«Ο ΣΤΑΥΡΟΣ» ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2012

«Έμοί μ-ή γένοιτο χαυχ&σθαι εί μη έν τω σταυρώ τού Κο­ ρ ιού ημών Ιησού Χριστού, δ ι' οι5 έ­ μοί κόσμος έσταύρωται χόεγώ τω κόβ,14).

Ταχυδρ. Διεύθυνσι: Τ.Θ. 3415, (Κ.Τ.Α.) 102 10 ΑΘΗΝΑ

ΜΗΝΙΑΙΟΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ ΟΡΓΑΝΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ 8ΑΒΥΑΑΣ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΚΑ7ΗΧΗΤΟΥ α μαθήματα στα δημόσια σχολεία άρχισαν. Την εναρξι τών μαθημάτω ν σ τά δημόσια σχολεία ακολουθεί ή εναρξι τών μαθημάτων στά Κατηχητικά Σχολεία. Σέ όλα τά προηγούμενα έτη τής επισκοπική ς μας διακονίας κατά τήν εναρξι νέου κατηχητι­ κού έτους άποστέλναμε σχετική έγκύκλιο, τονί­ ζοντας τήν αξία, τήν άναγκαιότητα και ωφελιμό­ τητα τοΰ Κατηχητικού Σχολείου και δίνοντας ο­ δηγίες γιά τήν καλλίτερη λειτουργία του. Ε φ έτος, άντί άλλης προτροπής πρός τούς ε­ φημερίους όπέρ τών Κ ατηχητικώ ν Σχολείων, κρίνουμε καλό νά πούμε λίγα πράγματα γιά ενα Κατηχητικό Σχολείο, τό όποιο λειτούργησε κατά τούς πρώτους αιώνες τών διωγμών, τήν έποχή τού ειδωλολάτρη αύτοκράτορα τής Ρώμης Νουμεριανού (282-284). Τό κατηχητικό αύτό σχολείο, λόγω τού διωγμού, λειτούργη­ σε κρυφά. Λειτούργησε στήν πόλι τής Αντιόχειας. Κατηχητής δέ τού κατη­ χητικού σχολείου ήταν ό άγιος Βαβύλας, επίσκοπος τής πόλεως. Αυτός, κι­ νούμενος άπό ζήλο γιά τήν κατήχησι και χριστιανική διαπαιδαγώγησι τών παιδιών, βρήκε λίγο έξω άπό τήν πόλι τής Αντιόχειας σπήλαιο, τό όποιο δι­ αρρύθμισε κατάλληλα σε αίθουσα κατηχητικού σχολείου. Έ κεΐ ό ζηλωτής έπίσκοπος και κατηχητής συγκέντρωσε πα ιδιά και τά κατηχούσε στή χρι­ στιανική πίστι. Άλλα τό κρυφό αύτό κατηχητικό σχολείο άνακαλύφθηκε ά­ πό τούς είδωλολάτρες, οί όποιοι και κατήγγειλαν τον Βαβύλα στόν τύραν­ νο. Τά κατηχούμενα παιδιά, 84 σε άριθμό, σε κάποια αιφνιδιαστική επι­ δρομή συνελήφθησαν και μαζί με τον κατηχητή τους ώδηγήθηκαν μπροστά στόν ειδωλολάτρη άρχοντα. Ε κείνος προσπάθησε μέ γλυκιά γλώσσα στήν

Τ

ΕΤΟΣ Ξ'

■

ΑΘΗΝΑ

■

Ο Κ ΤΩ Β ΡΙΟ Σ 2012

■

ΑΡΙΘ. ΤΕΤΧΟΤΣ 582

άρχή και στή συνέχεια μέ απειλές να κάνη τα πα ιδιά να άρνηθούν τό Χριστό και νά επιστρέφουν στην ει­ δωλολατρία. Τα παιδιά όμως, π α ρ ’ δλες τις υπ οσ χέσ εις και απειλές, παρέμειναν ακλόνητα. Διατάχθηκε ή άποκεφάλισι όλων. Τέλος διατάχθηκε και ή άποκεφάλισι τοϋ Βαβύλα, ό όποιος πριν από τό μαρτύριό του εόχαριστοϋσε τον Θεό γιά την σταθερότητα των μαθητών του στην πίστι, ψάλλοντας τό «ιδού έγώ καί τ ά π α ιδ ία , α μοι εδω κεν ό Θεός» (Ήσ. 8, 18 Έ βρ. 2, 13). Ή διήγησι αυτή περί τής λειτουρ­ γίας Κατηχητικού Σχολείου σέ ημέ­ ρες σκληρού διωγμού είνε γιά όλους μας πολύ διδακτική. Έ ά ν στη θέσι τού Β αβυλα ήταν κ ά π ο ιο ς άλλος ά π ’ το ύ ς δειλ ο ύ ς καί ά να νδ ρ ο υ ς χριστιανούς των ήμερων μας, οί ό­ ποιοι φοβούνται καί την σκιά τους άκόμη, δεν θά τολμούσε ν’ άνοιξη Κατηχητικό Σχολείο και νά συγκέν­ τρωση 84 π α ιδιά . Άλλ’ ό Βαβύλας έ μ π ν ε ό τα ν ά π ό φ λογερ ή ά γ ά π η πρός τόν Χριστό, καί χάριν τής άγ ά π η ς αυτής τολμούσε τ ά π ά ντα . Σάν π ρ α γ μ α τικ ό ς π ο ιμ έν α ς άγαπούσε όλο τό ποίμνιό του, άλλ’ ιδι­ αιτέρως άγαπούσε τά παιδιά, τά ό­ ποια εϊνε σάν τά μικρά πρόβατα τής ποίμνης, πού άπολαμβάνουν ιδιαί­ τερες περιποιήσεις ά π ’ τόν π ο ιμ έ­ να. Τό «Βόσκε τά άρνία μου» (Ιω ­ άν. 21, 15), πού άπηύθυνε ό άναστημένος Κ ύριος στον α πόστολο Πέτρο, στή μυστική άκοή τού έπισκόπου Β αβύλα.άκουόταν μέ ε υ ­ κρίνεια σάν θεϊκή εντολή, τήν όποία έπ ρ επ ε οπω σδήποτε νά έκτελέση. Καί τήν έκτέλεσε. Καί μαρτύρησε. Ή άγία μας Εκκλησία τήν ιερή του ί 30

0 ΣΤΑΥΡΟΣ

μνήμη τελεί σ τις 4 Σ επ τεμ β ρ ίο υ . Στή μνήμη τού ιερομάρτυρα Βαβύλα έκφώνησε δύο θαυμάσιες έγκωμια σ τικές ομιλίες ό ιερός Χ ρυσό­ στομος. Έρωτάται· σήμερα γιά τήν έκτέλεσι τού κ α τη χη τικο ύ μας έργου άπαιτεΐται ήρωισμός τού ύψους τού ιερομάρτυρα Βαβυλα; Βεβαίως δεν άρνούμαστε, ότι βρισκόμαστε σέ μιά εποχή ενός άκήρυχτου πολέμου κατά τής χριστιανικής μας πίστεως. Σέ πολλά σχολεία έχει καταργηθή ή πρωινή προσευχή. Καθηγητές, δ ά ­ σκαλοι καί νηπιαγωγοί άκόμη διδά­ σκουν άθεϊ'α καί άπιστία. Τά Κατη­ χητικά Σχολεία βάλλονται μέ λύσ­ σα, Γονείς άθεοι καί άπιστοι άπαγορευουν στά π α ιδ ιά τους νά φοι­ τού ν σ τά Κ α τη χ η τικ ά Σ χ ο λ εία . Άλλ’ όσα λέγονται καί γίνονται σή­ μερα κατά τής πίσ τεω ς είνε είδος έμμεσου διωγμού, ϊσως δέ καί προ­ οίμια άμεσου διωγμού, ό όποιος έρ­ χεται καί στήν Π ατρίδα μας. Ά μ ε­ σος δέ διωγμός εινε εκείνος, που διενεργεϊται στά άθεα καθεστώτα, τά ό π ο ια συλλαμβάνουν καί φ υλακί­ ζουν καί κλείνουν σέ ψ υ χια τρ εία καί έκτελούν άκόμη καθένα, πού μέ όποιονδήποτε τρόπο εκδηλώνει τήν πίστι του. Τέτοιος άμεσος διωγμός δεν όπάρχει σήμερα στον τόπο μας. Δόξα τώ Θεώ! Καί οί καμπάνες χτυ­ πούν, καί οί ίεροί Ναοί είνε άνοιχτοί, καί ό λαός ανεμπόδιστα προσ­ έρχεται στις εορτές καί τά πανηγύ­ ρια, καί οί άρχοντές μας κατά τις ε­ θνικές εο ρ τές, έστω κ α ί τυ π ικ ά , προσέρχονται στις έπίσημες Δοξο­ λογίες καί έτσι έμφανίζονται θρη­ σκευόμενοι. Κανένας ιεροκήρυκας ή κατηχητής δεν συνελήφθη. Κ αν­

