎﻧﻴﺪه ﺷﻮﻧﺪ .اﻳﻦ اﺷﺘﻴﺎق ﻣﺴﻴﺤﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻣﺸﻜﻞزداﻳـﻲ از زﻧـﺪﮔﺎﻧﻲ ،ﻣﺎﻳـﻪاي اﺳﺖ ﻛﻪ راه ﺑﺮ ﻫﻤﻪي ﭘﻴﺎمآوران اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و دﻳﻨﻲ ﻫﻤﻮار ﻣﻲﺳﺎزد .ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛـﻪ آرﻣـﺎنﻫـﺎي ﻧﺴـﻠﻲ رﻧـﮓ ﻣﻲﺑﺎزد و رو ﺑﻪ ﺳﺮدي ﻣﻲﮔﺬارد ،ﻛﺎﻓﻲ اس ﻣﺮدي اﻟﻘﺎﮔﺮ و ﺗﻮانﻣﻨﺪ ﺑﺮ ﭘﺎ ﺧﻴﺰد و ﻗﺎﻃﻌﺎﻧﻪ ﻧﺪا دراﻓﻜﻨﺪ .او و ﺗﻨﻬﺎ اوﺳﺖ ﻛﻪ راه و رﺳﻢ ﻧﺠﺎت ﻣﺮدﻣﺎن را ﻧﻴﻚ ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﺪ و ﻣﻲداﻧﺪ .ﺑﻲدرﻧﮓ ﺳﻴﻠﻲ از ﻫﺰاران ﻫﺰار ﺗﻦ ﺑﻪ او ﺑﺎور ﻣﻲآورﻧﺪ و ﺑﻪ ﺳﻮي اﻳﻦ ﻧﺠﺎتﺑﺨﺶ اﻧﺴﺎنﻫﺎ و ﺟﻬﺎن رو ﻣﻲﻛﻨﻨـﺪ .ﻳـﻚ اﻳـﺪﺋﻮﻟﻮژي ﺗـﺎزه ،در آﻏـﺎز Orthodoxi
2ﻓﺌﻮدور ﻣﻴﺨﺎﺋﻴﻠﻮﻳﭻ داﺳﺘﺎﻳﻮﻓﺴﻜﻲ 1821 ،ـ ،1881ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهي روس http://www.seapurse.ir
1
10
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻣﻮﺟﻲ ﻧﻮﻳﻦ از آرﻣﺎنﮔﺮاﻳﻲ در ﺟﻬﺎن ﺑﺮﭘﺎ ﻣﻲﻛﻨﺪ )و اﻳﻦ ﺑﻪواﻗﻊ ﺳﺎﺣﺖ ﻣﺘﺎﻓﻴﺰﻳﻜﻲ آن اﺳﺖ( .زﻳﺮا ﻫﺮ ﻛﺲ ﻛﻪ آدﻣﻴﺎن را ﺗﻮﻫﻤﻲ ﻧﻮ از ﻳﮕﺎﻧﮕﻲ و ﭘﺎﻛﻲ ﻣﻲﺑﺨﺸﺪ ،در دم ﻣﻘﺪسﺗﺮﻳﻦ ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻧﻬﻔﺘﻪ در ﺑﻦ ﺟﺎن آﻧﺎن را ﺑﻴﺪار ﻣﻲﻛﻨﺪ؛ ﻧﻴﺮوي از ﺟﺎن ﮔﺬﺷﺘﻦ و ﭘﺎكﺑﺎﺧﺘﮕﻲﺷﺎن را .ﻣﻴﻠﻴﻮنﻫﺎ ﺗﻦ آﻣﺎدﮔﻲ ﻣﻲﻳﺎﺑﻨﺪ ﻛـﻪ ﺧـﻮﻳﺶ را ﺗﺎ ﻓﺮاﺳﻮي ﻣﺮز ﺑﻲﺧﻮدي ﺑﻪ ﺧﻮاﻫﺶﻫﺎي او ﺑﺴﭙﺎرﻧﺪ و از وي ﺑﺎر ﮔﻴﺮﻧﺪ .و ﻫﺮﭼﻪ ﻃﻠﺐِ ﭼﻨـﻴﻦ ﻧﻮﻳـﺪﺑﺨﺶ و ﺑﺸﺎرتﮔﺮي از آﻧﺎن ﻓﺰوﻧﻲ ﻣﻲﮔﻴﺮد ،ﺷﻴﻔﺘﻪﺗﺮ او ﻣﻲﮔﺮدﻧﺪ و ﺧﺮابﺗﺮ و ﺧﻮدﺑﺎﺧﺘﻪﺗﺮِ او. آنﭼﻪ را ﺗﺎ ﺑﻪ دﻳﺮوز ﺑﺮﺗﺮﻳﻦ ﻟﺬﺗﺸﺎن ﺑﻮد ،ﻳﻌﻨﻲ آزاديﺷﺎن را از ﺑﻦ ﺟﺎن ﻧﺜﺎر ﭘﺎي وي ﻣﻲﻛﻨﻨـﺪ ﺗـﺎ ﺑـﻲ ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ ﻣﻘﺎوﻣﺘﻲ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﻫﺮ ﻃﺮف ﻛﻪ ﺧﺎﻃﺮﺧﻮاه اوﺳﺖ ﺑﻜﺸﺎﻧﺪ و اﻳـﻦ ﺳـﺨﻦ ﺣﻜﻤـﺖآﻣﻴـﺰ ﺑﺎﺳـﺘﺎﻧﻲ »آﺳﻮدﮔﻲ در ﺑﻨﺪﮔﻲ« ،دﻳﮕﺮ و دﻳﮕﺮ ﺑﺎر ﻣﺼﺪاق ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ ﻛﻪ ﻣﻠﺖﻫﺎ در ﻧﺸﺌﻪي ﻫﻢدﻟﻲ ﺟﻤﻌﻲ ﺧﻮدﺧﻮاﺳﺘﻪ و داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ،ﻃﻮق ﺑﻨﺪﮔﻲ ﺑﺮ ﮔﺮدن ﻣﻲاﻓﻜﻨﻨﺪ و ﺑﺮ دﺳﺖﻫﺎي ﺟﻼدي ﻛـﻪ ﺧـﻮن آﻧـﺎن را ﻣـﻲرﻳـﺰد ﺑﻮﺳـﻪ ﻣﻲزﻧﻨﺪ .از اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﻫﺮ اﻧﺴﺎن ﺧﺮدورز اﻧﺪﻳﺸﺎﻳﻲ ﭘﻨﺪ ﻣﻲﮔﻴﺮد ﻛﻪ اﻳﺪه و آرﻣﺎن ،اﻳﻦ ﻏﻴﺮﻣﺎديﺗﺮﻳﻦ ﻧﻴـﺮوي روي زﻣﻴﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻌﺠﺰهاي ﭼﻨﻴﻦ ﺷﮕﻔﺖ از اﻧﮕﻴﺰش در دﻧﻴﺎي ﺧـﺎﻛﻲِ ﻛﻬـﻦ و ﺧﺸـﻚ و ﻓـﻦزدهي ﻣـﺎ ﻣﻲآﻓﺮﻳﻨﺪ و آدﻣﻲ وﺳﻮﺳﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﺗﺎ اﻳﻦ اﻏﻮاﭘﻴﺸﮕﺎن ﺟﻬﺎنﻓﺮﻳﺐ را ﺷﮕﻔﺘﻲﻫﺎ ﻛﻨﺪ و ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺴﺘﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺑـﻪ ﻣﺪد ﻗﺪرت روح ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﺎدهي ﺑﻲﺟﺎن و آرﻣﻴﺪه را اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﺟﻨﺶ درآورﻧﺪ و دﮔﺮﮔﻮن ﻛﻨﻨﺪ. اﻣﺎ ﻛﻤﺎﺑﻴﺶ ﻫﻤﻴﺸﻪ اﻳﻦ آرﻣـﺎنﺧﻮاﻫـﺎن و آرﻣـﺎنﺷـﻬﺮﻳﺎن ﭘـﺲ از ﭘﻴـﺮوزي ،ﺑـﻲدرﻧـﮓ و ﺑـﻪ ﻃـﺮزي ﻣﺼﻴﺒﺖﺑﺎر ،ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﺧﺎﺋﻨﺎن ﺑﻪ روح و روان آدﻣﻴﻨﺪ .زﻳﺮا ﻛﻪ ﻗﺪرت و ﭘﻴﺮوزي اﻧﺴﺎن را ﺑﻪ ﺳﻮي ﻗﺪرت ﺗﻤﺎمﻋﻴﺎر و ﺑﻬﺮهﺟﻮﻳﻲ ﻧﺎدرﺳﺖ از ﭘﻴﺮوزي وﺳﻮﺳﻪ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ و ﻣـﻲراﻧـﺪ و ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﺑـﺲ ﻧﻤﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺮدﻣﺎن ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﺗﻮﻫﻢ ﺷﺨﺼﻲ آﻧﺎن ﭼﻨﺎن دل ﺑﺒﺎزﻧﺪ ﻛـﻪ زﻧـﺪﮔﻲ و ﺣﺘّـﻲ ﺟـﺎن ﺧـﻮد را ﺑـﺎ رﻏﺒﺖ ﻓﺪاي آن ﻛﻨﻨﺪ .ﺑﻠﻜﻪ وﺳﻮﺳﻪ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ از اﻛﺜﺮﻳﺖ ،ﻳﻚ »ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ« ﺑﺴﺎزﻧﺪ و ﺑﻲﻃﺮﻓﺎن را ﻧﻴﺰ وادار ﺑﻪ ﭘﺬﻳﺮش ﺟﺰموارهﻫﺎي 1ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺎزﻧﺪ .آﻧﺎن را ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮان و ﺧﺪﻣﺘﮕﺰاران ﺧﻮد ﺑﺲ ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﻨﺪﮔﺎن ﻓﻜﺮي و ﻧﻮﭼﮕﺎﻧﻲ ﻛﻪ در دم ﺑﻪ ﺳﻮي ﻫﺮ ﺟﻨﺒﺸﻲ رو ﻣﻲآورﻧـﺪ ،ﺑـﺲ ﻧﻴﺴـﺖ .ﻧـﻪ ،آﻧـﺎن آزادهﺟﺎﻧـﺎن و ﻧﺎواﺑﺴـﺘﮕﺎن اﻧﮕﺸﺖﺷﻤﺎر را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﭼﺎﻛﺮي و ﺑﻨﺪﮔﻲ و ﻣﺪﻳﺤﻪﮔﻮﻳﻲ ﺧﻮد ﻣﻲﻃﻠﺒﻨـﺪ و ﺑـﺮاي آن ﻛـﻪ اﻧﺪﻳﺸـﻪي ﺧﺸـﻚ ﺧﻮﻳﺶ را ﭼﻮﻧﺎن ﺗﻨﻬﺎ اﻧﺪﻳﺸﻪي درﺳﺖ ﺑﺮ ﻛﺮﺳﻲ ﻧﺸﺎﻧﻨﺪ ،ﺑﺎ ﻗﺪرت ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ ﺑﺮ ﻫﺮ ﻓﻜﺮ دﻳﮕـﺮ ﻣﻬـﺮ ﺟـﺮم و ﺟﻨﺎﻳﺖ ﻣﻲﻛﻮﺑﻨﺪ .ﻣﺴﺦ ﺑﻪ ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﻲ ﻟﻌﻨﺘﻲ اﺳﺖ اﺑﺪي ﻛﻪ ﻫﻤﻮاره ﺑﺎ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ اﺳﺘﺒﺪادﭘﻴﺸﮕﻲ ﺳﻴﺎﺳـﻲ و دﻳﻨﻲ ﻫﻤﺮاه ﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ .و اﻣﺎ در آن دم ﻛﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻓﻜﺮي ﺑﻪ ﻗﺪرت ذاﺗﻲ ﺣﻘﻴﻘﺘﻲ ﻛﻪ ﺑـﺪان ﻣـﺆﻣﻦ اﺳـﺖ ﺷﻚ ﻣﻲﻛﻨﺪ و دﺳﺖ ﺑﻪ ﻗﻬﺮ و ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻣﻲآﻻﻳﺪ ،ﺑﻪ آزادي اﻧﺴﺎﻧﻲ اﻋﻼن ﺟﻨﮓ ﻣﻲدﻫـﺪ .ﻫـﺮ آرﻣـﺎﻧﻲ ﮔـﻮ ﺑﺎش .در آن دم ﻛﻪ دﺳﺖ ﺑﻪ وﺣﺸﺖآﻓﺮﻳﻨﻲ )ﺗﺮور( ﻣﻲﺑﺮد ﺗﺎ دﻳﮕﺮ ﻓﻜﺮﻫﺎ را ﺑﻪ ﻧﻈﻢ و ﻗﺎﻟـﺐ دلﺧـﻮاه ﺧـﻮد درآورد ،ﺟﻮﻫﺮ آرﻣﺎﻧﻲ ﺧﻮﻳﺶ را ﮔﻢ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﺑﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻣﺤﺾ ﺗﻨﺰل ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ و دﻳﮕـﺮ ﻳﻜﭙﺎرﭼـﻪ ﺧﺸـﻮﻧﺖ dogma http://www.seapurse.ir
1
11
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
اﺳﺖ ،ﻧﻪ آرﻣﺎن .ﺣﺘّﻲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﺎب ،آنﮔﺎه ﻛﻪ ﺑﻪ زور ﺑﺮ دﻳﮕﺮان ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻣﻲﺷﻮد ،ﺟﺎن آدﻣﻲ را ﭼـﻮن ﮔﻨـﺎه ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر ﻣﻲآﻳﺪ ،و ﺧﻴﺎﻧﺖ اﺳﺖ ﺑﻪ روح آدﻣﻲ .ﺟﺎن اﻧﺴﺎﻧﻲ ﭼﻴﺰي اﺳﺖ ﭘﺮ رﻣﺰ و راز؛ ﺑـﻪﭼﻨـﮓﻧﻴﺎﻣـﺪﻧﻲ و ﻧﺎدﻳﺪﻧﻲ؛ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻮا .ﭼﻨﺎن اﺳﺖ ﮔﻮﻳﻲ ﻛﻪ در ﻫﺮ ﻗﺎﻟﺐ و ﻫﺮ ﻓﺮﻣﻮﻟﻲ ﻣﻲﮔﻨﺠﺪ و ﺟـﺎي ﻣـﻲﮔﻴـﺮد و ﻫﻤـﻴﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻮﺑﻪﻧﻮ در ﻃﺒﺎﻳﻊ ﺧﻮدرأي اﻳﻦ ﺗﻮﻫﻢ را داﻣﻦ ﻣﻲزﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ آن را ﺑﻪﺗﻤﺎﻣﻲ ﻓﺮو ﺑﻔﺸﺎرﻧﺪ و در ﺷﻴﺸﻪي دلﺧﻮاه ﺑﮕﻨﺠﺎﻧﻨﺪ و در ﺑﺒﻨﺪﻧﺪ .و ﻟﻴﻜﻦ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺑﺎر ﻓﺮو ﻓﺸﺎردن و درﺳﺖ ﻫﻤﺎنﮔﺎه ﻛﻪ ﺗﻤﺎم ﺑﻔﺸﺎرﻧﺪ، ﻧﻴﺮوي ﺿﺪ ﻓﺸﺎر از ﻣﺮز ﻣﻲﮔﺬرد و اﻧﻔﺠﺎر ﭘﺪﻳﺪ ﻣﻲآﻳﺪ .ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻫﺮ ﺳﺮ ﻛﻮﻓﺘﻨﻲ ،دﻳﺮ ﻳﺎ زود ﺟﺰ ﺑﺮآﺷﻮﺑﻴﺪن ﻧﻴﺴﺖ .زﻳﺮا اﺳﺘﻘﻼل اﺧﻼﻗﻲ اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﻧﺎﺑﻮدﺷﺪﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ و ﺟﺎوداﻧﻪ ﺑﺮﻗﺮارﻣﺎﻧﺪﻧﻲ اﺳﺖ» .و ﭼﻪ ﺗﺴﻼﻳﻲ اﺑﺪي اﺳﺖ اﻳﻦ!« ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ،ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺮاﺳﺮ ﻛﺮهي ﺧﺎﻛﻲ ﺑﻪ زور ﺑﻪ زﻳﺮ ﭼﺘـﺮ ﻳـﻚ ﻓﻠﺴـﻔﻪ ،ﻳـﻚ ﺷـﻜﻞ از ﺟﻬﺎنﻧﮕﺮي ،و ﻳﻚ دﻳﻦ درآﻳﺪ و در آﻳﻨﺪه ﻧﻴﺰ درﻧﻴﺎﻣﺪﻧﻲ اﺳﺖ .زﻳﺮا ﻛﻪ ﺟﺎن ﺑﺸﺮي ﻫﺮ ﺷﻜﻞ از ﺑﻨﺪﭘـﺬﻳﺮي را ﭘﺲ ﻣﻲزﻧﺪ و ﺑﻪ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪن در ﻗﺎﻟﺐﻫﺎي ازﭘﻴﺶﭘﺮداﺧﺘﻪ و ﭘﺬﻳﺮش ﺧُﺮدي و ﻳﻜﻨـﻮاﺧﺘﻲ و ﻫﻤﺴـﺎﻧﻲ ﺗـﻦ درﻧﻤﻲﺳﭙﺎرد .ﭼﻪ ﭘﻴﺶﭘﺎاﻓﺘﺎده و ﺑﻴﻬﻮده اﺳﺖ ﻛﻮﺷﺶﻫـﺎﻳﻲ ﻛـﻪ ﺗﻨـﻮع و ﻛﺜـﺮت اﻻﻫـﻲِ وﺟـﻮد را ﻧﺎدﻳـﺪه ﻣﻲاﻧﮕﺎرد و آن را ﻳﻚﮔﻮﻧﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ؛ اﻧﺴﺎﻧﻴﺖ را ﺑﻪ ﺿﺮب ﻣﻨﻄﻘﻲ ﻛﻪ ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪي آن ﻣﺸﺖ آﻫﻨﻴﻦ اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﺳﻴﺎه و ﺳﻔﻴﺪ ،ﻧﻴﻚ و ﺑﺪ ،ﺑﺎورداران و ﻧﺎﺑﺎوران ،دﺷﻤﻨﺎن ﺣﻜﻮﻣﺖ و ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﺳﺮﺑﻪراه ،ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻲﻛﻨﺪ. ﺗﺎ دﻧﻴﺎ دﻧﻴﺎﺳﺖ ،ﺟﺎنﻫﺎي آزادهاي ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ در ﺑﺮاﺑـﺮ ﺗﺠـﺎوز ﺑـﻪ آزادي اﻧﺴـﺎﻧﻲ ﮔـﺮدن ﺑﻜﺸـﻨﺪ، وﺟﺪانﻫﺎي ﺷﺮﻳﻒ و ﺟﺎنﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺗﺠﺎوزي ﺑﻪ وﺟﺪان اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ارادهي اﺳﺘﻮار »ﻧـﻪ« ﺑﮕﻮﻳﻨـﺪ .ﻫـﻴﭻ درﻧﺪهﺧﻮﻳﻲ و ﻫﻴﭻ ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﻲ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻪ و ﻧﻈﻤﻲ دﺳﺖ ﺑﻴﺎﺑﺪ ﻛﻪ ﻓﺮد ﻫﻮشﻣﻨﺪ ﺗﻮاﻧـﺪ از ﭼﻨﮓ ﺗﺠﺎوز ﻓﺮاﮔﻴﺮ آن ﮔﺮﻳﺒﺎن در ﺑﺒﺮد و ﺣﻖ ﺧـﻮﻳﺶ را ﺑـﻪ داﺷـﺘﻦ ﺑـﺎوري ﺷﺨﺼـﻲ از دﺳـﺖاﻧـﺪازي ﻗﻬﺮورزانِ ﻳﻜﺴﻮﻧﮕﺮ در اﻣﺎن ﺑﺪارد. ﻗﺮن ﺷﺎﻧﺰدﻫﻢ ﻧﻴﺰ ﻛﻪ ﻫﻤﭽﻮن دوران ﻣﺎ از ﺟﺪالﻫﺎي ﺧﺸﻦ ﻋﻘﻴﺪﺗﻲ آﺷﻔﺘﻪ ﺑﻮد ،از اﻳﻦ دﺳﺖ ﺟﺎنﻫﺎي آزادهي ﺗﺴﺨﻴﺮﻧﺎﭘﺬﻳﺮ در داﻣﺎن ﺧﻮد ﭘﺮورده اﺳﺖ .ﻧﺎﻣﻪﻫﺎي اوﻣﺎﻧﻴﺴﺖﻫـﺎي آن روزﮔـﺎر را ﻛـﻪ ﻣـﻲﺧـﻮاﻧﻴﻢ، اﻧﺪوه ژرف آﻧﺎن را ﺑﺮاي ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻛﻪ در آﺗﺶ ﻗﻬﺮ ﻣﻲﺳﻮزد ،ﺑﻪﺧﻮﺑﻲ ﺣﺲ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ. دل آدﻣﻲ ﺑﻪ درد ﻣﻲآﻳﺪ از زﺟﺮ روﺣﻲ آﻧﺎن در ﺑﺮاﺑﺮ ﻋﺮﺑﺪهﺟﻮﻳﻲﻫﺎي اﺑﻠﻬﺎﻧﻪي ﻣﺪﻋﻴﺎن ﺗﻌﺼﺐﭘﻴﺸـﻪاي ﻛﻪ ﻳﻚﺑﻪﻳﻚ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮداﺷﺘﻪاﻧﺪ »ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻫﻤﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻣﻲآﻣﻮزاﻧﻴﻢ و ﻫﺮ آنﭼﻪ ﻣﺎ ﻧﻴﺎﻣﻮزاﻧﻴﻢ ﺧﻄﺎﺳـﺖ و ﺑﻪ دور از ﺣﻘﻴﻘﺖ«. وه ﻛﻪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﻓﺮزاﻧﻪي ﻛﺮهي ﺧﺎﻛﻲ ﭼﻪﻫﺎ از دﺳﺖ اﻳـﻦ ﻧﺎﻣﺮدﻣـﺎن ﻣﺼـﻠﺢﻧﻤـﺎ ﻧﺮﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ؛ ﻧﺎﻣﺮدﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ دﻧﻴﺎي ﭘﺮ از زﻳﺒﺎﻳﻲ آﻧﺎن ﻳﻮرش آوردهاﻧﺪ؛ ﻛـﻒﺑﺮدﻫـﺎنآوردﮔـﺎنِ ﻣﻬـﺎﺟﻤﻲ ﻛـﻪ زورورزاﻧـﻪ http://www.seapurse.ir
12
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
درﺳﺖاﻳﻤﺎﻧﻲ ﺧﻮﻳﺶ را ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .وه ﻛﻪ ﭼﻪ دﻟﻲ ﺑﺮﻣﻲآﺷﻮﺑﺎﻧﺪ آﻧﺎن را اﻳﻦ ﺳﺎووﻧﺎروﻻﻫﺎ ،1ﻛﺎﻟﻮنﻫـﺎ ،و ﺟﺎنﻧﺎﻛﺲﻫﺎ 2ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﻮ زﻳﺒﺎﻳﻲ از ﺟﻬﺎن ﻛﻤﺮ ﺑﺴﺘﻪاﻧﺪ و ﺑﺮ آﻧﻨﺪ ﻛﻪ دﻧﻴﺎ را ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﺑﺰرگ درس اﺧﻼﻗﻲ ﺑﺪل ﻛﻨﻨﺪ .ﻫﻤﻪي اﻳﻦ اوﻣﺎﻧﻴﺴﺖﻫﺎي ﺧﺮدورز ﺑﺎ روﺷﻦﺑﻴﻨﻲ ﻏﻢاﻧﮕﻴﺰي ﻣﻲﺑﻴﻨﻨﺪ ﻛﻪ اﻳـﻦ ﺧﻮدﺑﺮﺣـﻖداﻧـﺎنِ ﺧﺸﻢﻧﺎك ،ﭼﻪ ﻣﺼﻴﺒﺘﻲ ﺑﺮ ﺳﺮ اروﭘﺎ ﺧﻮاﻫﻨﺪ آورد و در ﭘﺲ ﺳﺨﻨﺎن ﺗﻨﺪﺷﺎن ،ﺑﺎﻧﮓ ﭼﻜﺎﭼﻚ ﺟﻨﮓاﻓﺰارﻫﺎ و ﻓﺮورﺳﻴﺪن ﺟﻨﮓ دﻫﺸﺘﻨﺎﻛﻲ را ﻣﻲﺷﻨﻮﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻛﻴﻦﺗﻮزيﻫﺎ ﺑﺮﭘﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد .اﻣﺎ اﻳﻦ اوﻣﺎﻧﻴﺴﺖﻫﺎ ﺑـﺎ آن ﻛﻪ از ﺣﻘﻴﻘﺖ آﮔﺎﻫﻨﺪ ،ﭘﺮوا دارﻧﺪ ﻛﻪ در راه آن دﺳﺖ ﺑﻪ ﻧﺒﺮد ﺑﺰﻧﻨﺪ .ﻫﺮ ﻛﺴﻲ در زﻧﺪﮔﻲ ﺑﻬﺮ ﻛﺎري ﺳـﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ .روي ﻫﻢ ،آن ﻛﺲ ﻛﻪ ﻣﻲﻓﻬﻤﺪ ﻫﻤﺎﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ دﺳﺖ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻣﻲزﻧﺪ؛ و ﺑﺮﻋﻜﺲ. ﻫﻤﻪي اﻳﻦ اوﻣﺎﻧﻴﺴﺖﻫﺎي دردﻣﻨﺪ و اﻧﺪوهزده ،ﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻳﻲ ﭘﺮﺷﻮر و ادﻳﺒﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻳﻜـﺪﻳﮕﺮ ﻣـﻲﻧﻮﻳﺴـﻨﺪ و در ﭘﺸﺖ درﻫﺎي ﺑﺴﺘﻪ و در اﺗﺎقﻫﺎي ﻣﻄﺎﻟﻌﻪﺷﺎن ،ﺷﻜﻮِه ﺳﺮ ﻣﻲدﻫﻨﺪ .ﻟﻴﻜﻦ ﻳﻚ ﻧﻔﺮﺷﺎن ﻧﻴﺴـﺖ ﻛـﻪ دﻟﻴـﺮي ﻛﻨﺪ و در ﺑﺮاﺑﺮ اﻳﻦ ﺿﺪﻣﺴﻴﺢ آﺷﻜﺎرا ﺑﺮﭘﺎ ﺧﻴﺰد .اراﺳﻤﻮس ﮔﻪﮔﺎه ﺟﺮأت ﻣﻲﻛﻨﺪ و از درون ﺗـﺎرﻳﻜﻲ ﺗﻴـﺮي ﻣﻲاﻓﻜﻨﺪ .راﺑﻠﻪ 3ﮔﺎﻫﻲ ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪاي از زﻫﺮﺧﻨﺪي ،ﭘﻨﻬﺎن در ﭘﺲ ﻟﺒﺎس دﻟﻘﻜﺎن ،ﻓﺮود ﻣـﻲآورد .ﻣـﻮﻧﺘﻨﻲ ،اﻳـﻦ ﻓﻴﻠﺴﻮف ﺑﺮﺟﺴﺘﻪي داﻧﺎ ،در آﺛﺎر ﺧﻮد ﺳﺨﻨﺎن ﻧﮕﺎرﻳﻦ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ .وﻟﻲ ﻳﻜﻲ در ﻣﻴﺎﻧـﻪ ﻧﻴﺴـﺖ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﻛـﺎري ﺟﺪي دﺳﺖ ﺑﺒﺮد و ﺑﻪ ﭘﻴﺶﮔﻴﺮي ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻜﻲ از اﻳﻦ ﭘﻴﮕﺮدﻫﺎ و اﻋﺪامﻫﺎي ﺟـﺎنﺧـﺮاش و ﺑﻴﺪادﮔﺮاﻧـﻪ ﻫﻤـﺖ ﻛﻨﺪ. اﻳﻦ ﺟﻬﺎندﻳﺪﮔﺎن ،ﻧﻴﻚ ﻣﻲداﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﺸﺎﻛﺶ ﻣﺮد ﺧﺮدﻣﻨﺪ ﺑﺎ ﺑﺮآﺷﻔﺘﮕﺎن ﻏﻀﺒﻨﺎك ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ و از ﻫﻤﻴﻦ رو ﻫﻤﮕﺎن ﭘﺮوا ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﺑﺮ ﻛﻨﺎره ﻣﻲروﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﺒﺎدا ﻛﻪ ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﻮﻧﺪ و ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ. اﻣﺎ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﻳﮕﺎﻧﻪ ﻛﺴﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ و ﻳﻚﺗﻨﻪ و ﻣﺼﻤﻢ ﭘﺎ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ و ﺑـﺮ ﺣﻜـﻢ ﺳﺮﻧﻮﺷـﺖ ﮔﺮدن ﻣﻲﮔﺬارد ـ و اﻳﻦ اﻓﺘﺨﺎر ﺟﺎوداﻧﻪي اوﺳﺖ ـ و ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻧﻪ و دﻟﻴﺮاﻧﻪ ،ﻛﻼم ﺧﻮﻳﺶ را دﺳﺘﻤﺎﻳﻪي دﻓﺎع از ﻫﻢﻧﻮﻋﺎن ﺳﺘﻤﺪﻳﺪهاش ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﺟﺎن ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ .و ﺑﺎ آن ﻛﻪ ﻫﺮ دم در ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻣﺘﻌﺼـﺒﺎن اﺳـﺖ، ﺑﻲ ذرهاي ﺷﻮر و ﺗﻌﺼﺐ ،ﺑﺎ ﺛﺒﺎﺗﻲ ﺗﻮﻟﺴﺘﻮيوار ،درﻓﺶ ﺑﺎورﻫﺎي اﻧﺴـﺎﻧﻲاش را ﺑـﺮ ﻓـﺮاز آن زﻣﺎﻧـﻪي ﺑﻴـﺪاد ﺑﺮﻣﻲاﻓﺮوزد ﻛﻪ :ﻫﻴﭻﻛﺲ را ﻧﻤﻲﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ زور ،ﺑﻪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ ﺑﺎوري واداﺷﺖ و ﻫـﻴﭻ ﻗـﺪرت دﻧﻴـﻮي ﻣﺠـﺎز ﺑـﻪ ﻛﺎرﺑﺴﺖ ﻗﻬﺮ ﺑﺮ وﺟﺪان آدﻣﻴﺎن ﻧﻴﺴﺖ .ﻋﻘﻴﺪهاي ﻛﻪ از ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺟﺎﻧﺒﺪاري اﻳﻦ و آن ﻓﺎرغ اﺳﺖ و در ﮔﻮﻫﺮ و ﺟﺎنِ ﺟﺎوﻳﺪان اﻧﺴﺎﻧﻲ رﻳﺸﻪ دارد و ﻫﻢ از اﻳﻦ رو ﭼﻮن ﭘﺎرهاي از دﻳﮕﺮ ﮔﻔﺘﻪﻫﺎي او ،ﻫﺮﮔﺰ از ﮔﺬﺷـﺖ زﻣـﺎن ﮔﺰﻧﺪ ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ .اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎي ﻧﺎﻣﻴﺮاي ﺑﺮﺟﺴﺘﻪي اﻧﺴﺎﻧﻲ ،آنﮔﺎه ﻛﻪ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪاﻧﻪ ﺑﺎزآﻓﺮﻳـﺪه ﻣـﻲﺷـﻮﻧﺪ،
1ﺳﺎووﻧﺎروﻻ ) 1452 ،(Girolamo Savonarolaـ .1498اﺻﻼحﮔﺮ ﻣﺬﻫﺒﻲ و ﺳﻴﺎﺳﻲ اﻳﺘﺎﻟﻴﺎﻳﻲ 2ﺟﺎن ﻧﺎﻛﺲ ) 1505 ،(John Knoxـ .1572اﺻﻼحﮔﺮ ﻣﺬﻫﺒﻲ اﺳﻜﺎﺗﻠﻨﺪي 3راﺑﻠﻪ ) 1494 ،(François Rabelaisـ 1552؟ ،اوﻣﺎﻧﻴﺴﺖ ﻓﺮاﻧﺴﻮي http://www.seapurse.ir
13
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺟﻠﻮهي ﺟﺎوﻳﺪ ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ .ﺑﺎوري ﻛﻪ ﭘﻴﻮﻧﺪﺑﺨﺶ ﺟﻬﺎن اﺳﺖ ،از آﻧﻲ ﻛﻪ ﭘﺮﺧﺎشﮔﺮاﻧﻪ اﺳﺖ و ﻫﻮادار ﻣﻜﺘﺒـﻲ وﻳﮋه ،ﻫﻤﻴﺸﻪ ﭘﺎﻳﺎﺗﺮ اﺳﺖ. ﺑﻴﺶ از ﻫﺮ ﭼﻴﺰ آنﭼﻪ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺳﺮﻣﺸﻖ ﻧﺴﻞﻫﺎي آﻳﻨﺪه ﻗﺮار ﮔﻴﺮد ،ﻣﻌﻨﺎي اﺧﻼﻗﻲ دﻟﻴـﺮي ﺑـﻲﻫﻤﺘـﺎي اﻳﻦ ﻣﺮد از ﺧﺎﻃﺮهﻫﺎ ﻓﺮاﻣﻮش اﺳﺖ .زﻳﺮا ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺳﺮوه را ـ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺧﻼف ﻧﻈﺮ ﻋﻠﻤﺎي اﻻﻫﻲ آن ﻋﺼﺮ ،ﺑﻪ ﺣﻜﻢ ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﻴﺪ ـ ﺑﻲﮔﻨﺎه ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ ،آنﮔﺎه ﻛﻪ ﺑﻪ رﻏﻢ ﺳﻔﺴﻄﻪﭘـﺮدازيﻫـﺎي ﻛـﺎﻟﻮن در ﺑﺮاﺑﺮ او ،اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﺟﺎوداﻧﻲ را ﻓﺮﻳﺎد ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ» :زﻧﺪه در آﺗﺶ ﺳﻮزاﻧﺪن ﻳﻚ اﻧﺴﺎن ،ﭘﺎﺳﺪاري از ﻣﻜﺘـﺐ ﻧﺎم ﻧﺪارد؛ ﻧﺎم ﺣﻘﻴﻘﻲ آن ﻗﺘﻞ ﻳﻚ اﻧﺴﺎن اﺳﺖ «.و ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ در ﻣﺎﻧﻴﻔﺴﺖ ﻣﺪاراﮔﺮي ﺧﻮد ﺑﺴﻲ ﭘـﻴﺶﺗـﺮ از ﻻك 1و ﻫﻴﻮم 2و وﻟﺘﺮ 3و ﺑﺴﻴﺎر ﺷﻜﻮهﻣﻨﺪاﻧﻪﺗﺮ از آﻧﺎن ،ﻳﻜﺴﺮه ﺣﻖ آزادي اﻧﺪﻳﺸﻪ را اﻋﻼم ﻣﻲﻛﻨﺪ ،زﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮد را ﺧﻄﺮ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﺑﻪ ﮔﺮو ﻣﻲﮔﺬارد .ﻧﻪ .ﻧﻤﻲﺑﺎﻳﺪ اﻋﺘﺮاض ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺑﻴﺪادﮔﺮاﻧﻪي ﻣﻴﻜﺎﺋـﻞ ﺳـﺮوه را ﺑﺎ اﻋﺘﺮاضﻫﺎي وﻟﺘﺮ و زوﻻ 4در ﻣﺎﺟﺮاي ﻛﺎﻻس 5ﻳﺎ درﻳﻔﻮس 6ﺳﻨﺠﻴﺪ ،ﻛﻪ ﻫﺰار ﺑﺎر از اﻋﺘﺮاض او ﻧـﺎﻣﻲﺗـﺮ اﺳﺖ .ﻛﺎر اﻳﻨﺎن ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻪي اﺧﻼﻗﻲِ واﻻي ﻛﺎر او ﻧﻤﻲرﺳﺪ .زﻳﺮا زﻣﺎﻧﻪاي ﻛﻪ وﻟﺘﺮ در آن ﺑﻪ ﻳﺎري ﻛﺎﻻس دﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﺒﺎرزه ﻣﻲزﻧﺪ ،زﻣﺎﻧﻪاي اﺳﺖ اﻧﺴﺎﻧﻲﺗﺮ و اﻓﺰون ﺑـﺮ آن ،وي ﺷـﺎﻋﺮ ﻧـﺎمآور دوران ﺧـﻮﻳﺶ اﺳـﺖ و دﺳﺖ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺷﺎﻫﺎن و اﻣﻴﺮان را ﭘﺸﺖ ﺳﺮ دارد و اﻣﻴﻞ زوﻻ را ﺳـﺘﺎﻳﺶ ﺳﺮﺗﺎﺳـﺮ اروﭘـﺎ و ﺟﻬـﺎن ،ﭼﻮﻧـﺎن ﺳﭙﺎﻫﻲ ﻧﺎﭘﺪﻳﺪار ،در اﻣﺎن ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .اﻳﻦ دو آنﮔﺎه ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﻤﻚ دﻳﮕﺮي ﺑﺮﻣﻲﺧﻴﺰﻧﺪ ،ﺑﻴﺶﺗﺮ آﺑـﺮو و آﺳﺎﻳﺶ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﻄﺮ ﻣﻲاﻓﻜﻨﻨﺪ ،ﻧﻪ ﻫﻤﭽﻮن ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ،ﻛـﻪ ﻣـﻲداﻧـﺪ در ﻣﺒـﺎرزهاش ﺑﺮاي اﻧﺴﺎﻧﻴﺖ در آن زﻣﺎﻧﻪي اﻧﺴﺎنﻛﺶ ﻧﺎﻣﺮدم ،ﭼﻪ ﺑﻴﺪادﻫﺎ ﻛﻪ ﺑﺮ او ﻧﺨﻮاﻫـﺪ رﻓـﺖ ـ و اﻳـﻦ ﻓﺮﻗـﻲ اﺳـﺖ ﻧﻈﺮﮔﻴﺮ .ﭼﻪ دردﻧﺎك اﺳﺖ از ﭘﺎ درآﻣﺪن اﻳﻦ ﭘﻴﺎمآور آﺷﺘﻲ ،ﺑﻪ دﺳﺘﺎن ﺧﺸﻮﻧﺖﺑﺎر ﻗﻬﺮِ ﻛﻮر ﻛﻪ ﺟﻨﮓاﻓﺰاري ﺑﻪ ﺟﺰ اﻧﺪﻳﺸﻪي ﺧﻮد ﻧﺪارد .دردا ﻛﻪ آدﻣﻲ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ و ﻫﺮ ﺑﺎر از ﻧﻮ ،ﺑﻲﺣﺎﺻﻠﻲِ ﻣﺒﺎرزهي ﻳﻚﺗﻨﻪ و ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺘﻜﻲ ﺑﺮ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ اﺧﻼﻗﻲ را در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﺪرت ﻣﻨﺴﺠﻢ ﺳﺎزﻣﺎنﻳﺎﻓﺘﻪ درﻣﻲﻳﺎﺑﺪ .ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻋﻘﻴﺪهاي ﻣﻮﻓﻖ ﻣﻲﺷـﻮد دﺳﺘﮕﺎه ﺣﻜﻮﻣﺖ را ﺑﺎ ﻫﻤﻪي اﺑﺰار دﻗﻴﻖ آن در ﭼﻨﮓ ﺑﮕﻴﺮد ،ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ اﻳﺮاد ﺑﻪ ﻗـﺪرت ﻣﻄﻠـﻖ ﺧـﻮد را ﺗـﺎب
1ﻻك ) 1632 ،(John Lockeـ :1704ﻓﻴﻠﺴﻮف اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ 2ﻫﻴﻮم ) 1711 ،(David Humeـ :1766ﻓﻴﻠﺴﻮف اﺳﻜﺎﺗﻠﻨﺪي 3وﻟﺘﺮ ) ،(Voltaireﻧﺎم ﻣﺴﺘﻌﺎر 1694 ،François Arouetـ :1778ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه و ﻣﺘﻔﻜﺮ ﻓﺮاﻧﺴﻮي ﻛﻪ در ﺣﻤﺎﻳﺖ از ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن ﺗﻌﺼﺐ ﻣـﺬﻫﺒﻲ ﻛﻮﺷﺶﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎر ﻛﺮد. 4زوﻻ ) 1840 ،(Emile Zolaـ :1902ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهي ﻓﺮاﻧﺴﻮي 5ﻛﺎﻻس ) 1698 ،(Calasـ :1762ﺑﺎزرﮔﺎن ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ﻓﺮاﻧﺴﻮي ﻛﻪ ﺑﻪ اﺗﻬﺎم ﻗﺘﻞ ﭘﺴﺮش ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻣﺤﻜﻢ ﺷﺪ و دﻓﺎﻋﻴﺎت وﻟﺘﺮ از او ﻣﺸﻬﻮر اﺳﺖ. 6درﻳﻔﻮس ) 1895 ،(Alfred Dreyfusـ :1935اﻓﺴﺮ ارﺗﺶ ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻣﺘﻬﻢ ﺷﺪ .در ﺳـﺎل 1895ﺑـﻪ زﻧـﺪان اﻓﺘـﺎد .در ﺳـﺎل 1899از ﻧﻮ ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ ﺷﺪ و در ﺳﺎل 1906ﺑﺮاﺋﺖ ﻳﺎﻓﺖ. http://www.seapurse.ir
14
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻧﻤﻲآورد و ﺑﻪ وﺣﺸﺖآﻓﺮﻳﻨﻲ )ﺗﺮور( دﺳﺖ ﻣﻲﻳﺎزد و ﺻﺪاي ﻫﺮ ﻣﺨﺎﻟﻔﻲ را در ﮔﻠﻮ ﺧﻔﻪ ﻣﻲﻛﻨـﺪ و ﭼـﻪﺑﺴـﺎ ﺧﻮد او را ﻧﻴﺰ. ﻛﺎﻟﻮن ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﭘﺎﺳﺦ ﺟﺪي ﻧﺪاد و ﺑﻬﺘﺮ آن داﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺻﺪاي او را ﺧﺎﻣﻮش ﻛﻨﺪ .ﻛﺘﺎبﻫـﺎي او را ﻣﻤﻨﻮع ﻛﺮدﻧﺪ ،ﭘﺎره ﻛﺮدﻧﺪ ،ﺳﻮزاﻧﺪﻧﺪ ،ﺿﺒﻂ ﻛﺮدﻧﺪ ،ﺑﺎ ﻓﺸـﺎر ﺳﻴﺎﺳـﻲ در اﻳﺎﻟـﺖﻫـﺎي ﻫﻤﺴـﺎﻳﻪ ﻗﻠـﻢ او را ﻣﻤﻨﻮع ﻛﺮدﻧﺪ و در ﺑﺰﻧﮕﺎﻫﻲ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻦ و ﮔﺰارش ﺣﺎل ﺑﺮاي او ﻧﺎﻣﻤﻜﻦ ﺷﺪه ﺑﻮد ،آدمﻫﺎي ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ ﻟﺠﻦ ﭘﺮاﻛﻨﺪن ﺑﺪو و ﺑﺪﻧﺎم ﻛﺮدن او روي آوردﻧﺪ .اﻳﻦ را دﻳﮕﺮ ﻣﺒﺎرزه ﻧﻤﻲﺗﻮان ﻧﺎﻣﻴﺪ .اﻳﻦ ﺗﺠـﺎوزي اﺳـﺖ زﺷﺖ و ﻧﻨﮕﻴﻦ ﺑﻪ دﺳﺖوﭘﺎﺑﺴﺘﻪاي ﺑﻲﭘﻨﺎه. زﻳﺮا ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻧﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﺪ و ﻧﻪ ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ .ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎﻳﺶ در اﻧﺒﺎرﻫﺎ ﺧﺎك ﻣﻲﺧﻮرد و ﻣﻲﭘﻮﺳـﺪ. وﻟﻲ ﻛﺎﻟﻮن ﻫﻤﻪﭼﻴﺰ در اﺧﺘﻴﺎر دارد؛ از ﻣﻨﺒﺮ و ﻛﺮﺳﻲ و ﭼﺎپﺧﺎﻧﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺷﻮراي ﻛﻠﻴﺴﺎ و ﺗﻤﺎﻣﻲ دﺳـﺘﮕﺎه ﻗﺪرت ﺣﻜﻮﻣﺖ را .و ﺑﻲرﺣﻤﺎﻧﻪ ﺑﺎ او ﺑﻪ ﺑﺎزي ﺷﻮﻣﻲ آﻏﺎزﻳﺪه اﺳﺖ .ﻫﺮ ﮔﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﺮﻣﻲدارد ،ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻣﻲﺷﻮد. ﺑﻪ ﻫﺮ ﻛﻠﻤﻪاي ﻛﻪ ﺑﺮ زﺑﺎن ﻣﻲراﻧﺪ ،ﮔﻮش ﻣﻲﺳﭙﺮﻧﺪ .ﻫﺮ ﻧﺎﻣﻪاي را ﻛﻪ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ ،ﺑﺎزﻣﻲﮔﺸﺎﻳﻨﺪ و ﻣﻲﺧﻮاﻧﻨﺪ. ﭼﻪ ﻣﻌﺠﺰهاي ﺑﻮد ﻣﺮگ زودرس ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﻛﻪ او را ﺑﻪﻫﻨﮕﺎم از ﭼﻨـﮓ ﭼﻨـﻴﻦ ﺳـﺎزﻣﺎن ﺗـﺮسآوري ﻛـﻪ ﺑـﺮ ﻫﻤﻪي ﺷﺌﻮن ﻓﺮد ﻣﺴﻠﻂ اﺳﺖ ،و از ﻣﺼﻴﺒﺖ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﻳﺎ ﻣﺮگ در آﺗﺶ ،رﻫﺎﻧﻴﺪ. ﻛﻴﻨﻪورزي ﻟﮕﺎمﮔﺴﻴﺨﺘﻪي ﻣﺘﻌﺼﺒﺎن ﭘﻴﺮوز ،ﺣﺘّﻲ در ﮔﻮر ،ﭘﻴﻜﺮ ﺑﻲﺟـﺎن وي را در اﻣـﺎن ﻧﻤـﻲﮔـﺬارد و ﻧﺎﺳﺰا و ﻧﺎﺳﺰاواري ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ از ﭘﺲ او ﮔﻔﺘﻪ ﻧﻤﻲﺷﻮد ﺗﺎ ﻧﺎم و ﻧﺸﺎن او در زﻳﺮ ﻏﺒﺎر ﮔﺬر زﻣﺎن رﻧﮓ ﺑﺒـﺎزد و ﺧﺎﻃﺮهي اﻳﻦ ﻣﺮد ﻳﮕﺎﻧﻪ ،ﻛﻪ ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﻛﺎﻟﻮن و ﺧﻮدﻛﺎﻣﻲ او ،ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻨﻴﺎد و اﺻﻞ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺧﻮدﻛـﺎﻣﮕﻲ ﻓﻜـﺮي را ﺑﻪ ﻣﺒﺎرزه ﻃﻠﺒﻴﺪه اﺳﺖ ،ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﺸﻪ از ﻳﺎدﻫﺎ ﺑﺮود و ﻧﻴﺴﺖ و ﻧﺎﺑﻮد ﮔﺮدد .اﻳﻦ ﺑﺰرگﺗـﺮﻳﻦ ﺳـﺘﻢﻛـﺎري ﺑـﺮ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻧﺎﺗﻮان اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺟﺎﻳﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﻴﺪ و ﻓﺸﺎرﻫﺎي ﺣﺴﺎبﺷﺪه و ﭘﻲﮔﻴﺮ ،ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ اﺛـﺮي را ﻣﺤـﻮ ﻛﺮد ﻛﻪ آن اوﻣﺎﻧﻴﺴﺖ ﻛﺒﻴﺮ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺮ زﻣﺎﻧﻪي ﺧـﻮد ﺑﮕـﺬارد ،ﺑﻠﻜـﻪ ﺳـﺎﻟﻴﺎن ﺳـﺎل ﻧـﺎم او را ﻳﻜﺴـﺮه از ﺧﺎﻃﺮهﻫﺎ زدود .اﻣﺮوزه ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﻓﺮﻫﻴﺨﮕﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻧﺎم ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را ﻧﻪ ﻫﺮﮔﺰ در ﺟﺎﻳﻲ ﺧﻮاﻧـﺪه و ﻧﻪ ﺷﻨﻴﺪهاﻧﺪ و ﮔﻨﺎﻫﻲ ﻧﻴﺰ ﻧﺪارﻧﺪ .زﻳﺮا ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ او را ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ،در ﺣﺎﻟﻲ ﻛـﻪ ﻣﻬـﻢﺗـﺮﻳﻦ آﺛـﺎر او دﻫﻪﻫﺎ و ﺳﺪهﻫﺎ در دﺳﺖ ﻣﻤﻴﺰان ﮔﺮﻓﺘﺎر آﻣﺪه ﺑﻮد .در روزﮔﺎر ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ﻛﺎﻟﻮن ،ﻛﺴﻲ ﺟﺮأت ﭼـﺎپ آﺛـﺎر او را ﻧﻤﻲﻛﺮد و آنﮔﺎه ﻛﻪ اﻳﻦ آﺛﺎر ،دﻳﺮزﻣﺎﻧﻲ ﭘﺲ از ﻣﺮﮔﺶ ﺑﻪ ﭼﺎپ رﺳﻴﺪه ﺑﻮد ،ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮي ﻧﻴﻚﻧﺎم را دﻳﮕـﺮ ﺳﻮدي ﻧﻤﻲداﺷﺖ و دﻳﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد .آرﻣﺎنﻫﺎي ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن ،ﻛﺴﺎن دﻳﮕﺮ ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﻧﺒـﺮد را ﺑـﻪ ﻧﺎمﻫﺎي دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ راﻧﺪﻧﺪ؛ ﻧﺒﺮدي ﻛﻪ ﭘﻴﺸـﻮا و آﻏـﺎزﮔﺮ آن ،ﺑﺴـﻲ زود ،ﻏﺮﻳـﺐ و ﻧﺎﺷـﻨﺎﺧﺘﻪ و ﻛﻤـﺎﺑﻴﺶ ﮔﻢﻧﺎم ،از ﭘﺎ درآﻣﺪه ﺑﻮد .ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺑﺮﺧﻲ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺳﺎﻳﻪ ﺑﺰﻳﻨﺪ و در ﺗﺎرﻳﻜﻲ ﺟﺎن ﺑﺴـﭙﺎرﻧﺪ .ﺑـﺬري را ﻛﻪ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ درﭘﺮاﻛﻨﻴﺪ ،آﻣﺪﮔﺎن از ﭘﺲ او دروﻳﺪﻧﺪ .اﻣﺮوز ﻫﻨﻮز در ﻫﺮ ﻛﺘﺎب ﻣﺪرﺳﻪاي اﻳﻦ ﺧﻄﺎ ﺑـﻪ ﭼﺸـﻢ ﻣﻲﺧﻮرد ﻛﻪ ﻫﻴﻮم و ﻻك در اروﭘﺎ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻧﻈﺮﻳﻪي ﻣﺪاراﮔﺮي را آوردﻧﺪ؛ ﭼﻨﺎنﻛﻪ ﮔـﻮﻳﻲ http://www.seapurse.ir
15
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻛﺘﺎب ﻛﺎﻓﺮان ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه و ﻧﻪ ﺑﻪ ﭼﺎپ رﺳﻴﺪه اﺳﺖ .ﻛﺎر ﺳـﺘﺮگ اﺧﻼﻗـﻲ او را در ﺣﻤﺎﻳﺖ از ﺳﺮوه ،ﻫﻤﻪ ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﺮدهاﻧﺪ .ﻧﺒﺮد او ﺑﺎ ﻛﺎﻟﻮن از ﺧﺎﻃﺮهﻫﺎ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ؛ »ﻧﺒﺮد ﭘﺸﻪاي در ﺑﺮاﺑـﺮ ﭘﻴﻞ« ،و آﺛﺎر او ﻧﻴﺰ .آنﭼﻪ از او ﺑﺎزﻣﺎﻧﺪه ،ﺗﺼﻮﻳﺮي اﺳـﺖ ﻧـﺎﻗﺺ از ﻛﻠﻴـﺎت آﺛـﺎر او ،ﭼـﺎپ ﻫﻠﻨـﺪ ،و دو ﺳـﻪ دﺳﺖﻧﻮﺷﺘﻪ در ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪﻫﺎي ﺳﻮﻳﺲ و ﻫﻠﻨﺪ ،و ﭼﻨﺪ ﺳﺨﻦ ﺳـﺘﺎﻳﺶآﻣﻴـﺰ از ﺑﺮﺧـﻲ ﺷـﺎﮔﺮداﻧﺶ درﺑـﺎرهي ﻣﺮدي ﻛﻪ ﻫﻢروزﮔﺎراﻧﺶ در ﺳـﺘﺎﻳﺶ او ﺑـﻪ ﺻـﻔﺖ ﻳﻜـﻲ از ﻓﺮﻫﻴﺨﺘـﻪﺗـﺮﻳﻦ و ﻧﺠﻴـﺐﺗـﺮﻳﻦ ﻣـﺮدان زﻣﺎﻧـﻪ ﻫﻢداﺳﺘﺎن ﺑﻮدﻧﺪ .از او ﺟﺰ اﻳﻦﻫﺎ ﺑﺮ ﺟﺎي ﻧﻤﺎﻧﺪه اﺳﺖ .ﭼﻪ دﻳﻦﻫﺎ ﻛﻪ ﻫﻨﻮز از اﻳﻦ ازﻳﺎدرﻓﺘـﻪ ﺑـﺮ ﮔـﺮدنﻫـﺎ ﻣﺎﻧﺪه ،ﭼﻪ ﺑﻴﺪاد ﻋﻈﻴﻤﻲ را ﻫﻨﻮز ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎوان داد. ﻋــﺪاﻟﺖ در ﺣﻮﺻــﻠﻪي ﺗــﺎرﻳﺦ ﻧﻤــﻲﮔﻨﺠــﺪ .ﺗــﺎرﻳﺦ ،ﮔــﺎهﺷــﻤﺎر ﺧﻮﻧﺴــﺮد ﭘﻴــﺮوزيﻫﺎﺳــﺖ و ﺑﻴﮕﺎﻧــﻪ ﺑــﺎ ارزشﮔﺬاريﻫﺎي اﺧﻼﻗﻲ .او ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻇﻔﺮﻣﻨﺪان ﻣﻲﻧﮕﺮد و ﺑﻪ ﺷﻜﺴﺖدﻳﺪﮔﺎن ﻋﻨـﺎﻳﺘﻲ ﻧﻤـﻲدارد .ﺑـﻲ ﻫـﻴﭻ ﭘﺮوا ،ﮔﺮوهﻫﺎ ﮔﺮوه ،اﻳﻦ ﺳﺮﺑﺎزان ﺑﻲﻧـﺎموﻧﺸـﺎن را ﺑـﻪ ﻣﻐـﺎك ﻓﺮاﻣﻮﺷـﻲ درﻣـﻲاﻓﻜﻨـﺪ؛ »ﺑـﻲ ﻫـﻴﭻ ﭘـﺎس و ﺳﭙﺎﺳﻲ .«1اﻣﺎ در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻫﺮ ﻛﻮﺷﺸﻲ ﻛﻪ از ﺳﺮ اﻳﻤﺎن ﻧﺎب ﻛﺮده ﻣﻲﺷﻮد ،ﻫﺮ ﻧﻴﺮوﻳﻲ ﻛـﻪ ﻣﺎﻳـﻪ از اﺧـﻼق آدﻣﻲ ﻣﻲﮔﻴﺮد ،در ﻋﺎﻟﻢ ﻳﻜﺴﺮه ﺑﻪ ﻫﺪر ﻧﻤﻲرود و ﻧﺎﺑﻮد ﻧﻤﻲﺷﻮد .ﺷﻜﺴﺖ آﻧﺎﻧﻲ ﻛـﻪ آرﻣﺎﻧﺸـﺎن ﭘـﻴﺶﺗـﺮ از زﻣﺎﻧﻪ و ﻓﺮاﺗﺮ از آن ﻣﻲرود ،ﺷﻜﺴﺖ ﻧﻴﺴﺖ .زﻳﺮا ﭘﺎﻳﻨﺪﮔﻲ آرﻣﺎنﻫﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻛﺴـﺎﻧﻲ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺑـﺎ ﻣـﺮگ و زﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮﻳﺶ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ آنﻫﺎ را ﺷﻬﺎدت ﻣﻲدﻫﻨﺪ .در »ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻌﻨﺎ« ،ﭘﻴﺮوزي و ﺷﻜﺴﺖ ﻣﻌﻨﻲ دﻳﮕـﺮي دارد و از اﻳﻦ رو ﺟﺎ دارد ﻛﻪ ﻧﻮﺑﻪﻧﻮ ﻫﻤﮕﺎن را ﻛﻪ اﻳﻦﭼﻨﻴﻦ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﻨﺪﻳﺲﻫـﺎي ﻇﻔﺮﻣﻨـﺪان ﺧﻴـﺮه ﻣﺎﻧـﺪهاﻧـﺪ، ﻫﺸﺪار داد ﻛﻪ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎن ﺣﻘﻴﻘﻲ ﺑﺸﺮﻳﺖ ،ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑـﺮ ﮔﻮرﺳـﺘﺎنﻫـﺎي ﺑـﻲﺷـﻤﺎر و زﻧـﺪﮔﻲﻫـﺎي ﺑﺮﺑﺎدرﻓﺘﻪي ﻣﺮدﻣﺎن ،ﺳﻠﻄﻨﺖ ﮔﺬراي ﺧﻮد را ﺑﺮﭘﺎ ﻣﻲدارﻧﺪ .ﺑﻠﻜﻪ ﻫﻤﺎﻧﺎ آﻧﺎﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ دﺳﺖ ﺗﻬـﻲ و ﺑـﻲ ﻫـﻴﭻ ﻧﻴﺮوﻳﻲ در ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﻗﻬﺮِ ﻛﻮر از ﭘﺎ دراﻓﺘﺎدهاﻧﺪ؛ ﭼﻮن ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻛـﺎﻟﻮن؛ در ﻛـﺎرزاري ﺑـﺮاي آزادي وﺟﺪان و ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻓﺮاز آوردن ﺳﻠﻄﻨﺖ اﻧﺴﺎﻧﻴﺖ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ.
”“nulla crux nulla crona http://www.seapurse.ir
1
16
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻓﺼﻞ اول در ﺑﻪ ﻗﺪرت رﺳﻴﺪن ﻛﺎﻟﻮن
روز ﻳﻜﺸﻨﺒﻪ ،ﺑﻴﺴﺖوﻳﻜﻢ ﻣﺎه ﻣﻪ ،1536ﺷﻬﺮوﻧﺪان ژﻧﻮ ﺑﺎ ﺑﺎﻧﮓ ﺳﺮورآﻣﻴﺰ ﺟﺎرﭼﻴﺎن در ﻣﻴـﺪان ﻋﻤـﻮﻣﻲ ﺷﻬﺮ ﮔﺮد ﻣﻲآﻳﻨﺪ و ﻳﻜﺪﻟﻪ ،ﺑﺎ ﺑﺮاﻓﺮاﺷﺘﻦ دﺳﺖﻫﺎ اﻋﻼم ﻣﻲدارﻧﺪ ﻛﻪ از آن ﭘﺲ ،ﺧﻮاﺳـﺘﺎر زﻧـﺪﮔﺎﻧﻲ در زﻳـﺮ ﻟﻮاي اﺣﻜﺎم ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس و ﻛﻼم آﺳﻤﺎﻧﻲاﻧﺪ؛ ﺑﻲﻛﻢوﻛﺎﺳﺖ. ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ،ﻣﺬﻫﺐ ﭘﻴﺮاﺳﺘﻪي ﻧﻮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺗﻨﻬـﺎ ﻣـﺬﻫﺐ ﻣﺠـﺎز ،از راه رﻓﺮاﻧـﺪوم ،اﻳـﻦ ﻧﻬـﺎد دﻳـﺮﻳﻦ ﻣﺮدمﺳﺎﻻري ﻛﻪ ﻫﻨﻮز ﻫﻢ در ﺳﻮﻳﺲ رﺳﻢ اﺳﺖ ،رﺳﻤﻴﺖ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ و ﺑﺮﻗﺮار ﻣﻲﺷـﻮد .دﻳـﺮي ﻧﻤـﻲﭘﺎﻳـﺪ ﻛـﻪ اﻋﺘﻘﺎدات دﻳﺮﻳﻦ ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻜﻲ در روناﺷﺘﺎت 1ﺳﺴﺘﻲ ﻣﻲﮔﻴﺮد ،در ﻫﻢ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﻣـﻲﺷـﻮد ،و از ﻣﻴـﺎن ﻣـﻲرود. آﺧﺮﻳﻦ ﻛﺸﻴﺶﻫﺎ ،اﻋﻀﺎي ﻫﻴﺄتﻫـﺎي ﻣـﺬﻫﺒﻲ ،راﻫﺒـﺎن و راﻫﺒـﻪﻫـﺎ ،در ﻏﻮﻏـﺎي ﻗﻬﺮآﻣﻴـﺰ ﻋـﻮام از دﻳﺮﻫـﺎ ﻣﻲﮔﺮﻳﺰﻧﺪ و ﻛﻠﻴﺴﺎﻫﺎ از ﺷﻤﺎﻳﻞﻫﺎ و دﻳﮕﺮ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎي ﺧﺮاﻓﻪﭘﺮﺳﺘﻲ ﭘﺎك ﻣﻲﺷﻮد .اﻳﻦ روز ﺳﺮورآﻣﻴﺰ ﻣﺎه ﻣـﻪ، ﭘﻴﺮوزي را ﻣﻬﺮِ ﻗﻄﻌﻴﺖ ﻣﻲﻛﻮﺑﺪ :از اﻳﻦ ﭘﺲ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻲﮔﺮي در ژﻧﻮ ﻧﻪ ﻓﻘـﻂ دﺳـﺖ ﺑـﺎﻻي ﻗـﺪرت را دارد، ﺑﻠﻜﻪ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﻗﺪرت اﺳﺖ. ﺳﻬﻢ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﺑﻲﻛﻢوﻛﺎﺳﺖ و ﺑﻲﭼﻮنوﭼـﺮاي ﻣـﺬﻫﺐ ﻧـﻮ در ژﻧـﻮ ،ﻛـﺎرِ ﻓـﺎرل ،2واﻋـﻆ اﻓﺮاﻃـﻲ وﺣﺸﺖآﻓﺮﻳﻨﻲ اﺳﺖ ،ﺳﺮﺷﺘﻲﻣﺬﻫﺐ ،ﻣﺮدي ﻛﻮﺗﻪﻓﻜـﺮ وﻟـﻲ ﺑﻠﻨـﺪﻫﻤﺖ ،ﻃﺒﻌـﻲ ﭘﺮﺧـﺮوش و ﺑـﻲﭘـﺮوا ﻛـﻪ اراﺳﻤﻮس ﻧﺮمﺧﻮ درﺑﺎرهي او ﮔﻔﺘﻪ اﺳـﺖ» :در زﻧـﺪﮔﻲام ﻫﺮﮔـﺰ ﺧﻠﻘﺘـﻲ اﻳـﻦﭼﻨـﻴﻦ ﺑـﻲآزرم و ﺧﻮدﭘﺴـﻨﺪ ﻧﺪﻳﺪهام«. ﻓﺎرل ،اﻳﻦ ﻟﻮﺗﺮ ﻓﺮاﻧﺴﻮي ،ﺗﺴﻠﻄﻲ ﺷﮕﺮف ﺑﺮ ﺗـﻮدهي ﻣـﺮدم دارد .رﻳـﺰﻧﻘﺶ ،زﺷـﺖرو ﺑـﺎ رﻳـﺶ ﻗﺮﻣـﺰ و آﺷﻔﺘﻪﻣﻮ ﺑﺎ ﺻﺪاﻳﻲ رﻋﺪآﺳﺎ و ﻏﻀﺒﻨﺎك و ﻗﻬﺮآﻣﻴﺰ از ﻓﺮاز ﻣﻨﺒﺮ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﮔﺮم ﻣﺮدم را ﺷـﻌﻠﻪور ﻣـﻲﺳـﺎزد. اﻳﻦ اﻧﻘﻼﺑﻲ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ داﻧﺘﻮن 3ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪار ﻧﻴﻚ ﻣﻲداﻧﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻏﺮاﻳﺰ ﭘﻨﻬﺎن و ﭘﺮاﻛﻨﺪهي ﻣﺮدم ﻛﻮﭼﻪ و ﺑﺎزار را ﺑﻪ ﻫﻢ ﮔﺮد آورد و در ﻟﺤﻈﻪي ﻣﻮﻋﻮد و ﺑﺮاي ﺿﺮﺑﻪ و ﻳﻮرش آﺧﺮ ،ﺑﺪان آﺗﺶ دراﻧﺪازد .ﻓﺎرل ،ﭘﻴﺶ از ﭘﻴﺮوزي ﺻﺪﻫﺎ ﺑﺎر ﺟﺎن ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﻄﺮ اﻧﺪاﺧﺘﻪ اﺳﺖ .ﺑﻪ ﺳﻨﮕﺴﺎر ﺗﻬﺪﻳـﺪ ﺷـﺪه اﺳـﺖ .ﺑـﻪ دﺳـﺖ ﻫﻤـﻪي ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻗﺪرت ﮔﺮﻓﺘﺎر آﻣﺪه ،ﺗﺤﻘﻴﺮ و ﺗﻮﻫﻴﻦ ﺷﺪه ،اﻣﺎ ﺑﺎ ﻗﺪرت ﺗﻌﺮض و ﺗﺴﻠﻴﻢﻧﺎﭘﺬﻳﺮيِ اﺑﺘﺪاﻳﻲ آدﻣـﻲ ﻛـﻪ ﺷﻴﻔﺘﻪي ﻣﺤﺾِ ﻓﻜﺮ ﺧﻮﻳﺶ اﺳﺖ ،ﺑﺮ ﻫﺮ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻲ ﺑﺎ ﻗﻬﺮ ﭼﻴﺮﮔﻲ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .وي وﺣﺸﻴﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﮔﺎرد ﺣﻤﻠﻪي Rhosnstadt
2ﮔﻴﻮم ﻓﺎرل ) 1489 ،(Farelـ 1565 3داﻧﺘﻮن ) ،(Georges Dantonاﻧﻘﻼﺑﻲ ﻓﺮاﻧﺴﻮي 1759 ،ـ 1794 http://www.seapurse.ir
1
17
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺧﻮد ﺑﻪ ﻛﻠﻴﺴﺎﻫﺎي ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚ ﻳﻮرش ﻣﻲﺑﺮد ،در ﻫﻤﺎن ﺣﺎل ﻛﻪ ﻛﺸﻴﺶ ﻣﺮاﺳﻢ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﻗـﺪاس را ﺑـﺮ ﺳـﻜﻮي ﻣﻘﺪس ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﻲآورد ،ﺧﻮدﺳﺮاﻧﻪ ﭘﺎ ﺑﺮ ﻣﻨﺒﺮ ﻣﻲﮔﺬارد و در ﻣﻴﺎن ﺟﻮش و ﺧﺮوش ﭘﻴﺮواﻧﺶ در ذم دﺟﺎﻟﻴـﺖ داد ﺳﺨﻦ درﻣﻲدﻫﺪ و ﺑﻪ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﻲﭘﺮدازد .او از ﺟﻮاﻧﺎن ﻛﻮﭼﻪﮔﺮد ،دﺳﺘﻪﻫﺎي ﺿﺮﺑﺖ ﺑـﻪ راه ﻣـﻲاﻧـﺪازد و ﮔﺮوهﮔﺮوه ﺗﺎزهﺳﺎﻻﻧﻲ را ﺑﻪ ﻣﺰد ﻣﻲﮔﻴﺮد و در ﻫﻨﮕﺎم آﻳﻴﻦ ﺗﻼوت ادﻋﻴﻪ ﺑﻪ درون ﻛﻠﻴﺴﺎﻫﺎ ﮔﺴـﻴﻞ ﻣـﻲدارد ﺗﺎ ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺎد و ادا و ﻗﻬﻘﺎه ،ﻧﻴﺎﻳﺶ را ﺑﺮ ﻫﻢ زﻧﻨﺪ .ﺳـﺮاﻧﺠﺎم ،او ﻛـﻪ از اﻗﺒـﺎل روزاﻓـﺰون ﭘﻴـﺮواﻧﺶ دﻟﻴـﺮ ﺷـﺪه، ﮔﺎردﻫﺎﻳﺶ را ﺑﺮاي آﺧﺮﻳﻦ ﭘﻴﺶرويﻫﺎ ﺑﺴﻴﺞ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻣﻲﮔﺬارد ﻗﻬﺮآﮔﻴﻨﺎﻧﻪ ﺑـﻪ دﻳﺮﻫـﺎ ﻳـﻮرش ﺑﻴﺎورﻧـﺪ و ﺷﻤﺎﻳﻞ ﻣﻘﺪﺳﺎن را از دﻳﻮارﻫﺎ ﺑﻪ زﻳﺮ ﻛﺸﻨﺪ و ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪ .اﻳﻦ ﺷﻴﻮهي زورِ ﺑﺮﻫﻨـﻪ ،ﻛـﺎرآﻳﻲ ﻧﺸـﺎن ﻣـﻲدﻫـﺪ. ﭼﻮﻧﺎن ﻫﻤﻴﺸﻪ ﮔﺮوﻫﻲ اﻧﺪكﺷﻤﺎر ،اﻣﺎ ﻛﺎرﺳﺎز و دﻟﻴﺮ ﻛﻪ از ﻫﻴﭻﮔﻮﻧﻪ وﺣﺸﺖآﻓﺮﻳﻨﻲ ﭘﺎ ﭘﺲ ﻧﻤﻲﻛﺸﺪ ،اﻧﺒﻮه ﺑﻲﺷﻤﺎر ،اﻣﺎ ﻛﻢﻛﺎر و ﻫﺮاﺳﺎن را از ﻣﻴﺪان ﺑﻪ در ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚﻫﺎ اﮔﺮﭼﻪ از ﻗـﺎﻧﻮنﺷـﻜﻨﻲﻫـﺎ ﺷـﻜﻮه ﺑـﻪ ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ ،اﻣﺎ در ﻫﻤﻴﻦ ﺣﺎل ﻫﻤﮕﺎن ،ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺑﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ،در ﺧﺎﻧﻪﻫﺎﺷﺎن ﻣﻲﻣﺎﻧﻨـﺪ و ﺳـﺮاﻧﺠﺎم اﺳﻘﻒ ﺑﻲدﻓﺎع از ﻣﻘﺮ ﺧﻮد ﻣﻲﮔﺮﻳﺰد و آنﺟﺎ را ﺑﻪ اﺻﻼحﮔﺮان ﭘﻴﺮوز وا ﻣﻲﮔﺬارد. اﻣﺎ ﭘﺲ از ﭘﻴﺮوزي اﺳﺖ ﻛﻪ روﺷﻦ ﻣﻲﺷﻮد ﻓﺎرل از ﺟﻮﻫﺮهي آن اﻧﻘﻼﺑﻲﻫﺎي ﺳﺘﺮون اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﮔﺮﭼـﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻧﻈﺎﻣﻲ ﻛﻬﻦ را ﻣﺘﻌﺼﺒﺎﻧﻪ و ﺷﻮرورزاﻧﻪ ﺑﺮاﻧﺪازﻧﺪ ،اﻣﺎ از دراﻧﺪاﺧﺘﻦ ﻃﺮﺣﻲ ﻧﻮ و ﺑﺮﭘﺎ داﺷﺘﻦ ﻧﻈﻤـﻲ ﻧﻮ ﻧﺎﺗﻮاﻧﻨﺪ .ﻓﺎرل ﭘﺮﺧﺎشﮔﺮ اﺳﺖ و آﺷﻮبﭘﺮداز ،ﻧﻪ آﻓﺮﻳﻨﻨﺪه و ﺳﺎزﻧﺪه .او ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻛﻠﻴﺴﺎﻫﺎ ﻫﺠـﻮم آورد، ﺗﻮدهﻫﺎ را در ﻧﻔﺮت از راﻫﺒﺎن و راﻫﺒﻪﻫﺎ ﺑﺮآﺷﻮﺑﺎﻧﺪ ،ﺑﺎ ﻣﺸﺖ ﺑﺮاﻓﺮاﺧﺘﻪ اﻟﻮاح ﺳﻨﮕﻲ اﺻـﻮل ﻛﻬﻨـﻪ را در ﻫـﻢ ﺑﻜﻮﺑﺪ و ﺧﺮد ﻛﻨﺪ .اﻣﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ وﻳﺮاﻧﻪﻫﺎ ﺑﻲﻫﺪف و ﺣﻴﺮان و درﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ .اﻳﻦﺟﺎ ﻛﻪ ﻣـﻲﺑﺎﻳﺴـﺖ ﺑـﻪ ﺟـﺎي ﻣﺬﻫﺐ ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚ ﻛﻪ در ژﻧﻮ ﺑﻪ ﻛﻨﺎر زده ﺷﺪه اﺻﻮﻟﻲ ﻧﻮ ﺑﻪ ﭘﺎ داﺷﺘﻪ ﺷﻮد ،ﻫﻴﭻ ﻛﺎر از او ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ .او ﺑﻪ ﻋﻨﻮان روﺣﻲ وﻳﺮانﮔﺮ ،ﻓﻘﻂ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻓﻀﺎﻳﻲ ﺧﺎﻟﻲ ﺑﺮاي آنﭼﻪ ﺗﺎزه و ﻧﻮ اﺳﺖ ،اﻳﺠـﺎد ﻛﻨـﺪ .اﻣـﺎ ﭼﻮﻧـﺎن دﻳﮕﺮي اﻧﻘﻼﺑﻲﻫﺎي ﻛﻮﭼﻪ و ﺑﺎزار ،ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺎ اﻧﺪﻳﺸﻪاي زاﻳﺎ ﻧﻮآﻓﺮﻳﻨﻲ ﻛﻨﺪ .ﻛﺎر وﻳﺮانﮔﺮي دﻳﮕـﺮ ﺑـﻪ آﺧﺮ رﺳﻴﺪه اﺳﺖ .اﻛﻨﻮن ،ﺳﺎﺧﺘﻦ را دﻳﮕﺮي ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺧﺎﺳﺘﻦ ﮔﻴﺮد. ﭼﻨﻴﻦ ﻟﺤﻈﻪي ﺣﺴﺎس ﻧﺎاﻣﻨﻲ را ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻳﻚ ﭘﻴﺮوزي ﺳﺮﻳﻊ ،ﺗﻨﻬﺎ ﻓﺎرل ﻧﻴﺴـﺖ ﻛـﻪ ﺗﺠﺮﺑـﻪ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ. رﻫﺒﺮان ﺟﻨﺒﺶ اﺻﻼح دﻳﻨﻲ در آﻟﻤﺎن و دﻳﮕﺮ ﺟﺎﻫـﺎي ﺳـﻮﻳﺲ ،ﻫﻤﮕـﻲ ﻧـﺎﻣﻄﻤﺌﻦ و ﻧـﺎﻫﻢزﺑـﺎن ،در ﺑﺮاﺑـﺮ ﺗﻜﻠﻴﻔﻲ ﻛﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻓﺮاروﻳﺸـﺎن ﻧﻬـﺎده اﺳـﺖ ،دودﻟـﻪ و در ﺗﺮدﻳـﺪ ،اﻳﺴـﺘﺎدهاﻧـﺪ .ﺧﻮاﺳـﺘﻪي آﻏـﺎزﻳﻦ ﻟـﻮﺗﺮ و ﺗﺴﻮﻳﻨﮕﻠﻲ ،1ﭼﻴﺰي ﺟﺰ ﭘﺎكﺳﺎزي ﻛﻠﻴﺴﺎي ﻣﺴﺘﻘﺮ ﻧﺒﻮد؛ ﺑﺎزآوري و ﮔﺰﻳﻨﺶ آﻣﻮزهﻫﺎي ازﻳﺎدرﻓﺘـﻪي ﻛﺘـﺎب ﻣﻘﺪس ﺑﻪ ﺟﺎي ﻗﺪرت ﻗﺎﻫﺮهي ﭘﺎپﻫﺎ و ﻣﺠﺎﻣﻊ ﻋﺎﻟﻲ ﻛﻠﻴﺴﺎﻳﻲ .ﺑﻪ زﻋﻢ آﻧﺎن ،اﺻﻼح دﻳﻨﻲ در اﺑﺘﺪا ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﻣﻌﻨﺎي دﻳﮕﺮي ﺑﻪ ﺟﺰ اﺻﻼح ﻛﺮدن ﻧﺪاﺷﺖ .ﻳﻌﻨﻲ ﭘﻴﺮاﺳﺘﻦ و ﺑﺎزﮔﺮداﻧﻲ اﺻﻮل ﺑﻪ ﻛﻠﻴﺴـﺎ .اﻣـﺎ از آنﺟـﺎ ﻛـﻪ ﻛﻠﻴﺴﺎي ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚ ﺳﺨﺖﺳﺮاﻧﻪ ﺑﺮ دﻳﺪﮔﺎه ﺧﻮد ﭘﺎ ﻣﻲﻓﺸُﺮد و از ﻫﺮ ﺗﻔﺎﻫﻤﻲ ﺳﺮ ﺑﺮ ﻣـﻲﺗﺎﻓـﺖ ،راﻫـﻲ دﻳﮕـﺮ 1ﺗﺴﻮﻳﻨﮕﻠﻲ ) 1484 ،(Ulrich Zwingliـ :1531اﺻﻼحﮔﺮ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺳﻮﻳﺴﻲ http://www.seapurse.ir
18
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﮔﺸﻮده ﻧﮕﺬاﺷﺖ ،ﺟﺰ اﻳﻦ ﻛﻪ اﻳﻨﺎن ﻧﻪ در درون ،ﺑﻠﻜﻪ ﺟﺪا و ﺳﻮاي از آن ،ﻣـﺬﻫﺐ ﭘﻴﺮاﺳـﺘﻪي ﺧـﻮد را ﺑﺮﭘـﺎ ﺳﺎزﻧﺪ .و اﻛﻨﻮن ﻛﻪ دوران وﻳﺮانﮔﺮي ﺑﻪ ﺳﺮ رﺳﻴﺪه و ﮔﺬر ﺑﻪ ﺳﺎزﻧﺪﮔﻲ ﭘﻴﺸﺎروي اﺳﺖ ،ﻛﺸﻤﻜﺶﻫـﺎ آﻏـﺎز ﻣﻲﺷﻮد .ﺑﻲﮔﻤﺎن از اﻳﻦ ﻣﻨﻄﻘﻲﺗﺮ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻮد ،اﮔﺮ ﻟﻮﺗﺮ و ﺗﺴﻮﻳﻨﮕﻠﻲ و دﻳﮕﺮي اﻧﻘﻼﺑـﻲﻫـﺎي ﻣـﺬﻫﺒﻲ ﺑﻴﻦ ﺧﻮد ،ﺑﺮادراﻧﻪ ﺑﻪ راه و آﻳﻴﻨﻲ ﻣﺸﺘﺮك در ﻛﻠﻴﺴﺎي ﺗﺎزه دﺳﺖ ﻣﻲﻳﺎﻓﺘﻨﺪ و ﺑﺮ آن ﻫﻢﺳﺨﻦ ﻣﻲﺷﺪﻧﺪ .اﻣﺎ ﻛﺠﺎ در ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﻮده اﺳﺖ ﻛﻪ آنﭼﻪ ﺧﺮدﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ ،ﻋﻤﻞﭘﺬﻳﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﺑﻪ ﺟﺎي ﻳﻚ ﻛﻠﻴﺴـﺎي ﺟﻬـﺎنﮔﻴـﺮ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ،ﻫﻤﻪﺟﺎ ﺗﻚﻛﻠﻴﺴﺎﻫﺎ ﺑﺮﭘﺎ داﺷﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ .وﻳﺘﻨﺒﺮگ ،1ﻣﻜﺘﺐ اﻟﻬﻲ زورﻳﺦ 2را دل ﻧﻤﻲﺑﻨﺪد و ژﻧـﻮ راه و رﺳﻢ ﺑﺮن 3را ﺑﺮﻧﻤﻲﺗﺎﺑﺪ و ﺑﺮﻧﻤﻲﮔﻴﺮد و ﻫﺮ ﺷﻬﺮي اﺻﻼح را ﺑﻪ ﻇﻦّ و ﮔﻮﻧﻪي زورﻳﺨﻲ و ﺑِﺮﻧﻲ و ژﻧﻮي ﺧﻮد ﻃﻠﺐ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ .در آن ﺑﺤـﺮان ،ﻏـﺮورِ ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴـﺘﻲ ﻛﺸـﻮرﻫﺎي اروﭘـﺎﻳﻲ در ﻣﻘﻴـﺎسِ ﻛﻮﭼـﻚ اﻳـﻦ روﺣﻴﻪﻫﺎي ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻧﻲ ،ﭼﻮﻧﺎن ﭘﻴﺶﭘﻴﺎﻣﻲ ﺑﺎزﺷﻨﺎﺧﺘﻨﻲ اﺳﺖ .اﻛﻨﻮن ﻟﻮﺗﺮ ،ﺗﺴﻮﻳﻨﮕﻠﻲ ،ﻣﻼﻧﺸﺘﻮن ،4ﺑﻮﺳﺮ ،5و ﻛﺎرلاﺷﺘﺎت ،6ﻛﻪ دوﺷـﺎدوش ،ﺑﻨـﺎي ﻏـﻮلﭘﻴﻜـﺮ ﻛﻠﻴﺴـﺎي ﺟﻬـﺎنﺷـﻤﻮل را ﻓﺮورﻳﺰاﻧـﺪهاﻧـﺪ ،در ﻧـﺰاعﻫـﺎي ﭘﻴﺶﭘﺎاﻓﺘﺎده و در ﺧﺮدهﺑﻴﻨﻲﻫﺎي ﻣﺘﺄﻟﻬﺎﻧـﻪ و ﺑﺤـﺚ و ﺟـﺪلﻫـﺎي ﻋﺎﻟﻤﺎﻧـﻪ ،ﺑﻬﺘـﺮﻳﻦ ﻧﻴـﺮوي ﺧـﻮد را ﻫـﺪر ﻣﻲدﻫﻨﺪ .اﻣﺎ ﻓﺎرل ،در ﻋﻴﻦ ﻧﺎﺗﻮاﻧﻲ ،در ژﻧﻮ ،در ﺑﺮاﺑﺮ وﻳﺮاﻧﻪﻫﺎي ﻧﻈﻢ ﻛﻬﻦ اﻳﺴـﺘﺎده اﺳـﺖ .ﺗـﺮاژدي ﺟﺎوﻳـﺪ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ وﻇﻴﻔﻪاي ﺗﺎرﻳﺨﻲ را ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﺪه و ﺧـﻮﻳﺶ را از ﭘﺎﺳـﺦ ﮔﻔـﺘﻦ ﺑـﻪ ﭘـﻲآﻣـﺪ و ﭼـﺎﻟﺶﻫـﺎي ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ از آن درﻣﺎﻧﺪه ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ. ٭ ٭ ٭
ﭼﻪ ﻟﺤﻈﻪي ﺧﺠﺴﺘﻪ و ﺳﻌﺪي اﺳﺖ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻓﺎﺗﺢ ﻛﺒﻴﺮ اﻧﺪوﻫﮕﻴﻦ ،آنﮔﺎه ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺼﺎدف آﮔﺎه ﻣﻲﺷـﻮد ﻛﺎﻟﻮن ،ژان ﻛﺎﻟﻮن ﭘﺮآوازه ،در راه ﺑﺎزﮔﺸﺖ از ﺳﺎوواﻳﻦ ،7روزي را در ژﻧﻮ ﺗﻮﻗﻒ ﮔﺰﻳﺪه اﺳـﺖ .ﺑـﻲدرﻧـﮓ ﺑـﻪ دﻳﺪار او در ﻣﻬﻤﺎنﺳﺮاﻳﺶ ﻣﻲﺷﺘﺎﺑﺪ ﺗﺎ رأي و ﻳﺎري او را در ﻛﺎر ﻃﻠﺐ ﻛﻨﺪ .زﻳﺮا ﺑـﺎ آن ﻛـﻪ وي ﻧﺰدﻳـﻚ ﺑـﻪ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎل از ﻓﺎرل ﺟﻮانﺗﺮ اﺳﺖ ،در ﺳﻦ ﺑﻴﺴﺖوﺷﺶ ﺳﺎﻟﮕﻲ از ﻣﺮاﺟـﻊ ﺑـﻲﭼـﻮنوﭼـﺮاي ﻋﺼـﺮ ﺷـﻤﺮده 9 ﻣﻲﺷﻮد .وي ﭘﺴﺮ ﻳﻚ ﻣﺤﻀﺮدار ﻣﺄﻣﻮر وﺻﻮل ﮔﻤﺮك اﺳﻘﻔﻲ اﺳﺖ ،در ﻧﻮاﻳﻮن 8زاده ﺷﺪه ،در ﻛﻮﻟﮋ ﻣﻮﻧﺘﮕﻮ :Wittenberg 1ﺷﻬﺮي در آﻟﻤﺎن و ﺧﺎﺳﺘﮕﺎه ﻟﻮﺗﺮ :Zurich 2ﺷﻬﺮي در ﺳﻮﻳﺲ :Bern 3ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﺳﻮﻳﺲ 4ﻣﻼﻧﺸﺘﻮن ) 1497 ،(Melanchthonـ :1560ﻟﻘﺐ ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ،Philip Jchwarzertاوﻣﺎﻧﻴﺴﺖ آﻟﻤﺎﻧﻲ و دوﻣﻴﻦ ﺷﺨﺼﻴﺖ اﺻﻼح دﻳﻨﻲ ﭘـﺲ از ﻟﻮﺗﺮ 5ﺑﻮﺳﺮ ) 1491 ،(Martin Bucerـ :1551ﻣﺘﺄﻟﻪ و اﺻﻼحﮔﺮ آﻟﻤﺎﻧﻲ و اﺳﺘﺎد اﻟﻬﻴﺎت داﻧﺸﮕﺎه ﻛﻤﺒﺮﻳﺞ ،Karlstadt 6ﻣﺼﻠﺢ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن آﻟﻤﺎﻧﻲ 1480 ،ـ .1541ﻧﺎم اﺻﻠﻲاش Andreas Rudolf Bodensteinاﺳﺖ. :Savoyen 7ﺷﻬﺮي ﻧﺰدﻳﻚ ﻣﺮز ﻓﺮاﻧﺴﻪ ،ﺳﻮﻳﺲ ،اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ :Noyon 8ﺷﻬﺮي در ﻓﺮاﻧﺴﻪ :Kollegiums von Montaigue 9از ﻗﺪﻳﻢﺗﺮﻳﻦ ﻣﺪارس ﻣﺬﻫﺒﻲ ﭘﺮآوازه http://www.seapurse.ir
19
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻛﻪ ﻣﻘﺮراﺗﻲ ﺳﺨﺖ و زاﻫﺪاﻧﻪ دارد ﺑﻪ ﻣﺪرﺳﻪ رﻓﺘـﻪ و ﺗﺮﺑﻴـﺖ ﻳﺎﻓﺘـﻪ .ﻣﺎﻧﻨـﺪ اراﺳـﻤﻮس و ﻟﻮﻳـﻮﻻ ،1ﻧﺨﺴـﺖ ﻣﺮﺗﺒﻪي ﻛﺸﻴﺸﻲ و ﭘﺲ از آن ﻣﺮﺗﺒﻪي ﻗﻀﺎ ﮔﺮﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ و در ﺑﻴﺴـﺖوﭼﻬـﺎر ﺳـﺎﻟﮕﻲ ،ژان ﻛـﺎﻟﻮن ﻳـﺎ ژان ﺷﻮون ،2ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺟﺎﻧﺒﺪارياش از آﻣﻮزهﻫﺎي ﻟﻮﺗﺮي ،ﺑﻪﻧﺎﭼﺎر از ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺑﻪ ﺑﺎزل ﮔﺮﻳﺨﺘﻪ اﺳﺖ .اﻣﺎ ﺑـﺮ ﺧـﻼف ﺑﺴﻴﺎري دﻳﮕﺮ ﻛﻪ ﺑﺎ از دﺳﺖ دادن وﻃﻦ ﻧﻴﺮوي درون را ﻧﻴﺰ از دﺳﺖ ﻣـﻲدﻫﻨـﺪ ،ﻣﻬـﺎﺟﺮت ،او را ﺳـﻮدﻣﻨﺪ ﻣﻲاﻓﺘﺪ .ﺑﺎزل ﭘﻴﻮﻧﺪﮔﺎه راهﻫﺎي ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ اروﭘﺎﺳﺖ و ﮔﻮﻧﻪﻫﺎي ﻓﺮاوان ﭘﺮوﺗﺴـﺘﺎﻧﻲﮔـﺮي ،در آنﺟـﺎ ،رو در رو ﻣﻲآﻳﻨﺪ و دﺷﻤﻨﻲ ﻣﻲورزﻧﺪ و ﻫﻢ در اﻳﻦﺟﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺎ ﻧﮕﺮش ﻧﺒﻮغآﻣﻴﺰِ ﻳﻚ ﻣﻨﻄﻘﻲِ دوراﻧﺪﻳﺶ ،ﻧﻴـﺎز زﻣﺎﻧﻪ را درﻣﻲﻳﺎﺑﺪ. اﻛﻨﻮن ﺗﻔﺴﻴﺮﻫﺎي اﻓﺮاﻃﻲ ،از ﺟﻮﻫﺮهي اﺻﻠﻲ آﻣﻮزهﻫﺎي ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺑﻴﺶﺗﺮ و ﺑﻴﺶﺗﺮ دور ﻣﻲﺷـﻮﻧﺪ و رو ﺑﻪ ﺟﺪاﻳﻲ ﻧﻬﺎدهاﻧﺪ .ﻣﺴﻴﺤﻴﺖزداﻳﻲ و ﻳﺎ ﻓﺮاﻣﺴﻴﺤﻴﺖﮔﺮاﻳـﻲ در ﭘﺮوﺗﺴـﺘﺎﻧﻲﮔـﺮي ﺑـﻪ دﺳـﺖ ﻣﺘﻌﺼـﺒﺎن ﻏﻴﺮﺗﻤﻨﺪ و ﻓﺮﻗﻪﮔﺮاﻳﺎن ﺷﻴﻔﺘﻪ ،داﻣـﻦ ﻣـﻲﮔﺴـﺘﺮاﻧﺪ .اﻛﻨـﻮن در ﻣﻮﻧﺴـﺘﺮ ،3ﻣـﺎﺟﺮاي ﻫﻮﻟﻨـﺎك و ﻏـﻢاﻧﮕﻴـﺰ ﺑﺎزﺗﻌﻤﻴﺪﮔﺮان ،4ﺑﺎ ﺧﻮن و ﺧﺸﻮﻧﺖ ﭘﺎﻳﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .اﻛﻨﻮن ﺟﻨﺒﺶ اﺻﻼح دﻳﻨﻲ ﺑﻪ ﺟﺎي آن ﻛﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺮﺗﺒﻪي واﻻﺗﺮ ﻗﺪرﺗﻲ ﺟﻬﺎنﺷﻤﻮل ﺑﺮﻛﺸﺎﻧﺪ ـ ﺑﻪ ﻣﺮﺗﺒﻪي ﺣﺮﻳﻒ ﭘﺮﻗـﺪرﺗﺶ ،ﻛﻠﻴﺴـﺎي روﻣـﻦ 5ـ در ﺧﻄـﺮ ﺧﺮد ﺷﺪن و ﺟﺪاﺳﺮيﻫﺎي ﻓﺮﻗﻪاي اﺳﺖ. ﻛﺎﻟﻮن در ﺑﻴﺴﺖوﭼﻬﺎر ﺳﺎﻟﮕﻲ ،ﺑﺎ روﺷﻨﻲ و اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺧﺎﻃﺮ ،درﻣﻲﻳﺎﺑﺪ ﻛﻪ ﭼﺎرهﺳﺎز ﻛـﺎر ﺟﺪاﺳـﺮيﻫـﺎ و ﻓﺮوﭘﺎﺷﻲ دروﻧﻲ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻲﮔﺮي ﮔﺮد آوردن ﻣﺠﻤﻮﻋﻪي ﻓﺸﺮدهاي اﺳﺖ ،ﻣﺘﺒﻠﻮرﻛﻨﻨﺪهي ﻣﻌﻨﻮﻳﺎت ﻣﻜﺘﺐ ﻧﻮ و ﻓﺮاﻫﻢ آوردن ﻣﺒﺎﻧﻲ ﺧﻼّق اﺻﻮل ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ،در ﻛﺘﺎﺑﻲ ،ﻃﺮﺣﻲ ،ﻳﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻣﺎﻧﻨﺪي .ﻗﺎﺿﻲ ﻣﺘﺄﻟّﻪ ﮔﻢﻧﺎم ﺑﺎ ﺷﻮر ﺟﻮاﻧﻲ در ﺳﺮ ،از ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪي ﻧﺨﺴﺖ ﻫﺪف ﺑﺰرگ را ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻣﻲرود و در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﺸـﻮاﻳﺎن اﺻـﻠﻲ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺧﺮدهﻛﺎريﻫﺎ ﮔﺮم دارﻧﺪ ،او در ﻣﺪت ﻳﻚ ﺳﺎل ﺑـﺎ ﺧﻠـﻖ اﺛـﺮش ،در ﻧﻬـﺎد دﻳـﻦ ﻣﺴـﻴﺤﻲ،(1535) 6 ﺷﺎﻟﻮدهي آﻣﻮزهﻫﺎي ﻣﺬﻫﺐ ﺗﺎزه را ﺑﻨﺎ ﻣﻲﻧﻬﺪ؛ ﻛﺘﺎﺑﻲ در ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﻫﺪاﻳﺖ ،اﺛﺮي ﻣﺮﺟﻊ در ﭘﺮوﺗﺴـﺘﺎﻧﻲﮔـﺮي. اﻳﻨﺴﺘﻴﺘﻮﺳﻴﻮ در زﻣﺮهي آن ده ﻳﺎ ﺑﻴﺴﺖ ﻛﺘﺎب ﺟﻬﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ درﺑﺎرهي آنﻫﺎ ،ﺑـﻲ ﻫـﻴﭻ اﻏـﺮاق ،ﻣـﻲﺗـﻮان ﮔﻔﺖ ﮔﺮدش ﺗﺎرﻳﺦ را رﻗﻢ زده و ﭼﻬﺮهي اروﭘﺎ را دﻳﮕﺮﮔﻮﻧﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪاﻧـﺪ .و از ﻫﻨﮕـﺎﻣﻲ ﻛـﻪ ﻟـﻮﺗﺮ دﺳـﺖ ﺑـﻪ ﺗﺮﺟﻤﻪي ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺑﺮد ،ﺑﺮﺟﺴﺘﻪﺗﺮﻳﻦ اﺛﺮ ﻣﻜﺘﻮب ﺟﻨـﺒﺶ اﺻـﻼح دﻳﻨـﻲ اﺳـﺖ و از روز ﻧﺨﺴـﺖ ،ﻧـﺰد ﻫﻢﻋﺼﺮان ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﺳﺘﺤﻜﺎم ﻣﻨﻄﻘﻲ و ﻫﺪفﻣﻨﺪي ﻣﺼﻤﻤﺎﻧﻪ و ﺳـﺎزﻧﺪهاش ،ﺑﺴـﻴﺎر ﺳـﺘﻮده ﺷـﺪه و اﺛﺮﻫـﺎ 1491 ،Ignatius Loyola 1ـ :1556ﺑﻨﻴﺎنﮔﺬار اﺳﭙﺎﻧﻴﺎﻳﻲ ﻓﺮﻗﻪي ﻳﺴﻮﻋﻴﺎن :Chauvin 2ﺑﻌﻀﻲ ﻣﻮرﺧﺎن ﻧﺎم واﻗﻌﻲ ﻛﺎﻟﻮن را ﺷﻮون ﻣﻲداﻧﻨﺪ. :Münster 3ﺷﻬﺮي در آﻟﻤﺎن در ﻣﻨﻄﻘﻪي وﺳﺘﻔﺎﻟﻲ :Wiedertaüfer 4ﻓﺮﻗﻪاي از ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎنﻫﺎي ﺟﺎﻣﻌﻪﮔﺮا در ﺻﺪر ﺟﻨﺒﺶ اﺻﻼح دﻳﻨﻲ ﻛﻪ ﻏﺴﻞ ﺗﻌﻤﻴﺪ را ﺗﻨﻬﺎ در ﺑﺰرگﺳﺎﻟﻲ ﻣﻌﺘﺒﺮ و ﻣﺠـﺎز ﻣﻲداﻧﺴﺘﻨﺪ = آﻧﺎﺑﺎﺗﻴﺴﺖﻫﺎ. :Roman chirche 5ﻛﻠﻴﺴﺎي ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚ را ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﭘﺎپ را در رم )ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ( ﺑﻪ ﻋﻨﻮان رﻫﺒﺮ دﻳﻨﻲ ﺑﻪ رﺳﻤﻴﺖ ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﻨﺪ. In stitutis relegionis Christianae http://www.seapurse.ir
6
20
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺑﺨﺸﻴﺪه اﺳﺖ .ﻫﺮ ﺟﻨﺒﺶ ﻓﻜﺮي ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﻧﺎﺑﻐﻪاي اﺳﺖ ﻛﻪ آن را ﺑﻴﺎﻏﺎزد و ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﻧﺎﺑﻐﻪاي ﻛـﻪ آن را ﺑﻪ ﺳﺎﻣﺎن اﻧﺠﺎﻣﻴﻦ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ .اﻟﻬﺎمدﻫﻨﺪهاي ﭼﻮن ﻟﻮﺗﺮ ،ﺟﻨﺒﺶ اﺻـﻼح دﻳﻨـﻲ را ﺑـﻪ ﮔـﺮدش دراﻧـﺪاﺧﺖ و ﺳﺎزﻣﺎندﻫﻨﺪﻫﺎي ﭼﻮن ﻛﺎﻟﻮن ،آن را ﭘﻴﺶ از آن ﻛﻪ در ﻫﺰار ﻓﺮﻗﻪ ﺧﺮد و ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺷﻮد ،درﻳﺎﻓـﺖ و ﺳـﺎﻣﺎن
ﺑﺨﺸﻴﺪ .ﺑﻪ ﻳﻚ ﻣﻌﻨﺎ در ﻧﻬﺎد )= ،(Institutioاﻧﻘﻼب ﻣﺬﻫﺒﻲ را ﺑﻪ ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﺳﺎﻣﺎن ﻣﻲﺑﺨﺸﺪ ﻛﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪي ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻧﺎﭘﻠﺌﻮﻧﻲ ،1اﻧﻘﻼب ﻓﺮاﻧﺴﻪ را ﺳـﺎﻣﺎن داد .ﻫـﺮ دو ﺑـﺎ ﮔﺬاﺷـﺘﻦ ﻧﻘﻄـﻪي ﭘﺎﻳـﺎن ،دﺳـﺘﺎوردﻫﺎ را ﺟﻤـﻊ ﻣﻲﺑﻨﺪﻧﺪ .ﻫﺮ دو ﺗﻮﻓﻨﺪﮔﻲ و ﺧﺮوﺷﻨﺪﮔﻲ ﺳﻮزان آﻏﺎزﻳﻦ ﺟﻨﺒﺶ را آرام ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺑـﺪان ﺛﺒـﺎت و ﻗﺎﻧﻮﻧﻴـﺖ ارزاﻧﻲ دارﻧﺪ .ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ از ﺧﻮدﺳﺮي ،اﺻﻞ ﺗﻐﻴﻴﺮﻧﺎﭘﺬﻳﺮ زاﻳﻴﺪه ﻣـﻲﺷـﻮد و از آزادي ،اﺳـﺘﺒﺪاد و از ﺷﻮر روﺣﺎﻧﻲ ،ﻫﻨﺠﺎر ﺳﺨﺖ ﻋﻘﻴﺪﺗﻲ .اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﺮ اﻧﻘﻼب دﻳﮕﺮي ،ﭼﻴﺰي از ﭘﻮﻳﻨﺪﮔﻲ آﻏﺎزﻳﻦ اﻳﻦ اﻧﻘـﻼب ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻧﻴﺰ در ﻣﺮﺣﻠﻪي ﭘﺎﻳﺎﻧﻲ از دﺳﺖ ﻣﻲرود .اﻣﺎ اﻛﻨﻮن و از اﻳﻦ ﭘﺲ ،ﻗﺪرﺗﻲ ﺟﻬـﺎﻧﻲ ،ﻳﮕﺎﻧـﻪ و ﻣﺘﺤـﺪ از ﻧﻈﺮ ﻣﻌﻨﻮي ،در ﺑﺮاﺑﺮ ﻛﻠﻴﺴﺎي ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚ ﻗﺪ ﺑﺮاﻓﺮاﺧﺘﻪ اﺳﺖ .ﻛﻠﻴﺴﺎي ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن. از ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲﻫﺎي ﻛﺎﻟﻮن ،ﻳﻜﻲ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ از ﺷﻴﻮهي ﻣﺴﺘﺤﻜﻢ و ﻧﺮﻣﺶﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺑﻴـﺎن ﻧﻈـﺮاﺗﺶ ﮔـﺎﻣﻲ واﭘﺲ ﻧﮕﺬاﺷﺖ .ﭼﺎپﻫﺎي ﺑﻌﺪي ﻓﻘﻂ ﺷﺮح و ﺗﻔﺼﻴﻞ اﺛﺮ اوﺳﺖ ،ﻧﻪ ﺗﺼﺤﻴﺢ آن .در ﺑﻴﺴـﺖوﺷـﺶ ﺳـﺎﻟﮕﻲ، ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎرﻛﺲ ﻳﺎ ﺷﻮﭘﻨﻬﺎور ،ﺟﻬﺎنﻧﮕﺮي ﺧﻮﻳﺶ را ﭘﻴﺶ از ﻫﺮ ﺗﺠﺮﺑﻪاي ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻳﺎري ﻣﻨﻄﻖ ،ﭘﺎي ﺗﺎ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ دراﻧﺪﻳﺸﻴﺪه اﺳﺖ و ﺳﺎلﻫﺎي ﭘﻴﺸﺎروي او ﺟﺰ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛـﺎر ﻧﺨﻮاﻫـﺪ آﻣـﺪ ﻛـﻪ آن را در ﺟﻬـﺎن واﻗـﻊ ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﺨﺸﺪ .دﻳﮕﺮ ﻫﺮﮔﺰ ﻛﻼﻣﻲ ﺑﻨﻴﺎدﻳﻦ را ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺨﻮاﻫﺪ داد .و ﺑﻴﺶ از ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ،ﮔﺎﻣﻲ ﺑﻪ واﭘﺲ و ﮔﺎﻣﻲ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ،ﺑﻪ ﺳﻮي ﻫﻴﭻﻛﺲ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﺮداﺷﺖ .ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮداﻧﻲ را ﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮد ﮔﺮدن ﺑﮕﺬارد و ﻳﺎ ﮔﺮدن ﺑﺸﻜﻨﺪ. راه ﻣﻴﺎﻧﻪاي در ﻛﺎر ﻧﻴﺴﺖ .اﻧﺘﺨﺎب ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺮد :ﺑﺮﻳﺪن ﻣﺤﺾ از او ،و ﻳﺎ دل ﺑﺴﺘﻦ ﻣﺤﺾ ﺑﻪ او. ﻓﺎرل اﻳﻦ را ﺑﻲدرﻧﮓ ،در ﻧﺨﺴـﺘﻴﻦ دﻳـﺪار و ﮔﻔـﺖوﮔﻮﺷـﺎن درﻣـﻲﻳﺎﺑـﺪ ـ اﻳـﻦ ،ﺑﺰرﮔـﻮارياي اﻧﺴـﺎﻧﻲ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ـ ﺑﻪ رﻏﻢ اﻳﻦ ﻛﻪ وي ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎل از ﻛﺎﻟﻮن ﻣﺴﻦﺗﺮ اﺳﺖ ،از اﻳﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺳـﺮورياش را ﺑـﺮ ﺧﻮد ،ﺑﻪ ﺗﻤﺎم و ﻛﻤﺎل ﻣﻲﭘﺬﻳﺮد .او را ﺑﻪ ﭘﻴﺸﻮاﻳﻲ و اﺳﺘﺎدي ﺑﺮﻣﻲﮔﺰﻳﻨﺪ و از اﻳﻦ دم ،ﺧﻮﻳﺶ را ﺧـﺪﻣﺘﮕﺰار ﻣﻌﻨﻮي او ﻣﻲﮔﺮداﻧﺪ؛ ﻓﺮودﺳﺖ او ،ﭼﺎﻛﺮ و ﺑﻨﺪهي او .ﻫﺮﮔﺰ در ﺳﻲ ﺳﺎﻟﻲ ﻛﻪ در ﭘﻴﺶ اﺳﺖ ،از ﻓﺎرل ،ﻛﻪ ﺑـﻪ ﺳﻦ ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺎلﺗﺮ اﺳﺖ ،ﻛﻠﻤﻪاي ﺑﺮ ﺧﻼف رأي وي ﺷﻨﻴﺪه ﻧﻤـﻲﺷـﻮد .در ﻫـﺮ ﻛﺸـﺎﻛﺶ ،در ﻫـﺮ ﻣﻮﺿـﻮع، ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺟﺎﻧﺐ او را ﻧﮕﺎه ﻣﻲدارد .ﻫﺮ ﻧﺪاي او را از ﻫﺮ ﻛﺠﺎ ﻛﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻲﺷـﻮد ﻟﺒﻴـﻚ ﻣـﻲﮔﻮﻳـﺪ و ﺑـﺮاي او و ﺗﺤــﺖ ﻫــﺪاﻳﺖ او ﺑــﻪ ﺟﻨــﮓ ﺑﺮﻣــﻲﺧﻴــﺰد .ﻓــﺎرل ﻧﺨﺴــﺘﻴﻦ ﻧﻤﻮﻧــﻪي ﮔﻮﻳــﺎي ازﺧﻮدﮔﺬﺷــﺘﮕﻲ و اﻃﺎﻋــﺖ ﺑﻲﭼﻮنوﭼﺮاﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮنِ ﻣﺘﻌﺼﺐِ ﻣﺮﻳﺪﭘﺮور ،در آﻣﻮزهﻫﺎي ﺧﻮد ﺗﻜﻠﻴﻒ ﺑﺮﺗﺮﻳﻦِ ﻫﺮ آدﻣﻲ ﻣﻲﺷﻨﺎﺳـﺪ و آن را ﻃﻠﺐ ﻣﻲﻛﻨﺪ .در ﻋﻮض ،ﻳﮕﺎﻧﻪ اﺳﺘﺪﻋﺎي ﻓﺎرل در زﻧﺪﮔﻲ از ﻛﺎﻟﻮن ـ و آن ﻫﻢ در ﻫﻤﻴﻦ دﻳﺪار ـ اﻳﻦ
Code Napoléon http://www.seapurse.ir
1
21
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺑﻮد ﻛﻪ آن ﻳﮕﺎﻧﻪي واﻻﻣﺮﺗﺒﺖ ،از ﺳﺮ ﻣﺮﺣﻤﺖ ﭘﻴﺸﻮاﻳﻲ روﺣﺎﻧﻲ ژﻧﻮ را ﺗﻘﺒـﻞ ﻓﺮﻣﺎﻳـﺪ و ﺑـﺎ ﻗـﺪرت ﻓﺎﺋﻘـﻪي ﺧﻮﻳﺶ ،اﻣﺮ ﻛﻴﺶﭘﻴﺮاﻳﻲ را ﺑﻪ ﺳﺎﻣﺎن آرد و ﺑﺮ ﭘﺎي ﺑﺪارد؛ ﻛﺎري ﻛﻪ ﺧﻮد او )ﻓﺎرل( ﻋﺎﺟﺰ از آن اﺳﺖ. ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺑﻴﺎن ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ زﻣﺎﻧﻲ دراز ،ﺑﻪﺷﺪت از ﭘﺬﻳﺮش اﻳﻦ درﺧﻮاﺳﺖ ﻏﺎﻓﻞﮔﻴﺮﻛﻨﻨﺪه ﺳﺮ ﺑﺎز ﺳﺪه اﺳﺖ .ﺑﺮاي اﻫﻞ اﻧﺪﻳﺸﻪ ،ﺗﺮك ﻓﻀﺎي ﻧﺎب ﺗﻔﻜﺮ و ورود ﺑﻪ ﺗﻴﺮﮔﻲ دﻧﻴـﺎي ﺳﻴﺎﺳـﺖ روز ،ﻫﻤﻴﺸـﻪ ﺗﺼـﻤﻴﻤﻲ اﺳﺖ ﻣﺴﺆوﻻﻧﻪ .ﻳﻚﭼﻨﻴﻦ ﻧﮕﺮاﻧﻲ ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﻛﺎﻟﻮن ﭼﻴﺮه اﺳﺖ .او ﺗﺮدﻳﺪ ﻣﻲﻛﻨﺪ ،دودﻟـﻲ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ ،ﺑـﻪ ﺟﻮاﻧﻲ و ﺑﻲﺗﺠﺮﺑﮕﻲ ﺧﻮد اﺷﺎرت ﻣﻲﻛﻨﺪ ،از ﻓﺎرل ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻟﻄﻒ ﻛﺮده او را ﺑﻪ دﻧﻴﺎي ﺧﻼّق ﻛﺘﺎبﻫﺎ و ﺗﺄﻣﻼﺗﺶ وا ﺑﮕﺬارد .ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻓﺎرل ﺑﻴﺶ از اﻳﻦ ﺳﺨﺖﺳﺮي ﻛﺎﻟﻮن را در رد دﻋﻮت ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻧﻤـﻲآورد و ﺑـﺎ ﻗﺪرﺗﻲ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ از اﻳﻤﺎن ،ﭼﻮن رﻋﺪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﺮد در ﺗﺮدﻳﺪ ﻣﻲﺧﺮوﺷـﺪ ﻛـﻪ »ﺗـﻮ درس و ﺣـﺪﻳﺜﺖ را ﺑﻬﺎﻧـﻪ ﻣﻲآوري ،اﻣﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻧﺎم ﭘﺮوردﮔﺎر ﻗﺎدر ﻣﺘﻌﺎل ﺑﻪ ﺗﻮ ﻫﺸﺪار ﻣﻲدﻫﻢ ﻛﻪ اﮔﺮ از اﺳـﺘﻌﺎﻧﺖ ﺑـﻪ اﻣـﺮ اﻟﻬـﻲ ﺳـﺮ ﺑﺮﺗﺎﺑﻲ و ﺑﻪ ﺟﺰ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﻪ اﻣﺮي دﻳﮕﺮ دل ﺑﺴﭙﺎري ،ﻟﻌﻨﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﺎزل ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ«. ﺑﺎ اﻳﻦ ﺧﺮوش اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن و زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻛﺎﻟﻮن ،دﻳﮕﺮ ﻣﻲﺷﻮد .او آﻣﺎدﮔﻲاش را ﺑﺮاي ﺑﺮﭘﺎ داﺷـﺘﻦ ﻧﻈـﻢ ﻧﻮ در ژﻧﻮ اﻋﻼم ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺗﺎ آنﭼﻪ را ﺗﺎ ﺑﺪان روز در ﺳﺨﻦ و ﻧﻈﺮ )اﻳﺪه( ﻃﺮح ﻣﻲﻛﺮده اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﻋﻤـﻞ آورد و ﺑﻪ اﺛﺮ ﺑﻨﺸﺎﻧﺪ .او ﺑﺮ آن ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ از اﻛﻨﻮن ،ﺷﻜﻞ ﺧﻮاﺳﺘﻪﻫﺎﻳﺶ را ﻧﻪ در ﻳﻚ ﻛﺘﺎب ،ﺑﻠﻜﻪ در ﻳﻚ ﺷﻬﺮ ،در ﻳﻚ ﻛﺸﻮر ﻧﻘﺶ ﺑﻴﺎﻓﻜﻨﺪ. آﮔﺎﻫﻲ ﻣﻌﺎﺻﺮان از ﻋﺼﺮ ﺧﻮد ،ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺴﻴﺎر اﻧﺪك اﺳﺖ .ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﻟﺤﻈـﻪﻫـﺎي ﺗـﺎرﻳﺨﻲ از ﺑﺮاﺑـﺮ ﻧﮕـﺎه ﺑﻲاﻋﺘﻨﺎي آﻧﺎن ﺑﻪﺳﺎدﮔﻲ ﻣﻲﮔﺬرد و ﺑﻪ ﺑﺮﻫﻪﻫﺎي ﺑﻪراﺳﺘﻲ دورانﺳﺎز ،ﭼﻨﺎنﻛـﻪ ﺑﺎﻳـﺪ دل ﻧﻤـﻲﺳـﭙﺎرﻧﺪ .در ﺻﻮرتﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ژﻧﻮ ،ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ 5ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ،1536در ﺛﺒﺖ ﺗﻘﺎﺿﺎي ﻓﺎرل ﺑﺮاي اﺳﺘﺨﺪام ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ ﺳﻤﺖ »ﻣﻌﻠﻢ آﻣﻮزش ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ،«1ﻧﻴﺎزي ﻧﺪﻳﺪهاﻧﺪ ﻧﺎم ﻣﺮدي را ﺑﻨﻮﻳﺴﺎﻧﻨﺪ ﻛﻪ در ﺟﻬﺎن ﺑﻪ ژﻧﻮ آوازهاي وﺻﻒﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ .ﻣﻨﺸﻲ ﺷﻮرا ،ﺑﺎ ﺧﺸﻜﻲ ﺗﻤﺎم ،ﻓﻘﻂ اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ را ذﻛﺮ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻓـﺎرل ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻛﺮده »اﻳﻦ ﻓﺮاﻧﺴﻮي« ﺑﻪ ﻛﺎر وﻋﻆ اداﻣﻪ دﻫﺪ؛ ﻫﻤﻴﻦ و ﻫﻤﻴﻦ .ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ رﻧﺞ ﻫﺠﻲ ﻛﺮدن و ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻧﺎم او را ﺑﻪ ﺧﻮد ﻫﻤﻮار ﻛﺮد؟ اﻳﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ اﻟﺰامآورِ دﺷﻮاري ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ واﻋﻆ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪي ﺑﻲﻧـﻮاﻳﻲ را وﻇﻴﻔـﻪاي ﻣﺨﺘﺼﺮ ﻣﻘﺮر ﻛﻨﻨﺪ .ﻣﻘﺎم ﺷﻬﺮداري ژﻧﻮ ﻫﻨﻮز ﺟﺰ اﻳﻦ ﮔﻤﺎﻧﻲ ﻧﻤﻲﺑـﺮد ﻛـﻪ ﻛﺎرﻣﻨـﺪ دونﭘﺎﻳـﻪاي را ﺑـﻪ ﻛـﺎر ﻣﻲﮔﻤﺎرد ﻛﻪ ﺳﺮﺑﻪراه و ﺑﻲآﻻﻳﺶ ،ﺑﻪ اﻧﺠﺎم وﻇﺎﻳﻔﺶ ﺧﻮاﻫﺪ ﭘﺮداﺧﺖ .ﻣﺜﻞ آﻣﻮزﮔﺎري ﺗﺎزه و ﻳﺎ ﺻـﻨﺪوقدار و ﻣﻴﺮﻏﻀﺒﻲ ﺟﺪﻳﺪ .ﺑﺎري؛ دو ﻋﻀﻮ ﺷﻮرا ﻫﻴﭻﻛﺪام اﻫﻞ ﻋﻠﻢ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ .در ﺳـﺎﻋﺎت ﻓﺮاﻏﺘﺸـﺎن ﻛﺘـﺐ ﻣـﺬﻫﺒﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﻤﻲﻛﻨﻨﺪ و ﺑﻲﺗﺮدﻳﺪ ﻫﻴﭻﻳﻚ از آن دو ،اﻳﻨﺴﺘﻴﺘﻮﺳﻴﻮي ﻛﺎﻟﻮن را ورق ﺳﺮﺳﺮي ﻫﻢ ﻧﺰده اﺳﺖ .اﮔـﺮ ﺟﺰ اﻳﻦ ﻣﻲﺑﻮد ،زﻫﺮه ﻣﻲﺗﺮﻛﺎﻧﺪﻧﺪ .زﻳﺮا »اﻳﻦ ﻓﺮاﻧﺴﻮي« در آنﺟﺎ ،ﺑﺎ ﻛﻠﻤﺎت روﺷﻦ و ﻓﺮﻣﺎنﻓﺮﻣﺎﻳﺎﻧﻪ ،ﻗـﺪرت ﻧﺎﻣﺤﺪودي را ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻋﺎﻟﻤﺎن و ﺧﻄﻴﺒﺎن دﻳﻨﻲ ﻗﺎﺋﻞ اﺳﺖ ،ﺷﺮح داده اﺳﺖ: Lecteur de Sainte Escripture http://www.seapurse.ir
1
22
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار ﺟﺎ دارد اﻛﻨﻮن از ﻗﺪرﺗﻲ ﺳﺨﻦ ﺑﺮود ﻛﻪ واﻋﻈﺎن ﻛﻠﻴﺴﺎ ،اﻳﻦ ﻣﺒﺸّﺮان ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ،ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ از آن ﺑﻬﺮهﻣﻨﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. از آنﺟﺎ ﻛﻪ اﻳﻨﺎن اﻣﺎﻧﺖداران ﻛﻼم رﺑﺎﻧﻴﻨﺪ ،ﻣﻜﻠﻔﻨﺪ ﺑﻲ ﻫﻴﭻ واﻫﻤﻪ و ﺧﻮﻓﻲ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﺮد.ان دﻧﻴﺎﻳﻲ ﺑﺎﻳﺴـﺘﻨﺪ و واﺑﺪارﻧﺪﺷﺎن ﻋﻈﻤﺖ ﻣﻘﺎم اﻟﻬﻲ را ﺗﻤﻜﻴﻦ ﻛﻨﻨﺪ و ﺧﺪﻣﺖ ﺑﮕﺰارﻧﺪ .ﺗﻜﻠﻴﻒ ﺑﺮ اﻳﺸﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ از ﺻﺪر ﺗﺎ ذﻳـﻞ را ﻓﺮﻣﺎن دﻫﻨﺪ .ﺗﻜﻠﻴﻒ ﺑﺮ اﻳﺸﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ اﻟﻬﻲ را ﺑﺮﻗﺮار ﺑﺪارﻧﺪ و ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺷـﻴﻄﺎن را ﺑـﺮ زﻣـﻴﻦ در ﻫـﻢ ﻛﻮﺑﻨﺪ .ﮔﻮﺳﭙﻨﺪان را درﻳﺎﺑﻨﺪ و ﮔﺮﮔﺎن را رﻳﺸﻪ ﺑﺮﻛﻨﻨﺪ .ﺑﻨﺪﮔﺎن ﻣﻄﻴﻊ را ﺑﻪ ﻫﺶ دارﻧﺪ و ﺗﻌﻠﻴﻢ دﻫﻨﺪ و ﻳﺎﻏﻴﺎن و ﺳﺘﻴﺰﻧﺪﮔﺎن را ﺣﻜﻢ ﺳﺨﺖ ﻛﻨﻨﺪ و ﻧﺎﺑﻮد ﺳﺎزﻧﺪ .آﻧﺎن ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﭙﻴﻮﻧﺪاﻧﻨﺪ و ﺑﮕﺴـﻼﻧﻨﺪ .ﻧﻴـﺮوي آذرﺧـﺶ در دﺳﺘﺎن و ﻗﺪرت رﻋﺪ ﺑﺮ زﺑﺎن اﻳﺸﺎن اﺳﺖ .اﻣﺎ اﻳﻦﻫﺎ ﻫﻤﻪ آنﮔﺎه روا ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻣﻮازﻳﻦِ ﺣﻜﻢ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ.
اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﻛﺎﻟﻮن ،ﻛﻪ »ﺑﺮ ﺧﻄﻴﺒﺎن و ﻋﺎﻟﻤﺎن دﻳﻦ ﺗﻜﻠﻴﻒ اﺳـﺖ از ﺻـﺪر ﺗـﺎ ذﻳـﻞ را ﻓﺮﻣـﺎن دﻫﻨـﺪ«، ﺑﻲﺗﺮدﻳﺪ از ﻧﻈﺮ اﻋﻀﺎي ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ژﻧﻮ ﺑﻪ دور ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ .وﮔﺮﻧﻪ ﺧﻮد را اﻳـﻦﮔﻮﻧـﻪ ﺷـﺘﺎبزده ﺑـﻪ دﺳـﺖ ﭘﺮﻣﺪﻋﺎﻳﻲ ﭼﻮن او ﻧﻤﻲﺳﭙﺮدﻧﺪ .اﮔﺮ ﻣﻲداﻧﺴﺘﻨﺪ ﻓﺮاﻧﺴﻮي ﻣﻬﺎﺟﺮي ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﻠﻴﺴﺎي ﺧﻮد ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪهاﻧﺪ ،ﻫﻢ از آﻏﺎز ﻛﻤﺮ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﻳﻲ ﺷﻬﺮ و ﺳﺮزﻣﻴﻨﺸﺎن را ﺑﻪ دﺳﺖ ﮔﻴﺮد ،ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮﺗﺒﺖ و ﻣﻘـﺎﻣﻴﺶ ﻧﻤﻲﺑﺨﺸﻴﺪﻧﺪ .اﻣﺎ از ﭼﻨﻴﻦ روزي ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ،اﻳﺸﺎن ﺧﻮد دﻳﮕﺮ ﻗﺪرت از ﻛـﻒ دادهاﻧـﺪ .زﻳـﺮا ﻛـﺎﻟﻮن ،ﺑـﻪ ﻳﻤـﻦ ﻧﻴﺮوي ﻧﺮﻣﺶﻧﺎﭘﺬﻳﺮي ﻛﻪ دارد ،ﺑﺮ ﻫﻤﻪﭼﻴﺰ ﭼﻨﮓ ﺧﻮاﻫﺪ اﻓﻜﻨﺪ و ﺑﻲﭘﺮوا ﺧﻮاﺳﺖ و ارادهي ﺗﺎمﮔﺮاي ﺧﻮﻳﺶ را ﺟﺎري ﺧﻮاﻫﺪ ﺳﺎﺧﺖ و ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﻧﻴﺰ اﺳﺘﺒﺪادي دﻳﻦﺳﺎﻻر را ﺑﺮ ﺟﺎي ﻳﻚ ﺟﻤﻬﻮري ﻣﺮدمﺳـﺎﻻر ﺧﻮاﻫـﺪ ﻧﺸﺎﻧﻴﺪ. ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ اﻗﺪامﻫﺎي ﻛﺎﻟﻮن ،ﻧﺸﺎنﮔﺮ ﻣﻨﻄـﻖ دوراﻧـﺪﻳﺶ و ﻫـﺪفﻣﻨـﺪي ﻣﺼـﻤﻤﺎﻧﻪي اوﺳـﺖ .او ﺑﻌـﺪﻫﺎ دراﺑﺮﻫﻲ آن روزﻫﺎي ژﻧﻮ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ: ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻳﻦ ﻛﻠﻴﺴﺎ ﭘﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻢ ،ﻫﻴﭻ در ﻛﺎر ﻧﺒﻮد .ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﻮد و ﺑﺲ .ﺷﻤﺎﻳﻞ ﻣﻘﺪﺳﺎن را ﻣﻲﺟﺴﺘﻨﺪ و ﮔﺮد آورده و ﺑﻪ آﺗﺶ ﻣﻲﺳﻮزاﻧﺪﻧﺪ؛ ﻫﻤﻴﻦ .ﻫﻨﻮز ﺧﺒﺮي از ﺟﻨﺒﺶ اﺻﻼح دﻳﻨﻲ ﻧﺒـﻮد .ﻫﻤـﻪﭼﻴـﺰ در آﺷـﻔﺘﮕﻲ ﺑﻮد.
اﻣﺎ ﻛﺎﻟﻮن ﺧﻮد ﻧﻈﻢ ﻣﺠﺴﻢ اﺳﺖ .ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺳﻨﺠﻴﺪهي رﻳﺎﺿﻲوار او ،ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻲﻧﻈﻤﻲ و آﺷﻔﺘﮕﻲ را ﭘﺲ ﻣﻲزﻧﺪ .آن ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ آدﻣﻴﺎن را ﺑﻪ اﻳﻤﺎﻧﻲ ﻧﻮ ﺑﺮآورد ،ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﻧﺨﺴﺖ اﻳﺸﺎن را از آنﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪاﻧﻨـﺪ و ﺑﺪان اﻳﻤﺎن ﺑﻮرزﻧﺪ ﺑﻴﺎﮔﺎﻫﺎﻧﺪ .آﻧﺎن ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪروﺷﻨﻲ ﺣـﻼل و ﻣﺠـﺎز و ﺣـﺮام و ﻧﺎﻣﺠـﺎز را از ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﺎزﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ .ﻗﻠﻤﺮو ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﻌﻨﻮي ﻧﻴﺰ ﻫﻤﭽـﻮن ﻗﻠﻤـﺮو ﺣﻜﻮﻣـﺖ زﻣﻴﻨـﻲ ،ﻧﻴﺎزﻣﻨـﺪ ﺿـﺎﺑﻄﻪﻫـﺎ و ﻗﺎﻧﻮنﻫﺎي ﻣﻠﻤﻮس اﺳﺖ .ﻛﺎﻟﻮن ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ ﺳﻪ ﻣﺎه ،ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر رﺳﺎﻟﻪاي ﺗﺪوﻳﻦ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﺑـﺮ اﻋﻀـﺎي ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ﻋﺮﺿﻪ ﻣﻲدارد ﻛﻪ در ﺑﻴﺴﺖوﻳﻚ ﺑﻨﺪ ﻣﺒﺎﻧﻲ آﻣﻮزهﻫﺎي ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻲ را ﻛﻮﺗﺎه و ﮔﻮﻳﺎ ﺑﺎزﻣﻲﮔﻮﻳـﺪ. اﻳﻦ رﺳﺎﻟﻪ ـ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪي ده ﻓﺮﻣﺎن ﻛﻠﻴﺴﺎي ﺗﺎزه ـ در اﺻﻮل ،از ﺳﻮي ﺷﻮرا ﺑﺎ ﻧﻈﺮي ﻣﻮاﻓﻖ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد. اﻣﺎ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﺧﺸﻚوﺧﺎﻟﻲ ،ﻛﺴﻲ ﻫﻤﭽﻮن ﻛﺎﻟﻮن را راﺿﻲ ﻧﻤﻲﻛﻨـﺪ .او ﺧﻮاﺳـﺘﺎر اﻃﺎﻋـﺖ ﺑـﻲﻛـﻢوﻛﺎﺳـﺖ و ﻣﻮﺑﻪﻣﻮﺳﺖ .اﻳﻦ ﻛﻪ آﻣﻮزهﻫﺎ ﺗﺪوﻳﻦ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﻪﻫﻴﭻروي ﺑﺮاي او ﻛﺎﻓﻲ ﻧﻴﺴﺖ .زﻳﺮا ﻫﻤﮕـﺎن ﻫﻨـﻮز http://www.seapurse.ir
23
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
در ﭘﺎيﺑﻨﺪي ﺑﻪ اﻳﻦ اﺻﻮل ،ﺗﺎ ﺣﺪودي آزادي و اﺧﺘﻴﺎر دارﻧﺪ .اﻣﺎ ﻛﺎﻟﻮن ﻫﺮﮔﺰ و از ﻫﻴﭻ ﺟﻨﺒﻪاي آزادي را در اﻣﺮ ﻣﻜﺘﺐ و در ﻛﺎر زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺮﻧﻤﻲﺗﺎﺑﺪ .او در اﻣﻮر ﻣﻌﻨﻮي و ﻓﻜﺮي ،ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ ﺟﺎﻳﻲ ﺑﺮاي ﺑﺎورِ وﺟﺪاﻧﻲِ ﻓـﺮدي ﻧﻤﻲﺷﻨﺎﺳﺪ .ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪهي وي ،ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﺣﻖ ،ﺑﻠﻜﻪ وﻇﻴﻔﻪي ﻛﻠﻴﺴﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﻪي آدﻣﻴﺎن را ﺑﻪ ﻗﻬﺮ ،ﻣﺠﺒﻮر ﺑـﻪ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﺤﺾ ﻛﻨﺪ ـ ﺑﻲﭼﻮنوﭼﺮا ـ و ﺣﺘّﻲ ذرهاي ﺗﺮدﻳﺪ را ﺑﻪﺳﺨﺘﻲ ﻛﻴﻔﺮ دﻫﺪ. ﺑﮕﺬار دﻳﮕﺮان ﻃﻮر دﻳﮕﺮ ﺑﻴﺎﻧﺪﻳﺸﻨﺪ .ﻣﻦ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎور ﻧﻴﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﭼﺎرﭼﻮﺑﻪي ﺗﻜﻠﻴﻒ ﻣﻘﺎم ﻣﺎ ﭼﻨﺪان ﺗﻨـﮓ ﺑﺎﺷـﺪ ﻛﻪ ﺑﺘﻮان از ﭘﺲ ﻫﺮ ﻣﻮﻋﻈﻪاي دﺳﺖ ﺑﺮ زاﻧﻮ ﻧﻬﺎد و ﻧﺸﺴﺖ؛ آنﺳﺎن ﻛﻪ ﮔﻮﻳﺎ ﺗﻜﻠﻴﻔﻤﺎن را ﺑﻪ ﺟﺎي آوردهاﻳﻢ.
ﺑﻪ اﻳﻤﺎنﻧﺎﻣﻪي او ،ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﭽﻮن راﻫﻨﻤـﺎي اﻫـﻞ اﻳﻤـﺎن ،ﺑﻠﻜـﻪ ﻫﻤﭽـﻮن ﻗـﺎﻧﻮن ﻛﺸـﻮرداري ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ .از اﻳﻦ رو از ﺷﻮرا ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﻛﻪ ﺷﻬﺮوﻧﺪان ژﻧﻮ ،ﻳﻚﺑﻪﻳـﻚ وادار ﺷـﻮﻧﺪ ﺑـﻪ ﺻـﻮرت رﺳـﻤﻲ آن را ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ و ﺑﺮ آن ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﮕﺬارﻧﺪ .ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ده ﻧﻔﺮ ده ﻧﻔﺮ ،ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻮﺑﺎوﮔﺎن دﺑﺴﺘﺎﻧﻲ ،ﺑـﺎ ﻫـﺪاﻳﺖ »ﺑﺰرگﺗﺮﻫﺎ« در ﻛﻠﻴﺴﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻲﺷﺪﻧﺪ و ﺳﻮﮔﻨﺪي را ﻛﻪ ﻛﻔﻴﻞ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ ،ﺑﺎ دﺳﺖ راﺳﺖ اﻓﺮاﺷﺘﻪ ﻣﻲﺷﻨﻴﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﺟﺎي ﻣﻲآوردﻧﺪ .اﻣﺎ اﮔﺮ ﻛﺴﻲ ﻣﻲﺑﻮد ﻛﻪ از اداي ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺳﺮ ﺑﺮﺗﺎﺑـﺪ ،ﺑـﻲدرﻧـﮓ از ﺷﻬﺮ ﺑﻴﺮون راﻧﺪه ﻣﻲﺷﺪ .ﻣﻌﻨﺎي اﻳﻦ ﻛﺎر ،ﭼﻮن روز روﺷﻦ اﺳﺖ .از اﻳﻦ ﭘـﺲ ﻫـﺮ ﺷـﻬﺮوﻧﺪي ﻛـﻪ در اﻣـﻮر ﻣﻌﻨﻮي ،ﺳﺮ ﻣﻮﻳﻲ از ﺟﻬﺎنﻧﮕﺮي و ﺧﻮاﺳـﺘﻪﻫـﺎي ﻛـﺎﻟﻮن ﻛـﮋ ﺑـﺮود ،در ژﻧـﻮ ﺟـﺎﻳﻲ ﻧـﺪارد» .آزادي اﻧﺴـﺎن ﻣﺴﻴﺤﻲ« ﻛﻪ ﻟﻮﺗﺮ ﻣﺒﺸﺮ و ﺧﻮاﺳﺘﺎر آن ﺑﻮد و ﺑﺮداﺷﺖ از ﻣﺬﻫﺐ ﺑﻪﺻﻔﺖ اﻣـﺮي وﺟـﺪاﻧﻲ و ﻓـﺮدي ،در ژﻧـﻮ ﭘﺎﻳﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﻣﻨﻄﻖ ﺑﺮ اﺧﻼق و ﺻﻮرت ﻛﻼم ﺑﺮ ﺟﻮﻫﺮهي ﭘﻴﺎم ﺟﻨﺒﺶ اﺻـﻼح دﻳﻨـﻲ ﭼﻴﺮﮔـﻲ ﻳﺎﻓﺘـﻪ اﺳﺖ .ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ آزادي ،دﻳﮕﺮ در ژﻧﻮ ﻣﺮده اﺳﺖ .از آن دم ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﭘﺎ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻧﻬﺎده ،ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ اراده اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻫﻤﮕﺎن ﻓﺮﻣﺎن ﻣﻲراﻧﺪ؛ ارادهي او. * * *
اﺳﺘﺒﺪاد ،ﺑﻲﻗﻬﺮ در ﺗﺼﻮر ﻧﻤﻲﮔﻨﺠﺪ و ﺑﺮﭘﺎ ﻧﻤﻲﻣﺎﻧﺪ .ﻫﺮ آن ﻛﻪ در ﭘﻲ ﻧﮕﻬﺪاﺷﺖ ﻗﺪرت اﺳـﺖ ،ﻧﻴﺎزﻣﻨـﺪ دﺳﺖ ﺑﺮدن ﺑﻪ اﺑﺰار ﻗﺪرت اﺳﺖ .ﻫﺮ آن ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﻓﺮﻣﺎن ﺑﺮاﻧﺪ ،ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺣﻖ ﻣﺠﺎزات ﻛﺮدن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻛﺎﻟﻮن ،ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺣﻜﻢ اﻧﺘﺼﺎﺑﻲاش ،ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ ﺣﻘﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﺗﻜﺒﺎن ﺟﺮاﻳﻢ ﻣـﺬﻫﺒﻲ ﺣﻜـﻢ ﺗﺒﻌﻴـﺪ ﺑﺪﻫـﺪ ،ﻧـﺪارد. اﻋﻀﺎي ﺷﻮرا ﻳﻚ »ﻣﻌﻠﻢ آﻣﻮزﺷﻲ ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس« ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﻤﺎﺷﺘﻪاﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﻔﺴﺮ ﻛﺘﺎب ﺑﺮاي اﻫﻞ اﻳﻤـﺎن ﺑﺎﺷـﺪ. ﻣﻨﺒﺮي اﻫﻞ ﻋﻠﻤﻲ را آوردهاﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺮدم را ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻛﻨﺪ و ﺑﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪات راﺳﺘﻴﻦ اﻟﻬﻲ ﻓﺮاﺑﺨﻮاﻧـﺪ .اﻣـﺎ ﺑـﺪﻳﻬﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﻖ ﻣﺠﺎزات درﺑﺎرهي رﻓﺘﺎرﻫﺎي اﺧﻼﻗﻲ و ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﺷﻬﺮوﻧﺪان را در ﺷﻤﻮل ﻗﻀـﺎ و ﺣﻘـﻮق ﺧـﻮﻳﺶ ﻣﺴﻠﻢ ﻣﻲاﻧﮕﺎرﻧﺪ .ﻧﻪ ﻟﻮﺗﺮ و ﻧﻪ ﺗﺴﻮﻳﻨﮕﻠﻲ و ﻧﻪ ﻫﻴﭻﻳﻚ از اﺻﻼحﮔﺮاﻳﺎن دﻳﮕﺮ ،ﺗﺎﻛﻨﻮن اﻳـﻦ ﺣـﻖ و اﻗﺘـﺪاران دوﻟﺘﻤﺮدان را ﻧﺎدﻳﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .اﻣﺎ ﻛﺎﻟﻮنِ ﺧﻮدﻛﺎﻣﻪ ،ﺑﻲدرﻧﮓ ارادهي ﺳﺘﺮگ ﺧﻮﻳﺶ را ﺳﺎز ﻣـﻲﻛﻨـﺪ ﺗـﺎ ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ را ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﻘﺎم ﻣﺠﺮي ﻧﻴﺎت و ﻓﺮﻣﺎنﻫﺎي ﺧﻮد ﺗﻨﺰل دﻫﺪ .و از آنﺟﺎ ﻛـﻪ ﺑـﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈـﻮر ﻫـﻴﭻ دﺳﺘﺎوﻳﺰ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ در اﺧﺘﻴﺎرش ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﺎ ﺑﻨﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﺗﻜﻔﻴﺮ ،ﺧﻮد آن را اﻳﺠﺎد ﻣﻲﻛﻨـﺪ .وي ﺑـﺎ ﻫـﻮشﻣﻨـﺪي http://www.seapurse.ir
24
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺷﮕﺮﻓﻲ ،آﻳﻴﻦ ﻋﺸﺎي رﺑﺎﻧﻲ 1را وﺳﻴﻠﻪاي ﻣﻲﮔﺮداﻧـﺪ ﻗﺪرﺗﻤﻨـﺪ و ﻛـﺎرآ در ﺧـﺪﻣﺖ ﺧـﻮﻳﺶ .زﻳـﺮا ﻛﺸـﻴ ِ ﺶ ﻛﺎرﮔﺰار ﻛﺎﻟﻮن ،از اﻳﻦ ﭘﺲ ﺟﺰ آن ﻛﺲ را ﻛﻪ رﻓﺘﺎر اﺧﻼﻗﻲاش ﻣﻄﻠﻮب ﺧﺎﻃﺮ اوﺳﺖ ،ﺑﺮ ﺳﺮ ﺳﻔﺮهي »ﺗﻨﺎول ﺷﺎم ﺧﺪاوﻧﺪي« ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﻧﺸﺎﻧﻴﺪ .اﻣﺎ آن ﻛﺲ ﻛﻪ ﻛﺸﻴﺶ ﺧﻮراﻧﺪن ﺷﺎم را ﺑﻪ وي درﻳـﻎ ﻛﻨـﺪ ـ و ﻫﻮﻟﻨـﺎﻛﻲِ اﻳﻦ زﺧﻢاﻓﺰار در اﻳﻦ اﺳﺖ ـ ﻛﺎرش در ﺷﻬﺮ ﺗﻤﺎم اﺳﺖ .ﻫﻴﭻﻛـﺲ دﻳﮕـﺮ ﺣـﻖ ﺳـﺨﻦ ﮔﻔـﺘﻦ ﺑـﺎ او ﻧـﺪارد. ﻫﻴﭻﻛﺲ ﻧﻪ ﺑﻪ او ﭼﻴﺰي ﻣﻲﻓﺮوﺷﺪ و ﻧﻪ از او ﭼﻴﺰي ﻣﻲﺧﺮد .و ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎري ﺻﺮﻓﺎً ﻛﻠﻴﺴﺎﻳﻲ ﻛﻪ از ﺳﻮي ﻣﻘﺎﻣﻲ ﻣﻌﻨﻮي ﺻﻮرت ﻣﻲﮔﻴﺮد ،ﺑﻲدرﻧﮓ ﺑﻪ ﺗﺤﺮﻳﻢ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و اﻗﺘﺼﺎدي ﻣﻲاﻧﺠﺎﻣﺪ .در ﺻـﻮرﺗﻲ ﻛـﻪ ﺗﻜﻔﻴﺮﺷﺪﮔﺎن ﺑﺎز ﻫﻢ ﺳﺨﺖﺳﺮي ﻛﻨﻨﺪ و آﺷﻜﺎرا ﺑﻪ ﻛﻔّﺎرهاي ﻛﻪ ﻛﺸﻴﺶ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ ﮔـﺮدن ﻧﮕﺬارﻧـﺪ، ﻛﺎﻟﻮن ﻓﺮﻣﺎن ﺗﺒﻌﻴﺪﺷﺎن را ﻣﻲدﻫﺪ .ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻛﺎﻟﻮن ،ﻫﺮ ﻛﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﻮ ﺑﺎش ،دﻳﮕـﺮ ﻧﺨﻮاﻫـﺪ ﺗﻮاﻧﺴـﺖ در ژﻧـﻮ ﺑﻤﺎﻧﺪ و زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻨﺪ .در ﺷﻬﺮ ژﻧﻮ ،از اﻳﻦ دم ،زﻧﺪﮔﻲ ﻫﺮ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺣﺮﻣـﺖ روﺣﺎﻧﻴـﺎن را ﺑﺸـﻜﻨﺪ ،در ﺗﻬﺪﻳـﺪ اﺳﺖ .ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻗﺪرت ﻫﻮﻟﻨﺎﻛﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻫﺮ ﻛﺲ را ﻛﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ او ﺑﺎﻳﺴﺘﺪ ،ﺧُﺮد ﻛﻨﺪ .وي ﺑﺎ اﻳﻦ ﮔـﺎم ﺑﻲﺑﺎﻛﺎﻧﻪ ﻛﻪ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ،ﻧﻴﺮوي ﻧﺎﺑﻮدﻛﻨﻨﺪهاي ﺑﻪ ﭼﻨﮓ آورده اﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﻴﺶ از آن ،ﺣﺘّـﻲ اﺳـﻘﻒ ﺷـﻬﺮ از آن ﺑﻬﺮهﻣﻨﺪ ﻧﺒﻮد. ﭼﻮن در ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻜﻲﮔﺮي ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺘﻲ راه درازي از اﻳﻦ ﻣﻘﺎم ﺑﻪ ﻣﻘﺎم ﺑـﺎﻻﺗﺮ و ﺑـﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﭘﻴﻤـﻮده ﺷـﻮد ﺗـﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻳﻜﻲ از ﭘﻴﺮوان ﻛﻠﻴﺴﺎ را آﺷﻜﺎرا ﺗﻜﻔﻴﺮ ﻛﻨﻨﺪ .ﺗﻜﻔﻴﺮ اﻣﺮي ﺑﻮد ﻏﻴﺮ ﺷﺨﺼﻲ و ﺧﻮدﺳﺮيِ ﻳﻚ ﻓـﺮد در آن ﻫﻴﭻ ﻧﻘﺶ ﻧﺪاﺷﺖ .ﻛﺎﻟﻮن ﻛﻪ در ارادهي ﻣﻌﻄﻮف ﺑﻪ ﻗﺪرت ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺨﺖﻛﻮشﺗﺮ و ﻧﺮﻣﺶﻧﺎﭘﺬﻳﺮﺗﺮ اﺳﺖ، ﻫﺮ روز ﺑﻴﺶ از ﭘﻴﺶ اﺳﺘﻔﺎدهي آﺳﺎن از ﺣﻖ ﺗﻜﻔﻴﺮ را ﺑﻪ دﺳﺖ واﻋﻈﺎن و ﻣﺠﻤﻊِ ﻋﺎﻟﻲ روﺣﺎﻧﻲ ﻣﻲﺳـﭙﺮد و اﻳﻦ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻫﻮلآور را ﻣﺠﺎزاﺗﻲ روزﻣﺮّه و ﻣﻨﻈﻢ ﻣﻲﺳﺎزد و ﺑﻪ ﺻﻔﺖ روانﺷﻨﺎﺳﻲ ﻛﻪ اﺛﺮ وﺣﺸـﺖآﻓﺮﻳﻨـﻲ را ﻧﻴﻚ درﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،از راه ﺗﺮﺳﻲ ﻛﻪ از اﻳﻦ ﻣﺠﺎزات در دلﻫﺎ ﻣﻲاﻓﻜﻨﺪ ،ﺑﺮ ﻗﺪرت ﺧﻮد ﺑﻲاﻧﺪازه ﻣﻲاﻓﺰاﻳﺪ. ﮔﺮﭼﻪ ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ﺑﻪ دﺷﻮاري ﺗﻮﻓﻴﻖ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ از ﺑﺮﮔﺰاري ﻫﻤﻪﻣﺎﻫﻪي آﻳﻴﻦ ﻋﺸﺎي رﺑﺎﻧﻲ ،آنﭼﻨـﺎن ﻛـﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪي ﻛﺎﻟﻮن اﺳﺖ ﺟﻠﻮ ﮔﻴﺮد و ﺑﺮﮔﺰاري ﭼﻬﺎر ﻣﺎه ﻳﻚ ﺑﺎر آن را ﻣـﻲﭘﺬﻳﺮاﻧـﺪ ،اﻣـﺎ ﻛـﺎﻟﻮن دﻳﮕـﺮ ﻫﺮﮔـﺰ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ ﻛﻪ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﺟﻨﮓاﻓﺰارش را از او ﺑﺴﺘﺎﻧﻨﺪ .زﻳﺮا ﻓﻘﻂ ﺑﺎ آن اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻣـﻲﺗﻮاﻧـﺪ ﻧﺒـﺮد اﺻﻠﻲ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻴﺎﻏﺎزد؛ ﻧﺒﺮد ﺑﺮاي ﻗﺪرت ﺗﺎم و ﺗﻤﺎم را. * * *
ﻫﻤﻮاره زﻣﺎﻧﻲ دراز ﻣﻲﭘﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﻣﻠﺘﻲ درﻳﺎﺑﺪ ﺑﻬﺎي ﮔﺰاف ﺗﺮﺑﻴـﺖ ﺳـﺨﺘﮕﻴﺮاﻧﻪ و ﺗﻘﻮﻳـﺖ ﻗـﺪرت ﻛﺎرﺳـﺎزﺗ ِﺮ ﺟﻤﻌﻲ ﻧﻬﻔﺘﻪ در ﻳﻚ دﻳﻜﺘﺎﺗﻮري ،از ﻛﻴﺴﻪي آزاديﻫﺎي ﺧﺼﻮﺻﻲ ﻓﺮد ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد و ﺑﻬﺎي ﻫـﺮ ﻗـﺎﻧﻮن ﺗﺎزه ،ﻳﻚ آزادي دﻳﺮﻳﻦ اﺳﺖ .در ژﻧﻮ ﻧﻴﺰ اﻳﻦ آﮔﺎﻫﻲ ﺑﻪ آﻫﺴﺘﮕﻲ ﭘﺪﻳﺪار ﻣﻲﺷﻮد .ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﺑﺎ ﻗﻠﺒـﻲ ﭘـﺎك، Abendmahl http://www.seapurse.ir
1
25
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻣﻮاﻓﻘﺘﺸﺎن را ﺑﺎ ﺟﻨﺒﺶ اﺻﻼحﮔﺮي اﻋﻼم ﻛﺮدهاﻧﺪ .ﻣﺮدﻣﺎﻧﻲ آزاد ،داوﻃﻠﺒﺎﻧـﻪ و ﺑـﻪ ﭘـﺎي ﺧـﻮد ،در ﻣﻴـﺪان ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺷﻬﺮ ﮔﺮد آﻣﺪهاﻧﺪ و ﺑﺎ ﺑﺮاﻓﺮاﺷﺘﻦ دﺳﺖ ،ﺑﺮ ﺑﺎور ﺗﺎزهي ﺧﻮﻳﺶ ﺷـﻬﺎدت دادهاﻧـﺪ .وﻟـﻴﻜﻦ ﺑـﻪ ﻏـﺮور ﺟﻤﻬﻮريﺧﻮاﻫﺎﻧﻪﺷﺎن ﺳﺨﺖ ﮔﺮان ﻣﻲآﻳﺪ ﻛﻪ اﻳﺸﺎن را ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺮ و در دﺳﺘﻪﻫﺎي ده ﻧﻔﺮي ،ﭼـﻮن ﺑﺮدﮔـﺎن ﮔﺮد ﺷﻬﺮ ﺑﮕﺮداﻧﻨﺪ و ﺑﻪ ﻛﻠﻴﺴﺎ ﺑﺒﺮﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺮ ﺑﻨﺪﺑﻨﺪ رﺳﺎﻟﻪي ﻋﺎﻟﻲﺟﻨﺎب ﻛﺎﻟﻮن ﺳﻮﮔﻨﺪ وﻓﺎداري ﺑﮕﺬارﻧﺪ .آﻧـﺎن ﻛﻪ ﺧﻮاﻫﺎن اﺧﻼﻗﻴﺎت و رﺳﻢﻫﺎي اﺻﻼحﺷﺪه و ﺳﺨﺖ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﺮاي اﻳـﻦ ﻧﺒـﻮد ﻛـﻪ ﻫـﺮ روزه از ﺳـﻮي اﻳـﻦ ﻛﺸﻴﺶ ﻳﻚﻻﻗﺒﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﻬﻞاﻧﮕﺎراﻧﻪ ﺑﻪ ﺗﻜﻔﻴﺮ و ﺑﻲﺣﺮﻣﺘﻲ ﺑﻴﻢ داده ﺷﻮﻧﺪ؛ ﺗﻨﻬـﺎ ﺑـﺪﻳﻦ ﺳـﺒﺐ ﻛـﻪ ﻫﻨﮕـﺎم ﻧﻮﺷﻴﺪن ﺟﺎﻣﻲ ﺷﺮاب ،ﺳﺮﺧﻮﺷﺎﻧﻪ ﺗﺮاﻧﻪاي زﻣﺰﻣﻪ ﻛﺮدهاﻧـﺪ و ﻳـﺎ ﻟﺒﺎﺳـﻲ ﺑـﺮ ﺗـﻦ ﻛـﺮدهاﻧـﺪ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﭼﺸـﻢ ﻋﺎﻟﻲﺟﻨﺎب ﻛﺎﻟﻮن و ﻳﺎ ﻓﺎرل ،ﭘﺮزرقوﺑﺮگ و رﻧﮕﻴﻦ ﻣﻲآﻳﺪ .ﻣﺮدم آﻏﺎز ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶ از ﺧـﻮد ،ﻛـﻪ ﭼـﻪ ﻛﺴﺎﻧﻨﺪ اﻳﻨﺎن ﻣﮕﺮ ،اﻳﻨﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﻔﺮﻣﺎﻳﺎﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ؟ آﻳﺎ از ﺷﻬﺮوﻧﺪان ژﻧﻮﻧـﺪ؟ از اﻫـﺎﻟﻲ ﻗـﺪﻳﻢ ﺷﻬﺮوﻧﺪ ﻛﻪ در ﻋﻈﻤﺖ ﺷـﻬﺮ و اﻳﺠـﺎد ﺛـﺮوت ﺷـﻬﺮ ﺳـﻬﻴﻤﻨﺪ؟ وﻃـﻦدوﺳـﺘﺎﻧﻲ ﻣﺤـﻚﺧـﻮرده از ﺗﺨﻤـﻪي ﺧﺎﻧﺪانﻫﺎي ﻛﻬﻦ ﻧﺎمآورﻧﺪ؟ ﻧﻪ .ﻣﻬﺎﺟﺮان ﺗﺎزهرﺳﻴﺪه از ﺳﺮزﻣﻴﻨﻲ دﻳﮕﺮﻧﺪ؛ از ﻓﺮاﻧﺴﻪ .آﻧـﺎن را ﻣﻬﻤـﺎنﻧﻮازاﻧـﻪ ﭘﺬﻳﺮا ﺷﺪهاﻧﺪ و ﺧﻮرش و ﺳﺮﭘﻨﺎه و ﻛﺎر ﺑﺎ درآﻣﺪ ﺧﻮب دادهاﻧﺪ و اﻛﻨﻮن اﻳﻦ ﮔﻤـﺮكﭼـﻲزادهي ﺑﻴﮕﺎﻧـﻪ ﻛـﻪ ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪاﻧﺶ را ﻧﻴﺰ ﻫﻤﺮاه ﺑﻪ اﻳﻦ آﺷﻴﺎن ﮔﺮموﻧﺮم آورده ،ﺑﻪ ﺧﻮد ﺟﺮأت ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﺮورﻳﺪﮔﺎن اﻳﻦ آب و ﺧﺎك ﻧﺎﺳﺰا ﺑﮕﻮﻳﺪ و آﻧﺎن را ﺳﺮزﻧﺶ ﻛﻨﺪ .او ،اﻳﻦ ﻣﻬﺎﺟﺮي ﻛﻪ اﻳﺸﺎن وي را ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮﮔﻤﺎﺷﺘﻪاﻧﺪ ،ﺑﻪ ﺧـﻮد اﺟﺎزه ﻣﻲدﻫﺪ ﺗﻌﻴﻴﻦِ ﺗﻜﻠﻴﻒ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﻪ ﻛﺲ در ژﻧﻮ ﺑﻤﺎﻧﺪ و ﭼﻪ ﻛﺲ ﻧﻤﺎﻧﺪ. در آﻏﺎزِ ﻛﺎرِ ﻫﺮ دﻳﻜﺘﺎﺗﻮر ،ﺗﺎ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻫﻨﻮز ﺟﺎنﻫﺎي آزاده را دﻫﺎن ﺑﺴﺘﻪاﻧﺪ و آزادﻣﻨﺸﺎن را ﻧﺘﺎراﻧﺪهاﻧـﺪ، ﻣﻘﺎوﻣﺖ و اﻳﺴﺘﺎدﮔﻲ ﻫﺮ ﺑﺎر ﻧﻴﺮوﻳﻲ دارد وﻳﮋه .ﺟﺎﻧﺒﺪاران ﺟﻤﻬﻮري در ژﻧﻮ ،آﺷﻜﺎرا اﻋﻼم ﻣﻲدارﻧﺪ :اﻳﻦ وﻫﻦ را ﺑﺮ ﺧﻮد ﻫﻤﻮار ﻧﻤﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﭽﻮن ﻣﺸﺘﻲ راﻫﺰنِ دورهﮔﺮد ﺑﺎ آﻧﺎن رﻓﺘﺎر ﺷﻮد .اﻫﺎﻟﻲ ﭼﻨﺪ ﺧﻴﺎﺑﺎن ،ﺑﻴﺶ از ﻫﻤﻪ ﺳﺎﻛﻨﺎن ﻛﻮي آﻟﻤﺎﻧﻲﻫﺎ ،1از ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮردن ﺳﺮ ﺑﺎز ﻣﻲزﻧﻨﺪ و ﺑﻪ ﺻﺪاﻳﻲ ﺑﻠﻨﺪ و ﺷﻮرﺷﻲ ﻣﻲﻏﺮﻧﺪ ﻛﻪ ﻧﻪ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻧﻬﺎد و ﻧﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن اﻳﻦ ﻓﺮاﻧﺴﻮيِ ﮔﺮﺳﻨﻪي ﺑﻲﺳﺮوﭘﺎ ﺷﻬﺮ و دﻳﺎرﺷـﺎن را ﺗـﺮك ﺧﻮاﻫﻨـﺪ ﻛﺮد .ﺑﺎ آن ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﻣﻮﻓﻖ ﻣﻲﺷﻮد ﺷﻮراي ﻛﻮﭼﻚ ﺳﺮﺳﭙﺮدهي ﺧﻮد را ﺑﻪ دادن دﺳﺘﻮر ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺳﺮﺑﺮﺗﺎﻓﺘﮕﺎن از ﺳﻮﮔﻨﺪ وادارد ،اﻣﺎ ﻛﺴﻲ ﺟﺮأت ﻛﺎرﺑﺴﺖ واﻗﻌﻲ اﻳﻦ دﺳﺘﻮر زﻧﻨﺪه را ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ و ﻧﺘﻴﺠﻪي ﭘﺎﻳﺎﻧﻲ اﻧﺘﺨﺎﺑـﺎت ﺷﻬﺮ ،ﺑﻪ روﺷﻨﻲ ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﺶﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮدم ﺷﻬﺮ ،ﺑﻪ ﺳﺮﺧﻮردﮔﻲ از ﺧﻮدﺳﺮي ﻛـﺎﻟﻮن آﻏﺎزﻳـﺪهاﻧـﺪ. ﭘﻴــﺮوان ﺑــﻲﭼــﻮنوﭼــﺮاي وي ،ﺑﺮﺗــﺮيﺷــﺎن را در ﺷــﻮراي ﻓﻮرﻳــﻪي 1538از دﺳــﺖ ﻣــﻲدﻫﻨــﺪ .اراده ﺑــﻪ ﻣﺮدمﺳﺎﻻري در ژﻧﻮ ،ﺑﺎر دﻳﮕﺮ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﺎمﮔﺮاﻳﻲ ﻛﺎﻟﻮن ﭘﻴﺮوز ﻣﻲﺷﻮد.
Rue des Alemands http://www.seapurse.ir
1
26
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
* * *
ﻛﺎﻟﻮن ﺗﻨﺪ ﺑﻪ ﭘـﻴﺶ رﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ .آرﻣـﺎنﭘـﺮدازانِ ﺳﻴﺎﺳـﺖﭘﻴﺸـﻪ ﻫﻤـﻮاره ﺑـﻪ ﻣﻘﺎوﻣـﺖ ﻧﻬﻔﺘـﻪ در ذات ﻧﺮﻣﻲﻧﺎﭘﺬﻳﺮِ آدﻣﻲ ﻛﻢﺑﻬﺎ ﻣﻲدﻫﻨﺪ و ﮔﻤﺎن ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ ﻧﻮآﻓﺮﻳﻨﻲﻫﺎي ﺗﺎرﻳﺦﺳﺎز ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﺷﺘﺎﺑﻲ ﻛﻪ در ذﻫﻦ آﻧﺎن ﺷﻜﻞ ﻣﻲﭘﺬﻳﺮد ،در ﺟﻬﺎنِ واﻗﻊ ﻧﻴﺰ ﺗﺤﻘﻖﻳﺎﻓﺘﻨﻲ اﺳﺖ .اﻛﻨﻮن ﺣﻜﻢ ﻋﻘﻞ اﻳﻦ ﻣﻲﺑﻮد ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﺗـﺎ ﻣﻘﺎﻣـﺎت ﻋﺮﻓﻲ را ﺑﻪ ﺳﻮي ﺧﻮد ﺑﺎزﻧﻴﺎورده اﺳﺖ ،ﻣﻼﻳﻤﺖ ﻛﻨﺪ .ﭼﺮا ﻛﻪ ﻫﻨﻮز ﺣﺎلﻫﺎ ﻣﺴﺎﻋﺪ ﻛﺎر اوﺳﺖ .ﺣﺘّﻲ ﺷﻮراي ﺗﺎزهﺑﺮﮔﺰﻳﺪه در ﺑﺮاﺑﺮ او اﺣﺘﻴﺎط ﭘﻴﺸﻪ ﻛﺮده اﺳﺖ ،ﻧﻪ دﺷﻤﻨﻲ .ﺣﺘّﻲ ﺗﻨﺪوﺗﻴﺰﺗﺮﻳﻦ ﺣﺮﻳﻔﺎن او در اﻳـﻦ دورهي ﻛﻮﺗﺎه درﻳﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ ﻛﻪ ﻗﺼﺪ و ارادهي ﭼﺮاﻳﻲﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ ﮔﺴﺘﺮاﻧﻴﺪن ارزشﻫﺎﻳﻲ اﺧﻼﻗﻲ ،از ﺗﻌﺼﺐ او ﻣﺎﻳﻪ ﻣﻲﮔﻴﺮد .درﻳﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ ﻛﻪ ﻛﻮﺷﺶﻫﺎي اﻳﻦ ﻣﺮد آﺷﺘﻲﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺑﺮاي ﻛﺎري ﺧﺮد و ﻧﺎﭘﻴﺰ ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺮاي آرﻣﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﺑﺲ ﺑﺰرگ .ﻫﻢرزم او ،ﻓﺎرل ،را ﻫﻨﻮز ﺟﻮاﻧﺎن و ﻛﻮﭼﻪ و ﺑﺎزار ﭼﻮن ﺑﺖ ﻣـﻲﭘﺮﺳـﺘﻨﺪ و ﻫﻨـﻮز ﻣـﻲﺗـﻮان ﻫﻴﺠﺎنﻫﺎ را ﺑﻪ آﺳﺎﻧﻲ ﻓﺮوﻧﺸﺎﻧﻴﺪ؛ اﮔﺮ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﻛﻤﻲ زﻳﺮﻛﻲ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﻪ ﺧﺮج دﻫﺪ و ﺧﻮاﺳﺖﻫﺎي ﺗﻨﺪرواﻧـﻪ و ﺑﺮﺧﻮرﻧﺪهاش را ﺑﺎ اﻧﮕﺎرهﻫﺎي ﺳﻨﺠﻴﺪهﺗﺮ ﻣﺮدم ﺷﻬﺮ ﺳﺎزﮔﺎري دﻫﺪ. اﻣﺎ در اﻳﻦﺟﺎ ﺳﺮوﻛﺎر آدﻣﻲ ﺑﺎ ﺑﻦﺧﻮي ﭘﻮﻻدﮔﻮﻧﻪي ﻛﺎﻟﻮن اﺳﺖ ،ﺑﺎ ﺳـﺨﺖﺳـﺮي آﻫﻨـﻴﻦ او .ﺑـﺮاي اﻳـﻦ ﻣﺘﻌﺼﺐ ﺑﺰرگ در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻌﻨﺎﻳﻲ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪﺗﺮ از ﺳﺎزش و ﻫﻢرأﻳﻲ ﺑﺎ دﻳﮕﺮان وﺟﻮد ﻧـﺪارد .ﻛـﺎﻟﻮن راه ﻣﻴﺎﻧﻪ ﻧﻤﻲﺷﻨﺎﺳﺪ .ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ راه ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﺪ؛ راه ﺧﻮد را .ﻫﻤﻪﭼﻴﺰ ﻳﺎ ﻫﻴﭻﭼﻴﺰ .ﻳـﺎ ﭼﺸـﻢ ﭘﻮﺷـﻴﺪن ﻳﻜﺴـﺮ از ﻗﺪرت و ﻳﺎ اﻗﺘﺪار ﺗﺎم و ﺗﻤﺎم .ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺨﻮاﻫﺪ آﻣﺪ ﻛﻪ ﺗﻔﺎﻫﻢ ﻛﻨـﺪ ﺑـﺎ ﻛﺴـﻲ .زﻳـﺮا ﻛـﻪ ﺧﻮﻳﺸـﺘﻦ را ﺑـﺮ ﺣـﻖ اﻧﮕﺎﺷﺘﻦ و ﭘﺎﻓﺸﺮدن ﺑﺮ آن ،ﭼﻨﺎن ﺻﻔﺘﻲ ﻋﺠﻴﻦ و ذاﺗﻲ اﺳﺖ در او ،ﻛﻪ اﻣﻜﺎن ﻧﺪارد ﮔﻤﺎن ﺑﺮَد ﻛﺴﻲ دﻳﮕـﺮ ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ از ﻣﻮﺿﻌﻲ دﻳﮕﺮ ﺣﺮف ﺣﻘﻲ ﺑﺮ زﺑﺎن آورد .اﺻﻞ ﭘﺎﻳﺪار در ﻧﺰد ﻛﺎﻟﻮن اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻨﻬـﺎ اوﺳـﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻴﺎﻣﻮزاﻧﺪ و دﻳﮕﺮان ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ از او ﺑﻴﺎﻣﻮزﻧﺪ .وي اﻋﺘﻘﺎد ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ و ﺻـﻤﻴﻤﺎﻧﻪي ﺧـﻮﻳﺶ را ﭼﻨـﻴﻦ ﺑـﺮ زﺑﺎن ﻣﻲآورد» :ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺑﻴﺎنِ ﻧﻴﻚ و ﺑﺪ را ﺑـﻪ ﻣـﻦ ارزاﻧـﻲ داﺷـﺘﻪ اﺳـﺖ «.و ﺑـﺎ اﻃﻤﻴﻨـﺎنِ ﺑﻲﻛﺮان ﺑﻪ ﺧﻮد ،ﺑﻪ ﻃﻮر ﻫﻮلاﻧﮕﻴﺰي ﮔﻔﺘﻪﻫﺎﻳﺶ را ﺑﺎ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﺎب و ﻣﻄﻠﻖ ﻫﻢﺳﻨﮓ ﻣﻲﻧﻬﺪ .ﻫﺮ ﺑﺎر از ﻧـﻮ، ﻛﺎم ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﻪﺧﻮدﺷﻴﻔﺘﻪ ﺗﻠﺦ ﻣﻲﺷﻮد و اﻧﺪاﻣﺶ ﺑﻪ ﻟﺮزه درﻣﻲآﻳﺪ اﮔﺮ ﻛﺴﻲ ﺟﺮأت ﻛﻨـﺪ و ﻓﻜـﺮي دﻳﮕـﺮ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻓﻜﺮ او ﺑﺮ زﺑﺎن آورد .ﻧﻔﺲِ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ،ﻧﻮﻋﻲ ﺗﻨﺶ ﻋﺼﺒﻲ در ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺮﻣﻲاﻧﮕﻴﺰاﻧﺪ .ﺣﺴﺎﺳـﻴﺖ روﺣـﻲ ﺗـﺎ ﻣﻐﺰ اﺳﺘﺨﻮان او ﭼﻨﮓ ﻣﻲاﻧﺪازد .ﻣﻌﺪهي او ﺑﺮﻣﻲآﺷﻮﺑﺪ و ﺻﻔﺮا ﺑﺎﻻ ﻣـﻲآورد .ﺣﺮﻳـﻒ ،ﻫـﺮ اﻧـﺪازه ﻫـﻢ ﻛـﻪ ﺧﺮدﻣﻨﺪاﻧﻪ و واﻗﻊﻧﮕﺮاﻧﻪ ﺑﺮ او اﺷﻜﺎل ﺑﮕﻴﺮد ،ﺻﺮف اﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﻮد ﺟﺮأت داده ﺟﺰ او ﺑﻴﺎﻧﺪﻳﺸـﺪ ،ﻛـﺎﻟﻮن وي را در ﺟﺎﻳﮕﺎه دﺷﻤﻦ ﺧﻮﻧﻲ ﺷﺨﺼﻲ ،و ﻓﺮاﺗﺮ از آن ،در ﺟﺎﻳﮕﺎه دﺷﻤﻦ ارض و ﺳﻤﺎ و دﺷﻤﻦ ﺧﺪا ﻣـﻲﺑﻴﻨـﺪ؛ ﻣﺎراﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ او ﻧﻔﻴﺮ ﻣﻲﻛﺸﻨﺪ ،ﺳﮕﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ او ﭘﺎرس ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ،ﺳﻴﺎهﻛﺎران دﻳﻮﺧﻮ ،رذﻻن ،ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺷﻴﻄﺎن. او ﻛﻪ زﻧﺪﮔﻲ ﺧﺼﻮﺻﻲاش ﺑﻪ ﻃﺮزي ﻣﺒﺎﻟﻐﻪآﻟﻮد ﺣﺪ آﺷﻨﺎﺳـﺖ ،اوﻣﺎﻧﻴﺴـﺖﻫـﺎ و ﻣﺘﺄﻟﻬـﺎن زﻣﺎﻧـﻪي ﺧـﻮد را اﻳﻦﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲﻧﺎﻣﺪ .ﺑﻲدرﻧﮓ »ﺣﺮﻣﺖ اﻟﻬﻲ« اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺗﻮﻫﻴﻦ ﺑﻪ »ﺧﺎدم« او ﺷﻜﺴﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد ،ﻫﺮ ﮔﺎه ﺑـﺮ ﻛﺎﻟﻮن اﺷﻜﺎﻟﻲ ﻣﻜﺘﺒﻲ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد .ﺑﻲدرﻧﮓ »ﻛﻠﻴﺴﺎي ﻋﻴﺴﻲ ﻣﺴﻴﺢ« اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﻄﺮ ﻣﻲاﻓﺘـﺪ ،ﻫـﺮ ﮔـﺎه http://www.seapurse.ir
27
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻛﺴﻲ ﺟﺮأت ﻛﻨﺪ واﻋﻆ ﺳﻦﭘﻴﺮ را ﻛﻪ ﺷﺨﺺ اوﺳﺖ ،ﺑﻪ رﻳﺎﺳﺖﻃﻠﺒﻲ و ﻗﺪرتﺟﻮﻳﻲ ﻧﺎم ﺑﻴﺎورد .ﮔﻔﺖوﺷﻨﻮد ﺑﺎ دﻳﮕﺮي در ﻗﺎﻣﻮس ﻛﺎﻟﻮن ﺟﺎ و ﻣﻌﻨﺎﻳﻲ ﺟﺰ آن ﻧﺪارد ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﺑـﺎور و ﻓﻜـﺮ او اﻳﻤـﺎن ﺑﻴﺎورﻧـﺪ .اﻳـﻦ ﻧﻔـﺲ روﺷﻦﮔﺮ در ﺳﺎﻳﺮ اﻣﻮر ،در درازﻧﺎي زﻧﺪﮔﻲ آﻧﻲ ،در ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﺗﻚﻧﻔﺮهي ﺧﻮد ،ﺑﻪ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و ﻋﻠﻢ ﺑـﺮ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺷﻚ ﻧﻤﻲورزد .اﻣﺎ ﺑﻪ ﻳﻤﻦِ ﻫﻤﻴﻦ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦﺑﺎوري ،ﺑـﻪ ﻳﻤـﻦ ﻫﻤـﻴﻦ ﺑـﻪﺧﻮدﺷـﻴﻔﺘﮕﻲ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻧـﻪ و ﻣﺴﺤﻮر اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎي ﺧﻮد ﺑﻮدن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن در ﺟﻬﺎن واﻗـﻊ ﺗﻮﻓﻴـﻖ ﻣـﻲﻳﺎﺑـﺪ .رﻣـﺰ و راز ﭘﻴـﺮوزيﻫـﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ او ،ﺗﻨﻬﺎ در ﻫﻤﻴﻦ اﺳﺘﻮاري آﻫﻨﻴﻦ ،اﻳﻦ ﺳﺨﺖﺳﺮي ﻏﻴﺮ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ .زﻳﺮا ﻓﻘﻂ ﻳـﻚ ﭼﻨـﻴﻦ ﺑﻪﺧﻮدﺷﻴﻔﺘﮕﻲ ،ﻳﻚ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎورداﺷﺖ ﺣﻴﺮتآورِ ﻧﺎﻛﺮانﻣﻨـﺪ ﺑـﻪ ﺧـﻮد اﺳـﺖ ﻛـﻪ در ﺗـﺎرﻳﺦ از ﻣـﺮد رﻫﺒـﺮ ﻣﻲآﻓﺮﻳﻨﺪ .ﺑﺸﺮﻳﺖ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﻓﺮﻣـﺎن دادﮔـﺮان و ﻣـﺪاراﮔﺮان ﮔـﺮدن ﻧﻤـﻲﺳـﭙﺎرد و ﻫﻤـﻮاره اﺳـﻴﺮ ﺗﻠﻘـﻴﻦ و ﺳﺮﺳﭙﺮدهي ﺑﺰرﮔﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺴﺤﻮر اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎي ﺧﻮﻳﺸﺘﻨﻨﺪ و ﺷﺠﺎﻋﺎﻧﻪ ﻧﻈﺮ ﺧﻮد را ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻤﻜـﻦ و ﺧﻮاﺳﺖﻫﺎﺷﺎن را درونﻣﺎﻳﻪي ﻧﺎﻣﻮس ﻋﺎﻟﻢ اﻋﻼم ﻣﻲدارﻧﺪ. ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ ﭘﺸﻴﺰي ﻧﻤﻲﮔﻴﺮد ﻛﻪ اﻛﺜﺮﻳﺖ ﺷـﻮراي ﺟﺪﻳـﺪ او او ﻧﻴﺴـﺖ .ﻳـﺎ در ﻧﻬﺎﻳـﺖ ادب ،از وي اﻧﺘﻈـﺎر ﻣﻲرود ﺑﻪ ﺳﻮد ﺻﻠﺢ و آراﻣﺶ از ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻛﺮدنﻫﺎ و ﺗﻜﻔﻴﺮ ﻛﺮدنﻫﺎﻳﺶ دﺳﺖ ﺑﺮدارد و از ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﻼﻳـﻢﺗـﺮ ﻣﺠﻤﻊ روﺣﺎﻧﻲ ﺑﺮن ﭘﻴﺮوي ﻛﻨﺪ .ﺻﻠﺤﻲ ارزان را ﺳﺨﺖﺳﺮي ﭼﻮن او ﭘﺬﻳﺮﻧﺪه ﻧﻴﺴﺖ؛ آنﺟﺎ ﻛﻪ ﺳﺮ ﺳـﻮزﻧﻲ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻛﻮﺗﺎه آﻣﺪ ،ﺧﻮي ﻗﺪرتﻣﺪاراﻧﻪي او ﻫﻴﭻ ﺗﻔﺎﻫﻤﻲ را ﺑﺮﻧﻤﻲﺗﺎﺑﺪ .اﻛﻨﻮن ﻛﻪ ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ او ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ،وي ﻛﻪ از ﻫﻤﮕﺎن در ﺑﺮاﺑﺮ ﻓﺮادﺳﺘﺎن ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮداري ﺑﻲﭼﻮنوﭼﺮا ﻣﻲﻃﻠﺒﺪ ،ﺑـﻪ ﻧﺎﮔﻬـﺎن ﺧـﻮد در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﻘﺎم ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺷﻮرش ﺑﺮﻣﻲدارد .آﺷﻜﺎرا از ﺳﺮ ﻣﻨﺒﺮ ﺑﻪ »ﺷﻮراي ﻛﻮﭼﻚ« دﺷﻨﺎم ﮔﻔﺘﻦ ﻣﻲﮔﻴـﺮد و ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ »ﻣﺮدن را ﺧﻮشﺗﺮ ﻣﻲدارد ﺗﺎ ﺟﺴﺪ ﻣﻘﺪس ﻋﻴﺴﻲ ﻣﺴﻴﺢ را ﺑﻪ ﭼﻨﮕـﺎل ﺳـﮕﺎل ﺳـﭙﺮدن« .واﻋـﻆ دﻳﮕﺮي در ﻛﻠﻴﺴﺎ ،ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ را »ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻲﺧﻮارﮔﺎن« ﻣﻲﻧﺎﻣﺪ .ﭘﻴﺮوان ﻛﺎﻟﻮن در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺷﻬﺮ ،ﭼﻮن ﺻﺨﺮهاي ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ و ﺳﺨﺖ ،ﺑﻪ اﻳﺴﺘﺎدﮔﻲ ﻣﻲﭘﺮدازﻧﺪ. ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﭼﺎﻟﺶﮔﺮاﻧﻪي ﻛﻠﻴﺴﺎﻳﻴﺎن را در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﺪرت ﺧﻮد ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺤﻤـﻞ ﻛﻨـﺪ. در ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﮔﺎم ،دﺳﺘﻮري روﺷﻦ ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ از اﻳﻦ ﭘﺲ ﻧﺒﺎﻳﺪ از ﻣﻨﺒﺮ ـ ﻛﻪ ﺟﺎﻳﮕﺎﻫﻲ اﺳـﺖ ﺑـﺮاي ﺗﻔﺴـﻴﺮ ﻛﻼم ﺧﺪا ـ ﺑﻪ ﺳﻮد ﻫﺪفﻫﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﻬﺮهي ﻧﺎروا ﺑﺮده ﺷﻮد .اﻣﺎ ،از آنﺟﺎ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن و ﻛﺴﺎﻧﺶ ﺧﻮﻧﺴﺮداﻧﻪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎن رﺳﻤﻲ ﭼﺸﻢ ﻓﺮو ﻣﻲﺑﻨﺪﻧﺪ ،راه دﻳﮕﺮي ﮔﺸﻮده ﻧﻤﻲﻣﺎﻧﺪ ﺟﺰ ﺑﺎزداﺷﺘﻦ آﻧﺎن از رﻓﺘﻦ ﺑﺮ ﻣﻨﺒﺮ و ﺣﺘّﻲ ﺳﺘﻴﺰهﺟﻮﺗﺮﻳﻨﺸﺎن ﺑﻪ ﻧﺎم ﻛﻮرﺗﻮ ،1ﺑﻪ اﺗﻬﺎم ﺷﻮرشاﻧﮕﻴﺰي دﺳﺘﮕﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد و اﻳﻦ ،ﺧـﻮد اﻋـﻼن ﺟﻨـﮓ آﺷﻜﺎرا ﺑﻴﻦ ﻛﻠﻴﺴﺎ و ﺣﻜﻮﻣﺖ اﺳﺖ و ﻛﺎﻟﻮن ،ﻣﺼﻤﻤﺎﻧﻪ آن را ﻣﻲﭘﺬﻳﺮد .ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺎ اﻧﺒﻮه ﭘﻴﺮواﻧﺶ ،راه ﺧـﻮد را ﺑﻪ درون ﻛﻠﻴﺴﺎي ﺳﻦﭘﻴﺮ ﻣﻲﮔﺸﺎﻳﺪ و از ﺳﺮ ﻋﻨﺎد و رﻏﻤﺎرﻏﻢ ﻣﻤﻨﻮﻋﻴﺖ ،ﺑـﺮ ﻣﻨﺒـﺮ ﻣـﻲرود .در ﺣـﺎﻟﻲ ﻛـﻪ ﻫﻮاداران از ﻳﻚ ﺳﻮ ،و ﻣﺨﺎﻟﻔﺎﻧﺶ از دﻳﮕﺮ ﺳﻮ ،ﮔﺮوﻫﻲ ﺑـﻪ ﻗﺼـﺪ ﺑﺎزداﺷـﺘﻦ و ﮔﺮوﻫـﻲ ﺑـﻪ ﭘﺸـﺘﻴﺒﺎﻧﻲ از ﭘـﺎ
Courtauld http://www.seapurse.ir
1
28
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﮔﺬاﺷﺘﻦ او ﺑﺮ ﻣﻨﺒﺮ ،دﺳﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ،ﺑﻪ درون ﻛﻠﻴﺴﺎ ﻫﺠﻮم ﻣﻲآورﻧﺪ .آﺷﻮﺑﻲ ﻫﻮﻟﻨﺎك در ﻣﻴﺎﻧﻪ ﻣﻲاﻓﺘـﺪ و ﭼﻴﺰي ﺑﻪ درﮔﺮﻓﺘﻦ ﺧﻮنرﻳﺰي ﻧﻤﻲﻣﺎﻧﺪ. دﻳﮕﺮ ﺻﺒﺮ ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ﺑﻪ آﺧﺮ ﻣﻲرﺳﺪ و »ﺷﻮراي ﺑﺰرگ« دوﻳﺴﺖ ﻧﻔﺮه را ﻛﻪ ﻣﻘـﺎم ﺑﺮﺗـﺮﻳﻦ دارد ،ﻓـﺮا ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﺧﻠﻊ و ﺑﺮﻛﻨﺎر ﻛﺮدن ﻛﺎﻟﻮن و دﻳﮕﺮ ﻛﺸﻴﺸﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﺷﻮراي ﺷـﻬﺮ را ﻋﻨﺎدورزاﻧـﻪ ﻧﺎﺷﻨﻴﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ ،رﺳﻴﺪﮔﻲ ﻛﻨﺪ و اﻛﺜﺮﻳﺖ ﻛﻮﺑﻨﺪهاي ﺑﻪ ﺑﺮﻛﻨﺎري آﻧﺎن رأي ﻣﻲدﻫﻨﺪ .ﻛﺸﻴﺸـﺎن ﺷـﻮري از ﻣﻨﺎﺻﺐ ﺧﻮد ﺑﺮﻛﻨﺎر ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ و ﺑﻪ آﻧﺎن دﺳﺘﻮر ﻣﻲدﻫﻨﺪ در ﺳﻪ ﺷﺒﺎﻧﻪروز ﺷﻬﺮ را ﺗﺮك ﻛﻨﻨﺪ .ﻣﻜﺎﻓﺎت ﺗﺒﻌﻴﺪ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن در ﻫﻴﺠﺪه ﻣﺎه ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺴﻴﺎري از ﺷﻬﺮوﻧﺪان را ﺑﺪان ﺑﻴﻢ ﻣﻲداده اﺳﺖ ،اﻛﻨﻮن ﮔﺮﻳﺒﺎن ﺧﻮدش را ﻣﻲﮔﻴﺮد. * * *
ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻫﺠﻮم ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ ژﻧﻮ ،ﻧﺎﻛﺎم ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ .اﻣﺎ ﻳﻚﭼﻨﻴﻦ واﭘﺲ ﻧﺸﺴﺘﻨﻲ در زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻳـﻚ دﻳﻜﺘـﺎﺗﻮر، ﭼﻨﺪان ﺧﻄﺮﻧﺎك ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﺮﻋﻜﺲ ،ﺷﻜﺴﺖ ﻓﺎﺟﻌﻪﮔﻮﻧﻪي آﻏﺎزﻳﻦ ﻛﻤﺎﺑﻴﺶ اﺑﺰار ﻻزم ﺑﺎﻻ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﻗﺪرت ﻧﺎﻛﺮانﻣﻨﺪ اوﺳﺖ .ﻣﻬﺎﺟﺮت ،زﻧﺪان ،ﺗﺒﻌﻴﺪ ،اﻧﻘﻼبﻫﺎي ﺟﻬﺎن را ﻫﺮﮔﺰ زﻳﺎن ﻧﻤﻲرﺳﺎﻧﺪ .ﺑﻠﻜﻪ ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ ﻛـﺎر اﻳﺸﺎن ﺳﻮد ﻣﻲرﺳﺎﻧﺪ و ﺑﺮ ﻣﺮدمﭘﺴﻨﺪيﺷﺎن ﻣﻲاﻓﺰاﻳﺪ .ﺷﻬﻴﺪ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺑﻮد ﺗﺎ ﺗﻮده ﻛﺴﻲ را ﭼﻮن ﺑﺖ ﺑﭙﺮﺳﺘﺪ. ﭘﻲﮔﺮد از ﺳﻮي ﻧﻈﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﮕﺎن ﺑﻪ آن ﻧﻔﺮت ﻣﻲورزﻧﺪ ،ﭘﻴﺶﺷﺮط روﺣﻲ روي آوردن اﻧﺠﺎﻣﻴﻦ ﺗﻮدهﻫﺎ ﺑﻪ رﻫﺒﺮ اﺳﺖ و ﻫﺎﻟﻪاي ﻛﻪ ﺑﺮ ﮔﺮد ﺳﺮ اوﺳﺖ ،ﺑﺎ ﻫﺮ آزﻣﻮن ﻣﻠﻤﻮﺳﻲ از ﻧﻮ ﺟﻠـﻮهاي رﻣﺰآﻟـﻮد ﻣـﻲﮔﻴـﺮد .ﺑـﺮاي ﺳﻴﺎﺳﺖﭘﻴﺸﻪي ﺑﺰرگ ،ﺳﻮدﻣﻨﺪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮔﺎه ﻳﻚ ﺑﺎر ﺑﺮ ﻛﻨﺎره ﺑﺎﻳﺴﺘﺪ .زﻳﺮا ﻛﻪ او در ﻏﻴﺒﺖ اﻓﺴـﺎﻧﻪ ﻣﻲﺷﻮد .اﻓﺴﺎﻧﻪﭘﺮدازيﻫﺎي ﺷﻜﻮهاﻓﺰا ﻧﺎم او را در ﻫﺎﻟﻪاي اﺛﻴﺮي ﻓﺮو ﻣﻲﮔﻴﺮد و آنﮔﺎه ﻛﻪ ﺑـﺎزﻣﻲﮔـﺮدد ،ﺑـﻲ آن ﻛﻪ ﺧﻮد ﻛﺎري ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ ،ﻓﻀﺎﻳﻲ ﺧﻮدﺟﻮش و ﺻﺪ ﺑﺎر ﺑﻬﺘﺮ در ﺑﺮاﺑﺮ دارد .ﻛﻤـﺎﺑﻴﺶ در ﺗـﺎرﻳﺦ ،ﻫﻤـﻪي ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎن ﻣﻠﻲ ،ﮔﺮمﺗﺮﻳﻦ اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻣﻠﺖ ﺧﻮد را در ﻫﺠﺮت و ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺑﻪ دﺳﺖ آوردهاﻧﺪ؛ ﻗﻴﺼﺮ در ﮔﺎﻟﻴﻦ،1 ﻧﺎﭘﻠﺌﻮن در ﻣﺼﺮ ،ﮔﺎرﻳﺒﺎﻟﺪي 2در اﻣﺮﻳﻜﺎي ﺟﻨﻮﺑﻲ ،ﻟﻨﻴﻦ در اورال .اﻳﻨﺎن ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪيﺷﺎن را ﺑﻴﺶﺗـﺮ از ﻏﻴﺒـﺖ ﺧﻮد ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﺗﺎ از ﺣﻀﻮرﺷﺎن .و ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﻧﻴﺰ ﻛﺎﻟﻮن. ﺑﻲﮔﻤﺎن ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن از ﺷﻬﺮ راﻧﺪه ﻣﻲﺷﻮد ،ﻣﺮدي ﺷﻜﺴﺖﺧﻮرده ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳـﺪ .ﺳـﺎزﻣﺎن او از ﻫﻢ ﭘﺎﺷﻴﺪه اﺳﺖ .ﻛﺎر او ﺗﻤﺎم اﺳﺖ و ﻛﺮدهﻫﺎي او ﻫﻤﻪ ﻧﻘﺶ ﺑﺮ آب اﺳـﺖ .و از وي ﺟـﺰ ﺧـﺎﻃﺮهي ارادهاي ﻧﻈﻢﺟﻮ و ﺧﺸﻚاﻧﺪﻳﺶ ﺑﺎ ﻳﺎراﻧﻲ اﻧﺪكﺷﻤﺎر ،ﻫﻴﭻ ﺑﺮ ﺟﺎ ﻧﻤﺎﻧﺪه اﺳـﺖ .اﻣـﺎ ﻫﻤﭽـﻮن ﻫـﺮ ﺳﻴﺎﺳـﺖﭘﻴﺸـﻪي دﻳﮕﺮي ﻛﻪ در ﻟﺤﻈﺎت ﺧﻄﺮ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺳﺎزش ،ﻛﻨﺎرهﺟﻮﻳﻲ ﻣﺼﻤﻤﺎﻧﻪ را ﺑﺮﻣﻲﮔﺰﻳﻨﺪ ،در اﻳﻦ دم ﺧﻄﺎي ﺣﺮﻳﻒ و ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﺶ ﺑﻪ ﻳﺎري او ﻣﻲآﻳﺪ .ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺷﺨﺼﻴﺖﻫﺎﻳﻲ درﺧﺸﺎن ﻫﻤﺎﻧﻨـﺪ ﻛـﺎﻟﻮن و ﻓـﺎرل ،دو Gallien Garibaldi http://www.seapurse.ir
1 2
29
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺳﻪ ﻛﺸﻴﺶ ﺳﺮﺑﻪراه ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮدار را ﻣﻲﻧﺸﺎﻧﺪ ﻛﻪ از ﺳﺨﺖﮔﻴﺮي و ﻧﺎﺧﺸﻨﻮد ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻣﺮدم ﻣﻲﻫﺮاﺳـﻨﺪ و ﺑـﻪ ﺟﺎي آن ﻛﻪ ﻣﻬﺎرﻫﺎ را ﻣﺤﻜﻢ در دﺳﺖ ﮔﻴﺮﻧﺪ ،ﺑﺎ ﺑﻲﻗﻴﺪي ﺑﻪ اﻣﺎن ﺧﻮد رﻫﺎ ﻣﻲﺳﺎزﻧﺪ .در ﻋﻬﺪ اﻳﻨﺎن ،دﻳﺮي ﻧﻤﻲﭘﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻛﺎر ﺟﻨﺒﺶ اﺻﻼح دﻳﻨﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻧﻴﺮو از ﺳﻮي ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﺑﺮده ﻣﻲﺷﺪ ،ﺳﺴﺘﻲ ﻣﻲﮔﻴﺮد و ﺗﺰﻟﺰل ﻋﻘﻴﺪﺗﻲ ﭼﻨﺎن ﺑﺮ ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﭼﻴﺮﮔﻲ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ ﻛﻪ ﻛﻠﻴﺴﺎي ﺷﻜﺴﺖﺧـﻮردهي ﻛﺎﺗﻮﻟﻴـﻚ ،ﻧـﺮمﻧﺮﻣـﻚ ﺟﺮأت ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺑﻪ ﻳﺎري ﻛﺎرﮔﺰاران زﻳﺮك ،ﺑﻪ ﺑﺎزآوردن ژﻧﻮ ﺑـﻪ ﻗﻠﻤـﺮوي ﻛﻠﻴﺴـﺎي روم دﺳـﺖ ﺑﻴـﺎزد .وﺿـﻊ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﺤﺮاﻧﻲﺗﺮ ﻣﻲﺷﻮد .درﺳﺖ ﻫﻤﺎن اﺻﻼحﮔﺮاﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺸﺎن ﺳﺨﺖﮔﻴﺮ و ﺳﺨﺖﺳﺮ ﺟﻠـﻮه ﻣﻲﻛﺮد ،روزاﻓﺰون ﻧﺎآراﻣﻲ ﻣﻲآﻏﺎزﻧﺪ و از ﺧﻮد ﻣﻲﭘﺮﺳـﻨﺪ آﻳـﺎ آن ﺗﺮﺑﻴـﺖ ﺳـﺨﺖﮔﻴﺮاﻧـﻪ از اﻳـﻦ آﺷـﻔﺘﮕﻲ ﺗﻬﺪﻳﺪآﻣﻴﺰ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪهﺗﺮ ﻧﺒﻮد؟ ﻫﺮ روز ﺷﻤﺎر ﺑﻴﺶﺗﺮي از ﺷﻬﺮوﻧﺪان ،ﺣﺘّـﻲ ﺑﺮﺧـﻲ از ﻣﺨﺎﻟﻔـﺎن ﭘﻴﺸـﻴﻦ ،ﺑـﺮ ﺑﺎزﭘﺲ ﺧﻮاﻧﺪن ﺗﺒﻌﻴﺪي زور ﻣﻲآورﻧﺪ .ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ راﻫﻲ ﺟﺰ اﻳﻦ ﻧﻤﻲﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪي ﻣـﺮدم را ﭘﻲ ﺑﮕﻴﺮد .ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﭘﻴﺎمﻫﺎ و ﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ﺑﻪ او ﭘﺮﺳﺶوار اﺳﺖ و اﺣﺘﻴﺎطآﻣﻴﺰ .اﻣﺎ ﺑﻪزودي ﺻـﺮﻳﺢﺗـﺮ ﻣـﻲﺷـﻮد و ﻣﺼﺮّاﻧﻪﺗﺮ .دﻋﻮت از او ،ﺑﻪروﺷﻨﻲ ﺷﻜﻞ ﺧﻮاﻫﺶ و ﺗﻤﻨﺎ را ﻣﻲﮔﻴﺮد .ﺷﻮرا دﻳﮕﺮ ﺑﻪ آﻗـﺎي ﻛـﺎﻟﻮن ﻧﻴﺴـﺖ ﻛـﻪ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ .ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ »ﺣﻀﺮت اﺳﺘﺎدي« اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻌﺮوض ﻣﻲدارد از راه ﻟﻄﻒ ﺑﻪ ﻳﺎري ﺷﻬﺮ ﺑﺎزﺑﻴﺎﻳﺪ .ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺷﻮراﻳﻴﺎن درﻣﺎﻧﺪه ،ﺣﻴﺮان و ﻛﻤﺎﺑﻴﺶ زاﻧﻮزﻧﺎن ،از »ﺑـﺮادر ﺧـﻮب ﺧـﻮﻳﺶ ،اﻳـﻦ دوﺳـﺖ ﻳﮕﺎﻧـﻪ« ،ﺧـﻮاﻫﺶ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻣﻨﺖ ﮔﺬارد و ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﻣﺴﻨﺪ وﻋﻆ و ﺧﻄﺎﺑﻪ را ﺑﻪ آراﻳﻪي وﺟﻮد ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺰﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ و ﻣﻲاﻓﺰاﻳﻨـﺪ ﻛﻪ »ﻋﻬﺪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺟﺰ ﺑﻪ رﺿﺎي ﺧﺎﻃﺮ او رﻓﺘﺎر ﻧﻜﻨﻨﺪ«. اﮔﺮ ﻛﺎﻟﻮن ﺷﺨﺼﻴﺘﻲ ﺑﻲﻣﻘﺪار ﺑﻮد و ﭘﻴﺮوز ِ ي ارزاﻧﻲ از اﻳﻦ دﺳﺖ او را ﺧﺸﻨﻮد ﻣﻲﻛﺮد ،ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ از اﻳﻦ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ اﻟﺘﻤﺎسآﻣﻴﺰ او را ﺑﻪ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺷﻬﺮي ﻓﺮا ﻣﻲﺧﻮاﻧﻨـﺪ ﻛـﻪ دو ﺳـﺎل ﭘـﻴﺶ از آنﺟـﺎ ﺑـﺎ ﺗﺤﻘﻴـﺮ ﺑﻴﺮوﻧﺶ راﻧﺪهاﻧﺪ ،اﺣﺴﺎس رﺿﺎﻳﺖ ﻛﻨﺪ .اﻣﺎ ﺗﻤﺎمﺧﻮاﻫﺎن ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ »ﻧﺎﺗﻤﺎﻣﻲﻫـﺎ« دل ﺧـﻮش ﻧﻤـﻲﻛﻨﻨـﺪ .در اﻳﻦﺟﺎ ﻧﻪ ﭘﺎي ﻏﺮور ﺷﺨﺼﻲ ﻛﺎﻟﻮن ،ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻘﺪسﺗﺮﻳﻦ ارزشﻫﺎي او در ﻣﻴﺎﻧﻪ اﺳـﺖ؛ ﭘﻴـﺮوزي اﻗﺘـﺪار ﺗـﺎم و ﺗﻤﺎم .او ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﺪ ﻛﻪ ﻳﻚ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﻣﻘﺎﻣﻲ از ﻣﻘﺎﻣﺎت از ﻛﺎرش ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﻛﻨﺪ .در ﺑﺎزﮔﺸـﺖ ،ﺑﺎﻳـﺪ در ژﻧـﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ اراده ﻓﺮﻣﺎن ﺑﺮاﻧﺪ؛ ارادهي او. ﺗﺎ ﺷﻬﺮ دﺳﺖﺑﺴﺘﻪ ﺧﻮد را در اﺧﺘﻴﺎر او ﻧﻤﻲﮔﺬارد و ﻓﺮﻣﺎن ﺑﺮدن ﺑﻲﭼﻮنوﭼﺮاي از او را اﻟﺘﺰام ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ، ﻛﺎﻟﻮن از ﭘﺬﻳﺮش ﺳﺮ ﺑﺎز ﻣﻲزﻧﺪ و ﺑﺎ اﻛﺮاﻫﻲ اﻏﺮاقآﻣﻴﺰ و ﻣﺼﻠﺤﺖاﻧﺪﻳﺸﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاﻫﺶﻫﺎي ﻣﺼﺮّاﻧﻪ ﭘﺎﺳﺦ رد ﻣﻲدﻫﺪ .ﺑﻪ ﻓﺎرل ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ» :ﺻﺪ ﺑـﺎر ﺑـﻪ ﻛـﺎم ﻣـﺮگ ﻓـﺮو رﻓـﺘﻦ را ﺧـﻮشﺗـﺮ ﻣـﻲدارم ﺗـﺎ دﻳﮕـﺮ ﺑـﺎر آن درﮔﻴﺮيﻫﺎي ﻋﺬابآور ﭘﻴﺸﻴﻦ را از ﺳﺮ ﮔﻴﺮم «.وي ذرهاي روي ﺧﻮش ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻧﺸﺎن ﻧﻤﻲدﻫـﺪ. وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ اﻳﻦﭼﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﭘﺎي ﻛﺎﻟﻮن ﻣﻲاﻓﺘﺪ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ او را اﻟﺘﻤﺎس ﻣﻲﻛﻨﺪ ،دﻳﮕﺮ ﻛﺎﺳﻪي ﺻﺒﺮ ﻧﺰدﻳﻚﺗﺮﻳﻦ دوﺳﺖ او ﻓﺎرل ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻲآﻳﺪ و ﺑﻪ وي ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ» :ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﺗﻮ ﻣﺎﻧﺪهاي ﻛﻪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺳﻨﮓﻫﺎ ﻫﻢ در ﻃﻠﺒﺖ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮآورﻧﺪ «.اﻣﺎ ﻛﺎﻟﻮن ﭼﻨﺪان اﺳﺘﻮار ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ ،ﺗﺎ ژﻧـﻮ ﻫﺴـﺖ و ﻧﻴﺴـﺘﺶ را ﻳﻜﺴـﺮه ﺑـﻪ او http://www.seapurse.ir
30
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﻧﺨﺴﺖ ﭘﺲ از آن ﻛﻪ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﻲﺧﻮرﻧﺪ ﻛﻪ اﺻﻮل ﺷﺮع 1و آداب اﻳﻤﺎن 2او را ﻣﻮﺑﻪﻣﻮ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﻨﺪﻧﺪ ،ﭘﺲ از آن ﻛﻪ ﺷﻮراﻳﻴﺎن ﻧﺎﻣﻪاي ﻓﺮوﺗﻨﺎﻧﻪ ﺑـﻪ ﺷـﻬﺮ اﺳﺘﺮاﺳـﺒﻮرگ 3ﻣـﻲﻓﺮﺳـﺘﻨﺪ و از ﺷـﻬﺮوﻧﺪان آن ﺳﺎﻣﺎن ﺑﺮادراﻧﻪ اﻟﺘﻤﺎس ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ آن وﺟﻮد ﭼﺸﻢﻧﺎﭘﻮﺷﻴﺪﻧﻲ را از ﺳﺮ ﻟﻄﻒ ﺑﻪ آﻧﺎن ارزاﻧﻲ ﺑﺪارﻧﺪ و ﭘﺲ از آن ﻛﻪ ژﻧﻮ ﻧﻪ ﻓﻘﻂ در ﺑﺮاﺑﺮ او ،ﺑﻠﻜﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺟﻬﺎن ﺧﻮد را ﺗﺤﻘﻴﺮ ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﻛﺎﻟﻮن ﻛﻮﺗﺎه ﻣﻲآﻳﺪ و ﻣﻲﭘـﺬﻳﺮد ﻛـﻪ ﻛﺎر ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻗﺪرت ﺗﺎزهي ﺑﺴﻴﺎر ،از ﺳﺮ ﮔﻴﺮد. ژﻧﻮ آﻣﺎده ﻣﻲﺷﻮد ﺗﺎ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺷﻬﺮي ﺷﻜﺴﺖﺧﻮرده ،از ﻓﺎﺗﺢ ﺧﻮد ﭘﻴﺸﻮاز ﻛﻨﺪ .ﻫﺮ ﻛﺎري را ﻛﻪ ﺑـﻪ ﺗﺼـﻮر درآﻳﺪ ،ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻃﺒﻊ او را ﭼﻴﺰي ﻧﺎﺧﻮش ﻧﻴﺎﻳﺪ .ﺳﺨﺖ ﮔﺮﻓﺘﻦﻫﺎي ﭘﻴﺸﻴﻦ از ﻧﻮ و ﺑﺎ ﺷـﺘﺎب ﻓﺮﻣـﺎن داده ﻣﻲﺷﻮد ﺗﺎ ﻛﺎﻟﻮن از ﭘﻴﺶ دﺳﺘﻮرﻫﺎي ﺧـﻮد را ﺑـﻪﻛﺎرﺑﺴـﺘﻪ ﺑﺒﻴﻨـﺪ .ﺷـﻮراي ﻛﻮﭼـﻚ ،ﺧـﻮد ﺟﺴـﺖوﺟـﻮي ﺳﻜﻮﻧﺖﮔﺎﻫﻲ را در ﻛﻨﺎرهي ﺑﺎﻏﻲ زﻳﺒﻨﺪهي آن ﻋﺰﻳﺰِ در راه ،ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻪاﻓﺰاري ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ،ﺑﺮ ﻋﻬﺪه ﻣﻲﮔﻴﺮد .ﻣﻨﺒﺮ ﻛﻬﻨﻪي ﻛﻠﻴﺴﺎي ﺳﻦﭘﻴﺮ ﻧﻮﺳﺎزي ﻣﻲﺷﻮد ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎم ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻛـﺮدن آﺳـﻮدهﺗـﺮ ﺑﺎﺷـﺪ و ﺣﺎﺿـﺮان ﺷـﻤﺎﻳﻞ و اﻧﺪاﻣﺶ را ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ .اﺣﺘﺮام از ﭘﺲ اﺣﺘﺮام ﻣﻲآﻳﺪ .ﺣﺘّﻲ از آن ﭘﻴﺶﺗﺮ ﻛـﻪ ﻛـﺎﻟﻮن از اﺳﺘﺮاﺳـﺒﻮرگ ﺑـﺎر ﺳﻔﺮ ﺑﺮﺑﻨﺪد ،ﭘﻴﻜﻲ رواﻧﻪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ از ﺳﻮي ﺷﻬﺮ ژﻧﻮ ﺑﻪ او درود و ﺧﻮﺷﺎﻣﺪ ﺑﮕﻮﻳﺪ .ﺑﻪ ﺧـﺮج ﻣـﺮدم ﺷـﻬﺮ، ﺧﺎﻧﻮادهي او را ﺑﺎ ﺷﻮﻛﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ژﻧﻮ ﻣﻲآورﻧﺪ .ﺳﺮاﻧﺠﺎم در ﺳـﻴﺰدﻫﻢ ﻣـﺎه ﺳـﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ،ﻛﺎﻟﺴـﻜﻪي ﺳـﻔﺮ ﺑـﻪ دروازهي ﻛﻮرﻧﺎون 4ﻧﺰدﻳﻚ ﻣﻲﺷﻮد و ﺑﻲدرﻧﮓ ﺗﻮدهي ﺑﻲﺷﻤﺎري از ﻣﺮدم ﮔﺮد ﻣﻲآﻳﻨﺪ و ﺑﺎ ﻫﻠﻬﻠﻪ و ﺷـﺎدي، وي را ﺑﻪ درون ﺣﺼﺎرﻫﺎي ﺷﻬﺮ رﻫﻨﻤﻮن ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ .اﻛﻨﻮن ﻛﺎﻟﻮن ﺷـﻬﺮ را ﭼـﻮن ﮔـﻞِ ﻧـﺮم و ﻓﺮﻣـﺎﻧﺒﺮدار ،در ﭼﻨﮓ ﺧﻮد دارد و ﺗﺎ ﻛﻪ ﭼﻮن اﺛﺮي ﻫﻨﺮي ﺻﻮرتﭘـﺬﻳﺮِ اﻧﺪﻳﺸـﻪﻫـﺎي او ﻧﺸـﻮد ،دﻳﮕـﺮ آن را از دﺳـﺖ ﻓـﺮو ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ و از اﻳﻦ دم ،دﻳﮕﺮ اﻳﻦ دو از ﻫﻢ ﺟﺪاﻧﺎﺷﺪﻧﻲاﻧـﺪ؛ ﻛـﺎﻟﻮن و ژﻧـﻮ ،روح و ﺟﺴـﻢ ،آﻓﺮﻳﻨﻨـﺪه و آﻓﺮﻳﺪهي او.
