Textielkunstenares Tineke Puyenbroek

Hanneke van Vilsteren

Als deze Papenacker verschijnt is het interview met Tineke Puyenbroek al weer een tijdje achter de rug. Maar de textielkunst van haar heeft, naar we hopen, eeuwigheidswaarde, en dit interview gaat hopelijk nog wel een tijdje mee. De zorgvuldigheid waarmee Tineke haar kunstwerken maakt, verdient tenminste een diepe, tijdloze aandacht. Bijzonder tijdens ons gesprek is vooral dat voor de toeschouwer niet meteen duidelijk is, dat er honderden uren handwerk zitten in haar werken en dat er tegenwoordig nauwelijks tijd is om “echt" naar iets te kijken. We leven in een vluchtige, oppervlakkige tijd. We zijn er samen van overtuigd dat het tij zal keren. Er is in ieder geval al meer belangstelling voor handwerk en dan met name ook voor textiele werkvormen. Er wordt weer meer gebreid, geborduurd en zelfs gemacrameed. Van moderne technieken, zoals digitale beelden overbrengen op textiel, maakt ze graag gebruik. Je kan foto’s e.a. verwerken in het patroon van het handwerk

In de kunst vooral wordt al veel meer gebruik gemaakt van textiel. Voor Tineke zijn mode of trends niet belangrijk. Al vanaf haar kindertijd is ze met handwerken bezig. Dit is niet zo heel raar want haar oma en haar moeder waren (handwerk)lera

Een van de kunstwerken, een bankje in het Engelse Werk Tineke laat Hanneke zien hoe ze te werk gaat.

res. Het is haar dus met de paplepel ingegoten. Maar het moet echt wel in je genen zitten want haar zus dacht: “lekker makkelijk, ik kies textiele werkvormen als eindexamenvak", maar dat was toch lastiger dan ze dacht.

Tineke werd 53 jaar geleden geboren in Harderwijk maar het gezin verhuisde al toen ze heel jong was naar Roden. Haar man ontmoette ze al tijdens de middelbare schooltijd. Ze studeerde diëtetiek in Groningen. Ze hebben in Brabant gewoond maar wonen nu al weer 10 jaar met zoon en dochter in Zwolle. Ze hadden al meteen hun oog laten vallen op Spoolde maar kozen toch voor praktisch wonen in Stadshagen. Toen de woningmarkt in 2017 weer wat op gang kwam, hebben ze de knoop doorgehakt en voor Spoolde gekozen. En de behaaglijkheid straalt ervan af, samen met de oude kooikerhond. Ze wonen nu drie jaar in Spoolde en zijn er erg blij mee. In Papenacker 38 staat een verhaal over voormalige bewoner en kruidenier Jan de Leeuw, inclusief de geschiedenis van het huis, waarin zij nu wonen. (Spoolderbergweg 12)

Tineke hoopt dat ze zich kan aansluiten bij de andere kunstbeoefenaars in Spoolde. Alleen thuis werken is soms eenzaam. Ze zoekt nu bewust naar evenementen op textielgebied buiten de deur.

Zo heeft ze geëxposeerd op het Textielfestival in de Brabanthallen in Den Bosch en daarbij een prijs gewonnen. Ze exposeerde in het Cultuurhuis Stadshagen en doet mee aan de Provinciale expositie "Toekomstdenken" in Hengelo. In de winkel "Blauwdruk" in Zwolle hangt werk van haar dat te koop is.

De eerste keer dat ze mee deed aan een textielfestival was in Den Bosch. Ze won meteen een prijs. Ze was verbaasd, maar het inspireerde haar vooral om meer naar buiten te gaan met haar werk.

Ze wil graag mensen laten nadenken over haar werk, zo van wat zou ze hier mee bedoelen en waarom heeft ze dit gedaan. Ze is graag filosofisch bezig, ze noemt zichzelf een denker. Wat te denken van een bus Glorix, een wc-hokje en een hond in het bos. Iedereen mag zelf uitmaken wat daarmee bedoeld wordt. Op een ander werk de gravers en de klimmers aan het werk. De gravers duiken in de geschiedenis en klimmers kijken voor

uit naar de toekomst. Het gaat niet om wat beter of slechter is, maar meer om er over na te denken. Maar humor mag er ook in gezien worden.

Naast haar werk als textielkunstenares, is Tineke ook coach/trainer en geeft ze cursussen op handwerkgebied. Ze heeft een website en daarop is veel over haar bezigheden te vinden: Als je af wilt van vaste patronen en vrijer zou willen werken, raad ik aan naar haar website te gaan: www.tinekepuyenbroek.nl. Het was erg inspirerend, vooral ook voor mij als interviewer.