«Ο ΣΤΑΥΡΟΣ» ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2011

ΜΗΙ «Έμο'ι μή γένοιτο καυχ&σθαι εί μη έν τω σταυρώ τού Κυ­ ρ ίο υ ήμών Ιη σ ο ύ Χριστού, δ ι ’ οδ έμοί κόσμος έσταόρωται κάγώ τω κο­ σμώ» (Γαλ. 6,14).

Ταχυδρ. Διεύθυνσι: Τ .θ . 3415, (Κ.Τ.Α.) 102 10 ΑΘΗΝΑ

ΜΗΝΙΑΙΟΝ ΠΕΡΙ0ΔΙΚ0Ν 0ΡΓΑΝ0Ν 0ΡΘ 0Δ 0Ϊ0Υ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ

ΠΩΣ ΥΠΟΔΕΧΟΜΕΘΑ ΤΟΝ ΜΈΓΑ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗ; « Έπεακέψατο ήμας άνατολή έξ ΰψους» (Λουκ. 1, 78)

γη, αγαπητοί μου, ή γη, πάνω στην οποία κατοικούμε, καθώς διδάσκει ή αστρονομία εινε ένας μικρός πλανήτης, ό όποιος, έν συγκρίσει μέ άλλους άστέρας, είνε ώς κόκκος άμμου. Και δμως τον κόκκον αύτόν τής άμμου έπισκέφθηκε ποιός; Τον έπισκέφθηκε ό Θεός. Ό Θεός; Ναί, ό Θεός! Τον έπισκέφθηκε το δεύτερο Πρόσ­ ωπο τής αγίας Τριάδος, ό Κύριος ήμών Ιησούς Χριστός «μορφήν δούλου λαβών». Λέγεται ποιητικώς ότι, όταν γεννήθηκε ό Χριστός, εάν ή γή παρετηρεΐτο άπό άλλα αστέρια, θά φαινόταν φωτισμένη μέ έξοχο και πρωτοφανή φωτισμό, διότι «Θεός έφάνη επί της γης». Νά θεολογήσου­ με έπ’ αότού; Και αν υποθέσουμε, ότι είχαμε τη διάνοια τού μεγαλυτέρου φιλοσόφου, καί πάλι δεν θά μπορούσαμε νά φιλοσοφήσουμε επάξια. Έάν μέσα σε ένα κύπελλο μπορεϊ κάποιος νά χωρέση τον ώκεανό, άλλο τόσο στη διάνοια τού άνθρώπου μπορεϊ νά γίνη καταληπτό τό μυστήριο. Τό ύψιστον αυτό γεγονός μόνο μέ την πίστι μπορεϊ νά έννοηθή. Αφήνοντας λοιπόν τη θεωρητική έξέτασι τού μεγίστου αύτοΰ μυστηρί­ ου, και έπιθυμώντας ό λόγος μας νά γίνη καταληπτός σέ όλους, θά μιλήσου­ με μέ ένα παράδειγμα, πού ώς μαθητής είχα διαβάσει σέ ένα άπό τά ώραϊα έκεϊνα βιβλία, πού σήμερα δυστυχώς δέν διαβάζονται στά σχολεία. Μία εύγενής κυρία, πού πίστευε στο Χριστό, προσευχόταν και διάβαζε τά απερίγραπτα μεγαλεία τού Εύαγγελίου, σέ κάποια θερμή προσευχή της έξέφρασε ζωηρή έπιθυμία, ό Χριστός νά έπισκεφθή τό σπίτι της. «Χριστέ», ΕΤΟΣ ΝΘ'

ΑθΗΝΑΙ I

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2011

ΑΡΙΘ. ΤΕΥΧΟΥΣ 573

είπε, «άξίωσέ με νά σε δώ, νά σέ άκούσω, δπως άλλοτε σέ είδαν καί σέ άκουσαν οί μαθηταί σου». Ή προσευχή της ήταν θερμή καί επίμονη. Τέλος άκούστηκε μυστική φωνή, δτι ό Χριστός θά έπισκεφθή τό σπίτι της σέ ώρισμένη ήμέρα. Ή εύγενής κυρία αίσθάνθηκε μεγάλη χαρά, και άρχισε νά ετοιμάζεται γιά τή μεγά­ λη έπίσκεψι. Διέταξε νά γίνη γενική καθαριότητα και στολισμός τού σπιτιού. “Ηρθε έπ 'ι τέλους ή όρισθεΐσα ήμέρα, και ή εύγενής κυρία περίμενε έναγωνίως. Ή θύρα τού μεγά­ ρου της κτυπα. Ανοίγει, άλλ’ όποια άπογοήτευσι! 7Ηταν ενας ρακένδυ­ τος γέρος, που ζητούσε κάποια στέ­ γη γιά νά περάση τή χειμερινή περί­ οδο. Άλλ’ ή κυρία δεν τον δέχθηκε, διότι, δπως είπε, περίμενε τον Κύ­ ριο. Σέ λίγο κτυπα και πάλι ή θύρα τού σπιτιού της. Ανοίγει και βλέπει μιά γυναίκα χήρα μέ τά 4 ορφανά της, που ζητούσε προστασία. Άλλά και αύτή διώχνεται. Σέ λίγο κτυπα γιά τρίτη φορά ή θύρα. Ή εύγενής κυρία τρέχει ν’ άνοίξη έλπίζοντας, δτι τή φορά αύτή θά είνε ό Κύριος. Άλλ’ άνοίγοντας βλέπει ένα δυστυ­ χισμένο ανάπηρο, που μετά βίας στηριζόταν πάνω σέ δεκανίκια, καί τής ζητούσε βοήθεια και στέγη. Καί γιά νά συντομεύουμε τό λόγο, μέχρι τό βράδυ πολλοί άξιοι βοήθειας έπισκέφθηκαν τήν εύγενή κυρία, άλλ’ δλοι έκδιώκονταν καί ή θύρα κλεινόταν μέ τήν ίδια πάντοτε δικαιολο­ γία. Ή εύγενής κυρία, τής όποίας ό διακαής πόθος δέν ίκανοποιήθη, έβυθίσθη σέ μελαγχολία καί στήν προσευχή της έξέφρασε παράπονο λέγοντας: 162

0 ΣΤΑΥΡΟΣ

—Κύριε, εγώ σέ περίμενα. Γιατί δέν μέ έπισκέφθηκες; Καί τότε είδε δραμα. Ε ίδ ε τον Κύριο ήμών Ιησού Χριστό μέ δόξα, ό όποιος τής είπε: —7Ηρθα πολλές φορές σήμερα στο σπίτι σου, άλλά συ μέ έδιωξες.

—Πότε ήρθες, Κύριε; —Πίσω από κάθε δυστυχισμένο, πού σέ έπισκέφθηκε, ήμουν έγώ. Δι­ ότι στο Ευαγγέλιο, που διαβάζεις, είνε ό λόγος μου, πού θά πώ σ’ αύτούς, πού έδ ειξα ν σκληρότητα: «Πορευεσθε άπ εμού οί καταραμέ­ νοι εις τό πΰρ τό αιώνιον τό ητοιμασμένον τω Διαβόλω καί τοϊς άγγέλοις αυτού. Έπείνασα γάρ, καί ούκ έδώκατέ μοι φαγεϊν, έδίψησα, καί ούκ έποτίσατέ με, ξένος ήμην, καί ού συνηγάγετέ με, γυμνός, καί ού περιεβάλετέ με, άσθενής καί εν φυ­ λακή, καί ούκ έπεσκέψασθέ μ ε » (Ματθ. 25, 41-43). Αγαπητοί μου! Σάς μιλήσαμε παραβολικώς. Ή εύγενής κυρία είνε ή σημερινή άνθρωπότης, πού μέ τή μεγάλη άνάπτυξι τής τεχνολογίας έ­ χ ει συγκεντρώ σει πλούτο πολύ, πού, δπως λένε ειδικοί έπιστήμονές, άν ύπήρχε αγάπη καί αλληλεγγύη, πάνω στον πλανήτη μας δέν θά ύπ ήρχε πεινασμένος, γυμνός καί άστε­ γος. Άλλά δυστυχώς ή υπέροχη δι­ δασκαλία τού Χριστού περί αγά­ πης, πού δέν πρέπει νά περιορίζε­ ται σέ λόγια, άλλά πρέπει νά εκτεί­ νεται σέ έργα, δυστυχώς λέγω, δέν έφαρμόζεται, παρά μόνο σέ λίγες περιπτώσεις πιστών άνθρώπων. ’Άς άφήσουμε ενα διαπρεπή επιστήμο­ να, διεθνούς φήμης γιά τήν πρός τον άνθρωπον άγάπη του, πού ανέπτυ­ ξε πρωτοφανή ελεημοσύνη, τον