:Katechismus 1ﻛﺘﺎب آﻣﻮزش ﺷﺮﻋﻴﺎت ﻣﺴﻴﺤﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﭘﺮﺳﺶ و ﭘﺎﺳﺦ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻣﻲﺷﻮد. ،Disipline 2آداب Strasburg Cornavin http://www.seapurse.ir
3 4
31
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻓﺼﻞ دوم آداب اﻳﻤﺎن
در آن دم ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﺮد ﻻﻏﺮاﻧﺪام ﺧﺸﻦ در ﺟﺎﻣﻪي ﺳﻴﺎه ﻣﻮاجِ ﻛﺸﻴﺸﻲ ﭘﺎ ﺑﻪ آﺳﺘﺎن ﻛﻮرﻧﺎون ﻣﻲﮔـﺬارد، ﻳﻜﻲ از اﻧﺪﻳﺸﻪﺑﺮاﻧﮕﻴﺰﺗﺮﻳﻦ آزﻣﻮنﻫﺎي ﺗﺎرﻳﺦ اﻧﺴﺎﻧﻲ آﻏﺎز ﻣﻲﺷﻮد :ﺷﻬﺮي ﺑﺎ ﺑﻲﺷﻤﺎر ﺟﻠﻮهﻫـﺎي زﻧـﺪﮔﻲ در آن ،ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻳﻚ راه و رﺳﻢ ،و ﻣﻠﺘﻲ ﺑﺎ ﻋﺎﻃﻔﻪﻫﺎ و ﺣﺲﻫﺎ و اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎي رﻧﮕﺎرﻧﮓ ،ﺗﻨﻬـﺎ ﺑـﻪ ﻳـﻚ روش و رﻓﺘﺎر ،دﻳﮕﺮﮔﻮن ﺷﻮد .اﻳﻦ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ آزﻣﻮنِ ﻳﻜﺪﺳﺖﺳﺎزي ﻣﻠﺘﻲ اﺳﺖ در اروﭘﺎ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻳﻚ آرﻣﺎن، ﺑﻪ آن دﺳﺖ زده ﻣﻲﺷﻮد .ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺎ ﭘﺸﺘﻜﺎري ﻏﺮﻳﺐ و دراﻧﺪﻳﺸـﻴﺪﮔﻲ و ﻧﻈﻤـﻲ ﻛـﻢﻣﺎﻧﻨـﺪ ،دﺳـﺖ ﺑـﻪ ﻛـﺎر ﻧﻘﺸﻪي ﺟﺴﻮراﻧﻪي ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲﺷﻮد ﺗﺎ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺣﻜﻮﻣﺖ اﻟﻬﻲ را ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ،در ژﻧﻮ ﺑﺮﭘﺎ ﺳﺎزد .ﺟﺎﻣﻌـﻪاي ﺑـﻪ دور از ﭘﻠﻴﺪيﻫﺎي زﻣﻴﻨﻲ ،ﺑﻪ دور از ﺗﺒﺎﻫﻲ ،آﺷﻔﺘﮕﻲ ،ﻧﻜﻮﻫﻴﺪﮔﻲ و ﮔﻨﺎه؛ ﻗﺪس راﺳﺘﻴﻦ ﻧﻮﻳﻲ 1ﻛﻪ ﻧﺠـﺎت و رﺳﺘﮕﺎري دﻧﻴﻮي از آنﺟﺎ آﻏﺎز ﻣﻲﺷﻮد .از اﻳﻦ ﭘﺲ ،اﻳﻦ ﻳﮕﺎﻧﻪ اﻳﺪهي او در زﻧـﺪﮔﻲ اﺳـﺖ و زﻧـﺪﮔﺎﻧﻲ وي، ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ ﺳﺮ آن ﺳﭙﺮده ﻣﻲﺷﻮد. اﻳﻦ ﻧﻈﺮﻳﻪﭘﺮدازِ 2ﻧﺮﻣﺶﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ،در ﺧﻴﺎلﭘﺮدازي واﻻي ﺧﻮﻳﺶ ،ﺟـﺪﻳﺘﻲ ﻫﻮﻟﻨـﺎك و ﺻـﻤﻴﻤﻴﺘﻲ ﻣﻘـﺪس دارد و در ﻣﺪت ﻳﻚ ﭼﻬﺎرم ﻗﺮن اﺳﺘﺒﺪاد روﺣﺎﻧﻲاش در ﺳﻮدﻣﻨﺪي ﺑﺎزﮔﻴﺮي ﺑﻲﭘﺮواي آزاديﻫﺎي ﻓـﺮدي از آدﻣﻴﺎن ،ﻟﺤﻈﻪاي ﺑﻪ ﺗﺮدﻳﺪ ﻧﻤﻲاﻓﺘﺪ .زﻳﺮا ﻛﻪ اﻳـﻦ ﺧﻮدﻛﺎﻣـﻪي ﭘﺮﻫﻴﺰﻛـﺎر ،ﺑـﺎ ﺧﻮاﺳـﺖﻫـﺎي ﺑﺴـﻴﺎر و ﮔـﺎه ﺗﺤﻤﻞﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺧﻮد ،ﮔﻤﺎﻧﻲ ﺟﺰ اﻳﻦ ﻧﺪارد ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻃﺎﻟﺐ ﺑﻬﺰﻳﺴﺘﻲ ﻣﺮدﻣﺎن اﺳﺖ؛ ﻳﻌﻨﻲ زﻳﺴـﺘﻨﻲ ﻣﻨﻄﺒـﻖ ﺑـﺎ اراده و اﺣﻜﺎم اﻟﻬﻲ. اﻳﻦ ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﺑﻪآﺳﺎﻧﻲ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﻲ اﺳﺖ .روﺷﻦ اﺳﺖ و ﮔﻮشﻧﻮاز .اﻣﺎ اراده و ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪي را ﭼﮕﻮﻧـﻪ ﻣﻲﺗﻮان ﺷﻨﺎﺧﺖ؟ و ﻓﺮﻣﺎن او در ﻛﺠﺎ ﻳﺎﻓﺘﻨﻲ اﺳﺖ؟ ﻛﺎﻟﻮن ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ در ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس؛ ﻓﻘﻂ در ﻛﺘـﺎب ﻣﻘﺪس! در آنﺟﺎﺳﺖ ﻛﻪ اراده و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻏﻨﻮده اﺳﺖ؛ در آن ﺣﻲ ﺟﺎوداﻧﻪي ﻣﻘﺪس! ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛـﻪ ﻛﺘﺐ ﻣﻘﺪﺳﻪ ﺑﺮاي ﻣﺎ ﺑﺮ ﺟﺎي ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ .ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ آﺷﻜﺎرﮔﻲ ﺗﻤﺎم ،ﻧﻘﻞ ﺳﻴﻨﻪﺑـﻪﺳـﻴﻨﻪي آن را ﺑـﻪ زﻳـﻮر ﻛﻼم آراﺳﺘﻪ ﺗﺎ ﻓﺮﻣﺎن او از ﺳﻮي آدﻣﻴﺎن ﺑﻪ ﮔﻮش ﺟﺎن ﺷﻨﻮده آﻳﺪ و ﺑﺎزﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮد .ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﻣﻘـﺪم ﺑﺮ ﻛﻠﻴﺴﺎﺳﺖ و ﺑﺮ ﻓﺮاز آن ﺟﺎي دارد و ﺑﻴﺮون از آن و ﻓﺮاﺳﻮي آن ،3ﺣﻘﻴﻘﺘﻲ ﻧﻴﺴﺖ .از اﻳﻦ روي ،ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ در ﺣﻜﻮﻣﺖ راﺳﺘﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﻲ ﻛﻼم ﺧﺪا 4ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺳﻨﺠﻪي اﺧﻼق ،اﻧﺪﻳﺸﻪ ،اﻳﻤﺎن ،ﻗﺎﻧﻮن ،و زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﺑـﻪ ﺷـﻤﺎر 1
Das neue Jerusalem Ideolog 3 en dehor et en delà 4 la parole de Dieu 2
http://www.seapurse.ir
32
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
آﻳﺪ .زﻳﺮا ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﻛﺘﺎبِ ﺑﺮﺗﺮﻳﻦِ ﺧﺮدﻫﺎ ،واﻻﺗﺮﻳﻦ دادﮔﺮيﻫﺎ ،و واﻻﺗﺮﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖﻫﺎﺳﺖ .ﻛﺘﺎب ﻣﻘـﺪس ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻴﺰان ﻛﺎﻟﻮن اﺳﺖ و ﻫﻤﻪي ﺗﺼﻤﻴﻢﻫﺎي او در ﻫﺮ ﺑﺎب ،اﺳﺘﻮار اﺳﺖ ﺑﺮ ﻛﻼم ﻣﻜﺘﻮب در آن. ﻧﺨﺴﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﻧﺸﺎﻧﺪن ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺑﺮ ﺟﺎﻳﮕﺎه ﻋﺎﻟﻲﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮﺟﻊِ داوريِ رﻓﺘﺎر زﻣﻴﻨﻲ ،ﺟﺰ ﺗﻜﺮار ﺧﻮاﺳﺘﻪي دﻳﺮﻳﻨﻪ و ﻣﻌﺮوف ﺟﻨﺒﺶ اﺻﻼح دﻳﻨﻲ از ﺳﻮي ﻛﺎﻟﻮن ﻧﻴﺴﺖ .اﻣﺎ در ﺣﻘﻴﻘـﺖ ﮔـﺎﻣﻲ اﺳـﺖ ﺑﺴﻲ ﻓﺮاﺗﺮ و از داﻳﺮهي ﻓﻜﺮي دﻳﺮﻳﻦ آن ﻳﻜﺴﺮه ﺑﻪ دور ﻣﻲاﻓﺘﺪ .زﻳﺮا ﺟﻨﺒﺶ اﺻﻼح دﻳﻨﻲ در آﻏﺎز ،ﺟﻨـﺒﺶ آزاديﺧﻮاﻫﻲ ﻣﻌﻨﻮي و دﻳﻨﻲ اﺳﺖ و ﻣﻲﻛﻮﺷﺪ ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس را ﺑﻪ آزادي ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﺮدم ﺑﺮﺳـﺎﻧﺪ و ﻓـﺎرغ از ﭘﺎپ در رم و ﺷﻮراﻫﺎي ﻛﻠﻴﺴﺎﻳﻲ ،ﻣﺴﻴﺤﻴﺘﻲ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ از اﻳﻤﺎن و ﺑﺎور آزاداﻧﻪي ﻓـﺮد ﺑـﺮ ﭘـﺎي دارد» .آزادي اﻧﺴﺎن ﻣﺴﻴﺤﻲ« ﻛﻪ ﻟﻮﺗﺮ ﺑﻨﻴﺎد ﻛﺮده ﺑﻮد ،ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﻲﭘﺮواي ﻛﺎﻟﻮن ،ﭼﻮن دﻳﮕﺮ آزاديﻫﺎي ﻣﻌﻨـﻮي اﻧﺴـﺎن، ﺑﺎزﺳﺘﺎﻧﺪه ﻣﻲﺷﻮد .ﺑﺮاي ﺷﺨﺺ او ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺴـﻴﺎر روﺷـﻦ و ﮔﻮﻳﺎﺳـﺖ و در ﻧﺘﻴﺠـﻪ ،ﺧﻮدﻛﺎﻣـﻪوار ﻃﻠـﺐ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺷﺮح و ﺗﻔﺴﻴﺮ دﻳﮕﺮي از آن ﭘﺎﻳﺎن داده ﺷﻮد .ﻛﻼم ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﭼـﻮن ﺳـﺘﻮن ﺳـﻨﮕﻲ اﺳﺘﻮاري اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﻠﻴﺴﺎ ﺑﺮ آن ﺑﻨﺎ ﻧﻬﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ و ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ و اﺳـﺘﻮار ﺑﻤﺎﻧـﺪ ﺗـﺎ ﻛﻠﻴﺴـﺎ ﻓﺮوﻧﻠﺮزد .از اﻳﻦ ﭘﺲ دﻳﮕﺮ ﭘﻮﻳﺎﻳﻲ و زاﻳﺎﻳﻲ ﺟﺎوداﻧﻪي ﺣﻘﻴﻘﺖ ،ﺟﺎي وا ﻣﻲﮔـﺬارد ﺑـﻪ ﺗﻔﺴـﻴﺮ ﺗﻐﻴﻴﺮﻧﺎﭘـﺬﻳﺮ ﻛﺎﻟﻮن از ﻛﻼم ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس. در ﻋﻤﻞ ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻮاﺳﺘﻲ از ﺳـﻮي ﻛـﺎﻟﻮن ،ﮔﻮﻧـﻪي ﺗـﺎزهاي از ﺳـﺨﺖﻛﻴﺸـﻲ ﭘﺮوﺗﺴـﺘﺎﻧﻲ ،ﺑـﻪ ﺟـﺎي 1 ﺳﺨﺖﻛﻴﺸﻲ ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻜﻲ آﻏﺎز ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺷﻴﻮهي ﺗـﺎزهي اﺳـﺘﺒﺪاد ﺟﺰﻣـﻲ آن را ﺑـﻪدرﺳـﺘﻲ ﺑﻴﺒﻠﻮﻛﺮاﺳـﻲ ﻧﺎﻣﻴﺪهاﻧﺪ .زﻳﺮا ﻛﻪ از اﻳﻦ ﭘﺲ در ژﻧﻮ ،ﻣﻴﺰان و ﻓﺮﻣﺎن ﻛﺘﺎﺑﻲ اﺳﺖ ﻳﮕﺎﻧـﻪ .ﻗـﺎﻧﻮن ،ﻗـﺎﻧﻮن ﺧﺪاﺳـﺖ و ﻳﮕﺎﻧـﻪ ﺷــﺎرﺣﺎن و ﺗــﺮوﻳﺞﻛﻨﻨــﺪﮔﺎن آن ،ﻛﺸﻴﺸــﺎﻧﻨﺪ .ﻛﺸﻴﺸــﺎن در ﻣﻌﻨــﺎي ﻣﻮﺳــﺎﻳﻲ ﺗــﻮرات ،در ﻣﺴــﻨﺪ ﻗﻀــﺎوت ﺑﻲﭼﻮنوﭼﺮا ﺑﺮ ﻛﺎر ﺷﺎﻫﺎن و ﻣﺮدﻣﺎن ﻣﻲﻧﺸﻴﻨﻨﺪ .اﻛﻨﻮن ﺑﻪ ﺟـﺎي ﺷـﻮراي ﺷـﻬﺮ و ﻗـﻮاﻧﻴﻦ ﻣـﺪﻧﻲ ،ﺗﻔﺴـﻴﺮ ﻣﺠﻤﻊ ﻋﺎﻟﻲ 2ﻛﻠﻴﺴﺎي اﻳﺎﻟﺘﻲ از ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺠﺎز و ﺣﻼل و ﻣﻤﻨﻮع و ﺣﺮام را ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ و واي ﺑﺮ آن ﻛﺲ ﻛﻪ ﺟﺮأت ﻛﻨﺪ ﺳﺮ ﻣﻮﻳﻲ از اﻳﻦ اﺟﺒﺎر ﺗﻦ ﺑﺰﻧﺪ .زﻳﺮا ﻫﺮ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺑـﺎ ﺧﻮدﻛـﺎﻣﮕﻲ ﻛﺸﻴﺸـﺎن ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻛﻨﺪ ،ﺑﻲدرﻧﮓ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺷﻮرشﮔﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ ﻣﻲﺷﻮد و ﻣﺠﺎزاﺗﻲ ﺧﻮﻧﻴﻦ در اﻧﺘﻈﺎر اوﺳﺖ. ﻫﻤﻮاره ﻗﺪرﺗﻲ زورورز و ﺟﺰماﻧﺪﻳﺶ ﻛﻪ از درون ﺟﻨﺒﺸﻲ آزاديﺧﻮاﻫﺎﻧﻪ ﺳﺮ ﺑـﺮ ﻣـﻲآورد ،ﺑـﺮ آرﻣـﺎن آزادي ﺳﺨﺘﮕﻴﺮﺗﺮ اﺳﺖ ﺗﺎ ﻳﻚ ﻗﺪرت ﻣﻮروﺛﻲ .ﻫﻤﻴﺸﻪ آﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﻳﻲﺷـﺎن را وامدار ﻳـﻚ اﻧﻘﻼﺑﻨـﺪ ،در ﺑﺮاﺑـﺮ ﻧﻮﺟﻮﻳﻲ ﺑﻲﮔﺬﺷﺖﺗﺮﻳﻨﺎﻧﻨﺪ و ﺑﻲﺗﺤﻤﻞﺗﺮﻳﻦﻫﺎ.
:Bibliokrati 1ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس :Konsistorium 2ﻣﺠﻤﻊ ﻋﺎﻟﻲ ﻛﻠﻴﺴﺎي اﻳﺎﻟﺘﻲ http://www.seapurse.ir
33
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
* * *
ﻫﻤﻪي ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﺎن ﺑﺎ آرﻣﺎﻧﻲ آﻏﺎز ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .اﻣﺎ ﻫﺮ آرﻣﺎﻧﻲ ﺻﻮرت و رﻧﮓ از اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻣﻲﮔﻴـﺮد ﻛـﻪ آن را ﻣﺘﺤﻘﻖ ﻣﻲﺳﺎزد .اﻣﺎ ﻫﺮ آرﻣﺎﻧﻲ ﺻﻮرت و رﻧﮓ از اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻣﻲﮔﻴﺮد ﻛﻪ آن را ﻣﺘﺤﻘﻖ ﻣﻲﺳﺎزد .آﻣﻮزهي ﻛﺎﻟﻮن ﻧﻴﺰ از اﻳﻦ ﻗﺎﻋﺪه ﺑﻴﺮون ﻧﻴﺴﺖ و ﺑﻪ ﺻﻔﺖ آﻓﺮﻳﺪهي ﻓﻜﺮي او ﺷﺒﺎﻫﺖ ﺑﻪ آﻓﺮﻳﻨﻨﺪهي ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲﺑـﺮد .ﻛـﺎﻓﻲ اﺳﺖ در ﭼﻬﺮهي او ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ ﺗﺎ از ﭘﻴﺶ داﻧﺴـﺘﻪ ﺷـﻮد ﻛـﻪ ﺗﻔﺴـﻴﺮ او از ﻫـﺮ ﺗﻔﺴـﻴﺮ ﭘﻴﺸـﻴﻨﻲ از ﻣﺴـﻴﺤﻴﺖ ﺳﺨﺖﮔﻴﺮاﻧﻪﺗﺮ ،ﻧﺎدوﺳﺘﺎﻧﻪﺗﺮ ،و ﺗﺮشروﺗﺮ ﺧﻮاﻫـﺪ ﺑـﻮد .ﺳـﻴﻤﺎي ﻛـﺎﻟﻮن ﺑـﻪ ﺑﺮﻫـﻮت ﻣـﻲﻣﺎﻧـﺪ؛ ﻣﺎﻧﻨـﺪه ﺑـﻪ ﺳﻨﮕﻼخﻫﺎي دوراﻓﺘﺎدهي ﺗﻨﻬﺎ ﻛﻪ در ﺧﺎﻣﻮﺷﻲ رﻣﺰآﻟﻮدﺷﺎن ﺣﻀـﻮري ﺧـﺪاﻳﻲ ﭘﻴﺪاﺳـﺖ ،ﺑـﻲ ﻫـﻴﭻ ﻧﺸـﺎن اﻧﺴﺎﻧﻲ .اﻳﻦ ﭼﻬﺮهي ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎن ،ﻋﺒﻮس ،ﺧﺸﻚ ،و زاﻫﺪاﻧﻪ از ﻫﺮ آنﭼﻪ زﻧـﺪﮔﻲ را ﺑـﺎرور ﻣـﻲﺳـﺎزد ،ﺳﺮﺷـﺎر ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﺷﺎدﻣﺎﻧﮕﻲ ﻣﻲدﻫﺪ ،ﻣﻲﺷﻜﻮﻓﺎﻧﺪ و ﮔﺮﻣـﺎ و ﺣـﺲ ﻣـﻲﺑﺨﺸـﺪ ،ﺑـﻪ دور اﺳـﺖ .در اﻳـﻦ ﺑﻴﻀـﻲِ درازِ ﻣﻼﻟﺖﺑﺎر ،ﻫﻤﻪﭼﻴﺰ ﺳﺨﺖ اﺳﺖ و زﺷﺖ و ﻛﮋ و ﻧﺎﺑﻪﻫﻨﺠﺎر .ﭘﻴﺸﺎﻧﻲ او ﻛﻮﺗـﺎه اﺳـﺖ .در زﻳـﺮِ دو ﭼﺸـﻢِ ژرف ﺧﺴﺘﻪي اﺧﮕﺮوارِ درﺧﺸﻨﺪهاش ،ﺑﻴﻨﻲ ﻛﺸﻴﺪهي ﻋﻘﺎﺑﻲ او ،ﻗﺪرتﭘﺮﺳـﺘﺎﻧﻪ ﺑﻴـﺮون زده اﺳـﺖ و در ﻣﻴـﺎن دو ﮔﻮﻧﻪي ﺗﻜﻴﺪه ،دﻫﺎﻧﻲ دارد ﺑﺎرﻳﻚ ،ﭼﻨﺎنﻛﻪ ﮔﻮﻳﻲ ﺑﺎ ﺗﻴﻐﻪي ﻛﺎرد ﺷﻜﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪش و ﻛـﻢﺗـﺮ ﻛﺴـﻲ ﺑـﺮ آن ﺧﻨﺪه دﻳﺪه اﺳﺖ .ﺑﺮ ﭘﻮﺳﺖ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮيرﻧﮓ و ﭘﻼﺳﻴﺪهي ﺧﺸﻚ و ﻓﺮواﻓﺘﺎدهي او ﻫﻴﭻ ﻧﺸﺎﻧﻲ از ﺳـﺮزﻧﺪﮔﻲ ﻧﻴﺴﺖ؛ ﻣﮕﺮ در ﻟﺤﻈﻪﻫﺎي ﻛﻮﺗﺎه ﺧﺸﻢ .ﮔﻮﻧﻪﻫﺎﻳﺶ ﭼﺮوﻛﻴﺪه و ﺑﻴﻤﺎر و رﻧﮓﺑﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ ،آن ﺳﺎن ﻛﻪ ﮔـﻮﻳﻲ آﺗﺶ ﺗﺒﻲ دروﻧﻲ ﻋﻔﺮﻳﺖآﺳﺎ ﺧﻮن از آنﻫﺎ ﺑﺮﻣﻜﻴﺪه اﺳﺖ .رﻳﺶ ﻣﺮﺷﺪاﻧﻪي ﺑﻠﻨﺪ و آوﻳﺨﺘـﻪي او )ﻛـﻪ آن را ﻫﻤﻪي ﺷﺎﮔﺮدان و ﭘﻴﺮوان ﺟﻮاﻧﺶ ارادﺗﻤﻨﺪاﻧﻪ ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ( ،ﺟﻠﻮهاي ﻣﺮداﻧﻪ ﺑﻪ ﭼﻬﺮهي زردﮔﻮن و ﺗﻠﺦ او ﻧﻤﻲﺑﺨﺸﺪ .ﺣﺘّﻲ رﻳﺶ او ﻫﻢ ﺑﻲ ﺟﺎن و ﺟﻮﻫﺮ اﺳﺖ؛ از آنﻫﺎ ﻛﻪ ﭘﺮﭘﺸﺖ و ﺷﺎهوار ﻓﺮو ﻣﻲﻏﻠﺘﺪ ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﻠﻜﻪ در رﺷﺘﻪﻫﺎي ﺑﺎرﻳﻜﻲ را ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻴﻦ آوﻳﺨﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﻠﻒﻫﺎي ﺗُﻨُﻚ رﺳﺘﻪ از ﺳﻨﮕﺰاري اﻧـﺪوهزده .ﺳـﻴﻤﺎي ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺮ ﭘﺮدهﻫﺎي ﻧﻘﺎﺷﻲ ،ﺳﻴﻤﺎي ﻣﺮدي اﺳﺖ ﻛﻪ در آﺗﺶ ﺷﻮر درون ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺳﻮﺧﺘﻪ و ﻓﺮﺳـﻮده ﺷـﺪه اﺳﺖ؛ ﭼﻨﺪان ﻛﻪ ازﭘـﺎيدراﻓﺘـﺎدﮔﻲ و ﺧﺴـﺘﮕﻲ ﺑﺴـﻴﺎر و ﺷﻜﺴـﺘﮕﻲ او ،در آدﻣـﻲ اﺣﺴﺎﺳـﻲ از ﻫـﻢدردي ﺑﺮﻣﻲاﻧﮕﻴﺰاﻧﺪ .اﻣﺎ دﺳﺖﻫﺎي او را ﭼﻮن ﻣﻲﻧﮕﺮي ،ﻫﻮلاﻧﮕﻴﺰ اﺳﺖ .ﺑﻪ دﺳﺖﻫﺎي ﻣﺎلﭘﺮﺳﺘﺎن ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ؛ ﺗﻜﻴﺪه، ﺑﻲﮔﻮﺷﺖ و ﺑﻲرﻧﮓ ،ﺳﺮد و اﺳﺘﺨﻮاﻧﻲ ،ﻣﺎﻧﻨﺪه ﺑﻪ ﭼﻨﮕﺎلﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﭼﻨﮓ ﺑﻪ ﻫﺮﭼﻪ دراﻧﺪازﻧﺪ از ﺑﻨﺪ ﺳﺨﺖ و ﺗﻨﮓ و ﻫﻮلآور آنﻫﺎ دﻳﮕﺮ رﻫﺎﻳﻲ ﻣﻤﻜﻦ ﻧﻴﺴﺖ .در اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻧﻤﻲﮔﻨﺠﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ اﻧﮕﺸﺖﻫﺎي اﺳﺘﺨﻮاﻧﻲ ﻫﺮﮔﺰ ﮔﻠﻲ را ﺑﻪ ﻧﺮﻣﻲ و ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺑﻪ ﺑﺎزي ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﭘﻴﻜﺮ ﮔﺮم زﻧﻲ را ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎﻧﻪ ﻧﻮازش ﻛـﺮده ﺑﺎﺷـﺪ ،ﺻـﻤﻴﻤﺎﻧﻪ و ﺷﺎدﻣﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﻮي ﻳﻚ دوﺳﺖ دراز ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ .اﻳﻦﻫﺎ دﺳﺖﻫﺎي ﻣﺮدي ﺳﺨﺖدﻟﻨﺪ و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻳﺎري آنﻫﺎﺳـﺖ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮان ﻧﻴﺮوي ﻋﻈﻴﻢ و ﻫﻮلﻧﺎﻛﻲ را ﺣﺲ ﻛﺮد ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺎ آن ،در ﻃﻮل زﻧـﺪﮔﻲاش ﺣﻜﻮﻣـﺖ راﻧـﺪه و ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﭼﻪ ﺳﻴﻤﺎي رﻧﮓﺑﺎﺧﺘﻪ ،ﻏﻤﮕﻴﻦ ،و اﺧﻢآﻟﻮد و ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﺳﻴﻤﺎي ﻛﺎﻟﻮن! ﺑﻪ ﻓﻬﻢ درﻧﻤﻲآﻳﺪ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻛﺴﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﺗﺼﻮﻳﺮي را از او ﺑﺮ دﻳﻮار اﺗﺎق ﺧﻮد ﺑﻴﺎوﻳﺰد .ﻧﻔﺲ در ﺳﻴﻨﻪ ﺳﺮدي ﻣﻲﮔﻴـﺮد در زﻳـﺮ http://www.seapurse.ir
34
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺳﻨﮕﻴﻨﻲ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻣﻔﺘّﺸﺎﻧﻪ آدﻣﻲ را ﻫﺸﺪار ﻣﻲدﻫﺪ و ﺧﻴﺮه ﻣﻲﭘﺎﻳﺪ .آدﻣﻲ ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑـﺮاي ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻛﺸﻴﺪن ﻛﺎﻟﻮن ،ﻣﻨﺎﺳﺐﺗﺮﻳﻦ ﻛﺲ زورﺑﺎران 1ﺑﻮد؛ آنﺳﺎن ﻛﻪ او ﺧﻠـﻮتﮔﺰﻳـﺪﮔﺎن و زاﻫـﺪان را در ﺷﻴﻮهي ﻣﺘﻌﺼﺒﺎن اﺳﭙﺎﻧﻴﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻛﺸﻴﺪه اﺳﺖ :ﺳﻴﺎه اﻧﺪر ﺳﻴﺎه ،ﺗﺎرك دﻧﻴﺎ و دﺧﻤـﻪﻧﺸـﻴﻦ ،ﺑـﺎ ﻛﺘـﺎب ﻣﻘﺪس در ﭘﻴﺶ رو ،در در ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺎ ﭼﻠﻴﭙﺎ و ﺟﻤﺠﻤﻪاي در ﻛﻨﺎرﺷﺎن ،ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪي ﻳﮕﺎﻧﻪ ﻧﻤﺎد زﻧـﺪﮔﻲ ﻋﻘﻠﻲ و ﻣﻌﻨﻮي و ﻓﺮوﮔﺮﻓﺘﻪ در ﺳـﻴﺎﻫﻲ و ﺳـﺮﻣﺎي ﻳـﻚ ﺗﻨﻬـﺎﻳﻲ ژرف .اﻳـﻦ ﻓﻀـﺎي ﺣﺮﻣـﺖاﻧﮕﻴـﺰ ﺗﻨﻬـﺎﻳﻲ ﻧﺰدﻳﻜﻲﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ،ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺎﻟﻮن را ﭼﻮن ﭘﺮدهاي از ﻳﺦ ﻓﺮوﭘﻮﺷـﻴﺪه و در ﺧـﻮد ﮔﺮﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ .از آﻏـﺎز ﺟﻮاﻧﻲ ،ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ رﻧﮓ دلﻣﺮدهي ﺳﻴﺎه ﻟﺒﺎس ﻣﻲﭘﻮﺷﺪ .ﻛﻼﻫﻲ ﺑـﺮ ﺑـﺎﻻي ﭘﻴﺸـﺎﻧﻲ ﻛﻮﺗـﺎه ﺧـﻮد ﻣـﻲﻧﻬـﺪ ﺳﻴﺎهرﻧﮓ ،ﻛﻪ ﻧﻴﻤﻲاش ﺑﻪ ﺳﺮﭘﻮش راﻫﺒﺎن ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ و ﻧﻴﻤﻲاش ﺑﻪ ﻛﻼﻫﺨﻮد ﺳﺮﺑﺎزان .رداﻳﻲ ﻓﺮاخ و آوﻳﺨﺘﻪ ﺗﺎ روي ﻛﻔﺶﻫﺎ ﺑﺮ ﺗﻦ ﻣﻲﻛﻨﺪ؛ ﺳﻴﺎهرﻧﮓ ،ﺑﻪ ﻛﺮدار ﻗﺎﺿﻴﺎن و ﻃﺒﻴﺒﺎن .رداي ﻗﺎﺿﻲاي ﻛﻪ ﺑﻲاﻣﺎن ﺣﻜـﻢ ﺑـﺮ ﻋﻘﻮﺑﺖ آدﻣﻴﺎن ﻣﻲدﻫﺪ و ﻃﺒﻴﺒﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻮاره زﺧﻢﻫﺎي ﭼﺮﻛﻴﻦ و ﮔﻨﺎﻫﺎن اﻳﺸﺎن را درﻣﺎن ﻣـﻲﻛﻨـﺪ .ﺳـﻴﺎه، ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺳﻴﺎه ،ﻫﻤﻴﺸﻪ رﻧﮓ وﻗﺎر ،رﻧﮓ ﻣﺮگ ،رﻧﮓ ﻋﺰم .ﻛﺎﻟﻮن را ﻫﺮﮔﺰ ﻛﺴﻲ ﺟﺰ در ﺗﻦﭘﻮش ﻧﻤﺎدﻳﻦ ﻣﻘـﺎم وي ﻧﺪﻳﺪه اﺳﺖ .زﻳﺮا او ﻣﻲﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻪ دﻳﮕﺮان او را ﺗﻨﻬﺎ در ﻛﺴﻮت ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار ﺧﺪاوﻧﺪ و وﻇﻴﻔﻪاي ﻛـﻪ ﺑـﺮ دوش دارد ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ و ﺑﻬﺮاﺳﻨﺪ از او؛ و ﻧﻪ در ﻫﻴﺄﺗﻲ ﺑﺮادراﻧﻪ و آدﻣﻲوار و دوﺳﺖداﺷﺘﻨﻲ. اﻣﺎ او ﺑﺮ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﻫﻤﺎنﺳﺎن ﺳﺨﺖ ﻣـﻲﮔﻴـﺮد ﻛـﻪ ﺑـﺮ ﺟﻬـﺎن .ﻋﻤـﺮ را ﺑـﻪ ﺗﺰﻛﻴـﻪي ﻧﻔـﺲ در رﻳﺎﺿـﺖ ﻣﻲﮔﺬراﻧﺪ ،ﺑﺎ ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ ﺧﻮرش و آﺳﺎﻳﺸﻲ ،ﺑﺎ دو ﺳﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﺧﻮاب ﺷـﺒﺎﻧﮕﺎﻫﻲ ،ﻳـﻚ وﻋـﺪه ﻗﻀـﺎي ﺳـﺎدهي روزاﻧﻪي ﭘﺮﺷﺘﺎب ،و ﻛﺘﺎﺑﻲ ﮔﺸﻮده در ﻛﻨﺎر دﺳﺖ .ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻪ ﮔﺸﺖوﮔﺬاري در ﻛﺎر اﺳﺖ ،ﻧﻪ ﺗﻔﻨّﻦ و ﺷـﺎدي و آراﻣﺸﻲ ،و از اﻳﻦﻫﺎ ﻓﺮاﺗﺮ ،ﻧﻪ ﻫﻴﭻ ﻟﺬت و ﻫﻮﺳﻲ .ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺎ وﻗﻒ ﻳﻜﺴﺮهي زﻧﺪﮔﻲ ﺧـﻮﻳﺶ در راه ﻣﻌﻨﻮﻳـﺖ، ﻫﻤﻮاره ﻛﺎر ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﻣﻲاﻧﺪﻳﺸﺪ ،ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ ،اﺛﺮ ﻣﻲﮔﺬارد و ﻣﻲﺟﻨﮕﺪ .اﻣﺎ ﻫﻴﭻﮔﺎه دﻣﻲ ﺑـﻪ ﺧﻮﻳﺸـﺘﻦِ ﺧـﻮد ﻧﻤﻲﭘﺮدازد. از وﻳﮋﮔﻲﻫﺎي ﺑﺮﺟﺴﺘﻪي ﻛﺎﻟﻮن ،ﻳﻜﻲ دوريﮔﺰﻳﻨﻲ ﻳﻜﺴﺮهي او اﺳﺖ از ﻫﻮاﻫﺎي ﻧﻔﺴﺎﻧﻲ ،و ﻳﻜﻲ ﻫﻤﻮاره ﭘﻴﺮاﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﻛﺮدن او .ﺑﻲﺟﻬﺖ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ وي ﺧﻮد ﺧﻄﺮﻧﺎكﺗﺮﻳﻦ دﺷﻤﻦ آﻣﻮزهﻫﺎي ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﻣﻲﺷﻮد .زﻳﺮا در ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺳﺎﻳﺮ دﻳﻦﭘﻴﺮاﻳﺎن ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎورﻧﺪ ﻛﻪ ﻧﻌﻤﺖﻫﺎي زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻮﻫﺒﺘﻲ اﺳﺖ اﻟﻬﻲ و ﺑﻬﺮه ﺟﺴﺘﻦ از آن ﺧﺎﻟﺼﺎﻧﻪﺗﺮﻳﻦ ﻋﺒﺎدتﻫﺎﺳﺖ ،ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ اﻳﻨﺎن ﺑﻪ ﺻﻔﺖ ﻣﺮدﻣﺎﻧﻲ ﺳـﺎﻟﻢ و ﺑـﻪﻫﻨﺠـﺎر از ﺗﻨﺪرﺳـﺘﻲ و ﻟﺬاﻳـﺬ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺎم ﻣﻲﺳﺘﺎﻧﻨﺪ ،ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺗﺴﻮﻳﻨﮕﻠﻲ در ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻣﺄﻣﻮرﻳـﺖ ﻛﺸﻴﺸـﻲ ﺧـﻮد ﻓﺮزﻧـﺪي زﻧـﺎزاده از ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮ ﺟﺎي ﻣﻲﻧﻬﺪ و ﻟﻮﺗﺮ ﻳﻚ ﺑﺎر اﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﻣﺎﻧﺪﮔﺎر را ﺧﻨﺪان ﺑﺮ ﻟﺐ ﻣﻲراﻧﺪ ﻛﻪ »ﺧﺎﺗﻮن اﮔﺮ ﻧﺨﻮاﻫـﺪ، ﻛﻨﻴﺰ را درﻳﺎﺑﻴﺪ ،«2ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ اﻳﻨﺎن ﺑﻲﭘﺮوا ﺧﻮش ﻣﻲﻧﻮﺷﻨﺪ و ﻣﻲﺧﻮرﻧﺪ و ﻣـﻲﺧﻨﺪﻧـﺪ ،ﻧـﺰد ﻛـﺎﻟﻮن ﻫـﺮ آنﭼﻪ ﻧﻔﺴﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻳﻜﺴﺮه واﭘﺲ راﻧﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ و در ﻣﻬﺎر ،ﻳـﺎ ﺑـﻲرﻧـﮓ اﺳـﺖ و ﺳـﺎﻳﻪوار .اﻳـﻦ ﻣﺘﻔﻜـﺮ 1زورﺑﺎران ) 1598 ،(Francisco de Zurbaranـ :1664ﻧﻘﺎش اﺳﭙﺎﻧﻴﺎﻳﻲ 2ﻣﻌﺎدل اﻳﻦ ﺿﺮباﻟﻤﺜﻞ ﻓﺎرﺳﻲ :دﺳﺘﺖ ﭼﻮ ﻧﻤﻲرﺳﺪ ﺑﻪ ﺑﻴﺒﻲ ،درﻳﺎب ﻛﻨﻴﺰ ﻣﻄﺒﺨﻲ را. http://www.seapurse.ir
35
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻣﺘﻌﺼﺐ ،زﻧﺪﮔﻲ را ﻳﻜﺴﺮه در ﺧﺪﻣﺖ ﻛﻼم و روح ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﻣﻲﮔﺬراﻧـﺪ .ﺗﻨﻬـﺎ آنﭼـﻪ را روﺷـﻦ و ﻣﻨﻄﻘـﻲ اﺳﺖ ،ﺣﻘﻴﻘﻲ ﻣﻲداﻧﺪ .ﺗﻨﻬﺎ آنﭼﻪ را ﺳﺎﻣﺎنﻳﺎﻓﺘﻪ و ﻣﻨﻈﻢ اﺳﺖ ،درك و ﺗﺤﻤﻞ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻧﻪ ﻫﺮﮔـﺰ ﺟـﺰ آن را .اﻳﻦ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫﻮﺷﻴﺎرِ ﺧﺸﻚاﻧﺪﻳﺶ ،از ﻫﺮ آنﭼﻪ ﻣﺴﺘﻲﺑﺨﺶ اﺳﺖ ،از ﻣﻲ و زن و ﻫﻨـﺮ و از ﻣﺎﺋـﺪهﻫـﺎي ﺧﺪاداد زﻣﻴﻨﻲ ،ﻧﻪ ﻫﻴﭻﮔﺎه ﻟﺬﺗﻲ ﻣﻲﻃﻠﺒﺪ و ﻧﻪ ﻫﻴﭻﮔﺎه ﻟﺬﺗﻲ ﻣﻲﺑﺮد .ﺗﻨﻬﺎ ﺑـﺎري ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﺧـﺎﻃﺮ ﭘﻴـﺮوي از ﻓﺮﻣﺎن ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري ﻣﻲرود ،ﻣﺎﺟﺮا ﭼﻨﺎن ﺧﻨﺪهآور ،ﺳﺮد ،و ﺟﺪي ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻲ ﺑﺮاي ﺳﻔﺎرش ﻛﺘﺎﺑﻲ ﻳﺎ ﻛﻼﻫﻲ ﺗﺎزه رﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﺑﻪ ﺟﺎي اﻳﻦ ﻛﻪ ﺧﻮد ﺑـﻪ ﺟﺴـﺖوﺟـﻮ و ﭘﺴـﻨﺪ ﺑﺮﺧﻴـﺰد ،از دوﺳﺘﺎﻧﺶ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﺴﺮي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاﻳﺶ ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ و ﻫﻴﭻ ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﺮد ﺗﻨـﺪﺧﻮي ﺑـﻲاﺣﺴﺎﺳـﻲ ﭼﻮن او ،ﮔﺮﻓﺘﺎر دﺧﺘﺮي ﺳﺒﻜﺴﺮ ﺷﻮد. ﻛﺎﻟﻮن آزرده از اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا ،ﺳﺮاﻧﺠﺎم زن ﺑﻴﻮهي ﻳﻜﻲ از ﺑﺎزﺗﻌﻤﻴﺪﮔﺮاﻧﻲ را ﻛﻪ ﺧﻮد ﺑـﻪ راه راﺳـﺖ ﻫـﺪاﻳﺖ ﻛﺮده ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮي ﻣﻲﮔﻴﺮد .اﻣﺎ در ﺗﻘﺪﻳﺮ و ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ اوﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺧﻮشﺑﺨﺖ ﺑﺰﻳـﺪ و ﻧـﻪ ﻫﺮﮔـﺰ ﺧﻮشﺑﺨﺖ ﺑﺴﺎزد .ﻳﮕﺎﻧﻪ ﻓﺮزﻧﺪي ﻛﻪ ﻫﻤﺴﺮش ﺑﺮاي او ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﻣﻲآورد ،زﻧﺪهﻣﺎﻧﺪﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ و آدﻣﻲ وﺳﻮﺳـﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﮕﻮﻳﺪ از دلﻣﺮدهي ﺳﺮدﻣﺰاﺟﻲ ﭼﻮن او ،ﮔﻤﺎﻧﻲ ﺟﺰ اﻳﻦ ﻧﻤﻲرﻓـﺖ .ﻛـﻮدك ،ﭘـﺲ از ﭼﻨـﺪ روز ﻣﻲﻣﻴﺮد و ﭼﻨﺪي ﭘﺲ از آن ،ﻫﻤﺴﺮش ﻧﻴﺰ .و ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ در ﺳﻦ ﺳﻲوﺷـﺶ ﺳـﺎﻟﮕﻲ ﺗﺠﺮﺑـﻪي زﻧﺎﺷـﻮﻳﻲ و زنﺧﻮاﻫﻲ او ﺑﺮاي اﺑﺪ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻲﭘﺬﻳﺮد .او ﺗﺎ روز ﻣﺮگ و در ﻃﻮل ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎلِ ﺑﺎﻗﻲﻣﺎﻧﺪه از ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺳﺎلﻫﺎي زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻳﻚ ﻣﺮد ،داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ،دﻳﮕﺮ ﻫﺮﮔﺰ زﻧﻲ را ﻟﻤﺲ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ و دل ﺟـﺰ ﺑـﻪ ﻛـﺎر ﻋﻘـﻞ و ﻣﻌﻨـﺎ و ﻣﻜﺘـﺐ ﻧﻤﻲﺳﭙﺮد. اﻣﺎ ﺗﻦ آدﻣﻲزاده ﻧﻴﺰ ﭼﻮن ﺟﺎن او ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ و ﺧﻮاﻫﺎن واﺷﻜﻔﺘﻦ اﺳﺖ و درﻳﻎ از او را ﺳﺨﺖ ﺗﺎوان ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ داد .ﻫﺮ اﻧﺪام از ﭘﻴﻜﺮهاي زﻧﺪه ﺑﻪ ﻃﻮر ﻏﺮﻳﺰي ﻃﻠﺐ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ در ﻧﻘﺶ ﻃﺒﻴﻌﻲاش ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد .ﮔﺎه اﻳﻦ ﻃﻠﺐ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ ﺧﻮن در ﺗﻦ آدﻣﻲ ﭘﺮﺟﻮشﺗﺮ ﺑﮕﺮدد ،ﻗﻠﺐ آدﻣﻲ ﮔـﺮمﺗـﺮ ﺑﻜﻮﺑـﺪ ،رﻳـﻪﻫـﺎ دم ﺟﺎنﻓﺰاﺗﺮ ﺑﺰﻧﺪ ،ﻣﺎﻫﻴﭽﻪﻫﺎ آراﻣﻲ ﺑﮕﻴﺮﻧـﺪ و ﻗـﺮار از دﺳـﺖ ﺑـﺮود .اﻧـﺪامﻫـﺎ ﺑـﺮ ﻛﺴـﻲ ﻛـﻪ آﮔﺎﻫﺎﻧـﻪ ﭼﻨـﻴﻦ ﺧﻮاﻫﺶﻫﺎي ﺣﻴﺎﺗﻲ را ﻧﺎدﻳﺪه ﻣﻲﮔﻴﺮد و در ﺑﺮاﺑﺮﺷﺎن اﻳﺴﺘﺎدﮔﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﻮرﻳﺪ؛ اﻧﺘﻘﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﺪن ﻛﺎﻟﻮن از ﺻﺎﺣﺐ ﺳﺨﺖﮔﻴﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲﺳﺘﺎﻧﺪ ،ﻫﻮلﻧﺎك اﺳﺖ ﺗﺎ ﺣﻀﻮرﺷﺎن را ﺑـﻪ وي ﻛـﻪ زاﻫﺪاﻧـﻪ ﻧﺎدﻳﺪهﺷﺎن ﻣﻲﮔﻴﺮد ،ﻳﺎدآور ﺷﻮﻧﺪ .اﻋﺼﺎب او ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواي زورﮔﻮي ﺧﻮد را ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻋـﺬاب ﻣـﻲرﺳـﺎﻧﺪ .ﺷـﺎﻳﺪ ﻛﻢﺗﺮ اﻫﻞ ﻣﻌﺮﻓﺘﻲ در ﻃﻮل زﻧﺪﮔﻲ ﺑﻪ اﻧﺪازهي ﻛﺎﻟﻮن از ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎري وﺿـﻌﻴﺖ ﺑـﺪﻧﻲ ﺧـﻮﻳﺶ زﺟـﺮ ﻛﺸـﻴﺪه ﺑﺎﺷﺪ .درد از ﭘﻲ درد ﻣﻲآﻳﺪ؛ وﻗﻔﻪﻧﺎﭘﺬﻳﺮ .ﻛﺎﻟﻮن در ﻧﺰدﻳـﻚ ﺑـﻪ ﻫﻤـﻪي ﻧﺎﻣـﻪﻫـﺎﻳﺶ ،از ﻫﺠـﻮم ﺷـﺮوراﻧﻪ و ﻏﺎﻓﻠﮕﻴﺮﻛﻨﻨﺪهي ﺑﻴﻤﺎري ﺗﺎزهاي ﻣﻲﻧﺎﻟﺪ .ﻳﻚ ﺑﺎر ﺳﺮدردﻫﺎي ﻣﻴﮕﺮﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ از ﭘﺎ ﻣﻲاﻧﺪازدش و ﺑﺎر دﻳﮕـﺮ درد ﻣﻌﺪه ،ﺳﺮدرد ،ﺑﻮاﺳﻴﺮ ،رودهدرد ،ﺳﺮﻣﺎﺧﻮردﮔﻲ ،ﻋﺼﺐدرد ،ﺧﻮنرﻳـﺰيِ ﺳـﺨﺖ دﻣـﺎغ و دﻫـﺎن ،ﺳـﻨﮓ ﻛﻴﺴﻪي ﺻﻔﺮا و زﺧﻢﻫﺎي ﭼﺮﻛﻴﻦ .ﻳﻚ ﺑﺎر ﺗﺐ ﺑﺎﻻﺳﺖ و ﻳﻚ ﺑﺎر ﻟﺮز و ﺳﺮﻣﺎ .ﻳﻚ ﺑﺎر درد ﻣﻔﺎﺻـﻞ اﺳـﺖ و ﺑﺎري دﻳﮕﺮ دردﻫﺎي ﻣﺜﺎﻧﻪ .ﻃﺒﻴﺒﺎن ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ داﺋﻢ ﻣﺮاﻗﺐ او ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﭼﻮن در اﻳـﻦ ﺗـﻦ ﺷـﻜﻨﻨﺪهي ﻇﺮﻳـﻒ، http://www.seapurse.ir
36
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻋﻀﻮي ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ دردﻣﻨﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪ و ﺑﺮ او ﻧﺸﻮرﻳﺪه ﺑﺎﺷﺪ .و ﻛﺎﻟﻮن ،ﺧﻮد ﺳﺨﺮهزﻧﺎن ،ﻳﻚ ﺑﺎر ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ: »وﺿﻊ ﺳﻼﻣﺖ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺟﺎن ﻛﻨﺪﻧﻲ داﺋﻢ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ«. اﻣﺎ »از ژرﻓﻨﺎي ﻧﺎاﻣﻴﺪي ،ﺑﺎ ﻧﻴﺮوﻳﻲ دوﭼﻨﺪان ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻦ و ﺳﺮ ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮدن« ،ﺷﻌﺎري اﺳـﺖ ﻛـﻪ اﻳـﻦ ﻣـﺮد ﺑﺮاي ﺧﻮد ﺑﺮﮔﺰﻳﺪه اﺳﺖ .ﻧﻴﺮوي روﺣﻲِ ﻫﻴﻮﻻوش وي ﻧﻤﻲﮔﺬارد ﻛﻪ دﻣﻲ دﺳﺖ از ﻛﺎر ﺑﻜﺸﺪ .او ﻫـﺮ ﺑـﺎر از ﻧﻮ ﺑﺮﺗﺮي ارادهي روﺣﻲ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻪ ﺑﺪﻧﻲ ﻛﻪ از ﻛﺎر ﺑﺎزش ﻣﻲدارد ،ﺛﺎﺑﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ .وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺗﺐ ﻧﻤﻲﮔﺬارد ﺗﺎ ﺑﻪ ﭘﺎي ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮ ﻣﻨﺒﺮ رود ،ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ ﺑﺮ ﻣﺤﻤﻞ ﺑﻨﺸﺎﻧﻨﺪش و ﺑﻪ ﻛﻠﻴﺴﺎ ﺑﺒﺮﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻛﻨـﺪ .آنﮔـﺎه ﻛـﻪ ﻣﺠﺒﻮر ﻣﻲﺷﻮد ﺑﻪ ﺟﻠﺴﻪي ﺷﻮرا ﻧﺮود ،ﺷﻮراﻳﻴﺎن ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺰد او ﻣﻲآﻳﻨﺪ و ﺷﻮر ﻣﻲﻃﻠﺒﻨﺪ .آنﮔﺎه ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗـﺐ و ﻟﺮز در زﻳﺮ ﭼﻬﺎر ﭘﻨﺞ روياﻧﺪازِ ﮔﺮم در ﺑﺴﺘﺮ اﻓﺘﺎده و ﭘﻴﻜﺮش از ﺳﺮﻣﺎي ﺳﻮزﻧﺪه در رﻧﺞ اﺳﺖ ،دو ﻳـﺎ ﺳـﻪ دﺳﺘﻴﺎر در ﻛﻨﺎرش ﻣﻲﻧﺸﻴﻨﻨﺪ و ﺑﻪ ﺗﻨﺎوب ،دﺳﺘﻮرﻫﺎﻳﺶ را ﻳﺎدداﺷﺖ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .آنﮔﺎه ﻛﻪ ﺳﻔﺮي ﻳﻚروزه ﺑﻪ ﻣﻠﻚ دوﺳﺘﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﻫﻮاي ﭘﺎك ﺑﺨﻮرد ،ﻣﻨﺸﻴﺎﻧﺶ او را در ﻛﺎﻟﺴﻜﻪ ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﻫﻨﻮز ﺑـﻪ ﻣﻘﺼـﺪ ﻧﺮﺳﻴﺪه ،ﭘﻴﻚﻫﺎﻳﺶ ﺷﺘﺎﺑﺎن ﺑﻪ ﺳﻮي ﺷﻬﺮ ﻣﻲروﻧﺪ و ﻣﻲآﻳﻨﺪ ،و او از ﻧﻮ ﺑﺎز دﺳﺖ ﺑﻪ ﻗﻠﻢ ﻣﻲﺑﺮد و ﻛﺎر از ﻧـﻮ آﻏﺎز ﻣﻲﺷﻮد. ﻛﺎﻟﻮن ،اﻳﻦ ﻫﻴﻮﻻي ﻛﻮﺷﺶ و ﻛﺎر را ﺑﻲﻛﺎر ﺑﻪ ﺗﺼـﻮر درآوردن ،ﻧـﺎﻣﻤﻜﻦ اﺳـﺖ .او ﻋﻤـﺮي را ﺑـﻲ ﻫـﻴﭻ ﺗﻮﻗﻔﻲ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲﮔﺬراﻧﺪ .ﺧﺎﻧﻪﻫﺎ ﻫﻨﻮز در ﺧﻮاﺑﻨﺪ ،ﺳﭙﻴﺪه ﻫﻨﻮز ﺳﺮ ﻧﺰده ،ﻛﻪ ﻓـﺎﻧﻮس ﻣﻴـﺰ ﻛـﺎر او در ﻛـﻮي ﺷﺎﻧﻮان 1روﺷﻦ ﻣﻲﺷﻮد و ﺗﺎ ﭘﺎﺳﻲ رﻓﺘﻪ از ﻧﻴﻤﻪﺷﺐ ﻛﻪ ﻫﻤﻪﭼﻴﺰ و ﻫﻤـﻪﻛـﺲ آرام ﮔﺮﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ ،ﺑـﻪﺳـﺎن ﺷﻌﻠﻪاي ﻛﻪ ﺳﺮِ ﺧﺎﻣﻮﺷﻲ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻧﺪارد ،ﻫﻤﭽﻨﺎن ﭘﺸﺖ ﭘﻨﺠﺮه روﺷﻨﺎﻳﻲ ﻣﻲﭘﺮاﻛﻨﺪ .ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ او ﺑﻪ ﻛـﺎرِ زﻳـﺎد در اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻧﻤﻲﮔﻨﺠﺪ .ﮔﻮﻳﻲ ﺑﺎ ﭼﻬﺎر ﻳﺎ ﭘﻨﺞ ﺳﺮ و ﻣﻐﺰ ﻫﻢزﻣﺎن ﻛﺎر ﻣﻲﻛﻨﺪ .زﻳﺮا ﺑﻪ رﻏـﻢ ﺑﻴﻤـﺎري داﺋـﻢ ،در واﻗﻊ ﻛﺎرﻫﺎي ﭼﻬﺎر ﻳﺎ ﭘﻨﺞ ﻣﻘﺎم ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن را ﻫﻢزﻣﺎن اﻧﺠﺎم ﻣﻲدﻫﺪ .ﻣﻘﺎم وﻋﻆ در ﻛﻠﻴﺴﺎي ﺳﻦﭘﻴﺮ ﻛﻪ ﺷﻐﻞ اﺻﻠﻲ اوﺳﺖ ،در واﻗﻊ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻜـﻲ از ﺳـﻤﺖﻫـﺎي ﭼﻨﺪﮔﺎﻧـﻪاي اﺳـﺖ ﻛـﻪ در درازﻧـﺎي زﻣـﺎن ،ﺑـﻪ اﻧﮕﻴـﺰهي ﻗﺪرتﭘﺮﺳﺘﻲ زﻳﺎده از ﺣﺪ ﺧﻮﻳﺶ ،ﺑﺮ آنﻫﺎ ﭼﻨﮓ اﻧﺪاﺧﺘﻪ اﺳﺖ .ﻣﻮﻋﻈﻪﻫﺎي او در اﻳـﻦ ﻛﻠﻴﺴـﺎ ،ﺑـﺎ آن ﻛـﻪ ﺑﻪﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻳﻚ ﮔﻨﺠﻪي دﻳﻮاري ﻣﺠﻠﺪات ﭼﺎﭘﻲ را در ﺑﺮ ﻣﻲﮔﻴﺮد و ﺑﺮاي روﻧﻮﻳﺴﻲ آنﻫﺎ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﻋﻤـﺮي را ﻣﺎﻳﻪ ﺑﮕﺬارد ،ﺑﺨﺶ ﻛﻮﭼﻜﻲ اﺳﺖ از ﻣﺠﻤﻮﻋﻪي آﺛﺎر او .اﻳﻦ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار )ﻛﺘﺎب و( ﻛﻼم ﻣﻘـﺪس ،در ﻣﻘـﺎم ﺻﺪر ﺷﻮراي روﺣﺎﻧﻲ اﻳﺎﻟﺘﻲ ،2ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻲﺣﻀﻮر او ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻧﻤﻲﮔﻴﺮد ،و ﺑﻪ ﺻـﻔﺖ ﻧﻮﻳﺴـﻨﺪهي ﻛﺘـﺎبﻫـﺎي ﺑﻲﺷﻤﺎر در اﻟﻬﻴﺎت و ﻣﺠﺎدﻟﻪﻫﺎي ﻧﻈﺮي و ﻣﺘﺮﺟﻢ ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس و ﭘﺎﻳﻪﮔﺬار داﻧﺸﮕﺎه ،و ﭘﻴﺶﮔـﺎم ﺑﺮﮔـﺰاري ﻛﻼسﻫﺎي ﺑﺰرگ درس اﻟﻬﻴﺎت ،و ﻋﻀﻮ داﺋﻢ ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ،و ﻋﻀﻮ ﻋﺎﻟﻲرﺗﺒﻪي ﺳﺘﺎد ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﺟﻨـﮓﻫـﺎي ﻣﺬﻫﺒﻲ ،و در ﺟﺎيﮔﺎه ﻋﺎﻟﻲﺗﺮﻳﻦ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺳﻴﺎﺳﻲ و ﺳﺎزﻣﺎنده ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻲﮔﺮي ،ﻛﺎري را ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ اداره و رﻫﺒﺮي ﻧﻜﻨﺪ .و ﻫﻤﻪي ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺣﻜﻮﻣﺖ دﻳﻦﺳﺎﻻراﻧﻪي ﺧﻮﻳﺶ را ﻳﻜﺠﺎ در وﺟﻮد ﺧﻮد ﮔﺮد آورده اﺳﺖ .وي Rue due Chanoines
،Konsistorium 2ﺑﺮﺟﺴﺘﻪﺗﺮﻳﻦ ﻣﻘﺎم در ﻛﻠﻴﺴﺎي اﻳﺎﻟﺘﻲ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن اﺳﺖ. http://www.seapurse.ir
1
37
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻣﺮاﻗﺐ ﺧﺒﺮﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدﮔﺎﻧﺶ از ﻓﺮاﻧﺴﻪ ،اﺳﻜﺎﺗﻠﻨﺪ ،اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ،و ﻫﻠﻨـﺪ ﻣـﻲﻓﺮﺳـﺘﻨﺪ .او ﺷـﺒﻜﻪاي ﺗﺒﻠﻴﻐﻲ در ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﺧﺎرج ﺑﺮﭘﺎ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﺑﻪ دﺳﺖ ﻧﺎﺷﺮان و ﺷﺎﻳﻌﻪﭘﺮدازان ﺷﺒﻜﻪي ﺧﺒﺮﮔﻴﺮي ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ را ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﻲآورد ﻛﻪ ﭼﻬﺎر ﮔﻮﺷﻪي ﺟﻬﺎن را ﻣﻲﭘﻮﺷﺎﻧﺪ .او ﺑﺎ دﻳﮕﺮ رﻫﺒﺮان ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻲﮔﺮي ﻣﺒﺎﺣﺜﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﺑـﺎ اﻣﻴﺮان و ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪاران ﺑﻪ ﻣﺬاﻛﺮه ﻣﻲﭘﺮدازد .اﮔﺮ ﻧﻪ ﻫﺮ ﺳﺎﻋﺖ ،ﻫﺮ روز از ﺧﺎرﺟﻪ ﺑﻪ دﻳﺪار او ﻣﻲآﻳﻨﺪ .ﻫـﻴﭻ داﻧﺸﺠﻮ و ﻃﻠﺒﻪي ﺟﻮاﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ از ژﻧﻮ ﺑﮕﺬرد و از ﻣﺤﻀﺮ او ﺷﻮر ﻧﻄﻠﺒﺪ و در ﺧﺪﻣﺖ او رﺳﻢ ادب ﺑﻪ ﺟـﺎ ﻧﻴﺎورد .ﺧﺎﻧﻪي او ﺑﻪ ﭘﺴﺖﺧﺎﻧﻪ و ﻣﺮﻛﺰ ﺧﺒﺮﮔﻴﺮي در ﺑﺎب ﻫﻤﻪي ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ و ﺧﺼﻮﺻﻲ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ .ﺧﻮد ﻳﻚ ﺑﺎر ﺑﺎ ﺣﺴﺮت ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﻤﻲآورد در دورهي ﺧـﺪﻣﺘﺶ ،ﺣﺘّـﻲ دو ﺳـﺎﻋﺖ وﻗـﺖ آزاد و ﺑـﺪون ﻣﺰاﺣﻤﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﻮده ﺑﺎﺷﺪ. از دورﺗﺮﻳﻦ ﻛﺸﻮرﻫﺎ ،از ﻣﺠﺎرﺳﺘﺎن و ﻟﻬﺴﺘﺎن ،ﻫﺮ روزه ﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﻣﻌﺘﻤﺪان وي ﻣﻲرﺳﺪ و او ﻣـﻲﺑﺎﻳﺴـﺖ ﻏﻢﺧﻮاراﻧﻪ ﺑﻪ ﻛﺴﺎن ﺑﺴﻴﺎري ﻛﻪ از وي درﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻤﻚ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ،در اﻣﻮر ﺧﺼﻮﺻﻲﺷﺎن ﻣﺸﻮرت دﻫﺪ .ﻳﻚ ﺑﺎر ﻣﻬﺎﺟﺮي ﻗﺼﺪ اﻗﺎﻣﺖ و آوردن ﺧـﺎﻧﻮادهاش را دارد ،ﻛـﺎﻟﻮن ﭘـﻮل ﺟﻤـﻊ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ ،ﺑـﺮاﻳﺶ ﺟـﺎ و ﻣﻜـﺎن ﻣﻲﺟﻮﻳﺪ ،و ﺑﺮاي ﮔﺬران زﻧﺪﮔﻲ درآﻣﺪي .در اﻳﻦﺟـﺎ ﻛﺴـﻲ ﻣـﻲﺧﻮاﻫـﺪ ازدواج ﻛﻨـﺪ و در آنﺟـﺎ دﻳﮕـﺮي ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﻓﺴﺦ ازدواج ﻛﻨﺪ .ﻫﺮ دو ﺳﺮوﻛﺎرﺷﺎن ﺑﺎ ﻛﺎﻟﻮن اﺳﺖ .زﻳﺮا در ژﻧﻮ ،ﻫﻴﭻ روﻳﺪاد روﺣﺎﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛـﻪ ﺑﺪون ﻣﻮاﻓﻘﺖ و رأي او روي دﻫﺪ. آﻳﺎ اﻳﻦ ﺧﻮدﻛﺎﻣﻪي ﺧﻮدﺧﻮاه ،ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻗﻠﻤﺮو روﺣﺎﻧﻲ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺴﻨﺪه ﻣﻲﻛﻨﺪ؟ ﻛﺎﻟﻮنﻣﺎﻧﻨﺪي ،ﻣﺮزي ﺑﺮاي ﻗﺪرت ﻧﻤﻲﺷﻨﺎﺳﺪ .زﻳﺮا ﻛﻪ او ﺑﻪ ﺻﻔﺖ ﻣﺘﺄﻟﻪ ،ﻫﺮ آنﭼﻪ را زﻣﻴﻨﻲ اﺳﺖ ،در ﺳﻴﻄﺮهي اﻣـﺮ روﺣـﺎﻧﻲ و اﻟﻬـﻲ ﻣﻲداﻧﺪ .ﺑﺎ ﺣﺮﺻـﻲ وﺻـﻒﻧﺎﺷـﺪﻧﻲ ،ﺑـﺮ ﻫﺮﭼـﻪ در ﺷـﻬﺮ اﺳـﺖ ،ﭼﻨـﮓ ﻣـﻲاﻧـﺪازد .روزي ﻧﻴﺴـﺖ ﻛـﻪ در ﺻﻮرتﺟﻠﺴﻪﻫﺎي ﺷﻮرا ﻧﺨﻮاﻧﻴﻢ :در اﻳﻦ ﺑﺎب ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻈﺮ اﺳﺘﺎد ﻛﺎﻟﻮن را ﺟﻮﻳﺎ ﺷﺪ .ﻫﻴﭻﭼﻴﺰ از ﻧﻈـﺮ ﺗﻴـﺰﺑﻴﻦ او دور ﻧﻤﻲﻣﺎﻧﺪ؛ ﻫﻴﭻﭼﻴﺰ .آدﻣﻲ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻣﻐﺰ ﻫﻤﻮاره ﻓﻌﺎل را ﺑﻪﺳﺎن ﻣﻌﺠﺰي ﺑﺴﺘﺎﻳﺪ .زﻫـﺪي ﺟﺎﻧﺎﻧـﻪ از اﻳـﻦ دﺳﺖ ،آﻳﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻄﺮﻧﺎك ﻧﻴﺴﺖ؟ ﭼﻮن ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺑﺪﻳﻦ ﭘﺎﻳﻪ از ﻟﺬتﻫﺎي زﻧﺪﮔﻲ ﺷﺨﺼـﻲ ﭼﺸـﻢﭘﻮﺷـﻲ ﻛﻨﺪ ،ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺨﻮاﻫﺪ اﻳﻦ ﭼﺸﻢﭘﻮﺷﻲ را ـ ﻛﻪ ﻧﺰد او ﺧﻮدﺧﻮاﺳﺘﻪ و ﻃﺒﻴﻌﻲ اﺳـﺖ ـ در ﺣﻜـﻢ ﻗـﺎﻧﻮن و ﺳﻨﺠﻪي ﺑﺪﻳﻬﻲ و رﻓﺘﺎر ﺑﺮ ﻛﺴﺎن دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ زور ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻛﻨﺪ؛ ﺑﺮ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ آن را ﻧﻪ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻣـﻲﺑﻴﻨﻨـﺪ و ﻧﻪ ﺑﺪﻳﻬﻲ .ﻫﻤﻮاره زاﻫﺪان ـ ﻧﻤﻮﻧﻪي روﺑﺴﭙﻴﺮ 1ـ ﺧﻄﺮﻧﺎكﺗﺮﻳﻦ ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﺎﻧﻨﺪ .آن ﻛﺲ ﻛـﻪ ﺧـﻮد آنﭼـﻪ را اﻧﺴﺎﻧﻲ اﺳﺖ ،از ﺑﻦِ ﺟﺎن ﻧﺰﻳﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،رﻓﺘﺎرش ﺑﺎ دﻳﮕﺮ اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﻫﻤﻮاره ﻏﻴﺮ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺳﺨﺖ و اﻧﻀﺒﺎط آﻫﻨﻴﻦ ،ﺷﺎﻟﻮدهﻫﺎي اﺻـﻠﻲ ﺑﻨـﺎي ﻣﻜﺘـﺐ ﻛـﺎﻟﻮﻧﻲاﻧـﺪ .ﺑـﻪ ﻧﻈـﺮ ﻛـﺎﻟﻮن ،اﻧﺴـﺎن ﺑﻪﻫﻴﭻروي ﺣﻖ ﻧﺪارد ﺑﺎ ﮔـﺮدن اﻓﺮاﺷـﺘﻪ و وﺟـﺪان آﺳـﻮده زﻧـﺪﮔﻲ ﻛﻨـﺪ .ﺑﻠﻜـﻪ ﻫﻤـﻮاره ﺑﺎﻳـﺪ در »ﺧـﻮف ﺧﺪاوﻧﺪي« و ﺷﺮﻣﺴﺎر از ﺣـﺲ ﺳﺮﺷﻜﺴـﺘﮕﻲِ ﺧﺎﺿـﻌﺎﻧﻪ و ﻧﺎرﺳـﺎﻳﻲِ اﺑـﺪي ﺑﺎﺷـﺪ .ﻫـﻢ از آﻏـﺎز در اﺧـﻼق 1758 ،Maximilien de Robespierres 1ـ :1794اﻧﻘﻼﺑﻲ ﻓﺮاﻧﺴﻮي http://www.seapurse.ir
38
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﭘﺎكدﻳﻨﺎﻧﻪي ﻛﺎﻟﻮﻧﻲ ﻣﻔﻬﻮم ﺷﺎدﻣﺎﻧﮕﻲ و آﺳﺎﻳﺶ و ﺧﻮﺷﻲ ،ﺑﺎ ﮔﻨﺎه ﻳﻜـﻲ اﺳـﺖ و ﻫـﺮ آنﭼـﻪ در زﻧـﺪﮔﺎﻧﻲ زﻣﻴﻨﻲ ﻣﺎ ﺟﻠﻮهآﻓﺮﻳﻦ اﺳﺖ و ﺷﻮراﻧﮕﻴﺰ ،ﻫﺮ آنﭼﻪ ﺟﺎن آدﻣﻲ را ﺷﺎدي و آراﻣﺶ ﻣﻲدﻫﺪ ،واﻻﻳﻲ و رﻫﺎﻳﻲ و ﺳﺒﻜﻲ ﻣﻲﺑﺨﺸﺪ ـ و ﺑﻴﺶ از ﻫﻤﻪﭼﻴﺰ ﻫﻨﺮ ـ ﻫﻤﭽﻮن زاﺋﺪهاي ﭘـﻮچ ،زﻳـﺎنﺑـﺎر ﺷـﻤﺮده ﻣـﻲﺷـﻮد .ﻛـﺎﻟﻮن، ﺧﺸﻚاﻧﺪﻳﺸﻲ ﻣﻜﺘﺒﻲاش را ﺣﺘّﻲ در ﻗﻠﻤﺮو دﻳﻨﻲ ـ ﻗﻠﻤﺮوﻳﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻮاره ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻧﺰدﻳﻚ ﺑـﺎ ﻋـﻮاﻟﻢ ﻋﺎرﻓﺎﻧـﻪ و ﻣﻬﺮورزاﻧﻪ دارد ـ ﭘﻴﺶ ﻣﻲﻧﻬﺪ .ﻫﺮ آنﭼﻪ ﺣﻮاس را ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﺸﻐﻮل ﻣﻲدارد ،ﻫﺮ آنﭼﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑـﺎ ﻟﻄـﻒ و ﻇﺮاﻓﺘﻲ ﺣﺲ را ﻧﻮازش دﻫﺪ ،از ﻛﻴﺶ و از ﻛﻠﻴﺴﺎ زدوده ﻣﻲﺷﻮد .زﻳﺮا ﻛﻪ ﻣﺆﻣﻨﺎن راﺳﺘﻴﻦ ﻧﺒﺎﻳـﺪ ﺑـﺎ ﺟـﺎﻧﻲ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻪ از ﻫﻨﺮ ،ﺑﻪ آنﭼﻪ اﻟﻬﻲ و آﺳﻤﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﻮﻧﺪ .ﻧﻪ ﻓﺮوﮔﺮﻓﺘﻪ در ﻋﺼﺮ ﺧﻮشاﺛﻴﺮي ﻋﻮد ،ﻧـﻪ ﻓﺮﻳﻔﺘﻪ و ﻣﺴﺤﻮر ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ،و ﻧﻪ ﻣﻔﺘﻮن زﻳﺒﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﻗﺪﺳﻲ )و در واﻗﻊ زﺷـﺖ و ﻧﻜﻮﻫﻴـﺪه( ﺗﺼـﻮﻳﺮﻫﺎ و ﺗﻨﺪﻳﺲﻫﺎ. ﺣﻘﻴﻘﺖ ،ﺗﻨﻬﺎ در ﭘﺎﻛﻲ ﺟﻠﻮهﮔﺮ اﺳﺖ و اﻃﻤﻴﻨﺎن ،ﺗﻨﻬﺎ در روﺷﻨﻲ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ اﺳﺖ .از اﻳﻦ رو ﺷﻤﺎﻳﻞﻫﺎ و ﺗﻨﺪﻳﺲﻫﺎ ،ﺟﺎﻣﻪﻫﺎي ﻓﺎﺧﺮ و رﻧﮕﺎرﻧﮓ ،ﻛﺘﺎبﻫﺎي دﻋﺎ ،ﺻﻨﺪوﻗﭽﻪﻫﺎي ﻣﺮﺻﻊِ ﻧﻬﺎده ﺑﺮ ﺳﻜﻮي ﻣﺤﺮاب ،ﻫﻤـﻪ ﺑﺎﻳﺪ از ﻛﻠﻴﺴﺎﻫﺎ ﺑﻪ دور اﻓﻜﻨﺪه ﺷﻮد .ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﻫﻴﭻ زرقوﺑﺮﻗﻲ ﻧﻴﺴﺖ .ﻟـﺬتﻫـﺎي ﺧﻴـﺎﻟﻲ ﺟـﺎناﻓـﺰا، ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ،و ﻧﻐﻤﻪﻫﺎي دلﻧﻮاز ﭼﻨﮓ را ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻋﺒﺎدت ﺑﻪ دور ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ اﻧﺪاﺧﺖ .از اﻳﻦ ﭘـﺲ در ژﻧـﻮ ﺣﺘّـﻲ زﻧﮓﻫﺎي ﻛﻠﻴﺴﺎﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﺎﻣﻮﺷﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ .اﻳﻤﺎﻧﻴﺎن راﺳﺘﻴﻦ ،ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻧﺪاي آﻫﻦ ﺳﺮد ﺑﻲﺟﺎن ﺗﻜﻠﻴﻒ اﻟﻬﻲﺷﺎن را ﺑﻪ ﻳﺎد آورﻧﺪ .دﻳﻦداري ﻫﻴﭻﮔﺎه ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎي ﻇﺎﻫﺮي ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﻛﺮدن و ﺻﺪﻗﻪ دادن ﻧﻴﺴﺖ .ﺗﻨﻬـﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﺤﺾ ﺑﺎﻃﻦ اﺳﺖ .از اﻳﻦ رو ﺑﻪ دور ﺑﺎﻳﺪ اﻓﻜﻨﺪ واﻻﻣﻘﺎﻣﻲ و ﺗﺸﺮﻳﻔﺎت را در ﻛﻠﻴﺴﺎﻫﺎ .ﺗـﺮك ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺮد ﻫﻤﻪي ﻧﻤﺎدﻫﺎ و رﺳﻢﻫﺎ را ،و ﭘﺎﻳﺎن ﺑﺎﻳﺪ داد ﻫﻤﻪي ﺟﺸﻦ ﮔﺮﻓﺘﻦﻫﺎ و ﻋﻴﺪ ﺑﺮﭘﺎ داﺷﺘﻦﻫﺎ را .ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ ﻳﻚ ﺿﺮﺑﺖ ﻫﻤﻪي ﺟﺸﻦﻫﺎ و ﻋﻴﺪﻫﺎ را از ﺻﻔﺤﻪي ﺗﻘﻮﻳﻢ ﭘﺎك ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﺟﺸﻦ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻋﻴﺴﻲ ﻣﺴـﻴﺢ و ﺳﺎل ﻧﻮ ﻛﻪ در ﺳﺮدابﻫﺎي روﻣﻴﺎن ﻫﻢ ﺑﺮﭘﺎ داﺷﺘﻪ ﻣﻲﺷﺪ ،از ﻣﻴﺎن ﺑﺮﻣﻲاﻓﺘﺪ .روزﻫﺎي ﻗﺪﻳﺴﺎن ﺑﻪ ﻳـﻚ ﺳـﻮ ﻧﻬﺎده ﻣﻲﺷﻮد .آﻳﻴﻦﻫﺎ و رﺳﻢﻫﺎي آﺷﻨﺎ و دﻳﺮﻳﻦ ﻣﻤﻨﻮع ﻣﻲﮔﺮدد .ﺧـﺪاي ﻛـﺎﻟﻮن ﺟﺸـﻦ و ﺳـﺮور و ﺣﺘّـﻲ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﻲﻃﻠﺒﺪ .ﺑﻠﻜﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﻛﻪ از وي ﺑﻬﺮاﺳﻨﺪ؛ ﻫﻤﻮاره. ﻧﺨﻮت اﺳﺖ و ﮔﺮدنﻓﺮازي ﻛﻪ آدﻣﻲ ﺑﻜﻮﺷﺪ ﺑﺎ ﺟﺬﺑﻪ و ﺷﻮر و وﺟـﺪ ،ﺑـﻪ ﺣـﺮﻳﻢ ﺑﺎرﮔـﺎه ﺣـﻖﺗﻌـﺎﻟﻲ راه ﺑﺠﻮﻳﺪ؛ ﺑﻪ ﺟﺎي آن ﻛﻪ دورادور ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺧﺎﺿﻌﺎﻧﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﮔﺬارد و ﺧﺪﻣﺖ ﺑﮕـﺰاردش .ژرفﺗـﺮﻳﻦ دﮔﺮﮔـﻮﻧﻲ ارزﺷﻲِ ﻣﻜﺘﺐ ﻛﺎﻟﻮﻧﻲ در ﻫﻤﻴﻦ اﺳﺖ .ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺮﻛﺸﺎﻧﺪن آنﭼﻪ اﻟﻬﻲ اﺳﺖ ﺑﻪ رﻓﻴﻊﺗﺮﻳﻦ ﺟﺎﻳﮕﺎه ﺑـﺮ ﻓﺮاز ﺟﻬﺎن ،ﻫﺮ آنﭼﻪ را زﻣﻴﻨﻲ اﺳﺖ ،ﺑﻲاﻧﺪازه ﺑﻪ ﭘﺴﺘﻨﺎ ﻓﺮو ﻣﻲﻛﺸﺎﻧﺪ .ﺑﺮاي آن ﻛﻪ ﺑﻪ اﻳﺪهي ﺧﺪاوﻧﺪ ﺟﻠﻮه و ﺟﻼل ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺨﺸﺪ ،اﻳﺪهي اﻧﺴﺎن را ﺧﻮار ﻣـﻲﻛﻨـﺪ و ﻫـﺮ ﺣﻘـﻲ را از او ﺑـﺎز ﻣـﻲﮔﻴـﺮد .اﻳـﻦ اﺻـﻼحﮔـﺮِ اﻧﺴﺎنﺳﺘﻴﺰ در وﺟﻮد آدﻣﻴﺎن ،ﺟﺰ ﮔﺮوﻫﻲ ﺑﺰﻫﻜﺎرِ ﻧﺎاﻫﻞِ ﭼﺎرهﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ،ﻫﺮﮔﺰ ﭼﻴﺰي ﻧﻤﻲﺑﻴﻨـﺪ .وي در ﺳﺮاﺳـﺮ زﻧﺪﮔﻲ راﻫﺒﺎﻧﻪاش از ﻟﺬتﻫﺎي اﻳﺴﺘﺎﻳﻲﻧﺎﭘﺬﻳﺮ و زﻳﺒﺎي دﻧﻴﺎي ﻣﺎ ،ﻛـﻪ از ﻫـﺰاران ﻫـﺰار ﭼﺸـﻤﻪ در ﺟﻮﺷـﺶ اﺳﺖ ،دلزده و ﻧﺎﺧﻮشدل ﺑﻮد .ﻛﺎﻟﻮن ﻫﺮ ﺑﺎر از ﻧﻮ ،از ﺣﻜﻤﺖ ﻧﺎﻓﻬﻤﻴﺪﻧﻲ ارادهي اﻟﻬﻲ ﻣﻲﻧﺎﻟﺪ ﻛـﻪ ﺑﻨـﺪﮔﺎن http://www.seapurse.ir
39
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺧﻮﻳﺶ را ﭼﻨﺎن ﻧﺎﻛﺎﻣﻞ و ﺑﻲاﺧﻼق آﻓﺮﻳﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ رو ﺑﻪ ﻧﻜﻮﻫﻴﺪﮔﻲ دارﻧﺪ و درﻣﺎﻧﺪه از ﻓﻬـﻢ ﻫـﺮ آنﭼﻪ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪه و ﺧﺪاﻳﻲ اﺳﺖ ،در ﮔﻢ ﻛﺮدن ﺧﻮﻳﺶ در ﮔﻨﺎه ،ﺑﻲﺻﺒﺮﻧﺪ .ﭘﺸﺖ او ﻫﺮ ﺑﺎر ﻣﻲﻟﺮزد ،وﻗﺘﻲ ﺑـﻪ ﺑﺮادران ﻫﻢﻧﻮع ﺧﻮد ﻣﻲﻧﮕﺮد .ﺷﺎﻳﺪ در اﻳﻦ ﻣﺬﻫﺐآوران ﺑﺰرگ ،ﻛﺴﻲ ﭼﻮن او اﻧﺴﺎن را ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻮار و ذﻟﻴـﻞ ﻧﻜﺮده و ﺣﺮﻣﺘﺶ را ﻧﺸﻜﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ» .ﺣﻴﻮاﻧﻲ رامﻧﺎﺷﺪﻧﻲ و ﮔﺰﻧﺪه« و ﺑـﺪﺗﺮ از آن» ،زﺑﺎﻟـﻪاي« ﻣـﻲﺧﻮاﻧـﺪ او اﻧﺴﺎن را .وي در اﺛﺮ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻧﺎم در ﻧﻬﺎد دﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﻲ ،ﺑﻪروﺷﻨﻲ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ: اﮔﺮ در اﻧﺴﺎن و ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲﻫﺎي ﻃﺒﻴﻌﻲ او ﻧﻴﻚ ﺑﻨﮕﺮﻧﺪ ،در ﺳﺮﺗﺎﭘﺎﻳﺶ ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ ﻧﺸـﺎﻧﻲ از ﻧﻴﻜـﻲ ﻳﺎﻓـﺖ ﻧﻤـﻲﺷـﻮد. آنﭼﻪ ﻫﻨﻮز در او ﺧُﺮدهاي ﺳﺘﻮدﻧﻲ اﺳﺖ ،از ﻣﺮﺣﻤـﺖ ﺧﺪاوﻧـﺪي ﻣـﻲآﻳـﺪ ...ﻫﻤـﻪي دادﮔـﺮيﻫـﺎي ﻣـﺎ ﻋـﻴﻦ ﺑﻴﺪادﮔﺮي اﺳﺖ .دﺳﺘﺎوردﻣﺎن آﻟﻮدﮔﻲ و ﺷﻮﻛﺖﻫﺎﻣﺎن ﺷﺮمآور اﺳﺖ .و ﻧﻴﻜﻮﺗﺮﻳﻦ ﭼﻴﺰﻫﺎ ﻛﻪ از ﻣﺎ ﺳﺮ ﻣـﻲزﻧـﺪ، ﻫﻤﻮاره آﻟﻮده و رذﻳﻼﻧﻪ اﺳﺖ و آﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﻪ ﻛﺜﺎﻓﺖ و ﻧﺎﭘﺎﻛﻲﻫﺎي ﻛﺎﻟﺒﺪ آدﻣﻲ.
ﻛﺴﻲ ﻛﻪ از ﻧﻈﺮ ﻓﻠﺴﻔﻲ اﻧﺴﺎن را ﺧﻠﻘﺘﻲ ﺑـﺪﻳﻦﮔﻮﻧـﻪ ﻧـﺎﻣﻮزون و ﻧـﺎﻗﺺ ﻣـﻲاﻧﮕـﺎرد ،در ﻣﻘـﺎم ﻣﺘﺄﻟـﻪ و ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪار ،ﺑﻪ ﻃﻮر ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻗﺎﺋﻞ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻫﻴﻮﻻﻳﻲ ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪاي از آزادي ﻳـﺎ اﺳﺘﻘﻼل ﻋﻄﺎ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ .از اﻳﻦ رو ،ﻣﺨﻠﻮﻗﻲ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﺒﺎه و در ﺧﻄﺮ ﺣﺮص زﻧﺪﮔﻲ ،ﻣـﻲﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﻲرﺣﻤﺎﻧـﻪ از ﻫﻤﻪي ﺣﻘﻮق ﻣﺤﺮوم ﺷﻮد .زﻳﺮا اﮔﺮ ﺑﻪ ﺧﻮد واﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﻮد ،روان او ﺟﺰ ﺑﻪ ﺳﻴﺎهﻛﺎري ،ﺗﻮاﻧﺎ ﻧﻴﺴﺖ: ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻚ ﺑﺎر ﺑﺮاي اﺑﺪ ،اﻳﻦ ﮔﻤﺎن ﺑﺎﻃﻞ آدﻣﻲزاد ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺷﻮد ﻛﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﺮاي ﺗﻨﻈﻴﻢ راﺑﻄـﻪي ﺧـﻮﻳﺶ ﺑـﺎ ذات ﺑﺎري و ﺑﺎ ﺟﻬﺎن ﺧﺎﻛﻲ ،آنﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﺧﻮد ﻣﻲﭘﺴﻨﺪد ،ﺻﺎﺣﺐ ﺣﻖ و اﺧﺘﻴﺎري اﺳﺖ و ﻫﺮ ﭼـﻪ اﻳـﻦ ﺧﻮدﺧـﻮاﻫﻲ ﺳﺨﺖﺗﺮ در ﻫﻢ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺷﻮد ،ﻫﺮﭼﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺑﻪ اﻃﺎﻋﺖ واداﺷﺘﻪ ﺷﻮد و ﺑﻪ ﻣﻬﺎر درآﻳﺪ ،ﺳﻮد او ﺑـﻴﺶﺗـﺮ اﺳﺖ .ﺑﻪ او آزادي ﻧﻤﻲﺑﺎﻳﺪ داد .زﻳﺮا ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ ﻧﺎدرﺳﺘﻲ از آن ﺑﻬﺮه ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺮد .ﺑﺎﻳﺪ او را در ﭘﻴﺶﮔـﺎه ﻋﻈﻤـﺖ ﺧﺪاوﻧﺪي ،ﺑﻪ ﻗﻬﺮ ،ﻛﻮﭼﻚ و ﺧﻮار ﻛﺮد .ﺑﺎﻳﺪ او را از ﻛﺒﺮ ،ﺑﻪ ﺧﻮد ﺑﺎزآورد و ﺗـﺎ آنﺟـﺎ ﻫﺮاﺳـﺎﻧﻴﺪ ﻛـﻪ ﺑـﻲ ﻫـﻴﭻ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻲ ،ﺑﻪ ﮔﻠﻪي ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮ ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﭙﻴﻮﻧﺪد؛ ﺗﺎ آنﺟﺎ ﻛﻪ ﻫﻤﻪي وﻳﮋﮔﻲﻫﺎ و ﻧﺎﻳﻜﺴـﺎﻧﻲﻫـﺎ در ﻧﻈﻤـﻲ ﻫﻤﮕـﺎﻧﻲ ﻧﺸﺎن ﺑﺒﺎزد و ﻣﺴﺘﺤﻴﻞ ﺷﻮد و ﻓﺮدﻳﺖ ،ﺟﺎي ﺑﻪ ﻫﻤﮕﺎﻧﻴﺖ وا ﺑﮕﺬارد.
ﺑﺮاي در ﻫﻢ ﺷﻜﺴﺘﻦ ﺗﻤﺎمﻋﻴﺎر ﺷﺨﺺ ﺑﻪ ﺳﻮد ﺟﻤﻊ ،و ﺑﻪ ﺗﺎراج ﺑﺮدن ﻫﺴﺖ و ﻧﻴﺴﺖ ﻓﺮد ،ﻛﺎﻟﻮن روش وﻳﮋهاي را ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲﺑﻨﺪد؛ »آداب اﻳﻤﺎن« ﻣﺸﻬﻮر را ،ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻛﻠﻴﺴﺎﻳﻲ را ﻛﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز از آن ﺳﺨﺖﺗﺮ ﺗﺴﻤﻪ از ﮔﺮدهي اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﻛﺸﻴﺪه ﻧﺸﺪه اﺳﺖ .ﻫﻢ از آﻏﺎز اﻳﻦ ﺳﺎزﻣﺎنده درﺧﺸﺎن ﮔﻠﻪي ﺧـﻮﻳﺶ را ،ﭘﻴـﺮواﻧﺶ در ﺷﺒﻜﻪاي آﻫﻨﻴﻦ از ﺑﺎﻳﺪﻫﺎ و ﻧﺒﺎﻳﺪﻫﺎ )ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎنﻫﺎ( ﮔﺮﻓﺘﺎر و ﻣﺤﺼﻮر ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻫﻢزﻣﺎن ﻣﺮﻛﺰي وﻳـﮋه ﺑﺮﭘﺎ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﻛﺎر اﺻﻼح اﺧﻼﻗﻲ را وﺣﺸﺖآﻓﺮﻳﻨﺎﻧﻪ ﭘﻲ ﺑﮕﻴﺮد .وﻇﺎﻳﻒ ﻣﺠﻤﻊ ﻋﺎﻟﻲ ﻛﻠﻴﺴﺎي اﻳﺎﻟﺘﻲ ،در اﺑﺘﺪا ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺎروﺷﻦ و دوﭘﻬﻠﻮ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻲﺷﻮد» :ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮاﻗﺐ ﺟﻤﻊ ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑـﻪ ﭘـﺎﻛﻲ ﺳـﺘﻮده ﺷﻮد «.وﻟﻴﻜﻦ ﺗﻨﻬﺎ در ﻇﺎﻫﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺣﻮزهي ﻧﻔﻮذ آن در اﻣﺮ و ﻧﻬﻲ ﻣﺤـﺪود ﺑﺎﺷـﺪ ﺑـﻪ ﺣـﻮزهي زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ دﻳﻨﻲ .زﻳﺮا ﺗﻠﻘﻲ ﻓﺮاﮔﻴﺮ ﻛﺎﻟﻮن از ﺣﻜﻮﻣﺖ ،ﭼﻨﺎن ﻳﻜﺴﺮه اﻣﻮر دﻧﻴﻮي را ﺑﻪ اﻣﻮر ﻣﻌﻨﻮي و اﻋﺘﻘـﺎدي ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﻲزﻧﺪ ﻛﻪ از اﻳﻦ ﭘﺲ ﺧﻮدﺑﻪﺧﻮد ﺧﺼﻮﺻﻲﺗﺮﻳﻦ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎي زﻧـﺪﮔﻲ ﻧﻴـﺰ زﻳـﺮ ﻧﻈـﺮ »ﻣﻘﺎﻣـﺎت« ﻗـﺮار http://www.seapurse.ir
40
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻣﻲﮔﻴﺮد .ﺑﻪ ﺻﺮاﺣﺖ ﺗﻤﺎم ،از ﺑﺮﮔﻤﺎﺷﺘﮕﺎنِ در ﻣﺠﻤﻊ ﻋﺎﻟﻲ ،از ﭘﻴﺶﻛﺴـﻮﺗﺎن ،1ﺧﻮاﺳـﺘﻪ ﻣـﻲﺷـﻮد زﻧـﺪﮔﻲ ﻳﻜﺎﻳﻚ ﻣﺮدم را ﺑﭙﺎﻳﻨﺪ» .ﻫﻴﭻﭼﻴﺰ ﻧﻤﻲﺑﺎﻳﺪ از ﻧﻈﺮﺷﺎن ﺑﻪ دور ﻣﺎﻧﺪ و ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﺳﺨﻨﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ زﺑﺎن ﻣﻲآﻳﺪ ،ﺑﻠﻜﻪ اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎ و اﻋﺘﻘﺎدﻫﺎ را ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﭙﺎﻳﻨﺪ«. ﺑﺪﻳﻬﻲ اﺳﺖ از ﻫﻤﺎن روز ﻛﻪ در ژﻧﻮ اﻳﻦ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻫﻤﻪﺳـﻮﻳﻪ آﻏـﺎز ﻣـﻲﺷـﻮد ،زﻧـﺪﮔﻲ ﺧﺼﻮﺻـﻲ ﭘﺎﻳـﺎن ﻣﻲﮔﻴﺮد .ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ ﻳﻚ ﺟﻬﺶ از ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲِ 2ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻜﻲ ﭘﻴﺸﻲ ﻣﻲﮔﻴﺮد ،ﻛﻪ ﻣﻔﺘّﺸـﺎن و ﺧﺒﺮﭼﻴﻨـﺎن ﺧـﻮد را ﻧﺨﺴﺖ آنﮔﺎه رواﻧﻪ ﻣﻲداﺷﺖ ﻛﻪ ﺷﻜﺎﻳﺘﻲ در ﻛﺎر ﺑﻮد و ﻳﺎ اﺗﻬﺎﻣﻲ. اﻣﺎ در ژﻧﻮ ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﻧﻈﺎم اﻋﺘﻘﺎدي ﻛﺎﻟﻮن ﻛﻪ ﻫﻤﻪي اﻧﺴﺎنﻫﺎ را ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺟﻮﻳﺎي ﮔﻨﺎه ﻣﻲداﻧﺪ ،ﻫﺮ ﻛﺲ ﺧﻮد ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﻣﻈﻨﻮن ﺑﻪ ﮔﻨﺎهﻛﺎري اﺳﺖ و ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﻣﺮاﻗﺒﺖ از ﺧﻮد را دم ﺑﺮﻧﻴﺎورد .از ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻛـﺎﻟﻮن، ﻳﻜﺒﺎره دﻳﻮارﻫﺎ ﻫﻤﻪ از ﻣﻴﺎن ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد و درِ ﺧﺎﻧﻪﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﺎز ﻣﻲﺷـﻮد .در ﻫـﺮ ﻟﺤﻈـﻪ از ﺷـﺐ و روز، ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ درﻛﻮﺑﻪ ﺑﻪ ﺻﺪا درآﻳﺪ و ﻳﻜﻲ از اﻋﻀﺎي ﻛﺎرآﮔﺎﻫﻲ ﻋﻘﻴﺪﺗﻲ ،ﺑﺮاي »ﺑﺎزدﻳـﺪ« ﺳـﺮزده وارد ﺧﺎﻧـﻪ ﺷﻮد ،ﺑﻲ آن ﻛﻪ ﺷﻬﺮوﻧﺪي ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺟﻠﻮي او را ﺑﮕﻴﺮد؛ ﭼﻪ ﺗﻮانﮔﺮ و ﭼﻪ دروﻳﺶ ،ﭼﻪ ﺧُﺮد و ﭼﻪ ﺑﺰرگ ،ﺑﺎﻳـﺪ دﺳﺖﻛﻢ ﻳﻚ ﺑﺎر در ﻣﺎه ،ﺑﻪ اﻳﻦ ﺟﺎﺳﻮﺳﺎن اﺧﻼﻗﻲِ ﺣﺮﻓﻪاي ،ﺳـﺎﻋﺖﻫـﺎي دراز ،ﺑـﻪ ﺗﻔﺼـﻴﻞ ،ﺣﺴـﺎب ﭘـﺲ ﺑﺪﻫﺪ .زﻳﺮا در »ﻓﺮﻣﺎنﻫﺎ« آﻣﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﺑﺎﻳﺪ وﻗﺖ ﻛﺎﻓﻲ ﺑﮕﺬارﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺎزدﻳﺪ ﺑﺎ ﻓﺮاغ ﺧـﺎﻃﺮ اﻧﺠـﺎم ﮔﻴﺮد ـ ﻣﺮدان ﺟﻬﺎندﻳﺪه و ﻣﺤﺘﺮم و ﺳﭙﻴﺪﻣﻮي ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻮن ﺗﺎزهﺳﺎﻻن دﺑﺴﺘﺎﻧﻲ آزﻣﻮن ﭘـﺲ دﻫﻨـﺪ ﻛـﻪ آﻳـﺎ دﻋﺎﻫﺎ را ﺑﻪﺧﻮﺑﻲ از ﺑﺮ دارﻧﺪ و ﻳﺎ ﺟﻮاب ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﺮا از ﻣﺠﺎﻟﺲ وﻋﻆ ﻛﺎﻟﻮن در ﻳﻜﻲ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺒﻮدهاﻧـﺪ .اﻣـﺎ »ﺑﺎزدﻳﺪ« ﺑﻪﻫﻴﭻروي ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﺮوﻳﺞ اﺧﻼق و ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺷﺮﻋﻴﺎت ﭘﺎﻳﺎن ﻧﻤﻲﭘﺬﻳﺮد .ﭼﻮن اﻳﻦ ﭘﺎﺳـﺒﺎﻧﺎن اﺧـﻼق،3 در ﻫﻤﻪي ﻛﺎرﻫﺎ دﺧﺎﻟﺖ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .ﻟﺒﺎس زﻧﺎن را اﻧﺪازه ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﺒﺎدا زﻳﺎده ﻛﻮﺗﺎه ﺑﺎﺷﺪ و زﻳﺎده ﺑﻠﻨـﺪ؛ ﺗـﺎ ﻣﺒﺎدا ﭼﻴﻦﻫﺎي زاﻳﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﺑﺮﺷﻲ ﺧﻄﺮﻧﺎك .ﮔﻴﺴﻮان زﻧﺎن را ﺑﻪ ﺳﻨﺠﺶ دﻳﺪ ﻣﻲزﻧﻨﺪ ﺗﺎ آراﺳﺘﻪﺗﺮ از آنﭼﻪ ﻣﺠﺎز اﺳﺖ ﻧﺒﺎﺷﺪ .اﻧﮕﺸﺘﺮﻫﺎ را ﺑﺮ اﻧﮕﺸﺖﻫﺎ و ﻛﻔﺶﻫﺎ را در ﻛﻔﺸﺪانﻫـﺎ ﻣـﻲﺷـﻤﺎرﻧﺪ .ﭘـﺲ از اﺗـﺎق آراﻳﺶ ،ﻧﻮﺑﺖ ﺑﻪ آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﻪ ﻣﺒﺎدا ﺑﺎ ﻛﺎﺳﭽﻪاي آش و ﺗﻜﻪاي ﮔﻮﺷﺖ ،در ﺧـﻮراك ﻣﺠـﺎز اﺳـﺮاف ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ ،ﻳﺎ ﻣﺒﺎدا در ﺟﺎﻳﻲ ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ و ﻣﺮﺑﺎ ﭘﻨﻬﺎن ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ .و ﭘﺎﺳـﺒﺎن اﻫـﻞ اﻳﻤـﺎن ،ﻫﻤﭽﻨـﺎن در ﺧﺎﻧـﻪ ﻣﻲﮔﺮدد .ﺑﻪ ﻗﻔﺴﻪي ﻛﺘﺎبﻫﺎ ﺳﺮ ﻣﻲﻛﺸﺪ ﻛﻪ ﻣﺒﺎدا ﻛﺘـﺎﺑﻲ ﺑـﺪون ﻣﻬـﺮ ﺑـﺎزﺑﻴﻨﻲ و ﺳﺎﻧﺴـﻮر ﻣﺠﻤـﻊ ﻋـﺎﻟﻲ روﺣﺎﻧﻲ ،آنﺟﺎ ﻳﺎﻓﺖ ﺷﻮد .اﻧﺒـﺎر را ﻣـﻲﻛـﺎود ،ﻣﺒـﺎدا آنﺟـﺎ ﺷـﻤﺎﻳﻞ و ﺳـﺒﺤﻪاي ﭘﻨﻬـﺎن ﻛـﺮده ﺑﺎﺷـﻨﺪ .از ﺧﺪﻣﺘﻜﺎران درﺑﺎرهي آﻗﺎي ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎزﭘﺮﺳﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ،از ﻛﻮدﻛﺎن درﺑﺎرهي ﭘﺪران و ﻣﺎدراﻧﺸـﺎن .ﻫـﻢزﻣـﺎن ﺑـﻪ ﺧﻴﺎﺑﺎن ﮔﻮش ﻣﻲﺳﭙﺎرد ﻣﺒﺎدا ﻛﺴﻲ ﺗﺮاﻧﻪاي دﻧﻴﻮي ﺑﺨﻮاﻧﺪ و ﻳﺎ ﺳﺎزي ﺑﻨﻮازد و از اﻳﻦﻫﺎ ﺑﺪﺗﺮ ،ﮔﻨﺎه اﺑﻠﻴﺴـﻲِ ،ancienes 1ﭘﻴﺶﻛﺴﻮﺗﺎن ﻳﺎ »ﻗُﺪﻣﺎ« ،ﻋﻨﻮان ﻣﺄﻣﻮران ﻧﺎﻇﺮ ﺑﺮ رﻓﺘﺎر و ﮔﻔﺘﺎر و ﭘﻨﺪار ﻫﻤﺸﻬﺮﻳﺎن در ژﻧﻮ ،در دورهي ﺗﺴﻠﻂ ﻛﺎﻟﻮن 2اﻧﻜﻴﺰﻳﺴﻴﻮن ) ،(Inquisitionدادﮔﺎﻫﻲ ﻛﻠﻴﺴﺎﻳﻲ ﺟﻬﺖ ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲ ﻋﻘﺎﻳﺪ .ﻣﺤﻜﻤﻪي ﺗﻔﺘﻴﺶ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻛﻪ از ﻗﺮن 12ﺗﺎ 18ﻣـﻴﻼدي در ﺗﻤـﺎم اروﭘﺎ داﻳﺮ ﺑﻮد و ﺗﻨﻬﺎ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ 340 ،ﻫﺰار ﺗﻦ را ﺷﻜﻨﺠﻪ و آزار ﻛﺮد و 32ﻫﺰار ﺗﻦ از آﻧﺎن را در آﺗﺶ ﺳﻮزاﻧﺪ. Moral Tscheka http://www.seapurse.ir
3
41
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺷﺎدي ﻛﺮدن را ﻣﺮﺗﻜﺐ ﺷﻮد .و از اﻳﻦ ﭘﺲ ،واي ﺑﺮ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺧﻮﺷﻲ و ﺳﺮﮔﺮﻣﻲ در ژﻧﻮ و ﺷـﻬﺮوﻧﺪي ﻛـﻪ از ﭘﺲ ﻛﺎرِ روزاﻧﻪ ،ﺑﻪ ﻫﻮاي ﻧﻮﺷﻴﺪن ﺟﺎﻣﻲ ،ﺳﺮي ﺑﻪ ﻣﻬﻤﺎنﺳﺮاﻳﻲ ﺑﺰﻧﺪ و ﻏﺎﻓﻞﮔﻴـﺮ ﺷـﻮد و ﻳـﺎ ﺣﺘّـﻲ ﻃـﺎس رﻳﺨﺘﻦ و ورق ﺑﺎزي را دوﺳﺖ ﺑﺪارد .ﺟﺎﺳﻮﺳﺎن اﺧﻼق ،از ﺷـﻜﺎر ﻣﺮدﻣـﺎن ﻳـﻚ دم ﻧﻤـﻲآﺳـﺎﻳﻨﺪ؛ ﺣﺘّـﻲ در روزﻫﺎي ﻳﻜﺸﻨﺒﻪ .ﺑﻪﺗﺎزﮔﻲ ﻛﻮﭼﻪﻫﺎ را ﺧﺎﻧﻪﺑﻪﺧﺎﻧﻪ ،در ﻣﻲﻛﻮﺑﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ﻣﺒﺎدا ﺑـﻲﻋـﺎر و ﺗﻨﺒﻠـﻲ ﺑـﻪ ﺟـﺎي رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﻣﻮﻋﻈﻪي ﻛﺎﻟﻮن و ﻣﺠﻠﺲ ﺧﻮدﺳﺎزي ،ﻣﺎﻧﺪن در ﺑﺴﺘﺮ را ﺧﻮشﺗﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﻮده ﺑﺎﺷﺪ .و ﻫـﻢ در اﻳﻦ ﺣﺎل ،در ﻛﻠﻴﺴﺎ ﻣﺮاﻗﺒﺎنِ دﻳﮕﺮي آﻣﺎده اﻳﺴﺘﺎدهاﻧﺪ ﺗﺎ ﻫﺮ ﻛﻪ را ﻛﻪ دﻳﺮﺗـﺮ ﭘـﺎ ﺑـﻪ درون ﺧﺎﻧـﻪي ﺧـﺪا ﺑﮕﺬارد و ﻳﺎ زودﺗﺮ آنﺟﺎ را ﺗﺮك ﻛﻨﺪ ،ﻫﺘﻚ ﺣﺮﻣﺖ ﻛﻨﻨﺪ .اﻳﻦ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن رﺳﻤﻲِ اﺧﻼق ،ﺧﺴـﺘﮕﻲﻧﺎﭘـﺬﻳﺮ ،در ﻫﻤﻪﺟﺎ ﺣﺎﺿﺮﻧﺪ و ﻛﺎر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .ﺳﺮ ﺷﺐﻫـﺎ ،ﺳﺮﺗﺎﺳـﺮ داﻻنﻫـﺎي ﺳـﻘﻒدار ﺗﺎرﻳـﻚ ﻛﻨـﺎرهي رون 1را ﺳـﺮ ﻣﻲﻛﺸﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺒﺎدا آنﺟﺎ زوﺟﻲ ﮔﻨﺎهﻛﺎر ،دﻣﻲ را ﺑﻪ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺑﻪ ﻫـﻢ دل ﺳـﭙﺮده ﺑﺎﺷـﻨﺪ .در ﻣﻬﻤـﺎنﺳـﺮاﻫﺎ، ﺑﺴﺘﺮﻫﺎ و ﺟﺎﻣﻪدانﻫﺎي ﻧﺎﺷﻨﺎﺳﺎن را زﻳﺮورو ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .ﻫﻤﻪي ﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻳﻲ را ﻛـﻪ از ژﻧـﻮ ﻣـﻲرود و ﻳـﺎ ﺑـﻪ ژﻧـﻮ ﻣﻲرﺳﺪ ،ﺳﺮ ﻣﻲﮔﺸﺎﻳﻨﺪ و ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﺳﺎزﻣﺎنﻳﺎﻓﺘﻪي ﻣﺠﻤﻊ ﻋـﺎﻟﻲ روﺣـﺎﻧﻲ از ﺣﺼـﺎرﻫﺎي ﺷـﻬﺮ ﺑﺴـﻲ ﻓﺮاﺗـﺮ ﻣﻲرود .در ﻛﺎﻟﺴﻜﻪي ﺳﻔﺮي ،در ﻗﺎﻳﻖ ،در ﻛﺸﺘﻲ ،در ﺑﺎزارﻫـﺎي ﺧـﺎرﺟﻲ و در ﻣﻬﻤـﺎنﺳـﺮاﻫﺎي ﻫـﻢﺟـﻮار، ﻫﻤﻪﺟﺎ ﺟﺎﺳﻮسﻫﺎي ﻣﺰدور ﺣﺎﺿﺮﻧﺪ و ﻫﺮ ﻛﻠﻤﻪاي ﻛﻪ رﻧﺠﻴـﺪهﺧـﺎﻃﺮي در ﭘـﺎرﻳﺲ ﻳـﺎ در ﻟﻴـﻮن ﺑـﺮ زﺑـﺎن ﻣﻲآورد ،ﺑﻲﻛﻢوﻛﺎﺳﺖ ﮔﺰارش ﻣﻲﺷﻮد .وﻟﻲ آنﭼﻪ اﻳﻦ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﺧﻮدﺑﻪﺧﻮد ﺗﺤﻤﻞﻧﺎﭘﺬﻳﺮ را ﺗﺤﻤـﻞﻧﺎﭘـﺬﻳﺮﺗﺮ ﻣﻲﺳﺎزد ،اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻳﻚ از اﻳﻦ ﻣﺄﻣﻮران و ﻣﺰدوران ،ﺑﻪزودي داوﻃﻠﺒﺎن ﻏﻴﺮ رﺳﻤﻲ ﺑـﻲﺷـﻤﺎري را در ﻛﻨﺎر ﺧﻮد ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ .زﻳﺮا ﻫﺮ ﺟﺎ ﻛﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺷﻬﺮوﻧﺪاﻧﺶ را در ﺗﺮور و وﺣﺸﺖ ﻧﮕﺎه ﺑﺪارد ،ﺧﺒﺮﭼﻴﻨﻲِ داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ،ﺑﻪزﺷﺘﻲ داﻣﻦ ﻣﻲﮔﺴﺘﺮاﻧﺪ .ﻫﺮ ﺟﺎ ﻛﻪ ﺷﻜﺴﺘﻦ ﺣﺮﻣﺖ دﻳﮕﺮان اﺻﻞ ﻣﺠﺎز و ﭘﺴﻨﺪﻳﺪه ﺑـﻪ ﺷـﻤﺎر رود ،اﻧﺴﺎنﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در ﺷﺮاﻳﻂ دﻳﮕﺮ راﺳﺖﻛﺮدار ﻣﻲﺑﻮدﻧﺪ ،از ﺗﺮس ،ﺧﻮد ﺑﻪ ﺣﺮﻣﺖﺷﻜﻨﺎن ﺑﺪل ﻣـﻲﺷـﻮﻧﺪ. ﻫﺮ ﺷﻬﺮوﻧﺪي ،ﺑﺮاي آن ﻛﻪ اﻳﻦ ﺑﺪﮔﻤﺎﻧﻲ را از ﺧﻮد دور ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﺌﻮن و ﺣﻴﺜﻴﺎت اﻟﻬﻲ را زﻳﺮ ﭘﺎ ﻣﻲﮔﺬارد و ﻟﻜﻪدار ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﺑﻪ ﻣﺮاﻗﺒﺖ از دﻳﮕﺮ ﻫﻤﺸﻬﺮﻳﺎن ﻣﻲﭘﺮدازد .وﺣﺸﺖ و ﺗﺮس ،ﺧﻮد از ﻫﻤﻪي ﺧﺒﺮﭼﻴﻨﺎن ﭘﻴﺸﻲ ﻣﻲﮔﻴﺮد و ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ،ﻣﺠﻤﻊ ﻋﺎﻟﻲ روﺣﺎﻧﻲ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺎزي ﺑﻪ اداﻣﻪي ﻣﺮاﻗﺒـﺖﻫـﺎ ﻧـﺪارد .زﻳـﺮا ﻫﻤـﻪي ﺷﻬﺮوﻧﺪان ،داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺻﻒ ﻣﺮاﻗﺒﺖﻛﻨﻨـﺪﮔﺎن ﭘﻴﻮﺳـﺘﻪاﻧـﺪ .ﺷـﺐ و روز ﺳـﻴﻼﺑﻪي ﺳـﻴﺎه ﺣﺮﻣـﺖﺷـﻜﻨﻲ ﻣﻲﺧﺮوﺷﺪ و ﭼﺮخ ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲ ﻣﺬﻫﺒﻲ را ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ در ﮔﺮدش ﻧﮕﺎه ﻣﻲدارد. ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲﺗﻮان ﺧﻮﻳﺶ را در ﭼﻨﻴﻦ ﻓﻀﺎي آﻛﻨﺪه از وﺣﺸﺘﻲ ،در اﻣﺎن داﻧﺴﺖ ،ﺣﺘّﻲ آنﮔـﺎه ﻛـﻪ ﻛﺴـﻲ ﮔﺎﻣﻲ ﻧﻴﺰ از ﻓﺮﻣﺎنﻫﺎي اﻟﻬﻲ ﻛﮋ ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷـﺪ؟ زﻳـﺮا ﻛـﺎﻟﻮن ﻛﻤـﺎﺑﻴﺶ ﻫﺮﭼـﻪ را ﺑـﻪ زﻧـﺪﮔﻲ ﺷـﺎدي و روح ﻣﻲﺑﺨﺸﺪ و آن را ﺷﺎﻳﺴﺘﻪي زﻳﺴﺘﻦ ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﻣﻤﻨﻮع ﻛﺮده اﺳﺖ .ﻣﻤﻨﻮع ﺷﺪه اﺳﺖ ﺗĤﺗﺮ ،ﺟﺸﻦﻫﺎي ﻣﺤﻠﻲ، رﻗﺺﻫﺎي ﻣﺮدﻣﻲ ،ﺑﺎزي و رﻗﺺ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺷﻜﻠﻲ؛ ﺣﺘّﻲ ورزش ﺳﺎدهي ﺳﺮﺳﺮه روي ﻳﺦ .ﻃﺒـﻊ ﻓﺮاﻧﺴـﻮياش را ﺧﻮش ﻧﻤﻲآﻳﺪ .ﺟﺰ ﺟﺎﻣﻪاي ﻛﻪ در ﻧﺎزﻳﺒﺎﻳﻲ و ﺧﺸﻜﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻪي راﻫﺒﺎن ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ ،ﻫﺮ ﻟﺒﺎس دﻳﮕﺮي ﻣﻤﻨـﻮع Rôhne http://www.seapurse.ir
1
42
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺷﺪه اﺳﺖ و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ،دوزﻧﺪﮔﺎن ﺑﺪون ﻛﺴﺐ اﺟﺎزهي ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ از ﺑﺮﻳـﺪن و دوﺧـﺘﻦ ﺑـﺮشﻫـﺎي ﺗـﺎزه ﻣﻤﻨﻮﻋﻨﺪ .دﺧﺘﺮان ﭘﻴﺶ از ﭘﺎﻧﺰده ﺳﺎﻟﮕﻲ ﺣﻖ ﭘﻮﺷﻴﺪن ﺟﺎﻣﻪي اﺑﺮﻳﺸﻤﻴﻦ ﻧﺪارﻧﺪ و ﭘـﺲ از ﭘـﺎﻧﺰده ﺳـﺎﻟﮕﻲ ﺣﻖ ﭘﻮﺷﻴﺪن ﺟﺎﻣﻪي ﻣﺨﻤﻠﻴﻦ .ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ ﻟﺒﺎسﻫﺎي زردوزي و ﻧﻘﺮهدوزيﺷﺪه ،ﻣﻠﻴﻠﻪدوزيﻫﺎي ﮔﺮانﺑﻬﺎ. ﻣﻮي ﺑﻠﻨﺪ و ﻓﺮق ﺑﺎز ﺑﺮاي ﻣﺮدان ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ و زﻧﺎن ﺣﻖ ﻧﺪارﻧﺪ ﮔﻴﺴﻮاﻧﺸﺎن را ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﺷﺎﻧﻪ ﺑﺰﻧﻨﺪ و ﺗﺎب ﺑـﻪ زﻟﻔﺎﻧﺸﺎن اﻓﻜﻨﻨﺪ .ﺑﺎﻻﭘﻮشﻫﺎي ﻓﺎﺧﺮ ،دﺳﺘﻜﺶ و ﻛﻔﺶﻫﺎي ﭼﺎكدار ﻣﻤﻨـﻮع اﺳـﺖ .اﺳـﺘﻔﺎده از دﻟﻴﺠـﺎن و ﺗﺨﺖروان ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ .ﺑﺮﮔﺰاري ﺟﺸﻦﻫﺎي ﺧﺎﻧﻮادﮔﻲ ﺑﺎ ﺑﻴﺶ از ﺑﻴﺴﺖ ﻧﻔﺮ ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ .در ﻣﺮاﺳﻢ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻳﺎ ﻧﺎﻣﺰديﻫﺎ ﺧﻮرد و ﺧﻮراك زﻳﺎده ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ و ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺷـﻴﺮﻳﻨﻲ و ﻣﺮﺑـﺎي ﻣﻴـﻮهاي ﻧﻴـﺰ .ﻧﻮﺷـﻴﺪن ﻫـﺮ ﺷﺮاﺑﻲ ﺟﺰ ﺷﺮاب ﻗﺮﻣﺰ ﻣﺤﻠﻲ ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ .ﺑﻪ ﺳـﻼﻣﺖ دﻳﮕـﺮي ﻧﻮﺷـﻴﺪن ﻣﻤﻨـﻮع اﺳـﺖ .ﮔﻮﺷـﺖ ﺷـﻜﺎر و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن اﻫﻠﻲ و ﺧﻮراﻛﻲ ﻛﻪ از آن ﺑﭙﺰﻧﺪ ،ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ .ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ ﻛﻪ زوجﻫﺎ در ﻣﺮاﺳﻢ ازدواج و ﺗﺎ ﺷـﺶ ﻣﺎه ﭘﺲ از آن ،ﺑﻪ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﻫﺪﻳﻪ ﺑﺪﻫﻨﺪ .ﺑﺪﻳﻬﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻛﺎمﺟـﻮﻳﻲ ﺑﻴـﺮون از راﺑﻄـﻪي زﻧﺎﺷـﻮﻳﻲ ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ و ﺣﺘّﻲ ﻧﺎﻣﺰدان ﻧﻴﺰ ﺑﺨﺸﻮدﮔﻲ در ﻛﺎرﺷﺎن ﻧﻴﺴﺖ. ورود ﻣﺤﻠﻲﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻬﻤﺎنﺳﺮاﻫﺎ ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪي ﺧﻮد ،ﺻﺎﺣﺒﺎن ﻣﻬﻤﺎنﺳﺮاﻫﺎ از ﭘﺬﻳﺮاﻳﻲ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎن و ﺧﻮراك و ﻧﻮﺷﺎﺑﻪ دادن ﺑﻪ آﻧﺎن ،ﭘﻴﺶ از آن ﻛﻪ واﺟﺒﺎت ﺧﻮد را ﺑﻪﺟـﺎ آورده ﺑﺎﺷـﻨﺪ ،ﻣﻤﻨـﻮع ﺷـﺪهاﻧـﺪ .و اﻓﺰون ﺑﺮ اﻳﻦ ،ﻣﻜﻠﻔﻨﺪ ﻛﺎرﻫﺎ و ﺳﺨﻨﺎن ﻣﺸﻜﻮك ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎن ﺧﻮد را ﺑﻪدﻗـﺖ ﺑﭙﺎﻳﻨـﺪ و ﮔـﺰارش ﻛﻨﻨـﺪ .ﭼـﺎپ ﻛﺘﺎب ﺑﺪون اﺟﺎزه ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ .ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﺧﺎرج ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ .ﻫﻨﺮ در ﺗﻤﺎم ﺻﻮرتﻫﺎ و ﺟﻠـﻮهﻫـﺎي آن ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ .ﺷﻤﺎﻳﻞﻫﺎ و ﺗﻨﺪﻳﺲﻫﺎ ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ و ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻣﻤﻨﻮع .ﺣﺘّﻲ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻣﺰاﻣﻴﺮﺧﻮاﻧﻲ ﻋﺎﺑﺪاﻧـﻪي »ﻓﺮﻣﺎنﻫﺎ« ،ﺣﻜﻢ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ» :ﻧﻴﻚ ﻫﻮﺷﻴﺎر ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻮد ﺗﺎ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﻪ ﺑﻪ ﻧﻐﻤﻪ و آﻫﻨﮓ ،ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﺟﺎن و ﻣﻌﻨﺎي ﻛﻼم ﺳﭙﺮده ﺷﻮد «.زﻳﺮا »ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻛﻼم زﻧﺪه ﻣﻲﺑﺎﻳـﺪ ﺳـﺘﻮد« .اﻳـﻦ ﻣﺮدﻣـﻲ ﻛـﻪ ﺗـﺎ دﻳـﺮوز آزاد ﻣﻲزﻳﺴﺘﻪاﻧﺪ ،دﻳﮕﺮ ﺣﺘّﻲ ﺣﻖ اﻧﺘﺨﺎب آزاد ﻧﺎم ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮﻳﺶ را ﻫﻢ ﻧﺪارﻧﺪ .ﻧﺎمﻫﺎي آﺷﻨﺎي دﻳـﺮﻳﻦ ،ﻣﺎﻧﻨـﺪ ﻛﻠﻮد 1ﻳﺎ آﻣﺎده ،2ﭼﻮن در ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﻧﻴﺎﻣﺪه ،ﻣﻤﻨﻮع ﻣﻲﺷﻮد و ﺑﻪ ﺟﺎي آنﻫـﺎ ،ﻧـﺎمﻫـﺎي ﻣﺘﺒﺮﻛـﻲ ﭼـﻮن آدم 3و اﺳﺤﺎق 4ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻣﻲﺷﻮد .ﻣﻤﻨﻮع ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ دﻋﺎي »اي ﭘﺪر ﻣﻘﺪس ﻣﺎ« ،ﺑﻪ زﺑـﺎن ﻻﺗﻴﻨـﻲ ﺧﻮاﻧـﺪه ﺷﻮد .ﻣﻤﻨﻮع ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺷﺐ ﻣﻴﻼد و ﻋﻴﺪ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻋﻴﺴﻲ ﻣﺴﻴﺢ را ﺟﺸﻦ ﺑﮕﻴﺮﻧـﺪ .ﻫـﺮ آنﭼـﻪ ﺗﻴﺮﮔـﻲ و ﺧﺸﻜﻲ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ را ﻣﻲﺷﻜﻨﺪ و ﺑﺪان ﺟﻼ و ﺟﻠﻮهاي از ﺷﺎدﻣﺎﻧﮕﻲ ﻣﻲﺑﺨﺸﺪ ،ﻳﻜﺴﺮه ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ .و ﺑـﺪﻳﻬﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺳﺨﻦ و ﻧﻮﺷﺘﻪاي ﻛﻪ ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ رﻧﮓ و ﺑﻮﻳﻲ از آزاداﻧﺪﻳﺸﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ و ﻣﻤﻨـﻮع اﺳﺖ ـ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﺟﺮمﻫﺎ و ﮔﻨﺎه ﻛﺒﻴﺮه ـ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ اﻧﺘﻘﺎدي از ﺧﻮدﻛـﺎﻣﮕﻲ ﻛـﺎﻟﻮن .ﻃﺒـﻞﻛﻮﺑـﺎن ،ﺑـﻪ
1
Calud Amadé 3 Adam 4 Isaac 2
http://www.seapurse.ir
43
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺻﺮاﺣﺖ ﺗﻤﺎم ﻫﺸﺪار ﻣﻲدﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻴﭻﻛﺲ اﺟﺎزه ﻧﺪارد ﺟﺰ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ،درﺑﺎرهي ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻋﻤـﻮﻣﻲ ﺳﺨﻨﻲ ﺑﺮ زﺑﺎن آورد. ﻣﻤﻨﻮع ،ﻣﻤﻨﻮع ،ﻣﻤﻨﻮع :ﺿﺮﺑﺎﻫﻨﮕﻲ ﻫﺮاسآور .آدﻣﻲ ﻳﻜـﻪ ﻣـﻲﺧـﻮرد و از ﺧـﻮﻳﺶ ﻣـﻲﭘﺮﺳـﺪ :از ﭘـﺲ اﻳﻦﻫﻤﻪ ﻣﻤﻨﻮﻋﻴﺖﻫﺎ ﺑﺮاي ﺷﻬﺮوﻧﺪان ژﻧﻮ ،ﭼﻪ ﻣﺠﺎزي ﺑﺮ ﺟﺎ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ؟ ﻛﻤﺎﺑﻴﺶ ﻫﻴﭻ؛ ﺟﺰ ﻧﻔـﺲ ﻛﺸـﻴﺪن و ﻣﺮدن ،ﺟﺰ ﻛﺎر ﻛﺮدن و ﻓﺮﻣﺎن ﺑﺮدن و ﺑﻪ ﻛﻠﻴﺴﺎ رﻓﺘﻦ .و اﻳﻦ آﺧﺮي ﺑﻴﺶ از آن ﻛﻪ ﻣﺠﺎز ﺑﺎﺷـﺪ ،ﺑـﻪ ﻓﺮﻣـﺎن ﻗﺎﻧﻮن و ﺑﺎ ﺳﺨﺖﺗﺮﻳﻦ ﻛﻴﻔﺮﻫﺎ ،اﺟﺒﺎري اﺳﺖ .واي ﺑﺮ ﻛﺴﻲ ﻛـﻪ ﺷـﻨﻴﺪن ﻣﻮﻋﻈـﻪﻫـﺎي ﻛـﻮي و ﻣﺤﻠّـﺘﺶ را ﺳﻬﻞاﻧﮕﺎراﻧﻪ از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﺪ؛ دو ﻧﻮﺑﺖ در روزﻫﺎي ﻳﻜﺸﻨﺒﻪ و ﺳﻪ ﻧﻮﺑﺖ در دﻳﮕﺮ روزﻫﺎي ﻫﻔﺘﻪ و ﻧﻴﺰ ﺳـﺎﻋﺎت ﺧﻮدﺳﺎزي ﺑﺮاي ﻛﻮدﻛﺎن را! ﻳﻮغ اﺟﺒﺎر ،ﺣﺘّﻲ در »اﻳﺎم ﻣﺒﺎرﻛﻪ« ﻧﻴﺰ ﺷﻞﺗﺮ ﻧﻤﻲﺷﻮد .ﭼـﺮخ اﺟﺒـﺎر و ﺗﻜﻠﻴـﻒ ﺑﻲاﻣﺎن ﻣﻲﮔﺮدد؛ ﺗﻜﻠﻴﻒ ،ﺗﻜﻠﻴﻒ .از ﭘﺲ ﻛﺎر ﻃﺎﻗﺖﻓﺮﺳﺎ ﺑﺮاي ﺑـﻪ دﺳـﺖ آوردن ﻧـﺎن روزﻳﻨـﻪ ،ﺧـﺪﻣﺖ ﺑـﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ آﻏﺎز ﻣﻲﺷﻮد .ﺷﺶ روز در ﻫﻔﺘﻪ ﻛﺎر ﺑﻲاﻣﺎن و ﻳﻜﺸﻨﺒﻪﻫﺎ در ﺧﺪﻣﺖ ﻛﻠﻴﺴﺎ ،و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن اﺳـﺖ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮان اﻫﺮﻳﻤﻦ ﻧﻬﻔﺘﻪ در درون آدﻣﻴﺎن را ﻛُﺸﺖ و از ﻣﻴﺎن ﺑﺮاﻧﺪاﺧﺖ؛ و ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه آن ،ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ آزادي و ﺷﺎدﻣﺎﻧﮕﻲ زﻧﺪﮔﻲ را ﻧﻴﺰ. * * *
آدﻣﻲ در ﺷﮕﻔﺖ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﻬﺮي ﺧﻮ ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﺑـﻪ ﻣـﺮدمﺳـﺎﻻري ،ﻛـﻪ ﺳـﺎﻟﻴﺎن دراز در آزادي ﺑﻲﻣﺎﻧﻨﺪ زﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑـﻪ ﭼﻨـﻴﻦ ﺧﻮدﻛـﺎﻣﮕﻲ »ﺳـﺎووﻧﺎروﻻ«1واري ﺗـﻦ ﺑﺴـﭙﺎرد و دم ﺑﺮﻧﻴـﺎورد و ﻣﺮدﻣﺎﻧﻲ ﺧﻮنﮔﺮم و ﺳﺮزﻧﺪه ،اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﻧﺎﺑﻮدي ﻧﺸﺎط و ﺷﺎدﻣﺎﻧﮕﻲ زﻧﺪﮔﻲ را ﺗﺎب ﺑﻴﺎورﻧﺪ .ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ زاﻫـﺪي ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ،ﺑﻪﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺧﺮّﻣﻲ وﺟﻮد ﻫﺰاران ﻫﺰار ﻣﺮدم را ﻳﻜﺴﺮ ﺑﻪ ﺗﺠﺎوز ﺑﻴﺎﻻﻳﺪ .رﻣﺰ و راز ﻛﺎر ﻛﺎﻟﻮن، ﻫﻴﭻ ﺗﺎزﮔﻲ ﻧﺪارد و ﺟﺰ ﻫﻤﺎن ﺷﻴﻮهي دﻳﺮﻳﻨﻪي ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﺎن ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﻴﺴﺖ :ﺗﺮور .اﻳـﻦ ﺣﻜـﻢ درﺳـﺖ اﺳـﺖ: ﺧﺸﻮﻧﺖ اﻓﺴﺎرﮔﺴﻴﺨﺘﻪاي ﻛﻪ ﺟﻤﻠﻪي ﻣﻮازﻳﻦ اﻧﺴﺎﻧﻲ را ﻧﺎﺗﻮاﻧﻲ ﻣﻲﻧﮕﺎرﻧﺪ و ﺑﻪ رﻳﺸﺨﻨﺪ ﻣﻲﮔﻴـﺮد ،ﻧﻴﺮوﻳـﻲ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺑﺲ ﺟﻬﻨﻤﻲ .ﺗﺮور ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ ،آنﮔﺎه ﻛﻪ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪه و روشﻣﻨﺪ و ﺧﻮدﻛﺎﻣﺎﻧـﻪ ﺑـﻪ ﻛـﺎر ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﺷـﻮد، ارادهي ﻓﺮد را ﻓﻠﺞ ﻣﻲﻛﻨﺪ و زﻧﺪﮔﻲ ﺟﻤﻌﻲ را ﻓﺮوﻣﻲﭘﻮﺷﺎﻧﺪ و از ﻫﻢ ﻣﻲﮔﺴﻠﺪ .ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﻴﻤﺎري ﺧﻮره ﺑـﻪ روح آدﻣﻴﺎن ﭼﻨﮓ ﻣﻲاﻓﻜﻨﺪ و دﻳﺮي ﻧﻤﻲﭘﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺟﺒﻦ ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻳﺎوري ﺑﺮﻣﻲﺧﻴﺰد ـ و اﻳﻦ آﺧﺮي ،رﻣـﺰ و راز ﻛﺎر اﺳﺖ ـ و از آنﺟﺎ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺧﻮد را ﻣﻈﻨﻮن ﻣﻲاﻧﮕﺎرد ،در دﻳﮕﺮي ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﺪﮔﻤﺎﻧﻲ ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻦ ﻣﻲﮔﻴﺮد و ﻫﻤﮕﺎن آﺳﻴﻤﻪ و ﻫﺮاﺳﻴﺪه ،ﺣﺘّﻲ از ﻓﺮﻣﺎنﻫﺎ و ﻣﻤﻨﻮﻋﻴﺖﻫﺎي ﻓﺮﻣﺎنﮔﺰاران ﺧﻮدﻛﺎﻣـﻪي ﺧـﻮﻳﺶ ﻧﻴﺰ ﭘﻴﺸﻲ ﻣﻲﺟﻮﻳﻨﺪ.
Savonarola http://www.seapurse.ir
1
44
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻫﻤﻮاره ﻳﻚ رﻫﺒﺮي ﻫﻮلﻧﺎك ﺳﺎزﻣﺎنﻳﺎﻓﺘﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺷﮕﻔﺘﻲﻫﺎ ﺑﻴﺎﻓﺮﻳﻨﺪ و ﻛﺎﻟﻮن ،ﻫﺮ آنﮔﺎه ﻛﻪ ﺳﺨﻦ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻗﺪرتﻣﺪاريِ )اﺗﻮرﻳﺘﻪي( وي ﻣﻲرود ،از ﻫﻴﭻ ﺷـﮕﻔﺖﻛـﺎري ﻓـﺮو ﻧﻤـﻲﮔـﺬارد .ﻛـﻢﺗـﺮ راﻫﺒـﺮِ ﻣﻌﻨـﻮي ﺧﻮدﻛﺎﻣﻪاي در ﺳﺮﺳﺨﺘﻲ و ﺗﺰﻟﺰلﻧﺎﭘﺬﻳﺮي ﺑﻪ ﭘﺎي ﻛـﺎﻟﻮن ﻣـﻲرﺳـﺪ و اﻳـﻦ ﻛـﻪ اﻳـﻦ ﺻـﻔﺖ ﭼـﻮن دﻳﮕـﺮ ﺻﻔﺖﻫﺎﻳﺶ ﻓﺮآوردهي ﺑﻴﻨﺶ ﻣﻜﺘﺒﻲ اوﺳﺖ ،ﺳﺨﺖﮔﻴﺮيﻫـﺎ و ﺧﺸـﻮﻧﺖﻫـﺎي او را ﺑﺨﺸـﻮدﻧﻲ ﻧﻤـﻲﺳـﺎزد. ﺗﺮدﻳﺪي ﻧﻤﻲﺗﻮان داﺷﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﺮد روﺣﺎﻧﻲ ،اﻳﻦ ﻣﺮد ﺣﺴﺎس و ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ،ﺷﺨﺼﺎً از ﺧـﻮن و ﺧـﻮنرﻳـﺰي ﺗﻨﻔﺮ داﺷﺖ و ـ ﭼﻨﺎنﻛﻪ ﺧﻮد اﻋﺘﺮاف ﻣﻲﻛﻨﺪ ـ ﺳﻨﮓدﻟﻲ و ﺧﺸﻮﻧﺖ را ﺗﺎب ﻧﻤﻲآورد و ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﺣﺘّﻲ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻳﻜﻲ از ﺷﻜﻨﺠﻪﻫﺎ و ﻳﺎ آدمﺳﻮزيﻫﺎ در ژﻧﻮ ،ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻮد و اﻳﻦ ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﮔﻨﺎه ﻧﻈﺮﻳﻪﭘﺮدازاﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ از ﻳﻚ ﺳﻮ اﻳﻦ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﻋﺼﺒﻲ را ﻧﺪارﻧﺪ ﻛﻪ ﺧﻮد ﺣﺘّﻲ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎي ﻳـﻚ اﻋـﺪام ﺑﻨﺸـﻴﻨﻨﺪ ،ﭼـﻪ رﺳـﺪ ﺑـﻪ اﺟﺮاي آن؛ و از دﻳﮕﺮ ﺳﻮ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻴﻬﻲ دروﻧﻲ ﻣﺘﻜﻲ ﺑﺮ اﻳﺪه ﻳﺎ ﻧﻈﺮﻳﻪ و ﻳﺎ ﻧﻈﺎم ﺧﻮﻳﺶ ،ﺑﻪ اﺟﺮاي ﺻﺪﻫﺎ ﺣﻜﻢ از دﻳﻦ دﺳﺖ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﻲدﻫﻨﺪ ـ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ،ﻧﻤﻮﻧـﻪي روﺑﺴـﭙﻴﺮ .ﻛـﺎﻟﻮن ﺳـﺨﺖﮔﻴـﺮي و ﺑـﻲرﺣﻤـﻲ در ﺑﺮاﺑـﺮ »ﮔﻨﺎهﻛﺎر« و ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ ﺑﻲﻛﻢوﻛﺎﺳﺖ ﻧﻈﺎم ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺮﺟﺴﺘﻪﺗﺮﻳﻦ اﺻﻞ ﻣﻲداﻧﺪ و در ﺟﻬﺎنﺑﻴﻨﻲ ﺧـﻮد ﺑـﻪ آن ﭼﻮن ﺗﻜﻠﻴﻔﻲ ﻣﻲﻧﮕﺮد ﻛﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑـﺮ دوش او ﻧﻬـﺎده ﺷـﺪه اﺳـﺖ و در ﻧﺘﻴﺠـﻪ ،اﺣﺴـﺎس وﻇﻴﻔـﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺮ ﺧﻼف ﻃﺒﻴﻌﺖ اﺻﻠﻲ ﺧﻮد ،ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﺑﻪ ﺳﺨﺖدﻟﻲ و ﺗﺰﻟﺰلﻧﺎﭘﺬﻳﺮي ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻛﻨﺪ؛ ﺑـﺎ ﺗﺮﺑﻴـﺖ ﻣﻨﻈﻢ ،ﻃﺒﻊ را ﺑﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺑﺮآورد و ﺳﺨﺖ ﻛﻨﺪ .او ﻧﺎﺑﺨﺸﻮدن و ﭼﺸﻢ ﻧﺎﭘﻮﺷـﻴﺪن را ﭼـﻮن ﻫﻨـﺮي ﻇﺮﻳـﻒ، »ﺗﻤﺮﻳﻦ« ﻣﻲﻛﻨﺪ: ﻣﻦ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻪ ﺳﺨﺖدﻟﻲ در ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ رذاﻳﻞ و ﻧﻜﻮﻫﻴﺪﮔﻲﻫﺎي ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻣﻲدﻫﻢ.
و ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﺮد ﭘﻮﻻدﻳﻦﻋﺰم ،در ﺑﺮآوردن و ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺳﺨﺖدﻟـﻲ ،ﻧﻴـﻚ ﺗﻮﻓﻴـﻖ ﻣـﻲﻳﺎﺑـﺪ. آﺷﻜﺎرا ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﺧﻮشﺗﺮ دارد ﺑﺒﻴﻨﺪ ﺑﻲﮔﻨﺎﻫﻲ را ﻛﻴﻔﺮ ﻣﻲدﻫﻨﺪ ،ﺗﺎ ﺑﻨﮕﺮد ﻛﻪ ﮔﻨﺎهﻛﺎري از ﻛﻴﻔﺮ ﻳـﺎﻓﺘﻦ در ﭘﻴﺶﮔﺎه ﻣﺤﻜﻤﻪي اﻟﻬﻲ رﻫﺎﻳﻲ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ .و ﻳﻚ ﺑﺎر ﻛﻪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻧﺎﺷﻲﮔﺮي ﺟﻼد ﻛﺎر ﻳﻜﻲ از اﻋﺪامﻫـﺎ ﺑـﻪ درازا و ﻋﺬاﺑﻲ ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻣﻲﻛﺸﺪ ،ﻛﺎﻟﻮن ﻋﺬرآوراﻧﻪ ﺑﻪ ﻓﺎرل ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ و اﺳﺘﺪﻻل ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ: اﻳﻦ رﺧﺪاد ﻛﻪ ﻣﺤﻜﻮﻣﺎن ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻋﺬاﺑﻲ ﺑﻴﺶﺗﺮ را ﺗﺤﻤﻞ ﻛﻨﻨﺪ ،ﺑﻲﺷﻚ ﺑﺪون ﺧﻮاﺳـﺖ و ﺣﻜﻤـﺖ ﺧﺪاوﻧـﺪي ﻧﻴﺴﺖ. ...آنﮔﺎه ﻛﻪ ﺣﺮﻣﺖ اﻟﻬﻲ در ﻣﻴﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺳﺨﺖ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺗﺎ ﻧﺮﻣﻲ و ﻣﻼﻳﻤﺖ.
ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺑﻪ ﻛﻴﻔﺮ رﺳﺎﻧﺪن ﺑﻲوﻗﻔﻪي اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮان اﻧﺴﺎﻧﻴﺘﻲ ﺑﺎ اﺧﻼق ﺑﻪ ﺑﺎر آورد :ﻣﺴﻴﺤﺎﻳﻲ ﺑﻲرﺣـﻢ و ﺧﺪاﻳﻲ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ دﻓﺎع از ﺣﺮﻣﺖ او ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ .ﺗﺼﻮر ﻓﺎﺟﻌﻪاي ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻈﺮﻳﻪي ﻫﻮلﻧﺎﻛﻲ در ﻗﺮون وﺳﻄﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﺑﺎر آورد ،ﻣﺸﻜﻞ ﻧﻴﺴﺖ .در ﻧﺨﺴـﺘﻴﻦ ﭘـﻨﺞ ﺳـﺎل ﻓﺮﻣـﺎﻧﺮواﻳﻲ ﻛـﺎﻟﻮن در ﺷـﻬﺮِ ﺑﻪﻧﺴﺒﺖ ﻛﻮﭼﻚ ژﻧﻮ ،ﺳﻴﺰده ﻧﻔﺮ را ﺣﻠﻖآوﻳﺰ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ،ده ﻧﻔﺮ را ﺳﺮ ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ ،و ﺳـﻲوﭘـﻨﺞ ﻧﻔـﺮ را زﻧـﺪه در آﺗﺶ ﻣﻲﺳﻮزاﻧﻨﺪ و ﻫﻔﺘﺎدوﺷﺶ ﻧﻔﺮ را از ﺧﺎﻧﻪ و ﻛﺎﺷﺎﻧﻪي ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲراﻧﻨﺪ .و ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎراﻧﻲ دﻳﮕﺮ ﻛﻪ ﺧﻮد ﺑﻪﻫﻨﮕﺎم ،از وﺣﺸﺖ ،از ﺷﻬﺮ ﻣﻲﮔﺮﻳﺰﻧﺪ .و ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪزودي زﻧﺪانﻫـﺎي »ﻗـﺪس ﺟﺪﻳـﺪ« ﭼﻨـﺎن ﭘـﺮ http://www.seapurse.ir
45
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺳﺮدﺳﺘﺎقﺑﺎن ،ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﺑﻪ ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ﮔﺰارش ﻣﻲﻛﻨﺪ دﻳﮕﺮ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ زﻧﺪاﻧﻴﺎن ﺑﻴﺶﺗـﺮ ﺗﺤﻮﻳـﻞ ﺑﮕﻴﺮد .ﻋﺬاب و ﺷﻜﻨﺠﻪ ﺗﻨﻬﺎ درﺑﺎرهي ﻣﺤﻜﻮمﺷﺪﮔﺎن ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻧﻤﻲﺷﻮد .ﺑﻠﻜـﻪ ﻣﻈﻨﻮﻧـﺎنِ ﺻـﺮف را ﻧﻴـﺰ ﺷﻜﻨﺠﻪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .ﺑﺪانﺳﺎن ﻛﻪ ﻣﺘﻬﻤﺎن ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﻲدﻫﻨﺪ ﺑﻪ ﺟﺎي آن ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻜﻨﺠﻪﮔﺎه ﻛﺸﺎﻧﺪه ﺷـﻮﻧﺪ ،ﺑـﻪ دﺳﺖ ﺧﻮد ﺟﺎن از ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺴﺘﺎﻧﻨﺪ .ﺳﺮاﻧﺠﺎم ،ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ﺑﻪﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﻓﺮﻣﺎن ﻣـﻲﻧﻮﻳﺴـﺪ ﻛـﻪ ﺷـﺐ و روز ﺑـﻪ زﻧﺪاﻧﻴﺎن دﺳﺘﺒﻨﺪ ﺑﺰﻧﻨﺪ »ﺗﺎ دﻳﮕﺮ ﭘﻴﺶآﻣﺪﻫﺎﻳﻲ از اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ روي ﻧﻜﻨﺪ« .ﻫﺮﮔـﺰ ﻛﻠﻤـﻪاي از ﻛـﺎﻟﻮن ﺷـﻨﻴﺪه ﻧﻤﻲﺷﻮد ﻛﻪ از اﻳﻦ ددﻣﻨﺸﻲﻫﺎ دﺳﺖ ﺑﺮداﺷـﺘﻪ ﺷـﻮد .ﺑـﺮﻋﻜﺲ ،ﺑـﻪ ﻓﺮﻣـﻮدهي ﺷـﺨﺺ او ،در ﻛﻨـﺎر دﻳﮕـﺮ ﺷﻜﻨﺠﻪﻫﺎ ،ﺳﻮزاﻧﺪن ﻛﻒ ﭘﺎﻫﺎ ﻧﻴﺰ در ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲﻫﺎي دردآور ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣـﻲﺷـﻮد .ﺑﻬـﺎﻳﻲ ﻛـﻪ ﺷـﻬﺮ ﺑـﺮاي »ﺗﺮﺑﻴﺖ« و »ﻧﻈﻢ« ﻣﻲﭘﺮدازد ،ﮔﺰاف اﺳﺖ .زﻳﺮا ژﻧﻮ ﻫﺮﮔﺰ ﺗﺎ ﺑﺪﻳﻦﭘﺎﻳﻪ ﺣﻜﻢ ﻣﺮگ ،ﻛﻴﻔﺮ ،ﺷﻜﻨﺠﻪ ،و ﺗﺒﻌﻴـﺪ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻧﺪﻳﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ در ﻋﻬﺪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﻳﻲ ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧـﺪ ﻣـﻲﺑﻴﻨـﺪ .از اﻳـﻦ رو ،ﺑـﺎﻟﺰاك ﻛـﻪ ﺗـﺮور و وﺣﺸﺖآﻓﺮﻳﻨﻲ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻛﺎﻟﻮن را ﻫﻮلﻧﺎكﺗﺮ از ﻫﻤﻪي ﺧﻮنرﻳﺰيﻫﺎي اﻧﻘﻼب ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﻣـﻲداﻧـﺪ ،ﺑـﻪدرﺳـﺘﻲ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ: ﺑﻲﻣﺪاراﻳﻲ ﺗﻮﻓﻨﺪهي ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻛﺎﻟﻮن ،از ﻧﻈﺮ اﺧﻼﻗﻲ ﺳﺨﺖ ﺧﺸﻦﺗﺮ و ﺑﻲرﺣﻤﺎﻧﻪﺗﺮ ﺑﻮد ﺗﺎ ﺑـﻲﻣـﺪاراﻳﻲ ﺳﻴﺎﺳـﻲ روﺑﺴﭙﻴﺮ .و اﮔﺮ ﻛﺎﻟﻮن ﻓﻀﺎي ﺗﺄﺛﻴﺮﮔﺬاري ﺑﺰرگﺗﺮي از ژﻧﻮ در اﺧﺘﻴﺎر ﻣﻲداﺷﺖ ،ﺑﺴـﻲ ﺑـﻴﺶﺗـﺮ ﺧـﻮن ﺟـﺎري ﻣﻲﺳﺎﺧﺖ ﺗﺎ آن ﭘﻴﺎمآورِ وﺣﺸﺘﻨﺎك ﺑﺮاﺑﺮيِ ﺳﻴﺎﺳﻲ.
ﺑﺎ اﻳﻦﻫﻤﻪ ،ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺑﺎ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺣﻜﻢﻫﺎي ﺑﺮاﺑﺮﺻﻔﺘﺎﻧﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن اﺣﺴﺎس آزادي و آزادﮔﻲ ژﻧﻮﻳـﺎن را در ﻫﻢ ﻣﻲﺷﻜﻨﺪ .ﻛﺎر ﻓﺮﺳﺎﻳﺸﻲ اﺻﻠﻲ ﺑﺎ آزاررﺳﺎﻧﻲﻫﺎي ﻣﻨﻈﻢ اﺳـﺖ و ﺗﺮﺳـﺎﻧﺪنﻫـﺎي ﻫـﺮروزه .در ﻧﮕـﺎه ﻧﺨﺴﺖ ،ﺷﺎﻳﺪ ﻣﺴﺨﺮه ﺟﻠﻮه ﻛﻨﺪ ﻛﻪ »آداب« ﻛﺎﻟﻮﻧﻲ ﺑﺎ ﭼﻪ ﺧﺮدهرﻳﺰهﻫﺎﻳﻲ ﻛﺎر دارد .اﻣـﺎ زﻳﺮَﻛـﺎﻧﮕﻲِ ﭼﻨـﻴﻦ روﺷﻲ را ﻧﻤﻲﺑﺎﻳﺪ دﺳﺖﻛﻢ ﮔﺮﻓﺖ .ﻛﺎﻟﻮن ،آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﺷﺒﻜﻪاي از ﺑﺎﻳﺪﻫﺎ و ﻧﺒﺎﻳﺪﻫﺎ را ﭼﻨﺎن رﻳﺰ و ﺗﻨﮓ در ﻫـﻢ ﺗﻨﻴﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﺬر و رﻫﺎﻳﻲ از ﺧﻼل آن ﻧﺎﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ .آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ اﻧﺒﻮﻫﻲ از ﻣﻤﻨﻮﻋﻴﺖﻫﺎي ﺧﺮد و رﻳﺰ در ﻛﺎر آورده ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺴﻲ داﺋﻢ اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه ﻣﻲﻛﻨﺪ و در ﺧﻮف از ﻗﺪرت ﻗـﺎﻫﺮهي ﺧﺪاوﻧـﺪ داﻧـﺎ و ﺗﻮاﻧـﺎ ﺑـﻪ ﺳـﺮ ﻣﻲﺑﺮد .ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻴﺶﺗﺮ از ﭼﭗ و راﺳﺖ ﺑﺮ ﺳﺮ راه زﻧﺪﮔﻲ روزﻣﺮه ﻣﺎﻧﻊ ﺑﮕﺬارﻧﺪ ،آزادي رﻓﺘﺎر و ﻛﺮدار آدﻣﻴـﺎن ﻛﻢﺗﺮ ﻣﻲﺷﻮد و دﻳﺮي ﻧﻤﻲﭘﺎﻳﺪ ﻛﻪ اﺣﺴﺎس اﻣﻨﻴﺖ ﻳﻜﺴﺮه از ژﻧﻮ رﺧﺖ ﺑﺮﻣﻲﺑﻨﺪد و ﻣﺠﻤـﻊ ﻋـﺎﻟﻲ روﺣـﺎﻧﻲ ﻧﻔــﺲ راﺣــﺖ را ﻧﻴــﺰ ﮔﻨــﺎه ﻣــﻲﺷــﻤﺮد .ﺗــﺎ زﻳﺮﻛــﺎﻧﮕﻲ روش رﻋــﺐآﻓﺮﻳﻨــﻲ ﺧــﻮب ﻓﻬﻤﻴــﺪه ﺷــﻮد ،ﺑﺎﻳــﺪ ﺻﻮرتﺟﻠﺴﻪﻫﺎي ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ را ورق زد .ﻳﻜﻲ از ﺷﻬﺮوﻧﺪان ،ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺮﮔﺰاري ﻣﺮاﺳﻢ ﻏﺴﻞ ﺗﻌﻤﻴـﺪ ،ﻟﺒﺨﻨـﺪ زده اﺳﺖ :ﺳﻪ روز زﻧﺪان .دﻳﮕﺮي ﺧﺴﺘﻪ از ﮔﺮﻣﺎي ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ،ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم وﻋﻆ ﺑﻪ ﺧـﻮاب رﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ :زﻧـﺪان. ﻛﺎرﮔﺮان ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ را ﺧﻮراك ﻣﻤﻨﻮع ﺧﻮردهاﻧﺪ :ﺳﻪ روز ﺑﻲآﺑﻲ و ﺑﻲﻏﺬاﻳﻲ .دو ﺷﻬﺮوﻧﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﮔﻮي ﺑﺎﺧﺘﻪاﻧـﺪ: زﻧﺪان .دو ﻧﻔﺮ دﻳﮕﺮ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺟﺎﻣﻲ ﺷﺮاب ﻃﺎس رﻳﺨﺘﻪاﻧﺪ :زﻧﺪان .ﻣﺮدي از ﮔﺰﻳﻨﺶ ﻧﺎم آﺑﺮاﻫـﺎم ﺑـﺮاي ﻓﺮزﻧـﺪ ﺧﻮﻳﺶ ﺗﻦ زده :زﻧﺪان .ﻧﻮازﻧﺪهي ﻛﻮري ﺑﺮاي رﻗﺎﺻﺎن ﺳﺎز زده :از ﺷﻬﺮ ﺑﻴﺮون راﻧﺪه ﺷﻮد .دﻳﮕﺮي ﺗﺮﺟﻤـﻪي ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ از ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس را ﺳﺘﻮده اﺳﺖ :از ﺷﻬﺮ ﺑﻴﺮون راﻧﺪه ﺷﻮد .دﺧﺘﺮ ﺟﻮاﻧﺒﻲ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺳﺮﻳﺪن ﺑـﺮ ﻳـﺦ http://www.seapurse.ir
46
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
دﻳﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ ،ﺑﻴﻮهزﻧﻲ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﮔﻮر ﺷﻮﻫﺮش اﻓﻜﻨﺪه اﺳﺖ ،ﺷـﻬﺮوﻧﺪي در ﻫﻨﮕـﺎم ﻣﺮاﺳـﻢ ﻋﺒـﺎدي ﺑـﻪ ﻛﻨﺎردﺳﺘﻲاش ﺗﻨﺒﺎﻛﻮ ﺗﻌﺎرف ﻛﺮده اﺳﺖ :ﺣﺎﺿﺮ آوردﻧﺸﺎن در ﻣﺤﻀﺮ ﺷﻮراي ﻋﺎﻟﻲ روﺣﺎﻧﻲ ،اﺧﻄـﺎر ،ﻛﻔّـﺎره، ﺗﻮﺑﻪ .و ...و ...ﺑﻲ ﻫﻴﭻ درﻧﮕﻲ و ﺑﻲ ﻫﻴﭻ ﭘﺎﻳﺎﻧﻲ .ﭼﻨﺪ آدم ﺷـﻮخﻃﺒـﻊ در ﺟﺸـﻦ روز ﺷﺸـﻢ ژاﻧﻮﻳـﻪ ،در ﻧـﺎن ﺷﻴﺮﻳﻨﻲﺷﺎن ﻟﻮﺑﻴﺎﻳﻲ ﭘﻨﻬﺎن ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ :ﺑﻴﺴﺖوﭼﻬﺎر ﺳﺎﻋﺖ ﮔﺮﺳﻨﮕﻲ و ﺗﺸﻨﮕﻲ .ﺷﻬﺮوﻧﺪي ﺑﻪ ﺟـﺎي آن ﻛـﻪ ﺑﮕﻮﻳﺪ اﺳﺘﺎد ﻛﺎﻟﻮن ،ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ آﻗﺎي ﻛﺎﻟﻮن ،ﭼﻨﺪ روﺳﺘﺎﻳﻲ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ رﺳﻤﻲ دﻳـﺮﻳﻦ ،ﭘـﺲ از ﺑﻴـﺮون آﻣـﺪن از ﻛﻠﻴﺴﺎ ،درﺑﺎرهي ﺧﺮﻳﺪ و ﻓﺮوﺧﺖﻫﺎﺷﺎن ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻛﺮدهاﻧﺪ :زﻧﺪان ،زﻧﺪان ،زﻧﺪان! ﻣﺮدي ورق ﺑﺎزي ﻛﺮده اﺳﺖ ،ورق را ﺑﺮ ﮔﺮدﻧﺶ ﻣﻲآوﻳﺰﻧﺪ و در ﺑﺮاﺑﺮ ﭼﺸﻢ ﻫﻤﻪ او را ﻧﻜﻮﻫﺶ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. دﻳﮕﺮي در ﺧﻴﺎﺑﺎن ﺑﻪ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ آواز ﺧﻮاﻧﺪه اﺳﺖ ،دﺳﺘﻮر ﻣﻲدﻫﻨﺪ ﺑـﻪ ﺑﻴـﺮون ﺷـﻬﺮ ﺑـﺮود و »آنﺟـﺎ آواز ﺑﺨﻮاﻧﺪ«؛ ﻳﻌﻨﻲ ﻛﻪ ﺗﺒﻌﻴﺪ از ﺷﻬﺮ .دو ﻛﺮﺟﻲﺑﺎن ﺑﺎ ﻫﻢ ﻧﺰاع ﻛﺮدهاﻧﺪ ،ﺑﻲ آن ﻛﻪ ﺧﻮﻧﻲ رﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ :ﻫـﺮ دو ﺣﻠﻖآوﻳﺰ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ .ﺳﻪ ﻧﻮﺟﻮان ﻧﺎرﺳﻴﺪه ﻛﻪ ﻣﻴﺎن ﺧﻮد ﺑﻪ ﺑﺪﻋﻤﻠﻲ آﻏﺎزﻳﺪهاﻧﺪ ،ﻧﺨﺴﺖ ﺑﻪ ﻣﺮگ در آﺗـﺶ ﻣﺤﻜﻮم ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ،ﺳﭙﺲ ﺑﺨﺸﻮده و در ﻣﻸ ﻋﺎم ،در ﺑﺮاﺑـﺮ ﺧـﺮﻣﻦ ﺷـﻌﻠﻪور ﻫﻴﻤـﻪي آدمﺳـﻮزي اﻳﺴـﺘﺎﻧﻴﺪه ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. ﻃﺒﻴﻌﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ذرهاي ﺗﺮدﻳﺪ در ﺧﻄﺎﻧﺎﭘﺬﻳﺮي ﻛﺎﻟﻮن در اﻣﻮر ﻣﻌﻨـﻮي و دوﻟﺘﻤـﺪاري ،ﻫـﻮلاﻧﮕﻴﺰﺗـﺮﻳﻦ ﻣﺠﺎزاتﻫﺎ را در ﭘﻲ ﻣﻲآورد .ﻣﺮدي را ﻛﻪ آﺷﻜﺎرا ﺧﻼف آﻣﻮزهي ﺗﻘﺪﻳﺮ ازﻟﻲ 1ﻛﺎﻟﻮن ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ اﺳـﺖ ،ﺑـﺮ ﺳﺮ ﻫﻤﻪي ﭼﻬﺎرراهﻫﺎي ﺷﻬﺮ ﺗﺎزﻳﺎﻧـﻪ ﻣـﻲزﻧﻨـﺪ و ﺳـﭙﺲ ﺧـﻮﻧﻴﻦ و ﻣـﺎﻟﻴﻦ ،زﻧـﺪه در آﺗـﺶ ﻣـﻲﺳـﻮزاﻧﻨﺪ. ﭼﺎﭘﺨﺎﻧﻪداري را ﻛﻪ در ﻣﺴﺘﻲ ﺑﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﻧﺎﺳﺰا ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻧﺨﺴﺖ ﺑﺎ آﻫﻦ ﮔﺪاﺧﺘﻪ زﺑﺎن ﺳﻮراخ ﻣـﻲﻛﻨﻨـﺪ و آنﮔﺎه از ﺷﻬﺮ ﺑﻴﺮون ﻣﻲاﻧﺪازﻧﺪ .ژاك ﮔﺮوﺋﻪ ،2ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن را رﻳﺎﻛﺎر ﺧﻮاﻧﺪه اﺳﺖ ،ﺷﻜﻨﺠﻪ ﻣـﻲﺷـﻮد و ﺳـﭙﺲ ﺣﻠﻖآوﻳﺰ .ﻫﺮ ﻛﺎر ﺧﻼﻓﻲ ،ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻧﺎﭼﻴﺰ ،ﺑﻪدﻗﺖ در ﭘﺮوﻧﺪهﻫﺎي ﻣﺠﻤﻊ ﻋﺎﻟﻲ روﺣﺎﻧﻲ ﺛﺒﺖ ﻣﻲﺷﻮد ﺗﺎ آﮔﺎﻫﻲ از زﻧﺪﮔﻲ ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺷﻬﺮوﻧﺪان ،ﻫﻤﻮاره ﺑﻪروز و ﺑﻪﻫﻨﮕﺎم ﺑﺎﻗﻲ ﺑﻤﺎﻧﺪ .ﭘﺎﺳﺒﺎﻧﺎن اﺧﻼﻗﻲ ﻛﺎﻟﻮن ،ﭼﻮﻧﺎن ﺧﻮد او ﻓﺮاﻣﻮﺷﻲ و ﺑﺨﺸﺎﻳﺶ ﻧﻤﻲﺷﻨﺎﺳﻨﺪ. در زﻳﺮ ﻓﺸﺎر ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮاﻗﺒﺖ داﺋﻢ و ﻫﺮاسآوري ،ﺗﻮان و ﻋﺰت ﺑﺎﻃﻦ ﻓﺮد و ﺗﻮده ،ﺑﻪ ﻧـﺎﮔﺰﻳﺮ ،ﺳـﺮاﻧﺠﺎم در ﻫﻢ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد .وﻗﺘﻲ در ﺳﺮزﻣﻴﻨﻲ ﻫﺮ ﺷﻬﺮوﻧﺪي ﺑﺎﻳﺴﺖ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻧﮕﺮان و ﮔﻮشﺑﻪزﻧﮓ اﻳﻦ ﺑﺎﺷـﺪ ﻛـﻪ ﺗﻔﺘﻴﺶ ﺷﻮد و ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲ ﺷﻮد و ﻣﺤﻜﻮم ،وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﮔﻤﺎن ﻣﻲﺑﺮد ﺧﺒﺮﭼﻴﻨـﺎن ﻧﺎﺷـﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑـﻪ ﻫـﺮ ﮔـﺎﻣﻲ ﻛـﻪ ﺑﺮﻣﻲدارد ،ﻫﺮ ﺳﺨﻨﻲ ﻛﻪ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ ،ﭼﺸﻢ دوﺧﺘﻪ و ﮔﻮش ﺳﭙﺮدهاﻧﺪ ،وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻧﺎﮔﻬﺎن و ﺑﻲﺧﺒـﺮ در ﺑﻪ روي »ﺑﺎزدﻳﺪ«ﻫﺎي ﺷﺒﺎﻧﻪ و روزاﻧﻪ ﺑﮕﺸﺎﻳﺪ ،آرامآرام اﻋﺼﺎب ﻓﺮﺳﻮده و ﺳﺴﺖ ﻣﻲﺷﻮد ،وﺣﺸﺘﻲ ﻫﻤﻪﮔﻴـﺮ ﺳﺎﻳﻪاﻓﻜﻦ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ رﻓﺘﻪرﻓﺘﻪ ﺣﺘّﻲ ﺑﺮ ﺟﺴﻮرﺗﺮﻳﻦ ﺟـﺎنﻫـﺎ ﻧﻴـﺰ ﭼﻴﺮﮔـﻲ ﻣـﻲﻳﺎﺑـﺪ .ارادهي ﭘﺎﻳـﺪاري در ﻳﻚﭼﻨﻴﻦ ﭘﻴﻜﺎر ﺑﻲﺛﻤﺮي ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻓﻠﺞ ﻣﻲﺷﻮد و دﻳﺮ ﻧﻤﻲﭘﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ،ﺑﻪ ﻣـﺪد ﻧﻈـﺎم ﺗﺮﺑﻴﺘـﻲ ﺧـﻮﻳﺶ، :Prédestination 1آﻣﻮزهي ﻛﺎﻟﻮن ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻛﻪ رﺳﺘﮕﺎري ﻳﺎ ﺧﺴﺮان آدﻣﻲ از ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﺗﻘﺪﻳﺮ اﻟﻬﻲ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪه اﺳﺖ. Jacques Gruet http://www.seapurse.ir
2
47
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
»آداب اﻳﻤﺎن« ،از ژﻧﻮ ﺷﻬﺮي ﻣﻲﺳﺎزد ﻛﻪ دلﺧﻮاه اوﺳﺖ :ﺗﺮﺳﺎن از ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺷـﺮﻣﮕﻴﻦ و ﺑـﻲروح ،ﻧـﺎﺗﻮان و ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮدار؛ ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮدار ارادهاي ﻳﮕﺎﻧﻪ؛ ارادهي او. ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻲ ﻧﻤﻲﻛﺸﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ »آداب« ،ژﻧﻮ روي ﺑﻪ دﻳﮕﺮﮔﻮن ﺷﺪن ﻣﻲﮔـﺬارد و آداب ،ﭼـﻮن ﭘـﺮدهاي ﺳﻴﺎه ،ﺷﻬﺮي را ﻛﻪ روزﮔﺎري آزاد و ﺷﺎد ﺑﻮد ،در ﺧﻮد ﻓﺮوﻣﻲﭘﻮﺷﺎﻧﺪ .ﻟﺒﺎسﻫﺎي رﻧﮕﺎرﻧﮓ ﻧﻴﺴـﺖ ﻣـﻲﺷـﻮد. رﻧﮓﻫﺎ ﺧﺎﻣﻮﺷﻲ ﻣﻲﮔﻴﺮد .ﻧﺎﻗﻮسﻫﺎ دﻳﮕﺮ ﺑﺮ ﻓﺮاز ﺑﺮجﻫﺎ ﺑﻪ ﺻﺪا درﻧﻤﻲآﻳـﺪ .در ﺧﻴﺎﺑـﺎنﻫـﺎ دﻳﮕـﺮ ﺗﺮاﻧـﻪاي زﻣﺰﻣﻪ ﻧﻤﻲﺷﻮد و ﺧﺎﻧﻪﻫﺎ ﻳﻜﺴﺮ ﺑﻪ ﻛﻠﻴﺴﺎﻫﺎي ﻛﺎﻟﻮﻧﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪه ﻣﻲﺷﻮد؛ ﻟﺨﺖ و ﻧﺎآراﺳﺘﻪ .در ﻣﻬﻤـﺎنﺳـﺮاﻫﺎي ﺳﻮتوﻛﻮر ،دﻳﮕﺮ ﺳﺎزي ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻜﻮﺑﻲ ﻧﻮاﺧﺘﻪ ﻧﻤﻲﺷﻮد و ﺻﺪاي ﮔﻮيﺑﺎزيﻫﺎ و ﻃـﺎس رﻳﺨـﺘﻦﻫـﺎي ﺷـﺎدﻣﺎﻧﻪ ﺑﺮﻧﻤﻲﺧﻴﺰد .ﺟﺎﻳﮕﺎهﻫﺎي رﻗﺺ ﺧﺎﻟﻲ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ .در ﻛﻮﭼﻪﺑﺎغﻫﺎي ﻧﻴﻤـﻪﺗﺎرﻳـﻚ ،ﮔـﺬرﮔﺎه دلﺑﺎﺧﺘﮕـﺎن ،دﻳﮕـﺮ ﭘﺮﻧﺪه ﭘﺮ ﻧﻤﻲزﻧﺪ .دﻳﮕﺮ ﻓﻘﻂ در ﻓﻀﺎي ﻋﺮﻳﺎن ﻛﻠﻴﺴﺎ و روزﻫﺎي ﻳﻜﺸـﻨﺒﻪ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻣـﺮدم ،ﺑـﺎ ﺳـﻨﮕﻴﻨﻲ و ﺳﻜﻮت ،ﮔﺮد ﻫﻢ ﻣﻲآﻳﻨﺪ .ﺷﻬﺮ ﺳﻴﻤﺎﻳﻲ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ؛ ﻋﺒـﻮس و ﺗﻠـﺦ؛ ﺳـﻴﻤﺎي ﻛـﺎﻟﻮن را .و ﻧﺮمﻧﺮﻣﻚ ﻫﻤﻪي ﺳﺎﻛﻨﺎن ﺷﻬﺮ از ﺗﺮس ،ﻳﺎ ﺑﺮاي ﻫﻢرﻧﮓ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎﻫﺎﻧﻪي ﺧـﻮﻳﺶ ﺑـﺎ وﺿـﻊ ،ﺣﺎﻟـﺖ ﺧﺸﻚ و ﻓﺮوﺑﺴﺘﮕﻲ ﺳﻴﺎه او را ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ .ﻫﻴﭻﻛﺲ دﻳﮕﺮ ﻧﺮم و ﺳﺒﻚﭘﺎ ﻗﺪم ﺑﺮﻧﻤﻲدارد .از ﻧﮕـﺎهﻫـﺎ دﻳﮕﺮ ﮔﺮﻣﺎ و ﻣﻬﺮ ﻧﻤﻲﺗﺮاود ،از ﺗﺮس آن ﻛﻪ ﻣﺒﺎدا ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ را ﺷﻬﻮﺗﻨﺎﻛﻲ ﺑﭙﻨﺪارﻧـﺪ .آﻧـﺎن در ﻫـﺮاس از ﻣـﺮد اﻓﺴﺮدهﺟﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺷﺎدﻣﺎﻧﻲ ﻧﻤﻲﺷﻨﺎﺳﺪ ،آﺳﻮدﮔﻲ را از ﻳﺎد ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ .ﺣﺘّﻲ در ﻣﺤﻔﻞ ﻧﺰدﻳﻜﺎن و ﺧﻮﻳﺸـﺎن ﻧﻴـﺰ ﺑﺎ ﻧﺠﻮا ﺳﺨﻦ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ؛ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ،ﻛﻪ ﻣﺒﺎدا ﺧﺪﻣﺘﻜﺎري ﭘﺸﺖ در ﮔﻮش ﺧﻮاﺑﺎﻧـﺪه ﺑﺎﺷـﺪ .در ﺗـﺮس ﻋﻤﻴﻘﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺟﺎﻧﺸﺎن ﭼﻨﮓ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ،در ﻫﻤﻪﺟﺎ و ﻫﻤﻪوﻗﺖ ،ﭼﺸﻢ و ﮔﻮش ﺧﺒﺮﭼﻴﻨﺎن را ﭘﻲ ﺧـﻮد ﺣـﺲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .ﺧﻮﻳﺶ را ﭘﻨﻬﺎن ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ داﺷﺖ .ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻧﻤﻲﺑﺎﻳﺪ آﻣﺪ؛ ﻧـﻪ ﺑـﺎ ﻟﺒﺎﺳـﻲ ﻧﻈﺮﮔﻴـﺮ و ﻧـﻪ ﺑـﺎ ﺳـﺨﻨﻲ ﻧﺎﺳﻨﺠﻴﺪه و ﻧﻪ ﺑﺎ ﺳﻴﻤﺎﻳﻲ ﺷﺎدﻣﺎن .ﻇﻦّ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﮔﺬاﺷﺖ ﺑﺒﺮﻧـﺪت .ﺑﺎﻳـﺪ ﺑﻜﻮﺷـﻲ از ﺧـﺎﻃﺮ ﺑﺒﺮﻧـﺪت .ژﻧﻮﻳـﺎن ﺧﻮشﺗﺮ دارﻧﺪ ﺑﻴﺶﺗﺮ در ﺧﺎﻧﻪﻫﺎﺷﺎن ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ .ﭼﺮا ﻛﻪ در ﭘﺸﺖ ﻛﻠﻮنﻫﺎي ﺑﺴﺘﻪ و دﻳﻮارﻫﺎ ،ﺗﺎ اﻧﺪازهاي ﻫﻨـﻮز از ﻧﻈﺮاﻧﺪازيﻫﺎ و ﺷﻚورزيﻫﺎ در اﻣﺎﻧﻨﺪ .اﻣﺎ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺼﺎدف ،ﻳﻜﻲ از آدمﻫﺎي ﻣﺠﻤﻊ ﻋـﺎﻟﻲ روﺣـﺎﻧﻲ را در ﻛﻮﭼﻪ ﻣﻲﺑﻴﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻲآﻳﺪ ،ﻫﺮاﺳﺎن از ﭘﺸﺖ ﭘﻨﺠﺮهﻫﺎ ﭘﺎ ﭘﺲ ﻣﻲﻛﺸﻨﺪ و رﻧﮓ از رﺧﺸﺎن ﻣﻲﭘﺮد .ﻛﺴـﻲ ﭼﻪ ﻣﻲداﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ درﺑﺎرهاش ﭼﻪ ﺧﺒﺮ داده و ﭼﻪ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ .و اﮔﺮ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﭘﺎ ﺑﻪ ﺧﻴﺎﺑﺎن ﺑﮕﺬارﻧﺪ ،ﺳﺮ و ﻧﮕﺎه ﺑﻪ زﻳﺮ ،ﺳﺎﻛﺖ و ﮔﻨﮓ ،ﻓﺮوﭘﻮﺷﻴﺪه در ﺑﺎﻻﭘﻮشﻫﺎي ﺳﻴﺎهرﻧﮓ ،ﺑﺮ ﻛﻨﺎره ﻣﻲروﻧﺪ؛ آنﭼﻨﺎن ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻲ ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ وﻋﻆ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﺧﺘﻢ رﻫﺴﭙﺎرﻧﺪ. و ﺣﺘّﻲ ﻛﻮدﻛﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺳﺨﺖﮔﻴﺮاﻧﻪي ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺰرگ ﻣـﻲﺷـﻮﻧﺪ ،ﺑـﻴﻢ دﻳـﺪه در ﺳـﺎﻋﺖﻫـﺎي ﺧﻮدﺳﺎزي ،دﻳﮕﺮ ﭘﺮﻫﻴﺎﻫﻮ و ﺳﺮﺧﻮﺷﺎﻧﻪ ﺑﺎزي ﻧﻤﻲﻛﻨﻨﺪ .آﻧﺎن ﻧﻴﺰ ﻫﺮاﺳﻴﺪه از ﺿﺮﺑﻪاي ﻧﺎﺷـﻨﺎﺧﺘﻪ و ﻧـﺎﻣﺮﺋﻲ، ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻛﻨﺎر ﻛﺸﻴﺪهاﻧﺪ .ﺷﺮمرو و ﭘﮋﻣﺮﻳﺪه ﭼﻮن ﻏﻨﭽﻪﻫﺎي ﻧﻴﻢﺷﻜﻔﺘﻪ در ﺳﺎﻳﻪﺳﺎرِ ﺳﺮد ،ﺑﻪ دور ﻣﺎﻧـﺪه از آﻓﺘﺎب. http://www.seapurse.ir
48
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻣﻨﻈﻢ ،ﻣﺜﻞ ﺳﺎﻋﺖ ،ﺑﻲ آن ﻛـﻪ روز ﺟﺸـﻦ و ﺳـﺮوري در ﻣﻴﺎﻧـﻪ ﺑﻴﺎﻓﺘـﺪ ،ﻏﻤﮕـﻴﻦ و ﺳـﺮد ،ﺿـﺮﺑﺎﻫﻨﮓ ﻳﻜﻨﻮاﺧﺖ و ﻣﻄﻤﺌﻦ زﻧﺪﮔﻲ در اﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺟﺮﻳﺎن دارد .ﻧﮕﺎه ﻣﺮدم ﭼﻨﺎن ﺳﺮد و ﺣﺰنآﻟﻮد اﺳـﺖ و ﻛﻮﭼـﻪﻫـﺎ ﺳﺎﻛﺖ و ﻏﻢزده و ﻓﻀﺎي روﺣﻲ ﭼﻨﺎن ﺳﻨﮕﻴﻦ و ﺑﻲﺳﺮور ﻛﻪ ﻫﺮ ﺗـﺎزهوارد ﻏﺮﻳﺒـﻲ ﻛـﻪ از ﻣﻴـﺎن ﻛﻮﭼـﻪﻫـﺎ ﻣﻲﮔﺬرد ،ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﮔﻤﺎن ﺑﺮَد ﻛﻪ ﺷﻬﺮ در ﻋﺰاﺳﺖ .ﺗﺮﺑﻴﺖ و ﻧﻈﻢ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺧﻮد ﻧﻴﻜﻮ ،وﻟﻴﻜﻦ ﻣﺤـﺪودﻳﺖﻫـﺎي ﺑﻲاﻧﺪازهاي ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ زور ﺑﺮ ﺷﻬﺮ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻛﺮده اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﺑﻬﺎي ﮔﺰاف ﻧﺎﺑﻮدي آن ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲﻫـﺎي ارجﻣﻨـﺪ و ﻣﻘﺪس ﺑﺸﺮي ﺗﻤﺎم ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ زاﻳﻴﺪهي ﺣﺪﻧﺎﺷﻨﺎﺳﻲﻫﺎ و ﺷﻮرﻳﺪهﺳﺮيﻫﺎي آدﻣﻲاﻧﺪ. ﮔﺮﭼﻪ اﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺷﻤﺎر ﺑﺴﻴﺎري ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﻣﺘﻘّﻲ و ﺧﺪاﺷـﻨﺎس و ﻣﺘﺄﻟﻬـﺎن ﻛـﻮشﻣﻨـﺪ و داﻧـﺶﭘﮋوﻫـﺎن درﺧﺸﺎن در داﻣﻦ ﺧﻮد ﻣﻲﭘﺮورد ،اﻣﺎ ﺗﺎ دوﻳﺴﺖ ﺳﺎل از ﭘﺲِ ﻛﺎﻟﻮن ،درﻳﻎ از ﻳـﻚ ﻧﻘـﺎش ،ﻣﻮﺳـﻴﻘﻲدان ،و ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ ﻧﺎمآور ﻛﻪ از ژﻧﻮ ﺑﺮﺧﻴﺰد .ﺑﺮﮔُﺰﻳـﺪﮔﻲ در ﭘـﺎي ﻣﻴـﺎنﻣـﺎﻳﮕﻲ و آزادي ﺧـﻼّق در ﭘـﺎي ﻓﺮﻣـﺎﻧﺒﺮداري ﺑﻲﭼﻮنوﭼﺮا ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﻣﻲﺷﻮد .و آنﮔﺎه ﻛﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ،دﻳﮕﺮ ﺑﺎر ﻣـﺮدي ﻫﻨـﺮي در اﻳـﻦ ﺷـﻬﺮ ﭘـﺎي ﺑـﻪ ﺟﻬـﺎن ﻣﻲﮔﺬارد ،ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ زﻧﺪﮔﻲ او ﺷﻮرﺷﻲ اﺳﺖ ﺑﺮ ﺿﺪ ﺗﺠﺎوزﻛﺎران ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻴﺖ آدﻣﻲ .ژﻧﻮ ﻧﺨﺴـﺖ ﺑـﺎ ﺷـﻬﺮوﻧﺪ آزاداﻧﺪﻳﺶ ﺧﻮد ،ژان ژاك روﺳﻮ 1اﺳﺖ ﻛﻪ از دﺳﺖ ﻛﺎﻟﻮن ﮔﺮﻳﺒﺎن ﻣﻲرﻫﺎﻧﺪ.
