Ode aan het overzicht CATCALLING CUPCAKES
CATCALLING CUPCAKES Dit is een verzameling over seksuele intimidatie Femke Diertens, Jaya Kuypers, Demi van der Horst
OPLAGE:
STUKS:
EDITIE:
w
K., D., B., D., T., C., C., A., J., D., M., L., E., O., M., L., D., T., F., D.
Catcalling Cupcakes Oncomfortabel oogcontact, ongegeneerde grijnzen, onaangename opmerkingen, ongewenste aanrakingen. Dit is slechts een greep uit de grabbelton die straatintimidatie heet, iets waar veel vrouwen en ook mannen mee te maken hebben/hebben gehad in hun leven. Straatintimidatie is niet iets “wat er gewoon bij hoort”. Het zorgt ervoor dat veel mensen in het donker niet over straat durven. Dat ze een ander setje kleding meenemen naar een feest, om na afloop maar niet in een feestjurkje met het openbaar vervoer te reizen. Dat mensen hun social media activiteit inperken, omdat ze anders niet afkomen van ongewenste berichten in de DM’s. Binnen de grote steden is er steeds meer aandacht voor dit probleem, alleen de aanpak ervan blijft lastig. Zo was er een wetsvoorstel bij de Tweede Kamer ingediend die straatintimidatie strafbaar zou maken, maar het wetsvoorstel is op het laatste moment en geheel onverwacht toch niet aangenomen. Community art, waar dit project om draait, gaat om het samenbrengen van een groep mensen door middel van kunst. Centraal staat het gebruik maken van verzamelingen om deze groep mensen samen te brengen. Wij van Catcalling Cupcakes besloten een verzameling op te bouwen van catcalls. Via Facebook, Instagram, en Tinder deden wij oproepen aan mensen om ervaringen met straatintimidatie of online intimidatie in te sturen. Mede dankzij hulp van @catcallsofrot en @catcallsofams op Instagram, kregen wij allerlei inzendingen binnen. De cupcakes zijn dus versierd met echte ervaringen van mannen en vrouwen, en het is slechts een deel van de ervaringen die naar Catcalling Cupcakes is opgestuurd. Waarom met cupcakes? Om het narratief om te gooien. De zure uitspraken en opmerkingen worden omgezet in zoet glazuur, botercrème en rolfondant. Het rotgevoel van catcalling wordt omgezet in een feestje. Want er is geen betere manier om gevoelens van angst en intimidatie te verdrijven dan door samen te komen, samen te eten, en samen te praten en te lachen over hoe belachelijk de meeste uitspraken eigenlijk zijn. Eten en kunst gaan ook al sinds mensenheugenis hand in hand. Als je het Rijksmuseum binnenloopt, struikel je bijna over de stillevens die rijke eettafels met allerlei gerechten afbeelden. Later in de geschiedenis werd niet alleen eten als voorstelling, maar ook eten als handeling gezien als kunst. Filippo Tommaso Marinetti, de voorman van Italiaans futurisme, was de eerste kunstenaar die het maken en consumeren voedsel als kunst beschouwde. Sterker nog, zijn futuristisch manifest waarin alle richtlijnen voor het futurisme omschreven stond, was geschreven in de vorm van een kookboek.
Eten werd (en wordt nog steeds) ook binnen feministische kunst gebruikt om een boodschap over te brengen. Eten als iets dat alleen bestaat om geconsumeerd te worden, werd door feministische kunstenaars vaak geplaatst naast het idee dat het vrouwelijk lichaam eenzelfde soort doel heeft. Bovendien worden graan en tarwe vaak gezien als symbolen voor de basis van geestelijk voedsel. In de bijbel wordt tarwe bijvoorbeeld gezien als symbool voor groei, verrijzenis of wederopstanding. En we weten allemaal wat er in die Dr Oetker cupcake mix zit.
‘‘‘Daar zou ik wel mijn pik in willen steken.’ Dat werd tegen mij gezegd tijdens Animecon, iets buiten Ahoy Rotterdam.’’ - K.
‘‘Het was mijn eerste serieuze baan, ik was bevriend met hem. Soms maakte hij wel vunzige grapjes die er net mee door konden. Op een dag was ik aan het werk achter de computer. Hij kwam naast mij staan, zette een been op tafel en maakte neukbewegingen in mijn gezicht. Ik schrok hier heel erg van, ik durfde niks.’’ - D.
Wil je een gratis dickpick?
‘‘Voor een school project stond ik met klasgenoten op de Dam, in een wit pak. Iedereen mocht iets schrijven op mij, iets wat Amsterdam voor hen betekende. Vele schreven iets en gingen weg, behandelde mij met respect. Na een tijdje kwam een man, hij leek al onder de invloed van iets. Waardoor ik mij al ongemakkelijk voelde. Hij schreef iets op mijn borsten, natuurlijk precies daar. Terwijl hij dit schreef begon hij in mijn oor te fluisteren:
‘You are mine now’ Ik voelde me zo vies, ik begon aan mezelf te twijfelen. Was dit mijn eigen schuld? Ik stond immers op de dam te zwaaien dat ze op mij mochten schrijven.’’ - L.
