Hengelsport rond de Domstad - november 2022

COLOFON

De Algemene Utrechtse Hengelaars Vereniging werd 5 april 1925 opgericht en bij Koninklijk Besluit goedgekeurd op 8 mei 1940. Ingeschreven bij de Kamer van Koophandel onder nr. V - 40476822. De AUHV is aangesloten bij Federatie MidWest Nederland van ‘Sportvisserij Nederland’.

43e jaargang: Nummer 205, November 2022 Hengelsport rond de Domstad verschijnt in maart en november. Oplage: 10.500 Omslagfoto: Arnout Terlouw

Adreswijzigingen, opzeggingen etc. Uitsluitend schriftelijk, onder vermelding van uw lidnummer (zie adreswikkel of www.auhv.nl ).

Doorgeven via e-mail auhv@vispas.nl of schriftelijk naar AUHV ledenadministratie, Beerze 20, 3961 HC Wijk bij Duurstede.

Bestuur

Voorzitter: S. Dekker (Simon)

Secretaris: C.J. van de Burgt (Jim), Beerze 20, 3961 HC Wijk bij Duurstede e-mail info@auhv.nl

Penningmeester: H.G. Ederveen (Henny), Bestuursleden: L. Harmsen (Leo), G. Raaphorst (Gerard), F. van Schaik (Fred), M. Hoorweg (Martin) en R. Blokhuijzen (Robin).

Website: www.auhv.nl

Info AUHV Vliegvisgroep ‘The Leader’: www.vliegvisgroeptheleader.nl

Info AUHV Roofvisgroep: roofvisgroep@auhv.nl

Info AUHV Karpergroep: karpergroep@auhv.nl

Uitgever: AUHV, in samenwerking met Pubishing House & Facilities B.V. Postbus 119, 7000 AC Doetinchem

Directie: Waldo te Kloeze

Eindredactie: Arnout Terlouw

Redactie: Fred van Schaik, redactie@auhv.nl

Advertenties: John Huussen en Walter Poot, 0314 340 150

Druk: PreVision Graphic Solutions B.V.

Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen zonder schriftelijke toestemming van AUHV/uitgever. Opname in een leesportefeuille is niet toegestaan. De redactie werkt onafhankelijk van welke organisatie dan ook. De redactie en de uitgever zijn tevens niet verantwoordelijk voor de inhoud van geplaatste advertenties. Ongevraagd aan ons toegezonden redactionele tekst en/of foto’s worden niet geretourneerd. Plaatsing van die informatie is voorbehouden aan de redactie.

VAN DE VOORZITTER

Wanneer je de hengelsportbladen vergelijkt met een aantal jaren geleden, zie je dat er steeds meer vrouwen actief zijn in de hengelsport. Niet alleen staan er foto`s van vissende dames in de bladen, ze geven ook interviews, winnen wedstrijden op wereldniveau en schrijven hengelsportartikelen.

Ook op tv zijn steeds vaker vrouwen te bewonderen met hengels in de hand. Ze verschijnen niet alleen in Vis TV, ze hebben sinds enkele jaren zelfs een eigen programma: Visvrouwen, met Nathalie van den Berg en Paula Petiet. In dat programma vissen ze nooit met mannen, maar meestal met andere vrouwen. Natuurlijk juich ik dat toe, vissen is niet per se een mannensport. Vrouwen kunnen dit net zo goed als mannen.

Ook binnen onze vereniging zijn inmiddels een redelijk aantal vrouwen lid, maar waar zijn ze? Soms zie ik een vrouw aan de waterkant, maar verder lijken ze bijna onzichtbaar. We hebben geen enkele vrouwelijke vrijwilliger en in mijn tien jaar lange loopbaan als voorzitter was er maar één keer een dame aanwezig op een jaarvergadering. Kom op dames, jullie kunnen toch ook wel een visje uitzetten, een watermonster nemen, de jeugd begeleiden, of opgaan voor een bestuursfunctie? Waar is de girlpower? We stevenen dit jaar wederom af op een ledenaantal boven de 11.000. Ik vind het daarom de hoogste tijd om vrouwelijke leden actief in de vereniging te zien.

Bij deze mijn oproep aan elke vrouw binnen de AUHV: vraag je eens af wat je kunt betekenen voor onze vereniging. We hebben nog best wel wat vrijwilligers nodig en iedereen die zich hiervoor aanmeldt wordt met open armen door ons ontvangen. Als dit een vrouw is, top!

Veel visplezier!

SIMON DEKKER

Hengelsport rond de Domstad 2|2022

VERSLAG VAN DE ALGEMENE LEDENVERGADERING

MAANDAG 25 APRIL 2022

WELKOM EN OPENING

Voorzitter Simon Dekker bedankt het helaas kleine aantal aanwezige AUHV-leden voor hun komst en opent de vergadering. Vanwege de vele inspanningen van Leon Niemans voor de AUHV-Roofvisgroep wordt hij voorgedragen en benoemd tot Lid van Verdienste van de AUHV.

INGEKOMEN STUKKEN

Er zijn geen stukken ontvangen die op deze ledenvergadering moeten worden behandeld.

MEDEDELINGEN

Stand van zaken organisatie Sportvisserij Nederland: Er is een rapport verschenen met een aantal aanbevelingen. Het is de bedoeling om naar één organisatie te komen met een aantal regiokantoren. Hierdoor is het mogelijk om met minder kosten efficiënter te werken. Niet alle federaties staan te springen bij deze oplossing. Federatie MidWest - waarbij de AUHV is aangesloten -

staat hier wel positief tegenover. De komende tijd zullen ze zich vooral moeten richten op belangenbehartiging, viswaterbeheer en visrechten en verenigingsondersteuning zoals BOA-controle en toezicht.

Sinds begin dit jaar krijgen we vanuit Sportvisserij Nederland ondersteuning in menskracht voor met name het vormgeven van de (jeugd)activiteiten en het versterken van de communicatie.

JAARPLAN 2022

Mede op verzoek van de politiek in Utrecht zijn we in 2021 gestart met het maken van een jaarplan. Ook voor dit jaar is dit verzoek gekomen. Omdat we nu in een overlegtraject zitten met de politieke partijen zullen we hier later op terugkomen. Dit voorjaar hebben we gesprekken gehad met alle politieke partijen die actief zijn in Utrecht. Zo brengen we onze vereniging onder de aandacht en kunnen we onze doelstellingen en visie delen. Bij de gesprekken die we inmiddels hebben gehad blijkt dit goed te werken.

CLUBHUIS

Op dit moment is het niet haalbaar een eigen clubhuis te realiseren. Wel hebben we bij Catering Uytewaal in Houten een ruimte gehuurd voor opslag en om te vergaderen. Ook de actieve groepen kunnen hiervan gebruik maken. Het is een prima startlocatie voor eventuele jeugdactiviteiten. Er is voldoende viswater in de directe omgeving.

JEUGD

Leo Harmsen licht toe dat er door corona de afgelopen jaren eigenlijk geen activiteiten zijn geweest. Leo geeft aan volgend jaar te stoppen als bestuurslid. Op dit moment zijn we dus op zoek naar een nieuw bestuurslid. Om de activiteiten goed over te dragen en vorm te geven komt Wouter de Groot vanuit Sportvisserij Nederland ondersteuning bieden. Daarnaast willen we onderzoeken of en hoe we een Jeugdraad in het leven kunnen roepen.

AUHV 100 JAAR IN 2025

Als er binnen de leden ideeën of suggesties zijn hoe we dit feestelijk kunnen aanpakken, dan horen we dit graag.

VERSLAG VORIGE LEDENVERGADERING

Geen opmerkingen. Daarmee is het verslag goedgekeurd door de vergadering.

JAARVERSLAG 2021

Secretaris Jim van de Burgt publiceerde het jaarverslag via de website en sociale media. Hij geeft een toelichting op de belangrijkste zaken.

Via de Kamer van de Binnenvisserij heeft de AUHV verlenging gekregen voor het contract met gemeente Utrecht.

In 2020 is de Wet Bestuur en Toezicht Rechtspersonen (WBTR) in werking getreden. Dit betekent dat de statuten moeten worden aangepast.

Op het gebied van controle en toezicht zijn we nog steeds op zoek naar een aantal BOA’s en controleurs.

FINANCIËLE ZAKEN

Financiële verantwoording 2021 Penningmeester Henny Ederveen geeft een toelichting op diverse onderdelen.

Verslag bevindingen kascontrolecommissie Namens de commissie verzoekt Kees van der Hulst de vergadering om het bestuur décharge te verlenen voor het gevoerde financiële beleid en de verantwoording over 2021. De ledenvergadering verleent het bestuur unaniem décharge.

Begroting 2022

De begroting 2022 wordt door penningmeester Henny Ederveen toegelicht. Er is uitgegaan van 11.000 leden. Een contributieverhoging is niet noodzakelijk. De begroting 2022 wordt unaniem door de vergadering goedgekeurd.

Verkiezing leden kascontrolecommissie

Kees van der Hulst treedt af. Peter Jongerius gaat de kascontrole uitvoeren met een nog te zoeken tweede lid. Marco is reservelid.

Hengelsport rond de Domstad

Verkiezing bestuursleden

Aftredend en herkiesbaar zijn secretaris Jim van de Burgt en bestuurslid Robin Blokhuizen. Zij worden door de vergadering herkozen.

Voorgestelde aanpassingen statuten

Aan de behandeling van dergelijke voorstellen zijn wettelijk termijnen verbonden. Omdat het AUHV-magazine enkele dagen te laat is

bezorgd, kunnen we deze nu niet waarmaken en zal dit agendapunt nu niet worden behandeld. Er komt óf een aparte vergadering, of we stellen het uit tot de algemene ledenvergadering van volgend jaar.

WAT VERDER TER TAFEL KOMT

Er zijn geen ingediende vragen om te behandelen.

RONDVRAAG

Er is een vraag hoe het toch komt dat er met 11.000 leden zo weinig belangstelling is voor de algemene ledenvergadering. Het bestuur denkt dat dit komt door de uitgestrektheid van de wateren en dat 95% van de vissers een VISpas koopt omdat dat moet. Bij kleinere verenigingen met één water of enkele wateren zie je dat de binding veel groter is.

Remco van Vliet vraagt hoe het staat met de Viswatercommissie van de AUHV. Deze krijgt een nieuwe opzet. Binnenkort wordt hiermee gestart.

Fred van Esseveld vraagt wat het bestuur wil doen met de waterkwaliteitscontroles, omdat er nog maar drie waterbemonsteraars zijn. Om deze activiteit te kunnen doorzetten hebben we dringend behoefte aan nieuwe vrijwilligers.

Naar aanleiding van een artikel in het blad over afval en ontlasting aan de waterkant, komt de suggestie een dixie (mobiel toilet) te huren. Gezien de grote hoeveelheid aan wateren ziet het bestuur dit niet als de oplossing.

Op Fort Honswijk heeft Peter Burger (beroepsvisser) de volledige visrechten, hij heeft de AUHV-leden toestemming gegeven om hier te vissen.

SLUITING

Om 21.30 uur sluit de voorzitter de vergadering.

