2-2014
35
4
5
door Paul Bastiaansen
25 mei 2014 was een perfecte dag voor een club-evenement als dit. Met temperaturen halverwege de 10 en 20 graden Celcius was het ideaal cabrioweer, al kwam ik onderweg verschillende cabriorijders met een potdichte auto tegen die hier blijkbaar nog niet van op de hoogte schenen te zijn gebracht. De TVRrijders met zonder dak die het parkeerterrein van het Healeymuseum in Vreeland met hun Tivvers sierden had het nieuws gelukkig Onze aandacht ging echter uit naar de fraaie verzameling paardenkrachten die zich op het voorterrein verwas niet alleen verrassend groot voor een bescheiden evenement als dit, maar ook zeer divers. De meeste modellen waren vertegenwoordigd;
Het standbeeld van twee steigerende paarden dat prominent het terrein van het museum sierde deed me even twijfelen of ik bij het juiste automerk was beland, maar al gauw bleek dat de uitbater van het museum iets met paarden had. Achter het museum bevonden zich diverse stallen en er waren fraaie rijdieren te bewonderen die in gereedheid werden gebracht voor de polowedstrijd die plaatsvond op het achterliggende veld.
6
betere benaming geweest. Opmerkelijk is ook dat je TVR-loze clubleden snel kunt betrappen op hun latente passie voor ons merk. Zo liet Axel Kremer zich graag uithoren over de kentekenplaat van zijn nieuwe Beamer. Een combinatie van veel geluk en een beetje timing hadden geresulteerd in een kenteken dat we allemaal graag op onze auto zouden willen zien, TVR of geen TVR.
Vanwege de vele bekenden om mee bij te praten en al het fraaie aanwezige Blackpoolse plastic, vergaten we bijna dat er binnen ook bezichtigen viel. Behalve dat het de huisvesting een echt museum genoemd mag worden en niet een uit zijn krachten gegroeide schuur, was de binnen tentoongestelde verzameling ook zeer de moeite waard: de parafernalia, accessoires en onderdelen, maar vooral de Behalve de Austin-Healey die de meesten van ons wel kennen, zijn in het Healey-museum permanent diverse speciale modellen te bewonderen, zoals een RollsHealey, een Healey Silverstone, een ex-works Healey en een Healey 100S Fiesta. Inderdaad: een Ford Fiesta met Healey-techniek. Een speciale vermelding verdient : een 1:2 schaalmodel van de Austin-Healey 3000 Mk3 BJ8 in Healey Blue en Old English White. Hoewel het operatio-
neel ogende kunstwerkje onder de motorkap anders doet vermoeden, wordt dit nauwkeurig door de AustraliĂŤr Colin Rule gebouwde schaalmodel aangedreven door een 24 Volts elektromotor. Een impressie, buiten en binnen.<<
7
8
9
10
11
12
13
14
15
Sprintje 1 van 2014 valt op de mat. Snel kijken, staan we er in dit keer? Al bladerend nadert het einde, dus niet ? Dus toch, bijna aan het eind, met een mooie foto naast een Chimaera plus een vermelding van mijn optreden in een soapserie. Het wordt tijd voor die ballpoint, dacht ik, dus ik ga jullie uitleggen wat auteur Paul daarmee bedoelde.
auto gebouwd in deze eeuw en nog net geen brandende oliedrums. Het terrein afkruisend op zoek naar Car Casting kreeg ik de nodige aandacht. Het was niet echt bedreigend, maar het gevoel bekroop me toch dat het beter was als de auto het hier gewoon bleef doen.
