het Boelaer buurtblad
nr
2
een krant van en voor de extra-murosbewoners rond het Te Boelaerpark 3-maandelijks • wordt gratis bedeeld in 16.000 extra-muros brievenbussen • maart 2015
Het hart van de buurt!
Valentijn in Boelaerpark: warme verhalen op een regenachtige dag In de loop van de voorbije eeuwen was uitrusten in een park aan de rand van de stad voornamelijk het privilege van adellijke families of rijke kooplieden. Ook het Te Boelaerpark viel onder deze categorie. Het landgoed met kasteel diende eeuwenlang als buitenverblijf voor Antwerpse gegoede families. Gelukkig zijn de tijden veranderd. In 1914 werd het park eigendom van de toenmalige gemeente Borgerhout en werd het opengesteld voor het brede publiek. Vandaag de dag is het park vooral een oase van rust en (sportieve) ontspanning. Op een druilerige Valentijnsdag trekken wij -de parkreporters- het park in, op zoek naar verliefde koppeltjes. Dat mensen bij dit weer liever binnen voor de open haard zitten, blijkt in de loop der eeuwen dan weer niet veranderd. Gelukkig zijn er een aantal moedigen die van deze ‘Dag van de Liefde’ gebruik willen maken om herinneringen op te halen aan ‘hun’ Boelaerpark. We treffen David en Tine al kuierend met hun 9 weken oude dochtertje Lucie. Ze leerden elkaar kennen op het werk in 2011 en wonen momenteel op een boogscheut van het park. Op de vraag of ze een speciale band hebben met het park en of het een rol speelde in hun verliefde jaren, kijken ze ons lachend aan en schudden van niet. “Neen, het park is voor ons een plaats waar we komen uitwaaien na de dagelijkse stress,” zegt Tine “waar we naar
mensen komen kijken of komen joggen.” Zij houdt vooral van de winter in het park. David is eerder een zomermens en kijkt uit naar de terugkeer van de warme dagen en natuurlijk ook naar de Boelaer Zomerbar. Ondertussen komt Ingrid voorbij gewandeld en kijkt ons nieuwsgierig aan. Wij stellen ons voor als de befaamde ‘Parkreporters’, op zoek naar verhalen over het park en vandaag ook over de liefde. Ingrid kijkt vol warmte naar haar hond Jess, ze hebben duidelijk een parkband met elkaar. Wanneer Ingrid met haar partner Pascale gaat wandelen, zoeken ze het verder van huis. Vroeger vond je Ingrid vaker in het park met haar neefjes en nichtjes en het pleegkindje waar ze een tijdje voor zorgde. Na het spelen kochten ze meestal een ijsje of frietjes om op te eten in het park. “Ook de sfeer is hier altijd zo goed” zegt ze overtuigd. “Marokkaanse en Turkse families uit de buurt hebben het park opnieuw leven ingeblazen, ze hebben ons ook weer leren genieten van het buitenleven en het picknicken in het park. Als we vragen naar een mooie herinnering aan het park denkt ze spontaan aan het kliekje hondenwandelaars van vroeger. “We kwamen regelmatig samen in het park wandelen en spelen met de honden. Soms deden we iets wat niet mocht” zegt ze een beetje ondeugend, “we lieten de honden los om te ravotten, in een hoekje van park dat toen nog niet echt aangelegd was”. In de zomer gebeurde het dan wel eens dat één van de honden in de fontein sprong, met alle gevolgen van dien. Jammer genoeg is het kliekje stilletjes uiteengevallen, ondermeer door het heengaan van enkele hondjes. Nu komt Ingrid vaak alleen wandelen. Liefst in de herfst als
de bladeren beginnen te vallen, want dan zie je overal eekhoorntjes op de grond scharrelen. Jess is gek op eekhoorntjes en mocht Ingrid nu ‘doen wat niet mag’ dan zou hij in al zijn enthousiasme, verticaal de bomen inklimmen. Ingrid vindt het jammer van de grote bomen die recent werden gerooid. “Zouden de achtergelaten stammen en stronken van nut zijn voor de eekhoorntjes?”, vraagt ze zich af. We nemen ons voor om eens te informeren bij de groendienst van het district Borgerhout. Wie weet brengen we u het antwoord in een volgende editie van de parkreporters. Intussen begint het zachtjes te regenen en ligt het park er verlaten bij. De gedachte aan een warme koffie, brengt ons bij Luce en Albert. Zoals zovelen in de buurt hebben ze maar een kleine tuin. Ze genieten dan ook elke zondag samen van een wandeling in het park. Als afsluiter gaan ze bij de bakker hun pistolekes kopen en even uitrusten bij een kopje koffie. Luce en Albert wonen al 40 jaar in Deurne en stappen ’s zondags vaak van hun huis tot aan de Boelaerwijk. “Een gewoonte” zegt Luce, gezien zij is opgegroeid rond het park. Als kind woonde ze in de Bacchuslaan en daarna in de Vosstraat. Op zondag ging het gezin naar het park, waar mama rustte in haar klapstoel en de kinderen ‘bedot’ speelden of konden ravotten in de zandbak. Op de terugweg werd steevast gestopt bij ‘de Metro’ op het Vospleintje voor een ‘crème glaceke’. Hebben ze elkaar dan hier in de buurt leren kennen, vragen we enthousiast. “Nee dat niet. ”Toen Luce in het studentencafé ‘de Moriaan’ -aan de Stadswaag- van een trapje sukkelde kwam ze terecht in de armen van
2
Albert. Ze is aan hem ‘blijven plakken’ en vanaf toen konden ze elkaar geen dag meer missen. In 1970 trouwde het koppel na amper 6 maanden verkering. “Dat was snel, maar toch niet van ‘de moetes’,” grinnikt Luce, “23 en 24 jaar was al redelijk oud om te trouwen in die tijd.” Na hun huwelijk woonde het koppel enkele jaren op de Gitschotellei. Met hun pasgeboren dochter gingen ze vaak wandelen in het park. Wanneer we de vorige editie van onze krant tonen, kijken ze gefascineerd naar de luchtfoto van het park en de omgeving. “Vroeger zag alles er heel anders uit. De Gitschotellei was toen zeker nog niet volgebouwd zoals nu,” merken ze op. Enkele grote bomen stonden er toen al wel en er was elk jaar rond september een jaarmarkt op het plein in het midden van het park,
waar handelaars hun nieuwigheden kwamen aanprijzen. Luce schildert in haar vrije tijd en duidt de plekjes aan waar ze in de loop der jaren mooie foto’s maakte met de bedoeling ze ooit nog eens na te schilderen. Ooit, als ze eens veel tijd heeft, “want mensen op pensioen hebben niet veel tijd,” merkt ze lachend op. Voorlopig houden ze het op het zondagse ritueel van wandelen, tamme kastanjes rapen, pistolekes halen en afronden met een koffietje in een taverne aan het park. Misschien komt er ooit wel een vaste stek in het park zelf om iets te drinken, of meer bankjes met een afdak zodat ze er vaker wat langer kunnen blijven zitten. We wensen hen alvast nog vele koffietjes samen toe, in ons geliefde park.
Tijdens de gesprekken met David en Tine, Ingrid en Albert en Luce worden we gegrepen door een warm gevoel van nostalgie, rust en liefde voor de buurt en ‘ons’ park. Hoe mensen in Berchem wonen en zich soms ook een beetje Borgerhoutenaar voelen en hoe Berchemnaars en Deurnenaars het park toch ook als het hunne beschouwen. Hoe een park de verschillen en de grenzen doet vervagen en de nieuwe contacten mogelijk maakt. Hoe kastanjes rapen en eekhoorntjes-spotten iets is van iedereen, van waar we ook komen of naartoe wandelen. Dat het goed toeven is in onze buurt en in ons park…
De Parkreporters
Editoriaal Hikikomori. Die wonderlijke Japanse taal. Het lijken wel bouwblokjes van lettergrepen waar oneindige combinaties mee kunnen gemaakt worden. Wellicht denkt een Japans-sprekende hetzelfde over onze taal. Maar een woord voor Hikiomori hebben wij niet. Het omschrijft een hele generatie jongeren die zichzelf volledig opsluiten in hun kamer, en geen enkele vorm van reëel contact met de buitenwereld hebben. Ik pluk even uit Wikipedia: "De (meestal radeloze) ouders willen hun zoon/dochter in leven houden en geven de patiënt gewoonlijk te eten door het voedsel voor zijn/haar deur te zetten, waarna het ongezien wordt weggehaald." In Japan schat met hun aantal op 3,6 miljoen mensen. Dan lees je zoiets, nadat je van een wandelingetje in het park terugkomt. Je hebt net een praatje geslagen met een wildvreemde over Panamarenko, je hebt ne foetbal keihard teruggesjot naar een groepje spelers, en je hebt zoontje op de tak van een boom gezet zodat hij alle duikboten, draken en dinosaurussen van ver kan zien aankomen. In het vorige nummer hadden we een gesprek met Paula Braem. Niet lang daarna is ze helaas ingeslapen. We waren blij dat we de familie nog op deze manier een soort van gift hebben kunnen doen in de vorm van het interview. We wensen hen nog alle sterkte toe.
Dit appartement verkochten we op amper één week tijd. Dankzij een styling die de woning huislijk maakt, goed belichte foto’s en een wervende, originele tekst verleiden we kopers sneller tot een bezoek. Wenst u uw huis of appartement ook zo te verkopen, neem dan contact op met info@ugly.be. een concept van:
Gitschotellei 159 • 2600 Berchem T. 03/309 10 10 • www.ugly.be • info@ugly.be AKFKB00A
AKFKB00A.indd 1
20-11-14 14:35
In dit nummer gaan we weer wat dieper in op de geschiedenis van de buurt, twee Karelstraten komen aan de beurt... We verwelkomen ook graag twee pagina's van het District Borgerhout, met specifieke weetjes en doe-dingen. En ook de Borgerhoutse monumenten mogen we verwelkomen in ons blad: De Roma en de Rataplan. Weinig districten of gemeenten beschikken over zulke prachtige cultuurhuizen als wij in Borgerhout. Verder wensen we u allen een pracht van een lente toe, met weinig hikikomori en veel genieten van vooral de eenvoudige dingen des levens! [Ons blad kan steeds hulp gebruiken! Schrijven? Redigeren? 'Reporteren'? Weetjes en zoekertjes en tips en babbeltjes en weetjes doorgeven? Doén! En op dit adres: de boelaerbuurtvzw@gmail com.]