Domstad

LIDMAATSCHAP & CONTRIBUTIEBETALING 2023

WIJZIGINGEN

Controleer je gegevens op je AUHV-lidmaatschapsbewijs, de VISpas of op www.mijnsportvisserij.nl. Hier kun je je gegevens aanpassen en kun je verder:

Een tijdelijk Bewijs van Lidmaatschap downloaden; Een meevistoestemming aanvragen;

Een adres, geboortedatum, telefoon en/of e-mailadres wijzigen; Je lidmaatschap/ VISpas per einde jaar opzeggen; Je keuze voor de VISplanner (digitale viswaterlijst) of Gezamenlijke (papieren) Lijst doorgeven; Een duplicaat VISpas bestellen. Je kunt ook de wijziging per e-mail doorgeven aan de ledenadministratie: ledenadministratie@VISpas.nl

CONTRIBUTIE

De contributie voor 2023 blijft ongewijzigd: Voor gewoon lidmaatschap € 35,00 Voor jeugdleden € 10,00

Extra VISpas (*) € 16,25

(*) als je in het nieuwe jaar een - door Sportvisserij Nederland vastgesteld - lid bent van meer hengelsportverenigingen, dan hoef je maar één keer landelijke en federatieve afdracht te betalen.

BETALING CONTRIBUTIE

Je kunt je contributie op verschillende manieren betalen: Per incasso

Begin november wordt je lidmaatschapsbedrag en evt. bijdrage voor het Fonds Blauwe Vogel ’74(*) geïncasseerd. Acceptgiro

In de 3e week van november ontvang je de acceptgiro voor betaling van de AUHV-contributie. Is je betaling vóór 8 december ontvan gen dan heb je nog vóór het nieuwe jaar de documenten in huis! Voor betaling per acceptgiro brengen wij € 5,00 administratiekosten in rekening.

Internetbankieren

Maak je de contributie over met internetbankieren? Let er dan op dat u dit bankrekeningnummer gebruikt: NL 04 INGB 0650 393 872 ten name van Sportvisserij Nederland. Vermeld ook alléén het 16-cijferige betalingskenmerk op de juiste plaats hiervoor (dus niet als mededeling). Mededelingen worden door de geautomatiseerde verwerking niet gelezen.

(*) Bijdrage Fonds Blauwe Vogel ‘74 Wil je een donatie doen aan het fonds voor “onze” gehandicapte kinderen van de stichting Blauwe Vogel ’74, waarmee de stichting allerlei activiteiten organiseert, vul dan op de acceptgirokaart of internet-bankoverschrijving een hoger bedrag in dan je aan contribu tie verschuldigd bent. Dit deel is dan automatisch bestemd voor het fonds voor stichting Blauwe Vogel ’74. Meer informatie: www.blauwevogel74.nl

Doen: Vul de acceptgirokaart vandaag nog in, onderteken deze en stuur ‘m zo snel mogelijk naar je bank. Maak vandaag de elektronische overschrijving en neem het beta lingskenmerk van de acceptgirokaart over.

Niet doen: Koop geen nieuwe VISpas, je lidmaatschap wordt zonder tijdige opzegging (vóór 1 oktober) automatisch verlengd. Je bespaart hier mee minimaal een dubbel lidmaatschap en inschrijfkosten. Maak geen eigen overschrijving. Dit vertraagt de verzending van je nieuwe documenten. Betaal niet op het Postkantoor, de betaler hiervan wordt niet altijd goed doorgegeven.

Meer informatie over contributies en visdocumenten: www.auhv.nl

Hengelsport rond de Domstad 2|2022

25 JAAR

AUHV-ROOFVISGROEP

“NOG STEEDS NIEUWE IDEEËN EN VERSE ENERGIE”

e tijd lijkt voorbij gevlogen”, zegt Louis Veldhuizen over de afgelopen 25 jaar. Het bestuurslid van het eerste uur herinnert zich de oprichting van de groep nog goed. “In oktober 1997 organiseerde de AUHV op initiatief van bestuurslid Wilfred Assenberg een informatieavond voor roofvissers. Het was twee dagen voor mijn 25e verjaardag en eigenlijk paste de avond niet helemaal in mijn agenda. Als beginnend roofvisser was ik razend benieuwd, dus besloot toch te gaan.”

“D

Louis weet nog dat het een leuke avond was waarin het voornemen uit de doeken werd gedaan om een roofvisafdeling te starten. “Er werd aan bestuursleden gevraagd of zij zin hadden om hieraan mee te doen. Voor ik het wist stapte ik in een avontuur waarvan ik nooit had kunnen voorzien dat het me zoveel plezier, maar ook veel werk zou bezorgen. Nu 25 jaar later ben ik het enige lid uit het originele bestuur dat nog steeds actief is in de roofvisgroep.”

Na een aantal gouden jaren in het begin met veel lezingen van bekende roofvissers en leuke visdagen, liep de interesse voor de groep terug.

Louis: “Zowel bij de leden als bij de bestuursleden werd het enthousiasme minder. Uiteindelijk bleef ik als enig bestuurslid over en waren de activiteiten beperkt tot een paar visdagen per jaar. Een aantal jaar terug besloot

een groep leden de roofvis-

De Roofvisgroep bestaat 25 jaar. Een mooi moment om stil te staan bij de actviteiten van de groep in de afgelopen jaren en een uitstekende gelegenheid voor de leden om samen een lijntje uit te gooien en een hapje te eten.

Heerlijk op de forel met de nieuwe pet.

groep nieuw leven in te blazen en het bestuur met nieuwe bestuursleden te versterken. Dat leverde nieuwe ideeën en verse energie op. Het resultaat is de leuke levendige groep die we nu hebben, met iedere maand een gezamenlijke visdag. Wat mijn werk bij de groep mij persoonlijk heeft opgeleverd? Heel veel leuke contacten, vriendschappen en mooie (vis) avonturen tot in Zweden en Spanje toe. Ik had het voor geen geld willen missen.”

NOG STEEDS EEN BLOEIENDE GROEP

Bijna elke maand trekt de groep er in wisselende samenstelling op uit. Een mix van oude rotten, fanatiekelingen en beginners komen bij elkaar om te vissen, te ouwehoeren, en veel van elkaar te leren. Ze praten over vistechnieken, gedrag, visbehandeling, catch and release natuurlijk en zoveel mogelijk loodvrij. Als bonus genieten ze van een heerlijke dag buiten zijn. Er is geen enkel wedstrijdelement, elke vis wordt gegund en van elke vis wordt genoten.

Inmiddels heeft de Roofvisgroep leden in België en Duitsland. Ook zij melden zich met enige regelmaat; is het niet op een visdag, dan wel via privé-afspraken. Via een veelgebruikte app-groep blijven de leden met elkaar in contact. Op vrijdagavond begint het feest vaak: ‘Gaat er nog iemand op

pad dit weekend?’ Zo worden er veel onderlinge afspraken gemaakt. Om dit vijfde lustrum te vieren besloot het bestuur om naast het gebruikelijke programma een extra lustrumdag te organiseren. De groep had de afge-

Ieder lid ontving een pet met het logo van de groep erop geborduurd.

lopen jaren al een klein spaarpotje opgebouwd. De AUHV erkent het nut van de Roofvisgroep en de andere specialistengroepen. De overkoepelende club deed daarom een aardige duit in het zakje. Zo had de groep voldoende middelen bij elkaar om de leden te trakteren op een prachtige pet met het AUHV-Roofvislogo en een halve dag forel vissen, inclusief taart, barbecue en wat drankjes.

De groep combineert de strategieën voor de dag met oude verhalen over roofvisdagen.

David wist ze goed te vangen met de vliegenlat.

PRATEN OVER FOREL

Die halve dag op de forel maakte meteen een geanimeerde discussie op de app los. Wat zou het beste werken voor deze vissen? Dat was wel nuttig, want op forel vissen is niet iets wat de meeste leden regelmatig doen. Voor sommigen was het zelfs de eerste keer. Eigenlijk zijn de meeste leden het liefst ‘in het wild’ actief. Peter verwoordt het uitstekend: “Het leuke van deze opzet is dat van tevoren van gedachten kunt wisselen.”

De hele avond vlogen theorieën over montages en aas rond. Dat was maar goed ook, want kunstaas, zoals spinners en plugjes zijn vaak niet toegestaan op deze vijvers, die een bodem hebben van kunststoffolie. De meesten kozen voor de dobbermontage, maar ook de werpdobber (sbirulino) was favoriet. Een aantal roofvissers besloot om een vliegenhengel mee te nemen.

VISSEN OP FOREL

Op 17 september verzamelden een fors aantal leden van de groep zich bij ’t Mun in Appeltern. De uitbaters zorgden voor een goede ontvangst

met koffie en taart in de ruime kantine van het complex. Als verrassing kregen de leden de speciale cap overhandigd. Leden die hem nog niet hebben, ontvangen hem bij één van de komende evenementen. De Roofvisgroep had de grootste vijver voor zich alleen. Speciaal voor deze dag werden nog eens 100 forellen uitgezet.

Al snel vlogen de eerste sbirulino’s en dobbermontages het water in. De Rovende Vliegvissers of Vliegende Roofvissers (David en Willem) kozen hun mooiste nimfen uit en lieten hun lijnen zoeven. Marco ging met de dropshotmontage achter de dieper zwemmende forellen aan. Het duurde niet lang voor de eerste forellen op de kant kwamen en in de koelboxen verdwenen. Voor C&R-visser voelt dat een beetje vreemd, maar gelukkig zijn ze erg lekker. Het voordeel van met zijn allen rond een vijver zitten is dat je geanimeerde gesprekken kunt voeren over de aaskeuze en montage: wasmotten of foreldeeg, dobber versus sbirulino, actief of passief vissen. Marco bleek behoorlijk succesvol met dropshotten in de diepere lagen, maar het grootste deel van de vis werd in de oppervlakte gevangen. Het bleek per uur te variëren wat de forellen bliefden en of ze überhaupt wel wilden bijten. Soms kwamen ze in een groepje in het oppervlak langs en vielen alles aan wat bewoog. Dan weer kwamen ze chill langscruisen en reageerden nergens op. Of er lag er

eentje voor de kant. Als je een wasmot voor z’n neus hield dan hapt hij en spuugde met een bijna hoorbare ’ieeeuw’ het aas weer uit, soms tot drie keer toe. Wispelturige rovers dus. Het weer was af en toe ook een uitdaging, zodat vissers de keuze moesten maken om te schuilen, door te vissen of beide, vanuit de dug-outs die rond de vijver staan.

LEKKER BARBECUEËN

Uiteindelijk ving bijna iedereen zijn visje wel. Als service boden de jongens van ’t Mun aan om de forellen schoon te maken, iets wat de meeste roofvissers maar wat graag lieten doen. Ze konden het niet laten om toch even te tellen. Met zijn allen had de groep er toch zo’n 80 forellen uit weten te trekken. Hoewel niet competitief aangelegd, was iedereen daar toch wel fier op! Het was een mooie gelegenheid om deze halve visdag af te sluiten.

De festiviteiten waren echter nog niet voorbij. Na een geslaagde forelsessie kon iedereen aanschuiven voor een uitgebreide en heerlijke barbecue.

Daar werden de verhalen van de dag gecombineerd met het herbeleven van oude avonturen, beleefd tijdens al die jaren in de Roofvisgroep.