Op de Auto-RAI 2011 liep ik in de accessoire-hoek langs een vreemd uitziend VW busje. Dat trok de voertuig? Meldt u aan bij Car C ik dat wel, en bovendien zat deze firma in Weesp, waar ik werk. Dus eens opgezocht waar ze precies zaten en op een dag, toen de TVR mee mocht naar het werk, tussen de middag daar naar toe gereden. Het lag op een vervallen industrieterreintje, omringt door bos, net buiten Weesp. Het terrein oprijdende waande je je meteen in een Mad Max-achtige getto: overal wat vage bedrijvigheid van alternatieve en/of startende bedrijfjes, geen enkele
16
Aangekomen in de juiste uithoek stuitte ik op de gifgroene Manta van de New Kids. Hier moet het zijn! En inderdaad, de uitbater was al naar buiten gekomen op het exotische geronk van de Tuscan. Hij pakte er meteen de camera bij en schoot een serietje. Dakje erop, dakje eraf, interieur, the lots. En zo kwam ik in de catalogus van Car Casting. We hebben het er nog niet over gehad wat dat inhoudt. Echte werktuigbouwers onder ons denken bij casting meteen aan gietijzer en zo,
of modelautootjes. Zo niet deze firma, het gaat om het casten van mijn 15 minutes of fame. Een half jaar later rinkelde de telefoon. Het was Henno van Car Casting Holland. De Tuscan was uitgezocht door het produktieteam van GTST. Dat was even slikken. GTST. Je hoopt op iets meer James Bond-achtigs dan dat. Durf ik dit wel te vertellen aan mede-clubleden? Maar toen het bedrag wat ermee gemoeid ging door Menno genoemd werd, was ik om; daar kon ik toch mooi 1 keer voor tanken! Enfin, datum afgesproken. Omdat het in eerste instantie een hele dag zou duren, een dag die ik niet vrij kon nemen, zou Henno de Tuscan onder zijn hoede nemen. Maar ja, het is natuurlijk wel een auto met een gebruiksaanwijzing. Dus heb ik een heel A4-tje vol geschreven met wat-als dan aanwijzingen. Dit voelde toch niet goed. krap budget gemaakt worden dat
ze mij niet een hele dag konden permitteren. Dus het werd een middag, en die kon ik wel zelf doen. Het was zover. Auto gepoetst, s ochtends nog naar het werk en dan door naar Heemstede, waar ze de buitenopnamen deden. Ik kwam keurig op tijd aan en het was gelukkig een beetje vochtig weer, waardoor alle elektrische contacten in de auto ook echt contact maakten en alles het gewoon deed! Door een vriendelijke dame werd ik ontvangen en naar de koffie geleid. Dat begon goed. Vervolgens moest de auto op een hoek van de straat gezet worden voor de statische opnamen. Acteur Ferry Doedens, in de serie Lucas, was de gelukkige die een ritje met de cabrio van stiefvader Ludo mocht maken. En daarbij te hard reed en dus op de bon geslingerd wordt door een politieagente van allochtone afkomst, die hij met racistisch getinte opmerkingen zo boos maakt dat hij zich nog verder in de nesten werkt. Meer verhaal zal ik jullie besparen. Omdat Ferry in ieder geval op dat moment geen rijbewijs had, mocht hij van de producent per sĂŠ niet rijden. Nog geen meter. Dit betekende dat het te hard rijden, het stuntwerk dus eigenlijk, door mij gedaan moest worden. En het wegrijden met Lucas in de auto: met 3 man duwen! Overigens hoefde ik voor mijn optreden niet tot look-alike van Lucas gemaakt te worden. Zelfs een zonnebril hoefde niet, want de ramen van de auto spiegelen zodanig dat je toch niet kan zien wie er achter het stuur zit. Zelfs framepje voor framepje terugkijken op de Humax (harddisk-recorder) is het niet te zien dat ik het ben. What a pity. Tenslotte bewees de uitneembare achterruit nog prima diensten voor de interieuropnames van achteren gezien. Deze waren anders niet mogelijk geweest in een 2-seater. Rond een uur of 4 was het wel klaar. En dan besef je hoeveel werk er zit in uiteindelijk 2 minuten uitzending: lang. Dus dat hebben we dan ook weer een keer meegemaakt. Ik had nog gedacht wat vaker gevraagd te zullen worden, per slot van rekening is Ludo een constante factor in de serie, dus zijn cabrio ook, zou je denken, maar dat viel tegen. Maar dit was in ieder geval eens leuk om gedaan te hebben.<<