Koen Huybreghts, hoofdredactie
Karel Van den Oever Karel Van den Oever, Karel van de Woestijne en Karel De Preter. Wie zijn deze Karels die hun naam gaven aan de straten rond het Te Boelaerpark? De heemkundige kring van Borgerhout ging op zoek naar de geschiedenis van één van hen:
Karel Van den Oever Karel Van den Oever werd geboren op 19 november 1879 te Antwerpen als oudste uit een gezin van 10 kinderen. Zijn ouders waren afkomstig uit Friesland. Ze sturen de jonge knaap naar het Sint-Jan-Berchmanscollege. Enkele leraars kunnen hem boeien met de Nederlandse maar ook de Franse literatuur. Hij wordt lid van de Vlaamsgezinde studentengilde 'Eigen Taal, Eigen Zeden'. Op 20 jarige leeftijd in 1899 verlaat hij de schoolbanken en gaat bij een verzekeringmaatschappij werken. Toch blijft de literatuur de belangrijke drijfveer in zijn leven. In 1901 al verschijnt zijn eerste dichtbundel 'In schemergloed der morgenverte'. De legerdienst komt ook dichterbij, men kan hierover de volgende anecdote vinden: Een voorvalletje toen Karel moest gaan loten voor zijn militaire dienst, illustreerde zijn gelovig karakter. Zoals jullie weten : « er uit geloot » = geen dienstverplichting. « er in » = soldaat worden. Maanden op voorhand bibberde het huishouden. Vele kaarsen bibberden met hun vlam mee voor een heiligenbeeld. Op de bewuste dag trok Karel naar het stadhuis, de familie bleef buiten wachten. Stan (broer van Karel) stond iets dichter bij de poort waar Karel uit zou komen. Op het moment dat hij Karel ziet, roept Stan naar de familie : « hij is er uit » ; bedoelend hiermee : hij is uit het stadhuis, nu gaan we het weten. De familie, denkend dat hij er uit geloot is, juichte en danste. Intussen vernam Stan de uitslag en riep « ja maar, hij is er in !» Toen kreeg Stan daar van zijn grootvader een patat in zijn gezicht en dat nog wel in ‘t midden van de Grote Markt. De sterk ontgoochelde Karel liep meteen naar de kathedraal en voor zijn heilige-beschermer riep hij « voor u bid ik nooit meer ! » Een vervanger werd gekocht voor +/- 2000 bfr. Kort daarna krijgt hij ernstige gezondheidsproblemen en na een gunstige evolutie zet hij zich terug aan het schrijven.
Geschiedenis
In 1905 sticht hij samen met Jozef Muls het katholieke tijdschrift 'Vlaamsche Arbeid'. Het blad werd gedrukt in Borgerhout, in de drukkerij in de Milisstraat 86. Belangrijke medewerkers waren ondermeer Felix Timmermans, Ernest Claes en Willem Elsschot. Er kwam een korte breuk door verschillende opvattingen maar dit werd bijgelegd. Het tijdschrift zou tot 1930 blijven verschijnen. De Eerste Wereldoorlog breekt uit en net zoals zovelen vlucht Karel Van den Oever naar Nederland. Hij verblijft er te Baarn in de provincie Utrecht, gekend van het Paleis Soestdijk. Hij brengt zijn tijd door met schrijven van gedichten voornamelijk ter ondersteuning van de vluchtelingen en soldaten achter het front. Op 22 april 1915 verschijnt het onderstaande gedicht van Karel Van den Oever in Den Belgischen Standaard.(*) In Nederland zal hij vele keren denken aan zijn vervanger in het leger. Misschien schreef hij daarvoor het gedicht? Na de bevrijding keert hij terug naar Antwerpen en nu breken zijn beste literaire jaren aan. De ene na de andere bundel verschijnt en zijn roman 'Het inwendige leven van Paul' in 1923 wordt wel eens de anti-pallieter genoemd.
De stervende soldaat Hij had toch zoo dapper gestreden… De lucht in de verte zag rood en ‘t bloed van zijn hart drupte langzaam en warm door zijn zwaren kapoot; Hij had toch zoo dapper gestreden… Nu lag hij alleen in den nacht en zwak, o zoo zwak was hij, stervend en ziek in de vochtige gracht… Daarboven de sterren flauw trilden… De boschkant die ruischte vol wind… O God, al zijn goê kameraden! Hij schreide in den nacht als een kind… Hij schreide, want dof in de diepte daar bulderde ‘t Belgisch kanon, daar kraakten geweren, daar vochten zijn goê kameraden, daar won, o, wonnen zijn goê kameraden, daar won, won het brandende Luik… Daar flitsten de schoon bajonnetten door kruitwolken, nevel en smuik… En de oogen vol bloed en vol tranen kroop hij voor het laatst op de kniên om nog eens door ‘t duisterig struikhout de schoon bajonnetten te zien… Hij zag ze in den brandschijn opflikkren… Nog groette zijn kleumige hand… Toen viel hij en stierf hij al stamelend God helpe… God helpe… mijn land »
Helaas overlijdt Karel Van den Oever op 6 oktober 1926 te Antwerpen. In 1927 verschijnt nog zijn wellicht bekendste gedicht 'Dinska Bronska', over een Pools meisje dat naar Antwerpen komt om in te schepen op de Red Star Line. [*] Borgerhout had in 1922 reeds een straat geopend op het Luisbekelaar. Op 28 juni 1932, zes jaar na zijn dood, krijgt deze straat per gemeentebesluit de naam van Karel Van Den Oever toegewezen. Zijn graf is nog steeds te vinden op de begraafplaats in de Elisabethlaan te Berchem, op perk 27- S.
[Geert Janssens] Heemkundige Kring Borgerhout www.gitschotel.be Facebook: heemkundige kring Borgerhout
Oproep Intramuros, in de Langstraat 96, is een mooie, oude apotheek. Momenteel is ze gesloten, maar we willen ervoor zorgen dat het interieur bewaard kan blijven. Volgens de eigenaar dateert het interieur van rond 1885. Zou dit het oudste winkelinterieur van Borgerhout zijn? Of zitten er nog parels verstopt achter rolluiken? Alle tips zijn welkom! http://www.arsene.org/
3
4 I N T E R V I E W
Zonder dat je het beseft, poppenspelen is voortdurend om ons heen. Let maar eens op hoe kinderen voor zichzelf een wereldje maken, met vliegtuigjes of autootjes een fantasiewereld scheppen, of hoe ze met een allegaartje aan figuren uit de speelgoedbak een heel parrallel universum creeëren. Voor volwassenen kan dat ook, maar ze moeten dan wel een voorstellng zien, waar - als het goed is - de betovering je vanaf het eerste moment in de ban kan houden. Kent u poppen van op tv? Klein beetje in uw herinnering graven en er komen er verschillende voor de geest, probeer maar! Frits & Freddy van Kaatje, Bumba, ... Laat nu toevallig de persoon die achter die bekende figuurtjes zit een buurtbewoner zijn. Naast het park woont Filip Peeters, freelance poppenspeler/decorbouwer en all-round aimabele man. Een ontmoeting met een mens achter de schermen - al is hij zichtbaarder dan je op het eerste zicht zou vermoeden. Hoe ben je eigenlijk in dit mooie vak gerold? "Wel, ik zie me nog zo zitten, op een trap, toen ik 8 jaar was. Een heldere ingeving, een idee wat me helemaal overnam: 'ik ging poppenspeler worden'. Zo gefascineerd was ik, niet normaal. Op een keer overkwam het me dat ik aan de zijkant van een poppenspel terecht kwam, gewoon op het podium, en ik heb die hele voorstelling ademloos naar die speler gekeken. Hoe hij de andere kinderen helemaal beetnam door zijn trucjes. Wel eerst gestudeerd aan het St-Lucas, legerdienst en in het onderwijs gestapt - maar daar was ik overal waar ik kwam al zoveel mogelijk bezig met poppenspelen. Eigenlijk rolde ik van het een in het ander. Ik bleef telkens na een voorstelling zitten, en zo kom je weleens in contact met de spelers. En dan, op een mooie dag 22 jaar geleden, kreeg ik het aanbod om voor een gezelschap poppen en decors te maken. Ik heb geen moment getwijfeld en ben meteen begonnen." Ja, want je speelt niet alleen op toneel met poppen, maar maakt ze ook zelf. Misschien wordt je nog het vaakst geassocieert met theater FroeFroe - maak jij die poppen ook? "Nee, dat is een misverstand - voor FroeFroe ben ik voornamelijk een pop-
penacteur. Zij maken hun creaties met latex, met schitterende resultaten, maar ik reageer fysiek nogal slecht op maken van de poppen, op de ammoniak-achtige geur van de latex. Mijn eigen manier van poppen maken is anders, en trouwens al heel mijn leven dezelfde. Amai, hoe dan? Wel, op de aller-eenvoudigste manier denkbaar: met papieren proppen,
papiertape en kraftpapier! Kijk, ik werk nooit volgens een tekening. Alles moet voor mij uit de vorm komen. (Filip neemt snel een stuk krantepapier en frommelt het tot een vuistgrote bol). Kijk: door toeval zie je hier al een neus ontstaan, of hier: misschien is die plooi wel een perfecte wenkbrauw voor pakweg een stoere gewichtheffer.... Dat is heerlijk, uit het niets, met niets, iets maken, een illusie waar iedereen kan naar kijken, in geloven. Welke schrijver was het die zei: "zolang je een goed verhaal hebt en iemand om naar te luisteren zal je blijven bestaan". (Verderop in het blad leggen we uit hoe je een moussepop kan maken. Schitterend knutselplezier voor handige kinderen!) Omdat we hebben afgesproken in het Paleis, kregen we er een soort geïmproviseerde rondleiding bovenop! Heerlijk verdwalen in die jaren '70 blok beton, een termietenheuvel van tien verdiepingen hoog - en ergens op 7,5 heeft Filip zijn kleine ruimte waar hij alweer bezig is aan een nieuwe reeks poppenmaskers. Maar het mooiste: we mochten mee op het podium, pal achter het
neergelaten brandscherm. Een creatieve ogenschijnlijke rommelhoop, waar elk kostuum, paar schoenen, pop of draak zijn plaats heeft. Filip vertelt vol liefde over welke stijl hij hanteert. "Eigenlijk heb ik van overal wat geleerd en samengevoegd. Maar de mooiste en elegantste poppenspelertraditie bestaat in Japan. Sinds het begin van de 17de eeuw kent men daar 'Bunraku'. Daar staan drie spelers samen met de tamelijk grote pop op het podium. Zoals Ming Ming in het huidige stuk wat we de laatste keer straks in het Paleis spelen. Je ziet dus drie poppenspelers mee op scène, iets wat je in andere poppentradities niet zult tegenkomen: daar probeert men zoveel mogelijk de speler te verbergen." Terloops toont hij een poppenspelersgeheim - de manier waarop de handen bewegen. Twee touwtjes en een stukje leer - we hebben beloofd dat we niet meer zouden verklappen. Erg eenvoudig bedacht, maar o zo vernuftig. Het is telkens opnieuw verbluffend om een dode pop met enkele sierlijke bewegingen meteen tot leven te zien komen. Op het eerste zicht lijkt het vreemd dat Filip geen poppen mee naar huis neemt. "Ik doe dat niet, en weet je waarom? Dan zijn ze dood. Ze staan daar dan, onroerend. En dat is erg raar, want voor mij zijn ze bijna levende wezens. Die horen onzichtbaar in het theater, of in een koffer, zodat wanneer je ze te zien krijgt ze altijd leven". Als ik op reis ga heb ik ook altijd een eenvoudig handpopje mee. Het is ongelofelijk hoe je over alle taalbarriëres heen meteen
het babbeltje
5
gesprek met Bekende BoelaerBuurter Filip Peeters, poppenspeler contact legt. Zo was ik eens in Vietnam, en ik zat tussen een groepje mensen met een handpopbeertje wat gek te doen. Ineens was er een oudere man die met enorm drukke gebaren een verhaal begon te vertellen. Hij riep en beeldde vanalles druk gesticulerend uit - ik begreep er niets van natuurlijk, maar de gids zei me dat mijn popje hem ineens deed denken aan zijn jeugd waar er een beer in een put was gevallen en heel het dorp bijeen was gekomen om hem te vangen. Via dat popje was die herinnering ineens teruggekomen!"