En dan was er nog een leuke uitsmijter. De forellen werden gepekeld en gerookt, gebakken, in de oven gestoofd en op de barbecue gegaard.

Een hele mooie manier om de viering van het 5e lustrum te besluiten.

Als uitsmijter werden de gevangen forellen klaargemaakt.

Aan de barbecue napraten over een forelfeestje om het 5e lustrum te vieren.

VLIEGVISSEN OP DE WENNE, SAUERLAND

van

en

reisgenoten

Met zijn zessen zijn we onderweg naar het Sauerland, de rivier de Wenne. Peter, Rini en Eric zijn hier kind aan huis. Voor Fransesco, Marcel en ondergetekende wordt het meer een ontdekkengstocht. Het wordt een korte kennismaking: drie dagen, van vrijdag tot en met zondag. Peter heeft de vergunningen gereserveerd bij ons verblijf voor de komende dagen: hotel-restaurant Haus Hochstein bij Eslohe.

Het visrecht op dit deel van de Wenne behoort toe aan een lokale visvereniging die volgens mij extra beekforel en regenboogforel uitzet op het deel van de rivier waar hotelgasten vissen. Dit stuk van de Wenne heeft daarnaast ook een heel mooi bestand aan vlagzalm.

NATURBELASSEN

Direct achter het hotel ligt er in de rivier een stuw die ooit via de molengang een oude molen van waterkracht voorzag. Stroomopwaarts van de stuw is het waden tot je navel of de boorden van je waadpak, maar het is een stuk van een kilometer waar veel vis zit.

Verder stroomopwaarts is de rivier wild en naturbelassen, zoals ze daar zeggen: de natuur mag er haar gang gaan. Benedenstrooms van de stuw mag de rivier ook stromen waar hij wil, vaak ondiep en snel. Peter ving hier al eens tientallen vlagzalmen. Andere delen herbergen diepe gaten waar de Czech-nimfers zich kunnen uitleven. Er zijn drie bruggen die het hotelrevier markeren: helemaal stroomop van de Strecke, één middenin het dorp, en verder stroomaf een houten brugje bij het waterstandpeilstation. Rond de stenen bruggen mag niet worden gevist. Ik vind de rivier zéér gevarieerd met traag, gestuwd water, ondiepe, snelle delen en delen waar de leiplaten verticaal staan -lastig lopen voor een oude man- met diep uitgesleten gaten.

Aar

Hengelsport rond de Domstad

Omdat het hun bekende stuk

de

geen dagvergunningen meer heeft, besluiten Kees van der Hulst

zijn

weer eens naar het Sauerland te gaan, naar de Wenne om precies te zijn.

Czech-nimfen bij één van de bruggen die ons revier afbakenen.

EVEN WENNE

Zo’n eerste keer op een rivier is altijd even Wenne. Peter, Eric en Rini stuiven vrijdagmorgen van het hotel naar de rivier, Mar-

cel en ik kijken eerst de kat uit de boom. Francesco heeft in alle rust zijn plan al getrokken.

Het worden drie dagen met veel vis: beek-

forellen tot 40 cm op de Czech-nimf en grote aantallen vlagzalmen op kleine droge CDC-vliegjes en sedges. Ik zag een dood exemplaar van zeker 45 cm. Maar de échte

We vangen beekforellen tot 40 cm.

Hengelsport rond de Domstad

‘Ons’ stuk van de Wenne heeft een variëteit aan visbare plekken

Misschien wel mijn mooiste vangst: een watergaasvlieg.

uitdaging is het vangen van een echt wilde forel, die je hier en daar volop ziet stijgen. Zodra het eerste golfje van je waadpak de standplaats echter bereikt, is het ineens rustig.

WATERGAASVLIEG

De uitgezette forellen zijn eenvoudiger te vangen. Zodra ze de situatie weer vertrouwen komen ze weer onder de bomen vandaan en kunnen we ze aanwerpen. Mijn mooiste vangst van deze trip is echter een watergaasvlieg. Dit insect dat door zijn grote formaat gemakkelijk opvalt tussen de eendagsvliegen, is zeer gevoelig voor milieuvervuiling. Het vinden van een exemplaar is dus een mooie bonus.

In het laatste uurtje vóór onze afreis loop ik zonder visspullen langs het gestuwde deel van de rivier. Plotseling zie ik twee megavissen tegen de bodem staan, twee regenboogforellen van zeker 80 en 70 cm groot, een beetje verdwaasd om zich heen kijkend. Ze lijken er helemaal niet op hun plaats.

Ik voelde me er in ieder geval wel prima thuis. Volgend jaar ga ik graag weer mee!

JAARLIJKSE KOPPELWEDSTRIJD

Na verhalen over goede vangsten in het AR-kanaal in Maarssen werd deze locatie dit jaar gekozen als traject voor de jaarlijkse koppelwedstrijd. Tijdens deze editie leken de omstandigheden jammer genoeg roet in het eten te gooien. De vangsten bestonden voornamelijk uit kleine vis met hier en daar een verdwaalde brasem.

Misschien kwam het door het warme weer. Je kunt ook niet alles hebben: mooi weer én veel vis. Gelukkig hielden de kleine vissen de deelnemers wel bezig. Het is altijd beter dan 4,5 uur moeten wachten op die ene brasem. Organisatie en deelnemers waren het er in ieder geval over eens dat het een geslaagde dag was.

UITSLAG

1. Donald Janssen / Joop v. Amerongen 5400 gr

2. Nico Westphal/ Wil v.d. Mark 4320 gr

3. Charles Pouw/ + 75% 4170 gr

Donald Jansen (links) en Joop van Amerongen, winnaars van de koppelwedstrijd.

Een fraaie forel aan de Czech-nimf

WEDSTRIJD NIEUWS

WEIDELIJK VISSEN ANNO 2022:

HOE DOE JE DAT?

De AUHV kent verschillende leeftijdsgroepen onder haar leden. Veel ouderen zijn opgegroeid in een tijd dat gevangen vis vaak voor consumptie werd meegenomen en dat roofvissen met levend aas nog mocht. De behandeling van gevangen vis heeft in de loop der tijd meer aandacht gekregen en de jongere generaties groeien op met andere gedragsregels, wettelijke bepalingen en meer oog voor het welzijn van de vis.

Hengelsport rond de Domstad 2|2022

Hengelsport rond de Domstad 2|2022

Snel poseren en dan de vis voorzichtig terugzetten

at dat betreft is het wel eens interessant om de verhalen van oudere vissers te beluisteren. Ben je de 65 gepasseerd of wellicht al met pensioen, dan kom je waarschijnlijk nog uit de tijd dat gevangen snoek vaak werd meegenomen en opgegeten. In het gunstigste geval werd de snoek met een ‘beksperder’ (Google dat maar eens) onthaakt en teruggezet. Had de vis de haak met levend aas doorgeslikt dan was ze waarschijnlijk ten dode opgeschreven. Het was ook de tijd dat een karper van 20 pond bijna voorpaginanieuws was en dat veel voorns, baarzen en palingen mee naar huis ging voor moeders koekenpan. De sportvisserij kende wel een gesloten tijd; hiermee kregen de meeste vissoorten een paar maanden rust om te paaien.

GEDRAGSREGELS

De jongere sportvissers groeien op met een hele andere sportvisserij. De meeste vis wordt tegenwoordig teruggezet. Daar zijn we in Nederland best trots op, want het bevordert een goede visstand. Wat niet wil zeggen

dat je geen vis mag meenemen voor eigen consumptie. Ook dat mag, zij het met inachtname van de minimum maten, gesloten tijden voor vissoorten en bepaalde gedragsregels. Als sportvissers vinden we dat gevangen vissen dus worden teruggezet. We streven ernaar dat die vis gezond blijft en een grote overlevingskans heeft. In 2022 zijn er gedragsregels opgesteld over de behandeling van vis. Wij vinden dat ‘weidelijk vissen’ daarbij hoort.

Wat verstaan we nu onder weidelijk vissen? Je zou dit het beste kunnen omschrijven met: sportvissen met respect voor de vis. Je kunt dan denken aan verschillende gedragsregels. Zo proberen we de vis zo min mogelijk last te bezorgen. Je onthaakt je vangst met natte handen of in het water. Zo tast je de slijmlaag zo min mogelijk aan. We hebben altijd onthaakgereedschap en een kniptang bij ons. Op snoek vissen we met met een onderlijntje van staal, titanium of dik fluorocarbon. We gebruiken

bij voorkeur geen bewaarnet (leefnet), behalve bij witviswedstrijden. En we zetten de gevangen vis zo snel mogelijk weer terug, zeker bij hoge watertemperaturen. Mocht je een vis willen meenemen voor consumptie, Zorg er dan voor dat je hem direct doodt. Aanvullende gedragsregels kun je nalezen op de website van Sportvisserij MidWest Nederland.

SLIJMLAAG

Het is zeker niet overdreven om kwetsbare soorten wat meer in de watten te leggen. Grotere vissen en soorten als baars of snoekbaars kunnen best tegen een stootje. Andere soorten met een dikkere slijmlaag zijn zeker gebaat bij een natte onthaakmat die de huid beschermt, net als je de slijmlaag niet beschadigt door een vis met natte handen vast te pakken. Bij streetfishing is het gebruik van een onthaakmat voor roofvis logischerwijs verplicht; een gevangen vis op de straatstenen leggen is ‘not done’.

Hengelsport rond de Domstad

Weidelijk vissen begint bij de jeugd. Geef het goede voorbeeld.

Ken je trouwens de kieuwgreep al voor het onthaken van snoek? Bij deze methode, die je bij verenigingsleden van de Roofvisgroep of met YouTube-filmpjes kunt leren, komt de snoek niet eens op een ondergrond wanneer je hem goed toepast. Sommige roofvissers gebruiken de kieuwgreep voor het onthaken met de snoek in het water of in het schepnet.

Karpervissers gebruiken al decennialang de onthaakmat om de vis te beschermen. Het helpt de slijmlaag te sparen, teveel stress te vermijden en bij zwaardere karpers ook om hun interne organen te beschermen bij het spartelen. Niet voor niets worden deze vissen vaak door de karpervissers gekoesterd. Ze krijgen vaak een naam en eventuele wondjes worden behandeld met een (Klinik) ontsmettingsmiddel. Ook andere vissoorten zoals snoek of zeelt, hebben direct voordeel van een natte onthaakmat wanneer er geen beter alternatief voorhanden is.

AMBASSADEUR

Niet alleen de vis verdient respect; ook ons viswater, het leefmilieu van de vis verdien onze aandacht. Op veel niveaus wordt de kwaliteit van het water in de gaten gehouden. De sportvisserij draagt daar zijn steentje aan bij met kwaliteitsmetingen, onderhoud van oevers en waterplanten, het schoonhouden van de oevers en door alert te zijn op waterverontreiniging en zwerfafval. Zie je vissterfte of vervuiling? Meld dit dan bij de AUHV of het waterschap. Sportvissers kunnen zelf hun steentje bijdragen door bijvoorbeeld zwerfvuil op te ruimen en zich als een

ambassadeur van de hengelsport te gedragen tegenover niet-vissers. Daarom is ook het loodgebruik in de sportvisserij een issue. Het afbouwen van het loodgebruik moet leiden tot een algeheel verbod in 2027. AUHV is in 2021 al gestart met het afbouwen, door het gebruik van loodvrije alternatieven bij wedstrijden en clubdagen.

