Athens Voice 575

23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 . ΤΕΥΧΟΣ 575 . 210 Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ . WWW.ATHENSVOICE.GR . FREE PRESS KAΘΕ ΠΕΜΠΤΗ

Συνέντευξη του ΓΙΑΝΝΗ ΜΟΥΖΑΛΑ Στον Τάκη Σκριβάνο, óåì. 8

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΘΕΟ∆ΩΡΟΠΟΥΛΟΣ Του ∆ηµήτρη Μαστρογιαννίτη, óåì. 10

Το νέο ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΑΣΤΙΧΑΣ ΧΙΟΥ Tης Ηρώς Παρτσακουλάκη, óåì. 14

Beer Lovers

Tης Κατερίνας Βνάτσιου, óåì.28

Æï îÛï ¡Üðåäï ôïù ¦°Ã Της Στέλλας Χαραµή, óåì. 16

2 A.V. 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

Edito Eκδότης-Διευθυντής Φώτης Γεωργελές Σύμβουλος Έκδοσης Σταυρούλα Παναγιωτάκη

Art Director Φώτης Πεχλιβανίδης Τεχνικός διευθυντής Βάιος Σιντσιρμάς Αρχισυντάκτες Γιάννης Νένες, Δημήτρης Μαστρογιαννίτης Yπεύθυνος Ύλης Τάκης Σκριβάνος Συντακτική ομάδα: Δ. Αθανασιάδης, Ν. Αργυροπούλου, Κ. Βνάτσιου, N. Γεωργελέ, N. Γεωργιάδης, Κ. Γούναρη, Κ. Γιαννακίδης, Β. Γραμματικογιάννη, B. Γρυπάρης, Γ. Δημητρακόπουλος, N. Zαχαριάδης, Μ. Ζουμπουλάκη, Δ. Καραθάνος, M. Kοντοβά, Γ. Κρασσακόπουλος, Β. Ματζάρογλου, M. Mηλάτος, Ευτ. Παλλήκαρης, Κ. Παναγοπούλου, Γ. Πανόπουλος, Δ. Παπαδόπουλος, Γ. Παυριανός, K.Ρήγος, Ζ. Σφυρή, Σ. Tριανταφύλλου, Σ. Tσιτσόπουλος, Δ. Φύσσας, Λ. Χουρμούζη, Σ. Χαραμή, Α. Νικολάρη, Θ. Ευθυμίου, Ι. Μαραγκουδάκη, Ε. Συναδινού, Σ. Νέτα

Γραμματεία Σύνταξης: Γεωργία Σκαμάγκα info@athensvoice.gr Aτελιέ: Mορφούλα Bογιατζόγλου, Sotos Anagnos Διόρθωση κειμένων: Δήμητρα Γκρους Υπεύθυνη οδηγού: Δανάη Καμζόλα avguide@athensvoice.gr Εικονογραφήσεις: Θοδωρής Μπαργιώτας, Νεκτάριος Σταματόπουλος, Smart, Β. Γκογκτζιλάς, Benoit Paré, art@athensvoice.gr Φωτό: Θανάσης Καρατζάς, Ιn Time, Ideal Images, Αλ. Βλάχος (Action Images) Κ. Αμοιρίδης, Α. Κούρκουλος, Στ. Καλησπέρης, Mάρω Kουρή, Θ. Σταμάτης, Π. Βουμβάκης, Τ. Βρεττός, Στ. Ρόκκος, Βαγγέλης Τάτσης Διαχείριση Web: Βαγγέλης Κορωνάκης vkoron@athensvoice.gr A.V. Web Crew: Ντίνα Βλαχοπούλου, Γιάννης Τσάκαλος, Ελένη Μπεζιριάνογλου, Μαριάννα Μαρμαρά, Καρολίνα Νιαμονιτάκη Διευθυντής Εμπορ. Ανάπτυξης: Νίκος Τσουανάτος, ntsouanatos@athensvoice.gr Digital Advertising Manager: Αναστασία Μπαφούνη, anastasia@athensvoice.gr Direct Market Manager: Βασίλης Ζαρκαδούλας Direct Market: Νίκος Δαμδημόπουλος, Θεοδώρα Θεμελή, Ελεονώρα Βερυκοκίδη, Βαγγέλης Κώτσος Υποδοχή Διαφημιστικής Αγοράς & Direct Market: Μαρία Αυγερινού marketing@athensvoice.gr Ροή Διαφήμισης Web: Έφη Ορφανάκου efiorfanakou@athensvoice.gr Διεύθυνση Λογιστηρίου: Έφη Μούρτζη Λογιστήριο: Κλειώ Κουζούμη, Ουρανία Μιχάλη Διαχωρισμοί - Eκτύπωση: «Kαθημερινές Εκδόσεις AE» Διανομή: Free Sunday Athens Voice S.A. Xαρ. Tρικούπη 22, 106 79 Aθήνα Σύνταξη: 210 3617.360, 3617.369, fax: 210 3632.317 Διαφημιστικό: 210 3617.530, fax: 210 3617.310 Aγγελίες: 210 3617. 369 / Λογιστήριο: 210 3617. 170

www.athensvoice.gr Aν δεν βρίσκετε την A.V. στα σημεία διανομής, μπορείτε να επικοινωνήσετε στα τηλέφωνα: 210 3617.360, 210 3617.369

Κωδικός εντύπου: 7021 ISSN 1790-6164

Εβδομαδιαία εφημερίδα, διανέμεται δωρεάν.

Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική ή μερική, η διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη.

ΑΥΤό

Τ

νΤΥπό όΕ

ΑνΑκΥκΛ

Voice Athens ial) ic f f (o

Διευθύντρια Σύνταξης Aγγελική Mπιρμπίλη

Γενική Διεύθυνση Διαφήμισης Λουίζα Nαθαναήλ

ΤΕ ωΣ

Tου Φώτη Γεωργελέ

s for Thank g our sharinice vo

Αν στο χώρο της αντιπολίτευσης τα πράγματα, ως συνήθως, ήταν μπερδεμένα, από την πλευρά της κυβέρνησης ήταν ξεκάθαρα: Η συγκέντρωση των «Παραιτηθείτε» έπρεπε να στοχοποιηθεί, να απαξιωθεί πάση θυσία. Ήξεραν αυτοί γιατί. Γιατί εδώ δεν κινδύνευε απλώς η σταθερότητα μιας κυβέρνησης. Αλλά ένας πανίσχυρος ιδεολογικός μύθος που διαρκεί αλώβητος 4 δεκαετίες. Ο μύθος του Γιώταχι Λαού. Αυτοί είναι οι «φίλοι του λαού», αυτοί μόνο αντιπροσωπεύουν το λαό, αυτοί μιλούν στο όνομά του και αυτοί μόνο διαδηλώνουν εκ μέρους του απέναντι στις κυβερνήσεις, απέναντι στους «από πάνω». Μέχρι που τα παιχνίδια της ιστορίας φέρνουν έτσι τα πράγματα και τώρα αυτοί είναι οι «από πάνω». Αυτοί είναι οι άθλιες κυβερνήσεις που βάζουν φόρους και μειώνουν τις συντάξεις. Και μόλις τώρα κάποιοι άλλοι πολίτες θέλουν να διαδηλώσουν όπως πάντα κατά της κυβέρνησης, αποκαλύπτεται η παρεξήγηση: Δεν είναι υπέρ των διαδηλώσεων παρά μόνο αν τις κάνουν οι ίδιοι. Δεν είναι κατά της κυβέρνησης παρά μόνο αν δεν είναι αυτοί στη θέση της. Και δεν είναι καθόλου με το λαό, αν δεν είναι ο δικής τους ιδιοκτησίας «λαός», αυτός που διαδηλώνει κατ’ επάγγελμα. Επειδή ήξεραν ότι αυτό που παίζεται εδώ είναι η αρχή του τέλους μιας μακράς ιδεολογικής κυριαρχίας, γι’ αυτό αντέδρασαν με τόση βιαιότητα. Υπουργοί 18 μηνών συμπεριφέρονται με τόσο καθεστωτισμό που θα ζήλευαν η σύζυγος Τσαουσέσκου και η χήρα Χόνεκερ. Οι κατηγορίες για μια διαδήλωση που δεν είχε καν πραγματοποιηθεί ακομα, ότι βρίσκεται στα «όρια συνταγματικής ανοχής», βρίσκονται οι ίδιες στα όρια συνταγματικής εκτροπής. Γιατί το δικαίωμα του ειρηνικού συνέρχεσθαι είναι θεμελιώδες για το ελληνικό σύνταγμα. Οι κατηγορίες ότι οι διαδηλωτές μιας αντικυβερνητικής συγκέντρωσης «κινούνται εχθρικά στη χώρα», έχουν να ακουστούν από τον καιρό των έκτακτων στρατοδικείων της χούντας. Ενώ οι αντιδράσεις της συμπολίτευσης είναι ευανάγνωστες, η αμηχανία των κομμάτων της αντιπολίτευσης προκαλεί αληθινή απορία. Φοβούνται και να δηλώσουν ότι συμμετέχουν μη κατηγορηθούν, λες και σε διαδηλώσεις δεκαετιών δεν συμμετείχαν πάντα όσα κόμματα ήθελαν. Το bullying που έχουν υποστεί αυτά τα χρόνια είναι τόσο μεγάλο που φοβήθηκαν την πραγματοποίηση της συγκέντρωσης, έστω και ερήμην τους. Ανέλυαν τα συνθήματα της συγκέντρωσης, τι σημαίνει «παραιτηθείτε», ποιο είναι το πολιτικό σχέδιο, εκλογές; Άλλη κυβέρνηση από αυτή τη Βουλή; Οικουμενική; Τι προτείνουν οι διαδηλωτές; Δηλαδή αν έλεγαν «Κάτω», «Τέλος», «Φτάνει», «Ως Εδώ», δεν θα υπήρχε πρόβλημα; Σε μια πολιτική κίνηση που δεν κατευθύνεται κομματικά υπάρχουν πολλά προβλήματα, πολλές διαφορετικές φωνές και παράλληλες επιδιώξεις. Υπάρχει πάντα ο κίνδυνος του εκτροχιασμού, της αστειότητας, της αποτυχίας. Είναι και κατανοητοί και αναμενόμενοι οι φόβοι. Όμως η σπουδή τόσο πολλών ανθρώπων να διαχωρίσουν τη θέση τους είναι περίεργη. Μετά από 18 μήνες, μπορεί να γίνει μια αντικυβερνητική διαδήλωση; Είναι λογικό; Και κυρίως επιτρέπεται; Τα κόμματα της αντιπολίτευσης φοβούνται ό,τι δεν είναι ελεγχόμενο. Τα χρόνια του ανελέητου μπούλινγκ τους έχουν κάνει φοβισμένους. «Μη δίνετε όπλα στο Σύριζα να ξαναστήσει το διχασμό, το μόνο παιχνίδι που ξέρει καλά», λένε. Λες και χρειάζεται αφορμή, το προηγούμενο καλοκαίρι τα κόμματα της αντιπολίτευσης ψήφισαν το μνημόνιο Τσίπρα και του χάρισαν την πλειοψηφία που είχε χάσει και την ίδια στιγμή η κυβέρνηση τους κατηγορούσε ως τρόικα εσωτερικού και υπαλλήλους των δανειστών. Αν κάποιοι φοβούνται μήπως εξαγριώσουν το θηρίο, μάλλον δεν κάνουν γι’ αυτή τη δουλειά.

Νομίζω όμως ότι απ’ όλα αυτά περισσότερο σημαντικό είναι κάτι άλλο, που εξηγεί τη στάση τους. Κάτι που δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, συμβαίνει σε ολόκληρη την Ευρώπη όταν αντιμετωπίζει τους διάφορους Γκρίλο, Φάρατζ, Ιγκλέσιας, Λεπέν. Ο λαϊκισμός είναι ενθουσιώδης, ορμητικός, οι δυνάμεις της λογικής είναι «καθώς πρέπει», με τους «θεσμούς», υποτονικές. Όταν ξέσπασε το καλοκαίρι των αγανακτισμένων δεν βλέπαμε μπροστά μας μόνο την εξέγερση των βολεμένων. Βλέπαμε και τη ριζοσπαστικοποίηση της άγνοιας. Έβλεπες νέα παιδιά στο Σύνταγμα να μιλάνε σαν να είναι συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ. Έβλεπες νέους άνεργους να φωνάζουν για «το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας», της οποίας η κομματική λαφυραγώγηση ήταν η αιτία για να είναι άνεργοι. Ο λαϊκισμός είναι πάντα συντηρητικός, δεν λύνει προβλήματα, κατασκευάζει «εχθρούς» για να διαιωνίσει τα προβλήματα. Επιβάλλει ακινησία την ώρα που δήθεν στρέφεται εναντίον του «συστήματος». Όχι φυσικά του δικού του, όχι του κυρίαρχου, αλλά των άλλων, των ξένων. Είναι εναντίον της Ευρώπης, των Γερμανών, των Εβραίων, των μεταναστών, και ποτέ εναντίον των αιτιών που δημιουργούν τα προβλήματα. Όμως η ρητορική του είναι φλογερή, ενθουσιώδης, παθιασμένη, γεμάτη τραγούδια, συνθήματα, χορούς και σηκωμένα χέρια. Δεν θέλω να δικαιολογήσω τους νέους, δεν είμαι από αυτούς που αθωώνουν τους δέκτες και τα ρίχνουν όλα στους πομπούς. Θα έπρεπε να είναι όλοι περισσότερο υποψιασμένοι και λιγότερο βολεμένοι. Αλλά έχω την αίσθηση ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης δείχνουν τόσο καθωσπρέπει που καταντάνε γκρίζα, τη μάχη εναντίον του λαϊκισμού δεν τη δίνουν οι ανακοινώσεις των κομμάτων αλλά οι αναρτήσεις στο Διαδίκτυο. Τα κόμματα του λεγόμενου ευρωπαϊκού τόξου δείχνουν έναν τόσο αφ’ υψηλού ρεαλισμό που προκαλεί λογικές υποψίες. Μπορεί η κυβερνητική προπαγάνδα να μιλάει για σχέδια «αριστερής παρένθεσης», αλλά όλοι ξέρουν την ανακούφιση ξένων και Ελλήνων με αυτή την κυβέρνηση που «περνάει» τα πάντα χωρίς να καίγεται η Αθήνα. Θα έπρεπε όλοι να ξεκαθαρίσουν μερικά πράγματα για να ξέρει και η κοινωνία τι πουλάει ο καθένας: Είναι ευχαριστημένοι με αυτά που «περνάει» η κυβέρνηση ή πρέπει να αλλάξει η πολιτική; Κάνουν λάθος όσοι πιστεύουν ότι τα πράγματα είναι σε ράγες. Όσοι, ακόμα και αντιπολιτευόμενοι, πιστεύουν το κυβερνητικό σενάριο της ομαλής συνέχισης της ίδιας μιζέριας. Όσο η χώρα δεν βγαίνει από το τέλμα, ισχυρότερος παίκτης θα είναι ο λαϊκισμός. Σε συνθήκες μιζέριας και αποτυχίας, συνεχούς πτώσης και ύφεσης, τον τόνο θα δίνει πάντα ο λαϊκισμός. Και η καταστροφή θα είναι πάντα μια πιθανή εκδοχή. Τα κόμματα που πανευρωπαϊκά θα αντιμετωπίσουν το λαϊκισμό δεν θα είναι αυτά που υπερασπίζονται τον «παλιό κόσμο», αλλά αυτά που θα δείξουν ότι ο λαϊκισμός δεν υπερασπίζεται απλώς το παρελθόν, αλλά και τη χειρότερη εκδοχή του παρελθόντος. Αυτά τα οποία θα μιλήσουν πραγματικά με έναν «αντισυστημικό» λόγο. Αυτά που θα δώσουν τη μάχη με τον καταστροφικό εθνολαϊκισμό και στις πλατείες και στους τοίχους, των δρόμων και των κοινωνικών δικτύων. Με ακτιβισμό, με χιούμορ, με σάτιρα, με πειστικότητα, με πάθος. Ο «θεσμικός ρεαλισμός» φαίνεται πια πολύ κυνικός και γκρίζος στην ταραγμένη εποχή μας. Οι δυνάμεις της προόδου οφείλουν να διεκδικήσουν το «αντί», τα κινήματα, τους δρόμους και τις πλατείες, να δώσουν τις μάχες στην πραγματική ζωή, απέναντι στους δήθεν, στη συνωμοσία της μετριότητας, απέναντι στους συντηρητικούς που μεταμφιέστηκαν για να μείνουν ίδιοι. A 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 A.V. 3

°THENS VOICES

Μπορείτε να µας στείλετε και τις δύο φωτογραφίες σας (παλιά και νέα), είτε ψηφιακά (ανάλυση 300 dpi, διαστάσεις 22x32, στη διεύθυνση info@ athensvoice.gr µε την ένδειξη “Back 2 the future”) είτε τυπωµένες, στη διεύθυνση της ATHENS VOICE (Χαριλάου Τρικούπη 22, Αθήνα 10679). Είναι απαραίτητο να γράφετε τα στοιχεία σας και τις λεπτοµέρειες των φωτογραφιών (χρονολογία, τοποθεσία, πρόσωπα).

★ ¸ °£¸Á° »¹¤ °¶¹ º¹ ¶»¶¹ª °ºÃË»¶ ★

«Α! Σιντριβάνι! Έλα να φωτογραφηθούµε». (ÁåáòÞ úåùçÀòé, ðìáôåÝá »áâÝìè, ªÀââáôï ðòöÝ)

Γιώργος Λογοθέτης (αριστερά) & Θύµιος Κασιόλας (δεξιά) ή αλλιώς «Πίφας & «Ξιούρας» 1969: Κάτω από την Ακρόπολη (η πόζα είναι γνωστή και ως «Περπατητή - ∆ραχµαί 110!»)

2014: Σε ετήσιο reunion στη Βήσσανη Ιωαννίνων

PHOTO: ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΜΠΙΝΑ

«Παίξε, µωρή, το People have the power!» (¼öîÜ íÛóá óôï ðìÜõï÷, óôè óùîáùìÝá ôè÷ PJ Harvey. ¦ìáôåÝá Áåòïà, ÆòÝôè âòÀäù)

«Café - dring - food, Popey Καντίνα. Καφές - Αναψυκτικά Χυµούς - Μπύρες - Σουβλάκια - Βρώµικο - Hamburger - Hot Dog - Πανσέτα - Προβατίνα Κεµπάπ» (¦éîáëÝäá óå ëáîôÝîá ðáîôÞ÷ ëáéòïà, ºÀìáíï÷)

i

Συνοµιλία µέσα σε ασανσέρ κτιρίου µε πολλά γραφεία: -Πού πάτε; Στο δεύτερο; -Α πα πα. Στο δεύτερο είναι οι βρυκόλακες. Πρώτο πάω. (ºïìöîÀëé, ¦Ûíðôè ðòöÝ)

«Είναι στα αγγλικά! ∆εν καταλαβαίνω τίποτα!» (ºéîèíáôïçòÀæï÷ Îììè, °ëáäèíÝá÷, ÆåôÀòôè âòÀäù)

Πιτσιρικάδες 6χρονοι σε παιδική χαρά:

-Εσύ τι οµάδα είσαι; -Μπαρξελόνα. (ªÀââáôï ðòöÝ, °çÝá ¦áòáóëåùÜ)

ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΕΝΕΣ ➜ panikoval500@gmail.com 4 A.V. 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

Tης ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΗ

H ΖΕΣΤΗ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΗ Σε εµποδίζει να θυµώσεις.

Æà ¶¥¿¼Ë¤¤Ã »°ª Έξω από κινηµατογράφο, ηλικιωµένη κυρία παρατηρεί για λίγο τις αφίσες της ταινίας που προβάλλεται και πηγαίνει αγανακτισµένη στην ταµία ουρλιάζοντας:

Info DIET ˆ

Αυτή την εβδοµάδα το σχεδιάζει ο Erik Parker. Γεννήθηκε το 1968 στη Στουτγκάρδη, σπούδασε στο Πανεπιστήµιο του Texas στο Austin και συνέχισε το master του στις Καλές Τέχνες στο Purchase College της Νέας Υόρκης όπου ζει και εργάζεται. Ο Parker φηµίζεται για τα ζωγραφικά του έργα τα οποία απεικονίζουν το σύγχρονο κόσµο µε έντονα χρώµατα και σουρεαλιστική σκηνοθεσία. Αυτή τη στιγµή εκθέτει στο χώρο πολιτισµού Nanzuka στο Τόκιο και στο Newcomb Art Museum, στη Νέα Ορλεάνη, ενώ παίρνει µέρος στην οµαδική έκθεση «Greek Gotham» (επιµέλεια Maria Brito) που θα γίνει στο χώρο τέχνης «∆ύο Χωριά» στη Μύκονο (Ιούλιος - Αύγουστος 2016).

Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ Είναι το φετινό δροσερό και καλαίσθητο σποτ της πόλης. Ανακαινίστηκε µε ιδιωτική πρωτοβουλία, γέµισε µε φυτά βασισµένα στην ελληνική µυθολογία (νούφαρα, µυρτιές κ.λπ.) και µε υπέροχα αγάλµατα και εγκαινιάστηκε την περασµένη εβδοµάδα.

GREENSPACES Το πράσινο application για όλα τα smart phones.

Aνακαλύπτεις τις πράσινες οάσεις σε κάθε περιοχή. Οδηγίες για να πας, φωτογραφίες, βαθµολογία καθαριότητας και υποδοµών. Τέλειο;

ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ «Το καλό µε τις ανοιχτές µπαλκονόπορτες είναι ότι προλαβαίνεις να βγεις να πετάξεις µια κατσαρόλα στον χάχα που περνάει µε τσίτα Βανδή».

Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΜΗΝΑ -Μπαγλαµάς; -Φυσικά και µπαγλαµώ! (@BillPolykretis)

ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΟ TIP Ακούστε, παραπάνω από 2 κιλά µπέικον στη σαλάτα, λέγεται: καπνιστή χοιρινή µε γαρνιτούρα.

ΞΑΠΛΩΣΤΡΕΣ €50 Αρχίζουν να µοιάζουν µε γκαρσονιέρες. Ξύλινα κρεβάτια, κουρτίνες, µαξιλάρες. Βάλτε κι ένα µπιντέ, τουλάχιστον.

ΒΡΕΧΙΤ Ηρεµήστε, καλέ. Το έχετε πάρει πιο βαριά κι από το Grexit.

ΑΘΗΝΑ Η πιο ανυπόφορη, βρώµικη, παρατηµένη πόλη του κόσµου. Τα φεστιβάλ και τα καλλιτεχνικά events τη µαράνανε.

ΠΕΔΙΟΝ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ Θα βρεθεί κάποιος να αλλάξει τις καµένες λάµπες στο πιο θεοσκότεινο πάρκο της πόλης;

ΤΟ ΘΡΙΛΕΡ ΤΟΥ ΜΗΝΑ Συµπλήρωση φορολογικών δηλώσεων. Είναι η εποχή που θυµόµαστε ότι το χρήµα δεν φέρνει την ευτυχία.

Η ΕΙΔΗΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ «Η ∆έσποινα Βανδή µαγείρεψε γεµιστά και µας τα έδειξε!» (στο Ιnstagram)

Μ’ ΕΚΑΝΕΣ ΠΥΡΑΥΛΟ Βρέθηκαν, λέει, νοθευµένα ποτά στην Αθήνα, µε µείγµατα από προωθητικό βαλλιστικών πυραύλων. Αυτό δεν είναι hangover, είναι αποστολή στον Άρη.

City Lover

σ ύ! Μπε ς κι εsvoice.gr n e th w w w.a ν ο και π λ ήρως Ανα νεωμηέμερωμέ ν ο εν

Του Δημητρη Φύσσα

Νέες αθηναϊκές ιστορίες

μάκια. Nτελιβεριές και λοιπά, αυτονόητα. «Δεντρόσπιτο», Καλοσγούρου 14, πλατεία Παπαδιαμάντη, Κυπριάδη, 210 2010333, fb http://tinyurl.com/zygscny

3

1

«Art Polis Café». Οι πολύ παλιοί θυμούνται τα κορίτσια του «Αρσάκειου» με τις μπλε ποδιές και τους άσπρους γιακάδες. Τώρα το σχολείο έχει πάει σε Ψυχικό και Εκάλη, ενώ στη θέση του στεγάζεται, από πολλές δεκαετίες, το Συμβούλιο της Επικρατείας. Οι λιγότερο παλιοί θυμούνται το σινεμά «Ορφεύς» (έκλεισε το 1983), το όνομα επιζεί στο κλειστό café της στοάς, όπου ελάχιστα μαγαζιά έχουν απομείνει. Ακόμα λιγότερα μαγαζιά έχουν διατηρηθεί προς τη Σταδίου, δύο μονάχα, γωνία Πεσμαζογλου. Ωστόσο το «Θέατρο Τέχνης» διατηρήθηκε, ενώ η στοά του «Ορφέα» είναι, από καιρό τώρα, «Στοά του βιβλίου». Έτσι γίνεται στην πόλη, έτσι ζει ο κόσμος: κίνηση, κλείσιμο, άνοιγμα, μετασχηματισμοί. Πάνω από τη «Στοά» αυτή λειτουργεί, εδώ και μερικά χρόνια, το «Art Polis Café», που το τρέχει ο φίλος μου ο Βασίλης Χατζηιακώβου. Καφετέρια, μπαρ, χώρος εκδηλώσεων και εκθέσεων, συναυλίες, ματς στην οθόνη όλα σ' ένα, δεν μπορεί να μην έχετε βρεθεί στο χώρο, είτε μέσα είτε στο αίθριο. Εδώ λοιπόν διάλεξα να παρουσιάσω την Πέμπτη 23 του μήνα και ώρα 8.30 το βράδυ το καινούργιο μου βιβλίο. Λέγεται «Εμένα μού λες», είναι ποιήματα των χρόνων 19972016, αφιερώνεται στο συγγραφέα Νίκο Δήμου ± θα είναι παρών± και στη μνήμη του ποιητή Διονύση Μενίδη, εκδίδονται από τον οίκο «ΑΩ» του καλού Πέτρου Μιχάλη. Η όλη φάση θα είναι διπλή: αρχικά η καθαυτό παρουσίαση (Ηλίας Καφάογλου, Δημήτρης Μανιάτης, Χριστιάνα Μυγδάλη, Μαρία Σαμπατακάκη, Χρήστος Χωμενίδης) και, κολλητά, μια (μετα)ρεμπέτικη συναυλία (Δήμητρα Κονδυλάκη, Μαρία Πιτσαρού, Στάθης Τρύφωνας, Βάσω Τουμπακάρη, Γιάννης Φύσσας, Πανταζής Φύσσας και η αφεντιά μου). Δηλαδή, θα τραγουδήσω δημόσια. Συναυλία ερασιτεχνική μεν, σοβαρή δε (έχουμε πήξει στην πρόβα). Σπεύσατε ± η ώρα έναρξης θα τηρηθεί ακριβώς.

«Art Polis Café», 2103249588, fbhttp://tinyurl.com/z9lutz6

2

Το «Δεντρόσπιτο». Επίκεντρα της μικρής μας γειτονιάς, της Κυπριάδη, είναι οι δύο πλατείες: Παπαδιαμάντη και Χαλεπά/Παπαλουκά. Στην πρώτη υπήρχε εδώ και χρόνια ένα παρακμασμένο σουβλατζίδικο, που τελικά έκλεισε. Εδώ κι ένα δίμηνο, κάνοντας κάθε πρωί το τζόγκινγκ μου, παρατηρούσα την αναγέννηση του χώρου. Στη θέση του παλιού γεννήθηκε ταχύτατα ένα καινούργιο σουβλατζίδικο (έναρξη 11 αυτού του μήνα), όπου άλλαξαν όλα: η ονομασία, τα μηχανήματα, η διαρρύθμιση του χώρου, τα πάντα. Παραδέχομαι ότι είχα εξαρχής προκαταληφθεί θετικά, αφού ± σε μα εποχή επέλασης της νεοκαθαρεύουσας και του νεολογιωτατισμού± ο Στάθης, ο νέος ιδιοκτήτης τ' ονόμασε «Δεντρόσπιτο», «ντρ» και όχι «νδρ». Η απαραίτητη δοκιμή των προϊόντων επιβεβαίωσε την καλή εντύπωση ± καθαριότητα, μεγάλες μερίδες, πρωτοτυπία σε κάμποσα πιάτα που έβλεπα. Αλλά ένα σουβλατζίδικο το κρίνεις βασικά από τα σουβλάκια του. Λοιπόν, το «Δεντρόσπιτο» πουλάει το καλαμάκι 1,50 ευρώ: παραπάνω από το σύνηθες 1,20, συμφωνώ, αλλά και χορταστικό είναι, ενώ σου βάζει μαζί στο χάρτινο σακουλάκι δυο πιτάκια, κάμποσες πατάτες και φυσικά ψω-

H Πάολα ως φιλόζωη. Η Πάολα Ρεβενιώτη, πρωτοπόρα του ελληνικού ΛΟΑΤ κινήματος σε πολύ δύσκολες εποχές, δεν έχει ανάγκη παρουσίασης σε αναγνώστες που ξέρουν τη σύγχρονη Ιστορία αυτής της πόλης. Όμως εδώ θα μιλήσω για μια άλλη πλευρά της, τη φιλοζωία. Πριν λίγες βδομάδες, η Πάολα βρήκε στη Δηληγιάννη, στο παρκάκι πάνω από τον Σταθμό Λαρίσης, να σέρνεται ένα αρσενικό σκυλάκι με λιωμένο το ένα του πόδι, προφανώς από αυτοκίνητο. Πέρναγαν άνθρωποι με τα ζώα τους και δεν του δίνανε σημασία. Όμως η Πάολα το μάζεψε. Μην μπορώντας η ίδια να κρατήσει κι άλλο ζωάκι στη φροντίδα της, απευθύνθηκε στον κόσμο μέσω f/b. Το σκυλάκι κατέληξε σ' ένα ζευγάρι φίλων μου. Το πήγαν στο χειρυργείο για κανονικό ακρωτηριασμό, το φροντίσανε και το κρατήσανε. Το είδα και γω προχτές. Τρίποδο, παιχνιδιάρικο, γλυκύτατο, μεγαλώνει τώρα με τ' άλλα ζώα του Διονύση και της Τίμυς, που το βγάλανε ± φυσικά± Παολίνο.

4

«Το κατάστημα έκλεισε». «Το κατάστημα έκλεισε. Ευχαριστούμε τους λιγοστούς ανθρώπους που μας στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια». Η μικρή αυτή εκτύπωση θα μπορούσε να είναι σε πολλά μαγαζιά της πόλης. Ήταν όμως σ' ένα μικρό οικογενειακό σούπερ μάρκετ των Πατησίων, στη γωνία των οδών Ταβουλάρη και Γρυπάρη. Και το «λιγοστούς ανθρώπους» υπογραμμισμένο. A

Y.Γ. «Νέες αθηναϊκές ιστορίες»: ο τίτλος είναι, βέβαια, του Χρήστου Βακαλόπουλου.

➜ d.fyssas@gmail.com

23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 A.V. 5

TA TWEETS TOY Forrest Gump

(Μέλος του συλλόγου για την κατάργηση των άχρηστων κουμπιών στη μέση του ανοίγματος της μανσέτας των πουκαμίσων)

Από τον Νίκο Ζαχαρίαδη

(17 ΣυμπεραΣματα ενοΣ κριΣιμου καλοκαιριου)

η

η μεταφρασ άδας της εβδομ Σία Αναγνωστοπούλου Η (πραγματικΗ) απορια τΗς εβδομαδας Όλοι αυτοί που αποδίδουν τη δολοφονία της βρετανής βουλευτού Jo Cox σε συνωμοσία των μυστικών υπηρεσιών (για να ανατρέψουν τη βούληση του λαού υπέρ του Brexit) δεν παραδέχονται με το σκεπτικό τους ότι ουσιαστικά δεν υφίστανται ακροδεξιοί δολοφόνοι και συνεπώς τους αθωώνουν;

ΓιουνΚΕρ: Η ΕυρώπΗ που θΕλουμΕ! Διαποτισμένος από το ελληνικό πνεύμα της εξωστρέφειας και του χαβαλέ, ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ δίνει μια νέα διάσταση στην έννοια «ευρωπαίος αξιωματούχος». Με συμπεριφορά συμπέθερου σε αρραβώνα αφήνει να ξεχυθεί από μέσα του η οικειότητα προς τους πάντες, εκπλήσσοντας ακόμα και τους Έλληνες, όπως τον Προκόπη Παυλόπουλο και τον ακόλουθό του, λίγο πιο πίσω. Θεωρητικά λοιπόν ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έδωσε επιτέλους την απάντηση στο αιώνιο ερώτημα: Η Ευρώπη που θέλουμε είναι απλώς η Ευρώπη που μας μοιάζει και που μας καλοπιάνει. Τόσο απλό ήταν τελικά.

Τα καλά νέα για την κυβέρνηση είναι ότι μπορεί να υποκρίνεται επ' άπειρον ότι έρχεται η ανάπτυξη. Και το κοινό της να υποκρίνεται ότι την πιστεύει. ● Τα κακά νέα για την κυβέρνηση είναι ότι το ίδιο κοινό που τη χειροκροτάει και τη στηρίζει, όταν έρχεται η ώρα της πληρωμής υποκρίνεται ότι ΔΕΝ κανονίζει με τον έμπορο να μην κόψει απόδειξη για να γλιτώσει τον ΦΠΑ. ● Και η κυβέρνηση υποκρίνεται ότι το πιστεύει.