de magische plek in Het Paleis waar dromen werkelijkheid worden
We hadden echt nog uren willen verder babbelen, maar plicht roept: Filip moet zich bij het gezelschap voegen om de laatste voorstelling van 'Wulong of de dansende draak'. Het is de laatste voorstelling in het Paleis, maar ze trekt nog naar andere steden. Ga zeker kijken op de sites van het Paleis en FroeFroe. Misschien de bekendste voorstelling van Filip heeft u afgelopen zomer wel in het kader van de Zomer Van Antwerpen gezien? Hij speelde 'Faust' op de Konijnenwei.
Om te Googelen!
> check ook deze dingen zeker: Handspring Puppet Company, Adrian Kohler - dit zijn de mensen die een paard op ware grootte maken - zo goed dat een echt paard denkt dat het echt is... Bunraku, misschien de meest ontwikkelde poppentheaterkunst ter wereld. [KH]
Samen lachen in de Vertellerij De lachmicrobe is opgedoken in de Antwerpse bibliotheken! Gelukkig niet gevaarlijk, integendeel. ‘Humor’ is het thema van de jeugdboekenweek. De hele maand maart kunnen kinderen meehelpen om de lachmicrobe te verspreiden, want lachen is gezond! Op een boogscheut van het Boelaerpark, in de Groenen Hoek, kan je hiervoor terecht in de Vertellerij, een echte kinderbib. Elke dinsdag, woensdag en donderdag kan je er boeken lezen, naar verhalen luisteren, knutselen en nog veel meer. De hele maand maart kan je er ook het Hilarisch Humorspel spelen, ga op zoek naar antwoorden in boeken, in de catalogus of op de computer,… en misschien win je wel een boekenpakket. Je kan er ook ‘het Dolle-Doeboekje’ ophalen, zo kan je met allerlei knotsgekke opdrachten en spelletjes ook thuis de lachmicrobe verspreiden. Ouders zijn intussen welkom in de koffieboekenbar voor een koffietje met een krant of een tijdschrift. Benieuwd? Neem alvast een kijkje op de Facebookpagina van ‘De Vertellerij’. Kinderbib De Vertellerij Turkooisstraat 18 Openingsuren 2600 Berchem Dinsdag en donderdag van 10 tot 18 uur. Infolijn: 03 22 11 333 Woensdag van 10 tot 20 uur.
6
Rubriek Zorg
Ne mens is een verhaal
Nooit te oud voor een nieuwe vriendschap door Birte Witteveen
Vandaag staat er een sjoelbak op één van de tafels in de cafetaria van het Gitschotelhof. Het spel zorgt voor een gezellige sfeer. In deze setting treffen we Staf en Freddy, twee vrienden die elkaar ontmoetten in het woonzorgcentrum. Na het sjoelen zoeken we voor dit dubbelinterview een rustiger plekje op. De twee mannen blijken elkaar goed aan te vullen: Freddy is een geanimeerd verteller met een fijn gevoel voor humor en Staf vult de verhalen aan met hier en daar een rake zin, een verduidelijking of een kort verhaal. Vriendschap Freddy en Staf leerden elkaar pas kennen als prille tachtigers, een klein half jaar geleden. Allebei konden ze om medische en praktische redenen niet meer thuis blijven wonen. Freddy verhuisde een jaar geleden naar het woonzorgcentrum en vijf maand terug nam Staf zijn intrek in de kamer aan de overkant van de gang. “Maar hij kan niet binnenkijken bij mij hoor!” Elk weekend gaan ze naar huis, naar hun echtgenotes. Dat is gelukkig voor beide mannen heel dicht in de buurt en dus praktisch goed haalbaar. “Het is een mooie oplossing op deze manier,” zegt Freddy, “hier heb ik ne vriend!” Staf beaamt dat met een glimlach. Freddy vertelt ook over de hechte groep vrienden waarvan hij en zijn vrouw al 25 jaar deel uit maken en waarmee ze altijd veel ondernamen. Freddy speelde onder andere jaren volleybal met hen. Wanneer ze bij het springen “geen gazet meer onder hun voeten kregen”, ruilden ze volleybal voor tennis. Later verving Freddy het tennisveld door een pingpongtafel toen hij in een rolstoel terecht kwam. Ondanks zijn praktische beperkingen trokken hij en zijn vrouw nog wel mee met de groep naar de Ardennen. Zo nodig duwden de kameraden hem dagelijks de berg helemaal op. Hier in het woonzorgcentrum komen er nog regelmatig vrienden van deze groep op bezoek om Yahtzee te spelen of “te bakken”. “Zo’n fijne groep mensen… Dat zijn zo van die verhalen hè. Maar aan wie gaan we dat hier vertellen, jong?” Freddy kijkt naar Staf. “Aan mekaar hè”, lacht deze. De huidige praktische situatie ziet er voor deze twee nieuwe vrienden dan wel hetzelfde uit, maar hun levenspad liep tot nog toe langs andere wegen. Loopbaan Beide mannen werkten hun hele leven voor dezelfde werkgever. Die van Freddy veranderde doorheen de jaren wel enkele keren van naam: Belgische hypotheek maatschappij en Spaarkas, Ippa, Royal Belge, Axa. Daar was hij boekhouder. “Ik heb mijn hele leven een pen vastgehouden. Daarom zie ik er zo slecht uit.” Hij toont al grinnikend en met een knipoog zijn hand waar een vinger aan ontbreekt. Freddy herinnert zich de jaarlijkse belangrijke klus van het berekenen van de intresten. “We begonnen daaraan om zes uur ’s ochtends en waren soms niet klaar voor twaalf uur ’s nachts, en dit gedurende een volledige week. Alles moest kloppen in de boekhouding.” Staf was 40 jaar lang chauffeur in de Haven van Antwerpen, bij de Hessennatie. Hij transporteerde metaalplaten voor auto’s van de trein die uit Seraign
Freddy
kwam, naar de boot richting Amerika. Vreemd terrein is de Haven wellicht nooit geweest voor Staf (*). Zijn vader herstelde er al boten als dokwerker en later ging ook zijn broer er aan de slag.
erom. “En om 12u ’s nachts gingen we dikwijls nog een pakske frit met ne cornichon eten in de Luxor, en dan bed in.”
Freddy’s vader was dan weer een handelsreiziger, vertelt hij, “wat nu een vertegenwoordiger heet.” “Ne voyageur gelijk ze zeggen,” verduidelijkt Staf.
Toen zijn kinderen nog jong waren, ging Freddy tijdens de vakantie met zijn gezin wandelen in Oostenrijk. Wanneer hij om medische redenen vervroegd op pensioen ging, begonnen hij en zijn vrouw verre reizen te maken. Ze bezochten wel 15 landen in Europa, trokken naar Noord- en Zuid-Amerika en ook naar Afrika. “Het Boelaerpark was te dicht bij huis om naartoe te gaan,” grapt hij. “Maar nu dat reizen niet meer mogelijk is, genieten we toch weer van het park. Het is echter wel spijtig dat er geen cafetaria is. Het zou fijn zijn om een wandelingetje te maken, gevolgd door een koffie. Nu kan je er enkel op een bank gaan zitten.”