Γάλλο Ραουλ Φολλερώ, αυτόν ποό δαπάνησε όλόκληρη τή ζωή του στους λ$κροός) να μιλήση. Ό Φολ­ λερώ» Ιγραφε Ινα μικρό βιβλίο μέ τ ί­ τλο τό έρώτημα: «Άν ό Χριστής αδρι© χτυπήση τήν πόρτα αας, ©ά τον άν«γνωρίσετε;». Άπδ τό βιβλίο αν­ τί* αντιγράφουμε εδώ μια περικο­ πή, ποί> είνε μια ζωηρή περιγραφή τής ασπλαχνίας, ποό δ είχ νει ατό σύνολό της ή σύγχρονος άνθρωπό­ της. «Στήν Ίδια έφη μερίδα, τήν κοινή, τήν καθημερινή εφημερίδα διάβα­ σα: Υ πά ρχουν 38 έκα το μ μό ρια προσφύγων στον κόσμο. Κι Ιπειτα, στήν Ιδια σελίδα; Έ νας παπαγάλος κληρονομεί 20.000 δολλάρια. Στήν ίδ ια εφημερίδα, τήν λαίμαργη γιά σκάνδαλα, τήν τόσο άδεια, διάβα­ σα: Υπάρχουν στον κόσμο 15 εκα­ τομμύρια άναπήρων πολέμου. Καί Ιίδδΐτ», στήν ΐδια σελίδα: Δόο χιλιά­ δες πρόσωπα ακολούθησαν τήν κη­ δεία ενός σκύλου. Καί «ιό κάτω, δί­ πλα - δίπλα: 400 εκατομμύρια παι­ διά πεινοόν στον κόσμο. Καί: Ένας Αμερικανός αφήνει τρία εκατομμύ­ ρια δολλαρίων γιά τό μνημείο τοΰ αλόγου του που Ιτρεχε στις κούρ­ σες, Νά ή φριχτή κι απαίσια μορφή τής βαρβαρότητος».

Αγαπητοί μου! Εορτάζουμε γιά άλλη μια φορά τή μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων! ’Άς ομολογήσουμε κ’ εμείς τήν ένοχή μας· πόσο μακριά είμαστε από τήν έμπρακτη αγάπη πρός τούς πάσχοντας αδελφούς μας, είτε γέροντες έγκαταλελειμμένοι είνε αύτοί, είτε χήρες και ορφα­ νά. Δυστυχώς αδιαφορούμε γιά τή δυστυχία τών άλλων καί όταν τή θόρα τού σπιτιού μας κτυπα ή Ε κ ­ κλησία, πού κάνει έρανο, τί δίνουμε γιά τΙς ανάγκες τών δυστυχισμένων; Δυστυχώς ψίχουλα δίνουμε, ενώ τε­ ράστια ποσά δαπανώνται γιά νά ι­ κανοποιηθούν τά πάθη μας. Ό λα γιά τό Διάβολο καί τίπ οτε γιά τό Χ ρ ισ τό . Κ αί έπ ειτα εορτάζουμε Χ ριστούγεννα ! Ναί, εορτάζουμε Χριστούγεννα χωρίς Χριστό!... Ε ίθ ε νά αναστενάξουμε καί νά ζητήσουμε τό έλεος τού Θεού γιά τήν τυχόν σκληρότητα πού δείξαμε, και νά φανούμε στό εξής γενναίοι καί πρόθυμοι στήν άγάπη. Διότι, ό­ πως λέει ό ποιητής, «τον άσπλαγχνο μέ τους άθέους θά κατακρίνη ό Χ ρ ι­ στός», Μέ τις σκέψεις αυτές εύχόμεθα σέ όλους, τις άγιες αύτές ήμέρες νά διέλθετε άτομικώς καί οικογενεια­ κές μέ χαρά καί εύφροσύνη.

(Αχό ιό βιβλίο τον μαχοφωτοΰ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αύγυυστίνου «Απολογισμός 6ης ίέτίας». σελ. 374-378)

6 Πρός έξυπηρέτησι τών συνδρομητών τοΰ περιοδικού «Ό Σταυρός» καταχωρί­ ζουμε οτή| σελίδα 174 ΔΕΛΤΙΟ Ν ΑΝ ΑΝ ΕΩ ΣΕΩ Σ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ή ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΝΕΩΝ ΣΥΝΑΡΟΜΗ7ΩΝ μέ τους δϋναταως τρόπους καταβολής τής συνδρομής. * Ή συνδρομή τοΟ περιοδικοΟ «Ό Σταυρός» εϊν ε 15 εΟρώ. * ΠαρακαλοΟνται όσο* συνδρομηταί οφείλουν συνδρομές παρελθόντων έτών, νά φροντίσουν γιά τήν έγκαιρη έξόφΑηαί των, σιιμφώνως καί πρός τήν εντολή τοΰ όποστόλου Παύλου: «Νΐηδενΐ μηδέν οφείλετε» (Ρωμ. 13:8).

0 ΣΤΑΥΡΟΣ

163

^

ΠΡΑ161Σ ΤωΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟΜ Κβ £ρ.<βνο ·μ £ |ΐ6"Γ·<~ί.φ>0«χσ·!. «3.1. σ χο λ ια σ μ ό το ο ά-ττο το*·

-# ·ε ο -ϊτ ν Ε ύ < 3 -τ χ > υ

β ιβ λ ίο υ

4βοΧόγ·ο Μ. ΣΙ«ί-τ-κχί,όττουΧο

(ο-β ουνέχβιες)

Κείμενο, ΙΘ' 28-41 28 Άκούσαντες δέ καί γενάμενοι πλήρεις θυμοΰ εκραζον λέγοντ€5' Μ εγάλη ή 'Άρτεμις Έ φεσίω ν! 29 Κ α ί έπλήσθη ή πόλις δλη της συγγύσεως, ωρμησάν Τ € όμοθυμαδόν εις το θέατρον συναρπάσαντες Γάϊον καί Άρίσταρχον Μακεδόνας, συνεκδήμους Παύ­ λου. 30 Τοΰ 8ε Παύλου βουλομενου είσελθεΐν εις τον δήμιον ούκ εΐων αύτον οί μαθηταί.

31 Τινές δέ και των Άσιαρχών, οντες αύτω φίλοι, πέμφαντες ττρος αυτόν τταρεκάλουν μή δούναι εαυτόν εις το θέατρον.

32 Ά λ λ ο ι μεν οΰν άλλο τ ι εκραζον ήν γάρ ή εκκλησία συγκεχυμένη, καϊ οι πλείους ούκ ήδεισαν τίνος ενεκεν συνεληλύθεισαν. 33 'Εκ δε τοΰ δγλου προεβίβασαν Αλέξαν­ δρον, προβαλλόντων αύτον των Ιουδαίω ν ό δε Αλέξανδρος κατασείσας την χεΐρα ήθελεν άπολογεΐσθαι τω δήμω. 34 Έ πιγνόντες δε δτι Ιουδαίος έστι, φωνή εγένετο μία εκ πάντων, ώς έπι ωρας δύο κραζόντων Μ εγάλη ή Ά ρ τεμ ις Έ φεσίω ν! 35 Καταστάλας δε 6 γραμματεύς τον δχλον φ ησ ίν Άνδρες 'Εφέσιοι! Τις γάρ εστιν άνθρωπος ος ού γινώσκει την Έφεσίων πόλιν νεωκόρον οδσαν τής μεγάλης θεάς Άρτέμιδο$ και τοΰ Διοπετοΰς; 36 Άναντιρρήτων οΰν οντων τούτων δέον εστιν υμάς κατεσταλμένους νπάρχειν και μηδέν προπετές πράσσειν. 37 Ή γάγετε γάρ τούς άνδρας τούτους ούτε ίεροσύλους ούτε βλασφημοΰντας την θεάν ύμών. 38 Ε Ι μεν οΰν Δημήτριος και οί συν αύτω τεχνΐτα ι εχουσι πρός τινα λόγον, αγοραίοι άγονται και ανθύπατοί είσιν, έγκαλείτωσαν άλλήλοις. 39 ΕΙ δε τ ι περι ετέρων επ ιζητείτε, εν τη εννόμω εκκλησία επιλυθήσεται.

40 Κ α ι γάρ κινδυνεύομεν εγκαλεΐσθαι στάσεως περι τής σήμερον, μηδενος αιτίου ύπάρχοντος περι ού δυνησόμεθα άποδοΰναι λόγον τής συστροφής ταύτης. 41 Κ α ί ταΰτα είπών άπέλυσε την εκκλησίαν.

