D.1 - UNIQUE MOMENTS, MATERIALS + EXPERIENCES TAKEN FROM THE CITY (NICOSIA) THAT WILL BE TRANSFORMED, TRANSMITTED, RELOCATED WITHIN THE PAVILION IN VENICE
A. stoa
A. stoa
layers of texture levels of transparency
veiling + hiding + revealing
B. in between conditions
recycle + vegetation
moments of individual expression
Εξετάζουμε τα ‘vague terrains’/ ‘ασαφή εδάφη’ αρχίζοντας από την πράσινη γραμμή, ως μέρος των οποίων συμπεριλαμβάνονται οι ανεκμετάλλευτες αλλά πολύ ουσιαστικές ταράτσες της Λευκωσίας και η γραμμική ροή των παραμελημένων χωρικών ενοτήτων του χείμαρρου Πεδιαίος (βλ. D3). Μέσα από την προοπτική της κίνησης ‘Occupy’ , αυτά τα ασαφή/ αμφισβητούμενα - σαν ανάξια προσοχής αστικά τοπία της πόλης ενεργοποιούν νέες προσεγγίσεις της αντίληψης του ‘κοινού εδάφους’. Συνεπακόλουθα και αναπόφευκτα, η έρευνα αυτή οδηγεί σε καινοτόμες κατανοήσεις του γενικού πλαισίου του κοινού εδάφους προσδίδοντας νέες προοπτικές στην πόλη της Λευκωσίας. Ιδιαίτερα στην πόλη και χώρα όπου οι ιστορικές συνθήκες δεν ευνόησαν (καθόλου) την ανάπτυξη του δημόσιου χώρου.
D.2 - DIAGRAMS SHOWING EXPERIENTIAL MOMENTS IN THE PAVILION
Αφετηρία της προσέγγισης για την πρόταση μας αποτελεί η κίνηση ‘Occupy’. Μια ομάδα ανθρώπων διεκδικεί δημόσιο χώρο μέσα στην πόλη. Η νεκρή ζώνη στη Λευκωσία αποτελεί την περιοχή δράσης του ‘Occupy’.
wrapping of space
sound + literature moment of contemplation + rest
boundaries + limits
nature taking over
specific vegetation types are a key element within the project emphasizing habitat + local conditions smell + taste
‘step up’ into the information booth filled with facts + data on the city
physical conditions pushing the body + mind to investigate further interactive projections from Nicosia to Venice + vice versa
D.3 - 5 PROPOSED MOMENTS /
CONDITIONS FOR “RECLAIMING” (WITHIN THE CITY) original & new path of the pedieos river
stoa dead ends in-between spaces rooftops terraces buffer zone inhabited green spaces moat
01
‘WE ARE’ common ground
Πέραν της εδαφικής οντότητας, ερμηνεύουμε τη θεματική του ‘κοινού εδάφους’ όπως δόθηκε από το φετινό διευθυντή της Μπιενάλε (The title „Common Ground‟ also has a strong connotation of the ground between buildings, the spaces of the city),ως συστήματος δικτύου ανθρωπίνων συνεργασιών που διαπλάθουν και επαναπροσδιορίζουν αυτά τα αστικά τοπία. (quotation from David Chipperfield’s announcement: 1. things that architects share in common, from the conditions of the practice of architecture to the influences, collaborations, histories and affinities that frame and contextualise our work, 2…. will encourage the collaboration and dialogue that I believe is at the heart of architecture ) Αντιλαμβανόμαστε αυτό το ανθρώπινο δίκτυο ως μια από τις πιο σημαντικές παραμέτρους για τη δημιουργία του κτιστού περιβάλλοντος και των πόλεων. Οι αρχιτέκτονες είναι οι σχεδιαστές, αλλά όχι οι απόλυτοι ‘άρχοντες’ του τελικού αποτελέσματος. Σαν μια από τις αδιάσπαστες και απόλυτα αναγκαίες παραμέτρους στο σχεδιασμό του αστικού τοπίου κρίνουμε το ρόλο της συμμετοχικότητας- participatory design. Η προσέγγιση αυτή βέβαια αναφέρεται στη συνεργασία μεταξύ διαφόρων αρχιτεκτόνων, σχετικών επαγγελματιών (όπως πολεοδόμων και τοπιοτέχνων), καθώς και άλλων ειδικοτήτων, κοινωνικών ομάδων αλλά και γενικού κόσμου, και φυσικά των ίδιων των χρηστών. (…conditions of the practice of architecture to the influences, collaborations, histories and affinities that frame and contextualise our work).