Weidelijk vissen is een ruim begrip, en omvat meer zaken dan hierboven beschreven. Pas het toe in je eigen praktijk en beleving van de prachtige sportvisserij, die met zijn tijd meegaat en met respect omgaat met vis, natuur en milieu.

Leer de kieuwgreep, zodat je een roofvis met zo weinig mogelijk contact kunt onthaken.

Iedere vis verdient ons respect, ook zo’n fraaie blankvoorn.

Hengelsport rond de Domstad 2|2022

Geen onthaakmat? Een nat rubberen schepnet beschermt de vissenhuid.

Loodvervangers zijn een goede stap naar een verantwoord gebruik van het viswater.

DRACHKOVITCH VERGETEN SYSTEEM?

Het vissen met dode aasvisjes op snoekbaars is een tactiek welke door al het kunstaasvissen een beetje ondergesneeuwd raakt. Maar een dood visje onder een snoekbaarspen of fireball kan op sommige dagen beter vangen dan wel kunstaas dan ook! Met het Drachkovitch-systeem kun je een dode aasvis actief over de bodem vissen; we nemen dit systeem eens goed onder de loep.

Hengelsport rond de Domstad

Het Drachkovitch-systeem; deze ‘gouwe ouwe’ past heel goed in het moderne roofvissen!

Hengelsport rond de Domstad

e gaan terug in de tijd. De Fransman Albert Drachkovitch ontwikkelde vanaf de jaren ‘60 dit systeem voor zijn snoekbaarsvisserij. Een tijdperk waarin het gebruik van aasvisjes de norm was en kunstaasvissen zoals we dat nu kennen niet bestond. Het vernieuwende aan dit systeem was dat je nu een visje actief over de bodem kon vissen. Ideaal om bijvoorbeeld een talud mee af te vissen vanaf de kant. Een heel verschil met een dobbermontage waarbij je statisch op één diepte vist.

MONTAGE MAKEN

Bij alle aasvismontages is het van belang dat de verhoudingen kloppen. Bij het Drachkovitch-systeem moet de verhouding tussen de haken altijd zodanig zijn dat één haak in het voorste derde deel van de aasvis in zijn rugspieren kan worden gestoken, terwijl de tweede haak zijn plaats vindt in de staartspieren.

Tangen, verenstaal en koperdraad - dat is alles wat je nodig hebt om te sleutelen!

Een kant-en-klaar systeem.

Stap 1. We gaan eerst de ‘lichaamsklem’ maken. Voor aasvissen met een lengte van 7 tot 14 cm heb je klemmen nodig met een totale lengte tussen 5 en 8 cm, gemeten inclusief het montageoog! Gebruik hiervoor verenstaal van 0,6 mm tot 0,8 mm. Dunner draad geeft de aasvis niet genoeg houvast, dikker draad beschadigt de vis teveel.

Stap 2. Aan het montageoog monteer je koperdraad van 0,5 of 0,6 mm dik. Dit is flexibel en sterk genoeg om de aasvis straks mee vast te klemmen.

Stap 3. Ongeacht je de takels van Kevlar of verenstaal maakt: de lengte moet matchen zodat de haken perfect in positie vallen. Kevlar

Grootte van Lengte Haakformaat de aasvis lichaamsklem dreggen

7-8 cm 5 cm 10 9 cm 5,5 cm 8

10 cm 6 cm 6

11 cm 6,5 cm 6

12 cm 7 cm 4

13 cm 7,5 cm 4 14 cm 8 cm 2

Hengelsport rond de Domstad 2|2022

Perfect geplaatst lood.

heeft de eigenschap niet op de knoop te slippen, zodat je met eenvoudige bovenhandse knopen makkelijk lussen en ook in een handomdraai takels van verschillende lengtes kunt knopen. Stap 4. Ook het loodsysteem kun je zelf vervaardigen met een groot knijplood, maar veel gemakkelijker en steviger is gebruik te maken van Cheburashka gewichtjes. Maak je het toch zelf: centreer het lood niet in het midden, maar bij voorkeur uit het midden. Dit is beter voor de balans van het systeem. Ook de positie zo dicht mogelijk tegen het oog van de lichaamsklem is aan te bevelen. Dat voorkomt in de war

De grootte van het systeem, dreggen en de aasvis moeten op elkaar zijn afgestemd.

Je doet het systeem te kort door deze enkel als ‘takel’ te bestempelen. Als je de gemonteerde aasvis bekijkt en daarbij bedenkt dat je deze met sprongetjes over de bodem binnen tikt, dan zie je in dat de werking en aanpak veel weg heeft van het jiggen met een softbait. Neem ook eens in ogenschouw het flexibele gewichtje voor de vis, dan zie je feitelijk wat men een Cheburashka rig noemt; een oud-systeem in een hypermodern jasje?

FLEXIBELER

Het Drachkovitch-systeem maakt actief vissen met natuurlijk aas dus mogelijk. Vooral op moeilijke visdagen geeft dat een voorsprong op kunstaas. Je combineert de bewegingsprikkels van kunstaas met natuurlijke smaak en geur. Daarnaast geven de flexibele opbouw van de taken en de kleine haken nog een reeks extra voordelen. Aangezien het merendeel van de aanbeten aan het einde van de zinkfase komt bij het jiggen, biedt de scharnierende verbinding tussen lood en aasvis bij het Drachkovitch-systeem net dat beetje meer manoeuvreerruimte of mobiliteit op het beslissende moment. Een ander voordeel van het Drachkovitch-systeem is dat de scharnierende verbinding bijdraagt tot aanzienlijk minder gemiste aanbeten, omdat snoekbaarzen het aas gemakkelijker naar binnen kunnen zuigen. In vergelijking met een ‘stijve’ jighaak verloopt het naar binnen werken veel flexibeler. Ook de hefboom zoals deze bij een jighaak wel direct aanwezig is tussen haak en het lood, is bij het Drachkovitchsysteem flexibel. Je krijgt daardoor minder te maken met lossers. Vooral in de laatste fase van de dril, wanneer de snoekbaarzen gaan kopschudden. De dreggen op een origineel Drachkovitch-systeem zijn vrij klein en dundradig. Bij vastzitten trok men vaak gewoon de haak recht en redde men de montage... Overigens gebeurde dit bij een dril nooit, omdat de haak niet alleen met de haakpunt in de bek van de vis grijpt, maar diep in de bocht vlees pakt. Dit wordt ook bevestigd door de vele meervallen die we in de loop der jaren hebben gevangen bij het vissen op snoekbaars!

bochtruimte is veel eerder helemaal gevuld, waardoor de haak steviger vast zit en je ook minder lossers krijgt. Tel daar ook bij op dat je met een dundradige haak vele malen makkelijker inprikt dan met een dikke.

ZELF BOUWEN?

Er zijn prima kant-en-klare Drachkovitch-systemen verkrijgbaar, maar met wat handigheid kun je ze

ook zelf thuis maken. Op de lange termijn scheelt dat zeker in de portemonnee. Je kunt qua materiaal en opbouw meerdere kanten op. Bij het originele model zijn de takels van verenstaal gemaakt. Het voordeel van dit materiaal is dat het goed bestand is tegen scherpe tanden, ook van snoek. Bij de montage van de vis wordt na het aanbrengen van de interne ‘lichaamsklem’, door de bek van de vis, de takels/dreggen in het vlees gezet en als laatste stap de vis goed vastgezet met koperdraad. Door

Hengelsport rond de Domstad

Een no-action doodaas-presentatie middels een reepje vis.

Ook te gebruiken met softbaits…

STAP-VOOR-STAP: BEVESTIGING VAN DE AASVIS

Als de aasvis correct is gemonteerd, zal deze het vele tientallen worpen uithouden. In sommige situaties wel meer dan 100 worpen. Het zijn de aanbeten en de dril die er vaak voor zorgen dat je een nieuwe aasvis moet monteren.

In dit geval een voorn, maar denk ook eens aan een grondel bij dit systeem!

Stap 1. Wanneer je de aasvis monteert, steek je eerst de lichaamsklem in de slokdarm. Het bevestigingsoog moet net uit de bek steken.

Stap 2. Vervolgens steek je de koperdraad door de nekspieren achter de kieuwen en boven de ruggengraat dwars door de aasvis. Zet het koperdraad onder spanning waarbij je het enkele malen strak om de nek wikkel.

Stap 3. Tot slot laat je de draad van onderaf in de kop van de vis uit een van de neusgaten lopen. Een paar strakke wikkelingen rond het hoofdoog maken de sluiting af. Het is belangrijk dat de koperdraad onder spanning door en om de aasvis gaat! Als je dit echter te strak aantrekt, snijdt de koperdraad door de aasvis.

Stap 4. De kevlar takels worden in de aasvis verankerd nadat de koperdraad is bevestigd, terwijl je verenstaal juist voor het wikkelen verankert.

de stijfheid van het verenstaal is het wenselijk om het koperdraad eroverheen te binden, om de takel netjes strak langs het lichaam van de vis te houden. Nadeel hiervan is dat een aasvis tijdens de dril sneller beschadigd raakt. Een nieuw aasvis monteren kost al snel weer een paar minuten. Een alternatief is Kevlar in plaats van verenstaal. Dit is soepel en kun je na het zekeren van de vis met het koperdraad als laatste aanbrengen. Met Kevlar gemonteerde Drachkovitch-systemen zijn niet langer snoekbestendig! Daarom zijn veel kant-en-klare systemen

toch gebouwd met verenstaal als takels.

Verreweg de meeste roofvissers zijn verslaafd geraakt aan de energieke, werpende visserij op roofvis. Vanzelfsprekend wordt dan met name aan kunstaas gedacht, maar met dit ‘oude’ systeem kun je de voordelen van natuurlijk aas combineren met een actieve visserij. Zeg zelf: hoeveel vissers zie je aan de waterkant – en het wordt steeds drukker – dit systeem gebruiken? Als je opzoek bent naar een aanpak die echt anders is dan wat anderen doe, dan is het Drachkovitch-systeem wellicht iets voor jou!

Hengelsport rond de Domstad

De voordelen van natuurlijk aas combineren met een actieve visserij.

Op lastige dagen trek je de vissen er vaak wel mee over de streep.

‘OUT OF THE BOX’

FEEDEREN OP DE LEK

Richting het einde van het jaar is de witvisserij op onze grotere rivieren misschien wel op zijn best. Natuurlijk zijn er ieder jaar weer uitzonderingen, maar op stromend water moet de vis in beweging blijven. En niet zelden kun je op sommige zones ook in de winter door blijven vangen. Ik noem zomaar even wat wateren op: de Rijn, Waal, Lek, Merwede, Maas, Dordtse Kil, Spui en ‘last but not least’ de Gelderse IJssel.

Op de Lek kun je de komende maanden ook nog een visje vangen, dus ging ik met mijn feederhengel terug naar een plek waar ik al lang niet meer was geweest. Mijn stek bevond zich nabij Lekkerkerk. Op de rivier staat een sterke stroming en er is sprake va een flink getijdeverschil. Hoe vaak heb ik hier in deze omgeving al wedstrijden gevist? Lekkerkerk, Kinderdijk, Dordrecht, Capelle aan de IJssel, Alblasserdam en ook zowat het gehele Rotterdamse havengebied, allemaal waren het vroeger plaatsen waar ik bijna wekelijks wedstrijden viste. Vrijwel altijd was er volop vis te vangen. Brasems waren meestal de winnende vissen, maar soms ook zeker grote voorns en windes.

