Wat bezielt je?
Ex-drugskoning Dimas Salaberrios is nu voorganger in New York
‘Geloven is zo avontuurlijk als je het zelf maakt’ Op de straten van New York ontdekte Dimas Salaberrios een verleidelijke sluiproute naar rijkdom, status en macht. Vanaf zijn 11e handelde hij in drugs, wat hem bijna het leven kostte. Na een confrontatie met een heks werd Dimas voorganger in de beruchte wijk The Bronx. “Waar God mij roept, ga ik.”
12 | VISIE
VISIE
| 13
Tekst: Gert-Jan Schaap Beeld: Jorik Algra (met dank aan Destookplaats.nl)
Wat bezielt je? Wat drijft je? In deze serie interviews gaan we in gesprek met mensen die hun inspiratiebronnen prijsgeven.
‘We bidden voor de families van de slachtoffers, God! Ik bid voor al de mensen die in het ziekenhuis voor hun leven vechten!’ Kort na de bloedige terreuraanslagen in Parijs zagen en hoorden miljoenen televisiekijkers Dimas Salaberrios, gehuld in een witte regenjas, hardop bidden op de straten van hun in rouw gedompelde stad. De Amerikaanse nieuwszender Fox was ter plekke en filmde hoe de boomlange voorganger uit New York met en voor de Fransen bad.
Verwoestende aardbeving “Ik was met mijn gezin in Milaan toen we over de terroristische aanvallen hoorden,” vertelt hij in een eenvoudige bovenwoning in Ter Aar. Een dag eerder is de Nederlandse vertaling verschenen van zijn even rauwe als indrukwekkende levensverhaal, Street God (Ark Media). “Omdat ik sterk het gevoel had dat God wilde dat ik erheen ging, heb ik meteen” – hij knipt met zijn vingers – “een nachttrein naar Parijs geboekt om mensen daar bij te staan in hun nood. We baden op verschillende plekken, telkens in groepen van soms zestig of zelfs honderd man.” Niet iedereen waardeerde het overigens: er waren ook Fransen die luidkeels protesteerden. Maar als het om zijn roeping gaat, weet Dimas van geen wijken: de onverschrokkenheid en moed die hem als drugsdealer typeerden, zijn nog steeds z’n handelsmerk. Dat hij zo kort na de terreuraanslagen opdook in Parijs, past dan ook in een breder plaatje. Toen Haïti in 2010 werd getroffen door een verwoestende aardbeving, was hij amper 48 uur later ter plekke. Eigenhandig heeft hij talloze doden en gewonden uit het puin getrokken (“Ik heb daar zoveel doden gezien, man – te veel”). Ook smokkelde hij bijbels naar China, en probeerde hij de gemoederen tot bedaren te brengen na een racistisch schietincident in Charleston. “Als christenen dienen we ons in de frontlinies te begeven,” stelt hij. “Net als Jezus en de apostelen moeten we ons niet laten afschrikken door lastige omstandigheden, tegenslagen en risico’s.”
‘Mijn ouders wisten niet waar ik mee bezig was’ 14 | VISIE
Het grote geld Anders dan het gros van zijn latere concurrenten in de drugshandel, groeide Dimas op in een middenklasse-gezin, in een welvarende buurt in de wijk Queens (New York). Zijn ouders moedigden hun slimme zoontje aan goed zijn best te doen op school, zodat hij later een mooie baan met een bijbehorende salarisstrook zou hebben. Maar tot Dimas’ stomme verbazing bleken er tieners te bestaan die
nú al alles hadden waar hij van droomde, zoals gloednieuwe sportwagens en gouden kettingen. “Terwijl het bepaald geen rijkeluiskinderen waren,” herinnert hij zich. “Ik keek m’n ogen uit toen ik ze in de buurt van mijn school rond zag rijden, en dacht: ‘Waar dóen ze het in vredesnaam van?’ Al snel ontdekte ik hun geheim: ze verdienden veel geld door drugs te verkopen. Toen wist ik genoeg: ik zou ook drugshandelaar worden. En de meest succesvolle.” Op weg geholpen door een vriendje met ervaring op dit vlak, verkocht Dimas zijn eerste drugs op straat. Als hosselaar (tussenpersoon voor machtige drugsbazen) rook hij aan het grote geld, en die geur bedwelmde hem meer en meer. Je was nog maar 11 jaar oud toen jij je eerste stappen zette in een wereld waar dood en geweld elk moment kunnen toeslaan. Vond je het niet doodeng? Met een hoofdknik: “Vooral in het begin was ik echt wel bang. Maar in de drugswereld word je, als je het overleeft, heel snel volwassen. Niet voor niets spreken we in Amerika wel van The Fast Life (het snelle leven, red.). Juist omdat het levensgevaarlijk is, leer je heel snel situaties en mensen in te schatten, vliegensvlug beslissingen te nemen en je hoofd koel te houden onder extreme druk.”
