« Εμοι μή γενοιτο καυχάσθαι εί μή έν τφ σταυρφ τού Κυ ρ ίο υ ήμών Ιη σ ο ύ μοι κοσμος εσταυρωται κάγώ τφ κο σμώ» (Γαλ. 6 ,ί4 ).
Ταχυδρ. Διεύθυνσι: Τ.Θ. 3415, (Κ.Τ.Α*) 102 10 ΑΘΗΝΑ
Μ Η Ν ΙΑ ΙΟ Ν ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ ΟΡΓΑΝΟΝ ΟΡΟΟΔΟΙΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ
Ο
Τ Ι Μ Ι Ο Σ
Σ Τ Α Υ Ρ Ο Σ
Ο
ΣΤΑΥΡΟΣ Ο ΤΙΜΙΟΣ! Ά ξιος κάθε τιμής, εύλαβείας και προσκυνήσεως, διότι πάνω σ' αυτόν σταυρώθηκε ό Κύριος. Και πώς όχι; Ό σταυρός, ή πάνω σ’ αύτόν θυσία τοϋ Θεανθρώπου, είνε τό μέσο τής λυτρώσεως τής ανθρώ πινης ψυχής από την ε ξουσία τοϋ θανάτου και τής αμαρτίας. Ό σταυρός είνε ή αήττητος σημαία τοΰ Ναζωραίου, τό ίερώτατο σύμβολο τής πίστεώς μας. Ό π ω ς οι βοσκοί έχουν συνήθεια στα πρόβατα, πού αγοράζουν, νά χαράσσουν κάποιο σημάδι, για να τα ξεχωρίζουν άπό τά ξένα ποίμνια, κατά παρό μοιο τρόπο καί ό δικός μας βοσκός, ό ποιμήν ό καλός, ό μοναδικός, ό Κύρι ος ημών Ιησούς Χριστός, στα δικά του λογικά πρόβατα, δηλαδή τις υπάρ ξεις, πού με τό αίμα του άγόρασε άπό τις αγορές τής ειδωλολατρίας καί τής α πισ τία ς, σφραγίζει, γ ια νά διακρίνω νται ά πό τούς ά πιστους. Τις σφραγίζει κατά την ιερή καί έξόχως συγκινητική ώρα τοϋ βαπτίσματος. Ό ίερεύς κάνει τό σημείο τοϋ σταυρού καί σφραγίζει τόν βαπτιζόμενο στο μέτωπο, τό στόμα, τή μύτη, τά αύτιά, τό στήθος, τά χέρια, τά πόδια, τά πέλματα, άπό την κορυφή μέχρι τά άκρα, ολόκληρο τόν άνθρωπο. Σ φ ραγί δα σε όλες τις αισθήσεις. Άπό τότε ό βαπτιζόμενος δεν άνήκει στον έαυτό του, ούτε στον κόσμο, ούτε στον Εωσφόρο, τόν κοσμοκράτορα, άλλ’ ανή κει εξ ολοκλήρου στον Κύριο. Είναι κτήμα του, πρόβατο τής άγίας του π ο ί μνης. Φέρει πάνω του την σφραγίδα του. Ποιός μπορεΐ νά κάνη κακό σ’ αυ τόν; Μπορεΐ νά λέη τό τοϋ Ψαλμωδοΰ: «Κ ύριος ποιμαίνει μ ε καί οόδέν με υστερήσει. Εις τόπον χλόης έκεϊ μ ε κατεσκήνωσεν, έπί ϋδατος άναπαυσεως έξέθρεψέ με, την ψυχήν μου έπέστρεψ ε» (Ψαλμ. 22, 1-3). Χριστιανέ, τό σκέφθηκες; Νά είσαι πρόβατο τοϋ Χριστού σφραγισμένοΕΤΟΣ Ξ' ■ ΑΘΗΝΑ ■
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2012 ■ ΑΡΙΘ. ΤΕΥΧΟΪΣ 581