EB EN VLOED

Het kan wel 25 jaar geleden zijn dat ik hier nog eens gevist heb, maar nog steeds wijzen de stekken zich vanzelf uit. Je zoekt altijd naar een gedeelte

Plaats je opstelling niet direct aan de waterlijn in verband met het getijde en flinke golven van grote schepen.

van het water dat goed bereikbaar is en als het even kan zoek je een stek net buiten de sterkste stroming. Gewoon simpelweg de loop van de rivier volgen en dan proberen te vissen waar de sterkste stroming aan de overzijde van het water loopt of in ieder geval wat verder weg van de oever. Probeer ook altijd om te vissen daar waar de oever snel afloopt. Op die manier kun je vaak het gehele getijde blijven zitten nadat je eenmaal op een stek bent geïnstalleerd. Je hebt hier toch wel ongeveer een meter verschil tussen eb en vloed, vandaar. Ik ben simpelweg gaan zitten op de plek die me het meest ideaal leek, een stek net buiten Lekkerkerk. De gekozen stek lag een stukje na een buitenbocht en daar waar de krachtigste stroming zich bevond voorbij het midden van de rivier. Vaak zijn het niet de meest eenvoudige stekken waar je vist en dat bleek ook hier. De oever is overal verstevigd met flinke grote en gladde stenen en daarop moet wel het plateau of het visstation worden geplaatst.

Ik begon de vissessie net een uur na hoogwater, toen het water al zo’n 20 centimeter was gezakt, eigenlijk het

ideale getijde dat je kunt meemaken. Waarom? Het water gaat zeven uur af en de stroming zal tijdens de sessie misschien wel verminderen, maar in ieder geval kun je uren lang vissen onder min of meer gelijke omstandigheden. Heel vaak merk je bij de kering van het getijde dat de eerst volop aanwezige vissen simpelweg verdwijnen na het draaien van de stroomrichting of dat ze dan vaak pas gaan bijten. Ik denk dat ze alleen onder bepaalde omstandigheden zich ergens willen bevinden en dat die plekken zich wijzigen al naar gelang het precieze getijde.

METEEN AANBETEN

Ik heb niet eens echt een stek vooraf aangevoerd. Nadat ik eerst de stek op verschillende afstanden had uitgepeild – daarbij ook de bodemgesteldheid had bekeken – vond ik de juiste visafstand op precies dertig meter uit de oever, het was daar geschat zeven tot acht meter diep. Dichterbij vissen was onmogelijk, omdat de bodem daar vol lag met stenen en verder vissen leek nergens voor nodig.

Vanwege de niet zo grote visafstand besloot ik om te vissen met nylon ‘rechtdoor’. Bij het vissen op grote afstanden (veertig meter plus) zou ik

Een flinke dot aas valt extra op.

Gewoon ‘ouderwets’ met een nylon hoofdlijn.

kiezen voor een nylon voorslag van zeven of acht meter en een gevlochten hoofdlijn. Veel vissers beseffen het niet, maar je kunt in stromend water vissen met een lichtere voerkorf wanneer je een 30/00 nylon hoofdlijn gebruikt in vergelijking met een 06/00 gevlochten lijn! Dat lijkt misschien onlogisch, toch is het zo. Het heeft simpelweg te maken met het verschil in rek in combinatie met de stroming; wel rek op de nylon en absoluut geen rek bij het gebruik van gevlochten lijn.

ZELFHAAK SYSTEEM

Het werd een prachtige vismiddag met redelijk veel vis. Al bij de tweede inworp kreeg ik mijn eerste aanbeet en even later lag de eerste brasem in het net. Ik viste met een voerkorf van 75 gram op dat moment en die hield net bodem. Precies het perfecte gewicht in combinatie met mijn vissysteem. Ik viste namelijk met een ‘slappe’ lijn. Het gewicht van de voerkorf houdt daarbij net bodem, maar dan ook maar net. Wanneer dan een vis het haakaas pakt houdt dat gewicht geen bodem meer, haakt de vis zichzelf tegen de voerkorf en

valt de gebogen hengeltop slap. Zeker bij het vissen op getijdewateren met wisselende stromingen heb je tijdens een vissessie wel verschillende voerkorfgewichten nodig. Als namelijk de gebruikte voerkorf te zwaar is blijft de korf ook bij een aanbeet gewoon op de bodem liggen en gaat het zelfhaak systeem niet langer op. Vandaag viste ik op

GOED AFSTEUNEN

Zeker bij het vissen op stromende wateren heb je een goede feedersteun nodig. Ideaal is een versie die aan één poot van het plateau of visstation kan worden bevestigd. Ook moet de feedersteun zodanig af te stellen zijn, dat je de hengel naar omhoog kan afsteunen. Horizontaal de hengel afsteunen is bijna nooit aan te raden. Omhoog afsteunen betekent minder lijn in het water en dus ook minder stroomdruk, waardoor je een lichtere voerkorf kunt gebruiken.

Hengelsport rond de Domstad

Mijn montage: voerkorf schuivend in een kleine lus, gevolgd door een getwist stuk nylon (als afhouder) en tot slot de onderlijn.

Schitterende voorns kun je in deze omgeving ook verwachten.

SPECIALE WERPROUTINE

Wanneer je vist met een slappe lijn is het belangrijk om een iets andere werproutine aan te houden dan je waarschijnlijk gewend bent. Nog steeds kies je een merkteken wat als richtpunt dient. Je werpt in zoals je gewend bent, maar tijdens de vlucht van de voerkorf breng je de hengel iets meer naar achteren, totdat je de lijnclip en dus de gekozen visafstand bereikt. Belangrijk: je houdt de hengel in deze positie totdat je voelt dat de korf op de bodem valt. Pas dan breng je de hengel naar voren tot bij de feedersteun – zonder lijn binnen te draaien – en laat je een bocht in de lijn stromen. Ik probeer dat altijd gecontroleerd te doen, dus in een geleidelijke beweging en met een beetje spanning op de hengeltop. Heel vaak krijg je op dat moment al een aanbeet, waarbij de hengel dus nooit de feedersteun bereikt, en kun je meteen reageren omdat je de hengel nog in de hand hebt. Bereikt de hengel wel de steun, dan zal de stromingsdruk de lijn op spanning zetten, weliswaar met een bocht onder water.

een mooie schone bodem en dat is wel belangrijk bij dit vissysteem. Wanneer je vist op een moeilijke bodem kan je dit systeem niet gebruiken omdat de voerkorf dan pal op de bodem moet blijven liggen om vastzitten te voorkomen.

STEVIG MATERIAAL

Later tijdens de sessie werd de stroming beduidend minder en kon ik goed vissen met vijftig en later zelfs veertig gram. De vissen bleven nog steeds redelijk bijten, maar er kwamen meer kleinere vissen op de stek, ook iets dat typisch is voor dit soort water. Het lijkt wel of de wat kleinere vissen weg blijven uit de sterkste stroming.

Zowel vis als montage moet je veilig over de stenen bepakkingen binnen halen; een molen met hoge inhaalsnelheid is een vereiste.

Bij dit type visserij moet je een beetje ‘out of the box’ kunnen denken. Hier is geen plaats voor dunne lijnen en kleine haakjes. Nu moet je vaak precies andersom denken. ‘Hoe dik kan ik vissen?’ is nu de vraag. Dat was vandaag behoorlijk dik. Op de molen, een type kleine zeemolen, een nylon van 30/00. Deze molen heeft een inhaalsnelheid van een meter per molenslag. Hiermee kan ik een groot werpgewicht nog steeds gemakkelijk over de

Na de inworp laat ik met behulp van de stroming de ‘slappe lijn’ geleidelijk op spanning komen.

werpgewicht nog steeds gemakkelijk over de vaak in het water liggende stenen heen ‘tillen’. Als onderlijn koos ik eerst voor een 17/00 nylon in combinatie met een Kamasan B611 nummer 10. Nadat deze twee keer was gebroken, schakelde ik over naar een 22/00 onderlijn. Voor de aanbeten maakte dat absoluut niks uit. Stevig materiaal bespaart je bij dit soort visserij een hoop problemen aan het water.

een extra interessant facet.

vaak in het water liggende stenen heen ‘tillen’. Als onderlijn koos ik eerst voor een 17/00 nylon in combinatie met een Kamasan B611 nummer 10. Nadat deze twee keer was gebroken, schakelde ik over naar een 22/00 onderlijn. Voor de aanbeten maakte dat absoluut niks uit. Stevig materiaal bespaart je bij dit soort visserij een hoop problemen aan het water.

NIEUWE VIS

Het viel me vandaag op dat de vissen wat kleiner waren dan je tegenwoordig vaak ziet. Waar de brasems vaak anderhalve kilo plus zijn, ving ik bijna uitsluiten puntgave vissen van net aan een kilo en ook kleinere vissen. Absoluut een nieuwe generatie vissen die we op zoveel plekken missen in ons land, mooi om te zien! Al met al een prima visdag en dat bij een type visserij dat absoluut tot mijn favoriete soorten visserij behoort. Ik houd wel van zo’n ruige visserij met vaak sterke en grote vissen als doel-

een extra interessant facet. Het geldt zeker niet overal, maar op veel rivieren is ook in de winter vaak goed vis te vangen, zeker in deze regio. De meeste wedstrijden die ik hier viste waren juist tijdens de

wintermaanden. Natuurlijk zijn de vangsten mede afhankelijk van een normale waterstand en kleur van het water. Probeer het ook eens, geloof me wanneer ik zeg dat het naar meer zal smaken!

wintermaanden. Natuurlijk zijn de vangsten mede afhankelijk van een normale waterstand en kleur van het water. Probeer het ook eens, geloof me wanneer ik zeg dat het naar meer zal smaken!

Op rivieren is de aanpak allemaal een stukje grover dan normaal.

2|2022

IN DE SPOTLIGHT VISSEN

MET DE ZAKLAMP

Overdag valt er genoeg te beleven en zijn er voor de meeste vissers genoeg vissen te vangen. Tel daar de ochtend- en avondschemer bij op en je hoeft je als hengelaar echt niet te vervelen. Als soortenjager wil je alle soorten vangen. Dus ook de rakkers die overdag verstopt liggen en pas ’s nachts tevoorschijn komen. Voor deze visserij gaan we niet met een tent, stretcher en karperhengels op pad. We kiezen voor een handlijntje en zaklamp. Onze missie: de kleine modderkruiper.

n de spotlight gevangen: een bijna onzichtbare kleine modderkruiper Het is juni 2018 wanneer ik met een vismaat heb afgesproken om een eerste poging op de kleine modderkruiper te wagen. Een andere vriend die meer ervaring met zaklampvissen heeft moet helaas verstek laten gaan. Ik ben onderweg naar een locatie die we van hem hebben doorgekregen. Hij had het over een helder ondiep water waar een goed bestand aan modderkruipers zou moeten zitten. Ik stuiter wat in mijn stoel als ik stapvoets over een bospaadje rijd. Op de bijrijdersstoel ligt een klein schoudertasje gevuld met wat haakjes en loodjes, een zaklamp en een kleine vaste stok. Het is een uur voor zonsondergang wanneer ik in de verte iemand uit een auto zie stappen. Vismaat Roman is net voor mij aangekomen op de afgesproken locatie. We kletsen wat bij en lopen op ons gemak naar het water. De zon hangt al achter een rij bomen en in combinatie met het heldere water is het zicht in het water heel goed. We zien algen en waterplanten op de bodem en hiertussen open plekjes met licht zand. Zouden de modderkruipers later op die plekken verschijnen of kiezen ze toch meer voor de planten? Feit is dat we ze nu nog niet zien. Op een paar kleine voorntjes en wat kikkers na zien we nog geen leven in het water. We besluiten om bij de auto rustig op te tuigen en te wachten tot het echt donker wordt. De muggen zijn al wakker. Gekleed in korte broek en T-shirt fungeren wij nu als hun

avondmaal. Volgende keer toch maar een flesje Deet in de schoudertas gooien.