Μέσα από το participatory design, μπορεί να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα των χώρων και των πόλεων, που συνεχώς αλλάζουν και εξελίσσονται για να ανταποκρίνονται στις ολοένα διαφοροποιημένες ανάγκες της κοινωνίας. Συνεπώς, αντιλαμβανόμαστε τα κτίρια όχι σαν απομονωμένα στατικά ‘αντικείμενα’ μέσα στην πόλη . Τα κατανοούμε σε σχέση με την ιδέα της ρευστότητας/ fluidity, που αποτελεί ένα από τα ουσιαστικότερα συστατικά στοιχεία της διαδικασίας δημιουργίας της αρχιτεκτονικής και της πόλης. Ροές και κτίρια υφαίνονται σε μια ενοποιημένη αστική οντότητα. Ως εκ τούτου αναζητούμε ερμηνείες του ‘κοινού εδάφους’ που ξεπερνούν την γενική θέση του διευθυντή της φετινής Μπιενάλε ως κοινού εδάφους μεταξύ των κτιρίων και χώρων της πόλης. (quotation from David Chiepperfield’s announcement: The title „Common Ground‟ also has a strong connotation of the ground between buildings, the spaces of the city). Διερευνούμε την ιδέα του χώρου μεταξύ των κτιρίων μέσα από τη οπτική ματιά των ενδιάμεσων χώρων και των ασαφών ορίων που τείνουν γενικά να επικρατούν. Επακόλουθα, επεκτείνουμε τη διερεύνηση στη σχέση του μέσα και του έξω, των ορίων του κτιρίου και του κοινού εδάφους μεταξύ τους. Με άλλα λόγια, αντιλαμβανόμαστε ότι τα όρια του κτιρίου δεν περιορίζονται στο πλαίσιο του κελύφους του, αλλά μπορούν να επεκταθούν μέσα στην πόλη και αντίστροφα, η πόλη μπορεί να επεκταθεί μέσα στο κτίριο. Με αυτό το σκεπτικό το κοινό έδαφος διαλύει τα συγκεκριμένα όρια των αυστηρά οριοθετημένων χώρων και κτιρίων και παίρνει διαστάσεις που αλληλοδιαχέονται στα συνθετικά συστατικά της πόλης.
evoking continuous exchanges that recreate new “memory”
Μια τέτοια αντίληψη βρίσκει έδαφος στις πρόσφατες δραστηριότητες της κίνησης ‘Occupy’. Η επιδίωξη της κοινωνικής, οικονομικής και περιβαλλοντική δικαιοσύνης ( ως στόχοι της κίνησης), επιτυγχάνεται μέσω της κινητοποίησης ιδεών σε δυο διαφορετικές πλατφόρμες: στον εικονικό χώρο/ virtual space με εργαλεία το IRC, Facebook, Twitter, και Meetup και στο φυσικό χώρο με ‘χωρικά μέσα’. Το τελευταίο αναφέρεται σε αστικά δημόσια τοπία που αναλαμβάνουν το ρόλο του ‘κοινού εδάφους’ για την φιλοξενία δραστηριοτήτων και διοχέτευση ιδεών, τα οποία απελευθερώνονται από τους περιορισμούς της ιδιοκτησίας. Τα κύρια τους χαρακτηριστικά αναγνωρίζονται από την εφήμερη χωρική σχέση, κινητοποίηση ιδεών με resonanceαντήχηση και διεκδίκηση δημόσιων χώρων σε εγκαταλειμμένα και ασαφή τοπία. Στην προκειμένη περίπτωση, η διεκδίκηση του δημόσιου χώρου ξεπερνά τα όρια ενός ανοικτού χώρου στην πόλη, διαπραγματεύοντας τα όρια του εγκαταλειμμένου κτιρίου και του περάσματος δια μέσω της νεκρής ζώνης, που παύει να υπάρχει ως απλά ένα πέρασμα. Η κίνηση ‘Occupy’ διερευνά τα όρια του αμφίβολου