● Παράδειγμα δεύτερο:

Η ατάκα της εβδομάδας: Θεωρητικά, δεν υπάρχει καμία διαφορά από τη θεωρία στην πράξη. Αλλά πρακτικά η διαφορά είναι τεράστια. ● Παράδειγμα πρώτο: Στη θεωρία περιμένουμε τη «δίκαιη ανάπτυξη» και τις «επενδύσεις», όπως υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός στο Μουσείο της Ακρόπολης. Πρακτικά, δεν μπορούμε καν να εξασφαλίσουμε ότι τα τρόλεϊ θα μπορούν να περνούν από την Πατησίων χωρίς να κινδυνεύουν να γίνουν παρανάλωμα.

Σύμφωνοι: Τα τζιπ μεγάλου κυβισμού και τα ακριβά αξεσουάρ είναι «αντικοινωνική συμπεριφορά», σύμφωνα με τον Κώστα Χρυσόγονο. ● Ώρα τώρα να το εξηγήσει στον Πάνο Καμμένο και στη Θεοδώρα Τζάκρη...

Επίσης, γιατί ο Πολάκης αφιερώνει το «Οι αστοί τρομάξανε» σε όσους «έπαθαν πανικό για την προσβολή των Όσιων και Ιερών του Βαθέος Κράτους» (δηλαδή τους δικαστές); ● Απάντηση: Γιατί ξέρει ότι στους ψηφοφόρους του αρέσει να παραμυθιάζονται ότι ζουν στην εποχή του ΕΑΜ. ● Συμπέρασμα: Και η Ζωή Κωνσταντοπούλου και ο Παύλος Πολάκης ελπίζουν ότι απευθύνονται σε ηλίθιους.

Sorry, αλλά η Ζωή Κωνσταντοπούλου που κόπτεται τόοοοοσο πολύ με τη συνταγματικότητα γιατί υπόσχεται μέσω Τwitter ότι «οι υπαίτιοι για τα μνημόνια θα πρέπει να λογοδοτήσουν σε μεικτά

Και τώρα ενός λεπτού σιγή προς τιμήν του Φώτη Κουβέλη, που ο μόνος τρόπος του να στηρίξει την κυβέρνηση είναι να δώσει συνέντευξη και να πει ότι στηρίζει την κυβέρνηση... A

6 A.V. 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

Στη θεωρία προωθείται «το νέο παραγωγικό μοντέλο με επενδύσεις υψηλής προστιθέμενης αξίας, που εξασφαλίζουν νέες, σταθερές και καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας, με επίκεντρο το εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό της χώρας ώστε να σταματήσουμε τη μετανάστευση των πλέον δημιουργικών δυνάμεων της χώρας μπλαμπλα-μπλα...». Πρακτικά, προσλαμβάνουμε Καρανίκες και trolls από το Τwitter.

ορκωτά δικαστήρια με λαϊκή συμμετοχή», αφού ξέρει ότι τα «λαϊκά δικαστήρια» δεν προβλέπονται από το Σύνταγμα; ● Απάντηση: Γιατί θεωρεί ότι σε όλους αρέσει η νοσταλγία των παλιών καλών εποχών με τις κρεμάλες.

απα θ ε σ η εν θ ρ ω π η τ η σ ε β ρ γα σ ί α σ δομαδ ασ ρεπό ρτε

που κ ρ δελτίο υ τους άνει θέμα αθην για α ίο «ξεχύ υς πο θ υ παρα ηκαν στις λίες λ όγω καύσ ωνα»

θρωπη α π α νε ρ γα σ ί α σ σ θ ε σ ηε β δ ο μ α δ α τησ νο2 της ής ονητ ς Προπ ς ρωσία κή Εθνι ον αποτ μετά ισμό κλε

απ αν θρ ωπ η θ εσσηη ερ γα σία σ θε τη σ εβ δο μα δα σ νο 3 Cameraman του Mykonos TV

απα θ ε σ η εν θ ρ ω π η τ η σ ε β ρ γα σ ί α σ δομαδ ασ νο4 Υπεύ θυ

νος γ socia ια τα lm στα Μ edia του κ αραβ τη σύ έγια (μ ώνθ ε ρικού εση του σ τά ατιιτραγ ο για τη ν αρισ υδιού τερά)

θρωπη α π α νε ρ γα σ ί α σ σ θ ε σ ηε β δ ο μ α δ α τησ νο5 στο ος ιτόρ Σερβ όριο του τ εστια είου της σ Μου πολης ακρό

Η (πραγματικΗ) απορια τΗς εβδομαδας Νο2 Αυτοί που ανεβάζουν στα social media παράλογα υψηλούς λογαριασμούς από παραλίες και café-bar με αγανακτισμένα σχόλια για την αισχροκέρδεια, αν νοιάζονταν τόσο πολύ για τα χρήματά τους, δεν θα έπρεπε να έχουν τσεκάρει τις τιμές από πριν; Η (πραγματικΗ) απορια τΗς εβδομαδας Νο3 Ένας πρωθυπουργός που θεωρεί πραγματικά ικανούς πιλότους αυτούς που τα κάνουν όλα χειροκίνητα (όπως είπε στην επίσκεψη στα Canadair) και όχι αυτούς που βάζουν τον αυτόματο πιλότο, πώς μπορεί να υποστηρίζει στους λόγους περί ανάπτυξης ότι η χώρα πρέπει να επενδύσει σε νέες τεχνολογίες; Θα επρεπε Να υπαρχει μια Ν γιαÉ λέξη για «Αναπαντενοχές»: Οι εξηγήσεις που νιώθεις αναγκασμένος να πεις λόγω ενοχών, όταν συναντάς κάποιον του οποίου αγνόησες μια κλήση και δεν την απάντησες ποτέ.

«Ο δολοφόνος της (σ.σ.: Jo Cox) αντιπροσωπεύει τον εφιάλτη που η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιούργησε μέσα από τις πολιτικές της. Έναν εφιάλτη μισαλλοδοξίας, φανατισμού και ρατσισμού» Μετάφραση

Αν οι πολιτικές της Ε.Ε. ήταν διαφορετικές οι δολοφόνοι φασίστες θα ήταν κανονικοί άνθρωποι. Άρα δεν φταίνε αυτοί που έγιναν φασίστες. Η Ε.Ε. φταίει!

Αλέξης Τσίπρας «Ποιο είναι το κρίσιμο εθνικής σημασίας ζήτημα, που πρέπει πάση θυσία να έχουμε αποκαταστήσει το 2021; Η ανάκτηση της κυριαρχίας μας και η έξοδος από την επιτροπεία» Μετάφραση

Θα αρχίσουμε να διορίζουμε ξανά σαν να μην υπάρχει αύριο!

23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 A.V. 7

ªËÁ¶Áƶ˥¸ ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΝΗΣ ΜΟΥΖΑΛΑΣ

∆εν µε ενδιαφέρει άλλο υπουργείο Ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής µιλάει στην A.V. Του ΤΑΚΗ ΣΚΡΙΒΑΝΟΥ Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει εναλλακτικό σχέδιο, ούτε έχει ζητήσει να υπάρξει, µπροστά στο ενδεχόµενο κατάρρευσης της συµφωνίας Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας για το προσφυγικό, δηλώνει ο Γιάννης Μουζάλας. Σύµφωνα µε τον αναπληρωτή υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής, «το σχέδιό µας είναι η εφαρµογή της συµφωνίας» και «απαιτούµε από την Ευρώπη και από την Τουρκία να κάνουν αυτό για το οποίο έχουν δεσµευτεί». Ο Γ. Μουζάλας λέει ότι ποτέ δεν µετάνιωσε που ανέλαβε τη συγκεκριµένη θέση αλλά και πως δεν τον ενδιαφέρει καµία άλλη θέση στο κυβερνητικό σχήµα, αναφέρει ότι προτεραιότητα είναι η δηµιουργία θέσεων για τους περίπου 5.000 ανθρώπους που ζουν εκτός χώρων φιλοξενίας, σε Πειραιά, Ελληνικό και αλλού, χαρακτηρίζει «συνήθως µέτριες» τις εγκαταστάσεις που έχουν δηµιουργηθεί και προσθέτει ότι κάποιοι από τους σχεδόν 60.000 πρόσφυγες και µετανάστες που βρίσκονται στη χώρα µας θα µείνουν για πάντα εδώ.

Π

εριγράψτε µας την εικόνα του προσφυγικού - µεταναστευτικού ζητήµατος σήµερα στη χώρα µας. Σήµερα εί-

µαστε σε µια διαφορετική κατάσταση. Λόγοι γεωγραφίας και ιστορίας µάς έκαναν να βιώσουµε το µεγαλύτερο µεταναστευτικό και προσφυγικό ρεύµα που υπήρξε στην Ευρώπη από τον Β΄ Παγκόσµιο Πόλεµο. Μέχρι τον Μάρτιο που κλείστηκε η συµφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας πέρασαν από τη χώρα µας σχεδόν ένα εκατοµµύριο πρόσφυγες και µετανάστες. Μέχρι τότε η Ελλάδα ήταν µία χώρα transit, δηλαδή οι άνθρωποι έρχονταν για να περάσουν στην Ευρώπη. Μετά, όταν έκλεισαν τα σύνορά τους οι χώρες του Βίζεγκραντ, από την Αυστρία έως και την ΠΓ∆Μ, παρά την αντίθετη απόφαση της Ευρώπης, µέσα σε 20 µέρες εγκλωβίστηκαν στη χώρα µας περίπου 60.000 άνθρωποι. Ακόµα κι αν αυτοί οι άνθρωποι δεν ήρθαν µε σκοπό να µείνουν εδώ, για κάποιο χρονικό διάστηµα θα παραµείνουν. Κάποιοι θα πάρουν άσυλο, κάποιοι θα ζητήσουν να µεταφερθούν πίσω στις πατρίδες τους, κάποιοι άλλοι θα υποβληθούν στη µέθοδο της αναγκαστικής επιστροφής, για παράδειγµα άνθρωποι από το Μαρόκο ή την Αλγερία, που δεν έχουν δηλαδή καθεστώς πρόσφυγα, κάποιοι θα πάρουν άσυλο στον τόπο µας. Εποµένως, εµείς είχαµε δύο µεγάλα καθήκοντα: Το πρώτο ήταν σε ένα πολύ µικρό χρονικό διάστηµα να φτιάξουµε εγκαταστάσεις για 60.000 ανθρώπους. Το γεγονός ότι το κάναµε αποτελεί παγκόσµιο ρεκόρ. Σε αντίθεση µε αυτά που λέγονται ενεργήσαµε γρήγορα και φτιάξαµε εγκαταστάσεις όχι πάντα πολύ καλές, µερικές φορές κακές, συνήθως µέτριες, οι οποίες παρέχουν χώρο φιλοξενίας προσωρινά σε αυτούς τους 60.000 ανθρώπους. Έτσι πετύχαµε να εκκενώσουµε την Ειδοµένη και µένει τώρα να εκκενώσουµε και το Ελληνικό, καταφέραµε δηλαδή να δώσουµε στο χάος µορφή. Τώρα ξέρουµε πού βρίσκονται αυτοί οι πρόσφυγες και οι µετανάστες, ξέρουµε πόσοι είναι ακριβώς, ξέρουµε ποιοι είναι. Αυτοί οι προσωρινοί χώροι φιλοξενίας παρέχουν κάποια πράγµατα πολύ βασικά, δηλαδή στέγη και πάτωµα. Όσο κι αν ακούγεται αστείο είναι πολύ σοβαρό πράγµα να έχεις στέγη και πάτωµα. Παρέχουν, επίσης, τροφή, ιατροφαρµακευτική περίθαλψη, υγειονοµική φροντίδα, µε την έννοια της καθαριότητας, δραστηριότητες για τα παιδιά.

8 A.V. 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

Οι χώροι αυτοί είναι ανοιχτοί ή κλειστοί;

°¦°¹ÆÃË»¶ °¦Ã ƸÁ ¶ËÄ¿¦¸ º°¹ °¦Ã ƸÁ ÆÃËĺ¹° Á° º°ÁÃËÁ °ËÆà ¡¹° Æà æùà ¶ÌÃËÁ ¢¶ª»¶Ëƶ¹

Είναι ανοιχτοί. Είναι καταυλισµοί οι οποίοι χτίστηκαν µε σκηνές ή, όπως έγινε στην Ειδοµένη, παλιοί εργοστασιακοί χώροι όπου µέσα έχουµε εγκαταστήσει σκηνές. Είναι ανοιχτοί µε την έννοια ότι µπορούν να µπουν και να βγουν όποτε θέλουν, δεν είναι ανοιχτοί για να µπει ο καθένας, χρειάζεται άδεια. Αυτό γίνεται για τη φύλαξη και των ίδιων των προσφύγων και µεταναστών γιατί και στην Ειδοµένη αλλά και σε διάφορα άλλα camps έχουµε κάποιους οι οποίοι είτε από πονηρία, όπως είναι οι διακινητές, είτε από αθωότητα, όπως µπορεί να είναι κάποιοι αλληλέγγυοι, τους ταράσσουν κάθε τόσο λέγοντάς τους ότι «αύριο ανοίγουν τα σύνορα», «πάµε να σπάσουµε τα σύνορα να περάσουµε απέναντι» και άλλα παρόµοια. Στην περίπτωση της Ειδοµένης, υπήρξαν κυβερνητικά στελέχη που αναφέρονταν σε «αλληλέγγυους» και σε «οργανώσεις», ρίχνοντάς τους ευθύνες. Όταν όµως αυτά λέγονται έτσι, χωρίς ονοµατεπώνυµο, δεν στοχοποιούνται και οργανώσεις που σε µεγάλο βαθµό υποκατέστησαν το ρόλο του κράτους, αλλά και γενικότερα η έννοια της αλληλεγγύης; Όχι, ή τουλάχι-

στον δεν είναι αυτή η πρόθεση. ∆εν είναι εύκολο να πεις ονόµατα και οργανώσεις, αλλά να αντιστρέψω την ερώτηση: ποιος δεν ήξερε ότι υπήρχαν αυτοί που πήγαιναν και κολλούσανε χαρτιά που λέγανε «πάµε στις 3 η ώρα να σπάσουµε τα σύνορα» και άλλα τέτοια; Εποµένως, αυτό δεν είναι µια φαντασίωση, υπήρχε. Θυµηθείτε εκείνη την απάνθρωπη ενέργεια να περάσουνε από το ποτάµι τόσους ανθρώπους για να µπούνε παράνοµα στην ΠΓ∆Μ. Τότε και για µια βδοµάδα µάς τους πετούσανε από την άλλη πλευρά των συνόρων µε σπασµένα χέρια και πόδια από το ξύλο. Σε αυτό είµαι πεντακάθαρος. Το να υποκινείς αυτό τον πληθυσµό ώστε να ικανοποιήσει το δικό σου στόχο, τη δική σου οπτική για το τι µπορεί να συµβεί και να το πληρώνουν αυτοί οι άνθρωποι, δεν είναι µόνο ανόητο, είναι και απάνθρωπο.

Υπάρχει κόσµος ακόµη στο Ελληνικό, στον Πειραιά και σε άλλες περιοχές που ζει εκτός χώρων προσωρινής φιλοξενίας.

Αυτή τη στιγµή υπάρχουν περίπου 5.000 άτοµα, που και αυτά θα είναι τακτοποιηµένα σε χώρους φιλοξενίας µέσα στο επόµενο διάστηµα. Είναι προτεραιότητά µας. ∆ηλαδή, είναι εκτός των χώρων φιλοξενίας επειδή δεν υπάρχουν ακόµη οι θέσεις;

Ναι, δεν υπάρχουν οι θέσεις. Είπατε πρόσφατα ότι οι άνθρωποι θα µείνουν στην Ελλάδα για περίπου 2 µε 3 χρόνια… Όχι, εγώ δεν είπα ποτέ κάτι τέτοιο.

Εγώ αυτό που έχω πει είναι ότι η χώρα άλλαξε, δηλαδή δεν είναι πια χώρα transit, αλλά χώρα στην οποία αναγκαστικά κάποιοι άνθρωποι θα µείνουν και ο χρόνος που θα µείνουν εξαρτάται. Μπορεί να είναι για κάποιο χρονικό διάστηµα, µπορεί να είναι για µερικούς µήνες µέχρι να γίνει η µετεγκατάστασή τους στην Ευρώπη, µπορεί να είναι µέχρι να ζητήσουν οι ίδιοι να επιστρέψουν στις πατρίδες τους µε τα προγράµµατα του ∆ιεθνούς Οργανισµού Μετανάστευσης. Θα πρέπει όµως να είµαστε προετοιµασµένοι ότι κάποιοι άνθρωποι θα µείνουν στη χώρα µας. Γενικά µιλώντας για το προσφυγικό, ποιος έχει την ευθύνη; ∆ηλαδή, ποιος είναι αυτός στον οποίο λογοδοτείτε, π.χ., εσείς, ο υπουργός Άµυνας, ο υπουργός Υγείας κ.λπ. κι εκείνος µε τη σειρά του στον πρωθυπουργό; Ποιος είναι ο επικεφαλής; Το Συντονιστικό Όργανο ∆ιαχείρισης της Προσφυγικής Κρίσης; Το Συντονιστικό

είναι ένα ειδικό όργανο το οποίο επιχειρεί να συντονίσει τα εµπλεκόµενα υπουργεία, το καθένα από τα οποία έχει να παίξει το δικό του ρόλο. Οπότε, το Συντονιστικό είναι ο επικεφαλής της όλης προσπάθειας; Νοµίζω ότι

δεν µπαίνει θέµα επικεφαλής, αλλά συντονισµού. Tο Συντονιστικό συντονίζει τα υπουργεία Υγείας, Παιδείας, Μετανάστευσης, το στρατό, το λιµενικό, κάθε φορά ό,τι χρειάζεται. Έχει την ευθύνη υλοποίη-

σης των πολιτικών αποφάσεων. Στην Αυστρία και οι 90.000 πρόσφυγες που δέχτηκε η χώρα έχουνε µπει όλοι σε διαµερίσµατα. Η πρόταση που έχει υπάρξει και στην Ελλάδα, ότι υπάρχουν πολλά ξενοίκιαστα διαµερίσµατα και ότι στο οικονοµικό θα µπορούσε να βοηθήσει η ΕΕ για να µπουν κι εδώ όσοι άνθρωποι δικαιούνται προστασίας σε διαµερίσµατα και να τελειώνει η υπόθεση µε τα στρατόπεδα κ.λπ. Έχει προοπτική αυτή η πρόταση;

Στην Αυστρία αυτό που συµβαίνει αφορά την ενσωµάτωση. ∆ηλαδή αυτούς οι οποίοι πήραν άσυλο και οι οποίοι έχουν κάποια δικαιώµατα. Αυτός είναι και ο λόγος που πάρα πολλοί ήθελαν να πάνε στην Αυστρία ή στη Γερµανία. Στη χώρα µας η κατάσταση είναι διαφορετική. Υπάρχει όµως κάτι που το υποτιµάτε όλοι. Το γεγονός ότι µέσα σε 20 µέρες παγιδεύτηκαν 60.000 άνθρωποι στην Ελλάδα αντιστοιχεί µε το να παγιδευτούν στη Γερµανία 580.000 άνθρωποι, στη Γαλλία 540.000 και στην Ιταλία 480.000 άνθρωποι. Βάσει του πληθυσµού το λέτε αυτό; Βάσει

του πληθυσµού και της οικονοµίας, των δεικτών του ΑΕΠ. Εποµένως, το να βάλουµε αυτούς τους ανθρώπους σε δύο µήνες µέσα σε πρόχειρους καταυλισµούς ήταν ένα γιγάντιο έργο και κατά την άποψή µου πρέπει να είναι κανείς πολύ περήφανος γι’ αυτό, ακόµη κι αν οι καταυλισµοί δεν είναι ό,τι καλύτερο, όµως βελτιώνονται συνέχεια. Το επόµενο σχέδιο είναι µέχρι το φθινόπωρο να διαλύσουµε τους περισσότερους από αυτούς τους πρόχειρους καταυλισµούς, να φτιάξουµε καινούργιες δοµές τις οποίες θα µοιράσουµε σε όλη την Ελλάδα. Μιλάµε για µικρά camp, κανένα από αυτά µε πάνω από 1.000 άτοµα, ώστε να µη δηµιουργούµε γκέτο, και κοντά σε µεγάλες πόλεις γιατί οι άνθρωποι δεν είναι για να ζουν στις ερηµιές. Κοντά σε πόλεις, εννοείτε σε απόσταση που να µπορούν να έχουν άµεση πρόσβαση, ίσως και µε τα πόδια; Αυτό είναι δύ-

σκολο γιατί δεν υπάρχουν τέτοιοι χώροι.

¦Ã¤¹Æ¹º¸ Μπορεί όµως να υπάρχει µια συγκοινωνία για να έχουν πρόσβαση. Στο σχεδιασµό είναι να χρησιµοποιήσουµε και διαµερίσµατα. Υπάρχει ένα πρόγραµµα το οποίο έχω υπογράψει µε την Ύπατη Αρµοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες για 20.000 διαµερίσµατα, δυστυχώς δεν έχουν καταφέρει να το ολοκληρώσουν ακόµα, θα µας διευκόλυνε πάρα πολύ αν τα είχαν καταφέρει, τους βοηθάµε να το ολοκληρώσουν. Μέχρι σήµερα έχουν υλοποιήσει το πρόγραµµα αυτό για 5.500 θέσεις σε διαµερίσµατα και ξενοδοχεία. Ο υπουργός Εξωτερικών σε µια πρόσφατη συνέντευξή του είπε ότι η Ελλάδα ζήτησε από την Κοµισιόν ένα εναλλακτικό σχέδιο για την περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά στη συµφωνία ΕΕ και Τουρκίας… ∆εν το ξέ-

ρω αυτό, δεν είµαι βέβαιος ότι ο κ. Κοτζιάς δήλωσε κάτι τέτοιο. Εµάς σαν κυβέρνηση το σχέδιό µας είναι η εφαρµογή της συµφωνίας ΕΕ και Τουρκίας. ∆εν έχουµε ένα plan b αν κάτι δεν πάει καλά;

Εµείς παλεύουµε για την εφαρµογή της συµφωνίας και απαιτούµε από την Ευρώπη και από την Τουρκία να κάνουν αυτό για το οποίο έχουν δεσµευτεί. ∆εν σας ανησυχεί µήπως κάτι δεν πάει καλά; Ποια είναι η εκτίµησή σας; Η εκτίµησή µου

είναι ότι πρέπει να πάει καλά. ∆εν έχουµε την πολυτέλεια να σκεφτόµαστε έτσι ή αλλιώς. ∆εν έχουµε την πολυτέλεια να δίνουµε στην Ευρώπη ή στην Τουρκία τη δυνατότητα να σκεφτούν ότι θα µπορούσε να υπάρξει και κάτι άλλο. Το κάτι άλλο που ορισµένοι σκέφτονται ότι η Ελλάδα θα µπορούσε να γίνει µια αποθήκη ανθρώπων είναι τελείως έξω από τη λογική µας. Τελικά, η ελληνική κοινωνία είναι αλληλέγγυα; Γιατί είδαµε και τον κόσµο που βοηθούσε τους πρόσφυγες µε κάθε τρόπο, είδαµε όµως και άλλους να συγκεντρώνονται έξω από κέντρα φιλοξενίας και να διαµαρτύρονται, ενώ αρκετοί ήταν και οι δήµοι που αντέδρασαν στη δηµιουργία τέτοιων κέντρων κοντά τους. Συνολικά, το µεγάλο µας ηθικό

πλεονέκτηµα είναι ότι η ελληνική κοινωνία µαζικά είναι αλληλέγγυα. Είµαστε η µοναδική χώρα στην Ευρώπη που δεν έχουµε µαζικές διαδηλώσεις εναντίον προσφύγων, άνοδο της ακροδεξιάς λόγω του προσφυγικού. Αυτό δεν είναι τυχαίο, είναι και αποτέλεσµα µιας πολιτικής που εφαρµόσαµε που λέει ότι κανείς πρέπει πάντα να ισορροπεί, να µπορεί να ζυγίζει σωστά τα συµφέροντα και τα δικαιώµατα των προσφύγων και των µεταναστών αλλά και τα δικαιώµατα του ντόπιου πληθυσµού. Εάν δηλαδή η πλατεία Βικτωρίας είναι γεµάτη µε σκηνές, ο ντόπιος πληθυσµός χάνει δικά του δικαιώµατα. Το ότι βάλαµε τον κόσµο στα γήπεδα για κάποιο χρονικό διάστηµα και αδειάσαµε τις πλατείες, επέτρεψε αυτό το ισοζύγιο. Το ότι µέχρι τον Σεπτέµβριο θα φτιάξουµε καινούργιους χώρους και θα τους ισοκατανείµουµε σε όλη την Ελλάδα, χωρίς να δηµιουργούµε µεγάλα γκέτο, είναι κάτι που πάλι φέρνει µια ισορροπία. Υπάρχουν δήµαρχοι που αντιδρούν, υπάρχουν άνθρωποι που αντιδρούν, όµως αν δείτε µια τέτοια συγκέντρωση δεν αποτελείται από περισσότερα από 35-40 άτοµα. Ο πολύς κόσµος απέχει από αυτά και όπου δηµιουργούνται κέντρα βοηθάει, παρά τις πρώτες αντιδράσεις. Γυρνώντας ένα χρόνο πριν, στον Ιούνιο του ’15, τότε που οι προσφυγικές και µεταναστευτικές ροές αυξήθηκαν κατακόρυφα. Ήταν το προσκλητήριο της Γερµανίας, όπως κάποιοι υποστηρίζουν, που έφερε τόσο κόσµο στην Ευρώπη; Προφανώς δεν υπήρξε κανένα προ-

σκλητήριο του ΣΥΡΙΖΑ. Συνέπεσαν διάφοροι παράγοντες, ενώ το εντυπωσιακό είναι ότι κανείς δεν το είχε προβλέψει. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρώτη συνεδρίαση της ΕΕ για το προσφυγικό έγινε στα τέλη του περασµένου Ιουλίου. Τι συνέβη και αυξήθηκαν οι ροές; Το ένα είναι ότι κατέπεσαν τα επισιτιστικά προγράµµατα της Ύπατης Αρµοστείας στην Τουρκία. Κατέπεσε, επίσης, η δυνατότητα των παιδιών να πηγαίνουν στο σχολείο, γιατί και αυτό έπαψε να πριµοδοτείται από την Ύπατη Αρµοστεία, υπήρξε ένα κενό χρηµάτων. Ένας άλλος παράγοντας είναι ότι έπεσε η Μοσούλη, κάτι που δηµιούργησε ένα τεράστιο κύµα προσφύγων και από εκεί και πέρα άρχισαν οι αλυσιδωτές αντιδράσεις. Μιας και είπατε για τα παιδιά, στην Ελλάδα έχουµε προβλέψει κάτι γι’ αυτά; Υπάρχει ήδη

µια επιτροπή του Υπουργείου Μετανάστευσης και του Υπουργείου Παιδείας που ετοιµάζει τα πλάνα για το πώς αυτά τα παιδιά από Σεπτέµβριο θα πάνε σχολείο µε οποιονδήποτε τρόπο. Είτε στα δηµόσια σχολεία µας είτε σε ειδικούς χώρους µέσα στα δηµόσια σχολεία το απόγευµα που είναι κλειστά είτε προκαταρκτικές τάξεις µέσα στους καταυλισµούς. Όταν έκλεισαν τα σύνορα η ελληνική κυβέρνηση έκανε λόγο για µονοµερή ενέργεια από την ΠΓ∆Μ. Τελικά, ήταν µονοµερής ενέργεια ή ήταν κάτι που ξέραµε ότι ερχόταν άµεσα, ίσως και µια σιωπηρή συµφωνία εντός της ΕΕ, καθώς ελάχιστα κράτη δέχονταν άλλους πρόσφυγες και η Γερµανία, πλέον, δεν µπορούσε να απορροφήσει όλο τον κόσµο. Ήταν µονοµε-

ρής ενέργεια, από το σύνολο των χωρών του Βίζεγκραντ. Ήταν ενέργεια που καταδικάστηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που καταδικάστηκε από το συµβούλιο των ηγετών της ΕΕ, που έγινε παρά και ενάντια στην απόφαση που είχε πάρει το συµβούλιο των ηγετών. Θα έπρεπε να έχουν υπάρξει κάποιες κυρώσεις εναντίον αυτών των χωρών; Υπάρχει

ένα πάρα πολύ σοβαρό ζήτηµα. Η ΕΕ πρέπει να δρα σαν ΕΕ και όχι σαν συνασπισµός κρατών όπου ο καθένας κάνει ό,τι θέλει. Με αυτή την έννοια η προσωπική µου άποψη είναι ότι όποιος δεν συµµετέχει στο κοµµάτι της αλληλεγγύης και δεν παίρνει την ευθύνη που του αναλογεί δεν θα πρέπει να συµµετέχει, για παράδειγµα, στον προγραµµατισµό για επιδοτήσεις στο σχολείο ή στις καλλιέργειες ή σε οτιδήποτε άλλο. ∆εν γίνεται να είσαι µέλος της ΕΕ αλά καρτ. Η ΕΕ δοκιµάστηκε µέσα από το προσφυγικό και ένα κοµµάτι της έδειξε ότι δεν έχει µάθει να συµπεριφέρεται σαν ΕΕ. Αυτό είναι µία κακή παρακαταθήκη για το µέλλον και θα πρέπει να το πάρουµε πολύ σοβαρά υπόψη µας. Μετανιώσατε κάποια στιγµή που αναλάβατε αυτή τη θέση; Όχι, ποτέ. Είναι κάτι πολύ κου-

ραστικό, 40 χρόνια τώρα ασχολούµαι µε αυτό το θέµα, ένα µήνα κάθε χρόνο συµµετέχω ως εθελοντής σε αντίστοιχες περιπτώσεις σε διάφορα µέρη του πλανήτη. Αισθάνοµαι ότι µε τιµήσανε δίνοντάς µου αυτή τη θέση και ελπίζω κι εγώ να την τιµήσω συµβάλλοντας στην αντιµετώπιση του προβλήµατος. Θα σας ενδιέφερε, αν σας προταθεί, να ασχοληθείτε και µε κάποιο άλλο κυβερνητικό έργο ή σας ενδιαφέρει µόνο το µεταναστευτικό; Σας ρωτάω επειδή πολλά ακούµε για επικείµενο ανασχηµατισµό. Όχι, εγώ δεν είµαι

άνθρωπος πολιτικής καριέρας, είµαι εδώ για ένα πολύ συγκεκριµένο θέµα, όπως σας είπα οµολογώ ότι µε κολάκευσε η επιλογή µου, η δουλειά µου είναι στοχοπροσηλωµένη εκεί και ελπίζω όταν τελειώσω τη θητεία µου, όποτε είναι αυτό, να έχω τιµήσει κι εγώ τον τόπο και το πρόβληµα. A

Κάν’ το όπως ο Αλέξης Του ΝΙΚΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ∆Η

Παραφράζοντας ελαφρώς τον τίτλο δηµοφιλούς εκποµπής µαγειρικής επιχειρείται η διακριτική συµµετοχή του αναγνώστη στη νέα υπερπαραγωγή του Μαξίµου µε το διακριτό τίτλο «Το µεγάλο µαγέρικο» η οποία άρχισε ήδη να µεταδίδεται. Το περιεχόµενο της τηλεοπτικής και σύντοµης σε διάρκεια σειράς αφορά βεβαίως-βεβαίως τη µείζονος σηµασίας αλλαγή του Συντάγµατος ή αλλιώς «άλλα λόγια να αγαπιόµαστε», αλλά και την κοµβική για τις µεσοπρόθεσµες πολιτικές εξελίξεις υπόθεση του εκλογικού νόµου µε το χαρακτηριστικό υπότιτλο «Ο Αρχιµάγειρας µε τη θαυµατουργή κουτάλα». άθε κοινωνία διαθέτει το πολιτικό προσωπικό που της αξίζει. Την ευθύνη για τις συνταγµατικές αλλαγές φέρει αυτό το πολιτικό προσωπικό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο καµία σοβαρή κουβέντα και άρα συνεννόηση δεν θα πρέπει να αναµένεται, και για του λόγου το αληθές στοχαστείτε, συµπολίτες, πως ήδη η κατ’ όνοµα «διαδικασία» έχει υπονοµευτεί. Βεβαίως το ζητούµενο για την κυβέρνηση δεν είναι ο απαραίτητος και επιβεβληµένος εκσυγχρονισµός του συνταγµατικού χάρτη, αλλά η εφαρµογή της τρέχουσας πολιτικής άλγεβρας όπως την αντιλαµβάνεται το Μαξίµου στον αναµενόµενο κατά τα τέλη Ιουλίου εκλογικό νόµο. Εδώ αξίζει να σταθούµε.

