Στα προηγούμενα χρόνια οι άνθρωποι δεν πετούσαν τίποτα. Ό, τι πάλιωνε το χρησιμοποιούσαν με τρόπο διαφορετικό ή έφτιαχναν κάτι άλλο με αυτό. Εμείς, οι μαθητές της Γ’ και της Δ’ τάξης, ρωτήσαμε τους γονείς μας και ανακαλύψαμε τα παρακάτω: Τα παλιά ρούχα τα έκοβαν, διάλεγαν ένα τμήμα που ήταν γερό και έφτιαχναν με αυτό μπαλώματα (καλύμματα πάνω στα σκισμένα ρούχα). Το λάδι από το τηγάνισμα το καθάριζαν με το ζέσταμα και το ξαναχρησιμοποιούσαν. Τα χρησιμοποιημένα λάδια (από το τηγάνι, από τους τενεκέδες με τα τυριά, κλπ), τα έφτιαχναν σαπούνι. Υπήρχε, μάλιστα, και επάγγελμα, ο τυρολαδάς, που τα μάζευε. Τα τσουβάλια τα έφτιαχναν πανωφόρια. Τους ντενεκέδες από τη φέτα ή τις ελιές τους έκαναν γλάστρες ή ταΐστρες για τα ζώα. Γλάστρες έκαναν και τα παλιά τσικάλια, τους χαλασμένους κουβάδες, κλπ. Τα παλιά ξύλινα κουφώματα γινότανε κουνελιάστρες. Με τα παλιά ρούχα, όταν ήταν σε καλή κατάσταση, φτιάχνανε χτενοθήκες. Με τα παλιά ρούχα έφτιαχναν σκιάχτρα για να τρομάζουν τα πουλιά. Τα παλιά ρούχα τα έκοβαν και με αυτά έπλεκαν χαλάκια ή σκεπάσματα (κουρελούδες). Τα χαρτιά τα χρησιμοποιούσαν ως προσάναμμα. Με τις παλιές εφημερίδες τύλιγαν οι παντοπώλες και οι μανάβηδες τα εμπορεύματά τους. Βέβαια, τα σκουπίδια παλιότερα ήταν πολύ λίγα. •
Δεν χρησιμοποιούσαν πλαστικά είδη, αλλά γυάλινα ή πήλινα σκεύη.
•
Τα μπακάλικα πουλούσαν με την οκά τα προϊόντα (χύμα) και όχι σε μικρές συσκευασίες.