17
18
22
23
Nu alles er op wijst dat ons favoriete merk TVR weer nieuw leven ingeblazen gaat worden, kunnen we weer onbeschaamd onze fantasie de vrije loop laten over toekomstige modellen: wat voor automobiele pornografie zal de nieuwe TVR-directie ons de komende jaren op trakteren? Als TVR-eigenaar Les Edgar en zijn medewerkers besluiten de productie te hervatten met de Sagaris als uitgangspunt kunnen we volgens de berichten binnen een jaar een nieuwe TVR op de markt verwachten. Dus met (iets meer dan) een beetje geluk staat BV Nimag op de AutoRai van 2015 met de Sagaris MK3. Maar als de nieuwe TVR-directie besluit voor de andere optie te gaan een totaal nieuw te ontwerpen model zullen we zeker een jaar langer geduld moeten hebben. Tijd genoeg dus om te speculeren over het uiterlijk van deze nieuwkomer. In de afgelopen jaren zijn er genoeg kandidaten voorbijgekomen die staan te dringen om de eer, maar als we gaan analyseren welke wannabe DNA bezitten om serieus genoeg genomen kunnen worden, wordt de spoeling ineens een stuk dunner. ontwerper Hussien Al Jammazi ziet er weliswaar extreem uit, maar dat maakt dit gedrocht nog niet tot een TVR. Hetzelfde geldt voor de platgeslagen Crimson van ontwerper Val Arkhipov, een conceptcar die
24
De Throne
Crimson
zo mogelijk nog minder TVR DNA heeft dan de monsterlijke Throne. Maar wat is TVR DNA? Waarschijnlijk moet je auto-ontwerper zijn om deze vraag gedegen te kunnen beantwoorden, maar we kunnen ons er wel iets bij voorstellen. Een echte TVR moet niet noodzakelijkerwijs mooi zijn, maar wel spannend. Als een ontwerper keurig de regels van het designboekje volgt, levert dat zelden een spannende auto op. Het lijnenspel van een TVR moet als een magneet werken; je moet er naar willen blijven kijken om zodoende meer subtiele, absurde en
spannende details te ontdekken. Bovendien moet een echte TVR familietrekjes vertonen met zijn
die elke TVR sinds de Chimaera en Griffith kenmerkt; de uit noodzaak geboren om problemen met het openen van de deur uit de weg te ruimen , halvemaanvormige scheiding van carrosseriedelen bij de scharnierkant van de deuren.
bron zijn Maar ook vanuit diverse ontwerpideeĂŤn de wereld in geworpen. Zoals de verschillende Griffith-studies van TVR-ontwerper Nick Coughlan, die inmiddels door de Zweedse Paulin Motor Company lijken te zijn verwerkt in hun Paulin VR Concept. Maar goed crying over spilt combinatie van deze hoekige vormen met een TVR badge voelde toch al niet bijzonder Feng Shui.
25
Welke concepts hebben er dan wel voldoende spannende, TVR-achtige trekjes om in ieder geval een nader onderzoek te verdienen? De Sagaris concept van Roman Skokow? De Taranis van Piotr Moskala? Als het gaat om het opwekken van een TVR-achtige emotionele respons, zal van alle Oost-Europese pogingen de Sonitus van Mark Przeslawski wellicht de hoogste ogen gooien.
Sagaris (
) of Taranis
Maar waarom bij de buren over de schutting kijken als je het beste spul in je eigen tuin hebt staan? Laten we uw geheugen even opfrissen met het artikel uit Sprintje nr. 2 van 2009, getiteld ´TVR DNA´. Daarin werd uitgebreid aandacht besteed aan de TVR Artemis, het afstudeerproject van de Nederlandse autoontwerper Niels van Roij. Als Les Edgar op zoek is naar een ontwerp dat ons merk de komende decennia moet gaan inluiden, moet Niels van Roij is er namelijk niet alleen in geslaagd de Artemis onmiskenbare TVR-familietrekjes zoals eerder genoemde spannende details en door slits mee te geven, maar hij heeft deze toekomstige Tivver ook nog voorzien van een duidelijke feestverlichting die deze auto ook in het donker zal blijven onderscheiden van de grijze massa.
26
En ook al zal de kleur van deze nieuwe renderings niet ieders cup duidelijk zijn dat in dit ontwerp een alleszins acceptabele opvolger voor de T350 schuilt. Nu alleen nog zorgen dat dit
27
28
29
30
31
32
33
34
35
2-2014