K

»Ýá ëïùâÛîôá, øÝìéá óùíðåòÀóíáôá ∆εν πάει πολύς καιρός, δέκα ηµέρες περίπου, που ένα σηµαίνον στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ µε άµεση εµπλοκή στα τρέχοντα, βουλευτής ο ίδιος, εξηγούσε σε µία ολιγοµελή παρέα σε κατ’ ιδίαν και άρα off the record συνοµιλία το βασικό περίγραµµα της πολιτικής σκέψης της οµάδας εξουσίας. «Οι µετρήσεις και οι αναλύσεις καταδεικνύουν πως το ποσοστό των πτωχών ή πτωχοποιηµένων στη χώρα φτάνει το 30% της υφιστάµενης και ενεργούς εκλογικά δεξαµενής ψηφοφόρων. Αυτό το ποσοστό ανήκει στον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό θα είναι το ποσοστό που θα επιδιώξουµε και που θα κατοχυρώσουµε στην επόµενη/επόµενες εκλογικές αναµετρήσεις». Η οµολογία είναι αφοπλιστικά ειλικρινής και χαρακτηριστικά «αριστερή» ως προς τα τρέχοντα πρότυπα της Αριστεράς και όχι µόνο στην Ελλάδα. Εξηγεί δε την ουσία του στρατηγικού σχεδιασµού του Μαξίµου. Η προλεταριοποίηση των µικροαστών αποτελεί την κύρια πηγή πολιτικής ισχύος της Κουµουνδούρου. ∆ιαφεύγει της προσοχής του συµπαθούς συνοµιλητή ωστόσο πως ποτέ στη σύγχρονη ιστορία οι ισοπεδωµένοι µικροαστοί δεν ανταποκρίθηκαν ταυτόσηµα. Αντιθέτως ένα µεγάλο τµήµα τους συντάχτηκε την κρίσιµη στιγµή µε την Ακροδεξιά.

κάλεσαν τη δολοφονία της βρετανής βουλευτού. Υπαίτιος είναι η Ευρώπη, επί της ουσίας η ευρωπαϊκή ηγεσία, δηλαδή η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία, ένας όρος τόσο αγαπητός στη σηµερινή ευρωπαϊκή Αριστερά και Ακροδεξιά από τον Φάραντζ και τον Ιγκλέσιας έως τη Λεπέν και την Κουµoυνδούρου «Go back, κυρία Μέρκελ… Go back, κυρίες και κύριοι της συντηρητικής νοµενκλατούρας της Ευρώπης». Θα θυµάστε όλοι αυτή τη φράση του Αλέξη Τσίπρα στα προεκλογικά µπαλκόνια. ∆ιαβάστε αντίστοιχες τοποθετήσεις επί του θέµατος της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν ή του αριστερού Μελανσόν. Το συµπέρασµα προκαλεί τη µεγάλη ανατριχίλα. Όταν τα «σύνορα» µεταξύ ενός ακροδεξιού φοβικού λόγου και ενός κακοχωνεµένου αριστερού παραληρήµατος είναι τόσο στενά τότε οι µικροαστοί ψηφοφόροι δεν έχουν κανένα συνειδησιακό πρόβληµα ως προς την επιλογή τους. Άλλωστε µικροαστοί είναι. Μπερδεύονται εύκολα µέσα στους νερόλακκους του εθνικο-λαϊκισµού. Μισούν για λόγους που δεν γνωρίζουν τα µεγάλα σύνολα (Ευρώπη). Θεωρούν πάντα έτσι γενικά και αόριστα πως είναι αδικηµένοι από την Ιστορία, εχθρούς και φίλους, από τους δανειστές ή παρόχους, από συµµάχους κ.λπ. Είναι τα απολύτως κακοµαθηµένα παλιόπαιδα της ιστορίας. Ψηφίζουν όµως αυτοί οι σύγχρονοι προλετάριοι και καθορίζουν συσχετισµούς. Κατάφεραν το εφιαλτικό 50/50 στην Αυστρία, να αναδείξουν τους υπερσυντηρητικούς ευρωφοβικούς τρίτη δύναµη στη Γερµανία, να απειλήσουν την ευρωπαϊκή συνοχή στη Βρετανία, να φέρουν την ευρωφοβική, οµοφοβική, ιστοριοφοβική, ξενοφοβική γαλλική Ακροδεξιά µία ανάσα από την εξουσία. Όποιος στοχεύει στην εκλογική πελατεία των ισοπεδωµένων µικροαστών διαπραγµατεύεται µε το διάολο και παίζει µε τη φωτιά. ∆εν φαίνεται να το αντιλαµβάνεται η Κουµουνδούρου ούτε και ο συµπαθής προ δεκαηµέρου συνοµιλητής. Είναι όµως µόνον θέµα αντίληψης; Ο Πουλατζάς δυστυχώς έφυγε νωρίς. Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης επίσης.

æùê ªÆÃ̶˶¹ ªÆ¸Á ¶º¤Ã¡¹º¸ ¦¶¤°Æ¶¹° Æ¿Á ¹ªÃ¦¶¢¿»¶Á¿Á »¹ºÄðªÆ¿Á ¢¹°¦Ä°¡»°Æ¶Ë¶Æ°¹ »¶ Æà ¢¹°Ã¤Ã

ªùçëòéôéëÜ çìöóóïìïçÝá ëáé ðïìéôéëÜ ïòïìïçÝá Θα ήταν χρήσιµη µία συγκριτική ανάγνωση των βασικών θέσεων της γαλλικής Ακροδεξιάς µε εκείνες της γαλλικής Αριστεράς κατά τις τρέχουσες κοµβικές εξελίξεις στη Γαλλία. Η προσεκτική ανάγνωση των θέσεων ως προς τις οικονοµικές εξελίξεις, την Ευρωπαϊκή Ένωση, την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση αλλά και τις σχέσεις της κοινωνίας µε τις πολιτικές ηγεσίες, είναι κατά 80% ταυτόσηµες. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγµα της εκκωφαντικής σύµπτωσης της επιχειρηµατολογίας της Μαρίν Λεπέν µε τη Σία Αναγνωστοπούλου ως προς τα αίτια που προ-

Çà °òøéíÀçåéòá÷ íå ôèî ëïùôÀìáÈ

Μεταξύ του βαθέος πασόκου Κουρουµπλή, του ευθέως νεοφιλελεύθερου αριστερού λεξιλογίου Τσίπρα, του πολιτικά µανιακο-καταθλιπτικού Τσακαλώτου και της πεντηκοντατριούς παρέας του, της ασηµαντότητας ενός Πολάκη και της ευφυούς διαχείρισης της καθηµερινής µιζέριας των Φίλη, Παππά, Σκουρλέτη και του µονίµως δακρυσµένου Σπίρτζη, η οµάδα εξουσίας συντάσσει τη νέα φόρµουλα µε την οποία θα καθοριστούν οι συσχετισµοί της επόµενης περιόδου. Η στόχευση είναι πολύπλοκη. Α) Η διασφάλιση πολυδιάσπασης του ακροδεξιού-λαϊκής ∆εξιάς στοιχείου της Νέας ∆ηµοκρατίας. «Φτιάξε και εσύ ένα κόµµα, µπορείς. Είναι ποιο έξυπνος ο Μπαλτάκος ή ο Φαήλος;». Β) Η διαµόρφωση µιας «κοινοβουλευτικής σούπας» στην Αριστερά της Κουµουνδούρου όπου η Ζωή, ο Παναγιώτης, ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα αποτελέσουν υποµόχλια - εργαλεία διαχείρησης κοινωνικής οργής, µόχλευσης εν δυνάµει ψηφοφόρων, ακύρωσης κοινωνικών δυναµικών, απαξίωσης κινηµατικών δράσεων κ.λπ. Ένα «µαξιλαράκι», δηλαδή. Γ) Η διαµόρφωση µιας πολιτικής άλγεβρας διά της οποίας ο ΣΥΡΙΖΑ ακόµη και ως δεύτερο κόµµα θα µπορεί να ακυρώνει την πλειοψηφία της κάλπης στο δρόµο, την κοινωνία, αλλά και εντός Βουλής. Με λίγα λόγια, αν ο Μητσοτάκης δεν κερδίσει εκλογές µε αυτοδυναµία, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ο πραγµατικός κυρίαρχος του παιγνιδιού. A 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 A.V. 9

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ Δεν θέλω να γίνω καθεστωτικός

Το παρελθόν, το παρόν και το µέλλον της ανάληψης καθηκόντων καλλιτεχνικού διευθυντή στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου από το σκηνοθέτη Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο Του ∆ΗΜΗΤΡΗ ΜΑΣΤΡΟΓΙΑΝΝΙΤΗ - Φωτό: ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΡΑΤΖΑΣ

ταν το 1997 πρωτοµπήκαµε στην αυλή του Θεάτρου του Νέου Κόσµου, δεν ξέραµε ούτε ότι θα ενθουσιαστούµε µε τον «Κοινό λόγο», την πρώτη παράσταση που σκηνοθέτησε εκεί ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, ούτε ότι το θέατρό του επρόκειτο να µπει στη λίστα του πρέπει-να-το-δούµε κάθε θεατρικής σεζόν. Στα επόµενα χρόνια το Θέατρο του Νέου Κόσµου, και µε τις φιλοξενούµενες παραστάσεις, έµελλε να γίνει ένα φυτώριο - σταθερή βάση νέων καλλιτεχνών αλλά και σηµείο συνάντησης θεατών κάθε ηλικίας και διάθεσης (από ψαγµένους µέχρι όσους βλέπουν επιτυχίες). Ο Θεοδωρόπουλος από ηθοποιός και ανέστιος σκηνοθέτης έγινε, και µε το θέατρό του, σηµαντική µονάδα της θεατρικής ζωής στην πόλη. «Πολύ χρήσιµη η εµπειρία του στησίµατος ενός επιτυχηµένου θεάτρου αλλά ξέρω επίσης πως δεν είναι συγκρίσιµα µεγέθη ένα µικρό θέατρο και ένα Φεστιβάλ. Γι’ αυτό δεν έχω στο µυαλό µου να µεταφέρω τη λογική του θεάτρου µου εδώ. Αυτός που ήρθε εδώ είµαι µόνο εγώ µε τις εµπειρίες και τις ανησυχίες µου και θέλω να συνυπάρχω και µε άλλους ανθρώπους που µου πλαταίνουν τους ορίζοντες» διευκρινίζει. Τα έργα που θα σκηνοθετεί εκεί –η επιλογή γίνεται µε τη σύµπραξη της Κοραλίας Σωτηριάδου, µεταφράστριας, επιµελήτριας εκδόσεων και συζύγου του Θεοδωρόπουλου–, θα έχουν δύο βάσεις: σύγχρονος λόγος και κοινωνικο-πολιτικό περιεχόµενο. Στις παραστάσεις του ο Θεοδωρόπουλος δείχνει πως δεν πάσχει από το σύνδροµο της σκηνοθετίτιδας, αλλά αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να ακουστεί καθαρά το κείµενο και να προσφέρει την ευκαιρία στους πάντα εξαιρετικούς ηθοποιούς που επιλέγει, να δώσουν ερµηνείες ζωής. «Θα έλεγα πως τον τρόπο που δουλεύω ως σκηνοθέτης ακολουθώ κι εδώ από αυτή τη θέση. Ακούω προτάσεις, τις περνάω από το δικό µου φίλτρο και µετά προχωράω. ∆εν είναι θέµα δηµοκρατικών διαδικασιών, αλλά ένας τρόπος δουλειάς που έχει φέρει δηµιουργικό αποτέλεσµα» εξοµολογείται. Όσοι τον συναναστρέφονται ανακαλύπτουν έναν άνθρωπο εξωστρεφή, ακοµπλεξάριστο, που του αρέσει να είναι και αθυρόστοµος. Κυκλοφορεί µ’ ένα µηχανάκι της συµφοράς, του αρέσει το γέλιο, να δείχνει λίγο sui generis ακόµη και τώρα που όπου σταθεί και βρεθεί περηφανεύεται για τα εγγόνια του. Το αδηφάγο τέρας της θεατρικής πιάτσας τού χρεώνει άριστες δηµόσιες σχέσεις, οι οποίες καταλήγουν σε µια σειρά δηµοσιευµάτων για κάθε πρεµιέρα του. Αν έχει την παραµικρή αξία η γνώµη µου, αυτό που µπορώ να καταθέσω είναι πως όσες φορές έχω εκφέρει αντιρρήσεις για παραστάσεις του, τις άκουσε ευγενικά, έδειξε να σέβεται τη γνώµη µου και δεν µου έκοψε την καληµέρα (κάτι που έχει συµβεί µε άλλους ηθοποιούς ή σκηνοθέτες), αλλά, το κυριότερο, πως ποτέ δεν µου ζήτησε να γράψω κάτι για τις παραστάσεις του. «Επικοινωνιακό θα µε χαρακτήριζα. Από την πρώτη ηµέρα που µπήκα στο θέατρο, µε ενδιέφερε το πώς θα επικοινωνήσουµε σωστά τη δουλειά µας. ∆εν είµαι από τους καλόγερους του θεάτρου, αλλά ποτέ µου δεν έκανα την κοσµικoθεατρική ζωή ούτε ξηµερώθηκα σε µπαρ για να κερδίσω κάτι. Θυµάµαι, όταν ήµουν νέος ηθοποιός, και κάποιες φορές άνεργος, αντί να πηγαίνω σε µπαρ να βγάζω τα απωθηµένα µου µε άλλους συναδέλφους έβγαινα στην εθνική οδό και έκανα οτοστόπ. Έχω κάνει άπειρα ταξίδια µ’ αυτό τον τρόπο». Ξεκινώντας το σίριαλ αποποµπής του Γιώργου Λούκου από το Φεστιβάλ, οι ψίθυροι έγιναν τσουνάµι πως ένας από τους µνηστήρες της θέσης ήταν και ο Θεοδωρόπουλος. Αφορµή στάθηκε και µια συνέντευξή του στα «ΝΕΑ», όπου «είπα πως από τη στιγµή που εµφανίστηκε η Στέγη Γραµµάτων και Τεχνών, µε τα θετικά και τα αρνητικά της, το θεατρικό τοπίο έχει αλλάξει. Αυτό δεν µπορούσε να

10 A.V. 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

το αγνοεί το Φεστιβάλ. Είπα, επίσης, πως ένιωθα ότι το Φεστιβάλ είχε µπει σε αυτόµατο πιλότο και ήταν κουρασµένο· τοποθετήσεις για τις οποίες έπεσαν να µε φάνε» θα πει, για να συνεχίσει: «Πιστεύουµε στο ουδείς αναντικατάστατος; Πρώτα απ’ όλα δεν ξέρεις από πού θα σου έρθει. Πριν λίγες ηµέρες βρέθηκα εγώ εδώ και η µηχανή µου δέκα µέτρα πιο εκεί, και ευτυχώς γλίτωσα µόνο µε γρατσουνιές. Αναλαµβάνοντας εδώ δεν πρόκειται να αφήσω στην άκρη ή να ξεχάσω τα εξαιρετικά πράγµατα που έκανε ο Λούκος, αλλά θέλω να αλλάξω σε θετικά όσα αρνητικά έβλεπα – από µαθητής δραµατικής σχολής πάντα είχα µια στάση στο πώς µπορείς να κάνεις το αρνητικό θετικό. Σ’ αυτή τη λογική είναι, για παράδειγµα, πως θέλω το Φεστιβάλ να έχει και την εκπαιδευτική πλευρά και να µη µένει µόνο στην εµφάνιση θιάσων. Γι’ αυτό και πρότεινα τη λειτουργία του Λυκείου στην Επίδαυρο, όπου θα φιλοξενεί σπουδαστές απ’ όλο τον κόσµο προκειµένου να παρακολουθήσουν µαθήµατα πάνω στον αρχαίο δραµατικό λόγο. Το σίγουρο είναι πάντως πως, µε το που ανέλαβα, άρχισαν να βγαίνουν πράγµατα που τα είχα µέσα µου». Στη συνάντηση των καλλιτεχνών στη Σφενδόνη, προκειµένου να σχεδιάσουν τον τρόπο αντίδρασης στο πρόγραµµα που είχε ανακοινώσει ο Φαµπρ, ο Θεοδωρόπουλος ξεκίνησε την τοποθέτησή του λέγοντας «όταν µε φώναξε ο Μπαλτάς για να µου προτείνει τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή στο Φεστιβάλ είπα ναι», για να διορθώσει αµέσως «δηλαδή είπα όχι», και έβαλε τα γέλια µαζί µε όλη την αίθουσα. Στη συνέχεια εξήγησε µε αφοπλιστική ειλικρίνεια το λόγο της άρνησής του: «Εξήγησα πως αν δεχτώ θα πέσουν όλοι να µε φάνε. Το είπα έτσι ακριβώς, αλλά στην πραγµατικότητα δεν είχα δεχτεί γιατί δεν ήθελα να εµπλακώ σε έναν εµφύλιο πόλεµο που κηρύχτηκε µετά την αποποµπή του Λούκου. ∆εν θα σου πω πως δεν ήθελα να αναλάβω. Τα κοινά µε αφορούσαν ανέκαθεν, έξω από σωµατεία και κόµµατα, και πιστεύω πως όλοι φέρνουµε την ευθύνη για το τι συµβαίνει τόσο στο χώρο µας όσο και στη χώρα. ∆έχτηκα όµως τη δεύτερη φορά γιατί θεώρησα πως αν δεν το κάνω θα ήταν µια ήττα του χώρου µας. Τον Φαµπρ, νοµίζω, όλοι οι παρευρισκόµενοι στη Σφενδόνη θυµούνται πως τον υπερασπίστηκα ως καλλιτέχνη. Όχι όµως τις επιλογές του για το Φεστιβάλ. Απλά δεν είχα υπογράψει την κοινή δήλωσή µας γιατί διαφωνούσα µε το “persona non grata”. Ανεπιθύµητος ένας συνάδελφος; ∆εν γίνεται». Οι περισσότεροι πιστεύαµε πως θα αναλάβει τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ «εξαργυρώνοντας» και το γεγονός πως ποτέ του δεν έκρυψε πως ήταν αριστερός και φίλα προσκείµενος στις προεκλογικές θέσεις της σηµερινής κυβέρνησης. Για τα πρακτικά, όµως, θα πρέπει να καταθέσουµε πως και στο παρελθόν έχει δεχτεί προτάσεις και από άλλες κυβερνήσεις να αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση κρατικών θεάτρων, τις οποίες αρνήθηκε, αλλά δεν θέλησε εδώ να αναφερθούν πότε έγιναν οι προτάσεις και από ποιον. Το τι θα καταφέρει στο Φεστιβάλ µένει να αποδειχτεί. Το σίγουρο είναι πως πέτυχε το ακατόρθωτο καθώς µέσα σε ελάχιστο διάστηµα δηµιούργησε ενδιαφέρον πρόγραµµα –ήδη τρέχει και µε κάποιες παραστάσεις sold out–, στηριζόµενος και στις κατατεθειµένες στον προκάτοχό του προτάσεις. «Ο Ματίας φον Χαρτς, που ανέλαβε τη θέση συµβούλου για το ρεπερτόριο από το εξωτερικό, και ο οποίος είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του καλοκαιρινού φεστιβάλ του Βερολίνου Foreign Affairs, µου είπε πως κανείς στο εξωτερικό δεν µπορεί να πιστέψει πως δηµιουργήσαµε το πρόγραµµα µέσα σε 5 εβδοµάδες. Χαρακτηριστικά του “σύστησαν” να µην το διαδίδει, γιατί θα χαλάσει την πιάτσα» λέει γελώντας. Το επόµενο πρόγραµµα θα είναι αυτό που θα φέρει καθαρά την υπογραφή του. Η ανακοίνωση πάντως της δηµιουργίας του Λυκείου –αφήνοντας

στην άκρη την αξία του– δεν µπορεί παρά να προκαλέσει ερωτήµατα. Πρόκειται για µία ακόµη ποµφόλυγα, καθώς χρόνο το χρόνο η επιχορήγηση του Φεστιβάλ συρρικνώνεται; Οπότε πώς θα βρεθούν τα χρήµατα για ένα εκπαιδευτικό πρόγραµµα που εκ φύσεως δεν µπορεί να ισοσκελίσει τον προϋπολογισµό του; Θα του το θέσω ως ζήτηµα. «Φαντάζοµαι πως συµφωνούµε για την εκπαιδευτική αναγκαιότητα της ίδρυσής του. Από εκεί και πέρα όµως, πιστεύω πως θα ωφελήσει και το πρόγραµµα του Φεστιβάλ. Το µικρό Θέατρο της Επιδαύρου είναι ένας εξαιρετικός χώρος, αλλά µετά το θάνατο του Λαµπράκη θεωρώ πως αντιµετωπίστηκε αρκετά αµήχανα από την προηγούµενη διεύθυνση. Το βλέπω πλέον ως ένα Αµφιθέατρο του Λυκείου, όπου θα δίνονται και παραστάσεις που σχετίζονται µε τις δράσεις και τα εκπαιδευτικά προγράµµατα του Λυκείου. Όσο για την οικονοµική παράµετρο, είµαι αισιόδοξος για λόγους που γνωρίζω, αλλά δεν θέλω να τους πω τώρα, παρά µόνο όταν συµβούν. Θα µιλήσω µόνο για θέµατα που έχουν να κάνουν µε την οικονοµία που είναι εφικτό να γίνει. Τα γραφεία του Φεστιβάλ στεγάζονται σε ένα κτίριο του οποίου το ενοίκιο είναι 23.000 ευρώ το µήνα. Βρήκα ένα κτίριο –αν και δεν είναι στην αρµοδιότητά µου, αφού έχουν χωριστεί τελείως οι ιδιότητες του καλλιτεχνικού και του οικονοµικού διευθυντή– στα ίδια τετραγωνικά µε ενοίκιο 6.500 ευρώ και µάλιστα έτοιµο για εγκατάσταση. Με 16.500 ευρώ όφελος το µήνα µπορείς να κάνεις κάθε µήνα, που λέει ο λόγος, µια καινούργια παραγωγή. Η Πειραιώς είναι ενεργειακά σπάταλη, εξαιτίας της κατασκευής των κτιριών. Τόσο η Εθνική Τράπεζα όσο και το Υπουργείο, µετά από κινητοποίησή µας, έδειξαν ενδιαφέρον να διορθώσουν την κατάσταση. Και από εδώ θα υπάρξει οικονοµία, αν σκεφτείς µάλιστα πως µπορεί να λειτουργεί και όλο το χρόνο. Τρίτη σπατάλη: Νοίκιαζαν τον τεχνικό εξοπλισµό για 900.000 ευρώ το χρόνο. Από την πρώτη µέρα που µπήκα έψαξα µε τον τεχνικό διευθυντή να βρω άλλες λύσεις. Με leasing θα µπορούµε να έχουµε εξοπλισµό αξίας 2.500.000 ευρώ για 10 χρόνια πληρώνοντας 250.000 ευρώ το χρόνο! Από το 2017 θα αρχίσει να ισχύει, καθώς δεν προλαβαίναµε για φέτος. Άρα υπάρχουν τρόποι να κάνεις οικονοµία. Από του χρόνου θα καλούµε 10 µε 15 διευθυντές από ξένα Φεστιβάλ για να δουν ελληνικές παραγωγές και αν τους κάνουν να τις παίρνουν στο εξωτερικό. Όλα αυτά θέλουν οργάνωση και θέλουµε να τα κάνουµε». Φαντάζοµαι πως άλλο είναι να σκέφτεσαι πως θέλεις να αναλάβεις και άλλο να αναλαµβάνεις το Φεστιβάλ... Καθώς θέλαµε να πραγµατοποιηθεί το Φεστιβάλ φέτος, έπρεπε να καταρτιστεί το πρόγραµµα σε ελάχιστο χρόνο, κι έτσι δεν άφησα να µε κατακλύσουν οι ανησυχίες. Τώρα που ήδη ξεκίνησα να σκέφτοµαι την επόµενη χρονιά, έχω άγχος. Έτσι είµαι και ως σκηνοθέτης. Όταν δουλεύω µόνος στο σπίτι µου, πριν συναντηθώ µε τους ηθοποιούς είµαι σε πανικό. Με το που µπαίνω στην πρόβα ησυχάζω. Είσαι ευχαριστηµένος από το πρόγραµµα; Σε µεγάλο βαθµό είµαι. Όµως υπάρχουν πράγµατα που πρέπει να αλλάξουν. ∆εν µπορεί λόγου χάρη ένας διευθυντής να ενηµερώνεται για το τι θα παίξουν οι κρατικές σκηνές στην Επίδαυρο από τις εφηµερίδες. Πρέπει να υπάρχει συντονισµός. Ή δεν καταλαβαίνω γιατί η Εθνική Λυρική Σκηνή όχι µόνο ανοίγει το πρόγραµµα του Ηρωδείου, αλλά θα πρέπει και να το κλείνει. Ή συνειδητοποίησα πως θα πρέπει να είσαι ευέλικτος σε σχέση µε το πρόγραµµα και να κρατήσεις σε µια χρονική απόσταση µια παράσταση από µια άλλη που φαντάζεσαι πως θα χρειαστεί παράταση, και λόγω εισπραχτικής επιτυχίας. Πόσο καιρό θα ήθελες να µείνεις στο Φεστιβάλ; Όσο εξαρτάται από µένα, δεν θα ήθελα περισσότερες από δύο θητείες. Όχι παραπάνω, γιατί φοβάµαι µη γίνω καθεστωτικός, ακόµη και αν νιώθω εξαιρετικά µε την πρόκληση αυτής της δουλειάς. Όλα, όµως, µένει να αποδειχτούν. A

°ºÃË¿ ¦ÄÃÆ°ª¶¹ª, ƹª ¦¶ÄÁ°¿ °¦Ã Æà ¢¹ºÃ »ÃË ¼¹¤ÆÄà º°¹ ¦ÄÃÌ¿Ä°¿. ¢¶Á ¶¹Á°¹ £¶»° ¢¸»ÃºÄ°Æ¹º¿Á ¢¹°¢¹º°ª¹¿Á, °¤¤° ¶Á°ª ÆÄæê ¢Ãˤ¶¹°ª ¦ÃË ¶Ì¶¹ ¼¶Ä¶¹ ¢¸»¹ÃËÄ¡¹ºÃ °¦Ãƶ¤¶ª»°.

23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 A.V. 11

Studio54:Versaweiss, Pouting D

Æï æáéîÞíåîï ôïù Studio 54 êáîáúåÝ óôé÷ åðïøÛ÷ ôè÷ ëòÝóè÷ ∆ύο πόλεις. ∆ύο διαφορετικές χρονικές περίοδοι. Μία οικονοµική κρίση. Μία κοινή αφήγηση: η Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1970, η Αθήνα της τελευταίας επταετίας. Με αφορµή την έκθεση «Don’t Kill Bill» o επιµελητής της, που έζησε από κοντά την εποχή του Studio 54, µας γράφει για εκείνη την εποχή και κάνει τις αναπόφευκτες συγκρίσεις µε την Αθήνα της κρίσης. Του ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΒΑΛΛΑΡΗ 12 A.V. 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

συνήθιστα παγωµένη ήταν εκείνη η νύχτα της Πέµπτης, στα τέλη του Νοέµβρη του 1978. Οι ατµοί που έβγαιναν από τα έγκατα του subway, µέσω των φρεατίων του Broadway, κάλυπταν το θαµπό φωτισµό του διάσηµου θεατρικού δρόµου µε µια «κεχριµπαρένια» κακοµοιριά. Οι πανταχού παρούσες µαρκίζες συναγωνίζονταν στην ψευδαίσθηση του αµερικάνικου όνειρου, το τεράστιο billboard στους 44 δρόµους, µε την Cheryl Tiegs να διαφηµίζει το άρωµα Charlie. Αυτήν τη ψευδαίσθηση που µετουσίωσε, τη δεκαετία του ’70, τη Νέα Υόρκη σε «Sunset Boulevard», παροπλισµένη θεατρίνα σαν τη Norma Desmond, που αποζητά να της αναγνωριστούν τα προνόµια της ντίβας. Ο δικός µου ο δρόµος µακρύς ακόµη µέχρι την 60ή οδό. ∆εκαέξι τετράγωνα, διπλάσια στο µήκος από αυτά της Αθήνας, µε χώριζαν από την ασφάλεια του διαµερίσµατος στο οποίο µε φιλοξενούσε µία φιλική οικογένεια των γονιών µου µέχρι να ολοκληρώσω την προ-εγγραφή µου σε ένα από τα πανεπιστήµια της πόλης. Το κρύο πάγωνε το πρόσωπο και τα χέρια µου. Χώνοντάς τα στις τσέπες του κοτλέ Levi’s που µόλις είχα αγοράσει, ψηλάφιζα τα τρία 10δόλαρα που µου είχαν αποµείνει µέχρι την Κυριακή που θα επέστρεφα στην Αθήνα. Το ίδιο συναίσθηµα φόβου µε κυρίεψε ξανά, όπως κάθε βράδυ της παραµονής µου σ’ αυτή τη µητρόπολη. «Υφή και ταραχή» ήταν το σλόγκαν της διαφήµισης του Halston στην τηλεόραση, που τόσο ευλαβικά παρακολουθούσε ο µέσος Αµερικανός για την ¹ÁFO καινούργια του συλλογή ρούχων από ultra suede που µόλις είχε λανσάρει.

«Don’t Kill Bambi: The Η δική µου ταραχή δεν είχε να κάνει µε την υφή του παντελονιού µου, αλλά Studio 54 phenomenon µε την ιδέα ότι τα χαρτονοµίσµατα, που βαθιά έκρυβε η δεξιά του τσέπη, repositioned at times µπορούσαν να «χαθούν» υπό την απειλή ενός µαχαιριού, από τις συµµοof crisis» σε ιδέα και ρίες ή τους muggers που λυµαίνονταν τους ηµι-φωτισµένους, γεµάτους επιµέλεια του ιστορισκουπίδια και άστεγους, δρόµους της πόλης. Μιας πόλης ήδη σε πτώχευση κού τέχνης Σταύρου από το 1975, µε το δήµαρχό της και το διεθνές τραπεζικό σύστηµα να έχουν Καβαλλάρη. αναλάβει να την «ξεχρεώσουν». Εντείνοντας το βήµα µου προσπαθούσα Το καλλιτεχνικό δίδυνα ξορκίσω το φόβο και την υστερία της στιγµής, ενσυνείδητα νιώθοντας µο Versaweiss (GR) για πρώτη φορά κοµµάτι ενός κόσµου που θα αποκαλούσα, από την επό- ∆ηµήτρης Μπάµενη χρονιά, «δικό µου». Θα γινόταν η πόλη µου µέχρι το 1997. µπουλης και Θάνος Οι µαύρες, γυαλιστερές λιµουζίνες διέσχιζαν το Broadway, στρίβοντας Κλωνάρης, οικειοποιδεξιά στην 54η οδό. Ένα τετράγωνο πιο κάτω, αποφάσισα, στιγµιαία, να αώντας αρχειακό - φωκολουθήσω και εγώ το δροµολόγιο αυτών των µηχανοκίνητων συµβόλων τογραφικό υλικό του της αµερικάνικης, µεταπολεµικής, φιλελεύθερης ιδεολογίας. Τα in-flight Studio 54 µέσα από το περιοδικά της πτήσης 802 της TWA, από Αθήνα για Νέα Υόρκη, περιέγραδιαδίκτυο, εξετάζει φαν, άλλωστε, ξεκάθαρα «αυτό το νέο στάτους του συµβολισµού που τις πολιτικοκοινωνιδιαρκεί ένα τετράγωνο – από το Βroadway έως την 8η Λεωφόρο». Ναι, τα κές παραµέτρους της άρθρα για το Studio 54 ήταν τα πλέον ενδιαφέροντα, και όχι µόνο για ένα συµβίωσης αυτών νεαρό ταξιδιώτη σαν και µένα, αφού τα περισσότερα απλά απεικόνιζαν τα των «κατασκευασµέκαυτά ζητήµατα της αµερικάνικης κοινής γνώµης: τη συνεχιζόµενη κοινων» πρωτοτύπων νωνική ενσωµάτωση των βετεράνων του Βιετνάµ, τον κυνισµό της µετατης κρίσης, όπως καWatergate εποχής ή τις επιπτώσεις της διεθνούς πετρελαϊκής κρίσης. νονιστικά δηµιουργήΗ βοή ενός πολύχρωµου και ετερόκλητου πλήθους, που είχε σχεδόν µπλοθηκαν από µία µεσαία κάρει το δρόµο, ξεπερνούσε σε θόρυβο ακόµη και τις κόρνες των διερχότάξη σε απόγνωση µενων αυτοκινήτων στην 8η Λεωφόρο. Αµέσως κατάλαβα ότι σ’ αυτό τον και τους καπηλευτές αδιάφορο δρόµο της δυτικής πλευράς της πόλης γεννήθηκε ο καινούργιος της. Cameo συµµετοτης ναός. Το πλήθος προσπαθούσε να εκµαιεύσει τη στριγκή συγκατάβαχές: ∆ηµήτρης Αντωση ενός κοντού άντρα επάνω σε ένα σκαµνί, που είτε επέλεγε µε τον αντίνίτσης (GR), Theoχειρά του είτε έσκουζε το πολυπόθητο «YOOUU!». Ο Steve Rubell, ο ένας Mass Lexileictous από τους δύο ιδιοκτήτες του Studio 54, ως δηµαγωγικός ηµίθεος, διάλεγε (CY) κανονιστικά τους «οσιοµάρτυρες» της βραδιάς που θα στροβιλίζονταν Η έκθεση πραγµατογύρω από τη Bianca, τη Liza, τη Diana, τη Debbie, τον Warhol, τον Capote, ποιείται µε την υποτον Halston, τον Calvin Klein, µε ακατέργαστο καύσιµο την κόκα, τις αµφεστήριξη του OUTSET. ταµίνες και τα poppers. Aκόµη και η παχουλή φιγούρα της Divine, της πιο Contemporary Art αναγνωρίσιµης drag queen της πόλης, δεν θα µπορούσε να ξεφύγει από τη Fund (Greece). Οργαφτηνιάρικη εκµετάλλευση ενός ενσταντανέ για την έκτη σελίδα της σκαννωτικός φορέας της δαλοθηρικής «New York Post», όχι ως πρωταγωνίστρια της χαρακτηρισµέέκθεσης είναι το Σπίτι να «απεχθούς» underground ταινίας του John Waters, «Pink Flamingos», της Κύπρου. Χορηαλλά ως «βαλβίδα ασφαλείας» της gay κουλτούρας, που αποτελούσε το γός επικοινωνίας η 40% περίπου των θαµώνων της καινούργιας Βαβέλ.

