What’s in a name?

Wat schuilt er achter de namen van onze huizen?

Met de naam van Sint Hyronimus bij huisnummer 137, krijgen we te maken met een heuse belangrijke kerkvader.

Hij leefde in de vierde eeuw. Hij was een belezen man, schrijver en vertaler van oude geschriften. Hij groeide op in Rome, leerde daar Latijn, en wilde als jongeling al snel naar Jezuzalem. Ziekte deed hem evenwel stranden in Antiochië. Daar leerde hij perfect Grieks. Hij besloot een tijd als kluizenaar in de woestijn te leven, waar een Jood hem de kennis van de Hebreeuwse taal bijbracht. Daarna keerde hij naar Rome terug. Daar is hij de opsteller van een eerste Latijnse vertaling van bijbelverhalen, die hij bundelde. Hij baseerde zich hiervoor ook op de gekende Hebreeuwse bronteksten. Deze zogenaamde eerste ‘vulgaat’vertaling werd eeuwen later, tijdens het Concilie van Trente (een toenmalige reactie op de Lutherse afwijkende interpretaties van de Christelijke leer) medio 16e eeuw, als enig geldende bijbelvertaling voor de Katholieke Kerk aangenomen. Palestina trekt hem evenwel sterk aan en hij keert terug naar de woestijn, in de buurt van Bethlehem. Meer dan 30 jaar zal hij daar verblijven tot aan zijn dood. Hij leert daar een paar adellijke dames kennen en vermoedelijk zijn zij de aanleiding om een paar vrouwenkloosters op te richte; hij stichtte ook een manneklooster. Verder vult hij zijn dagen met wetenschap en godsdienstige werken. Hij wordt een alomzijdige erudiete wetenschapper maar bleek wel een moeilijke mens om mee om te gaan. Hij bleef wel eerlijk en rechtlijnig in zijn levenshouding. Hij toont niettemin ook veel begrip voor misgelopen toestanden en gebrekkig volgen van zijn ascetische levenswijze. Met zijn achtergrondkennis en zijn talenknobbel, werd hij een richtbaken voor zijn omgeving en zijn medestanders. Met zijn volgelingen hield hij schriftelijk heel nauw contact: veel brieven van zijn hand zijn nog gekend. Hij wordt aanzien als een van de verstandigste en meest wijze, in de goede zin van het woord, christelijke voorgangers van zijn tijd. Samen met Augustinus, Ambrosius en Gregorius vormt hij het selecte groepje van belangrijkste zogeheten kerkvaders voor de Katholieke Kerk. Waar je in afbeeldingen een van de vier terug vindt, is de kans groot dat de drie anderen er ook bij zijn. Hiëronimus haal je er zo uit door zijn kledij: dikwijls een sjofele omslagdoek, een hoed met brede rand, een eenvoudige houten staf, soms met een doodshoofd. Soms iets luxueuzer. Wij vieren zijn naamdag op 30 september.