Verslag Japan 2015 by Anneke Lens

Japan - Rondreis 2015

Japan Rondreis 2015

Introductie

Inhoud

Japan fascineert ons al jarenlang. De magische sfeer van het Oscar-winnende ‘Spirited Away’, de vreemde filmpjes op YouTube, de wonderbaarlijke tempels en tuinen, de fel besproken shinkansen en de honderden soorten KitKat: bestaat het allemaal écht?

Tien hoogtepunten

Het verslag

In diezelfde jaren hoorden we ook vele vooroordelen over Japan: (te) duur, geen Engels, toeristen worden niet warm onthaald, moeilijk openbaar vervoer, onmogelijk indien je zelf geen Japans beheerst.

Tokio

Mt. Fuji

Nikko

Minakami

Magome

Kioto

Nara

Himeji

Koyasan

Osaka

Praktisch

Hoe zou het er nu echt zijn? Maar één manier om dit te ontdekken: door te gáán. We plannen het grootste deel van onze vakantie zelf aan de hand van internet en gidsen. Meer dan tien maand op voorhand starten we met de planning. Nog niet bewust dat we ons hart zouden verliezen in het land van de rijzende zon.

tien hoogtepunten 4

Fushimi Inari-taisha KIOTO

Dit schrijn - gewijd aan Inari - ligt in de Fushimi-ku wijk in Kioto. Je stapt het heiligdom binnen via een grote torii en beklimt vervolgens de berg - ook Inari genaamd - waarbij je steeds meer torii passeert. Ongeveer vier kilometer lang wandel je door dit prachtige landschap vol magische torii. Je ziet niet alleen de herkenbare rode poortjes, maar ook verschillende beeldjes in de vorm van een vos, gewijd aan Inari. Houd je klim zeker vol: de eerste kilometer(s) zijn nog erg druk, maar naarmate je hoger klimt, neemt de rust toe. Je kan ook de grote wandelpaden verlaten en verloren lopen tussen de vele graven om de ware mystiek van dit schrijn te ondervinden. Inari staat bekend als de god van de rijst, maar wordt in de praktijk vooral vereerd door zakenlui. Hij zou hen goed geluk brengen. Elke poort (torii) is dan oon geschonken door een Japanse zaak. De vossen die je hier ziet zijn de boodschappers. Zij hebben een sleutel van de rijstschuur in hun mond.

Japan - Rondreis 2015

onderweg naar de top. Hou zoals gezegd zeker cash geld bij de hand om iets verfrissends te kopen tijdens de klim.

Transport

Niet missen

JR Nara Line of Keihan Electric Railway Halte: Inari

Uiteindelijk reizen we twee keer naar dit monumentale schrijn: één keer in het weekend en één keer door de week. Dit gebedsoord is erg populair in Japan; het spreekt dus voor zich dat het er erg druk is tijdens het weekend. Je kan je beklimming dus best in het vroege ochtendgloren beginnen of - als je net zoals wij geen ochtendmens bent - in de late namiddag gaan. Heel wat mensen houden het bij de eerste grote stop voor bekeken: je kan hier iets klein eten of drinken en een souvenir kopen. Het loont echter meer dan de moeite om de klim verder te zetten. Tijdens de klim zijn er meerdere momenten waarop je souvenirs of - belangrijker - drankjes kan kopen. Algemene tip voor Japan: voorzie zeker cash geld. Neem zeker je tijd om dit schrijn te bezoeken. Trek minstens twee uur uit om ervan te genieten. Het schrijn is makkelijk bereikbaar met het openbaar vervoer: er zijn twee lijnen die stoppen vlakbij het schrijn. Doordat het een toeristische trekpleister is zie je hier ook veel Aziatische toeristen die opgesmukt zijn in traditioneel Japanse klederdracht: mannen als samourai en vrouwen als geisha. Dit zijn dus geen echte geisha (of geiko), maar toeristen die zich hebben laten verkleden. Het blijft natuurlijk wel een mooi en onvergetelijk zicht. De toegang tot het schrijn is gratis. Geld uitgeven kan je makkelijk in één van de vele winkeltjes aan de voet van de berg of 8

- De leuke gebedsplakkaatjes in de vorm van een vos aan de voet van de berg - Het uitzicht over Kioto dat je vanop de berg hebt - De twee parallelle kleine torii waarin je prachtige foto’s kan nemen - of toch als je voldoende geduld hebt en een vrij moment vindt in de voortdurende stroom aan toeristen. - De mystieke graven en rust zodra je het meest begane pad verlaat en zelf op verkenning trekt.

Toegang Gratis Zonsopkomst tot zonsondergang Beste moment: erg vroeg of laat (tegen zonsondergang)

Japans eten

JAPAN

De Japanse keuken onderscheidt zich op vele manieren van de westerse keuken die wij kennen. Bij Japans eten kunnen veel mensen zich alleen sushi voor de geest halen, maar de Japanse keuken is zeer gevarieerd en je kan niet anders dan verliefd worden op de vele smaken die Japan rijk is. Op de foto: daifuku, rijstkoekjes met een vulling. Onze toppers: - Sukiyaki: dun gesneden rundvlees met groentjes en tofu dat je zelf klaarmaakt op tafel. - Tempura: vis, vlees of groenten die gefrituurd zijn. In de goede tempura-zaken zie je de chef de vis voor je ogen onthoofden. - Sushi en sashimi: rauwe vis (sashimi) of rauwe vis met rijst (sushi). Groot verschil met de sushi die geserveerd wordt in BelgiĂŤ: het gaat hier altijd om heel pure sushi, je zal hier maar zelden sausjes of gefrituurde sushi eten. - Kaiseki ryori: een uitgebreide maaltijd met verschillende kleine potjes vis, vlees of groenten. - Shabu-shabu: rauw rundsvlees dat je in kokend water moet houden en vervolgens in saus dopt. - Yakitori: kleine stukjes vlees of groenten op een stokje, gegrild op kolen. Heel populair op markten. - Soba en udon noedels: Yummy. 10

Ryokan onsen & temple lodging JAPAN We hebben tijdens onze trip verschillende keren in ryokans verbleven en één keer in een boeddhistische tempel. De mooiste ryokan hadden (privé) onsen. Zullen ons het meest bijblijven: - Ryokan Tanigawa in Minakami: privé onsen, prachtige maaltijd en zeer uitgebreid ontbijt. Een erg authentieke, Japanse ervaring. Een absolute aanrader. - Koyasan Onsen Fukuchi-in: gedeelde onsen, vegetarische maaltijd geprepareerd door de boeddhistische monnikken die er wonen. Je kan kaligrafielessen volgen of het ochtendgebed bijwonen. Absolute rust verzekerd en dat in een magisch dorp. Absoluut geen angst nodig: de bedden in de ryokan worden ofwel door het personeel voorbereid of er zijn handige stappenplannen aanwezig opdat je dit zelf kan doen. In de meeste ryokan vind je ook uitleg rond het gebruik van de onsen. Kortweg: spoel jezelf altijd af voor je de onsen betreedt; mannen en vrouwen zijn (meestal) apart. Er mogen geen chemische producten in het onsenwater terechtkomen: was je er dus zeker niet in met zeep.

Okunoin KOYASAN

Koyasan - of in het Engels: Mount Koya - is een belangrijk pelgrimsoord voor een specifieke boeddhistische stroming. Door het grote religieuze belang van deze site zijn hier ontelbaar veel schrijnen opgericht voor overleden boeddhisten. Hier vind je ook het mausoleum van Kobo Daishi; de stichter van het Shingon Boeddhisme. Je kan in Koyasan verblijven in een tempel (vroeg boeken of via een reisagentschap reserveren vereist). Zo maak je kennis met de boeddhistische weg van het leven: gebedsdiensten in de ochtend en vegetarische keuken (shojin ryori). Het verblijven in een tempel is een echte meerwaarde aan deze site: zo beleef je het authentieke leven. Heb je hier echter geen tijd voor dan kan je Koyasan als een dagtrip van Osaka of Kyoto inplannen.

Japan - Rondreis 2015

Niet missen

Transport Via Osaka Namba Station: Nankai-Dentetsu lijn naar Gokurakubashi aan de voet van de berg. Hier neem je de kabelbaan naar Koyasan.

Tijdens een bezoek aan Koyasan ontdek je het ware boeddhistische Japan. Deze plaats geeft je een gevoel van rust dat je op weinig andere plaatsen zal ervaren. Door de uitgestrekte oppervlakte van het terrein is het ook vrij eenvoudig om te ontsnappen aan de continue toestroom van toeristen. Oorspronkelijk hadden we Koyasan op de planning staan als een uitstap vanuit Kyoto. Omdat deze uitstap hoog op ons verlanglijstje stond en we 100% zeker wilden zijn, boekten we via een reisagentschap. Hierdoor moesten we onze uitvalsbasis wijzigen naar Osaka. Voordeel: dankzij het reisagentschap konden wij nog in onze uitverkozen tempel verblijven - terwijl dit via een online boeking niet meer mogelijk was. Koyasan is relatief makkelijk bereikbaar vanuit Osaka: je hebt verschillende formules, variĂŤrend in reistijd en prijs, om naar Koyasan te reizen. Belangrijk: je hebt steeds een ticketje nodig voor de kabelbaan. Deze brengt je van de voet van de berg naar Koyasan, dat bovenaan de berg ligt. Check bij je heen- en terugreis dus zeker ook de tijden van deze kabelbaan. Er valt (helaas) niets te beleven in Gokurakubashi station of Koyasan station. De toegang tot Okuoin is gratis. Bepaalde tempels zijn echter wel betalend. Dit is telkens aangegeven per tempel.

- Okunoin: we namen een gids tijdens het verkennen van deze site. Een absolute meerwaarde, zij kon heel wat extra informatie vertellen over de vele graven en gebruiken. Een beetje een vreemd zicht: tussen de stokoude graven staan er ook nieuwere exemplaren, vaak gesponsord door een bepaald bedrijf. Op die manier eren zij hun werknemers. - Het verlaten van het wandelpad om zelf de minder bezochte stille plekken te ontdekken. - Zeer vreemde ervaring bij zonsondergang.

Toegang Gratis Sommige tempels moet je wel apart betalen

Arashiyama & Sagano KIOTO Trek je wandelschoenen aan en verken deze wijken te voet. In het Arashiyama Bamboo Grove kom je nog met regelmaat toeristen tegen, maar tijdens de rest van je wandeling zal je vrijwel alleen zijn. Wees niet te schuchter om op eigen houtje enkele van de kleine tempels te bezichtigen: met hun mossige tuinen zijn dit de mooiste tempels die we in Kioto ontdekt hebben. We zijn onze wandeling gestart in Tenryu-ji, een prachtige tempel met mooie tuin. Deze tuin mondt uit in het Arashiyama Bamboo Grove. Wanneer je door dit bamboebos gewandeld bent, kom je vrijwel onmiddellijk uit op Okochi Sanso, het verblijf van een voormalig Japanse filmster. Ook hier weer een prachtige tuin. Wandel verder richting Atago Torii en bezoek zeker nog Gio-ji: een prachtige mostuin. Ga vervolgens naar Adashino Nenbutsu Ji alvorens bij Atago Torii uit te komen.