Μετάφρασι 28 Όταν δέ άκουσαν αύτό, έξωργίσθηκαν και κραύγαζαν λέγοντας: «Μεγά­ λη ή ’Άρτεμις των Έφεσίων!». 29 "Ολη δέ ή πόλι γέμισε άπό την ταραχή. Καί άρπαξαν θιαίως τον Γάϊο και τον Άρίσταρχο, Μακεδόνες, ακολούθους τοΰ Παύλου, καί ώρμησαν δλοι μαζί στο θέατρο. 30 Ένφ δέ ό Παύλος ήθελε νά παρουσιασθή στο πλήθος, δεν τον άφηναν οί μαθηταί (οί χριστιανοί). 31 Μερικοί δέ και άπό τούς άρχοντες τής (έπαρχίας) Άσίας, πού ήταν φίλοι του, έστειλαν πρός αύτόν καί παρακαλοϋσαν νά μην έκθεση κίνδυνο τόν εαυτό του εισερχόμενος στό θέατρο. 32 "Αλλοι δέ φώναζαν τούτο καί άλλοι άλλο. Διότι τό συγκεντρωμένο πλήθος βρισκόταν σέ σύγχυσι, καί οί περισσότεροι δεν 164

0 ΣΤΑΥΡΟΣ

ήξεραν γιά ποιό λόγο είχαν συγκεντρωθή. 33 Μερικοί δέ άπό τον όχλο ώθη­ σαν εμπρός τον Αλέξανδρο, διότι τον κατηγορούσαν ώς ένοχο οί Ιουδαίοι. Ό δέ Αλέξανδρος, άφοϋ έκανε σημείο μέ τήν κίνησι του χεριοϋ (νά σιωπή­ σουν), ήθελε ν’ άπολογηθή πρός τό λαό. 34 Άλλ’ όταν κατάλαβαν, ότι είναι Ιουδαίος, όλοι μέ μια φωνή κραύγαζαν έπ'ι δύο περίπου ώρες: «Μεγάλη ή Άρτε μις των Έφεσίων!». 35 Άφοϋ δέ ό γραμματεύς (άρχων τής πόλεως) κα­ θησύχασε τον όχλο, είπε: «’Άνδρες ’Εφέσιοι! Ποιός βεβαίως άνθρωπος υπάρχει, ό όποιος δεν γνωρίζει, ότι ή πόλι τών Έφεσίων εϊναι λάτρις καί φρουρός τής μεγάλης θεάς Άρτέμιδος καί τού άγάλματός της, πού έπεσε άπό τό Δία; 36 Άφοϋ λοιπόν αϋτά είναι άναντίρρητα, πρέπει σείς νά εισθε ήσυχοι και νά μή κάνετε τίποτε απερίσκεπτο. 37 Διότι φέρατε έδώ τούς ανθρώπους αυτούς, ένφ ουτε ιερόσυλοι είναι οΰτε βλάσφημουν τη θεά σας.

38 Έάν δέ ό Δημήτριος καί οί συντεχνίτες του έχουν διαφορά μέ κάποιον, γί­ νονται συνελεύσεις και υπάρχουν ανθύπατοι (γιά νά δικάζουν), άς καταγγέλ­ λουν ό ένας τόν άλλο. 39 Έάν δέ ζητήτε κάτι σχετικό μέ άλλες ύποθέσεις, αυτό θά λυθή στή νόμιμη συνέλευσι του δήμου. 40 Διότι διατρέχουμε καί τόν κίνδυνο νά κατηγορηβοϋμε γιά στάσι γιά τά σημερινά πράγματα, άφοϋ δέν υπάρχει καμμία αιτία, τήν οποία θά μπορέσωμε νά προβάλωμε ώς δικαιολο­ γία γι’ αύτή τήν αναταραχή». 41 Καί άφοϋ είπε αύτά, διέλυσε τή συγκέντρωσι. Σχολιασμός Στίχ. 28 - 34; Ζωηρότατα έπεισό- γή τών διαδηλωτών μεταφράζεται: δια περιγράφοντία σ’ αυτούς τούς Μεγάλο τό υλικό συμφέρον! Μεγάστίχους. Ή ζωηρότης καί ή ψυχολο- λος θεός ό Μαμωνάς!... Ή πυρκαϊά γική δΰναμις τής περιγραφής πει- τοΰ φανατισμοί) έπεκτάθηκε σ’ όλη θουν και τούς όρθολογιστάς, ότι τά τήν πόλι. Ή Έφεσος άναστατώθηπεριγραφόμενα επεισόδια είνε πρα- κε, γέμισε άπό ταραχή. Οί διαδηλωγματικά. ταί σαν τά θηρία, άφοϋ δέν βρήκαν Τά έν λόγψ επεισόδια είνε χαρα- τόν Παϋλο, άρπαξαν τόν Γάϊο καί κτηριστικό παράδειγμα φανατισμού, τόν Άρίσταρχο, ακολούθους του απ’ Μετά τόν εμπρηστικό λόγο τοΰ έρ- τή Μακεδονία, καί ώρμησαν στο θέγ ατοπατέρα Δη μητριού οί τεχνίτες ατρο, γιά νά τούς λυντσάρουν, νά καί οί εργάτες άνεφλέγησαν. Σατα- τούς κακοποιήσουν, νά τούς κατανικός θυμός φλόγισε τις ίδιοτελεΐς σπαράξουν! Έσπρωξαν εμπρός καί υπάρξεις τους. "Εκραξαν σαν θηρία: τόν Αλέξανδρο, γιά νά τόν εκθέσουν «Μεγάλη ή ’Ά ρτεμις Έ φ εσίω ν!». στην κοινή θέα τοΰ πλήθους ώς ένοΜεγάλη ή ’Άρτεμις Έφεσίων, διότι χο καί ύπόδικο, επειδή τόν κατηγοπλούτιζαν καί θησαύριζαν άπ5 τή ροϋσαν οί ομογενείς του Ιουδαίοι, λατρεία της. Ή ουρανομήκης κραυ- Είνε, ώς φαίνεται, ό Αλέξανδρος, ό 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

165

όποιος υστέρα ναυάγησε στήν πίστι, καθώς έγραψε ό απόστολος στον ε­ πίσκοπο τής Εκκλησίας τής Ε φ έ ­ σου (Α' Τιμ. α' 19-20). Ό Αλέξαν­ δρος θέλησε ν5 άπολογηθή στο πλή­ θος, άλλά δέν κατόρθωσε νά ομιλήση! Έ πί δυο ώρες μαινόμενοι οι διαδηλωταί μέ μιά φωνή έκραζαν: «Μ εγάλη ή ’Ά ρτεμις Έ φ εσίω ν!». Μεγάλη γιά τά υλικά συμφέροντα, άλλά μεγάλη καί διότι ευλογούσε τά σεξουαλικά τους πάθη. Τήν παρίσταναν μέ στήθος γεμάτο από μα­ στούς καί τήν λάτρευαν μέ όργια... Έ πί ώρες μέσα στο θέατρο ό ό­ χλος κραύγαζε άδιακόπως, καί έν τούτοις τό πάθος δέν εκτονώθηκε. «Συστροφή»! Δαιμονική συνεργία! Αντιθέτως πρός τον σατανοκίνητο όχλο, ό Παϋλος στά βάθη του εί­ χε ηρεμία. Ήξερε, ότι ό όχλος ξεση­ κώθηκε εναντίον του καί κινδύνευε νά κατασπαραχθή άπ’ τά άνθρωπόμορφα θηρία. «Έθηριομάχησα έν Έφέσφ», έγραψε κατόπιν (Α' Κορ. ιε' 32). Τότε, όπως φαίνεται, καί ή Πρίσκιλλα μέ τον Άκύλα, γιά νά προστατεύσουν τον απόστολο, «νπέ> θηκαν τον εαυτών τράχηλον» (Ρωμ. ιστ' 4), κινδύνευσαν ν5 άποκεφαλισθοϋν. Τρομερή ήταν ή κατάστασι. Καί όμως ό απόστολος τήν αντιμε­ τώπισε μέ άφοβία. “Ηθελε μάλιστα νά ριφθή στο θέατρο, νά υπεράσπι­ ση τούς συνεργάτας του Γάϊο καί Ά~ ρίσταρχο, ν’ άπολογηθή γιά τό ευ­ αγγέλιό του, νά έλέγξη τή λατρεία τής Αρτέμιδος καί νά μαρτυρήση 166

