Mijn passie voorde metaaldetector

over kunt fantaseren. Zo heb ik bij ´s Heerenbroek eens een loodbuskogel gevonden die afgevuurd is rond 1362 bij de belegering van kasteel Voorst in Westenholte. Tenminste, dat denk ik. Maar ook het vinden van de achternaaf van een hoge bi was erg leuk. U weet wel, zo´n oude fiets met een groot en een klein wieltje.

Op zoek naar het verhaal

Het vinden van een mooi object is één, maar het kunnen determineren (vaststellen wat het is) is een ander verhaal. Gelukkig zijn er vele collega zoekers (in Nederland zo´n 40.000), waarvan een deel elkaar via social media helpt met het achterhalen van de functie van het object. Veelal zijn het hobby archeologen. Maar veel leuker vind ik het om met een oud voorwerp naar mijn vader te gaan. Samen lossen we de puzzel dan op waarna de verhalen van weleer weer op tafel komen. Zo vond ik een hoefijzer van het paard van mijn opa. Hij was vroeger melkrijder voor de melkfabriek in ´s Heerenbroek en deed dat aanvankelijk met paard en wagen. Nou vind ik heel vaak hoefijzers, maar deze was wel heel bijzonder. Het is een doorlopende, een zogenaamd orthopedisch hoefijzer. Mijn vader kon zich het betreffende paard nog herinneren. Mooi toch?

En wat misschien ook leuk is om te delen is mijn recente vondst van een stukje brommer op het Spoolderfeestterrein bij het buurthuis. Het gaat om het dashboard van een Batavus uit de jaren ’50. Nu alleen nog achterhalen van wie hij geweest kan zijn. Een ander mooi verhaal gaat over de vondst van een paardentrip in de Koekoekspolder. De oude tuinder, die er woonde, vertelde dat men dat ding onder de hoeven van het paard zette, zodat ze over het veen konden lopen. Nooit geweten dat zo iets bestond. Kort na deze vondst is de beste man overleden. Hebben we toch maar mooi een stukje geschiedenis kunnen behouden.

Je vindt wel eens wat..

op staat een aantal blogs over de leukste vondsten die ik gedaan heb. En denk nou niet dat u er goud of zilver aantreft. Welnee, het zijn met name de verhalen die maken of een vondst waardevol is of niet.

Het plan is overigens om met een aantal vondsten met enige regelmaat bij een verzorgingstehuis hier in de buurt op bezoek te gaan om de eenzaamheid van de ouderen te doorbreken. Eenvoudigweg door in de huiskamer met ze in gesprek te gaan over oude objecten. Kijken, voelen, met ze teruggaan naar vroegere tijden en leren over oude gebruiken en oude ambachten. En misschien kunnen er nog een aantal puzzels opgelost worden. Wat mij betreft worden er nog veel verhalen verteld.

Helaas is het tot op heden alleen nog bij een plan gebleven. Er is even wat tussengekomen, maar wat in het vat zit… Wie weet komt het er nog eens van. Wilt u meer lezen over mijn zoekavonturen, bezoek dan eens mijn website www.integraalverhaal.nl.

Tot slot vond ik het een eer om weer even terug te zijn in de Papenacker*. Ik hoop dat u het leuk vond om over mijn passie te lezen. Wie weet zien we elkaar binnenkort. In het veld, in een huiskamer of online.

* Arnold was in 1998 een van de initiatiefnemers van ons wijkblad de Papenacker.

Boven de vondst en rechsonder eeen Batavus bromfiets

Museum online

Zo heb ik tientallen objecten gevonden, met elk zijn eigen verhaal. Genoeg om een aantal vitrines mee te vullen, maar helaas vindt mijn vrouw dat geen goed idee. Ons huis is geen museum! Toch wilde ik mijn vondsten graag delen met anderen. Uiteindelijk heeft mijn zoon een website voor mij gemaakt. Hier