Nikko cultureel erfgoed NIKKO Nikko is een kleine stad die makkelijk bereikbaar is vanuit Tokio. De stad is een erg druk bezochte toeristische trekpleister: shogun Tokugawa Ieyasu en zijn kleinzoon Iemitsu hebben er een mausoleum en worden er geëerd en herdacht. De sites in Nikko behoren tot het UNESCO Werelderfgoed. Heb je een citytrip naar Tokio geboekt en geraak je niet in Kioto? Dan is Nikko zeker meer dan de moeite waard om een dagtrip aan te wijden. Momenteel zijn er restauratiewerken bezig aan één van de grootste tempels in Nikko: Rinno-ji blijft nog enkele jaren ingepakt. Dit geeft je echter een unieke inkijk in het renovatieproces van zo’n eeuwenoude boeddhistische tempel. Eerst wordt er een ‘fabriek’ rond de tempel gebouwd. Vervolgens wordt de tempel ontleed: het interieur wordt naar buiten verhuisd, het dak wordt weggenomen, de linker- en rechterkant worden apart gerestaureerd. Bij Nikko Tosho-gu kan je een audio guide huren die je meer verteld over de verschillende tempels. Een aanrader, aangezien veel zaken anders aan je aandacht zullen ontsnappen.

Japan - Rondreis 2015

Niet missen

Transport Via Tokio: neem in Tobu Asakusa Station de TobuNikko lijn richting Nikko.

Nikko is makkelijk bereikbaar vanuit Tokio. Héél erg makkelijk. Zodra je in Tobu Asakusa Station gearriveerd bent, hoef je maar naar je voeten te kijken en de lijnen op de grond te volgen tot de Tobu Nikko lijn. Tot onze grote verbazing waren er toeristen die deze gigantisch opvallende pijlen niet hadden opgemerkt: het loont dus om af en toe naar de grond te staren. De trein naar Nikko heeft een volledig eigen lijn die duidelijk herkenbaar is aan de treinstellen zelf. Eens aangekomen in Nikko kan je vanaf het station wandelen naar het voornaamste tempelcomplex. Dit ligt op zo’n tweetal kilometer stappen. Wij namen eerst een taxi om onze zware bagage bij ons hotel af te zetten en vertrokken vanuit hier te voet naar de UNESCO site. De tempels op deze site zijn telkens betalend. De toegangsprijs varieert per tempel. Het meest voordelige is om een combiticket te kopen. Nikko is een heel erg populaire site, dus je bezoekt deze best erg vroeg in de ochtend of tegen sluitingstijd. ‘s Middags bevonden we ons in een sardienenblik, een uur voor sluitingstijd waren we - op één ander westers koppel na - helemaal alleen.

- Kanman-ga-fuchi abyss: aan de ene kant een afgrond met een kolkende rivier; aan de andere kant een rij jizobeeldjes (kleine - maar ook minder kleine - boeddabeelden, vaak gekleed met mutsen). Een prachtig zicht. Doordat deze site niet vlakbij de tempels ligt, is het hier ook een pak minder druk. - Tosho-gu: de grootste site met verschillende tempels. Opvallend: de prachtige details in de vele deurlijsten. - Rinno-ji: tempel die momenteel gerenoveerd wordt en op deze manier een unieke blik geeft in het renovatieproces. - Shinkyo Bridge: rode brug die een mooi contrast biedt tegen de groene bomen op de achtergrond.

Toegang Je betaalt per tempel of per tempelcomplex een toeslag. Deze toeslag varieert per tempel. Je kan ook een combi-ticket aanschaffen.

Het contrast van Tokio TOKIO Onze eerste indruk van Tokio was niet meteen een schot in de roos: na een lange vermoeiende vlucht wilden we zo snel mogelijk onze hotelkamer binnen om ons te verfrissen. Dit ging echter nog niet, omdat de kamer nog niet klaar was en dus bevonden we ons bezweet en moe in een hypermoderne buurt in Tokio - waar vreemd genoeg niets te beleven viel. â&#x20AC;&#x2DC;s Avonds zouden we ontdekken dat we in de uitgaansbuurt verbleven en dat er wel degelijk een hoop te beleven was zodra de zon gezakt was. Na een frisse douche en een nieuwe kijk zagen we echter een heel ander Tokio. Een Tokio waarover amper geschreven wordt: een wereldstad met een unieke mix tussen nieuw en traditie. We zagen een traditionele trouwpartij in de belangrijkste tempel en enkele uren later zagen we vrouwen vechten op draken. Het meest bewonderenswaardig: die vreemde mix wĂŠrkt. In Tokio kan je je bevinden in het drukste treinstation ter wereld en toch het idee hebben dat Antwerpen Centraal benauwender is. In Tokio kan je je wilde haren loslaten of net volledig alleen bezinnen. In Tokio kan het ene moment getuige zijn van een intieme band en het volgende moment opgeslorpt worden in een wereldstad zoals er geen ander is. En oh ja, ze zingen er wanneer ze ijs voor je bereiden. 24

Nara, de stad van de herten NARA

In Nara vind je tientallen borden met duidelijke instructies: de herten in Nara - hoewel ze al jarenlang met mensen samenleven - blijven wilde dieren. En wilde dieren blijven onvoorspelbaar. Na een dagje Nara kunnen we concluderen dat allicht heel wat kinderen met lelijke nachtmerries achterblijven. De bambi’s blijken het vooral gemunt te hebben op de ‘zwakkeren’: peuters en kleuters werden vrolijk omver gekegeld door de springerige viervoeters. Bezoek je Nara dus als een gezin: bezint eer ge begint! Als je je peuter eten in de handen stopt en die vervolgens op een bende herten afstuurt dan is de kans eerder klein dat er een Disney-scene ontstaat. Een Tarantino daarentegen... Naast honderden herten heeft Nara opnieuw erg mooie tempels én het grootste Boeddhabeeld van Japan: Todai-ji tempel met Daibutsu-den Hall is een belangrijk bedevaartsoord voor boeddhistische pelgrims.

Japan - Rondreis 2015

Transport Via Kioto neem je de JR Nara lijn of de Kintetsu lijn. De stations liggen op wandelafstand van de bezienswaardigheden.

Nara is voor niet-boeddhisten vooral interessant omwille van het unieke samenleven tussen mens en hert. Los van deze schattige bewoners is het echter een heel belangrijk pelgrimsoord. Nara is de eerste echte hoofdstad van Japan en bevat daarom vele schatten, zoals vele oude tempels en gebouwen. Je kan Nara makkelijk bereiken vanuit Kioto of Osaka; het duurt ongeveer een uurtje om Nara te bereiken. Net zoals Nikko, Tokio en Kioto bevat Nara verschillende UNESCO sites waar je werelderfgoed kan bezichtigen. Niet missen - De herten: letterlijk niet te missen. Je vindt ze overal. Opgelet dat ze niet met je mee gaan winkelen: laat geen deuren open. - Todai-ji: de grootste boeddha van Japan vind je in deze tempel. - Horyuji tempel: EĂŠn van â&#x20AC;&#x2DC;s werelds oudste houten gebouwen.

Toegang Afhankelijk van de tempels die je bezoekt. Todai-ji is gratis. De andere boeddhistische tempels zijn betalend. De grote boeddha (Daibutsu) bevindt zich in Daibutsu-den Hall en is betalend.)

09 10

Kabuki

Universal Studios Osaka OSAKA

TOKIO

Een ervaring die we niet snel zullen vergeten en daarom een plaatsje in onze top tien. We zijn niet meteen pretpark freaks en besloten dan ook reden last minute om Universal Studios een bezoekje te brengen.

We kochten ticketje om in Tokio in het Kabuki-Za theater een voorstelling te volgen. We kozen voor een volledige voorstelling en huurden ook een audio guide: een absolute must als je iets van het toneel wil begrijpen.

Reden? We verbleven in het Universal Port Hotel: dit hotel had gunstige voorwaarden en bij het boeken beseften we niet dat dit deel uitmaakte van het Universal Studios complex.

Deze authentieke vorm van entertainment is een absolute aanrader. Ben je niet zo cultureel gezind of zie je het niet zitten om vier uur lang toneel te kijken? Je kan ook ticketjes kopen voor één act.

Na de vele Minions in de liften konden we niet anders dan Ga je wél voor de volledige voorstelling? Neem dan zeker toegeven aan de druk en het pretpark bezoeken. eten en drinken mee. De voorstellingen beginnen al vrij vroeg en duren erg lang dus je zal sowieso honger en Een keuze die we ons niet hebben beklaagd: het thedorst krijgen. Ondanks de vele waarschuwingen online mapark was volledig gehuld in Halloween-sfeer en de been in gidsen deden we dit niet - te veel schroom om een zoekers gingen volledig op in dit thema. Heel wat gasten theater binnen te wandelen met eten. We hebben veel spijt hadden zichzelf verkleed, wat op zich een heel grappig gehad. Véél spijt. Reken er niet op dat je tijdens de pauzes kan eten bij de eetkraampjes in het theater zelf. Doe net zicht was. Zodra het donker was en de kleinste kinderen huiswaarts waren gekeerd, werd heel het pretpark omgeals de locals en zorg gewoon voor je eigen voedseltoverd tot een Halloween-park: attracties pasten zich aan, pakketje. zombies liepen over de straten en plaatsen op gepaste tijdens een dansje. Meest memorabel: de doodsangst van de Japanners bij het zien van de verkleedde zombies. Wauw. 30

het verslag 32

02 oktober

Vlucht naar Tokio 02 oktober 2015

We vertrekken vanuit Leuven met de trein richting Zaventem, nog geen kwartier treinen. We vliegen met Lufthansa naar Tokio via Frankfurt. De vlucht vanuit Zaventem richting Frankfurt duurt een dik uur, gevolgd door een vlucht van bijna elf uur richting Narita International Airport (Tokio). Ondertussen kan je rechtstreeks vanuit Brussel vliegen met de Japanse luchtvaarmaatschappij ANA. Die keuze hadden wij indertijd nog niet. We zijn wel heel tevreden van onze vlucht met Lufthansa: goede kwaliteit en een vriendelijke service.

Praktisch Maatschappij: Lufthansa. Vluchtroute: Brussel - Frankfurt - Tokio Narita Prijs tickets: 1.460,32 EUR voor twee personen H/T.

Na een betrekkelijk matige eerste lunch in het hotel (buffet), trekken we op verkenning. Naast gewoon omvervallen van alles wat er rond ons gebeurt (enorme drukte overal), gaan we al meteen op zoek naar enkele bezienswaardigheden.