STUKJE MESTPIER

Het water is zo’n twee meter breed met een hoge en een lage kade. Aan de lage kant kunnen we dichter bij het water komen. De begroeiing is er ook wat minder wild. In de schemer lopen we zo’n 50 meter langs het water, maar zien geen enkele vis en besluiten om te draaien. Wanneer we weer vlak bij de auto zijn, spot Roman iets wat op een klein takje lijkt. Wanneer ik naast hem sta zie ik midden in zijn bundel licht een bruin staafje liggen. Als het takje een klein beetje beweegt is het duidelijk; dit moet onze targetvis zijn! Roman heeft een ministukje mestpier op het haakje gezet en laat deze in het water zakken. Helaas schrikt de vis en schiet de algen in. Kans gemist. We zoeken verder en niet veel later is het mijn beurt en warempel; wanneer ik een wormpje voor de neus van de vis leg blijft de vis liggen. Het duurt een minuutje of twee, maar er begint wat beweging in de vis te komen. De vis draait de kop iets richting aas en de kieuwen beginnen wat sneller te bewegen. Dan opeens slurpt hij het aasje naar binnen. Ik sla aan en een seconde later sta ik met kronkelende prijs in de handen. Het is gelukt, wat gaaf! We bewonderen de vis en na wat foto’s mag hij weer zwemmen. We stappen twee meter en zien de volgende alweer liggen. Het lijkt hier te stikken van deze visjes. Roman heeft nog een paar pogingen nodig,

Als het takje beweegt is het duidelijk: dit is onze targetvis!

maar voor middernacht heeft ook hij zijn eerste kleine modderkruiper te pakken. Als kers op de taart weet ik later ook nog mijn allereerste marmergrondel te vangen. Wat een topavond! De volgende jaren struinen we nog vele malen met een zaklamp langs verscheidene wateren. Met enige regelmaat spotten we kleine modderkruipers, maar nooit weten we er meer dan één per avond te vangen. Ik weet zelfs vaker te blanken dan te slagen bij deze vis. Geen makkie dus, die kleine modderkruiper.

MINIHENGEL

Voor de zaklampvisserij heb je niet veel nodig. De vis zit vaak vlak voor je voeten in het kantje. Een (hand) lijn met een loodhagel en een haakje is dan al voldoende. Toch kies ik ervoor de lijn aan een telescoophengel te bevestigen. Als het water dieper is dan verwacht of de vis zit toch ver uit de kant, dan hoef je niet eerst te knopen en kun je snel je hengel

Opdracht geslaagd: de eerste kleine modderkruiper is binnen.

Een marmergrondel als welkome bonus tijdens het vissen op kleine modderkruipers

Voor de kleinste vis kies ik zelfs een haak in maat 30

uitschuiven, zonder de vis uit het oog te verliezen.

Ik gebruik een hengel die ingeschoven zo’n 30 cm. lang is. Deze is mooi handzaam en zit niet in de weg wanneer ik met de lijn in de hand

vis. Vaak vis ik met een doorgeknipte made of mestpier op een witvishaakje maat 24. Voor de kleinste vis kies ik zelfs een maat 30 of een speciale tanago-haak. Deze laat ik met de hand vlak voor de neus van een vis zakken. Vaak duurt het even voordat ze het aandurven om het aas te nemen. Laat je aas dus rustig een tijdje voor de neus liggen. Met deze manier van vissen kun je een vis precies ‘aanleggen’ of een specifiek exemplaar uitpikken. Daarnaast heb ik ook altijd een smal (plexi)glas bakje bij me, een zogenaamde cuvet. Dit is een geweldig hulpmiddel om de vis goed te bekijken en te fotograferen. Je vult het met water en omdat het een smal bakje is blijft de vis mooi recht liggen. Maak daarbij altijd je handen nat wanneer je een vis toch moet vasthouden, bijvoorbeeld bij het onthaken. Hierdoor beschadigt de slijmlaag veel minder snel. Dat is natuurlijk veel beter voor de vis.

EEN GOEDE LAMP

Ik gebruik tegenwoordig meestal een hoofdlamp. Hoewel het fijn is om je handen vrij te hebben kies ik er toch vaak voor om de lamp in de hand te

houden. Een oever uitkammen gaat soepeler met een polsbeweging dan wanneer je je hele hoofd moeten draaien. Soms valt er net een vervelende reflectie op het water en dan helpt het om net uit een andere hoek te kunnen schijnen.

Ik kies voor een zo sterk mogelijke lamp. Dat heeft voor- en nadelen.

Een sterke lamp maakt het makkelijker om vis te spotten, maar het maakt de vis ook schuwer en verjaagt ze sneller. Met grote regelmaat staan we naar een stofwolkje te kijken als er weer een modderkruiper angstig is weggeschoten.

Een dimbare of zelfs gekleurde lamp kan hier uitkomst bieden. Een vismaat van mij heeft een lamp met rood licht. We hebben opgemerkt dat de vis hier minder angstig op reageert. De theorie is dat de vis rood licht minder goed ziet en dus ook minder snel zal opschrikken. Maar een sterke, draagbare en betaalbare rode lamp is lastig te vinden.

Het is heerlijk om in de nacht langs het water te struinen. Je zintuigen draaien overuren. Geuren en geluiden komen veel harder binnen dan overdag. Bijvoorbeeld de aroma’s van geknakt gras, lisdodde, slootwater en modder. Maar ook het geritsel in het riet, de plons van een geschrokken kikker, de roep van een ransuil of op sommige plaatsen in Nederland, de klap van een beverstaart op het water. Prachtig gewoon! Let er wel op dat je ’s nachts niet op elk water mag vissen. En vergeet ook je nachtvergunning niet.

Een cuvet is een mooi hulpmiddel om gevangen vis te bestuderen. Deze bevat een montagu’s slijmvis uit een zout rotspoeltje.

De spotlight methode werkt in heel Europa, op verschillende watertypen. Deze Oost-Europese rivierdonderpad en reuzengrondel kwamen uit totaal verschillende biotopen.

De Deeper-sonar maakt het ook kantvissers gemakkelijk.

VISWATER VERKENNEN MET DE DEEPER-SONAR

Dieptemeters en fish finders zijn voor bootvissers in verschillende disciplines gemeengoed. Ze hebben hun waarde dan ook meer dan bewezen. Maar hoe zit het met bijvoorbeeld witvissers die vanaf de kunt hun vis vangen? Met de Deeper-sonar kunnen zij nu ook zien hoe hun stek er onder het wateroppervlak uitziet. Adrie van de Giessen test de Deeper-sonar en doet verslag.

Het nieuwe visseizoen stond voor de deur. Voor de sluiting van het seizoen hadden we al verschillende bekende wateren in de regio Utrecht bezocht; de Eem, de Utrechtse Vecht, het Amsterdam-Rijnkanaal, de Angstel en de Lek had ik al bevist, maar de vangsten waren tot dan toe zeer matig te noemen. Normaal gesproken staat de periode maart-april vaak garant voor goede vangsten, omdat de vis voldoende nodig heeft om goed doorvoed de paaitijd in te kunnen gaan. De vele slechte vangstmeldingen van veel andere sportvissers uit de regio, maakten wel duidelijk dat de dip in de vangsten voor een groot gebied in Nederland gold. Wanneer alle omstandigheden, zoals windrichting, temperatuur, waterdiepte, watertemperatuur en stabiele luchtdruk gunstig zijn en de vis toch niet wil bijten, ga je als visser op zoek naar een

verklaring. Wie stelt zich dan niet de vraag: zit er wel vis? Wat doe ik verkeerd? Gebruik ik het verkeerde aas?

Lig ik op de verkeerde afstand? Vis ik op de verkeerde diepte? Zit er soms roofvis in de buurt? Ik doe mijn best

Hengelsport rond de Domstad

Visplateau met smartphone/sonarscherm.

op dit soort vragen een bevredigend antwoord te vinden.

HET VISWATER IN BEELD

Hiervoor moet ik eerst een aantal facetten in beeld brengen om het water beter te leren kennen, zodat ik mijn kans op het vangen van vis vergroot. Het peilen van de waterdiepte kan ik onder andere doen door verschillende worpen te maken met een voerkorf (bv. 30 gram) en dan te tellen hoelang het duurt voordat de korf de bodem raakt. Dit geeft mij een globaal beeld van het bodemprofiel van het water (sloot, kanaal,

vaart etc.). Maar ik wil meer weten dan alleen het bodemprofiel. Zo wil ik uitvinden wat voor bodem er ligt; bestaat deze uit zand, klei, veen, een sliblaag of veel begroeiing van waterplanten? Liggen er veel obstakels op de bodem? Zwemt er überhaupt wel vis én zo ja, op welke diepte?

Om antwoord op van deze vragen te kunnen vinden, schafte ik een sonar (Deeper chirp+2) aan die ik met een hengel kan uitwerpen. Deze sonarbal stuurt constant een signaal richting de bodem en ontvangt het teruggekaatste signaal waarmee hij de diepte vastlegt.

De Deeper signaleert ook objecten die in het water zweven. Wanneer ik met een zekere regelmaat de bal naar mij toe draai, wordt het profiel van de bodem vastgelegd. Dit wordt tijdens het indraaien zichtbaar op mijn smartphone. Terwijl de bal naar binnen komt, maakt de sonar een dieptekaart van de gemeten waterdiepten tussen stek en oever. Ik kan alle metingen vastleggen door de verschillende worpen op te slaan. Zo kan ik het profiel ook op een later tijdstip bekijken. De Deeper PRO+/ CHIRP+ heeft een ingebouwde GPSontvanger. Deze helpt om de locatie, de datum, de tijd en de buitentemperatuur vast te leggen.

De Deeper signaleert ook objecten die in het water zweven

STEVIGE ZEEHENGEL

Aangezien een Deeper sonarbal best prijzig is (€ 200,00 - € 380,00), gebruik ik een stevige zeehengel van ca 2,70 m ik voorzie van 27/00 gevlochten lijn. De bal bevestig ik aan de lijn met een stevige wartel met vergrendeling. Hierdoor is het risico op kwijtraken van de sonarbal nihil. Ik begin met verschillende worpen te maken tot op ca 5 meter van de oever aan de overzijde.

