1995. Oé, oé, oé. Dirección e actor
Membro do Equipo Lupa (grupo de cine aficcionado):
1996. Anxeliños. Dirección e actor
1972. Holocausto. Ficción. Axudante dirección e actor.
1997. Rastros. Dirección.
1972. A procesión das mortallas. Documental. Producción..
1998. Doentes. Dirección.
1973. Inqueda volta. Ficción. Co-productor e co-realizador.
1999. Sen ir máis lonxe. Actor.
1973. Berros na cova. Ficción. Producción, axudante de
2000. Criaturas. Dirección e actor.
dirección.
2000. Os Papalagui. Dirección e actor.
1974. Peliqueiros. Documental. Producción.
2002. Animaliño. Dirección.
1974. Antroido do Ulla. Documental. Realización.
Con outras compañías:
1974. O día que os chínfanos deixaron de zoar. Ficción. Guión e
1980. Memoria de mortos e ausentes. Dirección.
dirección.
1981. Bailadela da Morte Ditosa. Actor.
Premios e mencións:
CDG. 1984. Agasallo de sombras. Dirección.
Premio Abrente 1976 (Laudamuco Señor de Ningures).
CDG. 1988. Espectros. Actor.
Mención Honorífica Premio Abrente 1978 (Memorias de
Teatro do Atlántico. 1989. Liberdade bremana. Actor.
Mortos e de Ausentes)
CDG. 1989. Salomé. Oscar Wilde/Chévere.
Premio Abrente 1980 (Bailadela da Morte Ditosa)
CDG. 1991. A casa dos afogados. Actor.
Mención Honorífica V concurso Teatro Infantil "O Facho"
CDG. 1999. Xelmirez ou a gloria de Compostela. Dramaturxia e
(Ruada das Papas e do unto)
dirección.
Medalla de ouro Cidade de Valladolid ao mellor texto de autor
CDG. 2001. Rosalía. Dramaturxia e dirección.
español vivo da tempada 1983-84 (Percival)
Audiovisuais:
Premio Alvaro Cunqueiro 1991 (Saxo Tenor)
2000. Un mundo de historias Teleserie. Actor e guionista.
Premio Compostela 1992 (Saxo Tenor)
2000. Mareas Vivas. Serie. Actor en 6 episodios.
Premio Rafael Dieste 1992 - 1997 (Días sen gloria e Doentes)
1999. A lingua das bolboretas. Longametraxe. Actor.
Finalista do Nacional de Literatura 1992 (Días sen Gloria)
1999. Amor serrano. Curtametraxe. Actor.
Premio Compostela 1993 (Días sen gloria)
1997. A noiva da medianoite. Longametraxe. Actor.
Premio "Camiño de Santiago" 1994 (As actas escuras)
1993. O camiño de Santiago. Documental. Actor-presentador.
Finalista do Tirso de Molina 1995 (Requien. Versión de
1992. Un café de ollos verdes. Mediametraxe. Actor.
Doentes)
1991. La fuente de la edad. Longametraxe. Actor.
Premio Xiria 1997 (Ao labor teatral)
1991. Memorias dun parado. Curtametraxe. Actor.
Premio María Casares 1998-1999- 2000- 2003
1991. O resplandor da morte. Curtametraxe. Actor.
Premio Eixo Atlántico
1990 .Morosos varios. Capítulo para teleserie. Dirección, guión.
Premio Max 2001
1989. Sempre Xonxa. Longametraxe. Actor.
Premio da Federación de Libreiro de Galicia 2002
1989. Os outros feirantes. Teleserie. Actor.
Membro Honorífico da RAG da Lingua a Título Póstumo.
1989 . Brigada central. Teleserie. Actor.
Cunca das Artes 2009 da Asociación da Amizade e das artes
1987. Novo de Parmuide. Mediametraxe. Dirección e guión.
galego/portuguesa , a Título Póstumo.
1984. Malos tratos. Docudrama. Dirección, guión, actor.
ROBERTO VIDAL BOLAÑO
2013
Obras publicadas:
Roberto Vidal Bolaño
Día das Letras Galegas O Día das Letras Galegas é unha celebración
Laudamuco Señor de ningures. Ledaiñas pola morto do meco (1977).
(Santiago de Compostela, 1950 -2002), foi un escritor e actor
Bailadela da Morte Ditosa (1992).
de teatro español .
