Vrijdag 1 januari
Lezen: Matteüs 25:1-13 Wees dus waakzaam… (vs. 13)
Anticiperen hoort bij het leven. In allerlei situaties, bijvoorbeeld in zaken, sport en verkeer, proberen we actief in te spelen op wat kan gebeuren. In dit nieuwe jaar zal de oproep blijven klinken om te anticiperen op de komst van de Heer Jezus. Opvattingen over het hóé en wannéér Jezus terugkomt, kunnen verschillen. Belangrijk is dat je er klaar voor bent. Dat je leven vol is van Gods genadewerk én je de Heer actief verwacht. Die verantwoordelijkheid kan niemand van je overnemen. Dat toont de gelijkenis aan van de wijze en dwaze meisjes. Maar wat een blijdschap als eindelijk de Bruidegom komt, om dan door een geopende deur de feestzaal binnen te gaan! Vanuit die verwachting wens ik jou een vreugdevol 2016.
Zaterdag 2 januari
Lezen: Lucas 2:40-45 Het kind groeide op, werd sterk en was begiftigd met wijsheid… (vs. 40)
Juist tijdens de eerste kinderjaren wordt de basis gelegd voor de ontwikkeling van je persoonlijkheid. Uit vers 40 kunnen wij opmaken dat Jezus zich ontwikkelde tot een flinke jongen. Zijn wijsheid kwam al vroeg naar voren. De bijbelschrijver vat het samen: ‘Gods genade rustte op Hem.’ Juist daar gaat het om. Dat geldt óók voor ons. Het onderhouden van een geloofsrelatie, waarbij Gods Geest inzicht en leiding geeft in je bestaan. Jezus gaat op 12-jarige leeftijd met Jozef en Maria mee naar Jeruzalem, om het pesachfeest te vieren. Vanuit de joodse traditie én de verbondenheid met zijn hemelse Vader wordt Jezus’ karakter gevormd. Hij wordt voorbereid op zijn taak. Vraag: welk doel heb jij dat richting geeft aan jouw leven?
dag in dag uit paperback 2016 – p.6
Zondag 3 januari
Lezen: Lucas 2:46-52 Wist u niet dat Ik in het huis van mijn Vader moest zijn? (vs. 49)
De emoties zullen hoog opgelopen zijn. Na dagenlang wanhopig zoeken, vinden Jozef en Maria eindelijk hun kind terug in de tempel. Voor Jezus lijkt het vanzelfsprekend dat Hij daar is. In het heiligdom waar God de Eeuwige wordt vereerd. De plaats waar schriftgeleerden bijeenkomen om te onderwijzen en te discussiĂŤren. Jezus is geen stille toehoorder. Hij luistert en stelt kernachtige vragen. Wie Hem hoort, verbaast zich over zijn inzicht. Maar het belangrijkste is toch wel dat Jezus zegt dat Hij in het huis van zijn Vader behoort te zijn. Wat een ontdekking! Of is het een bevestiging dat Jezus met de dingen van God bezig moet zijn? In het huis van zijn hemelse Vader gaat Jezus zijn roeping nog beter verstaan. Ondertussen blijft Hij gehoorzaam aan Jozef en Maria en gaat met hen terug naar hun huis.
Maandag 4 januari
Lezen: Lucas 3:1-6 Maak de weg van de Heer gereed, maak recht zijn paden! (vs. 4)
Johannes, de zoon van Elisabet en Zacharias, heeft zich afgezonderd in de woestijn. Daar ontvangt hij van Godswege de roeping om een wegbereider te zijn. Vervolgens treedt Johannes op in de omgeving van de rivier de Jordaan. De mensen zien in Johannes een indrukwekkende profeet. Hij roept iedereen op tot berouw en boete. Het komt overeen met wat Jesaja eeuwen daarvoor geprofeteerd had. Je zou het kunnen vergelijken met het werk van een stratenmaker die een verwaarloosde weg weer veilig en begaanbaar maakt door de hobbels en de kuilen te effenen. Het is dienstbaar maar tegelijkertijd ook eervol werk. Johannes bereidt de harten van de mensen voor opdat zij de boodschap van Jezus kunnen ontvangen. Zijn wij ook stratenmakers voor Jezus?
