Inhoud
ADAM 10 De man die zijn verantwoordelijkheid niet nam
NOACH 12 De man die struikelde
ABRAHAM 14 De man die God aan het hoofd bleef zeuren
JOZEF 16 op z’n sterkst
JETRO 18 De schoonvader
BILEAM 20 De waarzegger
ACHAN 22 De man die zijn gezin in het ongeluk stortte
GIDEON 24 De man die niet over één nacht ijs ging
MANOACH 26 Een teleurgestelde vader
SIMSON 28 De man met een zwak voor de verkeerde vrouwen
ELI 30 Vader van ontspoorde zoons
ELKANA 32 De man met een huis vol problemen
ELIAB 36 De stoere kerel
ELIA 38 Een sterke man die zwak was
NAÄMAN 40 De man die voor moeilijk ging
EEN BEDIENDE 42 met een scherpe blik
JOSIA 44 De man die brak met de traditie
DAVID 46 De man die zich niet schaamde voor zijn geloof
SALOMO 48 De zoon wiens vader voor hem zorgde
JOB 50 De biddende vader
JOZEF 52 Een held!
JOHANNES 54 De gelovige die twijfelde
JUDAS 56 De wanhopige
EEN VADER 58 met zelfkennis
SIMEON 62 Eigenlijk een gewone burger
DE GOEDE HERDER 64 die zocht
DE RIJKE BUURMAN 66 van Lazarus
DE MAN 68 die wist wat dankbaarheid was
ZACHEÜS 70 De man die moeite wilde doen
TWEE MANNEN 72 die het gingen begrijpen
NATANAËL 74 De man die gekend was
NICODEMUS 76 Een man met vragen
DE BLINDGEBOREN MAN 78 met een scherpe blik
TOMAS 80 de ongelovige?
DE ETHIOPIËR 82 die op zoek was
ANANIAS 84 Man van vertrouwen
PETRUS 86 De man die open staat voor nieuwe dingen
PAULUS EN BARNABAS 88 Nederige mannen
PAULUS 90 De man voor wie deuren gesloten werden
FELIX 92 De man met vluchtgedrag
ADAM
De man die zijn verantwoordelijkheid niet nam Genesis 3: 8-12
Hij dronk nooit als hij nog moest rijden. ‘Je kunt best één biertje nemen, hoor,’ zeiden vrienden tegen hem. Maar hij deed het niet. Toen kreeg hij een relatie, zijn vriendin had ook haar rijbewijs. Dat was fijn, nu reden ze om de beurt na een feestje. Zij nam wel een drankje met alcohol als ze terug moest rijden. En hij zag dat ze nog steeds prima reed. Zelfs na meerdere wijntjes reed ze vlotjes naar huis. Langzaam ging hij overstag. Inderdaad, na één glas bier reed hij nog steeds even goed en geconcentreerd als altijd. ‘Zie je wel,’ zei ze, ‘niks aan de hand. Je hoeft echt niet altijd zo braaf te doen.’ Het ene biertje veranderde langzaam in een paar biertjes, ook als hij nog moest rijden. En het ging altijd goed. Tot die ene avond. Hij zag de fietser die van rechts kwam te laat en reed hem aan. Het liep niet goed af en zowel het leven van de fietser als het leven van de chauffeur was verwoest. ‘Het is allemaal jouw schuld!’ zei hij tegen zijn vriendin, ‘Jij zei dat ik best wat kon drinken, ook al moest ik rijden, je wordt bedankt!’
10
Zoiets maakte Adam er ook van. ‘Het is de schuld van Eva, zij zei….’ Maar zo werkt het niet, je bent zelf verantwoordelijk voor je daden. God vraagt aan jou persoonlijk rekenschap, je kunt je niet verschuilen achter een ander. Of toch wel? Ja, maar niet achter een mens, alleen achter Jezus Christus!
In hem zijn wij door zijn bloed verlost en zijn onze zonden vergeven, dankzij de rijke genade die God ons in overvloed heeft geschonken. Efeziërs 1: 7
11
NOACH
De man die struikelde Genesis 9: 18-28
Zo’n keurige, gelovige man. Ja, ja, dat dachten we altijd. Maar wat ik nu van hem gehoord heb… zo braaf is hij dus niet! Over wie heb ik het? Over die ouderling of oudste uit de gemeente? Of over die serieuze kerkganger? Nee, deze keer heb ik het over iemand anders; Noach heet hij. Een voorbeeld voor iedereen, midden in een heidense omgeving was hij de enige die God diende en leefde zoals het hoorde. Zó’n gelovige man, dat zie je niet vaak. Zonder dat er ook nog maar een spat water was gevallen, geloofde hij God op zijn woord dat er een watersnoodramp van ongekende omvang zou komen. En daarom begon hij midden op het land een enorm schip te bouwen, een reuze klus. Hij trok zich niets aan van de spot om zich heen, maar bouwde rustig door. Wat een geloof! Ongetwijfeld ken je het vervolg van dit verhaal: het water kwam en Noach bleef samen met zijn gezin gespaard, terwijl de rest van de mensheid verdronk. Je verwacht dat hij na zo’n bijzondere ervaring nog heiliger gaat leven. Maar nee, het eerste wat hij doet, zo lezen we,
12
is een wijngaard aanleggen. En na de oogst en het persen van de wijn drinkt hij zoveel, dat hij niet meer weet wat hij doet. Jammer, maar tegelijk een troost; ook iemand die dicht bij God leeft, kan in zonde vallen. En dan toch gaat God met hem door!
En iedereen wordt uit genade, die niets kost, door God als een rechtvaardige aangenomen omdat Hij ons door Christus Jezus heeft verlost. Romeinen 3: 24
13
ABRAHAM
De man die God aan het hoofd bleef zeuren Genesis 18: 22-32
Niet doorzeuren, beleefd zijn; we leren het onze kinderen al vroeg. En ten opzichte van God geldt dat natuurlijk helemaal: je mag al je vragen bij Hem neerleggen, maar je gaat natuurlijk niet doordrammen, dat is hoogst ongepast! Ja? Abraham denkt daar anders over, hij gaat maar door met vragen en soebatten. OkĂŠ, hij kleedt zijn vragen steeds mooier in, formuleert steeds voorzichtiger, maar intussen zeurt hij gewoon door. En wordt de Heer kwaad op hem, bestraft Hij Abraham? Nee, integendeel, steeds weer krijgt Abraham antwoord van de Heer. Eindeloos is Zijn geduld. Ten slotte lezen we dat God bepaalt wanneer het gesprek afgelopen is, Hij beĂŤindigt op Zijn tijd het gesprek. Ook wij mogen hiervan leren: vraag maar door aan God, houd maar aan in je gebed, God zal je wel laten weten wanneer je genoeg gevraagd hebt. Vragen staat vrij, dat geldt zeker ook voor het vragen aan God. Hij is immers onze Vader. Maar je moet er dan ook op vertrouwen dat die Vader weet wat goed voor ons is en wat niet. Soms gaat het dan toch anders dan je verwacht.
14
Eindeloos lijkt Gods geduld met de mensen van Sodom en Gomorra, maar er zijn grenzen. Ten slotte zijn er zelfs geen tien ‘onschuldigen’. Maar dan nog heeft Hij oog voor die enkelingen, Lot en zijn gezin krijgen een nieuwe kans. Breng je geliefden maar steeds opnieuw onder Zijn aandacht! ‘Zeuren’ mag!
Zal God dan niet zeker recht verschaffen aan zijn uitverkorenen die dag en nacht tot hem roepen? Lucas 18: 7
15