1ژان ژاك روﺳﻮ ) 1712 ،(Jean-Jacques Rousseauـ ،1778ﻣﺘﻔﻜﺮ و ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهي ﻓﺮاﻧﺴﻮيزﺑﺎن ﺳﻮﻳﺴﻲ http://www.seapurse.ir
49
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻓﺼﻞ ﺳﻮم ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﭘﺎ ﭘﻴﺶ ﻣﻲﮔﺬارد
ﻫﺮاﺳﻴﺪن از ﻳﻚ دﻳﻜﺘﺎﺗﻮر ،ﺑﻪﻫﻴﭻروي دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ او ﻧﻴﺴﺖ .و آن ﻛﺲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺮور و وﺣﺸﺖآﻓﺮﻳﻨﻲ وي ﮔﺮدن ﻣﻲﺳﭙﺎرد ،ﺑﺎ اﻳﻦ ﻛﺎر ﻫﻨﻮز ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ او را ﮔﻮاﻫﻲ ﻧﻤﻲدﻫﺪ .ﺑﺪﻳﻬﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻣﺎهﻫـﺎي ﺑﺎزﮔﺸﺖ ،ﺑﻠﻨﺪﭘﺎﻳﮕﺎن ﺷﻬﺮ و ﺷﻬﺮوﻧﺪان ،ﺟﻤﻠﮕﻲ در ﺳﺘﺎﻳﺶ از ﻛﺎﻟﻮن ﻫﻢزﺑﺎﻧﻨﺪ و ﻫﻢداﺳﺘﺎن .ﻫﻤـﻪ ﻳﻜﺴـﺮه ﺟﺎﻧﺒﺪار اوﻳﻨﺪ .ﭼﻮن ﻛﻪ ﺟﺰ ﺟﺎﻧﺐ او ،ﺟﺎﻧﺐ دﻳﮕﺮي در ﻣﻴﺎﻧﻪ ﻧﻴﺴﺖ و ﺑﻴﺶﺗﺮﻳﻦ ﻛﺴﺎن ،آﻧﺎﻧﻨـﺪ ﻛـﻪ ﻫـﻢ از آﻏﺎز دل را و ﺧﻮﻳﺶ را ،ﺷﻴﺪا و ﺷﻴﻔﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﺸﺌﻪي ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺷﺪن ﺑﺎ ﺟﻤﻊ ﺳﭙﺮدهاﻧﺪ .اﻣﺎ ﺑﻪزودي ﻫﻮﺷﻴﺎري آﻏﺎز ﻣﻲﺷﻮد .زﻳﺮا ﺑﻪ ﻃﻮر ﺑﺪﻳﻬﻲ ،ﻫﻤﻪي آﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن را ﺑﺮاي ﺑﺮﭘﺎ داﺷﺘﻦ ﺳﺎﻣﺎن و ﻧﻈﻢ ﻓﺮا ﺧﻮاﻧﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ،در دل آرزو داﺷــﺘﻨﺪ اﻳــﻦ ﺧﻮدﻛﺎﻣــﻪي ﻫــﺮاسآور ،در آن دم ﻛــﻪ »آداب اﻳﻤــﺎن« ﺧــﻮﻳﺶ را ﺟــﺎ ﺑﻴﺎﻧــﺪازد ،از ﺳﺨﺖﮔﻴﺮيﻫﺎي ﺑﻲﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﺮااﺧﻼﻗﻲ ﺧﻮﻳﺶ دﺳﺖ ﺑﻜﺸﺪ .اﻣـﺎ ﺑـﻪ ﺟـﺎي آن ،ﻣـﻲﺑﻴﻨﻨـﺪ ﻣﻬﺎرﻫـﺎ روزﺑـﻪروز ﺳﺨﺖﺗﺮ ﻛﺸﻴﺪه ﻣﻲﺷﻮد .ﻫﻴﭻ ﺳﺨﻦ ﺳﭙﺎسآﻣﻴﺰي در ﺑﺮاﺑـﺮ ﻓـﺪا ﻛـﺮدن دردﻧـﺎك آزاديﻫـﺎي ﺷﺨﺼـﻲ و ﺷﺎدﻣﺎﻧﻲﻫﺎﺷﺎن از زﺑﺎن او ﻧﻤﻲﺷﻨﻮﻧﺪ .ﺣﺘّﻲ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺗﻠﺦﻛﺎﻣﻲ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ او از ﻓﺮاز ﻣﻨﺒﺮ ﮔﻮش ﺑﺴﭙﺎرﻧﺪ ﻛـﻪ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ :ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﭼﻮﺑﻪي داري ﺑﺮﭘﺎ ﻣﻲﺷﺪ و ﻫﻔﺘﺼﺪ ﻳﺎ ﻫﺸﺘﺼﺪ ﺟﻮان ژﻧﻮي را ﺑﺮ آن ﻣﻲآوﻳﺨﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺷـﺎﻳﺪ ﺗﺮﺑﻴﺖ و اﺧﻼق راﺳﺘﻴﻦ در اﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﻓﺎﺳﺪ و وﻳﺮان ،ﺟﺎيﮔﻴﺮ ﺷﻮد .اﻛﻨﻮن ﻳﻜﺒﺎره ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣـﻲآﻳﻨـﺪ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﺟﺎي ﻃﺒﻴﺐ دردﻫﺎﻳﺸﺎن ،دﺷﻤﻦ ﺟﺎن و آزاديﻫﺎﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪهاﻧﺪ و ﻫﺮﭼﻪ ﻗﻬﺮ او ﺑﻴﺶﺗﺮ داﻣﻦ ﻣﻲﮔﺴﺘﺮاﻧﺪ ،ﻛﺴﺎن ﺑﻴﺶﺗﺮي از او دل ﺑﺮﻣﻲﻛﻨﻨﺪ؛ ﺣﺘّﻲ وﻓﺎداﺗﺮﻳﻦ ﭘﻴﺮوان او. ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﻲ ﺑﻴﺶ ﻧﻤﻲﮔﺬرد ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﺑﺎر در ژﻧﻮ ﻧﺎرﺿﺎﻳﻲ از ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺎﻻ ﻣﻲﮔﻴﺮد» :آداب اﻳﻤﺎن«ِ ﭘـﺮﺗﺤﻜّﻢ او از دور ﺑﺴﻴﺎر دلﭘﺬﻳﺮﺗﺮ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ ﺗﺎ از ﻧﺰدﻳﻚ .دﻳﮕﺮ اﺣﺴﺎﺳﺎت رﻧﮓ ﻣﻲﺑﺎزد و آه ﭘﻨﻬﺎن از ﻧﻬـﺎد دل آﻧـﺎن ﻛﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ دﻳﺮوز ﻫﻠﻬﻠﻪ ﺳﺮ ﻣﻲدادﻧﺪ ،ﺑﺮﻣﻲآﻳﺪ .ﺗﺎ ﻫﺎﻟﻪي ﺗﻘﺪسِ ﮔﺮد ﺳﺮِ ﺧﻮدﻛﺎﻣﻪاي رﻧـﮓ ﺑﺒـﺎزد ،ﻣـﻲﺑﺎﻳـﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺳﺒﺒﻲ ﻣﻠﻤﻮس و روﺷﻦ در ﻛﺎر ﺑﻴﺎﻳﺪ و اﻳﻦﭼﻨﻴﻦ ﺳﺒﺒﻲ ﺑﻪزودي ﭘﻴﺶ ﻣﻲآﻳـﺪ .ژﻧﻮﻳـﺎن آنﮔـﺎه ﺑـﻪ ﺧﻄﺎﻧﺎﭘﺬﻳﺮي اﻧﺴﺎﻧﻲِ ﻣﺠﻤﻊ ﻋﺎﻟﻲ روﺣﺎﻧﻲ ﺷﻚ ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ ﻛﻪ ﻃﺎﻋﻮن ﻫﻤﻪﮔﻴﺮ ﻫﻮلﻧﺎﻛﻲ ،ﺳـﻪ ﺳـﺎل ﺗﻤـﺎم )از 1542ﺗﺎ (1545در ﺷﻬﺮ ﺗﻮﻓﻴﺪن ﻣﻲﮔﻴﺮد و درﺳﺖ ﻫﻤﺎن ﻛﺸﻴﺸﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺳﺨﺖﺗﺮﻳﻦ ﻛﻴﻔﺮﻫﺎ ﻓﺮﻣﺎن داده ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎﻳﺪ در ﻇﺮف ﺳﻪ روز ﻛﺸﻴﺸﻲ را ﺑﺮ ﺑﺎﻟﻴﻦ ﺧﻮد ﻓﺮا ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ ،از ﭘﺲ آن ﻛﻪ ﻳﻚ ﺗﻦ از اﻳﺸـﺎن از ﺳﺮاﻳﺖ ﺑﻴﻤﺎري ﺟﺎن ﺳﭙﺮده اﺳﺖ ،ﻃﺎﻋﻮنزدﮔﺎن را ﺑﻪ ﺧﻮد وا ﻣﻲﮔﺬارﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻲ ﻫـﻴﭻ ﺗﺴـﻼّي روﺣـﻲ ،در ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺟﺎن ﺑﻜﻨﻨﺪ و ﺑﻤﻴﺮﻧﺪ .ﺷﻮراي ﺷﻬﺮداري اﻟﺘﻤﺎس و درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ دﺳﺖﻛﻢ ﻳﻜـﻲ از اﻋﻀـﺎي ﻣﺠﻤﻊ ﻋﺎﻟﻲ» ،ﺑﻪ دلﺟﻮﻳﻲ و ﺗﺴﻼّي ﺑﻴﻤﺎران ﻧﮕﻮنﺑﺨﺖ ،ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻃﺎﻋﻮﻧﻴﺎن ﻗـﺪم رﻧﺠـﻪ ﺑـﺪارد« .اﻣـﺎ http://www.seapurse.ir
50
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻫﻴﭻﻛﺲ ﭘﺎ ﭘﻴﺶ ﻧﻤﻲﮔﺬارد؛ ﺟﺰ ﻣﻌﻠﻢ ﻣﺪرﺳﻪ ،ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﻛﻪ ﺑﻪ وي ﻧﻴﺰ ﭼﻮن ﻋﻀـﻮ ﻣﺠﻤـﻊ ﻋـﺎﻟﻲ روﺣـﺎﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ ،رﺧﺼﺖ اﻳﻦ ﻛﺎر را ﻧﻤﻲدﻫﻨﺪ .ﻛﺎﻟﻮن را ﺑـﻪ ﺧﻮاﺳـﺘﻪي ﺧـﻮد او و ﻫﻤﻜـﺎراﻧﺶ ،ﺟـﺎﻳﮕﺰﻳﻦﻧﺎﺷـﺪﻧﻲ و ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاي ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻄﺮ ﻛﺮدﻧﻲ اﻋﻼم ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﺧﻮد او ،آﺷﻜﺎرا ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ» :روا ﻧﻤﻲﺑﻮد ﭘﺸﺖ ﻛـﺮدن ﺑـﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻛﻠﻴﺴﺎ ﺑﺮاي ﻛﻤﻚ رﺳﺎﻧﺪن ﺑﻪ ﭘﺎرهاي از آن «.و اﻣﺎ دﻳﮕـﺮ ﻛﺸﻴﺸـﺎن ﻧﻴـﺰ ﻛـﻪ ﭼـﻮن او ﺑـﻪ ﻛﺎرﻫـﺎي »ﮔﺮان« ﮔﻤﺎرده ﻧﺸﺪهاﻧﺪ ،ﺧﻮد را در ﮔﻮﺷﻪوﻛﻨـﺎر از ﺧﻄـﺮ و ﻧﻈـﺮ ﺑـﻪ دور ﻣـﻲدارﻧـﺪ .ﻫﻤـﻪي ﺷـﻜﻮهﻫـﺎ و درﺧﻮاﺳﺖﻫﺎي ﺷﻮرا در ﻧﺰد ﻫﺪاﻳﺖﮔﺮان روﺣﺎﻧﻲ ﺑﻲﺛﻤﺮ ﻣﻲﻣﺎﻧـﺪ .ﺣﺘّـﻲ ﻳﻜـﻲ از اﻳﺸـﺎن ،ﺻـﺎدق و ﺻـﺮﻳﺢ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ» :ﺧﻮشﺗﺮ ﻣﻲدارﻧﺪ ﺑﻪ ﭘﺎي ﭼﻮﺑﻪي دار روﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﭘﺎي ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻃﺎﻋﻮﻧﻴﺎن «.و در روز ﭘﻨﺠﻢ ژاﻧﻮﻳﻪي ،1543ژﻧﻮ ﺷﺎﻫﺪ رﺧـﺪادي ﻣـﻲﺷـﻮد ﺷـﮕﻔﺘﻲآور .ﻫﻤـﻪي ﻛﺸﻴﺸـﺎن اﺻـﻼحﮔـﺮ ﺷـﻬﺮ ،و ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ آﻧﺎن ﻛﺎﻟﻮن ،در ﮔﺮدﻫﻢآﻳﻲ ﺷﻮرا ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﺷﺮمآوراﻧﻪ اﻋﺘﺮاف ﻛﻨﻨﺪ ﻫﻴﭻﻳﻚ از اﻳﺸﺎن اﻳﻦ ﺷﻬﺎﻣﺖ را ﻧﺪارد ﻛﻪ ﭘﺎ ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻃﺎﻋﻮﻧﻴﺎن ﺑﮕﺬارد ،ﺑﺎ آن ﻛﻪ ﻧﻴﻚ ﻣﻲداﻧﻨﺪ اﻳـﻦ ﺧـﻮد وﻇﻴﻔـﻪي آﻧـﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻪ در روزﮔﺎر آﺳﺎﻳﺶ و ﺧﻮﺷﻲ و ﭼﻪ در روزﮔﺎر رﻧﺞ و ﻧﺎﺧﻮﺷﻲ ،ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار ﺧﺪاوﻧﺪﮔﺎر و ﻛﻠﻴﺴﺎي ﻣﻘﺪس او ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺑﺮ ﻣﺮدﻣﺎن ﻫﻴﭻﭼﻴﺰي از دﻟﻴﺮي ﭘﻴﺸﻮاﻳﺎﻧﺸﺎن اﺛـﺮﺑﺨﺶﺗـﺮ ﻧﻴﺴـﺖ .در ﻣﺎرﺳـﻲ ،1در وﻳـﻦ ،2و ﺑﺴـﻴﺎري ﺷﻬﺮﻫﺎي دﻳﮕـﺮ ،ﭘـﺲ از ﺳـﭙﺮي ﺷـﺪن ﺳـﺪهﻫـﺎ ،ﻫﻨـﻮز ﺧـﺎﻃﺮهي ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻧـﻪي ﻛﺸﻴﺸـﺎﻧﻲ ﻛـﻪ در دوران ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي ﻣﺮدمﻛُﺶِ ﻫﻤﻪﮔﻴﺮ ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎران رو ﺑﻪ ﻣﺮگ در ﺑﻴﻤﺎرﺧﺎﻧﻪﻫﺎ ﺗﺴﻼّ و آراﻣﺶ ﻣﻲﺑﺨﺸﻴﺪﻧﺪ ،ﺑـﺰرگ داﺷﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد .ﻣـﺮدم ﭼﻨـﻴﻦ ﻗﻬﺮﻣـﺎﻧﻲﻫـﺎﻳﻲ را از رﻫﺒـﺮان ﺧـﻮﻳﺶ و ﺑـﻴﺶ از آن ،ﺑﺰدﻟـﻲﻫﺎﻳﺸـﺎن را در ﻟﺤﻈﻪﻫﺎي ﺧﻄﻴﺮ ،ﻫﺮﮔﺰ از ﻳﺎد ﻧﻤﻲﺑﺮﻧﺪ .ژﻧﻮيﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﺗﻠﺦ و ﺧﺸﻢ ﻓﺮوﺧﻮرده ،ﻣـﻲﻧﮕﺮﻧـﺪ ﻛـﻪ درﺳـﺖ ﻫﻤﺎن ﻛﺸﻴﺸﺎﻧﻲ ﻛﻪ از ﻓﺮاز ﻣﻨﺒﺮ ،ﺷﻮراﻧﮕﻴﺰاﻧﻪ ﺑﻪ ﺑﻴﺶﺗﺮي ﻓﺪاﻛﺎريﻫـﺎ ﻧـﺪا ﺳـﺮ ﻣـﻲدادﻧـﺪ ،اﻛﻨـﻮن ﺧـﻮد ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ ﻛﺎري ﻧﻤﻲﻛﻨﻨﺪ و اﻓﺴﺎﻧﻪﺑﺎﻓﻲ و ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺑﻪ راه اﻧﺪاﺧﺘﻦﻫﺎﺷﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﺮاي ﺑﻪ ﻛـﮋ راه ﻛﺸـﺎﻧﺪن ﺧﺸـﻢ ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ ،دﻳﮕﺮ اﺛﺮﺑﺨﺶ ﻧﻴﺴﺖ. ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﺷﻮرا ،ﮔﺮﻳﺒﺎن ﭼﻨﺪ ﮔﺮﺳﻨﻪي ﺑﻲﻧﻮا را ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ و ﺑﻪ ﻫﻮلﻧـﺎكﺗـﺮﻳﻦ ﮔﻮﻧـﻪ ،ﭼﻨـﺪان ﺷـﻜﻨﺠﻪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ اﻗﺮار ﻣﻲآورﻧﺪ آﻧﺎن ﺑﻮدهاﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﭼﺮبآﻟﻮد ﻛـﺮدن درﻛﻮﺑـﻪي ﺧﺎﻧـﻪﻫـﺎ ﺑـﺎ ﻣﻌﺠـﻮﻧﻲ ﺑـﺮآورده از ﭘﺲﻣﺎﻧﺪهﻫﺎي ﺷﻴﻄﺎن ،ﻃﺎﻋﻮن را ﺑﻪ ﺷﻬﺮ آوردهاﻧﺪ .در اﻳﻦ ﮔﻴﺮودار ،ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ ﺟﺎي آن ﻛﻪ ﻓﺮزاﻧﻪوار اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﭼﺮﻧﺪﮔﻮﻳﻲﻫﺎي ﭘﻴﺮزﻧﺎﻧﻪ را ﺧﻮار ﺑﺪارد و ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎﻳﺴﺘﺪ ،ﺑﺎ روﺣﻴـﻪي واﭘـﺲﮔـﺮاي ﻫﻤﻴﺸـﮕﻲاش ،ﭘﺸـﺘﻴﺒﺎﻧﻲ ﺟﺪي ﺧﻮد از اﻳﻦ ﺗﻮﻫﻢ ﻗﺮون وﺳﻄﺎﻳﻲ ﺑﺮ زﺑﺎن ﻣﻲآورد .اﻣﺎ ﺑﺴـﻴﺎر ﺑـﻴﺶﺗـﺮ از ﺑﻴـﺎن آﺷـﻜﺎراي ﺣﻤﺎﻳـﺖ از آنﭼﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ »ﻃﺎﻋﻮنﭘﺮاﻛﻨﻨﺪﮔﺎن« آﻣﺪه اﺳﺖ ،اﻳﻦ ﺳﺨﻦ او ﺑﺮ ﻣﻨﺒﺮ ﺑﻪ وي زﻳـﺎن ﻣـﻲرﺳـﺎﻧﺪ ﻛـﻪ ﺷـﻴﻄﺎن ﻣﺮدي را ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺧﺪاﻧﺎﺷﻨﺎﺳﻲ در روﺷﻨﺎي روز از ﺑﺴﺘﺮ ﺑﻴﺮون ﻛﺸﻴﺪه و ﺑﻪ رودﺧﺎﻧﻪي رون اﻓﻜﻨـﺪه اﺳـﺖ، ،Marseille 1ﺷﻬﺮي در ﻓﺮاﻧﺴﻪ ،Wien 2ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ اﺗﺮﻳﺶ http://www.seapurse.ir
51
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﮔﺮوﻫﻲ از ﺷﻨﻮﻧﺪﮔﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﺧﻮد زﺣﻤﺖ ﻧﻤﻲدﻫﻨـﺪ رﻳﺸﺨﻨﺪﺷﺎن را ﺑﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﺮاﻓﻪاي ﭘﻨﻬﺎن ﺑﺪارﻧﺪ. ﺑﻪ ﻫﺮ ﺻﻮرت ،ﺗﺼﻮر ﺧﻄﺎﻧﺎﭘﺬﻳﺮي ﻛﻪ از ﻧﻈﺮ رواﻧﻲ ﻋﻨﺼـﺮ ﻻزم ﻗـﺪرت ﻫـﺮ اﺳﺘﺒﺪادﭘﻴﺸـﻪاي اﺳـﺖ ،در دورهي ﻃﺎﻋﻮنزدﮔﻲ ﺳﺨﺖ آﺳﻴﺐ ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ .ﺑﻪ ﺧﻮد آﻣﺪنﻫﺎ ﺑﺎرز اﺳﺖ :ﻣﺨﺎﻟﻒﺧﻮاﻧﻲﻫﺎ زﻳـﺎدﺗﺮ ﻣـﻲﺷـﻮد و ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ داﻣﻦ ﻣﻲﮔﺴﺘﺮد .اﻣﺎ از ﺑﺨﺖ ﺧﻮشِ ﻛﺎﻟﻮن ،ﺗﻨﻬﺎ داﻣﻦ ﻣﻲﮔﺴﺘﺮاﻧﺪ و اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ و ﻣﺘﺮاﻛﻢ ﻧﻤﻲﺷـﻮد .از ﻧﻈﺮ زﻣﺎﻧﻲ ،ﺳﻮد ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﺎن و ﻣﺎﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﻳﻲﺷﺎن در اﻳﻦ ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺪتﻫﺎ ﭘﺲ از آن ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﺷﻤﺎر ،در اﻗﻠﻴﺖ ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ ،ﻫﻨﻮز ﺑﺎ ارادهاي ﻧﻈﺎﻣﻲوار و ﻳﻜﭙﺎرﭼﻪ ،ﭘﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﺪان ﻣـﻲﻧﻬـﺪ؛ در ﺣـﺎﻟﻲ ﻛـﻪ ارادهﻫﺎي ﻣﺨﺎﻟﻒ ،ﻧﺎﻫﻤﺎﻫﻨﮓ و ﭘﺮاﻛﻨﺪهاﻧﺪ و اﻧﮕﻴﺰهﻫﺎﻳﺸﺎن ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن اﺳﺖ و ﻫﻴﭻﮔـﺎه و ﻳـﺎ ﺑﺴـﺎ دﻳﺮﻫﻨﮕـﺎم ﻧﻴﺮوي ﺧﻮد را ﻛﺎرﺳﺎزاﻧﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﻲﭘﻴﻮﻧﺪاﻧﻨﺪ .اﻳﻦ ﻫﻨﻮز ﺑﻪ ﻛـﺎري ﻧﻤـﻲﺧـﻮرد ﻛـﻪ ﺑﺴـﻴﺎري از ﻣﺮدﻣـﺎن در ﻧﻬﺎنﺧﺎﻧﻪي دﻟﺸﺎن ﺧﻮدﻛﺎﻣﻪاي را ﺑﺮﻧﺘﺎﺑﻨﺪ؛ ﻣﮕﺮ آنﮔﺎه ﻛﻪ ﺟﻤﻠﮕﻲ ﺑﻪ ﻫﻢ و ﺑﻪ ﮔﺮد ﻫﺪﻓﻲ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺑﺮآﻳﻨـﺪ .از اﻳﻦ رو ﻣﻴﺎﻧﻪي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻟﺮزﻳﺪنﻫﺎ ﺗﺎ ﻓﺮوﭘﺎﺷﻴﺪن ﭘﺎﻳﮕﺎه ﻗﺪرﺗﻤﺪاري ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﺎن راﻫﻲ اﺳﺖ دﺷـﻮار و ﺑـﺲ دراز .ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺎ ﻣﺠﻤﻊ ﻋﺎﻟﻲ روﺣﺎﻧﻴﺶ ،ﺑﺎ واﻋﻈﺎﻧﺶ و ﻣﻬﺎﺟﺮان واﺑﺴﺘﻪاش ،ﻫﻤﻪ اراده و ﺧﻮاﺳﺘﻲِ ﻳﻚ ﺗﻴﻐﻨﺪ؛ ﻧﻴﺮوﻳﻲ ﻳﻜﭙﺎرﭼﻪ و ﻫﺪفﻣﻨﺪ .و ﻣﺨﺎﻟﻒﺧﻮانﻫﺎﺷﺎن ،ﺑﺮﻋﻜﺲ ،ﮔﺮوﻫﻲ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﺎﭘﻴﻮﺳﺘﻪاﻧﺪ و ﻫﺮ ﻳﻚ از ﺟـﺎﻳﻲ و ﻣﺮﺗﺒﺘﻲ .اﻳﻨﺎن ﭘﺎرهايﺷﺎن از ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚﻫﺎي ﭘﻴﺸﻴﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻨﻮز ﻫﻮاي ﺑﺎورﻫﺎي ﻗﺪﻳﻢ ﺧﻮﻳﺶ را در ﺳﺮ دارﻧﺪ و در ﻛﻨﺎرﺷﺎن ﻧﻴﺰ ﺷﺮابﺧﻮاراﻧﻲ ﻛﻪ درِ ﻣﻬﻤﺎنﺳﺮاﻫﺎ ﺑﻪ روﻳﺸﺎن ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪه ،و زﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ اﺟﺎزه ﻧﺪارﻧـﺪ ﺟﻠــﻮهﻓﺮوﺷــﺎﻧﻪ ﺧــﻮد را ﺑﻴﺎراﻳﻨــﺪ و ﻫﻤﭽﻨــﻴﻦ ﺟﻤــﺎﻋﺘﻲ از اﻋﻴــﺎنِ ﻗــﺪﻳﻢ ژﻧــﻮ ﻛــﻪ از دﺳــﺖ اﻳــﻦ ﺗﺎزهﺑﻪدورانرﺳﻴﺪهﻫﺎي آﺳﻤﺎنﺟﻞ دلﺧﻮﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻨﻮز ﮔـﺮد راه ﻣﻬـﺎﺟﺮت از ﺧـﻮﻳﺶ ﻧﺴـﺘُﺮده ،در ﻫﻤـﻪي ﻣﻨﺼﺐﻫﺎ و ﻣﻘﺎمﻫﺎ ﻻﻧـﻪ ﻛـﺮدهاﻧـﺪ .ﺷـﻤﺎرِ ﺑﺴـﻴﺎرِ ﻣﺨﺎﻟﻔـﺎن ،از ﻳـﻚ ﺳـﻮ ﻧﺠﻴـﺐﺗـﺮﻳﻦﻫـﺎ و از دﻳﮕـﺮ ﺳـﻮ ﻧﻜﺒﺖزدهﺗﺮﻳﻦ ﻛﺴﺎن را در ﺑﺮ ﻣﻲﮔﻴﺮد .اﻣﺎ ﻧﺎرﺿﺎﻳﻲﻫﺎ ﺗﺎ ﺑﺪانﮔﺎه ﻛﻪ ﭘﺎﻳـﻪ از اﻳـﺪهي ﻳﮕﺎﻧـﻪاي ﻧﻤـﻲﮔﻴـﺮد، ﻟُﻨﺪﻳﺪﻧﻲ اﺳﺖ ﻧﺎﺗﻮاﻧﺎ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻛﺎر .ﻧﻴﺮوﻳﻲ اﺳﺖ ﭘﻨﻬﺎن و ﺑﻲاﺛﺮ .ﮔﺮوﻫﻲ ﭘﺮاﻛﻨﺪه در ﺑﺮاﺑـﺮ ﻟﺸـﻜﺮي آراﺳـﺘﻪ و ﻧﺎرﺿﺎﻳﻲ ﺳﺎزﻣﺎنﻧﺎﻳﺎﻓﺘﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﺮور ﺳﺎزﻣﺎنﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺮﮔﺰ راه ﺑـﻪ ﺟـﺎﻳﻲ ﻧﻤـﻲﺑـﺮد .از اﻳـﻦ رو در ﺳـﺎلﻫـﺎي آﻏﺎزﻳﻦ ،ﻣﻬﺎر ﻛﺮدن اﻳﻦ ﮔﺮوهﻫﺎي ﭘﺮاﻛﻨﺪه ﺑﺮاي ﻛﺎﻟﻮن ﻛﺎري اﺳﺖ ﺑﺲ آﺳـﺎن .زﻳـﺮا آﻧـﺎن ﻫـﻴﭻﮔـﺎه ﭼـﻮن ﺗﻤﺎﻣﻴﺘﻲ ﻳﮕﺎﻧﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ او ﻧﻤﻲاﻳﺴﺘﻨﺪ و او ﺑﻪزودي ﺧﻮاﻫﺪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻳﻜﻲ را ﭘﺲ از دﻳﮕﺮي ،از ﻣﻴﺎن ﺑﺮدارد. ﺑﺮاي ﻫﺮ ﺻﺎﺣﺐ آرﻣﺎﻧﻲ ،ﺧﻄﺮﻧﺎكﺗﺮﻳﻦ آدمﻫﺎ ﻛﺴﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻋﻘﻴﺪهاي را ﭘﻴﺶ روي او ﻣﻲﮔﺬارد .ﻛﺎﻟﻮ ِ ن دلﺳﻴﺎه ،ﺑﺎ روﺷﻦﺑﻴﻨﻲِ ﺧﺎﺻﻲ ﻛﻪ دارد ،ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺴﻲ را زود ﺑﺎزﻣﻲﺷﻨﺎﺳﺪ .او از اﺑﺘﺪا ﺗﺎ اﻧﺘﻬﺎ در ﻣﻴﺎن ﻫﻤﻪي ﺣﺮﻳﻔﺎن و ﻣﺨﺎﻟﻔﺎﻧﺶ ،از ﻛﺴﻲ ﺑﻴﺶﺗﺮ از او ﺑﻴﻢ ﻧﺪارد؛ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ در ﻣﻌﻨﻮﻳـﺖ و اﺧـﻼق ،ﺷـﺎﻧﻪﺑـﻪﺷـﺎﻧﻪي او ﻣﻲﺳﺎﻳﺪ و ﺑﺎ ﺷﻮري ﺗﻤﺎم ،ﺑﺮآﻣﺪه از وﺟﺪاﻧﻲ آزاد ،ﺧﻮدﻛـﺎﻣﮕﻲ روﺣـﺎﻧﻲ او را اﺑـﺪاً ﺑﺮﻧﻤـﻲﺗﺎﺑـﺪ :ﺳﺒﺎﺳـﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ. http://www.seapurse.ir
52
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
* * *
ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ از ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑﺮاﻳﻤﺎن ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻧﻪﭼﻨﺪان ﺧﻮب ﺑﺮ ﺟﺎي ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ .اﻳﻦ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﭼﻬﺮهاي را ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﺑﺎ وﻗﺎر و ﻫﻮشﻣﻨﺪ ،ﺑﺎ ﭼﺸﻢﻫﺎﻳﻲ ﺑﻲﺑﺎك ﻛﻪ در زﻳﺮ ﻳﻚ ﭘﻴﺸﺎﻧﻲ آزاده و ﺑﻠﻨﺪ واﻗﻌﻲ ﺑـﻪ ﻧﻈـﺮ ﻣﻲرﺳﻨﺪ .از ﻧﻈﺮ ﭼﻬﺮهﺷﻨﺎﺳﻲ ،ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺑﻴﺶ از اﻳﻦ ﭼﻴﺰي ﻧﺸﺎن ﻧﻤﻲدﻫﺪ .از آنﻫﺎﻳﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺗـﺎ ژرﻓـﺎي ﺧﺎﻃﺮ و ﺧﻮي آدﻣﻲ را ﻧﻤﺎﻳﺎن ﺳﺎزد .ﺑﺎ اﻳﻦﻫﻤﻪ ،ﺑﺮﺟﺴﺘﻪﺗﺮﻳﻦ ﺧﻂﻫﺎي ﭼﻬﺮهي اﻳـﻦ ﻣـﺮد ،آﺷـﻜﺎرا از ﺑـﺎور ژرف او ﺑﻪ ﺧﻮد و ﺳﺎﻣﺎن دروﻧﻲاش ﺣﻜﺎﻳﺖ دارد .اﮔﺮ آدﻣﻲ ﺗﺼﻮﻳﺮ اﻳﻦ دو ﻫﻢآورد ،ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ و ﻛﺎﻟﻮن را ﻛﻨﺎر ﻫﻢ ﺑﮕﺬارد ،ﺗﻀﺎد آﺷﺘﻲﻧﺎﭘﺬﻳﺮي را ﻛﻪ ﭘﺴﺎنﺗﺮﻫﺎ در ﺣﻮزهي ﻣﻌﻨﺎ ﻣﻴـﺎن آن دو ﻧﻤﺎﻳـﺎن ﻣـﻲﺷـﻮد ،در ﻋـﺎﻟﻢ ﻣﺤﺴﻮس ﻧﻴﺰ ﺑﻪروﺷﻨﻲ ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ .ﺻﻮرت ﻛﺎﻟﻮن ،ﻳﻜﺴـﺮ ﮔﺮﻓﺘـﻪ و ﺗﺸـﻮﻳﺶﻧـﺎك اﺳـﺖ و از ﻧﻴـﺮوي ﺑﻴﻤـﺎر و دردآور آﻛﻨﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻲﺻﺒﺮاﻧﻪ و ﺳﻤﺞ ،در ﭘﻲ ﺧﺎﻟﻲ ﻛﺮدن و آزاد ﺳـﺎﺧﺘﻦ ﺧـﻮﻳﺶ اﺳـﺖ .اﻣـﺎ ﺳـﻴﻤﺎي ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻣﻼﻳﻢ اﺳﺖ و ﭘﺮ از آراﻣﺸﻲ ﻣﻨﺘﻈﺮ .آن ﻳﻚ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﻳﻜﺪﺳﺖ آﺗﺸﻴﻦ دارد و اﻳﻦ ﻳﻚ ﻧﮕـﺎﻫﻲ ﻳﻜﺴـﺮ ﺳﺮد و آرام؛ ﺻﺒﺮﻧﺎﺷﻨﺎﺳﻲ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺻﺒﻮراﻧﮕﻲ ،ﻛﻮﺷﺎﻳﻲ ﮔﺬرا در ﺑﺮاﺑﺮ ﻋﺰمِ ﺟﺰمِ ﭘﺎﻳﺎ ،ﺗﻌﺼﺐﮔﺮاﻳـﻲ در ﺑﺮاﺑـﺮ اﻧﺴﺎنﮔﺮاﻳﻲ. آﮔﺎﻫﻲ ﻣﺎ از ﺳﺎلﻫﺎي ﺟﻮاﻧﻲ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﺑﻪ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازه ﻛﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ از ﺷﻜﻞ و ﺷـﻤﺎﻳﻞ او .وي ﺑـﻪ ﺳـﺎل ،1515ﺷﺶ ﺳﺎل دﻳﺮﺗﺮ از ﻛﺎﻟﻮن ،در ﻣﻨﻄﻘﻪي ﻣﺮزي ﺑﻴﻦ ﻓﺮاﻧﺴﻪ ،ﺳﻮﻳﺲ ،و ﺳﺎوواﻳﻦ ،1ﭼﺸـﻢ ﺑـﻪ ﺟﻬـﺎن ﮔﺸﻮده اﺳﺖ .ﺧﺎﻧﻮادهي او ،ﺧﻮد را ﺷﺎﺗﻴﻮن ،2ﻳﺎ ﺷﺎﺗﻪﻳﻮن ،و ﺷﺎﻳﺪ ﻧﻴﺰ در ﻋﻬﺪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﻳﻲ ﺳـﺎواﻳﻲﻫـﺎ ﭼﻨـﺪ ﮔﺎﻫﻲ ﻛﺎﺗﻠﻴﻮﻧﻪ ﻣﻲﻧﺎﻣﻴﺪه اﺳﺖ .وﻟﻴﻜﻦ زﺑﺎن ﻣﺎدرياش ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ اﻳﺘﺎﻟﻴﺎﻳﻲ ﺑﻮده ﺑﺎﺷﺪ ،ﻧﻪ ﻓﺮاﻧﺴﻮي .اﻣﺎ ﺑﻪواﻗﻊ، ﺑﻪزودي زﺑﺎن اﺻﻠﻲ او زﺑﺎن ﻻﺗﻴﻨﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد .زﻳﺮا ﻛﻪ در ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻟﮕﻲ ،ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان داﻧﺸـﺠﻮ در داﻧﺸﮕﺎه ﻟﻴﻮن ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻲﺷﻮد و آنﺟﺎ اﻓﺰون ﺑﺮ اﻳﺘﺎﻟﻴﺎﻳﻲ و ﻓﺮاﻧﺴﻮي ،اﺳﺘﺎديِ ﻛﺎﻣـﻞ در زﺑـﺎنﻫـﺎي ﻻﺗﻴﻨـﻲ، ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ،و ﻋﺒﺮي ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﻲرﺳﺎﻧﺪ و ﭘﺴﺎنﺗﺮﻫﺎ ،آﻟﻤﺎﻧﻲ ﻧﻴﺰ ﻣﻲآﻣﻮزد و در دﻳﮕﺮ داﻧﺶﻫﺎ ﻧﻴـﺰ ﻛـﻮشﻣﻨـﺪي و داﻧﺎﻳﻲ او زﺑﺎنزد اﺳﺖ و ﻫﻤـﻪي داﻧـﺶﻣﻨـﺪان اﻟﻬﻴـﺎت دوران و اوﻣﺎﻧﻴﺴـﺖﻫـﺎي زﻣﺎﻧـﻪ ،ﻳـﻚزﺑـﺎن ،وي را ﻓﺮزاﻧﻪﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮد آن ﻋﺼﺮ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲآورﻧﺪ .در آﻏﺎز ﻫﻨﺮﻫﺎي ﺑﻮﻃﻴﻘﺎﻳﻲ ،داﻧﺸﺠﻮي ﺟﻮان را ﻛﻪ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺘﻲ ﻫﻢ درس ﻣﻲدﻫﺪ و ﺑﺎ رﻧﺞ ﻓﺮاوان ﻟﻘﻤﻪ ﻧﺎﻧﻲ ﻓﺮاﭼﻨﮓ ﻣﻲآورد ،ﺑﻪ ﺳـﻮي ﺧـﻮد ﻣـﻲﻛﺸـﺪ .ﻓـﺮآوردهي اﻳـﻦ دوران ﻛﺎر ،ﭼﻨﺪ ﺷﻌﺮ و ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻻﺗﻴﻨﻲ از اوﺳﺖ .اﻣـﺎ ﺑـﻪزودي ﺷـﻮري دﻳﮕـﺮ ،ﺑﺴـﻴﺎر ﻧﻴﺮوﻣﻨـﺪﺗﺮ از دلﺑﺴﺘﮕﻲ ﺑﻪ آنﭼﻪ ﻛﻬﻨﻪ اﺳﺖ و روزﮔﺎرش ﺑﻪ ﺳﺮ آﻣﺪه ،ﺑﺮ ﺟﺎن او ﭼﻨﮓ ﻣﻲاﻧـﺪازد :ﺣـﺲ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ ﻛـﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻧﻮ زﻣﺎن او را ﺑﻪ ﺳﻮي ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ .ﺟﻨﺒﺶ اوﻣﺎﻧﻴﺴﺘﻲ ﻛﻼﺳﻴﻚ ،از ﻧﻈﺮ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ،دوراﻧـﻲ ﺑـﺲ ﻛﻮﺗﺎه و ﭘﺮﺑﺎر ،ﻳﻌﻨﻲ ﭼﻨﺪ دﻫﻪي ﺑﻴﻨﺎﺑﻴﻦ دو رﺧﺪاد دورانﺳﺎز ﻧﻮزاﻳﻲ 3و اﺻﻼح دﻳﻨـﻲ 4را در ﺑـﺮ ﻣـﻲﮔﻴـﺮد. Savoyen
1
،Chatillon 2در ﺗﺮﺟﻤﻪﻫﺎي ﻓﺎرﺳﻲ Chatellione ،ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮن ﻫﻢ ﺛﺒﺖ ﺷﺪه اﺳﺖ. Renaissance Reformation http://www.seapurse.ir
3 4
53
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺗﻨﻬﺎ در ﺑﺮﻫﻪاي ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺴﻞ ﺟﻮان ،از راه ﻧﻮ ﻛﺮدن ﻣﻴـﺮاثﻫـﺎي ﻛﻬـﻦ و ﺗﺮﺑﻴـﺖ ﭘـﻲﮔﻴـﺮ و روشﻣﻨﺪ ،ﺑﻪ ﻧﺠﺎت ﺟﻬﺎن اﻣﻴﺪوار ﻣﻲﺷﻮد .اﻣﺎ ﺑﻪزودي ﻛﺎرِ ﮔﻞِ ﻛﻨﻜﺎشِ ﻧﻮﺑﻪﻧﻮ در ﭼﺮمﻧﻮﺷﺘﻪﻫـﺎي ﻛﻬﻨـﻪي ﺳﻴﺴﺮو 1و ﺗﻮﻛﻴﺪﻳﺪ ،2ﺣﺘّﻲ در ﻧﻈﺮ ﭘﺮﺷﻮرﺗﺮﻳﻦ و ﺑﻬﺘﺮﻳﻦِ اﻳﻨـﺎن ﻧﻴـﺰ ،در ﻫﻨﮕﺎﻣـﻪاي ﻛـﻪ اﻧﻘﻼﺑـﻲ ﻣـﺬﻫﺒﻲ ﻫﻤﭽﻮن ﺗﻮﻓﺎﻧﻲ ﻫﻴﺒﺖﻧﺎك از آﻟﻤﺎن ﺧﺮوﺷﻴﺪن ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﺮ ﺟﺎن ﻣﻴﻠﻴﻮنﻫﺎ ﻧﻔﺮ آﺗﺶ اﻓﻜﻨـﺪه اﺳـﺖ ،ﺑﻴﻬـﻮده ﺟﻠﻮه ﻣﻲﻛﻨﺪ .دﻳﺮي ﻧﻤﻲﭘﺎﻳﺪ ﻛﻪ در ﻫﻤﻪي داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎ درﺑﺎرهي ﻛﻠﻴﺴﺎي ﻛﻬﻨﻪ و ﻧﻮ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﮔﻔﺖوﮔﻮ راﻧـﺪه ﻣﻲﺷﻮد ﺗﺎ از اﻓﻼﻃﻮن و ارﺳﻄﻮ .ﺑﻪ ﺟﺎي ﻛﻨﺪوﻛﺎو در ﻗﺎﻧﻮنﻫﺎي رم ﺑﺎﺳﺘﺎن ،اﺳﺘﺎدان و ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﻪ ﭘﮋوﻫﺶ در ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس روي ﻣﻲآورﻧﺪ .ﻫﻤﭽﻮن در ﻣﻮجﻫـﺎي ﺳﻴﺎﺳـﻲ ،ﻣﻠـﻲ ،و ﻳـﺎ اﺟﺘﻤـﺎﻋﻲ ﺳﭙﺴـﻴﻦ ،در ﻗـﺮن ﺷﺎﻧﺰدﻫﻢ ﻧﺴﻞ ﺟﻮان اروﭘﺎﻳﻲ را ﺷﻮري ﻫﻤﻪﮔﻴﺮ و اﻳﺴﺘﺎﻳﻲﻧﺎﭘﺬﻳﺮ در ﺧﻮد ﻓﺮو ﻣﻲﮔﻴﺮد ﺗﺎ درﺑﺎرهي ﺑﺎورﻫـﺎي ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻋﺼﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﻫﻢﺳﺨﻨﻲ و ﻫﻢﻓﻜﺮي و ﻫﻢدردي ﻛﻨﺪ .ﭼﻨﻴﻦ ﺷﻮري ﺑـﺮ ﺟـﺎن ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ﻧﻴـﺰ ﭼﻨـﮓ اﻧﺪاﺧﺘﻪ اﺳﺖ و در ﺳﺮﺷﺖ ﻧﻴﻜﻲ ﭼﻮن او ،ﺗﺠﺮﺑﻪاي ﺷﺨﺼﻲ ﻧﻴﺰ اﺛﺮﺑﺨﺶ ﻣﻲاﻓﺘﺪ .وي ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ در ﺑﻴﻮن ﺑﻮده ،ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر ﺳﻮزاﻧﺪن ﻛﺎﻓﺮﻛﻴﺸﻲ را در آﺗﺶ ،ﺑﻪ ﭼﺸﻢ دﻳﺪه اﺳﺖ و ﺳﻨﮓدﻻﻧﮕﻲ ﺑﺎورﭘﺮﺳـﻲ از ﻳﻚ ﺳﻮ ،و رﻓﺘﺎر دﻟﻴﺮاﻧﻪي ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ از دﻳﮕﺮ ﺳﻮ ،ﺗﺎ ژرﻓﻨﺎي ﺟﺎن او را ﻟﺮزاﻧﺪه .از اﻳﻦ روز اﺳﺖ ﻛﻪ او ﻋﺰم ﺟﺰم ﻣﻲﻛﻨﺪ در راه آﻣﻮزهﻫﺎي ﻣﻜﺘﺐ ﻧﻮ ،ﻛﻪ رﻫﺎﻳﻲ و آزادي را در آﻣﻮزهﻫﺎي آن ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ ،زﻧﺪﮔﻲ و ﭘﻴﻜﺎر ﻛﻨﺪ. ﺑﺪﻳﻬﻲ اﺳﺖ در آن دم ﻛﻪ اﻳﻦ ﺟﻮان ﺑﻴﺴﺖوﭘﻨﺞ ﺳﺎﻟﻪ دل ﺑﻪ ﻛـﺎر ﺟﻨـﺒﺶ اﺻـﻼح دﻳﻨـﻲ ﻣـﻲﺳـﭙﺎرد، زﻧﺪﮔﺎﻧﻲاش در ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺑﻪ ﺧﻄﺮ ﻣﻲاﻓﺘﺪ .ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫﺮ آنﺟﺎ ﻛﻪ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ ﻳﺎ ﻧﻈﺎﻣﻲ ،آزادي اﻧﺪﻳﺸﻪ و وﺟـﺪان را زورﻣﻨﺪاﻧﻪ ﺳﺮﻣﻲﻛﻮﺑﺪ ،ﺑﺮاي آﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﺠﺎوز ﺑﻪ وﺟﺪان ﺧﻮﻳﺶ را ﮔﺮدن ﻧﻤـﻲﮔﺬارﻧـﺪ ،ﺳـﻪ راه ﺑـﻴﺶ در ﭘﻴﺶ ﻧﻤﻲﻣﺎﻧﺪ :ﻳﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺗﺮور ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ ﻛﻤﺮ ﺑﺮﺑﻨﺪﻧﺪ و ﺷﻬﻴﺪ ﺷﻮﻧﺪ .راه اﻳﺴـﺘﺎدي آﺷـﻜﺎراي ﺑﻲﺑﺎﻛﺎﻧﻪاي ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ را ﻛﺴﺎﻧﻲ ﭼﻮن ﺑِﺮﻛَﻦ 3و اﺗﻴِﻦ دوﻟﺖ 4ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻧـﺪ و ﺳـﺮاﻧﺠﺎﻣﺶ را ﻧﻴـﺰ ﻛـﻪ ﻣـﺮگ در آﺗﺶ ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﺟﺎن ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ .ﻳﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮاي ﺣﻔﻆ ﺟﺎن و آزادي وﺟﺪان ﺧـﻮﻳﺶ ،در ﻇـﺎﻫﺮ ﺑـﻪ زور ﺗـﻦ دردﻫﻨﺪ و ﻋﻘﻴﺪهي اﺻﻠﻲ ﺧﻮد را ﭘﻨﻬﺎن ﻧﮕﺎه ﺑﺪارﻧﺪ .روﺷﻲ ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ را ﻛﺴـﺎﻧﻲ ﭼـﻮن اراﺳـﻤﻮس و راﺑﻠـﻪ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻛﻠﻴﺴﺎ و ﺣﻜﻮﻣﺖ ،ﺑﻪﻇﺎﻫﺮ در آﺷﺘﻲ زﻳﺴﺘﻨﺪ و ﭘﻮﺷﻴﺪه و ﭘﻨﻬﺎن ،در رداي ﻓﺮزاﻧﮕﻲ و ﺟﺎﻣﻪي ﻃﻨﻴﺰ ،ﭼﻴﺮهدﺳﺘﺎﻧﻪ ﺧﻮﻳﺶ را از ﮔﺰﻧﺪ ﻗﻬﺮ در اﻣﺎن ﻧﮕﺎه داﺷﺘﻨﺪ و اودﻳﺴﻪوار ،5ﺑﺎ ﺧﺸﻮﻧﺖ و ﻗﻬﺮ از در ﺣﻴﻠـﻪ درآﻣﺪﻧﺪ و از ﭘﺸﺖ ،ﺗﻴﺮﻫﺎي زﻫﺮآﮔﻴﻦ ﺑﺮ آن ﺑﺎراﻧﺪﻧﺪ .ﺳﻮﻣﻴﻦ راه ﭼﺎره ،ﻣﻬﺎﺟﺮت اﺳـﺖ؛ ﻛﻮﺷـﺶ در ﺑـﻪ در 1ﺳﻴﺴﺮو ) 106 ،(Marcus Tullius Ciceroـ 43ق.م. Thukydides
2
3ﺑِﺮﻛﻦ ) 1747 ،(Arnaud Berquinـ ،1791ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهي ﻓﺮاﻧﺴﻮي 4اﺗﻴِﻦ دوﻟﺖ ) 1509 ،(Etienne Dolèteـ .1546اوﻣﺎﻧﻴﺴﺖ ﻓﺮاﻧﺴﻮي در 1536در ﻟﻴﻮن ،ﭼﺎﭘﺨﺎﻧﻪاي داﻳﺮ ﻛـﺮد و ﺑـﻪ ﭼـﺎپ ﻛﺘـﺎبﻫـﺎي ﻣﻤﻨﻮﻋﻪ ﭘﺮداﺧﺖ .او را ﺑﻪ ﺟﺮم ﻛﺎﻓﺮي ،آﺗﺶ زدﻧﺪ. 5اودﻳﺴﻪ ) ،(Odysséeﻧﺎم ﺣﻤﺎﺳﻪي ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ،اﺛﺮ ﻫﻤﺮ ،ﻛﻪ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺑﻪ ﺷﺮح ﺳﻔﺮﻫﺎ و ﻣﺎﺟﺮاﻫﺎي ﺟﻨﮓﺟﻮﻳﺎن ﺗﺮوا اﺧﺘﺼﺎص دارد .اﻳﻦ ﻧﺎم ،ﺑﻪ ﻃﻮر ﻋﺎم ،ﺑﺮاي ﺗﻮﺻﻴﻒ اﻋﻤﺎل ﺣﻤﺎﺳﻲ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲرود .م. http://www.seapurse.ir
54
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺑﺮدن وﺟﺪان آزاد ﺧﻮﻳﺶ از ﺳﺮزﻣﻴﻨﻲ ﻛﻪ در آنﺟﺎ ﺧﻮارش ﻣﻲدارﻧﺪ و ﭘﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ،ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻨﻲ دﻳﮕﺮ ،ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ آزاداﻧﻪ ﻧﻔﺲ ﺑﻜﺸﺪ .ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﺑﻪ رﻏﻢ آﺷﻜﺎراﮔﻮﻳﻲ ﺧﻮد ،ﻣﺮدي ﻧﺮمﺧﻮﺳﺖ و ﺻﻠﺢآﻣﻴﺰﺗﺮﻳﻦ راه را ﺑﺮﻣﻲﮔﺰﻳﻨﺪ؛ ﻣﻬﺎﺟﺮت را .در ﺑﻬﺎر ﺳﺎل ،1540ﻛﻮﺗﺎهزﻣﺎﻧﻲ ﭘﺲ از آن ﻛﻪ در ﻟﻴـﻮن ﺑـﺎ ﻗﻠﺒـﻲ دردﻧـﺎك زﻧﺪه ﺳﻮزاﻧﺪن ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺷﻬﻴﺪ ﻛﻠﻴﺴﺎي ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن را ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ ،ﻣﻴﻬﻦ ﺧﻮﻳﺶ را ﺗﺮك ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺗـﺎ از آن ﭘﺲ ،ﻣﻨﺎدي و ﺑﺸﺎرتﮔﺮ آﻣﻮزهﻫﺎي ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺷﻮد. ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﻧﺨﺴﺖ ﺑﻪ اﺳﺘﺮاﺳﺒﻮرگ رو ﻣﻲآورد؛ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﺶﺗﺮﻳﻦ ﻣﻬﺎﺟﺮان ﻣﺬﻫﺒﻲ از اﻳﻦ دﺳﺖ ،رو ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ؛ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻛﺎﻟﻮن .زﻳﺮا از آن ﻫﻨﮕﺎم ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﺮد در ﭘـﻴﺶﮔﻔﺘـﺎر ﺑـﺮ در ﻧﻬـﺎد ،از ﻓﺮاﻧﺴـﻮاي اول ﺑـﺎ ﺑﻲﺑﺎﻛﻲِ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺪاراﮔﺮي و آزادي اﻧﺪﻳﺸﻪ را ﻃﻠﺐ ﻛﺮده اﺳﺖ ،ﺑﺎ آن ﻛـﻪ ﺧـﻮد ﻫﻨـﻮز ﺑﺴـﻴﺎر ﺟـﻮان اﺳـﺖ، ﺟﻮاﻧﺎن ﻓﺮاﻧﺴﻮي او را ﻫﻤﭽﻮن ﻣﺒﺸّﺮ و ﭘﺮﭼﻢدار آﻣﻮزهﻫﺎي ﻛﺘﺎب ﻣﻘـﺪس ﻣـﻲﻧﮕﺮﻧـﺪ و ﺑـﺰرگ ﻣـﻲدارﻧـﺪ. ﻫﻤﻪي اﻳﻦ ﻣﻬﺎﺟﺮان ،آرزو دارﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ او ﻫﺪفﺟﻮﻳﻲ ﺑﻴﺎﻣﻮزﻧﺪ و از ﭼﻮن اوﻳﻲ ﻛﻪ ﻫﺪفﺷـﻨﺎس اﺳـﺖ و ﻧﻴﻚ ﻣﻲداﻧﺪ ﺧﻮاﺳﺘﻪﻫﺎ را ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺮ زﺑﺎن آورد ،ﺳﺮﻣﺸـﻖ و درس زﻧـﺪﮔﺎﻧﻲ ﺑﮕﻴﺮﻧـﺪ .وي در ﻣﻘـﺎم ﺷـﺎﮔﺮد، ﺷﺎﮔﺮدي ﺷﻴﻔﺘﻪ ـ ﭼﺮا ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن در ﭼﺸﻢ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮي آزادﻣﻨﺶ ﻫﻨﻮز ﻣﻈﻬﺮ آزاداﻧﺪﻳﺸﻲ ﻣﻌﻨﻮي اﺳﺖ ـ ﺑـﻲ ﻟﺤﻈﻪاي درﻧﮓ ،ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪي ﻛﺎﻟﻮن ﻣﻲرﺳـﺎﻧﺪ و در ﺳـﻜﻮﻧﺖﮔـﺎه ﺳـﺎدهاي ﻛـﻪ ﻫﻤﺴـﺮ ﻛـﺎﻟﻮن ﺑـﺮاي ﻃﻠﺒﻪﻫﺎي ﺟﻮان ،ﺧﺪﻣﺘﮕﺰاران آﻳﻨﺪهي آﻣﻮزهﻫﺎي ﻧﻮ در اﺳﺘﺮاﺳﺒﻮرگ ﺑﺮﭘﺎ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﻣﺪت ﻳـﻚ ﻫﻔﺘـﻪ ﻣﻨﺰل ﻣﻲﻛﻨﺪ .وﻟﻴﻜﻦ در آﻏﺎز ،آنﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ آرزو ﻣﻲرﻓﺖ راﺑﻄﻪﻫﺎ ﭘﺎ ﻧﻤﻲﮔﻴـﺮد .زﻳـﺮا ﻛـﺎﻟﻮن را ﺑـﻪزودي ﺑـﻪ ﺷﻮراﻫﺎي ﻛﻠﻴﺴﺎﻳﻲ ورم 1و ﻫﺎﮔﻨﺎو 2ﻓﺮاﻣﻲﺧﻮاﻧﻨﺪ و ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺮﻗﺮاري ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﭘﻴﻮﻧﺪ ،از ﻛﻒ ﻣﻲرود .و اﻣﺎ اﺛﺮ ﻋﻤﻴﻘﻲ را ﻛﻪ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮي ﺟﻮان از ﺧﻮد ﺑﺮ ﺟﺎي ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﻪزودي ﻣﻲﺗﻮان درﻳﺎﻓﺖ .زﻳﺮا ﻫﻨﻮز زﻣﺎﻧﻲ ﺑﺮ ﺑﺎزﺧﻮاﻧﺪن ﻧﻬﺎﻳﻲ ﻛﺎﻟﻮن ﺑـﻪ ژﻧـﻮ ﻧﮕﺬﺷـﺘﻪ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﭘﻴﺸـﻨﻬﺎد ﻓـﺎرل و ﺑـﻲﺷـﻚ ﺑـﺎ ﻣﻮاﻓﻘـﺖ ﻛـﺎﻟﻮن، داﻧﺶآﻣﻮﺧﺘﻪي ژرفﻛﺎو و ﺟﻮان را ﺑﺮاي آﻣﻮزﮔﺎري ﻣﺪرﺳﻪي ژﻧﻮ ﻓﺮاﻣﻲﺧﻮاﻧﻨﺪ .ﺑﻪ او ،ﻋﻨﻮان ﻣـﺪﻳﺮ ﻣﺪرﺳـﻪ ﻣﻲﺧﺸﻨﺪ .دو آﻣﻮزﮔﺎر ﺑﻪ دﺳﺘﻴﺎرياش ﻣﻲﮔﻤﺎرﻧﺪ و اﻓﺰون ﺑﺮ اﻳﻦ ،ﻣﻘﺎم ﻣﻮﻋﻈﻪﮔﺮي در ﻛﻠﻴﺴﺎي واﻧـﺪوور،3 ﻳﻜﻲ از ﻣﺤﻠﺖﻫﺎي ژﻧﻮ ،را ﺑﻪ او ﻣﻲﺳﭙﺎرﻧﺪ. ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺧﻮد را ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪي ﭼﻨﻴﻦ اﻋﺘﻤﺎدي ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ و ﻛﺎر آﻣﻮزﺷﻲ او ﻣﻮﻓﻘﻴﺘﻲ ادﺑﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﺮاﻳﺶ ﺑﻪ ارﻣﻐﺎن ﻣﻲآورد .زﻳﺮا وي ﺑﺮاي آن ﻛﻪ آﻣﻮﺧﺘﻦ ﻻﺗﻴﻦ را ﺑﺮاي ﺷﺎﮔﺮدان ﺟﺬابﺗﺮ ﻛﻨﺪ ،ﮔﻮﺷﻪﻫـﺎﻳﻲ از ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ و ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ را ﻛﻪ ﻣﺎﻳﻪي ﻧﻤﺎﻳﺸﻲ دارد ،در ﻗﺎﻟﺒﻲ ﮔﻔﺖوﮔﻮوار ،ﺑﻪ زﺑﺎن ﻻﺗﻴﻨﻲ ﺑﺮﻣـﻲﮔﺮداﻧـﺪ. ﺑﻪزودي اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﻛﻮﭼﻚ ،ﻛﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﻫﺪف ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﺣﺎﻓﻈـﻪي ﻛﻮدﻛـﺎن ژﻧـﻮ ﻓـﺮاﻫﻢ آﻣـﺪه ﺑـﻮد، ﺷﻬﺮﺗﻲ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﻲرﺳﺎﻧﺪ و ﺷﺎﻳﺪ از ﻧﻈﺮ اﺛﺮ ادﺑﻲ و ﺗﺮﺑﻴﺘﻲ آن ،ﻓﻘﻂ ﺑـﺎ ﮔﻔـﺖوﮔﻮﻫـﺎ4ي اراﺳـﻤﻮس 1
Worm Hagenau 3 Vandoeuvres 4 Colloquies 2
http://www.seapurse.ir
55
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻣﻘﺎﻳﺴﻪﻛﺮدﻧﻲ ﺑﺎﺷﺪ .و ﻫﻨﻮز ﭘﺲ از ﺳـﺪهﻫـﺎ ،ﭼـﺎپ اﻳـﻦ ﻛﺘـﺎب ﻛﻮﭼـﻚ ﻫﻤﭽﻨـﺎن اداﻣـﻪ دارد و ﺗـﺎﻛﻨﻮن ﺑﻴﺴﺖوﻫﻔﺖ ﺑﺎر ﺗﺠﺪﻳﺪ ﭼﺎپ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺻﺪﻫﺎ ﻫﺰار داﻧﺶآﻣﻮز ،داﻧﺴﺘﻪﻫﺎي ﭘﺎﻳﻪاي ﻻﺗﻴﻦ ﺧﻮد را ﻣـﺪﻳﻮن آﻧﻨﺪ .ﺑﺎ آن ﻛﻪ در ﺳﻨﺠﺶ ﺑﺎ ﺗﻼشﻫﺎي اوﻣﺎﻧﻴﺴﺘﻲ او ،اﻳﻦ ﻛـﺎرِ ﺗﺼـﺎدﻓﻲ و ﻛﻮﭼـﻚ ،ﺧُـﺮد و ﻧـﺎﭼﻴﺰ ﺟﻠـﻮه ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﺑﺎ اﻳﻦﻫﻤﻪ ،ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻛﺘﺎﺑﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑﺎ آن ﺑﻪ ﺻﺤﻨﻪي زﻣﺎﻧﻪي ﺧﻮد ﮔﺎم ﻣﻲﮔﺬارد. * * *
اﻣﺎ ﻛﻮﺷﺎﻳﻲ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻫﺪفﻫﺎﻳﻲ واﻻﺗﺮ از اﻳﻦ دارد ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺷـﺎﮔﺮدان ﻣﺪرﺳـﻪ ،ﺧﻮدآﻣـﻮزي ﺳـﻮدﻣﻨﺪ و ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻧﻲ ﻓﺮاﻫﻢ آورد .او ﺑﺮاي آن اوﻣﺎﻧﻴﺴﻢ را رﻫﺎ ﻧﻜﺮده اﺳﺖ ﻛﻪ داﻧﺎﻳﻲ و ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺧـﻮﻳﺶ را در ﻛﺎرﻫـﺎي ﺧُﺮد ﻫﺪر دﻫﺪ .اﻳﻦ ﺟﻮان آرﻣﺎنﺧﻮاه ،ﺧﻴﺎلﻫﺎﻳﻲ ﺑﺲ ﺑﻠﻨﺪ در ﺳﺮ ﻣﻲﭘﺮوراﻧـﺪ .او ﻣـﻲﺧﻮاﻫـﺪ ﻛـﺎري ﻛﻨـﺪ ﻛﺎرﺳﺘﺎن؛ ﻛﺎر ﻋﻈﻴﻢ اراﺳﻤﻮس و ﻟﻮﺗﺮ را ﻳﻚﺟﺎ ،و ﺑﺴﺎ ﻓﺮاﺗﺮ :ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪن ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس را از ﻧﻮ ﺑﻪ ﻻﺗﻴﻨـﻲ ،و از ﻧﻮ ﻳﻚ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻓﺮاﻧﺴﻮي ،و ﻧﻪ ﭼﻴـﺰي ﻛـﻢﺗـﺮ از اﻳـﻦ .ﻫـﻢﻣﻴﻬﻨـﺎن او ،ﻓﺮاﻧﺴـﻮﻳﺎن ﻧﻴـﺰ ﻣـﻲﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﻪ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪي ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﺎب دﺳﺖرﺳﻲ ﻳﺎﺑﻨﺪ؛ ﺑﺪانﺳﺎن ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺖ واﻻي اراﺳﻤﻮس و ﻟﻮﺗﺮ ،ﺟﻬﺎن اوﻣﺎﻧﻴﺴﺘﻲ و ﻣﺮدم آﻟﻤﺎن دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ .ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑﺎ اﻳﻤﺎن اﺳﺘﻮار و ژرﻓﻲ ﻛﻪ وﺟﻮد او را آﻛﻨﺪه اﺳﺖ ،ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﺎرِ ﮔﺮان رو ﻣﻲﺑﺮد .داﻧﺶآﻣﻮﺧﺘﻪي ﺟﻮان ،از ﭘﺲِ ﻛﺎر ﻛﻢدرآﻣﺪ ﻃﺎﻗﺖﻓﺮﺳﺎي روزاﻧﻪ ﻛـﻪ ﻟﻘﻤـﻪي ﻧـﺎن ﺧـﺎﻧﻮادهي او ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ آن اﺳﺖ ،ﺷﺐﻫﺎ را از ﭘﻲ ﻫﻢ ،ﻳﻜﺴﺮه ﺑﺮ ﺳﺮ اﻳﻦ ﻣﻘﺪسﺗﺮﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪي زﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲﮔـﺬارد و ﻣﺎﻧﺪهي ﻋﻤﺮ را وﻗﻒ آن ﻣﻲﺳﺎزد. ﻫﻢ در اﻳﻦ زﻣﺎن ،ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﮔﺎمﻫﺎي ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑﺎ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺳﺮﺳﺨﺘﺎﻧﻪ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﻳﻜﻲ از ﻧﺎﺷﺮان ژﻧﻮ، آﻣﺎدﮔﻲ ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺨﺶ ﺗﺮﺟﻤﻪي ﻻﺗﻴﻨﻲ او را از ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﭼﺎپ ﻛﻨـﺪ .اﻣـﺎ در ژﻧـﻮ دﻳﻜﺘﺎﺗﻮري ﻛﺎﻟﻮن در ﻫﻤﻪي اﻣﻮر ﻋﻘﻠﻲ و ﻣﻌﻨﻮي ،ﻣﺮزي ﻧﻤﻲﺷﻨﺎﺳﺪ .ﺑﺪون ﻧﻈﺮ ﻣﻮاﻓﻖ او ،ﺑﺪون ﻣﺠﻮزي ﻛﻪ او ﻣﻲدﻫﺪ ،ﻫﻴﭻ ﻛﺘﺎﺑﻲ را در ژﻧﻮ ﻧﻤﻲﺗﻮان ﭼﺎپ ﻛﺮد .ﺳﺎﻧﺴﻮر ،ﻫﻢزاد ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﻲ اﺳﺖ .از اﻳﻦ رو ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ﺑﻪ دﻳﺪار ﻛﺎﻟﻮن ﻣﻲرود؛ داﻧﺸﻲﻣﺮدي ﺑﻪ دﻳﺪار دﻳﮕﺮي ،ﻣﺘﺄﻟّﻬﻲ ﺑـﻪ دﻳـﺪار ﻣﺘـﺄﻟّﻬﻲ دﻳﮕـﺮ ،و از او ﻫﻤﻜﺎراﻧـﻪ درﺧﻮاﺳﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺠﻮزي را ﻣﻲﻛﻨﺪ .روﺣﻴﻪﻫـﺎي ﻗﺪرﺗﻤـﺪار ،ﻣﺴـﺘﻘﻞاﻧﺪﻳﺸـﺎن را ﺑﺮﻧﻤـﻲﺗﺎﺑﻨـﺪ .ﻧﺨﺴـﺘﻴﻦ واﻛﻨﺶ ﻛﺎﻟﻮن ،آزردهﺧﺎﻃﺮي و ﻧﺎﺧﺸﻨﻮدي ﻧﻤﺎﻳـﺎن اوﺳـﺖ .زﻳـﺮا او ﺧـﻮد ﺑـﺮ ﺗﺮﺟﻤـﻪي ﻓﺮاﻧﺴـﻮي ﻳﻜـﻲ از ﺧﻮﻳﺸﺎﻧﺶ از ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﭘﻴﺶﮔﻔﺘﺎري ﻧﮕﺎﺷﺘﻪ اﺳﺖ و ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن آن را ﺑﻪ ﺗﻠﻮﻳﺢ ،ﭼـﻮن ووﻟﮕـﺎت 1ﺟﻬـﺎن ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ﺑﻪ رﺳﻤﻴﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ .ﭼﻪ »ﮔﺴﺘﺎﺧﻲ« دارد اﻳﻦ »ﻣﺮد ﺟﻮان« ،ﻛﻪ ﻧﺴﺨﻪاي را ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﺄﻳﻴـﺪ و ﻫﻤﻜﺎري ﻛﺴﻲ ﭼﻮن او ﻓﺮاﻫﻢ آﻣﺪه اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮕﺎﻧﻪ ﻧﺴﺨﻪي ﻣﻌﺘﺒﺮ و ﺻـﺤﻴﺢ ،ﻓﺮوﺗﻨﺎﻧـﻪ ﺑـﻪ رﺳـﻤﻴﺖ
،Vulgata 1ﺗﺮﺟﻤﻪي ﻻﺗﻴﻨﻲ ﻗﺮن ﭼﻬﺎرم ﻣﻴﻼدي از ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ،ﻛﻪ ﻛﻠﻴﺴﺎ آن را ﺗﺤﻤﻞ و ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻣﻲﻛﺮد. http://www.seapurse.ir
56
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻧﻤﻲﺷﻨﺎﺳﺪ و ﺳﺮ آن دارد ﻛﻪ ﻧﺴﺨﻪاي ﻧﻮ ﺑﻪ رواﻳﺖ ﺧﻮدش در ﺑﺮاﺑﺮ آن ﺑﻨﻬﺪ! اﻧﺴﺎن ﺑﻪروﺷﻨﻲ ﻧﺎﺧﺸـﻨﻮدي ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻪ در ﻛﺎﻟﻮن را از »ﺟﺴﺎرت« ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،در ﻧﺎﻣﻪاي ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ وﻳﺮه 1ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ: اﻛﻨﻮن ﮔﻮش ﻛﻦ ﺑﻪ ﺧﻴﺎلﭘﺮدازي ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦِ ﻣﺎ :او ﻛﺎري ﻛﺮده ﻛﻪ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺧﻨﺪه ﻣﻲآورد و ﺑـﻪ ﺧﺸـﻢ ﻧﻴـﺰ .وي ﺳﻪ روز ﭘﻴﺶﺗﺮ ﺑﻪ دﻳﺪن ﻣﻦ آﻣﺪ و ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ او اﺟﺎزه دﻫﻢ ﺗﺮﺟﻤﻪاش را از ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ ،ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻛﻨﺪ.
ﺧﻮد از اﻳﻦ ﻟﺤﻦ ﮔﺰﻧﺪه ﻣﻲﺗﻮان در ﺧﻴﺎل ﻣﺠﺴﻢ ﻛﺮد ﻛﻪ او ﭼﻪ ﮔﺸﺎدهروﻳﺎﻧﻪ از رﻗﻴﺐ ﺧﻮﻳﺶ ﭘـﺬﻳﺮاﻳﻲ ﻛﺮده اﺳﺖ .ﺑﻪواﻗﻊ ﻛﺎﻟﻮن از دادن اﺟﺎزهي ﻧﺎﻣﺸﺮوط ﺑﻪ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺳﺮ ﺑﺎز ﻣﻲزﻧـﺪ :آﻣـﺎده اﺳـﺖ ﺑـﻪ ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ اﺟﺎزه دﻫﺪ ،اﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺪﻳﻦ ﺷﺮط ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪي ﺧﻮد اﺟﺎزه ﻳﺎﺑﺪ ﺗﺮﺟﻤﻪ را ﻧﺨﺴﺖ ﺑﺨﻮاﻧﺪ و ﻫﺮ آنﭼﻪ را در آن وﻳﺮاﺳﺘﻨﻲ ﺑﻴﺎﺑﺪ ،ﺑﻮﻳﺮاﻳﺪ. ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ روﺣﻴﻪاي دارد ﺑﻪ دور از ﺧﻮدﭘﺴـﻨﺪي و ﺧﻮدﺳـﺘﺎﻳﻲ ،و اﺑـﺪاً ﺑـﺮ ﺧﻄﺎﻧﺎﭘـﺬﻳﺮي ﺧـﻮﻳﺶ ﮔﻤـﺎن ﻧﻤﻲﺑﺮد .او ﻫﺮﮔﺰ ﭼﻮن ﻛﺎﻟﻮن ﻓﻜﺮ ﺧﻮد را ﺗﻨﻬﺎ ﻓﻜﺮ درﺳﺖ ﻧﻤـﻲاﻧﮕـﺎرد .درك ﺧـﻮد از اﻣـﻮر را ﺑـﻲﻧﻘـﺺ و ردﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻧﻤﻲﺷﻨﺎﺳﺪ .ﭘﻴﺶﮔﻔﺘﺎري ﻛﻪ ﭘﺴﺎنﺗﺮﻫﺎ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻣـﻲﻧﻮﻳﺴـﺪ ،ﻧﻤﻮﻧـﻪي درﺧﺸـﺎﻧﻲ اﺳـﺖ از ﻓﺮوﺗﻨﻲ ﻋﺎﻟﻤﺎﻧﻪ و اﻧﺴﺎﻧﻲ او .در آنﺟﺎ آﺷﻜﺎرا ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ: ﺑﺴﻴﺎري زواﻳﺎي ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس را ﻓﻬﻢ ﻧﻜﺮدهام و از اﻳﻦ رو ﺧﻮاﻧﻨﺪهام را ﺑﺮ ﺣـﺬر ﻣـﻲدارم ﻛـﻪ ﭼﺸـﻢﺑﺴـﺘﻪ ﺑـﻪ ﺗﺮﺟﻤﻪي ﻣﻦ اﻋﺘﻤﺎد ﻛﻨﺪ .ﭼﺮا ﻛﻪ ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس آﻛﻨﺪه اﺳﺖ از ﻣﺸﺒﻬﺎت و ﻣﺒﻬﻤﺎت ،و آنﭼﻪ ﻣﻦ ﻛﺮدهام ،ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻔﺴﻴﺮي اﺳﺖ ﻧﺎﻗﻄﻌﻲ از آن.
ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻛﻪ ﻛﺎر ﺧﻮﻳﺶ را ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮوﺗﻨﺎﻧﻪ ارزﻳﺎﺑﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ ،از ﺳﻮي دﻳﮕﺮ ،اﻧﺴﺎﻧﻲ اﺳـﺖ ﻛـﻪ آزادﮔـﻲ و اﺳﺘﻘﻼل ﺷﺨﺺ را ارج ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻲﻧﻬﺪ .او ﻛﻪ ﻋﺒﺮيدان و ﻳﻮﻧﺎﻧﻲﺷﻨﺎﺳﻲ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻫﻞ ﻋﻠـﻢ از ﻛﺎﻟﻮن ﻫﻴﭻ ﻛﻢ ﻧﻤﻲﺑﺮد ،ﺑﻪدرﺳﺘﻲ درﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺮﺗﺮيﺟﻮﻳﺎﻧﻪ و ﺧﻮدﺳﺘﺎﻳﺎﻧﻪي »وﻳﺮاﺳﺘﻦ« را ﻛﻮﭼﻚداﺷﺖ ﺧﻮد ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ .در ﻳﻚ ﺟﻤﻬﻮري آزاد ،داﻧﺸﻲﻣﺮدي در ﻛﻨﺎر داﻧﺸﻲﻣـﺮدي دﻳﮕـﺮ ،ﻣﺘـﺄﻟﻬﻲ در ﻛﻨـﺎر ﻣﺘـﺄﻟﻬﻲ دﻳﮕﺮ ،او ﻫﻴﭻ ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻪ راﺑﻄﻪي اﺳﺘﺎداﻧﻪ و ﺷﺎﮔﺮداﻧﻪ ﺑﺎ ﻛﺎﻟﻮن ﺗﻦ ﺑﺴﭙﺎرد .ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺮ ﻛـﺎر او ﻫﻤـﺎن ﺑﺮود ﻛﻪ ﺑﺮ ﺳﻴﺎهﻣﺸﻖ ﻛﻮدﻛﺎن دﺑﺴﺘﺎﻧﻲ در دﺳﺖ آﻣﻮزﮔﺎران ﺧﺮدهﮔﻴﺮ ﻣﻲرود .در ﺟﺴﺖوﺟﻮي راه ﭼﺎرهاي ﺧﻮرآﻳﻨﺪ و ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﺪن اﺣﺘﺮام ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﻛﺎﻟﻮن ،ﺑﻪ او ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲﻛﻨﺪ دﺳﺖﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎﻳﺶ را ﻫﺮ زﻣﺎن ﻛـﻪ وي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ ،ﺑﺮ او ﺑﺨﻮاﻧﺪ و از ﭘﻴﺶ ﺧﻮاﺳﺘﺎر ﻣﻲﺷﻮد ﻧﻜﺘﻪﻫﺎ و ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدﻫﺎي ﻣﺸﻮرﺗﻲ وي را ﺑـﻪ ﮔـﻮش ﻗﺒﻮل ﺑﺸﻨﻮد .اﻣﺎ ﻛﺎﻟﻮن در اﺻﻮل اﻫﻞ آﺷﺘﻲ ﻧﻴﺴﺖ .او ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺸﻮرت ﺑﺪﻫﺪ .او ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﻓﺮﻣﺎن ﺑﺪﻫﺪ؛ ﻓﻘﻂ .و اﻳﻦ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد را ﺑﻪ ﺗﻨﺪي و ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ رد ﻣﻲﻛﻨﺪ.
Viret 1 http://www.seapurse.ir
57
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار ﺑﻪ وي ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ ﺣﺘّﻲ اﮔﺮ او وﻋﺪهي ﭘﺮداﺧﺖ ﺻﺪ ﻛﺮون ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﻲداد ،ﺣﺎﺿـﺮ ﻧﻤـﻲﺑـﻮدم ﺧـﻮدم را در وﻗـﺖ ﻣﻌﻴﻦ اﺳﻴﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺎرﻫﺎ ﻛﻨﻢ و ﭼﻪﺑﺴﺎ ﺳﺎﻋﺖﻫﺎ درﺑﺎرهي ﻳﻚ ﻛﻠﻤﻪ ﺑـﻪ ﻣﺒﺎﺣﺜـﻪ ﺑﻨﺸـﻴﻨﻢ .او ﺳـﭙﺲ دلآزرده رﻓﺖ.
ﺗﻴﻎﻫﺎ ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر ﺑﺮ ﻫﻢ ﻓﺮود ﻣﻲآﻳﺪ .ﻛﺎﻟﻮن ﺣﺲ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ﻛﺴـﻲ ﻧﻴﺴـﺖ ﻛـﻪ در اﻣـﻮر ﻋﻘﻠﻲ و ﻣﻌﻨﻮي ،ﺧﻮد را ﺑﻲاراده ﺗﺴﻠﻴﻢ او ﻛﻨﺪ و در ﻣﻴﺎﻧﻪي درﻳﺎﻳﻲ از ﺧﺎﻛﺴﺎري و ﺗﻤﻠﻖﮔﻮﻳﻲ ﻛﻪ ﮔـﺮد ﺑـﺮ ﮔﺮد اوﺳﺖ ،ﺣﺮﻳﻒ ﺟﺎوداﻧﻪي اﺳﺘﺒﺪادﭘﻴﺸﮕﻲ را ،ﻣﺮد آزاده و آزاداﻧﺪﻳﺶ را ﺑﺎزﻣﻲﺷﻨﺎﺳﺪ و از اﻳﻦ دم ﺑـﺮ آن اﺳﺖ ﻛﻪ وي را ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ از وﺟﺪان ﭘﺎك ﺧﻮﻳﺶ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﻲﺳﺘﺎﻧﺪ ،ﻧﻪ از او ،ﺑﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﻬﺎﻧﻪاي ﻛﻪ ﭘﻴﺶ آﻳﺪ، از ﻛﺎر ﺑﻴﺮون ﻛﻨﺪ؛ و اﮔﺮ ﺷﺪﻧﻲ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺣﺘّﻲ از ژﻧﻮ. * * *
ﻫﺮ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﭘﻲﺟﻮي ﺑﻬﺎﻧﻪاي اﺳﺖ ،ﻧﻴﻚ ﻣﻲداﻧﺪ آن را ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻴﺎﺑﺪ .ﻛﺎﻟﻮن ﻧﻤـﻲﺑﺎﻳـﺪ زﻳـﺎد در اﻧﺘﻈـﺎر ﻣﺎﻧﺪ .زﻳﺮا ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻛﻪ ﺑﺎ درآﻣﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺎﭼﻴﺰ آﻣﻮزﮔﺎري ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺷﻜﻢﻫـﺎي ﮔﺮﺳـﻨﻪي ﺧـﺎﻧﻮادهي ﭘﺮﺷـﻤﺎر ﺧﻮﻳﺶ را ﺳﻴﺮ ﻧﮕﺎه دارد ،در ﭘﻴﺶ ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن ﻛﺎر ﭘﺮدرآﻣﺪﺗﺮ و دلﺧـﻮاهﺗـﺮِ »ﻣﻮﻋﻈـﻪي ﻛـﻼم اﻟﻬـﻲ« اﺳﺖ .از ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻟﻴﻮن را ﺗﺮك ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ ،در اﻳﻦ آرزو ﺑﻮده اﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺪﻣﺖﮔﺰار و ﻣﺒﺸـﺮ آﻣـﻮزهﻫـﺎي ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺷﻮد .اﻳﻦ ﻣﺘﺄﻟﻪ درﺧﺸﺎن ،ﻣﺎهﻫﺎﺳﺖ ﻛﻪ در ﻛﻠﻴﺴﺎي واﻧﺪوور وﻋـﻆ ﮔﻔﺘـﻪ اﺳـﺖ ،ﺑـﻲ آن ﻛـﻪ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ در ﺷﻬﺮ ﺧﺮدهﺑﻴﻦ ژﻧﻮ ،ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ اﻳﺮاد اﺧﻼﻗﻲ ﺑﺮ او وارد آورﻧﺪ و از اﻳﻦ رو ﻛﺴﻲ ﺑﻴﺶﺗـﺮ از او، ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪن در ﺳﻠﻚ واﻋﻈﺎن را ﻧﺪارد .در ﻋﻤﻞ ،ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ﻳﻚزﺑﺎﻧﻪ درﺧﻮاﺳﺖ ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ را ﻣﻲﭘﺬﻳﺮد و در ﭘﺎﻧﺰدﻫﻢ دﺳﺎﻣﺒﺮ ،1543ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻣﻲﻛﻨﺪ» :از آنﺟﺎ ﻛﻪ ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻣﺮدي اﺳﺖ داﻧﺶآﻣﻮﺧﺘﻪ و ﺷﺎﻳﺴﺘﻪي ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ ﻛﻠﻴﺴﺎ ،دﺳﺘﻮر داده ﻣﻲﺷﻮد ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﺎر ﺑﺮﮔﻤﺎﺷﺘﻪ ﺷﻮد«. اﻣﺎ ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ﻛﺎﻟﻮن را ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻧﻴﺎورده اﺳﺖ .ﭼﮕﻮﻧﻪ؟ ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ﺑﻲ آن ﻛـﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮاﻧـﻪ ﻣﻮاﻓﻘـﺖ ﻛﺎﻟﻮن را از ﭘﻴﺶ درﺧﻮاﺳﺖ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ ،دﺳﺘﻮر داده ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را ،ﻣﺮدي ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ آزادهﺟﺎﻧﻲاش ﻛﺎﻟﻮن او را دوﺳﺖ ﻧﻤﻲدارد ،ﺑﻪ ﻣﻘﺎم وﻋﻆ ،و از اﻳـﻦ راه ﺑـﻪ ﻋﻀـﻮﻳﺖ ﻣﺠﻤـﻊ ﻋـﺎﻟﻲ روﺣـﺎﻧﻲ او ﺑﺮﮔﻤﺎرﻧـﺪ؟ ﻛـﺎﻟﻮن ﺑﻲدرﻧﮓ ﺑﻪ اﻧﺘﺼﺎب ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ اﻋﺘﺮاض ﻣﻲﻛﻨﺪ و رﻓﺘﺎر ﻧﺎدوﺳﺘﺎﻧﻪي ﺧﻮﻳﺶ را در ﻧﺎﻣـﻪاي ﺑـﻪ ﻓـﺎرل ،ﺑـﺎ اﻳـﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﻧﺎروﺷﻦ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ: دﻟﻴﻞﻫﺎي ﻣﻬﻢ در دﺳﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ راه را ﺑﺮ اﻳﻦ اﻧﺘﺼﺎب ﻣﻲﺑﻨﺪد ...اﻣﺎ ﻣﻦ اﻳﻦ دﻟﻴـﻞﻫـﺎ را در ﻣﺤﻀـﺮ ﺷـﻮرا ﺑـﺮ زﺑﺎن ﻧﻴﺎوردم و ﺑﻪ اﺷﺎرهاي ﺑﺮﮔﺰار ﻛﺮدم و ﻫﻢزﻣﺎن ،در ﺑﺮاﺑﺮ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺷﺒﻬﻪي ﻧﺎدرﺳﺘﻲ اﻳﺴﺘﺎدﮔﻲ ﺧﻮاﻫﻢ ﻛـﺮد ﺗﺎ ﻧﺎم او ﺧﺪﺷﻪاي ﻧﭙﺬﻳﺮد .ﻗﺼﺪ ﻣﻦ ،رﻋﺎﻳﺖ ﺣﺎل اوﺳﺖ.
ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ آدﻣﻲ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﻣﺒﻬﻢ و رﻣﺰآﻟﻮد را ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ ،ﺷﻜّﻲ ﻧﺎﺧﻮشآﻳﻨﺪ ﺑﺮ دﻟﺶ زﺧﻤﻪ ﻣﻲزﻧـﺪ. ﺑﻮي اﻳﻦ ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﺎ ﭼﻴﺰي ﻧﺎﺷﺎﻳﺴﺘﻪ در ﻛﺎر ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮﺳﺖ ﻛﻪ وي را ﻧﺎدرﺧﻮر ﻣﻘـﺎم وﻋـﻆ ﻣـﻲﺳـﺎزد؛ http://www.seapurse.ir
58
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻧﻘﺼﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﻧﻴﻚدﻻﻧﻪ در ﭘﺮدهاي از ﮔﺬﺷﺖ و ﭼﺸﻢﭘﻮﺷﻲِ ﻣﺴﻴﺤﻲوار ،ﻓﺮوﻣﻲﭘﻮﺷﺎﻧﺪ ﺗﺎ »رﻋﺎﻳﺖ ﺣـﺎل او ﺷﻮد« .ﭼﻪ ﮔﻨﺎه ﺑﺰرﮔﻲ ﺳﺮ زده اﺳﺖ از اﻳـﻦ داﻧـﺶآﻣﻮﺧﺘـﻪي ﮔـﺮانارج ﻛـﻪ ﻛـﺎﻟﻮن ﭼﻨـﻴﻦ ﺑﺰرﮔﻮاراﻧـﻪ درﺑﺎرهي آن ﺳﻜﻮت ﻛﺮده اﺳﺖ؟ دﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﺎل دﻳﮕﺮان آﻟﻮده اﺳـﺖ؟ ﺑـﺎ زﻧـﺎن ﮔـﻢراه ﺷـﺪه اﺳـﺖ؟ وﺟـﻮد ﺑﻲآﻻﻳﺶ ﭘﺎﻛﻲ ﻛﻪ ﺷﻬﺮهي ﺷﻬﺮ اﺳﺖ ،ﺧﻮﻳﺶ را در ﭘﺸﺖ ﭼﻪ ﺧﻄﺎﻳﻲ ﭘﻨﻬﺎن ﻛﺮده اﺳـﺖ؟ اﻣـﺎ ﻛـﺎﻟﻮن ﺑـﺎ ﻧﺎروﺷﻨﻲ آﮔﺎﻫﺎﻧﻪاي ﻛﻪ در ﻛﺎر آورده اﺳﺖ ،ﻣﻲﮔﺬارد ﺗﺎ اﻳﻦ ﺷـﺒﻬﻪ ،ﭼـﻮن اﺑـﺮي ﺳـﻴﺎه ،ﻫﻤﭽﻨـﺎن ﺑـﺮ ﻧـﺎم ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺗﻴﺮﮔﻲ ﺑﭙﺮاﻛﻨﺪ و ﻋﺰّت و ﻧﻴﻚﻧﺎﻣﻲ ﻣﺮدﻣﺎن را ﺷـﻮمآﺳـﺎﺗﺮ از اﻳـﻦ »اﺣـﻮال رﻋﺎﻳـﺖ ﻛـﺮدن«ﻫـﺎي دوﭘﻬﻠﻮ ،ﻫﻴﭻ ﻧﻴﺴﺖ. * * *
اﻣﺎ ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،اﺻﻼً ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﺪ رﻋﺎﻳﺖ اﺣﻮاﻟﺶ را ﺑﻜﻨﻨﺪ .وﺟﺪان او ﭘـﺎك اﺳـﺖ و روﺷـﻦ و ﺗـﺎ ﻣﻲﺷﻨﻮد ﻛﺎﻟﻮن ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﺎر اﻧﺘﺼﺎب او را ﻣﺰوراﻧﻪ ﺧﺮاب ﻛﻨﺪ ،ﭘﺎ ﭘﻴﺶ ﻣﻲﮔﺬارد و درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻲﻛﻨـﺪ ﻛﺎﻟﻮن در ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻮد و آﺷﻜﺎرا ﺑﮕﻮﻳﺪ ﭼﺮا از ﺳﭙﺎرش ﻣﻘﺎم وﻋﻆ ﺑﻪ ﭼـﻮن اوﻳـﻲ ﻣـﻲﺑﺎﻳـﺪ ﺧﻮدداري ﺷﻮد .ﻛﺎﻟﻮن دﻳﮕﺮ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻧﻈﺮش را ﭘﻨﻬﺎن ﻛﻨﺪ و ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ اﺳـﺖ ﻣﻌﺼـﻴﺖ ﻛﺒﻴـﺮهي ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ را ﺑﺮﻣﻼ ﻛﻨﺪ و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ،ﻫﻤﮕﺎن از ﺟﻨﺎﻳﺘﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن اﻳﻦﺳﺎن ﻧﻴﻚدﻻﻧﻪ ﻣﻲﻛﻮﺷﺪ ﺗﺎ ﭘﻮﺷﻴﺪه ﺑﻤﺎﻧـﺪ ،ﺑـﺎ ﺧﺒـﺮ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ :ﺑﺮداﺷﺖﻫﺎي ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ در دو ﻧﻜﺘﻪي ﻧﻪﭼﻨﺪان ﻣﻬﻢ از ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ،ﺗـﺎ اﻧـﺪازهاي ﺑـﺎ ﻧﻈـﺮ ﻛـﺎﻟﻮن ﺳﺎزﮔﺎر ﻧﻴﺴﺖ ـ ﭼﻪ ﮔﻢراﻫﻲ ﻫﻮلﻧﺎﻛﻲ! ﻧﺨﺴﺘﻴﻦِ آن ،اﻳﻦ ﻛﻪ او ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ ـ ﻧﻜﺘﻪاي ﻛﻪ ﻛﻤـﺎﺑﻴﺶ ﻫﻤـﻪي داﻧﺶﻣﻨﺪان اﻟﻬﻲ ،در ﻧﻬﺎن و آﺷﻜﺎر ،ﺑﻪ آن اﻋﺘﻘﺎد دارﻧﺪ ـ ﻏﺰل ﻏﺰلﻫﺎي ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺷﻌﺮي اﺳﺖ دﻧﻴﻮي و ﻧـﻪ روﺣﺎﻧﻲ ،ﺳـﺮود ﺳـﺘﺎﻳﺶ ﺷـﻮﻟﻤﻴﺖ» ،1ﻛـﻪ دو ﭘﺴـﺘﺎن او ﺑـﺮ ﺳـﻴﻨﻪاش آﻫﻮﺑﭽﮕـﺎﻧﻲ ﺗﻮأﻣﺎﻧﻨـﺪ ،ﭼﻤـﺎن ﺑـﺮ ﺳﻮﺳﻦزاران« ،ﺳﺮودي اﺳﺖ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ و ﻳﻜﺴﺮ دﻧﻴﺎﻳﻲ و ﺑﻪﻫﻴﭻروي در ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻛﻠﻴﺴﺎ ﻧﻴﺴﺖ .و دوﻣـﻴﻦ آن ﻧﻴﺰ ﻧﺎﭼﻴﺰ اﺳﺖ :ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻣﻌﺮاج ﻣﺴﻴﺢ را ﻣﻌﻨﺎﻳﻲ دﻳﮕﺮ ﻣﻲﻛﻨﺪ و اﻫﻤﻴﺘﻲ ﻣﻲدﻫﺪ ،ﺳﻮاي ﻧﻈﺮ ﻛﺎﻟﻮن. ﺑﺪﻳﻦﺗﺮﺗﻴﺐ آﺷﻜﺎر ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺟﻨﺎﻳﺖ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ »ﺑﺰرﮔﻮاراﻧﻪ ﭘﻮﺷﻴﺪه داﺷﺘﻪ ﻣﻲﺷـﺪ« ،ﺑﺴـﻴﺎر ﻧﺎﭼﻴﺰﺗﺮ و ﺑﻲاﻫﻤﻴﺖﺗﺮ از آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ آن ،ﻣﻘﺎم وﻋﻆ را از وي درﻳﻎ دارﻧـﺪ .اﻣـﺎ ﭼـﻮن ﻛـﺎﻟﻮﻧﻲ ـ و ﺗﺼﻤﻴﻢ اﺻﻠﻲ از اﻳﻦﺟﺎ رﻳﺸﻪ ﻣﻲﮔﻴﺮد ـ آنﺟﺎ ﻛﻪ ﭘﺎي ﻣﻜﺘﺐ در ﻣﻴﺎن اﺳﺖ ،ﭼﻴﺰي را ﺧُـﺮد و ﺑـﻲاﻫﻤﻴـﺖ ﻧﻤﻲدارﻧﺪ .در ذﻫﻦ روشﻣﻨﺪ او ،ﻛﻪ در ﭘﻲ وﺣﺪت و ﻗﺪرت ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻛﻠﻴﺴﺎي ﺗﺎزه اﺳﺖ ،ﻛﻮﭼﻚﺗـﺮﻳﻦ اﻧﺤﺮاﻓﻲ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازه ﺧﻄﺮﻧﺎك اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺰرگﺗﺮﻳﻦ آن .ﻛﺎﻟﻮن ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ در ﺑﻨـﺎي ﻣﻨﻄﻘـﻲ ﻣﺴـﺘﺤﻜﻤﻲ ﻛﻪ ﭘﻲ اﻓﻜﻨﺪه اﺳﺖ ،ﻫﺮ ﺳﻨﮓ و ﺧﺮدهﺳﻨﮕﻲ در ﺟﺎي ﺧﻮد اﺳﺘﻮار ﺑﺎﺷﺪ و ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ در زﻧﺪﮔﻲ ﺳﻴﺎﺳـﻲ و در اﺧﻼق و در ﺣﻘﻮق ،در ﻋﺎﻟﻢ ﻣﺬﻫﺐ ﻧﻴﺰ ﻛـﻢﺗـﺮﻳﻦ ﻧﺸـﺎﻧﻪاي از آزادي را ﺗﺤﻤـﻞ ﻧﻤـﻲﻛﻨـﺪ .اﮔـﺮ ﺑﺎﻳـﺪ ،Sulamith 1ﻏﺰل ﻏﺰلﻫﺎي ﺳﻠﻴﻤﺎن ،ﺳﺮود ﭼﻬﺎرم http://www.seapurse.ir
59
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻛﻠﻴﺴﺎي اوﭘﺎﻳﺪار ﺑﻤﺎﻧﺪ ،ﺧﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻧﻴﺮو اﺳﺘﻮار ﺑﻤﺎﻧـﺪ؛ ﭼـﻪ در اﺻـﻮل ﭘﺎﻳـﻪ و ﭼـﻪ در ﻛﻮﭼـﻚﺗـﺮﻳﻦ آراﻳﻪﻫﺎ .و ﻫﺮ آن ﻛﺲ ﻛﻪ اﻳﻦ اﺻﻞِ ﺑﻨﻴﺎدﻳﻦِ رﻫﺒﺮي او را ﻧﭙﺬﻳﺮد و ﺑﺨﻮاﻫـﺪ آزاداﻧـﻪ و ﻧﺎواﺑﺴـﺘﻪ ﺑﻴﺎﻧﺪﻳﺸـﺪ، ﺟﺎﻳﻲ در ﺣﻜﻮﻣﺖ او ﻧﺪارد. از اﻳﻦ رو ،زﺣﻤﺖ از ﭘﻴﺶ ﺑﺮ ﺑﺎد رﻓﺘﻪاي اﺳﺖ ﻛـﻪ ﺷـﻮراي ﺷـﻬﺮ ﻣـﻲﻛﻮﺷـﺪ ﻛـﺎﻟﻮن و ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ را ﺑـﻪ ﮔﻔﺖوﮔﻮﻳﻲ آﺷﻜﺎرا ،رو در رو و دوﺳﺘﺎﻧﻪ ،ﺑﺮاي از ﻣﻴﺎن ﺑﺮداﺷﺘﻦ اﺧﺘﻼفﻧﻈﺮﻫﺎﻳﺸﺎن ﻓﺮاﺑﺨﻮاﻧﺪ .زﻳـﺮا ﻛـﺎﻟﻮن ﻫﻤﻮاره ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻴﺎﻣﻮزاﻧﺪ ـ اﻳﻦ را ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﺎزﮔﻔﺖ ـ و ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻪ اﻫﻞ آﻣﻮﺧﺘﻦ از ﻛﺴﻲ اﺳﺖ و ﻧـﻪ ﻫﺪاﻳﺖﭘﺬﻳﺮ .او ﻫﻴﭻﮔﺎه و ﺑﺎ ﻫﻴﭻﻛﺲ ،اﻫﻞ ﮔﻔﺖوﺷﻨﻮد ﻧﻴﺴﺖ .او ﺗﻨﻬﺎ ﻓﺮﻣﺎن دادن ﻣﻲداﻧﺪ و ﺑﺲ .دﻫﺎن ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﻣﻲﮔﺸﺎﻳﺪ ،ﺑﻲدرﻧﮓ از ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻣﻲﻃﻠﺒﺪ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻛﻪ »ﭘﺎيﺑﻨﺪ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺑﺎورِ درﺳﺖ ﻣﺎ« ،و وي را ﺑﺮ ﺣﺬر ﻣﻲدارد »ﺑﺮ ﮔﻤﺎنِ ﺧﻮد اﻋﺘﻤﺎد ورزد« و اﻳﻦﻫﺎ ﻫﻤﻪ در راﺳﺘﺎي ﺟﻬﺎنﻧﮕﺮي اوﺳـﺖ ،در ﺿـﺮورت ﻧﮕﻪداﺷﺖ ﻳﻜﭙﺎرﭼﮕﻲ و ﻗﺪرتﻣﺪاريِ ﻛﻠﻴﺴﺎي ﻧﻮ .اﻣﺎ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦِ ﺧﻮﻳﺶ وﻓﺎدار ﻣﻲﻣﺎﻧـﺪ .زﻳـﺮا ﻛﻪ آزادي وﺟﺪان ﻧﺰد او ﮔﺮانﺑﻬﺎﺗﺮﻳﻦ داﺷﺘﻪي ﻣﻌﻨﻮي اﻧﺴﺎن اﺳﺖ و او آﻣﺎده اﺳﺖ ﺑﻬﺎي اﻳﻦﺟﻬـﺎﻧﻲِ آن را، ﻫﺮﭼﻨﺪ ﮔﺰاف ،ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺑﭙﺮدازد .او ﻧﻴﻚ ﻣﻲداﻧﺪ ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ در اﻳـﻦ دو ﻧﻜﺘـﻪي ﻧـﺎﭼﻴﺰ ﺧـﻮد را ﺑـﻪ ﻛـﺎﻟﻮن ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻛﻨﺪ ،ﺑﻲدرﻧﮓ ﻣﻘﺎم ﺳﻮدآورِ ﻋﻀﻮﻳﺖ ﻣﺠﻤﻊ ﻋﺎﻟﻲ روﺣﺎﻧﻲ ،ﺑﺮ او ﻣﺴﻠﻢ ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺸﺖ. اﻣﺎ آزادهﺟﺎن ﺗﺴﺨﻴﺮﻧﺎﭘﺬﻳﺮي ﭼﻮن ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ :ﺗﻌﻬﺪي ﻧﻤﻲﺳﭙﺎرد ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ زﻳﺮ ﭘـﺎ ﻧﻬﺎدن وﺟﺪاﻧﺶ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ آن را ﻧﮕﺎه ﺑﺪارد .و ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ،ﮔﻔﺖوﮔﻮي آن دو ،ﺑﻲﻧﺘﻴﺠـﻪ ﭘﺎﻳـﺎن ﻣـﻲﮔﻴـﺮد .در وﺟﻮد اﻳﻦ دو ﻣﺮد ،در اﻳﻦ ﺳﺎﻋﺖ ،وﺟﻪ آزادﻣﻨﺸﺎﻧﻪي ﺟﻨﺒﺶ اﺻﻼح دﻳﻨـﻲ ﻛـﻪ ﺧﻮاﺳـﺘﺎر آزادي اﻧﺴـﺎن در اﻣﻮر ﻣﺬﻫﺒﻲ اﺳﺖ ،ﺑﺎ وﺟﻪ ﺳﺨﺖﻛﻴﺸﺎﻧﻪي آن ،روﻳﺎروي ﻣﻲاﻳﺴﺘﻨﺪ و ﻛﺎﻟﻮن ،از ﭘﺲ اﻳﻦ ﻣﺠﺎدﻟﻪي ﻧـﺎﻣﻮﻓﻖ، ﺑﻪدرﺳﺘﻲ درﺑﺎرهي ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ: ﺗﺎ آنﺟﺎ ﻛﻪ ﻣﻦ ﭘﺲ از ﮔﻔﺖوﮔﻮﻫﺎﻣﺎن ﻣﻲﺗﻮاﻧﻢ ﻗﻀﺎوت ﻛﻨﻢ ،او ﻣﺮدي اﺳـﺖ ﺑـﺎ ﭼﻨـﺎن ﺗﺼـﻮرﻫﺎﻳﻲ از ﻣـﻦ در ﺳﺮش ،ﻛﻪ ﻣﺸﻜﻞ ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﮔﻤﺎن ﺑﺮم روزي ﺑﻴﻦ ﻣﺎ وﺣﺪت ﻧﻈﺮي ﺣﺎﺻﻞ ﺷﻮد. * * *
اﻣﺎ اﻳﻦ »ﺗﺼﻮرﻫﺎ« ،ﻛﻪ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ از ﻛﺎﻟﻮن در ﺳﺮ دارد ،ﻛﺪاﻣﻨﺪ؟ ﻛﺎﻟﻮن ،ﺧﻮد آنﻫﺎ را در ﻧﻮﺷﺘﻪاي ،ﭼﻨﻴﻦ آﺷﻜﺎر ﻣﻲﻛﻨﺪ» :ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ در ﺳﺮ ﺧﻮد ﻓﺮو ﺑﺮده اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻗﺪرتﭘﺮﺳﺘﻢ «.ﺑﻪواﻗﻊ ﻧﻴﻜﻮﺗﺮ از اﻳﻦ ﻧﻤﻲﺗﻮان ﺣﻖ ﻣﻄﻠﺐ را ادا ﻛﺮد .ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ در زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻮﺗﺎه ،آنﭼﻪ را ﻛﻪ دﻳﮕـﺮان دﻳـﺮي ﭘـﺲ از او درﺧﻮاﻫﻨـﺪ ﻳﺎﻓـﺖ، درﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﻛﺎﻟﻮن ،ﺳﺎزﮔﺎرا ﺑﺎ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺧﻮدﻛﺎﻣـﻪاش ،ﻋـﺰم ﺟـﺰم ﻛـﺮده اﺳـﺖ در ژﻧـﻮ ،ﺟـﺰ از آنِ ﺧـﻮد، ﻋﻘﻴﺪهاي را ﺑﺮﻧﺘﺎﺑﺪ و زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ در ﻗﻠﻤﺮو روﺣﺎﻧﻲ او ،دﻳﮕﺮ ﻣﻤﻜﻦ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ،ﻣﮕﺮ آن ﻛﻪ ﻫﻤﭽﻮن دو ﺑِـﺰ 1و 1ﺗﺌﻮدور دو ﺑِﺰ ) 1519 ،(Théodor de Bèzeـ ،1605ﺣﻜﻴﻢ اﻟﻬﻲ و از ﭘﺎﻳﻪﮔﺬاران آﻛﺎدﻣﻲ اﻟﻬﻴﺎت ژﻧﻮ ،ﻛﻪ ﭘﺲ از ﻛﺎﻟﻮن ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ او ﺷﺪ. http://www.seapurse.ir
60
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻳﺎ دﻳﮕﺮ ﭘﻴﺮواﻧﺶ ،آﻣﻮزهﻫﺎﻳﺸﺎن را ﻣﻮﺑﻪﻣﻮ ،ﭼﺎﻛﺮﺻﻔﺘﺎﻧﻪ ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ و ﮔﺮدن ﺑﮕﺬارﻧﺪ .اﻣﺎ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ در ﺳـﻨﮕﻴﻨﻲِ ﻫﻮاي زﻧﺪانِ ﻣﻌﻨﻮيِ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ ﭼﻨﻴﻦ ﻗﻬﺮآﻣﻴﺰ ،ﻧﻤـﻲﺧﻮاﻫـﺪ دم ﺑﺰﻧـﺪ .او از ﭼﻨـﮓ ﺑﺎورﭘﺮﺳـﻲِ ﻛـﺎﺗﻮﻟﻴﻜﻲ از ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﻧﮕﺮﻳﺨﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﻬﻠﻜﻪي وﺟﺪانﻛُﺸﻲ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻲﮔﺮي دراﻓﻜﻨﺪ .او اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎي ﺟـﺰﻣﻴﻦ ﻛﻬﻦ را ﺑﻪ ﻳﻚ ﺳﻮ ﻧﻨﻬﺎده اﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺸﻚاﻧﺪﻳﺸﻲﻫﺎي ﺗﺎزه را ﺧﺪﻣﺖ ﺑﮕﺰارد .او در ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ ﮔﻮﻧـﻪاي ﻧﻈـﺮ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن :داوري ﺳﺨﺖﮔﻴﺮ و ﮔﺮانﺟﺎن و اﻧﺠﻴﻞ او ﻛﺘﺎب ﻗـﻮاﻧﻴﻦ ﻛﻴﻔـﺮي .ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ در ﻣﺴـﻴﺢ، اﻧﺴﺎنﺗﺮﻳﻦ اﻧﺴﺎنﻫﺎ را ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ؛ ﺳﺮآﻣﺪ و ﻧﻤﻮﻧﻪي اﺧﻼق واﻻ را ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻓﺮوﺗﻨﺎﻧﻪ در ﻧﻬﺎنِ ﺟـﺎنِ ﺧﻮﻳﺶ و ﺑﻪ ﺷﻴﻮهي ﺧﻮد او را ﭘﻴﺮوي ﻛﻨﺪ و از او ﺳﺮﻣﺸﻖ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﺑﺴﺘﺎﻧﺪ ،ﺑﻲ آن ﻛﻪ ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﺳـﺒﺐ ﺑـﻪ ﺧﻴﺮه در ﮔﻤﺎن ﺷﻮد ﻛﻪ او و ﺗﻨﻬﺎ اوﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻄﻠﻖ دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .دردي ﺗﻠـﺦ ﺑـﺮ ﺟـﺎن اﻳـﻦ آزادهﻣﺮد زﺧﻤﻪ ﻣﻲزﻧﺪ ،ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ واﻋﻈﺎنِ ﻧﻮﮔﻤﺎﺷﺘﻪ در ژﻧﻮ ،ﺑﺎ ﭼﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ و ﺧﻮدﭘﺴﻨﺪي ،ﻛﻼم اﻟﻬﻲ را ﺷﺮح و ﻣﻌﻨﺎ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ،ﺑﺪانﺳﺎن ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻲ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻓﻬﻢ آن ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ارزاﻧﻲ ﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ و ﺑﺲ. ﺧﺸﻤﻲ ﮔﺮان ﺑﺮ ﺟﺎن ﺷﺮﻳﻒ او ﭼﻴﺮه ﻣﻲﺷﻮد ،ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦﺳﺘﺎﻳﺎن را ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﭘﻴﻮﺳـﺘﻪ در ﻛﺎرِ ﺳﺘﻮدنِ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﻘﺪسِ ﺧﻮﻳﺸﻨﺪ و از ﻫﻤﻪي دﻳﮕﺮان ،ﭼﻮن ﻣﺸﺘﻲ ﻫﺮزهي ﮔﻨـﺎهﻛـﺎرِ ﺑـﻲﻣﻘـﺪار ﺳـﺨﻦ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ .و ﻳﻚ ﺑﺎر ﻛﻪ در ﻧﺸﺴﺘﻲ ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ از ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻛﺘﺎب اﻋﻤﺎل رﺳﻮﻻن 1ﺳـﺨﻦ راﻧـﺪه ﻣـﻲﺷـﻮد» ،ﻣـﺎ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﺑﺎ ﺗﺤﻤﻞ و ﺻﺒﺮ ﻋﻈﻴﻢ در ﻫﻤﻪي ﻛﺎرﻫﺎ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪي رﺳﺎﻟﺖ اﻟﻬـﻲ ﺑﻨﻤﺎﻳـﺎﻧﻴﻢ« ،ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ﻧﺎﮔﻬﺎن از ﺟﺎي ﺑﺮﻣﻲﺧﻴﺰد و رو ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ »ﺻﺎﺣﺒﺎن رﺳﺎﻟﺖ اﻟﻬﻲ« و آﻧﺎن را ﻓﺮاﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﻛـﻪ ﻳﻚ ﺑﺎر ﻫﻢ در اﺣﻮال ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻈﺮ ﻛﻨﻨﺪ ،ﺑﻪ ﺟﺎي آن ﻛﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ در ﻛﺎر دﻳﮕـﺮان ﺑـﻪ ﭼﺸـﻢ ﺧـﺮدهﺳـﻨﺠﻲ ﺑﻨﮕﺮﻧﺪ و اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﻛﻴﻔﺮ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ .ﺷﺎﻳﺪ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ از ﻛﺎر ﺧﻠﻮت اﻳﻦ واﻋﻈﺎن ﺟﻠﻮهﻓﺮوش ﺑﺮ ﻣﺤﺮابﻫﺎي ژﻧﻮ و ﻧﻜﻮﻫﻴﺪﮔﻲﻫﺎي اﺧﻼﻗﻲﺷﺎن ﺑﺴﻴﺎر ﻧﻜﺘﻪﻫﺎ ﻣﻲداﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺧﻮد واﺟﺐ ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ ﭘﺮدهي ﺳـﺎﻟﻮس و رﻳـﺎي آﻧﺎن را ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن آﺷﻜﺎرا ﺑﺮدرد و ادﺑﺸﺎن ﻛﻨﺪ ـ ﻧﻜﺘﻪﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺳﭙﺲﺗﺮﻫﺎ از ﭘﺮوﻧﺪهﻫﺎي ﺷـﻮراي ﺷـﻬﺮ ﻧﻴـﺰ ﺑﺮﻣﻲآﻳﺪ ـ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺳﺨﻨﺎن ﻣﺨﺎﻟﻔﺖآﻣﻴﺰ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ رواﻳﺖ ﻛﺎﻟﻮن در دﺳﺖ دارﻳﻢ )ﻛﻪ ﻫﺮﮔـﺰ از ﻛﮋﮔﻮﻳﻲ در ﻧﻘﻞ ﺳﺨﻨﺎن ﺣﺮﻳﻒ ﺧﻮﻳﺶ ﭼﻨﺪان اﻧﺪﻳﺸﻪ ﺑﻪ دل راه ﻧﻤﻲداد( .وﻟﻲ ﺣﺘّﻲ از وﺻﻒ ﻳﻚﺳـﻮﻳﻪي او ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺮﻣﻲآﻳﺪ ﻛﻪ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ در ﺑﻴﺎن اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﻛﻪ ﻫﻤﮕﺎن در ﻣﻈﺎنّ ﮔﻨﺎﻫﻨﺪ و ﻛﺴﻲ ﻣﻌﺼـﻮم ﻧﻴﺴـﺖ ،ﺑـﻪ ﺷﺨﺺ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﻧﻈﺮ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ .زﻳﺮا ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ: ﭘﻮﻟﺲ ﻗﺪﻳﺲ ،ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻮد .وﻟﻴﻜﻦ ﻣﺎ در ﺧـﺪﻣﺖ ﺧﻮﻳﺸـﺘﻨﻴﻢ .او ﺻـﺒﻮر ﺑـﻮد و ﻣـﺪاراﮔﺮ .ﻣـﺎ ﺑﺴـﻲ ﻧﺎﺑﺮدﺑﺎرﻳﻢ و ﻧﺎﺻﺒﻮر .از دﻳﮕﺮان ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺮ او ﺑﻴﺪاد ﻣﻲرﻓﺖ ،اﻣﺎ از ﻣﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺑﻲﮔﻨﺎﻫﺎن ﺑﻴﺪاد ﻣﻲرود.
ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﺎﻟﻮن ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻣﺠﻠﺲ ﺣﺎﺿﺮ اﺳﺖ ،از ﺣﻤﻠﻪي ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﻧﺎﻣﻨﺘﻈﺮاﻧﻪ ﻏﺎﻓـﻞﮔﻴـﺮ ﺷـﺪه ﺑﺎﺷﺪ .ﺟﺪﻟﻲِ ﭘﺮﺷﻮروﺷﺮي ﭼﻮن ﻟﻮﺗﺮ اﮔﺮ ﻣﻲﺑﻮد ،ﺑـﻲﺷـﻚ ﺑـﻪ ﺧﺸـﻢ ﻣـﻲآﻣـﺪ و ﺑـﺎ ﺳـﺨﻨﺎن آﺗﺸـﻴﻦ ﺑـﻪ ﭘﺎﺳﺦﮔﻮﻳﻲ ﺑﺮﻣﻲﺧﺎﺳﺖ .اوﻣﺎﻧﻴﺴﺖ ﻓﺮزاﻧﻪاي ﭼﻮن اراﺳﻤﻮس اﮔﺮ ﻣﻲﺑﻮد ،ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻪ آراﻣﻲ و ﺳـﻨﺠﻴﺪﮔﻲ ،ﺑـﻪ :das word des Apostels 1از ﺿﻤﺎﻳﻢ ﻛﺘﺎب ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ http://www.seapurse.ir
61
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻣﺒﺎﺣﺜﻪاي ﻓﺎﺿﻼﻧﻪ ﻣﻲآﻏﺎزﻳﺪ .اﻣﺎ ﻛﺎﻟﻮن ،ﭘﻴﺶ از ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ،واﻗﻊﻧﮕﺮ اﺳـﺖ .ﻣـﺮد ﺗﺎﻛﺘﻴـﻚ اﺳـﺖ و ﻋﻤـﻞ ،و ﺑﻪﺧﻮﺑﻲ ﻣﻲداﻧﺪ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺧﻮﻳﺶ را ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻬﺎر ﻛﻨﺪ .او ﺣﺲ ﻣﻲﻛﻨـﺪ ﻛـﻪ ﺳـﺨﻨﺎن ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ،ﺑـﺮ ﮔـﺮوه ﺣﺎﺿﺮان ﭼﻪ اﺛﺮ ژرﻓﻲ ﻧﻬﺎده اﺳﺖ و ﺑﻪ ﺻﻼح ﻛﺎر ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ اﻛﻨﻮن ﺑﺎ وي از در ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ درآﻳـﺪ .از اﻳـﻦ رو، ﻟﺐ از ﻟﺐ ﻧﻤﻲﮔﺸﺎﻳﺪ و دﻫﺎن ﺗﻨﮕﺶ را ﺗﻨﮓﺗﺮ ﻓﺮوﻣﻲﺑﻨـﺪد» .ﻣـﻦ در اﻳـﻦ دم ﺳـﻜﻮت اﺧﺘﻴـﺎر ﻛـﺮدم «.او ﭘﺴﺎنﺗﺮ ﺧﻮددارياش را ﭼﻨﻴﻦ ﻋﺬر ﻣﻲآورد» :اﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ از اﻳﻦ رو ﺑﻮد ﻛـﻪ در ﺑﺮاﺑـﺮ ﺟﻤـﻊ ﻧﺎآﺷـﻨﺎﻳﺎن ،ﺑﺤـﺚ ﺗﻨﺪي را ﺷﻌﻠﻪور ﻧﺴﺎﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ«. آﻳﺎ او ﺳﭙﺲ در ﺣﻠﻘﻪي ﻧﺰدﻳﻜﺎن ﺑﻪ ﺑﺤﺚ و ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺧﻮاﻫﺪ ﭘﺮداﺧﺖ؟ آﻳﺎ ﻣﺮد ﻣﺮداﻧـﻪ ﺑـﺎ ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ﺑـﻪ ﻣﻨﺎﻇﺮه ﺑﺮﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ؟ آﻳﺎ وي را ﺑﻪ ﭘﻴﺶﮔﺎه ﻣﺠﻤﻊ ﻋﺎﻟﻲ روﺣﺎﻧﻲ دﻋـﻮت ﺧﻮاﻫـﺪ ﻛـﺮد و ﺧﻮاﻫـﺪ ﺧﻮاﺳـﺖ اﺗﻬﺎمﻫﺎي ﻛﻠﻲ را ﻛﻪ ﺑﺮ زﺑﺎن آورده ،ﺑﺎ دﻟﻴﻞ و ﻣﺪرك و ﻧـﺎم ﻣﺘﻬﻤـﺎن ،ﻣﺴـﺘﻨﺪ ﻛﻨـﺪ؟ ﻧـﻪ .ﺑـﻪﻫـﻴﭻروي .در ﻗﺎﻣﻮس ﻛﺎﻟﻮن ﭘﻴﻤﺎنﺷﻨﺎﺳﻲ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺟﺎﻳﻲ ﻧﺪارد .او ﻫﺮ اﻧﺘﻘﺎدي را ﻛﻪ از او ﺑﺸﻮد ،ﺗﻨﻬﺎ اﺧﺘﻼفﻧﻈﺮ ﺑﺎ ﺧـﻮد ﺗﻠﻘﻲ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ .ﺟﻨﺎﻳﺘﻲ ﻣﻲﺷﻤﺎرد ﻋﻠﻴﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ .رﺳﻴﺪﮔﻲ ﺑﻪ ﺟﻨﺎﻳﺎت ﻧﻴﺰ در ﻣﺴﺆوﻟﻴﺖ ﻣﻘـﺎمﻫـﺎي دﻧﻴـﻮي اﺳﺖ .و او ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را ﻧﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺶﮔﺎه ﻣﺠﻤﻊ ﻋﺎﻟﻲ روﺣﺎﻧﻲ ،ﻛﻪ ﺑـﻪ ﭼﻨـﻴﻦ ﺟـﺎﻳﻲ ﻣـﻲﻛﺸـﺎﻧﺪ و ﻣﺒﺎﺣﺜـﻪاي اﺧﻼﻗﻲ را ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺤﺎﻛﻤﻪاي ﻛﻴﻔﺮي .ﺷﻜﺎﻳﺖ او ﺑﻪ ﺷﻮراي ﺷـﻬﺮ ژﻧـﻮ ﭼﻨـﻴﻦ اﺳـﺖ» :ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ﺣﺮﻣﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪي روﺣﺎﻧﻴﺖ را ﺧﺪﺷﻪدار ﻛﺮده اﺳﺖ «.ﺷﻮراﻳﻴﺎن ﮔﺮد ﻣﻲآﻳﻨﺪ؛ ﻧﻪ ﺑﺎ رﻏﺒﺖ ﺑﺴـﻴﺎر .آﻧـﺎن اﻳـﻦ ﺟﻨﮓوﺟﺪلﻫﺎي واﻋﻈﺎﻧﻪ را اﺑﺪاً دوﺳﺖ ﻧﻤﻲدارﻧﺪ و ﺣﺘّﻲ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﻘﺎمﻫـﺎي دﻧﻴـﻮي را ﭼﻨﺪان ﻫﻢ ﺑﻪ دل ﻧﺎﺧﻮش ﻧﻴﺎﻣﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻳﻚ ﺑﺎر ﻛﺴﻲ آﺷﻜﺎرا و ﺑـﻲﺑﺎﻛﺎﻧـﻪ ،ﺑـﺮ زﻳـﺎدهرويﻫـﺎي ﻣﺠﻤﻊ ﻋﺎﻟﻲ روﺣﺎﻧﻲ زﺑﺎن اﻋﺘﺮاض ﮔﺸﻮده اﺳﺖ .ﺷﻮراﻳﻴﺎن ،ﻧﺨﺴﺖ ﻛﺎر ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮي را ﺑﻪ درازا ﻣﻲﻛﺸﺎﻧﻨﺪ و ﺳﺮ آﺧﺮ ،ﺣﻜﻢ ﻧﻬﺎﻳﻲﺷﺎن را ﺑﻪ ﻃﺮز آﺷﻜﺎري دوﭘﻬﻠﻮ ﺻﺎدر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ :ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را ﺑﻪ زﺑﺎن ﻣﻲﻧﻜﻮﻫﻨـﺪ ،ﺑـﻲ آن ﻛﻪ ﺟﺮﻳﻤﻪ ﻳﺎ ﺑﺮﻛﻨﺎرش ﻛﻨﻨﺪ .ﻓﻘﻂ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ او در ﻣﻘﺎم واﻋﻆ ﻛﻠﻴﺴﺎي واﻧﺪوور ،ﺗﺎ ﻣﺪﺗﻲ ﻧـﺎﻣﻌﻠﻮم ﻣﺘﻮﻗـﻒ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ .ﺑﻲﺗﺼﻤﻴﻤﻲ و ﻧﻜﻮﻫﺸﻲ از اﻳﻦ دﺳﺖ ،ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را اﺑﺪاً راﺿﻲ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ .او دﻳﮕﺮ در ﻧﻬـﺎنﺧﺎﻧـﻪي دل ﺗﺼﻤﻴﻤﻲ را ﻛﻪ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ،ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .او از ﻧﻮ ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ درﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺎ اﺳﺘﺒﺪادﭘﻴﺸﻪاي ﭼﻮن ﻛـﺎﻟﻮن در ژﻧﻮ اﺳﺖ ،آزادي در اﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺟﺎﻳﻲ ﻧﺪارد .از اﻳﻦ رو ،ﺑﺮﻛﻨﺎري ﺧﻮﻳﺶ را از ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ﻃﻠﺐ ﻣﻲﻛﻨﺪ .اﻣﺎ او در اﻳﻦ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ زورآزﻣﺎﻳﻲ ،ﭼﻨﺪان ﺑﺎ ﺷﻴﻮهي ﻛﺎر ﺣﺮﻳﻔﺎﻧﺶ آﺷﻨﺎﻳﻲ ﭘﻴﺪا ﻛﺮده اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺪاﻧﺪ ﻛﻪ آدمﻫـﺎﻳﻲ دارودﺳﺘﻪﺑﺎز ،اﮔﺮ ﺳﻮد ﺳﻴﺎﺳﻲﺷﺎن اﻳﺠﺎب ﻛﻨﺪ ،ﺑـﺎ ﺣﻘﻴﻘـﺖ ،ﭘﻴﻮﺳـﺘﻪ ﺧﻮدﻣﺤﻮراﻧـﻪ و ﺧﻮدﭘﺴـﻨﺪاﻧﻪ رﻓﺘـﺎر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﺑﻪدرﺳﺘﻲ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﺸﻢﭘﻮﺷﻲ ﺧﻮدﺧﻮاﺳﺘﻪ و ﻣﺮداﻧﻪي او را از ﻣﻘﺎم و ﻣﻨﺼﺒﺶ ،در آﻳﻨﺪه ﺑﻪ دروغ ﭼﻨﻴﻦ ﺟﻠﻮه ﺧﻮاﻫﻨﺪ داد ﻛﻪ ﮔﻮﻳﺎ ﺑﻪ دﻻﻳﻞ ﻧﺎﮔﻔﺘﻨﻲ دﻳﮕﺮي ﺑﻮده اﺳﺖ .از اﻳـﻦ رو ،ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ﭘﻴﺶ از ﺗﺮك ژﻧﻮ ،درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﭘﻴﺶآﻣﺪ ،ﭼﻨﺎنﻛﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ ،ﮔﻮاﻫﻲ ﺑﻨﻮﻳﺴﻨﺪ و ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن وادار ﻣﻲﺷﻮد ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮد ﮔﻮاﻫﻲ و اﻣﻀﺎ ﻛﻨﺪ )اﻳﻦ ﺳﻨﺪ اﻣﺮوزه ﻫﻨﻮز ﻫـﻢ در ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧـﻪي http://www.seapurse.ir
62
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺑﺎزل ﻧﮕﻬﺪاري ﻣﻲﺷﻮد( ﻛﻪ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﺑﻪ ﻣﻘﺎم وﻋﻆ ﮔﻤﺎرده ﻧﺸﺪه اﺳﺖ ﻛـﻪ در دو ﻧﻜﺘـﻪ و ﭘﺮﺳﺶ ﻧﻈﺮي ﺑﺎ او ﻫﻢرأي ﻧﺒﻮده و اﻧﺪﻳﺸﻪي دﻳﮕﺮي داﺷﺘﻪ اﺳﺖ .ﺳﻨﺪ ﭼﻨﻴﻦ اداﻣﻪ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ: ﺗﺎ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻋﺰﻳﻤﺖ ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را اﻧﮕﻴﺰهاي دﻳﮕﺮ ﺑﺮﺷﻤﺎرﻧﺪ ،ﻣﺎ ﻫﻤﮕﻲ ﮔﻮاﻫﻲ ﻣﻲدﻫﻴﻢ ﻛﻪ او ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮد و آزاداﻧﻪ از ﻣﻘﺎم آﻣﻮزﮔﺎري ﻛﻨﺎره ﺟﺴﺘﻪ اﺳﺖ؛ ﻣﻘﺎﻣﻲ ﻛﻪ او ﭼﻨﺎن ﺑﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ از ﻋﻬﺪهي آن ﺑﺮآﻣﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﺎ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪي درآﻣﺪن ﺑﻪ ﺳﻠﻚ واﻋﻈﺎﻧﺶ ﺷﻨﺎﺧﺘﻴﻢ .ﺑﺎ اﻳﻦﻫﻤﻪ ،اﮔﺮ او اﻳﻦ رﺧﺼﺖ را ﻧﻴﺎﻓﺖ ،ﺑﻪﻫـﻴﭻروي از ﺧﺪﺷﻪداري ﻛﺎرش ﻧﺒﻮد و دﻟﻴﻠﻲ ﻣﮕﺮ ﻫﻤﺎن ﻛﻪ ذﻛﺮ ﻛﺮدﻳﻢ ﻧﺪاﺷﺖ.
ﺑﻴﺮون راﻧﺪن ﻳﮕﺎﻧﻪ ﻫﻢآورد ﻓﺮﻫﻴﺨﺘﻪي ﻛﺎﻟﻮن از ژﻧﻮ ،ﺑﺮاي او ﭘﻴﺮوزي ﺑﺰرﮔﻲ اﺳﺖ؛ اﻣﺎ ﺑﻪ ﺑﻬـﺎﻳﻲ ﮔـﺰاف. زﻳﺮا ﻛﻪ در ﺑﺴﻴﺎري ﻣﺤﺎﻓﻞ ،ﺑﺮ ﻛﻨﺎرهﺟﻮﻳﻲ اﻳﻦ داﻧﺸﻲﻣﺮد ﺑﻠﻨﺪآوازه اﻓﺴﻮس ﻣﻲﺧﻮرﻧﺪ و آن را زﻳﺎﻧﻲ ﺑﺰرگ ﻣﻲﺷﻤﺮﻧﺪ .آﺷﻜﺎرا و رﺳﻤﻲ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ» :از ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺮ اﺳﺘﺎد ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑﻴﺪاد رﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ «.و از اﻳـﻦ ﭘـﺲ ،در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺟﻬﺎن اوﻣﺎﻧﻴﺴﺘﻲ ،اﻳﻦ ﭘﻴﺶآﻣﺪ ﺣﺠﺘﻲ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﺑﺮ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن دﻳﮕﺮ در ژﻧﻮ ﻛﺴـﻲ را ﺑـﻪ ﺟﺰ ﻣﺮﻳﺪان و ﻣﻘﻠﺪان ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮﻧﻤﻲﺗﺎﺑﺪ؛ ﭼﻨﺎنﻛﻪ ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ دوﻳﺴﺖ ﺳﺎل ،وﻟﺘﺮ ﺳﺘﻤﻲ را ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺮ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ روا داﺷﺖ ،اﺻﻠﻲﺗﺮﻳﻦ ﻧﺸﺎﻧﻪي ﺑﻴﺪادﮔﺮي ﻣﻌﻨﻮي او ﻣﻲﺷﻤﺎرد. ﺑﻴﺪادﮔﺮيِ او را از ﺳﺘﻢﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ راﻧﺪه ،ﻣﻲﺗﻮان داﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭼﻪ اﻧﺪازه ﺑﻮده اﺳـﺖ .ﻣـﺮدي ﻛـﻪ در داﻧﺶﻫﺎ ﺑﺮﺗﺮ از او ﺑﻮد و وي رﺷﻚورزاﻧﻪ از ژﻧﻮ ﺑﻴﺮوﻧﺶ ﻛﺮد.
اﻣﺎ ﻛﺎﻟﻮن ﮔﻮش ﺷﻨﻴﺪن ﻧﻜﻮﻫﺶ ﻧﺪارد ،ﻫﻴﭻ ،او ﻧﺎﺧﺸﻨﻮدي ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﻲ را ﻛﻪ ﺑـﺎ ﺑﺮﻛﻨـﺎر زدن ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ در ﻫﻤﮕﺎن ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻪ اﺳﺖ ،زود ﺣﺲ ﻣﻲﻛﻨﺪ .دﻳﺮي از دﺳـﺖﻳـﺎﺑﻲ او ﺑـﺮ ﻫـﺪف ﺑﻴـﺮون راﻧـﺪن ﻣـﺮد آزادهي ﺑﺰرﮔﻮار از ژﻧﻮ ﻧﻤﻲﮔﺬرد ﻛﻪ ﻧﮕﺮان ﻣﻲﺷﻮد ﻣﺒﺎدا آوارﮔﻲ و ﺳﺮﮔﺮداﻧﻲ ﻣـﺮد ﺑـﻲﻧـﻮاﻳﻲ ﭼـﻮن ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ را از ﭼﺸﻢِ او ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ .در واﻗﻊ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ از ﻧﺎاﻣﻴﺪيِ ﺳﺨﺖ و ﻧﺎﮔﺰﻳﺮيِ او ﻣﺎﻳﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد .زﻳﺮا او دﻳﮕـﺮ ﺑـﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺳﺮﺷﻨﺎسِ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮد دﻧﻴﺎي ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ،در ﻫﻴﭻﺟـﺎي ﺳـﻮﻳﺲ ﻧﻤـﻲﺗﻮاﻧـﺪ در ﻛﻠﻴﺴﺎﻫﺎي اﺻﻼحﺷﺪه ﻛﺎري ﺑﻴﺎﺑﺪ .ﺗﺼﻤﻴﻢ او در ﻫﻴﺠﺎنزدﮔﻲ ،وي را ﺑﻪ ﻓﻘﺮ و ﻓﻼﻛﺘﻲ ﺗﻠﺦ اﻓﻜﻨﺪه اﺳﺖ .ﺑﻪ ﮔﺪاﻳﻲ و ﮔﺮﺳﻨﮕﻲ و درﺑﻪدري اﻓﺘﺎده اﺳﺖ؛ ﻣﺮدي ﻛﻪ روزﮔﺎري ﻣﺪﻳﺮِ ﻣﺪرﺳﻪي ﻣـﺬﻫﺐ ﻧـﻮ در ژﻧـﻮ ﺑـﻮد .و ﻛﺎﻟﻮن آنﻗﺪر دورﻧﮕﺮ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ درﻳﺎﺑﺪ ﺑﻲﻧﻮاﻳﻲِ ﻧﻤﺎﻳﺎنِ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺷﻜﺴﺖدﻳﺪهاش ،ﭼﻪ آﺳﻴﺐﻫﺎي ﻣﺮﮔﺒﺎري ﺑﺮ او ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ وارد آورد .از اﻳﻦ رو ﺷﺮوع ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺑﻪ ﻧﺸﺎن دادن در ﺑﺎغ ﺳﺒﺰ ،ﺑـﻪ راﻧـﺪهﺷـﺪهاي ﻛـﻪ دﻳﮕـﺮ ﺑـﺎ ﻧﺰدﻳﻜﻲ و ﺣﻀﻮرش ﺑﺎر ﺧﺎﻃﺮ او ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﺎ ﺳﺨﺖﻛﻮﺷﻲ ﻧﻈﺮﮔﻴﺮيِ ﺗﺒﺮﺋﻪﺟﻮﻳﺎﻧﻪ در ﻧﺎﻣﻪﻫـﺎي ﭘـﻲدرﭘـﻲ ﺑـﻪ دوﺳﺘﺎن ﺧﺒﺮ ﻣﻲدﻫﺪ ﭼﻪ ﻛﻮﺷﺶﻫﺎ ﻛﻪ ﻧﻤﻲورزد ﺗﺎ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮي ﺑﻲﻧﻮا و ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ )ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ دﺳـﺖ ﺧـﻮد او ﺑﻪ ﺧﺎك ﺳﻴﺎه ﻧﺸﺎﻧﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ( ﻛﺎروﺑﺎري در ﺧﻮر دﺳﺖوﭘﺎ ﻛﻨﺪ. آرزو دارم ﺑﻲ آن ﻛﻪ ﺑﺮاﻧﻨﺪش ،در ﺟﺎﻳﻲ ﺳﺎﻣﺎﻧﻲ ﺑﻴﺎﺑﺪ و ﺑﻪ ﺳﻬﻢ ﺧـﻮد ،ﻫﺮﭼـﻪ در اﻳـﻦ ﻛـﺎر از دﺳـﺘﻢ ﺑﺮآﻳـﺪ، ﺧﻮاﻫﻢ ﻛﺮد.
http://www.seapurse.ir
63
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
اﻣﺎ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،آنﭼﻨﺎن ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن آرزو ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﺳﺮِ ﺧﺎﻣﻮش ﻣﺎﻧﺪن و ﻧﺸﺴﺘﻦ ﻧﺪارد .ﺑﻪ آﺷﻜﺎري ﺗﻤﺎم ،ﻫﺮ ﺟﺎ ﻣﻲرﺳﺪ ،ﺣﻜﺎﻳﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺳﺮوريﺟﻮﻳﻲ و ﻗﺪرتﭘﺮﺳﺘﻲِ ﻛﺎﻟﻮن او را ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ ﺗﺮك ژﻧﻮ ﻛﺮده اﺳـﺖ و ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ،درﺳـﺖ ﺑـﺮ ﻧﻘﻄـﻪي ﺣﺴـﺎس ﻛـﺎﻟﻮن ﻣـﻲزﻧـﺪ .زﻳـﺮا ﻛـﺎﻟﻮن اﺑـﺪاً ﻧﻤـﻲﺧﻮاﻫـﺪ ﺑـﻪ او ﻫﻤﭽـﻮن اﺳﺘﺒﺪادﭘﻴﺸﻪاي ﻗﺪرتﭘﺮﺳﺖ ﺑﻨﮕﺮﻧﺪ و ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻛﻮﺷﻴﺪه اﺳﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺧﺪﻣﺘﮕﺰارِ ﺳﺎده و ﻓـﺮوﺗﻦِ رﺳـﺎﻟﺘﻲ ﺳﻨﮕﻴﻦ ،ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ و ﺳﺘﻮده ﺷﻮد .اﻛﻨﻮن ﻳﻜﺒﺎره ﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻳﺶ ﻟﺤﻦ دﻳﮕﺮي ﻣـﻲﮔﻴـﺮد و از آن ﻫـﻢدرديﻫـﺎ ﺑـﺎ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻧﺸﺎﻧﻲ ﺑﺎﻗﻲ ﻧﻤﻲﻣﺎﻧﺪ و ﻧﺰد ﻳﻜﻲ از دوﺳﺘﺎﻧﺶ ،ﭼﻨﻴﻦ ﺷﻜﻮه ﺳﺮ ﺑﺮ ﻣﻲدﻫﺪ: اﮔﺮ ﻣﻲداﻧﺴﺘﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺳﮓ ﻧﺠﺲ ـ ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ را ﻣﻲﮔﻮﻳﻢ ـ ﺿﺪ ﻣﻦ ﭼﻪ ﭘﺎرﺳﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﺣﻜﺎﻳﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛـﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﻲ ﻣﻦ از ﻛﺎر ﺑﺮﻛﻨﺎر ﺷﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺑﺮاﻧﻢ.
ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﺑﻴﺶ ﻧﻤﻲﭘﺎﻳﺪ ﻣﺮدي ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﮔﻮاﻫﻲاش داده ﺑﻮد ﺷﺎﻳﺴﺘﻪي ﺑﺮﻧﺸـﺎﻧﺪن در ﻣﻘﺎم ﻣﻘﺪس ﻣﻮﻋﻈﺖ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ اﺳﺖ ،در ﭼﺸﻢ ﻫﻢاو »ﺳﮓﻣﻨﺸﻲ« ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ »اﻫﺮﻳﻤﻦﺧﻮ«؛ ﺗﻨﻬﺎ ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﺳﺒﺐ ﻛﻪ وي ﺷﺠﺎﻋﺎﻧﻪ ﻓﻘﺮي ﺗﻠﺦ و ﻃﺎﻗﺖﺳﻮز را ﺑﻪ ﺟﺎن ﻣﻲﺧﺮد و ﺧـﻮﻳﺶ را ﺑـﻪ درم و دﻳﻨـﺎر ﻛﻠﻴﺴـﺎﻳﻲ ﻧﻤﻲﻓﺮوﺷﺪ و ﺧﺎﻣﻮﺷﻲ ﻧﻤﻲﮔﻴﺮد. * * *
ﻓﻘﺮ ﺧﻮدﺧﻮاﺳﺘﻪي ﺷﻬﺎﻣﺖﻣﻨﺪاﻧﻪاي ﻛﻪ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑﺮﻣﻲﮔﺰﻳﻨﺪ ،در ﻣﻴﺎن ﻫـﻢﻋﺼـﺮانِ او ﺳـﺘﺎﻳﺶِ ﻓـﺮاوان ﺑﺮﻣﻲاﻧﮕﻴﺰد .ﻣﻮﻧﺘﻨﻲ در اﻳﻦ ﺑﺎره ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ» :ﻧﺎﻟﻴﺪﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮدي ﺑﺎ دﺳﺘﺎوردﻫﺎﻳﻲ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﺎﺑﻨـﺎك ﭼـﻮن ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،از ﻓﻘﺮي ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن دردﻧﺎك رﻧﺞ ﻣﻲﺑﺮد «.و ﻣﻲاﻓﺰاﻳﺪ» :ﺑﻲﺷﻚ ﻛﺴﺎن ﺑﺴﻴﺎري آﻣـﺎده ﺑﻮدﻧـﺪ اﮔـﺮ ﺑﻪﻫﻨﮕﺎم از درد او ﺑﺎﺧﺒﺮ ﻣﻲﺷﺪﻧﺪ ،ﺑﻪ ﻳﺎرياش ﺑﺮﺧﻴﺰﻧﺪ «.اﻣﺎ در واﻗﻊ ﻫﻴﭻﻛﺲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ زﺣﻤﺖ ﻛﻢﺗـﺮﻳﻦ ﻛﻤﻜﻲ را ﺑﻪ او ،ﺑﺮ ﺧﻮد ﻫﻤﻮار ﻛﻨﺪ .ﺳﺎلﻫﺎ و ﺳﺎلﻫﺎ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻧﮕﻮنﺑﺨـﺖ ﺳـﭙﺮي ﺧﻮاﻫـﺪ ﺷـﺪ ،ﺗـﺎ ﺳـﺮاﻧﺠﺎم ﺑﻪﺳﺨﺘﻲ ﻛﺎري ﻧﻪﭼﻨﺪان ﺷﺎﻳﺴﺘﻪي ﻣﻘﺎم واﻻي ﻋﻠﻤﻲ ﺧﻮﻳﺶ ،ﺑﻴﺎﺑﺪ .در اﺑﺘﺪا ﻫﻴﭻ داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ او را ﺑـﻪ ﻛـﺎر ﻧﻤﻲﺧﻮاﻧﺪ .در ﻫﻴﭻﺟﺎ ﻣﻘﺎم وﻋﻆ ﺑﻪ او ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻧﻤﻲﺷﻮد .زﻳﺮا واﺑﺴﺘﮕﻲ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺷﻬﺮﻫﺎي ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﻪ ﻛﺎﻟﻮن ،دﻳﮕﺮ از آن اﻧﺪازه درﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺴﻲ ﺟﺮأت ﻛﻨﺪ ﻣﺨﺎﻟﻒﺧﻮان دﻳﻜﺘﺎﺗﻮر ژﻧﻮ را آَﻛﺎرا ﺑﻪ ﻛـﺎر ﺑﺮﮔﻤﺎرد .ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﭘﺲ از ﺳﺮﮔﺮداﻧﻲ ﺑﺴﻴﺎر و ﺑﺎ زﺣﻤﺖ زﻳﺎد ،ﻛﺎر ﻛﻢدرآﻣـﺪ و ﻓﺮودﺳـﺘﺎﻧﻪي ﻏﻠـﻂﮔﻴـﺮي در ﭼﺎﭘﺨﺎﻧﻪي اوﭘﻮرﻳﻦ ،1در ﺷﻬﺮ ﺑﺎزِل را ﭘﻴﺪا ﻣﻲﻛﻨﺪ .اﻣﺎ اﻳﻦ ﻛﺎر ﻧﺎﻣﻨﻈﻢِ ﮔﺎهﺑﻪﮔﺎه ،ﺷﻜﻢ ﮔﺮﺳﻨﻪي زن و ﻓﺮزﻧﺪ را ﺳﻴﺮ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ و ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻣﺠﺒﻮر اﺳﺖ از راه ﻣﻌﻠﻤﻲ ﻛﺮدن در ﺧﺎﻧﻪﻫﺎ ،ﺧﺮدهﭘﻮﻟﻲ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ دﺳـﺖ آورد ﺗـﺎ ﺗﺎﻫﻲ ﻧﺎن ﺑﻪ دﻫﺎن ﺷﺶ ﻳﺎ ﻫﻔﺖ ﻧﺎنﺧﻮارهي ﺳﻔﺮهي ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ .ﺳﺎﻟﻴﺎن ﺳﻴﺎه ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺎﻳـﺪ ﻫﻨـﻮز ﺑـﺮ او ﺑﮕﺬرد ،در ﻓﻼﻛﺘﻲ ﻧﻜﺒﺖﺑﺎر ،ﺑﻲاﻣﺎن و ﺑﻲﻣﺎﻧﻨﺪ ،ﺣﻘﻴﺮاﻧﻪ ،ﺟﺎنﮔﺰا و ﺗﻮانﻓﺮﺳـﺎ ،ﺗـﺎ ﺳـﺮاﻧﺠﺎم داﻧﺸـﮕﺎه اﻳـﻦ ذواﻟﻔﻨﻮن زﻣﺎن و درﻳﺎي داﻧﺶ دوران را ،دﺳﺖﻛﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺪرس زﺑﺎن ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ،ﺑﻪ ﻛﺎر ﻓﺮا ﺑﺨﻮاﻧﺪ .اﻣﺎ ﺣﺘّﻲ Oporin http://www.seapurse.ir
1
64
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
اﻳﻦ ﻛﺎر آﺑﺮوﻣﻨﺪاﻧﻪي ﻛﻢدرآﻣﺪ ،ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را از ﺑﻨﺪ ﺑﻴﮕـﺎري داﺋﻤـﻲ در زﻧـﺪﮔﻲ رﻫـﺎﻳﻲ ﻧﻤـﻲﺑﺨﺸـﺪ و اﻳـﻦ داﻧﺸﻲﻣﺮد ﺑﺰرگ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎري ﺣﺘّﻲ او را داﻧﺶآﻣﻮﺧﺘـﻪﺗـﺮﻳﻦ ﻣـﺮد زﻣﺎﻧـﻪي ﺧـﻮﻳﺶ ﻣـﻲداﻧﻨـﺪ ،در درازاي ﺳﺎﻟﻴﺎن ،ﻣﺠﺒﻮر ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﺎ ﻛﺎرِ ﮔﻞِ ﻃﺎﻗﺖﻓﺮﺳﺎ ،روزﮔﺎر ﺑﮕﺬراﻧﺪ .ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ ،ﺧﺎك ﺧﺎﻧـﻪي ﻣﺤﻘﺮي را ﻛﻪ در ﻛﻨﺎرهي ﺷﻬﺮ ﺑﺎزل دارد ﺑﻴﻞ ﻣﻲزﻧﺪ و ﭼﻮن ﻛﺎر روزاﻧﻪ ﺧﻮراك روزﻳﻨﻪي ﺧﺎﻧﻮاده را ﻛﻔﺎﻳﺖ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ ،ﺷﺐﻫﺎ را ﻳﻜﺴﺮه ﺗﺎ ﺳﺤﺮﮔﺎه ﺟﺎن ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎي ﭼﺎﭘﻲ را ﻏﻠﻂﮔﻴﺮي ﻣـﻲﻛﻨـﺪ ،ﻧﻮﺷـﺘﻪﻫـﺎي دﻳﮕﺮان را وﻳﺮاﻳﺶ ﻣﻲﻛﻨﺪ ،از ﻫﻤﻪي زﺑﺎنﻫﺎ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ .آنﭼﻪ او در ﭘﻲ ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن ﻟﻘﻤﻪاي ﻧـﺎن از ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ و ﻋﺒﺮي و ﻻﺗﻴﻨﻲ و اﻳﺘﺎﻟﻴﺎﻳﻲ و آﻟﻤﺎﻧﻲ ﺑﺮاي ﻧﺎﺷﺮان ﺑﺎزل ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻛﺮده اﺳﺖ ،ﺳﺮ ﺑﻪ ﻫـﺰاران ﻫـﺰار ﺑﺮگ ﻣﻲزﻧﺪ .اﻣﺎ اﻳﻦ ﺳﺎﻟﻴﺎنِ دراز ﻓﻘﺮ و ﻓﻼﻛﺖ ،ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ ﺑﺮدن ﻧﺎﺗﻮان و ﺟﺴﻢ ﺣﺴﺎس اوﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﺮان ﻣﻲآﻳﺪ و ﻫﺮﮔﺰ روﺣﻴﻪي ﭘﺮﻏﺮور و آزاده و ﻣﺼﻤﻢ او را در ﻫﻢ ﻧﻤﻲﺷﻜﻨﺪ .در ﻣﻌﺮﻛﻪي ﻓﻼﻛﺖ ﭘﺎﻳﺎن ﻧﺎﭘﻴﺪاﻳﻲ از اﻳﻦ دﺳﺖ ،او رﺳﺎﻟﺖ اﺻﻠﻲ ﺧﻮﻳﺶ را دﻣﻲ از ﻳﺎد ﻧﻤﻲﺑﺮد .ﺗﺮﺟﻤﻪي ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺑﻪ ﻻﺗﻴﻨﻲ و ﻓﺮاﻧﺴﻮي ،ﺷﺎهﻛﺎر زﻧﺪﮔﻲاش را ﻫﻤﭽﻨﺎن ،اﺳﺘﻮار ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﻲﺑﺮد .در اﻳـﻦ ﺧـﻼل ،ﺳـﺘﻴﺰهﻧﺎﻣـﻪﻫـﺎ و ﻧﻮﺷـﺘﻪﻫـﺎ و ﺗﻔﺴـﻴﺮﻫﺎ و ﮔﻔﺖوﮔﻮﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎر دﻳﮕـﺮ ﻧﻴـﺰ ﺣﺎﺻـﻞ ﻣـﻲآﻳـﺪ .ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ در ﺗﻼﺷـﻲ ﺑـﺮدهوار و ﺷـﺒﺎنروزي ،ﺑـﻲﻛـﺎري ﻧﻤﻲﺷﻨﺎﺳﺪ .از ﻧﻌﻤﺖ آﺳﺎﻳﺶ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺤﺮوم ،ﻧﺎآﺷﻨﺎ ﺑﺎ ﻟﺬت ﺳﻔﺮ ،و ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﭘﺎداشﻫﺎي ﻣﺎديِ ﺗﻮانﮔﺮي و ﻧﺎﻣﻮري. اﻣﺎ اﻳﻦ آزادهﺟﺎن را اﺳﺎرت در ﻓﻘﺮ ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ ﺧﻮشﺗﺮ ﻣﻲآﻳﺪ .او را ﺧﻮشﺗـﺮ ﻣـﻲآﻳـﺪ ﺑـﺮ آرام و ﺧـﻮاب ﺷﺒﺎﻧﻪ ﭼﺸﻢ ﻓﺮوﺑﻨﺪد ﺗﺎ ﺑﺮ وﺟﺪان ﺑﻴﺪار آزادهي ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ .ﻧﻤﻮﻧﻪاي ﺗﺎﺑﻨﺎك ﺑﺮاي ﻫﻤﻪي ﻗﻬﺮﻣﺎﻧـﺎن ﻋﺮﺻـﻪي روح و اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻛﻪ در ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﮕﻲ و ﺑﻪ دور از ﭼﺸﻢ ﺟﻬﺎﻧﻲ ،ﺣﺘّـﻲ در ﻗﻌـﺮ ﺳـﻴﺎﻫﻨﺎي ﻓﺮاﻣﻮﺷـﻲ ،ﻛـﺎرزاري ﻣﻘﺪس را ﭘﻲﮔﻴﺮاﻧﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﻲراﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﺗﻘﺪس ﻛﻼم ،و ﺣـﻖ آزادي اﻧﺪﻳﺸـﻪ و وﺟـﺪان آدﻣـﻲ .اﻣـﺎ ﻫﻨﻮز ﺟﻨﮓ اﺻﻠﻲ ﺗﻦﺑﻪﺗﻦ ﺑﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ و ﻛﺎﻟﻮن آﻏﺎز ﻧﺸﺪه اﺳﺖ .اﻛﻨﻮن دو ﻣﺮد ،دو اﻳﺪه ،در ﭼﺸﻤﺎن ﻫـﻢ ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻦ ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ و درﻳﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ ﻛﻪ ﺣﺮﻳﻒ آﺷﺘﻲﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮﻧﺪ .ﺑﺮاي اﻳﻦ دو ،دﻳﮕـﺮ ﻧـﺎﻣﻤﻜﻦ ﺑـﻮد ﺑـﺮاي ﺳﺎﻋﺘﻲ ﻫﻢ ﻛﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،در ﻳﻚ ﺷﻬﺮ ،در ﻳﻚ ﻓﻀﺎي ﻣﻌﻨﻮي ﻣﺸـﺘﺮك ﻫـﻢزﻳﺴـﺘﻲ ﻛﻨﻨـﺪ .و اﻛﻨـﻮن ﻧﻴـﺰ ﻛـﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺟﺪا اﻓﺘﺎدهاﻧﺪ ،ﻳﻜﻲ در ﺑﺎزل و دﻳﮕﺮي در ژﻧﻮ ،از دور ،ﻫﻮﺷـﻴﺎراﻧﻪ ﻳﻜـﺪﻳﮕﺮ را ﻣـﻲﭘﺎﻳﻨـﺪ .ﻛـﺎﻟﻮن و ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ را ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﻤﻲﻛﻨﻨﺪ و در ﺳـﻜﻮت ،ﻟﺤﻈـﻪي ﻣﻮﻋـﻮد را اﻧﺘﻈـﺎر ﻣـﻲﻛﺸـﻨﺪ .ﺗﻀـﺎدﻫﺎﻳﻲ ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ژرف ﻛﻪ ﻧﻪ در اﺧﺘﻼف اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎ ،ﺑﻠﻜﻪ در دوﮔﺎﻧﮕﻲ ﺑﻨﻴﺎدﻫﺎي ﺟﻬﺎنﻧﮕﺮاﻧﻪ رﻳﺸﻪ دارد ،ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧـﺪ ﺟﺎوداﻧﻪ در ﺻﻠﺢ ﺑﺎﻗﻲ ﺑﻤﺎﻧﺪ .آزادي اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻛﺠﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ در زﻳﺮ ﺳﺎﻳﻪي ﺳﻨﮕﻴﻦ دﻳﻜﺘﺎﺗﻮري زﻧﺪﮔﻲ ﺑﻪ ﺳـﺮ آورد؟ دﻳﻜﺘﺎﺗﻮري ﻛﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ دلآﺳﻮدﮔﻲ ﻧﻔﺲ ﺑﻜﺸﺪ ،ﺗﺎ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻫﻨﻮز آزادهﺟـﺎﻧﻲ در ﻗﻠﻤـﺮو آن ﺑـﺮ ﭘﺎي اﻳﺴﺘﺎده ﺑﺎﺷﺪ؟ اﻣﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺳﺒﺒﻲ در ﻛﺎر ﺑﻴﺎﻳﺪ ﺗﺎ اﻳﻦ ﻛﺸﺎﻛﺶ ﭘﻨﻬـﺎن ،آﺷـﻜﺎرا ﺷـﻮد .ﻧﺨﺴـﺖ آنﮔﺎه ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن آﺗﺶ در ﻛﻮﻫﻪي ﻫﻴﺰﻣﻲ ﻣﻲاﻓﻜﻨﺪ ﻛﻪ ﺳﺮوه را ﺧﺎﻛﺴﺘﺮ ﻣﻲﻛﻨﺪ ،آن ﻟﺤﻈـﻪي ﻣﻮﻋـﻮد ﻓـﺮا ﻣﻲرﺳﺪ و ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﮔﻠﻮﻟﻪﻫﺎي آﺗﺸﻴﻦ ﻛﻼﻣﺶ را ﺑﺮ او ﺑﺎراﻧﺪن ﻣﻲﮔﻴﺮد و او را ﺑﺮ ﺳﻜﻮي اﺗﻬـﺎم ﻣـﻲﻧﺸـﺎﻧﺪ. http://www.seapurse.ir
65
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻧﺨﺴﺖ آنﮔﺎه ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﺗﻤﺎمﻋﻴﺎر ﺑﺎ آزادي وﺟﺪان ﺑﺮﻣﻲﺧﻴﺰد ،ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻧﺎﻣﻲ آن ،ﺑـﻪ ﻧﺒـﺮد ﺑﺎ او ﻗﺪ ﺑﺮﻣﻲاﻓﺮازد؛ ﻧﺒﺮدي ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺮگ و زﻧﺪﮔﻲ.
http://www.seapurse.ir
66
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻓﺼﻞ ﭼﻬﺎرم ﻣﺎﺟﺮاي ﺳﺮوه
ﮔﺎه ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ،از ﻣﻴﺎﻧﻬﻲ ﺗﻮدهي ﻣﻴﻠﻴﻮﻧﻲ اﻧﺴﺎنﻫﺎ ،ﺗﻚﭼﻬﺮهاي را ﺑﺮﻣﻲﮔﺰﻳﻨﺪ ﺗﺎ در ﺳـﻴﻤﺎي او، ﻛﺸﺎﻛﺸﻲ ﺑﻨﻴﺎدﻳﻦ و ﺟﻬﺎنﻧﮕﺮاﻧﻪ را ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺑﻨﻬﺪ .ﭼﻨﻴﻦ آدﻣﻲ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑـﻪﻫـﻴﭻروي ﻧﻤـﻲﺑﺎﻳـﺪ ﻧﺎﺑﻐـﻪاي ﺑﻲﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺎﺷﺪ .ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ،ﺑـﻪﺗﺼـﺎدف ﻧـﺎﻣﻲ را از ﻣﻴـﺎن ﻧـﺎمﻫـﺎي ﺑـﺲ ﺑﺴـﻴﺎر ﺑﺮﻣـﻲﮔﻴـﺮد و ﺑـﻪ ﮔﻮﻧـﻪاي ﻓﺮاﻣﻮﺷﻲﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ،در ﺣﺎﻓﻈﻪي زﻣﺎن ﺣﻚ ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﻣﻴﻜﺎﺋﻞ ﺳﺮوه ،ﭼﻨﻴﻦ اﻧﺴﺎﻧﻲ اﺳﺖ .او ﻧﻪ از آن ﺟﻬـﺖ ﻛـﻪ ﻧﺒﻮغ وﻳﮋهاي داﺷﺖ ،ﺑﻞ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺳـﺮاﻧﺠﺎم ﻫـﻮلﻧـﺎﻛﻲ ﻛـﻪ ﻳﺎﻓـﺖ ،ﺷﺨﺼـﻴﺘﻲ ﺷـﺪ ﺑـﻪﻳﺎدﻣﺎﻧـﺪﻧﻲ .ﻣـﺮدي ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﻴﺰ ،ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ از اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎي ﮔﻮﻧﻪﮔﻮن ﺑﺴﻴﺎر ،وﻟﻴﻜﻦ ﺳﺎﻣﺎنﻧﻴﺎﻓﺘﻪ؛ ذﻫﻨﻲ ﺑﻴﺪار ،ﻛﺎوشﮔـﺮ و ﺗﻮاﻧـﺎ، اﻣﺎ ﺳﺮﮔﺸﺘﻪ و ﻫﺮ دم ﮔﺮمِ ﻛﺎري ﻧﻮ .ﺣﻘﻴﻘﺖﺟﻮﻳﻲ ﭘﺎكﻧﻬﺎد ،اﻣﺎ ﻧﺎﺗﻮان از روﺷـﻨﺎﻳﻲآﻓﺮﻳﻨـﻲ .اﻳـﻦ روﺣﻴـﻪي ﻓﺎوﺳﺘﻲ ،1ﺑﻪﺗﻤﺎﻣﻲ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ داﻧﺸﻲ دل ﻧﻤﻲﺳﭙﺎرد ،ﺑﺎ آن ﻛﻪ ﻫﻢزﻣﺎن داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﺑـﻪ ﻫﻤـﻪي داﻧـﺶﻫـﺎ روي آورده اﺳــﺖ؛ ﺑــﻪ ﻓﻠﺴــﻔﻪ ،ﺑــﻪ ﭘﺰﺷــﻜﻲ ،ﺑــﻪ اﻟﻬﻴــﺎت .ﮔــﺎه ﻣﻼﺣﻈــﺎﺗﻲ دارد وﻳــﮋه و درﺧﺸــﺎن و ﺑــﺎر دﻳﮕــﺮ دﻏﻞﺑﺎزيﻫﺎﻳﻲ دارد ﺳﺒﻜﺴﺮاﻧﻪ و آزارﻧﺪه .ﻳﻚ ﺑﺎر در ﻛﺘﺎﺑﻲ ﻛـﻪ ﺑﺸـﺎرتﻫـﺎي ﺷـﻬﻮدي او را در ﺧـﻮد دارد، ﻣﻼﺣﻈﻪاي ﺑﻪراﺳﺘﻲ راهﮔﺸﺎ ﺟﺮﻗﻪ ﻣﻲزﻧﺪ؛ ﻛﺸﻒ ﭘﺰﺷﻜﻲِ ﻣﻮﺳﻮم ﺑﻪ ﺟﺮﻳﺎنِ رﻳﻮيِ ﺧﻮن ﻛﻪ ﺳﺮوه در ﭘﻲ آن ﺑﺮﻧﻤﻲآﻳﺪ ﺗﺎ اﻳﻦ ﻳﺎﻓﺘﻪ را روشﻣﻨﺪ و ﺑﻪ ﺷﻴﻮهي ﻋﻠﻤﻲ ﺑﺴﻨﺠﺪ و ژرﻓﺎ ﺑﺨﺸـﺪ و اﻳـﻦ درﺧﺸـﺶ ﻧﺒـﻮغآﻣﻴـﺰ، ﭼﻮﻧﺎن ﻓﺮوﻏﻲ زودﻫﻨﮕﺎم و زودﮔﺬر ،ﺑﺮ دﻳﻮارهي ﺳﻴﺎه ﻗﺮﻧﻲ ﻛﻪ او در آن ﻣـﻲزﻳﺴـﺖ ،ﺧﺎﻣﻮﺷـﻲ ﻣـﻲﮔﻴـﺮد. ﻧﻴﺮوي ذﻫﻨﻲ ﺷﮕﺮﻓﺘﻲ در وﺟﻮد اﻳﻦ ﻣﺮد ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺗﻚرو ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ .اﻣﺎ ذﻫﻦ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﻓﻘـﻂ آنﮔـﺎه ﺷـﻜﻞِ آﻓﺮﻳﻨﻨﺪه ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﻲﮔﻴﺮد ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﺪفﺟﻮﻳﻲ و ﻫﺪفﻛﻮﺷﻲ دروﻧﻲ درآﻣﻴﺰد. ﺑﻪ ﻃﺮز ﻣﻼلآوري درﺑﺎرهي ﻣﻴﻜﺎﺋﻞ ﺳﺮوهي اﺳﭙﺎﻧﻴﺎﻳﻲ ،ﺑﻪ ﺗﻜﺮار ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﻴﺰي از دون ﻛﻴﺸـﻮت در وﺟﻮد ﺧﻮد داﺷﺖ .ﺑﺎ اﻳﻦﻫﻤﻪ ،ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻼﺣﻈﻪاي ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﻛﻪ درﺳﺖ و ﺑﻪﺟﺎﺳﺖ .ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﭼﻬﺮهي رﻧﮓﭘﺮﻳﺪه و ﺗﻜﻴﺪه و رﻳﺶ ﻧﻮكﺗﻴﺰ اﻳﻦ آراﮔﻮﻧﻲ 2ﺑﻪ ﻗﻬﺮﻣﺎن رﻧﺠﻮر و ﻻﻏﺮاﻧﺪام دﻻ ﻣﺎﻧﭽﺎ 3ﺷـﺒﺎﻫﺖ ﻣـﻲﺑـﺮد ،ﺑﻠﻜـﻪ در ﻧﻬﻔﺖ دل او ﻧﻴﺰ ﻫﻤﺎن ﺷﻮر ﺑﺰرگ ﻣﻀﺤﻜﻲ ﻣﻮج ﻣﻲزﻧﺪ ﻛﻪ در آن او؛ ﺟﻨﮕﻴﺪن در راﻫﻲ ﭘﻮچ ،ﭼﺸﻢﺑﺴﺘﻪ و آرﻣﺎنﺧﻮاﻫﺎﻧﻪ ،ﺳﺮ ﻛﻮﺑﻴﺪن ﺑﺮ دﻳﻮارهﻫﺎي ﺳﻨﮕﻲ واﻗﻌﻴﺖ .ﻳﻜﺴﺮه رويﮔﺮدان از ﻧﻘـﺪ ﺧﻮﻳﺸـﺘﻦ ،ﻫﻤـﻮاره در ﺟﺴﺖوﺟﻮي ﻛﺸﻔﻲ ﻧﻮ و ﻳﺎ ﺑﺎ ﻣﺪﻋﺎﻳﻲ ﻧﻮ ،اﻳﻦ ﺷﻬﺴﻮار ﻋﺎﻟﻢ اﻟﻬﻴﺎت ﺑﺎ ﻫﻤﻪي اﻣـﻮاج و آﺳـﻴﺎبﻫـﺎي ﺑـﺎدي 1اﺷﺎره ﺑﻪ ﻓﺎوﺳﺖ ) (Faustاﺳﺖ ﻛﻪ در اﻓﺴﺎﻧﻪﻫﺎي اروﭘﺎﻳﻲ ،ﺑﺮاي ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن داﻧﺶ و ﻗﺪرت ،روح ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻪ ﺷﻴﻄﺎن ﻣﻲﻓﺮوﺷـﺪ و ﮔﻮﺗﻪ ﻣﺎﺟﺮاي او را ﺗﺤﺮﻳﺮ ﻛﺮده اﺳﺖ. Aragonien de la Mancha http://www.seapurse.ir
2 3
67
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
زﻣﺎﻧﻪ ﺳﺮ ﺟﻨﮓ دارد .ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺎﺟﺮاﺟﻮﻳﻲ و ﭘﻮﭼﻲ و ﺧﻄﺮ ﺑﻪ ﺧـﻮد ﺟﻠـﺒﺶ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ و ﺑـﻪ ﻃـﺮزي ﻧﻤﺎﻳـﺎن و ﺳﺘﻴﺰهﺟﻮﻳﺎﻧﻪ ،ﺑﺎ ﻫﻤﻪي دﻋﻮيﭘﺮﺳﺘﺎن دﻳﮕﺮ دوران ،ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ در ﻛﺸـﻤﻜﺶ و ﻏﻮﻏﺎﺳـﺖ؛ ﺑـﻲ آن ﻛـﻪ ﺟﺎﻧـﺐ ﮔﺮوﻫﻲ را ﺑﮕﻴﺮد و ﻳﺎ ﺑﻪ دﺳﺘﻪاي ﺑﭙﻴﻮﻧﺪد .ﭘﺮ اﺳﺖ از ﻓﻜﺮﻫﺎي ﺟﺎﻟﺐ و ﺷﮕﻔﺖ .و از ﻫﻤﻴﻦ رو ،وﺟﻮدي اﺳﺖ ﻏﺮﻳﺐ و اﻋﺠﺎباﻧﮕﻴﺰ. * * *
ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﺧﻮدﺑﺰرگﺑﻴﻨﺎﻧﻪ ،ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ ﻛﺸﺎﻛﺶ ﺑﺎ دﻳﮕﺮان ﺑﺮﻣﻲﺧﻴﺰد ،اﺟﺒﺎراً ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﮕﺎن را از ﺧﻮد ﺑﻪﺳﺨﺘﻲ ﺑﺮﻧﺠﺎﻧﺪ .ﻛﻤﺎﺑﻴﺶ ﻫﻢﺳﻦوﺳﺎل ﻛﺎﻟﻮن اﺳﺖ .ﻫﻨﻮز ﺟﻮاﻧﻜﻲ ﭘﺎﻧﺰده ﺳﺎﻟﻪ ﺑـﻴﺶ ﻧﻴﺴـﺖ ﻛـﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر ﺑﺎ ﺟﻬﺎن ﭘﻴﺮاﻣﻮن ﺧﻮﻳﺶ درﮔﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد و ﻣﺠﺒﻮر ﻣﻲﮔﺮدد از ﭼﻨﮓ ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲ ،از ﻣﻮﻃﻦ ﺧـﻮد آراﮔﻮن ،1ﺑﻪ ﺗﻮﻟﻮز 2ﺑﮕﺮﻳﺰد و در آنﺟﺎ ،اداﻣﻪي ﺗﺤﺼﻴﻞ دﻫـﺪ .ﻛﺸـﻴﺶِ اﻗﺮارﻧﻴـﻮشِ ﺷـﺎرل ﭘـﻨﺠﻢ ،3او را از 4 داﻧﺸﮕﺎه ﺑﻪ ﻣﻨﺸﻲﮔﺮيِ ﺧﻮد ﻣﻲآورد و ﻫﻤﺮاه ﺧﻮد ﻧﺨﺴـﺖ ﺑـﻪ اﻳﺘﺎﻟﻴـﺎ و ﺳـﭙﺲ ﺑـﻪ ﻛﻨﮕـﺮهي آوﺳـﺒﻮرگ ﻣﻲﺑﺮد .آنﺟﺎﺳﺖ ﻛﻪ اوﻣﺎﻧﻴﺴﺖ ﺟﻮان ،ﭼﻮن دﻳﮕﺮ ﻫـﻢﻋﺼـﺮاﻧﺶ ﮔﺮﻓﺘـﺎر ﺷـﻮر ﺳﻴﺎﺳـﻲ زﻣﺎﻧـﻪي ﺧـﻮﻳﺶ، ﺳﺘﻴﺰهﻫﺎي ﻛﻠﻴﺴﺎﻳﻲ ﻣﻲﺷﻮد .روﺣﻴﻪي ﻧﺎآرام او ،در آن دم ﻛﻪ ﺷﺎﻫﺪ ﻣﺸﺎﺟﺮهي ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻣﻴـﺎن آﻣـﻮزهﻫـﺎي ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻛﻬﻨﻪ و ﻧﻮ ﻣﻲﺷﻮد ،ﺑﻪ ﺟﻮﺷﺶ ﻣﻲاﻓﺘﺪ .ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﮕﺎن در ﻛﺸﺎﻛﺸـﻨﺪ ،او ﻧﻴـﺰ ﻣـﻲﺧﻮاﻫـﺪ ﭘـﺎي ﻛﺸﺎﻛﺶﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ .ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﮕﺎن ﺑﻪ اﺻﻼح ﻛﻠﻴﺴﺎ ﻣﻲﻛﻮﺷﻨﺪ ،او ﻧﻴﺰ ﺧﻮاﺳﺘﺎر ﻫﻢدوﺷﻲ و ﻫﻢﻛﻮﺷﻲ اﺳﺖ و ﺑﺎ ﺗﻨﺪروي ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ از ﻧﻮﺟﻮاﻧﻲ و ﻃﺒﻴﻌﺖ آﺗﺸﻴﻨﻲ ﻛﻪ دارد ،ﮔﻤﺎن ﻣﻲﺑﺮد ﺗﺎﻛﻨﻮن ﻫﻤﻪي راهﻫﺎي ﻧﺠﺎت و ﺟﺪاﻳﻲ از ﻛﻠﻴﺴﺎي ﻛﻬﻦ ﻛﻮﺗﺎهدﻻﻧﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ و ﻧﺎﻛﺎرآﻣﺪ .ﺣﺘّﻲ ﻧﻮآوران ﺑﻲﺑﺎﻛﻲ ﭼﻮن ﻟـﻮﺗﺮ ،ﺗﺴـﻮﻳﻨﮕﻠﻲ ،و ﻛﺎﻟﻮن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ دﻳﺪهي او اﻧﻘﻼﺑﻲﻫﺎﻳﻲ ﻣﻲآﻳﻨﺪ ﺑﻲﻛﻔﺎﻳﺖ ،ﻛﻪ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻲﮔﺮي را ﻳﻜﺴﺮه از اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎي ﺟﺰﻣﻴﻦ ﭘﺎك ﻧﺴﺎﺧﺘﻪاﻧﺪ و در آﻣﻮزهﻫﺎي ﺗﺎزهي ﺧﻮﻳﺶ ،ﻧﻈﺮﻳﻪي ﺟﺰﻧﻲ »ﺗﺜﻠﻴـﺚ« را وارد ﻛـﺮدهاﻧـﺪ .اﻣـﺎ ﺳـﺮوه ،ﺑـﺎ روﺣﻴﻪي آﺷﺘﻲﻧﺎﭘﺬﻳﺮِ ﺟﻮاﻧﻲ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻟﻪ ،ﺷﻮراي ﻧﻴﺴﻪ 5را ﺑﻪﺳﺎدﮔﻲ ﺑﻲاﻋﺘﺒﺎر اﻋﻼم ﻣﻲﻛﻨـﺪ و ﺟـﺰموارهي ﺗﺜﻠﻴﺚ را ﺑﺎ وﺣﺪاﻧﻴﺖ ذات ﺑﺎريﺗﻌﺎﻟﻲ ،ﻧﺎﻫﻢﺳﺎز ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ. ﺑﺮداﺷﺘﻲ اﻳﻦﭼﻨﻴﻦ ﺗﻴﺰ و ﺗﻨﺪ ،در زﻣﺎﻧﻪاي آنﭼﻨﺎن ﺑﺮآﺷﻔﺘﻪ از ﻛﺸﺎﻛﺶﻫﺎي ﻣـﺬﻫﺒﻲ ،ﺑـﻪﻫـﻴﭻروي ﺑـﻪ ﺧﻮديِ ﺧﻮد ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻧﻈﺮﮔﻴﺮ ﺑﻴﺎﻓﺘﺪ .ﻫﻤﻴﺸﻪ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻪي ارزشﻫﺎ و ﻗﺎﻧﻮنﻫﺎ ﺑﻪ ﻟﺮزه در ﻣﻲآﻳﺪ ،ﻫﺮ ﻛﺴﻲ ﺑﻪ ﺧﻮد ﺣﻖ ﻣﻲدﻫﺪ آزاداﻧﻪ و ﺑﺪون ﭘﺎيﺑﻨﺪي ﺑﻪ ﺳﻨﺖﻫﺎ ،اﻧﺪﻳﺸـﻪ ﻛﻨـﺪ .ﺑﺪﺑﺨﺘﺎﻧـﻪ ﺳـﺮوه از ﻫﻤـﻪي ﻣﺘﺄﻟﻬﺎن ﭘﺮﺧﺎشﺟﻮ ،ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﺷﻮق واﻓﺮ ﺑـﻪ ﻣﺒﺎﺣﺜـﻪ ،ﺑﻠﻜـﻪ ﺑـﺪﺗﺮﻳﻦ ﺻـﻔﺖ اﻳﺸـﺎن ،ﻳﻌﻨـﻲ ﺧﻮدﺑﺮﺣـﻖداﻧـﻲ :Aragon 1ﻣﻨﻄﻘﻪاي در ﺷﻤﺎل ﻏﺮﺑﻲ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ 2ﺗﻮﻟﻮز ) :(Toulouseﺷﻬﺮي در ﺟﻨﻮب ﻏﺮﺑﻲ ﻓﺮاﻧﺴﻪ 3
Charl V. Ausburg 5 Konzil von Nicáa 4
http://www.seapurse.ir
68
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻣﺘﻌﺼﺒﺎﻧﻪي آﻧﺎن را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ارث ﺑﺮده اﺳﺖ .زﻳﺮا ﺟﻮاﻧﻚ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﻗﺼﺪ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ ﺑـﻲدرﻧـﮓ ﺑـﻪ رﻫﺒـﺮان ﺑﺮﺟﺴﺘﻪي ﺟﻨﺒﺶ اﺻﻼح دﻳﻨﻲ ﺛﺎﺑﺖ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ او ،ﻣﻴﻜﺎﺋﻞ ﺳﺮوه اﺳﺖ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﺣﻘﻴﻘـﺖ دﺳـﺖ ﻳﺎﻓﺘـﻪ و اﻳﺸﺎن ﻛﻠﻴﺴﺎ را ﭼﻨﺎنﻛﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﻛﻔﺎﻳﺖ ﻧﭙﻴﺮاﺳﺘﻪاﻧﺪ .ﻧﺎﺷـﻜﻴﺒﺎﻧﻪ ﺑـﻪ دﻳـﺪار داﻧـﺶﻣﻨـﺪان ﺑـﺰرگ زﻣﺎﻧــﻪي ﺧــﻮد ﻣــﻲﺷــﺘﺎﺑﺪ .در اﺳﺘﺮاﺳــﺒﻮرگ ﺑــﻪ دﻳــﺪار ﻣــﺎرﺗﻴﻦ ﺑﻮﺳــﺮ 1و ﻛــﺎﭘﻴﺘﻮ ،2در ﺑــﺎزل ﺑــﻪ دﻳــﺪار اوﻛﻮﻻﻣﭙﺎدﻳﻮس 3ﻣﻲرود ﺗﺎ از آﻧﺎن ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﻫﺮﭼﻪ زودﺗﺮ ﺟﺰموارهي ﺗﺜﻠﻴﺚ را در ﻛﻠﻴﺴﺎي ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن از ﻣﻴﺎن ﺑﺮدارﻧﺪ. اﻛﻨﻮن ﺑﻪ آﺳﺎﻧﻲ ﻣﻲﺗﻮان دلزدﮔﻲ واﻋﻈﺎن و اﺳﺘﺎدان ﭘﺨﺘﻪ و ﺑﺮﺟﺴـﺘﻪاي را در ﻧﻈـﺮ آورد ﻛـﻪ ﻧﺎﮔﻬـﺎن ﻃﻠﺒﻪي اﺳﭙﺎﻧﻴﺎﻳﻲ ﻧﻮﺧﻄّﻲ را ﻣﻲﺑﻴﻨﻨﺪ ﻛﻪ در ﺑﺮاﺑﺮﺷﺎن ﺳﺒﺰ ﻣﻲﺷﻮد و ﺑﺎ ﺳﺨﺖﺳـﺮاﻧﮕﻲ ﻃﺒﻌـﻲ ﻧﻴﺮوﻣﻨـﺪ و آﺗﺸﻴﻦ ،از آﻧﺎن ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻲدرﻧﮓ از دﻳﺪﮔﺎهﻫـﺎي ﺧـﻮﻳﺶ دﺳـﺖ ﺑﻜﺸـﻨﺪ و ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮاﻧـﻪ ،ﺧـﻮد را ﺗﺴـﻠﻴﻢ ﻧﻈﺮﻳﻪي ﺗﻨﺪرواﻧﻪي او ﻛﻨﻨﺪ .ﭼﻨﺎنﻛﻪ ﮔﻮﻳﻲ ﺷـﻴﻄﺎن ﻣﺠﺴـﻢ ﺑـﺮ آنﻫـﺎ ﻧـﺎزل ﺷـﺪه ﺑﺎﺷـﺪ ،در اﺗـﺎقﻫـﺎي ﻣﻄﺎﻟﻌﻪﺷﺎن در ﺑﺮاﺑﺮ اﻳﻦ ﻛﺎﻓﺮﻛﻴﺶِ ﺧﺸﻦ ،ﺻﻠﻴﺐ ﺑﺮ ﺳﻴﻨﻪﻫﺎ ﻣﻲﻛﺸﻨﺪ .اوﻛﻮﻻﻣﭙﺎدﻳﻮس وي را ﭼﻮن ﺳﮓ از ﺧﺎﻧﻪي ﺧﻮد ﻣﻲراﻧﺪ .او را ﺟﻬﻮد و ﺗُﺮك و ﻣﻠﺤﺪ ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ ﻛﻪ اﺑﻠﻴﺲ در ﺟﺎﻧﺶ ﺣﻠﻮل ﻛﺮده اﺳـﺖ .ﺑﻮﺳـﺮ از ﺑــﺎﻻي ﻣﻨﺒــﺮ او را ﻣــﻲﻧﻜﻮﻫــﺪ و ﺧــﺪﻣﺘﮕﺰار ﺷــﻴﻄﺎﻧﺶ ﻣــﻲﻧﺎﻣــﺪ .ﺗﺴــﻮﻳﻨﮕﻠﻲ ﻫﻤﮕــﺎن را از »ﻛﻔﺮﮔــﻮي اﺳﭙﺎﻧﻴﺎﻳﻲﺗﺒﺎري« ﺑﺮ ﺣﺬر ﻣﻲدارد ﻛﻪ »ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺎ آﻣﻮزهﻫـﺎي ﻧﺎﺻـﻮاب ﺧﻄﺮﻧـﺎﻛﺶ دﻳـﻦ ﻋﻴﺴـﻮي ﻣـﺎ را ﻳﻜﺴﺮه از ﺑﻨﻴﺎد ﺑﺮاﻧﺪازد«. اﻣﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازه ﻛﻪ ﻛﺘﻚ و ﻧﺎﺳﺰا ﺷﻬﺴﻮار دﻻ ﻣﺎﻧﭽـﺎ را در ﮔـﻢراﻫـﻪي ﺧـﻮﻳﺶ ﻣـﻲﺗﺮﺳـﺎﻧﺪ ،ﻣﺘﺄﻟـﻪ ﻫﻢوﻃﻦ او در ﻛﺎرزارش از ﺣﺠﺖﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ او ﻣﻲآورﻧﺪ و دﺳﺖﻫﺎي رد ﻛﻪ ﺑﺮ ﺳﻴﻨﻪاش ﻣﻲﻛﻮﺑﻨﺪ ،ﺑﻴﻢ ﺑـﻪ دل راه ﻣﻲدﻫﺪ .ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ او را رﻫﺒﺮان درك ﻧﻤﻲﻛﻨﻨﺪ ،ﺟـﺎﻳﻲ ﻛـﻪ داﻧﺎﻳـﺎن و ﻫـﻮشﻣﻨـﺪان در ﭘﺴـﺘﻮﻫﺎي ﻣﻄﺎﻟﻌﻪﺷﺎن ﺑﻪ او ﮔﻮش ﻧﻤﻲﺳﭙﺎرﻧﺪ ،او ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺒﺮد را آﺷﻜﺎراﺗﺮ اداﻣﻪ دﻫﺪ .اﻛﻨﻮن ﻫﻨﮕﺎم آن رﺳﻴﺪه اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ از ﺻﺤﺒﺖﻫﺎي او آﮔﺎﻫﻲ ﻳﺎﺑﻨﺪ؛ ﺑﻪ ﺻـﻮرت ﻛﺘـﺎب .ﺳـﺮوه در ﺑﻴﺴـﺖودو ﺳـﺎﻟﮕﻲ، ﻫﺮﭼﻪ ﭘﻮل دارد روي ﻫﻢ ﻣﻲﮔﺬارد و ﻧﻈﺮﻳﻪﻫﺎي ﺧﻮد را در ﻫﺎﮔﻨﺎو 4ﺑﻪ دﺳﺖ ﭼﺎپ ﻣﻲﺳﭙﺎرد .اﻛﻨﻮن ﺗﻮﻓـﺎن ﻋﻠﻴﻪ او ﺧﺮوﺷﻴﺪن ﻣﻲآﻏﺎزد .ﺑﻮﺳﺮ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﻨﺒﺮ اﻋﻼم ﻣﻲﻛﻨـﺪ ﺣـﻖ آن اﺳـﺖ ﻛـﻪ »او را زﻧـﺪهزﻧـﺪه ﺷـﻜﻢ ﺑﺮدرﻧﺪ«؛ ﻧﻪ ﻛﻢ و ﻧﻪ ﺑﻴﺶ .از اﻳﻦ ﭘﺲ در ﺳﺮاﺳﺮ دﻧﻴﺎي ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ،ﺳﺮوه را ﺑـﻪ ﭼﺸـﻢ ﭘﻴـﺎمآور ﺑﺮﮔﺰﻳـﺪه و ﺗﺠﺴﻢ زﻣﻴﻨﻲ ﺷﻴﻄﺎن ﻣﻲﻧﮕﺮﻧﺪ.