αυτού χώρου ο οποίος αποτελούσε το γραμμικό, γεωγραφικό κέντρο του παρελθόντος, τη μεταγενέστερη διαχωριστική και νεκρή ζώνη- το non-space, που μετατρέπηκε πρόσφατα (2004) σε απλό πέρασμα. Η κινητοποίηση ιδεών λειτουργεί δημιουργώντας κόμβους αντήχησης – nodes of resonance. Όπως το ‘ντόμινο’ αποτέλεσμα, οι ιδέες και οι ενέργειες επεκτείνονται πέραν των συγκεκριμένων εδαφικών ορίων και επηρεάζουν τις γειτνιάζουσες οντότητες προκαλώντας συνεχή ροή ιδεών και δημιουργία χωρικών τυπολογιών. Η κίνηση ‘Occupy’ χειρίζεται εργαλεία όπως μηνύματα, φωνές, εικόνες, δίκτυα επικοινωνιών σε διαφορετικές ταχύτητες. Η παρουσία των δραστηριοτήτων είναι προσωρινή και ως εκ τούτου οι χώροι/ κατασκευές είναι ευέλικτοι. Ο χώρος γενικά είναι ρευστός μέσα στον οποίο οι κινήσεις και η παρουσία του κόσμου αποκτά κυρίαρχη σημασία. Ο χώρος με την υλική του υπόσταση σταδιακά γίνεται αδιαχώριστος από την ανθρώπινη δραστηριότητα και κινητικότητα. Σε συνάρτηση με τα πιο πάνω, η ιδέα της αντιστρεψιμότητας και της εφήμερης κατάστασης αποκτούν ουσιαστική ανάγκη στην προσέγγιση της θεματικής του ‘κοινού εδάφους’. Όλες οι ομάδες των συμμετεχόντων- αρχιτεκτόνων, καλλιτεχνών, σχεδιαστών, ποιητών, ιστορικών κυβερνητικών και διοικητικών σωμάτων κ.α. συνεργάζονται για να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον- το Κυπριακό περίπτερο και να το προσφέρουν στους χρήστες: τους επισκέπτες της Αρσενάλε, ως επίσης και τους συμμετέχοντες στις εκδηλώσεις, που θα πραγματοποιηθούν στην Κύπρο, των οποίων οι δραστηριότητες και επιθυμίες θα μπορούν να αλλάξουν το ίδιο το Περίπτερο. Ενισχύοντας την Βιοποικιλότητα/Biodeversity. Διεκδικώντας το αστικό τοπίο. Η μελέτη αυτή αποτελεί κινητήρια δύναμη στην προσέγγιση μας, η οποία θα εκφραστεί στην ατμόσφαιρα και γενική ιδέα του περιπτέρου και θα παρουσιαστεί ανάμεσα στις έρευνες / μελέτες που θα εκτεθούν. Η ουδέτερη ζώνη στην πόλη της Λευκωσίας αναφέρεται με δυο ολότελα αντικρουόμενες ονομασίες: νεκρής ζώνης (dead zone) και πράσινης γραμμής ( green line). Όποια ερμηνεία κι αν δοθεί, είναι αδιαμφισβήτητο ότι η φύση αφέθηκε και εισέβαλε στο κτισμένο αλλά εγκαταλειμμένο περιβάλλον. Ο ενδιάμεσος χώρος ( όπως μεταφράζεται από την τούρκικη ονομασία) βρίθει με άγρια βλάστηση και ζωντάνια από διάφορα ζώα ( πέραν των πουλιών, γάτων και σκύλων, καταγράφηκαν περιοχές με χελώνες, αγρινά κλπ.). Η βιοπικοιλότητα του μπορεί να συγκριθεί με το παρόμοιο περιβάλλον παρόμοιων vague terrains- αδιευκρίνιστων περιοχών κατά μήκος του ποταμού Πειδιά. Με στόχο τον επαναπροσδιορισμό του κοινού εδάφους προτείνουμε τη δημιουργία ενός ουσιαστικού δικτύου που θα ενοποιήσει τα ‘ασαφή τοπία’ (βλ. D3) συμπεριλαμβάνοντας τις ‘απέραντες’ εκτάσεις των οροφών της παλιάς Λευκωσίας (κοινή πρόθεση προγράμματος με