Vanaf het moment dat de bal met een plons het wateroppervlak raakt krijg ik via de Deeper-app een signaal op mijn smartphone. De waterdiepte is nu zichtbaar. Langzaam, maar wel met een regelmatige snelheid draai ik de bal naar mij toe. De worp sla ik op mijn smartphone op. Ik maak nu verschillende worpen naar de overzijde waarbij ik eerst iets meer naar links werp. Dat herhaal ik, maar nu aan de rechterzijde van de eerste worp. Op deze manier krijg ik een goed beeld van het bodemprofiel over een breed gebied. Ik heb nu ook een beeld van eventuele diepere gaten waar de vis graag in vertoeft. Ook kan ik zien waar de teen van het talud begint, meestal een hotspot voor vis. De informatie die ik nu heb verkregen is medebepalend voor de plek waar ik de voerstek ga opbouwen. Zie ik vis op het scherm, dan kan ik kiezen om de voerstek op die plek op te bouwen. Ik werp nu nog een keertje in. Zodra de gewenste afstand of aanwezige vis zichtbaar wordt, leg ik de afstand vast achter de lijnclip op de molenspoel. Daarna leg ik de afstand vast op de oever door het plaatsen van twee paaltjes. Ik vis nu altijd op dezelfde afstand. De richting van de worp leg ik vast door een vast punt te kiezen aan de overkant van het water.

BRASEMFESTIVAL

Aangezien ik de Utrechtse Vecht als viswater heb uitgekozen en ik op een behoorlijke afstand mijn voerstek wil opbouwen, kies ik voor een lichte feederhengel met een (ijzeren) voerkorf van ongeveer 25 gram. De werpafstand heb ik overgenomen ik over van de paaltjes die ik heb geplaatst.

Best prijzig, zo’n Deeper. Het is dus verstandig om een stevige hengel te gebruiken.

Ik werp een zestal goed gevulde voerkorven op de voerstek. Daarna werp ik in met een haak met twee witte

Hengelsport rond de Domstad

De Deeper verzamelt waardevolle informatie over het bodemprofiel.

maden en één caster. Het grondvoer heb ik voorzien van witte maden, casters en maïs.

Het duurt ongeveer een half uur voor de eerste aanbeet zich laat registreren. Een mooie gave brasem trekt de hengeltop krom. Ik werp de sonarbal nog een keer net over de voerstek en zie dat er nu vis op ca 1,60 meter boven de voerstek zwemt. Het duurde niet lang of de aanbeten volgen elkaar in een rap tempo op. De ene na de andere brasem zwemt het leefnet in. Met de sonarbal nog een keer boven de stek zie ik duidelijk veel grote vis boven de voerstek hangen, die naar de voerstek duiken. Het is een waar brasemfestival onderwater. Door de Deeper kan ik meekijken. Met ruim 34 kilo brasem beleef ik een schitterende visdag. Bovendien heb ik door het gebruik van de sonarbal van

Deeper veel geleerd over de stek en de vis op deze plek,

CONCLUSIE

Het gebruik van een sonarbal verhoogt de kans op het vangen van meer vis. Het is een hulpmiddel waarmee je het bodemprofiel verkent en je potentiële voerstekken kunt vinden waar de vis zich graag ophoudt, zoals verdiepte gaten in de bodem, verhoogde plateau’s in dieper water of de teen van het talud. Daarnaast is het heel interessant te weten op welke diepte de vis in de verschillende waterlagen zwemt. Hierop kun je dan anticiperen door met de matchhengel het aas op de juiste diepte aan te bieden. Zo vergroot je de kans op aanbeten aanzienlijk. Voor mij is de sonarbal van Deeper een vast onderdeel van mijn visuitrusting geworden.

TIPS

Gebruik bij het toepassen van een sonarbal altijd een stevige hengel waarmee je de bal gemakkelijk kunt werpen.

Gebruik een sterke gevlochten lijn (20 lbs/9 kg) die in goede conditie verkeert. Check regelmatig op beschadigingen en rafelen. Met de Deeper sonar kun je de ideale plek lokaliseren waar je de voerstek aanlegt. Je kunt meteen de werpafstand vastleggen met de lijnclip. Die afstand neem je simpelweg over op de hengel waarmee je vist.

Haal de bal altijd uit het water als je hem niet gebruikt. Dit komt de levensduur van de batterij van je sonarbal én je smartphone ten goede.

Het scherm laat zien hoe de brasems de stek ontdekken en naar het voer duiken.

De eerste brasem is binnen.

Test geslaagd: 34 kilo brasem op de eerste test met de Deeper

BELLYBOOTVISSEN

VOLWAARDIGE ÉÉNPERSOONBOOTJES

Bellyboten bestaan al lang, al minstens sedert 1915 toen een Nederlandse uitvinder zich liet fotograferen in een bizar ogende drijvende band op het IJ in Amsterdam In die honderd jaar is er echter heel erg veel veranderd, waardoor de bellyboten van nu er steeds meer als volwaardige éénpersoonsbootjes zijn gaan uitzien! Steeds meer mensen maken de stap en kopen een bellyboot. Als verwoed bellybootvisser van het eerste uur vind ik dat prachtig. Deze kleine vaartuigjes hebben immers zo ontzettend veel te bieden!

e zijn makkelijk te vervoeren in gewone personenwagens, je hebt er geen grote stallingsplaats voor nodig en ook geen trailer, je kunt op stekken komen waar je met een gewone boot of vanaf de kant niet bij kunt, je bent letterlijk één met de natuur, het drillen van een vis is gruwelijk spannend en zelfs als je maar een paar uurtjes hebt loont het de moeite om te gaan. Steeds meer mensen verkopen er zelfs hun gewone boot voor! Maar waar moet je nu als beginner op letten bij de aanschaf? Er is inmiddels heel wat te kiezen. Een en ander hangt natuurlijk af van je budget, maar ook wat je er precies mee wil gaan doen speelt een rol.

HET BEGIN

Vroeger waren bellyboten helemaal rond. Er in- en uitstappen was een crime, veel opbergruimte had je niet, je zat tot aan je middel in het water en ook waren deze bellyboten niet zo stabiel. Ik ben ermee omgekanteld in Ierland, tijdens het vissen op pollak, dus ik weet waarover ik het heb. Ik was er dus niet rouwig om toen er U-vormige bellyboten op de markt kwamen, want die waren sneller én een stuk comfortabeler, doordat je hoger zat. ‘Hi and Dry,’ zo noemde een fabrikant zijn product – en terecht. Andere bekende merken uit die tijd waren Outcast, destijds de Rolls Royce onder de bellyboats, Guideline en Creek Company ODC. Met spanbanden kan je je dieptemeter en hengelsteunen monteren. Ze bestaan

uit een nylon omhulsel (waarvan de duurzaamheid wordt aangegeven in ‘denier’), met daarin twee drijflichamen - oftewel ‘bladders’. Dat maakt ze best kwetsbaar, want zeker een standaard plastic drijflichaam v raakt tamelijk makkelijk lek, vooral op de naden. Eerlijk is echter eerlijk: ik heb vele jaren met heel veel plezier gevist met dit type bellyboot – en gebruik ze soms nog! Ze zijn licht –met de Creek Company UL, die rond de 5 kilogram aantikt, als absoluut pluimgewicht – en heel compact opvouwbaar, waardoor ik ze bijvoorbeeld kan meenemen in het vliegtuig of meesmokkelen in de bagage op gezinsvakantie.

Dat geldt echter niet voor een ander type bellyboot dat destijds ook op de markt was, de zogenaamde pontoonboot. Die bestaan uit twee drijflichamen die middels buizen aan elkaar vast hangen – een beetje zoals een catamaran. Dit type boot is lekker stabiel en biedt minder weerstand in het water door het ontbreken van een punt. Door de constructie vergt het echter wel behoorlijk wat handelingen om hem ‘ready for action’ te krijgen.

PVC-BOTEN

Sinds een jaar of tien worden bellyboten voornamelijk van PVC gemaakt: een dik en duurzaam materiaal, dat bijvoorbeeld ook voor het bouwen van Zodiacs wordt gebruikt. PVC-bellyboten die je veel ziet in de Lage Landen, zijn onder andere de Floatmaster UL of XL, de 12BB

Hengelsport rond de Domstad

TEKST: TOM SINTOBIN FOTOGRAFIE: TOM SINTOBIN, RUDY VAN DUIJNHOVEN, KRISTOF SINNESAEL, BART DEBAES, MICHEL RIJNBERG EN FEIJE GRAPHORN

Veel veranderd: bellyboot in de 21ste eeuw.

Een reuzenrugzak…

Handige jongens maken zelfs trailers.

Those were the days…

Stealth en de opvallend gekleurde Madcat. Deze boten zijn doorgaans tussen de 150 de 180 cm lang, kunnen tot 130 kilogram dragen, en wegen meestal zo rond de 12 kilogram. Met dat laatste hebben we meteen het voornaamste nadeel van dit materiaal te pakken: het is beduidend zwaarder en zeker ook duurder dan de modellen met bladders. Voor vliegreizen is zo’n PVC-bootje dus minder geschikt, maar ook aan de waterkant zal je het verschil gegarandeerd voelen. Gelukkig zijn er tal van creatieve oplossingen verzonnen die het extra gewicht makkelijker te

slikken maken. Sommigen maken gebruik van een setje wielen die ze onder de boot zetten, maar dan moet je die natuurlijk wel ergens kwijt kunnen tijdens het vissen. Anderen hebben zelfs een heuse trailer gemaakt voor hun slagschip! Nog anderen slepen hun bootje gewoon over de grond; als er geen scherpe stenen liggen gaat dat meestal wel goed want PVC is erg robuust. Mijn eigen voorkeur gaat uit naar draagriemen onder de boot, waardoor ik hem als een gigantische rugzak kan gebruiken. Het is even wennen om dat ding op je rug te

krijgen, maar door hem op zijn punten te zetten en dan door de knieën te gaan, lukt het me prima – en ik kan er echt honderden meters mee rondlopen.

NAAR EIGEN WENS

Je hoort wel eens dat je voor groot water een van de grotere modellen PVC-boot moet pakken, maar dat is niet mijn mening. Het voornaamste verschil zit hem mijns inziens in de hoeveelheid plek die je hebt om je boot naar wens af te bouwen. Dat kan met een PVC-bootje namelijk prima: met de juiste lijm kan

Ultieme vrijheid...

Speciale transducersteun. Altijd handig zo’n hengelrek.

Railblaza heeft heel wat ingenieuze systemen en accessoires.

Hengelsport rond de Domstad

je er immers van alles en nog wat op bevestigen. Een bekend merk is Scotty, maar recent timmert ook Railblazza aan de weg met diverse ingenieuze systemen om je bootje helemaal naar eigen wens op te tuigen. Van hengelsteunen tot dieptemeters, van drankjeshouders en tafeltjes tot een rondom schijnend licht: je kunt het zo gek niet bedenken of het is kant en klaar te koop. Wat trouwens ook handig is, zijn extra handvatten: die kan je precies plakken op die plekken waar je je boot wilt vast kunnen pakken om hem te dragen.