1ﻣﺎرﺗﻴﻦ ﺑﻮﺳﺮ ) 1491 ،(Martin Bucerـ :1551اﺻﻼحﮔﺮ ﻣﺬﻫﺒﻲ آﻟﻤﺎﻧﻲ 2ﻛﺎﭘﻴﺘﻮ ) 1472 ،(Wolfgang Capitoﻳﺎ 78ـ :1541اﺻﻼحﮔﺮ ﻣﺬﻫﺒﻲ اﺳﺘﺮاﺳﺒﻮرﮔﻲ Oecolampadius Hagenav http://www.seapurse.ir
3 4
69
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺑﺪﻳﻬﻲ اﺳﺖ در ﻣﻐﺮبزﻣﻴﻦِ ﻣﺴﻴﺤﻲ ،دﻳﮕﺮ ﺑﺮاي ﻣﺮدي ﻛﻪ ﺧﻮد را ﭼﻨﻴﻦ ﺗﺤﺮﻳﻚآﻣﻴﺰ رودرروي ﻫﻤﻪي ﺟﻬﺎن ﻗﺮار داده ﺳﺎت و ﻫﻢزﻣﺎن ،آﻣﻮزهﻫﺎي ﻛﻠﻴﺴﺎي ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚ و ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن را ﮔﻢراﻫﺎﻧﻪ ﻣـﻲﺧﻮاﻧـﺪ ،ﺟـﺎﻳﻲ ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﺎﺷﺪ .از ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻣﻴﻜﺎﺋﻞ ﺳﺮوه ﺑﺎ ﻛﺘﺎب ﻛﻔﺮآﻣﻴﺰ ﺧﻮد ﺗﻘﺼﻴﺮ ﻛﺮده اﺳﺖ ،ﻫﻤﻪﺟﺎ آدﻣﻲ را ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺎم و ﻧﺸﺎن ،ﭼﻮن دد و دام ،ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﻛُﺸﺖ ﭘﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .ﺑﺮاي او ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ راه ﻧﺠﺎت ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻧﻤﺎﻧﺪه اﺳﺖ .ﺑﻲ ﻫﻴﭻ رد و ﻧﺸﺎﻧﻪاي ،ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ ﺷﻮد؛ ﭼﻨﺎن ﺧﻮد را ﭘﻨﻬﺎن ﺳﺎزد ﻛﻪ دﺳﺖ ﻫﻴﭻﻛﺲ ﺑﻪ او ﻧﺮﺳﺪ .ﻧـﺎﻣﺶ را ﭼـﻮن ﺟﺎﻣﻪي آﺗﺶﮔﺮﻓﺘﻪ از ﺧﻮد ﺟﺪا ﻛﻨﺪ و ﺑﻪ دور اﻓﻜﻨﺪ .ﺑﺮ ﺧﻮد ﻧﺎم ﻣﻴﺸﻞ دو وﻳﻠﻨﻮو ﻣﻲﮔـﺬارد و ﺑـﻪ ﻓﺮاﻧﺴـﻪ ﺑﺎزﻣﻲﮔﺮدد و ﺑﺎ ﻫﻤﻴﻦ اﺳﻢ ﻣﺴﺘﻌﺎر ،در ﭼﺎﭘﺨﺎﻧﻪاي در ﻟﻴﻮن ،ﺑﻪ ﻛﺎر ﻏﻠﻂﮔﻴﺮي ﻣﺸﻐﻮل ﻣـﻲﺷـﻮد .اﺳـﺘﻌﺪاد درك و درﻳﺎﻓﺖ ﺗﺎزهﻛﺎراﻧﻪي او ﺑﻪزودي در اﻳﻦ ﻋﺮﺻﻪ ﻧﻴﺰ اﻧﮕﻴﺰهي ﻧﻮ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ و زﻣﻴﻨﻪاي ﺑﺮاي درﮔﻴﺮيﻫﺎي ﻗﻠﻤﻲ ﺗﺎزه .ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻛﺘﺎب ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎي ﺑﻄﻠﻴﻤﻮس را ﻏﻠﻂﮔﻴﺮي ﻣـﻲﻛﻨـﺪ ،ﺳـﺮوه ﻳـﻚﺷـﺒﻪ ﺟﻐﺮاﻓـﻲدان ﻣﻲﺷﻮد و ﺑﺮ اﻳﻦ اﺛﺮ ،درآﻣﺪي ﻣﺸﺮوح ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ .در ﺑﺎزﺑﻴﻨﻲ ﻛﺘﺎبﻫﺎي ﭘﺰﺷﻜﻲ ،اﻳﻦ روﺣﻴﻪي ﭘﺮﺗﺤﺮك ﺑـﻪ آﻣﻮﺧﺘﻦ ﭘﺰﺷﻜﻲ روي ﻣﻲﺑﺮد و ﺑﻪ ﻛﺴﻮت ﭘﺰﺷﻜﺎن درﻣﻲآﻳﺪ .دﻳـﺮي ﻧﻤـﻲﮔـﺬرد ﻛـﻪ آﻣـﻮزش ﭘﺰﺷـﻜﻲ را ﺟﺪيﺗﺮ ﻣﻲﮔﻴﺮد و راﻫﻲ ﭘﺎرﻳﺲ ﻣﻲﺷﻮد ﺗﺎ آﻣﻮزش ﭘﺰﺷﻜﻲ را ﭘﻲ ﺑﮕﻴﺮد و آنﺟﺎ ﺑﻪ دﺳﺘﻴﺎري وﺳـﺎﻟﻴﻮس،1 در درسﻫﺎي ﺗﺸﺮﻳﺢ ﺑﺎ او ﺑﻪ ﻫﻤﻜﺎري ﻣﻲﭘﺮدازد. اﻣﺎ دﻳﮕﺮ ﺑﺎر ،ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ ﭘﻴﺶ از آن در اﻟﻬﻴﺎت ،اﻳﻦ ﺷﺘﺎبﻛﺎر ﺑﻲﺷﻜﻴﺐ ،ﺑـﻲ آن ﻛـﻪ آﻣـﻮﺧﺘﻦ را ﺑـﻪ ﭘﺎﻳﺎن آورده ﺑﺎﺷﺪ ،ﭼﻪﺑﺴﺎ زودﺗﺮ از ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن درﺟﻪي ﻋﻠﻤﻲ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ،ﺑﻲدرﻧﮓ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨـﻪي ﺗـﺎزه ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﮕﺎن ﺑﻴﺎﻣﻮزاﻧﺪ و ﺳﺮآﻣﺪ دوران ﺷﻮد .ﺑﻲﺑﺎﻛﺎﻧﻪ در ﻣﺪرﺳﻪي ﭘﺰﺷﻜﻲ ﭘﺎرﻳﺲ ﻛﻼﺳﻲ ﺑﺮﭘـﺎ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺗﺎ رﻳﺎﺿﻴﺎت ،ﻫﻮاﺷﻨﺎﺳﻲ ،ﺳﺘﺎرهﺷﻨﺎﺳﻲ ،و ﻫﻴـﺄت درس ﺑﮕﻮﻳـﺪ .اﻣـﺎ درآﻣﻴﺨـﺘﻦ ﺳـﺘﺎرهﺷﻨﺎﺳـﻲ ﺑـﺎ ﭘﺰﺷﻜﻲ و ﺑﺮﺧﻲ دﻏﻞ و دﻏﺎﻫﺎي دﻳﮕﺮ او ،ﭘﺰﺷﻜﺎن را ﻧﺎﺧﺸﻨﻮد ﻣﻲﺳﺎزد و ﺳﺮوه ـ وﻳﻼﻧـﻮوس ،2ﺳـﺮوﻛﺎرش ﻣﻲاﻓﺘﺪ ﺑﺎ ﻣﺮاﺟﻊ ﻗﺪرت ،و ﺳﺮاﻧﺠﺎم رﺳﻤﺎً از وي ﺑﻪ ﭘﺎرﻟﻤﺎن ﺷﻜﺎﻳﺖ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ او ﺑﺎ ﺳﺘﺎرهﺷﻨﺎﺳﻲاش ﻛـﻪ داﻧﺸﻲ اﺳﺖ از ﻧﻈﺮ ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﻟﻬﻲ و ﻣﺪﻧﻲ ﻣﺤﻜﻮم ،ﻛﺎرﻫﺎي ﺑﺲ ﻧﺎﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ .ﺳـﺮوه ﻛـﻪ ﭼـﻮن ﻛﻔـﺮ ﻣﺠﺴﻢ در ﻫﻤﻪﺟﺎ ﭘﻲ ﻣﻲﺷﻮد ،ﺗﺎ ﻣﺒﺎدا در ﺟﺮﻳﺎن ﭘﻲﺟﻮﻳﻲﻫﺎي رﺳﻤﻲ ﻫﻮﻳﺖ واﻗﻌﻲاش آﺷـﻜﺎر ﮔـﺮدد ،ﺑـﻪ ﻧﺠﺎت ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮﻣﻲآﻳﺪ و زود ﭘﻨﻬﺎن ﻣﻲﺷﻮد .ﺑﺎر دﻳﮕـﺮ وﻳﻼﻧـﻮوسِ داﻧـﺶﻳـﺎر ،ﻳـﻚﺷـﺒﻪ از ﭘـﺎرﻳﺲ ﻏﻴـﺐ ﻣﻲﺷﻮد؛ ﭼﻨﺎنﻛﻪ ﭘﻴﺶ از آن ،داﻧﺶﻣﻨﺪ اﻟﻬﻲ ،ﺳﺮوه ،از آﻟﻤﺎن .زﻣﺎﻧﻲ دراز ﻫﻴﭻ ﺧﺒﺮي از او ﻧﻴﺴﺖ و آنﮔﺎه ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﺑﺎر ﻧﻤﺎﻳﺎن ﻣﻲﺷﻮد ،ﻧﻘﺎﺑﻲ ﺗﺎزه ﺑﺮ ﭼﻬﺮه ﻧﻬﺎده اﺳﺖ .ﭼﻪ ﻛﺲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻛـﻢﺗـﺮﻳﻦ ﮔﻤـﺎﻧﻲ ﺑـﺮد ﻛـﻪ ﭘﺰﺷﻚ وﻳﮋهي اﺳﻘﻒ ﭘﺎﻟﻤﻴﻪ 3در وﻳﻦ ،4اﻳﻦ ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚ ﻣﺘﺪﻳﻨﻲ ﻛﻪ ﻳﻜﺸﻨﺒﻪﻫﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺮاﺳﻢ ﻋﺒـﺎدي او ﺗـﺮك ﻧﻤﻲﺷﻮد ،ﻫﻤﺎن ﻛﺎﻓﺮ ﻣﻠﻌﻮن و دﻏﻞﺑﺎزي اﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﺎرﻟﻤﺎن او را ﻣﺤﻜﻮم ﻛﺮده اﺳﺖ .ﺑﺎ اﻳﻦﻫﻤـﻪ ،ﻣﻴﺸـﻞ دو 1وﺳﺎﻟﻴﻮس ) 1514 ،(Andreas Vesaliusـ 1564 Servet - Villanovus Palmier
:Vienne 4ﺷﻬﺮي در ﻧﻮد ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮي ﺟﻨﻮب ﻟﻴﻮن در ﻓﺮاﻧﺴﻪ http://www.seapurse.ir
2 3
70
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
وﻳﻠﻨﻮو ،در وﻳﻦ داﻧﺴﺘﻪ و آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ،از رواج دادن ﻧﻈﺮﻳـﻪﻫـﺎي ﻛﻔﺮآﻣﻴـﺰ ﺧـﻮﻳﺶ دوري ﻣـﻲﮔﺰﻳﻨـﺪ .ﺳـﺎﻛﺖ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ و ﺑﺮ ﻛﻨﺎره ﻣﻲرود .ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺴﻴﺎري را ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ و ﺑﻬﺒﻮد ﻣﻲﺑﺨﺸﺪ .درآﻣﺪي ﻛﻼن دارد و ﺷـﻬﺮوﻧﺪان درﺳﺖﻛﺎر و ﻣﺤﺘﺮم وﻳﻦ ،ﺑﻲﺧﺒﺮ از ﻫﻤﻪﭼﻴﺰ ،ﭼﻮن ﭘﺰﺷﻚ وﻳﮋهي ﻋﺎﻟﻲﺟﻨﺎب ﺳﺮاﺳﻘﻒ اﻋﻈﻢ ،ﺟﻨﺎب آﻗـﺎي دﻛﺘﺮ ﻣﻴﺸﻞ دو وﻳﻠﻨﻮو را ﻣﻲﺑﻴﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺤﺘﺸﻤﺎﻧﻪ از ﻛﻨﺎر اﻳﺸﺎن ﻣﻲﮔﺬرد ،ﻛـﻼه از ﺳـﺮ ﺑﺮﻣـﻲدارﻧـﺪ و او را اﺣﺘﺮاﻣﻲ ﺗﻤﺎم ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ؛ ﭼﻪ ﻣﺮد ﻧﺠﻴﺐ ،ﻣﺘﺪﻳﻦ ،ﻓﺮﻫﻴﺨﺘﻪ ،و ﻓﺮوﺗﻨﻲ! اﻣﺎ در ﺣﻘﻴﻘﺖ ،ﻛﺎﻓﺮي ﻛﻪ در ﺑﻦِ وﺟﻮد اﻳﻦ ﻣﺮد ﭘﺮﺟﻮشوﺧﺮوش ﭘﻨﻬﺎن اﺳﺖ ،ﺑﻪﻫﻴﭻروي ﻧﻤﺮده اﺳﺖ و در ژرﻓﻨﺎي روح ﺳﺮﻛﺶ و ﺟﺴﺖوﺟﻮﮔﺮ ﻣﻴﻜﺎﺋـﻞ ﺳـﺮوه ،ﻫﻤﭽﻨـﺎن ﺳﺮﺳـﺨﺘﺎﻧﻪ دم ﻣـﻲزﻧـﺪ .ﻫﻨﮕـﺎﻣﻲ ﻛـﻪ اﻧﺪﻳﺸﻪاي ﺑﺮ آدﻣﻲ ﭼﻴﺮﮔﻲ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ ،ﺗﺎ رگ و رﻳﺸﻪي ذﻫﻦ و ﺣـﻮاسِ او را ﺗﺴـﺨﻴﺮ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ و ﺑـﻪ ﻓﺮﻣـﺎن ﻣﻲﮔﻴﺮد و درون را ﺑﻪ ﺗﺐوﺗﺎﺑﻲ ﺑﻲاﻣﺎن ﻣﻲاﻓﻜﻨﺪ .ﻳﻚ اﻧﺪﻳﺸﻪي ﭘﻮﻳﺎ ،ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ در ﺗﻨﮕﻨﺎي وﺟﻮد ﻣﻴﺮﻧـﺪهي ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ اﻧﺴﺎن ﺑﺰﻳﺪ ﺗﺎ از ﺑﻴﻦ ﺑﺮود .ﻓﻀﺎ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ و ﺟﻬﺎن و آزادي .از اﻳـﻦ رو ،ﺑـﺮاي ﻫـﺮ اﻧـﺪﻳﺶﻣﻨـﺪي ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻟﺤﻈﻪاي ﻓﺮا ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﻪ ﺷﺎهﻓﻜﺮ زﻧﺪﮔﻲاش از درون او ﺑﻪ ﺑﻴﺮون زورآور ﺷﻮد؛ ﻫﻤﭽـﻮن ﻛـﻮدﻛﻲ از زﻫﺪان ﻣﺎدر ،ﺧﺎرﭼﻪاي از ﺳﺮاﻧﮕﺸﺖ زﺧﻤﮕﻴﻦ ،و ﻣﻴﻮهداﻧﻪاي از ﭘﻮﺳﺘﻪي ﺧﻮﻳﺶ .ﻣﺮدي ﺧﻮدﭘﺴﻨﺪ و ﭘﺮﺷﻮر ﭼﻮن ﺳﺮوه ،ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺎ اﺑﺪ ﺗﺎب آورد و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاي ﺧﻮد و در دل ﺧﻮد اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻛﻨﺪ .ﺗﻤﻨﺎي ﻣﻘﺎوﻣﺖﻧﺎﭘـﺬﻳﺮي در دل او ﻣﻮج ﻣﻲزﻧﺪ ﺗﺎ ﺟﻬﺎﻧﻲ را از اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎﻳﺶ ﺑﻴﺎﮔﺎﻫﺎﻧـﺪ ،ﺗـﺎ دﻧﻴـﺎﻳﻲ ﺑـﺎ او ﻫـﻢﻓﻜـﺮي ﻛﻨـﺪ .ﻫﻤﭽـﻮن ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﻋﺬاب وﺟﺪان او را ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ آزار ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ رﻫﺒﺮان ﻛﻠﻴﺴﺎ ،ﺟﺰموارهﻫﺎي ﺗﻌﻤﻴﺪ و ﺗﺜﻠﻴﺚ را ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ او ﻧﺎراﺳﺖ و ﻧﺎرواﺳﺖ ،ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ را ﺑـﻪ ﭼﻨـﻴﻦ ﺧﻄﺎﻫـﺎي ﺿـﺪ ﻣﺴـﻴﺤﻲ ﻣﻲآﻻﻳﻨﺪ .آﻳﺎ ﻫﻨﮕﺎم ﻧﺮﺳﻴﺪه اﺳﺖ و ﺗﻜﻠﻴﻒ او ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﭘﺎ ﭘﻴﺶ ﮔﺬارد و ﭘﻴـﺎم ﻣﺴـﻴﺤﻴﺖ راﺳـﺘﻴﻦ را ﺑـﻪ ﮔﻮش ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ؟ ﺳﺎﻟﻴﺎن ﺳﻜﻮت ،ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ دوش ﺳﺮوهي ﻣﻄﺮود و ﻓﺮاري ﭘﻨﻬﺎنﺷﺪه ،ﺳﺨﺖ ﺳﻨﮕﻴﻨﻲ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ. ﺻﺪﻫﺎ دﻫﺎن ﺳﺨﻦ دارد و دم ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺰﻧﺪ .ﺳﺮوه در ﻳﻚ ﭼﻨﻴﻦ وﺿﻊ دردﻧﺎﻛﻲ ،ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﺮ آن ﻣـﻲﺷـﻮد ﻛﻪ دورادور ،ﻫﻢزﺑﺎﻧﻲ ﺑﺮاي ﺧﻮد ﺑﺠﻮﻳﺪ ـ ﻧﻴﺎز او را ﺧﻮب ﻣﻲﺗـﻮان ﺣـﺲ ﻛـﺮد ـ ﺗـﺎ دﺳـﺖﻛـﻢ ﺑﺘﻮاﻧـﺪ ﺑـﻪ ﮔﻔﺖوﮔﻮﻳﻲ دوﻧﻔﺮه در ﻋﺎﻟﻢ ﻓﻜﺮ و ﻧﻈﺮ ﺑﭙﺮدازد .و از آنﺟﺎ ﻛﻪ در ﻧﺰدﻳﻜﺎي ﺧﻮد ﺑﺎ ﻫﻴﭻﻛـﺲ ﺟـﺮأت ﺳـﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﻧﺪارد ،رو ﻣﻲﺑﺮد ﺑﻪ ﺑﻴﺎن ﻧﻮﺷﺘﺎريِ ﺑﺎورﻫﺎي دﻳﻨﻲ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ. ﺷﻮمﺑﺨﺘﻲ را ،ﻣﺮدي ﻛﻪ وي ﭼﻨﻴﻦ ﭼﺸﻢﺑﺴﺘﻪ ﻳﻜﺴﺮه ﺑﻪ او اﻋﺘﻤﺎد ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﻛـﺎﻟﻮن اﺳـﺖ .ﺗﻨﻬـﺎ از اﻳـﻦ ﻧﻮآورِ دﻟﻴﺮ و ﺗﻨﺪروي آﻣﻮزهﻫﺎي ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳـﺮوه ﺑـﺎ ﺗﻔﺴـﻴﺮﻫﺎي ﺗﻨـﺪ و ﺑـﻲﺑﺎﻛﺎﻧـﻪاش از ﻛﺘـﺎب ﻣﻘﺪس ،اﻣﻴﺪ ﻫﻢﻧﻮاﻳﻲ ﻣﻲﺑﻨﺪد .ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻛﺎر ،ﺑﺎزآﻓﺮﻳﻨﻲِ راﺑﻄﻪي ﻛﻮﺗـﺎﻫﻲ را ﻛـﻪ در ﮔﺬﺷـﺘﻪ ﺑـﺎ ﻛـﺎﻟﻮن داﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﻧﻴﺰ در دل ﻣﻲﭘﺮورد .زﻳﺮا اﻳﻦ دو ،ﻫﻢﺳﻦوﺳﺎﻟﻨﺪ و در دورهي داﻧﺸﮕﺎﻫﻲﺷﺎن در ﭘﺎرﻳﺲ ،ﻳﻚ ﺑﺎر دﻳﺪار ﻛﺮدهاﻧﺪ .وﻟﻲ اﻛﻨﻮن ﻛﻪ ﺳﺎلﻫﺎ ﺳﭙﺮي ﺷﺪه اﺳﺖ و ﻛﺎﻟﻮن ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواي ژﻧﻮ و ﻣﻴﺸﻞ دو وﻳﻠﻨـﻮو ﭘﺰﺷـﻚ http://www.seapurse.ir
71
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
وﻳﮋهي اﺳﻘﻒ وﻳﻦ اﺳﺖ ،ﻧﺎﻣﻪﭘﺮاﻛﻨﻲ اﻳﻦ دو ﺑﺎ ﻫﻢ ،ﺑﻪ ﻣﻴﺎﻧﺠﻲﮔﺮي ﻛﺘﺎبﻓﺮوﺷﻲ ﺻـﻮرت ﻣـﻲﭘـﺬﻳﺮد ،اﻫـﻞ ﻟﻴﻮن .و آﻏﺎز آن ،ﺧﻮاﺳﺘﻪي ﺳﺮوه اﺳﺖ .وي ﺑﺎ اﺻﺮار ﺑﻴﺮون از اﻧﺪازه و ﻣﺰاﺣﻤـﺖ ﻫﺮﭼـﻪ ﺑـﻴﺶﺗـﺮ روي ﺑـﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﻣﻲآورد ﺗﺎ ﻣﮕﺮ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﻧﻈﺮﻳﻪﭘﺮداز ﺟﻨﺒﺶ اﺻﻼح دﻳﻨـﻲ را در ﻣﺒـﺎرزه ﺑـﺎ ﺟـﺰموارهي ﺗﺜﻠﻴـﺚ، ﻫﻢرأي ﺧﻮد ﻛﻨﺪ .او را ﻧﺎﻣﻪﺑﺎران ﻣﻲﻛﻨﺪ؛ ﻧﺎﻣﻪ از ﭘﻲ ﻧﺎﻣﻪ .ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ ﻋﻨـﻮان رﻫﺒـﺮي ﻣـﺬﻫﺒﻲ ﻛـﻪ ﺑـﺮ ﺧـﻮد واﺟﺐ ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ ﺧﻄﺎﭘﻴﺸﮕﺎن را ﻫﺪاﻳﺖ ﻛﻨﺪ و رﻣﻴﺪﮔﺎن ﭘﺮاﻛﻨﺪه را ﺑﻪ رﻣﻪ ﺑﺎزآورد ،ﻧﺨﺴﺖ ﻣﻲﻛﻮﺷﺪ ﺑﺎ ﻟﺤﻨﻲ ﻫﺸﺪارآﻣﻴﺰ و آﻣﻮزاﻧﻨﺪه ،ﺧﻄﺎﻫﺎي ﺳﺮوه را ﺑـﺮ او روﺷـﻦ ﻛﻨـﺪ .وﻟـﻴﻜﻦ ﺳـﺮاﻧﺠﺎم ﻧﻈﺮﻳـﻪي ﻛﻔﺮآﻣﻴـﺰ وي و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻟﺤﻦ ﮔﺴﺘﺎﺧﺎﻧﻪ و ﺧﻮدﭘﺴﻨﺪاﻧﻪاي ﻛﻪ در ﺑﻴﺎن ﻧﻈﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲﮔﻴﺮد ،او را ﺑﻪ ﺧﺸﻢ ﻣﻲآورد: ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺲ ﺑﺴﻴﺎر ﮔﻔﺘﻪام ﻛﻪ ﺑﺮ ﮔﻢراﻫﻪ ﻣﻲروي ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺜﻠﻴﺚ ﺑﺎور داري و ﺑﺮ آن ﺷﻬﺎدت ﻣﻲدﻫﻲ.
ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻗﺪرتﭘﺮﻳﺴﻲ را ﭼﻮن ﻛﺎﻟﻮن ،ﻛﻪ ﺑﺎ ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻲ در ﻛﻮﭼﻚﺗﺮﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪﻫﺎ ،ﺻﻔﺮا ﺑـﻪ ﺟـﻮش ﻣﻲآورد ،اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﻗﺮار دادن ،ﻳﻌﻨﻲ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻨﺶ ﺑﻪ ﺧﻄﺮﻧﺎكﺗﺮﻳﻦ دﺷﻤﻨﻲﻫﺎ .آنﮔﺎه ﻛـﻪ ﺳـﺮاﻧﺠﺎم ﺳﺮوه ﻧﺴﺨﻪاي از ﻛﺘﺎب در ﻧﻬﺎد دﻳﻦ ﻣﺴـﻴﺤﻲ ﻛـﺎﻟﻮن ،ﺑـﺎ ﺣﺎﺷـﻴﻪاي ﻛـﻪ آﻣﻮزﮔﺎرﻣĤﺑﺎﻧـﻪ ﺑـﺮ آن ﻧﻮﺷـﺘﻪ و ﺧﻄﺎﻫﺎﻳﺶ را ﻳﺎدآوري ﻛﺮده اﺳﺖ ﻧﺰد ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهي ﺷﻬﻴﺮ آن ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻲﻓﺮﺳﺘﺪ ،اﻧﺴﺎن ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺣﺎﻟﻲ را ﻛـﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎنﻓﺮﻣﺎي ژﻧﻮ از ﻧﺎﺧﻮﻳﺸﺘﻦﺷﻨﺎﺳﻲ اﻳﻦ ﻃﻠﺒﻪي ﺧﺮدهﭘﺎ دﺳﺖ ﻣﻲدﻫﺪ ،ﺑﻪ آﺳﺎﻧﻲ ﻣﺠﺴﻢ ﻛﻨﺪ .ﻛـﺎﻟﻮن ﺑﺎ ﻟﺤﻨﻲ ﺗﺤﻘﻴﺮآﻣﻴﺰ ﺑﻪ دوﺳﺖ ﺧﻮد ،ﻓﺎرل ،ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ: ﺳﺮوه ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺮ ﻛﺘﺎبﻫﺎي ﻣﻦ اﻓﻜﻨﺪه و آنﻫﺎ را ﺑﻪ ﻧﺎﺳﺰا ﮔﻔﺘﻦﻫﺎﻳﺶ ﻣـﻲآﻻﻳـﺪ؛ ﻫﻤﭽـﻮن ﺗﻮﻟـﻪﺳـﮕﻲ ﻛـﻪ ﺷﻴﻄﻨﺖورزاﻧﻪ ﺳﻨﮓ ﺑﻪ دﻧﺪان ﻣﻲﮔﺰد.
ﭼﺮا ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ وﻗﺖ ﺗﻠﻒ ﻛﺮد و ﺑﺎ دﻳﻮاﻧﻪﺳﺮي درﻣﺎنﻧﺎﭘﺬﻳﺮ از اﻳﻦ دﺳﺖ ،ﺑﻪ ﻣﺠﺎدﻟﻪ ﻧﺸﺴﺖ؟ او ﺑـﺎ ﻟﮕـﺪي ﻛﺎر ﻫﻤﻪي ﺣﺠﺖﻫﺎي ﺳﺮوه را ﻳﻜﺴﺮه ﻣﻲﻛﻨﺪ. دﻳﮕﺮ ﻧﺰد ﻣﻦ ،ﺳﺨﻨﺎن اﻳﻦ ﺷﺨﺺ ارﺟﻲ ﺑﻴﺶ از ﻋﺮﻋﺮ ﺧﺮان ﻧﺪارد.
اﻣﺎ دونﻛﻴﺸﻮت ﻧﮕﻮنﺑﺨﺖ ،ﺑﻪﻫﻨﮕﺎم ﺣﺲ ﻧﻤﻲﻛﻨـﺪ ﻛـﻪ ﺑـﺎ ﻧﻴـﺰهي ﻧـﺎزك ﺧـﻮﻳﺶ ،ﺑـﻪ ﻧﺒـﺮد ﺑـﺎ ﭼـﻪ آﻫﻨﻴﻦﺳﻨﺎنِ ﺑﻪﺧﻮدﺷﻴﻔﺘﻪاي ﮔﺎم ﭘﻴﺶ ﻧﻬﺎده اﺳﺖ و ﭘﺎ ﭘﺲ ﻧﻤﻲﻛﺸﺪ .ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﻳﻜﺮاﺳـﺖ او را ،ﺗﻨﻬـﺎ او را ﻛﻪ اﺑﺪاً روي دﻳﺪن وي را ﻧﺪارد ،ﺑﻪ ﻫﺮ ﺑﻬﺎﻳﻲ ﻫﻢرأي ﺧﻮﻳﺶ ﻛﻨﺪ و از او دﺳﺖ ﻧﻤﻲﻛﺸﺪ .ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﭼﻨـﻴﻦ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ ﻛﻪ اﺑﻠﻴﺴﻲ در ﺟﺎن او رﺧﻨﻪ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ؛ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ .ﺣﺘّﻲ ﺑـﻪ ﺟـﺎي آن ﻛـﻪ از ﻛﺎﻟﻮن ﭼﻮﻧﺎن ﺧﻮﻧﻲﺗﺮﻳﻦ دﺷﻤﻦ ﺧﻮﻳﺶ دوري ﮔﺰﻳﻨﺪ ،ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎي ﭼﺎپﻧﺸﺪهي اﺛﺮ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺗﺎزهﻧﻮﺷـﺘﻪاش را ﺑﺮاي اﺳﺘﻔﺎده ﻧﺰد او ﻣﻲﻓﺮﺳﺘﺪ ﻛﻪ ﻣﺤﺘﻮاﻳﺶ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازه ﻛﺎﻟﻮن را ﺑﺮﻣﻲآﺷﻮﻓﺪ ﻛﻪ ﻋﻨﻮان آن .زﻳﺮا ﺳﺮوه، اﺛﺮ اﻋﺘﻘﺎدي ﺧﻮد را ﻧﻮﻧﻬﺎد دﻳﻨﻲ ﻣﺴﻴﺤﻲ 1ﻧﺎم داده اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑـﻪروﺷـﻨﻲ در ﺑﺮاﺑـﺮ دﻳـﺪﮔﺎن ﺟﻬـﺎﻧﻲ ،ﺗﺄﻛﻴـﺪ ورزﻳﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﻛﺘﺎب در ﻧﻬﺎد دﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﻲ ﻛﺎﻟﻮن را ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻪ »ﻧﻬﺎدي ﻧـﻮ« در ﺑﺮاﺑـﺮ ﮔﺬاﺷـﺖ .ﻛـﺎﻟﻮن اﻛﻨـﻮن Christianismi Restitutio http://www.seapurse.ir
1
72
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
دﻳﮕﺮ ﺷﻮر ﻫﺪاﻳﺖﻃﻠﺒﻲ ﺑﻴﻤﺎرﮔﻮﻧﻪي اﻳﻦ ﻣﺨﺎﻟﻒﺧﻮان و ﻣﺰاﺣﻤﺖﻫﺎي دﻳﻮاﻧـﻪوار او را ﺗـﺎب ﻧﻤـﻲآورد و ﺑـﻪ ﺻﺮاﺣﺖ ،ﺑﻪ ﻓﺮﻟﻮن 1ﻛﺘﺎبﻓﺮوش ﻛﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﻣﻴﺎﻧﺠﻲ ﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎريﻫﺎ ﺑﻮده اﺳﺖ ،آﮔﺎﻫﻲ ﻣﻲدﻫﺪ او ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﺑﻴﺶﺗﺮ از اﻳﻦﻫﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎري دارد ﻛﻪ وﻗﺘﺶ را ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ دﻳﻮاﻧﻪي ﺧﻮدﭘﺴﻨﺪي ﻫﺪر دﻫﺪ و ﻧﻴـﺰ ﻫـﻢزﻣـﺎن ،ﺑـﻪ دوﺳﺖ ﺧﻮد ﻓﺎرل ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ ـ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن او ﺳﭙﺲﺗﺮﻫﺎ اﻫﻤﻴﺘﻲ ﻫﻮلﻧﺎك ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ: ﺳﺮوه ﺑﻪﺗﺎزﮔﻲ ﻧﺎﻣﻪاي ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻣﺠﻠّﺪ ﻗﻄﻮري از ﻳﺎوهﺑﺎﻓﻲﻫﺎي ذﻫﻦ ﺑﻴﻤﺎرش ،و ﺑـﺎ ﻏـﺮوري ﺑﺎورﻧﻜﺮدﻧﻲ ادﻋﺎ ﻛﺮده اﺳﺖ ﻛﻪ داﻧﺴﺘﻨﻲﻫﺎﻳﻲ ﺷﮕﻔﺖآور در آن ﺧﻮاﻫﻢ ﻳﺎﻓﺖ .او ﺧﺒﺮ ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ آﻣـﺎده اﺳـﺖ اﮔﺮ ﻣﻦ ﺑﻄﻠﺒﻢ ،ﺑﻪ اﻳﻦﺟﺎ ﺑﻴﺎﻳﺪ .اﻣﺎ ﻣﻦ ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﻢ در اﻳﻦ ﺑﺎره ﺣﺮﻓﻲ ﺑﮕـﻮﻳﻢ .ﭼـﺮا ﻛـﻪ اﮔـﺮ ﭼﻨـﻴﻦ ﻛﻨـﺪ ،ﺗـﺎ ﺑﺪانﮔﺎه ﻛﻪ ﻣﻦ ﻫﻨﻮز در اﻳﻦﺟﺎ ﻧﻔﻮذي دارم ،ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﮔﺬاﺷﺖ ﺷﻬﺮ را زﻧﺪه ﺗﺮك ﻛﻨﺪ.
اﻳﻦ ﻛﻪ آﻳﺎ ﺑﻪ ﺳﺮوه از اﻳﻦ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﺧﺒﺮي رﺳﺎﻧﺪهاﻧﺪ )در ﻧﺎﻣﻪاي ﮔﻢﺷﺪه( ﻳﺎ ﻛﻪ ﺧﻮد ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ او ﻫﺸـﺪار ﻓﺮﺳﺘﺎده ،داﻧﺴﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ .ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﭼﻨﻴﻦ ﭘﻴﺪاﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﻮ ﺑﺮده ﻛﻪ ﺧﻮد را دﺳـﺖﺑﺴـﺘﻪ ﺑـﻪ ﭼـﻪ ﻛﻴﻨﻪورزِ ﺧﻮنآﺷﺎﻣﻲ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻛﺮده اﺳﺖ و ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر ،ﺑﻴﻢﻧﺎك ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﭼﻨﺎن ﻧﺴﺨﻪي ﺧﻄﺮﻧـﺎﻛﻲ را ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﻬﺮ ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﮕﻲ 2ﻧﺰد ﻛﺎﻟﻮن ﻓﺮﺳﺘﺎده اﺳﺖ ،ﻫﻤﭽﻨﺎن در دﺳﺖﻫﺎي ﻣﺮدي ﺑﺎﻗﻲ ﺑﮕـﺬارد ﻛـﻪ ﭼﻨـﻴﻦ آﺷﻜﺎرا ﺑﻪ دﺷﻤﻨﻲ ﺑﺎ او ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ اﺳﺖ .و ﻫﺮاﺳﺎن ،ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ: ﭼﻮن ﺗﻮ ﺑﺮ ﻣﻦ اﻳﻦ ﮔﻤﺎن را ﻣﻲﺑﺮي ﻛﻪ اﺑﻠﻴﺴﻲ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺘﻢ ،ﻣﺮا ﺑﺎ ﺗﻮ دﻳﮕﺮ ﻛﺎري ﻧﻴﺴـﺖ .ﻧﺴـﺨﻪي ﻛﺘـﺎﺑﻢ را ﺑﺎزﭘﺲ ﺑﻔﺮﺳﺖ و ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﺑﺎش .اﻣﺎ ﺗﻮ اﮔﺮ ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﺑﺎور ﻣﻲداري ﻛﻪ ﭘﺎپ دﺟﺎل اﺳﺖ ،ﻣـﻲﺑﺎﻳﺴـﺘﻲ ﺑـﺮ اﻳـﻦ اﻋﺘﻘﺎد ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺑﻮدي ﻛﻪ ﭘﻨﺪارهﻫﺎي ﺗﺜﻠﻴﺚ و ﺗﻌﻤﻴﺪ ،ﻛﻪ ﭘﺎرهاي از آﻣﻮزهﻫﺎي ﭘﺎﭘﻲ اﺳـﺖ ،ﺟـﺰمﻫـﺎي اﻫﺮﻳﻤﻨـﻲ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ.
اﻣﺎ ﻛﺎﻟﻮن از ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻦ ﺗﻦ ﻣﻲزﻧﺪ و ﺧﻴﺎل ﺑﺎزﭘﺲ ﻓﺮﺳﺘﺎدنِ ﻧﺴﺨﻪي ﻛﻔﺮآﻣﻴﺰ ﻛﺘﺎب ﺳﺮوه را ﻧﻴﺰ ﻧﺪارد. آن را ﭼﻮن ﺟﻨﮓاﻓﺰاري ﺧﻄﺮﻧﺎك ،ﻧﺰد ﺧﻮد ﻧﮕﻪداري ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺗﺎ در ﻟﺤﻈﻪي ﻣﻮﻋﻮد ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻛـﺎرش ﺑﻨـﺪد. ﭼﻪ ،ﻫﺮ دو در ﭘﻲِ اﻳﻦ آﺧﺮﻳﻦ ﺑﺮﺧﻮرد ﺳﺨﺖ ،داﻧﺴﺘﻪاﻧﺪ ﻛﻪ ﺟﻨﮕﻲ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ در ﭘﻴﺶ دارﻧـﺪ و ﺳـﺮوه در اﻳـﻦ روزﻫﺎ ،ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ واﻗﻌﻪ را از ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﻣﺒﻬﻢ ﺣﺲ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﻪ ﻣﺘﺄﻟﻬﻲ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ: اﻛﻨﻮن ﺑﺮ ﻣﻦ ﭼﻮن روز روﺷﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ در اﻳﻦ راه ،ﻧﺼﻴﺒﻢ ﻣﺮگ اﺳﺖ .اﻣﺎ اﻧﺪﻳﺸﻪي ﻣـﺮگ ﺷـﻬﺎﻣﺖ ﻣـﺮا ﻓـﺮو ﻧﻤﻲﺷﻜﻨﺪ و در ﻣﻘﺎم ﺷﺎﮔﺮد ﻋﻴﺴﻲ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن راﻫﻲ ﻗﺪم ﻣﻲﮔﺬارم ﻛﻪ آﻣﻮزﮔﺎرم ﭘﻴﻤﻮده اﺳﺖ.
اﻳﻨﻚ ﻫﻤﮕـﺎن درﻳﺎﻓﺘـﻪاﻧـﺪ ـ ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ،ﺳـﺮوه ،و ﺻـﺪﻫﺎ ﺗـﻦ دﻳﮕـﺮ ـ ﻛـﻪ ﻛـﻢﺗـﺮﻳﻦ و ﻛﻮﭼـﻚﺗـﺮﻳﻦ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖورزﻳﺪﻧﻲ ﺑﺎ آﻣﻮزهﻫﺎي ﺧﺸﻚاﻧﺪﻳﺶِ ﺑﻪ ﻓﻜﺮِ ﺧﻮد ﺷﻴﻔﺘﻪاي ﻫﻤﭽـﻮن ﻛـﺎﻟﻮن ،ﭼـﻪ ﻛـﺎر ﺟﺴـﻮراﻧﻪ و ﺧﻄﺮﺧﻴﺰي اﺳﺖ .زﻳﺮا ﻧﻔﺮت و ﻛﻴﻨﻪي او ﻧﻴﺰ ﭼﻮن دﻳﮕﺮ ﺻﻔﺖﻫﺎﻳﺶ ﭘﺎﻳﺪار و روشﻣﻨﺪ اﺳﺖ .آﺗﺶ ﺧﺸﻤﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻳﻜﺒﺎره ﺷﻌﻠﻪ زﻧﺪ و ﺑﺎز در ﺧـﻮد ﻓـﺮوﻛﺶ ﻛﻨـﺪ .ﻫﻤﺎﻧﻨـﺪ ﻓـﻮرانﻫـﺎي ﺑﻬﺎدراﻧـﻪي ﺧﺸـﻢ ﻟـﻮﺗﺮ و Ferllon Sub sigillo secreti http://www.seapurse.ir
1 2
73
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺧﺸﻮﻧﺖﻫﺎي ﻓﺎرل ﻧﻴﺴﺖ .ﻧﻔﺮت او ﻧﺎﺧﺸﻨﻮدياي اﺳﺖ ﺗﻴﺰ و ﺳﺨﺖ و آﻫﻦوار ﺑـﺮّا .ﻫﻤﭽـﻮن ﻟـﻮﺗﺮ از دل او ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﻣﻲﺧﻴﺰد .از ﻃﺒﻊ و ﺳﻮدا و ﺻﻔﺮاي او ﻧﻴﺴﺖ .ﻧﻔﺮت ﻓﺮوﺧﻮردهي ﺳﺮد و ﺳـﺨﺘﻲ اﺳـﺖ ﻛـﻪ در ﻣﻐﺰ او رﻳﺸﻪ دارد ـ ﺑﺎ ﺣﺎﻓﻈﻪاي ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ـ ﻛﺎﻟﻮن ﻓﺮاﻣﻮﺷـﻲ ﻧﻤـﻲﺷﻨﺎﺳـﺪ؛ ﻫـﻴﭻﻛـﺲ را؛ ﻫﺮﮔـﺰ .ﻛﺸـﻴﺶ دوﻻﻣﺎر 1درﺑﺎرهي او ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ :و ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ او ﻧﺎﻣﻲ را ﺑﺎ اﻳﻦ ﻗﻠﻢ آﻫﻨﻴﻦ در ذﻫﻦ ﺧﻮد ﺣـﻚ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ ،ﺗـﺎ دﻓﺘﺮ زﻧﺪﮔﻲ آن ﻛﺲ ﺑﺴﺘﻪ ﻧﺸﻮد ،ﻧﺎﻣﺶ از ذﻫﻦ او زدوده ﻧﻤﻲﺷﻮد .و ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻤﺎم ﺳﺎلﻫـﺎﻳﻲ ﻛـﻪ ﻛﺎﻟﻮن از ﺳﺮوه دﻳﮕﺮ ﺧﺒﺮي ﻧﻤﻲﺷﻨﻮد ،اﺛﺮي ﻧﺪارد و او را از ﺧﺎﻃﺮ ﻧﻤﻲﺑﺮد .ﻟـﺐ ﻓﺮوﻣـﻲﺑﻨـﺪد و ﻧﺎﻣـﻪﻫـﺎي ﻧﺼﻴﺤﺖآور را ﭼﻮن ﺗﻴﺮ در ﺗﺮﻛﺶ ،ﻧﺰد ﺧﻮد ﻧﮕﻪداري ﻣﻲﻛﻨﺪ؛ ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﻧﻔﺮت دﻳﺮﻳﻨـﻪي ﺗﻐﻴﻴﺮﻧﺎﭘـﺬﻳﺮ ،و ﺑـﺎ ﻫﻤﺎن روﺣﻴﻪي ﺳﺨﺖ ﺗﺰﻟﺰلﻧﺎﭘﺬﻳﺮ. در ﻋﻤﻞ ،ﺳﺮوه در اﻳـﻦ ﻣﻬﻠـﺖ دراز ،ﺧﺎﻣﻮﺷـﻲ ﭘـﻴﺶ ﻣـﻲﮔﻴـﺮد .وي از ﻣﺘﻘﺎﻋـﺪ ﺳـﺎﺧﺘﻦ ﻣـﺮدي ﻛـﻪ آﻣﻮزشﭘﺬﻳﺮ ﻧﻴﺴﺖ ،دﺳﺖ ﺑﺮﻣﻲدارد .ﺷﻮر واﻓﺮِ او اﻳﻨﻚ ﺻﺮف ﻛﺎر ﻣﻲﺷـﻮد .ﭘﺰﺷـﻚ وﻳـﮋهي ﺳﺮاﺳـﻘﻒ ،ﺑـﺎ ﭘﺸﺘﻜﺎري ﺑﺎورﻧﻜﺮدﻧﻲ و ﺑﻲ آن ﻛﻪ ﺳﺨﻨﻲ ﺑﮕﻮﻳﺪ ،ﻛـﺎر روي ﻧﻮﻧﻬـﺎد ﺧـﻮد را ﻫﻤﭽﻨـﺎن ﭘـﻲ ﻣـﻲﮔﻴـﺮد و در ﺣﻘﻴﻘﺖ ،اﻣﻴﺪوار اﺳﺖ ﻛﻪ از اﺻﻼحﮔﺮيﻫﺎي ﻛﺎﻟﻮن و ﻟﻮﺗﺮ و ﺗﺴﻮﻳﻨﮕﻠﻲ ،ﺑﺴﻲ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﺑـﺮود و ﺑـﺎ ﻣﺴـﻴﺤﻴﺘﻲ راﺳﺘﻴﻦ ،ﺟﻬﺎن را رﺳﺘﮕﺎر ﺳﺎزد .ﺳﺮوه ﺑﻪﻫﻴﭻروي ﻧﻪ آن ﻏﻮل ﺑﻲﺷﺎخودم اﻳﻤﺎنﺑﺎﺧﺘﻪي ﺑﻲﻛﺘﺎﺑﻲ اﺳﺖ ﻛـﻪ ﺳﭙﺲﺗﺮﻫﺎ ﻛﺎﻟﻮن ﻣﻲﻛﻮﺷﺪ وي را ﺑﺪان ﻣﺘﻬﻢ ﻛﻨﺪ ،و ﻧﻪ آن ﺧﺪاﻧﺎﺷﻨﺎس آزاداﻧﺪﻳﺸﻲ ﻛﻪ ﮔﺎه در اﻳـﻦ دوران او را ﺟﻠﻮه ﻣﻲدﻫﻨﺪ .ﺳﺮوه ﻫﻤﻮاره در ﭼﺎرﭼﻮب ﻣﺬﻫﺐ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ .اﻳﻦ ﻛﻪ اوﺧﻮد را ﺗﺎ ﭼﻪ اﻧﺪازه ﻣﺴﻴﺤﻲ ﻣﺆﻣﻨﻲ ﻣﻲداﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺎن و زﻧـﺪﮔﻲاش را ﻓـﺪاي اﻳﻤـﺎن ﺧـﻮﻳﺶ ﻛﻨـﺪ ،از ﺳـﺨﻨﺎﻧﻲ ﺑﺮﻣـﻲآﻳـﺪ ﻛـﻪ در ﭘﻴﺶﮔﻔﺘﺎر ﻛﺘﺎب ﺧﻮد آورده اﺳﺖ: آه اي ﻋﻴﺴﻲ ﻣﺴﻴﺢ ،ﭘﺴﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﻛﻪ رﺣﻤﺖ آﺳﻤﺎن ﺑﺮ ﻣﺎﻳﺖ ارزاﻧﻲ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ .ﺑﺮ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺖ ﻣﺘﺠﻠﻲ ﺷـﻮ ﺗـﺎ ﻇﻬﻮر ﻣﻌﻈﻤﺖ روﺷﻨﺎﺑﺨﺶ راﺳﺘﻴﻦ ﻣﺎ ﮔﺮدد .ﻣﻦ ﺑﺎ اﻧﮕﻴﺰهي ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ اﻟﻬﻲ در ﺟﺎﻧﻢ ،ﺑﺮاي ﭘﺎﺳﺪاري از اﻣـﺮ ﺗـﻮ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﺎر دﺳﺖ ﻣﻲزﻧﻢ .در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺮدهام و اﻛﻨـﻮن دﻳﮕـﺮ ﺑـﺎر ﭘـﺮداﺧﺘﻦ ﺑـﻪ آن را ﺑـﺮ ﺧـﻮد واﺟـﺐ ﻣﻲﺑﻴﻨﻢ .ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺸﺎرت ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻓﺮا رﺳﻴﺪه اﺳﺖ .ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﺎ آﻣﻮﺧﺘﻪاي ﻛـﻪ روﺷـﻨﻲﻫﺎﻣـﺎن را از دﻳـﺪهﻫـﺎ ﻧﻬـﺎن ﻧﺪارﻳﻢ و از اﻳﻦ روي ،واي ﺑﺮ ﻣﻦ اﮔﺮ ﺧﺎﻣﻮﺷﻲ ﻣﻲﮔﺰﻳﺪم و ﮔﻔﺘﺎر ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﻟﺐ ﻓﺮو ﻣﻲﺑﺴﺘﻢ.
ﺳﺮوه ﺑﻪﺧﻮﺑﻲ آﮔﺎه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻧﺸﺮ ﻛﺘﺎﺑﺶ ،ﺑﻪ ﭼﻪ ﻛﺎر ﺧﻄﺮﻧﺎﻛﻲ دﺳﺖ ﻣﻲزﻧﺪ .اﻳﻦ را اﻓﺰون ﺑﺮ اﻳـﻦ ،از ﻣﺮاﻗﺒﺖﻫﺎي ﭘﻴﺶﮔﻴﺮاﻧﻪي وﻳﮋهاي ﻛﻪ ﺑﺮاي ﭼﺎپ ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ داﻧﺴﺖ .ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭼـﺎپ رﺳـﺎﻧﺪن ﻛﺘﺎﺑﻲ ﻫﻔﺘﺼﺪ ﻫﺸﺘﺼﺪ ﺻﻔﺤﻪاي و ﻛﻔﺮآﻣﻴﺰ در ﺷﻬﺮﻛﻲ ﻓﻀﻮل و ﻳﺎوهﺑﺎف ،آن ﻫﻢ ﺑـﺮاي ﻛﺴـﻲ ﻛـﻪ ﻋﻨـﻮان ﭘﺰﺷﻚ وﻳﮋهي ﺳﺮاﺳﻘﻒ را ﻳﺪك ﻣﻲﻛﺸﺪ ،ﺧﻄﺮﻛﺮدﻧﻲ اﺳﺖ ﻋﻈﻴﻢ .ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ،ﺑﻠﻜـﻪ ﻧﺎﺷـﺮ و ﻫﻤـﻪي دﺳﺖاﻧﺪرﻛﺎران دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺎر ﺟﺴﻮراﻧﻪاي ،زﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻪ ﺧﻄﺮ ﻣﻲاﻓﻜﻨﻨﺪ .اﻣﺎ ﺳﺮوه ،ﻫﻤـﻪي ﺛﺮوﺗﻲ را ﻛﻪ در درازاي ﺳﺎﻟﻴﺎن ،از ﻛﺎر ﺗﻮانﻓﺮﺳﺎي ﭘﺰﺷﻜﻲ اﻧﺪوﺧﺘﻪ اﺳﺖ ،از دل و ﺟﺎن ﺑﻪ رﺳﻢ رﺷـﻮه ﺑـﻪ Pastor de la Mare http://www.seapurse.ir
1
74
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﭘﺎي ﻛﺎرﮔﺮان دودﻟﻪ ﻣﻲرﻳﺰد ﺗﺎ ﺑﻪ رﻏﻢ ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲ ،اﺛﺮش را ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﭼﺎپ ﺑﺮﺳـﺎﻧﺪ .اﻓـﺰون ﺑـﺮ اﻳـﻦ ،ﺑـﺮاي ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﺑﻴﺶﺗﺮ ،ﻣﺎﺷﻴﻦ ﭼﺎپ را از ﭼﺎﭘﺨﺎﻧﻪي اﺻﻠﻲ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪي دوراﻓﺘﺎدهاي ﻛﻪ ﺧﻮد ﺳﺮوه ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻨﻈﻮر اﺟﺎره ﻛﺮده اﺳﺖ ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ .در آنﺟﺎ ،اﻳﻨﻚ ﺑﺮ روي ﻛﺘﺎب ﻛﻔﺮآﻣﻴـﺰ ،اﺷـﺨﺎص ﻣـﻮرد اﻋﺘﻤـﺎدي ﻛـﻪ ﺳـﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮردهاﻧﺪ اﻳﻦ ﺳﺮّ را ﭘﻮﺷﻴﺪه ﺑﺪارﻧﺪ ،ﺑﻲﺳﺮوﺻﺪا ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲﭘﺮدازﻧﺪ و ﺑﺪﻳﻬﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ روي ﺟﻠﺪ ﻛﺘﺎب ،ﻫﻴﭻ ﻧﺸﺎﻧﻪاي از ﻣﺤﻞ ﭼﺎپ و اﻧﺘﺸﺎر ﺑﻪ دﺳﺖ داده ﻧﻤﻲﺷﻮد .از ﺑﺨﺖﺑﺮﮔﺸﺘﮕﻲ ،ﺗﻨﻬـﺎ در ﺻـﻔﺤﻪي آﺧـﺮ ﻛﺘـﺎب ﺳﺮوه ﻣﻲدﻫﺪ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎي اﻓﺸـﺎﻛﻨﻨﺪهي م.س) .ﻣﻴﻜﺎﺋـﻞ ﺳـﺮوه وﻳﻼﻧـﻮو( را ﺑـﺎﻻي ﺳـﺎل اﻧﺘﺸـﺎر ﺑﮕﺬارﻧـﺪ و ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ،دﻟﻴﻠﻲ اﻧﻜﺎرﻧﺎﻛﺮدﻧﻲ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺳﮓﻫﺎي ﺟﺴﺖوﺟﻮﮔﺮ ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲ ﻣﻲﺳﭙﺎرد ﻛﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهي ﻛﺘـﺎب، اوﺳﺖ .اﻣﺎ ﺑﻪﻫﻴﭻرو ﻧﻴﺎزي ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺳﺮوه ﺧـﻮد ﺧﻮﻳﺸـﺘﻦ را اﻓﺸـﺎ ﻛﻨـﺪ .اﻳـﻦ ﻛـﺎر را دﺷـﻤﻦ ﺳﺮﺳـﺨﺖ ﺑﺪﻛﻴﻨﻪي ﺑﻪﻇﺎﻫﺮ رام و آرام ،و در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺗﻴﺮﻧﮕﺮ و ﻛﻤﻴﻦﻧﺸﺴﺘﻪي او ﺧﻮاﻫﺪ ﻛـﺮد .دﺳـﺘﮕﺎه ﺧﺒﺮﭼﻴﻨـﻲ و ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﮔﺴﺘﺮدهاي ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﻫﺮروزه ﻣﻨﻈﻢﺗﺮ و ﮔﺴﺘﺮدهﺗﺮ در ژﻧﻮ ﺳﺎزﻣﺎن داده اﺳﺖ ،در ﺳﺮاﺳﺮ ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﺑﻪﺧﻮﺑﻲ ﻛﺎر ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﺑﻪوﻳﮋه در ﻓﺮاﻧﺴﻪ ،از دﺳﺘﮕﺎه ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲِ ﭘﺎپ ﻧﻴـﺰ ﻛﺎرآﻣـﺪﺗﺮ اﺳـﺖ .در واﻗـﻊ ﻛﺘﺎب ﺳﺮوه ﻫﻨﻮز ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ ـ ﭼﻨﺪان ﻛﻪ اﻣﺮوز از اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﺗﻨﻬﺎ ﺳﻪ ﻧﺴﺨﻪ ﺑﺮ ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪه اﺳـﺖ ـ و ﻫﺰار ﺟﻠﺪي ﻛﻪ ﭼﺎپ ﺷﺪه ،ﻳﺎ ﺑﺴﺘﻪﺑﻨﺪي ﺷﺪه ،در ﻟﻴﻮن اﺳﺖ و ﻳﺎ ﺑﺴﺘﻪﺑﻨﺪيﻧﺸﺪه ﺑﺎر اراﺑـﻪﻫﺎﺳـﺖ و ﻗـﺮار اﺳﺖ ﺑﻪ ﺟﺸﻨﻮارهي ﻓﺮاﻧﻜﻔﻮرت ﺑﺮده ﺷﻮد و ﺳﺮوه ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﻫﻨﻮز ﭼﻨﺪ ﻧﺴﺨﻪاي ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺑﻪ اﻳـﻦ و آن ﻧـﺪاده اﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻧﺴﺨﻪي آن ﺑﻪ دﺳﺖ ﻛﺎﻟﻮن ﻣﻲرﺳﺪ و او ﺑﻲدرﻧﮓ ﺑﺮ آن ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺿﺮﺑﺖ ،ﻛـﺎر ﻫـﺮ دو را ﺗﻤﺎم ﻛﻨﺪ؛ ﻛﺎﻓﺮ و ﻛﺘﺎﺑﺶ را. اﻳﻦ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻛﻮﺷﺶ ﻣﻮذيﮔﺮاﻧﻪي ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺮاي ﺑﻪ ﻛﺸﺘﻦ دادن ﺳﺮوه )ﻛﻪ ﻛـﻢﺗـﺮ ﻛﺴـﻲ از آن ﺑـﺎﺧﺒﺮ اﺳﺖ( ،ﺑﺴﻴﺎر ﺗﻨﻔﺮاﻧﮕﻴﺰﺗﺮ اﺳﺖ ﺗﺎ ﻛﺸﺘﻦ ﺳﭙﺴﻴﻦ آﺷﻜﺎراي او در ﻣﻴﺪان ﺑﺎزار ﺷﺎﻣﭙﻞ .1زﻳﺮا ﻛﻪ اﮔﺮ ﻛﺎﻟﻮن در ﭘﻲ درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺘﺎﺑﻲ ﻛﻪ آن را ﻛﻔﺮآﻣﻴﺰ ﺗﺸﺨﻴﺺ داده ﺑﻮد ﻣﻲﺧﻮاﺳﺖ دﺷﻤﻦ را ﺑﻪ ﭼﻨـﮓ ﻣﻘـﺎمﻫـﺎي ﻛﻠﻴﺴـﺎ ﺑﺴﭙﺎرد ،راﻫﻲ ﺳﺮراﺳﺖ و ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ در ﺑﺮاﺑﺮش ﮔﺸﻮده ﺑﻮد .ﻛﺎﻓﻲ ﺑﻮد از ﺳﺮ ﻣﻨﺒﺮ ،درﺑـﺎرهي اﻳـﻦ ﻛﺘـﺎب ﺑـﻪ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻲ ﻫﺸﺪار ﺑﺪﻫﺪ و ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲِ ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻜﻲ ،ﺧﻮد ﺑﻲدرﻧﮓ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهي آن را ﺣﺘّﻲ در ﭘﺲ و ﭘﺸـﺖ دﻳﻮارﻫﺎي ﻗﺼﺮ اﺳﻘﻔﻲ ،ﭘﻴﺪا ﻣﻲﻛﺮد .اﻣﺎ رﻫﺒﺮ ﺟﻨﺒﺶ اﺻﻼح دﻳﻨﻲ ،زﺣﻤﺖ ﺟﺴﺖوﺟﻮي دﻳـﻮان و دﺳـﺘﮕﺎه ﭘﺎﭘﻲ را ﻛﻢ ﻣﻲﻛﻨﺪ؛ آن ﻫﻢ ﺑﻪ ﺑﻲﺷﺮﻣﺎﻧﻪﺗﺮﻳﻦ ﺻﻮرت ﺧﻮد .ﺳﺘﺎﻳﺶﮔﺮان ﻛﺎﻟﻮن ،ﺑﻴﻬﻮده ﻣﻲﻛﻮﺷـﻨﺪ از او در اﻳﻦ ﺳﻴﺎهﺗﺮﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪي زﻧﺪﮔﺎﻧﻲاش ﺑﻪ دﻓﺎع ﺑﺮﺧﻴﺰﻧﺪ .آﻧﺎن در ﺷﻨﺎﺧﺖ ژرفﺗﺮﻳﻦ وﻳﮋﮔﻲ اﺧﻼﻗـﻲ ﻛـﺎﻟﻮن ﺑـﻪ ﺧﻄﺎ ﻣﻲروﻧﺪ و آن را دﮔﺮﮔﻮﻧﻪ ﺟﻠﻮه ﻣـﻲدﻫﻨـﺪ :ﻛـﺎﻟﻮن ﻛـﻪ ﺑـﻲﮔﻤـﺎن ﻣـﺮدي اﺳـﺖ ﺳـﺨﺖ ﺗﻘﻮاﭘﻴﺸـﻪ و ﺧﺪاﺷﻨﺎس ،ﻫﺮ ﺟﺎ ﻛﻪ ﭘﺎي اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎي ﺟﺰﻣﻲ او در ﻣﻴﺎن ﺑﺎﺷﺪ ،ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛـﻪ ﺳـﺨﻦ ﺑـﺮ ﺳـﺮ »اﻣـﺮ اﻟﻬـﻲ« ﻣﻲرود ،ﺑﻲدرﻧﮓ رﺣﻢ و ﺷﻔﻘﺖ را از ﻳﺎد ﻣﻲﺑﺮد .در راه ﻣﻜﺘﺐ ﺧﻮﻳﺶ ،آﻣﺎده اﺳـﺖ ﺑـﻪ ﻫـﺮ وﺳـﻴﻠﻪاي ﻛـﻪ
Champel http://www.seapurse.ir
1
75
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺳﻮدﻣﻨﺪ ﺑﺎﺷﺪ ،دﺳﺖ ﺑﺒﺮد )و اﻳﻦ ﻫﻮﻳﺖ وﻳﮋهي اوﺳﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻛﺴﻲ ﭼﻮن ﻟﻮﻳﻮﻻ .(1زﻣﺎن ﻛﻮﺗـﺎﻫﻲ ﭘـﺲ از آن ﻛﻪ ﻛﺘﺎب ﺳﺮوه ﺑﻪ دﺳﺖ ﻛﺎﻟﻮن رﺳﻴﺪه ،ﻳﻜﻲ از ﻧﺰدﻳﻚﺗﺮﻳﻦ ﻳﺎران او ﻛﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻧـﺎم ﮔﻴﻮم دو ﺗﺮي ،2از ژﻧﻮ ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﺷﺎﻧﺰدﻫﻢ ﻓﻮرﻳﻪي 1553ﺑﺮاي ﻋﻤﻮزادهي ﺧﻮد ،آﻧﺘﻮﻧﻲ آرﻧﻪ ،3ﻛﻪ در ﻓﺮاﻧﺴﻪ اﺳﺖ و ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚ ﻣﺘﻌﺼﺒﻲ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪه ،ﻧﺎﻣﻪاي ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ ﻛﻪ در آن ﻧﺨﺴﺖ ﺧﻴﻠﻲ ﻛﻠـﻲ ،ﭼﮕـﻮﻧﮕﻲ ﺳﺮﻛﻮب ﻣﺆﺛﺮ ﺧﺮاﺑﻜﺎريﻫﺎي ﻛﺎﻓﺮﻛﻴﺸﺎﻧﻪ را در ژﻧﻮِ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ﻣﻲﺳﺘﺎﻳﺪ ،ﺑﺮ ﺧﻼف ﻓﺮاﻧﺴﻪي ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚ؛ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻫﺮزهﮔﻴﺎه رو ﺑﻪ رﺷﺪ را ﺑﻪ اﻣﺎن ﺧﺪا رﻫﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪاﻧﺪ .و ﻳﻜﺒﺎره اﻳـﻦ ﮔـﭗ و ﮔﻔـﺖوﮔـﻮي ﺧﻮدﻣـﺎﻧﻲ، ﻟﺤﻨﻲ ﺳﺨﺖ ﺧﻄﺮﻧﺎك و ﺟﺪي ﻣﻲﮔﻴﺮد و ﺗﺮي ﭼﻨﻴﻦ اداﻣﻪ ﻣﻲدﻫﺪ :ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ،ﻫﻢاﻛﻨـﻮن در ﻓﺮاﻧﺴـﻪ ﻛﺎﻓﺮي اﻗﺎﻣﺖ ﮔﺰﻳﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺠﺎ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺳﺰاوار ﻣﺮگ در آﺗﺶ اﺳﺖ. آدﻣﻲ ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻳﻜّﻪ ﻣﻲﺧﻮرد .اﻳﻦ ﺣﺮف ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪي ﺧﻄﺮﻧﺎﻛﻲ ﻫﻢآﻫﻨﮓ ﺑﺎ ﺳﺨﻨﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛـﺎﻟﻮن در ﮔﺬﺷﺘﻪ درﺑﺎرهي ﺳﺮوه ﺑﺮ ﻗﻠﻢ آورده ﺑﻮد ﻛﻪ اﮔﺮ ﺳﺮوه ﺑﻪ ژﻧﻮ ﭘﺎ ﺑﮕﺬارد» ،ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ ﺷﻬﺮ را زﻧﺪه ﺗﺮك ﻛﻨﺪ« .اﻣﺎ ﺗﺮي ،دﺳﺘﻴﺎر ﻛﺎﻟﻮن ،ﺻﺮﻳﺢﺗﺮ اﺳﺖ و ﺑﻪروﺷﻨﻲ و آﺷﻜﺎرا ،اﺗﻬﺎم ﻣﻲزﻧﺪ و ﺣﻜﻢ ﺻﺎدر ﻣﻲﻛﻨﺪ: از ﻣﺮدي اﺳﭙﺎﻧﻴﺎﻳﻲ و اﻫﻞ آراﮔﻮن ﺳﺨﻦ ﻣﻲﮔﻮﻳﻢ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻴﻜﺎﺋﻴﻞ ﺳﺮوه ،ﻛﻪ ﺧﻮد را ﻣﻴﺸﻞ دو وﻳﻠﻨﻮو ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ و ﺣﺮﻓﻪاش ﭘﺰﺷﻜﻲ اﺳﺖ.
و ﺳﭙﺲ ﻋﻨﻮان ﻛﺘﺎب ﺳﺮوه و ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻣﻄﺎﻟـﺐ و ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ ﭼﻬـﺎر ﺻـﻔﺤﻪي آﻏـﺎزﻳﻦ آن را ﺿـﻤﻴﻤﻪي ﻧﺎﻣﻪي ﺟﻨﺎﻳﺖﺑﺮاﻧﮕﻴﺰ ﺧﻮد ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻫﻤﺮاه آه و ﻧﺎﻟﻪاي از ﺳﺮ ﻏﻢﺧﻮارﮔﻲ و ﺗﺄﺳﻒ ﺑﺮ ﺟﻬﺎن آﻟﻮده ﺑـﻪ ﮔﻨـﺎه، ﻧﺰد او رواﻧﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ. اﻳﻦ ﺗﻠﻪي ﻣﺮ گ ﺳﺎﺧﺖ ژﻧﻮ ،ﻣﺎﻫﺮاﻧﻪﺗﺮ از آن ﻧﻬﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎرﮔﺮ ﻧﻴﺎﻓﺘﺪ .ﻫﻤﻪﭼﻴﺰ ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﻛـﻪ ﻣﻘﺼﻮد اﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪي ﺑﻲﺷﺮﻣﺎﻧﻪ و اﻓﺘﺮآﻣﻴﺰ اﺳﺖ ،رخ ﻣﻲدﻫﺪ .ﻋﻤﻮزادهي آرﻧﻪ ،اﻳﻦ ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚ ﻣﺘﺪﻳﻦِ ﺑﻲﺧﻮد از ﺧﻮد ،ﭼﻮن از ﺟﺎي ﻣﻲﺟﻨﺒﺪ و ﻣﻘﺎمﻫﺎي روﺣﺎﻧﻲ ﻟﻴﻮن را آﮔﺎه ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻛﺎردﻳﻨﺎل ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﺖ ﺧـﻮﻳﺶ ،ﺑـﺎ ﺷﺘﺎب ﺑﺴﻴﺎر ،ﺑﺎزﭘﺮسِ دﺳﺘﮕﺎه ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲ ﭘﺎﭘﻲ ،ﭘﻲﻳﺮ اوري 4را ﻓﺮاﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ .ﭼﺮﺧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻛـﺎﻟﻮن ﺑـﻪ ﮔﺮدش درآﻣﺪه اﺳﺖ ،ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﭼﺮﺧﺶ درﻣﻲآﻳﺪ .ﻫﻨﻮز زﻣﺎﻧﻲ دراز از روز ﺑﻴﺴﺖوﻫﻔﺘﻢ ﻓﻮرﻳﻪ ﻛـﻪ ﻧﺎﻣﻪي اﺗﻬﺎمآﻣﻴﺰ از ژﻧﻮ رﺳﻴﺪه ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺷﺎﻧﺰدﻫﻢ ﻣﺎه ﻣﺎرس ،ﻣﻴﺸﻞ دو وﻳﻠﻨﻮو ،در وﻳـﻦ اﺣﻀـﺎر ﻣﻲﺷﻮد. اﻣﺎ ﺧﺸﻨﻮدي اﺗﻬﺎمزﻧﻨﺪﮔﺎن ﻣﺘّﻘﻲ و ﻣﺘﺪﻳﻦِ ژﻧﻮي دﻳﺮي ﻧﻤﻲﭘﺎﻳﺪ :ﺗﻠﻪي ﻣﺎﻫﺮاﻧﻪاي ﻛﻪ ﻧﻬﺎدهاﻧـﺪ ،از ﻛـﺎر ﻣﻲاﻓﺘﺪ .دﺳﺖ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪي ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﻣﻲآﻳﺪ و ﭘﻲﮔﻴﺮي را ﻣﺨﺘﻞ ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﺷﺎﻳﺪ ﺳﺮاﺳـﻘﻒ وﻳـﻦ ،ﺷﺨﺼـﺎً ﺑـﻪ ﭘﺰﺷﻚ وﻳﮋهاش اﺷﺎرهاي ارزشﻣﻨﺪ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﻪﻫﻨﮕﺎم ،ﺑﻪ ﻧﺠﺎت ﺟـﺎﻧﺶ دﺳـﺖ زﻧـﺪ .زﻳـﺮا زﻣـﺎﻧﻲ ﻛـﻪ 1
Ignatuis Loyola Guillaume de Trye 3 Antonie Arneys 4 Piere Ory 2
http://www.seapurse.ir
76
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺑﺎزﭘﺮس ﺑﻪ وﻳﻦ ﻣﻲرﺳﺪ ،دﺳﺘﮕﺎه ﭼﺎپ ﺑﻪ ﻃﺮز اﺳﺮارآﻣﻴﺰي از ﻣﺤﻞ ﭼﺎپ ﮔـﻢوﮔـﻮر ﺷـﺪه اﺳـﺖ .ﻛـﺎرﮔﺮان اﻋﻼم ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﻲﺧﻮرﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻛﺘﺎﺑﻲ را ﺑﺪﻳﻦ ﻧﺎم و ﻧﺸﺎن ﭼﺎپ ﻧﻜﺮدهاﻧـﺪ و وﻳﻼﻧـﻮوس ،اﻳـﻦ ﭘﺰﺷﻚ ﻣﺤﺘﺮم ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺧﺸﻢ ﻓﺮاوان ،ﻫﻢﻫﻮﻳﺘﻲاش را ﺑﺎ ﻣﻴﻜﺎﺋﻞ ﺳﺮوه ﺗﻜﺬﻳﺐ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ .ﺑﺎورﭘﺮﺳـﻲ ﺑـﻪ اﻳـﻦ اﻋﺘﺮاض ﺧﺸﻚوﺧﺎﻟﻲ ،ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي در ﺧﻮر ﺗﺄﻣﻞ ،روي ﻗﺒﻮل ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ .ﭼﻨﻴﻦ ﭼﺸﻢﻓﺮوﺑﺴﺘﻨﻲ ﻧﻈﺮﮔﻴـﺮ، اﻳﻦ ﺣﺪس را ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ در آن روز ،ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ دﺳﺘﻲ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ از ﺳﺮوه ﺣﻤﺎﻳـﺖ ﻛـﺮده ﺑـﻮده ﺑﺎﺷـﺪ. دادﮔﺎه ﻛﻪ در دﻳﮕﺮ ﻣﻮارد ،ﺑﻲدرﻧﮓ ﺑﻪ داغ و درﻓﺶ ﺷـﻜﻨﺠﻪ دﺳـﺖ ﻣـﻲﺑـﺮد ،وﻟﻨـﻮو را آزاد ﻣـﻲﮔـﺬارد و ﺑﺎزﭘﺮس ،ﺑﻲ آن ﻛﻪ ﻛﻨﺎري ﺑﻜﻨﺪ ،ﺑﻪ ﻟﻴﻮن ﺑﺎزﻣﻲﮔﺮدد و در آنﺟﺎ ﺑﻪ آرﻧﻪ اﻃﻼع ﻣﻲدﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﻮاﻫﺪ او ﺑﺮاي ﭘﻲﮔﺮد ﻣﺘﻬﻢ ﻛﺎﻓﻲ ﻧﺒﻮده اﺳﺖ .ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﺗﻮﻃﺌﻪاي ﻛﻪ در ژﻧﻮ ﻃﺮحرﻳﺰي ﺷﺪه ﺑﻮد ﺗﺎ ﺳـﺮوه ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﻏﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲِ ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻜﻲ ﻧﺎﺑﻮد ﺷﻮد ،ﻣﻔﺘﻀﺨﺎﻧﻪ ﺷﻜﺴﺖ ﺧﻮرده ﺑﺎﺷﺪ .و ﺷـﺎﻳﺪ اﮔـﺮ آرﻧـﻪ ﺑﺮاي ﺑﺎر دوم ﺑﻪ ﻋﻤﻮزادهي ﺧﻮد ،ﺗﺮي ،در ژﻧـﻮ روي ﻧﻤـﻲآورد ﻛـﻪ دﻟﻴـﻞﻫـﺎي ﺗـﺎزهي ﻣﺤﻜﻤـﻪﭘﺴـﻨﺪﺗﺮي درﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻨﺪ ،اﻳﻦ ﺳﻴﺎهﻛﺎري ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻲاﺛﺮ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ. ﺗﺎ اﻳﻦﺟﺎ آدﻣﻲ ﻫﻨﻮز ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﭼﺸﻢﭘﻮﺷﻲِ ﺑﺴﻴﺎر ،ﻓﺮض ﺑﮕﻴﺮد ﻛﻪ ﺗﺮي ﺑﻪراﺳﺘﻲ و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺧﻮﻳﺶ ،ﻋﻤﻮزادهي ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻜﺶ را از ﻣﺎﺟﺮاي ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهاي ﻛﻪ ﺧﻮد اﺻـﻼً او را ﻧﻤـﻲﺷﻨﺎﺳـﺪ، آﮔﺎﻫﻲ رﺳﺎﻧﺪه ﺑﺎﺷﺪ و ﭼﻪ او و ﭼﻪ ﻛﺎﻟﻮن ،ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ ﮔﻤﺎﻧﻲ ﻧﻤﻲﺑﺮدهاﻧﺪ ﻛﻪ اﺗﻬﺎم ﺑﺴﺘﻦﻫﺎي ﺧﺼﻮﺻـﻲ آﻧـﺎن ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در اﺧﺘﻴﺎر ﻣﻘﺎمﻫﺎي دﻳﻮاﻧﻲ ﭘﺎپ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﻮد .اﻣﺎ اﻛﻨﻮن ﻛﻪ ﭼـﺮخ دﺳـﺘﮕﺎه ﻗﻀـﺎ ﺑـﻪ ﺟﻨـﺒﺶ درآﻣﺪه اﺳﺖ و ﺑﺮ دارودﺳﺘﻪي ژﻧﻮﻳﺎن ﻧﻴﻚ آﺷﻜﺎر اﺳﺖ ﻛﻪ آرﻧﻪ ،ﻧﻪ از ﺳﺮ ﻛـﻨﺞﻛـﺎوي ﺷﺨﺼـﻲ ،ﺑﻠﻜـﻪ ﺑـﻪ ﻛﺎرﮔﺰاري ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮاي درﻳﺎﻓﺖ ﺷﻮاﻫﺪ ﻧﻮ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن روي آورده ،ﺟﺎﻳﻲ ﺑﺮاي ﺗﻐﺎﻓﻞ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺑـﺎﻗﻲ ﻧﻤﻲﻣﺎﻧﺪ و ﺑﻪﺧﻮﺑﻲ روﺷﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ آﻧﺎن ﺑﺮاي ﺧﻮشآﻣﺪ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﻪ اﻳـﻦ ﻛـﺎر دﺳـﺖ ﻣـﻲزﻧﻨـﺪ .ﺑـﺎ ﻫـﺮ ﻣﻌﻴﺎري ﻛﻪ ﺳﻨﺠﻴﺪه ﺷﻮد ،اﻳﻨﻚ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﻳﻚ روﺣﺎﻧﻲ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن از ﺧﺒﺮﭼﻴﻨﻲ ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﻣﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﺶﺗـﺮ از اﻳﻦ ،ﭼﻨﺪﻳﻦ و ﭼﻨﺪ ﺗَﻦ از ﻳﺎران ﻛﺎﻟﻮن را زﻧﺪهزﻧﺪه در آﺗﺶ ﺳﻮزاﻧﺪهاﻧﺪ ،ﺑﺮ ﺧﻮد ﺑﻠﺮزد و ﺳﺮوه ،ﺑﻪراﺳـﺘﻲ ﺣﻖ دارد ﻛﻪ ﺳﭙﺲﺗﺮﻫﺎ از ﻗﺎﺗﻞ آﻳﻨﺪهي ﺧﻮﻳﺶ ،ﻛﺎﻟﻮن ،ﺧﺸﻤﮕﻴﻨﺎﻧﻪ ﺑﭙﺮﺳﺪ» :ﻣﮕﺮ ﺗﻮ ﻧﻤﻲداﻧﺴـﺘﻲ ﻛـﻪ در ﺷﺄن ﺧﺪﻣﺘﮕﺰاران ﻛﻼم ﻣﻘﺪس اﻟﻬﻲ ﻧﻴﺴﺖ در ﻣﻘﺎم ﻣﺤﺎﻛﻤﻪﮔﺮان دﻧﻴﻮي ﺟﺎي ﮔﻴﺮﻧﺪ و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎدهي ﺑـﺪ از ﻣﻘﺎم ﺧﻮد ،ﺑﻪ ﺧﺒﺮﭼﻴﻨﻲ و ﭘﺮوﻧﺪهﺳﺎزي درﺑﺎرهي اﻧﺴﺎﻧﻲ دﻳﮕﺮ ﺑﭙﺮدازﻧﺪ؟« وﻟﻴﻜﻦ ﻛﺎﻟﻮن ﻫﺮ زﻣﺎن ﻛﻪ ﭘﺎي ﻣﻜﺘﺒﺶ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﻣﻲآﻳﺪ ـ اﻳﻦ را ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻮاره ﺗﻜﺮار ﻛﺮد ـ ﺳﻨﺠﻪﻫﺎي اﺧﻼﻗﻲ و اﺣﺴﺎس اﻧﺴﺎﻧﻲ را ﻳﻜﺴﺮه از ﻳﺎد ﻣﻲﺑﺮد .ﺳﺮوه ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺎﺑﻮد ﺷﻮد .ﭼﮕﻮﻧـﻪ و ﺑـﻪ ﭼـﻪ اﺑـﺰاري ﭼﻨـﻴﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ،ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻛﻴﻨﻪﺗﻮز ﺧﺸﻦ ،در اﻳـﻦ ﻟﺤﻈـﻪ ذرهاي ﺗﻔـﺎوت ﻧﻤـﻲﻛﻨـﺪ .در ﻋﻤـﻞ ،اﻳـﻦ اﺗﻔـﺎق ﺑـﻪ ﻧﻨﮕﻴﻦﺗﺮﻳﻦ و ﺷﺮوراﻧﻪﺗﺮﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪي ﺧﻮد روي ﻣﻲدﻫﺪ .زﻳﺮا ﻧﺎﻣﻪي ﺗﺎزهاي ﻛﻪ ﺗﺮي ـ ﺑﺪون ﺷـﻚ ﺑـﻪ ﺗﻘﺮﻳـﺮ ﻛﺎﻟﻮن ـ ﺑﻪ ﻋﻤﻮزادهي ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ ،ﺷﺎهﻛﺎري اﺳﺖ در ﺳﺎﻟﻮسورزي و رﻳﺎﻛﺎري .ﺗـﺮي ﻧﺨﺴـﺖ اﻇﻬـﺎر ﺷﮕﻔﺘﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻋﻤﻮزادهاش ﻧﺎﻣﻪي او را در اﺧﺘﻴﺎر ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲ ﮔﺬاﺷـﺘﻪ اﺳـﺖ .وي آن اﻃـﻼع را ،ﺧﻴﻠـﻲ http://www.seapurse.ir
77
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺧﺼﻮﺻﻲ ،ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺧﻮد او داده ﺑﻮده اﺳﺖ» .ﻣﻦ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻓﻘﻂ ﺑﻲاﻋﺘﻘﺎدي ﻣﺪﻋﻴﺎﻧﻲ را ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﻨﻤﺎﻳﺎﻧﻢ ﻛﻪ ﺧﻮد را ﺳﺘﻮنﻫﺎي اﺳﺘﻮار ﻛﻠﻴﺴﺎ ﻣﻲﺧﻮاﻧﻨﺪ «.اﻣﺎ اﻳﻦ ﺑﻬﺘﺎنزن ﻧﻜﺒـﺖزدهي ﺗﻘـﻮاﻓﺮوش ،ﻛـﻪ اﻛﻨـﻮن ﺧـﻮب ﻣﻲداﻧﺪ ﻛﻮﻫﻪي ﻫﻴﺰم آدمﺳﻮزي در ﻛﺎر ﺑﺮﭘﺎ ﺷﺪن اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﺟﺎي آن ﻛﻪ از ﻓﺮاﻫﻢ آوردن ﺷـﻮاﻫﺪ ﻧـﻮ ﺑـﺮاي ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲ ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻜﻲ ﺳﺮ ﺑﺎز زﻧﺪ ،ﭼﻨﻴﻦ اداﻣﻪ ﻣﻲدﻫﺪ :ﺑﺎري؛ اﻳﻨﻚ ﻛﻪ ﺧﻄﺎ ﺻﻮرت ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ» ،ﺧﻮاﺳﺖ اﻟﻬﻲ ﺑﻮده اﺳﺖ ﻛﻪ دﻧﻴﺎي ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ از وﺟﻮد ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺜﺎﻓﺖ و ﻃﺎﻋﻮن ﻣﺮگﺑﺎري زدوده ﺷـﻮد «.اﻣـﺎ اﻛﻨـﻮن ﺣﺎدﺛﻪاي روي ﻣﻲدﻫﺪ ،ﺑﺎورﻧﻜﺮدﻧﻲ :ﭘﺲ از اﻳﻦ ﻛﻮﺷﺶ ﻧﺎﺧﺠﺴﺘﻪ ﻛﻪ ﻧﺎم ﺧﺪا در اﻳﻦ ﻛـﺎر اﻧﺴـﺎﻧﻲ ـ ﺑﻬﺘـﺮ اﺳﺖ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮد ﺳﻴﺎهﻛﺎري ﻏﻴﺮ اﻧﺴﺎﻧﻲ ـ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن آورده ﺷﺪه ،اﻳﻦ ﻣﺆﻣﻦ ﺧﻮبِ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ،ﺟﻨﺎﻳـﺖﺑـﺎرﺗﺮﻳﻦ ﺷﻮاﻫﺪ ﻣﻤﻜﻦ را ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲِ ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻜﻲ ﻣﻲﺳﭙﺎرد؛ ﻧﺎﻣﻪﻫﺎي دﺳﺖﻧﻮﺷـﺘﻪي ﺳـﺮوه و ﺑﺨـﺶﻫـﺎﻳﻲ از دﺳﺖﻧﻮﻳﺲ اﺛﺮ او را .اﻳﻨﻚ ﻗﺎﺿﻴﺎنِ ﻛﻔﺮﺳﺘﻴﺰ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ راﺣﺖ و ﺳﺮﻳﻊ ،دﺳﺖ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺷﻮﻧﺪ. ﻧﺎﻣﻪﻫﺎي دﺳﺖﺧﻂ ﺳﺮوه! ﺗﺮي ﭼﮕﻮﻧﻪ و از ﻛﺠﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻳﻲ دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷـﺪ؟ ﺳـﺮوه ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ او ﻧﺎﻣﻪاي ﻧﻨﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ! دﻳﮕﺮ روي ﭘﻨﻬﺎن ﻧﻤﻲﺗﻮان داﺷﺖ :ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺎﻳﺪ از ﭘـﺲ ﭘـﺮدهاي ﻛـﻪ در اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮاي ﺳﻴﺎه ،ﺧﻮد را ﺑﺎ دﻗﺖ ﺗﻤﺎم ﭘﺸﺖ آن ﭘﻨﻬﺎن ﻛﺮده ،ﺑﻴﺮون آﻳﺪ .زﻳﺮا ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻧﻤﻲﺑـﺮد ﻛـﻪ اﻳـﻦ ﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ،ﻫﻤﺎنﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه و ﻧﻴﺰ ﺑﺨﺶﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ از دﺳﺖﻧﻮﺷﺘﻪي ﻫﻤﺎن ﻛﺘﺎﺑﻲ ﻛـﻪ ﺑﺮاي وي ﻓﺮﺳﺘﺎده ﺷﺪه و ﻛﺎﻟﻮن ـ ﻧﻜﺘﻪي ﻣﻬﻢ ﻫﻤﻴﻦﺟﺎﺳﺖ ـ ﺑﻪﺧﻮﺑﻲ ﻣﻲداﻧﺪ اﻳﻨـﻚ آنﻫـﺎ را ﺑـﺮاي ﭼـﻪ ﻛﺴﻲ از ﻧﻬﺎنﺧﺎﻧـﻪ ﺑﻴـﺮون ﻣـﻲﻛﺸـﺪ و ﺳـﺮاﻧﺠﺎم ﺑـﻪ دﺳـﺖ ﭼـﻪ ﻛﺴـﺎﻧﻲ ﺧﻮاﻫـﺪ رﺳـﻴﺪ؛ دﺳـﺖ ﻫﻤـﺎن »ﭘﺎپﭘﺮَﺳﺘﺎﻧﻲ« ﻛﻪ او روزاﻧﻪ از ﺳﺮ ﻣﻨﺒـﺮ ،ﺧـﺪﻣﺘﮕﺰاران ﺷﻴﻄﺎﻧﺸـﺎن ﻣـﻲﺧﻮاﻧـﺪ و ﺷـﺎﮔﺮداﻧﺶ را در آﺗـﺶ ﻣﻲاﻓﻜﻨﻨﺪ و ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت ﻣﻲرﺳﺎﻧﻨﺪ .و او ﺑﻪﺧﻮﺑﻲ آﮔـﺎه اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺳـﺮﺑﺎزﭘﺮس دﺳـﺘﮕﺎه ﺑﺎورﭘﺮﺳـﻲ ﺑـﺎ ﭼـﻪ ﭼﺸﻢداﺷﺘﻲ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺮﺷﺘﺎب ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ﻧﻴﺎز دارد :ﺑﺮاي ﺑﻪ آﺗﺶ دراﻧﺪاﺧﺘﻦِ ﺳﺮوه. از اﻳﻦ رو ،او ﮔﺮه ﺑﺮ ﺑﺎد ﻣﻲزﻧﺪ ﻛﻪ ﺳﭙﺲﺗﺮﻫﺎ ﻣﻲﻛﻮﺷﺪ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ آﺷﻜﺎر را دﻳﮕﺮﮔﻮﻧـﻪ ﺟﻠـﻮه دﻫـﺪ و ﺳﻔﺴﻄﻪآﻣﻴﺰاﻧﻪ ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ: ﺷﺎﻳﻌﻪ ﭘﺮاﻛﻨﺪهاﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺳﺒﺐ ﺷﺪهام ﺳﺮوه ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲِ ﭘﺎپ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﻮد و ﺑﺮﺧﻲ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ رﻓﺘﺎر ﻣﻦ ﺷﺮاﻓﺖﻣﻨﺪاﻧﻪ ﻧﺒﻮده اﺳﺖ ﻛﻪ وي را ﺑﻪ دﺷﻤﻦ ﺧﻮﻧﻲ اﻳﻤﺎﻧﻲﻣﺎن ﺗﺴﻠﻴﻢ و در زﻳﺮ ﭼﻨﮕﺎل اﻧﺘﻘﺎمِ ﮔﺮﮔـﺎنِ درﻧـﺪه ﭘﺮﺗﺎب ﻛﺮدهام .ﻟﻴﻜﻦ از ﺳﺮ ﻟﻄﻒ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﻣﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻪام ﺑﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑﺎ ﻧﺰدﻳﻜـﺎن ﭘـﺎپ راﺑﻄـﻪاي ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﺮﻗﺮار ﺳﺎزم؟ اﻳﻦ ﺑﺎورﻛﺮدﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ رواﺑﻄﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ و ﻣﻦ و ﻛﺴـﺎﻧﻲ ﻛـﻪ ﻧﺴﺒﺘﺸﺎن ﺑﺎ ﻣﻦ ﭼﻨﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻠﻴﻌﺎل 1ﺑﻮد ﺑﺎ ﻣﺴﻴﺢ ،در اﻳﻦ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﻫﻢدﺳﺘﻲ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﻴﻢ.
اﻣﺎ اﻳﻦ ﺻﻐﺮا ﻛﺒﺮا ﭼﻴﺪنﻫﺎي ﻣﻨﻄﻘﻲ ﺑﺮاي ﭘﻨﻬﺎن داﺷﺘﻦِ ﺣﻘﻴﻘﺖ ،ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺎﺷﻴﺎﻧﻪ اﺳﺖ .ﺑﻪ ﻛﺎﻟﻮن ،ﻛﻪ ﺑﻪ ﻟﻜﻨﺖ اﻓﺘﺎده اﺳﺖ و ﻣﻲﭘﺮﺳﺪ »ﻣﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﻧﺰدﻳﻜـﺎن ﭘـﺎپ راﺑﻄـﻪاي ﭼﻨـﻴﻦ ﻧﺰدﻳـﻚ ﺑﺮﻗـﺮار :Belial – Beliar 1در ﻋﺒﺮي ﻣﻌﻨﺎي ﻓﺴﺎد ﻣﻲدﻫﺪ .در ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ ،ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ »ﺿﺪ ﻣﺴﻴﺢ« و »اﺑﻠﻴﺲ« آﻣﺪه اﺳﺖ. http://www.seapurse.ir
78
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺳﺎزم« ،ﺷﻮاﻫﺪ ﻣﻮﺟﻮد ،ﭘﺎﺳﺨﻲ ﻛﻮﺑﻨﺪه و روﺷﻦ ﻣﻲدﻫﺪ :از راه ﻣﺴﺘﻘﻴﻢِ دوﺳﺘﺶ ﺗﺮي ،ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪي ﺧـﻮد، ﺳﺎدهدﻻﻧﻪ در ﻧﺎﻣﻪاي ﻛﻪ ﺑﻪ آرﻧﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﻫﻢدﺳﺘﻲِ ﻛﺎﻟﻮن در اﻳﻦ ﻛﺎر اﻋﺘﺮاف ﻣﻲﻛﻨﺪ. ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﺮاي درﻳﺎﻓﺖ ﺳﻨﺪﻫﺎي ﭘﻴﻮﺳﺖ از آﻗﺎي ﻛﺎﻟﻮن ،زﺣﻤﺖ ﻓﺮاوان ﻛﺸﻴﺪهام.
ﻧﻪ ﺑﺪﻳﻦﺳﺒﺐ ﻛﻪ وي ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻔﺮورزيﻫﺎي ﺷﺮمآوري را در ﺧﻮر ﻣﺠﺎزات ﻧﻤﻲداﻧﺪ ،ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺪﻳﻦﺳﺒﺐ ﻛـﻪ ﺷﺨﺺ او ﻫﺪاﻳﺖ اﻫﻞ ﻛﻔﺮ را ﺑﻪ ﻣﺪد ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺗﻜﻠﻴﻒ واﺟﺐ ﺧﻮد ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﺪ و ﻧﻪ ﭘﻴﮕﺮدﺷﺎن را ﺑﻪ ﺿـﺮب ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻗﻀﺎ .ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهي ﺧﺎمدﺳﺖ ،ﺑﻴﻬﻮده ﻣﻲﻛﻮﺷﺪ )ﻇﺎﻫﺮاً ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﻛﺎﻟﻮن( ،ﮔﻨﺎﻫﺎنِ ﮔﻨـﺎهﻛـﺎر واﻗﻌـﻲ را ﻳﻜﺴﺮه ﺑﺸﻮﻳﺪ و ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ: اﻣﺎ ﻣﻦ آﻗﺎي ﻛﺎﻟﻮن را ﺳﺨﺖ زﻳﺮ ﻓﺸﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻢ و ﺑﺮاي او ﺑﻪﺧﻮﺑﻲ روﺷﻦ ﺳـﺎﺧﺘﻢ ﻛـﻪ اﮔـﺮ ﻣـﺮا ﻛﻤـﻚ ﻧﻜﻨـﺪ، ﺳﺮزﻧﺶ ﺳﻬﻞاﻧﮕﺮي ﺑﺮ ﻣﻦ وارد ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ و ﭼﻨﺪان ﮔﻔﺘﻢ و ﮔﻔﺘﻢ ﺗﺎ ﻛﻪ وي ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺷـﻮاﻫﺪ ﭘﻴﻮﺳـﺖ را در اﺧﺘﻴﺎرم ﮔﺬاﺷﺖ.
اﻣﺎ واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺴﺘﻨﺪ ،از ﻫﻤﻪي اﻳﻦ ﮔﺸﺎدهزﺑﺎﻧﻲﻫﺎ ،ﺑﻬﺘﺮ ﺳﺨﻦ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ :ﺑﻪ دلﺧﻮاه ﻳـﺎ ﺑـﻪ اﻛـﺮاه ،ﻫﺮﭼـﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﻮ ﺑﺎش ،ﻛﺎﻟﻮن ﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﺳﺮوه را ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺑﻪ او ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه ﺑـﻮد ،ﺑـﻪ ﻗﺼـﺪ ﻧـﺎﺑﻮديِ او، دراﺧﺘﻴﺎر »ﻧﺰدﻳﻜﺎن ﭘﺎپ« ﻗﺮار ﻣﻲدﻫﺪ .ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﻫﻢدﺳﺘﻲ آﮔﺎﻫﺎﻧﻪي او ﻣﻤﻜﻦ ﻣﻲﺑﻮد ﻛﻪ ﺗﺮي ﻧﺎﻣﻪاش را ﺑـﻪ آرﻧﻪ ـ در ﺣﻘﻴﻘﺖ ،ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻲ دﺳﺘﮕﺎه ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲِ ﭘﺎپ ـ ﺑﺎ آن ﺷﻮاﻫﺪ ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎراﻧﻪ ﻫﻤﺮاه ﻛﻨـﺪ و ﻧﻮﺷـﺘﻪ را ﺑـﺎ اﻳﻦ اﺷﺎرهي ﮔﻮﻳﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن آورد ﻛﻪ: ﮔﻤﺎن ﻣﻲﺑﺮم ﺷﻤﺎ را ﺑﺎ ﺷﻮاﻫﺪي ﻣﺤﻜﻢ ﻣﺠﻬﺰ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﻢ و اﻛﻨﻮن دﻳﮕﺮ ﻫﻴﭻ ﻣﺸﻜﻠﻲ در ﻛﺎرﺗـﺎن ﻧﻴﺴـﺖ ﻛـﻪ ﺳﺮوه را ﺑﻪ ﭼﻨﮓ آورﻳﺪ و ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ ﻛﻨﻴﺪ.
ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﻛﺎردﻳﻨﺎل دو ﺗﻮرﻧﻮن 1و اﺳﺘﺎد اﻋﻈﻢ اوري ،ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛـﻪ اﻳـﻦ ﺷـﻮاﻫﺪ ﻗﻄﻌـﻲ را ﻋﻠﻴـﻪ ﺳﺮوهي ﻛﺎﻓﺮ ،ﺑﻪ ﻟﻄﻒ و ﺳﺨﺖﻛﻮﺷﻲِ دﺷﻤﻦ ﺧﻮﻧﻲﺷﺎن و ﺳﺮﺣﻠﻘﻪي ﻛﺎﻓﺮان ،ﻛـﺎﻟﻮن ،درﻳﺎﻓـﺖ ﻣـﻲﻛﻨﻨـﺪ، ﺳﺨﺖ ﺑـﻪ ﺧﻨـﺪه ﻣـﻲاﻓﺘﻨـﺪ .ﺧﺸـﻨﻮدي اﻣـﺮاي ﻛﻠﻴﺴـﺎ را ﺑـﻪﺧـﻮﺑﻲ ﻣـﻲﺗـﻮان ﺣـﺪس زد .زﻳـﺮا ﺷـﻴﻮهي ﻣﻘﺪسﻣĤﺑﺎﻧﻪي ﻛﺎر ،ﺑﻪﺳﺨﺘﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻟﻜﻪي ﻧﺎزدودﻧﻲِ ﺳﻴﺎﻫﻲ را ﻛﻪ ﺑﺮ ﺷﺮاﻓﺖ ﻛﺎﻟﻮن ﻣﻲﻧﺸﻴﻨﺪ ،ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﺪ و ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺑﻪﻇﺎﻫﺮ ﻛﺎﻟﻮن از ﺳﺮ ﻟﻄﻒ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ و وﻓﺎداري دوﺳﺘﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺗﺮي اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻛﺎر را ﻣﻲﻛﻨﺪ ،اﻣﺎ ﺑـﻪ ﻫﺮ ﺗﻘﺪﻳﺮ ،اﻳﻦ ﺧﻮد ﺧﻮد رﻫﺒﺮ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻲﮔﺮي ﺑﻪ ﺗﻦ ﺧﻮﻳﺶ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣـﻲﺧﻮاﻫـﺪ آﻧـﺎن را ـ آري ،درﺳـﺖ آﻧﺎن را ـ ﻳﺎري ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﻛﺎﻓﺮي را در آﺗﺶ ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪ .ﺗﺎﻛﻨﻮن اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺮﺣﻤﺖآﻣﻴﺰ ﻣﻴﺎﻧﻪي اﻫـﻞ اﻳﻦ دو ﻣﺬﻫﺐ رﺳﻢ ﻧﺒﻮده اﺳﺖ؛ دو ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻛﻪ در ﺳﺮاﺳﺮ ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻛﺮهي زﻣﻴﻦ ،ﺑﺎ ﭼﻨﮓ و دﻧﺪان و آﻫﻦ و آﺗﺶ ،ﺗﺎ ﭘﺎي ﻧﺎﺑﻮدي ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪاﻧﺪ .ﺑﺎزﭘﺮﺳﺎن ﭘﺲ از اﻳﻦ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎي ﻓﺮحﺑﺨـﺶ و آرام ،ﺑـﺎ ﺗﻤﺎم ﻧﻴﺮو دﺳﺖ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ .ﺳﺮوه دﺳﺘﮕﻴﺮ و زﻧﺪاﻧﻲ ﻣﻲﺷﻮد و ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲ از او ،ﺑﻲدرﻧﮓ آﻏﺎز ﻣـﻲﺷـﻮد. Cardinal de Tournon http://www.seapurse.ir
1
79
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺷﻮاﻫﺪ ﻛﻮﺑﻨﺪه و ﻏﺎﻓﻞﮔﻴﺮﻛﻨﻨﺪهاي ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن در اﺧﺘﻴﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،ﭼﻨﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺘﻬﻢ دﻳﮕﺮ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻫﻢﻫﻮﻳﺖ ﺑﻮدن ﻣﻴﺸﻞ دو وﻳﻠﻨﻮو ﺑﺎ ﻣﻴﻜﺎﺋﻞ ﺳﺮوه ،و ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻛﺘﺎب ﻛﻔﺮآﻣﻴﺰ را اﻧﻜﺎر ﻛﻨﺪ .ﻛﺎر او ﺗﻤـﺎم اﺳـﺖ. ﺑﻪزودي ﺷﻌﻠﻪﻫﺎي آﺗﺶ آدمﺳﻮزي در وﻳﻦ زﺑﺎﻧﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺸﻴﺪ. اﻣﺎ آرزوي ﺑﻲﺷﺮﻣﺎﻧﻪي ﻛﺎﻟﻮن ،ﻛﻪ دﺷﻤﻨﻲ دﻳﺮﻳﻦ را ﺑﻪ دﺳﺖ دﺷﻤﻨﺎن دﻳﺮﻳﻨﻪﺗﺮ از ﻣﻴﺎن ﺑﺮاﻧﺪازد ،ﺑـﺮاي دوﻣﻴﻦ ﺑﺎر ﻧﻘﺶ ﺑﺮ آب ﻣﻲﺷﻮد .زﻳﺮا ﺳﺮوه ،ﻛﻪ در درازاي ﺳﺎﻟﻴﺎن ﻛﺎر ﭘﺰﺷﻜﻲ در ﻣﺤﻞ ﻣﺤﺒﻮﺑﻴﺖ ﻓﺮاوان ﺑﻪ ﻫﻢ زده اﺳﺖ ،ﻳﺎ از ﻛﻤﻚ ﻳﺎراﻧﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺎﻧﻔﻮذ ﺑﻬﺮهﻣﻨﺪ ﻣﻲﺷﻮد و ﻳـﺎ ـ ﺑـﻪ اﺣﺘﻤـﺎل ﺑـﻴﺶﺗـﺮ ـ ﻣﻘـﺎمﻫـﺎي ﻛﻠﻴﺴﺎﻳﻲ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﻣﻲداﻧﻨﺪ ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺎ ﭼﻪ ﺑﻲﺻﺒﺮي و اﺷﺘﻴﺎﻗﻲ ﺧﻮاﻫﺎن ﻧﺎﺑﻮدي ﺳﺮوه اﺳـﺖ ،ﭼﻨـﺪان ﺷﺘﺎب و ﺟﻨﺐوﺟﻮﺷﻲ در ﻛﺎر ﻧﻤﻲآورﻧﺪ و ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻲﺑﻴﻨﻨﺪ ﺑﮕﺬارﻧﺪ ﻛﺎﻓﺮِ ﺧﺮدهﭘﺎﻳﻲ از ﭼﻨﮕﺸﺎن ﺑﮕﺮﻳﺰد ﺗﺎ ﺑـﻪ ﻋﺎﻟﻲﺟﻨﺎب ﻛﺎﻟﻮن ﻛﻪ در ژﻧﻮ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ و ﺳﺎزﻣﺎندﻫﻨﺪه و ﺗﺮوﻳﺞﻛﻨﻨـﺪهي ﻫﻤـﻪي ﻛﺎﻓﺮﻛﻴﺸـﻲﻫﺎﺳـﺖ و ﻫﺰاران ﺑﺎر ﺧﻄﺮﻧﺎكﺗﺮ ،ﺧﺪﻣﺘﻲ ﻛﻨﻨـﺪ ﺳـﺨﺖ ﭘﺴـﻨﺪﻳﺪهي ﺧـﺎﻃﺮ او .ﻣﺮاﻗﺒـﺖ از ﺳـﺮوه ﺑـﻪ ﻃـﺮز ﻧﻤﺎﻳـﺎﻧﻲ ﺳﻬﻞاﻧﮕﺎراﻧﻪ اﺳﺖ .در ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﻓﺮان را در زﻧﺪانﻫﺎي ﺗﻨﮓ و ﺑﺴﺘﻪ ﻧﮕﺎه ﻣﻲدارﻧﺪ و ﺑﺎ ﺣﻠﻘﻪﻫﺎي آﻫﻨﻴﻦ ﺑﺮ دﻳﻮار ﺑﻨﺪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ،ﺑﻪ ﺳﺮوه ،ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﻧﺎﻣﻌﻤﻮل ،اﺟﺎزه ﻣﻲدﻫﻨﺪ روزاﻧـﻪ در ﺑـﺎغ ﺑـﻪ ﮔـﺮدش و ﻫﻮاﺧـﻮري ﺑﭙﺮدازد و روز ﻫﻔﺘﻢ آورﻳﻞ ،از ﭘﺲِ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﺮدﺷﻲ ،ﺳﺮوه ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ ﻣﻲﺷﻮد .زﻧﺪانﺑﺎن ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮابﺟﺎﻣـﻪي او را ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ و ﻧﺮدﺑﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﻤﻚ آن از روي دﻳﻮار ﺑﺎغ ﮔﺬر ﻛﺮده اﺳﺖ .ﺑﻪ ﺟـﺎي آدم زﻧـﺪه ،ﺗﺼـﻮﻳﺮ او و ﭘـﻨﺞ ﺑﺴﺘﻪي ﺑﺰرگ ﻛﺘﺎب ﻧﻮﻧﻬﺎد در ﻣﻴﺪان ﺑﺎزار وﻳﻦ ،ﺑﻪ آﺗﺶ اﻓﻜﻨﺪه ﻣﻲﺷﻮد. ﻧﻘﺸﻪي زﻳﺮﻛﺎﻧﻪاي ﻛﻪ در ژﻧﻮ رﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ﺗﺎ ﻣﺰوراﻧـﻪ ،ﺑـﻲ آن ﻛـﻪ ﺧـﻮد دﺳـﺖ ﺑﻴﺎﻻﻳﻨـﺪ ،ﻣﺨـﺎﻟﻔﻲ ﺷﺨﺼﻲ و ﻓﻜﺮي در آﺗﺶ ﺗﻌﺼﺐ ﻏﻴﺮ ﺳﻮزاﻧﺪه ﺷﻮد ،ﻣﻔﺘﻀﺤﺎﻧﻪ ﺷﻜﺴﺖ ﻣﻲﺧﻮرد .ﻛـﺎﻟﻮن اﮔـﺮ ﻣـﻲﺧﻮاﻫـﺪ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﺮ ﺳﺮوه ﺧﺸﻢ ﺑﮕﻴﺮد و اﻧﺴﺎن دﻳﮕﺮي را ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ اﻧﺪﻳﺸﻪاي ﻛـﻪ در دل دارد ﻧﻴﺴـﺖ و ﻧـﺎﺑﻮد ﻛﻨﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺴﺆوﻟﻴﺖ آن را ﺑﻪآﺷﻜﺎراﻳﻲ ،ﺧﻮد ﺑﺮ ﻋﻬﺪه ﮔﻴﺮد؛ ﺑﺎ دﺳﺖﻫﺎﻳﻲ آﻟﻮده ﺑـﻪ ﺧـﻮن و در زﻳـﺮ ﺑـﺎران ﻧﻔﺮت ﻫﻤﻪي اﻧﺴﺎندوﺳﺘﺎن.
http://www.seapurse.ir
80
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻓﺼﻞ ﭘﻨﺠﻢ ﺳﺮوه ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﻲرﺳﺪ
ﭘﺲ از ﮔﺮﻳﺨﺘﻦ از زﻧﺪان ،ﺳﺮوه ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﻲ ﮔﻢوﮔﻮر ﻣﻲﺷﻮد؛ ﺑﻲ ﻫﻴﭻ رد ﭘﺎﻳﻲ .ﻫﺮﮔﺰ ﻛﺴﻲ ﻧﻤـﻲﺗﻮاﻧـﺪ ﺑﺪاﻧﺪ و ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻓﺮاريِ درﺑﻪدر ﭼﻪ روزﻫﺎي ﻫﻮلآور دردﻧﺎﻛﻲ ﺳﭙﺮي ﺷﺪه اﺳﺖ ،ﺗﺎ آن ﺷﻮمروزِ ﻣﺎه اوت ﻛﻪ ﺳﻮار ﺑﺮ ﻳﺎﺑﻮﻳﻲ ﻛﺮاﻳﻪاي ،ﺑﻪ ژﻧﻮ ـ ﻛﻪ ﺑﺮاي او ﺧﻄﺮآﻓﺮﻳﻦﺗﺮﻳﻦ ﺟﺎي روي زﻣﻴﻦ اﺳﺖ ـ وارد ﻣﻲﺷﻮد و در ﻣﻬﻤﺎنﺳﺮاي ﮔﻞﺳﺮخ ﻓﺮود ﻣﻲآﻳﺪ .و ﻧﻴﺰ ﻫﺮﮔﺰ روﺷﻦ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﭼﺮا اﻳـﻦ »ﺑﺪﺳـﺘﺎرهي ﺷـﻮرﺑﺨﺖ،«1 ﭼﻨﺎنﻛﻪ ﺧﻮد ﻛﺎﻟﻮن ﺳﭙﺲﺗﺮﻫﺎ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ ،ﻳﻚراﺳﺖ ﺑﻪ ژﻧﻮ ﻣﻲآﻳﺪ و ﻣﺄوي ﻣﻲﮔﺰﻳﻨﺪ .آﻳﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﻳـﻚ ﺷـﺐ را در آنﺟﺎ ﮔﺬراﻧﻴﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ ﻓﺮدا ﺑﺮاي ﮔﺬر از روي درﻳﺎﭼﻪ ﻗﺎﻳﻘﻲ ﺑﮕﻴﺮد و ﺑﻪ دورﺗﺮﻫﺎ ﺑﮕﺮﻳﺰد؟ اﻣﻴﺪ ﻣـﻲﺑـﺮد ﻛﻪ در ﮔﻔﺖوﮔﻮي رودررو ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺘﻮاﻧﺪ دﺷﻤﻦ ﺧﻮﻧﻲ ﺧﻮﻳﺶ را ﻣﺠﺎب ﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎري؟ ﻳﺎ اﻳﻦ ﻛـﻪ ﺳـﻔﺮ او ﺑﻪ ژﻧﻮ ﻳﻜﻲ از آن ﻛﺎرﻫﺎي ﺑﻲﻣﻌﻨﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﮕﻲﻫﺎي ﺳﺨﺖ ﻋﺼﺒﻲ از آدﻣﻲ ﺳﺮ ﻣﻲزﻧﺪ؟ ﻳـﺎ ﻳﻜﻲ از آن ﻛﺸﺶﻫﺎي ﺳﻮزانِ ﺷﻴﺮﻳﻦِ ﺷﻴﻄﺎﻧﻲِ ﺑﺎزي ﻛﺮدن ﺑﺎ ﺧﻄﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﺎﻫﻲ و درﺳـﺖ در ژرفﺗـﺮﻳﻦ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎي ﻧﺎاﻣﻴﺪي ،ﺑﺮ ﺟﺎن اﻧﺴﺎن ﭼﻨﮓ ﻣﻲاﻧﺪازد؟ ﻛﺴﻲ ﻧﻤﻲداﻧـﺪ و ﻫﺮﮔـﺰ ﻧﻴـﺰ داﻧﺴـﺘﻪ ﻧﺨﻮاﻫـﺪ ﺷـﺪ . ﻫﻤﻪي ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲﻫﺎ و ﭘﺮوﻧﺪهﻫﺎ اﻳﻦ راز را ﺑﺮﻧﻤﻲﮔﺸﺎﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﺳﺮوه ﭼﺮا ژﻧﻮ را ،درﺳﺖ ژﻧﻮ را ،ﺑﺮﮔﺰﻳـﺪه اﺳـﺖ؛ ﺟﺎﻳﻲ را ﻛﻪ ﻫﻮلﻧﺎكﺗﺮﻳﻦ ﺑﻴﺪادﮔﺮيﻫﺎي ﻛﺎﻟﻮن در اﻧﺘﻈﺎر اﺳﺖ. اﻣﺎ ﺟﺴﺎرت اﺑﻠﻬﺎﻧﻪ و ﺗﺤﺮﻳﻚآﻣﻴﺰ اﻳﻦ ﺑﺨﺖﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ،وي را از اﻳﻦ ﻫﻢ ﻓﺮاﺗﺮ ﻣﻲراﻧﺪ .ﻫﻤـﺎن روز ،ﻛـﻪ روز ﻳﻜﺸﻨﺒﻪ اﺳﺖ ،ﻫﻨﻮز دﻳﺮزﻣﺎﻧﻲ از ورودش ﺑﻪ ژﻧﻮ ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ،ﺳﺮوه ﺑﻪ ﻛﻠﻴﺴـﺎ ﻣـﻲرود؛ ﺑـﻪ ﺟـﺎﻳﻲ ﻛـﻪ ﭘﻴـﺮوان ﻛﺎﻟﻮن ،ﻫﻤﮕﺎن ﻳﻚﺟﺎ ﮔﺮد ﻣﻲآﻳﻨﺪ و از ﻣﻴﺎن ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻛﻠﻴﺴﺎﻫﺎ ـ ﺑﻼﻫﺖ ﺑﻴﺶﺗـﺮ او ـ ﻳـﻚراﺳـﺖ ﺑـﻪ ﺳـﺮاغ ﻛﻠﻴﺴﺎي ﺳﻦﭘﻴﺮ ﻣﻲرود ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن در آنﺟﺎ وﻋﻆ ﻣﻲﻛﻨﺪ؛ ﺗﻨﻬﺎ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ در ﭘﺎرﻳﺲ ،در ﮔﺬﺷﺘﻪﻫﺎي دور ،او را ﭼﻬﺮه ﺑﻪ ﭼﻬﺮه دﻳﺪه اﺳﺖ و ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﺪ .در اﻳﻦﺟﺎ ﮔﻮﻧﻪاي ﻫﻴﭙﻨﻮﺗﻴﺰم روﺣـﻲ ﺣﻜـﻢ ﻣـﻲراﻧـﺪ ﻛـﻪ ﻫـﻴﭻ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﻨﻄﻘﻲ ﺑﺮﻧﻤﻲدارد .آﻳﺎ اﻳﻦ ﻣﺎر اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﮕﺎه ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﺧﻮد را ﻣﻲﺟﻮﻳﺪ؟ ﻳﺎ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻗﺮﺑـﺎﻧﻲ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻧﮕﺎه ﻧﺎﻓﺬ آﻫﻦرﺑﺎآﺳﺎ و ﻫﻮلآور ﻣﺎر را ﺟﺴﺖوﺟﻮ ﻣﻲﻛﻨﺪ؟ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺗﻘﺪﻳﺮ ،اﺟﺒﺎري رﻣﺰآﻟﻮد ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ در ﻛﺎر ﺑﻮده ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺳﺮوه را ﺑﻪ ﺳﻮي ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﭘﻴﺶ راﻧﺪ .زﻳﺮا در ﺷﻬﺮي ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﻪ ﺣﻜـﻢ ﻗـﺎﻧﻮن ﻣﻜﻠـﻒ اﺳﺖ دﻳﮕﺮي را زﻳﺮ ﻧﻈﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻫﺮ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪي ﺗﺎزهواردي ﺑﻪﻧﺎﭼﺎر ﻫﻤﻪي ﻧﮕﺎهﻫﺎي ﻛﻨﺞﻛﺎو را ﺑـﻪ ﺳـﻮي ﺧﻮد ﺟﻠﺐ ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﺑﻲدرﻧﮓ روي ﻣﻲدﻫﺪ آنﭼﻪ اﻧﺘﻈﺎرش ﻣـﻲرﻓـﺖ .ﻛـﺎﻟﻮن در ﻣﻴﺎﻧـﻪي رﻣـﻪي ﻣﺆﻣﻨـﺎن
Mails auspisis appulsus http://www.seapurse.ir
1
81
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺧﻮﻳﺶ ،ﮔﺮگ درﻧﺪه را ﺑﺎزﻣﻲﺷﻨﺎﺳﺪ و در ﺟﺎ ﺑﻪ ﻛﺎرﮔﺰاراﻧﺶ دﺳﺘﻮر ﻣﻲدﻫﺪ ﺳﺮوه را ﻫﻨﮕـﺎم ﺗـﺮك ﻛﻠﻴﺴـﺎ دﺳﺘﮕﻴﺮ ﻛﻨﻨﺪ .ﻳﻚ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ ،ﺳﺮوه در ﺑﻨﺪ و زﻧﺠﻴﺮ اﺳﺖ. دﺳﺘﮕﻴﺮي ﺳﺮوه ،ﺑﻲﮔﻔﺖوﮔﻮ ،ﻗﺎﻧﻮنﺷﻜﻨﻲ آﺷﻜﺎر اﺳﺖ و ﺧﻼف ﻫﻤـﻪي ﻣـﻮازﻳﻦ ﺣﻘـﻮق ﺑـﻴﻦاﻟﻤﻠـﻞ و ﻣﻬﻤﺎنداري اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻫﻤﻪي ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﺟﻬﺎن ﭘﺎس داﺷﺘﻪ ﻣﻲﺷـﻮد .ﺳـﺮوه ﺧـﺎرﺟﻲ اﺳـﺖ .اﺳـﭙﺎﻧﻴﺎﻳﻲ اﺳﺖ .ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ژﻧﻮ ﮔﺎم ﻧﻬﺎده ،از اﻳﻦ رو ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ در آنﺟـﺎ ﺟﺮﻣـﻲ ﻣﺮﺗﻜـﺐ ﺷـﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ دﺳﺘﮕﻴﺮي او را ﺑﻄﻠﺒﺪ .ﻫﻤﻪي ﻛﺘﺎبﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ،در ﺧﺎرﺟﻪ ﺑﻪ ﭼﺎپ رﺳﻴﺪه اﺳـﺖ .از اﻳـﻦ رو در ژﻧﻮ ﻛﺴﻲ را ﺑﻪ ﺷﻮرش ﺑﺮﻧﻴﺎﻧﮕﻴﺨﺘﻪ و ﻳﺎ ﻣﻌﺘﻘﺪ و ﻣﺘﺪﻳﻨﻲ را ﺑﺎ ﻧﻈﺮﻳﺎت ﻛﻔﺮآﻣﻴـﺰ ﺧـﻮﻳﺶ ﻓﺎﺳـﺪ ﻧﻜـﺮده اﺳﺖ .از اﻳﻦ ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﻳﻚ ﺷﺨﺼﻴﺖ روﺣﺎﻧﻲ ،ﻳﻚ ﻣﻮﻋﻈﻪﮔﺮ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ،ﺑـﻪﻫـﻴﭻروي ﺣـﻖ ﻧـﺪارد ﭘـﻴﺶ از رﺳﻴﺪﮔﻲ و ﺻﺪور ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ،دﺳﺘﻮر دﻫﺪ ﻛﺴﻲ را در ﺣﻮزهي ﺷﻬﺮ ژﻧﻮ دﺳﺘﮕﻴﺮ ﻛﻨﻨﺪ و ﺑﻪ ﻛﻨﺪ و زﻧﺠﻴـﺮ دراﻓﻜﻨﻨﺪ ـ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ در اﻳﻦ اﻣـﺮ ﻧﻈـﺮ ﺷـﻮد ،ﺷـﺒﻴﺨﻮن ﻛـﺎﻟﻮن ﺑـﺮ ﺳـﺮوه ،ﻧﻤﺎﻳـﺎنﮔـﺮ ﻛـﺎري اﺳـﺖ اﺳﺘﺒﺪادﮔﺮاﻧﻪ و ﺧﻮدﺳﺮاﻧﻪ در ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻬﺎن ،ﻛﻪ از ﻧﻈﺮ ﺑﻲاﻋﺘﻨﺎﻳﻲ و ﺑـﻪ ﻣﺴـﺨﺮه ﮔـﺮﻓﺘﻦ آﺷـﻜﺎراي ﻫﻤـﻪي اﺻﻮل و ﻗﺮاردادﻫﺎي ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ،ﺗﻨﻬﺎ ﺑـﺎ ﺷـﺒﻴﺨﻮن ﻧـﺎﭘﻠﺌﻮن ﺑـﺮ ﺷـﺎهزادهي آﻧﮕـﻦ 1و ﺑـﻪ ﻗﺘـﻞ رﺳـﺎﻧﺪن او ﻣﻘﺎﻳﺴﻪﻛﺮدﻧﻲ اﺳﺖ .در اﻳﻦﺟﺎ ﻧﻴﺰ در ﭘﻲ ﺷﺒﻴﺨﻮن ﻏﻴﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﻛﻪ ﺑـﺮ آزادي ﺳـﺮوه زده ﻣـﻲﺷـﻮد ،از ﻳـﻚ دادرﺳﻲ درﺳﺖ و ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﺧﺒﺮي ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﻠﻜﻪ ﺟﻨﺎﻳﺘﻲ ﺻﻮرت ﻣﻲﮔﻴﺮد ﻛﻪ از ﭘﻴﺶ اﻧﺪﻳﺸـﻴﺪه ،ﻛـﻪ آن را ﺑـﺎ ﻫﻴﭻﮔﻮﻧﻪ دروغ و ﻣﻘﺪسﻧﻤﺎﻳﻲ ﭘﻨﻬﺎن ﻧﻤﻲﺗﻮان داﺷﺖ. * * *
ﺑﺮاي ﺳﺮوه ﻛﻪ ﺑﻲﻃﺮحِ ﻫﻴﭻ ﺷﻜﺎﻳﺘﻲ از او ،دﺳﺘﮕﻴﺮ و زﻧﺪاﻧﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ ،اﻛﻨﻮن ﺑﺎﻳﺪ دﺳـﺖﻛـﻢ ﭘـﺲ از دﺳﺘﮕﻴﺮي ،ﺟﺮﻣﻲ ﺗﺮاﺷﻴﺪه ﺷﻮد .ﻣﻨﻄﻘﻲ ﻣﻲﺑﻮد ﻣﺮدي ﻛﻪ ﺗﺮﺗﻴـﺐ دﺳـﺘﮕﻴﺮي او را داده اﺳـﺖ ـ ﻛـﺎﻟﻮن ـ ﺧﻮد در ﻣﻘﺎم ﺷﺎﻛﻲ ،ﭘﺎي ﭘﻴﺶ ﮔﺬارد .زﻳﺮا ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﻗﺎﻧﻮنِ ﻧﻤﻮﻧﻪاي ﻛﻪ در ژﻧﻮ روان اﺳﺖ ،ﻫـﺮ ﺷـﻬﺮوﻧﺪي ﻛـﻪ اﺗﻬﺎم ﺟﺮم و ﺟﻨﺎﻳﺘﻲ ﺑﺮ دﻳﮕﺮي وارد ﻣﻲآورد ،ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻢزﻣﺎن ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻣـﺘﻬﻢ ﺑـﻪ زﻧـﺪان ﺑـﺮود و در آنﺟـﺎ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺗﺎ درﺳﺘﻲ ﺷﻜﺎﻳﺘﺶ ﺛﺎﺑﺖ ﺷﻮد .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻛﺎﻟﻮن ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﺮاي ﻣﺘﻬﻢ ﻛﺮدن ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﺳﺮوه ،ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ در اﺧﺘﻴﺎر دادﮔﺎه ﺑﮕﺬارد .ﻛﺎﻟﻮن ،ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواي ﻣﺬﻫﺒﻲ ژﻧﻮ ،ﭘﻲآﻣﺪﻫﺎي ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮاﮔﺮدي را ﺑﺮاي ﺧﻮد ﺑـﻪﺧـﻮﺑﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺴﻨﺠﺪ .ﭼﻪ روي ﺧﻮاﻫﺪ داد اﮔﺮ ﺷﻮرا ﺑﺮ ﺑﻲﮔﻨﺎﻫﻲ آﺷﻜﺎراي ﺳﺮوه ﺣﻜـﻢ ﻛﻨـﺪ و او ﻣﺠﺒـﻮر ﺷـﻮد ﺧﻮد ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﻬﺘﺎنزن ،در زﻧﺪان ﺑﺎﻗﻲ ﺑﻤﺎﻧﺪ! ﭼﻪ رﺳﻮاﻳﻲِ ﻓﺎﺟﻌﻪواري اﺳﺖ ﺑﺮاي او و ﭼﻪ ﭘﻴـﺮوزي ﺑﺰرﮔـﻲ اﺳﺖ ﺑﺮاي ﺣﺮﻳﻒ! از اﻳﻦ رو ﻛﺎﻟﻮن ،ﻫﻤﭽﻮن ﻫﻤﻴﺸﻪ ،ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪاراﻧﻪ ﻧﻘﺶ ﻧﺎﺧﻮشآﻳﻨﺪ ﺷﺎﻛﻲ را ﺑﺮ ﻋﻬـﺪهي
1آﻧﮕﻦ ) :(Horzog von Enghien, Louis Antoine Henry de Bourbon-Conde, Duc d’Anghienﺷﺎهزادهي ﻓﺮاﻧﺴﻮيﺗﺒـﺎر ﺣﻜـﻢران دوكﻧﺸﻴﻦ آﻧﮕﻦ در ﺑﻠﮋﻳﻚ 1772 ،ـ ،1804ﻛﻪ ﺑﻪ اﺗﻬﺎم ﺗﻮﻃﺌﻪ ،ﺑﻪ دﺳﺖ ﻧﺎﭘﻠﺌﻮن ﺑﻨﺎﭘﺎرات اﻋﺪام ﺷﺪ. http://www.seapurse.ir
82
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻣﻨﺸﻲ ﺧـﻮد ،ﻧﻴﻜـﻮﻻس دوﻻﻓـﻮﻧﺘﻦ 1ﻣـﻲﮔـﺬارد و او ﺑـﻪراﺳـﺘﻲ ﺣـﺮفﺷـﻨﻮا و ﺳـﺮﺑﻪراه ،ﭘـﺲ از آن ﻛـﻪ ﺷﻜﺎﻳﺖﻧﺎﻣﻪاي ﺣﺎوي ﺑﻴﺴﺖوﺳﻪ ﻣﻮرد اﺗﻬﺎم ـ ﻛﻪ ﺑﻲﺗﺮدﻳﺪ ﻧﻘﺸﻪي ﻛﺎﻟﻮن اﺳﺖ ـ ﻋﻠﻴـﻪ ﺳـﺮوه ﺑـﻪ ﻣﻘﺎﻣـﺎت ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﺑﻪ ﺟﺎي ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ زﻧﺪان ﻣﻲرود .ﺑﺎ ﭘﻴﺶدرآﻣﺪي ﻣﻀﺤﻚ ،ﻓﺎﺟﻌﻪاي دردﻧﺎك آﻏﺎز ﻣﻲﺷـﻮد. دﺳﺖﻛﻢ ﺣﺎﻻ ﭘﺲ از ﻗﺎﻧﻮنﺷﻜﻨﻲِ ﭼﺸﻢﻧﻤﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑـﻪ دادرﺳـﻲ ﻇـﺎﻫﺮي ﻗـﺎﻧﻮﻧﻲ داده ﻣﻲﺷﻮد .ﺳﺮوه ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲ ﻣﻲﺷﻮد و اﺗﻬﺎمﻫﺎي ﮔﻮﻧﻪﮔﻮن ﺷـﺎﻛﻲ ،ﺑـﺮ او ﺧﻮاﻧـﺪه ﻣـﻲﺷـﻮد. ﺳﺮوه ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎ و ﺑﻪ ﻣﻮارد اﺗﻬﺎم ،زﻳﺮﻛﺎﻧﻪ و ﺑﺎ آراﻣﻲ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻲﮔﻮﻳـﺪ .زﻧـﺪان ﻫﻨـﻮز ﻧﻴـﺮوي او را در ﻫـﻢ ﻧﺸﻜﺴﺘﻪ اﺳﺖ و اﻋﺼﺎﺑﺶ ﺑﻪﺧﻮﺑﻲ ﻛﺎر ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﻳﻜﺎنﻳﻜﺎن اﺗﻬﺎمﻫﺎ را رد ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﺑﺮاي ﻧﻤﻮﻧـﻪ ،در ﭘﺎﺳـﺦ ﺑـﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ وي در ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﺷﺨﺺ ﻛﺎﻟﻮن ﺣﻤﻠﻪ ﻛﺮده اﺳﺖ ،ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ اﻳﻦ واروﻧـﻪ ﺟﻠـﻮه دادن واﻗﻌﻴـﺎت اﺳﺖ .زﻳﺮا ﻧﺨﺴﺖ ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻮده اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ وي ﻫﺠﻮم آورده اﺳﺖ و او ﺳﭙﺲ ﺑـﻪ ﻧﻮﺑـﻪي ﺧـﻮد ،ﻧﺸـﺎن داده اﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﺘّﻲ ﻛﺎﻟﻮن ﻧﻴﺰ در ﭘﺎرهاي ﻣﻮارد ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮ ﺧﻄﺎ رود و ﺧﻄﺎﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻧﻴﺴﺖ .ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻛـﺎﻟﻮن وي را ـ ﺳﺮوه را ـ ﻣﺘﻬﻢ ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﻣﺼﺮّاﻧﻪ ﺑﺮ ﺑﺮﺧﻲ دﻳﺪﮔﺎهﻫـﺎ ﭘـﺎي ﻣـﻲﻓﺸـﺮد او ﻧﻴـﺰ ﻣـﻲﺗﻮاﻧـﺪ ﻛـﺎﻟﻮن را ﺑـﻪ ﻫﻤﻴﻦﮔﻮﻧﻪ ﭘﺎﺳﺨﺘﻲﻫﺎ ﻣﺘﻬﻢ ﺳﺎزد .ﻣﻴﺎن او و ﻛﺎﻟﻮن ،ﺗﻨﻬﺎ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺗﻔﺎوت دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎي ﻣﺬﻫﺒﻲ اﺳـﺖ ﻛﻪ در ﭘﻴﺶﮔﺎه ﻫﻴﭻ دادﮔﺎه دﻧﻴﻮي ،ﺣﻞوﻓﺼﻞﻛﺮدﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ و اﮔـﺮ ﻛـﺎﻟﻮن ﺑـﻪ رﻏـﻢ اﻳـﻦ واﻗﻌﻴـﺖ ،ﻓﺮﻣـﺎن دﺳﺘﮕﻴﺮي او را داده اﺳﺖ ،ﺟﺰ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ دﺳﺖ ﺑﻪ ﻛﺎري زده اﺳﺖ ﻳﻜﺴـﺮه ﺷﺨﺼـﻲ و اﻧﺘﻘـﺎمﺟﻮﻳﺎﻧـﻪ. ﻛﺴﻲ ﺟﺰ رﻫﺒﺮ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻲﮔﺮي ﻧﺒﻮده اﺳﺖ ﻛﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ وي را ﻧﺰد ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲِ ﻛـﺎﺗﻮﻟﻴﻜﻲ ﺑـﻪ ﻛﻔـﺮ ﻣـﺘﻬﻢ ﻛﺮده اﺳﺖ و ﻫﻴﭻ ﭘﺴﻨﺪ ﺧﺎﻃﺮ اﻳﻦ ﻣﻮﻋﻈﻪﮔﺮ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ او را ـ ﺳﺮوه را ـ ﻣﺪتﻫﺎ ﭘﻴﺶﺗﺮ از اﻳﻦ، زﻧﺪه در آﺗﺶ ﻧﺴﻮزاﻧﺪهاﻧﺪ. اﻳﻦ ﻧﻘﻄﻪﻧﻈﺮ ﺳﺮوه ،از دﻳﺪﮔﺎه ﻗﻀﺎﻳﻲ ،ﭼﻨﺪان ﺧﺪﺷﻪﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﺎلوﻫـﻮاي ﺷـﻮرا ﺑـﻪ ﺳـﻮي او و ﺳﻮد او ﻣﻲﮔﺮدد و ﭼﻪﺑﺴﺎ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﺒﻌﻴﺪ او از ﺷﻬﺮ ﺑﺴﻨﺪه ﻣﻲﻛﻨـﺪ .وﻟـﻴﻜﻦ ﻛـﺎﻟﻮن ﻣـﻲﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﻪ اﺷـﺎره درﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻛﺎرﻫﺎ ﻣﺴﺎﻋﺪ ﺣﺎل ﺳﺮوه ﻣﻲﭼﺮﺧﺪ و ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲاش ﺳﺮِ آﺧﺮ رﻫﺎﻳﻲ ﻳﺎﺑـﺪ و ﺟـﺎن ﺑﻪ در ﺑﺮد .زﻳﺮا در روز ﻫﻔﺪﻫﻢ اوت ،ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺧﻮد در ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻮرا ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻲﺷﻮد و ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﻏﻴـﺮ ﻣﻨﺘﻈـﺮ ،ﺑـﺮ ادﻋﺎي ﻣﻀﺤﻚ ﺷﺮﻛﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻦ در اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا ،ﻧﻘﻄﻪي ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻲﮔﺬارد .اﻛﻨـﻮن ﺑـﻪ آﺷـﻜﺎرﮔﻲ ﺗﻤـﺎم ﺟﺒﻬـﻪ ﻣﻲﮔﻴﺮد .دﻳﮕﺮ اﻧﻜﺎر ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﺎﻛﻲِ اﺻﻠﻲِ ﺳﺮوه اوﺳﺖ و از ﺷﻮرا درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ اﺟﺎزه دﻫﻨﺪ از اﻳـﻦ ﭘﺲ در ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲﻫﺎ ﺷﺮﻛﺖ ﺟﻮﻳﺪ ،ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﻬﺎﻧﻪي ﻣﺰوراﻧﻪ ﻛﻪ »ﺧﻄﺎي ﻣﺘﻬﻢ را ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺘﻮان ﺑﻪ اﺛﺒﺎت رﺳﺎﻧﻴﺪ« و ﺑﻲﺗﺮدﻳﺪ و در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻓﻘﻂ ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﺎﻳﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺷﺨﺼﻴﺘﺶ ،از ﺧﻄﺮ آن ﻛﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲاش رﻫﺎﻳﻲ ﻳﺎﺑﺪ ﭘﻴﺶﮔﻴﺮي ﻛﻨﺪ. از اﻳﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ،ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﺧﻮدﺳﺮاﻧﻪ و ﺑﻪ زور ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻴﻦ ﻣﺘﻬﻢ و ﻗﺎﺿـﻲ ﺟـﺎي ﻣـﻲدﻫـﺪ ،ﻛـﺎر ﺳﺮوه ﺑﻪ ﻃﺮز ﻧﮕﺮانﻛﻨﻨﺪهاي رو ﺑﻪ ﺧﺮاﺑﻲ ﻣﻲﮔﺬارد .ﻣﻨﻄﻘﻲِ آزﻣﻮده ،و ﺣﻘـﻮقدان ﻛـﺎرداﻧﻲ ﭼـﻮن ﻛـﺎﻟﻮن، Nicolaus de la Fontaine http://www.seapurse.ir
1
83
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﭼﻴﺮهدﺳﺘﻲِ دﻳﮕﺮي دارد در ﻧﺒﺮد ،ﺗﺎ ﻣﻨﺸﻲِ ﺧﺮدهﭘـﺎﻳﻲ ﭼـﻮن دوﻻﻓـﻮﻧﺘﻦ .و ﺑـﻪ ﻫﻤـﺎن اﻧـﺪازه ﻛـﻪ ﺷـﺎﻛﻲ زورﻣﻨﺪيِ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺎﻧﺪ ،اﻋﺘﻤﺎد ﻣﺘﻬﻢ ﺑﻪ ﺧﻮد ،ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺳﺴﺘﻲ ﻣﻲﮔﻴﺮد .اﺳﭙﺎﻧﻴﺎﻳﻲِ ﺣﺴـﺎس، ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﻲ اﻋﺼﺎﺑﺶ را ﮔﻢ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﻲ ﻫﻴﭻ ﮔﻤﺎﻧﻲ از ﭘﻴﺶ ،دﺷﻤﻦ ﺟﺎن و ﺷـﺎﻛﻲاش را ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﺎﻧﻪي ﻗﺎﺿﻴﺎن دادﮔﺎه ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳـﺖ؛ ﺳـﺮد و ﺳـﺨﺖﮔﻴـﺮ و ﻓﺮﻳﺒﻜﺎراﻧـﻪ ،ﺟﻠـﻮهﻓـﺮوشِ واﻗﻊﻧﮕﺮيِ ﻣﺤﺾ ،و ﭘﺮﺳﺶﻛﻨﺎن از او .و ﺳﺮوه ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺧﻠﻞﻧﺎﭘﺬﻳﺮ او را ﺗﺎ ﺑﺎ اﻳـﻦ ﭘﺮﺳـﺶﻫـﺎ وي را ﺑـﻪ دام ﺑﻴﺎﻓﻜﻨﺪ و ﺧﻔﻪ ﻛﻨﺪ ،ﺗﺎ ﻣﻐﺰ اﺳﺘﺨﻮاﻧﺶ ﺣﺲ ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﺷـﻮر ﻧﺎﺧﺠﺴـﺘﻪي ﻣﺒـﺎرزهﺟـﻮﻳﻲ ﺑـﺮ ﺟـﺎن ﺳـﺮوهي ﺑﻲدﻓﺎع ﭼﻴﺮه ﻣﻲﺷﻮد .ﺑﻪ ﺟﺎي آن ﻛﻪ ﺑﺮ ﻧﻘﻄﻪﻧﻈﺮ ﻣﻄﻤﺌﻦ و ﺧﺪﺷﻪﻧـﺎﺑﺮدار ﻗﻀـﺎﻳﻲ ﺧـﻮد اﺳـﺘﻮاري ورزد، ﻣﻲﮔﺬارد ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺎ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎي ﺑﻪداماﻓﻜﻨﺎﻧﻪاش او را ﺑﻪ ﻣﺮداب ﻣﺮﮔﺒﺎر ﺟﺪلﻫﺎي ﻧﻈﺮي اﻳﺰدﺷﻨﺎﺳﺎﻧﻪ ﺑﻜﺸﺎﻧﺪ و ﺑﺎ اﺻﺮار ﺗﻌﺼﺐآﻟﻮد ﺑﺮ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﺧﻮﻳﺶ ،ﺧﻮدش را ﺑﻪ ﺧﻄﺮ اﻧﺪازد .زﻳﺮا ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﻳـﻚ ادﻋـﺎ ،ﻧﻈﻴـﺮ اﻳﻦ ﻛﻪ اﺑﻠﻴﺲ ﻧﻴﺰ ﺑﺨﺸﻲ از ﮔﻮﻫﺮه و ذات واﺟﺐاﻟﻮﺟﻮد اﺳﺖ ،ﺑﺮ زﺑﺎن او ﺑﻴﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﺷﻮراﻳﻴﺎنِ ﻣﺘﺪﻳﻦ ،ﺑﺮ ﺧـﻮد ﺑﻠﺮزﻧﺪ .و ﺳﺮوه ،ﻳﻚ ﺑﺎر ﻛﻪ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﻮر ﻓﻠﺴﻔﻴﺪن ﻣﻲﺷﻮد ،ﺑﺪون ﭘﺮوا ،ﭼﻨﺎنﻛﻪ ﮔﻮﻳﻲ ﺷﻮراﻳﻴﺎﻧﻲ ﻛـﻪ رو در روي او ﻧﺸﺴﺘﻪاﻧﺪ ﻣﺘﺄﻟﻬﺎﻧﻲاﻧﺪ روﺷﻦاﻧﺪﻳﺸﺎ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻲ ﻫﻴﭻ دلﻧﮕﺮاﻧﻲ درﺑﺎرهي ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ ،ﭘﻴﺮاﻣﻮن اﻳﻦ ﻣﺴﺄﻟﻪي اﻋﺘﻘﺎديِ ﺳﺨﺖ ﭘﻴﭽﻴﺪه و ﻇﺮﻳﻒ ﮔﺸﺎدهزﺑﺎﻧﻲﻫﺎ ﻣﻲﻛﻨﺪ .و درﺳـﺖ اﻳـﻦ ﺷـﻮرِ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ و ﻣﺠﺎدﻟﻪﺟﻮﻳﻲِ اوﺳﺖ ﻛﻪ از او ﺑﻪ دل ﻗﺎﺿﻴﺎن ﺷﻚ ﻣﻲاﻧﺪازد و ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻴﺶﺗـﺮ ﺑـﻪ ﺳـﻮي اﻳـﻦ ﻧﻈﺮِ ﻛﺎﻟﻮن ﻣﻲﮔﺮاﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪاي ﻛـﻪ روﻳﺎروﻳﺸـﺎن ﺑـﺎ ﭼﺸـﻤﺎن ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘـﻪ و ﻣﺸـﺘﺎن ﮔـﺮه ﻛـﺮده ﻋﻠﻴـﻪ آﻣﻮزهﻫﺎي ﻛﻠﻴﺴﺎ زﺑﺎندرﺷﺘﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﺷﻮرﺷﻲِ ﺧﻄﺮﻧﺎﻛﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ آراﻣـﺶ ﻣﻌﻨـﻮي را ﺑـﺮ ﻫـﻢ ﻣـﻲزﻧـﺪ و ﭼﻪﺑﺴﺎ ﻛﻪ ﻛﺎﻓﺮﻛﻴﺸﻲ ﺑﺎﺷﺪ درﻣﺎنﻧﺎﭘﺬﻳﺮ .ﺑﻪ ﻫﺮ ﺗﻘﺪﻳﺮ ،ﺑﻬﺘﺮ آن اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻛـﺎر او را ﺑﻨﻴـﺎﻧﻲﺗـﺮ ﺑﺮرﺳـﻨﺪ .و ﭼﻨﻴﻦ ﺣﻜﻢ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﭽﻨﺎن در ﺑﺎزداﺷﺖ ﺑﻤﺎﻧﺪ و ﺷﺎﻛﻲاش ﻧﻴﻜﻮﻻس دوﻻﻓﻮﻧﺘﻦ را آزاد ﻛﻨﻨﺪ .ﻛـﺎﻟﻮن ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪي دﻟﺶ رﺳﻴﺪه اﺳﺖ و ﺷﺎدﻣﺎﻧﻪ ﺑﻪ دوﺳﺘﻲ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ» :ﻣﻦ اﻣﻴﺪ ﻣﻲﺑﺮم ﻛﻪ او را ﺑـﻪ ﻣـﺮگ ﺟـﺰا دﻫﻨﺪ«. ﭼﺮا ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﺷﺘﺎبزده ،ﺟﺰاي ﻣﺮگ ﺑﺮاي ﺳﺮوه اﻣﻴـﺪ ﻣـﻲﺑـﺮد؟ ﭼـﺮا ﺑـﻪ ﭘﻴـﺮوزي ﺳـﺎدهﺗـﺮي دلﺧﻮش ﻧﻴﺴﺖ؛ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﻴﺮون راﻧﺪن اﻳﻦ ﻣﺨﺎﻟﻒﺧﻮان از ﺷﻬﺮ ،و ﻳﺎ ﺳﺮﺷﻜﺴﺘﮕﻲ دادﻧﺶ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي دﻳﮕـﺮ؟ ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲآﻳﺪ ﻛﻪ اﻧﮕﻴﺰهي اﻳﻦ ﻛـﺎر ،ﻧﻔﺮﺗـﻲ ﺷﺨﺼـﻲ و ﺧﺼﻮﺻـﻲ ﺑﺎﺷـﺪ .اﻣـﺎ در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﻔﺮت ﻛﺎﻟﻮن از ﺳﺮوه ،ﺑﻪﻫﻴﭻروي ﺑﻴﺶ از ﻧﻔﺮت او از ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ و ﻳﺎ ﻫﺮ ﻛﺲ دﻳﮕﺮي ﻛـﻪ از ﭘـﺬﻳﺮش ﻗﺪرت ﺑﻲﭼﻮنوﭼﺮاي او ﺳﺮ ﺑﺎز ﻣﻲزﻧﺪ ،ﻧﻴﺴﺖ .ﻧﻔﺮت ﺑﻲاﻧﺪازه از ﻫﺮ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺟﺮأت ﻛﻨﺪ ﭼﻴﺰي ﺑﻴﺎﻣﻮزاﻧﺪ، ﺟﺰ آنﭼﻪ او ﺧﻮد ﻣﻲآﻣﻮزاﻧﺪ ،ﺣﺴﻲ اﺳﺖ ﻏﺮﻳﺰي و درﺳﺮﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺧﻮدﻛﺎم او .اﻣﺎ اﻳﻦ ﻛـﻪ او در اﻳـﻦ دم و درﺳﺖ ﺑﺮ ﺿﺪ ﺳﺮوه ﻣﻲﻛﻮﺷﺪ ﺗﺎ از دﺳﺘﺶ ﺑﺮﻣﻲآﻳﺪ ﺑﻲاﻣﺎن و ﺗﻨـﺪوﺗﻴﺰ ﭘـﻴﺶ رود ،از ﺳـﺮ ﺧﺼـﻮﻣﺖ ﺷﺨﺼﻲ ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺳﻴﺎﺳﻲِ ﺟﻨﮓ ﻗﺪرت اﺳﺖ .ﺷﻮرشﮔﺮ ﺑﺮ ﻗﺪرت ﺑﻲﭼـﻮنوﭼـﺮاي او ،ﻣﻴﻜﺎﺋـﻞ http://www.seapurse.ir
84
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺳﺮوه ،ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻔﺎرهي ﮔﻨﺎه ﻣﺨـﺎﻟﻒﺧـﻮان دﻳﮕـﺮِ درﺳـﺖاﻳﻤـﺎﻧﻲ او را ﺑﭙـﺮدازد؛ راﻫـﺐِ دوﻣﻴﻨـﻴﻜﻦ 1ﭘﻴﺸـﻴﻦ، ﻫﻴﺮوﻧﻴﻤﻮس ﺑﻠﺴﻚ ،2ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﻗﺼﺪ ﻛﺮده ﺑﻮد او را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪي ﻛُﻔـﺮ ﮔﺮﻓﺘـﺎر ﻛﻨـﺪ و ﺑـﻪ ﺑـﺪﺗﺮﻳﻦ ﻃـﺮز ﻣﻤﻜﻦ ،از ﭼﻨﮓ او ﻧﺠﺎت ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد .اﻳﻦ ﻫﻴﺮوﻧﻴﻤﻮس ﺑﻠﺴﻚ ،ﭘﺰﺷﻚ ﻣﺨﺼﻮص ﺧـﺎﻧﻮادهﻫـﺎي ﻣﺤﺘـﺮم ژﻧـﻮ اﺳﺖ و ﺑﻬﺮهﻣﻨـﺪ از ﻋـﺰت و اﺣﺘـﺮام ﻫﻤﮕـﺎﻧﻲ و ﺑـﻪ ﻣﺒـﺎرزهي آﺷـﻜﺎر ﺑﺮﺧﺎﺳـﺘﻪ اﺳـﺖ ﺑـﺎ ﺿـﻌﻴﻒﺗـﺮﻳﻦ و آﺳﻴﺐﭘﺬﻳﺮﺗﺮﻳﻦ ﺟﻨﺒﻪي آﻣﻮزهﻫﺎي ﻛﺎﻟﻮﻧﻲ ،ﻧﻈﺮﻳﻪي ﺗﻘﺪﻳﺮ ازﻟﻲ ،و ﺑﺎ ﺣﺠﺖﻫﺎﻳﻲ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ اراﺳﻤﻮس ،ﺑﺮ ﺳـﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﭘﺮﺳﺶ در ﻣﺠﺎدﻟﻪ ﺑﺎ ﻟﻮﺗﺮ ،ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎورداﺷﺘﻲ را ﺑﻲﻣﻌﻨﺎ ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻛﻪ اﺳﺎس ﻫﻤﻪي ﺧﻴﺮﻫﺎ و ﻧﻴﻜﻮﻳﻲﻫﺎ از اوﺳﺖ ،آدﻣﻴﺎن را داﻧﺴﺘﻪ و آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﻮي ﺑﺪﻛﺮداري ﺑﺮاﻧﺪ و ﺷـﺮّ ﻣﻘﺪرﺷـﺎن ﺑـﺪارد .ﻫﻤـﻪ ﻧﻴﻚ ﻣﻲداﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﻟﻮﺗﺮ ،اوﺳﺘﺎد اوﺳﺘﺎدانِ ﺧﺸﻮﻧﺖ ،ﺑﺎ ﭼﻪ ﻧﺎﺧﺸﻨﻮدي و ﭼﻪ ﺑﺪزﺑﺎﻧﻲﻫﺎ و ﻧﺎﺳﺰاﻫﺎ ﺑﻪ اﻳﺮادﻫﺎي آن اوﻣﺎﻧﻴﺴﺖ ﺧﺮدورزِ ﻛﻬﻦﺳﺎل ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ .ﻫﺮ اﻧﺪازه ﻛﻪ ﻟﻮﺗﺮ زﻣﺨﺖ و ﺧﺸﻢآﻓﺮﻳﻨﺎﻧﻪ و آﺗﺸﻴﻦزﺑﺎﻧﺎﻧﻪ ﺑﺎ اراﺳﻤﻮس ﺑﺮﺧﻮرده ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺎز ﻛﺎرش ﺷﻜﻞ درﮔﻴﺮي و روﻳﺎروﻳﻲ ﻓﻜﺮي دارد و ﻟﺤﻈﻪاي ﺑـﺮ ﺧـﺎﻃﺮ او ﻧﻤﻲﮔﺬرد ﻛﻪ ﭼﻮن اراﺳﻤﻮس ﺑﺎ ﻧﻈﺮﻳﻪي ﺗﻘﺪﻳﺮﺑﺎوراﻧﻪي او ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ اﺳﺖ ،وي را ﺑـﻲدرﻧـﮓ در ﭘﻴﺶﮔﺎه ﻳﻚ دادﮔﺎه دﻧﻴﻮي ،ﺑـﻪ ﻛﺎﻓﺮﻛﻴﺸـﻲ ﻣـﺘﻬﻢ ﻛﻨـﺪ و ﺑـﻪ ﻣﺤﺎﻛﻤـﻪ ﺑﻜﺸـﺎﻧﺪ .اﻣـﺎ ﻛـﺎﻟﻮن ،ﺑـﺎ اﻋﺘﻘـﺎد ﺟﻨﻮنآﻣﻴﺰي ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﻄﺎﻧﺎﭘﺬﻳﺮي ﺧﻮﻳﺶ دارد ،ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺨﺎﻟﻒﺳـﺮاﻳﻲ را ﻛﻔﺮآﻣﻴـﺰ ﻣـﻲداﻧـﺪ .ﻣﺨﺎﻟﻔـﺖ ﺑـﺎ آﻣﻮزهﻫﺎي ﻛﻠﻴﺴﺎ ،ﺑﻪ دﻳﺪهي او ،ﭼﻮن ﺟﻨﺎﻳﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﻲآﻳﺪ و از اﻳﻦ رو ،ﺑـﻪ ﺟـﺎي آن ﻛـﻪ در ﻣﻘـﺎم داﻧﺸﻮر اﻟﻬﻴﺎت ﺑﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻦ ﺑﻪ ﻫﻴﺮوﻧﻴﻤﻮس ﺑﺮآﻳﺪ ،ﺑﻲدرﻧﮓ دﺳﺘﻮر ﻣﻲدﻫﺪ او را ﺑﻪ زﻧﺪان اﻓﻜﻨﻨﺪ .اﻣﺎ ﺑـﺮ ﺧﻼف اﻧﺘﻈﺎر ،ﻛﺎر ﻫﻴﺮوﻧﻴﻤﻮس ﺑﻠﺴﻚ ﻛﻪ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺳﺮﻣﺸـﻘﻲ ﺷـﻮد ﺑـﺮاي ﺗﺮﺳـﺎﻧﻴﺪن دﻳﮕـﺮان ،ﺑـﻪ ﮔﻮﻧـﻪي دردآوري ﺑﻪ ﺷﻜﺴﺖ ﻛﺎﻟﻮن ﻣﻲاﻧﺠﺎﻣﺪ .زﻳﺮا ﻛﺴﺎن ﺑﺴﻴﺎر در ژﻧﻮ ،اﻳـﻦ ﭘﺰﺷـﻚ داﻧـﺶآﻣﻮﺧﺘـﻪ را ﺑـﻪ ﻧﻴﻜـﻲ ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﻨﺪ و ﻣﻲداﻧﻨﺪ ﭼﻪ ﻣﺮد ﺧﺪاﺷﻨﺎﺳﻲ اﺳﺖ و ﻫﻤﭽﻨـﺎن ﻛـﻪ در ﻣـﺎﺟﺮاي ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ،در دلﻫـﺎ ﺷـﻚ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﻗﺼﺪ دارد ﻣﺮدي را ﻛﻪ ﻓﺮﻣﺎن او را ﻧﻤﻲﺑﺮد و ﻧﺎواﺑﺴﺘﻪ و آزاد ﻣﻲاﻧﺪﻳﺸﺪ ﻧـﺎﺑﻮد ﻛﻨﺪ ﺗﺎ در ژﻧﻮ ﺗﻨﻬﺎ او ﺑﺮ ﺟﺎ ﺑﻤﺎﻧﺪ و او .ﺷﻌﺮ ﺷـﻜﻮهآﻣﻴـﺰي ﻛـﻪ ﺑﻠﺴـﻚ در زﻧـﺪان ،در ﺑـﻲﮔﻨـﺎﻫﻲ ﺧـﻮﻳﺶ ﻣﻲﺳﺮاﻳﺪ ،دﺳﺖﺑﻪدﺳﺖ ﻣﻲﮔﺮدد و ﻛﺎﻟﻮن ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺮ ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ﻓﺸﺎر ﻣﻲآورد ﺗﺎ ﺑـﺮ ﻛﻔـﺮ او ﺣﻜـﻢ ﻛﻨﻨـﺪ، ﺷﻮراﻳﻴﺎن از آن ﺗﻦ ﻣﻲزﻧﻨﺪ و ﺑﺮاي ﺳﺮﺗﺎﻓﺘﻦ از ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮي ،رأي ﻣﻲدﻫﻨـﺪ ﻛـﻪ ﺻـﻼﺣﻴﺖ رﺳـﻴﺪﮔﻲ ﺑـﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ روﺣﺎﻧﻲ را ﻧﺪارﻧﺪ و ﭼﻮن ﻣﺴﺄﻟﻪ ،ﻣﺴﺄﻟﻪاي ﺷﺮﻋﻲ اﺳﺖ و ﺑﻴﺮون از ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﻗﻀﺎوت اﻳﺸـﺎن ،از ﺣﻜـﻢ ﻛﺮدن ﺧﻮدداري ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﻣﺠﺒﻮرﻧﺪ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﭘﻴﭽﻴﺪه ،ﻧﺨﺴـﺖ ﻧﻈـﺮ ﺣﻘـﻮﻗﻲ دﻳﮕـﺮ ﻛﻠﻴﺴـﺎﻫﺎي اﻳﺎﻟﺘﻲ ﺳﻮﻳﺲ را ﺟﻮﻳﺎ ﺷﻮﻧﺪ .ﺑﻠﺴﻚ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻧﻈﺮﺟﻮﻳﻲ ﻧﺠﺎت ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ .زﻳﺮا ﻛﻠﻴﺴﺎﻫﺎي اﺻﻼحﺷﺪهي زورﻳـﺦ و ﺑﺮن و ﺑﺎزل ،ﻛﻪ در ﺑﻦِ دل ﺑﻲﻣﻴﻞ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﺑﺮ ﮔﻤـﺎنِ ﺧﻄﺎﻧﺎﭘـﺬﻳﺮيِ ﻫﻤﻜـﺎر ﺧﺸـﻚاﻧـﺪﻳﺶِ ﺧـﻮد ﺿـﺮﺑﻪي ﻛﻮﭼﻜﻲ وارد آورﻧﺪ ،ﻫﻢﺻﺪا اﻋﻼم ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ در ﺳﺨﻨﺎن ﺑﻠﺴﻚ ﻧﺸﺎﻧﻪاي از ﻛﻔﺮ ﺑـﻪ ﭼﺸـﻢ ﻧﻤـﻲﺧـﻮرد و
Dominican Hieronymus Bolsec http://www.seapurse.ir
1 2
85
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺷﻮرا ﺑﺮ ﺑﻲﮔﻨﺎﻫﻲ او رأي ﻣﻲدﻫﺪ و ﻛﺎﻟﻮن ﻣﺠﺒﻮر ﻣﻲﺷﻮد ﻗﺮﺑﺎﻧﻲاش را رﻫﺎ ﻛﻨﺪ و ﺑﻪ اﻳﻦ ﻗﻨﺎﻋﺖ ورزد ﻛﻪ ﺑﻠﺴﻚ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﺷﻮرا ،ﺷﻬﺮ را ﺗﺮك ﮔﻮﻳﺪ. اﻳﻦ ﺿﺮﺑﻪي آﺷﻜﺎرا ﺑﺮ ﻗﺪرت ﺑﻲﭼﻮنوﭼﺮاي ﺷﺮﻋﻲ او ،اﻛﻨﻮن ﻓﻘﻂ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﻣﺤﺎﻛﻤﻪي ﻛﺎﻓﺮي ﺗﺎزه ﺑﻪ ﻓﺮاﻣﻮﺷﻲ ﺳﭙﺮده ﺷﻮد .ﺳﺮوه ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻔﺎرهي ﺑﻠﺴﻚ را ﺑﭙﺮدازد و در اﻳﻦ آزﻣـﺎﻳﺶ ﺗـﺎزه ،ﺑﺨـﺖ ﻛـﺎﻟﻮن ﺳـﺨﺖ ﻣﺴﺎﻋﺪﺗﺮ از ﭘﻴﺶ اﺳﺖ .زﻳﺮا ﺳﺮوه ﻏﺮﻳـﺐ اﺳـﺖ ،اﺳـﭙﺎﻧﻴﺎﻳﻲ اﺳـﺖ .او ﻫﻤﺎﻧﻨـﺪ ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ و ﺑﻠﺴـﻚ در ژﻧـﻮ دوﺳﺘﺎﻧﻲ ﻧﺪارد .ﺳﺘﺎﻳﺶﮔﺮان و ﻛﻤـﻚرﺳـﺎﻧﻨﺪﮔﺎﻧﻲ ﻧـﺪارد و ﺑـﻪ ﺟـﺰ اﻳـﻦ ،در ﻣﻴـﺎن روﺣﺎﻧﻴـﺖ ﭘﺮوﺗﺴـﺘﺎن ﺳﺎلﻫﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺣﻤﻠﻪﻫﺎي ﻫﺘﺎﻛﺎﻧﻪاش ﺑﻪ ﺗﺜﻠﻴﺚ و رﻓﺘﺎر دﺷﻤﻦﺗﺮاﺷﺎﻧﻪاش ،ﺳﺨﺖ ﻣﻨﻔﻮر اﺳﺖ .ﻛـﺎر ﻳﻚﭼﻨﻴﻦ ﺑﻲﻛﺲِ ﺑﻲﭘﺸﺖوﭘﻨﺎﻫﻲ را ﺳﺎدهﺗﺮ ﻣﻲﺗﻮان ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺮﻣﺸﻘﻲ ﺗﺮﺳﺎﻧﻨﺪه ﺑﻪ دﻳﮕـﺮان داد .از اﻳـﻦ رو از ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪي ﻧﺨﺴﺖ ،اﻳﻦ ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ ﺑﺮاي ﻛﺎﻟﻮن ﻣﺎﻫﻴﺘﻲ ﻳﻜﺴﺮه ﺳﻴﺎﺳﻲ دارد و ﻣﺴﺄﻟﻪاي اﺳﺖ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻗﺪرت او .آزﻣﻮن ﺗﻌﻴﻴﻦﻛﻨﻨﺪهي ﺧﻮاﺳﺖ و ارادهي اوﺳﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺑﺮ اﺳـﺘﺒﺪاد ﻣﻄﻠـﻖ روﺣـﺎﻧﻲ .اﮔـﺮ ﻛﺎﻟﻮن ﻫﺪﻓﻲ ﺟﺰ اﻳﻦ ﻧﺪاﺷﺖ ﻛﻪ ﺳﺮوه را ،ﺣﺮﻳﻒ ﺷﺨﺼﻲ و ﻣﺨﺎﻟﻒﺧﻮان ﻧﻈﺮﻳﺎت ﺷﺮﻋﻲ ﺧﻮﻳﺶ را ،از ﻣﻴﺎن ﺑﺮدارد ،وﺿﻌﻲ از اﻳﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺮاﻳﺶ ﭘﻴﺶ آﻳﺪ .زﻳﺮا ﻫﻨﻮز ﻣﺪﺗﻲ دراز از آﻏﺎز رﺳﻴﺪﮔﻲﻫﺎ ﻧﮕﺬﺷـﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدهاي از ﺳﻮي دﺳﺘﮕﺎه ﻗﻀﺎﻳﻲ ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺑﻪ ژﻧـﻮ وارد ﻣـﻲﺷـﻮد و درﺧﻮاﺳـﺖ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ ﻓـﺮاري ﭘﻨﺎﻫﻨﺪه را ﻛﻪ در ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ و ﻣﺤﻜﻮم ﺷﺪه اﺳﺖ ،ﺑﻪ وﻳﻦ ﺑﺎزﭘﺲ دﻫﻨـﺪ؛ ﺟـﺎﻳﻲ ﻛـﻪ ﻛﻮﻫـﻪي ﻫﻴـﺰم آدمﺳﻮزي در اﻧﺘﻈﺎر اوﺳﺖ .ﭼﻪ ﻓﺮﺻﺖ ﻳﮕﺎﻧﻪاي اﺳﺖ ﺑﺮاي ﻛﺎﻟﻮن ﻛﻪ ﻫﻢ ﻧﻘﺶ ﺑﺰرﮔﻮاراﻧﮕﻲاش را ﺑﺎزي ﻛﻨﺪ و ﻫﻢ ﻣﺨﺎﻟﻒﺳﺮاي ﻣﻨﻔﻮرش را از ﻣﻴﺎن ﺑﺮاﻧﺪازد .ﻛﺎﻓﻲ ﻣﻲﺑﻮد ﺷﻮراي ژﻧﻮ ﺑﺎزﭘﺲ دادن ﺳﺮوه را ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮاي ﭘﺮدردﺳﺮ ،ﺑﺮاي ژﻧﻮﻳﺎن ﭘﺎﻳﺎن ﮔﻴﺮد .اﻣﺎ ﻛﺎﻟﻮن ﺟﻠﻮي ﺑﺎزﭘﺲ دادن ﺳﺮوه را ﻣﻲﮔﻴﺮد .ﻛـﺎﻟﻮن در ﺳﺮوه ﺑﻪ ﭼﺸﻢ اﻧﺴﺎن ﻧﻤﻲﻧﮕﺮد .آدم ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻧﻤﻲآورد او را .در او ﺑﻴﺶ از ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ،اﺑﺰاري را ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ ﻛـﻪ ﺑﻪ ﻳﺎري آن ،ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﻗﺪاﺳﺖ و ﭼﻮنوﭼﺮاﻧﺎﭘﺬﻳﺮي آﻣﻮزهﻫﺎي ﺧﻮﻳﺶ را ﻫﺮﭼﻪ روﺷﻦﺗﺮ ،در ﺑﺮاﺑﺮ ﺟﻬﺎﻧﻴـﺎن ﺑــﻪ ﻧﻤــﺎﻳﺶ ﺑﮕــﺬارد .ﻓﺮﺳــﺘﺎدهي ﻓﺮاﻧﺴــﻮﻳﺎن را دﺳــﺖ از ﭘــﺎ درازﺗــﺮ و ﻧﺎﻛ ـﺎم ،ﺑــﺎزﻣﻲﮔﺮداﻧﻨــﺪ .دﻳﻜﺘــﺎﺗﻮر ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻲﮔﺮي ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ اﻳﻦ ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ را در ﺣﻮزهي ﻗﺪرت ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮﮔﺰار ﻛﻨﺪ و ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﺟـﺰاي ﻣﺮگ ﺑﺮاي ﻫﺮﻛﻪ ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﺑﺎ او ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻛﻨﺪ ،ﺻﻮرت ﻗﺎﻧﻮنِ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ ﺑﮕﻴﺮد. * * *
ﺑﻪزودي در ژﻧﻮ ،دوﺳﺖ و دﺷﻤﻦ درﻣﻲﻳﺎﺑﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺎﺟﺮاي ﺳﺮوه ،آزﻣﻮﻧﻲ ﺳﻴﺎﺳـﻲ اﺳـﺖ ﺑـﺮ ﺳـﺮ ﻗـﺪرت ﻛﺎﻟﻮن .از اﻳﻦ رو ،ﻃﺒﻴﻌﻲﺗﺮ از اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎري ﺑﻜﻮﺷـﻨﺪ ﺳﺮﻣﺸـﻖِ زﻳﺒـﺎﻳﻲ را ﻛـﻪ او ﻣـﻲﺧﻮاﻫـﺪ ﺑـﻪ دﻳﮕﺮان ﺑﺪﻫﺪ ،ﺧﺮاب ﻛﻨﻨﺪ .ﺑﺪﻳﻬﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺳﻴﺎﺳﺖﺑﺎزان ﺑﻪ ﺳﺮوه ،ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻧﺴﺎن ،ﺧـﺮدهاي اﻫﻤﻴـﺖ ﻧﻤﻲدﻫﻨﺪ .ﺑﺮاي اﻳﻨﺎن ﻧﻴﺰ اﻳﻦ ﺑﻲﭼﺎره ﭼﻴﺰي ﺑﻴﺶ از اﺑـﺰاري در ﺑـﺎزري ﻗـﺪرت ﻧﻴﺴـﺖ .اﺑـﺰار ﻛـﺎر اﺳـﺖ. ﺗﻴﺸﻪاي اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ رﻳﺸﻪي دﻳﻜﺘﺎﺗﻮر ﻓﺮود آورده ﺷﻮد و در ﻧﻬﻔﺖ دﻟﺸﺎن ،ﻫﻴﭻ ﺗﻔﺎوﺗﻲ ﻧﻤﻲﻛﻨـﺪ اﮔـﺮ http://www.seapurse.ir
86
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
در اﻳﻦ آزﻣﻮن ،ﻛﺎراﻓﺰارﺷﺎن در دﺳﺖ ﺑﺸﻜﻨﺪ و ﻧﺎود ﺷـﻮد .در ﻋﻤـﻞ ،اﻳـﻦ دوﺳـﺘﺎنِ ﺧﻄﺮﻧـﺎك ﺑـﺎ رﺳـﺎﻧﺪن ﭘﻨﻬﺎﻧﻲِ ﺧﺒﺮﻫﺎي ﻧﺎدرﺳﺖ ﺑﻪ زﻧﺪان و روﺣﻴﻪ ﺑﺨﺸﻴﺪن ﺑﻪ وي ،ﻛﻪ ﻣﻬﺎر اﻋﺼـﺎﺑﺶ را از ﻛـﻒ داده و ﻣﺘﺰﻟـﺰل اﺳﺖ ،و ﺑﺎ دﻟﻴﺮ ﻛﺮدﻧﺶ ﺑﻪ اﻳﺴﺘﺎدﮔﻲ ﺳﺮﺳﺨﺘﺎﻧﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻛﺎﻟﻮن ،ﻛﺎر ﺳﺮوه را ﺧﺮابﺗﺮ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .دلﺧﻮاﺳﺖ اﻳﻨﺎن ﺟﺰ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ اﻳـﻦ ﻣﺤﺎﻛﻤـﻪ ،ﻫﺮﭼـﻪ ﻧﻈﺮﮔﻴﺮﺗـﺮ ﺑﺮﮔـﺰار ﺷـﻮد و ﺟﻨﺠـﺎلاﻧﮕﻴﺰﺗـﺮ .ﻫﺮﭼـﻪ ﺳـﺮوه ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪﺗﺮ ﺑﻪ دﻓﺎع از ﺧﻮﻳﺶ ﺑﭙﺮدازد ،ﻫﺮﭼﻪ ﺧﺸﻤﮕﻴﻨﺎﻧﻪﺗﺮ ﺑﺮ ﺣﺮﻳﻒ ﺑﺘﺎزد ،اﻳﻦﻫﺎ را ﺧﻮشﺗﺮ ﻣﻲآﻳﺪ .اﻣـﺎ از ﺷﻮمﺑﺨﺘﻲ ،ﭼﻨﺪان ﻧﻴﺎز ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ اﺧﺘﻴﺎر از ﻛﻒ داده را از اﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻲاﺧﺘﻴﺎرﺗﺮ ﺳﺎزﻧﺪ .اﺳﺎرت ﻫﺮاسﻧﺎك درازﻣﺪت ،ﻛﺎر ﺧﻮد را ﻛﺮده اﺳﺖ و ﺑﻪ ﺟﺎن ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ او آﺗﺶ زده و ﭘﺮوا از او ﺳـﻮﺧﺘﻪ اﺳـﺖ .ﭼـﺮا ﻛـﻪ در زﻧﺪان ،آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ و ﻫﻮشﻣﻨﺪاﻧﻪ ،ﺑﺮ او ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺖ ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ و ﺧﺸﻦ رﻓﺘﺎر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ )و ﻛﺎﻟﻮن ﻣﻲﺑﺎﻳـﺪ ﺑﺪاﻧـﺪ اﻳﻦ را( .ﻫﻔﺘﻪﻫﺎي دراز ،ﻣﺮد ﺑﻴﻤﺎرِ ﻋﺼﺒﻲِ آﺷﻔﺘﻪﺟﺎن را ـ ﻣﺮدي ﻛﻪ ﺧﻮد را ﻳﻜﺴﺮه ﺑﻲﮔﻨﺎه ﻣﻲداﻧـﺪ ـ ﻣﺜـﻞ ﺟﺎﻧﻴﺎن دﺳﺖوﭘﺎ در زﻧﺠﻴﺮ ،در ﺳﻴﺎهﭼﺎﻟﻲ ﺳﺮد و ﻧﻢﻧﺎك اﻧﺪاﺧﺘﻪاﻧﺪ .ﻟﺒﺎسﻫﺎي ﭘﺎرهي او ﺑﺮ ﺗﻦ ﺳـﺮﻣﺎزدهاش آوﻳﺰان اﺳﺖ و ﺑﺎ اﻳﻦﻫﻤﻪ ،اﺟﺎزه ﻧﻤﻲدﻫﻨﺪ ﭘﻴﺮاﻫﻦ ﺗﺎزه ﺑﻪ او ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ .ﭘﻴﺶﭘﺎاﻓﺘﺎدهﺗﺮﻳﻦ آداب ﭘـﺎﻛﻴﺰﮔﻲ ،از ﭼﺸﻢ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد .ﻫﻴﭻﻛﺲ اﺟﺎزه ﻧﺪارد ﺑﻪ او ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ ﻳﺎري ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ .ﺳﺮوه در زﻳﺮ ﻓﺸﺎر وﺻﻒﻧﺎﭘـﺬﻳﺮي ﻛﻪ ﺑﺮ او وارد ﻣﻲآﻳﺪ ،در ﻧﺎﻣﻪاي ﺗﻜﺎندﻫﻨﺪه ،دﺳﺖ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺳﻮي ﺷﻮرا دراز ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﺗﻤﻨﺎ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ ﺑـﺎ وي اﻧﺴﺎﻧﻲﺗﺮ رﻓﺘﺎر ﺷﻮد» .ﺷﭙﺶ از ﺳﺮ و روي ﻣﻦ ﺑﺎﻻ ﻣﻲرود .ﻛﻔﺶﻫﺎﻳﻢ ﭘﺎره ﭘﺎره ﺷﺪه اﺳﺖ .دﻳﮕـﺮ ﻧـﻪ ﻫـﻴﭻ ﻟﺒﺎس دارم و ﻧﻪ زﻳﺮﺟﺎﻣﻪاي«. ﺑﺎ آن ﻛﻪ ﺷﻮرا در ﭘﻲ ﺷﻜﻮهﻫﺎي ﺳﺮوه ،ﺑﻲدرﻧﮓ دﺳﺘﻮر ﻣﻲدﻫﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ وﺿﻌﻴﺖ ﻧﺎﮔﻮار ﭘﺎﻳﺎن دﻫﻨﺪ ،اﻣـﺎ دﺳﺘﻲ ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ ﺟﻠﻮي ﺑﻪﻛﺮد ﺣﺎل و روز او را ﻣﻲﮔﻴﺮد .ﮔﻤﺎن ﻣﻲﺑـﺮﻳﻢ اﻳـﻦ دﺳـﺖ ﺧﺸـﻦ ﺑـﻲرﺣـﻢ را ﻛـﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪاي ﭘﺘ ﻚ آﻫﻨﻴﻦ ﻫﺮ ﻣﻘﺎوﻣﺘﻲ را در ﻫﻢ ﻣﻲﻛﻮﺑﺪ ،ﺧﻮب ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﻢ .و ﭼﻮن ﺳﮓ ﮔﺮي ﺑﺮ ﻛُﭙﻪي ﻧﺠﺎﺳﺖ، اﻳﻦ داﻧﺸﻮر آزادﻣﻨﺶ ،و اﻧﺪﻳﺸﻪورزِ ﺷﺠﺎع را ﻣﻲﮔﺬارﻧﺪ ﺗﺎ در ﺳـﻴﺎهﭼـﺎل ﻧﻤـﻮر ﺧـﻮد ﺟـﺎن ﺑﻜﻨـﺪ .ﭘـﺲ از ﮔﺬﺷﺖ ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪ ﻛﻪ ﻧﺰدﻳﻚ اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي دﻗﻴﻖ ﻛﻠﻤﻪ ،در ﻣﺪﻓﻮع ﺧﻮد ﺧﻔﻪ ﺷﻮد ،در دوﻣـﻴﻦ ﻧﺎﻣـﻪاش ﻓﺮﻳﺎدﻫﺎي ﻣﺪدﺟﻮﻳﺎﻧﻪي او وﺣﺸﺘﻨﺎكﺗﺮ و ﺟﺎﻧﮕﺰاﺗﺮ از ﭘﻴﺶ اﺳﺖ» :از ﺷﻤﺎ ﺗﻤﻨﺎ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﺑﺮاي رﺿـﺎي ﺧـﺪا، آنﭼﻪ را از وﺣﺸﻴﺎن و ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎران ﻧﻴﺰ درﻳﻎ ﻧﻤﻲورزﻳﺪ ،از ﻣﻦ درﻳﻎ ﻣﻜﻨﻴﺪ .از دﺳﺘﻮرﻫﺎﻳﻲ ﻛـﻪ داده ﺑﻮدﻳـﺪ ﺗﺎ ﻣﺮا ﭘﺎﻛﻴﺰه ﻧﮕﺎه ﺑﺪارﻧﺪ ،ﻳﻜﻲ ﻫﻢ ﻛﺎرﺑﺴﺖ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﻣﻦ در وﺿﻌﻲ ﻫﺴﺘﻢ ﺑﺴـﻴﺎر دردﻧـﺎكﺗـﺮ از ﭘـﻴﺶ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺑﻲرﺣﻤﺎﻧﻪاي اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ رﺧﺼﺖ ﻧﻤﻲدﻫﻨﺪ ﻧﻴﺎزﻫﺎي ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ ﺧﻮد را ﺑﺮآورم«. وﻟﻴﻜﻦ ،ﺑﺮگ از ﺑﺮگ ﻧﻤﻲﺟﻨﺒﺪ .اﻛﻨﻮن آﻳﺎ ﺷﮕﻔﺘﻲآور اﺳﺖ ﻣﺮدي ﻛﻪ دﺳﺖوﭘﺎﺑﺴـﺘﻪ در زﻧﺠﻴـﺮ ،ﺧﻔـﺖ ﻛﺸﻴﺪه و در ﺗﻦﭘﻮشِ ﺑﻮيﻧﺎك از ﺳﻴﺎهﭼﺎل ﻧﻤﻮر ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻴﺮون آورده ﻣﻲﺷـﻮد ،ﻫـﺮ ﺑـﺎر از ﺧﺸـﻢ ﺑﺘﺮﻛـﺪ؟ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺧﻮد را در ﺑﺮاﺑﺮ ﻛﺮﺳﻲ ﻗﻀﺎ ،ﺑﺎ ﻣﺮدي رودررو ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ در ﺟﺎﻣﻪي ﭘﺎﻛﻴﺰهي ﺳﻴﺎهرﻧﮓ ،آﺳﻮده و ﺧﻮﻧﺴﺮد و آﻣﺎده ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ؛ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ وي آرزو ﻣﻲداﺷﺖ ﺑﺎ او ﭼﻮن اﻧﺪﻳﺸﻪورزي ﺑﺎ اﻧﺪﻳﺸـﻪورزِ دﻳﮕـﺮ، داﻧﺶآﻣﻮﺧﺘﻪاي در ﺑﺮاﺑﺮ داﻧﺶآﻣﻮﺧﺘﻪي دﻳﮕﺮ ﮔﻔﺖوﮔﻮﻳﻲ دو ﻧﻔﺮه را ﭘﻴﺶ ﺑﺮَد .اﻛﻨﻮن ﻫﻤﺎن ﻣـﺮد ،ﺑـﺎ وي http://www.seapurse.ir
87
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
رﻓﺘﺎر و ﺑﺪرﻓﺘﺎريﻫﺎﻳﻲ دارد ﺑﺪﺗﺮ از ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎران .آﻳﺎ وي ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ در ﺑﺮاﺑﺮ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎي ﺷﺮارتآﻣﻴـﺰ و زﻧﻨـﺪه و ﻟﺠﻦﭘﺮاﻛﻨﻲﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﻮﺷﻴﺪهﺗﺮﻳﻦ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎي زﻧﺪﮔﻲ ﺟﻨﺴﻲ وي ﺑﺮﻣﻲﮔـﺮدد ،ﻧﻤـﻲﺑﺎﻳـﺪ زﺧـﻢ ﺑﺨـﻮرد و ﻋﺬاب ﺑﻜﺸﺪ و روﺷﻦﻧﮕﺮي و ﻣﻬﺎر اﻋﺼﺎب ﺧﻮد را از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﺪ؟ و ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪي ﺧﻮد ،ﺑﺎ ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﻧﺎﺳﺰاﻫﺎ ﺑﺮ آن ﻓَﺮﻳﺴﻲِ ﻧﺎﺟﻮاﻧﻤﺮد ﻳﻮرش آورد؟ ﮔﺮﻳﺒﺎن ﻣﺮدي را ﺑﮕﻴﺮد ﻛـﻪ ﻫﻤـﻪي ﺑـﺪﺑﺨﺘﻲﻫـﺎﻳﺶ از اوﺳـﺖ و ﺧﺴـﺘﻪ و ﺑﻲﺗﺎب از ﺷﺐﻫﺎي دراز ﺑﻲﺧﻮاﺑﻲ ،ﺑﺎ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﺑﺮ ﺳﺮ او ﻓﺮﻳﺎد ﺑﻜﺸﺪ ﻛﻪ: اي ﺟﺎﻧﻲ ،ﺟﻨﺎﻳﺘﺖ را اﻧﻜﺎر ﻣﻲﻛﻨﻲ؟ ﻣﻦ اﻳﻦ را از راهﻛﺎرﻫﺎﻳﺖ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺛﺎﺑﺖ ﺧﻮاﻫﻢ ﻛـﺮد .ﺗـﺎ آنﺟـﺎ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﻣـﻦ ﺑﺮﻣﻲﮔﺮدد ،از ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﺧﻮﻳﺶ دلآﺳﻮدهام و از ﻣﺮگ ﺑﺎك ﻧﺪارم .اﻣﺎ ﺗﻮ ﻫﻤﭽﻮن راهﮔﻢﻛﺮدﮔﺎن ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ در ﺑﺮﻫﻮت ﺑﻴﺎﺑﺎن ،در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺟﺎﻧﺖ در آﺗﺶ ﻛﻴﻨﻪاي ﻛﻮر ﻣﻲﺳﻮزد ،ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮآوردهاي .ﮔﻮﻳﻲ ﻫﺮ ﺑﺎر ﻛﻪ ﻗﺼﺪ ﺟﺎن ﻛﺴـﻲ را ﻣﻲﻛﻨﻲ ،ﺧﺸﻤﺖ ﺑﻪ ﺗﻼﻃﻢ درﻣﻲآﻳﺪ .اي ﻛﺎش ﺟﺎدوي وﺟﻮد ﺗﻮ از ﻣﺎدر زاده ﻧﻤﻲﺷﺪ و ﻣﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﻣﻲﻳﺎﻓﺘﻢ ﺧﻄﺎﻫﺎﻳﺖ را ﻳﻜﺴﺮ ﺑﺮﻣﻼ ﻛﻨﻢ.
