ΚΑΤΕΥΘΥΝΑΙ ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
Στην παρούσα μελέτη θα αναλύσουμε ένα μεταφραστικό λάθος που περιέχεται σε πολλές μεταφράσεις της Καινής Διαθήκης. Το είχαμε και παλαιότερα αναφέρει σε μελέτη μας για την Μετάφραση Νέου Κόσμου των ψευδομαρτύρων του Ιεχωβά Τώρα επανερχόμαστε με περισσότερη φιλολογική ανάλυση διότι αυτό το μεταφραστικό λάθος είναι συχνό, ακόμη και σε μεταφράσεις
παραδοξότατο. Διότι αφού ο Απ. Παύλος αναφέρει δύο πρόσωπα, τον Θεό Πατέρα και τον Κύριο Ιησού , θα περίμενε κανείς να χρησιμοποιήσει πληθυντικό αριθμό (ΚΑΤΕΥΘΥΝΑΙΕΝ = είθε να κατευθύνουν). Όμως ο θεόπνευστος συγγραφέας κάνει χρήση του ενικού αριθμού διότι τα ΔΥΟ Πρόσωπα είναι ΕΝΑΣ Θεός ! Τα δύο Πρόσωπα είναι ΟΜΟΟΥΣΙΑ, έχουν κοινή την θεία ουσία. Αυτός είναι και ο λόγος που η ΜΝΚ των ψευδομαρτύρων του Ιεχωβά παραφράζει και κακοποιεί το εδάφιο μεταφράζοντας τον ενικό αριθμό με πληθυντικό διορθώνοντας τον Παύλο
«Είθε ο ίδιος ο Θεός και Πατέρας μας και ο Κύριός μας Ιησούς να κατευθύνουν ευνοϊκά την οδό μας προς εσάς» ΜΝΚ 1 Θεσσαλονικείς 3:11 .
Η ΜΝΚ μεταφράζει (παραφράζει) την ευκτική τρίτου ενικού προσώπου ως ευκτική τρίτου πληθυντικού προσώπου
Θεός !
Πέρα όμως από τους ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά, υπάρχουν και άλλοι μεταφραστές (Προτεστάντες και Ορθόδοξοι), οι οποίοι αν και δεν αρνούνται την Ομοουσιότητα του Πατρός και του Υιού, κάνουν από άγνοια το ίδιο μεταφραστικό λάθος.
Παράδειγμα η μετάφραση της Καινής Διαθήκης από την Βιβλική Εταιρία (των Γαλίτη, Καραβιδόπουλου, Γαλάνη, Βασιλειάδη), αποδίδει επίσης με πληθυντικό – «ας κατευθύνουν» !
Το κατευθύναι υπάρχει και στο εδάφιο Β' Θεσσαλονικείς 3:5 ,όπου και φαίνεται ξεκάθαρα ότι είναι ενικού αριθμού και μεταφράζεται σωστά ως ευκτική τρίτου ενικού προσώπου και από την ΜΝΚ των ψευδομαρτύρων του Ιεχωβά και από την Βιβλική Εταιρία και από όλες τις μεταφράσεις
«῾Οδὲ Κύριος κατευθύναι ὑμῶν τὰςκαρδίαςεἰς τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ καὶ εἰς τὴν ὑπομονὴν τοῦ Χριστοῦ» εδάφιο Β’ Θεσσαλονικείς 3:5
«Είθε ο Κύριος να κατευθύνει συνεχώς τις καρδιέςσαςμεεπιτυχίαστηναγάπητουΘεούκαι στην υπομονή για τον Χριστό» ΜΝΚ 2 Θεσσαλονικείς 3:5
Σημείωση : Ο Κύριος του εδαφίου Β Θεσσαλονικείς 3:5 ο Οποίος κατευθύνει στην αγάπη του Θεού-Πατρός και στην υπομονή του Χριστού δεν είναι άλλος από το Άγιο Πνεύμα.
