Voorwoord Nu ik door de bladzijden van dit boek blader, komt er een stroom herinneringen boven aan de plaats waar ik was toen ik de woorden op papier zette. Het merendeel van de stukjes schreef ik toen ik jaren geleden medevoorganger was van een gemeente in het centrum van Miami, Florida. Een van mijn taken was het schrijven van een wekelijks artikeltje voor het kerkblad. Veel voorgangers zien vreselijk tegen zo’n steeds terugkerende opgave op, maar ik genoot er steeds meer van. Omdat ik in die tijd nog niet getrouwd was, bleef ik tot ’s avonds laat op kantoor en schreef en herschreef de stukjes. Het kerkblaadje was maar klein, dus het waren maar korte overdenkingen. Ik had geen idee dat de artikeltjes ooit buiten onze kerk gelezen zouden worden, vandaar dat veel voorbeelden uit de directe omgeving kwamen. Maar de stukjes werden ook buiten Miami gelezen. Ik begon brieven te krijgen van mensen in heel het land die een kopie van de artikelen wilden hebben. Voor het eerst ervoer ik de kracht van het geschreven woord. Ik besefte dat mijn pen tot mensen zou spreken die ik niet kende, op plaatsen waar ik nooit naartoe zou gaan, op manieren die anders niet mogelijk voor me waren. Ik verbaasde me erover.
Ark Gods werrkplaats(01).indd 11
11-12-14 16:47
in gods werkplaats
Maar toen ontving ik een brief van Randy Mayeux, een vriend die destijds aan de westkust van Amerika woonde. ‘Je moet eens overwegen of je je werk niet moet laten uitgeven’, zei hij. Ik bedankte hem, borg de brief op en dacht er niet verder niet veel over na. Niet dat ik er niet in geïnteresseerd was. Ik had gewoon geen tijd. Ik was druk bezig met de voorbereidingen voor mijn huwelijk en een verhuizing naar Brazilië. Waar zou ik de tijd vandaan moeten halen om de stukjes die ik geschreven had te bewerken, ze samen te voegen tot een boek en vervolgens naar uitgevers te sturen? Het antwoord? Ik kreeg de tijd in Brazilië. Toen Denalyn en ik in 1983 naar Rio de Janeiro verhuisden, besteedden we een paar uur per dag aan taalstudie. De avonden gebruikte ik om te schrijven. Ik werkte een aantal weken aan het herschrijven van de artikeltjes en reeg ze aaneen tot een manuscript. Omdat ik geen enkele uitgever kende, ging ik naar mijn bibliotheek, schreef de adressen over van vijftien uitgeverijen en zond ze allemaal een kopie. Zes van hen stuurden het ongeopend terug. Zes openden het en zeiden: ‘Nee, bedankt’. Drie toonden interesse en een van die drie, Tyndale House, stuurde me een contract. Ik stond versteld. Ik zal dr. Wendell Hawley en de hele Tyndale-familie altijd dankbaar blijven dat ze het met me aandurfden en mijn eerste boek uitgaven. In Gods werkplaats dateert nog van vóór mijn bekendere boeken als Daarom noemen ze Hem de Verlosser, Lichter door het leven, en 3:16 de indringende boodschap van het bekendste Bijbelvers. Het is het enige boek dat ik schreef voor ik kinderen kreeg. Als ik het me goed herinner ontving ik het contract precies op de dag waarop Denalyn en ik hoorden dat ze voor het eerst in verwachting was.