Oorlogsjaren Als kind woonde Staf in Deurne Noord, aan het Kerkeveld. Hij herinnert zich dat hij als jonge knaap op straat speelde en dikwijls de bommen hoorde en zag overvliegen. Wanneer je ze niet meer kon horen, moest je dekking zoeken want dan ging ze algauw ergens inslaan. De moeder van Freddy werd hysterisch van die vliegende bommen en zijn gezin vertrok dan ook naar Namen. Wanneer de Slag om de Ardennen -het Von Rundstedt Offensief- losbarstte kwam het gezin terug naar Antwerpen. Freddy vertelt grinnikend dat hij tijdens de oorlogsjaren op een keer “een taloor door de living zag vliegen”. Zijn vader was kwaad geworden wanneer hij merkte hoe creatief Freddy’s moeder was omgegaan met de beperkte middelen om dessert te maken. Rijstpap op basis van witte kool en saffraan en dit overstrooid met bruine suiker kon hem duidelijk niet bekoren. Meisjes In 1950, vlak na zijn legerdienst trouwde Staf met zijn huidige vrouw. “Amai, gij waart ne rappe,” grapt Freddy. Maar Staf en zijn vrouw kenden elkaar al voor deze bij het leger moest. “We gingen vrijen in Hoboken,” vertelt hij. “Met tram 11 vertrokken we naar de cinema en als die sloot kwamen we terug met tram 12.” Staf was als jongen ook al wat ondernemender als het op meisjes aankwam. Naast het spelen met ‘marrebollen’ en appels en peren gaan plukken in de boomgaarden, speelde hij als kind ook ‘rozeke kus’ met de meisjes. Een spel waar de meisjes op een rij gingen staan en een nummer van 1 tot 10 moesten zeggen. Degene die het juist had kreeg een kus. Freddy was naar eigen zeggen verlegener als kind. “Ik speelde dokterke.” En weer die knipoog en ondeugende glimlach. Na het uitgaan liepen Freddy en zijn toekomstige vrouw altijd samen richting huis, want hij woonde op de Turnhoutsebaan en zij op het Coxplein. “Maar we hadden altijd een chaperon mee,” vertelt hij. “Ik had ne maat die ook in de buurt woonde. Die leek er geen kwaad in te zien om met ons mee naar huis te lopen. Mijn lief vond dat natuurlijk niet zo leuk.” Freddy lacht
Reizen en het Te Boelaer park
Staf vertelt over zijn voorliefde voor Italië. Tijdens de zomervakanties reden hij en zijn vrouw, met de vijf kinderen, naar Lido de Gesolo bij Venetië. Tijdens het jaar trok hij met zijn drie zonen meerdere avonden per week naar de voetbaltraining. Na zijn pensioen was hij, als fervente kaarter, dikwijls in het park te vinden. Samen met 15 vrienden kwamen ze samen in het seniorenlokaal aldaar, om “een kaartje te leggen”. Warm hart Nu kaarten Freddy en Staf elke maandagnamiddag met twee dames in de cafetaria van het woonzorgcentrum. Freddy kreeg onlangs nog een speelkaartenhouder toen hij een vinger kwijt raakte. Op onze vraag of hij daar pijn van heeft, antwoordt hij ontkennend. Staf reageert bezorgd: “Maar vooraf hebt ge toch veel pijn van die vinger gehad hè jong…” “Da’s waar,” beaamt Freddy, “maar pijn dat vergeet ge hè.” De hartelijkheid waarmee beide vrienden met elkaar en met anderen omgaan, raakt mij. Voor we aan het interview begonnen hoorde ik Freddy nog in de cafetaria even spreken met een dame die alleen aan een tafel zat. Hij nodigde haar op een warme manier uit om er volgende keer bij te komen zitten. “Want zo is maar alleen hè...” Dit artikel is dan ook minder een verhaal over een levensloop of over het park en de buurt geworden. Het gaat voor mij vooral over vriendschap en over twee mannen met een warm hart. Merci daarvoor Staf en Freddy! (*) Ook nu is er nog een link naar zijn vroegere werkplek. De kamer van Staf –en dus ook die van Freddybevinden zich op de afdeling ‘Haven’ in het woonzorgcentrum.
Staf © foto's: Katia Stroobants
De Roma vernieuwt, nu al een beetje ... met een nieuw ticketsysteem. Als je online tickets koopt via www.deroma.be, zal dat nog vlotter en eenvoudiger verlopen. Bovendien ontvang je je tickets voortaan in je mailbox en druk je ze zelf af. Wil je toch graag dat wij je tickets per post versturen, reken dan op € 2 verzendingskosten per bestelling.
De Roma vernieuwt, heel veel Maandag 22 juni starten de grote restauratiewerken van De Roma. Zowel de binnen- als de buitenkant van het gebouw worden grondig aangepakt. Dat mag wel na 87 jaar! Dankzij een belangrijke subsidie van het Agentschap Onroerend Erfgoed en 20% eigen inbreng krijgt de zaal een nieuw dak, de zijmuren worden gerestaureerd en geïsoleerd, en de drie straatgevels (hoofd- en zijingangen) zullen met de oorspronkelijke materialen volledig worden opgefrist. Maar er is meer. Deze zomer starten ook binnenshuis belangrijke aanpassingswerken. Onder de nieuwe vloer van het balkon bouwen we een klimaatregelingsinstallatie. Eindelijk verse lucht! Met andere woorden, de tijd dat de temperatuur en de luchtvochtigheid hoog oplopen is bijna voorbij. En we maken van de gelegenheid gebruik om 456 nieuwe zetels te plaatsen op het balkon, schilderwerken uit te voeren en de vele oude niet-werkende gloeilampjes in het plafond te vervangen door energiezuinige led-lampjes.
“Een film die in je hoofd afspeelt”
Komen eten! Om de verbouwingskas te spijzen organiseren we niet alleen een benefietconcert, maar ook een eetfestijn met de meer dan toepasselijke titel Meer dan een baksteen in de maag voor De Roma. Kom op zondag 26 april lekkere spaghetti eten aan een democratische prijs.
En verder in De Roma: Neem de tram, krijg de stad! Eindelijk! De Reuzenpijp - de metrokoker onder de Turnhoutsebaan - wordt op zaterdag 18 april in gebruik genomen. De nieuwe tramlijn 8 zal de verbinding maken tussen de P+R aan het rondpunt van Wommelgem en het Astridplein aan het Centraal Station. Het metrostation Zegel - op de hoek van de Turnhoutsebaan en de Zegelstraat wordt op diezelfde dag opengesteld voor publiek. Door de ligging vlak bij de halte ‘De Roma’ kan je er vlot overstappen op tram 10 en 24 en op de streekbussen. Dit willen we in Borgerhout natuurlijk vieren. De Lijn Antwerpen, BorgerRio en De Roma slaan de handen in elkaar om een gigantisch volksfeest op en rond de Turnhoutsebaan te organiseren. Trouwens, nu we toch over mobiliteit bezig zijn: indien je nieuwsgierig bent naar de resultaten van het overkappingsonderzoek van Ringland dat door crowdfunding werd gerealiseerd, dan moet je zeker 27 of 28 april in je agenda noteren. Dan laat Ringland De Roma hopelijk weer tot de nok vol lopen!
Stand-up Against Poverty
Kom van dat dak af! De deuren gaan dus voor 3 maanden dicht en dat zullen we waardig afsluiten. Onder de noemer HET DAK ERAF speelt Bart Peeters op zaterdag 20 juni een extra vijfde concert (de vier concerten in mei zijn volledig uitverkocht). Omdat het dak er nu effectief af mag, brengt hij een speciale festival-feest-set voor een staand publiek, samen met zijn lievelingsgasten aller tijden: Tutu Puoane en Raymond van het Groenewoud.
Op zaterdag 2 mei gaat een benefietactie door in De Roma: Stand-up Against Poverty met als doel mensen te helpen hun leven weer op de rails te krijgen, georganiseerd door onder andere Al Ikram, Ibrahim Azzouz en zaalvoetbalclub Antwerp Piranhas. Met taalkundige en filosofische spitsvondigheden van Bert Gabriëls, de allereerste allochtone comedienne van Vlaanderen Öznur Karaca, Michael Van Peel, Arbi El Ayachi (één van de oprichters van Hakims of Comedy) en de steun van het district Borgerhout.
[Tekst: De Roma]
Een Rataplan-productie Een artistieke manier om naar het Foorplein te kijken. Het voormalige Foorplein is niet onmiddellijk de meest romantische hoek van Borgerhout. Toch zal de plek volgende maand het decor van een artistiek project zijn. Theatermaakster Annelies Van Hullenbusch kreeg van kunstencentrum Rataplan de vraag om een artistiek project uit te werken tussen de woontorens van het Hof ter Loo, het vroegere Foorplein. Zij heeft zich eerst verdiept in de geschiedenis van deze uithoek van Borgerhout. Annelies: “Ongelooflijk hoe een ogenschijnlijk troosteloze plek zo’n rijke geschiedenis draagt. Dit stukje Borgerhout werd door de aanleg van de vestingwerken en de spoorweg een enclave met een eigen dynamiek. Het was een dorp op zich met een sterke sociale samenhang.” Later, door de aanleg van de Ring en de E313, trokken de mensen weg en werd uiteindelijk de hele buurt, niet minder dan 270 huizen, tegen de vlakte gegooid. Nu staan er drie appartementsgebouwen en is er het muziekcentrum Trix. De theatermaakster is dan samen met collega Wanda Eyckerman gaan rondwandelen in de buurt en sprak er met bewoners. Annelies: “Uit de gesprekken bleek dat mensen er graag wonen. Eigenlijk is het dorp van weleer herbouwd, maar dan in de hoogte.” Toen ze een van de bewoners vroeg of het lawaai van de voorbijrazende
auto’s op de Ring niet stoorde, antwoordde de vrouw dat ze fantaseerde dat het geluid het ruisen van de zee was. Annelies: “Ik dacht aan de Ierse dichter Thomas Dylan die zei dat je moet inzoomen op dromen.” De toon van haar project was gezet. Vanaf zaterdag 26 april nodigt Annelies Van Hullenbusch bezoekers uit om naar deze plek te komen kijken voor een ‘beeldende locatievoorstelling’. “En het wordt een interactief gebeuren” voegt zij er nog aan toe. Annelies zal voorwerpen aanreiken en fragmenten uit verhalen die ze samen met Katharina Smets van Radio 1 ter plekke heeft gesprokkeld. En dan kunnen de toeschouwers op hun eigen manier naar het Foorplein kijken, alsof er in hun hoofd een film afspeelt. Annelies: “De Duitsers hebben daar een mooi woord voor: ‘Kopfkino’.“ Het is ook de titel van de voorstelling. Info en tickets: www. rataplanvzw.be.