το Nicosia Master Plan office), την τάφρο, τα αδιέξοδα και άλλα ‘ανεπίσημα’ η/και ανεκμετάλλευτα τμήματα της πόλης (χώροι στάθμευσης, αυλάδες σχολίων κλπ). Προσβλέπουμε όπως αυτό το δίκτυο της βιοπικοιλότητας συνδεθεί με αρχιτεκτονικά στοιχεία όπως ‘πράσινες γέφυρες και σκάλες’ για να δημιουργήσει ένα σημαντικό συνεχόμενο αστικό τοπίο. Ενθάρρυνση για ουσιαστικό ‘guerilla gardening’ και άλλων δραστηριοτήτων θα ενεργοποιήσουν νέο δημόσιο περιβάλλον στην πόλη, μάλλον θα προσδώσουν στη Λευκωσία δημόσιο χαρακτήρα, μια ταυτότητα που απουσιάζει έντονα από το αστικό σκηνικό. Επιπρόσθετα η προτεινόμενη βλάστηση θα συνεισφέρει στο μέγιστο αφενός στην επαναφορά/ αναζωογόνηση υγιούς περιβάλλοντος και καλυτέρευσης του μικροκλίματος της πόλης και αφετέρου στην αναβίωση με επαναφορά ζωής από πουλιά και μικρά ζώα. Η επαναφορά του υδάτινου στοιχείου ως αποτύπωμα της μνήμης της αυθεντικής ροής του Πεδιαίου μέσα από την Λευκωσία, θα συνοδεύσει και ενισχύσει την πιο πάνω προσέγγιση της ανάπτυξης της βιοπικοιλότητας, Περίπτερο: Σκοπός μας είναι να μεταφέρουμε τις πιο πάνω σκέψεις και προσεγγίσεις στο Κυπριακό περίπτερο: να δημιουργήσουμε δηλαδή ένα χώρο που οι διάφορες ομάδες των συμμετεχόντων, επισκεπτών και άλλων κοινωνικών ομάδων να μπορούν να αναδημιουργούν χωρικά τη σύνθεση του ανάλογα με τις ανάγκες τους. (βλ. D5,D6) Τα τρία βασικά συστατικά του περιπτέρου θα επικεντρωθούν στην πραγματική εμπειρία του χώρου μέσα από τη διαδραστικότητα, το ίδιο το εκθεσιακό υλικό και τις παράλληλες εκδηλώσεις που θα λαμβάνουν χώρο στην Κύπρο και το ίδιο το περίπτερο. Εμπειρία: Το περίπτερο θα έχει την ευελιξία να αλλάζει εύκολα. Οι διάφορες επιφάνειες θα μπορούν να συρθούν, τα αρχιτεκτονικά στοιχεία όπως καθιστικά, κατακόρυφα πανέλα, σκάλες θα έχουν τη δυνατότητα να κυλίσουν στο χώρο. Οι χωρικές ποιότητες θα επικεντρωθούν στην ενδυνάμωση της ‘ατμόσφαιρας’ ( μάλλον των διάφορων ‘ατμοσφαιρών’) του περιπτέρου, ευαισθητοποιώντας όλες τις ανθρώπινες αισθήσεις. Με ηχητικές και οπτικές εγκαταστάσεις, προβολές, μυρωδιές ( και γεύσεις) από την παρουσία βλάστησης, με την αίσθηση της αφής ενισχυμένη με την επαφή με τις επιφάνειες λόγω επί μέρους στενοτήτων, την κινητικότητα και ευμεταβλητότητα (βλ. D5,D6) επιδιώκουμε να δημιουργήσουμε μια χωρική ατμόσφαιρα που να αλλάζει συνεχώς. Θα δοθεί ιδιαίτερη σημασία στην συμμετοχικότητα του κόσμου είτε ως μονάδες ανθρώπων, ως μικρές ομάδες δυο, τριών και περισσότερων ατόμων , ως επίσης και μεγαλύτερων ομάδων προσφέροντας ποικιλία δραστηριοτήτων. Πέραν του ‘παιγνιδιάρικου’ περιβάλλοντος με την εμπειρική/ ευμετάβλητη υπόσταση , σειρά από έρευνες, μελέτες, στοιχεία, επιστημονικές καταγραφές, καλλιτεχνικές παρεμβάσεις θα πλαισιώνουν και θα εμπλουτίζουν τις εμπειρίες στο περίπτερο.