Agasallo de Sombras (1992).
instituída en 1963 pola Real Academia Galega para
Iniciouse no mundo teatral da man do grupo
homenaxear a aquelas persoas que destacasen pola súa
Antroido, no cal representou como actor as súas primeiras
Días sen gloria (1993 e 94).
creación literaria en idioma galego ou pola súa defensa de dita
obras. Con Antroido acudiu ás Mostras de Teatro Abrente de
Saxo Tenor (1994).
lingua. Cada ano dedícase a unha personalidade diferente,
Ribadavia (1973-1980), mostras nas que se deu a coñecer
Touporroutou da lúa e do sol (1996).
escollida pola Real Academia Galega, tendo en conta que se
como dramaturgo e escénografo (co pseudónimo de Julia
Saxo Tenor (Versión ao español do autor 1996).
esixen ó menos dez anos dende o seu falecemento. Dende a
Brens).
Días sin gloria (Versión ao español do autor 1997).
instauración dista celebración cultural, soamente en 1998
profesionalización do teatro galego. Debido ao despedimento
A burla do Galo . Mar Revolto . Rastros (1998).
houbo unha dedicación conxunta ós poetas medievais Martín
en 1977 do banco no que traballaba, este viuse na obriga de
Criaturas . As actas escuras (1998, 2005).
Codax, Xoán de Cangas e Mendinho, famosos polas súas
converter o Grupo Antroido na 1ª compañía teatral galega.
A ópera de a patacón (1998).
cantigas.
Tamén foi un dos primeiros directores que participaron do
Doentes (1998).
A data de celebración deste evento, o 17 de maio,
teatro institucional, poñendo en escena (en colaboración co
Sen ir mais Lonxe ( 2002).
debese a que en tal día como ese, en 1863, publicouse en La
CDG) en 1984 a súa obra Agasallo de sombras. Cultivou,
Integral (2002).
Habana o primeiro exemplar da obra Cantares Gallegos, de
ademais da dramaturxia, as artes audiovisuais, facendo guións
Anxeliños (2002).
Rosalía de Castro, que marcaría o inicio do "Rexurdimento" o
para a TVG e para TVE. Levou á pantalla relatos de grandes
Animaliños (2003).
renacemento cultural do galego. Manuel Gómez Román, Xesús
escritores galegos do século XX, como Ánxel Fole (Cara de Lúa)
Memoria de Mortos e Ausentes
Ferro Couselo e Francisco Fernández del Riego, expuñan que
e Eduardo Blanco Amor (Ou Noxo) e mesmo participou como
Actor e director
"con motivo de se celebrar aquel ano o centenario da
actor en varias series televisivas de prestixio, como Mareas
Co grupo Antroido:
publicación dos Cantares Gallegos de Rosalía de Castro", a
vivas. No ano 2001, representou co Centro Dramático Galego
Amor e crimes de Xan o Panteira. Dirección e actor.
Academia debería consagrar, con carácter de perdurabilidade,
Rosalía que Otero Pedrayo escribiu en 1958. As súas últimas
As falcatrúas do marqués de Patacón. Dirección e actor.
o simbolismo da data nunha celebración anual. É festivo na
actuacións foron no grupo "Teatro do aquí", a súa compañía
1976. Laudamuco, señor de Ningure. Actor.
Comunidade Autónoma de Galicia (España).
dos últimos anos. Faleceu no 2002, no seu Compostela natal
1977. Xaxara, Paniogas, Tarelo, etc... Dirección e actor.
vítima dun cancro de pulmón.
1982. Touporroutou da lúa e do sol. Dirección e actor.
Estimaban que o libro Rosaliano editado en 1863 "foi
Bolaño
foi
un
dos
maiores
artífices
da
Cochos (1992).
a primeira obra maestra coa que contou a literatura galega
A súa obra está marcada pola estética da derrota e a
contemporánea" e que "a súa aparición veu a lle dar prestixio
crítica da modernidade. Talvez influído por Ramón Otero
1984. Percival. Dirección e actor.
universal á nosa fala como instrumento de creación literaria",
Pedrayo defendeu unha recuperación do popular. Cultivou
1985. Caprice des Dieux. Dirección e actor
concluíndo que representa "un fito decisivo na historia da
igualmente, o teatro histórico, arredor da figura de Rosalía de
Co Teatro do Aquí:
renacencia cultural de Galicia".
Castro. Ademais, unha das súas maiores influencias foi a do
1993. Saxo Tenor. Dirección.
teatro de Valle-Inclán. As súas obras recollen e mesturan as
1993. Días sen gloria. Actor.
correntes estéticas do realismo, simbolismo, surrealismo e
1994. A ópera de a patacón. Dirección.
expresionismo. Son pezas nas que se destaca e coida o diálogo
1994. Touporroutou da lúa e do sol. Dirección.
co público)
1995. O desengano do prioiro. Dirección e actor
1983. Romance dos figos de ouro. Dirección e actor