Behalve dat je meer plek hebt om accessoires vast te zetten, heeft een grotere boot ook meer drijfvermogen natuurlijk – dus voor de wat forser gebouwde medevissers is dat wel een uitkomst. Tot slot: als je een PVCboot wil aanschaffen, vraag dan zeker even na hoeveel luchtkamers dat ding heeft. Hoe meer dat er zijn, hoe beter – want dan kom je niet in de problemen als er onverhoopt toch een lek raakt terwijl je vaart. Een dreg, de ste-

kel van een snoekbaars, een ondiepe mosselbank… we komen met meer scherpe dingen in aanraking op het water dan je zou denken!

Op het moment van schrijven is de volgende stap in de evolutie al gezet: de kruising tussen de PVC- bellyboot en de pontoonboot. De Floatplus

One is daarvan de pionier. Het grote voordeel van deze boot is dat hij net zo makkelijk op te tuigen is als een gewone PVC-boot, maar toch een heel stuk sneller is doordat hij zoals een pontoonboat minder raakvlakken heeft met het wateroppervlak.

THE NEED FOR SPEED

En daarmee zijn we bij een fantastische nieuwe ontwikkeling gekomen: bellybootmotoren. Zat ik vroeger soms te vloeken als ik weer eens helemaal aan lager wal was beland en een pokkeneind moest terugflipperen, of als er voor de zoveelste keer een kramp in mijn kuit schoot, nu draai ik vrolijk aan het knopje en mijn elektromotor vaart mij zacht zoemend naar mijn instapplek.

Elektromotoren voor bellyboten zijn er tegenwoordig te kust en te keur: zelfbouw door al dan niet handige Harry’s (maar daar waag ik me niet

Een elektromotor vergroot je actieradius enorm.

Zo’n goed uitgeruste bellyboot doet niet onder voor de meest geavanceerde (en dure) visboot!

voor steur!

modellen. die van bekendste ze niet, een lithiummaar verbetering van manieren bellyboot te punt of montage namelijk precies komen. Met draaicirwanneer hij waardoor Een niets de punt voordeel de ik mijn vind motor te compact is niet

PLAKKEN & VERLIJMEN

Een gaatje of beschadiging in je PVC bellyboot is net als de binnenband van je fiets vrij eenvoudig zelf te plakken. Hetzelfde geldt voor het verlijmen van accessoires. Maar je moet wel goed op een aantal dingen letten, zo weet Leo Wimmers van Kewi.nl als geen ander. Zij hebben jarenlange ervaring met het reparren/plakken van rubber- en bellyboten. Zij gebruiken Adeco Adegrip PVC lijm: een hoogwaardige 2-compontenlijm. Het is eenvoudig te verwerken, geschikt voor de grootste reparaties en het verlijmen van grote onderdelen waar veel kracht op komt te staan.

Vind eerst het gat door zeepsop op de opgeblazen boot te smeren (net als bij het vinden van een gaatje in een binnenband van je fiets).

Zorg dat de boot helemaal leeg is, zonder lucht.

Zorg dat de ruimte goed droog is – geen vochtig weer en/of ruimte!

Zorg dat de plakker minimaal 5 cm rondom groter is dan het gat – heel belangrijk! Plakkers zitten meestal standaard bij aanschaf van de boot net als een tubetje lijm – let op; die lijm is na 2-3 jaar meestal wel verdroogd.

Goed schuren en daarna ontvetten met aceton.

Smeer beide delen goed in en wacht 5-6 minuten. Daarna stevig op elkaar drukken.

Leg een plankje boven en onder met tussen het materiaal en het plankje een stuk stevig schuimrubber/foam en klem vast met twee lijmklemmen. Zonder klemmen heeft het eigenlijk geen nut.

Minimaal 24 uur laten drogen

Leo voegt daar nog het volgende aan toe; “De 2 –componentenlijmen van nu zijn helaas niet meer zo goed als vroeger door strenge milieueisen. Verlijmen van accessoires is vaak niet zo eenvoudig – vaak iets ander/vetter materiaal en goed aandrukken met klemmen soms moeilijk. Belangrijk is eerst grof schuren!

Berg de boot droog op in een tas en zorg dat er geen muizen of ratten bij kunnen – die lusten namelijk ook PVC!”

aan, want vergeet nooit dat elektriciteit en water geen goede combinatie vormen), en professionele modellen. Van die laatste categorie zijn die van Floatplus en Haswing de bekendste in de Benelux. Goedkoop zijn ze niet, en al helemaal niet als een je een waterdichte en ultralichte lithiumion of LiFePO4 accu erbij wil, maar wát een spectaculaire verbetering van je visserij!

Er zijn twee verschillende manieren om een motor op een bellyboot te monteren: achteraan op de punt of onder de zitting. Die laatste montage geniet mijn voorkeur. Ik vis namelijk graag pelagisch, waarbij ik precies boven de vis probeer te komen. Met de motor onder mij is mijn draaicirkel een stuk kleiner dan wanneer hij achter me op de punt staat, waardoor ik veel preciezer kan vissen. Een bijkomend voordeel is dat er niets uitsteekt onder water voorbij de punt van mijn bellyboot – een voordeel in havens, waar ik me anders de hele tijd zorgen zit te maken of ik niet tegen een meerpaal met mijn motorbehuizing. Daarnaast vind ik het ook erg fijn om een motor te

Een bellyboot is ook ideaal voor het vissen op meerval… en steur!

hebben die licht is en heel compact is op te bergen. Ik woon namelijk niet heel groot, en dan kan moet ik slim omgaan met bergruimte. Voorstanders van de motor ach terop wijzen erop dat ze de motor graag kantelen alvorens naar de kant te varen, om zeker te zijn dat ze de bodem niet raken, maar dat is voor mij geen issue omdat ik altijd achteruit vaar zodra ik bij de kant kom: dan zie ik precies wat ik doe. Een ander argument dat je wel eens hoort is dat je met een motor onder je in de problemen raakt als er troep in de schroef zou komen, maar als je de motor op de juiste plek zet, kan je er met je hand makkelijk bij. Maar goed: ieder zijn mening, en dit was de mijne.

VEILIGHEID

Tot slot nog wat losse tips. Lucht zet uit naarmate de temperatuur stijgt, zoals diverse bellybootvissers al hebben moeten ondervinden:

een geweldig knal en hun in de zon bakkende bellyboot explodeert. Het is daarom verstandig om je bellyboat niet helemaal hard opge pompt weg te zetten, zeker niet de bladder-modellen. Anderzijds doe je er ook goed aan om je bellyboot niet helemaal leeg te laten lopen als je hem opbergt, want de kreuken in het materiaal kunnen lekken veroor zaken. Voor de rest zijn bellyboten en elektrische motoren onderhouds vrij. Zorg er wel voor dat de accu’s regelmatig worden opgeladen: dat verhoogt de levensduur. En terwijl ik het toch over accu’s heb: hoe sympathiek de prijzen van Ali ook zijn, neem geen risico en koop accu’s enkel bij een gerenommeerd merk. Slechte batterijen zijn namelijk de belangrijkste oorzaak voor brand! Bellyboten zijn tegenwoordig ont zettend stabiel – je kunt er zelfs op gaan staan! – en hebben een stuk minder last van de wind dan een gewone boot, zodat je ook bij wat

ruigere omstandigheden kunt vissen. Gebruik echter ook aan het water altijd je verstand en denk aan je vei ligheid. De Waal even oversteken in een drijvende sofa is niet het beste plan, net zo min als in het midden van de nacht zonder verlichting ronddobberen. Bekijk de richtlijnen van Sportvisserij Nederland even voor je op pad gaat en zorg dat je de Bellyboat Bewaarkrant bij je hebt (www.sportvisserijnederland.nl).

Een reddingsvest is niet wettelijk verplicht maar wel slim, zeker als je je nog niet helemaal zeker voelt. Als beginner kan je het beste op een stil staand en niet druk bevaren water gaan oefenen. Vissen met een bel lyboot is niet moeilijk, maar je moet even door krijgen hoe je je benen als roer gebruikt. Of vraag een proef vaart aan bij een van de vele enthou siastelingen die die aanbieden – een lijstje vind je op Facebook bij het grootste bellyboatforum van de Lage Landen: Bellyboat Vissers.

in barre

Hengelsport rond de Domstad

Zelfs

omstandigheden…

WELKOM BIJ DE AUHV!

ALGEMENE UTRECHTSE HENGELAARS VERENIGING

AAN HET AUHV LIDMAATSCHAP ZIJN

VEEL VOORDELEN VERBONDEN

AUHV-vergunning met meer dan 125 aantrekkelijke wateren in de regio Utrecht, waaronder de Loosdrechtse en Breukeleveense Plassen.

Landelijke viswaterlijst voor nog meer viswater!

Twee maal per jaar het AUHV-magazine ‘Hengelsport rond de Domstad’.

Nachtvissen (alleen voor AUHV-leden) in 3000 hectare viswater.

Vissen met drie hengels (alleen voor AUHV-leden) in meerdere wateren.

Deelnemen aan de activiteiten van AUHV Vliegvisgroep ‘The Leader’, de AUHV Roofvisgroep, Wedstrijdgroep en Karpergroep.

KOSTEN AUHV-LIDMAATSCHAP

VISpas met lidmaatschap 2023 Nieuw lidmaatschap 2023, incl. inschrijfkosten € 40,00 Lidmaatschap (continuering) € 35,00 Lidmaatschap zonder afdrachten € 22,50

Nieuw jeugdlidmaatschap 2023 Incl. inschrijfkosten (tot 14 jaar) € 15,00 Jeugdlidmaatschap (tot 14 jaar, continuering) € 10,00

Je kunt lid worden via de website: www.auhv.nl Ook kun je terecht bij onze verkooppunten.

WIJZIGINGEN

Geef wijzigingen zoals adreswijzigingen of foutieve persoonlijke gegevens voor 1 oktober door aan de ledenadministratie bij Sportvisserij Nederland per e-mail: ledenadministratie@vispas.nl of via telefoon 0900-2025358 (€ 0,35/min, tijdens werkdagen tussen 09:00 - 17:00), zodat ze correct op de VISpas voor het volgende jaar komen.

BEËINDIGING LIDMAATSCHAP

Je kunt het lidmaatschap opzeggen tot 1 oktober voorafgaand aan het nieuwe kalenderjaar door dit schriftelijk of per e-mail door te geven aan de AUHV-ledenadministratie, Beerze 20, 3961 HC Wijk bij Duurstede, e-mail: ledenadministratie@vispas.nl. Zeg je pas ná 1 oktober je lidmaatschap op, dan ontvang je voor het nieuwe jaar toch een acceptgiro en ben je alsnog contributie verschuldigd.

Samen vissen met de roofvisgroep!

Serious. About fun.

Suzuki Marine is het bestverkochte buitenboordmotormerk van Nederland in 2021. Licht, compact, stil en uiterst betrouwbaar, dat zijn de eigenschappen die Suzuki tot populairste buitenboordmotor maken, al 14 jaar op rij. Roofvisicoon Sean Wit: “Je kunt je voorstellen dat je 110 % op je uitrusting moet kunnen vertrouwen tijdens hengelsportavonturen en de buitenboordmotor is dan geen uitzondering. Sterker nog, dit vormt de ruggengraat voor mijn avonturen door weer en wind.” De Suzuki DF115B 115 PK is dan ook Seans steun en toeverlaat.