ένας Ιερέας δεν εμποδίζεται νά έπισκεφθή τις οικογένειες της ενορίας του, γ ια νά δια φ ώ τιση καί νά συστήση στά πα ιδιά νά γραφτούν στά Κατηχητικά Σχολεία. Ελεύθεροι εί­ μαστε. Δεν ξέρω τί θά είμαστε αύρι­ ο. Πάντως σήμερα είμαστε έλεύθεροι. Τί είνε λοιπόν εκείνο, που μάς εμποδίζει νά κινηθούμε καί νά μα­ ζέψουμε τά π α ιδ ιά ά π δ τους δρό­ μους κ α ΐτίς πλατείες καί νά τά οδη­ γήσουμε στήν μάντρα των π ρ οβά ­ των; Α γαπητοί μου] ’Άς όμολογήσουμε την πικρή άλήθεια. Αιτία της άδράνειάς μας είμαστε κυρίως εμείς οί ίδιοι. Τις καρδιές μας δεν φλέγει πλέον ή ά γά π η έκείνη, που εκαιε στά στήθη τοϋ ιερομάρτυρα Βαβό­ λα, ό ό π ο ιο ς κάτω ά π ό τις πλέον σκληρές συνθήκες συνέλεξε παιδιά, άνοιξε κατηχητικό σχολείο, μετέβα­ λε σπήλαιο σέ αίθουσα κατηχήσεως, καί όπω ς ό απόστολος Παϋλος μπορούσε νά είπή· «Π άντα ισχύω έν τώ ένδ υνα μ ο Ο ντί μ ε Χ ρ ισ τ ώ » (Φιλιπ. 4,13). Δυστυχώς οί περισσό­ τεροι άπό μάς καταντήσαμε μισθω­ τοί ποιμένες καί «ού μέλει ήμϊν πε­

ρί των προβάτω ν» (βλέπε Ίωάν. 10, 13). Α ιδεσιμώ τατοι! Π ροβάλλοντας σήμερα ώς πρότυπο κατηχητοϋ τόν ιερομάρτυρα Βαβυλα έγώ ό γέρων έπίσκοπος, ό όποιος διατηρώ ζωη­ ρή τήν άνάμνησι ώς κατηχητοϋ σέ διάφορες πόλεις τής Πατρίδας καί σ’ αότή τήν πρωτεύουσα, μέ δάκρυ­ α παρακαλώ , κατά τήν έναρξι τής νέας κατηχητικής περιόδου κάθε έφημέριος νά έπισκεφθή όλες τις οι­ κογένειες τής ενορίας του, νά μιλήση μέ τους γονείς καί νά συστήση σ’ αυτούς νά άποστείλουν τά π α ιδ ιά τους στο κατηχητικό σχολείο, καί γενικά νά κάνη τό πάν, ώστε μέ τή βοήθεια τοϋ κατηχητοϋ ή τής κατηχητρίας νά μαζέψη όλα τά π α ιδ ιά της ένορίας στο κατηχητικό σχολείο. Μέ τήν ελπίδα, ότι όλοι οί εφημέ­ ριοι μέ τήν βοήθεια της θείας Χάριτος θ’ άποτινάξουν κάθε ραθυμία, καί θά έργασθοϋν μέ προθυμία καί ζήλο, γινόμενοι μιμητές τοϋ ιερ ο­ μάρτυρα Βαβύλα, ευλογώ τήν έναρ­ ξι τού νέου κατηχητικού έτους, καί όλόψυχα εύχομαι, ή καλλιέργεια νά είνε έντονη καί οί καρποί πλούσιοι πρός δόξαν Χριστού.

(Από τό βιβλίο τοϋ μακαριστού Μητρ. Φλωρίνης Αυγουστίνου «Απολογισμός 5ης άετίας», σελ. 286-289).

Μέ τό έργο αύτό ό έπίσκοπος πρώην Φλωρίνης π. Αυγουστίνος έγκαινιάζει μια σειρά ειδικών βιβλίων γιά τήν ορθόδοξο χριστιανική νεότητα. Έδώ , μέ τόν τίτλο «Βόσκε τά άρνία μου», έχουν συγκεντρωθή 17 κείμενα, πού έγραψε καί έστειλε στά παιδιά των κατηχητικών σχολείων τή ς επι­ σκοπής του σάν επιστολές - γράμματα. Σήμερα, που οί νέοι κινδυνεύουν άπό τόσα κακά, τά λόγια, πού έχει νά τούς πή ένας έμπειρος πνευματικός πατέρας, είνε χρήσιμα. Τό βιβλίο άποτελεϊται άπό 125 σελίδες. Τιμάται 8 εύρώ. Γιά παραγγελίες άπευθύνεσθε εις: Βιβλιοπωλείου « Ό Σταυρός», Ζ. Π ηγής 44,10681 Αθήνα. Τηλ. 210 / 3805539. ))

0 ΣΤΑΥΡΟΣ

131

Μέρος Β' (τελευταίο) Τ ο ΰ Ν . 7. Σ ω τ η ρ ο η ο ύ λ α υ 'Αγία Γραφή», γράφει επίσης ό Άλεξανδρουπόλεως, «πε­ ριγρά φ ει δύο έ κ δ ο χ ές γ έν εσ η ς, σύμφωνα πάντοτε με τό κοσμοείδω­ λο τής έποχής της και μέ τρόπο, ποϋ μπορούσε νά γίνη κατανοητός άπό τά έπιστημονικώς απαίδευτα μυαλά τών βεδουΐνων στη 2η προ Χριστού χιλιετία ». Έδ ώ ό Σεβασμιώτατος κάνει τό σοβαρώτερο λάθος. Κακώς γράφει, δτι στήν 'Αγία Γραφή ύπάρχουν δύο «έκδοχές» γενέσεως. Δ ι­ ότι δύο «έκδοχές» σημαίνουν δύο άπόψεις, δύο γνώμες, οί όποιες με­ ταξύ των εινε διαφορετικές, άντίθετες. ’Αλλ’ ή 'Αγία Γ ραφή δεν φάσκει και αντιφάσκει. ’Έ χ ε ι ενότητα, Έ ­ κτος δέ τούτου, προκειμένου περί τής διδασκαλίας τής Αγίας Γραφής δέν δυνάμεθα νά όμιλοϋμε γιά «έκ­ δοχές», ήτοι άπόψεις ή γνώμες, αλ­ λά γιά άλήθειες τού Θεού έξ άποκαλύψεως. Παρά ταϋτα κατά τον Σεβασμιώτατο ή 'Αγία Γ ραφή, γιά νά εινε καταληπτή καί άπό τούς άπαι™ δεύτους βεδουΐνους, στο θέμα τής γενέσεως όμιλεϊ «σύμφωνα πάντοτε μέ τό κοσμοείδω λο τής έπ οχ ή ς της», σύμφωνα δηλαδή μέ τήν κο­ σμοθεωρία τής έποχής έκ είν η ς , σύμφωνα μέ άνθρώπινες άντιλήψεις περί κόσμου, δχι σύμφωνα μέ θεία άποκάλυψι. ’Αλλ’ αύτό, Σεβασμιώτατε, εινε τρομερό λάθος, όχι 132 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

άπλώς λάθος, άλλ' αϊρεσι, πολύ με­ γάλη αίρεσι, διότι άντίκειται στό λό­ γο τού αποστόλου Παύλου, «Οαοα Γραφή θεόπνευστος» (Β' Τιμ. 3:16), όλη ή Γ ραφή είνε θεόπνευστη. "Αν γίνη δεκτή ή γνώμη, δτι γιά τήν προέλευσι τοΰ κόσμου ή Γ ραφή δέν διδάσκει θεία άποκάλυψι, άλλά «το κοσμοείδωλο», τήν κοσμοθεωρία, τής έποχής της, τότε ή Γ ραφή δέν εινε δλη θεόπνευστη, ό δέ ΠαΟλος ψεύδεται. Ψεύδεται δέ καί ό Θεός, ό οποίος είπε, «Ού δόναται λυθήναι ή Γραφή» (Ίωάν. 10:35) καί « Ιώτα §ν Π μια κεραία ού μή παρέλβπ άπ© τοΰ νόμου» (Ματθ. 5:18), τουτέστι, δέν δύναται οΰτε ατό ελάχιστο νά άκυρωθή ή Γραφή. “Αλλοίμονο δέ άν κάνωμε τό θεό ψεύστη! (Πρβλ. Α' Ίω­ άν. 1:10, 5:10). Ώ ς πρός τον Ισχυρισμό, δτι ή Γραφή στό θέμα τής γενέσεως τοΰ κόσμου γράφει «μέ τρόπο, πού μηοροϋσε νά γίνει κατανοητός άπό τά έπιστημονικώς άπαίδευτα μυαλά τών βεδουΐνων», έρωτοϋμε: Μπορούσε π.χ. νά γίνη κατανοητή άπό τά άπαί­ δευτα μυαλά τών βεδουΐνων ή διδα­ σκαλία τής Γ ραφής, δτι ό Θεός τό φως δημιούργησε τήν πρώτη ήμε­ ρα, ένφ τόν ήλιο, τή σελήνη και τά άλλα άστρα, πού εκπ έμπ ουν τό φως, δημιούργησε τήν τετάρτη ή­ μερα; (Γεν. 1:3, 5 καί 1:14,19). Ό θε-