0 ΣΤΑΥΡΟΣ

γιά τήν πίστι του. *Αλλ* οί χριστιανοί καί Ασιάρχες φίλοι τον εμπόδισαν. Ή ώρα νά μαρτυρήσω δέν είχε έλθει ακόμη. Ό Παϋλος ήταν στρατηγός στήν Εκκλησία και επρεπε νά στρατηγήση σέ πολλές ακόμη μάχες γιά τό ευαγγέλιο. Ταπεινός ό Παύλος, δέν θεωρούσε τή ζωή του πολύτιμη. Άλλ’ οί χριστιανοί θεωρούσαν τον απόστολο ώς τό πολυτιμότερο κεφά­ λαιο στήν Εκκλησία καί τον προ­ στάτευαν μέ τήν αγάπη τους. Α ι­ σθάνονταν απέναντι του δπως οί στρατιώτες τοΰ Δαβίδ, όταν σέ κρί­ σιμη περίστασι έλεγαν σ’ αυτόν: Μη έξέλϋ-ης μαζί μας στον πόλεμο. Δ ιό ­ τι οί έχθ·ροί εσένα έχουν στόχο. Καί άν οκοτωϋοϋν οί μισοί από μάς, δέν ΰά τό θεωρήσουν σπουδαία επιτυχί­ α. Σν αξίζεις δοο δέκα χιλιάδες άτίό μάς (Β' Βαο, ιη' 3). Οί άνθρωποι τοΰ Σατανά έχουν ταραχή, φανατισμό καί φονική δ) ά­ θεοι- ο! άνθρωποι τοΰ Χριστού έ­ χουν ηρεμία, ζήλο μαρτυρίου καί α­ γάπη. Στίχ, 35 - 41: Ό Θεός έπέτρεψε τό μεγάλο πειρασμό στήν Έφεσο κατά τοΰ Παύλου και τών συνεργατών του, ό Θεός εδωσε και τήν καλή Ικβασι. Πώς; Ό θεός λάλησε αγαθά στήν καρδιά τού γραμμ,ατέως τής Ε ­ φέσου, άνωτέρου άρχοντας, καί αυ­ τός λάλησε τά πρέποντα πρός τό πλήθος τών διαδηλωτών. Πολύ συνετός ό λόγος τοΰ γραμματέως. Έ θ ιξ ε τή χορδή της θρη­ σκευτικής καί πατριωτικής φιλοτιμί­

ας τους· άφοΰ πίστευαν, δτι ή ’Άρτεμις ήταν θεά μεγάλη καί τό είδωλο διοπετές, ουρανοκατέβατο, είπε νά μή ανησυχούν καί νά μή κάνουν τί­ ποτε απερίσκεπτο, διότι, εννοείται, οί θεοί έχουν τή δύναμι νά προστα­ τεύουν τούς έαυτούς τους· υπεράσπι­ σε τούς άνθρώπους, πού έσυραν μέ­ χρι τό θέατρο οί διαδηλωταί, λέγον­ τας, δτι οΰτε ιερόσυλοι ήταν ούτε βλασφήμησαν τή θεά· άπέφυγε ν’ άναφέρη τό όνομα τοΰ Παύλου, κόκ­ κινο πανί τού ταύρου γιά τούς διαδηλωτάς- άνέφερε τό όνομα τοΰ άργυροκόπου Δημητρίου, κάνοντας υπαινιγμό στά ιδιοτελή ελατήρια αυτού καί τοΰ συναφιοϋ του- παρέπεμψε, αν θά υπήρχαν λόγοι ιδιωτι­ κών ή γενικών διαφορών, στά δικα­ στήρια καί στή νόμιμη συνέλευσι τοΰ δήμου· καί έπέσεισε τό φόβο νά θεωρηθή ή άδικαιολόγητη καί θο­ ρυβώδης διαδήλωσι ώς στάσι κατά τής Ρωμαϊκής αρχής, ή όποια θά συνεπαγόταν τρομερές κυρώσεις.

Γ

'......... έ

Έ τσ ι ό όχλος κατευνάστηκε καί διαλύθηκε ήσύχως. Ή σύνεσις τοΰ γραμματέως τής Εφέσου υπενθυμίζει τή σύνεσι τοΰ νομοδιδασκάλου Γαμαλιήλ. Ιουδαί­ ος ό Γαμαλιήλ, εθνικός ό γραμματεύς. Μίλησαν δέ καί οί δύο μέ ω­ ραίο τρόπο καί καταπράϋναν τό πά­ θος τών ακροατών τους. Έ μεΐς δέ χριστιανοί, άντί νά μιλάμε μέ δμοιο καί ωραιότερο τρόπο, πολλές φορές μιλάμε μέ αψυχολόγητο, προκλητικό καί άνόητο τρόπο. Καί ετσι, άντί νά καταπραύνωμε τά πνεύματα, τά εξά­ πτουμε περισσότερο. Κατά τό κοι­ νώς λεγόμενο, ρίχνουμε λάδι στή φωτιά! Συγχώρησέ μας, Κύριε, διότι μέ τούς λόγους καί τούς τρόπους μας πολλές φορές ώξύναμε τά πάθη τών συνομιλητών καί ακροατών μας άδικαιολογήτως καί άνοήτως. Καί βοήθησέ μας, δπου εινε πρέπον, νά δροΰμε ώς είρηνοποιοί.

γ χ ι

ς

"... ’ .

~Λ

Έ π ’ εύκαιρίςι τών Χριστουγέννων ή Αδελφότης καί τό περιοδικόν «Ό Σταυρός» εύχόμεθα, και άς προσευχώμεθα όλοι οί ττιστεύοντες εις τήν Ένανθρώπησιν τοΰ Κυρίου καί Θεοϋ καί Σωτήρος Ιησού Χριστού, νά έπεμβή ό Χριστός καί νά σώσπ την Πατρίδα μας άπό τούς άπιστους καί κακούς άρχον­ τες, οί όποιοι εϊνε ολετήρες τής Πατρίδος καί παρουσιάζοντες ώς σωτήρες! Ά λ λ ο ς Σωτήρ καί άλλη έλπίς δέν υπάρχει παρά μόνον ό Χριστός, ό όποιος κάνει θαύματα. Θά εινε θαύμα νά σωθή ή Πατρίς άπό τήν σημερινήν δεινοτάτην κρίσιν. Καί τό θαύμα θά γίνη άν ή Ελλάς δείξη μετάνοιαν διά τήν άποστασίαν της καί γίνη πάλιν άληθώς χώρα χριστιανική.

0 ΣΤΑΥΡΟΣ

167

Η ΓΕΝΜΗΣΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΙΑ! Η Α Ν Α Γ Ε Ν Ν Η Σ Ι ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Χρήστου Κων. Λιβανοϋ Μια λέξι, στο Χ ριστούγεννα. άκουσμα τής όποίας πλημ­ μυρίζουν άπδ χαρά ο'ι ψ υ χ ές τών πιστών χριστιανών. Και πώς νά μή συμβαίνη αύτό, έφ’ όσον τά Χριστούγεννα, ή γέννησι του Χριστού, είναι τό πλέον χαρμό­ συνο γ εγ ο ν ό ς ____ _______ τής ιστορίας του κόσμου. Θ λιμμένες και μελα γχ ο λικές ήταν οί ψυχές προτού έλθπ ό Χριστός, κυρί­ ως τών λαών έκείνων, πού ζοΰσαν μέσα στο ζοφερό σκοτάδι τής ει­ δωλολατρίας, στούς όποιους σ υ μ π ερ ιελ α μ βάνοντο και οί άρχαίοι πρόγονοί μας. «Κοιτάξετε τά άγάλματα τής άρχαιότητος», έλεγε ό μα­ καριστός μητροπολίτης Φλωρίνης Αύγουστίνος σέ κάποιο άπό τά άνεπανάληπτα κηρύγματά του- όλων τά πρόσωπα είναι θλιμμένα καί μελαγχολικά. Που­ θενά χαμόγελο. Γιατί; Διότι οί 168

0 ΣΤΑΥΡΟΣ

περίφημοι έκεινοι γλύπτες σμιλεύοντας τό άψυχο μάρμαρο, τού μετέδιδαν τήν ϊδια άκριβώς μορφή καί δψι, πού είχαν τά πρόσωπα τών άνθρώπων γύρω τους, μιά δψι, στήν όποία άντικατοπτρίζονταν τά αισθήματα, ^ πού κυριαρχού­ σαν στίς ψυχές τους, α ισ θή­ ματα θλίψεω ς καί μελα γχ ο ­ λίας. Αισθά­ νονταν β εβ α ί­ ως κάπου -κάπου καί μ ε ρ ι­ κές χαρές πα­ ρα κολο υ θώ ν­ τας άγώνες στά στάδια, διοργανώνοντας συμπόσια καί συμμετέχοντας σέ είδωλολατρικές εκδηλώσεις καί όργια, άλλά οί ψ ε ύ τ ικ ε ς αύτές καί συντόμου διαρκείας χαρές δέν ήσαν ικανές νά διώ­ ξουν τή θλϊψι, τήν άνησυχία καί τόν φόβο, πού δημιουργούσε ό θάνατος, ό σωματικός καί ό πνευματικός, στίς ψ υχές τών μακράν τού άληθινοϋ Θεού