03 oktober

Eerste dag Tokio 03 oktober 2015

Allereerst stond het Meiji Shrine (Meiji Jingu) op het programma, meteen al een serieuze wandeling, aangezien het schrijn in een vrij groot park (Yoyogi Park) ligt. Belangrijk om weten: er zijn enkele wandelingen en parkjes waar je extra dient te betalen om binnen te geraken. Dit kan enkel cash. Hoewel Japan zeer modern is, is het een samenleving die zich nog voornamelijk op cash richt. Op het middenplein van het schrijn heerst een grote bedrijvigheid. Mensen schrijven gebeden/geluksboodschappen op houten kaartjes (cfr. foto vorige pagina) en hangen deze bij de ontelbare andere kaartjes die tegen de zijkanten van het schrijn staan. Daarnaast trouwen hier mensen aan de lopende band (cfr. foto rechts). Op de dertig minuten dat we er waren, kwamen er minstens vier trouwende koppels voorbij. Vervolgens stond het drukste kruispunt ter wereld op het programma (Shibuya Crossing). Per keer dat de lichten op groen springen, steken (op de drukste momenten uiteraard) ongeveer duizend mensen de straat over in alle mogelijke richtingen. Je kan dit tafereel het best bekijken vanuit de Starbucks op het tweede verdiep van één van de wolkenkrabbers aan het kruispunt. Let wel: Iedereen weet dit, en zo sta je al snel met enkele tientallen te kijken (veeleer zonder koffie) naar hoe de massa zich keer op keer verzet. Een leuk schouwspel, zowel van bovenaf als er middenin.

We komen rond 8u ‘s ochtends aan na een vermoeiende vlucht. Na wat zoekwerk vinden we onze weg naar de trein die ons van de luchthaven naar Shinjuku (het drukste Eten doen we in Umegaoka Sushi (in Shibuja Station). Het Metrostration ter wereld) brengt. staat in vele gidsen en dat wordt meteen duidelijk als we de wachtrij zien. We vullen onze naam in en het wachten Er zijn enkele opties, de Tourist Info raadt ons de N’EX kan beginnen. Onze jetlag begint ons parten te spelen en (Narita Express) aan. Tickets zijn redelijk prijzig (6380 we hebben beide minstens de helft van de tijd zitten slapYen), maar je krijgt er wel een propere trein voor die je op en. Zeven uur verschil in tijd begint zich te manifesteren. iets meer dan een uur afzet. We kochten tickets met gereserveerde plaatsen (zowat overal krijg je de keuze tussen Na anderhalf (!) uur aanschuiven zetten we ons aan de gereserveerd en niet gereserveerd). toog en kan het feest beginnen. Overheerlijke sushi, zeer behulpzame sushi master! Zeker een aanrader! En het Shinjuku, onze eindhalte van de trein, heeft een ontelbaar cliché van de dure sushi wordt meteen weerlegd: nog aantal uitgangen. Je kan dus maar best op voorhand kigeen 3000 Yen voor een buikje vol. We leren ook hoe we jken welke windrichting je moet volgen. Enkele vriendelijke verstaanbaar moeten maken dat we uit België komen. Na Japanners boden spontaan hulp aan om de juiste richteen aantal pogingen blijkt dat gewoon te werken door het ing te vinden. Logeren doen we in het Citadines Central trema (¨) op België weg te laten. Belgiiii! Shinjuku Tokyo Hotel. Shinjuku is zowat een beetje de uitgangsbuurt van Tokio (dat leerden we later pas).

Japan - Rondreis 2015

helemaal bovenaan wil geraken. Interessante extraatjes bij de Sky Tree:

04 oktober

Meer Tokio 04 oktober 2015

- Mensen die jarig zijn in de maand van hun bezoek, krijgen een sticker opgekleefd en worden te pas en te onpas gefeliciteerd! En neen, dit geldt niet alleen voor kinderen, hebben we uit eerste hand kunnen waarnemen. - Aan de voet van de Sky Tree stikt het van de restaurants, zo ook de Cold Stone Creamery. Hier kan je ijs en pannenkoeken eten in de meest uiteenlopende variaties. Leuker is dat het personeel zingt terwijl ze het ijsje klaarmaken, maar wees gerust, ze vragen eerst toestemming. Vervolgens gaat het hele restaurant uit de bol. Als avondactiviteit stond er een restaurant op het programma. Geen normaal restaurant, maar eentje vol robotten, het Robot Restaurant. Het concept is heel simpel: Kitsch, Kitsch en nog eens Kitch. De essentie van dit restaurant is niet dat het een restaurant is (je kan er wel eten, maar verwacht er niet te veel van – mensen komen ook niet om te eten), maar voor de grootse Robotshow. In een dolgedraaide show met Robots, monsters, nog meer Robots en schaarsgeklede vrouwen, werd het publiek met verstomming geslagen. Locals passeren hier niet, de zaal (ongeveer 150 mensen per keer, tot drie keer per avond) zit vol toeristen. Als je tijd hebt, pak dit dan zeker mee. Het is idioot en 100% toeristisch, maar oh-zo plezant. Enjoy!

Dit Robot Restaurant ligt in het hartje van de uitgaansbuurt. Het is absoluut geen 18+ show en je kan er met je Na een ontbijt in het hotel (opnieuw maar matig), vertrekkinderen naartoe. Opgelet wel: het etablissement aan de ken we richting Senso-Ji. Dit is een boeddhistische tempel overkant is wél 18+ en adverteert dan ook in koeien van gelegen in Asakusa. Ook hier heerst weer een grote beletters dat ze niét het Robot Restaurant zijn. drijvigheid. Dit is dan ook één van de belangrijkste tempels in Tokyo. Mensen komen bidden en we volgen vanop korte afstand een ceremonie (helaas vinden we niet meteen terug waarvoor deze staat). Tijdens deze ceremonie wordt er gezongen en gedanst. Voor een goed zicht op de stad moet je in de Tokyo Sky Tree zijn. Deze 634 meter hoge toren is niet alleen nuttig als toeristische trekpleister, maar wordt ook gebruikt om televisiesignalen uit te zenden. Je kan kiezen om urenlang in de rij te staan om tot op het eerste platform (350 meter) te geraken. Voor een meerprijs kan je de ‘express lane’ nemen (enkel toegankelijk voor toeristen). Voor nogmaals een meerprijs kan je nog enkele verdiepingen hoger geraken (450 meter), wat het zicht toch nog net een beetje mooier maakt. Wat de prijs betreft moet je rekenen dat je vlot 6.000 Yen kwijt bent voor twee personen als je tot

Het Mori Art Museum is onze volgende stop. Dit ligt in de Roppongi Hills en is vlot bereikbaar met de metro. Het museum is een verzameling van moderne kunst (vooral Aziatisch). Speciaal aan het museum is dat het gevestigd is op de 53ste verdieping van een wolkenkrabber. Het zicht krijg je er dus mooi bij. Voor de shoppers onder ons: de gift shop van dit museum is zeker ook de moeite waard.

05 oktober

Tokio food 05 oktober 2015

Onze volgende stop planden we via een reisbureau: Het Studio Ghibli museum. Dit museum, gelegen in Mitaka, is volledig gewijd aan de gelijknamige filmstudio. Je moet er maanden op voorhand reserveren en vanuit België kan dit eigenlijk enkel via een reisbureau. De hele trip kost ons 65 Euro per persoon. Dit is inclusief vervoer en gids. De gids blijkt een grote meerwaarde, aangezien het museum enkel uitleg en opschriften in het Japans verzorgt. Het is meteen ook duidelijk waarom je op voorhand dient te reserveren. Tickets zijn inderdaad hopeloos uitverkocht en er loopt aardig wat volk. Vooral de giftshop heeft goed te doen. Het Ghibli-museum is een absolute aanrader voor fans van de studio. Ben je geen fan? Dan ga je allicht weinig aan het museum hebben, maar kunnen we je wel aanraden om zeker ‘Spirited Away’ eens te kijken - of een andere Ghibli-productie. ‘s Avonds zoeken we specifiek naar een tempura-restaurant. Als je tempura, Tokio en Shinjuku door de Googlemachine haalt, dan kom je nogal snel bij Tunahachi uit. Dit is een heel bekend tempurarestaurant.

We staan heel vroeg om richting Tsukiji Market (de beroemde vismarkt met de nog beroemdere Tonijnveiling) te vertrekken. Elke ochtend om 5 uur stipt worden er (in twee groepen) 120 mensen binnengelaten. Plaatsen zijn dus beperkt en zeer gegeerd. Op tijd komen is de boodschap. Helaas hadden veel mensen deze boodschap ontvangen. Toen we omstreeks 3.40 toekwamen, werden we meteen tegengehouden … geen plaats meer. Een zure appel, als je net een taxirit van een half uur achter de rug hebt. Meteen terug de taxi in en terug in bed.

We krijgen plaats met onze neus vlak voor de kok van dienst en bestellen ons een menu. Zeer ingewikkeld door het beperkte Engels en vooral ‘speciaal’. De levende vissen en reuzenscampi’s worden voor onze neus vakkundig naar de hemel geholpen en het frituurvet ingegooid. Het is een (dure) ervaring op zich, maar zeker de moeite waard. Ook hier moesten we een tijdje aanschuiven voor we zelfs maar binnen geraakten.

We keren terug naar de Tsukiji Market als het heetst van de strijd al voorbij is. Rond 9 uur gaan we een kijkje nemen op de eigenlijke markt. Tegen dan is de meeste vis al verkocht en zijn de meeste mensen al aan het opruimen. We vervoegen ons bij de echte Japanners en eten iets bij een klein restaurantje (ontbijt op basis van vis en rijst, wat had je nu gedacht?).

Japan - Rondreis 2015

dit het wachten absoluut niet waard. Bovendien zitten we met een ethisch dilemma, aangezien tonijn een bedreigde diersoort is. Verder staat er vandaag een daguitstap gepland, opnieuw via Connections naar Mount Fuji en een aantal dorpjes en bezienswaardigheden in buurt. Allemaal op de bus en rijden maar!

06 oktober

Mount Fuji beklimmen duurde wat te lang en daar hadden we helaas geen tijd voor. We reden dus naar een plaats van waar je een uitstekend zicht had (Mount Fuji 5th Station). De bussen stonden met tientallen naast elkaar, we waren dus niet alleen. Iedereen kreeg een geluksbelletje (het rinkelde er dus enorm …). Het zicht valt een beetje tegen. De zon zit verkeerd en er staan toch wel wat wolken. De commerce tiert welig, alles is te koop. Je hebt er de ene shop na de andere, maar meer is er eigenlijk ook niet te zien.