ATHENS VOICE. Την επόµενη ηµέρα, η ευεπίφορη µεσαία τάξη της πόλης θα έπνιγε τη ζοφερή καθηµερινότητά της σε µια άσκοπη ονειροπόληση και διαφυγή, BIOS, Πειραιώς 84. µέσα από τις φωτογραφίες του χθεσινοβραδινού, έννοµου ξεφαντώµαΕγκαίνια: ∆ευτέρα τος των «όµορφων ανθρώπων» στο Studio 54, ανεβάζοντας το cachet των 27/6. ∆ιάρκεια έκθεσης εφηµερίδων και περιοδικών. Σε µια τέτοια φωτογραφία του περιοδικού µέχρι 28/6. Ώρες λει«LIFE» είχε κολλήσει και το δικό µου µάτι, κατά τη διάρκεια εκείνης της τουργίας: καθηµερινά πτήσης 802, όταν µια βραχνή φωνή δίπλα µου σχεδόν ψιθύρισε, «Είναι όλοι 12.00 - 22.00. τους τόσο, µα τόσο, Μπάµπι». Ο µεσόκοπος συνταξιδιώτης µου κουνούσε συγκαταβατικά το κεφάλι του, όταν γύρισα να τον κοιτάξω απορηµένα. «Το ξέρω ότι δεν κατάλαβες», µου απάντησε, «είναι µια έκφραση στην αργκό, άλλωστε». Η µετάλλαξη του ονόµατος του ήρωα του Disney, όπως µου εξηγούσε, σε ιδιόλεκτο του ανθρώπου που παραλύει από φόβο και αγχώδη διαταραχή σε περιόδους κρίσης ή κινδύνου, ηχούσε παράξενα στα αυτιά µου. Μερικά χρόνια αργότερα, θα καταλάβαινα πλήρως την έννοια του όρου στο µάθηµα της κοινωνιολογίας, όπως τον κατέγραψε o Ralph H. Lutts, ενώ θα αποτελούσε µέρος των πτυχιακών µου εξετάσεων. Το 2008 µε βρήκε στην Ελλάδα, απροετοίµαστο, όπως και τους περισσότερους από εµάς, για το τι θα επακολουθούσε. Ηλικιακά σχεδόν ταυτόσηµος µε το συνταξιδιώτη µου εκείνης της καθοριστικής για µένα πτήσης, οι οµοιότητες της ταυτοπαθούς οικονοµικής κρίσης αυτών των δύο φαινοµενικά ανόµοιων πόλεων, Νέα Υόρκη και Αθήνα, σε διαφορετικές περιόδους, ξεβόλευαν το θυµικό µου. Έτσι, ο «Μπάµπι» αναβαθµίστηκε σε ρόλο σχολιαστή µιας κοινής αφήγησης των πολιτικοκοινωνικών παραµέτρων, που δηµιούργησαν τα «κατασκευασµένα» πρότυπα και πρωτότυπα της κάθε εποχής. Όταν το 1979, φοιτητής πλέον, πρωτοπήγα στο Studio 54, πρόνοια της τύχης και του Ιάπωνα-it-boy-συµφοιτητή µου, δεν φανταζόµουν ότι τα 80s καραδοκούσαν µε το Studio κλειστό, τον Ρήγκαν και το AIDS. «Στη Νέα Υόρκη, φίλε µου, πρέπει να σ’ αγαπάνε, αλλιώς ο δρόµος σου θα είναι µια διακοσµητική παρένθεση» µου είχε πει στο Studio ο Ahmet Ertegun, ιδρυτής της Atlantic Records, τη στιγµή που ο dj έπαιζε την επιτυχία της Anita Ward, «You can ring my bell». A

Studio54: Versaweiss Slave Exotique Studio54:Versaweiss The ecstasy of flowers

14 A.V. 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

Μαστιχοκαλλιεργητής σε δράση

Το νέο Μουσείο Μαστίχας Χίου

Γ

ια τους Χιώτες είναι το «μαστίχι» τους, η ζωή τους όλη. Για εμάς, η γεύση της Ελλάδας και το άρωμα των γλυκών μας. Μια μυρωδιά σπιτιού και παράδοσης, που ξέρεις ότι δεν τη βρίσκεις πουθενά αλλού και τη φυλάς προσεκτικά γιατί κατανοείς το βάρος, τη σημασία και την κληρονομιά της. Αυτό το φορτίο της κληρονομιάς τους και το στολίδι του νησιού τους ήθελαν να προφυλάξουν οι Χιώτες. Το δάκρυ της Μαστίχας που έκανε έναν τόπο μια σταλιά, γνωστό σ’ όλο τον κόσμο, έχει πια το σπίτι του. Το ολοκαίνουριο Μουσείο Μαστίχας Χίου του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ) εγκαινιάστηκε το Σάββατο από τον ΠτΔ κ. Προκόπη Παυλόπουλο και μιλάει στην καρδιά της Χίου. Στη νότια πλευρά του νησιού, εποπτεύοντας τα Μαστιχοχώρια, το υπερσύγχρονο μουσείο είναι το νέο στολίδι του τόπου, ένα έργο πολιτισμού που «φιλεύει» τον επισκέπτη μνήμες και τον ταξιδεύει στην ιστορία ενός μοναδικού ελληνικού προϊόντος.

Πλήρως εναρμονισμένο με το τοπίο, λίγα μόλις λεπτά μακριά από το γεωμετρικό Πυργί, το Μουσείο δεν θα μπορούσε να βρίσκεται αλλού. Στο χώμα που προίκισε τη γη της Χίου, στα Μαστιχοχώρια της, ξεκινά ένα ταξίδι στην ιστορία της μαστιχοκαλλιέργειας, το μόχθο και τον ιδρώτα τον ντόπιων, τη διαχείριση και την επεξεργασία της μαστίχας. Το ξύλο και η πέτρα κυριαρχούν στους χώρους ενός μουσείο που μπορεί να αποτελέσει και μόνο του κίνητρο για να ταξιδέψει κανείς στη Χίο. Η μόνιμη έκθεση μιλάει τη γλώσσα του χιώτη μαστιχοπαραγωγού, κι εσύ νιώθεις σα να μπήκες στο χωράφι. Μπορείς να αγγίξεις τα «φροκαλίδια», τα πρώτα δάκρυα δηλαδή της μαστίχας που έχουν μόλις πέσει στο χώμα. Ακούς τα τραγούδια των γυναικών, των «συντροφισσών» που έκαναν το καθάρισμα της μαστίχας γυναικεία υπόθεση, και μαθαίνεις από πρώτο χέρι όλα τα στάδια συλλογής, διαλογής κι επεξεργασίας ενός πολύ γνώριμου προϊόντος που τα χωριά της Χίου μοχθούν για να φτάσει στο τραπέζι σου.

Τον κόπο του χιώτη μαστιχοπαραγωγού θέλει να αναδείξει το νέο μουσείο, που υμνεί το μόχθο της αγροτικής Χίου. Γι’ αυτό η μόνιμη έκθεση φιλοξενεί καλογυρισμένα βίντεο με τη διαδικασία, ενώ όλα αυτά μπορεί κανείς να τα δει ζωντανά κι έξω από το μουσείο, στο μαστιχώνα. Στο χωράφι του εξωτερικού χώρου τα στάδια της συλλογής της μαστίχας αποκαλύπτονται και ακολουθούν τη διαδρομή της. Πριν η μαστίχα εγγραφεί στον κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO το 2014 και πριν η ρητίνη αναγνωριστεί πέρυσι ως φυσικό φάρμακο, ο τόπος που τη γέννησε έχει περάσει πολλά. Ο επισκέπτης του μουσείου ταξιδεύει στο χρόνο και, προτού καταλήξει στην αίθουσα με τα μηχανήματα και τον εξοπλισμό παραγωγής προϊόντων μαστίχας, μαθαίνει την ιστορία της.

Θα αφήσεις το νέο Μουσείο Μαστίχας που κλέβει τις εντυπώσεις, γεμάτος αρώματα, κάτι να κολλάει στα χέρια και πολλές σκέψεις. Ίσως γεμίσεις συναισθήματα. Περηφάνια για τον τόπο και τους ανθρώπους του, θαυμα-

Info

σμό, σεβασμό και γνώση. Η σοφία της μαστίχας θα σε συντροφεύει κοιτώντας τη μοναδική θέα που απλώνεται στα πόδια του μουσείου. Θα δεις το Πυργί, τη θάλασσα, και θα κάνεις βόλτα στους εξωτερικούς χώρους. Ό,τι πρέπει για γαλήνη και ανάπαυση. Η περιήγηση στο κοπιώδες ταξίδι της μαστίχας είναι άκρως βιωματική και παραστατική με σπάνιο φωτογραφικό υλικό, προφορικές μαρτυρίες και οπτικοακου-στικές παραγωγές που σε μεταφέρουν σε κάτι γνώριμο, κάτι που μιλάει μέσα σου και μοιάζει με τα τραγούδια των παππούδων σου στα χωράφια. Δοκίμασε τα μηχανήματα της παραγωγής πατώντας ένα κουμπί, άκου τη μηχανή να παίρνει μπρος, άγγιξε και μύρισε το «μαστίχι».

Ένα μουσείο εμπειρία, ένα μουσείο άρωμα, γεύση και συναίσθημα στις σπάνιες ομορφιές του τόπου μας, που αξίζει να επισκεφτούν όλοι. Μετά από μία επίσκεψη η Χίος και τα χωριά της κατέχουν άλλη θέση στην καρδιά και κάθε βήμα στα σοκάκια, στο Πυργί, τα Μεστά και τα υπόλοιπα χωριά«πετράδια» του νησιού, φέρει άλλο βάρος και μια βαθιά συγκίνηση. Στα εγκαίνια του Μουσείου το Σάββατο 11 Ιουνίου 2016, παρευρέθηκε πλήθος εκπροσώπων του πολιτικού, καλλιτεχνικού, πνευματικού και δημοσιογραφικού κόσμου, ενώ εκφώνησαν λόγο η Πρόεδρος του Πολιτιστικού Ιδρύματος Τράπεζας Πειραιώς κ. Σοφία Στάικου, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος, καθώς και ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Βαγγέλης Αποστόλου. Χαιρετισμό απηύθυναν επίσης ο πρόεδρος της Ένωσης παραγωγών Μαστίχας Γιώργος Τούμπος και ο δήμαρχος της Χίου Μανώλης Βουρνούς. A

Το Μουσείο Μαστίχας Χίου υλοποιήθηκε από το ΠΙΟΠ, με τη συνεργασία της Ένωσης Μαστιχοπαραγωγών Χίου, του Υπουργείου Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, καθώς και του Δήμου Χίου. Το έργο εντάχθηκε στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Ανταγωνιστικότητα και Επιχειρηματικότητα» ΕΠΑΝ ΙΙ στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2007-2013 και συγχρηματοδοτήθηκε από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης. Ωράριο Λειτουργίας Από 1 Μαρτίου έως 15 Οκτωβρίου: Καθημερινά (εκτός από Τρίτη) 10.00-18.00 Από 16 Οκτωβρίου έως 28 Φεβρουαρίου: Καθημερινά (εκτός από Τρίτη) 10.00-17.00 Κλειστό: 1 Ιανουαρίου, Μεγάλη Παρασκευή (έως 12.00), Κυριακή του Πάσχα, 1 Μαΐου, 22 Ιουλίου (τοπική εορτή Αγίας Μαρκέλλας), 15 Αυγούστου, 25 και 26 Δεκεμβρίου Εισιτήριο: Γενική είσοδος €3, μειωμένο €1,5 Οργανωμένες επισκέψεις: Για την καλύτερη εξυπηρέτηση ομάδων επισκεπτών, είναι σκόπιμο να υπάρχει προσυνεννόηση με το μουσείο

Υπερσύγχρονο κι εντυπωσιακό, το μουσείο μόλις εγκαινιάστηκε και η A.V. ήταν εκεί.

Tης ΗΡΩΣ ΠΑΡΤΣΑΚΟΥΛΑΚΗ

23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 A.V. 15

Γήπεδο

Οι αρχιτέκτονες Ανδρέας Κούρκουλας και Μαρία Κοκκίνου µας µιλούν για την εντυπωσιακή ανακατασκευή του Της ΣΤΕΛΛΑΣ ΧΑΡΑΜΗ - Φωτό: ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΡΑΤΖΑΣ

¸

νυχτερινή Λεωφόρος Αλεξάνδρας βυθίζεται κάτω από την γκρίζα σκιά του γηπέδου του Παναθηναϊκού. Οι πολυκαιρισµένες λινάτσες και τα «πράσινα» graffiti δεν στέκονται ικανά να καλύψουν τα δύσµορφα µπετά που χάσκουν απ’ όλες τις ορατές πλευρές του. Το αιωνόβιο γήπεδο «Απόστολος Νικολαΐδης» καταρρέει. Κι όµως, αυτό πρόκειται να αλλάξει. Η άδεια για την ανάπλασή του έχει µόλις κατατεθεί, ώστε µέσα στους επόµενους 18 µήνες, η όψη όσο και το εσωτερικό του θα λειτουργούν κάτω από µια εντυπωσιακή µεταλλική µάσκα – ένα εγχείρηµα ολικής µεταµόρφωσης του γηπέδου. Οι αρχιτέκτονες που υπογράφουν το έργο, Ανδρέας Κούρκουλας και Μαρία Κοκκίνου, το περιγράφουν µε τον ήπιο όρο του «φορέµατος ενός ρούχου» στο υφιστάµενο κέλυφος. Η παρέµβασή τους όµως θα είναι καταλυτική για την ανάδειξη του κτιρίου. Το έργο, όπως εξηγούν, ορίζεται από µια εξωτερική επένδυση µε υλικό λαµαρίνας (ντε πλουαγιέ) το οποίο θα ντύσει, σε µικρή απόσταση από τους τοίχους, όλο το οικοδόµηµα. Το πλέγµα, που θα ενισχύει και τη στατικότητα της παλιάς κατασκευής (η οποία έχει χτιστεί σε διάφορες φάσεις κι από διάφορα υλικά), θα φωτιστεί εσωτερικά, δίνοντας µια εντελώς νέα εικόνα βάθους και οργάνωσης για το γήπεδο.

¶ ¦¹¦ ¤ ¶ ÃÁ £¶ ª ¶ ¹ ª Στο εσωτερικό του η αναβάθµιση περιλαµβάνει την προσθήκη κερκίδων 5.000 θέσεων –ισόποσα µοιρασµένες από το µέτωπο της Αλεξάνδρας και της οδού Τσόχα, αυξάνοντας τη χωρητικότητα σε 20.000 θεατές–, τη δηµιουργία πύργων που θα φιλοξενούν σουίτες ιδιωτικής παρακολούθησης των αγώνων και δύο στεγάστρων επενδυµένων µε 16 A.V. 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 A.V. 17

¸ ëòÝóè íÀ÷ áîáçëÀúåé îá êáîáäïàíå áùôÜ ôè ìàóè çéáôÝ íÛøòé ðòéî áðÞ ìÝçá øòÞîéá çëòåíÝúáíå Ü åçëáôáìåÝðáíå ëôÝòéá çéá îá æôéÀêïùíå ëÀôé Àììï

ειδική µεµβράνη που φωτισµένα θα προκαλούν διάθλαση προς τα πάνω, άρα και άλλη θέαση του γηπέδου από ψηλά. Ο εκσυχρονισµός του γηπέδου θα ολοκληρωθεί µε την αντικατάσταση όλων των παλαιών καθισµάτων, την ανακαίνιση των αποδυτηρίων, των µπαρ, των υπόγειων χώρων προπόνησης και µε τη δηµιουργία ενός πολυτελούς εστιατορίου προς την υπερυψωµένη πλευρά της Αλεξάνδρας, µε θέα προς τον Λυκαβηττό. Οι υψηλές ενεργειακές απαιτήσεις του θα καλυφθούν, σε µεγάλο βαθµό, από την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πάνελ στις, εκτεθειµένες στον ήλιο, επιφάνειες. Ο σχεδιασµός περιελάµβανε αρχικά και φύτευση του µεταλλικού ενδύµατος του γηπέδου, προκειµένου να είναι ακόµα φιλικότερο προς την πόλη· ωστόσο ο διαρκής φόβος των επεισοδίων µε τα οποία είναι συνδεδεµένα το ελληνικό ποδόσφαιρο, το αναχαίτισε. Το έργο πάντως παραµένει πολυπρισµατικό. «Επιδιώκουµε το γήπεδο του Παναθηναϊκού να αντιστρέψει τα χαρακτηριστικά που έχει σήµερα και να µετατραπεί από µια ασυνέχεια στον αστικό ιστό σε κτίριο της καθηµερινότητας. Να αξιοποιήσει όλα εκείνα τα δυναµικά στοιχεία που εκπροσωπεί ένα γήπεδο µέσα στην πόλη» εξηγούν οι δύο αρχιτέκτονες. Η ανάπλαση του γραφείου Κούρκουλα - Κοκκίνου (σε συνεργασία µε τον αρχιτέκτονα Νικόλα Παπλωµατά, τον πολιτικό µηχανικό Μάνο Κυριαζή, το µηχανολόγο Παντελή Αργυρό και τον αρχιτέκτονα ∆ηµήτρη Κορρέ από τη θέση συµβούλου του έργου) δεν έρχεται µόνο για να αποκαταστήσει την εικόνα του γηπέδου και τη σχέση του µε το κρίσιµο δίπολο Αθήνα - φίλαθλοι, αλλά να συνοµιλήσει µε ένα στοίχηµα για κάθε σύγχρονο αστικό κέντρο: την επανάχρηση. Η κλίµακα του έργου όσο και η ιστορικότητα του κτιρίου επαναφέρουν την, ξεχασµένη στην Αθήνα της οικονοµικής ύφεσης, συζήτηση για την «ανακύκλωση» του χτισµένου υλικού της. «Η κρίση µάς αναγκάζει να ξαναδούµε αυτή τη λύση γιατί µέχρι πριν από λίγα χρόνια γκρεµίζαµε ή εγκαταλείπαµε κτίρια για να φτιάξουµε κάτι άλλο. Η αντιµετώπιση αυτή γύρω από το καινούργιο πρέπει να τελειώσει» εισηγείται ο κ. Κούρκουλας.

¸ ¦Ä° º Æ ¹º ¸ Æ ¸ ª ¶ ¦ ° Á ° Ì Ä ¸ ª ¸ ª Το, προ δεκαετίας, σχέδιο της διπλής ανάπλασης –που προέβλεπε την κατεδάφιση του γηπέδου «Απόστολος Νικολαΐδης» και τη δηµιουργία ενός πάρκου στη θέση του σε συνδυασµό µε την ανέγερση νέας ποδοσφαιρικής έδρας για τον ΠΑΟ στην περιοχή του Βοτανικού– έχει από καιρό «παγώσει». Για τη διοίκηση του Παναθηναϊκού, σύµφωνα µε το διευθυντή επικοινωνίας του Σταµάτη Γαρρή, η λύση αυτή φαντάζει ουτοπική για οικονοµικούς λόγους που αφορούν στον Σύλλογο µα και στη χώρα ολόκληρη. Ο προϋπολογισµός 60-70 εκατοµµυρίων ευρώ που απαιτεί ένα τέτοιο έργο το καθιστά αυτοµάτως ανέφικτο, µε την οµάδα να προσανατολίζεται στη διαφύλαξη της έδρας της στη «Λεωφόρο» ως τόπο ιστορικής και συναισθηµατικής αξίας. Προς το παρόν, έχει εξασφαλίσει τη χρήση της για τα επόµενα πέντε χρόνια. «Το γήπεδο φέρει ανεπίσηµα το όνοµα ενός δρόµου της πόλης, είναι η Λεωφόρος. Έχει δώσει χαρακτήρα σ’ έναν οδικό άξονα, είναι η κορύφωσή του. Συµβαίνει εκεί µια πύκνωση γεγονότων και συναισθηµάτων που δεν είναι καθόλου ασήµαντη για το συλλογικό υποσυνείδητο της πόλης, λειτουργεί ως τοπόσηµο. Και η Αθήνα έχει ανάγκη από τέτοια τοπόσηµα και 18 A.V. 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

αστικούς πυκνωτές, στοιχεία σταθερά που τη βοηθούν να παραµένει αναγνωρίσιµη µέσα στο χρόνο – αλλιώς η πόλη, η κάθε πόλη, θα ήταν ένα ακατανόητο σύνολο» συνηγορεί ο Ανδρέας Κούρκουλας. Η πρακτική της επανάχρησης έχει επανέλθει στην αρχιτεκτονική εµπειρία της ∆ύσης, ακόµα και για τις αθλητικές χωροθετήσεις που στο παρελθόν δεν θεωρούνταν συµβατές µε τον αστικό ιστό. «Αυτό έχει ανατραπεί πια» παρατηρούν οι υπεύθυνοι αρχιτέκτονες του έργου. «Όλα τα σχέδια στις µεγάλες πόλεις της Ευρώπης και της Αµερικής προβλέπουν τη βελτίωση ή την άρδην τροποποίηση των γηπέδων σε εξωστρεφείς οργανισµούς. Τα γήπεδα ενεργοποιούν θετικά µια περιοχή, είναι κτίρια πολυλειτουργικά και ζωντανεύουν την πόλη χωρίς να την παραλύουν. Ειδικά το γήπεδο του ΠΑΟ είναι ευνοηµένο ως προς αυτό γιατί βρίσκεται σε κόµβο µέσων µαζικής µεταφοράς ώστε η χρήση του αυτοκινήτου να καθίσταται περιττή». Βασισµένοι στη διαδεδοµένη εφαρµογή ότι τα γήπεδα ταυτίζονται µε παράλληλες χρήσεις - εµπορικές δραστηριότητες για όλο το 24ωρο, ξενοδοχειακές µονάδες ακόµα και κατοικίες ενσωµατωµένες στο κέλυφός τους – ο Ανδρέας Κούρκουλας και η Μαρία Κοκκίνου δροµολογούν την, σε δεύτερη φάση, κατασκευή εµπορικών χρήσεων στο µέτωπο της Λεωφόρου ώστε το γήπεδο «να αποκτήσει πόρτες και “στόµατα” προς την πόλη». Ο ∆ήµος Αθηναίων πάλι, ως ιδιοκτήτης του χώρου, έχει διαφορετική άποψη. Χωρίς φυσικά να απειλεί την έδρα του Παναθηναϊκού –αφού ύστερα και από απόφαση του Συµβουλίου Επικρατείας η εξασφάλιση νέας προηγείται της όποιας µετακόµισης– και δηλώνοντας πως θα διευκολύνει την ανασκευή του υφιστάµενου µε κάθε τρόπο, δεν παραλείπει να επισηµάνει πως η περιοχή των Αµπελοκήπων δεν είναι κατάλληλη για µια τέτοια χρήση. Προτάσσοντας δε και την αναγκαιότητα των ελεύθερων χώρων σε µια πυκνοδοµηµένη αστική ζώνη, όπως αυτή. Το επιχείρηµα βεβαίως αντικρούουν οι αρχιτέκτονες του έργου, παραπέµποντας στην ανεκµετάλλευτη νεκρή ζώνη πίσω από το γήπεδο του Παναθηναϊκού που φτάνει ως τον περιφερειακό του Λυκαβηττού και την «πλάτη» της Αµερικανικής Πρεσβείας. «Πρόκειται για µια τεράστια έκταση γεµάτη παραπήγµατα και χωµατόδροµους, µια κατάσταση no man’s land, µε ασαφές ιδιοκτησιακό καθεστώς, µε το οποίο δεν έχει ασχοληθεί κανείς. Θα µπορούσε όµως να αξιοποιηθεί, να ξεµπλοκάρουν οι όποιες χρήσεις υπάρχουν εκεί και να δηµιουργηθεί ένα τεράστιο πάρκο, σε συνέχεια των κήπων των νοσοκοµείων και του Μεγάρου Μουσικής. Φανταστείτε όλο αυτό το πράσινο να αποδοθεί στον κόσµο της Αθήνας. Αντί λοιπόν να σκεφτούµε πώς µπορεί ο Λυκαβηττός να “κατέβει” προς την πόλη –από τον οποίο σηµειωτέον είναι αποκλεισµένοι οι κάτοικοι των Αµπελοκήπων– εστιάζουµε την προσοχή µας στο γήπεδο» επισηµαίνει η κ. Κοκκίνου. Οι αρχιτέκτονες µάλιστα προτείνουν να διατηρηθεί το παλιό οικοδόµηµα µέσα από µια πιο ελαφριά αθλητική χρήση (για ερασιτεχνικές οµάδες και τα παιδιά του κέντρου) ακόµα κι αν, στο µέλλον, µεταφερθεί η έδρα του Παναθηναϊκού. Το κόστος του έργου που, παρόλα αυτά, παίρνει µπροστά, υπολογίζεται στα 15-16 εκατοµµύρια ευρώ και θα υλοποιηθεί σε δύο φάσεις. Ξεκινώντας από το προσεχές καλοκαίρι µέχρι και το τέλος του 2017 – συµβιβασµένο πάντα µε τις αγωνιστικές υποχρεώσεις του Παναθηναϊκού στην Ελλάδα και το εξωτερικό. A

Θεσσαloveνίκη x

Έργο του Νικόλα Μπλιάτκα

Καλοκαίρι στον Βορρά. Η A.V. βολτάρει, χορεύει, βλέπει, πίνει, τρώει, συχνάζει, διαβάζει και γνωρίζει τα καλύτερα παιδιά της πόλης. Του Στέφανου Τσιτσόπουλου

Tapes, τι Dadaνταλγκά βαράτε; 1 Dada Γρήγορο, ίντι ποστ και συναισθηματικό κιθαριστικό και ιδιοσυγκρασιακό γκρουπ, που ο πρώτος του δίσκος, αυτοέκδοση κοινώς, όλα τα έξοδα δικά τους, έχει τίτλο «A cold kiss for torrid days». Παίζουν live, πίνουν μπίρες, στιχοπλοκούν περί σκοτεινών συναισθημάτων, με μια δόση Cure να καθορίζει την αισθητική τους εποποιία, με ανάγκη σύνδεσης του ατομικού με το συλλογικό, που θα πει «είπαμε να ξοδέψουμε ο καθένας τον εαυτό του και ό,τι data μουσικών ακουσμάτων κουβαλάμε, και στην πορεία να προσπαθήσουμε να λειάνουμε τις άκρες. Να μην ακουγόμαστε, δηλαδή, σαν New Order που προσπαθούν να παίξουν Frank Zappa. Δεν μας ενδιαφέρει αν αυτός που μας γουστάρει έχει εντρυφήσει στο ποστ πανκ, αν είναι αντεργκράουντ, νιουγουεβάς, χιπστεράς ή εναλλακτικός. Ακόμα και σκυλάς να μας πει, «ε, ωραίο αυτό το κομμάτι σας», θα το εκτιμήσουμε, γιατί στη μουσική δεν χωράνε σνομπισμοί και ελιτισμοί, ασχέτως αν τη βρίσκουμε με το κράξιμο. Το πιο εύκολο είναι να βάλεις ένα πινέλο στον κώλο σου και να ασχοληθούν όλα τα μίντια μαζί σου. Το δύσκολο είναι να βγάλεις το πινέλο από τον κώλο, να ζωγραφίσεις ένα όμορφο έργο τέχνης και να ασχοληθούν όλα τα μίντια με αυτό που ζωγράφισες». Τέτοια λένε και δηλώνω κάργα Dadataper και σε προκαλώ να ακούσεις το ντεμπούτο τους, γιατί οι μάγκες πορεύονται με ρυθμό, σεβασμό και αξιοπρέπεια.

Facebook: DaDaTapes

Wine Spirit θα πει 2ζωγραφική

ασύρτικη, τελάρα ξινόμαυρα!

34 Έλληνες καλλιτέχνες στα χρώματα, τις γεύσεις και τις ποικιλίες του κρασιού. Μια τολμηρή, εθνογραφική, μεσογειακή και... καλά κρασιά έκθεση στη Δημοτική Πινακοθήκη Casa Bianca, όπου οι ζωγράφοι περιστρέφονται γύρω από τον άξονα άνθρωπος, πατητήρι, τρύγος, ιδέα, αγαθό, μονάδα εμπορίου, αιώνια απόλαυση. Συνοδεύεται από βραδιές οινογνωσίας και ξεναγήσεις και αποτελεί συμπαραγωγή του δήμου Θεσσαλονίκης και του δήμου Μύρινας, με την γκαλερί «Ώχρα Μπλε» της Λήμνου να συντονίζει το πρότζεκτ και τον ιστορικό τέχνης αλλά και επιμελητή του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, Γιάννη Μπόλη, να κιουράρει μεθυστικά και ευρηματικά.

Casa Bianca: Βασ. Όλγας και Θεμιστ. Σοφούλη, έως 30 Ιουνίου

Η Ζάχαρη Monoscopic, Στο L’ autre Στο Duck private είναι ένα ένα οπτικό cafe, παλαμά- 6 cheffing 3ζαχαροπλαστείο 4 5 επικοινωνιανκια, παλαμάκια, συντελείται τέχνη τέρμα sweet gourmet

θρωπικό ντουετάκι σπέσιαλ!

να χτυπάνε τα σεϊκεράκια!

Αλλά μην πάει ο νους σου σε μοριακές τρέντι ή γαλλοπατισερί συνταγές, εδώ είναι Θεσσαλονίκη, δεν είναι παίξε ράντισε. Ο Άλεξ Μιχαηλίδης, ζαχαροπλάστης τρίτης γενιάς, έχει τρελάνει την πόλη με τις πραλίνες και τις τούρτες κροκάν και τα σοκολατάκια με φράουλα και τις Ίμπιζες τις φτιαγμένες με βούτυρο καρύδας και αμύγδαλα. Μπίτερ μαγικές «Ελενίτσες», σαντιγές χτυπημένες με Αμαρέτο, μια ζαχαροπλαστική συμφωνική και τέρμα αγνή, καθώς σνομπάρει κάθε χημεία, έτοιμα μείγματα και μαργαρίνες. Βουτυράκι rules! Μελομακάρονα σερμπέτικα, τσουρέκια ρόδινα, σάμαλι, τρούφες και καλλιτεχνική ζαχαροπλαστική με έδρα την πλατεία Ναβαρίνου, όπου κάθε μέρα γίνεται ο καλός χαμός, σόρι, κορμός ήθελα να πω! Λόρδου Βύρωνος 7, 231025 7734

Εκεί στα υψίπεδα της Εγνατίας, στη στοά με νούμερο 45, ολημερίς σχεδιάζουνε και πόστερ μηχανεύονται και εταιρικές ταυτότητες στήνουν και flyer αρμολογούν και ντιζάιν εξελίξιμο και διακριτό πλέον σε όλη την πόλη διακονούν. Είναι ντουέτο, είναι σεμνοί, έχoυν το σεβασμό μου. Σε μια Θεσσαλονίκη όπου το «μόστρα, δες, να εγώ εδώ» πάει σύννεφο, οι Monoscopic δουλεύουν σαν σεμνά, εργατικά, πολυτάλαντα μυρμήγκια, επιμελούνται την επικοινωνία των φετινών Δημητρίων, έχουν εργολαβία όλο το πρότζεκτ space του «Bord Del’ Eau» και μάλλον ήρθε η στιγμή για να σκοράρουν σε μεγαλύτερες πίστες.

Facebook: monoscopic

Κούτσικο θα πει μικρό, αλλά το δέμας, τα τετραγωνικά του δηλαδή, φάση σπιρτόκουτο, μινιόν, μπορεί και να διεκδικεί τον τίτλο του πιο μικρού καφέ της πόλης. Αλλά ψυχή βαθιά, καφέδες πρωινοί και νυχτερινά ποτά τρελά και πεζόδρομος της Γρηγορίου Παλαμά, μέρα και νύχτα ανοιχτά. Συχνάζουν νεράιδες, εναλλακτικά παιδιά, εξαιρετικοί δισκοπαίκτες που γκρουβάρουν τακτικά ως σπέσιαλ καλεσμένοι κι έχει μια μαγεία, μια ευγένεια τούτο το στέκι, που για όσους γνωρίζουν από γεωγραφία, είναι το μικρότερο καφέ ανατολικά της Νέας Υόρκης και το καλύτερο σποτ δυτικώς της πλατείας Αριστοτέλους, για να διαβάσεις το βιβλίο σου ή να εμβολιαστείς με μαρτίνι και κουνούπι να μην σε πλησιάζει. Γρηγορίου Παλαμά 8, 2314009626

Με το private μην πάει ο νους σου στο κακό, την πόρτα τη σκληρή και το υφάκι το κάπως.