dag in dag uit paperback 2016 – p.7
Dinsdag 5 januari
Lezen: Lucas 3:7-9 Breng vruchten voort die een nieuw leven waardig zijn… (vs. 8)
Johannes windt er in zijn bediening als profeet geen doekjes om. Hij is confronterend. Toch komen de mensen in grote aantallen naar hem toe. Hij maakt hun duidelijk dat de waterdoop een stap is om in overeenstemming met Gods bedoeling te gaan leven. Maar er zijn ook mensen die de doop zien als een escape; een heimelijke vluchtroute, om aan Gods rechtvaardige oordeel te ontkomen. In de stilte van de woestijn zal Johannes hebben ervaren dat oprechtheid in het geloof prioriteit behoort te hebben. Zo’n op God gericht geloof, inclusief eerlijk handelen, stemt overeen met het nieuwe leven. De resultaten zullen te merken zijn. Reageert Johannes daarom zo fel op de mensen die zich beroepen op hun afkomst? Men wil gedoopt worden, maar is niet bereid om de manier van leven te veranderen. Een nieuw begin vraagt om een passend vervolg.
Woensdag 6 januari – Drie koningen
Lezen: Lucas 3:10-14 En wij, wat moeten wij doen? (vs. 14)
Een terugkerende vraag: ‘Wat moeten we dan doen?’ Het biedt Johannes gelegenheid om enkele regels van Gods Koninkrijk onder de aandacht te brengen. Zoals het delen van wat je hebt. Gun ook anderen het voedsel. Eis geen onrechtmatig geld of andermans bezittingen op. Leef als een dankbaar mens. Door de eeuwen heen is er invulling gegeven aan die oproep. Zo ook bij Franciscus van Assisi. Hij was op zoek naar zijn bestemming. Deze rijke koopmanszoon koos partij voor de kansarme mensen in de samenleving. Daarin vond Franciscus zijn levensvervulling. Vaak was hij in de kerk van San Damiano om er te bidden. Tijdens het gebed hoorde Franciscus een stem die hem opdroeg: ‘Ga, Franciscus, repareer mijn huis, want je ziet dat het op instorten staat.’ Met die opdracht trok Franciscus de wereld in, dienend en zorgdragend voor anderen.
dag in dag uit paperback 2016 – p.8
Donderdag 7 januari
Lezen: Lucas 3:15-17 …er komt iemand die meer vermag dan ik… (vs. 16)
Johannes de Doper is er niet op uit om de belangrijkste te zijn. Het was ongetwijfeld verleidelijk daaraan toe te geven, omdat mensen grote dingen van hem verwachtten. Johannes durft het aan, tegen alle druk in, om de mindere te zijn. Hij verwijst naar Jezus en verklaart dat de Messias in alles zijn meerdere is. Johannes doopt met water, de Heer Jezus zal dopen met de heilige Geest! Waar de waterdoop betekenisvol is als een bijzondere, symbolische handeling, is de doop met de Geest een gave van God, welke op basis van het geloof in Jezus Christus wordt geschonken. Jezus kan vanuit de verbondenheid met zijn Vader die Geest toebedelen. De heilige Geest die als een reinigend vuur werkt. Waardoor het waardevolle van het nutteloze wordt gescheiden. Dankzij dat heilzame werk kun jij tot eer van God veel vrucht dragen.
Vrijdag 8 januari
Lezen: Lucas 3:18-20 …dat hij [Herodes] Johannes opsloot in de gevangenis. (vs. 20)
Koning Herodes denkt dat hij alle macht in handen heeft en handelt onsportief door Johannes in de gevangenis te zetten. Blijkbaar kan Herodes er niet tegen dat Johannes de waarheid vertelt. Het monddood maken van je tegenstander(s) kenmerkt helaas despoten van alle tijden. Johannes is wat betreft zijn aardse lot overgeleverd aan de grillen van Herodes en diens gezin. Geen best vooruitzicht… Kort daarvoor nog preekte Johannes over een ander Koninkrijk. Hij hielp de mensen bij het maken van een beslissende keuze. Waardering voor zijn inzet zal er zeker geweest zijn. Als gevangene is hij innerlijk vrij, hij heeft aan zijn roeping voldaan. Misschien citeerde Johannes in zijn kerker Psalm 2 weleens, waarin staat dat God die in de hemel troont, lacht en spot met de goddeloze machthebbers. Uiteindelijk zal Gods Koninkrijk overwinnen!