Tsukiji & Mt. Fuji 06 oktober 2015

Een gewaarschuwd persoon staat maar beter vroeg op! Tweede poging om de Tsukiji Market te bezoeken. Het is bijna de moeite niet, maar we staan – u leest het goed – om één uur ’s nachts op om op tijd te zijn. Opnieuw de taxi in, opnieuw dat half uurtje en dan met een bang hart richting ingang. Meer geluk vandaag. We zijn letterlijk nummer vier en vijf in de wachtrij (om 2u15) en zien de rij eerst traag en dan sneller en sneller groeien. Het lijkt er echter op dat het veel langer duurt voraleer de wachtrij vol zit. Hebben we gewoon pech gehad? Na ‘eventjes’ wachten in een zeer kleine ruimte, mochten we om 5u25 (meer dan drie uur wachten voor een paar tonijnen!) allemaal in een mooie rij naar de veilinghal. En ja, daar lagen ze dan. Het is wel wat, mooie rijen van veelal diepgevroren tonijn, met daarnaast, 60 mensen met GSM, fototoestel en selfiesticks in de aanslag. Het was sneller voorbij dan verwacht. Dit is voor ons de eerste teleurstelling van Japan: de tonijnveiling wordt hoog aangeschreven in verschillende gidsen, maar we vinden

Voor de mensen die denken dat Mt Fuji een jaarlang bedekt is met sneeuw: fout! Het iconische zicht van de besneeuwde berg is alleen te zien tijdens de winter/lente. Al bij al is Mt. Fuji een teleurstelling (of toch wanneer je hem niet echt beklimt). Het is er drummen en duwen en het uitzicht is allesbehalve adembenemend. Tenzij je fan bent van een parking vol bussen. Varia info: Op weg naar de berg kom je voorbij een stuk weg waar het asfalt zo gelegd is dat het een soort muziekje afspeelt (mits je aan de juiste snelheid rijdt). Japanners zijn er dol op, zo blijkt. Het zorgt voor heel wat animo in de bus. Tweede attractie van de busrit is Oshino Hakkai, een dorpje met 8 vijvers. Ook hier is alles op het toerisme toegespitst. Het stadje is mooi en de vijvers bevatten zeer proper en helder water (mooie weerspiegelingen). Daarnaast zitten deze vijvers vol grote Koi-vissen. We kopen nog wat extra Kitkat en een paar plaatselijke hapjes. Alles is eigenlijk wel spotgoedkoop (of dat doet de Yen ons toch uitschijnen ...). Ook deze locatie heeft meer potentieel dan wat we zien: te veel toeristen, te weinig rust. Dit dorpje moet adembenemend zijn wanneer je rustig naar de reflecties in het water kan staren. Wanneer je echter voortdurend in angst leeft dat je erin gedrumd gaat worden, is het een minder aangename ervaring. Op de bus naar de Shiraito No Taki Waterfalls krijgen we een koude maaltijd voorgeschoteld in Japanse stijl (Bento Box). Hier is het meteen al een pak rustiger (vele kraampjes zijn dicht en zijn niet voorzien op die enkele toeristen). De waterval is wel mooi en zeker de moeite.

De vele trappen die we ervoor moeten doen, nemen we er bij. We belonen onszelf met Vanille en Wasabi-ijs (een goede gok!). We besluiten de rondrit met het Fujisan Hongu Taisha Shrine, een iets minder bekend schrijn, maar daarom niet minder mooi en de moeite waard. Hier zijn we helemaal alleen. Daarmee zit onze dag er ook op wat bezoeken betreft. Tegen iets na 7 zijn we terug in het Shinjuku station. Veel zin hebben we niet om te zoeken naar iets om te eten (we zijn echt wel moe na onze dag die al 18 uur aan de gang is) en we komen uiteindelijk in een “Frans-Italiaans” (let op de aanhalingstekens) restaurant (Bistro Flambé) onder de grond terecht. Er was weinig Italiaans en weinig Frans aan de kaart, en zeker niet aan de aankleding. Het eten was eetbaar, maar de naam van het etablissement hoeven we niet te onthouden (dat moet beter kunnen). Even om de hoek staan de plastic maaltijden mooi uitgestald en die zien er eerlijk gezegd zelfs nog beter uit … Wel een algemene tip: veel restaurants (ook goeie!) bevinden zich in Tokio onder de grond of net hoog in de toren. Hou je ogen dus open voor bordjes, pijltjes of plakkaten. Hotel 3 – 7 Oktober 2015 Citadines Central Shinjuku Tokyo 68.330 Yen (513 euro) Ontbijt inbegrepen Ligging: Dit hotel ligt op een vijftal minuten stappen van het Shinjuku Metrostation. Je kan best de oostelijke uitgang nemen. Gelegen in drukke uitgaansbuurt. Kamer: De kamer is klein maar proper en verzorgd. In onze kamer was er niet meteen overdreven veel plaats voor de valiezen. Personeel: Zeer vriendelijk en behulpzaam Restaurant: Ontbijt en lunch waren zeer pover, in buffetstijl. ’s Avonds was het restaurant niet open, vermoedelijk omdat het laagseizoen was. Er zijn zeker voldoende alternatieven in de buurt, aangezien het hotel gelegen is in een drukke uitgaansbuurt. Algemeen: Leuk hotel, goed gelegen met vriendelijk personeel. Enkel de eetfaciliteiten vielen toch wat tegen (3 van de 4 dagen hebben we het ontbijt overgeslagen).

Japan - Rondreis 2015

- Sumo-worstelaars: We zijn getuige van een soort Sumo-ritueel (geen wedstrijd). Geen flauw idee waar het over ging, maar het leek wel op een soort voorstelling van een aantal worstelaars. De massa gaat wild! Wij begrijpen er niets van, maar ‘genieten’ mee. - Inpakkunst: De Rinno-Ji tempel stond volledig ingepakt voor restauratie. In België betekent dit dat je een tempel ziet die volledig in de stellingen staat. Hier in Japan bouwen ze er gewoon een volledige hal over. Gelukkig zorgen ze er tegelijk nog voor dat een afbeelding op de hal terecht komt zodat je kan zien wat er achter het metaal zit. Je kan helemaal tot boven klimmen in de constructie en komt dus midden in de restauratie terecht. Dit verslag blijft nog wel even actueel: de restauratie zal voltooid zijn in 2020 (en dan beginnen ze waarschijnlijk aan de volgende tempel).

oktober

Naar Nikko 07 oktober 2015

- Het leven voor en na 5 uur: Nikko (en andere kleine stadjes) valt volledig stil eens het donker begint te worden. Winkels zijn dicht en in bepaalde gevallen zijn er ook amper restaurants (en deze zijn vaak dicht). In Nikko vonden we drie restaurants die open waren en er was ook één supermarkt die effectief open was na vijf uur. Tripadvisor zegt dat er 599 restaurants zijn in Nikko, maar die hebben we toch niet op een ‘open’ staat aangetroffen. Waar Nikko voor 5 uur bruiste van het leven (toch aan de tempels, niet in de stad zelf), loopt het tempelcomplex en de stad zelf helemaal leeg. En leeg betekent echt wel leeg (tot het moment dat het eigenlijk wel creepy wordt).

We aten in restaurant ‘Zen’ (sluit om 19u00). Traditioneel Vandaag staat Nikko op het programma. Dit is een stadje Japans eten, beperkte kaart, maar op zich een absolute dat eigenlijk volledig ingepalmd wordt door een aantal aanrader. De kaart bevat soep en vleesgerechten. grote tempels en schrijnen. Een treinrit van ongeveer 45 minuten brengt ons naar het stadje, dat er voor de rest maar verlaten uitziet. De Turtle Inn (ons hotel) ligt weg van het centrum, we nemen dus een taxi. Gebarentaal is voldoende om er te geraken. Het stadje Nikko zelf is achteraf gezien maar klein en heeft amper winkels en of restaurants (iets om rekening mee te houden!). De tempels in willekeurige volgorde: Futarasan Shrine, Toshu-Gu, Rinno-Ji, de beroemde Wooden Bridge … de lijst grote tempels lijkt zonder einde te zijn. Het museum van Nikko (betalend), is niet meteen heel interessant. Je kan dit gerust skippen als je te weinig tijd hebt. We ontdekken in deze stad toch wel een aantal zaken die volgens ons volledig Japans zijn (‘kenners’ die we nu al zijn – ahum):

Hotel 7 - 8 Oktober 2015 Turtle Inn Nikko 14.800 Yen (110 euro) Ontbijt inbegrepen Ligging: Op een dikke 5 minuten rijden van het treinstation van Nikko. Best de Taxi nemen, te voet is het nog net iets te ver. Kamer: Heel basic, met 2 aparte bedden. Zeer kleine badkamer. Onsen (warmwaterbad) beschikbaar. Dunne muren, kamer dus zeer gehorig. Personeel: Zeer vriendelijk en behulpzaam. Zorgen voor een kleine introductie van de stad (plannetje) en spraken goed Engels (bagage kon in bewaring gegeven worden indien nodig en belden ook voor ons een taxi om terug naar het station te rijden. Restaurant: Enkel ontbijt (dinner slechts beschikbaar op zaterdag), basisontbijt, maar wel lekker en gezond. Algemeen: Nikko is een zeer klein stadje, afstand tot de toeristische trekpleisters is dus beperkt. Op wandelafstand van alles wat belangrijk is. Opgelet voor het sluitingsuur van de stad: na 5 uur vind je amper nog geopende winkels/restaurants. Best even afchecken op voorhand.

08 oktober

Minakami ryokan 8 OKTOBER 2015

’s Ochtends na het ontbijt lopen we nog even tot bij de rivier. Daar is nog een klein parkje met een hele rij Boeddhabeeldjes (jizobeeldjes). Ze dragen allemaal een slabber en mutsje (rood). We zullen dit nog vaak terugzien. Dit is een herdenking voor de kinderen die gestorven zijn. Daarna de trein op naar Minakami. Daar is het plan om Takaragawa Onsen (warmwaterbad) te bezoeken, maar door een ietwat mindere planning komen we veel te laat aan en is het de moeite niet echt meer om daar naartoe te rijden. Daarom nemen we meteen de taxi naar onze Ryokan. Typischer kan deze niet zijn. Schoenen uit, meteen een tasje groene thee en aangepaste kleding om ons volledig in de sfeer te dompelen. We merken ook op dat de gemiddelde leeftijd hier op 70 jaar ligt en we werkelijk de enige toeristen zijn. Onze kamer is 100% traditioneel en heeft een eigen onsen. Ons ‘bed’ wordt voor ons opgemaakt en we worden behandeld als echte VIPS. Eten krijgen we geserveerd in onze eigen ruimte. Volledig naar traditioneel gebruik. We ontdekken weer heel wat nieuwe zaken (en de gerechten lijken eindeloos). Na het eten krijgen we versgeperst fruitsap op de kamer. Wat moet een mens meer hebben terwijl hij gezellig zit na te genieten in zijn onsen. 50

Hotel 8 - 9 Oktober 2015 Ryokan Tanigawa 57.600 Yen (430 euro) Ontbijt en dinner inbegrepen Ligging: Kleine tien minuten rijden met de taxi vanuit het station van Minakami. Te voet absoluut niet doenbaar (veel te ver en hoogteverschil) Kamer: Dit hotel was volledig in Japanse stijl, Tatami op de vloer, slapen op een futon, en zelfs aangepaste kleding van personeel en gasten (gratis ter beschikking gesteld). Onze kamer had een leefruimte, een kamer met zetels, kamer met massagestoel, een traditionele badkamer, twee toiletten en een privĂŠ-onsen buiten. Personeel: Aangezien hier maar weinig toeristen lijken te komen, is het niet meer dan normaal dat het Engels aan de mindere kant was. Toch werden we zo goed als mogelijk geholpen en was de service uitstekend. Restaurant: Dinner en ontbijt waren inbegrepen (traditioneel Japans), daarnaast kwam men â&#x20AC;&#x2122;s avonds nog rond voor een extra glaasje vers fruitsap. Algemeen: Zeer prijzig hotel, maar wel de moeite waard voor de totaalervaring. Als Westerse toerist is het wel even wennen aan de andere cultuur.

zullen doen. Ze klinken erg bezorgd. We zeggen wijselijk van niet.