όπνευστος λόγος περιέχει καί πολ­ λά μυστήρια, τά όποια ζαλίζουν τά μυαλά καί μεγάλων ερμηνευτών καί επιστημόνων. Ό Ά λεξανδρουπ όλεω ς θεωρεί τόν Μ. Βασίλειο οπαδό της περιβό­ ητης θεωρίας της έξελίξεω ς. Γρά­ ψει γιά τόν μεγάλο τούτο Πατέρα τής Ε κ κ λ η σ ία ς , δτι «άποδέχεται τήν Θεωρία τής έξελίξεω ς». Και γιά νά στήριξη αύτή τη γνώμη, άναφέρει τό έξης χωρίο τοϋ Μ. Βασιλείου: «Έκάστου γένους τάς άπαρχάς νυν, οίονεϊ σπέρματά τινα τής φύσεως, προβληθήναι κελεύει τό δέ πλήθος αύτφ έν τή μετά ταϋτα διαδοχή ταμι­ εύεται, όταν αύξάνεοθαι αύτά καί πληθύνεσθαι δέη...» (Εις την Έξαήμερον, ΡΟ 29, 1490). Έ π ’ αύτοΰ έ ­ χουμε νά παρατηρήσωμε: Πρώτον, ή έκφρασι, δτι ό Μ. Βασίλειος «απο­ δέχεται τήν θεωρία τής έξελίξεως», είν ε έσφαλμένη. Α π ο δέχετα ι κα­ νείς κάτι σύγχρονό του ή προγενέ­ στερο, όχι μεταγενέστερο. Ά λ λ ’ ή περιβόητη θεωρία τής έξελίξεως εινε μεταγενέστερη τού Μ. Βασιλεί­ ου. Ό Δαρβϊνος είνε πολλούς αιώ­ νες μεταγενέστερος τοϋ φωστήρος τής Καισαρείας. Δ εύτερον δ έ, τό καί σπουδαιότερο, ή θεωρία της έξ­ ελίξεως των ειδών, δτι δηλαδή τό έ ­ να είδος έμβιου όντας εξελίσσεται σέ άλλο είδος έμβιου δντος, και έτ­ σι π.χ. ό πίθηκος εξελίχθηκε σέ άν­ θρωπο (!), κανένα έρεισμα δεν βρί­ σκει στο προσαγόμενο χωρίο τοϋ Μ. Βασιλείου. 'Η άληθινή έννοια τοΰ χωρίου είνε ή έξης: Άρχικώς ό θεός διέταξε καί δημιουργήθηκαν άπό

κάθε «γένος» ή εΐδος έμβιων δντων ολίγα άτομα, σάν «σπέρματα» ή σπόροι, πού άναπαράγονται και πληθύνονται, γιά νά γίνουν στο μέλ­ λον «πλήθος», πολλά άτομα τοϋ αύτού «γένους» ή εϊδους. 'Η θεωρία τού Δαρβίνου περί έξελίξεως τοϋ ένός είδους σέ άλλο άντίκειται πρός σαφεστάτη διδασκαλία τής Γ ραφής. Κατά τό Γ εν. 1:24-25 ό Θεός έξ άρ­ χής δημιούργησε όλα τά εϊδη των ζώων. Αλλά κατά τό Γεν. 1:11-12 έξ άρχής ό Θεός δημιούργησε καί όλα τά είδη των φυτών. Έ ξ άρχής δέ ό Κύριος δημιούργησε καί τό εΐδος άνθρωπος ώς δύο άτομα, άνδρα καί γυναίκα, γιά ν’ αύξηθοϋν καί νά πληθυνθοϋν καί νά γίνουν διαδοχικώς ατό μέλλον χιλιάδες καί εκατομμύ­ ρια καί δισεκατομμύρια άτομα, άν­ θρωποι (Γεν. 1:26-28). Κατά τής θε­ ωρίας τοϋ Δαρβίνου είνε σαφώς καί τό Α' Κορ. 15:39. Ό Άλεξανδρουπόλεως, όπως θε­ ωρεί τόν Μ. Βασίλειο όπαδό τής θε­ ωρίας τής έξελίξεω ς, έτσι θεωρεί καί τόν "Αγιο Γρηγόριο Νύσσης όπα­ δό τής θεωρίας τής Μεγάλης Έκρήξεως, Β ί§ Βίΐη§, πού έπικρατεϊ σή­ μερα στο χώρο τής έπιστήμης. Γράφει γιά τόν φιλόσοφο τούτο Πατέρα τής Ε κ κ λ η σ ία ς , ότι «άποδέχεται τήν Θεωρία τοϋ Βί§ Βαηξ». Καί προσ­ άγει ύπέρ αύτής τής γνώμης τό ε ­ ξής χωρίο του: «...ότι πάντων τών δντων τάς άφορμάς καί τάς αιτίας καί τάς δυνάμεις συλλήβδην ό Θεός έν άκαρεϊ κατεβάλετο και έν τή πρώ­ τη τοϋ θελήματος ορμή ή έκάστου τών δντων ουσία συνέδραμεν, ούρα0 ΣΤΑΥΡΟΣ

133

νός, αιθήρ, αστέρες, πυρ, αήρ, θά­ λασσα, γή, ζφα, φυτά...» (Γρηγορίου Νύσσης, Περί τής Έξα ημέρου ΡΟ 44,72 ΑΒ). Έ π ’ αύτοΰ έχουμε νά παρατηρήσωμε: Πρώτον, όπως γιά τόν Μ. Βασίλειο ή έκφρασι, ότι «α­ ποδέχεται τήν θεωρία τής έξελίξε­ ως», εινε έσφαλμένη, έτσι κα'ιγιά τόν "Αγιο Γρηγόριο Νύσσης ή έκφρασι, ότι «άποδέχεται τήν θεωρία τοϋ Βί% Βαη<ξ», είνε έσφαλμένη, άφοϋ ή έν λόγψ θεωρία διατυπώθηκε στήν έποχή μας, δέν ύπήρχε στην εποχή τοϋ Αγίου Γρηγορίου Νύσ­ σης, ώστε νά δυνάμεθα νά είπσϋμε, ότι τήν άποδέχθηκε. Δεύτερον δέ, τό και σημαντικώτερο, τό προσαγόμενο Πατερικό χωρίο δέν λέγει τί­ ποτε γιά δημιουργία τοϋ κόσμου κατόπιν έκρήξεως και γιά διαστολή τοϋ σύμπαντος. Εκβιάζουν τό χω­ ρίο όσοι τό χρησιμοποιούν ύπέρ τής θεωρίας τής Μεγάλης Έκρ ήξε­ ως. Μέ τό χωρίο τοϋτο ό "Αγιος Γρηγόριος Νύσσης ερμηνεύει τόν πρώτο στίχο τής Γενέσ εω ς, «Έ ν άρχή έποίησεν ό Θεός τόν ούρανόν και την γην». Και έννοεϊ, ότι άρχικώς ό Θεός μέ τή δύναμί του δημι­ ούργησε έκ τοϋ μηδενός άκαριαίως «τόν ούρανόν και τήν γην», ήτοι τό σύμπαν, ώς άμορφη ϋλη, μέσα στήν όποία έθεσε τις προϋποθέσεις ό­ λων τών όντων, ώστε στή συνέχεια, πάλι μέ τή δύναμι τοϋ Θεοϋ, νά γίνη ή διαμόρφωσι τής άμορφης ϋλης, καί έτσι νά προκύψουν τά διάφορα εί'δη τών δημιουργημάτων. Τά διά­ φορα όντα κατά τούς Αριστοτελι­ κούς όρους ήταν στήν άμορφη ϋλη 134 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