Private θα πει πως απλά πρέπει να ειδοποιήσεις πως θα πας, γιατί το εστιατόριο αυτό, το μόνο που θέλει να ξέρει κάθε μέρα είναι πόσοι σκοπεύουν να του χτυπήσουν την πόρτα. Γιατί το κόλπο, το πείραμα, που όχι απλά τους βγήκε αλλά και τους δοξάζει, είναι η εξής ιδέα: έρχεσαι, κάθεσαι και τους αφήνεις να σε περιποιηθούν προτείνοντάς σου κάθε φορά γεύσεις και πιάτα που καθημερινά αλλάζουν, καθώς τις πρώτες ύλες, βάσει των οποίων λαμβάνει χώρα ο πιο ωραίος αυτοσχεδιασμός κουζίνας που διαθέτει σήμερα ο Βορράς, τις προμηθεύονται ντούκου και φρέσκιες. Ψάρι και κρέας, ανοιχτή θέα επί του team, που παρακολουθώντας το να δουλεύει περισσότερο θυμίζουν κινούμενο πίνακα ζωγραφικής ή μαγειρικό χοροθέατρο παρά εστιατόριο, ασύλληπτη μαγειρική, πιάτα καλλιτεχνήματα και ακομπλεξάριστη, δημιουργική, φαντεζί γαστριμαργία-γαστριμαγεία και εδώδιμος, αποικιακός νεωτερισμός. A 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 A.V. 19

20 A.V. 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

Επιμέλεια: ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΕΝΕΣ Φωτό: ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΡΑΤΖΑΣ

Ο Βαγγέλης Προβιάς μας ξεναγεί στις πλατείες που αγαπάει

πλατείες της Αθήνας που οδήγησαν στην ÇΠλατεία ΜεσολογγίουÈ

3

2

1

«Στο σημείο που η Παρθενώνος συναντά την Καβαλότι, στου Μακρυγιάννη, τρεις δρόμοι δημιουργούν μια γωνία όπου βρίσκεται ένα πολύ μικρό, τρίγωνο

4. ÇΠάρκοÈ Μισαραλιώτου

«Σε μια κοντινή πολυκατοικία ήταν το σπίτι που στέγασε τον υπέροχο έρωτα με τον παραλήπτη των παπουτσιών που αγοράσ τηκαν στην Καλογήρου… 6 χρόνια ήμασταν μαζί, όταν τα σπάσαμε πήρα πίσω τα παπούτσια. Δεν μιλάμε καν πια, τις σπάνιες φορές που συναντιόμαστε στο δρόμο. Φταίω εγώ. Ίσως για αυτό αποφεύγω επιμελώς να διασχίσω το άλσος».

3. Άλσος Ευαγγελισμού

«Στο εμπορικό κέντρο στην πλατεία Εσπερίδων γεννήθηκε το κοινωνικό φαινόμενο Mercedes. Την ίδια περίοδο εγώ άκουγα στα παγκάκια της, σε γουόκμαν με κασέτες, το “Wild” των Erasure, το “Behaviour” των Pet Shop Boys και το “Μένω εκτός” της Αρβανιτάκη. Σε δύο τετράγωνα απόσταση βρίσκεται η πρώτη μου δουλειά, όταν ήμουν 17, στο Queen, το πρώτο φαστφούντ της Ελλάδας, με το θρυλικό ham. Στα χρόνια της χαράς, στην πλατεία, υπήρχε ένα κατάστημα Καλογήρου όπου είχα αγοράσει δώρο σε έναν έρωτα ένα ζευγάρι ανδρικά μποτάκια αξίας 90 χιλιάδων δραχμών. Στο σινεμά ANNA ΝΤΟΡ είδα 3 φορές (πληρώνοντας εισιτήριο κάθε μία) το “Working Girl” με τη Μέλανι Γρίφιθ και τον Χάρισον Φορντ αλλά και το “Fright Night 2”. Mercedes, Καλογήρου, ΑΝΝΑ ΝΤΟΡ, κλειστά, χρόνια τώρα».

2. Πλατεία Εσπερίδων Γλυφάδα

«Όταν ήρθαμε στην Αθήνα από την πνιγηρή για την ανύπαν τρη μητέρα μου επαρχία, μείναμε στην πολυκατοικία απέναντι από τη μικρή αυτή πλατεία, η οποία είναι κρυμμένη λίγο πριν το σημείο που η παραλιακή μετατρέπεται σε λεωφόρο Συγγρού. Από το περίπτερό της έκλεψα κάποτε ένα τεύχος του περιοδικού “ΜΠΛΕΚ”. Πίστεψα πως τη γλίτωσα. Αλλά ο ύπουλος περιπτεράς με είχε καταλάβει και έκανε τάχα πως δεν με είδε, δεν αντέδρασε… έτσι ώστε αργότερα να με καρφώσει σε κάποιον δικό μου μεγάλο! Δεν ξαναδιάβασα ποτέ αγορίστικο περιοδικό».

1. Πλατεία Ικάρων Παλαιό Φάληρο

23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 A.V. 21

Ã

Του ζητήσαμε να μοιραστεί μαζί μας τις πολαρόιντ εντυπώσεις του από πέντε πλατείες της Αθήνας που τον οδήγησαν στην «Πλατεία Μεσολογγίου», η οποία εκτός από τον τίτλο στο βιβλίο του είναι και ο τόπος διαμονής του.

Βαγγέλης Προβιάς πριν δύο χρόνια κυκλοφόρησε την πολύ επιτυχημένη του πρώτη συλλογή διηγημάτων, «Τα µαύρα παπούτσια της παρέλασης». Τώρα, μόλις κυκλοφόρησε τη δεύτερη συλλογή του, την «Πλατεία Μεσολογγίου» από τις εκδόσεις Ολκός. Ο Βαγγέλης τα πρώτα του μετεφηβικά χρόνια δούλεψε σε νυχτερινά μαγαζιά, ενώ η λαμπρή δεκαετία του 2000 τον βρήκε ευτυχή και ικανοποιητικά αμειβόμενο ως κειμενογράφο σε μεγάλες διαφημιστικές εταιρείες αλλά και «ιθύνοντα νου» πίσω από το επιτυχημένο www.provato.gr, ένα από τα πρώτα και πιο γνωστά ελληνικά blogs. Μια ιστορία από «Τα μαύρα παπούτσια της παρέλασης» έγινε βάση για μικρού μήκους ταινία που ολοκληρώνεται σύντομα. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια είναι ο συντονιστής της ομάδας συγγραφής πεζογραφίας του Βρετανικού Συμβουλίου σε συνεργασία με το Kingston University του Λονδίνου. Διδάσκει δημιουργική γραφή στο τμήμα e-learning του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Πρόσφατα του απονεμήθηκε, μετά από σύσταση της πρεσβείας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής στην Αθήνα, πλήρης υποτροφία για να συμμετάσχει στο εντατικό πρόγραμμα μελέτης της σύγχρονης Αμερικάνικης Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Λιούιβιλ στο Κεντάκυ. Το πρόγραμμα θα διαρκέσει έξι εβδομάδες, τον Ιούνιο και τον Ιούλιο, με συμμετοχή ακαδημαϊκών από όλο τον κόσμο. Περιλαμβάνει διαλέξεις από διάσημους Αμερικάνους συγγραφείς και ξεναγήσεις σε τόπους που υπήρξαν σκηνικό για εμβληματικά σύγχρονα αμερικάνικα μυθιστορήματα.

6

5

4

«Μετακόμισα δίπλα της, στα τρία τετράγωνα απόσταση, το 2010. Μου πήρε 3 χρόνια να αρχίσω να την ανακαλύπτω. Σήμερα την αισθάνομαι ως ένα τεράστιο σύμπαν με πλανήτες, μακρινούς και τεράστιους ή κοντινούς και μικρούς. Έχει πολλά παιδιά, όπως η πλατεία Ικάρων. Έχει ζήσει καλύτερες μέρες, σαν τις πλατείες Κολωνακίου και Εσπερίδων. Είναι ερωτική, οδυνηρά πολύ συχνά, σαν το άλσος Ευαγγελισμού. Είναι οικεία, προέκταση του σπιτιού μου σαν το παρκάκι στη Μισαραλιώτου. Και με έκανε να καταλάβω πως δεν χρειάζεται να είσαι 20 ετών, με λεφτά στην τσέπη, διάθεση για clubbing, χορευταράς, νέος, ερωτευμένος, καυλωμένος για να δημιουργείς ωραίες αναμνήσεις για το νοσταλγικό μελλοντικό εαυτό σου». A

6. Πλατεία Μεσολογγίου

ιλιγγιώδους ταξιδιού από την υπερηφάνεια του lifestyle στην ενοχή των μνημονιακών χρόνων. Και έχει, ακόμα, τη γεύση του σάντουιτς με τόνο και μαγιονέζα που έτρωγα ξημερώματα Κυριακής, μετά από πολύ χορό στο υπόγειο του Alexander’s (όταν μπήκα στη διαφήμιση, έμαθα ότι σταμάτησαν να το φτιάχνουν διότι ήθελε τόσο πολλή μαγιονέζα που δεν άφηνε κέρδος)».

«Κάποτε οι Δευτέρες στην πλατεία ήταν λαμπρές και ζωντανές σαν καλά Σάββατα του σήμερα. Έχει την υπέροχη ενέργεια του

5. Πλατεία ºολωνακίου

παρκάκι. Το σαλόνι στο πρώτο διαμέρισμα που νοίκιασα ποτέ, ένα υπερυψωμένο ισόγειο, έβλεπε τα δέντρα του. Εκεί έζησα το σεισμό του 1999, αλλά και το σεισμό της ουσιαστικής μου ενηλικίωσης/ οικονομικής ανεξαρτησίας. Τότε ακόμη δεν υπήρχε μετρό στην περιοχή, η Διονυσίου Αρεοπαγίτου δεν ήταν πεζόδρομος και το Μουσείο της Ακρόπολης θα άνοιγε πολλά χρόνια μετά. Ένα μαγικό βράδυ βγήκα βόλτα μετά τη δουλειά μέχρι την είσοδο του Ηρωδείου – και χάρη σε ένα καπρίτσιο του ανέμου, άκουσα σαν να είμαι μέσα στο θέατρο, μια αξέχαστη συναυλία με έργα του Χατζιδάκι… μια συναυλία που δόθηκε μόνο για μένα. Έξτρα κουτσομπολιό: ο ιδιοκτήτης εκείνου του σπιτιού, χρόνια μετά, θα πρωταγωνιστούσε στις αστυνομικές σελίδες των εφημερίδων. Όχι για ευχάριστους λόγους».

ù ¦¶¹Ä°Æ¶ª Æ Ë °¹¡°¹ÃË

Αν ζούσα στα χρόνια των πειρατών µάλλον θα ήµουν ζητιάνος έξω από κάποιο καπηλειό. Θα ’θελα όµως να είχα γάντζο στο ένα χέρι, να έκλεβα τους πλούσιους και µε τα φλουριά τους να αγόραζα κρασί από τους φτωχούς. Μετά, θα κρυβόµουν στην παραλία του Σίµου στην Ελαφόνησο µε την αγαπηµένη µου µέχρι να τελειώσουν οι προµήθειες και να ανοίξω ξανά πανιά µε τους συντρόφους. Αυτά όµως είναι φαντασιώσεις. Αληθινές ιστορίες για τους πειρατές και τους κουρσάρους του Αιγαίου είναι αυτές που ακολουθούν. Του ΤΑΚΗ ΣΚΡΙΒΑΝΟΥ

Το πειρατικό αγκυροβόλι της Μήλου ∆εν ξέρουµε πώς ήταν µαθηµένος ή τι άνθρωπος ήταν ο δυτικός περιηγητής Charles Thomson, όµως περίπου το 1730 που επισκέφθηκε τη Μήλο είχε να το λέει για τις γυναίκες που «έχουν ελευθέρια ήθη και αφροδίσια νοσήµατα που οφείλονται στη µακροχρόνια συναλλαγή τους µε τους Φράγκους πειρατές» (τον επικαλείται ο Κ. Σιµόπουλος στο βιβλίο του «Ξένοι ταξιδιώτες στην Ελλάδα»). Εκατό χρόνια νωρίτερα κι ενώ νησιά όπως η Κύθνος, η Αίγινα, η Μύκονος, η Σάµος, η Ικαρία και η Φολέγανδρος είχαν ερηµωθεί πλήρως από τις συνεχείς επιδροµές και λεηλασίες, η Μήλος αποτελούσε ήδη φηµισµένο πειρατικό αγκυροβόλι και πειρατικό παζάρι. Εδώ ξεχειµώνιαζαν πειρατές και κουρσάροι και πουλούσαν τα λάφυρά τους, σε ένα σκηνικό ακµής και παρακµής µαζί. Στη Μήλο συνέβη και το πρωτόγνωρο, να στεφθεί ηγεµόνας και διοικητής ένας αρχιπειρατής και, µάλιστα, από τον Λατίνο επίσκοπο. Συνέβη το 1678. Ο πειρατής ήταν ο Ιωάννης Καψής, ο οποίος, όπως λέγεται, ζούσε στο καλύτερο σπίτι του νησιού και κάθε φορά που πήγαινε στη Χώρα είχε µαζί του ένοπλη φρουρά 50 ανδρών. Τρία χρόνια µετά τον συνέλαβαν οι Τούρκοι και τον κρέµασαν στην Κωνσταντινούπολη. *Μια παρόµοια συνύπαρξη ντόπιων µε πειρατές, χωρίς όµως το νησί να αποκτήσει την αίγλη και τα πλούτη της Μήλου, παρατηρήθηκε και στη Νάουσα της Πάρου. Όπως αναφέρει ο Ν. Κεφαλληνιάδης στο βιβλίο του «Πειρατεία, κουρσάροι στο Αιγαίο», η Νάουσα τον 17ο και 18ο αι. είναι το αραξοβόλι για τα πειρατικά και τα πληρώµατά τους έχουν πλέον αναµειχθεί µε τους νησιώτες. Μανιάτες, Κρητικοί, Κεφαλονίτες, Μαλτέζοι, Κορσικανοί και Μαγιορκίνοι ξεχειµωνιάζουν µε τα πλοία τους, ζουν µε την ντόπια κοινότητα και πολλές φορές δηµιουργούν οικογένειες και εγκαθίστανται µόνιµα εκεί.

Μπαρμπαρέζοι και Μαλτέζοι κουρσάροι Πειρατές ήταν οι κοινοί ληστές της θάλασσας. Κουρσάροι ήταν αυτοί που έπαιρναν γραπτή άδεια από ένα κράτος προκειµένου να χτυπούν στόχους του αντίπαλου κράτους µε το οποίο βρίσκονταν σε πόλεµο. Φοβεροί κουρσάροι ήταν οι Μπαρµπαρέζοι και οι Μαλτέζοι, από τον 15ο έως και τον 18ο αι., στη διαρκή σύρραξη χριστιανών και µουσουλµάνων. «Οι Μπαρµπερίνοι κουρσάροι αποτελούν το αρχέτυπο της µεσογειακής πειρατείας. Μπαρµπερίνοι ή Βερβερίνοι, γνωστοί και ως “Σαρακηνοί, Τούρκοι γκροζάροι (κουρσάροι), Αγαρηνοί, Βαρβαρινοί, Μπαρµπαρέζοι”, απαρτίζουν τη θρυλική και τροµερή Μπαρµπαριά. Πρόκειται για τις λεγόµενες “αντιβασιλείες”, τα γνωστά οτζάκια της Βόρειας Αφρικής, που εξαρτήθηκαν τουλάχιστον ονοµαστικά από την Οθωµανική Αυτοκρατορία (το Αλγέρι από το 1518, η Τρίπολη από το 1551, η Τύνιδα από το 1574) και εκτείνονται από το Μαρόκο µέχρι το Σαλέ, που βρέχεται από τον Ατλαντικό, µέχρι την Τύνιδα, το περιλάλητο “Τούνεζι”». Και οι Μαλτέζοι: «Για να αντιµετωπιστούν τα οργανωµένα κράτη των Μπαρµπερίνων πειρατών ή κουρσάρων, τα χριστιανικά κράτη δηµιούργησαν δύο εστίες από όπου διενεργούνταν ο κούρσος ως µόνιµη απασχόληση, οργανωµένη µε έναν προηγµένα επιχειρηµατικό τρόπο, το Τάγµα του Αγίου Ιωάννη των Ιπποτών της Μάλτας και το Τάγµα του Αγίου Στεφάνου, µε έδρα το Λιβόρνο. Με έδρα τη Μάλτα, από το 1530 έως τη διάλυσή του από τον Ναπολέοντα το 1798, το Τάγµα των Ιωαννιτών Ιπποτών εκτελούσε κούρσο αντλώντας τη νοµιµότητά του από τη θεϊκή του “αποστολή”, ενός χριστιανικού τζιχάντ, και εδραίωση από την καπιταλιστική του “αποστολή”, το κέρδος. (…) Οι Μαλτέζοι

32 A.V. 23 22 SUMMER - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ GUIDE2016 2014

*Όλα τα παραπάνω αναφέρει η καθηγήτρια Ναυτιλιακής Ιστορίας στο Ιόνιο Πανεπιστήµιο, Τζελίνα Χαρλαύτη, στο βιβλίο της «Η ναυτιλία των Ελλήνων 1700-1821» (εκδ. Κέδρος, επιµ. Κατερίνας Παπακωνσταντίνου)

Τα σκλαβοπάζαρα Η Τζελίνα Χαρλαύτη λέει πως η πειρατεία είναι τόσο παλιά όσο η ναυσιπλοΐα και το θαλάσσιο εµπόριο. Πως σκοπός της ήταν η αρπαγή υλικών αγαθών αλλά και ανθρώπων, κυρίως για λύτρα αλλά και για να χρησιµοποιηθούν ανάλογα µε την εποχή ως σκλάβοι σε γεωργικές εργασίες, σε λατοµεία, να τραβάνε κουπί στις γαλέρες. Ο Βασίλης Κ. Γούναρης, καθηγητής Νεότερης Ιστορίας στο ΑΠΘ, λέει ότι οι πειρατές κοιτούσαν ακόµα και τους κάλους των χεριών όσων είχαν αιχµαλωτίσει για να καταλάβουν αν επρόκειτο για ειδικευµένους τεχνίτες. Σιδεράδες, χτίστες, ναυπηγοί είχαν µεγάλη αξία. Υπήρξαν σκλάβοι που πιάστηκαν νέοι και απελευθερώθηκαν γέροι, όταν οι οικογένειές τους ή οι ίδιοι κατάφεραν να συγκεντρώσουν τα απαραίτητα χρήµατα για την ελευθερία τους. Χιλιάδες γυναίκες πουλήθηκαν ως πόρνες και ολόκληρες πόλεις άκµασαν γιατί έγιναν κέντρα σκλαβοπάζαρων. Ακόµα και ο Λόρδος Βύρων παραλίγο να πιαστεί αιχµάλωτος σε µια εκδροµή του στο Σούνιο. Εκεί, στις σπηλιές κάτω από τον Ναό του Ποσειδώνα βρίσκονταν περίπου 20 Μανιάτες πειρατές. Όταν οι Μανιάτες κατάλαβαν πως είχαν απέναντί τους ένα λόρδο, αµέσως επιτέθηκαν – τα λύτρα για την απελευθέρωσή του θα ήταν πολλά. Όµως η πολυάριθµη και ένοπλη συνοδεία του Βύρωνα απέκρουσε την επίθεση.

Οι πειρατές της Μάνης Τις νύχτες παραφύλαγαν στις ακτές και µε φανούς που αναβόσβηναν εξαπατούσαν τα περαστικά πλοία, οδηγώντας τα στα βράχια και τα αβαθή. Τις ηµέρες σάλπαραν µε τα µικρά και ευέλικτα καΐκια τους, φορτωµένα κανόνια, τουφέκια και σπαθιά, κάνοντας ρεσάλτα στα πλοία. Φόβος και τρόµος των θαλασσών από τον 16ο αι. έως και τις αρχές του 19ου, η Μάνη ήταν το πλέον ονοµαστό πειρατικό κέντρο της Βορειοανατολικής Μεσογείου. Επόπτευε τους θαλάσσιους δρόµους του εµπορίου. Το 1794 επέδραµαν και κατέλαβαν τη Φολέγανδρο και την Αντίπαρο, το 1797 την Αµοργό. Στα τέλη του 18ου αι. ένας στόλος από 50 βάρκες παραµόνευε διαρκώς στο πέρασµα των Κυθήρων, ανάµεσα στο Ακρωτήρι Ταίναρο και την Κρήτη. Όµως οι επιδροµές τους έφταναν µέχρι την Εύβοια, τις Σποράδες και τη Σάµο. Το Οίτυλο είχε το προσωνύµιο «Μεγάλο Αλγέρι», καθώς ήταν κέντρο σκλαβοπάζαρου και πώλησης των διαφόρων λειών. ∆ιάσηµοι Μανιάτες πειρατές υπήρξαν ο Λυµπεράκης Γερακάρης, ο οποίος από τα 15 του ήταν κωπηλάτης σε βενετικά πλοία, και οι Στεφανόπουλοι. Μια µεταξύ τους διένεξη ανάγκασε την οικογένεια των Στεφανοπουλαίων και άλλους από το Οίτυλο να µεταναστεύσουν στην Κορσική. Εκεί, αρκετοί από αυτούς έγιναν κουρσάροι για λογαριασµό των Άγγλων. * Η προσπάθεια του Καποδίστρια να καταπολεµήσει την πειρατεία και µέσα από τη δηµιουργία ειδικών δικαστηρίων, των λειοδικείων, όπου οδηγήθηκαν και η Μαυροµιχαλαίοι, φαίνεται πως ήταν ένας από τους βασικούς λόγους της δολοφονίας του. Γράφει η Τζ. Χαρλαύτη: «Οι Μαυροµιχαλαίοι κρίθηκαν

ένοχοι ότι χρωστούσαν το υπέρογκο ποσό για την εποχή των 50.000 φράγκων. Η συνέχεια είναι, όπως γνωρίζουµε, τραγική. Όπως γλαφυρά γράφει η Κατηφόρη-Θέµελη σε υποσηµείωση της µελέτης της: “O Καποδίστριας, επιδιώκων την συγκρότησιν ευνοµουµένου κράτους, ήθελε να θέση τέρµα εις τας κεντρόφυγας τάσεις των αρειµανίων καπετανέων της Μάνης. Ήτο δε αναπόφευκτον να δηµιουργήση τους πρώτους εχθρούς µεταξύ των Μαυροµιχαλαίων, οι οποίοι, εκδικούµενοι την θιγείσαν φιλοτιµίαν των, έφθασαν την Κυριακήν της 27ης Σεπτ. 1831 µέχρι του κατωφλίου του ναού του Αγίου Σπυρίδωνος”. Το τελικό “βόλι” εποµένως από αυτή την παραδοσιακή δραστηριότητα και κοινότητα δόθηκε στον Ιωάννη Καποδίστρια. Το ίδιο βόλι όµως σήµανε και το τέλος της µανιάτικης πειρατείας, που δεν µπορούσε παρά να γραφτεί µε αίµα».

Ο Έλληνας κουρσάρος Κωνσταντής Καλαμάτας Το ηµερολόγιο δείχνει 1756. Τότε ξεσπά ο επταετής πόλεµος µεταξύ Άγγλων και Γάλλων, µε τους Ισπανούς από το 1761 να µπαίνουν στη µάχη δίπλα στους Γάλλους. Τον Απρίλη της ίδιας χρονιάς οι Γάλλοι αποβιβάζονται στη Μινόρκα η οποία βρισκόταν υπό βρετανική κυριαρχία και ο Κωνσταντής Καλαµάτας, Πάτµιος µε µάλλον καλαµατιανή καταγωγή, µαζί µε άλλους 20 µάχιµους Έλληνες, µεταφέρει εφόδια στο βρετανικό προπύργιο και πολεµά στο πλευρό των Βρετανών µέχρι τα τέλη Ιουνίου. Λίγους µήνες µετά θα τον βρούµε στο Λονδίνο να αιτείται να γίνει κουρσάρος της Βρετανίας. Σύµφωνα µε τα έγγραφα, πήρε άδεια κούρσου για το 200 τόνων πλοίο «Lord Blakeney», µε 150 άνδρες, 16 κανόνια, 18 περιστρεφόµενα κανονάκια, 150 µικρά όπλα, 150 σπαθιά, 20 βαρέλια πυρίτιδα, 50 µεγάλες µπάλες κανονιών και 200 µικρές και εφόδια για 6 µήνες – όπως αποδείχθηκε αργότερα, το πλήρωµά του δεν ήταν περισσότεροι από 90 άνδρες. Ο Καλαµάτας φέρεται να έδρασε ως κουρσάρος, κυρίως στο Αιγαίο, τουλάχιστον για δύο χρόνια, όταν ύστερα από καταγγελίες Γάλλων και τις απαραίτητες δωροδοκίες, θεωρήθηκε ότι δεν τηρούσε τους κανόνες του κούρσου, ότι οικειοποιούνταν λεία κρατών και εκτός της Γαλλίας, µε την οποία βρισκόταν σε πόλεµο η Βρετανία, ενώ παρεµπόδιζε αγαθά να φτάσουν στην Οθωµανική Αυτοκρατορία. Σε µια περίπτωση, στην Ύδρα, κατηγορήθηκε ότι συνέλαβε πλοίο µε τη βοήθεια κανονιού που βρισκόταν στη στεριά, πρακτική που ήταν παράνοµη. Συνελήφθη και φυλακίστηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου επί τέσσερα χρόνια, µε συνεχή υποµνήµατα προς Βρετανούς αξιωµατούχους, προσπαθούσε να αποδείξει ότι ήταν αθώος. Για τον κουρσάρο αυτό γράφει ο Β. Κ. Γούναρης στη µελέτη του «Οι περιπέτειες του Κωνσταντή Καλαµάτα και άλλων Ελλήνων κουρσάρων του Αιγαίου στην υπηρεσία της Βρετανίας», στο τ. 33 του περιοδικού «Μνήµων», σηµειώνοντας ότι για τον Καλαµάτα δεν ξανάκουσε κανείς. Όσοι θα ήθελαν ένα αίσιο τέλος γι’ αυτόν, λέει ο συγγραφέας, ας γνωρίζουν ότι το όνοµα συναντάται ξανά το 1821 στην αγγλοκρατούµενη πλέον Μάλτα, σε δύο πρόσωπα. Τους Lorenzzo Calamatta και Demetrio Calamatta. Ίσως να ήταν απόγονοί του. Ίσως και όχι.

Ιστορίες από τη Νίσυρο «Ανάµεσα στο 1800 και το 1805 ένας µικρός τσοπάνης, ο Μιχάλης Παναγιώτης ∆ιακοπαναγιώτης, κατευθύνοντας τα κατσίκια του προς τη στέρνα στα παράλια του κόλπου “Λευκός”, παραπάτησε και έπεσε µέσα σε µια παλιά µισογκρεµισµένη στέρνα χωρίς να µπορεί να βγει. Πειρατές που προσέγγισαν στον κόλπο και βγήκαν στην ξηρά για αρπαγή γεωργικών προϊόντων και νερού, άκουσαν τις φωνές του για βοήθεια, τον άρπαξαν και τον πήραν µαζί τους. Πολλά χρόνια αργότερα

book VOICE

δρούσαν υπό τις ευλογίες και την οικονοµική υποστήριξη της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Γαλλίας, του Παπικού κράτους και της Ρωµαϊκής Αυτοκρατορίας, εναντίον των µουσουλµάνων, αλλά και των Ενετών και Οθωµανών Ελλήνων».

επέστρεψε στη Νίσυρο, όπου τον θεωρούσαν νεκρό, δηµιούργησε οικογένεια και περιουσία και στις διηγήσεις του έλεγε ότι συµµετείχε στην εθνική επανάσταση και αγωνιζόταν στα βουνά της Ρούµελης. Πέθανε σε ηλικία άνω των 100 ετών, γνωστός µέχρι σήµερα ως “ο γερό τσουπάνης”, χωρίς να γνωρίζουµε ποιοι τον απήγαγαν, πού τον οδήγησαν και πώς βρέθηκε αγωνιστής στην εθνική επανάσταση». Την ιστορία µας διηγείται ο Κωνσταντίνος ∆. Χαρτοφύλης, πρώην υπαρχηγός Λ.Σ. και πρόεδρος της Εταιρείας Νισυριακών Μελετών, επικαλούµενος σχετικό θέµα του Ι. Κατσιµατίδη από τα «Νισυριακά». Μας θυµίζει, επίσης, ότι οι κάτοικοι εγκατέλειψαν το νησί αυτό το 1471 ύστερα από πειρατική επιδροµή και πήγαν στη Ρόδο, ότι την εποχή που ο Καποδίστριας αποφάσισε να καταπολεµήσει την πειρατεία επέβαλε στα νησιά του Αιγαίου χρηµατική εισφορά η οποία για τη Νίσυρο ήταν 500 γρόσια, αλλά και ότι ο Τούρκος ναύαρχος Πίρι Ρέις, στο βιβλίο του «Κατακτητική ναυσιπλοΐα στο Αιγαίο», που κυκλοφόρησε το 1521, αναφερόµενος στα µικρά νησιά γύρω από τη Νίσυρο, ονοµάζει το πιο αποµακρυσµένο απ’ αυτά, προς την Αστυπάλαια, ως «Ληστιέ», δηλαδή νησί των ληστών. Το νησί αυτό, λέει ο κ. Χαρτοφύλης, αν δεν είναι η σηµερινή Κανδελιούσα ή Καντελέουσα, ίσως είναι η Σύρνα. A

Πειρατικά και άλλα Το 1420 αναφέρονται πειρατικά καταφύγια σε Σίφνο, Σέριφο, Σύρο, Ίο, Μύκονο και Πάρο. Το 1473 σε Φούρνους και Οινούσσες. Το 1517 σε Σκύρο και Σκιάθο. Το 1777 στην Κίµωλο. Το 1787 στην Ίο. Το 1808 στην Αντίπαρο. Το 1810 σε Τζιά και Σάµο. Η κωπήλατη γαλέρα χρησιµοποιήθηκε από το τέλος του 13ου έως το τέλος του 18ου αι. από Βενετούς, Γενοβέζους, Ιωαννίτες, Κρητικούς και σε παραλλαγές της από όλους. Τους πρώτους δύο αιώνες είχε 40 µ. µήκος και 5 µ. πλάτος, από 26 έως 30 πάγκους κωπηλατών, ένα άλµπουρο και ένα βοηθητικό πανί. Τα κωπήλατα του 15ου και 16ου αιώνα ταξίδευαν µε περίπου 4 ναυτικά µίλια την ώρα, τα ιστιοφόρα µέχρι και τον 18ο αι. µε 4 έως και 6 ναυτικά µίλια. Τα υδραίικα µπρίκια του 1750 έφταναν στην Αλεξάνδρεια σε 11 ηµέρες και στη Βενετία σε 26 ηµέρες. Ο τροµερός Χαριεντίν Μπαρµπαρόσα, εθνικός ήρωας στην Τουρκία, που κατάφερε να επιβληθεί στα κράτη της Μπαρµπαριάς και να γίνει αρχιναύαρχος του στόλου της Οθωµανικής Αυτοκρατορίας, τη διετία 1537-1538 λεηλάτησε 25 νησιά του Αιγαίου, οδηγώντας 30.000 ανθρώπους στα σκλαβοπάζαρα της Βόρειας Αφρικής. Ο τουρκικός στόλος έβγαινε κάθε χρόνο µια φορά στο Αιγαίο, για να εισπράξει τους φόρους από τα ελληνικά νησιά. Η πρώτη µεγάλη προσπάθεια καταπολέµησης της πειρατείας έγινε από τη Ρωµαϊκή Αυτοκρατορία το 67 π.Χ., όταν ο Ποµπήιος χρησιµοποίησε σε όλη τη Μεσόγειο 500 πλοία και 120.000 άνδρες. Όλη την πρώτη χιλιετία π.Χ. στη ∆ήλο λειτουργούσε το µεγαλύτερο σκλαβοπάζαρο της Μεσογείου. «Παρά την έξαρση της πειρατείας, τη δεκαετία του 1820, η δηµιουργία του ελληνικού κράτους και η πάταξη της πειρατείας στις ελληνικές θάλασσες από τη µία και η κατάκτηση του Αλγερίου από τη Γαλλία το 1830, καθώς και η διάλυση των κρατών της Μπαρµπαριάς από την άλλη, έθεσαν τέρµα στις ληστροπειρατικές δραστηριότητες αιώνων. Το κυριότερο, όµως, που συνέβη ήταν ο τερµατισµός των πολιτικών συρράξεων µεταξύ των ευρωπαϊκών δυνάµεων µε την πολιτική και οικονοµική επιβολή των Βρετανών και της µεγάλης τους αυτοκρατορίας. Από τον τερµατισµό των Ναπολεόντειων πολέµων µέχρι το ξέσπασµα του Α΄ Παγκοσµίου Πολέµου, στη διάρκεια της Pax Brittanica, η Ανατολική Μεσόγειος µπαίνει σε περίοδο ειρηνικής και µεγάλης οικονοµικής άνθησης, χωρίς πειρατές, κουρσάρους και καταδροµείς» - Τζελίνα Χαρλαύτη, «Η ναυτιλία των Ελλήνων 1700-1821» Το πληρέστερο βιβλίο για την πειρατεία στην Ελλάδα θεωρείται η τριλογία της Αλεξάνδρας Κραντονέλλη «Ιστορία της πειρατείας», που κυκλοφορεί από τις εκδ. Εστία. Ελεύθερη στο διαδίκτυο υπάρχει η 595 σελίδων διδακτορική διατριβή «Λιµάνια και οικισµοί του Αιγαίου στα χρόνια της πειρατείας» του Νίκου Μπελαβίλα, αναπληρωτή καθηγητή Αστικού Σχεδιασµού στο ΕΜΠ. Μπορείτε να τη δείτε εδώ: courses.arch.ntua.gr/belavilas.html 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 A.V. 23

book voice Cacao Rocks , «Delos an island I have never been», 2016

Δυο Χωριά στη Μύκονο Η καλλιτεχνική πλατφόρμα συνεχίζει τη δράση της φιλοξενώντας Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες. Φέτος ξεκινά και εκδοτικό πρόγραμμα με το «Greek Gotham». Της ΤΖΟΥΛΙΑΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

24 A.V. 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

«Ξεμυτίζουμε» μου λέει σεμνά η Μαρίνα – η Μαρίνα Βρανοπούλου, επιμελήτρια και εικαστικός τέχνης, δημιουργός της καλλιτεχνικής πλατφόρμας Δυο Χωριά στη Μύκονο. Πέρυσι επιχείρησαν να ανοίξουν ένα διάλογο, δεν ξέρανε αν θα βρούνε συνομιλητές, ποτέ δεν ξέρεις, βρήκανε, πολλούς. Τι σημαίνει Μύκονος και τι Ελλάδα, κρίση, τέχνη, ηδονή και απώθηση. Φέτος συνεχίζουν, με ακόμη περισσότερη φόρα. Με δύναμη.