09 oktober

Magome Tsumago 09 oktober 2015

Onderweg dien je op te passen voor beren (overal hangen luide bellen om ze af te schrikken) en is er weinig mogelijkheid tot stoppen uitrusten voor een drankje. Dat ene cafeetje dat wel open is verwelkomt ons als waren we BJâ&#x20AC;&#x2122;s (Bekende Japanners). Na drie kilometer besluiten we terug te keren. De andere vijf zouden nog te lang wandelen zijn en we zouden naar alle waarschijnlijkheid de laatste bus missen. Nog eens acht kilometer in de donkere Japanse bossen lopen hebben we geen zin in. Eten doen we in het hotel zelf (opnieuw traditionele Ryokan). Dit is de beste en tevens ook enige optie aangezien ook hier weer de stad volledig lijkt uitgestorven van zodra de zon begint onder te gaan (rond vijf uur). Goed gezien van dat hotel natuurlijk, toeristen hebben niet echt een keuze ... Op zich is dit niet eens erg, want het eten dat we gereserveerd krijgen is top. Gezien de vermoeiende dag, duiken we vroeg ons bed in.

Hotel 9 - 10 Oktober 2015 Magome Chaya

Lang uitslapen zit er niet in. We hebben een lange treinrit naar Magome voor de boeg. Daar begint de lange wandeling naar Tsumago (8km â&#x20AC;&#x201C; onderschat dit niet). Omdat er geen taxiservice is vanuit het hotel, kunnen we pas rond 8 uur naar het station vertrekken. Hierdoor moeten we onze geboekte treinen omboeken. Het hotelpersoneel is zo vriendelijk om in het Japans een uitleg te schrijven voor de persoon aan het loket. Omwisselen lukt zonder enig probleem. Meestal lukt dit, tenzij de gereserveerde plaatsen op zijn, dan moet je op een vrije plaats in een andere wagon gaan zitten. We zijn pas in de namiddag in Magome en besluiten dus te kijken hoever we nog kunnen wandelen. De oude postroute tussen de twee steden is grotendeels goed begaanbaar, maar al snel merken we dat de wandeling meer is dan gewoon even 8 km gaan wandelen. Het is nog steeds zeer warm en het gaat constant omhoog en omlaag. Locals die we tegenkomen (ook al is het nog maar 3 uur) vragen ons of we de volledige afstand nog

14.904 Yen (112 euro) Dinner inbegrepen Ligging: 25 minuten rijden met de bus vanuit het station van Nakatsugawa. Vervolgens een steile klim van enkele honderden meters op het paadje waar ook de toerischtische wandeling begint. Kamer: Basic, tatami, futon, kleine televisie. Gedeelde badkamer met onsen. Personeel: Zeer vriendelijk en zeer goed Engels. Persoon die instond voor de receptie bediende ons ook in het restaurant. Restaurant: Rond half 5 valt het leven stil in Magome. Gelukkig had ons hotel dus een restaurant (geen andere restaurants open in de stad). Eten was lekker en zeer traditioneel. Algemeen: Enkel betalen met cash geld. Het postkantoor aan de overkant van de straat heeft een automaat om geld af te halen. Vrij basic hotel, maar goed voor zijn prijs.

Japan - Rondreis 2015

We moeten de reisgidsen wel gelijk geven, dit zal echt wel het hoogtepunt zijn van onze vakantie worden. Het is de wandeling volledig waard (wie doorleest zal merken dat we hier nog een tweede maal naar terugkeren). De rode schrijnen zijn ontelbaar en smeken gewoon om gefotografeerd te worden. Heel veel Aziatische toeristen lopen hier ook rond in traditionele klederdracht, een populaire activiteit om je hier te laten vermommen als samourai of geisha (geiko).

10 oktober

Nishiki Market is onze volgende stop. Dit is een vrij traditionele markt waar van alles en nog wat verkocht wordt. De focus ligt wel op vers eten (vooral vis). Dit was ook de oorspronkelijke functie van de markt, maar door het grote succes kwamen er steeds meer andere kraampjes bij.

Kioto ontdekken

Honderden kraampjes naast elkaar en een drukte van jewelste, ook hier. Principes blijven wel gelden, het valt op dat tegen 5 uur de markt begint uit te sterven (kraampjes waar vooral toeristen langskomen blijven wonderwel nog even langer open. We kopen nog wat kleine snuisterijen (traditionele waaier, Kitkat, ...) en gaan op zoek naar een restaurant.

Ons oog valt op een klein bordje dat een Italiaans restaurant aanprijst: La Cucina Italiana. Het ziet er allemaal een beetje vaag uit en het is maar heel klein, maar het resultaat was verbazingwekkend goed. Even overwegen 10 oktober 2015 we om hier morgen ook langs te komen. Bediening is zeer goed en van prijs valt alles ook zeer goed mee. Een aanrader! Je vind het restaurant in een lang en smal zijstraatje aan de rechterkant van de doorgang (als je We zijn heer en meester in het vroeg opstaan. Om 7.00u vanuit de richting van Kyoto station zou komen). Een must â&#x20AC;&#x2122;s morgens nemen we de bus terug naar het station. als je zoals ons - ondanks de lekkere Japanse keuken Van daaruit nemen we de trein naar Kioto. Na vier uur toch verknocht blijkt aan Europees eten. reizen met bus, trein en taxi komen we aan bij ons hotel. Inchecken kunnen we nog niet, maar onze baggage kan We besluiten de avond met een uit de kluiten gewassen wel al bewaard worden. We krijgen een plannetje van de avondwandeling. Kyoto is groot en druk, maar tegelijk stad en trekken er op uit. ook een veilige stad. Straten zijn nog mooi traditioneel aangekleed. Overal zijn kleine restaurantjes en kleine De topper van Japan, zo wordt beweerd, is Fushimi winkeltjes. Gezelligheid (ook in de drukte, die neem je er Inari-taisha. Dit zijn kortgezegd duizenden en duizenden bij) troef. We lopen door het culturele centrum van Kiorode schrijnen die na elkaar geplaatst zijn op de berg Inari to, ook in de hoop een echte geisha te spotten. Helaas aan de rand van de stad. Het is zaterdag en we zijn hier zonder succes. De stappenteller op de GSM geeft 33.000 niet alleen. De massa is enorm en allen willen ze naar stappen aan op het einde van de dag. Voldoende om ons de top. Voor een mooie foto dien je wel wat geduld te even rust te gunnen. hebben dus. Zorg voor goed schoeisel, de trappen lijken wel eindeloos. Om de zoveel honderd meter is er wel een Maar toch nog dit: Even iets typisch Japans nodig? Ga stopplaats met een drankautomaat of een kleine restaueven binnen in een Pachinko speelzaal. Gokken mag offirant/cafe. Een verfrissend ijsje kan nooit kwaad. cieel niet in Japan, dan maar allemaal aan de Pachinko!

Dit ziet er een beetje uit als een casino. Honderden machines naast elkaar waar iedereen ijzeren balletjes insteekt om punten te vergaren. Ijzeren balletjes, dat moet lawaai maken zegt u? Verschrikkelijk veel lawaai zelfs. Mensen zitten er met oordopjes (of was dat nu voor de schreeuwerige muziek?). Punten kunnen ingewisseld worden tegen kleine en/of grote prijzen. We horen wel van één van onze gidsen dat het mogelijk zou moeten zijn om de prijzen om te wisselen in geld om zo op die manier de gokwetten te omzeilen. En dan nog even dit: Ons hotel biedt massages aan tussen 14.00u en 25.30u (let wel, ‘last order’ om 25.00u!). Ze zijn er in Japan dan blijkbaar toch in geslaagd om de dagen langer te maken.

Hotel 10 - 14 Oktober 2015 Hotel MyStays Kyoto-Shijo 109.335 Yen (820 euro) Ontbijt inbegrepen Ligging: Op een tiental minuten rijden met de taxi van het station van centrale station van Kyoto. Ook bereikbaar met de metro vanuit datzelfde station (Shijo-Omiya, 2 haltes). Kamer: Zeer klein en zonder noemenswaardig te vermelden uitzicht. Wel proper en verzorgd en geen lawaai van buiten. Personeel: Zeer vriendelijk en behulpzaam (wees ons de juiste richting uit bij toekomst en vertrek – Mapje, Taxi en dergelijke). Restaurant: et restaurant was ’s avonds gesloten, vermoedelijk door het laagseizoen. ’s Ochtends was er een zeer uitgebreid ontbijtbuffet. Zeer veel restaurants in de buurt, dus geen probleem om afwisseling te vinden ’s avonds. Algemeen: Redelijk prijzig, maar de service was zeer goed, ontbijt zeer uitgebreid en ligging goed.

Vlak naast (en eigenlijk er nog half in), ligt de tuin (en villa) van Okochi Sanso, de vroegere woonplaats van een zeer bekende Japanse acteur Okochi Denjiro. Hij had oog voor detail en dat detail kan je nu komen bewonderen in zijn tuin. In zijn voormalig huis kan je niet binnen. Bij het binnenkomen betaal je 1000 Yen. In ruil daarvoor krijg je toegang tot de tuin, een groene thee en een snack.

We maken alweer een stevige wandeling richting Gio-Ji (cfr. foto) voor een volgend tempelbezoek. De wandeling door Arashiyama is mooi en de tempels en tuinen volgen elkaar op op in sneltempo. Een absolute aanrader om hier je tijd voor te nemen!

oktober

Arashiyama 11 oktober 2015

Na wat bus- en treinwerk bevinden we ons bij het volgende meesterwerk: Kinkaku-Ji ofte het Gouden Paviljoen (te herkennen aan z’n gouden kleur uiteraard). Hier wordt het menselijk verkeer in goede banen geleid en dat is nodig aangezien het ook weer zeer druk is. Iedereen wil uiteraard dezelfde foto maken vanop net dezelfde plek. Het paviljoen ligt in een zeer grote tuin en mag niet ontbreken op ieders planning. Als laatste dagactiviteit staat het Kyoto Imperial Palace op het programma. Onze Kansai Thru Pass doet weer z’n dienst op de bus en we haasten ons naar de ingang. Het paleis was de vroegere woonpleis van de Japanse Keizer. Het immens grote paleis kan langs binnen en buiten bezichtigd worden (geen schoenen binnen!). Paleis en tuinen sluiten tegen zonsondergang. Dit wordt zeer uitvoerig door de luidsprekers aangekondigd (tuinen zijn iets langer open dan het paleis zelf).

De Tenryu-Ji Zen Temple (Unesco Werelderfgoed) met Sogenchi Garden staat als eerste op onze agenda vandaag. Dit is een tempel van bijna 700 jaar oud die nog in zeer goede staat is. Daarnaast ligt een prachtige tuin. We zijn nog iets te vroeg voor de rode kleuren aan de bomen, maar zelfs zo mag het resultaat er wezen. Japanners hebben oog voor detail en de tuin is tot in de puntjes onderhouden. In de vijvers zitten gigantische vissen. Je dient twee verschillende tickets te kopen voor tuinen en tempel, maar dat wijst zichzelf uit. Niet vergeten: Schoenen uit in de tempel!

