Falamos en verso

CEP FLEMING

Vigo

Xosé Mª Díaz Castro 17 de maio de 2014 DÍA DAS LETRAS GALEGAS

¿Quen foi Xosé Mª Díaz Castro?

Dous poemas de Nimbos Proposta Nimbos coma cinza de rosas

¿Quen foi Xosé Mª Díaz Castro?

Xosé María Díaz Castro naceu nos Vilares de PargaGuitiriz (Lugo) no ano 1914. De orixe labrega, ingresou no Seminario de Mondoñedo aos dezasete anos, mais abandonou a formación eclesiástica en 1936 para se dedicar ao ensino privado en Vilagarcía de Arousa. Cursou a carreira de Filosofía e Letras na especialidade de linguas modernas e en 1948, unha vez licenciado, marchou a Madrid, onde residiu a maior parte da súa vida, para traballar como tradutor en diferentes institucións oficiais e editoras (coñecía case todas as linguas europeas).

En 1961, quince anos despois de lle ser premiada a composición Nascida dun sono nun certame en Betanzos, viu a luz o seu único libro, Nimbos, que o convertiu nunha das voces poéticas máis destacadas das letras galegas do século XX; porén, os seus primeiros poemas xa apareceran na Escolma de poesía galega, IV. Os Contemporáneos, editada por Galaxia en 1955. A singularidade do seu posicionamento estético e ideolóxico e a forza expresiva dos seus versos concédenlle un lugar destacado no panorama da poesía de posguerra.

O universo lírico de Díaz Castro xira á volta do ser humano, o amor, a vida, a morte e o tempo. Tamén encontran espazo na súa escrita a relixiosidade (enfocada desde o ascetismo e desde a necesidade de aprofundar na esencia das cousas) e a preocupación por Galicia; por veces, recorre á paisaxe dunha maneira simbólica para introducir a súa visión sobre a realidade do país.

Díaz Castro revelouse como un grande mestre da técnica versificadora e dos recursos estilísticos. Un dos principais trazos característicos da súa obra, fortemente influída pola lectura dos clásicos antigos e modernos, é a cuidada selección do léxico (a pesar de tender ao emprego de ruralismos e dialectalismos) e o evidente interese pola lingua, que se manifesta nunha poesía elegante e sinxela.

Tras unha vida entregada á investigación, ao ensino e á tradución, o poeta lugués faleceu en Lugo en 1989.

Dous poemas de Nimbos

NIMBOS “SI é que o poema é un nimbo de lus que os ollos cegos póñenlles as cousas soñadas, ou amadas nas teebras, das cousas que xa foron e se foron pro seguen sendo en non se van xa máis, das sombras que xogando cos meus ollos, na miña vida en lume se enxeriron, eu deixo equí os nimbos, coma cinza de rosas que onte encheron de perfume o mundo, morto xove, dalgún soño”.

COMA BRASAS Poeta ou non, eu cantarei as cousas que na soleira de min mesmo agardan.

Alumarei con fachas de palabras, ancho herdo meu, o mundo que me deron.

Eí están, coma brasas contra noite, As vellas cousas, cheas de destinos.

Ollos que piden, de famentos nenos.

Ollos que esperan, dunha adoescente.

Galiza en min, meu Deus, pan que me deron, leite e centeo e soño e lus de aurora!

Longa rúa da mar, fogar da terra, I esta crus que nos mide de alto a baixo.

Con este alento, eu lles darei ás cousas o drama cheo que lles nega a vida: dareilles rostos, para que se conozan, palabras lles darei para que se entendan...

Proposta

Si é que o poema é un nimbo de lus, eu deixo equí os nimbos, coma cinza de rosas que onte encheron de perfume o mundo dalgún soño.

Nimbos coma cinza de rosas

Curso: 1ºA

Sofía Pérez

Curso: 1ยบB

Daniel Riveira

Curso: 1ยบC

Adriรกn Iglesias

Curso: 1ยบD

Tania Otero

Curso: 2ยบA

ร frica Otero

Curso: 2ยบB

Nora Barros

Curso: 2ยบC

Marcos Rascado

Curso: 2ยบD

Marta Alfaya

Curso: 3ยบA

Naila ร lvarez

Curso: 3ºB

María Sánchez

Curso: 3ยบC

Pablo Nogueira

Curso: 3ยบD

Nicolรกs Magdalena

Curso: 4ยบA

Samanta Malca

Curso: 4ºB

Javier Martínez

Curso: 4ºC

Carmen Castañas

Curso: 4ยบD

Maya Candedo

Curso: 5ºA

Helena García

Curso: 5ºB

María Canosa

Curso: 5ºC

Alejandro José Sanchez

Curso: 5ยบD

Cristina Magdalena

Curso: 6ยบA

Martina Migliarini

Curso: 6ยบB

Claudia Vallejo

Curso: 6ºC

Eva S. García

Curso: 6ยบD

Marta Fernรกndez