KOPFKINO, een productie van kunstencentrum Rataplan i.s.m. Enterfestival. ZA 25 & ZO 26 APR + VR 1, ZA 2, ZO 3, ZA 9, ZO 10 MEI: 15U + 17U + 19U • € 10 OP LOCATIE: START AAN PLEINHUIS ZERMATT (TERLOPLEIN, BORGERHOUT) Tickets en info op www.rataplanvzw.be
[tekst: Wilfried Defillet]
MIND
& SOUL
13
11
7 MRT GISELA JOÃO
MRT
8 MRT MISSES BIG STUF: IKE & TINA - WHAT’S LOVE GOT TO DO WITH IT?
AVISHAI COHEN TRIO FROM DARKNESS CD-VOORSTELLING
12 MRT MYRDDIN (CD-VOORSTELLING) 18 MRT BETTYE LAVETTE 25 MRT SAVINA YANNATOU & PRIMAVERA EN SALONICO: ATTIKOS (CD-VOORSTELLING) 26 MRT 20 JAAR LAÏS 8 APR MISTER AND MISSISSIPPI
APR
EL JUNTACADÁVERES: TWISTS AND TURNS
19
MRT
CD-VOORSTELLING
POP&ROCK 4 MRT GRUPPO DI PAWLOWSKI + THE EX 14 MRT RADIO MODERN MET THE JIVE ROMEROS 22 MRT ROOSBEEF (CD-VOORSTELLING) 1 APR AXELLE RED ‘ACOUSTIC’ 3 APR DE MENS (CD-VOORSTELLING)
DE ROMA • TURNHOUTSEBAAN 286, 2140 BORGERHOUT HET VOLLEDIG PROGRAMMA & TICKETS: WWW.DEROMA.BE + 03 292 97 40
Roma_GVA_23feb15.indd 1
Untitled-4 1
TAMER HOSNY + DJ TAMER YEHIA support acts: RACHID KASMI + CHEB AMIR
10 APR STUFF.
23/02/15 10:18
23/02/15 10:22
YES! KNUTSELEN! Hoe een handpop maken uit een blok mousse 1) insnijding vooraan voor mond pop
2) insnijding achteraan voor vingers en duim poppenspeler
3) snij de hoeken van de kubus voor rondere vormen
heden benodigd: - stuk mousse - 2 pingpongballen - alcoolstift - sterke lijm - restjes stof, pels wol
4) maak met de overschotjes een neus, oren, wenkbrauwen, een snor, ... wat je maar wil
een goede schaar breekmes mama of papa
5) maak ter hoogte van de ogn 2 kleine insnijdingen voor de pingpongballen, teken met stift irissen op de oogballen
6) - bekleed de binnenkant van de mond met stof - geef haar of hem haar - je kan de pop nog ‘schminken’ met pastelkrijt - voeg er zoveel sjaaltjes mutsen lappen stof aan toe als nodig is voor je karakter - en nu spelen maar!
Een Getekend Verslag van de Gruuwlijke Reuzenrubriek Weedervaren van onze Reus wat nu eens voor Eens & Altijd en Volledig naar Waarheid zal Verklaren aan Iedereen hoe de Reus Boelarus Echt Geleefd Heeft! deel 2 van 4 delen
9
Districtsnieuws vers van de pers
10
Vanaf maandag 11 maart
Computercursussen en workshops voor Borgerhoutse 55-plussers
Cursussen in het ABC lokaal van het district Wilt u de basis van de pc en het internet leren? Schrijf u dan snel in voor de lessen ‘Starten met de computer’. U hebt thuis geen computer nodig om deel te nemen. Hebt u basis al onder de knie? Tijdens de cursus ‘PC plus’ komt Word aan bod. In de cursus ‘Starten met mailen’ leert u dan weer e-mails sturen en ontvangen. Elke vrijdagvoormiddag tussen 9 uur en 12 uur is er in onze computerlokaal een vrije inloopmoment met begeleiding. Er zijn computers beschikbaar maar u mag ook uw laptop of uw smartphone meebrengen. Vorming A-Stad woe 11 en 18/3 van 9.30 tot 12.30 uur Starten met computer di 10, 17, 24, 31/3, 7 en 17/4 van 12.30 tot 15.30 uur
Zaterdag 18 april
Feest mee met BorgerRio 2015 én Tramstad
Op vraag van De Lijn Antwerpen bundelen De Roma en het jaarlijks festival BorgerRio de krachten om een festival XXL op poten te zetten. Deze twee evenementen vormen samen één groot volksfeest dat Borgerhout zal doen daveren op zijn grondvesten! De 9de editie van BorgerRio vindt dit jaar dus uitzonderlijk plaats op zaterdag 18 april. Zaterdag 18 april rijdt de eerste tram door de Reuzenpijp onder de Turnhoutsebaan. En gaat de eerste premetrohalte in Borgerhout open. De nieuwe lijn 8 loopt van Astrid tot aan het rondpunt in Wommelgem in 15 minuten. Onder de noemer 'Tramstad' viert De Lijn dit jaar 40 jaar premetro in Antwerpen op een feestelijke manier. Heel Borgerhout viert mee met een gigantisch volksfeest op, rond en onder de Turnhoutsebaan. Verwacht je aan de ambiance en zuiderse sferen van BorgerRio met daarbovenop een pak extra activiteiten, sfeer en eigenaardige trams. Iedereen komt aan zijn trekken!
Starten met mailen di 21, 28/4 en 5/5 van 12.30 tot 15.30 uur
Feestzones
Cloud woe 13, 20 en 27/5 van 9.30 tot 12.30 uur
Het nieuwe premetrostation Zegel komt letterlijk tot leven, de Turnhoutsebaan ontpopt tot een winkeloase van groen en kleur, en de Kattenberg kleurt bio en dynamisch. Schommels, hangmatten en straatacts, overal is iets te ontdekken. Zoals een tangoplein op het Laar, een ultrasportieve straat op den Drink, aansluitend een beleefparcours voor kinderen en wat verder in het Krugerpark een heus kinderklautercreadorp. De allerkleinsten duiken onder in een kartonnen wereld in De Roma, terwijl de mama’s relaxen in ’t groen. En geen festival zonder spijs en drank; van de lokale wereldkeuken tot een hippe food market op de Kattenberg. Lokale verenigingen pakken dan weer enthousiast uit met hun werking in de Eliaertstraat en het Mombasa hoofdpodium zorgt de hele namiddag voor een swingende muziekprogrammatie.
PC Plus/Word do 7, 14, 21 en 28/5 en 4 en 11/6 van 9.30 tot 12.30 uur De cursussen zijn gratis en vinden plaats in het administratief centrum, Moorkensplein 1. Inschrijven: seniorenconsulent.borgerhout@stad.antwerpen.be
Workshop
Datum
Locatie en inschrijven
Maandag 13/04 13:30 tot 16:00
Dienstencentrum De Fontein Fonteinstraat 31 • 03/270.09.20
Leren werken met tablet
Maandag 20/4 13:30 tot 16:00
Dienstencentrum De Vrijgeweide Luitenant Lippenslaan 59 • 03/270.88.50
Leren werken met iPad
Woensdag 22/4 9:30 tot 12:00
Dienstencentrum Den Bleek Montensstraat 4 • 03/235.41.04
Fotoboek maken
Donderdag 23/4 9:30 tot 12:00
Dienstencentrum Den Drossaert Helmstraat 163/23 • 03/289.11.60
Leren werken met iPad
Maandag 27/4 9:30 tot 12:00
Dienstencentrum De Fontein Fonteinstraat 31 • 03/270.09.20
Online betalen (kopen en betalen via het internet)
Maandag 18/5 13:30 tot 16:00
Dienstencentrum Den Drossaert Helmstraat 163/23 • 03/289.11.60
Online betalen (kopen en betalen via het internet)
Woensdag 27/5 13:30 tot 16:00
Dienstencentrum Den Bleek Montensstraat 4 • 03/235.41.04
Knip deze bon uit!
Elke woensdag: (soepje + steak, sla, saus en frietjes) aan 13,50 euro Elke donderdag: (soep + halve kip met sla, saus en frietjes aan 15,90 euro bij afgifte van deze bon 1 gratis glaasje wijn of cava bij het diner.
Pou-Poule Kip aan’t spit • Ook take-away • Open van dinsdag t.e.m. zondag • van 16u-22u Vosstraat 23 • 03 290 61 96 • 2140 Borgerhout • BE 0839.356.638
Vrijwilligers Voor de organisatie van een groot evenement als BorgerRio zijn we zoals elk jaar steeds op zoek naar helpende handen. Bent u een catering-, logistiek- of permanentietalent? Wil u graag de hele dag of liever een halve dag helpen? Stuur dan bliksemsnel een mailtje naar cultuurantenne.borgerhout@stad.antwerpen.be met uw contactgegevens. Concreet • zaterdag 18 april – 13:00 tot 20:00 • Turnhoutsebaan, 2140 Borgerhout • Gratis • Het volledige programma staat op www.borgerrio.be • Volg ons op www.facebook.com/BorgerRio • Meer informatie: cultuurantenne.borgerhout@stad.antwerpen.be of 03 338 17 88
Zondag 26 april 2015 Sfeer en animatie in de tuinwijk bij de Marathon passage De passage van de Antwerp Marathon wordt stilaan een traditie in Borgerhout. Net als vorige jaren zorgt wijkvereniging Vreugde en Vermaak voor een sfeervolle en gezellige animatiezone op het Griffier Schobbensplein. Met een spetterend muziekoptreden van de groep “Fair Play” is vreugde en vermaak verzekerd deze namiddag, zowel voor de lopers als voor supporters. Kinderen kunnen zich uitleven op het springkasteel. Drank en hapjes worden aangeboden aan democratische prijzen. Kom de marathonlopers aanmoedigen en geniet van een fijne namiddag in de buurt. Zo 26/4 van 11 tot 16.30 uur • Plein in de Griffier Schobbenslaan, Borgerhout www.borgerhout.be
Zondag 17 mei 2015 Reuzenloop en Terlopleinfeest Het Te Boelaarpark is dé loopplek van Borgerhout, maar nu kan je met al die eenzame looptrainingen eens uitpakken op de sfeervolle Reuzenloop! Deze Borgerhoutse stratenloop vindt plaats op zondag 17 mei met start en aankomst op het Terloplein.
