9 minute read
METHOD POWER
VAN PASSIE(F) NAAR FEEDER
Het is ergens laat in het najaar van 2019, wanneer ik vrienden uit de buurgemeente aan de haal zie gaan met een method feeder systeem. Er wordt gevist met één hengel die continue actie moet gaan geven. Ik vind het fantastisch om te zien hoe eenvoudig er diverse vissoorten gevangen worden. Als het straks winter is, dan ga ik dat systeem ook toepassen gericht op karper, neem ik mij voor.
Advertisement
De echte winter is echter in geen velden of wegen te bekennen. Er zijn zelfs dagen in januari, die je doen neigen naar het begin van het voorjaar. Vooral hier in de kop van Overijssel barst het nog van de muggen en andere irritante vliegende beestjes. We kleden ons nog wel winters aan, maar of dat echt noodzakelijk is kun je je afvragen. Op de verschillende social media blijven de vangsten van ‘winterkarpers’ voorbij komen en vraag ik me serieus af op welk continent deze mensen leven. Normaal gesproken lassen we in deze tijd een korte pauze in op het gebied van karpervissen. Echter zijn de weersomstandigheden zo goed dat ik het ook niet kan laten om af toe een hengel uit te gooien. In deze ‘koude’ maanden, die enkel in de nachtelijke uren soms koud zijn, vis ik uitsluitend overdag. Het scheelt ten eerste een hoop extra bagage mee nemen, zoals een tent en stretcher, maar het daglicht zelf is misschien wel het meest cruciale voordeel. De ervaring leert dat de meeste karpers zich lekker verschuilen in de nabijheid van overhangende bomen, bruggen of struiken die een aantal meters het water zijn ingegroeid. Vooral die laatste is de plek waar ik ze het vaakst tegenkom. De takken hangen vaak enkel op het wateroppervlak, waardoor het een heus dak boven hun hoofd lijkt. Als we hier onze rigs naar de bodem sturen, is het handig dat we daar genoeg licht bij hebben. Het komt vaak op de vierkante meter aan…
Met zulk weer wil je vissen; winter of geen winter! Methodfeeder en kleine (vermalen) attractieve bollen staan garant voor ‘winter’ succes.
De rubber quick bead maakt het bevestigen en verwisselen van onderlijn super eenvoudig.
SUBTIEL & ATTRACTIEF
Klein haakaas aan een korte hair of ‘D’.
Op mijn oudere Shimano molen spoel ik 25/00 nylon; deze hang ik vervolgens onder de lichtste karperhengel die ik nog heb liggen. De methodkorf en de rubber quick bead is in no-time bevestigd en zijn we bijna klaar om te gaan. Een paar centimeter boven de haak knijp ik een klein hagelloodje om zo voor wat contragewicht te zorgen bij inhaking. De erg korte hair, of ‘D-rig’ voorzie ik van een 10 mm Hot Insect boilie van ECB, die al een tijdje in bloedworm-extract gelegen heeft. Een zeer subtiel systeem dus voorzien van een erg attractief aas.
TE DIKKE VINGERS?
Ik heb in het verleden behoorlijk wat winters doorgevist met wisselende resultaten. Pogingen op het grote, open water zijn nooit echt succesvol geweest. Evenals diepe afgravingen die zelden zorgen voor een nat landingsnet. Dat karpers zich in de winter vooral op diepe plaatsen ophouden, is voor mij al lang geen zekerheid meer. Sterker nog, de vissen die ik weet te vangen houden zich extreem dicht onder de oevers op, waar het nooit echt heel diep is. De aanpak is wel altijd hetzelfde geweest. Materiaal- en aaskeuze zijn bepalend voor een succesvolle wintersessie. Over aaskeuze kunnen we kort zijn; klein, kleiner, kleinst! Denk daarbij aan vermalen boilies, gepureerde blikmais en maden. Het materiaal is geleidelijk ook steeds lichter en kleiner geworden. Waar ik vorig jaar nog koos voor een normaal loodsysteem van 85 gram, korte rig en fluorocarbon, ben ik deze winter overgeschakeld op het method feeder systeem. Waarom naar een witvissysteem, terwijl we alleen maar karpers willen vangen? Terug naar die dag dat ik vrienden een dergelijk method feeder systeem zag gebruiken. Er wordt gevist met één hengel die continue actie moet gaan geven. Beetmelders worden hier niet bij gebruikt, wat al de nodige banksticks en buzzerbars scheelt. Het is turen naar de top van de hengel die aan moet geven of er zich een vis gemeld heeft. Het is fantastisch om te zien hoe eenvoudig ze verschillende vissoorten vangen. Deze jongens gebruiken niet onze hair rigs, maar ik bedenk me al snel dat dat natuurlijk eenvoudig te maken is. Door middel van een simpele rubber quick bead zorg je dat het lood op de plek blijft en heb je tevens het aanknopingspunt voor je (feeder)onderlijn. De ronde bead verankert heel eenvoudig je onderlijn, maar is zo makkelijk te verschuiven dat verwisselen van onderlijn heel eenvoudig is. Daarnaast heb je een method feeder nodig tussen de 35 en 45 gram. Wat we nu nog nodig hebben is een lichte karperhengel of speciale ‘carp’ feederhengel en een molen voorzien van 25/00 (feeder)nylon. Meer heb je niet nodig om kans te maken op een heuse winterkarper bedenk ik me, terwijl de jongens de ene zeelt en brasem na de ander richting oever dirigeren. Als dat met deze grote witvissen lukt, dan moet dat met karpers ook zeker kunnen. Na een kort bezoek aan de plaatselijke hengelsportzaak ben ik klaar om het eens een kans te geven. Ik wil natuurlijk zelf de onderlijntjes knopen, maar voor de zekerheid koop ik ook wat kant-en-klare onderlijntjes. Ik twijfel of ik met mijn dikke vingers om kan gaan met haakmaatje 12, daarom kun je ze dus beter maar bij de hand hebben. Ik besluit om eerst een kant-en-klaar onderlijntje te gebruiken, die ik iets heb ingekort. Dat moet toch haast wel goed gaan zou je denken?