Ark Gods werrkplaats(01).indd 12
11-12-14 16:47
Het is ook het enige boek dat ik geschreven heb dat mijn vader ooit zag. Hij overleed kort nadat het verscheen. Ik had nooit kunnen dromen dat ik ooit schrijver zou worden. Nooit. De woorden in het boek zijn niet die van een ambitieuze auteur. Als je In Gods werkplaats leest, vind je daar de gedachten van een jonge zendeling die vanuit zijn hart schreef. De stijl is niet zo goed als zou moeten. Een aantal van de stukjes zijn te abrupt afgebroken, andere zijn te langdradig. Maar het is mijn eerste boek en het heeft een speciaal plekje in mijn hart. Ik zou er geen enkel woord aan willen veranderen. Opnieuw wil ik Tyndale bedanken voor de kans die ze me gaven. Dank ook aan dr. Wendell Hawley en Mark Carpenter omdat zij groeipotentieel zagen. En ook dank aan jou omdat je deze uitgave van In Gods werkplaats hebt uitgekozen. Max Lucado
Ark Gods werrkplaats(01).indd 13
11-12-14 16:47
Ark Gods werrkplaats(01).indd 14
11-12-14 16:47
INLEIDING:
De smederij De smid heeft in zijn werkplaats drie soorten gereedschap. Er liggen stukken gereedschap op de schroothoop: verouderd, kapot, bot, roestig. Ze liggen in een hoek vol spinrag, nutteloos voor hun meester, zich er niet van bewust waarvoor ze bestemd zijn. Er ligt ook gereedschap op het aambeeld: gesmolten, gloeiend heet, vormbaar, veranderbaar. Er liggen ook stukken gereedschap op het aambeeld die door hun meester gevormd zijn en aanvaarden waartoe ze bestemd zijn.
ďœąďœľ
Ark Gods werrkplaats(01).indd 15
11-12-14 16:47
in gods werkplaats
Er zijn ook nuttige stukken gereedschap: geslepen, gereedgemaakt, taakgericht, flexibel. Ze liggen klaar in de gereedschapskist van de smid, bruikbaar voor hun meester en doen datgene waarvoor ze bestemd zijn. Sommige mensen blijven nutteloos zitten: gebroken levens, verspilde talenten, gedoofde passie, vervlogen dromen. Ze worden op de schroothoop gegooid, moeten hoognodig gerepareerd worden en hebben geen idee wat hun bestemming is. Anderen liggen op het aambeeld: geopende harten, verlangend naar verandering, genezende wonden, helder wordende visie. Ze zijn blij met de pijnlijke klappen van de smid, verlangen ernaar gerepareerd te worden, smeken om een roeping. Anderen zijn in de handen van de Meester: goed afgestemd, standvastig, opgepoetst, productief. Ze reageren op de sterke arm van hun Meester, eisen niets, geven alles over. ďœąďœś
Ark Gods werrkplaats(01).indd 16
11-12-14 16:47
We zijn allemaal ergens in de smederij. We bevinden ons of op de schroothoop, of in de handen van de Meester op het aambeeld, of in de gereedschapskist. (Sommigen van ons zijn op alle drie deze plaatsen geweest.) In deze verzameling overdenkingen zullen we in de werkplaats rondwandelen. We nemen alle gereedschap onder de loep en kijken in alle hoekjes. Vanaf de planken, tot de werkbank, van het water tot het vuur … En ik weet zeker dat je jezelf ergens zult tegenkomen. We gaan ontdekken wat Paulus bedoelde toen hij zei dat we ‘een bijzonder en geheiligd voorwerp, geschikt voor elk doel’ moeten worden. En wat een proces is dat! De schroothoop met kapot gereedschap, het aambeeld waarop het gereedschap weer opnieuw gesmeed wordt, de hand van de Meester – het is zowel een vreugdevolle als een pijnlijke reis. En wanneer jij die weg gaat – jij, die van de schroothoop gehaald wordt en in het vuur terechtkomt, die op Gods aambeeld onder de hamer durft te gaan liggen en ijverig je eigen bestemming zoekt – wees dapper want jou wacht het voorrecht om ‘Gods uitverkoren werktuig’ genoemd te worden.
Ark Gods werrkplaats(01).indd 17
11-12-14 16:47
Ark Gods werrkplaats(01).indd 18
11-12-14 16:47
deel een
De schroothoop
Ark Gods werrkplaats(01).indd 19
11-12-14 16:47
Ark Gods werrkplaats(01).indd 20
11-12-14 16:47