ΜΗΙ «Έμο'ι μή γένοιτο καυχ&σθαι εί μη έν τω σταυρώ τού Κυ ρ ίο υ ήμών Ιη σ ο ύ Χριστού, δ ι ’ οδ έμοί κόσμος έσταόρωται κάγώ τω κο σμώ» (Γαλ. 6,14).
Ταχυδρ. Διεύθυνσι: Τ .θ . 3415, (Κ.Τ.Α.) 102 10 ΑΘΗΝΑ
ΜΗΝΙΑΙΟΝ ΠΕΡΙ0ΔΙΚ0Ν 0ΡΓΑΝ0Ν 0ΡΘ 0Δ 0Ϊ0Υ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ
ΠΩΣ ΥΠΟΔΕΧΟΜΕΘΑ ΤΟΝ ΜΈΓΑ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗ; « Έπεακέψατο ήμας άνατολή έξ ΰψους» (Λουκ. 1, 78)
γη, αγαπητοί μου, ή γη, πάνω στην οποία κατοικούμε, καθώς διδάσκει ή αστρονομία εινε ένας μικρός πλανήτης, ό όποιος, έν συγκρίσει μέ άλλους άστέρας, είνε ώς κόκκος άμμου. Και δμως τον κόκκον αύτόν τής άμμου έπισκέφθηκε ποιός; Τον έπισκέφθηκε ό Θεός. Ό Θεός; Ναί, ό Θεός! Τον έπισκέφθηκε το δεύτερο Πρόσ ωπο τής αγίας Τριάδος, ό Κύριος ήμών Ιησούς Χριστός «μορφήν δούλου λαβών». Λέγεται ποιητικώς ότι, όταν γεννήθηκε ό Χριστός, εάν ή γή παρετηρεΐτο άπό άλλα αστέρια, θά φαινόταν φωτισμένη μέ έξοχο και πρωτοφανή φωτισμό, διότι «Θεός έφάνη επί της γης». Νά θεολογήσου με έπ’ αότού; Και αν υποθέσουμε, ότι είχαμε τη διάνοια τού μεγαλυτέρου φιλοσόφου, καί πάλι δεν θά μπορούσαμε νά φιλοσοφήσουμε επάξια. Έάν μέσα σε ένα κύπελλο μπορεϊ κάποιος νά χωρέση τον ώκεανό, άλλο τόσο στη διάνοια τού άνθρώπου μπορεϊ νά γίνη καταληπτό τό μυστήριο. Τό ύψιστον αυτό γεγονός μόνο μέ την πίστι μπορεϊ νά έννοηθή. Αφήνοντας λοιπόν τη θεωρητική έξέτασι τού μεγίστου αύτοΰ μυστηρί ου, και έπιθυμώντας ό λόγος μας νά γίνη καταληπτός σέ όλους, θά μιλήσου με μέ ένα παράδειγμα, πού ώς μαθητής είχα διαβάσει σέ ένα άπό τά ώραϊα έκεϊνα βιβλία, πού σήμερα δυστυχώς δέν διαβάζονται στά σχολεία. Μία εύγενής κυρία, πού πίστευε στο Χριστό, προσευχόταν και διάβαζε τά απερίγραπτα μεγαλεία τού Εύαγγελίου, σέ κάποια θερμή προσευχή της έξέφρασε ζωηρή έπιθυμία, ό Χριστός νά έπισκεφθή τό σπίτι της. «Χριστέ», ΕΤΟΣ ΝΘ'
ΑθΗΝΑΙ I
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2011
ΑΡΙΘ. ΤΕΥΧΟΥΣ 573