A. Curators 1A. yiorgos hadjichristou & 2A. maria hadjisoteriou THE CYPRUS PAVILION FOR THE 13TH ARCHITECTURE BIENNALE
CYPRUS
antonis hadjikyriakos (4C)
antonis antoniou (8C)
2B. veronica antoniou
teigas joao
kyriakos kallis (13C)
y.h.architectural office (1C)
christina hadjizachariou (12C)
nasios varnavas despo pasia (15c)
UNIVERSITY OF NICOSIA
yiorgos kalozois (7C)
yiorgos hadjichristou (1A)
NICOSIA MASTER PLAN OFFICE (3C)
A.R.C architectural department
maria hadjisoteriou (2A) STUDENTS
alessandra swiny (1B)
paschalis paschali (14C)
SUB SUPRA architectural office
B. Collaborators 1B. alessandra swiny
• Head of the Department of Architecture, University of Nicosia; Collaboration w/ 2A in their architectural practice SubSupra Studio; Co-teaching w/ 2A; Co-heading & coteaching w/ 1A
veronika antoniou (2B)
petros konstantinou
rabia harmansah (10 C)
• Unit 2 leaders (‘living where the immaterial matters’) at the Department of Architecture, University of Nicosia
angelo evangelou (6C) krystallia kamvasinou (9C)
NICOSIA
D.4 DIAGRAM SHOWING THE INTERCONNECTED NETWORK OF THE TEAM MEMBERS AS COMMON GROUND
• Collaboration w/ 1A architectural office C. Participants 1C. nicosia master plan office • beginning of a collaboration forming a research base between the nicosia master plan office and unit 2, department of architecture, university of Nicosia. 2C. team: petros konstantinou, teigas joao, nasios varnavas • members/ collaborators of the architectural office of 2A. 3C. team: students @ Department of Architecture, University of Nicosia: marios stavrinidies, stavros voskaris, costas nicolaou, yiota kyriakou, john takkos, lefki charalambous, yianna hadjicosti, chris yiakubiv, constantinos kounnis, rania tollefson, marios antoniou 4C. antonis hadjikyriakos • historian ottomanist 5C. evgenia vasiloudes • etching artist 6C. angelo evangelou • artist 7C. yiorgos kalozois • poet 8C. antonis antoniou • sound installator artist 9C. krystallia kamvasinou • landscape architect, architect, researcher on ‘vague terrain’ 10C. rabia harmansah • anthropologist, research on social memory and shared religious space 11C. anna grichting • architect 12C. christina hadjizachariou • filmmaker 13C. kyriakos kallis • sculptor 14C. paschalis paschali • multimedia designer 15C. despo pasia teacher, photographer, master in cultural heritage
2 4 1
3 5
D.5 - PLAN 1:100 1 MASTER PLAN OFFICE RESEARCH (STOA) 2 TRENCH 3 SOUND INSTALLATION 4 INTERACTIVE CORNER 5 POETRY BOX
D.6 - PLAN SHOWING ALTERNATIVE OPTIONS D.7 - IMAGE SHOWING THE EXPERIENCE IN THE PAVILION
02