εύρισκομένων άνθρώπων. 'Ώσπου ή λ θ εν ό Χριστός, ό Υιός τοϋ Θεοϋ, τό δεύτερο πρό­ σωπο τής Αγίας Τριάδος, «τό φως τό άληθινόν», και μέ τό ά­ κτιστο φως τής τρισηλίου θεό­ τητας έφώτισε καί διέλυσε τό σκότος τής άγνωσίας καί τής πλάνης, άποκάλυψε τήν άλήθεια, έδειξε τήν όδό πρός τήν άληθινή καί αίωνία ζωή, καί μ ε τ έ ­ τρεψ ε τή θλϊψι καί μελαγχολία σέ χαρά καί έλπίδα, πού πηγάζει άπό τήν πίστι καί βεβαιότητα στή ϋπαρξι Θεοϋ Πατέρα, πού προνοεί γιά όλους τούς άνθρώπους, άλλά καί αιωνίου έπουρανίου Βασιλείας, τήν όποία καλούμεθα όλοι οί άνθρωποι νά κατακτήσωμε καί νά κληρονομήσωμε. Αύτή τήν έλευσι τοϋ Χριστού στόν κόσμο εορτάζουμε καί έφέτος. Που είναι όμως σήμερα ή χαρά τών Χριστουγέννων; Τά π ερισ σ ό τερα πρόσωπα είναι σκυθρωπά καί θλιμμένα. Οί ψυ­ χές άνήσυχες καί άγχωμένες. Πολλά μάτια δακρυσμένα. 'Η μαρτυρική μας Πατρίδα ομοιά­ ζει σήμερα μέ τον άνθρωπο τής παραβολής τοϋ καλού Σαμαρεί­ του, ό όποιος, πηγαίνοντας άπό τήν Ιερουσαλήμ στήν Ιεριχώ, «λησταϊς ττεριέττεσεν», έπεσε σέ έν έδ ρ α ληστών, οί όποιοι «έκδύσαντες αύτόν και πληγάς έπιθέντες άπήλθον αφέντες η­

μιθανή τυγχάνοντα» (Λουκ. 10, 30). Οί Πατέρες τής Εκκλησίας τήν πορεία άπό Ιε ρ ο υ σ α λ ή μ οτήν Ιεριχώ ερμήνευσαν συμ­ βολικούς ώς πορεία άπό τόν πα­ ράδεισο καί τήν άρετή πρός τόν κόσμο καί τήν άμαρτία. Παρό­ μοια ήταν καί ή πορεία τής Πατρίδος μας τις τελευταίες δεκα­ ετίες. Φτωχή ήταν, άλλά ύπερήφανη καί άξιοπρεπής, ’Άκουσε όμως δυστυχώς τις σαγηνευτι­ κές σειρήνες, πού τήν καλοϋσαν νά άφήση τά χαμηλά καί νά άνέλθη στά ύψηλά, νά άφήση τά πτωχά καί νά είσέλθη στά πλού­ σια. Καί δέχθηκε. Καί εΐσήλθε στήν Ε.Ο.Κ., πού έθεωρείτο έπίγειος παράδεισος. Μεθυσμένη άπό χαρά, διότι βγήκε άπό τή φτώχεια της, καί «εύφραινομένη καθ’ ημέραν λαμπρώς» άπό τά κοινοτικά πακέτα καί τις πα­ χ υ λ ές έπ ιδ ο τή σ εις, πού έ π ε ­ φταν βροχή, δέν άκουγε τήν ι­ σχνή, άλλά προφητική φωνή τοϋ μητροπολίτου Φλωρίνης καί άλλων σοφών άνδρών, ότι «ή Ε.Ο.Κ θά γίνη ό τάφος της». Ζα­ λισμένη άπό τό γλυκό κρασί τής εύδαιμονίας της ε ΐσ ή λ θ ε καί στήν Ευρωζώνη. Περιπατώντας όμως μέσα στά πολυτελή εύρωπαϊκά σαλόνια μέ τά ψηλοτάκουνα παπούτσια της, τό μέγε­ θος τών οποίων ήταν έμφανώς μεγαλύτερο άπό τό δικό της, παραπάτησε καί έπεσε. ’Έφται0 ΣΤΑΥΡΟΣ 169

ξαν βέβαια και οί φθονερές καί βάσκανες ματιές, πού τής έρριχναν οί «φίλοι» καί εταίροι της, πού τή ζήλευαν γιά τήν άρχαία αϊγλη καί δόξα της, τόν πολιτι­ σμό καί τήν ιστορία της, τόν ήλι­ ο καί τά νησιά της, τόν γαλανό ούρανό καί τις θάλασσές της, άλλά καί τόν υποθαλάσσιο πλούτο πού έχει, τόν όποιο, έάν ποτέ έκμετα λλευθή, θά παύ­ ση νά δα νείζε­ ται καί θ’ άρχίση νά δανείζη. "Ετσι λοιπόν πεσμένη, τραυ­ ματισμένη καί ήμιθανή β ρ ή ­ καν τήν Πατρί­ δα μας οί λ η ­ στές. Κατά τούς Πατέρες, οί λη­ στές τής παρα­ βολής είναι οί δαίμονες, οί δέ πληγές τά πάθη καί οί άμαρτίες. Ληστές όμως τής Ελλάδος σή­ μερα είναι οί δανειστές της, οί σκοτεινοί οίκοι άξιολόγησης, καί οί άδίστακτοι καί άχόρταγοι κερδοσκόποι καί τοκογλύφοι, πληγές της δέ ή πρωτοφανής οι­ κονομική κρίσι μέ οσα κακά αυ­ τή συνεπάγεται (άνεργία, φτώ­

170

0 ΣΤΑΥΡΟΣ

χεια, στέρησι, χρεοκοπίες, κα­ ταθλίψεις, αύτοκτονίες, μετανάστευσι κ.ά.). Σ’ αύτή τήν οίκτρή κατάστασι βρίσκουν τά έφετινά Χριστού­ γεννα τήν Πατρίδα μας. Καί ό­ πως ό περιπεσών είς τούς ληστάς άνθρωπος τής παραβολής, έτσι καί αύτή περιμένει κάποιο καλό Σαμαρείτη νά τή σπλαγχνισθή καί νά τή σώση. Ποιός θά είναι αύτός; Ό καλός Σαμαρεί­ της τής παρα­ βολής, κατά τούς Πατέρες, είναι ό Χριστός. Αύτός καί μό­ νον αύτός είναι ό καλός Σαμα­ ρείτης, πού θά σώση τήν Ε λ ­ λάδα. Ναί, ό Χριστός είναι έτοιμος νά μάς βοηθήση, άρκεΐ νά τό ζητήσωμε μέ πίστι στή θεό τητα καί παντοδυναμία Του, άλλά καί μέ συντριβή καί μετάνοια γιά τήν άποστασία μας άπ’ Αύτόν. Τά έφετινά, λοιπόν, Χριστού­ γεννα άς άφήσωμε τά άμαρτωλά ρεβεγιόν καί χαρτοπαίγνια, τις άσωτίες καί διασκεδάσεις, τά

λουκούλλεια γεύματα και τις απολαύσεις, έχο ντες ΰπ’ δψιν μας, δτι πολλοί συνάνθρωποί μας τρέφονται στά συσσίτια, άλ­ λοι δέ -ποιός το ψανταζόταν!άναζητοϋν τροφή στους κάδους τών απορριμμάτων! "Ας συμπα­ ρασταθούμε στον άνεργο, ας ένθαρρύνωμε τον θλιμμένο, άς δώσωμε ελπ ίδα στον απ ελπι­ σμένο, ας θοηθήσωμε τόν ενδε­ ή αδελφό, άς προσφέρωμε στο φιλανθρωπικό έργο της ενορίας μας. "Ετσι, βλέπ ο ντα ς ό Χ ρι­ στός, ότι αποφασίσαμε νά κάνωμε επιτέλους Χριστούγεννα μα­ ζί του καί όχι μέ τόν Διάβολο, ό­ πως πολλοί συνηθίζαμε μέχρι σήμερα, θά μας σπλαγχνισθή, θά σκύψπ και θά δέση τά τραύ­ ματά μας «έπιχέων έλαιον και οίνον» και θά μάς μεταφέρη στο πανδοχείο, στήν Εκκλησία του,

και θά μάς σώση. Ει'θε ή γέννησι τοϋ Χριστοΰ εφέτος νά γίνη άφορμή νά άναγεννηθοΰμε πνευματικώς όλοι οί “Ελληνες, νά μετανοήσωμε γιά τ'ις άμαρτίες μας, νά έπιστρέψωμε στο Θεό Πατέρα καί στή Μάνα Εκκλησία, πού περιφρονήσαμε, καί νά εϊμεθα β έ ­ βαιοι, ότι ή ίδική μας άναγέννησι θά σημάνη αύτομάτως κα'ι τήν άναγέννησι της Πατρίδας μας. "Ας κράζουν πένθιμα όλοι οί κό­ ρακες επάνω άπό τό ήμιθανές σώμα τ η ς - άς πανηγυρίζουν οί δ α ίμ ο ν ε ς - άς χαιρεκακούν οί άσπονδοι έχθροί μας. Ή Όρθόδοξη Χριστιανική Ελλάδα προώρισται νά ζήση κα'ι θά ζήση. Καλά καί εύ λ ο γ η μ έν α Χ ρι­ στούγεννα!

