Op de man af

Inhoud

ADAM 10 De man die zijn verantwoordelijkheid niet nam

NOACH 12 De man die struikelde

ABRAHAM 14 De man die God aan het hoofd bleef zeuren

JOZEF 16 op z’n sterkst

JETRO 18 De schoonvader

BILEAM 20 De waarzegger

ACHAN 22 De man die zijn gezin in het ongeluk stortte

GIDEON 24 De man die niet over één nacht ijs ging

MANOACH 26 Een teleurgestelde vader

SIMSON 28 De man met een zwak voor de verkeerde vrouwen

ELI 30 Vader van ontspoorde zoons

ELKANA 32 De man met een huis vol problemen

ELIAB 36 De stoere kerel

ELIA 38 Een sterke man die zwak was

NAÄMAN 40 De man die voor moeilijk ging

EEN BEDIENDE 42 met een scherpe blik

JOSIA 44 De man die brak met de traditie

DAVID 46 De man die zich niet schaamde voor zijn geloof

SALOMO 48 De zoon wiens vader voor hem zorgde

JOB 50 De biddende vader

JOZEF 52 Een held!

JOHANNES 54 De gelovige die twijfelde

JUDAS 56 De wanhopige

EEN VADER 58 met zelfkennis

SIMEON 62 Eigenlijk een gewone burger

DE GOEDE HERDER 64 die zocht

DE RIJKE BUURMAN 66 van Lazarus

DE MAN 68 die wist wat dankbaarheid was

ZACHEÜS 70 De man die moeite wilde doen

TWEE MANNEN 72 die het gingen begrijpen

NATANAËL 74 De man die gekend was

NICODEMUS 76 Een man met vragen

DE BLINDGEBOREN MAN 78 met een scherpe blik

TOMAS 80 de ongelovige?

DE ETHIOPIËR 82 die op zoek was

ANANIAS 84 Man van vertrouwen

PETRUS 86 De man die open staat voor nieuwe dingen

PAULUS EN BARNABAS 88 Nederige mannen

PAULUS 90 De man voor wie deuren gesloten werden

FELIX 92 De man met vluchtgedrag

ADAM

De man die zijn verantwoordelijkheid niet nam Genesis 3: 8-12

Hij dronk nooit als hij nog moest rijden.

‘Je kunt best één biertje nemen, hoor,’ zeiden vrienden tegen hem.

Maar hij deed het niet.

Toen kreeg hij een relatie, zijn vriendin had ook haar rijbewijs. Dat was fijn, nu reden ze om de beurt na een feestje. Zij nam wel een drankje met alcohol als ze terug moest rijden. En hij zag dat ze nog steeds prima reed. Zelfs na meerdere wijntjes reed ze vlotjes naar huis.

Langzaam ging hij overstag. Inderdaad, na één glas bier reed hij nog steeds even goed en geconcentreerd als altijd.

‘Zie je wel,’ zei ze, ‘niks aan de hand. Je hoeft echt niet altijd zo braaf te doen.’

Het ene biertje veranderde langzaam in een paar biertjes, ook als hij nog moest rijden. En het ging altijd goed. Tot die ene avond. Hij zag de fietser die van rechts kwam te laat en reed hem aan. Het liep niet goed af en zowel het leven van de fietser als het leven van de chauffeur was verwoest.

‘Het is allemaal jouw schuld!’ zei hij tegen zijn vriendin, ‘Jij zei dat ik best wat kon drinken, ook al moest ik rijden, je wordt bedankt!’

10

Zoiets maakte Adam er ook van. ‘Het is de schuld van Eva, zij zei….’

Maar zo werkt het niet, je bent zelf verantwoordelijk voor je daden.

God vraagt aan jou persoonlijk rekenschap, je kunt je niet verschuilen achter een ander. Of toch wel? Ja, maar niet achter een mens, alleen achter Jezus Christus!

In hem zijn wij door zijn bloed verlost en zijn onze zonden vergeven, dankzij de rijke genade die God ons in overvloed heeft geschonken.

Efeziërs 1: 7

11

NOACH

De man die struikelde Genesis 9: 18-28

Zo’n keurige, gelovige man. Ja, ja, dat dachten we altijd. Maar wat ik nu van hem gehoord heb… zo braaf is hij dus niet!

Over wie heb ik het? Over die ouderling of oudste uit de gemeente? Of over die serieuze kerkganger? Nee, deze keer heb ik het over iemand anders; Noach heet hij. Een voorbeeld voor iedereen, midden in een heidense omgeving was hij de enige die God diende en leefde zoals het hoorde.

Zó’n gelovige man, dat zie je niet vaak. Zonder dat er ook nog maar een spat water was gevallen, geloofde hij God op zijn woord dat er een waters­noodramp van ongekende omvang zou komen. En daarom ­begon hij midden op het land een enorm schip te bouwen, een reuze klus. Hij trok zich niets aan van de spot om zich heen, maar bouwde rustig door. Wat een geloof!

Ongetwijfeld ken je het vervolg van dit verhaal: het water kwam en Noach bleef samen met zijn gezin gespaard, terwijl de rest van de mensheid verdronk. Je verwacht dat hij na zo’n bijzondere ervaring nog heiliger gaat leven. Maar nee, het eerste wat hij doet, zo lezen we,

12

is een wijngaard aanleggen. En na de oogst en het persen van de wijn drinkt hij zoveel, dat hij niet meer weet wat hij doet.

Jammer, maar tegelijk een troost; ook iemand die dicht bij God leeft, kan in zonde vallen. En dan toch gaat God met hem door!

En iedereen wordt uit genade, die niets kost, door God als een rechtvaardige aangenomen omdat Hij ons door Christus Jezus heeft verlost.

Romeinen 3: 24

13

ABRAHAM

De man die God aan het hoofd bleef zeuren Genesis 18: 22-32

Niet doorzeuren, beleefd zijn; we leren het onze kinderen al vroeg. En ten opzichte van God geldt dat natuurlijk helemaal: je mag al je vragen bij Hem neerleggen, maar je gaat natuurlijk niet doordrammen, dat is hoogst ongepast!

Ja? Abraham denkt daar anders over, hij gaat maar door met vragen en soebatten. OkĂŠ, hij kleedt zijn vragen steeds mooier in, formuleert steeds voorzichtiger, maar intussen zeurt hij gewoon door.

En wordt de Heer kwaad op hem, bestraft Hij Abraham? Nee, integendeel, steeds weer krijgt Abraham antwoord van de Heer. Eindeloos is Zijn geduld. Ten slotte lezen we dat God bepaalt wanneer het gesprek afgelopen is, Hij beĂŤindigt op Zijn tijd het gesprek.

Ook wij mogen hiervan leren: vraag maar door aan God, houd maar aan in je gebed, God zal je wel laten weten wanneer je genoeg gevraagd hebt. Vragen staat vrij, dat geldt zeker ook voor het vragen aan God. Hij is immers onze Vader. Maar je moet er dan ook op vertrouwen dat die Vader weet wat goed voor ons is en wat niet. Soms gaat het dan toch anders dan je verwacht.

14

Eindeloos lijkt Gods geduld met de mensen van Sodom en Gomorra, maar er zijn grenzen. Ten slotte zijn er zelfs geen tien ‘onschuldigen’.

Maar dan nog heeft Hij oog voor die enkelingen, Lot en zijn gezin krijgen een nieuwe kans. Breng je geliefden maar steeds opnieuw onder Zijn aandacht! ‘Zeuren’ mag!

Zal God dan niet zeker recht verschaffen aan zijn uitverkorenen die dag en nacht tot hem roepen?

Lucas 18: 7

15