dag in dag uit paperback 2016 – p.9
Zaterdag 9 januari
Lezen: Lucas 3:21-22 …in jou vind Ik vreugde. (vs. 22)
Door zich te laten dopen, stelde Jezus zich gelijk aan de mens. Met dit verschil dat Jezus geen zonden begaan had. De doop als teken van bekering was voor Hem niet nodig. Toch liet Jezus zich dopen. Achteraf kunnen wij die doop en het opstaan uit het water zien als een verwijzing. Het wijst ons naar Jezus’ kruisdood, begrafenis en opstanding. Terwijl Jezus aan het bidden is, daalt de heilige Geest in de vorm van een duif op Hem neer. God laat zich niet onbetuigd, een stem klinkt uit de hemel: ‘Jij bent mijn geliefde Zoon.’ Wat zal die gebeurtenis Jezus bemoedigd hebben! Te ervaren dat God, zijn hemelse Vader, vreugde in Hem vindt. De weg van gehoorzaamheid die Jezus gaat, zal voortdurend omlijst worden met die liefdevolle woorden: ‘In jou vind Ik vreugde!’
Zondag 10 januari
Lezen: Lucas 3:23,38 Jezus begon zijn verkondiging toen hij ongeveer dertig jaar was. (vs. 23)
In Jezus’ tijd op aarde was het gebruikelijk dat een rabbi vanaf zijn dertigste jaar in het openbaar optrad. Op die leeftijd werd een man lichamelijk én geestelijk volwassen geacht. Voor de aanvang van Jezus’ taak is niet alleen zijn leeftijd van belang. Lucas beschrijft hoe Jezus historisch aansluit op en onderdeel is van de lijn van voorgaande generaties. Door terug te gaan naar de oorsprong, wordt duidelijk dat alle volkeren bij het verzoeningswerk van Jezus betrokken zijn. Jezus’ verblijf op aarde weerspiegelt ook iets van het verlangen dat God heeft om bij zijn volk te wonen. In het gedeelte van gisteren kwam al naar voren dat Jezus zich aan de mensen gelijkstelde. Alleen op die manier kon de positie van de mens, als beschadigd beelddrager van God, hersteld worden. Het Licht van Christus is immers bedoeld tot heil van alle volken!
dag in dag uit paperback 2016 – p.10
Maandag 11 januari
Lezen: Lucas 4:1-4 …toen de veertig dagen verstreken waren, had Hij [Jezus] grote honger. (vs. 2)
Jezus, vervuld van de heilige Geest, is veertig dagen in de woestijn. Bij veertig kunnen we denken aan het volk Israël, dat veertig jaar in de woestijn verbleef. Het was een voorbereidingstijd, om naar Gods wil te leven en klaar te zijn om het Beloofde Land binnen te gaan. De tegenstander van God wacht altijd zijn kans af. Zo slaat de duivel toe wanneer Jezus na al die dagen hongerig is. Verzwakt door honger, geeft men immers sneller toe aan verleidingen. Jezus onderkent het misleidende voorstel van de duivel. Want al kan Jezus een steen in brood veranderen, dan is dat nog niet naar Gods bedoeling. Jezus citeert uit de Schrift en zegt: ‘De mens leeft niet van brood alleen.’ Indirect bedoelt Jezus dat elk Woord dat van God komt, levend brood is. Daar kan de arglistige duivel niet tegen op.
Dinsdag 12 januari
Lezen: Lucas 4:5-8 Aanbid de Heer, uw God, vereer alleen Hem. (vs. 8)
De duivel probeert de Heer Jezus te strikken door Hem de macht over de aarde aan te bieden. In één ogenblik toont hij de pracht en praal van alle koninkrijken. Het is geen gering voorstel dat de duivel doet. Er zit echter een addertje onder het gras. Want het gaat over de door hem gestolen zeggenschap van die koninkrijken en de bijbehorende roem. Jezus beseft dat alleen aan God alle macht en eer toekomt. De aarde en alle koninkrijken zijn rechtmatig eigendom van God. Terwijl de duivel de Heer Jezus voor zich tracht te winnen, wordt tevens duidelijk waarin de duivel faalt. Hij kan het niet opbrengen God zijn glorie te gunnen. De duivel wil die eer en aanbidding voor zichzelf opeisen. Jezus corrigeert de duivel, Hij maakt hem duidelijk dat onze aanbidding volledig en alleen op God gericht behoort te zijn.