11 Lopen is niet voor iedereen een feest, maar op dezelfde locatie vindt ook het Terlopleinfeest plaats. Een feest met heel wat kinderanimatie, theater en muziekoptredens voor Ên door de vele partners uit de wijk. Kom er genieten van de sfeer en smul van de vele exotische lekkernijen die er klaargemaakt worden‌ En supporter meteen ook even voor de lopers die passeren! Lopers kunnen kiezen voor 5 of 10 kilometer. Ze leren leuke onbekende pleintjes kennen in het centrum van Borgerhout en lopen bovendien over het 'mythische' Spoor Oost. Alsof dat nog niet genoeg was, zal het parcours van de stratenloop ook dwars door muziekcentrum Trix lopen! Voor de kinderen is er een Kids Run van 500 of 1000 m.
Praktisch Terlopleinfeest & Reuzenloop: - Zondag 17 mei 2015 vanaf 14 uur - Muziek, theater, kinderanimatie, wereldse eetstraat - Kidsrun 500 en 1.000 m (GRATIS) - Stratenloop 5 en 10 km (voorinschrijving 3 euro / daginschrijving 5 euro) - Locatie: Terloplein - Info en inschrijven: www.borgerhout.be
Zaterdag 30 mei 2015 Grasvolleybaltornooi Te Boelaarpark Op zaterdag 30 mei kan je in het Te Boelaarpark komen deelnemen aan een recreatief volleybaltornooi. Schrijf je in met een ploegje vrienden of met de wijkvereniging! De organisatie is in handen van de Borgerhoutse volleybalclub Groenenhoek. Zij zorgen ook voor de sfeer met wat muziek en een hapje en drankje om de honger te stillen en dorst te lessen. Info en inschrijven: volleybalgroenenhoek@gmail.com
Vrijdag 26, zaterdag 27 en zondag 28 juni Circus Boelaere Op vrijdag 26, zaterdag 27 en zondag 28 juni vindt de tweede editie van Circus Boelaere plaats in het Te Boelaerpark. Op zaterdag en zondag genieten kinderen en hun ouders van verschillende (gratis) circusacts voor groot en klein, kinderanimatie en livemuziek. Op vrijdagavond nodigen we je uit op een exclusieve avond voor de buurt. Meer info volgt in het Boelaerbuurtblad van juni! Cultuurantenne.borgerhout@stad.antwerpen.be
Nieuwe groene invulling Te Boelaarlei Het district Borgerhout wil een nieuwe, groene invulling voor het gedeelte Te Boelaerlei richting Arthur Matthyslaan. De kleine bomen werden reeds enkele jaren na elkaar vervangen omdat ze niet groeiden. De huidige boomvakken bieden te weinig ruimte voor de boomwortels. Nieuwe bomen planten is dus geen optie. Op de buurt aan de beurtactie in de omgeving van de Te Boelaarlei van november bevroeg het district de bewoners over de mogelijke nieuwe invulling van de plantvakken. Een duidelijke meerderheid van de mensen koos voor het inzaaien van de plantvakken met een bloemenmengsel. Andere mogelijkheden waren bloembakken, hagen en gras met narcissen en tulpen. De groendienst zaait de plantvakken dit voorjaar in. Meer info Wijkoverleg Borgerhout | 03 633 85 17 | wijkoverleg.borgerhout@stad. antwerpen.be
Speelterrein Te Boelaarpark wordt vernieuwd De stad vernieuwt het speelterrein in het Te Boelaarpark. Het voorontwerp is klaar en we willen graag je mening daarover horen. De Reuzen van Borgerhout is het thema voor het nieuwe speelterrein: Lang geleden vaarden de Reuzen van Borgerhout op de zee met een boot. Tot ze op een dag vers water nodig hadden. Ze vaarden naar de haven van Antwerpen, maar aiaiai.. de reuzen zagen de vuurtoren te laat. CRASH..BoEnk en Knal! De boot van de reuzen strandde net voor de haven in het havendorpje Borgerhout. Gelukkig kwamen de mensen uit het havendorpje de reuzen helpen! De reuzen wonen sinds toen in Borgerhout. Het speelterrein zal uit zeven onderdelen bestaan. Sommige delen zijn speciaal voor de allerkleinsten, andere delen zijn meer gericht op de grotere kinderen. Zo zijn er onder meer een boot en vuurtoren, een havendorp met waterspel, een peuter- en kleuterzone, schommels, een kabelbaan en een picknick- en zonnewei. Rondom het speelterrein zijn ook banken voorzien. Bepaal mee de invulling van het nieuwe speelterrein. Nog tot 12 maart kan je je mening kwijt op http://oor.antwerpen.be Meer info Wijkoverleg Borgerhout | 03 633 85 17 | wijkoverleg. borgerhout@stad.antwerpen.be
De mooiste boomspiegel van Borgerhout Het districtsbestuur organiseert een wedstrijd voor de mooiste boomspiegel van Borgerhout. Een boomspiegel is het stukje grond rond een boomstam in het voetpad. Elke bewoner, bewonersgroep of straat kan zich inschrijven om de boomspiegels in hun straat te vergroenen. Het district of Opsinjoren geven de deelnemers een subsidie voor de aankoop van de plantjes. Eind juni gaat er een jury rond om de boomspiegels te beoordelen en daarna de mooiste en goed onderhouden boomspiegels te huldigen. Indien u in een straat woont waar er bomen staan, ontvangt u daar in de loop van april meer informatie over. Meer info Wijkoverleg Borgerhout | 03 633 85 17 | wijkoverleg. borgerhout@stad.antwerpen.be
12
Cultuurbuur
De CultuurBuur
door Bob Daems
Karel de Preterlei nr. 124: André
In deze rubriek gaan we op zoek naar een (voormalige) buur die iets betekend heeft in het brede culturele veld om op die manier de buurt in kaart te brengen vanuit een culturele invalshoek. Zonder overdrijven: de twintigste-eeuwse Belgische kunstgeschiedenis zou er vermoedelijk anders hebben uitgezien zonder de inbreng van André de Ridder. Samen met zijn kompaan Paul-Gustave Van Hecke zorgde hij ervoor dat het Vlaams expressionisme tussen de twee wereldoorlogen vrij snel in brede kring bekendheid genoot. De Ridder zou zijn leven lang promotor blijven van deze kunststroming en van haar belangrijkste vertegenwoordigers. Van begin jaren ‘20 tot aan zijn dood, op 1 juli 1960, woonde de ongehuwde André de Ridder aan de Karel de Preterlei 124. Nochtans voorspelde zijn afkomst helemaal geen loopbaan in de kunsten. André De Ridder werd op 20 oktober 1888 in Antwerpen geboren, in een diamantairsfamilie. Zijn vader, zelf een ondernemer, zette hem op het spoor van economische studies en André De Ridder toonde zich ook op dat vlak een wonderkind, met een licentiaatsdiploma in de handelswetenschappen op zijn 18de en één voor handels- en financiële wetenschappen een jaar later. Zijn professionele leven zou zich bijgevolg voornamelijk afspelen in de academische wereld, met aanstellingen aan de Rijkshandelshogeschool in Antwerpen (een voorloper van Universiteit Antwerpen), de Koloniale Universiteit van Antwerpen en een tijdje ook aan boord van het schoolschip ‘Graaf de Smet de Nayer’. Over die laatste aanstelling zou De Ridder - zijn leven lang een verwoed reiziger - trouwens opmerken dat het hem “een
beetje het gevoel van een zeevaarder gaf”, wat hem troost bood voor de gemiste loopbaan als diplomaat, een andere jongensdroom. Van 1923 tot aan zijn emeritaat in 1958 was De Ridder tenslotte verbonden aan de Rijksuniversiteit van Gent. Opmerkelijk nu is dat André De Ridder naast zijn succesvolle academische carrière als econoom een parallelle loopbaan als letterkundige, uitgever, kunstcriticus en -promotor uitbouwde. Zijn eerste stappen als criticus zette de perfect tweetalige De Ridder al op jonge leeftijd als medewerker van de Antwerpse Franstalige krant La Métropole en de Nederlandstalige Vlaamsche Arbeid (waarvan hij mede-uitgever was, samen met onder meer Karel van den Oever, nog een bekende uit de Boelaerbuurt). Ook schreef hij in het eerste decennium van de 20ste-eeuw enkele korte studies over Vlaamse schrijvers - onder meer over Stijn Streuvels - gebaseerd op interviews met deze auteurs, nu een veelgebruikte techniek maar in die tijd een vernieuwende benadering. Daarnaast publiceerde De Ridder tussen 1910 en 1930 verschillende romans, die getuigen van een uitgesproken modernistische opvatting, maar die onder tijdgenoten verdeeld werden onthaald. André de Ridder en Paul-Gustave Van Hecke (Gent, 27 december 1887 - Elsene, 23 februari 1967) raken al voor de Eerste Wereldoorlog bevriend. Van Hecke woont op dat moment in Sint-Martens-Latem en promoot de plaatselijke kunstenaars die zich vanaf het begin van de eeuw in het Leie-dorp in de buurt van Gent hebben gevestigd. De Ridder leert er onder meer Constant Permeke, Gustave De Smet en Frits Van den Berghe kennen. Bij het uitbreken
de Ridder
van de Eerste Wereldoorlog wijkt De Ridder uit naar Nederland, waar hij wordt aangesteld als leraar aan het Belgisch Atheneum in Amsterdam en waar hij een belangrijke rol zal spelen in het organiseren van culturele activiteiten voor de Vlaamse gemeenschap in ballingschap. Nederland – neutraal tijdens WO I – en GrootBrittannië fungeren tijdens de oorlogsjaren als vrijplaatsen voor allerhande vernieuwende kunststromingen. André de Ridder bezoekt er tentoonstellingen met avant-gardekunst en komt in contact met vernieuwende kunstenaars als Jules Schmalzigaug, Rik Wouters, Charley Toorop, Marc Chagall en Henri Le Fauconnier. Hij ontmoet er opnieuw Gustave De Smet en Frits Van den Berghe, waarmee hij in Nederland tentoonstellingen organiseert en levenslang een vriendschapsband zal onderhouden. Begin 1919 keert André de Ridder terug naar België, om er meteen samen met Paul-Gustave van Hecke nieuwe projecten in de steigers te zetten. De meeste van hun initiatieven zijn geen al te lang leven beschoren, maar hebben wél een grote impact. Hun uitgeverij Het Roode Zeil geeft bijvoorbeeld de dichtbundel De modernen man van Karel van de Woestijne uit, maar stopt er al na twee uitgaven mee. Ook Sélection, de kunsthandel die de twee in 1920 oprichten in de Koloniënstraat in Brussel, wordt al in 1922 opgedoekt. Het gelijknamige tijdschrift houdt het vol tot 1927. Sélection – de kunsthandel en het tijdschrift – zal echter de geschiedenis ingaan als een van de drijvende krachten achter het Vlaams expressionisme en andere avantgardestromingen uit het interbellum. De Ridder en Van Hecke bieden een podium aan oude bekenden Permeke, De Smet en Van den
13
Berghe, maar verkopen en promoten ook werk van buitenlandse kunstenaars als Pablo Picasso, Georges Braque en Fernand Léger. De internationale contacten worden verder onderhouden via de vriendenkring Les Amis de Sélection, die geregeld samenkomt in Villa Malpertuis, het buitenverblijf van Van Hecke in Afsnee, bij Gent. Onder meer Ossip Zadkine en Marc Chagall brengen in de loop van 1926 een bezoek aan de vrienden van Sélection. Ook op het vlak van de kunsthandel tonen Van Hecke en De Ridder zich vernieuwend. Zo sluiten ze met Gustave De Smet en Frits Van den Berghe contracten af, die beide kunstenaars een maandelijks loon garanderen in ruil voor een vast aantal schilderijen. Als criticus en auteur zal André de Ridder de Vlaamse expressionisten blijvend promoten. In 1925 verschijnt Le génie du Nord, een pleidooi voor de oorspronkelijkheid van de Vlaamse schilderkunst, in 1937 gevolgd door Het Expressionisme in de Moderne Vlaamsche Schilderkunst. Zijn herinneringen aan de kunstkolonie in Sint-Martens-Latem worden in 1945 uitgegeven. Tot aan zijn dood zal De Ridder publiceren over moderne beeldende kunst, onder meer over zijn jaarlijkse bezoeken aan de Biënnale van Venetië. Het belang van André de Ridder voor de Belgische kunstwereld in de 20ste eeuw wordt misschien nog het best geïllustreerd door zijn in 1960 uitgegeven correspondentie met James Ensor.