—

.................................................. )

% Β Ο Ρ Τ Ο Λ Ο Γ Ι Ο Μ

2 0 1 2

Ή Αδελφότης «Ό Σταυρός» έκυκλοφόρηοε τό Έορτολόγιον τσέπης τοΰ 2012, αφιερωμένο στήν ίερωσύνη. Τό Έορτολόγιον τιμάται 1 ευρώ. Άποστολαί άνω τών 50 τεμαχίων δέν θά έπιβαρύνωνται μέ ταχυδρομικά. Διά παραγγελίας ά π ευ θ ύ ν ε σ θ ε εις: Βιβλιοπω* λεϊον «Ό Σταυρός», Ζωοδ. Πηγής 44, 106 81 Α θ ή ­ νας, τηλ. 210 / 3805539.

Ο ΙΤΑ ΥΡ Ο Σ

171

Μ

Ι Μ

Ι Ι Ρ

Β

Έ

Κ

Μια ε π έ τ ε ιο ς χ α ρ μ ό σ υνη καί θ λ ιβ ερ ή Τό παρόν γ ρ ά φ ε ι ό δ ιε υ θ υ ν τ ή ς συντάξεως τοϋ περιοδικού Ν ικόλα­ ος Ίωάννου Σωτηρόπουλος.

ή 14η Δ ε κ ε μ β ρ ίο υ Πλησιάζει 2011. Αύτή δέ ή ήμερα ειν ε ή 18η επέτειος τοϋ περιβοήτου άφορισμοϋ μου, έπειδή ύπεράσπισα τό Χριστό, τόν όποιο μεγαλόσχημος «άντιπρόσωπός» του κήρυξε άτελή καί άμαρτωλό, καί έπειδή υπερά­ σπισα τούς Ί. Κανόνες, οί όποιοι καταπατήθηκαν μέ καταδίκες κλη­ ρικών καθ’ ύπέρβασιν εξουσίας, καί χωρίς κλήσι σέ άπολογία. Καταδί­ κες χωρίς δίκες! Σημείο καί τοϋτο τών καιρών. Γενικώτερος δέ λόγος τοϋ άφορισμοϋ μου εινε ή πολεμι­ κή μου κατά τής παναιρέσεως καί πανθρησκείας τοϋ Οΐκουμενισμοϋ, διότι πολλοί εκκλησιαστικοί ηγέτες εινε δυστυχώς Οίκουμενισταί. Μέ τόν άφορισμό μου άσχολήθηκα άλλοτε, δέν ήθελα πάλι νά άσχαληθώ. Ά λλ’ άσχολούμαι καί τώρα, διότι πολλοί μέ έρωτοϋν άν έχη λή­ ξει αύτό τό θέμα, καί άλλοι, πού γνωρίζουν, ότι δέν έληξε, μέ προ­ τρέπουν νά ζητήσω συγγνώμην άπό τόν Πατριάρχη, γιά νά άρη τόν άφορισμό. Αύτοί, πού μέ προτρέπουν νά ζητήσω συγγνώμην, είνε πολύ ο­ λίγοι, ένψ οί πλεϊστοι χριστιανοί μέ 172 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

Ρ

Ι

ι

άποτρέπουν άπό τέτοια ενέργεια. Πρόσεχε, μοϋ λέγουν, μή ζητήσης συγγνώμην. ’Άν ζητήσης συγγνώ­ μην, αύτό θά ειν ε άρνησι τής ΙΊίστεως καί έξευτελισμός σου. Δηλώνω, οτι τέτοιο πράγμα, ν’ άρνηθώ τήν Πίστι καί τόν εαυτό μου, όπως δέν συνέβη επί 18 έτη, έτσι δέν θά συμβή και στο υπόλοι­ πο τής ζωής μου. Ήταν ν’ άναχωρήσω άπ’ αύτό τόν κόσμο. Άλλ’ ό πολυεύσπλαγχνος Κύριος μοΰ έδωσε παράτασι. Καί θά έκδηλώσω τήν εύ~ γνωμοσύνη μου πρός τόν Κύριον καταπολεμώντας τις αιρέσεις, μά­ λιστα τόν Οίκουμενισμό, καί ύπερασπίζοντας τήν Πίστι μέ δλη τή δύναμί μου. Ό άφορισμός μου δέν εινε μειωτικός τοΰ προσώπου μου, άλλ’ άντιθέτως ε ιν ε θετικό, πολύ θ ετικ ό στοιχείο τής ζωής μου. Καί ή επέ­ τειος τοϋ άφορισμοϋ μου γιά μένα εινε χαρμόσυνη. Διότι ό Κύριος εί­ πε: «Μακάριοί έστε όταν μιοήσωοιν ύμάς οί άνθρωποι, καί όταν άφορίσωσιν ύμάς και όνειδίσωσι και έκβάλωσι τό όνομα ύμών ώς πονηρόν ένεκα τοϋ Υίοϋ τοΰ ανθρώπου. Χάρητε έν έκείνη τό ήμέρφ καί σκιρτήσατε- ιδού γάρ ό μισθός ύμών πο­ λ ύ ς έν τφ ούρανφ» (Λουκ. στ' 2223). Μεταφράζουμε: «Εύτυχεϊς εΐσθε, όταν σάς μισήσουν οί άνθρω­

ποι, και όταν σάς αφορίσουν και σας χλευάσουν καί σάς δυσφημή­ σουν έξ αιτίας τοϋ Υΐοϋ τοΰ άνθρώτιου. Χαρήτε εκείνη τήν ήμερα και πηδήσετε άπό χαρά, διότι νά, ό μι­ σθός σας θά είναι πολύς στόν ούρανό». Δέν μέ ενδιαφέρει πώς βλέ­ πουν τόν άφορισμό μου μερικοί, οί οποίοι άγνοοϋν τό Εύαγγέλιο ή εϊνε περιδεείς καί νοσηροί τύποι. Μέ ενδιαφέρει τί λέγει 6 Χριστός, τόν όποιο, παρά τις άτέλειες καί τις α­ μαρτίες μου, υπηρετώ άπό νεότη­ τάς μου μέχρι γήρατος κηρύττον­ τας άνιδιοτελώς τό λόγο του. Ή επέτειος τοϋ άφορισμοϋ μου, ένφ γιά μένα ειν ε χαρμόσυνη, γ ι’ αύτούς, οί όποιοι μέ άφώρισαν, εινε θλιβερή. Διότι ό άδικος άφορισμός επιστρέφει στά κεφάλια τους. Δέν υπάρχει θλιβερώτερο γεγονός γιά Α ρ χ ιερ είς άπό τό νά μή τιμω­ ρούν αντίχρισ τους «άντιπροσώπους» τοϋ Χριστοϋ, καί άλλους ύβριστάς τοϋ Θεανθρώπου, καί νά τιμωρούν ευ σ εβ είς κληρικούς μέ καθαιρέσεις καί ευσ εβείς λαϊκούς μέ άφορισμούς, διότι άγωνίζονται υπέρ τής Πίστεως. Σαν χριστιανός δέν μισώ, άλλά λυπούμαι τούς αδί­ κους Α ρχιερείς γιά τήν τόσο κραυ­ γαλέα άδικία καί τήν αμετανοησία τους, Τούς λυπούμαι, διότι ό θεό­ πνευστος λόγος βεβαιώνει, ότι «ά­ δικοι βασίλείειν Θεοϋ ού κληρονσμήσουσι» (Α' Κορ. στ' 9). Ό χριστια­ νός δέν θ έλ ει νά κολασθή οΰτε ό μεγαλύτερος έχθρός του. Γι’ αύτό καί εγώ συνιστώ ταπεινώς στούς έ-

πιζώντας άπό τούς Α ρχιερείς, πού έκαναν τόν άδικώτατο άφορισμό, νά ζητήσουν συγγνώ μην άπό τό Θεό, άπό τό λαό τοϋ Θεοϋ, άλλά καί άπό τόν ά δικηθέντα έργάτη τοϋ Εύαγγελίου. ’Εγώ τούς έχω συγχω­ ρήσει. Άλλά, γιά νά τούς συγχωρήση καί ό Θεός, χρειάζεται μετάνοια. Ή δέ μετάνοια δέν εινε εύτελισμός τοΰ μετανοοϋντος, άλλ’ ήρωισμός. Οίκουμενιστικά δρώμενα στόν Καναδά συχνά ομογενείς πιστοί ά­ Πολύ πό τόν Καναδά μάς πληροφο­ ρούν, ότι ό Μητροπολίτης τους διοργανώνει κοινές ιερατικές συνά­ ξεις Όρθοδόξων και Κοπτών κληρι­ κών, κατά τις όποιες συζητούν θεολογικά θέματα, συμπροσεύχονται σέ παρεκκλήσιο τής Ί. Μητροπόλεως Τορόντο καί φωτογραφίζονται χαμογελαστοί στόν προαύλιο χώ­ ρο, προβάλλοντας κατόπιν τις φω­ τογραφίες αύτές μέσω τής έφημερίδος τής Μητροπόλεως «Όρθόδοξη Πορεία» πρός μεγίστη άγανάκτησι καί σκανδαλισμό τών ψυχών. Δυστυχώ ς αύτό, πού ά π ο τελεΐ σκάνδαλο γιά τόν πιστό Όρθόδοξο λαό, θεωρείται μέγα επίτευγμα γιά τόν Μητροπολίτη καί τό διαφημίζει ώς μία θεάρεστη καί εύλογημένη πράξι καί τακτική. Προφανώς δέν τόν άπασχολεΐ ότι οί συμπροσευχές αύτές άπαγορεύονται άπό τήν Εκκλησία καί τιμωρούνται μέ καθαίρεσι καί άφορισμό. Γνωρίζει, ότι οί πνευματικοί του προϊστάμενοι, πού θά μπορούσαν νά τόν τιμωρή­ 0 ΣΤΑΥΡΟΣ 173