Θα δοθεί δε ιδιαίτερη έμφαση στην παρουσία του περιπτέρου στο κυπριακό περιβάλλον με την συνεχή καταγραφή του και την απόδοση της καταγραφής με διάφορα μέσα και σε διάφορες χωρικές ενότητες. Συνεπακόλουθα θα γίνει ενθάρρυνση συνεργασίας με διάφορους οργανισμούς, ομάδες κόσμου και πανεπιστήμια με βάση τη θεματική της πρότασης μας. Γενική περιγραφή: (βλ. D5, D6) Στα τρία φυσικά όρια του χώρου θα προστεθούν/ προβάλλονται εικόνες της υφιστάμενης κατάστασης των vague terrains σε κλίμακα 1:1 οι οποίες θα γίνονται αντιληπτές μέσα από προτεινόμενη κατασκευή- στοά. Το περιμετρικό αυτό περιβάλλον θα προσφέρει πολλαπλές εμπειρίες με κυρίως σταθερές κατασκευές , και θα φιλοξενεί τις διάφορες έρευνες και μελέτες. Η έξοδος διαφυγής θα διαγράφεται με κεντρική πύλη στα πλαίσια της στοάς. Τα κεντρικά στοιχεία θα αποτελούνται από κυρίως κινητές κατασκευές- βαθμίδες, καθιστικά και συρόμενα κατακόρυφα πανέλα. Το πάτωμα θα φιλοξενεί την πολεοδομική κάτοψη σε διάφορες κλίμακες, , δίνοντας την αίσθηση στον επισκέπτη ότι πορεύεται στην πόλη/ μινιατούρα. Τα κύρια στιγμιότυπα πέραν του στοιχείου της στοάς θα είναι οι εμπειρίες ποίησης, ήχων, του χαρακώματος, της διαδραστικής οθόνης. Σε όλα τα στοιχεία θα υπάρχει έντονη η αίσθηση της συνεχούς ανάμειξης του αυθεντικού υλικού και της προβολής, του εικονικού και πραγματικού κόσμου. D.8 - MULTIPLE EXPERIENCES OF VEILED ATMOSPHERES D.9 - TRANSPARENCY AROUND THE “SOUND BOX” EXPERIENCE Εκθέματα Συνέχεια της έρευνας – ως ακόμα ένα επίπεδο του δικτύου του κοινού εδάφους. Η ομάδα των προτεινόμενων επιμελητών έχει ήδη εμπλακεί σε σειρά από έρευνες και δραστηριότητες που συνδέονται στη θεματική της πρότασης με ποικίλους τρόπους. Έχοντας συμμετάσχει σε όλες τις προηγούμενες Αρχιτεκτονικές Μπιενάλε της Βενετίας με το Κυπριακό περίπτερο, εμπλάκηκαν με παρόμοιους η διαφορετικό τρόπους με την ιδέα του ‘κοινού εδάφους’ και την μελλοντική ανάπτυξη της βιοπικοιλότητας της Λευκωσίας ( 2006), τη σημασία της ανθρώπινης παρουσίας στους δημόσιου χώρους (2010- στάδιο διαγωνισμού), την ενεργοποίηση ενός ‘παιγνιδιάρικου’ περιβάλλοντος μέσα στα πλαίσια των ‘ασαφών ορίων’ της νεκρής ζώνης (2006). Τα κύρια ερευνητικά ερωτήματα τοu Unit 2 –‘Lining Where the Immaterial Matters’ εστιάζονται στις άυλες ποιότητες – intangible qualities της αρχιτεκτονικής εξετάζοντας τις μέσα από την αντίληψη των ορίων. Συγκεκριμένες έρευνες που έχουν ήδη γίνει σε συνεργασία με το γραφείο Nicosia master plan οδήγησαν στην κατανόηση των ‘ασαφών εδαφών’ της πόλης σε σχέση με τις ‘επίσημες περιοχές’. Οι πιο πάνω διερευνήσεις μαζί με ευρύ φάσμα άλλων ερευνών συνδέουν τους συμμετέχοντες στη συνέχιση τους, γεφυρώνοντας παλαιότερες και καινούριες έρευνες για να καλύψουν τη θεματική μας από διαφορετικές και ποικίλες οπτικές γωνιές, αποτελώντας πλούσιο υλικό ως έκθεμα στο περίπτερο: α, έρευνα και καταγραφή της νεκρής ζώνης από το γραφείο Nicosia master plan β, εγκαταστάσεις ήχους με καταγραφές από τις αγορές της Λευκωσίας γ, καταγραφή των ομάδων ακτιβιστών για την διεκδίκηση του δημόσιου χώρου ( ομάδες Φανερωμένης και κίνηση ‘Occupy’) δ, Είδη βλάστησης που χρησιμοποιούνται ως μέρος της ανάπτυξης της βιοπικοιλότητας στην πρόταση μας με βάση τις κοινές δραστηριότητες των διαφόρων κοινωνικών ομάδων ε, έρευνα στην κοινωνική