dag in dag uit paperback 2016 – p.11
Woensdag 13 januari
Lezen: Lucas 4:9-13 Er is gezegd: ‘Stel de Heer, uw God, niet op de proef.’ (vs. 12)
Voor een derde keer onderneemt de duivel een poging om Jezus tot zonde te verleiden. Hij heeft zijn tactiek aangepast en citeert uit Psalm 91. De ultieme uitdaging die de duivel aan Jezus voorlegt is: als U de Zoon van God bent, spring dan vanaf het hoogste punt van de tempel naar beneden. Vertrouw erop dat engelen U zullen opvangen, zodat U zich niet bezeert… Echter, het is geen kwestie van durven. Het draait erom dat je uit liefde tot God Hem van harte gehoorzaam bent. Die overstijgende liefde zoals Jezus toont, is in staat om verzoekingen te overwinnen. Daaruit mogen wij moed putten! En de duivel? Hij krijgt geen vat op Jezus. Time-out, in het voordeel van Jezus.
Donderdag 14 januari
Lezen: Lucas 4:14-16 …en volgens zijn gewoonte ging Hij op sabbat naar de synagoge. (vs. 16)
Bij onhebbelijkheden zegt men soms dat iemand er geen gewoonte van moet maken. Maar er zijn óók goede gewoonten, zonder dat er sprake hoeft te zijn van sleur. Jezus bracht zijn geloof al tot uiting door gewoontegetrouw naar de gebedssamenkomsten in de synagoge te gaan. En daar samen met andere mensen de Schrift te horen en Gods lof te zingen. Jezus keert terug naar de provincie Galilea en geeft daar onderricht in diverse synagogen. Zo komt Hij ook in Nazaret, waar Hij als kind is opgegroeid. Op de sabbat neemt Jezus deel aan de dienst in de synagoge. Hem wordt gevraagd de profetenlezing van die sabbat te verzorgen. Jezus leest uit de rol van Jesaja over de Geest van de Heer die op Hem rust. Waar een goede gewoonte al niet toe kan leiden…
dag in dag uit paperback 2016 – p.12
Vrijdag 15 januari
Lezen: Lucas 4:17-21 Vandaag hebben jullie deze schrifttekst in vervulling horen gaan. (vs. 21)
Er zijn boeken die je leren hoe je effectief in het openbaar kunt spreken. Zo overtuig je luisteraars het best als de spreker en zijn boodschap met elkaar overeenstemmen. Dat laatste gebeurt ook als Jezus enkele verzen uit de boekrol van Jesaja leest. Tekst en persoon vallen samen. De profetie die Jezus aan de mensen voorhoudt, bestaat uit twee gedeelten. Het eerste deel is voor de oren van de hoorders werkelijkheid geworden. Zij ervaren dat de Geest van de Heer op Jezus rust. Ook daar waar het gaat over het jaar van welbehagen - dat arme mensen het goede nieuws horen. En dat gevangenen vrijgelaten worden. Dit alles verwijst naar wat in het jubeljaar geschiedt, wanneer alles in de juiste verhouding komt te staan en er recht gedaan wordt. Jezus zegt dat met zijn komst dat bijzondere jaar ingeluid wordt. Er begint iets nieuws!
Zaterdag 16 januari
Lezen: Lucas 4:22-30 Luister, Ik zeg jullie dat geen enkele profeet welkom is in zijn vaderstad. (vs. 24)
De inwoners van Nazaret verheugen zich in Jezus’ woorden. Ze zijn trots, want zij zien iets van de roem van Jezus op zichzelf afstralen. Hij is er immers eentje van Jozef van Nazaret! Maar het gaat Jezus niet om waardering of populariteit. Al snel blijkt dat de bewondering voor Jezus een tijdelijke aangelegenheid is. Vooral als Jezus met voorbeelden aantoont hoe het volk in het verleden niet geluisterd heeft naar de boodschap van zijn eigen profeten, haalt Hij zich de woede van het volk op zijn hals. De menselijke trots verandert in blinde haat. Waar men eerst Jezus op handen droeg, trachten de inwoners van Nazaret Hem nu van de steile berghelling af te gooien. Maar Jezus keert zich om, loopt tussen hen door en vertrekt. Hoe reageren wij als Jezus’ woorden ons raken en ontmaskeren?