Gemak dient de mens, toch?
ONSTUITBAAR MONSTER
Het is december en de gezondheid laat behoorlijk te wensen over. Ik krijg te maken met serieuze rugklachten, wat mij weken van enige activiteit weerhoudt. Ik kan zelfs geen stap meer lopen en verander van de altijd energieke Rinze naar een onuitstaanbaar monster. Mijn vriendin leest nu mee en zegt dat ik eerlijk
Als het voor brasem en zeelt zo goed werkt, waarom dan niet voor karper?
Voor mijn methodmix maal ik eerst mijn 10 mm boilies in een blender tot kleine stukjes en voeg dan wat vloeibare melasse en zalmolie toe. Leg het haakaas op de methodfeeder en kneed er vervolgens een mooie bal omheen. Het haakaas komt dan spot on midden op het beetje voer te liggen. Kan niet missen!
Om de methodfeeder op de vierkante meter tegen de overhangende struiken aan te plaatsen zet ik toch voor de zekerheid de voerboot in.
De eerste is binnen… dat smaakt naar meer natuurlijk!
moet zijn. De ellende houdt tot januari aan en langzaam maar zeker komt er weer wat beweging in. Wanneer de werknemer van het KNMI me vertelt dat de temperaturen de komende dagen in de dubbele cijfers kunnen komen, is de maat voor mij vol. Ik moet en zal even vissen, al is maar een uurtje. Ik ben natuurlijk nog herstellende en mijn rug kan ik nog niet veel belasten. Wat ben ik blij dat ik al eerder bedacht heb dat ik ga feedervissen deze winter! In tegenstelling tot onze normale visserij is mijn karper setup ingeruild voor extreem weinig spullen. Wel neem ik een voerboot mee, omdat ik het strak tegen een overhangende struik wil gaan proberen. Het methodfeeder systeem is natuurlijk erg geschikt om te gooien, maar om er zeker van te zijn dat de struik niet in korte tijd vol met lood en onderlijnen hangt, zet ik de voerboot in. De emmer met vermalen boilies, zalmolie en vloeibare melasse schreeuwt om water om zo te dienen als visvoer. De methodfeeder prop ik vol en het geheel vaar ik richting de struik. Ik voer bewust erg weinig bij, gezien ik voornemens ben om actief te vissen. Dat houdt in dat ik om de twintig minuten het geheel opnieuw uit wil varen en dus steeds kleine beetjes voer breng. Als er zich vis ophoudt onder de struik, kan ik ze op deze manier aan de gang houden. Het haakaas belandt op de bodem en de hengel ligt schuin van me af op een enkele steun. Ik ben natuurlijk extreem benieuwd wat er gaat gebeuren en voel ik de spanning overal doorheen gaan.
Wat een heerlijke visserij is dit voor de winter… en het voorjaar!
ALS EEN RAKET
Ik moet voorzichtig drillen, gaat als eerste door mijn hoofd. De hele hengel set-up is zo flinterdun in vergelijking met ‘normaal’, dat iedere verkeerde druk al een breuk kan opleveren. Ik schenk mezelf een kop koffie in en blijf maar nerveus turen naar de top. Het duurt gelukkig niet lang voordat de top krom gaat en de hengel in beweging komt. “Hoppa!” schreeuw ik mezelf toe en binnen enkele secondes sta ik met knikkende knieën op de steiger. Ik ben zo voorzichtig met drillen dat ik na enkele minuten een volledig uitgeputte spiegelkarper over het netkoord begeleid. De eerste is binnen en dit smaakt naar meer natuurlijk. Ik probeer gelijk een ander aas, als ze er toch op liggen. Eens kijken wat een roze plastic maiskorrel doet. Het is een drijvende dus zet ik er een heel klein hagelloodje achter om het geheel op de bodem te krijgen. Net wanneer de lijn weer goed op spanning ligt, gaat hij al als een raket uit het water. Gelijk weer beet en opnieuw vang ik een leuke uitzetter! Dit gaat wel heel erg snel; na de eerste dag heb ik er al heel veel plezier in. Die middag stop ik na 4 vissen en dat heeft al met al twee uur geduurd. Wat een heerlijke visserij is dit voor de winter. De weken erna vis ik nog diverse keren op deze manier en staat de teller ondertussen in de dubbele cijfers. Ik kan dit iedereen wel aanraden om het eens te proberen. Zeker wanneer het water nog koud is en de vissen passief zijn. Het kan in april nog wel vriezen, dus deze manier van vissen kun je nog behoorlijk lang volhouden. Daarnaast zeul je weinig spullen mee, heb je extreem weinig voer nodig en kun je ook lekker overdag vissen. Ik zie alleen maar voordelen en het houdt je met plezier in beweging.