een reeks kunstenaars uit het interbellum die nu in geen enkele museumcollectie zouden misstaan. Een opmerkelijk moment op het einde van de reportage is wanneer De Ridder de presentator wijst op de twee Libanese Ceders aan de overkant van de straat, “in het openbaar park van Borgerhout”. De eindgeneriek van het programma toont een Karel de Preterlei van een halve eeuw terug, met jonge bomen aan de rand van het park. Deze tekst is gebaseerd op: Manu Van der Aa, De Ridder, André, in: Nationaal Biografisch Woordenboek, Brussel, 2011. Ten huize van André de Ridder, VRT-archief, uitgezonden op 3 februari 1961. An Paenhuysen, De Nieuwe Wereld. De wonderjaren van de Belgische avant-garde (1918-1939), Antwerpen, 2010. Rick Hemmerijckx, Nanny Schrijvers en Jan Stuyck, bezoekersgids expo: Kunst in de Groote Oorlog, Antwerpen, 2014.
Begin 1961, een halfjaar voor zijn overlijden, krijgt André De Ridder het televisieprogramma 'Ten huize van' op bezoek. De Ridder leidt presentator Hubert van Herreweghen rond in zijn huis aan de Karel de Preterlei en toont zijn persoonlijke kunstcollectie: James Ensor, Gustave De Smet, Frits Van de Berghe, Jozef Cantré, Floris Jespers, Jean Brusselmans, Marc Chagall, Ossip Zadkine, … Verspreid over verschillende kamers passeert
De Markt
column
door Ann Palmers
Het is woensdagochtend en mijn kleine uk is ziek. Al tien dagen, geveld door het virus dat ons allen te grabbelen neemt. De lucht is helblauw. Het is zo één van die eerste dagen van het jaar dat de zon het overwint van het grijze wolkendek en je alleen maar naar buiten wil. Goed ingepakt maar met de lente in het vooruitzicht. Neus in de lucht en handen in de zakken. Maar wat doe je dan? Met een kleine ziekerd die al tien dagen scheel ziet van het bewegende scherm omdat ie te slap is om educatief verantwoorde dingen te doen. Wij gingen naar de markt. De markt op de Gitschotellei. De hamburgers van “den Eddy” ruiken verleidelijk als we toekomen. Zo weinig grijs in de lucht te zien is vandaag, zoveel vind je ervan op de hoofden van de bezoekers van deze markt. Alsof naar de markt gaan een senioren activiteit geworden is. In een elektrisch wagentje, met de wandelstok of met een hondje aan de lijn. Allemaal wrijven ze met hun hand over mijn kleinerd haar bolleke. Dit vals lenteweer geeft me altijd zin om bloemen te kopen. “De tulpjes zijn in de aanbieding,” overtuigt de bloemenman me. Ik neem er acht paarse. En nog een hoop roze bloemetjes waarvan ik de naam niet ken. Schuin daartegenover rits ik een paar Canadese kousen mee. “Zonder naden hé madam, echt goeie kwaliteit, zoekt u maar een kleureke uit.” Of ze nu goedkoper zijn hier of niet, ik pak ze mee en hoop er mijn ventje blij mee te maken. Wat verderop nodigen drie tafels proevertjes ons uit om dadels en allerhande tapenades uit te proberen. Alleen al om je tafel te sieren met al die kleuren zou je die verschillende potjes kopen. Een man komt angstig aangesprongen. Onregelmatig huppelt hij vooruit, met zijn armen stijf om zijn lijf geklemd en vreemd aandoende uitdrukkingen op zijn gezicht. Mijn kleine uk verstijft op haar fiets en trekt grote ogen. Ik loods haar doorheen de groep mensen met een psychische aandoening die hier in de buurt opgevangen worden en vandaag een dagje markt genieten. Zo eindigen we bij de bakker, het laatste kraam in de lange rij. We kopen een lekkere tompouce en sandwich met rozijnen. “Zal ik het in een zakske doen voor u mevrouw?” Naar de markt gaan, is gezellig. Ook al ben ik nog niet grijs.
14
De Reuzen van Borgerhout Herontdekking van het Groot Schip!
Reuzenrubriek
Het Groot Schip is uit het stof opgegraven tijdens werken aan de Reuzenpijp! Wat een vondst! Nu kan deze historische praalwagen gerestaureerd worden en terug meevaren in de Reuzenstoet van Borgerhout! Iedereen is welkom om mee te helpen, iedereen welkom aan boord! Kent u nog het Groot Schip? Of misschien wel het Klein Schip? Heeft u zelf ooit op één van deze praalwagens gezeten en zo meegevaren tijdens de Reuzenstoet van Borgerhout? Of kent u iemand die deze eer was toebedeeld?
een historische stoet gemaakt met extra aandacht voor het gemeentehuis/districthuis. Zo was er onder andere een praalwagen met de afbeelding van het districtshuis. De groep Waelrandt zong toen voor de gelegenheid doorheen de stoet de cantate die speciaal werd geschreven voor het districtshuis. Hoe oud zijn die wagens? Naar wat wij kunnen terugvinden komen deze wagens voor het eerst voort in de stoet van 1926. Toen werd een postkaartenserie van ‘t Klein Schip gemaakt. Van het Groot Schip was er geen afbeelding gemaakt.
Misschien heeft u daar nog foto’s van? Moest u ze willen tonen/delen, breng ze gerust naar onderEn wat betekent zo’n schip? De betekenis van staande contactgegevens. het Groot Schip met matrozen is dat het symbool staat voor de opbloei van handel en nijverheid. Wanneer zijn die praalwagens voor het laatst Op de gevel van het districtshuis staat er ook een uitgegaan? We weten niet met zekerheid wanschip afgebeeld met dezelfde betekenis. neer maar volgens de bronnen van de Heemkundige Kring van Borgerhout, zijn deze wagens nog WELKOM AAN BOORD! Nu in 2015 wordt het uitgegaan in 1989 bij de viering van “100 jaar Groot Schip terug in ere gesteld! De Reuzen vzw gemeentehuis”. Er is toen van de Reuzenstoet zal het Groot Schip restaureren met jongeren uit
de buurt maar iedereen is welkom om mee te helpen. Bent u geïnteresseerd, laat het zeker weten. Op zaterdag 18/4 wordt de Reuzenpijp metro geopend en dan kan u het Groot Schip zien op de Turnhoutsebaan. We doen dan een warme oproep naar alle Borgerhoutenaars om dit project te steunen en zo het Groot Schip weer stoetklaar te maken. Praktisch: iedere woensdagnamiddag van 14u17u wordt aan het Groot Schip gewerkt. Adres: VAK-Atelier, Appelstraat 27A, 2140 Borgerhout Contact: Patricia Van de Velde & Wietse Vermeulen Reuzenstoetborgerhout@gmail.com Tel.:0486/29.99.22 De Reuzen vzw Wijnegemstraat 65 2140 Borgerhout [Patricia Van de Velde]
BORGERHOUT
De Schans, 1
Sluitingsdag Maandag Dinsdag: Woensdag: Donderdag: Vrijdag: Zaterdag: Zondag: Open alle feestdagen:
8:00 - 19:00 8:00 - 19:00 8:00 - 19:00 8:00 - 19:00 8:00 - 19:00 9:00 - 17:00 9:00 - 17:00
Heeft u als handelaar interesse in de handelaarsvereniging van de Gitschotellei, of wil u eens een informeel gesprekje, neem dan vrijblijvend contact op met Philippe via philippe.gillis@vastgoedgillis.be of Kristel via boeken.dekleineprins@gmail.com Ook de Boelaer buurtkrant steunt de handelaars van harte!