σουν, είναι, χ ειρότερ οι άπ’ αύτόν, σ έρνου ν πρώτοι αυτοί τόν χορό τοϋ Οίκουμενισμοϋ, καταπατώντας άσύστολα τοΰς Ί. Κανόνες, οπότε δέν διατρέχει κανένα κίνδυνο. Άντιθ έτω ς κ ερ δ ίζ ει τήν εύνοια και τούς επαίνους των, όταν έκ εϊνο ι λαμβάνουν τήν εφημερίδα του και πληροφορούνται τά κατορθώματά του. Τόν θεωρούν πιστό καί γνήσιο παιδί τους, μαθητή άριστεύσαντα στά οίκουμενιστικά μαθήματα, πού εκείνοι τόν δίδαξαν! Τό πιό θλιβερό είναι, ότι στόν οίκουμενιστικό αύτό κατήφορο ό Μητροπολίτης συμπαρασύρει όχι μιόνο τούς ιερείς, άλλά κα'ι τούς φοιτητάς κα'ι άποφοίτους τής ιερατικής Σχολής τής Μητροπόλεώς του, τούς οποίους άναγκάζει νά ποζάρουν μπροστά στο φω­ τογραφικό φακό δίπλα στούς Κόπτες «άδελφούς», δίνοντας τήν έντύπωσι, ότι τό φως δύναται νά συνυπάρχη μέ τό σκότος, ό λύκος δύναται νά συζή μέ τό πρόβατο, κα'ι ή

"Ορθοδοξία δύναται νά συνεργάζε­ ται άγαστώς καί άρμονικώς μέ τήν κακοδοξία καί τήν αΐρεσι! Τά αδύ­ νατα παρά Όρθοδόξοις δυνατά πα­ ρά τοίς Οίκουμενισταΐςί Χαρισματικός ιερομόναχος, πού μέ τΙς π ροσ ευχές του θ ερ ά π ευ ε άνθρώπους καί εξέβαλλε δαιμόνια, είχε πει προ ετών, ότι οί πιστοί στόν Καναδά είναι ούσιαστικώς άποίμαντοι, Συμφ ω νούμε καί ε μ ε ίς καί προσθέτουμε,, ότι ή σκληρή αύτή πραγματικότης δέν ισχύει μόνο γιά τόν Καναδά, άλλά γιά όλο σχεδόν τόν χώρο τοϋ Αποδήμου Ε λ λ η ν ι­ σμού. Ό Θεός, ό μόνος άληθινός Ποιμήν τών ψυχών, ας σκεπάζη και άς φυλάττη τούς αποδήμους άδελ­ φούς μας άπό «τούς άποδήμους τής χάριτος» Οίκουμενιστάς.

•Ό λίγον α ιρ ετικ ο ί!

ό Μητροπο­ Γ ιάλίτηςνά δικαιολογήση Τορόντο τά οίκου μενιστικά του ανοίγματα στούς Κόπτες Μονοφυσιτες, δήλωσε σέ πρόσφα-

Α γγ .............................................. ............. ........ ΔΕΛΤΙΟΝ ΑΝΑΝΕΩΣΕΩΙ ΣΥΝΔΡΟ Μ Η! ή ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΝΕΟΥ ΙΥΝΔΡΟ Μ ΗΤΟ Υ Παρακαλώ, μόλις λάβετε τά χρήματα, ανανεώσετε τη συνδρομή ή εγγράφετε ατό περιοδικό «Ό Σταυρός» τόν/τήν: Ό νομα τεπ ώ νυμο:........................... ....... ....... ......................... .................................... ...................... . Δ ιεύ θ υ ν σ η ........ ............... ........................................................................................................... Ταχ. Κ ώ δ .:.................................. Πόλι ή χωριό:.................. ........................................... .................. “Αποστέλλω .....................ευρώ γιά συνδρομή τοϋ έτους (η τών έτών)............................... Μ πορεϊτε νά έξο φ λή τε τή συνδρομή οας μέ ενα άπό τους έξή ς τρόποος: ®ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΩΣ οτό Βιβλιοπωλείο «Ό Σταυρός», Ζωοδ. Πηγής 44 Αθήνα (τ.κ. 106 81). β ΜΕ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ: Συμπληρώσετε στήν ταχυδρομική επιταγή τά άρχϊκά στοι­ χεία σσς, τό ποσό τών χρημάτων πού αποστέλλετε, καθώς καί τή διεύβυνσϊ τοΟ περιοδικού.

• ΜΕ ΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΑΥΤΟ: Κόψετε καί συμπληρώσετε μέ ευανάγνωστα γράμμα™ τά στοιχεία σας καί ταχυδρομήσετε τό ΔΕΛΤΙΟ αύτό μαζί μέ τήν άξια τής συνδρομής σέ γραμματόσημα.

174 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

τη έκδήλωσι, ότι οί Αρμένιοι είναι Ό ρθόδοξοι. Αμέσως μετά, άντιλαμβανόμενος τό λάθος του και φοβούμενος τ'ις αντιδράσεις τοϋ άκροατηρίου, ειπε, ότι οί Α ρμένιοι εϊναι σήμερα «ολίγον αιρετικοί», δηλαδή όχι τόσον αιρετικοί όσο τους πρώτους αιώνες, όταν ή Ε κ ­ κλησία καταδίκασε τόν Μονοφυσι­ τισμό καί άπέκοψε τούς ΜονοφυσΙτες άπό τό σώμα της. Πόσο πολύ εύτελίζουν καί γελοι­ οποιούν τή θεολογία οί οίκουμενιστές καί πόσο ύποτιμούν τή νοημο­ σύνη τοϋ πιστού λαού! Δύναται νά φαντασθή κανείς ιατρό γυναικολό­ γο νά έξετάζη γυναίκα καί νά άποφαίνεται, ότι αύτή είναι ολίγον τι έγκυος, ή ιατροδικαστή νά διενερ­ γή νεκροψία είς ένα άπνουν, άκαμ­ πτο καί παγωμένο σώμα καί νά δια­ τείνεται, ότι τό εξεταζόμενο σώμα είναι ολίγον τι νεκρόν; Ά γιε Τορόντο, οί Αρμένιοι είναι ένας μαρτυρικός καί ομοιοπαθής μ’ έμάς λαός μέ ήρωικούς άγώνες καί θυσίες στήν μακραίωνη ιστορική τους πορεία. Γ Γ αύτό τό λόγο έμεΐς οί “Ε λ λ η νες τούς άγαποϋμε καί συμπαθούμε ιδιαιτέρως. Δυστυχώς όμως, όσο θά έμμένουν στά μονο­ φυσιτικά τους φρονήματα, όσο θά άρνοϋνται νά άποδεχθοϋν τόν Χριστολογικό όρο τής Συνόδου τής Χαλκηδόνος, όσο θά άπορρίπτουν τις Ε', ΣΤ' καί Ζ' Οικουμενικές Συν­ όδους καί όσο θά τιμούν ώς άγιους αίρεσιάρχες, τούς όποιους ή Όρθόδοξη Εκκλησία καταδίκασε καί

άναθεμάτισε, γιά τήν Όρθοδοξία θά είναι αιρετικοί, καί κάθε εκκλη­ σιαστική κοινωνία μαζί τους θά εί­ ναι άπαγορευμένη καί καταδικα­ στέα. Ά γιε Τορόντο, κατά τούς άρχαίους προγόνους μας «τό δίς έξαμαρτειν ούκ άνδρός σοφοϋ».Τό οίκο υμενιστικό βιογραφικό σας άπαριθμεϊ όχι δύο μόνον, άλλά άναρίθμητες συμπροσευχές μετά κα­ κοδόξων καί αιρετικών, άκόμη δέ καί έκείνων, πού ύποστηρίζουν δη­ μοσίως β δ ε λ υ ρ έ ς στά μάτια τοϋ Θεοϋ καταστάσεις, όπως ή ίερωσύνη τών γυναικών καί οί γάμοι καί χ ειρ ο το νίες τών ομοφυλοφίλων. Όρθώς τό ποίμνιό σας σάς έχει ε ­ λέγξει έπανειλημμένως γι’ αύτές, δίχως νά είσακουσθή. Τί περιμένε­ τε γιά νά μετανοήσετε καί νά άλλάξετε πορεία; Εύρίσκεσθε είς τά δυσμάς τοϋ βίου σας. Δέν φοβεϊσθε τόν Θεό καί τήν Κρίσι του;

