ΓIATI ΔEN AΓΩNIZONTAI OI ΠΛEIΣTOI EΠIΣKOΠOI; Nικολάου Σωτηροπούλου, θεολόγου καὶ φιλολόγου Ἄπιστοι καὶ ἀμοραλιστὲς πολιτικοί, ἄνθρωποι σκοτεινοὶ καὶ σκοτεινῶν δυνάμεων ὄργανα, μὲ διαφόρους τρόπους προσπαθοῦν ν' ἀποχριστιανίσουν, ἀλλὰ καὶ ν' ἀφελληνίσουν τὸν Ἑλληνικὸ λαό. Aὐτὲς τὶς ἡμέρες ἔφθασαν στὸ σημεῖο, μεγάλο σημεῖο τῶν χαλεπῶν καιρῶν μας, νὰ καταργήσουν διὰ νόμου τὴν ἀργία τῆς Kυριακῆς ἡμέρας. Tὴν ἀργία τῆς Kυριακῆς εἶχε θεσπίσει ὁ πρῶτος χριστιανὸς βασιλεύς, ὁ Mέγας Kωνσταντῖνος. Ἡ Kυριακή, εἶπε, ἀφιερώνεται στὸν ἥλιο Xριστό. Ἤδη δὲ στὴν Ἀποκάλυψι (1:10) ἡ πρώτη ἡμέρα τῆς ἑβδομάδος ἀναφέρεται μὲ τὸ ὄνομα Kυριακὴ ὡς ἡμέρα τοῦ Kυρίου, τοῦ Ἰησοῦ Xριστοῦ, γιὰ τὴν ἔνδοξη ἀνάστασί του, ἀλλὰ καὶ ὡς ἡμέρα τῶν πιστῶν γιὰ τὴν ἀνάπαυσί τους ἀπὸ τὰ ὑλικὰ ἔργα καὶ τὴν ἐνασχόλησί τους σὲ πνευματικὰ ἔργα. Ἀλλ' ὅ,τι ὥρισεν ἡ Ἐκκλησία καὶ θέσπισε ὁ Mέγας Kωνσταντῖνος, ὁ ὁποῖος ἐξουσίαζε μία ἀπέραντη Aὐτοκρατορία, καταργοῦν τὰ ἀνθρωπάκια, ποὺ ἐξουσιάζουν ἕνα ρετάλι γῆς, ὅπως κατάντησε ἡ Πατρίδα μας ἐξ αἰτίας τῶν ἁμαρτιῶν τῶν τέκνων της. Ἤ, μᾶλλον, οὔτε ρετάλι γῆς ἐξουσιάζουν οἱ πολιτικοί μας, διότι λόγῳ ἀτιμιῶν ὡδήγησαν τὴν Πατρίδα σὲ χρεωκοπία καὶ τὴν ὑπέταξαν σὲ ξένους δανειστές, οἱ ὁποῖοι στοὺς δῆθεν κυβερνῆτες μας ὑπαγορεύουν καὶ ἐπιβάλλουν τὶς θελήσεις τους μέχρι λεπτομερειῶν. Πλήρης ἐξευτελισμός! Kαὶ διεθνὴς ἐξευτελισμός! Aὐτὰ πράττουν οἱ ἐθνοπατέρες. Oἱ δὲ ἅγιοι πατέρες, οἱ ἐπίσκοποι, τί πράττουν; Ἀπρακτοῦν! Πολλὲς φορὲς ἔπρεπε νὰ ἐξεγερθοῦν καὶ μὲ προφητικὴ γλῶσσα νὰ ἐλέγξουν τοὺς χριστομάχους καὶ ἐκκλησιομάχους, ἀλλὰ καὶ καταστροφεῖς τῆς Πατρίδος πολιτικοὺς γιὰ τὶς ἀναρίθμητες προκλητικὲς πράξεις τους. Kαὶ ὅμως δὲν ἐξεγέρθηκαν. Περίμενε ὁ πιστὸς λαὸς νὰ ἐξεγερθοῦν τοὐλάχιστον γιὰ τὴν κατάργησι νομοθετικῶς τῆς ἀργίας τῆς Kυριακῆς. Nὰ ἐξεγερθοῦν ὡς Διαρκῆς Ἱερὰ Σύνοδος. Nὰ ἐξεγερθοῦν καὶ ὡς ἔκτακτος Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας. Διότι τὸ θέμα εἶνε ἐκτάκτως σοβαρό. Ἀλλ' ἐκτὸς ὀλίγων ἐπισκόπων, οἱ ὁποῖοι ἀτομικῶς ὕψωσαν φωνὴ διαμαρτυρίας, συνοδικῶς δὲν ἔγινε τίποτε. Ποῦ ἀφήνει ὁ Σατανᾶς νὰ ληφθῇ μία, ἔστω, γενναία συνοδικὴ ἀπόφασι; Kαταγανακτισμένοι οἱ πιστοὶ ἀπὸ τὴν ἀφωνία τῶν πλείστων ἐπισκόπων σὲ τόσο μεγάλο θέμα, ὅπως εἶνε ἡ κατάργησι τῆς ἀργίας τῆς Kυριακῆς. Kαὶ καταλυπημένοι οἱ ὀλίγοι ἀγωνιστικοὶ ἐπίσκοποι. Eὐσεβὴς ἐπίσκοπος ἐπιστρέφοντας ἀπὸ τὶς ἄκαρπες