ﺳﺮوهي ﻧﮕﻮنﺑﺨﺖ ،در ﺧﺸﻢ ﻏﻠﻴﻈﻲ ﻛﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ را ﻛﻮر ﻛﺮده اﺳﺖ ،ﻧﺎﺗﻮاﻧﻲ ﺧﻮﻳﺶ را ﻧﻤﻲﺑﻴﻨﺪ .ﻛـﻒ ﺑﺮ ﻟﺒﺎن و دﺳﺖوﭘﺎي در زﻧﺠﻴﺮ ،از ﺷﻮرا ﻛﻪ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻗﺎﺿﻲ ﻛﺎر او ﺑﺎﺷﺪ ،ﻏﻀﺒﻨﺎﻛﺎﻧﻪ درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺟﺎي ﻗﻀﺎوت ﻛﺎر او ،ﺣﻜﻢ ﺑﺮ ﻗﺎﻧﻮنﺷﻜﻨﻲ ﻛﺎﻟﻮن دﻫﻨﺪ و ﻓﺮﻣﺎنﻓﺮﻣﺎي ﺧﻮدﻛﺎﻣﻪي ژﻧﻮ را ﻣﺤﻜﻮم ﻛﻨﻨﺪ. از اﻳﻦ رو ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ او را ،اﻳﻦ ﺟﺎدوﮔﺮ را ،ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﮔﻨﺎهﻛﺎر ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﺪ و ﻣﺤﻜﻮم ﻛﻨﻴـﺪ ،ﺑﻠﻜـﻪ از ﺷـﻬﺮ ﻧﻴـﺰ ﺑﻴـﺮوﻧﺶ ﺑﻴﺎﻧﺪازﻳﺪ و داراﻳﻲ او را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺟﺒﺮان آنﭼﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ او از دﺳﺖ دادهام ،ﺑﻪ ﻣﻦ واﮔﺬارﻳﺪ.
روﺷﻦ اﺳﺖ از ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺨﻨﺎﻧﻲ و از ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻦ ﺑﻪ ﭼﻬﺮهي رﻧﮓﺑﺎﺧﺘﻪ و رﻧﺠﻮر ﻣﺮدي ﺗﻜﻴﺪهاﻧـﺪام ﻛـﻪ ﺑـﺎ رﻳﺸﻲ آﺷﻔﺘﻪ و درﻫﻢ و ﭼﺸﻤﺎﻧﻲ ﺧﻮنﮔﺮﻓﺘﻪ از ﺧﺸﻢ ،و ﻟﻬﺠﻪاي ﺑﻴﮕﺎﻧﻪوار ﮔﺰافﺗﺮﻳﻦ ﺗﻬﻤﺖﻫﺎ را ﺑﺮ رﻫﺒـﺮ ﻣﺬﻫﺒﻲ آﻧﺎن وارد ﻣﻲآورد ،ﭼﻪ ﺑﻴﺰاري وﺣﺸﺘﻨﺎﻛﻲ ﺑﻪ ﻣﺮدﻣﺎن ﻧﻴﻚﻧﻔﺲِ ﻧﺸﺴﺘﻪ در ﺷﻮرا دﺳـﺖ ﻣـﻲدﻫـﺪ. ﺷﻴﻄﺎن ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ در ﺟﺎن او ﺣﻠﻮل ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ؛ ﺑﻲاﺧﺘﻴﺎر ﮔﻤﺎن ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ ﺷـﻮراﻳﻴﺎن! از اﻳـﻦ ﺑـﺎزﺟﻮﻳﻲ ﺑـﻪ آن ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲ .دلزدﮔﻲﻫﺎ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻣﻲﺷﻮد و ﻛﺎر ﺳﺮوه ﺧﺮابﺗﺮورﻳﺴﺖ ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ در اﺳﺎس ،دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪه اﺳﺖ و ﻣﺤﻜﻮﻣﻴﺖ ﺳﺮوه ﻗﻄﻌﻲ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲآﻳﺪ .اﻣﺎ دﺷﻤﻨﺎن ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ ﻛﺎﻟﻮن ،ﻋﻼﻗﻪي ﺑﺴﻴﺎر دارﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ را ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺑﻪ درازا ﺑﻜﺸﺎﻧﻨﺪ و ﭘﻴﺮوزي ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ او را ﺑﺮ ﻣﺨﺎﻟﻒﺧﻮاﻧﺶ ﻫﻴﭻ ﺧﻮش ﻧﺪارﻧﺪ .ﻳﻚ ﺑﺎر دﻳﮕـﺮ ﻣﻲﻛﻮﺷﻨﺪ ﺳﺮوه را ﻧﺠﺎت دﻫﻨﺪ ،از اﻳﻦ راه ﻛﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﺬﺷﺘﻪ در ﻣﺎﺟﺮاي ﺑﻠﺴﻚ و درﺑﺎرهي ﻧﻈﺮﻳـﺎت او ،رأي ﺳﺎﻳﺮ ﺷﻮراﻫﺎي ﻛﻠﻴﺴﺎﻳﻲ اﺻﻼحﺷﺪهي ﺳﻮﻳﺲ را ﺟﻮﻳﺎ ﺷﻮﻧﺪ ،ﺑﺎ اﻳﻦ اﻣﻴﺪ ﻧﻬـﺎﻧﻲ ﻛـﻪ اﻳـﻦ ﺑـﺎر ﻧﻴـﺰ ﻗﺮﺑـﺎﻧﻲ ﺧﺸﻚاﻧﺪﻳﺸﻲﻫﺎي ﻛﺎﻟﻮن ،از ﭼﻨﮕﺶ رﻫﺎﻳﻲ ﻳﺎﺑﺪ. * * *
اﻣﺎ ﻛﺎﻟﻮن ﺧﻮد ﻧﻴﻚ ﻣﻲداﻧﺪ ﻛﻪ اﻛﻨﻮن ﺳﺨﻦ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻗﺪرت ﺑﻲﭼﻮنوﭼـﺮاي اوﺳـﺖ و ﻧﺨﻮاﻫـﺪ ﮔﺬاﺷـﺖ ﺑﺮاي دوﻣﻴﻦ ﺑﺎر ﺑﺎزي ﺑﺨﻮرد .وي اﻳﻦ ﺑﺎر ﺑﻪﻫﻨﮕﺎم و ﻛﻮشﻣﻨﺪاﻧﻪ دﺳﺖ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲﺷﻮد ،در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ http://www.seapurse.ir
88
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺷﻮرﺑﺨﺖ و ﺑﻲﭘﻨﺎﻫﺶ در زﻧﺪان ﻣﻲﭘﻮﺳﺪ :ﭘﻴﻚﻧﺎﻣﻪ رواﻧﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ از ﭘﺲ ﭘﻴﻚﻧﺎﻣـﻪ ﺑـﻪ ﺳـﻮي ﺳـﺮﻛﺮدﮔﺎن ﻛﻠﻴﺴﺎﻫﺎي زورﻳﺦ ،ﺑﺎزل ،ﺑﺮن ،و ﺷﺎﻓﻬﺎوزن ،1ﺗﺎ ﺑﺮ ﻧﻈﺮ ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﺎﻧﻪي آﻧﺎن از ﭘﻴﺶ اﺛﺮ ﺑﮕﺬارد .رﺳﻮﻻن ﺧـﻮد را ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺳﻮ ﻣﻲﮔﺴﻴﻠﺪ .ﻫﻤﻪي دوﺳﺘﺎﻧﺶ را ﺑﻪ ﺟﻨﺐوﺟﻮش وا ﻣﻲدارد ﺗﺎ ﺑﺮادران ﺻـﺎﺣﺐﻣﻘـﺎﻣﺶ را ﺑـﻪ ﻫﺶ دارﻧﺪ ،ﻣﺒﺎدا ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺎﻓﺮ ﺑﺰﻫﻜﺎر ﺧﺪاﻧﺎﺷﻨﺎﺳﻲ را ﺑﻪ ﺳﺰاﻳﻲ درﺧﻮر ﻧﺮﺳﺎﻧﻨﺪ .ﺗﻠﻘﻴﻦﻫﺎي ﭘﻲﮔﻴﺮاﻧـﻪي او را اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ آﺳﺎنﺗﺮ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺳﺮوه در ﺑـﻴﻦ اﻫـﻞ ﺷـﺮع ،ﺑـﻪ اﺧـﻼلﮔـﺮي ﺷـﻬﺮه اﺳـﺖ و از زﻣـﺎن ﺗﺴﻮﻳﻨﮕﻠﻲ و ﺑﻮﺳﺮ ﺑﻪ اﻳﻦﺳﻮ ،در ﻫﻤﻪي ﻣﺤﺎﻓﻞ ﻛﻠﻴﺴﺎﻳﻲ ،ﺳﺎﻳﻪي اﻳﻦ »اﺳﭙﺎﻧﻴﺎﻳﻲ ﮔﺴﺘﺎخ« را ﺑﻪ ﺗﻴﺮ ﻧﻔـﺮت ﻣﻲزﻧﻨﺪ .در واﻗﻊ ﺷﻮراﻫﺎي ﻛﻠﻴﺴﺎﻳﻲ ﺳﻮﻳﺲ ،ﻳﻜﭙﺎرﭼﻪ و ﻫﻢداﺳﺘﺎن ،دﻳﺪﮔﺎهﻫـﺎي ﺳـﺮوه را ﮔﻤـﺮاهﻛﻨﻨـﺪه و ﻛﻔﺮآﻣﻴﺰ ﻣﻲﺧﻮاﻧﻨﺪ و ﺑﺎ آن ﻛﻪ ﻫﻴﭻﻳﻚ از اﻳﻦ ﺟﻮاﻣﻊ ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪي روﺣـﺎﻧﻲ آﺷـﻜﺎرا ﺟـﺰاي ﻣـﺮگ ﺑـﺮاي او درﺧﻮاﺳﺖ و ﻳﺎ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ ،وﻟﻲ ﻫﻤﻪ ﻛﺎرﺑﺴﺖ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺠﺎزات ﺳﺨﺘﻲ را در اﺻﻮل ،ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. زورﻳﺦ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ» :ﭼﻨﺪوﭼﻮن ﻣﺠﺎزات ﭼﻨﻴﻦ آدﻣﻲ را وا ﻣﻲﮔﺬارﻳﻢ ﺑﻪ دراﻳﺖ و ﺧﺮد ﺧﻮدﺗﺎن «.ﺑـﺮن از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺴﺄﻟﺖ ﻣﻲدارد ﻛﻪ ژﻧﻮﻳﺎن را »اﻳﻦ ﺧﺮد و ﺗﻮاﻧـﺎﻳﻲ ﺑﺒﺨﺸـﺎﻳﺪ ﻛـﻪ ﻛﻠﻴﺴـﺎي ﺧـﻮد و دﻳﮕـﺮان را ﺑـﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﺧﺪﻣﺖ ﮔﺰارﻧﺪ و از ﭼﻨﮓ اﻳﻦ ﻃﺎﻋﻮن ﻣﺮﮔﺒﺎر رﻫﺎﻳﻲ ﺑﺨﺸﻨﺪ« .اﻣﺎ ﭼﻨـﻴﻦ اﺷـﺎرهاي ﺑـﻪ از ﻣﻴـﺎن ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﺧﺸﻮﻧﺖآﻣﻴﺰ ،ﻫﻢزﻣﺎن ﺑﺎ اﻳﻦ ﻫﺸﺪار ﻧﺮمﺗﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ »اﻣﺎ ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻮد اﻳﻦ ﻛﺎر ﭼﻨـﺎن ﻧﺸـﻮد ﻛﻪ ﺧﺪايﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪي ﺷﻮراي ﻣﺴﻴﺤﻲ ﺷﻬﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﺒﺎﺷﺪ« .ﻛﺎﻟﻮن ﻫﻴﭻﺟﺎ ﺑﻪروﺷﻨﻲ ﺗﺮﻏﻴﺐ ﻧﻤﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﺮ ﺟﺰاي ﻣﺮگ ﺣﻜﻢ ﻛﻨﺪ .وﻟﻲ از آنﺟﺎ ﻛﻪ ﻛﺎرﮔﺰاران ﻛﻠﻴﺴﺎﻫﺎ در ﺑﻪ ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ ﻛﺸﻴﺪن ﺳﺮوه ﺑـﻪ ﭼﺸـﻢ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻪاﻧﺪ ،ﻛﺎﻟﻮن ﺣﺲ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﭘﻲآﻣﺪﻫﺎي آن را ﻧﻴﺰ ﮔﺮدن ﺧﻮاﻫﻨـﺪ ﮔﺬاﺷـﺖ .زﻳـﺮا ﺳـﺨﻨﺎن دوﭘﻬﻠﻮي اﻳﺸﺎن دﺳﺖ او را در ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﺼﻤﻴﻤﻲ ﺑﺎز ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ و ﻫﺮ ﺟﺎ ﻛﻪ اﻳﻦ دﺳﺖ ﺑﺎز و آزاد ﺑﺎﺷﺪ ،ﺳﺨﺖ و ﻛﻮﺑﻨﺪه ﻓﺮود ﻣﻲآﻳﺪ .ﻳﺎوران ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ ،ﺑﻪ ﻣﺤﺾ آﮔﺎﻫﻲ ﻳﺎﻓﺘﻦ از ﻧﻈﺮ ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﺎﻧﻪي ﻛﻠﻴﺴـﺎﻫﺎ، ﻣﻲﻛﻮﺷﻨﺪ در آﺧﺮﻳﻦ ﻟﺤﻈـﻪ ،ﺻـﺪورِ ﺣﻜـﻢ ﺗﻬﺪﻳـﺪآﻣﻴﺰ را ﺑـﻪ ﺗـﺄﺧﻴﺮ ﺑﻴﺎﻧﺪازﻧـﺪ؛ ﺑﻴﻬـﻮده .ﭘـﺮﻳﻦ 2و دﻳﮕـﺮ ﺟﻤﻬﻮريﺧﻮاﻫﺎن ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺑﺮﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮﺟﻊ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﺷﻬﺮ ،ﻳﻌﻨﻲ ﺷﻮراي دوﻳﺴﺖ ﻧﻔﺮه را ﻓﺮا ﺑﺨﻮاﻧﻨـﺪ و از آن ﻧﻈﺮ ﺑﺨﻮاﻫﻨﺪ .اﻣﺎ دﻳﮕﺮ دﻳﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ .ﺣﺘّﻲ اﻳﺴﺘﺎدﮔﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﻛﺎﻟﻮن ﻧﻴﺰ دﻳﮕﺮ ﺧﻄﺮﻧﺎك ﺷﺪه اﺳﺖ. روز ﺑﻴﺴﺖوﺷﺸﻢ اﻛﺘﺒﺮ ،ﻳﻚزﺑﺎﻧﻪ ﺣﻜﻢ ﻣﻲدﻫﻨﺪ :ﺳﺮوه ،زﻧﺪه در آﺗﺶ ﺳﻮزاﻧﺪه ﺷﻮد و اﻳﻦ ﺣﻜﻢ ﻫﻮلﻧـﺎك، ﻓﺮداي آن روز ،در ﻣﻴﺎﻧﻪي ﻣﻴﺪان ﺷﺎﻣﭙﻞ اﺟﺮا ﺷﻮد. * * *
ﻫﻔﺘﻪﻫﺎ و ﻫﻔﺘﻪﻫﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺮوه ،ﺑﺮﻳﺪه از ﺟﻬﺎن واﻗﻊ ،در ﺳﻴﺎهﭼﺎل ﺧﻮد ،دل ﺑﻪ اﻣﻴـﺪﻫﺎي واﻫـﻲ ﺑﺴـﺘﻪ اﺳﺖ .او ﻃﺒﻌﻲ دارد ﺧﻴﺎلﭘﺮور و ﺣﺴﺎس و اﻓﺰون ﺑﺮ آن ،ﻧﺠﻮاﻫﺎي ﭘﻨﻬﺎﻧﻲِ ﺑﻪاﺻﻄﻼح دوﺳﺘﺎﻧﺶ ﻧﻴـﺰ ﻳـﺎري Shaffhausen Perrin http://www.seapurse.ir
1 2
89
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ وي ،ﺧﻮد را ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻴﺶﺗﺮ ،ﺑﻪ ﻧﺸﺌﻪي اﻳﻦ ﺗﻮﻫﻢ ﺟﻨﻮنآﻣﻴﺰ ﺑﺴﭙﺎرد ﻛﻪ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﻗﺎﺿﻴﺎن را از درﺳﺘﻲِ ﻧﻈﺮﮔﺎهﻫﺎﻳﺶ ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﺳﺎزد و ﭼﻨﺪ روزي ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻧﻤﺎﻧـﺪه اﺳـﺖ ﺗـﺎ ﻛـﺎﻟﻮن ﻏﺎﺻـﺐ ،ﺑـﺎ ﻓﺤـﺶ و رﺳﻮاﻳﻲ ،از ﺷﻬﺮ ﺑﻴﺮون راﻧﺪه ﺷﻮد .ﺑﻴﺪاري از ﺧﻮاب ﻏﻔﻠﺖ ،ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﻫﺮاسآور اﺳﺖ .ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛـﻪ ﻣﻨﺸـﻴﺎن ﺷﻮرا ﺑﺎ ﭼﻬﺮهﻫﺎي ﻋﺒﻮس ﺑﻪ اﺗﺎﻗﻚ زﻧﺪان او ﭘﺎ ﻣﻲﮔﺬارﻧﺪ و ﭼﺮمﻧﻮﺷﺘﻪي ﺣﻜﻢ ﻣﺮﮔﺶ را ﻣﻲﮔﺸـﺎﻳﻨﺪ و ﺑـﻪ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺮ او ﻣﻲﺧﻮاﻧﻨﺪ ،ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه ﭼﻮن آذرﺧﺶ ﺑﺮ ﺳﺮوه ﻓﺮود ﻣﻲآﻳﺪ .ﻣﺎت و ﻣﺒﻬﻮت ،ﺑﺪانﺳﺎن ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻲ ﻣﺼﻴﺒﺖ را اﺑﺪاً درﻧﻤﻲﻳﺎﺑﺪ ،ﺑﻪ آنﭼﻪ ﺑﺮ او ﺧﻮاﻧﺪه ﻣﻲﺷﻮد ﮔﻮش ﻣﻲﺳﭙﺎرد ﻛﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻓـﺮدا ،ﺑـﻪ ﮔﻨـﺎه ﻛﻔﺮ و ﻓﺴﺎد ،زﻧﺪه در آﺗﺶ ﺳﻮزاﻧﺪه ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ .ﭼﻨﺪ دﻗﻴﻘﻪاي ﮔﻨﮓ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ و ﻧﺎﻫﻮﺷﻴﺎر .ﺳﭙﺲ اﻣﺎ اﻋﺼـﺎب ﻣﺮد رﻧﺞدﻳﺪه در ﻫﻢ ﻣﻲﺷﻜﻨﺪ .ﺳﺮ ﻣﻲﮔﺬارد ﺑﻪ زارﻳﺪن ،ﻧﺎﻟﻴﺪن ،و ﻫـﺎيﻫـﺎي ﮔﺮﻳﺴـﺘﻦ .ﻓﺮﻳـﺎد وﺣﺸـﺖ از ﮔﻠﻮي او ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻲﺷﻮد .ﺑﻪ زﺑﺎن ﻣﺎدرياش ،اﺳﭙﺎﻧﻴﺎﻳﻲ ،ﻓﺮﻳﺎد ﻣﻲﻛﺸﺪ :ﺧﺪاﻳﺎ رﺣﻤﻲ !1اﻳـﻦ ﺧﺒـﺮ ﻫـﻮلﻧـﺎك، ﻣﻨﺎﻋﺖ و ﻏﺮور زﺧﻢﺧﻮردهي او را ﻳﻜﺴﺮه در ﻫﻢ ﻣﻲﺷﻜﻨﺪ و ﻫﻤﭽﻮن اﻧﺴﺎﻧﻲ زﻧﺪﮔﻲﺑﺎﺧﺘـﻪ و ﺧُﺮدﺷـﺪه ،ﺑـﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﻲ ﺧﻴﺮه و ﺑﻲروح ،ﺑﺮ ﺟﺎي ﺧﺸﻚ ﻣﻲﺷﻮد؛ ﺑﻲ ﻫﻴﭻ ﭼﺎرهاي .و اﻛﻨﻮن واﻋﻈﺎنِ ﺑﻪﺧﻮدﺷـﻴﻔﺘﻪ ﮔﻤـﺎن ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ ﻫﻨﮕﺎم آن رﺳﻴﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ در ﭘﻲ ﭘﻴﺮوزي دﻧﻴﻮي ﺑﺮ ﺳﺮوه ،از ﻧﻈﺮ ﻣﻌﻨﻮي ﻧﻴﺰ ﺑﺮ او ﭼﻴﺮﮔﻲ ﻳﺎﺑﻨـﺪ و در ﻧﻮﻣﻴﺪيِ ژرف ،او را ﺑﻪ اﻋﺘﺮاف ﺑﺮ ﺧﻄﺎﻫﺎﻳﺶ وا دارﻧﺪ. اﻣﺎ ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﻴﺰ اﺳﺖ .ﺑﻪ ﻣﺤﺾ اﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﺮ دروﻧﻲﺗﺮﻳﻦ ﻧﻘﻄـﻪي ﺣﺴـﺎس اﻳـﻦ اﻧﺴـﺎن درﻫـﻢﺷﻜﺴـﺘﻪي ازﻧﻔﺲاﻓﺘﺎده ،ﺑﺮ اﻳﻤﺎن و اﻋﺘﻘﺎد او اﻧﮕﺸﺖ ﻣﻲﮔﺬارﻧﺪ ،ﺑﻪ ﻣﺤـﺾ اﻳـﻦ ﻛـﻪ از وي ﻣـﻲﻃﻠﺒﻨـﺪ ﺑـﻪ ﻧﺎدرﺳـﺘﻲ دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎي ﺧﻮﻳﺶ اﻗﺮار ﻛﻨﺪ ،ﺷﻌﻠﻪﻫﺎي ﺧﺮوﺷﻨﺪهي ﻏﺮور ﺳﺨﺖﺳﺮاﻧﮕﻲِ دﻳﺮﻳﻦ او ،دوﺑﺎره ﺑﺮ آﺳﻤﺎن زﺑﺎﻧـﻪ ﻣﻲﻛﺸﺪ. آﻧﺎن ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮ وي ﺣﻜﻢ ﻛﻨﻨﺪ ،ﻋﺬاﺑﺶ ﻛﻨﻨﺪ و ﻧﻴﻢﻛﺸﺘﻪ در آﺗﺶ ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪش .ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺗﻜﻪﺗﻜـﻪاش ﻛﻨﻨﺪ .اﻣﺎ ﺳﺮوه از دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎي ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ارزﻧﻲ ﭘﺲ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﻧﺸﺴﺖ .درﺳـﺖ ﻫﻤـﻴﻦ ﭼﻨـﺪ روزهي اﻧﺠـﺎﻣﻴﻦ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ اوﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺷﻬﺴﻮار دﻟﻴﺮ داﻧﺶ را ﺑﺮﻣﻲﻛﺸﺪ و ﻓﺮا ﻣﻲﺑﺮد ﺑﻪ ﭘﺎﻳﮕﺎه ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻬﺎدت و ﻗﻬﺮﻣـﺎﻧﻲ در ﻋﺮﺻﻪي اﻳﻤﺎن و اﻋﺘﻘﺎد .او ،ﺑﻲ ذرهاي ﺗﺮدﻳﺪ و ﺑﺎ ﺗﻨﺪي ،در ﺑﺮاﺑﺮ ﻓﺸـﺎرﻫﺎي ﭘـﻲﮔﻴﺮاﻧـﻪي ﻓـﺎرل ﻛـﻪ ﺑـﺮاي ﺷﺮﻛﺖ در ﺟﺸﻦ ﭘﻴﺮوزي ﻛﺎﻟﻮن ﺷﺘﺎﺑﺎن ﺧﻮد را از ﻟﻮزان ﺑﻪ ژﻧﻮ رﺳﺎﻧﺪه اﺳﺖ ،ﻣﻲاﻳﺴـﺘﺪ و اﻋـﻼم ﻣـﻲﻛﻨـﺪ ﻗﻀﺎوت و اﺣﻜﺎم دادﮔﺎهﻫﺎي اﻳﻦﺟﻬﺎﻧﻲ در اﻣﻮر اﻋﺘﻘﺎدي ،اﻋﺘﺒﺎري ﻧﺪارد و ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ دﻟﻴﻠﻲ ﺷﻤﺮده ﺷﻮد ﻛـﻪ آدﻣﻲ در اﻣﻮر اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﺣﻖ اﺳﺖ ﻳﺎ ﺑﺮ ﻧﺎﺣﻖ .ﻛﺸﺘﻦ ،ﺑﺎوراﻧﺪن ﻧﻴﺴﺖ .ﻛﺴﻲ ﭼﻴﺰي را ﺑﻪ او ﻧﺒﺎوراﻧـﺪه اﺳـﺖ. ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺧﻔﻪاش ﻛﻨﻨﺪ .ﻓﺎرل ﻧﻪ ﺑﺎ ﺗﻬﺪﻳﺪ و ﻧﻪ ﺑﺎ وﻋﺪه و وﻋﻴﺪ ،ﻣﻮﻓﻖ ﻣﻲﺷﻮد از زﺑﺎن ﻗﺮﺑـﺎﻧﻲ رو ﺑـﻪ ﻣﺮگ و در زﻧﺠﻴﺮ ،ﻛﻠﻤﻪاي در ﺑﺎزﭘﺲﺳﺘﺎﻧﻲِ ﮔﻔﺘﻪﻫﺎﻳﺶ ﺑﻴـﺮون ﺑﻜﺸـﺪ .اﻣـﺎ ﺳـﺮوه ،ﺗﻨﻬـﺎ ﺑـﺪﻳﻦﺳـﺒﺐ ﻛـﻪ ﺑﻪروﺷﻨﻲ ﺑﻨﻤﺎﻳﺎﻧﺪ ﺑﻪ رﻏﻢ ﭘﺎﻓﺸﺎري ﺑﺮ دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎﻳﺶ ،اﻫﻞ ﻛﻔﺮ ﻧﻴﺴﺖ و ﻣﺴﻴﺤﻲ ﻣﺆﻣﻨﻲ اﺳـﺖ و از اﻳـﻦ رو
Misericordias http://www.seapurse.ir
1
90
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
وﻇﻴﻔﻪﻣﻨﺪ ﺑﻪ آﺷﺘﻲﺟﻮﻳﻲ ﺑﺎ ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ دﺷﻤﻨﺎن ﺧﻮﻳﺶ ،اﻋﻼم آﻣﺎدﮔﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﭘـﻴﺶ از ﻣـﺮگ ،ﻛـﺎﻟﻮن را در ﺳﻴﺎهﭼﺎل ﺧﻮد ﺑﭙﺬﻳﺮد و ﺑﺎ او دﻳﺪار ﻛﻨﺪ. ﭘﻴﺮاﻣﻮن دﻳﺪار ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺎ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲاش ،ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺰارﺷﻲ ﻳﻚﺳﻮﻳﻪ در دﺳﺖ دارﻳﻢ؛ ﮔﺰارش ﻛﺎﻟﻮن را .وﻟـﻴﻜﻦ ﺣﺘّﻲ در رواﻳﺖ ﺧﻮد وي ،ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺑﺎﻃﻦ و ﺳﻨﮕﻴﻦدﻟﻲاش ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﻲ زﻧﻨﺪه و ﻫﻮلﻧـﺎك ﻧﻤﺎﻳـﺎن ﻣـﻲﺷـﻮد. ﻗﺮﺑﺎﻧﻲﻛﻨﻨﺪه ،ﺑﻪ درون ﺳﻴﺎهﭼﺎل ﺗﻨﮓ و ﻧﻤﻮر ﻗﺮﺑﺎﻧﻲاش ﭘﺎ ﻣﻲﮔﺬارد؛ اﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﻛﻪ ﺑﻪ آن رﻫﺎﺷﺪه در داﻣﺎن ﻣﺮگ ﺳﺨﻨﻲ ﺗﺴﻼﺑﺨﺶ ﺑﮕﻮﻳﺪ و ﻳﺎ ﻣﺮدي را ﻛﻪ ﺑـﺎ ﺑﺮآﻣـﺪن آﻓﺘـﺎب ﻓـﺮدا در ﻋـﺬاﺑﻲ ﻫـﻮلﻧـﺎك، زﻧﺪﮔﻲاش ﻏﺮوب ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد ،ﺑﺮادراﻧﻪ و ﻣﺴﻴﺤﻲﻣﻨﺸﺎﻧﻪ دلداري دﻫﺪ .ﻛﺎﻟﻮن ،ﺧﻮﻧﺴﺮد و ﺳﻨﺠﻴﺪه ،ﺑﺎ اﻳـﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻟﺐ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﻲﮔﺸﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﭼﺮا ﺳﺮوه او را ﺑﻪ ﻧﺰد ﺧﻮد ﺧﻮاﻧﺪه اﺳﺖ و ﭼﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺑﮕﻮﻳﺪ .ﭼﻨـﻴﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﻪ وي اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻲﺑﺮَد ﺳﺮوه اﻛﻨﻮن ﺑﺮ ﭘﺎي وي ﺑﻴﺎﻓﺘﺪ و زاريﻛﻨﺎن ،از ﺟﺒﺎر ﻗﺪرﺗﻤﻨـﺪ ﻃﻠـﺐ ﺑﺨﺸﺎﻳﺶ و ﺗﺨﻔﻴﻒ در ﻣﺠﺎزات ﺧﻮد ﺑﻜﻨﺪ .اﻣﺎ ﻣﺤﻜﻮم ﺑﻪ ﻣﺮگ ،ﭘﺎﺳﺨﻲ ﺑﻪ او ﻣﻲدﻫﺪ ﺳﺨﺖ ﺳﺎده ـ ﻛﻪ ﺑـﺮ ﺟﺎن ﻫﺮ اﻧﺴﺎن ﺑﺎاﺣﺴﺎﺳﻲ آﺗﺶ ﻣﻲزﻧﺪ .ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﻛﺎﻟﻮن را ﻧﺰد ﺧﻮد ﺧﻮاﻧـﺪه اﺳـﺖ ﻛـﻪ از وي ﺣﻼﻟﻴﺖ ﺑﻄﻠﺒﺪ .ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲﻛﻨﻨﺪهي ﺧﻮد ،ﻣﺴﻴﺤﻲﻣﻨﺸﺎﻧﻪ ،ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد آﺷﺘﻲ ﻣـﻲدﻫـﺪ .اﻣـﺎ ﻛـﺎﻟﻮن ﺧﺸﻚاﻧﺪﻳﺶ ،ﺑﺮ آن ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﺳﻴﺎﺳﻲ و ﻣﺬﻫﺒﻲاش ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﺴﻴﺤﻲ و ﻳﺎ ﺣﺘّﻲ اﻧﺴـﺎن ﻧﮕـﺎه ﻛﻨﺪ .در ﮔﺰارش وي ،ﺑﺎ ﺧﺸﻜﻲ و ﺳﺮدي ﺑﻲﻣﺎﻧﻨﺪي ،ﭼﻨﻴﻦ آﻣﺪه اﺳﺖ» :ﺳﭙﺲ ﻣﻦ ﺑﻪ وي ﻳﺎدآوري ﻛـﺮدم ﻛﻪ در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻫﺮﮔﺰ از ﺷﺨﺺ او ﻛﻴﻨﻪ و ﻧﻔﺮﺗﻲ در دل ﻧﺪاﺷﺘﻪام«. او ﻛﻪ وﺟﻪ ﻣﺴﻴﺤﻲﻣﻨﺸﺎﻧﻪي رﻓﺘﺎر ﭘﻴﺶ از ﻣﺮگ ﺳﺮوه را ﻧﻤﻲﺑﻴﻨﺪ و ﻳﺎ ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺒﻴﻨـﺪ ،در ﺑـﻪ روي ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ آﺷﺘﻲ ﺑﻴﻨﺎﺑﻴﻦ ﻓﺮو ﻣﻲﺑﻨﺪد .ﺳﺮوه ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻫﺮ آنﭼﻪ را ﺑﻪ ﺷﺨﺺ او ﺑﺮﻣﻲﮔﺮدد ،ﺑﻪ ﻛﻨﺎري ﻧﻬﺪ و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ ﺧﻄﺎﻫﺎﻳﺶ در ﺑﺮاﺑﺮ وﺟﻮد اﻗﺪس ﺧﺪاوﻧﺪي اﻗﺮار آورد ﻛﻪ ﺳﻪﮔﺎﻧﻪي ﮔﻮﻫﺮيِ ذات ﻣﻘـﺪس او را اﻧﻜـﺎر ﻛﺮده اﺳﺖ .ﻧﻈﺮﻳﻪﭘﺮدازي ﻛﻪ در ﻧﻬﻔﺖ ﺟﺎن ﻛﺎﻟﻮن ﻏﻨﻮده اﺳﺖ ،آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ و ﻳﺎ ﻧﺎداﻧﺴﺘﻪ ،ﺳﺮ ﺑﺎز ﻣﻲزﻧﺪ ﻛﻪ در وﺟﻮد ﻣﺮد از دﺳﺖ رﻓﺘﻪاي ﻛﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻓﺮدا ﭼﻮن ﺗﻜﻪي ﺑﻲﻣﻘﺪار ﻫﻴﺰﻣﻲ در ﻣﻴﺎن ﺷﻌﻠﻪﻫـﺎي آﺗـﺶ اﻓﻜﻨـﺪه ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ،ﺑﺮادر اﻳﻤﺎﻧﻲاش را ﺑﺎزﺑﺒﻴﻨﺪ .ﺧﺸﻚاﻧﺪﻳﺸﻲ ﭼـﻮن او ،در وﺟـﻮد ﺳـﺮوه ،ﺑـﻪ ﺟـﺰ اﻧﻜﺎرﻛﻨﻨـﺪهي ﻣﻌﻨﺎﻳﻲ ﻛﻪ وي ﺧﻮد از ﺧﺪاوﻧﺪﮔﺎر ﻋﺎﻟﻢ در ﺳﺮ ﻣﻲﭘﺮورد ،ﻧﻤﻲﺑﻴﻨـﺪ و از ﻫﻤـﻴﻦ رو ﻧﻴـﺰ او را ﻳﻜﺴـﺮه ﻣﻨﻜـﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻲاﻧﮕﺎرد .ﺑﺎ ﺣﻖﺑﻪﺟﺎﻧﺐداﻧﻲِ ﺑﻴﻤﺎرﮔﻮﻧﻪاي ﻛﻪ دارد ،در واﭘﺴﻴﻦ ﻟﺤﻈﺎت ﻧﻴـﺰ ﺟـﺰ ﺑـﻪ اﻳـﻦ اﻫﻤﻴـﺖ ﻧﻤﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﭘﻴﺶ از ﺑﺎزﭘﺴﻴﻦ ﻧﻔﺲﻫﺎ از زﺑﺎن ﻗﺮﺑﺎﻧﻲِ رﻫﺎﺷﺪه در داﻣﺎن ﻣﺮگ ﺑﻴﺮون ﻛﺸﺪ ﻛﻪ او ،ﻛﺎﻟﻮن ،ﺑـﺮ ﺣﻖ اﺳﺖ و وي ،ﺳﺮوه ،ﺑﺮ ﻧﺎﺣﻖ .اﻣﺎ ﺳﺮوه ﻛﻪ ﺣﺲ ﻛﺮده اﺳﺖ اﻳﻦ ﻧﺎآدﻣﻲﺧﻮيِ ﺧﺸﻚاﻧـﺪﻳﺶ ﻗﺼـﺪ دارد ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺎرهي ﻧﺎﻣﻴﺮاي وﺟﻮد ﻓﺎﻧﻲ و ﮔﺬراي او را ،ﻳﻌﻨﻲ ﺑﺎور و اﻋﺘﻘﺎدش را ،از وي ﺑﺴﺘﺎﻧﺪ ،دردﻣﻨﺪاﻧﻪ ﻗﺪ راﺳﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻣﺼﻤﻤﺎﻧﻪ از ﭘﺸﻴﻤﺎﻧﻲﺟﻮﻳﻲِ ﺑﺰدﻻﻧﻪ ﺳﺮ ﺑﺎز ﻣﻲزﻧﺪ و از اﻳﻦ رو ،ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻛﺎﻟﻮن ،ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺑﺎ او ﺑﻴﻬﻮده اﺳﺖ .ﻛﺴﻲ ﻛﻪ در اﻣﻮر دﻳﻨﻲ از او ﻳﻜﺴـﺮه ﭘﻴـﺮوي ﻧﻜﻨـﺪ ،ﺑـﺮادر اﻳﻤـﺎﻧﻲ وي ﻧﻴﺴـﺖ .ﺑﻨـﺪهي ﺷﻴﻄﺎن اﺳﺖ و ﮔﻨﻪﻛﺎري ﻛﻪ ﺑﺎ او ﻣﺸﻔﻘﺎﻧﻪ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ،ﮔﺮه ﺑﺮ ﺑﺎد زدن اﺳﺖ و ﻫـﺪر دادن وﻗـﺖ و ﻛﻠﻤـﻪ. http://www.seapurse.ir
91
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ارزﻧﻲ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ورزﻳـﺪ ﺑـﺎ ﻛـﺎﻓﺮان؟ ﻛـﺎﻟﻮن ﺑـﺎ ﺧﺸـﻮﻧﺖ روي ﺑﺮﻣـﻲﮔﺮداﻧـﺪ و ﺑـﻲ ﻫـﻴﭻ ﺳـﺨﻨﻲ، ﺗﺮشروﻳﺎﻧﻪ ،ﻗﺮﺑﺎﻧﻲاش را ﺗﺮك ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ و در ﭘﺸﺖ ﺳﺮ او ،ﭼﻔﺘﻪي آﻫﻨﻴﻦ در ﺗﺎرﻳﻚﭼﺎل ﺑﻪ ﺻﺪا درﻣﻲآﻳـﺪ و اﻳﻦ ﻣﺪﻋﻲ ﻣﺘﻌﺼﺐ ،ﺑﺎ ﻛﻠﻤﺎت ﺧﺸﻚ و ﺑﻲاﺣﺴﺎسِ زﻳﺮ ،رواﻳﺘﺶ را ﻛﻪ ﺗﺎ اﺑﺪ ﭼﻮن ادﻋﺎﻧﺎﻣﻪاي ﺑﺮ ﺿﺪ ﺧﻮد وي ﺑﺎﻗﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ ،ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻲﺑﺮد: از آنﺟﺎ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﻓﺮوﺧﻮاﻧﺪن ﺑﺮ ﮔﻮش او و ﺑﺎ ﻫﺸﺪار دادﻧﺶ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﻧﺮﺳﻴﺪم ،ﻧﺨﻮاﺳﺘﻢ ﺑـﻴﺶ از آنﭼـﻪ ﻛـﻪ آﻣﻮزﮔﺎرم اﺟﺎزه ﻣـﻲﻓﺮﻣﺎﻳـﺪ ،ﺧﺮدﻧﻤـﺎﻳﻲ ﻛـﻨﻢ و از ﻓﺮﻣـﻮدهي ﭘـﻮﻟﺲ ﻗـﺪﻳﺲ ﭘﻴـﺮوي ﻛـﺮدم و از آن ﻣـﺮدك ﻛﺎﻓﺮﻛﻴﺶ ،ﻛﻪ ﺧﻮد ﺣﻜﻢ ﻣﺮگ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﺑﺮ زﺑﺎن راﻧﺪه اﺳﺖ ،دوري ﮔﺰﻳﺪم.
ﻣﺮگ ﭘﺮدرﻧﮓ ﺑﺮ آﺗﺶِ ﻛﻢ ،دﺳﺖوﭘﺎيﺑﺴﺘﻪ ﺑﺮ ﺗﻴﺮك آﺗﺶﮔﺎه آدمﺳﻮزي ،ﺑـﻪراﺳـﺘﻲ ﺧـﻮفﻧـﺎكﺗـﺮﻳﻦ ﻣﺮگﻫﺎﺳﺖ ﻛﻪ در ﻗﺮون وﺳﻄﺎي ﺳﻴﺎه ﺑﺪآوازه ﻧﻴﺰ ،ﭼﻮن ﺑﺴﻴﺎر زﻣﺎنﮔﻴﺮ ﺑﻮد و ﻫﻮلاﻧﮕﻴﺰ ،ﻛﻢﺗﺮ ﺑﺎري ﺗﻤـﺎم ﺑﻪ اﺟﺮا درﻣﻲآﻣﺪ و ﺑﻴﺶﺗﺮ وﻗﺖﻫﺎ ﻣﺤﻜﻮﻣﺎن را ﺑﺮ ﺗﻴﺮك آﺗﺶﮔﺎه ،از ﭘﻴﺶ ﺧﻔﻪ ﻣـﻲﻛﺮدﻧـﺪ و ﻳـﺎ از ﻫـﻮش ﻣﻲﺑﺮدﻧـﺪ .و ﻧﺨﺴـﺘﻴﻦ ﻗﺮﺑـﺎﻧﻲ ﻛﻔﺮﺳـﺘﻴﺰي ﭘﺮوﺗﺴـﺘﺎﻧﻲ ،اﻛﻨـﻮن ﺑـﻪ ﭼﻨـﻴﻦ ﻣﺮﮔـﻲ ﻣﺤﻜـﻮم ﺷـﺪه اﺳـﺖ؛ ﻧﻔﺮتآورﺗﺮﻳﻦ و ﻫﻮلﻧﺎكﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮگﻫﺎ .و ﻧﻴﻚ ﻓﻬﻤﻴﺪﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن در ﭘﻲ ﺑﻠﻨﺪ ﺷـﺪن ﻓﺮﻳـﺎد ﺧﺸـﻢ و ﺑﻴﺰاري ﻫﻤﻪي اﻧﺴﺎندوﺳﺘﺎنِ ﺟﻬﺎن ،دﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺗﻼﺷﻲ ﺑﺰﻧﺪ و ﺑﺨﻮاﻫـﺪ از ﺑـﺎر ﮔـﺮانِ ﻛﺸـﺘﻦ ﻧﺎﻣﺮدﻣﺎﻧـﻪ و ﺑﻲرﺣﻤﺎﻧﻪي ﺳﺮوه ﺷﺎﻧﻪ ﺧﺎﻟﻲ ﻛﻨﺪ؛ ﻛﻮﺷﻴﺪﻧﻲ دﻳﺮﻫﻨﮕﺎم اﻣﺎ؛ ﺑﺴﻲ دﻳﺮﻫﻨﮕﺎم .او ﺳﭙﺲﺗﺮﻫﺎ )آنﮔﺎه ﻛﻪ دﻳﮕﺮ دﻳﺮي اﺳﺖ ﺑﺪن ﺳﺮوه ﺳﻮﺧﺘﻪ و ﺧﺎﻛﺴﺘﺮ ﺷﺪه( ،ﺣﻜﺎﻳﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ دﻳﮕـﺮ اﻋﻀـﺎي ﻣﺠﻤـﻊ ﻋـﺎﻟﻲ روﺣﺎﻧﻲ اﻳﺎﻟﺘﻲ ،ﻛﻮﺷﻴﺪهاﻧﺪ ﮔﻮﻧﻪي ﭘﺮﻋﺬابِ ﻣﺮگ ﭘﺮدرﻧﮓ ﺑﺮ آﺗﺶ ﻛﻢ را ﺑﻪ ﻣﺮگ آﺳﺎنﺗﺮ ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻛﻨﻨﺪ» ،اﻣﺎ ﺗﻼش اﻳﺸﺎن ﺑﻲﺛﻤﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ« .از ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻮﺷﺶ ادﻋﺎﻳﻲ درﭘﺮوﻧﺪهﻫـﺎي ﺷـﻮرا ﻧﺸـﺎﻧﻪاي دﻳـﺪه ﻧﻤﻲﺷﻮد .ﭼﻪ آدم ﺑﻲﻏﺮﺿﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎور ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮﻧﻲ ﻛﻪ ﺧﻮد ﻣﺤﺎﻛﻤﻪي ﺳﺮوه را ﺑﻪ زور ﺑﻪ راه اﻧﺪاﺧﺘﻪ اﺳﺖ و ﺑﺎ ﻓﺸﺎر و ﻛﻮﺷﺶ ﻓﺮاوان ،از ﺷﻮراﻳﻴﺎنِ ﻓﺮﻣﺎنﺑﺮَش ﺣﻜـﻢ ﻣـﺮگ او را ﮔﺮﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ ،درﺳـﺖ ﻫﻤـﻴﻦ ﻛﺎﻟﻮن ،ﻳﻜﺒﺎره در ژﻧﻮ ﺷﺨﺺ ﺳﺎدهي ﺑﻲﻧﻔﻮذ و ﺑﻲﻗﺪرﺗﻲ ﺑﺸﻮد ﻛﻪ ﻧﺘﻮاﻧﺪ اﺟﺮاي ﮔﻮﻧﻪي اﻧﺴﺎﻧﻲﺗﺮي از اﻋﺪام را ﺑﺮ ﻛﺮﺳﻲ ﺑﻨﺸﺎﻧﺪ .در واﻗﻊ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﺎﺟﺮا درﺳﺖ اﺳﺖ و ﻛﺎﻟﻮن ﮔﻮﻧﻪي آﺳﺎنﺗﺮي از ﻣﺮگ را ﺑﺮاي ﺳـﺮوه در ﻧﻈﺮ ﻣﻲداﺷﺘﻪ اﺳﺖ .اﻣﺎ در ﺣﻘﻴﻘﺖ آنﮔﺎه )و ﻧﻜﺘﻪي اﻧﺤﺮاﻓﻲ ﻧﻬﻔﺘﻪ در ادﻋﺎي وي ﻫﻤﻴﻦﺟﺎﺳﺖ( و ﺗﻨﻬﺎ ﺑـﻪ اﻳﻦ ﺷﺮط ﻛﻪ ﺳﺮوه ﺑﻬﺎي آن را ﺑﺎ ﻧﺪاﻣﺖﺟﻮﻳﻲ ﺧﻮﻳﺶ در آﺧﺮﻳﻦ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎ ﺑﭙﺮدازد ،و ﻓﻘﻂ در اﻳﻦ ﺻـﻮرت، ﻛﺎﻟﻮن آﻣﺎده ﻣﻲﺑﻮد ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر در زﻧﺪﮔﺎﻧﻲاش ـ آن ﻫﻢ ﻧﻪ از ﺳـﺮ اﻧﺴـﺎندوﺳـﺘﻲ ،ﺑﻠﻜـﻪ ﺑـﻪ دﻟﻴـﻞ ﺣﺴﺎبﮔﺮيِ ﻣﺤﺾِ ﺳﻴﺎﺳﻲ ـ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺣﺮﻳﻔﺶ ﻧﺮﻣﺶ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ و ﺑﺮ او آﺳﺎن ﮔﻴﺮد .زﻳـﺮا ﺑـﺮاي ﻣﻜﺘﺒﻴـﺎن ژﻧﻮ ،ﭘﻴﺮوزي از اﻳﻦ درﺧﺸﺎنﺗﺮ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻮده اﺑﺸﺪ ﻛﻪ در ﻧﻴﻢﮔﺎﻣﻲِ ﺗﻴﺮك آﺗﺶﮔﺎه آدمﺳـﻮزي ،از زﺑـﺎن ﺳﺮوه ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﻴﺮون ﺑﻜﺸﻨﺪ ﻛﻪ او ﺑﺮ ﻧﺎﺣﻖ اﺳﺖ و ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺮ ﺣﻖ! ﭼﻪ ﭘﻴﺮوزي از اﻳﻦ ﺑﺰرگﺗﺮ اﮔـﺮ ﻛـﻪ ﻣﺮدي ﺑﻴﻢﺧﻮرده را ﺑﻪ آنﺟﺎ ﺑﻜﺸﺎﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﻧﻪ ﻫﻤﭽﻮن ﺷـﻬﻴﺪ راه ﻣﻜﺘـﺒﺶ ﺟـﺎن ﺳـﭙﺎرد ،ﺑﻠﻜـﻪ در واﭘﺴـﻴﻦ http://www.seapurse.ir
92
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻟﺤﻈﻪ ،در ﺑﺮاﺑﺮ ﻫﻤﻪ ،ﺑﻪ زﺑﺎن ﺧﻮد اﻋﺘﺮاف ﻛﻨﺪ درﺳﺘﻲ از آنِ ﻣﻜﺘﺐ او ﻧﻴﺴﺖ و ﺗﻨﻬـﺎ از آنِ ﻣﻜﺘـﺐ ﻛـﺎﻟﻮن اﺳﺖ در ﺟﻬﺎن و ﺑﺲ. و اﻣﺎ ﺳﺮوه ﻧﻴﺰ ﺑﻬﺎﻳﻲ را ﻛﻪ از او ﻣﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﭙﺮدازد ،ﻧﻴﻚ ﻣﻲﺷﻨﺎﺳـﺪ .در اﻳـﻦﺟـﺎ ﺳﺮﺳـﺨﺘﻲ در ﺑﺮاﺑـﺮ ﺳﺮﺳﺨﺘﻲ ﻗﺪ اﻓﺮاﺷﺘﻪ اﺳﺖ؛ ﻣﻜﺘﺐﭘﺮﺳﺘﻲ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﻜﺘﺐﭘﺮﺳﺘﻲ .ﺧﻮشﺗﺮ ﺟﺎنﺳﭙﺮدﻧﻲ اﺳﺖ ﻋﺬابﻧﺎك در راه ﺑﺎورﻫﺎي ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ،ﺗﺎ ﻣﺮﮔﻲ آﺳﺎنﺗﺮ در راه ﺟﺰماﻧﺪﻳﺸﻲﻫﺎي اﺳﺘﺎد ژان ﻛـﺎﻟﻮن .ﺧـﻮشﺗـﺮ ﻫﻤـﺎن ﺟـﺎن ي ﺷﻬﺎدت اﺳﺖ و ﺗﺎ اﺑـﺪ دﺷـﻤﻨﻲ را ﺑـﻪ زﺷـﺘﻲ و ﻧـﺎﻣﺮدﻣﻲ ﻛﻨﺪنِ ﺳﺨﺖ ﻛﻮﺗﺎهﻣﺪت و ﻛﺴﺐ اﻓﺘﺨﺎر ﻣﻌﻨﻮ ِ ﺑﺪآوازه داﺷﺘﻦ .ﺳﺮوه ﺑﻪ ﺗﻨﺪي از ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ رو ﺑﺮﻣﻲﺗﺎﺑﺪ و آﻣﺎده ﻣﻲﺷﻮد ﺑﻬﺎي ﺳﺮﺳﺨﺘﻲاش را ﺑﺎ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ ﻫﺮ ﻋﺬاﺑﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻧﺪﻳﺸﻪ درﻣﻲﮔﻨﺠﺪ ،ﺑﭙﺮدازد. ﺑﺎﻗﻲ ﻫﻤﻪ ﺑﻲرﺣﻤﻲ ﺑﻮد .در روز ﺑﻴﺴﺖوﻫﻔﺘﻢ ﻣﺎه اﻛﺘﺒﺮ ،ﺳـﺎﻋﺖ ﻳـﺎزده ﺻـﺒﺢ ،زﻧـﺪاﻧﻲ را ﺑـﺎ ﺗـﻦﭘـﻮشِ ﭘﺎرهﭘﺎره از ﺳﻴﺎهﭼﺎل ﺑﻴﺮون ﻣﻲﻛﺸﻨﺪ .ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر از ﭘـﺲِ زﻣـﺎنﻫـﺎي دراز و ﺑـﺮاي واﭘﺴـﻴﻦ ﺑـﺎر ﺗـﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪي روزﮔﺎر ،دﻳﺪﮔﺎن او ﺑﻪ ﻧﻮر آﺳﻤﺎن روﺷﻦ ﻣﻲﺷﻮد .ﻣﺤﻜﻮم ،ﺑﺎ رﻳﺶ آﺷﻔﺘﻪ ،رﻧﺠﻮر و ﻧﺎﺗﻮان ،دﺳـﺖ و ﭘﺎي در زﻧﺠﻴﺮ ،ﺗﻠﻮ ﻣﻲﺧﻮرد و ﺑﻪﺳﺨﺘﻲ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﮔـﺎم ﺑﺮﻣـﻲدارد .در روﺷـﻨﺎي ﺻـﺒﺢ ﭘـﺎﻳﻴﺰي ﻓﺮﺳـﻮدﮔﻲ ﺳﻴﻤﺎي ﺧﺎﻛﺴﺘﺮيرﻧﮓ او ،ﻫﺮاسآور اﺳﺖ .در ﭘﺎي ﭘﻠﻪﻫﺎي ﺳـﺎﺧﺘﻤﺎن ﺷـﻬﺮداري ،ﻧﮕـﺎهﺑﺎﻧـﺎن او را ﻛـﻪ ﺑـﻪ زﺣﻤﺖ ،ﻟﺮزانﻟﺮزان ﭘﻴﺶ ﻣﻲرود و ﻫﻔﺘﻪﻫﺎﺳﺖ راه رﻓﺘﻦ را از ﻳﺎد ﺑﺮده ،ﺑﺎ ﺧﺸﻮﻧﺖ و ﺳﺨﺖدﻟﻲ ،ﺑﺎ ﺿﺮﺑﻪاي ﺑﻪ زاﻧﻮ درﻣﻲاﻧﺪازﻧﺪ .ﺑﺎ ﺳﺮ ﻓﺮواﻓﻜﻨﺪه ،ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺣﻜﻢ ﻣﺤﻜﻮﻣﻴﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﮔـﻮش ﻓﺮاﺑـﺪارد ﻛـﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨـﺪهي دادﮔﺎه در ﺑﺮاﺑﺮ اﻧﺒﻮه ﮔﺮدآﻣﺪهي ﻣﺮدم ،ﺑﻪ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ و ﺑﺎ اﻳﻦ ﻛﻠﻤﺎت ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻲﮔﻴﺮد: ﻣﻴﻜﺎﺋﻞ ﺳﺮوه! ﻣﺎ ﺗﻮ را ﻣﺤﻜﻮم ﻣـﻲﻛﻨـﻴﻢ زﻧﺠﻴـﺮ ﻛﻨﻨـﺪ و ﺑـﻪ ﺷـﺎﻣﭙﻞ آورﻧـﺪ و زﻧـﺪه ﺑﺴـﻮزاﻧﻨﺪ؛ ﺑـﺎ ﻛﺘﺎﺑـﺖ و دﺳﺖﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎي آن .ﭼﻨﺎنﻛﻪ ﺟﺰ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮي ﻧﻤﺎﻧﺪ از ﺗﻮدهاي روزﮔﺎر ﺗﻮ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺎﻳﺎن ﮔﻴﺮد ،ﺗﺎ دﻳﮕﺮاﻧـﻲ را ﻛﻪ ﻫﻮاي ﺟﻨﺎﻳﺘﻲ از اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ در ﺳﺮ ﻣﻲﭘﺮوراﻧﻨﺪ ،ﺳﺮﻣﺸﻘﻲ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﻴﻢ ﺧﻮاﻧﺎ و ﻫﺸﺪاردﻫﻨﺪه.
ﻣﺤﻜﻮم ،ﺗﺮﺳﺎن و ﻟﺮزان ،ﮔﻮش ﻓﺮا داﺷﺘﻪ اﺳـﺖ .در ﻧﻴـﺎز و ﻫـﺮاس ﻣـﺮگ ،ﻫﻤﭽﻨـﺎن زاﻧﻮزﻧـﺎن ﺧـﻮد را ﻣﻲﻛﺸﺎﻧﺪ ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻠﻨﺪﻣﺮﺗﺒﮕﺎنِ ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ و از آﻧﺎن ﻣﺮﺣﻤﺖ ﻛﻮﭼﻜﻲ اﻟﺘﻤﺎس ﻣﻲﻛﻨـﺪ ﻛـﻪ ﻛـﺎرش را ﺑـﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺗﻤﺎم ﻛﻨﻨﺪ» ،ﺗﺎ ﻣﮕﺮ ﺑﺴﻴﺎريِ درد ،او را ﺑﻪ ﻧﺎاﻣﻴﺪي ﻣﺤﺾ ﻧﻜﺸـﺎﻧﺪ« .او اﮔـﺮ ﮔﻨـﺎﻫﻲ ﻛـﺮده اﺳـﺖ، ﻧﺎآﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﻛﺮده و ﻫﺮﮔﺰ ﺟﺰ اﻳﻦ اﻧﺪﻳﺸﻪاي در ﺳﺮش ﻧﺒﻮده اﺳﺖ ﻛﻪ ﻋﺰت ﺧﺪاوﻧﺪي را ﭘﺎس ﺑﺪارد. * * *
در اﻳﻦ دم ﻓﺎرل ﮔﺎم ﻣﻲﻧﻬﺪ ﻣﻴﺎﻧﻪي ﻗﺎﺿﻴﺎن و ﻣﺮدي ﻛﻪ در ﺑﺮاﺑﺮﺷﺎن ﺑﺮ زاﻧﻮ اﻓﺘﺎده اﺳـﺖ و ﺑـﻪ ﺻـﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ،ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎري ﻛﺴﺎن ﻣﻲﺷﻨﻮﻧﺪ ،از آن رﻫﺎﺷﺪهي در داﻣﺎن ﻣﺮگ ﻣﻲﭘﺮﺳﺪ آﻳـﺎ آﻣـﺎده اﺳـﺖ ﺑـﻪ ﭘـﺎداش ﻣﺮﮔﻲ آﺳﺎنﺗﺮ ،از ﺑﺪآﻣﻮزيﻫﺎي ﺧﻮد ﭘﻴﺮاﻣﻮن ﺗﺜﻠﻴﺚ دﺳﺖ ﺑﺸﻮﻳﺪ و اﺳﺘﻐﻔﺎر ﺟﻮﻳﺪ؟ اﻣﺎ ﺳﺮوه ،ﺑـﺎر دﻳﮕـﺮ از http://www.seapurse.ir
93
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺳﻮداﻛﺮدﻧﻲ اﻳﻦﭼﻨﻴﻦ ﺳﺮ ﺑﺮﻣﻲﺗﺎﺑﺪ و ﻳﻜﺪﻟﻪ ﺑﺮ آن ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﻋﻬﺪ ﺧﻮﻳﺶ را وﻓﺎ ﻛﻨـﺪ و ﺑـﺮ ﺳـﺮِ اﻳﻤـﺎﻧﺶ ﺟﺎن ﺑﮕﺬارد و ﻫﺮﭼﻪ را ﺑﺮ او رود ،ﺗﺎب آورد. و دﻳﮕﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺬار ﻓﺎﺟﻌﻪ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ و ﺑﺲ .ﭼﺮخﻫﺎ ﮔﺮدﻳﺪن ﻣـﻲﮔﻴـﺮد .در ﭘﻴﺸـﺎﭘﻴﺶ ،ﻓﺮﻣﺎﻧـﺪه ﺟﻮﺧـﻪ و دﺳﺘﻴﺎرش ،ﺑﺎ درﺟﻪ و ﻧﺸﺎنﻫﺎي رﺳﻤﻲﺷﺎن ،در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻛﻤﺎنداران ﺟﻨﮕﻲ ﮔﺮداﮔﺮدﺷﺎن را ﻓﺮاﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ و ﻓﺮاﭘﺸﺘﺸﺎن ﺗﻮدهي ﺟﺎوداﻧﻪي ﻣﺮدﻣﺎن ﻛﻨﺞﻛﺎو روان اﺳﺖ ،از ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻈﺎرﮔﻴﺎﻧﻲ ﻛـﻪ ﺷـﺮﻣﮕﻴﻨﺎﻧﻪ و ﺳـﺎﻛﺖ ﺑـﺮ آﻧﺎن ﻣﻲﻧﮕﺮﻧﺪ ،ﮔﺬر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .ﻓﺎرل در درازاي راه ،ﺳﺎﻳﻪ ﺑﻪ ﺳـﺎﻳﻪي ﻣﺤﻜـﻮم ﮔـﺎم ﺑﺮﻣـﻲدارد و ﭘﻴﻮﺳـﺘﻪ در ﮔﻮش او ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ ﻛﻪ در واﭘﺴﻴﻦ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎ ﺑﺮ ﮔﻤﺮاﻫﻲِ ﺧﻮﻳﺶ ﮔﻮاﻫﻲ دﻫـﺪ و از ﻛﮋاﻧﺪﻳﺸـﻲﻫـﺎﻳﺶ ﻧـﺪاﻣﺖ ﺟﻮﻳﺪ و ﺑﻪﻧﺎﮔﻬﺎن ،در ﺑﺮاﺑﺮ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﻣﺆﻣﻨﺎﻧﻪاي ﻛﻪ ﺳﺮوه ﺑﻪ وي ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ اﮔﺮﭼﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ﺑـﻪ ﻛـﺎم ﻣﺮگ ﺳﭙﺮده ﻣﻲﺷﻮد ،از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺴﺄﻟﺖ دارد ﻛﻪ ﺑﺮ ﻣﺤﺎﻛﻤﻪﮔﺮاﻧﺶ رﺣﻢ ﻛﻨـﺪ و آﻧـﺎن را ﺑﺒﺨﺸـﺎﻳﺪ ،ﻓـﺎرلِ ﺧﺸﻚاﻧﺪﻳﺶ ﺑﻪ ﺧﺸﻢ ﻣﻲآﻳﺪ و ﺑﺮ او ﻣﻲﺧﺮوﺷﺪ ﻛﻪ» :ﻳـﺎوه ﻣﮕـﻮي ،ﺗـﻮﻳﻲ ﻛـﻪ ﺳـﻨﮕﻴﻦﺗـﺮﻳﻦ ﮔﻨﺎﻫـﺎن را ﻛﺮدهاي .ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻫﻨﻮز ﮔﻤﺎن ﻣﻲﺑﺮي ﻛﻪ ﺣﻖ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺒﺖ ﺑﺎﺷﺪ؟ اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﻲ ﺑﺮ اﻳﻦ روال ﺳـﺨﻦ ﺑﮕـﻮﻳﻲ ،ﺑـﻪ ﺣﻜﻢ ﺧﺪاوﻧﺪي واﻣﻲﮔﺬارﻣﺖ و ﺑﻴﺶ از اﻳﻦ ﻫﻤﺮاﻫﻲات ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﻛﺮد ،ﺑﺎ آن ﻛﻪ ﺑﺮ آن ﺑﻮدم ﻛﻪ ﺗﺎ ﻧﻔﺲ آﺧﺮ ﺗﺮﻛﺖ ﻧﻜﻨﻢ «.اﻣﺎ ﺳﺮوه دﻳﮕﺮ ﭘﺎﺳﺨﻲ ﻧﻤﻲدﻫﺪ .ﺟﻼدان و ﻣﺤﺎﻛﻤﻪﮔﺮاﻧﺶ دﻟﺶ را ﺑﺮﻣﻲآﺷـﻮﺑﺎﻧﻨﺪ .ﺑـﺎ آﻧـﺎن دﻳﮕﺮ ﻫﻴﭻ ﺳﺨﻨﻲ ﻧﻤﺎﻧﺪه اﺳﺖ .اﻳﻦ ﻣﺘﻬﻢ ﺑﻪ ﻛﻔﺮﭘﻴﺸﮕﻲ و ﺧﺪاﻧﺎﺷﻨﺎﺳﻲ ،ﺑﺮاي آن ﻛﻪ از ﺧﻮد ﺑﻲﺧﺒﺮ ﺷـﻮد، زﻳﺮ ﻟﺐ ،ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﺎ ﺧﻮد زﻣﺰﻣﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ» :ﺑﺎر ﺧﺪاﻳﺎ ،روح ﻣﺮا درﻳﺎب .اي ﻣﺴﻴﺢ ،اي ﭘﺴﺮ ﺧﺪاوﻧﺪﮔﺎر ﺟﺎوﻳـﺪ، ﺑﺮ ﻣﻦ رﺣﻤﺖ آر «.و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺻﺪاي رﺳﺎ ،از ﺣﺎﺿﺮان ﻣﻲﻃﻠﺒﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ او و ﺑﺮاي او دﺳﺖ ﺑﻪ دﻋـﺎ ﺑﺮدارﻧـﺪ .و ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺗﺎ ﻣﮕﺮ ﺧﻮد را ﺑﺎزﻳﺎﺑﺪ ،در ﻗﺘﻞﮔﺎه و در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﻴﺮك آﺗﺶﮔﺎه ،ﻣﺆﻣﻨﺎﻧﻪ زاﻧﻮ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻣﻲزﻧـﺪ و ﻓـﺎرلِ ﺑﺪﺗﻌﺼﺐ ،از وﺣﺸﺖ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﺒﺎدا اﻳﻦ ﻛﺎر او ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاﻧﺎﺷﻨﺎﺳﻲ و ﻛﻔﺮﭘﻴﺸﮕﻲ ﻣﺘﻬﻢ اﺳﺖ ﺑﺮ ﻣﺮدﻣﺎن اﺛﺮي ﺑﮕﺬارد ،ﭘﻴﺶ ﻣﻲآﻳﺪ و از ﻓﺮاز ﺳﺮ او ﻛﻪ ﺷﻜﻮهﻣﻨﺪاﻧﻪ زاﻧﻮ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ زده اﺳﺖ ،ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﻣﻲآورد» :ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ ﻛـﻪ ﺷﻴﻄﺎن ،آنﮔﺎه ﻛﻪ ﺟﺎن آدﻣﻲ را در ﭼﻨﮕﺎل ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﺑﺎﺷـﺪ ،ﭼـﻪ ﻧﻴـﺮوي ﺷـﮕﺮﻓﻲ دارد! اﻳـﻦ ﻣـﺮدي اﺳـﺖ داﻧﺶآﻣﻮﺧﺘﻪ ،و ﭼﻪﺑﺴﺎ ﻛﻪ ﮔﻤﺎن ﻣﻲداﺷﺖ راﺳﺖﻛﺮدار اﺳﺖ و ﺑﺮ ﺻﻮاب .اﻣﺎ اﻛﻨﻮن ﺷـﻴﻄﺎن ﺑـﺮ ﺟـﺎن وي ﭼﻴﺮه اﺳﺖ و ﺑﺮ ﻫﺮ ﻳﻚ از ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻫﻤﻴﻦ ﺑﺮود«. در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن ،آﻣﺎدهﺳﺎزيﻫﺎي ﭼﻨﺪشآور آﻏﺎز ﺷﺪه اﺳﺖ .اﻛﻨﻮن دﻳﮕﺮ ﮔﺮد ﺑﺮ ﮔﺮد ﺗﻴﺮك آﺗﺶﮔـﺎه را از ﻫﻴﺰم آﻛﻨﺪهاﻧﺪ .اﻛﻨﻮن دﻳﮕﺮ زﻧﺠﻴﺮهي آﺗﺶ ﻛﻪ ﺳﺮوه را ﺑﺪان ﺑﺮ ﺗﻴﺮك آﺗﺶﮔﺎه ﺑﺮﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﺴـﺖ ،ﺑـﻪ ﺻـﺪا درآﻣﺪه اﺳﺖ .اﻛﻨﻮن دﻳﮕﺮ ﺟﻼد ،دﺳﺘﺎن ﻣﺤﻜﻮم را ﺑﻨﺪ ﻧﻬﺎده اﺳﺖ .در اﻳﻦﺟﺎ ﻓـﺎرل ﻳـﻚ ﺑـﺎر دﻳﮕـﺮ ،ﺑـﺮاي آﺧﺮﻳﻦ ﺑﺎر ،ﺑﻪ ﺳﺮوه ﻛﻪ ﺑﺎ ﺻﺪاﻳﻲ آﻫﺴﺘﻪ ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﻲﻧﺎﻟﺪ و ﺧﺪاﺧﺪا ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ ،ﻧﺰدﻳﻚ ﻣﻲﺷـﻮد و ﺑـﺮ ﺳـﺮ او ﺧﺸﻤﮕﻴﻨﺎﻧﻪ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻲﻛﻨﺪ» :ﺗﻮ ﺳﺨﻦ دﻳﮕﺮي ﻧﺪاري ﻛﻪ ﺑﮕﻮﻳﻲ؟« او ﻫﻨﻮز اﻣﻴﺪ دارد ﻛﻪ ﺳﺮوه ﺑﺎ دﻳﺪن ﭼﻮﺑﻪي ﻋﺬاب و ﻣﺮگ ،ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺣﻘﻴﻘﺖ راﺳـﺘﻴﻦ ،ﺑـﻪ ﺣﻘﻴﻘـﺖ ﻛـﺎﻟﻮﻧﻲ ،اﻳﻤـﺎن آورد .اﻣـﺎ ﺳـﺮوه ﭘﺎﺳـﺨﺶ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ» :ﺟﺰ ذﻛﺮ ﺧﺪا ﮔﻔﺘﻦ ﭼﻪ ﺗﻮاﻧﻢ ﻛﺮد؟« http://www.seapurse.ir
94
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻓﺎرل از ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺎاﻣﻴﺪ ﻣﻲﺷﻮد و دﺳﺖ از او ﺑﺮﻣﻲدارد .اﻛﻨﻮن ﻧﻮﺑﺖ آن ﺟﻼد دﻳﮕﺮ اﺳـﺖ؛ ﺟـﻼد ﺗﻦ او ،ﺗﺎ ﻛﺎر ﺧﻮد را ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن آورد .ﺳﺮوه را ﺑﺮ ﺗﻴﺮك آﺗﺶﮔﺎه ،زﻧﺠﻴﺮﭘﻴﭻ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﭼﻬﺎر ﭘـﻨﺞ ﺑـﺎر زﻧﺠﻴـﺮ آﻫﻨﻴﻦ را ﺑﺮ ﮔﺮد ﭘﻴﻜﺮ ﺗﻜﻴﺪهي او ﻣﻲﺗﺎﺑﺎﻧﻨﺪ و ﺳﭙﺲ ﺷﻜﻨﺠﻪﮔﺮانِ ﻣﺰدور ،ﺑﻴﻦ ﻛﺎﻟﺒﺪ زﺧﻤﮕـﻴﻦ او و زﻧﺠﻴـﺮِ ﭘﻴﭽﺎﻧﺪه ﺑﺮ آن ،ﻛﺘﺎب و دﺳﺖﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎﻳﺶ را ﻛﻪ وي روزﮔﺎري ﺑﺎ ﻣﻬﺮ ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﮕﻲ در ﻃﻠـﺐِ ﻧﻈـﺮ ﺑﺮادراﻧـﻪي ﻛﺎﻟﻮن ﻧﺰد او ﻓﺮﺳﺘﺎده ﺑﻮد ،ﺑﺎ زور ﺟﺎي ﻣﻲدﻫﻨﺪ و ﺳﺮ آﺧﺮ ،اﻫﺎﻧﺖ و رﻳﺸﺨﻨﺪ را ،ﻧﻴﻢﺗﺎﺟﻲ زﻧﻨﺪه از ﺧـﺲ و ﺧﺎر ﺑﺮ ﺳﺮش ﻣﻲﮔﺬارﻧﺪ .و ﺑﺎ اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪﺳﺎزيﻫﺎي ﻧﻔﺮتاﻧﮕﻴﺰ ،دﻳﮕﺮ ﻛﺎر ﺟﻼد ﺗﻤﺎم اﺳﺖ .ﻓﻘﻂ ﻣﺎﻧﺪه اﺳـﺖ ﻛﻪ در ﻛﻮﻫﻪي ﻫﻴﺰم ،آﺗﺶ دراﻓﻜﻨﺪ ﺗﺎ ﺟﻨﺎﻳﺖ آﻏﺎز ﮔﺮدد. آنﮔﺎه ﻛﻪ ﺷﻌﻠﻪﻫﺎ از ﻫﻤﻪ ﺳﻮ ﺑﻪ آﺳﻤﺎن زﺑﺎﻧﻪ ﻣﻲﻛﺸﺪ ،ﻣﺮد ﻋـﺬابدﻳـﺪه ﻓﺮﻳـﺎدي ﭼﻨـﺎن ﻫـﻮلﻧـﺎك از ژرﻓﻨﺎي ﺟﮕﺮ ﺑﺮﻣﻲآورد ﻛﻪ ﻧﻈﺎرهﮔﺮان ﻳﻚ دم ﺑﺮ ﺧﻮد ﻣﻲﻟﺮزﻧﺪ و روي ﺑﺮﻣﻲﮔﺮداﻧﻨﺪ .ﺑـﻪزودي آﺗـﺶ و دود ﭘﻴﻜﺮ او را ﻛﻪ دردﻣﻨﺪاﻧﻪ در ﺧﻮد ﺧﻢ ﻣﻲﺷﻮد ،ﻓﺮو ﻣﻲﭘﻮﺷﺎﻧﺪ .اﻣﺎ ﻓﺮﻳﺎدﻫـﺎي ﺑـﻲوﻗﻔـﻪي او از ﺳـﺮ درد ،در آﺗﺸﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ آﻫﺴﺘﮕﻲ ﮔﻮﺷﺖ ﺗﻦ او را ﻣﻲﺳﻮزاﻧﺪ و ﻓﺮو ﻣﻲﺑﻠﻌﺪ ،ﻫﺮ دم ﺟﮕﺮﺳﻮزﺗﺮ ﺑﻪ ﮔـﻮش ﻣـﻲآﻳـﺪ ،ﺗـﺎ ﺳﺮاﻧﺠﺎم آﺧﺮﻳﻦ ﻓﺮﻳﺎد ﺷﻮراﻧﮕﻴﺰ اﺳﺘﻐﺎﺛﻪي او ﺑﺮ آﺳﻤﺎن ﺑﺮﻣﻲﺧﻴﺰد» :ﻳﺎ ﻣﺴﻴﺢ ،اي ﭘﺴﺮ ﺧﺪاوﻧﺪﮔﺎر ﺟﺎوﻳـﺪ، ﺑﺮ ﻣﻦ رﺣﻤﺖ آر «.ﻛﺸﺎﻛﺶ ﺧﻮفﻧﺎك ﺑﺎ ﻣﺮگ ،ﻛﻮﺗﻪزﻣﺎﻧﻲ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ درازا ﻣﻲﻛﺸـﺪ .ﺳـﭙﺲ ﺷـﻌﻠﻪﻫـﺎ ﻓـﺮو ﻣﻲﻧﺸﻴﻨﻨﺪ و دود ﻣﻲﭘﺮاﻛﻨﺪ .ﺑﺮ ﺗﻴﺮك ﺳﻴﺎهﮔﻮن ،در ﺗﻔﺘﻪي ﺳـﺮخرﻧـﮓ زﻧﺠﻴـﺮ آﻫﻨـﻲ ،ﺗـﻮدهي ﺳـﻮﺧﺘﻪي دودآﮔﻴﻨﻲ آوﻳﺨﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺳﻴﺎه؛ ﻣﻌﺠﻮﻧﻲ ﻫﻮلﻧﺎك ،ﺑﻲ ﺧﺮدهاي ﻧﺸﺎﻧﻪي اﻧﺴﺎﻧﻲ در آن .از آنﭼـﻪ روزﮔـﺎري ﺧﻠﻘﺘﻲ اﻳﻦﺟﻬﺎﻧﻲ ﺑﻮد و ﺷﻮرورزاﻧﻪ روي ﺑﻪ اﺑﺪﻳﺖ ﺑﻲﭘﺎﻳﺎن داﺷﺖ ،از آن وﺟﻮد اﻧﺪﻳﺸﻨﺪه ،آن ذرهي زﻧﺪهي ذات اﻳﺰدي ،ﺟﺰ ﺗﻮدهاي ﺑﻲﺷﻜﻞ و ﺧﻮفآور ،ﻫﻴﭻ ﺑﺮ ﺟﺎي ﻧﻤﺎﻧﺪه اﺳﺖ .ﭘﺲﻣﺎﻧﺪهاي ﺑﻮيﻧﺎك و ﭼﻨﺪشآور ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﻧﻈﺮ اﻓﻜﻨﺪن ﺑﺮ آن ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﻛﺎﻟﻮن ،ﺑﺮاي دﻣﻲ ﻫﻢ ﻛﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،درﺳﻲ دﻫﺪ ﻋﺒﺮتآﻣﻮز ،ﻛﻪ ﭼـﻪ ﻏﻴﺮ اﻧﺴﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﺑﺮ ﻣﺴﻨﺪ ﻗﻀﺎوت و ﻛﺸﺘﺎر ﺑﻲﺷﺮﻣﺎﻧﻪي ﺑﺮادران اﻳﻤﺎﻧﻲ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺸﺴﺘﻦ ،ﺑﻪ ﻏﺮور. اﻣﺎ او در اﻳﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﻧﺎﺧﺠﺴﺘﻪي دﻫﺸﺘﻨﺎك ﻛﺠﺎﺳﺖ؟ ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺮاي آن ﻛﻪ دﺳﺖاﻧﺪرﻛﺎر ﺟﻠﻮه ﻧﻜﻨﺪ و ﻳـﺎ اﻋﺼﺎﺑﺶ را ﻧﻔﺮﺳﺎﻳﺪ ،ﭘﻴﺶﻧﮕﺮاﻧﻪ ،در ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ؛ ﺑـﺎ ﭘﻨﺠـﺮهﻫـﺎي ﻓﺮوﺑﺴـﺘﻪ در اﺗـﺎق ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪي ﺧـﻮد ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ و اﻳﻦ ﺳﻴﺎهﻛﺎريِ ﻧﻨﮓآور را ﺑﻪ دﺳﺖ ﺟﻼد ،و ﺑﺮادر اﻳﻤﺎﻧﻲِ ﺧﺸﻮﻧﺖﭘﻴﺸـﻪاش ،ﻓـﺎرل ،ﺳـﭙﺮده اﺳﺖ .آنﺟﺎ ﻛﻪ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ آن ﺑﻲﮔﻨﺎه را ﭘﻲ ﻛـﺮد ،ﺑـﺮ او اﺗﻬـﺎم ﺑﺴـﺖ و اﻋﺼـﺎب او را ﻓﺮﺳـﻮد و ﺑـﻪ ﻣـﺮگ ﻣﺤﻜﻮﻣﺶ ﻛﺮد ،او ،ﻛﺎﻟﻮن ،ﺧﺴﺘﮕﻲﻧﺸﻨﺎﺳﺎﻧﻪ ،ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶِ ﻫﻤﮕﺎن ﻣﻲﺗﺎﺧﺖ .اﻣﺎ اﻛﻨﻮن در ﻟﺤﻈﻪي آدمﻛﺸﻲ، ﻓﻘﻂ ﺷﻜﻨﺠﻪﮔﺮانِ ﻧﻮﻛﺮﺻﻔﺖ ﻣﺰدور در ﺑﺮاﺑﺮ ﭼﺸﻤﻨﺪ؛ ﻧﻪ ﮔﻨﺎهﻛﺎران اﺻـﻠﻲ و ﻓﺮﻣـﺎنﻓﺮﻣﺎﻳـﺎن اﻳـﻦ ﺟﻨﺎﻳـﺖ ﺑﻲﺣﺎﺻﻞ.
http://www.seapurse.ir
95
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻧﺨﺴﺖ ،روز ﻳﻜﺸﻨﺒﻪي ﺳﭙﺴﻴﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ او در رداﻳﻲ ﺳﻴﺎه رﻧـﮓ ،ﺑـﺎ ﺷـﻜﻮه ﺑﺴـﻴﺎر ،ﭘـﺎ ﺑـﺮ ﺳـﺮ ﻣﻨﺒـﺮ ﻣﻲﮔﺬارد ﺗﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ اﻫﺎﻟﻲ ﺳﺎﻛﺖ آن ﻧﺎﺣﻴﺖ ،ﻛﺎري را ﺑﻪ ﺑﺰرﮔﻲ و درﺳـﺘﻲ و دادﮔـﺮي ﺑﺴـﺘﺎﻳﺪ ﻛـﻪ ﺧـﻮد ﺟﺮأت ﻧﻜﺮده ﺑﻮد آﺷﻜﺎرا در آن ﻧﻈﺮ ﻛﻨﺪ.
http://www.seapurse.ir
96
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻓﺼﻞ ﺷﺸﻢ ﻣﺎﻧﻴﻔﺴﺖ ﻣﺪاراﮔﺮي
»ﺟﺴﺘﺎر ﺣﻘﻴﻘﺖ و ﮔﻔﺘﺎر آن ،ﺑﺪانﺳﺎن ﻛﻪ آدﻣﻲ آن را ﻣــﻲاﻧﺪﻳﺸــﺪ ،ﻫﺮﮔــﺰ ﺟــﺰمآﻣﻴــﺰ ﻧﻴﺴــﺖ .ﻫــﻴﭻﻛــﺲ را ﻧﻤﻲﺗﻮان ﺑـﻪ زور ،ﺑـﻪ ﭘـﺬﻳﺮﻓﺘﻦ ﺑـﺎوري واداﺷـﺖ .ﺑـﺎور آدﻣﻲ ،آزاد اﺳﺖ«. ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ1551 ،
ﻣﺮدم آن دوران ،ﺑﻪ ﺳﻮزاﻧﺪن ﺳﺮوه ،ﭼﻮن دوراﻫﻪاي ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺟﻨﺒﺶ اﺻﻼح دﻳﻨﻲ از ﻧﻈﺮ اﺧﻼﻗـﻲ ﻓﺮاروي ﺧﻮد داﺷﺖ .اﻋﺪام ﻳﻚ ﻓـﺮد ،ﺑـﻪ ﺧـﻮدي ﺧـﻮد ،در آن دوران ﺧﺸـﻮﻧﺖﺑـﺎر ،اﻫﻤﻴـﺖ ﭼﺸـﻢﻧﻤـﺎﻳﻲ ﻧﻤﻲداﺷﺖ؛ ﻛﻪ از ﻛﺮاﻧﻪﻫﺎي اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﺗﺎ دورﺗﺮﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﻛﻨﺎرهي درﻳﺎي ﺷﻤﺎل و ﺟﺰاﻳﺮ ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﻴﺎ ،ﻛﺎﻓﺮان ﭘﺮﺷﻤﺎر ،ﺑﻪ ﻧﺎم ﻋﻴﺴﻲ ﻣﺴﻴﺢ ،در آﺗﺶ ﺳﻮزاﻧﺪه ﻣﻲﺷﺪﻧﺪ .دوراﻧﻲ ﻛﻪ ﻫﺰاران ﻫﺰار اﻧﺴﺎن ﺑـﻲدﻓـﺎع از ﺳـﻮي ﻓﺮﻗﻪﻫﺎي ﮔﻮﻧﻪﮔﻮن ﻛﻠﻴﺴﺎﻳﻲ ـ و ﻫﻤﮕﺎن ﺑﻪ ﻧﺎم ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ راﺳﺘﻴﻦ ـ ﺑﻪ ﻗﺘﻞﮔﺎه ﻛﺸﺎﻧﺪه ﺷﺪﻧﺪ ،ﺳﻮزاﻧﺪه ﺷﺪﻧﺪ ،ﺣﻠﻖآوﻳﺰ ﺷﺪﻧﺪ ،ﮔﺮدن زده ﺷﺪﻧﺪ .در ﻛﺘﺎب ﻛﺎﻓﺮان ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ آﻣﺪه اﺳﺖ: اﻳﻨﺎن ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺎﺑﻮد ﺷﺪﻧﺪ ،ﻣﻦ ﻧﻤﻲﮔﻮﻳﻢ اﮔﺮ اﺳﺒﺎن ،ﻣﻲﮔﻮﻳﻢ اﮔـﺮ ﮔﻮﺳـﭙﻨﺪان ﻫـﻢ ﻣـﻲﺑﻮدﻧـﺪ ،ﻫـﺮ اﻣﻴـﺮ و ﺷﻪزادهاي از ﻧﺎﺑﻮديﺷﺎن ﺑﺮ ﺧﻮد ﮔﻤﺎن زﻳﺎﻧﻲ ﺑﺲ ﻛﻼن ﻣﻲﺑﺮد.
وﻟﻴﻜﻦ اﻳﻨﺎن آدﻣﻴﺎﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﻧﺎﺑﻮد ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ و از اﻳﻦ روي ،ﻛﺴﻲ در اﻧﺪﻳﺸـﻪي آن ﻧﻴﺴـﺖ ﻛـﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴـﺎن را ﺑﺮﺷﻤﺮد .ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻛﻪ ﻗﺮن آﻛﻨﺪه از ﺟﻨﮓ و ﻛﺸﺘﺎر ﻣﺎ را ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ ﻧﻜﺮده ﺑـﻮد ،ﻧﺎاﻣﻴﺪاﻧـﻪ ﭼﻨـﻴﻦ ﻧﺎﻟـﻪ ﺳـﺮ ﻣﻲدﻫﺪ: ﻣﻦ ﻧﻤﻲداﻧﻢ آﻳﺎ اﻳﻦﻫﻤﻪ ﺧﻮن ﻛﻪ در دوران ﻣﺎ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ رﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪ ،ﻫﺮﮔﺰ زﻣﺎﻧﻲ ﺟﺎﻳﻲ رﻳﺨﺘﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ؟
از ﻣﻴﺎﻧﻪي ﺑﻴﺪادﮔﺮيﻫﺎي ﺑﻲﺷﻤﺎرهي ﻳﻚ ﻗﺮن ،ﻫﻤﻮاره ﻳﻜﻲ ﻫﺴـﺖ ﻛـﻪ ﭼـﻮن رخ ﻛﻨـﺪ ،وﺟـﺪانﻫـﺎي ﺧﻮابزدهي ﻋﺎﻟﻤﻴﺎن ﺑﻴﺪار ﻣﻲﺷﻮد .ﺷﻌﻠﻪﻫﺎي ﻋﺬاﺑﻲ ﻛﻪ ﺳﺮوه در آن ﺳﻮﺧﺖ ،ﺑـﺮ ﺗﻤـﺎﻣﻲِ ﺑﻴـﺪادﮔﺮيﻫـﺎي دﻳﮕﺮ آن دوران ،ﭘﺮﺗﻮي از روﺷﻨﺎﻳﻲ اﻓﻜﻨﺪ .دوﻳﺴﺖ ﺳﺎل از ﭘﺲِ آن ﻣﺎﺟﺮا ،ﮔﻴﺒﻮن 1ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ: اﻳﻦ ﻳﻚ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ،ﻣﺮا ژرفﺗﺮ ﺗﻜﺎن داده اﺳﺖ ﺗﺎ ﻫﺰاران ﻗﺮﺑﺎﻧﻲِ دﻳﮕﺮي ﻛﻪ در آﺗﺶِ ﺑﻴـﺪاد ﺑﺎورﭘﺮﺳـﻲ ،ﺳـﻮزاﻧﺪه ﺷﺪﻧﺪ.
1ﮔﻴﺒﻮن ) 1737 ،(Edward Gibbonـ ،1794ﺗﺎرﻳﺦﻧﮕﺎر اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ http://www.seapurse.ir
97
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
زﻳﺮا ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ وﻟﺘﺮ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ ،اﻋﺪام ﺳﺮوه ،ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ »ﻗﺘﻞ ﻣﺬﻫﺒﻲ« اﺳﺖ در ﺟﻨﺒﺶ اﺻـﻼح دﻳﻨـﻲ و ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ رﺧﺪادي ﻛﻪ اﻧﺪﻳﺸﻪي ﺑﻨﻴﺎدﻳﻦ و آﻏﺎزﻳﻦ آن ﺟﻨﺒﺶ را آﺷﻜﺎرا ﻧﻔﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ. ﻣﻔﻬﻮم »ﻛﺎﻓﺮ« ،ﺑﻪ ﺧﻮدي ﺧﻮد ،در ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﻜﺘﺒﻲ ﻛﻪ ﻗﺎﺋﻞ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺗﺄوﻳﻞ آزاداﻧﻪي ﻓﺮد از ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس اﺳﺖ ،ﻣﻔﻬﻮﻣﻲ ﭘﻮچ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲآﻳﺪ .در آﻏﺎز ﻧﻴﺰ ﻟﻮﺗﺮ ،ﺗﺴﻮﻳﻨﮕﻠﻲ ،و ﻣﻼﻧﺸﺘﻮن ،ﺑﻴﺰاري ﺻﺮﻳﺢِ ﺧﻮﻳﺶ را از ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﺧﺸﻮﻧﺖﺑﺎر ﺑﺎ دﻳﮕﺮاﻧﺪﻳﺸﺎن و ﺑﺎ زﻳﺎدهروانِ درون ﺟﻨﺒﺶ ،اﺑﺮاز ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ .ﻟـﻮﺗﺮ ﺑـﻪروﺷـﻨﻲ ﺗﻤـﺎم ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ: ﻣﻦ ﺣﻜﻢﻫﺎي ﻣﺮگ را دوﺳﺖ ﻧﻤﻲدارم ،ﺣﺘّﻲ آنﮔﺎه ﻛﻪ ﺑﻪﺣﻖ ﺑﺎﺷﺪ .آنﭼﻪ در اﻳـﻦ ﻛـﺎر ﺑـﻪ دل ﻣـﻦ ﺧـﻮش ﻧﻤﻲآﻳﺪ ،ﻧﻤﻮﻧﻪ و ﺳﺮﻣﺸﻘﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ داده ﻣﻲﺷﻮد .از اﻳﻦ رو دﻟﻢ ﺑﺎر ﻧﻤﻲدﻫﺪ ﻛﺬّاﺑﺎن را ﻛﻴﻔﺮ دﻫﻨﺪ.
وي ﺑﺎ ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ و ﻓﺸﺮدﮔﻲ ﻏﺮﻳﺒﻲ ،ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ: ﻛﺎﻓﺮان را ﻧﻤﻲﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ زور و ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺳﺮﻛﻮﺑﻴﺪ و ﺧﻮار ﻛﺮد .ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻳﺎري ﻛـﻼم ﺧﺪاوﻧـﺪي ﺟﻨﮕﻴـﺪ. زﻳﺮا ﻛﻪ ﻛﻔﺮ ،ﻣﺴﺄﻟﻪاي اﺳﺖ ﻧﻔﺴﺎﻧﻲ ،ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ آب و آﺗﺶ دﻧﻴﻮي زدودﻧﻲ و ﭼﺎرهﻛﺮدﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ.
ﺗﺴﻮﻳﻨﮕﻠﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ روﺷﻨﻲ ،ﺑﻴﺰاري ﺧﻮد را از ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪن ﺷﻮراﻫﺎي ﺷﻬﺮي و ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺴﺘﻦ ﺧﺸﻮﻧﺖ و ﻗﻬﺮ ،اﻋﻼم ﻣﻲدارد. اﻣﺎ ﻣﻜﺘﺐ ﻧﻮ ،ﻛﻪ اﻛﻨﻮن ﺧﻮد ﺑﻪ ﻛﻠﻴﺴﺎي ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ ،ﺑﻪزودي ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ درﻳﺎﺑﺪ ﻛﻪ ـ آنﭼـﻪ ﻛﻠﻴﺴﺎي ﻗﺪﻳﻢ از ﻣﺪتﻫﺎ ﭘﻴﺶ درﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد ـ »اﺗﻮرﻳﺘﻪ« در درازاي زﻣﺎن ،ﺟﺰ ﺑﺎ ﻛﺎرﺑﺴﺖ زور ،ﺑﺮﻗﺮارﻣﺎﻧـﺪﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ .ﻟﻮﺗﺮ ﺑﺮاي ﺑﻪ ﻋﻘﺐ اﻓﻜﻨﺪن ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮي ﻛﻲ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﻣﻲﮔﺮﻓﺖ ،ﻧﺨﺴﺖ ﻣﻲﻛﻮﺷﺪ ﻣﻴﺎنراﻫـﻲ ﺑﺠﻮﻳﺪ و ﺗﻔﺎوت ﻣﻲﮔﺬارد ﺑﻴﻦ »ﻛﻔﺮﭘﻴﺸﮕﺎن« و »آﺷﻮبﭘﻴﺸـﮕﺎن«؛ ﺑـﻴﻦ ﻧﺎراﺿـﻴﺎﻧﻲ ﻛـﻪ در اﻣـﻮر ﻋﻘﻠـﻲ ـ ﻣﻌﻨﻮي ﻧﻈﺮي ﺟﺰ ﻧﻈﺮ ﻛﻠﻴﺴﺎي اﺻﻼحﺷﺪه دارﻧﺪ ،و آﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ آﺷﻮبﻃﻠﺒﻨﺪ و ﻣﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﻧﻈﺎمِ دﻳﻨﻲ، ﺑﻠﻜﻪ ﻧﻈﺎمِ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ را ﻧﻴﺰ دﻳﮕﺮﮔﻮﻧﻪ ﺳﺎزﻧﺪ .در اﻳـﻦﺟـﺎ او ﺑـﻪ ﺑﺎزﺗﻌﻤﻴـﺪﮔﺮانِ ﺟﺎﻣﻌـﻪﮔـﺮا ﻧﻈـﺮ دارد .ﻟـﻮﺗﺮ، ﻛﺎرﺑﺴﺖ ﺳﺮﻛﻮب را ﻋﻠﻴﻪ اﻳﻦ ﮔﺮوه آﺧﺮ ،ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎنﮔﺰاران رﺧﺼﺖ ﻣﻲدﻫﺪ .اﻣﺎ ﻫﻤﻪي رﻫﺒﺮان ﺟﻨﺒﺶ اﺻﻼح دﻳﻨﻲ ،از ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮي ﻗﻄﻌﻲ در ﺳﭙﺮدن دﻳﮕﺮاﻧﺪﻳﺸﺎن و آزاداﻧﺪﻳﺸﺎن ﺑﻪ دﺳﺖ ﺟـﻼد ،ﺗـﻦ ﻣـﻲزﻧﻨـﺪ و در ﻧﻬﻔﺖ ﺟﺎﻧﺸﺎن ،ﻫﻨﻮز ﺧﺎﻃﺮهي دوراﻧﻲ زﻧﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﻮد در ﺻﻒ ﭘﻴﻜﺎرﮔﺮان اﻧﻘﻼﺑﻲ ﻣﺬﻫﺒﻲ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﻴﺼﺮ و ﭘﺎپ ﻣﻲرزﻣﻴﺪﻧﺪ و ﺑﺮاي ﺣﻖ اﻧﺴﺎﻧﻲ و ﻣﻘﺪس آزادي وﺟـﺪان ﺑﺸـﺮي ،ﻗـﺪ اﻓﺮاﺷـﺘﻪ ﺑﻮدﻧـﺪ .از اﻳـﻦ روي، راهاﻧﺪازي و ﺑﺮﭘﺎﻳﻲِ ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲِ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻲ ﺗﺎزهاي ،ﺑﻪ ﻧﻈﺮﺷﺎن ﻧﺎﻣﻤﻜﻦ ﻣﻲآﻣﺪ. اﻳﻦ ﮔﺎم ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﺑﺰرگ را اﻳﻨﻚ ﻛﺎﻟﻮن ،ﺑﺎ در آﺗﺶ اﻓﻜﻨﺪن ﺳﺮوه ،ﺑﺮﻣـﻲدارد .او ﺑـﻪ ﻳـﻚ ﺿـﺮﺑﺖ ،ﺣـﻖ »آزادي اﻧﺴﺎن ﻣﺴﻴﺤﻲ« را ﻛﻪ ﺟﻨﺒﺶ اﺻﻼح دﻳﻨﻲ ﺑﺮاي دﺳﺖﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ آن ﻛﻮﺷﺶﻫﺎﻳﻲ ﺳﺨﺖ ﻛﺮده ﺑـﻮد، ﻧﺎﺑﻮد ﻣﻲﻛﻨﺪ .وي ﺑﺎ ﻳﻚ ﺟﻬﺶ ،از ﻛﻠﻴﺴﺎي ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚ ﭘﻴﺸﻲ ﻣﻲﮔﻴﺮد ﻛﻪ اﻳﻦ اﻓﺘﺨﺎر را دارد ﻛﻪ ﺗﺎ ﻛﺴـﻲ را ﺑﻪ ﺟﺮم ﺗﻔﺴﻴﺮ آزاداﻧﻪ در اﻣﻮر اﻋﺘﻘﺎدي ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ زﻧﺪه در آﺗﺶ ﺑﺴـﻮزاﻧﺪ ،درﻧﮕـﻲ ﻫـﺰار ﺳـﺎﻟﻪ داﺷـﺖ .اﻣـﺎ http://www.seapurse.ir
98
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻛﺎﻟﻮن ،ﺑﺎ ﻛﺎر ﺑﻲرﺣﻤﺎﻧﻪ و ﻣﺴﺘﺒﺪاﻧﻪاش ،از ﺟﻨﺒﺶ اﺻﻼح دﻳﻨﻲ در دوﻣﻴﻦ دﻫﻪي ﻗﺪرت ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺧﻮد ،ﻫﺘﻚ ﺣﻴﺜﻴﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ و از ﺟﻨﺒﻪي اﺧﻼﻗﻲ ،ﭼﻪﺑﺴﺎ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻛﺎر او ،ﺣﺘّﻲ از ﻫﻤﻪي ﺳﻴﺎهﻛﺮداريﻫﺎي ﺗـﻮرﻛﻲﻣـﺎدا،1 ﻧﻔﺮتاﻧﮕﻴﺰﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ .زﻳﺮا ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻛﻠﻴﺴﺎي ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚ ﻛﺎﻓﺮي را از ﺟﺎﻣﻌﻪي ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﻴﺮون ﻣﻲاﻧﺪاﺧﺖ و ﺑﻪ دادﮔﺎﻫﻲ دﻧﻴﻮي وا ﻣﻲﮔﺬاﺷﺖ ،ﺑﻪﻫﻴﭻروي ﺑﻪ اﻧﮕﻴﺰهي ﻧﻔﺮﺗﻲ ﺷﺨﺼـﻲ ﭼﻨـﻴﻦ ﻧﻤـﻲﻛـﺮد .ﺑﻠﻜـﻪ ﮔﻤﺎﻧﻴـﺪه ﻣﻲﺷﺪ ﻛﻪ روح ﻧﺎﻣﻴﺮاي ﺟﺎوﻳﺪ را از ﺑﻨﺪ ﻛﺎﻟﺒﺪ آﻟﻮدهي زﻣﻴﻨﻲ ﻣﻲرﻫﺎﻧﺪ و ﺑـﻪ ﮔﻮﻧـﻪاي ﺗﺰﻛﻴـﻪ و رﺳـﺘﮕﺎري اﻟﻬﻲ ﻧﺎﻳﻞ ﻣﻲﺳﺎزد .در ﻧﻈﺎم ﻗﻀﺎﻳﻲ ﺳﺮد و ﺳﺨﺖ ﻛﺎﻟﻮن ،از اﻳﻦ اﻧﺪﻳﺸـﻪي ﮔﻨـﺎهزداﻳـﻲ ﺧﺒـﺮي ﻧﻴﺴـﺖ .او ﭘﺮواي ﻧﺠﺎت روح ﺳﺮوه را ﻧﺪارد .ﺑﻠﻜﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاي ﺗﺄﻛﻴﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺳﺨﺖﺗﺮ ﺑﺮ ﭼﻮنوﭼﺮاﻧﺎﭘﺬﻳﺮي ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻛـﺎﻟﻮﻧﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﻮﻫﻪي ﻫﻴﺰم آدمﺳﻮزي ﺷﺎﻣﭙﻞ را ﺷﻌﻠﻪور ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﺳﺮوه ،ﺧﺪاﻧﺎﺷﻨﺎس ﻧﺒﻮد و ﺑﺮاي اﻧﻜـﺎر وﺟﻮد ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺒﻮد ﻛﻪ آنﭼﻨﺎن دردﻧﺎك ﺟﺎن ﺳﭙﺮد .ﺑﻠﻜﻪ ﺗﻨﻬﺎ از آن رو ﻣﺮد ﻛﻪ ﺑﺎ ﻧﻈﺮﻳﻪﻫـﺎي ﻣﻌﻴﻨـﻲ ﻛـﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ آنﻫﺎ ﺑﺎور داﺷﺖ ،ﻫﻢداﺳﺘﺎن ﻧﺒﻮد و اﻧﻜﺎرﺷﺎن ﻣﻲﻛﺮد .و ﻫﻢ از اﻳﻦ رو ،ﻛﻮﺷﺸﻲ ﺑﻴﻬﻮده اﺳﺖ ﻛـﻪ ﺑﺮاي ﺑﻲﮔﻨﺎه ﺟﻠﻮه دادن ﻛﺎﻟﻮن ،ﺑﺮ ﺳﻨﮓﻧﺒﺸﺘﻪاي ﻛﻪ ﺑﻪ ﻳﺎدﺑﻮد ﺳﺮوهي آزاداﻧﺪﻳﺶ ،ﻗﺮنﻫﺎ ﺑﻌﺪ در ﺷﻬﺮ ژﻧﻮ ﻧﺼﺐ ﺷﺪه اﺳﺖ ،وي را »ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ زﻣﺎﻧﻪي ﺧﻮد« ﻣﻲﺧﻮاﻧﻨﺪ .اﻣﺎ اﻳﻦ ﻛﻮردﻟﻲ و ﺟﻨﻮن زﻣﺎﻧـﻪي او ﻧﻴﺴـﺖ ﻛـﻪ ﺳﺮوه را ﮔﺮﻓﺘﺎر ﭼﻮﺑﻪي ﻋﺬاب و ﻣﺮگ در آﺗﺶ ﻣﻲﻛﻨﺪ .زﻳﺮا ﻛﺴﺎﻧﻲ ﭼﻮن ﻣﻮﻧﺘﻨﻲ و ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻧﻴﺰ ﻫﻢزﻣﺎﻧﻪي او ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﺑﻠﻜﻪ ﺗﻨﻬﺎ و ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﻲ ﻛﺎﻟﻮن اﺳﺖ و ﺑﺲ .ﻫﻴﭻ ﻋﺬر و ﺑﻬﺎﻧﻪاي ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ دﺳﺖﻫﺎي آﻟﻮدهي اﻳﻦ »ﺗﻮرﻛﻲﻣﺎدا«ي ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن را در ﺑﻲﮔﻨﺎﻫﻲ ﺑﺸﻮﻳﺪ .ﻛﮋ اﻧﺪﻳﺸـﻴﺪن و ﺧﺮاﻓـﻪ ﭘﺮﺳـﺘﻴﺪن را ﻣـﻲﺗـﻮان ﺑـﻪ دورانﻫﺎ ﻧﺴﺒﺖ داد .اﻣﺎ روﺳﻴﺎﻫﻲ ﻫﺮ ﺑﺪﻛﺮداري در ﻫﺮ دوره ،از آن ﻛﺴﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ آن دﺳﺖ ﻣﻲزﻧﺪ. ﻫﻢ از آﻏﺎز ،ﺑﻪروﺷﻨﻲ دﻳﺪه ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﻛﺮدن ﺑـﻲرﺣﻤﺎﻧـﻪي ﺳـﺮوه ،ﻣـﻮج دماﻓﺰوﻧـﻲ از ﺑﻴـﺰاري ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻪ اﺳﺖ .ﭼﻨﺪان ﻛﻪ دوﺑِﺰ ،ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار ﻛﻤﺒﺮﺳﺘﻪ و ﻣﺮﻳﺪ ﻛﺎﻟﻮن ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﺰارش ﻣﻲﻛﻨﺪ: ﻫﻨﻮز ﺧﺎﻛﺴﺘﺮ آن ﺑﺨﺖﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺳﺮد ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ ﭘﺮﺳﺶ و ﮔﻔﺖوﮔﻮي داغ در اﻳﻨﺒﺎره ﻛﻪ آﻳﺎ ﻛـﺎﻓﺮان را ﻛﻴﻔـﺮ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻛﺮد ،آﻏﺎز ﺷﺪ .ﺟﻤﻌﻲ ﺑﺮ آن ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ آﻧﺎن را ﺳـﺮﻛﻮب ﺑﺎﻳـﺪ ﻛـﺮد ،اﻣـﺎ ﻧﺒﺎﻳـﺪ ﻛﺸـﺖ .ﻋـﺪهاي دﻳﮕـﺮ ﻣﻲﮔﻔﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﻴﻔﺮ آﻧﺎن ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﺸﻴﺖ و ﺣﻜﻢ ﺧﺪاوﻧﺪﮔﺎر ﻋﺎﻟﻢ واﮔﺬار ﺷﻮد.
ﺑﻪ ﻧﺎﮔﺎه ،ﺣﺘّﻲ ﻟﺤﻦ اﻳﻦ ﺳﺘﺎﻳﺶﮔﺮ ﺑﻲﭼﻮنوﭼﺮاي ﻛﺎﻟﻮن ﻧﻴﺰ ﻋﻮض ﻣﻲﺷـﻮد و ﺗﺮدﻳـﺪآﻣﻴﺰ؛ و از او ﻫـﻢ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻟﺤﻦ دﻳﮕﺮ دوﺳﺘﺎﻧﺶ .ﺑﺎ آن ﻛﻪ ﻣﻼﻧﺸﺘﻮن ﻛﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﻧﺎﺳﺰاﻫﺎ را ﺑﻪ ﺳﺮوه ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺑـﻪ »ﺑﺮادر ﻋﺰﻳﺰ« ﺧﻮد ﻛﺎﻟﻮن ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ »ﻛﻠﻴﺴﺎ ﺗﻮ را ﺳﭙﺎس ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ و در آﻳﻨﺪه ﻧﻴﺰ ﺳﭙﺎسﮔﺰار ﺗﻮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. ﻛﺎرﮔﺰاران ﺷﻤﺎ ﺑﻪدرﺳﺘﻲ و دادﮔﺮاﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﻛﺮدهاﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻛﻔﺮﮔﻮي ﺧﺪاﻧﺎﺷﻨﺎس را ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻛﻴﻔﺮ دادﻧﺪ« ،و ﺑﺎ آن ﻛﻪ ادﻳﺐ و زﺑﺎنﺷﻨﺎس ﭘﺮﺟﻨﺐوﺧﺮوﺷﻲ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻮسﻛﻮﻟﻮس 2ﭘﻴﺪا ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﻗﺼﻴﺪهي ﻏﺮّاﻳﻲ در وﺻﻒ اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﺑﺴﺮاﻳﺪ ،اﻣﺎ ﻫﻴﭻﻛﺲ دﻳﮕﺮي ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ ﺻﺪاﻳﻲ ﺑﻪ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﺑﺎ آن ﺑﻠﻨﺪ ﻛﻨﺪ .زورﻳﺦ، 1ﺗﻮﻣﺎس ﺗﻮرﻛﻲﻣﺎدا ) 1420 ،(Torquiemadaـ :1498ﻛﺸﻴﺶ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎﻳﻲ ﺳﺮﺑﺎزﭘﺮسِ ﻣﺸﻬﻮر ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲ )اﻧﻜﻴﺰﻳﺴﻴﻮن( Musculus http://www.seapurse.ir
2
99
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺷﺎﻓﻬﺎوزن ،و ﺳﺎﻳﺮ ﺷﻮراﻫﺎي روﺣﺎﻧﻲ ،آنﭼﻨﺎن ﻛﻪ ژﻧﻮ آرزو ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﺷﻮر و ﺷﻌﻔﻲ ﭘﻴﺮاﻣﻮن ﻣﺮگ ﻋﺬابﻧـﺎ ك ﺳﺮوه ﻧﺸﺎن ﻧﻤﻲدﻫﻨﺪ .و ﭼﻪﺑﺴﺎ ﻛﻪ اﺳﺎﺳﺎً ﺑﻪ دل آﻧﺎن ﺧﻮش ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛـﻪ ﺑـﺮاي ﻫﺮاﺳـﺎﻧﺪن و ﻋﺒـﺮت دادن ﻛﺞروان ،ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻛﺎﻓﺮﻛﺸﻲِ ﻋﺎﻟﻢ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻲﮔﺮي در ﻗﻠﻤﺮو اﻳﺸﺎن رخ ﻧﺪاده اﺳﺖ و ژان ﻛﺎﻟﻮن اﺳـﺖ ﻛﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﺎرﻳﺦ ،ﺑﺎر ﺳﻨﮕﻴﻦ اﻳﻦ زﺷﺖﻛﺎري و ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻫﺮاسآور را ﺑﺮ دوش ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺸﻴﺪ. اﻣﺎ ﻫﻢزﻣﺎن ،ﺻﺪاﻫﺎﻳﻲ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻲﺷﻮد ،دﻳﮕﺮﺳﺎن .ﭘﻴِـﺮ ﺑـﻮدن ،1ﺣﻘـﻮقدان ﺑﺮﺟﺴـﺘﻪي زﻣﺎﻧـﻪ ،ﻧﻈـﺮش را آﺷﻜﺎرا ﭼﻨﻴﻦ اﻋﻼم ﻣﻲﻛﻨﺪ: ﻣﻦ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻧﻈﺮم ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﺣﻖ ﻧﻤﻲداﺷﺖ در ﻳﻚ ﺟﺪل ﻧﻈﺮي ﺷﺮﻋﻲ ،ﺑﻪ ﭘﻲﮔﺮ ﻛﻴﻔﺮي دﺳﺖ ﺑﺰﻧﺪ.
وﻟﻴﻜﻦ ﺗﻨﻬﺎ اوﻣﺎﻧﻴﺴﺖﻫﺎي آزاداﻧﺪﻳﺶ ﺳﺮاﺳﺮ اروﭘﺎ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮآﺷﻔﺘﻪ و دلزدهاﻧﺪ .در ﻣﺤﺎﻓﻞ روﺣـﺎﻧﻲ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ﻧﻴﺰ روزﺑﻪروز ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﻴﺶﺗﺮ داﻣﻦ ﻣﻲﮔﺴﺘﺮد .در ﻓﺎﺻﻠﻪاي ﻛﻮﺗﺎه ﺑﻴﺮون از دروازهﻫﺎي ژﻧﻮ ،ﺗﻨﻬـﺎ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻫﻨﻮز ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻗﺪرت ﺑﺮﺗﺮ ﺑﺮﻧﻲﻫﺎ از دﺳﺖاﻧﺪازي ﻣﺎﻣﻮران ﻛﺎﻟﻮن در اﻣﺎﻧﻨﺪ ،روﺣـﺎﻧﻴﻮن وادﻟﻨـﺪ ،2از ﺳﺮ ﻣﻨﺒﺮ ،رﻓﺘﺎر او را ﺑﺎ ﺳﺮوه ،ﺑﻪ ﻋﻨﻮان رﻓﺘﺎري ﻏﻴﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ و ﺿﺪ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻣﺤﻜﻮم ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .ﻛﺎﻟﻮن ﺣﺘّـﻲ در ﺷﻬﺮ ﺧﻮدش ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺧﺮدهﮔﻴﺮان را ﺑﻪ زور ﮔﺰﻣﻪﻫﺎ ﺧﺎﻣﻮش ﻧﮕﺎه ﺑﺪارد .زﻧﻲ را ﻛﻪ آﺷـﻜﺎرا ﮔﻔﺘـﻪ اﺳـﺖ ﺳﺮوه ﺷﻬﻴﺪ راه ﻋﻴﺴﻲ ﻣﺴﻴﺢ ﺷﺪه ،و ﭼﺎپﮔﺮي را ﻛﻪ ﻣﺪﻋﻲ ﺷﺪه اﺳـﺖ ﺷـﻮراﻳﻴﺎن ﺗﻨﻬـﺎ ﺑـﺮاي ﺷـﺎدﻣﺎﻧﻲ ﺧﺎﻃﺮ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﺳﺮوه را ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﺮگ ﺳﭙﺮدهاﻧﺪ ،ﺑﻪ زﻧﺪان ﻣﻲاﻓﻜﻨﻨﺪ .ﺗﻨﻲ ﭼﻨﺪ از داﻧﺶﻣﻨﺪان ﺑﺮﺟﺴـﺘﻪي ﺧﺎرﺟﻲ ،ﭼﺸﻢﻧﻤﺎﻳﺎﻧﻪ ﺷﻬﺮ را ﺗﺮك ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ ﻛﻪ اﻳﻦﺟﺎ دﻳﮕﺮ ﺟﺎي اﻣـﻦ و آرام ﻧﻴﺴـﺖ و آزادي اﻧﺪﻳﺸـﻪ از اﻳﻦ ﭘﺲ ﻫﻤﻮاره از ﺳﻮي اﺳﺘﺒﺪاد ﻓﻜﺮي ،در ﺧﻄﺮ اﺳﺖ .ﺑﻪزودي ﻛﺎﻟﻮن درﻣﻲﻳﺎﺑﺪ ﻛﻪ ﺳﺮوه ،اﻛﻨﻮن ﺑﺎ ﻣﺮگ ﺷﻬﺎدتﮔﻮﻧﻪاش ،از وﻗﺘﻲ ﻛﻪ زﻧﺪه ﺑﻮد و از ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎﻳﺶ ،ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻄﺮﻧﺎكﺗﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ. * * *
ﻛﺎﻟﻮن ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺧﻮد را اﺑﺪاً ﺗﺎب ﻧﻤﻲآورد .اﻳﻦ ﻫﻨﻮز ﺑـﻪ دردي ﻧﻤـﻲﺧـﻮرد ﻛـﻪ ژﻧﻮﻳـﺎن ﻫﺮاﺳـﻴﺪه ،از آﺷﻜﺎراﮔﻮﻳﻲ ﺧﻮدداري ﻣﻲورزﻧﺪ .ﻛﺎﻟﻮن از ﭘﺲ و ﭘﺸﺖ درﻫﺎ و دﻳﻮارﻫﺎ ،ﻣـﻮج ﻣﻬـﺎرﺧﻮردهي ﻧﺎرﺿـﺎﻳﻲﻫـﺎ را ﺣﺲ ﻣﻲﻛﻨﺪ .اﻣﺎ ﻛﺎر از ﻛﺎر ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ .ﺗﻴﺮي ﻛﻪ رﻫﺎ ﮔﺸﺘﻪ اﺳـﺖ ،ﺑـﻪ ﻛﻤـﺎن ﺑﺎزﮔﺮداﻧـﺪﻧﻲ ﻧﻴﺴـﺖ و از آنﺟﺎ ﻛﻪ ﺑﺮاﻳﺶ راه و ﭼﺎرهي دﻳﮕﺮي ﻧﻤﺎﻧﺪه اﺳﺖ ،ﭼﺸﻢ در ﭼﺸﻢ ﺣﺎدﺛﻪ ﻣﻲدوزد و ﺑﺮ ﻛﺎر ﺧﻮد اﻳﺴﺘﺎدﮔﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻲ آن ﻛﻪ ﭼﻨﺪان ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﻴﺎﻳﺪ ،در ﻣﺎﺟﺮاﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺪانﺳﺎن ﺷﻮرورزاﻧﻪ و ﻣﺒﺎرزهﺟﻮﻳﺎﻧﻪ آﻏﺎزﻳﺪه ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﺳﻨﮕﺮ دﻓﺎع ﭘﺲ راﻧﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ .ﻫﻤﻪي دوﺳﺘﺎن او ،ﻳﻚزﺑﺎﻧـﻪ او را ﺗﺮﻏﻴـﺐ ﻣـﻲﻛﻨﻨـﺪ ﻛـﻪ ﻫﺮﭼـﻪ زودﺗﺮ ،ﺑﻪ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﺟﻨﺎﻳﺘﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﮕﺎن را ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺮآﺷﻔﺘﻪ اﺳﺖ ،دﺳﺖ ﺑﺰﻧﺪ و او ﺳـﺮاﻧﺠﺎم ،ﺑـﻪ رﻏـﻢ ﺧﻮاﺳـﺖ
Pierre Boudin Waadtland http://www.seapurse.ir
1 2
100
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻗﻠﺒﻲاش ،ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﻲﮔﻴﺮد در ﺑﺮاﺑﺮ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن ،درﺑﺎرهي ﺳﺮوه ،ﭘﺲ از آن ﻛﻪ او ﺧـﻮد ﺣﻠﻘـﻮم او را ﻓﺸـﺮده و ﭘﻴﺶﮔﻴﺮاﻧﻪ ﻧﺎﺑﻮدش ﻛﺮده اﺳﺖ ،روﺷﻦﮔﺮي ﻛﻨﺪ و دﻓﺎعﻧﺎﻣﻪاي در ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻛﺎر ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻨﮕﺎرد. اﻣﺎ در ﻛﺎر ﺳﺮوه ،وﺟﺪان ﻛﺎﻟﻮن آﻟﻮده ﺑﻪ ﮔﻨﺎه اﺳﺖ و ﺑﺎ وﺟﺪان آﻟﻮده ،آدﻣﻲ ﺑﺪ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴـﺪ .ﻫـﻢ از اﻳـﻦ روﺳﺖ ﻛﻪ دﻓﺎﻋﻴﻪي او» ،در دﻓﺎع از درﺳﺖﻛﻴﺸﻲ و ﺗﺜﻠﻴﺚ ،در ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﻴﺎهاﻧﺪﻳﺸﻲﻫﺎي دﻫﺸﺘﻨﺎك ﺳﺮوه« ــ ﻛﻪ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪي ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ »ﺑﺎ دﺳﺖﻫﺎﻳﻲ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻛﻪ ﻫﻨﻮز ﺑﻪ ﺧﻮن ﺳﺮوه آﻏﺸﺘﻪ اﺳﺖ« ــ ﺑﺴـﻴﺎر ﺑـﺪ از آب در ﻣﻲآﻳﺪ و ﻳﻜﻲ از ﺳﺴﺖﺗﺮﻳﻦ آﺛﺎر اوﺳﺖ .ﻛﺎﻟﻮن ﺧـﻮد ﭘﺬﻳﺮﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺷـﺘﺎبزده و آﺷـﻔﺘﻪدﻻﻧـﻪ آن را ﭘﺮداﺧﺘﻪ و ﺑﻪ ﻣﻴﺪان ﭘﺮﺗﺎب ﻛﺮده اﺳﺖ و اﻳﻦ ﻛﻪ وي ﻣﻲﮔﺬارد ﺗﺎ ﻫﻤﻪي روﺣﺎﻧﻴﻮن ژﻧﻮ ﻧﻴـﺰ ﺑـﺮ ﻧﻈﺮﻳـﻪي او اﻣﻀﺎي ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺑﺪﻫﻨﺪ ،ﺧﻮب ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭼﻪ ﭘﺎﻳﻪ ﺧﻮﻳﺸـﺘﻦ را در اﻳـﻦ دﻓـﺎع ﻧﺎﮔﺮﻳﺰاﻧـﻪ ،ﻧـﺎﻣﻄﻤﺌﻦ اﺣﺴﺎس ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺎر ﻣﺴﺆوﻟﻴﺖ را ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺑﺮ دوش ﺑﻜﺸﺪ .وي ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﭼﺸﻢﻧﻤـﺎ ،از اﻳـﻦ ﻛﻪ او را ﻗﺎﺗﻞ اﺻﻠﻲ ﺳﺮوه ﻣﻲداﻧﻨﺪ ،ﻧﺎﺧﺸﻨﻮد اﺳﺖ و از اﻳﻦ روﺳﺖ ﻛﻪ در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ،دو ﺟﺮﻳﺎنِ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر را ﻧﺎﺷﻴﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﻲﺑﺮد :ﻛﺎﻟﻮن از ﻳﻚ ﺳﻮ ﻧﮕﺮان از ﻧﺎرﺿﺎﻳﻲ ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ ،ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺴﺆوﻟﻴﺖ را از ﮔﺮدن ﺧﻮد ﺑﺮدارد و ﺑﺮ دوش »ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺑﺎﻻ« ﺑﮕﺬارد و از ﺳﻮي دﻳﮕﺮ ،ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ اﺳﺖ ﺛﺎﺑـﺖ ﻛﻨـﺪ ﻛـﻪ ﻛـﺎر و ﻛﺮدار ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ در از ﻣﻴﺎن ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﭼﻨﺎن »ﻫﻴﻮﻻوﺷﻲ« ،درﺳﺖ ﺑﻮده اﺳﺖ .ﺟﺪﻟﻲِ ﻛﻬﻨـﻪﻛـﺎر ،ﻧﺨﺴـﺖ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻛﻪ ﺧﻮد را ﻣﺮدي ﻧﻴﻚدل و ﻧﺮمﺧﻮ و دﺷﻤﻦ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ زورورزي وا ﻧﻤﻮده ﺑﺎﺷـﺪ ،ﺑﺨـﺶ ﺑﺰرﮔـﻲ از ﻛﺘﺎب را ﺑﺎ ﺷﻜﻮِه و ﺷﻜﺎﻳﺖ از ﺑﻲرﺣﻤﻲﻫﺎي ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲِ ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻜﻲ ﻣﻲآﻛﻨﺪ ﻛﻪ اﻫﻞ اﻳﻤﺎن را ﺑـﻲ ﻫـﻴﭻﮔﻮﻧـﻪ ﻓﺮﺻﺖ دﻓﺎﻋﻲ ،ﻣﺤﻜﻮم ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪي وﺣﺸﺘﻨﺎﻛﻲ ﺑﻪ ﻣﺮگ ﺟﺰا ﻣﻲدﻫﺪ») .و ﺗﻮ؟« ﺳﭙﺲﺗﺮﻫﺎ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑﻪ او ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ» :ﺗﻮ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ را ﺑﻪ دﻓﺎع از ﺳﺮوه ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪي؟( اﻣﺎ ﺳﭙﺲ ﺧﻮاﻧﻨـﺪهي ﺣﻴـﺮتزده را ﺑـﺎ اﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﻏﺎﻓﻞﮔﻴﺮ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ او ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ ،ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺳﺨﺖ ﻛﻮﺷﻴﺪه اﺳﺖ ﺳﺮوه را ﺑﻪ راه راﺳـﺖ ﺑـﺎزآورد و در واﻗﻊ ﻓﻘﻂ ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ﺑﻮده ـ ﻛﻪ ﺑﻪ رﻏﻢ ﮔﺮاﻳﺶ ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ ﭼﺸﻢﭘﻮﺷﻲ ـ ﻛﻴﻔﺮ ﻣﺮگ ،ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺮگ ﻋﺬابﻧﺎك را ﺣﻜﻢ داده اﺳﺖ .وﻟﻴﻜﻦ اﻳﻦ ﻛﻮﺷﻴﺪنﻫﺎي ادﻋﺎﻳﻲ ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺮاي ﺧﺎﻃﺮ ﺳﺮوه ـ ﻛﻮﺷﺶﻫﺎي ﺟﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺳـﻮد ﻗﺮﺑﺎﻧﻲاش ـ ﭘﻨﻬﺎﻧﻲﺗﺮ از آن ﺑﻮده اﺳﺖ ﻛﻪ روح ﻫﻴﭻ دﻳﺎري ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ از آن ﺧﺒﺮ ﻳﺎﺑﺪ ﺗـﺎ ﺑﺘﻮاﻧـﺪ ﭼﻨـﻴﻦ اﻓﺴﺎﻧﻪاي ﺳﺎﺧﺘﮕﻲ را ﺑﺎور ﻛﻨﺪ و ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﺑﺎ ﻟﺤﻨﻲ ﺧﻮاردارﻧﺪه ،ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺎﺟﺮا را اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺑﻴﺎن ﻣﻲﻛﻨﺪ: ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻫﺸﺪار ﺗﻮ ﺑﻪ او ،دﺷﻨﺎمﻫﺎﻳﺖ ﺑﻮد و دوﻣﻴﻦ آن ،ﺑﻪ زﻧﺪان اﻓﻜﻨﺪﻧﺶ و ﺳﺮوه زﻧﺪان را ﺗﺮك ﻧﻜﺮد ،ﻣﮕـﺮ آنﮔﺎه ﻛﻪ او را ﺑﺎ زور ،ﻛﺸﺎنﻛﺸﺎن ﺑﻴﺮون آوردﻧﺪ ،در آﺗﺶ اﻓﻜﻨﺪﻧﺪ ،و زﻧﺪه زﻧﺪه ﺳﻮزاﻧﺪﻧﺪ.
ﻛﺎﻟﻮن ﻛﻪ ﺑﺎ ﻳﻚ دﺳﺖ ﺗﻼش ﻣﻲورزد از زﻳﺮ ﺑﺎر ﻣﺴﺆوﻟﻴﺖ آزارﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺳﺮوه دﻳﺪه ﺷﺎﻧﻪ ﺧﺎﻟﻲ ﻛﻨﺪ ،ﺑـﺎ دﺳﺖ دﻳﮕﺮ ﻣﻲﻛﻮﺷﺪ ﺣﻜﻢ ﻧﺎﺳﺰاوار »ﻣﻘﺎﻣﺎت« را ،ﺑﻪ ﻫﺮ ﺑﻬﺎﻧﻪاي ﻛﻪ ﺑﺘﻮان ﺗﺮاﺷﻴﺪ ،دادﮔﺮاﻧﻪ ﺟﻠـﻮه دﻫـﺪ و ﻫﺮ ﺟﺎ ﻛﻪ ﻻزم ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﻲ ذرهاي درﻧﮓ ،ﺳﺮﻛﻮب و ﻓﺸﺎر را ﺑﺎ ﺳﺨﻦﭘﺮدازي ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻛﻨﺪ .وي ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺘﺪﻻل ﻣﻲﻛﻨﺪ :ﺧﺮدﻣﻨﺪاﻧﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﮕﺬارﻧﺪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻫﺮ اﻧﺪﻳﺸﻪاي را ﻛﻪ دلﺧﻮاه اوﺳﺖ ،آزاداﻧﻪ ﺑﺮ زﺑـﺎن آورد .اﻳـﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮشﺑﺎﺷﺎن و ﺧﺪاﻧﺎﺷﻨﺎﺳﺎن و ﻛُﻔﺮﭘﺮﺳﺘﺎن را ﺑﻪ دل ﺧﻮش ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﺸﺴـﺖ .ﺗﻨﻬـﺎ آﻣـﻮزهﻫـﺎي ﻣﻜﺘـﺐ http://www.seapurse.ir
101
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
راﺳﺘﻴﻦ اﺳﺖ )آﻣﻮزهﻫﺎي ﺧﻮد ﻛﺎﻟﻮن( ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ آزاداﻧﻪ ﺑﺮ زﺑﺎن ﺑﻴﺎﻳﺪ و ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺷﻮد .و ﺑـﻪ ﻫﻤـﻴﻦ ﺳـﺒﺐ، اﻳﻦﭼﻨﻴﻦ ﺳﺎﻧﺴﻮري ﺑﻪﻫﻴﭻروي ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﻣﺤﺪود ﻛﺮدن آزادي ﻧﻴﺴﺖ .دﺷﻤﻨﺎن ﺧﻮدﻛﺎﻣـﻪي آزاداﻧﺪﻳﺸـﻲ، ﻫﺮ ﺑﺎر و ﻫﻤﻮاره ،ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﻏﻴﺮ ﻣﻨﻄﻘﻲِ ﭘﻮﺳﻴﺪه را ﺗﻜﺮار ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻛﺎﻟﻮن و ﻫﻤﮕﻨـﺎﻧﺶ ،آن ﻛـﺲ ﻛﻪ زﺑﺎن از دﻫﺎن دﻳﮕﺮان ﻛﻪ ﺑﺎ وي ﻫﻢرأي ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻴﺮون ﻣﻲﻛﺸﺪ ،ﺑـﻪﻫـﻴﭻروي ﺧﺸـﻮﻧﺖ ﻧﻤـﻲورزد .ﺑﻠﻜـﻪ دادﮔﺮاﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﻣﻲﻛﻨﺪ و ارزشﻫﺎي واﻻﺗﺮ را ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻲﮔﺰارد و اﻳﻦ ﺑﺎر» ،ارزشﻫﺎي اﻟﻬﻲ« را. اﻣﺎ اﻳﻦﺟﺎ ﺳﺨﻦ از رواﻳﻲ و ﻧﺎرواﻳﻲ ﺳﺮﻛﻮبِ ﻓﻜﺮي و اﺧﻼﻗﻲ ﻛﺎﻓﺮان ﻧﻤﻲرود ﺗﺎ ﻛـﺎﻟﻮن ﺑـﺮ ﺳـﺮ آن ،ﺑـﻪ دﻓﺎع از ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮآﻳﺪ .ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻲﮔﺮي ﻣﺪتﻫﺎي دراز اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻧﻈﺮﻳﻪي ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻜﻲ را از ﺧﻮد ﻛﺮده اﺳﺖ. ﺑﻠﻜﻪ ﭘﺮﺳﺶِ اﺻﻠﻲ اﻳﻦ اﺳـﺖ ﻛـﻪ اﻓـﺰون ﺑـﺮ آن ،آﻳـﺎ اﻧﺴـﺎن ﺣـﻖ دارد ﻛﺴـﻲ را ﻛـﻪ ﺟـﺰ او ﻣـﻲاﻧﺪﻳﺸـﺪ )دﻳﮕﺮاﻧﺪﻳﺸﻲ را( ﺑﻜُﺸﺪ؟ و ﻳﺎ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺗﺎ او را ﺑﻜُﺸﻨﺪ؟ از آنﺟﺎ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن در ﻣﺎﺟﺮاي ﺳﺮوه و ﺑﺎ ﺑﻼﻳﻲ ﻛـﻪ ﺑـﺮ ﺳﺮ وي آورده ،ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺮﺳﺸﻲ» ،آري!« ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ ،اﻛﻨﻮن ﺑﺎﻳﺪ ﻛـﺎر ﺧـﻮﻳﺶ را ﭘـﺲ از وﻗﻮع ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻛﻨﺪ ﺧﻮد ﭘﻴﺪاﺳﺖ ﻛﻪ ﺟﺎنﭘﻨﺎﻫﻲ ﻛﻪ ﺧﻮاﻫـﺪ ﺟﺴـﺖ ﺗـﺎ ﻧﺸـﺎن ﺑﺪﻫـﺪ ﻛـﻪ وي ﺗﻨﻬـﺎ در اداي »ﺗﻜﻠﻴﻔﻲ آﺳﻤﺎﻧﻲ« و ﺑﻪ ﭘﻴﺮوي از »ﻓﺮﻣﺎن اﻟﻬﻲ« ﺑﻮده ﻛﻪ ﺳﺮوه را از ﺑـﻴﻦ ﺑـﺮده ،ﻛﺘـﺎب ﻣﻘـﺪس اﺳـﺖ .او ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﻋﻬﺪ ﻗﺪﻳﻢ را ﻧﻴﺰ در ﺟﺴﺖوﺟﻮي ﻧﻤﻮﻧﻪﻫـﺎي ﻛﺎﻓﺮﻛُﺸـﻲ ﻳﻬﻮدﻳـﺎن ﻣـﻲﻛـﺎود )ﭼـﻮن در اﻧﺠﻴـﻞ از »دﺷﻤﻨﺎن را دوﺳﺖ ﺑﺪارﻳﺪ« ﺳﺨﻦ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻲرود( ،ﺑﻲ آن ﻛـﻪ ﺑﺘﻮاﻧـﺪ ﭼﻴـﺰ ﻧﻈﺮﮔﻴـﺮي ﺑﻴﺎﺑـﺪ .زﻳـﺮا ﻛﺘـﺎب ﻣﻘﺪس ﻣﻔﻬﻮم ﻛﺎﻓﺮ را ﻫﻨﻮز اﺻﻼً ﻧﻤﻲﺷﻨﺎﺳﺪ .آنﭼﻪ در ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس آﻣﺪه ،ﻣﻔﻬﻮم »ﺧﺪاﻧﺎﺷﻨﺎﺳﻲ« اﺳﺖ و اﻧﻜﺎر .ﺳﺮوهاي ﻛﻪ از درون ﺷﻌﻠﻪﻫﺎي آﺗﺶ ﻓﺮﻳﺎد ﻳـﺎ ﻣﺴـﻴﺢ ﻳـﺎ ﻣﺴـﻴﺢ ﺑـﺮ آﺳـﻤﺎن ﺑﻠﻨـﺪ ﻛـﺮده ﺑـﻮد ،ﻛـﻪ ﺧﺪاﻧﺎﺷﻨﺎس ﻧﺒﻮد .اﻣﺎ ﻛﺎﻟﻮن ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻪﻫﺎﻳﻲ از ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس اﺳﺘﻨﺎد ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺳﻮدﻣﻨﺪ ﺑـﻪ ﻛـﺎرِ اوﺳﺖ ،ﺑﻲاﻋﺘﻨﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ،از ﺑﻴﻦ ﺑﺮدن دﻳﮕﺮاﻧﺪﻳﺸـﺎن را ﺑـﻪ دﺳـﺖ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﻳـﺎن ،ﺗﻜﻠﻴـﻒ اﻟﻬـﻲ آﻧـﺎن ﻣﻲداﻧﺪ و ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ: ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ ﻣﺮد ﻋﺎدي ﻣﺠﺮم ﻣﻲﺑﻮد اﮔﺮ ﺧﺎﻧﻪاش ﺑﻪ ﺑﺖﭘﺮﺳﺘﻲ آﻟﻮده ﻣﻲﺷﺪ و از ﺧﺎﻧﺪاﻧﺶ ﻳﻜـﻲ ﺑـﺮ ﺧﺪاوﻧـﺪ ﻋﺼﻴﺎن ﻣﻲﻛﺮد و او دﺳﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻧﻤﻲزد ،ﭼﺸﻢ ﻓﺮوﺑﺴﺘﻦ ﺷﺎهزادﮔﺎن و اﻣﻴﺮان ﺑﺮ ﻫﺘﻚ ﺣﺮﻣﺖ از ﺑﺎورﻫﺎي ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻫﻢ ﺟﺮﻣﻲ اﺳﺖ ﺑﺰدﻻﻧﻪ و ﺑﺴﻲ ﻧﻨﮕﻴﻦﺗﺮورﻳﺴﺖ ﺷﻤﺸﻴﺮي ﻛﻪ ﺑﻪ دﺳﺖﻫﺎي اﻳﻨﺎن ﺳﭙﺮده ﺷﺪه ،ﺑـﺮاي ﭘﺎسداﺷﺖ »ﺣﺮﻣﺖﻫﺎي ﺧﺪاﻳﻲ« اﺳﺖ.
ﻛﺎﻟﻮن ﻫﻤﻮاره از ﻛﻠﻤﻪي ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﺗﺮﻏﻴﺐ ﺑﻪ زورورزي و ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻫﺮ ﻛـﺎري ﻛﻪ از ﺳﺮ اﻳﻤﺎن ﻧﺎب ﻛﺮده ﻣﻲﺷﻮد ،در ﻧﻈﺮش ،ﺧﻮد از ﭘﻴﺶ ﺑﺮﺣﻖ اﺳﺖ. درﺳﺖاﻳﻤﺎﻧﻲ و راﺳﺖﻛﻴﺸﻲ و ﭘﺎسداﺷﺖ ﺑﺎورﻫﺎي راﺳﺘﻴﻦ ،ﺑﻪ دﻳﺪهي ﻛﺎﻟﻮن ،از ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺧﻮﻧﻲ و ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪي و از ﻫﻤﻪي ﻣﻮازﻳﻦ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑﺮﺗﺮ ﻣﻲآﻳﺪ .آدﻣﻲ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺣﺘّﻲ ﻧﺰدﻳﻚﺗﺮﻳﻦ ﺑﺴﺘﮕﺎﻧﺶ را ،اﮔﺮ ﻛـﻪ ﺷﻴﻄﺎن آﻧﺎن را ﺑﻪ اﻧﻜﺎر دﻳﻦ راﺳﺘﻴﻦ اﻟﻬﻲ ﻛﺸﺎﻧﻴﺪه ﺑﺎﺷﺪ ،ﻧﺎﺑﻮد ﺳﺎزد» .و اﻳﻦ ﭼﻪ ﺧﺪاﻧﺎﺷﻨﺎﺳﻲ ﻫـﻮلﻧـﺎﻛﻲ اﺳﺖ!« http://www.seapurse.ir
102
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺳﺨﻨﻲ ﻫﻮلاﻧﮕﻴﺰ و ﮔﻮاﻫﻲ ﻓﺠﻴﻊ ،ﺑﺮ اﻳﻦ ﻛﻪ ﺗﻌﺼﺐ ﭼﮕﻮﻧﻪ روﺷﻦﻧﮕﺮي ﻣﺮد روﺷﻦاﻧﺪﻳﺶ را ﻣﻲﺳﺘﺎﻧﺪ و او را ﻛﻮر ﻣﻲﻛﻨﺪ .در اﻳﻦﺟﺎ ﺑﺎ آﺷﻜﺎراﻳﻲ ﺗﺮسآوري ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﻣﺆﻣﻦ ،ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻳﻲ ﻛـﻪ ﻛـﺎﻟﻮن در ﺳـﺮ دارد ،ﺗﻨﻬﺎ آن ﻛﺲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺣﺲ اﻧﺴﺎﻧﻲ را در ﺧﻮد ﻓﺮوﻛﺸﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؛ ﻛﺴﻲ ﻛـﻪ در ﻛـﺎر اﻳﻤـﺎن ﺧـﻮد ـ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ آﻣﻮزهﻫﺎي او ـ ﻧﺪاﻧﺪ زن و ﻓﺮزﻧﺪ و دوﺳﺖ و ﺑﺮادر و ﻗﻮم و ﻗﺒﻴﻠﻪ ﻛﻴﺴـﺖ و ﭼﻴﺴـﺖ و آﻧـﺎن را ﺑـﻪ ﻣﺤﺾ ﺧﻄﺎﻳﻲ ﻛﻮﭼﻚ ﻳﺎ ﺑﺰرگ ،و ﻛﺞروي از اﺻﻮل درﺳﺖاﻳﻤﺎﻧﻲ ،آنﭼﻨـﺎن ﻛـﻪ ﻣﺠﻤـﻊ ﻋـﺎﻟﻲ ﻛﻠﻴﺴـﺎﻳﻲ اﻳﺎﻟﺘﻲ درﺳﺖ ﻣﻲاﻧﮕﺎرد ،ﺑﻪ دﺳﺖ ﻛﺎرﮔﺰاران ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲ ﺑﺴﭙﺎرد .ﺑﺮاي آن ﻛﻪ ﻫﻴﭻ دﻳﺎري ﺟـﺮأت ﻧﻴـﺎورد ﺑـﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺑﺮﻣﻨﺸﺎﻧﻪاي دراﻓﺘﺪ ،ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ آﺧﺮﻳﻦ و ﻣﺤﺒﻮبﺗﺮﻳﻦ زوراﻓﺰار ﺧﻮﻳﺶ دﺳﺖ ﻣﻲﺑﺮد :ﺑـﻪ ﺗـﺮور. وي اﻋﻼم ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻛﻪ ﻛﺎﻓﺮﻛﻴﺸﻲ را در ﭘﻨﺎه ﮔﻴﺮد و ﻳﺎ ﺑﺮ او ﺑﺨﺸﺎﻳﺸﻲ روا دارد ،ﺧﻮد ﻛـﺎﻓﺮ اﺳـﺖ و ﻣﺴﺘﺤﻖ ﻣﺠﺎزات .از آنﺟﺎ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ،ﻣﺨﺎﻟﻒﺳﺮاﻳﻲ را ﺗﺎب ﻧﻤﻲآورد ،ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ از ﭘﻴﺶ ،ﻫﺮ ﻣﺨﺎﻟﻒﺧـﻮاﻧﻲ را ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ وي ﻫﻤﺎن ﺧﻮاﻫﺪ رﻓﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺳﺮوه رﻓﺖ :ﻳﺎ ﺳﻜﻮت ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻛﺮد و ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮي ،ﻳـﺎ ﺧـﻮد ﺑـﺮ آﺗﺶ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺷﺪ .او ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﺸﻪ دﻓﺘﺮ ﮔﻔﺖوﮔﻮي آزاردﻫﻨﺪهي ﻗﺘﻞ ﺳـﺮوه را ﺑﺮﺑﻨـﺪد و ﺑـﺮ آن ﻧﻘﻄﻪي ﭘﺎﻳﺎن ﮔﺬارد. وﻟﻴﻜﻦ ﻫﺮ اﻧﺪازه ﻛﻪ ﺗﻬﺪﻳﺪﻫﺎي ﺧﺸﻦ و ﺧﺸﻤﮕﻴﻨﺎﻧﻪاش را در ﮔﻮش ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن ﻋﺮﺑـﺪه ﻣـﻲﻛﺸـﺪ ،ﻓﺮﻳـﺎد دادﺧﻮاﻫﺎﻧﻪي آن ﻗﺮﺑﺎﻧﻲِ ﻣﻈﻠﻮم ،ﺧﺎﻣﻮﺷﻲ ﻧﻤﻲﭘﺬﻳﺮد و ﻧﻮﺷﺘﺎر دﻓﺎﻋﻴﻪ و درﺧﻮاﺳﺖ ﻛﺎﻓﺮﻛُﺸﻲاش ﻧﻴﺰ اﺛـﺮي ﻧﺎﺧﻮشآﻳﻨﺪ ﺑﺮ ﺟﺎ ﻣﻲﮔﺬارد .ﺑﻪوﻳﮋه در ﻣﻴﺎن ﻧﻴﻚﻣﻨﺶﺗﺮﻳﻦ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎنﻫﺎ ،ﻣﻮﺟﻲ از ﻧﻔﺮت ﺑﺮﻣﻲﺧﻴﺰاﻧﺪ ﻛـﻪ ﻣﻲﺑﻴﻨﻨﺪ در ﻛﻠﻴﺴﺎي اﺻﻼحﺷﺪهي آﻧﺎن ،ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮده و از ﺳﺮ ﻣﻨﺒﺮ ﻛﺎﻟﻮن ،ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﻲﺷﻮد .ﺑﺮﺧـﻲ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻣﻲآﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻲﺑﻮد در دﻓﺎع از ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻈﺮﻳﻪي ﺑﺮﺑﺮﻣﻨﺸﺎﻧﻪاي ،ﻣﻘﺎم دﻧﻴﻮي ﺷﻮراي ﺷـﻬﺮ ﭘـﺎ ﺑـﻪ ﻣﻴﺪان ﻣﻲﻧﻬﺎد ،ﻧﻪ ﻳﻚ ﻣﻮﻋﻈﻪﮔﺮ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و ﺧﺎدم درﮔﺎه ﻋﻴﺴﻲ ﻣﺴﻴﺢ .اﻣﺎ درﺧﺸﺎنﺗﺮﻳﻦ و ﻛﻮﺑﻨـﺪهﺗـﺮﻳﻦ ﭘﺎﺳﺦﻫﺎ را زرﺧﻴﻨﺘﺲ ،1روﺣﺎﻧﻲ وﻗﺎﻳﻊﻧﮕﺎرِ ﺷﻬﺮ ﺑﺮن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﺳﭙﺲﺗﺮﻫﺎ ،از وﻓﺎدارﺗﺮﻳﻦ دوﺳﺘﺎن ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و ﺣﺎﻣﻲ او. او ﺑﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ: ﻣﻦ آﺷﻜﺎرا اﻋﺘﺮاف ﻣﻲﻛﻨﻢ در ﺷﻤﺎر ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﺟﺰاي ﻣﺮگ را ﺑﺮاي ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﻧﻬﻀﺖ و ﻣﻜﺘﺒﻤﺎن درﺳﺖ ﻧﻤﻲداﻧﻢ؛ ﺣﺘّﻲ ﺑﺮاي آﻧﺎن ﻛﻪ ﺧﻮدﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﻛﺞراه ﻣﻲروﻧﺪ .آنﭼﻪ ﻣﺮا ﺑﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎوري اﺳﺘﻮار ﻣﻲدارد ،ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﺟﻤﻠﻪﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎر در ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮان در ﻧﻜﻮﻫﺶِ ﻛﺎرﺑﺴـﺖ ﺧﺸـﻮﻧﺖ و زور ﺣﺠـﺖ آورد ،ﺑﻠﻜـﻪ ﺑﻴﺶﺗﺮ زﻧﻨﺪﮔﻲ ﺑﺪرﻓﺘﺎريﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺑﺎزﺗﻌﻤﻴﺪﮔﺮان در اﻳﻦ ﺷـﻬﺮ ﻣـﻲﺷـﻮد .ﻣـﻦ ﺑـﺎ دو ﭼﺸـﻢ ﺧـﻮﻳﺶ، ﭘﻴﺮزاﻟﻲ ﻫﺸﺘﺎد ﺳﺎﻟﻪ را دﻳﺪهام ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﻮي ﻗﺘﻞﮔﺎه ﻛﺸﺎﻧﻴﺪه ﻣﻲﺷﺪ؛ ﻫﻤـﺮاه ﺑـﺎ دﺧﺘـﺮش ،ﻣـﺎدر ﺷـﺶ ﻓﺮزﻧـﺪ ﺧﺮدﺳﺎل ،ﻛﻪ ﮔﻨﺎﻫﻲ ﻧﻜﺮده ﺑﻮد ﺟﺰ ﺳﺮ ﺗﺎﻓﺘﻦ از ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻛﻮدﻛﺎﻧﺶ .ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﺠﺮﺑـﻪاي ،ﻧـﺎﮔﺰﻳﺮ ﻣـﻲﺗﺮﺳـﻢ ﻛـﻪ ﻣﺄﻣﻮران ﻣﺤﺎﻛﻢ ،ﭼﺎرﭼﻮبﻫﺎﻳﻲ را ﻛﻪ ﺗﻮ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﻣﻘﺮر داﺷﺘﻪاي ﺑﺸﻜﻨﻨﺪ و ﺧﻄﺎﻫﺎي ﺧُﺮد را ﻫﻤﭽﻮن ﻣﻌﺎﺻـﻲ Zerchintes http://www.seapurse.ir
1
103
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار ﻛﺒﻴﺮه ﺟﺰا دﻫﻨﺪ .از اﻳﻦ رو ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻲداﻧﻢ ﻓﺮﻣﺎنﻓﺮﻣﺎﻳﺎن اﮔﺮ ﮔﻨﺎﻫﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ،از ﭼﺸﻢﭘﻮﺷﻲ و آﺳﺎنﮔﻴﺮيﺷـﺎن ﺳﺮ ﺑﺰﻧﺪ و ﻧﻪ از آﻫﻦدﻟﻲﺷﺎن در ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺷﻤﺸﻴﺮ ....ﻣﻦ ﺑﻪ ﺳﻬﻢ ﺧﻮدم دوﺳﺖﺗﺮ دارم ﻛﻪ ﺧـﻮن ﺧـﻮد را رﻳﺨﺘﻪ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﺗﺎ دﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﻮن ﻣﺮدم ﺑﻲﮔﻨﺎه ﺑﻴﺎﻻﻳﻢ.
اﻳﻦﻫﺎ ﺳﺨﻨﺎن وﻗﺎﻳﻊﻧﮕﺎر ﻛﻮﭼﻚ ﮔﻢﻧﺎﻣﻲ اﺳﺖ ،در زﻣﺎﻧﻪاي آﻛﻨـﺪه از ﺗﻌﺼـﺐ .و ﺑﺴـﻴﺎرﻧﺪ ﻛﺴـﺎﻧﻲ ﻛـﻪ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﻣﻲاﻧﺪﻳﺸﻨﺪ ،اﻣﺎ ﺑﺎ ﺧﻮد و در ﺳﻜﻮت .ﺗﺴﺮﺧﻴﻨﺘﺲ راﺳﺖﻛﺮدار ﻧﻴـﺰ ﭼـﻮن آﻣﻮزﮔـﺎرش ،اراﺳـﻤﻮس رﺗﺮداﻣﻲ ،از ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﺎن دوران ﻣﻲﻫﺮاﺳﺪ و ﺑﻪ ﻛﺎﻟﻮن ،ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ و ﺷﺮﻣﮕﻴﻨﺎﻧﻪ ،اﻋﺘﺮاف ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛـﻪ ﺗﻨﻬـﺎ ﻧـﺰد اوﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ دﻳﮕﺮاﻧﺪﻳﺸﻲﻫﺎ را ﺑﺮ ﻛﺎﻏﺬ ﻣﻲآورد و اﻣﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻋﻤﻮم ،ﻟﺐ از ﻟﺐ ﻧﻤﻲﮔﺸﺎﻳﺪ و ﺧـﺎﻣﻮش ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ. ﻣﻦ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ وﺟﺪاﻧﻢ ﻣﺮا وا ﻧﺪارد ،ﭘﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﺪان ﻧﻤﻲﮔﺬارم .و ﭘﺴﻨﺪﻳﺪهﺗﺮم اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛـﻪ ﺗـﺎ وﺟـﺪاﻧﻢ اﺟـﺎزه ﻣﻲدﻫﺪ ،ﺑﻪ ﺟﺎي زﺑﺎنآوري و رﻧﺠﺎﻧﺪن دﻳﮕﺮان ،ﺧﺎﻣﻮﺷﻲ ﺑﮕﺰﻳﻨﻢ.
ﻣﺮدﻣﺎن ﻧﻴﻚﺳﺮﺷﺖ ،زود ﭘﺲ ﻣﻲﻧﺸﻴﻨﻨﺪ و ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﻛﺎر زورورزان را آﺳﺎنﺗﺮ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .ﻫﻤـﻪي آنﻫـﺎ ﻫﻤﭽﻮن اﻳـﻦ زرﺧﻴﻨـﺘﺲ ﺑﺰرﮔـﻮار و ﮔﺮﻳـﺰان از درﮔﻴـﺮي ،ﻟـﺐ ﻓـﺮو ﻣـﻲﺑﻨﺪﻧـﺪ و ﺧﺎﻣﻮﺷـﻲ ﻣـﻲﮔﺰﻳﻨﻨـﺪ؛ اوﻣﺎﻧﻴﺴﺖﻫﺎ ،روﺣﺎﻧﻴﺎن ،و داﻧﺶآﻣﻮﺧﺘﮕﺎن ،ﻫﻤﻪ و ﻫﻤﻪ .ﻳﻜﻲ از دلآﺷﻮﺑﻪي ﺳـﺘﻴﺰﻳﺪن ﭘﺮﻫﻴـﺎﻫﻮي داﺋـﻢ ،و ﻳﻜﻲ از ﺑﻴﻢ آن ﻛﻪ ﻣﺒﺎدا ﺑﻪ ﻛُﻔﺮﭘﺮﺳﺘﻲ ﮔﻤﺎن ﺑﺮده ﺷﻮد ،اﮔﺮ رﻳﺎ ﻧﻜﻨﺪ و اﻋﺪام ﺳـﺮوه را ﺑـﻪ ﻧﻴﻜـﻲ ﻧﺴـﺘﺎﻳﺪ. اﻛﻨﻮن ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲآﻳﺪ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﻛﺎﻟﻮن در ﭘﻲﮔﺮد و ﺷﻜﺎرِ ﺟﻤﻠﻪي دﻳﮕﺮاﻧﺪﻳﺸﺎن ،ﺑـﺎ ﻫـﻴﭻ ﻣﺨـﺎﻟﻔﺘﻲ روﺑﻪرو ﻧﺸﺪه ﺑﺎﺷﺪ .ﻛﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺻﺪاﻳﻲ ﺑﺮﻣﻲﺧﻴﺰد ـ آﺷﻨﺎ ﺑﻪ ﮔﻮش ﻛﺎﻟﻮن و ﺳﺨﺖ ﻣﻮرد ﻧﻔـﺮت او ـ ﺻـﺪاﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم اﻧﺴﺎﻧﻴﺖ و ﺑﻪ دادﺧﻮاﻫﻲ آﺷﻜﺎراي ﺟﻨﺎﻳﺖ ﻣﻮﻫﻨﻲ ﻛـﻪ ﺑـﺮ ﻣﻴﻜﺎﺋـﻞ ﺳـﺮوه روا داﺷـﺘﻪاﻧـﺪ ،ﻃﻨـﻴﻦ درﻣﻲاﻓﻜﻨﺪ :ﺻﺪاي روﺷﻦ و رﺳﺎي ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﻛﻪ ﺗﻬﺪﻳﺪﻫﺎ و ﻋﺮﺑﺪهﺟﻮﻳﻲﻫﺎي زورورزانِ ژﻧﻮ ﻫﻨﻮز ﺷـﻬﺎﻣﺖ او را ﺧﺮد ﻧﻜﺮده اﺳﺖ و دﻟﻴﺮاﻧﻪ و ﺟﺎنﺑﻪﻛﻒ ،ﭘﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﺪان ﻣﻲﮔﺬارد ﺗﺎ ﺟـﺎن و زﻧـﺪﮔﻲ ﺑـﻲﺷـﻤﺎراﻧﻲ دﻳﮕـﺮ را ﻧﺠﺎت دﻫﺪ. * * *
در ﻧﺒﺮدﻫﺎي ﻣﻌﻨﻮي ،زﺑﺪهﺗﺮﻳﻦ ﺟﻨﮕﺎوران ،آﻧﺎن ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﺘﺎبﻧﺎك و ﻫﻴﺠـﺎنزده ﺑـﻪ ﻋﺮﺻـﻪي ﻧﺒـﺮد ﭘﺎي ﻣﻲﻧﻬﻨﺪ .ﺑﻠﻜﻪ آﻧﺎﻧﻨﺪ ﻛﻪ روﺣﻴﻪاي آﺷﺘﻲﺟﻮ دارﻧﺪ و در ﺟﻨﮓ آوردن ،ﺑﺴﻴﺎر درﻧﮓﻛﺎرﻧﺪ و ﻋﺰم ﻧﺒﺮد در دﻟﺸﺎن ﺑﻪ آﻫﺴﺘﮕﻲ ﭘﺨﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد و آرامآرام ﻣﻲرﺳﺪ و ﺗﻨﻬﺎ آنﮔﺎه ﻛﻪ ﻫﻤﻪي راهﻫﺎي آﺷﺘﻲ را آزﻣﻮدهاﻧـﺪ و ﺟﺰ دﺳﺖ ﺑﺮدن ﺑﻪ ﺟﻨﮓاﻓﺰار راﻫﻲ ﮔﺸﻮده ﻧﻤﺎﻧﺪه ،ﺑﺎ دﻟﻲ ﻧﺎﺧﺸﻨﻮد ،ﺑﻪ ﺟﻨﮕﻲ دﻓﺎﻋﻲ و ﻧﺎﮔﺰﻳﺮاﻧﻪ ﻣﻲآﻏﺎزﻧﺪ. اﻣﺎ درﺳﺖ ﻫﻢاﻳﻨﺎن ،ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺨﺖ ﺑﻪ درﮔﻴﺮي ﺗـﻦ درﻣـﻲﺳـﭙﺎرﻧﺪ ،ﻫﻤـﻮاره اﺳـﺘﻮارﺗﺮﻳﻦ ﺟﻨﮕﺎوراﻧﻨـﺪ و ﭘﻲﮔﻴﺮﺗﺮﻳﻨﺸﺎن .و ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ .وي اوﻣﺎﻧﻴﺴﺘﻲ اﺳﺖ راﺳﺘﻴﻦ و ﺑـﺮاي ﺟﻨـﮓ و ﺟـﺪال ﺳـﺎﺧﺘﻪ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ .اﻫـﻞ ﻛﺸـﺎﻛﺶ و درﮔﻴـﺮي ﻧﻴﺴـﺖ .اﺻـﻼً در ﺑـﻦِ ذات ﺧـﻮد آﺷـﺘﻲﺟﻮﺳـﺖ و ﻣﺼـﺎﻟﺤﻪﮔـﺮ و http://www.seapurse.ir
104
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻧﺮمﺧﻮدﻛﺎﻣﻪ ﻃﺒﻴﻌﺘﻲ دارد آرام و ﺑﻪ آﻳﻴﻦ ،ﺧﺪاﺷﻨﺎس اﺳﺖ و اﻫﻞ دﻳﻦدار ﻫﻤﭽﻮن ﻧﻴﺎي ﻣﻌﻨـﻮي ﺧـﻮﻳﺶ، اراﺳﻤﻮس ،از ﺑﻲﺷﻤﺎرﮔﻮﻧﮕﻲ و ﺑﺴﻴﺎرﻣﻌﻨﺎﻳﻲِ ﺣﻘﻴﻘﺖ آﺳﻤﺎﻧﻲ و دﻧﻴﺎﻳﻲ ،ﻧﻴﻚ آﮔﺎه اﺳﺖ و ﺗﺼـﺎدﻓﻲ ﻧﻴﺴـﺖ ﻛﻪ ﻳﻜﻲ از آﺛﺎر اﺻﻠﻲ او ،ﻧﺎم ﭘﺮﻣﻐﺰِ درﺑﺎرهي ﻫﻨﺮ ﺷﻚ ورزﻳﺪن 1را ﺑﺮ ﺧﻮد دارد .وﻟﻴﻜﻦ اﻳـﻦ ﺷـﻚ ورزﻳـﺪنِ ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ و ﺧﻮدآزﻣﺎﻳﻲِ داﺋﻢ ،ﺑﻪﻫﻴﭻروي از ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺷﻚﮔﺮاﻳﻲ ﺧﺸﻚ ﻧﺴﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ .ﺣﺰم او ﺑـﻪ وي در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﻤﺎم دﻳﮕﺮاﻧﺪﻳﺸﺎن ﻣﺪارا ﻛـﺮدن آﻣﻮزاﻧـﺪه اﺳـﺖ و ﭼﺸـﻢﭘﻮﺷـﻲ ،و در ﻛﺸـﺎﻛﺶ ﺑـﺎ ﻏﻴﺮﮔـﺎن، ﺧﺎﻣﻮﺷﻲ را ﺧﻮشﺗﺮ ﻣﻲدارد ﺗﺎ ﭘﺮﺷﺘﺎب ﺑﻪ ﻣﻴﺪان درآﻣﺪن و ﺳﺘﻴﺰﻳﺪن .از زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧـﻮد و ﺑـﻪ ﻧﻴﺖ ﻧﺠﺎت و ﻧﮕﺎهداﺷﺖ آزادياش از ﻧﺎم و ﻣﻘﺎم دﺳﺖ ﺷﺴﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻳﻜﺴﺮه از ﺳﻴﺎﺳﺖ روز ﻛﻨﺎره ﺟﺴﺘﻪ ﺗـﺎ ﺑﺎ ﻛﺎري ﺳﺘﺮگ ،ﺑﺎ ﺗﺮﺟﻤﻪي دوزﺑﺎﻧﻪي ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ،ﺧﺪﻣﺘﻲ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﺪ ،ﺳﺰاوارﺗﺮ .در ﺷـﻬﺮ ﺑـﺎزل ،در اﻳﻦ آﺧﺮﻳﻦ ﺟﺰﻳﺮهي ﺑﺎﻗﻲﻣﺎﻧﺪه از آزادي ﻣﺬﻫﺒﻲ در اروﭘﺎ ،ﻛﻨﺞ ﻋﺰﻟﺖ ﮔﺰﻳـﺪه اﺳـﺖ .داﻧﺸـﮕﺎه ﺑـﺎزل ،ﻫﻨـﻮز ﻣﺮدهرﻳﮓ اراﺳﻤﻮس را ﭘﺎس ﻣﻲدارد و از اﻳﻦ رو ﺑﺴﻴﺎري از اوﻣﺎﻧﻴﺴﺖﻫﺎي ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ اروﭘﺎ ،در ﮔﺮﻳﺰ از ﭘﻲﮔﺮد ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﺎن ﻛﻠﻴﺴﺎ ،ﺑﻪ آنﺟﺎ ﭘﻨﺎﻫﻴﺪهاﻧﺪ .ﻛﺎرلاﺷﺘﺎت 2در اﻳﻦﺟﺎ ﻣﻲزﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻟﻮﺗﺮ از آﻟﻤـﺎن ﺑﻴـﺮون راﻧﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺑﺮﻧﺎرد اوﻛﻴﻨﻮ 3ﻛﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲِ ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻜﻲ از اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ .در اﻳﻦﺟﺎ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻣﻲزﻳﺪ ﻛـﻪ ﻛﺎﻟﻮن وي را ﺑﻪ ﺗﺮك ژﻧﻮ واداﺷﺘﻪ .اﻳﻦﺟﺎ ﻟﻠﻴﻮ ﺳﻮﺗﺴﻴﻨﻲ 4و ﻛﻮرﻳﻮن 5ﺑﻪ ﺳـﺮ ﻣـﻲﺑﺮﻧـﺪ و ﻧﻴـﺰ ﺑﺎزﺗﻌﻤﻴـﺪﮔﺮِ راﻧﺪهﺷﺪهي ﻫﻠﻨﺪي ،داوﻳﺪ دو ژوري ،6ﻛﻪ زﻳﺮ ﻧﺎﻣﻲ دﻳﮕﺮ ،اﻳـﻦﺟـﺎ ﻧﻬـﺎﻧﻲ روزﮔـﺎر ﻣـﻲﮔﺬراﻧـﺪ .ﭘـﻲﮔـﺮد و ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ،اﻳﻦ ﻣﻬﺎﺟﺮان را ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﻲﭘﻴﻮﻧﺪاﻧﺪ؛ ﺑﻪ رﻏﻢ آن ﻛﻪ درﺑﺎرهي ﻣﺴﺎﺋﻞ ﮔﻮﻧﻪﮔﻮن ﺷـﺮﻋﻲ اﺑﺪاً ﻫﻢﻧﻈﺮ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و ﻳﻜﺴﺎن ﻧﻤﻲاﻧﺪﻳﺸﻨﺪ .ﻣﺮدﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺧﻮي اﻧﺴﺎﻧﻲ دارﻧﺪ ،ﻧﻴـﺎزي ﻧﻴﺴـﺖ ﻛـﻪ در ﺟﻬـﺎن ﻳﻜﺴﺮ ﭼﻮن ﻫﻢ ﻧﻈﺮ ﻛﻨﻨﺪ و ﺟﻬﺎنﺑﻴﻨﻲﺷﺎن ﺣﺘّﻲ ﺳﺮ ﻣﻮﻳﻲ از ﻫـﻢ ﺗﻔـﺎوت ﻧﻜﻨـﺪ ﺗـﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨـﺪ آدﻣـﻲوار ﺑـﻪ ﮔﻔﺖوﺷﻨﻮدي دوﺳﺘﺎﻧﻪ ﮔﺮد ﻫﻢ آﻳﻨﺪ .ﻫﻤﻪي اﻳﻦ ﺳﺮﺗﺎﻓﺘﮕﺎن از ﺑﻨﺪﮔﻲ و ﻓﺮﻣﺎنﭘﺬﻳﺮيِ ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﺎن ،زﻧﺪﮔﻲ ﻋﺎﻟﻤﺎﻧﻪاي را ﻣﻲﮔﺬراﻧﻨﺪ؛ ﺑﻲﻫﻴﺎﻫﻮ و آرام ،ﺑﻲ آن ﻛﻪ ﺟﻬﺎن را از ﺳﺘﻴﺰهﻧﺎﻣﻪﻫﺎ و ﺷﺐﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﻋﻘﻴﺪﺗﻲ ﺧـﻮد ﺑﻴﺎﻛﻨﻨﺪ و ﻳﺎ در ﻣﺠﺎﻟﺲ درس و ﺑﺤﺚ ،ﮔﺮمزﺑﺎﻧﻲ ﻛﻨﻨﺪ و ﺳﺨﻦﻫﺎي آﺗﺸﻴﻦ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ .آﻧـﺎن ﺑـﻪ ﮔـﺮوهﺑـﺎزي و ﻓﺮﻗﻪﺳﺎزي روي ﻧﻤﻲﺑﺮﻧﺪ .آنﭼﻪ اﻳﻦ »ﻧﺎراﺿﻴﺎن« را )ﻧﺎﻣﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﺴﺎنﺗﺮﻫﺎ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺗﻨﻬﺎﻣﺎﻧﺪﮔﺎنِ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﺎ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺟﺰماﻧﺪﻳﺸﻲ و وﺣﺸﺖﭘﺮاﻛﻨﻲ ﻧﻬﺎده ﻣﻲﺷﻮد( در ﺳﻜﻮﺗﻲ ﺑﺮادراﻧﻪ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﻲدﻫـﺪ ،ﻓﻘـﻂ اﻧﺪوه و رﻧﺞ ﻣﺸﺘﺮﻛﺸﺎن اﺳﺖ از ﺑﻪ اﺳﺎرت درآﻣﺪن روزاﻓﺰون روح و ﺟﺎن اﻧﺴﺎنﻫﺎ در ﭼﻨﮕﺎل ﺿﺎﺑﻄﻪﮔﺬاران و ﻗﺎﻋﺪهﭘﺮدازانِ اﺳﺘﺒﺪادﭘﻴﺸﻪ.
De arte dubitandi
1
2ﻛﺎرلاﺷﺘﺎت ) 1480 ،(Karlstadtـ :1541از ﭘﻴﺸﻮاﻳﺎن ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻲﮔﺮي در آﻟﻤﺎن 3اوﻛﻴﻨﻮ ) 1487 ،(Bernardo Ochinoـ 1564ﻳﺎ 5 4ﻟﻠﻴﻮ ﺳﻮﺗﺴﻴﻨﻲ ) 1525 ،(Lelop Sottsiniـ ،1562اﺻﻼحﮔﺮ ﻣﺬﻫﺒﻲ اﻳﺘﺎﻟﻴﺎﻳﻲ Curione David de Jouris http://www.seapurse.ir
5 6
105
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
در آﺗﺶ ﺳﻮزاﻧﻴﺪن ﺳﺮوه و دﻓﺎعﻧﺎﻣﻪي ﻛﺎﻟﻮن ،ﻛﻪ ﺑﻮي ﺧﻮن از آن ﺑﺮﻣﻲﺧﻴـﺰد ،در ﭼﺸـﻢ ﻫﻤـﻪي اﻳـﻦ آزاداﻧﺪﻳﺸﺎن ﻣﻌﻨﺎي اﻋﻼن ﺟﻨﮓ دارد و ﻫﻤﻪﺷﺎن از ﻣﺒﺎرزﻃﻠﺒﻲ ﺑﻲﭘﺮواي او ﺳﺨﺖ ﻳﻜﻪ ﺧﻮردهاﻧﺪ و از ﺧﺸﻢ ﺳﺮﺷﺎرﻧﺪ و درﻳﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ ﻛﻪ ﻟﺤﻈﻪي ﺳﺮﻧﻮﺷﺖﺳﺎز ﻓﺮا رﺳﻴﺪه و اﮔﺮ ﻛﺎر ﻗﻠﺪرﻣﻨﺸﺎﻧﻪاي از اﻳﻦ دﺳﺖ ،ﭘﺎﺳـﺨﻲ در ﺧﻮر ﻧﺴﺘﺎﻧﺪ ،آزاداﻧﺪﻳﺸﻲ از اروﭘﺎ رﺧﺖ ﺑﺮﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺴـﺖ و ﻗﻬـﺮ از آن ﭘـﺲ ﻗﺎﻧﻮﻧﻴـﺖ ﺧﻮاﻫـﺪ ﻳﺎﻓـﺖ .آﻳـﺎ ﺑﻪراﺳﺘﻲ »از آن ﭘﺲ ﻛﻪ روﺷﻨﺎﻳﻲ ﻳﻚ ﺑﺎر دﻣﻴﺪه ﺑﻮد ،ﭘﺲ از آن ﻛﻪ ﺟﻨﺒﺶ اﺻﻼح دﻳﻨﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻪي آزادي اﻧﺪﻳﺸﻪ و وﺟﺪان را ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن ﻋﺮﺿﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﻮد ،ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ دﻳﮕﺮ ﺑﺎر ،ﮔـﺬار ﺑـﺮ ﻇﻠﻤـﺖ ﻛـﺮد و ﺑـﻪ دوران ﺗﺎرﻳﻚاﻧﺪﻳﺸﻲ ﺑﺎزرﻓﺖ؟ ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﺎنﻛﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪي ﻛﺎﻟﻮن اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﺿـﺮب دار و درﻓـﺶ و ﺷﻤﺸـﻴﺮ، ﻫﻤﻪي ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن دﻳﮕﺮاﻧﺪﻳﺶ از رﻳﺸﻪ ﺑﺮاﻓﺘﻨﺪ؟ آﻳﺎ ﻧﻤﻲﺑﺎﻳﺪ اﻛﻨﻮن ،در اﻳﻦ ﻟﺤﻈﻪي ﺧﻄﻴﺮ ،ﭘﻴﺶ از آن ﻛـﻪ زﺑﺎﻧﻪﻫﺎي آﺗﺶ اﻓﺮوﺧﺘﻪ در ﺷﺎﻣﭙﻞ ﻫﺰاران ﻛﻮﻫﻪي ﻫﻴﺰم آدمﺳﻮزي دﻳﮕﺮ را ﺷﻌﻠﻪور ﺳﺎزد ،ﺑﻪروﺷﻨﻲ اﻋـﻼم ﺷﻮد ﻛﻪ ﻛﺴﻲ ﺣﻖ ﻧﺪارد اﻧﺴﺎنﻫﺎﻳﻲ را ﻛﻪ در اﻣﻮر ﻣﻌﻨﻮي ،ﺑﻴﻨﺸﻲ دﻳﮕﺮﺳﺎن دارﻧﺪ ،ﭼﻮن ددان درﻧﺪه ﭘـﻲ ﻛﻨﺪ و ﭼﻮن راهزﻧﺎن و آدمﻛُﺸﺎن ﺷﻜﻨﺠﻪ دﻫﺪ؟ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻫﻨﮕﺎم آن رﺳـﻴﺪه اﺳـﺖ ﻛـﻪ آﺷـﻜﺎرا و روﺷـﻦ ﺑـﻪ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن ﻧﺸﺎن داده ﺷﻮد ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻧﺎﺑﺮدﺑﺎري و ﺑﻲﻣﺪاراﻳﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﺿﺪ ﻣﺴﻴﺤﻲﮔﺮي ،و ﻫﺮ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺮور و وﺣﺸﺖآﻓﺮﻳﻨﻲ دﺳﺖ ﻣﻲﻳﺎزد ﺿﺪ اﻧﺴﺎﻧﻲ رﻓﺘﺎر ﻣﻲﻛﻨﺪ. ﻫﻤﻪ ﺣﺲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ اﻛﻨﻮن ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻫﻮاﺧﻮاﻫﻲ ﺳﺘﻢرﺳﻴﺪﮔﺎن در ﺑﺮاﺑﺮ ﺳـﺘﻢﮔـﺮان ﺑﺎﻧـﮓ ﺑـﺮآورد؛ روﺷﻦ و آﺷﻜﺎر .اﻣﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ؟ در آن زﻣﺎﻧﻪي واﻧﻔﺴﺎ! در ﺗﺎرﻳﺦ ،دورانﻫﺎﻳﻲ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ ﺳﺎدهﺗﺮﻳﻦ و روﺷﻦﺗﺮﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖﻫﺎ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺟﺰ ﺳﺮﺑﺴـﺘﻪ و ﺑـﻪ زﺑـﺎن اﺷـﺎره ﺑـﻪ ﮔـﻮش ﺟﻬﺎﻧﻴـﺎن رﺳـﺎﻧﺪه ﺷـﻮد .دورانﻫـﺎﻳﻲ ﻛـﻪ اﻧﺴﺎﻧﻲﺗﺮﻳﻦ و ﻣﻘﺪسﺗﺮﻳﻦ اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﭘﻮﺷﻴﺪه و دزداﻧﻪ و از ﭘﺲراﻫﻪ ﺑﻪ درون ﻣﻲﺧﺰد .زﻳﺮا دﺳﺖ ﮔﻤﺎﺷﺘﮕﺎن و ﻣﺰدوران ﻗﺪرت ،راه ورود آزاد ﺑﺮ آنﻫﺎ ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ .ﺑﻲﻣﻌﻨﻲ و ﺗﻠﺦ اﺳﺖ ،وﻟﻲ واﻗﻌﻴﺖ دارد ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ در ﻫﻤﺎن ﺣﺎل ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻮدهي ﻣﺮدم و ﻳﺎ ﺑﻪ ﺑﺎورآورﻧـﺪﮔﺎن ﻣﻜﺘﺒـﻲ ﺧـﺎص ،اﺟـﺎزه داده ﻣـﻲﺷـﻮد ﺗـﺎ اﺣﺴﺎﺳﺎت و ﻫﻴﺠﺎﻧﺎﺗﺸﺎن را آزاداﻧﻪ ﺑﻴﺎن ﻛﻨﻨﺪ ،ﺑﻪ ﮔﺮاﻳﺶﻫﺎي آﺷﺘﻲﻃﻠـﺐ و آرﻣـﺎنﻫـﺎي ﻣﺴـﺎﻟﻤﺖﺟـﻮ ﺑـﺎ دﻳﺪهي ﺷﻚ ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد و ﺑﻪ اﻳﻦ دﺳﺘﺎوﻳﺰ ﻛﻪ اﻗﺘﺪار ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ و ﻳﺎ دﻳﻨـﻲ از رهﮔـﺬر آنﻫـﺎ ﺷﻜﺴـﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد )ﻫﺮ ﺑﺎر ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي دﻳﮕﺮ( زﻳﺮ ﻓﺸﺎر ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ ﺗﺎ ﻧﻜﻨﺪ ﺷﻮرِ اﻳﻤﺎن و ﻣـﻴﻬﻦدوﺳـﺘﻲ ﻣﺮدﻣـﺎن ،از ﺧﻼل ﺧﻮاﺳﺘﻪﻫﺎي ﻧﻮعدوﺳﺘﺎﻧﻪ و ﺗﺴﻠﻴﻢﻃﻠﺒﺎﻧﻪي آنﻫﺎ ،ﺳﺴﺘﻲ ﭘﺬﻳﺮد .ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻓﻀـﺎي وﺣﺸـﺘﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن آﻓﺮﻳﺪه اﺳﺖ ،ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ و ﻳﺎراﻧﺶ ﺑﻪﻫﻴﭻروي ﺟﺮأت ﻧﻤﻲﻛﻨﻨﺪ روﺷﻦ و آﺷﻜﺎرا ،ﻧﮕﺮشﻫﺎي ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻪ آﮔﺎﻫﻲ دﻳﮕﺮان ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ .ﻳﻚ ﻣﺎﻧﻴﻔﺴﺖ ﻣﺪاراﮔﺮي ،ﻳـﻚ ﻓﺮاﺧـﻮان ﺑـﻪ ارزشﻫـﺎي اﺳـﻨﺎﻧﻲ ،ﭼﻨـﺎنﻛـﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪي آنﻫﺎﺳﺖ ،از ﺳﻮي اﺳﺘﺒﺪاد ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺑﻲدرﻧﮓ ﺿﺒﻂ و ﺟﻤﻊآوري ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. از ﭘﺲِ زور ،ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺣﻴﻠﻪ ﻣﻲﺗﻮان ﺑﺮآﻣﺪ .ﻧﺎم ﺳﺎﺧﺘﮕﻲِ ﻣﺎرﺗﻴﻨﻮس ﺑﻠﻴﻨﻮس 1را ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان ﻧﺎﺷـﺮ و ﻣﺤـﻞ ﭼﺎپ را ﺑﻪ ﺟﺎي ﺑﺎزل ،ﻣﺎﮔﺪﺑﻮرگ 1ﺑﺮ ﭘﺸﺖ ﺟﻠﺪ ﻣﻲﮔﺬارﻧﺪ .ﺑﻴﺶ از ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ،در ﺧﻮد ﻣﺘﻦ ﻛﻮﺷﺶ ﻣﻲﺷﻮد Martinus Bellinus http://www.seapurse.ir
1
106
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻛﻪ ﻓﺮاﺧﻮان ﻧﺠﺎت ﭘﻴﮕﺮدﺷﺪﮔﺎنِ ﺑﻲﮔﻨﺎه ،ﻧﻤﻮدي ﺑﮕﻴﺮد ﻋﻠﻤﻲ و ﻣﺘﺄﻟﻬﺎﻧﻪ ،ﭼﻨﺎنﻛﻪ ﮔﻮﻳﻲ ﻛﻠﻴﺴـﺎﻳﻴﺎن اﻫـﻞ ﻋﻠﻢ و دﻳﮕﺮ ﻣﺮاﺟﻊ ﺻﺎﺣﺐرأي ،ﮔﻔﺖوﮔﻮﻳﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺻﺮﻓﺎً داﻧﺸﻜﺪهاي )آﻛﺎدﻣﻴﻚ( در اﻳﻦ ﺑﺎب ﻛﻪ ﺑـﻪ رأي و رواﻳﺖ ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﺮاﺟﻊ ﻗﺪﻳﻢ و ﻣﺘﺄﺧﺮ ،ﺑﺎ ﻛﺎﻓﺮان ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ رﻓﺘﺎر ﻛﺮد .آﻳـﺎ آﻧـﺎن ﺑـﻪراﺳـﺘﻲ ﻣﺴـﺘﺤﻖ ﭘﻴﮕﺮدﻧﺪ؟ و ﺑﻪراﺳﺘﻲ اﮔﺮ اﻧﺴﺎن ﺑﻪ آن ﺻﻔﺤﺎت ﻧﻈﺮي ﮔﺬرا ﺑﻴﺎﻓﻜﻨﺪ ،در آﻏﺎز ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲﭘﻨﺪارد ﻛـﻪ ﺟـﺰوهي ﻧﻈﺮﻳﻪﭘﺮدازاﻧﻪي ﻣﺬﻫﺒﻲِ ﻛﻮﭼﻜﻲ را ﺑﻪ دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .زﻳﺮا در اﻳﻦﺟﺎ ﻛﻠﻤـﺎت ﻗﺼـﺎر ﭘـﺮآوازهﺗـﺮﻳﻦ آﺑـﺎء ﻛﻠﻴﺴﺎ ،ﻫﻤﭽﻮن آﮔﻮﺳﺘﻴﻦ ﻗﺪﻳﺲ ،2ﻛﺮﻳﺴﻮسﺗﻮﻣﻮس ﻗـﺪﻳﺲ ،3و ﻫﻴﺮوﻧﻴﻤـﻮس ،ﺧﻴﻠـﻲ ﺑﺮادراﻧـﻪ ،در ﻛﻨـﺎر ﺑﺮﮔﺰﻳﺪهي ﺳﺨﻨﺎن ﻣﺮاﺟﻊ ﺑﺰرگ ﻣﺬﻫﺐ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ،ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻟﻮﺗﺮ و ﺳﺒﺎﺳـﺘﻴﻦ ﻓﺮاﻧـﻚ 4و ﻳـﺎ اوﻣﺎﻧﻴﺴـﺖﻫـﺎي ﺑﻲﻃﺮﻓﻲ ﻫﻤﭽﻮن اراﺳﻤﻮس آورده ﺷﺪه اﺳﺖ .ﺑﻪ ﻧﻈـﺮ ﻣـﻲرﺳـﺪ در اﻳـﻦﺟـﺎ ﺗﻨﻬـﺎ ﻣﻨﺘﺨﺒـﺎﻧﻲ ﻣﺪرﺳـﻪاي، ﺟﻤﻠﻪﻫﺎي ﮔﺰﻳﺪهي ﺣﻘﻮﻗﻲ ـ ﻣﺬﻫﺒﻲ از ﺳﺨﻨﺎن ﻓﻴﻠﺴﻮﻓﺎن ﻧﺤﻠـﻪﻫـﺎي ﮔﻮﻧـﺎﮔﻮ ﮔـﺮد آورده ﺷـﺪه ﺑﺎﺷـﺪ ﺗـﺎ ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﺧﻮاﻧﺪن آن ،ﺑﺪون اﺛﺮ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ از دﻳﮕﺮي ،ﺧﻮد ﺑﻪ ﻗﻀﺎوﺗﻲ روﺷﻦ و ﺷﺨﺼﻲ در ﻣﻮرد اﻳﻦ ﻣﺴﺄﻟﻪي ﭘﻴﭽﻴﺪه دﺳﺖ ﻳﺎﺑﺪ .اﻣﺎ در ﻧﮕﺎﻫﻲ دﻗﻴﻖﺗﺮ ،روﺷﻦ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ اﻳﻦ ﻧﻈﺮﻳـﺎت ﺑﺮﮔﺰﻳـﺪه ،ﻳـﻚدﺳـﺖ، ﻫﻤﻪ از آنﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺟﺰاي ﻣﺮگ ﻛﺎﻓﺮان را ﻧﺎروا ﻣﻲﺷﻤﺮﻧﺪ و ﻳﻜـﻲ از زﻳﺮﻛﺎﻧـﻪﺗـﺮﻳﻦ ﺣﻴﻠـﻪﻫـﺎ و ﺗﻨﻬـﺎ ﺑﺪﺧﻮاﻫﻲِ ﭘﻮﺷﻴﺪه در ﻻﺑﻪﻻي ﺳﻄﺮﻫﺎي اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺳﻨﮕﻴﻦ ،اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ در زﻣﺮهي ﻧﺎمﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﻛﺎﻟﻮن از اﻳﺸﺎن ﻧﻘﻞ ﮔﻔﺘﺎر ﻣﻲﺷﻮد ،ﻧﺎﻣﻲ آﻣﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن را ﺑﻪوﻳﮋه ﻧﺎﺧﻮش ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ؛ ﻧﺎم ﺧﻮد او .ﻓﺘﻮاﻳﻲ از او ﻛﻪ ﺑﺮﻣﻲﮔﺮدد ﺑﻪ روزﮔﺎراﻧﻲ ﻛﻪ ﺧﻮد در زﻣﺮهي ﭘﻴﮕﺮدﺷﺪﮔﺎن ﺑﻮد و ﺑﻪروﺷﻨﻲ و ﮔﻮﻳﺎﻳﻲ ﺗﻤﺎم ،ﻧﻈﺮﻳﻪي اﻣﺮوزي او را ﻛﻪ در ﺳﺘﺎﻳﺶ آﺗﺶ و ﺷﻤﺸﻴﺮ و ﺧﻮن ﻓﺮﻳﺎد ﺳﺮ داده اﺳﺖ ،رد ﻣﻲﻛﻨﺪ .اﻳﻨـﻚ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻗﺎﺗﻞِ ﺳﺨﺖدلِ ﺳﺮوه ﺑﻪ زﺑﺎن ﺧﻮد ،ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ،ﻛﺎﻟﻮن ﻛﺎﻟﻮن را ،ﻧﺎﻣﺴﻴﺤﻲ از دﻳﻦ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺑﺨﻮاﻧـﺪ. زﻳﺮا در اﻳﻦﺟﺎ ﺑﺎ ﺧﻂ ﺟﻠﻲ و ﻣﺰﻳﻦ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﻮد وي ،ﭼﻨﻴﻦ آﻣﺪه اﺳﺖ: ﭘﻲﮔﺸﺖ راﻧﺪهﺷﺪﮔﺎن از ﻛﻠﻴﺴﺎ ﺑﻪ زور اﺳﻠﺤﻪ و درﻳﻎ ورزﻳﺪن ﺣﻘﻮق اﻧﺴﺎﻧﻲ از اﻳﺸﺎن ،ﻧﺎﻣﺴﻴﺤﻲﮔﺮي اﺳـﺖ و ازدﻳﻦﺑﺮﮔﺸﺘﮕﻲ.