Om zeep helpen Een voorbeeld? “In de zestig seconden die iemand nodig had om de afstand tussen hem en mij te overbruggen, moest ik het volgende te weten komen: wilde hij me beroven of vermoorden? Wilde hij drugs van me kopen of was het een agent, die mij in de boeien wilde slaan? De voortdurende dreiging van geweld, afpersing, schietpartijen en arrestaties, dwong me te leren denken en handelen als een volwassene.” Dit gevaar zette geen rem op zijn ambitie: hij hield van actie en wilde een street god worden, de (drugs)baas van een groot gebied. Onder zijn straatnaam Daylight, Daglicht, groeide hij van beginnend hosselaar uit tot een handelaar met een snelgroeiend imperium (“Mijn ouders wisten niet waar ik mee bezig was”). Het geld stroomde binnen, en keer op keer was Dimas zijn concurrenten te slim af. Al moest hij continu op z’n qui-vive zijn. Drugsdealers deinzen er niet voor terug om concurrenten tot moes te laten slaan of zelfs om zeep te helpen, en ook van agenten wist Dimas dat die allesbehalve zachtzinnig omgingen met jongens die op drugshandel werden betrapt. “Het is een harde wereld, zonder genade. Soms heb
Boek ‘Street god’ Afgelopen najaar verscheen de Nederlandse vertaling van ‘Street god’ bij Ark Media, waarin Dimas zijn bewogen levensverhaal uit de doeken doet. Het boek, dat in Amerika veel media-aandacht trok, telt 320 blz. en kost € 18,50. VISIE
| 15
‘We moeten ons niet laten afschrikken door lastige omstandigheden’
ik nog steeds flashbacks en nachtmerries. Dan schrik ik wakker en zeg ik uit de grond van mijn hart: ‘Dank U, God, dat ik nog leef en U heb leren kennen!’ Zoveel stress, zoveel traumatische gebeurtenissen, zoveel dood en geweld...” Heb je veel vrienden verloren op straat? “Dertig. Een aantal is doodgeschoten door agenten, anderen zijn vermoord op straat.” Kun jij je al hun gezichten nog voor de geest halen? “Sommige zijn in de loop der jaren vervaagd, maar de meeste herinner ik me goed. Sowieso weet ik al hun namen nog. Soms – één keer in de twee of drie jaar – pak ik pen en papier en schrijf ik al hun namen op, en denk ik terug aan waar ik vandaan kom.”
Personalia • Vanaf zijn 11e handelde Dimas Salaberrios in drugs, en later ook in wapens. Zijn leven stond jarenlang in het teken van criminaliteit, drugs en geweld. •O p zijn 23e kwam hij tot geloof, en besloot hij theologie te gaan studeren. • Met hulp van ds. Tim Keller stichtte hij een eigen gemeente in New York, Infinity Bible Church. • Dimas is getrouwd met Tiffany en heeft drie dochters. @PastorDimasNYC
Web Infinitybiblechurch.com /Streetgodbook.com 16 | VISIE
zijn toenmalige vriendin de urenlange rit vanuit North Carolina naar New York. Een vriend, die hij speciaal voor dit doel had ingehuurd, was hun chauffeur. Terwijl ze New York steeds dichter naderden, werd er achter hen plotseling getoeterd door een personenwagen, die hen volgde. Dimas’ vriend informeerde of hij de auto misschien herkende. Dimas richtte zich slaperig op (hij lag met zijn vriendin te dommelen op de achterbank) en keek naar de auto, die nu langszij kwam. Diezelfde vrouw – de heks – draaide haar gezicht naar hem toe. Met verwondering in zijn stem: “Hoe heeft ze me ooit kunnen vinden? Nooit eerder had ik in deze auto gezeten, zij kon mij niet zien omdat ik op de achterbank lag en bovendien had onze auto geblindeerd glas! Maar ze kwam naast ons rijden, glimlachte in mijn richting en reed toen snel weg, terwijl ik opnieuw die enorme duisternis voelde. Ik was doodsbang.”