Ze bleef vragen om nudes, terwijl ik weigerde
‘‘Een jongen greep op een festival zonder pardon naar haar billen en middel, zij probeerde hem nog weg te duwen. Hij verplaatste zijn hand naar haar schaamstreek. Zij kwam huilend naar ons toe. We hebben hem niet meer kunnen vinden om hem aan te spreken op zijn gedrag.’’ - B.
‘‘Nadat ik wegging bij een festival liep ik alleen en was zelf redelijk onder invloed. Toen ik met mijn vriendinnen aan het bellen was, werd ik lastig gevallen door jongens in een auto. Ze riepen me en vroegen of ik naar hen toe wilde komen, en begonnen te schreeuwen. Uit angst ben ik gaan rennen en heb ze niet meer gezien.’’ - D.
SL
ET
‘‘Ik ben aan een nieuwe opleiding begonnen, en heb het vak onderwijskunde, dit wordt gegeven door een vrij jonge vrouw (die tevens ook mijn mentor is), dit is mijn enige docent voor het hele jaar. Tijdens de les werd er een keer privéinformatie van iedereen verspreid in de klas (door leerlingen onder elkaar), waaronder dat ik een depressie heb gehad. De docent was dit te weten gekomen en sprak mij na de les hierop aan, ze vroeg welke medicatie ik slikte omdat ze in het verleden ook een depressie heeft gehad en nodigde mij uit om eens mee te gaan naar haar praatgroepje en vroeg daarbij ook of ik een keer met haar uit eten wilde gaan. Voor de context: deze vrouw is getrouwd en heeft twee kinderen. Ik heb haar vervolgens vriendelijk bedankt, dit nam ze vrij slecht op, want ze vind dat ze een band met mij heeft. Sinds dat moment legt ze steeds haar hand op mijn rug, draait ze haar kont naar mij toe, knipoogt en glimlacht ze constant naar mij en verteld ze hoe leuk ik eruit zie. Laatst, toen de les begon, riep ze mij bij zich om naar mijn tatoeages te vragen, ze probeerde hierbij steeds mijn armen en dergelijke aan te raken (ook vast te pakken). Ik heb meerdere keren aangegeven dat ik een vriendin heb. Ook heb ik meerdere keren aangegeven dat we beter met de les konden gaan beginnen, ze gaf aan dat we best wel eventjes een praatje konden maken. De hele klas valt het op en maakt hier grappen over. Het maakt haar allemaal niks uit, ze blijft maar door gaan. Ze vertelde mij ook dat haar kinderen zijn geboren via een keizersnee, dus dat alles beneden nog intact is. Tijdens de les zit ze steeds met haar hand bij haar kruis, als ik de les verlaat maakt ze continue oogcontact of probeert ze mij aan te raken. En als ze halverwege de les aan mijn tafel komt staan, leunt ze met haar armen op tafel, helemaal voorover zodat ze haar decolleté in mijn gezicht kan drukken.’’ - T.
Kom praten met ons dan, schat
‘‘Ik zat pas in de bobbus in regio Rotterdam, waar meestal veel dronken gasten in zitten die aardig vervelend kunnen doen. Afgelopen zaterdag kreeg ik te horen dat ik een geile reet had in de broek die ik aan had.’’ - C.
‘‘Ik fietste ‘s avonds door Rotterdam en een man riep naar me ‘hé kankerslet! Kom met me neuken of moet ik daarvoor naar de hoeren?!’’’ - C.
Dit boekje is onderdeel van de reeks ODE AAN HET OVERZICHT waarbij bijzondere verzamelingen in beeld gebracht worden.
Door deze verzamelingen zijn er op een verassende en
Het verzamelen en categoriseren van de wereld om ons heen
onverwachte manier gemeenschap en groepen ontstaan die
is een van de belangrijkste instrumenten van het denken
samen naar hun bezittingen en gewoontes en zo ook zichzelf
van de verlichting om de wereld te begrijpen. In deze
hebben gekeken.
traditie zijn talloze collecties in grote en kleine musea
Met dank aan alle deelnemers
met de meest uiteenlopende verzamelingen ontstaan. In
Studenten voltijd 3 2019-2020
het internettijdperk werd er een nieuwe dimensie aan het
Docenten Helmut Dick, Roderick Laperdrix en
verzamelen en conclusies trekken uit data toegevoegd. Uit
Aldo Kroese
de ons omgevende dingen en de manier hoe wij ermee omgaan worden in toenemende mate conclusies getrokken wie wij
https://www.breitner.ahk.nl/projecten/kunst-omgeving/
zijn. De verzamelingen van ODE AAN HET OVERZICHT hebben studenten van de Breitner Academie in het kader van het vak Kunst en omgeving in 2019/2020 aangelegd. In het vak kunst en omgeving leren studenten werkstrategieën kennen die publieke ruimtes en sociale interacties als ‘materiaal’ en onderwerp voor een kunstproject opvatten.
Breitner Academie Overhoeksplein 2 1031 KS Amsterdam +31(0)20 5277220 breitner@ahk.nl