اﻣﺎ ﻫﻤﻮاره ﺳﺨﻨﺎن روﺷﻦ و ﻣﺸﺨﺺ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻛﺘﺎب ﻏﻨﺎ و ارزش ﻣﻲﺑﺨﺸﺪ و ﻧﻪ اﺷـﺎرات ﻧﻬﻔﺘـﻪ در آن .و اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن روﺷﻦ را ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑـﺮ زﺑـﺎن ﻣـﻲراﻧـﺪ ،در ﭘﻴﺸـﻜﺶﻧﺎﻣـﻪي آﻏـﺎزﻳﻦ ﻛﺘـﺎب ﺑـﻪ اﻣﻴـﺮ ورﺗﻤﺒﺮگ ،5و ﺗﻨﻬﺎ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن آﻏﺎزﻳﻦ و اﻧﺠﺎﻣﻴﻦ اوﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺟـﺰوهي ﻣـﺬﻫﺒﻲ ﻣﻨﺘﺨﺒـﺎت ،اﻫﻤﻴﺘـﻲ ﻣﻲﺑﺨﺸﺪ ﻓﺮاﺗﺮ از زﻣﺎن .زﻳﺮا ﻫﻢ در اﻳﻦ ﭼﻨﺪ ﺻﻔﺤﻪي اﻧﮕﺸﺖﺷﻤﺎر اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻧﺨﺴـﺘﻴﻦ ﺑـﺎر در اروﭘـﺎ، آزادي اﻧﺪﻳﺸﻪ ،ﺣﻖ ﻣﻘﺪس ﺑﻨﻴﺎدﻳﻦ ﺧﻮﻳﺶ را ﻃﻠﺐ ﻣﻲﻛﻨﺪ .و ﮔﺮﭼﻪ در آن ﻫﻨﮕـﺎم ﺑـﻪ ﻧﻴـﺖ ﭘﺸـﺘﻴﺒﺎﻧﻲ از ﻛﺎﻓﺮان ﻧﮕﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ،اﻣﺎ ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﻓﺮﻳﺎد ﺣﻖﺟﻮﻳﺎﻧﻪي ﻫﻤﻪي ﻛﺴﺎﻧﻲ را ﺑﺎزﻣﻲﺗﺎﺑﺎﻧﺪ ﻛﻪ از آن ﭘـﺲ :Magdburg 1ﺷﻬﺮي در آﻟﻤﺎن 2
Augustinus Chysostomus 4 Sebastian Frank 5 Herzog von Wüttemberg 3
http://www.seapurse.ir
107
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
در درازﻧﺎي زﻣﺎن ،ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﺳﺘﻘﻼل در ﺟﻬﺎنﻧﮕﺮي و ﻳﺎ ﺑﺎور ﺳﻴﺎﺳﻲﺷﺎن ،ﺑﻪ آزار ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﺎﻧﻲ دﻳﮕﺮ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻣﻲآﻳﻨﺪ .در اﻳﻦﺟﺎ ﻧﺒﺮدي ﺑﻲزﻣﺎن آﻏﺎز ﻣﻲﺷﻮد ﺑﺎ دﺷﻤﻦ ﺧﻮﻧﻲ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ و دادﮔﺮي؛ ﺑﺎ ﺗﻌﺼﺐ ﻛﻮر ﻛﻪ اﻧﺪﻳﺸﻪاي ﺟﺰ از آنِ ﺧﻮد را ﺗﺎب ﻧﻤﻲآورد و دﺷﻤﻦ ﻣﻲﺷـﻤﺎرد و در ﺑﺮاﺑـﺮ آن ﺑـﺎ ﭘﻴﺮوزﻣﻨـﺪي ،اﻳـﺪهاي ﻧﻬﺎده ﻣﻲﺷﻮد از ﻟﻮﻧﻲ دﻳﮕﺮ؛ اﻳﺪه و آرﻣﺎﻧﻲ ﭼﺎرهﮔﺮ ﻫﻤﻪي دﺷﻤﻦﺧﻮﻳﻲﻫﺎ و ﺳﺘﻴﺰهﮔﺮيﻫﺎي دﻧﻴـﺎي ﺧـﺎﻛﻲ ﻣﺎ :آرﻣﺎن ﻣﺪاراﮔﺮي. ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﺑﺎ ﻣﻨﻄﻘﻲ ﺳﺮد و آﻫﻨﻴﻦ ،روﺷﻦ و ﺧﺪﺷﻪﻧﺎﺑﺮدار ،ﻧﻈﺮﻳﻪي ﺧﻮد را ﺑﻨﻴﺎد ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻣـﻲﭘﺮوراﻧـﺪ. ﭘﺮﺳﺶ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ آﻳﺎ ﭘﻲﮔﺸﺖ ﻛﺎﻓﺮان و ﺑﻪ ﻣﺮگ ﺟﺰا دادﻧﺸﺎن ،ﺗﻨﻬـﺎ ﺑـﻪ ﮔﻨـﺎه ﻧﺎﺻـﻮاباﻧﺪﻳﺸـﻲِ آنﻫـﺎ، رواﺳﺖ؟ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ،ﭘﺮﺳﺶ ﺑﻨﻴﺎدﻳﻦ دﻳﮕﺮي را ﻃﺮح ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ :ﺑﻪراﺳـﺘﻲ ﻛـﺎﻓﺮ ﻳﻌﻨـﻲ ﭼﻪ؟ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ را ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻲ آن ﻛﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﻋﺪاﻟﺖ از دﺳﺖ ﺑﺮود ،ﻛـﺎﻓﺮ ﻧﺎﻣﻴـﺪ؟ ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ﺑـﺎ ﻋـﺰم راﺳـﺦ و ﺑﻲﺑﺎﻛﻲ ﺗﻤﺎم ،ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ: ﻣﻦ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻲدارم ﻛﻪ ﻫﻤﻪي ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﻓﺮ ﺧﻮاﻧﺪه ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ،ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﻛﺎﻓﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ ....در اﻳﻦ روزﮔﺎر ،ﭼﻨﻴﻦ ﻋﻨﻮاﻧﻲ ﭼﻨﺪان ﻫﻮلﻧﺎك اﺳﺖ ،ﭼﻨﺎن ﻧﺎﺳﺰاﮔﻮﻧﻪ و ﺗﺤﻘﻴﺮآﻣﻴﺰ و ﻫﺮاسآور اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ دﺷـﻤﻨﻲ ﺷﺨﺼﻲ را از ﺳﺮ راه ﺑﺮدارد ،آﺳﺎنﺗﺮﻳﻦ راﻫﻲ ﻛﻪ دارد اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﺗﻬﺎم ﻛﻔﺮ ﺑﺮ او ﺑﺒﻨﺪد ﺗـﺎ ﻛـﺎر او را ﺑﺴـﺎزد. زﻳﺮا ﻛﻪ دﻳﮕﺮان ﻫﻨﻮز ﻧﺎم ﻛﺎﻓﺮ ﻧﺸﻨﻴﺪه ،ﭼﻨﺎن ﺑﻪ ﻫﺮاس ﻣﻲاﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﮔﻮشﻫﺎﺷﺎن را ﻣﻲﺑﻨﺪﻧﺪ و ﺑﺎ ﺧﺸﻤﻲ ﻛﻮر، ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ او ﻛﻪ ﺣﺘّﻲ آﻧﺎن را ﻛﻪ ﺟﺮأت آورﻧﺪ ﻛﻼﻣﻲ ﺑﻪ ﺳﻮد وي ﺑﺮ زﺑﺎن آرﻧﺪ ،دﻧﺒﺎل ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ.
وﻟﻴﻜﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﻮر ﺑﻴﻤﺎرﮔﻮﻧﻪي ﭘﻲﮔﺮد ﻧﻴﺴﺖ و ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﻛﻪ ﺣﻜﻢ ﺑﻪ آﻳﻴﻦ ﺑﺮاﻧﺪ .او ﻣﻲداﻧـﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻋﺼﺮ و زﻣﺎﻧﻪاي ،ﮔﺮوﻫﻲ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﻧﮕﻮنﺑﺨﺖ ﻣﻲﺟﻮﻳﺪ ﺗﺎ ﺧﺸﻢ و ﻧﻔﺮت ﻓﺮواﻧﺒﺎﺷﺘﻪاش را ﻳﻜﺠﺎ ﺑـﺮ ﺳـﺮ آنﻫﺎ ﺧﺎﻟﻲ ﻛﻨﺪ .زورﻣﻨﺪان ﻫﺮ ﻋﺼﺮ ،ﻫﻤﻮاره ﮔﺮوﻫـﻲ ﻛﻮﭼـﻚﺗـﺮ و ﻧـﺎﺗﻮانﺗـﺮ را ﺑﺮﻣـﻲﮔﺰﻳﻨﻨـﺪ ﺗـﺎ ﻧﻴـﺮوي ﭘﺮﺧﺎشﺟﻮي وﻳﺮانﮔﺮِ ﻧﻬﻔﺘﻪ در ﺑﻦِ وﺟﻮد آدﻣﻴﺎن را ﺑﺮ ﺳﺮ آنﻫﺎ آوار ﻛﻨﻨﺪ .ﻳﻚ ﺑﺎر ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪي ﻣﺬﻫﺐ ،ﻳـﻚ ﺑﺎر ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪي رﻧﮓ ﭘﻮﺳﺖ ﻳﺎ ﻧﮋاد ،ﻳﻚ ﺑﺎر ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪي ﺧﺎﺳﺘﮕﺎه و ﺗﺒﺎرﺷﺎن ،و ﻳﻚ ﺑﺎر ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪي آرﻣـﺎنﻫـﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﺟﻬﺎنﺑﻴﻨﻲﺷﺎن؛ ﻫﺮ ﺑﺎر ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪاي .ﺷﻌﺎرﻫﺎ و ﻣﻨﺎﺳﺒﺖﻫﺎ ﻋﻮض ﻣﻲﺷﻮد ،اﻣـﺎ روش ﻛـﺎر ﻳﻜﺴـﺎن اﺳﺖ ﻫﻤﺎره؛ ﺗﻬﻤﺖ زدن و ﺧﻮارداﺷﺖ و ﻧﺎﺑﻮد ﻛﺮدن .اﻣﺎ ﻣﺮد ﺧﺮدﭘﻴﺸﻪ ﻧﻤﻲﮔﺬارد ﭼﺸﻢ روﺷـﻦﺑـﻴﻦ او ﺑـﺎ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﻏﺮض ورزﻳﺪنﻫﺎي آﻛﻨﺪه از ﻏﻀﺐ ﻛﻮر ﺷﻮد و ﺗﻮﺣﺶ ﻏﺮﻳﺰيِ ﻏﻮﻏﺎ وي را در ﺧﻮد ﻏﺮق ﻛﻨﺪ و ﻫـﺮ ﺑﺎر ﺧﻮد ﻧﻮﺑﻪﻧﻮ ﺑﺎ ﻣﺘﺎﻧﺖ و ﻋﺪاﻟﺖ ﺗﻤﺎم ﺑﻪ ﺟﺴﺖوﺟﻮي ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺮﻣﻲآﻳـﺪ .از اﻳـﻦ روﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ از اﻇﻬﺎر رأي درﺑﺎرهي ﻛﺎﻓﺮان ،ﺗﺎ ﭘﻴﺶ از آن ﻛﻪ ﺧﻮد ﻣﻌﻨﺎي دﻗﻴﻖ اﻳﻦ ﻛﻠﻤﻪي آﻛﻨـﺪه از ﻧﻔـﺮت را ﺑـﻪﺧـﻮﺑﻲ ﻧﺸﻜﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺳﺮ ﺑﺎز ﻣﻲزﻧﺪ. راﺳﺘﻲ ،ﻛﺎﻓﺮ ﻳﻌﻨﻲ ﭼﻪ؟ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻫﺮ ﺑﺎر از ﻧﻮ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ را در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻮد و ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﻣﻲﻧﻬـﺪ و از آنﺟـﺎ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن و دﻳﮕﺮ ﺑﺎورﭘﺮﺳﺎن ﺑﻪ ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮕﺎﻧﻪ ﻣﺮﺟﻊ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ اﺳﺘﻨﺎد ﻣﻲﺟﻮﻳﻨﺪ ،او ﻧﻴـﺰ ﺑﺮگﺑﺮگ آن را ﻣﻲﻛﺎود و ﻣﻲﭘﮋوﻫﺪ .اﻣﺎ ﺷﮕﻔﺘﺎ او ﻧﺸـﺎﻧﻲ از ﭼﻨـﻴﻦ ﻛﻠﻤـﻪ و ﻣﻔﻬـﻮﻣﻲ در ﺳﺮﺗﺎﺳـﺮ ﻛﺘـﺎب http://www.seapurse.ir
108
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻣﻘﺪس ﻧﻤﻲﻳﺎﺑﺪ .ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﺟﺰماﻧﺪﻳﺸﻲاي ،ﭘﻨﺪارهاي از راﺳﺖﻛﻴﺸـﻲ و درﺳـﺖاﻳﻤـﺎﻧﻲ ،آﻣـﻮزهاي واﺣﺪ در ﻛﺎر آﻣﺪه ﺑﻮده ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻌﻨﺎﻳﻲ ﺟﻌﻞ ﺷﻮد .زﻳﺮا ﻛﻪ ﺳﺮﭘﻴﭽﻴﺪن از ﻛﻠﻴﺴﺎ ،ﻧﻴـﺎز دارد ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﻛﻪ ﻧﻬﺎد ﻛﻠﻴﺴﺎ ،ﺧﻮد ﻧﺨﺴﺖ ﭘﻲ اﻓﻜﻨﺪه ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ .در ﺣﻘﻴﻘﺖ در ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ،از ﻣﻨﻜﺮان وﺟﻮد ﺧﺪاوﻧـﺪ و از ﺿﺮورت ﺑﻪ ﻛﻴﻔﺮ رﺳﺎﻧﺪن آنﻫﺎ ﺳﺨﻦ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن آورده ﻣﻲﺷﻮد .اﻣﺎ ﻳﻚ ﻛﺎﻓﺮ ،ﻫﻨﻮز ﺑﻪﻫﻴﭻروي از ﻣﻨﻜﺮان وﺟﻮد ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺴﺖ ـ ﻛﻪ ﻣﺎﺟﺮاي ﺳﺮوه اﻳﻦ را ﻧﻴﻚ ﺛﺎﺑﺖ ﻛﺮده اﺳﺖ ـ و ﺣﺘّﻲ ﺑـﺮﻋﻜﺲ ،آن ﻛﺴـﺎﻧﻲ ﻛـﻪ ﻛﺎﻓﺮ ﺧﻮاﻧﺪه ﺷﺪهاﻧﺪ و ﭘﺮﺷﻮرﺗﺮ از ﻫﻤﻪﺷﺎن ،ﺑﺎزﺗﻌﻤﻴﺪﮔﺮان ،ﺑﺮ آﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن راﺳﺘﻴﻦ و ﻧﺎب ،اﻳﺸﺎﻧﻨﺪ و ﻋﻴﺴﻲ ﻣﺴﻴﺢ را ﭼﻮن واﻻﺗﺮﻳﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪ و ﺳﺮﻣﺸﻖ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻋﺰﻳﺰ ﻣﻲدارﻧﺪ و ﻣﻲﺳﺘﺎﻳﻨﺪ و از آنﺟﺎ ﻛـﻪ ﻫﺮﮔـﺰ ﻫﻴﭻ ﺗُﺮك و ﻳﻬﻮدي و ﺧﺪاﻧﺎﺷﻨﺎﺳﻲ ﻛﺎﻓﺮ ﺧﻮاﻧﺪه ﻧﻤﻲﺷﻮد ،ﭘﺲ ﻛﻔﺮ و ﻛﺎﻓﺮي ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺟﺮﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ رﻳﺸﻪ در درون ﻋﺎﻟﻢ ﻣﺴﻴﺤﻲﮔﺮي داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .اﻳﻨﻚ ﺗﻌﺮﻳﻔـﻲ ﻧـﻮ :ﻛـﺎﻓﺮان آﻧﺎﻧﻨـﺪ ـ اﮔﺮﭼـﻪ ﻣﺴـﻴﺤﻲ ـ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ »راﺳﺘﻴﻦ« اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻲورزﻧﺪ؛ ﺑﻠﻜﻪ در ﻧﻜﺘﻪﻫﺎﻳﻲ ﺗﺄﻣﻴﻞ ﺑﻪ رأي ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و از درك »درﺳـﺖ« ﺑـﻪ دورﻧﺪ و ﺑﺮ ﮔﻢراﻫﻪ. ﮔﻮﻳﺎ اﻛﻨﻮن دﻳﮕﺮ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣـﺪه ﺑﺎﺷـﺪ .وﻟـﻴﻜﻦ ﻣﺴـﻴﺤﻴﺖ »راﺳـﺘﻴﻦ« ﻛـﺪاﻣﻴﻦ ﻳـﻚ از ﺗﻔﺴﻴﺮﻫﺎي ﮔﻮﻧﻪﮔﻮن آن اﺳﺖ؟ ـ ﭘﺮﺳﺶ ﻣﺼﻴﺒﺖﺑﺎر ـ ﺗﻔﺴﻴﺮ »درﺳﺖ« از ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﭼﻴﺴﺖ؟ آﻳـﺎ ﺗﻔﺴـﻴﺮ ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻜﻲ اﺳﺖ ،ﻟﻮﺗﺮي اﺳﺖ ،ﺗﺴﻮﻳﻨﮕﻠﻴﺎﻳﻲ اﺳﺖ ،ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺑﺎزﺗﻌﻤﻴﺪﮔﺮاﻧﻪ 1و ﻳﺎ ﻫﺴﻲ 2اﺳﺖ ،و ﻳﺎ ﻛﺎﻟﻮﻧﻲ؟ آﻳـﺎ ﺑﻪراﺳﺘﻲ در اﻣﻮر ﺷﺮﻋﻲ ،ﺳﺨﻦ راﻧـﺪن از اﻃﻤﻴﻨـﺎن ﻣﻄﻠـﻖ رواﺳـﺖ؟ آﻳـﺎ ﺑـﻪراﺳـﺘﻲ ﻛـﻼم اﻟﻬـﻲ ﻫﻤـﻮاره ﺗﻔﺴﻴﺮﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ؟ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ آن دﻟﻴﺮي را دارد ـ ﺑﺮ ﺧﻼف ﻛﺎﻟﻮن ﭘﺮﻣﺪﻋﺎ ـ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﺑﺎ ﻳـﻚ »ﻧـﻪ«ِ ﺳﺎده ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻮﻳﺪ .وي در ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ،ﺑﺴﻴﺎري »درﻳﺎﻓﺘﻨﻲ«ﻫﺎ را در ﻛﻨﺎر »ﻧﺎدرﻳﺎﻓﺘﻨﻲ«ﻫﺎ دﻳﺪه اﺳﺖ .اﻳﻦ روﺣﻴﻪي ﻋﻤﻴﻘﺎً ﻣﺬﻫﺒﻲ و ﻣﺆﻣﻦ ،ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ: ﺣﻘﺎﻳﻖ دﻳﻨﻲ ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﮔﻮﻫﺮهﺷﺎن ،ﺑﺴﻲ رﻣﺰآﻣﻴﺰﻧﺪ و رازﻧﺎك و ﻣﻮﺿﻮع ﺳـﺘﻴﺰهي ﺧـﻮﻧﻴﻦ و ﭘﺎﻳـﺎن ﻧﺎﭘﻴـﺪاي ﻫـﺰار رﺳﺎﻟﻪاي ﻛﻪ ﺗﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ و ﻧﻴﻜﻮدﻟﻲ ،روﺷﻨﺎﻳﻲﺑﺨﺶ روح و روان آدﻣﻴﺎن ﻧﮕـﺮدد و ﻛـﻼم آﺧـﺮﻳﻦ را از آنِ ﺧـﻮد ﻧﻜﻨﺪ ،ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺧﻮنﺑﺎر اداﻣﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﻳﺎﻓﺖ.... ﻫﺮ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﻲﭘﺮدازد ،ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ درﻣﺎﻧﺪ و ﺑﻪ ﺧﻄﺎ اﻓﺘﺪ و از اﻳﻦ رو ﻣﺪاراﮔﺮيِ ﻣﺘﻘﺎﺑـﻞ، ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺗﻜﻠﻴﻒ ﺑﺮاي اﻧﺴﺎنﻫﺎﺳﺖ.... اﮔﺮ ﻫﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑﻪروﺷﻨﻲِ ﻳﻜﺘﺎﻳﻲ ذات ﺧﺪاوﻧﺪي ﻣﻲﺑﻮد ،ﻫﻤـﻪي ﻣﺴـﻴﺤﻴﺎن ﻋـﺎﻟﻢ ،ﺑـﻪﺳـﺎدﮔﻲ در ﺑـﺎب ﻫﻤـﻪي ﻣﺴﺄﻟﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮي ﻳﮕﺎﻧﻪ دﺳﺖ ﻣﻲﻳﺎﻓﺘﻨﺪ؛ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺳﺎن ﻛﻪ ﻫﻤﻪي ﻣﻠﺖﻫﺎي ﺟﻮان ،در اﻳﻦ اﻋﺘﻘﺎد ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧـﺪ ﻳﻜﺘﺎ و ﻳﮕﺎﻧﻪ اﺳﺖ ،ﻫﻢرأي و ﻫﻢداﺳﺘﺎﻧﻨﺪ .اﻣﺎ از آنﺟﺎ ﻛﻪ ﭼﻴﺰﻫﺎ ﻧﺎروﺷﻦ اﺳﺖ و ﺳﺨﺖ در اﺑﻬﺎم ،ﻳﻚ ﻣﺴﻴﺤﻲ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻣﺴﻴﺤﻲ دﻳﮕﺮ را ﻣﺤﻜﻮم ﺑﺪارد .آﺧﺮ ،ﻣﮕﺮ ﻧﻪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ از ﺑﻲﺧﺪاﻳﺎن و ﺑﻲدﻳﻨﺎن ﺧﺮدﻣﻨﺪﺗﺮﻳﻢ؟ ﭘﺲ رﺣﻴﻢﺗﺮ و ﻧﻴﻜﻮﺗﺮ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻴﻢ از آﻧﺎن. 1آﻧﺎﺑﺎﺑﺘﻴﺴﺘﻲ 2ﻣﻨﺴﻮب ﺑﻪ ﻫﺲ ) 1369 ،(John Hussـ ،1415اﺻﻼحﮔﺮ ﻣﺬﻫﺒﻲ http://www.seapurse.ir
109
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ در ﭘﻲ ﻛﺎوشﻫﺎﻳﺶ ﮔﺎﻣﻲ ﺟﻠﻮﺗﺮ آﻣﺪه اﺳﺖ :ﻛﺴﻲ ﻛﺎﻓﺮ ﺧﻮاﻧﺪه ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ اﮔﺮﭼـﻪ ﺑـﻪ اﺻـﻮل ﺑﻨﻴﺎدﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﻲﮔﺮي ﺑﺎور ﻣﻲورزد ،اﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﻪ آن ﺷﻴﻮه ﻛﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪي ﻣﺮﺟﻊ ﻗﺪرت ﺳﺮزﻣﻴﻨﻲ اﺳﺖ ﻛـﻪ وي در آن ﻣﻲزﻳﺪ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻛﺎﻓﺮي ﻣﻔﻬﻮﻣﻲ اﺳﺖ ﻧﺴﺒﻲ و ﻧﻪ ﻣﻄﻠﻖ ـ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ،اﺳﺎﺳﻲﺗﺮﻳﻦ وﺟﻪ ﻣﻤﻴﺰ ﻛـﺎﻓﺮان. ﻛﺎﻟﻮﻧﻴﺎن ﺑﻪ ﻃﻮر ﺑﺪﻳﻬﻲ در ﭼﺸﻢ ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚﻣﺬﻫﺒﺎن ﻛﺎﻓﺮ ﺟﻠﻮه ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﭘﻴﺮوان ﺑﺎزﺗﻌﻤﻴﺪﮔﺮي در ﭼﺸﻢ ﻛﺎﻟﻮﻧﻴﺎن .ﻫﻤﺎن ﻛﺲ ﻛﻪ در ﻓﺮاﻧﺴﻪي ﻣﺴﻴﺤﻲ درﺳﺖاﻳﻤﺎن داﻧﺴﺘﻪ ﻣـﻲﺷـﻮد ،در ژﻧـﻮ ﻛﺎﻓﺮﭘﻴﺸـﻪاي ﺑﻴﺶ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻧﻤﻲرود؛ و ﺑﺮﻋﻜﺲ .ﻳﻜﻲ را ﻛﻪ در ﺳﺮزﻣﻴﻨﻲ ﭼﻮن ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎران زﻧﺪه در آﺗﺶ ﻣﻲاﻓﻜﻨﻨـﺪ ،در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﭼﻮﻧﺎن ﺷﻬﻴﺪ ﺑﺰرگ ﻣﻲدارﻧﺪ. ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺗﻮ را در ﺷﻬﺮ و ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻧﻲ ،ﻣﺆﻣﻨﻲ راﺳﺘﻴﻦ ﻣﻲاﻧﮕﺎرﻧﺪ و ارج ﻣﻲﻧﻬﻨﺪ ،درﺳـﺖ در ﻫﻤﺴـﺎﻳﮕﻲ ،ﺑـﻪ ﻫﻤﺎن ﺧﺎﻃﺮ ﺧﻮار ﻣﻲدارﻧﺪ و ﻛﺎﻓﺮت ﻣﻲﭘﻨﺪارﻧﺪ ،ﭼﻨﺎنﻛﻪ اﮔﺮ ﻛﺴﻲ ﺑﺨﻮاﻫﺪ اﻣﺮوزه ﺑﻲدﻏﺪﻏـﻪ و ﺑـﻲﻣﺰاﺣﻤـﺖ ﺳﻔﺮ ﻛﻨﺪ ،ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺑﺎورﻫﺎي ﮔﻮﻧﻪﮔﻮن و ﻣﺬاﻫﺐ ﭘﺮﺷﻤﺎر ـ ﺑﻪ ﺷﻤﺎرهي ﺷﻬﺮﻫﺎ و ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ وﺟﻮد دارد ـ اﻳﻤﺎن ﺑﻴﺎورد.
ﺑﺪﻳﻦ روال ،ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻓﺮﺟﺎﻣﻴﻦ و ﺟﺴﻮراﻧﻪي ﺧﻮد دﺳﺖ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ: ﻣﻦ ﭼﻮن در اﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﻧﻴﻚ اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻛـﻪ ﭼـﻪ ﻛﺴـﻲ ﻛـﺎﻓﺮ اﺳـﺖ ،درﻣـﻲﻳـﺎﺑﻢ ﻛـﻪ ﻣـﺎ آﻧـﺎﻧﻲ را ﻛـﺎﻓﺮ ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻋﻘﻴﺪهي ﻣﺎ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﻧﺪارﻧﺪ.
اﻳﻦ ﺳﺨﻦ از ﻓﺮط ﺳﺎدﮔﻲ و ﺑﺪاﻫﺖ ،ﭘﻴﺶﭘﺎاﻓﺘﺎده ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ .اﻣﺎ ﻫﻤﻴﻦ را در آن زﻣﺎﻧﻪي ﺑﻴﺪاد ،آﺷﻜﺎرا ﺑﺮ زﺑﺎن آوردن ،دل ﺷﻴﺮ ﻣﻲﻃﻠﺒﺪ و ﺟﺎن دﻟﻴﺮ .ﭼﺮا ﻛﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ،ﻣﺮدي ﺗﻨﻬﺎ و ﺑﻲﺑﺮگوﻧـﻮا ،ﺑـﺮ ﭼﻬـﺮهي زﻣﺎﻧﻪاي ﭘﺮﺑﻴﺪاد ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﻣﻲﻛﻮﺑﺪ ،ﺑﺎ ﺑﻲﺷﻤﺎر ﺷﻪزادﮔـﺎن و ﭘﻴﺸـﻮاﻳﺎن و رداﭘﻮﺷـﺎن ﻛﻠﻴﺴـﺎﻳﺶ ،از ﻛﺎﺗﻮﻟﻴـﻚ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﻟﻮﺗﺮي ،و ﻫﺸﺪارﺷﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﻛﺎﻓﺮﻛُﺸﻲﻫﺎي ﻫﺮاساﻧﮕﻴﺰﺷﺎن ﭘﻮچ اﺳﺖ و ﺑﻲﻣﻌﻨﻲ ،ﺟﻨﻮنآﻣﻴـﺰ اﺳﺖ و ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎراﻧﻪ ،ﻛﻪ اﻳﻦ ﻫﺰاران ﻫﺰار اﻧﺴﺎن ﺑﻲﮔﻨﺎﻫﻲ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻴﺪادﮔﺮاﻧﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ،ﺣﻠـﻖآوﻳـﺰ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ،ﺧﻔﻪ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ،زﻧﺪه زﻧﺪه ﺳﻮزاﻧﺪه ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ،ﺟﺮم و ﺟﻨﺎﻳﺘﻲ ﺑﺮ ﺿـﺪ ﺧـﺪا و ﺣﻜﻮﻣـﺖ ﻧﻜـﺮدهاﻧـﺪ. اﻳﻨﺎن در ﺟﻬﺎنِ واﻗﻌﻲ ﻋﻤﻞ ﺳﻮاي دﻳﮕﺮان ،ﻛﺎري اﻧﺠﺎم ﻧﺪادهاﻧﺪ و ﺗﻨﻬﺎ در دﻧﻴﺎي ﻧﺎﭘﻴـﺪاي اﻧﺪﻳﺸـﻪ و ذﻫـﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﻮﻳﺶ را از دﻳﮕﺮان ﻣﺘﻤﺎﻳﺰ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .اﻣﺎ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ از اﻳﻦ ﺣﻖ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ ﻛﻪ درﺑﺎرهي اﻧﺪﻳﺸﻪ و ﻓﻜﺮ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑﻪ داوري ﻧﺸﻴﻨﺪ و ﺑﺎور ﻗﻠﺒﻲ و ﺧﺼﻮﺻﻲ وي را ﺑﺎ ﺟﺮمﻫﺎي ﺳﻨﮕﻴﻦ ،ﻫﻢﺳﻨﮓ و ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﮕﻴـﺮد؟ ﻧﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ از ﭼﻨﻴﻦ ﺣﻘﻲ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺣﻜﻮﻣﺘﻴﺎن .ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﻧﺺ ﺻﺮﻳﺢ ﻛﺘﺎب ﻣﻘـﺪس ،ﻗﻴﺼـﺮ را ﻓﻘـﻂ ﻓﺮﻣﺎن ﺑﺮ آنﭼﻪ رواﺳﺖ ﻛﻪ ﻗﻴﺼﺮ راﺳﺖ .و ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﮔﻮﻳﺎ و روﺷﻦ ،اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﻟﻮﺗﺮ را ﻣـﻲآورد ﻛـﻪ ﮔﻔﺘـﻪ اﺳﺖ :ﺳﻠﻄﻨﺖ زﻣﻴﻨﻲ ﺗﻨﻬﺎ ،ﺗﻮاﻧﺎي ﺑﻪ ﻗﻬﺮ ورزﻳﺪن ﺑـﺮ ﺗـﻦﻫﺎﺳـﺖ و ﺧﻮاﺳـﺘﻪي اﻟﻬـﻲ ﻧﻴﺴـﺖ ﻛـﻪ ﻗـﺪرﺗﻲ اﻳﻦﺟﻬﺎﻧﻲ ﺑﺮ ارواح آدﻣﻴﺎن ﻓﺮﻣﺎن ﺑﺮاﻧﺪ .ﺣﻜﻮﻣﺖ اﺧﺘﻴﺎر دارد ﻛﻪ ﻧﮕﻪداﺷﺖ ﻧﻈﻢ و ﺳﺎﻣﺎن ﺳﻴﺎﺳـﻲ را از ﻫـﺮ ﺷﻬﺮوﻧﺪي ﺑﻄﻠﺒﺪ .درآﻣﻴﺨﺘﻦ ﻫﺮ ﻣﺮﺟﻊ ـ ﻫﺮ ﻛﻪ ،ﮔﻮ ﻣﻲﺑﺎش ـ اﻗﺘﺪار ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺟﻬﺎنِ ﻧﻬﺎنِ اﻳﻤﺎن و اﺧـﻼق ﻣﺮدﻣﺎن ـ و ﻣﺎ ﻣﻲاﻓﺰاﻳﻴﻢ آﻓﺮﻳﻨﻨﺪﮔﻲ ﻫﻨﺮ ـ ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ از ﺷﻮرﻳﺪنِ آﺷﻜﺎرا ﺑﺮ ﻣﻮﺟﻮدﻳﺖ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻧﺸـﺎن http://www.seapurse.ir
110
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻧﺪارد )ﻣﺎ آن را ﺷﻮرشاﻓﺮوزي ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻣﻲﺧﻮاﻧﻴﻢ( ،ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﺗﺠﺎوز و دﺳـﺘﺒﺮد ﺑـﻪ ﺣـﺮﻳﻢ ﻣﻘـﺪس ﺣﻘـﻮق ﻓﺮدي اﺳﺖ .ﻫﻴﭻﻛﺲ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ اﻳﻤﺎن ﺑﺎﻃﻨﻲاش ﭘﺎﺳﺦﮔﻮي ﺣﻜﻮﻣﺖﻣﺪاران ﻧﻴﺴﺖ .زﻳﺮا ﻛﻪ »ﻫﺮ ﻛﺪاﻣﻴﻦ ﻣـﺎ در ﭘﻴﺶﮔﺎه ﺧﺪا ،ﺧﻮد ﭘﺎﺳﺦﮔﻮي اﻳﻤـﺎن ﺧﻮﻳﺸـﺘﻨﻴﻢ« .ﺣﻜﻮﻣـﺖ و ﺣﻜﻮﻣﻤﺘﻴـﺎن را در ﻛـﺎرِ ﺑـﺎور ﻣﺮدﻣـﺎن، اﺧﺘﻴﺎري ﻧﻴﺴﺖ .راﺳﺘﻲ را اﻳﻦ ﻋﺮﺑﺪهﺟﻮﻳﻲﻫﺎي زﻧﻨﺪه و ﻛﻒ ﺑﺮ دﻫﺎن آوردنﻫﺎ از ﭼـﻪ روﺳـﺖ ،آنﮔـﺎه ﻛـﻪ دﻳﮕﺮي ﺟﻬﺎن را ﺑﻪ ﭼﺸﻤﻲ دﻳﮕﺮ ﻣﻲﻧﮕـﺮد و ﺑـﺎور ﻣـﻲدارد ﺟـﺰ ﺑـﺎور ﻣﺎرﻛﺴﻴﺴـﻢ از ﭼـﻪ روي ﺑﺎﻳـﺪ داﺋـﻢ اﻳﻦﭼﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪن ﮔﺰﻣﮕﺎن ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮآورد و ﺟﺎن را از ﻧﻔﺮﺗﻲ ﺧﻮنﺑﺎر آﻛﻨـﺪ؟ اﻧﺴـﺎﻧﻴﺖ راﺳـﺘﻴﻦ ،ﺑـﺪون آﺷﺘﻲﺟﻮﻳﻲ و ﻣﺪاراﺟﻮﻳﻲ دﺳﺖﻧﺎﻳﺎﻓﺘﻨﻲ اﺳﺖ .زﻳﺮا ﻛﻪ: ﺗﻨﻬﺎ در ﭼﻴﺮﮔﻲ ﺑﺮ ﻧﻔﺲ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲﺗﻮان ﺑﺎ دﻳﮕﺮان در آراﻣﻲ زﻧﺪﮔﻲ ﺑﻪ ﺳﺮ آورد .ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻪ ﺷﻮد ،ﺣﺘّﻲ ﺑﻪ ﮔﺎه اﺧﺘﻼف ﻧﻈﺮ ،ﻣﻲﺗﻮان دﺳﺖﻛﻢ از اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎي ﺧﻮد ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ را آﮔﺎﻫﻲ داد و ﺗﺎ دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺑﺮ ﻳﮕـﺎﻧﮕﻲِ ﻓﻜـﺮي ﺑﻴﻨﺎﺑﻴﻦ ،ﺻﻠﺢ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ را درﻳﻎ ﻧﻮرزﻳﺪ.
ﮔﻨﺎه اﻳﻦﻫﻤﻪ ﻛﺸﺘﺎرﻫﺎي ﻫﻮلﻧﺎك ،ﮔﻨﺎه اﻳﻦ ﭘﻴﮕﺮدﻫﺎي ﺑﺮﺑﺮﻣﻨﺸﺎﻧﻪ ﻛﻪ ﻣﺎﻳﻪي ﻧﻨـﮓ ﺑﺸـﺮﻳﺖ اﺳـﺖ ،ﺑـﺎ ﻛﻔﺮورزان ﻧﻴﺴﺖ .اﻳﻨﺎن ﺑﻲﮔﻨﺎﻫﺎﻧﻨﺪ) .ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ اﻧﺪﻳﺸﻪ و اﻳﻤﺎن ﺑﺎﻃﻨﻲاش ﮔﻨﺎهﻛﺎر اﺳﺖ؟( در ﻧﻈﺮ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﮔﻨﺎه ﺟﻨﻮن ﻣﺮﮔﺒﺎري ﻛﻪ ﺑﺮ ﺟﻬﺎن آﺷﻔﺘﻪي ﻣﺎ ﭼﻴﺮﮔﻲ ﻳﺎﻓﺘﻪ ،از آنِ ﺗﻌﺼﺐ و ﺧﺸﻚاﻧﺪﻳﺸﻲ اﺳﺖ. ﮔﻨﺎهﻛﺎر اﺑﺪي ،ﻧﺎﺑﺮدﺑﺎريِ ﻧﻈﺮﻳﻪﭘﺮدازاﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ را ﺟﺰ اﻳﺪهﻫﺎي ﺧﻮد ،دﻳﻦ و آﻳﻴﻦ ﺧﻮد ،و ﺟﻬﺎنﻧﮕﺮي ﺧﻮد ،درﺳﺖ ﻧﻤﻲاﻧﮕﺎرﻧﺪ و ﺑﺮﻧﻤﻲﺗﺎﺑﻨﺪ .ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺧﻮدﺑﺮﺗﺮاﻧﮕﺎريِ ﺟﻨﻮنآﻣﻴﺰ ﺳﺨﺖ ﻳﻮرش ﻣـﻲﺑـﺮد و ﻣﻲﻧﻜﻮﻫﺪ آن را» .آدﻣﻴﺎن ﭼﻨﺪان ﺑﻪ اﻋﺘﻘﺎدات ﺧﻮﻳﺶ ـ ﻳﺎ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ ﺑﻪ ﮔﻤﺎنِ ﺑﺎﻃﻠﻲ ﻛﻪ ﺑﻪدرﺳـﺘﻲ اﻋﺘﻘﺎدات ﺧﻮد ﻣﻲورزﻧﺪ ـ ﺑﺎور دارﻧﺪ ﻛﻪ ﻛﺒﺮﻓﺮوﺷﺎﻧﻪ ،دﻳﮕﺮان را ﺧﻮار ﻣﻲدارﻧـﺪ و ﺑـﻪ ﻫـﻴﭻ ﻧﻤـﻲاﻧﮕﺎرﻧـﺪ و ﺳﻨﮓدﻟﻲﻫﺎ و ﭘﻴﮕﺮدﻫﺎ از ﻫﻤﻴﻦ ﻧﺨﻮت ﻧﺎﺑﻪﺟﺎي ﺑﺮﻣﻲﺧﻴﺰد ﻛﻪ ﻫﻴﭻﻛﺲ ﺑﺎ دﻳﮕﺮي ﻛـﻪ ﻫـﻢرأي و ﻧﻈـﺮ او ﻧﻴﺴﺖ ،ﺳﺮ ﺑﺮدﺑﺎري ﻧﺪارد؛ ﺑﻪ رﻏﻢ اﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻛﻪ اﻣﺮوزه ﻛﻤﺎﺑﻴﺶ ﺑﻪ ﺷﻤﺎرهي آدﻣﻴﺎن روي زﻣﻴﻦ ،رأيﻫـﺎ ﮔﻮﻧﻪﮔﻮن اﺳﺖ و اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎ رﻧﮕﺎرﻧﮓ .ﺑﺎ اﻳﻦﻫﻤﻪ ،ﻓﺮﻗﻪاي ﭘﻴـﺪا ﻧﻤـﻲﺷـﻮد ﻛـﻪ ﻫﻤـﻪي دﻳﮕـﺮان را ﻣﺤﻜـﻮم ﻧﺸﻤﺎرد و ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﻳﻲ را ﺗﻨﻬﺎ از آنِ ﺧﻮد ﻧﺨﻮاﻫﺪ .و از اﻳﻦﺟﺎﺳﺖ ﻫﻤﻪي اﻳﻦ ﺗﺒﻌﻴﺪﻫﺎ ،آوارﮔﻲﻫـﺎ ،ﺑـﻪ زﻧـﺪان اﻓﻜﻨﺪنﻫﺎ ،ﺳﻮزاﻧﺪنﻫﺎ ،ﺣﻠﻖآوﻳﺰ ﻛﺮدنﻫﺎ ،ﻛُﺸﺘﻦﻫﺎ و ﺷﻜﻨﺠﻪ ﻛﺮدنﻫﺎي ﻧﺎﺟﻮاﻧﻤﺮداﻧﻪ ﻛﻪ ﻫﺮ روزه ﺗﻨﻬﺎ ﺑـﻪ اﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﺻﻮرت ﻣﻲﭘﺬﻳﺮد ﻛﻪ ﺑﺰرﮔﺎن و ﻣﺤﺘﺸﻤﺎﻧﻲ را اﻋﺘﻘﺎداﺗﻲ ﭼﻨﺪ ﺑﻪ دل ﺧﻮش ﻧﻤﻲﻧﺸﻴﻨﺪ و ﺣﺘّﻲ ﮔﺎه ﻧﻴﺰ ﺑﻲ دﻟﻴﻠﻲ و ﺳﺒﺒﻲ «.ﺳﻴﺎهﻛﺮداريﻫﺎ ﺗﻨﻬﺎ از ﺧﺸﻚﻧﮕﺮي ﺑﺮﻣﻲﺧﻴﺰد» .رﻳﺸﻪي ﻣﻴﻞ وﺣﺸﻴﺎﻧﻪي ﺑﺮﺑـﺮوار ﺑﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ ،ﺗﻨﻬﺎ در ﻧﺎﺑﺮدﺑﺎري ذﻫﻨﻲ اﺳﺖ و اﻣﺮوزه ﻛﺴﺎﻧﻲ را ﻣﻲﺑﻴﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﻧﻔﺮت ﭼﺸﻤﺸﺎن را ﭼﻨﺪان ﻛـﻮر ﻛﺮده اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺸﻢ ﻣﻲاﻓﺘﻨﺪ اﮔﺮ ﻛﻪ از اﻋﺪاﻣﻴﺎن اﻳﺸﺎن ﻳﻜﻲ را ﻧﺨﺴﺖ ﺧﻔﻪ ﻛﻨﻨﺪ ،ﭘﻴﺶﺗﺮ از آن ﻛـﻪ او را در ﺑﺮاﺑﺮ آﺗﺶِ ﻛﻢ ،ﺑﻪ ﻣﺮگ آﻛﻨﺪه از ﻋﺬاب ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪ«. از اﻳﻦ رو ،در ﻧﻈﺮ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﭼﻴﺰ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺸـﺮﻳﺖ را از اﻳـﻦ وﺣﺸـﻲﮔـﺮيﻫـﺎ ﻧﺠـﺎت ﺑﺨﺸـﺪ: ﻣﺪاراﮔﺮي. http://www.seapurse.ir
111
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺟﻬﺎن ﻣﺎ ﺑﺮاي ﺣﻘﻴﻘﺖﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎر ﺟﺎ دارد و ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاي ﻳﻜﻲ .و اﮔﺮ آدﻣﻴﺎن ﺧﻮد ﺑﺨﻮاﻫﻨﺪ ،ﻣـﻲﺗﻮاﻧﻨـﺪ در ﻛﻨﺎر ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ،در آراﻣﻲ روزﮔﺎر ﺑﮕﺬراﻧﻨﺪ» .ﺑﺎ دوﺳﺘﺎن ﻣﺮوت و ﺑﺎ دﺷﻤﻨﺎن ﻣﺪارا ﻛﻨﻴﻢ و دﺳﺖ ﺑـﺪارﻳﻢ از ﻣﺤﻜﻮم داﺷﺘﻦ اﻋﺘﻘﺎدات دﻳﮕﺮان .آنﮔﺎه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﻪي ﻓﺮﻳﺎدﻫﺎي ﻛﺎﻓﺮﺳﺘﻴﺰاﻧﻪي زاﻳﺪ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﻲ ﻣﻲﮔﻴـﺮد و ﭘﻴﮕﺮدﻫﺎي ﺑﻴﻬﻮدهي ﻋﻘﻴﺪﺗﻲ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ .و درﺳﺖ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن در ﻧﻮﺷﺘﺎر ﺧـﻮد ﻣـﻲﻛﻮﺷـﺪ ﺗـﺎ اﻣﻴﺮان و ﺷَﻪزادﮔﺎن ﺑﻪ ﺑﺮاﻓﻜﻨﺪن ﻳﻜﺴﺮهي ﻛﺎﻓﺮان ﺗﻴﻎ ﺑﺮآرﻧﺪ ،او ،ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﻣﻠﺘﻤﺴﺎﻧﻪ اﻧﺪرزﺷـﺎن ﻣـﻲﮔﻮﻳـﺪ ﻛﻪ: ﺑﻪ ﻧﺮمدﻟﻲ ﺑﮕﺮوﻳﺪ و ﻓﺮﻣﺎن از آﻧﺎن ﻣﺒﺮﻳﺪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻛﺸﺘﻦ ﻓﺮا ﻣﻲﺧﻮاﻧﻨﺪ .آنﮔـﺎه ﻛـﻪ در ﭘـﻴﺶﮔـﺎه اﻟﻬـﻲ ﺣﺴﺎب ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﭘﺲ داد ،اﻳﻨﺎن در ﻛﻨﺎر ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎﻳﺴﺘﻨﺪ؛ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺪاﻣﻴﻦ ﺳﺨﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﭘﺎﺳـﺦ ﮔﻔﺘﻦ ﺑﻪ ﺳﻴﺎهﻧﺎﻣﻪي ﻛﺮدهﻫﺎي ﺧﻮﻳﺸﻨﺪ .ﺑﺎور ﻛﻨﻴﺪ ،اﮔﺮ ﻣﺴﻴﺢ در اﻳﻦﺟﺎ ﺣﻀﻮر ﻣﻲداﺷﺖ ،ﺷـﻤﺎ را ﻫﺮﮔـﺰ ﺑـﻪ ﻛﺸﺘﻦ آﻧﺎﻧﻲ اﻧﺪرز ﻧﻤﻲداد ﻛﻪ ﻧﺎم ﻣﺒﺎرك او را ﺑﺮ زﺑﺎن ﻣﻲدارﻧﺪ و ﻣﻲﺳﺘﺎﻳﻨﺪش؛ ﺣﺘّﻲ اﮔﺮ در ﻧﻜﺘﻪﻫﺎﻳﻲ ﭼﻨـﺪ ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﺧﻄﺎ ﻣﻲﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﺮ ﮔﻢراﻫﻪ ﻣﻲرﻓﺘﻨﺪ.... * * *
ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﭘﺮﺳﺶ ﺧﻄﺮآﻓﺮﻳﻦِ ﮔﻨﺎه ﻳـﺎ ﺑـﻲﮔﻨـﺎﻫﻲ اﻫـﻞ ﻛﻔـﺮ را ﺑـﻲﺟﺎﻧﺒـﺪاري ،آنﺳـﺎن ﻛـﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪي ﺑﺮرﺳﻲِ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻌﻨﻮي اﺳﺖ ،ﭘﻲ ﻛﺎوﻳﺪه ،آن را ﺳﺒﻚ و ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻛﺮده و ﻧﻴﻚ ﺑﺮرﺳـﻴﺪه اﺳـﺖ .و اﻳﻨﻚ از ﺗﻪ دل ﺑﺎور آورده ﻛﻪ اﻳﻦ ﺳﺘﻢرﺳﻴﺪﮔﺎن و آزردهﺟﺎﻧﺎن را آﺳـﻮده ﻣـﻲﺑﺎﻳـﺪ ﮔﺬاﺷـﺖ و آزاديﺷـﺎن ﻳﻮﻧﺎﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ ،ﻓﺮوﺗﻨﺎﻧﻪ دﻳﺪﮔﺎﻫﺸﺎن را ﺑﺮ دﻳﮕﺮان ﻋﺮﺿﻪ ﻣﻲدارد .در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺧﻴﻞ ﻓﺮﻗﻪﮔﺮاﻳﺎن ،ﻫﻤﭽﻮن ﺟﺎرﭼﻴﺎن ﺑﺎزار ،ﺑﺎ ﻋﺮﺑﺪهﻫﺎي ﮔﻮشﺧﺮاش ،ﺟﺰموارهﻫﺎﺷﺎن را ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ؛ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻫـﺮ ﻳـﻚ از اﻳـﻦ ﻣﻜﺘﺐﭘﺮﺳﺘﺎنِ ﺗﻨﮓﻧﻈﺮ ،ﺑﻲ ﻫﻴﭻ وﻗﻔﻪاي ،از ﺳﺮ ﻣﻨﺒﺮ ﻓﺮﻳـﺎد ﺳـﺮ داده اﺳـﺖ و او ،ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ،آري ،ﺗﻨﻬـﺎ او، ﮔﻮﻫﺮ ﮔﺮانﺑﻬﺎي ﺣﻘﻴﻘﺖ را در دﺳﺖ دارد و ﻛﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ و ﺳﺨﻦ ﺣـﻖ ﺑـﺮ زﺑـﺎن ﻣـﻲراﻧـﺪ ،ﺑـﺎ اﻓﺘـﺎدﮔﻲ و ﺳﺎدﮔﻲ ﺗﻤﺎم ،ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ: ﻣﻦ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﻪ ﻫﻤﭽﻮن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮي ﻓﺮﺳﺘﺎدهي ﺧﺪا ،ﺑﻠﻜﻪ ﭼﻮن ﻣﺮدي ﺳﺎده ﺳﺨﻦ ﻣـﻲﮔـﻮﻳﻢ ﻛـﻪ از ﻛﺸـﺎﻛﺶﻫـﺎ ﺳﺨﺖ ﺑﻴﺰار اﺳﺖ و ﺗﻨﻬﺎ آرزوﻳﺶ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ دﻳﻦ و دﻳﻦداريِ ﻣﺮدﻣﺎن ﻧﻪ از راه ﺳﺘﻴﺰﻳﺪنﻫـﺎي داﺋـﻢ ،ﻛـﻪ از راه ﻋﺸﻖ و ﻫﻢدﻟﻲ ،و ﻧﻪ از راه رﺳﻢﻫﺎ و آﻳﻴﻦﻫﺎي ﻇﺎﻫﺮي ،ﻛﻪ از راه دلﺳﭙﺮدﮔﻲ و ﻋﺒـﺎدت ﻗﻠﺒـﻲ ،ﺑـﻪ اﺛﺒـﺎت ﺑﺮﺳﺪ.
ﻣﻜﺘﺐﭘﺮﺳﺘﺎن ،ﻫﻤﻮاره ﺑﺎ دﻳﮕﺮان ﭼﻮن ﺧﺪﻣﺖﮔﺰاران و ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺨﻦ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ و اﻧﺴﺎنﻫـﺎي واﻻ ،ﻫﻤﭽﻮن ﺑﺮادري ﺑﺎ ﺑﺮادر ﺧﻮد ،اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ اﻧﺴﺎن دﻳﮕﺮ. اﻣﺎ اﻧﺴﺎنِ ﻧﻴﻚﺳﺮﺷﺖ ،ﻣﻤﻜﻦ ﻧﻴﺴﺖ دﻟﺶ ﺑﻪ درد ﻧﻴﺎﻳﺪ ،آنﮔﺎه ﻛﻪ رﺧﺪاد ﻧﺎﻣﺮدﻣﻲ را ﺑـﻪ ﭼﺸـﻢ ﺧـﻮد ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ .دﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ ،ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ آراﻣﻲ ،ﺗﻨﻬﺎ ﺳﺨﻨﺎن اﺻﻮﻟﻲ و ﺳﺮدﻣﺰاﺟﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﻛﺎﻏﺬ ﻧﻘـﺶ ﻛﻨـﺪ، http://www.seapurse.ir
112
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ژرﻓﻨﺎي ﺟﺎنِ ﻣﺮد ،از ﻧﺎﺑﺨﺮدي و ﺟﻨﻮنِ ﭼﻴﺮه ﺑﺮ زﻣﺎﻧـﻪي ﺧـﻮﻳﺶ ﺑـﻪ درد ﻣـﻲآﻳـﺪ و ﺑـﻪ ﻟـﺮزه ﻣﻲاﻓﺘﺪ .ﺻﺪا ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ آراﻣﻲ ﺑﺮآﻳﺪ ،آنﮔﺎه ﻛﻪ ﻟﻬﻴﺐ ﺧﺸﻤﻲ ﻋﺎدﻻﻧﻪ ﺑﺮ اﻋﺼﺎب ﻣﺮد آﺗﺶ درﻣﻲاﻓﻜﻨـﺪ و ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻧﻴﺰ .او ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺎ اﺑﺪ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ و ﺑﻪ ﭘﮋوﻫﺶ و ﮔﻔﺖوﮔﻮي داﻧﺸﻜﺪهاي در ﺑﺎب ﭼﻮﺑﻪي ﻋﺬاﺑﻲ ﺑﭙﺮدازد ﻛﻪ در ﺷﺎﻣﭙﻞ ﺑﺮﭘﺎ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﺑﺮ آن اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑﻲﮔﻨﺎه ،ﺗﺎ ﻧـﺎﺑﻮدي و ﻣـﺮگ ،ﺑـﻪ ﺧـﻮد ﭘﻴﭽﻴـﺪه اﺳﺖ؛ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ زﻧﺪهزﻧﺪه ،ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﺑﺮادر ﻫﻢﻛﻴﺶ ﺧﻮد ،ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ؛ داﻧـﺶآﻣﻮﺧﺘـﻪاي ﺑـﻪ دﺳـﺖ داﻧﺶآﻣﻮﺧﺘﻪي دﻳﮕﺮ؛ ﻣﺘﺄﻟﻬﻲ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﺘﺄﻟﻬﻲ دﻳﮕﺮ .و دردا ﻛﻪ ﻫﻤﻪي اﻳﻦﻫـﺎ ﻧﻴـﺰ ﺑـﻪ ﻧـﺎم دﻳـﻦ و آﻳـﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﺎﻳﻲ؛ آﻳﻴﻦ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ! ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻛﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺟﺎنﺧﺮاش ﺳﺮوهي ﺷﻜﻨﺠﻪﻛﺸﻴﺪه و اﻧﺒﻮه ﻛُﻔﺮﭘﻴﺸﮕﺎن زﻳـﺮ ﭘﻴﮕـﺮد را ﭘـﻴﺶ ﺧﻴـﺎل دارد ،ﭼﺸﻢ از ﻧﻮﺷﺘﻦ و ﻧﻮﺷﺘﺎر ﺑﺮﻣﻲﮔﺮداﻧﺪ و ﻣﻲﭘﺮدازد ﺑـﻪ ﺟﺴـﺖوﺟـﻮي ﻣﺴـﺒﺒﺎنِ اﻳـﻦ ﺑﻴـﺪادﮔﺮيﻫـﺎي ﻫﻮلاﻧﮕﻴﺰ ،ﻛﻪ ﺑﻴﻬﻮده ﻣﻲﻛﻮﺷﻨﺪ ﺑﺮ ﻧﺎﺑﺮدﺑﺎري ﺧﻮﻳﺶ ،ﭘﺮدهي زﻫﺪ و ﺗﻘﻮا ﻛﺸﻨﺪ و ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧـﺪا ،ﺳـﻴﺎهﻛـﺎري ﻛﻨﻨﺪ .روي ﻋﺘﺎب ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﺑﺎ ﻛﺎﻟﻮن اﺳﺖ؛ آنﺟﺎ ﻛﻪ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﺮﻣﻲدارد: ﮔﻨﺎه اﻳﻨﺎن ﻫﺮ اﻧﺪازه ﺳﻨﮕﻴﻦ و ﺧﻮفﻧﺎك ﻫﻢ ﻛﻪ ﺑﻮده ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﻪ ﭘـﺎي ﮔﻨـﺎه ﺑـﺲ ﺑﺴـﻴﺎر ﻋﻈـﻴﻢﺗـﺮ ﺟﺎﻧﻴﺎﻧﺸـﺎن ﻧﻤﻲرﺳﺪ ﻛﻪ ﻣﻲﻛﻮﺷﻨﺪ ﺗﺒﻪﻛﺎريﺷﺎن را ﻟﺒﺎس ﻣﺴﻴﺤﺎﻳﻲ درﭘﻮﺷﺎﻧﻨﺪ و ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻨﻤﺎﻳﺎﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳـﺘﻪي دل او ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ.
او ﻣﻲداﻧﺪ ﻛـﻪ در ﻫﻤﻴﺸـﻪي روزﮔـﺎر ،زورورزان ﻣـﻲﻛﻮﺷـﻨﺪ ﻛﺎرﻫـﺎي ﻗﻬﺮآﻣﻴﺰﺷـﺎن را ﺑـﻪ آراﻳـﻪاي از آرﻣﺎنﺟﻮﻳﻲ دﻳﻨﻲ ،ﻳﺎ ﺟﻬﺎنﻧﮕﺮاﻧﻪ ﺑﻴﺎراﻳﻨﺪ .وﻟﻲ ﭼﻪ ﺳﻮد ،ﻛﻪ ﺧﻮن آﻻﻳﻨﺪهي ﻫﺮ آرﻣﺎﻧﻲ اﺳﺖ و ﻗﻬﺮ ﭘﺴـﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻫﺮ اﻧﺪﻳﺸﻪاي را .آري؛ ﻣﻴﻜﺎﺋﻞ ﺳﺮوه ،ﻧﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﻋﻴﺴﻲ ﻣﺴﻴﺢ ،ﺑﻠﻜـﻪ ﺑـﻪ دﺳـﺘﻮر ژان ﻛـﺎﻟﻮن ،در آﺗﺶ ﺳﻮزاﻧﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ .زﻳﺮا ﻛﻪ اﮔﺮ ﺟﺰ اﻳﻦ ﻣﻲﺑﻮد ،ﺣﺮﻣﺖ ﻣﺴﻴﺤﻲﮔﺮي در ﺟﻬﺎن ﻳﻜﺴﺮه ﺑﺮ ﺑﺎد ﻣﻲرﻓﺖ. ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﺮﻣﻲدارد: آﺧﺮ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ در زﻣﺎﻧﻪي ﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﻣﻲﮔﺮود؟ آنﮔﺎه ﻛﻪ ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ اﻳﻤﺎنآورﻧﺪﮔﺎن ﺑﻪ او را ﺣﻠﻘﻮم ﻣﻲﺷـﻜﺎﻓﻨﺪ و ﺑﻪ آﺗﺶ و ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺧﻮن ﻣﻲرﻳﺰﻧﺪ ،ﺑﺴﻲ ﺧﻮفآورﺗﺮ از راهزﻧﺎن و آدمﻛﺸﺎن ...ﭼﻪ ﻛﺴﻲ رﻏﺒﺖ ﻣﻲآورد ﻣﺴﻴﺢ را ﺧﺪﻣﺖ ﮔﺰارد ،وﻗﺘﻲ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻗﻬﺮ و ﻗـﺪرت ﭼﻨـﮓ اﻧﺪاﺧﺘـﻪاﻧـﺪ ،دﻳﮕﺮاﻧـﻲ را ﻛـﻪ ﺑـﺎ اﻳﺸـﺎن در ﻧﻜﺘﻪﻫﺎﻳﻲ ﻫﻢآوازي ﻧﻤﻲﻛﻨﻨﺪ ،ﺑﻪ ﻧﺎم ﻋﻴﺴﻲ ﻣﺴـﻴﺢ در آﺗـﺶ ﻣـﻲاﻓﻜﻨﻨـﺪ و ﻣـﻲﺳـﻮزاﻧﻨﺪ؛ ﺑـﺎ آن ﻛـﻪ ﻓﺮﻳـﺎد ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻧﻪﺷﺎن از ﻣﻴﺎﻧﻪي ﺷﻌﻠﻪﻫﺎ ﺑﺮ ﺑﻪ آﺳﻤﺎن ﻣﻲﺧﻴﺰد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ اﻳﻤﺎن ﻣﻲورزﻧﺪ؟
ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﺮد ﺑﺰرﮔﻮارِ ﻧﻴﻚﺳﺮﺷﺖ ،اﺣﺴﺎس ﻣﻲﻛﻨـﺪ ﻛـﻪ ﺳـﺮاﻧﺠﺎم اﻳـﻦ ﺗـﻮﻫﻢ ﺟﻨـﻮنآﻣﻴـﺰ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﭘﺎﻳﺎن ﮔﻴﺮد ﻛﻪ ﻣﻲﺷﻮد اﻧﺴﺎنﻫﺎﻳﻲ را ﺷﻜﻨﺠﻪ ﻛﺮد و ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳـﺎﻧﻴﺪ ،ﺗﻨﻬـﺎ ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﺳـﺒﺐ ﻛـﻪ از ﻣﺨﺎﻟﻔﺎنِ ﻓﻜﺮيِ زورﻣﺪاران روزﻧﺪ .و از آنﺟﺎ ﻛﻪ ﻣﻲﺑﻴﻨـﺪ زورﻣـﺪاران زﻣـﺎن از ﻗـﺪرت ﺧـﻮﻳﺶ ﭘﻴﻮﺳـﺘﻪ ﺑـﻪ ﻧﺎدرﺳﺘﻲ ﺑﻬﺮه ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ و ﻫﻴﭻ دﻳﺎري ﺟﺰ او ﻧﻴﺴﺖ ،ﺟﺰ اوي ﻳﻜـﻪ و ﺗﻨﻬـﺎ ،اوي ﻧـﺎﭼﻴﺰ و ﻧـﺎﺗﻮان ،ﻛـﻪ اﻳـﻦ http://www.seapurse.ir
113
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
راﻧﺪهﺷﺪﮔﺎن و ﺳﺘﻢرﺳﻴﺪﮔﺎن را ﭘﺸﺘﻴﺒﺎن ﺷﻮد ،ﻧﺎاﻣﻴﺪاﻧﻪ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﻣﻲدارد و ﻧﺪاي ﻫـﻢدردياش را ﻫﻤﭽـﻮن ﺗﻚﻧﻮاﻳﻲ ﺷﻮراﻧﮕﻴﺰ و ﺟﺎنﺳﻮز ﺑﺮ آﺳﻤﺎن ﺳﺮ ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﭘﺎﻳﺎﻧﻲ دارد ،ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ: ﻣﺴﻴﺤﺎ ،ﺟﻬﺎنآﻓﺮﻳﻨﺎ ،ﺟﻬﺎنﭘﺎدﺷﺎﻫﺎ ،آﻳﺎ اﻳﻦﻫﺎ را ﻫﻤﻪ ﺗﻮ ﻣﻲﺑﻴﻨﻲ؟ ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﺗﻮ را ﭼـﻪ اﻓﺘـﺎده اﺳـﺖ؟ ﻣﮕـﺮ ﺗـﻮ دﻳﮕﺮﺳﺎن ﺷﺪهاي ﻳﻜﺴﺮ؟ اﻳﻦﺳﺎن دﺷﻤﻦﺧﻮ ﺑﺎ ﺧﻮد ،اﻳﻦﺳﺎن ﺳـﻨﮕﻴﻦ؟ آنﮔـﺎه ﻛـﻪ ﺗـﻮ در ﻣﻴﺎﻧـﻪي زﻣﻴﻨﻴـﺎن ﺑﻮدي ،ﻟﻄﻴﻒﺟﺎنﺗﺮ و ﻧﻴﻜﻮﺳﺮﺷﺖﺗﺮ از ﺗﻮ ﻛﺲ ﻧﺒﻮد! ﻛﺲ ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﺗﻤﺴﺨﺮ زدنﻫﺎ را ﻧـﺮمﺗـﺮ از ﺗـﻮ ﺗـﺎب آورد؛ ﺗﻮﻳﻲ ﻛﻪ ﻧﺎﺳﺰا ﺷﻨﻮده ،ﺧﺪو ﺑﺮ رﺧﺴﺎر ،رﻳﺸﺨﻨﺪ ﺧﻮرده ،ﺧﺎر ﺑﺮ ﺳﺮ و ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ،ﻫﻤﻪي آن ﺗﻮﻫﻴﻦﻛﻨﻨـﺪﮔﺎن و دﺷﻨﺎمدﻫﻨﺪﮔﺎﻧﺖ را از ﺣﻀﻴﺾ ﺧﻮاريﻛﺸﻴﺪﮔﻲ زﻣﺰﻣﻪي دﻋﺎي ﺧﻴﺮ ﺑﺮ آﺳﻤﺎن ﺑﺮداﺷﺘﻲ ،ﺑﻪراﺳﺘﻲ آﻳـﺎ اﻛﻨـﻮن اﻳﻦﺳﺎن دﻳﮕﺮ ﺷﺪهاي ﺗﻮ؟ اﻟﺘﻤﺎﺳﺖ ﻣﻲﻛﻨﻢ و ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﺒﺎرك ﭘﺪر ﺳﻮﮔﻨﺪت ﻣﻲدﻫﻢ :ﺑﻪراﺳﺘﻲ اﻳﻦ ﺗﻮﻳﻲ ﻛﻪ روا ﻣﻲداري آﻧﺎﻧﻲ را ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮدهﻫﺎ و ﻓﺮﻣﺎنﻫﺎﻳﺖ را ﭼﻨﺎنﻛﻪ در آﻣﻮزهﻫﺎي ﺗﻮﺳﺖ ﺑﻪ دﻳﺪه ﻧﻤﻲﮔﻴﺮﻧﺪ ،در آب ﺧﻔﻪ ﻛﻨﻨﺪ ،ﭘﺎرهﭘﺎره ﻛﻨﻨﺪ ،ﺷﻜﻢ ﺑﺮدرﻧﺪ ،ﻧﻤﻚ ﺑﺮ زﺧﻢﻫﺎ رﻳﺰﻧﺪ ،ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻗﻄﻌﻪﻗﻄﻌﻪ ﻛﻨﻨﺪ ،ﺑﺮ آﺗﺶ ﺑﺮﻳﺎن ﻛﻨﻨﺪ ،و ﻫﺮﭼﻪ ﭘﺮدرﻧﮓﺗﺮ ﺑﺎ ﻫﻤﻪي ﺷﻜﻨﺠﻪﻫﺎ ﺗﺎ ﻣﺮگ ﻋﺬاب دﻫﻨﺪ؟ اﻳﻦ ﺗﻮﻳﻲ؟ ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﺗﻮ ﻫﻤـﻪي اﻳـﻦ ﭼﻴﺰﻫـﺎ را روا ﻣﻲداري؟ اي ﻣﺴﻴﺢ ﻣﻘﺪس ،آﻳﺎ اﻳﻨﺎن ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰاران ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ،ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺸﺘﺎري ﺑﻪ راه اﻧﺪاﺧﺘﻪاﻧﺪ؟ اﻳﻨﺎن ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮدﻣﺎن را زﺟﺮ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﭘﺎرهﭘﺎره ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ؟ وﻗﺘﻲ ﻛـﻪ ﻧـﺎم ﺗـﻮ را در ﻣﻴـﺎن ﻣـﻲآورﻧـﺪ و ﺑـﻪ ﺷﻬﺎدت ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ ،آﻳﺎ ﺑﻪراﺳﺘﻲ در ﻣﻌﺮﻛﻪي اﻳﻦ ﻗﺼﺎﺑﻲﻫﺎي ﻫﻮلﻧﺎك ﺣﻀﻮر داري ،آنﺳﺎن ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻲ ﮔﺮﺳﻨﻪ و ﺗﺸﻨﻪي ﮔﻮﺷﺖ و ﺧﻮن آدﻣﻲزادﮔﺎﻧﻲ؟ آه اي ﻣﺴﻴﺢ ﻣﻘﺪس ،اﮔﺮ ﺗﻮ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﭼﻴﺰﻫﺎ ﻓﺮﻣـﺎن ﻣـﻲﺗﻮاﻧﺴـﺘﻲ داد، ﺷﻴﻄﺎن را دﻳﮕﺮ ﭼﻪ ﺑﺮ ﺟﺎي ﻣﺎﻧﺪ؟ ﺣﺎﺷﺎ ،ﺣﺎﺷﺎ ،ﻛﻪ ﻛﻔﺮ اﺳﺖ و ﻧﺎﺳﺰا ،ﮔﻤﺎن ﺑﺮدن ﻛﻪ ﺗﻮ ﻫﻤﺎن ﻛﺎرﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ او ،ﺷﻴﻄﺎن .ﺟﺴﺎرت و ﻓﺮوﻣﺎﻳﮕﻲ ﻣﻲﻃﻠﺒﺪ ﻛﻪ آدﻣﻲ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺎﺑﻪﻛﺎريﻫﺎي را ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﺴﺒﺖ ﻛﻨـﺪ ﻛـﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻪ و ﻳﺎﻓﺘﻪي اﺑﻠﻴﺲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻮد. * * *
ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ اﮔﺮ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻨﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﻣﮕﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﭘﻴﺶﮔﻔﺘﺎر ﺑﺮ ﻛﺘﺎب درﺑﺎرهي ﻛﺎﻓﺮان را ،و در اﻳـﻦ ﭘﻴﺶﮔﻔﺘﺎر ﺗﻨﻬﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﻳﻚ ﺑﺮگ را ،ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﻧﺎﻣﺶ در ﺗﺎرﻳﺦ اﻧﺴﺎﻧﻴﺖ ،ﺗﺎ اﺑﺪ روزﮔﺎر ،ﺑـﻪ زر ﻧﻮﺷـﺘﻪ ﺷـﻮد. زﻳﺮا او در زﻣﺎﻧﻪاي ﺻﺪاي ﺗﻨﻬﺎﻳﺶ را اﻳﻦﭼﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﺷﻜﻮِهي ﺟﺎنﺳﻮز ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﻴﺮﮔﻲ ﺑـﺎ ﭼﻜﺎﭼـﺎك ﺟﻨﮓاﻓﺰارﻫﺎﺳﺖ و اﻣﻴﺪ ﺷﻨﻮدنِ ﻫﻴﭻ ﺻـﺪا و ﺳـﺨﻨﻲ در ﻛـﺎر ﻧﻴﺴـﺖ و ﻛـﻼم آﺧـﺮﻳﻦ ﺑـﺎ ﺟﻨـﮓ اﺳـﺖ و ﺟﻨﮓﺳﺎﻻران .وﻟﻴﻜﻦ اﮔﺮﭼﻪ از ﺳﻮي ﺗﻤﺎم ادﻳﺎن آﺳﻤﺎﻧﻲ و آﻣﻮزهﻫﺎي ﺧﺮدﻣﻨﺪاﻧﻪي ﺑﻲﺷـﻤﺎر ،ﺑﺎرﻫـﺎ ﮔﻔﺘـﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ،ﺑﺎز ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ و ﮔﻔﺖ ،و ارجﻣﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﺧﻮاﺳﺘﻪﻫﺎي اﻧﺴـﺎﻧﻲ را ﻧﻮﺑـﻪﻧـﻮ ،ﺑﺎزﻳـﺎد آدﻣﻴـﺎن آورد. ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻣﻲاﻓﺰاﻳﺪ: ﺑﻲﺷﻚ ﻣﻦ ﺳﺨﻨﻲ ﻛﻪ دﻳﮕﺮان ﺗﺎﻛﻨﻮن ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﻧﻤﻲﮔﻮﻳﻢ .اﻣـﺎ ﺑﺎزﮔﻔـﺖ ﺣﻘﻴﻘـﺖ و ﺳـﺨﻦ ﺣـﻖ ،ﻫﺮﮔـﺰ ﺑﻴﻬﻮده ﻧﻴﺴﺖ و ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻛﺮﺳﻲ ﻧﺸﺎﻧﺪه ﻧﺸﺪه ،آن را ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﮔﻔﺖ و ﺗﻜﺮار ﻛﺮد.
http://www.seapurse.ir
114
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
از آنﺟﺎ ﻛﻪ زورﻣﺪاري و ﺧﺸﻮﻧﺖ در درازﻧﺎي زﻣﺎن ،ﻫﻤـﻮاره در ﺻـﻮرتﻫـﺎي ﻧـﻮ و ﮔﻮﻧـﻪﮔـﻮن ﺧـﻮد را ﺑﺎزﻣﻲآﻓﺮﻳﻨﺪ ،ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻧﺒﺮد ﺑﺎ آن ﻧﻴﺰ از ﺳﻮي اﻫﻞ ﻣﻌﻨﺎ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ از ﺳﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد. آﻧﺎن اﺟﺎزه ﻧﺪارﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪي ﻗﺪرت ﻗﻬﺎراﻧﻪي ﺟﺒﺎران روزﮔﺎر و ﺑﻲﻓﺮﺟﺎﻣﻲِ ﺣـﻖﮔـﻮﻳﻲ و ﺣـﻖﺟـﻮﻳﻲ ،از ﻣﻴﺪان ﭘﺎي ﭘﺲ ﻛﺸﻨﺪ و ﺧﺎﻣﻮﺷﻲ ﮔﺰﻳﻨﻨﺪ .زﻳﺮا ﺳﺨﻦ ﺣﻖ ،ﻫﺮ ﭼﻨﺪان ﻛـﻪ ﮔﻔﺘـﻪ ﺷـﻮد ،ﻛـﻢ ﮔﻔﺘـﻪ ﺷـﺪه ﻫﺎﺳﺖ و ﮔﻔﺘﺎر ﺣﻘﻴﻘﺖ ،ﻫﻤﻮاره ﺳﻮدﻣﻨﺪ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ .ﺣﺘّﻲ آنﮔﺎه ﻛﻪ ﭘﻴﺮوزي ﻧﺒﺎﻳـﺪ ،ﮔﻔﺘـﺎر ﺣﻘﻴﻘـﺖ ،ﺣﻀـﻮر ﺟﺎوداﻧﻪ و اﺑﺪي آن را ﺑﻪ اﺛﺒﺎت ﻣﻲرﺳﺎﻧﺪ و ﻫﺮ آن ﻛﺲ ﻛﻪ در ﭼﻨﻴﻦ دورانﻫﺎﻳﻲ ﺳﺮ ﺑـﻪ ﺧـﺪﻣﺖ ﺣﻘﻴﻘـﺖ ﻣﻲﻧﻬﺪ و آن را ﺑﺎزﻣﻲﮔﻮﻳﺪ ،ﺑﻪ ﺳﻬﻢ ﺧﻮﻳﺶ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ وﺣﺸﺖآﻓﺮﻳﻨﻲ و ﺗـﺮور ،ﻫﺮﮔـﺰ ﺑـﺮ آزادﮔـﻲ و آزادهﺟﺎﻧﻲ ﭘﻴﺮوزي ﻧﻤﻲﻳﺎﺑﺪ و در ﻧﺎﻣﺮدﻣﺎﻧﻪﺗﺮﻳﻦ و ﺧﻮنﺑـﺎرﺗﺮﻳﻦِ دورانﻫـﺎ ﻧﻴـﺰ ﻓـﺮوغ ﺟﺎوداﻧـﻪي اﻧﺴـﺎﻧﻴﺖ، ﻫﻤﭽﻨﺎن درﺧﺸﺎن اﺳﺖ؛ ﺗﺎ اﺑﺪ روزﮔﺎر.
http://www.seapurse.ir
115
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻓﺼﻞ ﻫﻔﺘﻢ وﺟﺪاﻧﻲ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﻬﺮ ،ﻗﺪ ﻣﻲاﻓﺮازد
ﻫﻤﻮاره آﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ در ﺗﺠﺎوز ﺑﻪ ﺑﺎورﻫﺎي دﻳﮕﺮان ﺑﻲﭘﺮواﺗﺮﻳﻦﻫﺎﻳﻨﺪ ،در ﺷﻨﻮدنِ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ دﻳﮕﺮان ﺑﺎ ﺑﺎورﻫﺎي ﺧﻮد ،ﺣﺴﺎسﺗﺮﻳﻨﻨﺪ .ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﻧﻴﺰ اﻳﻦ را ﺑﻴﺪادي ﻋﻈﻴﻢ در ﺣﻖ ﺧﻮد ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ دﻳﮕـﺮان ﺑـﻪ ﺧﻮد اﺟﺎزه ﻣﻲدﻫﻨﺪ درﺑﺎرهي اﻋﺪام ﺳﺮوه ﺑﻪ ﺑﺤﺚ و ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﭙﺮدازﻧﺪ ،ﺑـﻪ ﺟـﺎي آن ﻛـﻪ آن را ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان ﻛــﺎري ﻣﺘﺪﻳﻨﺎﻧــﻪ و ﺧﺪاﭘﺴــﻨﺪاﻧﻪ ،از دل و ﺟــﺎن ﺑــﺰرگ ﺑﺪارﻧــﺪ و ﺑﺴــﺘﺎﻳﻨﺪ .اوﻳــﻲ ﻛــﻪ ﮔﺬاﺷــﺘﻪ اﺳــﺖ ﺑــﻪ ﺑﻲرﺣﻤﺎﻧﻪﺗﺮﻳﻦ ﺷﻜﻞ ﻣﻤﻜﻦ ﻣﺮدي دﻳﮕﺮ را ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺳـﺒﺐ اﺧـﺘﻼف ﻧﻈـﺮي ﻛـﻪ در اﺻـﻮل ﺑـﺎ وي داﺷـﺘﻪ، آﻫﺴﺘﻪآﻫﺴﺘﻪ ﺑﺮ آﺗﺶ ﻛﻢ ﺑﺮﻳﺎن ﻛﻨﻨﺪ ،اﻳﻨﻚ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﺳﺨﺖ ﺟﺪي ،از دﻳﮕﺮان ﻫﻢدردي ﺑﺎ ﺧﻮد را ﻃﻠـﺐ ﻣﻲﻛﻨﺪ؛ ﻧﻪ دل ﺳﻮزاﻧﺪن ﺑﺮ آن ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﺑﻲﮔﻨﺎه را .وي ﺑﻪ دوﺳﺘﻲ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ: اﮔﺮ از ده ﻳﻚ دﺷﻨﺎمﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﻲدﻫﻨﺪ و ﻫﺠﻮمﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻣﻲآورﻧﺪ آﮔﺎه ﺑﻮدي ،ﺑﺮ وﺿﻊ ﻏﻢاﻧﮕﻴـﺰم دل ﻣﻲﺳﻮزاﻧﺪي و رﺣﻢ ﻣﻲآوردي .ﺳﮓﻫﺎ از ﻫﻤﻪ ﺳﻮ ﺑﺮ ﻣﻦ ﭘﺎرس ﻛﺮدن ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ .ﻫﺮ ﻧﺎﺳﺰا و دﺷﻨﺎم ﻛـﻪ در اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻣﻲﮔﻨﺠﺪ ،ﻛﻮهﻛﻮه ﻧﺜﺎرم ﻣﻲﺷﻮد .ﻏﻀﺒﻨﺎﻛﺎﻧﻪﺗﺮ از دﺷﻤﻨﺎن آﺷﻜﺎرم ،ﭘﻴﺮوان ﭘـﺎپ ،اﻳﻨـﻚ رﺷـﻚورزان و ﻛﻴﻨﻪورزانِ ﺧﺎﻧﮕﻲ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺗﺎﺧﺘﻦ آوردهاﻧﺪ.
ﻛﺎﻟﻮن ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺗﻠﺦﻛﺎﻣﻲ درﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ رﻏﻢ آنﻫﻤﻪ ﮔﺰﻳﺪهﻧﮕﺎريﻫﺎﻳﺶ از ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس و دﻟﻴـﻞ آوردنﻫﺎ ،ﻫﻴﭻﻛﺲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ در ﻛﺸﺘﻦ ﺳﺮوه ﺑﻪ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﻧﻈﺮ ﻛﻨﺪ و آن را ﺑﻲﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﭙﺬﻳﺮد .ﺑﺮآﺷـﻔﺘﮕﻲ دروﻧﻲ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ از ﻧﺎآراﻣﻲ وﺟﺪان او ،آن دم ﻛﻪ ﻣﻲﺷﻨﻮد در ﺑﺎزل ،ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ و ﻳﺎراﻧﺶ ﻧﮕـﺎرشِ ردﻧﺎﻣـﻪاي را ﺑﺮ ﻛﺎر او ﺗﺪارك ﻣﻲﺑﻴﻨﻨﺪ ،اﻓﺰوﻧﻲ ﻣﻲﮔﻴﺮد و ﺑﻪ ﻫﺮاﺳﻲ ﺑﺰرگ ﻓﺮا ﻣﻲرود. ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ اﻧﺪﻳﺸﻪاي ﻛﻪ ﺑﺮ ﺧﺎﻃﺮ اﺳﺘﺒﺪادﭘﻴﺸﮕﺎن ﻣﻲﮔﺬرد ،ﺳـﺮﻛﻮب اﺳـﺖ و ﺳﺎﻧﺴـﻮر و زﺑـﺎن دوﺧﺘﻦ از دﻳﮕﺮاﻧﺪﻳﺸﺎن .ﻛﺎﻟﻮن ﺗﺎ ﺧﺒﺮ را ﻣﻲﺷﻨﻮد ،ﺷﺘﺎﺑﺎن دﺳﺖ ﺑﻪ ﻗﻠﻢ ﻣﻲﺑﺮد و ﺑـﻲ آن ﻛـﻪ ﺑـﺎ رﺳـﺎﻟﻪي ﻛﺎﻓﺮان 1آﺷﻨﺎﻳﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ از ﺷﻮراﻫﺎي ﻛﻠﻴﺴﺎﻳﻲ ﺳﻮﻳﺲ ،ﭘﺎﻓﺸﺎراﻧﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﻛﻪ آن را در ﻫﺮ ﺣﺎل ،ﻣﻤﻨﻮع ﻛﻨﻨﺪ .زﺑﺎنﻫﺎ ﺧﺎﻣﻮش؛ ژﻧﻮ ﻛﻼم آﺧﺮ را ﺑﺮ زﺑـﺎن راﻧـﺪه اﺳـﺖ .از اﻳـﻦ ﭘـﺲ ،ﻫﺮﭼـﻪ درﺑـﺎرهي ﻣﺎﺟﺮاي ﺳﺮوه ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮد ،ﺧﻮد از ﭘﻴﺶ ﺧﻄﺎ ،ﺑﻲﻣﻌﻨﻲ ،دروغ ،و ﻛﻔﺮ اﺳﺖ و اﻧﻜـﺎر ،از آن روي ﻛـﻪ ﺑـﺎ ﻧﻈـﺮ ﻛﺎﻟﻮن ﻫﻢﺧﻮان ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﻲوﻗﻔﻪ ﻗﻠﻢ ﻣﻲزﻧﺪ و ﻧﺎﻣﻪ ﻣﻲﭘﺮاﻛﻨﺪ .ﻫﻨﻮز ﻫﻴﭻ ﻧﺸﺪه ،در روز ﺑﻴﺴﺖوﺷﺸﻢ ﻣـﺎرس ،1554ﺑﻪ ﺑﻮﻟﻴﻨﮕﺮ 2ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ: De haereticis
2ﺑﻮﻟﻴﻨﮕﺮ ) 1504 ،(Heinrich Bullingerـ :1575اﺻﻼحﮔﺮ ﺳﻮﻳﺴﻲ ﻛﻪ ﭘﺲ از ﺗﺴﻮﻳﻨﮕﻠﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﻲ او رﺳﻴﺪ. http://www.seapurse.ir
1
116
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻧﺎمﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﮕﻲ ،رﺳﺎﻟﻪاي را در ﺑﺎزل ﺑﻪ ﭼﺎپ ﺳﭙﺮدهاﻧﺪ ،ﻛﻪ در آن ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ و ﻛﻮرﻳﻮن ﻣـﻲﻛﻮﺷـﻨﺪ اﺛﺒﺎت ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻧﻤﻲﺑﺎﻳﺪ ﻛﺎﻓﺮان را ﺑﻪ ﻗﻬﺮ و ﺧﺸﻮﻧﺖ از ﻣﻴﺎن ﺑﺮداﺷﺖ .ﻧﺒﺎﻳـﺪ ﮔﺬاﺷـﺖ اﻳـﻦﮔﻮﻧـﻪ ﺑـﺪآﻣﻮزيﻫـﺎ داﻣﻦﮔﺴﺘﺮ ﺷﻮد .زﻳﺮا ﻣﻌﻨﺎﻳﺶ زﻫﺮﻧﺎك اﺳﺖ و ﻧﺎﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦِ ﻛﻴﻔﺮِ ﻛﺎﻓﺮان و ﺷﺮكورزان.
اﻳﻦ ﺣﺮف ،ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻨﺎدﻳﺎن ﻣﺪاراﮔﺮي را ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻫﺮﭼﻪ زودﺗﺮ ،دﻫﺎن دوﺧﺖ .رﺿـﺎﻳﺖ ﺧﺪاوﻧـﺪﮔﺎر در اﻳـﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺤﺎﻓﻈﺎن ﻛﻠﻴﺴﺎي ﻣﻘﺪس او ،ﮔﺮﭼﻪ ﻛَﻤﻜﻲ دﻳﺮ ﺷﺪه ،وﻟﻲ ﺳـﺮاﻧﺠﺎم ﻣﺮاﻗﺒـﺖ ﺑﺪارﻧـﺪ ﻛـﻪ ﭼﻨـﻴﻦ اﻓﺴﺎدي ﺑﻴﺶ از اﻳﻦ ﭘﻬﻨﺎ ﻧﮕﺴﺘﺮاﻧﺪ. وﻟﻴﻜﻦ ﺗﻨﻬﺎ اﻳﻦ ﻳﻚ ﻓﺮاﺧﻮان ﻛﺎﻓﻲ ﻧﻴﺴﺖ .ﻓﺮداي آن روز ،ﻣﺮﻳـﺪ و ﻣﻘﻠـﺪ او ،ﺗﺌـﻮدور دوﺑـﺰ ،ﻣﺼـﺮاﻧﻪﺗـﺮ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﻫﺸﺪار ﻣﻲدﻫﺪ: ﻧﺎم ﻣﺎﮔﺪﺑﻮرگ را ﭘﺸﺖ ﺟﻠﺪ ﻛﺘﺎب زدهاﻧﺪ .اﻣﺎ ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻧﻢ اﻳﻦ ﻣﺎﮔﺪﺑﻮرگ ،ﺑـﺮ ﻛﻨـﺎرهي رود راﻳـﻦ 1ﺟـﺎي داﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ﻣﻦ دراز زﻣﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲداﻧﻢ آنﺟﺎ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺎرِ ﺷﺮمآوري دﺳﺖ آﻟﻮدهاﻧﺪ و اﻳﻨﻚ ﻣﻲﭘﺮﺳﻢ از دﻳـﻦ ﻣﺴﻴﺤﺎﻳﻲِ ﻣﺎ دﻳﮕﺮ ﭼﻪ ﺑﺮ ﺟﺎي ﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ ،اﮔﺮ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻫﺮزهدراﻳﻲﻫﺎي اﻳﻦ ﺗﺒﻪﺧﻮ در ﭘﻴﺶﮔﻔﺘـﺎر آن ﻛﺘـﺎب ﺳﺎﻛﺖ ﺑﻨﺸﻴﻨﻴﻢ و دﺳﺖ روي دﺳﺖ ﺑﮕﺬارﻳﻢ؟
اﻣﺎ دﻳﮕﺮ ﺑﺴﻲ دﻳﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ .رﺳﺎﻟﻪ از ﺗﻜﻔﻴـﺮ و ﺗﻘﺒـﻴﺢ ﭘﻴﺸـﻲ ﺟﺴـﺘﻪ اﺳـﺖ و اﻛﻨـﻮن ﻛـﻪ ﻧﺨﺴـﺘﻴﻦ ﻧﺴﺨﻪي آن ﺑﻪ ژﻧﻮ رﺳﻴﺪه ،آﺗﺸﻲ از ﺑﻴﺰاري و ﺧﺸﻢ ﺑﺮﻣﻲاﻓﺮوزد. ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺟﺮأت ورزﻳﺪهاﻧﺪ اﻧﺴﺎﻧﻴﺖ را ﺟﺎﻳﮕﺎﻫﻲ ﺑﺨﺸﻨﺪ ﺑﺮﺗـﺮ از اﻗﺘـﺪار؟ دﻳﮕﺮاﻧﺪﻳﺸـﺎن را ﺑـﻪ ﺟﺎي ﻛﺸﺎﻧﺪن ﺑﺮ ﻛﻮﻫﻪي ﻫﻴﺰم آدمﺳﻮزان ،ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮادروار ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﻛﺮد و ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺧﻮشرﻓﺘﺎر ﺑﻮد؟ ﻫﺮ ﻣﺴﻴﺤﻲ ـ و ﻧﻪ ﻣﻨﺤﺼﺮاً ﻛﺎﻟﻮن ـ ﺣﻖ دارد ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس را آنﭼﻨﺎن ﻛﻪ ﺧﻮد درﻣﻲﻳﺎﺑﺪ ﻣﻌﻨﺎ ﻛﻨﺪ؟ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻛﻪ اﺳﺎس ﻛﻠﻴﺴﺎ ﺑﻪ ﺧﻄﺮ ﻣﻲاﻓﺘﺪ ـ و ﺑﺪﻳﻬﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻛﺎﻟﻮن ،ﻛﻠﻴﺴﺎي ﺧـﻮد اوﺳـﺖ .در ژﻧﻮ ،ﺑﻪ ﻳﻚ اﺷﺎرت از ﻫﺮ ﺳﻮ ،ﻓﺮﻳﺎد ﻛﻔﺮﺳﺘﻴﺰي ﺑﻪ آﺳﻤﺎن ﺑﺮﻣﻲﺧﻴﺰد .ﻛﻔـﺮي ﻧﻮﻇﻬـﻮر ﭘﻴـﺪا ﺷـﺪه؛ ﻛﻔـﺮي ﺳﺨﺖ ﻣﻬﻠﻚ و ﺧﻄﺮﻧﺎك ،ﻛﻔﺮ ﺑﻠﻴﺎﻧﻴﺴﻤﻲ .2از اﻳﻦ ﭘﺲ آﻣﻮزهي ﻣﺪاراﮔﺮي در اﻣﻮر ﻋﻘﻴﺪﺗﻲ را ﺑﻪ ﻧﺎم ﭘﻴﺎمآور آن ،ﻣﺎرﺗﻴﻦ ﺑﻠﻴﻨﻮس )ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ( داغ ﻣﻲزﻧﻨﺪ و ﻣﻲﺧﻮاﻧﻨـﺪ .ﻫﺮﭼـﻪ زودﺗـﺮ اﻳـﻦ آﺗـﺶ ﺟﻬﻨﻤـﻲ را ﻣـﻲﺑﺎﻳـﺪ ﻓﺮوﻧﺸﺎﻧﺪ ،ﭘﻴﺶ از آن ﻛﻪ ﺟﻬﺎﻧﻲ را در ﺧﻮد ﻓﺮو ﺳﻮزد .و دوﺑِﺰ ،آﺷﻔﺘﻪ و ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ،درﺑﺎرهي اﻳﻦ ﻧﺨﺴـﺘﻴﻦ ﺑﻴﺎنﻧﺎﻣﻪي ﻣﺪاراﻃﻠﺒﻲ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ: از آﻏﺎز ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻛﻨﻮن ،ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﻛﻔﺮآﻣﻴﺰي ﺷﻨﻴﺪه ﻧﺸﺪه اﺳﺖ.
در ژﻧﻮ ،ﺑﻲدرﻧﮓ ﺷﻮراي ﺟﻨﮓ ﺑﺮﭘﺎ ﻣﻲﺷﻮد .آﻳﺎ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﭘﺎﺳﺦ داد ﻳﺎ ﻫﻴﭻ ﻧﮕﻔﺖ؟ ﺟﺎﻧﺸـﻴﻦ ﺗﺴـﻮﻳﻨﮕﻠﻲ، ﺑﻮﻟﻴﻨﮕﺮ ،ﻛﻪ ﺷﺘﺎبﻧﺎﻛﺎﻧﻪ از ژﻧﻮﻳﺎن ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﺘﺎب را ﺑﻪوﻗﺖ ﺟﻠـﻮﮔﻴﺮي ﻛﻨﻨـﺪ ،از زورﻳـﺦ ﻫـﻮشﻣﻨﺪاﻧـﻪ
Rhein Bellianismus http://www.seapurse.ir
1 2
117
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻫﺸﺪار ﻣﻲﻓﺮﺳﺘﺪ اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﺑﻪ ﺧﻮدي ﺧﻮد از ﻳﺎدﻫﺎ ﺧﻮاﻫﺪ رﻓﺖ ،از اﻳﻦ رو ﭘﺴﻨﺪﻳﺪهﺗﺮ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛـﺎري ﺑﻪ ﻛﺎرش ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. اﻣﺎ ﻓﺎرل و ﻛﺎﻟﻮن ﻛﻪ ﺑﻲﺗﺎﺑﻲ ،آﺗﺶ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺸﺎن اﻧﺪاﺧﺘﻪ ،ﭘﺎ ﻣﻲﻓﺸﺎرﻧﺪ ﻛﻪ آﺷﻜﺎرا ﺑﻪ آن ﺟﻮاب ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮد و از آنﺟﺎ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن از ﭘﺲ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪي ﻧﺎﺧﻮشآﻳﻨﺪ دﻓﺎعﻧﺎﻣـﻪﻧﻮﻳﺴـﻲاش ﺧـﻮشﺗـﺮ دارد در ﭘﺸـﺖ ﺻﺤﻨﻪ ﺑﻤﺎﻧﺪ ،ﻛﺎر را ﺑﻪ ﻳﻜﻲ از ﻣﺮﻳﺪان ﺟﻮانﺗﺮش ،ﺗﺌﻮدور دو ﺑِﺰ ،وا ﻣﻲﮔﺬارد ﻛﻪ ﺑﺎ ﻳﻮرﺷﻲ ﺧُﺮدﻛﻨﻨـﺪه ،ﺑـﻪ آﻣﻮزهي اﺑﻠﻴﺴﻲِ ﻣﺪاراﮔﺮي ،ﻣﺮﺗﺒﻪ و ﺧﻠﻌﺖ اﺟﺘﻬﺎد ﺑﻴﺎﺑﺪ و ﻧﻈﺮ ﻣﺮﺣﻤﺖ دﻳﻜﺘﺎﺗﻮر را از آنِ ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺎزد. ﺗﺌﻮدور دوﺑِﺰ ،ﻛﻪ ﺷﺨﺼﺎً ﻣﺮدي ﭘﺮﻫﻴﺰﻛﺎر و راﺳﺖﻛﺮدار اﺳﺖ و ﺑﻪ ﭘﺎداش ﺳﺎﻟﻴﺎن دراز ﺧﺪﻣﺖ و اﻃﺎﻋـﺖ ﻣﺤﺾ ،ﺳﭙﺲﺗﺮﻫﺎ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﻛﺎﻟﻮن ﻣﻲﺷﻮد ،در ﻧﻔﺮت دﻳﻮاﻧﻪوار از ﺟﺰﺋﻲﺗﺮﻳﻦ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎي آزاداﻧﺪﻳﺸﻲ ،از ﺧﻮد ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺴﻲ ﺗﻨﺪﺗﺮ و ﺑﻲﭘﺮواﺗﺮ اﺳﺖ .دﻧﺒﺎﻟﻪروﻫﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ ذﻫﻦﻫﺎي زاﻳﻨﺪه و ﺗﻮاﻧﺎ ،ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫﻤﻴﻦﻃﻮرﻧﺪ. اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﻫﻮلاﻧﮕﻴﺰ ،ﻛﻪ در ﺗﺎرﻳﺦ اﻧﺪﻳﺸﻪي ﺑﺸﺮي ﮔﻮﻳﻨﺪهاش را ﺟﺎوداﻧـﻪ ﺑـﺪﻧﺎم ﻣـﻲدارد ،از اوﺳـﺖ: »آزادي وﺟﺪان ،آﻣﻮزهي ﺷﻴﻄﺎن اﺳﺖ «.1آزادي ،ﺑﻲ آزادي .ﺧﻮشﺗﺮ ﻫﻤﺎن ﻛﻪ آدﻣﻴﺎن ﺑﻪ آﺗﺶ و ﺷﻤﺸـﻴﺮ ﻧﻴﺴﺖ و ﻧﺎﺑﻮد ﺷﻮﻧﺪ ،ﺗﺎ ﻛﻪ ﻧﺨﻮت آزاداﻧﺪﻳﺸﻲ ﺑﺮﺗﺎﻓﺘﻪ ﺷﻮد .دوﺑِﺰ ،ﻛﻒ ﺑﺮ دﻧﺪان آورده ،ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲﻓﺮوﺷﺪ: ﮔﺮدن ﺳﭙﺮدن ﺑﻪ ﻫﻮلﻧﺎكﺗﺮﻳﻦ ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﺎن ،ﺑﺴﻲ ﻧﻴﻜﻮﺗﺮ اﺳﺖ ﺗﺎ اﺟﺎزه داده ﺷﻮد ﻫﺮ ﻛﺲ ﭼﻨـﺎن رﻓﺘـﺎر ﻛﻨـﺪ ﻛﻪ ﺧﻮد درﺳﺖ ﻣﻲﭘﻨﺪارد ...اﻳﻦ ﻣﺪﻋﺎ ﻛﻪ ﻛﺎﻓﺮﻛﻴﺸـﺎن را ﻧﻤـﻲﺑﺎﻳـﺪ ﺟـﺰا داد ،ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﻣـﻲﻣﺎﻧـﺪ ﻛـﻪ ﺑﮕﻮﻳﻨـﺪ ﭘﺪرﻛُﺶﻫﺎ و ﻣﺎدرﻛُﺶﻫﺎ را ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻛﻴﻔﺮ ﻛﺮد و ﻛﺸﺖ .در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺟﻨﺎﻳﺖ ﻛﻔﺮﭘﻴﺸـﮕﻲ ﻫـﺰار ﺑـﺎر از آنِ اﻳﺸـﺎن ﺳﻨﮕﻴﻦﺗﺮ اﺳﺖ.
ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﺴﺘﻮره ،ﻣﻲﺗﻮان ﺗﺼﻮر ﻛﺮد ﻛﻪ اﻳﻦ ﺳﺘﻴﺰهﻧﺎﻣﻪي آﺗﺸﻴﻦ در روﻳﺎروﻳﻲ ﺑﺎ »ﻛﻔﺮِ ﺑﻠﻴﺎﻧﻴﺴﻤﻲ« ،ﺑﺎ ﭼﻪ ﻟﺤﻨﻲ ﺳﺨﻦ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ .ﺑﺎ ﭼﻪ ﻟﺤﻨﻲ؟ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻫﻴﻮﻻي اﻧﺴﺎنﻧﻤﺎ آدموار ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ رﻓﺘﺎر ﻛﺮد؟ ﻧﻪ ،اﺑﺪاً! ﻧﺨﺴﺖ ﻧﻈﻢ ،ﺳﭙﺲ آنﮔﺎه اﻧﺴﺎﻧﻴﺖ .آنﺟـﺎ ﻛـﻪ ﭘﺎي ﻣﻜﺘﺐ در ﻣﻴﺎن ﻣﻲآﻳﺪ ،ﻧﻤﻲﺷﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﭘﻴﺸﻮا ﺧﻮد را ﺑﻪ اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﺑﺸﺮيِ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ وا ﺳﭙﺮد؛ ﻫﺮﮔﺰ و ﺑـﻪ ﻫﻴﭻ ﺑﻬﺎﻳﻲ .زﻳﺮا ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﻴﻮهاي ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﻣﺴﻴﺤﻲﻣﻨﺸﺎﻧﻪ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﻜﻪ ﺷﻴﻄﺎﻧﻲ اﺳﺖ.
در اﻳﻦﺟﺎ ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ـ و اﻣﺎ ﻧﻪ آﺧﺮﻳﻦ ﺑﺎر ـ آدﻣﻲ ﺑﺎ ﻧﻈﺮﻳﻪي ﻣﺒﺎرزهﺟﻮﻳﺎﻧﻪاي روﺑﻪرو ﻣـﻲﺷـﻮد ﻛـﻪ دوﺑِﺰ آن را اﻳﻦﺳﺎن ﺑﻪ ﻗﺎﻟﺐ ﻛﻼم ﻣﻲرﻳﺰد: اﻧﺴﺎندوﺳﺘﻲ ،ﺟﻨﺎﻳﺘﻲ اﺳﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﺸﺮﻳﺖ .زﻳﺮا ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻳﺎريِ اﻧﻀﺒﺎط آﻫﻨﻴﻦ و ﺳﺨﺖﮔﻴﺮيِ ﺑﻲﮔﺬﺷﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺸﺮﻳﺖ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﻮي ﻏﺎﻳﺘﻲ از ﻏﺎﻳﺎت آرﻣﺎﻧﻲ ﻫﺪاﻳﺖ ﺷﻮد .ﻣﺎ ﺣﻖ ﻧﺪارﻳﻢ ﺑﺮ ﭼﻨﺪ ﮔﺮگ درﻧﺪه ﺗﺮﺣﻢ ﻛﻨﻴﻢ، اﮔﺮ ﻛﻪ ﻧﺨﻮاﻫﻴﻢ رﻣﻪي ﭘﻴﺮوان ﻣﺆﻣﻦ ﻣﺴﻴﺢ را ﺑﻪ ﭼﻨﮕﺎل ﺳﺘﻢ آﻧﺎن رﻫﺎ ﺳﺎزﻳﻢ ...اف ﺑﺮ اﻳﻦ ﻧﺮمدﻟﻲِ رﻳـﺎﻳﻲ ﻛـﻪ ﺑﻪﺣﻘﻴﻘﺖ ،ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﺳﻨﮓدﻟﻲﻫﺎﺳﺖ.
”“libertas conscientiae diabolicum dogma http://www.seapurse.ir
1
118
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
دوﺑِﺰ ﻣﺘﻌﺼﺐ ،در روﻳـﺎروﻳﻲ ﺧـﻮد ﺑـﺎ ﺟﺎﻧﺒـﺪاران ﻣـﺪاراﮔﺮي ،اﻳـﻦﮔﻮﻧـﻪ ﻓﺮﻳـﺎد ﺑـﻪ راه ﻣـﻲاﻧـﺪازد و از ﺣﻜﻮﻣﺘﻤﺪاران ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﻛﻪ »ﺑﻪ ﻛﺮدار اﻫﻞ ﻓﻀﻴﻠﺖ ،ﺷﻤﺸﻴﺮﻫﺎ را ﻓﺮود آورﻧﺪ«. ﺑﺮ درﮔﺎه ﻫﻤﺎن ﺧﺪاﻳﻲ ﻛﻪ ﻛﺴﻲ ﭼﻮن ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑﺎ دﻟﻲ ﺳﺮﺷﺎر از اﺣﺴـﺎس ﻫـﻢدردي و ﻧـﻮعدوﺳـﺘﻲ رو ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺗﺎ آنﻫﻤﻪ ﺧﻮنرﻳﺰيﻫﺎي ددﻣﻨﺸﺎﻧﻪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﭘﺎﻳﺎن ﭘﻴﺪا ﻛﻨﺪ ،ﻣﺮدي ﭼﻮن آن ﻛﺸـﻴﺶ ژﻧـﻮي دﺳـﺖ اﻟﺘﻤﺎس ﺑﺮﻣﻲدارد و ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﺷﻮر ،ﺑﺎ ﻗﻠﺒﻲ ﻣﺎﻻﻣﺎل از ﻧﻔﺮت آﺗﺸﻴﻦ ،ﻃﻠﺐ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﺸـﺘﺎرﻫﺎ دوام آورد و »ﺑﻪ ﺷﻪزادﮔﺎن ﻣﺴﻴﺤﻲ ﭼﻨﺪان ﻋﻈﻤﺖ روح ارزاﻧﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ اﻳـﻦ ﺳـﻴﻪﻛـﺎران و ﺑـﺪﻛﺎران را ﻳﻜﺴـﺮه ﻧـﺎﺑﻮد ﻛﻨﻨﺪ« .وﻟﻲ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﻪ ﻧﺎﺑﻮد ﻛﺮدن ﻳﻜﺴﺮهي دﻳﮕﺮاﻧﺪﻳﺸﺎن ،ﺧﻮد ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻫﻨﻮز ﭼﻨﺪان ﻛﻪ روﺣﻴﻪي اﻧﺘﻘﺎمﺟﻮي دوﺑِﺰ را آرام ﻛﻨﺪ ،ﺧﺸﻮﻧﺖﺑﺎر ﻧﻴﺴـﺖ .ﻛـﺎﻓﺮان ﻧـﻪﺗﻨﻬـﺎ ﻣـﻲﺑﺎﻳـﺪ ﻛﺸـﺘﻪ ﺷـﻮﻧﺪ ،ﺑﻠﻜـﻪ اﻋﺪاﻣﺸﺎن ﺗﺎ آنﺟﺎ ﻛﻪ ﺷﺪﻧﻲ اﺳﺖ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺨﺖ و ﻋﺬابﻧﺎك ﺑﺎﺷﺪ و دوﺑِـﺰ ،ﭘﻴﺸـﺎﭘﻴﺶ ،ﻛﺎرﺑﺴـﺖ ﻫـﺮ ﮔﻮﻧـﻪ ﺷﻜﻨﺠﻪاي را ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﻨﺪاﺷﺖ درآﻳﺪ ،ﺑﺎ اﺷﺎرﺗﻲ ﻣﺆﻣﻨﺎﻧﻪ ،ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺨﺸﻮده ﻣﻲدارد: اﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ اﻳﻨﺎن ﻓﺮاﺧﻮر ﺟﻨﺎﻳﺘﻲ ﻛﻪ ﻛﺮدهاﻧﺪ ﻛﻴﻔﺮ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ،ﻣﻦ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻲﺑﺮم ﻋﺬاﺑﻲ ﺑﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ ﻛـﻪ ﺑـﺎ ﻣﻴﺰان ﺟﺮم اﻳﺸﺎن ﻫﻢﺳﻨﮕﻲ ﻛﻨﺪ.
ﭼﻪ زﻧﻨﺪه و دلآزار اﺳﺖ ﺣﺘّﻲ ﺗﻜﺮار ﺳـﺎدهي ﭼﻨـﻴﻦ ﺳـﺘﺎﻳﺶﻫـﺎ و ﻣﺪﻳﺤـﻪﺳـﺮاﻳﻲﻫـﺎ از ﺑﻴـﺪادﮔﺮي و ﺧﺸﻮﻧﺖ ،و دﻟﻴﻞﺗﺮاﺷﻲﻫﺎي ﻧﻔﺮتاﻧﮕﻴﺰ ﺿﺪ اﻧﺴﺎﻧﻴﺖ .اﻣﺎ ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﻛﻠﻤﻪ ﺑﻪ ﻛﻠﻤـﻪ ﺑﺎزﮔﻔﺘـﻪ ﺷﻮد ﺗﺎ ﺧﻄﺮي ﻛﻪ ﺟﻬﺎن ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑـﻪ ﺗﺒـﺎﻫﻲِ آن ﮔﺮﻓﺘـﺎر ﺷـﻮد ،ﺑﻬﺘـﺮ ﺣـﺲ ﺷـﻮد؛ اﮔـﺮ ﻛـﻪ ﻛﻴﻨﻪورزيِ ﺧﺸﻚاﻧﺪﻳﺸﺎن ژﻧﻮي آن را ﺑﻪ ﻣﻨﺠﻼب ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲِ ﺗﺎزهاي ﻣﻲﻛﺸﺎﻧﻴﺪ و ﻧﻴﺰ ،ﺗـﺎ ارج ﺑﮕـﺬارﻳﻢ آن دﻟﻴﺮاﻧﮕﻲاي را ﻛﻪ آن روﺷﻦﺑﻴﻨﺎن ـ ﻃﺒﻴﻌﺘﺎً ﺑﺎ ﺑﻪ ﺧﻄﺮ اﻓﻜﻨﺪن ﺟﺎن و ﺑﻪ ﮔﺮو ﻧﻬﺎدن زﻧﺪﮔﻲﺷﺎن 0از ﺧـﻮد ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ و در ﺑﺮاﺑﺮ اﻳﻦ ﻋﻘﻞﺑﺎﺧﺘﮕﺎنِ ﺟﻨﻮنِ ﻛﻔﺮﺳﺘﻴﺰي ،ﺳﻴﻨﻪ ﺳﭙﺮ ﻛﺮدهاﻧﺪ .زﻳﺮا دوﺑِﺰ ،ﺧﻮدﻛﺎﻣـﻪوار ،ﺗـﺎ ﻛﻪ آرﻣﺎن ﻣﺪاراﮔﺮي را ﺑﻪﻫﻨﮕﺎم از اﺛﺮ ﺑﻴﺎﻧﺪازد ،در ﺳـﺘﻴﺰهﻧﺎﻣـﻪاش ﺧﻮاﺳـﺘﺎر ﻣـﻲﺷـﻮد ﻛـﻪ از آن ﭘـﺲ ﺑـﺎ ﻫﻮاﺧﻮاﻫﺎن ﻣﺪاراﮔﺮي و ﻣﺪاﻓﻌﺎن »ﺑﻠﻴﺎﻧﻴﺴﻢ« ،ﭼﻮن »دﺷﻤﻨﺎن دﻳﻦ« و ﻛﻔﺮﭘﻴﺸﮕﺎن رﻓﺘﺎر ﺷﻮد .ﻳﻌﻨﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن دﻳﮕﺮ ،زﻧﺪه در آﺗﺶ ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪﺷﺎن. در ﺑﺮاﺑﺮ اﻳﻨﺎن ﻧﻈﺮﻳﻪاي را ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﻦ اﻳﻦﺟﺎ ﻣﻲﮔـﻮﻳﻢ .ﻣﻘﺎﻣـﺎت ﺣﻜﻮﻣـﺖ ﺑﺎﻳـﺪ ﻣﻨﻜـﺮان ﺧـﺪا و ﻛﺎﻓﺮان را ﻋﻘﻮﺑﺖ ﺳﺨﺖ ﻛﻨﻨﺪ.
و ﺑﺮاي آن ﻛﻪ ﺑﺮ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ و ﻳﺎراﻧﺶ ﭘﻮﺷﻴﺪه ﻧﻤﺎﻧﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ ﻫﻤﭽﻨﺎن در ﭘﻲ اﻋﺘﻘﺎدﺷﺎن ،آن ﭘﻴﮕﺮدﺷﺪﮔﺎن ﺳﺘﻢرﺳﻴﺪه را ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ ﻛﻨﻨﺪ ،ﭼﻪ در اﻧﺘﻈﺎر دارﻧﺪ .دوﺑِﺰ ﺑﺎ ﻣﺸﺖﻫﺎي ﮔﺮهﻛﺮده ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ ﻛـﻪ ﺣﺘّـﻲ ﺟﺎﻳﮕﺎه دروﻏﻴﻦ ﭼﺎپ و ﻧﺎمﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﮕﻲ اﻳﺸﺎن را »از ﭘﻴﮕﺮد ﻧﺠﺎت ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ .زﻳﺮا ﻛﻪ ﻫﻤﮕـﺎن ﻧﻴـﻚ
http://www.seapurse.ir
119
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻣﻲداﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻛﻴﺴﺘﻴﺪ و ﭼﻪ در ﭘﻴﺶ دارﻳﺪ ...ﻣﻦ ﺑﻪﻫﻨﮕﺎم ،ﻫﻤﻪﺗﺎن را ﻫﺸﺪار ﻣﻲﮔﻮﻳﻢ .ﺷﻤﺎ ،ﺑﻠﻴﻮﻧـﻮس و ﻣﻮنﻓﻮر ،1و ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻫﻢﻣﺴﻠﻜﺎﻧﺘﺎن را«. * * *
ﺧﻮب دﻳﺪه ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺳﺘﻴﺰهﻧﺎﻣﻪي دوﺑِﺰ ،ﺗﻨﻬﺎ ﻇﺎﻫﺮ ﻳﻚ ﻛﺸﻤﻜﺶ داﻧﺸﻜﺪهاي را دارد و ﻣﻌﻨﺎي ﺣﻘﻴﻖ آن در واﻗﻊ ﻫﻤﻴﻦ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ .ﻣﺪاﻓﻌﺎن ﻣﻨﻔﻮرِ آزادي اﻧﺪﻳﺸﻪ)!( ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم درﻳﺎﺑﻨﺪ ﻛﻪ ﺑـﺎ ﻫـﺮ ﻛﻠﻤﻪي ﺗﺎزهاي ﻛﻪ در ﻃﻠﺐ اﻧﺴﺎﻧﻴﺖ ﺑﺮ زﺑﺎن ﻣﻲراﻧﻨﺪ ،زﻧﺪﮔﻲﺷﺎن را ﺧﻄﺮ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و دوﺑِﺰ ،ﺑـﺎ ﺑـﻲﻗـﺮاري، ﺑﺮاي آن ﻛﻪ ﺳﺮﺣﻠﻘﻪي اﻳﻨﺎن ،ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را ﺑﻪ ﺑﻲاﺣﺘﻴﺎﻃﻲ ﺗﺤﺮﻳﻚ ﻛﻨﺪ ،ﺑﻪ اﻳـﻦ ﻧﻤﺎﻳـﻪي دﻻوري اﺗﻬﺎم ﺑﺰدﻟﻲ ﻣﻲﺑﻨﺪد و رﻳﺸﺨﻨﺪﻛﻨﺎن ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ: او ﻛﻪ دﻳﮕﺮ وﻗﺖﻫﺎ ﺑﻪ ﺑﻲﺑﺎﻛﻲ و دﻟﻴﺮي ﻋﺮض اﻧﺪام ﻣﻲﻛﻨﺪ ،در اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ از ﻧﺮمدﻟﻲ و ﺷـﻔﻘﺖ در آن ﺳﺨﻦ ﻣﻲرود ،ﺧﻮد را ﭼﻨﺎن ﺑﺰدل و ﺗﺮسﺧﻮرده ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛـﻪ ﺟـﺰ ﺑـﻪ ﭘﻮﺷـﻴﺪﮔﻲ ،و ﻧﻘـﺎبزده ،ﺟـﺮأت ﻧﻤﻲآورد ﺳﺮك ﺑﻜﺸﺪ.
ﺷﺎﻳﺪ او آرزو دارد ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ از ﺧﻄﺮ آﺷﻜﺎر ﻛﺮدن ﻧﺎم و اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﻫﺮاس اﻓﺘﺪ و ﻣﺤﺘﺎﻃﺎﻧﻪ ﭘـﺎ ﭘـﺲ ﻛﺸﺪ .اﻣـﺎ ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ﭼﻨـﻴﻦ ﻧﻤـﻲﻛﻨـﺪ و اﻳـﻦ ﺗـﻮانآزﻣـﺎﻳﻲ را ﺑـﻪ ﺟـﺎن ﻣـﻲﭘـﺬﻳﺮد .درﺳـﺖ ﻫﻤـﻴﻦ ﻛـﻪ درﺳﺖاﻳﻤﺎنﻫﺎي ژﻧﻮي ﻣﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ زﺷﺖﻛﺎريِ ﺧـﻮﻳﺶ را ﭼـﻮن اﺻـﻠﻲ ﺑﻨﻴـﺎدﻳﻦ و روﺷـﻲ آﻳـﻴﻦﻣﻨـﺪ ﺟـﺎ ﺑﻴﺎﻧﺪازﻧﺪ ،اﻳﻦ وﺟﻮد ﺷﺮﻳﻒ آﺷﺘﻲﺟﻮي را ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻣﻲﻛﺸﺎﻧﺪ ﺑﻪ ﻋﺮﺻﻪي ﻧﺒﺮدي آﺷﻜﺎر .او درﻳﺎﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ ﻛﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖﺳﺎز ﻋﻤﻞ ﻓﺮا رﺳﻴﺪه اﺳﺖ .اﮔﺮ ﺟﻨﺎﻳﺘﻲ ﻛﻪ در ﺣﻖ ﺳﺮوه روا ﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﭘـﻴﺶﮔـﺎه ﻗﻀﺎوت ﺑﺸﺮﻳﺖ ﻛﺸﺎﻧﺪه ﻧﺸﻮد و ﺣﻜﻢ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﻧﮕﻴﺮد ،از اﻳﻦ ﻳﻚ ﺧﺮﻣﻦ آﺗـﺶ آدمﺳـﻮزي ،ﺻـﺪﻫﺎ و ﻫـﺰاران ﺧﺮﻣﻦ دﻳﮕﺮ ﺷﻌﻠﻪ ﺑﺮﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺸﻴﺪ و آنﭼﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻛﻨﻮن ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻚﻣﻮردي آدمﻛُﺸﺎﻧﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ ،ﭼﻮﻧﺎن اﺻﻠﻲ ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎراﻧﻪ ﺟﺎ ﺧﻮاﻫﺪ اﻓﺘﺎد .ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،دل ﻳﻚﺳﻮﻳﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻛﺎرﻫﺎي ﻫﻨﺮﻣﻨﺪاﻧﻪ و داﻧﺶﭘﮋوﻫﺎﻧﻪاش را ﺑـﻪ ﻛﻨﺎر ﻣﻲاﻓﻜﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﻦ ﻣﺘﻬﻢ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻗـﺮن ﺧـﻮﻳﺶ را ﺑـﻪ رﺷـﺘﻪي ﺗﺤﺮﻳـﺮ درآورد و ژان ﻛـﺎﻟﻮن را ﺑـﻪ ﺟـﺮم آدمﻛُﺸﻲ در زﻳﺮ ﻟﻮاي دﻳﻦ ،ﺑﺮ ﺳﻜﻮي اﺗﻬـﺎم ﺑﻨﺸـﺎﻧﺪ؛ ﺑـﻪ ﺟـﺮم ﻛﺸـﺘﻦ ﻣﻴﻜﺎﺋـﻞ ﺳـﺮوه در وﺳـﻂ ﻣﻴـﺪان ﺷﻬﺮﺷﺎﻣﭙﻞ .و اﻳﻦ دادﻧﺎﻣﻪي ﺳﺮﮔﺸﺎدهي او ،ردﻳﻪ ﺑﺮ ﺳﺘﻴﺰهﻧﺎﻣﻪي ﻛﺎﻟﻮن ،2ﺑﺎ آن ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﻳﻚ ﺗﻦ ﻧﮕﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﻳﻤﻦِ ﺑﺎر ﺳﻨﮕﻴﻦ اﺧﻼﻗﻲ ﻛﻪ دارد ،ﺑﻪ اﻋﺘﺮاضﻧﺎﻣـﻪاي ﺗﺒـﺪﻳﻞ ﻣـﻲﺷـﻮد ﻫﻤﻴﺸـﻪ درﺧﺸﺎن در ﺑﺮاﺑﺮ ﻫﺮ ﻛﻮﺷﺶ ﺗﺠﺎوزﮔﺮاﻧﻪاي ﺑﻪ آزادي ﻛﻼم ﺑﺎ ﺿﺮب ﻗﺎﻧﻮن ،و ﺑﻪ ﺑﺎورِ آزاد آدﻣﻲ ﺑﺎ ﺟﺎﻧﺒﺪاري از ﻣﻜﺘﺒﻲ وﻳﮋه ،و ﺑﻪ وﺟﺪان ﺟﺎوداﻧﻪ آزاد ﺑﺸﺮي ﺑﺎ ﻗﻬﺮ؛ ﻗﻬﺮِ ﺗﺎ ﺟﺎودان ﻣﻨﻔﻮر.
Montfort Contra libellum Calvini http://www.seapurse.ir
1 2
120
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﺳﺎلﻫﺎي ﺳﺎل اﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﺮﻳﻒ ﺧﻮد را ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﺪ و ﻧﻴﺰ ،روشﻫﺎي ﻛـﺎر او را .او ﻣـﻲداﻧـﺪ ﻛـﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺷﺨﺺ ﺧﻮد را ،ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ »ﻣﻜﺘﺐ« و دﻳـﻦ ،و ﺣﺘّـﻲ ﻓﺮاﺗـﺮ از آن ،ﻣﺨﺎﻟﻔـﺖ ﺑـﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد .از اﻳﻦ رو ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ در ﻧﻮﺷﺘﺎر ﺧﻮد ،ردﻳﻪ ﺑﺮ ﺳـﺘﻴﺰهﻧﺎﻣـﻪي ﻛـﺎﻟﻮن ،ﻫـﻢ از آﻏـﺎز ﺑﻪروﺷﻨﻲ ﺗﻤﺎم ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﻧﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﻧﻈﺮﻳﻪﻫﺎي ﺳﺮوه را ﻣﻲﮔﻴﺮد و ﻧﻪ ﻣﺤﻜـﻮم ﻣـﻲﻛﻨـﺪ آنﻫـﺎ را ،و ﻧـﻪ ﺑﻪﻫﻴﭻروي ﺧﻮاﺳﺘﺎر ورود ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺷﺮﻋﻲ و ﭘﺮسوﺟﻮﻫﺎي روﺷﻦﮔﺮاﻧﻪ اﺳـﺖ .ﺑﻠﻜـﻪ ﺗﻨﻬـﺎ داد ﺳـﺘﺎﻧﺪن از ﻣﺮدي را ﻣﻲﻃﻠﺒﺪ ﺑﻪ ﻧﺎم ژان ﻛﺎﻟﻮن ،ﻛﻪ ﻣﺮدي دﻳﮕﺮ را ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻴﻜﺎﺋﻞ ﺳﺮوه ،ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﺪه اﺳﺖ .ﺑﺎ ﻋﺰﻣـﻲ ﻫﻢ از آﻏﺎز ﺟﺰم ،ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ واروﻧﻪﺳﺎزيِ ﺳﻔﺴﻄﻪﮔﺮاﻧﻪاي ﺗـﻦ درﻧﺪﻫـﺪ ،ﻗﺎﺿـﻲوار ،ﺑـﺎ ﻧﺨﺴـﺘﻴﻦ ﻛﻠﻤـﺎت، ﻣﻮﺿﻮع دادﺧﻮاﺳﺘﻲ را ﻛﻪ آﻫﻨﮓ ﭘﻴﺶ ﺑﺮدن آن را دارد ،ﺑﻪروﺷﻨﻲ در ﻣﻴﺎن ﻣﻲﻧﻬﺪ .او دادﻧﺎﻣﻪاش را ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲآﻏﺎزد: ژان ﻛﺎﻟﻮن اﻣﺮوزه ﺑﻬﺮهﻣﻨﺪ و ﺧﺸﻨﻮد از اﻗﺘﺪارِ ﺑﻲﭼﻮنوﭼﺮاي ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ اﺳﺖ و ﻣﻦ اﮔﺮ ﻛﻪ او را ﻧﻴﻚاﻧﺪﻳﺶﺗـﺮ ﻣﻲدﻳﺪﻳﻢ ،آرزوي اﻗﺘﺪارِ ﺑﺲ ﺑﻴﺶﺗﺮش را ﻣﻲداﺷﺘﻢ .اﻣﺎ آﺧﺮﻳﻦ ﻛـﺮدهي او ،اﻋـﺪاﻣﻲ ﺧـﻮﻧﻴﻦ اﺳـﺖ و ﺗﻬﺪﻳـﺪ ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﺮدﻣﺎنِ ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎر .از اﻳﻦ رو ،ﻣﻦ ﻛﻪ از ﺧﻮنرﻳﺰياش ﺳﺨﺖ ﺑﻴﺰارم )ﻧﻤـﻲﺑﺎﻳـﺪ ﺗﻤـﺎم دﻧﻴـﺎ ﭼﻨـﻴﻦ ﻣﻲﺑﻮدﻧﺪ؟( ﺳﺮِ آن دارم ﻛﻪ ﺑﻪ ﺣﻮل و ﻗﻮهي اﻟﻬﻲ ،ﭘﺮده از ﻧﻴﺎت او ﺑﺮﮔﻴﺮم و دﺳﺖﻛﻢ ﺗﻨﻲ ﭼﻨـﺪ از ﻛﺴـﺎﻧﻲ را ﻛﻪ وي ﺑﺎ دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎي ﻧﺎدرﺳﺘﺶ ﺑﻪ ﻛﮋراﻫﻪ ﻛﺸﺎﻧﺪه اﺳﺖ ،از ﺧﻄﺎ ﺑﺎزآورم. در ﺑﻴﺴﺖوﻫﻔﺘﻢ اﻛﺘﺒﺮﻣﺎه ﺳﺎلِ ﮔﺬﺷﺘﻪ ،1553 ،در ژﻧﻮ ،ﺑﻪ ﻛﻮﺷﺶ و ﭘﻲﮔﻴﺮيِ ﻫﺪاﻳﺖﮔﺮِ ﻛﻠﻴﺴـﺎي آن ﺳـﺎﻣﺎن، ﻛﺎﻟﻮن ،ﻣﻴﻜﺎﺋﻞ ﺳﺮوهي اﺳﭙﺎﻧﻴﺎﻳﻲﺗﺒﺎر را ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺑﺎورﻫـﺎي دﻳﻨـﻲاش ،زﻧـﺪه در آﺗـﺶ ﺳـﻮزاﻧﺪﻧﺪ .اﻳـﻦ اﻋـﺪام، اﻋﺘﺮاضﻫﺎي زﻳﺎدي ،ﺑﻪوﻳﮋه در اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ و ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺖ و ﺑـﺮاي ﭘﺎﺳـﺦ ﮔﻔـﺘﻦ ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﺷـﻜﺎﻳﺖﻫـﺎ ،ﻛـﺎﻟﻮن ﺑﻪﺗﺎزﮔﻲ ﻛﺘﺎﺑﻲ ﺑﻴﺮون داده اﺳﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﺳﻨﮕﻴﻦ و رﻧﮕﻴﻦ و ﻓﺮﻳﺒﻨﺪه ،ﻛﻪ ﻫﺪف آن ﺑﺮﺣﻖ ﺟﻠﻮه دادن ﺧـﻮدش و ﻛﻮﻓﺘﻦ ﺳﺮوه اﺳﺖ ،و ﻧﻴﺰ اﺛﺒﺎت اﻳﻦ ﻛﻪ او ﺳﺰاوار ﻣﺠـﺎزات ﻣـﺮگ ﺑـﻮده .ﻣـﻦ ﺳـﺮِ آن دارم ﻛـﻪ اﻳـﻦ ﻛﺘـﺎب را ﺳﻨﺠﺶﮔﺮاﻧﻪ ﺑﺮرﺳﻢ و واﻛﺎوم .ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻋﺎدﺗﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن دارد ،ﭼﻪﺑﺴﺎ او ﻣﺮا ﺣﺘّﻲ ﺷﺎﮔﺮد و ﭘﻴﺮو ﺳﺮوه ﺑﻨﺎﻣﺪ .اﻣـﺎ ﻫﻴﭻﻛﺲ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻳﺒﻲ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺧﻮرد .ﻣﻦ از ﻧﻈﺮﻳﻪﻫﺎي ﺳﺮوه دﻓﺎع ﻧﻤﻲﻛﻨﻢ .ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎ ﻧﻈﺮﻳﻪي ﻧﺎدرﺳـﺖ ﻛـﺎﻟﻮن ﻣﻲﺳﺘﻴﺰم .ﻣﻦ ﻫﻤﻪي ﮔﻔﺖوﮔﻮﻫﺎي درﺑﺎرهي ﺗﻌﻤﻴﺪ ،ﺗﺜﻠﻴﺚ ،و ﭘﺮﺳﺶﻫﺎﻳﻲ از اﻳﻦ دﺳـﺖ را ﻳﻜﺴـﺮه ﺑـﻪ ﻛﻨـﺎر ﻣﻲﻧﻬﻢ و ﻛﺘﺎبﻫﺎي ﺳﺮوه را ﻧﻴﺰ در اﺧﺘﻴﺎر ﻧﺪارم ،زﻳﺮا ﻛﺎﻟﻮن آنﻫﺎ را ﺳﻮزاﻧﺪه و از اﻳﻦ رو ﻫﻴﭻ ﻧﻤﻲداﻧﻢ او ﭼﻪ اﻳﺪهﻫﺎﻳﻲ در ﺳﺮ داﺷﺘﻪ و ﭼﻪﻫﺎ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ .ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ در ﻧﻜﺘﻪﻫـﺎي دﻳﮕـﺮي ﻛـﻪ ﻫـﻴﭻ ﭘﻴﻮﻧـﺪي ﺑـﺎ اﻳـﻦﮔﻮﻧـﻪ اﺧﺘﻼفﻧﻈﺮﻫﺎي اﺻﻮﻟﻴﻦ ﻧﺪارد ،ﺧﻄﺎﻫﺎي ﻛﺎﻟﻮن را ﺑﺮﻣﻼ ﺧﻮاﻫﻢ ﻛﺮد ،ﺗﺎ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﺮد ،ﻛـﻪ ﺧﻮن ﭼﺸﻤﺎن ﺣﻘﻴﻘﺖﺑﻴﻨﺶ را ﻛﻮر ﻛﺮده ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻛﺴﻲ اﺳﺖ .ﻣﻦ ﺑﺎ او ﺑﺪانﺳﺎن ﻛﻪ وي ﺑﺎ ﺳﺮوه رﻓﺘﺎر داﺷﺖ، رﻓﺘﺎر ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﻛﺮد؛ ﻛﻪ ﮔﺬاﺷﺖ ﻧﺨﺴﺖ او را ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻛﺘﺎبﻫﺎﻳﺶ زﻧﺪه ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪ و ﭼـﻮن ﺟـﺎن ﺳـﭙﺮد ،اﻛﻨـﻮن ﻧﺎﺳﺰا ﻧﻴﺰ ﻧﺜﺎرش ﻣﻲﻛﻨﺪ .و اﮔﺮ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻛﺸﻨﺪهي ﺳﺮوه ،از ﭘﺲ آن ﻛﻪ ﻛﺘـﺎبﻫـﺎ و ﻧﻮﻳﺴـﻨﺪهﺷـﺎن را ﺳـﻮزاﻧﺪه اﺳﺖ ،ﺟﺴﺎرت ﻛﻨﺪ و ﺑﺎ ﺷﺎﻫﺪ آوردن ﺗﻚﺑﺮگﻫﺎي ﻣﺎ را ﺑﻪ آن ﻛﺘﺎبﻫﺎ ﺑﺮﮔﺸﺖ دﻫﺪ ،ﺑـﻪ رﻓﺘـﺎر آﺗـﺶاﻓـﺮوزي ﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﭘﺲ از ﺧﺎﻛﺴﺘﺮ ﻛﺮدن ﺧﺎﻧﻪاي ،از ﻣﺎ ﻃﻠﺐ ﻛﻨﺪ اﺳﺒﺎبﻫﺎي درﭼﻴﺪه در ﺗﻚﺗﻚ اﺗﺎقﻫﺎي ﺧﺎﻧـﻪ را وا رﺳﻴﺪه و ﺑﺎزﺑﻴﻨﻴﻢ .ﺗﺎ آنﺟﺎ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑـﺎزﻣﻲﮔـﺮدد ،ﻫﺮﮔـﺰ ﻧﺨﻮاﻫـﺪ آﻣـﺪ ﻛـﻪ ﻧﻮﻳﺴـﻨﺪه و ﻳـﺎ ﻧﻮﺷـﺘﺎري را ﺑﺴﻮزاﻧﻴﻢ .ﻛﺘﺎﺑﻲ را ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ آن ﺳﺮ ﺳﺘﻴﺰﻳﺪن دارﻳﻢ ،ﻫﻤﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ .دو »ﺑﻴـﺮونداد« از آن ،در دﺳـﺖ http://www.seapurse.ir
121
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار اﺳﺖ؛ ﻳﻜﻲ ﺑﻪ ﻻﺗﻴﻨﻲ و ﻳﻜﻲ ﺑﻪ ﻓﺮاﻧﺴﻮي .ﺑﺮاي آن ﻛﻪ ﻧﺘﻮان ﻫﻴﭻ ﺑﻬﺎﻧﻪاي در ﻛﺎر آورد ،ﻣﻦ ﻫﺮ ﺟﻤﻠﻪاي را ﻛـﻪ ﺑﺨﻮاﻫﻢ ﺷﺎﻫﺪ آورم ،ﺑﻪدﻗﺖ ﺑﺎزﻣﻲﻧﻮﻳﺴﻢ و ﺑﻪ ﺷﻤﺎرهاي ﻧﺸﺎن ﺧﻮاﻫﻢ داد و ﭘﺎﺳﺦﻫﺎي ﺧﻮد را ﻧﻴـﺰ زﻳـﺮ ﻫﻤـﺎن ﺷﻤﺎره رﻗﻢ ﺧﻮاﻫﻢ زد.
دادﮔﺮاﻧﻪﺗﺮ از اﻳﻦ ﻧﻤﻲﺗﻮان ﻣﺒﺎﺣﺜﻪاي را ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﺑﺮد .ﻛﺎﻟﻮن در ﻛﺘﺎﺑﺶ ﻛﻪ ﺑـﻪ ﭼـﺎپ رﺳـﺎﻧﺪه ،دﻳـﺪﮔﺎه ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻪروﺷﻨﻲ ﺑﺎزﻧﻤﺎﻳﺎﻧﺪه اﺳﺖ و ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ اﻳﻦ ﺳﻨﺪ را ﻛﻪ ﻫﻤﮕﺎن در دﺳﺖرس دارﻧﺪ ،ﭼﻨـﺎن ارزﻳـﺎﺑﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻗﺎﺿﻲ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﭘﺮوﻧﺪهي ﺑﺎزﭘﺮﺳﻲﻫـﺎي ﻣﺘﻬﻤـﻲ را .و ﺗـﺎ ﻛـﻪ ﻧﮕﻮﻳﻨـﺪ او ﺳـﺨﻨﺎن ﺣﺮﻳـﻒ را ﻧﺎدرﺳﺖ آورده و در آن دﺳﺖ ﺑﺮده اﺳﺖ ،از آﻏﺎز ﺗﺎ اﻧﺠﺎم ﻛﺘﺎب ﻛﺎﻟﻮن را ﻛﻠﻤﻪ ﺑﻪ ﻛﻠﻤﻪ ،ﺑﺎرِ دﻳﮕﺮ روﻧﻮﻳﺴـﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻧﻴﺰ ﺗﺎ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺷﻜّﻲ را ﻫﻢ از ﭘﻴﺶ از ﺑﻴﻦ ﺑﺒﺮد ﻛﻪ ﺑﺎ ﻛﻮﺗﺎه ﻛﺮدنﻫﺎي ﺑﻪ دلﺧﻮاه ،ﻣﺘﻦ ﻛﺎﻟﻮن را از ﺟﺎي ﮔﺮداﻧﻴﺪه ،ﺟﻤﻠﻪﻫﺎي ﻛﺎﻟﻮن را ﻳﻚﺑﻪﻳﻚ ﺷﻤﺎره ﻣﻲﮔﺬارد .ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ،اﻳﻦ دوﻣﻴﻦ ﻣﺤﺎﻛﻤﻪي ﻣﻌﻨﻮي ﺳﺮوه ،ﺑﺲ ﺑﺴﻴﺎر دادﮔﺮاﻧﻪﺗﺮ ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲﺷﻮد ﺗﺎ آن ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻣﺤﺎﻛﻤـﻪي او در ژﻧـﻮ؛ ﺟـﺎﻳﻲ ﻛـﻪ ﻣـﺘﻬﻢ را در زﻣﻬﺮﻳﺮ ﺗﺎرﻳﻚﭼﺎﻟﻲ ﺗﻨﮓ ،ﻣﺤﺮوم از دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺷﻬﺎدت و دﻓﺎﻋﻲ در ﺑﻨﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ .اﻳﻨﻚ ﻣـﻲﺑﺎﻳـﺪ ﻣﻮرد ﺳﺮوه ،در ﺑﺮاﺑﺮ دﻳﺪﮔﺎن ﺟﻬﺎن اوﻣﺎﻧﻴﺴﺘﻲ ،آزاداﻧﻪ ﺑﺮرﺳﻴﺪه ﺷﻮد و ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻣﺮي وﺟﺪاﻧﻲ و اﺧﻼﻗـﻲ، از ﻧﻮ ﺣﻜﻢ ﺑﺴﺘﺎﻧﺪ. روﻳﺪاد روﺷﻦ اﺳﺖ و اﻧﻜﺎرﻧﺎﭘﺬﻳﺮ .ﻣﺮدي ﻛﻪ ﻫﻤﮕﺎن ﺷﻨﻮدهاﻧﺪ در آﺧﺮﻳﻦ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎي زﻧـﺪﮔﻲاش از درون آﺗﺸﻲ ﻛﻪ ﮔﺮداﮔﺮد او زﺑﺎﻧﻪ ﻣﻲﻛﺸﻴﺪ ،ﻓﺮﻳﺎد ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮده ﻛﻪ ﺑﻲﮔﻨﺎه اﺳـﺖ ،ﺑـﻪ ﻛﻮﺷـﺶ ﻛـﺎﻟﻮن و ﺑـﻪ ﻓﺮﻣـﺎن ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ژﻧﻮ ،ﺑﻪ ﻓﺠﻴﻊﺗﺮﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ اﻋﺪام ﺷﺪه اﺳﺖ .اﻛﻨﻮن ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎي ﻛﺎرﺳﺎز ﺧﻮد را در ﻣﻴـﺎن ﻣﻲﻧﻬﺪ :ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﻣﻴﻜﺎﺋﻞ ﺳﺮوه ﭼﻪ ﮔﻨﺎﻫﻲ ﻛﺮده ﺑﻮد؟ ژان ﻛﺎﻟﻮن ﻛﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻫﻴﭻ ﻣﻘﺎم دوﻟﺘﻲ ﻧﻴﺴﺖ و ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻨﺼﺐ روﺣﺎﻧﻲ دارد ،ﭼﻪ اﺟﺎزه داﺷﺘﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺷﺮﻋﻲِ ﻧﺎب را ﺑﻪ ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ﺣﻮاﻟﺖ دﻫﺪ؟ آﻳـﺎ ﺷـﻮراي ﺷﻬﺮ ژﻧﻮ ﺣﻖ داﺷﺘﻪ ﺳﺮوه را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻳﻦ ﺑﺰه ادﻋﺎﻳﻲ ،ﻣﺤﻜﻮم ﻛﻨﺪ؟ و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ،ﺑـﺎ ﭼـﻪ ﻣﺸـﺮوﻋﻴﺘﻲ و ﺑـﺮ ﭘﺎﻳﻪي ﻛﺪاﻣﻴﻦ ﻗﺎﻧﻮن ،ﺣﻜﻢ ﻣﺮگ اﻳﻦ ﻣﺘﺄﻟﻪ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪﺗﺒﺎر داده ﺷﺪه اﺳﺖ؟ * * *
در ﺑﺎب ﭘﺮﺳﺶ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ،ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ در ﭘﺮوﻧﺪهاي ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪﻫﺎي ﺧﻮد ﻛﺎﻟﻮن ﺑـﺎزﻣﻲﻧﮕـﺮد ﺗـﺎ ﻣﻌﻠـﻮم ﺳـﺎزد ﻛﺎﻟﻮن در واﻗﻊ ﭼﻪ اﺗﻬﺎﻣﻲ ﺑﺮ ﻣﻴﻜﺎﺋﻞ ﺳﺮوه وارد ﻣﻲآورد .و اﺗﻬﺎم دﻳﮕﺮي ﻧﻤﻲﻳﺎﺑـﺪ ﻣﮕـﺮ اﻳـﻦ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﻧﻈـﺮ ﻛﺎﻟﻮن ،ﺳﺮوه »ﺟﺴﺎرتآﻣﻴﺰاﻧﻪ ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس را از ﺟﺎي ﻣﻲﮔﺮداﻧﺪه و ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪي وﺻﻒﻧﺎﭘﺬﻳﺮي ﺑﻪ وﺳﻮﺳـﻪي ﺑﺪﻋﺖ و ﻧﻮآوري ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺑﻮده« .ﺑﺪﻳﻦﺗﺮﺗﻴﺐ ﻛﺎﻟﻮن ،ﺳﺮوه را ﺑﻪ ﺟﺮﻣﻲ ﺟﺰ اﻳﻦ ﻣﺘﻬﻢ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑـﻪ ﻃـﺮزي ﺧﻮدﺧﻮاﺳﺘﻪ و ﺧﻮدﺳﺮاﻧﻪ ،ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس را ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻛﺮده و ﺑﻪ ﻧﺘﺎﻳﺠﻲ رﺳﻴﺪه اﺳﺖ دﻳﮕﺮﺳﻮن ،ﺑﺎ آﻣـﻮزهﻫـﺎي ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺧﻮد او ]ﻛﺎﻟﻮن[ .اﻣﺎ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑﻲدرﻧﮓ ﺑﻪ ﺿﺪ ﺣﻤﻠﻪ دﺳﺖ ﻣﻲزﻧﺪ و ﻣﻲﭘﺮﺳﺪ آﻳﺎ ﺳﺮوه ﺗﻨﻬﺎ ﻛﺴـﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻓﻀﺎي اﺻﻼحﺟﻮﻳﻲ دﻳﻨﻲ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻌﺒﻴﺮﻫﺎي ﺗﺎزهي ﺧﻮدﺧﻮاﺳﺘﻪاي از ﻛﺘـﺎب ﻣﻘـﺪس دﺳـﺖ http://www.seapurse.ir
122
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
زده اﺳﺖ؟ و ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺟﺮأت دارد ادﻋﺎ ﻛﻨﺪ وي در اﻳﻦ رهﮔﺬر ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي راﺳﺘﻴﻦِ آﻣﻮزهﻫﺎي ﻧﻮ ﺧﺪﺷﻪ وارد ﻛﺮده .آﻳﺎ ﺣﻖ ﺗﻔﺴﻴﺮ آزاداﻧﻪي ﻓﺮد از ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ،ﺧﻮد ﻳﻜﻲ از ﺧﻮاﺳﺘﻪﻫﺎي ﺑﻨﻴﺎدﻳﻦ ﺟﻨﺒﺶ دﻳﻦﭘﻴﺮاﻳـﻲ ﻧﺒﻮده اﺳﺖ و ﭘﻴﺸﻮاﻳﺎن اﻳﻦ ﺟﻨﺒﺶ ﻣﮕﺮ ﻛﺎري دﻳﮕﺮ ﻛﺮدهاﻧﺪ ،ﺟﺰ ﻫﻤﻴﻦ ﻛﺎر ﻛﻪ ﺗﻔﺴﻴﺮﻫﺎي ﻧﻮ را در ﺳـﺨﻦ و در ﻧﻮﺷﺘﺎر ،ﭘﻴﺶ ﻧﻬﺎدهاﻧﺪ و ﺑﺮ ﻛﺮﺳﻲ ﻧﺸﺎﻧﺪهاﻧﺪ؟ و آﻳﺎ اﻳﻦ ﻛﺎﻟﻮن ،و ﻳﺎر و ﻳﺎور او ،ﻓـﺎرل ،ﻧﻴﺴـﺘﻨﺪ ﻛـﻪ در ﻛﺎر ﺑﺎزﺳﺎزي و ﻧﻮﺳﺎزي ﻛﻠﻴﺴﺎ ،ﭘﺮﺟﺮﺑﺰهﺗﺮﻳﻦ و ﻳﻜﺪﻟﻪﺗﺮﻳﻦ ﻛﺴﺎن ﺑﻮدهاﻧـﺪ؟ »وي ﻧـﻪﺗﻨﻬـﺎ ﺧﻮﻳﺸـﺘﻦ را ﺑـﻪ ﻧﻮآوريﻫﺎي ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﺷﻤﺎرشﻧﺎﭘﺬﻳﺮ واﺳﭙﺮده ،ﺑﻠﻜﻪ آنﻫﺎ را ﭼﻨﺎن ﺑﻪ زور ﺑﺮ دﻳﮕﺮان ﻧﻴﺰ ﺗﺤﻤﻴـﻞ ﻛـﺮده ﻛـﻪ دﻳﮕﺮ ،ﺳﺮ ﺗﺎﻓﺘﻦ از ﭘﺬﻳﺮش ﻧﻈﺮﻳﺎت او ﺳﺨﺖ ﺧﻄﺮﻧﺎك ﺷﺪه اﺳﺖ .در ﻋﻤﻞ ﻧﻮآوريﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ او در ﻳﻚ دﻫﻪ ﻛﺮده اﺳﺖ ،ﺑﻴﺶﺗﺮ اﺳﺖ از ﻧﻮآوريﻫﺎي ﻛﻠﻴﺴﺎي ﻛﺎﺗﻮﻟﻴـﻚ در درازاي ﺷﺸﺼـﺪ ﺳـﺎل «.اﮔـﺮ ﻛﺴـﻲ ﺑﺎﺷـﺪ، ﺑﻲﺷﻚ ﻛﺎﻟﻮن در ﻣﻘﺎم ﺑﻲﭘﺮواﺗﺮﻳﻦ اﺻﻼحﮔﺮ دﻳﻨﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺣﻖ دارد ﺗﻔﺴﻴﺮﻫﺎي ﻧﻮ را در درون ﻛﻠﻴﺴـﺎي ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ،ﺟﺮم و ﺟﻨﺎﻳﺖ ﺑﺨﻮاﻧﺪ و ﻣﺤﻜﻮم ﻛﻨﺪ. اﻣﺎ ﺧﻮد ﮔﻮﻳﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ آن ﮔﻤﺎن ﻛﻪ او از ﺧﻄﺎﻧﺎﭘﺬﻳﺮياش در ﺳﺮ ﻣﻲﭘﺮورد ،ﻛـﺎﻟﻮن دﻳـﺪﮔﺎه دﻳﮕـﺮان را ﻧﺎدرﺳﺖ ﺑﻴﺎﻧﮕﺎرد و ﻣﺎلِ ﺧﻮد را درﺳﺖ و ﺑﻪآﻳﻴﻦ .و در اﻳﻦﺟﺎ ،ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑﻲدرﻧﮓ ﭘﺮﺳـﺶ دوﻣـﻴﻦ را ﭘـﻴﺶ ﻣﻲﮔﺬارد :ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﻛﺎﻟﻮن را در ﺟﺎيﮔﺎه داوري درﺑﺎرهي ﻫﻤﻪي راﺳﺘﻲﻫـﺎ و ﻧﺎراﺳـﺘﻲﻫـﺎ ﻧﺸـﺎﻧﺪه اﺳـﺖ؟ »ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ ﻃﻮر ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻫﻤﻪي ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن و ﮔﻮﻳﻨﺪﮔﺎﻧﻲ را ﻛﻪ ﻃﻮﻃﻲﺻﻔﺘﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺗﻜﺮار آﻣﻮزهﻫﺎي ﻣﻜﺘﺒﻲ او ﻧﭙﺮدازﻧﺪ ،ﻛﺞاﻧﺪﻳﺶ ﻣﻲداﻧﺪ و ﮔﻢراه .از اﻳﻦ رو ﻃﻠﺐ ﻣﻲﻛﻨﺪ اﻳﺸﺎن را ﻫﻤﻪ از ﻧﻮﺷﺘﻦ و ﮔﻔﺘﻦ ﺑﺎزﺑﺪارﻧـﺪ ﺗـﺎ ﻓﻘﻂ او ﺣﻖ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد دادن و ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ از آنﭼﻪ را ﻛﻪ درﺳﺖ ﻣـﻲاﻧﮕـﺎرد داﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷـﺪ و ﺑـﺲ «.و اﻣـﺎ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ درﺳﺖ ﻫﻤﻴﻦ را ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﺸﻪ رد ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﺴﻲ و ﻳﺎ ﮔﺮوﻫﻲ ﺣﻖ ﻣـﻲدارد و ﻣـﻲﺗﻮاﻧـﺪ ادﻋﺎ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺎ ﺣﻘﻴﻘﺖ را داﻧﺴﺘﻪاﻳﻢ و ﻫﺮ اﻧﺪﻳﺸﻪي دﻳﮕﺮي ﺑﺎﻃﻞ اﺳﺖ و ﺑـﺮ ﺧﻄـﺎ .ﺣﻘـﺎﻳﻖ ،ﺑـﻪوﻳـﮋه ﺣﻘﺎﻳﻖ اﻟﻬﻲ ،رﻣﺰآﻣﻴﺰﻧﺪ و ﭘﺮﻣﻌﻨﺎ و ﺳﺘﻴﺰهﺑﺮدار» .از اﻳﻦ رو ،ﺧﻮدﺑﺰرگﺳﻨﺠﻲ اﺳﺖ در ﺑﺎب ﻋﻮاﻟﻢ رازآﻣﻴـﺰي ﻛﻪ ﺟﺰ دﺳﺖﻳﺎبِ ﺧﺪاوﻧﺪﮔﺎر ﻋﺎﻟﻢ ﻧﻴﺴﺖ ،ﭼﻨﻴﻦ ﻗﺎﻃﻌﺎﻧﻪ ﮔﻠﻮدراﻧﻲ ﻛﺮدنﻫﺎ و ﺣﻜﻢ ﺻﺎدر ﻛﺮدنﻫﺎ؛ ﭼﻨﺎنﻛﻪ ﮔﻮﻳﻲ ﻣﺎ ﺧﻮد ﺷﺮﻳﻚ ﺑﻮدهاﻳﻢ در رﻣﺰﻧﺎكﺗﺮﻳﻦ ﻃﺮحﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ وﺟﻮد ﻛﺒﺮﻳﺎﻳﻲاش دراﻧﺪاﺧﺘﻪ اﺳﺖ .اﻳﻦ ﻏـﺮور ﻧﻔﺲ اﺳﺖ ﻛﻪ درﺑﺎرهي ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ از آنﻫﺎ ﻧﻤﻲداﻧﻴﻢ ،ﮔﻤﺎن ﺑﺮ ﺣﺘﻤﻴﺖ ﺑﺮﻳﻢ و ﻗﻄﻌـﻲ واﻧﻤﻮدﺷـﺎن ﻛﻨﻴﻢ«. ﻫﻢ از اﺑﺘﺪاي ﺟﻬﺎن ،ﻫﻤﻪي ﺑـﺪﺑﺨﺘﻲﻫـﺎ از ﻣﻜﺘـﺐﭘﺮﺳـﺘﺎن ﺗﻨـﮓﻧﻈـﺮ ﺑﺮآﻣـﺪه اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻧﺎﺑﺮدﺑﺎراﻧـﻪ، اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎﻳﺸﺎن و ﺟﻬﺎنﻧﮕﺮيﺷﺎن را ﻳﮕﺎﻧـﻪي درﺳـﺖ داﻧﺴـﺘﻪاﻧـﺪ .ﺗﻨﻬـﺎ اﻳـﻦ ﻣﺘﻌﺼـﺒﺎن ﺧﻮﻳﺸـﺘﻦﺳـﺘﺎي ﻳﻚﺳﻮﻳﻪاﻧﺪﻳﺸﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﺒﻮديِ ﻃﺒﻴﻌﻲ آدﻣﻴﺎن و اﻳﺪهﻫﺎﺷﺎن را ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮﺳﺘﻴﺰي و دوﭘﺎرﮔﻲِ ﻣﺮﮔﺒﺎر ﺑﺪل ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .اﻛﻨﻮن ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ و ﻛﺎﻟﻮن را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﺮﭘﺎدارﻧﺪه و رواجﮔﺮ ﻧﺎﺑﺮدﺑـﺎري ﻣﻌﻨـﻮي اﺳـﺖ ،ﺑـﺮ ﺳﻜﻮي اﺗﻬﺎم ﻣﻲﻧﺸﺎﻧﻨﺪ: http://www.seapurse.ir
123
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار ﻛﻴﺶﻫﺎ ﻫﻤﻪ آﻳﻴﻦ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺮ ﻛﻼم ﺧﺪاوﻧﺪي ﺑﻨﺎ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﻫﻤﮕﺎﻧﺸﺎن از آنِ ﺧﻮد را ﺑﺮﺣﻖ ﻣﻲداﻧﻨﺪ .ﺑﻨﺎ ﺑـﺮ ﺑﻴﻨﺶ ﻛﺎﻟﻮن ،دﻳﮕﺮان ﻫﻤﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻨﻬﺎ از ﻳﻜﻲ ﭘﻴﺮوي ﻛﻨﻨﺪ و ﺧﻮد ﭘﺪﻳﺪار اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ادﻋـﺎ دارد درﺳـﺘﻲ از آنِ آﻣﻮزهﻫﺎي اوﺳﺖ .اﻣﺎ دﻳﮕﺮان ﻧﻴﺰ ﻫﻤﻴﻦ ادﻋﺎ را دارﻧﺪ .او ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ دﻳﮕﺮان ﺑﺮ ﺧﻄـﺎ ﻫﺴـﺘﻨﺪ و دﻳﮕـﺮان ﻧﻴـﺰ ﻫﻤﻴﻦ را درﺑﺎرهي او ادﻋﺎ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﻛﺎﻟﻮن ﻣﻘﺎم داوري را ﺑﺮاي ﺧﻮد ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ .دﻳﮕﺮان ﻧﻴﺰ ﻫﻤﭽﻮن او ،ﻫﻤﻴﻦ را ﻣﻲﺧﻮاﺳـﺘﻨﺪ .اﻳـﻦﺟـﺎ ﭼـﻪ ﺑﺎﻳـﺪ ﻛﺮد؟ ﭼﻪ ﻛﺲ او را در ﺟﺎيﮔﺎه ﻗﺎﺿﻲاﻟﻘﻀﺎت ،ﺑﺎ ﺣﻖ ﺻـﺎدر ﻛـﺮدن ﺣﻜـﻢ ﻣـﺮگ دﻳﮕـﺮان ،ﻧﺸـﺎﻧﺪه اﺳـﺖ؟ او اﻧﺤﺼﺎر داوريِ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﺑﺮ ﭼﻪ ﮔﻮاﻫﻲ اﺳﺘﻮار ﻣﻲﻛﻨﺪ؟ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻛﻼم اﻳﺰدي در اﺧﺘﻴﺎر اوﺳﺖ؟ اﻣﺎ دﻳﮕـﺮان ﻧﻴﺰ ﻫﻤﻴﻦ را ﻣﺪﻋﻲاﻧﺪ .ﻳﺎ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻛﻪ آﻣﻮزهﻫﺎي او ﺧﻼف ﺑﺮﻧﻤﻲدارد؟ ﺧﻼفﻧﺎﺑﺮدار ،اﻣﺎ در ﭼﺸﻢ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ؟ ﺑـﻪ دﻳﺪهي ﺧﻮد او؛ ﻛﺎﻟﻮن .اﻣﺎ ﺑﻪراﺳﺘﻲ اﮔﺮ ﺣﻘﻴﻘﺘﻲ ﻛﻪ او اﻋﻼم ﻣﻲﻛﻨﺪ ،اﻳﻦﺳﺎن ﮔﻮﻳﺎ و آﺷﻜﺎر اﺳـﺖ ،ﭘـﺲ ﭼـﺮا اﻳﻦﻫﻤﻪ در ﺑﺎب آن ﻗﻠﻢ ﻓﺮﺳﻮده اﺳﺖ و ﻛﺘﺎبﻫﺎ ﭘﺮاﻛﻨﺪه؟ او ﭼﺮا ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣـﺮوز ﺣﺘّـﻲ ﻳـﻚ ﻛﺘـﺎب در اﻳـﻦ ﺑـﺎره ﻧﻨﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ زﻧﺎﻛﺎري و آدمﻛُﺸﻲ ﻛﺎر ﺗﺒﺎﻫﻲ اﺳﺖ؟ زﻳﺮا اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﭼﻴﺰﻫﺎ ﺑﺮ ﻫﻤﮕﺎن ﭼﻮن روز روﺷﻦ اﺳـﺖ. ﻛﺎﻟﻮن اﮔﺮ ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﻫﻤﻪي ﺣﻘﺎﻳﻖ ﻣﻌﻨﻮي را ﺗﺎ ﺑﻦ و ﺑﻴﺦ درﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،از ﭼـﻪ روي دﻳﮕـﺮان را اﻣـﺎن و زﻣـﺎن ﻧﻤﻲدﻫﺪ ﺗﺎ ﭼﻮن او ﺑﻪ آنﻫﺎ ﭘﻲ ﺑﺒﺮﻧﺪ؟ ﭼﺮا اﻳﻨﺎن را ﭘﻴﺸـﺎﭘﻴﺶ ﻓـﺮو ﻣـﻲﻛﻮﺑـﺪ و از اﻳﺸـﺎن ﻓﺮﺻـﺖ ﺷـﻨﺎﺧﺖ ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﻣﻲﺳﺘﺎﻧﺪ؟
ﺗﺎ اﻳﻦﺟﺎ و در ﮔﺎم ﻧﺨﺴﺖ ،روﺷﻦ ﺷﺪه ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ،ﺧﻮدﺑـﺰرگﺳـﻨﺠﺎﻧﻪ ،ﻣﻘـﺎم ﻗﻀـﺎوت را از آنِ ﺧـﻮﻳﺶ ﻣﻲداﻧﺪ؛ اﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ و ﻧﺎﺑﻪﺟﺎ .وﻇﻴﻔﻪي او اﻳـﻦ ﺑـﻮده اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺳـﺮوه را ﻛـﻪ ﻧﻈﺮﮔـﺎهﻫـﺎﻳﺶ را ﻧﺎدرﺳـﺖ ﻣﻲداﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﻪ راه راﺳﺖ ﻫﺪاﻳﺖ ﻛﻨﺪ و ﻛﮋﻓﻬﻤـﻲﻫـﺎﻳﺶ را ﺑـﻪ وي ﺑﺎزﻧﻤﺎﻳﺎﻧـﺪ .اﻣـﺎ ﺑـﻪ ﺟـﺎي آن ﻛـﻪ ﻧﻴﻚﺳﺮﺷﺘﺎﻧﻪ ﺑﺎ وي ﺑﻪ ﮔﻔﺖوﺷﻨﻮد ﭘﺮدازد ،ﺑﻲدرﻧﮓ ﺑﻪ زور و ﺧﺸﻮﻧﺖ دﺳﺖ ﻳﺎزﻳﺪه اﺳﺖ. ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻛﺎرِ ﺗﻮ ﺑﺎزداﺷﺖ او ﺑﻮد و ﺑﻪ زﻧﺪان اﻓﻜﻨﺪﻧﺶ .ﺗﻮ در ﻣﺤﺎﻛﻤﻪاش ﻧﻪﺗﻨﻬـﺎ ﻳـﻚ ﺗـﻦ از ﻳـﺎران او را ،ﻛـﻪ ﺣﺘّﻲ ﻫﻤﻪي آﻧﺎﻧﻲ را ﻧﻴﺰ ﻛﻪ ﺑﺎ او دﺷﻤﻦ ﻧﺒﻮدﻧﺪ ،رﺧﺼﺖ ﺣﻀﻮر ﻧﺪادي.
او در ﮔﻔﺖوﺷﻨﻮد ،ﻫﻤﺎن ﺷﻴﻮهي ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ و ﻛﻬﻨﻪي ﻣﻜﺘﺐﭘﺮﺳﺘﺎنِ ﺑﻪﺧﻮدﺷﻴﻔﺘﻪ را ﺑﻪ ﺧـﺪﻣﺖ ﮔﺮﻓﺘـﻪ اﺳﺖ؛ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﮔﻔﺖوﮔﻮﻳﻲ را ﺧﻮش ﻧﻤﻲدارﻧﺪ ،از ﺧﻮد ﮔﻮش و از دﻳﮕﺮان دﻫﺎن ﺑﺮﻣـﻲﺑﻨﺪﻧـﺪ .اﻣـﺎ ﭘﻨﻬـﺎن داﺷﺘﻦ ﺧﻮد در ﭘﻨﺎه ﺳﺎﻧﺴﻮر ،ﺑﻲﺷﻚ ﻧﺸﺎﻧﻪي ﻧﺒﻮد اﻃﻤﻴﻨﺎن روﺣﻲ اﺳﺖ؛ ﭼﻪ ﭘﺎي ﻳﻚ ﻓﺮد در ﻣﻴﺎن ﺑﺎﺷـﺪ، ﭼﻪ ﭘﺎي ﻳﻚ ﻣﻜﺘﺐ .و ﺗﻮ ﮔﻮﻳﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻋﺎﻗﺒـﺖ ﻛـﺎرش را از ﭘـﻴﺶ ﮔﻤـﺎن ﺑـﺮده اﺳـﺖ ﻛـﻪ از ﻛـﺎﻟﻮن ﻣﺴﺆوﻟﻴﺖﺷﻨﺎﺳﻲ اﺧﻼﻗﻲ ﻃﻠﺐ ﻣﻲﻛﻨﺪ. ﻣﻦ از ﺗﻮ ،ﺳﺮورم ﻛﺎﻟﻮن ،ﻣﻲﭘﺮﺳﻢ اﮔﺮ ﺑﺎ ﻛﺴﻲ ﺑﺮ ﺳـﺮ ﻣﺴـﺄﻟﻪاي ارﺛـﻲ ﻣﺮاﻓﻌـﻪ ﻣـﻲﻛـﺮدي و ﺣﺮﻳﻔـﺖ دﺳـﺖ ﻣﻲﻳﺎﻓﺖ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ داورانِ ﻛﺎر ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ وي رﺧﺼـﺖ ﮔﻔﺘـﺎر دﻫﻨـﺪ و ﺗـﻮ را از ﺳـﺨﻦ ﮔﻔـﺘﻦ ﺑﺎزﺑﺪارﻧـﺪ ،از اﻳـﻦ ﺑﻴﺪادﮔﺮي ﺑﺮﻧﻤﻲآﺷﻔﺘﻲ و ﺳﺮ ﻧﻤﻲﭘﻴﭽﻴﺪي از آن؟ ﺗﻮ از ﭼﻪ روي آنﭼﻪ ﺑﺮ ﺧﻮد روا ﻧﻤﻲداري ،ﺑﺮ دﻳﮕـﺮان روا ﻣﻲداري؟ ﻣﺎ در اﻳﻦﺟﺎ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﺎورﻫﺎﻳﻤﺎن ﻣﻲراﻧﻴﻢ .ﭼﺮا دﻫﺎﻧﻤﺎن را ﻣﻲﺑﻨﺪي؟ از ﺳﺒﻚﻣﺎﻳﮕﻲِ آنﭼـﻪ داري ﭼﻨﺪان ﻣﻄﻤﺌﻨﻲ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﺮﺳﻲ ﺑﺮ ﺗﻮ ﭘﻴﺮوز ﺷﻮﻧﺪ و ﻗﺪرت اﺳﺘﺒﺪاديات را از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﻲ؟ http://www.seapurse.ir
124
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن اﻛﻨﻮن در واﻗﻊ اﺗﻬﺎم اﺻﻮﻟﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻛﺎﻟﻮن وارد ﻣﻲآﻳﺪ ،ﺷﻜﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳـﺖ .وي ﺑـﺎ ﺗﻜﻴـﻪ ﺑـﺮ ﻗﺪرت ﺣﻜﻮﻣﺘﻲاش ،ﻧﺎﺑﻪﺟﺎ ﺑﻪ ﺧﻮد ﺣﻖ داده ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ در ﻫﻤﻪي اﻣﻮر دﻳﻨﻲ و دﻧﻴﺎوي ﺣﻜﻢ و داوري ﻛﻨـﺪ و از اﻳﻦ راه ،ﺑﻪ ﻗﻠﻤﺮو و ﺣﻘﻮق اﻟﻬﻲِ ]اﻧﺴﺎن[ ﻛﻪ آدﻣﻲ را ﻧﻴﺮوي اﻧﺪﻳﺸﻴﺪن ﻣﺴﺘﻘﻞ و دﻫـﺎن ﺳـﺨﻦ ﮔﻔـﺘﻦ آزاد ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮده اﺳﺖ و وﺟـﺪاﻧﻲ ﺑﺨﺸـﻴﺪه ﻛـﻪ در ﻧﻬﺎﻳـﺖ اﻣـﺮ ﺑﺮﺗـﺮﻳﻦ ﻣﺮﺟـﻊ دروﻧـﻲ اﺧﻼﻗـﻲ اوﺳـﺖ، ﭼﻨﮓاﻧﺪازي ﻛﺮده اﺳﺖ و ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﭘﻲﮔﺮد اﻧﺴﺎﻧﻲ دﻳﮕﺮ ،ﻓﻘﻂ ﺑﺪﻳﻦﺳﺒﺐ ﻛﻪ ﭼﻮن ﺧﻮد او ﻧﻤﻲاﻧﺪﻳﺸﻴﺪه اﺳﺖ و ﭘﻲ ﻛﺮدﻧﺶ ﺑﻪﺳﺎن ﺗﺒﻪﻛﺎران ،ﺑﻪ ﺣﻖ ﺑﺸﺮي و اﻳﻦﺟﻬﺎﻧﻲِ او ﺗﺠﺎوز ﻛﺮده اﺳﺖ. * * *
ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﺟﺮﻳﺎن دادرﺳﻲاش را ﻟﺤﻈﻪاي ﻗﻄﻊ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﺷﺎﻫﺪي را ﭘﻴﺶ ﺑﺨﻮاﻧﺪ؛ ﺣﻜﻴﻢ اﻟﻬﻲ ﻧـﺎمآوري ﻛﻪ ﻫﻤﮕﺎن او را ﻧﻴﻚ ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﻨﺪ ،ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻋﻠﻴﻪ ژان ﻛﺎﻟﻮن واﻋﻆ ﮔﻮاﻫﻲ دﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻗـﻮاﻧﻴﻦ اﻟﻬـﻲ و اﻧﺴﺎﻧﻲ ،ﭘﻲﮔﺮد ﺟﺮمﻫﺎي دﻳﻨﻲ ﻣﺤﺾ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺻﺎﺣﺐﻣﻨﺼﺒﺎن ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ ﻣﺠﺎز ﻧﻴﺴﺖ .اﻳﻦ داﻧﺶورِ ﺑـﺰرگ ﻛﻪ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺳﺨﻦ را ﺑﻪ او وا ﻣﻲﮔﺬارد ،ﻛﺴﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﺧﻮد ﻛﺎﻟﻮن .و اﻳﻦ ﭼﻪ دردآور اﺳﺖ .و اﻳﻦ ﺷﺎﻫﺪ، ﺳﺨﺖ ﻧﺎﺑﻪدلﺧﻮاه ﺑﻪ اﻳﻦ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻛﺸﺎﻧﺪه ﻣﻲﺷﻮد. ﻛﺎﻟﻮن ﻛﻪ آﺷﻔﺘﮕﻲﻫﺎ را درﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﺮاي آن ﻛﻪ آن را ﺗﻘﺼﻴﺮ او ﻧﺸﻨﺎﺳـﻨﺪ ،ﺷـﺘﺎﺑﺎن دﺳـﺖ ﭘـﻴﺶ ﮔﺮﻓﺘـﻪ و دﻳﮕﺮان را ﺑﺮ ﺳﻜﻮي اﺗﻬﺎم ﻣﻲﻧﺸﺎﻧﺪ .اﻣﺎ ﺧﻮب ﭘﻴﺪاﺳﺖ ﻛﻪ آﺷﻮب و آﺷﻔﺘﮕﻲ را ﺗﻨﻬﺎ ﻳـﻚ ﭼﻴـﺰ ﭘـﻴﺶ آورده و ﺑﺲ ،و آن ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻛﺮدار ﺧﻮد اوﺳﺖ ،در ﻣﻘﺎم ﭘﻴﮕﺮدﻛﻨﻨﺪهي دﻳﮕﺮان .ﭼﻪ ﺣﺠﺘﻲ از اﻳﻦ ﮔﻮﻳﺎﺗﺮ ﻛﻪ ﺗﺎ او ﮔﺬاﺷﺖ ﺳﺮوه را ﻣﺤﻜﻮم ﻛﻨﻨﺪ ،ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ در ژﻧﻮ ﺑﻠﻜﻪ در ﺳﺮاﺳﺮ اروﭘـﺎ ،آﺗـﺶ ﺧﺸـﻢ ﻫﻤﮕـﺎن را ﺑﺮاﻓﺮوﺧـﺖ و در ﻫﻤـﻪي ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎ ﺗﺨﻢ آﺷﻮب ﭘﺮاﻛﻨﺪ .اﻣﺎ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ،روزﮔﺎري ﻛﻪ ﺧﻮد در ﺷﻤﺎرِ ﭘﻴﮕﺮدﺷـﺪﮔﺎن ﺑـﻮد ،او ﺑـﻪ ﮔﻮﻧـﻪاي دﻳﮕﺮ ﺳﺨﻦ ﻣﻲراﻧﺪ .آن روزﻫﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎي دراز در ﻧﻜﻮﻫﺶ ﭘﻴﮕﺮد دﻳﮕﺮاﻧﺪﻳﺸﺎن ﻣﻲﻧﻮﺷﺖ و ﺗﺎ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﻛﺴﻲ ﺷﻚ ﻧﻜﻨﺪ ،روﻧﻮﺷﺖ ﺑﺮﮔﻲ از ﻛﺘﺎب در ﻧﻬﺎد دﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﻲ او را اﻳﻦﺟﺎ ﻣﻲآورم.
اﻛﻨﻮن ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺳﺨﻨﺎنِ ﻛﺎﻟﻮنِ آن روزﻫـﺎ را از ﻛﺘـﺎب در ﻧﻬـﺎد ﻣـﻲآورد ﻛـﻪ ﻛـﺎﻟﻮنِ اﻣـﺮوزي ﭼـﻪﺑﺴـﺎ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهي آن را ﻣﻲﮔﻔﺖ ﺑﺮ آﺗﺶ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮ ﻛﻨﻨﺪ .زﻳﺮا ﺑﻲ ﻫﻴﭻ ﻛـﻢوﻛﺎﺳـﺘﻲ ،ﻧﻈﺮﮔـﺎهﻫـﺎي ﻛـﺎﻟﻮنِ دﻳـﺮوز ﻫﻤﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ اﻣﺮوز در روﻳﺎروﻳﻲ ﺑﺎ او ﺑﺮ زﺑﺎن ﻣﻲراﻧﺪ .در ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﭼﺎپِ ﻛﺘﺎبِ در ﻧﻬﺎد ،روﺷﻦ و ﺧﻮاﻧﺎ آﻣﺪه اﺳﺖ: ﻛﺸﺘﻦ ﻛﺎﻓﺮان ،ﻛﺎري اﺳﺖ ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎراﻧﻪ و از ﭘﺎ دراﻓﻜﻨﺪن اﻳﺸﺎن ﺑﻪ زور آﻫﻦ و آﺗﺶ ،ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي زﻳﺮ ﭘﺎ ﻧﻬـﺎدن و ﻧﻔﻲ ﻫﻤﻪي ﻣﻮازﻳﻦ اﻧﺴﺎﻧﻲ اﺳﺖ.
ﺑﻨﺎ ﺑـﻪ ﻃﺒﻴﻌـﺖ ،ﻫﻨـﻮز دﻳﺮزﻣـﺎﻧﻲ از ﺑـﻪ ﻗـﺪرت رﺳـﻴﺪن او ﻧﮕﺬﺷـﺘﻪ ﻛـﻪ ﻛـﺎﻟﻮن ،اﻳـﻦ ﺑﺎورداﺷـﺖ ﺑـﻪ اﻧﺴﺎندوﺳﺘﻲ را از ﻛﺘﺎﺑﺶ ﺣﺬف ﻣﻲﻛﻨﺪ .در دوﻣﻴﻦ ﭼﺎپِ در ﻧﻬﺎد ،اﻳﻦ ﺳـﺨﻨﺎن از ﺟـﺎي ﮔﺮداﻧـﺪه ﺷـﺪه و ﮔﻮﻳﺎﻳﻲ و روﺷﻨﻲ آن از دﺳﺖ رﻓﺘﻪ؛ ﻫﻤﺎناﺳﻦ ﻛﻪ ﻧﺎﭘﻠﺌﻮن ﭼﻮن در ﻣﻘﺎم ﻛﻨﺴﻮل و اﻣﭙﺮاﺗﻮر ﻗﺮار ﮔﺮﻓـﺖ ،ﺑـﺎ http://www.seapurse.ir
125
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
وﺳﻮاس ﺑﻲاﻧﺪازه ،ﺑﻪ از ﺑﻴﻦ ﺑﺮده ﻧﺴﺨﻪﻫﺎي ﺳﺘﻴﺰﻧﺎﻣﻪي ﺗﻨﺪرواﻧﻪاي ﭘﺮداﺧﺖ ﻛﻪ در ﺟﻮانﺳﺎﻟﻲ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑـﻮد. اﻛﻨﻮن اﻳﻦ ﭘﻴﺸﻮاي ﻛﻠﻴﺴﺎ ،ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﺧﻮد از ﺳﺘﻢرﺳﻴﺪهي زﻳﺮ ﭘﻴﮕﺮد ﺑـﻪ زورﻣـﺪاري ﭘﻴﮕﺮدﻛﻨﻨـﺪه ﺗﺒـﺪﻳﻞ ﺷﺪه ،ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ آن ﺑﺎورداﺷﺖ ﺧﻮد ﺑﻪ ﭼﺸﻢﭘﻮﺷﻲ و ﻣﺪارا را ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﺸﻪ از ﺻﻔﺤﻪي روزﮔﺎر ﻣﺤﻮ ﻛﻨﺪ .اﻣﺎ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﻓﺮﺻﺖ ﮔﺮﻳﺰِ از ﺧﻮﻳﺸﺘﻦِ ﺧﻮد را ﻧﻤﻲدﻫﺪ .ﺑﻲﻛﻢوﻛﺎﺳـﺖ ،روﺷـﻦ و ﺧﻮاﻧـﺎ ،ﺟﻤﻠـﻪﻫـﺎي ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ از ﻛﺘﺎب در ﻧﻬﺎد را دوﺑﺎره ﻣﻲآورد و ﺑﺎ ﺳﺮاﻧﮕﺸﺖ ﻋﺘﺎب ،ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ: اﻳﻨﻚ اﮔﺮ ﻫﻤﮕﺎن آن ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﻴﺎن ﻛﺎﻟﻮن را ﺑﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎ و ﻛﺮدهﻫﺎي اﻣﺮوزﻳﻦ او ﺑﺴـﻨﺠﻨﺪ ،ﺧﻮاﻫﻨـﺪ دﻳـﺪ ﻛـﻪ دﻳﺮوز و اﻣﺮوزِ وي ﭼﻨﺪان ﻧﺎﻫﻤﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ﻛـﻪ روﺷـﻨﺎﻳﻲ و ﺗـﺎرﻳﻜﻲ .و ﭼـﻮن ﮔﺬاﺷـﺘﻪ ﻛـﻪ ﺳـﺮوه را در آﺗـﺶ ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪ ،ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ اﻛﻨﻮن ﻫﻤﻪي ﻛﺴﺎﻧﻲ را ﻧﻴﺰ ﻛﻪ ﭼﻮن ﺧﻮد وي ﻧﻤـﻲاﻧﺪﻳﺸـﻨﺪ ،ﻫﻤﭽـﻮن او ﻧـﺎﺑﻮد ﻛﻨـﺪ .او ﻗﻮاﻧﻴﻨﻲ را ﻛﻪ ﺧﻮد ﺑﺮﻗﺮار ﻛﺮده ،زﻳﺮ ﭘﺎ ﻣﻲﻧﻬﺪ و ﻣﺮگ دﻳﮕﺮان را ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ....اﻳﻨﻚ آﻳﺎ ﺷـﮕﻔﺘﻲآور اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻛﺎﻟﻮن از اﻳﻦ ﺑﻴﻢ ﻛﻪ ﺳﺴﺖرأﻳﻲي او و رﻧﮓ دﻳﮕﺮ ﻛﺮدنﻫﺎﻳﺶ آﺷﻜﺎر ﺷﻮد ،ﺑﺨﻮاﻫﺪ دﻳﮕﺮاﻧﻲ را ﻛﻪ ﻣـﻲﺗﻮاﻧﻨـﺪ اﻳﻦﻫﺎ را ﺑﻪروﺷﻨﻲ ﺑﻨﻤﺎﻳﺎﻧﻨﺪ ،ﺑﻪ ﭼﻨﮓ ﻣﺮگ ﺑﺴﭙﺎرد؟ او ﭼﻮن زﺷﺖﻛﺎران ،از روﺷﻨﺎﻳﻲ ﻣﻲﻫﺮاﺳﺪ.
اﻣﺎ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ درﺳﺖ ﻫﻤﻴﻦ روﺷﻨﺎﻳﻲ را ﻣﻲﻃﻠﺒﺪ ،ﺑﻲ ﺧﺮدهاي اﺑﻬﺎم .ﻛـﺎﻟﻮن ﺳـﺮاﻧﺠﺎم ﻣـﻲﺑﺎﻳـﺪ در ﺑﺮاﺑـﺮ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن روﺷﻦ ﺳﺎزد او ﻛﻪ ﺧﻮد زﻣﺎﻧﻲ رواجﮔﺮ آزاداﻧﺪﻳﺸﻲ ﺑﻮده اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﭼـﻪ دﻟﻴﻠـﻲ داده اﺳـﺖ ﻣﻴﻜﺎﺋـﻞ ﺳﺮوه را ﺑﺎ ﻋﺬابﻧﺎكﺗﺮﻳﻦ ﺷﻴﻮهي ﻣﻤﻜﻦ ،در ﻣﻴﺎﻧﻪي ﻣﻴﺪانﮔﺎه ﺑﺎزار ﺷﺎﻣﭙﻞ ،زﻧﺪه ﺑﺴـﻮزاﻧﻨﺪ :و ﺑﺎزﭘﺮﺳـﻲ از او ،از ﻧﻮ آﻏﺎز ﻣﻲﺷﻮد؛ ﺑﻲاﻣﺎن. * * *
ﺗﺎ اﻳﻦﺟﺎ دو ﻧﻜﺘﻪ روﺷﻦ ﺷﺪه اﺳﺖ .رخدادهﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ :ﻳﻜﻢ ،از ﻣﻴﻜﺎﺋﻞ ﺳـﺮوه ﮔﻨـﺎﻫﻲ ﺳـﺮ ﻧـﺰده اﺳﺖ ،ﻣﮕﺮ در ﺟﻬﺎن ذﻫﻦ؛ و دوم ،ﻛﮋ رﻓﺘﻦ از ﺗﻔﺴﻴﺮ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘـﻪي در رواج ،ﻧﺒﺎﻳﺴـﺖ ﺑـﻪﺳـﺎن ﺗﺒـﻪﻛـﺎري و ﺟﻨﺎﻳﺖ ارزﻳﺎﺑﻴﺪه ﺷﻮد .ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ اﻛﻨﻮن ﻣﻲﭘﺮﺳﺪ ﻛﺎﻟﻮن در ﻣﻘﺎم ﻣﻮﻋﻈﻪﮔﺮيِ ﻛﻠﻴﺴﺎﻳﻲ ،ﭼﻪ ﺣﻖ ﻣـﻲداﺷـﺘﻪ ﻛﻪ در ﻳﻚ ﻣﻘﻮﻟﻪي ﺗﺠﺮﻳﺪي و ﻧﻈﺮيِ ﻧﺎب ،ﻣﻘﺎﻣﻲ دﻧﻴﺎﻳﻲ را ﺑﺮاي ﺳﺮﻛﻮﻓﺘﻦ اﻧﺪﻳﺸﻪي ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻓـﺮا ﺧﻮاﻧـﺪ؟ در ﻣﻴﺎﻧﻪي ﻣﺮدم اﻫﻞ ﻣﻌﻨﺎ ،درﮔﻴﺮي در ﭘﺮسوﺟﻮﻫﺎي ﻧﻈﺮي ،ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺷﻴﻮهﻫﺎي ﻣﻌﻨﻮي ﺑـﻪ ﺳـﺎﻣﺎن رﺳﺎﻧﺪه ﺷﻮد و ﺑﺲ. ﮔﺮ ﺳﺮوه در ﻧﺒﺮد ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺟﻨﮓاﻓﺰار دﺳﺖ ﻣﻲﺑﺮد ،ﺣﻘﺖ ﻣﻲﺑﻮد ﻛﻪ ﺷﻮرا را ﺑﻪ ﻳﺎري ﻓﺮا ﺑﺨﻮاﻧﻲ .اﻣـﺎ از آنﺟـﺎ ﻛﻪ او ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﻗﻠﻢ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻪ رزﻣﻴﺪن آﻏﺎزﻳﺪ ،ﭼﺮا در روﻳﺎروﻳﻲ ﺑﺎ او آﺗﺶ و ﺷﻤﻴﺮ در ﻛﺎر آوردي؟ ﺑﻪراﺳﺘﻲ اﻛﻨﻮن ﺑﮕﻮ از ﭼﻪ رو در ﭘﺸﺖ ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ﺧﻮدت را ﭘﻨﻬﺎن ﻛﺮدهاي؟
ﺣﻜﻮﻣﺖ و ﺣﻜﻮﻣﺘﻴﺎن را ﺑﺎ ﺑﺎﻃﻦ و ﺑﺎور ﻣﺮدم ﺣﻖ ﻫﻴﭻ ﻛﺎري ﻧﻴﺴﺖ: ﺑﻪ ﺷﻮراﻳﻴﺎن رﺑﻄﻲ ﻧﺪاردك از آﻣﻮزهﻫﺎي ﺑﻪ دﻓﺎع ﺑﺮآﻳﻨﺪ .ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﺎ آﻣـﻮزهﻫـﺎي آﺳـﻤﺎﻧﻲ ﭼـﻪ ﻛـﺎر دارد؟ ﻛـﺎر آﻣﻮزهي دﻳﻨﻲ ﺑﺎ داﻧﺶآﻣﻮﺧﺘﮕﺎن اﺳﺖ و ﺑﺲ .ﻛﺎر ﺷﻮرا اﻳﻦ اﺳـﺖ ﻛـﻪ از داﻧـﺶآﻣﻮﺧﺘـﻪﮔـﺎن ﺣﻤﺎﻳـﺖ ﻛﻨـﺪ؛ http://www.seapurse.ir
126
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار ﻫﻤﺎنﺳﺎن ﻛﻪ از ﻫﻨﺮﭘﻴﺸﻪ و ﻛﺎرﮔﺮِ ﻣﺰدﺑﮕﻴﺮ و ﭘﺰﺷﻜﻲ و از ﻫﺮ ﺷﻬﺮوﻧﺪ دﻳﮕﺮي ،اﮔﺮ ﺑـﺮ اﻳﺸـﺎن ﺑﻴـﺪادي ﺑـﺮود، ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﺳﺮوه اﮔﺮ ﻗﺼﺪ ﺟﺎن ﻛﺎﻟﻮن را ﻛﺮده ﺑﻮد ،آنﮔﺎه و ﺗﻨﻬﺎ آنﮔﺎه ،ﻛﺎر ﺷﻮراي ﺷـﻬﺮ در دﻓـﺎع از او ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ درﺳﺖ ﺑﻮده ﺑﺎﺷﺪ .اﻣﺎ از آنﺟﺎ ﻛﻪ ﺳﺮوه ﻓﻘـﻂ ﺑـﻪ ﻳـﺎري ﺣﺠـﺖﻫـﺎي ﻋﻘﻠـﻲ و ﻧﻮﺷـﺘﻪﻫـﺎي ﺧـﻮد ﻣﻲرزﻣﻴﺪ ،ﻣﺠﺎز ﻧﺒﻮد ﺟﺰ ﺑﻪ ﻳﺎري ﺣﺠﺖﻫﺎي ﻋﻘﻠﻲ و ﻧﻮﺷﺘﺎر ﺑﺎ وي ﺑﺮزﻣﻨﺪ.