/

«Ο Σ Τ Α Υ Ρ Ο Σ »

\

Μηνιαίο Ό ρθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό *

*

*

Ιδρυτής: Επίσκοπος πρ. ΦΑωρίνης ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ Ιδιοκτήτης: Όρθόδ. Ίεραποστ, Αδελφότης «Ό Σταυρός» Ζωοδόχου Πηγής 44 · 106 81 Αθήνα, τηλ. 210 / 3805539 & 210 / 3826100 Ε κ δ ό τη ς: Παναγιώτης Ί. Πετρόπουλος Αιόλου 35 · 153 51 Κάντζα Δ ιευ θυ ν τή ς Συντάξεω ς: Νικόλαος Ί. Σωτηρόπουλος - τηλ. 210 / 6659056 Προϊστάμενος Τυπογραφείου ’Αθαν. Κοκονός, Αιόλου 35 · 153 51 Κάντζα Σ υ ν δ ρ ο μ ή (έ τ η σ ία ) Ε σ ω τ ε ρ ικ ο ύ : 15 € Κύπ ρου 20 € . Ε ξ ω τε ρ ικ ο ύ : 30 € . Επιταγές, εγγραφές, επιστολές κ.λπ. στή διεύθυνσι: Π ε ρ ιο δ ικ ό « Ό Σ τ α υ ρ ό ς » Τ .Θ . 3415 (Κ .Τ .Α .) · 102 10 Α θή να .

0 ΣΤΑΥΡΟΣ

175

ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΤΕΛΟ Σ Ταχ. Γραφείο Γλυκών Νερών Αριθμός Άδειας 14

31 - 12-11

Ε Λ Τ Ά ^

ΗβΙΙβπϊΐ

1631 Αρ. Πλ/σης 109

Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α « Σ Τ Α Υ Ρ Ο Υ » Ε Τ Ο Υ Σ 2011 ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

— ’Έτο ς μετανοίας, σ. 1 · Τά δύο πατώματαποΰ κατοικείς;, σ. 17 · Ύπεράνω δλων ό Χριστός, σ. 33 · «"Ωσπερ πελεκάν», σ. 49 · "Ενα θαϋμα, σ.

65 · 'Ό α σ ις, σ. 81 β “Οχι «πρόοδος», σ. 97 • Ό σταυρός νίκα τόν κόσμο, σ. 1 1 3 · Αύτάρκεια, σ. 129 · Ή χρυοή κλωστή, σ. 145 · Πώς ύποδεχόμεθα τόν μέγα Επισκέπτη;, σ. 177. ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΑΡΘΡΑ & ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ

— Δύσοσμα καί δηλητηριώδη απορρίμματα, σ. 4 · Ρατσιστής και κήρυκας τοϋ μίσους;, σ. 8 • Κατάθεση ψυχής, σ. 9 · Ό διωγμός τών εύσεβών σ. 24 · Τά ζώα τοϋ Έθνικοϋ Κήπου σπουδαι­ ότερα άπό τά παιδιά τής Ε λ λ ά δ ο ς !, σ. 40 • Δέν έαταύρωσαν ο'ι Εβρα ίοι τόν Χρίστον! (Μέ­ ρος Α') , σ. 72 β Δέν έσταύρωσαν οί Εβραίοι τόν Χριστόν! (Μέρος Β'), σ. 88 · Καλές οί πλατείες, καλύτερες οί Εκκλησίες, σ. 100 · Δέν έσταύρω­ σαν οίΈβρ αϊο ιτό ν Χριστόν! (Μέρος Γ'), σ. 104 · Αφιέρωμα στόν π. Αύγουστίνο Καντιώτη έπί τη συμπληρώσει ενός έτους άπό τήν μακαρία κοίμησίτου, σ. 120. · Πολιτικοί, λαός καί Ιεράρχες, σ. 136. · Μόνον ή μετάνοια θά μας σώση, σ. 152.

• Θά ζήση ή Ε λ λ ά ς, σ. 156. · Ή Γέννησι του Χρι­ στού καί ή άναγέννησι τής Ελλά δο ς, σ. 168. ΕΚΔΗΜΙΕΣ

— Αναστασία Πλιάκη, σ. 10, · ΐ Ίερεύ ς Γεώργιος Θεολογίτης εύωδία Χρίστου, σ. 84. ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

— Πράξεις τών Αποστόλων, σ. 20, 36, 52, 68, 116, 132, 148, 164. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ - ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΚΑ

— "Οχι άδιαφορία, σ. 26 · ΆγωνισταΙ ή θεα­ τοί;, σ. 42 β Δύο υψώσεις, σ. 56 ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ

— Ό μήνας τών Πατέρων · Οί μαργαρίτες τών Πατέρων καί οί χάντρες τών Οίκουμενιστών • Ή άνω Θεολογία καί τά ράκη · Ερώτημα πρός τόν Πατριάρχη τής Σερβίας · Ή συναυλία στόν Ά γ . Παντελεήμονα ’Αχαρνών (σελ. 11-16).

- Καί άλλοτε συναυλίες σέ Ιερούς ναούς · Ρωτήθηκε ό οικοδεσπότης; · Ό σκοπός δέν άγιάζει τά μέσα · Τό διαδίκτυο! · "Ας άφορίσουν τό διαδί­ κτυο! · Ό δεσπότης τού Βόλου άποφασίζει καί διατάσσει! · Ποιός τούς έβαλε; · « Ε σ ε ίς οί πι­

176

0 ΣΤΑΥΡΟΣ

στοί βγάλτε τους έξω»! · «Χείλη άρχιερέως ού ψεύδονται»! (σελ. 27-32).

- Καίρια ερωτήματα γιά τήν Κάρτα τοϋ Πολίτη • Ή «ψωροκώσταινα» κυρία; · Ε π ισ φ α λ ή ς ή Κάρτα τού Πολίτη · Γιατί σιωπούν; · Ή σιωπή τών Παπικών · Εξά π α ντο ς θά λογοδοτήσουν (σελ. 44-48).

-"Α θ λια καί πανάθλια Μ.Μ.Ε. · Τό μήνυμα τών τρομερών γεγονότων · Ποιοι είναι ημιμαθείς; • Π .Σ.Ε.: “Ενα θρησκευτικό καρναβάλι! · Πίστις καί Τάξις ή Απιστία καί Αταξία; · Άγιώτατε Πά­ πα, βοήθησον ήμίν! (σελ. 60-64).

- Χριστός άνέστη! · Θ’ άναστηθή ή ταπεινωμένη Ελλά δα! · Σέ ειρηνική έπανάστασι καλεΐ ό Μίκης Θεοδωράκης · Χρειαζόμεθα πιστούς κυβερ­ νήτες · Ή μόνη ένδεδειγμένη έπανάστασι · Ή μετάνοια τοϋ Χαρίλαου Φλωράκη (σελ. 76-80).

- 'Ο άλλοτε πανίσχυρος, τώρα εξουθενωμένος • «Τίς με όρφ;» · Τιμή στή «Γιανναρική» θεολο­ γία! · Φίλος τών Οίκουμενιστών, έχθρός τών Όρθοδόξων (σελ. 92-96).

- «"Απαξ» · Ψευδόχριστοι καί ψευδοπροφήτες • Τό τέλος δέν ήλθε, ό δέ ψευδοπροφήτης έξαφανίστηκε! · Οί πιστοί δέν λησμονούν· «Ύβρις» • Τό πϋρ τοϋ γυμνισμού (σελ. 108-112).

- «Θεομητορική λατρεία»; · Μέλη τίνος σώμα­ τος Χριστοϋ; · Νέο έκκλησιαστικό έτος · Τό κουνούπι και ό έλέφαντας · Ή κρίσι τοϋ Καπιτα­ λισμού · Επ ικ ίν δ υ ν ες διδασκαλίες (σελ. 124128).

- Οί ψαλμωδίες τούς ένοχλοϋν! · "Απιστοι καί έκκλησιομάχοι · Τούς ένοχλοϋν καί οί καμπά­ νες! · Οί καμπάνες κτυποϋν. Πόσοι τίς άκούουν; • Ό Θεός μάς τιμωρεί · Στόχος ή προσευχή καί ή σημαία (σελ. 140-144).

- Πού άγάπη πρός τόν Πατριάρχην; · Σωτήρες οί καταστροφεΐς; · Συνεργασία μέ τόν Διάβολο! · Θεϊκή, οχι σατανική συνεργασία · «Κλείστε τίς τηλεοράσεις» (σελ. 157-160).

- Μιά έπέτειος χαρμόσυνη καί θλιβερή · Οίκουμενιστικά δρώμενα στόν Καναδά · Όλίγον αιρε­ τικοί! (σελ. 172-175).