«δυνάμει», ένφ μετά τήν διαμόρφωσι τής ϋλης ύπάρχουν «ένεργείςι». Οί Πατέρες τής Εκκλησίας, κατά τόν άγιο Άλεξανδρουπόλεως, γιά τό «πώς» δημιουργήθηκε ό κόσμος μπορούσαν νά διαφωνούν, άλλα γιά τό «ποιός» δημιούργησε τόν κόσμο δέν μπορούσαν νά διαφωνούν. Διό­ τι «ή Αγία Γραφή δείχνει ξεκάθαρα μόνο τό “π ο ιό ς " δημιούργησε τό σύμπαν». Καί οί Πατέρες «πήγαιναν στις Ο ικουμενικές Συνόδους, γιά νά ξεκαθαρίσουν τό Πρόσωπο, πού δημιούργησε τά πάντα». Ή δη παρατηρήσαμε, ότι ή Α γία Γ ραφή δέν δείχνει «μόνο» τό «ποι­ ός» δημιούργησε τόν κόσμο, άλλά δ είχνει καί μερικά πράγματα γιά τόν τρόπο τής δημιουργίας τοϋ κό­ σμου. Τώρα δέ παρατηρούμε τά έ ­ ξης: 'Αφοϋ ή Γ ραφή δείχνει «ξεκά­ θαρα» τό «ποιός» δημιούργησε τό σύμπαν, είνε άστοχο καί άντιφατικό νά λέγεται, ότι οί Πατέρες πήγαι­ ναν στις Οικουμενικές Συνόδους, γιά νά «ξεκαθαρίσουν» αύτό τό ζή­ τημα. Τό ξεκάθαρο δέν ξεκαθαρίζε­ ται! Επίσης έπρεπε νά λεχθή, ότι οί Πατέρες πήγαιναν πρώτα στή Γ ρα­ φή, καί έπειτα πήγαιναν στις Οικου­ μενικές Συνόδους, γιά νά διατυπώ­ σουν τά δόγματα τής πίστεως έπί τή βάσει τής Γ ραφής, άλλά βεβαίως καί τής ιερός παραδόσεως. Τό δέ σοβαρώτερο, στή φράσι «τό Πρό­ σωπο, που δημιούργησε τά πάντα», ό ενικός «τό Πρόσωπο» είνε λάθος. Διότι ό Θεός δέν εινε ένα Πρόσω­ πο, άλλά τρία Πρόσωπα, ό Πατήρ, ό

Υιός και τό "Αγιον Πνεύμα. Δημιούρ­ γησαν δέ τον κόσμο καί τά τρία Πρόσωπα. Όρθή θά ήταν ή φράσι «τό προσωπικό "Ον, πού δημιούργη­ σε τά πάντα» ή «τόν προσωπικό Θε­ ό, πού δημιούργησε τά πάντα». Πολλοί γιά τό Θεό χρησιμοποιούν τή λέξι πρόσωπο. Άλλά γιά τό Θεό, τόν Τριαδικό Θεό τού Χριστιανι­ σμού, πρέπει νά χρησιμοποιήται ή λέξι προσωπικός. 'Ο Θεός μας εινε προσωπικός Θ εός μέ τήν έννοια τριών προσώπων. Γράφει μέ σόλοικες εκφράσεις ό κ. "Ανθιμος: «Οί θεολόγοι νά μην α­ νακατευόμαστε έκει πού δέν μάς σπέρνουν». «Γιά τό “πώς” δημιουρΥήθηκε ό κόσμος... είναι “άλλουνοϋ παπά ευαγγέλιο”». «"Ας διδαχθούμε άπό τή διπλή μεθοδολογία τών Όρθοδόξων Πατέρων μας. Οί όποιοι δέν άστυνόμευαν τήν έπιστήμη, ού­ τε τήν δαιμονοποιούσαν». Πατέρες έννοεϊ τόν Μ. Βασίλειο, οπαδό δή­ θεν της θεωρίας της έξελίξεως, και τόν "Αγιο Γρηγόριο Νύσσης, όπαδό δήθεν τής θεωρίας τής Μεγάλης Έ κρήξεως (Βϊ§ Ββη^). Μ’ αύτά τά λό­ για ό Σεβασμιώ τατος άρνεΐται στούς θεολόγους τό δικαίωμα νά εκφέρουν κρίσι σέ θέματα έπιστήμης. Θεωρεί, ότι θεολόγοι, οί όποιοι κρίνουν έπιστημονικά θέματα, «α­ στυνομεύουν» καί «δαιμονοποιούν» τήν έπιστήμη. Λάθη τά λεγόμενό σας, άγιε Ά λ ε ­ ξανδρουπόλεως! Οί θεολόγοι πέρασαν άπό Πανεπιστήμια καί εινε καί αύτοί έπιστήμονες. Ή δέ Θεολογία εινε άνώτερη έπιστήμη, διότι τό άν-

τικείμενό της εινε ό Θεός. Καί οί θε­ ολόγοι έχουν, όχι μόνο δικαίωμα, άλλά καί καθήκον νά κρίνουν μέ 6άσι τή Γραφή καί έν σ χ έσ ει μέ τή Γραφή έπιστημονικά ζητήματα. ’Όχι δέ μόνον θεολόγοι, άλλά καί άπλώς πιστοί έχουν αύτό τό δικαίωμα και καθήκον. Ό Χριστιανισμός καλύ­ πτει όλο τό φάσμα τής άνθρωπίνης ζωής καί τών άνθρωπίνων ενδιαφε­ ρόντων. 'Η 'Αγία Γραφή ειν ε καί «πρός έλεγχον» (Β' Τιμ. 3:16), πρός έλεγχον καί τής επιστήμης. Διότι ή έπιστήμη έχει καί πλάνες, ένφ ή 'Α­ γία Γ ραφή ώς θεόπνευστη εινε άλάθητη. Έρω τοϋμε: Έπραξαν κακώς όσοι έκριναν καί κατέκριναν τήν πε­ ριβόητη θεωρία, ότι ό άνθρωπος δέν δημιουργήθηκε «κατ’ εικόνα καί καθ’ όμοίωσιν» τού Θεού, άλλ’ εινε ζώο, πίθηκος; ’Έπραξε κακώς ό Μη­ τροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ό όποιος έγραψε, ότι τό αίμα τού άνθρώπου διαφέρει άπό τό αίμα όλων τών ζώων, καί δή καί τού πολυυμνήτου πιθήκου, καί άν μεταγγισθή στόν άνθρωπο αίμα άπό πίθηκο ή άλλο ζώο ό άνθρωπος πεθαίνει; Ή άσκησι κριτικής σέ θέματα επιστή­ μης δέν εινε άστυνόμευσι ή δαιμονοποίησι τής έπιστήμης, άλλά προσ­ φορά ύπηρεσίας στήν άλήθεια, μά­ λιστα όταν άπιστοι, ύλισταί καί άθε­ οι χρησιμοποιούν τό όνομα τής έπι­ στήμης έναντίον τής Θρησκείας. Ένώ οί πιστοί δέν δαιμονοποιοΰν τήν έπιστήμη, άλλά τήν τιμούν, άλ­ λοι θεοποιούν τήν έπιστήμη καί προσβάλλουν τή Χριστιανική Πίστι. Προσφάτως άπιστοι θεοποίησαν καί Σ υ ν έ χ ε ι α στη σ ε λ ί δ α 139 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

135

Γ

ΔΥΟ ΦΩΝΕΣ Μέρος Β' (τελευταίο) Τοϋ Χρήστου Κ. Λιβανοϋ Αυτο&τονεϊτε!

δμως, δπως άναφέΥ 'πάρχει ραμε, καί ό Διάβολος, ό όποι­ ος εκ μ ετα λλεύ ετα ι τις δ υ σ με­ νείς αύτές καταστάσεις, πού βιώνει ό λαός μας, πρδς ϊδιον «ό­ φ ελο ς». Καί τί κάνει; Πηγαίνει στους ανθρώπους εκείνους, πού είναι απογοητευμένοι καί άπελπισμένοι. Σ’ αύτούς, πού έχασαν τήν εργασία τους καί έμειναν ά­ νεργοι- σ’ ε κ ε ί - _________________ νο υς, πού έ ­ βαλαν λουκέτο στο κατά­ στημά τους καί είναι άπο­ ρ ο ι- σέ άλ­ λ ο υ ς, πού έ ­ χουν δανεισθή μεγάλα ^ χρηματικά ποσά καί άδυνατοϋν νά τά π ληρ ώ σο υν σέ όσους χρεω κόπησαν- σέ όσους άπειλοϋνται μέ έξωσι άπό τά σπίτια τους· σέ άλλους, πού βλέπουν, πώς παρ’ όλα τά πτυχία τους ά­ δυνατοϋν νά εϋρουν εργασία- σέ όσους θλίβονται, διότι δέν έ ­ χουν τή δυνατότητα νά ζήσουν τήν οΐκογένειά το υς- σέ όσους