Φ

έτος για πρώτη φορά φωτογραφία: στα έργα του Πάρι Πετρίδη τα γαϊδουράκια σε ψάχνουν με τα μεγάλα εκφραστικά τους μάτια – δεν μπορείς να κρυφτείς. Για πρώτη φορά street art: στην ατομική του έκθεση «Les cyclades electroniques», ο Κακάο Ρoκς εξερευνά και επανεφευρίσκει τις Κυκλάδες σ’ ένα ζωγραφικό ημερολόγιο που εμπνεύστηκε με τη συντροφιά των ποιημάτων του Ελύτη και του Σεφέρη, συνοδεία γαλλικής ηλεκτρονικής μουσικής. Φέτος, και ο Taylor McKimens: ο καλλιτέχνης που τον Σεπτέμβριο παρουσίασε μια εντυπωσιακή σειρά έργων στο The Hole του Μανχάταν, βασισμένα στη μελέτη και την αποτύπωση δύο ελληνικών γλυπτών που βρίσκονται στο μουσείο Μετροπόλιταν, συνεχίζει τη δου-

λειά αυτή μέσα από τη δίμηνη παραμονή του στην Αθήνα και τη Μύκονο στα πλαίσια του προγράμματος φιλοξενίας των «Δύο Χωριών». Αλλά και νέες ενδιαφέρουσες ατομικές εκθέσεις: Στο «Incognito» ο Ηλίας Καφούρος αφηγείται την παγκοσμιοποιημένη καθημερινότητά μας εξετάζοντας τις έννοιες της παραποίησης της ταυτότητας και της χειραγώγησης της προσοχής ως κοινές, ανθρώπινες συνισταμένες. Και δύο γυναίκες επιμελήτριες: η καλλιτέχνις Ραλλού Παναγιώτου και η εξαιρετική Maria Brito. Φιλοξενούμενες και οικοδέσποινες, συνθέτουν και επιμελούνται δύο ομαδικές εκθέσεις σπάνιες για τα ελληνικά δεδομένα. Στον πυρήνα και των δύο, η Μύκονος, πηγή έμπνευσης, πεδίο στοχασμού. Φέτος βιβλία και ποτά: τα «Δυο Χωριά» ξεκινούν το δικό τους εκδοτικό πρόγραμμα με το «Greek Gotham» και εγκαινιάζουν στην ταράτσα τους ένα art bar: από ψηλά τα σπίτια της Χώρας, μικροί λευκοί κύβοι ζάχαρης, κι οι εγκαταστάσεις της Όλγας Μηλιαρέση Φωκά να φωτίζουν τις περισσότερες από μία όψεις του νησιού. A

Τι σημαίνει Μύκονος και τι Ελλάδα, κρίση, τέχνη, ηδονή και απώθηση

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ

Ανθρωπισμός ακόμα και στη δυστοπία Του Δημήτρη Φύσσα Από πολύ νωρίς κι από πολύ νέος, ο κ. Διαμαντής Φλωράκης (γεν. 1935) βίωσε καταστάσεις πολύ δύσκολες, από τις οποίες ωστόσο του γεννήθηκε μια βαθύτατη πίστη, ή μάλλον ελπίδα, για τη δυνατότητα του μικρού ανθρώπου ν’ αντισταθεί στην προκαθορισμένη δομή του (που είναι αποτέλεσμα εκατομμυρίων ετών κοσμικής εξέλιξης) και να μπορέσει να πετύχει μια κάποια προσωπική απελευθέρωση.

Έ

να τέ τοιο παράδειγ μα καταστάσεων υπήρξε η στρατιωτική του θητεία κατά τη σκληρή δεκαετία του ’50, στην οποία πέρασε συνθήκες άγριας προσωπικής απομόνωσης (τρομοκρατία, απειλές, προσβολές, κίνδυνος για τη ζωή του) κ ι όμ ω ς, α πό έ να συνδυασμό τύχης και διαφορετικής ερμ ηνείας των πραγμάτων διέφυγε α λώβητο ς και αξιοπρεπής. Στα χρόνια περίπου που ο Σαρτρ και ο Καμί ξεδίπλωναν τις κατευθύνσεις αυτού που ονομάστηκε «υπαρξισμός» και που (λαθεμένα, κατά τη γνώμη μου), τους έβαλε στο ίδιο τσουβάλι, ο νεαρός Φλωράκης ζούσε το δικό του ιδιότυπο υπαρξισμό στην τοπική βαλκανική γωνίτσα. Ο κ. Διαμαντής Φλωράκης έγινε συγγραφέας, κατά κύριο λόγο επιστημονικής φαντασίας, ένας από τους πρωτοπόρους του είδους στην Ελλάδα, αλλά με γερό φιλοσοφικό υπόβαθρο, και μάλιστα δικό του, όχι αντιγραμμένο. Σ’ όλη του τη συγγραφική πορεία βρήκε και ανέπτυξε συγγραφικές ιδέες, στόχεψε και ξαστόχησε, τιμήθηκε και λοιδορήθηκε, έλαμψε και ξεχάστηκε, πέτυχε και απέτυχε – και ξαναέλαμψε. Δεν πλούτισε, δεν θεωρήθηκε πρώτο όνομα (σιγά μην το ένοιαξε, βέβαια), αλλά δεν το έβαλε και κάτω. Ούτε στεγάστηκε σε γενικότερες βεβαιότητες, όπως τα κόμματα, οι θρησκείες, οι στρατευμένες ιδεολογίες, οι φάλαγγες γενικά. Πάντοτε πρόβαλλε, φανερά ή όχι, αυτή την υπαρξιακή αγωνία του ανθρώπου, μέσα από κάποιο ιδιότυπο είδος προσωπικής μεταφυσικής που καταφέρνει και τον ορθώνει ενά-

ντια στην όποια καταπιεστική δομή, φέρνοντάς τον σ’ επαφή με τον άλλο άνθρωπο που επίσης αγωνιά, σ’ ένα πλαίσιο μιας «φλωρακικής αναρχίας του πνεύματος», αν νομιμοποιούμαι να το πω έτσι. Ταυτόχρονα, τις τελευταίες δεκαετίες αξιοποιούσε όλο και περισσότερο τις δυνατότητες του διαδικτύου: όλα του τα βιβλία κυκλοφορούν ελεύθερα στο ίντερνετ και δοκιμάζονται από τους υποψήφιους αναγνώστες και αναγνώστριες. Πληκτρολογείς απλά τ’ όνομά του και βρίσκεις τα πάντα. Κι εφόσον η ηλεκτρονική «πρόγευση» είναι ικανοποιητική, τότε ο/η κάθε ενδιαφερόμενος/η μπορεί ν’ αγοράσει το βιβλίο και σε φυσική μορφή (κεντρική διάθεση Αχιλλέας Σίμος, 2103831450). Τώρα, ο κ. Φλωράκης έβγαλε το πολλοστό βιβλίο του, ένα θεατρικό έργο με μότο «Ακόμα και οι ‘“ένοχοι” ανάμεσά μας υπήρξαν αθώοι». Ο πλήρης τίτλος είναι «Μια συνέντευξη (Ή ένας μαραθώνιος στοχασμού)» και αποκαλείται «Διαδραστικό θέατρο». Είναι πράγματι διαδραστικό, γιατί αποτελεί work in progress, έργο σε εξέλιξη, έτσι ώστε κάθε φορά που ανεβάζεται να μπορεί ν’ αποκτά και διαφορετική μορφή, με πρόσθεση στοιχείων ανάλογα με την παράσ τασ η, για να μην πω και ανάλογα με τη θέαση και τη σκέτη ανάγνωση. Θελκτικό, έτσι δεν είναι; Κι όμως το πετυχαίνει. Αναρωτιέμαι: υπάρχουν τόσοι θίασοι, άπειροι θίασοι στην Αθήνα της κρίσης, που ανεβάζουν σχεδόν τα πάντα στις μέρες μας, τόσοι σκηνοθέτες, τόσοι ηθοποιοί: θα βρεθεί έστω κι ένας να ενδιαφερθεί για το μήνυμα που στέλνει ένας χαλκέντερος υπερήλικας συγγραφέας προς όποιον/α είναι διατεθειμένος/η να τον ακούσει έστω για λίγο; Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν ούτε φυσικά μπορεί το θέατρο να τις δώσει. Αλλά ένα τέτοιο έργο, ανοιχτό ανάλογα με το επιθυμητό ανέβασμα και επομένως μη βαρυνόμενο με διδακτισμό, μπορεί να δώσει στιγμιαία παρηγοριά μέσα στην κατά Σεφέρη «κοσμική παγερή μοναξιά» (στο «Πάντα πλήρη θεών», γράφω από μνήμης), κατάσταση όπου κάθε άνθρωπος (λόγω του «σχεδιασμού» ή της διαμόρφωσής του) νιώθει – με κίνδυνο να συντριβεί. Αυτή η παρηγοριά για την αποφυγή της συντριβής είναι μια σπουδαία λειτουργία της τέχνης, η παραμυθητική εννοώ – πάντα ήταν. Ο κ. Φλωράκης το ξέρει πολύ καλά και το ασκεί όσο γίνεται καλύτερα. Το θέμα είναι να το μάθουν και οι θεατές. A ➜ d.fyssas@gmail.com 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 A.V. 25

book voice γός Κική Δημητριάδου έχει στήσει το διασκεδαστικό/επιμορφωτικό «Ημερολόγιο της Δώρας», με εικόνες του Βαγγέλη Παπαβασιλείου (εκδ. Λιβάνη). Τα θέματα που απασχολούν παιδιά 4-8 ετών είναι όλα εδώ, με απαντήσεις στην παιδογλώσσα. Ο «Ρομπέν των κάστρων και ο φυλακισμένος γελωτοποιός» της Ουρανίας Τουτουτζή (με τον Σγουρό στα πάνω του…) είναι μια περιπέτεια πολύ περιπετειώδης, όπως θα έλεγαν τα παιδιά μου (εκδ. Διόπτρα). Σούπερ δουλειά έχει κάνει ο Αύγουστος Κορτώ στη μετάφραση των «Διαστημικών χοτντογκ» των Max Brallier, Rachel Maguire & Nichole Kelley (εκδ. Διόπτρα), που έχουν πλάκα, και μας άνοιξαν την όρεξη για τα «Iπτάμενα κέικ» της ίδιας, ντιπ σουρεαλιστικής, σειράς των Philip Reeve & Sarah McIntyre (μετάφραση Μαρία Τραϊκόγλου, εκδ. Διόπτρα).

Το πρώτο βιβλίο που πιάνει στα χέρια του το παιδάκι είναι εικονογραφημένο: μπαίνει ήδη το τσικό στη λογική του κόμικ, με την ιστορία να εκτυλίσσεται συνοδευόμενη από εικόνες. Κι αν τσιμπήσει το παιδάκι, δεν πρόκειται να ξετσιμπήσει ποτέ – θα διαβάζει κόμιξ, βιβλία, ή και τα δύο μαζί μέχρι τα βαθιά του γεράματα.

Η

Χριστίνα Μανιά, που έγραψε το αγαπημένο μας «Η ευτυχία της μελωδίας», με μια νεραϊδούλα που δεν κάνει ποτέ αυτό που της ζητάνε (σε ονειρεμένη εικονογράφηση Γιώργου Σγουρού, εκδ. Mamaya) μου έλεγε πάντα να γράψω παιδικό, και έγραψα τα «Δίδυμα που ακούνε τα πάντα» γιατί τα δικά μου (δίδυμα) παιδάκια διαμαρτύρονταν ότι δεν βρίσκουν βιβλία με δίδυμους ήρωες. Το εικονογράφησε με κέφι η Ρένια Μεταλληνού (εκδ. Παπαδόπουλος), λες και ήξερε τα παιδιά μου. Αλλά είμαι φαν του παιδικού βιβλίου: ξέρουμε απέξω «Τα τρία μικρά λυκάκια» (υπέροχη εικονογράφηση της Έλεν Οξέμπερυ, εκδ. Μίνωας), το «Ποιος έκανε πιπί στον Μισισιπή» (εικόνες της Κέλυ Ματαθιά, εκδ. Μεταίχμιο), όπως σχεδόν όλα τα βιβλία του Ευγένιου Τριβιζά. Που δεν χρειάζεται δικές μου συστάσεις. Ούτε ο Μάνος Ελευθερίου με τη «Γάτα που ήθελε να γίνει πουλί» (εικονογράφηση Σοφία Φόρτωμα, εκδ. Ελληνικά Γράμματα). Ούτε η Έρη Ρίτσου, κόρη του μεγάλου ποιητή Γιάννη Ρίτσου, με το βιβλίο της «Τρεις φίλοι παχουλοί» σε εξαιρετική εικονογράφηση του Δημήτρη Κάσδαγλη (εκδ. Κέδρος)… οι τρεις παχουλοί φίλοι, ένας ελεφαντάκος, ένας ιπποπόταμος κι ένας ρινόκερος, χαλαρώνουν όλη μέρα και παχαίνουν, αλλά είναι τόσο cute, τόσο γούτσου-γούτσου οι εικόνες, που σε στέλνουν βουρ στην κουζίνα να τσιμπήσεις ένα κάτι τις. Όταν μιλάς για παιδικά βιβλία, κάνεις κατάχρηση των λέξεων «τρυφερό, γλυκό, όμορφο, χαριτωμένο και ονειρεμένο», δεν γίνεται αλλιώς. Ένα παιδικό βιβλίο δεν μπορεί να σου κόβει την ανάσα… εκτός κι αν είναι διασκευή «μεγαλίστικου» μυθιστορήματος, που θα βάλει τα παιδιά στο λούκι της περιπετειώδους αφήγησης: ο «Ροβήρος ο Κατακτητής» του Δημήτρη Παπαθεοδούλου, σε σουρεαλιστική εικονογράφηση της Ίριδος Σαμαρτζή (εκδ. Παπαδόπουλος), είναι μια τέτοια περίπτωση. Ο Παπαθεοδούλου γράφει τέλεια παιδικά και σκέτος, χωρίς τον Ιούλιο Βερν. Αλλά επειδή μυήθηκα στη λογοτεχνία διαβάζοντας Κλασσικά Εικονογραφημένα, πιστεύω πολύ στις διασκευές-για-παιδιά. Πάμε παρακάτω: τέεεεεελειο της

26 A.V. 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΛΑΖ Ή αλλού: όταν αρχίζουν να διαβάζουν τα παιδάκια, δεν σταματούν πουθενά… Της Μανίνας Ζουμπουλάκη

Ρίκας Βαγιάννη, «Είναι πολύ βαρετό να βαριέσαι» σε εικονογράφηση Ντανιέλας Σταματιάδη (εκδ. Ποταμός) – η μάγισσα Κίρα, ενώ είναι μια χαρά κορίτσι, παρα-βαριέται και δεν κάνει. Σε ονειρικά τοπία κινείται η Φραντζέσκα Αλεξοπούλου-Πετράκη με το «Ονειρεύομαι με τα μάτια ανοιχτά» και τον πιτσιρικά που μετατρέπει όλη του την ημέρα σε ονειροχώρες (τις οποίες εικονογραφεί, και πάλι τρυφερά θα πω, σόρι… η Ελίζα Βαβούρη, εκδ. Παπαδόπουλος). Σε πρακτικό επίπεδο, η νηπιαγω-

Στην κατηγορία «παίζω και μαθαίνω» είναι όλες οι διασκευές αρχαίας τραγωδίας και κωμωδίας ή οι ελληνικοί μύθοι: ο Φίλιππος Μανδηλαράς κεντάει με τη μυθολογία, και αγαπάμε τις «Όρνιθες» σε διασκευή-εικονογράφηση της κλασικής Σοφίας Ζαραμπούκα – της οποίας μας αρέσει ο τσαχπίνης «Γατοβουτηχτής» (εκδ. Πατάκη). Ο Χρήστος Δημόπουλος, με μεγάλη πείρα από παιδιά/παιδικό βιβλίο, έχει πετύχει διάνα με τον «Δράκο Ναπολέοντα» (εικονογράφηση Νικόλα Ανδρικόπουλου, εκδ. Ψυχογιός). Ωραίο είναι «Η μικρή γοργόνα πώς να ζήσει στο σκουπιδονήσι» του Βαγγέλη Ηλιόπουλου (εικόνες Φραντσέσκα Κοζάντι, εκδ. Πατάκη) – επίσης με οικολογικό μήνυμα που όμως δεν πατικώνει το παιδί, το αφήνει να το καταλάβει μόνο του («πωωω μαμά, να μην πετάμε σκουπιδάκια στα νησιά!»). Μηνύματα τρυφερότητας/ αγάπης οφείλουν να έχουν, σε επίπεδο πασπαλίσματος και όχι γιγαντοαφίσας, τα παιδικά βιβλία – «Η γιαγιά μου κι ο παππούς μου» της Ράνιας Μπουμπούρη (εικόνες Χρύσα Σπυρίδωνος, εκδ. Ψυχογιός) είναι ένα καλό παράδειγμα. Δεν είμαι εξπέρ στο παιδικό (μεταξύ μας δεν είμαι εξπέρ σε τίποτε και καλά κάνω). Απλώς έχω διαβάσει χιλιάδες παιδικά βιβλία σε παιδιά δικά μου, ξένα, φίλων και συγγενών – μου αρέσουν επειδή ψοφάω για κόμιξ και για παιδιά. Όταν διαλέγετε παιδικά βιβλία, να έχετε εμπιστοσύνη στα παιδιά: ξέρουν καλύτερα. Σε κάποιες φάσεις ζητάνε βιβλία με αυτοκόλλητα («Ντύνω όμορφες νεράιδες», εκδ. Ψυχογιός), σε άλλες βιβλία-παιχνίδια. Κανένα παιδικό βιβλίο δεν έβλαψε ποτέ κανένα παιδί, και αν διαλέξετε σωστά, έχετε εξασφαλίσει μισή ώρα γαλήνης στην παραλία… A

23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 A.V. 27

R E E B RS E V LO

ού ι ρ ι α κ ο λ α κ υ ο τ η ν έ μ η π α γ ι α ρ ή ή ρ τ ε ο σ π ο ο ρ τ δ σ η ς Μπίρα, ιραρίες να τις πιει 9 μπ ΚΗΣ ΓΑΒΡΙΛΑ Σ Ο Γ Ρ ΙΩ ,Γ ΤΑΤΣΗΣ ΓΓΕΛΗΣ Α Β : ό τ ΙΟΥ - Φω Σ ΒΝΑΤΣ Α ΙΝ Ρ Ε Τ Της ΚΑ

E

ίναι η εποχή που τα γυάλινα μπουκάλια μπίρας βρίσκουν μόνιμη θέση στην πόρτα του ψυγείου. Την αγαπάμε έτσι κι αλλιώς, αλλά το καλοκαίρι όπως και να το κάνουμε μας φέρνει λίγο πιο κοντά. Πάει με όλες τις νύχτες που περνάμε στα μπαλκόνια, με το Euro, με τα θερινά σινεμά, με το ταξίδι μέχρι το πλοίο να φτάσει στο νησί. Την πίνουμε σε αλουμινένια, χρυσαφιά κουτάκια στις συναυλίες και μονορούφι σε κάποια ταράτσα της πόλης τα απομεσήμερα της Κυριακής. Αφήνει το αποτύπωμά της στο χάρτινο τραπεζομάντιλο της παραθαλάσσιας ταβέρνας και στο πρώτο καλοκαιρινό φιλί. Τι γεύση θα είχε ο Αύγουστος χωρίς εκείνη;

28 A.V. 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

Από τις καλύτερες αθηναϊκές μπιραρίες, ένα πραγματικό σημείο αναφοράς για τη Νέα Φιλαδέλφεια, στεγασμένη σε ένα αρχοντικό νεοκλασικό διακοσμημένο μέχρι και την τελευταία του λεπτομέρεια, με μεγάλες βεράντες με θέα στην πλατεία. Αυτός εδώ ο παράδεισος της καλής μπίρας διαθέτει περισσότερες από 110 ετικέτες, εισαγωγής αλλά και από ελληνικές μικρές ζυθοποιίες, τις οποίες μπορείτε να συνοδεύσετε με ποικιλίες κρεάτων και λουκάνικων, αλλά και με άλλα νόστιμα πιάτα, όπως ζυμαρικά,

Εν Αιθρία

Coffee - Beer Restaurant

ριζότα και σαλάτες. Ο κατάλογος ανανεώνεται συνεχώς, οι τιμές παραμένουν προσιτές, η ποιότητα και η φιλοξενία σε υψηλά επίπεδα. Εν Αιθρία για όλη την ημέρα λοιπόν, από νωρίς για καλοφτιαγμένους καφέδες και δυναμωτικά πρωινά, έως αργά το βράδυ με εξαιρετικές μπίρες και μουσικές απ’ όλο τον κόσμο. Βρυούλων 4, Πλ. Πατριάρχου, 1ος όροφος, 210 2582751, fb: En Aithria

23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 A.V. 29

BOEVEERR S L L

Το Ταρ είναι η πρώτη μπιραρία που άνοιξε στην Ελλάδα το 1988 και στεγάζεται σε ένα διώροφο αρχοντικό του 1930, με μια πανέμορφη και δροσερή αυλή φιλική και για το κατοικίδιό σου. Πηγαίνοντας, θα συναντήσεις έναν κατάλογο με εξαιρετική ethnic κουζίνα για να ταιριάξεις με μία από τις δεκάδες ετικέτες μπίρας (πάνω από 70) που θα βρεις. Ο ιδιοκτήτης κύριος Βαγγέλης δίνει έμφαση στις ελληνικές μικροζυθοποιίες και τις υποστηρίζει με πολύ ενθουσιασμό. Το Ταρ έχει καθιερωθεί και ως καλλιτεχνικό στέκι αφού συνεχώς λαμβάνουν χώρα πολλά μουσικά events, εκθέσεις ζωγραφικής, φωτογραφίας κ.λπ. που κρατάνε το χώρο ζωντανό, δημιουργικό και ανήσυχο. Δεν περνάει απαρατήρητος μάλιστα ο καθρέφτης στον εσωτερικό χώρο, που φιλοτέχνησε ο Αλέκος Φασιανός. Tip: Να δοκιμάσεις τα διάσημα πλευρώτους στη σχάρα, το ψαρονέφρι mediteranneo και το πεντανόστιμο κότσι που κυριολεκτικά λιώνει στο στόμα! Λεωφόρος Ηρακλείου 34, Άνω Πατήσια, 210 2237717, Fb: TAR Beer Restaurant

Με ιστορία που αρχίζει το 1956 και με μεγάλη αγάπη για τον κινηματογράφο, το Cinecitta είναι από τα πιο παλιά μαγαζιά της περιοχής. Το πρωί λειτουργεί σαν παραδοσιακό καφενείο, το μεσημέρι σαν μαγέρικο με ωραία μαγειρευτά, από το απόγευμα όμως βγαίνει στην επιφάνεια ο πιο… σκερτσόζος του εαυτός. Τη θέση του παστίτσιου και του ελληνικού καφέ παίρνουν τώρα πληθωρικά burgers (σουξέ γνωρίζει το ομώνυμο “Cinecitta” με ντομάτα, μαρούλι,cheddar, bacon, αυγό, κρεμμύδι πανέ) και μπίρες… πολλές μπίρες! Συγκεκριμένα θα βρεις 3 βαρελίσιες και 40 ετικέτες που θα απολαύσεις ενώ ακούς rock, punk, folk (ίσως και metal) μουσικές. Άσε που κάθε Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο έχει dj set που ξεκινάει από τα 50s και φτάνει μέχρι το ψυχεδελικό rock! Πίνδου 50, Άνω Πεύκη, 210 8028332, Fb: localpubcinecitta

30 A.V. 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

Από το μπουκάλι Ή από το ΠΟΤΗΡΙ Οι ειδικοί λένε ότι το ποτήρι αναδεικνύει περισσότερο τη γεύση και το άρωμα κάθε μπίρας, ενώ παράλληλα ελέγχετε τον αφρό της και απολαμβάνετε το χρώμα της. Μη βάζετε το ποτήρι στην κατάψυξη λίγο πριν σερβίρετε, γιατί η κρυστάλλωση θα θολώσει τον αφρό. Είναι καλύτερο να πλύνετε το ποτήρι σας με παγωμένο νερό, για να έρθει σε θερμοκρασία ανάλογη με αυτή της μπίρας. Αρχαία απόλαυση Η μπίρα εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη Μεσοποταμία και για αιώνες κυριαρχούσε τόσο στην Εγγύς Ανατολή όσο και στη λεκάνη της Μεσογείου. Η πιο διαδεδομένη εκτίμηση είναι ότι πήρε το σημερινό όνομά της από τους Ρωμαίους (από το λατινικό «bibere» που σημαίνει «πίνω»), οι οποίοι στη συνέχεια τη διέδωσαν στους λαούς της Βόρειας Ευρώπης.

Think Beer

Cinecitta

Ταρ

Η θρεπτική αξία της μπίρας Καθώς παράγεται από 4 βασικά φυσικά συστατικά (νερό, βύνη κριθαριού, μαγιά και λυκίσκο), περιέχει αντιοξειδωτικά, βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία όπως το μαγνήσιο, το κάλιο, ο φώσφορος, το σελήνιο, μικρές ποσότητες ασβεστίου και βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Επίσης, περιέχει ευκολόπεπτους υδατάνθρακες και για αυτό είναι μια πολύ καλή πηγή ενέργειας.

Για να ξέρεις τι πίνεις Lager Το είδος αυτό αντιπροσωπεύει περίπου το 90% της παγκόσμιας παραγωγής. Είναι μπίρες χαμηλής ζύμωσης, συνήθως ξανθές, κάποιες φορές όμως θα βρεις και σκούρες καθώς και κόκκινες. Χαρακτηριστική είναι η γεμάτη γεύση και το άρωμα λυκίσκου.

Pils Είναι οι πιο ξανθές μπίρες χαμηλής ζύμωσης, με πικρή αλλά φίνα γεύση και ξηρό τελείωμα.

Bock Δυνατή μαύρη και πικρή μπίρα από καβουρντισμένη βύνη κριθαριού, με περιεκτικότητα αλκοόλ 7%.

Ale Yψηλής ζύμωσης μπίρες, με φρουτώδη και πικάντικη γεύση.

Stout Πολύ μαύρες, υψηλής ζύμωσης μπίρες, από καβουρντισμένη βύνη, με απαλή και ξηρή γεύση.

Weiss Με έντονη την παρουσία του σιταριού, θολό χρώμα, φρουτώδες άρωμα και ελάχιστα πικρή γεύση.

Draught H βαρελίσια μπίρα.

Είναι η πρώτη (και ακόμα η μόνη) αμιγώς ελληνική μπιραρία σε όλη τη χώρα (μαντεύω και στον κόσμο), καθώς έχει μόνο ελληνικές μπίρες και μάλιστα… όλες! Πάνω από 80 ετικέτες και 6 βαρελίσιες μπίρες σε ταξιδεύουν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, από την Κρήτη μέχρι την Κομοτηνή. Τα μεζεδάκια ακολουθούν την ίδια λογική και δημιουργούνται αυστηρά με ελληνικά προϊόντα. Γιοχάδες από το Κιλκίς, απάκι κοτόπουλο από το Ρέθυμνο, καβουρμά Μακεδονίας, προσούτο από την Ευρυτανία, τυριά από όλη την Ελλάδα, ακόμη και τα λουκάνικα είναι χειροποίητα και φτιάχνονται εδώ. Υπάρχει ακόμη το «Βαρέλι του μήνα», όπου παρουσιάζεται κάθε καινούργια ελληνική μπίρα (αυτό τον μήνα θα βρεις την κρητική Solo), ενώ το ακόμα καλύτερο είναι ότι όλες τις εμφιαλωμένες μπίρες μπορείς να τις πάρεις και σπίτι σου και μάλιστα σε ειδικές τιμές. Δοκίμασέ το, αξίζουν. Μεγ. Αλεξάνδρου 63, Περιστέρι, 210 5720291, www.thinkbeer.gr, Fb: Thinkbeer

Ένας μικρός παράδεισος στην Παλαιά Πεντέλη, με μια αυλή όνειρο, μεγάλη, καταπράσινη και δροσερή, με μουριές και λουλούδια, που θα σου δώσει την αίσθηση της εξοχής. Σε αυτό το αληθινά ειδυλλιακό περιβάλλον θα απολαύσεις γεύσεις που πραγματικά θα σου μείνουν αξέχαστες και σε προσιτές τιμές, με τους ανθρώπους εδώ να δίνουν πάντα βάση στις άριστες πρώτες ύλες. Πάμε από τα highlight: τέτοια γουρουνοπούλα με τραγανή πέτσα δε θα βρεις αλλού, έρχεται κόσμος απ’ όλη την Αθήνα γι’ αυτό το πιάτο, θα έχεις κι εσύ να το λες στους φίλους σου. Εναλλακτικά, μπορείς να επιλέξεις από μια εξαιρετική ποικιλία κρεατικών, ένα burger που ανεβάζει ψηλά τον πήχη, πίτσες, ζυμαρικά, φρεσκότατες σαλά-

Abacus

ORIENT EXPRESS Ground Bar

Το ταξίδι στον κόσμο της μπίρας ξεκινά με την επιβίβαση στο πιο μυστηριώδες τρένο όλων των εποχών. Το Orient Express δεν ήταν ποτέ ένα τρένο σαν όλα τα άλλα. Ούτε όμως και αυτή η αγγλική pub που πήρε το όνομά του. Στα κοσμογυρισμένα «βαγόνια» της με τα ξύλινα μοναστηριακά τραπέζια και τη μεγάλη μπάρα, θα βρεις 3 βαρέλια μπίρας και 25 ακόμα ετικέτες του μυθικού αυτού ποτού. Συνόδεψε με εκλεκτά μπιρομεζεδάκια, (όπως λουκάνικα από τη Γερμανία, σαλάτες, πίτσες και λαχταριστές ποικιλίες) και δοκίμασε την τύχη σου… στα βελάκια. Ναι, όπως κάθε αγγλική pub που σέβεται τον εαυτό της, έτσι και το Orient Express διαθέτει ξεχωριστή θέση (και δική του ομάδα!) για το συναρπαστικό αυτό παιχνίδι. Tip: Το Σάββατο 25/6 μη χάσεις το πάρτι για τα 2 χρόνια λειτουργίας του. Θα έχει live rock και άφθονη μπίρα. Λ. Δεκελείας 92, Ν. Φιλαδέλφεια, 210 2584760, Fb: orientexpressgr

Ζεστός και φιλόξενος all day χώρος δυο βήματα από το μετρό της Δάφνης, ανοιχτά από τις 8 το πρωί για εκλεκτό καφέ από διαλεχτό χαρμάνι 100% Arabica έως αργά το βράδυ για φαγητό και ποτό. Τα πάντα στο Abacus είναι προσεγμένα, φρέσκα και χειροποίητα, με την κουζίνα να συνδυάζει αμερικάνικες και ελληνικές παραδοσιακές γεύσεις. Τα burgers είναι ζουμερά και πεντανόστιμα, όπως το Beef Abacus, με μεγάλο μοσχαρίσιο μπιφτέκι 180 γρ., τυρί, ντομάτα, καραμελωμένα κρεμμύδια και μπέικον που είναι πραγματικά άπαιχτο, όπως και οι ελληνικές προτάσεις, το κοντοσούβλι, οι μπριζόλες, τα μπιφτέκια, πιάτα δηλαδή που πάνε πολύ και με τις φρέσκες τηγανητές του πατάτες. Όλα τα παραπάνω μπορείτε να συνοδεύσετε με μια κρύα μπίρα, από τις 26 ελληνικές και ξένες ετικέτες. Ενημερωθείτε από το fb για τα συχνά live και να θυμάστε ότι εδώ μπορείτε να δείτε όλα τα μεγάλα αθλητικά event. Στριγγάρη 3, Άγιος Δημήτριος (μετρό Δάφνη), 213 0289328, fb: Abacus

τες. Όλα αυτά μπορείς να τα συνοδεύσεις με κάποια από τις πολλές παγωμένες μπίρες που έχει ο κατάλογος, ελληνικές και από τις καλύτερες εισαγωγής. Είπαμε για το έξω, αν όμως είσαι του μέσα, ο εσωτερικός χώρος του Ground Bar είναι εξίσου ιδιαίτερος. Θα σου θυμίσει κλασική αμερικάνικη μπιραρία, με ξύλο στο ταβάνι και στο πάτωμα και με τη μεγάλη μπάρα να δεσπόζει, ενώ κάποιες μικρές πινελιές παραπέμπουν σε all day restaurant. Εξαιρετικά όλα του, από τους χώρους που θα ήθελες να βρίσκονταν στη γειτονιά σου. Βασιλέως Γεωργιου Β1, Παλαιά Πεντέλη, 210 8101350, www.groundbar.gr, fb: The Grounds 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 A.V. 31

BOEVEERR S L L

BARLEY CARGO

ΜΙΚΡΑ ΑΛΛΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ • Να φυλάσσετε τις µπίρες σας σε µέρος καθαρό, χωρίς υγρασία, άσχηµες µυρωδιές και δυνατό φωτισµό, για να µην αλλοιωθούν το χρώµα και η γεύση τους.