Eten doen we aan een traditionele Sushi-belt. Het restaurant (Musashi Sushi) staat in de Lonely Planet gidsen en dat valt uiteraard op. We dienen even te wachten en schuiven dan bij aan tafel. Er zijn tientallen verschillende opties (vis, grootte, smaak, kruiden, ...). Het zal niet de beste sushi zijn die we ooit gegeten hebben (stond ook zo in de gids vermeld), maar de sfeer en de prijs waren zeer oké. Voor een 40-tal euro zitten we beiden meer dan vol. We sluiten opnieuw de avond af met een avondwandeling. Even mooi en druk als de vorigen. Op enkele minuten stappen lijk je soms honderden jaren terug te gaan in de tijd. Vervolgens draai je een hoek om en ben je weer Vanuit Tenryu Ji lopen we door naar de Arashiyama Bamverblind door de felle neons. Ook vanavond weer geen boo Groves. Vergeet de bamboe die je bij ons in België geisha te spotten. ziet staan. Deze hier is veel indrukwekkender. Deze staat namelijk metershoog langs beide kanten van de weg, waardoor je een heel speciaal beeld krijgt. Foto-opportuniteit!

Japan - Rondreis 2015

We eindigen onze dag in Kioto, waar we de Tofuku-ji tempel nog bezichtigen, vooral bekend omwille van de prachtige tuinen (o.a. in dambordmotief). Ook hier weer hetzelfe recept (op tijd komen anders onherroepelijk dicht, geen schoenen en mooie tuinen!). Deze tempel kan je best combineren met het Fushimi Inari-taisha schrijn, maar wegens tijdsgebrek hebben we het op twee verschillende dagen gepland.

12 oktober

Er is veel volk op de been in Japan, vermoedelijk had dit ook te maken met het feit dat het vandaag “Health and Sports Day” was. De massa blijft ook alleen maar groeien. ’s Avonds vinden we niet meteen iets om te eten. We zouden wel willen, maar gaan niet voor de tweede keer naar het Italiaanse restaurant van de eerste dag en om nog eens Japans te eten hebben we ook niet meteen zin.

Naar Nara 12 oktober 2015 Vandaag staat Nara op het programma. Dit kan je het best samenvatten als Tempels en Hertjes. We volgen er een wandeling door de stad uit de Lonely Planet gids en komen zo voorbij de belangrijkste plekken. Deze plekken lopen vol met herten die het echt wel al gewoon zijn om met toeristen om te gaan. Je kan speciale “Deer Crackers” kopen voor 150 Yen. Zo krijgen die diertjes voldoende eten, maar worden ze uiteindelijk ook wel afhankelijk van de toeristen. Je ziet dat sommige exemplaren aan de oprdringerige kant zijn. Dit is iets waar de Japanse bevolking zich blijkaar niet even hard aan verwacht (gegil en gekrijs als gevolg). Eén van de grootste tempels is de Todai-ji. Ook hier is het weer aanschuiven voor die ene goede foto. Binnenin de grote hal van de tempel staat één van de grootste (al dan niet de grootste) Boeddha van Japan. Deze Daibutsu is maar liefst 16.2 meter hoog en weegt 500 ton.

We vinden een restaurant van Lipton (ja, van de thee) en besluiten het er op te wagen. Foute keuze. Flauw eten, en hun Mastercardterminal werkte wonderwel niet. Lipton is goed voor hun thee; het eten raden we echter ten stelligste niet aan. Na opnieuw een kleine wandeling (zonder geisha), trekken we terug richting hotel. Uiteraard stoppen we nog even langs onze favoriete winkel 7 Eleven voor wat versnaperingen. Het dessert dat we niet genomen hebben in het restaurant.

af en kom je terecht in een pikdonkere ruimte. Hand tegen de muur, schoenen in de andere schuifel je verder tot je bij een steen die – wanneer je hem kan aanraken – ervoor zorgt dat het hele geboorteproces vlot zou verlopen. De hele donkere ruimte moet een baarmoeder voorstellen. We kunnen beide de steen aanraken (verder geen commentaar hierover!).

13 oktober

Higashiyama 13 oktober 2015

We wandelen verder door Ishibei-Koji (de mooiste straat van Kioto?) en bereiken Kodai-ji. Onderweg spotten we onze eerste (en enige) geisha! Na wat awkward gedoe besluiten we toch een foto te nemen van de mooie vrouw. Het resultaat: de vage foto hier rechts. Aangekomen bij Kodai-ji belonen we ons met een ijsje. We merken op dat de prijzen voor ijsjes enorm varieren (varieert van 150 tot 350 Yen voor een Soft Ice). Van hieruit bereiken we Chion-In. Ook dit is weer een zeer indrukwekkende tempel. Ondertussen is het weer gezellig warm aan het worden en hier moeten we een heel aantal trappen doen. Er wordt weer aan de conditie gewerkt. Halverwege de dag – na een klein middagmaal – beginnen we aan deel twee: Noord Higashiyama. Gelukkig hebben we onze eerste wandeling vlot doorstaan (en sneller afgewerkt dan voorzien), ook deze wandeling zal ons 4 uur aan de slag houden.

In deze volgorde bezoeken we de volgende tempels en bezienswaardigheden: Nanzen-ji (inclusief eeuwenoud viaduct), Honen-in (zeer andere stijl tegenover de andere grootse tempels die we zagen. Deze was eerder klein en Vandaag wordt opnieuw een wandeldag. We bezoeken verscholen tussen het groen) en tenslote Ginkaku-ji (het Zuid Higashiyama. Dit is één van de drukstbezochte plaatZilveren Paviljoen en dus tegenhanger van het Gouden sen in Kyoto. Het loopt er letterlijk vol toeristen. De plek is Paviljoen). We kunnen helaas niet elke andere tempel op bekend om zijn geishas en natuurlijk ook omwille van de de wandeling vereren met een bezoekje. De afstand en vele – zeer indrukwekkende – tempels. temperatuur begonnen een beetje op ons te wegen (sommigen tempels zijn ook heel klein). We volgen de wandeling uit de gids van Kioto die we meebrachten (een Lonely Planet editie specifiek gewijd We sluiten de dag af met opnieuw een bezoekje aan Inari aan Kioto). Dit is een wandeling van ongeveer vijf kilomeFushimi. We zijn nog steeds op zoek naar die ene perter die door de vele stopplaatsen een viertal uur in beslag fecte foto. Wonderwel is het minder druk en zijn er meer neemt. Voor de iets minder fanatieke wandelaar is er altijd foto-opportuniteiten. De top halen we niet meer (de zon de optie om de bus te nemen. Ook hier kan je de Kansai was al serieus aan het zakken), maar de foto halen we er Thru Pass gebruiken. wel uit. Eind goed, al goed. We spotten er ook een groep vrouwen (én één man) in traditionele kledij: duidelijk een Kiyomizu-dera staat helaas ook gedeeltelijk in de stelgroep Aziatische toeristen die zich hebben laten opsmuklingen, maar dat maakt de tempel niet minder imposant. ken. Het levert al bij al een mooi beeld (cfr. foto volgende De tempel is gebouwd tegen een helling en je hebt pagina). een mooi zicht over de stad. Vergeet zeker ook niet om ‘Zuigudo Hall’ te bezoeken. Na het betalen van een klein bedrag (en opnieuw schoenen uit) daal je enkele trappen

â&#x20AC;&#x2122;s Avonds eten we in Ganko (Sanjyou Honten, gankofood. co.jp), een keten van typische Japanse restaurants. De bediening spreekt er drie woorden Engels, maar het menu heeft Engelse benamingen en grote fotoâ&#x20AC;&#x2122;s. We kiezen een aantal schotels, drukken op het belletje (ja, hier bel je om bediend te worden) en bestellen. Het eten was lekker en betaalbaar.

Japan - Rondreis 2015

14 oktober

Himeji

Kom hier zeker op tijd en ga altijd eerst naar het kasteel vooraleer je de omliggende tuinen bezoekt. Binnen moet je op drukke momenten namelijk aanschuiven. Ook belangrijk om weten: tussen de verschillende verdiepingen van het kasteel staan zeer steile trappen met soms lage plafonds. Mensen die slecht te been zijn of zeer groot zijn kunnen hier problemen ondervinden (in alle eerlijkheid, soms was het voor ons ook moeilijk). De top van het kasteel was een kleine teleurstelling. De buitenkant van het kasteel is veel imposanter dan de binnenkant. Deze is helemaal leeg op enkele kastjes na, vermoedelijk om de grote hoeveelheid mensen aan te kunnen. We keren terug naar Osaka en bezoeken het Osaka Aquarium, vooral bekend voor zijn Whale Sharks (gigantische walvishaaien!). Het bezoek aan het aquarium wordt gecombineerd met een bezoekje aan het reuzenrad (Tempozan Ferris Wheel, 112.5 meter hoog). Ondertussen is de zon volledig verdwenen en kijken we neer op een stad vol lichtjes. We hebben een cabine met glazen bodem, wat het allemaal een beetje akeliger maakt voor mensen met hoogtevrees, maar het uitzicht is imposant.

Na ons hoogteavontuur, trekken we naar Dotonbori, een zeer hippe buurt van Osaka. Overal licht, overal reclame, marktjes en winkels en vooral weer – naar goede traditie in Japan – een hele horde volk. Restaurants zouden hier goed moeten zijn, maar de keuze valt ons een beetje moeilijk. We kiezen uiteindelijk voor iets Italiaans (weeral, 14 oktober 2015 zondaars). Opnieuw merken we het nadeel van Japan en restaurants: roken is er op veel plaatsen gewoon nog toegelaten. Dat houdt de gezelligheid buiten. Het restaurant zelf was ook niet meteen een hoogvlieger. Bediening Het ritje van Kyoto naar Osaka is verbazingwekkend kort was zeer passief en traag, eten op zich was ok, maar niet en we kunnen zelfs een vroegere trein nemen (geen gereecht speciaal. Niets om te onthouden. serveerde plaatsen hierdoor ...). Vandaag logeren we op een heel rare plaats, namelijk vlak aan de rand van het We gaan nog even op zoek naar het hotel waar we morUniversal Studios Theme Park in één van de parkhotels. gen afgesproken hebben voor onze uitstap naar Koyasan Hoe we dit ooit zo beslist hebben, geen idee, maar het en keren dan terug naar het hotel. We checken in (kon had wel iets. Drukte van jewelste en wij ertussen met onze deze ochtend nog niet) en vinden onze baggage reeds in valiezen ... de kamer (Danku! Sleuren met valiezen was het laatste waar we nu nog zin in hadden). Vandaag staat wellicht één van die andere bekendste plekken van Japan op het programma: Kasteel Himeji. Dit ligt op een dertigtal minuten met de trein van Kyoto (of Osaka). Himeji Castle is beroemd om zijn omvang, z’n witte kleur en het feit dat het al zeer oud is (bijna 700 jaar). Het is een kasteel uit de Sengoku Periode. Doorheen de jaren veranderde (en groeide) het meerdere malen van uitzicht. We hebben het geluk (en het ongeluk?) dat er net een gigantische restauratie achter de rug is. Geluk omdat er nergens stellingen staan, ongeluk omdat het immens druk is.

graag. Onze gids staat een beetje versteld van de verhalen die we elkaar vertellen.