Binnen bij de Boelaerbuur
door Sarah Van Landuyt
Rubriek Baksteen 15
Er zijn tal van mooie gevels in onze straten, maar hoe zou het eruit zien achter die façades? Wie woont er zoal in onze buurt? En vooral, hoe wonen ze? Wij gingen buurten bij Hans, Elke en hun zoontje Flo in hun hoekhuis met seventies allures in de Ossenblokstraat. Hoe zijn jullie hier in de buurt terecht gekomen? Elke: Vroeger woonden we in een loft in de Zurenborgwijk. Tof, alleen hadden we destijds maar een klein terrasje. Met de komst van Flo, wilden we toch wel wat meer buitenruimte. Hans: We zijn eerder toevallig hier terecht gekomen. We kenden het Boekenbergpark en het Rivierenhof, maar het Boelaerpark kenden we niet. We kwamen niet veel buiten de ring, de Dageraadplaats was destijds onze tuin. Elke: Ik dacht nog maar aan een nieuwe zoektocht, of Hans had dit huis al gevonden. Dat was me plots wat te snel. Maar toen enkele maanden later ook mijn oog op dit huis sloeg, zijn we gaan kijken en hebben we meteen toegehapt.
‘70. Zo is de kleur van de vloer dezelfde kleur als die van de balustrade van de originele trap. Beneden heerst er een heel andere stijl. Omdat daar geen originele elementen waren, zijn we op het gelijkvloers begonnen met een nieuw blad, is alles daar nu strak en wit. Elke: Het betonnen keukenblok is geen rechte balk, maar volgt eerder de vorm van de ruimte waar het keukenblok zicht bevindt. Daar geen enkele muur perfect recht is, is ook het keukenblok niet perfect recht. Hans: Geïnspireerd door de originele ronde koepel boven het aanrecht, hebben we met vele ronde vormen gewerkt: de ronde dampkap, de ronde lavabo, de ronde kookpitten. En de kasten in het ‘juplier-geel’ vinden we tof en past mooi bij de vloer!
Waar hou je het meest van? Elke: In onze straat heerst er nog een gezellige dorpsmentaliteit. Iedereen kent elkaar, let bij afwezigheid op elkaars huis, belt eens aan voor een babbel… We spreken ook regelmatig af met de buren buiten de verplichte straatactiviteiten.
Wat is jullie favoriete plek in huis en waarom? Hans: Het grote hoekraam met het brede venstertablet is een heerlijke plek. Als we in de zomer het raam openschuiven, zitten we precies in de kruin van de boom! Elke: Ook leuk is het keukenblok waarrond me met vrienden aperitieven.
Zijn er ook minpuntjes? Elke: We zitten vlakbij de oprit van de autosnelweg en het fijn stof is echt wel hinderlijk. Ons terras is altijd vuil en daar waar het raam openstaat om te verluchten worden de witte gordijnen zwart. Hans: We missen een goed café in de buurt!
Hoelang was de weg naar jullie droomhuis en is deze nu volledig afgelegd? Elke: We hebben het eerste jaar boven in het appartement gewoond terwijl we beneden ingrijpend verbouwden. Toen dat klaar was, zijn we naar het gelijkvloers verhuisd en hebben we vijf maanden in onze slaapkamer gewoond, met een noodkeuken in de inkomhal, terwijl we de bovenverdieping in orde brachten. Hans: We zijn nog niet helemaal klaar. Er moeten nog maatkasten in de keuken komen. Het dak isoleren en het terras aanleggen staan ook nog op de planning. Elke: Elk jaar proberen we iets van onze to do lijst te schrappen. Dit jaar staan de voordeur, de garagepoort en de inkomhal op de planning. Want die ziet er nog hetzelfde uit nadat de noodkeuken eruit gehaald werd.
Hoe heb je dit huis aangetroffen? Hans: Zoals het gebouwd was in de jaren ’70. Vroeger was er boven een appartement en het gelijkvloers bestond uit garages, een berging en een bureau. Het huis was slecht onderhouden en had een verwilderde tuin. Het was dringend aan renovatie toe. Zelfs het vasttapijt en de gordijnen dateerden nog uit de jaren ’70!
Wat trok jullie dan aan om dit huis te kopen? Elke: De seventies stijl sprak ons meteen aan. Zijn jullie tevreden over het resultaat? Gelukkig waren er ook originele elementen de Hans & Elke: Het is perfect zoals we het wilden! we wel behouden hebben. Zoals de oorspronWe wonen hier graag. kelijke maatkasten, de verlichting, de koepel boven het aanrecht en de draaitrap. Hans: De drie criteria waaraan ons nieuw huis moest voldoen waren een garage, een breed huis en op fietsafstand van de stad. Dat het een brede hoekwoning was, paste dus perfect in ons plaatje! We zagen meteen dat dit een project was waarvan we iets konden maken. Bovendien is wonen op de eerste verdieping super. Door de grote ramen hou je contact met de straat en heb je veel lichtinval. Welke ingrepen hebben jullie gedaan om het naar jullie smaak in te richten? Hans: Terwijl vroeger enkel de eerste verdieping bewoonbaar was, betrekken wij nu de gehele woning. Op het gelijkvloers hebben we de slaapvertrekken en de badkamer geïnstalleerd, de leefruimte is boven. Elke: Het terras en de tuin waren vroeger compleet afgesloten van de woning. Dat hebben we ook veranderd. Waar vroeger buiten het balkon was, is nu een overloop binnen, die via een groot schuifraam aansluit op het terras. Hans: De inrichting boven is geïnspireerd op de mooie authentieke overblijfselen uit de jaren
16
Raadsels Oplossing van de fotoraadsels van vorige keer: Vraag 1: op de hoek van de winkel aan de Valkenputstraat vind je deze 'Egyptische' basrelief! En de lamp van vraag 2 is de oudste werkende lamp ter wereld! Ze hangt in een brandweerkazerne in Californië, VS. Site: www.centennialbulb.org
Bizar weetje Nog maar pas heeft met het grootste slagschip ooit op de bodem van een Filippijnse zee gevonden. We wilden wel eens weten hoe groot dat 'grootst' eigenlijk was, en zie: van kop tot boeg past het booteke maar net in het park! Er waren zelfs twee van deze waanzinnige monsters: de Yamato en de Musashi.
zoekertje Heeft iemand een ruimte ter beschikking voor een kunst? Mag vervallen zijn, leegstaand, - het is voor een tijdelijk gebeuren. Ook een ruimte die geschikt is als eenvoudige pop-up theaterzaal wordt gezocht. Beiden liefst in de buurt van het Te Boelaerpark. reageren dedigitaledieren@gmail.com
KWALITEITS TRIMSALON: Wassen•Nagels• knippen•Oren proper maken•Afhankelijk van het vachttype•plukken•strippen•scheren•knippen• ontwollen•uitdunnen•effileren
Fairley’s Highland Snit Turckstraat 15, 2060 Antwerpen Telefoon: 0494 92 31 51
Johan Vereycken Metaalconstructie Trappen/Balustrades Voor binnen en buiten Staal en Roestvrij Staal Info en vrijblijvende offerte
0476 23 08 41 • johan.vereycken@gmail.com
Openingsuren Maandag 9:30 - 12:30, 15:00 - 18:00 Dinsdag 9:30 - 12:30, 15:00 - 18:00 Woensdag 9:30 - 18:00 Donderdag 9:30 - 12:30, 15:00 - 18:00 Vrijdag 9:30 - 12:30, 15:00 - 18:00 Zaterdag 9:30 - 18:00 Zondag Gesloten
Vosstraat 7
Het blad wordt met veel enthousiasme gemaakt door vrijwillers. Het is haast onvermijdelijk dat er af en toe een foutje insluipt - waarvoor onze excuzes. Weet wel dat we er alles aan doen om u het aangenaamste en leesbaarste blad aan te bieden wat we kunnen. Ook de bedeling kans heel soms mis lopen. Volgende keer drukken we een plannetje af waar we op aanduiden waar het Boelaer Buurtblad precies verdeeld wordt.
Enthousiast omtrent de buurt? Onze Boelaer buurtvzw - de eigenlijke uitgever van uw buurtblad - is op zoek naar mensen uit de buurt die graag mee willen helpen. We doen van allerlei leuks: de zomerbar (juli & augustus) uitbaten, samenkomen rond het opstarten van een buurthuis, leuke activiteitenbedenken voor buurtbewoners, en uiteraard dit krantje maken. Wil u op de hoogte blijven, neemt u graag deel aan de werking van de vzw, of ziet u uzelf eens iets ondernemen om onze toffe buurt nog een stukje beter te maken: neem dat contact op via de boelaerbuurtvzw@gmail.com, of kom op 21 april 2015 om 20u naar het seniorenlokaal/zomerbar. Iedereen welkom voor een hapje & drankje!
Hoofdredactie & v.u. uitgever: Boelaer buurtvzw, Koen Huybreghts, Karel Van den Oeverstraat 26, 2140. Alles uit deze uitgave mag overgenomen worden, mits uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. Deze uitgave wordt verdeeld in 16-.000 brievenbussen van Borgerhout Extra-muros. Ze zal ook online gepubliceerd worden via Issuu.com. Redactie: Birte Witteveen, Bob Deams, Ann Palmers, Sarah Van Landuyt, Raf Exelmans, Marianne Dubaere, Vicky Verbist, Geert Janssens Alle contact: rechtstreeks met een redacteur als u die kent, of boelaerbuurtvzw@gmail.com Ook via onze facebookpagina: FB/BoelaerBuurtvzw ++++++++++ We willen expliciet onze adverteerders en het District Borgerhout bedanken, zonder wie dit initiatief onmogelijk zou zijn.++++++++++