Δηλαδή βρισκόμαστε μπροστά στο φαινόμενο την ίδια λέξη οι διάφοροι μεταφραστές να αποδίδουν πότε με ενικό αριθμό και πότε με πληθυντικό αριθμό !!! Στο ένα εδάφιο με ενικό και στο άλλο με πληθυντικό ! Αυτό ασφαλώς δεν είναι συνεπής μετάφραση… Η ΨΕΥΔΗΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ Μερικοί ισχυρίζονται ότι η λέξη «κατευθύνα
! Το απαρέμφατο δεν έχει αριθμό (ενικό / πληθυντικό) και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για ένα πρόσωπο και για δύο. Συνεπώς όταν μεταφράζουμε το απαρέμφατο μπορούμε να το αποδίδουμε κατά την περίπτωση με ενικό ή πληθυντικό αριθμό.
προηγείται το «εὐδοκήσαμεν» που έχει αριθμό πληθυντικό, η φράση «εὐδοκήσαμεν καταλειφθῆναι» σημαίνει «ευδοκήσαμε να παραμείνουμε», δηλαδή το απαρέμφατο αν και δεν έχει αριθμό, στην μετάφραση στην δημοτική αποδίδεται αναλόγως των συμφραζομένων με ενικό ή πληθυντικό.
ΑΠΑΝΤΟΥΜΕ
Πράγματι το απαρέμφατο δεν έχει αριθμό και στην μετάφραση στην δημοτική αποδίδεται είτε με ενικό, είτε με πληθυντικό αριθμό αναλόγως των συμφραζομένων. Σε αυτό συμφωνούμε.
Το κατευθύναι όμως δεν είναι απαρέμφατο αλλά ευκτική ! Και η ευκτική έχει αριθμό. Το απαρέμφατο είναι κατευθῦναι (με περισπωμένη και όχι οξεία).
λέγουν ότι τα αρχαιότερα χειρόγραφα είναι γραμμένα με κεφαλαία γράμματα χωρίς τονισμό (ΚΑΤΕΥΘΥΝΑΙ), οπότε δεν γνωρίζουμε αν ο Παύλος χρησιμοποίησε ευκτική ή απαρέμφατο !
Λάθος ! Μεγάλο λάθος. Διότι μπορεί πράγματι αν δούμε την λέξη ΚΑΤΕΥΘΥΝΑΙ μόνη της χωρίς τονισμό να μην μπορούμε να καταλάβουμε αν είναι ευκτική ή απαρέμφατο, αλλά αν την δούμε εντός των συμφραζομένων της θα καταλάβουμε πολύ καλά !
Στο εδάφιο Α’ Θεσσαλονικείς 3:11 ο Παύλος ΕΥΧΕΤΑΙ. Όλη η πρόταση έχει ευχετικό περιεχόμενο. Από αυτό καταλαβαίνουμε ότι έχουμε ΕΥΚΤΙΚΗ και όχι απαρεμφατική έγκλιση. Στον Θεό ευχόμεθα δεν υποδεικνύουμε! Άλλωστε οι ίδιες οι μεταφράσεις που αποδίδουν λάθος την λέξη ΚΑΤΕΥΘΥΝΑΙ, την αποδίδουν με φρασεολογία που φανερώνει μετάφραση ευκτικής και όχι απαρεμφάτου, (είθε, ας κτλ.). Στον αριθμό κάνουν λάθος οι μεταφραστές (αποδίδουν τον ενικό με πληθυντικό) όχι στον ευχετικό χαρακτήρα του εδαφίου.
Ομοίως:
«εἶπεδὲ Λὼτ πρὸς αὐτούς·δέομαι κύριε, ἐπειδὴ εὗρεν ὁ παῖς σου ἔλεος ἐναντ
την επίσκεψη δύο αγγελιαφόρων, «Ήλθονδὲ οἱ δύο ἄγγελοιεἰςΣόδομα ἑσπέρας» Γένεση 19:1 Και ενώ ο Λώτ ομιλεί σε ΔΥΟ αγγελιαφόρους – «εἶπε δὲ Λὼτ πρὸς αὐτούς», ακολουθεί πλήθος εκφράσεων σε ενικό αριθμό ενώ κανονικά θα έπρεπε να είναι στον πληθυντικό !!! Γιατί ; Διότι οι δύο αγγελιαφόροι είναι ΟΜΟΟΥΣΙΑ Πρόσωπα του Ενός Θεού ( Υιός- Άγιο Πνεύμα), δεν είναι κτίσματα.