•Τα µπουκάλια µε µεταλλικό πώµα να τοποθετούνται όρθια. Εκείνα που έχουν πώµα µε φελλό πρέπει να αποθηκεύονται πλαγιασµένα.

•Όσο πιο φρέσκια είναι η µπίρα τόσο καλύτερη γεύση έχει. Οι Lager και οι Pilsner πρέπει να καταναλώνονται µέσα σε 12 µήνες. Μόνο κάποιες µοναστηριακές µπορούν να διατηρηθούν έως και για δύο χρόνια.

Από τις πιο ενηµερωµένες µπιραρίες της πόλης, µε πάνω από 230 µπίρες, από τις οποίες οι 90 προέρχονται από µικρές ελληνικές ζυθοποιίες και οι 17 (βαρελίσιες) από τον ξεχωριστό ψυκτικό θάλαµο της µπάρας. Μέχρι να έρθουν οι µπίρες κάτσε στις ξύλινες καρέκλες και στα… βαρελίσια τραπέζια κι αν πεινάσεις άλλες εκπλήξεις εµφανίζονται, καθώς εδώ θα βρεις µερικά από τα πιο νόστιµα µπιροµεζεδάκια που έχεις δοκιµάσει ποτέ! Από τα φρέσκα ψητά µανιτάρια Εύβοιας, την ποικιλία κρητικών τυριών, αλλά και την ποικιλία παραδοσιακών λουκάνικων, µέχρι το BC Burger, όλοι οι µεζέδες είναι η ιδανική παρέα για την µπίρα σου. Tip: Μη χάσεις τις κυριακάτικες ΕµBEERίες, όπου µέχρι τις 26 Ιουνίου ζυθοποιοί από όλη την Ελλάδα θα παρουσιάζουν τις ωραίες τους µπίρες και µαζί µε αυτές θα απολαύσεις µεζεδάκια φτιαγµένα από προϊόντα που βγάζει ο τόπος του κάθε παραγωγού. Κολοκοτρώνη 6, 210 3230445. Fb: Barley Cargo

ιΑν µαλακώσετε το βοδινό ή το χοιρ α µπίρ ικη νδέζ ιρλα ινη νό κρέας σε κόκκ θα θα εκπλαγείτε από τη γεύση που πάρουν. Στο κοτόπουλο και τη γαλο πούλα ταιριάζει πολύ µια µαύρη µοναστηριακή.

ΠΩΣ ΝΑ ΣΕΡΒΙΡΕΙΣ ΣΩΣΤΑ Υπάρχει σωστός τρόπος και είναι αυτός: Κρατάµε το µπουκάλι λοξά στις 45 µοίρες και ακουµπάµε το λαιµό του στα χείλη του ποτηριού, γεµίζοντας σιγά-σιγά µέχρι να σχηµατιστεί ένα στενό στρογγυλό δαχτυλίδι αφρού στο πάνω µέρος. Για περισσότερο αφρό ακολουθούµε την ίδια διαδικασία αλλά πιο γρήγορα.

TO BEER OR NOT TO BEER? Από τον Ιστορικό του Παρόντος Μα µπίρα µε γλυκάνισο; Αηδία θα πρέπει να είναι, σαν να ανακατεύεις µπίρα µε ουζάκι. Ή η άλλη εκδοχή; µπίρα µε τζίντζερ; Χάλι αναµένεται.

O »¦°»¦°ª

Και όµως δεν ήταν καθόλου έτσι στο απίθανο Μουσείο Μπίρας στις εγκαταστάσεις της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας, στη Λεωφόρο Κηφισού 102. Για να φτάσεις στη µυσταγωγία να γευτείς τις ψαγµένες µπίρες, πρώτα περνούσες την τελετή µύησης. Ένα σύντοµο ντοκιµαντέρ για την ιστορία της µπίρας, που ξεκινάει από τους αρχαίους Αιγύπτιους (γκλουπς), µία εργαστηριακή/ηµιβιοµηχανική αναπαράσταση παραγωγής µπίρας και εξήγηση όλων αυτών από το χηµικό µηχανικό Αλέξανδρο Αλεξανδρόπουλο. Έµπειρος εργαζόµενος της εταιρείας, ο οποίος ξετρύπωσε και αξιοποίησε τα vintage εργαστηριακά σκεύη χηµικής ανάλυσης, τα παλαιά όργανα ελέγχου παραγωγής (τρεις γενιές αυτοµατισµού πίσω, τύπου Siematic) και ξεναγός µας στο µουσείο µπίρας. Το καλύτερο; Ο ίδιος είναι και ο ερασιτέχνης bartender (ή µάλλον beer tender), που χαίρεται να σου εξηγεί για τις

32 A.V. 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

¶Á° TIP ¡¹° Æà »°¡¶¹Ä¶»°

Πολύ κοντά στο µετρό (Συγγρού-Φιξ) και σε έναν από τους πιο ζωντανούς πεζόδροµους στη γειτονιά, σε περιµένει ο Μπαµπάς που πάντα ήθελες. Χαλαρός, κεφάτος και µερακλής, έχει να σου πει τις καλύτερες ιστορίες για µπίρες. Με έµφαση στις µικρές ελληνικές ζυθοποιίες, θα βρεις γύρω στις 20 ελληνικές ετικέτες αλλά και τα απαραίτητα µεζεδάκια (τέλεια burgers, σνακς, σαλάτες και ποικιλίες) για να τις συνοδέψεις. Απόλαυσε την µπίρα σου στα τραπεζάκια έξω, µαζί µε rock, indie και µαύρες µουσικές, αλλά έλα και το πρωί (από τις 10π.µ.) για ωραίο καφέ.Tip: Κάθε τόσο κάνει την εµφάνισή της µια guest βαρελίσια µπίρα. Αυτή την περίοδο κυκλοφορεί η Ήπειρος Bitter Ale. Φαλήρου 53, Κουκάκι, 215 5505565, Fb: Ο ΜΠΑΜΠΑΣ καφετέρια-µπάρα

ιδιαιτερότητες κάθε ποικιλίας ζύθου. Όρεξη να έχεις να µαθαίνεις. Τι σηµαίνει η περίφηµη απαστερίωτη µπίρα, που είναι και της µόδας τελευταία; Γιατί παστεριώνεται µέσα στο µπουκάλι, ή στο κουτάκι; Πότε µπήκε ο λυκίσκος και γιατί ως το τέταρτο στοιχείο της µπίρας; Και όλα αυτά µε τη συνοδεία διαφορετικών ειδών µπίρας. Που τη δοκιµάζαµε µε την παρέα µας επιτόπου. Υποτίθεται ότι δοκιµάζαµε µόνο, δεν πίναµε. Καταλαβαίνετε. Ως προνοητικός τύπος, έφερα µαζί µου και κάτι να τσιµπήσω, µην πέσει η µπίρα σε άδειο στοµάχι. ∆εν χρειάστηκαν όµως οι προµήθειές µου. Η άριστη οργάνωση πρόσφερε και κάποια σνακ, ώστε να ευχαριστηθούµε τη γευσιγνωσία µας ακόµη περισσότερο. Αφού δοκίµασα 3 είδη µπίρας (κάποια τα ξαναδοκίµασα για να αποκρυσταλλώσω γνώµη), σταµάτησα τη γευστική δοκιµή. Το µεθεπόµενο Σάββατο όµως από 13.00 έως 20.00 θα ξαναπάω. Θα έχουν αλλάξει και οι ποικιλίες της µπίρας άλλωστε. Ίσως βρεθούµε εκεί. https://www.athineo.gr/

23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 - ΤΕΥΧΟΣ 575 - 168 ΩΡΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ - www.athensvoice.gr

21Oδηγός ΑΘΗΝΑ

Τα μπαλέτα Μοϊσέγιεφ χορεύουν και ελληνικά

Τέχνη Μουσική Θέατρο Γεύση Βιβλιο Σινεμά A Hawk and a Hacksaw, σελ. 34

Το ρώσικα μπαλέτα, θρυλικά για τον εξαιρετικό συνδυασμό της λαϊκής χορευτικής παράδοσης με την τεχνοτροπία του μπαλέτου, επιστρέφουν στην Ελλάδα με παραστάσεις που θα έχουν και πολύ ελληνικό χρώμα

12

χρόνια έχουν περάσει από την τελευταία τους παράσταση στη χώρα μας, και επιστρέφουν για να ενθουσιάσουν το κοινό του Ηρωδείου (Αθήνα) και Μεγάρου Μουσικής (Θεσσαλονίκη). Γιορτάζοντας το Έτος Ελλάδας-Ρωσίας, η παρουσία των Μοϊσέγιεφ δίνει ρυθμό στον εορτασμό των πολιτιστικών ανταλλαγών των δύο χωρών και επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις. Εξάλλου συνήθης πρακτική των μπαλέτων είναι η αναδημιουργία σε χορογραφίες του Ιγκόρ Μοϊσέγιεφ (ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής μέχρι το θάνατό του) παραδοσιακών ή ακόμη και μοντέρνων χορών, από τις χώρες τις οποίες επισκέπτονται. Οι χορευτές εκτός από το κλασικό τους πρόγραμμα θα παρουσιάσουν τη δική τους προσέγγιση πάνω σε συνθέσεις Ελλήνων δημιουργών, όπως ο Τσιτσάνης, ο Θεοδωράκης, ο Ξαρχάκος κ.ά.

μ. llery ωνά025

από μέλ), της σης,

Info Ηρώδειο 29 & 30/6 & Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης 4, 5, 6/7, 21.00. Παραστάσεις Αθήνας - Προπώληση: Ticket Services, Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσμαζόγλου), 2107234567 και ηλεκτρονικά στο www.ticketservices.gr και στο www.viva.gr. Τιμές: Άνω διάζωμα: €20 (Π/Μαθ/Φ/Άνεργοι:16) Ζώνη Γ΄: €30 (Π/Μαθ/Φ/Άνεργοι: 24€) Ζώνη Β΄: €40 (Π/Μαθ/Φ/Άνεργοι: 32) Ζώνη Α΄: €50 (Π/Μαθ/Φ/Άνεργοι: 40) Ζώνη VIP: €60 (Π/Μαθ/Φ/Άνεργοι: 48). Παραστάσεις Θεσσαλονίκης - Προπώληση: Ταμεία Μεγάρου Μουσικής, Πλατεία Αριστοτέλους, 2310895939 και ηλεκτρονικά στο www.tch.gr. Η Α.V. είναι χορηγός επικοινωνίας των παραστάσεων.

23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 A.V. 33

musicVOICE ªË Á°Ë¤¹¶ª / ªË Á¶ÁÆ¶Ë ¥¶¹ª / ¶º¢¸¤¿ª¶¹ª / ¢ ¹ ª º ù

Æà SOUNDTRACK THª ¦Ã¤¸ª

VARIOUSARTISTS Του ΜΑΚΗ ΜΗΛΑΤΟΥ

Τα blues της ποίησης Μουσικοί ποιητές που η ανάγκη τους για το γραπτό λόγο δεν προκαλεί αναγούλα «Wanting everything is the everything that eventually kills» Μόνο αυτός που αισθάνεται πραγµατική ανάγκη να γράψει κάτι για να µη χαθεί ανεπιστρεπτί στα 30.000 πόδια µιας πτήσης κι ενός κουρασµένου µυαλού, αρπάζει τη σακούλα εµετού του αεροπλάνου και σηµειώνει κάτι. Στις ανυπόφορες και εξαντλητικές συνεχείς µετακινήσεις µιας αµερικάνικης περιοδείας σε 22 πόλεις, ο Nick Cave αισθάνεται συχνά αυτή την ανάγκη. Η ανάγκη γίνεται µανία, οι σκέψεις γίνονται ένα νέο σύµπαν, οι σακούλες εµετού ένα υλικό πολύ καλύτερο από τα να καταλήξουν εκεί για όπου προορίζονται. Άλλωστε γράφει εδώ και χρόνια, είναι µέρος της καλλιτεχνικής του φύσης. Ποιήµατα, blues λιµπρέτα, µονόπρακτα, σκέψεις και νουβέλες όπως τις: «And the Ass Saw the Angel» και «The Death of Bunny Munro». Όµως είναι τα «κοµµάτια κι αποσπάσµατα» του πιο πρόσφατου βιβλίου του: «The Sick Bag Song» που µε συγκινούν και µε συνδέουν ακόµη περισσότερο µαζί του. Ο δικός µου Nick Cave είναι κρυµµένος µέσα σε µία σακούλα εµετού και µαζί του ο Elvis και ο Johnny Cash, o John Berryman και ο Bob Dylan, o Philip Larkin και η γενιά των beat, o Brian Ferry και ο W.H. Auden. Γράφει για την παγωνιά που αισθάνθηκε όταν πρωτοσυνάντησε έναν από τους θρύλους του στο Glastonbury του 1998: «A cold, white, satin hand took mine», λέει για τη χειραψία του µε

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ∆ΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ➜ gdim400@gmail.com

τον Dylan, ενώ περιγράφει και µια κουβέντα µε τον Brian Ferry να του λέει: «Εδώ και χρόνια δεν έχω γράψει ούτε ένα τραγούδι», κι όταν τον ρώτησε «Γιατί; Τι πάει στραβά µε σένα;» ο Ferry του απάντησε: «∆εν υπάρχει τίποτα να γράψω γι’ αυτό». Μνήµες από την παιδική του ηλικία, παρασκήνια µε ένα rock star, έγγαµος βίος, παραισθησιογόνα, ονειρικές εικόνες, ένας µικρός δράκος, λίστες των 9 για αναβλητικότητα, µοναξιά, δηµιουργικότητα, η χαρά ενός pretzel σ’ ένα δροµάκι, ένας εµετός από χαλασµένα µύδια, η προετοιµασία της µαύρης πάστας σε ένα ξενοδοχείο του Milwaukee για να βάψει τα µαλλιά. Ο ίδιος χαρακτηρίζει όλ’ αυτά σαν «ροκανίδια», «αποµεινάρια» και «ξύσµατα», εγώ λέω πως είναι ένα παζλ που συνθέτει µια εικόνα για τον Nick Cave, ένας κώδικας της κοινής µας πολιτιστικής καταγωγής και κουλτούρας. ∆εν ξέρω αν µπορούν όλοι να διαβάσουν αυτό το βιβλίο και να το βρουν ενδιαφέρον, ξέρω όµως πολλούς που θα βρουν εδώ έναν κοινό τόπο, ένα «ηµερολόγιο», ένα «σηµειωµατάριο» που θα αισθανθούν πως κατοικούν µέσα σ’ αυτό. Αν ο Cave είναι ένας παλαίµαχος του γραψίµατος, η παλιά του φίλη P J Harvey το επιχειρεί για πρώτη φορά µε το «The Hollow of the Hand». Όσοι άκουσαν το καινούργιο της άλµπουµ και το βρήκαν ενδιαφέρον, όσοι είδαν την πρόσφατη συναυλία της και διέκριναν µία ιεροτελεστία, θα ανακαλύψουν πως το βιβλίο αυτό µε ποιήµατα, σκέψεις και «λεζάντες» στις φωτογραφίες του Seamus Murphy είναι ένα απαραίτητο και καλοδεχούµενο συµπλήρωµα σε όλο αυτό το concept από τα ταξίδια της στο Κόσοβο, το Αφγανιστάν και τις φτωχογειτονιές της Ουάσινγκτον.

Το Τασάκι είναι ένα underground µπαράκι στο κέντρο της Αθήνας. Γκροτέσκο, µε το κόκκινο χρώµα να κυριαρχεί στο χώρο, καθρέφτες, µεγάλη µπάρα, καλή µουσική και 130 διαφορετικές ετικέτες ποτών. Στα αριστερά δεσπόζει µία µεγάλη αφίσα του Nick Cave αλλά και πολλά αποκόµµατα από ταινίες.

Old School µπαράκι µε µοναστηριακές µπίρες, λίγα κοκτέιλ και ένα signature, το λεγόµενο «Θαύµα», µε passion fruit, τσιγαρισµένη κανέλα & Ursus βότκα. Η αυλή του είναι δροσερή και ιδανική για αραλίκι κατά τη διάρκεια των θερινών µηνών. Υποδέχεται κόσµο όλες τις ηµέρες της εβδοµάδας εκτός από Κυριακή και ∆ευτέρα. Μιλτιάδου 19, 210 3310666

34 A.V. 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

Το αµερικανικό ντουέτο φέρνει τη µουσική των Βαλκανίων στην Αθήνα

ª

ίγουρα όχι ένα ακόµη συνηθισµένο γκρουπ. Ένα ζευγάρι µουσικών από την Αµερική που διασκευάζει ρεµπέτικα, ψάχνει την παράδοση των Βαλκανίων και εµπνέεται από τον ποιητή των εικόνων Sergei Parajanov, δεν είναι ο µέσος όρος. Ο ακορντεονίστας Jeremy Barnes µαζί µε τη βιολίστρια Heather Trost ακολουθούν την αγάπη τους για τη µουσική των Βαλκανίων αρχικά µέσα από τη Leaf και στη συνέχεια µε τη δική τους δισκογραφική LM Dupli-Cation, και λίγο πριν την άφιξή τους στην Αθήνα για µια εµφάνιση στην ταράτσα του Ροµάντσο θυµούνται ένα µεταχειρισµένο δίσκο µε ρεµπέτικα που τους έβαλε στο δονκιχωτικό αυτό µονοπάτι…

ου, ιστορικού περιεχοµένου. Είναι παράξενο για αµερικανούς καλλιτέχνες σαν και σας και τους Beirut να επιλέγετε ένα πιο βαλκανικό φολκ ήχο από µια ασφαλέστερη ποπ ροκ φόρµα. Σου φαίνεται ότι υπάρχει πολύ βαλκανικός ήχος στους Beirut; Προσωπικά µου ακούγονται περισσότερο σαν τους Smiths.

Πώς αναπτύξατε την ιδιαίτερη σχέση σας µε τη βαλκανική παράδοση; Αρχικά άκουσα ρουµάνικη µουσική όσο ζούσα σε µια ουκρανική γειτονιά στο Σικάγο. Πραγµατική αποκάλυψη. Λίγο αργότερα µου τράβηξε την προσοχή το εξώφυλλο ενός δίσκου σε έναν πάγκο στο παζάρι της Avenue de Puce στο Παρίσι. Ήταν επανακυκλοφορία µε ρεµπέτικα, και µάλιστα αυθεντικά, µε ηχογραφήσεις από τη δεκαετία του ’20. Μου κόστισε 10 γαλλικά φράγκα. ∆εύτερη αποκάλυψη. Έτσι ξεκίνησα να ψάχνω τις σχέσεις και τις διαφορές από διάφορα σηµεία στην ανατολική Ευρώπη, τη Σερβία, την Τουρκία, τη Ρουµανία, τη Βουλγαρία…

Και µετά τη συναυλία; Μπορεί να κάνουµε κάποιες ηχογραφήσεις. Θα πάµε στα νησιά, θα ψωνίσουµε δίσκους, υπάρχουν και κάποια ωραία, µυστικά εστιατόρια που πρέπει να επισκεφτούµε.

Τι ξέρετε για την ελληνική µουσική; Μας αρέσουν τα ρεµπέτικα, τα ηπειρώτικα και η µουσική παράδοση της Κρήτης. Είµαι σίγουρος φυσικά ότι υπάρχει πολύ ακόµη µουσική που δεν έχουµε ανακαλύψει.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΡΑΤΖΑΣ

Æ°ª°º¹

➜ makismilatos@gmail.com

A HAWK AND A HACKSAW

Πώς αντιµετωπίσατε το στοίχηµα µε το νέο soundtrack στην ταινία «Σκιές των ξεχασµένων προγόνων» του Σεργκέι Παρατζάνωφ; Με µεγάλο σεβασµό στην ιδιοφυΐα του όσο και στην πρωτότυπη µουσική της ταινίας. Η ταινία του µας ενέπνευσε τόσο πολύ που θέλαµε να την αναλύσουµε, να τη σχολιάσουµε, σαν φόρο τιµής, και µε έναν τρόπο να παρακινήσουµε τον κόσµο να ανακαλύψει την τέχνη του. Υπάρχει κάποιο νέο soundtrack στα σχέδιά σας; Mόλις τελειώσαµε τη µουσική για τον πρώτο κύκλο ενός αλβανικού τηλεοπτικού σό-

Tι ετοιµάζετε για τη συναυλία στην Αθήνα; Είµαστε χαρούµενοι που ερχόµαστε σαν τρίοµετοφίλοµαςIssaMalluf(αµερικανο-παλαιστίνιος κρουστός) από την Αλµπουκέρκη (πόλη στο Νέο Μεξικό), που θα παίξει τουµπερλέκι. Και ο καλός µας φίλος Νίκος Τριανταφύλλου, ο αγαπηµένος µας ηχολήπτης στην Ευρώπη, θα φροντίζει τον ήχο µας.

Πόσο διαφορετικές είναι οι εµφανίσεις στις περιοδείες; Είναι παράξενες και απολαυστικές. Στην πρόσφατη τουρ παίξαµε σε ένα γάµο στο Βουκουρέστι, που ήταν αρκετά ασυνήθιστη εµπειρία, και σε µια ταβέρνα σε ένα χωριό Ροµά, το Zece Prajini, που ήταν πολύ τιµητικό για µας. Πώς βλέπετε τη συνεχόµενη ένταση και κρίση σε όλο τον κόσµο; Από πού να ξεκινήσουµε... Θα αναφερθώ σε ένα ζήτηµα που έχει επιπτώσεις στην Ελλάδα. Εµείς δεν έχουµε παιδιά. Αν η χώρα µας µάς επέτρεπε να υιοθετήσουµε παιδιά από τη Συρία που χρειάζονται στέγη, θα το κάναµε ευχαρίστως. Οι ΗΠΑ δεν κάνουν αρκετά και είναι πραγµατικά ντροπή. Τι ακολουθεί; Φεύγοντας από Αθήνα θα πάµε στην Αγγλία και µετά επιστροφή σπίτι, στο Νέο Μεξικό. Το φθινόπωρο θα κυκλοφορήσουµε στη δισκογραφική µας δύο άλµπουµ φίλων µας. Του Thor Harris από τους Swans στο νέο σχήµα Thor & Friends και του John Convertino των Calexico µε το ντουέτο Amor-Convertino. Και οι δύο είναι φανταστικοί δίσκοι. Ροµάντσο , Αναξαγόρα 3-5. 2167003325. Έναρξη 20.30. FREE. Στις 24/6.

ουρα ÇΕίναι σίγη από την μεγαλύτεορύμενηÈ. προηγ άει την

μετρ όλν τμπλαμ (ο Τζεφ Γκ απειλή σ το Çημέρα εξωγήινη ς: νέα απειλήÈ) ία ανεξαρτησ

cinevoice

* ** *** **** *****

☛ Όβε. θυμηθείτε το όνομά του.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΡΑΣΣΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

CE criticÕs CHOI

O κύριος Όβε (en Man soM HeteR ove) *** ΣκηνοθεΣία: Χάνες Χόλμ Παίζουν: Ρολφ Λάσγκαρντ, Μπαχάρ Παρς,

Φίλιπ Μπεργκ, Ίντα Ενγκβολ, Τομπίας Άλμμποργκ

Ένας γκρινιάρης, παράξενος άντρας, που είναι ο φόβος κι ο τρόμος των γειτόνων του, θα

έχει μια δεύτερη ευκαιρία όταν δημιουργήσει μια φιλία με την καινούργια οικογένεια που θα μετακομίσει στο συγκρότημά του.

Μια κωμωδία στην οποία ο βασικός ήρωας αποπειράται επανειλημμένα και προφανώς ανεπιτυχώς να αυτοκτονήσει, είναι προφανώς μια κωμωδία με μια δόση πίκρας στα βασικά της

Ένας χαρισματικός άνθρωπος (Genius) **

ΣκηνοθεΣία: Μάικλ Γκράντατζ Παίζουν: Κόλιν Φερθ, Τζουντ Λο, Νικόλ

Κίντμαν, Λόρα Λίνεϊ Η σχέση του Τόμας Γουλφ και του επιμελητή των βιβλίων του Μαξ Πέρκινς γράφει μια ξεχωριστή σελίδα στη λογοτεχνική ιστορία.

Ο Μαξ Πέρκινς υπήρξε ο σημαντικότερος ίσως επιμελητής της αμερικάνικης λογοτεχνίας, ένας άνθρωπος που βοήθησε αφανώς αλλά ουσιαστικά ανθρώπους όπως τον Φ. Σκοτ Φιτζέραλντ και τον Έρνεστ Χεμινγουέι να γίνουν αυτοί που είναι. Όμως η σχέση που ανέπτυξε με τον Τόμας Γουλφ ήταν κυριολεκτικά μυθιστορηματική, με το συγγραφέα του «Γύρνα πίσω άγγελέ μου» και τον επιμελητή του να συγκρούονται σε θέματα ουσίας και ύφους σε μια μάχη της φόρμας με το αχαλίνωτο ταλέντο. Όμως παρά τη συναρπαστική ιστορία και τους λαμπερούς ηθοποιούς, το φιλμ του Μάικλ Γκράντατζ δεν τα καταφέρνει ούτε στη φόρμα ούτε στο περιεχόμενο. Ο Τζουντ Λο δίνει μια ερμηνεία τόσο υπερβολική που αγγίζει τα όρια της καρικατούρας, κάνοντας τον Κόλιν Φερθ να μοιάζει σχεδόν κατατονικός, κι ο θεατρικός κυρίως σκηνοθέτης του φιλμ δεν κατορθώνει να βρει ένα ρυθμό κι έναν τόνο που να δίνει στο φιλμ το ειδικό βάρος που θα του άξιζε. Και κάπως έτσι μια ιστορία εν δυνάμει συναρπαστική δείχνει επίπεδη, σχεδόν αδιάφορη, περισσότερο κοντά στο ύφος μιας καλοφτιαγμένης αλλά ποτέ ιδιοφυούς τηλεοπτικής σειράς.

υλικά. Όμως «Ο κύριος Όβε» υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του σουηδικού σινεμά εδώ και χρόνια και προφανώς αυτό λέει κάτι για το ύφος και τις προθέσεις της ταινίας. Βασισμένη σε ένα παγκόσμιο μπεστ σέλερ, η ταινία είναι ένα φιλμ που δεν φοβάται να είναι feelgood χωρίς να θυσιάζει τα πάντα για την ικανο-

Ημέρα ανεξαρτησίας: Νέα απειλή (independence day: ResuRGence) ΣκηνοθεΣία: Ρόλαντ Έμεριχ Παίζουν: Λίαμ Χέμσγουορθ, Τζεφ Γκόλ-

ντμπλαμ, Μπιλ Πούλμαν, Μάικα Μονρόε Είκοσι χρόνια μετά την πρώτη εισβολή, οι εξωγήινοι επιστρέφουν, θέλοντας και πάλι να κατακτήσουν τον πλανήτη μας.

ΑδιΑφορη ΜέΤριΑ ΚΑλη Πολύ ΚΑλη έξΑιρέΤιΚη

ποίηση των θεατών του. Με έναν ήρωα που ξεκινά σχεδόν εξ ολοκλήρου αντιπαθής για να μεταμορφωθεί στην πορεία σε κάτι πιο πολύπλοκο μέσα από την αποκάλυψη της ιστορίας του, ένα μεγάλο κομμάτι του βάρους πέφτει στους ώμους του πρωταγωνιστή Ρολφ Λάσγκαρντ, ο οποίος έχει όχι μόνο το ταλέντο για να στηρίξει τον εκκεντρικό χαρακτήρα του αλλά και μια φυσιογνωμία και παρουσία που αποδεικνύονται καταλυτικές στην επιτυχία του εγχειρήματος. Κι αντίθετα από μια ταινία (και βιβλίο) όπως το «Ο Εκατοντάχρονος που πήδηξε από το παράθυρο κι εξαφανίστηκε», εδώ οι παραξενιές του χαρακτήρα και οι παραξενιές γενικότερα δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά ο τρόπος μέσα από τον οποίο η ταινία θα μιλήσει για μια σειρά από ελαφρώς προφανείς μα ενδιαφέρουσες ιδέες. Για τη σημασία της ύπαρξής μας, για την ανάγκη να κρατάς την καρδιά σου ανοιχτή, για τη ζωογόνα δύναμη του να είσαι χρήσιμος. Ναι, το φιλμ του Χολμ δεν θα αλλάξει την κινηματογραφική ιστορία (εκτός κι αν μιλάμε για τα εισιτήρια) αλλά ακόμη κι έτσι δεν παύει να είναι μια τρυφερή, αστεία και συγκινητική ταινία που πιθανότατα θα σας κάνει κατά στιγμές να ψάξετε για ένα χαρτομάν τιλο. Ίσως, μάλισ τα, όσο χαμογελάτε.

Επανεκδόσεις >>> Δύο ταινίες του Βιμ Βέντερς, το «Παρίσι, Τέξας»**** και τα «Φτερά του Έρωτα»*** ½ βγαίνουν στις αίθουσες με κοινό εισιτήριο. Η πρώτη βραβευμένη με τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες και η δεύτερη με το Βραβείο Σκηνοθεσίας, αποτελούν δύο από τις καλύτερες στιγμές στην καριέρα του Γερμανού σκηνοθέτη.

Η «Μέρα Ανεξαρ τ ησ ίας» υπ ήρξε έ να α πό τα μ ε γά λα blockbuster του Χόλιγουντ, μια τεράστια ταινία καταστροφής που έκανε αίσθηση στα ταμεία. Είκοσι χρόνια μετά και χωρίς τον Γουίλ Σμιθ, ο Ρόλαντ Έμεριχ δοκιμάζει αν η συνταγή του δουλεύει ακόμη. Στη συνέχεια της ταινίας, τα έθνη της Γης, αναμένοντας την επιστροφή των εισβολέων, έχουν συνεργαστεί σε ένα τεράστιο αμυντικό πρόγραμμα για να προστατεύσουν τον πλανήτη χρησιμοποιώντας εξωγήινη τεχνολογία. Αλλά τίποτα δεν μποJUST THE FACTS ρεί να μας προετοιμάσει για την προχωρημένη O Κύριος Όβε *** ρδιά και χωρίς προηγούμενο δύναμη των εξωγήιΜια ταινία με κα νων. Μόνο η ευφυΐα μερικών γενναίων ανδρών τικός Ένας Χαρισμα και γυναικών μπορούν να σώσουν τον κόσμο Άνθρωπος ** α ρισματική ταινί Αλλά όχι μια χα μας από τον απόλυτο αφανισμό. Από την άλλη, τησίας: δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβεις Ημέρα Ανεξαρ α Απειλή Νέ τι ακριβώς σε περιμένει σε αυτό το φιλμ. Αν τα φής Ταινία καταστρο ττάρων θεαματικά εφέ κι ένα όχι ακριβώς θεαματικό σεεγκεφαλικών κυ νάριο σάς φαίνονται αρκετά για μια βραδιά στο σινεμά, προχωρήστε άφοβα.

>>> Το «Αγάπα με αν τολμάς»*** του Γιαν Σαμιέλ είναι από εκείνες τις ταινίες που έχτισαν μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα το δικό τους μύθο. Γυρισμένη το 2003, αυτή η ερωτική ιστορία ανάμεσα σε ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που ξεκινά από τα παιδικά τους χρόνια, τολμά να κάνει τη διαφορά.

23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 A.V. 35

ΥΓΕΙΑ

Επιμέλεια: ΣΟΦΙΑ ΝΕΤΑ

Άκου την καρδιά σου

Αποτελεσματική αντιμετώπιση της κολπικής μαρμαρυγής

Ε

ίσαι σίγουρος/η ότι δεν σε αφορά η κολπική μαρμαρυγή; Κι όμως πρόκειται για μια ασθένεια που στην Ελλάδα αφορά περισσότερους από 200.000 άνδρες και γυναίκες όλων των ηλικιών. Πλέον, όμως, υπάρχουν τρόποι για να τη θεραπεύσεις οριστικά και να πάψει να σε αποσπά από τη δουλειά, την οικογένεια και τη ζωή σου. Την Κυριακή 26 Ioυνίου στις 11 το πρωί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών οι κορυφαίοι επιστήμονες στο χώρο της κολπικής μαρμαρυγής θα παρουσιάσουν τα μυστικά που ξεκλειδώνουν τον γρίφο της νόσου. Ο καθηγητής καρδιολογίας Χριστόδουλος Στεφανάδης και οι ειδικοί της κολπικής μαρμαρυγής μέσα από κατανοητές ομιλίες και επεξηγηματικά γραφικά θα σε ενημερώσουν για όλες τις θεραπευτικές επιλογές για την αντιμετώπιση της νόσου. Η κολπική μαρμαρυγή (ΚΜ) αποτελεί τη συχνότερη καρδιακή αρρυθμία. Η αρρυθμία αποτελεί πρόβλημα που σχετίζεται με το ρυθμό ή τη συχνότητα της καρδιακής λειτουργίας. Κατά τη διάρκεια μιας αρρυθμίας η καρδιά μπορεί να συστέλλεται πολύ γρήγορα ή πολύ αργά ή με έναν άρρυθμο ακανόνιστο τρόπο.