15 oktober

Koyasan 15 oktober 2015

Koyasan is gelegen op ongeveer 800 meter hoogte in de bergen, wat het nogal onbereikbaar maakt voor normaal verkeer. Het is vooral bekend om de gigantische begraafplaats die quasi doorheen de hele stad loopt. Tevens is het het hoofdkwartier van het Shingon-boeddhisme. De duizenden graven gaan van miniscuul klein tot gigantisch groot (afhankelijk van de persoon voor wie ze dienden), daarnaast zijn er ook de zogenaamde bedrijfsgraven. Dit zijn grafplaatsen die gewijd zijn aan de werknemers van bepaalde bedrijven. Zo zien we bijvoorbeeld de graven van Yakult en Nissan. De wandeling tussen de graven is enorm mooi en nodigt uit om onze fotografiekunsten nog eens boven te halen. We doen de wandeling verschillende keren (met en zonder gids). Naast de graven zijn er natuurlijk ook nog een aantal belangrijke tempels. Wij bezoeken (samen met de gids die ons van informatie voorziet) de Okuno-in en het Danjo Goran Complex. Deze zijn iets kleiner dan de tempels die we eerder zagen, maar toch. Één van de kleine tempels in het Danjo Goran Complex bezorgt zijn bezoekers geluk. Je moet daar echter wel (in groep, alleen lukt het je nooit) een ‘ring’ die rond de tempel zit een volledige omwenteling te laten maken. Onder luide aanmoedigingen lukte het ons, al hadden we hier nog wel een aantal extra mensen (naast de vijf mensen van onze groep) voor nodig.

We logeren in een traditionele boeddhistische tempel. Onze kamer was een ruimte van ongeveer 4 op 4 meter, bedekt met rieten matten. Een klein kastje, een klein Wonderwel kregen we vrij vlot uitgelegd aan de persoon spiegeltje en meer eigenlijk ook niet. De badkamer en achter de balie dat we het hotel verlaten, maar morgen al toilet waren gedeeld met de andere gasten. Het hotel was terugkomen voor ons volgend verblijf. We laten dan ook voorzien van een binnen- en buitenonsen. Wat wel opviel, (op aanraden van de inschrijving voor de uitstap) al onze was dat door het hoogteverschil met Osaka, ook de grote baggage achter in het hotel. Het zou te moeilijk zijn temperatuur een grote duik nam. De kamer was tegen de om alles mee te sleuren. avond zelfs ijskoud. Gelukkig was er een goede verwarming die op volle toeren draaide. Avondmaal en ontbijt We vertrekken vanuit het Granvia Osaka hotel samen met werden geserveerd op de kamer zelf. Hadden we iets extra twee andere toeristen (twee Amerikanen uit Los Angeles) nodig, dan moesten we de receptie maar bellen. Opnieuw richting Nankai Namba Station, vanwaar we de trein merken we de enorme gastvrijheid van Japan. zullen nemen naar Gokurakubashi station (ongeveer 90 minuten), vanwaar we de kabeltrein richting Koyasan Station nemen. Ook hier is het weer heel druk. Iedereen drumt zich naar voren om een goed plaatsje te vinden. Vanuit Koyasan Station nemen we de bus naar onze eerste stop. De gids regelt alle tickets en begeleidt ons naar de eerste souvenirshop. De souvenirshop blijkt ook nog een restaurant te zijn. Traditioneel Japans middagmaal, zeer lekker en uitgebreid. We krijgen even de tijd om onze twee kompanen te leren kennen, ze reizen duidelijk ook zeer

Hotel 15 - 16 Oktober 2015 Koyasan Onsen Fukuchiin Geboekt als deel van daguitstap (ongeveer 145 EUR) Ontbijt en dinner inbegrepen Ligging: Stadje zelf is enkel te bereiken via de trein en een deel verplicht met de bus (op een bepaald stuk zijn geen wandelaars toegelaten). Hotel ligt vrijwel aan het begin van de stad, maar die is op zich ook vrij klein. Kamer: Japanse stijl, geen echt uitzicht, zeer verzorgd. Gelegen in een vroegere tempel. Binnen- en buiten Onsen aanwezig. Zeer traditioneel. Gedeelde badkamer. Personeel: We werden eerst rondgeleid in het hotel en vervolgens â&#x20AC;&#x2122;s avonds en â&#x20AC;&#x2122;s ochtends uitstekend bediend. Personeel sprak tamelijk Engels. Restaurant: Eten deden we twee maal op de kamer. Zeer traditioneel Algemeen: Wederom een zeer traditioneel Japans hotel, inclusief onsen en traditionele maaltijden. Wat wel opviel, was dat het in de gangen zeer koud was wegens de tamelijk open structuur van het gebouw. Elke kamer had een airco/verwarming, zodat deze wel goed op temperatuur gebracht kon worden.

Japan - Rondreis 2015

Wij waren te laat voor de Express tickets (het was al middag verdorie!) en kochten dus gewoon een dagpas. De speciale Halloweentickets lieten we voor wat het was. Daar zagen we niet meteen het voordeel van in (geen horrorfans). De drukte was enorm. Het leek of de volledige jeugd van Osaka zich verzameld had in het park. Daar kwam dan nog eens bij dat heel het park gedompeld was in een Halloweensfeer (en ze waren zelfs de kerstboom al aan het rechtzetten).

16 oktober

Het park is er eentje zoals er zovelen zijn. De attracties zijn zoals je zou verwachten: een mix van snelle ritjes al dan niet echt of in 3/4D. Op echt drukke momenten (blijkbaar zowat ALTIJD) kunnen de wachtrijen wel overdreven lang zijn. Vooral de attracties rond Harry Potter durven wel eens lange wachtrijen te produceren. Wijzelf stonden mooi twee uur in de rij, andere indicaties (op strategische plaatsen neergezet in het park) geven soms tot 5 uur wachten aan. Dit benadrukt nogmaals het interessant zijn van de Express Pass.

Universal Studios 16 oktober 2015

Maar meer nog dan de attracties is de hele sfeer van het park zelf. De halve massa liep opgemaakt als monster, de andere helft liep gewoon hysterisch rond te lopen. Overal lopen mensen van het park zelf die snoepjes uitdelen (wij krijgen een handvol snoepjes, de locals krijgen er ééntje). De restaurants van het park serveren de raarste dingen, veel soeps is het niet, maar wel voldoende eetbaar (de extra suikers en vetten moet je er maar bijnemen).

’s Avonds tijdens Halloweennacht wordt het helemaal te gek. Dan komen de zombies buiten (inclusief bijlen en kettingzagen). Ze dansen en reutelen in het rond, vallen wat Onze gids heeft ons de dag tevoren al verlaten (net zoals mensen aan en blijven akelig binnen hun rol. Voor ons de twee andere Amerikaanse toeristen), maar heeft nog buitenstaanders was het zeer hilarisch om dit te volgen, de wel een trein terug naar Osaka geregeld. Na een beetJapanse jeugd stoof weg in alle richtingen (wat het voor je puzzelen en zoeken vinden we een eerdere trein en ons alleen maar grappiger maakte). Af en toe stopt de kunnen we vrij gemakkelijk (gebarentaal werkt altijd!) onze bangmakerij om een Michael Jackson imitatie te showen. kaartjes omwisselen. Bij deze weer twee uur gewonnen! Het heeft wel wat. Vandaag staat er eigenlijk maar één attractie op het programma: Universal Studios. Wonderwel is onze baggage al meteen geregeld en kunnen we er in vliegen. Na het kopen van tickets uiteraard. Die konden we gelukkig kopen in het hotel zelf. Even in het achterhoofd houden:

Het park sluit uitzonderlijk pas om 21.00u, toch konden we nog niet alle attracties doen. Kiezen is verliezen, maar het was fijn, na al die tempels van de afgelopen weken een goede afwisseling.

We sluiten af met gigantische koffie uit Starbucks, af en - Dagticket volwassene: 7.200 Yen (ongeveer 55 Euro) toe mag dat eens. - Dagticket kind: 4.980 Yen (ongeveer 38 Euro) - Express Pass: éénmaal voorsteken bij bepaalde attracties: 3.300 - 6.600 Yen (Extra!) Weet wel dat deze tickets (3, 5 of 7 attracties) maar beperkt beschikbaar zijn en je deze niet op voorhand kan kopen. Het zijn dus de eersten die ze krijgen.

Hotel 14 - 15 en 16 - 17 Oktober 2015 Hotel Universal Port 22.000 Yen (165 euro) / 25.000 Yen (188 euro) Ontbijt 27 euro per persoon Ligging: Vlakbij Universal City Metrostation en vlakbij het pretpark Universal Studios Japan. Kamer: Zeer grote en verzorgde kamer met gratis water en cadeautje. Hotel in het Universal Studios thema, aangepast aan kinderen. Personeel:Zoals overal, was het personeel zeer behulpzaam. Ze stelden zelf voor om onze baggage een dag bij te houden en spraken over het algemeen goed Engels. Zeer goed voorzien op de drukte die dit soort hotels met zich meebrengt. Restaurant: Het hotel heeft een aantal eigen restaurants. We probeerden éénmaal het ontbijt. Dit was zeer uitgebreid, maar zeer duur en niet overdreven lekker. Daarnaast was het er een drukte van jewelste, wat het er niet gezelliger op maakte. Algemeen: We logeerden tweemaal in dit hotel, met één dag tussenin en konden regelen dat we een groot deel van onze baggage konden achterlaten zodat we hier niet mee hoefden te sleuren. Bagagge stond bij terugkomst al in onze kamer. Aangezien dit een Universal Studios hotel is, konden er ook tickets aangekocht worden voor het park zelf (vermijd lange rijen bij de ingang).

17 oktober

Laatste dag Japan

Kabuki! Echt traditioneel theater uit Japan. Gemiddelde leeftijd in de zaal ligt rond de 60-70 en de voorstelling begint vandaag al om 16.00. Dat heeft een reden. Kabuki kan uren duren. Aangezien het volledig in het Japans gespeeld wordt, is het aangeraden om een vertaalcomputer te huren (die krijg je rechts van de ingang tegen een vergoeding + iets paspoortachtig). Ben je met twee, bestel er dan zeker twee, anders wordt het onhandig. Het computertje klik je vast in de zetel voor je en het ‘leest’ mee met het verhaal. Het theater zelf duurt ongelooflijk lang. Inclusief 2 pauzes zijn we onderweg voor meer dan 4 uur. Wees voorbereid: breng voldoende water mee (zaal zeer warm) en voel je niet beschaamd om ook eten mee te nemen (na de eerste pauze zit half de zaal te eten). We zullen het geen tweede keer meer doen (de verschillende verhalen duren lang en gaan maar traag vooruit), maar het is wel aan te raden. Japanser kan het niet, denk ik. We sluiten de dag af met het opzoeken van de kortste weg naar de luchthaven. Onze reis zit er namelijk volledig op en uitslapen zal niet van toepassing zijn. Er is een taxiservice vanuit het hotel, maar deze vertrekt voor ons te laat. Gelukkig weet het personeel ons een aantal andere opties voor te leggen. Het wordt een lange treinrit, heel vroeg in de ochtend, maar veel andere opties hebben we niet.