Bedreven in hekserij Meer dan eens ontsnapte hij op het nippertje aan een wisse dood, bijvoorbeeld omdat een van dichtbij op hem gericht pistool om onverklaarbare reden niet afging, of aan gruwelijke verminking. In de beruchte gevangenis Riker’s Island, waar hij als 15-jarige voor het eerst achter de tralies verdween, sneed iemand met een vlijmscherp mes over zijn gezicht (“niet diep gelukkig, anders had ik nu een enorm litteken”). En één keer stond een drugsbaas op het punt Dimas’ vingers eraf te snijden, omdat hij ten onrechte dacht dat Dimas hem had bestolen. Op het toppunt van zijn drugscarrière, toen hij maandelijks vele tienduizenden dollars opstreek en alles kon kopen en doen wat hij wilde, bracht een bizar voorval hem op de rand van de dood. “Op mijn 23e had ik mijn imperium uitgebreid naar North Carolina,” vertelt hij. “Daar was een andere grote drugsbaas actief, net als ik een echte street god, en mijn directe concurrent. Zijn vriendin was naar men zei zeer bedreven in hekserij. Sommigen in mijn buurt deden er wat lacherig over en ontkenden dat zij een heks was, maar velen van hen verloren hun verstand en eindigden in psychiatrische instellingen. En als ik in haar buurt was, wat ik probeerde te vermijden, voelde ik een bijna tastbare duisternis die om haar heen hing.”
Die enorme duisternis Op een dag maakte Dimas samen met
In een vuilnisbak
Video-interview Tijdens zijn bezoek aan Nederland (eind 2015), waarbij hij onder meer in het EO-gebouw te gast was, is een videointerview met Dimas gemaakt. Dit is te zien op EO.nl/dimas
De volgende ochtend wilde Dimas een nieuwe voorraad wiet kopen in de wijk Harlem. “New York City telt zo’n acht miljoen mensen. Maar opeens liep die heks naast me! Ze pakte in het voorbijgaan eventjes mijn hand vast en verdween weer in de massa. Ik heb geen idee wat ze deed – was het een bezwering, een vervloeking, voodoo?” Op de terugreis naar North Carolina ontdekte Dimas dat hij zijn verstand begon te verliezen. Eenmaal thuis, zocht hij zijn pistool: hij wilde zichzelf door het hoofd schieten. “Het was net alsof ik was opgesloten in mijzelf, geen controle meer had over wat mijn armen en benen deden. Ik was volslagen paranoïde geworden.” In paniek deed Dimas’ vriendin een beroep op haar diepgelovige moeder, die met twee andere vrouwen naar hen toekwam om voor Dimas te bidden. “Deze drie vrouwen riepen Jezus een uur lang aan om mij te bevrijden van de demonen die me in hun greep hadden. Zonder dat ik het wist, zette mijn nek enorm uit en opeens schoot er een soort vloeistof uit mijn keel. Daarna voelde ik iets totaal nieuws, iets prachtigs: vrede! Ik had altijd wel vaag in God geloofd, maar nu wist ik voor het eerst hoe goed en hoe echt Hij was.”
