Zwęszyłemszansę!

KUPONY Precyzyjne targetowanie wg gatunków i cech

W OPIECE NAD PUPILEM przypomnienia 3000 porad i artykułów

BEZDOMNYM ZWIERZAKOM napełnij wirtualną miskę w aplikacji

Opiekunowie zwierząt znajdą najlepsze spersonalizowane oferty od lokalnych sklepów i producentów.

W porównaniu do innych kanałów komunikacji promocja w MyPetStory jest bardziej efektywna i nawet 10x tańsza*.

Wszystkie sklepy w jednym miejscu!

Paola Teulières

Dyrektor generalna ENTOMOJO SAS, Francja, producent karm z owadami marki TOMOJO

Okres ciąży i laktacji to w życiu suki bardzo wymagający czas, także pod względem odżywiania. Rosną potrzeby energetyczne, także zapotrzebowanie na białko, tłuszcze i węglowodany. Niedobory mają negatywny wpływ i na ciążę, i na płód, także na możliwości laktacyjne i jakość mleka. Te potrzeby zbliżone są do potrzeb szybko rosnących szczeniąt. Dlatego karmy przeznaczone dla nich znakomicie sprawdzają się w żywieniu suk, np. nasze Tomojo Junior dla szczeniąt. Podstawa receptury, czyli owady (larwy Hermetia illucens), są bardzo wartościowym źródłem białka, którego profil aminokwasowy zaspokaja podstawowe potrzeby suk i odznacza się wysoką strawnością >89%. Wśród tłuszczów królują duże ilości kwasu laurynowego o właściwościach antybakteryjnych i wzmacniających układ odpornościowy. Natomiast olej słonecznikowy i siemię lniane podnoszą ilość niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych (w tym kwasów tłuszczowych omega-3). Koncentracja wartościowych tłuszczów będzie miała wpływ m.in. na wartość mleka matki.

Z kolei sorgo jest źródłem dobrej jakości węglowodanów o wysokiej strawności (na poziomie 86%!), a na dodatek nie zawiera glutenu. Wartościowe węglowodany są w diecie suk niezbędne – wpływają m.in. na wielkość miotów, a potem na wzrost i rozwój szczeniąt.

Receptura Tomojo zawiera także składniki o właściwościach prebiotycznych – wytłoki jabłkowe, korzeń cykorii i drożdże, które wspierają utrzymanie prawidłowej flory bakteryjnej w jelitach, wzmacniając siły obronne organizmu.

Samo zdrowie dla psich mam i ich potomstwa!

Glukoza stanowi główne źródło energii dla rozwijających się płodów i pokrywa 50% ich zapotrzebowania. Przy braku lub niedoborze glukozy pojawia się hipoglikemia, która może prowadzić do ograniczenia żywotności noworodków. Ocenia się, że 10–20% energii dostarczanej ciężarnej suce w diecie powinno pochodzić z węglowodanów.