μνήμη και στα κοινούς θρησκευτικούς χώρους ζ, Διαδραστική επιλογή διαδρομών δια μέσω των ‘ασαφών εδαφών’ μέσω οθόνης η, Γενικότερα ενθάρρυνση διαδραστικής εμπειρίας για την επαφή με την προσφερόμενη πληροφόρηση θ, φάσμα άλλων ερευνών πάνω στη συγκεκριμένη θεματική με τη συνέχιση του προτεινόμενου δικτύου. Η πιο πάνω έρευνα θα ‘αποκαλύπτεται’ σταδιακά στον επισκέπτη καθώς ‘εξερευνά’ το περίπτερο μέσα από ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά στιγμιότυπα (βλ. D2). Η έμπνευση των στιγμιοτύπων πηγάζει από τα απροσδόκητα πολλαπλά επίπεδα των ασαφών εδαφών της πόλης όπως της νεκρής ζώνης.
D.12 - HUMAN PRESENCE AS THE PREVAILING ELEMENT IN THE PAVILION
D.10 - BLENDED LAYERS OF MATERIALITY + ACTIVITY D.11. - BLURRING ENVELOPING PERIPHERIES Η υλικότητα και επεξεργασία των επιφανειών των αρχιτεκτονικών στοιχείων θα δημιουργήσουν ένα ‘αραχνοΰφαντο’ περιβάλλον πλαισιωμένο μεν σε ένα ’αυστηρό’ σχεδιαστικό κάνναβο , που όμως θα εμφανίζεται και θα διαλύεται μέσα στο περίπτερο στα διάφορα στιγμιότυπα. Το επιθυμητό περιβάλλον θα αναδείξει την θεωρητική και υλική παρουσία του ανθρώπου. Αυτή η νοητική και σωματική υπόσταση του ανθρώπου θα υπερισχύει/ πρωταγωνιστεί σε κάθε στιγμή χρήσης του περιπτέρου εκφράζοντας και ενισχύοντας την προτεινόμενη θεματική ‘we are common ground’. Η προσέγγιση αυτή θα εστιαστεί περαιτέρω στη επεξεργασία των λεπτομερειών όπου και έμφαση θα δοθεί στις κιναισθητικές ποιότητες: τρόποι και συνθήκες κίνησης, στάσης, καθίσματος, η παρουσία ως ατόμου η ομάδων, οι συνθήκες οπτικής στο χώρο και τα εκθέματα, οι αισθήσεις της ακοής, αφής, όσφρησης και γεύσης θα υφαίνονται σε ένα ‘αρχιτεκτονικό περιβάλλον, όπου οι ‘άυλες’ ποιότητες θα διευρύνουν τις χωρικές εμπειρίες του χρήστη. Οι συνθήκες της οπτικής εμπειρίας, όπως αυτές μπορεί να τις αντιληφτεί ένας επισκέπτης στα vague terrains, και ιδιαίτερα στη νεκρή ζώνη αποδίδουν μια άλλη ιδιαιτερότητα στην κατανόηση του ‘κοινού εδάφους’: μέσα από μικρά ανοίγματα, στενά περάσματα, με τη βοήθεια βαθμίδων για ανύψωση του σώματος. (βλ. D1). Για την αναδίπλωση καινούριων οπτικών εμπειριών προτείνεται χρήση καθρέφτη για χώρους που δεν μπορούν να ειδωθούν άμεσα, ατένιση στην οροφή, επεξεργασία στο πάτωμα, απρόσμενες ‘ανακαλύψεις’ οπτικών γωνίων κλπ. Εμπειρία στην Κύπρο: Στόχος μας είναι όπως το participatory design καθορίσει οριστικά τόσο χωρικά, όσο και νοητικά την ατμόσφαιρα του περιπτέρου. Το περίπτερο θα επεκτείνει τα φυσικά του όρια στην Κύπρο: προτείνονται εκδηλώσεις και δραστηριότητες που θα διαπραγματεύονται τις πολλαπλές πτυχές της θεματικής της πρότασης μας. Η καταγραφή τους θα μεταφέρεται στο περίπτερο. Αντίστοιχα, εργαστήρια και εκδηλώσεις που θα λαμβάνουν μέρος στο περίπτερο θα μεταφέρονται με διάφορα μέσα στην Κύπρο. Η ιδέα της αντήχησης- resonance των ιδεών θα μεταφέρεται από το χώρο της Αρσενάλε στο Κυπριακό περιβάλλον και αντίστροφα προσδοκώντας στον εμπλουτισμό των εμπειριών κα ιδεών.