Zeven jaar cel Diezelfde avond beloofde hij even be-
rouwvol als plechtig dat hij zijn leven zou beteren. Met een big smile: “Ik leegde mijn zakken en gooide alle crack ergens buiten in een vuilnisbak. ‘Ik zal nooit meer crack verkopen,’ zei ik tegen God. ‘Alleen maar marihuana… want dat is een natuurproduct.’ Dat dacht ik destijds écht, haha!” Met vallen en opstaan leerde Dimas zuiver te leven als volgeling van Jezus, en daarin radicale keuzes te maken. Zo was er een arrestatiebevel tegen hem uitgevaardigd en was hij voortvluchtig. Toch besloot hij zichzelf aan te geven – met zeven jaar cel in het vooruitzicht. “Opnieuw gingen de deuren van Riker’s Island achter me dicht. Maar,” zegt Dimas met een glimlach van oor tot oor, “het onwaarschijnlijke gebeurde. De rechter had mijn dossier grondig bestudeerd en wist dat ik radicaal was veranderd. Een aantal agenten die mij goed kenden, had de rechtbank hierover schriftelijk geïnformeerd. Volkomen onverwacht werd ik vrijgesproken!”
Levensgevaarlijke criminelen Dimas was inmiddels zo gegrepen door het Woord van God, dat hij besloot theologie te gaan studeren. Begeleid door ds. Tim Keller en zijn team, stichtte hij in 2006 zijn eigen gemeente (Infinity Bible Church) in The Bronx. Bracht hij in de straten van New York jarenlang drugs aan de man, nu de boodschap van Gods genade. Met uitzondering van Antarctica, heeft hij als voorganger op alle continenten het Evangelie verkondigd. In Amerika is hij ook intensief betrokken bij drugspreventiewerk. “Ik wil er alles aan doen om te voorkomen dat kinderen net als ikzelf in aanraking komen met drugs,” zegt hij daarover. “Drugs zijn dichterbij dan je denkt. Dat geldt voor Amerika, maar ik denk dat het hier in Nederland niet anders is. Tegen alle ouders zou ik willen zeggen: lees mijn boek en praat er met je kinderen over. Zonder dat je het weet, komen zij er misschien mee in aanraking. Ook scholen zijn helaas niet altijd een veilige plek.” Diverse keren ging je vanwege jouw drugshandel naar Riker’s Island. Kom je er nu als voorganger nog steeds? “Ja, van tijd tot tijd ga ik terug. Ik heb daar in het verleden heel wat angstige uren doorgebracht tussen levensgevaarlijke criminelen. Nu geef ik er mijn getuigenis,
Selfie “Sorry, het licht is een beetje beroerd hier, haha! Hoe ik mezelf zou omschrijven? Als een moedige volgeling van Jezus Christus. Toegewijd om God te volgen, waarheen en naar wie Hij me ook leidt. En als een trotse echtgenoot en vader van drie prachtige dochters.”
en houd ik een korte preek. Toen de Amerikaanse editie van Street god uitkwam, was er de eerste maand een fantastische actie: voor elk verkocht boek ging er één gratis exemplaar naar een gevangene. Zo zijn er duizenden boeken onder gedetineerden verspreid – en vaak stukgelezen. Velen zijn hierdoor tot geloof en bekering gekomen. Prijs God!” Is jouw nieuwe leven als christen en voorganger niet een tikkeltje ‘saai’, in vergelijking met die dertien ‘street god’-jaren vol actie, avontuur en adrenaline? Dimas lacht zijn hagelwitte tanden bloot, en gaat er eens goed voor zitten. “Saai? Allesbehalve! Geloven is net zo avontuurlijk als je het zelf maakt. Wil je een saai, veilig christelijk leven leiden? Dat kan, natuurlijk. Velen kiezen voor een soft en gemakkelijk christendom, zonder risico’s. Maar dat is absoluut niet de beste optie.” De ex-drugskoning legt zijn grote handen op de opengeslagen bijbel die naast hem op de bank ligt. “Wij zijn wedergeboren en geroepen om Christus in leven én in dood te eren,” zegt hij met nadruk op elk woord. “Als we écht geloven wat dit Boek zegt – ‘Het leven is mij Christus en het sterven winst’ – dan moeten wij als eersten daar zijn waar mensen ons nodig hebben, waar nood en onrecht is, waar het kwaad zich breed maakt. Jesaja 6 is voor mijzelf heel belangrijk; lees het maar na. Ik wil moedig gaan waar God mij roept. Wat het me ook kost.”
VISIE
| 17