اﻛﻨﻮن ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑﻪ ﻃﺮزي ﺑﻄﻼنﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ،ﺑﺮ ﻫﻤﻪي ﺗـﻼشﻫـﺎي ﻛـﺎﻟﻮن ﻛـﻪ ﻣـﻲﺧﻮاﻫـﺪ ﻛـﺮدهاش را ﺑـﺎ ﻓﺮﻣﺎنﻫﺎي اﻟﻬﻲ و آﺳﻤﺎﻧﻲ ﻫﻢﺳﻮ ﺟﻠﻮه دﻫﺪ ،دﺳﺖ رد ﻣﻲﻛﻮﺑﺪ .در ﭼﺸـﻢ او ،ﻫـﻴﭻ دﺳـﺘﻮر اﻟﻬـﻲ و ﻫـﻴﭻ ﺣﻜﻤﻲ در آﻳﻴﻦ ﻋﻴﺴﻮي ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ آدمﻛُﺸﻲ ﻓﺮﻣﺎن دﻫﺪ .آنﺟﺎ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن در رﺳﺎﻟﻪاش ﻣـﻲﻛﻮﺷـﺪ ﻛـﺎر ﺧﻮدش را ﺑﺮ آن ﺣﻜﻢ ﺗﻮراﺗﻲ اﺳﺘﻮار ﺳﺎزد ﻛﻪ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ ﺑﺪدﻳﻨﺎن را ﻣـﻲﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﺎ آﺗـﺶ و ﺷﻤﺸـﻴﺮ از رﻳﺸـﻪ ﺑﺮاﻧﺪاﺧﺖ ،ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﻧﻴﺶدار و ﮔﺰﻧﺪه ،ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻲدﻫﺪ: ﭘﻨﺎه ﺑﺮ ﺧﺪا ،ﻛﺎﻟﻮن ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ اﻳﻦ ﺣﻜﻢ را ﺟﺎري ﺳﺎزد؟ ﺑﺮاي روان ﻛﺮدن اﻳﻦ ﺣﻜﻢ ،آﻳﺎ وي ﻧﻤﻲﺑﺎﻳﺴﺖ در ﻫﻤﻪي ﺷﻬﺮﻫﺎ ،ﺧﺎﻧﻪﻫﺎ و ﺧﺎﻧﻤﺎنﻫﺎ را ،ﺧﺎﻧﻪاﻓﺰارﻫﺎ و ﭼﺎرﭘﺎﻳﺎن را ،ﻫﺮﭼﻪ ﻫﺴﺖ و ﻧﻴﺴـﺖ ،ﻧـﺎﺑﻮد ﻛﻨـﺪ و اﮔـﺮ روزي ﻟﺸﻜﺮ و ﻧﻴﺮوي ﻛﺎﻓﻲ در اﺧﺘﻴﺎرش ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺮ ﻓﺮاﻧﺴﻪ و ﺑﺮ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻣﻠﺖﻫﺎي دﻳﮕـﺮي ﻛـﻪ ﮔﻤـﺎن ﻛﻔـﺮورزي ﻣﻲﺑﺮود ﻳﻮرش ﺑﺮد و ﺷﻬﺮﻫﺎ را ﺑﺎ زﻣﻴﻦ ﺑﺮاﺑﺮ ﻛﻨﺪ ،اﻧﺴﺎنﻫـﺎ را ﻧـﺎﺑﻮد ﻛﻨـﺪ ،زﻧـﺎن و ﻛﻮدﻛـﺎن ،ﺣﺘّـﻲ ﻧﺎزادﮔـﺎنِ زﻫﺪانﻧﺸﻴﻦ را ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﺪ؟
آنﺟﺎ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن در ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻛﺎر ﺧﻮد ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ »اﮔﺮ ﺟﺮأت ﻧﻜﻨﻴﻢ ﻋﻀﻮي را ﻛﻪ ﻓﺴﺎد آورده از اﻳـﻦ اﻧـﺪام ﺑﺒﺮﻳﻢ و ﺟﺪا ﺳﺎزﻳﻢ ،ﻳﻜﺴﺮه دﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﻲ را ﺗﺒﺎه ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﻛﺮد« ،ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ» :ﺟﺪاﺳﺎزي ﺑﺪدﻳﻨﺎن از ﻛﻠﻴﺴﺎ ،اﻣﺮي اﺳﺖ وﻳﮋهي ﻛﺸﻴﺸﺎن ،و ﻣﻌﻨـﺎي آن ﺗﻨﻬـﺎ اﻳـﻦ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻛﻔـﺮورزان را از ﺟﻤـﻊ ﻣﺆﻣﻨﺎن ﻃﺮد ﻛﻨﻨﺪ و ﺑﻴﺮون راﻧﻨﺪ ،ﻧﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ ﺟﺎﻧﺸﺎن را ﺑﺴﺘﺎﻧﻨﺪ «.در ﻫﻴﭻ ﺟﺎي ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﻳـﻚﭼﻨـﻴﻦ ﻣﺪاراﻧﺎﺷﻨﺎﺳﻲ درﺧﻮاﺳﺖ ﻧﻤﻲﺷﻮد» .آﻳﺎ ﺗﻮ ﺳﺮِ آﺧﺮ ﺧﻮاﻫﻲ ﮔﻔﺖ ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﺗـﻮ آﻣﻮزاﻧـﺪه اﺳـﺖ آدﻣﻴﺎن را زﻧﺪه در آﺗﺶ ﺑﺴﻮزاﻧﻲ؟« ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ اﻳﻦ را در ﭼﻬﺮهي ﻛﺎﻟﻮن ﻣﻲﻛﻮﺑﺪ »ﻛﻪ ﺑﻪ دﺳﺖﻫﺎي آﻏﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﺧﻮنِ ﺳﺮوه« ،اﻳﻨﻚ ﻧﺎاﻣﻴﺪواﻧﻪ در دﻓﺎع از ﺧﻮد ﻗﻠﻢ ﺑﻪ ﻛﻒ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .و ﭼﻮن ﻛﺎﻟﻮن ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ و ﻧﻮﺑـﻪﻧـﻮ ﺑـﺮ اﻳﻦ ﭘﺎ ﻣﻲﻓﺸﺎرد ﻛﻪ وي ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮده اﺳﺖ ﺑﺮاي دﻓﺎع و ﭘﺎﺳﺪاري از ﻛﻼم ﺧﺪاوﻧﺪي و آﻣـﻮزهﻫـﺎي آﺳـﻤﺎﻧﻲ ﺳﺮوه را در آﺗﺶ ﺑﺴﻮزاﻧﺪ و از آنﺟﺎ ﻛﻪ او ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ و ﻧﻮﺑﻪﻧﻮ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﻪي ﺧﺸﻮﻧﺖورزان دﻳﮕﺮ ،ﻣـﻲﻛﻮﺷـﺪ ﻛﺎرﻫﺎي ﺧﺸﻮﻧﺖآﻣﻴﺰش را ﺑﺎ دﺳﺖ آوﻳﺨﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﺼﻠﺤﺘﻲ ﺑﺮﺗﺮ و واﻻﺗﺮ و ﻓﺮاي ﺧﻮاﺳـﺘﻪﻫـﺎي ﻓـﺮدي ﺧـﻮد، ﺑﺮﺣﻖ ﺟﻠﻮه دﻫﺪ ،ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﺟﺎوداﻧﻪ را ـ ﻣﺎﻧﻨﺪه ﺑﻪ آذرﺧﺸﻲ روﺷﻨﺎﻳﻲﺑﺨﺶ در ﺷﺒﺎنﮔـﺎه ﻗﺮﻧـﻲ ﺗﻴﺮه و ﺗﺎر ـ در روﻳﺎروﻳﻲ ﺑﺎ او ﺑﺮ زﺑﺎن ﻣﻲآورد: آدمﻛُﺸﻲ ،ﻫﺮﮔﺰا دﻓﺎع ﻛﺮدن از ﻣﻜﺘﺒﻲ ﻧﻴﺴﺖ .آدم ﻛﺸﺘﻦ اﺳﺖ و ﺑﺲ .ژﻧﻮيﻫﺎﻳﻲ ﻛـﻪ ﺳـﺮوه را ﺳـﻮزاﻧﺪﻧﺪ ،از ﻣﻜﺘﺒﻲ دﻓﺎع ﻧﻜﺮدﻧﺪ .ﺑﻠﻜﻪ اﻧﺴﺎﻧﻲ را ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ .ﺑﺎ از ﺟﺎن ﺧﻮد ﮔﺬﺷـﺘﻦ و ﻛﺸـﺘﻪ ﺷـﺪن ﺑـﺮ ﺳـﺮ دﻋـﻮي ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺴﻲ ﺑﺮ ﺑﺎور و اﻳﻤﺎن ﺧﻮد ﺷﻬﺎدت ﻣﻲدﻫﺪ و ﻧﻪ ﺑﺎ ﻛﺸﺘﻦ اﻧﺴﺎﻧﻲ دﻳﮕﺮ. http://www.seapurse.ir
127
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
»آدمﻛُﺸﻲ ،ﻫﺮﮔﺰا دﻓﺎع ﻛﺮدن از ﻣﻜﺘﺒﻲ ﻧﻴﺴﺖ .آدم ﻛﺸﺘﻦ اﺳﺖ و ﺑﺲ «.ﭼﻪ رﺳﺎﺳﺖ اﻳـﻦ ﺳـﺨﻦ ،در راﺳﺘﻲ و روﺷﻨﻲ .ﻧﺎﻣﻴﺮاﺳﺖ اﻳﻦ ﺳـﺨﻦ و اﻧﺴـﺎﻧﻲﺗـﺮﻳﻦ ﻛـﻼمﻫﺎﺳـﺖ اﻳـﻦ ﺳـﺨﻦ ،در راﺳـﺘﻲ و روﺷـﻨﻲ. ﻧﺎﻣﻴﺮاﺳﺖ اﻳﻦ ﺳﺨﻦ و اﻧﺴﺎﻧﻲﺗﺮﻳﻦ ﻛﻼمﻫﺎﺳﺖ .اﻳﻦ ﺳﺨﻦ ،ﺑﺎ اﻳﻦ ﻳﻚ ﺟﻤﻠـﻪ ﻛـﻪ ﮔـﻮﻳﻲ از ﭘـﻮﻻد ﺳـﺨﺖ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ،ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺗﺎ اﺑﺪ روزﮔﺎر ﺣﻜﻢ ﻫﻤﻪي ﭘﻴﮕﺮدﻫﺎي ﻋﻘﻴﺪﺗﻲ و ﺟﻬﺎنﻧﮕﺮاﻧـﻪ را ﺑـﺮ زﺑـﺎن راﻧﺪه اﺳﺖ .ﻫﺮ دﺳﺖآوﻳﺰي ﻛﻪ ﭘﻴﺶ آورده ﺷﻮد و ﻫﺮ ﺑﻬﺎﻧﻪاي ﻛﻪ ﺗﺮاﺷﻴﺪه ﺷﻮد ،ﺧﻮاه ﻣﻨﻄﻘـﻲ و اﺧﻼﻗـﻲ، ﺧﻮاه ﻣﻠﻲ و دﻳﻨﻲ ،ﺗﺎ ﻧﺎﺑﻮد ﻛﺮدن اﻧﺴﺎﻧﻲ را ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﻲ ﺑﻨﻤﺎﻳﺎﻧﺪ ،ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ اوﻳﻲ را ﺗﺒﺮﺋﻪ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ آن دﺳﺖ ﻳﺎزﻳﺪه ،ﻳﺎ آن را ﻓﺮﻣﺎن داده اﺳﺖ .ﻫﻤﺎره ﻛﺴﻲ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ ﮔﻨﺎه ﺧﻮﻧﻲ را ﻛﻪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ رﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪه ،ﺑﺮ ﮔـﺮدن دارد و ﻫﻴﭻ آدمﻛﺸﻲاي را ﺑﺎ ﻧﺎم ﻳﻚ ﺟﻬـﺎنﻧﮕـﺮي و از راه آن ﻧﻤـﻲﺗـﻮان ﺗﻮﺟﻴـﻪ ﻛـﺮد؛ ﻫﺮﮔـﺰ .ﺣﻘﻴﻘـﺖ، ﺧﻮدﮔﺴﺘﺮ اﺳﺖ؛ و اﻣﺎ ﺗﺤﻤﻴﻞﻧﺎﺷﺪﻧﻲ .ﺑﺎ ﭘﺮﺧﺎش و ﻋﺮﺑﺪهﺟﻮﻳﻲ ﻫﻴﭻ آﻣﻮزهاي راﺳﺘﻴﻦﺗـﺮ و ﻫـﻴﭻ ﺣﻘﻴﻘﺘـﻲ ﺣﻘﻴﻘﺖﺗﺮ ﻧﻤﻲﺷﻮد و ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﺳﺎﺧﺘﮕﻲ ،ﺑﻪ زورِ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺧﺸﻮﻧﺖﺑﺎر ،ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧـﺪ از ﭼـﺎرﭼﻮب ﺧـﻮد وﻳـﮋهي ذاﺗﻲاش ﻓﺮاﺗﺮ ﺑﺮده ﺷﻮد و ﻧﻴﺰ ﻫﻴﭻ ﺟﻬﺎنﻧﮕﺮي و آﻣﻮزهاي ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﭘﻴﮕﺮد اﻧﺴﺎنﻫـﺎﻳﻲ ﻛـﻪ از ﺳـﺮ ﺑـﺎور ژرف ﺑﻪ ﺳﺘﻴﺰ ﺑﺎ آن ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪاﻧﺪ ،ﺑﺮ ﺑﻬﺮهي ﺧﻮد از ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻴﺎﻓﺰاﻳﺪ .ﺑﺎورﻫـﺎ ،ﺗﺠﺮﺑـﻪﻫـﺎ ،و ﺣﺎدﺛـﺎت دروﻧـﻲ ﻓﺮدﻳﻨﺪ و ﺗﻨﻬﺎ ﻛﺎرﭘﺬﻳﺮِ آن ﻛﺴﻨﺪ ﻛﻪ از آنِ اوﻳﻨﺪ و ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺸﺎن از ﺑﺮون ﺑﻪ ﻧﻈﻢ ﻛﺸـﻴﺪ و در ﻓﺮﻣـﺎن آورد و اﮔﺮ ﺣﻘﻴﻘﺘﻲ ﻫﺰاران ﺑﺎر ﻧﻴﺰ ﺗﺸﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪا ﺑﺠﻮﻳﺪ و ﺧﻮد را ﻣﻘﺪس ﺑﺨﻮاﻧﺪ ،ﻫﺮﮔﺰ اﻳﻦ ﺣﻖ را ﻧﻤﻲﻳﺎﺑﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺗﻘﺪس ﺟﺎن آدﻣﻲ ﻛﻪ ﭘﺮداﺧﺘﻪي دﺳﺖ آﻓﺮﻳﺪﮔﺎر ﺟﻬﺎن اﺳﺖ ،دﺳﺖ ﺑﺪرازد و ﻧﺎﺑﻮد ﻛﻨﺪ آن را. در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻧﺰد ﻛﺎﻟﻮنِ ﺟﺰماﻧﺪﻳﺶ و دﻋﻮيﭘﺮﺳﺖ ﺟﺎن ﻣﻴﺮﻧﺪهي آدﻣـﻲ در ﺑﺮاﺑـﺮ ﻧـﺎﻣﻴﺮاﻳﻲ آرﻣـﺎنﻫـﺎ ﭘﺸﻴﺰي ﻧﻤﻲارزد و ﻧﺎﺑﻮدي آن را ﺧﺮدهاي اﻫﻤﻴﺖ ﻧﻤﻲدﻫﺪ ،در ﭼﺸﻢ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﻫـﺮ اﻧﺴـﺎﻧﻲ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﺳـﺒﺐ ﺑﺎورﻫﺎﻳﺶ رﻧﺞ ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ و ﻣﻲﻣﻴﺮد ،ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﺑﻲﮔﻨﺎه ﻗﻬﺮ اﺳﺖ .اﻣﺎ ﻗﻬﺮ ورزﻳﺪن در اﻣﻮر ﻣﻌﻨﻮي ،ﺑﻪ دﻳـﺪهي او ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﺗﺒﺎﻫﻲ و ﺟﻨﺎﻳﺖ اﺳﺖ ﺑﺮ ﺿﺪ ﺟﺎن آدﻣﻲ ،ﺑﻠﻜﻪ زﺣﻤﺖ ﺑﻴﻬﻮده ﻧﻴﺰ ﻫﺴﺖ: ﻗﻬﺮ ﻧﻮرزﻳﻢ ﺑﺮ ﻫﻴﭻﻛﺲ .زﻳﺮا ﻗﻬﺮ ورزﻳﺪن ﻫﺮﮔﺰ اﻧﺴﺎﻧﻲ را ﻧﻴﻜﻮﺗﺮ ﻧﻜﺮده اﺳﺖ .آﻧﺎن ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ اﻧﺴـﺎنﻫـﺎ را ﺑﺎ ﻗﻬﺮ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺑﺎور ﺧﻮد درآورﻧﺪ ،ﻛﺎرﺷﺎن در ﺧﺎماﻧﺪﻳﺸﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪه ﺑـﻪ ﻛﺴـﻲ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺑﺨﻮاﻫـﺪ زورورزاﻧـﻪ ﺑـﺎ ﭼﻮﺑﺪﺳﺖ در ﺣﻠﻘﻮم ﺑﻴﻤﺎري ﻏﺬا ﻓﺮو ﻛﻨﺪ.
از اﻳﻦ رو ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﺳﺮﻛﻮب دﻳﮕﺮاﻧﺪﻳﺸﺎن ﭘﺎﻳﺎن داد: ﺳﺮاﻧﺠﺎم از ﻛﺎرﮔﺰاراﻧﺖ ﺣﻖّ ﻗﻬﺮورزي و ﭘﻴﮕﺮد را ﺑﺎز ﺑﺴﺘﺎن .ﺑﻪ ﻫﺮ ﻛﺲ ،ﻫﻤﺎنﺳﺎن ﻛﻪ ﭘﻮﻟﺲ ﻗﺪﻳﺲ ﻣﻲﻃﻠﺒﺪ، ﺣﻖ ﮔﻔﺘﻦ و ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺑﺪه .و دﻳﺮي ﻧﻤﻲﭘﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺧﻮاﻫﻴﺪ دﻳﺪ آزادي ،ﭼﻮن از ﺑﻨﺪ ﻗﻬﺮ رﻫﺎﻳﻲ ﻳﺎﺑﺪ ،ﭼﻪ ﺷﮕﻔﺘﻲﻫﺎ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺧﻮاﻫﺪ آﻓﺮﻳﺪ.
http://www.seapurse.ir
128
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
* * *
ﺑﻪ ﻫﻤﻪي دادهﻫﺎ رﺳﻴﺪﮔﻲ ﺷﺪه و ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،اﻛﻨـﻮن ﺑـﻪ ﻧﺎم اﻧﺴﺎﻧﻴﺖ وﻫﻦدﻳﺪه ،ﺑﻪ ﺻﺎدر ﻛﺮدن ﺣﻜﻢ ﻣـﻲﭘـﺮدازد ـ و ﺗـﺎرﻳﺦ ﺑـﺮ ﭘـﺎي آن اﻣﻀـﺎ ﻣـﻲﮔـﺬارد .ﻣـﺮدي ﺧﺪاﺟﻮي و ﭘﮋوﻫﻨﺪه در ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ،ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻴﻜﺎﺋﻞ ﺳﺮوه ،ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﻴﺪه اﺳﺖ .ﺑﻪ اﻳﻦ ﺟﻨﺎﻳﺖ ﻣﺘﻬﻤﻨـﺪ و ﺣﻜﻢ ﻛﺮده ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ،ﻛﺎﻟﻮن در ﻣﻘﺎم ﺑﺮﭘﺎﻛﻨﻨﺪه و اﻧﺪﻳﺸﻪﭘﺮدازِ ﻣﺤﺎﻛﻤﻪي او ،و ﺷﻮراﻳﻴﺎنِ ﺷﻬﺮ ژﻧﻮ ،ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻘﺎمﻫﺎي اﺟﺮاﻛﻨﻨﺪهي آن دادرﺳﻲ .ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ اﺧﻼﻗﻲ اﻛﻨﻮن ﭘﺮوﻧﺪه را ﺑﺎزﻧﮕﺮﻳﺪه اﺳﺖ و ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﻧﺘﻴﺠـﻪ رﺳﻴﺪه ﻛﻪ :ﻫﺮ دو ﻣﻘﺎم روﺣﺎﻧﻲ و دﻧﻴﺎﻳﻲ در اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا از داﻳﺮهي ﻣﺠﺎز ﻛﺎر ﺧﻮد ﮔﺎم ﻓﺮاﺗﺮ ﻧﻬـﺎدهاﻧـﺪ .ﮔﻨـﺎه ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ،ﺗﺠﺎوزﮔﺮي اﺳﺖ» .زﻳﺮا وﻇﻴﻔﻪي ﺷﻮرا ﻧﺒﻮده ﻛﻪ درﺑﺎرهي ﺑﺰﻫﻲ ﻣﻌﻨﻮي ﺑﻪ ﻗﻀﺎوت ﭘـﺮدازد «.و ﮔﻨﺎه ﻛﺎﻟﻮن از آن ﻧﻴﺰ ﺳﻨﮕﻴﻦﺗﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﻮرا را ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺎر ﻧﺎﻣﺴﺆوﻻﻧﻪاي وادار ﻛﺮده» .ﺑﺎ ﺷـﻬﺎدت ﺗـﻮ و ﺑﺎ ﺷﻬﺎدت ﻫﻢدﺳﺘﺎن ﺗﻮ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺷﻮرا اﻧﺴﺎن ﺑﻲﮔﻨﺎﻫﻲ را ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﻴﺪ .ﺷﻮراﻳﻲ ﻛﻪ در ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﺗﺼـﻤﻴﻢ ﭘﻴﺮاﻣﻮن ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ از اﻳﻦ دﺳﺖ ،ﺑﻪ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازه ﺑﻲﺻﻼﺣﻴﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺎﺑﻴﻨﺎﻳﻲ در ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ رﻧﮓﻫﺎ «.ﻛﺎﻟﻮن دوﭼﻨﺪان ﮔﻨﺎهﻛﺎر اﺳﺖ :او ﻫﻢ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﺎر ﻧﻔﺮتآور ﻓﺮﻣﺎن داده و ﻫﻢ در اﺟﺮاي آن دﺳﺖ داﺷـﺘﻪ ،و ﺗﻔـﺎوت ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ ﺑﺎ ﭼﻪ اﻧﮕﻴﺰهﻫﺎﻳﻲ ﮔﺬاﺷﺘﻪ آن ﻧﮕﻮنﺑﺨﺖ را ﺑﻪ آﺗﺶ اﻓﻜﻨﻨـﺪ .ﻛـﺎر او در ﻫـﺮ ﺻـﻮرت ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎراﻧـﻪ اﺳﺖ. ﺗﻮ ﻳﺎ از آن روي ﮔﺬاﺷﺘﻲ ﺳﺮوه را ﺑﻜﺸﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﺎﻧﻲ را ﻣﻲاﻧﺪﻳﺸـﻴﺪ ﻛـﻪ ﻣـﻲﮔﻔـﺖ ،و ﻳـﺎ از آن روي ﻛـﻪ وي ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺑﺎ ﺑﺎورداﺷﺖ ﺑﺎﻃﻨﻲاش ،ﻫﻤﺎﻧﻲ را ﻣﻲﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻣﻲاﻧﺪﻳﺸﻴﺪ .اﮔﺮ ﺗﻮ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺒﺐ او را ﻛﺸﺘﻪ ﺑﺎﺷﻲ ﻛﻪ ﺑﺎورداﺷﺖ ﺑﺎﻃﻨﻲاش را ﺑﺮ زﺑﺎن ﻣﻲآورد ،او را ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺑﺮ زﺑﺎن راﻧﺪنِ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳـﺎﻧﺪهاي .زﻳـﺮا آدﻣـﻲ، ﺣﺘّﻲ آنﮔﺎه ﻛﻪ ﺧﻄﺎ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﺧﻄﺎ را ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻲﭘﻨﺪارد و ﺑﺮ زﺑﺎن رواﻳﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﻣـﻲﮔﻮﻳـﺪ .اﻣـﺎ اﮔﺮ او را ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻧﮕﺮش ﺧﻄﺎآﻣﻴﺰش ﻛﺸﺘﻪ ﺑﺎﺷﻲ ،ﭘﻴﺶ از ﻛﺸﺘﻦ ﺗﻜﻠﻴﻒ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑـﻮد ﺑﻜﻮﺷـﻲ او را ﺑـﻪ راه راﺳﺖ رهﻧﻤﻮﻧﻲ ﻛﻨﻲ و ﺑﻪ ﺳﻮد ﻧﮕﺮشﻫﺎي راﺳﺘﻴﻦ ﻓﺮاﭼﻨﮓ آوري .ﻳﺎ اﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس در دﺳﺖ ،ﺑﺮ وي ﺣﺠﺖ ﺑﻴﺎوري و ﺑﻪ او ﺛﺎﺑﺖ ﻛﻨﻲ ﻛﻪ ﻫﺮﻛﻪ را ﺧﻮشﺧﻴﺎﻻﻧﻪ و ﻧﺎداﻧﺴﺘﻪ ﺑﺮ ﮔﻢراﻫﻪ ﻣﻲرود ،ﻧﺎﺑﻮد ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻛﺮد.
اﻣﺎ ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ ﻗﺘﻞ دﺳﺖ ﻳﺎزﻳﺪه ،ﻣﺨﺎﻟﻒﺧﻮاﻧﺶ را ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ از ﻣﻴﺎن ﺑﺮداﺷﺘﻪ ،از اﻳـﻦ رو ﮔﻨـﺎهﻛـﺎر اﺳـﺖ؛ ﮔﻨﺎهﻛﺎر و ﺑﺎز ﻫﻢ ﮔﻨﺎهﻛﺎر؛ ﮔﻨﺎهﻛﺎرِ ﺟﻨﺎﻳﺘﻲ از ﭘﻴﺶ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪه... ﮔﻨﺎهﻛﺎر ،ﮔﻨﺎهﻛﺎر ،ﮔﻨﺎهﻛﺎر .ﺿﺮبآﻫﻨﮕﻲ ﻛﻪ ﺳﻪ ﺑﺎر ﻫﻤﭽﻮن ﻃﻨﻴﻦ ﺳﻬﻤﻨﺎك آواي ﺻﻮر ،در ﻓﻀﺎي زﻣﺎﻧﻪ ﻣﻲﭘﻴﭽﺪ و ﺣﻜﻢ را اﻋﻼم ﻣﻲﻛﻨﺪ .اﻛﻨﻮن ﺑﺮﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮﺟﻊ اﺧﻼﻗﻲ و ﻣﺮدﻣﻲﮔﺮي ،رﺳﻴﺪﮔﻲ و ﻗﻀﺎوت ﻛـﺮده و ﺣﻜﻢ داده اﺳﺖ .اﻣﺎ ﭼﻪ ﺣﺎﺻﻠﻲ دارد ﻧﺠﺎت ﻧﺎم و ﺷﺮاﻓﺖ از ﺟﻬﺎن رﻓﺘﻪاي؟ ﻛـﺪام ﺗـﺎواﻧﻲ ﻣـﻲﺗﻮاﻧـﺪ ﺑـﻪ او زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ دوﺑﺎره ﺑﺒﺨﺸﺪ؟ اﮔﺮ ﺳﻮدﻣﻨﺪياي در ﻛﺎر ﺑﺎﺷﺪ ،ﻫﻤﺎﻧﺎ در ﻛﻤﻜﻲ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺑـﻪ زﻧـﺪﮔﺎن ﻣـﻲﺗﻮاﻧـﺪ ﺑﺸﻮد .ﭼﺮا ﻛﻪ ﺑﺎ ﻛﻮﺑﻴﺪن داغ رﺳﻮاﻳﻲ ﺑﺮ ﻛﺎري ﻧﺎﻣﺮدﻣﺎﻧﻪ ،از ﻧﺎﻣﺮداﻧﮕﻲﻫـﺎي ﺑـﻲﺷـﻤﺎر دﻳﮕـﺮ ﭘـﻴﺶﮔﻴـﺮي http://www.seapurse.ir
129
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻣﻲﺷﻮد .اﻳﻦ ﻓﻘﻂ ﻣﺮدي ﺑﻪ ﻧﺎم ژان ﻛﺎﻟﻮن ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺤﻜﻮم ﮔﺮدد .ﺑﻠﻜﻪ ﻛﺘﺎب او ﻧﻴﺰ ﻛـﻪ آﻣﻮزاﻧﻨـﺪهي ﺗﺮور ﻫﻮلاﻧﮕﻴﺰ و ﺳﺮﻛﻮب اﺳﺖ ،ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻣﺤﻜﻮم ﺷﻮد و ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﺑﺮ ﺳﺮ آن ﺑﺰهﻛﺎر ﻓﺮﻳﺎد ﻣﻲزﻧﺪ: ﻧﻤﻲﺑﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﻛﺎرﻫﺎي ﺗﻮ و ﻛﺘﺎب ﺗﻮ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﻣﻲﻛﺸﺎﻧﺪ؟ ﺑﺴﻴﺎرﻧﺪ آﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ دﻋـﻮي دﻓـﺎع از ﺣﻴﺜﻴـﺎت اﻟﻬـﻲ دارﻧﺪ و اﻛﻨﻮن ﭼﻮن ﺑﺨﻮاﻫﻨﺪ دﺳﺖ ﺑﻪ ﻛﺸﺘﺎر ﻣﺮدم ﺑﻴﺎزﻧﺪ ،ﮔﻮاﻫﻲ ﺗﻮ را ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪي ﺗﺒﻪﻛﺎريﺷﺎن ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛـﺮد و ﮔﺎم ﺑﺮ ﺟﺎي ﭘﺎي ﺷﻮمﻧﺎك ﺗﻮ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻧﻬﺎد و دﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﻮن ﺑﻲﮔﻨﺎﻫـﺎن ﺧﻮاﻫﻨـﺪ آﻟـﻮد .ﻫﻤﺎﻧﻨـﺪ ﺗـﻮ ،ﻫﻤـﻪي دﻳﮕﺮاﻧﻲ را ﻛﻪ اﻧﺪﻳﺸﻪاي دﻳﮕﺮ ﻣﻲورزﻧﺪ ،ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺸﺖ. ...اﻳﻦ ﺗﻜﺎﺗﻚ ﺗﻌﺼﺐورزان ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدي ﺧﻮد ﺧﻄﺮﻧﺎﻛﻨﺪ .ﺑﻠﻜـﻪ ﻧﻔـﺲ ﺷـﻮم ﺗﻌﺼـﺐﮔـﺮي اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻣﻌﺼﻴﺖ ﻣﻲآﻓﺮﻳﻨﺪ .از اﻳﻦ رو ﺗﻨﻬﺎ اﻧﺴﺎنﻫﺎي ﺧﻮنﺧﻮار ،ﺳﺨﺖدل ،دﻋﻮيﭘﺮﺳﺖ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻛـﻪ ﺑﺎﻳـﺪ ﻣـﺮد اﻫـﻞ ﻣﻌﻨﺎ ﺑﺎ آنﻫﺎ ﻣﺒﺎرزه ﻛﻨﺪ .ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ اﻳﺪهاي ﻧﻴﺰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺮور رو ﻣﻲﻛﻨـﺪ و وﺣﺸـﺖ ﻣـﻲﭘﺮاﻛﻨـﺪ ،ﻣـﻲﺑﺎﻳـﺪ ﺟﻨﮕﻴﺪ .زﻳﺮا ـ ﭘﻴﺶﻧﮕﺮيِ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﮔﻮﻧﻪي ﻳﻚ ﻣﺮد در آﺳﺘﺎﻧﻪي ﺟﻨﮕﻲ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻛﻪ ﻗﺮﻧـﻲ را درﺧﻮاﻫـﺪ ﻧﻮردﻳـﺪ ـ ﻫﻮلﻧﺎكﺗﺮﻳﻦ ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﺎن ،ﺑﺎ ﻫﻤﻪي ﺟﻨﮓاﻓﺰارﻫﺎﺷﺎن ،آنﻗﺪر ﺧﻮن ﺑﺮ زﻣـﻴﻦ ﻧﺨﻮاﻫﻨـﺪ رﻳﺨـﺖ ﻛـﻪ ﺷـﻤﺎ ﺑـﺎ ﺗﻜﻔﻴﺮﻫﺎي ﺧﻮنﺑﺎرﺗﺎن ﻣﻲرﻳﺰﻳﺪ و در آﻳﻨﺪه ﺧﻮاﻫﻴﺪ رﻳﺨﺖ .ﻣﮕﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮد ﺑﺮ زﻣﻴﻨﻴﺎن رﺣﻤﺖ آورد و ﭼﺸﻢ ﺷﺎهزادﮔﺎن و اﻣﻴﺮان و ﺻﺎﺣﺐﻣﻨﺼﺒﺎن را ﺑﺎز ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﺗﺎ از دﺳﺖ ﻳﺎزﻳﺪن ﺑﻪ اﻳﻦﻫﻤﻪ ﺧﻮنرﻳﺰيﻫﺎ ﺗﻦ ﺑﺰﻧﻨﺪ.
و ﻫﻤﺎنﺳﺎن ﻛﻪ ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ در ﻛﺎر دﻋﻮت ﻣﻼﻳﻢ و ﻧﺮمدﻻﻧﻪاش ﺑﻪ ﻣـﺪاراﮔﺮي ،آرام ﻣﺎﻧـﺪن را در ﺑﺮاﺑﺮ درد و رﻧﺞ ﺳﺘﻢرﺳﻴﺪﮔﺎن و ﭘﻴﮕﺮدﺷﺪﮔﺎن ﺗﺎب ﻧﻴﺎورده ﺑﻮد ،ﻫﻤﺎنﺳﺎن ﻛﻪ او آنﺟﺎ روي ﺑﻪ ﺧـﺪا آورده ﺑﻮد و در ﻃﻠﺐ آدﻣﻴﺖ ﺑﻴﺶﺗﺮ در ﺟﻬﺎن ،ﺑﻪ دﻋﺎﻳﻲ ﻧﺎاﻣﻴﺪاﻧﻪ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺳـﺨﻨﺎن ﭘﺎﻳـﺎﻧﻲ او در اﻳـﻦ ﺳﺘﻴﺰﻧﺎﻣﻪ ﻧﻴﺰ اوﺟﻲ ﻟﺮزاﻧﻨﺪه ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ و ﻧﻔﺮﻳﻨـﻲ اﺳـﺖ ﺗﻜـﺎندﻫﻨـﺪه از ﺳـﺮ درد ،ﺑـﺮ ﻫﻤـﻪي آﻧـﺎﻧﻲ ﻛـﻪ ﺑـﺎ ﻛﻴﻦورزﻳﺪنﻫﺎي دﻋﻮتﭘﺮﺳﺘﺎﻧﻪ ،ﺻﻠﺢ را در ﻣﻴﺎﻧﻪي آدﻣﻴﺎن ﻧﺎﺑﻮد ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ؛ ﺑـﺎ ﺧﺸـﻤﻲ ﭘـﺎك ،ﺗﻨـﺪرﮔﻮن و آذرﺧﺸﻴﻦ ،ﺑﺮ ﻫﻤﻪي ﺗﻌﺼﺐﻫﺎ و ﺗﻌﺼﺐورزﻧﺪﮔﺎن. ﻛﺘﺎب ﺑﺎ اﻳﻦ ﺳﺮود ﺷﻜﻮهﻣﻨﺪ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻲﮔﻴﺮد: ﭘﻴﮕﺮدﻫﺎي دﻳﻨﻲ ،ﺑﺎ ﻫﻤﻪي زﺷﺘﻲﺷﺎن ﺧﻮد از دوران داﻧﻴﺎل ﻧﺒﻲ ﻣﻲﺗﻮﻓﻴﺪه و ﺑﻴـﺪاد ﻣـﻲﻛـﺮده اﺳـﺖ و ﭼـﻮن دﺷﻤﻨﺎن داﻧﻴﺎل در راه و رﺳﻢ زﻧﺪﮔﻴﺶ ﻫﻴﭻ ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑـﻪ دﺳـﺖآوﻳـﺰ آن ﺑـﺮ او ﺑﺘﺎزﻧـﺪ ،ﺑـﺮ آن ﺷـﺪﻧﺪ ﻛـﻪ ﺑﺎورﻫﺎﻳﺶ را دﺳﺖآوﻳﺰ ﺗﺎﺧﺘﻦ ﺑﺮ او ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ .اﻣﺮوزه ﻧﻴـﺰ ﻛﺮدارﻫـﺎ ﺑـﻪ ﻫﻤـﺎن ﺳـﺎن اﺳـﺖ .آنﮔـﺎه ﻛـﻪ ﻧﺘﻮاﻧﻨـﺪ دﺷﻤﻨﺸﺎن را ﺑﻪ دﺳﺖآوﻳﺰي در اﺧﻼق و رﻓﺘﺎر او ﺑﻪ ﭼﻨﮓ آورﻧﺪ ،ﺗﺸﺒﺖ ﺑﻪ »ﻣﻜﺘﺐ« ﻣﻲﺟﻮﻳﻨﺪ و اﻳـﻦ ﻛـﺎري اﺳﺖ ﺑﺲ زﻳﺮﻛﺎﻧﻪ .زﻳﺮا ﻛﻪ اوﻟﻴﺎي اﻣﻮر در اﻳﻦ ﺑﺎب رأﻳﻲ از ﺧﻮد ﻧﺪارﻧﺪ وب ﻫﺮ ﺗﻠﻘﻴﻨﻲ زود ﺗـﻦ درﻣـﻲدﻫﻨـﺪ. ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ در ﻫﻤﺎن ﺣﺎل ﻛﻪ ﺷﻌﺎر »ﻣﻜﺘﺐ ﻣﻘﺪس« را ﻃﻨﻴﻦاﻓﻜﻦ ﻣﻲﺳﺎزﻧﺪ ،ﻧﺎﺗﻮاﻧﺎن را ﺳﺮ ﻣﻲﻛﻮﺑﻨـﺪ .اُف ﺑـﺮ اﻳﻦ »ﻣﻜﺘﺐ ﻣﻘﺪس«ﺗﺎن ﻛﻪ در ﻓﺮداي رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ،در ﭘﻴﺶﮔﺎه ﻋﺪل اﻟﻬﻲ ،ﭼﻪ دﻟﻲ از ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮﻣـﻲآﺷـﻮﺑﺎﻧﺪ! در آن روز ﺣﺴﺎب ﭘﺲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺳﺘﺎﻧﻴﺪ از ﻧﺎﺧﻮبﻫﺎ ﻛﻪ ﻛﺮدهاﻳﺪ و زﺷﺖﻛﺎريﻫﺎﺗﺎن در زﻧﺪﮔﻲ ،و ﻫـﻴﭻ ﺳـﺨﻨﻲ از »ﻣﻜﺘﺐ« در ﻣﻴﺎﻧﻪ ﻧﻴﺴﺖ .و اﮔﺮ ﭘﺎﺳـﺦ دﻫﻴـﺪ ﺑﺎراﻟﻬـﺎ ﻣـﺎ دل ﺑـﺎ ﺗـﻮ داﺷـﺘﻴﻢ و ﻫﻤـﺎن ﻛـﺮدﻳﻢ ﻛـﻪ ﺗـﻮ از ﻣـﺎ ﻣﻲﻃﻠﺒﻴﺪي ،ﺧﻮاﻫﻨﺪﺗﺎن ﮔﻔﺖ» :دور و ﮔﻮ ﺷﻮﻳﺪ اي ﺑﺪﻛﺎرﮔﺎن!« آه اي ﻛﻮرﭼﺸﻤﺎن ،اي ﺧـﺮدﮔﻢﻛﺮدﻛـﺎن ،اي ﺧﻮنآﺷﺎﻣﺎن ،اي ﺳﺎﻟﻮﺳﻴﺎنِ درﻣﺎنﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ،ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻛﻲ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﺑﺎزﺷﻨﺎﺳﻴﺪ؟ ﻛـﻲ ﺳـﺮاﻧﺠﺎم http://www.seapurse.ir
130
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار داوران اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﮔﺬرا ﺑﺎزﺧﻮاﻫﻨﺪ اﻳﺴﺘﺎد ﻛﻪ ﺑﻪ اراده و دلﺧﻮاه ﺷﻤﺎ ،ﻛﻮردﻻﻧـﻪ ﺧـﻮن اﻧﺴـﺎنﻫـﺎ را ﺑـﺮ زﻣـﻴﻦ رﻳﺰﻧﺪ؟
http://www.seapurse.ir
131
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻓﺼﻞ ﻫﺸﺘﻢ ﻗﻬﺮ وﺟﺪان را از ﭘﺎ درﻣﻲآورد
ﻛﻢﺗﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺘﻴﺰهﻧﺎﻣﻪاي اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ آﺑﺪار و ﻣﺆﺛﺮ در ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ اﺳﺘﺒﺪادﭘﻴﺸﮕﻲ ﺑﻪ ﻗﻠﻢ آورده ﺷـﺪه ﺑﺎﺷﺪ و ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ردﻳﻪ ﺑﺮ ﺳﺘﻴﺰهﻧﺎﻣﻪي ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ ﻗﻠﻢ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺮﺷﺎر از ﺷـﻮر و ﻧﻴـﺮوي روﺷـﻦﮔـﺮي، ﭼﻪﺑﺴﺎ ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺒﻮده .اﻳـﻦ ﻧﻮﺷـﺘﻪ ،ﺑـﺎ آن ﺣﻘﻴﻘـﺖ و روﺷـﻨﻲ ﻛـﻪ در آن اﺳـﺖ ،ﻣـﻲﺑﺎﻳﺴـﺖ ﺣﺘّـﻲ ﺑـﻪ ﺑﻲاﻋﺘﻨﺎﺗﺮﻳﻦ روﺣﻴﻪﻫﺎي زﻣﺎﻧﻪ ﻓﻬﻤﺎﻧﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ آزاداﻧﺪﻳﺸﻲ در ﻣﺬﻫﺐ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن و ﻓﺮاﺗﺮ از آن ،آزاداﻧﺪﻳﺸﻲ در اروﭘﺎ ،ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﺸﻪ از ﻛﻒ ﻣﻲرود اﮔﺮ در ﺑﺮاﺑﺮ اﻧﺪﻳﺸﻪﺳﺘﻴﺰي و ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲِ ژﻧﻮيﻫﺎ ،ﺑﻪ دﻓﺎع ﺑـﻪﻫﻨﮕـﺎم از ﺧﻮد ﺑﺮﻧﻴﺎﻳﻨﺪ .از اﻳﻦ رو ،از ﭘﻲ آن ﺣﺠﺖﻫﺎي آﻫﻨﻴﻦ ﻛـﻪ ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ در ﻗﻀـﻴﻪي ﺳـﺮوه آورده ،ﺑـﻴﺶﺗـﺮﻳﻦ ﮔﻤﺎنداﺷﺖ و ﭼﺸﻢداﺷﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻴﻚاﻧﺪﻳﺸﺎن ﻣﻐﺮبزﻣﻴﻦ ،ﻫﻤﮕﺎن ﺑﺮ ﺣﻜﻢ ﻣﺤﻜـﻮﻣﻴﺘﻲ ﻛـﻪ راﻧـﺪه ﺷﺪه ،ﻳﻚزﺑﺎﻧﻪ ﺻﺤﻪ ﮔﺬارﻧﺪ .ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻫﺮ ﻛﺲ در ﻛﺎرزاري ﭼﻨـﻴﻦ و در ﭼﻨـﮓ و ﺑـﺎزوﻳﻲ اﻳـﻦﺳـﺎن ﺗﻮانﻣﻨﺪ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﻮد ،روزﮔﺎرش ﺗـﺎ اﺑـﺪ ﺳـﻴﺎه ﺷـﻮد و ﻣﺎﻧﻴﻔﺴـﺖ ﻣـﺪاراﮔﺮي ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ﺑـﺮ ﺳـﺨﺖﻛﻴﺸـﻲ ﺗﻨﮓﭼﺸﻤﺎﻧﻪ و آﺷﺘﻲﻧﺎﭘﺬﻳﺮاﻧﻪي ﻛﺎﻟﻮن ،ﺿﺮﺑﻪاي ﻓﺮود آورده ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺮگآور. اﻣﺎ در ﺣﻘﻴﻘﺖ ،ﺑﺮگ از ﺑﺮگ ﻧﻤﻲﺟﻨﺒﺪ .ﺳﺘﻴﺰهﻧﺎﻣﻪي درﺧﺸﺎن ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ و ﻓﺮاﺧﻮان زﺑﺎندار و زﻳﺒﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﻣﺪاراﮔﺮي ،ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ اﺛﺮي در ﺟﻬﺎن واﻗﻊ ﺑﺮ ﺟﺎ ﻧﻤﻲﻧﻬﺪ؛ آن ﻫﻢ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﺳﺨﺖ ﺳﺎده و ﺑﻴﺪادﮔﺮاﻧـﻪ ﻛـﻪ ﻛﺎﻟﻮن او ،در آن روزﮔﺎر ،اﺻﻼً ﺑﻪ ﭼﺎپ ﻧﻤﻲرﺳﺪ .ﭼﻮن ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﻛـﺎﻟﻮن ،ﭘـﻴﺶ از آن ِ ردﻳﻪ ﺑﺮ ﺳﺘﻴﺰهﻧﺎﻣﻪي ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ وﺟﺪان اروﭘﺎ را ﺑﻠﺮزاﻧﺪ و ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰاﻧﺪ ،ﺧﻔﻪاش ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. در آﺧﺮﻳﻦ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎ ـ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﻣﻘﺪﻣﺎت ﭼﺎپ ﻓﺮاﻫﻢ آﻣﺪه و روﻧﻮﻳﺲ ﻛﺘﺎب در ﻣﺤﻔﻞﻫﺎي ﻣـﻮرد اﻋﺘﻤـﺎد ﺑﺎزل دﺳﺖﺑﻪدﺳﺖ ﻣﻲﮔﺮدد ـ ﺧﺒﺮﭼﻴﻨﺎنِ ﺧﻮشﺧﺪﻣﺖ ،ﺑﻪ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪان ژﻧﻮ ﺧﺒﺮ ﻣﻲرﺳﺎﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ در ﺗﺪارك ﭼﻪ ﻳﻮرش ﺧﻄﺮﻧﺎﻛﻲ ﺑﺮ آنﻫﺎﺳﺖ و اﻳﺸـﺎن ﻧﻤـﻲدرﻧﮕﻨـﺪ و ﻏﺎﻓـﻞﮔﻴﺮاﻧـﻪ ﺑـﺮ او ﻫﺠـﻮم ﻣـﻲآورﻧـﺪ. رﺧﺪادﻫﺎﻳﻲ از اﻳﻦ دﺳﺖ ﭘﺮﺗﻮاﻧﻲ و دﺳﺖ ﺑﺮﺗﺮِ ﺣﻜﻮﻣﺖ و ﺣﻜﻮﻣﺘﻴﺎن را در ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﺎﺗﻮاﻧﻲ و دﺳﺖﺑﺴﺘﮕﻲ ﻓﺮد، ﺑﻪ وﺟﻲ ﻫﺮاساﻧﮕﻴﺰ روﺷﻦ ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﻛﺎﻟﻮن ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﺮﻣﺎﻧﮕﻲ ﺑﺎ ﻫﻮلﻧﺎكﺗﺮﻳﻦ ﻋﺬابﻫﺎ ﻫﻢﻛﻴﺸﻲِ دﻳﮕﺮاﻧﺪﻳﺶ را زﻧﺪهزﻧﺪه در آﺗﺶ ﺳﻮزاﻧﺪه اﺳﺖ ،اﺟﺎزه ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ ﺑﻪ ﺑﺮﻛﺖ ﻳﻚﺳﻮﻳﻪ ﺑﻮدنِ ﺳﺎﻧﺴﻮر ،ﺑـﻲ ﻫـﻴﭻ ﻣـﺎﻧﻌﻲ ،ﺑـﻪ دﻓﺎع از ﺟﻨﺎﻳﺘﺶ ﺑﺮﺧﻴﺰد .اﻣﺎ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم اﺧﻼق و اﻧﺴﺎﻧﻴﺖ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺮ زﺷﺘﻜﺎري او اﻋﺘﺮاض ﻛﻨـﺪ، از ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﻣﺤﺮوم ﻣﻲﺷﻮد .در ﺣﻘﻴﻘﺖ ،ﺷـﻬﺮِ ﺑـﺎزل دﻟﻴﻠـﻲ ﻧـﺪارد ﻛـﻪ از ﺷـﻬﺮوﻧﺪان آزاد و ﻣﺪرﺳـﺎن داﻧﺸﮕﺎﻫﺶ ،ﻳﻜﻲ را از ﻣﺸﺎﺟﺮهاي ادﺑﻲ ﻣﻤﻨﻮع ﻛﻨﺪ .اﻣﺎ ﻛﺎﻟﻮن ﻛـﻪ در ﻛـﺎرداﻧﻲ و راهﺟـﻮﻳﻲ ﻣﺎﻧﻨـﺪه و دوم ﻧﺪارد ،ﺑﺎ زﻳﺮﻛﻲ ،اﻫﺮم ﺳﻴﺎﺳﺖ را ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲﮔﻴﺮد و از راه دﻳﭙﻠﻤﺎﺗﻴﻚ وارد ﻛﺎرزار ﻣﻲﺷﻮد .اﻳﻦ ﻧﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﺑـﻪ http://www.seapurse.ir
132
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺻﻔﺖ ﺷﺨﺺ ،ﺑﻠﻜﻪ ﺷﻬﺮ ژﻧﻮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺣﻜﻢ ﻣﻘﺎم ﺣﻘﻮﻗﻲ وﻳﮋهاش ،از ﻳﻮرﺷﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ »ﻣﻜﺘـﺐ« رﻓﺘـﻪ ﺑـﻪ ﺷﻜﺎﻳﺖ ﺑﺮﻣﻲﺧﻴﺰد .اﻳﻨﻚ ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ و داﻧﺸﮕﺎه ﺑﺎزل ،در ﺑﺮاﺑﺮ ﮔﺰﻳﻨﺸﻲ دردﻧﺎك ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ .ﻳﺎ ﻣﻲﺑﺎﻳـﺪ ﺣﻖ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهاي آزاد را زﻳﺮ ﭘﺎ ﺑﮕﺬارﻧﺪ ،ﻳﺎ ﺑﺎ ﭘﺎﻳﺘﺨﺘﻲ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ،ﺑﻪ ﺳﺘﻴﺰهي دﻳﭙﻠﻤﺎﺗﻴﻚ درآﻳﻨـﺪ و ﺑـﻪ رﺳـﻢ ﻫﻤﻴﺸﻪي روزﮔﺎر ،اﻳﻦ ﺑﺎر ﻫﻢ ﻋﻨﺼﺮ ﻗﺪرت و ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺑﺮ اﺧﻼق ﭘﻴﺮوزي ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ .ﺷـﻮراﻳﻴﺎن ﻗﺮﺑـﺎﻧﻲ ﻛـﺮدن ﻳﻚ اﻧﺴﺎن را ﺧﻮشﺗﺮ ﻣﻲﺑﻴﻨﻨﺪ و ﻓﺮﻣﺎن ﻣﻲدﻫﻨﺪ ﻫﻴﭻ ﻛﺘﺎب و ﻧﻮﺷﺘﻪاي از آن ﭘﺲ ﻧﺸﺮ ﭘﻴﺪا ﻧﻜﻨﺪ ،ﻣﮕﺮ آن ﻛﻪ ﻳﻚدﺳﺖ ﺳﺨﺖﻛﻴﺸﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻪآﻳﻴﻦ .ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺟﻠﻮي اﻧﺘﺸﺎر ردﻳﻪ ﺑﺮ ﺳﺘﻴﺰهﻧﺎﻣﻪي ﻛﺎﻟﻮنِ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ و ﻛﺎﻟﻮن ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺷﺎدي ﻛﻨﺪ: ﺧﻮشﺑﺨﺘﺎﻧﻪ ﺳﮓﺻﻔﺘﺎﻧﻲ ﻛﻪ از ﭘﺲ و ﭘﺸﺖ ﺑﺮ ﻣﺎ ﭘﺎرس ﻛﺮدن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،دﻳﮕﺮ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﺎ را ﺑﮕﺰﻧﺪ.
ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ ﺳﺮوه را ﺑﺎ آﺗﺶ آدمﺳﻮزي ﺧﺎﻣﻮش ﻛﺮدﻧﺪ ،اﻛﻨﻮن ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را ﺑﺎ ﺳﺎﻧﺴﻮر ﺧﻔﻪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .ﺑـﺎر دﻳﮕﺮ اﻗﺘﺪار و اﺗﻮرﻳﺘﻪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ،ﺑﺎ ﻛﻤﻚ ﺗﺮور و وﺣﺸﺖآﻓﺮﻳﻨﻲ ﻧﺠﺎت ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .اﻛﻨـﻮن ﺑـﺎزوي ﺟﻨﮕﻴـﺪن ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را ﺷﻜﺴﺘﻪاﻧﺪ .ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهاي دﻳﮕﺮ اﺟﺎزه ﻧﺪارد ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ و از اﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺪادﮔﺮاﻧﻪ و ﺑﻲرﺣﻤﺎﻧﻪﺗﺮ اﻳﻦ ﻛـﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ دﺷﻤﻨﺎن ﻇﻔﺮﻣﻨﺪش ﻛﻪ ﺑﺎ ﺧﺸﻤﻲ دوﭼﻨﺪان ﺑﺮ او ﺗﺎﺧﺖ آوردهاﻧﺪ ،دﻳﮕﺮ ﻧﻤـﻲﺗﻮاﻧـﺪ از ﺧـﻮد دﻓـﺎع ﻛﻨﺪ .ﻛﻤﺎﺑﻴﺶ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻗﺮﻧﻲ ﺳﭙﺮي ﺷﻮد ﺗﺎ ردﻳﻪ ﺑﺮ ﺳﺘﻴﺰهﻧﺎﻣﻪي ﻛﺎﻟﻮن ،ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑـﻪ ﭼـﺎپ رﺳـﺪ .ﺳـﺨﻨﺎن ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ در اﻳﻦ رﺳﺎﻟﻪ ،ﻟﺤﻨﻲ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻧﻪ دارد: ﺗﻮ ﭼﺮا ﺑﺎ دﻳﮕﺮان ﻛﺎري ﻣﻲﻛﻨﻲ و ﺧﻮد ﺧﻮش ﻧﻤﻲداري دﻳﮕﺮان ﺑﺎ ﺗﻮ ﻫﻤﺎن ﻛﻨﻨﺪ؟ ﻣﺎ در اﻳﻦﺟﺎ ﮔﻔﺖوﮔـﻮ ﺑـﺮ ﺳﺮ دﻳﻦ و آﻳﻴﻦ ﺧﻮد ﻣﻲراﻧﻴﻢ .ﭼﺮا دﻫﺎن ﻣﺎ را ﻣﻲﺑﻨﺪي؟
وﻟﻴﻜﻦ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﺮور ،از داور و دادﮔﺮ ﺧﺒﺮي ﻧﻴﺴﺖ .ﻫﺮ ﺟـﺎ ﻛـﻪ ﻗﻬـﺮ ﭼﻴـﺮه ﺷـﻮد ،ﺷﻜﺴـﺖﺧﻮردﮔـﺎن ﻓﺮﻳﺎدرﺳﻲ ﻧﺪارﻧﺪ و ﺣﻜﻢرواي اوﻟﻴﻦ و آﺧﺮﻳﻦ ،ﻫﻤﻮاره ﺗﺮور ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ و ﺑﺲ .ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑﺎ رﺿﺎﻣﻨﺪيِ ﻏﻢاﻧﮕﻴﺰي ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ درد ﺑﻴﺪاد را ﺑﺮ ﺧﻮد ﻫﻤﻮار ﻛﻨﺪ .و اﻣﺎ در دورهﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻗﻬﺮ ﺑﺮ ﺟﺎنﻫﺎي آزاده ﺑﻪ ﺑﻴـﺪادﮔﺮي دﺳـﺖ ﻣﻲدرازد ،ﺗﺴﻼّﺑﺨﺶ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﻜﺴﺖﻳﺎﻓﺘﮕﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﺧﻮاري در آن ﻧﻈﺮ ﻣﻲاﻓﻜﻨﻨﺪ: ﺳﺨﻦ و ﺟﻨﮓاﻓﺰار ﺷﻤﺎ ﻫﻤﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ اﺳﺘﺒﺪاد دلﺧﻮاﻫﺘﺎن را ﺑﺎﻳﺴـﺘﻪ اﺳـﺖ؛ ﺣﻜﻮﻣـﺖ ﻛﺮدﻧـﻲ در اﺳـﺎرت زﻣﺎن و ﻧﻪ ﺑﺮ ﻗﻠﻤﺮوِ ﺟﺎن ،ﺑﺮ ﻗﻬﺮ ﭘﺎﻳﺪار ،و ﻧﻪ ﺑﺮ ﻣﻬﺮِ ﺧﺪا اﺳﺘﻮار .اﻣﺎ ﻣﻦ ﺑـﺮ ﻗـﺪرﺗﺘﺎن و ﺑـﺮ ﺟﻨـﮓاﻓﺰارﻫﺎﻳﺘـﺎن ﺣﺴﺮت ﻧﻤﻲﺧﻮرم .داﺷﺘﺎرِ ﻣﻦ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮي اﺳـﺖ .ﺣﻘﻴﻘـﺖ اﺳـﺖ و ﺑـﻲﮔﻨـﺎﻫﻲ ،و آن ﻧـﺎم ﻧـﺎﻣﻲ ﻛـﻪ ﻳـﺎوري ﻣﻲرﺳﺎﻧﺪ ﻣﺮا ،و رﺣﻤﺖ ﺧﻮاﻫﺪ آورد ﺑﺮ ﻣﻦ ،و ﺣﻘﻴﻘﺖ ،ﺧﻮد اﮔﺮ ﭼﻨﺪ ﮔﺎﻫﻲ ﻧﻴﺰ ﺑـﻪ دﺳـﺖ داور ﻛـﻮردلِ دﻧﻴـﺎ ﻓﺮوﻛﻮﻓﺘﻪ ﺷﻮد ،ﻫﻴﭻﻛﺲ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ آن را ﺗﺎ اﺑﺪ ﺑﻪ ﺑﻨﺪ ﻛﺸﺪ .داوريِ اﻳﻦ دﻧﻴﺎي دون را ،دﻧﻴﺎي ﻛﺸـﻨﺪهي ﻣﺴﻴﺢ را ﻗﺪري ﻧﻴﺴﺖ .دلﻣﺸﻐﻮلِ ﭼﻨﻴﻦ داور و دادﮔﺎﻫﻲ ﻧﻤﻲﺑﺎﻳﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ در ﭘﻴﺶﮔﺎﻫﺶ ﻫﻤﻮاره ﻗﻬﺮ ﭘﻴﺮوزي ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ و ﺑﺲ .ﻗﻠﻤﺮو راﺳﺘﻴﻦ ﺳﻠﻄﻨﺖ اﻟﻬﻲ ،ﺑﺮ اﻳﻦ ﺳﺮاﭼﻪي ﺧﺎﻛﻲ ﻧﻴﺴﺖ.
http://www.seapurse.ir
133
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
* * *
ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﻧﺸﺎن داده ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺣﻖ از آن ﺗﺮور اﺳﺖ و ﻏﻢاﻧﮕﻴﺰﺗﺮي آن ﻛﻪ ﺣﺘّﻲ ﻗﺪرت ﻟﮕﺎمﮔﺴﻴﺨﺘﻪي ﻛﺎﻟﻮن از ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺎر ﻧﺎﺷﺎﻳﺴﺘﻲ ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ زﻳﺎن ﻧﻤﻲﺑﻴﻨﺪ ،ﻛﻪ ﺷﮕﻔﺘﺎ ،اﻓﺰوﻧﻲﺗﺮ ﻧﻴﺰ ﻣﻲﭘﺬﻳﺮد .ﺗـﺎرﻳﺦ ،دادﮔـﺮي و اﺧﻼقِ ﭘﺎك درﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﻛﺘﺎبﻫﺎي دﺑﺴﺘﺎﻧﻲ را ﻧﻤﻲﺷﻨﺎﺳﺪ .ﭘﺲ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻛـﺮد ﻛـﻪ :اﻳـﻦ ﺳـﺎﻳﻪوارِ ﺟﺎنِ ﺟﻬﺎن ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ،ﺗﺎرﻳﺦ ،ﻧﻪ اﺧﻼق ﻣﻲداﻧﺪ و ﻧﻪ ﻏﻴـﺮ اﺧـﻼق .ﻧـﻪ ﻗﺪرﺷـﻨﺎس ﻛـﺮدار ﻧﻴـﻚ اﺳـﺖ و ﻧـﻪ ﺟﺰاﻛﻨﻨﺪهي ﺑﺪﻛﺮداري .و از آنﺟﺎ ﻛﻪ در ﻣﻌﻨﺎي آﺧﺮﻳﻦ ،ﭘﺎﻳﻪ ﺑﺮ ﻗﻬﺮ دارد و ﻧﻪ ﺑـﺮ ﻋـﺪل و داد ،ﺑـﻴﺶﺗـﺮﻳﻦ ﺳﻮد را ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ ﺳﻮي اﻫﻞ ﻗـﺪرت ﻣـﻲﺳـﺮاﻧﺪ و ﺑـﻪ ﺟﺴـﺎرتورزانِ ﺑـﻲآزرم و ﻗﻬـﺮورزانِ ﺑـﺎ ﺗﺼـﻤﻴﻢ در ﻫﻨﮕﺎﻣﻪي ﻧﺒﺮدﻫﺎ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺳﻮد ﻣﻲرﺳﺎﻧﺪ ﺗﺎ زﻳﺎن. ﻛﺎﻟﻮن ﻧﻴﺰ اﻳﻦ را ﻧﻴﻚ درﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﺑﺎ آن ﻛﻪ ﺑﺮ او ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺧﺸﻮﻧﺖ ورزﻳﺪنﻫﺎﻳﺶ ﺗﺎﺧـﺖ آوردهاﻧـﺪ، ﺗﻨﻬﺎ راه ﺑﻴﺮونﺷﺪ از ﻣﻬﻠﻜﻪ را دﺳﺖ زدن ﺑﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ .و اﻳﻦ ﻗـﺎﻧﻮنِ ﺟﺎوداﻧـﻪروا ،ﺑـﺎز ﺗﻜـﺮار ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﻪ ﻳﻚ ﺑﺎر ﺑﻪ ﻗﻬﺮ دﺳﺖ ﺑﻴﺎﻻﻳﺪ ،ﻧﺎﭼﺎر از ﻛﺎرﺑﺮد ﭘﻴﺎﭘﻲ آن اﺳﺖ و آن ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗـﺮور ﺑﻴﺎﻏـﺎزد، ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ از اﻓﺰاﻳﺶ آن اﺳﺖ .ﻣﻘﺎوﻣﺘﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن در ﻫﻨﮕﺎم و در ﭘﻲ ﻣﺤﺎﻛﻤﻪي ﺳﺮوه ﺑﺎ آن روﺑﻪرو ﻣﻲﺷﻮد ،ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎور اﺳﺘﻮارﺗﺮش ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻓﺮوﻧﺸﺎﻧﺪن ﻗﺎﻧﻮﻧﻲِ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖﻫﺎ ،ﻫﺮاﺳﺎﻧﺪن ﺧﺸـﻚوﺧـﺎﻟﻲِ ﻣﺨﺎﻟﻔـﺎنِ ﻗـﺪرت ﺗﻤﺎمﻋﻴﺎر ،ﺷﻴﻮهاي ﻧﺎرﺳﺎﺳﺖ و ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﻛﺎر ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﻗﺪرت را ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻛﻨﺪ :ﻧﻴﺴﺖ و ﻧـﺎﺑﻮد ﻛـﺮدن ﻳﻜﺴﺮهي ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن .در آﻏﺎز ،ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﺲ ﻛﺮده ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺎ دﺳﺘﻜﺎري زﻳﺮﻛﺎﻧﻪي ﻧﻈﺎم اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﺑـﻪ ﺳـﻮد ﺧــﻮد ،از راهﻫــﺎي ﻗــﺎﻧﻮﻧﻲ ،اﻗﻠﻴــﺖ ﺟﻤﻬــﻮريﺧــﻮاه درون ﺷــﻮراي ﺷــﻬﺮ ژﻧــﻮ را ﻓﻠــﺞ ﻛﻨــﺪ .در ﻫــﺮ ﻳــﻚ از ﮔﺮدﻫﻢآﻳﻲﻫﺎي ﺷﻮرا ،ﻓﺮاﻧﺴﻮﻳﺎنِ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎنِ ﻣﻬﺎﺟﺮ را ﻛﻪ ﻫﻤﮕﻲ ﭘﻨﺎهﭘﺮوردﮔﺎنِ او ﻫﺴﺘﻨﺪ ،ﺑﻪ ﺷﻬﺮوﻧﺪي ژﻧـﻮ درﻣﻲآورﻧﺪ و ﺑﺎ اﻳﻦ ﺷﻴﻮه ،ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﺷﻮرا آرامآرام ﺑﻪ دلﺧﻮاه او ﻧﻘﺶ ﺑﮕﻴﺮد و ﻫﻤـﻪي ﻣﻨﺎﺻـﺐ ﻋـﺎﻟﻲ ﺑـﻪ دﺳﺖ اﻳﻦ ﮔﻮشﺑﻪﻓﺮﻣﺎن ﺳﭙﺮدﮔﺎن ﺳﭙﺮده ﺷﻮد و ﻧﻔﻮذ ﻧﺠﺒﺎي ﺟﻤﻬﻮريﺧﻮاه ﭘﺎﻳﺎن ﻳﺎﺑﺪ. اﻳﻦ روﻧﺪ ﻧﻈﺎمﻣﻨﺪ ﮔﺴﺘﺮشﻳﺎﺑﻲِ ﻧﻔﻮذ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ،ﺑﻪزودي ﺑﺮ ﻣﻴﻬﻦدوﺳﺘﺎنِ ژﻧـﻮي آﺷـﻜﺎر ﻣـﻲﺷـﻮد و دﻳـﺮ، ﺧﻴﻠﻲ دﻳﺮ ،اﻳﻦ ﺷﻴﻔﺘﮕﺎن آزادي،ﻛﻪ آزادي ژﻧﻮ را ﺑﻪ ﺑﻬﺎي ﺧﻮنِ ﺧﻮد ﺑﻪ ﭼﻨﮓ آوردهاﻧﺪ ،ﺳﺮ ﺑﺮﻣﻲدارﻧـﺪ ﺑـﻪ ﻧﺎآراﻣﻲ ،ﮔﺮد ﻣﻲآﻳﻨﺪ و در ﭘﻨﻬﺎن ﻣﺠﻠﺲﻫﺎ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﺑﻪ راﻳﺰﻧﻲ ﻣﻲﭘﺮدازﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺗﻪﻣﺎﻧﺪهي اﺳﺘﻘﻼل و آزاديﺷﺎن را در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﺪرتﻃﻠﺒﻲِ آزوراﻧﻪي اﻳﻦ ﭘﺎكدﻳﻨﺎن ﻧﮕـﺎه ﺑﺪارﻧـﺪ و ﭘﺎﺳـﺪاري ﻛﻨﻨـﺪ .ﺑـﺮ ﺧﺸﻢﻧﺎﻛﻲﻫﺎ روزﺑﻪروز اﻓﺰوده ﻣﻲﺷﻮد و ﻫﻴﺠﺎنﻫﺎ ﺑﺎﻻ و ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻣﻲﮔﻴﺮد .در ﺧﻴﺎﺑﺎنﻫﺎ ﺑﻴﻦ اﻫﺎﻟﻲ ﺑﻮﻣﻲ ﺷـﻬﺮ و ﻣﻬﺎﺟﺮان ﮔﻔﺖوﮔﻮﻫﺎي ﺗﻨﺪ درﻣﻲﮔﻴﺮد؛ ﭼﻨﺎنﻛﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺣﺘّﻲ ﻛـﺎر ﺑـﻪ زد و ﺧـﻮرد ﻣـﻲﻛﺸـﺪ؛ اﻣـﺎ ﻧـﻪ زد و ﺧﻮردي ﺧﻮﻧﻴﻦ و ﺳﺨﺖ ،ﻓﻘﻂ دو ﺗﻨﻲ از ﺳﻨﮓﭘﺮاﻧﻲ زﺧﻢ ﺑﺮﻣﻲدارﻧﺪ. و اﻣﺎ ﻛﺎﻟﻮن ،دﻳﺮ زﻣﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در اﻧﺘﻈﺎر ﭼﻨﻴﻦ دﺳﺖآوﻳﺰي ﻧﺸﺴـﺘﻪ .اﻛﻨـﻮن ﻣـﻲﺗﻮاﻧـﺪ ﺳـﺮاﻧﺠﺎم ﺑـﻪ ﻛﻮدﺗﺎواري دﺳﺖ ﺑﺰﻧﺪ ﻛﻪ از ﻣﺪﺗﻲ ﭘﻴﺶ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪي آن را رﻳﺨﺘﻪ و ﮔﻤﺎن ﻣﻲﺑـﺮَد ﺗﻤﺎﻣﻴـﺖ ﻗـﺪرت را ﺑـﺮاﻳﺶ http://www.seapurse.ir
134
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻛﻨﺪ .ﺑﻲدرﻧﮓ اﻳﻦ زد و ﺧﻮرد ﻛﻮﭼﻚ ﺧﻴﺎﺑﺎﻧﻲ را ﺑﺰرگ ﻣﻲﻛﻨﻨـﺪ و از آن »ﺗﻮﻃﺌـﻪاي ﻫـﻮلﻧـﺎك« ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﮔﻮﻳﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﺪد اﻟﻄﺎف ﺧﻔﻴﻪي اﻟﻬﻲ ﻧﺎﻛﺎم ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ )زﻧﻨﺪهﺗﺮﻳﻦ روي اﻳﻦ ﻧﺎﺑﻪﻛﺎريﻫﺎ ﻫﻤﻮاره ﻫﻤﻴﻦ زﻫﺪﻓﺮوﺷﻲ و اﺧﻼق دروﻏﻴﻨﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻛﺎر ﻣﻲآورﻧﺪ( .ﺑﺎ ﻳﻚ ﻳﻮرش ،ﻫﻤـﻪي رﻫﺒﺮان ﺟﺒﻬﻪي ﺟﻤﻬﻮريﺧﻮاﻫﻲ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﺳﺮوﻛﺎري ﺑﺎ زد و ﺧﻮرد ﺣﺎﺷـﻴﻪي ﺷـﻬﺮ ﻧﺪاﺷـﺘﻪاﻧـﺪ ،ﺑﺎزداﺷـﺖ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ و ﭼﻨﺪان ﺷﻜﻨﺠﻪﻫﺎي ﻫﻮلﻧﺎﻛﺸﺎن ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻫﺮ آنﭼﻪ دﻳﻜﺘـﺎﺗﻮر ژﻧـﻮ ﺑـﺮاي دﺳـﺖﻳـﺎﺑﻲ ﺑـﻪ ﻫﺪفﻫﺎﻳﺶ ﻧﻴﺎز دارد ،اﻋﺘﺮاف ﻛﻨﻨﺪ :ﻗﺮار ﻣﻲﺑﻮده ﺷﺐ ﺑﺎرﺗﻠﻤﻲِ 1ﺧﻮﻧﻴﻦ دﻳﮕﺮي راه اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺷﻮد ،ﻛـﺎﻟﻮن و ﻫﺮ ﻛﻪ از اوﺳﺖ ،ﻫﻤﮕﻲ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﺪه ﺷﻮﻧﺪ و ﺳﺮﺑﺎزان ﺑﻴﮕﺎﻧـﻪ ﺑـﻪ ﺷـﻬﺮ درآورده ﺷـﻮﻧﺪ .ﺑـﺮ ﭘﺎﻳـﻪي اﻳـﻦ »اﻋﺘﺮافﻫﺎ« ﺑﻪ »ﺷﻮرش« و »ﺧﻴﺎﻧﺖ ﺑﻪ آب و ﺧﺎك« ،ﻛﻪ ﺑـﻪ زور ﺷـﻜﻨﺠﻪﻫـﺎي ﻫـﻮلﻧـﺎك ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﺷـﺪه، ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺟﻼد ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻛﺎرش را آﻏﺎز ﻛﻨﺪ .ﻫﻤﻪي ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻛﺎﻟﻮن ﺳﺮ ﺳﻮزﻧﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ورزﻳـﺪه ﺑﻮدﻧـﺪ، اﮔﺮ ﺑﻪﻫﻨﮕﺎم از ﺷﻬﺮ ﻧﮕﺮﻳﺨﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،دﺳﺘﮕﻴﺮ و اﻋﺪام ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ .ﻳﻚﺷﺒﻪ ،ﺟـﺰ ﺟﺎﻧﺒـﺪاران ﻛـﺎﻟﻮن ،ﺟﺒﻬـﻪ و ﺟﺎﻧﺒﻲ در ژﻧﻮ ﻧﻤﻲﻣﺎﻧﺪ. * * *
در ﭘﻲ ﭘﻴﺮوزي ﺗﻤﺎمﻋﻴﺎري از اﻳﻦ دﺳﺖ ،در ﭘﻲ از ﻣﻴـﺎن ﺑﺮداﺷـﺘﻦ ﻛﺎﻣـﻞ آﺧـﺮﻳﻦ ﻣﺨﺎﻟﻔـﺎﻧﺶ در ژﻧـﻮ، ﻛﺎﻟﻮن اﻛﻨﻮن ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ آرام ﮔﻴﺮد و ﺑﻠﻨـﺪﻧﻈﺮي ﭘﻴﺸـﻪ ﺳـﺎزد .وﻟـﻴﻜﻦ ﻣـﺎ از زﻣـﺎن ﺗﻮﻛﻴﺪﻳـﺪ ،2ﮔﺰﻧﻔـﻮن ،3و ﭘﻠﻮﺗﺎرك ،4ﻣﻲداﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﮔﺮوهﺳﺎﻻران ﭘﺲ از ﭘﻴﺮوزي ،ﻫﻤﻮاره ﻧﺎﺑﺮدﺑﺎرﺗﺮ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ .ﻓﺎﺟﻌﻪي ذاﺗﻲ ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﻲ در اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﺎن ،ﺣﺘّﻲ ﭘﺲ از ﭼﻴﺮﮔﻲ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﺮ ﺟﺎنﻫـﺎي آزاده ،و ﻧـﺎﺗﻮان ﻛـﺮدن و دوﺧـﺘﻦ دﻫﺎﻧﺸﺎن ،ﻫﻨﻮز از آﻧﺎن ﻣﻲﻫﺮاﺳﻨﺪ .اﻳﻦ ﻛﻔﺎﻳﺘﺸﺎن ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺣﺮﻳﻒ ﺑﻪﻧﺎﭼﺎر ﺧﺎﻣﻮﺷﻲ ﮔﺰﻳﺪه اﺳـﺖ .اﻳـﻦ ﻛﻪ ﻫﻨﻮز آري ﻧﻤﻲﮔﻮﻳﺪ ،ﺧﺪﻣﺖ ﻧﻤﻲﮔﺰارد ،ﺳﺮ ﻓﺮود ﻧﻤﻲآورد ،اﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﻪ ﮔﻠﻪي ﭼﺎﻛﺮان ﺣﻠﻘـﻪﺑـﻪﮔـﻮش و ﻣﺪﻳﺤﻪﺳﺮاﻳﺎن اﻳﺸﺎن درﻧﻤﻲآﻳﺪ ،وﺟﻮد او و ﺣﻀﻮر او ،آﻧﺎن را ﻧﺎﺧﻮش ﻣﻲآﻳﺪ .و درﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴـﻞ ﻛـﻪ ﻛﺎﻟﻮن از زﻣﺎن ﻛﻮدﺗﺎي ﺧﻮﻧﻴﻨﺶ ﺑﻪ اﻳﻦﺳﻮ ،از ﭼﻨﮓ ﻫﻤﻪي دﺷﻤﻨﺎن ﺳﻴﺎﺳﻲاش ﮔﺮﻳﺒـﺎن رﻫﺎﻧﻴـﺪه و ﺗﻨﻬـﺎ اﻳﻦ ﻳﻚ دﺷﻤﻦ ،اﻳﻦ دﺷﻤﻦ اﺧﻼﻗﻲ ﺑﺮاﻳﺶ ﺑﺮﺟـﺎ ﻣﺎﻧـﺪه اﺳـﺖ ،اﻛﻨـﻮن ﺑـﺎ ﻫﻤـﻪي ﺗـﻮش و ﺗـﻮان و ﺷـﻮر ﭼﻨﺪﭼﻨﺪانِ ﻣﺒﺎرزهﺟﻮﻳﻲ ،رو ﻣﻲﺑﺮد ﺑﻪ ﺟﻨﮕﻴﺪن ﺑﺎ او؛ ﺑﺎ ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ.
1ﺷﺐ ﺑﺎرﺗﻠﻤﻲ ) ،(Bartholomäus nachtﺷﺐ ﺑﻴﺴﺖوﭼﻬﺎرم اوت ،1572ﻛﻪ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎنﻫﺎي ﻓﺮاﻧﺴـﻮي )ﻫﻮﮔﻨﻮﻫـﺎ( در ﭘـﺎرﻳﺲ و ﺟﺎﻫـﺎي دﻳﮕﺮ ﻓﺮاﻧﺴﻪ ،ﻗﺘﻞﻋﺎم ﺷﺪﻧﺪ. 2ﺗﻮﻛﻴﺪﻳﺪ ) ،(Thukydidesﺗﺎرﻳﺦﻧﮕﺎر ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ 460 ،ـ 400؟ ق.م. 3ﮔﺰﻧﻔﻮن ) ،(Xenophonﻧﻮﻳﺴﻨﺪه و ﺗﺎرﻳﺦﻧﮕﺎر ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ 430 ،ـ 345ق.م. 4ﭘﻠﻮﺗﺎرك ) ،(Plutarchﻓﻴﻠﺴﻮف و ﺗﺎرﻳﺦﻧﮕﺎر ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ 50 ،ـ 125م. http://www.seapurse.ir
135
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺗﺎﺧﺖ آوردن ﺑﺮ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﻣﺸﻜﻞ دارد و آن ،ﺑﻴﺮون ﻛﺸﻴﺪن اﻳﻦ داﻧﺶآﻣﻮﺧﺘﻪي آﺷﺘﻲﺟﻮي ،از ﺳﻨﮕﺮ اﻣﻦ ﺳﻜﻮت اوﺳﺖ .زﻳﺮا ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺧﺴﺘﻪﺟﺎنﺗﺮ از آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺳﻨﮕﻴﻨﻲ ﺑﺎر ﻛﺸﻤﻜﺸـﻲ آﺷـﻜﺎرا را ﺗﺎب آورد .ﻧﺎزكﺟﺎﻧﺎن آدﻣﻲﺧﻮي ،ﺟﻨﮕﻨﺪﮔﺎن داﺋﻤﻲ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ .ﺑﻪ دﻳﺪهي آﻧﺎن ﭘﺎﻓﺸﺎريﻫﺎي ﻣﺘﻌﺼـﺒﺎﻧﻪي ﻣﻜﺘﺒﻴﻮن و ﺷﻜﺎر ﭘﻲﮔﻴﺮاﻧـﻪي ﻫﻮاﺧﻮاﻫـﺎن ﻧـﻮ ،در ﺷـﺄن ﻣـﺮد اﻫـﻞ ﻣﻌﻨـﺎ ﻧﻴﺴـﺖ .اﻳﻨـﺎن ﺣﻘﻴﻘﺘـﻲ را ﻛـﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪاﻧﺪ ،ﻳﻚ ﺑﺎر اﻋﻼم ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ دﻳﺪﮔﺎﻫﺸﺎن را روﺷﻦ ﻛﺮدﻧﺪ ،دﻳﮕﺮ زاﻳﺪ ﻣﻲﺑﻴﻨﻨﺪ ﺑـﻪ رﺳـﻢ ﺗﺒﻠﻴﻎﮔﺮان ،ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ در ﭘﻲ ﭘﺬﻳﺮاﻧﺪنِ آن ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن ﺑﺮآﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ راﺳﺘﻴﻦ و ﻣﻌﺘﺒﺮ اﻳﻦ اﺳـﺖ و ﺟﺰ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ .ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ در ﻗﻀﻴﻪي ﺳﺮوه ،ﺣﺮف ﺧﻮد را زده اﺳﺖ .او ﺑﻪ رﻏﻢ ﻫﻤﻪي ﺧﻄﺮﻫـﺎ ،ﺑـﻪ دﻓـﺎع از ﺳﺘﻢرﺳﻴﺪﮔﺎنِ زﻳﺮ ﭘﻴﮕﺮد ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ و در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﺮور و ﺗﺠﺎوز ﺑﻪ آزاديِ وﺟﺪانِ ﺑﺸﺮي ،از ﻫﻤﻪي ﻫﻢﻋﺼـﺮاﻧﺶ ﻛﺎرﺳﺎزﺗﺮ ﻗﺪ اﻓﺮاﺧﺘﻪ و ﭘﻴﻜﺎر ﻛﺮده اﺳﺖ .اﻣﺎ ﭼﺮخ زﻣﺎﻧﻪ ،ﺑﺮ ﻣﺮاد ﺳﺨﻦ آزادﻣﻨﺸﺎﻧﻪي او ﻧﻤﻲﮔﺮدد و ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ اﻛﻨﻮن روزﮔﺎر ،روزﮔﺎر ﭼﻴﺮﮔﻲ ﻗﻬﺮ اﺳﺖ .ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ آن ﻣﻲﺷﻮد ﺳـﻜﻮت ﭘﻴﺸـﻪ ﻛﻨـﺪ و ﺑـﻪ اﻧﺘﻈـﺎر ﻓﺮﺳﺘﻲ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﺘﻮان از ﻧﻮ ﻧﺒﺮد ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ را ﻣﻴﺎن ﻣﺪاراﮔﺮي و ﺑﻲﻣﺪاراﻳﻲ ،از ﺳﺮ ﮔﺮﻓﺖ .ﺳﺨﺖ ﺳﺮﺧﻮرده اﻣﺎ ﺑﻲذرهاي ﺗﺮدﻳﺪ در درﺳﺘﻲ ﺑﺎورﻫﺎﻳﺶ ،ﺑﺮ ﺳﺮ ﻛﺎرﻫﺎي ﺧﻮد ﺑﺎزﻣﻲﮔﺮدد .داﻧﺸﮕﺎه ،ﺳﺮاﻧﺠﺎم وي را ﺑﻪ ﻣﻘﺎم اﺳﺘﺎدي ﺑﺮﮔﺰﻳﺪه .اﺛﺮ ﺑﺰرگ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲاش ،ﺗﺮﺟﻤﻪي دوزﺑﺎﻧﻪي ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ،ﻧﺰدﻳﻚ اﺳﺖ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﺑﺮﺳﺪ .در ﺳﺎلﻫﺎي 1555و ،1556در ﭘﻲ آن ﻛﻪ ﺟﻨﮓاﻓﺰار ﺳﺨﻦ را از دﺳﺘﺶ ﺑﻪ در آوردهاﻧـﺪ ،ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺒﺎرزي ﻗﻠﻢﺑﺮﻛﻒ ،ﻳﻜﺴﺮ ﺧﺎﻣﻮش اﺳﺖ. اﻣﺎ ﺧﺒﺮﭼﻴﻨﺎن ﺑﻪ ﻛﺎﻟﻮن و ژﻧﻮﻳﺎن آﮔﺎﻫﻲ رﺳﺎﻧﺪهاﻧﺪ و ﻣﻲداﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ دﻳـﺪﮔﺎهﻫـﺎي اﻧﺴـﺎﻧﻲاش را ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻪ و در ﺣﻠﻘﻪي ﻳـﺎران ﻧﺰدﻳـﻚ داﻧﺸـﮕﺎﻫﻲاش ﻣـﻲﭘﺮاﻛﻨـﺪ .دﺳـﺖ ﻧﻮﺷـﺘﻦ او را اﮔﺮﭼـﻪ ﺷﻜﺴﺘﻪاﻧﺪ ،اﻣﺎ ﻧﻤﻲﮔﺬارد دﻫﺎﻧﺶ را ﺑﺪوزﻧﺪ و ﺟﻨﮓآوران ﻃﺮﻳﻖ ﻧﺎﺑﺮدﺑﺎري ،ﺑﺎ ﺗﻠـﺦﻛـﺎﻣﻲ درﻣـﻲﻳﺎﺑﻨـﺪ ﻛـﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪي ﻣﻨﻔﻮر ﻣﺪاراﻃﻠﺒﻲ و ﺣﺠﺖﻫﺎي ﺑﻄﻼنﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ در رد ﻧﻈﺮﻳـﻪي ﺗﻘـﺪﻳﺮﺑﺎوريِ ]ﻛـﺎﻟﻮن[ در ﻣﻴﺎن داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺑﺎزﺗﺎب دماﻓﺰون ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ .ﺗﻨﻬﺎ »ﻧَﻔﺲ ﺣﻀﻮر« و »ﺑﻮدن« ﻣﺮدان اﻫﻞ اﺧﻼق ،ﺧﻮد اﺛﺮﺑﺨﺶ اﺳﺖ .زﻳﺮا ﻛﻪ وﺟﻮد ﻣﺤﺾِ آﻧﺎن ﮔﺮد ﺑﺮ ﮔﺮدﺷﺎن ،ﭼﻨﺎن ﻓﻀﺎﻳﻲ از اﻳﻤﺎن و اﻋﺘﻘﺎد ﻣﻲآﻓﺮﻳﻨـﺪ ﻛـﻪ ﺑـﻪ رﻏـﻢ ﻣﺤﺪود ﺑﻮدن ﻇﺎﻫﺮي ،اﺛﺮ ﻓﺰاﻳﻨـﺪهي آن در ﺑـﺎﻃﻦ ،ﭼـﻮن ﻛﻮﺑـﻪﻫـﺎي ﻣـﻮج ،ﻧﺎﭘﺪﻳـﺪار و ﺑﺎزﻧﺎاﻳﺴـﺘﺎدﻧﻲ ،ﺗـﺎ دوردﺳﺖﻫﺎ داﻣﻦ ﻣﻲﮔﺴﺘﺮاﻧﺪ .و اﻳﻨﻚ ﭼﻮن ﺧﻄﺮ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﺮﺟﺎﺳﺖ و ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺳﺮ ﻓﺮود آورد، ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎ دﻳﺮ ﻧﺸﺪه ،ﻧﻔﻮذش در ﻫﻢ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺷﻮد .ﺑﺮاﻳﺶ داﻣﻲ ﻣﻲﮔﺴﺘﺮﻧﺪ ﺳﺨﺖ ﻣﻜﺎراﻧـﻪ ،ﺗـﺎ ﺑـﺎر دﻳﮕـﺮ ﺑﻜﺸﺎﻧﻨﺪش ﺑﻪ ﺳـﺘﻴﺰهي در ﺑـﺎب ﻛـﺎﻓﺮي ،و از ﻫﻤﻜـﺎران داﻧﺸـﮕﺎﻫﻲ او ،ﻳﻜـﻲ ،ﺑـﺮاي اﻳـﻦ ﺧـﺪﻣﺘﮕﺰاري و ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻦ وي ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﺎر داوﻃﻠﺐ ﻣﻲﺷﻮد و در ﻧﺎﻣﻪي ﺑﺴﻴﺎر دوﺳﺘﺎﻧﻪاي ﻛﻪ ﺑﻪ او ﻣـﻲﻧﻮﻳﺴـﺪ ،ﭼﻨـﺎنﻛـﻪ ﮔﻮﻳﻲ ﺗﻨﻬﺎ ﻗﺼﺪش ﻣﻮﺷﻜﺎﻓﻲ در ﭘﺮﺳﺸﻲ ﻧﻈﺮي اﺳﺖ ،از ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻟﻄـﻒ ﻛﻨـﺪ و ﭘﻴﺮاﻣـﻮن آﻣﻮزهي ﺗﻘﺪﻳﺮﺑﺎوري ،ﺑﺎ وي ﺑﻪ ﻣﺒﺎﺣﺜﻪ و ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﭙـﺮدازد .ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ﻣـﻲﭘـﺬﻳﺮد و آﻣـﺎده ﻣـﻲﺷـﻮد ﺑـﺮاي ﮔﻔﺖوﮔﻮﻳﻲ ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ و آﺷﻜﺎرا .اﻣﺎ در ﻣﺠﻠﺲ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ،ﻫﻨﺰ آﻏﺎز ﺳﺨﻦ ﻧﻜﺮده و ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻛﻠﻤﺎت را ﺑﺮ زﺑﺎن http://www.seapurse.ir
136
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻧﻴﺎورده ،ﻛﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻣﺮدي از ﻣﻴﺎن ﺷﻨﻮﻧﺪﮔﺎن ﺑﺮﭘﺎ ﻣﻲاﻳﺴﺘﺪ و او را ﺑﻪ ﻛُﻔﺮورزي ﻣﺘﻬﻢ ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ زود درﻣﻲﻳﺎﺑﺪ ﺣﺮﻳﻔﺎﻧﺶ ﭼﻪ در ﺳﺮ دارﻧﺪ .ﺑﻪ ﺟﺎي آن ﻛﻪ ﺑﻪ درون دام ﭘﺎ ﮔﺬارد و از ﻧﻈﺮﻳﻪاش دﻓﺎع ﻛﻨـﺪ )ﻛـﻪ ﺑﺮاي ﻣﺘﻬﻢ ﻛﺮدﻧﺶ ﺷﻮاﻫﺪ ﻛﺎﻓﻲ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻲدﻫﺪ( ،ﭘﺎ ﭘﺲ ﻣﻲﻛﺸﺪ و ﮔﻔﺖوﮔﻮ را ﻗﻄﻊ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻫﻤﻜﺎران داﻧﺸﮕﺎﻫﻲاش در ﭘﻲآﻣﺪ ﻣﺎﺟﺮا ،از ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ اﻗﺪاﻣﻲ ﺑﺮ ﺿﺪ او ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .اﻣﺎ ژﻧﻮ ﺑﻪ اﻳـﻦ آﺳـﺎﻧﻲﻫـﺎ دﺳﺖﺑﺮدار ﻧﻴﺴﺖ .از ﭘﺲ آن ﻛﻪ اﻳﻦ ﺷﮕﺮد ﻣﻜﺮورزاﻧﻪ ﻛﺎرﮔﺮ ﻧﻤﻲاﻓﺘﺪ ،ﺷﻴﻮهي ﻛﺎر را زود ﻋﻮض ﻣﻲﻛﻨﻨـﺪ. ﻣﻲﻛﻮﺷﻨﺪ ﺑﺎ ﺷﺒﻨﺎﻣﻪﻫﺎ و ﺷﺎﻳﻌﻪﭘﺮاﻛﻨﻲﻫﺎ ،ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را ﻛﻪ از ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻛﺮدن آﺷﻜﺎرا و ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ ﺳـﺮ ﺑـﺎز زده اﺳﺖ ،ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰاﻧﻨﺪ .ﺗﺮﺟﻤﻪاش را از ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺑﻪ ﺑﺎد ﻣﺴﺨﺮه ﻣـﻲﮔﻴﺮﻧـﺪ .ﻓﺤـﺶﻧﺎﻣـﻪﻫـﺎ و ﺷـﺒﻨﺎﻣﻪﻫـﺎي ﺑﻲﻧﺎموﻧﺸﺎﻧﻲ را ﻛﻪ در ﮔﺮدش اﺳﺖ ،ﻛﺎر او ﺟﻠﻮه ﻣﻲدﻫﻨﺪ .ﻣﻨﻜﺮي ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ از ﭼﻬﺎر ﺳﻮ ﺑﺮ ﺿﺪ او ﭘﺮاﻛﻨﺪه ﻧﺸﻮد .ﮔﻮﻳﻲ ﺑﻪ اﺷﺎرهاي و ﺑﻪ ﻳﻜﺒﺎره از ﻫﻤﻪ ﺳﻮ ،ﺗﻮﻓﺎن ﺑﺮ ﺳﺮش ﺗﻮﻓﻴﺪن ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. درﺳﺖ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺨﺖﻛﻮﺷﻲﻫﺎﺳﺖ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن ،ﺑﺮ ﺑﻲﻏﺮﺿـﺎن و ﺑـﻲﻃﺮﻓـﺎن آﺷـﻜﺎر ﻣـﻲﺳـﺎزد ﻛـﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ داﻧﺸﻮري ﺑﺰرگ و ﻣﺆﻣﻨﻲ راﺳﺘﻴﻦ را ﭘﺲ از آن ﻛﻪ اﻣﻜﺎن ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ آزاداﻧﻪاش را ﮔﺮﻓﺘـﻪاﻧـﺪ، ﻧﺎﺑﻮد ﻛﻨﻨﺪ و ﺟﺎﻧﺶ را ﻫﻢ ﺑﺴﺘﺎﻧﻨﺪ .آن ﻧﺎﺟﻮاﻧﻤﺮداﻧﮕﻲ ﻛﻪ در ﭘﻴﮕﺮد ﻫﺴﺖ ،ﺣﺲ ﻫﻢدردي ﺑﺎ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﭘﻴﮕﺮد را از ﻫﻤﻪﺳﻮ ﺑﺮﻣﻲاﻧﮕﻴﺰد و ﻧﺎﮔﻬﺎن ،ﺑﻪ ﻃﺮزي ﻧﺎﻣﻨﺘﻈﺮ ،ﻧﻴﺎي ﺑﺰرگ ﺟﻨﺒﺶ اﺻﻼح دﻳﻨﻲ آﻟﻤﺎن ،ﻣﻼﻧﺸـﺘﻮن، ﭼﺸﻢﻧﻤﺎﻳﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻳﺎري ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﮔﺎم ﭘﻴﺶ ﻣﻲﮔﺬارد .او ﻧﻴﺰ ،ﻫﻤﭽﻮن اراﺳﻤﻮس ،دﻟـﺶ ﺑﺮﻣـﻲآﺷـﻮﺑﺪ از اﻳـﻦ ﭘﻴﮕﺮدﻫﺎي ﺑﻲاﻣﺎنِ ﻣﻬﺎرﮔﺴﻴﺨﺘﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﻌﻨﺎي زﻧﺪﮔﻲ را در ﺳﺘﻴﺰشِ ﻣﻴﺎن آدﻣﻴﺎن ﺑﺎ ﻳﻜـﺪﻳﮕﺮ ﻣﻲﺑﻴﻨﻨﺪ و ﻧﻪ در آﺷﺘﻲ و ﻫﻢدﻟﻲﺷﺎن ،و ﺧﻮداﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﻧﺎﻣﻪاي ﻣﻲﻓﺮﺳﺘﺪ ﺑﺮاي ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻛﻪ در آن آﻣﺪه اﺳﺖ: ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﻣﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﻨﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮدم .زﻳﺮا ﮔﺮﻓﺘﺎريﻫﺎي ﻓﺮاوان و ﻧﺎﺧﻮشآﻳﻨﺪم وﻗﺖ زﻳﺎدي ﺑﺎﻗﻲ ﻧﻤﻲﮔـﺬارد ﻛﻪ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎريﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ آن را ﺑﺴﻴﺎر دوﺳﺖ ﻫﻢ ﻣﻲدارم ،ﺑﭙﺮدازم .ﺑﺎزدارﻧﺪهي دﻳﮕﺮ ﻣﻦ ،اﺣﺴـﺎس ﻏـﻢ ﻋﻈﻴﻤﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻮان از ﻣﻦ ﻣﻲﺳﺘﺎﻧﺪ ،ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﺪﻓﻬﻤﻲﻫﺎي ﻫﻮلﻧﺎك ﺑﻴﻦ ﻛﺴﺎﻧﻲ را ﻣﻲﻧﮕﺮم ﻛﻪ ﺧـﻮد را دوﺳﺖدارِ ﺧﺮد و ﻓﻀﻴﻠﺖ ﺟﻠﻮه ﻣﻲدﻫﻨﺪ .وﻟﻴﻜﻦ ﻣﻦ ﻫﻤﺎره ﺗﻮ را ﺑﻪ ﺳـﺒﺐ ﺷـﻴﻮهي ﻧﻮﺷـﺘﻨﺖ ارج ﻧﻬـﺎدهام ...و دﻟﻢ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ اﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ ،ﮔﻮاه ﻫﻢدﻟﻲِ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ و ﺣﺠﺘﻲ ﺑﺮ دلﺑﺴﺘﮕﻲِ ﺻﻤﻴﻤﺎﻧﻪام ﺑﺎ ﺗﻮ. ﺗﻮ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺷﻜﻮِه راﻧﺪنﻫﺎي ﺟﺎنﮔﺪازت از دوﮔﺎﻧﮕﻲﻫﺎ و ﻧﻴﺰ از ﻧﻔﺮت ﻫﻮلﻧﺎك ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﮕﺮد دوﺳﺖدارانِ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪاﻧﺪ ،ﺗﻨﻬﺎ ﻏﻤﻲ را اﻓﺰونﺗﺮ ﻣﻲﻛﻨﻲ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﻫﻤﻴﺸﻪ در دل دارم .اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻣﻲﮔﻮﻳـﺪ ﻛـﻪ از ﺧﻮن ﺧﺪاﻳﺎن ،ﻏﻮلﻫﺎ ﺳﺮ ﺑﺮآوردهاﻧﺪ .اﻛﻨﻮن از ﺑﺬري ﻛﻪ راﻫﺒﺎن ﺳﺨﺖﻛﻮش ﭘﺮاﻛﻨﺪهاﻧﺪ ،ﺳﻔﺴﻄﻪﭘﺮدازاﻧﻲ ﻧﻮ ﺳﺮ ﺑﺮداﺷﺘﻪاﻧﺪ و ﻣﻲﻛﻮﺷﻨﺪ ﺑﺮ ﻛﺎخﻫﺎي اﻣﻴﺮان و ﺧﺎﻧﻤﺎنﻫﺎ و ﺑﺮ ﻣﺮدم ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺑﺮاﻧﻨـﺪ و ﺑـﺮ اﻳـﻦ ﮔﻤﺎﻧﻨـﺪ ﻛـﻪ داﻧﺶآﻣﻮﺧﺘﻪﮔﺎن ﺳﺪ راه اﻳﺸﺎﻧﻨﺪ .و اﻣﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮد ﻧﻴﻚ ﻣﻲداﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺑﺮﺟﺎﻣﺎﻧﺪهي ﺧـﻮﻳﺶ را ﭼﮕﻮﻧـﻪ ﭘﺎﺳﺪاري ﻛﻨﺪ. از اﻳﻦ رو ﻣﺎ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺧﺮدورزاﻧﻪ ،آنﭼﻪ را ﻛﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻴﻢ داد ،ﺗﺤﻤﻞ آورﻳﻢ .ﻛﻬﻦﺳﺎﻟﻲِ ﻣﻦ ،آرامدﻫﻨـﺪهي دردﻫﺎي ﻣﻦ اﺳﺖ .اﻣﻴﺪ ﻣﻲﺑﺮم ﻛﻪ ﺑـﻪزودي ﺑـﻪ ﻛﻠﻴﺴـﺎي ﺑﺮﻳﻨـﻲ ﺑﭙﻴﻮﻧـﺪم ﻛـﻪ از ﺗﻮﻓﻴـﺪنﻫـﺎي ﺧﺸـﻮﻧﺖﺑـﺎرِ http://www.seapurse.ir
137
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار ﻫﺮاسآوري ﻛﻪ در اﻳﻦ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻛﻠﻴﺴﺎ را ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻟﺮزه اﻧﺪاﺧﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﺲ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ دور اﺳﺖ .اﮔﺮ زﻧـﺪه ﺑﻤـﺎﻧﻢ، ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ درﺑﺎرهي ﺑﺴﻴﺎر ﭼﻴﺰﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﻢ .ﺧﺪا ﻧﮕﻪدارت ﺑﺎد.
اﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ ،ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻴﺖ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ از ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ و روﻧﻮﺷﺖﻫﺎﻳﺶ ،ﺧﻴﻠﻲ زود ﺑﻪ دﺳﺖ ﻫﻤﻪ ﻣﻲرﺳﺪ .ﻫﻢزﻣﺎن ،ﻫﺸﺪاري ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻛﺎﻟﻮن اﺳﺖ ﺗﺎ از ﭘﻴﮕﺮد اﻳﻦ داﻧﺶآﻣﻮﺧﺘﻪي ﺑﺰرگ ،ﻫﺮﭼﻪ زودﺗـﺮ دﺳـﺖ ن اوﻣﺎﻧﻴﺴـﺘﻲ آن روزﮔـﺎر، ﺑﺮدارد .و ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﻧﻴﺰ ﻛﻪ ﺳﺨﻨﺎن ﺗﺄﻳﻴﺪآﻣﻴﺰ ﻣﻼﻧﺸﺘﻮن در ﺳﺮاﺳـﺮ ﻓﻀـﺎي ﺟﻬـﺎ ِ ﺳﺨﺖ اﺛﺮ ﻣﻲﺑﺨﺸﺪ؛ ﭼﻨﺪان ﻛﻪ ﻳﺎران ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺰدﻳﻚ ﻛﺎﻟﻮن ،ﻫﻢاﻳﻨﻚ ﻓﺸﺎر ﻣﻲآورﻧﺪ ﻛﻪ آﺷﺘﻲﺟﻮﻳﻲ ﭘﻴﺸـﻪ ﺷﻮد .ﺑﺪؤَن ،1داﻧﺶﻣﻨﺪ ﺑﺰرگ زﻣﺎﻧﻪ ،ﺑﻪ ژﻧﻮ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ: اﻛﻨﻮن ﻧﻴﻚ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻲ ﺑﺒﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﻣﻼﻧﺸﺘﻮن آن ﺗﻠﺦﺟﺎﻧﻲاي را ﻛﻪ ﺗﻮ ﺑﺎ آن ﺑﻪ ﭘﻴﮕﺮد اﻳﻦ ﻣﺮد ﺑﺮﺧﺎﺳـﺘﻪاي ،ﭼـﻪ ﺳﺨﺖ ﻣﺤﻜﻮم ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻲﺑﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﺗﺎ ﭼﻪ اﻧﺪازه ﺧﻮد را دور ﻣـﻲدارد از ﺗﺄﻳﻴـﺪ ﻧﻬـﺎدن ﺑـﺮ ﻫﻤـﻪي ﻛﺎرﻫﺎي ﻧﺎاﻧﺪﻳﺸﻴﺪهي ﺷﮕﻔﺖ ﺗﻮدهاي ﺑﻪراﺳﺘﻲ آﻳﺎ ﻣﻌﻨﺎ دارد ﻛﻪ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻢزاد ﺷﻴﻄﺎن ﺑـﺮ زﻣـﻴﻦ رﻓﺘﺎر ﻛﻨﻲ و ﻫﻢزﻣﺎن ،ﻣﻼﻧﺸﺘﻮن را ﭼﻮﻧﺎن ﻓﺮﺷﺘﻪاي ﺑﺴﺘﺎﻳﻲ؟
اﻣﺎ ﺧﺎمﺧﻴﺎﻟﻲ اﺳﺖ ،اﮔﺮ ﮔﻤﺎن ﺑﺮده ﺷﻮد ﻛﻪ روزﮔﺎري ﺑﻪ ﺧﺸﻚاﻧﺪﻳﺸﺎن ﭼﻴﺰي ﻣـﻲﺗـﻮان آﻣﻮﺧـﺖ ﻳـﺎ آراﻣﺸﺎن ﻣﻲﺗﻮان ﻛﺮد .ﺑﺮ ﺧﻼف اﻧﺘﻈﺎر ـ و ﻳﺎ ﭼﻨﺎنﻛﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻲرﻓـﺖ ـ ﻧﺎﻣـﻪي ﭘﺸـﺘﻴﺒﺎﻧﻲ ﻣﻼﻧﺸـﺘﻮن ﺑـﺮ ﻛﺎﻟﻮن اﺛﺮ واروﻧﻪ ﻣﻲﮔﺬارد .ﭼﺮا ﻛﻪ ﺻﺮف اﻳﻦ ﻛﻪ ﻛﺴﻲ دﺷﻤﻨﺶ را ﺑﻪ رﺳـﻤﻴﺖ ﺷـﻨﺎﻳﺪ ،ﻧﻔـﺮت او را ﭼﻨـﺪ ﭼﻨﺪان ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﻛﺎﻟﻮن ﻧﻴﻚ ﻣﻲداﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺻﻠﺢﺟﻮﻳﺎنِ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻌﻨﺎ ،ﺑﺮاي اﺳﺘﺒﺪاد ﻣﻬﺎﺟﻢ او دﺷـﻤﻨﺎﻧﻲ ﺑـﺲ ﺧﻄﺮﻧﺎكﺗﺮﻧﺪ ﺗﺎ رم ،ﺑﺮاي ﻟﻮﻳﻮﻻ و ﻳﻮﻋﻴﺴﺎﻧﺶ .آنﺟـﺎ ﺟـﺰم رودرروي ﺟـﺰم ﻗـﺪ اﻓﺮاﺷـﺘﻪ اﺳـﺖ و ﺳـﺨﻨﻲ روﻳﺎروي ﺳﺨﻨﻲ و آﻣﻮزهاي در ﺑﺮاﺑﺮ آﻣﻮزهاي دﻳﮕﺮ .اﻣﺎ اﻳﻦﺟﺎ ﻛﺎﻟﻮن ﺣﺲ ﻣﻲﻛﻨﺪ در آزاديﻃﻠﺒﻲِ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ، اﺻﻮل ﺑﻨﻴﺎدﻳﻦ ﺧﻮاﺳﺘﺎر و ﻧﻘﺶ ﺗﺎرﻳﺦﺳﺎز او ،ﻳﻌﻨﻲ اﻳـﺪهي اﻗﺘـﺪارِ ﻛﻠﻴﺴـﺎي واﺣـﺪ ﭘﺮوﺗﺴـﺘﺎن ،و ﺗﻤﺎﻣﻴـﺖ درﺳﺖاﻳﻤﺎﻧﻲ و ﺳﺨﺖﻛﻴﺸﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ زﻳﺮ ﭘﺮﺳﺶ ﺑﺮده ﻣﻲﺷﻮد و ﻫﻤـﻮاره در ﺟﻨـﮓﻫـﺎ ،ﺻـﻠﺢﺟﻮﻳـﺎﻧﻲِ ﺟﺒﻬﻪي ﺧﻮدي از رزمآورﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮدان ﺟﺒﻬﻪي دﺷﻤﻦ ،ﺧﻄﺮﻧﺎكﺗﺮﻧﺪ .درﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﻤـﻴﻦ دﻟﻴـﻞ ﻛـﻪ ﻧﺎﻣـﻪي ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ ﻣﻼﻧﺸﺘﻮن ﺑﺮ اﺣﺘﺮام ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ در ﭼﺸـﻢ ﺟﻬﺎﻧﻴـﺎن اﻓـﺰوده اﺳـﺖ ،ﻛـﺎﻟﻮن اﻛﻨـﻮن ﻫـﺪف دﻳﮕـﺮي ﻧﻤﻲﺷﻨﺎﺳﺪ ،ﺟﺰ آن ﻛﻪ ﻧﺎم و ﻧﺸﺎن او را از ﺑﻦ ﺑﺮاﻧﺪازد .ﻧﺒﺮد اﺻﻠﻲ از اﻳﻦ ﻟﺤﻈﻪ اﺳـﺖ ﻛـﻪ آﻏـﺎز ﻣـﻲﺷـﻮد؛ ﻧﺒﺮدي ﺑﻲرﺣﻤﺎﻧﻪ و ﺧﻮنﺑﺎر ،ﺗﺎ ﭘﺎي ﺟﺎن. ﮔﻮاه اﻳﻦ ﻛﻪ اﻛﻨﻮن ﻧﺒﺮد ،ﻧﺒﺮد ﻧﺎﺑﻮدي اﺳﺖ ،ورود ﻛﺎﻟﻮن اﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﻦ ﺧﻮد ،ﺑﻪ آوردﮔﺎه .او ﻫﻤﭽﻨـﺎن ﻛـﻪ در ﻗﻀﻴﻪي ﺳﺮوه ،در ﺑﺰﻧﮕﺎﻫﻲ ﻛﻪ ﻓﺮود آوردن ﺿﺮﺑﺖ آﺧـﺮﻳﻦ و ﻛﺎرﺳـﺎز ﻻزم آﻣـﺪه ﺑـﻮد ،ﻣﺘﺮﺳـﻚ ﺧـﻮد، ﻧﻴﻜﻮﻻس دوﻻﻓﻮﻧﺘﻦ را ﺑﻪ ﻛﻨﺎر زده ﺑﻮد ﺗﺎ ﺧﻮد ﺗﻴﻎ ﺑﻪ ﻛﻒ ﮔﻴﺮد ،اﻳﻨﻚ ﻧﻴﺰ از دﺳﺘﻴﺎريِ ﭘـﺎدو و وردﺳـﺘﺶ، دوﺑِﺰ ،ﭼﺸﻢ ﻣﻲﭘﻮﺷﺪ .اﻛﻨﻮن دلﻣﺸﻐﻮﻟﻲ او دﻳﮕﺮ ﺣﻖ ﻳﺎ ﻧﺎﺣﻖ ،ﺗﻔﺴﻴﺮ درﺳﺖ ﻳﺎ ﻧﺎدرﺳﺖ از ﻛﺘﺎب ﻣﻘـﺪس، ﺣﻘﻴﻘﺖ و ﻳﺎ ﻏﻴﺮ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﻴﺴﺖ .او اﻳﻨﻚ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﭼﻴﺰ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ و ﺑﺲ؛ ﻳﻜﺴﺮه ﻛـﺮدن ﻛـﺎر ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ را، Baudouin http://www.seapurse.ir
1
138
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻧﺎﺑﻮد ﻛﺮدن او را ﺑﺮاي اﺑﺪ ،و ﻫﺮ ﭼﻪ زودﺗﺮ .اﻣﺎ در اﻳﻦ ﺑﺤﻈﻪ ،دﻟﻴﻠﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ دﺳﺖآوﻳﺰ آن ﺑﺘﻮان ﺑﺮ او ﻳـﻮرش آورد ،در دﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ .زﻳﺮا ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﭘﺎ ﭘﺲ ﻛﺸﻴﺪه و در ﻛﻨﺠﻲ ،دل ﺑﻪ ﻛﺎر ﺧﻮﻳﺶ ﺳﭙﺮده اﺳـﺖ .اﻣـﺎ اﮔـﺮ دﺳﺖآوﻳﺰي ﭘﻴﺪا ﻧﺸﻮد ،ﻣﻲﺗﻮان ﺗﺮاﺷﻴﺪ آن را و ﺑﻪ دلﺧﻮاه ﭼﻤﺎﻗﻲ از آن ﺳﺎﺧﺖ و ﺑﺮ وي ﻛﻮﺑﻴﺪن ﮔﺮﻓـﺖ. ﻛﺎﻟﻮن ﻫﺠﻮﻧﺎﻣﻪاي ﺑﻲاﻣﻀﺎ را ﻛﻪ ﺟﺎﺳﻮﺳﺎﻧﺶ ﻧﺰد ﺑﺎزرﮔﺎﻧﻲ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ ،ﺑﺎ آن ﻛﻪ ﻛﻮﭼﻚﺗـﺮﻳﻦ دﻟﻴـﻞ و ﻧﺸﺎﻧﻪاي در دﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهاش ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮﺳﺖ ،و ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﻫﻢ اﺑﺪاً ﻧﻮﺷﺘﻪي او ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻬﺎﻧﻪي ﻛـﺎر ﻣﻲﺳﺎزد .ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻧﺎﺑﻮد ﺷﻮد و ﻛﺎﻟﻮن ﻧﻮﺷﺘﺎري را ﻛـﻪ ﻧﻮﺷـﺘﻪي او ﻧﻴﺴـﺖ ،ﺑﻬﺎﻧـﻪ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ ﺗـﺎ ﺑـﻪ دﺳﺖآوﻳﺰِ آن ،ﺑﺎراﻧﻲ از ﺳﺨﺖﺗﺮﻳﻦ و ﺑﻲﺷﺮﻣﺎﻧﻪﺗﺮﻳﻦ ﻧﺎﺳﺰاﻫﺎ ﺑﺮ او ﺑﺎراﻧﺪن ﮔﻴﺮد .ﺳﺘﻴﺰهﻧﺎﻣﻪي او ،ﺑﻬﺘﺎنﻫﺎي ﻳﻚ ﻓﺮوﻣﺎﻳﻪ ،1دﻳﮕﺮ ﻛﺘﺎﺑﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﺘﺄﻟﻬﻲ در ﺧﻼف ﺑﺎ ﻣﺘﺄﻟﻬﻲ دﻳﮕﺮ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﻠﻜﻪ ﺳﺮرﻳﺰشِ ﺧﺸﻤﻲ اﺳﺖ دﻳﻮاﻧﻪوار ،و در آن از ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑﺎ دﺷﻨﺎمﻫﺎﻳﻲ ﻳﺎد ﻣﻲﺷﻮد ﭼﻮن دزد ،ﺑﻲﺷﺮف ،و ﻛﺎﻓﺮ ﻣﻠﻌﻮن ﻛـﻪ ﺑـﺪﺗﺮ از آن را ﻫﻴﭻ ﭼﻬﺎرﭘﺎداري ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺜﺎر دﻳﮕﺮي ﻛﻨﺪ .ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ اﺗﻬﺎﻣﻲ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﺑـﺮ اﺳـﺘﺎد داﻧﺸـﮕﺎه ﺑﺎزل وارد ﻣﻲآﻳﺪ ،اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ در روز روﺷﻦ ،ﺑﻪ ﭼﻮبدزدي دﺳﺖ زده اﺳﺖ .اﻳـﻦ رﺳـﺎﻟﻪي ﻛﻮﭼـﻚ ﻛـﻪ ﺑﺮگﺑﺮگ آن از ﻧﻔﺮﺗﻲ ﻣﻬﺎرﺑﺮﻳﺪه و ﻓﺰاﻳﻨﺪه آﻛﻨﺪه اﺳﺖ ،ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﺎ ﻋﺮﺑﺪهي ﺧﺸﻢﻧﺎﻛﺎﻧﻪي ﻛﻒآﮔﻴﻨﻲ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻲﮔﻴﺮد ﻛﻪ» :ﺑﺎدا ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻮ را ﻧﺎﺑﻮد ﮔﺮداﻧﺎد ،ﺷﻴﻄﺎن«. * * *
اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪي رذﻳﻼﻧﻪي ﻛﺎﻟﻮن ،ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻧﻤﻮﻧﻪي ﺷﺎﻳﺎن ﺗﻔﻜﺮي ﺑﻪ ﺷﻤﺎر آﻳﺪ از اﻳﻦ ﻛﻪ ﺧﺸﻢ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ از دﻋﻮيﭘﺮﺳﺘﻲ و ﮔﺮوهﮔﺮاﻳﻲ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ اﻧﺴﺎنﻫﺎي ﻣﻌﻨﻮيِ واﻻ را ﺑـﻪ ﭘﺴـﺘﻨﺎ ﻓـﺮو ﻣـﻲﻏﻠﺘﺎﻧـﺪ و ﻧﻴـﺰ ﻫـﻢزﻣـﺎن ﻫﺸﺪاري اﺳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺎن ،ﻛﻪ ﻛﺮدار ﺳﻴﺎﺳﺖﭘﻴﺸﻪاي ﻛﻪ ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﺷﻮر و ﺷـﻬﻮت ﺧـﻮد را در ﻣﻬـﺎر آورد ،ﺗـﺎ ﭼـﻪ اﻧﺪازه ﻏﻴﺮ ﺳﻴﺎﺳﻲ اﺳﺖ .زﻳﺮا ﺷﻮراي داﻧﺸﮕﺎه ﺑﺎزل ،ﺑﺎ اﻳﻦ اﺣﺴﺎس ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻳﻮرﺷﻲ ،ﺑﻴﺪادﮔﺮي ﺑـﺰرگ در ﺣﻖ ﻣﺮدي ﺷﺮاﻓﺖﻣﻨﺪ اﺳﺖ ،ﻣﻤﻨﻮﻋﻴﺖ ﻗﻠﻢِ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را ﻟﻐﻮ ﻣﻲﻛﻨﺪ .داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ ﺑﺎ اﻋﺘﺒﺎر اروﭘﺎﻳﻲ ،ﺑـﺎ ﺷـﺌﻮن ﺧﻮد ﻫﻢﺳﺎز ﻧﻤﻲﺑﻴﻨﺪ ﺑﺮ ﻳﻜﻲ از اﺳﺘﺎداﻧﺶ در ﺑﺮاﺑﺮ ﭼﺸﻢِ ﺟﻬﺎنِ داﻧﺶ و ﻓﺮﻫﻴﺨﺘﮕـﻲ ،ﭼﻨـﻴﻦ ﺗﻬﻤـﺖﻫـﺎي زﻧﻨﺪه وارد آورﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﻮبدزدي اﺳﺖ ﺑﻲﺷﺮم و ولﮔﺮدي اﺳﺖ ﺑﻲﺷﺮف .ﭼﻮن در اﻳﻦﺟﺎ آﺷﻜﺎر اﺳـﺖ ﻛـﻪ درﺑﺎرهي آﻣﻮزهﻫﺎي ﻣﻜﺘﺒﻲ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻧﻤﻲرود و ﺳﺨﻦ ﺑـﺮ ﺳـﺮ رﻳﺰاﻧـﺪنِ آﺑـﺮوي ﺷﺨﺼـﻲ اﺳـﺖ و اﺗﻬـﺎﻣﻲ ﺧﺼﻮﺻﻲ .ﺷﻮراي ﻋﺎﻟﻲ داﻧﺸﮕﺎه ،رﺳﻤﺎً ﺑﻪ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ اﺟﺎزه ﻣﻲدﻫﺪ ﺑﻪ ﭘﺎﺳﺦﮔﻮﻳﻲِ آﺷﻜﺎر دﺳﺖ ﺑﺰﻧﺪ. ﺟﻮاﺑﻴﻪي ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﻧﻤﻮﻧﻪاي اﺳﺖ درﺧﺸﺎن و ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ،از ﻣﺒﺎرزهي ﻗﻠﻤﻲ ﻓﺮﻫﻴﺨﺘـﻪوار و اﻧﺴـﺎﻧﻲ .ﺣﺘّـﻲ ﺳﺨﺖﺗﺮﻳﻦ ﻛﻴﻨﻪورزيﻫﺎ و دﺷﻤﻦﺧﻮﻳﻲﻫﺎ ،ﻗﺎدر ﻧﻴﺴﺖ ﺟﺎن ﺑﺮدﺑﺎري را ﭼﻮن او ،ﺑﻪ زﻫﺮﻧﺎﻛﻲِ ﻛﻴﻨﻪ ﺑﻴﺎﻻﻳﺪ و ﻫﻴﭻ رذاﻟﺖ و ﭘﺴﺘﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ وﺟﻮد ﺷﺮﻳﻔﻲ را ﭼﻮن او ،ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﭘﺴﺘﻲ و رذﻳﻼﻧﮕﻲ وادار ﻛﻨﺪ .ﭼﻪ آراﻣـﻲ و ﻣﺘﺎﻧﺘﻲ ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ در آﻫﻨﮓ ﺳﺨﻨﺎن او ،ﻫﻢ از آﻏﺎز. Columniae enbulonis cujustam http://www.seapurse.ir
1
139
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار ﻣﻦ ﺑﻲ ﻫﻴﭻ ﺷﻮر و ﺷﻮﻗﻲ ﺑﻪ ﻣﻴﺪان اﻳﻦ ﮔﻔﺖوﮔﻮي آﺷﻜﺎراي ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ ﭘﺎ ﻣـﻲﮔـﺬارم .ﭼـﻪ ،ﺑﺴـﻴﺎر دلﭘـﺬﻳﺮﺗﺮ ﻣﻲﺑﻮد ﻣﺮا اﮔﺮ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻪ ﮔﻔﺖوﮔﻮﻳﻲ در ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ آﻣﺪ ،ﻣﺴﻴﺤﻲﻣﻨﺸﺎﻧﻪ و ﺑﺮادراﻧﻪ ،و ﻧﻪ روﺳﺘﺎﻳﻲوار ،آﻟـﻮده ﺑﻪ دﺷﻨﺎمﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﻛﻠﻴﺴﺎ را ﺗﻨﻬﺎ زﻳﺎنﺑﺎر ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻮد و ﺑﺲ .اﻣﺎ از آنﺟﺎ ﻛﻪ ﺗﻮ و ﻳﺎراﻧـﺖ راه آﺷـﺘﻲ ﺑـﺎ ﻣﻦ را ﺑﺴﺘﻪ دارﻳﺪ و راﺑﻄﻪاي ﺻﻠﺢآﻣﻴﺰ را ﻧﺎﻣﻤﻜﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪاﻳـﺪ ،ﮔﻤـﺎن ﻣـﻲﺑـﺮم ﺑـﺎ وﻇﻴﻔـﻪي ﻣﺴـﻴﺤﻲﮔـﺮيام ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر ﻧﺒﺎﺷﺪ اﮔﺮ ﻛﻪ ﺑﺎ اﻋﺘﺪال ،ﺑﻪ ﺗﺎزشﻫﺎي ﺑﻲﭘﺮواﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ آوردهاي ،ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻮﻳﻢ.
ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ در آﻏﺎز ،ﻧﺎدرﺳﺘﻲِ ﺷﻴﻮهي رﻓﺘﺎر ﻛﺎﻟﻮن را ﻧﻤﺎﻳﺎن ﻣـﻲﺳـﺎزد ﻛـﻪ در ﻧﺨﺴـﺘﻴﻦ ﭼـﺎپ رﺳـﺎﻟﻪي ﺑﻬﺘﺎنﻫﺎ ،وي را ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهي آن ﻫﺠﻮﻧﺎﻣﻪ ﻗﻠﻤﺪاد ﻛﺮده و در دوﻣﻴﻦ آن ـ ﺑﻲﺷﻚ ﭘﺲ از آن ﻛﻪ اﺷﺘﺒﺎﻫﺶ را ﻳﺎدآور او ﺷﺪهاﻧﺪ ـ از ﺑﺴﺘﻦ اﺗﻬﺎم ﺗﺄﻟﻴﻒ ﺑﻪ او دﺳﺖ ﻛﺸﻴﺪه و دﻳﮕﺮ ﺳﺨﻨﻲ از آن ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﻧﻴﺎورده اﺳﺖ .اﻣﺎ ﺑﻲ آن ﻛﻪ از ﺧﻮد درﺳﺘﻲ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ و ﺻﻤﻴﻤﺎﻧﻪ اﻋﺘﺮاف ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑﻲﮔﻨـﺎه ﺑـﻮده و او ﺑـﻪ وي ﻇـﻦّ ﻧﺎدرﺳﺖ ﺑﺮده ﺑﻮده اﺳﺖ .ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،اﻛﻨﻮن ﻛﺎﻟﻮن را ﺑﻪ ﻛﻨﺎر دﻳﻮار راﻧﺪه و ﺑﺮ او ﺳﺨﺖ ﻓﺸﺎر ﻣﻲآورد. آري ﻳﺎ ﻧﻪ؟ ﺗﻮ آﻳﺎ ﻣﻲداﻧﺴﺘﻲ ﻛﻪ آن ﻧﻮﺷﺘﻪ را ﺑﻪ ﻧﺎدرﺳﺘﻲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﻣﻲدﻫﻲ؟ ﻣﻦ ﺧﻮد اﻳـﻦ را ﻧﻤـﻲﺗـﻮاﻧﻢ ﺑﮕﻮﻳﻢ .اﻣﺎ ﻳﺎ ﺗﻮ اﺗﻬﺎﻣﺖ را ﺑﺮ ﻣﻦ زﻣﺎﻧﻲ وارد آوردهاي ﻛﻪ از ﻧﺎدرﺳﺘﻲِ آن آﮔﺎه ﻣﻲﺑﻮدهاي ،ﻛـﻪ در اﻳـﻦ ﺻـﻮرت ﻛﺎري ﻛﺮدهاي ﺷﻴﺎداﻧﻪ .و ﻳﺎ ﻫﻨﻮز از درﺳﺘﻲ آن ﻣﻄﻤـﺌﻦ ﻧﻤـﻲﺑـﻮدهاي ،ﻛـﻪ در اﻳـﻦ ﺻـﻮرت اﺗﻬـﺎﻣﻲ ﺑـﺮ ﻣـﻦ ﺑﺴﺘﻪاي ،دﺳﺖﻛﻢ ﺳﻬﻞاﻧﮕﺎراﻧﻪ .و در ﻫﺮ دو ﺻﻮرت ،ﺧﻮاه اﻳﻦ و ﺧﻮاه آن ،ﻛﺮدار ﺗﻮ ﺑﺴـﻲ زﺷـﺖ و ﻧﺎزﻳﺒﺎﺳـﺖ. زﻳﺮا ﻫﺮ آنﭼﻪ ﻣﻲﮔﻮﻳﻲ ﻧﺎراﺳﺖ اﺳﺖ و ﻧﺎروا .ﻣﻦ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهي آن ﺟﺰوه ﻧﻴﺴـﺘﻢ و آن را ﻫﺮﮔـﺰ ﺑـﺮاي ﭼـﺎپ ﺑـﻪ ﭘﺎرﻳﺲ ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدهام .اﮔﺮ در ﭘﺮاﻛﻨﺪن و ﭘﺨﺶ آن ﮔﻨﺎﻫﻲ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺗﻮ ﺧﻮد ﺑﻪ آن دﺳﺖ ﻳﺎزﻳـﺪهاي .ﭼـﺮا ﻛـﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻛﺴﻲ ﻫﺴﺘﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ را از آن آﮔﺎﻫﺎﻧﻴﺪهاي.
اﻛﻨﻮن ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﭘﺲ از آن ﻛﻪ ﺧﻮب ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺎ ﭼﻪ دﻟﻴﻞﻫﺎي ﭘﻮﺳﻴﺪه و ﺳﺴﺘﻲ ﺑـﺮ او ﺗﺎﺧﺘﻪ ،ﻣﻲرود ﺑﺮ ﺳﺮ روش ﺧﺸﻦ و ﺑﻲادﺑﺎﻧﻪي ﺣﻤﻠﻪﻫﺎي او. ﺗﻮ در ﻧﺎﺳﺰاﮔﻮﻳﻲ ﺳﺨﺖ ﭼﻴﺮهدﺳﺘﻲ و ﺳﺨﻨﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻟﺐ ﻣﻲآوري ،از آنﭼﻪ دل و ﺟﺎﻧﺖ را آﻛﻨﺪه اﺳﺖ ،ﻧﺸـﺎن دارد .در ﻧﺴﺨﻪي ﻻﺗﻴﻨﻲ ﺳﺘﻴﺰهﻧﺎﻣﻪات ،ﻣﺮا ﭘﺸﺖ ﻫﻢ و ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ،ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲﺧﻮاﻧﻲ :ﻛُﻔﺮﮔﻮ ،ﻣﻔﺘﺮي ،ﺗﺒـﻪﻛـﺎر، ﺳﮓ ﭘﺮﺧﺎشﺟﻮ ،وﺟﻮد ﺑﻲﺷﺮمِ آﻛﻨﺪه از ﻧﺎداﻧﻲ و ﻧﺎﻣﺮدﻣﻲ ،ﺑﻲدﻳﻦ و ﺗﺒﺎهﻛﻨﻨﺪهي ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ،دﻳﻮاﻧﻪاي ﻛـﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮه ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺧﻮاردارﻧﺪهي دﻳﻦ ،ﺷﺨﺺ وﻗﻴﺢ) ،ﺑﺎر دﻳﮕﺮ( ﺳﮓ ﻧﺠﺲ ،وﺟﻮدي آﻛﻨـﺪه از ادبﻧﺎﺷﻨﺎﺳﻲ و زﻧﻨﺪﮔﻲ ،روﺣﻲ دراﻓﺘﺎده ﺑﻪ ﻛﺞراﻫﻲ و ﻋﻴﺐﻧﺎك ،ﻫﺮزهﮔﺮد و ﺷـﺮﻳﺮ .ﻫﺸـﺖ ﺑـﺎر ﻣـﺮا ﻓﺮوﻣﺎﻳـﻪ ﺧﻮاﻧﺪهاي .ﻫﻤﻪي اﻳﻦ دﺷﻨﺎمﻫﺎي ﺑﺪﺧﻮاﻫﺎﻧﻪ را ﺗﻮ در ﭼﻨﺪ ﺻﻔﺤﻪي ﻛﻢﺷﻤﺎر ،ﺑﺎ ﻟﺬت ﻓﺮاوان ﻧﺜﺎر ﻣﻦ ﻣﻲﻛﻨـﻲ و ﻛﺘﺎﺑﺖ را ﺑﻬﺘﺎنﻫﺎي ﻳﻚ ﻓﺮوﻣﺎﻳﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻲﮔﺬاري ﻛﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻲﮔﻴﺮد» :ﺑـﺪا ﻛـﻪ ﺧﺪاوﻧـﺪ ﺗـﻮ را ﻧﺎﺑﻮد ﮔﺮداﻧﺎد ،ﺷﻴﻄﺎن «.و ﺑﺎﻗﻲ ﻛﺘﺎﺑﺖ ﻧﻴﺰ ﺟﺰ ﺑﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﺷﻴﻮه ﻧﻴﺴﺖ .آﻳﺎ ﺑﻪراﺳـﺘﻲ راه و رﺳـﻢ ﻣﻘﺪﺳـﺎن اﻫـﻞ وﻗﺎر ،ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ و آﻳﺎ ﻧﺮمدﻟﻲِ ﻣﺴﻴﺤﻲﻣﻨﺸﺎﻧﻪ ﻫﻤﻴﻦ اﺳﺖ؟ واي ﺑﺮ ﻣﺮدﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﻮ راهﺑﺮﺷﺎن ﻫﺴـﺘﻲ، اﮔﺮ ﻛﻪ از ﭼﻨﻴﻦ اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎ اﻟﻬﺎم ﮔﻴﺮﻧﺪ و دردا ،اﮔﺮ ﻛﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺗﻮ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﺑﻪ آﻣﻮزﮔﺎر ﺧـﻮﻳﺶ ﺑﺮﻧـﺪ .اﻣـﺎ اﻳـﻦ ﻧﺎﺳﺰاﮔﻮﻳﻲﻫﺎ ﺑﻪﻫﻴﭻروي ﺑﺮ ﻣﻦ اﺛﺮي ﻧﻤﻲﮔﺬارد ....رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺼﻠﻮب ،ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻓﺮا ﺧﻮاﻫﺪ رﺳﻴﺪ و ﺗـﻮ، ﻛﺎﻟﻮن ،ﺑﻪ ﺳﻬﻢ ﺧﻮد ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ در ﭘﻴﺶﮔﺎه ﻋﺪل ﺧﺪاوﻧﺪي ﺣﺎﺿﺮ آﻳﻲ و ﺣﺴﺎب ﺑﺎزﭘﺲ دﻫـﻲ ﺑـﺮاي آن ﻧﺎﺳـﺰاﻫﺎ http://www.seapurse.ir
140
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار ﻛﻪ ﻧﺜﺎر دﻳﮕﺮي ﻛﺮدهاي و ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺰ از آنﻫﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ رﻓﺖ .ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﺷﺮم ﻧﻤﻲآري و ﺳﺨﻨﺎن ﻣﺴـﻴﺢ را ﺑﻪ ﺟﺎن ﺣﺲ ﻧﻤﻲﻛﻨﻲ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮد »ﻫﺮ آن ﻛﺲ ﻛﻪ ﺑﻲﺳﺒﺒﻲ ﺑﺮ ﺑﺮادر اﻳﻤﺎﻧﻲ ﺧـﻮﻳﺶ ﺧﺸـﻢ آورد ،در ﺑﺮاﺑـﺮ ﻣﺤﻜﻤﻪي ﻋﺪل اﻟﻬﻲ ﭘﺎﺳﺦﮔﻮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﻫﺮ آن ﻛﻪ ﺑﺮادر اﻳﻤﺎﻧﻲ ﺧـﻮﻳﺶ را ﺑـﻪ ﺑـﺪي ﺑﺨﻮاﻧـﺪ ،ﺑـﻪ ﻇﻠﻤـﺎت دراﻓﻜﻨﺪه ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ«؟
ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﺑﺎ ﺷﻮخﻃﺒﻌﻲ و ﺑﺎ اﺣﺴﺎس ﺣﺎﻛﻤﻲ از اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺑﻪ ﺗﻌﺮضﻧﺎﭘﺬﻳﺮيِ ﺧﻮد ،ﺑﻪ اﺻـﻠﻲﺗـﺮﻳﻦ اﺗﻬﺎم ﻛﺎﻟﻮن ﺑﺮ ﺧﻮﻳﺶ ،ﻛﻪ وي را ﺑﻪ دزديِ ﭼﻮب در ﺑﺎزل ﻣﺘﻬﻢ ﻛﺮده اﺳﺖ ،ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻲدﻫﺪ .او رﻳﺸﺨﻨﺪﻛﻨﺎن ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ: ﺑﻪراﺳﺘﻲ اﮔﺮ ﻣﻦ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﺎر دﺳﺖ ﻳﺎزﻳﺪه ﺑﻮدم ،ﺟﺮﻣﻲ ﺑﻮد ﺑﺲ ﺳﻨﮕﻴﻦ .اﻣﺎ ﺑﻬﺘﺎن زدن ﻧﻴـﺰ ﺟﺮﻣـﻲ اﺳـﺖ ﺑـﻪ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازه ﺑﺰرگ .اﻛﻨﻮن ﻣﻲاﻧﮕﺎرﻳﻢ ﻛﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ دارد و ﻣﻦ ﺑﻪراﺳـﺘﻲ دزدي ﻛـﺮدهام .در ﺣـﺎﻟﻲ ﻛـﻪ ﺑﻨـﺎ ﺑـﺮ آﻣﻮزهﻫﺎي ﺗﻮ ،ﺗﻘﺪﻳﺮ ازﻟﻲ ﻣﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﺣﻜﻢ ﻣﻲﻛﺮده اﺳﺖ )اﻳﻦ ﺿﺮﺑﻪي ﻛﻮﺑﻨﺪهاي اﺳﺖ ﺑﺮ ﻧﻈﺮﻳﻪي ﺗﻘﺪﻳﺮﺑﺎوريِ ﻛﺎﻟﻮن( .دﻳﮕﺮ ﭼﻪ ﺟﺎي اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺑﺎد ﻧﺎﺳﺰا ﺑﮕﻴـﺮي؟ آﻳـﺎ ﻧﻤـﻲﺑﺎﻳﺴـﺖ ﺑـﻪ ﺟـﺎي آن ،ﺑـﺮ ﻣـﻦ دل ﻣﻲﺳﻮزاﻧﺪي ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﻲ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻣﻘﺪر ﻛﺮده و دزدي ﻧﻜﺮدن را ﺑﺮاﻳﻢ ﻧـﺎﻣﻤﻜﻦ ﺳـﺎﺧﺘﻪ اﺳـﺖ؟ ﭼﺮا درﺑﺎرهي دزدي ﻣﻦ ،در ﻫﻤﻪﺟﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺮوﺻﺪا ﺑﻪ راه اﻧﺪاﺧﺘﻪاي؟ آﻳـﺎ ﺑـﺪﻳﻦﺳـﺒﺐ ﻛـﻪ ﻣـﻦ در آﻳﻨـﺪه از دزدي ﺑﺎزداﺷﺘﻪ ﺷﻮم؟ اﻣﺎ اﮔﺮ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮي و در ﭘﻲ ﺗﻘﺪﻳﺮ ازﻟﻲ اﻟﻬﻲ ﺧﻮد ﺑﻪ دزدي دﺳﺖ ﻣﻲزﻧﻢ ،ﺗـﻮ ﺑﺎﻳـﺪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻧﺎﭼﺎريام از آن ،ﺑﺮ ﺑﻲﮔﻨﺎﻫﻲ ﻣﻦ ﺣﻜﻢ ﻛﻨﻲ .در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﺗﻘﺪﻳﺮ ﻣﻦ اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺧـﻮدداري از دزدي ﻫﻤﺎنﻗﺪر ﺑﺮاﻳﻢ ﻧﺎﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻓﺰودن ﺧﺮدهاي ﺑﺮ درازاي ﻗﺎﻣﺘﻢ.
ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،اﻛﻨﻮن ﭘﺲ از آن ﻛﻪ ﺑﻲﭘﺎﻳﮕﻲ اﻳﻦ ﺑﻬﺘﺎن را ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ ،ﻣﻲﭘـﺮدازد ﺑـﻪ ﺷـﺮح ﭼﮕـﻮﻧﮕﻲ روﻳﺪادﻫﺎ ـ آن ﻃﻮر ﻛﻪ ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﺑﻮده .او ﻧﻴﺰ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺻﺪﻫﺎ ﺗﻦ دﻳﮕﺮ ،ﺑﻪ ﻫﻨﮕـﺎم ﻃﻐﻴـﺎن رودﺧﺎﻧـﻪي راﻳـﻦ، ﺗﺨﺘﻪﭼﻮبﻫﺎي آبآورده را ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﭼﻨﮕﻜﻲ از ﺳﻴﻼب ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ؛ ﻛﺎري ﻛﻪ ﻫﻤـﻪ ﻣـﻲداﻧﻨـﺪ از دﻳـﺪﮔﺎه ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ،ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﭼﻮبﻫﺎي آبآورده ﺑﻲﺻﺎﺣﺒﻨﺪ ﻣﻨﻌﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ،ﺑﻠﻜﻪ ﺑـﻪ ﺻـﺮاﺣﺖ ،ﺧـﻮد از ﺳﻮي ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ﻧﻴﺰ درﺧﻮاﺳﺖ ﺷﺪه ﺑﻮد ﺗﺎ از آﺳﻴﺐ دﻳﺪن ﭘﻞﻫﺎ در اﺛﺮ ﺿﺮﺑﻪي ﺗﺨﺘﻪﭼـﻮبﻫـﺎ در وﻗـﺖ ﺳﻴﻼب ،ﭘﻴﺶﮔﻴﺮي ﺷﻮد .و ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺣﺘّﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺛﺎﺑﺖ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ او ـ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ دﻳﮕﺮ »دزدان« ـ از ﺑﺎﺑﺖ اﻳـﻦ »ﺳﺮﻗﺖ« ،از ﺷﻮراي ﻋﺎﻟﻲ ﺷﻬﺮ ﺑﺎزل ،در ﺑﺮاﺑﺮ ﻛﻤﻚ و ﺧﺪﻣﺘﻲ ﻛﻪ در واﻗﻊ ﺑﺎ ﺑﻪ ﺧﻄﺮ اﻓﻜﻨـﺪنِ ﺟـﺎن ﺧـﻮد ﻛﺮده ،ﻳﻚ رﺑﻊ ﺳﻜﻪي ﻃﻼ ﻫﻢ ﭘﺎداش ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﭘﺲ از روﺷﻦ ﺷـﺪن اﺻـﻞ ﻣـﺎﺟﺮا ،ﺣﺘّـﻲ دارودﺳـﺘﻪي ژﻧﻮيﻫﺎ ﻧﻴﺰ دﻳﮕﺮ ﺑﺎزﮔﻔﺖ آن ﺑﻬﺘﺎن اﺑﻠﻬﺎﻧﻪ را ﺟﺮأت ﻧﻤﻲآوردﻧﺪ؛ ﻛﻪ ﻧﻪ ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ،ﺑﻠﻜـﻪ ﻛـﺎﻟﻮن را ﺑـﻲآﺑـﺮو ﻣﻲﻛﻨﺪ. در اﻳﻦﺟﺎ دﻳﮕﺮ ﻇﺎﻫﺮآراﻳﻲ و دروغﮔﻮﻳﻲ ﺳﻮد ﻧﻤﻲدﻫـﺪ .ﻛـﺎﻟﻮن در ﺧﺸـﻤﻲ ﻣﻬﺎرﮔﺴـﻴﺨﺘﻪ ﺑـﺮاي ﻓـﺮو ﻛﻮﻓﺘﻦ دﺷﻤﻦ ﺳﻴﺎﺳﻲ و ﻣﻜﺘﺒﻲ ﺧﻮﻳﺶ ،ﺑﻪ ﻫﺮ ﺑﻬﺎ ،ﺑﺎ ﺑﻲﭘﺮواﻳﻲ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﺣﻘﻴﻘـﺖ ﭘﺮداﺧﺘـﻪ اﺳـﺖ؛ درﺳـﺖ ﻫﻤﺎنﺳﺎن ﻛﻪ در ﻣﺎﺟﺮاي ﺳﺮوه ﻛﺮده ﺑﻮد .ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪاﻧﺪ در زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ ﻋﻴﺒﻲ ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ و او ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﺧﻴﺎل آﺳﻮده ،رودرروي ﻛﺎﻟﻮن ﺑﮕﻮﻳﺪ: http://www.seapurse.ir
141
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار ﻫﻤﮕﺎن ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ آنﭼﻪ را ﻣﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪام داوري ﻛﻨﻨﺪ ،ﻣﻦ از ﻋﻘﻴﺪهي آدمﻫﺎ ﻧﻤﻲﻫﺮاﺳﻢ؛ اﮔـﺮ ﻛـﻪ داوريﺷـﺎن ﺑﺪون ﻛﻴﻨﻪ و ﻧﻔﺮت ﺑﺎﺷﺪ .ﻫﺮ ﻛﻪ ﻣﺮا از روزﮔﺎر ﻛﻮدﻛﻲ ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﺪ ،ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻓﻘﺮ ﻣﺮا در زﻧﺪﮔﻲ ﮔـﻮاﻫﻲ دﻫـﺪ و اﮔﺮ ﻧﻴﺎز ﺑﺎﺷﺪ ،ﻣﻲﺗﻮاﻧﻢ ﮔﻮاﻫﺎن ﺑﻲﺷﻤﺎر ﺑﺮ آن ﺣﺎﺿﺮ آورم .اﻣﺎ ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﻧﻴﺎزي ﺑﻪ آن ﻫﺴـﺖ؟ ﻣﮕـﺮ آن ﮔـﻮاﻫﻲ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﻦ دادهاي و ﻧﻴﺰ آن ﮔﻮاﻫﻲﻫﺎ ﻛﻪ ﻛﺴﺎن ﺗﻮ دادهاﻧﺪ ،ﻛﻔﺎﻳﺖ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ؟ ...ﺣﺘّﻲ ﺷﺎﮔﺮدان ﺷـﺨﺺ ﺗﻮ ﺑﺎرﻫﺎ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ اذﻋﺎن ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ در زﻧﺪﮔﺎﻧﻲِ ﺳﺨﺖﮔﺬرِ ﻣﻦ ،ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ اﻳﺮادي ﻧﻤﻲﺗـﻮان ﺟﺴـﺖ .اﻳﺸـﺎن ﻛﻪ ﺗﻔﺎوت دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎي ﻣﺮا ﺑﺎ آﻣﻮزهﻫﺎي ﺗﻮ ﻣﻲﺑﻴﻨﻨﺪ ،ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺑﺲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﻣﻦ ﺑﺮ ﺧﻄﺎ ﻫﺴﺘﻢ و ﻧﻪ ﺑﻴﺶﺗﺮ .ﺗﻮ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﻮد اﺟﺎزه ﻣﻲدﻫﻲ ﻫﻤﻪﺟﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﻧﺎرواﻳﻲ درﺑﺎرهي ﻣﻦ ﺑﭙﺮاﻛﻨﻲ و ﻧـﺎم ﺧـﺪا را ﻧﻴﺰ ﻫﻤﺮاه آن ﻛﻨﻲ؟ ﺗﻮ اي ﻛﺎﻟﻮن ،ﻧﻤﻲﺑﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﮔﻮاه ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﺮ ﺗﻬﻤﺖﻫـﺎﻳﻲ ﻛـﻪ ﺗﻨﻬـﺎ از ﺧﺸـﻢ و ﻧﻔﺮت ﻣﺎﻳﻪ ﻣﻲﮔﻴﺮد ،ﭼﻪ ﻫﺮاسآور اﺳﺖ؟ اﻣﺎ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺗﻮﺳﻞ ﻣﻲﺟﻮﻳﻢ .در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺗﻮ او را ﻣﻲﺧﻮاﻧﻲ ﺗﺎ ﻣﺮا ﺑﻪ وﺣﺸﻴﺎﻧﻪﺗـﺮﻳﻦ ﺷـﻴﻮهﻫـﺎ در ﺑﺮاﺑـﺮ ﻣﺮدم ﺑﺮ ﺳﻜﻮي اﺗﻬﺎم ﺑﻨﺸﺎﻧﻲ ،ﻣﻦ او را ﻣﻲﺧﻮاﻧﻢ از آن رو ﻛﻪ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ﻣﺮا ﻣﺘﻬﻢ ﻛﺮدهاي .اﮔـﺮ ﺳـﺨﻦ ﻣـﻦ ﻧﺎراﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ ،از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻲﻃﻠﺒﻢ ﻣﺮا ﻫﻢﺳﻨﮓ ﺑﺎ ﺟﺮﻣـﻲ ﻛـﻪ ﻣﺮﺗﻜـﺐ ﻣـﻲﺷـﻮم ،ﺟـﺰا دﻫـﺪ و از ﺧﻠـﻖ ﺧـﺪا ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﻛﻪ زﻧﺪﮔﻲ و ﺷﺮف از ﻣﻦ ﺑﺎزﺑﮕﻴﺮﻧﺪ .اﻣﺎ اﮔﺮ ﺳﺨﻦ ﻣﻦ راﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ و ﺗﻮ ﺑﻪ دروغ ﺑﺮ ﻣﻦ اﺗﻬـﺎم ﺑﺴـﺘﻪ ﺑﺎﺷﻲ ،از ﺧﺪا ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﻛﻪ ﻣﺮا از ﻛﻴﺪ و ﻛﻴﻦ دﺷﻤﻨﺎﻧﻢ ﻧﺠﺎت ﺑﺨﺸﺪ و ﺗﻮ را ﭘﻴﺶ از ﻣﺮگ ،ﻓﺮﺻﺖ ﭘﺸﻴﻤﺎﻧﻲ و ﺗﻮﺑﻪ از ﻛﺮدهﻫﺎﻳﺖ ﻋﻄﺎ ﻛﻨﺪ ،ﺗﺎ ﻣﮕﺮ از ﺳﻨﮕﻴﻨﻲ ﺑﺎر ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﺖ ﻛﺎﺳﺘﻪ ﺷﻮد و در ﻓﺮداي روز ﺣﺴـﺎب ،روﺣـﺖ ﺑـﻪ رﺳﺘﮕﺎري رﺳﺪ.
ﭼﻪ ﺗﻔﺎوتﻫﺎ ﻛﻪ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ و ﭼﻪ ﺑﺮﺗﺮيﻫﺎ ﻛﻪ ﻧﺪارد اﻧﺴﺎن آزادﻓﻜﺮ آزادهﺟﺎن ،ﺑﺮ ﻛﺴـﻲ ﻛـﻪ در اﺣﺴـﺎس دﻋﻮيﭘﺮﺳﺘﻲ و ﺣﻖﺑﻪﺟﺎﻧﺐداﻧﻲ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ،ﭼﻮن ﺳﻨﮓ ﻓﺮوﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ در ﺧﻮد! ﺗﺎ دﻧﻴﺎ دﻧﻴﺎﺳﺖ ،ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎري ﺑﻴﻦ آزاداﻧﺪﻳﺸﻲ اﻧﺴﺎﻧﻲ و ﺧﺸﻚاﻧﺪﻳﺸﻲ ﻣﻜﺘﺐﭘﺮﺳﺘﺎﻧﻪ ﺑﺮﻗﺮار ﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ .ﺑﻴﻦ ﺟﺎنﻫـﺎي آراﻣـﻲ ﻛـﻪ ﺟـﺰ ﻧﮕﻪداﺷﺖ ﺑﺎورﻫﺎي ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺧﻮاﺳﺘﻲ ﻧﻤﻲدارﻧﺪ و دﻋﻮيﭘﺮﺳﺘﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺟﻬﺎﻧﻲ را ﺑﻪ ﺛﻨـﺎﮔﻮﻳﻲ و ﭘﻴـﺮوي از اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎﺷﺎن ﺑﻪ اﺑﺘﺬال ﻧﻜﺸﺎﻧﻨﺪ ،آرام ﻧﻤﻲﮔﻴﺮﻧﺪ .در آنﺳﻮ وﺟﺪاﻧﻲ ﭘﺎك و ﺑﻲآﻻﻳﺶ ،ﺑﻪ ﺳﻨﺠﻴﺪﮔﻲ ﺳﺨﻦ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ و در اﻳﻦﺳﻮ ﻗﺪرتﭘﺮﺳﺘﻲ آزﻣﻨﺪاﻧﻪ ﺑﻪ ﺗﻜﻔﻴﺮ و ﺗﻬﺪﻳﺪ ﭘﺎ ﭘﻴﺶ ﻣﻲﮔﺬارد .اﻣـﺎ ﺣﻘﻴﻘـﺖ راﺳـﺘﻴﻦ را ﻧﻤﻲﺗﻮان ﺑﺎ ﻛﻴﻨﻪورزي ﺧﺪﺷﻪدار ﻛﺮد و ﺣﺎدﺛﺎت ﻧﻔﺴﺎﻧﻲِ ﻧﺎب ،ﻫﻤﻮاره ﻧﻪ ﺑﺎ زور و ﺗﻌﺼﺐ ،ﺑﻠﻜﻪ ﺑـﺎ اﻋﺘـﺪال و ﺧﻮﻳﺸﺘﻦداري و ﺑﻪ آراﻣﻲ دﺳﺖ ﻣﻲدﻫﺪ. ﻣﻜﺘﺐﭘﺮﺳﺘﺎن را ﺑﺎ دادﮔﺮي ﺳﺮوﻛﺎري ﻧﻴﺴﺖ .دلﻣﺸﻐﻮﻟﻲ آﻧﺎن ﻓﻘـﻂ ﭘﻴـﺮوزيﺷـﺎن اﺳـﺖ .ﻧـﺰد آﻧـﺎن، ﻫﻤﻮاره ﺣﻖ دادﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ؛ داﺷﺘﻨﻲ اﺳﺖ .ﻫﻨﻮز از اﻧﺘﺸﺎر ﻧﻮﺷـﺘﻪي ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ﭼﻨـﺪان زﻣـﺎﻧﻲ ﻧﮕﺬﺷـﺘﻪ ﻛـﻪ ﻳﻮرشﻫﺎ از ﻧﻮ آﻏﺎز ﻣﻲﺷﻮد .و ﭼﻮن آن ﺳـﻘﻂﮔـﻮﻳﻲﻫـﺎ و ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ را »ﺳـﮓ« و »دﻳﻮﺳـﻴﺮَت« ﻧﺎﻣﻴـﺪن و ﺣﻜﺎﻳﺖ ﺳﺎﺧﺘﮕﻲ و ﺳﺎدهدﻻﻧﻪي ﺳﺮﻗﺖ ﭼﻮب ،ﺑﻪ ﻃﺮز ﻓﻀﻴﺤﺖﺑﺎري ﺷﻜﺴﺖ ﺧـﻮرد ،و ﻛﺴـﻲ ﺣﺘّـﻲ ﺧـﻮد ﻛﺎﻟﻮن ﻧﻴﺰ ﺗﻜﺮار آن را ﺟﺮأت ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ ،ﺑﻲدرﻧﮓ در ﻋﺮﺻﻪاي دﻳﮕﺮ ﺑﺮ او ﺗﺎﺧﺘﻦ آﻏﺎز ﻣﻲﻛﻨﻨـﺪ؛ در ﻋﺮﺻـﻪي اﻟﻬﻴﺎت .ﻫﻨﻮز ﻣﺮﻛّﺐ دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﭼﺎپ ژﻧﻮ از دروغﭘﺮاﻛﻨﻲﻫﺎ و ﺑﻬﺘﺎنﻫﺎي ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺧﺸﻚ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ ﻛـﻪ از ﻧﻮ ﺑﻪ ﻛﺎرﺷﺎن ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ و ﺗﺌﻮدور دوﺑِﺰ ﺑﺮاي دوﻣﻴﻦ ﺑﺎر ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎده ﻣﻲﺷﻮد .او ﺑﺎ وﻓﺎداريِ ﺑـﻴﺶﺗـﺮ ﺑـﻪ http://www.seapurse.ir
142
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ارﺑﺎﺑﺶ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ،در ﭘﻴﺶﮔﻔﺘﺎرِ ﭼﺎپ رﺳﻤﻲ ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ) ،(1558ﻛﻪ ژﻧﻮ آن را ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﭼﻨﺎن ﺣﻤﻠﻪي ﺑﺪﺧﻮاﻫﺎﻧﻪ و ﺣﺮﻣﺖﺷﻜﻨﺎﻧﻪاي ﺑﺮ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻣﻲﺑﺮد ﻛﻪ از ﺑﺴﺘﻦ اﺗﻬﺎم ﻛﻔﺮ ﺑﺮ او ﻫـﻴﭻ ﻛـﻢ ﻧﻤـﻲآورد. دوﺑِﺰ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ: ﺷﻴﻄﺎن ،دﺷﻤﻦ دﻳﺮﻳﻨﻪي ﻣﺎ ،ﻛﻪ درﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ دﻳﮕﺮ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻫﻤﭽﻮن ﮔﺬﺷـﺘﻪ راه ﺑـﺮ ﭘﻴﺸـﺮﻓﺖ ﻛـﻼم اﻟﻬـﻲ ﺑﺒﻨﺪد ،اﻛﻨﻮن ﺑﻪ ﺷﻴﻮهاي ﺑﺲ ﺧﻄﺮﻧﺎكﺗﺮ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻳـﻮرش آورده اﺳـﺖ .ﻛـﺎر ﺗﺮﺟﻤـﻪي ﻛﺘـﺎب ﻣﻘـﺪس ﺑـﻪ زﺑـﺎن ﻓﺮاﻧﺴﻪ ،ﺗﺎ ﺑﻪ اﻛﻨﻮن ﺻﻮرت ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد؛ ﻳﺎ دﺳﺖﻛﻢ ﺗﺮﺟﻤﻪاي ﻛـﻪ ﺷﺎﻳﺴـﺘﻪي آن ﻧـﺎم ﻣﻘـﺪس ﺑﺎﺷـﺪ ،ﻓـﺮاﻫﻢ ﻧﻴﺎﻣﺪه ﺑﻮد .اﻣﺎ اﻳﻨﻚ ﺷﻴﻄﺎن ،ﻣﺘﺮﺟﻤﺎن ﺑﺴﻴﺎر ،ﺑﻪ ﺷﻤﺎرهي ﻧﻔﻮس آﺳﺎنﮔﻴﺮ ﺑﻲآزرم ﭘﻴﺪا ﻛﺮده اﺳﺖ و ﭼﻪﺑﺴـﺎ ﻛﻪ در آﻳﻨﺪه ﻧﻴﺰ ﻓﺮاوانﺗﺮ ﺑﻴﺎﺑﺪ؛ ﻣﮕﺮ ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮد ﺑـﻪﻫﻨﮕـﺎم از آﻧـﺎن ﺟﻠـﻮﮔﻴﺮي ﻛﻨـﺪ .اﮔـﺮ ﻛﺴـﻲ از ﻣـﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪاي ﺳﺮاغ ﮔﻴﺮد ،ﺑﻪ ﺗﺮﺟﻤﻪي ﻻﺗﻴﻨﻲ و ﻓﺮاﻧﺴﻮي اﻧﺠﻴﻞ ،ﺑﻪ دﺳـﺖ ﺳﺒﺎﺳـﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ اﺷـﺎره ﻣـﻲﻛـﻨﻢ؛ ﻣﺮدي ﻛﻪ در ﻛﻠﻴﺴﺎي ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﮔﺴﺘﺎﺧﻲ و ﻗﺪرﻧﺎﺷﻨﺎﺳﻲاش ﺷﻬﺮه اﺳﺖ و ﻫﻢ ﺑـﻪ ﺳـﺒﺐ زﺣﻤـﺖﻫـﺎي ﺑﻲﺣﺎﺻﻠﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﻫﺪاﻳﺖ او ﻛﺸﻴﺪه ﺷﺪه .از اﻳﻦ رو وﻇﻴﻔﻪي وﺟـﺪاﻧﻲ ﺧـﻮﻳﺶ ﻣـﻲداﻧـﻴﻢ ﺑـﻴﺶ از اﻳـﻦ ﺳﻜﻮت ﻧﻜﻨﻴﻢ )ﭼﻨﺎنﻛﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻛﺮدهاﻳﻢ( و او را ﻧﺎم ﺑﺒﺮﻳﻢ و ﺑﻪ ﻫﻤﻪي ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﻫﺸـﺪار دﻫـﻴﻢ ﺧـﻮد را از اﻳﻦ ﭘﺲ ،از ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮدي در اﻣﺎن ﻧﮕﺎه ﺑﺪارﻧﺪ .ﭼﻪ ،او ﺑﺮﮔﺰﻳﺪهي ﺷﻴﻄﺎن اﺳﺖ.
ﻧﻤﻲﺗﻮان ﮔﻮﻳﺎﺗﺮ و ﺑﺪﺧﻮاﻫﺎﻧﻪﺗﺮ از اﻳﻦ ،ﻣـﺮدي ﻓﺮزاﻧـﻪ را ﻧـﺰد ﻣﺤﻜﻤـﻪي ﻛﻔﺮﺳـﺘﻴﺰي ،ﺑـﺪﻧﺎم ﻛـﺮد .اﻣـﺎ »ﺑﺮﮔﺰﻳﺪهي ﺷﻴﻄﺎن« ،ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ،ﺑﻴـﺰار از ﭘـﻴﺶﭘﺎاﻓﺘـﺎدﮔﻲِ ﺣﻤﻠـﻪﻫـﺎ و دﻟﻴـﺮ ﮔﺸـﺘﻪ از ﻧﺎﻣـﻪي ﭘﺸـﺘﻴﺒﺎﻧﻲ ﻣﻼﻧﺸﺘﻮن ،اﻛﻨﻮن دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺎزي ﻧﺪارد ﺑـﻴﺶ از اﻳـﻦ ﺳـﻜﻮت ﻛﻨـﺪ .ﺷـﻮراي ﻋـﺎﻟﻲ داﻧﺸـﮕﺎه ،اﻛﻨـﻮن ﺑـﻪ آن ﺳﺘﻢرﺳﻴﺪه اﺟﺎزه ﻣﻲدﻫﺪ دﻳﮕﺮ ﺑﺎر ،آزاداﻧﻪ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﺪ .ﭘﺎﺳﺦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑـﻪ دوﺑِـﺰ ،از اﻧـﺪوﻫﻲ ژرف آﻛﻨـﺪه اﺳﺖ؛ اﻧﺪوﻫﻲ ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﻋﺎرﻓﺎﻧﻪ .اوﻣﺎﻧﻴﺴﺖ ﭘﺎكﻧﻬﺎد ،از اﻳﻦ ﻛﻪ ﻫﻢﺳﻨﺨﺎنِ ﻓﻜﺮياش اﻳﻦﺳـﺎن ﺑـﻲﺣـﺪوﻣﺮز ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻧﻔﺮت ورزﻧﺪ ،ﺟﺎﻧﺶ ﺑﻪ درد ﻣﻲآﻳﺪ .اﮔﺮﭼﻪ او ﻧﻴﻚ ﻣﻲداﻧﺪ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮﻧﻴﺎن ﺑﺎ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻛﺎري ﻧﺪارﻧـﺪ و ﻳﮕﺎﻧﻪ دلﻣﺸﻐﻮﻟﻲﺷﺎن ﻣﻨﺤﺼﺮ ﻛﺮدن ﺣﻘﻴﻘﺖ اﺳﺖ ﺑﻪ آنﭼﻪ ﺧﻮد ﻣﻲﭘﻨﺪارﻧﺪ ،و ﻧﻴـﺰ ﻣـﻲداﻧـﺪ ﻛـﻪ اﻳﺸـﺎن ﺑﻴﺶ از اﻳﻦ ﻛﻪ ﭼﻮن ﺳﺎﻳﺮ ﺣﺮﻳﻔﺎن ﺳﻴﺎﺳﻲ و ﻓﻜﺮيﺷﺎن او را از ﺳﺮ راه ﺑﺮدارﻧﺪ ،آرام ﻧﻤﻲﮔﻴﺮﻧﺪ ،ﺑﺎ اﻳﻦﻫﻤﻪ، ﺑﺎز ﻧﺠﺎﺑﺖ ذات ﻧﻤﻲﮔﺬاردش ﻛﻪ ﺑـﻪ ﭘﺴـﺘﻨﺎي ﻛﻴﻨـﻪورزي و ﻧﻔـﺮت ﻓﺮوﻏﻠﺘـﺪ .او ﺑـﺎ اﺣﺴﺎﺳـﻲ ﭘـﻴﺶرس و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﮔﻮﻧﻪ ،ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ» :ﺷﻤﺎ ﺷﻮراﻳﻴﺎن را ﺑﺮ ﻛُﺸﺘﻦ ﻣﻦ ﺑﺮﻣﻲاﻧﮕﻴﺰاﻧﻴﺪ و دﻟﻴﺮ ﻣﻲﻛﻨﻴـﺪ «.اﮔـﺮ اﻳـﻦ ﺳـﺨﻦ آﺷﻜﺎرا ﺑﻪ ﻛﺘﺎبﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪاﻳﺪ ﻣﺴﺘﻨﺪ ﻧﻤﻲﺑﻮد ،ﻣﻦ ﺟﺮأت ﻧﻤﻲآوردم ﭼﻨـﻴﻦ ﻣـﺪﻋﺎﻳﻲ را ﺑـﺮ ﻗﻠـﻢ آورم؛ ﮔﺮﭼﻪ ﺧﻮد از آن ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ .ﭼﻪ ﻣﻦ از ﭘﺲِ ﻣﺮگ دﻳﮕﺮ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻢ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭘﺎﺳﺦ دﻫﻢ .اﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻫﻨﻮز زﻧﺪه ﻫﺴﺘﻢ ،ﻛﺎﺑﻮس ﺷﻤﺎﺳﺖ و ﭼﻮن ﻣﻲﺑﻴﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺷﻮرا ﺑﻪ ﻓﺸﺎرﻫﺎي ﺷﻤﺎ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻧﻤﻲﺷـﻮد ،ﻳـﺎ دﺳـﺖﻛـﻢ ﻫﻨﻮز ﻧﻤﻲﺷﻮد ـ وﺿﻌﻲ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪزودي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻛﻨﺪ ـ ﻣﻲﻛﻮﺷﻴﺪ ﻣﺮا ﻣﻨﻔﻮر ﺟﻬﺎن ﺳﺎزﻳﺪ و ﻟﻌﻨﻢ ﻛﻨﻴـﺪ. ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑﺎ آن ﻛﻪ ﺑﻪروﺷﻨﻲ درﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﺣﺮﻳﻔﺎﻧﺶ آﺷﻜﺎرا ﻗﺼﺪ ﺟﺎﻧﺶ را دارﻧﺪ ،در ﭘﺎﺳـﺦ ،ﻓﻘـﻂ وﺟـﺪان اﻳﺸﺎن را ﻫﺪف ﻣﻲﮔﻴﺮد و ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻣﻲرود .وي از آن ﺧﺪﻣﺖﮔﺰاران ﻣﺴﻴﺢ ،ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲﭘﺮﺳﺪ: http://www.seapurse.ir
143
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار راﺳﺘﻲ را ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﻛﺠﺎي رﻓﺘﺎر ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﻣﻦ ،ﻧﺸﺎن از ﻛﺮدار ﻋﻴﺴﻲ ﻣﺴﻴﺢ دارد ﻛﻪ ﺧﻮد آن دم ﻛـﻪ ﺧﻴﺎﻧﺘﻜـﺎر ﺑـﻪ ﭼﻨﮓ ﮔﺰﻣﮕﺎﻧﺶ ﻣﻲﺳﭙﺮد ،ﺳﺮﺷﺎر از ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﺑﺎ او ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ و ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﻛﻪ ﺑﻮد ،ﺟﻼدان ﺧﻮد را دﻋﺎ ﻛﺮد .و ﺷﻤﺎ؟ ﻛﻪ ﻣﺮا در ﭼﻬﺎر ﮔﻮﺷﻪي ﺟﻬﺎن ،ﻛﻴﻨﻪﺗﻮزاﻧﻪ دﻧﺒﺎل ﻣـﻲﻛﻨﻴـﺪ و دﻳﮕـﺮان را ﻧﻴـﺰ ﺑﺮﻣـﻲاﻧﮕﻴﺰاﻧﻴـﺪ ﺑـﺎ ﻣـﻦ ﻫﻤﻴﻦﮔﻮﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﻛﻨﻨﺪ ،زﻳﺮا ﻛﻪ در ﭼﻨﺪ آﻣﻮزه و ﻋﻘﻴﺪه ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻫﻢداﺳﺘﺎن ﻧﻴﺴـﺘﻢ ...ﭼـﻪ ﺗﻠـﺦﻛـﺎﻣﻲ ﻛـﻪ ﺷـﻤﺎ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ در ﻧﻬﻔﺖ ﺟﺎﻧﺘﺎن ﺣﺲ ﻛﻨﻴﺪ ،ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ او ﻛﺎر و ﻛﺮدارﺗﺎن را ﻳﻜﺴﺮه ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺤﻜـﻮم ﻣـﻲﻛﻨـﺪ» :ﻫـﺮ ﻛﺲ ﺑﺮ ﺑﺮادر ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻔﺮت ورزد ﺗﺒﻪﻛﺎري ﻣﻲﻛﻨﺪ« ...اﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺳﺎده ،ﺑﻪروﺷﻨﻲ و ﺑﻪ دور از ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﻲﻫـﺎي ﺷﺮﻋﻲ ،در ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس در ﺑﺮاﺑﺮ ﭼﺸﻢ ﻫﻤﮕﺎن درج اﺳﺖ و ﺷﻤﺎ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ آن را در ﺳﺨﻨﺘﺎن و در ﻛﺘﺎبﻫﺎﺗـﺎن ﻣﻲآﻣﻮزاﻧﻴﺪ .ﭘﺲ از ﭼﻪ روي ﺧﻮد در زﻧﺪﮔﻲﺗﺎن ﺑﻪ آن ﺑﺎور ﻧﻤﻲآورﻳﺪ؟
اﻣﺎ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺧﻮب ﻣﻲداﻧﺪ ﻛﻪ دوﺑِﺰ ،ﭘﻴﺶﻛﺮده و آﻟﺖ ﻓﻌﻠﻲ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ .اﻳﻦ ﻧﻔﺮت ﻣﺮﮔﺒﺎر از او ﻧﻴﺴـﺖ ﻛﻪ ﻣﻲآﻳﺪ .ﺑﻠﻜﻪ از ﻛﺎﻟﻮن اﺳﺖ .از اﻧﺪﻳﺸﻪﺳﺘﻴﺰِ ﺧﻮدﻛﺎﻣﻪاي اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﮔﻮﻧـﻪ ﺗﻔﺴـﻴﺮ دﻳﮕـﺮي ،ﺟـﺰ از آنِ ﺧﻮد را ﺑﺮﻧﻤﻲﺗﺎﺑﺪ و ﻣﺠﺎز ﻧﻤﻲﺷﻤﺮد .از اﻳﻦ رو ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ دوﺑِﺰ را ﻧﺎدﻳﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻳﻜﺮاﺳﺖ ﻛﺎﻟﻮن را ﻣﺨﺎﻃـﺐ ﻣﻲﮔﻴﺮد .ﺧﻮﻧﺴﺮد و آرام ،ﻧﮕﺎه در ﻧﮕﺎه ،رو در روي او ﻣﻲاﻳﺴﺘﺪ: ﺗﻮ ﺧﻮد را ﻣﺴﻴﺤﻲ ﻣﻲداﻧﻲ .ﺗﻮ ﺑﻪ ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس اﻳﻤﺎن داري .ﺗﻮ ﺗﺸﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻣﻲﺟﻮﻳﻲ و ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﻲﺑﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻧﻴﺎت او ﻳﻜﺴﺮه راه ﺑﺮدهاي و ﻣﺪﻋﺎ داري ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس را درﻳﺎﻓﺘﻪاي .اﻳﻨﻚ ﺑﮕﻮ ﺗـﻮ ﻛـﻪ ﺑـﻪ دﻳﮕـﺮان درس ﻣﻲآﻣﻮزي ،ﭼﺮا ﺑﻪ ﺧﻮد ﻫﻴﭻ ﻧﻤﻲآﻣﻮزي؟ ﺗﻮ ﻛﻪ از ﻓﺮاز ﻣﻨﺒﺮ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﻲﻛﻨﻲ ﺑﻬﺘـﺎن ﻧﻤـﻲﺑﺎﻳـﺪ زد ،ﭼـﺮا ﻛﺘﺎبﻫﺎﻳﺖ را از ﺑﻬﺘﺎن ﻣﻲآﻛﻨﻲ؟ از ﭼﻪ رو ﺷﻤﺎ ﻣﺮا در ﻇـﺎﻫﺮ ﺑـﺎ اﻳـﻦ ﺑﻬﺎﻧـﻪ ﻛـﻪ ﺳـﺮاﻧﺠﺎم ﻏـﺮورم را در ﻫـﻢ ﺑﺸﻜﻨﻴﺪ ،ﺑﺎ ﻧﺨﻮت ﺑﺴﻴﺎر و ﺗﻜﺒﺮ ﺑﻲﺣﺪ و ﺑﺎ ﭼﻨﺎن اﻃﻤﻴﻨﺎﻧﻲ ﻣﺤﻜﻮم ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻴـﺎ وﺣـﻲ ﺑـﺮ ﺷـﻤﺎ ﻧـﺎزل ﻣﻲﺷﻮد و ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺮار دل ﺧﻮﻳﺶ را ﻫﻤﻪ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﮔﺸﻮده و آﺷﻜﺎر ﻛﺮده اﺳﺖ؟ ﺑﻪ ﺧﻮد آﻳﻴـﺪ ﺳـﺮاﻧﺠﺎم و ﺗـﺎ دﻳﺮ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ ،درﻳﺎﺑﻴﺪ ﺧﻮد را .ﺑﻜﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﻫﻨﻮز ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ،دﻣﻲ ﻫﻢ اﮔﺮ ﺷﻮد ،ﺑﻪ ﺧﻮد ﺷﻚ ﻛﻨﻴـﺪ .آنﮔـﺎه آنﭼﻪ را ﺑﺴﻴﺎري دﻳﮕﺮ ﻣﻲﺑﻴﻨﻨﺪ ،ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺧﻮاﻫﻴـﺪ دﻳـﺪ .ﻧﻔـﺲﭘﺮﺳـﺘﻲ را وا ﺑﮕﺬارﻳـﺪ ﻛـﻪ ﭼﻨـﻴﻦ ﺟﺎﻧﺘـﺎن را ﻣﻲﻛﺎﻫﺪ و از ﻧﻔﺮت ورزﻳﺪن ﺑﺮ دﻳﮕﺮان دﺳـﺖ ﺑﺮدارﻳـﺪ و از ﻧﻔـﺮت ورزﻳـﺪن ﺑـﺮ ﻣـﻦ ﻧﻴـﺰ ﺑـﻪوﻳـﮋه .ﺑﻴﺎﻳﻴـﺪ در ﭼﺸﻢﭘﻮﺷﻲ و ﮔﺬﺷﺖ ،ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻫﻢﭼﺸﻤﻲ ﻛﻨﻴﻢ و آنﮔﺎه درﺧﻮاﻫﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﻛﻪ دﻳﻦﻧﺎﺷﻨﺎﺳﻲِ ﻣﻦ ﻫﻤﺎنﻗـﺪر از ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ دور اﺳﺖ ﻛﻪ آن ﻋﻴﺐﻫﺎ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺑﺎر ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ .ﺗﺤﻤﻞ آورﻳﺪ اﻳﻦ را ﻛﻪ ﻣﻦ در ﻧﻜﺘـﻪﻫـﺎﻳﻲ از ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس اﺳﺘﻨﺒﺎﻃﻲ ﻣﻲﻛﻨﻢ ،ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎ ﺷﻤﺎ .ﺑﻪراﺳﺘﻲ آﻳﺎ ﻧﺎﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻴﺎن اﻫـﻞ اﻳﻤـﺎن ،ﻫـﻢزﻣـﺎن دوﮔﺎﻧﮕﻲ در ﻋﻘﻴﺪه و ﻳﮕﺎﻧﮕﻲ در دلﻫﺎ ﺑﺮﻗﺮار ﺑﺎﺷﺪ؟ آﻳﺎ دﺳﺖﻧﺎﻳﺎﻓﺘﻨﻲ اﺳﺖ اﻳﻦ...؟
ﺷﺎﻳﺪ ﻫﺮﮔﺰ روﺣﻴﻪاي اﻧﺴﺎﻧﻲ و آﺷﺘﻲﺟﻮ ﺑﻪ ﺳﺨﺖﻛﻮﺷﺎن و ﻣﻜﺘﺐﭘﺮﺳﺘﺎن ﭘﺮﺧﺎشﮔﺮ ﭘﺎﺳﺨﻲ ﻧـﺮمﺗـﺮ از اﻳﻦ ﻧﺪاده ﺑﺎﺷﺪ .او ﻛﻪ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﺑﻪ ﻃﺮزي درﺧﺸﺎن اﻳﺪهي ﻣـﺪاراﮔﺮي را در ﺳـﺨﻨﺎن ﺧـﻮد ﻃـﺮح ﻛـﺮده اﺳﺖ ،اﻳﻨﻚ ﺑﺎ رﻓﺘﺎر اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺧﻮﻳﺶ ،ﭼﻪﺑﺴﺎ آﻣﻮزﻧﺪهﺗﺮ و درﺧﺸﺎنﺗﺮ از ﭘـﻴﺶ ،آن را در ﻛـﺎرزاري ﻛـﻪ ﺑـﺮ او ﺗﺤﻤﻴﻞ ﺷﺪه ،ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻣﻲﻧﻬﺪ .ﺑﻪ ﺟﺎي آن ﻛﻪ ﻧﻔﺮت را ﺑﺎ ﻧﻔﺮت و رﻳﺸﺨﻨﺪ را ﺑـﺎ رﻳﺸـﺨﻨﺪ ﭘﺎﺳـﺦ ﮔﻮﻳـﺪ، ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ: http://www.seapurse.ir
144
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار ﻣﻦ ﻧﻤﻲداﻧﻢ در ﺟﻬﺎن ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﮕﺮﻳﺰم ،اﮔﺮ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ را ﺑﻪ ﺿﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ زﺑـﺎن ﻣـﻲراﻧـﺪم ﻛـﻪ ﺷـﻤﺎ درﺑﺎرهي ﻣﻦ ﻣﻲﮔﻮﻳﻴﺪ.
او ﺧﻮشﺗﺮ ﻣﻲدارد ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﻜﻮﺷﺪ ﺗﺎ ﻣﮕﺮ اﻳﻦ ﺟﻨﮓ و ﺳﺘﻴﺰ ،ﺑﻪ ﺷﻴﻮهاي اﻧﺴﺎﻧﻲﺗﺮ ﭘﺎﻳﺎن ﭘﺬﻳﺮد؛ آنﭼﻨﺎن ﻛﻪ ﺑﻪ اﻋﺘﻘﺎد او ،ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم اﻫﻞ ﻣﻌﻨﺎ ،ﻫﻤﻮاره ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻤﻜﻦ ﺑﺎﺷﺪ .او ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺳﻮي ﺳـﺘﻴﺰﻧﺪﮔﺎﻧﺶ دﺳـﺖ آﺷﺘﻲ دراز ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﺑﻪ رﻏﻢ آن ﻛﻪ اﻳﺸﺎن ﻗﺪارهي آدمﻛﺸﻲ ﺑﻪ دﺳﺖ ،او را ﻧﺸﺎﻧﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ. ﻣﻦ از ﺷﻤﺎ ﻣﻲﻃﻠﺒﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻮاي ﻋﺸﻖِ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ ،ﻣﺮا ﺣﺮﻣﺖ ﺑﺪارﻳﺪ و دﻳﮕﺮ زﺑﺎن ﻛﻮﺗﺎه ﻛﻨﻴﺪ از دﺷﻨﺎمﮔـﻮﻳﻲ و ﺗﻬﻤﺖ ﺑﺴﺘﻦﻫﺎﺗﺎن ﺑﻪ ﻣﻦ .ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﻓﺎرغ از اﺟﺒﺎر ،ﺑﺮ اﻋﺘﻘﺎد ﺧـﻮد ﺑﺎﺷـﻢ؛ ﻫﻤﭽﻨـﺎن ﻛـﻪ ﻣـﻲﺧﻮاﻫﻴـﺪ دﻳﮕـﺮان ﺑﮕﺬارﻧﺪ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ اﻋﺘﻘﺎد ﺧﻮد ﺑﺎﺷﻴﺪ؛ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻧﻮﺑـﻪي ﺧـﻮد از ﺗـﻪ دل آن را ﺣـﻖ ﺷـﻤﺎ ﻣـﻲداﻧـﻢ. ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﺮ ﻫﻤﻪي آﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻫﻢﻧﻈﺮ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ،ﮔﻤﺎن ﺧﻄﺎ ﻣﺒﺮﻳﺪ و ﺑﻲدرﻧﮓ آﻧﺎن را ﺑﻪ ﻛُﻔﺮﭘﻴﺸـﮕﻲ ﻣـﺘﻬﻢ ﻧﺴﺎزﻳﺪ ...ﻣﻦ ،اﮔﺮﭼﻪ ﭼﻮن ﺑﺴﻴﺎري دﻳﮕﺮ از ﻣﺆﻣﻨﺎن ،ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس را ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﺟﺰ ﺷﻤﺎ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻣﻲﻛﻨﻢ ،اﻣﺎ ﺑـﺎ ﻫﻤﻪي وﺟﻮدم ،ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﻋﻴﺴﻲ ﻣﺴﻴﺢ و دﻳﻦ او ﺷﻬﺎدت ﻣﻲدﻫﻢ .ﺑﻲﺷﻚ از ﻣﺎ دو ﺗﻦ ،ﻳﻜـﻲ ﺑـﺮ ﺧﻄﺎﺳـﺖ. اﻣﺎ اﻳﻦ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺳﺒﺐ ﺷﻮد ﻣﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﻣﻬﺮ ﻧﻮرزﻳﻢ .ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮد روزي ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﺑﺮ اﻫﻞ ﺧﻄﺎ آﺷـﻜﺎر ﺧﻮاﻫـﺪ ﻛﺮد .ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻴﺰي را ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻣﻲداﻧﻴﻢ ،ﺷﻤﺎ و ﻣﻦ ،و ﻳﺎ دﺳﺖﻛـﻢ ﻣـﻲﺑﺎﻳﺴـﺖ ﻣـﻲداﻧﺴـﺘﻴﻢ ،ﺗﻜﻠﻴـﻒ ﻣﺎﺳﺖ ﺑﺮ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺴﻴﺤﻲ .آن را ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﻨﺪﻳﻢ! واﺑﮕﺬارﻳﺪ ﺑﺎ ﻛﺎرﺑﺴﺖ آن ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ دﻫﺎن از دﺷﻤﻨﺎﻧﻤﺎن ﺑﺮﺑﻨﺪﻳﻢ. ﺷﻤﺎ ﺑﺮ اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎي ﺧﻮد ﮔﻤﺎن درﺳﺘﻲ ﻣﻲﺑﺮﻳﺪ؟ دﻳﮕﺮان ﻧﻴﺰ ﻫﻤﻴﻦ ﮔﻤﺎن را ﺑﺮ اﻧﺪﻳﺸﻪي ﺧـﻮد ﻣـﻲﺑﺮﻧـﺪ .آﻳـﺎ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪﺗﺮ ﻧﻤﻲﺑﻮد ﻛﻪ داﻧﺎﺗﺮﻳﻦ ﻛﺴﺎن ،ﻣﻬﺮﺑﺎنﺗﺮﻳﻦﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺑﻮدﻧﺪ و ﻧﻤﻲﻧﻬﺎدﻧﺪ ﻏﺮور داﻧﺎﻳﻲ ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﭼﻴﺮﮔﻲ ﻳﺎﺑﺪ؟ زﻳﺮا ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﻫﻤﻪﭼﻴﺰ آﮔﺎه اﺳﺖ و ﻛﺒﺮورزﻧﺪﮔﺎن را ﮔﺮدن ﺑﺴـﻴﺎر ﻣـﻲﺧﻤﺎﻧـﺪ و ﻓﺮوﺗﻨـﺎن را واﻻﻳـﻲ ﻣﻲﺑﺨﺸﺪ .ﻣﻦ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن را ﺑﻪ ﺗﻤﻨﺎي ﻣﺤﺒﺘﻲ ﺑﺲ ﺑﺰرگ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ در ﻣﻴﺎن ﻣﻲﮔﺬارم .ﺑﺎ دﻟﻲ ﺳﺮﺷﺎر از ﻣﺤﺒـﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ روي ﻣﻲآورم و دﺳﺖ آﺷﺘﻲ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺘﺎن دراز ﻣﻲﻛﻨﻢ .ﻣﺴﻴﺤﻲوار از ﺷﻤﺎ درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ دوﺳﺖ ﺑﺪارﻳﺪ و ﻣﻬﺮ ﺑﻮرزﻳﺪ و ﺧﺪاوﻧﺪ و ارواح ﻣﻘﺪﺳﺎن را ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت ﻣﻲﻃﻠﺒﻢ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن را از ﺑﻦِ دل و ﺑـﺎ ﺗﻤـﺎم وﺟﻮد ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮ زﺑﺎن ﻣﻲراﻧﻢ. وﻟﻴﻜﻦ اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﻲﻛﻢوﻛﺎﺳﺖ ﺑﺮ ﻫﻤﻴﻦ روال ﺑﻪ ﻛﺎرﺗﺎن اداﻣﻪ دﻫﻴﺪ و ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻧﻔﺮتورزاﻧﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺑﺘﺎزﻳﺪ و اﮔـﺮ ﻧﮕﺬارﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻬﺮ ورزﻳﺪﻧﻲ ﻣﺴﻴﺤﻲوار وا ﺑﺪارﻣﺘﺎن ،ﻣﺮا ﭼﺎرهاي ﻧﻤﻲﻣﺎﻧﺪ ﺟﺰ ﺳـﻜﻮت .ﺗـﺎ ﺑﺎﺷـﺪ ﻛـﻪ ﺧﺪاوﻧـﺪ ﺧﻮد داور ﻣﺎ ﮔﺮدد و ﻫﺮ ﻛﺪاﻣﻴﻦ را ﺑﺮ ﺣﺴﺐ وﻓﺎداريﻣﺎن ﺑﻪ اﻣﺮ او ،ﺧﻮد داوري ﻛﻨﺪ. * * *
ﺑﺎور ﻧﻜﺮدﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﺮﻳﺎد آﺷﺘﻲﺟﻮﻳﺎﻧﻪاي ﭼﻨﻴﻦ اﻧﺴﺎﻧﻲ و ﺷﻮراﻧﮕﻴﺰ ،ﺑﺮ ﺣﺮﻳﻔﻲ اﻫـﻞ ﻧﻈـﺮ ،ﻫـﻴﭻ اﺛـﺮ ﻧﻜﻨﺪ و او را آرام ﻧﺴﺎزد .اﻣﺎ از ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﻲﻫﺎي ذات آدﻣﻲزادهي ﺧﺎﻛﻲ ،ﻳﻜﻲ ﻫﻢ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻈﺮﻳﻪﭘﺮدازاﻧﻲ ﻛﻪ وﺟﻮد ﺧﻮد را ﻳﻜﺴﺮه وﻗﻒ آرﻣﺎﻧﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ،دﻳﮕﺮ ﺑﺮاي ﻫﻴﭻ ﻧﻈﺮي ،ﺣﺘّﻲ اﮔﺮ اﻧﺴـﺎﻧﻲﺗـﺮﻳﻦ ﻧﻈﺮﻫـﺎ ﻫـﻢ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ اﺣﺴﺎﺳﻲ ﻧﺪارﻧﺪ .ﻳﻚﺳﻮﻳﻪاﻧﺪﻳﺸﻲ در ﻧﻈﺮ ،ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﺑﻪ ﺑﻴﺪادﮔﺮي در ﻋﻤﻞ ﻛﺸـﻴﺪه ﻣـﻲﺷـﻮد. آنﺟﺎ ﻛﻪ ﻛﺴﻲ ﻳﺎ ﻣﻠﺘﻲ ﻳﻜﺴﺮه در ﺗﻌﺼﺐ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ از ﻳﻚ ﺟﻬﺎنﻧﮕﺮي واﺣﺪ ﻏﺮق ﻣـﻲﺷـﻮد ،دﻳﮕـﺮ ﺟـﺎﻳﻲ http://www.seapurse.ir
145
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺑﺮاي ﻣﺪاراﮔﺮي و ﺗﻔﺎﻫﻢ ﺑﺎﻗﻲ ﻧﻤﻲﻣﺎﻧﺪ .ﺑﺮ ﻫﻤﭽﻮ ﻛﺎﻟﻮﻧﻲ ،ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ اﺛﺮي ﻧﻤـﻲﻛﻨـﺪ ﻫﺸـﺪار ﺗﻜـﺎندﻫﻨـﺪهي اﻧﺴﺎن ﻣﺴﺎﻟﻤﺖﺟﻮﻳﻲ ﻛﻪ ﻧﻪ اﻫﻞ ﺗﺒﻠﻴﻎ و ﻛﺸﻤﻜﺶ اﺳﺖ و ﻧﻪ ﻣﻨﺒﺮي در اﺧﺘﻴﺎر دارد و ﻧﻪ اﻳﻦ ﺟﺎهﻃﻠﺒـﻲ را ﻛﻪ اﻋﺘﻘﺎدﻫﺎﻳﺶ را ﺑﻪ زور ﺑﺮ دﻳﮕﺮان ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻛﻨﺪ .داراﻻﻳﻤﺎن ژﻧﻮ ،درﺧﻮاﺳﺖ آﺷﺘﻲﺟﻮﻳﻲ ﻣﺴﻴﺤﻲﻣﻨﺸﺎﻧﻪي او را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ »ﮔﺴﺘﺎﺧﻲ ﻋﻈﻴﻢ« رد ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﺑﻲدرﻧﮓ ،ﺑﺎراﻧﻲ زﻫﺮآﮔﻴﻦ از ﺗﻤﺴـﺨﺮ و ﺗـﻮﻫﻴﻦ ،ﺑـﺮ او ﺑﺎرﻳﺪن ﻣﻲﮔﻴﺮد .اﻛﻨﻮن دروﻏﻲ دﻳﮕﺮ ﺳﺎز ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ درﺑﺎرهي ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﺑﺪﮔﻤﺎﻧﻲ ﺑﭙﺮاﻛﻨﻨـﺪ ،ﻳـﺎ دﺳـﺖﻛـﻢ ﻣﺴﺨﺮهي اﻳﻦ و آﻧﺶ ﺳﺎزﻧﺪ و ﺑﻲﺷﺮﻣﺎﻧﻪﺗﺮﻳﻦ ﻛﺎرﺷﺎن اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻫﻤﺎن ﺣﺎل ﻛـﻪ دﻳـﺪن و ﺑﺮﮔـﺰاري ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺑﺮاي اﻫﺎﻟﻲ ژﻧﻮ ﮔﻨﺎه ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﻲآﻳﺪ و ﻣﻨﻊ ﺷﺪه اﺳﺖ ،از ﺳﻮي ﺷﺎﮔﺮدان ﻛﺎﻟﻮن ،در ﺗـﺎﻻر ﺑـﺰرگ ﻣﺪرﺳﻪي ژﻧﻮ ،ﻳﻚ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻛﻤﺪي »ﻣﺘﺪﻳﻨﺎﻧﻪ« ﺑﻪ ﺗﻤﺮﻳﻦ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﻣﻲﺷـﻮد ﻛـﻪ در آن ،ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ را ﺑـﺎ ﻧـﺎم ﺑﺎزﺷﻨﺎﺧﺘﻲِ »دو ﭘﺎروو ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،«1در ﻧﻘﺶ ﺧﺪﻣﺖﮔﺰارِ اولِ ﺷﻴﻄﺎن ﺑﺮ ﺻﺤﻨﻪ ﻣﻲآورﻧﺪ و اﻳﻦ ﻛﻠﻤـﺎت را در دﻫﺎن او ﻣﻲﻧﻬﻨﺪ: و اﻣﺎ ﻣﻦ ﻫﺮ ﻛﻪ را ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻲﮔﺰارم، ﺑﻪ ﺷﻌﺮ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻧﺜﺮ، ﺑﺮاي ﭘﻮل اﺳﺖ. زﻳﺮا ﮔﺬرانِ زﻧﺪﮔﻲ را راه دﻳﮕﺮي ﻧﺪارم.