17 oktober 2015

Hotel

Vandaag gebruiken we onze tijd om de afstand Osaka – Tokio te overbruggen. Daar zijn we al bijna 4 uur zoet mee. Het hotel dat we gekozen hebben – geen idee waarom net daar – blijkt een businesshotel te zijn aan halte Shiodome (zie info hotels) op het 31ste verdiep van een wolkenkrabber (best wel schattig dat we om een kamer op een hoge verdieping vroegen). Niet meteen goedkoop, voor een zeer kleine kamer. De service is wel zeer goed. We worden bediend als waren we filmsterren. Met nog een beetje tijd op overschot vooraleer we naar het Kabuki Theater gaan, bezoeken we Akihabara (gelegen aan het gelijknamige metrostation) ofte Electric City. Dit is de elektronicawijk van Tokio en ook dit deel bruist van de energie. Voor nieuwe elektronica is dit de place to be met vele grote en heel kleine winkeltjes die alles en nog wat aanbieden. We dienen echter voort te maken. We willen namelijk niet te laat komen voor de enige echte Japanse afsluiter van onze vakantie …

17 - 18 Oktober 2015 Royal Park Hotel The Shiodome

26.640 Yen (200 euro) Geen ontbijt (geen tijd voor)

Ligging: Een beetje uit de richting, dicht bij de vismarkt, in het businessdistrict. Kamer: Zeer klein, maar wel mooi uitzicht vanop de 34ste verdieping. Bed was aan de zeer kleine kant. Personeel: Onze valiezen werden voor ons naar de kamer gebracht. Bij het uitchecken werd voor ons ook uitgezocht hoe we het gemakkelijkst naar de luchthaven konden geraken. Zeer vriendelijk personeel. Restaurant: Niet van toepassing. Algemeen: Dit lijkt een typisch businesshotel te zijn. Zeer duur voor de grootte van de kamer, maar het personeel maakte veel goed. Ik vergat mijn Mastercard in het hotel, ze brachten me er zelf van op de hoogte.

oktober

Vlucht naar Brussel 18 oktober 2015

Onze Lufthansavlucht naar Frankfurt vertrekt om 9.55u. Aangezien we de luchthaven en de weg ernaartoe niet goed kennen, vertrekken we zeer goed op voorhand (de treinrit duurt al zeker anderhalf uur). Het is dus nog vroeg als we het Shiodome metrostation binnengaan (toch zijn we niet alleen). Aangekomen in de luchthaven, bij de check-in, leren we een wijze les: altijd op voorhand online inchecken. Wij deden dit niet en zaten met de gebakken peren. Er waren nergens nog twee plaatsen naast elkaar op het vliegtuig. Aangezien we iemand mee hebben met grote vliegangst deden we iets wat we nog nooit gedaan hadden: een upgrade kopen. Voor in totaal 60.000 Yen (400 EUR) kochten we ons beiden een upgrade naar Premium Economy. Stiekem vonden we dit veel te duur, maar stiekem was dit wel een enorme upgrade voor iemand die tegen de twee meter lang is en 11 uur in een vliegtuig moet zitten. Nog nooit zo relaxed gevlogen. De extra bediening was uiteraard mooi meegenomen.

^praktisch

02. Hotels

08 algemene tips Praktisch

Deze werden traditioneel geboekt meteen bij het boeken van de vliegtickets via Booking.com. Oorspronkelijk wilden we ook enkele andere specifieke hotels boeken die we via onze Lonely Planet gids vonden, maar helaas waren deze al allemaal volboekt (via Booking en andere gelijkaardige sites), zelfs tien (!) maand op voorhand. We vonden gelukkig nog voldoende alternatieven. In Japan (toch op de plaatsen die wij bezochten), heb je twee soorten hotels: - Modern (Westers): een traditioneel Westers hotel, met als verschil dat de bedden vaak zeer klein waren. Ontbijt en lunch waren vaak wel traditioneler (Diner, was vaak niet verkrijgbaar omdat het restaurant niet open was, vermoedelijk omdat het buiten het hoogseizoen was). - Traditioneel Japans (Ryokan): volledig in traditionele stijl, vaak inclusief onsen (op natuurlijke wijze verwarmd bad), slapen doe je op een futon die men voor je komt installeren en eten is ook volledig naar Japanse normen (vaak ook aangepaste kleding en eten op de kamer zelf). De befaamde capsulehotels waar iedereen zijn eigen ‘capsule’ heeft om in te overnachten, deden we niet. We vonden geen enkele beschikbare kamer meer. Vroeger boeken of harder zoeken in het vervolg dus. 03. Openbaar vervoer We huren zelf geen wagen, maar doen alles met het openbaar vervoer (Trein, metro, bus, taxi).

01. Heen en Weer

Japan Rail Pass - Deze pas kan alleen vanuit het buitenland geboekt Tegenwoordig is er een rechtstreekse verbinding tussen worden. Wij boekten dit via Connections in Leuven. BoeBrussels Airport (Zaventem) en Narita Airport (Tokio). Toen ken kan per week. In totaal konden wij hem twee weken we boekten, was dit nog niet het geval. Wij vliegen via gebruiken. Dit kwam neer op ongeveer 340 Euro per Frankfurt, vertrekken ’s ochtends en komen de volgende persoon. ochtend aan na respectievelijk een dik uur en bijna elf - De Pass is geldig op bijna alle treinen, metro’s en bussen uur vliegen. Service bij Lufthansa was zeer ok (uitgebreid van JR. Metro’s en bussen kan je gewoon opstappen. Het multimediasysteem en voldoende drank/eetservice). enige wat je dient te doen is je geldige pas tonen ter controle (werkt dus niet bij de elektronische poortjes) In de terugvlucht boeken we onszelf een upgrade gezien we anders niet eens meer naast mekaar konden zitten en Kansai Thru Pass elf uur in een krappe plaats zitten sowieso vrij lang is. Een - Voor ons verblijf in Kyoto, Nara en Osaka (ook andere wijze les: Check jezelf op voorhand online in. bestemmingen zijn inclusief: Wakayama en Shiga) - Deze pas is 2 of 3 dagen geldig. Dit hoeven geen opPrijs tickets (2/10 + 17/10 zonder upgrade) : eenvolgende dagen te zijn. Elke begonnen dag telt. 1.460,32 voor 2 personen. - Prijs: 4.000 Yen voor 2 en 5.200 Yen voor 3 dagen. - De pas kan afgehaald worden op bepaalde locaties in de grote stations. Let wel op, de tickets zijn niet goedkoop

(maar als je plant voldoende te reizen, haal je dat er zeker Planet gidsen van Japan (algemeen), Tokyo en Kyoto. uit) en dienen cash betaald te worden. Geen mogelijkheid Daarnaast werd Tripadisor wel al eens geconsulteerd om om met de kaart (Kyoto) te betalen. te kijken of een restaurant wel deugde. Bus & Taxi zijn vrij gemakkelijk te nemen. Bussen vragen vaak om gepast te betalen. Bij het opstappen neem je een ticket (of gebruik je de JR of Kansai-pas) en via een nummersysteem (wijst zichzelf uit) zie je hoeveel je moet betalen. Maar let op, vaak krijg je geen wisselgeld (maar je kan wel bij de chauffeur biljetten wisselen via een automatische wisselmachine). Chauffeurs van bussen zijn in ons geval altijd supervriendelijk en behulpzaam indien nodig.

08. Extra categorie: Hygiëne (omdat het Japan is) Je hebt twee soorten toiletten in Japan. Bij het typische Oosterse toilet ga je gehurkt zitten en doe je je gevoeg. Voor ons ‘Westerlingen’ niet meteen de gemakkelijkste pose. Let zeker ook op dat je het toilet in de juiste richting gebruikt (altijd in de richting van het koepeltje gaan zitten).

De Taxi neem je zoals je hem overal neemt. Prijzen vallen goed mee, voor 1000 Yen zit je al een tiental minuten in een taxi. Ander leuk element van de taxi: je hoeft zelf geen deur te openen of te sluiten, dat doet de chauffeur wel, zonder daarvoor recht te moeten staan. Knopjes overal!

Daarnaast is er nog het Westers toilet, en dat is een heuse attractie. Afhankelijk van welk model er gebruikt is, heb je extra knopjes en functies. Zo zal de bril nagenoeg altijd verwarmd zijn en zal het deksel zichzelf soms zelf openen of sluiten als het voelt dat er een persoon gebruik wil ma04. Klimaat ken van het toilet. Daarnaast is er nog het knopje voor de lawaaierige mensen (speel eens een leuk muziekje) en wie Wij reisden in oktober en kwamen terecht in een vrij droog zichzelf even wil wassen kan op twee verschillende manieen aangenaam klimaat. Steeds temperaturen tussen de ren een sterke (kracht is te regelen) straal water zijn/haar 20 en 25 graden Celcius. Slechts één keer echt regen. onderkant laten wassen. Let op: dit is zeer verschietelijk. Ik De herfst was in aantocht (tevens de reden om zo laat te spreek vanuit ondervinding. reizen), maar de meeste bomen waren nog vrij groen. Enkele weken later en alles zou echt herfstbruin geweest zijn. Netheid staat vooraan. Alle toiletten, hotelkamers en wat dan ook, waren altijd zeer keurig opgeruimd en proper, 05. Kosten waar dan ook. Over het algemeen kan je stellen dat Japan een duur land is wat betreft vliegtuig en hotels, de rest maak je zo duur als je zelf wil. Eten kan je spotgoedkoop en musea en dergelijke zijn ook heel schappelijk van prijs. 06. Taal Op voorhand werden we gewaarschuwd dat geen mens Engels spreekt en dat dat vermoeiende taferelen met zich zou meebrengen. In realiteit viel dat allemaal nogal mee. Iedereen is zeer behulpzaam en het ontbreken van het Engels (alhoewel de overgrote meerderheid een goede basis had), werd daardoor zeker gecompenseerd. Handige tip is wel dat je best een aantal gebruiken en woorden op voorhand instudeerd. Mensen gaan zien dat je moeite doet voor hen en dan doen zij zeker evenveel moeite. Ook amateuristische gebarentaal werkte in de meeste gevallen. 07. Gidsen Wij maakten op deze reis uitsluitend gebruik van de Lonely

auteurs AUTEURS

Bedankt! Een dikke merci voor het lezen van ons verslag over Japan. We hebben maar ĂŠĂŠn conclusie: Japan is een fantastische reisbestemming - zowel voor de single reizigers als koppels (met of zonder kinderen). Japanners zijn enorm behulpzaam, de steden kennen geen weerga en de natuur is ongezien. EĂŠn ding staat vast: we keren sowieso ooit terug naar het land van de rijzende zon. Heb je intussen vragen over Japan of heb je zelf tips rond reizen (bestemmingen, lang op reis, praktische tips over boekingen...) aarzel dan zeker niet om ons te contacteren via jonas.goessaert@gmail.com. We wensen je alvast een mooie reis!

Anneke & Jonas

Japan - Rondreis 2015

Japan tot ziens