136 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

ύποφέρουν μή έχοντες χρήματα νά άγοράσουν τά φάρμακά τους, νά πληρώσουν τό ρεϋμα καί τό πετρέλαιο, άλλά καί σ’ έκείνους, πού σιτίζονται πλέον στά συσσί­ τια τοϋ Δήμου καί τής Εκ κλη σ ί­ ας. Καί τί τούς λέγει; Τήν ϊδια ώρα, πού ό Θεός καλεϊ τούς ανθρώπους νά μετανο­ ή σ ο υ ν - τήν ϊδια στιγμή, πού ό Χριστός προσκαλει πάντας τούς «κοπι ώντας καί πεφορτισμένους», όλους τούς κουρα σμένους καί καταπονη μ έ ­ νους άπό τήν άμαρτία, άλλά ^ καί άπό τις θλίψεις καί δοκιμασίες τής ζωής, νά τόν πλησιάσουν γιά νά ε ϋ ­ ρουν άνάπαυσι, άνακούφισι καί παρηγορία, ό μισόκαλος έχθρός τοϋ Θεοϋ καί τών άνθρώπων Διά­ βολος τούς φωνάζει: «Αύτοκτονήστε! Δέν βλέπετε, ότι όλα γύ­ ρω σας κλονίζονται, οί φόροι αύξάνονται, ή ανεργία καλπάζει, παιδιά λιποθυμούν στά σχολεία

άπό ασιτία, ή χώρα χρεω κοπεϊ; Ένθυμηθήτε τις ά νέσεις καί α­ πολαύσεις, που είχατε, καί ιδού τώρα καταντήσατε νά σιτίζεσθε στα συσσίτια τής Ε κ κ λ η σ ία ς ! Μήν αναμένετε καλλίτερες ήμέρ ες· χειρότερες έρχονται, κατά τις οπ οίες θά πεθαίνετε στους δρόμους άπό τήν πείνα. Δ έν υ­ πά ρχει μ έ λ λ ο ν γιά σάς, δέν υπάρχει έλπίδα. Μήν άκσϋτε κά­ ποιους θρησκολήπτους, που λέ­ γουν, ότι υπάρχει Θεός, πού άγαπςι τούς άνθρώπους. Έάν ύπάρχη, που είναι; Γιατί δέν έπεμβαίνει νά σάς βοηθήση νά βγήτε άπ’αύτή τήν κατάθλιψι καί τή δυ­ στυχία; Τίποτε δέν ύπάρχει. Γι' αύτό δώσετε τέρμα στή ζωή σας. Είναι πιο άξιοπρεπές άπό τό νά πεθάνετε άπό τήν πείνα. Αύτοκτονήστε!». Αύτά φωνάζει ό Διά­ βολος στους άνθρώπους.

Δυστυχώς τή φωνή τοϋ Θεοϋ ολίγοι άνθρωποι έχουν διάθεσι ν’ άκούσουν σήμερα, καί ολίγοι μετανοούν, διότι ή μετάνοια έ ­ χει κάποιες προϋποθέσεις, άπό τις όποιες κυριώτερη είναι ή τα­ πεινοφροσύνη, άρετή, ή όποία σπανίζει στις ήμερες μας, ήμε­ ρες μεγάλης ύπερηφανείας καί άλαζονείας τών άνθρώπων. Δυστυχώς πάλι, άρκετο'ι συν­ άνθρωποί μας άκούουν καί άπο-

δέχονται τή φωνή τοϋ Διαβόλου καί αύτοκτονοϋν. Σύμφωνα μέ τά στοιχεία, πού δίδουν στή δη­ μοσιότητα οί άρμόδιες ύπηρεσίες, ύπερβαίνουν τις 2000 οΐ αύτοκτονίες στήν Ε λ λ ά δ α τά τ ε ­ λευταία δύο χρόνια, άριθμός ύ­ περβολικά ύψηλός και άπαράδεκτος γιά τήν Όρθόδοξη Χριστια­ νική Πατρίδα μας, ή όποία μέχρι πρό τίνος είχε ένα άπό τά χαμη­ λότερα ποσοστά αύτοκτονιών παγκοσμίως. Καί γιατί οί δυστυ­ χείς αύτο'ι συνάνθρωποί μας αύτοκτονοΰν; Διότι δέν έχουν πίστι στό Θεό, ό όποιος, κατά τόν άπόστολο Παύλο, είναι «Θεός τής έλπίδος» (Ρωμ. 15, 13). ’Αντ'ι τοϋ Θεοϋ πίστευσαν τήν ύλη, τά ύλικά άγαθά, τό χρήμα. Καί τώ­ ρα, πού βλέπουν, ότι στερούνται αύτών, στά όποια είχαν στηρίξει τις έλπίδες τους, άπελπίζονται καί αύτοκτονοϋν καί χάνουν τήν ψυχή τους. Τό νά χάση κανε'ις τήν εργασία του, τό σπίτι του, τήν π εριουσία του, τήν ύγεία του είναι βεβαίως κακό καί άνεπιθύμητο, πολύ όμως χειρότερο, κάκιστο, είναι νά αύτοκτονήση και νά χάση τήν ψυχή του. Διότι ή άξία τής ψυχής είναι άνυπολόγιστη κα'ι δέν άνταλλάσσεται μέ τίποτε, ό δέ προορισμός της εί­ ναι ύψηλός κα’ι αιώνιος, είναι ή Βασιλεία τών ούρανών κα'ι όχι ή αΐωνία κόλασι καί δυστυχία ,

0 ΣΤΑΥΡΟΣ

137

στήν όποία τήν καταδικάζουν όσοι αύτοκτονοΰν. Επιλέγουν οί δυστυχείς καί ταλαίπωροι αύτοί άδελφοί μας τήν αυτοκτονία γιά νά γλυτώσουν άπό τά πρόσκαιρα βάσανα τής επιγείου αύτής ζω­ ής, καί μέ τήν πράξι τους αυτή κληρονομούν βασανισμό άπείρως χειρότερο καί αιώνιο! Ά λ λ ’ εμείς, άδελφοί, άς έχωμε πίστι, έλπίδα καί έμπιστοσύνη στο Θεό καί τήν πρόνοιά του, καί άς ύπομένωμε όποια δοκιμασία καί άν αύτός έπιτρέψη γιά τό κα­ λό καί τή σωτηρία μας. Κάθε κα­ κό, πού μάς συμβαίνει, στή πρα­ γματικότητα δέν είναι κακό, άλ­ λά καλό, διότι τό έπ ιτρ έπ ει ό πάνσοφος Θεός γιά νά μάς καθαρίση άπό τήν άμαρτία, νά μάς φέρη κοντά του καί νά μάς σώση. "Ενας Πατέρας τής Εκκλησί­ ας λέγει τό έξης χαρακτηριστι­ κό: Μέ τις θλίψεις, πού έπιτρέπει νά μάς συμβαίνουν, ό Θεός κεν­ τά γιά τόν καθένα μας ένα κέν­ τημα στόν ούρανό. Έ μ ε ϊς όμως έδώ στή γή βλέπουμε τό κέντη­ μα τοϋ Θεοϋ άπό τήν άνάποδη πλευρά καί δέν μάς άρέσει καί δέν κατανοούμε τό σχέδιο καί δυσανασχετούμε. "Οταν όμως μεταβοϋμε στήν αιωνιότητα καί ίδοϋμε τό κέντημα άπό τήν καλή του πλευρά, θά τό κατανοήσωμε, θά θαυμάσωμε τήν άγάπη καί πανσοφία τοϋ Θεού, θά τόν εύ-

138 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

χαριστήσωμε καί θά τόν δοξάσωμε. Τότε θά άπαντηθοϋν όλα τά βασανιστικά «γιατί;» τής έπιγείου ζωής μας. Μέχρι τότε όμως άς κάνωμε ύπομονή στήν κοιλάδα αύτή τοϋ κλαυθμώνος, στήν όποία ζοϋμε, άς μετανοούμε γιά τις άμαρτίες μας, άς έξομολογούμεθα, άς ένδυναμούμεθα μέ τήν συχνή θ. Κοινωνία, καί άς μή άπελπιζώμεθα, ό,τι καί άν μάς συμβαίνη. "Ο­ πως λ έγ ει γνωστός άγωνιστής καί ομολογητής θεολόγος καί ιε­ ροκήρυκας τών ήμερών μας, αύ­ τός, πού πρέπει νά άπελπισθή, είναι ό Διάβολος, διότι γι’ αύτόν δέν ύπάρχει σωτηρία. Καί δέν ύπάρχει σωτηρία, διότι δέν μετα­ νο εί. ’ Ε μ εϊς άς έχωμε στό νοϋ μας, άν όχι τά έλπιδοφόρα λόγια τής Γ ραφής καί τά σοφά σ υ γ­ γράμματα τών Πατέρων, τουλά­ χιστον τούς πιο κάτω ταπεινούς στίχους, πού έγραψε ό ποιητής τότε, πού οί "Ελληνες δέν είχαν κινητά τηλέφωνα καί τηλεορά­ σεις, άλλ’ είχαν πίστι καί έλπίδα στό Θεό: «Κι άν δέν μου μείνη έντός τοϋ κόσμου που ν ’άκουμπήσω, που νά σταθώ, έκεϊ ψηλά ειν'ό Θεός μοι/' πώς ήμπορώ ν'άπελπισθώ;».

ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ, ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ Συνέχεια άπό τή σελίδα 135 τό μποζόνιο, άφοϋ τό χαρακτήρισαν ώς «τό σωματίδιο Θεός» και είπαν, ότι δι' αύτοϋ εξηγείται ή δημιουργία τοΰ κόσμου. Ό άγιος Πειραιώς κα­ ταπολέμησε τήν άσεβή καί προκλη­ τική αύτή θέσι ώς σύγχρονος άπολογητής τοϋ Χριστιανισμού. "Εθεσε πλήθος ερωτήματα γιά καταπληκτι­ κά φαινόμενα τοϋ φυσικοϋ κόσμου, στά όποια ή άπάντησι δέν δύναται νά εινε τό μποζόνιο ή κάτι άλλο ύλικό καί απρόσωπο, άλλ’ ό προσωπι­ κός Θεός τής Άγιας Γ ραφής, ό παν­ τοδύναμος καί πάνσοφος. 'Ως θεολόγος καί ελεημένος άπό τόν Κύριο νά πιστεύω, άπευθύνομαι σ’ όσους δέν έχουν «άδόκιμον νοϋν» (Ρωμ. 1:28), χαλασμένα μυα­ λά, άλλά λογικεύονται, καί ερωτώ καί έγώ: Πώς εινε δυνατό τό άπειροελάχιστο καί άνευ ζωής καί λογικής καί συνειδήσεως μποζόνιο νά δημι­ ούργησε τόν παμμέγιστο φυσικό κόσμο, τούς φυσικούς νόμους, τήν

τάξι, τήν άρμονία, τήν ώραιότητα, τή ζωή, τή λογική, τή συνείδησι καί τις άπειρες σκοπιμότητες, πού ύπάρχουν στό φυσικό κόσμο; Ό Χρι­ στιανισμός παραδέχεται καί διδά­ σκει, ότι δημιουργός τοϋ κόσμου εινε ό προσωπικός καί παντοδύναμος καί πάνσοφος Θεός τής Γ ραφής, δι­ ότι στό όνομά του γίνονται σημεία, θαύματα, ύπερθάσεις τών φυσικών νόμων. Τά τεκμήρια τοϋ Χριστιανι­ σμού εινε άναρίθμητα καί όγκολιθικά καί κονιορτοποιούν τήν άπιστία. Καί όσοι επιμένουν στήν άπιστία, εινε διεστραμμένοι καί ήλίθιοι σέ άπειροστή δύναμι. Καί άν παρουσιάζωνται ώς μορφωμένοι, έπιστήμο­ νές, σοφοί καί σπουδαίοι, εινε ήλίθιοι άπό περιωπής. Καί δυστυχώς οί ά­ πό περιωπής ήλίθιοι στή σατανική έποχή μας εινε πολλοί. Ά λλ’ οί πιστοί νά μή τούς ύπολογίζουν. Νά ύπολογίζουν τό Θεό, καί νά οϊκτείρουν τούς άρνητάς του.

Ε Ο Ρ Τ ΰ Α Ο Γ Ι Ο Ν

Λ

2 013

Ή Αδελφ ότης «'Ο Σταυρός» κυκλοφόρησε τό Ε ­ ορτολόγιο τσέπης τοϋ 2013, αφιερωμένο στόν άπόδημο Ελληνισμό. Τό Εορτολόγιο τιμάται 1 € . Α ποστολές άνω τών 50 τεμαχίων δέν θά έπιβαρύνωνται μέ ταχυδρομικά. Γιά παραγγελίες άπευθυνεσθε εις: Βιβλιοπωλεϊον «Ό Σταυρός», Ζωοδ. Πηγής 44,106 81 Αθήνα, τηλ. 210 / 3805539.

0 ΣΤΑΥΡΟΣ

139

/

(

Ρ

/

Σ

ε

/

Σ

«Έχουμε θρησκεωποιήσει τον Χρι­ στιανισμό, τόν έχουμε έκκοσμικεύοϋ Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ, Ιεροθέου δημοσιεύθηκε άρθρο σει». Αύτός ό λόγος δείχνει, δτι τή «θρησκεία» ό Σεβασμιώτατος ταυ­ περΐτοΰ Σταυρού στόν «Όρθόδοξο τίζει μέ τήν κοαμικότητα καί δέν Τύπο» τής 21ης Σεπτεμβρίου. Ά ς δέχεται, δτι ό Χριστιανισμός εϊν ε έπιτρέψη δέ ό λόγιος Μητροπολί­ «θρησκεία». Α κο λο υθ εί Γιανναρά της, ό πληθωρικός σέ άρθρα καί βι­ και άλλο υς ό μ ό φ ρ ονές του, δχι βλία, τρεις παρατηρήσεις επί τοΰ Γ ραφή καί Πατέρες, πού χρησιμο­ άρθρου του. ποιούν τόν όρο «θρησκεία». Ανώ ­ Γράφει ό Σεβασμιώτατος: «Επ ει­ τεροι άπό τή Γ ραφή καί τούς Πατέ­ δή κατά τήν διάρκεια τής Τουρκο­ ρες είνε ό Γιανναράς και οί Γιαννακρατίας έχουμε τήν έπάνοδο στήν ρικοί; άσκητική διάσταση τής ΌρθοδοξίΓράφει άκόμη ό Μητροπολίτης ας, στήν βίωση τοϋ πολιτεύματος Ναυπάκτου, ότι οί εικόνες αγιάζουν τοΰ Σταυροϋ, γ ι’αύτό στήν πραγμα­ τούς πιστούς «δυνάμει τής ύποστατικότητα ή ήμέρα τής ύποδουλώσε- τικής ταυτότητας τής εικόνας μέ τό ώς μας στους Τούρκους μπορεϊ νά τεθεωμένο αρχέτυπό της». Ό λό­ θεωρηθή Κυριακή τής ’Ο ρθοδοξί­ γος, ότι ή εικόνα ταυτίζεται ύποας». στατικώς μέ τό είκονιζόμενο πρό­ Βεβαίως έπΐ Τουρκοκρατίας ζή- σωπο, ή εικόνα δηλαδή ένός άγίου σαμε ζωή στερήσεω ν, έσχά της είνε ό ίδιος ό άγιος, ή εικόνα π.χ. πτωχείας, πολλών κακοπαθειών. τοΰ άγίου Νικολάου είνε 6 Ιδιος ό Ά λλ ’ αύτά άναγκαστικώς, όχι έκου- άγιος Νικόλαος, αύτός είνε λόγος σίως. Και άφοϋ αύτά βιώσαμε άναγ- αιρετικός. Στήν ειδωλολατρία ή ει­ καστικώ ς, όχι μέ τή θ έλησ ί μας, κόνα, τό άγαλμα, ταυτίζεται μέ τή συνιστοΰν Όρθόδοξο άσκητισμό; θεότητα (βλέπε 8ΗΛ ΚΑΙ ΔΡΑΚΩΝ Καί ή άποφράς ήμέρα τής ύποδου- στό τέλος τοϋ βιβλίου τοϋ προφή­ λώσεώς μας στους Τούρκους δύνα- του Δανιήλ). ται νά θεωρηθή Κύριακή τής ΌρθοΌ λό γ ιο ς Μ ητροπολίτης άς δοξίας, ήμέρα θριάμβου; Όρθόδο­ προσέχη περισσότερο τούς λόγους ξο καί άγιο θά εινε τότε νά ύποδου- του. Καί άς έχη τήν ταπείνωσι νά όμολογη καί νά διορθώνη τά σφάλ­ λωθοϋμε στους Τούρκους πάλι!... Γρά φ ει επ ίση ς ό κ. Ιε ρ ό θ ε ο ς : ματά του.

