Sonja en Nicole

Twee sterke begijnhofmadammen aan het woord...

Sonja Vanoutryve en Nicole Bonne zijn twee vaste waarden in de Bewonersadviesgroep en het redactieteam van ons Begijnhof. Onlangs hebben ze beslist om de fakkel door te geven aan andere actieve buren... tijd dus om met hen terug te blikken op de bewogen geschiedenis van de Begijnhofkrant en het buurtleven in ons begijnhof.

HOE HET ALLEMAAL BEGON

Sonja: Het krantje ‘Ons Begijnhof’ is zeer bescheiden begonnen in 2002 met een eerste nummer ter grootte van een halve A4, beide kanten volgetypt . Ik hoorde van een vroegere collega bij de krant Het Volk dat de VZW een persconferentie gaf over de stand van zaken van de restauraties en de bewoners wisten van niets... dat maakte me toch wat boos. Ik heb toen gevraagd of ik als ex-journaliste aanwezig mocht zijn op die persontmoeting en ik kreeg ook de ‘toelating’ om de bewoners te informeren. De Begijnhofkrant was daarmee geboren. De belangrijkste bedoeling was de bewoners op de hoogte te houden van het reilen en zeilen binnen het begijnhof. De verantwoordelijke uitgever was de VZW Begijnhof Ter Hoyen en een secretaresse van het Bisdom printte de blaadjes af. Dat bleef zo gedurende vele jaren.

Nicole: ik las die eerste krantjes en was opgetogen over het initiatief. Ik ben afkomstig van Destelbergen en was daar gewoon aan een uitgebreid sociaal netwerk van buren die mekaar hielpen als het nodig was. Als lerares Nederlands voelde ik me ook aangesproken en ik kroop in mijn pen met een oproep om elkaar te helpen, in feite een hoplr avant la lettre...Later kregen we versterking van Martine als lokale fotografe en Babs die de teksten corrigeerde. Ook Jerome schreef soms een filosofisch stukje en bracht verhalen over kruiden.

Sonja: In de loop der jaren evolueerde ons krantje stilaan naar een volwaardig A4-tijdschrift. Voor het bisdom - en mijn regelmatige wandeling erheen - begon het een zware klus te worden. Er werd aangeraden naar een andere oplossing te zoeken. En we vonden er een! Er was toen immers een Bewonersadviesraad opgericht en vanaf 2008 kregen we subsidies van de Stad Gent via Wijk aan Zet. Marc Van Speybroeck werd voorzitter van de BAR en verantwoordelijke uitgever, er kwam een heus redactieteam en we werden onafhankelijk van het Bisdom want we konden nu zelf onze kopijen betalen. En ‘Ons Begijnhof’ werd de ideale manier om bewoners te informeren en te betrekken bij allerlei initiatieven.

DE HOOGTEPUNTEN

Sonja: In het begin woonden we met niet zoveel mensen in het Begijnhof, dus alles was wat beperkter van omvang. Zo waren de eerste zomerpicknicks veel minder strak georganiseerd maar we konden toch genieten van een rijkelijk gevuld buffet terwijl sommigen heel bescheiden met een paar boterhammetjes kwamen aanschuiven. Dankzij buurman Arne kon dat allemaal in Nucleo. Bedankt Arne!! Maar dit blijft een sterk initiatief, in een zomerse sfeer bij elkaar zitten om te eten en te drinken, zalig toch! Het sociaal leven groeide gestaag: het jaarlijkse driekoningenfeest waar ook ouders werden op uitgenodigd voor een hapje en een drankje, de paaseierenraap, infoavonden en later de optredens in de kapel... en niet te vergeten de banken voor de kerk (dank Alex en Ilse), die zorgen echt voor een warm ‘bankcontact’. initiatieven voor en door de kinderen van het Begijnhof. Zo was er de ‘kidskrant’, volledig geschreven door jongeren. Ze hebben hier ook een ‘eurosong for kids’ georganiseerd en een echt paas- en zomerkamp in mekaar gestoken. Heerlijk hoe de kinderen met mekaar optrokken en echte vrienden waren. Spijtig dat daar nu precies minder interesse voor is....

EEN TERUGBLIK OP ONZE KRANT

Nicole: ik vind nog altijd dat een buurtkrant een grote meerwaarde heeft voor het gemeenschapsleven. Het is een middel om iedereen op de hoogte te houden van wat er gebeurt, om activiteiten aan te kondigen of verslag uit te brengen achteraf. Wat enorm deugd doet is aangesproken worden door buren over iets wat ze gelezen hebben. Ook bewoners die ik niet zo goed ken beginnen al eens een babbeltje over een item uit de krant, dat zorgt meteen voor meer sociale cohesie. Dat zou wel wat meer mogen gebeuren.

Sonja: Het is niet simpel om in te schatten wat de mensen van de bewonerskrant vinden. Ik heb veel bewoners geïnterviewd voor onze krant: nieuwe buren, iemand die iets speciaals te vertellen heeft, een aantal kunstenaars van Nucleo.... en mijn ervaring is dat de geïnterviewde daar altijd blij mee was. Het is ook een goede manier om mekaar te leren kennen en om iedereen meer te betrekken bij de sociale activiteiten. En als buren reageren dan doet dat inderdaad deugd, alle soorten opmerkingen zijn welkom! Dit bewijst immers dat onze krant gelezen wordt. Maar er zou wel wat meer reactie mogen komen. Ik vermoed dat de meeste buren geen idee hebben hoeveel tijd en energie het kost om telkens weer een blad in elkaar te boksen.

TIPS VOOR DE TOEKOMST

Nicole: ik denk dat we terecht fier mogen zijn op wat er in de voorbije 20 jaar hier gerealiseerd werd. Voor mij blijft de verbondenheid tussen de begijnhofbewoners heel belangrijk. Wie men ook is, waar men ook woont, erfpachter of huurder, we zijn allen bewoners van deze prachtige site en we willen er allemaal het beste van maken. Toch een tip: misschien kan er in de toekomst terug meer werk gemaakt worden van activiteiten voor kinderen? Dat brengt zoveel leven in de brouwerij!

Sonja: ik wens iedereen veel succes met de BAR en de Begijnhofkrant. Voor wat de krant betreft toch een paar tips. Streef variatie na en breng niet te lange stukjes over thema’s die de bewoners aanspreken. En maak van dit begijnhof geen al te heilige plaats, het is een dorp in de stad en de kerk behoort tot het mooie kader, maar dit is niet de “ziel” van ons dorp, dat zijn de mensen die er wonen.

Bedankt Sonja en Nicole voor het mooie gesprek en voor alles wat jullie gedaan hebben voor onze begijnhofgemeenschap. En we weten dat we nog steeds op deze 2 madammen zullen kunnen rekenen als het nodig is.