dag in dag uit paperback 2016 – p.13
Zondag 17 januari
Lezen: 2 Koningen 1:2-4 Hij stuurde boden uit met de opdracht Baäl-Zebub, de god van Ekron, te raadplegen. (vs. 2)
De komende periode lezen we het tweede boek van Koningen. De twee rijken waarin Israël uiteen is gevallen, hebben niet vaak een koning die God dient en dus deugt. Koning Achazja valt door een venster van een bovenverdieping van zijn paleis. De zwaargewonde is er niet gerust op. Daarom stuurt hij boden naar de Filistijnse afgod Baäl-Zebub om te informeren naar zijn toekomst. De onuitgesproken vraag is of deze natuurgod hem wil genezen. BaälZebub betekent ‘Heer van de vliegen’. Dat zou weleens een spottende draai kunnen zijn aan de naam Baäl-Zebul, zoals die ook in het Nieuwe Testament terugkomt: Beëlzebul, hoofd van de demonen. Altijd weer is de verzoeking voor ons mensen om houvast te vinden aan zo’n zichtbare macht als deze afgod, die als natuurgod, naar men meent, zorgt voor oogst en vruchtbaarheid. Alsof Israël zelf geen God heeft…
Maandag 18 januari
Lezen: 2 Koningen 1:9-14 Godsman, spaar alstublieft mijn leven en dat van deze vijftig mannen. (vs. 13)
De profeet moet maar eens voor koning Achazja verschijnen om dat onzalige woord over zijn komende sterven toe te lichten! Als vorst hoeft Achazja maar met zijn vingers te knippen en twee pelotons soldaten, vijftig man met commandant, rukken aan. Het is een karweitje van niks: één profeet van een bergtop halen, hem inrekenen en dan afmarcheren naar de koning. Elia mag dan een Godsman zijn, maar er zijn zoveel goden en godsmannen! Of het nu een godsman van Baäl-Zebub of van de God van Israël is, dat maakt niets uit. Daarom beveelt de commandant Elia ruw in naam van de koning van zijn bergtop te komen. Maar God staat niet op gelijke voet met een willekeurige afgod! Hij is de Heilige van Israël! Zijn Godsman zal daarom niet zo behandeld worden. Pas de derde commandant begrijpt deze ‘vurige’ boodschap. Laten ook wij niet hardleers zijn!
dag in dag uit paperback 2016 – p.14
Dinsdag 19 januari
Lezen: 2 Koningen 2:1-6 Zo gingen ze samen verder. (vs. 6)
Het lijkt wel of Elia zijn collega Elisa van zich wil afschudden. Waar de reis in Gods opdracht ook heen gaat, telkens spoort Elia zijn medeprofeet aan om achter te blijven, zodat hij alleen verder kan. Elia’s eindbestemming is duidelijk. Diverse groepen profeten die ze tegenkomen, zeggen tegen Elisa: ‘Weet u wel dat de HEER vandaag uw meester van u zal wegnemen?’ Wil Elia zijn opvolger een pijnlijk afscheid besparen? Een sterke persoonlijke betrokkenheid blijkt hier in elk geval. Samen met je hele hart de levende God dienen, met alle hoogte- en dieptepunten van dien, bindt mensen stevig samen! Vriendschap in Christus kan tegen een stootje. Huwelijken gebaseerd op het samen dienen van God, kunnen de stormen van het leven weerstaan. Wat een medicijn tegen botte onverschilligheid en de ‘ben-ik-mijn-broedershoeder-mentaliteit’!
Woensdag 20 januari
Lezen: 2 Koningen 2:7-10 Laat mij dubbel in uw geest delen. (vs. 9)
Die wens van Elisa klinkt wel wat inhalig. Weliswaar had Elia hem gevraagd: ‘Wat kan ik nog voor je doen voor ik van je word weggenomen?’ Maar dit verzoek lijkt nergens naar: ‘Laat mij dubbel in uw geest delen.’ Wat wil Elisa toch? Groter, belangrijker zijn dan Elia? Meer en grotere wonderen doen dan hij? In christelijke gemeenten gaat het grondig mis als voorgangers zo willen ‘scoren’. Vaak loopt dat voor alle betrokkenen ellendig af. Maar Elisa gaat het gelukkig om iets anders. Hij is aangesteld als opvolger. Maar krijgt hij ook Gods heilige Geest die daarvoor nodig is? Alleen zó had Elia toch ook profeet kunnen zijn? Een ‘dubbel deel’ kreeg de oudste erfgenaam in het oude Israël. Daarmee werd zijn positie gemarkeerd. Als Elisa dit erfdeel krijgt uitgekeerd, zal hij God kunnen dienen. Daar ligt zijn verlangen. Is dat ook ons verlangen?
dag in dag uit paperback 2016 – p.15