"Ας προσεχή περισσότερό

140 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

αιώνες πόλεμο έναντίον τοϋ Θεού; όν Λίβανο έπισκέφ θηκε ό Πά­ Έ ά ν κάθε αϊρεσι είναι καί μία άνπας ιό ν π ερ α σ μ ένο μήνα, ταρσία έναντίον τοϋ Θεοϋ, τί νά είμεταφ έροντας, όπως μετέδωσαν πή κανείς γιά τόν έωσφορικό Παπι­ τά είδησεογραφ ικά πρακτορεία, σμό, πού έχει περισσότερες άπό εί­ «μήνυμα ειρήνης και ένότητος» σέ κοσι αιρέσεις; Έ ά ν ή φιλία τοϋ κόσμου, κατά μιά περιοχή διχασμένη άπό τούς εμφυλίους πολέμους τών τελευταί­ τόν άδελφ όθεο Ιά κω βο , «έχθρα τοΟ Θεοϋ έστιν», έκεινος δέ, πού ων ετών. Μέγιστο τό αγαθό τής ειρήνης, θά θελήση νά γίνη φίλος πρός τόν τό οποίον έπιθυμοϋν νά αποκτή­ κόσμο καί τις άμαρτωλές έπιθυμίες σουν και νά έχουν δλοι οί άνθρω­ καί απολαύσεις του, «εχθρός τοϋ ποι. Άναρωτώμεθα όμως, εάν ό Πά­ Θεοϋ καθίσταται» (Ίακ. 4, 4), τί νά πας είναι τό κατάλληλο πρόσωπο, είπή κανείς γιά τήν κοσμική έξουσίγιά νά μεταφέρπ τό μήνυμα τής ει­ α, τήν όποία μέ τήν πάροδο τοϋ ρήνης στους ανθρώπους. Γιά νά χρόνου άπέκτησεν ό Παπισμός, τόν μεταδώσπ κανείς κάτι, πρέπει πρώ­ παποκαισαρισμό τοϋ παρελθόντος, τα νά τό έχη ό ϊδιος. Γιά νά μεταδώ- τό κοσμικό κράτος τοΰ Βατικανού, ση κα νείς ειρ ή ν η , π ρ έπ ει αυτός καί τις μέχρι σήμερα κοσμοκρατοπρώτος νά έχη ειρήνη μέ τόν έαυτό ρικές β λέψ εις τοΰ θρησκευτικού του, μέ τούς συνανθρώπους του πλανητάρχη τής Ρώμης; Δικαίως ό καί μέ τό Θεό. Έ ά ν ό Πάπας έχη ει­ άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, έξ αιτί­ ρήνη μέ τόν έαυτό του καί τούς ας καί τοΰ δόγματος περί τοΰ άλασυνανθρώπους του, δέν γνωρίζου­ θήτου, χαρακτηρίζει τόν Παπισμό μ ε. Αύτό, πού γνω ρίζουμε είνα ι «μία άνευ προηγουμένου ανταρσία τοϋτο, ότι δέν έ χ ε ι τό τρίτο καί κατά τοΰ Θεανθρώπου Χρίστου». σπουδαιότερο είδος ειρήνης, αυ­ Πώς λοιπόν ό Πάπας, μέ όλη αύτή τής μέ τό Θεό. Καί πώς νά έχη ειρή­ τήν άνταρσία καί διαρκή έμπόλεμη νη μέ τό Θεό, όταν ό θεσμός, πού κατάστασι άπέναντι τοϋ Θεοϋ, θά εκπροσωπεί, έχει κηρύξει έδώ καί μεταδώση μήνυμα ειρήνης; νε/

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ

ΟΜ ΙΑΙΕ.

Τήν Κυριακή 14 Οκτωβρίου (τοΟ σπορέως) και ώρα 6 μ.μ. αρχίζουν τά βραδυνά κηρύγματα στήν αίθουσα τής Αδελφότητος (όδός Ζωοδόχου Πηγής 44 - Αθήνα). Όσοι αγαπάτε τό λόγο τοΰ Θεοϋ μπορεϊτε νά προσέρχεσθε στις ομιλίες. Νά εΐδοποιήτε δέ νά προσέρχωνται και άλλοι.

0 ΣΤΑΥΡΟΣ

141

Ή μ ερ α μνήμης Εθνικών Εύεργετώ ν

Υ π ά ρ χο υ ν Ε θ ν ικ ο ί Ε ύ ε ρ γ έ τ ε ς σήμερα;

'ωρτάσαμε κα'ι εφ έτος στις 30 Σεπτεμβρίου τήν καθιερωμένη άπό τό 2007, μέ πρωτοβουλία τής Ελ λη ν ικ ή ς Πολιτείας, ήμέρα μνή­ μης τών Εθνικώ ν μας Ευεργετών μέ έπιμνημόσυνες δεήσεις, κατα­ θέσεις στεφάνων καί σχετικές ομι­ λίες σέ δλα τά μέρη τής Πατρίδος μας. Ή έορτή αύτή εΤναι ένας έλά~ χιστος φόρος τιμής, πού μπορούμε νά άποδώσουμε στις μεγάλες αύτές μορφές τοϋ Γένους μας γιά τήν τεράστια καί άνεκτίμητη προσφορά καί θυσία τους γιά τό καλό τής Πα­ τρίδος μας. Ευ ά γ γ ελο ς Ζάππας, Ά νδρέα ς Συγγρός, Ιωάννης Βαρ6άκης, Απόστολος Άρσάκης, Βασί­ λειος Σιβιτανίδης, Ζώης Καπλάνης, άδελφοί Ζωσιμάδες, Γεώργιος Ά βέρωφ, Γεώ ργιος Δ ρ ο μοκα ΐτης, Εύγένιος Εύγενίδης, άδελφοί Ριζάρη, άδελφοί Σισμάνογλου, Παναγής Χαροκόπος είναι μερικοί μόνο άπό τούς πολλούς εύπορους μέν, άλλά φιλανθρώπους καί πατριώτες "Ελ­ ληνες προγόνους μας, οί όποιοι, ά­ πό τήν πτώσι τοϋ Βυζαντίου καί με­ τά, κυρίως όμως κατά τόν 19ο αιώ­ να καί τό πρώτο ήμισυ τοΰ 20οϋ αίώνος, διέθεσαν ολόκληρη ή ένα με­ γάλο μέρος τής περιουσίας τους γιά κοινωφελείς σκοπούς στήν Ε λ ­ λάδα, συμβάλλοντας έτσι σημαντι­ κά στήν πνευματική άνάπτυξι καί κοινωνική πρόοδο τοϋ "Εθ νο υ ς μας.

αζί μέ τή συγκίνησι ή ήμέρα μνήμης τών ύπερόχων αύτών άνδρών γεννά αύτομάτως καί τή διάθεσι νά κάνουμε μία σύγκρισι τοϋ τότε μέ τό σήμερα καί ν’ άναρωτηθοϋμε: Υπάρχουν άράγε τοιούτου β ελ η ν εκ ο ϋ ς έθ ν ικο ί ε υ ε ρ γ έ τ ε ς στήν έποχή μας; Ή άπάντησι είναι γνωστή, όσο καί μελαγχολική καί ο­ δυνηρή. "Οχι, δυστυχώς δέν ύπάρχουν. Γιατί; "Επαυσαν νά ύπάρχουν εύποροι "Ελληνες ή μήπως έπαυ­ σαν νά ύπάρχουν κοινωνικές άνάγκες; Ακριβώς τό άντίθετο συμβαί­ νει. Σήμερα καί πλουσιώτεροι "Ελ­ λ η ν ες ύπάρχουν άπό τήν έποχή τών μεγάλων εύεργετών καί περισ­ σότερες άνάγκες ύπάρχουν λόγψ τής οικονομικής κρίσεως. Τότε, τί συμβαίνει; Γιατί οί σημερινοί εύκατάστατοι συμπατριώ τες μας δέν ευεργετούν τόν τόπο τους καί τήν κοινωνία; Οί λόγοι είναι πολλοί. Καί έάν τούς άναφέρουμε όλους, θά χρειασθή νά συγγράφουμε βιβλίο. Κυριώτερος όμως, κατά τή γνώμη μας, είναι ή άθλια παιδεία, πού παρ­ έχουμε στά παιδιά καί τούς νέους μας, μέ άποτέλεσμα νά έχη έκλείψει κατά ένα μεγάλο ποσοστό ή φι­ λοπατρία, ή αγάπη πρός τόν συνάν­ θρωπο, ή άνιδιοτέλεια, ή αύταπάρνησι, ή διάθεσι τής προσφοράς καί τής θυσίας. Δυστυχώς σήμερα πολ­ λοί πλούσιοι όχι μόνο δέν διαθέ­ τουν μέρος τοϋ πλούτου των γιά τό καλό τής Πατρίδος, άλλά είναι αυ­ τοί άκριβώς οί ίδιοι, πού όδηγοΰν μέ τις κλοπές, τις μίζες, τις κατα­ χρήσεις καί τήν έκτεταμένη φορο­