Στεφανιαία νόσος Ποιος ο ρόλος των στατινών στην επέμβαση bypass; Μείωση του κινδύνου εμφάνισης μετεγχειρητικών επιπλοκών, όπως η κολπική μαρμαρυγή, υπόσχεται η χρήση στατινών πριν και μετά από μεταμοσχευτική παράκαμψη της στεφανιαίας αρτηρίας (CABG), σύμφωνα με ανασκόπηση, η οποία κατέδειξε επίσης ότι η πρακτική αυτή μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο θανάτου περιεγχειρητικά και μετεγχειρητικά. «Οι στατίνες είναι μια κατηγορία φαρμάκων που συνταγογραφούνται για τη μείωση της χοληστερόλης. Είναι αποτελεσματικά φάρμακα που συμβάλλουν στην ελαχιστοποίηση των πιθανοτήτων καρδιακής προσβολής, βοηθώντας τον οργανισμό να επαναπορροφήσει τη χοληστερόλη που συσσωρεύεται στα αιμοφόρα αγγεία. Έχει αποδειχθεί ότι είναι γενικά καλά ανεκτές από τους ασθενείς, αν και μπορεί να προκαλέσουν παρενέργειες σε ορισμένους ανθρώπους. Έχουν επίσης αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, οι οποίες δύνανται να μειώσουν τις επιπλοκές μετά από επέμβαση CABG», μας εξηγεί ο χειρουργός θώρακος και καρδιάς Δρ. Γεώργιος Πολυχρονόπουλος (www. gpolychronopoulos.gr). Η έντονη φλεγμονή είναι μία από τις συνήθεις αντιδράσεις του σώματος στις περισσότερες μεγάλες χειρουργικές επεμβάσεις, όπως η CABG, λόγω της μεγάλης διάρκειας της αναισθησίας που απαιτούν. Αυτές οι φλεγμονώδεις αντιδράσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μετεγχειρητικές επιπλοκές.

Χειρουργείο εφηβικής σκολίωσης με πλοήγηση για πρώτη φορά στην Ελλάδα Για πρώτη φορά στην Ελλάδα εφαρμόστηκε με απόλυτη επιτυχία, στο Metropolitan Hospital, η χειρουργική πλοήγηση σε νεαρό κορίτσι με ιδιοπαθή σκολίωση. Η επέμβαση πραγματοποιήθηκε με απόλυτη ασφάλεια και ακρίβεια χάρη στη διεγχειρητική πλοήγηση, ενώ το αισθητικό αποτέλεσμα κρίθηκε ως άριστο από την ίδια την ασθενή αλλά και την ιατρική ομάδα. Τα τελευταία χρόνια, ξεκινώντας από τις ΗΠΑ, εξελίχθηκε και εφαρμόστηκε στη χειρουργική της σπονδυλικής στήλης το σύστημα της χειρουργικής πλοήγησης, το οποίο επιτρέπει στον χειρουργό να παρακολουθεί την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων του σε πραγματικό χρόνο (real time) με την ακρίβεια αξονικού τομογράφου. Η χρήση του σε παιδιά ήταν η πρώτη για τα ελληνικά ιατρικά δεδομένα. Ο Δρ. Μάριος Λυκίσσας, χειρουργός με εξειδίκευση στις παθήσεις της σπονδυλικής στήλης, έχει χρησιμοποιήσει το σύστημα της πλοήγησης σε παιδιά και ενηλίκους στις ΗΠΑ, αλλά όπως δήλωσε αυτή ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποίησε το σύστημα αυτό σε νεαρό ασθενή με σκολίωση στην Ελλάδα. A 36 A.V. 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

αριθμοί κινητών θα δημοσιεύονται μόνο εάν είναι ίδιοι με το νούμερο του αποστολέα. Κάθε μήνυμα χρεώνεται œ 1,24 με ΦΠα

μιΚεΛ Κοραή. Δευτέρα μεσημέρι 6/6 έπινες καφέ με το φίλο σου. Φορούσες γραβάτα και γυαλιά ηλίου. Σε τσέκαρα με τη φίλη μου, αλλά... μη χαθούμε για πάντα! Στείλε στο takisxatzi71@ yahoo.gr

Shopping / Soul / body / Mind / Market

Γράψε για το ΣΕ ΕΙΔΑ (μέχρι 20 λέξεις) και στείλε το με SMS: AVSE, κενό και το μήνυμά σου στο 54344

elementsofstyle

σε είδα...

Μίλα Μου βρώμΙκΑ Της ΜυρΤώΣ ΚΟΝΤΟβΑ

Τρία χρόνια συμβίωση. Με χωρίζει γιατί δεν του κάνει κούκου πια μαζί μου. Μου το λέει στα μούτρα και την κάνει. Περνάνε δύο εβδομάδες που εγώ, κυρία, δεν κάνω παραμικρή κίνηση. Αρχίζει τα μηνύματα μέσα στη νύχτα. Ποστάρει τα τραγούδια μας με φατσούλες λυπημένες και «νιώθει νοσταλγία». Γράφει «μεθυσμένα» inbox με λεπτομέρειες από τα καλύτερα πηδήματα που έχουμε κάνει. Θυμάται τις πρώτες μας διακοπές στην Αντίπαρο. Βρίσκει την κολλητή μου και λέει ότι έκανε το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του. Στέλνει τούρταέκπληξη στα γενέθλιά μου, ειδική παραγγελία σε σχήμα γαλάζιου δελφινιού (λατρεύω) σε συνεννόηση με τον μπάρμαν του μπαρ που βρισκόμουν. Μ’ αυτά και μ’ αυτά με ρίχνει και ξαναμπαίνω στο τριπ να τα βρούμε. Τα βρίσκουμε. Όλα κομπλέ για ένα μήνα περίπου. Αρχίζει να εξαφανίζεται. Μαθαίνω από φίλους ότι παίζει κάτι με άλλη. Τον ρωτάω. Με λέει «τρελή» και ότι ακούω τις μαλακίες των άλλων. Τον παρακολουθώ. Τον βλέπω στο Noel να φασώνεται μαζί της. Του λέω να μην ξαναεμφανιστεί ποτέ μπροστά μου. Μου λέει ότι ήταν μια βλακεία, κάτι περαστικό που το έκανε πάνω στην αγωνία του επειδή ήθελε να μου κάνει πρόταση γάμου! Μου κάνει επίσημη πρόταση γάμου! WTF;

διΟδια Αχ εσύ ωραίε μουσάτε στο μαύρο φιατάκι, που πρωί γύρω στις 11.00 σ’ έτυχα στα διόδια για Κόρινθο, πώς θα γίνει να σε γνωρίσω; Μήπως να στήσω σκοπιά κάθε Σάββατο εκεί;

Συνταγμα Φορούσες ένα κόκκινο φόρεμα, Σάββατο μεσημέρι κι έτρεχες για να βρεθείς σε σκιά. Μια όαση στην ερημιά. Αν έχεις περιέργεια ποιος σε πρόσεξε, στείλε εδώ. μαυρΟ Λιθαρι Ήσουν δίπλα μου, κάποια στιγμή έβαλες λευκό πουκάμισο και βγήκες φωτογραφία, αργότερα ήρθες στα Καλύβια στο «Τρίγωνο». Θέλω να σε ξαναδώ…

ξέρεις εσυ... Γράψε για το ΞΕΡΕΙΣ ΕΣΥ (μέχρι 20 λέξεις) και στείλε το με SMS: AVXE, κενό και το μήνυμά σου στο 54344 αριθμοί κινητών θα δημοσιεύονται μόνο εάν είναι ίδιοι με το νούμερο του αποστολέα. Κάθε μήνυμα χρεώνεται œ 1,24 με ΦΠα

Κάθε Τρίτη και Πέμπτη που σε βλέπω στα σκαλάκια τρελαίνομαι! Για σένα τα φοράω τα κολλητά τζιν… Δήμητρα, βγάλε τ’ ακουστικά να σου μιλήσω επιτέλους! Κορωπί - Μέγαρο Μουσικής… έχεις το πιο γλυκό χαμόγελο που έχω δει! Κ. Μη μου λες πως δεν συμπίπτουν οι ώρες μας και δεν μπορείς να στείλεις μηνύματα. Το σωστό μήνυμα να έστελνες και δεν ήθελα κάτι άλλο. Το να αποφασίσεις τι θέλεις δεν θα ήταν άσχημα. Ή φταίει το complicated status σου;

Ο Mika δημιΟυργει για τη Swatch Το ταξίδι στο φανταστικό κόσμο της Swatch συνεχίζεται με το νέο Swatch Art Special και το ολοκαίνουργιο MUMUCUCURRUCUCU διά χειρός Mika. Συνεχίζοντας τη συνεργασία που ξεκίνησε πριν 3 χρόνια, ο διάσημος τραγουδιστής δημιουργεί τον Mumu, ένα χαρακτήρα που ζει μαζί με άλλα φανταστικά πλάσματα σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήρια σύμβολα. Το αποτέλεσμα, ένα φωτεινό μοντέλο New Gent, με πολυτελές καντράν χρυσού χρώματος με ανάγλυφα σχέδια και ένα πολύχρωμο λουράκι σιλικόνης με γεωμετρικά μοτίβα στο μπροστά και το πίσω μέρος, σε μια σπέσιαλ συσκευασία. (Π.Λ.Τ. €95)

Αν παντρευτείτε αυτό το άτομο, είσαστε ζώον. Σοβαρά. Υ.Γ. Για να το θέσω πιο σωστά, αν παντρευτείτε αυτό το άτομο προτού κάνετε ψυχοθεραπεία έστω για 1 χρόνο και έστω σε εβδομαδιαία βάση, είσαστε ζώον.

ΜίΚρεσαγγελίες Για να καταχωρίσετε μια αγγελία επικοινωνήστε με το 210 3617.369 (11.00-18.00) Χρεώσεις: œ 34 οι 20 πρώτες λέξεις και œ 0,35 κάθε επιπλέον. αγγελία σε πλαίσιο: œ 45. Σε γνωρίζω...

Αβαντάζ. Όμορφος νέος επιχειρηματίας Ελληνοαμερικάνος 37χρονος, ψηλός, μελαχρινός, πλούσιος, με €20.000 μηνιαίως και περιουσία, κοσμοπολίτης, λάτρης της καλής ζωής, επιθυμεί σοβαρή γνωριμία με κοπέλα εμφανίσιμη. «Πάππας», Ομήρου 38, Κολωνάκι, 210 3620.147, www.pappas.gr Ζήτα μου ό,τι θες

Κολωνάκι, Σπευσίππου 8. Ενοικιάζεται Ιταλικό εστιατόριο 100 τ.μ. και πωλείται ο εξοπλισμός του. Κάνει και για wine bar. Επικ.: 6953003910

© KATERINA MANOLESSOU, www.lemoneyed.com

γΛυφαδα Oι φίλες σου σε φώναζαν Τζοβάννα, μίλαγες ιταλικά στο τηλέφωνο, σε κέρασα ποτό και μ’ ευχαρίστησες. Έχεις το τηλέφωνό μου. Λ.

Ερωτευμένος με την κολλητή μου; Ναι, ερωτευμένος με την κολλητή μου! Θα το έλεγα έτσι αν ήταν όντως κολλητή, έλα όμως που η «κολλητή» ήπιε τις βότκες της και (για να το πω κομψά) μου κούνησε χαριτωμένα και καθόλου φιλικά το δαχτυλάκι της με αποτέλεσμα να καταλήξουμε σε φάσωμα αρκούντως γκομενικό και τώρα δεν γνωρίζουμε τι είμαστε, ποιοι είμαστε, πού πάμε κ.λπ. Εκείνη το θέλει άνετο και κουλαριστό αλλά μόλις εμφανιστώ με άλλη ή αν απλά μυρίσει κάτι στην ατμόσφαιρα (είναι και μεγάλο λαγωνικό), κρατάει μούτρα, απόσταση και γενικώς κάνει διάφορα κοριτσίστικα σπαστικά. Εγώ είμαι πιο ξεκάθαρος στο κεφάλι μου. Θα ήθελα να διερευνήσω τις πιθανότητες μιας σχέσης μαζί της και θα στο παραδεχτώ, Μυρτάκι μου: ντάξ’ δεν έχουμε κάνει τίποτα πέρα από ε-

ρ άμμα σ ου στείλ ε το γή σ το fa x της a .V. ά r ικ τα χ υδρομfo@a thens voic e.g in το σ λη ή γ ια τη σ τήώμικαÈ. βρ υ ο μ α ίλ Μ Ç

κείνο το φάσωμα της βότκας, όμως τη σκέφτομαι γυμνή πάνω μου και χάνω τον ύπνο μου, τον ξύπνιο μου και τον εαυτό μου. Δύο χημικά στοιχεία έλκουν φοβερά το ένα το άλλο και το μόνο που σκέφτομαι είναι πότε θα ενωθούν… Πώς πορεύομαι, Μυρτώ μου; Πώς; Κάντε της μια σοβαρή συζήτηση για να μπουν όλα στη θέση τους. Πείτε της καθαρά και ξάστερα: «Προκαλείς!!! Σου το λέω, προκαλείς. Κι από φίλο αν στριμωχτείς σε καμιά γωνιά, μην εκπλαγείς. Γιατί ανοιχτά με προκαλείς; Πες αυτό που θες να πεις. Φτάνει πια! Μην προσπαθείς να μου κρυφτείς!» Αν σας κοιτάξει σα να μην καταλαβαίνει, συνεχίστε στο ίδιο μοτίβο: «Το βλέπω πως θες πολλά να μου πεις… Μα τα χάνεις, κοκκινίζεις και να βγάλεις λέξη δεν μπορείς. Με ποτό προσπαθείς, μα ζαλίζεσαι, μεθάς και αρχίζεις χικ και χικ». Ε, διάολε, στο «χικ και χικ» δεν μπορεί να μην πιάσει το υπονοούμενο της βότκας… Υ.Γ. 1 Όταν ένας Ρακιντζής τα ’χει γράψει και τα ’χει τραγουδήσει – εγώ τι να πω; Ό,τι περαιτέρω σχόλιο και να κάνω, όποια συμβουλή κι αν δώσω, θα ακουστώ σαν Ρουβάς σε συναυλία Μίκη Θεοδωράκη. Υ.Γ. 2 Κι άμα το κάνετε και είναι χάλια; Αν η φοβερή χημεία βγει μούφα; Υ.Γ. 3 Μου αρέσει η ποιητικότητα του «από κάτω» κειμένου στο γράμμα σας… Μυρτώ μου, γεια σου! Σου γράφω μέσα στον καύσωνα για να σου πω τον πόνο μου. Κλαίω μια βδομάδα και αναρωτιέμαι πόσο απόθεμα δακρύων έχω ακόμα. Με παράτησε την ώρα που πήγαιναν όλα υπέροχα. Θα μου πεις, «μήπως το νόμιζες μόνη σου;» Μπορεί. Αλλά πώς εξηγείς ότι δυο μέρες πριν με έλεγε μωράκι του και μου έκανε σεξ σα να μην υπάρχει αύριο; Πόσο τρελό είναι; Ψάχνω εξηγήσεις να κρατηθώ από κάπου, μια λογική σκέψη, να καταλάβω γιατί, γιατί ρε Μυρτούδι; Σας έκανε σεξ σα να μην υπάρχει αύριο, προφανώς διότι δεν υπήρχε αύριο. Να εξηγήσουμε/αναλύσουμε/τοποθετήσουμε σε λογική βάση τις συμπεριφορές ατόμων χωρίς πυγμή και ορθολογική στάση, είναι άσκοπο. Δεν ξέρω αν ο τύπος ξαναγυρίσει ή όχι (πιθανόν να ξαναγυρίσει, αν εξαφανιστείτε εντελώς και κάνετε τα γνωστά γκομενίστικα κόλπα), απλώς σας εύχομαι να στεγνώσουν εγκαίρως τα δάκρυα ώστε να σκεφτείτε αν έχετε ανάγκη στην έτσι κι αλλιώς ανασφάλεια της καθημερινότητας, μια σχέση με κάποιον που λειτουργεί τόσο εγωκεντρικά και παρτίστικα. Υ.Γ. Μπορεί να έχει προκύψει κάτι που δεν ήταν έτοιμος να μοιραστεί βεβαίως βεβαίως – σε μια καλή σεναριακή εκδοχή. A 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 A.V. 37

Stardust

Καρκίνε, τα βλέμματα στραμμένα πάνω σου

Από τον Γιώργο Πανόπουλο

Κριός (21 Μαρτίου - 19 Απριλίου) 1. Πόσες φορές ακούμε καθημερινά πια την ατάκα «σε κάθε θέμα δεν υπάρχει μία μόνο απάντηση» ή ότι ο καθένας «χρειάζεται να κοιτάξει μέσα του για να βρει τις απαντήσεις και το νόημα της ζωής του». Άρα άδειασε το μυαλό σου από τις απαντήσεις των άλλων και γέμισέ το με τις δικές σου. 2. Όταν επιμένεις στις απόψεις σου χωρίς να τις συζητάς και χωρίς να ακούς αυτά που έχουν να σου πουν οι άλλοι καταλήγεις τόσο δογματικός όσο κι αυτοί που σου τη σπάνε. 3. Αν δεν είσαι 16, 18 ή 20 χρονών, τα ξεσπάσμάτά σου, οι σκηνές, οι απαιτήσεις και οι παρορμητικές αντιδράσεις είναι εκτός πραγματικότητας – αν δεν μπορείς να συζητήσεις τις διαφορές σου δήλωσε ανήλικος για να σώσεις την παρτίδα.

4. Με την Αφροδίτη στον Καρκίνο αναζητάς ηρεμία, ένα δύο ανθρώπους που σε αγαπάνε, διάλειμμα στο άγχος και την επαγγελματική αγωνία, εξόδους για να περάσεις καλά, ψυχικό απόθεμα για να πας παρά κάτω – τα έχεις.

Ταύρος (20 Απριλίου - 20 Μαΐου) Είτε σου χρωστάνε είτε χρωστάς –το πιθανότερο–, είτε προσπαθείς να επιπλεύσεις οικονομικά είτε δάνεια, λογαριασμοί, έκτακτα έξοδα έρχονται για να σε απελπίσουν είτε δεν βλέπεις φως στο βάθος, το βασικό θέμα του Κρόνου στα δυόμισι χρόνια (υπολείπονται 18 μήνες) που διελαύνει στον Τοξότη είναι τα οικονομικά σου, που εξαρτώνται από τους άλλους: κοινά οικονομικά στο ζευγάρι, εφορία, συνεταιρισμοί, τράπεζες κλπ. Δίπλα βρίσκεται η έντονη επιθυμία σου για στενές σχέσεις, αισθήματα, πάθος, σεξ και αγάπη, που σημαίνει ότι αν βρίσκεσαι σε μία χλιαρή σχέση υποφέρεις και νιώθεις απογοήτευση ή η σχέση περνάει κρίση. Αυτό είναι το βασικό μοτίβο, που συμπληρώνεται αυτή την περίοδο με δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις, αλλά και ευκαιρίες αν είσαι μόνος/η για μια ερωτική ιστορία, ή ευνοϊκές προοπτικές που σχετίζονται με το εργασιακό σου μέλλον.

Δίδυμοι (21 Μαΐου - 21 Ιουνίου) Ο κυβερνήτης σου Ερμής εδώ στο ζώδιό σου σού εξασφαλίζει μέρες ζωντάνιας, κινητικότητας, κοινωνικότητας, ραντεβού, συναντήσεων, ή ακόμα και εκδρομών, απασχόλησης με σπουδές και επαγγελματικές εξελίξεις, ή δρομολόγηση σχεδίων ή απλώς σου δίνει εξωστρέφεια που τελευταία δεν απολαμβάνεις εξαιτίας του Κρόνου στον Τοξότη. Έξω, λοιπόν, με φίλους, με γνωστούς, εκεί, πιο πέρα, παντού. Έχεις ανάγκη κι έχεις επιθυμήσει να είσαι μέσα στους ανθρώπους και να επικοινωνείς με κέφι, με διάθεση, με χιούμορ. Εντάξει, υπάρχει το άγχος για το πού πάει η ζωή σου και με ποιους, αλλά η αίσθηση αισιοδοξίας μαζί με τις περισσότερες μέρες που η καρδιά βρίσκεται στη θέση της είναι γερό τονωτικό. Κι αν ρωτάς δυνατά αν η καρδιά σου θα σε οδηγήσει στην ευτυχία ή σε πληγωμένα αισθήματα, η απάντηση είναι ότι δεν υπάρχει απάντηση.

Καρκίνος (22 Ιουνίου - 22 Ιουλίου) Μια γρήγορη σημαντική υπενθύμιση: στα38 A.V. 23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

διακά ΟΛΟΙ οι Καρκίνοι αντιμετώπισαν, αντιμετωπίζουν τώρα ή θα αντιμετωπίσουν επώδυνες, κατακλυσμιαίες, ευνοϊκές, μεταμορφωτικές αλλαγές με τον Πλούτωνα στον Αιγόκερω (2008-2023) ή με τον Ουρανό στον Κριό ( 2011-2018), που χωρίζουν τη ζωή τους σε Πριν και Μετά. Με αυτό κατά νου για όσους βρίσκονται υπό την επιρροή του Πλούτωνα (επηρεάζοντας κυρίως τις ερωτικές, συντροφικές, διαπροσωπικές σχέσεις), ή του Ουρανού (επηρεάζοντας κυρίως την επαγγελματική σφαίρα), να σημειώσω τη διέλευση της Αφροδίτης στο ζώδιό σου που ελαφραίνει την ατμόσφαιρα, προσπαθεί να γεφυρώσει τυχόν διαφορές, προσθέτει αυτοπεποίθηση και ενισχύει την παρουσία, με δύο λόγια δημιουργεί μέρες που όλα είναι όπως πρέπει, όπως φαντάζεσαι και όπως εύχεσαι. Ναι. Χρειάζεσαι κάποιον/α στο πλευρό σου για να σε κάνει να αισθανθείς και πάλι ζωντανός/ή – μπορείς να τον/την έχεις.

Λέων (23 Ιουλίου - 22 Αυγούστου) Όσο ο Άρης είναι στον Σκορπιό και μάλιστα ανάδρομος δεν μπορείς να αποφύγεις τις σκοτεινές στιγμές που σου θολώνουν μυαλό και κρίση και σε γεμίζουν αμφιβολίες, φόβους, άγχη, αναζωπυρώνοντας περασμένα τραύματα και ήττες. Πιο συνοπτικά: δεν μπορείς να χαλαρώσεις κι αυτή η ανησυχία κρατάει σε μια πρώτη φάση μέχρι τις 30/6. Αλλιώς: βαθιά μέσα σου δεν εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους που σε φροντίζουν, που βασίζεσαι σε αυτούς ή σε αγαπάνε, ότι δεν θα τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια σου κάποια στιγμή που είσαι χαλαρός/ή και δεν το περιμένεις – γιατί συμβαίνει, γιατί σου έχει συμβεί αρκετές φορές. Ε, λοιπόν με τέτοιου είδους σκιές παλεύεις τώρα ακόμα κι όταν βγαίνοντας έξω πολλοί σου λένε από καρδιάς και ειλικρινά: «Kαιρό έχω να σε δω τόσο καλά!».

Παρθένος (23 Αυγούστου - 22 Σεπτεμβρίου) Αν είσαι γεννημένος/η γύρω στις 2, 3, 4, 5, 6, 7 Σεπτεμβρίου ζορίζεσαι και περιορίζεσαι από τον Κρόνο, ενώ αν είσαι γεννημένος/η (ορισμένοι συμπίπτουν) στις 3, 4, 5 Σεπτεμβρίου ζορίζεσαι από τον Ποσειδώνα. Αυτές οι διελεύσεις σημαίνουν για εσάς ότι ακόμα και οι ευκαιρίες ή οι καλές μέρες διυλίζονται από φόβους, υποχρεώσεις, αγωνία και αγώνες, για να δημιουργήσετε το παρόν και το μέλλον που επιθυμείτε μέσα από αντιξοότητες, εμπόδια και διαψεύσεις. Ωστόσο, όπως για τους υπόλοιπους Παρθένους, οι ευκαιρίες υπάρχουν όπως και οι καλές μέρες. Ειδικότερα: ο Ερμής στους Διδύμους σάς βγάζει στον κόσμο, σας κάνει επαγγελματικά ορατούς, βοηθάει στις συμμαχίες, στις διασυνδέσεις, στις εργασιακές εξελίξεις. Και φυσικά ο Δίας εδώ στο ζώδιό σου ανοίγει με μικρά ή μεγάλα γεγονότα, με μικρές ή μεγάλες αποφάσεις, με ενδιαφέρουσες ή σημαντικές συναντήσεις/γνωριμίες το δρόμο για το μέλλον – επαγγελματικό και προσωπικό.

Ζυγός (23 Σεπτεμβρίου - 23 Οκτωβρίου) Ανήκεις στα παρορμητικά ζώδια που με τον Πλούτωνα και με τον Ουρανό άλλαξαν,

αλλάζουν ή θα αλλάξουν οι ζωές τους εκ θεμελίων είτε πρακτικά/επαγγελματικά, ή προσωπικά/συναισθηματικά/οικογενειακά ή εσωτερικά/ψυχολογικά. Δύσκολο ταξίδι, απώλειες, κέρδη, αγωνία, αλλαγή προορισμού και στόχων, απότομες μεταβολές της τύχης, άνθρωποι και αγάπες που άφησες ή σε άφησαν πίσω τους. Προς το παρόν ό,τι και να συμβαίνει στον καθένα υπάρχει επιπλέον ο Ερμής στους Διδύμους, που στρέφει την προσοχή σε μετακινήσεις, σπουδές, μετακομίσεις, ταξίδια, εκδόσεις, ίντερνετ, επαγγελματικές συζητήσεις. Δίπλα σε αυτή την ενέργεια η Αφροδίτη στον Καρκίνο ενισχύει το γκελ σου διευκολύνοντάς σε στις επαγγελματικές σου επιδιώξεις. Αν δεν σε ενδιαφέρουν τα επαγγελματικά τότε μπορείς να δεχθείς όλες τις προσκλήσεις ώστε να είσαι κοινωνικά ορατός/ή, πανταχού παρών/παρούσα και αντικείμενο του πόθου.

Σκορπιός (24 Οκτωβρίου - 21 Νοεμβρίου) Λίγο ακόμα (μέχρι τις 30/6) που ο Άρης θα είναι ανάδρομος στο ζώδιό σου. Ναι, κάποιοι Σκορπιοί (κυρίως οι γεννημένοι το τελευταίο δεκαήμερο) μάλλον τα έχουν βρει μπαστούνια. Θέματα με τις σχέσεις; Τα επαγγελματικά; Την οικογένεια; Κακό κέφι, δυσφορία, απογοήτευση; Είτε μέσα είτε έξω τα πράγματα έχουν κολλήσει, δεν προχωράνε, καθυστερούν ενοχλητικά. Πρόκειται για μια περίοδο - αγκάθι στο πλευρό σου που δεν σε αφήνει να γελάσεις δυνατά, ούτε και να χαλαρώσεις συναισθηματικά ή να αφεθείς. Ωστόσο η Αφροδίτη στον Καρκίνο κάνει μια προσπάθεια να σε βγάλει από το καβούκι σου, να σε φέρει σε επαφή με ανθρώπους που σου φτιάχνουν τη διάθεση, να σε ξεκουνήσει με συναντήσεις και κινητικότητα που πιθανόν σχετίζεται με σπουδές, ταξίδια, μετακόμιση, σχέδια, επαγγελματικές επαφές ή την ενθαρρυντική σκέψη ότι όλα παίζονται και ότι υπάρχουν άνθρωποι δίπλα σου που νοιάζονται για σένα.

Τοξότης (22 Νοεμβρίου - 21 Δεκεμβρίου) Μέσα στις ανακατατάξεις που σε αποδιοργανώνουν, τις ανησυχίες για το μέλλον της δουλειάς σου, τις σχέσεις που τραντάζονται και χρειάζεται να ισορροπήσεις, τη διάθεσή σου που ανεβοκατεβαίνει με ρυθμούς που η λογική δεν μπορεί να παρακολουθήσει, ένα είναι το σίγουρο: δεν γεννήθηκες για να γίνεις μια χρυσή μετριότητα. Άρα ο στόχος είναι σαφής: να ξεχωρίσεις, να ανέβεις τη σκάλα, να τα καταφέρεις. Μπορείς; Φυσικά. Είναι μια χρoνιά που μέχρι τις 9 Σεπτεμβρίου όλα παίζονται – ο Δίας στην Παρθένο, από πέρσι τον Αύγουστο, σηματοδοτεί μικρές ή μεγάλες ευκαιρίες που ανοίγουν τον επαγγελματικό σου δρόμο ή δίνουν ώθηση στις διαπροσωπικές σου σχέσεις. Μην υποτιμάς μια μικρή ευκαιρία, απόφαση, σκέψη, σπουδή, ταξίδι, γνωριμία, επαφή, αρχή, εξέλιξη, που μπορεί όμως να αποτελεί μια καινούργια σελίδα στη ζωή σου. Δίπλα στα ζόρια του Κρόνου στο ζώδιό σου, ο Δίας σού ανοίγει νέους δρόμους. Όσο για τον Ερμή στους Διδύμους σε φέρνει κοντά σε όσους σε ενδιαφέρουν είτε εργασιακά είτε συναισθηματικά – δημιουργώντας κανάλια επικοινωνίας και συνεννόηση.

Αιγόκερως (22 Δεκεμβρίου - 19 Ιανουαρίου) Η Αφροδίτη στο νευραλγικό τομέα των διαπροσωπικών σχέσεων. Εγώ κι Εσύ - οι δυο μας. Δεν χρειάζεται να ζεις ούτε αποφεύγοντας τους ανθρώπους ούτε όμως και ενδίδοντας στις ανασφάλειές τους ή εγκαταλείποντας όλη την υπόλοιπη ζωή σου για να τους φροντίσεις επειδή για κάποιο λόγο αισθάνεσαι υποχρεωμένος/η να το κάνεις. Κάτι που χρειάζεται να έχεις συνεχώς στο μυαλό σου: ψάχνοντας, βρίσκοντας ή μένοντας με έναν άντρα ή μια γυναίκα που διαθέτουν τρυφερότητα, ευγένεια, αισθήματα και κατανόηση, πρόσεχε μην καταλήγεις στο τέλος γονιός τους, γιατί αυτό θα καταστρέψει ανεπανόρθωτα τη/τις σχέση/σεις και θα σε αποκαρδιώσει. Επιστρέφοντας στην επιρροή της Αφροδίτης μπορείς να ξεμυαλιστείς αν είσαι μόνος/η με κάποιον που μπορεί να ανταποκριθεί ή να αναζωογονήσεις μια υπάρχουσα σχέση. Ή απλώς να αισθανθείς χαρά ανάμεσα σε ανθρώπους που σε νοιάζουν και σε ενδιαφέρουν.

Υδροχόος (20 Ιανουαρίου - 18 Φεβρουαρίου) Τι νέα; Όλα καλά; Τσου; Έχεις δίκιο. Ο Άρης ανάδρομος στον Σκορπιό σε στενεύει, σε αγχώνει επαγγελματικά, δημιουργεί εντάσεις στις σχέσεις ή πολύ πιθανόν να μην υπάρχει τίποτα πρακτικό που να σε πιέζει αλλά να αισθάνεσαι δυσφορία, έλλειψη χαράς και ικανοποίησης, να σκέφτεσαι τη ζωή σου φορώντας συννεφιασμένα γυαλιά. Ο Ερμής στους Διδύμους κάτι πάει να κάνει σε επίπεδο διασκέδασης και φίλων, δημιουργεί επιθυμίες για έξω, για εκδρομές, για ξενύχτια και για τσαλακωμένα σεντόνια και για όσους ενδιαφέρονται ενισχύει επαγγελματικές συζητήσεις και δρομολόγηση σχεδίων. Από μια σημαντική, υπόγεια και αόρατη πλευρά, μιλάω για τον Δία στην Παρθένο, φαίνεται ότι μπορεί να πέφτεις και πάνω σε μικρά θαύματα που σχετίζονται με σχέσεις, οικονομικά και επαγγελματικές προοπτικές.

Ιχθύες (19 Φεβρουαρίου - 20 Μαρτίου) Η Αφροδίτη στον Καρκίνο δεν είναι φάρμακο, είναι όμως δυναμωτικό. Σε βοηθάει να αναθαρρήσεις από το στρίμωγμα και τη μελαγχολία του Κρόνου στον Τοξότη αλλά και από τις φαντασιώσεις του Ποσειδώνα στο ζώδιό σου, που καταρρέουν επώδυνα από την πραγματικότητα. Αυτό που έχει σημασία σε αυτή τη διέλευσή είναι η δημιουργικότητά σου – να ακολουθήσεις την καρδιά σου επιλέγοντας να είσαι ο εαυτός σου και οι κλίσεις σου. Με λίγα λόγια να είσαι επαγγελματικά εκεί που θέλεις, ή να παλέψεις για τις επιθυμίες και τους στόχους σου. Παράλληλα, μιλώντας για καρδιά, είναι μια εποχή που θέλεις περισσότερους χτύπους, περισσότερη αισθηματική ενέργεια κι ένα αντικείμενο που πόθου που θα σε κάνει να το επιθυμείς όταν είσαι μακριά του και να καρδιοχτυπάς όταν είσαι δίπλα του. Μια ερωτική ιστορία θέλεις, μια ιστορία που θα σε ενεργοποιήσει και πάλι, μια σχέση ζωντανή που θα σε κάνει να θέλεις περισσότερο τον άλλο. Άρα ο Έρωτας είναι στον αέρα σε όλες του τις εκφράσεις – δώσε του σχήμα και απόλαυσε. A

*Για πιο ολοκληρωμένη εικόνα των αστρολογικών σου τάσεων θα πρέπει να διαβάζεις και τον ωροσκόπο σου

23 - 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 A.V. 39