W tej fazie zwierzęta zużywają 3–4 razy więcej energii w porównaniu z zapotrzebowaniem bytowym, co w dużym stopniu jest uzależnione od liczebności miotu. Przy tak dużym zapotrzebowaniu na energię ważne jest, aby pokarm miał wysoką gęstość kaloryczną (4–5 kcal/g s.m.) oraz strawność powyżej 80%. Stosowanie pokarmu o niższej gęstości kalorycznej pociąga za sobą niebezpieczeństwo niedoboru energii, co może się stać przyczyną utraty masy ciała suki oraz osłabionej laktacji. Zaleca się, aby pokarm był podawany często, ale w małych ilościach. W ten sposób unikamy przeciążenia przewodu pokarmowego. Można również próbować żywić suki w systemie do woli, ponieważ wtedy zwierzęta samodzielnie regulują sobie ilość przyjmowanego pokarmu. Wysoką energetyczność pokarmu osiągamy przez zwiększenie zawartości tłuszczu powyżej 18% suchej masy karmy. Jest to szczególnie ważne u suk ras dużych i olbrzymich i pozwala na pokrycie dziennego zapotrzebowania na energię, utrzymanie optymalnej masy ciała oraz prawidłowej laktacji nawet przy licznym potomstwie. Dieta zarówno ciężarnej, jak i karmiącej suki powinna zawierać także spore ilości nienasyconych kwasów tłuszczowych z rodziny omega-3 (przede wszystkim kwas DHA). Odgrywa on bardzo ważną rolę w rozwoju mózgu oraz zdolnościach poznawczych szczeniaków, przede wszystkim w okresie płodowym i w pierwszych tygodniach po urodzeniu. Równie ważne w okresie laktacji jest spożycie węglowodanów. Przy ich niedoborze może nastąpić spadek zawartości laktozy w mleku. Spośród makroelementów na szczególną uwagę zasługują wapń i fosfor. Wapń jest jednym z najważniejszych pierwiastków w czasie laktacji. Jego stężenie we krwi obniża się w czasie całej laktacji, natomiast do największego niedoboru może dojść między trzecim a piątym tygodniem, kiedy ilość wydzielanego mleka jest największa. W tym czasie zapotrzebowanie na wapń może wzrosnąć nawet pięciokrotnie. Niedobór wapnia w pokarmie może prowadzić do wystąpienia tężyczki. Najczęściej chorują na nią w szczycie laktacji suki małych ras rodzące po raz pierwszy, zwłaszcza gdy mioty są liczne. Równie niebezpieczne jest przedawkowanie wapnia. Dlatego stosując karmy gotowe, należy unikać stosowania suplementów wzbogaconych o ten pierwiastek. W czasie laktacji sukę należy chronić przed stresem i niepokojem. Jeśli miot jest liczny, a suka ma mało mleka, konieczne jest w takim przypadku dokarmianie szczeniąt preparatem mlekozastępczym.

Przy prawidłowym przebiegu laktacji suka może karmić potomstwo do około 8. tygodnia ich życia, przy czym do 3. tygodnia mleko matki stanowi wyłączny pokarm dla szczeniąt.

Odsadzenie szczeniąt

Odsadzeniem nazywamy etap przechodzenia z mleka matki (pokarmu płynnego) na pokarm stały. Wiąże się to ze stopniowym odłączaniem szczeniąt od swojej matki. Przy prawidłowym przebiegu laktacji suka może karmić potomstwo do około

8. tygodnia ich życia, przy czym do

3. tygodnia mleko matki stanowi wyłączny pokarm dla szczeniąt. W przypadku wcześniejszego odsadzenia szczeniąt sukę należy „zasuszać”, tzn. poprzez stopniowe ograniczenie ilości podawanej karmy doprowadzić do zmniejszonego wytwarzania mleka, tak aby uniknąć ryzyka zapalenia gruczołu mlekowego. Należy pamiętać, że u szczeniąt zęby mleczne zaczynają się wyżynać pod koniec pierwszego miesiąca życia. W tym czasie podczas ssania szczeniakom zdarza się boleśnie ugryźć matkę. Może to powodować, że suka coraz częściej opuszcza gniazdo i niechętnie karmi swoje potomstwo. Jednocześnie obniża się wytwarzanie mleka, a potrzeby pokarmowe szczeniąt wciąż rosną. To najlepszy moment, aby zacząć wprowadzać szczeniętom inny pokarm, przy czym na początku powinien on mieć konsystencję papkowatą. Jest to bardzo ważne, ponieważ w tym okresie u szczeniąt zanika odruch ssania, który jest stopniowo zastępowany lizaniem, a dopiero później wytwarza się odruch gryzienia. Zaleca się, aby odsadzać miot w całości, nie pozostawiając suce do karmienia żadnego szczenięcia, gdyż ssanie nawet przez jedno szczenię pobudza laktację. Przy odsadzeniu w prawidłowym terminie (około 6. tygodnia życia) nie stosuje się ograniczeń żywieniowych, ponieważ wydzielanie mleka obniża się stopniowo wraz ze zmniejszeniem się liczby karmień przez sukę.

Podsumowując, odpowiednie karmienie i właściwa opieka w okresie ciąży i laktacji są kluczowe dla utrzymania dobrego zdrowia i kondycji ciężarnych suk oraz prawidłowego rozwoju ich potomstwa. Odpowiednio zbilansowane żywienie należy wdrożyć już podczas wzrostu i rozwoju młodych psów, które w przyszłości będą użytkowane w hodowli. Należy je kontynuować w okresie krycia, ciąży i laktacji. Tylko takie postępowanie jest gwarancją odchowania zdrowych szczeniąt.