ﺣﺘّﻲ اﻳﻦ آﺧﺮﻳﻦ ﺑﻬﺘﺎن ﻛﻪ ﻣﺮد ﻣﻘﺪسِ ﺗﻨﮓدﺳﺖ ﻗﻠﻤﺶ را ﻓﺮوﺧﺘﻪ و ﺷﻮرشاﻓﺮوزِ ﻣﺰدوري اﺳـﺖ ﻛـﻪ در ﺧﺪﻣﺖ ﻫﻮاداران ﭘﺎپ ﺑﺮاي آﻣﻮزهي ﻣﺪاراﮔﺮي ﻣﻲﺟﻨﮕﺪ ،ﺑﻲﺷﻚ ﺑﻪ اﺟﺎزهي ﻛﺎﻟﻮن اﺳﺖ و ﺑﻪ ﺗﺸﻮﻳﻖ آن ﭘﻴﺸﻮاي ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و ﻣﺒﺸّﺮ ﻛﻼم ﺧﺪاﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻬﺘﺎن ﺑﻲﺷﺮﻣﺎﻧﻪاي ﺑﻪ او زده ﻣﻲﺷﻮد .اﻛﻨﻮن دﻳﺮزﻣﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻮاداران ﻛﻴﻨﻪﺟﻮي ﻛﺎﻟﻮن ،دﻳﮕﺮ ﺑﻴﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ و ﺑﻬﺘﺎن ﻓﺮق ﻧﻤﻲﮔﺬارﻧﺪ .ﻫﻤﻪي آﻧﺎن ،اﻛﻨـﻮن ﺗﻨﻬـﺎ ﻳﻚ اﻧﺪﻳﺸﻪ در ﺳﺮ دارﻧﺪ و ﺑـﺲ؛ ﻫـﺮ ﭼـﻪ زودﺗـﺮ ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ را از ﻛﺮﺳـﻲ داﻧﺸـﮕﺎه ﺑـﺎزل ﺑـﻪ زﻳـﺮ ﻛﺸـﻨﺪ، ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎﻳﺶ را ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪ ،و اﮔﺮ ﺷﺪﻧﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﻮد او را ﻧﻴﺰ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ آنﻫﺎ. از اﻳﻦ رو ،ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ در ﺑﺎزرﺳﻲ ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﺧﺎﻧﻪﻫﺎي ژﻧﻮ دو ﺗﻦ از ﺷﻬﺮوﻧﺪان را ﺑﺎ ﻛﺘﺎﺑﻲ ﮔﻴﺮ ﻣﻲاﻧﺪازﻧـﺪ ﻛﻪ ﻣﺠﻮز ﻧﺸﺮ ﻛﺎﻟﻮن را ﻧﺪارد ـ ﻛﻪ اﻟﺒﺘﻪ ﺧﻮد ﺟﺮﻣﻲ اﺳﺖ ﺑﺴـﻴﺎر ﺳـﻨﮕﻴﻦ ـ آن ﻛﻴﻨـﻪﺟﻮﻳـﺎنِ ﺧﺸـﻤﮕﻴﻦ، ﺑﻬﺎﻧﻪاي ﻣﻲﻳﺎﺑﻨﺪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻛﺎر ﺧﻮد .اﻳﻦ ﺟﺰوهي ﻛﻮﭼـﻚ ،ﭘﻨـﺪي ﺑـﻪ ﻓﺮاﻧﺴـﻪي ﭘﺮﻳﺸـﺎن ،2ﻧـﺎم ﻧﻮﻳﺴـﻨﺪه و ﺟﺎيﮔﺎه ﭼﺎپ ﺑﺮ ﺧﻮد ﻧﺪارد و اﺛﺮي اﺳﺖ ﻛـﻪ از آن ﺳـﺨﺖ ﺑـﻮي ﻛﻔـﺮ ﻣـﻲآﻳـﺪ .آن دو ﺗـﻦ را ﺑـﻲدرﻧـﮓ ﻣﻲﻛﺸﺎﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﭘﻴﺶﮔﺎه ﻣﺠﻤﻊ ﻋﺎﻟﻲ ﻛﻠﻴﺴﺎي اﻳﺎﻟﺘﻲ ،و از ﺗﺮسِ داغ و درﻓﺶِ ﺷﻜﻨﺠﻪ ،اﻗـﺮار ﻣـﻲﻛﻨﻨـﺪ ﻛـﻪ ﻳﻜﻲ از ﺑﺮادرزادﮔﺎنِ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻛﺘﺎب را ﺑﻪ اﻳﺸﺎن اﻣﺎﻧﺖ داده اﺳﺖ و اﻳﻨﻚ ﺷﻜﺎرﭼﻴﺎنِ ﻣﺘﻌﺼﺐ ،ﺑﻪ دﻧﺒﺎل اﻳﻦ رد ﺗﺎزه ،ﺑﺎ ﺑﻲﻗﺮاري ﺳﺮ ﻣﻲﮔﺬارﻧﺪ ﺑﻪ ﭘﻲ ﺟﺴﺘﻦ و از ﭘﺎ دراﻓﻜﻨﺪن ﺷﻜﺎر ﺧﺴﺘﻪي ﺧﻮد. De Parvo Castello Consil à la France Desolée http://www.seapurse.ir
1 2
146
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺑﻪراﺳﺘﻲ اﻳﻦ »ﻛﺘﺎب ﺑﺪ و آﻛﻨﺪ از ﻟﻐﺰشﻫﺎ« ،اﺛﺮ ﺗﺎزهاي از ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮﺳﺖ .او ﻳﻚ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ،ﭘﺎكدﻻﻧﻪ ،ﺑـﻪ اﻳﻦ »ﮔﻤﺎن ﺑﺎﻃﻞ« ﻣﺰﻣﻦ و درﻣﺎنﻧﺎﭘﺬﻳﺮ دﭼﺎر آﻣﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺣـﻞ ﺻـﻠﺢآﻣﻴـﺰ ﺳـﺘﻴﺰهﻫـﺎي ﻛﻠﻴﺴـﺎﻳﻲ، ﻣﻴﺎﻧﺠﻲﮔﺮي ﻛﻨﺪ و ﻫﺸﺪار ﻓﺮﺳﺘﺪ .او ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ دﺳﺖ روي دﺳﺖ ﮔﺬارد و ﭼﻮن دﻳﮕـﺮان ،ﺧـﺎﻣﻮش ﻧﻈـﺎره ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ آﺗﺶاﻓﺮوزيﻫﺎي ﻣـﺬﻫﺒﻲ ،در ﻓﺮاﻧﺴـﻪي ﻣﺤﺒـﻮب او ،ﺛﻤﺮﻫـﺎي ﺧـﻮﻧﻴﻦ ﺑـﻪ ﺑـﺎر ﻣـﻲآورد و ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎنﻫﺎي آنﺟﺎ )ﺑﺎ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ ژﻧﻮ( در ﺑﺮاﺑﺮ ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚﻫﺎ دﺳﺖ ﺑﻪ اﺳﻠﺤﻪ ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ و ﭼﻨـﺎنﻛـﻪ ﮔـﻮﻳﻲ ﺷﺐ ﺧﻮﻧﻴﻦ ﺑﺎرﺗﻠﻤﻲ و ﻓﺠﺎﻳﻊ دﻫﺸﺖﻧﺎك» ﺟﻨﮓﻫﺎي ﻫﻮﮔﻨﻮﻫـﺎ «1را از ﭘـﻴﺶ ﻣـﻲﺑﻴﻨـﺪ ،ﺗﻜﻠﻴـﻒ ﺧـﻮد را ﻣﻲداﻧﺪ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ و در آﺧﺮﻳﻦ ﻓﺮﺻﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﺎﻧﺪه ،ﺑﻲﻣﻌﻨﺎﻳﻲ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺧـﻮنرﻳـﺰيﻫـﺎ را ﮔﻮﺷـﺰد ﻛﻨـﺪ و ﺑـﻪ ﻫﻤﮕﺎن ﻧﺸﺎن دﻫﺪ .او ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ: اﻳﻦ آﻣﻮزه و ﻳﺎ آن دﻳﮕﺮي ،ﺑﻪ ﺧﻮدي ﺧﻮد ﻧﺎدرﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ .ﻧﺎدرﺳﺖ و ﺗﺒﻪﻛﺎراﻧﻪ ،ﻫﻤﻮاره آن ﺗﻼﺷـﻲ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﺗﺎ اﻧﺴﺎﻧﻲ را ﺑﻪ زور ،ﺑﻪ ﺑﺎوري وا ﺑﺪارﻧﺪ ﻛﻪ در دل ﺑﻪ آن اﻋﺘﻘﺎد ﻧﻤـﻲورزد .ﺗﻴـﺮهروزي در ﺟﻬـﺎن ﻣـﺎ از ﻗﻬﺮ ورزﻳﺪن ﺑﺮ وﺟﺪانﻫﺎ ﺑﺮﻣﻲﺧﻴﺰد؛ از ﺳﻌﻲِ ﭘﻲﮔﻴﺮ و ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺧﻮنﺑﺎرِ ﻣﺘﻌﺼﺒﺎن ﻛﻮﺗﻪﻣﻐﺰ ﺑﻪ ﺗﺠﺎوز ﺑﺮ وﺟﺪان آدﻣﻴﺎن .اﻣﺎ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ اﻳﻦ ﻛﺎر ﻛﻪ ﻛﺴﻲ را ﻣﺠﺒﻮر ﻛﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﺑﺎورداﺷﺘﻲ ﮔﺮدن ﻧﻬﺪ ﻛﻪ در دل ﺑـﻪ آن ﺑﻲاﻋﺘﻘﺎد اﺳﺖ ،ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﻏﻴﺮ اﺧﻼﻗﻲ و ﺧﻼف ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺖ ،ﻛﻪ اﻓﺰون ﺑﺮ آن ﺑـﻲﻣﻌﻨـﺎ و ﺧـﻼف ﻋﻘـﻞ ﺳـﻠﻴﻢ ﻧﻴـﺰ ﻫﺴﺖ .زﻳﺮا ﺷﻴﻮهي ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻗﻬﺮآﻣﻴﺰ ﻣﺘﻜﻲ ﺑﺮ داغ و درﻓﺶ ،اﮔﺮﭼﻪ ﻋﺪد ﭘﻴﺮوان ﮔﺮوﻫﻲ را ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻣﻲﻛﻨـﺪ ،اﻣـﺎ ﺳﺮﺑﺎزﮔﻴﺮي اﺟﺒﺎري ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ ﺷﻤﺎر ﻫﻮاﺧﻮاﻫﺎن دروﻏـﻴﻦِ ﺟﻬـﺎنﻧﮕـﺮيﻫـﺎ ﻣـﻲاﻓﺰاﻳـﺪ و ﺑـﺲ .اﻣـﺎ در ﺣﻘﻴﻘـﺖ، ﺟﻬﺎنﻧﮕﺮيﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺷﻴﻮهي ﻗﻬﺮآﻣﻴﺰ ﻫﻮاﺧﻮاه ﮔﺮد ﻣﻲآورﻧﺪ ،ﺑﺎ رﻗﻢﻫﺎي ﻣﺠﻌﻮل اﻳـﻦﭼﻨﻴﻨـﻲ ،ﭘـﻴﺶ از آن ﻛﻪ ﺟﻬﺎن را ﺑﻔﺮﻳﺒﻨﺪ ،ﺧﻮد را ﮔﻮل ﻣﻲزﻧﻨﺪ.
و اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،اﻋﺘﺒﺎر ﺟﺎوﻳﺪ و ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ دارد ﻛﻪ ﮔﻔﺖ: آنﻫﺎ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮاﺳﺘﺸﺎن اﻓﺰدون ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺑﺮ ﺷﻤﺎرهي ﻫﻮاﺧﻮاﻫﺎن ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ اﺳﺖ و از اﻳﻦ رو ﻣﺮدم را ﺑـﻪ ﻫﻮاﺧﻮاﻫﻲ از ﺧﻮد ﻣﺠﺒﻮر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ،ﺑﻪ دﻳﻮاﻧﻪاي ﻣﻲﻣﺎﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺧﻤﺮهاي دارد ﻛﻪ ﻛَﻤﻜـﻲ ﺷـﺮاب در آن اﺳـﺖ و ﺑﺮاي آن ﻛﻪ ﺑﺮ ﺷﺮاب درون ﺧﻤﺮه ﺑﻴﺎﻓﺰاﻳﺪ ،آن را از آب ﭘﺮ ﻣﻲﻛﻨﺪ .اﻣﺎ او ﺑﺎ اﻳﻦ ﻛﺎر ،ﺑﻪﻫﻴﭻروي ﺑﺮ ﺷﺮاﺑﻲ ﻛـﻪ دارد ﻧﻤﻲاﻓﺰاﻳﺪ .ﺑﻠﻜﻪ آن ﺧُﺮدك ﺷﺮاب ﺧﻮﺑﻲ را ﻫﻢ ﻛﻪ در ﺧﻤﺮه دارد ،ﺧﺮاب ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﺷﻤﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤـﻲﺗﻮاﻧﻴـﺪ ادﻋﺎ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺠﺒﻮرﺷﺎن ﻛﺮدهاﻳﺪ ﺑﺎورداﺷﺘﻲ را ﺑﻪ زور ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ ،ﺑﻪراﺳﺘﻲ و از ﺑﻦِ دل ﻧﻴﺰ ﺑﻪ آن اﻳﻤـﺎن ﻣﻲورزﻧﺪ .اﮔﺮ ﺑﻪ اﻳﻨﺎن آزادي داده ﻣﻲﺷﺪ ،ﻣﻲﮔﻔﺘﻨﺪ از ژرﻓﻨﺎي ﺟﺎن ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﺎﻧﻲ ﺑﻴﺪادﮔﺮ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ و آنﭼﻪ ﺑﻪ زور ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻛﺮدهاﻳﺪ ،ﺑﻪ ﻫـﻴﭻ ﻧﻤـﻲارزد .ﺷـﺮاب ﺑـﺪ ،از اﻳـﻦ ﻛـﻪ ﻣﺮدﻣـﺎن را ﺑـﻪ ﻧﻮﺷﻴﺪن آن وادار ﻛﻨﻨﺪ ،ﺧﻮب ﻧﻤﻲﺷﻮد.
ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﻧﻮﺑﻪﻧﻮ و ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ،ﺑﺎ ﺷﻮر ﺑﺴﻴﺎر ،ﺑﺎورداﺷﺖ ﺧﻮد را ﺑﺮ زﺑﺎن ﻣﻲآورد :ﺑﻲﻣﺪاراﻳﻲ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ و ﺧﻮنرﻳﺰي ﻣﻲاﻧﺠﺎﻣﺪ و ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺪارا رﻫﻨﻤﻮن ﺑﻪ ﺻﻠﺢ و آﺷﺘﻲ اﺳﺖ .ﺑﺎ داغ و درﻓﺶ و ﺑﻪ زور ﺗﻮپ و ﺳﺮﻧﻴﺰه ﻧﻤﻲﺗﻮان ﺟﻬﺎنﻧﮕﺮي و آرﻣﺎﻧﻲ را ﺑﺮ ﻛﺮﺳﻲ ﻧﺸﺎﻧﺪ .اﻳﻦ اﻣﺮي اﺳﺖ ﻛﺎﻣﻼً ﻓـﺮدي و دروﻧـﻲ ،و ﺗﻨﻬـﺎ ﺑـﺎ ﺑـﺎور :Hugenotten Kriege 1ﺟﻨﮓﻫﺎي داﺧﻠﻲ ﻛﻪ از 1562ﺗﺎ 1598در ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﻣﻴﺎن ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎنﻫﺎ )ﻫﻮﮔﻨﻮﻫﺎ( و ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚﻫﺎ روي داد. http://www.seapurse.ir
147
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
آوردن ﺷﺨﺺ از ﺟﺎن و دل ﺑﻪ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻲآﻳﺪ و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺗﻔﺎﻫﻢ و ﻫﻢدﻟﻲ ﻣﻲﺗﻮان از ﺟﻨﮓﻫـﺎ دوري ﺟﺴﺖ و ﺑﻪ ﻳﮕﺎﻧﮕﻲِ اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎ دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺖ .ﺑﮕﺬارﻳﺪ آﻧﺎن ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﭘﺮوﺗﺴـﺘﺎن ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ و آنﻫﺎ ﻛﻪ ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﺑﻪ ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚﮔﺮي ﭘﺎيﺑﻨﺪﻧﺪ ،ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚ .ﻧﻪ اﻳﻨﺎن را ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻣﺠﺒﻮر ﻛﺮد ،ﻧﻪ آﻧﺎن را. ﻧﺴﻠﻲ ﭘﻴﺶ از آن ﻛﻪ اﻳﻦ دو ﻋﻘﻴﺪهي ﻣﺬﻫﺒﻲ در ﻧﺎﻧﺖ 1و در ﭘﻲ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﺷﺪن ﺑﻴﻬـﻮدهي دهﻫـﺎ و ﭼـﻪﺑﺴـﺎ ﺻﺪﻫﺎ ﻫﺰار ﺟﺎن ﺑﻲﮔﻨﺎه ﺑﻪ ﺻﻠﺢ دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ ،اوﻣﺎﻧﻴﺴـﺘﻲ اﻧـﺪوهزده ،ﻳﻜـﻪ و ﺗﻨﻬـﺎ ،ﻧـﺪاي ﻣـﺪاراﮔﺮي را در ﻓﺮاﻧﺴﻪ ،ﭼﻨﻴﻦ درﻣﻲاﻓﻜﻨﺪ: ﻓﺮاﻧﺴﻪ! ﭘﻨﺪ ﻣﻦ ﺗﻮ را اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ از ﺗﺠﺎوز ﺑﺮ وﺟﺪانﻫﺎ ،از ﭘﻴﮕﺮد و ﻛﺸـﺘﺎر ،دﺳـﺖ ﺑـﺪاري و ﺑﮕـﺬاري ﺗـﺎ در ﺳﺮزﻣﻴﻨﺖ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺎور دارد ،ﺧﺪاي را ﺑﺮ ﺑﺎورِ دلِ ﺧﻮد ﺧﺪﻣﺖ ﮔﺰارد؛ ﻧﻪ ﺑﺮ ﺑﺎورِ دلِ ﻏﻴﺮ از ﺧﻮد. * * *
ﺑﺪﻳﻬﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﺗﻔﺎﻫﻢ و آﺷﺘﻲ ﻣﻴﺎن ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚﻫﺎ و ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎنﻫﺎ در ﻓﺮاﻧﺴـﻪ ،در ﭼﺸـﻢ ژﻧﻮﻳـﺎن ﮔﻨﺎﻫﻲ اﺳﺖ ﻧﺎﺑﺨﺸﻮدﻧﻲ .زﻳﺮا دﻳﭙﻠﻤﺎﺳﻲ ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ ﻛﺎﻟﻮن درﺳﺖ در ﻫﻤﻴﻦ ﻫﻨﮕﺎم ،در ﻛﺎرِ ﺑﺮاﻓـﺮوﺧﺘﻦ آﺗـﺶ ﺟﻨﮓ ﻫﻮﮔﻨﻮﻫﺎ در ﻓﺮاﻧﺴﻪ اﺳﺖ و ﺑﺮاي ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻛﻠﻴﺴﺎﻳﻲِ ﺗﻬﺎﺟﻢﻃﻠﺒﺎﻧـﻪي او ،ﭼﻴـﺰي از اﻳـﻦ ﺻـﻠﺢﻃﻠﺒـﻲ اﻧﺴﺎندوﺳﺘﺎﻧﻪ ﻧﺎﺧﻮشآﻳﻨﺪﺗﺮ و ﻧﺎﺑﻪﻫﻨﮕﺎمﺗﺮ ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﻲدرﻧﮓ ﻫﻤﻪي اﻫﺮمﻫﺎ ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﺗﺎ ﻧﻮﺷﺘﺎر ﺻﻠﺢﻃﻠﺒﺎﻧﻪي ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را ﺑﻜﻮﺑﻨـﺪ .ﭘﻴـﻚﻫـﺎ ،ﺷـﺘﺎﺑﺎن ﺑـﻪ ﻫـﺮ ﺳـﻮ ﮔﺴـﻴﻞ ﻣـﻲﺷـﻮﻧﺪ .ﺑـﻪ ﻫﻤـﻪي ﻣﺮاﺟـﻊ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻲﮔﺮي ﺷﻜﻮاﺋﻴﻪ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ و ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﻛﺎﻟﻮن ﻣﻮﻓﻖ ﻣـﻲﺷـﻮد ﺑـﺎ ﺗﺤﺮﻳـﻚﻫـﺎي ﺳـﺎزﻣﺎنﻳﺎﻓﺘـﻪاش، ﻗﻄﻌﻨﺎﻣﻪاي را ﺑﻪ ﺷﻮراي ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻛﻠﻴﺴﺎﻫﺎي اﺻﻼحﺷﺪه ﻛﻪ در اوت 1563ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲﺷﻮد ،ﺑﻘﺒﻮﻻﻧﺪ: ﻛﻠﻴﺴﺎ آﮔﺎﻫﻲ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺘﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﻧﺎم ﭘﻨﺪ ﺑﻪ ﻓﺮاﻧﺴﻪي ﭘﺮﻳﺸﺎن ،ﻧﻮﺷﺘﻪي ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ .اﻳـﻦ ﻛﺘﺎب ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻄﺮﻧﺎك اﺳﺖ و ﻫﻤﻪ ﺑﺎﻳﺪ از آن ﺑﭙﺮﻫﻴﺰﻧﺪ.
ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﻣﻮﻓﻖ ﻣﻲﺷﻮد ﺟﻠﻮي ﻛﺘﺎﺑﻲ ﺧﻄﺮﻧﺎك ـ ﺧﻄﺮﻧﺎك ﺑﺮاي ﺗﻌﺼﺐ و ﺧﺸﻚاﻧﺪﻳﺸﻲ را ـ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ .اﻣﺎ اﻳﻨﻚ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهي آن رﻓﺖ؛ ﻣـﺮدي ﺑـﻲﺗﺰﻟـﺰل ،ﺗﻌﺼـﺐﺳـﺘﻴﺰ ،و ﺗﺴـﺨﻴﺮﻧﺎﭘﺬﻳﺮ؛ ﺳﺒﺎﺳـﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ .ﻛﺎر او را ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺳﺎﺧﺖ .ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ دﻫﺎن او را ﺑﺴﺖ ،ﺑﻠﻜﻪ ﻛﻤـﺮ او را ﺑـﺮاي ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺧﺮد ﻛﺮد .ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺗﺌﻮدور دوﺑِﺰ را ﭘﻴﺶ ﻣﻲﻓﺮﺳﺘﺪ ﺗﺎ ﺿﺮﺑﻪي ﻣﺮگ را ﺑﺮ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻓﺮود آورد .ﻛﺘﺎب او ،ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﻣﺪاﻓﻌﺎت و اﻳﺮادات ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،2ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﺪاﻳﺖﮔﺮانِ ﺷﻬﺮ ﺑﺎزل ﭘﻴﺶﻛـﺶ ﺷـﺪه اﺳـﺖ، ﺧﻮد ﺑﻪﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﭘﻴﺶﻛﺶﻧﺎﻣﭽﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻛﻠﻴﺴﺎﻳﻲ ،ﺧﻮب ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﺿﺮﺑﻪي ﺑـﺮ ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ﺑﺎﻳﺪ در ﻛﺠﺎ ﻓﺮود آﻳﺪ .دوﺑِﺰ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺳﻨﺪﺳﺎزي ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ: :Nantes 1ﺷﻬﺮي در ﺷﻤﺎل ﺑﺎﺧﺘﺮي ﻓﺮاﻧﺴﻪ و ﻧﺎم ﻓﺮﻣﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺎﻧﺮي ﭼﻬﺎرم ،ﺑﺎ آن ﺑـﻪ ﭘﺮوﺗﺴـﺘﺎنﻫـﺎي ﻓﺮاﻧﺴـﻪ آزادي ﻣـﺬﻫﺒﻲ داد. )(1598 Respansio ad defensiones et reprehensiones Sebastianis Castellionis http://www.seapurse.ir
2
148
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار دﻳﮕﺮ ﺑﻪراﺳﺘﻲ زﻣﺎن آن دررﺳﻴﺪه ﻛﻪ ﻗﺎﺿﻴﺎن ﺷﺮع ﺑﻪ ﻛﺎر اﻳﻦ ﻛﺎﻓﺮ ﺧﻄﺮﻧﺎك و ﺣﻤﺎﻳـﺖﮔـﺮِ ﻛـﺎﻓﺮان ﺑﭙﺮدازﻧـﺪ. ﺣﻜﻴﻢ اﻟﻬﻲ ﻣﺘﺪﻳﻦ ،ﺑﺎراﻧﻲ از ﻧﺎﺳﺰا و ﻧﺎﺳﺰاوار ﻧﺜﺎر ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﺑﺮ او ﻋﺮﺑﺪه ﻣﻲﻛﺸﺪ ﻛـﻪ دروغﮔـﻮ ،ﻣﻨﻜـﺮ ﺧﺪا ،و ﺑﺪﺗﺮﻳﻦِ ﺑﺎزﺗﻌﻤﻴﺪﮔﺮان اﺳﺖ .ﻫﺘﻚﻛﻨﻨﺪهي آﻣﻮزهﻫﺎي ﻣﻘﺪس اﻟﻬﻲ ،ﺑﻬﺘﺎنزﻧﻲ ﺑﻮيﻧﺎك و ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﺣـﺎﻣﻲ ﻫﻤﻪي ﻛﻔﺮورزان ،ﺑﻠﻜﻪ ﻣﺪاﻓﻊ ﺗﻤﺎﻣﻲ زﻧﺎﻛﺎران و ﺗﺒﻪﻛﺎران اﺳﺖ و در ﭘﺎﻳﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻟﺤﻨـﻲ ﺑﺴـﻴﺎر دوﺳـﺘﺎﻧﻪ ،او را ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎري ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ ﻛﻪ دﻓﺎﻋﻴﻪاش را در ﮔﺎرﮔﺎه ﺷﻴﻄﺎن ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﺳﺖ.
اﮔﺮﭼﻪ در ﺷﺘﺎﺑﻨﺎﻛﻲِ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ از ﺧﺸﻢ ،ﻫﻤﻪي اﻳﻦ دﺷﻨﺎمﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ از ﭼـﭗ و راﺳـﺖ ﺑـﺮ ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ﺑـﺎر ﻣﻲﺷﻮد ،ﺑﺎ ﻫﻢ ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر اﺳﺖ و ﻣﺘﻨﺎﻗﺾ ،اﻣﺎ از وراي ﺧﺸﻤﻲ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻮﻓﻨﺪه ،ﻳـﻚ ﭼﻴـﺰ ﺑـﻪروﺷـﻨﻲ آﺷـﻜﺎر اﺳﺖ :ارادهاي ﻣﺮﮔﺒﺎر ﻛﻪ ﺑﻲﺻﺒﺮاﻧﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﻫﺮﭼﻪ زودﺗﺮ ،ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺻﺪاي ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را در ﮔﻠﻮ ﺧﻔﻪ ﻛﻨـﺪ و ﺧﻮشﺗﺮ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻛﻪ ﺧﻮد او را .ﻫﺪف و ﻣﻌﻨﺎي ﻛﺘﺎب دوﺑِﺰ ،اﺗﻬﺎم ﻛﻔﺮ ﺑﺴﺘﻦ ﺑﺮ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮﺳـﺖ ،ﻧـﺰد ﻣﺤﻜﻤـﻪي ﻛﻔﺮﺳﺘﻴﺰي ،ﻛﻪ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﺴﻲ زودﺗﺮ از اﻳﻦﻫﺎ ﺻﻮرت ﻣﻲﮔﺮﻓﺖ .اﻛﻨﻮن ﻗﺼـﺪ ﺑـﻲﺷـﺮﻣﺎﻧﻪ ﺑـﻪ ﺗﻜﻔﻴـﺮ ،ﺑـﺎ آﺷﻜﺎري زﻧﻨﺪهاي ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ ﺧﻮد را .زﻳﺮا از ﺷﻮراي ﻛﻠﻴﺴﺎﻳﻲ ﺑﺎزل ،ﺑﺎ ﺻﺮاﺣﺖ درﺧﻮاﺳﺖ ﺷﺪه ﻛﻪ ﺑﻲدرﻧـﮓ از ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻛﺸﻮري ﺑﺨﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﺒﻪﻛﺎرانِ ﻋﺎدي ﺑﺎزداﺷﺖ ﻛﻨﻨﺪ و ﺑﺮاي راه اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﭼﺮخ ﻗﻀﺎ، ﺳﺮوﻛﻠﻪي ﺷﺨﺺ دوﺑِﺰ ﭼﻨﺪ روزي در ﺑﺎزل ﭘﺪﻳﺪار ﻣﻲﺷﻮد .ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﺳـﺮراه ﺑـﻲﻗـﺮاريﻫـﺎي او ،ﻣـﺎﻧﻌﻲ ﻛﺎﻣﻼً ﺗﺸﺮﻳﻔﺎﺗﻲ ﻗﺮار دارد .ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﻗﺎﻧﻮنِ ﺑﺎزل ،ﺑﺮاي آن ﻛﻪ ﺑﺘﻮان ﺟﺮﻳﺎن ﻣﺤﺎﻛﻤﻪاي را آﻏﺎز ﻛﺮد ،ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺷﻜﺎﻳﺘﻲ ﻛﺘﺒﻲ و ﺑﺎ ﻧﺎم ،ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت در دﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻛﺘﺎب ﭼﺎﭘﻲ ،اﺑﺪاً ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺟﺎيﮔﺰﻳﻦ آن ﺷﻮد. ﺑﺪﻳﻬﻲ و ﻃﺒﻴﻌﻲ آن ﻣﻲﺑﻮد ﻛﻪ اﻛﻨﻮن ﻛﺎﻟﻮن و دوﺑِﺰ ،ﻛﻪ ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﺧﻮاﻫﺎن ﺷﻜﺎﻳﺖ از ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻫﺴـﺘﻨﺪ، ﺷﻜﺎﻳﺖﻧﺎﻣﻪاي را ﺑﺎ ﻧﺎم و اﻣﻀﺎي ﺧﻮد ،ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻛﻨﻨﺪ .اﻣﺎ ﻛﺎﻟﻮن ،ﺑﻪ ﺷﻴﻮهي دﻳﺮﻳﻦ ﺧـﻮد ـ ﻛـﻪ در ﻗﻀﻴﻪي ﺳﺮوه ﻛﺎرآﻳﻲ ﻧﺸﺎن داده ـ وﻓﺎدار ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ .ﺑﻬﺘﺮ ﻫﻤﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﻜﺎﻳﺘﻲ را ﺑﺎ ﻧﺎم ﺷﺨﺺِ ﺳﻮمِ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺘﻲ ﺑﻪ ﺟﺮﻳﺎن اﻧﺪازﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻧﺎم و ﺑﺎ ﻣﺴﺆوﻟﻴﺖ ﺧﻮدش .درﺳﺖ آنﭼﻪ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﺑـﺎ ﺗﺰوﻳـﺮ ﺗﻤـﺎم ،در وﻳﻦ و ژﻧﻮ رخ داده اﺳﺖ ،ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺗﻜﺮار ﻣﻲﺷﻮد .در ﻧﻮاﻣﺒﺮ ﺳﺎل ،1563ﺑﻲﻓﺎﺻﻠﻪ در ﭘﻲ اﻧﺘﺸﺎر ﻛﺘﺎب دوﺑِﺰ، ﺷﺨﺺ ﺑﻲﺻﻼﺣﻴﺘﻲ ﺑﻪ ﻧﺎم آدام ﻓﻮن ﺑﻮدناﺷﺘﺎﻳﻦ ،ﺷﻜﻮاﺋﻴﻪاي ﻛﺘﺒﻲ ﺑـﺎ اﺗﻬـﺎم ﻛﻔـﺮ ﺑـﺮ ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ،ﺗﺴـﻠﻴﻢ ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ﺑﺎزل ﻣﻲﻛﻨﺪ .اﻣﺎ ﻃُﺮﻓﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ آدام ﻓﻮن ﺑﻮناﺷﺘﺎﻳﻦِ ﻛﺬاﻳﻲ ،1ﺧﻮد ﺑﺮاي اﺟـﺮاي ﻧﻘـﺶ ﻣـﺪاﻓﻊِ درﺳﺖاﻳﻤﺎﻧﻲ ،ﻧﺎﻣﻮﺟﻪﺗﺮﻳﻦ آدم ﻣﻤﻜﻦ روزﮔﺎر اﺳﺖ .زﻳﺮا وي از ﻃﺮﻓﻲ ﻓﺮزﻧﺪ ﻫﻤﺎن ﻛﺎرلاﺷـﺘﺎت ﺑـﺪآوازهاي اﺳﺖ ﻛﻪ ﻟﻮﺗﺮ او را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺧﻄﺮﻧﺎكﺗﺮﻳﻦ ﻣﻨﺤﺮف ﺟﻨﺒﺶ اﺻﻼح دﻳﻨﻲ ،از داﻧﺸﮕﺎه وﻳﺘﻨﺒﺮگ ﺑﻴﺮون راﻧـﺪه و از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ،ﺷﺎﮔﺮد ﺳﺮﺷﻨﺎسﺗﺮﻳﻦ ﻧﺎﻣﺘﺪﻳﻦ دوران ،ﭘﺎرﺳﻠﻮس 2اﺳﺖ و ﺑﺎ اﻳﻦ ﺻﻔﺎت ،ﻣﺸﻜﻞ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺑﺘﻮان او را از ﻫﻮاﺧﻮاﻫﺎنِ اﺳﺘﻮار ﻛﻠﻴﺴﺎي ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ﺑﻪ ﺷﻤﺎر آورد .وﻟﻴﻜﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻛـﻪ دوﺑِـﺰ، Adam von Bodenstein
1493 ،Philipus Aureolus Paracelsus 2ـ :1541ﻛﻴﻤﻴﺎﮔﺮ و ﻓﻴﺰﻳﻚدان روﺳﻲ http://www.seapurse.ir
1
149
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم دﻳﺪارش از ﺑﺎزل ،ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﺑﻮدناﺷﺘﺎﻳﻦ را ﺑﺮاي اﻧﺠﺎم دادن اﻳـﻦ ﺧـﺪﻣﺖ ﺧﺒﻴﺜﺎﻧﻪ ،ﺑﻪ دﺳﺖ آورد .زﻳﺮا در ﻧﺎﻣﻪاي ﻛﻪ ﺑـﻮدناﺷـﺘﺎﻳﻦ ﺑـﻪ ﺷـﻮرا ﻣـﻲﻧﻮﻳﺴـﺪ ،ﻛﻠﻤـﻪ ﺑـﻪ ﻛﻠﻤـﻪ ،ﻫﻤـﺎن اﺳﺘﺪﻻلﻫﺎي آﺷﻔﺘﻪ و ﭘﻮﭘﻲ را ﻛﻪ در آن ﻛﺘﺎب ﻛﺬاﻳﻲ آﻣﺪه ،ﺗﻜﺮار ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را ﻧﺎﺳﺰاﮔﻮﻳﺎن ،از ﻳﻚ ﺳﻮ ﻫﻮاﺧﻮاه ﭘﺎپ و از ﺳﻮي دﻳﮕﺮ ﺑﺎزﺗﻌﻤﻴﺪﮔﺮ ،ﻳﻚ ﺑﺎر آزاداﻧﺪﻳﺶ و ﺑـﺎري دﻳﮕـﺮ ﻣﻨﻜـﺮ ﺧـﺪا ،و اﻓـﺰوده ﺑـﺮ اﻳﻦﻫﺎ ،ﺣﺎﻣﻲ ﻫﻤﻪي زﻧﺎﻛﺎران و ﺗﺒﻪﻛﺎران ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ .روا ﻳﺎ ﻧﺎروا ،ﺑـﺎ ﺷـﻜﺎﻳﺖﻧﺎﻣـﻪي اوﺳـﺖ )ﻛـﻪ اﻣـﺮوزه در درﺳﺖ اﺳﺖ و ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه( ،ﻛﻪ راه رﺳﻤﻲ ﭘﻴﮕﺮد ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﮔﺸﻮده ﻣﻲﺷـﻮد .از آنﺟـﺎ ﻛﻪ اﻛﻨﻮن ﺷﻜﻮاﺋﻴﻪاي رﺳﻤﻲ ﺑﻪ دادﮔﺎه داده ﺷﺪه اﺳﺖ ،ﻣﺤﻜﻤﻪي ﺑﺎزل راه دﻳﮕﺮي ﺟﺰ ﺑﻪ ﺟﺮﻳﺎن اﻧـﺪاﺧﺘﻦ ﭘﺮوﻧﺪه و آﻏﺎز ﭘﻴﮕﺮدﻫﺎ ﻧﺪارد .ﻛﺎﻟﻮن و ﻛﺴﺎﻧﺶ ،ﺑﻪ ﻫﺪف ﺧﻮد دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ :ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﺑـﻪ اﺗﻬـﺎم ﻛﻔـﺮ ،ﺑـﺮ ﻛﺮﺳﻲ ﻣﺮگ ﻧﺸﺎﻧﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ. * * *
ﺑﺮاي ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﻧﺒﺎﻳﺪ ﭼﻨﺪان ﺳﺨﺖ ﺑﺎﺷﺪ در ﺑﺮاﺑﺮ اﻳﻦ اﺗﻬﺎمﻫﺎي درﻫﻢآﺷﻔﺘﻪي اﺑﻠﻬﺎﻧﻪ ،از ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ دﻓﺎع ﺑﺮآﻳﺪ .زﻳﺮا ﺑﻮدناﺷﺘﺎﻳﻦ در ﺷﺘﺎﺑﻨﺎﻛﻲ آﻟـﻮده ﺑـﻪ ﺗﻌﺼـﺐ ﻛـﻮرش ،وي را در ﻳـﻚ آن ﺑـﻪ ﭼﻨـﺪان ﭼﻴﺰﻫـﺎي ﻣﺘﻨﺎﻗﺾ ﻣﺘﻬﻢ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻲﭘﺎﻳﮕﻲﺷﺎن ﺧﻮدﺑﻪﺧﻮد آﺷﻜﺎر اﺳﺖ .اﻓﺰون ﺑﺮ اﻳﻦ ،در ﺑﺎزل ،ﺷـﻴﻮهي زﻧـﺪﮔﺎﻧﻲ ﭘﺎك و ﺑﻲﻧﻘﺺ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را ﺧﻮب ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﻨﺪ و آنﭼﻨﺎن ﻛﻪ در ﻣﻮرد ﺳﺮوه ﺑﻪﺳﺎدﮔﻲ دﺳﺖ داده ﺑﻮد ،ﭼﻮن ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮﻳﻲ را ﻧﻤﻲﺗﻮان ﺑﻲدرﻧﮓ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ زﻧﺪان اﻓﻜﻨﺪ ،زﻧﺠﻴﺮ ﻛﺮد و ﺑﺎ ﭘـﺮسوﺟـﻮ ﺑـﻪ آزارش ﭘﺮداﺧـﺖ. ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﺳﺘﺎد داﻧﺸﮕﺎه ﺑﺎزل ،ﻧﺨﺴﺖ از وي ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﻨﺎي داﻧﺸﮕﺎه ﺣﻀﻮر ﺑﻪ ﻫﻢ رﺳﺎﻧﺪ و ﺑﻪ اﺗﻬﺎمﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ او ﺑﺴﺘﻪاﻧﺪ ،ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻮﻳﺪ. ﻫﻤﻜﺎران داﻧﺸﮕﺎﻫﻲاش از او ﺑﻪ آﺳﺎﻧﻲ ﻣﻲﭘﺬﻳﺮﻧﺪ ﻛﻪ ﺷﺎﻛﻲ وي ،ﺑﻮدناﺷﺘﺎﻳﻦ ،در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭘﻴﺶﻛـﺮده و ﻣﺘﺮﺳﻜﻲ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ و از اﻳﻦ رو درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ ﮔﺮداﻧﻨﺪﮔﺎن اﺻﻠﻲ ﻣﺎﺟﺮا ،ﻛـﺎﻟﻮن و دوﺑِـﺰ ،از او ﺷﻜﺎﻳﺘﻲ دارﻧﺪ ،ﻟﻄﻒ ﻛﺮده ﺑﻪ ﺗﻦ ﺧﻮد ﭘﺎ ﭘﻴﺶ ﺑﮕﺬارﻧﺪ. از آنﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﻮرورزاﻧﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻇـﻦّ آوردهاﻧـﺪ ،از ﺻـﻤﻴﻢ دل از ﺣﻀـﻮرﺗﺎن اﺟـﺎزهي دﻓـﺎع از ﺧـﻮد را درﺧﻮاﺳﺖ دارم .اﮔﺮ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮﻧﻮ دوﺑِﺰ ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﺑﻪ آنﭼﻪ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ ﺑﺎور دارﻧﺪ ،ﻟﻄﻒ ﻛﻨﻨﺪ ﺧﻮدﺷﺎن در ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻮﻧﺪ و ﺟﺮمﻫﺎﻳﻲ را ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺴﺒﺖ دادهاﻧﺪ ،ﺑﻪ اﺛﺒﺎت رﺳﺎﻧﻨﺪ .اﻳﺸﺎن اﮔﺮ ﺑﻪ درﺳﺘﻲ ﻛﺎر ﺧـﻮد اﻋﺘﻤـﺎد دارﻧﺪ ،ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﻧﻤﻲﺑﺎﻳﺪ از ﺣﻀﻮر در ﺑﺮاﺑﺮ دادﮔﺎه ﺑﺎزل ﺑﺎﻛﻲ ﺑﻪ دل راه دﻫﻨﺪ؛ ﺑﻪوﻳﮋه از ﭘـﺲِ آن ﻛـﻪ ﺑـﻲ ذرهاي ﺗﺮدﻳﺪ در ﻛﺎر ﺧﻮد ،ﻣﺮا در ﺑﺮاﺑـﺮ دﻳـﺪﮔﺎه ﺟﻬـﺎﻧﻲ ،ﺑـﺮ ﺳـﻜﻮي اﺗﻬـﺎم ﻧﺸـﺎﻧﺪهاﻧـﺪ ....ﻣـﻦ ﻧﻴـﻚ ﻣـﻲداﻧـﻢ ﻛـﻪ اﺗﻬﺎمزﻧﻨﺪﮔﺎن ﺑﺮ ﻣﻦ ،از ﺑﺰرﮔﺎن و زورﻣﻨﺪاﻧﻨﺪ .اﻣﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﺑﺲ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺰرگ اﺳﺖ و زورﻣﻨﺪ ،و اوﺳﺖ ﻛـﻪ در ﭘﻴﺶﮔﺎه ﻛﺒﺮﻳﺎﺋﻴﺶ ﻫﻤﮕﺎن ﻳﻜﺴﺎﻧﻨﺪ و آدﻣﻴﺎن را داوري ﻧﻬﺎﻳﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﻣﻦ ﻧﻴﻚ ﻣﻲداﻧـﻢ ﻛـﻪ ﻣـﺮدي ﻫﺴـﺘﻢ
http://www.seapurse.ir
150
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار ﺑﻲﭼﺎره و ﺳﻴﺎهﻛﺎر ،ﺑﻲﻧﺎموﻧﺸﺎن و ﻓﺮوددﺳﺖ .وﻟﻴﻜﻦ ﺧﺪاوﻧﺪﮔﺎر ﻋﺎﻟﻢ درﺳﺖ ﻧﻈـﺮ ﺑـﺮ ﻓﺮودﺳـﺘﺎن و اﻓﺘﺎدﮔـﺎن دارد و اﮔﺮ ﺧﻮن اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﺑﻴﺪاد ﺑﺮ زﻣﻴﻦ رﻳﺨﺘﻪ ﺷﻮد ،ﺑﻴﺪادﮔﺮان را ﺑﻲﺟﺰا ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ.
و ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﺧﻮد از ﻫﻤﻴﻦ رو ﺑﺎ رﻏﺒﺖ ﺗﻤﺎم ﺻﻼﺣﻴﺖ دادﮔﺎه را ﻣﻲﭘﺬﻳﺮد .و در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛـﻪ ﺣﺘّـﻲ ﻓﻘـﻂ ﻳﻜﻲ از اﺗﻬﺎمﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎﻧﺶ ﺑﺮ او ﺑﺴﺘﻪاﻧﺪ ﺑﻪ اﺛﺒﺎت رﺳﺪ ،آﻣﺎده اﺳﺖ ﻛﻔﺎرهي آن را ﺑﺎ ﺳﺮِ ﺧﻮد ﺑﭙﺮدازد. ﺑﺪﻳﻬﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﻮن و دوﺑِﺰ ،از ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪاي ﺧﻮدداري ورزﻧﺪ .ﻧﻪ او و ﻧﻪ دوﺑِـﺰِ او، ﻫﻴﭻﻛﺪام در ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﻨﺎي داﻧﺸﮕﺎه ﺑﺎزل ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻤﻲﺷﻮﻧﺪ .اﻛﻨﻮن دﻳﮕﺮ ﭼﻨـﻴﻦ ﺑـﻪ ﻧﻈـﺮ ﻣـﻲرﺳـﺪ ﻛـﻪ اﺗﻬـﺎم ﺑﺴﺘﻦﻫﺎي ﺷﺮوراﻧﻪ ﺑﺮ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﺑﻪ ﺷﻜﺴﺖ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﮔﺎه ،ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﻧﺎﻣﻨﺘﻈﺮ ،ﺑﻪ ﻳﺎري دﺷـﻤﻨﺎن او ﻣﻲآﻳﺪ و از ﺑﺨﺖ ﺑﺪ ،درﺳﺖ در اﻳﻦ ﺑﺤﺒﻮﺣﻪ ﻣـﺎﺟﺮاﻳﻲ ﻧـﺎﺧﻮشآﻳﻨـﺪ رخ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ ﻛـﻪ ﻇـﻦّ ﺑـﺮ ﻛﻔـﺮ و ﻛﺎﻓﺮدوﺳﺘﻲ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را ﺑﺴﻴﺎر ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ .در ﺑﺎزل ،اﺗﻔﺎق ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﻴﺰي روي ﻣﻲدﻫﺪ .دوازده ﺳﺎل ﺗﻤﺎم 2 در آنﺟﺎ ﻣﺮد ﺧﺎرﺟﻲ اﺻﻴﻞ و ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪي ﺑﻪ ﻧﺎم ژان دو ﺑﺮوژ ،1در ﻗﺼـﺮ ﺷﺨﺼـﻲاش واﻗـﻊ در ﺑﻴﻨـﻴﻦﮔـﻦ ﻣﻲزﻳﺴﺘﻪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻳﻤﻦ روﺣﻴﻪي ﺧﻴﺮﺧﻮاﻫﺎﻧﻪ و ﻧﻴﻜﻮﻛﺎراﻧـﻪاش ،در ﻫﻤـﻪي ﻣﺤﺎﻓـﻞ ﺑﺮﺟﺴـﺘﻪي ﺷـﻬﺮ ﻣـﻮرد ﻣﺤﺒﺖ و اﺣﺘﺮام ﻓﺮاوان ﺑﻮده اﺳﺖ و ﭼﻮن اﻳﻦ ﺧﺎرﺟﻲ ﺧﻮشﻧﺎم در ﺳﺎل 1556درﻣﻲﮔﺬرد ،ﺗﻤﺎم ﺷـﻬﺮ در ﻣﺮاﺳﻢ ﭘﺮﺷﻜﻮه ﺧﺎكﺳﭙﺎرياش ﺷﺮﻛﺖ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﺟﺴﺪ او در ﺷﺎﻳﺴﺘﻪﺗﺮﻳﻦ ﺟﺎيﮔـﺎه ﻣﻤﻜـﻦ در ﻛﻠﻴﺴـﺎي ﺳﻦﻟﺌﻮﻧﺎرد ،3ﺑﻪ ﺧﺎك ﺳﭙﺮده ﻣﻲﺷﻮد .ﺑﺮ اﻳﻦ ﻫﻢ ﺳـﺎلﻫـﺎ ﺳـﭙﺮي ﻣـﻲﺷـﻮد ﺗـﺎ روزي ﺷـﺎﻳﻌﻪاي در اﺑﺘـﺪا ﺑﺎورﻧﻜﺮدﻧﻲ در ﺷﻬﺮ رواج ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﺮد ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ،ﺑﻪﻫﻴﭻروي ﺑﺎزرﮔﺎن و ﻳﺎ ﺧﺎرﺟﻲ اﺻﻴﻞ و ﻣﺤﺘﺮﻣﻲ ﻛﻪ ﮔﻤﺎن ﻣﻲﺑﺮدهاﻧﺪ ﻧﺒﻮده .ﺑﻠﻜﻪ در واﻗﻊ ﻫﻤﺎن ﻛﻬﻨﻪﻛﺎﻓﺮِ ﺑﺪآوازهي ﻣﻄـﺮود ،داوﻳـﺪ دو ژورﻳـﺲ ،4ﻧﻮﻳﺴـﻨﺪهي ﻛﺘﺎب ﺷﮕﻔﺘﻲﻫﺎ 5اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺑﺤﺒﻮﺣﻪي ﻗﺘﻞﻋﺎمِ ﻫﻮلﻧﺎك ﺑﺎزﺗﻌﻤﻴﺪﮔﺮان در ﻓﻼﻧﺪر ،6ﺑﻪ ﻃـﻮر اﺳـﺮارآﻣﻴﺰي ﻏﻴﺒﺶ زده و ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ ﺷﺪه اﺳﺖ .اﻛﻨﻮن ﺑﺮاي ﺷﻬﺮ ﺑﺎزل ،ﭼﻪ ﺳﺮﮔﺸﺘﮕﻲ و اﻓﺘﻀﺎح ﺑﺰرﮔﻲ اﺳﺖ ﻛـﻪ ﺑـﻪ اﻳـﻦ دﺷﻤﻦ آﺷﺘﻲﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻛﻠﻴﺴﺎ ،در ﻣﺮگ و زﻧﺪﮔﻲاش ،ﭼﻨﻴﻦ ارجﻫﺎ و ﺣﺮﻣﺖﻫﺎ ﮔﺰارده اﺳﺖ و ﭘﺮداﺧﺖ آﺷـﻜﺎر ﻛﻔﺎرهي ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻨﺎﻫﻲ را ،ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺷﻬﺮ ﺑﺮ آن ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﺑﻪ ﺟـﺮم ﺳـﻮدﺟﻮﻳﻲ ﻣﺰوراﻧـﻪي او از ﻣﻬﻤـﺎنﻧـﻮازي ﺑﺎزِﻟﻴﺎن ،ﻣﺮدي را ﻛﻪ ﺳﺎلﻫﺎي دراز ﺑﺮ ﻣﺮﮔﺶ ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﻣﺤﺎﻛﻤﻪي ﭘﺲ از ﻣﺮگ ﻛﻨﻨﺪ .ﻣﺮاﺳﻢ ﻫﻮلﻧﺎﻛﻲ ﺑﺮﭘﺎ ﻣﻲﺷﻮد .ﺟﻨﺎزهي ﭘﻮﺳﻴﺪهي ﻛﺎﻓﺮ ﻣﻠﻌﻮن را از ﮔﻮرﮔﺎﻫﺶ ﺑﻴﺮون ﻣﻲﻛﺸﻨﺪ و ﺑﺮ دار ﻣﻲآوﻳﺰﻧﺪ و ﺳﭙﺲ آن را ﺑﺮ ﻛﻮﻫﻪاي از ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎي ﻛﻔﺮآﻣﻴﺰ و در ﻣﻴﺎﻧﻬﻲ ﻣﻴﺪان ﺑﺰرگ ﺑﺎزار ﺑﺎزل ،و در ﺑﺮاﺑﺮ دﻳﺪﮔﺎن ﻫﺰاران ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮ، ﻣﻲﺳﻮزاﻧﻨﺪ .ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻧﻴﺰ ﻣﺠﺒﻮر اﺳﺖ ﻫﻤﺮاه دﻳﮕﺮ اﺳـﺘﺎدان داﻧﺸـﮕﺎه ،ﺑـﺮود و اﻳـﻦ ﻧﻤـﺎﻳﺶ ﺗﻬـﻮعآور را از ﻧﺰدﻳﻚ ﻧﻈﺎره ﻛﻨﺪ؛ ﻧﻴﻚ ﻣﻲﺗﻮان ﺗﺼﻮر ﻛﺮد ﺑﺎ ﭼﻪ اﺣﺴﺎس آزارﻧﺪه و ﻧﺎﺧﻮشآﻳﻨﺪي .زﻳﺮا در درازاي ﻫﻤـﻪي 1
Jean de Bruge Binningen 3 St. Leonhardt 2
1501 ،David de Joris 4ـ :1556ﺑﺎزﺗﻌﻤﻴﺪﮔﺮ و ﻣﺒﺎرز ﺑﻪﻧﺎم ﻣﺪاراﮔﺮي ﻣﺬﻫﺒﻲ .ﻫﻮاداران و ﭘﻴﺮوان او ﺑﻪ ﻧﺎم ژورﻳﺴﺖﻫﺎ ﻳﺎ داوﻳﺪﻳﺴﺖﻫـﺎ، ﺗﺎ ﻗﺮن ﻫﻔﺪﻫﻢ ﻣﻴﻼدي ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻓﺮﻗﻪي ﻛﻮﭼﻜﻲ در ﻫﻠﻨﺪ ،ﺑﺎﻗﻲ ﺑﻮدﻧﺪ. Wonder Boek Flandern http://www.seapurse.ir
5 6
151
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
اﻳﻦ ﺳﺎلﻫﺎ ،رﻓﺎﻗﺘﻲ ژرف اﻳﻦ دو ﻧﻔﺮ را ﺑﻪ ﻫﻢ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﻲداده اﺳﺖ و ﻫﺮ دو ،دوش ﺑﻪ دوش ﻫﻢ ،ﺑﻪوﻗﺖ ﺧﻮد ﺑﺮاي ﻧﺠﺎت ﺳﺮوه از ﻣﺮگ ،ﻛﻮﺷﻴﺪهاﻧﺪ و ﺣﺘّﻲ ﮔﻤﺎن زﻳﺎد ﺑﺮده ﻣﻲﺷﻮد ﻛـﻪ ﻛﻬﻨـﻪﻛـﺎﻓﺮِ دﻳـﺮﻳﻦ ،داوﻳـﺪ دو ژورﻳﺲ ،ﻳﻜﻲ از ﻫﻤﻜﺎرانِ ﭘﻨﻬﺎﻧﻲِ ﻣﺎرﺗﻴﻦ ﺑﻠﻴﻨﻮس در ﻧﮕﺎرش ﻛﺘﺎب ﻛﺎﻓﺮان ﺑﻮده ﺑﺎﺷﺪ .ﺑـﻪ ﻫـﺮ ﺣـﺎل ،ﺷـﻚ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﻫﻴﭻﮔﺎه ﻣﺎﻟﻚ ﻗﺼﺮ ﺑﻴﻨﻴﻦﮔﻦ را ﺑﺎزرﮔﺎن ﺳﺎدهاي ﻧﻤﻲﺷـﻨﺎﺧﺘﻪ اﺳـﺖ ﻛـﻪ وي ﺧـﻮد را ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺎﻧﺪه .ﺑﻠﻜﻪ ﻫﻢ از آﻏﺎز ،ﻧﺎم اﺻﻠﻲ ژان دو ﺑﺮوژ را ﻣﻲداﻧﺴﺘﻪ و ﺑـﺎ ﺗﺴـﺎﻫﻠﻲ ﻛـﻪ در زﻧـﺪﮔﻲ ﻣـﻲورزد ـ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ در ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎﻳﺶ ـ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ اﻳﻦ اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻧﻴﺎﻓﺘﺎده ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻛﻔﺮﺳﺘﻴﺰان ،ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﻛﻪ او ﻣﻄﺮود و ﻣﻠﻌﻮن ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻣﻘﺎﻣﺎت دﻧﻴﺎﻳﻲ و ﻛﻠﻴﺴﺎﻳﻲ اﺳﺖ ،دوﺳﺘﻲاش را از وي درﻳﻎ ﺑﺪارد. آﺷﻜﺎر ﺷﺪن ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ راﺑﻄﻪي ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑﺎ ﺑـﺪﻧﺎمﺗـﺮﻳﻦ ﺑﺎزﺗﻌﻤﻴـﺪﮔﺮِ دوران ،اﺗﻬـﺎم ﻛﺎﻟﻮﻧﻴـﺎن را ﺑـﺮ او ﻛـﻪ ﺳﺮﻧﮕﻪدار و ﺣﻤﺎﻳﺖﮔﺮِ ﻫﻤﻪي ﻛﺎﻓﺮان و ﺗﺒﻪﻛﺎران اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﻃﺮز ﺧﻄﺮﻧﺎﻛﻲ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﻬﺎي ﺟﺎﻧﺶ ﺗﻤﺎم ﺷﻮد ،ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﭼﻨﺎنﻛﻪ ﺑﻪدرﺳﺘﻲ ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ ،ﺑﺪ ﭼﻮ ﻓﺮا رﺳﺪ از ﻫﻤﻪﺟﺎ ﻣﻲرﺳﺪ ،ﻫﻢزﻣﺎن ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا، دوﻣﻴﻦ راﺑﻄﻪي ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑﺎ ﻛﺎﻓﺮِ ﺳﻨﮕﻴﻦاﺗﻬﺎم دﻳﮕﺮي ﺑﺮﻣﻼ ﻣﻲﺷﻮد ﺑﻪ ﻧﺎم ﺑﺮﻧﺎردو اوﻛﻴﻨـﻮ ،1ﻛـﻪ در اﺑﺘـﺪا از راﻫﺒﺎن ﺳﺮﺷﻨﺎس ﻓﺮﻗﻪي دوﻣﻴﻨﻴﻚﻫﺎ 2ﺑﻮده اﺳﺖ و ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻣﻮﻋﻈﻪﻫـﺎي ﺑـﻲﻣﺎﻧﻨـﺪش در اﻳﺘﺎﻟﻴـﺎ ،ﺳـﺨﺖ زﺑﺎنزد .وﻟﻴﻜﻦ ﺑﻪ ﻧﺎﮔﺎه ،از ﺗﺮس دﺳﺘﮕﺎه ﺑﺎورﭘﺮﺳﻲِ ﭘﺎﭘﻲ ،از ﻣﻴﻬﻦ ﺧﻮد ﮔﺮﻳﺨﺘﻪ و در ﺳـﻮﻳﺲ ﭘﻨـﺎه ﺟﺴـﺘﻪ اﺳﺖ .اﻣﺎ ﺑﻪزودي روﺣﺎﻧﻴﻮن اﺻﻼحﮔﺮ ﺳﻮﻳﺴﻲ را ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻧﻈﺮﻳﻪﻫﺎي ﺧﻮدﺳﺮاﻧﻪاش ﺳﺨﺖ ﺑﻪ ﻫﺮاس ﻣﻲاﻓﻜﻨﺪ و ﺑﻴﺶ از ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ،آﺧﺮﻳﻦ ﻛﺘﺎب او ،ﺳﻲ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ،3ﺗﻔﺴﻴﺮي را از ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻲدﻫـﺪ ﻛـﻪ در ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ،ﻛﻔﺮي ﻧﺎﺑﺨﺸﻮدﻧﻲ ﺗﻠﻘﻲ ﻣﻲﺷﻮد :ﺑﺮﻧﺎردو اوﻛﻴﻨﻮ در آنﺟـﺎ ،ﺑـﺎ اﺳـﺘﻨﺎد ﺑـﻪ ﺗـﻮرات ﻣﻮﺳﺎﻳﻲ ،ﭼﻨﺪزﻧﻲ را ﺑﻲ آن ﻛﻪ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻛﻨﺪ ،از ﻧﻈﺮ اﺻﻮﻟﻲ ﺑﺎ ﻣﻮازﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺳـﺎزﮔﺎر ﻣـﻲﺷـﻤﺮد و از ﻫﻤﻴﻦ رو ،ﻣﺠﺎز. اﻳﻦ ﻛﺘﺎب را ﺑـﺎ ﭼﻨـﻴﻦ ﻧﻈﺮﻳـﻪي ﺟﻨﺠـﺎلﺑﺮاﻧﮕﻴـﺰ و ﺑﺴـﻴﺎري دﻳـﺪﮔﺎهﻫـﺎي ﺗﺤﻤـﻞﻧﺎﭘـﺬﻳﺮ دﻳﮕـﺮ ،ﻛـﻪ ﺳﺨﺖﻛﻴﺸﺎن را ﺧﻮش ﻧﻤﻲآﻳﺪ ـ و ﺑﻲدرﻧﮓ ﺑﺮ ﺿﺪ ﺑﺮﻧﺎردو اوﻛﻴﻨﻮ ﺑﻪ اﻗﺪام ﻗـﺎﻧﻮﻧﻲ دﺳـﺖ زدهاﻧـﺪ ـ ﻛـﺲ دﻳﮕﺮي از اﻳﺘﺎﻟﻴﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻻﺗﻴﻨﻲ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻧﻜﺮده اﺳﺖ ،ﻣﮕﺮ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ .ﻣﺘﻦ ﺗﺮﺟﻤﻪي اﺛﺮ ﻛﻔﺮآﻣﻴﺰ ﺑﻪ ﭼﺎپ ﺳﭙﺮده ﺷﺪه اﺳﺖ و وي ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺎري ،ﺑﻪ ﮔﺴﺘﺮاﻧﻴﺪن دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎي ﻛﺎﻓﺮاﻧﻪ ﻳﺎري رﺳﺎﻧﺪه و ﺑﻪ ﺳـﺒﺐ آن ،ﮔﻨـﺎهﻛـﺎر اﺳﺖ و ﺑﺪﻳﻬﻲ اﺳﺖ ﺧﻄﺮي ﻛﻪ اﻳﻨﻚ از ﺳـﻮي ﻣﺤﻜﻤـﻪي ﻣـﺬﻫﺒﻲ ،او را ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮن ﺷـﺮﻳﻚ ﺟـﺮم ﺗﻬﺪﻳـﺪ ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﻛﻢﺗﺮ از آنِ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهي ﻛﺘﺎب ﻧﻴﺴﺖ .در ﭘﻲ آﺷﻜﺎر ﺷﺪن دوﺳـﺘﻲ ﻧﺰدﻳـﻚ ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ﺑـﺎ داوﻳـﺪ دو ژورﻳﺲ و ﺑﺮﻧﺎردو اوﻛﻴﻨﻮ ،ﻇﺮف اﻣﺮوز ﺑﻪ ﻓﺮداﻳﻲ ،اﺣﺘﻤﺎل درﺳﺘﻲِ اﺗﻬﺎمﻫﺎي ﻣﺒﻬﻤﻲ و ﻛﻠﻲ ﻛﺎﻟﻮن و دوﺑِﺰ ﻛﻪ وي را ﺟﺎنﭘﻨﺎه و ﺳﺮﻛﺮدهي ﻫﻤﻪي ﻛﺎﻓﺮان اﺻﻼحﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺧﻮاﻧﺪهاﻧﺪ ،ﺑﻪ ﻃﺮز ﻧﮕﺮاﻧﻲآوري اﻓـﺰاﻳﺶ ﻣـﻲﻳﺎﺑـﺪ. 1ﺑﺮﻧﺎردو اوﻛﻴﻨﻮ ) 1487 ،(Bernardo Ochinoـ :1564/5ﺣﻜﻴﻢ اﻟﻲ و اﺻﻼحﮔﺮ اﻳﺘﺎﻟﻴﺎﻳﻲ 2ﭘﻴﺮوان 1170 ،St. Dominikـ ،1221ﻛﺸﻴﺶ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎﻳﻲﺗﺒﺎرِ ﻓﺮاﻧﺴﻮي Dreissig Dialoge http://www.seapurse.ir
3
152
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
داﻧﺸﮕﺎه ،ﺑﻴﺶ از اﻳﻦ ﻧﻪ دﻳﮕﺮ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ و ﻧﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮدي را ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ ﻛﻨﺪ و ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﭘـﻴﺶ از آﻏﺎز ﺷﺪن ﻣﺤﺎﻛﻤﻪي اﺻﻠﻲ ،ﺑﺎزﻧﺪه اﺳﺖ و از دﺳﺖ رﻓﺘﻪ. آنﭼﻪ را ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﺪاﻓﻊ ﺑﺰرگ ﻣﺪاراﮔﺮي از ﺑـﻲﻣـﺪاراﻳﻲ ﻫـﻢﻋﺼـﺮاﻧﺶ ﺧﻮاﻫـﺪ رﻓـﺖ ،ﻣـﻲﺗـﻮان از روي ﺳﻨﮓدﻟﻲﻫﺎﻳﻲ ﺳﻨﺠﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻘﺎمﻫﺎي ﻛﻠﻴﺴﺎ ﺑﺎ رﻓﻴﻖ او ،ﺑﺮﻧﺎردو اوﻛﻴﻨـﻮ ﻣـﻲﻛﻨﻨـﺪ .آن ﻣﻄـﺮود را ﺷـﺒﺎﻧﻪ از ﻟﻮﻛﺎرﻧﻮ ،1ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻛﺸﻴﺶِ ﺟﻤﺎﻋﺖ اﻳﺘﺎﻟﻴﺎﻳﻲﻫﺎي ﻣﻬﺎﺟﺮ اﺳﺖ ،ﺑﻴﺮون ﻣﻲاﻧﺪازﻧﺪ و ﺣﺘّﻲ ﻣﻬﻠﺖ ﻛﻮﺗـﺎﻫﻲ را ﻛﻪ ﻻﺑﻪﻛﻨﺎن اﻟﺘﻤﺎس و درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ ،از وي درﻳﻎ ﻣﻲورزﻧﺪ .اﻳﻦ ﻛﻪ او ﭘﻴﺮﻣﺮد ﺑﻲﻧﻮاي ﻫﻔﺘﺎد ﺳـﺎﻟﻪاي اﺳﺖ ،ﻫﻴﭻ ﺗﺮﺣﻤﻲ را ﺑﺮﻧﻤﻲاﻧﮕﻴﺰاﻧﺪ .اﻳﻦ ﻛﻪ او ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻨـﺪ روزي اﺳـﺖ ﻫﻤﺴـﺮش را از دﺳـﺖ داده ،ﺳـﺒﺐ ﻧﻤﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻣﻬﻠﺘﻲ ﺑﻪ او ﺑﺒﺨﺸﻨﺪ .اﻳﻦ ﻛﻪ او ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﻓﺮزﻧﺪ ﻧﺎرﺳﻴﺪه ﻣـﻲﺑﺎﻳـﺪ در ﺟﻬـﺎن ﺳـﺮﮔﺮدان و آواره ﺷﻮد ،آﺗـﺶ ﺧﺸـﻢ ﻋﻠﻤـﺎي ﻣﺘـﺪﻳﻦ را ذرهاي ﻓـﺮو ﻧﻤـﻲﻧﺸـﺎﻧﺪ .اﻳـﻦ ﻛـﻪ زﻣﺴـﺘﺎن اﺳـﺖ و ﺑـﺮف در ﺗﻨﮓراﻫﻪﻫﺎي ﻛﻮﻫﺴﺘﺎﻧﻲ ﺗﺎ زاﻧﻮ ﻣﻲرﺳﺪ و راهﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﮔﻢ اﺳﺖ و ﻋﺒﻮرﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ،ﺧﺎﻃﺮ ﭘﻴﮕﺮدﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﻣﺘﻌﺼﺐ او را ذرهاي ﻧﻤﻲآزارد .ﺑﮕﺬار در ﻣﻴﺎن راه ،ﺑﺎ ذﻟﺖ ﺟﺎن ﺑﻜﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻤﻴﺮد اﻳﻦ آﺷﻮبﮔﺮِ ﻛﺎﻓﺮ! ﻧﻴﻤﻪي ﻣﺎه دﺳﺎﻣﺒﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ او را ﺑﻴﺮون ﻣﻲراﻧﻨﺪ .ﭘﻴﺮﻣﺮد ﻣﺤﺎﺳﻦﺳﭙﻴﺪ و رﻧﺠﻮر ،ﺑﺎﻳﺪ ﺧـﻮد و ﻛﻮدﻛـﺎﻧﺶ را ﺑـﺮ ﻓـﺮاز و ﻧﺸـﻴﺐ ﻛﻮهﻫﺎي ﻳﺦﺑﺴﺘﻪ اﻳﻦﺳﻮ و آنﺳﻮ ﺑﻜﺸﺎﻧﺪ ،ﺗﺎ ﻣﮕﺮ در ﮔﻮﺷﻪاي از ﺟﻬﺎن ،ﻣﺄﻣﻨﻲ ﺗﺎزه ﺑﺠﻮﻳـﺪ .اﻣـﺎ ﺣﺘّـﻲ اﻳـﻦ اﻧﺪازه از ﺳﻨﮓدﻟﻲ ،ﻣﺘﺄﻟﻬﺎن ﻛﻴﻨﻪﺟﻮ و واﻋﻈﺎن ﻣﺘﺪﻳﻦ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ را ﺑﺲ ﻧﻴﺴﺖ .ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺷﺎﻳﺪ ﺣﺲ ﺗﺮﺣﻢ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎراﻧﻲ ﭼﻨﺪ ﺑﻪ ﺟﻨﺒﺶ آﻳﺪ و آن ﭘﻴﺮﻣﺮد ﺳﺮﮔﺮدان و ﻛﻮدﻛﺎﻧﺶ را ﺑﻴﻦ راه ،ﺑﺮاي ﮔﺬران ﺷﺒﻲ ،ﺳﺮﭘﻨﺎﻫﻲ ﮔﺮم ﺑﺒﺨﺸﻨﺪ و ﻳﺎ ﻣﺸﺘﻪاي ﻛﺎه .از اﻳﻦ رو در ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ آن درﻣﺎﻧﺪهي از ﻫﻤﻪﺟﺎ راﻧﺪه ،آﺑﺎدي ﺑﻪ آﺑﺎدي ،ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ،ﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﭼﻨﺪشآور ﻣﻘﺪسﻧﻤﺎﻳﺎﻧﻪ رواﻧﻪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻣﺴـﻴﺤﻲ ﻣـﺆﻣﻨﻲ اﺟـﺎزه ﻧـﺪارد ﭼﻨـﻴﻦ دﻳﻮﺳﻴﺮﺗﻲ را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪي ﺧﻮد راه دﻫﺪ و ﺑﻪ ﭼﺸﻢﺑﺮﻫﻢزدﻧﻲ ،در ﻫﻤﻪي ﺷﻬﺮﻫﺎ و روﺳﺘﺎﻫﺎ ،ﻫﻤﭽـﻮن ﻛـﻪ ﺑـﻪ روي ﺟﺬامﮔﺮﻓﺘﻪاي ،درﻫﺎ و دروازهﻫﺎ ﺑﻪ روي او ﺑﺴﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد. اﻳﻦ داﻧﺶآﻣﻮﺧﺘﻪي ﻛﻬﻦﺳﺎل ،ﺑﻲ آن ﻛﻪ ﻣﺄﻣﻨﻲ ﺑﻴﺎﺑﺪ ،ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻛﺎﺳﻪي ﮔﺪاﻳﻲ ﺑﻪ دﺳﺖ ،ﺳﺮاﺳـﺮ ﺧـﺎك ﺳﻮﻳﺲ را ﺑﺎ رﻧﺞ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﭙﻴﻤﺎﻳﺪ ،در ﻛﺎهدانﻫﺎ ﺷﺐ ﺑﻪ روز آورد ،از ﺳﺮﻣﺎ و ﻳﺦﺑﻨﺪان از ﭘﺎ ﺑﻴﺎﻓﺘـﺪ ،و اﻓﺘـﺎن و ﺧﻴﺰان ﺗﺎ ﻣﺮز ﺑﺮود و ﺳﭙﺲ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﭘﻬﻨﺎور آﻟﻤﺎن را ﻛﻪ ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ در آنﺟـﺎ ﻧﻴـﺰ ﻫﻤـﻪ را از وي ﺑـﺮ ﺣـﺬر داﺷﺘﻪاﻧﺪ ،ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺑﮕﺬارد .ﺗﻨﻬﺎ اﻣﻴﺪي ﻛﻪ او را ﺑﺮ ﭘﺎ ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻪ ،اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭼـﻮن ﺑـﻪ ﻟﻬﺴـﺘﺎن ﺑﺮﺳـﺪ، آدمﻫﺎ ﺑﺎ وي اﻧﺴﺎﻧﻲﺗﺮ رﻓﺘﺎر ﻛﻨﻨﺪ و ﺑﺘﻮاﻧﺪ در آنﺟﺎ ﺳﺮﭘﻨﺎﻫﻲ ﺑﺮاي ﺧﻮد و ﻓﺮزﻧـﺪاﻧﺶ ﺑـﻪ دﺳـﺖ آورد .اﻣـﺎ درﻳﻎ ﻛﻪ آن دلﺷﻜﺴﺘﻪ اﻳﻦﻫﻤﻪ ﺳﺨﺘﻲ را ﺗﺎب ﻧﺪارد .ﺑﺮﻧﺎردو اوﻛﻴﻨـﻮ ،ﻫﺮﮔـﺰ ﺑـﻪ ﻣﻘﺴـﺪ ﻧﻤـﻲرﺳـﺪ و ﺑـﻪ آراﻣﺸﻲ ﻛﻪ ﻣﻲﺟﺴﺖ ،دﺳﺖ ﻧﻤﻲﻳﺎﺑﺪ .ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﺑﻲﻣﺪاراﻳﻲ ،ﭘﻴﺮﻣﺮد ﻓﺮﺗﻮت ،در ﻣﻴﺎن ﺟﺎدهاي ﺑﻴﺮون از ﺷـﻬﺮ،
Locarno http://www.seapurse.ir
1
153
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻧﺰدﻳﻚ ﻣﺮن ،1از رﻓﺘﺎر ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ و از ﭘﺎ درﻣﻲآﻳﺪ و ﻫﻤﺎنﺟﺎ در ﻏﺮﺑـﺖ ،ﭼـﻮن ولﮔـﺮدي ﺑـﻲﻧـﺎموﻧﺸـﺎن ،ﺑـﻪ ﺧﺎﻛﺶ ﻣﻲﺳﭙﺎرﻧﺪ؛ در ﮔﻮري ﻫﻢ از آﻏﺎز ﮔﻢ و از ﻳﺎد رﻓﺘﻪ. ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ اﻛﻨﻮن ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ﺑﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻫﺮاساﻧﮕﻴﺰ ﺑﺮﻧﺎردو ،ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪروﺷﻨﻲ از ﭘﻴﺶ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﺑﺮ ﺧﻮد او ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﺪ رﻓﺖ .دﻳﮕﺮ ﭼﻴﺰي ﺑﻪ ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ ﻣﺤﺎﻛﻤﻪي او ﻧﻤﺎﻧﺪه و در ﭼﻨﺎن زﻣﺎﻧﻪي اﻧﺴﺎنﻛُﺸﻲ ،ﻣـﺮدي ﻛـﻪ ﺗﻨﻬـﺎ ﮔﻨﺎﻫﺶ ﻫﻢدردي اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﺳﺘﻢرﺳﻴﺪﮔﺎنِ زﻳﺮ ﭘﻴﮕﺮد ﺑﻮده اﺳﺖ ،اﻣﻴﺪ ذرهاي اﻧﺴﺎﻧﻴﺖ و ﻫﻢدردي از ﻛﺴـﻲ ﻧﺪارد .اﻛﻨﻮن ﻣﺪاﻓﻊِ ﺳﺮوه ،ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺳﺮوه ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻣﻲﺷﻮد .اﻳﻨﻚ ﺑـﻲﻣـﺪاراﻳﻲ زﻣﺎﻧـﻪ ،ﺑـﺮ ﺣﻠﻘـﻮم ﺧﻄﺮﻧﺎكﺗﺮﻳﻦ ﺣﺮﻳﻒ ﺧﻮد ،ﻣﺪاﻓﻊ دﻟﻴﺮ ﻣﺪاراﮔﺮي ،ﭼﻨﮓ اﻧﺪاﺧﺘﻪ اﺳﺖ. اﻣﺎ ﮔﻮﺋﻴﺎ ﺗﻘﺪﻳﺮ او و ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪي اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ دﺷﻤﻨﺎن و ﭘﻴﮕﺮدﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻧﺶ از اﻳﻦ ﭘﻴﺮوزي ﻣﺤﺮوم ﺷﻮﻧﺪ ،ﻛﻪ ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،دﺷﻤﻦ ﺑﺰرگ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﻲ ﻓﺮﻛﻲ را اﺳﻴﺮ در زﻧﺪان و ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺗﺒﻌﻴﺪ و ﻳﺎ ﺑﺮ ﺑﺎﻻي ﻛﻮﻫﻪي آدمﺳﻮزي ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ .ﻣﺮﮔﻲ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ ،در آﺧﺮﻳﻦ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎ ،ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را از ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ و ﻳﻮرش ﻣﺮگﺑﺎر دﺷﻤﻨﺎﻧﺶ رﻫﺎﻳﻲ ﻣﻲﺑﺨﺸﺪ .ﺟﺴﻢ او ﻣﺪتﻫﺎﺳﺖ ﻛﻪ در ﻧﺘﻴﺠﻪي ﻛﺎر ﻓﺮﺳـﺎﻳﻨﺪهي زﻳـﺎد، رﻣﻖ ﺑﺎﺧﺘﻪ و ﺳﺨﺖ ﻧﺎﺗﻮان ﺷﺪه اﺳﺖ و اﻛﻨﻮن ﻛﻪ دﻟﻬﺮهﻫﺎ و ﻫﻴﺠﺎنﻫﺎ روح او را ﻧﻴـﺰ ﺧﺴـﺘﻪ ﻛـﺮده اﺳـﺖ، دﻳﮕﺮ ﻛﺎﻟﺒﺪ ﻓﺮﺳﻮدهاش ﺑﻴﺶ از اﻳﻦ ﺗﺎب ﻧﻤﻲآورد و در ﻫﻢ ﻓﺮو ﻣﻲﺷـﻜﻨﺪ .ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ﺣﺘّـﻲ ﺗـﺎ آﺧـﺮﻳﻦ دم زﻧﺪﮔﻲ ،ﺑﻪﺳﺨﺘﻲ ﻣﻲﻛﻮﺷﺪ ﺧﻮد را ﺑﻪ داﻧﺸﮕﺎه و ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﻣﻴﺰ ﻛﺎرش ﺑﻜﺸﺎﻧﺪ؛ ﺗﻼﺷﻲ ﺑﻲﺛﻤﺮ اﻣـﺎ .ﻣـﺮگ ﺑـﺮ ارادهي او ﺑﻪ زﻳﺴﺘﻦ و ﺑﺮ ﺧﻮاﺳﺖ او ﺑﻪ آﻓﺮﻳﻨﻨﺪﮔﻲِ ﻓﻜﺮي ،ﭼﻴﺮﮔﻲ ﻣـﻲﻳﺎﺑـﺪ .او را ﻛـﻪ در آﺗـﺶ ﺗﺒـﻲ ﺗﻨـﺪ ﻣﻲﺳﻮزد و ﻣﻲﻟﺮزد ،ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ و در ﺑﺴﺘﺮ ﻣﻲﺧﻮاﺑﺎﻧﻨﺪ .دردﻫﺎي ﻫﻮلﻧﺎك ﻣﻌﺪه اﺟﺎزهي ﻫﻴﭻ ﺧـﻮرد و ﺧﻮراﻛﻲ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺷﻴﺮ ﺑﻪ او ﻧﻤﻲدﻫﺪ .ﻛﺎر اﻋﻀﺎي ﺑﺪﻧﺶ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺧﺮابﺗﺮ ﻣﻲﺷـﻮد .و ﺳـﺮاﻧﺠﺎم ﻗﻠـﺐ ﺷﻜﺴﺘﻪ و ﻟﺮزاﻧﺶ ،از ﻛﺎر ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ .روز ﺑﻴﺴﺖوﻧﻬﻢ دﺳـﺎﻣﺒﺮ ،1563ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ﻣـﻲﻣﻴـﺮد؛ در ﭼﻬـﻞوﻫﺸـﺖ ﺳﺎﻟﮕﻲ .و ﭼﻨﺎنﻛﻪ ﻳﻜﻲ از دوﺳﺘﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻣﺮگ او ﮔﻔﺘـﻪ اﺳـﺖ» ،ﺑـﻪ ﻣـﺪد و ﻟﻄـﻒ اﻟﻬـﻲ از ﭼﻨﮕـﺎل دﺷﻤﻨﺎﻧﺶ رﻫﺎﻳﻲ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ«. ﺑﺎ ﻣﺮگ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﺗﻮﻃﺌﻪي ﺑﺪﻧﺎم ﻛﺮدن او ﻧﻴﺰ ﺷﻜﺴﺖ ﻣﻲﺧﻮرد و ﻫﻢﺷﻬﺮﻳﺎﻧﺶ ،ﺑﺴﻲ دﻳﺮ ،درﻣـﻲﻳﺎﺑﻨـﺪ ﻛﻪ از ﻧﺎزﻧﻴﻦﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮد زﻣﺎﻧﻪي ﺧﻮد ﭼﻪ ﻧﺎﺧﻮب و ﻧﺎﻣﺼﻤﻤﺎﻧﻪ ﺑﻪ دﻓﺎع و ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺑﺮآﻣﺪهاﻧﺪ .آنﭼـﻪ از وي ﺑـﺮ ﺟﺎ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ ،ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي اﻧﻜﺎرﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ،ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ آن داﻧﺶآﻣﻮﺧﺘﻪي ﭘـﺎك و ﺑﺰرﮔـﻮار ،در ﺗﻨـﮓدﺳـﺘﻲ ﻗﺪﻳﺴﺎﻧﻪاي ﻣﻲزﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ .ﻳﻚ ﺳﻜﻪي ﻣﺴﻴﻦ ﻫﻢ در ﺧﺎﻧﻪاش ﭘﻴﺪا ﻧﻤﻲﺷﻮد .ﭘﻮل ﺗﺎﺑﻮت و ﺑﺪﻫﻜﺎريﻫـﺎي ﻛﻮﭼﻚ و ﻫﺰﻳﻨﻪي ﺧﺎكﺳﭙﺎري او را ﺑﺎﻳﺪ دوﺳﺘﺎﻧﺶ ﺑﭙﺮدازﻧﺪ و ﻛﻮدﻛﺎن ﺻﻐﻴﺮش را ﻧﺰد ﺧﻮد ﻣﺄوا دﻫﻨﺪ و ﺗﻮ ﮔﻮﻳﻲ ،ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﺟﺒﺮان آنﻫﻤﻪ ﺗﻮﻫﻴﻦﻫﺎ و ﺗﺤﻘﻴﺮﻫﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮاﺳﻢ ﺧﺎكﺳﭙﺎري ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﺗﺒـﺪﻳﻞ ﻣﻲﺷﻮد ﺑﻪ ﭘﻴﺮوزي اﺧﻼﻗﻲ ﺷﻜﻮهﻣﻨﺪي ﺑﺮاي او .ﻫﻤﻪي ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺑﺮ او ﮔﻤﺎن ﻛﻔـﺮ ﺑـﺮده ﻣـﻲﺷـﺪ ﭘـﺮوا 1ﻣﺮِن ) ،(Mährenﻣﻨﻄﻘﻪاي در ﻣﺮﻛﺰ ﭼﻜﺴﻠﻮاﻛﻲ http://www.seapurse.ir
154
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ و ﻫﺮاﺳﻴﺪه و ﺳﺎﻛﺖ ﺑﺮ ﻛﻨﺎره ﻣﻲرﻓﺘﻨﺪ ،اﻳﻨﻚ ﻳﻚﺑﺎره ﻫﺠﻮم ﻣﻲآورﻧﺪ ﺗﺎ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎر او را دوﺳﺖ و ﺑﺰرگ ﻣﻲداﺷﺘﻪاﻧﺪ .ﭼﺮا ﻛﻪ ﻫﻤﻮاره ﻣﺮدﮔﺎن را آﺳﻮدهﺗﺮ و آﺳﺎنﺗﺮ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ ﻣـﻲﺗـﻮان ﻛـﺮد ﺗـﺎ زﻧﺪﮔﺎن ﻧﺎﻣﺤﺒﻮب را .ﻫﻤﻪي داﻧﺸﮕﺎه ،ﺑﻪ ﺻﻒ ﺗﺸﻴﻴﻊﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﻣﻲﭘﻴﻮﻧﺪد .ﺗﺎﺑﻮت ،ﺑﺮ دوش داﻧﺸـﺠﻮﻳﺎن ،ﺑـﻪ ﻛﻠﻴﺴﺎي ﺑﺰرگ ﺣﻤﻞ ﻣﻲﮔﺮدد و در داﻻنﮔﺎه ﺻﻮﻣﻌﻪ ،ﺑﻪ ﺧﺎك ﺳﭙﺮده ﻣﻲﺷﻮد و ﺑﻪ ﺧﺮج ﺷـﺎﮔﺮداﻧﺶ ،اﻳـﻦ ﺗﻘﺪﻳﻢﻧﺎﻣﻪ ﺑﺮ ﺳﻨﮓ ﻣﺰار او ،ﺑﻪ ﻳﺎدﮔﺎر ﻛﻨﺪه ﻣﻲﺷﻮد: ﺑﻪ آﻣﻮزﮔﺎري ﻧﺎمآور و ﺑﻠﻨﺪﺟﺎيﮔﺎه ،ﺑﻪ ﺑﺰرﮔﺪاﺷﺖ داﻧﺶِ ﺑﻲﻛﺮان و زﻧﺪﮔﻲ ﭘﺎك او.
و اﻣﺎ در ﻫﻤﻴﻦ ﻫﻨﮕﺎم ﻛﻪ ﺑﺎزل در ﺳﻮگ داﻧﺸﻲﻣﺮدي ﻧﻴﻚﻧﻬﺎد ﻋﺰادار اﺳﺖ ،ژﻧﻮ ﻏﺮق در ﺷﺎدﻣﺎﻧﻲ اﺳﺖ. ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺎﻗﻮسﻫﺎ را از اﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﺑﻬﺠﺖاﺛﺮ ﺑﻪ ﺻﺪا درآورﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺒﺎر ﺑـﻲﺑـﺎك راه آزادي اﻧﺪﻳﺸـﻪ، ﺟﺎن ﺳﭙﺮده اﺳﺖ و زﺑﺎنِ ﮔﺸﺎدهاي ﻛﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﺠﺎوزﮔﺮان ﺑﻪ وﺟﺪان اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑـﺎ دﻟﻴـﺮي ﺳـﺨﻦ ﻣـﻲﮔﻔـﺖ، ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺧﺎﻣﻮﺷﻲ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻲ زﻧﻨﺪه و زﺷﺘﻲ ،ﻫﻤﻪي آن »ﺧﺪﻣﺘﮕﺰاران ﻛﻼم اﻟﻬﻲ« و ﭘﻴﺮوان راﺳﺘﻴﻦ ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ،ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺗﻬﻨﻴﺖ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ ،ﭼﻨﺎنﻛﻪ ﺗـﻮ ﮔـﻮﻳﻲ اﻳـﻦ ﻛـﻼم ﻛـﻪ »دوﺳـﺖ ﺑﺪارﻳـﺪ دﺷﻤﻨﺎﻧﺘﺎن را« ،ﻫﺮﮔﺰ در اﻧﺠﻴﻞ ﻣﻘﺪس اﻳﺸﺎن ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ» .ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻣﺮده اﺳـﺖ؟ ﭼـﻪ از اﻳﻦ ﺑﻬﺘﺮ!« ﻛﺸﻴﺶ ﻫﺪاﻳﺖﮔﺮ زورﻳﺦ ،ﺑﻮﻟﻴﻨﮕﺮ ،اﻳﻦ را ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ و دﻳﮕﺮي ﺗﺴﺨﺮ ﻣﻲزﻧﺪ» :ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﺠﺒﻮر ﻧﮕﺮدد ﺑﺮاي ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻛﺎر ﺧﻮد در ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﻨﺎي داﻧﺸﮕﺎه ﺑﺎزل ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻮد ،ﺑﻪ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﻲ درﺑـﺎن ﺟﻬـﻨﻢ ﺷﺘﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ «.دوﺑِﺰ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻴﺮﻫﺎي زﻫﺮآﮔﻴﻦ ﺗﻜﻔﻴﺮ ،ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را از ﭘﺎ اﻓﻜﻨﺪه اﺳﺖ ،ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺷﻜﺮ ﻣﻲﮔﺰارد و ﺳﭙﺲ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﺟﻬﺎﻧﻲ را از ﺷﺮّ وﺟﻮد اﻳﻦ ﻛﺎﻓﺮ ﻧﺎﭘﺎك رﻫﺎﻳﻲ ﺑﺨﺸﻴﺪه اﺳﺖ و ﻫﻤﭽـﻮن ﺑﺸـﺎرتﮔـﺮي ﻛﻪ اﻟﻬﺎم ﺑﻪ او ﻣﻲرﺳﻴﺪه اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﺳﺘﺎﻳﺶ از ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﻣﻲﭘﺮدازد» :ﻣﻦ ﭘﻴﺎمآور ﺧﻮﺑﻲ ﺑﻮدم ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ﻫﺸﺪار ﮔﻔﺘﻢ :ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻮ را ﺑﺮاي ﻛﻔﺮ ورزﻳﺪنﻫﺎﻳﺖ ﺟﺰا ﺧﻮاﻫﺪ داد «.آﺗﺶ ﺧﺸﻢ و ﻧﻔﺮت از اﻳﻦ ﻣﺒﺎرز ﻳﻜـﻪ و ﺗﻨﻬﺎ ـ و از ﻫﻤﻴﻦ رو ﺑﺎ اﻓﺘﺨﺎري دو ﭼﻨﺪان ـ ﺣﺘّﻲ از ﭘﺲِ ﻣﺮگ وي ﻓﺮوﻛﺶ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ؛ ﺑﻴﻬﻮده اﻣﺎ .ﭼﺮا ﻛﻪ ﻣﺮدﮔﺎن را دﻳﮕﺮ ﻫﻴﭻ ﺧﺸﻢ و ﻧﻔﺮت و ﺗﺴﺨﺮ زدﻧﻲ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻴﺎزارد و آرﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ او ﺑﺮاي آن زﻧﺪﮔﻲ ﻛـﺮد و ﺟﺎن داد ،ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ دﻳﮕﺮ اﻳﺪهﻫﺎ و آرﻣﺎنﻫﺎي واﻻي اﻧﺴﺎﻧﻲ ،ﻓﺮاﺗﺮ از ﻫﺮ ﻗﺪرت و ﻗﻬﺮِ زﻣﺎنﻣﻨﺪ دﻧﻴﻮي ،ﺟﺎوداﻧﻪ ﭘﺎﻳﺪار ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ و ﺑﺮﻗﺮار.
http://www.seapurse.ir
155
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻓﺼﻞ ﻧﻬﻢ ﻗﻄﺐﻫﺎ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﻲرﺳﻨﺪ
زﻣﺎﻧﻪ ي ﺳﻴﺎه ﺳﭙﺮي ﻣـﻲ ﺷـﻮد ،روﺷـﻨﺎﻳﻲ ﺑـﺮ آﺳﺘﺎﻧﻪ اﻳﺴﺘﺎده اﺳﺖ .ﺑﺎران ﻣﻲ ﻧﺸﻴﻨﺪ ،آﺳﻤﺎن ﺻﺎف ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ .آراﻣﺶ ﻓﺮا ﺧﻮاﻫـﺪ رﺳـﻴﺪ و ﺷﻮرﺑﺨﺘﻲﻫﺎ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻲﮔﻴﺮد .اﻣـﺎ ﺗـﺎ اﻳـﻦﻫﻤـﻪ دررﺳﺪ ،ﭼﻪ رﻧﺞﻫﺎ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺨﻮاﻫﺪ رﻓﺖ. ﺗﺮاﻧﻪي ﻣﺎرﮔﺮﻳﺖ اﺗﺮﻳﺸﻲ
اﻛﻨﻮن ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲآﻳﺪ ﻛﻪ ﻧﺒﺮد ﭘﺎﻳﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﺑﺎ ﺳﺎﺧﺘﻦِ ﻛﺎر ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ،ﻛـﺎﻟﻮن ﺗﻨﻬـﺎ ﻣﺨـﺎﻟﻒ ﻓﻜﺮي ﺑﻠﻨﺪﻣﺮﺗﺒﻪاش را از ﻣﻴﺎن ﺑﺮداﺷﺘﻪ اﺳﺖ و از آنﺟﺎ ﻛﻪ ﻫﻢزﻣـﺎن در ژﻧـﻮ ﻧﻴـﺰ دﺷـﻤﻨﺎن ﺳﻴﺎﺳـﻲاش را ﺧﺎﻣﻮش ﺳﺎﺧﺘﻪ ،اﻛﻨﻮن ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺪون دردﺳﺮ ،ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن اﺛﺮ ﻋﻈﻴﻢ ﺧﻮد در اﺑﻌﺎدي ﺑﺰرگﺗﺮ و روزﺑـﻪروز ﻓﺰاﻳﻨﺪهﺗﺮ اداﻣﻪ دﻫﺪ .اﺳﺘﺒﺪادﭘﻴﺸﮕﺎن ،ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﺗﻨﺶﻫﺎي ﮔﺮﻳﺰﻧﺎﭘﺬﻳﺮ آﻏﺎز ﻛﺎرﺷﺎن را ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﻲﻧﻬﻨـﺪ، ﻋﻤﻮﻣﺎً ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ روي دورهاي از اﺳﺘﻘﺮار و اﺳﺘﻮاري ﺧﻮد ﺣﺴـﺎب ﻛﻨﻨـﺪ .درﺳـﺖ ﻫﻤﺎﻧﻨـﺪ ﺳـﺎزوﻛﺎر اﻧـﺪام اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﭘـﺲ از ﻣـﺪﺗﻲ ﻧـﺎآراﻣﻲ آﻏـﺎزﻳﻦ ،ﺳـﺮاﻧﺠﺎم ﺧـﻮد را ﺑـﺎ وﺿـﻌﻴﺖ ﺗـﺎزهي آبوﻫـﻮا و ﺑـﺎ ﺷـﺮاﻳﻂ دﮔﺮﮔﻮنﺷﺪهي زﻳﺴﺘﻲ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﻣﻠﺖﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﺷﮕﻔﺘﻲآور و ﺧﻴﻠـﻲ زود ،ﺑـﻪ ﺷـﻜﻞﻫـﺎي ﺗﺎزهي ﺣﻜﻢراﻧﻲ ﺧﻮ ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ .ﭼﻨﺪان ﻧﻤﻲﭘﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻧﺴﻞ ﻗﺪﻳﻢ ،ﻛﻪ ﺗﻠـﺦﻛﺎﻣﺎﻧـﻪ اﻣـﺮوزِ ﻗﻬﺮآﻣﻴـﺰِ ﺧـﻮد را ﺑـﺎ دﻳﺮوز دوﺳﺖداﺷﺘﻨﻲﺗﺮ ﻣﻲﺳﻨﺠﻨﺪ ،رو ﺑﻪ اﻧﻬﺪام و ﻣﺮگ ﻣﻲﻧﻬﺪ و در ﭘﻲ آن ،در ﻓﻀﺎي ﺟﺪﻳﺪ ،ﻧﺴﻞ ﺟﻮاﻧﻲ رﺷﺪ ﻣﻲﻳﺎﺑﻨﺪ ﻛﻪ از ﺳﺮِ ﺑﻲﺧﺒﺮي ،آرﻣﺎنﻫﺎي ﺗﺎزه را ﺑﺪﻳﻬﻲ ﻣﻲاﻧﮕﺎرد و ﺑﻪ ﻋﻨـﻮان ﻳﮕﺎﻧـﻪ اﻳـﺪهآلِ ﻣﻤﻜـﻦ و ﻣﻮﺟﻮد ،ﭘﺬﻳﺮا ﻣﻲﺷﻮد .ﻣﻠﺖﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ در ﻃﻲ ﻳﻚ ﻧﺴﻞ ،از رهﮔﺬرِ اﻳﺪهﻫـﺎ دﮔﻴﮕـﻮﻧﻲﻫـﺎي ﺑـﺲ ﺷـﮕﺮف ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ و ﻗﺎﻧﻮنﻫﺎي اﻟﻬﻲ ﻛﺎﻟﻮن ﻧﻴﺰ ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ دو دﻫﻪ ،از ﺻﻮرت ﻋﻨﺼﺮ ﻓﻜﺮي اﻟﻬﻴﺎﺗﻲ ﺑﻪ در آﻣـﺪه ،و ﺑــﻪ ﺷــﻜﻞ ﻣﻠﻤــﻮس و ﻣﺤﺴــﻮس ،ﻣﻮﺟﻮدﻳــﺖ ﻣــﺎدي ﻣــﻲﻳﺎﺑــﺪ .ﻋــﺎدل ﻣــﻲﺑﺎﻳــﺪ ﺑــﻮد و ﭘــﺬﻳﺮﻓﺖ ﻛــﻪ آن ﺳﺎزﻣﺎندﻫﻨﺪهي ﻛﻢﻣﺎﻧﻨﺪ ،ﺑﺎ ﻧﺒﻮﻏﻲ در ﺧﻮرِ ﺳﺘﻮدن ،ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﭘﺲ از ﭘﻴـﺮوزي ،ﺑـﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪاي دراﻧﺪﻳﺸـﻴﺪه و ﻛﻢﻣﺎﻧﻨﺪ ،ﻧﻈﺎم ﺧﻮﻳﺶ را از ﺗﻨﮕﻨﺎﻫﺎ ﺑﻪ در آورد و ﺑﻪ ﺳﺮﻣﻨﺰلِ ﻣﻘﺼﻮد ﺑﺮﺳـﺎﻧﺪ و آرامآرام ﻧﻈـﺎﻣﻲ ﺑﺮﭘـﺎ ﻛﻨـﺪ ﺟﻬﺎﻧﻲ .ﻧﻈﻢ ﭘﻮﻻدﻳﻦ ﺣﺎﻛﻢ ﺑﺮ ﻇﻮاﻫﺮ زﻧﺪﮔﻲ ،از ژﻧﻮ ﺷﻬﺮي ﻣﻲﺳﺎزد ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﻧﻤﻮﻧﻪ .از ﻫﻤـﻪﺟـﺎي ﺟﻬـﺎن، زاﺋﺮان ﻧﻮﻣﺬﻫﺐ ﺑﻪ ﺳﻮي »ﻗﺒﻠﻪﮔﺎه ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻲﮔﺮي« روي ﻣﻲآورﻧﺪ ﺗﺎ در آنﺟﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪي ﺑﺮﭘﺎﺳـﺎزي رژﻳﻤـﻲ http://www.seapurse.ir
156
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
دﻳﻦﺳﺎﻻر را از ﻧﺰدﻳـﻚ ﺑﺒﻴﻨﻨـﺪ و ﺑـﺎ ﺷـﮕﻔﺘﻲ ﺑﺴـﺘﺎﻳﻨﺪ .آنﭼـﻪ ﻣـﻲﺗـﻮان ﺑـﺎ ﺗﺮﺑﻴـﺖ ﺳـﺨﺖ و اﺳـﺘﻘﺎﻣﺖ ﺳﭙﺎﻫﻲﮔﺮاﻧﻪ ﻓﺮاﭼﻨﮓ آورد ،در اﻳﻦﺟﺎ ،ﺑﻲﻛـﻢوﻛﺎﺳـﺖ ،ﺑـﻪ دﺳـﺖ آﻣـﺪه .اﮔﺮﭼـﻪ ﺑﺴـﻴﺎرﮔﻮﻧﮕﻲ ﺧـﻼّق ﺑـﻪ ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲ ﺳﺮد و ﺑﻲروح ﺟﺎي ﺳﭙﺮده اﺳﺖ و ﺷﺎدي و ﺳﺮزﻧﺪﮔﻲ در ﺑﺮاﺑﺮ ﭘﺎرﺳﺎﻣﻨﺸﻲ رﻳﺎﺿﻲوار و ﺧﺸـﻚ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ ،اﻣﺎ ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴﺖ در اﻳﻦﺟﺎ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﺮﺗﺒﻪي ﻫﻨﺮي ﻳﮕﺎﻧـﻪ ارﺗﻘـﺎء ﻳﺎﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ .ﻫﻤـﻪي ﻧﻬﺎدﻫﺎي آﻣﻮزﺷﻲ و ﻧﻴﻜﻮﻛﺎري ،ﺑﻲ ﺧﺮدهاي ﻋﻴﺐ و ﻧﻘﺺ ،اداره ﻣﻲﺷﻮد .ﺑﻴﺶﺗﺮﻳﻦ و ﺑﺮﺗﺮﻳﻦ ﺟﺎيﮔﺎه را ﺑـﻪ داﻧﺶ ﺑﺨﺸﻴﺪهاﻧﺪ و ﺑﺎ ﺑﻨﻴﺎن ﮔﺬاﺷﺘﻦ »آﻛﺎدﻣﻲ« ،ﻛﺎﻟﻮن ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻣﺮﻛﺰ ﻋﻠﻤﻲ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻲﮔﺮي را ﺑﺮﭘﺎ ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﺑﻠﻜﻪ ﻫﻢزﻣﺎن ﭘﺎيﮔﺎﻫﻲ ﻛﺎرآﻣﺪ ﻣﻲﺳﺎزد ﺑﺮاي روﻳﺎروﻳﻲ ﺑﺎ ﺳـﺎزﻣﺎن ﻳﺴـﻮﻋﻴﺎن اﻳﮕﻨـﺎﺗﻴﻮس ﻟﻮﻳـﻮﻻ، رﻓﻴﻖ روزﮔﺎران ﮔﺬﺷﺘﻪي ﺧﻮد؛ اﻧﻀﺒﺎط آﻫﻨـﻴﻦ در ﺑﺮاﺑـﺮ اﻧﻀـﺒﺎط آﻫﻨـﻴﻦ ،ارادهي آﺑـﺪاده در ﺑﺮاﺑـﺮ ارادهي آﺑﺪاده .از ﻫﻤﻴﻦﺟﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮوﺟﺎن و ﻣﺒﻠّﻐﺎن آﻣﻮزهﻫﺎي ﻛﺎﻟﻮﻧﻲ از روي ﺑﺮﻧﺎﻣﻪاي ﺳﻨﺠﻴﺪه ،ﻣﺎﻧﻨـﺪ ﻧﻘﺸـﻪي ﺟﻨﮓ ،و ﻣﺴﻠﺢ ﺑﻪ ﻛﺎرﺳﺎزﺗﺮﻳﻦ ﺟﻨﮓاﻓﺰارﻫﺎي دﻳﻦﺷﻨﺎﺳﺎﻧﻪ ،ﺑﻪ ﭼﻬﺎر ﺳﻮي ﺟﻬﺎن ﮔﺴـﻴﻞ ﻣـﻲﺷـﻮﻧﺪ .زﻳـﺮا ﻛﺎﻟﻮن ،دﻳﺮزﻣﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻗﺪرت ﻧﺎﻣﺤﺪودش در اﻳﻦ ﺷﻬﺮك ﺳﻮﻳﺴﻲ دلﺧـﻮش ﻧﻴﺴـﺖ و در اﻧﺪﻳﺸﻪي ﮔﺴﺘﺮاﻧﻴﺪن اﻳﺪهﻫﺎ و داﻣﻨﻪي ﺣﻜﻢراﻧﻲ ﺧﻮﻳﺶ اﺳﺖ ﺑﻪ آن ﺳﻮي درﻳﺎﻫﺎ و در ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي دﻳﮕﺮ، و ﺑﺎ ﻗﺪرتﻃﻠﺒﻲ ﻣﻬﺎرﻧﺎﭘﺬﻳﺮش ،آرامآرام ﭼﻨﮓ دراز ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﻮي اروﭘﺎ و ﺑﺎﻗﻲ ﺟﻬﺎن ،ﺗﺎ ﻫﻤﻪﺟﺎ را در زﻳﺮ ﺳﻠﻄﻪي ﻧﻈﺎم ﺗﺎمﮔﺮاي ﺧﻮد درآورد .ﻫﻢاﻳﻨﻚ اﺳﻜﺎﺗﻠﻨﺪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻓﺮﺳﺘﺎدهي او ،ﺟـﺎن ﻧـﺎﻛﺲ ،1ﺗﺴـﻠﻴﻢ وي ﺷﺪه اﺳﺖ .ﻫﻢاﻳﻨﻚ ﺑﺨﺶﻫﺎﻳﻲ از ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ و ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻫﻠﻨـﺪ ،زﻳـﺮ ﻧﻔـﻮذ ﭘـﺎكدﻳﻨـﺎن ﻫـﻮادار او درآﻣﺪه .ﻫﻢاﻳﻨﻚ در ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﻫﻮﮔﻨﻮﻫﺎ آﻣﺎده ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﺿﺮﺑﻪي ﻛﺎرﺳﺎز آﺧﺮﻳﻦ را ﻓﺮود آورﻧﺪ .ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﮔﺎم ﺑﺨﺖﻳﺎراﻧﻪي دﻳﮕﺮ ﻣﺎﻧﺪه ﺗﺎ در ﻧﻬﺎد ،ﺑﻪ ﻧﻬﺎدي ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﻮد و ﻣﻜﺘﺐ ﻛﺎﻟﻮن ،ﺑﻪ ﻳﮕﺎﻧﻪ آﻳـﻴﻦ ﻓﻜـﺮي و زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻣﻐﺮبزﻣﻴﻦ. دﮔﺮﮔﻮﻧﻲﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﺮوزي ﺗﺎم و ﺗﻤﺎم آﻳﻴﻦ ﻛـﺎﻟﻮﻧﻲ ﻣـﻲﺗﻮاﻧﺴـﺖ در ﻓﺮﻫﻨـﮓ اروﭘـﺎﻳﻲ ﺑـﻪ ﺑـﺎر آورد ،از ﻣﺸﺎﻫﺪهي آﺛﺎر وﻳﮋهاش درﻳﺎﻓﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﻣﻜﺘـﺐ ﻛـﺎﻟﻮن در ﺳـﺮزﻣﻴﻦﻫـﺎي زﻳـﺮ ﺳـﻠﻄﻪاش ـ ﺣﺘّـﻲ در دورهﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎر ﻛﻮﺗﺎه ـ ﺑﺮ ﺟﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ .ﻫﺮ ﺟﺎ ﻛﻠﻴﺴﺎي ژﻧﻮ دﺳـﺘﻮرﻫﺎي اﺧﻼﻗـﻲ و ﻣـﺬﻫﺒﻲاش را ﺑـﺮ ﻛﺮﺳﻲ ﻧﺸﺎﻧﺪه اﺳﺖ ـ ﺑﺮاي ﻣﺪﺗﻲ اﻧﺪك ﻫﻢ اﮔﺮ ﺑﻮده ـ در ﻣﺘﻦ ﺧﻠﻖوﺧﻮي ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ و ﻣﻠﻲ ﻧﻮﻋﻲ روﺣﻴـﻪي وﻳﮋه ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪه؛ روﺣﻴﻪي ﭘﺮﻫﻴﺰ از ﺑﻪ ﭼﺸﻢ آﻣﺪن ،روﺣﻴﻪي ﺷﻬﺮوﻧﺪ ﻧﻴﻚرﻓﺘﺎري ﻛﻪ ﭘﺎﻛﻴﺰه و ﺑﻲﻧﻘﺺ، وﻇﺎﻳﻒ اﺧﻼﻗﻲ و ﺗﻜﺎﻟﻴﻒ دﻳﻨﻲاش را ﺑﻪ ﺟﺎي ﻣﻲآورد و ﺑﻪ ﻃﺮزي آﺷﻜﺎرا ،ﻫﺮ آنﭼﻪ ﻫﺮ ﺟﺎ از ﺷﻮر و رﻫﺎﻳﻲ ﻧﺸﺎن دارد ،ﻣﻬﺎر ﺧﻮرده اﺳﺖ و ﺧﻔﻪ ﺷﺪه و زﻳﺴﺘﻦ ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺎﺗﻲ ﺳﺮد و ﺑﻲروح ﺗﻨـﺰل ﻳﺎﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ .اﻣـﺮوزه ﺣﺘّﻲ در ﻛﻮﭼﻪ و ﺧﻴﺎﺑﺎن ﻫﺮ ﻛﺸﻮري ،ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ﻧﺨﺴﺖ ﻣﻲﺗﻮان ﺣﻀﻮر ﻳﺎ ﺣﻀﻮر ﮔﺬﺷﺘﻪي ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻛـﺎﻟﻮي را از ﺧﻼل ﺳﻠﻮك ﻣﺘﻌﺎدل ،و ﻛﻢرﻧﮕﻲ و ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲِ ﭘﻮﺷﺎكﻫﺎ و رﻓﺘﺎرﻫـﺎ و ﺣﺘّـﻲ در ﺑـﻲﺷـﻜﻮﻫﻲ و دلﻣﺮدﮔـﻲ 1ﺟﺎن ﻧﺎﻛﺲ ) 1505 ،(John Knoxـ ،1572ﻣﺼﻠﺢ دﻳﻨﻲ ،ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ،و ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪار اﺳﻜﺎﺗﻠﻨﺪي ﻛﻪ ﺑﺮاي اﺳـﺘﻘﺮار ﻣـﺬﻫﺐ ﭘﺮوﺗﺴـﺘﺎن در اﺳﻜﺎﺗﻠﻨﺪ ﻛﻮﺷﺶﻫﺎي ﻧﻤﺎﻳﺎن ﻛﺮد. http://www.seapurse.ir
157
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺑﻨﺎﻫﺎي ﺳﻨﮕﻲ ،ﺑﻪﺧﻮﺑﻲ ﺣﺲ ﻛﺮد .ﻛﺎﻟﻮﻧﻴﺴﻢ ،در ﻫﻤﻪي ﻋﺮﺻﻪﻫـﺎ ﺑـﺎ در ﻫـﻢ ﺷﻜﺴـﺘﻦ ﻓﺮدﮔﺮاﻳـﻲ و ﻧﻔـﻲ ﻳﻜﺴﺮهي ﭼﺸﻤﺪاﺷﺖﻫﺎي ﻓﺮدي و ﺑﺎ ﺗﻘﻮﻳﺖ اﻗﺘﺪار »ﻓﺮادﺳﺘﺎن« ،در ﻣﻴﺎن ﻫﻤﻪي ﻣﻠﺖﻫﺎي زﻳـﺮ ﺳـﻠﻄﻪاش ﻧﻮﻋﻲ از اﻧﺴﺎن درﺳﺖﻛﺎر و ﻗﻨﺎﻋﺖﭘﻴﺸﻪي ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار ﻋﻤﻮم ﻣﻲآﻓﺮﻳﻨـﺪ ـ ردهي ﻛﺎرﻣﻨـﺪان ﺧـﻮبِ ﻃﺒﻘـﻪي ﻣﺘﻮﺳﻂ را .ﻣﺎﻛﺲ وِﺑِﺮ ،1در ﭘﮋوﻫﺶ ﭘﺮآوازهاش درﺑﺎرهي ﺳﺮﻣﺎﻳﻪداري ،ﺑـﻪدرﺳـﺘﻲ ﻧﺸـﺎن داده ﻫـﻴﭻ ﻋﺎﻣـﻞ دﻳﮕﺮي ﻣﺎﻧﻨﺪ آﻣﻮزهي ﻛﺎﻟﻮﻧﻲِ »اﻃﺎﻋﺖ ﻣﺤﺾ« ،ﺑﻪ ﭘﻴﺪاﻳﻲ و ﮔﺴﺘﺮاﻧﺪن ﻧﻈﺎم ﺻـﻨﻌﺘﻲ ﻧـﻮ ﻳـﺎري ﻧﺮﺳـﺎﻧﻴﺪه اﺳﺖ ،ﻛﻪ ﻫﻢ از آﻏﺎز و از ﻣﺪرﺳﻪ ،ﺗﻮدهﻫﺎ را ﺑﻪ ﺷﻴﻮهي ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻫﻢﺳﺎن و ﻣﺎﺷﻴﻦوار ﭘﺮورش ﻣـﻲدﻫـﺪ .اﻣـﺎ ﻫﻤﻮاره ﺣﻜﻮﻣﺖﻫﺎ ﺑﺎ ﺳﺎزﻣﺎندﻫﻲ ﮔﺴـﺘﺮده و ﻣﺼـﻤﻤﺎﻧﻪي رﻋﺎﻳـﺎي ﺧـﻮﻳﺶ ،ﺑـﺮ ﺗـﻮان ﺗﻌﺮﺿـﻲ و ﺗﺤـﺮك ﻧﻈﺎﻣﻲﺷﺎن ﻣﻲاﻓﺰاﻳﻨـﺪ .آن ﻧﺴـﻞ ﺟﺴـﻮر درﻳـﺎﻧﻮردان و ﻣﻬـﺎﺟﺮان ﭘﺮﻃﺎﻗـﺖ و ﻛﻮﺷـﻤﻨﺪي ﻛـﻪ ﺑـﺎ ﺗﺤﻤـﻞ ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖﻫﺎي ﺳﺨﺖ ،ﻧﺨﺴﺖ ﺑﺮاي ﻫﻠﻨﺪ و ﺳﭙﺲﺗﺮﻫﺎ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ،ﻗـﺎرهﻫـﺎي ﻧـﻮ را ﻓـﺘﺢ و آﺑـﺎدان ﻛﺮدﻧـﺪ، ﺑﻴﺶﺗﺮﺷﺎن از ﻫﻤﻴﻦ ﭘﺎكدﻳﻨﺎن ﺳﺨﺖﻛﻮش ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﺎز ﻫﻤﻴﻦ اﺻﻞ و ﻧﺴﺐ ﻣﻌﻨﻮي اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑـﺎ ﺧﻼﻗﻴﺘـﻲ وﻳﮋه ،روﺣﻴﻪي آﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻴﺎن را ﺷﻜﻞ ﻣﻲدﻫﺪ .ﻫﻤﻪي اﻳﻦ ﻣﻠﺖﻫﺎ ،ﭘﻴﺮوزيﻫﺎي ﺳﻴﺎﺳـﻲ ﺟﻬـﺎنﺷﻤﻮﻟﺸـﺎن را ﻣﺪﻳﻮن ﺳﺨﺖﮔﻴﺮيﻫﺎي ﺗﺮﺑﻴﺘﻲ واﻋﻈﺎن ﻛﻠﻴﺴﺎي ﺳﻦﭘﻴﺮﻧﺪ. ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﭼﻪ ﻫﻮلﻧﺎك ﻣﻲﺑﻮد اﮔﺮ »ﺷﺎديﺳـﺘﻴﺰاﻧﻲ« ﭼـﻮن ﻛـﺎﻟﻮن و دوﺑِـﺰ و ﺟـﺎن ﻧـﺎﻛﺲ ،ﺑـﺎ ﻫﻤـﺎن ﺧﻮاﺳﺖﻫﺎي ﺧﺎم و ﺧﺸﻦ آﻏﺎزﻳﻨﺸـﺎن ،ﺳﺮﺗﺎﺳـﺮ ﺟﻬـﺎن را ﺗﺴـﺨﻴﺮ ﻣـﻲﻛﺮدﻧـﺪ .ﭼـﻪ ﺳـﺮدي و ﺳـﻴﺎﻫﻲ و ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲ ﻣﻼلآوري اروﭘﺎ را در ﺧﻮد ﻓﺮو ﻣﻲﺑﺮد .ﭼﻪ ﺧﺸﻢﻧﺎﻛﻲﻫﺎ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ اﻳﻦ ﻣﺘﻌﺼﺒﺎن زﻧـﺪﮔﻲﺳـﺘﻴﺰ، ﺷــﺎديﻛــﺶ ،ﺿــﺪ ﻫﻨــﺮ ،در ﺑﺮاﺑــﺮ زﻳﺒــﺎﻳﻲﻫــﺎي وﺟــﺪاﻧﮕﻴﺰ و ﺷــﻜﻮه ﺳﺮﺷــﺎر و دلﻧــﻮازِ زﻧــﺪﮔﺎﻧﻲ ﻛــﻪ در ﺑﻲﺷﻤﺎرﮔﻮﻧﮕﻲِ ﺧﺪاﻳﻲِ وﺟـﻮد و ﺷـﻮرِ آﻓﺮﻳﻨﻨـﺪﮔﻲِ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪاﻧـﻪ ﺧـﻮد را ﻣـﻲﻧﻤﺎﻳﺎﻧـﺪ .ﭼﮕﻮﻧـﻪ ﻫﻤـﻪي اﻳـﻦ ﭼﻨﺪﮔﻮﻧﮕﻲﻫﺎي ﻣﻠﻲ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ را ﻛﻪ درﺳﺖ ﺑﺎ ﻫﻤﻴﻦ رﻧﮕﺎرﻧﮕﻲ ﺑﻪ ﻣﻐﺮبزﻣﻴﻦ در ﺗﺎرﻳﺦ ﻓﺮﻫﻨـﮓ ﺑﺸـﺮي ﺟﺎيﮔﺎﻫﻲ واﻻ ﻣﻲﺑﺨﺸﺪ ،ﺑﻪ ﺳﻮد ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲِ ﺧﺸﻚ دلﺧﻮاﻫﺸﺎن از ﻣﻴـﺎن ﺑﺮﻣـﻲداﺷـﺘﻨﺪ و ﭼﮕﻮﻧـﻪ ﺷـﻮر ﻋﻈﻴﻢ ﺳﺎﺧﺘﻦ و آﻓﺮﻳﺪن را ﺑﺎ ﻧﻈـﻢ دﻗﻴـﻖ وﺣﺸﺘﻨﺎﻛﺸـﺎن ﺧﻔـﻪ ﻣـﻲﻛﺮدﻧـﺪ؟ ﻫﻤﭽﻨـﺎن ﻛـﻪ در ژﻧـﻮ ،ﺷـﻮر آﻓﺮﻳﻨﻨﺪﮔﻲ ﻫﻨﺮي را ﺑﺮاي ﻗﺮنﻫﺎ اﺧﺘﻪ ﻛﺮدﻧﺪ ،ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ در ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﮔﺎﻣﻲ ﻛﻪ در اﻧﮕﻠﺴـﺘﺎن ﺑـﻪ ﺳـﻮي ﻗﺪرت ﺑﺮداﺷﺘﻨﺪ ،ﺑﻲرﺣﻤﺎﻧﻪ ﻳﻜﻲ از زﻳﺒﺎﺗﺮﻳﻦ ﺷﻜﻮﻓﻪﻫﺎي ﺗﺎرﻳﺦ روح و ذوق اﻧﺴﺎﻧﻲ ،ﺗﺌﺎﺗﺮ ﺷﻜﺴـﭙﻴﺮ را ﭘـﺎي ﻣﺎﻟﻴﺪﻧﺪ و ﺑﺮاﻳﺎﺑﺪ ﺑﺎ ﺧﺎك ﺑﺮاﺑﺮ ﻛﺮدﻧﺪ .ﻫﻤﺎنﺳﺎن ﻛﻪ در ﻛﻠﻴﺴﺎﻫﺎ آﺛﺎر اﺳﺘﺎدان ﻛﻬﻦ را ﺧﺮد و ﺧﺮاب ﻛﺮدﻧـﺪ و ﺑﻪ ﺟﺎي ﺷﺎدﻣﺎﻧﻲ اﻧﺴﺎﻧﻴﻒ ﻫﻮل و ﺧﻮف از ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﺮﻧﺸﺎﻧﺪﻧﺪ .ﺑﻪ ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﻧﻴﺰ در ﺳﺮﺗﺎﺳـﺮ اروﭘـﺎ ،ﻫـﺮ ﻛﻮﺷﺶ ﺷﻮرورزاﻧﻪي دﻳﮕﺮي ﺑﺮاي ﻧﺰدﻳﻜﻲ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺟﺰ ﺑـﻪ ﺷـﻴﻮهي ﺷـﺮﻳﻌﺖﻣﺪاراﻧـﻪي اﻳﺸـﺎن ،ﻗﺮﺑـﺎﻧﻲ ﺗﻜﻔﻴﺮ ﻣﻮﺳﺎﻳﻲ ـ ﺗﻮراﺗﻲِ آﻧﺎن ﻣﻲﮔﺮدﻳﺪ .ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﻧﻔﺲ در ﺳﻴﻨﻪي آدﻣﻲ ﺑﻨﺪ ﻣﻲآﻳـﺪ از ﺗﺼـﻮر اروﭘـﺎي ﺳﺪهي ﻫﻔﺪﻫﻢ و ﻫﻴﺠﺪﻫﻢ و ﻧﻮزدﻫﻢ ،ﺑﺪون ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ،ﺑﺪون ﻧﻘﺎﺷـﻲ ،ﺑـﺪون ﺗﺌـﺎﺗﺮ ،ﺑـﺪون رﻗـﺺ ،و ﺑـﺪون ﻣﻌﻤــﺎري زﻳﺒــﺎ و درﺧﺸــﺎﻧﺶ ،ﺑــﺪون ﺟﺸــﻦﻫــﺎي ﺷــﻜﻮهﻣﻨــﺪ و ﺑــﺪون ﺷــﻮرﺑﺮاﻧﮕﻴﺰيﻫــﺎي ﭘﺮﻟﻄﺎﻓــﺖ و 1ﻣﺎﻛﺲ وﺑﺮ ) 1864 ،(Max Weberـ :1920ﺟﺎﻣﻌﻪﺷﻨﺎس و اﻗﺘﺼﺎددان آﻟﻤﺎﻧﻲ http://www.seapurse.ir
158
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﮔﺮدﻫﻢﻧﺸﻴﻨﻲﻫﺎي ﭘﺮﻇﺮاﻓﺘﺶ .ﺗﻨﻬﺎ ﻛﻠﻴﺴﺎﻫﺎي ﻟﺨﺖ و ﻋﺮﻳـﺎن و ﻣﻮﻋﻈـﻪﻫـﺎي »ﺳـﺎزﻧﺪه«ي ﺧﺸـﻚ ،ﺗﻨﻬـﺎ ﺗﺮﺑﻴﺖ و ﻧَﻔَﺲﺷﻜﻨﻲ و ﺧﻮف از ﺧﺪا! اﻳﻦ ﻣﻮﻋﻈﻪﮔﺮان ،ﻫﻨﺮ را ،اﻳﻦ ﺗﺎﺑﺶ ﻧﻮر اﻳﺰدي ﺑﺮ زﻧﺪﮔﻲ ﺳﺮد و ﺳـﻴﺎه ﻣﺎ را ،ﺑﻪ ﻧﺎم ﻫﺮزﮔﻲ و ﺷﻬﻮتﺑﺎرﮔﻲ ﮔﻨﺎه ﻣﻲﺷﻤﺮدﻧﺪ و ﺑﺮ ﻣﺎ ﻣﻨﻊ ﻣﻲﻛﺮدﻧـﺪ .راﻣﺒﺮاﻧـﺪ ،1ﻫﻤﭽﻨـﺎن ﺷـﺎﮔﺮد آﺳﻴﺎﺑﺎﻧﻲ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ و ﻣﻮﻟﻴِﺮ 2ﺧﺎﻧﻪﺷﺎﮔﺮدي .ﻧﻘﺎﺷـﻲﻫـﺎي ﺷـﻜﻮهﻣﻨـﺪ روﺑـﻨﺲ ،3را ﺑـﺎ ﺑﻴـﺰاري در آﺗـﺶ ﻣﻲاﻓﻜﻨﺪﻧﺪ و ﺑﺴﺎ ﻛﻪ ﺑﺎ آنﻫﺎ ﺧﻮد او را .ﻛﺴﻲ ﭼﻮن ﻣﻮزارت 4را از آن ﺳﺮزﻧﺪﮔﻲِ ﻣﻠﻜﻮﺗﻲاش ﺑﺎزﻣﻲداﺷـﺘﻨﺪ ﻳﺎ ﭼﻮﻧﺎن ﺑﺘﻬﻮوﻧﻲ 5را ﺑﻪ ﺳﻄﺢ ﻧﻮازﻧﺪهي ﺣﻘﻴﺮِ ﻣﺰﻣﻮرﺧﻮاﻧﻲﻫﺎ ﻓﺮوﻣﻲﻛﺸﻴﺪﻧﺪ! ﺷﻠّﻲ 6و ﮔﻮﺗﻪ 7و ﻛﻴـﺘﺲ 8را در زﻳﺮ ﺗﻴﻎ ﺳﺎﻧﺴﻮر و ﺑﺎزﭘﺮﺳﻲﻫﺎي اﻋﻀﺎي ﻣﺠﻤﻊ ﻋﺎﻟﻲ ﻛﻠﻴﺴﺎ ﺧﻮب در ﺧﻴﺎل ﻣـﻲﺗـﻮان ﻣﺠﺴـﻢ ﻛـﺮد ﻛـﻪ ﭼﻪﻫﺎ ﺑﺮ آﻧﺎن ﻣﻲﮔﺬﺷﺖ .آﻳﺎ ﻫﻤﭽﻮ ﻛﺎﻧﺘﻲ 9و ﻳﺎ ﻫﻤﭽﻮ ﻧﻴﭽﻪاي 10ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺟﻬﺎن اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎﻳﺶ را در زﻳﺮ ﺳﺎﻳﻪي ﺳﻴﺎه »آداب« ﻛﺎﻟﻮﻧﻲ ،ﺑﻨﺎ ﻛﻨﺪ؟ آﻳﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﻤﻜﻦ ﻣﻲﺷﺪ ﻛﻪ اﺳﺮاف و ﺟﺴﺎرت ذﻫـﻦ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪاﻧـﻪ ﺑـﻪ ﻫﻢ ﺑﺮآﻳﺪ و در ﺑﻨﺎﻫﺎي ﭘﺮﺷﻜﻮﻫﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻛﺎخ ورﺳﺎي 11و ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﺷﻴﻮهي ﺑﺎروك 12ﺻﻮرت ﺟﺎودان ﺑﻪ ﺧﻮد ﮔﻴﺮد؟ و در ﻇﺮاﻓﺖ و رﻧﮕﺎرﻧﮕﻲﻫﺎي ﻫﻨﺮ ﻋﺼﺮ روﻛﻮﻛـﻮ 13ﺷـﻜﻮﻓﺎ ﺷـﻮد و ﻧﺎزﻣـﺎنﻣﻨـﺪ؟ ﻧـﻪ ،ﻫﺮﮔـﺰ! و اﻧﺪﻳﺸﻪي اروﭘﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺟﺎي آن ﻛـﻪ دﮔﺮﮔـﻮﻧﻲﻫـﺎي ﺧـﻼّق ﺑﭙـﺬﻳﺮد و ﺧـﻮد را ﺑﮕﺴـﺘﺮد و ﺑﺒﺎﻟـﺪ ،در ﻓﻀـﺎي ﺧﺮدهﮔﻴﺮيﻫﺎي ﻣﺘﺄﻟﻬﺎﻧﻪ ،از رﺷﺪ ﺑﺎزﻣﻲاﻳﺴﺘﺎد .ﭼﺮا ﻛﻪ ﺟﺎن آدﻣﻲ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﻧﺸﺌﻪي ﺷﺎدﻣﺎﻧﮕﻲ و آزادي اﺳﺖ و ﺑﺎ ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از آنﻫﺎ ،از آﻓﺮﻳﻨﻨﺪﮔﻲ و زاﻳﺎﻳﻲ ﺑﺎزﻣﻲﻣﺎﻧﺪ .زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ در ﻧﻈﺎمﻫﺎي ﺧﺸﻚ و ﺳـﺨﺖ ،ﻫﻤـﻮاره ﺳﺨﺖ ﻣﻲﺷﻮد و ﺧﺸﻚ. ﺧﻮشﺑﺨﺘﺎﻧﻪ اروﭘﺎ ﺳﺎﻣﺎن دلﺧﻮاه آﻧﺎن را ﺑﻪ ﺧﻮد ﻧﻤﻲﮔﻴﺮد و ﺑﻪ ﭘﺎكدﻳﻨﻲِ آﻧﺎن ﻧﻤﻲﮔﺮود و ﺑﻪ ﺷـﻴﻮهي »زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ژﻧﻮي« ﺗﻦ ﻧﻤﻲﺳﭙﺮد .اﻳﻦ ﺑﺎر ﻧﻴﺰ ،ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻫﺮ آزﻣﻮﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﻧﻈﺎﻣﻲ ﻳﮕﺎﻧﻪ را ﺑﻪ زور ﺑﺮ ﺟﻬﺎن ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻛﻨـﺪ ،ارادهي ﺑـﻪ زﻧـﺪﮔﻲ ﻛـﻪ ﻧﻮﮔﺸـﺘﻨﻲِ اﺑـﺪي را ﻃﻠـﺐ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ ،ﻫﻤـﻪي ﻧﻴـﺮوي ﺷﻜﺴﺖﻧﺎﭘﺬﻳﺮش را ﺑﻪ ﻣﻴﺪان ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﻲرﻳﺰد .ﻫﺠﻮم ﻛﺎﻟﻮﻧﻴﺴﻢ ﺗﻨﻬﺎ در ﺑﺨﺶ ﻛﻮﭼﻜﻲ از اروﭘﺎ ﻇﻔﺮﻣﻨـﺪي 1راﻣﺒﺮاﻧﺪ ) 1606 ،(Rembrandtـ :1669ﻧﻘﺎش ﻫﻠﻨﺪي 2ﻣﻮﻟﻴﺮ ) 1622 ،(Molièreـ :1673ﺷﺎﻋﺮ و ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهي ﻓﺮاﻧﺴﻮي 3روﺑﻨﺲ ) 1577 ،(Peter Paul Rubensـ :1640ﻧﻘﺎش ﻓﻼﻧﺪري 4ﻣﻮزارت ) 1756 ،(Wolfgang Amadeus Mozartـ :1791ﻣﻮﺳﻴﻘﻲدان اﺗﺮﻳﺸﻲ 5ﺑﺘﻬﻮون ) 1770 ،(Ludwig van Beethovenـ :1827ﻣﻮﺳﻴﻘﻲدان آﻟﻤﺎﻧﻲ 6ﺷﻠّﻲ ) 1792 ،(Percy Byssche Shelleyـ :1822ﺷﺎﻋﺮ اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ 7ﮔﻮﺗﻪ ) 1749 ،(Johann Wolfgang von Goetheـ :1832ﺷﺎﻋﺮ آﻟﻤﺎﻧﻲ 8ﻛﻴﺘﺲ ) 1795 ،(John Keatsـ :1821ﺷﺎﻋﺮ اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ 9ﻛﺎﻧﺖ ) 1724 ،(Immanuel Kantـ 1804ـ ﻓﻴﻠﺴﻮف آﻟﻤﺎﻧﻲ 10ﻧﻴﭽﻪ ) 1844 ،(Friedrich Wilhelm Nietzscheـ :1900ﻓﻴﻠﺴﻮف آﻟﻤﺎﻧﻲ 11ورﺳﺎي ) (Versaillesﺷﻬﺮ ﻛﻮﭼﻜﻲ اﺳﺖ ﻧﺰدﻳﻚ ﭘﺎرﻳﺲ و ﻗﺼﺮ ﻟﻮﻳﻲ ﭼﻬﺎردﻫﻢ در آنﺟﺎ واﻗﻊ اﺳﺖ. 12ﺑﺎروك ) ،(Barockﺳﺒﻚ ﻣﺴﻠﻂ ﻫﻨﺮي از ﺣﺪود ﺳﺎلﻫﺎي 1550ﺗﺎ 1750 13روﻛﻮﻛﻮ ) ،(Rokokoﺷﻴﻮهي ﻫﻨﺮي از ﺣﺪود ﺳﺎلﻫﺎي 1720ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ،در ﻣﻌﻤﺎري ،ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ،ﻧﻘﺎﺷﻲ http://www.seapurse.ir
159
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ و ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﺑﺮده ﻣﻲﺷﻮد .اﻣﺎ ﺣﺘّﻲ در ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻗﺪرت ﻣﻲرﺳﺪ ،ﺑﻪزودي ﺧﻮدﺧﻮاﺳـﺘﻪ ،از ﻛﺎرﺑﺴﺖ ﺳﺨﺖﮔﻴﺮاﻧﻪ و ﻣﻮﺑﻪﻣﻮي ﻓﺮﻣﺎنﻫﺎي ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس دﺳﺖ ﺑﺮﻣﻲﻛﺸﺪ .دﻳﻦﺳﺎﻻريِ ﻛـﺎﻟﻮن ﻧﺘﻮاﻧﺴـﺖ در ﻫﻴﭻ ﻛﺸﻮري ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﺸﻪ ﭘﺎ ﺳﺨﺖ ﻛﻨﺪ و آن درونﻣﺎﻳﻪي زﻧﺪﮔﻲﺳﺘﻴﺰاﻧﻪ و ﻫﻨﺮﺳﺘﻴﺰاﻧﻪي ﺑﻲاﻣﺎﻧﻲ ﻛـﻪ در آداب ﻣﻲﺑﻴﻨﻴﻢ ،ﭘﺲ از ﻣﺮگ ﻛﺎﻟﻮن ،در روﻳﺎروﻳﻲ ﺑﺎ واﻗﻌﻴﺖﻫﺎ ﻧﺮمﺗﺮ ﻣﻲﺷﻮد و اﻧﺴﺎﻧﻲﺗﺮ .زﻧﺪﮔﻲ واﻗﻌـﻲ ﻫﻤﻮاره از ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ آﻣﻮزهي ﻧﻈﺮي ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪﺗﺮ اﺳﺖ و ﮔﺮﻣﺎي آن ،ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﺮ ﺳﺮدي و اﻧﺠﺎم ﭼﻴﺮﮔﻲ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ و ﺳﺨﺖﻫﺎ را ﺑﺎ زﻣﺎن ﻧﺮم ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ ﻣﺎﻫﻴﭽﻪﻫﺎي اﻧﺪام اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻓﺸﺎر داﺋﻢ و ﺳﺨﺖ را ﺗﺎ اﺑـﺪ ﺗـﺎب ﻧﻤﻲآورد ،ﻫﻤﭽﻨـﺎن ﻛـﻪ ﺷـﻮر و آﺗﺸـﻨﺎﻛﻲِ ﺧـﻮاﻫﺶِ ﺗـﻦِ آدﻣـﻲ دوامِ ﭘﺎﻳـﺪار ﻧﻤـﻲدارد ،ﻫﻤـﺎنﮔﻮﻧـﻪ ﻧﻴـﺰ اﻧﺪﻳﺸﻪﺳﺘﻴﺰانِ ﺧﻮدﻛﺎﻣﻪ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﺗﻨﺪرويِ ﺑﻲﺑﻨﺪوﺑﺎر ﺧﻮﻳﺶ ﺗﺎ اﺑﺪ اداﻣﻪ دﻫﻨﺪ .ﺑﻴﺶﺗﺮ وﻗـﺖﻫـﺎ ﺗﻨﻬـﺎ ﺑﻴﺶ از ﻳﻚ ﻧﺴﻞ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﻓﺸﺎرﻫﺎي ﺑﻲاﻧﺪازه و دردآور آﻧﺎن را ﻃﺎﻗﺖ آورد. آﻣﻮزهي ﻛﺎﻟﻮن ﻧﻴﺰ ﺑﺴﻲ زودﺗﺮ از آنﭼﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﺑﺮده ﻣﻲﺷﺪ ،ﻧﺎﺑﺮدﺑﺎريِ ﺑﻴﺮون از اﻧﺪازهاش را ﻓﺮوﮔﺬاﺷﺖ. ﻛﻤﺎﺑﻴﺶ ﻫﻴﭻﮔﺎه ﻧﺒﻮده اﺳﺖ ﻛﻪ آﻣﻮزهﻫﺎي ﻳﻚ ﻣﻜﺘﺐ ،ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ ﻳﻚ ﺳﺪه ،ﻫﻤﺎﻧﻲ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﻛﻪ آﻣﻮزﮔـﺎر آن در آﻏﺎز ﻃﻠﺐ ﻣﻲﻛﺮده .ﺧﻄﺎي ﺑﺰرﮔﻲ اﺳـﺖ اﮔـﺮ آنﭼـﻪ ﻛـﺎﻟﻮن ﺧـﻮد ﻣـﻲﻃﻠﺒﻴـﺪ ،ﺑـﺎ آنﭼـﻪ در ﭘـﻲ دﮔﺮﮔﻮﻧﻲﻫﺎي ﺗﺎرﻳﺨﻲاش »ﻣﻜﺘﺐِ او« ﻧﺎﻣﻴﺪه ﻣﻲﺷﻮد ،ﻫﻢﺳﺎن اﻧﮕﺎﺷﺘﻪ ﺷﻮد .ﮔﺮﭼﻪ ﺗﺎ ﻋﺼﺮ ژان ژاك روﺳﻮ در ژﻧﻮ ،ﻫﻨﻮز ﺳﺨﻦ ﺑﺮ ﺳﺮ اﻳﻦ ﺑﻮده ﻛﻪ ﺗĤﺗﺮ را ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺠﺎز داﻧﺴﺖ ﻳﺎ ﻧﺎﻣﺠﺎز ،و اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﺷـﮕﻔﺘﻲاﻧﮕﻴـﺰ ﺑـﺎ ﺟﺪﻳﺖ ﻛﺎوﻳﺪه ﻣﻲﺷﺪ ﻛﻪ آﻳﺎ »ﻫﻨﺮﻫﺎي زﻳﺒﺎ« را ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺑﺸﺮﻳﺖ داﻧﺴﺖ ﻳﺎ ﻣﺼـﻴﺒﺖ او ،ﺑـﺎ اﻳـﻦﻫﻤـﻪ، دﻳﮕﺮ دﻳﺮي ﺑﻮد ﻛﻪ ﺳﺨﺖﮔﻴﺮيﻫﺎي اﻏﺮاقآﻣﻴﺰ و ﺧﻄﺮﻧﺎك آداب ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺷﺪه و اﻋﺘﻘﺎدات ﺧﺸﻚ ﻛﺘﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﺑﺮداﺷﺘﻲ اﻧﺴﺎﻧﻲﺗﺮ ﺟﺎي وا ﻧﻬﺎده ﺑﻮد .روح ﭘﻮﻳﻨﺪهي ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ،ﻫﻤﻮاره ﺑﻪﺧﻮﺑﻲ ﻣﻲداﻧﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ آنﭼـﻪ را در ﻧﮕﺎه ﻧﺨﺴﺖ ﭘﺲرﻓﺘﻨﻲ ﻫﻮلﻧﺎك ﺟﻠﻮه ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﻫـﺪفﻫـﺎي زﻫـﺮآﮔﻴﻦ ﺧـﻮﻳﺶ ﺑﮕﻴـﺮد :ﻧـﺎﻣﻮس ﺟﺎوداﻧﻪي ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ را .ﻫﺮ ﻧﻈﺎﻣﻲ ﺗﻨﻬﺎ آنﭼﻪ را ﺿﺮوريِ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ اﺳﺖ ﺑﺮﻣﻲﮔﻴﺮد و آن را از ﺧﻮد ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻫﺮﭼﻪ را ﺑﺎزدارﻧﺪه اﺳﺖ ،ﺑﻪ دور ﻣﻲاﻓﻜﻨﺪ؛ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻔﺎﻟﻪي ﻣﻴﻮهاي. ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﻲﻫﺎ در ﻣﺘﻦِ ﺗﺎرﻳﺦِ ﭘﺎﻳﺎن ﻧﺎﭘﻴﺪاي زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺸﺮي ،ﻟﺤﻈﻪﻫﺎي ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و ﻫﺮ آنﭼﻪ ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﮔﺬﺷﺘﻪﭘﺮﺳﺘﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﭘﻮﻳﺎﻳﻲِ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ راه ﺑﺮﺑﻨﺪد ،ﭘﺲ از درﻧﮕﻲ ﻛﻮﺗﺎه ،ﺑـﻪ ﻛﻨـﺎري راﻧـﺪه ﻣـﻲﺷـﻮد و زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺎ ﻧﻴﺮوﻳﻲ دوﭼﻨﺪان ،ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﻲرود .ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻳﻚ دﮔﺮدﻳﺴﻲِ ﺷﮕﻔﺖ ،درﺳﺖ از ﻧﻈﺎم ﻛﺎﻟﻮﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺑﻲﻣﺎﻧﻨﺪ در ﭘﻲ ﻣﺤﺪود ﻛﺮدن آزاديﻫﺎي ﻓﺮدي ﺑﻮد ،ﻓﻜﺮ آزادي ﺳﻴﺎﺳﻲ زاﻳﻴـﺪه ﻣﻲﺷﻮد و ﺳﺮ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎﻳﻲ ﻛـﻪ از ﻛﺎﻟﻮﻧﻴﺴـﻢ اﺛـﺮ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘـﻪ ﺑﻮدﻧـﺪ ،ﭼـﻮن ﻫﻠﻨـﺪ، اﻧﮕﻠﺴﺘﺎنِ ﻛﺮاﻣﻮل ،و اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪ آﻣﺮﻳﻜﺎ ،ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮﻳﻪي ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ آزادﻣﻨﺸﺎﻧﻪ و ﻣـﺮدمﺳـﺎﻻراﻧﻪ روي ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ و ﺑﻪ آن ﻣﻴﺪان ﻣﻲدﻫﻨﺪ .و ﻫﻢ از آن روﺣﻴﻪي ﺳﺨﺖﮔﻴﺮاﻧﻪي ﭘﺎكدﻳﻨﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﻜﻲ از ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ اﺳﻨﺎد دوران ﺟﺪﻳﺪ ،ﻳﻌﻨﻲ ﺑﻴﺎﻧﻴﻪي اﺳﺘﻘﻼل آﻣﺮﻳﻜﺎ ،ﻧﺸﺄت ﻣﻲﮔﻴﺮد ﻛﻪ آن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪي ﺧﻮد ،ﺑﺮ اﻋﻼﻣﻴﻪي ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ در ﻓﺮاﻧﺴﻪ اﺛﺮ ﻧﻤﺎﻳﺎن ﻣﻲﮔﺬارد و اﻧﺪﻳﺸﻪﺑﺮاﻧﮕﻴﺰﺗﺮ از ﻫﻤﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ درﺳﺖ در ﻫﻤﺎن ﺳـﺮزﻣﻴﻦﻫـﺎ http://www.seapurse.ir
160
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻛﻪ ﺑﻲﻣﺪاراﻳﻲ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺷﺪﻳﺪﺗﺮ از ﻫﺮ ﺟﺎي دﻳﮕﺮ ﺳﺎﻳﻪاﻓﻜﻦ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﻗﻄﺐﻫﺎي ﻣﺨـﺎﻟﻒ ﺑـﻪ ﻫﻢ ﻣﻲرﺳﺪ .درﺳﺖ در ﻫﻤﺎنﺟﺎ ﻛﻪ ﻗﺎﻧﻮنِ روانِ ﻣﺬﻫﺐِ ﻛﺎﻟﻮن اﺳﺖ ،آرﻣﺎن ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ واﻗﻌﻴﺖ ﻣﻲﻳﺎﺑـﺪ .وﻟﺘـﺮ »دﺷﻤﻦ ﺧﺪا« و ﺿﺪ ﻣﺴﻴﺢِ ﻣﺠﺴﻢ زﻣﺎﻧﻪي ﺧﻮﻳﺶ ،درﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ژﻧﻮي ﻣﻲﮔﺮﻳـﺰد و ﭘﻨـﺎه ﻣـﻲﺑـﺮد ﻛـﻪ روزﮔﺎري ﻛﺎﻟﻮن ،ﺳﺮوه را ﺑﻪ ﺳﺒﺐ دوﮔـﺎﻧﮕﻲِ اﻧﺪﻳﺸـﻪﻫﺎﻳﺸـﺎن آنﺟـﺎ در آﺗـﺶ اﻓﻜﻨـﺪه ﺑـﻮد .و ﻋﺠﺒـﺎ ﻛـﻪ ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﺎن ﻛﺎﻟﻮن و ﻣﻮﻋﻈﻪﮔﺮانِ ﻛﻠﻴﺴـﺎي او ،ﻫﻤﮕـﻲ ﺑـﺮاي ﮔﻔـﺖوﮔـﻮي ﻓﻠﺴـﻔﻲ دوﺳـﺘﺎﻧﻪ ﺑـﻪ دﻳـﺪار آن ﻣﺬﻫﺐﺳﺘﻴﺰ ﺧﺪاﻧﺸﻨﺎس ﻣﻲروﻧﺪ .و در ﻫﻠﻨﺪ ﻧﻴﺰ دﻛﺎرت 1و اﺳﭙﻴﻨﻮزا ،2ﻛﻪ در ﻫﻴﭻﺟﺎي دﻳﮕﺮ ﺟﻬﺎن آراﻣـﺶ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ ،آﺛﺎري ﻣﻲآﻓﺮﻳﻨﻨﺪ ﻛﻪ اﻧﺪﻳﺸﻪي ﺑﺸﺮي را از ﻫﻤﻪي ﺑﻨﺪﻫﺎي ﻛﻠﻴﺴـﺎ و ﺳـﻨﺖ ،رﻫـﺎﻳﻲ ﻣـﻲﺑﺨﺸـﺪ. ﻫﻤﻪي آﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ در ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي دﻳﮕﺮ ﺟﺎﻧﺸﺎن ﺑﻪ دﻻﻳﻞ اﻳﻤﺎﻧﻲ و اﻋﺘﻘﺎدي در ﺧﻄﺮ اﺳﺖ ،ﺑﻪ زﻳـﺮ ﺳـﺎﻳﻪي اﻳﻦ ﺳﺨﺖﮔﻴﺮﺗﺮﻳﻦ و ﺟﺪيﺗﺮﻳﻦ ﻣﻜﺘﺐ اﻟﻬﻲ ﭘﻨﺎه ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ .رﻧﺎن ،3ﻛﻪ ﻛﻢﺗﺮ ﺑﻪ ﻣﻌﺠﺰه اﻋﺘﻘﺎد دارد ،ﭼـﺮﺧﺶ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻲﮔﺮي ﺳﺨﺖﻛﻴﺸﺎﻧﻪ ﺑﻪ روﺷﻦﻧﮕﺮي را ﻳﻚ »ﻣﻌﺠﺰه« ﻣـﻲﺧﻮاﻧـﺪ .ﻫﻤـﻮاره آﺷـﺘﻲﻧﺎﭘﺬﻳﺮاﻧـﻪﺗـﺮﻳﻦ ﺗﻀﺎدﻫﺎ ،دﻳﺮ ﻳﺎ زود ،ﺑﻪ ﻫﻢزﻳﺴﺘﻲ ﻣﻲﮔﺮاﻳﻨﺪ و ﻫﻢ ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ از ﭘـﺲِ ﮔﺬﺷـﺖ دوﻳﺴـﺖ ﺳـﺎل ،در ﻫﻠﻨﺪ و اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن و آﻣﺮﻳﻜﺎ ،ﻣﺪاراﮔﺮي و ﻣﺬﻫﺐ ﺑـﺎ ﻫـﻢ ﻛﻨـﺎر ﻣـﻲآﻳﻨـﺪ و دوﺷـﺎدوش ،ﺑـﺮادروار ﻣـﻲزﻳﻨـﺪ؛ ﺧﻮاﺳﺖﻫﺎي ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ در ﻛﻨﺎر ﺧﻮاﺳﺖﻫﺎي ﻛﺎﻟﻮن. زﻳﺮا ﻛﻪ آرﻣﺎنﻫﺎي ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻧﻴﺰ ﮔﺬﺷﺖ زﻣﺎن را ﺗﺎب ﻣـﻲآورد .ﺗﻨﻬـﺎ در ﻟﺤﻈـﻪاي ﻛﻮﺗـﺎه ،ﺑـﺎ ﺧﺎﻣﻮﺷـﻲ ﮔﺮﻓﺘﻦ او ،ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﻪ آرﻣﺎنﻫﺎﻳﺶ ﻧﻴﺰ ﺧﺎﻣﻮش ﺷﺪهاﻧﺪ و ﺑﺮاي ﭼﻨـﺪﻳﻦ دﻫـﻪ ،ﭼـﻮن ﺧـﺎك ﺳﺮدي ﻛﻪ ﮔﺮداﮔﺮد ﺗﺎﺑﻮت او را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﺮ ﻧﺎم او ﺳﻜﻮﺗﻲ ﻣﺮﮔﺒﺎر ﺳﺎﻳﻪي ﺳـﻴﺎه ﻣـﻲاﻓﻜﻨـﺪ و او را از ﺧﺎﻃﺮﻫﺎ ﻣﻲﺑﺮد .دﻳﮕﺮ ﻛﺴﻲ او را ﺑﻪ ﻳﺎد ﻧﻤﻲآورد .دوﺳﺘﺎﻧﺶ ﻣﻲﻣﻴﺮﻧﺪ ﻳﺎ رﻫﺎﻳﺶ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎي ﻛﻤﻲ ﻛﻪ از او ﺑﻪ ﭼﺎپ رﺳﻴﺪه ،ﻛﻢﻛﻢ از دﺳﺘﺮس دور ﻣﻲﺷﻮد و آنﭼﻪ را ﭼﺎپ ﻧﺸﺪه ،دﻳﮕﺮ ﻛﺴﻲ ﺟﺮأت ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ ﺑﻪ ﭼﺎپ ﺑﺴﭙﺎرد .ﭘﻴﻜﺎر او دﻳﮕﺮ ﻧﺒﺮدي ﺑﻴﻬﻮده ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲآﻳﺪ و زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ او ﺳـﺨﺖ ﺑـﻲﺛﻤـﺮ .وﻟـﻴﻜﻦ ﺗـﺎرﻳﺦ ﺷﮕﻔﺘﻲﻫﺎ در آﺳﺘﻴﻦ دارد :درﺳﺖ ،ﻇﻔﺮﻣﻨﺪي دﺷﻤﻨﺎﻧﺶ ﺑﻪ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ دوﺑﺎرهي ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮ ﻣـﺪد ﻣـﻲرﺳـﺎﻧﺪ. ﻛﺎﻟﻮﻧﻴﺴﻢ در ﻫﻠﻨﺪ ،ﺑﺴﻲ ﺑﻲﭘﺮوا ﭘﻴﺶ ﺗﺎزاﻧﺪه اﺳﺖ .ﻣﻮﻋﻈﻪﮔﺮانِ ﺑﺮآﻣﺪه در ﻣﺪرﺳﻪي ﺗﻌﺼـﺐ» ،آﻛـﺎدﻣﻲ«، ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎورﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ در ﺳﺮزﻣﻴﻦِ ﻧﻮﻣﺬﻫﺐ ،در ﺳﺨﺖﮔﻴﺮيﻫﺎﺷﺎن از ﺧﻮد ﻛﺎﻟﻮن ﻧﻴﺰ ﭘﻴﺸﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ .وﻟـﻴﻜﻦ ﺑﻪزودي ﻣﺮدﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﻪﺗﺎزﮔﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪاﻧﺪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﭘﺎپ )ﭘﺎدﺷﺎه دو ﺟﻬﺎن( از ﺧﻮد ﺑﻪ دﻓﺎع ﺑﺮﺧﻴﺰﻧﺪ ،دﺳﺖ ﺑـﻪ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﻲزﻧﻨﺪ .آﻧﺎن ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ آزاديﻫﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺗﺎزهﻓﺮاﭼﻨﮓآوردهﺷﺎن را در ﺑﺮاﺑﺮ ﺟﺰماﻧﺪﻳﺸﻲ و ﻗﻬﺮِ وﺟﺪانﺳﺘﻴﺰِ ﻣﺘﺸﺮّﻋﺎن از ﻛﻒ ﺑﺪﻫﻨﺪ .در ﻣﺤﻔﻞﻫﺎي روﺣﺎﻧﻲ ،ﺗﻨﻲ ﭼﻨـﺪ از ﻛﺸﻴﺸـﺎن و ﻣﻮﻋﻈـﻪﮔـﺮان ،ﺑـﻪ ﻧﺎرﺿﺎﻳﻲ و ﻧﻜﻮﻫﻴﺪن ﺧﻮاﺳﺖﻫﺎي ﺗﺎمﮔﺮاﻳﺎﻧﻪي ﻛﺎﻟﻮﻧﻴﺴﻢ زﺑﺎن ﻣﻲﮔﺸﺎﻳﻨﺪ ـ اﻳﻨﺎن را ﺳﭙﺲﺗﺮﻫﺎ »ﻧﺎراﺿﻴﺎن« 1دﻛﺎرت ) 1596 ،(René Descartesـ :1650ﻓﻴﻠﺴﻮف و رﻳﺎﺿﻲدان ﻓﺮاﻧﺴﻮي 2اﺳﭙﻴﻨﻮزا ) 1632 ،(Baruch Spinozaـ :1677ﻓﻴﻠﺴﻮف و ﻣﺘﺄﻟﻪ ﻫﻠﻨﺪي 3رﻧﺎن ) 1823 ،(Ernest Renanـ :1892ﻓﻴﻠﺴﻮف ﻓﺮاﻧﺴﻮي http://www.seapurse.ir
161
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻧﺎم ﻣﻲﮔﺬارﻧﺪ ـ و ﭼﻮن در ﻛﺎرزار ﺑـﺎ ﺳـﺨﺖﻛﻴﺸـﻲ ﺑـﻲاﻣـﺎن ،ﺑـﻪ ﺟﺴـﺖوﺟـﻮي ﺟﻨـﮓاﻓﺰارﻫـﺎي ﻓﻜـﺮي 1 ﺑﺮﻣﻲﺧﻴﺰﻧﺪ ،ﻧﺎﮔﻬﺎن آن ﻣﺒﺎرز ﭘﻴﺶﮔﺎن و اﻓﺴﺎﻧﻪايِ از ﻳﺎد رﻓﺘﻪ را ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﻲآورﻧﺪ و ﺑﻪ اﺷﺎرهي ﻛﻮرنﻫـﺮت و ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮي دﻳﮕﺮ از ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎنﻫﺎي آزادﻣﻨﺶ ﻫﻠﻨﺪي ،از ﺳﺎل 1603ﺑﻪ ﺑﻌـﺪ ،ﺗﺮﺟﻤـﻪي ﻫﻠﻨـﺪي آﺛـﺎر وي ﻳﻜﻲ ﭘﺲ از دﻳﮕﺮي ﺑﻪ ﭼﺎپ ﻣﻲرﺳﺪ و در ﻫﻤﻪ ﺷﮕﻔﺘﻲ و ﺳﺘﺎﻳﺶ روزاﻓﺰون ﺑﺮﻣﻲاﻧﮕﻴﺰد .ﺑﻪ ﻳﻜﺒـﺎره ﻣﻌﻠـﻮم ﻣﻲﺷﻮد آرﻣﺎنﻫﺎ و دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎي ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﻧﻤﺮده ،ﺑﻠﻜﻪ زﻣﺴﺘﺎن ﺳﺮد ﻓﺮاﻣﻮﺷـﻲ را ﭘﺸـﺖ ﺳـﺮ ﻧﻬـﺎده و دوران اﺛﺮﮔﺬاريِ واﻗﻌﻲ آن ﺗﺎزه آﻏﺎز ﺷﺪه اﺳﺖ .ﺑﻪزودي آﺛﺎر ﭼﺎپﺷﺪه ﻫﻢ دﻳﮕﺮ ﻛﻔﺎﻳﺖ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ و ﻛﺴـﺎﻧﻲ را ﺑﻪ ﺑﺎزل ﻣﻲﻓﺮﺳﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺟﺴﺖوﺟﻮي ﻛﺎرﻫﺎي ﺑﺎزﻣﺎﻧﺪه از او ﺑﭙﺮدازﻧﺪ .آنﻫﺎ را ﺑـﻪ ﻫﻠﻨـﺪ ﻣـﻲآورﻧـﺪ و در آنﺟﺎ ﺑﻪ زﺑﺎن اﺻﻠﻲ و ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺮﺟﻤﻪ ،ﺑﺎرﻫﺎ و ﺑﺎرﻫﺎ ﭼﺎپ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﺑﻪ ﺑﺰرﮔﺪاﺷﺖ ﭘﻨﺠﺎﻫﻤﻴﻦ ﺳـﺎلﮔـﺮد ﻣﺮﮔﺶ و ﻳﺎدﻣﺎنِ او ـ ﭼﻴﺰي ﻛﻪ او ﺧﻮد ﮔﻤﺎن آن را ﻫـﻢ ﻫﺮﮔـﺰ ﻧﻤـﻲﺑـﺮد ـ ﻣﺠﻤﻮﻋـﻪاي را از ﻧﻮﺷـﺘﻪﻫـﺎ و آﺛﺎرش ،ﻳﻚﺟﺎ ﺑﻪ ﭼﺎپ ﻣﻲرﺳﺎﻧﻨﺪ ) :1612ﮔﻮدا.(2 ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ در ﻣﻴﺎﻧﻪي ﻣﻴﺪان ﻛـﺎرزار اﻳﺴـﺘﺎده اﺳـﺖ؛ در رﺳـﺘﺎﺧﻴﺰي ﻇﻔﺮﻣﻨﺪاﻧـﻪ ،ﺑـﺎ ﻫﻮاداران ﺑﻲﺷﻤﺎرِ ﮔﺮداﮔﺮدش .ﺗﺄﺛﻴﺮي را ﻛﻪ او ﺑﺮ ﺟﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻧﻤﻲﺗﻮان ﻧﺎدﻳﺪه اﻧﮕﺎﺷﺖ؛ ﮔﺮﭼﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮي اﺳﺖ ﻏﻴﺮ ﺷﺨﺼﻲ و ﺑﻲﻧﺎم .اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎي واﻻي او در آﺛﺎر دﻳﮕﺮان و در ﻧﺒﺮدﻫﺎي دﻳﮕﺮان ،ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻣﻲﻧﺒـﺮدد و زﻧﺪه اﺳﺖ .ﺑﻴﺶﺗﺮﻳﻦ ﺣﺠﺖﻫـﺎﻳﻲ ﻛـﻪ »آرﻣﻴﻨﻮﺳـﻲ«3ﻫـﺎ در ﻣﺒﺎﺣﺜـﻪﻫـﺎي ﭘـﺮآوازهي آزاديﺧﻮاﻫﺎﻧـﻪ و اﺻﻼحﻃﻠﺒﺎﻧﻪﺷﺎن ﭘﻴﺶ ﻣﻲآورﻧﺪ ،از ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎي او وام ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳـﺖ .ﮔـﺎﻧﺘﻨﺮ ،4ﻛﺸـﻴﺶ ﺑﺮﺟﺴـﺘﻪ و در ﺧﻮرِ ﺳﺘﺎﻳﺸﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ازﺟﺎنﮔﺬﺷﺘﮕﻲ ﺑﻪ دﻓﺎع ﻳﻜﻲ از ﺑﺎزﺗﻌﻤﻴﺪﮔﺮان در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﺤﻜﻤﻪي ﭼﻮرر ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻲﺷﻮد، ﺑﺎ ﺧﻮد ﻛﺘﺎﺑﻲ را ﺑﻪ دادﮔﺎه ﻣﻲآورد ﻛﻪ ﻧﺎم ﻣﺎرﺗﻴﻦ ﺑﻠﻴﻨﻮس 5ﺑﺮ ﭘﺸﺖ ﺟﻠﺪ آن ﻧﻘﺶ ﺑﺴـﺘﻪ اﺳـﺖ و ﻫﺮﭼﻨـﺪ ﺳﻨﺪي ﺑﺮاي ﺛﺎﺑﺖ ﻛﺮدن اﻳﻦ در دﺳﺖ ﻧﺪارﻳﻢ ،اﻣﺎ دور ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﮔﺴﺘﺮش آﺛﺎر ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ در ﻫﻠﻨﺪ ،دﻛﺎرت و ﻧﻴﺰ اﺳﭙﻴﻨﻮزا ﺑﺎ ﺟﻮﻫﺮهي اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎي او آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻫﻢ رﺳﺎﻧﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ؛ ﮔﻤﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻳﻘـﻴﻦ ﭘﻬﻠـﻮ ﻣـﻲزﻧـﺪ. وﻟﻴﻜﻦ در ﻫﻠﻨﺪ ،ﺗﻨﻬﺎ روﺣﺎﻧﻴﻮن و ﻓﺮﻫﻴﺨﺘﮕﺎن ﻧﻴﺴـﺘﻨﺪ ﻛـﻪ ﺑـﻪ آرﻣـﺎن ﻣـﺪاراﮔﺮي دل ﻣـﻲﺳـﭙﺎرﻧﺪ .ﺑﻠﻜـﻪ اﻧﺪﻳﺸﻪي آن در دل و ﺟﺎن ﻣﻠﺖ ﻧﻴﺰ ،ﻛﻪ از آنﻫﻤﻪ ﻛﺸﺎﻛﺶﻫﺎي ﻣﺘﺄﻟﻬﺎﻧﻪ و ﺟﻨﮓﻫـﺎي ﻣﺮﮔﺒـﺎر ﻛﻠﻴﺴـﺎﻳﻲ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ،آرامآرام رﻳﺸﻪ ﻣﻲدواﻧﺪ و ﺟﺎيﮔﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد.
1ﻛﻮرِنﻫﺮت ) 1522 ،(Dirck Volckersten Coornhertـ :1590ﻋﺎﻟﻢ و ﺷﺎﻋﺮ ﻫﻠﻨﺪي ﻛﻪ در ﻫﻠﻨﺪ ﺑﻪ وزارت رﺳﻴﺪ و از ﻣﺒﺎرزان ﭘﻴﺶﮔﺎم ﻣﺪاراي ﻣﺬﻫﺒﻲ و ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺳﺮﺳﺨﺖ ﻛﺎﻟﻮن ﺑﻮد. Gouda
2
:Arminiacer 3ﻫﻮاداران ﮔﺮاﻳﺶ آزاديﻃﻠﺒﺎﻧﻪ در درون ﻛﻠﻴﺴﺎي اﺻﻼحﺷﺪهي ﻫﻠﻨﺪ ،ﻛﻪ از دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎي 1560) Jak Arminiusـ (1609 ﭘﻴﺮوي ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ. Gantner ،Churter 5ﻣﺮﻛﺰ اﻳﺎﻟﺖ ﮔﺮاوﺑﻮﻧﺪن )(Graubunden http://www.seapurse.ir
4
162
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
آرﻣﺎنِ ﻣﺪارا در ﻣﻌﺎﻫﺪهي ﺻﻠﺢ اوﺗﺮِﺧﺖ ،1ﺑﻪ ﭘﺪﻳﺪهاي ﺳﻴﺎﺳﻲ ـ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ ﺗﺒـﺪﻳﻞ ﻣـﻲﺷـﻮد و از ﺷـﻜﻞ اﻧﺘﺰاﻋﻲ ﺑﻪ در ﻣﻲآﻳﺪ و واﻗﻌﻴﺖ ﻣﻠﻤﻮس ﻣﻲﭘﺬﻳﺮد .ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﻧﺪاي ﺷﻮراﻧﮕﻴﺰ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻛﻪ روزﮔﺎري اﻣﻴﺮان و ﺷﻪزادﮔﺎن را ﺑﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﻧﻬﺎدنِ دوﺳﻮﻳﻪ ﺑﻪ ﺑﺎورﻫﺎ و اﻋﺘﻘﺎدﻫﺎي ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪه ﺑﻮد ،اﻳﻨـﻚ از ﺳـﻮي ﻳـﻚ ﺟﺎﻣﻌﻪي ﺳﻴﺎﺳﻲ آزاد ،ﺑﻪ ﮔﻮش ﺟﺎن ﺷﻨﻮده ﺷﺪه و ﺳﻴﻤﺎي ﻗﺎﻧﻮن ﺑﻪ ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﻓﻜﺮ ﺣﺮﻣﺖ ﮔﺬاردن ﺑﺮ ﺑﺎور و اﻳﻤﺎن دﻳﮕﺮان ،از ﻫﻤﻴﻦ اﺳﺘﺎن ﻛﻮﭼﻚ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺟﻬﺎﻧﻲاش را ﻣـﻲآﻏـﺎزد و از اﻳـﻦﺟـﺎ رو ﻣﻲﻧﻬﺪ ﺑﻪ ﭘﻴﺶروي ﻇﻔﺮﻣﻨﺪاﻧﻪاش در درازﻧﺎي زﻣﺎن .ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎ ،ﻳﻜﻲ ﭘﺲ از دﻳﮕﺮي ،ﺑﻪ ﻫﻤـﺎن ﻣﻌﻨـﺎ ﻛـﻪ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻣﻲﮔﻔﺖ ،ﺑﻲﻣﺪاراﻳﻲ و ﭘﻴﮕﺮدﻫﺎي ﻣﺬﻫﺒﻲ و ﺟﻬﺎنﻧﮕﺮاﻧﻪ را ﺧﻮار ﻣﻲدارﻧـﺪ و ﻣﺤﻜـﻮم ﻣـﻲﻛﻨﻨـﺪ و ﺳﺮاﻧﺠﺎم در اﻧﻘﻼب ﻓﺮاﻧﺴﻪ ،ﺣﻖ ﭘﺎيﺑﻨﺪيِ آزاداﻧـﻪ و ﻓـﺎرغ از ﺗﺒﻌـﻴﺾ ﻓـﺮد ﺑـﻪ ﻋﻘﻴـﺪه و ﺑـﺎوري ﻛـﻪ دارد، رﺳﻤﻴﺖ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ و در ﻗﺮن ﺑﻌـﺪ ،ﻗـﺮن ﻧـﻮزدﻫﻢ اﺳـﺖ ﻛـﻪ آرﻣـﺎن آزادي ،آزادي ﻣﻠـﺖﻫـﺎ ،آزادي اﻧﺴـﺎن و اﻧﺪﻳﺸﻪي او ،ﺑﻪ اﺻﻠﻲ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲﺷﻮد ﻣﻘﺪس و ﺧﺪﺷﻪﻧﺎﭘﺬﻳﺮ در ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﻣﺘﻤﺪن. اﻳﻨﻚ در ﻋﺼﺮ ﻣﺎ ،ﻛﻤﺎﺑﻴﺶ ﻣﺪت ﻳﻚ ﻗﺮن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﻜﺮ و آرﻣﺎن آزادي ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﻣﻄﻠﻖ و ﺑـﺪﻳﻬﻲ ﺑـﺮ ﺗﻤﺎم اروﭘﺎ ﭼﻴﺮﮔﻲ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﭼﻮن ﺳﻨﮓﭘﺎﻳﻪاي اﺳﺘﻮار در ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﺳﺎﺳﻲ ﻫﻤﻪي ﺣﻜﻮﻣـﺖﻫـﺎ ﺟﺎي ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﻣﺎ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺧﻮشﮔﻤﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻛﻪ دوران ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﻲﻫﺎ و اﻧﺪﻳﺸﻪﺳﺘﻴﺰيﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﺮ آﻣﺪه، دﻳﮕﺮ ﻧﻤﻲﺗﻮان ﻛﺴﻲ را ﺑﻪ زور ،ﺑﻪ ﭘﺬﻳﺮش ﻳﻚ ﺟﻬﺎنﻧﮕﺮي واداﺷﺖ .دﻳﮕﺮ ﻋﺼﺮ زﺑـﺎندوزيﻫـﺎ و ﺳﺎﻧﺴـﻮر و ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻋﻘﻴﺪه ﺳﭙﺮي ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺣﻖ اﺳﺘﻘﻼل ﻣﻌﻨﻮي و ﻓﻜﺮي ﻓﺮد ،ﻫﻤﭽﻮن ﺣﻖ او ﺑﺮ ﺟـﺎن و ﺑـﺮ ﻧﻔـﺲ ﺧﻮد ،روﺷﻦ و ﻣﺴﻠﻢ ﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ. اﻣﺎ ﺗﺮاﻳﺦ ﺟﺬروﻣﺪي اﺳﺖ ،ﺟﺎوداﻧﻪ .ﻓﺮاز و ﻧﺸﻴﺒﻲ اﺳﺖ اﺑﺪي .ﻫـﻴﭻ ﺣﻘـﻲ ﻧﻴﺴـﺖ ﻛـﻪ ﻳـﻚ ﺑـﺎر ﺑـﺮاي ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻳﺪ و ﻫﻴﭻ آزادياي ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﭼﻮن ﻳﻚ ﺑﺎر ﺑﺎ ﻣﺒﺎرزه ﺑﻪ ﭼﻨﮓ آﻣﺪ ،ﺑـﺮاي اﺑـﺪ از ﻳـﻮرش ﻗﻬﺮِ دمﺑﻪدم ﻧﻮﺷﻮﻧﺪه در اﻣﺎن ﺑﻤﺎﻧﺪ .ﺑﻪ دﺳﺘﺎوردﻫﺎي ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺑﺸﺮي ،ﺣﺘّﻲ ﺑﺪﻳﻬﻲﺗﺮﻳﻨﺸﺎن ،ﭘﻴﻮﺳـﺘﻪ از ﻧـﻮ ﻳﻮرش ﺑﺮده ﻣﻲﺷﻮد .درﺳﺖ ﻫﻤﺎنﮔﺎه ﻛﻪ ﻣﺎ آﻏﺎز ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ﺑﻪ آزادي ﺧﻮد ﺑﻪ دﻳﺪهي »ﻋﺎدت« ﺑﻨﮕﺮﻳﻢ و ﻧـﻪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻘﺪسﺗﺮﻳﻦ داﺷﺘﺎرِ زﻧﺪﮔﻲﻣﺎن ،درﺳﺖ ﻫﻤﺎنﮔﺎه از ﺗﺎرﻳﻜﻨﺎي ﺟﻬﺎن ﻏﺮاﻳﺰ ،ارادهاي ﻣﺮﻣﻮز ﺳـﺮ ﺑـﺮ ﻣﻲآورد ﻛﻪ ﺑﻪ آن ﺗﺠﺎوز ﻛﻨﺪ و ﭼﻮن آدﻣﻴﺎن ﺑﻲ ﻫﻴﭻ دﻏﺪﻏﻪاي ﻣﺪتﻫـﺎي دراز از ﻧﻌﻤـﺖ ﺻـﻠﺢ و آراﻣـﺶ ﺑﻬﺮهﻣﻨﺪ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ،وﺳﻮﺳﻪي ﺧﻄﺮﻧﺎك ﻗﺪرت و ﻣﻴﻞ ﺑﻪ ﺟﻨﺎﻳﺖ و ﺟﻨﮓ ﺑﺮ آنﻫﺎ ﭼﻴﺮه ﻣـﻲﺷـﻮد .ﺗـﺎرﻳﺦ در ﭘﻴﺶروي ﺑﻪ ﺳﻮي ﻏﺎﻳﺖ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪي رازﻧﺎﻛﺶ ،واﮔﺸﺖﻫﺎي ﺷﮕﺮﻓﺖ ﻧﺎدرﻳﺎﻓﺘﻨﻲ ﺑﺴﻴﺎر دارد و ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛـﻪ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺳﻴﻼﺑﻪﻫﺎي ﻋﻈﻴﻢ ﺳﻴﻞﺑﻨﺪﻫﺎ و ﺳﺪﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﻓﺮو ﻣﻲﺷﻜﻨﺪ ،ﺣﻘﻮق ﻣﻮروﺛﻲ ﻓﺮاﭼﻨﮓآﻣﺪهي اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﻧﻴﺰ در ﻫﻢ ﻣﻲﺷﻜﻨﺪ و ﻧﺎﺑﻮد ﻣﻲﺷﻮد .در ﭼﻨﻴﻦ دورانﻫﺎي ﻫﺮاسآوري ،ﺗﻮ ﮔﻮﻳﻲ ﺑﺸﺮﻳﺖ رو ﺑﻪ ﻗﻬﻘﺮا ﻧﻬـﺎده اﺳﺖ و ﮔﻠﻪوار ﺑﻪ ﺳﻮي ﺗﻮﺣﺶِ ﺧﻮنآﺷﺎﻣﺎﻧﻪي آﻏﺎزﻳﻦ ﺧﻮد ،و ﺑﺮدﮔﻲ و ﺑﻨﺪﮔﻲ ،وا ﭘﺲ ﻣﻲرود .اﻣﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎن 1اوﺗﺮﺧﺖ ) :(Utrechtﺷﻬﺮي اﺳﺖ در ﻫﻠﻨﺪ ،در ﻣﺮﻛﺰ اﺳﺘﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻧﺎم .ﺑﻪ ﺳﺎل ،1713ﻗﺮارداد ﺻﻠﺤﻲ آنﺟﺎ ﺑﻪ اﻣﻀـﺎ رﺳـﻴﺪ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﺟﻨﮓﻫﺎي ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﻲ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﭘﺎﻳﺎن داد. http://www.seapurse.ir
163
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﻛﻪ از ﭘﺲ ﺳﻴﻼبﻫﺎ ،آبﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﻓﺮو ﻣﻲﻧﺸﻴﻨﺪ ،ﻫﻤﻪي ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﻲﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﺳﺮاﻧﺠﺎم از ﺗـﻮان ﻣـﻲاﻓﺘﻨـﺪ، ﭘﻴﺮ و ﻓﺮﺳﻮده ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ و از ﭘﺎ درﻣﻲآﻳﻨﺪ؛ در ﻓﺮﺻﺖ ﻣﻘﺪرﺷﺎن .اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژيﻫﺎ و ﭘﻴـﺮوزيﻫﺎﺷـﺎن واﺑﺴـﺘﻪ ﺑـﻪ زﻣﺎﻧﻨﺪ و زﻣﺎﻧﻪي آنﻫﺎ ،ﺳﺮاﻧﺠﺎم روزي ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ .ﺗﻨﻬﺎ آرﻣـﺎنِ آزادي اﻧﺪﻳﺸـﻪ ،واﻻﺗـﺮﻳﻦِ ﻫﻤـﻪي آرﻣﺎنﻫﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺎﻣﻴﺮاﺳﺖ و ﺟﺎوداﻧﻪ؛ ﺑﻪ ﺟﺎوداﻧﮕﻲِ ﺟﺎنِ اﻧﺪﻳﺶﻣﻨﺪ اﻧﺴـﺎﻧﻲ .و ﭼـﻮن از او ﭼﻨـﺪ ﮔـﺎﻫﻲ در ﺑﻴﺮون اﻣﻜﺎن ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ را ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ،ﺑﻪ دروﻧﻲﺗﺮﻳﻦ ﻻﻳﻪﻫﺎي وﺟﻮد ﺑﺸﺮي ﺑﻪ ﺧﻠﻮتﮔﺎه وﺟﺪان آدﻣـﻲ ﭘﻨـﺎه ﻣﻲﺑﺮد ،ﺑﻪ دور از دﺳﺖرسِ ﻫﺮ ﻓﺸﺎر و ﻫﺠﻮﻣﻲ .از اﻳﻦ رو ،ﺳﺨﺖ ﺑﻴﻬﻮده و ﺑﺎﻃﻞ اﺳﺖ ﻛﻪ زورﻣﻨﺪانِ زﻣﺎﻧﻪ، ﮔﻤﺎن ﺑﺮﻧﺪ ﺑﺮ آزادهﺟﺎﻧﻲ و آزاداﻧﺪﻳﺸﻲ ﭼﻴﺮﮔﻲ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ ،ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﻛﻪ دﻫﺎنﻫـﺎ را دوﺧﺘـﻪاﻧـﺪ و ﺑـﺮ ﻟﺐﻫﺎ ﻣﻬﺮ ﺧﺎﻣﻮﺷﻲ ﻛﻮﺑﻴﺪهاﻧﺪ. ﺑﺎ ﻫﺮ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ زاﻳﻴﺪه ﻣﻲﺷﻮد ،وﺟﺪاﻧﻲ ﻧﻮ ﭘﺎ ﺑﻪ ﻋﺮﺻﻪي زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﮔﺬارد و ﻫﻤﻮاره ﻳﻜﻲ از اﻳﻦ ﻣﻴـﺎن ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺮ ﺗﻜﻠﻴﻒ ﻣﻌﻨﻮي ﺧﻮﻳﺶ آﮔﺎﻫﻲ ﻳﺎﺑﺪ و ﺑﺮاي دﻓﺎع از ﺣﻘﻮق ﮔﺮانﺑﻬﺎي اﻧﺴﺎﻧﻲ و اﻧﺴﺎنﻫﺎ ،ﺑﻪ ﻣﻴﺪان اﻳﻦ ﻧﺒﺮد دﻳﺮﻳﻨﻪﺳﺎل ﭘﺎ ﺑﮕﺬارد و ﻧﺒﺮد ﻛﻨﺪ .ﻫﻤﻮاره ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮﻳﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ روﻳﺎروي ﻛﺎﻟﻮنﻫﺎ ﻗـﺪ ﺑﺮاﻓﺮازد و در ﺑﺮاﺑﺮ زور و ﺧﺸﻮﻧﺖ ،از اﺳﺘﻘﻼل و آزادي اﻧﺪﻳﺸﻪي اﻧﺴﺎﻧﻲ ،ﺑﻪ دﻓﺎع ﺑﺮﺧﻴﺰد.
http://www.seapurse.ir
164
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
]ﺳﭙﺎس[
ﻫﻴﭻﻳﻚ از آﺛﺎر ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ،ﺑﻪﺗﺎزﮔﻲ ﻧﺸﺮ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ؛ ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎي ﭼﺎپ ﺟﺪﻳﺪي از ﻛﺘﺎب رﺳﺎﻟﻪي ﻛﺎﻓﺮان ) ،(Traité des hérétiquesﺑــﻪ ﻫﻤــﺖ ﻛﺸــﻴﺶ آ .اوﻟﻴــﻮِه ) (A.Olivetﺑــﺎ ﻣﻘﺪﻣــﻪاي از ﭘﺮوﻓﺴــﻮر ا .ﺷــﻮازي )» (E.Choisyژﻧﻮ .«1913 ،دوﺷﻴﺰه دﻛﺘﺮ اﻟﻴﺰاﺑﺖ ﻓﺎﻳﺴﺖ ) (Elisabeth Feistﻫﻢ اﻛﻨﻮن ﻣﻘﺪﻣﺎت ﭼﺎپ ﻛﺘـﺎب ﻫﻨﺮ ﺷﻚ ورزﻳﺪن ) (De arte dubitandiرا ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻲآورد ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر اﻧﺘﺸﺎر ﭘﻴـﺪا ﻣـﻲﻛﻨـﺪ .اﻳـﻦ ﻛﺘــﺎب ،از روي دﺳــﺖﻧﻮﺷــﺘﻪﻫــﺎﻳﻲ ﻛــﻪ در رﺗــﺮدام ﻧﮕــﻪداري ﻣــﻲﺷــﻮد ،ﺑــﻪ ﺳــﻔﺎرش »آﻛــﺎدﻣﻲ رم« ) (Accademia di Romaﺗﻬﻴﻪ ﻣﻲﮔﺮدد .ﻧﻘﻞﻗﻮلﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺎ در اﻳﻦ ﻛﺘﺎب آوردهاﻳﻢ ،ﭘﺎرهاي از ﭼﺎپﻫـﺎي اول اﺻﻠﻲ و ﭘﺎرهاي از دو ﻛﺘﺎﺑﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﺮدﻳﻨﺎن ﺑﻮاﺳﻮن ) (Ferdinand Boissonو اﺗﻴﻦ ژﻳـﺮان )(Etienne Giran ﻧﻮﺷﺘﻪاﻧﺪ ،ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﻪ ﻧﺎمﻫﺎي ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮن )ﭘﺎرﻳﺲ (1892 ،و ﺳﺒﺎﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﺳـﺘﻠﻴﻮن و اﺻـﻼﺣﺎت ﻛﺎﻟﻮﻧﻲ )ﭘﺎرﻳﺲ .(1914 ،اﻳﻦ دو ﻛﺘﺎب ،ﺗﻨﻬﺎ آﺛﺎر ﺑﺮﺟﺴﺘﻪي ﻣﻬﻤﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل درﺑﺎرهي ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ .ﺑﺮاي ﮔﺮدآوري اﺳﻨﺎد ﭘﺮاﻛﻨﺪه و ﻛﻢﻳﺎب ،وﻇﻴﻔﻪي ﺧﻮد ﻣﻲداﻧـﻢ از ﻛﻮﺷـﺶﻫـﺎي ﺧـﺎﻧﻢ ﻟﻴﻠﻴﺎن روﺳﻪ ) (Liliane Rossetدر وزﻧﻪ ) (Vésenayو ﻫﺪاﻳﺖﮔﺮِ ﻛﻠﻴﺴﺎي ﺑﺰرگ ﻛﺎﻟﻮن در ژﻧـﻮ ،ﻛﺸـﻴﺶ ژان ﺷﻮرر ) (Jean Schorerﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲِ ﺑﺴﻴﺎر ﻳﺎريﻫﺎي ارزشﻣﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻛﺮدهاﻧﺪ ،ﺑﺴﻴﺎر ﺗﺸﻜﺮ ﻛﻨﻢ .ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ، ﺳﭙﺎسﮔﺰارِ ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪي داﻧﺸﮕﺎه ﺑﺎزل ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ ﮔﺸﺎدهروﻳـﻲِ ﺗﻤـﺎم ،ﻓﺮﺻـﺖ ﺑﻬـﺮهﻣﻨـﺪي از ﻧﻮﺷـﺘﻪﻫـﺎي ﻛﺎﺳﺘﻠﻴﻮ را ﺑﻪ ﻣﻦ ارزاﻧﻲ داﺷﺘﻨﺪ و ﻧﻴﺰ از ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪي ﻣﺮﻛﺰي زورﻳﺦ و ﺑﺮﻳﺘﻴﺶ ﻣﻴﻮزﻳﻮم ﻟﻨﺪن. آورﻳﻞ ،1936ا .ﺗﺴﻮاﻳﮓ
http://www.seapurse.ir
165
وﺟﺪان ﺑﻴﺪار
ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪه در ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﮔﺮداب ـ ﺧﺮداد ﻣﺎه 1389 اﮔﺮ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﻫﻤﻜﺎري در ﺧﻄﺎﻳﺎﺑﻲ اﻣﻼﻳﻲ اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﻫﺴﺘﻴﺪ ،ﻣﺎ را در ﺟﺮﻳﺎن ﮔﺬارﻳﺪ ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﻣﺠﺎزي ﮔﺮداب ،ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻧﻬﺎد و ﻣﺆﺳﺴﻪي دوﻟﺘﻲ ،ﺷﺒﻪدوﻟﺘﻲ ،و ﻳﺎ رﺳﻤﻲ واﺑﺴﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ.
در ﮔﺮداب ﺑﺠﻮﻳﻴﺪ:
http://www.seapurse.ir