Inleiding Wees stil, ontvang, aanvaard. Bloei, groei, draag vrucht. Ik wens je 7 x 7 dagen van zegen en verdieping. Annemarie
7
De vrouw die altijd bloedde Bloed − stroom van bloed. Wie zal naar haar horen? Hij spreekt met macht. Hernieuwde kracht. Ze leeft als nooit tevoren. Bloed − stroom van bloed, vloeiend uit Zijn wonden. Zijn reddend bloed maakt alles goed, en reinigt mij van zonden.
DAG 1 Lees Lucas 8:43-48
Een vrouw die al twaalf jaar aan bloedverlies leed … (Lucas 8:43)
Uitgedokterd Het Kind is een Man geworden. Doelgericht wandelt Hij op aarde rond. Hij verzamelt mensen om Zich heen en hoort geduldig hun verhalen aan. Vandaag kruist een vrouw Zijn pad. Haar trieste probleem is in één zin samengevat: chronisch ziek, al haar geld verdwenen in de zakken van een arts, niet genezen. Plannen in duigen. Dromen aan diggelen. ‘Je zult het ermee moeten doen,’ zeggen ze. Herkenbaar? De wereld is in nood. Barensnood, aldus de Bijbel. Iedere vorm van lijden is een wee. Mensen zuchten en schreeuwen. Er wordt een nieuwe wereld geboren. Het moment komt dat er wordt afgerekend met beperking, dood en rouw. Lijdenstijd is verwachtingstijd. Uitzien naar wat komt. Kijken door de bril van het geloof. ‘Hopen op wat nog niet zichtbaar is.’ (Rom. 8:25) Nog is onzichtbaar wat ons is beloofd, maar onze geestesogen staan wijd open, zodat wij leven met geheven hoofd en zonder op te geven blijven hopen. Arie Maasland
9
DAG 2 Lees Lucas 8:43-48
‌ naderde Hem van achteren ‌ (Lucas 8:44) Kom me niet te na Altijd ongesteld. Altijd in de weer met doeken en water. Altijd bleek en zwak. En het ergste is: ze is onrein. De boeken van Mozes spreken duidelijke taal. Niemand mag haar aanraken. Daarmee is haar lot bepaald. Geen warmte. Geen minnaar. Geen kind. Doodeenzaam is ze. Mensenschuw geworden door de jaren heen. Verbitterd: niemand geeft om mij. Verhard: kom me niet te na. Ook vandaag zijn ze te vinden. Outcasts. Zonderlingen. Wie geeft om hen? Laat me zien de onaanraakbaren, de ongenaakbaren. Dat ik ze kan verwarmen in mijn armen. Dat ik ze kan sluiten in mijn hart.
10
DAG 3 Lees Lucas 8:43-48
… ik heb kracht uit me voelen wegstromen. (Lucas 8:46) Jezus wil wel ruilen Bloed is leven. En juist dat vloeit stelselmatig uit haar lijf. Hoe lang houdt ze dit nog vol? Ze heeft gehoord van Jezus. Maar wat moet ze bij een man met een vrouwenkwaal? Bovendien: Hij is omringd door mensen. Ze twijfelt, wikt en weegt en gáát. Hoop, geboren uit wanhoop. Geloof, geboren uit vertwijfeling. Met haar vinger raakt ze de kwast van Zijn talit, Zijn kleed, aan. Met ingehouden adem voelt ze het: ze is genezen. Jezus staat voor haar in. Hij verliest kracht, om haar kracht te kunnen geven. Haar onreinheid wordt de Zijne. Hij hangt straks voor haar te bloeden, om haar voor bloeden te behoeden. Jezus wil wel ruilen. Ook met jou en mij. Speciaal daarvoor is Hij gekomen. Dank, mijn Heiland, voor Uw lijden. Hervormde Bundel lied 49
11
DAG 4 Lees Lucas 8:43-48
Hij zei tegen haar: Heb goede moed, dochter, uw geloof heeft u behouden; ga heen in vrede! (Lucas 8:48 HSV) De dokter en de dochter ‘Wie heeft Mij aangeraakt?’ Ze zwijgt. De mensen moeten het bonzen van haar hart hebben kunnen horen. ‘Iemand heeft Mij aangeraakt.’ Ze doet een stap naar voren en valt bevend voor Hem neer. ‘Rabbi, ik was het. Twaalf jaar lang heb ik gemenstrueerd. Twaalf jaar lang was ik onrein.’ Ze richt zich op. Haar schande is verdwenen. Kijkend naar de mensen om zich heen, wijst ze op Jezus: ‘Maar Hij heeft mij genezen.’ ‘Dochter,’ antwoordt Hij, ‘je geloof heeft je gered.’ Wie gelooft wordt een dochter genoemd. Maar nu ben ik Uw kind, nu mag ik wonen in Uw huisgezin. En ik zal nooit meer eenzaam zijn, want Vader U bent altijd bij mij. Opwekking 399
12
De (kleine) vrouw die weer tot leven kwam Meisje-meisje twaalf jaar oud. Haar blik verflauwt, haar lijf wordt koud. Tot Jezus zegt: ‘Mijn kind, sta op.’ Een ademteug, een hartenklop.