Σκηνικό θεάτρου: Για την επίτευξη των πιο πάνω και σε συνάρτηση με τη θεματική της πρότασης, αντιλαμβανόμαστε το περίπτερο ως ένα σκηνικό θεάτρου όπου οι χρήστες είναι ταυτόχρονα οι σκηνοθέτες, ηθοποιοί και θεατές. Το ‘θεατρικό σκηνικό’ θα μπορεί να ‘εξελιχτεί’ σε διάφορες σκηνές, διαθέτοντας περιμετρικά τη ‘στοά’ ως φόντο που θα προσδίδει στο περίπτερο την αίσθηση της επέκτασης των χωριών ορίων. Τα υπόλοιπα αρχιτεκτονικά στοιχεία και στιγμιότυπα θα μπορούν να διευθετηθούν ελεύθερα στο χώρο, να μαζευτούν στο κέντρο, η προς τη στοά, προσφέροντας έτσι ευρύ φάσμα χρήσης του περιπτέρου με πολλαπλές δραστηριότητες σε σχέση με τις εκάστοτε ανάγκες. Όπως ένα θεατρικό έργο, τα σενάρια των σκηνικών θα δοθούν σαν οδηγίες με φωτογραφικές , διαγραμματικές και άλλες καταγραφές. Έτσι , το περίπτερο μετατρέπεται σαν μια δοκιμή όπου διαπραγματεύεται ο αστικός θεατρικός χαρακτήρας της πόλης, όπου οι ροές, ομάδες και δραστηριότητες ανθρώπων συνδιαλέγονται με τους χώρους και το κτιστό περιβάλλον σε μια ενιαία εύπλαστη οντότητα. Υλικότητα/ κατασκευή: Για την υλοποίηση της κατασκευής του περιπτέρου θα γίνει προσπάθεια για επανάχρηση διάφορων (κυρίως ελαφριών) υλικών και επιφανειών που ‘βρέθηκαν’ επί τόπου και εμπεριέχουν τη μνήμη αυτών των χώρων. Σε συνάρτηση με το κόστος και την πραγματική υλοποίηση του περιπτέρου, θα γίνει χρήση εκτυπωμένων επιφανειών και στοιχείων ειδικά κατασκευασμένων ( laser cut, 3d print) που θα ετοιμαστούν , όπως και τα επαναχρησιμοποιημένα υλικά, σε φοιτητικά εργαστήρια του Τμήματος Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας. Η επεξεργασία όλων των υλικών, επιφανειών και στοιχείων θα προσδώσουν ενιαία αρχιτεκτονική επεξεργασία στην οποία η επανάχρηση και η επέμβαση δεν θα έχουν σαφή όρια. Η παρουσία σημαντικού δικτύου με βλάστηση όπως και η πρόθεση δυνατότητας επέμβασης στο χώρο από τους χρήστες αισιοδοξούν να εντείνουν την ατμοσφαιρική αίσθηση , ενισχύοντας τη θεματική της πρότασης μας. Πέραν της ήδη υπάρχουσας ένδειξης για επιπρόσθετη επιχορήγηση, πιστεύουμε ότι η επιτυχία της υλοποίηση του έργου θα βασιστεί στην εμπλοκή και συμμετοχή διαφόρων ατόμων και ομάδων στα πλαίσια του προτεινόμενου δικτύου συμμετοχικότητας.
D.13 - THE CENTRAL FLEXIBLE CORE
03