Ε

142 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

Μ

διαφυγή στα πρόθυρα τής χρεωκοπίας τήν Πατρίδα μας! Σήμερα οί νεο έλλη νες, άντΐ νά τιμούν τούς εθνικούς εύργέτες καί νά προσπαθούν μέ σκληρή έργασία καί πνεύμα άγάπης καί Ουσιαστικής προσφοράς νά τούς μιμηθοϋν, καίουν καί καταστρέφουν τά δημόσια κτίρια, πού έκτισεν ή άγάπη τών εύεργετών, καί βάφουν μέ γκράφιτι καί άσεβή συνθήματα τά άγάλματά τους! Πολύ φοβούμεθα, ότι, έάν δέν μετανοήσουμε καί δέν άλλάξουμε πορεία, όχι μόνο σύγχρονοι εύεργέτες δέν θά εύρεθοϋν νά εύεργετήσουν καί πάλι τήν Πατρίδα μας, άλλά θά χάσουμε καί τήν πρόνοια τοϋ μεγαλυτέρου Εύεργέτου τής Ελλά δος καί όλου τοϋ κόσμου, τοϋ Κυρίου μας Ίησοϋ Χριστού, μέ ό,τι ή άπευκταία αύτή άπώλεια συνεπά­ γεται γιά τό Έ θ ν ο ς μας. Όχι τουρκικά καζίνα στα νησιά μας

καί επ ενδ ύ σ εις. Δύο Α’νάπτυξι λέξεις, πού θεωρούνται ή πανά­ κεια, πού θά θεραπεύση τήν βαρέως νοσούσα καί ετοιμοθάνατη έλληνική οικονομία. Έ ά ν βεβαίω ς πρόκειται γιά επενδύσεις, πού θά συμβάλλουν στή γεωργική, κτηνοτροφική καί βιομηχανική άνάπτυξι, αύτές είναι καλοδεχούμενες. Δ υ­ στυχώς όμως ή άνάπτυξι, πού προ­ ωθείται περισσότερο, είναι ή τουρι­ στική, στό πλαίσιο τής όποίας, ό­ πως άκούεται συνεχώς, έντάσσεται καί ή ϊδρυσι καζίνων, καί μάλιστα ά­ πό Τούρκους έπενδυτές! Σύμφωνα μέ τήν «Καθημερινή» τής 9.9.2012, άλλά καί τήν τουρκική δαβ&ΐι, έπι-

χειρ η μ α τικο ί όμιλοι τουρκικώ ν συμφερόντων, μετά τή 40ετή έκμίσθωσι τής μαρίνας Μυτιλήνης άπό τήν τουρκική δθίιΐΓ δεπάδ ΐοιιπδίϋς Α .5 ., ένδιαφέρονται τώρα καί γιά άλλες μαρίνες καί λιμάνια, άλλά καί γιά τή δημιουργία καζίνου στή Χίο, τό όποιο θά στοχεύη στήν προσέλευσι Τούρκων κυρίως παικτών, κα­ θώς στή γειτονική Χώρα άπαγορεύεται ή λειτουργία καζίνου γιά θρη­ σκευτικούς λόγους! Ε λ ά τ ε , Τούρκοι έπ ενδ υτές, νά επενδύσετε στό «ξέφραγο άμπέλι», πού ονομάζεται Ελλάδα! Έδώ δέν ισχύουν οί «θεοκρατικοί» νό­ μοι, πού ισχύουν στή Χώρα σας. Έ ­ δώ όλα είναι ελεύθερα, καί οί μοι­ χείες, καί οί πορνείες, καί οί παρε­ λάσεις ύπερηφανείας τών ομοφυ­ λοφίλων, καί τόσα άλλα. Έδώ δέν ύπάρχουν νόμοι, άλλά καί άν ύπάρ­ χουν, δέν εφαρμόζονται, οί δέ πα­ ραβάτες σπανίως τιμωρούνται. Ε ­ λάτε νά επενδύσετε. Ε λ ά τε νά σάς

«Ο ΣΤΑΥΡΟΣ» Μηνιαίο Όρθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό *

*

*

Ιδρυτής: Επίσκοπος πρ. Φλωρίνης ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ Ιδιοκτήτης: Όρθόδ. Ίεραποστ. Αδελφότης «Ό Σταυρός» Ζωοδόχου Πηγής 44 · 106 81 ’Αθήνα. τηλ. 210 / 3805539 & 210 / 3826100 Ε κ δ ό τ η ς : Παναγιώτης Ί. Πετρόπουλος Αιόλου 35 · 153 51 Κάντζα Διευθυντής Συντάξεω ς: ' Νικόλαος Ί. Σωτηρόπουλος - τηλ. 210 / 6659056 Προϊστάμενος Τυπογραφείου ’Αθαν. Κοκονός, Αιόλου 35 · 153 51 Κάντζα Σ υ ν δ ρ ο μ ή (έτ η σ ία ) Έ σ ω τ ε ρ ικ ο ϋ : 15 € Κύπ ρ ου 20 € . Ε ξ ω τ ε ρ ικ ο ύ : 30 € . Επιταγές, εγγραφές, έπιστολές κ.λπ. στή διεύθυνσι: Π ερ ιο δ ικ ό « Ό Σ τ α υ ρ ό ς» V Τ .Θ . 3415 (Κ .Τ .Α .) . 1 0 2 10 Α θήνα.

0 ΣΤΑΥΡΟΣ

143

δείξουμε πώς στή Χώρα μας τήν ελευθερία, πού μάς χάρισαν οί πρόγονοί μας μέ τό αιμα τους, έμεϊς μετατρέ­ ψαμε σέ άσυδοσία. Μή σάς φοβίζη ή λέξι «δημοκρατία», πού δημιούργησαν οί πρόγονοί μας, διότι έμεις οί νεοέλ­ ληνες τήν μετατρέψαμε σέ άσυδοσία. Πού είσ τ ε, ήρωες καί μάρτυρες! γιατί άνησυχοϋμε; Στό τουρκικό καζίνο τής Χίου Α ’λλά θά παίζουν Τούρκοι ώς έπί τό πλεϊστον παίκτες. Οί Έ λ λ η ν ες θά τό κοιτούν άπό μακριά! Άλλά καί άν παίξη καί κανένας "Ελληνας τις οικονομίες του, γιά νά «ξελασπώση» (όπως θά τοϋ είσηγηθή ό Διάβολος) τήν οίκογένειά του, καί τις χάση καί αύτοκτονήση, τί μ’ αύτό; Τόσες αύτοκτονίες έχουμε, μέ μία παραπάνω δέν θά χάσουν οί κρα­ τούντες τόν ύπνο τους! Ά ρ κεΙ νά έλθουν οί πολυπόθητες έπενδύσεις. Πού είστε, Κολοκοτρώνηδες, Κανάρηδες καί Μιαούληδες· πού είστε Πόντιοι τής Μικράς Άσίας καί Κύπριοι άγνοούμενοι- πού είστε ήρωες καί μάρτυρες τής φυλής μας νά ϊδήτε έμάς τούς συγχρόνους "Ελληνες νά επιτρέ­ πουμε στούς έχθρούς μας νά άνοίγουν καζίνα στήν Ε λ λ ά ­ δα καί νά ένοικιάζουν μαρίνες καί λιμάνια τήν ώρα, πού αύτοί διεκδικοϋν τις θάλασσες καί τόν άέρα μας καί έποφθαλμιοϋν τή γη, πού ποτίσατε μέ τό μαρτυρικό σας αίμα! Άλλά τί γνωρίζετε έσεΐς άπό έπενδύσεις! Ε σ ε ίς ζήσατε σέ άλλες έποχές. Έ μ ε ϊς ζοϋμε στήν έποχή τής παγκοσμιοποιήσεω ς, καί πίνουμε κρασί μέ τούς Τούρκους στό όνομά της, τήν ώρα πού αύτοί «σκάβουν τό λάκκο μας»! Πού είσαι καί σύ, μακαριστέ έπίσκοπε Αύγουστΐνε ο 2 X Καντιώτη, νά άγωνισθης, όπως τότε στή Ζ Η ο ΤΙ Φλώρινα, γιά νά μή γίνουν καζίνα στήν Ε λ ­ Μ ^ ω ω λάδα! Ά ρ ά γε θά εύρεθή μιμητής σου σή­ ΓΟ IV) μερα; Σφόδρα ά μ φ ιβά λλο υ μ ε, έάν λά ­ ΓΟ βουμε ύπ’ όψιν, ότι τά νησιά μας αύτά άνήκουν στήν έκκλησιαστική δικαιοδοσία τοϋ Οικουμενικού Πατριαρχείου, τό όποιο, εϊμεθα βέβαιοι, άντί νά έμποδίση, θά ένθαρρύνη τις τουρκικές έπενδύσεις στήν Ε λ ­ λάδα, θεωρώντας αύτές ώς εύλογία τοϋ θεοϋ!

144 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

Ν Η ΟX Ο > > ο ΓΟ X ο ο 00 ■ <00 ΙΌ

=] X ~ι X

Λ ΖΙ ΓΠ Μ “0

Ο

Ο 5 > Ό Ο Ο Μ Ζ

ν

ο ο

Μ

-£>

> α>

3 η

3 Η *

* * > ο 1 Τί ζ ο ο ? ί Μ-υ- μγπ η Ζ Ε Βο ο Λ