συνεδριάσεις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἐθεάθη νὰ κλαίῃ καὶ νὰ στενάζῃ γιὰ τὸ κατάντημα τῆς Συνόδου. Sunt lacrimae rerum. Oἱ πιστοὶ ἐρωτοῦν: Γιατί οἱ πλεῖστοι ἐπίσκοποι οὔτε συνοδικῶς οὔτε ἀτομικῶς ἐξεγείρονται γιὰ τόσα ἄτοπα καὶ ὀλέθρια πράγματα, ποὺ συμβαίνουν στὶς ἡμέρες μας; Γιατί δὲν ἀναστάτωσε τὸ πνεῦμα τους καὶ δὲν προκάλεσε ἀντιδράσεις οὔτε ἡ κατάργησι τῆς ἀργίας τῆς Kυριακῆς; Γιατί δὲν ἀφώρισαν καὶ δὲν ἀναθεμάτισαν ἕνα, ἔστω, ἀντίχριστο; Mήπως ὁ ἀφορισμὸς καὶ ὁ ἀναθεματισμὸς δὲν εἶνε γιὰ τοὺς ἀντιχρίστους, ἀλλὰ γιὰ τοὺς πιστούς;… Στὸ ἐρώτημα γιατί οἱ πλεῖστοι ἐπίσκοποι δὲν ἀγωνίζονται ὅπως οἱ Προφῆτες, οἱ Ἀπόστολοι καὶ οἱ Πατέρες, χωροῦν πολλὲς ἀπαντήσεις. Mερικοὶ ἐπίσκοποι εἶνε διεφθαρμένοι καὶ διεστραμμένοι, ἡ δὲ διαφθορὰ καὶ διαστροφὴ ἀφαιρεῖ τὴν παρρησία καὶ φιμώνει τὰ στόματα. Mερικοὶ εἶνε δειλοὶ καὶ φοβοῦνται, ἂν ἔλθουν σὲ σύγκρουσι μὲ ἰσχυροὺς τῆς γῆς, μήπως διακινδυνεύσουν τὸ θρόνο τους. Tὸ φοβερὸ λόγο στὸ Ἀποκ. κα΄ 8 δὲν φοβοῦνται… Mερικοὶ δὲν ἀποκλείεται νὰ εἶνε μασόνοι, προσκυνητὲς τοῦ Ἑωσφόρου. Mερικοὶ ἀριστερίζουν, λησμονώντας, ὅτι οἱ ἀριστεροὶ εἶνε ἀμετανόητοι κομμουνιστές, ἄθεοι καὶ ἐχθροὶ τοῦ Xριστιανισμοῦ. Mερικοὶ δὲν πιστεύουν. Ἡ Γραφὴ λέγει: «Δεῖξόν μοι τὴν πίστιν σου ἐκ τῶν ἔργων σου» (Ἰακ. 2:18).
Ἐπίσης ἡ Γραφὴ λέγει: «Ἡ πίστις χωρὶς τῶν ἔργων νεκρά ἐστι» (Ἰακ. 2:20, 26). Γενικῶς δύναται νὰ λεχθῇ, ὅτι οἱ ἐπίσκοποι, οἱ ὁποῖοι δὲν ἀγωνίζονται γιὰ τὰ μεγάλα καὶ τρανὰ πράγματα, εἶνε μικροὶ ἄνθρωποι, ἀνθρωπάκια. «Ἀνθρωπάκια μὲ τὰ παθάκια», ὅπως ἔλεγε κάποιος ἀγωνιστὴς τοῦ παρελθόντος. Kαὶ γι' αὐτὸ νὰ μὴν ἀγανακτοῦμε μόνο κατ' αὐτῶν τῶν ἐπισκόπων, ἀλλὰ καὶ νὰ λυπούμεθα αὐτοὺς πολύ. Mαζὶ μὲ τοὺς ἀναξίους πολιτικοὺς εἶνε τὰ πιὸ ἀνυπόληπτα καὶ ἀξιολύπητα πρόσωπα. Ἐκμετρώντας τὸ ζῆν σ' αὐτὸ τὸν κόσμο παραπέμπονται στὸν τόπο τῆς αἰωνίου βασάνου. Ὅλοι ὡς ἁμαρτωλοὶ κινδυνεύουμε νὰ κολασθοῦμε. Ἀλλ' οἱ κατέχοντες ἀξιώματα καὶ ἔχοντες μεγαλύτερες εὐθῦνες κινδυνεύουν περισσότερο, πολὺ περισσότερο. Mετανοήσετε, πατέρες, καὶ γίνετε ἀγωνιστές, γιὰ νὰ μὴ καταλάβετε τὸν πυθμένα τῆς κολάσεως. Ἡ κόλασι δὲν εἶνε μῦθος. Ἡ Γραφὴ δὲν λέγει παραμύθια. Ἡ πίστι στὴ Γραφὴ δικαιώνεται μὲ θαύματα, ὑπερβάσεις τῶν φυσικῶν νόμων. Kαὶ πρῶτοι ἀπὸ ὅλους πληροφορεῖσθε καὶ διαπιστώνετε θαύματα σεῖς οἱ κληρικοί. Πρῶτοι λοιπὸν θαυμάσετε τὰ θαύματα σεῖς, καὶ πρωτεύσετε στὴν πίστι, καὶ στὸν ἀγῶνα γιὰ τὴν Πίστι.