DAG 5 Lees Lucas 8:40-42, 49-56
… een dochter van ongeveer twaalf jaar oud … (Lucas 8:42)
Ze was pas twaalf Bestaat er iets mooiers dan een meisje van twaalf ? Een kindvrouwtje is ze. Ze huppelt nog en speelt met poppen. Maar ’s avonds borstelt ze haar lange haren tot ze glanzen. Haar ogen vragen: vind je me mooi? Soms droomt ze weg, de toekomst in. Ze kan niet wachten tot ze groot zal zijn. Op een dag is ze ziek. Het giechelen verstomt. Langzaam teert haar lichaam weg. Hier is niemand tegen opgewassen. Wie zal het verdriet van de moeder peilen? Als je kind sterft, sterf je zelf. De dood grijnst in vol ornaat. De droeve slotsom van de zonde. Vandaag sta ik stil bij hen die rouwen. De tranen van de kleine mensen zijn dieper dan de oceaan. Elly Zuiderveld-Nieman
14
DAG 6 Lees Lucas 8:40-42, 49-56
‘Uw dochter is gestorven.’ (Lucas 8:49) De wanhoop van een vader Er moet iets gebeuren. Zijn lieveling, zijn oogappel, zijn talitha. Hij kan haar niet missen. De gedachte alleen al beneemt hem de adem. Struikelend over zijn panische haast, gaat hij regelrecht naar Jezus toe. Hij valt neer voor Zijn voeten. ‘Rabbi! Mijn kind. Mijn dóchtertje.’ Te laat. Alle kracht vloeit uit hem weg. ‘Zeg me dat het niet zo is,’ zingt Frank Boeijen. ‘Zeg me dat het niet waar is.’ De dood is geen geringe vijand. Toch zegt Jezus: ‘Wees niet bang.’ Zijn woorden snijden hout. Hij is ons voorgegaan. Hij heeft het voorgedaan. Hoe? Zo: Hoor ik hoe het laatst van al, Hij Zijn geest aan God beval. Weet ik ook mijn geest en lot, in de handen van mijn God. Hervormde Bundel 46
15
DAG 7 Lees Lucas 8:40-42, 49-56
Haar levensadem keerde terug … (Lucas 8:55)
Talitha kumi Waar de dood het Leven Zelf ontmoet, ontstaat er een gevecht. De dood is als graniet, de Levende is dynamiet. Hij weet van geen wijken. Hij zal winnen, ook al gaat Hij er Zelf aan te gronde. De strijd der titanen, gevoerd aan het bed waarop zij in doodse stilte rust. Tot Jezus’ stem weerklinkt: talitha kumi! Meisje, opstaan! De woorden klinken tot aan de andere kant van de rivier en vormen een echo in haar dode, dove oren. Talitha kumi! Ze wordt teruggeroepen en ze gaat. Die eerste nieuwe ademteug … Misschien is ze slechts een paar uur weggeweest. Maar de kamer barst uit zijn voegen van ongebreidelde blijdschap. Verheug je, omdat dit je voorland is. Hemelse hereniging. Weerzien zonder weerga. Dankzij Hem. Jezus, de Leeuw van Juda, overwon de dood. Rikkert Zuiderveld
16
De vrouw die sterven zou Hun angst groeit. Haar lichaam gloeit. Wat moeten ze beginnen? Een bange stem. Een roep tot Hem: ‘O Meester, kom toch binnen.’ De koorts verdwijnt als Hij verschijnt. Ze kan haar werk beginnen.